Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω σε τρεις συγκεκριμένες εκδηλώσεις αποκλίνουσας συμπεριφοράς εκείνων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους: Τη φιληδονία, τη σεξουαλική προκλητικότητα και την ακολασία· με άλλα λόγια, τις αποκλίνουσες εκδηλώσεις που έχουν οι άνθρωποι ως προς τη σεξουαλική επιθυμία. Το κύριο πρόβλημα με τέτοιους ανθρώπους είναι ότι η στάση τους απέναντι στη σεξουαλική επιθυμία είναι ιδιαίτερα έκλυτη· παραβαίνουν τα όρια της συνείδησης και της λογικής της κανονικής ανθρώπινης φύσης και δεν συγκρατούν ούτε ελέγχουν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες σε καμία περίσταση, αλλά αντιθέτως τις αφήνουν να κυριαρχούν ανεξέλεγκτες. Υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων που είναι ιδιαίτερα έκλυτοι· με άλλα λόγια, με δεδομένο ότι είναι έκλυτοι, γίνονται αδίστακτοι, πηγαίνοντας από το κακό στο χειρότερο. Μάλιστα, κάποιοι από αυτούς ψάχνουν και μηχανεύονται κάθε λογής ευκαιρίες για να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες ενώ κηρύττουν το ευαγγέλιο. Κηρύττουν το ευαγγέλιο ιδιαίτερα σε άτομα του αντίθετου φύλου και, μόλις βρουν έναν κατάλληλο στόχο, εξαπολύουν την επίθεσή τους, χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και μέσα, προκειμένου να δελεάσουν την άλλη πλευρά για να τσιμπήσει το δόλωμα, και προβαίνοντας ακόμη και σε ποταπά τεχνάσματα για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Αυτοί οι άνθρωποι, ενώ κηρύττουν το ευαγγέλιο, όχι μόνο συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά κάνουν και πράγματα που ντροπιάζουν σε μεγάλο βαθμό το όνομα του Θεού. Δεν κάνουν μόνο λάγνες σκέψεις, αλλά εκμεταλλεύονται και την ευκαιρία του κηρύγματος του ευαγγελίου ως πρόφαση για να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες. Επιπλέον, κάνουν το ίδιο λάθος ξανά και ξανά, επαναλαμβάνοντας τα ίδια πράγματα σε ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών και διαφορετικών περιστάσεων. Πείτε Μου, όταν ανακαλύπτονται τέτοιοι άνθρωποι, πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται; Θα πρέπει να τους επιτρέπεται να συνεχίσουν να κάνουν το καθήκον του κηρύγματος του ευαγγελίου ή θα πρέπει να απομακρύνονται και να παύουν να κάνουν αυτό το καθήκον; (Θα πρέπει να απομακρύνονται.) Είναι κρίμα να απομακρυνθούν; Κι αν μπορούσαν να κερδίσουν άλλον έναν άνθρωπο; (Αν παραμείνουν και τους επιτραπεί να συνεχίσουν να κηρύττουν το ευαγγέλιο, οι συνέπειες θα είναι ακόμα πιο σοβαρές. Άπαξ και επιδοθούν σε ακόλαστες δραστηριότητες, ντροπιάζουν το όνομα του Θεού.) Πείτε Μου, μπορούν τέτοιοι άνθρωποι που απασχολούν διαρκώς το μυαλό τους με σεξουαλικές επιθυμίες να κερδίσουν ανθρώπους όταν κηρύττουν το ευαγγέλιο; (Όχι.) Ακόμη κι αν κερδίζουν κατά καιρούς λίγους ανθρώπους μέσα από το κήρυγμα του ευαγγελίου, είναι ικανοί να κάνουν και πράγματα που ντροπιάζουν το όνομα του Θεού. Η χρήση τέτοιων ανθρώπων δεν επιφέρει περισσότερη ζημιά παρά καλό; (Ναι.) Είναι, λοιπόν, και πάλι κρίμα να απομακρυνθούν; (Όχι.) Μπορεί ν’ αλλάξει ένας τέτοιος άνθρωπος; Είναι εύκολο να λυθεί το πρόβλημά του; (Δεν είναι. Πρόκειται για ένα πρόβλημα της φύση-ουσίας του· δεν μπορεί ν’ αλλάξει.) Οι άνθρωποι που ξεχειλίζουν από λαγνεία δεν είναι άνθρωποι· τους έχει καταλάβει ένας διάβολος μέσα τους και χρησιμοποιεί τη σάρκα τους για να λέει ό,τι θέλει και να κάνει ό,τι θέλει. Αν οι άλλοι τους απευθύνουν προτροπές και προειδοποιήσεις που συνάδουν με τη συνείδηση και τη λογική, μπορούν αυτά τα πράγματα ν’ αλλάξουν τη φύση-ουσία αυτών των ανθρώπων; (Όχι.) Μπορεί, λοιπόν, αυτό το πρόβλημα που έχουν να λυθεί μέσα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια; (Όχι.) Ακόμη κι αν κλαδευτούν, αν ανατεθεί σε κάποιον να τους επιβλέπει ή αν μεταφερθούν σ’ ένα διαφορετικό περιβάλλον ώστε να μην έχουν καμία ευκαιρία να ενδώσουν στις σεξουαλικές τους επιθυμίες, μπορεί να διορθωθεί η διαβολική φύση που έχουν μέσα τους; (Όχι.) Σε ό,τι κάνουν οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Αυτό καθορίζεται από τη φύση-ουσία τους. Επομένως, όπως κι αν συναναστραφείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια για να τους παροτρύνεις ή να τους βοηθήσεις, αυτό δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της φύση-ουσίας τους. Αφενός, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η φύση-ουσία των διαβόλων είναι να μισούν την αλήθεια και να μην μπορούν να την αποδεχθούν στο ελάχιστο. Αφετέρου, όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους στερούνται συνείδησης και λογικής, δεν έχουν ίχνος επίγνωσης για το κακό που διαπράττουν και δεν νιώθουν ποτέ ντροπή, μεταμέλεια ή στενοχώρια. Επομένως, δεν διαθέτουν το αίσθημα ταπείνωσης ούτε το αίσθημα ντροπής που θα πρέπει να έχουν οι κανονικοί άνθρωποι. Δεν καταλαβαίνουν την ανθρώπινη ηθική και δεοντολογία ούτε την αξιοπρέπεια και το αίσθημα ντροπής που θα πρέπει να διαθέτει κάποιος στον τρόπο με τον οποίο φέρεται. Δεν κατανοούν κανένα από αυτά τα πράγματα. Ακόμη κι αν μπορούν να προβάλλονται με κάποια δόγματα που ακούγονται ευχάριστα, αυτό δεν αποδεικνύει ότι διαθέτουν κανονική ανθρώπινη φύση· είναι απλώς υποκριτές και δόλιοι. Επομένως, πάνω σε όποιες αλήθειες κι αν συναναστραφεί κανείς με τέτοιους ανθρώπους, η φύση-ουσία τους δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Υπάρχει, λοιπόν, μόνο μία λύση: Να μη χρησιμοποιούνται τέτοιοι άνθρωποι για κανένα καθήκον. Να απομακρύνονται. Αυτό λύνει το πρόβλημα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν αποκλειστούν και αποπεμφθούν, και πάψουν να ενδίδουν στη σεξουαλική τους επιθυμία και να αναστατώνουν το έργο εντός του οίκου του Θεού, τότε δεν θα συνεχίσουν να βλάπτουν τους άλλους αν κάνουν αυτά τα πράγματα ανάμεσα στους άπιστους; Δεν θα πρέπει να παραμείνουν στον οίκο του Θεού και να ανατεθεί σε κάποιον να τους επιβλέπει, ώστε να μην τους επιτραπεί να βλάψουν άλλους ανθρώπους στην κοινωνία;» Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστή; (Η παραμονή τους στον οίκο του Θεού βλάπτει τους αδελφούς και τις αδελφές, αναστατώνει το εκκλησιαστικό έργο και διαταράσσει το έργο του Θεού. Αυτό δεν είναι πρέπον. Ας επιστρέψουν στον κόσμο. Υπάρχουν τόσοι διάβολοι και σατανάδες στον κόσμο και, όποιου είδους αναστάτωση κι αν προκαλούν, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι βλάπτουν τους διαβόλους. Επειδή είναι όλοι διάβολοι, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι κάνουν κακό με τις πράξεις τους.) Δεν συνάδει με την πραγματικότητα αυτή η άποψη; (Ναι.) Αυτή η άποψη είναι σωστή. Όσοι ενδίδουν στις σεξουαλικές επιθυμίες είναι διάβολοι και δεν μπορεί να τους επιτραπεί να παραμείνουν στον οίκο του Θεού για να βλάπτουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Ό,τι κάνουν έξω στην κοινωνία δεν έχει καμία σχέση με τον οίκο του Θεού, επειδή όσοι δεν πιστεύουν στον Θεό δεν έχουν ανθρώπινη φύση και είναι όλοι διάβολοι. Όπως κι αν παλεύουν οι διάβολοι μεταξύ τους, αυτό δεν πρόκειται να αναστατώσει το έργο του οίκου του Θεού. Είναι όλοι του Σατανά κι έχουν κάνει ευθύς εξαρχής συμμαχία με τον Σατανά. Παλεύουν ο ένας ενάντια στον άλλο και βλάπτουν ο ένας τον άλλο εδώ και χιλιάδες χρόνια. Τι μας νοιάζει εμάς; Προκαλούν βλάβη ο ένας στον άλλο, και το κάνουν αυτό με τη θέλησή τους. Ανήκουν όλοι στο ίδιο βρομερό είδος· είναι φτιαγμένοι από την ίδια πάστα. Με λίγα λόγια, ο οίκος του Θεού δεν θέλει τέτοιου είδους ανθρώπους. Επειδή οι άνθρωποι που είναι διάβολοι δεν ασχολούνται με τις εργασίες που πρέπει και δεν έχουν καθόλου συνείδηση ούτε λογική, όπου κι αν βρίσκονται, προκαλούν μόνο αναστάτωση και επιδίδονται μόνο σε σαμποτάζ και καταστροφές. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτε ωφέλιμο για τους ανθρώπους. Μπορούν μόνο να τους βλάπτουν. Ακόμη κι αν μπορούν να παρέχουν κάποια υπηρεσία, οι απώλειες που προκαλούν το υπερκεράζουν αυτό. Τέτοιοι άνθρωποι μπορεί να μοιάζουν αρκετά καλότροποι και να φαίνεται ότι δεν έχουν κάνει τίποτε κακό, αλλά μόλις βρουν την ευκαιρία, είναι ικανοί να κάνουν πραγματικά κακά πράγματα. Επομένως, τέτοιοι άνθρωποι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα με αποπομπή. Παρόλο που μπορεί να παρέχουν κάποια υπηρεσία και να κάνουν κάποια σωστά πράγματα, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν μετανοήσει αληθινά, πόσο μάλλον ότι έχει αλλάξει η φύση-ουσία τους. Ανεξάρτητα από την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τη δεδομένη στιγμή, δεν θα πρέπει να ξεγελιέται κανείς από την ψεύτικη εντύπωση που δίνουν, πόσο μάλλον να τους εμπιστεύεται ή να πιστεύει ότι μπορούν να κάνουν οποιοδήποτε έργο. Επειδή έχουν τη φύση-ουσία ενός διαβόλου, όπου κι αν ζουν την εκκλησιαστική ζωή, είναι μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί και αποτελούν απειλή για όλους. Ακόμη κι αν πάψουν προσωρινά να κάνουν κακά πράγματα, η κάθε τους λέξη και πράξη, η κάθε τους κίνηση θα εξακολουθεί να παρεμβαίνει στην ψυχολογία σου και στα συναισθήματά σου, και μάλιστα μπορεί ακόμη και να επηρεάσει τις απόψεις σου. Αυτές είναι οι συνέπειες όταν έχει κανείς κοντά έναν διάβολο. Για παράδειγμα, έστω ότι ήσουν πρόσφατα σε κακή κατάσταση ή κάπως αρνητικός ή ότι άκουσες κάποια αρνητική προπαγάνδα και κάποιες αβάσιμες φήμες, με αποτέλεσμα να αναπτύξεις αντιλήψεις σχετικά με τον Θεό. Αν υπάρχει ένας διάβολος κοντά σου, ίσως να βλέπεις συνεχώς εφιάλτες όταν κοιμάσαι. Μάλιστα, αφού συζητήσεις μαζί του, όχι μόνο δεν αποκτάς θετική κατάσταση και δεν ανεβαίνει η ψυχολογία σου, αλλά θα μπορούσες ακόμη και να νιώθεις ολοένα και πιο αποκαρδιωμένος και να μεγαλώνει το σκοτάδι στο πνεύμα σου. Όσο περισσότερο τον πλησιάζεις τόσο λιγότερο μπορείς να νιώσεις την παρουσία του Θεού. Όσο περισσότερο χρόνο περνάς μαζί του τόσο απομακρύνεται η καρδιά σου από τον Θεό, νιώθεις ότι η πίστη στον Θεό είναι ανούσια, και ακόμη και η κάθε του λέξη και πράξη θα έχει επίδραση στις σκέψεις σου και θα επηρεάζει τις απόψεις και τις στάσεις σου απέναντι στους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω σου. Ωστόσο, είναι διαφορετικό όταν αλληλεπιδράς και έχεις κοινωνικές επαφές με συνηθισμένους διεφθαρμένους ανθρώπους, και δεν θα έχεις αυτές τις δυσμενείς αντιδράσεις. Επομένως, ακόμη κι αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν εμφανώς τη ζημιά που προκαλούν όσοι είναι διάβολοι όταν βρίσκονται κοντά, η ζημιά αυτή είναι διαρκής, όπως και η απειλή που θέτουν. Ακόμη κι αν φαίνονται αρκετά φιλικοί απέναντί σου, αν δεν μοιάζουν να σε μισούν και δεν σε έχουν κρίνει ούτε σου έχουν επιτεθεί, εφόσον είναι διάβολοι κι όχι άνθρωποι, τα λόγια και οι πράξεις τους, η ομιλία και η συμπεριφορά τους και πάλι θα έχουν αντίκτυπο πάνω σου. Αυτός ο αντίκτυπος συμβαίνει χωρίς να το συνειδητοποιείς, κι όσοι δεν κατανοούν την αλήθεια μπορεί να μην τον αντιλαμβάνονται. Επομένως, αν ανακαλυφθούν στις ευαγγελικές ομάδες άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, και ιδίως άνθρωποι που ενδίδουν αναίσχυντα στις σεξουαλικές τους επιθυμίες, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα και να αποπέμπονται. Δεν θα πρέπει να υποκύπτει κανείς στους κακούς ανθρώπους ούτε να τους ανέχεται. Οι άνθρωποι πιστεύουν πάντα ότι ένα επιπλέον άτομο στις ευαγγελικές ομάδες προσθέτει λίγη παραπάνω δύναμη στις προσπάθειες κηρύγματος του ευαγγελίου. Είναι αποδεκτό να προστίθεται ένα παραπάνω άτομο, αλλά αν προστεθεί ένας διάβολος, θα προκληθούν μπελάδες. Αν πρόκειται για ένα παραπάνω άτομο, ακόμη κι αν το επίπεδό του είναι λίγο χαμηλό και μπορεί να κάνει μόνο απλές εργασίες, αν μη τι άλλο δεν πρόκειται να αναστατώσει ή να πλήξει το εκκλησιαστικό έργο όπως θα έκανε ένας διάβολος. Με έναν διάβολο, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ίσως να φαίνεται προς τα έξω ότι έχει ευγλωττία και ευφράδεια και, με βάση το επίπεδό του, θα μπορούσε να είναι ικανός ως επιβλέπων σε συγκεκριμένο πεδίο του έργου. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση-ουσία του, είναι εντελώς αδύνατον να κάνει καλά οποιοδήποτε έργο. Μπορεί μόνο να προκαλέσει ολοκληρωτικό χάος, αφού ό,τι κάνουν οι διάβολοι επιφέρει διατάραξη, αναστάτωση και ζημιά. Επομένως, οι κακές πράξεις τέτοιων ανθρώπων θα πρέπει να εκτίθενται και να διακρίνονται άμεσα, έτσι ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να μπορεί να αναγνωρίσει και να διακρίνει τις κακές πράξεις των διαβόλων. Εκτός κι αν δεν έχεις ανακαλύψει ή συνειδητοποιήσει ότι είναι διάβολοι και θεωρείς ότι είναι κανονικοί άνθρωποι που απλώς αποκαλύπτουν κατά καιρούς κάποια μοχθηρή λαγνεία· αυτό θα μπορούσε μόλις και μετά βίας να δικαιολογήσει το γεγονός ότι τους επιτρέπεις να παραμείνουν για να τους παρατηρήσεις περαιτέρω. Αν ανακαλύψεις ότι δεν αποκαλύπτουν απλώς κατά καιρούς μοχθηρή λαγνεία, αλλά αντλούν ευχαρίστηση από αυτό, όπως αυτοί οι ακόλαστοι άνθρωποι που, όπου κι αν πάνε, έχουν ως προτεραιότητά τους ν’ αναζητούν άτομα του αντίθετου φύλου που τους αρέσουν, ώστε να ενδώσουν στις σεξουαλικές τους επιθυμίες —σαν τους διαβόλους που αναζητούν ψυχές τις οποίες μπορούν να καταβροχθίσουν, παραπλανώντας, παγιδεύοντας και βλάπτοντας τους ανθρώπους παντού— και παρενοχλούν όποιον έρχεται σε επαφή μαζί τους, και προκαλούν διαρκώς τέτοια ζητήματα στο πέρασμά τους, τότε αυτή δεν είναι η συμπεριφορά ενός ανθρώπου· είναι ξεκάθαρα η συμπεριφορά ενός διαβόλου. Οι διάβολοι θα πρέπει να αποπέμπονται το συντομότερο δυνατόν, ώστε να προλαμβάνονται μελλοντικά προβλήματα. Όλοι ενδέχεται κατά καιρούς να κάνουν λάθη, να χάνουν τον έλεγχο ή να κάνουν ακόμη και πράγματα που υπερβαίνουν τα όρια της ανθρώπινης φύσης, αλλά αυτή η συμπεριφορά δεν είναι αδιάκοπη, δεν αντλούν ευχαρίστηση από αυτήν και, αφού κάνουν ένα λάθος και μια παράβαση, μετανιώνουν και νιώθουν τύψεις και ντροπή. Όταν έρχονται ξανά αντιμέτωποι με την ίδια περίσταση ή το ίδιο ζήτημα, μπορούν ν’ αποφύγουν τον πειρασμό και να δείξουν σημάδια μεταστροφής και μεταμέλειας. Οι διάβολοι, όμως, δεν μεταστρέφονται ποτέ, αφού δεν μπορούν να μετανοήσουν ούτε μετανοούν. Έχεις δει ποτέ ν’ αλλάζει η φύση των διαβόλων που αντιστέκεται στον Θεό, βλασφημεί τον Θεό και επιτίθεται στον Θεό; Ποτέ. Όσο καιρό κι αν είναι κυρίαρχος ο Θεός στο ανθρώπινο γένος και το διαχειρίζεται και όση από την παντοδυναμία Του, τη σοφία Του και την εξουσία Του κι αν έχει αποκαλύψει ο Θεός, ο Σατανάς παραμένει ανυποχώρητος και συνεχίζει να διαμαρτύρεται ενάντια στον Θεό. Παρόλο που ήταν πάντα ο νικημένος εχθρός του Θεού, εξακολουθεί να διαμαρτύρεται ενάντια στον Θεό και εξακολουθεί να Του επιτίθεται και να Του αντιστέκεται. Επομένως, αν ένας άνθρωπος έχει τη φύση-ουσία ενός διαβόλου, η αποκλίνουσα φύση-ουσία του δεν μπορεί ν’ αλλάξει ποτέ. Η αποκλίνουσα συμπεριφορά είναι το αληθινό του πρόσωπο, η αποκλίνουσα συμπεριφορά είναι η προτίμησή του και η φύση του, επομένως δεν πρόκειται ν’ αλλάξει. Σε όποια εκκλησία κι αν δεις έναν τέτοιον άνθρωπο, θα πρέπει, το γρηγορότερο δυνατόν, να τον εκθέσεις, να τον διακρίνεις κι έπειτα να τον αποπέμψεις. Μη δίνεις στους διαβόλους μια ευκαιρία να μετανοήσουν. Αυτή η προσέγγιση είναι ωφέλιμη για το εκκλησιαστικό έργο και τον εκλεκτό λαό του Θεού. Τότε, σε ποιους ανθρώπους θα πρέπει να δίνεται μια ευκαιρία να μετανοήσουν; Θα πρέπει να είσαι σίγουρος ότι ένας τέτοιος άνθρωπος είναι κανονικός άνθρωπος κι όχι διάβολος, καθώς κι ότι έχει κάνει παράβαση μόνο εξαιτίας προσωρινής αδυναμίας ή υπό ειδικές συνθήκες, αλλά μετάνιωσε μετά, και μάλιστα μίσησε τον εαυτό του και του έδωσε ένα σκαμπίλι. Θα πρέπει να είσαι σίγουρος ότι μπορεί να λειτουργεί η συνείδησή του. Σε τέτοιους ανθρώπους μπορεί να δίνεται μια ευκαιρία να μετανοήσουν. Οι διάβολοι, όμως, ενδίδουν στις σεξουαλικές τους επιθυμίες όποτε έχουν την ευκαιρία. Αυτό καθορίζεται από τη φύση τους. Επομένως, δεν μπορεί να δίνεται στους διαβόλους μια ευκαιρία να μετανοήσουν, και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα, να αποπέμπονται ή να αποβάλλονται. Αυτή είναι η αρχή αντιμετώπισης τέτοιων ανθρώπων κι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος χειρισμού τους. Είναι πλέον ξεκάθαρο αυτό το ζήτημα; (Ναι.)

Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν καθαρά τα πράγματα. Βλέπουν ότι αν και κάποιοι από αυτούς που είναι διάβολοι είναι αρκετά ηλικιωμένοι, ενδίδουν διαρκώς στο παιχνίδι της σεξουαλικής επιθυμίας. Όπως κι αν συναναστρέφονται οι άλλοι πάνω στην αλήθεια, εκείνοι δεν δίνουν καμία σημασία. Ακόμη κι αν παραδέχονται κατά πρόσωπο ότι έχουν κάνει λάθος, έπειτα κάνουν και πάλι ό,τι θέλουν. Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να δουν καθαρά τα πράγματα μένουν σαστισμένοι: «Πώς γίνεται οι διάβολοι να έχουν τόσο έντονες σεξουαλικές επιθυμίες; Πώς γίνεται να εξακολουθούν να έχουν τόσο αποκλίνουσα συμπεριφορά σε τέτοια προχωρημένη ηλικία; Αυτός ο άνθρωπος είναι κατ’ επανάληψη παραβάτης σ’ αυτά τα ζητήματα, αφού συμπεριφέρεται διαρκώς μ’ αυτόν τον τρόπο. Πώς γίνεται να μην έχει καθόλου αίσθημα ντροπής; Πώς γίνεται να μην ξέρει τι θα πει αυτοσυγκράτηση;» Δεν δείχνει αυτό ότι δεν καταφέρνουν να δουν καθαρά τα πράγματα; Παρόλο που πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, και πάλι δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους με βάση τη φύση-ουσία τους ούτε κατανοούν ότι η φύση-ουσία των διαβόλων δεν αλλάζει ποτέ. Δεν είναι αυτό πολύ ηλίθιο και αφελές; Οι διάβολοι γεννιούνται έτσι· είτε είναι άνδρες είτε γυναίκες, και ανεξάρτητα από την ηλικία τους, είναι ακριβώς τέτοιου είδους πλάσματα. Έχουν τη φύση-ουσία των διαβόλων. Μία εκδήλωση της φιληδονίας, της σεξουαλικής προκλητικότητας και της ακολασίας των διαβόλων είναι ότι ενδίδουν ιδιαίτερα στο παιχνίδι της σεξουαλικής επιθυμίας, και μάλιστα το κάνουν αυτό μέχρι να χαθεί η σάρκα τους. Επομένως, σε όποια ηλικία κι αν φτάσουν, παραμένουν τέτοιοι άνθρωποι και δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν· αυτό δεν είναι καθόλου περίεργο. Όπως βλέπεις, δεν είναι νέοι και προς τα έξω δεν φαίνεται να είναι ο τύπος ανθρώπων που ενδίδουν στο παιχνίδι της σεξουαλικής επιθυμίας, αλλά επειδή τους έχει καταλάβει μέσα τους ένας διάβολος, ενδίδουν στο παιχνίδι της σεξουαλικής επιθυμίας χωρίς να τους περιορίζει η ηλικία ή το φύλο της σάρκας τους ούτε το περιβάλλον τους. Ούτε σχετίζεται αυτό απαραιτήτως με την οικογένεια ή τους γονείς τους· δεν είναι ζήτημα γενετικής, αλλά ένα πρόβλημα της ενδότερης φύση-ουσίας τους. Έχουν αποκλίνουσα φύση-ουσία κι αυτό καθορίζει ότι έχουν την ιδιότητα ενός διαβόλου. Επειδή η φύση-ουσία αυτών των ανθρώπων έχει ήδη εκτεθεί και είναι αυτή που καθορίζει την ιδιότητά τους, με όποιο επάγγελμα κι αν ασχολούνταν στο παρελθόν, όσο χρονών κι αν είναι τώρα και όποιες κι αν είναι οι δεξιότητές τους στην ομιλία ή οι έμφυτες καταστάσεις τους, κανένα από αυτά τα πράγματα δεν επηρεάζει την ιδιότητά τους. Αν βλέπεις μόνο το πώς φαίνονται προς τα έξω, εύκολα θα παραπλανηθείς και θα πεις: «Αυτός ο άνθρωπος φαίνεται πολύ εξευγενισμένος και καλλιεργημένος και μιλάει με αρκετή κομψότητα· σίγουρα είναι κάποιος που κατανοεί τι θα πει ευπρέπεια, δικαιοσύνη, ακεραιότητα και ντροπή. Πώς θα μπορούσε να κάνει τέτοια μοχθηρά πράγματα; Δεν φαίνεται να είναι ο τύπος ανθρώπου που θα ενέδιδε στο παιχνίδι της σεξουαλικής επιθυμίας!» Δεν μπορείς να δεις καθαρά αυτό το ζήτημα· το θεωρείς ως έναν βαθμό αδιανόητο και δύσκολο να το πιστέψεις. Είναι πολύ ηλίθιο να έχεις αυτήν την άποψη! Ένας διάβολος μπορεί να κάνει διαβολικά πράγματα ανεξάρτητα από τη σάρκα που φέρει. Όπως κι αν φαίνεται αυτός ο άνθρωπος προς τα έξω, όσο χρονών κι αν είναι ή όπως κι αν είναι η προσωπικότητά του, θα κάνει ό,τι συνάδει με τη φύση του. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την εμφάνισή του, την ηλικία του ή την εκπαίδευσή του ούτε με το θρησκευτικό του υπόβαθρο, πόσο μάλλον με την εθνικότητά του και, ασφαλώς, δεν έχει καμία σχέση με το οικογενειακό του περιβάλλον. Το γεγονός ότι μπορεί να κάνει αυτά τα πράγματα και να έχει αυτές τις εκδηλώσεις καθορίζεται από την ουσία του και τη φύση του. Επομένως, αφενός δεν θα πρέπει να το θεωρείς περίεργο ή αδιανόητο και, αφετέρου, δεν θα πρέπει να κάνεις ηλίθια πράγματα. Μη θέλεις πάντα να είσαι ανεκτικός και υπομονετικός απέναντί του και να του δίνεις ευκαιρίες να μετανοήσει, θέλοντας να τον σώσεις για ν’ αλλάξει, προσπαθώντας να τον κάνεις ν’ αγαπήσει την αλήθεια για να μπορέσει να επανέλθει στην τροχιά της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αν εξακολουθείς να έχεις την πρόθεση να βοηθήσεις και να σώσεις τους ανθρώπους που είναι διάβολοι, τότε είσαι πολύ ηλίθιος· δεν κατανοείς την ουσία των ανθρώπων αυτού του είδους, δεν κατανοείς τις αρχές αντιμετώπισής τους, δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν κατανοείς τις προθέσεις του Θεού. Αν βλέπεις ότι έχουν αποκλίνουσα φύση-ουσία και έχεις και πάλι την πρόθεση να τους βοηθήσεις για να μετανοήσουν, αυτό δείχνει ότι δεν πιστεύεις στα λόγια του Θεού· δεν βλέπεις ούτε κρίνεις τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα με βάση τα λόγια του Θεού και δεν υποτάσσεσαι αληθινά στα λόγια του Θεού ούτε τα αποδέχεσαι αληθινά. Θέλεις μόνο να βλέπεις και να κρίνεις τα διάφορα είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων με βάση αυτό που βλέπεις και με γνώμονα τα εξωτερικά φαινόμενα, και θέλεις να ενεργείς μόνο με βάση τον ενθουσιασμό σου και τις καλές σου προθέσεις. Αυτό είναι μια παράλογη σκέψη και άποψη, καθώς και μια εκδήλωση επαναστατικότητας. Η λύση για τον χειρισμό ενός τέτοιου ανθρώπου που ενδίδει στο παιχνίδι της σεξουαλικής επιθυμίας είναι πολύ απλή: Να τον αντιμετωπίζεις ανάλογα με την ουσία του. Εφόσον είσαι σίγουρος ότι είναι τέτοιου είδους άνθρωπος, αντιμετώπισέ τον με αποπομπή· δεν χρειάζεται να του δώσεις άλλη ευκαιρία να μετανοήσει. Μην περιορίζεσαι, ακόμη κι αν οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν. Η ουσία των διαβόλων δεν πρόκειται ν’ αλλάξει. Είναι τέτοιου είδους πλάσματα στα νιάτα τους, παραμένουν τέτοιου είδους άνθρωποι όταν γίνουν μεσήλικες και, όταν γεράσουν —παρά την προχωρημένη τους ηλικία— εξακολουθούν να είναι τέτοιου είδους πλάσματα· δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Πείτε Μου, δεν υπάρχουν άνδρες εβδομήντα ή ογδόντα χρονών που παρασύρουν νεαρά κορίτσια, ή γυναίκες εξήντα ή εβδομήντα χρονών που ψάχνουν νεαρούς άνδρες; (Ναι.) Υπάρχουν πολλά τέτοια αξιοπερίεργα και αποκλίνοντα πράγματα στην κοινωνία. Άρχισαν να ενδίδουν στο παιχνίδι της σεξουαλικής επιθυμίας όταν γέρασαν; (Όχι.) Έτσι ήταν κι όταν ήταν νέοι· ήταν τέτοιου είδους πλάσματα σε όλη τους τη ζωή. Ποιους όρους χρησιμοποιούν οι άπιστοι για να το περιγράψουν αυτό; Λένε ότι αυτοί οι άνθρωποι «κυνηγάνε τα πιτσιρίκια από την κούνια»· το αποκαλούν αυτό ερωτισμό. Δες πόσο ευφημιστική είναι η διατύπωσή τους. Χρησιμοποιούν όρους ή ρητά όπως «ερωτισμός», «ελεύθερο πνεύμα» «ξέρει πώς να ζει τη ζωή του ή «είναι σε θέση να σπάει τις κοσμικές συμβάσεις» για να περιγράφουν ένα τέτοιο πράγμα κι έναν τέτοιο άνθρωπο. Οι όροι και τα ρητά που χρησιμοποιούν οι άπιστοι για να ορίσουν τέτοια ζητήματα είναι αηδιαστικά. Δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη σωστή ορολογία για να χαρακτηρίσουν αυτά τα ζητήματα από τη ρίζα, από την ουσία, επειδή, αφενός, ο άπιστος κόσμος και το ίδιο το ανθρώπινο γένος έχουν αποκλίνουσα συμπεριφορά και, αφετέρου, κανένας δεν μπορεί να δει καθαρά τη ρίζα τέτοιων προβλημάτων. Επομένως, οι απόψεις τους όταν ορίζουν τέτοια ζητήματα είναι πολύ ρηχές και ταυτόχρονα πολύ παράλογες και μοχθηρές· είναι διαχωρισμένες από την ουσία αυτών των ζητημάτων.

Αφού συναναστραφήκαμε πάνω στις εκδηλώσεις της φιληδονίας, της ακολασίας και της σεξουαλικής προκλητικότητας στο πλαίσιο της αποκλίνουσας συμπεριφοράς όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, ας συναναστραφούμε πάνω σε άλλη μία εκδήλωση αποκλίνουσας συμπεριφοράς: την παραδοξότητα. Η λέξη «παράδοξος» περικλείει πολύ περιεχόμενο, το οποίο έχει σίγουρα κάποιες συνδέσεις με τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις παραδοξότητας. Εκτός από το να είναι κανείς παράδοξος, υπάρχουν και εκδηλώσεις όπως το να είναι υπερφυσικός, ακραίος και μη κανονικός· όλες αυτές είναι αποκλίνουσες εκδηλώσεις εκείνων που είναι σατανάδες και διάβολοι. Αυτές οι πτυχές —το να είναι κανείς παράδοξος, υπερφυσικός, ακραίος και μη κανονικός— είναι πράγματα που βλέπουν κατά καιρούς οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους ή στις αλληλεπιδράσεις τους με άλλους ανθρώπους. Ας αρχίσουμε από τις πιο σοβαρές περιπτώσεις, κι έπειτα θα συζητήσουμε εκείνες που έχουν μέτρια σοβαρότητα. Σε κάθε περίπτωση, όπως κι αν εκδηλώνονται, σχετίζονται όλες με τη φύση-ουσία της αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Η πιο σοβαρή περίπτωση είναι η τακτική γλωσσολαλία. Αυτό παρατηρείται ιδίως κατά την προσευχή στις συναθροίσεις, όπου ένας άνθρωπος μπορεί να λέει κάποια παράδοξα λόγια που δεν αποτελούν τη γλώσσα κανενός έθνους και που δεν μπορεί κανείς να τα κατανοήσει. Όταν συμβαίνει αυτό, δεν μιλάει πλέον ο ίδιος ο άνθρωπος, αλλά τον έχει καταλάβει ένα άλλο πνεύμα. Ο ίδιος δεν ξέρει καν τι λέει· δεν είναι κάτι που έχει μάθει ούτε κάτι που του το έχει διδάξει κάποιος, κι ωστόσο, σε μια συγκεκριμένη περίσταση, απλώς το λέει. Μερικές φορές, η γλωσσολαλία γίνεται ενεργά και μερικές φορές γίνεται παθητικά· μερικές φορές γίνεται συνειδητά και μερικές φορές χωρίς ο συγκεκριμένος άνθρωπος να έχει επίγνωση. Δεν είναι πολύ περίεργο αυτό; Αφού σταματήσει να μιλάει, αν του ζητήσεις να το ξανακάνει, δεν μπορεί. Αν τον ρωτήσεις τι είπε, δεν ξέρει. Αυτή είναι μία περίπτωση. Υπάρχουν και άνθρωποι που συχνά ακούνε φωνές τις οποίες δεν μπορούν ν’ ακούσουν οι κανονικοί άνθρωποι. Για παράδειγμα, μπορεί ν’ ακούσουν κάποιον να τους μιλάει σε κοντινή απόσταση, αλλά οι άλλοι δεν μπορούν να δουν ούτε ν’ ακούσουν κανέναν. Στην πραγματικότητα, συνομιλούν και συζητούν με άγνωστα όντα. Μιλάνε με μεγάλο ενθουσιασμό και δεν μπορείς να τους διακόψεις ούτε να αρθρώσεις έστω και μία λέξη. Επιπλέον, το περιεχόμενο της ομιλίας τους είναι ασυνάρτητο· οι λέξεις ξεπηδούν ξαφνικά χωρίς καμία σύνδεση και χωρίς λογική. Όταν το βλέπεις αυτό ως απλός παρατηρητής, φοβάσαι και σου σηκώνεται η τρίχα. Δεν είναι πολύ παράδοξες αυτές οι εκδηλώσεις; (Ναι.) Επίσης, αυτοί οι άνθρωποι συχνά βλέπουν παράξενα πράγματα, πράγματα που είναι αόρατα με γυμνό μάτι στον υλικό κόσμο. Για παράδειγμα, κάποιοι βλέπουν συγγενείς τους που έχουν πεθάνει να τους γνέφουν, να τους χαμογελούν, να τους κάνουν νεύματα ή ακόμη και να τους χαιρετάνε. Ενθουσιάζονται πάρα πολύ όταν το βλέπουν αυτό. Μάλιστα, υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που συχνά βλέπουν κάποιες μαυροντυμένες φιγούρες να τους πλησιάζουν και να τους δένουν χειροπόδαρα· παλεύουν και αναφωνούν: «Άφησέ με! Δεν πρόκειται να πάω! Δεν πάω πουθενά!» Οι άνθρωποι γύρω τους ρωτάνε τι συμβαίνει, αλλά εκείνοι δεν καταλαβαίνουν ότι τους μιλάει κάποιος, κι απλώς συνεχίζουν να παλεύουν και να φωνάζουν: «Θεέ μου, σώσε με! …» Οι μαυροντυμένες φιγούρες τρομάζουν και φεύγουν, κι έπειτα εκείνοι επανέρχονται στο κανονικό. Αφού συνέλθουν, ρωτάνε τους ανθρώπους γύρω τους αν είδαν τις μαυροντυμένες φιγούρες. Οι κανονικοί άνθρωποι δεν μπορούν να τις δουν· αν μπορούσαν να τις δουν, αυτό θα ήταν σοβαρό πρόβλημα. Αυτά τα άτομα, όμως, μπορούν να τις δουν και να τις διαισθανθούν. Υπάρχει κι άλλη μία περίπτωση: Κάποιοι άνθρωποι συνήθως είναι ήσυχοι, δεν τους αρέσουν τα αστεία ούτε οι φασαρίες, αλλά για κάποιον λόγο αρχίζουν ξαφνικά να στριφογυρίζουν στη θέση τους, να κλαίνε, να γελάνε, να προκαλούν φασαρία και να ιδρώνουν ακατάσχετα. Μάλιστα, υπάρχουν και κάποιοι που αρχίζουν ξαφνικά να σέρνονται στο έδαφος σαν φίδια ή κάποιοι που περπατάνε σαν πάπιες. Ξαφνικά, ένας ζωντανός άνθρωπος μετατρέπεται σε ζώο· η συμπεριφορά του και οι πράξεις του γίνονται ακριβώς όπως αυτές ενός ζώου, εντελώς διαφορετικές από τις ανθρώπινες. Εμφανίζουν κατά καιρούς αυτές τις εκδηλώσεις. Δεν είναι παράδοξο αυτό; (Ναι.) Δεν είναι υπερφυσικές αυτές οι παράδοξες εκδηλώσεις; (Ναι.) Αυτές οι εκδηλώσεις είναι πολύ υπερφυσικές. «Υπερφυσικό» σημαίνει μη κανονικό, πέρα από τις φυσικές ή κανονικές συνθήκες· αυτό ονομάζεται «υπερφυσικό». Είναι κάτι πέρα από τα συνηθισμένα, κάτι διαφορετικό από τις κανονικές εκδηλώσεις των συνηθισμένων ανθρώπων· είναι μη κανονικό. Αυτό ονομάζεται παράδοξο, υπερφυσικό, μη κανονικό. Ασφαλώς, αυτές οι εκδηλώσεις δεν έχουν καμία σχέση με ακραία συμπεριφορά, αλλά, κρίνοντας από την παράδοξη, υπερφυσική και μη κανονική φύση τους, έχουν μια αποκλίνουσα ουσία και δεν συνάδουν με τις εκδηλώσεις των κανονικών διεφθαρμένων ανθρώπων της σάρκας. Οι κανονικοί άνθρωποι της σάρκας περιορίζονται, συγκρατούνται και ελέγχονται από τα ανθρώπινα ένστικτα, την ελεύθερη βούληση, το κανονικό σκεπτικό, τη λογική και τις διάφορες κανονικές ανθρώπινες ικανότητες. Όμως, αυτές οι παράδοξες, υπερφυσικές, μη κανονικές εκδηλώσεις σε αυτούς που είναι διάβολοι έχουν ήδη υπερβεί το εύρος των κανονικών ανθρώπινων ενστίκτων, της ελεύθερης βούλησης, των ικανοτήτων, του κανονικού σκεπτικού και της κανονικής λογικής. Με άλλα λόγια, αυτοί οι άνθρωποι δεν ελέγχονται πλέον από την κανονική ανθρώπινη φύση· είναι εκτός ελέγχου. Όταν κάποιος είναι εκτός ελέγχου, δεν ενεργεί κανονικά. Σ’ αυτούς τους ανθρώπους, είναι εμφανείς κάποιες ασυνήθιστες εκδηλώσεις και πρακτικές που δεν θα έπρεπε να εμφανίζουν οι κανονικοί άνθρωποι. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ελέγχονται από την κανονική λογική, το κανονικό σκεπτικό ή την ελεύθερη βούληση, αλλά ελέγχονται και ωθούνται από κάτι εξωτερικό ή από κάποιο κακό πνεύμα, το οποίο τους οδηγεί να κάνουν πράγματα που υπερβαίνουν την κανονική ανθρώπινη φύση, ασύλληπτα πράγματα που προκαλούν στους άλλους σάστισμα ή ακόμα και ανατριχίλα. Αυτό ονομάζεται παράδοξο, υπερφυσικό, μη κανονικό. Πείτε Μου, δεν είναι αποκλίνουσες αυτές οι εκδηλώσεις; (Ναι.) Αυτές οι παράδοξες εκδηλώσεις σίγουρα μπορούν να χαρακτηριστούν αποκλίνουσες. Όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους έχουν πολλές παράδοξες εκδηλώσεις. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι συχνά ακούνε κάποιον να τους μιλάει, χωρίς να μπορούν να το εξηγήσουν, αλλά οι άλλοι δεν μπορούν να τον ακούσουν. Επίσης, συχνά ακούνε μια φωνή στο μυαλό τους να συνομιλεί μαζί τους, δίνοντάς τους οδηγίες να κάνουν το τάδε ή το δείνα. Κάποιοι μπορούν πάντα να βλέπουν πράγματα τα οποία οι κανονικοί άνθρωποι δεν μπορούν να δουν ούτε να διαισθανθούν. Λένε: «Είδα μια ομάδα στρατιωτών να διασχίζουν τον δρόμο. Ήταν περίπου τριακόσιοι με πεντακόσιοι, αν όχι χίλιοι ή δύο χιλιάδες, με κανόνια και τανκς· επικρατούσε μεγάλος σαματάς!» Οι άλλοι δεν μπορούν να δουν αυτά τα πράγματα, όμως εκείνοι μπορούν. Δεν μας ενδιαφέρει αν αυτό που βλέπουν είναι πραγματικό γεγονός ή ένα φαινόμενο του πνευματικού βασιλείου· το γεγονός και μόνο ότι μπορούν να βλέπουν αυτά τα πράγματα είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστο. Γιατί λέω ότι είναι ασυνήθιστο; Γιατί λέω ότι αυτό είναι μια εκδήλωση αποκλίνουσας συμπεριφοράς; Επειδή οποιοδήποτε αισθητήριο όργανο ενός κανονικού ανθρώπου, το οποίο έχει δημιουργήσει ο Θεός, έχει συγκεκριμένα όρια στο τι μπορεί να αντιλαμβάνεται, είτε πρόκειται για το γύρω περιβάλλον είτε για τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω του. Όλα γίνονται αντιληπτά στο εύρος που μπορεί να επιτευχθεί από τα ένστικτα της σάρκας· είτε πρόκειται για αυτά που μπορεί να δει και να ακούσει η σάρκα είτε γι’ αυτά που μπορεί να μυρίσει ή να αισθανθεί, υπάρχουν όρια. Σε τι αναφέρονται αυτά τα όρια; Αναφέρονται στο γεγονός ότι τα αισθητήρια όργανα περιορίζονται στο εύρος του υλικού κόσμου. Γιατί, λοιπόν, έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους τέτοια αισθητήρια όργανα; Ώστε οτιδήποτε δεν ανήκει στον υλικό κόσμο, είτε πρόκειται για κάτι θετικό είτε για κάτι αρνητικό από το πνευματικό βασίλειο, να μην παρεμβαίνει στη ζωή των ανθρώπων, να μην παρεμβαίνει σε κανένα από τα αισθητήρια όργανα των ανθρώπων και να μην επηρεάζει την τάξη και τα μοτίβα διαβίωσης των ανθρώπων στον υλικό κόσμο. Επομένως, οι άνθρωποι ζουν σ’ αυτόν τον υλικό κόσμο και, οτιδήποτε άλλο κι αν υπάρχει έξω από τον υλικό κόσμο, ο Θεός δεν θα σου επιτρέψει να το δεις, να το ακούσεις ή να το διαισθανθείς, εφόσον πρόκειται για κάτι που υπερβαίνει το εύρος των αισθητηρίων οργάνων της σάρκας σου. Αυτό γίνεται για να προστατεύεται το μυαλό σου και η λογική σου από την παρεμβολή οποιωνδήποτε όντων βρίσκονται εκτός του υλικού κόσμου, ώστε να μπορείς να ζήσεις κανονικά. Εφόσον το μυαλό και η λογική ενός ανθρώπου είναι κανονικά, η ελεύθερη βούλησή του θα λειτουργεί κανονικά, η κρίση του θα είναι κανονική, και όλες οι πτυχές των έμφυτων ανθρώπινων καταστάσεών του θα παραμένουν στην αρχική τους μορφή, άθικτες. Τι σημαίνει «άθικτες»; Σημαίνει ότι το νευρικό σου σύστημα, τα αισθητήρια όργανά σου, το επίπεδό σου και όλες οι άλλες πτυχές των έμφυτων καταστάσεών σου είναι κανονικά και υγιή εντός του εύρους της ζωής της σάρκας. Όταν το μυαλό και η λογική είναι κανονικά, όλες αυτές οι πτυχές ενός ανθρώπου θα είναι κανονικές και θα μπορούν να διατηρηθούν στην αρχική τους μορφή. Αν αυτά που μπορούν να αντιληφθούν τα αισθητήρια όργανα ενός ανθρώπου υπερβούν το εύρος που μπορεί να καταφέρει η σάρκα και δεν δεσμεύονται πλέον από αυτόν τον περιορισμό, τότε θα προκύψουν προβλήματα με το μυαλό και τη λογική του· θα τον επηρεάζουν, θα τον βλάπτουν και θα τον αναστατώνουν πράγματα που βρίσκονται έξω από τον υλικό κόσμο. Τότε, θα προκύψουν προβλήματα με τα νεύρα του και το μυαλό του θα διαταραχθεί. Σε τι αποτέλεσμα θα οδηγήσει αυτό; Θα γίνει ψυχικά άρρωστος· θα τρελαθεί, θα λέει ασυναρτησίες, θα περιφέρεται ξεδιάντροπα, κλαίγοντας και προκαλώντας φασαρία. Τότε, αυτός ο άνθρωπος θα έχει καταστραφεί εντελώς. Τι σημαίνει ότι θα έχει καταστραφεί; Σημαίνει ότι κάτι άλλο έχει εισχωρήσει στην καρδιά αυτού του ανθρώπου, το οποίο αναστατώνει και βλάπτει το μυαλό και τη λογική του, με αποτέλεσμα η καρδιά του να μην ελέγχεται από την κανονική λογική, αλλά από κάποιο άλλου είδους πράγμα. Μόλις αυτό το πράγμα αρχίσει να ελέγχει έναν άνθρωπο, η εκδήλωση προς τα έξω, με ιατρικούς όρους, είναι η σχιζοφρένεια. Όταν ένας άνθρωπος έχει σχιζοφρένεια, εξακολουθεί να είναι κανονικός; (Όχι.) Δεν είναι πλέον ένας κανονικός άνθρωπος κι ο Θεός δεν εργάζεται σε τέτοιους ανθρώπους. Είναι κατανοητό αυτό; (Είναι κατανοητό.)

Τι ρόλο παίζουν για τους ανθρώπους η ελεύθερη βούληση, το κανονικό σκεπτικό και η συνείδηση και η λογική που τους έδωσε ο Θεός; Ο ρόλος τους δεν είναι να προστατεύουν το μυαλό και τη λογική των ανθρώπων; (Ναι.) Εφόσον ο ρόλος τους είναι να προστατεύουν το μυαλό και τη λογική των ανθρώπων, αυτό σημαίνει ότι ο ρόλος τους είναι να προστατεύουν τους ανθρώπους· διασφαλίζουν ότι η νοητική κατάσταση και η λογική των ανθρώπων είναι κανονικές, ότι δεν παρεμβάλλονται σ’ αυτές πράγματα εκτός του υλικού κόσμου ούτε αναστατώνονται από ήχους ή εικόνες εκτός του υλικού κόσμου. Αυτό επιτρέπει στους ανθρώπους να πιστεύουν στον Θεό με ηρεμία και να ζουν κανονικά, ενώ διασφαλίζει και την προσωπική τους ασφάλεια. Αυτό είναι καλό πράγμα. Όσοι, όμως, ξεχειλίζουν από παράδοξες, υπερφυσικές και μη κανονικές εκδηλώσεις δεν διαθέτουν την ελεύθερη βούληση, το κανονικό σκεπτικό και τη συνείδηση και τη λογική των κανονικών ανθρώπων. Ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε, μπορούν να βλέπουν παράδοξα πράγματα ή σκηνές που δεν βλέπουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι, να ακούνε ήχους που δεν ακούν οι συνηθισμένοι άνθρωποι ή να κάνουν πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι, επιδεικνύοντας παράδοξες συμπεριφορές. Οι άνθρωποι γύρω τους δεν μπορούν να το κατανοήσουν και δεν είναι σε θέση να δουν καθαρά την ουσία τέτοιων ζητημάτων. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους· δεν ανήκουν στο ανθρώπινο γένος. Δεν είναι ότι ο Σατανάς τούς αιχμαλώτισε σε μετέπειτα στάδιο της ζωής τους· αντιθέτως, οι άνθρωποι αυτού του είδους είναι κατ’ ουσία διάβολοι. Με απλά λόγια, το μυαλό και η λογική κάποιου που είναι διάβολος δεν είναι κανονικά εκ γενετής· δηλαδή, η ελεύθερη βούλησή του, το σκεπτικό του και η λογική του είναι διαταραγμένα. Ακόμη κι αν λάβει κάποια εκπαίδευση, δεν διαθέτει αυτά τα πράγματα της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Τον βλέπεις να μιλάει σχετικά κανονικά σε τυπικές περιστάσεις όταν δεν έχει κάποιο επεισόδιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κανονικός άνθρωπος. Το γεγονός ότι έχει αυτές τις παράδοξες εκδηλώσεις δείχνει ότι δεν είναι κανονικός άνθρωπος· είναι μη άνθρωπος-διάβολος. Αυτές οι αλλόκοτες, υπερφυσικές και μη κανονικές εκδηλώσεις που έχει δεν είναι κάτι που έμαθε από κάποιον ούτε κάτι που του μεταδόθηκε από κάποιον. Τότε, πώς προέκυψαν; Είναι έμφυτες· ένας τέτοιος άνθρωπος έχει την ιδιότητα ενός διαβόλου. Τι σημαίνει ότι έχει την ιδιότητα ενός διαβόλου; Σημαίνει δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι ένας τέτοιος άνθρωπος έχει μετενσαρκωθεί από έναν διάβολο. Το δεύτερο είναι ότι γεννήθηκε χωρίς ανθρώπινο πνεύμα κι έπειτα τον κατέλαβε ένας διάβολος. Με λίγα λόγια, η φύση-ουσία τέτοιων ανθρώπων είναι εκείνη ενός διαβόλου κι όχι ενός ανθρώπου. Ακριβώς επειδή δεν είναι άνθρωποι, τα αισθητήρια όργανά τους και όλες οι πτυχές των έμφυτων καταστάσεών τους είναι διαφορετικά και ξεχωρίζουν από εκείνα των κανονικών ανθρώπων. Ως προς τα αισθητήρια όργανα, συχνά μπορούν να διαισθάνονται πράγματα που δεν μπορούν να διαισθανθούν, να δουν ή να ακούσουν οι κανονικοί άνθρωποι. Ως προς τα ένστικτα της σάρκας, τα πράγματα που κάνουν ή λένε, κάποιες από τις εκδηλώσεις τους, συχνά κάνουν τους άλλους να νιώθουν ότι υπερβαίνουν το εύρος των κανονικών ανθρώπινων ενστίκτων· είναι πολύ υπερφυσικές. Τι σημαίνει «υπερφυσικές»; Σημαίνει ότι υπερβαίνουν τα ένστικτα της σάρκας. Οι κανονικοί άνθρωποι δεν μπορούν να υπερβούν το εύρος που μπορούν να καταφέρουν τα ένστικτα της σάρκας, αλλά οι συγκεκριμένοι άνθρωποι το κάνουν αυτό με ευκολία· δεν τους ελέγχουν ούτε τους περιορίζουν τα ένστικτα της σάρκας, οπότε είναι φυσικό συχνά να εκδηλώνουν παράδοξες, υπερφυσικές και μη κανονικές συμπεριφορές ή πρακτικές. Σας είναι πλέον ξεκάθαρη η ουσία των ανθρώπων αυτού του είδους; (Ναι.) Ζηλεύετε έναν τέτοιον άνθρωπο; (Όχι.) Είναι καλό να τον ζηλεύει κανείς; (Όχι.) Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Κοίτα, κατά την προσευχή μπορεί και μιλάει σε γλώσσες τις οποίες εμείς δεν κατανοούμε ούτε μιλάμε. Και ξέρει διάφορες γλώσσες χωρίς να τις έχει μάθει. Δεν αρρωσταίνει ποτέ, δεν πεινάει ακόμη κι όταν δεν έχει φάει για μέρες, και δεν νιώθει κουρασμένος ακόμη κι όταν δεν έχει κοιμηθεί για μέρες». Άλλοι λένε: «Αυτός ο τύπος είναι ικανός· μπορεί να βλέπει το παρελθόν και να προβλέπει το μέλλον, ξέρει τα πάντα από αστρονομία έως και γεωγραφία, μπορεί να διαβάζει τη μοίρα των ανθρώπων από το πρόσωπό τους και μπορεί να λέει την τύχη. Όπως κι αν είναι εμφανισιακά ένας άνθρωπος, εκείνος καταλαβαίνει τη μοίρα του με μια ματιά. Είναι πραγματικά αυθεντία! Τη νύχτα, τον βλέπεις να κοιμάται, αλλά στην πραγματικότητα έχει πάει στον Άδη για να εργαστεί ως υπηρέτης». Κάποιοι άνθρωποι ζηλεύουν έναν τέτοιον άνθρωπο για τις ικανότητές του. Δεν είναι ανόητο να ζηλεύει κανείς τέτοιους ανθρώπους; (Ναι.) Έχετε νιώσει ποτέ ζήλια γι’ αυτούς τους υπερφυσικούς ανθρώπους που έχουν ιδιαίτερες δυνάμεις, λέγοντας: «Εγώ δεν έχω ιδιαίτερες δυνάμεις. Μακάρι να ήξερα λίγη μαγεία· αν έκανε ζέστη και ήθελα παγωτό, με μία μόνο κίνηση του χεριού μου θα μπορούσα να εμφανίσω από το πουθενά μερικά ξυλάκια παγωτού· σοκολάτα, φράουλα, όποια γεύση ήθελα»; Έχετε κάνει ποτέ τέτοιες σκέψεις; Όλοι κάνουν παιδιάστικες σκέψεις· όταν οι άνθρωποι βλέπουν καθαρά ότι αυτές οι σκέψεις είναι λανθασμένες, μπορούν να τις εγκαταλείψουν αβίαστα. Ο Θεός θέλει απλώς οι κανονικοί άνθρωποι να βιώσουν τη ζωή, να γευτούν τη ζωή, να βιώσουν τις χαρές και τις λύπες της ζωής, τις διάφορες δυσκολίες και απογοητεύσεις της και, όσο τα βιώνουν όλα αυτά, να εκτιμήσουν την κυριαρχία του Θεού, να αναγνωρίσουν τις διάφορες λανθασμένες στάσεις που έχουν τα δημιουργημένα όντα απέναντι στον Δημιουργό, κι έπειτα να επανέλθουν στο σωστό μονοπάτι, καταφέρνοντας να λατρεύουν τον Θεό και να υποτάσσονται στην κυριαρχία και στις ρυθμίσεις του Θεού. Όταν οι άνθρωποι έχουν αυτές τις εμπειρίες στη ζωή, θα καταφέρουν να συνειδητοποιήσουν το γεγονός ότι ο Δημιουργός έχει την κυριαρχία πάνω στο ανθρώπινο πεπρωμένο, κι έπειτα να αναγνωρίσουν, να πιστέψουν και να υποταχθούν στο γεγονός ότι ο Δημιουργός κατέχει την κυριαρχία πάνω στο ανθρώπινο πεπρωμένο. Κατόπιν, μπορούν να επανέλθουν στο σωστό μονοπάτι και να είναι σωστά δημιουργημένα όντα. Να μη ζεις βασιζόμενος σε μη ρεαλιστικές σκέψεις· αυτά τα πράγματα δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ πραγματικότητα. Αυτά τα υπερφυσικά, παράδοξα και μη κανονικά πράγματα αποτελούν για πάντα αποκλειστικό τομέα των σατανάδων και των διαβόλων· δεν έχουν καμία σχέση με τους κανονικούς ανθρώπους. Επομένως, μη σκέφτεσαι ποτέ να γίνεις υπερφυσικός, κάποιος που θα ξεχειλίζει από ιδιαίτερες δυνάμεις, ούτε να σκέφτεσαι να υπερβείς τα ένστικτά σου ή τα όριά σου. Να είσαι απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος που ενεργεί προσγειωμένα, να διατηρείς τη θέση που δικαιούσαι και να εκπληρώνεις το καθήκον σου. Αυτό οφείλουν να κάνουν οι άνθρωποι.

Είναι πλέον κατά βάση ξεκάθαρες οι εκδηλώσεις παραδοξότητας που έχουν όσοι είναι διάβολοι; Υπάρχουν κάποιες εκδηλώσεις που είναι οι πιο σοβαρές. Κάνουν εμφανώς τους άλλους να θεωρούν και να συνειδητοποιούν ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ανήκουν στο ίδιο είδος με τους κανονικούς ανθρώπους. Φαίνονται να παρεκκλίνουν σε μεγάλο βαθμό ανάμεσα στους κανονικούς ανθρώπους. Αυτή η παρέκκλιση κάνει τους άλλους να αισθάνονται ότι η συμπεριφορά και η στάση των συγκεκριμένων ανθρώπων, καθώς και οι διάφορες εκδηλώσεις τους στην καθημερινότητα, είναι ιδιαίτερα παράδοξες, υπερφυσικές και μη κανονικές· απλώς είναι διαφορετικές από εκείνες των συνηθισμένων ανθρώπων. Δεν περιορίζονται από τα ένστικτα της σάρκας και δεν μπορούν να συγκρατήσουν τις παράλογες συμπεριφορές τους, ενώ φαίνεται να μην έχουν καθόλου επίγνωση, λες και τους έχουν καταλάβει κακά πνεύματα. Αυτό θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως μία πτυχή της αποκλίνουσας φύση-ουσίας των διαβόλων, κάτι που θα πρέπει να απορρίπτουν οι άνθρωποι. Δεν θα πρέπει να ζηλεύει κανείς αυτά τα υπερφυσικά και μη κανονικά πράγματα, πόσο μάλλον να τα επιδιώκει. Αν σκόπευες κάποια στιγμή να επιδιώξεις να γίνεις υπερφυσικός ή να κάνεις αυτά τα υπερφυσικά πράγματα, τότε πάτα φρένο. Γύρνα πίσω, και η ακτή είναι κοντά. Μη σχεδιάζεις να γίνεις τέτοιος άνθρωπος. Μόλις αρχίσεις να βαδίζεις πάνω σ’ αυτό το μονοπάτι κι ένας διάβολος εισχωρήσει στο μυαλό σου, ο Θεός δεν θα σε θέλει πια και θα καταστραφείς. Γιατί λέω ότι θα καταστραφείς; Επειδή μόλις σε καταλάβει ένας διάβολος κι αρχίσει να ελέγχει το μυαλό σου, δεν πρόκειται να έχεις καλό τέλος. Μόλις σε καταλάβει ένας διάβολος, αρχίζει να παρεμβαίνει, αναστατώνοντας τις σκέψεις σου και το μυαλό σου. Συμμετέχει στην καθημερινότητά σου και συμμετέχει στη διαδικασία της σκέψης σου όταν εξετάζεις ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Αν δεν μπορείς ν’ αρνηθείς την παρεμβολή του, σταδιακά θα χάσεις τη βούλησή σου και, στο τέλος, θα υποταχθείς πειθήνια. Όταν ένας διάβολος σε ελέγχει ολοκληρωτικά, με ιατρικούς όρους, θα διαγνωστείς ως σχιζοφρενής και, στον οίκο του Θεού, θα καταδικαστείς σε θάνατο. Θα είσαι τελειωμένος. Κατεστραμμένος. Κάποιος που έχει διαγνωστεί ως σχιζοφρενής είναι κανονικός άνθρωπος; (Όχι.) Εξακολουθεί να θέλει ο Θεός έναν τέτοιο άνθρωπο; Στα μάτια του Θεού, τι σόι άνθρωπος είναι αυτός; (Δεν είναι άνθρωπος.) Στα μάτια του Θεού, σε έχει αιχμαλωτίσει ο Σατανάς. Αυτό μπορεί ν’ ακούγεται λίγο αφηρημένο. Για να το θέσω απλά, σημαίνει ότι ο Σατανάς ελέγχει την καρδιά σου. Σημαίνει ότι ο Σατανάς κυβερνά και κυριαρχεί στην καρδιά σου, κι ότι έχεις γίνει μαριονέτα του Σατανά. Αυτό σημαίνει ότι σ’ έχει αιχμαλωτίσει ο Σατανάς. Μόλις κάποιος γίνει αιχμάλωτος του Σατανά, γίνεται ίδιος μ’ εκείνους που είναι διάβολοι και γρήγορα γίνεται παράδοξος, υπερφυσικός και μη κανονικός. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν χάσει κάθε ελπίδα σωτηρίας. Τι εννοώ μ’ αυτό; Σου λέω ότι πρέπει να έχεις διάκριση απέναντι στις παράδοξες εκδηλώσεις εκείνων που είναι διάβολοι. Αφού αποκτήσεις διάκριση, θα πρέπει να παραμένεις μακριά από τέτοιους ανθρώπους και να μην τους πλησιάζεις. Ό,τι κι αν λένε ή κάνουν, μην αλληλεπιδράς μαζί τους. Μην τους παίρνεις στα σοβαρά. Για παράδειγμα, έστω ότι μιλάνε για κάτι που εσύ δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να δεις ή να διαισθανθείς. Σου το λένε αυτό με σκοπό να σε πλησιάσουν και να σε παρασύρουν. Αν νιώσεις περιέργεια και έντονη ζήλια και τους ακολουθήσεις, τότε διατρέχεις μεγάλο κίνδυνο. Γιατί λέω ότι διατρέχεις κίνδυνο; Επειδή αυτός είναι ο Σατανάς που παραπλανά και παρασύρει τους ανθρώπους κι αναζητά ψυχές τις οποίες μπορεί να καταβροχθίσει. Αν δεν έχεις καθόλου διάκριση απέναντι στον Σατανά κι εξακολουθείς να νιώθεις περιέργεια και ζήλια, έχεις ήδη υποκύψει στον πειρασμό και είναι πολύ πιθανό ο Σατανάς ν’ αρπάξει την ευκαιρία για να εργαστεί σ’ εσένα. Επομένως, διατρέχεις μεγάλο κίνδυνο. Προσεγγίζεις τον Σατανά χωρίς καμία επιφυλακτικότητα· δεν είναι ηλίθιο αυτό; (Ναι.) Όταν ο Σατανάς βλέπει ότι δεν έχεις καμία επιφυλακτικότητα απέναντί του, θα προσπαθεί αδιάκοπα να σε πειράξει και να σε δελεάσει, όπως ένας απατεώνας. Αν δεν αρνηθείς, υποθέτει ότι δίνεις τη σιωπηλή συγκατάθεσή σου, οπότε θα προχωρήσει για να κάνει περισσότερα. Αν νιώθεις μονίμως περιέργεια για τα παράδοξα, υπερφυσικά και μη κανονικά πράγματα που λένε όσοι είναι σατανάδες, και μάλιστα ρωτάς και ψάχνεις γι’ αυτά, δεν αποδεικνύει αυτό ότι σε ενδιαφέρουν και δεν σε απωθούν αυτά τα πράγματα; Δεν είναι καλό σημάδι να σε ενδιαφέρουν τέτοια πράγματα. Αν σε ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα, στα μάτια του Σατανά αυτό σημαίνει ότι δεν σε ενδιαφέρει ο Θεός, η αλήθεια ή τα θετικά πράγματα. Αυτό τον χαροποιεί και, όπως είναι φυσικό, θα σου τείνει με χαρά ένα «φιλικό» χέρι, έχοντας την πρόθεση να εργαστεί σ’ εσένα. Έτσι, διατρέχεις κίνδυνο. Επομένως, όταν συναντάς τέτοιους ανθρώπους, μην τους πλησιάζεις τυχαία και μην τους δείχνεις ενδιαφέρον. Αντ’ αυτού, θα πρέπει να έχεις διάκριση, να φυλάγεσαι από αυτούς και να κρατάς αποστάσεις. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν δεν τους προσεγγίσουμε και δεν τους δείξουμε ενδιαφέρον, πώς μπορούμε να τους διακρίνουμε; Όπως λέει το ρητό: “Αν γνωρίζεις τον εαυτό σου και τον εχθρό σου, δεν θα ηττηθείς ποτέ”. Αν δεν εισχωρήσουμε στον εχθρό, πώς θα μπορούμε να γνωρίζουμε τον εαυτό μας και να γνωρίζουμε τον εχθρό μας;» Είναι σωστή αυτή η δήλωση; Είναι όπως όταν ξεσπάει μια πανδημία και κάποιοι επιστήμονες και ερευνητές επιμένουν να ασχοληθούν με τον ιό και να τον μελετήσουν, με αποτέλεσμα κάποιοι να καταλήγουν να μολυνθούν οι ίδιοι από τον ιό και να πεθάνουν. Επομένως, θα πρέπει να φυλάγεσαι απολύτως από αυτούς τους διαβόλους που εμφανίζουν παράδοξες και υπερφυσικές εκδηλώσεις. Είναι καλύτερα να είσαι υπερβολικά προσεκτικός παρά να τους δώσεις μια ευκαιρία να σε βλάψουν. Αυτός είναι ο έξυπνος τρόπος άσκησης. Αφενός, να μην τους δείχνεις ενδιαφέρον, να μην έρχεσαι σ’ επαφή μαζί τους και να μην τους πλησιάζεις. Αφετέρου, να μην επιδιώκεις ή μιμείσαι τις παράδοξες, υπερφυσικές εκδηλώσεις τους. Αυτός είναι και ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να ασκείσαι. Αν έρχεσαι τακτικά σ’ επαφή μ’ αυτούς τους υπερφυσικούς, παράδοξους και μη κανονικούς ανθρώπους και, επειδή δεν είσαι επιφυλακτικός, σε επηρεάζουν και ακούς και βλέπεις διαρκώς τις εκδηλώσεις τους, ασυναίσθητα θα διατηρείς τις παράδοξες εκδηλώσεις τους στην καρδιά σου και στη μνήμη σου. Έπειτα, χωρίς να το καταλάβεις, θα θέλεις να τις επιδιώξεις και να τις μιμηθείς. Αυτό είναι ένα ακόμα πιο επικίνδυνο σημάδι. Μόλις εκδηλώσεις την επιθυμία να τις επιδιώξεις και να τις μιμηθείς, αυτό σημαίνει ότι έχουν καταρρεύσει εντελώς οι άμυνες της καρδιάς σου. Είναι σαν να συμφωνείς ν’ αφήσεις τον Σατανά να εισέλθει στην καρδιά σου για να σε ελέγχει και να σε καταλάβει. Μ’ αυτόν τον τρόπο, παραδίνεσαι στον Σατανά, κι έτσι ο Σατανάς μπορεί γρήγορα να σε ελέγξει. Δεν είσαι, τότε, κατεστραμμένος; Είναι πραγματικά δύσκολο για τους ανθρώπους να προσφέρουν την καρδιά τους στον Θεό. Δεν είναι εύκολο να κυριαρχήσει ο Θεός στην καρδιά των ανθρώπων. Ο Θεός δεν αναλαμβάνει εύκολα τα ηνία και δεν κυριαρχεί εύκολα στην καρδιά των ανθρώπων. Το έργο που κάνει ο Θεός στο ανθρώπινο γένος προϋποθέτει πότισμα, επίβλεψη του ποιμνίου, διαφώτιση, φώτιση, καθοδήγηση και προστασία των ανθρώπων με βάση τις έμφυτες καταστάσεις τους. Επιπλέον, ο Θεός πειθαρχεί, συμμορφώνει, παιδεύει και κρίνει τους ανθρώπους, ενώ παράλληλα διαμορφώνει κάθε λογής περιβάλλοντα γι’ αυτούς. Αυτό τους επιτρέπει, όσο μεγαλώνουν σε ηλικία, να γνωρίσουν σταδιακά το έργο του Θεού και τις διάφορες πτυχές της αλήθειας σε αντικειμενικές περιστάσεις. Έπειτα, βαθμιαία —με βάση το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης— τα λόγια του Θεού και η αλήθεια καταφέρνουν να ριζώσουν στην καρδιά τους και να γίνουν η ζωή τους και, επομένως, αυτοί οι άνθρωποι καταφέρνουν να κερδηθούν από τον Θεό. Υπάρχει μια διαδικασία σε όλα αυτά. Όμως, η παραπλάνηση και η διαφθορά των ανθρώπων από τον Σατανά είναι διαφορετική. Γιατί λέμε ότι η ουσία του Σατανά είναι αποκλίνουσα; Επειδή καταλαμβάνει και ελέγχει τους ανθρώπους με τη βία. Αυτή η πτυχή αρκεί για ν’ αποδειχθεί ότι η ουσία του Σατανά είναι αποκλίνουσα. Αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη. Όταν θέλεις να επιδιώξεις να γίνεις ο τύπος του ανθρώπου που είναι διάβολος κι όταν επιδιώκεις αυτές τις παράδοξες, υπερφυσικές και μη κανονικές εκδηλώσεις, συμπεριφορές και ικανότητες, η καρδιά σου ανοίγεται στον Σατανά. Είναι σαν, μέσα σου, να λες στον Σατανά: «Έλα εδώ, έχω κρατήσει μια θέση για σένα. Μπορείς να ελέγχεις όλη μου την ύπαρξη». Τι θα σου πει ο Σατανάς; «Αν μ’ ακούς και μ’ αφήσεις να κυριαρχήσω στην καρδιά σου, μπορείς να μάθεις όλα όσα θέλεις να αποκτήσεις. Θα έχεις όλα τα παράδοξα, υπερφυσικά πράγματα, θα ξεπερνάς τους συνηθισμένους ανθρώπους και θα υπερβαίνεις τους κοινούς ανθρώπους.» Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν αυτές τις παράδοξες, υπερφυσικές και μη κανονικές συμπεριφορές και εκδηλώσεις ή ικανότητες είναι σαν να συνομιλούν με τον Σατανά και είναι ταυτόχρονα σαν να υποδέχονται τον Σατανά μέσα τους. Αν επιδιώκεις αυτά τα παράδοξα, υπερφυσικά πράγματα, ο Σατανάς γρήγορα θ’ αρχίσει να εργάζεται στην καρδιά σου. Από εκείνη τη στιγμή, όταν ακούσεις ξανά τα λόγια του Θεού, δεν θα έχεις πλέον τις σκέψεις, τις απόψεις και τις στάσεις ενός κανονικού ανθρώπου, αλλά θα έχεις κάνει στροφή 180 μοιρών. Η στάση σου απέναντι στην αλήθεια θα είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη ενός κανονικού ανθρώπου. Αυτό που εκδηλώνεις θα είναι αποστροφή για την αλήθεια και εχθρικότητα απέναντι στην αλήθεια. Έτσι έχουν τα πράγματα. Αν αποστρέφεσαι την αλήθεια και είσαι εχθρικός απέναντί της, μπορείς και πάλι ν’ αποκτήσεις την αλήθεια; Δεν μπορείς. Σ’ έχει αιχμαλωτίσει ο Σατανάς. Επομένως, οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι απολύτως επιφυλακτικοί απέναντι στις παράδοξες, υπερφυσικές και μη κανονικές εκδηλώσεις εκείνων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, θα πρέπει να τις αντιμετωπίζουν με προσοχή και σύνεση και να μην τις αγνοούν θεωρώντας τες ασήμαντες. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να έχεις διάκριση απέναντι σ’ αυτές τις εκδηλώσεις. Μη δείχνεις ενδιαφέρον και μην πλησιάζεις τέτοιους ανθρώπους, πόσο μάλλον να τρέφεις κρυφά ζήλια και θαυμασμό γι’ αυτούς ή ακόμα και να επιδιώκεις και να μιμείσαι αυτές τις εκδηλώσεις μέσα σου. Αντ’ αυτού, θα πρέπει να μένεις μακριά από τέτοιους ανθρώπους, να έχεις διάκριση απέναντί τους, να διατηρείς μια ξεκάθαρη στάση και να χαράζεις ένα σαφές όριο ανάμεσα σ’ εκείνους και στον εαυτό σου. Είναι κατανοητό αυτό; (Είναι κατανοητό.)

Αυτά πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε μόλις ήταν οι πιο σοβαρές εκδηλώσεις παραδοξότητας σ’ εκείνους που είναι διάβολοι. Είναι κάπως ευκολότερο να διακρίνουν οι άνθρωποι αυτές τις εκδηλώσεις. Υπάρχουν και κάποιες εκδηλώσεις που είναι μόνο ελαφρώς λιγότερο σοβαρές. Με άλλα λόγια, στην καθημερινότητα, όσοι είναι διάβολοι συχνά έχουν κάποιες ακραίες σκέψεις και απόψεις, καθώς και ακραίες συμπεριφορές και πρακτικές· οι πράξεις τους συχνά υπερβαίνουν το εύρος που μπορεί να αντέξει η κανονική ανθρώπινη φύση. Για παράδειγμα, αν πουν ή κάνουν κάτι λάθος, μισούν τον εαυτό τους, σκαμπιλίζονται και μάλιστα τιμωρούν κιόλας τον εαυτό τους, μένοντας νηστικοί κατά τη διάρκεια της ημέρας και άυπνοι τη νύχτα. Συχνά χρησιμοποιούν ακραίες μεθόδους για να τιμωρήσουν τη σάρκα τους, προσπαθώντας μ’ αυτόν τον τρόπο να δείξουν την αποφασιστικότητά τους να διορθώσουν τα λάθη τους. Κάποιος μπορεί να τους συμβουλεύσει: «Κάνοντάς το αυτό δεν λύνεται το πρόβλημα. Θα πρέπει πρώτα να κάνεις αυτοκριτική και να καταφέρεις ν’ αποκτήσεις αυτογνωσία με βάση τα λόγια του Θεού, έπειτα να βρεις τις αρχές και το μονοπάτι άσκησης, και μόνο τότε μπορεί να συμβεί σταδιακά η αλλαγή. Η αλλαγή οποιασδήποτε διεφθαρμένης διάθεσης δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε μια δυο μέρες· απαιτεί κάποιο χρονικό διάστημα και χρειάζεται μια διαδικασία». Αυτό είναι μια ακριβής δήλωση, αλλά εκείνοι ούτε την αποδέχονται ούτε την κάνουν πράξη. Δεν προσεγγίζουν τα διάφορα προβλήματα με βάση τις αλήθεια-αρχές, αλλά υιοθετούν ακραία μέτρα. Πόσο ακραία; Συχνά, λοιπόν, για να λύσουν προβλήματα, χρησιμοποιούν μεθόδους που βλάπτουν τη σάρκα τους και μεθόδους με τις οποίες βασανίζουν τον εαυτό τους. Δεν είναι ακραίο αυτό; (Ναι.) Αντιμετωπίζουν και τους άλλους με τον ίδιο τρόπο, χρησιμοποιώντας ακραίες μεθόδους εναντίον τους. Επίσης, χρησιμοποιούν ακραίες μεθόδους για να αντιμετωπίσουν και διάφορα ζητήματα. Για παράδειγμα, έστω ότι μια γυναίκα συχνά πιστεύει ότι είναι πολύ απασχολημένη με το καθήκον της και θεωρεί ότι είναι μεγάλη ταλαιπωρία να δαπανά χρόνο για να κουρέψει και να λούσει τα μαλλιά της, οπότε απλώς ξυρίζει όλα της τα μαλλιά. Μάλιστα, για να μειώσει τη συχνότητα του ξυρίσματος χρησιμοποιεί και κάποια χημικά προϊόντα, προκειμένου να περιορίσει την κανονική ανάπτυξη των μαλλιών. Δεν είναι ακραίο αυτό; Οι άνθρωποι, βλέποντας ότι είναι καραφλή, υποθέτουν ότι είναι άνδρας, αλλά κρίνοντας από τη φωνή και τη φιγούρα της, σκέφτονται ότι μπορεί να είναι γυναίκα· πολύ απλά, δεν μπορούν να καταλάβουν αν είναι άνδρας ή γυναίκα. Μόνο αφού ρωτήσουν άλλους αδελφούς και αδελφές μαθαίνουν ότι είναι γυναίκα κι ότι ξύρισε το κεφάλι της για να γλιτώσει τον μπελά. Μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν διάκριση το επικροτούν αυτό και θαυμάζουν αυτήν τη γυναίκα: «Κοίτα, η αποφασιστικότητά της να επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα υπερβαίνει πραγματικά εκείνη των συνηθισμένων ανθρώπων. Το μίσος της για τη σάρκα είναι αληθινό μίσος· πραγματικά αναλαμβάνει δράση ώστε να μη θεωρεί πολύτιμη τη σάρκα! Μια μέρα, θα ξυρίσω κι εγώ το κεφάλι μου όπως εκείνη». Κάποιοι τη μιμούνται κιόλας! Δεν ανήκουν στο ίδιο είδος μ’ αυτήν; Συνάντησαν μια αδερφή ψυχή· όχι μόνο δεν έχουν διάκριση απέναντι σ’ αυτό το ζήτημα, αλλά το επικροτούν σε μεγάλο βαθμό και θέλουν να το μιμηθούν. Δεν είναι ακραίοι αυτοί οι άνθρωποι; (Ναι.) Πείτε Μου, οι ακραίοι άνθρωποι δεν κάνουν τα πάντα με μια αποκλίνουσα κινητήρια δύναμη; (Ναι.) Από πού προέρχεται αυτή η αποκλίνουσα κινητήρια δύναμη; Υπάρχει αυτή η αποκλίνουσα κινητήρια δύναμη στην κανονική ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Γιατί, λοιπόν, δεν υπάρχει αυτή η αποκλίνουσα κινητήρια δύναμη στην κανονική ανθρώπινη φύση; Επειδή, αν οι άνθρωποι έχουν το σκεπτικό, τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, θα εξετάζουν τα ζητήματα με σχετικά κανονικό, θετικό και πρακτικό τρόπο· ως εκ τούτου, σε καμία περίπτωση δεν θα επιδίδονται σ’ αυτές τις ακραίες συμπεριφορές. Με άλλα λόγια, ό,τι κι αν κάνουν, είτε πρόκειται για κάτι που τους αρέσει είτε όχι, θα συμπεριφέρονται κανονικά και ορθολογικά και δεν θα πηγαίνουν στα άκρα. Θα μπορούσε να πει κανείς, λοιπόν, ότι υπάρχει κάτι λανθασμένο στο σκεπτικό των ανθρώπων που πηγαίνουν στα άκρα; (Ναι.) Υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την αντίληψή τους, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Για παράδειγμα, ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να κάνουν το καθήκον τους με αφοσίωση. Εκείνοι συλλογίζονται πώς να καταφέρουν να έχουν αφοσίωση και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να υποφέρουν κακουχίες, οπότε ασκούνται στο να υποφέρουν κακουχίες: Ακολουθούν κανονισμούς για κάθε γεύμα, τρώγοντας έναν συγκεκριμένο αριθμό κόκκων ρυζιού και λαχανικών· όταν φθείρονται τα ρούχα τους, τα μπαλώνουν και συνεχίζουν να τα φοράνε, δίνοντας στους άλλους την εντύπωση ότι είναι ασκητές· ενώ οι άλλοι κοιμούνται έξι έως οκτώ ώρες την ημέρα, εκείνοι κοιμούνται μόνο μία ή δύο. Θεωρούν ότι έχουν την αποφασιστικότητα να υπομείνουν κακουχίες κι ότι είναι πιο αφοσιωμένοι από οποιονδήποτε άλλο. Συλλογίζονται μονίμως αυτές τις ακραίες σκέψεις και συμπεριφορές, τις οποίες δεν μπορούν να κατανοήσουν οι κανονικοί άνθρωποι. Για παράδειγμα, αν πουν κάτι λάθος ή χρησιμοποιήσουν λανθασμένα μια λέξη όταν μιλάνε σε κάποιον, κι εκείνος τους περιγελάσει, νιώθουν ντροπιασμένοι και συλλογίζονται: «Δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω ποτέ ξανά αυτήν τη λέξη στη ζωή μου, κι όχι μόνο· δεν πρόκειται να ξαναδώ αυτόν τον άνθρωπο ποτέ στη ζωή μου ούτε να του ξαναμιλήσω, ώστε να μην μπορεί να μου βρει κανένα ελάττωμα!» Και μπορούν να το κάνουν· μπορούν να το τηρήσουν αυτό. Μπορούν να τηρήσουν οποιαδήποτε ακραία συμπεριφορά ή σκέψη και άποψη για μια ζωή, και αρνούνται να πειστούν από οποιονδήποτε. Απλώς τηρούν αυτήν τη στάση, και μάλιστα έχουν λόγους και επιχειρήματα γι’ αυτό, πιστεύοντας ότι είναι μια εκδήλωση υποταγής στην αλήθεια, μια εκδήλωση αγάπης για τον Θεό και μια εκδήλωση αφοσίωσης. Πείτε Μου, δεν είναι προβληματικοί αυτοί οι άνθρωποι; (Ναι.) Είναι εύκολο να τα πηγαίνει κανείς καλά μαζί τους; (Όχι.) Από πού απορρέουν, λοιπόν, οι συμπεριφορές τους; Δεν προκαλούνται από ένα είδος ακραίου σκεπτικού; Θεωρούν αυτές τις ακραίες συμπεριφορές και εκδηλώσεις άσκηση της αλήθειας και επιμένουν να το κάνουν. Δεν είναι αυτές οι ακραίες σκέψεις και απόψεις η ρίζα αυτών των συμπεριφορών σε τέτοιους ανθρώπους; Πιστεύουν ότι όταν ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο κάνουν πράξη την αλήθεια και εκφράζουν αφοσίωση στον Θεό και, επιπλέον, μέσα τους καταδικάζουν και κάνουν διακρίσεις απέναντι σε όποιον δεν κάνει το ίδιο, δείχνοντάς του περιφρόνηση. Για παράδειγμα, σκεφτείτε τη γυναίκα που αναφέραμε νωρίτερα ότι ξύρισε το κεφάλι της· βλέποντας ότι οι άλλοι δεν ξυρίζουν τα κεφάλια τους, σκέφτεται: «Πφφ, έχετε τόσο μακριά μαλλιά και μάλιστα τα χτενίζετε με διάφορους τρόπους. Είστε όλοι σας πολύ ματαιόδοξοι· δεν αγαπάτε τον θεό! Δείτε εμένα, είμαι καραφλή εδώ και τόσα χρόνια και ποτέ δεν φοβήθηκα μήπως με περιγελάσουν· δεν είμαι ματαιόδοξη. Έχετε τόσο μακριά μαλλιά και πρέπει να τα λούζετε συχνά· τι χάσιμο χρόνου! Δεν θα ήταν καλύτερο να δαπανάτε όλον αυτόν τον χρόνο για να διαβάζετε περισσότερα από τα λόγια του θεού και να κάνετε λίγο περισσότερο καθήκον;» Καταδικάζει κιόλας τους άλλους! Ένας τέτοιος άνθρωπος ακούει τόσα λόγια του Θεού και κηρύγματα για τόσα χρόνια, κι ωστόσο και πάλι δεν κατανοεί τι είναι η αλήθεια. Εξακολουθεί να έχει πολλές ακραίες σκέψεις και, υπό την καθοδήγηση αυτών των πολλών ακραίων σκέψεων, εμφανίζει πολλές ακραίες συμπεριφορές, πρακτικές και στάσεις, κι έπειτα χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως άνθρωπο που αγαπά τον Θεό περισσότερο από όλους και είναι ο πιο αφοσιωμένος. Δεν είναι αυτό άλλη μια εκδήλωση αποκλίνουσας συμπεριφοράς; (Ναι.) Το να πηγαίνει κανείς στα άκρα σε όλα είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά. Πείτε Μου, αφού αυτές οι ακραίες εκδηλώσεις δεν βλάπτουν τους άλλους, γιατί λέμε ότι είναι αποκλίνουσες; (Αυτές οι εκδηλώσεις δεν συνάδουν με το σκεπτικό των κανονικών ανθρώπων· δεν είναι οι συμπεριφορές και οι πρακτικές που θα πρέπει ν’ ακολουθούν οι κανονικοί άνθρωποι.) Αυτές οι ακραίες εκδηλώσεις δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το σκεπτικό και τις εκδηλώσεις των κανονικών ανθρώπων· είναι αποκομμένες από την πραγματικότητα, αποκομμένες από την αντικειμενική, πρακτική ζωή που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι υιοθετούν μια ριζοσπαστική προσέγγιση σε διάφορα ζητήματα, κι έπειτα χαρακτηρίζουν αυτές τις ακραίες, ριζοσπαστικές σκέψεις, απόψεις και συμπεριφορές ως θετικά πράγματα, ενώ χαρακτηρίζουν την αλήθεια ως αρνητικό πράγμα. Δεν δείχνει αυτό ότι συγχέουν το σωστό με το λάθος κι ότι κάνουν το μαύρο άσπρο; (Ναι.) Όταν κάποιος συγχέει το σωστό με το λάθος, κάνει το μαύρο άσπρο και αντικαθιστά τις έννοιες με δόλο, αυτό είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά. Όπως κι αν συναναστρέφεσαι πάνω στην κανονική ανθρώπινη φύση, τη συνείδηση και τη λογική, το σκεπτικό των κανονικών ανθρώπων ή τις σκέψεις και τις απόψεις που θα πρέπει να έχουν οι κανονικοί άνθρωποι απέναντι στα διάφορα ζητήματα, εκείνοι δεν μπορούν να το αφομοιώσουν και μέσα τους πολύ απλά δεν το αποδέχονται. Πέρα από το γεγονός ότι δεν το αποδέχονται, διαμορφώνουν και κάποιες γελοίες και παράδοξες πρακτικές, συμπεριφορές ή ακόμα και σκέψεις και απόψεις που είναι αποκομμένες από την τροχιά της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τις εφαρμόζουν οι ίδιοι και ταυτόχρονα τις χρησιμοποιούν ως πρότυπο αξιολόγησης όλων των ανθρώπων, των γεγονότων και των πραγμάτων, πιστεύοντας πως οτιδήποτε δεν συνάδει με τις δικές τους ακραίες σκέψεις, απόψεις και συμπεριφορές είναι λανθασμένο, ενώ οτιδήποτε συνάδει με τις δικές τους ακραίες σκέψεις, απόψεις και συμπεριφορές είναι σωστό και εναρμονίζεται με την αλήθεια. Δεν δείχνει αυτό ότι συγχέουν το σωστό με το λάθος; Δεν δείχνει αυτό ότι κάνουν το μαύρο άσπρο κι ότι αντικαθιστούν τις έννοιες με δόλο; Πρόκειται για άλλη μία εκδήλωση αποκλίνουσας συμπεριφοράς σε εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Με άλλα λόγια, δεν αποδέχονται ποτέ τα θετικά πράγματα, αλλά αντιθέτως παρουσιάζουν τα μη θετικά ή τα αρνητικά πράγματα ως θετικά, ώστε να τα αναπαράγουν και να τα μιμούνται οι άλλοι, επιτυγχάνοντας έτσι τον στόχο να απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό. Είναι κι αυτό ένα είδος ακραίας συμπεριφοράς.

Όσοι είναι διάβολοι έχουν άλλη μία εκδήλωση αποκλίνουσας συμπεριφοράς: Δεν αγαπούν στο ελάχιστο την αλήθεια. Τους αρέσει να επιδιώκουν μη κανονικά, υπερφυσικά πράγματα, θέλοντας μονίμως να διατυπώνουν μια σειρά εντελώς πνευματικών θεωριών και ρητών και θέλοντας, μάλιστα, να ερευνούν τη βάση αυτών των υπερφυσικών ζητημάτων. Αντιμετωπίζουν αυτά τα πράγματα σαν να είναι η αλήθεια, σαν οδηγούς, κατευθύνσεις και σκοπούς των πράξεών τους στην καθημερινότητα, χρησιμοποιώντας τα για ν’ αντιμετωπίζουν και να κρίνουν κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Για παράδειγμα, όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται ομαλά γι’ αυτούς, ανακαλούν στη μνήμη τους τι όνειρα είδαν το προηγούμενο βράδυ, αν συνέβησαν μη κανονικά φαινόμενα γύρω τους ή αν υπήρξαν δυσοίωνα σημάδια, προσπαθώντας ν’ αναζητήσουν μια βάση για να καθορίσουν την τύχη τους· τέτοιου είδους πράγματα επιδιώκουν μονίμως. Ιδίως όταν συναντούν ανθρώπους με σοβαρές ασθένειες, τους θεωρούν δυσοίωνους, πιστεύοντας ότι η επαφή με τέτοιους ανθρώπους θα στραγγίξει τη δική τους ζωτική ενέργεια και θα τους φέρει κακοτυχία. Έτσι, αφού έρθουν σ’ επαφή με τέτοιους ανθρώπους, συχνά κοιτάζονται στον καθρέφτη για να δουν αν έχει σκουρύνει το μέτωπό τους ή αν έχουν πάνω τους έναν αέρα κακοτυχίας. Συνήθως, συλλογίζονται διαρκώς ποια ακριβώς θα είναι η τύχη τους. Όποτε έχουν μια στιγμή εύκαιρη, ξεφυλλίζουν το παλιό αλμανάκ ή ψάχνουν στο διαδίκτυο για ρητά που προβλέπουν το μέλλον. Ένα όνειρο που είδαν ή μια δεισιδαιμονία που άκουσαν από άλλους· μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν όλα αυτά ως βάση για να κρίνουν αν η τύχη τους είναι καλή ή κακή. Παρόλο που πιστεύουν στον Θεό, δεν χρησιμοποιούν ποτέ τα λόγια του Θεού ως βάση για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω τους ούτε χρησιμοποιούν την αλήθεια ως βάση για να αντιμετωπίζουν κάθε γεγονός που συμβαίνει γύρω τους. Αντ’ αυτού, ψάχνουν μονίμως για κάποια ασυνήθιστη αίσθηση. Για παράδειγμα, αν νιώσουν μια μικρή αδιαθεσία ενώ τραγουδάνε μια μέρα, σκέφτονται: «Μήπως με σταματάει ο θεός; Μήπως ο θεός δεν θέλει να τραγουδήσω;» Αν μια μέρα βγουν έξω για να κηρύξουν το ευαγγέλιο, παρόλο που έχουν κανονίσει σαφώς την ώρα και το μέρος με κάποιον, και πάλι πρέπει να προσευχηθούν για ν’ αντιληφθούν πνευματικά την αίσθηση. Αφού προσευχηθούν, περιμένουν λίγα λεπτά, αλλά δεν νιώθουν τίποτα. Έπειτα, κοιτάζουν να δουν αν υπάρχουν οποιαδήποτε μη κανονικά φαινόμενα με τον ήλιο εκείνη την ημέρα ή αν κράζουν κίσσες ή κοράκια έξω, χρησιμοποιώντας αυτά τα στοιχεία για να κρίνουν ποια θα είναι η τύχη τους εκείνη την ημέρα, αν θα κυλήσει ομαλά το κήρυγμα του ευαγγελίου κι αν θα κερδίσουν ανθρώπους. Αν αυτές οι μέθοδοι δεν έχουν αποτέλεσμα, θα φτάσουν ακόμη και στο σημείο να στρίψουν ένα κέρμα για ν’ αποφασίσουν αν θα πάνε να κηρύξουν το ευαγγέλιο ή όχι. Αν πέσει κορώνα, γι’ αυτούς σημαίνει ότι τα πράγματα θα κυλήσουν ομαλά κι ότι θα μπορέσουν να κερδίσουν ανθρώπους· αν πέσει γράμματα, σημαίνει ότι τα πράγματα δεν θα κυλήσουν ομαλά κι ότι δεν θα κερδίσουν ανθρώπους. Αποφασίζουν αν θα βγουν έξω με βάση αυτά τα πράγματα. Όσο καιρό κι αν πιστεύουν αυτοί οι άνθρωποι στον Θεό, δεν χρησιμοποιούν ποτέ την αλήθεια ως βάση ή ως αρχή άσκησης. Αντ’ αυτού, βασίζονται πάντα σε αυτές τις δεισιδαιμονίες ή σε μη κανονικές αισθήσεις και φαινόμενα για να κρίνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα, να αντιμετωπίσουν τα διάφορα ζητήματα που συμβαίνουν γύρω τους ή να καθορίσουν τις αρχές με βάση τις οποίες θα πρέπει να ασκούνται. Αναζητούν μονίμως αυτές τις αβάσιμες, παράδοξες, αλλόκοτες και υπερφυσικές αισθήσεις και ενεργούν και ζουν πάντοτε με βάση αυτές. Κάποιοι άνθρωποι, μόλις δουν μια μαύρη γάτα όταν βγαίνουν έξω, πιστεύουν ότι σημαίνει κακοτυχία και προτιμούν να καθυστερήσουν τα διάφορα ζητήματα παρά να βγουν έξω. Σε κάποιους μπορεί να χαλάσει το αυτοκίνητο όταν βρίσκονται καθ’ οδόν για να χειριστούν κάτι, και πιστεύουν ότι τους σταματάει ο Θεός, ότι έχουν κακή τύχη εκείνη την ημέρα κι ότι δεν θα έπρεπε να έχουν βγει έξω. Κάποιοι που βλέπουν ένα φέρετρο όταν βγαίνουν έξω πιστεύουν ότι θα είναι τυχεροί σε ό,τι αφορά τα χρήματα εκείνη την ημέρα. Αυτοί οι άνθρωποι, όταν κάνουν οτιδήποτε, αναζητούν πάντα μια βάση σε κάποιου είδους δεισιδαιμονία· δεν έχουν ακριβείς αρχές άσκησης που βασίζονται στην αλήθεια. Όπως κι αν συναναστρέφονται οι άλλοι ή όπως κι αν εκτελεί ο οίκος του Θεού το έργο, εκείνοι δεν μαθαίνουν ποτέ να ζουν και να εργάζονται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αν συμβαίνουν κατά καιρούς κάποια αφύσικα φαινόμενα στο σπίτι, όπως να σπάσει ξαφνικά η βρύση και ν’ αρχίσει να στάζει, εκείνοι υποπτεύονται ότι πρόκειται για κακό οιωνό. Αν μια ριπή ανέμου ανοίξει κατά καιρούς ένα παράθυρο και σπάσει το τζάμι, εκείνοι πιστεύουν το εξής: «Αυτή η ριπή ανέμου δεν είναι φυσιολογική· μοιάζει με σημάδι καταστροφής. Μήπως μ’ εμποδίζει ο θεός να βγω έξω;» Αν χιονίζει όταν βγουν έξω, λένε: «Κοίτα, μόλις βγήκα έξω χιόνισε. Οι άνθρωποι συχνά λένε “Οι διακεκριμένοι άνθρωποι προσελκύουν τον άνεμο και το χιόνι όταν βγαίνουν έξω”. Φαίνεται ότι είμαι διακεκριμένος άνθρωπος!» Δεν είναι ανοησία αυτό; Χρησιμοποιούν αυτά τα αλλόκοτα και περίεργα ρητά ως βάση για να κρίνουν και ν’ αποφασίζουν τα πάντα. Για παράδειγμα, αν το λουρί από το σακίδιό τους πιαστεί στο πόμολο μιας πόρτας τη στιγμή που βγαίνουν έξω, πιστεύουν ότι υπάρχει ένα ρητό γι’ αυτό και μια σημασία σε αυτό. Συμβουλεύονται γρήγορα το αλμανάκ και βλέπουν ότι αυτό είναι τη δεδομένη στιγμή το ρητό για κάποιον που βγαίνει έξω για να κάνει πράγματα: «Κανένα ζήτημα δεν είναι ευνοϊκό· δεν συνιστάται να βγαίνει κανείς έξω». Συλλογίζονται: «Κανένα ζήτημα δεν είναι ευνοϊκό· αυτό σημαίνει ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα, πρέπει να μείνω στο σπίτι. Ο Θεός μού επιτρέπει να απολαύσω την ευκολία και την άνεση· έτσι με προστατεύει ο Θεός!» Βρίσκουν κιόλας ένα επιχείρημα γι’ αυτό. Δεν είναι γελοίο αυτό; Όποια κι αν είναι η περίσταση, θεωρούν ότι υπάρχει κάποιο ρητό γι’ αυτήν. Δεν είναι παράδοξο αυτό; Όλα όσα συμβαίνουν γύρω τους τα βλέπουν σαν ένα παράδοξο φαινόμενο και η βάση με την οποία χειρίζονται αυτά τα «παράδοξα φαινόμενα» είναι κάθε λογής παράδοξα ρητά. Χρησιμοποιούν αυτά τα διαφορετικά παράδοξα ρητά για να αντιμετωπίζουν όλα όσα συμβαίνουν γύρω τους. Επομένως, αν ζεις μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο, συχνά νιώθεις ότι είναι ιδιαίτερα παράδοξος. Μπορεί ξαφνικά να πει κάτι που κάνει την καρδιά σου να χτυπά σαν τρελή και σου σηκώνεται η τρίχα. Για παράδειγμα, είναι πολύ φυσιολογικό να ακούει κάποιος έναν σκύλο να γαβγίζει τη νύχτα, αλλά για εκείνους αποτελεί σημαντικό γεγονός. Πρέπει να ψάξουν για πληροφορίες, να στραφούν στη μαντεία και στις προβλέψεις για το μέλλον, για να βρουν ποιο ρητό εξηγεί το γεγονός ότι ένας σκύλος γαβγίζει αυτήν την ώρα. Τι θα νιώθεις αφού αλληλεπιδράσεις και έχεις κοινωνικές επαφές μαζί τους για ένα διάστημα; Είναι σίγουρο ότι θα νιώθεις συχνά αναστάτωση λόγω κάποιων παράλογων ρητών. Θα νιώθεις ηρεμία και αγαλλίαση μέσα σου; (Όχι.) Χωρίς ηρεμία και αγαλλίαση, θα είσαι ανήσυχος όπως εκείνοι και θα νιώθεις την ανάγκη να βρίσκεις ένα ρητό για τα πάντα. Όσο θα ψάχνεις και θα ξαναψάχνεις, ο Θεός θα εξαφανιστεί από την καρδιά σου και το μόνο που θα μείνει μέσα σου θα είναι αυτές οι δεισιδαιμονίες. Αυτό σημαίνει ότι σου προκαλούν αναστάτωση κακά πνεύματα, διάβολοι και σατανάδες, σε σημείο που ταράζονται οι σκέψεις σου, η καρδιά σου δεν νιώθει ηρεμία ούτε αγαλλίαση, η σκέψη σου είναι χαοτική και χάνεις τις εκδηλώσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Η κανονική τάξη και τα κανονικά μοτίβα της ζωής των ανθρώπων καταλήγουν σε απόλυτη διατάραξη από αυτές τις χαοτικές σκέψεις κι αυτά τα χαοτικά ρητά. Ό,τι κι αν συμβαίνει, ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να το εξηγήσει με κάποιο παράδοξο ρητό και τελικά να το αντιμετωπίσει με γελοίο, αλλόκοτο τρόπο. Αυτό είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά. Μάλιστα, είναι και κάποιοι άνθρωποι που, αφού κλαδευτούν από έναν επικεφαλής, συλλογίζονται: «Σήμερα το πρωί ένιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το σώμα μου. Όταν έπλυνα το πρόσωπό μου, παρατήρησα ότι το μέτωπό μου ήταν σκούρο. Και βέβαια, κλαδεύτηκα σήμερα. Βλέπεις, υπάρχουν σημάδια. Πρέπει, λοιπόν, να κοιτάζω στον καθρέφτη κάθε μέρα όποτε έχω μια στιγμή εύκαιρη. Αν διαπιστώσω ότι το μέτωπό μου είναι σκούρο, πρέπει να προσέχω· ίσως κλαδευτώ, ίσως βρω τον μπελά μου ή ίσως απογοητευτώ από κάτι». Κάποιοι άνθρωποι, όταν πηγαίνουν να κηρύξουν το ευαγγέλιο και βλέπουν ότι ο δυνητικός αποδέκτης του ευαγγελίου είναι ένας αρκετά καλός άνθρωπος με καρδιά που λαχταρά και αναζητά και που μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια όταν γίνεται συναναστροφή πάνω σ’ αυτήν, πέρα από το να ευχαριστήσουν τον Θεό, συλλογίζονται: «Χτες ονειρεύτηκα ότι έπλενα τα πόδια μου σε μια πηγή. Αυτή η πηγή αντιπροσωπεύει τον πλούτο και απόκτηση πλούτου σημαίνει να κερδηθεί κάποιος μέσα από το κήρυγμα του ευαγγελίου. Επομένως, πρέπει να ευχαριστήσω και τον θεό που κέρδισα αυτόν τον άνθρωπο σήμερα· ο θεός μού έδωσε ήδη ένα σημάδι!» Ό,τι κι αν συναντήσουν ή ό,τι κι αν νιώσουν, θέλουν πάντα να εντοπίζουν την κύρια αιτία και πρέπει πάντα να βρίσκουν μια βάση. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στην εξής δεισιδαιμονία: «Όταν πεταρίζει το αριστερό σου μάτι, προβλέπονται λεφτά, αλλά όταν πεταρίζει το δεξί σου μάτι, προβλέπεται καταστροφή» και το χρησιμοποιούν αυτό ως βάση για να κρίνουν τα πράγματα που τους συμβαίνουν. Δεν προσπαθούν ποτέ για την αλήθεια ούτε αναζητούν την αλήθεια ή τη χρησιμοποιούν ως βάση για να κρίνουν διάφορα ζητήματα. Η καρδιά τους ξεχειλίζει από διάφορα παράδοξα, γελοία, αλλόκοτα ή ακόμη και υπερφυσικά ρητά, σκέψεις και απόψεις, αιρέσεις και πλάνες· τους κατατρώνε αυτά τα πράγματα.

Κάποιοι άνθρωποι φαίνονται αρκετά κανονικοί προς τα έξω· στη ζωή τους, στη δουλειά τους και στις αλληλεπιδράσεις τους με τους άλλους δεν εμφανίζουν ακραίες, υπερφυσικές ή παράδοξες εκδηλώσεις. Ωστόσο, αφού διατηρήσει κανείς κοινωνικές επαφές μαζί τους για μεγάλο διάστημα, διαπιστώνει ότι το μυαλό και η καρδιά τους ξεχειλίζουν από κάθε λογής γελοίες, αλλόκοτες και στρεβλές δεισιδαιμονίες που προέρχονται από τις πονηρές τάσεις, και χρησιμοποιούν αυτές τις δεισιδαιμονίες ως βάση για να κρίνουν τα διάφορα ζητήματα που συμβαίνουν γύρω τους. Ακόμη κι όταν αναγνωρίζουν ότι τα πράγματα βρίσκονται υπό την κυριαρχία, τις ρυθμίσεις και την προστασία του Θεού, και πάλι ψάχνουν κάποιου είδους δεισιδαιμονία ως βάση για να εξηγήσουν αυτά τα ζητήματα, ερμηνεύοντας την κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού με δεισιδαιμονίες. Δεν είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά αυτό; (Ναι.) Πώς γίνεται, αφού ακούσουν τόση αλήθεια, και πάλι να μην μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, να μην μπορούν να βλέπουν τα προβλήματα με βάση την αλήθεια και να μην μπορούν να πουν ούτε ένα πράγμα που συνάδει με την αλήθεια; Πώς γίνεται να μην υπάρχει αλήθεια στην καρδιά τους και αντ’ αυτού αυτές οι αιρέσεις, οι πλάνες και οι δεισιδαιμονίες να έχουν καταλάβει και γεμίσει την καρδιά τους; Δεν είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά αυτό; (Ναι.) Μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν πρέπει να πατάς τα μυρμήγκια! Είναι και το μυρμήγκι ζωντανό πράγμα. Αν πατήσεις ένα μυρμήγκι και το σκοτώσεις και επιστρέψει στο πνευματικό βασίλειο και σε αναφέρει στον γέροντα στον ουρανό, θα υποστείς αντίποινα». «Αν σκοτώσεις ένα ψάρι και το στόμα του είναι ανοιχτό και στραμμένο προς τα εσένα, αυτό σημαίνει ότι σε κατηγορεί! Δεν μπορείς να φας αυτό το ψάρι· αν το φας, θα υποστείς αντίποινα! Όταν σκοτώνεις κότες, σκύλους, βόδια, γουρούνια, παίρνεις μια ζωή· θα υποστείς αντίποινα γι’ αυτό!» Από πού αντλούν αυτές τις αιρέσεις και τις πλάνες; Δεν τις ακούν από αυτό το κακό ανθρώπινο γένος; Πιάνουν ένα ρητό εδώ κι ένα ρητό εκεί, τα αποδέχονται όλα, και μάλιστα αντιμετωπίζουν αυτά τα ρητά ως υπέρτατες εντολές, θεωρώντας τα τόσο ανώτερα όσο το θέλημα του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι, αφού πιστεύουν στον Θεό εδώ και αρκετά χρόνια, εξακολουθούν να λένε πράγματα όπως: «Δεν μπορείς να σκοτώνεις κότες. Αν σκοτώνεις κότες σ’ αυτήν τη ζωή, θα γίνεις κότα στην επόμενη ζωή και θα σε σκοτώσει κάποιος. Επομένως, δεν μπορείς να αφαιρείς μια ζωή· θα υποστείς αντίποινα επειδή αφαίρεσες μια ζωή!» Το λένε αυτό, αλλά οι ίδιοι μπορούν να φάνε ένα ολόκληρο κοτόπουλο σε ένα μόνο γεύμα. Δεν είναι αυτό αποκλίνουσα συμπεριφορά; Άλλοι λένε: «Δεν μπορείς να φοράς τομάρια ζώων. Αφού πεθάνουν τα ζώα, η ψυχή τους εξακολουθεί να αισθάνεται. Αν φοράς τομάρια ζώων, είναι σαν να τυλίγεσαι με την ψυχή του ζώου. Αν αυτό το ζώο πέθανε άδικα, μπορεί να σε βρει και να σε στοιχειώσει και, μόλις αρχίσει να σε στοιχειώνει, δεν θα έχεις ηρεμία». Πείτε Μου, δεν είναι παράδοξα αυτά τα ρητά; (Ναι.) Είναι και άλλοι που, βλέποντας κάποιον να φοράει μια περούκα, έχουν και πάλι κάτι να πουν: «Ο άνθρωπος από τον οποίο προέρχονται τα μαλλιά στην περούκα που φοράς μπορεί να πέθανε άδικα· η ψυχή του εξακολουθεί να υπάρχει στα μαλλιά. Αν φοράς τα μαλλιά του, η ψυχή του θα σε ακολουθεί». Κάθε λογής παράδοξα, αλλόκοτα και παράλογα ρητά γίνονται πράγματα που ένας τέτοιος άνθρωπος εκτιμά μέσα του· είναι υπέρτατες εντολές γι’ αυτόν. Ακολουθεί αυτά τα παράλογα και γελοία ρητά σαν να είναι η αλήθεια, κι ωστόσο πιστεύει ότι ακολουθεί την οδό του Θεού. Κι όχι μόνο τα ακολουθεί, αλλά λέει και στους άλλους να κάνουν το ίδιο. Αν οι άλλοι δεν συμμορφώνονται, χρησιμοποιεί ακόμη και τρομακτικά, ανατριχιαστικά ρητά για να τους απειλήσει και να τους εκφοβίσει, αναγκάζοντάς τους να συμμορφωθούν. Καταφέρνει να εκφοβίσει όσους δεν κατανοούν την αλήθεια. Αυτά τα αλλόκοτα και γελοία ρητά είναι κάποιες αβάσιμες φήμες και πλάνες που διαδίδουν οι διάβολοι και ο Σατανάς στον ανθρώπινο κόσμο. Αφενός, παρεμβαίνουν στο κανονικό σκεπτικό και την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων και τα ελέγχουν· αφετέρου, οι διάβολοι και ο Σατανάς χρησιμοποιούν αυτές τις αιρέσεις και τις πλάνες για να καταλάβουν κάποιους ανθρώπους και να τους κάνουν να τους παρέχουν υπηρεσία σ’ αυτόν τον ανθρώπινο κόσμο και να γίνουν η διέξοδός τους, οι εκτελεστές των διαφόρων αλλόκοτων και παράδοξων σκέψεών τους. Επομένως, κρίνοντας από οποιαδήποτε εκδήλωση αυτών των παράδοξων ανθρώπων, η φύση-ουσία τους είναι μοχθηρή. Δεν αποδέχονται στο ελάχιστο την αλήθεια· λατρεύουν περισσότερο τα αποκλίνοντα πράγματα. Αυτό ακριβώς είναι το ζήτημα. Όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν έχουν διάκριση, συχνά τους επηρεάζουν και τους παραπλανούν, άθελά τους, αυτά τα παράδοξα και αλλόκοτα ρητά. Ωστόσο, αφού κατανοήσουν την αλήθεια, ξέρουν πώς να προσδιορίζουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν με βάση την κρίση της κανονικής λογικής και του κανονικού σκεπτικού, καθώς και πώς να ενεργούν, τι να ακολουθούν και τι να αποκηρύττουν όταν τους συμβαίνει κάτι. Αυτό θα πρέπει να κατανοούν και ν’ ακολουθούν οι άνθρωποι που έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, αντί να χρησιμοποιούν αυτά τα αλλόκοτα και γελοία ρητά για να διακρίνουν, να κρίνουν και να αποφασίζουν πώς ν’ αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα. Αφού αποκτήσετε διάκριση για έναν τέτοιο παράδοξο άνθρωπο, βλέπετε καθαρά την ουσία του; Ποια είναι η ουσία του; Είναι η ουσία της αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Δεν τιμά τον Θεό ως μέγα, αλλά τιμά τον Σατανά ως μέγα. Ακόμη κι όταν θέλει να μιλήσει για μια πτυχή της αλήθειας, να ευχαριστήσει τον Θεό ή ν’ αποδεχθεί τα περιβάλλοντα που διαμορφώνει ο Θεός, ψάχνει ως βάση ένα παράδοξο, αλλόκοτο, γελοίο ή παράλογο ρητό. Για εκείνον, αυτά τα αλλόκοτα και γελοία ρητά και απόψεις υπερβαίνουν την αλήθεια και την κυριαρχία του Θεού. Επομένως, η φύση-ουσία ενός τέτοιου ανθρώπου είναι αναμφισβήτητα μια αποκλίνουσα ουσία. Επειδή ζει σύμφωνα με τη ζωή του Σατανά, αυτό που εξυμνεί, που υποστηρίζει και θαυμάζει δεν είναι η αλήθεια, αλλά είναι οι αιρέσεις και οι πλάνες του Σατανά. Ακόμη κι αν αυτό που βλέπεις είναι η προσωπική του συμπεριφορά, η κινητήρια δύναμη πίσω από αυτές τις προσωπικές συμπεριφορές είναι οι διάφορες σκέψεις και απόψεις των διαβόλων και του Σατανά. Παρόλο που προς τα έξω φαίνεται άνθρωπος, είναι μια διέξοδος, ένας κληρονόμος κι ένας μάρτυρας των διαφόρων αιρέσεων και πλανών των διαβόλων και του Σατανά. Αυτό για το οποίο καταθέτει μαρτυρία και το οποίο υποστηρίζει είναι οι αιρέσεις και οι πλάνες του Σατανά, όχι η αλήθεια. Αυτή είναι η εκδήλωση της αποκλίνουσας φύση-ουσίας τους.

Πείτε Μου, είναι καλό να μπορεί ένας άνθρωπος να βλέπει αγγέλους; Αν κάποιος μπορεί πραγματικά να βλέπει αγγέλους, αυτό, ασφαλώς, είναι καλό. Αν, όμως, αυτός ο άγγελος δεν είναι αληθινός άγγελος, αλλά μια προσωποποίηση του Σατανά, τότε είναι πολύ επικίνδυνο να τον βλέπει κανείς. Αν ο Σατανάς υποδυθεί έναν άγγελο και σ’ αφήσει να τον δεις, είναι αυτό καλό ή κακό για σένα; (Κακό.) Γιατί λέτε ότι είναι κακό; Υπό κανονικές συνθήκες, μπορεί η θνητή σάρκα να βλέπει αγγέλους; (Όχι.) Έχουν οι άνθρωποι αυτήν την ικανότητα; (Όχι.) Για να ακριβολογούμε, οι άνθρωποι δεν έχουν την ικανότητα να βλέπουν ούτε τον Σατανά ούτε τους αγγέλους, που ανήκουν στο πνευματικό βασίλειο. Αν, όμως, τους βλέπεις, τι συμβαίνει; Δεν σημαίνει αυτό ότι η ικανότητα της σάρκας σου έχει αλλάξει ως έναν βαθμό; (Ναι.) Αυτό ακριβώς σημαίνει. Όταν έχει συμβεί ένα παραφυσικό φαινόμενο την ικανότητα της σάρκας, την άλλαξε ο Θεός, κάτι άλλο ή εσύ ο ίδιος; (Πιθανότατα την άλλαξε κάτι άλλο.) Θα την άλλαζε, λοιπόν, ο Θεός για σένα; (Όχι, ο Θεός δεν εργάζεται έτσι.) Όσο οι άνθρωποι είναι ζωντανοί, θα άλλαζε ο Θεός τις ικανότητές τους, προκειμένου να ενισχύσει την πίστη τους, επιτρέποντάς τους να βλέπουν αγγέλους ή κάποια πράγματα από το πνευματικό βασίλειο; Θα έκανε ο Θεός αυτά τα πράγματα; (Όχι.) Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι δεν θα τα έκανε. Προτού ένας άνθρωπος φτάσει στη σωτηρία, ο Θεός σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να κάνει αυτά τα πράγματα· αυτό είναι βέβαιο πέρα από κάθε αμφιβολία. Επομένως, αν η ικανότητα της σάρκας σου αλλάξει ξαφνικά και συμβεί ένα παραφυσικό φαινόμενο —και δεν την άλλαξε ο Θεός ούτε θα μπορούσες να την αλλάξεις εσύ ο ίδιος— τι συμβαίνει; Ο Θεός δεν θα έκανε κάτι τέτοιο και δεν θα μπορούσες να την αλλάξεις εσύ ο ίδιος. Η μοναδική πιθανότητα είναι να εργάζονται σ’ εσένα ο Σατανάς και τα κακά πνεύματα· με άλλα λόγια, ο Σατανάς και τα κακά πνεύματα σε έχουν παραπλανήσει και σε ελέγχουν, έτσι ώστε να επιδίδεσαι σε υπερφυσικές πρακτικές, επιτρέποντάς σου να βλέπεις πράγματα που δεν μπορούν να δουν οι κανονικοί άνθρωποι και να ακούς λόγια που δεν μπορούν ν’ ακούσουν οι κανονικοί άνθρωποι. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν είναι καλό πράγμα. Αν ο Σατανάς σού επιτρέψει να βλέπεις πράγματα που δεν μπορούν να δουν οι άλλοι, ποιος είναι ο σκοπός του; Μήπως είναι να διευρύνει τους ορίζοντές σου, να σε κάνει να πιστέψεις στην ύπαρξη του πνευματικού βασιλείου ή να σου δώσει πίστη στον Θεό; (Όχι.) Όταν σου το κάνει αυτό ο Σατανάς, έχει καλές προθέσεις ή καλά κίνητρα; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί αυτήν την παραφυσική σου ικανότητα για να σου επιτρέψει να βλέπεις κάποια πράγματα που δεν μπορείς να δεις κανονικά, ώστε να σε δελεάσει και να σε κάνει να ενδιαφερθείς περισσότερο για τα ζητήματα του πνευματικού βασιλείου. Σου δίνει αυτό το μικρό πλεονέκτημα, μια μικρή γεύση, κι έπειτα σε παρασύρει για ν’ αποδεχθείς αυτό που θα κάνει στη συνέχεια. Και τι θα είναι αυτό; Μήπως ο Σατανάς θα σου προσφέρει την αλήθεια; Μήπως θα σου παρέχει ζωή; Όχι· θα σε διαβρώσει, θα καταστρέψει τις διάφορες έμφυτες ικανότητες της σάρκας σου, έπειτα θα σε καταλάβει, θα σε αρπάξει από το πλευρό του Θεού και θα σε κάνει ν’ απαρνηθείς τον Θεό. Είτε ο Σατανάς επιτρέπει σ’ έναν άνθρωπο να βλέπει αγγέλους είτε οποιαδήποτε φαινόμενα από το πνευματικό βασίλειο, πείτε Μου, είναι καλό πράγμα; (Όχι.) Αν κάποιος συχνά μπορεί να βλέπει πράγματα που δεν μπορούν να δουν οι άλλοι ή λέει ότι συχνά βλέπει αγγέλους να πετάνε πάνω από τη στέγη του και λέει ότι οι άγγελοι είναι όμορφοι και καθαροί κι ότι συχνά συνομιλεί μαζί τους, τι θα πρέπει να κάνεις μόλις συναντήσεις έναν τέτοιο άνθρωπο; (Να απομακρυνθούμε γρήγορα από αυτόν.) Πρέπει ν’ απομακρυνθείς γρήγορα από έναν τέτοιο άνθρωπο· μη συζητάς τίποτα μαζί του. Αν σε ενδιαφέρει αυτό το ζήτημα και το συζητήσεις μαζί του, αυτό είναι επικίνδυνο. Μην του πεις: «Κινδυνεύεις· μπορείς διαρκώς να βλέπεις πράγματα που οι άλλοι δεν μπορούν. Έχεις αποκλίνουσα συμπεριφορά, δεν πρόκειται να έχω πλέον επαφές μαζί σου». Δεν χρειάζεται να πεις αυτά τα πράγματα· απλώς να έχεις επίγνωση μέσα σου. Αυτό αρκεί. Οι διάβολοι και ο Σατανάς τον έχουν ήδη στοχοποιήσει ή αυτός ο άνθρωπος είναι από τη φύση του διάβολος κι όχι άνθρωπος. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν κοινωνικές επαφές με διαβόλους. Μόνο μία είναι η τελική έκβαση για τους ανθρώπους που έχουν κοινωνικές επαφές με διαβόλους: τους καταβροχθίζουν οι διάβολοι. Όταν συναντάς έναν τέτοιο άνθρωπο που βιώνει υπερφυσικά φαινόμενα, ό,τι αλλόκοτα ή παράδοξα πράγματα κι αν λέει, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δείξεις περιέργεια. Ν’ απομακρύνεσαι γρήγορα από τέτοιους ανθρώπους· μην τους παρατηρείς, μην τους μελετάς και μην προσπαθείς να τους αλλάξεις, πόσο μάλλον να τους κηρύξεις το ευαγγέλιο και να τους κάνεις να πιστέψουν στον Θεό. Αν το κάνεις αυτό, είσαι πολύ ηλίθιος. Ακόμη κι ο Θεός δεν θέλει ανθρώπους που είναι διάβολοι· κι ωστόσο εσύ θα έφερνες έναν διάβολο στον οίκο του Θεού και θα τον έβαζες να κάνει κάποιο καθήκον. Μπορεί αυτό να ωφελήσει το εκκλησιαστικό έργο; Όχι μόνο δεν θα το ωφελήσει, αλλά θα προκαλέσει αναστάτωση και διατάραξη στο εκκλησιαστικό έργο. Παρόλο που το κάνεις αυτό με καλές προθέσεις, ο Θεός δεν θα το θυμάται, και μάλιστα θα σε καταδικάσει· είναι μια κακή πράξη. Επομένως, δεν πρέπει ποτέ να κάνεις τέτοια πράγματα. Είτε πρόκειται για κάποιον που γνωρίζεις είτε όχι, είτε πρόκειται για ένα μέλος της οικογένειάς σου, έναν από τους κοντινότερους συγγενείς σου ή έναν φίλο ή αδελφούς και αδελφές με τους οποίους συνεργάζεσαι —αν συχνά βλέπει κάποιον να περπατάει στην αυλή του ή κάποιον να τον κρυφοκοιτάζει μονίμως από τη χαραμάδα της πόρτας και επίσης λέει συχνά ότι μπορεί να συνομιλεί με αγγέλους, ότι μπορεί να ακούει αυτά που του λέει ο Θεός, ότι νιώθει ήδη πως είναι ένας από τους νικητές, ότι είναι πρωτότοκος υιός, κάποιος που θα αρπαγεί— μπορείς και πάλι να αντιμετωπίζεις έναν τέτοιο άνθρωπο ως αδελφό ή αδελφή; (Όχι.) Θα πρέπει να σας είναι ξεκάθαρο μέσα σας· μην κάνετε το λάθος να θεωρείτε αυτούς τους ανθρώπους αδελφούς και αδελφές, μην είστε ανόητοι. Αν είσαι ανόητος και, μόλις βλέπεις τέτοιους ανθρώπους, σκέφτεσαι: «Είναι νικητές, πρωτότοκοι ιοί, άνθρωποι που έχουν οδηγηθεί στην τελείωση· κατέχουν την αλήθεια, οπότε πρέπει να τους πλησιάσω», τότε δεν διατρέχεις απλώς κίνδυνο, αλλά θα είναι εύκολο να σε παραπλανήσουν, κι αυτό θα είναι πρόβλημα. Δεν μπορείς να διακρίνεις τους ανθρώπους ή να δεις καθαρά τη φύση-ουσία τους. Θα έκανε ο Θεός τέτοιου είδους έργο; Ο Θεός δεν σώζει διαβόλους και σατανάδες. Το έργο που κάνει ο Θεός είναι να παρέχει στους ανθρώπους την αλήθεια, επιτρέποντάς τους, αφού κατανοήσουν και κάνουν πράξη την αλήθεια και υποταχθούν σε αυτήν, να καταφέρουν να έχουν την αλήθεια ως ζωή τους και ν’ αποκτήσουν αληθινή γνώση και αληθινό φόβο Θεού, ξεφεύγοντας έτσι εντελώς από την επιρροή του Σατανά και φτάνοντας στη σωτηρία. Αυτό είναι το έργο που κάνει ο Θεός. Μόνο η αλήθεια μπορεί να σώσει τους ανθρώπους· όχι οποιαδήποτε περίεργα ρητά, αιρέσεις ή πλάνες. Αυτές οι αιρέσεις και οι πλάνες δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια· μπορούν μόνο να παραπλανούν και να διαφθείρουν τους ανθρώπους, και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να επιτρέψουν στους ανθρώπους να φτάσουν στη σωτηρία. Για να φτάσουν οι άνθρωποι στη σωτηρία, για να πετύχουν την υποταγή στον Θεό και την αποφυγή του κακού, το μοναδικό μονοπάτι είναι ν’ αποδεχθούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια· δεν υπάρχει άλλο μονοπάτι. Μην προσπαθείτε να παρουσιάσετε μεθόδους ή ρητά που είναι ακραία, ή γελοία και αλλόκοτα ρητά σαν να είναι η αλήθεια, ή να αντικαταστήστε την αλήθεια με αυτά για να φτάσετε στη σωτηρία. Κανένα από αυτά τα μονοπάτια δεν έχει αποτέλεσμα· δεν είναι από τον Θεό.

Έχοντας ολοκληρώσει τη συναναστροφή μας πάνω στις εκδηλώσεις αποκλίνουσας συμπεριφοράς εκείνων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, ας συναναστραφούμε τώρα πάνω σε άλλη μία από τις εκδηλώσεις τους: το κακό. Οι εκδηλώσεις του κακού έχουν ομοιότητες με εκείνες της αποκλίνουσας συμπεριφοράς, αλλά έχουν και διαφορές. Οι εκδηλώσεις αποκλίνουσας συμπεριφοράς δεν συνάδουν με το σκεπτικό, τη συνείδηση, τη λογική ή τα ένστικτα της κανονικής ανθρώπινης φύσης ούτε συνάδουν με τις διάφορες έμφυτες καταστάσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης που ορίζει ο Θεός για τα δημιουργημένα ανθρώπινα όντα· αντ’ αυτού, υπερβαίνουν τις διάφορες έμφυτες καταστάσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Η συνολική εκδήλωση είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι μη κανονικοί, υπερφυσικοί, ακραίοι και παράδοξοι. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που έχουν τη λογική και τη συνείδηση της κανονικής ανθρώπινης φύσης βρίσκουν αυτούς τους ανθρώπους πολύ περίεργους, τόσο ως προς τις εκδηλώσεις και τις συμπεριφορές τους όσο και ως προς τις σκέψεις και τις απόψεις τους. Πολύ απλά, δεν μπορείς να διανοηθείς γιατί να σκέφτονται ή να ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Τώρα, μέσα από τη συναναστροφή, καταλαβαίνεις. Πού έγκειται, λοιπόν, η ρίζα του προβλήματος; Έγκειται στη φύση-ουσία τους και στο γεγονός ότι έχουν την ιδιότητα των διαβόλων. Αυτές είναι κατά βάση οι εκδηλώσεις αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Ωστόσο, το κακό των διαβόλων δεν έχει να κάνει μόνο με κάποιες εκδηλώσεις που φαίνονται συνήθως προς τα έξω· αντ’ αυτού, έχει να κάνει άμεσα με τη στάση τέτοιων ανθρώπων απέναντι στην αλήθεια. Είναι ακόμα πιο ελεεινό και πιο σοβαρό από την αποκλίνουσα συμπεριφορά. Ασφαλώς, οι εκδηλώσεις του κακού χαρακτηρίζονται και από το πώς αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την αλήθεια. Πρώτον, όσοι είναι διάβολοι είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια· αυτή είναι η πρώτη εκδήλωση του κακού. Η δεύτερη εκδήλωση του κακού είναι ότι, πέρα από το γεγονός ότι οι διάβολοι έχουν μια στάση εχθρικότητας απέναντι στην αλήθεια, της επιτίθενται και ενεργά. Η τρίτη εκδήλωση του κακού είναι ότι, πέρα από το γεγονός ότι οι διάβολοι είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια και επιτίθενται στην αλήθεια, πάνε κι ένα βήμα παραπέρα και θέλουν να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Στους διαβόλους, οι εκδηλώσεις του κακού δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσουν απλώς και μόνο στο επίπεδο της εχθρικότητας και της επίθεσης απέναντι στην αλήθεια· αντ’ αυτού, με βάση αυτές τις δύο εκδηλώσεις, οι διάβολοι θέλουν και να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Αυτή είναι η ουσία τους. Πολλές από τις εκδηλώσεις του κακού στους διαβόλους είναι οι ίδιες με τις εκδηλώσεις εκείνων που έχουν την ουσία των αντίχριστων, πάνω στις οποίες έχουμε συναναστραφεί στο παρελθόν, επομένως δεν υπάρχει λόγος να εμβαθύνουμε σ’ αυτές τις πτυχές. Σήμερα, θα αναλύσουμε κυρίως αυτές τις τρεις εκδηλώσεις του κακού στους διαβόλους: το γεγονός ότι είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια, ότι επιτίθενται στην αλήθεια κι ότι προσπαθούν να την αντικαταστήσουν.

Κατ’ αρχάς, ας συναναστραφούμε πάνω στην εκδήλωση της εχθρικότητας που έχουν όσοι είναι διάβολοι απέναντι στην αλήθεια. Έχουμε συναναστραφεί αρκετά στο παρελθόν πάνω στο θέμα της εχθρικότητας απέναντι στην αλήθεια· δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάτε ένα τέτοιο θέμα. Η εκδήλωση της εχθρικότητας απέναντι στην αλήθεια είναι πολύ εμφανής σε εκείνους που είναι διάβολοι. Με άλλα λόγια, δεν μπορούν ν’ αποδεχθούν κανένα θετικό πράγμα, τίποτε που είναι σωστό και που συνάδει με τη συνείδηση και τη λογική της ανθρώπινης φύσης. Ιδίως όταν πρόκειται για κάτι που σχετίζεται με τις αλήθεια-αρχές, είναι ακόμα λιγότερο ικανοί να το αποδεχθούν. Το γεγονός ότι είναι ανίκανοι να το αποδεχθούν δεν σημαίνει απλώς ότι κουνάνε αρνητικά το κεφάλι· αντ’ αυτού, νιώθουν αποτροπιασμό και απέχθεια μέσα τους, καθώς και μίσος. Πόσο βαθύ είναι το μίσος τους; Αν οποιοσδήποτε συναναστραφεί συγκεκριμένα και πραγματικά πάνω στην αλήθεια, εκείνοι τον αντιπαθούν. Δεν πρόκειται απλώς και μόνο για λίγη ζήλια· πρόκειται για εχθρικότητα. Τι σημαίνει εχθρικότητα; Σημαίνει να σε αντιμετωπίζουν σαν να τους σκότωσες τον πατέρα. Στην πραγματικότητα, μπορεί να μην είχες κανενός είδους βαθύτερες αλληλεπιδράσεις μαζί τους ούτε είναι απαραίτητο να σε γνωρίζουν, αλλά αν κατανοείς την αλήθεια και συναναστρέφεσαι πάνω σ’ αυτήν, νιώθουν αποτροπιασμό μέσα τους. Δεν νιώθουν αποτροπιασμό για κάποιον που αναφέρει λόγια και δόγματα, αλλά νιώθουν έντονο αποτροπιασμό για οποιονδήποτε συναναστρέφεται μαζί τους πάνω στην αλήθεια, και νιώθουν λες και τους σκοτώνει αυτό· σ’ αυτό το σημείο φτάνει το μίσος τους. Ποιες είναι οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις τους; Όταν οι άλλοι συναναστρέφονται πάνω στις αλήθεια-αρχές ή στις προθέσεις του Θεού, εκείνοι νιώθουν αποστροφή μόλις το ακούνε και δεν μπορούν να κάτσουν ακίνητοι σ’ ένα σημείο. Κάποιοι βρίσκουν μια δικαιολογία και φεύγουν, ενώ άλλοι σηκώνονται πάνω και αποχωρούν χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό. Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι που έχουν τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, ακόμη κι αν δεν έχουν λαχτάρα για τα σωστά λόγια ή δεν τα εγκρίνουν —ιδίως εκείνα που συνάδουν με την αλήθεια— στη χειρότερη περίπτωση δεν πρόκειται να τα αποδεχθούν μέσα τους, αλλά και πάλι μπορούν να κάτσουν ακίνητοι σ’ ένα σημείο καθ’ όλη τη διάρκεια για να σώσουν την υπόληψή τους. Όμως, όσοι είναι σατανάδες δεν μπορούν να κάτσουν ακίνητοι σ’ ένα σημείο. Μόλις ακούσουν την αλήθεια, νιώθουν αποτροπιασμό και ταραχή μέσα τους και, όταν είναι τόσο ταραγμένοι, δεν μπορούν να παραμείνουν εκεί, οπότε αποχωρούν. Αν δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, μπαίνουν στο διαδίκτυο και παρακολουθούν βίντεο, αφήνουν το μυαλό τους να ταξιδέψει και επιδίδονται σε διάφορες ενέργειες για να αποσπάσουν την προσοχή τους, αλλάζουν θέμα και πιάνουν χαλαρή κουβέντα ή εξυμνούν και καταθέτουν μαρτυρία για τη δική τους «ένδοξη» ιστορία, ενώ απαξιώνουν και επιπλήττουν τους άλλους. Με λίγα λόγια, αν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια, νιώθουν αποτροπιασμό· έχουν μια στάση ακραίας εχθρικότητας απέναντι στην αλήθεια. Αν δεν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια, αλλά συναναστρέφεσαι μόνο πάνω σε κάποιο διοικητικό έργο ή έργο γενικών υποθέσεων, αν μοιράζεσαι κάποια περιστατικά από το κήρυγμα του ευαγγελίου ή συζητάς για εξωτερικά ζητήματα, μπορούν να κάτσουν ακίνητοι σ’ ένα σημείο και να συζητούν με όλους τους άλλους, δίνοντας την εντύπωση ότι συνυπάρχουν αρκετά αρμονικά. Μόλις, όμως, γίνει συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, και ιδίως όταν διαβάζονται τα λόγια του Θεού, έρχονται στο φως η ουσία τους και το αληθινό τους πρόσωπο. Ταράζονται και, αν ακούσουν λίγο περισσότερο, νιώθουν ότι το κεφάλι τους θα εκραγεί. Όσο περισσότερο διαβάζεις τα λόγια του Θεού, τόσο περισσότερο νιώθουν ότι τους κρίνεις και τόσο περισσότερο νιώθουν ότι θα καταδικαστούν και θα αποκλειστούν κι ότι η ζωή τους βρίσκεται σε κίνδυνο. Όσο περισσότερο διαβάζεις τα λόγια του Θεού, τόσο περισσότερο αποτροπιασμό και απέχθεια νιώθουν μέσα τους, σαν να έχουν κολλήσει κάποια ασθένεια. Πείτε Μου, δεν είναι πολύ σοβαρό αυτό το πρόβλημα; Μπορούν και πάλι να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι; Ιδίως σε ό,τι έχει να κάνει με την άσκηση της αλήθειας και την εντιμότητα, όσοι επιδιώκουν την αλήθεια, επειδή θέλουν να είναι έντιμοι, εκπαιδεύουν τον εαυτό τους ώστε να μιλάνε με ειλικρίνεια, να ανοίγονται και να ξεγυμνώνουν τον εαυτό τους. Όταν οι διάβολοι το ακούνε αυτό, νιώθουν αποτροπιασμό μέσα τους, σε απεχθάνονται και σε μισούν. Θεωρούν ότι είσαι ευτελής επειδή κάνεις πράξη την αλήθεια, ενώ εκείνοι είναι έντιμοι —και πιο ευγενείς και πιο σπουδαίοι από σένα— επειδή δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Τι είδους άποψη είναι αυτή; Δεν κάνουν το μαύρο άσπρο; Έτσι ακριβώς είναι όσοι είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια. Αν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια ή πάνω σε κάποια αρχή άσκησης, όχι μόνο σε περιφρονούν μέσα τους, αλλά νιώθουν και αποστροφή για σένα· δεν πρόκειται καν να σε κοιτάξουν κατάματα. Αν θέλεις να συζητήσεις μαζί τους για το εκκλησιαστικό έργο, μονίμως σε αποφεύγουν· δεν θέλουν να σου μιλήσουν και θεωρούν ότι δεν έχετε τίποτε κοινό. Μπορείς να συζητάς μαζί τους για οποιοδήποτε θέμα, εκτός από εκείνα που σχετίζονται με την αλήθεια ή με το έργο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου· δεν θέλουν να συζητούν γι’ αυτά τα θέματα. Για παράδειγμα, αν τους πεις: «Ας συναναστραφούμε πάνω στο πώς να κάνεις με αφοσίωση το καθήκον σου κι ας συζητήσουμε ποια προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν σ’ αυτό το στάδιο όταν κάνεις το καθήκον σου και πώς να τα λύσεις», εκείνοι, μόλις το ακούσουν αυτό, νιώθουν λες και θα εκραγεί το κεφάλι τους, νιώθουν ακραίο αποτροπιασμό μέσα τους, και μάλιστα μπορεί τα μάτια τους να φλέγονται καθώς γίνονται ανταγωνιστικοί απέναντί σου. Είναι πρόθυμοι να υποφέρουν οποιαδήποτε κακουχία προκειμένου να είναι αφοσιωμένοι στον Σατανά, αλλά νιώθουν ιδιαίτερο αποτροπιασμό για τον Θεό και την αλήθεια και δεν αποδέχονται στο ελάχιστο την αλήθεια. Όποιος κι αν συναναστραφεί μαζί τους πάνω στην αλήθεια, δεν μπορούν να τη δεχθούν. Αν τους ζητήσεις να μελετήσουν διάφορες γνώσεις ή φημισμένα λογοτεχνικά έργα, είναι πολύ πρόθυμοι και θεωρούν τον εαυτό τους πολύ ευγενή. Όταν, όμως, ακούνε κηρύγματα ή άλλους να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, είναι λες και τους κακομεταχειρίζεται κάποιος ή τους δικάζει. Αυτό που αποστρέφονται περισσότερο είναι να διαβάζουν τα λόγια του Θεού και να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι, στην καθημερινή τους ζωή, ενώ θα κάνουν κάποιο έργο γενικών υποθέσεων και κάποια πράγματα που ωφελούν τη θέση τους, την υπόληψή τους και τις προοπτικές τους να λάβουν ευλογίες, δεν διαβάζουν ποτέ τα λόγια του Θεού ούτε επιδίδονται σε πνευματικές ασκήσεις. Επίσης, δεν συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια κατά τις συναθροίσεις και ποτέ δεν μοιράζονται την προσωπική τους βιωματική γνώση· παρευρίσκονται στις συναθροίσεις απλώς και μόνο για τυπικούς λόγους. Αν τους ζητήσεις να συναναστραφούν πάνω στις γνώσεις τους για τα λόγια του Θεού ή για την αλήθεια, δεν μπορούν να ψελλίσουν ούτε μία λέξη και νιώθουν αποτροπιασμό μέσα τους, ενώ σκέφτονται: «Η συναναστροφή πάνω στα λόγια του θεού και στην αλήθεια είναι για τις νοικοκυρές και τους ανθρώπους των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Πώς θα μπορούσε μια σπουδαία προσωπικότητα όπως εγώ να κάνει τέτοια πράγματα; Εγώ κάνω σπουδαία πράγματα και σπουδαίο έργο, είμαι κάποιος που θα λάβει μεγάλες ευλογίες. Όταν εισέλθω στη βασιλεία, θα είμαι πυλώνας και στυλοβάτης στη βασιλεία του θεού. Είμαι κάποιος που επωμίζεται μεγάλες ευθύνες. Εσείς ποιοι νομίζετε ότι είστε; Με υποβιβάζει ακόμα και το να παρευρίσκομαι σε συναθροίσεις στην ίδια εκκλησία μ’ εσάς!» Δείτε πόσο υπερόπτες είναι! Η εχθρικότητά τους απέναντι στην αλήθεια είναι εχθρικότητα απέναντι σε όλους τους ανθρώπους και όλα τα πράγματα που σχετίζονται με την αλήθεια, καθώς και στις πρακτικές και τα ρητά που σχετίζονται με την αλήθεια· είναι εχθρικοί ακόμη και απέναντι στα θετικά πράγματα. Για παράδειγμα, αν αναφέρεις ότι οι αδελφοί και οι αδελφές στην εκκλησία θα πρέπει να έχουν την ευπρέπεια ενός αγίου, ότι οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των δύο φύλων —είτε στο έργο είτε στην καθημερινότητα— θα πρέπει να πραγματοποιούνται εντός ορισμένων ορίων, ότι όλοι θα πρέπει να είναι κόσμιοι και αξιοπρεπείς, να μην επιδίδονται σε απερίσκεπτο φλερτ και να σέβονται τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών και τον γάμο, ότι πρέπει κανείς να ασκείται ως προς αυτό σύμφωνα με τα λόγια του Θεού κι ότι ο οίκος του Θεού δεν υποστηρίζει τη σεξουαλική απελευθέρωση, τι θα σκεφτούν μόλις το ακούσουν αυτό; «Αυτό είναι ένα απαρχαιωμένο ρητό, ένα κλισέ. Σε ποια εποχή βρισκόμαστε πλέον, ώστε να εξακολουθούμε να μιλάμε για την ευπρέπεια ενός αγίου και για όρια μεταξύ ανδρών και γυναικών! Στο παρελθόν, οι αυτοκράτορες στα ανάκτορά τους είχαν ολόκληρα χαρέμια για τον εαυτό τους· πόσο μεγαλοπρεπές ήταν αυτό! Αν είχα τη δυνατότητα και τα μέσα, ακόμη κι αν δεν μπορούσα να έχω χαρέμι, θα είχα τουλάχιστον μια ποικιλία ανθρώπων για να κάνω ερωτική σχέση μαζί τους!» Δεν αποδέχονται ποτέ κανένα θετικό πράγμα, κανένα σωστό ρητό, και ιδίως τα λόγια της αλήθειας, και μάλιστα τα απεχθάνονται και τα μισούν σε μεγάλο βαθμό. Επομένως, με δεδομένη την εχθρικότητά τους απέναντι στην αλήθεια, αυτοί οι άνθρωποι επιτίθενται διαρκώς στην αλήθεια και στα θετικά πράγματα. Πάνω σε όποια πτυχή της αλήθειας ή σε όποια συγκεκριμένη απαίτηση του Θεού κι αν γίνεται συναναστροφή, έχουν πάντα μια σειρά αιρέσεων και πλανών με τις οποίες την κατακρίνουν και την κρίνουν. Δεν είναι επίθεση αυτή η επίκριση και η κρίση; (Ναι.) Όσοι άνθρωποι κι αν αποδέχονται την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, εκείνοι δεν πρόκειται να το κάνουν ποτέ. Πιστεύουν ότι αυτά που υποστηρίζει ο οίκος του Θεού κι αυτά που απαιτεί η αλήθεια να κάνουν πράξη οι άνθρωποι είναι όλα συνθήματα και τυπικότητες, καθώς κι ότι αυτό που καλύπτει πραγματικά τις ανθρώπινες ανάγκες είναι οι κοσμικές τάσεις· ό,τι υποστηρίζουν τώρα οι κοσμικές τάσεις είναι η ανώτατη αλήθεια. Δεν δείχνει αυτό ότι λατρεύουν το κακό; Επομένως, πάνω σε όποια πτυχή της αλήθειας κι αν συναναστρέφεσαι, είναι αντικειμενικά εχθρικοί απέναντί της και, επιπλέον, θα την κρίνουν, θα της επιτεθούν και θα τη βλασφημήσουν. Για παράδειγμα, ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι έντιμοι. Πώς ορίζουν εκείνοι τον έντιμο άνθρωπο; «Η εντιμότητα είναι για τους ανόητους· μόνο οι ανόητοι είναι έντιμοι άνθρωποι. Μόνο οι ανόητοι λένε στους άλλους τι σκέφτονται μέσα τους και μιλάνε για τα ιδιωτικά τους ζητήματα. Μόνο οι ανόητοι μιλάνε ειλικρινά. Μόνο οι ανόητοι εμπιστεύονται το πεπρωμένο τους σε άλλους για να το ελέγχουν εκείνοι. Εγώ δεν είμαι ανόητος· το πεπρωμένο μου βρίσκεται στα δικά μου χέρια και οι άλλοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνουν! Είτε θέλω να λέω τι σκέφτομαι μέσα μου είτε όχι, οι άλλοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνουν. Αν δεν πρόκειται για κάτι που θέλω να πω στους άλλους, μην ονειρεύεσαι καν ότι θα το μάθεις!» Δεν δείχνει αυτό ότι αποστρέφονται και μισούν την αλήθεια; (Ναι.) Οι άνθρωποι που είναι διάβολοι δεν αποδέχονται και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Πέρα από το γεγονός ότι είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια και της επιτίθενται, κάνουν ένα βήμα παραπέρα και χρησιμοποιούν διάφορα σατανικά δηλητήρια και απόψεις και πρακτικές του Σατανά για να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούν μηχανορραφίες, ψέματα, διάφορα μέσα ή το προσωπείο ότι υπομένουν κακουχίες και πληρώνουν ένα τίμημα, προκειμένου να παραπλανήσουν τους άλλους, ως προϋπόθεση για να λάβουν ευλογίες και να κάνουν παζάρια με τον Θεό. Νομίζουν ότι όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό, δεν χρειάζεται να είναι έντιμος, δεν χρειάζεται να είναι αφοσιωμένος στο καθήκον του και δεν χρειάζεται ν’ αποδεχθεί και να κάνει πράξη την αλήθεια· εφόσον υπομένει περισσότερες κακουχίες, πληρώνει μεγαλύτερο τίμημα, κάνει περισσότερο έργο, κάνει περισσότερα καλά πράγματα και συσσωρεύει περισσότερη αξία, κάνει περισσότερα πράγματα που κερδίζουν την έγκριση και την εκτίμηση των άλλων, και μ’ αυτά τα μέσα κερδίζει την εμπιστοσύνη των αδελφών, καθώς και την εξύψωσή τους και την υποστήριξή τους από αυτούς, τότε μπορεί να πετύχει τον στόχο να τα ανταλλάξει όλα αυτά με τις ευλογίες της ουράνιας βασιλείας. Δεν είναι απίστευτα γελοία αυτή η άποψη; (Ναι.)

Είτε πρόκειται για το γεγονός ότι κρίνουν και καταδικάζουν την αλήθεια, ότι είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια και της επιτίθενται είτε για το γεγονός ότι θέλουν πάντα να χρησιμοποιούν τις αιρέσεις και τις πλάνες του Σατανά για να αντικαταστήσουν την αλήθεια, όλα αυτά είναι συγκεκριμένες εκδηλώσεις του τρόπου με τον οποίο οι διάβολοι αντιμετωπίζουν την αλήθεια. Για όποιες εκδηλώσεις κι αν πρόκειται, όλες εκθέτουν πλήρως την κακή ουσία των διαβόλων. Μόνο οι διάβολοι μπορούν να διαπράττουν ενέργειες όπως το να είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια, να επιτίθενται στην αλήθεια και να προσπαθούν να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Μόνο οι διάβολοι αντιμετωπίζουν την αλήθεια και τον Θεό με τέτοιο μίσος, τέτοια κρίση και καταδίκη και είναι ικανοί να καταφύγουν σε οποιοδήποτε μέσο προκειμένου να παραπλανήσουν, να εξαπατήσουν και να δελεάσουν τους ανθρώπους ώστε να απομακρυνθούν από την αλήθεια και από τον Θεό. Μόνο οι διάβολοι θα σκεφτούν κάθε τρόπο για να κερδίσουν με δόλο την εμπιστοσύνη, την υποστήριξη και τον έπαινο των ανθρώπων, να πετύχουν τον στόχο τους, που είναι να εξαγοράσουν τις καρδιές των ανθρώπων και να τις ελέγχουν, σε μια προσπάθεια να αντικαταστήσουν τη θέση που έχει ο Θεός στις καρδιές τους. Με λίγα λόγια, το γεγονός ότι οι διάβολοι υιοθετούν μια τέτοια στάση απέναντι στην αλήθεια και απέναντι σε όσους επιδιώκουν την αλήθεια φανερώνει ότι η ουσία τους είναι κακή. Τα θετικά πράγματα και η αλήθεια είναι αυτά που λαχταρούν και αγαπούν όλα τα δημιουργημένα ανθρώπινα όντα, και παράλληλα αξίζουν να θεωρούνται πολύτιμα από τους ανθρώπους. Ασφαλώς, είναι και αυτά που τα δημιουργημένα ανθρώπινα όντα χρειάζονται περισσότερο. Ο λόγος είναι ότι η αλήθεια είναι απαραίτητη προκειμένου το ανθρώπινο είδος να ξεφύγει από την επιρροή του Σατανά, να βαδίσει στο σωστό μονοπάτι και να είναι σε θέση να έχει φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό. Για να φτάσουν οι κανονικοί άνθρωποι στη σωτηρία, η επιδίωξη, η αποδοχή και η άσκηση της αλήθειας είναι απαραίτητη διαδικασία· δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Ακόμη κι αν είναι δύσκολο ν’ αποδεχθούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια, επειδή έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, από την οπτική του ενδότερου είναι τους και της υποκειμενικής τους βούλησης, δεν είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια· η υποκειμενική τους στάση δεν πρόκειται να είναι εχθρική απέναντι στην αλήθεια ούτε είναι μια στάση που επιτίθεται σκοπίμως στην αλήθεια ή προσπαθεί με κάθε μέσο να χρησιμοποιήσει αιρέσεις και πλάνες για να αντικαταστήσει την αλήθεια. Μόνο ο Σατανάς μπορεί να το κάνει αυτό· η ουσία της εχθρικότητάς του απέναντι στην αλήθεια είναι η ίδια με εκείνη του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Οτιδήποτε είναι θετικό πράγμα, οτιδήποτε σχετίζεται με την αλήθεια, ο Σατανάς το αρνείται, το καταδικάζει και το απορρίπτει. Ακόμη κι αν αυτές οι αλήθειες δεν αποτελούν απειλή γι’ αυτόν, εκείνος εξακολουθεί να είναι εχθρικός απέναντί τους και να τις μισεί· αυτό υπαγορεύεται από τη φύση του. Επειδή οι διάβολοι έχουν κακή φύση, γι’ αυτούς η αλήθεια είναι ο εχθρός τους. Τι υποδηλώνει η λέξη «εχθρός»; Υποδηλώνει ότι οι εχθροί δεν μπορούν ποτέ να είναι συμβατοί, να είναι φίλοι, να είναι σύντροφοι που έχουν την ίδια νοοτροπία. Είναι όπως ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Αντιμετωπίζει όσους πιστεύουν στον Θεό με ιδιαίτερο μίσος και εχθρικότητα. Εφόσον πάψεις να πιστεύεις στον Θεό και προσβάλεις τον Θεό, μπορείς να διαπράξεις οποιοδήποτε κακό στην κοινωνία· δεν τον νοιάζει αν θα κλέψεις, θα ληστέψεις ή θα επιδοθείς σε ακόλαστες δραστηριότητες. Μπορείς να συνωμοτήσεις μαζί του και να κάνεις οποιοδήποτε κακό πράγμα. Αν, όμως, πιστεύεις στον Θεό και βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι, δεν πρόκειται να το επιτρέψει· θα σε συλλάβει, θα σε καταδιώξει και θα σε οδηγήσει ακόμη και στον θάνατο. Πολύ απλά, δεν πρόκειται να σε αφήσει να υπάρχεις. Όσο υπάρχεις, είσαι ένα αγκάθι στα πλευρά του· κάθε μέρα που υπάρχεις, εκείνος νιώθει δυσφορία και άβολα μέσα του. Μόνο όταν σε έχει καταστρέψει, όταν πάψεις να υπάρχεις, αισθάνεται νικητής, νιώθει ευφορία και γαλήνη. Η στάση όσων είναι διάβολοι απέναντι στην αλήθεια είναι η ίδια ως προς τη φύση της με το μίσος που έχει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας για την αλήθεια. Αν επιδιώκεις και κάνεις πράξη την αλήθεια, αν κάνεις τα πάντα σύμφωνα με τις αρχές, διατηρείς μια στάση και τηρείς τις αρχές, εκείνοι θα σε αντιπαθούν και θα σε μισούν. Αν γίνουν επικεφαλής και αποκτήσουν δύναμη, θα σκέφτονται κάθε τρόπο για να βρουν έναν μοχλό πίεσης ώστε να σε βασανίζουν, και μάλιστα θα σε παγιδεύσουν για κάποια προσβολή, προκειμένου να σε απομακρύνουν. Όταν αποκλείσουν όλους εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια, και όσοι παραμένουν στην εκκλησία είναι όλοι μπερδεμένοι άνθρωποι και άνθρωποι που δεν κατανοούν στο ελάχιστο την αλήθεια, τότε νιώθουν ασφαλείς, αισθάνονται ότι δεν υπάρχει τίποτα να τους απειλεί κι ότι η ζωή τους είναι εύκολη. Επομένως, όσοι είναι διάβολοι δεν είναι μόνο εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια, αλλά είναι εχθρικοί απέναντι και σε εκείνους που αγαπούν και επιδιώκουν την αλήθεια. Δεν δείχνει αυτό ότι έχουν κακή φύση; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι, αφού καταδικαστούν, αποκλειστούν και βασανιστούν από διαβόλους, λένε: «Δεν τους πρόσβαλα· γιατί, όμως, με αντιπαθούν;» Δεν είναι μπερδεμένα αυτά τα λόγια; Δεν δείχνει αυτό ότι αδυνατούν να δουν καθαρά τα πράγματα κι ότι δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τους ανθρώπους; Μήπως ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας συλλαμβάνει και καταδιώκει τους χριστιανούς, επειδή οι χριστιανοί παραβιάζουν τους νόμους και διαπράττουν εγκλήματα; Ή επειδή οι χριστιανοί συμμετέχουν σε πολιτικές δραστηριότητες για την ανατροπή του και τον σφετερισμό της πολιτικής του δύναμης; (Κανένα από τα δύο.) Τότε γιατί; Δεν συμμετέχουμε στην πολιτική ούτε του εναντιωνόμαστε ή τον εκθέτουμε, πόσο μάλλον εμπλεκόμαστε σε πολιτικές δραστηριότητες για να σφετεριστούμε τη δύναμή του. Τότε γιατί καταστέλλει και συλλαμβάνει μ’ αυτόν τον τρόπο όσους από εμάς πιστεύουμε στον Θεό; Πολύ απλά, σε μισεί επειδή ακολουθείς τον Θεό, αποδέχεσαι την αλήθεια και τιμάς τον Θεό ως μέγα και Τον λατρεύεις. Πιστεύει ότι τον έχεις προδώσει· δεν ακολουθείς εκείνον, δεν λατρεύεις εκείνον και δεν υποτάσσεσαι σ’ εκείνον, οπότε σε μισεί. Επομένως, θέλει να σε καταστείλει και να σε αποκλείσει, ώστε να πετύχει τον στόχο να σε εξαφανίσει. Απλώς και μόνο επειδή είναι ένας κακός διάβολος και έχει τη φύση-ουσία που είναι εχθρική απέναντι στην αλήθεια, αν ακολουθείς τον Θεό, θα είναι εχθρικός απέναντί σου, θα σε μισεί και θα προσπαθεί με κάθε μέσο να σε βασανίσει, να σε αποκλείσει και να σε αρπάξει μακριά από το πλευρό του Θεού. Αυτός είναι ο στόχος του. Αν πάψεις ν’ ακολουθείς τον Θεό, δεν θα είναι τόσο εχθρικός απέναντί σου. Ασφαλώς, θα προσπαθήσει και πάλι να σε αφανίσει, να σε διαφθείρει, να παίξει μαζί σου και να σε ελέγξει. Αν μπορέσεις να τον λατρεύεις και να τον ακολουθείς, τότε θα είναι ευχαριστημένος και δεν θα σε βασανίζει, αλλά, στο τέλος, θα μπορέσεις μόνο να θαφτείς μαζί του. Κανένας από εκείνους που λατρεύουν τον Σατανά δεν καταλήγει ποτέ σε καλό τέλος!

Η φύση του Σατανά που αντιστέκεται στον Θεό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ποτέ. Γιατί όσοι είναι του Σατανά, που είναι αντίχριστοι, είναι τόσο εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια και στον Θεό; Πείτε Μου, πόσο κακή είναι η φύση-ουσία τους; Δεν αποδέχονται την αλήθεια, το έργο του Θεού, κανένα από τα θετικά πράγματα ούτε τα σωστά ρητά και τις σωστές πρακτικές, χωρίς καμία εξαίρεση. Όχι μόνο νιώθουν αποτροπιασμό μέσα τους και αρνούνται να τα αποδεχθούν, αλλά κάνουν και ενεργά κακό για ν’ αντισταθούν στον Θεό και διαδίδουν διάφορες αβάσιμες φήμες και πλάνες για να καταδικάσουν την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Τέτοιοι κακοί άνθρωποι θέλουν, επίσης, να λάβουν ευλογίες μέσω της πίστης στον Θεό· τρυπώνουν στο οίκο του Θεού, αλλά επειδή δεν αποδέχονται στο ελάχιστο την αλήθεια, αποκαλύπτονται και αποκλείονται. Για παράδειγμα, η αποδοχή του κλαδέματος είναι ένα θετικό πράγμα. Οι κανονικοί άνθρωποι, όταν κάνουν κάτι λάθος και κλαδεύονται, θα κάνουν αυτοκριτική. Αν το παράπτωμά τους οφειλόταν σε λανθασμένες προθέσεις ή σε μια διεφθαρμένη διάθεση, θα αναζητήσουν την αλήθεια για να λύσουν το πρόβλημα. Αν το παράπτωμά τους έγινε επειδή το επίπεδό τους είναι χαμηλό και δεν είδαν καθαρά τα πράγματα, και πάλι θ’ αναζητήσουν ενεργά ένα μονοπάτι για να λύσουν το πρόβλημα, βρίσκοντας ανθρώπους με καλό επίπεδο που κατανοούν την αλήθεια, ώστε να τους βοηθήσουν και να τους καθοδηγήσουν. Με λίγα λόγια, υπό την καθοδήγηση και τη ρύθμιση της συνείδησης και της λογικής τους, θα αντιμετωπίσουν σωστά το γεγονός ότι κλαδεύτηκαν. Πώς, όμως, αντιμετωπίζουν όσοι είναι διάβολοι το γεγονός ότι κλαδεύτηκαν; Οι ίδιοι οι διάβολοι είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια, αλλά με την κακή φύση τους, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σταματήσουν απλώς στην εχθρικότητα· θα καταδικάσουν και θα βλασφημήσουν την αλήθεια, και θα της αντισταθούν. Όταν, λοιπόν, κλαδεύονται, προσπαθούν σθεναρά να επιχειρηματολογήσουν και να υπερασπίσουν τον εαυτό τους. Όχι μόνο αρνούνται την αλήθεια, αλλά παράλληλα επιτίθενται σε εκείνους που τους κλαδεύουν, τους καταδικάζουν, και μάλιστα διαδίδουν και λόγια όπως αυτά: «Είναι πολύ δύσκολο να πιστεύει κανείς στον θεό! Όσοι έχουμε χαμηλό επίπεδο και δεν κατανοούμε την αλήθεια, απλώς θα καταλήξουμε να μας πετάξουν έξω. Δεν είναι εύκολο να προσπαθεί κανείς να ζει εις βάρος του οίκου του θεού! Για τους ανθρώπους με χαμηλό επίπεδο δεν υπάρχει μέλλον· δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, εκτός από το να μας βασανίζουν οι άλλοι. Όπως κι αν τα βάζουν μαζί μας οι άλλοι, εμείς απλώς πρέπει να το υπομένουμε. Ποιον μπορούμε να κατηγορήσουμε εκτός από το χαμηλό μας επίπεδο; Αν το επίπεδό σου είναι χαμηλό, είσαι κατώτερος από τους άλλους!» Όχι μόνο δεν αποδέχονται το κλάδεμα, δεν κάνουν αυτοκριτική και δεν αποκτούν αυτογνωσία, αλλά δεν αναζητούν και αρχές άσκησης ή ένα μονοπάτι άσκησης για να λύσουν αυτό το πρόβλημα. Αν το επίπεδό τους είναι πράγματι χαμηλό, τότε πώς μπορούν, με βάση τις έμφυτες καταστάσεις τους, να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να κάνουν καλά το καθήκον τους και να προσφέρουν την αφοσίωσή τους; Θα σκεφτόντουσαν έτσι; Είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια, οπότε σε καμία περίπτωση δεν θα σκεφτόντουσαν έτσι. Και σαν να μην έφτανε αυτό, θα προχωρήσουν ακόμη περισσότερο και θα προβούν σε κρίση και συκοφαντίες, ή ακόμα και θα καταραστούν κρυφά μέσα τους εκείνους που τους κλαδεύουν: «Πφφφ! Με έκανες να νιώσω άβολα σήμερα. Μια μέρα θα σου δείξω πώς έχουν τα πράγματα. Νομίζεις ότι είναι χαμηλό το επίπεδό μου; Πιστεύω στον θεό εδώ και πολλά χρόνια, ενώ εσύ μόνο λίγα! Με αντιπαθείς; Μια μέρα θα σε κάνω να υποστείς τις συνέπειες, θα σε κάνω να πεθάνεις με φρικτό θάνατο!» Όπως βλέπεις, όταν κλαδεύονται, παρόλο που δεν λένε τίποτα, και μάλιστα χαμογελάνε κιόλας, η καρδιά τους ξεχειλίζει από πικρία, μίσος και κατάρες. Κάποιοι άνθρωποι δείχνουν την απροθυμία τους ν’ αποδεχθούν το κλάδεμα, ξεστομίζοντας κατά διαστήματα κάποια παράπονα ή κάποια λόγια επίθεσης ή κρίσης. Όχι μόνο είναι εχθρικοί στο κλάδεμα, αλλά παίρνουν και την πρωτοβουλία να επιτεθούν σε εκείνους που τους κλαδεύουν, αρνούμενοι να αφήσουν ήσυχο οποιονδήποτε το κάνει. Κάποιες γυναίκες μπορεί να είναι κάπως μικρόσωμες και μπορεί να φαίνονται αρκετά λεπτεπίλεπτες προς τα έξω, αλλά όταν κάποιος τις κλαδεύει πραγματικά, γίνονται πυρ και μανία: «Έχω υποφέρει τόσα πιστεύοντας στον θεό όλα αυτά τα χρόνια· μήπως ήταν εύκολο; Με αντιπαθείς· ε, λοιπόν, όταν εγώ κήρυττα το ευαγγέλιο, εσύ δεν είχες γεννηθεί καν! Μήπως προσπαθείς να με εκφοβίσεις μόνο και μόνο επειδή είμαι μεγαλύτερη σε ηλικία; Άκου να σου πω, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί! Πήγαινε και ρώτα· σε ποιον έχω υποκύψει ποτέ σε όλη μου τη ζωή;» Μπορούν οι άνθρωποι που έχουν τέτοια διάθεση ν’ αποδεχθούν την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Όχι μόνο δεν αποδέχονται το κλάδεμά τους, αλλά καταριούνται και εκείνους που τους κλαδεύουν. Δεν είναι πολύ κακόβουλοι; Οι άνθρωποι που είναι διάβολοι και σατανάδες είναι πανούργοι, υποχθόνιοι, ύπουλοι και πονηροί. Εφόσον έχουν μια στάση εχθρικότητας και επίθεσης απέναντι στην αλήθεια, όταν εκτεθούν οι κακές τους πράξεις κι έρθουν αντιμέτωποι με την αποπομπή ή την αποβολή τους, μην έχοντας καμία ελπίδα να λάβουν ευλογίες, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να είναι και τόσο καλότροποι ή υποχωρητικοί, αλλά θα χρησιμοποιήσουν μέσα αντίστασης. Κάποιοι κατασκευάζουν ψέματα, λέγοντας ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες τούς βασανίζουν, υποκινώντας άλλους για να τους υπερασπιστούν και προκαλώντας σκόπιμα αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο. Άλλοι προσποιούνται ότι υποτάσσονται, λέγοντας: «Όπως κι αν με αντιμετωπίσει ο οίκος του θεού, ακόμη κι αν με στείλει σε μια ομάδα Β ή με αποπέμψει, εγώ και πάλι θα κάνω το καθήκον μου. Είμαι αφοσιωμένος στον θεό και δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ να αρνηθώ αυτήν την οδό ή να εγκαταλείψω το καθήκον μου». Προβάλλουν ένα προσωπείο για να εξαπατήσουν τους άλλους, δίνοντας την εντύπωση ότι έχουν μετανοήσει, ότι μπορούν να το αποδεχθούν και να υποταχθούν όπως κι αν τους αντιμετωπίσει ο οίκος του Θεού κι ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν το καθήκον τους. Στην πραγματικότητα, σε εξαπατούν και παίζουν μαζί σου. Σκέφτονται μέσα τους: «Πφφφ! Θέλετε να με χρησιμοποιήσετε για παροχή υπηρεσίας; Δεν το βλέπω! Όταν σας εκφράζω την αποφασιστικότητά μου και λέω ότι είμαι πρόθυμος να κάνω το καθήκον μου, αυτό είναι απλώς μια τυπικότητα, απλώς σας κοροϊδεύω!» Προς τα έξω, φαίνονται ιδιαίτερα υποχωρητικοί και υπάκουοι, κάνοντας τους άλλους να νομίζουν ότι είναι πρόθυμοι να κάνουν κάποιο καθήκον. Όταν, όμως, τους αναθέτεις πραγματικά να κάνουν κάποιο καθήκον, είναι επιπόλαιοι, χρησιμοποιούν τεχνάσματα και σε εξαπατούν, και μάλιστα εξαφανίζονται από προσώπου γης. Μπορεί να έχουν περάσει περισσότερες από δέκα μέρες από τη στιγμή που τους ανατέθηκε μια εργασία, και να μην υπάρχει καμία απολύτως πρόοδος. Κάποιοι άνθρωποι που είναι ανίδεοι και δεν έχουν διάκριση το βρίσκουν αυτό ασύλληπτο και σκέφτονται: «Ήταν αρκετά σοβαροί όταν συμφώνησαν να το κάνουν, λέγοντας ότι ήταν πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους. Δεν φαινόταν να λένε ψέματα. Πώς γίνεται να μην μπορεί τώρα να τους βρει κανείς πουθενά;» Επίτρεψέ Μου να σου πω την αλήθεια: Απλώς είναι μεγάλοι απατεώνες, είναι διάβολοι. Πώς βλέπουν την εκτέλεση καθήκοντος όσοι είναι διάβολοι; Τη βλέπουν ως μια προσπάθεια του οίκου του Θεού να τους χρησιμοποιήσει για παροχή υπηρεσίας, να παίξει μαζί τους. Αυτήν την νοοτροπία απέναντι στην εκτέλεση καθήκοντος έχουν όσοι είναι διάβολοι. Τι ακριβώς έχεις που αξίζει να χρησιμοποιηθεί; Στην καλύτερη περίπτωση, καταλαβαίνεις λίγα πράγματα σε σχέση με κάποιο επάγγελμα. Αν ο οίκος του Θεού έχει μια ανάγκη στο έργο αυτού του τομέα, στην καλύτερη περίπτωση αυτό σημαίνει ότι είσαι κατάλληλος να κάνεις αυτό το καθήκον. Όταν κάποιος σε αξιολογεί και έχει απαιτήσεις από εσένα χρησιμοποιώντας ως κριτήριο την εκτέλεση κάποιου καθήκοντος, τότε σε εξυψώνει. Αν αρνηθείς και δεν το αποδεχθείς, τότε αδυνατείς να εκτιμήσεις την καλοσύνη. Ακριβώς τόσο αδιαπέραστοι στη λογική είναι όσοι είναι διάβολοι. Ζητούν να κάνουν ένα καθήκον, κι όταν η εκκλησία τούς αναθέτει έργο, υποθέτουν ότι ο οίκος του Θεού θέλει να τους χρησιμοποιήσει. Αν έχεις πραγματικά κάποια αξία ώστε να χρησιμοποιηθείς στην εκκλησία, είναι αυτό ευτύχημα ή δυστύχημα για σένα; (Ευτύχημα.) Είναι κακοτυχία ή ευλογία για σένα; (Ευλογία.) Γιατί λέτε ότι είναι ευλογία; (Όταν μπορεί κανείς να παρέχει υπηρεσία για τον Θεό, αυτό είναι εξύψωση από τον Θεό, οπότε είναι ευλογία.) Πρέπει να καταλάβεις το εξής: Η παροχή υπηρεσίας για τον Θεό είναι εξύψωση από τον Θεό. «Τι σημαίνει «εξύψωση»; Σημαίνει ότι έχεις αυτό το μικρό προτέρημα σε κάποιο επάγγελμα, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο έργο του οίκου του Θεού, κι αυτό είναι μια ευκαιρία που σου δίνει ο Θεός, σημαίνει ότι ο Θεός σού έχει δώσει μια ευκαιρία να παρέχεις υπηρεσία για Εκείνον, μια ευκαιρία να φτάσεις στη σωτηρία, κι ότι αυτό αποτελεί βασική προϋπόθεση για να λάβεις ευλογίες. Μόνο όταν διαθέτεις αυτήν τη βασική προϋπόθεση μπορείς να έχεις την ευκαιρία ν’ αποδεχθείς και να κάνεις πράξη την αλήθεια βήμα βήμα, και να φτάσεις στη σωτηρία. Αν δεν έχεις κανένα προσόν, τότε στον οίκο του Θεού δεν κάνεις για τίποτα. Θα εξακολουθούσε ο οίκος του Θεού να σε συντηρεί δωρεάν; Αν δεν υπάρχει κανένα καθήκον που μπορείς να κάνεις στον οίκο του Θεού, τότε σου λείπει ένα κατάλληλο και εύλογο μέσο και η βασική προϋπόθεση για να διατηρήσεις μια κανονική σχέση με τον Θεό. Αν δεν μπορείς να χρησιμοποιηθείς σε κανένα συγκεκριμένο έργο στον οίκο του Θεού, αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις δημιουργήσει καμία σχέση με τον Θεό, κι επομένως δεν έχεις καμία ευκαιρία να προσέλθεις ενώπιον του Θεού, καμία ευκαιρία ν’ αποδεχθείς οποιοδήποτε βήμα ή οποιαδήποτε περίοδο του έργου που κάνει ο Θεός για να σώσει την ανθρωπότητα. Έχεις, τότε, και πάλι την ευκαιρία και τις προϋποθέσεις να φτάσεις στη σωτηρία; Επομένως, αν πει κανείς ότι έχεις αξία για να χρησιμοποιηθείς, μπορεί αυτό να ακουστεί άβολο στον άπιστο κόσμο και ίσως ο όρος «χρησιμοποιηθείς» να είναι αρνητικός εκεί, αλλά στον οίκο του Θεού, πρέπει να εξετάσεις ποιος σε χρησιμοποιεί. Πώς πρέπει να ερμηνεύεται αυτό το «χρησιμοποιεί»; Αν σε χρησιμοποιεί ο Θεός, αυτό αποδεικνύει ότι έχεις ακόμα κάποια αξία και μπορείς ακόμα να παρέχεις υπηρεσία για τον Θεό. Όταν παρέχεις υπηρεσία για τον Θεό, δεν σε εξυψώνει έτσι ο Θεός; (Ναι.) Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Θεός σού δίνει μια ευκαιρία, ο Θεός σε εξυψώνει. Αυτό είναι καλό πράγμα· αποδεικνύει ότι ο Θεός σε έχει σε κάποια εκτίμηση και εξακολουθεί να είναι πρόθυμος να σου δώσει μια ευκαιρία. Είναι, λοιπόν, ντροπιαστικό να σε χρησιμοποιεί ο Θεός; Είναι απώλεια; Ζημιώνεσαι όταν σε χρησιμοποιεί; Σε κάνει να χάσεις την ακεραιότητα ή την αξιοπρέπειά σου; Όχι, κερδίζεις πολλά περισσότερα. Σου δίνει την ευκαιρία να προσέλθεις ενώπιον του Θεού για ν’ αποδεχθείς την αλήθεια και τη σωτηρία του Θεού. Δεν ζημιώνεσαι καθόλου· αποκτάς ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Όσοι, όμως, έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους δεν το βλέπουν έτσι. Έχουν κακή φύση. Όπως κι αν τους χρησιμοποιεί και τους διαφθείρει ο Σατανάς, δεν έχουν καμία αντίρρηση· είναι αρκετά ικανοποιημένοι μ’ αυτό. Αν τους χρησιμοποιούν κρατικοί αξιωματούχοι, το θεωρούν ευτύχημα, σημάδι ευημερίας. Δεν το διακρίνουν, δεν αντιτίθενται ή αντιστέκονται σ’ αυτό ούτε το αρνούνται. Στην εκκλησία, όμως, αν προαχθούν για να κάνουν ένα καθήκον, θεωρούν ότι αυτό είναι παροχή υπηρεσίας, ότι ξεπουλιούνται κι ότι η εκκλησία τούς χρησιμοποιεί. Για παράδειγμα, μια συγκεκριμένη γυναίκα καταλαβαίνει λίγα πράγματα σε σχέση με κάποια επαγγελματική δεξιότητα, οπότε η εκκλησία τής αναθέτει να κάνει έργο σ’ αυτόν τον τομέα. Όχι μόνο δεν μπορεί να το αποδεχθεί από τον Θεό, αλλά νιώθει και ιδιαίτερο αποτροπιασμό μέσα της: «Προσπαθείς να με χρησιμοποιήσεις; Ξανασκέψου το! Δεν είμαι τόσο ανόητη! Μέχρι τώρα στη ζωή μου, δεν μ’ έχει χρησιμοποιήσει ποτέ κανένας. Δεν έχει γεννηθεί ακόμα ο άνθρωπος που θα μπορούσε να με χρησιμοποιήσει!» Δεν χρειάζεται να είσαι τόσο αγανακτισμένος. Αν είσαι πρόθυμος να κάνεις το καθήκον σου, τότε αποδέξου το από τον Θεό και κάνε καλά το καθήκον σου. Αν δεν είσαι πρόθυμος να κάνεις το καθήκον σου, τότε φύγε από τον οίκο του Θεού. Η πύλη του οίκου του Θεού είναι ανοιχτή· μπορείς να φύγεις ανά πάσα στιγμή και να πας όπου θέλεις. Ο Θεός παρέχει ελεύθερα την αλήθεια στους ανθρώπους. Ο Θεός προσφέρει την αλήθεια και παρέχει ζωή στους ανθρώπους εντελώς δωρεάν. Μήπως σου ζήτησε έστω και ένα σεντ; (Όχι.) Κάνεις ένα μικρό καθήκον, κι ωστόσο θεωρείς ότι ο Θεός σε χρησιμοποιεί. Δεν δείχνει αυτό ότι δεν έχεις συνείδηση, ότι αδυνατείς να εκτιμήσεις την καλοσύνη; Και τι έγινε αν σε χρησιμοποιεί ο Θεός; Είναι λάθος αυτό; Ο Θεός σού έδωσε την ίδια σου τη ζωή. Δεν είναι άξιος ο Θεός να σε χρησιμοποιήσει; Δεν έχει τα προσόντα; Μπορείς να το παίζεις μεγάλος και τρανός απλώς και μόνο επειδή καταλαβαίνεις λίγα πράγματα σε σχέση με ένα επάγγελμα; Πρέπει ο Θεός να είναι δουλοπρεπής, να σε εκλιπαρεί με σεβασμό, να σου υπόσχεται πράγματα, να σε σηκώσει ψηλά και να σε τοποθετήσει σ’ έναν θρόνο; Θα σε χαροποιούσε αυτό; Οι άνθρωποι που δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση δεν μπορούν να κατανοήσουν σωστά το ζήτημα της εκτέλεσης καθήκοντος. Λένε μονίμως: «Ο οίκος του Θεού με χρησιμοποιεί. Δεν είμαι τόσο ανόητος· μόνο οι ανόητοι είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιηθούν από τον θεό!» Όπως βλέπεις, αυτή η σκέψη είναι ταυτόχρονα αποκλίνουσα και κακή, καθώς και εντελώς παράλογη! Πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτοί οι άνθρωποι; Είναι εύκολο: Πρέπει απλώς να τους απομακρύνεις, είτε αποπέμποντάς τους είτε μεταθέτοντάς τους σε μια ομάδα Β. Αν φοβάσαι τόσο μήπως χρησιμοποιηθείς, γιατί παραμένεις γαντζωμένος στον οίκο του Θεού και λες ότι θέλεις να κάνεις ένα καθήκον; Δεν είναι αυτό υποκριτικό και δεν εξαπατά τους ανθρώπους; Αν φοβάσαι μήπως χρησιμοποιηθείς, ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται ποτέ να σε χρησιμοποιήσει για να κάνεις ένα καθήκον· ο οίκος του Θεού δεν εξαναγκάζει τους ανθρώπους να κάνουν κάτι. Τώρα είναι η στιγμή που ο καθένας κατατάσσεται ανάλογα με το είδος του. Όποιος είναι πρόθυμος να κάνει το καθήκον του θα παραμείνει· όποιος δεν είναι πρόθυμος να κάνει το καθήκον του θα πρέπει να εγκαταλείψει γρήγορα την εκκλησία και να μην επιστρέψει ποτέ. Ο οίκος του Θεού δεν αναγκάζει κανέναν. Μόνο όσοι είναι πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους είναι εκλεκτοί του Θεού. Όλοι όσοι δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους είναι υπηρέτες του Σατανά, βρίσκονται εδώ για να αναστατώσουν το εκκλησιαστικό έργο. Κάποιοι άνθρωποι θέλουν να λάβουν ευλογίες κάνοντας το καθήκον τους, αλλά ταυτόχρονα φοβούνται να χρησιμοποιηθούν. Είναι αυτοί άνθρωποι με συνείδηση και λογική; (Όχι.) Φοβούνται μονίμως μήπως ζημιωθούν, θεωρώντας πάντα ότι ο οίκος του Θεού τούς εκμεταλλεύεται, ότι υφίστανται μεγάλη απώλεια. Δεν δείχνει αυτό ότι αδυνατούν ν’ αναγνωρίσουν τι είναι καλό γι’ αυτούς; Τι απώλεια έχεις υποστεί; Αν προσπαθείς να ανταλλάξεις τις τεχνικές σου δεξιότητες με την αλήθεια και τη σωτηρία, σου λέω ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτήν την ανταλλαγή· δεν είσαι άξιος, δεν έχεις τα προσόντα. Τα λόγια του Θεού είναι ζωή· είναι το πιο ισχυρό όπλο προκειμένου η ανθρωπότητα ν’ αποβάλει τις διεφθαρμένες διαθέσεις και ν’ απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά. Μόνο τα λόγια του Θεού, μόνο η αλήθεια, μπορούν να εξαλείψουν την παλιά ανθρωπότητα που διαθέτει τη φύση-ουσία του Σατανά. Μόνο η ζωή του Θεού, μόνο η αλήθεια, μπορεί να επιτρέψει σ’ αυτήν την ανθρωπότητα να συνεχίσει να επιβιώνει και να βάλει τέλος στο πεπρωμένο του Σατανά. Η ζωή του Θεού και η αλήθεια είναι πολύτιμοι θησαυροί· κανένα υλικό πράγμα στον κόσμο και τίποτε από όσα οι άνθρωποι θεωρούν πολύτιμα δεν μπορεί να ανταλλαγεί με αυτά. Ακόμη κι αν οι άνθρωποι προσφέρουν τη ζωή τους, δεν μπορούν να την ανταλλάξουν με αυτά, πόσο μάλλον τις ισχνές τους τεχνικές δεξιότητες. Η αλήθεια δεν διατίθεται προς πώληση· ο οίκος του Θεού δεν πουλά την αλήθεια, δεν πουλά ζωή. Τι ακριβώς μπορούν, λοιπόν, να κάνουν οι άνθρωποι για ν’ αποκτήσουν ζωή; Μόνο αν αποδεχθούν την αλήθεια, υποταχθούν στην αλήθεια, προσφέρουν την αφοσίωσή τους και την ειλικρίνειά τους στον Θεό και εκπληρώνουν το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος, μπορούν να αποκτήσουν ζωή.

Οι άνθρωποι που έχουν την κακή ουσία του Σατανά έχουν ιδιαίτερα κακόβουλες διαθέσεις. Όχι μόνο δείχνουν εχθρικότητα απέναντι στην αλήθεια και επιτίθενται στην αλήθεια, αλλά θέλουν και να χρησιμοποιούν τις δικές τους αιρέσεις και πλάνες για να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Η κύρια εκδήλωσή τους είναι ότι μισούν όποιον τους κλαδεύει ή τους εκθέτει, και του επιτίθενται, ενώ του δυσκολεύουν και τη ζωή. Αυτή η διάθεση-ουσία είναι πάρα πολύ κακή, πιο φαύλη από αυτήν οποιουδήποτε άγριου ζώου. Παρόλο που οι τίγρεις και τα λιοντάρια έχουν άγριες διαθέσεις, όταν δεν πεινάνε ή όταν δεν αποτελείς απειλή γι’ αυτά, σε αγνοούν και δεν θέλουν να σε βλάψουν. Ωστόσο, οι διάβολοι είναι διαφορετικοί. Ακόμη κι αν τους αγνοήσεις, εφόσον αποτελείς απειλή για τη θέση τους, δεν πρόκειται να σε αφήσουν να φύγεις· θα πάρουν την πρωτοβουλία να σου επιτεθούν, πόσο μάλλον αν τους εκθέσεις και τους κλαδέψεις. Όχι μόνο δεν αποδέχονται ποτέ το κλάδεμά τους, αλλά αρνούνται και να ακούσουν οποιαδήποτε σωστά ρητά ή υποδείξεις. Αντ’ αυτού, σκέφτονται διάφορους τρόπους για να εκδικηθούν την άλλη πλευρά, να μετατρέψουν την ήττα σε νίκη, αποκτώντας το πάνω χέρι σε κάθε μάχη και αναμέτρηση, μετατρέποντας την παθητικότητα σε πρωτοβουλία. Έστω ότι βλέπεις κάποιον στην εκκλησία που δεν ακολουθεί τους κανόνες, δεν δεσμεύεται από κανένα όριο, δεν μπορεί να δεχθεί να τον επικρίνει ή να τον παρακάμπτει κανένας, δεν το αποδέχεται όταν οποιοσδήποτε συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια, αντιστέκεται και επιχειρηματολογεί όταν κλαδεύεται και μισεί όποιον τον εκθέτει, και του επιτίθεται· πρόκειται για έναν διάβολο. Κάποιοι άνθρωποι κάνουν μερικά λάθη στο έργο τους και πριν καν τους επικρίνουν ή τους εκθέσουν οι άλλοι για οτιδήποτε, εκείνοι δίνουν προληπτικά ένα χτύπημα και σκέφτονται κάθε τρόπο για να βρουν λόγους να δικαιολογήσουν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, λέγοντας ότι υπάρχουν λόγοι και εξηγήσεις για το ανεπαρκές έργο τους κι ότι κάποιος το σαμποτάρισε, προσπαθώντας με κάθε μέσο να μεταθέσουν την ευθύνη στους άλλους και να καθαρίσουν το δικό τους όνομα. Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι όποτε οποιοσδήποτε συναναστρέφεται πάνω στη διεφθαρμένη του διάθεση και την αναλύει, πιστεύοντας ότι στην πραγματικότητα αναφέρεται σ’ εκείνους, και προσπαθούν με κάθε μέσο να προστατεύσουν τον εγωισμό τους και να συγκαλύψουν τα λάθη τους, κρίνοντας μάλιστα και καταδικάζοντας εκείνους που συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια. Τέτοιοι άνθρωποι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να παραδεχθούν τα λάθη τους ή να κάνουν αυτοκριτική, πόσο μάλλον να μετανοήσουν. Αντ’ αυτού, σκέφτονται κάθε τρόπο για να προσποιούνται, να δίνουν στους άλλους την εντύπωση ότι είναι τέλειοι και αψεγάδιαστοι, άνθρωποι που οι άλλοι θεωρούν ότι δεν κάνουν ποτέ λάθη. Είτε πουν μια φράση λάθος, χρησιμοποιήσουν έναν λάθος όρο ή έχουν κάποιες αποκλίσεις ή ατέλειες στο έργο τους, είτε εκθέσουν κάποιες διεφθαρμένες διαθέσεις και προθέσεις που τις ανακαλύπτουν οι άλλοι, θεωρούν ότι είναι κακός οιωνός, λες και κάτι τρομερό πρόκειται να συμβεί, η ζωή τους διατρέχει κίνδυνο ή ο κόσμος φτάνει στο τέλος του. Έπειτα, σκέφτονται διάφορους τρόπους για να δικαιολογηθούν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους· αυτή είναι η ενστικτώδης αντίδρασή τους. Μάλιστα, δημιουργούν και κάποια προσωπεία, λέγοντας πράγματα που συνάδουν με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων, λόγια που κερδίζουν τις καρδιές των ανθρώπων, προκειμένου να ξεγελάσουν όσους είναι γύρω τους. Φοβούνται ιδιαίτερα μήπως οι άλλοι μάθουν ποιο είναι το πραγματικό τους πρόσωπο, οι ατέλειες και τα ελαττώματά τους, και φοβούνται ιδιαίτερα μήπως ξεσκεπαστεί το πώς είναι πραγματικά. Δεν παραδέχονται ποτέ ότι το επίπεδό τους είναι χαμηλό ούτε ότι έχουν προβλήματα με την ανθρώπινη φύση τους και, ασφαλώς, ακόμη λιγότερο παραδέχονται τα λάθη που έχουν κάνει ή τις διεφθαρμένες διαθέσεις που έχουν αποκαλύψει. Κρατάνε τον εαυτό τους ερμητικά κλειστό, βεβαιώνοντας ότι δεν θα αφήσουν να ξεγλιστρήσει τίποτα. Ο σκοπός τους είναι να προστατεύουν τη θέση τους και την υπόληψή τους, να διατηρούν για πάντα μια ένδοξη, αψεγάδιαστη εικόνα στις καρδιές των ανθρώπων, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι δεν έχουν καθόλου ατέλειες στην ανθρώπινη φύση τους, ότι αγαπούν και επιδιώκουν την αλήθεια, ότι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια, μπορούν να υπομένουν κακουχίες και να πληρώνουν ένα τίμημα, κι ότι δεν έχουν καμία απολύτως διεφθαρμένη διάθεση. Τέτοιοι άνθρωποι είναι διάβολοι, όχι άνθρωποι. Οι διάβολοι πολύ απλά δεν αποδέχονται την αλήθεια, και μάλιστα σκέφτονται κάθε τρόπο για να παριστάνουν ότι οι ίδιοι είναι η προσωποποίηση της αλήθειας, η επιτομή μιας τέλειας εικόνας. Αυτό είναι ταυτόχρονα αποκλίνουσα συμπεριφορά και κακία, έτσι δεν είναι; Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, προβάλλουν μονίμως τον εαυτό τους ως τέλειο, χωρίς καμία ατέλεια. Ακόμη κι αν έχουν αρνητικότητα, αδυναμία ή αντιλήψεις, δεν τολμούν ποτέ να τα φανερώσουν, αλλά απλώς τα κρατούν καλά κρυμμένα. Μόλις κάποιος τους εκθέσει, τον μισούν και σκέφτονται διάφορους τρόπους για να τον βασανίσουν, ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους και μέσα για να αποκαταστήσουν την εικόνα τους. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι μονίμως υπερασπίζονται τον εαυτό τους, λέγοντας κάποια παραπλανητικά λόγια του διαβόλου και κάνοντας σκοπίμως το μαύρο άσπρο και συγχέοντας το σωστό και το λάθος, προκειμένου να παραπλανήσουν κάποιους ανθρώπους που δεν έχουν διάκριση, αλλάζοντας έτσι την αντίληψη που έχουν γι’ αυτούς και κάνοντάς τους να επαναξιολογήσουν τον χαρακτηρισμό τους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πραγματικοί διάβολοι, χωρίς ίχνος ανθρώπινης φύσης. Όσο καλές επιδόσεις κι αν μπορούν να έχουν οι διάβολοι, όποιες κι αν είναι οι απόψεις τους πάνω σε διάφορα ζητήματα, με λίγα λόγια, επειδή έχουν κακή φύση, θα είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια. Δηλαδή, από τα βάθη της καρδιάς τους, δεν αποδέχονται ποτέ την αλήθεια ούτε τα θετικά πράγματα. Δεν ακούνε ούτε αποδέχονται τα λόγια του Θεού· η φύση-ουσία τους είναι να μισούν τον Θεό. Νιώθουν αποτροπιασμό για οτιδήποτε λέει ο Θεός. Ίσως να μην μπορείς να διαπιστώσεις τον αποτροπιασμό τους· προς τα έξω, παρευρίσκονται σε συναθροίσεις και διαβάζουν τα λόγια του Θεού, ενώ δεν δείχνουν καμία στάση εχθρικότητας απέναντι σε καμία αλήθεια. Όταν, όμως, γίνεται κάτι που δεν συνάδει με τις δικές τους αντιλήψεις ή κάτι που έχει σχέση με τα δικά τους συμφέροντα, θα κρίνουν τον Θεό, τον οίκο του Θεού και την αλήθεια, θα κρίνουν όσους επιδιώκουν την αλήθεια και θα τους επιτεθούν, και θα κρίνουν οποιοδήποτε θετικό πράγμα· θα ξεσκεπάσουν την κακή φύση τους. Τη δεδομένη στιγμή, θα ανακαλύψεις πως ο ισχυρισμός τους ότι είναι πρόθυμοι ν’ αποδεχθούν την αλήθεια είναι απλώς και μόνο ένα προσωπείο· βαθιά μέσα τους, απεχθάνονται και αποστρέφονται την αλήθεια και δεν την αποδέχονται στο ελάχιστο. Επειδή, όμως, είναι καλοί στο να προσποιούνται, εξαπατούν κάποιους ανθρώπους, ακριβώς όπως οι Φαρισαίοι.

Όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους έχουν μόνο εχθρικότητα, κρίση και επιθέσεις απέναντι στην αλήθεια· με μια τέτοια νοοτροπία, είναι αδύνατον ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Σε ό,τι έχει να κάνει με τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, απλώς κάνουν στα γρήγορα μια ανάγνωση μεγαλόφωνα, ώστε να τις ακούσουν οι άλλοι, κι έπειτα θεωρούν το ζήτημα λήξαν. Όταν έρχεται η στιγμή να κάνουν αληθινό έργο, δεν ασκούνται σε καμία περίπτωση σύμφωνα με τις αρχές που απαιτούνται στις εργασιακές ρυθμίσεις, αλλά ενεργούν με βάση τη δική τους βούληση, τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Μάλιστα, θα εφαρμόζουν μόνο εκείνες τις εργασιακές ρυθμίσεις που είναι ωφέλιμες για τη θέση τους και την υπόληψή τους· αν οι εργασιακές ρυθμίσεις δεν είναι ωφέλιμες για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους, δεν θα τις εφαρμόζουν, ακόμη κι αν έχουν το επίπεδο για να το κάνουν. Γιατί; Επειδή μόλις εφαρμοστούν οι εργασιακές ρυθμίσεις, οι άλλοι θα ξέρουν ότι ο οίκος του Θεού το έκανε αυτό και θα ευχαριστούν μόνο τον Θεό κι όχι εκείνους· οι άλλοι θα πιστεύουν ότι ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο και δεν θα πιστεύουν ότι εκείνοι έχουν οποιαδήποτε αξία, γεγονός που σημαίνει ότι δεν θα κερδίσουν υπόληψη, θέση ή οποιαδήποτε οφέλη. Αυτός είναι ένας λόγος. Ένας άλλος λόγος είναι ότι επειδή οι διάβολοι έχουν μια φύση που είναι εχθρική απέναντι στην αλήθεια, δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, αλλά ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους φιλοδοξίες και επιθυμίες και τα δικά τους ένστικτα. Ποια είναι τα ένστικτα του Σατανά; Να κάνει κακό και να αντιστέκεται στον Θεό, να διαταράσσει το έργο του Θεού και να κάνει τους ανθρώπους να απομακρύνονται από τον Θεό, να προδώσουν τον Θεό και να λατρεύουν εκείνον. Ο σκοπός του Σατανά όταν έρχεται στην εκκλησία είναι να αναστατώσει και να ισοπεδώσει το εκκλησιαστικό έργο. Θα κάνει οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει χάος και αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο. Ακόμη κι αν δεν αποφέρει κανένα όφελος στη θέση ή στην υπόληψή του, εφόσον μπορεί να προκαλέσει διατάραξη, αναστάτωση και ζημιά στο εκκλησιαστικό έργο, έχει πετύχει τον σκοπό του. Για παράδειγμα, ο οίκος του Θεού απαιτεί από τις εκκλησίες σε όλες τις τοποθεσίες να αναφέρουν με ακρίβεια και ειλικρίνεια τον αριθμό των ανθρώπων που κερδίζονται κάθε μήνα μέσα από το κήρυγμα του ευαγγελίου. Εκείνοι μπορούν να το κάνουν αυτό χωρίς δόλο; Όχι· θα σκεφτούν κάθε τρόπο για να εξαπατήσουν και να αναφέρουν ψεύτικα νούμερα, αναφέροντας εκατό επιπλέον ανθρώπους αυτόν τον μήνα, διακόσιους επιπλέον ανθρώπους τον επόμενο μήνα και, αν δεν το ανακαλύψει κανείς, θα αναφέρουν αρκετές εκατοντάδες ακόμα. Δεν ασκούνται ποτέ σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις και, όποια προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουν, δεν αναζητούν τις αλήθεια-αρχές· δεν έχουν καθόλου ηθικά όρια στον τρόπο με τον οποίο φέρονται ή ενεργούν. Είναι διάβολοι. Όπως κι αν γίνεται συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, εκείνοι δεν πρόκειται να την αποδεχθούν. Η συνείδησή τους είναι κενή από κάθε συναίσθημα· είναι ασυνείδητα πλάσματα. Οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού ορίζουν τις αρχές για τη διανομή βιβλίων με τα λόγια του Θεού· ποιος θα πρέπει να τα λαμβάνει και ποιος όχι. Μπορούν να ενεργήσουν σύμφωνα μ’ αυτές τις αρχές; (Όχι.) Οι εργασιακές ρυθμίσεις ορίζουν πόσοι άνθρωποι χρειάζονται για να ιδρυθεί μια εκκλησία, πόσες εκκλησίες σχηματίζουν μια επαρχία, πόσες επαρχίες μπορούν να σχηματίσουν μια περιφέρεια και ποιες είναι οι προϋποθέσεις και οι αρχές για την τοποθέτηση επικεφαλής σε όλες τις βαθμίδες. Μπορούν να ασκηθούν σύμφωνα μ’ αυτές τις αρχές; (Όχι.) Δεν πρόκειται να κάνουν κανένα έργο που είναι ωφέλιμο για το έργο του οίκου του Θεού ούτε για τη ζωή-είσοδο των αδελφών. Σκέφτονται μέσα τους: «Αν κάνω καλά το έργο για σένα και όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές αναπτυχθούν στη ζωή και αποκτήσουν διάκριση απέναντί μου, θα μπορώ και πάλι να διατηρήσω το έρεισμά μου και να κρατήσω τη θέση μου; Σίγουρα δεν πρόκειται να εξαντλήσω τον εαυτό μου για σένα! Απλώς θα κάνω πράγματα στα κουτουρού. Ο οίκος του Θεού απαιτεί πενήντα ανθρώπους για τον σχηματισμό μιας εκκλησίας, αλλά εγώ θα επιμένω στους ογδόντα ή ενενήντα. Όσο για το πώς εκλέγονται οι επικεφαλής, αυτό εξαρτάται από το ποια πρακτική ωφελεί εμένα. Αν ο εκλεγμένος επικεφαλής εκκλησίας δεν είναι της αρεσκείας μου, τότε θα διορίσω κάποιον που με ακούει και υπακούει σ’ εμένα». Όταν εργάζονται μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορεί να υπάρξει κανονική εκκλησιαστική ζωή; Θα χρειαστεί μια αιωνιότητα. Χωρίς κανονική εκκλησιαστική ζωή, μπορούν οι αδελφοί και οι αδελφές να αναπτυχθούν γρήγορα στη ζωή-είσοδο; Μπορούν οι νέοι πιστοί να θέσουν γρήγορα ένα θεμέλιο; (Όχι.) Με άλλα λόγια, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής και οι αντίχριστοι που είναι διάβολοι δεν πρόκειται να κάνουν κανένα έργο που είναι ωφέλιμο για τη ζωή-είσοδο των αδελφών. Τους βλέπεις να απασχολούνται με αρκετή ενεργητικότητα· τι κάνουν, όμως; Κάνουν μόνο πράγματα για τη φήμη τους, το κέρδος και τη θέση τους. Κάνουν ό,τι θέλουν εφόσον τους ωφελεί, δίνοντας στον εαυτό τους λευκή επιταγή. Όποιες φιλοδοξίες και επιθυμίες κι αν έχουν, θα τις πραγματοποιήσουν στον μέγιστο βαθμό όταν εξασφαλίσουν δύναμη· σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να χάσουν αυτήν την ευκαιρία. Όσο για την εκκλησιαστική ζωή, τη ζωή-είσοδο των αδελφών, την τάξη της εκκλησίας και το κατά πόσο το ευαγγελικό έργο του οίκου του Θεού και το έργο στους άλλους τομείς προχωράνε ή προχωράνε ομαλά, κανένα από αυτά τα πράγματα δεν τους απασχολεί. Για παράδειγμα, αν τους πει κάποιος πώς μια εκκλησία θα πρέπει να διανέμει βιβλία και σε ποιον, εκείνοι συλλογίζονται: «Δεν είναι ανάγκη να υπάρχει τέτοια αυστηρότητα. Εγώ απλώς θα τα διανείμω όπως θέλω κι αυτό είναι όλο». Όταν τους ρωτάει κάποιος αν το μέρος στο οποίο αποθηκεύει τα βιβλία η εκκλησία είναι ασφαλές, εκείνοι λένε: «Ποιος νοιάζεται αν είναι ασφαλές ή όχι; Όπως και να ‘χει, έχουμε ένα μέρος για να αποθηκεόυμε τα βιβλία, οπότε όλα καλά». Όπως βλέπεις, έχουν αντίμετρα απέναντι στις πολιτικές των ανωτέρων. Δεν εφαρμόζουν καμία από τις εργασιακές ρυθμίσεις ούτε συγκεκριμένες αρχές άσκησης από τον οίκο του Θεού· αντ’ αυτού, ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες και μεθόδους. Δεν δείχνει αυτό ότι προσπαθούν ν’ αντικαταστήσουν την αλήθεια με τις δικές τους πρακτικές; Αν ο εκλεκτός λαός του Θεού πέσει στα χέρια τέτοιων διαβόλων, θα υποφέρει· οι διάβολοι θα κάνουν ό,τι θέλουν και όλοι θα πρέπει να τους ακούνε, σαν να ήταν αρχηγοί ληστών, τοπικοί τύραννοι, αφέντες ή αυτοκράτορες. Θα είναι αδύνατον για τον εκλεκτό λαό του Θεού να έχει κανονική εκκλησιαστική ζωή, αδύνατον να θέσει γρήγορα ένα θεμέλιο στην αληθινή οδό και αδύνατον να κάνει γρήγορα πρόοδο σε διάφορες αλήθειες. Οι διάβολοι δεν πρόκειται να κάνουν ούτε ένα καλό πράγμα. Όπου μια εκκλησία βιώνει αναστάτωση από κακούς ανθρώπους και αντίχριστους και εμφανίζεται μια κατάσταση χάους, αυτό αποδεικνύει ότι οι επικεφαλής αυτής της εκκλησίας είναι ανίκανοι να κάνουν αληθινό έργο κι ότι είναι απλώς υποχείρια. Οι αδελφοί και οι αδελφές που είναι νέοι στην πίστη παραπλανιούνται από τους αντίχριστους προτού καν θέσουν ένα θεμέλιο, ενώ και η εκκλησιαστική ζωή καταλήγει σε χάος. Όλα αυτά προκαλούνται από το γεγονός ότι οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν αληθινό έργο. Μήπως οι ψευδοεπικεφαλής δεν έχουν χρόνο για να κάνουν αληθινό έργο; (Όχι.) Αν ήθελαν να κάνουν αυτό το ουσιαστικό έργο, θα είχαν χρόνο και με το παραπάνω, αλλά πολύ απλά δεν το κάνουν. Αυτό εκθέτει την κακή φύση των διαβόλων. Αυτό που φοβούνται περισσότερο από όλα είναι το να μην υπάρχει χάος στην εκκλησία· εύχονται να μπορούσε να γίνει απόλυτα χαοτική, λαχταρούν να καταλήξει το εκκλησιαστικό έργο σε κατάσταση χάους και στασιμότητας και ελπίζουν όλα τα μέλη της εκκλησίας να υπακούν σε κακούς ανθρώπους και αντίχριστους, να παραπλανιούνται από αντίχριστους, κακούς ανθρώπους και διαβόλους, και να μην ακολουθούν τον Θεό. Αυτό θα ήταν ακριβώς αυτό που θέλουν, και θα ήταν χαρούμενοι και ικανοποιημένοι. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές έχουν κανονική εκκλησιαστική ζωή, μπορούν κανονικά να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού και να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια και μπορούν να αποκομίζουν κάτι κάθε φορά που συμμετέχουν στην εκκλησιαστική ζωή, εκείνοι νιώθουν άβολα. Επειδή αν οι άνθρωποι αποκομίζουν πάντα κάτι και αναπτύσσονται σταδιακά στη ζωή, θα αποκτήσουν διάκριση απέναντί τους και θα τους απορρίψουν, κι έτσι θα χάσουν τη θέση τους· αυτό είναι μια έκβαση που δεν θέλουν να δουν. Θεωρούν ότι όσο πιο χαοτική είναι η εκκλησία τόσο περισσότερες ευκαιρίες έχουν να προβάλλουν τα ταλέντα τους, τόσο περισσότερο περιθώριο έχουν να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους και τόσο περισσότερο μπορούν να είναι στο στοιχείο τους και να επιζητούν τη νίκη μέσα στο χάος. Αυτό είναι πραγματικά το σχέδιο των διαβόλων! Καμία αλήθεια-αρχή και καμία συγκεκριμένη εργασιακή ρύθμιση δεν μπορεί να εφαρμοστεί όπου είναι παρόντες διάβολοι. Οι αδελφοί και οι αδελφές δεν είναι σε θέση να διαβάσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις και δεν έχουν κανένα μονοπάτι για να κάνουν το καθήκον τους. Όταν προκύπτει χάος στην εκκλησία, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής και οι αντίχριστοι που είναι διάβολοι πολύ απλά δεν λύνουν το πρόβλημα, και μάλιστα χαίρονται κρυφά. Σκέφτονται κιόλας κάθε τρόπο για να δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα, διορίζοντας έναν άλλο διάβολο ή αντίχριστο ως επικεφαλής, με αποτέλεσμα η εκκλησία να γίνει ακόμη πιο χαοτική· αυτό τους χαροποιεί ακόμη περισσότερο. Δεν ενεργούν με τον ίδιο τρόπο που ενεργεί και ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας; Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να πιστεύουν στον Θεό, να Τον ακολουθούν ή να κάνουν το καθήκον τους· επιτρέπει στους ανθρώπους μόνο να ακούνε το Κόμμα και να ακολουθούν το Κόμμα. Μπορούν να τρώνε, να πίνουν, να καλοπερνούν και να διαπράττουν οποιοδήποτε έγκλημα· όποιο έγκλημα κι αν διαπράξουν, δεν τους περιορίζει. Υπάρχουν σε τοπικό επίπεδο πολλά παλιοτόμαρα, πολλοί χούλιγκανς και πολλές πόρνες στην κοινωνία· οι άνθρωποι ζουν μέσα στην αμαρτία και ενδίδουν στις απολαύσεις της αμαρτίας, κι έτσι κανένας δεν νοιάζεται για τις εθνικές υποθέσεις και κανένας δεν διερευνά πόσο κακό έχει κάνει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας στα παρασκήνια. Αυτό ονομάζεται αντιπερισπασμός. Στα πολλά χρόνια που κυβερνά την Κίνα, η πιο αποτελεσματική τακτική του μεγάλου κόκκινου δράκοντα ήταν να εισαγάγει στην Κίνα διάφορες πονηρές τάσεις και κακές σκέψεις και απόψεις από διάφορες χώρες. Μετά από αυτό, ο κινεζικός λαός είναι εντελώς απελευθερωμένος ως προς το σεξ, οι άνθρωποι είναι ανοιχτόμυαλοι και μιλάνε επίσης ανοιχτά για το σεξ. Σκέφτονται αυτά τα πράγματα όλη μέρα. Πώς έχει γίνει η ζωή των κοινών ανθρώπων; Περιστρέφεται γύρω από το φαγητό και το σεξ, τις φυσικές επιθυμίες. Όλοι οι κοινοί άνθρωποι είναι παγιδευμένοι σ’ έναν τέτοιο φαύλο κύκλο, οπότε χαλαρώνουν την επαγρύπνησή τους απέναντι στην πολιτική και στους κυβερνήτες, δεν έχουν καμία ευαισθησία απέναντι στην πολιτική και τους κυβερνήτες, και δεν νοιάζονται πλέον γι’ αυτά. Η δύναμη της θέλησής τους εξασθενεί όπως στους οπιομανείς. Οι άνδρες δεν έχουν πλέον τη φιλοδοξία να επιδιώξουν μια σταδιοδρομία και οι γυναίκες δεν έχουν πλέον την επιθυμία να είναι καλές σύζυγοι και στοργικές μητέρες. Οι άνθρωποι δεν βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι ούτε ασχολούνται με τις εργασίες που πρέπει. Κανένας δεν συμμετέχει στην πολιτική και όλοι είναι εντελώς δουλοπρεπείς απέναντι στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, παγιώνεται το καθεστώς του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, επειδή είναι εύκολο να κυβερνηθούν τέτοιοι άνθρωποι. Τι σημαίνει «εύκολο να κυβερνηθούν»; Σημαίνει ότι όπως κι αν καταπιέζει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας τους κοινούς ανθρώπους, εκείνοι δεν έχουν καμία αντίρρηση και πρέπει να το υπομένουν. Αυτό ακριβώς δεν είναι το αποτέλεσμα που έχει επιτευχθεί τώρα; (Ναι.) Δείτε τις κινεζικές ταινίες ή τα βίντεο στο διαδίκτυο· το ογδόντα με ενενήντα τοις εκατό έχουν να κάνουν με τη σεξουαλική επιθυμία ή με τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αυτό έχει τρομερό αντίκτυπο στους ανθρώπους· δεν προστατεύει τα παιδιά και τους ανηλίκους. Οι Δυτικοί έχουν αυστηρούς κανονισμούς γι’ αυτό το ζήτημα· προστατεύουν τα παιδιά και τους ανηλίκους και έχουν εφαρμόσει προληπτικά μέτρα γι’ αυτούς. Οι νέοι στην Κίνα σήμερα μεγαλώνουν σ’ ένα τέτοιο κοινωνικό περιβάλλον. Σε πολύ νεαρή ηλικία, στοιβάζονται στο μυαλό τους πράγματα όπως το ρομάντζο, η αγάπη, το σεξ και ο γάμος. Είναι τρομακτικό! Αν η ανθρωπότητα ζει σ’ ένα τέτοιο κοινωνικό πλαίσιο και, μέσα από την επιρροή και την εκπαίδευση του κοινωνικού περιβάλλοντος, ο Σατανάς διαφθείρει τις κανονικές σωματικές ανάγκες της ανθρωπότητας σε βαθμό εκφυλισμού, τότε οι καρδιές των ανθρώπων θα είναι μοχθηρές και εκφυλισμένες. Μία εκδήλωση μοχθηρότητας και εκφυλισμού είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου αίσθημα ντροπής σ’ αυτήν την πτυχή ή ότι το πρότυπό τους ως προς το αίσθημα ντροπής σ’ αυτήν την πτυχή έχει χαμηλώσει. Κάποιοι άνθρωποι, επειδή έχουν συνείδηση και λογική, έχουν μια γραμμή μέσα τους την οποία δεν πρόκειται να ξεπεράσουν· αυτό είναι το λίγο αίσθημα ντροπής που η ισχνή τους συνείδηση και λογική μπορεί να πετύχει. Όμως, αφού αυτοί οι άνθρωποι αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, εξακολουθούν να φέρουν τις σκιές και τα ίχνη της ανατροφής που είχαν σ’ αυτό το κοινωνικό πλαίσιο. Έως σήμερα, κάποιοι τα αποβάλλουν σταδιακά, ενώ άλλοι εξακολουθούν να ζουν σ’ αυτήν τη σκιά και δεν έχουν αναδυθεί από αυτήν. Στους ανθρώπους που μεγαλώνουν σ’ ένα τέτοιο κοινωνικό περιβάλλον και υπόβαθρο, η εσωτερική τους επιθυμία για θετικά πράγματα, για δικαιοσύνη, καθώς και η βούλησή τους, η αποφασιστικότητά τους ή η λαχτάρα τους να βαδίσουν στο σωστό μονοπάτι αφανίστηκαν ως έναν βαθμό. Τι σημαίνει «αφανίστηκαν»; Σημαίνει ότι έχοντας επηρεαστεί και εκπαιδευτεί από ένα τέτοιο κοινωνικό περιβάλλον, η αποφασιστικότητα, η επιμονή και η βούληση αυτών των ανθρώπων να λαχταρούν θετικά πράγματα και να επιδιώκουν το φως και τη δικαιοσύνη είναι πολύ αδύναμες· αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν ν’ αντέξουν καταιγίδες, εμπόδια ή ήττες. Είναι σαν τους ανθρώπους που έχουν καπνίσει όπιο· ακόμη κι αν το κόψουν, η ζημιά που έχει κάνει το ναρκωτικό δεν σταματά εκεί. Όταν αντιμετωπίζουν εμπόδια ή αποτυχίες, όταν νιώθουν αποθαρρημένοι ή αρνητικοί, ίσως ξανακυλήσουν και χρησιμοποιήσουν ξανά όπιο για να μουδιάσουν το μυαλό τους και να δραπετεύσουν από τις διάφορες δυσκολίες στη ζωή. Με άλλα λόγια, τους είναι αδύνατον ν’ απαλλαγούν μία και καλή από τον εθισμό τους στο ναρκωτικό· στην πορεία, θα ξανακυλήσουν, θα επιστρέψουν στις παλιές τους συνήθειες και θα χρησιμοποιούν την ίδια μέθοδο για να λύνουν τα διάφορα προβλήματα στη ζωή. Αυτοί οι άνθρωποι που μεγάλωσαν σ’ ένα τέτοιο κακό κοινωνικό περιβάλλον και υπόβαθρο έχουν δεχθεί πολλές αιρέσεις και πλάνες από τον Σατανά, οι οποίες έχουν ριζώσει πολύ βαθιά στην καρδιά τους. Η βούλησή τους να επιδιώξουν την αλήθεια εξακολουθεί να είναι πολύ ευάλωτη και δεν μπορούν ν’ αντέξουν στην παραπλάνηση και το δέλεαρ ή τους διάφορους πειρασμούς των σατανικών κακών δυνάμεων. Με άλλα λόγια, παρόλο που αυτοί οι άνθρωποι ακολουθούν τον Θεό, η θεώρησή τους για τη ζωή, το σύστημα αξιών τους, η θεώρησή τους για τον έρωτα και για την ευτυχία είναι βαθιά επηρεασμένα και διαμορφωμένα από τις πονηρές τάσεις, και μάλιστα περιορίζονται και δεσμεύονται από αυτά τα πράγματα. Κάποιοι θέλουν και πάλι να επιδιώξουν έναν ευτυχισμένο γάμο, έναν κόσμο για δύο, και επιστρέφουν στις πονηρές τάσεις του κόσμου για να ενδώσουν στη σεξουαλική επιθυμία. Είναι πολύ εύκολο οι κακές σκέψεις και απόψεις να διαποτίζουν ή να ελέγχουν ξανά αυτούς τους ανθρώπους. Ιδίως όταν οι άνθρωποι βλέπουν κάποιες ταινίες που σχετίζονται με τον έρωτα και τον γάμο, η καρδιά τους γίνεται αδύναμη, ζηλεύουν τους άπιστους που ζουν παντρεμένοι και ερωτευμένοι και απολαμβάνουν τη ζωή, και χάνουν την επιθυμία να επιδιώξουν την αλήθεια και να κάνουν το καθήκον τους. Αυτό είναι πολύ τρομακτικό. Από αυτές τις αληθινές περιπτώσεις, μπορεί να δει κανείς ότι κάθε άνθρωπος, παρόλο που έχει περάσει από αμέτρητες δυσκολίες για να ακολουθήσει τον Θεό έως σήμερα, εξακολουθεί να μην είναι ασφαλής. Ίσως νιώθεις ότι έχεις εξαντλήσει ήδη όλη σου τη δύναμη για να επιδιώξεις, ν’ αποδεχθείς και να κάνεις πράξη την αλήθεια, αλλά οι επιπτώσεις των λεηλασιών του Σατανά στον άνθρωπο δεν έχουν ακόμα ξεριζωθεί από σένα, οπότε εξακολουθείς να διατρέχεις μεγάλο κίνδυνο.

Ας συνεχίσουμε τη συναναστροφή μας πάνω στις κακές εκδηλώσεις των διαβόλων. Οι κακές εκδηλώσεις των διαβόλων είναι πάρα πολλές· θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι πανταχού παρούσες. Θα τις βρεις σε οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων. Κυρίως, αξιολογούμε τις διάφορες κακές εκδηλώσεις των διαβόλων με βάση την αλήθεια, ώστε να χαρακτηρίσουμε την κακή ουσία τους. Αυτός είναι ο ακριβέστερος τρόπος. Με βάση τις διάφορες στάσεις που έχουν οι διάβολοι απέναντι στην αλήθεια —το γεγονός ότι είναι εχθρικοί απέναντί της, ότι της επιτίθενται κι ότι επιζητούν να την αντικαταστήσουν— η φύση-ουσία αυτών των ανθρώπων είναι μια κακή ουσία, η ουσία ενός διαβόλου. Δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν ποτέ, επειδή δεν αποδέχονται ποτέ την αλήθεια και δεν βλέπουν ποτέ την αλήθεια ως θετικό πράγμα. Γιατί δεν βλέπουν την αλήθεια ως θετικό πράγμα; Επειδή δεν έχουν ανθρώπινη φύση και είναι διάβολοι· δεν μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και δεν έχουν καμία ικανότητα ν’ αποδεχθούν την αλήθεια ούτε έχουν καμία ανάγκη ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Ποια είναι, λοιπόν, η ανάγκη τους; Να κάνουν κακά πράγματα, πράγματα που είναι ανταγωνιστικά απέναντι στον Θεό και στην αλήθεια, καθώς και πράγματα που επιτίθενται στην αλήθεια και την αντικαθιστούν. Αυτή είναι η αποστολή τους και παράλληλα αυτό υπαγορεύεται από τη φύση-ουσία τους. Επομένως, στο τέλος, τέτοιοι άνθρωποι μπορούν μόνο να αποπεμφθούν από την εκκλησία. Ο οίκος του Θεού δεν έχει καμία θέση γι’ αυτούς ούτε κανένα καθήκον για να κάνουν. Ο οίκος του Θεού δεν τους έχει καμία απολύτως ανάγκη. Όσοι κάνουν ειλικρινά το καθήκον τους στον οίκο του Θεού, είτε αγαπούν την αλήθεια είτε όχι, είναι τουλάχιστον υποκειμενικά πρόθυμοι ν’ αποδεχθούν την αλήθεια, δεν είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια, δεν πρόκειται ποτέ ν’ απαρνηθούν την αλήθεια και δεν πρόκειται ποτέ να κρίνουν ή να βλασφημήσουν τον Θεό ή να Του επιτεθούν. Ασφαλώς δεν πρόκειται ούτε σκοπίμως να διατυπώσουν δηλώσεις ή να επιδοθούν σε συμπεριφορές ή πρακτικές που αντικαθιστούν την αλήθεια. Οι κακές εκδηλώσεις του Σατανά και των διαβόλων —το γεγονός ότι είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια, ότι επιτίθενται στην αλήθεια κι ότι αντικαθιστούν την αλήθεια— αρκούν για να αποδείξουν ότι ο Σατανάς έχει κακή ουσία· δεν μπορούν να παραμείνουν στην εκκλησία. Όσο περισσότερο ο εκλεκτός λαός του Θεού κατανοεί την αλήθεια και όσο περισσότεροι άνθρωποι αποκτούν διάκριση για τα διάφορα είδη ανθρώπων που αποστρέφονται την αλήθεια και είναι εχθρικοί απέναντί της, η φύση-ουσία εκείνων που είναι διάβολοι ξεσκεπάζεται όλο και πιο καθαρά και την αναγνωρίζουν και τη διακρίνουν οι άνθρωποι με όλο και περισσότερη καθαρότητα και ακρίβεια. Επομένως, οι άλλοι απορρίπτουν όλο και περισσότερο αυτούς τους ανθρώπους και δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να έχουν φιλικές σχέσεις και να συνεργάζονται αρμονικά μαζί τους. Στο τέλος, λοιπόν, μπορούν μόνο ν’ αποκλειστούν σταδιακά. Είστε πρόθυμοι να δείτε τέτοιους ανθρώπους να αποκλείονται; (Ναι.) Ο σταδιακός αποκλεισμός τους είναι καλό πράγμα. Αφενός, αποδεικνύει ότι οι περισσότεροι από τους εκλεκτούς του Θεού έχουν αναπτύξει ανάστημα κι έχουν αποκτήσει διάκριση για εκείνους που είναι διάβολοι και δεν τους θεωρούν πλέον πιστούς στον Θεό ή αδελφούς και αδελφές. Αφετέρου, τα πράγματα που κάνουν όσοι είναι διάβολοι εκτίθενται ολοένα και περισσότερο. Οι άνθρωποι ξεγυμνώνουν τη φύση-ουσία τους και όλοι βλέπουν ότι δεν έχουν καν τα προσόντα για να παρέχουν υπηρεσία· το μόνο που κάνουν είναι να προκαλούν αναστάτωση και διατάραξη στην εκκλησία και δεν έχουν καμία θετική επίδραση. Μόλις αποκλειστούν και αποπεμφθούν, το έργο της εκκλησίας προχωράει κανονικά. Όσοι είναι διάβολοι δεν έχουν ανθρώπινη φύση· είναι χειρότεροι και από τα κτήνη. Κάποια κτήνη ξέρουν ν’ ακούνε τα αφεντικά τους, εργάζονται επιμελώς και δεν προκαλούν προβλήματα στα αφεντικά τους. Τα κτήνη έχουν κάποια λογική, αλλά οι διάβολοι δεν μπορούν να το καταφέρουν αυτό. Αν τους χρησιμοποιήσεις για να κάνουν ένα καθήκον, θα πρέπει και πάλι ν’ αναθέσεις σε κάποιους ανθρώπους να τους επιβλέπουν. Αν μπορούσαν να παρέχουν υπηρεσία με υπακοή, αυτό θα ήταν αποδεκτό, αλλά δεν πρόκειται να παρέχουν υπηρεσία όπως πρέπει. Ακόμη κι αν τους επιβλέπεις, θα υπάρχουν πάντα στιγμές κατά τις οποίες δεν θα μπορείς να τους παρακολουθείς. Αν πάρεις τα μάτια σου από πάνω τους για μια στιγμή ή παραβλέψεις κάτι, οι διάβολοι θα εκμεταλλευτούν αυτό το παραθυράκι και θα προκαλέσουν χάος και προβλήματα στο εκκλησιαστικό έργο. Χρησιμοποιείς αρκετούς ανθρώπους για να τους παρακολουθούν και, στο τέλος, χρειάζεσαι κιόλας αρκετούς ανθρώπους για να συμμαζέψουν το χάος που δημιούργησαν εκείνοι. Θα νιώθεις ότι όταν τους χρησιμοποιείς για να κάνουν ένα καθήκον προκαλείται πολύ μεγάλη απώλεια, ότι δεν αξίζει τον κόπο, κι ότι είναι πολύ επίπονο και εξοργιστικό να τους χρησιμοποιείς. Όταν τους παρακολουθείς να εργάζονται είναι σαν να παρακολουθείς κτήνη να εργάζονται· δεν μπορούν ποτέ να κάνουν αυτά που κάνουν οι κανονικοί άνθρωποι. Στο τέλος θα τους δεις καθαρά: Τέτοιοι άνθρωποι είναι κτήνη, είναι διάβολοι· δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν ποτέ. Τα κτήνη και οι διάβολοι δεν πρόκειται ποτέ ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Στο τέλος αντιλαμβάνεσαι καθαρά αυτό το ζήτημα και αποφασίζεις τελικά να μη χρησιμοποιήσεις ποτέ ξανά διαβόλους και τους απομακρύνεις. Πώς μπορούν οι διάβολοι να γίνουν άνθρωποι; Αυτό είναι αδύνατον. Είναι αδύνατον να πειστεί ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας ν’ αφήσει κάτω το χασαπομάχαιρο· αυτή είναι η φύση του. Οι διάβολοι και ο Σατανάς ανήκουν στο ίδιο σινάφι· διαφέρουν μόνο ως προς τη βαθμίδα. Όπως βλέπεις τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, έτσι θα πρέπει να βλέπεις και τους διαβόλους· αυτό είναι το σωστό. Αν βλέπεις τους διαβόλους διαφορετικά από ό,τι τον Σατανά και τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, αυτό αποδεικνύει ότι εξακολουθείς να μην έχεις κατανοήσει διεξοδικά τους διαβόλους· αν συνεχίζεις να θεωρείς ότι είναι άνθρωποι, να πιστεύεις ότι έχουν ανθρώπινη φύση, ότι έχουν κάτι αξιέπαινο, ότι μπορούν να λυτρωθούν, και τους δίνεις και πάλι ευκαιρίες, τότε είσαι ανόητος, έχεις πέσει ξανά στην παγίδα τους και θα πρέπει να πληρώσεις το τίμημα γι’ αυτό. Για ν’ αποφύγεις να υποκύψεις στα κόλπα τους, θα πρέπει να αποπέμψεις εντελώς τους διαβόλους. Μην τους δείχνεις καμία επιείκεια! Εντάξει, λοιπόν, εδώ ολοκληρώνεται η σημερινή συναναστροφή πάνω στις κακές εκδηλώσεις των διαβόλων. Γεια σας!

17 Φεβρουαρίου 2024