Πρόσφατα, συναναστραφήκαμε πάνω σ’ ένα θέμα: την κατηγοριοποίηση των ανθρώπων διαφόρων ειδών με βάση την προέλευσή τους. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο θέμα, το οποίο ανακύπτει στο πλαίσιο του ευρύτερου θέματος των έμφυτων καταστάσεων, της ανθρώπινης φύσης και των διεφθαρμένων διαθέσεων των ανθρώπων. Συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιο περιεχόμενο σε σχέση μ’ αυτό το ιδιαίτερο θέμα· τι περιελάμβανε; (Θεέ Μου, κατηγοριοποίησες τους ανθρώπους σε τρία είδη ανάλογα με την προέλευσή τους: εκείνους που μετενσαρκώθηκαν από ζώα, εκείνους που μετενσαρκώθηκαν από διαβόλους κι εκείνους που μετενσαρκώθηκαν από ανθρώπους. Την πρώτη φορά, συναναστράφηκες πάνω στα τέσσερα χαρακτηριστικά εκείνων που μετενσαρκώθηκαν από ζώα: Το πρώτο είναι ότι έχουν στρεβλή κατανόηση· το δεύτερο είναι ότι είναι ιδιαίτερα μουδιασμένοι· το τρίτο είναι ότι είναι ιδιαίτερα μπερδεμένοι· και το τέταρτο χαρακτηριστικό είναι ότι είναι ανόητοι. Τη δεύτερη φορά, Θεέ Μου, συναναστράφηκες πάνω στα χαρακτηριστικά εκείνων που μετενσαρκώθηκαν από διαβόλους: Το πρώτο είναι ότι ψεύδονται συστηματικά· το δεύτερο είναι ότι έχουν αποκλίνουσα συμπεριφορά· και το τρίτο είναι ότι είναι κακοί. Το κύριο σημείο εστίασης της συναναστροφής ήταν οι δύο εκδηλώσεις του ότι ψεύδονται συστηματικά και του ότι έχουν αποκλίνουσα συμπεριφορά.) Η κύρια εκδήλωση του ότι ψεύδονται συστηματικά είναι η εξαπάτηση. Όσο για τις εκδηλώσεις της αποκλίνουσας συμπεριφοράς τους, τις κατηγοριοποιήσαμε κι αυτές· πόσες εκδηλώσεις αναφέραμε; (Αναφέραμε τρεις. Η πρώτη σχετίζεται με τη διάθεση· συγκεκριμένα, το γεγονός ότι είναι καταχθόνιοι και μη κανονικοί. Η δεύτερη έχει να κάνει με τη μοχθηρή λαγνεία της σάρκας. Και άλλη μία είναι ότι είναι αλλόκοτοι· δηλαδή, συχνά βιώνουν ακουστικές και άλλες αισθητηριακές παραισθήσεις και επιδεικνύουν πάντα μη κανονικές συμπεριφορές.) Σε γενικές γραμμές, αυτά περιελάμβανε.

Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιες εκδηλώσεις της αποκλίνουσας πτυχής των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Διαβάζω για τις εκδηλώσεις ενός ανθρώπου στα έγγραφα αποβολής που έχει συντάξει η εκκλησία· ακούστε όλοι για να δείτε κατά πόσο οι εκδηλώσεις αυτού του ανθρώπου σχετίζονται μ’ αυτά πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε. Αυτός ο άνθρωπος ήταν υπεύθυνος για την καλλιέργεια λαχανικών σ’ ένα αγρόκτημα. Οι κύριες εκδηλώσεις του περιγράφηκαν ως εξής: «Η ανθρώπινη φύση του είναι κακόβουλη και η στάση του απέναντι στον Άνωθεν είναι ασεβής», ενώ απαριθμούνται και αρκετές συγκεκριμένες εκδηλώσεις. Η πρώτη εκδήλωση ήταν η εξής: «Διάλεξε τυχαία ένα μέρος για να καλλιεργήσει λαχανικά για τον Άνωθεν. Αργότερα, διαπιστώθηκε ότι σ’ αυτό το μέρος το έδαφος ήταν χαμηλό και επιρρεπές στην κατακράτηση νερού. Το νερό παρέσυρε το λίπασμα που είχε προστεθεί εκεί, με αποτέλεσμα τα λαχανικά να γίνονται πολύ μικρά. Εκείνος ήξερε ότι έπρεπε να προστεθεί ξανά λίπασμα, αλλά απλώς δεν το έκανε. Έβλεπε ότι τα λαχανικά δεν αναπτύσσονταν σωστά, αλλά δεν έκανε τίποτα· έδωσε σκοπίμως στον Άνωθεν να φάει λαχανικά που δεν είχαν αναπτυχθεί σωστά». Αυτή ήταν η πρώτη εκδήλωση. Η δεύτερη εκδήλωση ήταν η εξής: «Συνήθως, φρόντιζε μόνο τα λαχανικά που καλλιεργούνταν για τους αδελφούς και τις αδελφές, κι έπειτα έφευγε. Όσο για τα λαχανικά που καλλιεργούνταν για τον Άνωθεν, δεν τα φρόντιζε ούτε τα διαχειριζόταν· δεν ασχολούνταν με το ζήτημα ούτε έκανε κάτι γι’ αυτό». Η τρίτη εκδήλωση ήταν η εξής: «Ήξερε ότι πολλά παράσιτα είχαν προσβάλει τα λαχανικά, γεμίζοντάς τα σημάδια, σε βαθμό που φαίνονταν αηδιαστικά και δεν τρωγόντουσαν, αλλά απλώς ψέκαζε κατά καιρούς λίγο παρασιτοκτόνο, χωρίς να τον νοιάζει αν αυτό ήταν αποτελεσματικό. Όταν οι άλλοι τού υπενθύμιζαν να απομακρύνει τα παράσιτα από τα λαχανικά, εκείνος παρέμενε εντελώς αδιάφορος και σκεφτόταν: “Γιατί κάνετε έτσι; Έχω τόσες δουλειές να κάνω· δεν μπορώ να κάθομαι πάνω από αυτά τα λαχανικά κάθε μέρα!”» Όπως βλέπεις, αυτό σκεφτόταν μέσα του· ακόμη κι όταν του το υπενθύμιζαν οι άλλοι, εκείνος και πάλι δεν ενεργούσε. Η τέταρτη εκδήλωση ήταν η εξής: «Σε σχέση με την καλλιέργεια λαχανικών για τον Άνωθεν, μέσα του σκεφτόταν: “Όπως κι αν βγουν τα λαχανικά που καλλιεργώ, αυτά θα έχεις για να φας. Αν βγουν καλά, θα έχεις καλά λαχανικά να φας. Αν δεν βγουν καλά, τότε μην τα φας. Όπως και να ’χει, εγώ τα καλλιέργησα για σένα· θα πρέπει να είσαι ευγνώμων απέναντί μου!”» Αυτές ήταν οι κακόβουλες σκέψεις μέσα του, και τις ανέφερε σε όσους ζούσαν μαζί του. «Όταν οι άλλοι τού υπενθύμιζαν να μη χρησιμοποιεί το καλάθι για τα σαπισμένα φύλλα των λαχανικών όταν παραδίδει λαχανικά στον Άνωθεν, εκείνος έλεγε: “Δεν μπορώ να το εγγυηθώ αυτό”». Όπως βλέπεις, οι άλλοι τού το υπενθύμιζαν, αλλά εκείνος και πάλι δεν άκουγε. Πολύ απλά, έκανε ό,τι ήθελε. Αυτή ήταν η τέταρτη εκδήλωση. Η πέμπτη εκδήλωση ήταν η εξής: «Αντιμετώπιζε με αυτόν τον τρόπο τα λαχανικά που καλλιεργούνταν για τον Άνωθεν, χωρίς καμία επίγνωση μέσα του, χωρίς την παραμικρή μεταμέλεια. Όποτε κάποιος του το υπενθύμιζε, λέγοντάς του να είναι πιο προσεκτικός, εκείνος αντιστεκόταν κι έφερνε αντιρρήσεις. Μισούσε όποιον του έκανε υποδείξεις». Οι επικεφαλής και οι εργάτες συνόψισαν συνολικά πέντε εκδηλώσεις. Συνόψισαν τις συνήθεις εκδηλώσεις αυτού του ανθρώπου, καθώς και τη στάση του απέναντι στην αλήθεια και απέναντι στο καθήκον του, ενώ απαρίθμησαν και συγκεκριμένα παραδείγματα. Η σύνοψη ήταν αρκετά καλή. Πώς νιώθετε τώρα που το ακούσατε αυτό; Έχει καλή ανθρώπινη φύση κάποιος που εμφανίζει αυτές τις εκδηλώσεις; (Όχι.) Πόσο κακή ήταν; Συνάδουν οι εκδηλώσεις αυτού του ανθρώπου μ’ εκείνες που αναφέραμε στη συναναστροφή μας για τους ανθρώπους που μετενσαρκώθηκαν από διαβόλους; (Ναι.) Με ποια εκδήλωση συνάδουν; (Με την εκδήλωση της κακίας τέτοιων ανθρώπων.) Πέρα από το γεγονός ότι είναι κακός, είχε καθόλου εκδηλώσεις αποκλίνουσας συμπεριφοράς, κάτι που αποτελεί χαρακτηριστικό των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους; (Ναι.) Πώς ήταν εμφανές αυτό; (Οι συνηθισμένοι άνθρωποι, όταν καλλιεργούν λαχανικά για τον Άνωθεν, θέτουν ως προτεραιότητα να επιλέξουν την κατάλληλη γη, αλλά εκείνος επέλεξε να κερδίσει την εύνοια των αδελφών· φρόντιζε μόνο τα λαχανικά που καλλιεργούνταν για τους αδελφούς και τις αδελφές. Για τα λαχανικά που καλλιεργούνταν για τον Άνωθεν, επέλεξε ακατάλληλη γη, δεν τα φρόντιζε ούτε καταπολέμησε τα παράσιτα, και έδινε πάντα στον Άνωθεν να φάει λαχανικά που δεν είχαν αναπτυχθεί σωστά. Η στάση του απέναντι στον Άνωθεν, απέναντι στον Θεό, ήταν εχθρική.) Γιατί ήταν εχθρική η στάση του απέναντι στον Άνωθεν; Μήπως τον είχε προσβάλει ο Άνωθεν; (Όχι. Η στάση του καθοριζόταν από τη φύση-ουσία του· μισούσε τον Θεό και τα θετικά πράγματα.) Πραγματικά, δεν γνώρισα ποτέ αυτόν τον άνθρωπο. Δεν είχα ποτέ καμία αλληλεπίδραση μαζί του. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να τρέφει τόσο βαθύ μίσος μέσα του; Πρόκειται για ένα πρόβλημα που έχει να κάνει με τη φύση του. Πρώτα απ’ όλα, ήταν κακή· εκτός αυτού, ήταν αποκλίνουσα, έτσι δεν είναι; Δεν είναι ίδια μ’ εκείνη του μεγάλου κόκκινου δράκοντα; (Ναι.) Στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τον Θεό και τα θετικά πράγματα, υπήρχε κάποιου είδους μίσος μέσα του. Αν τον ρωτούσες τι συμβαίνει, ούτε ο ίδιος δεν θα μπορούσε να το εξηγήσει ξεκάθαρα· απλώς ένιωθε μίσος. Μισούσε ιδιαίτερα τον Θεό και την αλήθεια, μισούσε ιδιαίτερα τα θετικά πράγματα. Δεν είναι αυτό αποκλίνουσα συμπεριφορά; (Ναι.) Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι διάβολος. Αν τον ρωτούσες: «Σε ποιον πιστεύεις;», σίγουρα θα έλεγε ότι πιστεύει στον Θεό. Πιστεύει στον Θεό, κι ωστόσο μισεί τον Θεό· αυτό αποκαλύπτει τη νοοτροπία ενός διαβόλου. Αυτό είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά. Γιατί το λέω αυτό; Κατ’ αρχάς, δεν γνώριζα καθόλου αυτόν τον άνθρωπο και δεν τον είχα κλαδέψει ποτέ, κι ωστόσο εκείνος έτρεφε τόσο βαθύ μίσος απέναντί Μου· αυτό είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά. Δεύτερον, οι αδελφοί και οι αδελφές τού ανέθεσαν να καλλιεργήσει αυτά τα λαχανικά. Αν δεν ήταν πρόθυμος να το κάνει, θα μπορούσε να έχει θέσει το ζήτημα, αλλά, αντ’ αυτού, εκείνος ξέσπασε τον θυμό του στο μποστάνι. Αφού φύτεψε τα λαχανικά, δεν τα φρόντισε κατάλληλα κι έδωσε στον Άνωθεν να φάει λαχανικά που δεν είχαν αναπτυχθεί σωστά. Τρίτον, έδειχνε αρκετή προθυμία όταν επρόκειτο να καλλιεργήσει λαχανικά για τους αδελφούς και τις αδελφές, και τα φρόντιζε αρκετά καλά, αλλά όταν επρόκειτο να καλλιεργήσει λαχανικά για τον Άνωθεν, είχε απροθυμία μέσα του. Ήταν γεμάτος μίσος, και δεν είναι ξεκάθαρο το γιατί· κανείς δεν τον είχε προσβάλει, κι ωστόσο αντιμετώπιζε τον Άνωθεν και τον Θεό μ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι αυτό αποκλίνουσα συμπεριφορά; (Ναι.) Αυτή η αποκλίνουσα κινητήρια δύναμη είναι πολύ μεγάλη! Πρώτα απ’ όλα, είναι κακή· εκτός αυτού, είναι αποκλίνουσα· έτσι είναι η φύση ενός διαβόλου. Όση ανεκτικότητα και υπομονή κι αν δείχνει ο οίκος του Θεού, αντιμετωπίζοντας τους διαβόλους με αγάπη, όσες ευκαιρίες κι αν τους δίνει ο οίκος του Θεού για να φτάσουν στη σωτηρία, εκείνοι δεν κατανοούν καθόλου αυτά τα πράγματα. Μέσα τους, πολύ απλά μισούν τον Θεό και τον οίκο του Θεού. Αυτό οφείλεται εξ ολοκλήρου στο γεγονός ότι η φύση ενός διαβόλου είναι ακριβώς να μισεί τον Θεό και τα θετικά πράγματα. Κανένας δεν μπορεί να πει ξεκάθαρα ποιος είναι ο λόγος γι’ αυτό· πολύ απλά, οι διάβολοι τρέφουν αβάσιμο μίσος απέναντι στον Θεό και στα θετικά πράγματα. Αυτό είναι γνωστό ως αποκλίνουσα συμπεριφορά. Τι σκεφτόταν κάθε μέρα; «Όπως κι αν βγουν τα λαχανικά που καλλιεργώ, αυτά θα έχεις για να φας. Αν βγουν καλά, θα έχεις καλά λαχανικά να φας. Αν δεν βγουν καλά, τότε μην τα φας. Όπως και να ’χει, εγώ τα καλλιέργησα για σένα· θα πρέπει να είσαι ευγνώμων απέναντί μου!» Δεν ήταν αποκλίνοντα τα πράγματα μέσα του; Όλα όσα σκεφτόταν ήταν μοχθηρά, καταχθόνια και μη κανονικά. Οι άνθρωποι που έχουν συνείδηση και λογική θεωρούν αδιανόητες τις σκέψεις του· δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό τους γιατί να σκέφτεται μ’ αυτόν τον τρόπο. Έτσι ακριβώς ενεργούν οι διάβολοι. Όλα όσα σκεφτόταν και συλλογιζόταν μέσα του ήταν σκοτεινά και μοχθηρά πράγματα. Μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια ένας τέτοιος άνθρωπος που είναι διάβολος; (Όχι.) Δεν διέθετε καν τη στοιχειώδη ανθρώπινη ηθική ούτε συνείδηση και λογική. Όποτε αναφερόταν ο Θεός, εξοργιζόταν κι ένιωθε μίσος. Όταν οι άλλοι τού ζητούσαν να κάνει κάποια άλλη εργασία, δεν αντιστεκόταν τόσο· μόνο όταν επρόκειτο να καλλιεργήσει λαχανικά για τον Άνωθεν έφερνε ιδιαίτερη αντίσταση. Αυτό σημαίνει ότι είναι κακός, ότι έχει αποκλίνουσα συμπεριφορά. Ίσως τον ρωτήσεις γιατί αντιστέκεται τόσο· αυτό είναι ζήτημα καρδιάς και ενδέχεται να μην μπορεί να πει ξεκάθαρα πού ακριβώς οφείλεται αυτή η αντίσταση. Μπορείτε να δείτε καθαρά πού έγκειται η ρίζα αυτού του προβλήματος; Γιατί αντιμετώπιζε τον Θεό μ’ αυτόν τον τρόπο; Οι περισσότεροι άνθρωποι θα το έβρισκαν εντελώς ακατανόητο αυτό: «Πώς γίνεται κάποιος που πιστεύει στον Θεό να Τον αντιμετωπίζει έτσι; Δεν είναι άπιστος;» Πλέον, μέσα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, δεν είστε σε θέση να βλέπετε λίγο πιο καθαρά την ουσία και την προέλευση των διαφόρων ειδών ανθρώπων; (Ναι.) Θα πρέπει να μπορείτε πλέον να βλέπετε λίγο πιο καθαρά· αυτοί είναι ακριβώς το είδος των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, και η φύση τους είναι να μισούν τον Θεό.

Πείτε Μου, μπορούν ν’ αλλάξουν οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους; (Όχι.) Είναι ακριβώς όπως ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Κι εκείνοι μπορούν να λένε τα κατάλληλα λόγια, να λένε λόγια που εναρμονίζονται με τη συνείδηση και την ηθική, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να κάνουν πράξη αυτά που λένε. Μπορούν να λένε πολλά λόγια που ακούγονται ευχάριστα, αλλά όταν έρχεται η στιγμή να κάνουν αληθινά πράγματα, δεν μπορούν να κάνουν ούτε ένα. Γιατί δεν μπορούν; Επειδή μέσα τους είναι διάβολοι. Θα ένιωθαν δυσφορία και αναστάτωση μέσα τους, αν έκαναν θετικά πράγματα και πράγματα που συμμορφώνονται με το πρότυπο της ανθρώπινης συνείδησης. Μόνο όταν κάνουν κακό, όταν κάνουν ό,τι κάνουν οι διάβολοι κι όταν σκέφτονται ό,τι σκέφτονται οι διάβολοι, νιώθουν άνετα και χαίρονται μέσα τους. Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο τέτοιων ανθρώπων. Αν πιάσεις χαλαρή κουβέντα μαζί τους, μιλώντας για θέματα της σαρκικής ζωής ή συζητώντας ακόμα και για τρέχοντα γεγονότα και πολιτική, μπορούν να κάτσουν ήσυχοι. Μόλις, όμως, το περιεχόμενο της συναναστροφής αγγίξει τα θετικά πράγματα, την αλήθεια, τον Θεό, την ταυτότητα, την ουσία και το έργο του Θεού, τις προθέσεις του Θεού για τον άνθρωπο ή τις απαιτήσεις Του από τον άνθρωπο, φέρνουν αντιρρήσεις και αντιστέκονται μέσα τους· δεν θέλουν ν’ ακούσουν. Αρχίζουν να ξύνουν τ’ αυτιά και τα μάγουλά τους, λες και κάθονται στα καρφιά. Νιώθουν αναστάτωση και δυσφορία μέσα τους, σαν να έχουν στην καρδιά τους ζιζάνια που μεγαλώνουν ανεξέλεγκτα. Νιώθουν ότι είναι βασανιστήριο να μείνουν έστω κι ακόμα ένα δευτερόλεπτο, και μάλιστα κάποιοι από αυτούς σηκώνονται και φεύγουν αμέσως. Ακόμη κι αν κάποιοι άνθρωποι, για να τηρήσουν τα προσχήματα, κάθονται εκεί πολύ ευγενικά και δεν φεύγουν, το μυαλό τους ήδη ταξιδεύει μακριά· οι σκέψεις τους έχουν ήδη προ πολλού πετάξει πάνω από τα σύννεφα, και πολύ απλά δεν ακούν αυτό που λες. Γιατί έχουν αυτές τις εκδηλώσεις; Επειδή μέσα τους αποστρέφονται τον Θεό και τα θετικά πράγματα. Δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια· δεν μπορούν να την αφομοιώσουν και δεν είναι πρόθυμοι να την αποδεχθούν. Κατά τη διάρκεια μιας συνάθροισης, μόλις ξεκινήσει μια συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, σκέφτονται κάθε λογής δικαιολογίες για να φύγουν, λέγοντας: «Πρέπει να πάω να κανονίσω κάτι» ή «Πρέπει να κάνω ένα τηλεφώνημα». Απλώς θέλουν να πιαστούν από οποιαδήποτε δικαιολογία για να το σκάσουν. Πολύ απλά, τέτοιοι άνθρωποι έχουν αποκλίνουσα συμπεριφορά. Αν κάποιος παραδέχεται ότι είναι άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό και Τον ακολουθεί, τότε δεν θα πρέπει να έχει αυτές τις εκδηλώσεις. Όταν, όμως, πρόκειται για ζητήματα που αφορούν τα θετικά πράγματα ή τον Θεό, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους έχουν αυτές τις εκδηλώσεις· αυτό υπερβαίνει τον έλεγχό τους και είναι ζήτημα που έχει να κάνει με τη φύση-ουσία τους. Καθορίζεται από την προέλευσή τους και κανένας δεν μπορεί ν’ αλλάξει αυτό το γεγονός. Όταν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια, πάνω στα θετικά πράγματα, πάνω στις προθέσεις και τα λόγια του Θεού, νιώθουν λες και τους κρίνεις, λες και θα τελειώσει η ζωή τους. Αυτή είναι η αληθινή εσωτερική κατάσταση του πώς αντιμετωπίζουν τον Θεό, την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Ασφαλώς, αυτό είναι κι ένα είδος εκδήλωσης της μοχθηρής ουσίας τέτοιων ανθρώπων. Επειδή αποστρέφονται κι απεχθάνονται τα θετικά πράγματα, την αλήθεια και τον Θεό, αυτά που σκέφτονται και συλλογίζονται καθημερινά στον εσωτερικό τους κόσμο δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα θετικά πράγματα, την αλήθεια ή το έργο του Θεού. Όλα όσα σκέφτονται μέσα τους σχετίζονται με οτιδήποτε αποκλίνει. Σκέφτονται πώς να κάνουν επίδειξη ώστε να μπορούν να έχουν θέση και κύρος ανάμεσα στους ανθρώπους, πώς να ενεργούν με τρόπο ώστε να παραπλανούν τους ανθρώπους, να αποκτήσουν θέση και να κάνουν περισσότερους ανθρώπους να τους εγκρίνουν και να τους έχουν σε εκτίμηση, πώς να ενεργούν με τρόπο ώστε να κερδίζουν τις καρδιές των ανθρώπων και να λαμβάνουν την έγκρισή τους, και πώς να λάβουν αναγνώριση και προαγωγές από τον οίκο του Θεού ή από τους επικεφαλής κάθε βαθμίδας. Όλα όσα σκέφτονται και όλα όσα κάνουν εμπεριέχουν τη φύση του ανταγωνισμού, της αντιπαράθεσης, της λεηλασίας, της εξαπάτησης, της δολοπλοκίας, της μηχανορραφίας, της υποκίνησης, της σαγήνης, του ελέγχου και της παραπλάνησης, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεν υπολογίζουν κανένα κόστος όταν κάνουν αυτά τα πράγματα· είναι πρόθυμοι να υποφέρουν οποιαδήποτε κακουχία. Όσο υποφέρουν, καταστρώνουν σχέδια και δολοπλοκίες για το τι κακό να κάνουν, σε ποιον να φερθούν υστερόβουλα και ποιους στόχους να πετύχουν. Σε όλα όσα κάνουν, υπάρχει στρατηγική, υπάρχουν προφάσεις. Προς τα έξω, δεν λένε δημοσίως πράγματα που αντιτίθενται στην αλήθεια ούτε κάνουν δημοσίως πράγματα που διαταράσσουν ή αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, και μάλιστα ακόμη περισσότερο δεν κρίνουν ή βλασφημούν τον Θεό ούτε Του επιτίθενται δημοσίως. Δεν κάνουν αυτές τις εμφανώς μοχθηρές πράξεις. Στον εσωτερικό τους κόσμο, όμως, δεν σκέφτονται ποτέ τίποτα που σχετίζεται με την αλήθεια ή με τα θετικά πράγματα και δεν λαμβάνουν ποτέ υπόψη τίποτα που σχετίζεται με την ανθρώπινη συνείδηση και λογική ή με την ηθική. Τι λαμβάνουν υπόψη, λοιπόν; Το μυαλό τους είναι ολοκληρωτικά παγιδευμένο σε σχέδια, τεχνάσματα, υστερόβουλες σκέψεις, συνωμοσίες και μηχανορραφίες. Έτσι, ακόμη κι αν, προς τα έξω, δεν τους βλέπεις ν’ αντιστέκονται δημοσίως στον Θεό ούτε τους ακούς να παραπονιούνται κατά του Θεού, να μιλάνε με καχυποψία απέναντι στον Θεό, να κρίνουν τον Θεό ή ακόμη και να Τον βλασφημούν, μέσα τους ξεχειλίζουν από μια στάση περιφρόνησης, απαξίωσης και ασέβειας απέναντι στα λόγια του Θεού, το έργο του Θεού και οτιδήποτε σχετίζεται με το έργο του Θεού. Ό,τι κι αν λέει ο Θεός, όποιες κι αν είναι οι απαιτήσεις Του από τους ανθρώπους, όποιες κι αν είναι οι προθέσεις Του ή όποιες κι αν είναι οι αρχές πίσω από το διαφόρων ειδών έργο που κάνει ο Θεός, εκείνοι ποτέ δεν δίνουν σημασία σε όλα αυτά ούτε τα αποδέχονται· πολύ απλά, δεν έχουν μέσα τους κανένα δοχείο για να λάβουν αυτά τα θετικά πράγματα. Παρόλο που δεν τους βλέπεις δημοσίως ν’ αντιστέκονται σ’ αυτά τα θετικά πράγματα ή να τα καταδικάζουν, από τα βάθη της καρδιάς τους, τα αποστρέφονται και τα απεχθάνονται. Όταν ακούνε κηρύγματα, δεν συλλογίζονται πώς ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη, αλλά πώς να συνοψίσουν το φρέσκο φως και τις διατυπώσεις που ακούνε και να τα μετατρέψουν σε δικά τους λόγια για να συναναστρέφονται και να τα μοιράζονται με άλλους, με σκοπό οι άλλοι να τους εκτιμούν και να τους έχουν σαν είδωλο. Σκέφτονται μέσα τους: «Αν έπειτα κηρύξω αυτά τα λόγια σ’ εκείνους που μόλις εντάχθηκαν στην εκκλησία, θα μπορέσω ν’ αποκτήσω τον θαυμασμό ακόμα περισσότερων ανθρώπων και να μ’ έχουν σαν είδωλο, κι έτσι θα έχω ακόμα υψηλότερη θέση ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτή η θέση θα βασίζεται στο πόσο δόγμα κατανοώ και αντιλαμβάνομαι και πόσο ολοκληρωμένα το αντιλαμβάνομαι». Ακόμη κι αν κάθονται εκεί ακούγοντας κηρύγματα —και μάλιστα με μεγάλη προσοχή και επιμέλεια και καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια— η στάση τους δεν είναι θετική και το κίνητρό τους δεν είναι αγνό. Δεν ακούνε έχοντας μια στάση αποδοχής της αλήθειας, αλλά συλλογίζονται τα κηρύγματα λες και σπουδάζουν θεολογία, συγκρίνοντας το περιεχόμενο των κηρυγμάτων μ’ εκείνο της Βίβλου. Δεν αποδέχονται τα λόγια του Θεού και δεν συγκρίνουν τον εαυτό τους μ’ αυτά, αναζητώντας να κατανοήσουν τα διαφόρων ειδών προβλήματα που αντιμετωπίζουν και να βρουν από αυτά τα λόγια ένα μονοπάτι επίλυσης και τις αρχές άσκησης, έτσι ώστε να μπορέσουν ν’ αποκτήσουν αυτογνωσία, ν’ αναπτύξουν γνήσια μεταμέλεια, ν’ αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, να ενεργούν και να συμπεριφέρονται με τρόπο που συνάδει με τις αλήθεια-αρχές και να ικανοποιούν τις προθέσεις του Θεού· σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτός ο σκοπός τους. Ποιος είναι ο σκοπός τους; Είναι να εφοδιάζονται με περισσότερα δόγματα, ώστε να μπορούν να περιφέρονται και να επιδεικνύονται και να κάνουν τους άλλους να τους εκτιμούν και να τους έχουν σαν είδωλο. Αυτός είναι ο πρώτος στόχος. Ο δεύτερος στόχος τους είναι να βρουν το απλούστερο μονοπάτι για ν’ αποκτήσουν ευλογίες. Αφού ακούσουν κηρύγματα και επιβεβαιώσουν ότι αυτή είναι η αληθινή οδός, αρχίζουν να συλλογίζονται πόση ελπίδα έχουν ν’ αποκτήσουν ευλογίες, πόση ελπίδα έχουν να φτάσουν στη σωτηρία. Έπειτα, αποφασίζουν ότι η μέθοδος που θα χρησιμοποιήσουν θα είναι να υπομείνουν κακουχίες και να πληρώσουν ένα τίμημα για να κερδίσουν με δόλια μέσα την εμπιστοσύνη του εκλεκτού λαού του Θεού και του οίκου του Θεού, και να κάνουν τον Θεό να δει τις κακουχίες που υπομένουν και το τίμημα που πληρώνουν. Νομίζουν ότι μπορούν να λάβουν μεγάλες ευλογίες και ν’ αποκτήσουν έναν υπέροχο προορισμό, πιστεύοντας στον Θεό μ’ αυτόν τον τρόπο. Όπως βλέπεις, η στάση τους απέναντι στα κηρύγματα και απέναντι σε κάθε πτυχή της αλήθειας δεν είναι απλώς να τ’ αποδεχθούν κι έπειτα να τα κάνουν πράξη και να τα βιώσουν· αντ’ αυτού, έχουν απώτερα σχέδια και δολοπλοκίες. Ελπίζουν μονίμως ότι θα χρησιμοποιούν κάποιες διατυπώσεις ή κάποια κλασικά παραθέματα από τα κηρύγματα και θα συναναστρέφονται για να εφοδιάζουν το μυαλό τους και το ρητορικό τους οπλοστάσιο, ώστε να παραπλανούν τους αδελφούς και τις αδελφές, να κάνουν τους πάντες να τους έχουν σαν είδωλο, κι έτσι να μπορέσουν ν’ αποκτήσουν κύρος ανάμεσα στους ανθρώπους και ν’ απολαμβάνουν την εκτίμηση των άλλων. Αυτές οι σκέψεις, οι προθέσεις και οι στάσεις που έχουν όταν ακούν κηρύγματα δεν αρκούν για να φανεί ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολύ αποκλίνουσα συμπεριφορά; (Ναι.) Μπορεί κανένας να διορθώσει αυτήν την αποκλίνουσα κινητήρια δύναμη που έχουν μέσα τους; Αν τους έλεγες: «Δεν είναι αποδοχή της αλήθειας να σκέφτεσαι έτσι· δεν είναι αυτή η στάση που οφείλει να έχει κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια. Αν σκέφτεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, η αλήθεια δεν θα έχει καμία επίδραση πάνω σου· δεν θα σου επιτρέψει να φτάσεις στη σωτηρία. Θα πρέπει ν’ αποδεχθείς την αλήθεια, να βρεις μέσα σ’ αυτήν τις αρχές άσκησης και να κάνεις πράξη και να βιώσεις τα λόγια του Θεού στην αληθινή ζωή, έτσι ώστε τα λόγια του Θεού να γίνουν η δική σου αλήθεια-πραγματικότητα και τελικά να γίνουν η ζωή σου», θα μπορούσαν να το πετύχουν αυτό; (Όχι.) Γιατί; Επειδή δεν έχουν καταβάλει αρκετή προσπάθεια ή επειδή η συναναστροφή μας πάνω στην αλήθεια δεν έχει λάβει υπόψη τα αισθήματά τους ή δεν έχει συμπεριλάβει έναν κατάλληλο εφοδιασμό της αλήθειας που να στρέφεται προς τη δική τους κατάσταση; (Δεν ισχύει κανένα από τα δύο.) Τότε, ποιος είναι ο λόγος; (Καθορίζεται από την ουσία τους, που είναι να μισούν την αλήθεια.) Επομένως, πρέπει να ειπωθεί ότι οι εκδηλώσεις αυτών των ανθρώπων είναι αδιαχώριστες από την ουσία τους· αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα μεταξύ τους. Κανένας δεν μπορεί να διορθώσει τις σκέψεις που έχουν μέσα τους και κανένας δεν μπορεί ν’ αλλάξει τη μοχθηρή φύση-ουσία αυτών των ανθρώπων που είναι διάβολοι. Μισούν την αλήθεια και την απορρίπτουν, επομένως η αλήθεια δεν μπορεί να τους αλλάξει. Θα μπορούσε να πει κανείς, λοιπόν, ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να βοηθηθούν; (Ναι.) Η απάντηση είναι οπωσδήποτε ναι. Γιατί; Επειδή έχουν τη φύση-ουσία των διαβόλων. Όλα όσα αποκαλύπτουν διέπονται εξ ολοκλήρου από τη φύση των διαβόλων· δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για μια προσωρινή αποκάλυψη διαφθοράς ούτε για μια αποκάλυψη των μοχθηρών διεφθαρμένων διαθέσεων του διεφθαρμένου ανθρώπινου είδους. Η ρίζα του προβλήματος είναι ότι είναι διάβολοι κι όχι δημιουργημένα ανθρώπινα όντα.

Οι άνθρωποι αυτού του είδους έχουν κάποιες πρόσθετες εκδηλώσεις όταν ακούνε κηρύγματα· κάθε φορά που ο οίκος του Θεού συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια και ασχολείται με την έκθεση και την ανάλυση των μοχθηρών πράξεων και των εκδηλώσεων ορισμένων ανθρώπων, εκείνοι λένε πράγματα όπως: «Για εκείνο το περιστατικό που συνέβη στο παρελθόν δεν μιλάς; Ξέρω όλη την ιστορία. Ξέρω ακριβώς με ποιον σκοπό το αναφέρεις. Προσπαθείς απλώς να χρησιμοποιήσεις τη συναναστροφή και την ανάλυση αυτού του ζητήματος για να παγιώσεις τη δική σου εξουσία και να κάνεις τους ανθρώπους να σε ακούνε, έτσι δεν είναι; Θέλεις απλώς να δώσεις ένα μάθημα σε κάποιους ανθρώπους και να καταπιέσεις κάποιους άλλους, έτσι δεν είναι; Έχεις εξαπολύσει εκστρατεία, σωστά; Μόνο ένας ανόητος θα πίστευε αυτά που λες! Μόνο ένας ανόητος θα σε άκουγε και θα ασκούνταν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές!» Όπως βλέπεις, ακόμη κι όταν ακούνε κάποια παραδείγματα, κάποιες δηλώσεις ή συγκεκριμένες εκδηλώσεις ανθρώπων που σχετίζονται με κάποια πτυχή της αλήθειας, αυτό που κατανοούν είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο που κατανοούν οι άλλοι. Δεν μπορούν να κατανοήσουν σωστά ούτε ν’ αντιμετωπίσουν σωστά αυτά τα πράγματα, και μάλιστα μπορούν να διαστρέφουν τα γεγονότα και να κρίνουν και να καταδικάζουν τα θετικά πράγματα. Αυτά που σκέφτονται μέσα τους είναι πάντα πολύ σκοτεινά, κι ωστόσο νομίζουν ότι είναι ιδιαίτερα έξυπνοι κι ότι ξέρουν την αληθινή ιστορία. Δεν είναι αυτό αποκλίνουσα συμπεριφορά; Είναι ακριβώς όπως ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας: ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας λέει ότι όταν Η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού αποπέμπει ή αποβάλει ανθρώπους, αυτό γίνεται ως επίδειξη δύναμης για να το βλέπουν οι άλλοι, αλλά δεν λέει ποτέ ότι όταν ο οίκος του Θεού, η εκκλησία, αποπέμπει ανθρώπους αυτό είναι κάθαρση της εκκλησίας. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι άπιστοι διάβολοι που δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια· πάντοτε διαστρέφουν, κρίνουν και καταδικάζουν τα θετικά πράγματα και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται ν’ αντιμετωπίσουν τα θετικά πράγματα με σωστή νοοτροπία. Θα προτιμούσαν να πιστεύουν ότι εξελίχθηκαν από τους πιθήκους, ότι είναι απόγονοι δράκων, παρά να παραδεχθούν ότι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Μόλις πρόσφατα, άκουσα ακόμα και κάποιους επιστημονικούς ερευνητές να λένε ότι ένα είδος τεράστιων αρουραίων από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν ήταν πρόγονος του ανθρώπινου είδους· τι γελοία κι αλλόκοτη θεωρία! Αν προσπαθήσεις να τους κάνεις να παραδεχθούν ότι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από τον Θεό, να πιστέψουν ότι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από τον Θεό, όπως κι αν το πεις, εκείνοι αρνούνται να το παραδεχθούν. Ακόμη κι όταν αυτό το γεγονός παρουσιάζεται μπροστά τα μάτια τους, εκείνοι εξακολουθούν να μην το πιστεύουν. Πολύ απλά, πιστεύουν ότι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν από τους πιθήκους ή ότι είναι γόνοι αρουραίων ή απόγονοι δράκων. Θα προτιμούσαν να πιστεύουν τέτοια λόγια του διαβόλου παρά να πιστέψουν ότι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από τον Θεό· ότι ο Θεός έδωσε την ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη πνοή. Δεν το πιστεύουν, δεν το παραδέχονται και δεν είναι πρόθυμοι ν’ αποδεχθούν αυτό το γεγονός. Δεν είναι αυτό αποκλίνουσα συμπεριφορά; (Ναι.) Αν πεις ότι είναι απόγονοι δράκων, χαίρονται. Αν πεις ότι εξελίχθηκαν από τους πιθήκους κι ότι είναι απόγονοι των πιθήκων ή ότι ένας τεράστιος αρουραίος είναι πρόγονός τους, λένε: «Ναι, είναι μεγάλη τιμή!» Αν, όμως, πεις ότι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από τον Θεό, γίνονται εχθρικοί· τα μάτια τους φλέγονται από θυμό και ξεχειλίζουν από μίσος εναντίον σου. Αυτό είναι πολύ αποκλίνουσα συμπεριφορά!

Όσοι μετενσαρκώθηκαν από διαβόλους είναι οι λιγότερο πρόθυμοι ν’ ακούσουν λόγια συναναστροφής πάνω στην αλήθεια. Ιδίως όταν αυτά τα λόγια έχουν να κάνουν με την αυτογνωσία, την ανάλυση των καταστάσεων των διαφόρων ειδών ανθρώπων, το πώς να εισέλθει κανείς στις αλήθεια-πραγματικότητες, ή τις αρχές άσκησης της αλήθειας, νιώθουν ακραία αποστροφή μέσα τους και, ταυτόχρονα, διαδίδουν στρεβλές κατανοήσεις και απόψεις. Για παράδειγμα, όταν η εκκλησία αποπέμπει κάποιους που κάνουν κακό, ένας τέτοιου είδους άνθρωπος υποκινεί τους άλλους, λέγοντας πράγματα όπως: «Ο οίκος του θεού δεν αγαπά καθόλου τους ανθρώπους. Είναι σαν να σφάζει το βόδι μόλις οργωθεί το χωράφι» ή «Αυτοί οι άνθρωποι αποπέμφθηκαν επειδή προσέβαλαν τους ανώτερους επικεφαλής». Δεν μπορεί ν’ αντιμετωπίσει σωστά το έργο της κάθαρσης της εκκλησίας εντός του οίκου του Θεού ούτε έχει αγνή κατανόηση· σκέφτεται και μιλάει γι’ αυτό με διαστρεβλωμένο τρόπο. Δεν πρόκειται ν’ ακούσεις λόγια συνείδησης ή λογικής από το στόμα του ούτε λόγια που είναι θετικά πράγματα, πόσο μάλλον οτιδήποτε που εναρμονίζεται με τις αλήθεια-αρχές. Η καρδιά του είναι γεμάτη παράπονα, απείθεια και διαμαρτυρίες. Όταν εκφράζει ασυγκράτητα τις απόψεις του, τα πράγματα που λέει και οι σκέψεις και οι απόψεις που αποκαλύπτει είναι όλα αποκλίνοντα και διαστρεβλωμένα. Το θεωρείς αδιανόητο· σκέφτεσαι ότι πιστεύει στον Θεό κι έχει ακούσει κηρύγματα για τόσα χρόνια κι ότι προς τα έξω φαίνεται αρκετά καλότροπος κι όχι κακός άνθρωπος, και αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να λέει αυτά τα παράλογα πράγματα σε κρίσιμες στιγμές. Έχει επιτέλους ξεσκεπάσει τις πραγματικές του σκέψεις, πράγματα που έκρυβε μέσα του για πολύ καιρό· δεν αποκαλύπτει αυτό πραγματικά το πρόβλημά του; (Ναι.) Οι αληθινές σκέψεις που έχει ξεσκεπάσει είναι εντελώς διαστρεβλωμένα επιχειρήματα και αιρέσεις. Εξέφρασε, λοιπόν, αυτά τα διαστρεβλωμένα επιχειρήματα κι αυτές τις αιρέσεις επειδή ήταν κακόκεφος για ένα διάστημα; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση. Όσα χρόνια κι αν πιστεύει στον Θεό κι έχει ακούσει κηρύγματα, αυτές οι σκέψεις ήταν πάντα κρυμμένες μέσα του και δεν βγήκαν ποτέ στο φως. Όταν, όμως, έρχεται μια κρίσιμη στιγμή και δεν μπορεί πλέον να συγκρατήσει αυτό που θέλει να πει, είναι σαν ηφαιστειακή έκρηξη· όλα αυτά έβραζαν με μεγάλη ένταση μέσα του και μια μέρα δεν μπορεί πλέον να τα συγκρατήσει, κι έτσι ξεσπάει αυτός ο αποκλίνων θυμός. Όταν ξεσπάει η διαβολική φύση του, βγαίνουν προς τα έξω κάθε λογής διαστρεβλωμένα επιχειρήματα, αιρέσεις και πλάνες. Λέει λόγια που εκφράζουν παράπονα για τον Θεό, λόγια που βλασφημούν τον Θεό, λόγια που προσβάλουν τον Θεό, λόγια ζήλιας και μίσους κατά των ανθρώπων, λόγια υποκίνησης· ξεχύνονται από το στόμα του κάθε λογής διαβολικά λόγια, και μόνο τότε συνειδητοποιείς ότι είναι ένας διάβολος κι ότι έχει αποκαλυφθεί πλήρως. Παλαιότερα, παρατηρούσες ότι δυσκολευόταν πάντα να κατανοήσει τα κηρύγματα κι ότι δεν είχε καταλάβει ποτέ την αλήθεια στα τόσα χρόνια που πίστευε στον Θεό. Υπέθετες ότι είχε κακό επίπεδο κι ότι η αλήθεια υπερέβαινε τις δυνατότητές του, οπότε τον θεωρούσες αδελφό ή αδελφή και προσπαθούσες να τον βοηθήσεις. Τον εμπιστεύτηκες και του είπες πώς κατάφερες να εξαγνιστείς από τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Όμως, όπως κι αν συναναστράφηκες μαζί του, εκείνος δεν άνοιξε ποτέ την καρδιά του για να σου πει πώς ήταν πραγματικά. Δεν μπόρεσες ποτέ να κατανοήσεις: Γιατί δεν μπορούσε ν’ ανοίξει την καρδιά του; Γιατί δεν ξεγύμνωσε την πραγματική του κατάσταση; Είναι δυνατόν να μην αποκάλυψε ποτέ διεφθαρμένες διαθέσεις; Δεν μπόρεσες ποτέ να τον δεις καθαρά, και μάλιστα νόμιζες ότι ήταν καλότροπος, απλός και άδολος. Μόνο τώρα που ξέσπασε η διαβολική φύση του και είπε τόσα πράγματα εκφράζοντας παράπονα για τον Θεό και βλασφημώντας Τον, βλέπεις ότι στην πραγματικότητα δεν έχει καθόλου ανθρώπινη φύση και διακατέχεται εξ ολοκλήρου από διαβολική φύση. Νιώθεις το εξής: «Αυτός ο άνθρωπος με τρομάζει! Πιστεύει στον Θεό όλα αυτά τα χρόνια, αλλά αποδεικνύεται ότι πάντοτε μισούσε μέσα του την αλήθεια και της αντιστεκόταν! Δεν απορώ που δεν ανοίχτηκε ποτέ σε κανέναν· φοβόταν ότι οι άλλοι θα έβλεπαν καθαρά τη διαβολική του φύση! Είναι πραγματικός διάβολος!» Μόλις δεις καθαρά την ουσία του, νιώθεις ότι ήσουν εντελώς τυφλός όλα αυτά τα χρόνια· έκανες καθημερινά το καθήκον σου και ζούσες την εκκλησιαστική ζωή μαζί του, ενώ ταυτόχρονα τον θεωρούσες καλό άνθρωπο, μέλος του οίκου του Θεού, έναν από τους εκλεκτούς του Θεού, και δεν τον είχες διακρίνει. Αυτή είναι μια πολύ τρομακτική κατάσταση! Αν, ζώντας και αλληλεπιδρώντας με τους αδελφούς και τις αδελφές, ανακάλυπτες ότι κάποιος έχει διεφθαρμένες διαθέσεις ή παραβιάζει τις αρχές όταν κάνει το καθήκον του, και συναναστρεφόσουν πάνω στην αλήθεια μαζί του και τον βοηθούσες, κι εκείνος ήταν σε θέση να το αποδεχθεί και εξέφραζε ευγνωμοσύνη, τότε θα ένιωθες αρκετά ικανοποιημένος· θα ένιωθες ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ καλός κι ότι αγαπά την αλήθεια. Σε καμία περίπτωση δεν θα ένιωθες αποστροφή γι’ αυτόν. Αν, όμως, είχες επαφές μ’ έναν διάβολο για αρκετά χρόνια και τον αντιμετώπιζες πάντα ως αδελφό ή αδελφή, συχνά τον βοηθούσες, τον στήριζες και του έδειχνες αγάπη, υπομονή και ανεκτικότητα, κι ωστόσο εκείνος σε αντιμετώπιζε με μεγάλη εχθρικότητα και ήταν μονίμως επιφυλακτικός απέναντί σου λες και είσαι εχθρός του, και συνειδητοποιούσες ολοένα και περισσότερο ότι μέσα του δεν αποδέχεται στο ελάχιστο την αλήθεια κι ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένας διάβολος, πώς θα ένιωθες; Αν είχες επαφές μ’ έναν άνθρωπο σαν αυτόν που αναφέραμε νωρίτερα ότι αποβλήθηκε, και μια μέρα ανακάλυπτες ότι η ανθρώπινη φύση του είναι πολύ κακή, ότι όχι μόνο μισεί μέσα του τον Θεό και δεν αποδέχεται καθόλου την αλήθεια, αλλά μισεί και όσους τον βοηθούν από αγάπη, με αποτέλεσμα να είσαι σίγουρος ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πραγματικός διάβολος, πώς θα ένιωθες; (Θα ένιωθα ότι υπήρξα πραγματικά ανόητος.) Κατ’ αρχάς, θα ένιωθες ότι υπήρξες ανόητος και θ’ αναρωτιόσουν πώς δαπάνησες τόση άσκοπη προσπάθεια σ’ έναν τέτοιον άνθρωπο. Τι άλλο; (Θα ένιωθα κάπως αηδιασμένος.) Αηδιασμένος με ποιον; Αηδιασμένος μ’ εκείνον ή με τον εαυτό σου; (Αηδιασμένος μ’ εκείνον, αλλά και με τον εαυτό μου που δεν μπόρεσα να τον διακρίνω.) Θα ήθελες, λοιπόν, και πάλι να τον βλέπεις ή να έχεις επαφές μαζί του στο μέλλον; (Όχι.) Τότε τι είδους σχέση θα ήθελες να έχεις μαζί του; Τι είδους προσέγγιση θα ήθελες ν’ ακολουθήσεις στις επαφές μαζί του; (Δεν θα ήθελα να τον δω ποτέ ξανά· όσο πιο μακριά του θα μπορούσα να μείνω τόσο το καλύτερο.) Τότε, τι θα γινόταν αν, όσο έκανες το καθήκον σου, έπρεπε μερικές φορές και πάλι να τον βλέπεις ή να συζητάς μαζί του για το έργο και δεν μπορούσες να τον αποφύγεις; Τι θα έκανες τότε; Έχετε συνοψίσει αρχές και μονοπάτια άσκησης γι’ αυτό; Νιώθετε αηδιασμένοι απ’ αυτόν, κι έτσι θέλετε να τον αποφεύγετε και να μην τον βλέπετε, αλλά αν αποφεύγετε να τον βλέπετε στο καθήκον σας, αυτό θα καθυστερήσει και θα επηρεάσει το έργο· τι θα κάνατε, λοιπόν; Έχετε κάποια καλή λύση; (Όχι.) Τότε, θα σας πω εγώ δύο λύσεις. Η πρώτη λύση είναι, αν ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να παραμείνει στην εκκλησία για να παρέχει υπηρεσία, να μην έχεις επαφές μαζί του όταν αυτό δεν είναι απαραίτητο όσο κάνεις το καθήκον σου. Ο λόγος είναι ότι, επειδή σε αηδιάζει, είναι άβολο και επίπονο να έρχεσαι σ’ επαφή μαζί του, ενώ, επειδή καταλαβαίνει και ο ίδιος ότι σε αηδιάζει, το βρίσκει κι εκείνος ενοχλητικό. Κι έτσι, δεν χρειάζεται πλέον να ξεγυμνώνεις την καρδιά σου σ’ εκείνον και να του λες τις πιο μύχιες σκέψεις σου όπως παλιά. Αντ’ αυτού, απλώς να είσαι ανεκτικός και υπομονετικός και ν’ αλληλεπιδράς μαζί του με σοφία· αυτό αρκεί. Αυτή είναι μία αρχή. Μια άλλη είναι, όταν πρέπει να έχεις επαφές μαζί του στο έργο σου, να του εξηγείς ξεκάθαρα το έργο που του έχει ανατεθεί και τις σχετικές αλήθεια-αρχές. Υπάρχει ένα σημείο εδώ στο οποίο πρέπει να δώσεις προσοχή: θα πρέπει να δεις κατά πόσο είναι ικανός να ολοκληρώσει επιτυχώς το έργο που του έχει ανατεθεί. Αν συνήθως είναι σε θέση να κάνει κάποιο από αυτό το έργο, τότε να συναναστρέφεσαι μαζί του και να χειρίζεσαι το ζήτημα με αμερόληπτο και αντικειμενικό τρόπο. Αν, όμως, είναι μονίμως επιπόλαιος και ανεύθυνος σ’ αυτό το έργο, τότε δεν μπορείς να μείνεις ήσυχος όταν του αναθέσεις το έργο, και αντ’ αυτού θα πρέπει να επιλέξεις κάποιον άλλον. Αν, εκείνη τη στιγμή, δεν υπάρχει κανένας κατάλληλος υποψήφιος και η μοναδική σου επιλογή είναι να τον χρησιμοποιήσεις, τότε τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να κανονίσεις να τον επιβλέπει κάποιος. Μόλις διαπιστωθεί ότι δεν κάνει αληθινό έργο ή ότι συμπεριφέρεται με τρόπο που προκαλεί αναστάτωση ή διατάραξη, αυτό θα πρέπει ν’ αναφερθεί αμέσως. Αν ο άνθρωπος που τον επιβλέπει δεν καταφέρει να το κάνει αυτό αποτελεσματικά, τότε υπάρχει μία ακόμη λύση: Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να τον επιβλέπουν προσωπικά και να παρακολουθούν το έργο του, ενώ και η συχνότητα αυτών των παρακολουθήσεων θα πρέπει να είναι κάπως μεγαλύτερη. Ο λόγος είναι ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι εξαιρετικά αναξιόπιστοι· μόλις πάψει να τους παρακολουθεί κάποιος στενά, είναι σίγουρο ότι θα διαπράξουν κακό και θα διαταράξουν και θ’ αναστατώσουν το εκκλησιαστικό έργο, και τότε οι απώλειες που θ’ αποφέρει η χρήση τους θα επισκιάσουν τα οφέλη. Αν, λοιπόν, πρέπει ν’ αλληλεπιδράς μαζί του για το έργο, δεν μπορείς να το αποφύγεις. Δεν μπορείς να διατηρείς αποστάσεις ή να τον αγνοείς απλώς και μόνο επειδή μπορείς να τον διακρίνεις και να δεις το πραγματικό του πρόσωπο· αυτό θ’ αποτελούσε εκδήλωση ανευθυνότητας. Εφόσον είσαι σε θέση να τον διακρίνεις κι εφόσον ξέρεις ότι η φύση-ουσία του είναι εκείνη ενός διαβόλου και ξέρεις ότι μπορεί να διαπράξει κακό και να προκαλέσει αναστάτωση, τότε ακόμη περισσότερο έχεις την ευθύνη να τον επιβλέπεις και να τον παρακολουθείς, αντί να τον αγνοείς επειδή σε τρομάζει ή σε αηδιάζει. Ως επικεφαλής ή εργάτης, η μεγαλύτερη ευθύνη σου είναι να φυλάς τις πύλες του οίκου του Θεού, να προστατεύεις το έργο του οίκου του Θεού και να φροντίζεις τους αδελφούς και τις αδελφές. Τώρα που ένας διάβολος έχει αποκαλύψει την αληθινή του μορφή και τον έχεις ήδη δει καθαρά και ξέρεις ακριβώς τι είδους ρεμάλι είναι, θα πρέπει ακόμη περισσότερο να τον επιβλέπεις καλά, έτσι ώστε να παρέχει υπηρεσία όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά· αυτό πρέπει να κάνεις. Δεν πρέπει, επειδή τον έχεις δει καθαρά, ν’ αρνηθείς να του δώσεις σημασία ή να μην του εξηγήσεις ξεκάθαρα το έργο που οφείλεις να του εξηγήσεις ούτε ν’ αρνηθείς να συναναστρέφεσαι μαζί του, ακόμη κι αν σε ρωτήσει για ζητήματα που σχετίζονται με το έργο. Δεν θα ξεσπούσες έτσι τον θυμό σου στο έργο του οίκου του Θεού; Δεν είναι αυτό περιφρόνηση του έργου του οίκου του Θεού και της ζωή-εισόδου των αδελφών; Αν το κάνεις αυτό, τότε σφάλεις· αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις εκπληρώσει την ευθύνη σου. Στην προσωπική σου ζωή, μπορείς να μην έχεις καμία αλληλεπίδραση μαζί του και μπορείς να μην έχεις πλέον επαφές μαζί του όπως παλιά. Αν, όμως, το έργο του οίκου του Θεού απαιτεί ν’ αλληλεπιδράς και να έχεις επαφές μαζί του, τότε δεν μπορείς ν’ αποφύγεις αυτήν την ευθύνη· αυτό είναι το καθήκον σου και η ευθύνη σου και δεν μπορείς να βρίσκεις δικαιολογίες για να το αποφύγεις. Όταν πρόκειται για διαβόλους, το να τηρείς απλώς τις αποστάσεις σου, να τους απορρίπτεις, να τους αποφεύγεις και να νιώθεις μέσα σου απέχθεια και αποστροφή απέναντί τους είναι μια προσέγγιση που δεν συνάδει με τις προθέσεις του Θεού. Θα πρέπει επίσης να τους επιβλέπεις και να τους συγκρατείς. Αν είναι πρόθυμοι να παρέχουν υπηρεσία, θα πρέπει να τους βοηθάς και να τους χρησιμοποιείς ώστε να παρέχουν υπηρεσία όπως πρέπει· να τους δίνεις τη δυνατότητα να παρέχουν υπηρεσία όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά. Αν δεν παρέχουν υπηρεσία όπως πρέπει και, όταν αφήνονται έστω και μια στιγμή χωρίς επίβλεψη, μπορούν ν’ αναστατώσουν και να καταστρέψουν το έργο της εκκλησίας, τότε η βλάβη που προκαλούν επισκιάζει τη χρησιμότητά τους και θα πρέπει να αποπεμφθούν αμέσως. Τέτοια αρνητικά παραδείγματα θα πρέπει ν’ αναφέρονται για ανάλυση όποτε χρειάζεται, έτσι ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές να μπορέσουν ν’ αποκτήσουν διάκριση, να δουν καθαρά τη φύση-ουσία των διαβόλων και των σατανάδων κι έπειτα να τους απορρίψουν από καρδιάς, να μην αφήνουν να τους παραπλανούν, να τους αναστατώνουν ή να τους ελέγχουν. Αυτό σημαίνει να χρησιμοποιούνται οι διάβολοι και οι σατανάδες, να χρησιμοποιούνται όλα τα πράγματα για να υπηρετούν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Αυτό είναι δική σας ευθύνη· είναι αυτό που οφείλετε να κάνετε. Δεν έχετε, όμως, αυτό το αίσθημα ευθύνης. Ακριβώς όπως είπατε νωρίτερα: μόλις διακρίνετε έναν τέτοιον άνθρωπο, νιώθετε αηδιασμένοι και δεν θέλετε πλέον να τον βλέπετε και, αν τον δείτε, λοξοδρομείτε και μένετε όσο το δυνατόν πιο μακριά του. Μόνο αυτό έχετε να προτείνετε ως λύση. Δεν έχετε καθόλου αίσθημα φορτίου για το έργο του οίκου του Θεού, για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε για τη ζωή-είσοδο των αδελφών. Αυτό είναι το ανάστημά σας· αποκαλύφθηκε, έτσι δεν είναι; Βλέπεις καθαρά την ουσία ενός διαβόλου, κι έπειτα τον αποφεύγεις όποτε τον βλέπεις. Δεν προστατεύεις, όμως, τους αδελφούς και τις αδελφές, με αποτέλεσμα να βλάπτονται. Αδυνατείς να εκπληρώσεις την ευθύνη σου ως επικεφαλής ή εργάτης· αυτό είναι παραμέληση ευθύνης. Όταν ο διάβολος δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί, θα πρέπει να σημαίνεις συναγερμό στους αδελφούς και τις αδελφές, να τους υπενθυμίζεις να είναι επιφυλακτικοί απέναντι στους κακούς ανθρώπους, να τους λες τι έκανε ο διάβολος, γιατί έκανε τέτοια πράγματα, ποια είναι η φύση των ενεργειών του, τι επιδράσεις μπορούν να προκαλέσουν αυτές οι ενέργειες και τι συνέπειες μπορούν να επιφέρουν, πώς χαρακτηρίζει ο Θεός αυτόν τον διάβολο και πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται. Μόλις οι αδελφοί και οι αδελφές αποκτήσουν διάκριση κι ο διάβολος έχει πάψει να παρέχει υπηρεσία και δεν έχει πλέον καμία αξία για τους αδελφούς και τις αδελφές ή για τον οίκο του Θεού, τότε θα πρέπει να τον αποπέμψεις, βάζοντας τέλος στην ίδια τη ζωή αυτού του διαβόλου και του Σατανά. Αυτό ονομάζεται σοφία· έτσι κάνει κάποιος έργο ακολουθώντας τις αρχές κι έχει ένα μονοπάτι άσκησης. Το πώς αλληλεπιδράς μ’ έναν τέτοιον άνθρωπο στην προσωπική σου ζωή είναι δικό σου θέμα· είναι δική σου ελευθερία. Ως επικεφαλής ή εργάτης, όμως, πρέπει να επωμιστείς μια ευθύνη: Πρέπει να προστατεύεις τους αδελφούς και τις αδελφές και να διαφυλάττεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και το έργο της εκκλησίας. Με βάση αυτήν την αρχή, δεν θα πρέπει να σπεύδεις ν’ αναλάβεις δράση ενάντια σ’ έναν τέτοιον άνθρωπο που είναι διάβολος, αν τη δεδομένη στιγμή παρέχει υπηρεσία. Θα πρέπει να επιβλέπεις το έργο του και να παρατηρείς στενά την κάθε του κίνηση για να βλέπεις τι κάνει. Μόλις εμφανιστούν οποιαδήποτε σημάδια που δείχνουν ότι κάτι πάει στραβά, πρέπει άμεσα να τον εκθέσεις και να τον κλαδέψεις ή να τον απομακρύνεις από τη θέση του. Αν, αφού τον εκθέσεις και τον κλαδέψεις, είναι σε θέση να παρέχει λίγη υπηρεσία, αυτό είναι ωφέλιμο για το εκκλησιαστικό έργο. Μόλις, όμως, διαπιστωθεί ότι δεν επιθυμεί να παρέχει υπηρεσία, ότι δεν ακολουθεί ένα καλό μονοπάτι κι ότι πρόκειται να προκαλέσει διατάραξη και αναστάτωση και να δείξει τα διαβολικά του νύχια για να παραπλανήσει τους αδελφούς και τις αδελφές, τότε είναι που ο διάβολος αποκαλύπτει την αληθινή του μορφή και είναι ακριβώς η κατάλληλη στιγμή για ν’ αναλάβεις δράση εναντίον του. Του δόθηκε η ευκαιρία να παρέχει υπηρεσία, αλλά δεν το έκανε όπως έπρεπε· τότε να τον στείλεις σε μια ομάδα Β. Αν η περίπτωση είναι σοβαρή, να τον αποπέμψεις ή να τον αποβάλεις· αυτή είναι, επίσης, η κατάλληλη στιγμή να βάλεις τέλος στη μοίρα του Σατανά. Εφόσον τηρείτε αυτές τις δύο αρχές, θα μπορείτε ν’ αντιμετωπίζετε τους κακούς ανθρώπους και τους διαβόλους με αρχές. Εκπληρώνετε έτσι την ευθύνη σας; (Ναι.) Από τη μία πλευρά, θα έχετε διάκριση απέναντι στους διαβόλους, δεν θα τους αφήνετε πλέον να σας παραπλανούν ή να σας αναστατώνουν, και δεν θα κάνετε πλέον ανόητα πράγματα· αν μη τι άλλο, δεν θα συναναστρέφεστε πλέον πάνω στην αλήθεια με τέτοιους ανθρώπους που είναι διάβολοι. Μέσα σου θα ξέρεις το εξής: Αυτός ο τύπος είναι ένας διάβολος. Αν συναναστραφώ μαζί του πάνω στην αλήθεια θα είναι σαν να πετάω μαργαριτάρια στα γουρούνια· όπως κι αν συναναστραφώ μαζί του πάνω στην αλήθεια, θα είναι μάταιο. Έτσι, θα πάψεις να κάνεις ανόητα πράγματα. Απλώς θα του αναφέρεις κάποια δόγματα που οφείλει να κατανοήσει και τους κανονισμούς που οφείλει να τηρεί· αυτό αρκεί. Αν ασκείσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα επηρεαστεί το εκκλησιαστικό έργο. Ωστόσο, αν δεν κατανοείς τις αρχές, θα είναι πιθανό να κάνεις ανόητα πράγματα. Από την άλλη πλευρά, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να επιβλέπουν και να χρησιμοποιούν κατάλληλα αυτούς τους παρόχους υπηρεσιών και τους διαβόλους που δεν αποδέχονται στο ελάχιστο την αλήθεια. Αν ασκούνται μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορούν να διασφαλίσουν ότι δεν βλάπτεται το εκκλησιαστικό έργο, προστατεύοντας παράλληλα τους αδελφούς και τις αδελφές από την παραπλάνηση και την αναστάτωση που προκαλούν οι διάβολοι και οι σατανάδες. Καταλάβατε; (Ναι.) Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση ν’ αντιμετωπίζετε τους κακούς ανθρώπους και τους διαβόλους σαν να είναι αδελφοί και αδελφές. Εφόσον έχετε διάκριση απέναντι στους διαβόλους και τους κακούς ανθρώπους, δεν θα κάνετε πλέον ανόητα πράγματα. Στο παρελθόν, οι άνθρωποι δεν είχαν διάκριση και έκαναν πολλά ηλίθια πράγματα· αντιμετώπιζαν μονίμως τους κακούς ανθρώπους και τους διαβόλους σαν να ήταν αδελφοί και αδελφές, και το μόνο που κατάφερναν ήταν ν’ αφήνουν τους διαβόλους να γελάνε εις βάρος τους. Όταν άνοιγες την καρδιά σου για να συναναστραφείς με διαβόλους, εκείνοι σκέφτονταν: «Είσαι τόσο ειλικρινής, αγνός και ανοιχτός· είσαι πραγματικά ηλίθιος!» και σε περιγελούσαν μέσα τους. Τώρα που έχεις διάκριση απέναντι στους διαβόλους, δεν πρόκειται πλέον να κάνεις ένα τέτοιο ανόητο πράγμα. Ξέρεις πλέον ότι για ν’ ανοίξεις την καρδιά σου στη συναναστροφή ή για να στηρίξεις και να βοηθήσεις κάποιον, πρέπει να είναι αληθινός αδελφός ή αληθινή αδελφή, να είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια και έχει ανθρώπινη φύση· όχι διάβολος. Αυτή είναι μία πτυχή. Μια άλλη πτυχή είναι ότι δεν νιώθεις πλέον δειλία ούτε φόβο απέναντι τους διαβόλους. Ξέρεις ότι είναι διάβολοι και ξέρεις τι σκέφτονται μέσα τους. Τώρα που έχεις διάκριση απέναντί τους, ξέρεις πώς να τους αντιμετωπίζεις κατάλληλα. Πρέπει πάντα να τους παρακολουθείς στενά· να βλέπεις τι προσπαθούν να κάνουν, τι υστερόβουλες σκέψεις και μηχανορραφίες έχουν μέσα τους, ποια μέρη του έργου μπορεί να διαταράξουν, ν’ αναστατώσουν και να σαμποτάρουν, τι είδους λόγια μπορεί να χρησιμοποιήσουν για να υποκινήσουν και να παραπλανήσουν τους άλλους και ποιους σκοπούς προσπαθούν να πετύχουν. Μόλις δεις καθαρά όλα αυτά τα πράγματα, θα ξέρεις πώς να ενεργείς κατάλληλα και θα τηρείς τις αλήθεια-αρχές.

Οι περισσότεροι από εσάς, τώρα που συναναστραφήκαμε πάνω στη διάκριση των αποκλινουσών εκδηλώσεων των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, πιθανότατα έχετε πλέον κάποια διαύγεια μέσα σας, καθώς και λίγη διάκριση —για παράδειγμα, μπορείτε να διακρίνετε, μετά από όλα αυτά τα χρόνια αλληλεπίδρασης μαζί τους, ποιοι άνθρωποι μοιάζουν με διαβόλους, με τους οποίους δεν πρόκειται πλέον να μοιράζεστε τα αληθινά σας αισθήματα, και ποιοι άνθρωποι είναι αδελφοί και αδελφές, με τους οποίους θα έχετε περισσότερες επαφές, θα έρθετε πιο κοντά και —όταν προκύπτει κάτι— θα συναναστρέφεστε περισσότερο. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχετε αρχές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε το κάθε είδος ανθρώπου και δεν θα κάνετε λάθη. Μπορούν, όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι να φτάσουν στο σημείο να διακρίνουν τους διαβόλους, να δουν καθαρά τη φύση των διαβόλων; Κι αν ένας διάβολος είναι πρόθυμος να παρέχει υπηρεσία, μπορούν να χρησιμοποιήσουν την υπηρεσία του διαβόλου; Οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές δεν είναι ικανοί ν’ ασκούνται μ’ αυτόν τον τρόπο· οι επικεφαλής και οι εργάτες, όμως, θα πρέπει να μπορούν να το κάνουν. Γιατί λέω ότι θα πρέπει να μπορούν να το κάνουν; Επειδή, ως επικεφαλής ή εργάτης, θα πρέπει να ελέγχεις καλά τα πράγματα. Μόλις ανακαλύψεις έναν κακό άνθρωπο που διαπράττει κακό, πρέπει να είσαι σε θέση να τον εκθέσεις και να τον αναλύσεις άμεσα, καθώς και να περιορίσεις την αναστάτωση και τη διατάραξη που προκαλεί. Αν μπορείς ν’ ασκείσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι σε θέση να διασφαλίσεις την κανονική πρόοδο του εκκλησιαστικού έργου, και οι αδελφοί και οι αδελφές θα προστατεύονται· θ’ αναπτυχθεί η διάκρισή τους και η ζωή-είσοδός τους δεν θα υποστεί απώλεια λόγω της αναστάτωσης που προκαλούν οι διάβολοι. Αν δεν είσαι σε θέση ν’ ασκείσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, αν δεν μπορείς να χαλιναγωγήσεις τους διαβόλους, αν δεν μπορείς να φυλάς την πύλη, τότε οι διάβολοι θα καταφέρνουν διαρκώς να προκαλούν αναστάτωση. Σήμερα θα προκαλέσουν αναστάτωση σ’ έναν άνθρωπο, κάνοντάς τον αρνητικό και αδιάφορο όταν κηρύττει το ευαγγέλιο· αύριο θα προκαλέσουν αναστάτωση σε κάποιον άλλο, με αποτέλεσμα να μη θέλει να κάνει το καθήκον του, καθυστερώντας το έργο και αναγκάζοντάς σε να βρεις έναν αντικαταστάτη. Θα πρέπει διαρκώς να χειρίζεσαι κάποιες αιφνίδιες, απρόσμενες καταστάσεις. Δεν είναι πολύ παθητικός αυτός ο τρόπος εκτέλεσης του έργου; (Ναι.) Τότε, ως επικεφαλής ή εργάτης, δεν απέχεις από το να ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα; Αν δεν υπηρετούσες ως επικεφαλής ή εργάτης, θα μπορούσες να διαχειρίζεσαι τη δική σου ζωή-είσοδο, το πώς θα τρως και θα πίνεις τα λόγια του Θεού, και το καθήκον σου. Μόλις, όμως, αρχίσεις να υπηρετείς ως επικεφαλής ή εργάτης, είσαι απασχολημένος κάθε μέρα· τρέχεις σαν τρελός όλο φούρια και πνίγεσαι στη δουλειά. Είτε εμφανίζεται ένας αντίχριστος ή ένας κακός άνθρωπος και αναστατώνει την εκκλησία, είτε κάποιοι αδελφοί και αδελφές γίνονται αρνητικοί και δεν θέλουν να κάνουν το καθήκον τους, είτε ένας νέος πιστός παραπλανάται από φήμες και δεν θέλει να πιστεύει πλέον και αποσύρεται. Το έργο δεν γίνεται επαρκώς, με αποτέλεσμα να προκύπτουν προβλήματα παντού, και η συνεχής επανεμφάνιση αυτών των προβλημάτων σε κάνει να νιώθεις πελαγωμένος, εξαντλημένος και ανίκανος να τα βγάλεις πέρα κάθε μέρα, ενώ δεν μπορείς ούτε να φας ούτε να κοιμηθείς καλά· κι ωστόσο, ακόμα και τότε, το έργο δεν γίνεται καλά. Αυτό δείχνει παντελή ανικανότητα για το έργο. Ένας τέτοιος επικεφαλής ή εργάτης δεν ανταποκρίνεται καθόλου στα πρότυπα. Γιατί λέω ότι δεν ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα; Επειδή δεν συναναστράφηκες από πριν ξεκάθαρα πάνω σ’ αυτά τα προβλήματα που ήταν σίγουρο ότι θα προκύψουν, ώστε να δώσεις σε όλους τη δυνατότητα να κατανοήσουν την αλήθεια και ν’ αποκτήσουν διάκριση, προκειμένου να είναι δυνατόν να λυθούν άμεσα τα προβλήματα όταν θα παρουσιάζονταν. Με άλλα λόγια, δεν διαπότισες τους περισσότερους ανθρώπους για να τους εφοδιάσεις με τη δυνατότητα να αμύνονται απέναντι σ’ αυτά τα πράγματα. Στο τέλος, όταν αυτά τα πράγματα συνέβησαν το ένα μετά το άλλο, έγινες πολύ παθητικός· συμμάζευες μονίμως ένα χάος, τακτοποιούσες πάντα τα επακόλουθα. Αυτό σημαίνει ότι απέχεις από το να ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα ως επικεφαλής ή εργάτης. Στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεις τους διαφόρων ειδών διαβόλους, οι μέθοδοί σου είναι ακατάλληλες, το έργο που κάνεις είναι ανεπαρκές, κι επομένως το έργο της εκκλησίας αναστατώνεται διαρκώς, πλήττεται μονίμως από προβλήματα. Είσαι συνεχώς αναγκασμένος ν’ αποκαθιστάς τα πράγματα και να τα ξεκαθαρίζεις, οπότε νιώθεις εξαιρετικά απασχολημένος, κι αυτό το έργο γίνεται πολύ κοπιαστικό για σένα.

Θυμάστε τις δύο αρχές για την αντιμετώπιση των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους; Ποια είναι η κύρια αρχή; Να μη φοβάστε τους διαβόλους και τους σατανάδες και να μην τους αποφεύγετε. Αντ’ αυτού, να μάθετε να τους διακρίνετε και να βλέπετε καθαρά την ουσία τους, καθώς και ν’ αντιλαμβάνεστε την τάση που έχουν οι σκέψεις τους· με άλλα λόγια, να βλέπετε καθαρά τι θέλουν να κάνουν στην εκκλησία και ποιους σκοπούς θέλουν να πετύχουν. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να μετατρέψετε την παθητικότητα σε πρωτοβουλία και να περάσετε ενεργητικά στην επίθεση για να τους εκθέσετε και να τους αντιμετωπίσετε. Αν, όταν βλέπετε τους διαβόλους και τους σατανάδες να μιλούν και να ενεργούν, απλώς νιώθετε αηδιασμένοι και δεν θέλετε να τους δίνετε σημασία ούτε να εργάζεστε μαζί τους και τίποτε παραπάνω —και μάλιστα όταν βλέπετε διαβόλους και σατανάδες ν’ αναστατώνουν και να διαταράσσουν το εκκλησιαστικό έργο, το αγνοείτε— τότε συνάδει με τις προθέσεις του Θεού ο τρόπος με τον οποίο ενεργείτε; (Όχι.) Οι διάβολοι και οι σατανάδες, αφού εισχωρήσουν στην εκκλησία, δεν πρόκειται ν’ ακολουθούν την εκκλησιαστική ζωή τηρώντας τους κανόνες, πόσο μάλλον να παρέχουν υπηρεσία τηρώντας τους κανόνες. Αναπόφευκτα, θα λένε και θα κάνουν πράγματα, ακόμη και σε σημείο που δεν θα πτοούνται μέχρι να πετύχουν τους σκοπούς τους. Επομένως, όταν αντιμετωπίζετε διαβόλους, θα πρέπει να έχετε σοφία και να ενεργείτε σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Όσοι πρέπει να εκτεθούν και ν’ απορριφθούν, θα πρέπει να εκτεθούν και ν’ απορριφθούν. Όταν ένας διάβολος δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμη, αν είναι πρόθυμος να παρέχει υπηρεσία, τότε να τον χρησιμοποιείτε για να παρέχει υπηρεσία και να τον παρακολουθείτε στενά όσο το κάνει. Για παράδειγμα, αν δεν μπορείς να δεις αρκετά καθαρά έναν επιβλέποντα που είναι αρμόδιος για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο του έργου —βλέπεις ότι δεν είναι τόσο απλός κι ανοιχτός όσο οι άλλοι αδελφοί και αδελφές, ότι δεν μιλάει ποτέ ειλικρινά με κανέναν κι ότι όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες ή προβλήματα στο έργο, δεν αναζητά μια λύση— τότε θα πρέπει να πάρεις την πρωτοβουλία να ερευνήσεις σε βάθος την περίπτωσή του. Δεν θα πρέπει να είσαι παθητικός, να περιμένεις μέχρι να τα κάνει θάλασσα στο έργο κι έπειτα να προσπαθήσεις να «κλειδώσεις τον στάβλο αφού το έχει σκάσει το άλογο». Θα πρέπει να του μιλήσεις και να δεις ποια είναι η στάση του απέναντι στο καθήκον του, κατά πόσο έχει συγκεκριμένα σχέδια και διευθετήσεις για το έργο, κατά πόσο ακολουθεί αρχές όταν κάνει το έργο, κατά πόσο μπορεί να εργάζεται σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις και κατά πόσο είναι ικανός να εξαπατά τους ανωτέρους του και να αποκρύπτει πράγματα από τους κατωτέρους του, καθώς και να ενεργεί με τον δικό του τρόπο. Δεν είναι αυτά πράγματα στα οποία πρέπει να δώσεις προσοχή; (Ναι.) Ας υποθέσουμε ότι ανακαλύπτεις πως κάποιος είναι διάβολος, κι έτσι παύεις ν’ αλληλεπιδράς μαζί του, και μάλιστα λες: «Αυτός ο διάβολος είναι εντελώς τρομακτικός· αηδιάζω και μόνο που τον βλέπω. Δεν θα του μιλάω πλέον. Πρέπει να τραβήξω μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή ανάμεσά μας και να ζητήσω κι από τους αδελφούς και τις αδελφές να κάνουν το ίδιο· όλοι θα πρέπει να τον αγνοήσουμε». Είναι σωστό να ενεργήσεις μ’ αυτόν τον τρόπο; Είναι ανόητο να ενεργήσεις έτσι. Δεν είναι ούτε έξυπνο ούτε σοφό και δεν δείχνει ανάστημα. Νομίζεις ότι είσαι έξυπνος μόνο και μόνο επειδή δεν του μιλάς; Άραγε λαμβάνεις υπόψη τις προθέσεις του Θεού; Έχεις εκπληρώσει την ευθύνη σου; Έχεις επωμιστεί το φορτίο της διαφύλαξης του ποιμνίου και της φύλαξης της πύλης του οίκου του Θεού; Δεν θα έπρεπε να σκέφτεσαι κι αυτά τα πράγματα; Το γεγονός ότι ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να έχουν διάκριση απέναντι στους διαβόλους σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι αρκεί απλώς ν’ απορρίπτουν τους διαβόλους. Θα πρέπει να μπορείς παράλληλα να επιβλέπεις και να περιορίζεις τους διαβόλους· αν ένας διάβολος δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί και θέλει να παρέχει υπηρεσία, θα πρέπει να μπορείς και να τον χρησιμοποιήσεις. Είναι κι αυτά τα πράγματα το καθήκον που οφείλεις να κάνεις, η ευθύνη που πρέπει να εκπληρώσεις, κι αυτό γίνεται αποκλειστικά για χάρη της διαφύλαξης του εκκλησιαστικού έργου. Αν βλέπεις ότι κάποιος είναι εξαιρετικά ακατανόητος, ότι όλα όσα λέει είναι στεγανά και κανείς δεν μπορεί να τα καταλάβει, τότε αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ επικίνδυνος και δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης. Ιδίως αν βλέπεις κάποιον που συμπεριφέρεται με ιδιαίτερα καταχθόνιο και μη κανονικό, ύπουλο και πονηρό τρόπο —έναν άνθρωπο που δεν μιλάει ποτέ ειλικρινά με κανέναν και τον οποίον δεν μπορούν να δουν καθαρά οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές που αλληλεπιδρούν ή έχουν επαφές μαζί του— τότε δεν μπορείς απλώς να παραμερίσεις αυτόν τον άνθρωπο και να τον αφήσεις ήσυχο. Αντ’ αυτού, θα πρέπει να τον προσεγγίσεις, να έρθεις σ’ επαφή μαζί του και να του μιλήσεις, έτσι ώστε ν’ αποκτήσεις περισσότερη διάκριση και διορατικότητα, να δεις τι σκέφτεται, να δεις ποια είναι η πηγή και τα κίνητρα των πράξεών του, τι σχεδιάζει να κάνει, κατά πόσο είναι ικανός να επωμιστεί έργο όταν κάνει το καθήκον του, κατά πόσο ενδέχεται ν’ αναστατώσει το εκκλησιαστικό έργο και να εγκαθιδρύσει ένα ανεξάρτητο βασίλειο και κατά πόσο όταν κάνει το καθήκον του επιφέρει περισσότερη ζημιά παρά όφελος και η απώλεια καταλήγει να επισκιάζει το κέρδος. Κοίτα να δεις· είναι απλό ζήτημα να είναι κανείς επικεφαλής ή εργάτης; Όταν ανακαλύπτεται ένας τέτοιος άνθρωπος στην εκκλησία, όχι μόνο δεν πρέπει να διατηρείς αποστάσεις απ’ αυτόν και να τον αποφεύγεις, αλλά, αντιθέτως, πρέπει να τον προσεγγίσεις ενεργά και να έρθεις σ’ επαφή μαζί του. Ποιος είναι ο σκοπός; Ν’ αντιληφθείς την περίπτωσή του και να υιοθετήσεις προληπτικά μέτρα. Για παράδειγμα, αν συναντήσεις έναν πράκτορα ή κατάσκοπο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας που ψάχνει διαρκώς ευκαιρίες να ξεψαχνίσει τις προσωπικές σου πληροφορίες, και διαισθάνεσαι μέσα σου ότι είναι κατάσκοπος, θα πρέπει να φυλάγεσαι από αυτόν και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να του πεις τις αληθινές σου συνθήκες. Θα πρέπει, επίσης, να θυμάσαι ένα ακόμα πιο σημαντικό ζήτημα: Δεν μπορείς να του αποκαλύψεις το τηλέφωνό σου, το email σου και ούτω καθεξής. Ωστόσο, αν απλώς φυλάγεσαι απ’ αυτόν για να μην τον αφήσεις να ξεψαχνίσει τις δικές σου συνθήκες, αλλά αγνοείς και παραβλέπεις εντελώς άλλα πράγματα, όπως με ποιον άλλον έρχεται σ’ επαφή, για ποιανού τα στοιχεία κάνει ερωτήσεις και για ποιες συνθήκες τις εκκλησίας θέλει να μάθει —και μάλιστα, σκέφτεσαι ότι είσαι αρκετά έξυπνος όταν το κάνεις αυτό— τότε πώς είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεσαι αυτό το ζήτημα; Έχεις δείξει σοφία; Έχεις δείξει ότι έχεις ανάστημα; Έχεις εκπληρώσει την ευθύνη σου; Έχεις διαφυλάξει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού κι έχεις προστατεύσει τους αδελφούς και τις αδελφές; Αν δεν λαμβάνεις καθόλου υπόψη αυτά τα ζητήματα, τότε είσαι πέρα για πέρα εγωιστής και ποταπός. Ας πούμε ότι συναντάς κάποιον που είναι διάβολος, και σε ρωτάει από πού είσαι και αν οποιοσδήποτε στην οικογένειά σου πιστεύει στον Θεό· ξέρεις ότι ψαρεύει πληροφορίες, οπότε του λες χαλαρά κάποια πράγματα για να τον κάνεις πέρα χωρίς να του αποκαλύψεις τις αληθινές σου συνθήκες, κι έπειτα αντιστρέφεις την κατάσταση και ρωτάς εσύ εκείνον: «Από πού είσαι; Ποιος από την οικογένειά σου πιστεύει στον Θεό; Πώς είναι η εκκλησιαστική ζωή στην εκκλησία στην πατρίδα σου; Συλλαμβάνει εκεί πιστούς το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας; Έχεις συλληφθεί ποτέ;» Ο πράκτορας ή κατάσκοπος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, μόλις το ακούσει αυτό, σκέφτεται μέσα του: «Εγώ ήμουν πάντα αυτός που έκανε τις ερωτήσεις· κανείς ποτέ δεν έχει αντιστρέψει την κατάσταση για να ρωτήσει εμένα. Αυτός ο άνθρωπος έχει μυαλό!» Βλέποντας ότι συνεχίζεις να του κάνεις ερωτήσεις, αρχίζει ν’ ανησυχεί μήπως φανερωθεί η ταυτότητά του, κι έτσι αλλάζει θέμα. Θα πρέπει να παρατηρείς προσεκτικά έναν τέτοιον άνθρωπο. Αν εξακριβώσεις ότι είναι εξαιρετικά ύποπτος και υπάρχει ογδόντα τοις εκατό πιθανότητα να είναι κατάσκοπος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, τότε θα πρέπει να φυλάγεσαι απ’ αυτόν· δεν θα πρέπει ν’ αποκαλύψεις την παραμικρή πληροφορία για τους αδελφούς και τις αδελφές. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές δεν φυλάγονται καθόλου απ’ αυτόν τον άνθρωπο και του πουν όλα όσα ξέρουν χωρίς κανέναν δισταγμό, δείχνοντας προθυμία να μιλήσουν για τα πάντα, τότε αυτό εύκολα θέτει σε κίνδυνο την εκκλησία, καθώς και τους αδελφούς και τις αδελφές. Επομένως, θα πρέπει να παρακολουθείς στενά έναν τέτοιον άνθρωπο· να παρατηρείς με ποιον έρχεται συνεχώς σ’ επαφή, από ποιον προσπαθεί διαρκώς να πάρει πληροφορίες, κατά πόσο ελέγχει κρυφά τους αριθμούς τηλεφώνου των αδελφών ή τους λογαριασμούς στους υπολογιστές τους ή κατά πόσο ερευνά εσωτερικές πληροφορίες του οίκου του Θεού πίσω από την πλάτη όλων. Θα πρέπει να τον παρακολουθείς στενά· δεν πρέπει να τον αφήσεις να πετύχει τους σκοπούς του. Θα πρέπει, επίσης, να πεις στους αδελφούς και τις αδελφές να φυλάγονται απ’ αυτόν τον άνθρωπο· αν ψαρεύει επανειλημμένα πληροφορίες, θα πρέπει να τον αποφεύγουν και θα πρέπει να τον προειδοποιήσουν να μην παρενοχλεί τους ανθρώπους. Επιπλέον, θα πρέπει να δεις και τι αιρέσεις και πλάνες διαδίδει για να παραπλανήσει τους αδελφούς και τις αδελφές· αν διαπιστώσεις τέτοια ζητήματα, τότε θα πρέπει να τα χειριστείς και να τα λύσεις αμέσως. Όταν ασκείσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, διαφυλάττεις το εκκλησιαστικό έργο και προστατεύεις τους αδελφούς και τις αδελφές· αυτή είναι η ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών και είναι επίσης η ευθύνη του εκλεκτού λαού του Θεού. Αν παραμείνεις απαθής και δεν κάνεις τίποτα, επιτρέποντάς του να τριγυρνάει και να βολιδοσκοπεί κατά βούληση, τότε είναι πιθανό κάποιοι ανόητοι άνθρωποι ή νεοφώτιστοι με ρηχά θεμέλια στην πίστη τους να του πουν τα πάντα. Έπειτα, η αστυνομία στην ηπειρωτική Κίνα ενδέχεται ν’ αρχίσει αμέσως να συλλαμβάνει τα μέλη της οικογένειάς τους και τους συγγενείς τους, προκαλώντας πρόβλημα σε κάποιες εκκλησίες και σε κάποιους αδελφούς και αδελφές. Ό,τι είδους πρόβλημα κι αν προκληθεί, σε κάθε περίπτωση, αν ως επικεφαλής ή εργάτης ανακαλύψεις κάποιον που είναι διάβολος, αλλά δεν λάβεις άμεσα μέτρα, δεν προβείς κατάλληλα στο προληπτικό έργο και, ως αποτέλεσμα, κάποιοι ανόητοι κι ανίδεοι άνθρωποι αποκαλύψουν πολλά πράγματα που δεν πρέπει ν’ αποκαλυφθούν και διαρρεύσουν τα στοιχεία των αδελφών, προκαλώντας πρόβλημα στο εκκλησιαστικό έργο και στους αδελφούς και τις αδελφές, τότε αυτό είναι παραμέληση ευθύνης από την πλευρά σου. Πες Μου, πώς θα έχεις εκτελέσει το καθήκον σου σ’ αυτήν την περίπτωση; Θα το έχεις κάνει καλά; (Όχι.) Όταν δεν κάνεις καλά το καθήκον σου, δεν είναι αυτό ένα ζήτημα στο οποίο έχεις απογοητεύσει τον Θεό; (Ναι.) Έχεις απογοητεύσει τον Θεό. Αν εσείς οι ίδιοι είστε αρκετά ασφαλείς στο εξωτερικό, αλλά σας ξεγελάσει ένας πράκτορας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας εξαιτίας της δικής σας ανοησίας, αυτό θα επιφέρει επικίνδυνες συνέπειες· θα προκαλέσει συμφορά στις εκκλησίες και στους αδελφούς και τις αδελφές στην πατρίδα σας στην ηπειρωτική Κίνα. Είστε πρόθυμοι να δείτε μια τέτοια συνέπεια; (Όχι.) Αν κάποιος έχει λίγη συνείδηση και λίγη ανθρώπινη φύση, λογικά δεν θα είναι πρόθυμος να δει να συμβαίνει κάτι τέτοιο· όπου κι αν βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή ο ίδιος, δεν επιθυμεί να δει οποιονδήποτε αδελφό ή οποιαδήποτε αδελφή στην ηπειρωτική Κίνα να υφίσταται διώξεις. Αν κάποιος πει: «Ε, καλά, εγώ είμαι τώρα ασφαλής στο εξωτερικό· τι με νοιάζει ποιος θα συλληφθεί! Αν κάποιος υποφέρει, τι σχέση έχει αυτό μ’ εμένα; Δεν με νοιάζει καν για τη δική μου οικογένεια. Δεν νιώθω καθόλου στοργή»· έχει ένας τέτοιος άνθρωπος ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Δεν έχει καθόλου ανθρώπινη φύση· δεν θα πρέπει να σκέφτεται έτσι. Αν ισχυρίζεσαι ότι έχεις συνείδηση κι ανθρώπινη φύση, τότε αν μη τι άλλο θα πρέπει να μην προκαλείς προβλήματα στους συγγενείς σου και στην εκκλησία στην ηπειρωτική Κίνα. Όταν, λοιπόν, έρχεσαι αντιμέτωπος με διαβόλους, δεν αρκεί απλώς να έχεις διάκριση απέναντί τους· πρέπει να σκέφτεσαι και σφαιρικά. Πρέπει να σκέφτεσαι πώς θα ενεργήσεις με τρόπο ώστε να διασφαλίζεις ότι δεν εκθέτεις τον αυτό σου, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν βλάπτονται οι γονείς σου και οι συγγενείς σου, καθώς και οι αδελφοί και οι αδελφές στην ηπειρωτική Κίνα. Πρέπει να εκπληρώνεις την ευθύνη που έχεις να διαφυλάττεις το εκκλησιαστικό έργο και να φυλάς την πύλη του οίκου του Θεού. Αυτή είναι η ευθύνη που οφείλουν να εκπληρώνουν οι άνθρωποι. Αν έχεις καταβάλει τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια, τότε, ακόμη κι αν κάτι πήγε στραβά επειδή υπήρχαν πράγματα που δεν μπορούσες να κάνεις ή επειδή δεν είδες καθαρά κάποιο ζήτημα, δεν φταις εσύ· τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Από την οπτική των ανθρώπων, όμως, θα πρέπει να σου είναι ξεκάθαρη η ευθύνη που οφείλουν να εκπληρώνουν οι άνθρωποι. Δεν θα πρέπει να την αποφεύγεις και δεν γίνεται να σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου· θα πρέπει να λαμβάνεις υπόψη και τους αδελφούς και τις αδελφές γύρω σου, καθώς και το έργο της εκκλησίας. Είναι ξεκάθαρο τώρα αυτό το μονοπάτι άσκησης; (Ναι.) Όπως βλέπεις, αν δεν είχαμε συναναστραφεί πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα, θα είχατε παραβλέψει τα πιο καίρια και τα πιο σημαντικά πράγματα και θα νομίζατε και πάλι ότι ξέρετε πώς ν’ αντιμετωπίζετε τους διαβόλους και τους σατανάδες. Στην πραγματικότητα, δεν κατανοείτε τις αρχές άσκησης· αυτό είναι το αληθινό σας ανάστημα.

Είτε μπορείτε ν’ αντιληφθείτε τη στάση των διαβόλων απέναντι στην αλήθεια, στα θετικά πράγματα και στον Θεό είτε όχι, σε κάθε περίπτωση, η ουσία τους είναι το μίσος για την αλήθεια, το μίσος για τα θετικά πράγματα και το μίσος για τον Θεό. Αυτό είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά. Είτε από τις λέξεις που αποκαλύπτουν είτε από τις σκέψεις και τις απόψεις που έχουν μέσα τους, μπορεί να δει κανείς ποια είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια, απέναντι στα θετικά πράγματα και απέναντι στον Θεό. Κρίνοντας από αυτήν τη στάση, θα μπορούσε να πει κανείς με βεβαιότητα ότι οι διάβολοι σε καμία περίπτωση δεν αποδέχονται την αλήθεια, σε καμία περίπτωση δεν αποδέχονται τα θετικά πράγματα και, ασφαλώς, σε καμία περίπτωση δεν λατρεύουν τον Θεό. Επομένως, δεν αποδέχονται καμία σωστή υπόδειξη, δήλωση ή προτροπή από τους ανθρώπους. Οπότε, ακόμη περισσότερο απορρίπτουν τις αλήθεια-αρχές από τον Θεό, καθώς και τις νουθεσίες, τις απαιτήσεις και τις διδασκαλίες του Θεού για τους ανθρώπους, και δεν τα αποδέχονται ποτέ όλα αυτά. Αντ’ αυτού, μέσα τους μηχανορραφούν για ό,τι τους αρέσει, για ό,τι ωφελεί τους ίδιους. Μηχανορραφούν για τη θέση τους, τη φήμη τους, την υπερηφάνεια τους και τον προορισμό τους· μηχανορραφούν για οποιαδήποτε οφέλη θέλουν ν’ απολαμβάνουν, να λάβουν και ν’ αποκτήσουν στην αληθινή τους ζωή. Έτσι είναι ο εσωτερικός τους κόσμος, κι αρκεί αυτό για να φανεί ότι η φύση-ουσία τους είναι μοχθηρή. Αυτή η αποκλίνουσα φύση-ουσία δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ποτέ. Από την αρχή ως το τέλος, όλα όσα κάνουν και όλες οι σκέψεις και οι απόψεις τους δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια-πραγματικότητα ούτε με τις διδασκαλίες του Θεού ή το σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής· είναι όλα μοχθηρά, αρνητικά πράγματα. Όπως κι αν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια με ανθρώπους που έχουν μοχθηρή ουσία, όπως κι αν προσπαθείς να τους βοηθήσεις με αγάπη, δεν μπορείς να τους συγκινήσεις, δεν μπορείς ν’ αλλάξεις τις σκέψεις και τις απόψεις τους και δεν μπορείς ν’ αλλάξεις τον τρόπο ζωής τους, στον οποίο όλα όσα σκέφτονται καθημερινά είναι κακά πράγματα. Ασφαλώς, δεν μπορείς ν’ αλλάξεις ούτε τους σκοπούς που επιδιώκουν ούτε τον τρόπο με τον οποίο και την κατεύθυνση προς την οποία μηχανορραφούν σε κάθε ζήτημα. Αυτοί οι άνθρωποι που είναι διάβολοι παραμένουν ίδιοι από την αρχή ως το τέλος. Η μοχθηρή ουσία τους δεν πρόκειται ν’ αλλάξει. Ακόμη κι αν έκαναν πάντα το καθήκον τους στον οίκο του Θεού χωρίς ν’ απαρνηθούν το όνομα του Θεού ή να εγκαταλείψουν την αληθινή οδό, επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια, κι επειδή όλα όσα σκέφτονται και συλλογίζονται σχετίζονται με αρνητικά και μοχθηρά πράγματα, δεν είναι δυνατόν ν’ αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και δεν είναι δυνατόν να υποστεί οποιαδήποτε αλλαγή η ανθρώπινη φύση τους. Ασφαλώς, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι δυνατόν να φτάσουν στη σωτηρία. Όσο για το ποιος είναι ο προορισμός τους, αυτό είναι αυτονόητο. Δεν συναναστρεφόμαστε εδώ πάνω στο ποιος είναι ο προορισμός τους. Εστιάζουμε στη διάκριση και την ανάλυση της φύση-ουσίας τους.

Έχουμε πλέον συναναστραφεί πλήρως πάνω στην πρώτη εκδήλωση της αποκλίνουσας φύση-ουσίας των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους: «το γεγονός ότι είναι καταχθόνιοι και μη κανονικοί». Συναναστραφήκαμε κυρίως πάνω στις διάφορες στάσεις και εκδηλώσεις τους στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα θετικά πράγματα, καθώς και στις διάφορες σκέψεις κι απόψεις που έχουν και διατηρούν μέσα τους. Είτε είναι οι συγκεκριμένες αποκαλύψεις και εκδηλώσεις τους είτε τα πράγματα που είναι βαθιά κρυμμένα μέσα τους τα οποία δεν τολμούν να ξεγυμνώσουν, όλα αποδεικνύουν ότι δεν είναι συνηθισμένοι διεφθαρμένοι άνθρωποι. Δεν διαθέτουν τη συνείδηση και τη λογική των συνηθισμένων διεφθαρμένων ανθρώπων. Θα μπορούσε, επίσης, να πει κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν διαθέτουν την ανθρώπινη φύση των συνηθισμένων διεφθαρμένων ανθρώπων. Για να το θέσουμε απλά, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση. Όσο μοχθηρές κι αν είναι οι σκέψεις και οι απόψεις τους, όσο μοχθηρές κι ασύμβατες με την ανθρώπινη φύση κι αν είναι οι δηλώσεις τους, οι πράξεις τους, οι συμπεριφορές τους και η διαγωγή τους, δεν έχουν καμία απολύτως επίγνωση. Ποτέ δεν χαρακτηρίζουν τη φύση-ουσία τους μοχθηρή, αντίθετη ή εχθρική προς την αλήθεια. Όπως κι αν συναναστραφείς μαζί τους, εξακολουθούν να ζουν στο βασίλειο των διεφθαρμένων διαθέσεών τους. Αυτοί οι άνθρωποι, όταν έχουν επαφές μεταξύ τους, συνεννοούνται πολύ καλά κι έχουν την ίδια βρομερή νοοτροπία. Μέσα τους, όμως, αποστρέφονται κι απεχθάνονται σε ακραίο βαθμό τους ανθρώπους που κατανοούν κι επιδιώκουν την αλήθεια.

Την προηγούμενη φορά, συζητώντας για την αποκλίνουσα φύση-ουσία των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, αναφέραμε τη «φιληδονία» τους και τη «σεξουαλική προκλητικότητά» τους, δύο είδη εκδηλώσεων σεξουαλικής επιθυμίας της σάρκας. Εκτός από αυτές τις δύο εκδηλώσεις, υπάρχει κι άλλη μία πτυχή που σχετίζεται με τη «φιληδονία» και τη «σεξουαλική προκλητικότητα», ένα είδος συμπεριφοράς προς τα έξω ή βιώματος της ανθρώπινης φύσης, που είναι η «ακολασία». Η «φιληδονία» και η «ακολασία» συνήθως πηγαίνουν μαζί. Ξέρετε τι σημαίνει «ακολασία»; (Συμπεριφορά και διαγωγή που είναι έκλυτη και ασυγκράτητη, και το να την πέφτει κανείς ευκαιριακά στους άλλους.) «Ακολασία» σημαίνει ασυδοσία· σημαίνει να είναι κανείς έκλυτος και ασυγκράτητος. Αυτές οι τρεις πτυχές θα πρέπει να είναι αρκετές για ν’ αναλυθούν οι μοχθηρές εκδηλώσεις των ανθρώπων αυτού του είδους σε σχέση με τη σεξουαλική επιθυμία της σάρκας. Λογικά, οι ενήλικες θα πρέπει να μπορούν να κατανοήσουν τις εκδηλώσεις της φιληδονίας, της σεξουαλικής προκλητικότητας και της ακολασίας. Δεν πρόκειται για κάτι αφηρημένο, αφού βλέπουμε και ακούμε για τέτοια ζητήματα και τέτοιους ανθρώπους συχνά στην καθημερινή ζωή. Ποιες είναι, λοιπόν, οι κύριες εκδηλώσεις τέτοιων ανθρώπων; Σε ό,τι έχει να κάνει με τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, είναι ασυγκράτητοι, δεν έχουν όρια και δεν έχουν αίσθημα ακεραιότητας ούτε ντροπής. Είναι ιδιαίτερα ασύδοτοι σε ό,τι έχει να κάνει με τη σεξουαλική τους επιθυμία, δεν θέτουν φραγμούς σ’ αυτήν και δεν έχουν καθόλου αυτοσυγκράτηση. Ταυτόχρονα, δεν νιώθουν καθόλου ντροπή για το γεγονός ότι ενδίδουν στη σεξουαλική τους επιθυμία. Όσο χρονών κι αν είναι, όποιο κι αν είναι το φύλο τους ή όποια κι αν είναι η οικογενειακή τους κατάσταση, τρέφουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το αντίθετο φύλο και δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στα άτομα του αντίθετου φύλου. Όποτε συναντούν μια ομάδα ανθρώπων, δίνουν προσοχή στα άτομα του αντίθετου φύλου που τους ενδιαφέρουν, όχι μόνο ρίχνοντάς τους πιο συχνές ματιές, πιάνοντας κουβεντούλα μαζί τους ή αλληλεπιδρώντας κανονικά μαζί τους· παγιδεύονται στη σεξουαλική επιθυμία μεταξύ ανδρών και γυναικών και συνάπτουν ερωτικές σχέσεις. Όταν πρόκειται για το άτομο που τους αρέσει, όσο χρονών κι αν είναι αυτό το άτομο, και είτε συναινεί είτε όχι, εφόσον την έχουν πατήσει μαζί του, θα πάρουν την πρωτοβουλία να του την πέσουν, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να προβούν σε κάποιες ασυνήθιστες ενέργειες ή συμπεριφορές για να προσελκύσουν την προσοχή του. Για παράδειγμα, κατά καιρούς θα φτιάχνουν κάποιο καλό φαγητό για το άλλο άτομο· στις γιορτές, θα του δίνουν δώρα· είτε υπάρχει λόγος είτε όχι, θα του στέλνουν μηνύματα, ρωτώντας το πρωί «Ξύπνησες ή όχι ακόμα;» και το βράδυ «Έκανες μπάνιο;» Λίγες μέρες αργότερα θα πουν: «Κάνει κρύο τελευταία· φρόντισε να φοράς επιπλέον ρούχα και να μην κρυώσεις. Αν χρειαστείς οτιδήποτε, μπορείς να ζητήσεις τη βοήθειά μου!» Συχνά εκφράζουν ανησυχία, χρησιμοποιώντας την ως πρόφαση για να παρενοχλούν το άλλο άτομο. Τέτοιου είδους άνθρωποι ποτέ δεν την πέφτουν μόνο σε ένα δυο άτομα ούτε σε τρία· την πέφτουν σε όποιον τους αρέσει. Ερωτεύονται όποιον βλέπουν· μόλις βρουν κάποιον ελκυστικό ή έχουν καλό προαίσθημα γι’ αυτόν, αμέσως αναπτύσσουν λάγνες σκέψεις κι επιχειρούν να ξελογιάσουν αυτό το άτομο. Σε όποια ομάδα ή σε όποιο περιβάλλον κι αν βρίσκονται, δεν ξεχνάνε ποτέ αυτό το ζήτημα. Όπου πάνε, πάντα βάζουν στόχο τρεις, πέντε ή καμιά δεκαριά φίλους ή έμπιστους του αντίθετου φύλου που τους αρέσουν. Αν μπορούν να έχουν κάποια σωματική επαφή, θεωρούν ότι πέτυχαν τον στόχο να συνάψουν ερωτική σχέση. Κι αν δεν έχει φτάσει ακόμα στο επίπεδο μιας ερωτικής σχέσης, ακόμα και το να την πέφτουν έτσι απλά στους άλλους τούς κάνει να αισθάνονται υπέροχα· οι μέρες τους είναι γλυκές και τους γεμίζουν ικανοποίηση. Αν το περιβάλλον δεν το επιτρέπει και δεν μπορούν να την πέσουν σ’ ένα άτομο του αντίθετου φύλου, αναστατώνονται. Αν κάποιος τους υπενθυμίσει ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι απρεπής, το κρατάνε μανιάτικο μέσα τους. Αν κάποιος τους απαγορεύσει να την πέφτουν έτσι απερίσκεπτα στους ανθρώπους, αποκτούν αντίσταση κι εναντιώνονται μέσα τους, και μάλιστα σκέφτονται: «Είναι δικαίωμά μου· από πού κι ως πού μου το απαγορεύεις; Είμαι ελεύθερος να κάνω αυτό που θέλω! Ούτε παραβιάζω τον νόμο ούτε διαπράττω κάποιο έγκλημα· ποιος είσαι εσύ, λοιπόν, που θα προσπαθήσεις να με ελέγξεις;» Ανεξάρτητα από το περιβάλλον, οι άνθρωποι αυτού του είδους νιώθουν πάντα την ανάγκη να βρίσκουν κάποιου είδους διασκέδαση για ν’ απασχολούν τον εαυτό τους· νιώθουν μονίμως την ανάγκη να βρίσκουν μερικούς φίλους του αντίθετου φύλου ή σεξουαλικούς συντρόφους για να περνάνε την ώρα τους, να γεμίζουν τη ζωή τους και να την κάνουν πιο ευχάριστη. Διαφορετικά, νιώθουν ότι η ζωή τους είναι άδεια, βαρετή και χωρίς ενδιαφέρον. Κάποιοι άνθρωποι, αφού τους την πέφτουν ανελέητα, δεν μπορούν να συγκρατηθούν και πηγαίνουν στο διαδίκτυο για να δουν πορνογραφικό υλικό, ζώντας μέσα στη σεξουαλική επιθυμία της σάρκας τους, έκλυτοι και ασυγκράτητοι, και, εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες, είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα. Οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, όποια κι αν είναι η περίστασή ή όποιο κι αν είναι το περιβάλλον, όσο δύσκολη κι αν είναι η ζωή τους, όσο μεγάλο φόρτο εργασίας κι αν έχουν και είτε το επιτρέπει το περιβάλλον είτε όχι, έχουν πάντα την ανάγκη να ενδίδουν στη σεξουαλική επιθυμία κι αναζητούν ευκαιρίες να έρχονται σ’ επαφή με άτομα του αντίθετου φύλου και να τους την πέφτουν, ικανοποιώντας πλήρως τη σεξουαλική τους επιθυμία. Αν η σεξουαλική επιθυμία της σάρκας τους δεν μπορεί να ικανοποιηθεί, τότε τους αρκεί έστω να ικανοποιήσουν την επιθυμία του μυαλού τους. Αυτό ονομάζεται αποκλίνουσα συμπεριφορά· αποκλίνουν πολύ. Κάποιοι άνθρωποι είναι ήδη προχωρημένης ηλικίας, με παιδιά που έχουν παντρευτεί κι έχουν κάνει δικές τους οικογένειες, κι ωστόσο εξακολουθούν να είναι ιδιαίτερα ασύδοτοι και ασυγκράτητοι στη σεξουαλική τους επιθυμία, χωρίς κανένα αίσθημα ακεραιότητας ούτε ντροπής. Όταν βλέπουν ένα άτομο του αντίθετου φύλου που τους αρέσει, σκέφτονται κάθε τρόπο για να βρουν ευκαιρίες να μείνουν μόνοι μαζί του· έπειτα, κρατάνε το άλλο άτομο από το χέρι, το αγκαλιάζουν ή το αγγίζουν και φλερτάρουν λίγο, κάνουν κάποια παιχνιδιάρικα σχόλια ή λένε κάποια προκλητικά πράγματα. Κάνοντάς το αυτό, σταδιακά καταλήγουν να ενοχλούν κάποια άτομα του αντίθετου φύλου. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς φιλήδονος. Σε ποιον βαθμό είναι φιλήδονοι οι άνθρωποι αυτού του είδους; Όταν βλέπουν ένα άτομο του αντίθετου φύλου που έχει γοητεία ή ωραία σιλουέτα, αρχίζουν να κάνουν λάγνες σκέψεις. Ακόμη κι όταν απλώς ακούνε ένα άτομο του αντίθετου φύλου να μιλάει με απαλή και σχετικά ευχάριστη φωνή που μαγνητίζει, μπορούν να γεννηθούν λάγνες σκέψεις μέσα τους. Μόλις γεννηθούν αυτές οι λάγνες σκέψεις, δεν είναι ότι σκέφτονται αυτά τα πράγματα μόνο περιστασιακά· τα σκέφτονται πολύ συχνά. Τα σκέφτονται όσο τρώνε, όσο εργάζονται, ακόμη κι όσο βλέπουν όνειρα· το μυαλό τους ξεχειλίζει από αυτές τις λάγνες σκέψεις καθημερινά. Επειδή διαθέτουν αυτήν τη μοχθηρή ουσία, δηλαδή τη φιληδονία, μπορούν να ενδίδουν στη σεξουαλική επιθυμία της σάρκας τους χωρίς καμία απολύτως αυτοσυγκράτηση. Ακόμη κι όταν βλέπουν κάποιον από καλή οικογένεια που έχει πλούτο και θέση —μια πλούσια νεαρή κυρία ή μια εύπορη σύζυγο ή έναν ψηλό, πλούσιο κι όμορφο άνδρα ή έναν εύπορο επιχειρηματία— αρχίζουν να κάνουν λάγνες σκέψεις. Δείτε μόνο πόσο φιλήδονοι είναι τέτοιοι άνθρωποι! Και υπάρχουν κι ακόμα χειρότερες περιπτώσεις. Στην εκκλησία, ήταν ένας αδελφός που τραγουδούσε καλά. Δεν ήταν και τραγουδιστής κορυφαίου επιπέδου, απλώς είχε κάπως ωραία φωνή. Απ’ ότι φαίνεται, κάποιες γυναίκες, αφού τον άκουσαν να τραγουδάει, σχημάτισαν καλή άποψη γι’ αυτόν και ήθελαν να τον παντρευτούν. Αυτές οι γυναίκες δεν είχαν δει ποτέ πώς ήταν εμφανισιακά αυτός ο αδελφός. Δεν ήξεραν πόσο χρονών ήταν, τι είδους προσωπικότητα είχε, τι μορφωτικό επίπεδο είχε, πώς ήταν το επίπεδό του ούτε πώς ήταν η πίστη του στον Θεό. Δεν έλαβαν υπόψη τίποτε από αυτά τα πράγματα, κι ωστόσο ήθελαν και πάλι να τον παντρευτούν· οι λάγνες σκέψεις τους γεννήθηκαν απλώς και μόνο όταν άκουσαν τη φωνή του. Πείτε Μου, δεν έχουν αποκλίνουσα φύση αυτοί οι διάβολοι; Ένας κανονικός άνθρωπος, όταν ακούσει ένα άτομο να τραγουδάει καλά, το πολύ πολύ να νιώσει λίγη ζήλια, αλλά ποτέ δεν θα σκεφτόταν να παντρευτεί αυτό το άτομο. Αν ήθελε όντως να παντρευτεί κάποιον, θα μάθαινε για τον χαρακτήρα και την οικογενειακή κατάσταση αυτού του ατόμου προτού πάρει μια τέτοια απόφαση, όπως πόσο χρονών είναι, πώς είναι εμφανισιακά, πώς είναι ο χαρακτήρας του, πώς είναι η οικογένειά του· μόνο αν όλες οι πτυχές ήταν ικανοποιητικές θα σκεφτόταν να παντρευτεί αυτό το άτομο. Όμως, οι άνθρωποι που είναι διάβολοι δεν είναι έτσι. Κάποιες γυναίκες, μόλις ακούσουν έναν άνδρα να τραγουδάει καλά, θέλουν να σπεύσουν να τον παντρευτούν· κάποιοι άνδρες, μόλις δουν μια ελκυστική γυναίκα, θέλουν να σπεύσουν να την παντρευτούν. Δεν είναι τρομακτικοί αυτοί οι άνθρωποι; Είναι ταυτόχρονα τρομακτικοί και αποκρουστικοί! Όποτε βλέπουν κάποιον που έχει θέση, γνώσεις, ευγλωττία ή ένα συγκεκριμένο προτέρημα ή αν δουν κάποιον όμορφο ή εμφανίσιμο, αρχίζουν να κάνουν λάγνες σκέψεις. Όταν βλέπουν τέτοιους ανθρώπους, τους γλυκοκοιτάζουν διαρκώς χωρίς ν’ ανοιγοκλείνουν τα βλέφαρά τους· τα μάτια τους παραμένουν καρφωμένα, αλλά το μυαλό τους είναι πολύ ενεργό και η σεξουαλική τους επιθυμία κορυφώνεται· αυτό σημαίνει να κάνει κάποιος λάγνες σκέψεις. Όποτε κάποιος γλυκοκοιτάζει διαρκώς άτομα του αντίθετου φύλου χωρίς ν’ αποστρέφει το βλέμμα του —και μάλιστα είναι και κάποιοι που αποκαλύπτουν ένα μοχθηρό βλέμμα ή μένουν με το στόμα ανοιχτό και τους τρέχουν τα σάλια— αυτό σημαίνει ότι κάνει λάγνες σκέψεις. Μόλις τους γεννηθούν λάγνες σκέψεις, αρχίζουν ν’ απλώνουν χέρι στους άλλους. Αυτό είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες, εφόσον πυροδοτηθεί η οπτική τους λαγνεία, η ακουστική τους λαγνεία ή η σεξουαλική επιθυμία της σάρκας τους, θα κάνουν λάγνες σκέψεις· τέτοιοι άνθρωποι είναι διάβολοι. Άραγε η σεξουαλική επιθυμία των διαβόλων περιορίζεται ή συγκρατείται από τη συνείδηση και τη λογική της ανθρώπινης φύσης; Δεν συγκρατείται, επομένως η σεξουαλική επιθυμία τους διαρκώς ξεχειλίζει κι εμφανίζουν μονίμως εκδηλώσεις ακολασίας· είναι ιδιαίτερα ασύδοτοι. Δεν τους νοιάζει πόσοι άνθρωποι βρίσκονται γύρω τους, ποια είναι η δική τους ηλικία ή κατά πόσο η άλλη πλευρά τούς βρίσκει ελκυστικούς ή τους θεωρεί αηδιαστικούς και τους απεχθάνεται· εφόσον πρόκειται για ένα άτομο που τους αρέσει, θα κάνουν λάγνες σκέψεις και θα ενδίδουν σε φαντασιώσεις, ικανοποιώντας τη σεξουαλική τους επιθυμία στον μέγιστο βαθμό. Δεν είναι αηδιαστικό αυτό; Τέτοιοι άνθρωποι είναι εξαιρετικά φιλήδονοι. Ακόμη κι αν δεν μπορούν να βρουν μια ευκαιρία να έχουν σχέσεις με άτομα του αντίθετου φύλου, και πάλι θέλουν να την πέφτουν στους άλλους. Οι εκδηλώσεις αυτής της συμπεριφοράς είναι να σου στέλνουν ερωτικά σήματα κάνοντάς σου τα γλυκά μάτια, να σκέφτονται κάθε τρόπο για να έρθουν σ’ επαφή μαζί σου και να σε πλησιάσουν —αγγίζοντας επίτηδες το χέρι σου, τον ώμο σου ή την πλάτη σου καθώς περνάνε ξυστά από δίπλα σου— και να σε φλερτάρουν λεκτικά· κι όλα αυτά γίνονται σκοπίμως. Αυτό δείχνει ότι η καρδιά τους ξεχειλίζει ήδη από λαγνεία. Οι κανονικοί ενήλικες, όταν αλληλεπιδρούν με άτομα του αντίθετου φύλου, διατηρούν τα όρια και το μέτρο. Είτε σε σχέση με πράγματα όπως η σεξουαλική επιθυμία, οι σκέψεις, η ομιλία, η σωματική επαφή είτε σε σχέση με τη σωματική απόσταση μεταξύ των ανθρώπων, όλα διέπονται και συγκρατούνται από τη συνείδηση και τη λογική τους. Όμως, οι άνθρωποι που είναι φιλήδονοι και ακόλαστοι δεν είναι έτσι. Όποια κι αν είναι η περίσταση, όσοι άνθρωποι κι αν βρίσκονται γύρω και όποιες κι αν είναι οι συνθήκες τη δεδομένη στιγμή, και ανεξάρτητα από την ηλικία τους και την οικογενειακή τους κατάσταση, από το κατά πόσο η άλλη πλευρά είναι πρόθυμη ή νιώθει αποστροφή γι’ αυτούς, εκείνοι εξακολουθούν να κάνουν ό,τι θέλουν, ενδίδοντας αναίσχυντα στη σεξουαλική τους επιθυμία. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς ακόλαστος. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ασυγκράτητοι. Δεν τηρούν καν τα ηθικά όρια· είναι εντελώς ασύδοτοι. Και μάλιστα, σε ποιο σημείο φτάνει η ασυδοσία κάποιων ανθρώπων; Σε σημείο να γλυκοκοιτάζουν ανοιχτά τα απόκρυφα σημεία των ατόμων του αντίθετου φύλου. Αν ένα άτομο του αντίθετου φύλου έχει λαμπερά, όμορφα μάτια, θα βρουν κάθε ευκαιρία να βγάλουν τα εσώψυχά τους, να κουβεντιάσουν ή να συζητήσουν μαζί του, καρφώνοντας το βλέμμα τους στα μάτια του. Αν ένα άτομο του αντίθετου φύλου έχει ανοιχτόχρωμο, λείο και απαλό δέρμα, το κοιτάζουν συχνά, είτε σκοπίμως είτε τυχαία. Αν ένα άτομο του αντίθετου φύλου έχει ψηλόλιγνη σιλουέτα, κοιτάζουν στα κρυφά από πίσω, γλυκοκοιτάζοντας χωρίς ν’ αποστρέφουν το βλέμμα τους. Αυτό σημαίνει ότι ξεχειλίζουν από σεξουαλική επιθυμία. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν αποκλίνουσα συμπεριφορά; (Ναι.) Υπάρχουν και κάποιοι ανήλικοι ή παντρεμένοι ενήλικες που βλέπουν συχνά πορνογραφικό υλικό ή καλλιστεία ομορφιάς, όπως το Μις Κόσμος, όπου οι γυναίκες ντύνονται πολύ αποκαλυπτικά· αρκετά ώστε να ικανοποιήσουν την οπτική τους λαγνεία. Όσο ενδίδουν μ’ αυτόν τον τρόπο τόσο πιο δύσκολο γίνεται να ελέγξουν και να θέσουν φραγμούς στη σεξουαλική τους επιθυμία και στις λάγνες σκέψεις τους. Δεν είναι αυτό μια εκδήλωση των διαβόλων; (Ναι.) Θα ζούσαν μ’ αυτόν τον τρόπο οι κανονικοί άνθρωποι; Θα φέρονταν μ’ αυτόν τον τρόπο; (Όχι.) Κάποιοι άνδρες της Ανατολής είναι σχετικά συντηρητικοί κι όταν έρχονται στη Δύση και βλέπουν ότι πολλές γυναίκες ντύνονται αποκαλυπτικά, νιώθουν περιέργεια και θέλουν να ρίξουν μερικές επιπλέον ματιές, αλλά, μετά από λίγο, όταν το συνηθίσουν, δεν έχουν πλέον περιέργεια· αυτό είναι μια κανονική εκδήλωση. Είναι και κάποιοι ανύπαντροι άνθρωποι που έχουν λίγη περιέργεια για τα ζητήματα σεξουαλικής επιθυμίας ή που, περιστασιακά, λόγω ενός αντικειμενικού περιβάλλοντος, αναπτύσσουν κάποια μοχθηρή λαγνεία. Όλες αυτές είναι κανονικές σωματικές αντιδράσεις· αυτό δεν μπορεί να ονομαστεί αποκλίνουσα συμπεριφορά. Οι άνθρωποι, όμως, που είναι διάβολοι δεν είναι το ίδιο με τους συνηθισμένους ανθρώπους. Η απόκλισή τους υπερβαίνει εκείνη των κανονικών ανθρώπων· είναι ιδιαίτερα μη κανονική. Δεν είναι ότι έχουν απλώς περιέργεια για τη σεξουαλική επιθυμία ή ότι έχουν κανονικές σωματικές αντιδράσεις ή ανάγκες· είναι έκλυτοι και έκφυλοι. Όταν ενδίδουν στη μοχθηρή λαγνεία, δεν νιώθουν καθόλου ντροπή. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς αποκλίνουσα συμπεριφορά. Σε ποιον βαθμό έχουν αποκλίνουσα συμπεριφορά; Απλώς και μόνο κοιτάζοντας το δέρμα, τα μάτια, τη σιλουέτα ή την εμφάνιση ενός ατόμου του αντίθετου φύλου —ή ακόμα κι ακούγοντας απλώς τη φωνή του— αρχίζουν να κάνουν λάγνες σκέψεις, κι έπειτα βρίσκουν κάθε δυνατή ευκαιρία να έρθουν σ’ επαφή μαζί του ή να πλησιάσουν αυτό το άτομο, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να προβαίνουν σε ενέργειες που ικανοποιούν τη σεξουαλική τους επιθυμία. Αυτό σημαίνει ότι έχουν αποκλίνουσα συμπεριφορά.

Άλλη μία εκδήλωση αποκλίνουσας συμπεριφοράς είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι, σε όποιο περιβάλλον κι αν βρίσκονται, περιστοιχίζονται μονίμως από διαφορετικά άτομα του αντίθετου φύλου. Ένας τέτοιος άνθρωπος θα την πέφτει ταυτόχρονα σε αρκετά άτομα του αντίθετου φύλου και συχνά θα διατηρεί αμφιλεγόμενες σχέσεις με πολλά άτομα. Τι σημαίνει «αμφιλεγόμενη σχέση»; Είναι μια σχέση που είναι ταυτόχρονα και σαν φιλία και σαν ερωτική σχέση· κανένας δεν μπορεί να πει με σαφήνεια τι είδους σχέση είναι στην πραγματικότητα. Δεν έχει ξεκάθαρα όρια με το αντίθετο φύλο· οι σχέσεις του είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενες. Υπάρχει διαρκώς φλερτ και τα πράγματα είναι θολά και ασαφή. Δεν διέπονται από μια φιλήδονη φύση αυτές οι εκδηλώσεις; (Ναι.) Από πλευράς ηθικής και δεοντολογίας των ανθρώπινων σχέσεων, οι πονηρές τάσεις του σημερινού κόσμου πλέον δεν κατακρίνουν καν αυτό το φαινόμενο. Οι άνθρωποι το αποκαλούν αυτό ικανότητα, συμπόρευση με τις τάσεις της μόδας, σεξουαλική απελευθέρωση. Έτσι, κάποιοι άνθρωποι φέρνουν αυτές τις σκέψεις και απόψεις στην εκκλησία. Πιστεύουν το εξής: «Έχω την ελευθερία να συνάπτω ερωτικές σχέσεις με όσα άτομα του αντίθετου φύλου θέλω. Ακόμη κι ο νόμος δεν το καταδικάζει αυτό πλέον, οπότε έχω το δικαίωμα να επιλέγω με πόσα άτομα του αντίθετου φύλου θα έχω ερωτικές σχέσεις· έχω το δικαίωμα να επιλέγω πώς θα διαχειρίζομαι τη σεξουαλική μου επιθυμία. Δεν πρέπει να κάνω κακό στον εαυτό μου· πρέπει να εκτονώνω πλήρως τη σεξουαλική μου επιθυμία». Δεν είναι αυτό ένα μοχθηρό επιχείρημα; (Ναι.) Όσοι άνθρωποι κι αν συμφωνούν με τις απόψεις που προωθούν οι τάσεις της κοινωνίας ή τις υποστηρίζουν, όσοι άνθρωποι κι αν τις κάνουν πράξη, στον οίκο του Θεού οι αιρέσεις και οι πλάνες αυτού του είδους χαρακτηρίζονται ως «αποκλίνουσα συμπεριφορά», κι όσοι ακολουθούν αυτές τις αιρέσεις και τις πλάνες χαρακτηρίζονται επίσης ως «αποκλίνοντες» και, συγκεκριμένα, είναι «φιλήδονοι» και «ακόλαστοι». Είναι ακριβής αυτός ο χαρακτηρισμός; (Ναι.) Κάθε λειτουργία και ένστικτο του ανθρώπινου σώματος απαιτεί ένα στοιχειώδες μέτρο με βάση την ανθρώπινη φύση. Και σε τι βασίζεται αυτό το μέτρο; Βασίζεται στη συνείδηση και τη λογική των ανθρώπων. Το αίσθημα ακεραιότητας και ντροπής στο πλαίσιο της συνείδησης και της λογικής θα πρέπει να μετριάζει κατάλληλα τις σωματικές ανάγκες και τη σεξουαλική επιθυμία ενός ανθρώπου. Αν δεν μετριάζεις και δεν συγκρατείς τη σεξουαλική επιθυμία, αλλά αντ’ αυτού ενδίδεις σ’ αυτήν, τότε αυτό σημαίνει ότι είσαι ακόλαστος, αυτό σημαίνει ότι είσαι φιλήδονος. Αν έχεις τέτοιες εκδηλώσεις, τότε έχεις αποκλίνουσα συμπεριφορά. Η αποκλίνουσα συμπεριφορά είναι αρνητικό πράγμα· σε καμία περίπτωση δεν είναι θετικό πράγμα. Ο λόγος είναι ότι υπερβαίνει τα όρια του αισθήματος ακεραιότητας και ντροπής που εμπεριέχονται στην ανθρώπινη φύση, υπερβαίνει τα όρια του κανονικού ορθολογισμού που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους, υπερβαίνει τα όρια της ανθρώπινης φύσης και προκαλεί αναστάτωση και βλάβη στην κανονική ζωή των αδελφών. Επομένως, η αποκλίνουσα συμπεριφορά οπωσδήποτε χαρακτηρίζεται ως κάτι μοχθηρό, ως ένα αρνητικό πράγμα· σε καμία περίπτωση δεν είναι θετικό πράγμα. Η εκκλησία, ο οίκος του Θεού, σε καμία περίπτωση δεν προάγει τη σεξουαλική απελευθέρωση. Τι προάγει ο οίκος του Θεού; (Την αξιοπρέπεια και την κοσμιότητα και το βίωμα της κανονικής ανθρώπινης φύσης.) Ο οίκος του Θεού προάγει το να έχει κανείς την κοσμιότητα των αγίων και να φέρεται με συνείδηση και λογική. Αν μη τι άλλο, σε ό,τι έχει να κάνει με τη σεξουαλική επιθυμία και τις σωματικές ανάγκες, θα πρέπει να έχει κανείς αίσθημα ακεραιότητας και ντροπής. Με άλλα λόγια, αν επιθυμείς να παντρευτείς, αν επιθυμείς να έχεις μια κανονική ερωτική σχέση, τότε αυτή θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις αρχές του γάμου που έχει ορίσει ο Θεός για τους ανθρώπους· δεν μπορεί να εμπεριέχει αιμομιξία, ακολασία ή φιληδονία. Καταλάβατε; (Ναι.)

Πριν από λίγο, συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιες εκδηλώσεις της αποκλίνουσας συμπεριφοράς των ανθρώπων που είναι διάβολοι. Δεν είναι καλό που συναναστραφήκαμε πάνω σ’ ένα τέτοιο θέμα, ώστε να μπορέσετε ν’ αποκτήσετε κάποια διάκριση; (Ναι.) Όποια κι αν είναι η εκδήλωση, αν υπερβαίνει το εύρος των διεφθαρμένων διαθέσεων των κανονικών ανθρώπων ή ξεπερνάει τα όρια της έμφυτης φύσης και των έμφυτων ενστίκτων των ανθρώπων, τότε είναι μη κανονική· είναι μια εκδήλωση των διαβόλων. Μεταξύ αυτών πάνω στους οποίους συναναστραφήκαμε, πέρα από τους ανθρώπους που έχουν ιδιαίτερα καταχθόνιες και μη κανονικές σκέψεις και συμπεριφορές, υπάρχει κι άλλο ένα είδος ανθρώπων που μπορεί να μην εμφανίζουν αυτές τις απροκάλυπτα καταχθόνιες και μη κανονικές εκδηλώσεις, αλλά εκδηλώνουν ξεκάθαρα ότι είναι ιδιαίτερα φιλήδονοι και ακόλαστοι. Το γεγονός ότι εμφανίζουν αυτές τις ξεκάθαρες εκδηλώσεις αποδεικνύει κι ότι έχουν μια πτυχή της αποκλίνουσας ουσίας των διαβόλων. Θα μπορούσε, λοιπόν, να πει κανείς με βεβαιότητα ότι οι άνθρωποι που έχουν αυτές τις ξεκάθαρες εκδηλώσεις είναι διάβολοι; (Ναι.) Ενδίδουν στη σεξουαλική τους επιθυμία οποιαδήποτε στιγμή, η καρδιά τους ξεχειλίζει από μοχθηρή λαγνεία και τρέφουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ζητήματα που σχετίζονται με τη σεξουαλική επιθυμία της σάρκας· το ενδιαφέρον τους υπερβαίνει τις σωματικές ανάγκες των κανονικών ανθρώπων. Με άλλα λόγια, όσο χρονών κι αν είναι, όποιο κι αν είναι το φύλο τους ή όποια κι αν είναι η οικογενειακή τους κατάσταση, οι εκδηλώσεις τους σε σχέση με τη σεξουαλική επιθυμία της σάρκας υπερβαίνουν εκείνες των κανονικών ανθρώπων, ενώ υπερβαίνουν και τις ανάγκες των κανονικών ανθρώπων. Αυτό αρκεί για να πει κανείς ότι οι εκδηλώσεις τους σ’ αυτό το πεδίο δεν είναι κανονικές. Χρησιμοποιώντας δύο λέξεις για να τους χαρακτηρίσουμε, θα λέγαμε ότι είναι ιδιαίτερα «φιλήδονοι» και «ακόλαστοι». Με άλλα λόγια, οι σωματικές τους ανάγκες είναι σε ακραίο βαθμό μη κανονικές. Όποτε βλέπουν ένα άτομο του αντίθετου φύλου που έχει κάποιο προτέρημα ή μια ευνοϊκή έμφυτη κατάσταση σε κάποιον τομέα, μπορούν να κάνουν λάγνες σκέψεις και να εκτονώνουν τη σεξουαλική τους επιθυμία. Για παράδειγμα, όταν βλέπουν ένα άτομο του αντίθετου φύλου με κάτασπρα, ίσια δόντια και ιδιαίτερα όμορφο και γλυκό χαμόγελο ή με πολύ όμορφα μαλλιά ή μάτια, μπορούν να κάνουν λάγνες σκέψεις. Όποιο χαρακτηριστικό του αντίθετου φύλου κι αν τους φαίνεται καλό ή ωραίο, μπορούν να κάνουν λάγνες σκέψεις· και χρησιμοποιούν την εκτόνωση της σεξουαλικής επιθυμίας ως έναν τρόπο να εκφράζουν τον θαυμασμό και την εκτίμησή τους για το άλλο άτομο. Δεν είναι αηδιαστικό αυτό; Είναι εξαιρετικά αηδιαστικό! Κάποιοι μοχθηροί άνθρωποι κάνουν λάγνες σκέψεις όποτε βλέπουν ένα άτομο του αντίθετου φύλου να παίρνει μια συγκεκριμένη έκφραση στο πρόσωπό του, για παράδειγμα ν’ ανασηκώνει λίγο τα φρύδια του ενώ μιλάει, να σχηματίζονται λακκάκια στο πρόσωπό του ή να έχει ένα ιδιαίτερα μαγευτικό βλέμμα όταν χαμογελάει. Είναι αδιανόητο και απίστευτο το πόσο συχνά και το πόσες φορές τούς γεννιούνται λάγνες σκέψεις. Οι κανονικοί άνθρωποι απλώς το θεωρούν ακατανόητο: «Αν κάποιος έχει ωραία εμφάνιση, δεν υπάρχει πρόβλημα να του ρίξει κανείς μια δυο επιπλέον ματιές· πώς όμως θα μπορούσε αυτό να οδηγήσει σε λάγνες σκέψεις και σε εκτόνωση σεξουαλικής επιθυμίας; Δεν είναι διεστραμμένο αυτό;» Τα πράγματα που οι κανονικοί άνθρωποι θεωρούν ότι δεν θα προκαλούσαν λάγνες σκέψεις μπορούν να δημιουργήσουν λάγνες σκέψεις στους μοχθηρούς ανθρώπους και να τους κάνουν να εκτονώσουν λαγνεία, κάτι που δεν μπορούν να το κατανοήσουν οι κανονικοί άνθρωποι. Αυτό είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά. Με απλούς όρους, σημαίνει ότι είναι διεστραμμένοι, ότι είναι ανώμαλοι. Κάποιες γυναίκες, ακόμη κι όταν βλέπουν έναν άνδρα με γυμνασμένους μύες, καλοσχηματισμένα χαρακτηριστικά προσώπου και ψηλή κορμοστασιά, μπορούν να κάνουν λάγνες σκέψεις. Ή όταν βλέπουν έναν άνδρα που έχει κάποιες δεξιότητες, κάποια ικανότητα κι επιπλέον έχει πλούτο και θέση, γεννιούνται μέσα τους διαρκώς λάγνες σκέψεις. Δεν τον εκτιμούν απλώς ή πιστεύουν ότι είναι συμπαθητικός, δεν νιώθουν λίγο θαυμασμό γι’ αυτόν και θέλουν να συνάψουν ερωτική σχέση μαζί του ή να επιδιώξουν μια κανονική σχέση μαζί του· αντ’ αυτού, γεννιούνται μέσα τους συνεχώς λάγνες σκέψεις γι’ αυτόν. Πείτε Μου, δεν είναι αηδιαστικό αυτό; Δεν είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά; (Ναι.) Δεν είναι κανονική συμπεριφορά να γεννιούνται τακτικά λάγνες σκέψεις· είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά.

Θα ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας πάνω στις εκδηλώσεις της φιληδονίας και της ακολασίας των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Ας μιλήσουμε τώρα για τη «σεξουαλική προκλητικότητα». Ουσιαστικά, η σεξουαλική προκλητικότητα σχετίζεται και με τη φιληδονία και με την ακολασία· πολύ απλά, είναι ένας τρόπος να μιλάμε για το ίδιο πράγμα από διαφορετική οπτική. Αναφέρεται στο πώς κάποιοι άνθρωποι, προκειμένου να ξελογιάσουν τα άτομα του αντίθετου φύλου και να τους δημιουργήσουν καλή εντύπωση, συχνά επιδεικνύουν τα θέλγητρά τους ενώπιόν τους. Για παράδειγμα, σε κάποιες γυναίκες αρέσει να φοράνε έντονο κόκκινο και φλογερό κραγιόν, να κάνουν τα μάτια τους να φαίνονται πολύ θελκτικά βάζοντας μακιγιάζ, και μάλιστα βάζουν και ρουζ, παρά το γεγονός ότι είναι σε προχωρημένη ηλικία. Όταν επιλέγουν ρούχα, εστιάζουν πάντα στο πώς θα φαίνονται σέξι και σαγηνευτικές και θα κάνουν τα βλέμματα να στρέφονται πάνω τους· όταν μιλάνε, κάνουν προσπάθεια να είναι κοκέτες ή χαριτωμένες, έτσι ώστε να μαγνητίζουν το αντίθετο φύλο, και ούτω καθεξής. Κάποιοι άνδρες συχνά παρουσιάζονται σαν ήρωες με δυνατά μπράτσα πάνω στα οποία μπορούν ν’ ακουμπήσουν οι γυναίκες. Επιδεικνύουν συχνά τους μύες τους μπροστά στις γυναίκες, βγάζοντας με προθυμία τη μπλούζα τους για να φανούν οι κοιλιακοί τους, και χρησιμοποιούν αυτά τα μέσα για να προσελκύσουν το αντίθετο φύλο. Ο σκοπός τους δεν είναι απλώς να δημιουργήσουν καλή εντύπωση στα άτομα του αντίθετου φύλου ή να βρουν κάποιον για να βγουν ραντεβού, αλλά να ξελογιάσουν τα άτομα του αντίθετου φύλου, να προκαλέσουν το ενδιαφέρον τους κι έπειτα να τα παγιδεύσουν στη σεξουαλική επιθυμία. Αυτός είναι ο στόχος τους. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι σεξουαλικά προκλητικοί; (Ναι.) Αυτό δείχνει ότι είναι προκλητικοί. Οι άπιστοι αποκαλούν τέτοιους ανθρώπους «πόρνες». Τι είδους πράγματα κάνουν αυτές οι «πόρνες»; Αν πρόκειται για γυναίκα, είναι ιδιαίτερα ιδιότροπη ακόμα και στο κραγιόν που επιλέγει. Δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει συνηθισμένο βάλσαμο χειλιών, ενώ περιφρονεί και τα κραγιόν που χρησιμοποιούν οι αξιοπρεπείς και κόσμιοι άνθρωποι, καθώς δεν τα θεωρεί αρκετά υψηλής ποιότητας. Επιλέγει ιδίως φλογερά χρώματα που κάνουν τα χείλη της να φαίνονται ιδιαίτερα σέξι και σαγηνευτικά, με στόχο ν’ αναστατώσει τους άνδρες, να τους ξελογιάσει και να τους κάνει να ξετρελαθούν εντελώς μαζί της και να την πατήσουν μαζί της. Στις αλληλεπιδράσεις της με τους άνδρες, συχνά αποκαλύπτει προκλητικές συμπεριφορές, εκτονώνοντας σεξουαλική επιθυμία, με μοναδικό στόχο να τους ξελογιάσει. Όσο περισσότεροι άνδρες είναι παρόντες, ιδίως από αυτούς που της αρέσουν, τόσο περισσότερο κινητοποιείται και δραστηριοποιείται και τόσο περισσότερο κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να προβάλλεται, επιδεικνύοντας την ευγλωττία της, χρησιμοποιώντας πιο εξευγενισμένο λεξιλόγιο, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις εκφράσεις του προσώπου της κι επιλέγοντας ιδιαίτερα κοκέτικο ντύσιμο. Αυτό δείχνει ότι είναι προκλητική. Υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα στους προκλητικούς και τους φιλήδονους ανθρώπους; Ανήκουν στο ίδιο είδος; (Ναι.) Είναι φτιαγμένοι από το ίδιο βρομερό υλικό. Οι μεν ξελογιάζουν ενεργά τους άλλους, οι δε επιδίδονται ενεργά στη φιληδονία. Είναι και οι δύο εκδηλώσεις ότι ενδίδουν στη σεξουαλική επιθυμία, εκδηλώσεις ότι ξεχειλίζουν από σεξουαλική επιθυμία και εκδηλώσεις έκλυτης συμπεριφοράς, και διέπονται και οι δύο από μια αποκλίνουσα φύση-ουσία. Οι άνθρωποι που είναι προκλητικοί μ’ αυτόν τον τρόπο, είτε είναι άνδρες είτε γυναίκες, και ανεξάρτητα από την ηλικία τους ή την οικογενειακή τους κατάσταση, δεν συγκρατούν τη συμπεριφορά τους σε κανένα περιβάλλον ούτε θέτουν φραγμούς στη σεξουαλική τους επιθυμία ή τη διαχειρίζονται. Αντ’ αυτού, είναι έκλυτοι και ευκαιριακοί, και μάλιστα την πέφτουν ενεργά στους άλλους· φοράνε ιδιαίτερα ρούχα, χρησιμοποιούν ιδιαίτερες εκφράσεις, ιδιαίτερη γλώσσα, ιδιαίτερους τρόπους ομιλίας, και κάνουν κάποια ιδιαίτερα πράγματα για να προσελκύσουν την προσοχή των ατόμων του αντίθετου φύλου, να τους παρασύρουν σε συζήτηση, να τους κάνουν να τσιμπήσουν το δόλωμα, και ούτω καθεξής. Επομένως, τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι απλώς φιλήδονοι, αλλά είναι και προκλητικοί. Η λέξη «προκλητικός» είναι όντως πολύ αηδιαστική. Με λίγα λόγια, είτε αυτοί οι άνθρωποι εμφανίζουν φιληδονία είτε προκλητικότητα, ο τρόπος με τον οποίο εκτονώνουν σεξουαλική επιθυμία είναι ακόλαστος, η φύση της εκτόνωσης της σεξουαλικής τους επιθυμίας είναι ακόλαστη και η ουσία τους είναι αποκλίνουσα. Οι εκδηλώσεις τέτοιων ανθρώπων, είτε είναι φιλήδονες είτε προκλητικές, υπερβαίνουν τις σωματικές ανάγκες των κανονικών ανθρώπων και τους λείπει η αυτοσυγκράτηση της συνείδησης και της λογικής. Επομένως, τέτοιοι άνθρωποι είναι πέρα ως πέρα μοχθηροί. Όπως κι αν το δει κανείς, δεν είναι καλοί άνθρωποι· είναι διάβολοι. Σε οποιαδήποτε ομάδα, η παρουσία έστω κι ενός τέτοιου διαβόλου θα προκαλέσει αναστάτωση. Αηδιάζουν τους αξιοπρεπείς και κόσμιους ανθρώπους, ενώ συχνά παραπλανούν και παρενοχλούν εκείνους που έχουν μικρό ανάστημα ή εκείνους που δεν έχουν καμία διάκριση ή στάση, και ιδίως εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Εν ολίγοις, οι διάβολοι που εμφανίζουν αυτές τις μοχθηρές εκδηλώσεις είναι μια μάστιγα σε οποιαδήποτε ομάδα κι αν βρίσκονται, και δεν αποφέρουν κανένα όφελος ούτε παρέχουν οποιαδήποτε βοήθεια σε κανέναν, επειδή ανά τακτά χρονικά διαστήματα ξεχειλίζει η σεξουαλική τους επιθυμία, συχνά αναστατώνοντας την καθημερινή ζωή και τις κανονικές σκέψεις κάποιων ανθρώπων.

Πείτε Μου, είναι εύκολο να διακρίνει κανείς τους μοχθηρούς ανθρώπους που είναι έτσι φιλήδονοι, ακόλαστοι και προκλητικοί; (Ναι.) Οι ενήλικες μπορούν να τους διακρίνουν, και ίσως στις μέρες μας να μπορούν ακόμη και τα ανήλικα παιδιά. Επομένως, οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν συναντούν εκείνους που έχουν τη μοχθηρή-ουσία των διαβόλων, θα πρέπει να έχουν κάποια αίσθηση, κάποια διάκριση· δεν θα είναι τόσο ανόητοι ώστε να μην μπορούν να το καταλάβουν. Όταν, λοιπόν, συναντάτε τέτοιους ανθρώπους, ξέρετε πώς να τους αντιμετωπίσετε; Θα τους απορρίψετε; Αν γνωρίσεις κάποιον που δεν είναι της αρεσκείας σου, ίσως τον απορρίψεις. Αν, όμως, πρόκειται για κάποιον που είναι πραγματικά της αρεσκείας σου —ο εραστής των ονείρων σου, ο ιδανικός σύζυγος— θα είναι εύκολο να τον απορρίψεις; Ξέρεις καλά ότι είναι τέτοιου είδους άνθρωπος, αλλά επειδή έχει τόσο ελκυστική εμφάνιση ή επειδή κάποιο προτέρημά του σε συγκινεί πάρα πολύ, κλέβει την καρδιά σου και σε αιχμαλωτίζει· σε μια τέτοια περίπτωση, δυσκολεύεσαι να τον απορρίψεις. Αν δεν τον απορρίψεις, δεν κινδυνεύεις; (Ναι, αυτό σημαίνει ότι θα πέσω στον πειρασμό.) Σημαίνει απλώς ότι θα πέσεις στον πειρασμό; Αυτό σημαίνει ότι θα πέσεις στη δίνη της σεξουαλικής επιθυμίας. Είναι εύκολο ν’ απελευθερωθεί κάποιος που έχει εγκλωβιστεί στη δίνη της σεξουαλικής επιθυμίας; (Όχι.) Σου δείχνει ενδιαφέρον και νοιάξιμο, αγάπη και φροντίδα, κι επιπλέον σου κάνει διαρκώς μικρές χάρες. Νιώθεις μεγάλη θέρμη μέσα σου και σκέφτεσαι: «Κανένας άλλος στον κόσμο δεν μου φέρεται τόσο καλά· αυτός είναι ο πρίγκιπας του παραμυθιού, ο εραστής των ονείρων μου». Δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις ότι αν είναι φιλήδονος και ακόλαστος, τότε θα φέρεται και στους άλλους με τον ίδιο τρόπο. Είσαι απλώς ένας από όλους τους φίλους του αντίθετου φύλου που έχει· για εκείνον, είσαι απλώς κάποιος με τον οποίο περνάει την ώρα του· μόνο και μόνο μια ενδιάμεση στάση στη μακριά διαδρομή της ζωής του. Όταν έχει διασκεδάσει αρκετά μαζί σου και δεν του ασκείς πλέον καμία γοητεία, σε πετάει. Σε πετάει τόσο αδίστακτα όσο πετάει ένα ρούχο ή ένα κουρέλι, και τότε θα νιώσεις τον πόνο. Όταν αποφασίσει να σε πετάξει, δεν ωφελεί να κλάψεις, δεν ωφελεί να τον ικετεύσεις, κι ακόμη κι αν γονατίσεις μπροστά του είναι ανώφελο· μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι διαπράττουν ακόμη και αυτοκτονία, αλλά κι αυτό είναι ανώφελο. Τίποτα δεν μπορεί να τον συγκινήσει. Μόλις πάψει να έχει σεξουαλικές ανάγκες από σένα, θα πει ότι δεν τρέφει πλέον συναισθήματα για σένα, ότι δεν σ’ αγαπάει πια, και θα πάει ν’ αναζητήσει το επόμενο θήραμά του για να σε αντικαταστήσει. Τότε είναι που ανακαλύπτεις ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι για γάμο, ότι η ιδέα ενός πρίγκιπα του παραμυθιού, μιας αδελφής ψυχής ή ενός ονειρεμένου εραστή δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα απατηλό τέχνασμα, και μόνο τότε συνειδητοποιείς ότι η σεξουαλική επιθυμία δεν είναι αληθινή αγάπη. Με όποιον κι αν βγαίνουν ραντεβού αυτοί οι φιλήδονοι και ακόλαστοι άνθρωποι, έχουν μόνο σεξουαλική επιθυμία κι όχι αληθινή αγάπη. Ποτέ δεν έχουν την πρόθεση να μείνουν μαζί σου για πάντα ούτε να εκπληρώσουν οποιαδήποτε ευθύνη. Απλώς ενδίδουν στο παιχνίδι της σεξουαλικής επιθυμίας. Μόλις διασκεδάσουν αρκετά και χορτάσουν τη σεξουαλική τους επιθυμία, δεν πρόκειται να θελήσουν να σου ρίξουν ούτε δεύτερη ματιά και δεν πρόκειται να μπουν καν στον κόπο να σε λυπηθούν. Μόλις βρουν το νέο τους αμόρε, γίνεσαι ένα παλιό πάθος και τότε το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κλαις γοερά. Επομένως, είτε είναι κανείς άνδρας είτε γυναίκα, όταν βγαίνει ραντεβού ή αναζητά σύντροφο, μερικές φορές συναντά τέτοιους μοχθηρούς ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι αναπτύσσουν λάγνες σκέψεις για σένα και σε παρασύρουν στην παγίδα τους, κι ωστόσο εσύ πιστεύεις ότι σ’ αγαπάνε αληθινά κι εμπιστεύεσαι την ευτυχία της ζωής σου σ’ αυτούς. Μόνο όταν σε κάνουν στην άκρη και σε παρατάνε, συνειδητοποιείς ότι τους έκρινες εσφαλμένα, ότι δεν είναι άνθρωποι με ανθρώπινη φύση που μπορούν να εκπληρώνουν ευθύνες, αλλά φιλήδονοι και ακόλαστοι άνθρωποι. Τότε, θα είναι πολύ αργά για να το μετανιώσεις· σε ό,τι έχει να κάνει με τον γάμο, είναι σαν να κάνεις παράκαμψη από χωματόδρομο. Για κάποιον που έχει κανονική ανθρώπινη φύση, το γεγονός ότι έπαιξε κάποιος μαζί του μπορεί να είναι μια εμπειρία που του προκαλεί πόνο σε όλη του τη ζωή, αλλά οι διάβολοι παραμένουν αδιάφοροι με όσους ανθρώπους κι αν παίξουν· και μάλιστα, νιώθουν ευτυχείς, χαρούμενοι και ικανοποιημένοι κι επιθυμούν διακαώς να μπορούσαν να την πέσουν σε ακόμα περισσότερα άτομα του αντίθετου φύλου και να παίξουν μαζί τους. Το θεωρούν αυτό ευτυχία μιας ζωής και το αποκαλούν δεξιότητα και ικανότητα. Οι κανονικοί άνθρωποι δεν μπορούν ν’ αντέξουν το τίμημα που έχει η αλληλεπίδραση μαζί τους. Αν, λοιπόν, θέλεις να είσαι σε μια σχέση, τότε να κρατάς τα μάτια σου ανοιχτά και να βλέπεις καθαρά τα πράγματα· ό,τι κι αν κάνεις, μην επιλέγεις έναν διάβολο. Αν βγαίνεις ραντεβού μ’ έναν κανονικό άνθρωπο, ακόμη κι αν χωρίσετε, δεν πρόκειται να σε πληγώσει τόσο βαθιά· αν μη τι άλλο, μπορείτε να παραμείνετε απλοί φίλοι. Αν, όμως, μπλέξεις μ’ έναν διάβολο, όλη σου η ζωή θα καταστραφεί στα χέρια του. Πείτε Μου, πόση ειλικρίνεια κι αληθινή αγάπη έχει ένας κανονικός άνθρωπος; Πόση ενέργεια έχει σ’ αυτήν τη ζωή; Αν κάθε φορά που αποκτάς σχέση με κάποιον καταλήγεις να σε πιάνει κορόιδο, κι έτσι πληγώνεσαι βαθιά επειδή σ’ εξαπάτησε κι έπαιξε μαζί σου, τότε θα βαδίζεις στο μονοπάτι όλης σου της ζωής κάτω από αυτήν τη σκιά, με αποτέλεσμα να είναι πολύ επίπονη η ύπαρξή σου. Επομένως, είτε βγαίνεις ραντεβού είτε έχεις επαφές με άτομα του αντίθετου φύλου, εκείνοι από τους οποίους θα πρέπει να φυλάγεσαι περισσότερο είναι αυτοί οι φιλήδονοι και ακόλαστοι άνθρωποι. Είτε είσαι άνδρας είτε γυναίκα, αν δεν μπορείς να δεις καθαρά τους ανθρώπους και δεν ξέρεις κατά πόσο κάποιος είναι φιλήδονος και ακόλαστος, τότε μην έχεις επαφές μαζί του απερίσκεπτα, ώστε να μη σε πιάσει κορόιδο και να μην το μετανιώνεις για όλη σου τη ζωή. Μόλις επέλθουν οι πικρές συνέπειες, μόνο εσύ θα πρέπει να τις αντιμετωπίσεις· κανένας δεν μπορεί να πάρει τη θέση σου και κανένας δεν μπορεί να παρηγορήσει την πληγωμένη σου καρδιά. Ακόμη κι αν λες ότι μπορείς να δεις καθαρά τους ανθρώπους, ίσως να μην είσαι σε θέση να το κάνεις με τέτοια ακρίβεια. Στις μέρες μας, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για κανέναν. Ένας άνθρωπος, προτού λάβει τη σωτηρία, έχει μόνο την επιθυμία να επιδιώκει την αλήθεια· μπορεί να φαίνεται ότι έχει κόσμια ανθρώπινη φύση, αλλά δεν είναι σίγουρο πώς θα είναι όντως τα πράγματα αν ζήσεις μαζί του. Όποιος δεν κατανοεί την αλήθεια και δεν έχει σωθεί είναι αναξιόπιστος. Γιατί είναι αναξιόπιστος; Πείτε Μου, ζώντας σ’ αυτόν τον κακό κόσμο, υπάρχει κανείς που, αν δεν έχει αποκτήσει την αλήθεια, μπορεί ν’ αντισταθεί σε οποιονδήποτε πειρασμό και να παραμείνει ακλόνητος ανάμεσα στις πονηρές τάσεις; Ούτε ένας. Επομένως, δεν υπάρχουν αξιόπιστοι άνθρωποι. Τι σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αξιόπιστοι άνθρωποι; Σημαίνει ότι για τον οποιονδήποτε, είτε είναι άνδρας είτε γυναίκα, η σύναψη γάμου είναι η αρχή μιας τραγωδίας. Όταν δύο άνθρωποι πρέπει να φροντίζουν για τις καθημερινές ανάγκες και ν’ αντιμετωπίζουν τα διάφορα ασήμαντα ζητήματα και τις αναποδιές της ζωής τη μια μέρα μετά την άλλη, είναι δύσκολο να πει κανείς αν μπορούν ν’ αντέξουν ως το τέλος, αν θα στηρίζουν ο ένας τον άλλο στην πορεία, αν θα είναι ευτυχισμένοι κι αν θα έχουν κοινό έδαφος και κοινές επιδιώξεις. Επομένως, μόλις παντρεύεται κάποιος κι αντιμετωπίζει την αληθινή ζωή, αρχίζουν τα βάσανα. Βλέπεις, όταν είσαι ανύπαντρος, είναι εύκολο να χειριστείς τα πάντα· μπορείς ν’ αποφασίζεις μόνος σου για τον εαυτό σου. Όταν, όμως, δύο άνθρωποι ζουν μαζί, μπορείς έτσι απλά να παίρνεις όλες τις αποφάσεις μόνος σου; Θα συμβιβαστεί ο άλλος άνθρωπος; Θα συμβιβαστείς εσύ; Θα σε φροντίζει και θα νοιάζεται για σένα; Θα τον φροντίζεις; Όλα αυτά είναι άγνωστα. Ακόμη κι αν ο άνθρωπος που θα γνωρίσεις δεν είναι φιλήδονος και ακόλαστος και νιώθεις ότι είστε κατάλληλοι ο ένας για τον άλλο και ότι μπορείτε να παντρευτείτε, είναι άγνωστο το κατά πόσο μπορεί τελικά να εκπληρώσει τις ευθύνες του στο πλαίσιο του γάμου, καθώς και το κατά πόσο μπορείς να βαδίσεις μαζί του ως το τέλος εντός αυτού του πλαισίου. Ακόμη κι εσύ ο ίδιος δεν είσαι βέβαιος και σίγουρος για τον εαυτό σου, κι αυτό αποδεικνύει ότι και οι άλλοι νιώθουν έτσι· αυτό είναι αυτονόητο, έτσι δεν είναι; (Ναι.)

Αν, στην καθημερινή σου ζωή, συναντήσεις τέτοιους φιλήδονους, προκλητικούς και ακόλαστους ανθρώπους και προσπαθήσουν να σε πλησιάσουν, θα πρέπει να ξέρεις για ποιον σκοπό το κάνουν. Αν δεν τους απορρίψεις ή αν τους επιτρέψεις να κάνουν αυτό που θέλουν από δειλία, αφέλεια, ανοησία και άγνοια ή επειδή σου λείπει η βιωματική γνώση, με αποτέλεσμα να υπάρξουν δυσμενείς συνέπειες, τότε, στο τέλος, εσύ θα είσαι αυτός που θα υποστεί τις συνέπειες. Οι φιλήδονοι και ακόλαστοι άνθρωποι —οι διάβολοι— δεν νιώθουν ποτέ τύψεις ή μεταμέλεια επειδή εκτόνωσαν τη σεξουαλική τους επιθυμία ή επειδή έκαναν ανήθικα πράγματα. Πιστεύουν ότι δεν έχει σημασία· θεωρούν ότι εκμεταλλεύονται τις περιστάσεις κι ότι έτσι θα πρέπει να είναι οι άνθρωποι στη ζωή. Αν, όμως, εσύ είσαι ένας κανονικός άνθρωπος, η συνείδηση και η λογική στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης σου πολύ απλά δεν μπορούν ν’ αντέξουν τέτοια χτυπήματα, τέτοιο μαρτύριο και τέτοιο σοβαρό πλήγμα. Επομένως, αν συναντήσεις τέτοιους φιλήδονους και ακόλαστους ανθρώπους, πρέπει να είσαι προσεκτικός. Πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό, ζητώντας Του να σε προστατεύσει για να μην πέσεις στον πειρασμό. Ιδίως αν ο άλλος άνθρωπος έχει πολλούς άσους στο μανίκι του, είναι έμπειρος παίκτης και ταυτόχρονα είναι ο εραστής των ονείρων σου, αυτός που ονειρεύεσαι να επιδιώξεις, τότε μπορείς πολύ εύκολα να πέσεις στον πειρασμό, να καταλήξεις σε ανεπανόρθωτη κατάσταση και να έχεις τελικά μια κακή έκβαση που κανένας δεν θέλει να δει. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η καρδιά σου, το μυαλό σου και η σάρκα σου θα έχουν υποστεί κάποια καταστροφή. Έπειτα, όταν έρθεις να κάνεις το καθήκον σου και προσέλθεις ενώπιον του Θεού για να Τον ακολουθήσεις, πολλά πράγματα θα είναι διαφορετικά· δεν θα είναι ποτέ όπως ήταν στην αρχή και δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξαναγίνουν όπως ήταν πριν. Όταν κάποιος έχει περάσει κάποιες μη κανονικές ή βασανιστικές εμπειρίες σε σχέση με τη σεξουαλική επιθυμία, αυτό του αφήνει κάποια τρομερά σημάδια στην καρδιά του, τα οποία κανένας κανονικός άνθρωπος δεν πρόκειται να ξεχάσει εύκολα σε όλη του τη ζωή. Παρόλο που, όσο περνάει ο καιρός, λίγο λίγο αυτές οι αναμνήσεις κι αυτός ο πόνος μπορεί σταδιακά να ξεθωριάζουν, αν αυτά τα γεγονότα σού προκάλεσαν κάποια βλάβη και καταστροφή, τότε θα πλανώνται για πάντα σαν ένας εφιάλτης στην καρδιά σου. Σ’ αυτήν τη ζωή, δεν θα μπορέσεις ποτέ να επιστρέψεις στη ζωή σου όπως ήταν πριν· ο εσωτερικός σου κόσμος δεν θα είναι πλέον τόσο αγνός κι απλός όσο ήταν πριν, και θα είναι αδύνατον ν’ ανακτήσεις την προηγούμενη κατάστασή σου. Τη δεδομένη στιγμή, όταν έρθεις για να κάνεις το καθήκον σου, θα κουβαλάς επιπλέον αποσκευές στην καρδιά σου, από τις οποίες θα θέλεις ν’ απαλλαγείς, αλλά δεν θα μπορείς. Σε τι αναφέρονται αυτές οι αποσκευές; Αναφέρονται στις διάφορες αναμνήσεις από το βίωμα που σε έβλαψε. Αυτές οι αναμνήσεις θα σου προκαλούν ναυτία όταν τις σκέφτεσαι, και παράλληλα θ’ αναστατώνουν τακτικά την καρδιά σου και τα αισθήματά σου. Έτσι, ο εσωτερικός σου κόσμος δεν θα είναι πλέον τόσο αγνός κι απλός όσο ήταν πριν· τα αισθήματά σου θα εμπεριέχουν πλέον πολλά πράγματα τα οποία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στην κανονική ανθρώπινη φύση. Ως έναν βαθμό, αυτό θα παρεμβαίνει στη ζωή σου, στην εκτέλεση του καθήκοντός σου, καθώς και στην πίστη σου στον Θεό και στην επιδίωξη της αλήθειας. Αυτά ονομάζονται αποσκευές. Επομένως, ανεξάρτητα από την ηλικία, όταν κάποιος πέφτει στον πειρασμό της ερωτικής σχέσης μ’ έναν διάβολο, είναι φυσικό να καταλήγει σε ανεξήγητη απελπισία. Για έναν κανονικό άνθρωπο, αυτό δεν είναι ένα θετικό φαινόμενο.

Στην αληθινή ζωή, οι άνθρωποι συναντούν συχνά κάποιους φιλήδονους και ακόλαστους ανθρώπους. Μετά τη σημερινή μας συναναστροφή, εφόσον έχετε πλέον αποκτήσει διάκριση σε σχέση με τους ανθρώπους αυτού του είδους και ξέρετε ότι είναι διάβολοι κι όχι κανονικοί άνθρωποι, όταν προσπαθήσουν να σε ξελογιάσουν, θα μπορέσεις να τους απορρίψεις σθεναρά. Μην τους απορρίψεις έμμεσα και με διακριτικότητα ούτε να νιώσεις πολύ αμήχανα να τους απορρίψεις ή ακόμη και να τους φοβάσαι. Ασφαλώς, αν δεν σε νοιάζει ότι είναι διάβολοι και πεις: «Είμαι ήδη στα τριάντα ή στα σαράντα μου και δεν έχω παντρευτεί ακόμη· αν κάποιος πραγματικά με θέλει για κάτι τέτοιο, θα δεχθώ ευχαρίστως», τότε, εφόσον δεν σε νοιάζει ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες ούτε τα ψυχολογικά τραύματα, δεν θα πω τίποτε άλλο. Ο σκοπός μου όταν το λέω αυτό είναι να μάθουν κάποιοι ανόητοι άνθρωποι, που δεν έχουν καμία επιφυλακτικότητα και δεν παίρνουν καθόλου προφυλάξεις απέναντι στην αποπλάνηση από άτομα του αντίθετου φύλου, ποια είναι η σωστή στάση που θα πρέπει να υιοθετήσουν όταν έρθουν αντιμέτωποι με τον πειρασμό. Αν δεν σε νοιάζει που κάποιος είναι φιλήδονος και ακόλαστος, αν δεν σε νοιάζει που είναι ένας διάβολος και νιώθεις ότι είναι μεγάλη σου τιμή και μόνο που του αρέσεις —ακριβώς όπως λέει το ρητό των άπιστων: «Ένας άνδρας θυσιάζει τη ζωή του για κάποιον που τον καταλαβαίνει, ενώ μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν»— και σκέφτεσαι: «Αν αρέσω πραγματικά σε κάποιον ως γυναίκα, αυτό δείχνει ότι έχω αποδεκτή εμφάνιση, επομένως θα πρέπει να νιώθω ότι με τιμάει ιδιαιτέρως. Ας με πλησιάσει με τόλμη, λοιπόν· είναι ευπρόσδεκτο αυτό, και θα τον υποδεχθώ με ανοιχτές αγκάλες»· πώς είναι μια τέτοια στάση; Πείτε Μου, δείχνει σεβασμό απέναντι στις γυναίκες το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν»; (Όχι.) Ένας άνδρας πρέπει να θυσιάζει τη ζωή του για εκείνους που τον καταλαβαίνουν, ενώ μια γυναίκα πρέπει να στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν. Είναι σωστό αυτό το ρητό; (Όχι.) Γιατί υποβιβάζονται τόσο οι γυναίκες; Και οι άνδρες υποβιβάζονται. Οι άνδρες, λοιπόν, πρέπει να θυσιάζουν τη ζωή τους για τους άλλους. Όποιος είναι ο έμπιστός σου είναι ταυτόχρονα κι ο αφέντης σου, για τον οποίο πρέπει να θυσιάσεις τη ζωή σου· γιατί είναι τόσο ευτελής η ζωή σου; Μήπως η ζωή σου ανήκει στους άλλους κι όχι σ’ εσένα; Ο Θεός εκτιμάει περισσότερο απ’ όλα την ανθρώπινη ζωή, επειδή Εκείνος έδωσε αυτήν τη ζωή, αυτήν την πνοή· είναι η βασική προϋπόθεση για να μπορέσει να κινηθεί η δημιουργημένη σάρκα και να γίνει ένα έμβιο ον. Αν δεν εκτιμάς τη ζωή σου, αλλά την παραδίδεις έτσι απλά στους άλλους και τη θυσιάζεις για εκείνους, τότε τι δείχνει αυτό; Δεν δείχνει ότι υποβιβάζεις τον εαυτό σου; (Ναι.) Δείχνει ότι η ζωή σου δεν αξίζει τίποτα. Δεν εκτιμάς τη ζωή σου, δεν αξιοποιείς τη ζωή σου για να κάνεις τα πιο ουσιαστικά και πολύτιμα πράγματα, αλλά μπορείς να πεθάνεις έτσι απλά για όποιον σε καταλαβαίνει. Αυτό δείχνει ότι η ζωή σου είναι πολύ φθηνή· είναι απλώς μια σάπια ζωή, εξίσου ευτελής με τη ζωή ενός σκύλου, μιας γάτας ή μιας κότας. Είναι, λοιπόν, σωστό το ρητό «Ένας άνδρας θυσιάζει τη ζωή του για κάποιον που τον καταλαβαίνει»; (Όχι.) Αυτό το ρητό υποβαθμίζει τους ανθρώπους, δείχνει έλλειψη σεβασμού απέναντί τους· είναι ένα ρητό που δεν εκτιμά τη ζωή. Να πεθαίνει κανείς πρόθυμα για τους άλλους· δημιουργείται εύκολα η ανθρώπινη ζωή; Η ανθρώπινη ζωή δεν δημιουργείται εύκολα· δεν μπορεί να πεθαίνει κανείς με τέτοια προθυμία. Επομένως, το ρητό «Ένας άνδρας θυσιάζει τη ζωή του για κάποιον που τον καταλαβαίνει» είναι λανθασμένο και αβάσιμο. Τότε, λοιπόν, είναι σωστό το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν»; (Ούτε αυτό είναι σωστό.) Για ποιον λόγο είναι λανθασμένο; Σας άρεσε ποτέ αυτό το ρητό, το εγκρίνατε πραγματικά και μάλιστα θεωρούσατε ότι είναι αλήθεια και το αντιμετωπίζατε ως φιλοσοφία ζωής; Σε θαύμαζε ποτέ κανείς; Αν σου άρεσε ο άνθρωπος που σε θαύμαζε, ένιωθες ότι σε τιμά αυτό; (Όχι ακριβώς ότι με τιμά. Ίσως ένιωθα ευτυχία μέσα μου.) Τότε, αυτό δεν απέχει πολύ από το να νιώθεις ότι σε τιμά. Είναι καλή αυτή η ευτυχία; (Όχι.) Γιατί όχι; (Θεωρώ ότι όταν μια γυναίκα στολίζεται για να την εκτιμά και να τη θαυμάζει ένας άνδρας, όταν ζει μόνο για τους άνδρες, εστιάζοντας όλες τις σκέψεις της σ’ αυτό, την υποβιβάζει αρκετά να ζει μ’ αυτόν τον τρόπο.) Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις; Το ίδιο το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν» τοποθετεί τις γυναίκες σε άνιση θέση απέναντι στους άνδρες. Απαιτεί από τις γυναίκες να στολίζονται για να ικανοποιήσουν τους άνδρες, να ζουν με μοναδικό στόχο την ευτυχία των ανδρών και να νιώθουν ότι είναι τιμή τους ν’ αρέσουν σε κάποιον και να έχουν κάποιον να τις θαυμάζει. Αυτό είναι άνισο· αυτό από μόνο του αντικατοπτρίζει πραγματικά τη χαμηλή θέση των γυναικών. Το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν» υποδηλώνει ότι είτε μια γυναίκα αρέσει στους άλλους επειδή έχει ωραία εμφάνιση είτε προσελκύει τον θαυμασμό των ανδρών επειδή ξέρει πώς να στολίζεται για να φαίνεται όμορφη, θα πρέπει να νιώθει ευτυχισμένη και να θεωρεί ότι αυτό την τιμά. Αυτό από μόνο του υποβιβάζει τις γυναίκες. Αυτό το ρητό λέει στις γυναίκες ότι η αξία της ύπαρξής τους, η πηγή της ευτυχίας τους είναι ν’ αρέσουν σε κάποιον κι ότι αν δεν αρέσουν σε κάποιον, θα πρέπει να νιώθουν δυστυχείς και να στενοχωριούνται και θα πρέπει ν’ αναλογίζονται γιατί δεν αρέσουν σε κανέναν και κατά πόσο, ως γυναίκες, ζουν μια αποτυχημένη ζωή που δεν έχει αξία. Δεν υποβιβάζει, λοιπόν, τις γυναίκες το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν»; (Ναι.) Στη φράση «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν», αυτοί που τη θαυμάζουν δεν είναι συνήθως άνδρες; Αυτό το ρητό από μόνο του τοποθετεί τους άνδρες στη θέση του αφέντη, πάνω από τις γυναίκες. Σημαίνει ότι μια γυναίκα θα πρέπει να νιώθει ότι είναι τιμή της να τη βρίσκει όμορφη και να την εκτιμάει ένας άνδρας —ένας αφέντης. Αν δεν αρέσει σ’ έναν άνδρα —έναν αφέντη— τότε έχει η ίδια κάποιο πρόβλημα· δεν είναι άξια ν’ αγαπηθεί, είναι μια αποτυχία στη ζωή και δεν έχει τα προσόντα για να είναι γυναίκα. Όπως βλέπεις, αυτό, χωρίς να γίνεται αντιληπτό, ανυψώνει τη θέση των ανδρών, επιτρέποντάς τους να πατάνε τις γυναίκες στον λαιμό και να τις εξουσιάζουν. Σ’ αυτό έγκειται το λάθος στο ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν». Επιπλέον, οι γυναίκες αρέσουν στους άνδρες αποκλειστικά για την εμφάνισή τους και τα στολίδια τους; Ή μήπως τους αρέσουν απλώς επειδή βλέπουν ότι είναι ευγενικές, ενάρετες, αξιοπρεπείς και κομψές; Οι γυναίκες αρέσουν στους άνδρες μόνο και μόνο επειδή είναι χάρμα οφθαλμών; (Όχι· επειδή θέλουν να ικανοποιήσουν τη σεξουαλική επιθυμία της σάρκας.) Τότε για ποιον λόγο να προσπαθούν οι γυναίκες να ικανοποιήσουν τους άνδρες και να τους κάνουν ευτυχισμένους; (Επίσης επειδή θέλουν να ενδώσουν στη σεξουαλική επιθυμία της σάρκας.) Με άλλα λόγια, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έχουν ανάγκες οι μεν από τους δε, και η πιο βασική από αυτές τις ανάγκες είναι η σεξουαλική επιθυμία της σάρκας. Ένας άνδρας έχει ανάγκη μια γυναίκα όχι μόνο επειδή του αρέσει η εμφάνισή της, αλλά, με βάση αυτό, θέλει να την αποκτήσει σωματικά· για να το θέσουμε πιο ωμά, θέλει ν’ αποκτήσει το σώμα της για να ικανοποιήσει τη σεξουαλική του επιθυμία. Επομένως, ο σκοπός πίσω από το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν» είναι στην πραγματικότητα η ικανοποίηση της σεξουαλικής επιθυμίας των ανδρών. Απαιτεί από τις γυναίκες όχι μόνο να καλλωπίζουν την εμφάνισή τους και να στολίζονται για τους άνδρες, αλλά και να ικανοποιούν τη σεξουαλική επιθυμία των ανδρών. Δεν είναι αυτός πολύ ποταπός τρόπος να ζει κανείς; Αν οι γυναίκες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αυτό το ρητό είναι σωστό, ότι είναι κάτι που θα πρέπει να πετυχαίνουν και ν’ ακολουθούν, τότε οι ίδιες οι γυναίκες υποβαθμίζουν τον εαυτό τους. Οι άνδρες έχουν σεξουαλικές ανάγκες από τις γυναίκες και θέλουν να παίξουν με το σώμα τους· αν οι γυναίκες, αντί να το βρίσκουν αυτό ποταπό και μισητό, εξακολουθούν να στολίζονται γι’ αυτούς που τις θαυμάζουν, θεωρώντας ότι αυτό είναι η μεγαλύτερη τιμή στη ζωή τους, η υπέρτατη τιμή, τότε δεν υποβαθμίζουν τον εαυτό τους; (Ναι.) Αυτό στερεί εντελώς από τις γυναίκες τα δικαιώματά τους. Όχι μόνο στερεί από τις γυναίκες το δικαίωμά τους να υπάρχουν, την αξιοπρέπειά τους και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, αλλά τις κάνει να θεωρούν κι ότι είναι η μεγαλύτερη τιμή. Δεν είναι απάνθρωπο αυτό; Είναι εντελώς απάνθρωπο! Πέρα από το γεγονός ότι οι γυναίκες δεν έχουν καθόλου αυτονομία και καθόλου ανθρώπινα δικαιώματα, η ευτυχία, η χαρά και η αγαλλίαση μιας γυναίκας μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την προϋπόθεση ότι δίνει ευχαρίστηση στους άνδρες και τους ικανοποιεί πλήρως. Όποιου είδους απάνθρωπη αντιμετώπιση κι αν δέχονται οι γυναίκες, πρέπει και πάλι να νιώθουν περήφανες γι’ αυτό. Δεν είναι αυτό κακοποίηση κι αφανισμός των γυναικών; Είτε πρόκειται για σύγχρονες γυναίκες είτε για γυναίκες παλαιότερων εποχών, όλες ακολουθούν το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν» ως φιλοσοφία ζωής, ως σκοπό της ζωής τους. Δεν είναι εντελώς λάθος αυτό; Δεν είναι ένα τέχνασμα που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να κακομεταχειρίζεται και να παραπλανεί τους ανθρώπους; (Ναι.) Αν είσαι γυναίκα κι ένας άνδρας αντλεί ευχαρίστηση από σένα και η καρδιά του ξεχειλίζει από μοχθηρή λαγνεία για σένα, αν το ήξερες αυτό, θα ένιωθες αηδία ή ότι σε τιμά ιδιαιτέρως; (Αηδία.) Όταν σε σκέφτεται, σκέφτεται μόνο το σώμα σου και την εμφάνισή σου, ενώ εκτονώνει και τη σεξουαλική του επιθυμία. Όσο περισσότερη ευχαρίστηση αντλεί από σένα τόσο περισσότερο ξεχειλίζει από σεξουαλική επιθυμία για σένα· όταν έρχεται σε σένα, αυτό που γεννιέται μέσα του είναι αποκλειστικά και μόνο λάγνες σκέψεις. Και μάλιστα, προσπαθεί με κάθε μέσο να σε αρπάξει, για να μπορέσει ν’ απολαύσει το σώμα σου, να ικανοποιήσει πλήρως και να εκτονώσει τη σεξουαλική του επιθυμία. Αν ήξερες ότι έχει τέτοιες προθέσεις απέναντί σου, θα σκεφτόσουν και πάλι ότι είναι σωστό το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν»; Θα ένιωθες και πάλι ότι σε τιμά που αρέσεις σε κάποιον και που έχεις την εκτίμησή του; (Όχι.) Αν είσαι γυναίκα με αίσθημα ακεραιότητας και ντροπής και αξιοπρέπεια, τότε θα σε αηδιάζει αυτό το ρητό και θα απεχθάνεσαι και θα απορρίπτεις το να αρέσεις σε τέτοιους ανθρώπους. Μόνο αν ζεις μ’ αυτόν τον τρόπο έχεις αξιοπρέπεια. Κάποιος που απολαμβάνει κι εκτιμά πραγματικά την παρουσία σου, το κάνει αυτό λόγω της ποιότητας του χαρακτήρα σου, των επιδιώξεών σου, επειδή κατανοείς την αλήθεια και θέλει παράλληλα ν’ αποκομίσει κάτι εποικοδομητικό από σένα και να λάβει βοήθεια από σένα, κι όχι επειδή θέλει το σώμα σου για να ενδώσει στη σεξουαλική του επιθυμία και να την ικανοποιήσει. Αν κάποιος σ’ εκτιμά ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα σου ή από το κατά πόσο επιδιώκεις την αλήθεια, και μόνο επειδή η εμφάνισή σου και το σώμα σου είναι χάρμα οφθαλμών και μπορούν να ικανοποιήσουν πλήρως τη σεξουαλική του επιθυμία, κι ωστόσο εσύ δεν νιώθεις καμία αποστροφή ή απέχθεια απέναντι σ’ αυτό, αλλά αντιθέτως νιώθεις ότι του αρέσεις —και συγκεκριμένα, νιώθεις ακόμη περισσότερο ότι του αρέσεις επειδή σου την έχει πέσει επιδιώκοντας σωματική επαφή— και μάλιστα νιώθεις ότι σε τιμά αυτό, τότε υποβιβάζεις τον εαυτό σου. Αν, όποιος κι αν έχει σχέδια ή μοχθηρές προθέσεις απέναντι στο σώμα σου, δεν σε νοιάζει και, εφόσον του αρέσεις, το θεωρείς ιδιαίτερη τιμή και νιώθεις ότι σε τιμά αυτό, τότε δεν είσαι άνθρωπος με ακεραιότητα και αξιοπρέπεια ούτε είσαι καλή γυναίκα. Αν κάποιος έχει σεξουαλικές ανάγκες από σένα κι εσύ νιώθεις ότι έχεις βρει κάποιον που σε καταλαβαίνει κι ότι ταυτόχρονα βρήκες μια ευκαιρία να εκτονώσεις τη σεξουαλική σου επιθυμία, και καταλήξετε μαζί επειδή το παιχνίδι παίζεται με δύο και είστε φτιαγμένοι από το ίδιο βρομερό υλικό, τότε δεν έχεις ακεραιότητα και αξιοπρέπεια και δεν είσαι άξια ν’ αρέσεις σε κανέναν· είσαι ίδια με τους φιλήδονους και ακόλαστους ανθρώπους. Αν είσαι όντως γυναίκα με αξιοπρέπεια, θα πρέπει να νιώθεις απέχθεια, αποστροφή και αηδία όταν αρέσεις σε τέτοιους φιλήδονους και ακόλαστους ανθρώπους. Ασφαλώς, αν ο λόγος που αρέσεις σε κάποιον είναι πραγματικά η ανθρώπινη φύση σου, οι επιδιώξεις σου ή το γεγονός ότι έχεις κάποιο προτέρημα, δεν αξίζει τον κόπο να νιώθεις ότι σε τιμά ούτε αυτό. Ο σκοπός για τον οποίο οι άνθρωποι λένε το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν» σε καμία περίπτωση δεν είναι απλώς ότι ένας άνδρας εκτιμά μια γυναίκα. Αναμφίβολα, τοποθετεί τους άνδρες σε μια θέση από την οποία εξουσιάζουν τις γυναίκες. Πιο συγκεκριμένα, αυτό το ρητό προέκυψε από τη νοοτροπία ότι οι άνδρες είναι ανώτεροι και οι γυναίκες είναι κατώτερες. Επιπλέον, η πραγματικότητα είναι ότι οι γυναίκες αποτελούν μια ευάλωτη ομάδα σε οποιοδήποτε κοινωνικό σύστημα, καθώς θεωρούνται προέκταση και παιχνιδάκι των ανδρών. Επομένως, το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν» είναι σε κάθε περίπτωση απαξίωση για όλες τις γυναίκες. Αν ιδίως οι γυναίκες επικροτούν αυτό το ρητό, τότε αυτό είναι λυπηρό γι’ αυτές και θα πρέπει να νιώθει κανείς περιφρόνηση για όλες τις γυναίκες που το επικροτούν. Τότε, λοιπόν, θα πρέπει οι άνδρες να επικροτούν την άποψη ότι «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν»; (Όχι.) Αν ένας άνδρας βλέπει μια γυναίκα να στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν, δεν νιώθει ότι μια τέτοια γυναίκα ζει με τρόπο που την υποβιβάζει πολύ και δεν θα περιφρονεί κι εκείνος μια τέτοια γυναίκα; (Ναι.)

Βλέπετε πλέον καθαρά κατά πόσο το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν» είναι σωστό ή όχι; (Είναι λάθος.) Αυτό το ρητό δεν είναι ένα θετικό πράγμα ούτε είναι μια σωστή σκέψη ή άποψη. Κοιτάξτε στη Βίβλο και στα λόγια που έχει εκφράσει ο Θεός· υπάρχει οποιαδήποτε πρόταση που λέει ότι οι γυναίκες θα πρέπει να στολίζονται γι’ αυτούς που τις θαυμάζουν; Υπάρχει οποιαδήποτε πρόταση που διαχωρίζει τη θέση των ανδρών και των γυναικών σε επίπεδα, λέγοντας ότι οι άνδρες είναι ανώτεροι από τις γυναίκες; Όχι, δεν υπάρχει. Αυτό που είναι καταγεγραμμένο στο Βιβλίο της Γένεσης στη Βίβλο είναι ότι η γυναίκα είναι οστό από τα οστά του άνδρα και σάρκα από τη σάρκα του. Και οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ανθρώπινα όντα που δημιούργησε ο Θεός· είναι ίσοι ενώπιον του Θεού, χωρίς κανέναν διαχωρισμό σε επίπεδα, καμία διαφοροποίηση ανάμεσα σε ανώτερο και κατώτερο. Ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε ανώτερους και κατώτερους και η διαφοροποίηση σε επίπεδα θέσης είναι κάτι που κάνει ο Σατανάς· είναι αληθινή απόδειξη ότι ο Σατανάς καταπιέζει και καταδιώκει τις γυναίκες. Ευθύς εξαρχής, από τότε που ο Θεός δημιούργησε το ανθρώπινο γένος, οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ίσοι στα μάτια του Θεού. Και οι δύο είναι δημιουργημένα όντα και αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού. Ο Θεός δεν έχει πει ποτέ ότι οι άνδρες είναι ανώτεροι και οι γυναίκες είναι κατώτερες ούτε έχει πει ότι οι άνδρες θα πρέπει να είναι η κεφαλή των γυναικών ή οι αφέντες τους, ότι οι άνδρες θα πρέπει να εξουσιάζουν τις γυναίκες, ότι οι άνδρες θα πρέπει να υπερισχύουν των γυναικών σε οποιοδήποτε έργο ή ότι οι άνδρες έχουν τις δικές τους απόψεις και είναι οι στυλοβάτες, ενώ οι γυναίκες θα πρέπει ν’ ακούνε περισσότερο τους άνδρες. Ο Θεός δεν έχει πει ποτέ τέτοια πράγματα. Μόνο εξαιτίας της διαφθοράς από τον Σατανά προέκυψαν ανάμεσα στους ανθρώπους ρητά για το ότι οι άνδρες είναι ανώτεροι και οι γυναίκες είναι κατώτερες, κι έπειτα αυτή η τάση διαμορφώθηκε σε ολόκληρη την κοινωνία και σε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, καταπιέζοντας διαρκώς τις γυναίκες υπό την εξουσία των ανδρών. Οι γυναίκες νιώθουν ότι είναι υποδεέστερες των ανδρών ή ότι έχουν χαμηλότερη θέση από εκείνη των ανδρών, λόγω έλλειψης κατανόησης της αλήθειας, αφότου οι κάθε λογής πονηρές τάσεις του Σατανά τις επηρέασαν και τις παραπλάνησαν. Αυτός είναι ο λόγος που, έως και σήμερα, πολλές γυναίκες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν» είναι σωστό. Αυτό είναι πολύ λυπηρό. Αν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, εξακολουθούν να τους παραπλανούν και να τους ελέγχουν οι διάφορες σκέψεις κι απόψεις του Σατανά σε πολλά συγκεκριμένα ζητήματα. Ακόμη κι αυτό το μικρό ζήτημα είναι πολύ ενδεικτικό, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Ποιος είναι ο λόγος που οι γυναίκες υποβιβάζουν με τη θέλησή τους τον εαυτό τους; Είναι ότι το συνολικό κοινωνικό περιβάλλον επιβάλλει οι γυναίκες να μην μπορούν να έχουν ισότιμη θέση με τους άνδρες, κι έτσι οι γυναίκες πρέπει να υποχωρούν απέναντι στους άνδρες και να δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες γι’ αυτούς, ενώ πρέπει επίσης να κάνουν πολλές θυσίες και να πληρώνουν μεγάλο τίμημα για να ικανοποιούν τους άνδρες. Αυτό προκαλείται από την κοινωνία, από τις διάφορες πονηρές τάσεις που καθοδηγούνται από τον Σατανά. Τώρα, λοιπόν, αφού κατανοήσατε την αλήθεια από αυτήν την άποψη, δεν υπάρχει ένα οριστικό συμπέρασμα σε σχέση με το ρητό «Μια γυναίκα στολίζεται γι’ αυτούς που τη θαυμάζουν»; (Ναι.) Αυτό το ρητό είναι παράλογο και δεν συνάδει με την αλήθεια, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Τώρα που οι γυναίκες άκουσαν ποια είναι η πραγματικότητα, δεν νιώθουν ότι έχουν ζήσει μια καταπιεσμένη κι ασφυκτική ζωή όλα αυτά τα χρόνια; Θα πρέπει, λοιπόν, οι γυναίκες να εξακολουθούν να στολίζονται για τους θαυμαστές τους; (Όχι.) Εφόσον ανήκουν στο δημιουργημένο ανθρώπινο γένος, οι γυναίκες διαφέρουν από τους άνδρες μόνο ως προς το φύλο και τη φυσιολογία· σε άλλες πτυχές, δεν υπάρχουν καθόλου διαφορές. Στα μάτια του Θεού, οι άνδρες και οι γυναίκες δεν έχουν καμία απολύτως διαφορά ως προς τη θέση. Ο Θεός δεν έχει θέσει ποτέ, σε καμία περίπτωση, διαφορετικές απαιτήσεις για τις γυναίκες από εκείνες που έχει θέσει για τους άνδρες. Σε πτυχές όπως ο αριθμός των ανθρώπων που επιλέγει ο Θεός, η ελπίδα της σωτηρίας, οι ευκαιρίες να εκτελούν καθήκοντα, τα καθήκοντα που μπορούν να εκτελούν και το έργο που μπορούν να κάνουν, οι γυναίκες είναι ουσιαστικά ίσες με τους άνδρες· οι γυναίκες δεν είναι κατώτερες των ανδρών. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Μιλήσαμε προηγουμένως για τις εκδηλώσεις της φιληδονίας, της ακολασίας και της προκλητικότητας των μοχθηρών ανθρώπων που έχουν τη φύση-ουσία των διαβόλων, καθώς και για το πώς πρέπει ν’ αντιμετωπίζει κανείς τους μοχθηρούς ανθρώπους όταν τους συναντά, σε ό,τι έχει να κάνει με τη σύναψη ερωτικών σχέσεων ή την αναζήτηση συντρόφου. Ελπίζετε να συναντήσετε έναν τέτοιον άνθρωπο για να βιώσετε ένα σύντομο ρομάντζο, να ενεργήσετε για μία φορά με ανεμελιά και να ενδώσετε για μία φορά; (Όχι.) Τότε, μήπως ελπίζετε να συναντήσετε τον εραστή των ονείρων σας, την αδελφή ψυχή σας, τον τέλειο άνδρα ή την τέλεια γυναίκα; (Όχι.) Δεν έχει σημασία αν το ελπίζεις ή όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πρέπει να έχεις διάκριση σε σχέση μ’ αυτούς τους φιλήδονους, ακόλαστους και προκλητικούς ανθρώπους που έχουν μοχθηρή φύση-ουσία, καθώς κι ότι πρέπει να μείνεις μακριά τους. Όπως λένε οι άπιστοι, οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους είναι έμπειροι παίκτες, γοητευτικοί και ρομαντικοί. Οι περισσότεροι ενήλικες θα πρέπει να μπορούν ν’ αναγνωρίζουν τους ανθρώπους αυτού του είδους όταν τους συναντούν· ίσως μετά από μερικές αλληλεπιδράσεις, οι περισσότεροι ενήλικες να γνωρίζουν ότι είναι τέτοιου είδους άνθρωποι. Τέτοιοι άνθρωποι την πέφτουν αδιακρίτως στους άλλους· όσο χρονών κι αν είσαι, εφόσον είσαι αρκετά εμφανίσιμος, μπορεί να σου την πέσουν, με αποτέλεσμα να πέσεις στην παγίδα τους χωρίς να έχεις την παραμικρή επίγνωση του τι συμβαίνει. Σου λένε πάντα τρυφερά, ευγενικά λόγια και σου δείχνουν ενδιαφέρον, φροντίδα και νοιάξιμο. Βρίσκουν ευκαιρίες να σου κάνουν τα γλυκά μάτια, σου σερβίρουν τσάι ή νερό, και μάλιστα μερικές φορές σου αγοράζουν ακόμα και μικρά δωράκια, σοκολάτες και ούτω καθεξής. Όταν δεν φυλάγεσαι καθόλου, ρίχνουν τις άμυνές σου και εισβάλουν στην καρδιά σου. Ασυνείδητα, και μόνο που τους σκέφτεσαι νιώθεις έναν κόμπο στο στομάχι· αν δεν τους δεις για λίγες μέρες, νιώθεις ότι κάτι σου λείπει και σκέφτεσαι: «Κανένας γύρω μου δεν νοιάζεται για μένα όπως εκείνος. Φαίνεται ότι τον έχω ερωτευτεί. Άραγε να μ’ έχει ερωτευτεί κι εκείνος;» Τι είδους κατάσταση είναι αυτή; (Πτώση στον πειρασμό.) Κάποιοι έμπειροι παίκτες είναι επιδέξιοι στο να προσελκύουν τους άλλους αφήνοντάς τους να φύγουν· αφού σου δείξουν ενδιαφέρον για ένα διάστημα και σου ανοίξουν την όρεξη, έπειτα κόβουν κάθε επικοινωνία μαζί σου, κάνοντάς σε να τσιμπήσεις μόνος σου το δόλωμα. Όταν συνειδητοποιείς ότι τους έχεις ερωτευτεί και δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτούς, έχεις πέσει στην παγίδα του έρωτα κι έχεις μαγευτεί. Μόλις μαγευτείς, σε αιχμαλωτίζουν εντελώς. Τι είναι αυτή η παγίδα του έρωτα στην οποία πέφτουν οι άνθρωποι; Δεν πρόκειται για την οικογενειακή αγάπη, τη φιλία ή τη φροντίδα και την αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά για το δίχτυ της σεξουαλικής επιθυμίας. Μόλις πέσεις στην παγίδα της σεξουαλικής επιθυμίας, μπορείς εύκολα να χάσεις τον έλεγχο. Περισσότεροι από το ενενήντα πέντε τοις εκατό των ανθρώπων, και ιδίως οι νέοι άνθρωποι, δεν μπορούν να το ξεπεράσουν και δεν μπορούν να ξεφύγουν από μια τέτοια παγίδα. Τι πρέπει να γίνει, λοιπόν; Εφόσον γνωρίζεις ότι είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγεις από μια τέτοια παγίδα, μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να πέσει σ’ αυτήν. Κάνε ό,τι είναι δυνατόν για να μείνεις μακριά από τους ανθρώπους, τα πράγματα ή τα περιβάλλοντα που θα μπορούσαν να σε οδηγήσουν στην παγίδα. Κράτα αποστάσεις για ένα διάστημα, προσευχήσου στον Θεό και διάβασε τα λόγια του Θεού. Σταδιακά, οι σεξουαλικές σου ανάγκες θα ξεθωριάσουν και θα εξαφανιστούν, η παγίδα δεν θα σε κρατά πλέον αιχμάλωτο και ουσιαστικά θα έχεις ξεπεράσει αυτόν τον πειρασμό. Ωστόσο, είναι άγνωστο πώς θα τα πας την επόμενη φορά που θα συναντήσεις τέτοιους πειρασμούς και παγίδες, κατά πόσο θα μπορέσεις να τα ξεπεράσεις. Ο μόνος τρόπος είναι να προσέρχεσαι τακτικά ενώπιον του Θεού για να προσεύχεσαι και ν’ αναζητάς την αλήθεια, και να παραμένεις μακριά από διάφορους πειρασμούς. Ασφαλώς, τα πιο θεμελιώδη πράγματα είναι να εφοδιάζεσαι με την αλήθεια και να κατανοείς την αλήθεια. Όμως, δεν είναι απλό να εφοδιάζεσαι με την αλήθεια· απαιτεί να βιώσεις κάποιες εμπειρίες, και το ανάστημά σου δεν μεγαλώνει τόσο γρήγορα, οπότε ούτε οι άμυνές σου σε διάφορες πτυχές δεν μπορούν να δημιουργηθούν τόσο γρήγορα. Τι πρέπει να γίνει, λοιπόν; Πρέπει να ζεις συχνά ενώπιον του Θεού, να έχεις την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, το έργο του Αγίου Πνεύματος και την προστασία του Θεού. Με όλα αυτά τα πράγματα, και επιπλέον την προσωπική σου αποφασιστικότητα, θα έχεις μέτρα άμυνας όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τέτοιους πειρασμούς. Επιπλέον, όταν γνωρίζεις τη φύση του ζητήματος και τις συνέπειες που θα επιφέρει, θ’ αποφεύγεις συνειδητά τέτοια περιβάλλοντα, κι αυτό θ’ αποδεικνύει ότι έχεις την αποφασιστικότητα ν’ απορρίπτεις τέτοιους πειρασμούς. Τότε, λόγω της στάσης σου και της υποκειμενικής σου επιθυμίας, ο Θεός θα σε βοηθήσει να ξεφύγεις από τέτοιους πειρασμούς. Αν συναντήσεις ένα τέτοιο περιβάλλον και νιώθεις αποστροφή και μίσος μέσα σου αλλά δεν ξέρεις πώς ν’ αρνηθείς, τότε προσευχήσου στον Θεό, ζητώντας Του να σε προστατεύσει και ν’ απομακρύνει ένα τέτοιο περιβάλλον από σένα. Όταν εκλιπαρείς κι εύχεσαι για κάτι τέτοιο, ίσως, λόγω των αναγκών του εκκλησιαστικού έργου, ο άνθρωπος που σε βάζει σ’ έναν επικίνδυνο πειρασμό ν’ απομακρυνθεί, κι έτσι να είναι δύσκολο να επικοινωνήσει ξανά μαζί σου, και να μην τον συναντάς πλέον. Έτσι σε βοηθάει ο Θεός· αυτή είναι η προστασία του Θεού. Επειδή ο Θεός βλέπει την προσωπική σου επιθυμία, τη στάση σου, το πείσμα και την αποφασιστικότητά σου, θα σε βοηθήσει ενεργά και διεξοδικά να εκπληρώσεις την επιθυμία σου, με αποτέλεσμα να σε προστατεύσει. Όταν αυτός ο άνθρωπος φύγει και πάψει να σε παρενοχλεί, ίσως νιώσεις λίγο άδειος μέσα σου, σκεφτείς ότι είναι κρίμα που έφυγε ή αρχίσεις ακόμα και να έχεις φαντασιώσεις όπως «Αν ήταν ακόμα εδώ, θα τα πηγαίναμε καλά;» Κατά καιρούς, μπορεί να εμφανίζονται τέτοιες σκέψεις, αλλά, με την προστασία του Θεού, τελικά παραμένεις μακριά από τον πειρασμό. Ασυνείδητα, αυτό το ζήτημα ξεθωριάζει σταδιακά στην καρδιά σου, υποχωρεί σταδιακά μέσα σου, και με τον καιρό ανακτάς τη γαλήνη σου κι επανέρχεσαι στην προηγούμενη κατάσταση της ζωής σου και στην κανονική νοοτροπία. Εκείνη τη στιγμή, το ζήτημα παίρνει τέλος. Δεν αποτέλεσε απειλή ούτε αναστάτωση για σένα, αλλά αντ’ αυτού έγινε μια ισχυρή απόδειξη και μαρτυρία της νίκης σου επί του Σατανά και της αποφυγής και απόρριψης του διαβόλου. Δεν είναι πολύ καλό αυτό; (Ναι.) Όταν αυτός ο πειρασμός θ’ άρχιζε ν’ αποτελεί απειλή για σένα, εκείνη την επικίνδυνη στιγμή, λόγω της στάσης και της συνεργασίας σου, ο Θεός σε προστάτευσε. Ο Θεός διαμόρφωσε ένα κατάλληλο περιβάλλον για σένα, επιτρέποντάς σου να παραμείνεις ακλόνητος. Αυτό προάγει την ανάπτυξη του αναστήματός σου· θ’ αυξήσει την πίστη σου, θ’ αυξήσει την αποφασιστικότητά σου και την επιθυμία σου να κάνεις πράξη την αλήθεια, θα σου δώσει κίνητρο και θα επιτρέψει ν’ αναπτυχθεί το ανάστημά σου. Αν, όταν έρθεις αντιμέτωπος μ’ αυτόν τον πειρασμό, δεν είσαι πρόθυμος να τον απορρίψεις ή να τον αποφύγεις, δεν έχεις την προθυμία να κάνεις πράξη την αλήθεια, αλλά απλώς αφήνεις αυτόν τον πειρασμό ν’ αναπτύσσεται ελεύθερα και είσαι πρόθυμος να τον αποδεχθείς ή ακόμα και ν’ αποδεχθείς την παρενόχληση και την παγίδευση από τον διάβολο κι απολαμβάνεις ολοένα και περισσότερο μια τέτοια κατάσταση, ενώ γίνεσαι όλο και πιο πρόθυμος να ζήσεις σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, και δεν προσεύχεσαι ενεργά στον Θεό ζητώντας του ν’ απομακρύνει αυτό το περιβάλλον, τότε ο Θεός, βλέποντας ότι έχεις μια τέτοια στάση απέναντι σ’ αυτό το ζήτημα, δεν θα σε εξαναγκάσει. Ο Θεός, όταν ενεργεί, ποτέ δεν εξαναγκάζει κανέναν. Εφόσον σου αρέσει τόσο πολύ αυτός ο άνθρωπος, εφόσον θεωρείς ότι μπορεί να σου φέρει τόσο μεγάλη ευτυχία και χαρά, δίνοντάς σου ευχαρίστηση, ο Θεός δεν πρόκειται να σου στερήσει αυτήν τη χαρά και την ευτυχία ούτε πρόκειται ν’ απομακρύνει αυτόν τον άνθρωπο. Όσο για τις συνέπειες, θα πρέπει να τις υποστείς αποκλειστικά εσύ. Αυτό που θα συμβεί είναι ότι θα πέσεις σταδιακά στον πειρασμό και στη λάγνα παγίδευση των διαβόλων, των μοχθηρών, φιλήδονων και ακόλαστων ανθρώπων, χάνοντας τελικά την επίπληξη της συνείδησής σου και την παρουσία του Θεού. Αφού απολαύσεις την ευτυχία και τη χαρά ενδίδοντας στις σεξουαλικές επιθυμίες της σάρκας, δεν νιώθεις καμία ντροπή και δεν μπορείς ν’ απομακρυνθείς από έναν τέτοιον πειρασμό· αυτό σημαίνει ότι εγκαταλείπεσαι στην εξαχρείωση. Νιώθεις ότι είσαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος, απολαμβάνεις πολύ αυτήν την ευτυχία και τη χαρά, νιώθεις τυχερός που έχεις τέτοια ευτυχία και χαρά, και είσαι πολύ ικανοποιημένος που έχεις εγκλωβιστεί σε μια τέτοια παγίδα του έρωτα. Τι θα μπορούσε, λοιπόν, να κάνει ή να πει ακόμα ο Θεός; Ο Θεός δεν πρόκειται να σου κάνει υποδείξεις, δεν πρόκειται να σε προειδοποιήσει για τίποτα και δεν πρόκειται να κάνει τίποτα. Απλώς συνέχισε ν’ απολαμβάνεις. Οι απώτερες συνέπειες για εκείνους που εγκλωβίζονται στην παγίδα των σεξουαλικών επιθυμιών είναι προβλέψιμες. Κανένας από αυτούς που πέφτουν στην παγίδα του έρωτα δεν καταλήγει ευτυχισμένος ή χαρούμενος· αντιθέτως, η έκβαση μπορεί να είναι μόνο επίπονη και τραγική. Εσύ και μόνο θα πρέπει να υποστείς αυτές τις συνέπειες, και σου αξίζει να τις υποστείς. Ενεργεί με αρχές ο Θεός; (Ναι.) Ο Θεός σέβεται τις επιλογές σου. Μη σκέφτεσαι: «Ο Θεός θα με προσέχει και θα με ελέγχει· δεν θα με αφήσει να βγαίνω ραντεβού ούτε να ικανοποιήσω τις σεξουαλικές μου ανάγκες». Κάνεις λάθος· ο Θεός δεν παρεμβαίνει. Αυτό που θέλει να κάνει ο Θεός είναι να σε προστατεύσει για να μην πέσεις στον πειρασμό, να μη σε παραπλανήσουν κακοί άνθρωποι, να μη σε αφανίσει και σε βλάψει σοβαρά ο Σατανάς. Αν, όμως, εσύ επιλέξεις ν’ ακολουθήσεις τον Σατανά, ο Θεός λέει ότι αυτό είναι δική σου ελευθερία και δική σου επιλογή· εφόσον είσαι πρόθυμος να το κάνεις, εφόσον δεν το μετανιώσεις, ο Θεός δεν πρόκειται να σε εξαναγκάσει· εσύ θα θερίσεις αυτό που έσπειρες, κι όταν έρθει η στιγμή που θα κλαις οικτρά, μην παραπονεθείς ότι ο Θεός δεν σου το υπενθύμισε και μην παραπονεθείς ότι ο Θεός δεν σε προστάτευσε. Ο Θεός θέλει να σε προστατεύσει, ο Θεός θέλει να μείνεις μακριά από τον πειρασμό, αλλά εσύ αρνείσαι. Αν ο Θεός απομάκρυνε τον άνθρωπο που σου αρέσει, τον άνθρωπο με τον οποίο έχεις εγκλωβιστεί στην παγίδα του έρωτα, θα πήγαινες να τον αναζητήσεις, θα φερόσουν σαν τρελός, θα έχανες τον έλεγχο, θα παραπονιόσουν για τον Θεό, θα επέπληττες τον Θεό επειδή δεν θα νοιαζόταν για τα αισθήματά σου και δεν θα κατανοούσε τις δυσκολίες σου. Επομένως, ο Θεός δεν πρόκειται να το κάνει αυτό· ο Θεός δεν πρόκειται ν’ αναγκάσει τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που δεν θέλουν. Εφόσον επέλεξες εσύ ο ίδιος αυτό το μονοπάτι, εσύ και μόνο θα πρέπει να υποστείς τις τρομερές συνέπειες που θα προκύψουν στο τέλος. Κανένας δεν θα δεχθεί το πλήγμα αντί για σένα. Είναι πλέον ξεκάθαρο αυτό το ζήτημα; (Ναι.)

Αν κάποιοι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με τις παγίδες των διαβόλων και των σατανάδων —των μοχθηρών ανθρώπων— και δεν τους αρνούνται αλλά είναι πρόθυμοι να περάσουν τη ζωή τους μαζί τους, αυτό είναι δική τους επιλογή. Όταν αυτό καταλήξει στο τέλος σε πικρές συνέπειες, δεν θα πρέπει να ρίχνουν το φταίξιμο σε άλλους· μπορούν μόνο να μισούν τον εαυτό τους που τον υποβάθμισαν τόσο πολύ και που είχαν τόσο αποκλίνουσα συμπεριφορά, και θα πρέπει να ρίξουν μια σφαλιάρα στον εαυτό τους και να τον καταραστούν. Όποιον πικρό καρπό κι αν θερίσεις τελικά, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον Θεό. Μη λες: «Γιατί δεν με προστάτευσε ο Θεός; Γιατί ο Θεός δεν με σταμάτησε εκείνη τη στιγμή;» Σου λέω ότι ο Θεός δεν έχει καμία τέτοια υποχρέωση· σου έχει ήδη πει ξεκάθαρα αυτό που πρέπει να σου πει. Είσαι ένας άνθρωπος που έχει την ικανότητα να σκέφτεται αυτόνομα· ο Θεός σού έχει δώσει ελεύθερη βούληση κι έχεις το δικαίωμα να επιλέγεις ελεύθερα. Επομένως, ο Θεός σού δίνει το δικαίωμα να επιλέγεις όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με οτιδήποτε. Εφόσον έχεις το δικαίωμα να επιλέγεις, ο πικρός καρπός που θερίζεις στο τέλος πηγάζει από τη δική σου επιλογή, επομένως δεν θα πρέπει να παραπονιέσαι για τον Θεό ούτε να ρίχνεις το φταίξιμο όπου μπορείς. Το έργο που κάνει ο Θεός είναι να σου λέει την αλήθεια και να σου δείχνει το μονοπάτι της σωτηρίας. Όσο για το αν θα επιλέξεις ν’ ακολουθήσεις τον Θεό ή τον Σατανά, αυτό έγκειται σ’ εσένα. Αν είσαι ένας ευλογημένος άνθρωπος και είσαι πρόθυμος να επιδιώξεις την αλήθεια, τότε ακολούθησε τον Θεό. Αν δεν αγαπάς την αλήθεια, αλλά αγαπάς τον κόσμο και τη μοχθηρία —αν πολύ απλά η ζωή σου είναι ευτελής— τότε να επιλέξεις ν’ ακολουθήσεις τον Σατανά· κανείς δεν πρόκειται να σε σταματήσει. Ακόμη και σήμερα, κάποιοι άνθρωποι εξακολουθούν να παρερμηνεύουν τον Θεό και τον οίκο του Θεού και παραπονιούνται διαρκώς, λέγοντας: «Έχω φτάσει ήδη στα τριάντα ή στα σαράντα μου και δεν έχω βγει ραντεβού ούτε έχω παντρευτεί· ο οίκος του Θεού δεν το επιτρέπει!» Πότε απαγόρευσε ο οίκος του Θεού στους ανθρώπους να βγαίνουν ραντεβού ή να παντρεύονται; Αυτό είναι δική σου ελευθερία· ο οίκος του Θεού δεν παρεμβαίνει. Ωστόσο, υπάρχει μία προϋπόθεση: Αν το κάνεις, τότε δεν μπορείς να κάνεις κάποιο καθήκον σε μια εκκλησία πλήρους απασχόλησης, επειδή αν έχεις μια ερωτική σχέση και δεν έχεις πλέον το μυαλό σου συγκεντρωμένο στο καθήκον σου, αυτό θα παρακωλύσει το εκκλησιαστικό έργο. Αν θέλεις πραγματικά να βγαίνεις ραντεβού και να παντρευτείς, τότε να παραδώσεις πρώτα το έργο για το οποίο είσαι υπεύθυνος, και θα χωρίσουν προσωρινά οι δρόμοι μας. Είναι ξεκάθαρες για όλους οι αρχές σ’ αυτό το ζήτημα; (Ναι.) Αν κάποιος θέλει να βγαίνει ραντεβού ή να παντρευτεί, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα· κανείς δεν το απαγορεύει. Ωστόσο, δεν είναι αποδεκτό να την πέφτει αδιακρίτως σε άτομα του αντίθετου φύλου και ν’ αναστατώνει την εκκλησιαστική ζωή. Όσοι την πέφτουν αδιακρίτως στους άλλους είναι διάβολοι· είναι μοχθηροί, φιλήδονοι και ακόλαστοι, κι ο οίκος του Θεού σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει την παρουσία τέτοιων ανθρώπων. Τέτοιοι άνθρωποι την πέφτουν αδιακρίτως στους άλλους και τους παρενοχλούν, ανεξάρτητα σε ποια ομάδα ανθρώπων βρίσκονται. Σαν μια μάστιγα, προκαλούν πανικό και κάνουν μονίμως τους άλλους να νιώθουν ανησυχία και να αισθάνονται άβολα. Όπου ζουν την εκκλησιαστική ζωή, η αναστάτωση που προκαλούν δημιουργεί μια βρομερή ατμόσφαιρα και μετατρέπει στην εκκλησία σε χάος. Όχι μόνο σαμποτάρουν το εκκλησιαστικό έργο, αλλά αναστατώνουν και την κανονική τάξη των αδελφών που κάνουν τα καθήκοντά τους. Τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να παρακολουθούνται και να περιορίζονται αυστηρά, κι όσοι προκαλούν σοβαρές συνέπειες πρέπει να απομονώνονται ή να αποπέμπονται. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έβλαψα μόνο λίγους ανθρώπους· δεν είναι και μεγάλο πρόβλημα αυτό, σωστά;» Αν μπορείς να βλάψεις λίγους, είσαι ικανός να βλάψεις δεκάδες. Είσαι ακριβώς ένα τέτοιου είδους ρεμάλι. Το να την πέφτεις απερίσκεπτα στους άλλους και να εκτονώνεις ανάρμοστα τη σεξουαλική σου επιθυμία μέσα στην εκκλησία —βλάπτοντας έτσι ανθρώπους— είναι απαράδεκτο. Αν θέλεις να την πέφτεις στους άλλους, τότε να πας στους τόπους ακολασίας του άπιστου κόσμου· κανένας δεν σε περιορίζει εκεί. Ο οίκος του Θεού, όμως, ο τόπος όπου κάνουν τα καθήκοντά τους οι αδελφοί και οι αδελφές, είναι σοβαρός, ήσυχος και ιερός· δεν επιτρέπει σε διαβόλους ή σατανάδες να τον αναστατώνουν ή να τον σαμποτάρουν. Αν οποιοσδήποτε θέλει να μετατρέψει την εκκλησία σε τόπο για ραντεβού ή ακολασίες, ενδίδοντας στη σεξουαλική επιθυμία κατά βούληση, αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο! Εδώ είναι η εκκλησία, ο τόπος του έργου του Θεού, το μέρος όπου εργάζεται το Άγιο Πνεύμα για να εξαγνίσει τους ανθρώπους και να τους οδηγήσει στην τελείωση. Είτε πρόκειται για άνδρες είτε για γυναίκες, όλοι πρέπει να είναι αξιοπρεπείς και κόσμιοι και ν’ ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί. Δεν επιτρέπεται να την πέφτει κανείς στους άλλους ούτε να εκτονώνει ανάρμοστα τη σεξουαλική του επιθυμία. Αν δεν μπορείς να ελέγξεις τη σεξουαλική σου επιθυμία και θέλεις μόνο να την εκτονώσεις, τότε να επιλέξεις έναν κατάλληλο άνθρωπο για να παντρευτείς· μην την πέφτεις αδιακρίτως στους άλλους μέσα στην εκκλησία. Όποιος την πέφτει αδιακρίτως στους άλλους και προκαλεί την οργή των αδελφών θα πρέπει ν’ αποπέμπεται ή ν’ αποβάλλεται γρήγορα, διαφορετικά θα συνεχίσει ν’ αναστατώνει την εκκλησιαστική ζωή. Είναι κατανοητό αυτό; (Είναι κατανοητό.) Θα πρέπει να υπάρχουν όρια ανάμεσα στους άνδρες και στις γυναίκες. Αν ένας άνδρας τριγυρνάει μονίμως γύρω από ομάδες γυναικών, όχι για εργασιακούς λόγους ούτε επειδή υπάρχουν σημαντικά ζητήματα που πρέπει να διευθετηθούν, αλλά για να κάνει επίδειξη στις γυναίκες, να εκτονώσει τη σεξουαλική του επιθυμία και να τους την πέσει αδιακρίτως, τότε αυτό είναι παρενόχληση. Αν μια γυναίκα, με ή χωρίς αιτία, τριγυρνάει μονίμως γύρω από ομάδες ανδρών και τους την πέφτει απερίσκεπτα, κάνοντάς τους τα γλυκά μάτια και επιδεικνύοντας τα θέλγητρά της, τότε κι εκείνη θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί σαν διάβολος. Αν συζητάς ή συναναστρέφεσαι κανονικά πάνω στο έργο, αυτό είναι αποδεκτό· αλλά δεν είναι αποδεκτό να την πέφτεις αδιακρίτως στους άλλους και να τους φλερτάρεις. Οποιαδήποτε τέτοια συμπεριφορά που προκαλεί αναταραχή συνιστά αναστάτωση της εκκλησιαστικής ζωής, καταστρέφει την κανονική τάξη του εκκλησιαστικού έργου και δεν επιτρέπεται στον οίκο του Θεού. Όλοι θα πρέπει ν’ απορρίπτουν αυτούς τους φιλήδονους, ακόλαστους και σεξουαλικά προκλητικούς διαβόλους και να μένουν μακριά τους. Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι υψώσουν το ανάστημά τους για να τους απορρίψουν, να τους εκθέσουν και να τους αποφύγουν, φροντίζοντας ν’ αποτύχουν οι απόπειρές τους να την πέφτουν στους άλλους και καταφέρνοντας να μην τους αφήσουν να κάνουν το δικό τους σε οποιαδήποτε περίπτωση, τότε εκείνοι θα σταματήσουν σταδιακά αυτό που κάνουν. Αν δεν μπορούν να κάνουν κανονικά το καθήκον τους κι απλώς την πέφτουν απερίσκεπτα στους άλλους και τους ενοχλούν όποτε έχουν ελεύθερο χρόνο, αν περιφέρονται συνάπτοντας ερωτικές σχέσεις κι απολαμβάνουν την αίσθηση ότι έχουν μια ερωτική σχέση, τότε να τους αποπέμπετε αμέσως. Να κόβετε γρήγορα τον γόρδιο δεσμό και ν’ αντιμετωπίζετε αυτούς τους έκφυλους ανθρώπους· μην τους δίνετε καμία ευκαιρία να ενοχλούν τους άλλους. Είναι πλέον ξεκάθαρο αυτό το ζήτημα μέσα από τη συναναστροφή μας; (Ναι.) Αποκομίσατε κάτι; Έχετε ένα μονοπάτι άσκησης; Έχετε πλέον διάκριση σε σχέση με τέτοιους φιλήδονους και ακόλαστους ανθρώπους; (Ναι.) Σας είναι ξεκάθαρο πώς να φέρεστε, πώς να παραμένετε στη θέση που σας αρμόζει και πώς να κάνετε αυτό που οφείλετε στο πλαίσιο της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Ναι.) Σ’ αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν αλήθειες που πρέπει να κατανοούν οι άνθρωποι και αρχές διάκρισης που πρέπει να τους είναι ξεκάθαρες και, ασφαλώς, υπάρχουν επίσης αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να κάνουν πράξη και μονοπάτια που θα πρέπει ν’ ακολουθούν. Εφόσον όλα αυτά είναι πλέον ξεκάθαρα, αυτό το ζήτημα έχει εξεταστεί πλήρως.

Και μ’ αυτό ολοκληρώνεται η σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας!

11 Φεβρουαρίου 2024