Πρόσφατα, πραγματοποιήσαμε αρκετές συναναστροφές σε σχέση με τα ζητήματα των έμφυτων καταστάσεων, της ανθρώπινης φύσης και των διεφθαρμένων διαθέσεων· κυρίως, συναναστραφήκαμε λεπτομερώς και συγκεκριμένα πάνω σε κάποιες εκδηλώσεις αυτών των τριών πτυχών. Μέσα από μια τέτοια λεπτομερή συναναστροφή, κατανοήσατε ως έναν βαθμό τη συγκεκριμένη ταξινόμηση αυτών των εκδηλώσεων; (Ναι.) Έχοντας κατανοήσει τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις σ’ αυτές τις τρεις πτυχές, σας είναι πλέον πιο ξεκάθαρο γιατί οι άνθρωποι πρέπει ν’ αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους ή ποια πράγματα πρέπει ν’ αλλάξουν και ν’ αποβληθούν στους ανθρώπους; Ποιες πτυχές χρειάζεται ν’ αλλάξουν, ποιες δεν χρειάζεται ν’ αλλάξουν, ποιες θα πρέπει να γίνονται πράξη σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και ποιες είναι έμφυτες καταστάσεις που προκαθορίζονται και ρυθμίζονται από τον Θεό, δεν σχετίζονται με διεφθαρμένες διαθέσεις και δεν απαιτούν από τους ανθρώπους να καταβάλλουν προσπάθεια ή να κάνουν οποιεσδήποτε αλλαγές· είναι πλέον ξεκάθαρα αυτά τα ζητήματα; (Θεωρούμε ότι είναι κάπως πιο ξεκάθαρα από πριν.) Τώρα που αποκτήσατε διαύγεια, κατανοείτε τη σημασία του έργου του Θεού για την κάθαρση των ανθρώπων, τη μεταμόρφωση των διαθέσεών τους και τη σωτηρία τους από την επιρροή του Σατανά; Είναι πλέον ξεκάθαρο προς τα πού στρέφονται το έργο και τα λόγια του Θεού για την παροχή της αλήθειας και την έκθεση διαφόρων προβλημάτων των ανθρώπων; Όταν ο Θεός εκθέτει όλα τα προβλήματα των ανθρώπων, μήπως στρέφεται προς τις έμφυτες καταστάσεις τους; (Όχι.) Μήπως στρέφεται προς τις φυσικές ατέλειες που έχουν οι άνθρωποι στην ανθρώπινη φύση τους; (Όχι.) Τότε προς τα πού στρέφεται; (Κυρίως προς τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων.) Στρέφεται κυρίως προς τις αρχές με βάση τις οποίες οι άνθρωποι φέρονται και ενεργούν, προς τις απόψεις και τις στάσεις τους απέναντι στον Θεό, την αλήθεια, τα θετικά πράγματα, και άλλα τέτοια ζητήματα. Τι είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις; Οι διεφθαρμένες διαθέσεις προέρχονται από τη φύση του Σατανά και αποκαλύπτονται από τη φύση του Σατανά. Όλα αυτά τα πράγματα πηγαίνουν κόντρα στις αλήθεια-αρχές, είναι παράλογα και είναι πράξεις και εκδηλώσεις αντίστασης απέναντι στον Θεό. Είναι τα κυριότερα πράγματα που αντιστέκονται στον Θεό και είναι οι κύριες αιτίες για τις οποίες οι άνθρωποι μπορούν να πηγαίνουν κόντρα στην αλήθεια, να προδίδουν την αλήθεια, και να πηγαίνουν κόντρα στις προθέσεις και τις απαιτήσεις του Θεού. Από την άλλη πλευρά, οι έμφυτες καταστάσεις είναι απλώς κάποια βασικά, ενστικτώδη πράγματα με τα οποία γεννιούνται οι άνθρωποι· όμως, η ζωή στην οποία βασίζεται αυτήν τη στιγμή το ανθρώπινο γένος για την επιβίωση είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις. Επομένως, αυτό που στοχεύει ν’ αλλάξει το έργο του Θεού είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Ακριβώς επειδή οι διεφθαρμένες διαθέσεις αντιστέκονται στον Θεό και είναι του Σατανά, και θα μπορούσε να πει κανείς ότι αποτελούν συνολικές εκδηλώσεις όλων των αρνητικών πραγμάτων, αφού οι διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν οι άνθρωποι ή οι διάφορες καταστάσεις και οι λεπτομερείς αποκαλύψεις και εκδηλώσεις που αφορούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις σχετίζονται όλες με αρνητικά πράγματα, η κύρια αιτία της αντίστασης των ανθρώπων απέναντι στον Θεό δεν είναι οι έμφυτες καταστάσεις τους ή ορισμένες ατέλειες της ανθρώπινης φύσης τους, αλλά η ζωή που έχει τις διεφθαρμένες διαθέσεις ως θεμέλιο για την επιβίωση. Αυτή ακριβώς η ζωή προέρχεται από τον Σατανά. Επομένως, αυτό που πρέπει, τελικά, να μεταμορφωθεί είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, κι αυτό που πρέπει επίσης ν’ αποβληθεί είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Ασφαλώς, θα μπορούσε επίσης να πει κανείς ότι οι άνθρωποι μπορούν να πάψουν ν’ αντιστέκονται στον Θεό μόνο αφού αλλάξουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Με άλλα λόγια, μόνο όταν οι άνθρωποι αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους σημαίνει ότι έχουν σωθεί και μόνο όταν οι άνθρωποι έχουν σωθεί μπορούν να πάψουν ν’ αντιστέκονται στον Θεό και να υποταχθούν απολύτως στον Θεό. Επομένως, το αληθινό νόημα του έργου του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων είναι να τους δώσει τη δυνατότητα ν’ αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Όταν ο Θεός λέει στους ανθρώπους ότι επιδίωξη της αλήθειας είναι να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα και να φέρονται και να ενεργούν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού κι έχοντας την αλήθεια ως κριτήριο, η αληθινή σημασία και το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα είναι να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους ν’ αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα και να φέρονται και να ενεργούν έχοντας τα λόγια του Θεού ως ζωή τους. Καταλάβατε; (Ναι.)

Συναναστραφήκαμε προηγουμένως πάνω σε κάποιες συγκεκριμένες αποκαλύψεις και εκδηλώσεις που σχετίζονται με τις έμφυτες καταστάσεις, την ανθρώπινη φύση και τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Κάποιες εκδηλώσεις έχουν να κάνουν με τις έμφυτες καταστάσεις, κάποιες με ατέλειες της ανθρώπινης φύσης, κάποιες είναι εκδηλώσεις ελεεινού χαρακτήρα και κάποιες είναι συγκεκριμένες εκδηλώσεις διεφθαρμένων διαθέσεων. Οι ατέλειες στην ανθρώπινη φύση κάποιου και η ελεεινή ουσία της ανθρώπινης φύσης κάποιου είναι αυτά που οι άνθρωποι συγχέουν ευκολότερα μεταξύ τους. Οι ατέλειες της ανθρώπινης φύσης εμπίπτουν ως επί το πλείστον στις έμφυτες καταστάσεις. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι τραυλίζουν όταν μιλάνε και κάποιοι άνθρωποι είναι οξύθυμοι ή αργοί στις αντιδράσεις τους. Αυτές οι ατέλειες της ανθρώπινης φύσης, εφόσον δεν εμπίπτουν στην κατηγορία του ελεεινού χαρακτήρα, ουσιαστικά εμπίπτουν στο πεδίο των έμφυτων καταστάσεων. Ωστόσο, ο ελεεινός χαρακτήρας δεν σχετίζεται με τις έμφυτες καταστάσεις· είναι αποκάλυψη μιας διεφθαρμένης διάθεσης και πρέπει να εμπίπτει στις διεφθαρμένες διαθέσεις, κι όχι στις έμφυτες καταστάσεις. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός έχει δώσει στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου δύο βασικά πράγματα: τη συνείδηση και τη λογική. Αν ο χαρακτήρας κάποιου είναι ελεεινός, αυτό σχετίζεται με προβλήματα στη συνείδηση και τη λογική του. Σε καμία περίπτωση δεν έχει να κάνει με τις έμφυτες καταστάσεις του. Εμπίπτει οπωσδήποτε στις διεφθαρμένες διαθέσεις· είναι μια συγκεκριμένη εκδήλωση κάποιας διεφθαρμένης διάθεσης. Τα γεγονότα αποδεικνύουν επαρκώς ότι αφού κάποιος διαφθαρεί από τον Σατανά, χάνει τη συνείδηση και τη λογική του. Ο Σατανάς παραπλανά εντελώς την καρδιά του, και αποδέχεται πολλές σκέψεις και απόψεις που προέρχονται από τον Σατανά, καθώς και πολλά ρητά και απόψεις από πονηρές τάσεις. Όταν τα πράγματα φτάνουν σ’ αυτό το σημείο, η συνείδηση και η λογική του έχουν διαφθαρεί και διαβρωθεί εντελώς· θα μπορούσε να πει κανείς ότι τη δεδομένη στιγμή έχει χάσει απολύτως τη συνείδηση και τη λογική του. Αυτό που εκδηλώνεται είναι ότι ο χαρακτήρας του είναι πολύ ανεπαρκής και κακός. Με άλλα λόγια, προτού αποδεχθεί θετικά πράγματα, έχει ήδη αποδεχθεί μέσα του πολλά παράλογα πράγματα από τον Σατανά. Αυτά τα πράγματα έχουν διαφθείρει σοβαρά την ανθρώπινη φύση του, με αποτέλεσμα αυτή να γίνει πολύ ανεπαρκής. Για παράδειγμα, αφού αποδεχθεί τη σατανική σκέψη και άποψη από τον κόσμο, η οποία δηλώνει «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», η συνείδησή του θα βελτιωθεί, θα παραμείνει η ίδια ή θα εκφυλιστεί; (Θα εκφυλιστεί.) Και ποιες είναι οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις αυτού του εκφυλισμού; (Λαμβάνει υπόψη μόνο τα δικά του συμφέροντα σε ό,τι κάνει.) Για χάρη του δικού του σκοπού και των δικών του συμφερόντων, δεν σταματά μπροστά σε τίποτα. Μπορεί να ξεγελά και να βλάπτει τους άλλους και να κάνει οτιδήποτε πηγαίνει κόντρα στην ηθική και στη συνείδηση. Όσο περισσότερα κάνει τόσο πιο αδίστακτες γίνονται οι πράξεις του και πιο σκοτεινή γίνεται η καρδιά του, τόσο λιγοστεύει το αίσθημα συνείδησης που έχει και η ανθρώπινη φύση που διατηρεί. Για τα δικά του συμφέροντα, θα ξεγελάσει και θα εξαπατήσει τον οποιονδήποτε, τόσο ανθρώπους που γνωρίζει όσο και ανθρώπους που δεν γνωρίζει· θα εξαπατήσει συναδέλφους, μέλη της οικογένειάς του ή ακόμα και τους πιο κοντινούς του ανθρώπους, βλάπτοντας εκείνους που τον εμπιστεύονται περισσότερο. Στην αρχή, όταν κάνει αυτά τα πράγματα, βιώνει κάποια εσωτερική σύγκρουση και ένα ελαφρύ αίσθημα στη συνείδησή του. Αργότερα, αρχίζει να σκέφτεται πώς ν’ αναλάβει δράση, ξεκινώντας από τους ανθρώπους που του είναι άγνωστοι, και τελικά δεν δείχνει κανένα έλεος ακόμη και στους ίδιους τους συγγενείς του. Όπως βλέπεις, η ανθρώπινη φύση του διαφθείρεται ολοένα και περισσότερο, διαβρώνεται σταδιακά από τις σκέψεις και τις απόψεις του Σατανά, όπως «τα συμφέροντα είναι πάνω απ’ όλα» και «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αυτή η διαδικασία σταδιακής διάβρωσης είναι η διαδικασία κατά την οποία η συνείδησή του χάνει βαθμιαία την επίγνωσή της και παύει να λειτουργεί, ώσπου φτάνει τελικά στο σημείο να χαθεί εντελώς. Στο τέλος, δεν έχει κανένα ηθικό όριο ούτε αίσθημα συνείδησης στις πράξεις του, και μπορεί να εξαπατά τον οποιονδήποτε. Για ποιον λόγο μπορεί να εξαπατά τον οποιονδήποτε; Ποια είναι η κύρια αιτία; Επειδή έχει αποδεχθεί τις σκέψεις και τις απόψεις του Σατανά κι ενεργεί υπό την κυριαρχία των σκέψεων και των απόψεων του Σατανά. Στο τέλος, η συνείδηση και η λογική της ανθρώπινης φύσης του δεν λειτουργούν πλέον· με άλλα λόγια, τα βασικά πράγματα που θα πρέπει να διαθέτει η ανθρώπινη φύση παύουν εντελώς να λειτουργούν, έχουν διαβρωθεί απολύτως και ελέγχονται ολοκληρωτικά από τις πονηρές σκέψεις του Σατανά. Η διαδικασία διάβρωσης και ελέγχου είναι η διαδικασία αποδοχής αυτών των σκέψεων και απόψεων και, ασφαλώς, είναι παράλληλα και η διαδικασία διαφθοράς του. Όσο διαφθείρονται η συνείδηση και η λογική της ανθρώπινης φύσης του, αυτό που γίνεται τελικά εμφανές είναι ότι η ανθρώπινη φύση του γίνεται πολύ ανεπαρκής, ενώ, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, χάνει την ανθρώπινη φύση του. Αυτές είναι κάποιες εκδηλώσεις της ανθρώπινης φύσης των κανονικών διεφθαρμένων ανθρώπων.

Υπάρχουν και κάποιες ειδικές περιπτώσεις, όπου κάποιοι δεν γεννιούνται καν ως άνθρωποι, οπότε δεν μπορεί να πει κανείς ότι διαθέτουν συνείδηση και λογική. Για να το θέσω σε αφηρημένο επίπεδο, δεν έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους. Παρόλο που το ζήτημα της αναγέννησης, της μετενσάρκωσης και της μετεμψύχωσης είναι αφηρημένο και αόρατο στους ανθρώπους, θα πρέπει να μπορούν να το κατανοήσουν εύκολα· είναι κάτι που μπορούν να καταλάβουν και ν’ αντιληφθούν οι άνθρωποι. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους· από τι, λοιπόν, έχουν μετενσαρκωθεί; Κάποιοι αναγεννιούνται και μετεμψυχώνονται από ζώα και κάποιοι μετενσαρκώνονται από διαβόλους· γεννιούνται χωρίς ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι που δεν έχουν ανθρώπινη φύση γεννιούνται χωρίς συνείδηση και λογική· αυτό δεν προκαλείται εξ ολοκλήρου από τη διαφθορά. Είναι από τη φύση τους ζωντανοί σατανάδες και ζωντανοί διάβολοι. Έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Για παράδειγμα, οι αντίχριστοι είναι κακοί άνθρωποι· έχουν μετενσαρκωθεί από κακούς ανθρώπους. Μετέπειτα στη ζωή, αποδέχονται ακόμα περισσότερες σκέψεις και απόψεις του Σατανά. Αυτό που έχουν αρχικά, σε συνδυασμό με αυτό που αποκτούν αργότερα, τους κάνει όλο και πιο κακούς. Τέτοιοι άνθρωποι γεννιούνται χωρίς αγάπη για τα θετικά πράγματα· είναι από τη φύση τους αντίθετοι με τα θετικά πράγματα, αντιστέκονται σοβαρά στα θετικά πράγματα και τα απεχθάνονται σε μεγάλο βαθμό. Επομένως, η εκδήλωση της ανθρώπινης φύσης σε τέτοιους ανθρώπους είναι ότι δεν έχουν την παραμικρή συνείδηση ή λογική. Είναι εντελώς αδύνατον να δει κανείς αξίες ή προτερήματα της ανθρώπινης φύσης σ’ αυτούς. Ασφαλώς, αυτή η αξία σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται στην ικανότητα κάποιου στο τραγούδι, στην ικανότητα κάποιου να εκφράζει τις απόψεις του ή στην ικανότητα κάποιου σε κάποια τεχνική δεξιότητα ή σε κάποιο επάγγελμα. Δεν αναφερόμαστε σε τέτοιες αξίες. Αντ’ αυτού, αναφερόμαστε στις αξίες της ανθρώπινης φύσης, όπως η καλοψυχία και η μειλιχιότητα, η κατανόηση απέναντι στους άλλους ή η ενσυναίσθηση. Αυτές οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις που εμπίπτουν στο πεδίο της συνείδησης και της λογικής της ανθρώπινης φύσης απουσιάζουν εντελώς σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Ποια είναι, λοιπόν, τα κύρια χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης τέτοιων ανθρώπων; Η αποκλίνουσα συμπεριφορά και το κακό. Αυτά είναι τα δύο κύρια χαρακτηριστικά. Δεν αγαπούν τα θετικά πράγματα· όταν ακούνε για θετικά πράγματα, μπορούν ν’ αναγνωρίσουν ότι είναι σωστά, αλλά ποτέ δεν τα αποδέχονται. Τα πάντα μέσα τους και όλα όσα αποκαλύπτουν σχετίζονται με την αποκλίνουσα φύση και το κακό. Αυτό είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν εγγενώς κακή ανθρώπινη φύση-ουσία. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν μετενσαρκωθεί και μετεμψυχωθεί από διαβόλους και σατανάδες. Ακόμη και χωρίς τεχνητή ενστάλαξη, διδασκαλία, επιρροή ή διαμόρφωση μετέπειτα στη ζωή, είναι ήδη πολύ κακοί. Είναι από τη φύση τους τέτοιου είδους πλάσματα. Οι σκέψεις και οι απόψεις τους διαθέτουν εγγενώς πολλά ουσιαστικά πράγματα που είναι του Σατανά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, αφού γεννηθούν, αποδέχονται ακόμα πιο παράλογες σκέψεις και απόψεις από τις πονηρές τάσεις του Σατανά. Επομένως, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι σαν να βάζει κανείς λάδι στη φωτιά της φύση-ουσίας τέτοιων ανθρώπων· γίνεται ακόμα πιο κακή και χειρότερη, με άλλα λόγια, εμπεριέχει κάθε τοξική ιδιότητα που μπορεί να φανταστεί κανείς και γίνεται ακόμα πιο σοβαρή. Αυτές είναι οι δύο ειδικές περιπτώσεις των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα και των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Κανονικά, με όποιες ατέλειες στην ανθρώπινη φύση του κι αν γεννιέται κάποιος, εφόσον εμφανίζει κάποιες εκδηλώσεις ελεεινού χαρακτήρα, αυτό εμπίπτει στο πεδίο των διεφθαρμένων διαθέσεων. Αν μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, να κάνει πράξη την αλήθεια και να βαδίσει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, στο τέλος μπορούν ν’ αποβληθούν όλες οι διεφθαρμένες διαθέσεις του. Όταν αποβληθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις του, αντιστοίχως θα αλλάξουν και οι ελεεινές πτυχές του χαρακτήρα του. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αυτοί που μπορούν να σωθούν· είναι κανονικοί διεφθαρμένοι άνθρωποι. Ακόμη κι αν εμφανίζεις κάποιες εκδηλώσεις άσχημου χαρακτήρα, δεν έχεις ακεραιότητα, ή κάποιες εκδηλώσεις της ανθρώπινης φύσης σου δεν συνάδουν με την αλήθεια και είναι απεχθείς στους άλλους, εφόσον η συνείδηση και η λογική σου εξακολουθούν να υπάρχουν και μπορούν ακόμα να αποτελούν τις βασικές προϋποθέσεις για τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και φέρεσαι και ενεργείς —δηλαδή, εφόσον η συνείδηση και η λογική σου μπορούν ακόμα να επηρεάζουν το πώς βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και το πώς φέρεσαι και ενεργείς, και η συνείδηση και η λογική σου μπορούν ακόμα να λειτουργούν μέσα σου— τότε, στο τέλος, οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου μπορούν ν’ αλλάξουν. Αν η συνείδηση και η λογική ενός ανθρώπου δεν μπορούν να ελέγχουν ή να κατευθύνουν ό,τι κάνει, τότε θα μπορούσε να πει κανείς ότι ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ανίκανος ν’ αποδεχθεί την αλήθεια και ακόμη περισσότερο ανίκανος να την κάνει πράξη. Επομένως, δεν θα είναι εύκολο ν’ αποβληθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τέτοιων ανθρώπων. Γιατί; Επειδή η συνείδηση και η λογική τέτοιων ανθρώπων δεν λειτουργούν καθόλου. Δεν έχουν πλέον την ευκαιρία ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και δεν διαθέτουν πλέον τις βασικές προϋποθέσεις για ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτούς τους ανθρώπους ν’ αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Επομένως, όποια προβλήματα κι αν υπάρχουν στην ανθρώπινη φύση σου, να εξετάσεις τον εαυτό σου για να δεις, όταν είσαι έτοιμος να ενεργήσεις με τρόπο που πηγαίνει κόντρα στην ανθρώπινη φύση ή στην αλήθεια, αν αισθάνεσαι οτιδήποτε στη συνείδησή σου ή αν νιώθεις πόνο ή επίπληξη μέσα σου, και κατά πόσο έχεις ένα όριο ή ένα πρότυπο μέσα σου για να αξιολογήσεις αν αυτή η ενέργεια πρέπει να γίνει ή όχι, αν πηγαίνει κόντρα στην ηθική ή στη συνείδηση και, πιο βαθιά, αν παραβιάζει τις αλήθεια-αρχές. Αν έχεις αίσθημα συνείδησης, αν μπορείς να αξιολογήσεις ότι αυτή η ενέργεια πηγαίνει κόντρα στην ανθρώπινη φύση και στην αλήθεια, και μπορείς, στο πλαίσιο της λειτουργίας της συνείδησης και της λογικής σου, να έχεις αυτοσυγκράτηση και να διατηρείς υπό έλεγχο τις πράξεις σου, τότε έχεις την ευκαιρία ή την πιθανότητα να μπορέσεις ν’ αποδεχθείς την αλήθεια και να ασκείσαι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αν, όμως, όταν κάνεις οτιδήποτε, δεν νιώθεις τίποτα στη συνείδησή σου, δεν μπορείς να αξιολογήσεις ποιο είναι το πρότυπο γι’ αυτό που κάνεις ή αν θα πρέπει να το κάνεις, και δεν ξέρεις αν αυτή η ενέργεια συμμορφώνεται με την ανθρώπινη φύση, την ηθική δικαιοσύνη ή τις αλήθεια αρχές —και, επιπλέον, αυτή η ενέργεια πηγαίνει κόντρα στη συνείδηση, την ανθρώπινη φύση ή τις αλήθεια-αρχές, αλλά η συνείδησή σου δεν μπορεί να λειτουργήσει για να σε εμποδίσει να κάνεις αυτό το λανθασμένο και αρνητικό πράγμα— τότε άνθρωποι σαν εσένα ουσιαστικά δεν έχουν καμία ευκαιρία ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Το επακόλουθο είναι ότι δεν έχεις καμία ευκαιρία ν’ αποβάλεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου.

Το αν οι άνθρωποι μπορούν ν’ αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους εξαρτάται από το αν μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια· αυτό είναι ολοφάνερο. Και το αν οι άνθρωποι μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια εξαρτάται από το αν έχουν αίσθημα συνείδησης. Πώς, λοιπόν, μπορεί να διακρίνει κανείς αν έχει κάποιος αίσθημα συνείδησης; Θα πρέπει να εξετάσει αν αυτός ο άνθρωπος έχει τη στοιχειώδη συνείδηση που θα πρέπει να διαθέτει η ανθρώπινη φύση, όταν ενεργεί, και αν λειτουργεί η συνείδησή του, όταν κάνει ή λέει κάτι. Για παράδειγμα, όταν θέλεις να πεις κάτι που πηγαίνει κόντρα στη συνείδησή σου και στα γεγονότα, για να συκοφαντήσεις κάποιον, ή όταν θέλεις να πεις ψέματα, η συνείδησή σου σε επιπλήττει: «Δεν πρέπει να το πω αυτό. Αν το πω, θα είναι ψέμα και εξαπάτηση, κι αυτό σημαίνει ότι δεν είμαι ειλικρινής. Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά και η συνείδησή μου δεν θα μου επιτρέψει να το κάνω αυτό. Δεν είναι πρέπον να το πω αυτό». Το γεγονός ότι κάνεις αυτές τις σκέψεις σημαίνει ότι λειτουργεί η συνείδησή σου. Όταν λειτουργεί η συνείδησή σου, τα λόγια που λες μπορεί και πάλι να εμπεριέχουν κάποιες νοθεύσεις ή κάποια στοιχεία ανθρώπινης πρόθεσης και μπορεί να μην είναι 100% ακριβή. Ωστόσο, υπό την επίδραση της συνείδησής σου, τα λόγια που λες είναι ήδη σχετικά συνετά. Αν, επιπλέον, μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να μιλάς με βάση τις αρχές, τότε τα λόγια που λες θα είναι απολύτως συνετά και θα γίνεις ένας ειλικρινής άνθρωπος. Αν, όμως, κάποιος δεν υπόκειται στη λειτουργία της συνείδησης, δεν είναι απαραιτήτως σε θέση να γίνει ειλικρινής άνθρωπος ή να μιλάει με ειλικρίνεια. Για παράδειγμα, όταν ο Άνωθεν τον ρωτάει για κάποιον, εκείνος μπορεί να σκεφτεί: «Αυτός ο άνθρωπος όντως δεν είναι κακός. Το επίπεδό του είναι καλό, και η ανθρώπινη φύση του είναι επίσης αρκετά καλή. Μήπως ο Άνωθεν ρωτάει γι’ αυτόν προκειμένου να τον προαγάγει; Αν προαγάγει αυτόν, αυτό σημαίνει ότι δεν θα προαγάγει εμένα. Δεν μπορώ να πω την αλήθεια· θα πω απλώς ότι είναι μέτριος» ”—αρχίζει να σκέφτεται πώς να μιλήσει για να ωφεληθεί ο ίδιος. Όταν σκέφτεται έτσι, λειτουργεί η συνείδησή του; Δεν έχει καθόλου συνείδηση και δεν υπόκειται στη λειτουργία της συνείδησης. Οι άνθρωποι που δεν έχουν συνείδηση δεν έχουν ούτε ανθρώπινη φύση. Λένε ό,τι θέλουν να πουν και λένε ψέματα όποτε θέλουν να πουν ψέματα. Γιατί δεν νιώθουν άσχημα όταν λένε ψέματα; Επειδή δεν υπόκεινται στη λειτουργία της συνείδησης. Επομένως, δεν έχουν μέσα τους καμία αυτοσυγκράτηση από τη συνείδηση και τη λογική ούτε καμία δύναμη αυτοσυγκράτησης. Ουσιαστικά, μπορούν να λένε ψέματα και να εκπληρώνουν την προσωπική τους επιθυμία να ψεύδονται κατά βούληση. Ποια είναι η ουσία που εκδηλώνουν τέτοιοι άνθρωποι στο τέλος; Είναι να ενεργούν χωρίς τη δύναμη αυτοσυγκράτησης της συνείδησης, γεγονός που σημαίνει ότι δεν υπόκεινται στη λειτουργία της συνείδησης. Οι άνθρωποι που δεν υπόκεινται στη λειτουργία της συνείδησης κάνουν λάθη και διαπράττουν κακό χωρίς να νιώθουν ότι φταίνε ή να αισθάνονται άσχημα μέσα τους. Επομένως, κάνουν τα πάντα χρησιμοποιώντας ως κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καμία απολύτως δύναμη αυτοσυγκράτησης και δεν υπόκεινται στη λειτουργία της συνείδησης· μπορούν, λοιπόν, να κάνουν πράξη την αλήθεια; (Όχι.) Δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Για να αξιολογήσεις τι είδους ανθρώπινη φύση έχεις, κυρίως πρέπει να εξετάσεις αν τα λόγια και οι πράξεις σου διέπονται από τη συνείδηση και τη λογική και αν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, ν’ αποβάλεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και να πετύχεις τη σωτηρία. Αν η συνείδηση και η λογική σου εξακολουθούν να λειτουργούν κανονικά, τότε είσαι άνθρωπος με συνείδηση και λογική. Αν τα λόγια και οι πράξεις σου δεν συγκρατούνται από τη συνείδηση και τη λογική, και μάλιστα μπορείς ακόμα και να ενεργείς εντελώς ξεροκέφαλα και ανενδοίαστα χωρίς αυτοσυγκράτηση, τότε όχι μόνο στερείσαι συνείδησης και λογικής, αλλά παράλληλα σου λείπει και η ανθρώπινη φύση. Αν όλα όσα εμφανίζονται στην ανθρώπινη φύση ενός ανθρώπου μπορούν ουσιαστικά να εμπίπτουν στο πεδίο του ελεεινού χαρακτήρα, τότε αυτός ο άνθρωπος ουσιαστικά δεν έχει καθόλου ανθρώπινη φύση. Το ορόσημο για την έλλειψη ανθρώπινης φύσης είναι η απουσία συνείδησης και λογικής, καθώς και το να ενεργεί ένας άνθρωπος χωρίς τη λειτουργία της συνείδησης. Για παράδειγμα, αν του πεις ότι θα πρέπει κάποιος να φέρεται με συνείδηση και ανθρώπινη φύση, εκείνος σκέφτεται: «Τι αξία έχει η συνείδηση; Μπορεί ν’ αποφέρει χρήματα η συνείδηση; Μπορεί να γεμίσει το στομάχι μου η συνείδηση;» Όμως, για τους ανθρώπους που έχουν συνείδηση, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Αν κάνουν περιστασιακά κάτι κακό από απληστία, βλάπτοντας τους άλλους, αργότερα θα επιπλήξουν τον εαυτό τους, θα το μετανιώσουν και θα σκεφτούν: «Πραγματικά αδίκησα τους ανθρώπους όταν τους το έκανα αυτό. Δεν διέπραξα κακό; Πώς ξεγελάστηκα έτσι εκείνη τη στιγμή; Γιατί δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ; Πρέπει να βρω έναν τρόπο να επανορθώσω». Όπως βλέπεις, εξαπάτησαν κάποιον εκείνη τη στιγμή και, παρόλο που αποκόμισαν κάποιο όφελος, όταν σκέφτονται αυτό το όφελος, νιώθουν άσχημα μέσα τους, μισούν τον εαυτό τους και σκέφτονται: «Πώς μπόρεσα να κάνω κάτι τέτοιο; Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να το ξανακάνω στο μέλλον. Προτιμώ να ζήσω στη φτώχεια ή να πεινάσω παρά να το ξανακάνω. Δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να κάνει ένας άνθρωπος· αν το κάνω, θα το μετανιώνω για όλη μου τη ζωή!» Όταν κάνουν κάτι τέτοιο μία φορά, νιώθουν τέτοια αηδία λες και κατάπιαν ψόφια μύγα. Έτσι, δεν το κάνουν ποτέ ξανά. Νιώθουν μεταμέλεια και ανησυχία μέσα τους. Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι που δεν έχουν ανθρώπινη φύση θα στύβουν το μυαλό τους για να σκεφτούν πώς να εξαπατήσουν τους άλλους, και θα εστιάζουν αποκλειστικά σ’ αυτό, εξαπατώντας τους εντελώς χωρίς δισταγμό· η συνείδησή τους δεν τους κατηγορεί και δεν δείχνουν κανένα έλεος. Βλάπτουν τρομερά τους άλλους, και μάλιστα χαίρονται και σκέφτονται: «Καλά να πάθουν! Ποιος τους είπε να πέσουν στα χέρια μου; Αν δεν εξαπατήσω αυτούς, ποιον άλλο θα εξαπατήσω; Απλώς είχαν την κακή τύχη να πέσουν πάνω μου!» Έχουν αίσθημα συνείδησης αυτοί οι άνθρωποι; (Όχι.) Όσο τρομερά κι αν εξαπατούν τους άλλους ή σε όποιον βαθμό κι αν τους βλάπτουν, ποτέ δεν λένε ούτε μία λέξη συγνώμης και δεν νιώθουν καμία απολύτως τύψη ή μεταμέλεια. Αντ’ αυτού, νιώθουν περήφανοι και ευτυχείς μέσα τους. Κάθε φορά που απολαμβάνουν ό,τι έχουν αποκτήσει με εξαπάτηση, δεν προβληματίζονται, αλλά θεωρούν ότι είναι απολύτως δικαιολογημένο. Νομίζουν ότι είναι ικανοί, επιδέξιοι και έξυπνοι, ότι αυτό που σκέφτηκαν κι έκαναν τη δεδομένη στιγμή ήταν σωστό, κι ότι θα έπρεπε να έχουν αποκομίσει ακόμη περισσότερα μέσω της εξαπάτησης. Πείτε Μου, τέτοιοι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Αφού διαπράξουν κακό, μπορούν και πάλι να σκέφτονται έτσι και να εμφανίζουν τέτοια συμπεριφορά. Πιστεύετε ότι ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να σωθεί; Αν έρθει αντιμέτωπος με παρόμοιες περιστάσεις, θα εξαπατήσει ξανά; (Ναι.) Απλώς θα γίνει πιο επιδέξιος στην εξαπάτηση, θα είναι πιο ικανοποιημένος με τον εαυτό του, και όσο εξαπατά θα νομίζει ότι είναι όλο και πιο έξυπνος. Με κάθε εξαπάτηση, η καρδιά του γίνεται πιο σκοτεινή, οι πράξεις του πιο αδίστακτες και οι μέθοδοί του πιο βάναυσες. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν χάσει κάθε ελπίδα σωτηρίας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τους έχει αιχμαλωτίσει εντελώς ο Σατανάς. Είναι πέρα για πέρα κακοί άνθρωποι, διάβολοι και καθάρματα. Αν μιλήσεις σε τέτοιους ανθρώπους για τη συνείδηση και την ανθρώπινη φύση, θα σε χλευάσουν και θα πουν: «Είσαι πανίβλακας που ενεργείς με συνείδηση και ανθρώπινη φύση· ποιος θα σου δώσει χρήματα γι’ αυτό; Δεν θα καταλήξεις απλώς φτωχός; Κοίτα εμένα πόσο καλά τα πηγαίνω και κοίτα τον εαυτό σου· είσαι τόσο αξιολύπητος!» Θα σε χλευάσουν και θα σε περιφρονήσουν. Μια τέτοια ανθρώπινη φύση δεν έχει καθόλου συνείδηση —η συνείδηση τέτοιων ανθρώπων έχει χαθεί εντελώς· τους έχουν καταλάβει εξ ολοκλήρου οι διάβολοι και έχουν γίνει πέρα για πέρα ζωντανοί διάβολοι. Επομένως, μη μιλάτε σε τέτοιους ανθρώπους για την αλήθεια· δεν μπορούν να την αποδεχθούν. Δεν έχουν καν κανονική ανθρώπινη φύση· πώς μπορούν, λοιπόν, ν’ αποδεχθούν την αλήθεια; Οι άνθρωποι που μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια έχουν ένα όριο στο πώς βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα και φέρονται και ενεργούν, ιδίως όταν εμπλέκονται τα δικά τους συμφέροντα. Ποιο είναι αυτό το όριο; Το γεγονός ότι τους συγκρατεί και τους ελέγχει η συνείδησή τους. Αν μπορεί να τους συγκρατεί και να τους ελέγχει η συνείδησή τους, μπορεί να πει κανείς ότι τέτοιοι άνθρωποι έχουν ακόμα κάποια ανθρώπινη φύση και ένα όριο στη διαγωγή τους. Αυτό σημαίνει ότι ενεργούν με κάποια ευπρέπεια. Όταν έχουν κοινωνικές επαφές με άλλους ή όταν κάνουν οτιδήποτε, αν δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές ή δεν ξέρουν πώς να ενεργήσουν σύμφωνα με την αλήθεια, μπορούν, αν μη τι άλλο, να τηρούν τα όρια της συνείδησης. Με άλλα λόγια, η συνείδησή τους εξακολουθεί να έχει επίγνωση και μπορεί να λειτουργεί. Αν η συνείδησή τους μπορεί να λειτουργεί, τότε έχουν την ευκαιρία ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Η συνείδησή τους θα αναπτυχθεί προς μια θετική κατεύθυνση, και τελικά τα κομμάτια του χαρακτήρα τους που δεν είναι καλά θ’ αλλάξουν κάπως. Καθώς ο χαρακτήρας τους μεταμορφώνεται σταδιακά, θ’ αποβάλλονται βήμα προς βήμα και οι διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Είναι πλέον ξεκάθαρο αυτό; (Ναι.)

Οι άνθρωποι θα πρέπει να δουν ξεκάθαρα ποιον σώζει ο Θεός και ποια κομμάτια των ανθρώπων σώζει και μεταμορφώνει. Αφενός, θα πρέπει να κατανοήσουν ξεκάθαρα τον εαυτό τους, και αφετέρου, θα πρέπει επίσης να έχουν διάκριση απέναντι στους ανθρώπους γύρω τους. Κάποιες από τις εκδηλώσεις ελεεινού χαρακτήρα έχουν να κάνουν με τις αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων. Αυτές αναφέρονται κυρίως στις εκδηλώσεις που παραβιάζουν την αλήθεια και που επαναστατούν ενάντια στον Θεό και αντιστέκονται σε Αυτόν. Στα μάτια των ανθρώπων, τέτοιες πράξεις δεν παραβιάζουν τον νόμο και δεν θα καταδικάζονταν από τον νόμο, αλλά καταδικάζονται από τον Θεό. Αυτές εμπίπτουν στις διεφθαρμένες διαθέσεις. Άλλες εκδηλώσεις ελεεινού χαρακτήρα δεν έχουν να κάνουν μόνο με διεφθαρμένες διαθέσεις, αλλά σχετίζονται και με το πρόβλημα μιας φαύλης ανθρώπινη φύση-ουσίας. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ικανοί να κάνουν κάθε είδους κακή πράξη και είναι εντελώς κακοί άνθρωποι. Αν ένας άνθρωπος έχει προβλήματα μόνο σε μία πτυχή του χαρακτήρα του, αλλά εξακολουθεί να μιλάει και να ενεργεί με συνείδηση και λογική, και διαπράττει μόνο κάποιο κακό υπό ειδικές περιστάσεις, τότε δεν είναι κακός άνθρωπος. Οι κακοί άνθρωποι δεν έχουν καθόλου συνείδηση ούτε λογική. Μπορούν να κάνουν καλά πράγματα οι άνθρωποι που δεν έχουν συνείδηση και λογική; Σε καμία περίπτωση. Είναι δυνατόν να κάνουν πράξη την αλήθεια; Ακόμα λιγότερο. Αν η συνείδηση ενός ανθρώπου λειτουργεί και έχει δύναμη αυτοσυγκράτησης, τότε ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του μπορούν να βελτιωθούν σε κάποιον βαθμό. Αν ένας άνθρωπος δεν έχει καθόλου συνείδηση και ό,τι κι αν κάνει του λείπει η λειτουργία της συνείδησης, τότε ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του δεν πρόκειται να βελτιωθούν. Επομένως, η διάκριση ενός ανθρώπου δεν μπορεί να βασίζεται εξ ολοκλήρου στον χαρακτήρα ή στην ακεραιότητά του· το κυριότερο πράγμα που πρέπει να δει κανείς είναι αν έχει συνείδηση και λογική κι αν η συνείδηση και η λογική του λειτουργούν. Αν έχει συνείδηση και λογική και η συνείδηση και η λογική του μπορούν να λειτουργούν όταν ενεργεί, τότε εξακολουθεί να διαθέτει στοιχειώδη ανθρώπινη φύση. Αν από τις πράξεις του λείπει η λειτουργία της συνείδησης και της λογικής, τότε δεν διαθέτει στοιχειώδη ανθρώπινη φύση· του λείπει εντελώς η ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι που διαθέτουν τη βασική λειτουργία της συνείδησης και στοιχειώδη ανθρώπινη φύση έχουν την ευκαιρία να σωθούν, ενώ εκείνοι που δεν έχουν στοιχειώδη ανθρώπινη φύση δεν έχουν καμία ευκαιρία να σωθούν. Από ποιον παράγοντα εξαρτάται κυρίως το αν κάποιος μπορεί να λάβει σωτηρία; (Ο κύριος παράγοντας είναι το αν έχει μέσα του συνείδηση και λογική.) Σωστά. Μπορείτε, λοιπόν, να διακρίνετε αν κάποιος έχει συνείδηση και λογική; (Μπορούμε να το διακρίνουμε λίγο. Το πιο σημαντικό είναι να βλέπουμε αν έναν άνθρωπο τον συγκρατεί εσωτερικά η συνείδηση και η λογική όταν ενεργεί, κι αν έχει ηθικά όρια.) Έτσι εξηγείται ως προς το δόγμα και τη θεωρία· έχετε συγκεκριμένα παραδείγματα; (Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι, όσο κάνουν το καθήκον τους, παραβιάζουν τις αρχές και διαπράττουν απερίσκεπτα παραπτώματα, και οι αδελφοί και οι αδελφές επισημαίνουν τα προβλήματα που έχουν αυτοί οι άνθρωποι ή τους κλαδεύουν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν συνείδηση και λογική, θα κάνουν ενεργά αυτοκριτική και θα προσπαθήσουν ν’ αποκτήσουν αυτογνωσία. Ωστόσο, αν δεν έχουν συνείδηση και λογική, ίσως αναπτύξουν πικρία ή φτάσουν στο σημείο ακόμα και να επιτεθούν και ν’ ανταποδώσουν.) Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα. Όταν οι άνθρωποι που έχουν συνείδηση και λογική δέχονται κριτική από τους άλλους επειδή έκαναν κάτι λάθος, νιώθουν ντροπή και ενοχή. Εμφανίζουν μεταμέλεια μέσα τους και, μαζί με τη μεταμέλεια, θα έχουν εκδηλώσεις μετάνοιας και είναι πρόθυμοι να τα πάνε καλύτερα. Όσο για τους ανθρώπους που δεν έχουν συνείδηση και λογική, όσο μεγάλα κι αν είναι τα παραπτώματα ή τα λάθη που διαπράττουν, όση απώλεια κι αν προκαλούν στο εκκλησιαστικό έργο ή όσους μπελάδες και όση αναστάτωση κι αν φέρνουν στους αδελφούς και τις αδελφές, όταν δέχονται κριτική, βρίσκουν εκατοντάδες λόγους για να δικαιολογηθούν και να υπερασπίσουν τον εαυτό τους, αρνούμενοι ν’ αναγνωρίσουν στο ελάχιστο τις παραβάσεις τους. Είναι εμφανές ότι προκαλούν απώλειες στο έργο, κι ωστόσο δεν νιώθουν καθόλου τύψεις μέσα τους. Πείτε Μου, θα νιώσουν μεταμέλεια; (Όχι.) Δεν θα νιώσουν μεταμέλεια. Μπορούν να μετανοήσουν οι άνθρωποι χωρίς μεταμέλεια; (Όχι.) Αποδέχονται την αλήθεια οι άνθρωποι που δεν μπορούν να μετανοήσουν; (Όχι.) Θα συνεχίσουν να κάνουν τα ίδια πράγματα; (Ναι.) Έως πότε; (Όσο δεν έχουν αίσθημα συνείδησης, θα συνεχίσουν να τα κάνουν.) Σωστά. Θα συνεχίσουν να τα κάνουν. Ό,τι κι αν λένε οι άλλοι, δεν πρόκειται ν’ ακούσουν: «Πολύ απλά, εγώ έτσι ενεργώ, είτε σας αρέσει είτε όχι! Τι σχέση έχει μ’ εμένα το γεγονός ότι το εκκλησιαστικό έργο υφίσταται απώλειες; Το μόνο που έχει σημασία είναι να μην υποστώ εγώ απώλειες». Αυτή είναι η άποψή τους. Εντάξει, λοιπόν, μ’ αυτό ολοκληρώνεται η συναναστροφή μας πάνω σ’ αυτό το θέμα. Συλλογιστείτε όσα συναναστραφήκαμε, αντιστοιχίστε τα με τον εαυτό σας και με τα πράγματα και τους ανθρώπους γύρω σας, κατανοήστε τα σταδιακά, και χρησιμοποιήστε αυτά τα λόγια για να βλέπετε τους άλλους, τα πράγματα και τον εαυτό σας. Λίγο λίγο, θ’ αποκτήσετε κατανόηση γι’ αυτά τα πράγματα.

Προηγουμένως, συναναστραφήκαμε πάνω σε πολλές συγκεκριμένες εκδηλώσεις που σχετίζονται με την ανθρώπινη φύση, τις έμφυτες καταστάσεις και τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Σήμερα, θα συνεχίσουμε να συναναστρεφόμαστε πάνω σε κάποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις που έχουν να κάνουν μ’ αυτές τις τρεις πτυχές. Θα ξεκινήσουμε από την πρώτη εκδήλωση: τη μιαρότητα. Τι σημαίνει αυτός ο όρος; (Σημαίνει ότι κάποιος δεν είναι ευπρεπής, έντιμος και κόσμιος, κι ότι είναι μυστικοπαθής και κρυψίνους.) (Σημαίνει ότι η συμπεριφορά και η στάση κάποιου φαίνονται σχετικά μοχθηρές.) Σχετικά μοχθηρές· αυτό ακούγεται λίγο αφηρημένο. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να φανταστούν πώς ακριβώς εκδηλώνεται αυτή η μοχθηρία. Έχετε άλλα πράγματα να προσθέσετε; (Μιαρότητα σημαίνει ότι η συμπεριφορά και η στάση κάποιου είναι σχετικά χαμηλής υποστάθμης.) Πόσες πτυχές αναφέρατε; Το να είναι κανείς μυστικοπαθής και κρυψίνους, μοχθηρός, χαμηλής υποστάθμης, ποταπός, επαίσχυντος· αυτές δεν είναι οι εκδηλώσεις; (Ναι.) Μπορεί, λοιπόν, η έννοια της μιαρότητας ν’ αντικατασταθεί με το να είναι κανείς ποταπός και χαμηλής υποστάθμης; (Ναι.) Σε ποια πτυχή κατηγοριοποιούνται αυτές οι εκδηλώσεις μιαρότητας; (Στον ελεεινό χαρακτήρα.) Μήπως είναι μια ατέλεια της ανθρώπινης φύσης; (Όχι.) Αυτή η εκδήλωση είναι μακράν πιο σοβαρή ως προς τη φύση της από μια ατέλεια της ανθρώπινης φύσης, οπότε δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως ατέλεια της ανθρώπινης φύσης. Η μιαρότητα είναι μια εκδήλωση ελεεινού χαρακτήρα. Αν κάποιος ενεργεί με μιαρό τρόπο, παρόλο που δεν μπορεί να πει κανείς ότι αυτός ο άνθρωπος είναι κακός, εξετάζοντάς το από την πλευρά των εκδηλώσεων μιαρότητας, κάνει μονίμως τους άλλους να νιώθουν αποστροφή και απέχθεια. Τέτοιοι άνθρωποι που εκδηλώνουν μιαρότητα σίγουρα ενεργούν μουλωχτά και υπόγεια, χωρίς καθόλου ευθύτητα, συμπεριφέρονται με σχετικά ευτελή τρόπο και κάνουν μονίμως ποταπά πράγματα. Με άλλα λόγια, χρησιμοποιούν ποταπές, ξεδιάντροπες και επαίσχυντες μεθόδους όταν ενεργούν, μεθόδους που δεν χαρακτηρίζονται από εντιμότητα ούτε ειλικρίνεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν αηδία και απέχθεια όταν το βλέπουν αυτό. Αυτό δείχνει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ποταποί και χαμηλής υποστάθμης. Το πιο εμφανές χαρακτηριστικό τους είναι ότι είναι ιδιαίτερα άθλιοι, ευτελείς και ποταποί. Ό,τι κι αν κάνουν ή λένε, δεν μπορούν να είναι έντιμοι και ειλικρινείς· μονίμως κάνουν σκιώδεις ελιγμούς και επιδίδονται σε ποταπά πράγματα. Για παράδειγμα, η πίστη στον Θεό αναγνωρίζεται καθολικά ως κάτι πολύ σωστό, κάτι που μπορούν να καταλάβουν και που εγκρίνουν οι άνθρωποι. Όταν, όμως, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, ενεργούν σαν να έχουν ακολουθήσει το λάθος μονοπάτι, σαν να είναι κάτι ποταπό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ποταποί και μιαροί. Ποιον ρόλο παίζουν συνήθως οι μιαροί άνθρωποι ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους; (Είναι αρνητικοί χαρακτήρες, άξιοι περιφρόνησης.) Παίζουν αρνητικό ρόλο. Ποια χαρακτηριστικά έχουν τέτοιοι άνθρωποι; Ίσως να μην μπορείς να καταλάβεις από την εμφάνισή τους ότι είναι πολύ κακοί ή να μην μπορείς να δεις ότι έχουν κακές προθέσεις σε ό,τι κάνουν. Ωστόσο, αφού αλληλεπιδράσεις μαζί τους για ένα διάστημα, νιώθεις ότι μονίμως μιλάνε και ενεργούν χωρίς εντιμότητα και ειλικρίνεια. Αυτά που λένε ακούγονται ευχάριστα, αλλά αυτά που κάνουν στο παρασκήνιο είναι διαφορετικά. Νιώθεις μονίμως ότι οι προθέσεις τους δεν είναι σωστές ή ότι δεν μιλάνε για τα πράγματα που σκοπεύουν να κάνουν, με αποτέλεσμα να μένεις σαστισμένος. Στο τέλος, καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι εξαιρετικά αναξιόπιστοι, κάνουν μόνο ποταπά και ύπουλα πράγματα και καταστρέφουν μονίμως τις υποθέσεις σου. Αυτοί οι άνθρωποι είναι μιαροί. Δεν πρόκειται να δεις αυτούς τους ανθρώπους να εκφράζουν ανοιχτά τις αντίθετες απόψεις τους ή να διατυπώνουν ανοιχτά αντιρρήσεις. Μάλιστα, μπροστά στους άλλους, μπορεί να πουν ακόμα και κάτι που ακούγεται ευχάριστο, όπως: «Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό· πρέπει να ενεργούμε με συνείδηση». Ωστόσο, στο παρασκήνιο, χειραγωγούν τα πράγματα, υποκινώντας κάποιους ανόητους κι ανίδεους ανθρώπους που δεν έχουν διάκριση, ώστε να ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους προθέσεις. Στο τέλος, γίνεται αυτό που ήθελαν να πετύχουν, απολαμβάνουν τα αποτελέσματα αυτής της επιτυχίας, κι ωστόσο κανένας δεν συνειδητοποιεί ότι εκείνοι το έκαναν αυτό. Όπως βλέπεις, δεν λένε ούτε κάνουν τίποτα παρουσία άλλων, κι ωστόσο τελικά τα γεγονότα εξελίσσονται προς την κατεύθυνση στην οποία τα χειραγώγησαν εκείνοι. Από αυτήν την οπτική, τέτοιοι άνθρωποι είναι παράλληλα και κάπως ύπουλοι. Υπάρχουν μιαροί άνθρωποι γύρω σας; Γενικά, είναι εύκολο οι άλλοι να διακρίνουν ή να δουν καθαρά τους μιαρούς ανθρώπους; (Όχι.) Αυτοί οι άνθρωποι κρύβουν αρκετά βαθιά τον εαυτό τους. Το ζήτημα μ’ αυτούς τους ανθρώπους είναι ένα πρόβλημα χαρακτήρα· έχουν ανεπαρκή ανθρώπινη φύση-ουσία. Έχετε συναντήσει μιαρούς ανθρώπους; Σας είναι ξεκάθαρες οι κύριες εκδηλώσεις τέτοιων ανθρώπων; (Όχι πολύ.) Στο εξής, θα πρέπει να προσέχετε και να παρατηρείτε τι είδους άνθρωποι γύρω σας αποκαλύπτουν συχνά διάφορες εκδηλώσεις μιαρότητας. Από αυτήν την άποψη, δεν είναι σχετικά αφηρημένες και κρυφές οι εκδηλώσεις; (Ναι.) Ακόμη κι αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι γύρω σου, επειδή είναι δύσκολο να τους διακρίνεις, δεν θα σου είναι εύκολο να τους παρατηρήσεις. Όταν μια μέρα αναγνωρίσετε έναν τέτοιο άνθρωπο, μπορείτε να τον παρατηρήσετε και να καταγράψετε τις εκδηλώσεις του από την αρχή ως το τέλος, για να δείτε ποια είναι πραγματικά τα χαρακτηριστικά του και η ουσία του, κι έπειτα να τα συνοψίσετε. Προς το παρόν, θα σταματήσουμε εδώ τη συναναστροφή πάνω στο θέμα της εκδήλωσης της μιαρότητας.

Η επόμενη εκδήλωση είναι η χυδαιότητα. Ας δούμε πρώτα· σε ποια πτυχή εμπίπτει η χυδαιότητα; (Στον ελεεινό χαρακτήρα.) Εμπίπτει στον ελεεινό χαρακτήρα. Σε τι είδους προβλήματα αναφέρεται, λοιπόν, γενικά η χυδαιότητα; (Σε προβλήματα με τη διαπροσωπική συμπεριφορά κάποιου.) Αυτό είναι αρκετά ακριβές· η χυδαιότητα γενικά έχει να κάνει με προβλήματα διαπροσωπικής συμπεριφοράς μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η χυδαιότητα, λοιπόν, αφορά τους άνδρες ή τις γυναίκες; (Και τους άνδρες και τις γυναίκες.) Δεν αφορά μόνο ένα φύλο. Υπάρχουν τέτοιοι άνδρες και υπάρχουν τέτοιες γυναίκες. Επομένως, δεν μπορούν να είναι χυδαίοι μόνο οι άνδρες. Αν οι γυναίκες έχουν προβλήματα διαπροσωπικής συμπεριφοράς, είναι κι αυτό χυδαιότητα. Ποιες είναι, λοιπόν, οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις της χυδαιότητας; Το να θέλει κάποιος να έχει μονίμως επαφές με άτομα του αντίθετου φύλου και να κάνει επίδειξη, τι είδους πρόβλημα είναι; Δεν είναι κάπως χυδαίο; (Ναι.) Όταν βλέπει άτομα του αντίθετου φύλου, ενθουσιάζεται. Όσο περισσότερα άτομα του αντίθετου φύλου υπάρχουν, τόσο περισσότερο ενθουσιάζεται και θέλει να κάνει επίδειξη. Ιδίως για κάποιους ανθρώπους, σε ποιον βαθμό κάνουν επίδειξη; Ξεγυμνώνουν το στήθος τους κι αφήνουν ακάλυπτη την πλάτη τους, κάνουν προκλητικές χειρονομίες, λένε προκλητικά λόγια· δεν είναι αυτά εκδηλώσεις χυδαιότητας; (Ναι.) Εφόσον υπάρχουν τριγύρω άτομα του αντίθετου φύλου, ανεξάρτητα από την ηλικία αυτών των ατόμων ή από το αν είναι άτομα που τους αρέσουν, ντύνονται με φανταχτερό, προκλητικό ή θελκτικό τρόπο για να τα προσελκύσουν. Δεν είναι αυτό εκδήλωση χυδαιότητας; (Ναι.) Αυτή είναι η πιο κοινή εκδήλωση. Αυτά τα φαινόμενα έχουν ήδη γίνει κοινή πρακτική και δεν θεωρούνται κάτι ασυνήθιστο ανάμεσα στους άπιστους. Δεν το θεωρούν αυτό χυδαιότητα, αλλά αντιθέτως το βλέπουν ως κάτι πολύ κανονικό και σωστό. Πιστεύουν ότι οι άνθρωποι και των δύο φύλων θα πρέπει να ντύνονται όμορφα για να είναι ελκυστικοί και να προκαλούν τον θαυμασμό των ατόμων του αντίθετου φύλου, ώστε να τα δελεάζουν για να τους κυνηγήσουν. Δεν είναι χυδαίες αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις; (Ναι.) Θέλουν μονίμως να είναι το επίκεντρο της προσοχής για τα άτομα του αντίθετου φύλου, να τα προσελκύουν και να τα κάνουν να ενδιαφέρονται γι’ αυτούς διαρκώς· ανεξάρτητα από την οικογενειακή τους κατάσταση ή την ηλικία τους, κάνουν πάντα αυτές τις σκέψεις και τις πράξεις, και η ζωή τους κατακλύζεται από ένα τέτοιο σκεπτικό· δεν είναι αυτό χυδαιότητα; (Ναι.) Αυτές είναι κάποιες εκδηλώσεις τις οποίες οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν σχετικά αποδεκτές και δεν τις αντιμετωπίζουν ως υπερβολικά χυδαίες, αλλά απλώς ως επιθυμία κάποιου να προβάλλει τον εαυτό του και να κάνει επίδειξη μπροστά στα άτομα του αντίθετου φύλου. Για παράδειγμα, το να φοράει κανείς ωραία ρούχα, να βάζει λίγο άρωμα, να ντύνεται με κάπως δελεαστικό τρόπο, να λέει προκλητικά λόγια ή να επιδεικνύει τα θέλγητρά του είναι χυδαίες εκδηλώσεις τις οποίες οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ανεκτές. Μια πιο σοβαρή εκδήλωση χυδαιότητας είναι ότι τέτοιοι άνθρωποι, ανεξάρτητα από το περιβάλλον στο οποίο βλέπουν άτομα του αντίθετου φύλου, τολμούν να παίρνουν θάρρος και ν’ αγγίζουν αυτά τα άτομα. Τα πλησιάζουν και τα αγγίζουν τυχαία, χωρίς να λάβουν υπόψη αν αυτά τα άτομα συναινούν σε κάτι τέτοιο, κι ενεργούν λες και υπήρχε πάντοτε οικειότητα μεταξύ τους. Είναι ιδιαίτερα επιδέξιοι στο να παρατηρούν τις εκφράσεις και τις αντιδράσεις των άλλων. Αν δουν ότι κάποιος δεν απωθείται και είναι σχετικά υποχωρητικός, τολμούν ν’ αγγίξουν τυχαία το κεφάλι ή την πλάτη του και μάλιστα κάθονται ακόμη και κοντά του ή, αν εκείνος δεν αντιστέκεται, κρατούν το χέρι του. Κάποιες γυναίκες μπορούν να κάθονται απευθείας στα γόνατα των ανδρών, χωρίς να νοιάζονται πώς μπορεί να νιώσουν οι άλλοι όταν το δουν αυτό. Αυτό έχει εξελιχθεί από τη συνηθισμένη επίδειξη σε κάτι πιο ουσιαστικό. Δεν είναι χυδαίο αυτό; (Ναι.) Μπορούν οι περισσότεροι άνθρωποι ν’ αποδεχθούν μια τέτοια χυδαιότητα; (Δεν μπορούν να την αποδεχθούν.) Κάποιοι άνθρωποι δεν το θεωρούν και σπουδαίο, και μάλιστα λένε: «Αυτό δεν είναι χυδαιότητα. Είναι πολύ κανονικό οι άνδρες και οι γυναίκες να δείχνουν στοργή μεταξύ τους. Διαφορετικά, τι νόημα έχει να ζει κανείς; Οι άνδρες θα πρέπει ν’ αντλούν ευχαρίστηση από τις γυναίκες και οι γυναίκες θα πρέπει ν’ αντλούν ευχαρίστηση από τους άνδρες· μόνο τότε έχει ενδιαφέρον η ζωή». Αν κανένα άτομο του αντίθετου φύλου δεν τους κάνει τέτοιες χυδαίες χειρονομίες, σκέφτονται: «Μήπως δεν έχω καθόλου γοητεία; Γιατί δεν μπορώ να προσελκύσω το αντίθετο φύλο;» Έπειτα, νιώθουν απογοητευμένοι. Όταν τέτοιοι άνθρωποι συναντούν κάποιον χυδαίο που τους προσεγγίζει ερωτικά, νιώθουν πολύ ικανοποιημένοι και χαίρονται μέσα τους. Αν μη τι άλλο, νιώθουν σωματική και ψυχική ικανοποίηση, θεωρώντας ότι η ζωή τους αποκτά αξία όταν κάποιος ενδιαφέρεται γι’ αυτούς. Επομένως, κάποιοι άνθρωποι μπορούν ν’ αποδεχθούν μια τέτοια χυδαιότητα. Για παράδειγμα, έστω ότι κάποιος συμπαθεί έναν άλλον άνθρωπο κι έχει αισθήματα γι’ αυτόν· αν ο άλλος άνθρωπος μονίμως τον αγνοεί και δεν του δείχνει κανένα ενδιαφέρον, νιώθει πολύ απογοητευμένος. Αν, όμως, ο άλλος άνθρωπος κατά καιρούς τον αγγίζει, τον πειράζει, χαϊδεύει το χέρι του ή κάθεται αρκετά κοντά του ώστε να νιώθει τη θέρμη του κορμιού του ή, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, αν πρόκειται για έναν άνδρα που έχει πάρει θάρρος με μια γυναίκα, τότε εκείνη σκέφτεται: «Αχ, τι ωραία! Του αρέσω. Παρόλο που δεν μπορούμε να γίνουμε ένα σ’ αυτόν τον κόσμο, όταν με αντιμετωπίζει έτσι χυδαία, τουλάχιστον αποκτά αξία η ζωή μου!» Όπως βλέπεις, κάποιοι άνθρωποι αποδέχονται μια τέτοια χυδαιότητα από τα βάθη της καρδιάς τους, αντί να την απεχθάνονται. Η στάση τους εξαρτάται από το αν το άτομο του αντίθετου φύλου που κάνει αυτά τα πράγματα είναι κάποιος που τους αρέσει. Αν τους αρέσει και δεν τον βρίσκουν απωθητικό ή νιώθουν ακόμη και πόθο γι’ αυτόν μέσα τους, τότε δεν απεχθάνονται έναν τέτοιο χυδαίο άνθρωπο ούτε τέτοιες χυδαίες πράξεις. Αντιθέτως, μπορούν να τον αποδεχθούν και να τον καλωσορίσουν μέσα τους, δίνοντάς του μια θέση στην καρδιά τους. Επομένως, κάποιοι άνθρωποι αποδέχονται μέσα τους τέτοια χυδαία άτομα. Εφόσον οι χυδαίοι άνθρωποι δεν είναι καλοί, δεν σημαίνει αυτό ότι όσοι μπορούν ν’ αποδέχονται τέτοια χυδαία συμπεριφορά είναι κι εκείνοι χυδαίοι; (Ναι.) Είναι κι εκείνοι χυδαίοι. Υπάρχουν κάποιες πιο σοβαρές εκδηλώσεις από τη χυδαιότητα αυτού του είδους· κάποιοι δεν κάνουν απλώς λίγη επίδειξη, δεν ανταλλάσσουν μόνο ματιές ή κάποια χάδια, αλλά προχωρούν ακόμη παραπέρα. Το μυαλό τέτοιων ανθρώπων το κατατρώνε τέτοια χυδαία πράγματα. Αν αυτό συμβεί όταν κάποιος έχει έναν δεσμό, τότε πρόκειται για κανονική εκδήλωση. Αν, όμως, η ηλικία και οι πραγματικές περιστάσεις ενός ανθρώπου δεν το επιτρέπουν, κι εκείνος εξακολουθεί να σκέφτεται αποκλειστικά τέτοια πράγματα όταν βλέπει άτομα του αντίθετου φύλου, τότε ποια είναι η ουσία αυτής της εκδήλωσης; Σημαίνει ότι, όταν έρχεται αντιμέτωπος με άτομα του αντίθετου φύλου, έχει μονίμως ένα είδος επιθυμίας και λαχτάρας ή ότι έχει κάποιο σκοπό στο μυαλό του —δεν είναι ότι θέλει απλώς να ικανοποιήσει κάποια ψυχολογική ανάγκη κι αυτό είναι όλο· αντιθέτως, θέλει να προβεί σε ουσιαστικές ενέργειες και να πετύχει ουσιαστική πρόοδο. Μέσα του, κυνηγάει μονίμως αυτά τα πράγματα· πέρα από το γεγονός ότι σκέφτεται χυδαία πράγματα στο μυαλό του, ως προς τη συμπεριφορά του αρχίζει παράλληλα να ψάχνει τρόπους για να έρθει σ’ επαφή με κατάλληλα άτομα του αντίθετου φύλου, ώστε να ενδώσει στη σεξουαλική του επιθυμία και να την εκτονώσει. Δεν είναι χυδαίοι αυτοί οι άνθρωποι; (Ναι.) Σε σύγκριση με τα δύο προηγούμενα είδη χυδαίων ανθρώπων, οι χυδαίοι άνθρωποι αυτού του είδους δεν είναι πολύ επικίνδυνοι και τρομακτικοί; (Ναι.) Τέτοιοι χυδαίοι άνθρωποι μπορούν ν’ αναλάβουν δράση ανά πάσα στιγμή· αυτό και μόνο δείχνει ότι είναι πολύ μοχθηροί και χυδαίοι. Όσο για τα επίπεδα ακόμα μεγαλύτερης χυδαιότητας, δεν θα τα συζητήσουμε περαιτέρω.

Ανάμεσα σ’ αυτά τα τρία είδη χυδαιότητας, ποιο μπορείτε, λοιπόν, ν’ αποδεχθείτε; Με άλλα λόγια, ποιο είδος σάς κάνει να αισθάνεστε ότι το να ενεργεί κάποιος μ’ αυτόν τον τρόπο είναι κανονικό, ότι δεν αποτελεί μεγάλο πρόβλημα, κι ότι δεν νιώθετε μεγάλη απέχθεια ή περιφρόνηση για έναν τέτοιον άνθρωπο και μπορείτε ως έναν βαθμό να τον αποδεχθείτε; Ποιο επίπεδο χυδαιότητας μπορείτε ν’ αποδεχθείτε; (Δεν μπορούμε ν’ αποδεχθούμε κανένα επίπεδο.) Γιατί δεν μπορείτε ν’ αποδεχθείτε κανένα επίπεδο χυδαιότητας; (Η φύση του τελευταίου είδους χυδαιότητας είναι αρκετά ελεεινή και, παρόλο που το πρώτο είδος χυδαιότητας σχετίζεται μόνο με την επίδειξη που κάνει κάποιος μπροστά σε άτομα του αντίθετου φύλου, προκαλεί αναστάτωση στους ανθρώπους γύρω του.) Το πρώτο είδος ανθρώπου δεν έχει μέσα του σαφή αίσθηση του διαχωρισμού ανάμεσα στα φύλα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δίνουν σημασία στα όρια ανάμεσα στους άνδρες και στις γυναίκες, όταν έχουν αλληλεπιδράσεις με άτομα του αντίθετου φύλου. Συγκεκριμένα, όταν πρόκειται για γυναίκες που αλληλεπιδρούν με άνδρες, θα πρέπει να παραμένουν συγκρατημένες και να διατηρούν κάποια όρια μπροστά στους άνδρες. Ωστόσο, κάποιες γυναίκες απολαμβάνουν τις αλληλεπιδράσεις με το αντίθετο φύλο και ενθουσιάζονται όταν βλέπουν κάποιον που τους αρέσει. Μόλις τους δοθεί η ευκαιρία, βρίσκουν μια δικαιολογία για να έρθουν σ’ επαφή μαζί του. Όποιος επιζητεί σκοπίμως να έχει αλληλεπιδράσεις με το αντίθετο φύλο έχει μέσα του κάτι που δεν είναι κανονικό. Παρόλο που το πρώτο είδος χυδαιότητας δεν σχετίζεται με ουσιαστικά χυδαίες πρακτικές, δεν οδηγεί σε συγκεκριμένα συμβάντα ούτε έχει να κάνει με κάποια σεξουαλική επίθεση, με βάση τις εκδηλώσεις τους, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν σαφή όρια μεταξύ ανδρών και γυναικών σε ό,τι έχει να κάνει με τη διαπροσωπική συμπεριφορά τους. Με άλλα λόγια, μέσα τους, δεν έχουν σαφή όρια και δεν κατανοούν ότι οι κανονικοί άνθρωποι θα πρέπει να έχουν αίσθημα ντροπής και να μην κάνουν τους άλλους να τους περιφρονούν. Αν κάποιος εμφανίζει χυδαίες εκδηλώσεις χωρίς να νιώθει τίποτε γι’ αυτό, τότε δεν είναι κανονικός άνθρωπος και, αν μη τι άλλο, δεν έχει τη συνείδηση και τη λογική των κανονικών ανθρώπων. Είτε κάποιος είναι άνδρας είτε γυναίκα, θα πρέπει να τηρεί τα όρια μεταξύ των φύλων και θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο μέσα του ότι δεν μπορεί να γίνεται υπέρβαση αυτών των ορίων. Ο Θεός δημιούργησε τους άνδρες και τις γυναίκες με εγγενείς διαχωρισμούς· δεν μπορεί να είναι θολή η γραμμή μεταξύ τους. Αν κάποιος δεν έχει ποτέ σαφή όρια μεταξύ ανδρών και γυναικών και κάνει διαρκώς επίδειξη μπροστά στα άτομα του αντίθετου φύλου, αυτό δεν είναι μόνο γενικά έκλυτη συμπεριφορά ή έλλειψη αυτοσυγκράτησης· αποτελεί ζήτημα διαπροσωπικής συμπεριφοράς. Είτε τα πράγματα που κάνει σχετίζονται με ουσιαστικά προβλήματα είτε όχι, εφόσον αυτές οι εκδηλώσεις έχουν να κάνουν με ζητήματα διαπροσωπικής συμπεριφοράς, είναι ασύμβατες με το ανθρώπινο αίσθημα ντροπής. Ιδίως σε ζητήματα μεταξύ ανδρών και γυναικών, αν ένας άνθρωπος δεν ξέρει τι θα πει ντροπή ή δεν έχει αίσθημα ντροπής, τότε διατρέχει μεγάλο κίνδυνο. Αν μπορείς να επιδεικνύεις σκοπίμως τα θέλγητρά σου μπροστά στα άτομα του αντίθετου φύλου και να προσπαθείς να τα προσελκύσεις, είναι πολύ πιθανό να προχωρήσεις στο επόμενο επίπεδο χυδαιότητας. Μπορεί να ξεκινήσεις κάνοντας επίδειξη, αλλά είναι εύκολο μετά ν’ αρχίσεις ν’ απλώνεις χέρι, κι αυτό με τη σειρά του μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε κάτι πιο ουσιαστικό, το οποίο τελικά θα ξεφύγει από τον έλεγχό σου. Όπως βλέπεις, ανεξάρτητα από το επίπεδο χυδαιότητας, εφόσον κάτι εμπίπτει στο πεδίο της χυδαιότητας, έχει να κάνει μ’ ένα πρόβλημα διαπροσωπικής συμπεριφοράς. Εφόσον έχει να κάνει μ’ ένα πρόβλημα διαπροσωπικής συμπεριφοράς, δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός μεταξύ επιπέδων σοβαρότητας. Αυτό συμβαίνει επειδή τέτοια προβλήματα μπορούν να κλιμακώνονται· ξεκινώντας από την επίδειξη και την έλλειψη αισθήματος ντροπής, τα πράγματα μπορούν εύκολα να προχωρήσουν στη σωματική επαφή, ν’ αναπτυχθεί συμπάθεια κι έπειτα τα δύο άτομα να γίνουν αχώριστα το ένα από το άλλο. Από εκεί, η κατάσταση μπορεί να κλιμακωθεί περαιτέρω, ξεφεύγοντας από κάθε έλεγχο, και θα είναι πολύ αργά για να μετανιώνει κανείς. Μόλις γίνει πραγματικότητα, είναι δύσκολο να τεθεί το τέλος που αρμόζει. Επομένως, ανεξάρτητα από το τι είδους εκδηλώσεις χυδαιότητας εμφανίζεις, εφόσον έχουν να κάνουν μ’ ένα πρόβλημα διαπροσωπικής συμπεριφοράς, αν δεν έχεις αυτοσυγκράτηση και αίσθημα ντροπής —αν δεν σ’ ενδιαφέρει καθόλου τι λένε οι άλλοι για σένα, πώς σε αξιολογούν οι άλλοι ή πώς σε βλέπει ο Θεός— τότε διατρέχεις μεγάλο κίνδυνο. Τι σημαίνει ότι διατρέχεις μεγάλο κίνδυνο; Σημαίνει ότι ξεκινώντας από κοινές χυδαίες πράξεις και εκδηλώσεις, είναι πολύ εύκολο να εκφυλιστείς και να κάνεις παράλογα πράγματα για τα οποία θα μετανιώνεις μια ζωή. Καταλάβατε; (Ναι.) Επομένως, αν δεν μπορείς να δεις καθαρά την ουσία του προβλήματος της χυδαιότητας και δεν καταφέρεις να το λύσεις έγκαιρα, είσαι πολύ προβληματικός. Αν εμφανίζεις τέτοιες εκδηλώσεις ή απολαμβάνεις να επιδιώκεις τέτοια πράγματα, αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην ανθρώπινη φύση σου. Τι πρόβλημα; Έλλειψη αισθήματος ντροπής. Το ζήτημα της διαπροσωπικής συμπεριφοράς έχει να κάνει με το αίσθημα ντροπής ενός ανθρώπου. Αν δεν έχεις αίσθημα ντροπής, τότε δεν έχεις καθόλου όρια όταν κάνεις τέτοια πράγματα. Μπορείς να κάνεις ό,τι σκέφτεσαι. Οι σκέψεις και οι επιθυμίες σου ούτε θα ελέγχονται ούτε θα περιορίζονται. Εφόσον το περιβάλλον είναι κατάλληλο, οι σκέψεις και οι επιθυμίες σου θα βρουν την ευκαιρία να μπουν στο παιχνίδι, θα διογκώνονται βαθμιαία και θα φτάσουν σε σημείο να εκραγούν. Αυτό θα οδηγήσει σε τρομακτικές συνέπειες.

Αν υπάρχουν τέτοιοι χυδαίοι άνθρωποι γύρω σας, η χυδαιότητα των οποίων δεν περιορίζεται απλώς στο να κάνουν περιστασιακά ένα προκλητικό σχόλιο και δεν στρέφεται μόνο προς κάποια συγκεκριμένα άτομα —αλλά, αντιθέτως, συμπεριφέρονται συχνά μ’ αυτόν τον τρόπο, χωρίς κανένα απολύτως αίσθημα ντροπής, και το πρόβλημα παραμένει άλυτο ακόμη κι όταν οι άλλοι τους απεχθάνονται, τους κάνουν υπενθυμίσεις ή τους προειδοποιούν, και συνεχίζουν να είναι χυδαίοι, και μάλιστα η χυδαιότητά τους γίνεται ολοένα και πιο σοβαρή —κι αν συναντήσετε τέτοιους ανθρώπους, τότε θα πρέπει να τους αποφεύγετε. Γιατί θα πρέπει να τους αποφεύγετε; Επειδή οι χυδαίοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου ντροπή. Οι άνθρωποι που δεν έχουν ντροπή έχουν καθόλου αυτοσυγκράτηση στις πράξεις τους; Μπορούν να συγκρατήσουν τον εαυτό τους; (Όχι.) Δεν μπορούν να συγκρατήσουν τον εαυτό τους, οπότε θα πρέπει ν’ αποφεύγεις τέτοιους ανθρώπους· κάνε ό,τι μπορείς για ν’ αποφεύγεις τις κοινωνικές επαφές μαζί τους. Αν το έργο απαιτεί να έχεις επαφή μαζί τους κι αυτό δεν μπορεί ν’ αποφευχθεί, τότε διατήρησε τη σχέση σε αυστηρά επαγγελματικό πλαίσιο, αλλά είναι καλύτερο να υπάρχουν άλλοι άνθρωποι παρόντες όταν αλληλεπιδράς μαζί τους. Μην αλληλεπιδράς μόνος μαζί τους και μην τους δίνεις να εκμεταλλευτούν καμία ευκαιρία. Κάνε ό,τι μπορείς για ν’ αποφεύγεις να μένεις μόνος μαζί τους, ώστε να μην πέσεις στον πειρασμό και να μη δώσεις στον Σατανά να εκμεταλλευτεί καμία ευκαιρία. Ανεξάρτητα από το είδος της χυδαίας συμπεριφοράς, εφόσον αναγνωρίζεις ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν ντροπή στη διαπροσωπική τους συμπεριφορά, ότι μπορούν να φλερτάρουν με οποιοδήποτε άτομο του αντίθετου φύλου, και μάλιστα ότι είναι τόσο χυδαίοι που μπορούν να κάνουν ακόμα και αισχρά αστεία παρουσία πολλών ατόμων του αντίθετου φύλου, μιλώντας σαν να είναι κάτι απολύτως κανονικό, κάνοντας όσους τους ακούν να κοκκινίζουν, να νιώθουν αμηχανία και να μην το αντέχουν, ενώ οι ίδιοι δεν νιώθουν τίποτα, δεν έχουν επίγνωση και δεν νοιάζονται, τότε θα πρέπει ν’ αποφεύγεις τέτοιους ανθρώπους. Καταλάβατε; (Ναι.) Ιδίως όταν, στις αλληλεπιδράσεις που έχεις μόνος μαζί τους, σου δείχνουν ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή, κι ακόμη περισσότερο είναι ανεκτικοί απέναντι στα ελαττώματα και τις ατέλειές σου, κι έπειτα απλώνουν συχνά χέρι πάνω σου, ή προβάλλονται προς τα έξω ως ευγενείς και εξευγενισμένοι, κι ωστόσο τα λόγια τους εμπεριέχουν μονίμως αισχρά υπονοούμενα, τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ επικίνδυνοι και θα πρέπει να φυλάγεστε από αυτούς. Είναι και κάποιοι άνθρωποι που, για ζητήματα πάνω στα οποία είναι ξεκάθαρο ότι θα μπορούσαν να συναναστραφούν μ’ ένα άτομο του ίδιου φύλου ή να ρωτήσουν ένα άτομο του ίδιου φύλου ή για έργο που θα μπορούσαν να χειριστούν μ’ ένα άτομο του ίδιου φύλου, δεν το κάνουν αυτό, αλλά αντιθέτως επιμένουν ν’ αναζητούν ένα άτομο του αντίθετου φύλου. Κάνουν διαρκώς ερωτήσεις σε όποιο άτομο του αντίθετου φύλου έχουν βάλει στόχο, του γίνονται φορτικοί, ξεκινούν μαζί του περιττές συζητήσεις, εφευρίσκουν πράγματα για να το ζαλίζουν, ρωτώντας το συνεχώς ανούσια πράγματα που δεν χρειάζεται να ρωτήσουν και μπαίνοντας σε μεγάλο κόπο για να δημιουργήσουν ευκαιρίες για προσωπικές αλληλεπιδράσεις μ’ αυτό το άτομο. Αναζητούν ευκαιρίες με σκοπό να ικανοποιήσουν τις δικές τους επιθυμίες. Είτε είσαι άνδρας είτε γυναίκα, τι θα πρέπει να κάνεις όταν συναντάς τέτοιους ανθρώπους; (Να μένουμε μακριά τους.) Θα πρέπει να σκέφτεσαι έναν τρόπο να τους απορρίψεις· να τους εξηγείς τα πράγματα με μεγάλη σαφήνεια. Μην μένεις απλώς μακριά τους σιωπηλός και πιστεύεις ότι αυτό αρκεί. Αν σου γίνονται φορτικοί περιστασιακά μία φορά, ίσως να μην μπορείς να προσδιορίσεις αν συμπεριφέρονται απρεπώς. Αν, όμως, σου γίνονται φορτικοί κατ’ επανάληψη, θα πρέπει να τους το κάνεις ξεκάθαρο. Τι πρέπει να πεις; Μπορείς να τους πεις το εξής: «Μου έχεις γίνει φορτικός περισσότερες από μία ή δύο φορές· που το πας; Γίνε ξεκάθαρος! Έχουμε πράγματι τέτοιου είδους εργασιακή σχέση; Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που θα μπορούσες να ρωτήσεις, κι ωστόσο επιμένεις να ρωτάς εμένα και να έρχεσαι σ’ εμένα· έχουμε πράγματι τόσο κοντινή σχέση; Μην το κάνεις αυτό. Δεν ενδιαφέρομαι και δεν μου αρέσει ν’ αλληλεπιδρώ έτσι με τους ανθρώπους. Σε παρακαλώ, μη με ξαναενοχλήσεις στο μέλλον. Δεν έχω κανένα απολύτως ενδιαφέρον για σένα. Αν συνεχίσεις να με παρενοχλείς έτσι στο μέλλον, δεν θα είμαι ευγενικός μαζί σου!» Τι προσέγγιση θα πρέπει να υιοθετείτε απέναντι σε τέτοιους ανθρώπους; (Να μένουμε μακριά τους και να τους απορρίπτουμε.) Αν τέτοιοι άνθρωποι παραμένουν αδιόρθωτοι παρά τις επαναλαμβανόμενες επιπλήξεις, πώς θα πρέπει να τους αντιμετωπίζετε; Τότε, θα πρέπει να τους αντιμετωπίζετε σύμφωνα με τις διοικητικές ρυθμίσεις της εκκλησίας, απομονώνοντάς τους ή αποπέμποντάς τους. Κάποιοι άνθρωποι είναι ανθρωπάρεσκοι που δεν τολμούν να προσβάλλουν τους άλλους και μέσα τους φοβούνται τέτοιους χυδαίους ανθρώπους. Αυτό είναι προβληματικό. Αυτοί οι χυδαίοι άνθρωποι μπορούν μόνο να παίξουν μαζί τους. Τέτοιοι χυδαίοι άνθρωποι πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα. Η στάση σου απέναντί τους θα πρέπει να είναι πιο ψυχρή, αλλά δεν είναι ανάγκη να εκνευρίζεσαι· απλώς μίλησέ τους ήρεμα: «Ας μην παίζουμε αυτά τα παιδιάστικα παιχνίδια. Μπορώ να δω ξεκάθαρα πού το πας. Δεν θα έχει αποτέλεσμα να παίξεις αυτό το παιχνίδι μαζί μου. Δεν μου αρέσεις, οπότε, σε παρακαλώ να μη με ξαναενοχλήσεις! Αν συνεχίσεις να μου γίνεσαι φορτικός, έχω πολλούς τρόπους να σε αντιμετωπίσω!» Δεν δείχνει αυτό ότι τους απορρίπτεις; (Ναι.) Θα μπορέσετε να τους απορρίψετε μ’ αυτόν τον τρόπο; (Τώρα που ακούσαμε τα λόγια Σου, Θεέ Μου, ναι. Πριν μιλήσεις, Θεέ Μου, δεν θα τολμούσαμε να τους απορρίψουμε μ’ αυτόν τον τρόπο.) Ασφαλώς, αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα. Τέτοια περιστατικά δεν περιορίζονται στην παρενόχληση γυναικών από άνδρες· περιλαμβάνουν και την παρενόχληση ανδρών από γυναίκες. Με λίγα λόγια, είτε είσαι άνδρας είτε γυναίκα που δέχεται παρενόχληση, αν μπορείς να δεις καθαρά ότι τέτοιοι χυδαίοι άνθρωποι όντως δεν εμπλέκονται κανονικά σε αλληλεπιδράσεις, σε συζητήσεις από καρδιάς ή σε διαβουλεύσεις μαζί σου, τότε μπορείς να τους απορρίψεις. Όταν αλληλεπιδράς με τέτοιους ανθρώπους, είναι πολύ εύκολο να καταλάβεις την πρόθεσή τους, και θα πρέπει να φυλάγεσαι. Θα πρέπει να τους πεις: «Δεν έχουμε οικειότητα μεταξύ μας, οπότε καλύτερα να μη με παρενοχλείς!» Αν σε παρενοχλούν κατ’ επανάληψη κι εξακολουθείς να ντρέπεσαι πολύ να τους απορρίψεις, ανησυχώντας ότι ίσως πληγώσεις τα αισθήματά τους και θεωρώντας ότι επειδή είστε αδελφοί και αδελφές θα πρέπει να δείχνεις ανεκτικότητα απέναντί τους, τότε θα πρέπει να κατανοήσεις τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρει αυτή η ανεκτικότητα. Αν τους συμπαθείς και είσαι πρόθυμος να έχεις κοινωνικές επαφές μαζί τους, έχεις την ελευθερία να το κάνεις. Ασφαλώς, δεν είναι ανόητο να συμμερίζεσαι έναν χυδαίο άνθρωπο ή ακόμα και να τον συμπαθείς; Αν μπορεί να συμπεριφέρεται με χυδαίο τρόπο απέναντί σου, μπορεί να κάνει το ίδιο και στους άλλους. Όταν έχεις κοινωνικές επαφές με τέτοιους ανθρώπους, σκάβεις μόνος σου τον λάκκο σου· φλερτάρεις με τον θάνατο. Επομένως, θα πρέπει ν’ απορρίπτεις ευθέως τέτοιους ανθρώπους, να τους ξεκαθαρίζεις τα πράγματα και να τους λες να διατηρούν τις αποστάσεις τους. Δεν είναι πολύ απλό αυτό; (Ναι.) Οι αληθινά χυδαίοι άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν έχουν ντροπή στην ανθρώπινη φύση τους. Ασφαλώς, είτε είναι άνδρες είτε γυναίκες, οι άνθρωποι μπορεί κατά καιρούς να εμφανίζουν κάποιες ελαφρώς μη κανονικές εκδηλώσεις όταν συναντούν άτομα του αντίθετου φύλου. Εφόσον αυτό δεν γίνεται συνήθεια, δεν καταλήγει σε συγκεκριμένες πράξεις ή συνέπειες και μπορεί κανείς να το διορθώσει μόλις νιώσει ότι είναι απρεπές μετά από ένα χρονικό διάστημα, δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως χυδαιότητα. Αυτές οι ελαφρώς μη κανονικές εκδηλώσεις δεν θα πρέπει να γενικεύονται. Η χυδαιότητα είναι μια εκδήλωση έλλειψης ντροπής στην ανθρώπινη φύση κάποιου. Η κύρια εκδήλωση τέτοιων ανθρώπων είναι ότι δεν έχουν καθόλου ντροπή στη διαπροσωπική τους συμπεριφορά· είναι αχαλίνωτοι, ασυγκράτητοι και ιδιαίτερα ασύδοτοι. Αυτό κατηγοριοποιείται ως εκδήλωση χυδαιότητας στην ανθρώπινη φύση κάποιου. Ξέρετε πλέον πώς να αντιμετωπίζετε και να χειρίζεστε τέτοιους ανθρώπους; (Ναι.) Μ’ αυτό ολοκληρώνεται η συζήτησή μας πάνω στο θέμα της χυδαιότητας.

Ας μιλήσουμε για μια άλλη εκδήλωση: την αχρειότητα. Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; (Είναι ένα πρόβλημα ελεεινού χαρακτήρα.) Η αχρειότητα εμπίπτει στον ελεεινό χαρακτήρα και εντάσσεται στην κατηγορία της ανθρώπινης φύσης. Μήπως η αχρειότητα είναι κάπως παρόμοια με τη μιαρότητα; (Ναι.) Είναι κι αυτή μια εκδήλωση ελεεινού χαρακτήρα. Αχρειότητα σημαίνει να ενεργεί κάποιος χωρίς να τηρεί τους κανόνες, με παρασκηνιακό τρόπο, όχι μόνο κάνοντας πράγματα χωρίς αρχές ή χωρίς τα όρια της συνείδησης και της ηθικής, αλλά και με τρόπο που είναι ιδιαίτερα ποταπός και ευτελής. Ποιες είναι οι εκδηλώσεις της αχρειότητας; Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που είναι αχρείος βλέπει ότι κάποιος έχει αγοράσει ένα ωραίο αυτοκίνητο, το οποίο ο ίδιος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα ν’ αποκτήσει. Όταν περνάει από εκεί, φαινομενικά χαιρετάει τον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου, λέγοντας: «Ωραίο αυτοκίνητο! Θα πρέπει να είσαι πλούσιος!» Τα λόγια του ακούγονται ευχάριστα, αλλά μόλις ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου απομακρύνεται, φτύνει το αυτοκίνητο· φτου! Δεν είναι αχρείο αυτό; (Ναι.) Τι είδους συμπεριφορά είναι το φτύσιμο; (Είναι αχρειότητα.) Αυτό ονομάζεται αχρειότητα. Αχρειότητα σημαίνει να είσαι ιδιαίτερα ποταπός, βρομερός και χαμηλής υποστάθμης· σημαίνει να ενεργείς ξεδιάντροπα, με αποτέλεσμα να σε περιγελούν και να σε απεχθάνονται οι άλλοι και να τους κάνεις να θεωρούν ότι ο χαρακτήρας σου είναι τιποτένιος κι ότι αποτελείς ντροπή. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι βλέπουν ότι ο γείτονάς τους έχει ένα καλό σκυλί και νιώθουν ζήλια μέσα τους: «Η οικογένειά του έχει ένα πολύ καλό σκυλί. Γιατί δεν αγόρασα εγώ αυτό το σκυλί;» Βρίσκουν, λοιπόν, έναν τρόπο να σκοτώσουν το σκυλί, και μετά είναι τρισευτυχισμένοι. Μόλις πάνε σπίτι, το γιορτάζουν, ανοίγοντας σαμπάνια και στήνοντας γλέντι, και νιώθουν πιο ευτυχείς από ποτέ. Πείτε Μου, δεν είναι φρικτοί αυτοί οι άνθρωποι; (Ναι, είναι.) Αυτό ονομάζεται αχρειότητα. Μόλις συμβεί κάτι καλό στους άλλους που τους γεμίζει χαρά, εκείνοι νιώθουν δυστυχισμένοι και σκέφτονται τρόπους να τους το χαλάσουν. Όταν βλέπουν ανθρώπους που τους βρίσκουν συμφορές, χαίρονται για την κακοτυχία τους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ αχρείοι.

Οι σκέψεις των αχρείων ανθρώπων είναι πολύ αρνητικές. Με ποιον τρόπο είναι αρνητικές; Για παράδειγμα, όταν δίνεις κάτι σε κάποιον, υπό κανονικές συνθήκες θα πρέπει να είναι ευγνώμων και να πει: «Αυτό το αντικείμενο είναι πολύ καλό. Παλαιότερα σου άρεσε πραγματικά, αλλά δεν το χρειάζεσαι πλέον. Δεν το έδωσες σε κάποιον άλλο, αλλά το έδωσες αμέσως σ’ εμένα· είμαστε πραγματικά φίλοι!» Όποιος έχει συνείδηση και λογική θα σκεφτόταν μ’ αυτόν τον τρόπο· θα αντιλαμβανόταν θετικά αυτό το ζήτημα. Όμως, το σκεπτικό των αχρείων ανθρώπων είναι διαστρεβλωμένο. Θα έλεγαν μέσα τους: «Το έδωσες σ’ εμένα μόνο και μόνο επειδή δεν το χρειάζεσαι πια. Αν εξακολουθούσες να το χρειάζεσαι, θα μου το έδινες; Κρατάς τα καλά πράγματα για τον εαυτό σου και δίνεις σ’ εμένα τα άχρηστα πράγματα· ποιος το θέλει αυτό! Μου φέρεσαι με περιφρόνηση σαν να είμαι ζητιάνος; Μήπως νομίζεις ότι δεν ξέρω τι είναι καλό; Μου το έδωσες μόνο και μόνο επειδή δεν το χρειάζεσαι πια, και μάλιστα περιμένεις να είμαι και ευγνώμων. Με περνάς για ηλίθιο;» Όπως βλέπεις, σκέφτονται με τέτοιο ποταπό, βρομερό και ευτελή τρόπο για ένα τόσο απλό ζήτημα. Τους δίνεις κάτι και καταλήγεις να βρίσκεις τον μπελά σου. Γιατί βρίσκεις τον μπελά σου; Επειδή το άτομο στο οποίο έδωσες αυτό το αντικείμενο είναι ένας αχρείος· ένας άνθρωπος με ποταπές, βρομερές και ευτελείς σκέψεις. Σκέφτεται αρνητικά για τον οποιονδήποτε. Όταν βλέπει κάποιον, δεν τον βλέπει με βάση τις αρχές ούτε με βάση τον χαρακτήρα ή τις αρχές διαγωγής που ξέρει ότι έχει ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχοντας περάσει πολλά χρόνια μαζί του. Αντιθέτως, βλέπει τους άλλους με βάση τις δικές του ακραίες, αδιάλλακτες σκέψεις και απόψεις. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ αχρείοι. Αν δεν έχεις κοινωνικές επαφές μαζί τους και δεν τους δίνεις τίποτα, τα πράγματα παραμένουν ήρεμα. Αν, όμως, έχεις πραγματικά κοινωνικές επαφές μαζί τους και τους βοηθάς, συχνά καταλήγεις να σε κρίνουν και να σε κατακρίνουν. Όταν βλέπουν ότι χρησιμοποιείς κάτι καλό, μονίμως το θέλουν. Αν δεν τους το δώσεις, θεωρούν ότι είσαι τσιγκούνης και φιλάργυρος. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ προβληματικοί και είναι πολύ δύσκολο να τα πηγαίνει κανείς καλά μαζί τους. Μπορεί να μη λένε τίποτε ευθέως, αλλά κατά βάθος, στα κρυφά, σε ανταγωνίζονται διαρκώς και κάνουν μέσα τους άσχημες σκέψεις για σένα. Με απλά λόγια, τέτοιοι άνθρωποι έχουν σιχαμερή καρδιά και κάνουν σιχαμερές σκέψεις. Νομίζω ότι η λέξη «σιχαμερές» είναι αρκετά ταιριαστή για να περιγράψει τις σκέψεις και την καρδιά ενός ανθρώπου ως βρομερές· σημαίνει ότι δεν είναι καθαρές, δεν είναι θετικές και δεν είναι καλοσυνάτες. Όσο θετικό κι αν είναι κάτι, όταν μιλάνε γι’ αυτό, μετατρέπεται σε κάτι αρνητικό. Όσα καλά πράγματα κι αν κάνεις γι’ αυτούς, όχι μόνο δεν το εκτιμούν, αλλά σε απαξιώνουν κιόλας και σε παγιδεύουν, λέγοντας ότι έχεις κακές προθέσεις. Αν τους προσφέρεις κάποιο όφελος, θα σκέφτονται μήπως προσπαθείς να τους εκμεταλλευτείς. Αν είσαι χλιαρός απέναντί τους, θα σκέφτονται ότι περιφρονείς τους φτωχούς, επειδή είσαι εύπορος και ισχυρός. Θα θεωρούν ότι σου λείπει η ανθρώπινη ζεστασιά, ότι δεν ξέρεις πώς να τα πηγαίνεις καλά με τους ανθρώπους κι ότι δεν νοιάζεσαι για τα αισθήματα των άλλων. Ούτε το ν’ απομακρυνθείς από αυτούς θα έχει αποτέλεσμα· και πάλι θα έχουν κάτι να πουν γι’ αυτό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ προβληματικοί. Όπως κι αν αλληλεπιδράσεις μαζί τους, δεν μπορείς ποτέ να τους ικανοποιήσεις. Δεν ξέρεις τι θα σκεφτούν και δεν ξέρεις τι μπελάδες θα προκύψουν από τα πράγματα που κάνεις με καλές προθέσεις. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει, λοιπόν, ν’ αντιμετωπίσεις τέτοιους ανθρώπους: να μένεις μακριά τους και να μην έχεις επαφές μαζί τους. Όταν κάνεις φίλους, μην επιλέγεις τέτοιους ανθρώπους, επειδή είναι πολύ αχρείοι· αν έχεις κοινωνικές επαφές μαζί τους, θα βρεις μεγάλο μπελά και θα νιώσεις μεγάλη απελπισία, κι όλη αυτή η απελπισία και αυτός ο μπελάς είναι εντελώς αχρείαστα. Έχουν ορθολογισμό οι αχρείοι άνθρωποι; (Όχι.) Τι σημαίνει το γεγονός ότι δεν έχουν καθόλου ορθολογισμό; (Δεν έχουν καθόλου συνείδηση ή λογική ούτε ηθικά όρια.) Τι σημαίνει αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες; (Δεν έχουν το σκεπτικό των κανονικών ανθρώπων.) Το γεγονός ότι δεν έχουν το σκεπτικό των κανονικών ανθρώπων είναι μία πτυχή. Πείτε Μου, τέτοιοι άνθρωποι έχουν καθόλου ντροπή; (Όχι.) Δεν έχουν καθόλου ντροπή, δεν έχουν το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης και μιλάνε μόνο με διαστρεβλωμένη και παράλογη λογική. Η λογική τους έχει ως στόχο να προστατεύουν τα δικά τους συμφέροντα· είναι εντελώς διαστρεβλωμένη λογική. Αν τους δώσεις κάτι, λένε ότι τους περιφρονείς κι ότι τους δίνεις μόνο πράγματα που δεν χρειάζεσαι. Αν δεν τους δώσεις τίποτα, τότε λένε ότι είσαι πολύ φιλάργυρος. Αυτά τα λόγια δεν είναι διαστρεβλωμένη λογική; (Ναι.) Πολύ απλά, δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν σωστά τα πράγματα και σκέφτονται με πολύ αρνητικό τρόπο· αυτό είναι διαστρεβλωμένη λογική. Οι άπιστοι λένε συχνά ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να φέρονται με λογική· αν κάποιος είναι παράλογος και μιλάει μόνο με διαστρεβλωμένη λογική, τότε δεν κάνει για τίποτα. Αν κάποιος σου δώσει κάτι, αυτό σημαίνει ότι σε έχει σε κάποια εκτίμηση· αν δεν το δώσει σ’ εσένα, είναι κι αυτό θεμιτό· μπορεί να δώσει τα υπάρχοντά του σε όποιον επιθυμεί. Αν από τη μια τον κατηγορείς όταν το δίνει σ’ εσένα, κι από την άλλη τον αποκαλείς φιλάργυρο αν δεν σου το δώσει, δεν είναι αυτό πέρα από κάθε λογική; Δεν είναι αχρείοι οι άνθρωποι που έχουν τέτοια διαστρεβλωμένη λογική; (Ναι.) Είναι εξαιρετικά αχρείοι! Οι αχρείοι άνθρωποι είναι πέρα από κάθε λογική, επομένως κανένας δεν μπορεί να τους λογικέψει. Το να ενεργούν σύμφωνα με τη συνείδηση και τη λογική ή με βάση τις αλήθεια-αρχές, πολύ απλά δεν έχει κανένα νόημα γι’ αυτούς. Η αχρειότητα είναι κάπως παρόμοια με τη μιαρότητα, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι ξοδεύουν χρήματα για ν’ αγοράσουν κάτι και θεωρούν διαρκώς ότι δεν άξιζε το ποσό που ξόδεψαν, και μάλιστα νιώθουν λες κι έχουν ζημιωθεί. Έπειτα, συλλογίζονται: «Μ’ εκμεταλλεύτηκες, οπότε πρέπει να βρω έναν τρόπο να σε κάνω να ζημιωθείς· μόνο τότε θα βρω ισορροπία μέσα μου». Τέτοιοι άνθρωποι που είναι ποταποί και αχρείοι πάντα συλλογίζονται πώς θα εκμεταλλευτούν τους άλλους. Αν νιώθουν ότι έχουν ζημιωθεί, κάνουν τη ζωή δύσκολη στους άλλους· θέλουν μονίμως να φροντίζουν να μη βγαίνουν χαμένοι, και μόνο τότε νιώθουν ικανοποιημένοι. Αν εκμεταλλευτούν κάποιον άλλο, πανηγυρίζουν και είναι τόσο χαρούμενοι που ξυπνάνε το πρωί γελώντας. Τα χρήματα που ξοδεύεις για κάτι είναι δική σου επιλογή· κανένας δεν σε ανάγκασε να του δώσεις τα χρήματά σου. Εφόσον αγόρασες κάτι με τη θέλησή σου, γιατί εξακολουθείς να νιώθεις πικρία και προσπαθείς να εκμεταλλευτείς τους άλλους και ν’ αποφύγεις να ζημιωθείς; Δεν είναι πολύ αχρείοι αυτοί οι άνθρωποι; (Ναι.) Όταν πηγαίνουν στο σουπερμάρκετ για ν’ αγοράσουν τρόφιμα και θεωρούν ότι είναι πολύ ακριβά, προκειμένου ν’ αποφύγουν να ζημιωθούν, παίρνουν μαζί τους μερικές επιπλέον πλαστικές σακούλες. Αν τυχαίνει να είναι πρωτοχρονιά ή κάποια γιορτή και το σουπερμάρκετ δίνει δωρεάν ημερολόγια, πρέπει οπωσδήποτε να πάρουν κάποια επιπλέον, και μόνο τότε νιώθουν ικανοποιημένοι. Όταν εκμεταλλεύονται τους άλλους, νιώθουν πανευτυχείς, και μάλιστα περιφέρονται επιδεικνύοντας πόσο ικανοί και επιδέξιοι είναι. Πείτε Μου, τι είδους νοοτροπία έχουν τέτοιοι άνθρωποι; Για ό,τι κι αν πρόκειται, αξιολογούν πάντα τα πράγματα με βάση το αν μπορούν να εκμεταλλευτούν τις περιστάσεις και ν’ αποφύγουν να ζημιωθούν. Αυτή ακριβώς η σκέψη και η άποψη είναι πολύ αχρεία και ποταπή. Ασφαλώς, υπάρχει και μια υπερβολική πλευρά σ’ αυτό, καθώς και μια κακή πλευρά. Τέτοιοι άνθρωποι αντιμετωπίζονται δύσκολα και είναι ιδιότροποι. Εμφανίζουν πολλές ατέλειες της ανθρώπινης φύσης· ο τρόπος σκέψης τους, από την οπτική της ανθρώπινης φύσης, δεν συνάδει καθόλου με την κοινή λογική ούτε με οποιουσδήποτε κανόνες συμπεριφοράς, και είναι κατώτερος από τη στοιχειώδη ηθική βάση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Ασφαλώς, δεν συνάδει ούτε με τη συνείδηση και τη λογική της ανθρώπινης φύσης. Είναι πολύ στρεβλός, πολύ ευτελής και πολύ υπερβολικός. Δεν βλέπετε συχνά τέτοιους ανθρώπους ανάμεσα σε ομάδες ανθρώπων; (Ναι.) Οι άνθρωποι που είναι αχρείοι έχουν ελεεινό χαρακτήρα και είναι πολύ δύσκολο ν’ αντιμετωπιστούν. Εφόσον κάτι σχετίζεται με τα συμφέροντά τους, είτε πρόκειται για υλικά συμφέροντα είτε για την περηφάνια και τη θέση τους, η διαγωγή τους σ’ αυτήν την πτυχή θ’ αποκαλυφθεί· θα εκδηλωθεί πολύ ξεκάθαρα. Θ’ αρχίσουν να μιλάνε με διαστρεβλωμένο και παράλογο σκεπτικό και θα γίνουν εντελώς αδιαπέραστοι στη λογική. Εντάξει, λοιπόν, εδώ ολοκληρώνεται η συζήτησή μας για τους αχρείους ανθρώπους.

Μια άλλη εκδήλωση είναι ο εγωισμός. Είναι καλό πράγμα ο εγωισμός; (Όχι.) Τότε πείτε Μου, αρχικά, είναι έμφυτο πράγμα ο εγωισμός; (Όχι.) Ο εγωισμός δεν είναι έμφυτο πράγμα· τι είδους πρόβλημα είναι, λοιπόν; (Μια ατέλεια της ανθρώπινης φύσης.) (Πιστεύω ότι είναι ένα πρόβλημα χαρακτήρα.) Ο εγωισμός θα πρέπει να κατηγοριοποιείται ανάλογα με την περίπτωση. Κάποιες περιπτώσεις εγωισμού είναι εκδηλώσεις ανθρώπινου ενστίκτου· είναι ένα είδος ανθρώπινου ενστίκτου, ένα δικαίωμα που οφείλουν να έχουν οι άνθρωποι, ένα δικαίωμα να προστατεύει κανείς τα συμφέροντά του. Αν πρόκειται για εκδήλωση ανθρώπινου ενστίκτου, τότε είναι κάτι που οφείλουν να διαθέτουν οι άνθρωποι. Ο εγωισμός αυτού του είδους είναι μια εκδήλωση προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων κάποιου και προστασίας των νόμιμων δικαιωμάτων και συμφερόντων κάποιου. Ο εγωισμός αυτού του είδους είναι δικαιολογημένος· δεν είναι μια ατέλεια της ανθρώπινης φύσης. Ωστόσο, υπάρχει ένα άλλο είδος εκδήλωσης που είναι πιο σοβαρό από αυτό το είδος εγωισμού: Έχει να κάνει με την περίπτωση όπου βλάπτονται τα συμφέροντα των άλλων, και πρόκειται για μια ατέλεια της ανθρώπινης φύσης· έχει κλιμακωθεί σ’ ένα πρόβλημα χαρακτήρα. Πρέπει να διακρίνετε αυτά τα ζητήματα: ποιες εκδηλώσεις εγωισμού είναι δικαιολογημένες, ποιες εκδηλώσεις εγωισμού αποτελούν ατέλεια της ανθρώπινης φύσης και ποιες εκδηλώσεις εγωισμού έχουν να κάνουν μ’ ένα πρόβλημα χαρακτήρα. Αν μπορεί κανείς να δει καθαρά αυτά τα ζητήματα, τότε θα ξέρει πώς ν’ ασκείται σύμφωνα με τις αρχές. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι θέλουν να φροντίζουν σωστά τα ζητήματα της ζωής τους, να εκπληρώνουν απολύτως τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους και να διαχειρίζονται καλά τον εαυτό τους, χωρίς να τους απασχολούν οι άλλοι· απλώς να διαχειρίζονται καλά τον εαυτό τους, χωρίς να καταπατούν τα συμφέροντα των άλλων. Από την οπτική της ανθρώπινης φύσης, δεν είναι κι αυτό ένα είδος εγωισμού; Ωστόσο, από μια άλλη οπτική, είναι ταυτόχρονα και μια ενστικτώδης αντίδραση που έχουν οι άνθρωποι. Ασφαλώς, είναι κι ένα εγγενές δικαίωμα που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους· με άλλα λόγια, έχεις το δικαίωμα να φροντίζεις πρώτα τον εαυτό σου, χωρίς να σε απασχολούν οι άλλοι. Διατηρώντας τη δική σου ανθρώπινη ζωή, διατηρείς την επιβίωσή σου. Αυτό είναι δικαιολογημένο. Ασφαλώς, από την οπτική της ανθρώπινης φύσης, το να νοιάζεται κανείς μόνο για τον εαυτό του και να μην τον απασχολούν οι άλλοι είναι και εκδήλωση εγωισμού. Ωστόσο, αυτό το είδος εγωισμού είναι μια κανονική εκδήλωση της ανθρώπινης φύσης και είναι δικαιολογημένο. Παρόλο που από την ανθρώπινη οπτική θεωρείται ατέλεια της ανθρώπινης φύσης, στην πραγματικότητα δεν αποτελεί ατέλεια της ανθρώπινης φύσης. Το να νοιάζεσαι μόνο για τον εαυτό σου —να τρέφεσαι καλά και να ντύνεσαι ζεστά, να κάνεις καλά το έργο σου, να εκπληρώνεις τις υποχρεώσεις σου και τίποτα παραπάνω— χωρίς να μπορείς ή να θέλεις να φροντίζεις άλλους είναι ένα δικαίωμα που έχεις και είναι παράλληλα ένα ένστικτο που σου έχει δώσει ο Θεός. Από την οπτική των έμφυτων καταστάσεων, αν ένας άνθρωπος δεν ξέρει καν πώς να φροντίζει τον εαυτό του, αν του λείπει αυτό το έμφυτο ένστικτο, τότε δεν πληροί τα πρότυπα ενός ενήλικα. Ο εγωισμός αυτού του είδους είναι μια ενστικτώδης αντίδραση που έχουν οι άνθρωποι. Παρόλο που νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους, που προστατεύουν μόνο τα δικά τους δικαιώματα και συμφέροντα και που φροντίζουν μόνο για τις δικές τους βασικές ανάγκες διαβίωσης, καθώς και για ζητήματα που εμπίπτουν στη δική τους σφαίρα ζωής και εργασίας, εφόσον δεν καταπατούν τα συμφέροντα των άλλων, ο εγωισμός αυτού του είδους δεν καταδικάζεται. Στο είδος του εγωισμού που κλιμακώνεται πραγματικά στο επίπεδο του ελεεινού χαρακτήρα, πέρα από το να νοιάζεται κανείς μόνο για τον εαυτό του, παράλληλα καταπατά ή βλάπτει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των άλλων, καταστρατηγεί τα ανθρώπινα δικαιώματα των άλλων. Αυτό είναι αληθινός εγωισμός κι αποτελεί πρόβλημα ελεεινού χαρακτήρα. Αν, για να προστατεύσεις τα συμφέροντά σου, τη φήμη σου, τη θέση σου και την περηφάνια σου, δεν σταματάς μπροστά σε τίποτα προκειμένου ν’ αρπάξεις ή ν’ αποκτήσεις με τη βία τα συμφέροντα των άλλων —κάνοντας τα συμφέροντα των άλλων δικά σου, λαμβάνοντας υπόψη μόνο τον εαυτό σου κι όχι τους άλλους, και μάλιστα μην αφήνοντας στους άλλους κανέναν τρόπο να επιβιώσουν— τότε αυτό το είδος εγωισμού υποδηλώνει ελεεινό χαρακτήρα. Για παράδειγμα, τη νύχτα, όταν όλοι οι άλλοι κοιμούνται, εσύ έχεις υπερδιέγερση και δεν μπορείς να κοιμηθείς, οπότε θέλεις να τραγουδήσεις ένα τραγούδι. Καθώς παρασύρεσαι, αρχίζεις να τραγουδάς δυνατά, βάζοντας μάλιστα και μουσική και χορεύοντας ενώ τραγουδάς. Σου φτιάχνει το κέφι και νιώθεις χαρούμενος, αλλά ξυπνάς όλους τους άλλους και δεν τους αφήνεις να κοιμηθούν. Πώς ονομάζεται αυτό; (Εγωισμός.) Η συμπεριφορά αυτού του είδους ονομάζεται εγωισμός. Δεν υποδηλώνει ελεεινό χαρακτήρα αυτή η συμπεριφορά; (Ναι.) Γιατί υποδηλώνει ελεεινό χαρακτήρα αυτή η συμπεριφορά; (Επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν σκέφτονται τους άλλους και δεν τους αφήνουν να ξεκουραστούν.) Για να νιώσεις εσύ χαρούμενος, δεν διστάζεις να θυσιάσεις τον χρόνο που έχουν οι άλλοι για να ξεκουραστούν και να κοιμηθούν, αναγκάζοντας όλους να σε ακολουθήσουν στο τραγούδι και στο γλέντι. Για να πετύχεις τους δικούς σου σκοπούς και να προστατεύσεις τα δικά σου συμφέροντα, καταπατάς τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των άλλων. Με άλλα λόγια, η προϋπόθεση για να προστατεύσεις τα δικά σου συμφέροντα είναι να θυσιαστούν τα συμφέροντα και τα δικαιώματα άλλων ανθρώπων. Η εκδήλωση αυτού του είδους ονομάζεται εγωισμός. Ο λόγος για τον οποίο ο εγωισμός αυτού του είδους υποδηλώνει ποταπό, ελεεινό χαρακτήρα είναι ότι μια τέτοια συμπεριφορά βλάπτει τα συμφέροντα των άλλων. Χρησιμοποιείς αθέμιτα μέσα για να προστατεύσεις τα δικά σου συμφέροντα ενώ βλάπτεις και υπονομεύεις τα συμφέροντα των άλλων· αυτό ονομάζεται εγωισμός. Για παράδειγμα, όταν όλοι τρώνε μαζί, κάποιοι άνθρωποι νοιάζονται μόνο για το αν θα πάρουν κρέας, και μάλιστα τρώνε και τις μερίδες κρέατος των άλλων. Δεν φέρονται εγωιστικά οι άνθρωποι που τρώνε παραπάνω κρέας; (Ναι.) Φέρονται απρεπώς, αφού σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και αγνοούν τους άλλους· αυτό ονομάζεται εγωισμός. Γιατί αποκαλείται εγωισμός αυτή η περίπτωση; Γιατί θεωρείται ελεεινός χαρακτήρας; Επειδή, προκειμένου να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα, καταπατούν τα συμφέροντα των άλλων, αρπάζουν τα υπάρχοντά τους και τα κάνουν δικά τους. Αυτό αποκαλείται εγωισμός κι ο εγωισμός αυτού του είδους υποδηλώνει ποταπή ανθρώπινη φύση και ελεεινό χαρακτήρα. Επομένως, αν προστατεύεις τα δικά σου δικαιώματα και συμφέροντα καταπατώντας και βλάπτοντας τα συμφέροντα των άλλων, τότε είσαι εγωιστής, είσαι ένας άνθρωπος με ελεεινό χαρακτήρα. Θα μπορούσε επίσης να πει κανείς ότι είσαι ένας άνθρωπος με άσχημη ανθρώπινη φύση. Ωστόσο, αν δεν έχεις βλάψει τα συμφέροντα των άλλων, δεν έχεις διαλύσει ή καταστρέψει τις σχέσεις των άλλων κι απλώς νοιάζεσαι μόνο για τον εαυτό σου χωρίς να σε απασχολούν οι άλλοι, τότε ο εγωισμός αυτού του είδους είναι και πάλι κάπως δικαιολογημένος. Στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί να πει κανείς ότι δεν είσαι πολύ καλοσυνάτος κι ότι είσαι μικροπρεπής και εγωκεντρικός, αλλά δεν είσαι κακός άνθρωπος· αυτό δεν ανέρχεται στο επίπεδο του ελεεινού χαρακτήρα. Υπάρχει διαφορά στη φύση αυτών των δύο ειδών εγωισμού; (Ναι.) Διακρίνοντας τον χαρακτήρα των ανθρώπων με βάση τον βαθμό εγωισμού τους και την ουσία του τρόπου με τον οποίο ενεργούν, μπορεί να δει κανείς ότι ο χαρακτήρας των ανθρώπων είναι διαφορετικός· υπάρχουν διαφοροποιήσεις.

Κάποιοι άνθρωποι δεν ασχολούνται ποτέ με τις υποθέσεις άλλων ανθρώπων κι εστιάζουν μόνο στα δικά τους ζητήματα. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να μη φαίνονται πολύ εγκάρδιοι, πολύ φιλικοί και πολύ θερμοί στις αλληλεπιδράσεις τους με τους άλλους. Ωστόσο, δεν προκαλούν ποτέ αναστάτωση, δεν κατασκευάζουν ποτέ ψέματα ή φήμες για άλλους και δεν καταπατούν ούτε αρπάζουν ποτέ τα υπάρχοντα των άλλων. Ασφαλώς, δεν δίνουν ποτέ τα δικά τους υπάρχοντα σε άλλους. Μπορεί να φαίνονται πολύ τσιγκούνηδες και φιλάργυροι, αλλά δεν βλάπτουν ποτέ τα συμφέροντα των άλλων και στον τρόπο με τον οποίο φέρονται είναι πολύ προσκολλημένοι στις αρχές. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν την εξής βάση: «Εγώ δεν εκμεταλλεύομαι εσένα κι εσύ δεν θα πρέπει να σκέφτεσαι να εκμεταλλευτείς εμένα. Εγώ δεν χρησιμοποιώ ποτέ εσένα για δικό μου όφελος κι εσύ δεν θα πρέπει να σκέφτεσαι να χρησιμοποιήσεις εμένα για δικό σου όφελος». Είναι πολύ προσκολλημένοι στις αρχές. Τέτοιοι άνθρωποι, παρόλο που αδιαφορούν για τους άλλους, που δεν είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τους άλλους, που δεν αλληλεπιδρούν με τους άλλους και δεν τους δείχνουν ιδιαίτερη φιλικότητα ή μεγάλο ενθουσιασμό, ποτέ δεν βλάπτουν τους άλλους. Ακόμη κι αν έχουν κάτι σε μεγάλη ποσότητα, δεν το δίνουν στους άλλους. Όταν βλέπουν άλλους που έχουν καλά πράγματα, μπορεί μερικές φορές να νιώθουν φθόνο ή ζήλια, αλλά δεν έχουν καμία πρόθεση να τα πάρουν από απληστία· επίσης, δεν εκμεταλλεύονται κρυφά τους άλλους ούτε καταπατούν τα συμφέροντα των άλλων για δικό τους όφελος. Κρίνοντας από τα παραπάνω σημεία, δεν είναι κακοί. Σημαίνει, λοιπόν, αυτό ότι η ανθρώπινη φύση τους είναι καλή; Το αν η ανθρώπινη φύση τους είναι καλή ή όχι εξαρτάται από τη συνείδηση και τη λογική τους, από τη στάση τους απέναντι στην αποδοχή της αλήθειας κι από τη στάση τους απέναντι στα θετικά πράγματα· αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Όμως, αν μη τι άλλο, κρίνοντας από τη στάση και τον τρόπο που υιοθετούν στις σχέσεις τους με τους άλλους, δεν είναι κακόβουλοι απέναντί τους. Επιφανειακά, φαίνονται πολύ εγωιστές, άνθρωποι που νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους, που ζουν στον μικρόκοσμό τους και δεν ασχολούνται με τις υποθέσεις των άλλων. Ωστόσο, ποτέ δεν βλάπτουν τα συμφέροντα των άλλων, οπότε ο χαρακτήρας τους είναι και πάλι μέτριος. Με άλλα λόγια, όταν αλληλεπιδράς μαζί τους ή έχεις υλικές συναλλαγές ή κοινωνικές επαφές μαζί τους, τουλάχιστον δεν πρόκειται να βλάψουν τα συμφέροντά σου. Αν τους ζητήσεις συμβουλές ή να σου προτείνουν κάποιες ιδέες, θα σε βοηθήσουν· αν, όμως, δεν τους το ζητήσεις, δεν πρόκειται να πάρουν την πρωτοβουλία να βοηθήσουν. Κρίνοντας από αυτήν την εκδήλωση, τέτοιοι άνθρωποι μπορεί να φαίνονται αρκετά ακατάδεκτοι· κρίνοντας, όμως, από το γεγονός ότι ποτέ δεν εκμεταλλεύονται τους άλλους ούτε βλάπτουν τα συμφέροντα των άλλων, εξακολουθούν να έχουν ανθρώπινη φύση και είναι σχετικά κόσμιοι. Είναι ακριβές και αντικειμενικό να το δει κανείς μ’ αυτόν τον τρόπο; (Ναι.) Επομένως, δεν είναι κακοί άνθρωποι ή άνθρωποι με ανεπαρκή χαρακτήρα όλοι όσοι είναι εγωιστές. Θα πρέπει να εξετάσεις και το αν ο εγωισμός τους έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να βλάπτουν τα συμφέροντα των άλλων ή να αρπάζουν τα υπάρχοντα των άλλων, καθώς και ποιες είναι οι αρχές με βάση τις οποίες φέρονται και αντιμετωπίζουν τον κόσμο, ποια είναι η ουσία του χαρακτήρα τους κι αν έχουν όρια και αρχές στον τρόπο με τον οποίο φέρονται. Κάποιοι άνθρωποι, επιφανειακά, φαίνονται πολύ γενναιόδωροι και εγκάρδιοι στις σχέσεις τους με τους άλλους. Επίσης, δίνουν στους άλλους, βοηθούν τους άλλους και κάνουν πράγματα για τους άλλους. Αν χρειάζεσαι βοήθεια σε κάτι, μόλις το δουν αυτό, θα βάλουν ένα χεράκι χωρίς να χρειαστεί καν να το ζητήσεις. Κρίνοντας από αυτές τις εκδηλώσεις, φαίνονται αρκετά καλοσυνάτοι. Ωστόσο, αν τους προσβάλεις ή κάνεις άθελά σου κάτι που βλάπτει τα συμφέροντά τους, θα αρνηθούν να το αφήσουν να περάσει, θα σου κρατήσουν κακία, θα αναφέρουν παλιούς λογαριασμούς και δεν θα ησυχάσουν μέχρι να σε συντρίψουν. Αυτοί είναι κακοί άνθρωποι· έχουν πολύ χειρότερη ανθρώπινη φύση από εκείνους που φαίνονται εγωιστές προς τα έξω. Καταλάβατε; (Ναι.) Ποιο από τα δύο είδη είναι συνηθέστερο ανάμεσα στους ανθρώπους; Ποιο είδος προτιμάτε; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συμπαθούν εκείνους που αδιαφορούν και είναι εγωιστές. Κάποιοι άνθρωποι, όταν βλέπουν ότι αντιμετωπίζεις μια δυσκολία, θα πάρουν την πρωτοβουλία να βοηθήσουν. Ακόμη κι αν δεν τους το ζητήσεις, εκείνοι θα ελέγξουν και πάλι αν χρειάζεσαι βοήθεια. Αν χρειάζεσαι, θα σε βοηθήσουν. Τέτοιοι άνθρωποι αγαπούν τους άλλους ανθρώπους κι έχουν την τάση να δίνουν στους άλλους και να τους βοηθούν. Κάποιοι άλλοι, όταν βλέπουν ότι αντιμετωπίζεις μια δυσκολία, δεν πρόκειται να πάρουν την πρωτοβουλία να σε βοηθήσουν, αλλά, αν τους μιλήσεις και τους το ζητήσεις, και πάλι θα βοηθήσουν. Τέτοιοι άνθρωποι, παρόλο που είναι λίγο παθητικοί, και πάλι δεν είναι κακοί και μπορούν να θεωρηθούν καλοί άνθρωποι. Υπάρχει άλλο ένα είδος ανθρώπων: όσο μεγάλη κι αν είναι η δυσκολία που αντιμετωπίζεις, δεν πρόκειται να βοηθήσουν. Ακόμη κι αν τους το ζητήσεις, θα βρουν προφάσεις και δικαιολογίες για ν’ αρνηθούν. Οι άνθρωποι αυτού του είδους είναι οι πιο εγωιστές. Κάποιοι άνθρωποι συχνά λένε προς τα έξω: «Αν χρειαστείς οποιαδήποτε βοήθεια, απλώς ενημέρωσέ με». Όταν δεν συμβαίνει τίποτα, φαίνονται ιδιαίτερα εγκάρδιοι, ενεργητικοί και θετικοί. Όταν, όμως, τους ζητήσεις πραγματικά βοήθεια με κάτι, αφού σε βοηθήσουν, θ’ αρχίσουν να πετάνε υπονοούμενα ότι θέλουν ανταπόδοση, λέγοντας πράγματα όπως: «Η αλήθεια είναι ότι ξόδεψα τόσα χρήματα για να κάνω δώρα στο αφεντικό μου». Όπως βλέπεις, επιφανειακά φαίνονται αρκετά εγκάρδιοι, προσφέρονται να παρέχουν υπηρεσίες και να κάνουν πράγματα για σένα χωρίς να ζητάνε τίποτα σε αντάλλαγμα. Όμως, αφού βοηθήσουν, δεν πρόκειται να μπορέσεις ποτέ να ανταποδώσεις εντελώς την προσωπική χάρη. Πόσο ύπουλοι είναι αυτοί οι άνθρωποι! Θα πρέπει να έχεις κοινωνικές επαφές με τέτοιους ανθρώπους; (Όχι.) Εγώ πολύ απλά δεν έχω κοινωνικές επαφές με τέτοιους ανθρώπους. Είναι γλυκομίλητοι και δείχνουν ιδιαίτερη ζεστασιά και νοιάξιμο. Σου λένε ωραία πράγματα κατά πρόσωπο, αλλά κάνουν κακά πράγματα πίσω από την πλάτη σου. Δεν έχουν καθόλου αρχές σε ό,τι κάνουν· είναι απλώς χαμογελαστές τίγρεις που κρύβουν τα κοφτερά τους δόντια πίσω από το χαμόγελό τους. Όταν δεν συμβαίνει τίποτα, διαρκώς γελάνε και αστειεύονται μαζί σου, ενεργούν σαν να έχετε αρκετά κοντινή σχέση. Όταν, όμως, χρειάζεσαι πραγματικά τη βοήθειά τους, είναι άφαντοι. Ακόμη και για πράγματα που τους είναι πολύ εύκολο να κάνουν, θα βρουν δικαιολογίες και προφάσεις για να τα αποφύγουν. Ακόμη κι αν πρόκειται για κάτι που απαιτεί μικρή προσπάθεια, εκείνοι και πάλι θα σου ζητήσουν προσωπικές χάρες. Όταν κάνουν κάτι για σένα, θα σκεφτούν κάθε λογής τρόπους για να σε αναγκάσουν να τους δώσεις κάτι σε αντάλλαγμα. Δεν πρόκειται να μπορέσεις ποτέ να ανταποδώσεις εντελώς αυτήν την προσωπική χάρη. Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που φαίνονται προς τα έξω αρκετά ψυχροί και αρκετά εγωιστές συχνά έχουν όρια στον τρόπο με τον οποίο φέρονται και είναι πολύ προσεκτικοί στις πράξεις τους. Παρόλο που μπορεί να είναι χλιαροί απέναντί σου, δεν πρόκειται ποτέ να μηχανορραφήσουν εναντίον σου. Αν τους ζητήσεις πραγματικά να σε βοηθήσουν με κάτι, σίγουρα θα το κάνουν με μεγάλη σοβαρότητα. Έπειτα, αν τους το ανταποδώσεις με μια μικρή προσωπική χάρη ή με κάτι υλικό, θα το αντιμετωπίσουν όπως πρέπει. Ωστόσο, αν δεν τους δώσεις τίποτα, δεν πρόκειται να σου ζητήσουν τίποτα ούτε θα το αναφέρουν διαρκώς για να ζητάνε χάρες ή ανταπόδοση. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αυθεντικοί· μέσα τους είναι ακριβώς όπως φαίνονται προς τα έξω. Ωστόσο, συχνά κανένας δεν συμπαθεί τέτοιους ανθρώπους· όλοι λένε ότι είναι εγωιστές, δύσκολοι στις σχέσεις τους με τους άλλους, ότι είναι ψυχροί κι ότι δεν έχουν ανθρώπινη ζεστασιά, και κανένας δεν θέλει να έχει καμία κοινωνική επαφή μαζί τους. Στην πραγματικότητα, κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους έχουν αξιοπρεπή ανθρώπινη φύση. Κοιτάξτε γύρω σας για να δείτε ποιος είναι τέτοιου είδους άνθρωπος. Αυτοί οι άνθρωποι, παρόλο που δεν έχουν ευγλωττία, παρόλο που έχουν μάλλον ψυχρή προσωπικότητα και φαίνονται προς τα έξω να μην έχουν ανθρώπινη ζεστασιά και να μην ξέρουν πώς να έχουν αλληλεπιδράσεις ή να ξεκινούν συζητήσεις με άλλους, στον τρόπο με τον οποίο φέρονται είναι αρκετά προσκολλημένοι στις αρχές. Ενώ μπορεί να μην είναι πολύ καλοσυνάτοι, δεν υπάρχει κακοβουλία μέσα τους· αν μη τι άλλο, δεν έχουν κακές προθέσεις απέναντι στους περισσότερους ανθρώπους. Μέσα τους είναι ακριβώς όπως φαίνονται προς τα έξω. Δεν χρησιμοποιούν τακτικές ούτε φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις προκειμένου να κερδίσουν ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι απλοί. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Τώρα, λοιπόν, δεν έχετε μια βάση με την οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζετε σωστά τους ανθρώπους που είναι εγωιστές; Με ποια βάση θα πρέπει να τους αντιμετωπίζετε; Δεν μπορείς να βασίζεσαι στα αισθήματα ή τις προτιμήσεις σου ούτε στο αν συμπαθείς αυτούς τους ανθρώπους ή όχι, αν τα πηγαίνεις καλά μαζί τους, αν σου προσφέρουν βοήθεια ή κάποιο όφελος, ή στη στάση που έχουν απέναντί σου· δεν μπορείς να βασίζεσαι σ’ αυτά τα πράγματα. Αντ’ αυτού, θα πρέπει να βασίζεσαι στον χαρακτήρα τους, στην ανθρώπινη φύση-ουσία τους και στη στάση που έχουν απέναντι στους ανθρώπους, απέναντι στην αλήθεια και απέναντι στα θετικά πράγματα. Με βάση αυτούς τους παράγοντες θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους που είναι εγωιστές. Αν είναι πραγματικά κακοί άνθρωποι, τότε να τους αντιμετωπίζεις αναλόγως. Αν φαίνονται εγωιστές προς τα έξω, αλλά η ανθρώπινη φύση τους δεν είναι κακή, τότε δεν θα πρέπει να τους αντιμετωπίζεις σαν να είναι κακοί άνθρωποι ή άνθρωποι με άσχημη ανθρώπινη φύση. Ακόμη κι αν δεν συμπαθείς αυτούς τους ανθρώπους ή αν δεν είναι καλοί στις κοινωνικές επαφές με τους άλλους ή στη διατήρηση σχέσεων, δεν μπορείς να τους βλέπεις σαν κακούς ανθρώπους ή σαν ανθρώπους που δεν έχουν ανθρώπινη φύση, απλώς και μόνο επειδή φαίνονται εγωιστές προς τα έξω. Αυτό είναι προκατάληψη απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Τώρα, λοιπόν, δεν έχετε μια αρχή για τον τρόπο αντιμετώπισης των ανθρώπων που είναι εγωιστές; Αυτό δεν μπορεί να γενικευτεί· αντ’ αυτού, θα πρέπει να βασίζεται στην ανθρώπινη φύση-ουσία τους και στη στάση που έχουν απέναντι στην αλήθεια και στο καθήκον τους, καθώς και στη στάση με την οποία φέρονται. Αυτή είναι η αρχή με βάση την οποία θα πρέπει να τους αντιμετωπίζετε. Μ’ αυτό ολοκληρώνεται η συναναστροφή μας πάνω στο ζήτημα του εγωισμού.

Η επόμενη εκδήλωση είναι να λέει κανείς μεγάλα λόγια και να μην κάνει τίποτε αληθινό. Ας συζητήσουμε πρώτα τι είδους πρόβλημα είναι αυτό. Σε τέτοιους ανθρώπους αρέσει να αναφέρουν πομπώδη δόγματα και να λένε μεγάλα λόγια. Στις συναθροίσεις, συχνά μιλάνε για τις δικές τους βλέψεις και την αποφασιστικότητά τους, για τη δική τους κατανόηση και τα σχέδιά τους για το έργο. Όταν, όμως, έρχεται η στιγμή να κάνουν κάτι αληθινό, δεν μπορούν να επιστρατεύσουν την ενέργειά τους. Τι είδους πρόβλημα έχουν τέτοιοι άνθρωποι; Πρόκειται για ένα ζήτημα που έχει να κάνει με τις έμφυτες καταστάσεις, με την ανθρώπινη φύση ή με τις διεφθαρμένες διαθέσεις; (Νομίζω ότι εμπίπτει στις διεφθαρμένες διαθέσεις.) Εμπίπτει στις διεφθαρμένες διαθέσεις; Δύο είναι τα προβλήματα που εμπλέκονται εδώ, έτσι δεν είναι; Το ένα είναι μια ατέλεια της ανθρώπινης φύσης· δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν τίποτε αληθινό, επειδή θεωρούν ότι θα χρειαστεί ν’ ανησυχούν, να υπομείνουν κακουχίες, να πληρώσουν ένα τίμημα και να δαπανήσουν ενέργεια. Δεν υποδηλώνει αυτό τεμπελιά; Δεν είναι ατέλεια της ανθρώπινης φύσης η τεμπελιά; (Ναι.) Οι άνθρωποι που είναι τόσο τεμπέληδες δεν κάνουν τίποτε αληθινό, κι ωστόσο εξακολουθούν να λένε μεγάλα λόγια. Τους αρέσει και πάλι να ανεβαίνουν σ’ ένα βάθρο και να κηρύττουν πομπώδη δόγματα σε άλλους ανθρώπους. Μήπως υποδηλώνει αυτό κακή διάθεση; Δεν περιέχει και στοιχεία μιας διεφθαρμένης διάθεσης; (Ναι.) Τι είδους διεφθαρμένη διάθεση είναι αυτή; (Αλαζονεία.) Είναι μια αλαζονική διεφθαρμένη διάθεση. Σαν να μην έφτανε αυτό, είναι τεμπέληδες, αγαπούν την άνεση ενώ μισούν την εργασία, δεν ενεργούν με προσγειωμένο τρόπο και δεν είναι πρόθυμοι να προβούν σε αληθινές πράξεις, κι ωστόσο θέλουν κιόλας να το παίζουν ανώτεροι, να διασφαλίζουν τη θέση τους και να κηρύττουν στους άλλους. Είναι πρόθυμοι να κουνάνε μόνο τα χείλια τους· κατά τα άλλα, δεν κουνάνε ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι. Τα ελαττώματα στην ανθρώπινη φύση τους είναι σημαντικά και η διεφθαρμένη διάθεσή τους είναι ολοφάνερη. Δεν είναι αυτά δύο πολύ προφανή προβλήματα; (Ναι.) Δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; (Ναι.) Όταν συζητάνε για το έργο, λένε μεγάλα λόγια και συνεχίζουν να μιλάνε ακατάπαυστα, αλλά όταν έρχεται η στιγμή να κάνουν κάτι αληθινό, δεν μπορούν να κάνουν ούτε βήμα. Ας μην αναφέρουμε πώς είναι το επίπεδό τους· και μόνο με βάση το γεγονός ότι είναι όλο λόγια και δεν κάνουν τίποτε αληθινό, μπορούν να χαρακτηριστούν άχρηστοι άνθρωποι. Δεν κάνουν τίποτε αληθινό, κι ωστόσο θέλουν και πάλι να το παίζουν ανώτεροι και ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης· δεν είναι αλαζόνες σε σημείο που στερούνται λογικής; Είναι όλο λόγια, δεν κάνουν τίποτε αληθινό και είναι ταυτόχρονα τεμπέληδες και αλαζόνες· δεν είναι άχρηστοι άνθρωποι; Αν τους ζητηθεί να αναλάβουν δράση και να κάνουν κάτι αληθινό, να οργανώσουν, να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν έργο, δεν είναι πρόθυμοι να το κάνουν· νιώθουν αντίσταση απέναντι σ’ αυτό από τα βάθη της καρδιάς τους. Πόσο τεμπέληδες πρέπει να είναι αυτοί οι άνθρωποι! Είναι αργόσχολοι που δεν ασχολούνται με το έργο που τους αναλογεί. Απλώς τους αρέσει να αερολογούν, δεν θέλουν να κάνουν τίποτα, θέλουν μόνο να τα κουτσοβολεύουν στη ζωή, να τρώνε καλά, να ντύνονται καλά, κι ωστόσο θέλουν να τους έχουν και σε εκτίμηση οι άλλοι, ν’ απολαμβάνουν αντιμετώπιση υψηλού επιπέδου και την αντιμετώπιση που δέχονται όσοι έχουν θέση. Πώς είναι η ανθρώπινη φύση τους; (Άσχημη.) Βρίσκετε αηδιαστικούς αυτούς τους ανθρώπους; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι, όταν βλέπουν εκείνους που έχουν ευγλωττία αλλά δεν κάνουν τίποτε αληθινό, τους ζηλεύουν. Σκέφτονται: «Μπορούν και συνεχίζουν να μιλάνε χωρίς σταματημό και όλα όσα λένε είναι δομημένα και συστηματικά· αυτό δείχνει ότι έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα». Όλοι όσοι έχουν διάκριση μπορούν να καταλάβουν ότι όλα όσα λένε συχνά οι συγκεκριμένοι άνθρωποι τα έχουν μάθει από τα κηρύγματα και τις συναναστροφές του οίκου του Θεού και δεν τα έχουν αντλήσει από τις δικές τους εμπειρίες. Επομένως, παρόλο που το κήρυγμά τους ακούγεται εντυπωσιακό, δεν μπορούν να λύσουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Με τον καιρό, οι άλλοι μπορούν να δουν καθαρά ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν ευθύς εξαρχής απατεώνες. Όποιο ερώτημα κι αν διατυπώνεται, δεν μπορούν να το απαντήσουν ούτε μπορούν να μοιραστούν αρχές ή μονοπάτια άσκησης, κι ωστόσο θέλουν και πάλι να τους έχεις σε εκτίμηση. Πώς σε κάνουν να τους έχεις σε εκτίμηση; Χρησιμοποιούν τις παραστάσεις που δίνουν και τις ομιλίες τους για να εξασφαλίσουν μια θέση στην καρδιά σου, να σε κάνουν να τους ζηλεύεις, να τους θαυμάζεις και να τους σέβεσαι. Δεν είναι ξεδιάντροποι αυτοί οι άνθρωποι; Δεν κάνουν αληθινό έργο ούτε είναι ικανοί να κάνουν αληθινό έργο, κι ωστόσο θέλουν και πάλι να τους έχουν σε εκτίμηση οι άλλοι και θέλουν και πάλι να σπαταλούν την ενέργεια και τον χρόνο των άλλων ανθρώπων με τα μεγάλα τους λόγια, αλλά στο τέλος δεν μπορούν να λύσουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Μπορεί να εξακολουθούν να παραπλανούν τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό εδώ και μόλις ένα ή δύο χρόνια, αλλά οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό πολλά χρόνια και κατανοούν λίγη από την αλήθεια-πραγματικότητα δεν θέλουν να ακούνε τα μεγάλα τους λόγια. Ωστόσο, αν αρνηθείς να ακούσεις, σχηματίζουν αρνητική άποψη για σένα και λένε ότι δεν αγαπάς την αλήθεια. Δεν είναι πολύ προβληματικοί αυτοί οι άνθρωποι; (Ναι.) Κατανοούν μόνο εν μέρει οποιαδήποτε πτυχή της αλήθειας και, όταν κατανοούν λίγα δόγματα, δεν μπορούν να τα εξηγήσουν με σαφήνεια, κι ωστόσο θέλουν και πάλι να κηρύττουν αυτά τα δόγματα στους άλλους και να τους κάνουν να τα αποδεχθούν. Αν αρνηθείς να ακούσεις, λένε ότι δεν αγαπάς την αλήθεια και ότι δεν τους σέβεσαι. Αν, όμως, τους ακούσεις, νιώθεις άβολα και δεν μπορείς να κάτσεις ήσυχος σ’ ένα σημείο. Γιατί δεν μπορείς να κάτσεις ήσυχος σ’ ένα σημείο; Επειδή έχεις πολλά προβλήματα που πρέπει να λυθούν και πολύ έργο που πρέπει να γίνει και δεν έχεις χρόνο να ακούς τα μεγάλα τους λόγια. Αν κάποιος πραγματικά ζηλεύει εκείνους που λένε μεγάλα λόγια, τότε τι είδους άνθρωπος είναι; Είναι ένας αργόσχολος, ένας ηλίθιος, ένας άνθρωπος που δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει. Σε ό,τι έχει να κάνει με την εκτέλεση ενός καθήκοντος, τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου αφοσίωση και δεν κουβαλάνε κανένα απολύτως φορτίο· θέλουν μόνο να τα κουτσοβολεύουν στη ζωή, παρασιτώντας και περιμένοντας να πεθάνουν. Καθημερινά, ακούνε κάποια βαθυστόχαστα κηρύγματα για να περνάει η ώρα, κι ωστόσο νομίζουν κιόλας ότι έχουν αποκομίσει κάτι κι ότι έχουν κάνει πρόοδο στην πίστη τους στον Θεό: «Οι αλήθειες που κηρύττουν γίνονται μέρα με τη μέρα όλο και πιο υψηλές· σύντομα, το κήρυγμά τους θα φτάσει στο επίπεδο του τρίτου ουρανού! Όλα αυτά είναι μυστήρια από τον ουρανό!» Ακούνε πολλά δόγματα που αναφέρουν όσοι λένε μεγάλα λόγια, αλλά και πάλι δεν ξέρουν πώς να κάνουν το καθήκον τους με αφοσίωση ή ποιες αρχές θα πρέπει ν’ ακολουθούν όταν κάνουν το καθήκον τους. Είναι, λοιπόν, χρήσιμο να ακούνε αυτά τα πράγματα; (Όχι.) Τι θα πρέπει να κάνετε όταν συναντάτε ανθρώπους που λένε μεγάλα λόγια και κηρύττουν πομπώδη δόγματα; Θα πρέπει να τους ακολουθείτε στενά ή να τους απορρίπτετε; (Να τους απορρίπτουμε.) Πώς τους απορρίπτετε; Θα πρέπει να ξέρεις πώς τους απορρίπτεις και γιατί τους απορρίπτεις. Αν δεν το ξέρεις αυτό, τότε όταν τους απορρίψεις, μπορεί και πάλι να αναρωτιέσαι μέσα σου: «Μήπως το γεγονός ότι τους απέρριψα σημαίνει ότι δεν αγαπώ την αλήθεια;» Αν έχεις αυτήν τη σκέψη, τότε είναι προβληματική· αποδεικνύει ότι δεν έχεις καθόλου διάκριση κι ότι δεν κατανοείς τι είναι η αλήθεια-πραγματικότητα. Αν τους ακούς να αναφέρουν δόγματα και νομίζεις και πάλι ότι συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, και μάλιστα τους εγκρίνεις μέσα σου, τότε είσαι εντελώς ηλίθιος. Αν έχεις διάκριση απέναντι στα δόγματα που αναφέρουν οι άνθρωποι που λένε μεγάλα λόγια, τότε θα πρέπει να τους απορρίπτεις. Ο λόγος είναι ότι όλα όσα λένε είναι δόγματα και κενά λόγια· είναι άχρηστα. Είναι σαν να κοιτάζει κανείς βιτρίνα ζαχαροπλαστείου για να χορτάσει την πείνα του ή σαν να ζωγραφίζει ποτάμια για να σβήσει τη δίψα του· δεν μπορεί να λύσει κανένα αληθινό πρόβλημα. Αναφέρουν πολλά δόγματα, αλλά αυτά τα δόγματα δεν αντιστοιχούν στα αληθινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι όσο κάνουν τα καθήκοντά τους και δεν μπορούν να τα λύσουν καθόλου. Είτε τους ακούς είτε όχι, δεν έχει καμία διαφορά. Δεν ξέρουν πώς να λύνουν τα προβλήματα που προκύπτουν στο ευαγγελικό έργο και στην εκκλησιαστική ζωή· δεν ξέρουν πώς να εφαρμόζουν τις εργασιακές ρυθμίσεις ούτε ποιο έργο έχει ατέλειες και κενά που πρέπει να διορθωθούν ή που απαιτούν παρακολούθηση και δεν ξέρουν πώς να εξαλείφουν ή να αντικρούουν τις στρεβλές αντιλήψεις όταν τις διατυπώνουν οι άλλοι. Δεν ξέρουν τίποτε από αυτά· δεν είναι, λοιπόν, χάσιμο χρόνου να ακούει κανείς τα μεγάλα τους λόγια; Γι’ αυτό θα πρέπει να τους απορρίπτεις. Επομένως, θα πρέπει να απορρίπτεις αυτά τα μεγάλα λόγια, επειδή αυτά που λένε οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι δόγματα κι όχι η αλήθεια. Τι είναι τα δόγματα; Τα δόγματα αποτελούνται από λόγια που εναρμονίζονται με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Αυτοί οι άνθρωποι δεν συναναστρέφονται πάνω στις αλήθεια-αρχές εστιάζοντας στην ουσία του προβλήματος. Παρόλο που τα λόγια τους ακούγονται ευχάριστα και εκφράζονται με ξεκάθαρο και λογικό τρόπο, δεν μπορούν καθόλου να λύσουν προβλήματα. Επομένως, αυτά τα λόγια είναι δόγματα· όσο σωστά κι αν μπορεί να φαίνονται, δεν είναι οι αλήθεια-αρχές. Τα λόγια κάποιων ανθρώπων μπορεί να φαίνονται ρηχά, αλλά μπορούν να στοχεύσουν στον πυρήνα του προβλήματος και να εξηγήσουν ξεκάθαρα την ουσία του. Ακόμα κι αν κάποια από τα λόγια τους ακούγονται τόσο δυσάρεστα σαν να είναι προσβολές, είναι λόγια τα οποία μπορούν να αποδεχθούν οι άνθρωποι και μπορούν να λύσουν πραγματικά προβλήματα. Χωρίς αμφιβολία, αυτά τα λόγια εναρμονίζονται με τις αλήθεια-αρχές. Κάποια λόγια μπορεί να ακούγονται ευχάριστα, διακριτικά, εξευγενισμένα και βαθυστόχαστα, αλλά δεν μπορούν καθόλου να λύσουν αληθινά προβλήματα. Δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τις αλήθεια-αρχές ούτε μπορούν να δείξουν στους ανθρώπους ένα μονοπάτι ή μια κατεύθυνση. Είναι όλα αληθοφανή δόγματα. Επομένως, αυτά τα λόγια θα πρέπει να απορρίπτονται. Ο λόγος της απόρριψης τέτοιων ανθρώπων είναι ότι ακούγοντας τα μεγάλα τους λόγια σπαταλάς χρόνο τον οποίο θα πρέπει να αξιοποιείς για να κάνεις το καθήκον σου, σπαταλάς χρόνο τον οποίο θα πρέπει να αξιοποιείς για να αναζητάς την αλήθεια και σπαταλάς την προσωπική σου ενέργεια· επομένως, θα πρέπει να τους απορρίπτεις. Πώς θα πρέπει να τους απορρίπτεις; Λέγοντας απλώς «Αντίο» τους απορρίπτεις, έτσι δεν είναι; Ή θα μπορούσες να πεις: «Σταμάτα να μιλάς, κατανοώ όλα όσα λες. Πότε σκοπεύεις ν’ απαντήσεις στην ερώτηση που σου έκανα; Αν δεν μπορείς ν’ απαντήσεις, τότε φύγε αμέσως από εδώ και σταμάτα να σπαταλάς τον χρόνο μου». Είναι καλός αυτός ο τρόπος να τους απορρίπτεις; (Ναι.) Μου φαίνεται αρκετά καλός· διαφορετικά, πώς αλλιώς θα τους απέρριπτες; Όταν απορρίπτεις τα μεγάλα τους λόγια, τα δόγματα και τα συνθήματα που λένε, είναι ακριβώς σαν να απορρίπτεις τους Φαρισαίους. Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε αληθινό. Η ανθρώπινη φύση τους δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα, το επίπεδό τους είναι χαμηλό και είναι ουσιαστικά ανίκανοι να κάνουν αληθινό έργο. Κι ωστόσο, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν πομπώδη δόγματα για να προσπαθήσουν να σε παραπλανήσουν. Αν δεν τους απορρίψεις, τότε είσαι εντελώς ηλίθιος. Είναι σωστό να απορρίπτεις τέτοιους ανθρώπους όταν τους συναντάς. Απλώς πες «Αντίο» και απομακρύνσου· είναι κάτι που λύνεται πολύ εύκολα, έτσι δεν είναι; Έτσι ακριβώς πρέπει να αντιμετωπίζεις όσους λένε μεγάλα λόγια αλλά δεν κάνουν τίποτε αληθινό. Τέτοιοι άνθρωποι δεν ενεργούν με τον πρέποντα τρόπο και με σοβαρότητα· τέτοιοι άνθρωποι δεν ενεργούν προσγειωμένα. Αυτά που λένε δεν έχουν αξιοπιστία, δεν αξίζει τον κόπο να τα ακολουθείς ούτε αξίζει τον κόπο να τα ακούς σαν να ήταν αποτελεσματικές συμβουλές ή ένα αποτελεσματικό μονοπάτι. Σε ό,τι έχει να κάνει, λοιπόν, με τα μεγάλα τους λόγια, απλώς να τα απορρίπτεις κατηγορηματικά· δεν χρειάζεται να τα καταγράφεις και δεν αξίζει τον κόπο να τους δίνεις αξία. Μ’ αυτό ολοκληρώνεται η συζήτησή μας για εκείνους που λένε μεγάλα λόγια.

Ας μιλήσουμε για μια άλλη εκδήλωση: την επιθυμία κάποιου να συζητά για την πολιτική. Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει να συζητούν για την πολιτική κατάσταση στη χώρα τους ή για την παγκόσμια πολιτική κατάσταση, καθώς και για τις πολιτικές και τις δηλώσεις πολιτικών προσωπικοτήτων υψηλού επιπέδου, το πρόγραμμα διακυβέρνησής τους και την πολιτική τους γραμμή, τους τρόπους και τα μέσα με τα οποία εφαρμόζουν διάφορες πολιτικές, και ούτω καθεξής. Με λίγα λόγια, συζητούν συχνά θέματα που σχετίζονται με την πολιτική· είτε αυτά τα θέματα έχουν να κάνουν με την πολιτική στους αρχαίους χρόνους είτε με τη σύγχρονη πολιτική και είτε πρόκειται για την εσωτερική είτε για τη διεθνή πολιτική, τους αρέσει κατά καιρούς να αναφέρουν τέτοια θέματα. Η επιθυμία κάποιου να συζητά για την πολιτική εμπίπτει στην κατηγορία των έμφυτων καταστάσεων, της ανθρώπινης φύσης ή των διεφθαρμένων διαθέσεων; Δεν ξέρετε, έτσι δεν είναι; Ο λόγος είναι ότι αυτό το θέμα είναι κάπως ιδιαίτερο. Του αρέσει να συζητά για την πολιτική και, κατά την άποψή σας, η πολιτική δεν είναι κάτι θετικό. Σκέφτεστε: «Αν η επιθυμία κάποιου να συζητά για την πολιτική ήταν ένα ενδιαφέρον και ένα χόμπι που εμπίπτει στις έμφυτες καταστάσεις, τότε ο Θεός δεν θα είχε δώσει στους ανθρώπους ένα τέτοιου είδους ενδιαφέρον και χόμπι· αν επρόκειτο για ένα ζήτημα άσχημης ανθρώπινης φύσης, εφόσον περιορίζεται στη συζήτηση χωρίς να συνοδεύεται από κάποια κακή πράξη, δεν θα έπρεπε να ισοδυναμεί με άσχημη ανθρώπινη φύση, και ακόμη λιγότερο θα μπορούσε να ανέρχεται στο επίπεδο μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Πού θα έπρεπε, λοιπόν, να ταξινομηθεί;» Στο τέλος, δεν καταλήγετε σε κάποιο συμπέρασμα. Ισχύει αυτό; (Ναι.) Είναι, λοιπόν, σωστό να σκέφτεστε μ’ αυτόν τον τρόπο; Γιατί δεν καταλήγετε τελικά σε κάποιο συμπέρασμα; Πού κολλάτε; Κολλάτε στη λέξη «πολιτική», έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αν αναφέρω την επιθυμία κάποιου να συζητά για τις καλές τέχνες, τη μουσική, τον χορό, το σχέδιο ή τα οικονομικά, πού θα ταξινομούνταν αυτό; (Θα ταξινομούνταν ως ενδιαφέρον και χόμπι στις έμφυτες καταστάσεις.) Αν αναφέρω την επιθυμία κάποιου να συζητά για την ιστορία ή την επιθυμία κάποιου να συζητά για τη γαστρονομία, πού θα έπρεπε να ταξινομηθεί αυτό; (Στις έμφυτες καταστάσεις.) Όταν λέμε ότι αρέσει σε κάποιον να συζητά για κάτι, ότι του αρέσει να ερευνά κάτι ή ότι είναι καλός σε κάτι, αυτό σημαίνει ότι του αρέσει το συγκεκριμένο πεδίο κι ότι ενδιαφέρεται γι’ αυτό. Επομένως, ταξινομείται ως ενδιαφέρον και χόμπι στις έμφυτες καταστάσεις. Επειδή, όμως, σ’ αυτήν την περίπτωση το αντικείμενο για το οποίο επιθυμούν να συζητούν αυτοί οι άνθρωποι είναι η πολιτική, δεν τολμάτε να το ταξινομήσετε μ’ αυτόν τον τρόπο. Γιατί δεν τολμάτε να το ταξινομήσετε μ’ αυτόν τον τρόπο; Επειδή η πολιτική είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα και δεν είναι κάτι ιδιαίτερα θετικό, έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Παρόλο που η πολιτική δεν είναι κάτι ιδιαίτερα θετικό, όταν αρέσει σε κάποιον να συζητά για πολιτική, η δραστηριότητα, όπως αναφέρθηκε πριν από λίγο, είναι η συζήτηση. Επομένως, θα πρέπει να ταξινομηθεί ως ενδιαφέρον και ως χόμπι στις έμφυτες καταστάσεις. Το έμφυτο ενδιαφέρον και χόμπι ενός τέτοιου ανθρώπου είναι ότι του αρέσει, σε κάποιον βαθμό, να παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις και να συζητά για την πολιτική. Συμμετέχει, όμως, στην πολιτική; Δεν έχουμε φτάσει ακόμα σ’ αυτό· προς το παρόν, απλώς περιορίζουμε το πεδίο εστίασής μας στη δραστηριότητα της συζήτησης, επομένως μπορεί να ταξινομηθεί μόνο ως ενδιαφέρον και χόμπι στις έμφυτες καταστάσεις. Καταλαβαίνετε τώρα; (Ναι.) Αν διατυπωθεί μ’ αυτόν τον τρόπο είναι κάτι αντικειμενικό, είναι ένα γεγονός, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Για παράδειγμα, έστω ότι αρέσει σε κάποιον να συζητάει για τους αρχαίους μονάρχες κι ότι μιλάει συχνά για το πώς κάποιοι αυτοκράτορες αντιμετώπιζαν τους υπουργούς τους και τον λαό, πώς κάποιοι ηγεμόνες κυβερνούσαν επιμελώς και νοιάζονταν για τον λαό και πώς τα αποθέματα σιτηρών του έθνους ήταν επαρκή και σε ποιο σημείο έφτασε το βιοτικό επίπεδο της λαϊκής τάξης κατά τη διάρκεια της βασιλείας τους. Επίσης, μιλάει για το ποιοι αυτοκράτορες ήταν τύραννοι και για το πώς ο λαός ήταν εξαθλιωμένος υπό την ηγεμονία τους ενώ εκείνοι επιδίδονταν σε λουκούλλεια φαγοπότια και κραιπάλες και ζούσαν στα ανάκτορά τους με μεγάλη πολυτέλεια. Έπειτα, συνεχίζει συζητώντας για τα προβλήματα των σύγχρονων πολιτικών προσωπικοτήτων, αναφέροντας ποιος κάνει καλή δουλειά και ποιος όχι, και ούτω καθεξής. Απλώς του αρέσει να συζητάει γι’ αυτά τα πράγματα. Με άλλα λόγια, αυτός ο άνθρωπος έχει ως έναν βαθμό ένα έμφυτο ενδιαφέρον για τέτοιου είδους θέματα και ζητήματα. Στην καθημερινή του ζωή, ο τρόπος του για να χαλαρώνει και να ψυχαγωγείται είναι να συζητάει γι’ αυτά τα πολιτικά ζητήματα, κι αυτό είναι ένα μέσο για να περνάει την ώρα του· είναι ένα κομμάτι της ζωής του. Αν του αρέσει μόνο να συζητάει για την πολιτική, τότε πρόκειται απλώς για ένα ενδιαφέρον και ένα χόμπι. Έχει να κάνει αυτό με την ανθρώπινη φύση του; Αν εξετάσεις απλώς και μόνο την επιθυμία του να συζητά για την πολιτική, δεν μπορείς να καταλάβεις πώς είναι ο χαρακτήρας του, επειδή δεν μπορείς να δεις ποια είναι η στάση του και ποιες είναι οι απόψεις του απέναντι στην πολιτική. Απλώς του αρέσει να συζητάει για τέτοια θέματα και τον ενδιαφέρουν αυτά τα ζητήματα· αυτό δεν σχετίζεται με τις αρχές που ακολουθεί στον τρόπο με τον οποίο φέρεται. Αν απλώς αρέσει σε κάποιον να συζητά για την πολιτική και στην καθημερινή του ζωή το αντιμετωπίζει ως ένα θέμα ψυχαγωγίας, ως υλικό συνομιλίας ή ως ένα συχνό σημείο εστίασης της συζήτησης όταν αλληλεπιδρά με τους άλλους και αντιμετωπίζει τα πράγματα, τότε είναι ένα ενδιαφέρον και ένα χόμπι και δεν έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση αυτού του ανθρώπου. Οι άνθρωποι που έχουν αυτό το ενδιαφέρον και το χόμπι είναι ίδιοι με εκείνους που έχουν άλλα χόμπι· είναι ίσοι. Δεν μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς αυτόν τον άνθρωπο φιλόδοξο, να πει ότι έχει άσχημη ανθρώπινη φύση ή ότι έχει ελεεινό χαρακτήρα επειδή του αρέσει να συζητά για την πολιτική. Παρόλο που όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν συμμετέχουν στην πολιτική, σε ό,τι αφορά την ίδια την πολιτική, κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να συμμετέχει σ’ αυτήν. Η πολιτική δεν είναι κάτι θετικό, αλλά ούτε μπορεί να πει κανείς ότι είναι κάτι αρνητικό· είναι απλώς κάτι που υπάρχει αναπόφευκτα στην πορεία της κοινωνικής εξέλιξης του ανθρώπου. Επομένως, η επιθυμία κάποιου να συζητά για την πολιτική δεν δείχνει από μόνη της πώς είναι ο χαρακτήρας αυτού του ανθρώπου. Είναι όπως αρέσει σε κάποιον ο χορός· δεν μπορείς να πεις ότι αυτός ο άνθρωπος έχει αποκλίνουσα συμπεριφορά ούτε ότι δεν ασχολείται με τις εργασίες που πρέπει. Αν σε κάποιον αρέσουν τα ηλεκτρονικά προϊόντα, και πάλι δεν μπορείς να πεις ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ικανός για σπουδαία πράγματα ή ότι είναι θετική προσωπικότητα. Θα ήταν σωστή μια τέτοια κρίση; (Όχι.) Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να αξιολογείται αυτό; Εξαρτάται από το τι κάνεις με τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου. Αν συμμετέχεις σ’ έναν δίκαιο σκοπό, τότε τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου μπορούν να δημιουργήσουν ωφέλιμη αξία. Αν χρησιμοποιείς τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου για να κάνεις αρνητικά πράγματα, πράγματα που βλάπτουν τους ανθρώπους και ζημιώνουν τα συμφέροντά τους, και πάλι δεν μπορεί να πει κανείς ότι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου είναι αρνητικά· αντ’ αυτού, αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη φύση σου είναι άσχημη κι ότι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις είναι λανθασμένο. Μπορεί να χρησιμοποιείς τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου για να κάνεις κακά πράγματα, αλλά τα ενδιαφέροντά σου, τα χόμπι σου, τα προτερήματά σου και οι σχετικές επαγγελματικές δεξιότητες, τεχνικές δεξιότητες και γνώσεις δεν είναι αρνητικά από μόνα τους. Όποια ενδιαφέροντα και χόμπι κι αν έχεις, εσύ τα αξιοποιείς. Αν βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι, τότε αυτό που κάνεις με τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου είναι δίκαιο. Αν δεν βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι, τότε αυτό που κάνεις χρησιμοποιώντας τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου είναι κακό και όχι δίκαιο. Για παράδειγμα, ένας υπολογιστής είναι απλώς και μόνο ένα μηχάνημα, ένα τεχνολογικό εργαλείο. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις έναν υπολογιστή για τις συναθροίσεις, τα κηρύγματα και το κήρυγμα του ευαγγελίου, αλλά, ταυτόχρονα, πολλοί κακοί και πονηροί άνθρωποι μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν υπολογιστές για να κάνουν κακά πράγματα. Επομένως, όταν ένας υπολογιστής χρησιμοποιείται για έναν δίκαιο σκοπό, δεν μπορείς να πεις ότι ο ίδιος ο υπολογιστής είναι δίκαιος· ομοίως, όταν ένας υπολογιστής χρησιμοποιείται για κακά πράγματα, δεν μπορείς να πεις ότι ο ίδιος ο υπολογιστής είναι κακός. Καταλάβατε; (Ναι.) Αντιστοίχως, για τους ανθρώπους που επιθυμούν να συζητούν για την πολιτική, αυτή η εκδήλωση της επιθυμίας να συζητούν για την πολιτική είναι ένα ενδιαφέρον και ένα χόμπι· δεν έχει να κάνει με τα ζητήματα της ανθρώπινη φύση-ουσίας τους. Επίσης, σε όσους αρέσει να συζητούν για την πολιτική αρέσουν και τα πολιτικά θέματα. Τους αρέσει μονίμως να συζητούν για ζητήματα λάθους και σωστού και να διαφωνούν με άλλους για κάποια θέματα που σχετίζονται με πολιτικές απόψεις. Κάποιοι δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για θέματα που έχουν να κάνουν με διάσημους ανθρώπους και σπουδαίες προσωπικότητες, ενώ κάποιοι δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για θέματα που ξεσκεπάζουν τις σκοτεινές πλευρές της κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, όσοι επιθυμούν να συζητούν για την πολιτική δεν κατέχουν την αλήθεια και ο Θεός δεν καταλαμβάνει μια θέση στην καρδιά τους· αυτό είναι απολύτως βέβαιο. Εντάξει, λοιπόν, αυτά είναι πάνω κάτω όσα είχαμε να συζητήσουμε σχετικά με το ζήτημα της επιθυμίας κάποιου να συζητά για την πολιτική.

Η επιθυμία κάποιου να συζητά για την πολιτική είναι ένα ενδιαφέρον και ένα χόμπι. Στη συνέχεια, ας προχωρήσουμε αυτήν τη συζήτηση ένα βήμα παραπέρα και ας μιλήσουμε για την επιθυμία κάποιου να συμμετέχει στην πολιτική. Η επιθυμία κάποιου να συμμετέχει στην πολιτική δεν είναι το ίδιο με την επιθυμία κάποιου να συζητά για την πολιτική· εμπεριέχει δράση. Η επιθυμία κάποιου να συμμετέχει στην πολιτική δεν είναι απλώς και μόνο κάποιου είδους υλικό συνομιλίας για μετά το δείπνο ή κάποιου είδους ψυχαγωγία ούτε παραμένει αποκλειστικά στο επίπεδο των ενδιαφερόντων και των χόμπι ή του ενδιαφέροντος για την πολιτική· αντιθέτως, έχει να κάνει με το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει ένας άνθρωπος. Σε ποιο μονοπάτι, λοιπόν, βαδίζουν όσοι θέλουν να συμμετέχουν στην πολιτική; Έχει να κάνει αυτό με την ανθρώπινη φύση τους; (Ναι.) Ως τι θα πρέπει, λοιπόν, να ταξινομηθεί η επιθυμία κάποιου να συμμετέχει στην πολιτική; Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση για όλους σας· δεν μπορείτε να δείτε καθαρά αυτό το ζήτημα. Ας συναναστραφούμε, λοιπόν, πάνω σ’ αυτό. Υπάρχουν άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα στους οποίους αρέσει να συζητούν για την πολιτική. Όπως βλέπεις, παρόλο που οι γεωργοί ζουν στην κατώτατη βαθμίδα της κοινωνίας, κάποιοι από αυτούς γνωρίζουν πολλά για ζητήματα που σχετίζονται με τα ανώτερα κλιμάκια της πολιτικής και μπορούν να εκφράζουν κάποιες απόψεις που αφορούν την πολιτική. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τις επιχειρήσεις και τα οικονομικά συζητούν επίσης για την πολιτική, και ακόμη και εκείνοι που ασχολούνται με τις τέχνες και την εκπαίδευση συζητούν για την πολιτική. Με άλλα λόγια, σε όλους τους τομείς, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να συζητούν για την πολιτική και που ενδιαφέρονται για πολιτικά θέματα. Με όποιον τομέα κι αν ασχολείται ένας άνθρωπος, αν του αρέσει να συζητάει για την πολιτική, αυτό οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι έχει ένα ενδιαφέρον για την πολιτική. Αυτό το ενδιαφέρον έχει κάποια σχέση με το έμφυτο επίπεδό του και την οπτική του. Μπορεί να αντιλαμβάνεται ζητήματα που εμπίπτουν στο πεδίο της πολιτικής δύναμης, οπότε, κατά καιρούς, εκφράζει τις δικές του απόψεις. Οι εκδηλώσεις του παραμένουν στο επίπεδο ενός ενδιαφέροντος και ενός χόμπι στο πλαίσιο των έμφυτων καταστάσεων. Ωστόσο, όταν κάποιος συμμετέχει στην πολιτική, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι ικανοποιημένος μ’ ένα τέτοιο ενδιαφέρον και χόμπι στο επίπεδο της σκέψης· σημαίνει ότι εγκαταλείπει τον αρχικό του τομέα και επιλέγει να ασχοληθεί με το πολιτικό έργο, να ανέβει στην πολιτική σκηνή και να έχει αλληλεπιδράσεις με πολιτικές προσωπικότητες. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρόβλημα με τέτοιους ανθρώπους; Ένας τέτοιος άνθρωπος που θέλει να συμμετέχει στην πολιτική μπορεί να μη συζητά και τόσο συχνά για την πολιτική, αλλά, όποια καριέρα κι αν επιλέξει, εφόσον ασχολείται με έργο που δεν σχετίζεται με την πολιτική, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον γι’ αυτό και νιώθει ότι οι προοπτικές του είναι ζοφερές. Όταν, όμως, αναφέρεται η συμμετοχή στην πολιτική, τα μάτια του φωτίζονται από επιθυμία και κεντρίζεται το ενδιαφέρον του. Όταν ακούει ότι κάποιος βάζει υποψηφιότητα για δήμαρχος, περιφερειάρχης ή πρόεδρος, νιώθει ένα αίσθημα απώλειας μέσα του και στύβει το μυαλό του για να σκεφτεί τρόπους να συμμετάσχει και ο ίδιος. Τι σόι άνθρωπος είναι; Δεν ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που έχουν τεράστια επιθυμία για εξουσία; (Ναι.) Ποιο επιπλέον χαρακτηριστικό έχει, λοιπόν, ένας τέτοιος άνθρωπος στην ανθρώπινη φύση του; Έχει απόλυτη εμμονή με τα χρήματα ή απόλυτη εμμονή με την εξουσία; (Έχει απόλυτη εμμονή με την εξουσία.) Πιστεύει ότι όταν κάποιος έχει εξουσία είναι υπεράνω όλων των άλλων, θεωρεί ότι η εξουσία είναι η ίδια του η ζωή και τη βλέπει ως έναν σκοπό που θα επιδιώκει σε όλη του τη ζωή. Επομένως, τι σόι άνθρωπος είναι ακριβώς; Ποιο επιπλέον χαρακτηριστικό έχει στην ανθρώπινη φύση του που δεν το έχουν οι κοινοί άνθρωποι; (Φιλοδοξία και επιθυμία.) Τι φιλοδοξεί και επιθυμεί να κάνει; (Να κατέχει εξουσία.) Ποιο είναι το πιο άμεσο όφελος που του αποφέρει η κατοχή εξουσίας; (Η απόκτηση θέσης και η εκτίμηση των άλλων.) Αυτά είναι δευτερεύοντα, δεν είναι το καίριο όφελος. (Θέλει να ελέγχει τους ανθρώπους.) Σχεδόν το βρήκατε. Αν ένας άνθρωπος θέλει να κατέχει κάποιο αξίωμα, αλλά η θέση που κατέχει είναι απλώς ένας κενός τίτλος και δεν έχει ούτε έναν υφιστάμενο, μπορεί να θεωρηθεί ότι κατέχει εξουσία; (Όχι.) Αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί κατοχή εξουσίας. Δεν έχει κανένα ιδιαίτερο προνόμιο και δεν μπορεί να απολαμβάνει κανένα από τα οφέλη της κατοχής αξιώματος. Κατά την άποψή του, έχει καμία πραγματική αξία η κατοχή μιας τέτοιας θέσης; (Όχι.) Επομένως, ένας τέτοιος άνθρωπος έχει ένα χαρακτηριστικό που δεν έχουν οι άλλοι: εξαιρετικά έντονη φιλοδοξία και επιθυμία για εξουσία. Εφόσον έχει μια τέτοια φιλοδοξία και επιθυμία, ο σκοπός που θέλει να πετύχει δεν είναι κάτι τόσο απλό όσο το να τον εκτιμούν, να τον θεοποιούν ή να τον ζηλεύουν οι άλλοι· αντιθέτως, θέλει να κατέχει αξίωμα, να κάνει κουμάντο και να καθοδηγεί τους άλλους. Έχει αυτήν τη φιλοδοξία και την επιθυμία· αν δεν έχει καμία θέση, μπορεί να πετύχει τον σκοπό του; Θα τον ακούει κανείς; Σε καμία περίπτωση. Γι’ αυτό είναι αποφασισμένος ν’ αποκτήσει μια θέση. Μόλις αποκτήσει κάποια θέση, θα υπάρχουν άνθρωποι που θα τον ακούνε όταν μιλάει και, όταν απαιτεί από τους άλλους να κάνουν κάτι, θα υπάρχουν εκείνοι που υπακούν και συμμορφώνονται· τότε, η φιλοδοξία και η επιθυμία του, αυτό που θέλει να πετύχει, μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Μπορεί όσοι θέλουν να συμμετέχουν στην πολιτική να περιγράφονται με ευνοϊκούς όρους ως ευγενείς και άνθρωποι με βλέψεις, αλλά, για να το θέσουμε ξεκάθαρα, απλώς έχουν εμμονή με την κατοχή αξιώματος· απλώς τους αρέσει να κατέχουν κάποιο αξίωμα. Όταν δεν κατέχουν κάποιο αξίωμα, τότε δεν μπορούν να κάνουν κουμάντο και δεν έχουν μερικούς υφιστάμενους για να τους καθοδηγούν, και επομένως αποκαρδιώνονται και νιώθουν ότι η ζωή είναι ζοφερή. Μόλις, όμως, αποκτήσουν κάποιο αξίωμα, υπάρχουν άνθρωποι που τους ακούνε όταν μιλάνε, έχουν ακολούθους, κι έτσι νιώθουν ότι η ζωή είναι ευχάριστη. Υπάρχει, λοιπόν, πρόβλημα με την ανθρώπινη φύση τους; (Ναι.) Μπορεί να το ονομάσει κανείς αυτό ατέλεια της ανθρώπινης φύσης τους; (Όχι.) Σίγουρα δεν είναι τόσο απλό. Τότε, τι είδους πρόβλημα είναι; (Διεφθαρμένες διαθέσεις.) Ως προς την ανθρώπινη φύση του, είναι αξιόπιστος ένας τέτοιος άνθρωπος; (Όχι), Είναι, λοιπόν, καλός ο χαρακτήρας του; (Όχι). Γιατί δεν είναι καλός; (Αυτός ο άνθρωπος θέλει μονίμως να ελέγχει τους άλλους και θέλει πάντα να κάνει κουμάντο.) Ένας τέτοιος άνθρωπος έχει ιδιαίτερα έντονη επιθυμία για μια θέση· θέλει μονίμως να βρίσκει διάφορες ευκαιρίες για να κάνει κουμάντο και θέλει πάντα να βρίσκεται σε ηγετικό ρόλο και να ελέγχει τους άλλους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αναξιόπιστοι και δεν έχουν ούτε καλό χαρακτήρα. Υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι άνθρωποι στον οίκο του Θεού. Αν ο οίκος του Θεού τούς ορίσει υπεύθυνους για ένα αντικείμενο του έργου, πιστεύουν πως αυτό σημαίνει ότι κατέχουν κάποιο αξίωμα κι ότι υπηρετούν σε ηγετικό ρόλο. Θα αναζητούν τις αλήθεια-αρχές; Θα εφαρμόζουν τις εργασιακές ρυθμίσεις; (Όχι.) Αν βλέπουν το γεγονός ότι είναι επιβλέποντες ή επικεφαλής ως κατοχή κάποιου αξιώματος, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να εφαρμόσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να κάνουν πραγματικό έργο. Τι θα κάνουν; Θα ασχολούνται με τη δική τους επιχείρηση, θα αυξάνουν τη δική τους εξουσία, θα εδραιώνουν τη θέση τους, θα μεταφέρουν τις δικές τους ιδέες στους κατωτέρους τους και θα κάνουν τους ανθρώπους να τους ακούνε, με αποτέλεσμα να ακυρώνουν και να αχρηστεύουν τις εργασιακές ρυθμίσεις, τις προθέσεις του Θεού και την αλήθεια. Αυτή ακριβώς είναι η ουσία τέτοιων ανθρώπων. Όταν δεν έχουν καμία θέση, την επιδιώκουν με όλη τους τη δύναμη και, μόλις αποκτήσουν κάποια θέση, θεωρούν ότι βρήκαν μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία να κάνουν τι; Να ικανοποιήσουν τη φιλοδοξία τους και να εδραιώσουν τη θέση τους όσο το δυνατόν περισσότερο· αξιοποιούν μια τέτοια ευκαιρία για να ικανοποιήσουν τη φιλοδοξία τους και τον εθισμό τους στην κατοχή αξιώματος.

Η επιθυμία κάποιου να συμμετέχει στην πολιτική είναι τόσο ζήτημα άσχημου χαρακτήρα όσο και ζήτημα διεφθαρμένων διαθέσεων. Πόσες διεφθαρμένες διαθέσεις εμπλέκονται εδώ; (Η αλαζονεία και η φαυλότητα.) Η αλαζονεία, η φαυλότητα, η αποστροφή για την αλήθεια και η αδιαλλαξία —ενυπάρχουν όλες αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις· καθεμία από αυτές είναι παρούσα. Ποια είναι, λοιπόν, η πιο σοβαρή διεφθαρμένη διάθεση εδώ; Η φαυλότητα· το τυπικό χαρακτηριστικό που είναι εμφανέστερο είναι η φαυλότητα. Οι άνθρωποι που θέλουν να συμμετέχουν στην πολιτική, αν απογοητευτούν και αποτύχουν στον έξω κόσμο, σε περίπτωση που —παρά την επιθυμία τους να συμμετέχουν στην πολιτική— δεν τους δοθεί η ευκαιρία ή δεν βρουν έναν τρόπο να εισχωρήσουν στους πολιτικούς κύκλους, τότε, όταν έρχονται στον οίκο του Θεού, εξακολουθούν να θέλουν να συμμετέχουν στην πολιτική· η φιλοδοξία τους δεν σβήνει. Επομένως, αντιμετωπίζουν την εκλογή των επικεφαλής διαφόρων βαθμίδων σαν να πρόκειται για εκλογή κρατικών αξιωματούχων. Κάθε φορά που πραγματοποιούνται τέτοιες εκλογές, ανυπομονούν να πάνε, ασκώντας όπου κι αν βρεθούν πίεση στους άλλους για να τους ψηφίσουν. Μόλις γίνουν επικεφαλής, νομίζουν ότι κατέχουν κάποιο αξίωμα και διατηρούν αυτήν τη θέση για τον εαυτό τους, αρπάζοντας την εξουσία και κάνοντας ό,τι τους αρέσει. Ενεργούν όπως θέλουν κι αγνοούν το έργο που τους έχει αναθέσει ο οίκος του Θεού και το καθήκον που οφείλουν να κάνουν, αφού τους νοιάζει μόνο να ενδίδουν στα οφέλη της θέσης. Αντιμετωπίζουν το καθήκον ενός επικεφαλής σαν κατοχή κάποιου αξιώματος, κάνοντας ό,τι τους αρέσει και ό,τι θέλουν και ενεργώντας με όποιον τρόπο τούς επιτρέπει να αυξήσουν τη δική τους εξουσία, να εδραιώσουν τη θέση τους, να κάνουν τους άλλους να τους ακούν και να ικανοποιήσουν πλήρως τον εθισμό τους στην κατοχή αξιώματος. Δεν λαμβάνουν υπόψη το έργο του οίκου του Θεού ούτε τις απαιτήσεις των εργασιακών ρυθμίσεων. Οι άνθρωποι αυτού του είδους είναι πολύ επικίνδυνοι· ακόμη κι αν δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμη ως αντίχριστοι, είναι εκκολαπτόμενοι αντίχριστοι. Υπάρχουν καλοί άνθρωποι ανάμεσα σ’ εκείνους που θέλουν να συμμετέχουν στην πολιτική; Όχι, δεν υπάρχουν. Οι άνθρωποι που έχουν έντονη επιθυμία για εξουσία δεν θα ήταν δυνατόν ν’ αγαπούν την αλήθεια. Επειδή έχουν εξαιρετικά έντονη επιθυμία για εξουσία, η συνείδηση και η λογική τους δεν μπορούν να καταπνίξουν ούτε να συγκρατήσουν την επιθυμία τους για εξουσία και την επιδίωξη της εξουσίας. Αν ένας άνθρωπος θέλει να συμμετέχει στην πολιτική ή έχει ακραία εμμονή μ’ αυτό και έντονη επιθυμία να το κάνει, αυτό σημαίνει ότι έχει έντονη φιλοδοξία για θέση και εξουσία. Οι προθέσεις, οι στόχοι και η βάση της διαγωγής και των πράξεών του εξαρτώνται αποκλειστικά από το αν μπορεί να αποκτήσει εξουσία και από το αν μπορεί να ικανοποιηθεί η φιλοδοξία τους. Γι’ αυτό είναι τρομακτική η ανθρώπινη φύση τέτοιων ανθρώπων. Προκειμένου να ικανοποιήσουν την επιθυμία τους για εξουσία και ν’ αποκτήσουν εξουσία, είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα και να θυσιάσουν τα πάντα, ακόμη και τους πιο κοντινούς και πιο αγαπημένους τους ανθρώπους. Κρίνοντας με βάση αυτό, τέτοιοι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Για παράδειγμα, έστω ότι ένας άνθρωπος θέλει να συμμετέχει στην πολιτική και έχει ιδιαίτερα έντονη επιθυμία για εξουσία. Όταν του δοθεί η ευκαιρία να συμμετέχει στην πολιτική και αποκτήσει τη θέση και την εξουσία για την οποία έχει βλέψεις, αν πρέπει να θυσιάσει τη γυναίκα που αγαπά προκειμένου ν’ αποκτήσει τη θέση που επιδιώκει, δεν θα διστάσει να το κάνει· δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να είναι πονόψυχος. Κάποιοι άνθρωποι δεν διστάζουν καν να θυσιάσουν τους ίδιους τους γονείς τους προκειμένου ν’ αποκτήσουν μια θέση· είναι ικανοί να θυσιάσουν τον οποιονδήποτε. Το μοναδικό πράγμα που δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν ποτέ είναι η θέση. Με άλλα λόγια, μπορεί να χρησιμοποιήσουν οποιονδήποτε άνθρωπο, οποιοδήποτε γεγονός ή πράγμα ως διαπραγματευτικό χαρτί και αντίτιμο για τη θέση. Κρίνοντας, λοιπόν, από τον χαρακτήρα τέτοιων ανθρώπων, έχουν όντως συνείδηση και λογική; (Όχι.) Γι’ αυτό είναι πολύ τρομακτικοί οι άνθρωποι αυτού του είδους. Ίσως η συνείδηση και η λογική τους να έχουν εξαφανιστεί ή ίσως να μην είχαν ποτέ συνείδηση ή λογική· είναι και τα δύο πιθανά. Γιατί λέω ότι είναι και τα δύο πιθανά; Αυτοί οι άνθρωποι, όταν δεν έχουν κάποια θέση κι όταν δεν εμπλέκονται πολιτικές υποθέσεις, μπορεί να τα πηγαίνουν πολύ καλά με τους άλλους, μπορεί να βοηθάνε τους άλλους, να μην τους εκμεταλλεύονται ποτέ, να κάνουν αγαθοεργίες και να είναι πολύ ανεκτικοί. Επιφανειακά, φαίνεται να έχουν ανθρώπινη φύση και η συνείδηση και η λογική τους μοιάζουν κανονικές. Δεν ξέρεις, όμως, τι είναι αυτό που αγαπούν βαθιά μέσα τους. Όταν ανακαλύψεις ότι αυτό που αγαπούν βαθιά μέσα τους είναι η θέση και η εξουσία και παρατηρήσεις ξανά την ανθρώπινη φύση τους, αλλάζει η άποψή σου, καθώς κι ο τρόπος με τον οποίο κατανοείς και αξιολογείς την ανθρώπινη φύση τους. Όταν δεν εμπλέκονται η θέση και η εξουσία, συμπεριφέρονται κανονικά στις αλληλεπιδράσεις τους με τους άλλους και φαίνονται αξιοπρεπείς άνθρωποι. Μόλις, όμως, αποκτήσουν θέση και εξουσία, η συμπεριφορά τους δεν είναι πλέον η ίδια με πριν· δεν μπορείς πλέον να δεις πού είναι η συνείδηση και η λογική τους. Μόνο τότε συνειδητοποιείς ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι πραγματικά τρομακτικοί. Αποδεικνύεται ότι η ανθρώπινη φύση που έδειχναν προς τα έξω ήταν απλώς κάτι προσωρινό· αποκαλύπτονταν μόνο και μόνο χάρη στην ώθηση ενός συγκεκριμένου περιβάλλοντος και κάποιων συγκεκριμένων οφελών, στις περιστάσεις όπου δεν εμπλέκονταν η εξουσία και η θέση που τόσο αγαπούν. Μόλις, όμως, εμπλακεί η θέση και η εξουσία, αποκαλύπτεται η αληθινή ανθρώπινη φύση τους. Όταν δεις την αληθινή ανθρώπινη φύση τους, θα τους χαρακτηρίσεις ανθρώπους που δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση. Με άλλα λόγια, πριν δεις το πιο ουσιώδες πράγμα στα βάθη της καρδιάς τους, νομίζεις ότι μπορούν να τα πηγαίνουν αρκετά καλά με τους άλλους κι ότι δεν τους λείπει η ανθρώπινη φύση. Μόλις, όμως, κατανοήσεις πραγματικά τον εσωτερικό τους κόσμο και την ανθρώπινη φύση-ουσία τους και δεις ότι αυτό που αγαπούν είναι η θέση και η δύναμη, θα συνειδητοποιήσεις ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση· είναι διπρόσωποι. Πώς αποκαλούν μια τέτοια εκδήλωση οι άπιστοι; Δεν την αποκαλούν διχασμένη προσωπικότητα; (Ναι.) Κάποιος που δεν είναι άνθρωπος έχει ανθρώπινη όψη. Όταν αλληλεπιδρά με τους άλλους, δεν μπορείς να δεις τι κρύβεται βαθιά μέσα στην ψυχή του, οπότε νομίζεις ότι είναι ένας κανονικός άνθρωπος· ίσως, μάλιστα, να πιστεύεις ότι είναι και καλός άνθρωπος. Μόλις, όμως, δεις την άλλη του πλευρά, όχι μόνο παύεις να πιστεύεις ότι είναι καλός άνθρωπος, αλλά τον βρίσκεις και τρομακτικό. Αυτό σημαίνει να μην είναι κανείς άνθρωπος. Τι ακριβώς είναι όσοι δεν είναι άνθρωποι; Ακόμη κι αν υπάρχει έστω και λίγη ανθρώπινη ομοιότητα σ’ αυτό που δείχνουν προς τα έξω, δεν είναι αυθεντική. Επειδή δεν έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα, οι περιστασιακά καλές εκδηλώσεις τους δεν αντιπροσωπεύουν την ουσία τους. Η ουσία τους είναι η ανθρώπινη φύση που εμφανίζουν όταν επιλέγουν πραγματικά το μονοπάτι τους. Επομένως, δεν θα πρέπει να σε παραπλανά η εμφάνιση τέτοιων ανθρώπων προς τα έξω· το κλειδί είναι να εξετάζεις το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν και την ουσία τους. Έχω πλέον εξηγήσει ξεκάθαρα αυτό το ζήτημα; (Ναι.) Τι καταλάβατε; Αν σ’ έναν άνθρωπο αρέσει να συζητά για την πολιτική και αυτό παραμένει μόνο στο επίπεδο της σκέψης και αποτελεί απλώς και μόνο ένα ενδιαφέρον και ένα χόμπι, τότε δεν είναι πρόβλημα. Αν, όμως, θέλει να συμμετέχει στην πολιτική, τότε αυτό παύει να αποτελεί ζήτημα σκέψης· έχει να κάνει μ’ ένα πρόβλημα στη διαγωγή του και στο μονοπάτι στο οποίο βαδίζει. Από τη στιγμή που έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο φέρεται και με το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει, αφορά τον χαρακτήρα του. Κι όταν αφορά τον χαρακτήρα του, στις περισσότερες περιπτώσεις σχετίζεται με διεφθαρμένες διαθέσεις. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Εντάξει, λοιπόν, εδώ ολοκληρώνεται η συζήτησή μας για την εκδήλωση της επιθυμίας κάποιου να συμμετέχει στην πολιτική.

Ας μιλήσουμε για μια άλλη εκδήλωση: την αγάπη για τη λογοτεχνία. Τι είδους εκδήλωση είναι αυτή; (Μια έμφυτη κατάσταση.) Άρα, αυτοί οι άνθρωποι αγαπούν τη λογοτεχνία από τη φύση τους. Επειδή αγαπούν τη λογοτεχνία, εκδηλώνουν ιδιαίτερη αδυναμία και περιέργεια ή μια ιδιαίτερη στάση για τα θέματα, τα βιβλία και τα ζητήματα που σχετίζονται με τη λογοτεχνία· αυτό είναι μια έμφυτη κατάσταση. Τότε τι ισχύει για την αγάπη για την τεχνολογία; (Είναι μια έμφυτη κατάσταση.) Με άλλα λόγια, όταν δεν παρεμβαίνουν ή παρεμβάλλονται πράγματα από τον εξωτερικό κόσμο, οι άνθρωποι δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για κάποια είδη πραγμάτων, τους αρέσει να διαβάζουν τέτοια είδη βιβλίων και τους αρέσει επίσης να δίνουν προσοχή σε τέτοιου είδους θέματα και να συζητούν γι’ αυτά· ταυτόχρονα, η βλέψη τους είναι να ασχοληθούν μ’ ένα επάγγελμα ή έναν τομέα που σχετίζεται με τέτοιου είδους πράγματα. Αυτό είναι έμφυτο· δεν απαιτεί την παρέμβαση άλλων ούτε χρειάζεται να το διδαχθεί κανείς και, ασφαλώς, δεν απαιτεί σκόπιμη επιρροή ή κατήχηση αυτών των ανθρώπων στη ζωή τους από άλλους ανθρώπους. Τους αρέσουν κάποια πράγματα από γεννησιμιού τους. Η αγάπη για την τεχνολογία είναι μια έμφυτη κατάσταση· τι ισχύει, λοιπόν, για την αγάπη για τα φυτά και τα ζώα; (Είναι κι αυτή μια έμφυτη κατάσταση.) Η αγάπη για τα φυτά και τα ζώα —να νοιάζεται κανείς για τα δέντρα, τα έντομα και τα πουλιά· να του αρέσει πολύ ν’ αλληλεπιδρά με μικρά ζώα, να έχει στενή επαφή μαζί τους και να είναι ιδιαίτερα τρυφερός και ανεκτικός απέναντί τους— είναι μια έμφυτη κατάσταση. Όπως βλέπεις, αυτά τα πράγματα που εμπεριέχονται στις έμφυτες καταστάσεις είναι πολύ κανονικά, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεν έχουν να κάνουν με αρνητικά πράγματα που εμπίπτουν σε διεφθαρμένες διαθέσεις όπως η αλαζονεία και η μοχθηρία. Επομένως, τι είδους εκδηλώσεις είναι πράγματα όπως η αγάπη για την αεροπλοΐα, για την ιστορία, για την αστρονομία και τη γεωγραφία, για τη διατροφολογία και την ιατρική, για τη νομική ή για τη γεωργία; (Έμφυτες καταστάσεις.) Κάποιοι άνθρωποι αγαπούν τη γεωργία· τους αρέσει να ερευνούν το μπόλιασμα, τη βελτίωση και την απόδοση διαφόρων φυτών, τους αρέσει να ερευνούν τις επιδράσεις του κλίματος και της θερμοκρασίας στα φυτά, τους αρέσει να φυτεύουν λαχανικά, σπόρους, δέντρα και λουλούδια. Τα χέρια τους είναι κάθε μέρα λασπωμένα και ροζιασμένα από τη δουλειά. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα ήθελαν να είναι γιατροί, δικηγόροι ή αξιωματούχοι· απλώς τους αρέσει να καλλιεργούν και ν’ ασχολούνται με τα φυτά και νιώθουν πολύ άνετα μ’ αυτόν τον τρόπο ζωής. Το τι αρέσει στους ανθρώπους, το ποια είναι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους, έχει καμία σχέση με την ανθρώπινη φύση τους; (Όχι.) Επηρεάζει την ανθρώπινη φύση τους; (Όχι.) Ουσιαστικά, δεν την επηρεάζει. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι οι γεωργοί είναι πολύ ευγενείς· έχουν κι εκείνοι διεφθαρμένες διαθέσεις. Ομοίως, οι διανοούμενοι υψηλού επιπέδου, όπως οι άνθρωποι που ασχολούνται με τομείς όπως η τεχνολογία, η λογοτεχνία, η ιατρική ή η νομική, δεν έχουν καλύτερη ανθρώπινη φύση από τους γεωργούς. Έχοντας αποκτήσει τόσες γνώσεις, έχοντας διαβάσει τόσα βιβλία κι έχοντας λάβει μόρφωση για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, στο τέλος, δεν κατανοούν καθόλου τον Θεό· απλώς έχουν μάθει λίγα περισσότερα από τα βιβλία κι έχουν αποκτήσει λίγες περισσότερες γνώσεις και κάποια διορατικότητα. Όμως, σε ό,τι έχει να κάνει με το πώς φέρονται, τι είδους μονοπάτι ζωής θα πρέπει ν’ ακολουθήσουν, πώς θα πρέπει να πιστεύουν στον Θεό και να Τον λατρεύουν και πώς να ενεργούν ώστε να συμμορφώνονται με τις αρχές διαγωγής σε κάθε λογής ζητήματα στη ζωή, δεν ξέρουν τίποτα. Το κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων που έχουν ενδιαφέροντα και χόμπι σε διάφορους τομείς είναι πως είναι πρόθυμοι να κάνουν ό,τι αγαπούν, είναι πρόθυμοι ν’ ασχοληθούν με το έργο αυτού το τομέα κι έπειτα αφοσιώνονται σ’ αυτόν τον τομέα. Σε όποιον τομέα κι αν αφοσιωθούν, εφόσον εντάσσονται σ’ αυτήν την κοινωνία, τους έχει επηρεάσει και διαφθείρει ο Σατανάς. Κανενός ανθρώπου η ανθρώπινη φύση δεν γίνεται ευγενής απλώς και μόνο επειδή τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι του ή ο τομέας με τον οποίο ασχολείται είναι πιο ευγενή ή αξιοσέβαστα από εκείνα των άλλων ανθρώπων. Ομοίως, κανένας άνθρωπος δεν γίνεται πιο ποταπός ή πιο διεφθαρμένος από τους άλλους ανθρώπους απλώς και μόνο επειδή το επάγγελμα με το οποίο ασχολείται είναι χαμηλής υποστάθμης ή κατώτερο ή ένα επάγγελμα το οποίο περιφρονούν οι άλλοι. Αντιθέτως, όποια κι αν είναι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι ενός ανθρώπου, με όποιον τομέα κι αν ασχολείται αξιοποιώντας οποιοδήποτε προτέρημα ή χάρισμα, σε τελική ανάλυση, οι σκέψεις του και οι απόψεις του δεν συνάδουν με την αλήθεια. Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια στάση απέναντι στην αλήθεια και απέναντι στον Θεό, κι όλα όσα αποκαλύπτουν είναι διεφθαρμένες διαθέσεις. Το κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων είναι ότι ζουν έχοντας ως ζωή τους τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Επομένως, όποια κι αν είναι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου και με όποιο επάγγελμα κι αν ασχολείσαι, δεν σημαίνει ότι θα επηρεάζεται από αυτό η ανθρώπινη φύση σου ούτε σημαίνει ότι η ανθρώπινη φύση σου είτε θα εξυψωθεί είτε θα διαβρωθεί σ’ έναν βαθμό. Από αυτά τα γεγονότα, μπορεί να δει κανείς ότι οι έμφυτες καταστάσεις που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους δεν επηρεάζουν τα κριτήριά τους σε σχέση με τη διαγωγή τους και τις πράξεις τους ούτε αλλάζουν το μονοπάτι και την κατεύθυνση των πράξεών τους. Στην καλύτερη περίπτωση, αυτά τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι είναι απλώς εργαλεία ή ένα είδος έμφυτου κεφαλαίου στο οποίο βασίζονται για να επιβιώσουν, έτσι ώστε, μέσω του τομέα με τον οποίο ασχολούνται, να μπορούν να κερδίσουν ένα εισόδημα και μ’ αυτό να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Ωστόσο, στη διαδικασία κατά την οποία εξασφαλίζουν τα προς το ζην, οι διάφορες σκέψεις και απόψεις που αποδέχονται ανάμεσα στις ομάδες ανθρώπων διαφόρων τομέων είναι οι ίδιες. Επομένως, σε τελική ανάλυση, σε όποιον τομέα κι αν δραστηριοποιείται ένας άνθρωπος, σε όποια γωνιά της κοινωνίας κι αν βρίσκεται ή σε όποια ομάδα ανθρώπων ή φυλή κι αν ανήκει, η διαφθορά που λαμβάνει είναι η ίδια. Δεν γίνεσαι πιο ευγενής ούτε λιγότερο βαθιά διεφθαρμένος από τους άλλους απλώς και μόνο επειδή ασχολείσαι με μια εργασία ή με ένα επάγγελμα που είναι ελαφρώς υψηλότερου επιπέδου ούτε γίνεσαι πιο βαθιά διεφθαρμένος από τους άλλους απλώς και μόνο επειδή ο τομέας με τον οποίο ασχολείσαι είναι χαμηλής υποστάθμης. Με λίγα λόγια, όποια κι αν είναι τα έμφυτα ενδιαφέροντα και χόμπι σου, στο τέλος, σ’ αυτήν την κοινωνία και ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι αναπόφευκτο να σε διαφθείρει ο Σατανάς χωρίς καμία αντίσταση.

Στη συνέχεια, ας μιλήσουμε για μια άλλη εκδήλωση. Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει η εργασία που σχετίζεται με τα οικονομικά και τα λογιστικά· τους αρέσει να ασχολούνται με αριθμούς και περνάνε όλη τους τη ζωή δουλεύοντας στον χρηματοοικονομικό τομέα. Καθημερινά, κρατάνε λογαριασμούς, τακτοποιούν λογαριασμούς, χειρίζονται πληρωμές και εισπράξεις χρηματικών ποσών· το μυαλό τους είναι γεμάτο δεδομένα όλη την ώρα, κι ωστόσο δεν το βρίσκουν ποτέ κουραστικό. Σε ποια πτυχή εμπίπτει η αγάπη για την εργασία που σχετίζεται με τα οικονομικά και τα λογιστικά; (Στις έμφυτες καταστάσεις.) Πρόκειται για ένα προτέρημα που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους. Εφόσον είσαι καλός σ’ αυτό, είναι φυσικό ν’ ασχοληθείς μ’ αυτό το επάγγελμα κι έπειτα να εξασφαλίζεις τα προς το ζην για όλη σου τη ζωή· έτσι συντηρείς τον εαυτό σου. Είναι σαν να σου στέλνει ο Θεός το μάννα εξ ουρανού ή ένα ορτύκι, ώστε να έχεις κάτι να φας. Αυτό το ενδιαφέρον και το χόμπι είναι σαν να πέφτει από τον ουρανό η κότα με τα χρυσά αυγά και να προσγειώνεται στα χέρια σου, δίνοντάς σου τη δυνατότητα να έχεις αυτό το ενδιαφέρον και το χόμπι. Έπειτα, είναι φυσικό ν’ ασχοληθείς μ’ ένα επάγγελμα που σχετίζεται με το ενδιαφέρον σου και το χόμπι σου και να συντηρείς έως τώρα τον εαυτό σου εξασφαλίζοντας μ’ αυτό τα προς το ζην. Είτε το κάνεις καλά είτε όχι και όσα χρόνια κι αν ασχολείσαι μ’ αυτό, εφόσον είναι κάτι με το οποίο γεννήθηκες, είναι αυτό που έχει ορίσει ο Θεός για σένα· είναι μια έμφυτη κατάσταση. Με λίγα λόγια, όλα αυτά προέρχονται από τον Θεό· δεν υπάρχει τίποτε εδώ για το οποίο θα πρέπει να κομπάζουν οι άνθρωποι. Έτσι δεν είναι; (Ναι.)

Το να αγαπά κάποιος την ενασχόληση με τις επιχειρήσεις, να είναι επιδέξιος στις επιχειρήσεις, σε ποια πτυχή εμπίπτει; (Στις έμφυτες καταστάσεις.) Το να είναι κανείς επιδέξιος στις επιχειρήσεις σημαίνει να λειτουργεί την επιχείρησή του καλύτερα από τους περισσότερους ανθρώπους. Οι άλλοι μπορεί να λειτουργούν μια επιχείρηση για δύο ή τρεις μήνες και να πτωχεύσουν, χάνοντας ακόμη και το αρχικό τους κεφάλαιο, αλλά εκείνοι λειτουργούν την επιχείρησή τους για δύο ή τρία χρόνια και τα πηγαίνουν ολοένα και καλύτερα. Σταδιακά, αποκτούν μια πιο άνετη ζωή —η οικογένειά τους τρέφεται και ντύνεται καλύτερα, το μικρό τους σπίτι αντικαθίσταται από ένα μεγαλύτερο, το μικρό τους αυτοκίνητο από ένα μεγαλύτερο, και η ζωή τους εξακολουθεί να βελτιώνεται· γίνονται εύποροι επιχειρηματίες. Το να είναι κανείς επιδέξιος στις επιχειρήσεις είναι μια έμφυτη κατάσταση; (Ναι.) Αυτή η έμφυτη κατάσταση, δηλαδή το ότι είναι επιδέξιος στις επιχειρήσεις, είναι το προτέρημα αυτού του ανθρώπου. Δεν μελέτησε ποτέ ιδιαίτερα το πώς να ασχολείται με τις επιχειρήσεις ούτε τον επηρέασαν οι γονείς του, κι ωστόσο καταφέρνει με ευκολία να λειτουργεί μια μικρή επιχείρηση και να βγάζει χρήματα. Τον ρωτάς: «Θεωρείς ότι είναι δύσκολο να ασχολείσαι με τις επιχειρήσεις;» Εκείνος λέει: «Καθόλου. Απλώς χρησιμοποιώ το μυαλό μου και σκέφτομαι πώς να ενεργήσω με κατάλληλο τρόπο που μπορεί ν’ αποφέρει χρήματα, κι έπειτα προχωράω και ενεργώ μ’ αυτόν τον τρόπο· και στο τέλος, τα χρήματα είναι δικά μου». Εσύ λες: «Η ενασχόληση με τις επιχειρήσεις μοιάζει αβίαστη και εύκολη για σένα. Εγώ γιατί δεν μπορώ να το κάνω;» Γιατί; Επειδή ο Θεός δεν σου έδωσε αυτό το προτέρημα, οπότε πολύ απλά δεν έχεις αυτήν την κλίση. Επομένως, όσοι έχουν αυτό το προτέρημα δεν θα έπρεπε να είναι περήφανοι κι όσοι δεν έχουν αυτό το προτέρημα δεν θα έπρεπε να ζηλεύουν. Κανένας δεν μπορεί να πάρει αυτό που δίνει ο Θεός· ακόμη κι αν δεν το θέλεις, δεν μπορείς να το αρνηθείς. Πολύ απλά, ο Θεός σε έκανε επιδέξιο σ’ αυτό και μέσα από αυτό το προτέρημα σου παρέχει τα μέσα για να εξασφαλίσεις τα προς το ζην ή ένα επάγγελμα για να συντηρείσαι. Αυτή είναι η χάρη του Θεού. Οι άλλοι μαθαίνουν, διδάσκονται και εξασκούνται, κι ωστόσο, όσο κι αν προσπαθούν, δεν μπορούν να καταφέρουν καλά αποτελέσματα. Όμως, εσύ μπορείς να το κάνεις αυτό χωρίς να το έχεις μάθει. Όσο κι αν σκέφτονται εκείνοι, το μυαλό τους δεν λειτουργεί τόσο γρήγορα όσο το δικό σου και δεν μπορούν να δραστηριοποιηθούν σ’ αυτόν τον τομέα τόσο καλά όσο εσύ. Από πού προέρχεται, λοιπόν, αυτό το προτέρημά σου; Δεν είναι έμφυτο; Και ό,τι είναι έμφυτο δεν έχει δοθεί από τον Θεό; Αναφέρεις πάντα τι σου αρέσει και σε τι είσαι επιδέξιος· είναι, όμως, αυτό κάτι που ζήτησες; Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι το κληρονόμησαν από τους γονείς τους. Τότε γιατί δεν κληρονόμησες κάτι άλλο; Προσπάθησε να βρεις έναν τρόπο να μεταφέρεις αυτό το πλεονέκτημα στην επόμενη γενιά σου· μπορείς να το κάνεις; Έχεις λόγο σ’ αυτό το ζήτημα; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση. Ο Θεός σού έδωσε το προτέρημα που διαθέτεις· όσο κι αν μπορεί να σε ζηλεύουν οι άλλοι, δεν μπορούν να σου το αφαιρέσουν ή να το πάρουν και, ακόμη κι αν δεν το θέλεις, ο Θεός και πάλι σου το δίνει. Εφόσον ο Θεός σού έχει δείξει χάρη, θα πρέπει να το αποδεχθείς από Εκείνον. Να μην ξεχειλίζεις από περηφάνια και να μην κομπάζεις. Η περηφάνια και ο κομπασμός είναι εκδηλώσεις ανθρώπινης άγνοιας.

Πώς, λοιπόν, θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεις σωστά το προτέρημα που σου έχει δώσει ο Θεός; Αν ο οίκος του Θεού χρειάζεται από σένα να κάνεις κάποιο καθήκον σ’ αυτόν τον τομέα, τότε θα πρέπει ν’ αξιοποιήσεις το προτέρημά σου στο καθήκον σου, στο έργο της εκκλησίας. Μη διστάζεις· αξιοποίησέ το και μάλιστα στον μέγιστο βαθμό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, το προτέρημα που σου έχει δώσει ο Θεός δεν θα σου έχει δοθεί μάταια· θα ανταποδώσεις στον Θεό τη χάρη και την ιδιαίτερη αντιμετώπιση που έχεις απολαύσει από Εκείνον. Έτσι, θα είσαι άνθρωπος με συνείδηση· δεν επιζητάς μόνο οφέλη για τον εαυτό σου, αλλά ανταποδίδεις και στον Θεό. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος να ενεργείς. Ακόμη κι αν σκέφτεσαι: «Έχω αυτό το προτέρημα, αυτό το ενδιαφέρον κι αυτό το χόμπι και είναι παιχνιδάκι για μένα να το κάνω αυτό», εφόσον το αναλάβεις ως καθήκον σου, δεν μπορείς να βασίζεσαι αποκλειστικά στο προτέρημα, το ενδιαφέρον και το χόμπι σου. Θα πρέπει να το κάνεις σύμφωνα με τις αρχές που σου έχει πει ο Θεός και σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού, κι έπειτα να το συνδυάσεις αυτό με το προτέρημά σου. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα κάνεις το καθήκον σου όπως πρέπει και θα έχεις προσφέρει την αφοσίωσή σου. Είναι ακριβώς όπως ο Θεός όταν χάρισε έναν γιο στον Αβραάμ· όταν του τον έδωσε ο Θεός, ο Αβραάμ ήταν πολύ χαρούμενος, κι όταν ο Θεός θέλησε να τον πάρει, ο Αβραάμ έπρεπε να τον προσφέρει εξ ολοκλήρου και με προθυμία στον Θεό. Δεν μπορούσε να διστάσει ή να προσπαθήσει να θέσει προϋποθέσεις και, ακόμη περισσότερο, δεν μπορούσε να παραπονεθεί στον Θεό ή να Τον προσβάλει· έπρεπε να προσφέρει τον γιο του με όλη του την καρδιά και με ειλικρίνεια. Όταν ο Θεός σού δίνει χάρη, είσαι πολύ χαρούμενος και ικανοποιημένος, νιώθεις ότι έχεις αποκτήσει ένα πλεονέκτημα κι ότι ο Θεός σού δείχνει καλοσύνη. Αφού απολαύσεις τόση από τη χάρη του Θεού, ποια είναι η στάση σου όταν ο Θεός σού ζητάει να του προσφέρεις κάτι; Αντέχεις να το αποχωριστείς; Μπορείς να το προσφέρεις στον Θεό και να Του το επιστρέψεις χωρίς ενδοιασμούς; Αν μπορείς να επιστρέψεις άνευ όρων στον Θεό αυτό που σου έχει δώσει, σύμφωνα με τις αρχές που απαιτεί Εκείνος, χωρίς παράπονο, χωρίς ενδοιασμούς και χωρίς να το κρατήσεις για τον εαυτό σου, αλλά να το προσφέρεις στον Θεό, τότε ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα ως δημιουργημένο ον· το καθήκον που έχεις κάνει ανταποκρίνεται επίσης στα πρότυπα κι ο Θεός θα είναι ικανοποιημένος. Ο Θεός δεν έχει υψηλές απαιτήσεις από σένα, επειδή αυτό που σου έχει δώσει Εκείνος υπερβαίνει στο πολλαπλάσιο αυτό που μπορείς να προσφέρεις εσύ. Ο Θεός, πέρα από το γεγονός ότι σου έδωσε ζωή, σου έχει δώσει το κεφάλαιο και τις καταστάσεις στα οποία βασίζεσαι για την επιβίωση. Πόσο όφελος έχεις αποκομίσει επειδή έχεις αυτό το προτέρημα, το ενδιαφέρον και το χόμπι; Πόση χάρη του Θεού έχεις απολαύσει; Έως τώρα, πόσα έχεις ανταποδώσει στον Θεό; Αν άρχισες μόλις τώρα ν’ ανταποδίδεις στον Θεό, τότε έχεις αργήσει λίγο. Αν δεν τα πήγες καλά στο παρελθόν, στο εξής θα πρέπει να προσφέρεις στον Θεό χωρίς κανέναν ενδοιασμό· αξιοποίησε το προτέρημά σου, τις επαγγελματικές σου δεξιότητες και τις διάφορες αρχές των επαγγελμάτων που έχεις τελειοποιήσει στο καθήκον σου, χωρίς να διστάζεις, επειδή αυτό που προσφέρεις ανήκε αρχικά στον Θεό· σου παραχωρήθηκε από τον Θεό. Όταν προσφέρεις αυτά τα πράγματα και τα αξιοποιείς στο καθήκον σου, αφενός ο Θεός θα τα αποδεχθεί και, αφετέρου, θ’ αποκτήσεις την αλήθεια, θ’ αποκτήσεις ζωή και θ’ αποκτήσεις την έγκριση του Θεού· θα αποκομίσεις τρομερά οφέλη και δεν θα ζημιωθείς καθόλου. Ταυτόχρονα, ο Θεός δεν σου έχει αφαιρέσει το δικαίωμα ν’ απολαμβάνεις το ενδιαφέρον σου, το χόμπι σου και το προτέρημά σου. Εφόσον ο Θεός σού έχει χαρίσει αυτό το ενδιαφέρον και το χόμπι, δεν πρόκειται ποτέ να τα πάρει πίσω. Όσα κι αν προσφέρεις, θα εξακολουθείς να τα έχεις· ο Θεός διασφαλίζει ότι θα συνεχίσουν να ενυπάρχουν σ’ εσένα χωρίς τέλος. Είναι μέρος της ίδιας σου της ύπαρξης. Αν δεν προσφέρεις τίποτα στον Θεό, τότε το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι δεν έχεις καθόλου συνείδηση, ότι δεν ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα ως δημιουργημένο ον κι ότι δεν έχεις καθόλου ειλικρίνεια απέναντι στον Θεό. Αν όντως έχεις ειλικρίνεια, τότε θα πρέπει ν’ ανταποδώσεις στον Θεό ό,τι έχεις λάβει από Εκείνον και ό,τι διαθέτεις. Αυτήν τη στάση θα πρέπει να έχεις. Όσα κι αν σου έχει χαρίσει ο Θεός, όσα κι αν κατανοείς και όσα κι αν είσαι ικανός να κάνεις, θα πρέπει έπειτα να τα προσφέρεις στον Θεό χωρίς ενδοιασμό. Πιστεύεις ότι ο Θεός θα σου ζητούσε να τα προσφέρεις μάταια; Δες τον Αβραάμ· όταν ο Θεός τού ζήτησε τον Ισαάκ, εκείνος προσέφερε τον Ισαάκ στον βωμό. Βλέποντας, όμως, ο Θεός την ειλικρίνεια του Αβραάμ, πήρε όντως τον Ισαάκ; Δεν τον πήρε· ο Θεός τού επέστρεψε τον Ισαάκ και ετοίμασε έναν αμνό εκεί κοντά. Όχι μόνο δεν αναγκάστηκε ο Αβραάμ να επιστρέψει τον Ισαάκ στον Θεό, αλλά έλαβε κι έναν αμνό που ήταν ήδη έτοιμος. Στο τέλος, η ευλογία που του έδωσε ο Θεός υπερέβη στο πολλαπλάσιο αυτό που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Ασφαλώς, αυτό δεν ήταν κάτι που θα μπορούσε να έχει φανταστεί ο Αβραάμ ούτε ήταν κάτι που ζήτησε. Όμως, ο Θεός δεν φέρεται άδικα στους ανθρώπους· απλώς ευλογεί τους ανθρώπους μ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Ακόμη κι όταν δεν έχεις ανταποδώσει ακόμη τίποτα στον Θεό, Εκείνος σου έχει ήδη παραχωρήσει πάρα πολλά. Αν, λοιπόν, ανταποδώσεις πραγματικά στον Θεό, πιστεύεις ότι θα σου παραχωρήσει λιγότερα; Σε καμία περίπτωση· η ευλογία που σου δίνει ο Θεός θα υπερβαίνει όλα όσα μπορούσες ποτέ να φανταστείς. Πες Μου, λοιπόν, είναι εύκολο να προσφέρεις όλα τα προτερήματα που σου έχει δώσει ο Θεός και να τα αξιοποιείς στο καθήκον σου; Έστω ότι σκέφτεσαι το εξής: «Αυτά τα προτερήματα, τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι που διαθέτω από τη φύση μου είναι κάτι με το οποίο γεννήθηκα, τα κληρονόμησα από τους γονείς μου. Τα έχω χάρη στα καλά μου γονίδια και στο ευνοϊκό μου υπόβαθρο. Δεν ξέρω αν μου τα έδωσε ο Θεός. Σε κάθε περίπτωση, απλώς έχω καλή τύχη· είναι η δική μου τύχη. Όσο για το κατά πόσο θα τα επιστρέψω στον Θεό, αυτό θα το αποφασίσω αργότερα. Αυτήν τη στιγμή, δεν σκοπεύω να το κάνω». Πες Μου, θα σήμαινε αυτό ότι έχεις συνείδηση; (Όχι.) Ακόμη κι αν ο Θεός δεν έπαιρνε πίσω τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι, τα προτερήματα και άλλα πράγματα που σου έδωσε, δεν θα λάμβανες την ευλογία του Θεού. Στα μάτια του Θεού, δεν θ’ ανταποκρινόσουν στα πρότυπα ως δημιουργημένο ον· αν μη τι άλλο, ο Θεός δεν συμπαθεί τέτοιους ανθρώπους. Ο Θεός δίνει στους ανθρώπους κάποια ενδιαφέροντα, χόμπι και προτερήματα και επίσης έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις γι’ αυτά. Όσο για το πώς οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν αυτά τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τα προτερήματα, θα πρέπει επίσης να έχουν αρχές που συνάδουν με την αλήθεια. Αφενός, δεν θα πρέπει να τα θεωρείς αυτά κεφάλαιό σου· αφετέρου, αν το έργο του οίκου του Θεού απαιτεί να κάνεις ένα καθήκον που σχετίζεται με τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τα προτερήματά σου, τότε θα πρέπει να νιώθεις ότι είναι ηθική δέσμευση ν’ αναλάβεις αυτό το καθήκον ως προσωπική σου υποχρέωση. Θα πρέπει να προσφέρεις ό,τι σου έχει δώσει ο Θεός απολύτως και χωρίς ενδοιασμό, έτσι ώστε ο Θεός να μπορεί να απολαύσει την ειλικρίνεια και την υποταγή ενός δημιουργημένου όντος απέναντί Του. Δεν είναι αξιοπρεπές και ένδοξο πράγμα αυτό; (Ναι.) Αν δεν μπορείς να προσφέρεις στον Θεό τις χάρες και τα προτερήματα που σου έχει δώσει, τότε έχεις χρέος απέναντι στον Θεό· αυτό είναι κάτι ξεδιάντροπο. Όταν ο Θεός σού έδωσε αυτές τις χάρες κι αυτά τα προτερήματα, ήσουν αρκετά χαρούμενος, αλλά όταν ο Θεός σού ζητάει να τα προσφέρεις σ’ Εκείνον, ενοχλείσαι, δεν θέλεις να τα χρησιμοποιήσει ο Θεός και θέλεις να τα χρησιμοποιήσεις μόνο εσύ ο ίδιος. Δείχνει λογική αυτό; Αυτά δεν είναι προσωπικά σου υπάρχοντα· σου τα έδωσε ο Θεός. Εφόσον σου τα έδωσε ο Θεός, όταν τα απαιτεί, θα πρέπει να τα προσφέρεις. Αν μπορείς να τα προσφέρεις, αυτό δείχνει ότι έχεις υποταγή και ειλικρίνεια απέναντι στον Θεό. Αν δεν θέλεις να τα προσφέρεις ή το κάνεις απρόθυμα και καταναγκαστικά, αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχεις ούτε υποταγή ούτε ειλικρίνεια απέναντι στον Θεό. Θα μπορούσε να πει κανείς μόνο ότι έχεις ένα πρόβλημα στην ανθρώπινη φύση σου και στον χαρακτήρα σου.

Εντάξει, λοιπόν, μ’ αυτό ολοκληρώνεται η σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας!

23 Δεκεμβρίου 2023