Πάνω σε ποιο θέμα συναναστραφήκαμε την προηγούμενη φορά; Συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις τριών πτυχών: των έμφυτων καταστάσεων, της ανθρώπινης φύσης και των διεφθαρμένων διαθέσεων. Συζητήσαμε αυτές τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις, και μ’ αυτόν τον τρόπο διακρίναμε σε ποια από τις τρεις πτυχές ανήκουν. Αν δείτε στην καθημερινότητα αυτές τις εκδηλώσεις πάνω στις οποίες συναναστραφήκαμε, μπορείτε κατά βάση να τις χαρακτηρίσετε και να τις κατηγοριοποιήσετε, είτε ανήκουν στις έμφυτες καταστάσεις, είτε στην ανθρώπινη φύση, είτε στις διεφθαρμένες διαθέσεις. Όσο για τις εκδηλώσεις πάνω στις οποίες δεν συναναστραφήκαμε, ξέρετε πώς να τις κατηγοριοποιείτε σύμφωνα μ’ αυτές τις αρχές ή ανάλογα με την ουσία που εκδηλώνουν; (Πιστεύουμε ότι είμαστε λίγο καλύτεροι σ’ αυτό από ό,τι πριν· μπορούμε να συλλογιζόμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμα πλήρως στο σημείο να μπορούμε να διακρίνουμε.) Μπορείτε γενικά να διακρίνετε τις εκδηλώσεις πάνω στις οποίες συναναστραφήκαμε, αλλά δεν ξέρετε κατά πόσο μπορείτε να διακρίνετε εκείνες πάνω στις οποίες δεν συναναστραφήκαμε και εκείνες που δεν έχουν καμία απολύτως σύνδεση με τις εκδηλώσεις πάνω στις οποίες συναναστραφήκαμε προηγουμένως. (Σωστά.) Στα προηγούμενα κηρύγματα, συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιες εκδηλώσεις των ενδιαφερόντων, των χόμπι και των προτερημάτων στο πλαίσιο των έμφυτων καταστάσεων, καθώς και πάνω στα ζητήματα που εκδηλώνονται στους ανθρώπους σε σχέση μ’ αυτές τις πτυχές. Επίσης, συναναστραφήκαμε πάνω στη στάση και στο μονοπάτι άσκησης που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι σε σχέση μ’ αυτά τα ζητήματα, καθώς και πάνω στις απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους που διαθέτουν ενδιαφέροντα, χόμπι και προτερήματα. Η συναναστροφή πάνω σ’ αυτό αποσκοπεί κυρίως να πει στους ανθρώπους ποιες σκέψεις και απόψεις θα πρέπει να έχουν —και ποιο μονοπάτι άσκησης θα πρέπει να κατανοήσουν— σε σχέση με τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τα προτερήματα, καθώς και ποιες προθέσεις και απαιτήσεις του Θεού θα πρέπει να κατανοήσουν ως προς αυτές τις πτυχές. Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα των ενδιαφερόντων, των χόμπι και των προτερημάτων, συναναστραφήκαμε μόνο σε γενικές γραμμές κι όχι συγκεκριμένα πάνω στις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις που έχουν οι άνθρωποι γι’ αυτά, πάνω στα λανθασμένα μονοπάτια άσκησης που μπορεί ν’ ακολουθήσουν ή στη λανθασμένη κατανόηση που έχουν σχετικά με τις απαιτήσεις του Θεού σ’ αυτήν την πτυχή. Ας συναναστραφούμε, λοιπόν, λεπτομερώς πάνω στα συγκεκριμένα ζητήματα που θα πρέπει να κατανοήσουν οι άνθρωποι σε σχέση με τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τα προτερήματα, με βάση αυτά τα ζητήματα που έχουν οι άνθρωποι.

Έχετε παρατηρήσει τι παράλογη κατανόηση ή στρεβλή αντίληψη έχετε σε σχέση με τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τα προτερήματα; Για τα περισσότερα ζητήματα, μήπως κατανοείτε μόνο όσο συναναστρέφομαι κι έπειτα ούτε συλλογίζεστε ούτε συγκρίνετε όσα ειπώθηκαν με τα πράγματα στη ζωή σας, κι ωστόσο νομίζετε ότι τα κατανοείτε όλα και θεωρείτε τα ζητήματα πολύ απλά; Κατ’ αρχάς, σκεφτείτε αυτό το ερώτημα: Υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα στα ενδιαφέροντα και τα χόμπι και στα προτερήματα; (Ναι.) Ποια είναι η διαφορά; Αν μπορείς να δεις ότι υπάρχει διαφορά, σε τι διαφέρουν; (Όταν ένας άνθρωπος έχει ένα ενδιαφέρον και χόμπι, αυτό σημαίνει απλώς ότι του αρέσει πραγματικά ένα συγκεκριμένο πράγμα, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει ένα προτέρημα σ’ αυτό.) Τα κύρια σημεία διαφοροποίησης έχουν ουσιαστικά αναφερθεί· πάνω κάτω έτσι είναι τα πράγματα. Από την οπτική της ανθρώπινης φύσης, τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι αναφέρονται στο γεγονός ότι ένας άνθρωπος ενδιαφέρεται για ένα συγκεκριμένο είδος ειδικής δραστηριότητας ή ένα είδος πράγματος και είναι πρόθυμος να δώσει προσοχή σ’ αυτά ή να ασχοληθεί μ’ αυτά. Με άλλα λόγια, η προσωπική του προτίμηση κλίνει ως έναν βαθμό προς τα πράγματα που τον ενδιαφέρουν και τον παθιάζουν. Δεν έχει απλώς μια ελαφριά προτίμηση για τις επαγγελματικές δεξιότητες σ’ αυτήν την πτυχή, αλλά τον ενδιαφέρουν πολύ, ξεπερνώντας το επίπεδο της αρεσκείας ή της αγάπης που μπορεί να έχει για τα συνηθισμένα πράγματα. Αυτό είναι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι. Ωστόσο, σε σχέση με το είδος της ειδικής δραστηριότητας ή του πράγματος που τον ενδιαφέρει και τον παθιάζει, δεν είναι σίγουρο ποιο είναι το επίπεδό του, το κατά πόσο είναι επιδέξιος σ’ αυτό το πράγμα, το κατά πόσο μπορεί να το κάνει καλά και σε ποια βαθμίδα μπορεί να το κάνει· τίποτε από αυτά δεν είναι σίγουρο. Επομένως, τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι αναφέρονται στα πράγματα που ενδιαφέρουν τους ανθρώπους και τους αρέσουν, στα πράγματα με τα οποία είναι πρόθυμοι να ασχολούνται τακτικά και για τα οποία είναι πρόθυμοι να δαπανούν χρόνο και ενέργεια ώστε να τους δίνουν προσοχή και να τα κάνουν σε καθημερινή βάση. Όσο για το πόσο καλά μπορούν να κάνουν αυτά τα πράγματα, αυτό εξαρτάται από το επίπεδό τους και από το κατά πόσο είναι επιδέξιοι σ’ αυτά. Έστω ότι το συγκεκριμένο πράγμα είναι κάτι για το οποίο ενδιαφέρονται ιδιαίτερα και παθιάζονται και, ταυτόχρονα, είναι και επιδέξιοι σ’ αυτό· δηλαδή, πέρα από το γεγονός ότι ενδιαφέρονται και παθιάζονται γι’ αυτό το πράγμα, μπορούν να το κάνουν και πολύ καλά, να πετύχουν σημαντικά αποτελέσματα και να καταφέρουν σπουδαία επιτεύγματα. Με άλλα λόγια, αυτή η επιδεξιότητά τους σ’ αυτό το ενδιαφέρον και χόμπι υπερβαίνει εκείνη του μέσου ανθρώπου, και η αντιληπτικότητά τους, η ταχύτητα εκμάθησης και η ταχύτητα με την οποία συλλαμβάνουν τις αρχές σ’ αυτόν τον τομέα υπερβαίνουν εκείνες του μέσου ανθρώπου. Όταν εμφανίζονται τέτοιες εκδηλώσεις, αυτό αναφέρεται ως προτέρημα. Άλλοι άνθρωποι μπορεί να χρειάζεται να περάσουν από τυπική, μακροχρόνια επαγγελματική κατάρτιση, εκπαίδευση, απόκτηση γνώσεων και πρακτική και να λάβουν καθοδήγηση, κατεύθυνση, έλεγχο, τυποποίηση και συμβουλές από σχετικούς επαγγελματίες, μεταξύ άλλων τέτοιων πραγμάτων, προτού μπορέσουν να κάνουν μόνοι τους κάτι καλά. Ωστόσο, οι άνθρωποι με προτερήματα γενικά έχουν ένα ορισμένο επίπεδο αντιληπτικότητας στις επαγγελματικές δεξιότητες στις οποίες είναι επιδέξιοι, χωρίς να περάσουν από επαγγελματική κατάρτιση ή συστηματική εκμάθηση. Διαθέτουν κάποια πρακτική κατανόηση και πρακτική εμπειρία ή έχουν πετύχει κάποια προσωπικά επιτεύγματα σ’ αυτόν τον τομέα. Και με την επαγγελματική κατάρτιση, το προτέρημά τους σ’ αυτό το πεδίο μπορεί να φτάσει σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο. Με λίγα λόγια, το να έχει κανείς ένα προτέρημα σημαίνει να είναι ιδιαίτερα επιδέξιος στα πράγματα που τον ενδιαφέρουν και τον παθιάζουν, υπερβαίνοντας τον μέσο άνθρωπο. Τι σημαίνει να είναι «επιδέξιος»; (Να έχει ένα προτέρημα σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα, να είναι σχετικά γνώστης αυτών των πραγμάτων και να τα χειρίζεται με ευχέρεια χωρίς ιδιαίτερο κόπο.) Το να είναι κανείς επιδέξιος σε κάτι δεν σημαίνει απλώς να είναι γνώστης αυτού του πράγματος· αντ’ αυτού, σημαίνει να έχει ιδιαίτερη επιδεξιότητα και ένα σχετικά ισχυρό έμφυτο ταλέντο σ’ αυτόν τον τομέα. Ακόμη και χωρίς υποδείξεις από άλλους, μπορεί να καταλάβει πράγματα που οι άλλοι δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν. Και σε συνδυασμό με την τυπική κατάρτιση ή διδασκαλία από έναν αναγνωρισμένο εκπαιδευτικό, μπορεί να τα πάει ακόμη καλύτερα σ’ αυτόν τον τομέα. Όταν λέμε ότι κάποιος έχει ένα προτέρημα, αυτό σημαίνει ότι είναι ιδιαίτερα καλός σ’ ένα συγκεκριμένο ενδιαφέρον ή χόμπι κι ότι έχει ιδιαίτερη επιδεξιότητα σ’ αυτόν τον τομέα. Η ικανότητα κατανόησής του, η αντιληπτικότητά του και η ικανότητα μάθησής του σ’ αυτόν τον τομέα είναι ιδιαίτερα υψηλές, και συλλαμβάνει πολύ γρήγορα αυτόν τον τομέα. Είναι εμφανώς επιδέξιος σ’ αυτόν τον τομέα σε σύγκριση με τον μέσο άνθρωπο. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς ένα προτέρημα.

Τώρα που καταλαβαίνετε τι είναι τα προτερήματα, ας μιλήσουμε για τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στα ενδιαφέροντα και τα χόμπι και στα προτερήματα; Τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι είναι το ίδιο με τα προτερήματα; (Δεν είναι το ίδιο.) Γιατί τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι δεν είναι το ίδιο με τα προτερήματα; (Επειδή το γεγονός ότι κάποιος ενδιαφέρεται για κάτι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μπορεί να το κάνει καλά ούτε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι επιδέξιος σ’ αυτό· επιπλέον, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μπορεί να το κατανοήσει τόσο γρήγορα.) Το να έχεις ενδιαφέροντα και χόμπι σημαίνει ότι σου αρέσει μια συγκεκριμένη κατηγορία πραγμάτων, αλλά το κατά πόσο αυτό είναι προτέρημά σου εξαρτάται από την ικανότητα κατανόησής σου, την ικανότητα μάθησής σου και την αντιληπτικότητά σου σ’ αυτόν τον τομέα, καθώς και από τη φυσική σου επιδεξιότητα σ’ αυτόν τον τομέα και το κατά πόσο είσαι από τη φύση σου επιδέξιος σ’ αυτόν. Αν είσαι επιδέξιος σ’ αυτόν, τότε είναι προτέρημά σου. Αν δεν είσαι επιδέξιος σ’ αυτόν και είναι απλώς μια προσωπική σου επιλογή —ένας τομέας που σε ενδιαφέρει— αλλά το επίπεδό σου είναι χαμηλό και υστερείς σε φυσική επιδεξιότητα, δηλαδή έχεις λίγη ικανότητα κατανόησης σε σχέση με αυτό το ενδιαφέρον και χόμπι σου, δεν είσαι καθόλου επιδέξιος σ’ αυτό, το κάνεις αδέξια, σου λείπει η αποτελεσματικότητα και δεν πετυχαίνεις καθόλου αποτελέσματα σ’ αυτόν τον τομέα, τότε αυτός ο τομέας δεν είναι προτέρημά σου· παραμένει μόνο στο επίπεδο ενός ενδιαφέροντος και χόμπι για σένα. Γιατί είναι μόνο ένα ενδιαφέρον και χόμπι σου κι όχι ένα προτέρημά σου; Επειδή δεν είσαι επιδέξιος σ’ αυτό. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι λένε: «Μου αρέσει πολύ να τραγουδάω». Πόσο πολύ τους αρέσει; Από τη στιγμή που ανοίγουν τα μάτια τους το πρωί, ακούνε δημοφιλή τραγούδια· ακούνε όλα τα είδη τραγουδιών, όπως ξένα τραγούδια και δυτικές και κινεζικές όπερες. Τους αρέσει ν’ ακούνε οτιδήποτε θεωρείται μουσική. Επίσης, θέλουν να τραγουδάνε, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα: Είναι από τη φύση τους παράτονοι ή απλώς δεν έχουν προτέρημα σ’ αυτόν τον τομέα. Υπάρχουν και άνθρωποι που, ακόμη κι αφού σπουδάσουν τραγούδι για αρκετά χρόνια, και πάλι δεν μπορούν να βρουν τις σωστές τεχνικές. Δεν ξέρουν πώς να τραγουδούν με τον πιο ευχάριστο τρόπο, πώς να συγκινούν τους άλλους τραγουδώντας ή πώς να πετυχαίνουν καλά αποτελέσματα όταν τραγουδούν. Παρόλο που τους άρεσε να τραγουδούν από την παιδική τους ηλικία και το τραγούδι είναι ένα από τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους, λόγω των περιορισμών στις έμφυτες καταστάσεις τους, το ενδιαφέρον και το χόμπι τους μπορεί να παραμείνει μόνο στο επίπεδο ενός ενδιαφέροντος και χόμπι· δεν είναι προτέρημα. Για παράδειγμα, όταν ένας άνθρωπος που είναι επιδέξιος στο τραγούδι μαθαίνει έναν ύμνο, αφού τραγουδήσει την κύρια μελωδία μόνο τρεις φορές, μπορεί έπειτα να την τραγουδάει σωστά. Και μετά από τέσσερις ή πέντε φορές, μπορεί ουσιαστικά να τραγουδάει ολόκληρο το τραγούδι. Ωστόσο, όσοι απολαμβάνουν ν’ ακούνε τραγούδια αλλά δεν είναι επιδέξιοι στο τραγούδι μπορεί και πάλι να μην είναι σε θέση να θυμούνται τη γενική μελωδία αφού την ακούσουν τρεις φορές. Ακόμη και μετά από πέντε φορές, μπορεί και πάλι να μην είναι σε θέση να την τραγουδήσουν και να χρειάζεται διαρκώς να κοιτάζουν τους στίχους ή την παρτιτούρα. Σε ό,τι έχει να κάνει με το ίδιο το τραγούδι, δεν μπορούν να το νιώσουν ούτε να βρουν τη σωστή τοποθέτηση της φωνής. Επίσης, δεν καταφέρνουν να θυμούνται τους στίχους και μάλιστα, μερικές φορές, δεν ακολουθούν καν τη μελωδία. Επιπλέον, όταν τραγουδούν σχετικά συναισθηματικά τραγούδια, δεν μπορούν ποτέ να ελέγξουν σωστά την έκφραση των συναισθημάτων. Οι άλλοι λένε ότι είναι δυσάρεστο να τους ακούνε να τραγουδούν κι ότι δεν το απολαμβάνουν, αλλά εκείνοι δεν αποθαρρύνονται ούτε τα παρατάνε· επιμένουν και πάλι να μάθουν και να τραγουδούν. Ασφαλώς, το τραγούδι είναι προσωπική ελευθερία και ατομικό δικαίωμα· κανείς δεν το απαγορεύει. Ωστόσο, σήμερα συναναστρεφόμαστε πάνω στη διαφορά ανάμεσα στα ενδιαφέροντα και τα χόμπι και στα προτερήματα. Κρίνοντας από αυτές τις εκδηλώσεις, το ενδιαφέρον και το χόμπι τους δεν είναι κάτι στο οποίο είναι επιδέξιοι. Γιατί, λοιπόν, πρέπει να συναναστραφούμε ξεκάθαρα πάνω σ’ αυτό το ζήτημα; Για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους δεν είναι το ίδιο με τα προτερήματά τους. Αν, με βάση όλες τις πτυχές των έμφυτων καταστάσεών σου, δεν είσαι επιδέξιος σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα, τότε ακόμη κι αν αυτός ο τομέας είναι το ενδιαφέρον και το χόμπι σου, οι περιορισμοί των έμφυτων καταστάσεών σου καθορίζουν ότι το ενδιαφέρον και το χόμπι σου δεν είναι προτέρημά σου. Παρόλο που σου αρέσει πολύ, ακόμη και σε σημείο να το αγαπάς όσο αγαπάς την ίδια σου τη ζωή, δυστυχώς, απλώς δεν είσαι επιδέξιος σ’ αυτό. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι αγαπούν πολύ τον χορό. Όποτε ακούνε μουσική, το σώμα τους αρχίζει να κινείται με τον ρυθμό και τη μελωδία και νιώθουν μεγάλη ευφορία όσο κινούνται. Ωστόσο, η φυσική τους εξωτερική εμφάνιση δεν είναι καλή, δεν είναι πολύ ψηλοί, τα άκρα τους δεν είναι ιδιαίτερα μακριά και η σωματική τους διάπλαση δεν είναι ιδιαίτερα κομψή. Συνολικά, δεν είναι πολύ ελκυστικό να τους βλέπει κανείς να χορεύουν. Όμως, πολύ απλά τους αρέσει να χορεύουν και, μερικές φορές, σε δημόσιους χώρους ή στην άκρη του δρόμου, χορεύουν με απόλυτη ευχαρίστηση. Οι περαστικοί το βρίσκουν σαχλό, κι ωστόσο εκείνοι χορεύουν σαν να μην υπάρχει κανείς τριγύρω και δεν τους νοιάζει καθόλου πώς τους βλέπουν οι άλλοι, σαν να μην έχουν καμία απολύτως επίγνωση. Τέτοια εμμονή έχουν με τον χορό. Παρόλο που θεωρούν ότι χορεύουν αρκετά καλά, στην πραγματικότητα δεν είναι επιδέξιοι στον χορό. Δεν μπορούν να συλλάβουν την ουσία του χορού ούτε ξέρουν ποιες κινήσεις είναι κατάλληλες, ποιες κινήσεις έχουν χάρη και ποιες κινήσεις μπορούν να μεταφέρουν καλύτερα διαφόρων ειδών ανθρώπινα συναισθήματα. Με άλλα λόγια, δεν κατανοούν πραγματικά πολλές πτυχές που σχετίζονται με τον χορό. Ακόμη και με την καθοδήγηση ενός επαγγελματία δασκάλου και την εκπαίδευση από μια επαγγελματική σχολή, ως προς το έμφυτο επίπεδό τους, δεν είναι επιδέξιοι σ’ αυτό και δεν μπορούν να συλλάβουν την ουσία του. Επομένως, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πτυχές των έμφυτων καταστάσεών τους, ο χορός, τον οποίο αγαπούν, δεν είναι κάτι στο οποίο είναι επιδέξιοι. Παρόλο που τους αρέσει πολύ και τους μαγεύει, θαυμάζοντας συχνά τις κινήσεις τους και την παρουσία τους όταν χορεύουν μπροστά από μια κάμερα ή έναν καθρέφτη, αν δούμε την πραγματικότητα, δεν είναι επιδέξιοι στον χορό. Με άλλα λόγια, ο χορός είναι μόνο ένα ενδιαφέρον και χόμπι τους κι όχι ένα προτέρημά τους.

Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει πολύ η λογοτεχνία. Τους αρέσει να γράφουν άρθρα και να απαγγέλλουν και να συνθέτουν ποίηση, τους αρέσουν τα λογοτεχνικά φόρα και τους αρέσει, επίσης, να διαβάζουν μυθιστορήματα και διάφορα λογοτεχνικά έργα, τόσο ξένα όσο και εγχώρια, σύγχρονα και κλασικά· τους αρέσουν όλα αυτά τα έργα. Τους αρέσουν τα διάφορα λεξιλόγια και το γλωσσικό ύφος που χρησιμοποιούν οι συγγραφείς στα λογοτεχνικά τους έργα, και τους αρέσουν, επίσης, οι διαφορετικές ιδέες που εκφράζουν οι συγγραφείς στα έργα τους. Δεν είναι αυτό ένα ενδιαφέρον και χόμπι τους; (Ναι.) Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι αυτό είναι ένα ενδιαφέρον και χόμπι τους. Αυτό που αρέσει σ’ έναν άνθρωπο, αυτό που τον ενδιαφέρει στην καρδιά και στο μυαλό του, είναι έμφυτο· δεν είναι κάτι που αποκτά αργότερα στη ζωή, πόσο μάλλον κάτι που καλλιεργείται από τους γονείς του ή την οικογένειά του. Κάποιοι άνθρωποι αγαπούν τη λογοτεχνία κι έχουν διαβάσει πολλά λογοτεχνικά έργα. Κάποιοι έχουν μελετήσει συστηματικά λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο. Κάποιοι έχουν μάλιστα εργαστεί ως επαγγελματίες καθηγητές λογοτεχνίας ή έχουν ασχοληθεί με έργο και σταδιοδρομίες που σχετίζονται με τη λογοτεχνία κι έχουν ακολουθήσει κιόλας αυτές τις σταδιοδρομίες για πολύ καιρό· έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους απασχολούμενοι με ζητήματα σχετικά με το ενδιαφέρον και το χόμπι τους· ουσιαστικά, κάθε μέρα της ζωής τους συμπεριελάμβανε τη λογοτεχνία, η οποία τους ενδιαφέρει και τους παθιάζει. Σημαίνει, όμως, αυτό ότι το ενδιαφέρον και το χόμπι τους είναι πραγματικά ένα προτέρημά τους; Όχι απαραίτητα· θα πρέπει να εξετάσεις το κατά πόσο έχουν γνώσεις ή σκέψεις και απόψεις στη λογοτεχνία που ξεχωρίζουν από εκείνες των συνηθισμένων ανθρώπων ή τις υπερβαίνουν. Αν αυτό που έχουν συλλάβει και κατανοήσει στη λογοτεχνία είναι απλώς και μόνο αυτό που έχουν μάθει από βιβλία ή συνίσταται αποκλειστικά στις συμβατικές, κοινές γνώσεις που μπορούν να μάθουν και να συλλάβουν όλοι, τότε αυτό δεν θεωρείται προτέρημα. Για παράδειγμα, αν τους ζητήσεις να γράψουν ένα άρθρο, το άρθρο δεν περιλαμβάνει γραμματικά λάθη, η στίξη χρησιμοποιείται σωστά, οι παράγραφοι είναι καλά δομημένες και η συνολική δομή του άρθρου είναι αρκετά καλή. Και μάλιστα, σε όλο το άρθρο χρησιμοποιείται πολλή περίτεχνη γλώσσα. Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα: Ως προς την έκφραση ενός συγκεκριμένου πράγματος, μιας συγκεκριμένης άποψης ή μιας συγκεκριμένης πλοκής, δεν διαθέτουν τη δική τους μοναδική μέθοδο έκφρασης ούτε ιδιαίτερα καλλιτεχνικές ή έξυπνες μεθόδους έκφρασης. Αυτές οι ιδιότητες απουσιάζουν από όλα τα λογοτεχνικά τους έργα. Με άλλα λόγια, τα άρθρα τους φαίνονται αρκετά καλά δομημένα και ιδιαίτερα επαγγελματικά, με προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις, αλλά τους λείπει η δική τους μοναδική μέθοδος έκφρασης σκέψεων και απόψεων, φαινομένων ή πλοκών που θα έπρεπε να έχει ένας επιδέξιος λογοτέχνης. Τα περισσότερα άρθρα τους είναι μάλλον μέτρια. Η δομή τους και ο τρόπος έκφρασης των ιδεών είναι ιδιαίτερα αυστηρά, άκαμπτα και δογματικά· δεν είναι ούτε καινοτόμα ούτε μοναδικά, τους λείπει η σοφία και η εξυπνάδα, και σίγουρα δεν μπορούν να θεωρηθούν κομψά. Τι υποδηλώνει αυτό το φαινόμενο; (Ότι δεν είναι επιδέξιοι στη συγγραφή και δεν έχουν σχετική επιδεξιότητα.) Δεν είναι επιδέξιοι στη συγγραφή και δεν μπορούν να πλάθουν με ευελιξία ιστορίες με βάση το υπόβαθρο των γεγονότων ή το πρωτότυπο τέτοιων ιστοριών. Στο τέλος, όταν οι άνθρωποι διαβάζουν τα άρθρα τους και τα λογοτεχνικά τους έργα, μοιάζουν όλα μονότονα και επαναλαμβανόμενα, ακολουθώντας την ίδια συνταγή. Γιατί λέμε ότι μοιάζουν μονότονα και επαναλαμβανόμενα; Συνολικά, τα άρθρα τους φαίνονται αρκετά καλά δομημένα, τυποποιημένα και επαγγελματικά· σε ό,τι έχει να κάνει με τις τεχνικές πτυχές, ο μέσος άνθρωπος θα έβρισκε λίγα να κριτικάρει. Ακόμα και η δομή είναι κατά βάση πάντα η ίδια. Παρόλο που μπορούν να μάθουν διάφορες μορφές λογοτεχνικών έργων, όπως ξένη ποίηση, πεζογραφία και αφηγηματική συγγραφή, δεν είναι ποτέ ικανοί να προσαρμοστούν σ’ αυτές ή να τις εφαρμόσουν στη δική τους λογοτεχνική δημιουργία. Αυτό συμβαίνει επειδή η λογοτεχνική τους δεξιότητα και τα λογοτεχνικά τους επιτεύγματα θα παραμείνουν για πάντα στο επίπεδο των ενδιαφερόντων και των χόμπι και δεν θα φτάσουν ποτέ στο επίπεδο ενός προτερήματος. Μπορεί να έχουν πολλές γνώσεις στη λογοτεχνία, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν καταφέρει κανένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Με άλλα λόγια, δεν προσφέρουν πραγματικά καμία καινοτομία στη λογοτεχνία, δεν είναι πιθανό να καταφέρουν να δημιουργήσουν δικά τους αντιπροσωπευτικά έργα, και τους λείπουν οι δικές τους μοναδικές σκέψεις και απόψεις κι ο δικός τους μοναδικός τρόπος έκφρασης. Αυτό αποδεικνύει ότι η λογοτεχνία δεν είναι προτέρημά τους. Έχουν μάθει για τη λογοτεχνία και διαθέτουν κοινές γνώσεις σχετικά μ’ αυτήν μόνο και μόνο επειδή αυτός ο τομέας είναι το ενδιαφέρον και το χόμπι τους, αλλά δεν έχουν προτέρημα στη λογοτεχνία. Όπως βλέπεις, πολλοί άνθρωποι διαβάζουν βιβλία, μεταξύ των οποίων και διάφορα λογοτεχνικά έργα· πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι λάτρεις της λογοτεχνίας ή λογοτέχνες, αλλά ανάμεσα σ’ αυτούς που ασχολούνται με τη δημιουργία λογοτεχνικών έργων, πόσοι έχουν πραγματικά δικά τους έργα; Πόσοι έχουν γράψει λογοτεχνικά έργα που μπορούν ν’ αντέξουν στον χρόνο και να γίνουν κλασικά; Πολύ λίγοι, έτσι δεν είναι; Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους έχουν λίγο έμφυτο ενδιαφέρον και πάθος για τη λογοτεχνία και, αργότερα, μαθαίνουν, εκπαιδεύονται και εξασκούνται σε επαγγελματικές σχολές και τυχαίνει να αναλάβουν κάποιο έργο που σχετίζεται με τη λογοτεχνία. Παρόλο που ασχολούνται με έργο που σχετίζεται με τη λογοτεχνία, γεγονός το οποίο μπορεί να φαίνεται ότι υποδηλώνει πως αυτό το ενδιαφέρον και το χόμπι θα μπορέσει να τους συντροφεύσει σε όλη τους τη ζωή, το πόσα ολοκληρωμένα έργα δημιουργούν, το σε πόσα έργα συμβάλλουν και το πόσες πρωτότυπες δημιουργίες έχουν στο ενεργητικό τους το χρονικό διάστημα κατά το οποίο εργάζονται σ’ αυτόν τον τομέα εξαρτώνται από το κατά πόσο έχουν ένα προτέρημα στη λογοτεχνία. Πολλοί άνθρωποι ασχολούνται μ’ ένα επάγγελμα που τους αρέσει και τους παθιάζει, και αποκτούν από αυτό ένα μέσο διαβίωσης ή ορισμένα οφέλη, αλλά δεν επιτυγχάνουν καλά αποτελέσματα σ’ αυτό το επάγγελμα. Αυτό αρκεί για ν’ αποδείξει ότι το επάγγελμα που τους αρέσει και τους παθιάζει δεν είναι ένα προτέρημά τους. Από την άλλη πλευρά, κάποιοι άνθρωποι, παρόλο που δεν ασχολούνται μ’ ένα επάγγελμα το οποίο σχετίζεται με τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους, είναι σε θέση να καταφέρουν πραγματικά επιτεύγματα επειδή είναι ένα προτέρημά τους. Για παράδειγμα, υπάρχουν, μεταξύ άλλων, εφευρέτες, εκείνοι που έχουν συμβάλλει σημαντικά σε διάφορους τομείς, εκείνοι που έχουν πρωτοστατήσει σε διάφορους τομείς με το δικό τους μοναδικό στυλ, και ηγετικές φιγούρες σε διάφορους τομείς. Επομένως, λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις περιπτώσεις, το γεγονός ότι κάποιος έχει ενδιαφέροντα και χόμπι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει ένα προτέρημα σ’ αυτούς τους τομείς. Ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν τη σχέση ανάμεσα στα ενδιαφέροντα και τα χόμπι και στα προτερήματα. Πιστεύουν ότι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους είναι τα προτερήματά τους, αλλά όταν ασχολούνται για πολλά χρόνια μ’ έναν τομέα που τους ενδιαφέρει και τους παθιάζει, δεν επιτυγχάνουν πραγματικά κανένα αποτέλεσμα. Τώρα που σας έγιναν ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα, πώς θα πρέπει οι άνθρωποι ν’ αντιμετωπίζουν τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους και πώς τα προτερήματά τους; Είναι πολύ απλό· θα πρέπει να τα αντιμετωπίζουν σωστά. Αν ο οίκος του Θεού χρειάζεται από σένα να κάνεις ένα καθήκον σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα που έχει να κάνει με επαγγελματικές γνώσεις, δεξιότητες ή ταλέντα τα οποία σχετίζονται με τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου, τότε θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις αυτό σύμφωνα με τις αρχές της εκτέλεσης ενός καθήκοντος: ούτε να το απορρίψεις ούτε να ξεστομίζεις πομπώδεις ιδέες ή να είσαι βιαστικός. Αν είναι κάτι στο οποίο δεν είσαι επιδέξιος, κάτι που υπερβαίνει την ικανότητά σου και δεν μπορείς να το κάνεις, τότε μη γίνεσαι αρνητικός και μην παραπονιέσαι για τον Θεό· θα πρέπει να μπορείς να το αντιμετωπίσεις σωστά. Τι σημαίνει να το αντιμετωπίσεις σωστά; Σημαίνει ότι αν θεωρείς πως το ενδιαφέρον σου και το πάθος σου γι’ αυτόν τον τομέα είναι μοναδικά, αλλά όταν εκτελείς έργο που σχετίζεται μ’ αυτόν τον τομέα δεν είσαι ποτέ σε θέση να εκπληρώσεις τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού ούτε μπορείς ποτέ ν’ ακολουθήσεις τις αρχές που απαιτεί ο οίκος του Θεού, τότε θα πρέπει να πετύχεις ό,τι μπορείς να πετύχεις. Ο Θεός δεν αναγκάζει ποτέ τα ψάρια να ζήσουν στη στεριά ή τον γάιδαρο να πετάξει. Ο Θεός ξέρει πόσα μπορείς να πετύχεις και πόσο βάρος μπορείς να αντέξεις. Αποκτώντας περισσότερη εμπειρία, θα καταφέρεις να το μάθεις κι εσύ. Με βάση τις πραγματικές σου συνθήκες και τις έμφυτες καταστάσεις σου, να πετύχεις όσα μπορείς· μη δυσκολεύεις τη ζωή σου. Αν είσαι ικανός, μη διστάζεις· αν δεν είσαι ικανός, μη γίνεσαι αρνητικός ούτε να πιέζεις τον εαυτό σου πέρα από την ικανότητά σου· να αντιμετωπίζεις σωστά το ζήτημα.

Πιστεύετε στον Θεό εδώ και τόσα χρόνια και οι περισσότεροι από εσάς έχετε κάνει το καθήκον σας για περισσότερα από τρία χρόνια· δεν είναι ότι έχετε κάνει ένα συγκεκριμένο καθήκον στον οίκο του Θεού μόνο για ένα ή δύο χρόνια. Σε σχέση, λοιπόν, με το καθήκον που κάνεις ή με ένα συγκεκριμένο επαγγελματικό έργο που εκτελείς, σου είναι ξεκάθαρο μέσα σου πόσα μπορείς να πετύχεις, σε ποιο επίπεδο μπορείς να φτάσεις και πόσα μπορείς να αξιοποιήσεις και σε ποιον βαθμό; (Ναι.) Κατά βάση, σου είναι ξεκάθαρα όλα αυτά. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν αποκτήσει ακόμη ευχέρεια σ’ ένα συγκεκριμένο καθήκον, επειδή είχαν λίγη εξάσκηση. Άλλοι, ωστόσο, κάνουν αυτό το έργο εδώ και πολλά χρόνια κι έχουν εξασκηθεί αρκετά, αλλά και πάλι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις αρχές που απαιτεί ο οίκος του Θεού. Δεν είναι πολύ επιδέξιοι σ’ αυτόν τον τομέα. Παρόλο που αυτό το καθήκον τούς αρέσει πολύ και τους παθιάζει και νιώθουν ότι είναι τιμή τους και χαρά τους να το κάνουν, πολύ απλά δεν είναι επιδέξιοι σ’ αυτό. Όποιες κι αν είναι οι απαιτήσεις του οίκου του Θεού, εκείνοι απλώς δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν σ’ αυτές. Δεν είναι ότι είναι επαναστατικοί και ανυπάκουοι ούτε ότι δεν κάνουν αυτό που τους αναλογεί· οι έμφυτες καταστάσεις τους δεν μπορούν να το πετύχουν κι έχουν περιορισμούς. Τι θα πρέπει να γίνει, λοιπόν; Απλώς να αφήνεις τα πράγματα να ακολουθούν την πορεία τους· να μην είσαι αρνητικός, να μην είσαι αδύναμος και να μην παραπονιέσαι ή νιώθεις μέσα σου ότι είναι άδικο. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Μου αρέσει ο χορός, αλλά γεννήθηκα με δύο αριστερά πόδια και δεν είμαι ελκυστικός. Θέλω να κάνω κάποιο καθήκον στην ομάδα χορού, αλλά δεν μπορώ. Τι πρέπει να κάνω, λοιπόν; Θέλω πολύ να χορεύω». Η επιθυμία σου να χορεύεις είναι προσωπική σου επιθυμία και προτίμησή σου· πρέπει, όμως, ο Θεός να ικανοποιεί τις προτιμήσεις σου; Όχι. Ο οίκος του Θεού έχει τις απαιτούμενες αρχές και τις διατάξεις του. Το ποιος κάνει ποιο έργο επιλέγεται με βάση τις αρχές. Δεν μπορείς, με βάση την προσωπική σου επιθυμία, την προσωπική σου προτίμηση ή την ψυχολογία σου, να απαιτείς από τον οίκο του Θεού να ικανοποιήσει με το ζόρι αυτό που θέλεις· αυτό είναι ανάρμοστο. Αν δεν είσαι κατάλληλος για να κάνεις καθήκον σ’ αυτόν τον τομέα, τότε μέσα σου να εύχεσαι σιωπηρά να είναι ευλογημένοι εκείνοι που μπορούν να κάνουν ένα καθήκον σ’ αυτόν τον τομέα. Κάνε απλώς ό,τι μπορείς, ή θα μπορούσες να είσαι ένας αφανής εργάτης που δουλεύει στα παρασκήνια, βοηθώντας στην καθοδήγηση και στον έλεγχο, στις πρόβες ή στο μοντάζ των χορευτικών βίντεο μετά την παραγωγή τους, στην αναζήτηση διαφόρων υλικών ή στην αναζήτηση της αλήθειας. Υπάρχει πολύ έργο που μπορεί να γίνει σε διάφορους τομείς, και το αντικείμενο του έργου που σχετίζεται με τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου είναι ευρύ. Δεν είναι απαραίτητο να είσαι εκείνος που θα εμφανίζεται στην οθόνη· μπορείς να αναλάβεις και έργο μερικής απασχόλησης στα παρασκήνια. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να κάνεις το καθήκον σου. Έτσι, ικανοποιείς τις προσωπικές σου επιθυμίες και ταυτόχρονα ανταποκρίνεσαι στην αρχή και το πρότυπο της ικανοποίησης του Θεού μέσα από την εκτέλεση του καθήκοντός σου· αυτό είναι υπέροχο! Δεν πετυχαίνεις έτσι μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια; (Ναι.) Εφόσον ο Θεός δεν σου έχει δώσει προτερήματα σ’ αυτόν τον τομέα στο πλαίσιο των έμφυτων καταστάσεών σου, δεν έχεις καμία επιλογή. Δεν γίνεται να παραπονιέσαι, να γκρινιάζεις ή να έχεις πικρία μόνο και μόνο επειδή υστερείς από τη φύση σου σ’ αυτόν τον τομέα και δεν μπορείς να ανταποκριθείς στο πρότυπο με το οποίο ο οίκος του Θεού επιλέγει ταλέντα σ’ αυτόν τον τομέα, κι έπειτα να μην είσαι πλέον πρόθυμος να κάνεις ένα καθήκον σ’ αυτόν τον τομέα και ν’ αρνείσαι να το κάνεις ακόμη κι αν ο οίκος του Θεού σού το ζητάει· αυτό είναι ανάρμοστο. Αυτή δεν είναι η σωστή στάση απέναντι στην εκτέλεση ενός καθήκοντος. Κάνε απλώς ό,τι μπορείς να κάνεις. Δεν γίνεται ν’ αρνείσαι να το κάνεις ακόμη κι αν σου το ζητάει ο οίκος του Θεού, μόνο και μόνο επειδή δεν είσαι κατάλληλος γι’ αυτό ή επιδέξιος σ’ αυτό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν κάνεις το καθήκον σου· ικανοποιείς προσωπικές επιθυμίες και ασχολείσαι με το δικό σου εγχείρημα. Δεν κάνεις ένα καθήκον έχοντας μια στάση υποταγής στον Θεό ούτε μια στάση ειλικρίνειας και αφοσίωσης στον Θεό. Αυτό είναι ανάρμοστο. Οι άνθρωποι θα πρέπει να το κατανοούν αυτό. Κατ’ αρχάς, να κατανοούν σωστά τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τα προτερήματα και, επιπλέον, να αντιμετωπίζουν σωστά τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τα προτερήματα.

Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει να γράφουν άρθρα και να ασχολούνται με έργο που σχετίζεται με τη λογοτεχνία. Θέλουν διαρκώς να αναθεωρούν και να διορθώνουν άρθρα, να ασχολούνται καθημερινά με άρθρα. Ωστόσο, για διάφορους λόγους, τόσο υποκειμενικούς όσο και αντικειμενικούς, δεν είναι κατάλληλοι γι’ αυτό το έργο. Αφενός, τους λείπουν οι θεμελιώδεις γνώσεις στον τομέα της λογοτεχνίας· αφετέρου, το επίπεδό τους είναι σχετικά χαμηλό και δεν διαθέτουν ικανότητα κατανόησης. Επομένως, ακόμη κι αν έχουν πάθος για τη λογοτεχνία και εξασκούνται για αρκετά χρόνια, και πάλι δεν μπορούν να φτάσουν στο πρότυπο της ικανότητας συγγραφής. Ωστόσο, ο οίκος του Θεού απαιτεί από τους ανθρώπους να διαθέτουν τουλάχιστον ένα στοιχειώδες επίπεδο για ν’ ασχοληθούν με κειμενικό έργο. Αν το επίπεδό τους δεν είναι κατάλληλο για να κάνουν κειμενικό έργο, και ακόμα και η αναθεώρηση και η διόρθωση που κάνουν στα άρθρα δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα, τότε η μόνη λύση είναι να επιλέξουν ένα άλλο καθήκον. Μπορεί, αντ’ αυτού, να είναι απολύτως κατάλληλοι για να κάνουν κάποιο έργο γενικών υποθέσεων ή για να συγκεντρώνουν κάποια υλικά. Με λίγα λόγια, το κειμενικό έργο που τους αρέσει μέσα τους είναι κάτι που δεν μπορούν να κάνουν· ακόμη κι αν δεν απαλλάσσονταν από την εκτέλεση κειμενικού έργου, θα ήταν απλώς διακοσμητικοί και δεν θα πετύχαιναν πραγματικά αποτελέσματα. Πώς θα πρέπει οι άνθρωποι να κατανοούν ανόθευτα ένα τέτοιο ζήτημα; (Θα πρέπει να μάθουν να υποτάσσονται στις ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και να είναι λογικοί.) Αυτή είναι η γενική κατεύθυνση· πώς θα πρέπει ν’ ασκούνται συγκεκριμένα; Ένας άνθρωπος που είναι επιρρεπής στις στρεβλώσεις θα έλεγε: «Όλοι λένε ότι ο Θεός δίνει τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι, ότι είναι έμφυτες καταστάσεις. Εφόσον ο Θεός μού έχει δώσει αυτό το ενδιαφέρον και το χόμπι, τότε σίγουρα ο Θεός όρισε να ασχοληθώ με έργο που σχετίζεται μ’ αυτό. Εφόσον το έχει ορίσει ο Θεός, τότε στον οίκο του Θεού το έργο που σχετίζεται μ’ αυτό το ενδιαφέρον και το χόμπι θα πρέπει να δοθεί σ’ εμένα· θα πρέπει να έχω ένα μερίδιο σ’ αυτό. Αν δεν μου ζητηθεί να κάνω αυτό το έργο, τότε υπάρχει πρόβλημα με τους ανθρώπους· σημαίνει ότι οι άνθρωποι με περιφρονούν, σημαίνει ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν ξέρουν πώς ν’ αξιολογούν τους ανθρώπους. Εδώ είμαι, ένας ταλαντούχος άνθρωπος, αλλά δεν υπάρχει κανένας ανιχνευτής ταλέντων που να έχει διάκριση για να με εντοπίσει! Αγαπώ τόσο πολύ τη λογοτεχνία και είμαι πραγματικά επιδέξιος σ’ αυτήν· είναι πάρα πολύ εύκολο για μένα να αναθεωρώ άρθρα. Όταν με στέλνουν να κηρύξω το ευαγγέλιο ή να κάνω χειρωνακτική εργασία δεν είναι σαν να χρησιμοποιεί κανείς βαριοπούλα για να σπάσει καρύδια; Δεν χαραμίζεται έτσι ένας ταλαντούχος άνθρωπος; Δεν είναι σαν να θάβει κανείς χρυσό στο χώμα; Δεν μπορώ να κάνω τίποτα· κάτω από χαμηλό ταβάνι, η μόνη επιλογή είναι να σκύψει κανείς το κεφάλι του! Υπάρχει, όμως, ένα ρητό: Ο πραγματικός χρυσός είναι γραφτό να λάμψει στο τέλος. Απλώς θα περιμένω· ίσως έτσι να με εξευγενίζει ο Θεός, να με δοκιμάζει. Μια μέρα, σίγουρα θα ασχοληθώ με το έργο που έχει ορίσει ο Θεός για μένα, το έργο που σχετίζεται με το ενδιαφέρον μου. Τα καλά πράγματα αξίζουν την αναμονή. Όταν όλοι εσείς θα έχετε αποκλειστεί, θα είναι η δική μου στιγμή να λάμψω· τότε θα έχω την ευκαιρία να αξιοποιήσω τις δεξιότητές μου! Όπως λένε τα ρητά: “Ποτέ δεν είναι αργά για να πάρει ένας κύριος την εκδίκησή του” και “Όπου υπάρχει ζωή, υπάρχει ελπίδα”». Πώς σας φαίνονται αυτές οι απόψεις; Δεν είναι λανθασμένες; Σίγουρα, αυτοί οι άνθρωποι έχουν ευσεβείς πόθους, και μάλιστα κάνουν και μακροπρόθεσμα σχέδια, αλλά είναι άγνωστο το κατά πόσο έχουν όντως αληθινή ικανότητα. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν κιόλας αδικημένοι, λέγοντας: «Είμαι από τη φύση μου ένα χαρισματικό λογοτεχνικό ταλέντο, κι ωστόσο με έχουν στείλει να κάνω χειρωνακτική εργασία και να είμαι καλυμμένος με λάσπη όλη μέρα. Και σε ποιον μπορώ να προσφύγω γι’ αυτό; Δεν μπορώ να κάνω τίποτα· έτσι έχει ενορχηστρώσει ο Θεός τα πράγματα. Τι επιλογή έχω;» Στην πραγματικότητα, η ομάδα διόρθωσης κειμένων τούς έχει ήδη δοκιμάσει και τα αποσπάσματα που έχουν γράψει είναι ανεπαρκή. Δεν έχουν λογοτεχνική βάση, δεν χρησιμοποιούν καν τη σωστή στίξη. Όποτε πρέπει να χωριστεί μια πρόταση ή να γίνει μια παύση, χρησιμοποιούν κόμμα. Κι ωστόσο, εξακολουθούν να θεωρούν ότι είναι μια λογοτεχνική μεγαλοφυΐα, πιστεύοντας ότι όταν κάνουν σωματική εργασία, χαραμίζεται το ταλέντο τους. Η καρδιά τους είναι γεμάτη παράπονα: «Γεννήθηκα με μια αγάπη για τη λογοτεχνία. Όταν ήμουν παιδί, μου άρεσε να διαβάζω παραμύθια. Όσο μεγάλωνα, μου άρεσε να διαβάζω έργα που έχουν γράψει διάσημοι άνθρωποι. Έχω διαβάσει πολλά κλασικά λογοτεχνικά έργα τόσο ξένων όσο και εγχώριων συγγραφέων· έχω διαβάσει πολλά έργα από όλα τα είδη, όπως δραματουργία, πεζογραφία, ποίηση. Το κειμενικό έργο είναι κάτι που μπορώ να κάνω αβίαστα· η συγγραφή ενός άρθρου είναι παιχνιδάκι για μένα. Κοίτα με, όμως, τώρα: Έχω περιοριστεί στην ενασχόληση με βρόμικη, εξαντλητική εργασία. Η αγάπη μου για τη λογοτεχνία, που με συντροφεύει τη μισή μου ζωή, έχει απορριφθεί στον οίκο του Θεού. Όλες οι γνώσεις που έχω συσσωρεύσει σε όλη μου τη ζωή δεν έχουν αξιοποιηθεί καθόλου στον οίκο του Θεού· η λογοτεχνική μου σταδιοδρομία έχει φτάσει στο τέλος της! Παλαιότερα, πίστευα ότι ο οίκος του Θεού ήταν ένας τόπος όπου η αλήθεια κατείχε δύναμη, όπου η αμεροληψία και η δικαιοσύνη κατείχαν δύναμη. Κάποιος όπως εγώ —ένα μεγάλο ταλέντο, ένας λάτρης της λογοτεχνίας— αγνοήθηκε και περιφρονήθηκε στον κόσμο, χωρίς να του δοθεί καμία ευκαιρία να αξιοποιήσει τις δεξιότητές του. Πίστευα ότι στον οίκο του Θεού θα μπορούσα να αξιοποιήσω τις προσπάθειες που μου απομένουν. Γεμάτος ενθουσιασμό, υπέβαλα αίτηση για την ομάδα διόρθωσης κειμένων, μόνο και μόνο για να μάθω ότι δεν με επέλεξαν. Απλώς κοίτα με· όπως στέκομαι τώρα εδώ, ποιος μπορεί να καταλάβει ότι είμαι ένας λάτρης της λογοτεχνίας, ένα λογοτεχνικό ταλέντο; Όλη η λογοτεχνική μου κλίση έχει φθαρεί από αυτήν τη βρόμικη, εξαντλητική εργασία. Τώρα, τα μόνα πράγματα που βγαίνουν από το στόμα μου είναι χονδροειδή και άξεστα λόγια». Νιώθουν πολύ δυσαρεστημένοι μέσα τους. Παρόλο που λένε προς τα έξω ότι υποτάσσονται στην ενορχήστρωση του Θεού κι ότι θα κάνουν ό,τι τους ζητήσει ο οίκος του Θεού, μέσα τους δεν αξιολογούν με ακρίβεια τον εαυτό τους, έχουν θεωρήσει λανθασμένα τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους ως προτερήματα, ως κάτι κατάλληλο να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό, δεν έχουν βρει τη θέση που τους αναλογεί, δεν έχουν αναγνωρίσει τις πραγματικές τους συνθήκες, δεν ξέρουν ποια είναι η αξία τους και δεν ξέρουν κατά πόσο είναι πραγματικά επιδέξιοι στα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους· δεν τα έχουν ξεκαθαρίσει όλα αυτά και είναι ανίδεοι, κι ωστόσο ισχυρίζονται και πάλι ότι είναι λογοτεχνικά ταλέντα, σχεδόν αποκαλώντας τους εαυτούς τους μεγάλους λογοτέχνες. Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα αυτού; (Είναι όλο παράπονα για τις ρυθμίσεις της εκκλησίας και, μέσα τους, δεν είναι πρόθυμοι να υποταχθούν.) Νιώθουν διαρκώς αδικημένοι μέσα τους. Παρόλο που όταν κάνουν το καθήκον τους δεν λουφάρουν και μπορούν να καταβάλλουν όλη τους την προσπάθεια, δείχνοντας μετά βίας υποταγή, νιώθουν αδικημένοι, επειδή δεν αξιολογούν με ακρίβεια τον εαυτό τους. Μια σκέψη περνάει συχνά από το μυαλό τους: «Υπάρχουν πολλά γρήγορα άλογα στον κόσμο, αλλά κανείς δεν μπορεί να τα αναγνωρίσει». Ποια είναι τα γρήγορα άλογα; Ποιοι είναι αυτοί που μπορούν να τα αναγνωρίσουν; Επειδή έχουν λίγο ενδιαφέρον και πάθος για έναν συγκεκριμένο τομέα, και αργότερα τον μελετούν συστηματικά, νομίζουν ότι είναι ασύγκριτοι, θεωρώντας ότι είναι «γρήγορα άλογα» και πιστεύοντας ότι είναι ταλαντούχοι. Δεν είναι αυτό παντελής έλλειψη αυτεπίγνωσης; Πιστεύουν μόνο ότι ο Θεός δίνει τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι, αλλά αδυνατούν ν’ αναγνωρίσουν τι επίπεδο τους έχει δώσει ο Θεός. Δεν τους είναι ξεκάθαρο αν είναι πραγματικά επιδέξιοι στα πράγματα που τους ενδιαφέρουν και τους παθιάζουν κι αν μπορούν πραγματικά να κάνουν καλά το έργο και το καθήκον που σχετίζεται με τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους, αν είναι ικανοί σ’ αυτά κι αν μπορούν να τα επωμιστούν. Δεν το έχουν ξεκαθαρίσει αυτό και δεν το γνωρίζουν. Δεν είναι πολύ προβληματικό αυτό; (Ναι.) Επειδή δεν μπορούν ν’ αναγνωρίσουν ούτε να βρουν τη θέση που τους αναλογεί, νιώθουν αδικημένοι. Τι δείχνουν προς τα έξω; Συχνά, αναστενάζουν βαθιά και εκφράζουν τακτικά την αποφασιστικότητά τους ενώπιον του Θεού, ελπίζοντας ότι μια μέρα ο Θεός θα δημιουργήσει μια ευκαιρία γι’ αυτούς, θα αποκαταστήσει τις αδικίες σε βάρος τους, θα απονείμει δικαιοσύνη γι’ αυτούς και θα τους επιτρέψει να πραγματοποιήσουν την επιθυμία τους να κάνουν ένα καθήκον που σχετίζεται με τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους. Δείτε ποιο τραγούδι τραγουδάνε συχνά: «Δεν σκέφτομαι το μονοπάτι εμπρός». Ποιος είναι ο επόμενος στίχος; («Το μοναδικό επιβεβλημένο καθήκον μου είναι ν’ ακολουθώ το θέλημα του Θεού».) Εκείνοι που έχουν αληθινά αυτό το ανάστημα, που έχουν αληθινά αυτήν την πραγματικότητα και που είναι αληθινά σε θέση ν’ ακολουθούν το θέλημα του Θεού, είναι απολύτως ταιριαστό να τραγουδούν αυτό το τραγούδι· είναι απολύτως κατάλληλο. Όταν, όμως, ένας τέτοιος άνθρωπος τραγουδάει αυτό το τραγούδι, ποια είναι η συναισθηματική του κατάσταση; Σε ποια περίπτωση το τραγουδάει; (Όταν παραπονιέται και νιώθει αδικημένος.) Όταν, λοιπόν, τραγουδάει, αυτό που τραγουδάει δεν είναι γεμάτο πικρία; (Ναι.) Αυτό που τραγουδάει είναι όλο παράπονα, απείθεια και δυσαρέσκεια· δεν είναι τίποτε άλλο παρά θλίψη και πικρία. Όταν τον ακούς να τραγουδάει αυτό το τραγούδι, βρίσκεται στην πιο μελαγχολική του στιγμή. Υπάρχει ένα ρητό στην Κίνα· τι ακριβώς λέει; «Οι άνδρες εκφράζουν τη θλίψη τους τραγουδώντας, οι γυναίκες εκφράζουν τη θλίψη τους κλαίγοντας και οι ηλικιωμένες γιαγιάδες εκφράζουν τη θλίψη τους μουρμουρίζοντας ασυναρτησίες». Όπως βλέπεις, τα διαφορετικά είδη ανθρώπων εκφράζουν με διαφορετικούς τρόπους τη θλίψη τους. Κάποιες γυναίκες, όταν έρχονται αντιμέτωπες με μια τέτοια περίπτωση, απλώς κλαίνε, σκουπίζοντας συνεχώς τα δάκρυά τους στα κρυφά. Δεν μπορούν να το ξεχάσουν και, κάθε φορά που το σκέφτονται, τα μάτια τους κοκκινίζουν από τα δάκρυα και η καρδιά τους νιώθει αδικημένη και απογοητευμένη. Πολύ απλά, δεν μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν σωστά αυτό το ζήτημα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα πολύ απλό ζήτημα· τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι, και τα προτερήματα, είναι εκ φύσεως δύο ξεχωριστά πράγματα. Αν έχεις ένα συγκεκριμένο προτέρημα, είτε πρόκειται για ένα ενδιαφέρον και χόμπι σου είτε όχι, είσαι κατάλληλος για έργο που σχετίζεται μ’ αυτό το προτέρημα. Με άλλα λόγια, το επίπεδο, το ταλέντο ή η δεξιότητα με τα οποία γεννήθηκες σε κάνουν επιδέξιο σ’ αυτό το συγκεκριμένο πράγμα και μπορείς να το κάνεις καλά· σ’ αυτήν την περίπτωση, όταν ασχολείσαι μ’ αυτό το έργο, μπορείς να πετύχεις ορισμένα αποτελέσματα και είναι σχετικά κατάλληλο για σένα. Ωστόσο, αν έχεις απλώς ένα ενδιαφέρον και χόμπι, αλλά δεν διαθέτεις ένα προτέρημα σ’ αυτόν τον τομέα, τότε δεν είναι απαραίτητο να μπορείς να το κάνεις καλά. Πρόκειται για ένα πολύ απλό ζήτημα. Λόγω της ισχυρογνωμοσύνης και της στρεβλής κατανόησης των ανθρώπων, σε συνδυασμό με την ανοησία και την άγνοιά τους, όταν δεν είναι σε θέση ν’ ασχοληθούν με το έργο που τους ενδιαφέρει, αποκαρδιώνονται, αποθαρρύνονται, γίνονται αρνητικοί και παραπονιούνται, ξεχειλίζοντας από κάθε λογής αρνητικά συναισθήματα. Επομένως, είναι πολύ απαραίτητο οι άνθρωποι να κατανοήσουν τις πραγματικές συνθήκες σε σχέση με τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τα προτερήματά τους. Μόλις τα κατανοήσουν, πρέπει να τα αντιμετωπίζουν σωστά· αυτή είναι η μία πτυχή. Η άλλη πτυχή είναι ότι πρέπει να υποτάσσονται στις ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και να εκπληρώνουν το καθήκον τους σύμφωνα με τις απαιτούμενες αρχές του οίκου του Θεού. Αν ο οίκος του Θεού απαιτεί από σένα να κάνεις το καθήκον σου σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα, αλλά δεν είσαι επιδέξιος σ’ αυτόν τον τομέα του έργου· αν απλώς σε ενδιαφέρει και σε παθιάζει αυτό το έργο και θέλεις να το κάνεις, αλλά σύμφωνα με το κατώτερο απαιτούμενο πρότυπο του οίκου του Θεού μπορείς να είσαι οριακά ικανός σ’ αυτό, τότε θα πρέπει να υποταχθείς και να πασχίσεις να κάνεις το κομμάτι που σου αναλογεί. Μη βρίσκεις κάθε λογής αντικειμενικές προφάσεις για να το αρνηθείς ή να το απορρίψεις. Ασφαλώς, αν οι έμφυτες καταστάσεις σου σε διάφορους τομείς είναι περιορισμένες ή αν έχεις κάποια πραγματικά προβλήματα κι ο οίκος του Θεού δεν μπορεί να σου επιτρέψει να κάνεις ένα καθήκον σ’ αυτόν τον τομέα, τότε δεν θα πρέπει να έχεις παράπονα ούτε θα πρέπει να γίνεις αρνητικός ή αδύναμος. Κάνε απλώς ό,τι μπορείς να κάνεις. Όσο για τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου, κράτησέ τα για τον εαυτό σου· οι άνθρωποι της εκκλησίας δεν πρόκειται να παρέμβουν ούτε πρόκειται να σου αφαιρέσουν το δικαίωμα να ενδιαφέρεσαι ή να παθιάζεσαι για κάποια πράγματα. Αυτό είναι προσωπικό σου ζήτημα. Ωστόσο, σε ό,τι έχει να κάνει με το καθήκον σου, πρέπει να διακρίνεις ξεκάθαρα όλα τα διαφορετικά ζητήματα σε σχέση με τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τα προτερήματα και πρέπει να είσαι σε θέση να τα αντιμετωπίζεις όλα σωστά· αυτό είναι το πιο καίριο πράγμα. Καταλάβατε; (Ναι.)

Πολλοί άνθρωποι έχουν ενδιαφέροντα και χόμπι σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα. Υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν καθόλου ενδιαφέροντα ούτε χόμπι. Με άλλα λόγια, δεν έχουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον ούτε πάθος για καμία ενασχόληση, για κανένα είδος εξειδικευμένης δραστηριότητας ή για κανένα από τα διάφορα είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων με τα οποία έρχονται τακτικά οι άνθρωποι σ’ επαφή στον κόσμο· είναι απλώς συνηθισμένοι άνθρωποι. Για παράδειγμα, αν κάποιος τους ρωτήσει αν έχουν πάθος με τη λογοτεχνία, αν κρατάνε συνήθως ημερολόγιο ή αν γράφουν άρθρα, εκείνοι λένε: «Δεν έχω πάθος με τη λογοτεχνία και δεν είμαι επιδέξιος σ’ αυτήν. Μόλις αρχίζω να διαβάζω ή να γράφω κάτι, με πιάνει πονοκέφαλος». Αν τους δώσει κάποιος να διαβάσουν μερικά από τα λογοτεχνικά αριστουργήματα, πελαγώνουν και είναι εντελώς απρόθυμοι μέσα τους. Μάλιστα, κάποιοι λένε: «Όταν κοιτάζω κείμενο όλη την ώρα, καταπονούνται τα μάτια μου και γερνάω, οπότε δεν μου αρέσει η λογοτεχνία». Αν τους ρωτήσεις αν τους αρέσει ο χορός, λένε: «Ο χορός δεν είναι μια πρέπουσα δραστηριότητα, είναι κάτι που κάνουν οι άνθρωποι όταν χασομερούν και δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν. Δεν μου αρέσει ο χορός». Όπως βλέπεις, δεν τους αρέσει, και μάλιστα βρίσκουν και λόγο γι’ αυτό, λέγοντας ότι δεν είναι μια πρέπουσα δραστηριότητα. Άλλοι χορεύουν για να εξυμνήσουν τον Θεό· πόσο θετικό είναι αυτό! Το τραγούδι, ο χορός, το παίξιμο της άρπας και της λύρας για να εξυμνήσουν οι άνθρωποι τον Θεό είναι κάτι που γίνεται από τους αρχαίους χρόνους, είναι κάτι το οποίο εγκρίνει ο Θεός· πώς, λοιπόν, μπορεί να μην είναι μια πρέπουσα δραστηριότητα; Εκείνοι, όμως, απαξιώνουν όλα όσα δεν τους αρέσουν, και μιλάνε γι’ αυτά σαν να είναι κάτι αρνητικό. Όταν τους ρωτάει κάποιος: «Δεν σου αρέσει ο χορός· μήπως, τότε, σου αρέσει το τραγούδι;» «Ποιο τραγούδι; Μόλις αρχίζω να τραγουδάω, χάνω τον τόνο. Ακόμη κι εγώ δεν μπορώ να με ακούω. Δεν μου αρέσει το τραγούδι. Μόνο τώρα που είμαι πιστός στον Θεό άρχισα να μαθαίνω κάποιους ύμνους με τα λόγια του Θεού και κάποιους βιωματικούς ύμνους. Πριν αρχίσω να πιστεύω στον Θεό, δεν τραγουδούσα ποτέ· και μάλιστα, ακόμη κι όταν τραγουδούσαν οι άλλοι, δεν ήμουν πρόθυμος να τους ακούσω». «Τότε πώς εκφράζεσαι όταν είσαι χαρούμενος;» «Όταν είμαι χαρούμενος, απλώς παίρνω έναν υπνάκο». «Τότε τι κάνεις όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με επίπονα ζητήματα και είσαι στενοχωρημένος;» «Τότε τρώω μερικά σνακ ή απλώς παίρνω έναν υπνάκο». «Δεν σου αρέσει το τραγούδι· μήπως, τότε, σου αρέσει ν’ ακούς μουσική;» «Δεν έχω τέτοια ενδιαφέροντα και δεν καταλαβαίνω τι εκφράζεται με τη μουσική. Λέτε όλοι σας ότι η μουσική εκφράζει τα διάφορα συναισθήματα των ανθρώπων, ότι εκφράζει τις σκέψεις και τα αισθήματα των ανθρώπων, αλλά εγώ δεν τα καταλαβαίνω αυτά και δεν μπορώ να ταυτιστώ μαζί τους. Η μουσική είναι υψηλή τέχνη· ένας άνθρωπος χαμηλής υποστάθμης όπως εγώ δεν μπορεί να ταυτιστεί με τη μουσική, οπότε δεν μου αρέσει». «Σου αρέσει το καλό φαγητό;» «Δεν μου αρέσει ούτε το καλό φαγητό. Μπορώ να φάω τα πάντα. Γεννήθηκα σκληραγωγημένος. Μπορώ να φάω χυλό από καλαμποκάλευρο, μπορώ να φάω κέικ, μπορώ να φάω κινέζικο φαγητό ή δυτικό φαγητό· τα πάντα. Και αν πεθαίνω της πείνας και δεν έχω τίποτα να φάω, μπορώ να φάω ακόμα και σκυλοτροφή». Τόσο άξεστοι είναι αυτοί οι άνθρωποι. Ρωτήστε μερικές γυναίκες: «Σου αρέσουν τα καλλυντικά;» Εκείνες απαντούν: «Δεν μ’ ενδιαφέρουν καθόλου. Μ’ αυτήν την εμφάνιση γεννήθηκα· όποιος θέλει να με κοιτάξει, μπορεί να το κάνει, και όποιος δεν θέλει να με κοιτάξει, μπορεί απλώς να στρέψει αλλού το βλέμμα του!» Ρωτήστε μερικούς άνδρες: «Σου αρέσουν τα ηλεκτρονικά ή τα μηχανικά πράγματα, όπως τα αυτοκίνητα;» Εκείνοι λένε: «Σε τι ωφελεί να μου αρέσουν αυτά τα πράγματα; Αδειάζει το μυαλό και κουράζει τον εγκέφαλο. Αν έχω χρόνο, προτιμώ να πάρω έναν υπνάκο ή να κάνω μια χαλαρή κουβεντούλα!» Δεν τους αρέσει τίποτα και δεν έχουν καθόλου ενδιαφέροντα ούτε χόμπι. Είτε πρόκειται για κάτι βιολογικό είτε για κάτι τεχνολογικό, εξεζητημένο ή μη εξεζητημένο, δεν τους αρέσει τίποτα. Όταν τους ρωτάει κάποιος: «Δεν σου αρέσει κανένα από αυτά τα πράγματα που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη φύση, είτε είναι εξευγενισμένα είτε ευρείας απήχησης. Τότε, μήπως σου αρέσουν τα μικρά ζώα, όπως οι γάτες, οι σκύλοι και τα πουλιά;» «Μου αρέσουν ακόμα λιγότερο. Τα ζώα δεν μπορούν να μιλήσουν στους ανθρώπους· σε τι ωφελεί να μου αρέσουν;» Κάποιοι άνθρωποι ενδιαφέρονται για τους σκύλους. Μιλάνε συχνά στους σκύλους, και μάλιστα οι σκύλοι μπορούν να καταλάβουν την ανθρώπινη ομιλία. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου χόμπι και δεν ενδιαφέρονται για τίποτα· υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχουμε γεννηθεί με κάποια ενδιαφέροντα και χόμπι· μας τα έδωσε ο Θεός. Ιδίως όσοι από εμάς έχουμε ένα προτέρημα σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα, όσοι γεννηθήκαμε με ιδιαίτερο και ξεχωριστό ταλέντο σ’ αυτόν τον τομέα, το οφείλουμε αυτό εξολοκλήρου στη χάρη του Θεού, στην εξύψωση από τον Θεό και στην εύνοια του Θεού. Ιδίως στις μέρες μας, το να αναλαμβάνουμε στον οίκο του Θεού ένα καθήκον που σχετίζεται με τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι μας ή τα προτερήματά μας ακόμη περισσότερο καθιστά ασύγκριτα αξιοσέβαστη και αξιοσημείωτη την ταυτότητά μας και την αξία μας. Όσοι δεν έχουν καθόλου χόμπι ούτε προτερήματα μπορούν μόνο να κάνουν κάποια στοιχειώδη εργασία και έργο που δεν είναι τεχνικά απαιτητικό, όπως να αναλαμβάνουν τη φιλοξενία, να μαγειρεύουν, να καθαρίζουν ή να καλλιεργούν λαχανικά, να εκτρέφουν γουρούνια και να ταΐζουν τις κότες. Επομένως, ως προς τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τα προτερήματα, δεν διακρίνονται οι άνθρωποι σε ανώτερους και κατώτερους, σε ευγενείς και ευτελείς; Δεν υπάρχει διαφορά ιεραρχίας μεταξύ τους;» Είναι σωστή αυτή η άποψη; (Όχι.) Όπως βλέπεις, ο Θεός έχει δώσει σε κάποιους ανθρώπους προτερήματα, έχει ορίσει ότι κάποιοι άνθρωποι θα έχουν συγκεκριμένα ενδιαφέροντα και χόμπι, ενώ για κάποιους άλλους ανθρώπους ο Θεός δεν έχει ορίσει τίποτα· δεν έχουν καθόλου προτερήματα, δεν ξέρουν να τραγουδούν ούτε να χορεύουν, δεν καταλαβαίνουν από λογοτεχνία και είναι εντελώς ανίδεοι σε όλων των ειδών τις επαγγελματικές δεξιότητες. Όπως τυχαίνει καμιά φορά, μπορεί να υπάρχει μια οικογένεια φιλοξενίας που έχει δύο σκύλους, οπότε θα ήταν κατάλληλο να ανατεθεί σ’ έναν τέτοιο άνθρωπο που δεν έχει καθόλου προτερήματα να ταΐζει τους σκύλους· πρόκειται για την απλούστερη εργασία. Πέρα όμως από το να ταΐζουν τους σκύλους, δεν τους πηγαίνουν βόλτα και δεν ξέρουν πώς να τους φροντίζουν. Αφού τους ταΐζουν για ένα ή δύο χρόνια, ακόμα και οι σκύλοι δεν τους αναγνωρίζουν ως αφεντικά τους και δεν έχουν στενή σχέση μαζί τους. Πείτε Μου, τι σόι άνθρωποι είναι αυτοί; Σε σύγκριση με εκείνους που έχουν ενδιαφέροντα και χόμπι ή προτερήματα σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα, δεν υπάρχει κάποια διαφορά; Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για δύο είδη ανθρώπων που έχουν διαφορές ως προς τις έμφυτες καταστάσεις τους: Οι άνθρωποι του πρώτου είδους ζουν μ’ ένα έντονο αίσθημα ανωτερότητας, βιώνουν μια πλούσια και γεμάτη ζωή, ενώ οι άνθρωποι του δεύτερου είδους βιώνουν μια άδεια ζωή, χωρίς κανένα αίσθημα ανωτερότητας. Είναι, λοιπόν, σωστό να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους μέσα από τις διαφορές τους ως προς τη θέση τους και την αξία τους με βάση αυτήν την αρχή; (Όχι.) Τότε με βάση ποια αρχή είναι σωστό να τους ξεχωρίζουμε; Πείτε Μου, υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους; (Ναι.) Πού έγκεινται οι διαφορές; Πώς θα πρέπει να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους; Αν μη τι άλλο, θα πρέπει να εξετάζει κανείς κατά πόσο αγαπούν την αλήθεια, ξεχωρίζοντας την ουσία τους, την ανωτερότητα και την κατωτερότητά τους, την ευγένεια και την ευτέλειά τους, καθώς και την κατηγορία τους με βάση τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια. Θεωρητικά, δεν μπορούμε να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους πολύ εύκολα μ’ αυτόν τον τρόπο; (Ναι.) Είναι καλός αυτός ο τρόπος να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους; (Ναι.) Μήπως, όμως, είναι λίγο υπερβολικά απλοϊκό να τους ξεχωρίζουμε μ’ αυτόν τον τρόπο; Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν κανένα έμφυτο προτέρημα ούτε έχουν καθόλου ενδιαφέροντα ή χόμπι· είναι πολύ μέτριοι άνθρωποι, πολύ απλοί άνθρωποι. Ωστόσο, αγαπούν την αλήθεια, κατανοούν την αλήθεια, έχουν εμπειρία και κατανόηση της αλήθειας και, όταν συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, μπορούν να μοιράζονται το πώς κατανοούν τα λόγια του Θεού· ως προς τη ζωή-είσοδο, είναι καλύτεροι από τον μέσο άνθρωπο. Μπορούν να βοηθήσουν πολλούς ανθρώπους. Μπορείς, λοιπόν, να πεις ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι ευτελείς και ανάξιοι; (Όχι.) Θεωρητικά, θα πρέπει να ξεχωρίζουμε την ουσία των ανθρώπων, την ανωτερότητα και την κατωτερότητά τους, την ευγένεια και την ευτέλειά τους, καθώς και την κατηγορία τους, με βάση τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια· όμως, πώς ακριβώς θα πρέπει να τα ξεχωρίζουμε αυτά; Πάνω σ’ αυτό θα συναναστραφούμε σήμερα.

Ο Θεός ορίζει αν ένας άνθρωπος έχει από τη φύση του οποιαδήποτε ενδιαφέροντα, χόμπι και προτερήματα. Αν ο Θεός σού τα δώσει, τότε τα έχεις· αν ο Θεός δεν σου τα δώσει, τότε δεν τα έχεις. Δεν μπορείς να τα μάθεις ούτε μπορείς να τα αποκτήσεις μέσα από τη μίμηση. Ωστόσο, αν διαθέτεις ένα προτέρημα σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα, και πεις: «Είναι πολύ εξαντλητικό να κάνω ένα καθήκον που σχετίζεται μ’ αυτό το προτέρημα· δεν το θέλω αυτό το προτέρημα», ακόμα κι αν δεν το θέλεις, δεν μπορείς να το αφαιρέσεις ούτε μπορούν να σου το πάρουν οι άλλοι. Αυτό που έχεις δεν μπορούν να σου το πάρουν οι άλλοι· αυτό που δεν έχεις, δεν μπορείς να το αρπάξεις ή να το αποκτήσεις αν παλέψεις γι’ αυτό. Όλα αυτά προκαθορίζονται από τον Θεό. Ωστόσο, μ’ αυτό το δεδομένο, το γεγονός ότι ο Θεός σού δίνει ένα συγκεκριμένο ενδιαφέρον, χόμπι ή προτέρημα δεν σημαίνει ότι ο Θεός πρέπει να σου αναθέσει να κάνεις κάποιο καθήκον ή έργο που σχετίζεται με το ενδιαφέρον, το χόμπι ή το προτέρημά σου. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Εφόσον δεν μου ζητείται να κάνω ένα καθήκον σ’ αυτόν τον τομέα ή να ασχοληθώ με έργο που σχετίζεται μ’ αυτόν τον τομέα, τότε γιατί μου δόθηκε ένα τέτοιο ενδιαφέρον, χόμπι ή προτέρημα;» Ο Θεός έχει δώσει στη συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων ορισμένα ενδιαφέροντα και χόμπι με βάση τις διάφορες καταστάσεις του κάθε ανθρώπου. Υπάρχουν, ασφαλώς, πολλά πράγματα που λαμβάνονται υπόψη: Αφενός, αυτό γίνεται για τη διαβίωση και την επιβίωση των ανθρώπων· αφετέρου, γίνεται για να εμπλουτίζεται η ζωή των ανθρώπων. Μερικές φορές, στη ζωή ενός ανθρώπου απαιτούνται κάποια ενδιαφέροντα και χόμπι, είτε για ψυχαγωγία και διασκέδαση είτε προκειμένου να μπορεί αυτός ο άνθρωπος ν’ ασχοληθεί με κάποιες δραστηριότητες, ώστε η ανθρώπινη ζωή του να τον γεμίζει μ’ ένα αίσθημα πληρότητας. Ασφαλώς, από όποια πτυχή κι αν το δει κανείς, υπάρχει λόγος που τα δίνει ο Θεός, ενώ ο Θεός έχει επίσης τους λόγους Του και κάποια βάση όταν δεν τα δίνει. Μπορεί για την ανθρώπινη ζωή σου ή την επιβίωσή σου να μη χρειάζεται να σου δώσει ο Θεός ενδιαφέροντα, χόμπι και προτερήματα, και να μπορείς να συντηρείς τον εαυτό σου ή να εμπλουτίζεις την ανθρώπινη ζωή σου και να την κάνεις να σε γεμίζει με μια αίσθηση πληρότητας με άλλα μέσα. Με λίγα λόγια, είτε ο Θεός έχει δώσει στους ανθρώπους ενδιαφέροντα, χόμπι και προτερήματα είτε όχι, αυτό δεν είναι ένα ζήτημα που έχει να κάνει με τους ίδιους τους ανθρώπους. Ακόμη κι αν κάποιος δεν έχει καθόλου προτερήματα, αυτό δεν είναι μια ατέλεια της ανθρώπινης φύσης του. Οι άνθρωποι θα πρέπει να το κατανοήσουν σωστά αυτό και να το αντιμετωπίζουν σωστά. Αν κάποιος διαθέτει ορισμένα ενδιαφέροντα, χόμπι και προτερήματα, τότε θα πρέπει να τα θεωρεί πολύτιμα και να τα χρησιμοποιεί σωστά· αν δεν έχει, δεν θα πρέπει να παραπονιέται. Από την οπτική των ενδιαφερόντων, των χόμπι και των προτερημάτων, αυτό ισχύει στην πραγματικότητα. Ωστόσο, όταν κάποιος έχει αυτά τα πράγματα, αυτό δεν αντικατοπτρίζει την αξία, τη θέση ή την ταυτότητά του. Τι λέει, λοιπόν, αυτό στους ανθρώπους; Ακόμη κι αν ο Θεός σού έχει δώσει εξευγενισμένα ενδιαφέροντα, χόμπι και προτερήματα, αυτά είναι τα ιδιωτικά σου υπάρχοντα, είναι οι ευνοϊκές σου καταστάσεις· το γεγονός ότι τα έχεις δεν σημαίνει ότι είσαι πιο ευγενής από οποιονδήποτε άλλο, ότι είσαι πιο ευνοημένος ή προνομιούχος σε οτιδήποτε από οποιονδήποτε άλλο. Ο λόγος είναι ότι στα μάτια του Θεού, όποιες έμφυτες καταστάσεις κι αν έχει ένας άνθρωπος, ανήκει στο διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος. Παρόλο που οι έμφυτες καταστάσεις δεν περιλαμβάνουν στοιχεία διαφθοράς, όλοι οι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν έμφυτες καταστάσεις, έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά και ζουν με βάση σατανικές διαθέσεις. Η ζωή-ουσία τους είναι η σατανική διεφθαρμένη τους διάθεση. Επομένως, όπως κι αν είναι οι έμφυτες καταστάσεις σου και είτε έχεις ενδιαφέροντα, χόμπι και προτερήματα είτε όχι, στα μάτια του Θεού, εφόσον η ζωή-ουσία όλων των ανθρώπων είναι η ίδια, η αξία σου είναι ίση με την αξία των άλλων. Οι άνθρωποι θα πρέπει να δουν καθαρά ότι ακόμη κι αν έχουν κάποιες ευνοϊκές καταστάσεις ή κάποια πλεονεκτήματα, ως προς την ανθρώπινη ουσία και τις διεφθαρμένες διαθέσεις, η ουσία όλων των ανθρώπων είναι η ίδια και όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι. Θα πρέπει να περάσουν από την παίδευση και την κρίση του Θεού και είναι όλοι άνθρωποι που θέλει να σώσει ο Θεός. Ως προς τη ζωή-ουσία της σάρκας των ανθρώπων, οι άνθρωποι είναι ίδιοι. Ωστόσο, από μια άλλη οπτική, υπάρχουν κάποιες διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους, και θα πρέπει να συναναστραφούμε λεπτομερώς πάνω σ’ αυτές τις διαφορές. Πώς θα πρέπει να εντοπίζονται αυτές οι διαφορές; Θα πρέπει να εξετάζονται με βάση την προέλευση των ανθρώπων. Σε τι αναφέρεται ο όρος «προέλευση»; Αναφέρεται στο από τι έχει μετενσαρκωθεί ένας άνθρωπος· οι άνθρωποι διαφοροποιούνται με βάση το πώς απέκτησαν υπόσταση κι από τι προήλθαν. Σε γενικές γραμμές, το ανθρώπινο γένος χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: Η πρώτη κατηγορία είναι όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, η δεύτερη είναι όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διάφορους διαβόλους και η τρίτη είναι όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους. Αυτές οι τρεις κατηγορίες διαφοροποιούν αυτούς τους ανθρώπους στη ρίζα. Ο λόγος για τον οποίο μπορούν να διαφοροποιήσουν τους ανθρώπους είναι ότι η προέλευση της κάθε κατηγορίας ανθρώπων δεν είναι η ίδια. Πώς, λοιπόν, μπορεί να ξέρει κανείς ποιος έχει μετενσαρκωθεί από ζώα, ποιος έχει μετενσαρκωθεί από διαβόλους και ποιος έχει μετενσαρκωθεί από ανθρώπους; Αυτό θα πρέπει να προσδιορίζεται με βάση αυτό που βιώνει και τα χαρακτηριστικά που εμφανίζει. Έχετε ακούσει ποτέ στο παρελθόν τέτοιες πληροφορίες, είτε από τη λαϊκή παράδοση είτε από άλλους διαύλους; (Ναι.) Επομένως, αυτό το θέμα δεν σας είναι εντελώς άγνωστο, έτσι δεν είναι; (Όχι, δεν είναι.) Για ποιους θέλετε να ακούσετε πρώτα: για εκείνος που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, για εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους ή για εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους; (Για την πρώτη κατηγορία.) Η πρώτη κατηγορία είναι εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Αν καταφέρετε πραγματικά να μάθετε την αλήθεια γι’ αυτό το ζήτημα, θα έχει κάποιον αντίκτυπο στη ζωή σας; Θα προκαλέσει μπελάδες ή εμπόδια; (Μπορεί ν’ αρχίσω να αναρωτιέμαι από τι έχω μετενσαρκωθεί.) Κάποιοι άνθρωποι, μόλις μάθουν πραγματικά σε ποια κατηγορία ανήκουν και αντιστοιχίσουν τον εαυτό τους με μια συγκεκριμένη κατηγορία, αν έχουν όντως μετενσαρκωθεί από ανθρώπους, νιώθουν ευτυχείς και αρκετά καλά γι’ αυτό. Αν, όμως, δεν έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους, δεν θα τους τάραζε αυτό; (Ναι.) Θα προκαλούσε κάποιες δυσκολίες καθώς και κάποια δυσφορία, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Εφόσον μπορεί να προκαλέσει δυσφορία και κάποιες δυσκολίες, είναι καλύτερα οι άνθρωποι να ξέρουν ή να μην ξέρουν; (Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να ξέρουν.) Για ποιον λόγο θα ήταν καλύτερα; (Όταν κάποιος ξέρει, μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια σ’ αυτήν την πτυχή και, επιπλέον, θα είναι σε θέση να διακρίνει κάποιους από τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω του.) Ας συναναστραφούμε, λοιπόν, πάνω σ’ αυτό.

Ας συναναστραφούμε πρώτα πάνω σ’ εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Η μετενσάρκωση από ζώα, όπως υποδηλώνει το ίδιο το όνομα, σημαίνει ότι ένας τέτοιος άνθρωπος μετενσαρκώθηκε από ένα ζώο. Το πεδίο των ζώων είναι αρκετά ευρύ· όσο για το πόσα ακριβώς είδη ζώων μπορούν να μετενσαρκωθούν με τη μορφή ανθρώπων, αυτό δεν εμπίπτει στο πεδίο της συναναστροφής μας. Με λίγα λόγια, είναι μια κατηγορία ανθρώπων οι οποίοι υπήρξαν στο παρελθόν με τη μορφή ζώου, πράγμα που σημαίνει ότι η αρχική τους ταυτότητα ή κατηγορία ως δημιουργήματα δεν συγκαταλεγόταν στο δημιουργημένο ανθρώπινο γένος. Η αρχική τους, η πρώτη τους βιολογική κατηγορία ήταν εκείνη ενός ζώου. Επομένως, στα μάτια του Θεού, η ταυτότητά τους εντός του βιολογικού βασιλείου είναι εκείνη ενός ζώου. Σ’ αυτήν τη μετενσάρκωση, έχουν γίνει άνθρωποι, πράγμα που σημαίνει ότι το συγκεκριμένο ζώο δεν ξαναγεννιέται πλέον ανάμεσα στα ζώα, αλλά, αντ’ αυτού, μετενσαρκώνεται με τη μορφή ανθρώπου, γεννιέται σε μια ορισμένη χρονική περίοδο, σε μια συγκεκριμένη οικογένεια, γενιά και χώρα. Όταν ένα ζώο μετενσαρκώνεται με τη μορφή ανθρώπου, αυτό σημαίνει ότι γεννιέται ως άνθρωπος, αλλά η προηγούμενη ύπαρξή του δεν ήταν εκείνη ενός ανθρώπου· ήταν εκείνη ενός ζώου. Προηγουμένως, υπήρχε στο πλαίσιο του ζωικού βασιλείου και ξαναγεννιόταν ανάμεσα στα ζώα· τώρα, αυτήν τη φορά που ξαναγεννιέται, δεν εντάσσεται πλέον στο ζωικό βασίλειο. Η ταυτότητά του έχει αλλάξει, κι έχει γίνει ένα μέλος του ανθρώπινου γένους. Αυτό ονομάζεται μετενσάρκωση ζώων με τη μορφή ανθρώπων. Όταν ένα ζώο μετενσαρκώνεται με τη μορφή ανθρώπου, η εμφάνισή του και τα ένστικτά του είναι ουσιαστικά τα ίδια με εκείνα οποιουδήποτε ανθρώπου εντός του ανθρώπινου γένους. Με άλλα λόγια, διαθέτει πλήρως τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου: μπορεί να περπατάει όρθιος, έχει ανθρώπινα χαρακτηριστικά προσώπου και ανθρώπινη εξωτερική εμφάνιση, ενώ διαθέτει και ανθρώπινη σκέψη, ανθρώπινα ένστικτα και κανονική ανθρώπινη ζωή, και παράλληλα έχει τη μοναδική ανθρώπινη ικανότητα της γλώσσας. Αυτό είναι γνωστό ως μετενσάρκωση ενός ζώου με τη μορφή ανθρώπου. Με άλλα λόγια, από τη σωματική του διάπλαση, την εξωτερική του εμφάνιση και τα χαρακτηριστικά της φυσικής ζωής του, μπορείς να δεις μόνο ανθρώπινα γνωρίσματα· δεν είναι ορατό κανένα από τα γνωρίσματα των ζώων. Πώς, λοιπόν, μπορείς να ξέρεις ότι έχει μετενσαρκωθεί από ένα ζώο; Αυτό είναι που προβληματίζει περισσότερο τους ανθρώπους. Ασφαλώς, είναι δυνατόν να δει κανείς ότι έχει μετενσαρκωθεί από ένα ζώο. Αν δεν υπήρχαν διαφορές ανάμεσα σ’ εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα και σ’ εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους, τότε αυτή η κατηγορία ανθρώπων δεν θα είχε εμφανή χαρακτηριστικά. Ακριβώς επειδή υπάρχουν εμφανείς διαφορές ανάμεσα σ’ εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα και σ’ εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από πραγματικούς ανθρώπους, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει άμεσα αυτές τις δύο κατηγορίες ανθρώπων με βάση τα χαρακτηριστικά τους. Ποια είναι, λοιπόν, τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα; Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι ότι έχουν στρεβλή αντίληψη. Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι είναι ιδιαίτερα μουδιασμένοι. Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι ότι είναι ιδιαίτερα μπερδεμένοι. Το τέταρτο χαρακτηριστικό είναι ότι είναι ανόητοι. Και μόνο αυτά τα τέσσερα χαρακτηριστικά είναι αρκετά για να καταστεί εμφανής η διαφορά ανάμεσα σ’ έναν άνθρωπο που έχει μετενσαρκωθεί από ένα ζώο και σ’ έναν πραγματικό άνθρωπο.

Το πρώτο χαρακτηριστικό των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα είναι ότι έχουν στρεβλή αντίληψη. Κατ’ αρχάς, με τι έχει να κάνει η στρέβλωση; Έχει να κάνει με προβλήματα στις σκέψεις και τις απόψεις τους· επίσης, έχει να κάνει με τις νοητικές τους ικανότητες να βλέπουν, να αντιλαμβάνονται και να κατανοούν πράγματα. Οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν σωστά τίποτα ούτε μπορούν να δουν σωστά τίποτα. Ο τρόπος με τον οποίο βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και η διαγωγή τους και οι πράξεις τους, είναι ιδιαίτερα παράλογα, αδιάλλακτα και γελοία, εντελώς ασύμβατα με το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης και τις σκέψεις και απόψεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης για τα πράγματα. Ασφαλώς, οι άνθρωποι που έχουν στρεβλή αντίληψη απέχουν μακράν από την κατανόηση της αλήθειας ή τη δυνατότητα να μάθουν την αλήθεια. Η αλήθεια υπερβαίνει εντελώς τις δυνατότητές τους, πόσο μάλλον κατανοούν τις αλήθεια-αρχές. Οι απόψεις τους είναι εντελώς στρεβλές σε ό,τι έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε πράγμα ή οποιονδήποτε άνθρωπο. Αφού συναναστραφείς μαζί τους, κατανοούν ως προς το δόγμα, αλλά έπειτα οι γνώσεις τους παραμένουν εξίσου στρεβλές. Όταν μετά εξηγείς τα πράγματα πιο ξεκάθαρα και συγκεκριμένα, δίνοντας παραδείγματα, εκείνη τη στιγμή μπορεί να καταλαβαίνουν, αλλά αργότερα, όταν έρχονται αντιμέτωποι με το ίδιο πράγμα, η άποψή τους παραμένει εξίσου στρεβλή και, όπως κι αν συναναστραφεί κανείς μαζί τους πάνω σ’ αυτό, δεν διορθώνεται η άποψή τους. Επιπλέον, αυτή τους η κατάσταση —αυτός ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονται τα πράγματα— θα παραμείνει ίδια επ’ άπειρον, χωρίς καμία μεταβολή. Κανένας δεν μπορεί να τους αλλάξει μέσα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια· ακόμη κι αν συναναστραφώ Εγώ και κάνω κηρύγματα, και πάλι δεν μπορεί αυτό ν’ αλλάξει τις στρεβλές σκέψεις και απόψεις τους και τον στρεβλό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τα πράγματα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ προβληματικοί. Για παράδειγμα, όταν κάνουν κάτι λάθος και τους λες: «Αυτό που έκανες δεν ήταν σωστό, δεν συνάδει με τις αρχές· εμπεριείχε προσωπική νόθευση», εκείνοι θα πουν: «Δεν το έκανα επίτηδες. Δεν είχα την πρόθεση να καταλήξουν έτσι τα πράγματα. Αφού όλοι εσείς είστε τόσο καλοί, έχετε την αλήθεια και ξέρετε πώς να κάνετε πράγματα, γιατί δεν το κάνετε μόνοι σας αντί να μου αναθέτετε να το κάνω εγώ; Λέτε ότι το έκανα λάθος· δεν είναι ο μόνος λόγος ότι με αντιπαθείτε; Αφού όλοι εσείς έχετε ανθρώπινη φύση κι εγώ είμαι ο μόνος που δεν έχει, απλώς θα πάω στην κόλαση κι όλοι εσείς μπορείτε να πάτε στον ουρανό!» Μάλιστα, μπορεί να προσπαθήσουν ακόμα και να υπερασπιστούν ή να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους με επιχειρήματα και να επινοήσουν δικαιολογίες για να αποφύγουν την ευθύνη. Αρνούνται ν’ αναγνωρίσουν ότι έκαναν λάθος, δεν έχουν τη σωστή στάση και δεν δεσμεύονται να διορθωθούν στο μέλλον ούτε λένε ότι καταλαβαίνουν πώς θα πρέπει να ενεργήσουν την επόμενη φορά. Δεν πρόκειται να το καταλάβουν ποτέ μ’ αυτόν τον τρόπο και δεν πρόκειται ν’ αντιληφθούν ποτέ το ζήτημα με ανόθευτο τρόπο από την οπτική της ανθρώπινης φύσης. Μάλιστα, υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που, όταν τους επισημαίνεις προβλήματα στο έργο τους και συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω στην αλήθεια, λένε: «Μήπως απλώς μου φέρεσαι υποτιμητικά; Δεν φταίει απλώς και μόνο το γεγονός ότι είμαι αμόρφωτος και κατάγομαι από την επαρχία; Δεν φταίει απλώς και μόνο το γεγονός ότι η θέση μου είναι χαμηλή; Ακόμη κι ο Θεός δεν με περιφρονεί· με ποιο δικαίωμα, λοιπόν, το κάνεις εσύ;» Δεν πρόκειται ποτέ να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος κι έπειτα ν’ αναζητήσουν την αλήθεια, να κάνουν αυτοκριτική για να δουν πού έκαναν λάθος, και ν’ αναζητήσουν το σωστό μονοπάτι άσκησης για να λύσουν το πρόβλημα. Γιατί δεν πρόκειται να το κάνουν ποτέ αυτό; Επειδή δεν είναι άνθρωποι. Δεν έχουν κανονικό ανθρώπινο σκεπτικό και δεν μπορούν να προσεγγίζουν τα λάθη που προκύπτουν όπως θα το έκανε ένας κανονικός άνθρωπος. Δεν έχουν απέναντι στα λάθη τη στάση που θα πρέπει να έχει ένας κανονικός άνθρωπος. Έχετε συναντήσει ποτέ τέτοιους ανθρώπους; Θα ήταν καλό να κάνεις κι εσύ αυτοκριτική, για να δεις αν η λογική σου είναι κανονική ή όχι. Για παράδειγμα, αφού κάποιος σφουγγαρίσει το πάτωμα, η επιφάνεια είναι ακόμα σχετικά βρεγμένη. Κάποιος άλλος, που δεν το γνωρίζει αυτό, περπατάει πάνω σ’ αυτήν, γλιστράει και πέφτει. Σηκώνεται πάνω και λέει στον άλλο: «Δεν στέγνωσες καλά το πάτωμα μόλις σφουγγάρισες. Θα έπρεπε να έχεις τοποθετήσει ένα σήμα με λίγα λόγια, για να προειδοποιήσεις τους ανθρώπους! Ευτυχώς, εγώ είμαι νέος· αν πέσω, μπορώ να σηκωθώ. Αν, όμως, ήταν κάποιος ηλικιωμένος, δεν θα είχε σπάσει κάποιο κόκαλο; Πραγματικά, δεν ήσουν αρκετά συνετός!» Είναι σωστά και κανονικά αυτά τα λόγια; (Ναι, είναι κανονικά.) Ο άνθρωπος που σφουγγάρισε δεν ήταν αρκετά συνετός όταν έκανε αυτήν την εργασία, οπότε την επόμενη φορά θα πρέπει να είναι πιο συνετός. Εφόσον κάποιος έπεσε εξαιτίας αυτού, είναι ξεκάθαρο ότι έκανε ένα λάθος σ’ αυτό το ζήτημα. Επρόκειτο για αβλεψία και κανένας δεν τον καταδικάζει· απλώς πρέπει να διορθώσει το λάθος του. Όμως, δεν είναι σε θέση να εξετάσει ή να προσεγγίσει σωστά και ορθολογικά αυτό το ζήτημα από την οπτική ενός ανθρώπου ή με το σκεπτικό ενός ανθρώπου. Αντ’ αυτού, θα γυρίσει και θα πει: «Δεν μπορούσες να δεις ότι το πάτωμα ήταν βρεγμένο; Στραβός είσαι; Γλίστρησες κι έπεσες· καλά να πάθεις! Εσύ δεν βλέπεις μπροστά σου, αλλά το λάθος είναι δικό μου; Όταν έχει μόλις σφουγγαριστεί το πάτωμα, ασφαλώς θα είναι βρεγμένο· γιατί περπάτησες πάνω σ’ αυτό; Δεν είναι ότι εγώ σου είπα να περπατήσεις εκεί. Απλώς παραδέξου ότι έπεσες εξαιτίας της δικής σου κακοτυχίας. Δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα!» Είναι ορθολογικά αυτά τα λόγια; (Όχι.) Δεν είναι ορθολογικά· πώς μπορεί να το πει κανείς με απλά λόγια; Είναι παράλογα. Σφουγγάρισες το πάτωμα αλλά δεν το στέγνωσες, με αποτέλεσμα να γλιστρήσει κάποιος· ενώ δεν είναι απολύτως απαραίτητο να δηλώσεις την ενοχή σου και να απολογηθείς, θα πρέπει τουλάχιστον να αποδεχθείς τις υπενθυμίσεις και τις υποδείξεις των άλλων σε σχέση με το λάθος σου. Θα πρέπει να ρωτήσεις: «Χτύπησες; Μήπως πρέπει να πας στο νοσοκομείο για εξετάσεις ή θεραπεία; Θα αναλάβω την πλήρη ευθύνη». Αυτή είναι η σωστή στάση. Έτσι θα έπρεπε ένας άνθρωπος να αντιμετωπίσει ορθολογικά και να αναλογιστεί κάτι που έκανε λάθος από την οπτική της ανθρώπινης φύσης. Ωστόσο, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση κι έχουν στρεβλή αντίληψη. Δεν πρόκειται να μιλήσουν ποτέ μ’ αυτόν τον τρόπο ούτε πρόκειται να εξετάσουν ποτέ οποιοδήποτε ζήτημα μ’ αυτόν τον τρόπο. Αντ’ αυτού, θα είναι ηθελημένα παράλογοι. Δεν στέγνωσαν το πάτωμα μόλις το σφουγγάρισαν, με αποτέλεσμα να γλιστρήσει κάποιος· επομένως, την επόμενη φορά, πρέπει απλώς να το κάνουν διαφορετικά, να προσέξουν περισσότερο και να διορθώσουν το λάθος. Αυτό είναι όλο. Το ζήτημα θα λυνόταν. Πρόκειται για ένα πολύ απλό ζήτημα: Κανένας δεν λέει τίποτα γι’ αυτό και κανένας δεν τους καταδικάζει γι’ αυτό. Επίσης, δεν τους ζητήθηκε ν’ αναλάβουν καμία νομική ευθύνη. Αρνούνται, όμως, ν’ αποδεχθούν τα γεγονότα και αντ’ αυτού λένε: «Α, είστε, λοιπόν, όλοι σας καλοί άνθρωποι, είστε οι μόνοι που έχετε ανθρώπινη φύση! Εγώ θα πρέπει να είμαι κακός άνθρωπος! Βλάπτω σκοπίμως τους άλλους! Έχω κακές προθέσεις! Όλοι εσείς θα πάτε στον ουρανό κι εγώ θα πάω στην κόλαση!» Πείτε Μου, θα μπορούσε ένας κανονικός άνθρωπος να ξεστομίσει τέτοιες ανοησίες; (Όχι.) Μόνο οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα αντιλαμβάνονται τα πάντα και βλέπουν τα πάντα από μια ιδιαίτερα ακραία, αδιάλλακτη και γελοία οπτική. Για το παραμικρό ζήτημα —κάτι απολύτως θεμιτό— μπορούν να ξεστομίσουν ένα σωρό αστήρικτα, παράλογα επιχειρήματα, κάνοντας τους άλλους να μην ξέρουν αν πρέπει να γελάσουν ή να κλάψουν. Αν κλαδευτούν, πώς συμπεριφέρονται; Κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να δικαιολογήσουν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, εξηγώντας γιατί ενήργησαν με τον τρόπο που ενήργησαν και πόσο υπέφεραν γι’ αυτό, και αναφέροντας κάθε λογής επιχειρήματα για ν’ αντικρούσουν τους άλλους. Όταν συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω στον λόγο για τον οποίο κλαδεύτηκαν και πάνω στο πώς, όταν κάνουν λάθη, θα πρέπει να τα διορθώνουν και πώς θα πρέπει ν’ αναζητήσουν τις αλήθεια-αρχές και ποιες είναι οι αρχές για τον χειρισμό του ζητήματος, εκείνοι αρνούνται να δεχθούν έστω και μία λέξη. Αντ’ αυτού, διατηρούν αμείωτα την οργή και τον θυμό τους και νιώθουν αδικημένοι και ταπεινωμένοι. Μάλιστα, στα παρασκήνια παραπονιούνται κιόλας στους άλλους, λέγοντας: «Πφφφ! Δεν είχα λάβει υπόψη μου αυτά τα ζητήματα και δεν είχα την πρόθεση να το κάνω μ’ αυτόν τον τρόπο. Κι ωστόσο, με καταδικάζουν και λένε ότι προκάλεσα διατάραξη και αναστάτωση· είμαι όντως τόσο κακός; Είμαι κακός άνθρωπος;» Σε ό,τι έχει να κάνει με τις αλήθεια-αρχές, πάντοτε θα υστερούν και δεν πρόκειται ποτέ να τις κατανοήσουν· η αντίληψή τους είναι πάντα ιδιαίτερα στρεβλή και ιδιαίτερα γελοία. Πάνω σε όποιες αλήθεια-αρχές κι αν γίνεται συναναστροφή, όταν φτάνουν σε αυτούς, μετατρέπονται σε μία και μόνο φράση, σε έναν μόνο τρόπο να ενεργούν· γίνονται μια τυπικότητα, ένα τελετουργικό, ένας κανονισμός. Δεν πρόκειται απλώς για ένα ζήτημα μονόπλευρης κατανόησης των αλήθεια-αρχών· αντ’ αυτού, η κατανόησή τους είναι ιδιαίτερα γελοία και παράλογη. Ο τρόπος με τον οποίο αυτοί οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια φαίνεται ιδιαίτερα αδέξιος και ηλίθιος. Σε ποιον βαθμό είναι ηλίθιος; Σε βαθμό που οι άλλοι δεν νιώθουν καν οίκτο γι’ αυτούς, αλλά νιώθουν απόλυτη αηδία, δεν ξέρουν αν πρέπει να γελάσουν ή να κλάψουν, και μένουν εντελώς άναυδοι. Τα πράγματα έχουν εξηγηθεί ήδη σε τέτοιο βαθμό που είναι περιττό να ειπωθεί οτιδήποτε άλλο· οποιαδήποτε επιπλέον λόγια θα ήταν απλώς σαχλά. Δεν έχει κανένα νόημα να συνεχίσει κανείς να μιλά σ’ αυτούς τους ανθρώπους για τις αλήθεια-αρχές. Ό,τι κι αν χειρίζονται, ακόμη και το παραμικρό ζήτημα στην καθημερινότητα, το κάνουν με τόσο παράλογο, γελοίο και στρεβλό τρόπο. Είναι ανίκανοι να δουν και να χειριστούν τα ζητήματα μέσα στα όρια της ανθρώπινης λογικής. Τόσο αδιάλλακτη και γελοία είναι η οπτική τους για τα πάντα· οι απόψεις που θα μπορούσαν να εκφράσουν για οποιοδήποτε ζήτημα θα σε έκαναν να αηδιάσεις για όλη σου τη ζωή αφού τις ακούσεις. Αν τύχαινε να τρως όταν τις άκουγες, ίσως μάλιστα να έκανες επιτόπου εμετό. Πείτε Μου, πόσο στρεβλές θα πρέπει να είναι; Αυτό είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα· είναι αδιάλλακτοι και γελοίοι. Από την οπτική της ανθρώπινης φύσης, αυτή η αδιαλλαξία και η γελοιότητα οφείλεται κυρίως σε έλλειψη κανονικού σκεπτικού της ανθρώπινης φύσης. Δεν μπορούν να εξετάσουν κανένα ζήτημα με βάση το κανονικό σκεπτικό της ανθρώπινης φύσης· είναι ακραίοι, επιρρεπείς στις στρεβλώσεις και αδιάλλακτοι. Όπως κι αν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια, στα αντικειμενικά γεγονότα ή σε συγκεκριμένα περιστατικά, εκείνοι παραμένουν γερά γαντζωμένοι στη δική τους λογική και αρνούνται να την εγκαταλείψουν. Σκέφτονται: «Έχω τη λογική με το μέρος μου και δεν σου έχω δώσει καμία αφορμή που να μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις εναντίον μου. Απλώς θα παραμείνω γαντζωμένος σ’ αυτήν τη λογική, και θα γίνει η αλήθεια. Τίποτε από όσα λες δεν θα έχει κανένα όφελος!» Αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα· η αντίληψή τους είναι στρεβλή.

Άλλη μία εκδήλωση των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα είναι ότι είναι ιδιαίτερα μουδιασμένοι όταν έρχονται αντιμέτωποι με πολλούς ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Όχι μόνο βλέπουν τα ζητήματα με αδιάλλακτο και στρεβλό τρόπο, αλλά δεν μπορούν να αντιληφθούν και καθόλου ποια είναι η φύση, η ουσία ή η κύρια αιτία οποιουδήποτε ζητήματος που προκύπτει, τι επιρροή μπορεί να έχει ή ποιες συνέπειες μπορεί να προκαλέσει. Εξακολουθούν να μην μπορούν ν’ αντιληφθούν αυτά τα πράγματα και παραμένουν ανίδεοι γι’ αυτά, ακόμη κι όταν κάποιοι άνθρωποι έχουν ήδη πει ή κάνει ορισμένα πράγματα ή έχουν αποκαλύψει κάποια σημάδια και κάποιες ενδείξεις· είναι σαν να είναι ηλίθιοι. Μέχρι να τα αντιληφθούν, το ζήτημα έχει ήδη λήξει και οι συνέπειες έχουν ήδη προκύψει. Ακόμη κι αφού ακούσουν πάρα πολλές αλήθειες, δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι είδους άνθρωποι είναι όσοι βρίσκονται γύρω τους, ποια είναι η ουσία τους ή τι είναι ικανοί να κάνουν. Κάποιοι άνθρωποι λένε πράγματα που είναι ξεκάθαρα προβληματικά, κι ωστόσο εκείνοι δεν μπορούν να το καταλάβουν. Για παράδειγμα, όταν κάποιοι άνθρωποι κομπάζουν, λένε μεγάλα λόγια, κάνουν επίδειξη και καυχιούνται, αυτό είναι, προφανώς, μια εκδήλωση μιας αλαζονικής διάθεσης, κι ωστόσο οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν το πρόβλημα. Αντ’ αυτού, πιστεύουν ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ικανοί, τους θαυμάζουν και τους σέβονται, και μάλιστα θέλουν έπειτα να τους ακολουθήσουν. Αυτό δείχνει ότι είναι μουδιασμένοι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν τους εμφανώς κακούς ανθρώπους και τις εμφανώς κακές πράξεις, τις εμφανείς αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων ή την κατεύθυνση προς την οποία είναι εμφανές ότι κινούνται τα πράγματα· δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν τίποτε από αυτά. Δεν ξέρουν ποια είναι η ουσία του ζητήματος ούτε ποια είναι η ρίζα του προβλήματος· δεν μπορούν να την καταλάβουν καθόλου, δεν έχουν καν την επίγνωση. Είναι αυτό που αποκαλούμε συχνά «κουφάρια χωρίς πνεύμα». Τέτοιοι άνθρωποι υστερούν ακόμη περισσότερο σε ό,τι έχει να κάνει με ζητήματα που σχετίζονται με τις αλήθεια-αρχές. Τους λες σύμφωνα με ποια αρχή θα πρέπει ν’ ασκούνται, αλλά εκείνοι δεν καταλαβαίνουν· απλώς απομνημονεύουν τους κανονισμούς τους οποίους υποτίθεται ότι πρέπει ν’ ακολουθούν. Δεν μπορούν να κατανοήσουν τις αρχές πάνω στις οποίες συναναστρέφεσαι· υπερβαίνουν τις δυνατότητές τους. Τους επισημαίνεις μια συγκεκριμένη κατάσταση που έχουν, η οποία είναι μια εκδήλωση που δείχνει ότι αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση, αλλά εκείνοι νομίζουν ότι μιλάς για κάποιον άλλο. Ακόμη κι όταν παραδέχονται λεκτικά ότι έχουν κι εκείνοι μια τέτοια διεφθαρμένη διάθεση, δεν αναγνωρίζουν ποια λόγια έχουν πει ή ποιες ενέργειες έχουν κάνει που αντιστοιχούν σ’ αυτήν την κατάσταση ή σ’ αυτήν την εκδήλωση. Δεν καταλαβαίνουν και δεν ξέρουν για ποιο πράγμα μιλάς. Όταν, κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων, γίνεται συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, ενώ οι άλλοι έχουν ήδη προχωρήσει στο επόμενο θέμα, εκείνοι επαναφέρουν και πάλι τη συζήτηση στο προηγούμενο θέμα. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι αργόστροφοι και μουδιασμένοι; Όταν μιλάνε οι άλλοι, εκείνοι δεν μπορούν να συμβαδίσουν· όχι επειδή δεν μπορεί να συμβαδίσει η σκέψη τους, αλλά επειδή το επίπεδό τους είναι ανεπαρκές και υστερεί. Όταν κάποιοι κακοί άνθρωποι προσπαθούν να τους ξεγελάσουν, να παίξουν μαζί τους ή να τους βασανίσουν, εκείνοι δεν μπορούν να το καταλάβουν, αλλά, αντ’ αυτού, αντιμετωπίζουν τους κακούς ανθρώπους σαν να είναι αδελφοί και αδελφές και διατηρούν στενή επαφή μαζί τους, και μόνο όταν εκείνοι τους βλάπτουν, συνειδητοποιούν ότι τους έπιασαν κορόιδο. Τότε, σκέφτονται: «Είμαι τόσο ανόητος! Δεν ξέρω πώς να κρίνω τους ανθρώπους, δεν ξέρω πώς να διακρίνω τους ανθρώπους! Αυτήν τη φορά, πήρα πραγματικά το μάθημά μου· στο εξής, δεν θα εμπιστεύομαι κανέναν, θα εμπιστεύομαι μόνο τον εαυτό μου. Αυτή είναι η υπέρτατη σοφία!» Αφού τους ξεγέλασε κάποιος μία φορά, θεωρούν ότι έχουν αποκτήσει διορατικότητα, και μάλιστα νομίζουν ότι είναι πλέον εξυπνότεροι, πηγαίνοντας από το ένα άκρο στο άλλο. Οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα είναι μουδιασμένοι σε κάθε ζήτημα. Για παράδειγμα, ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν υπεύθυνος για την κτηνοτροφία και τη φύτευση σπόρων. Μια μέρα, έπεσε η θερμοκρασία, οπότε του είπα: «Απόψε, θα έχει μείον πέντε βαθμούς. Δεν θα πρέπει να φροντίσεις τα φυτά και τα ζώα που δεν μπορούν ν’ αντέξουν το κρύο;» Εκείνος, αφού το άκουσε αυτό, απάντησε: «Έχω ένα μπουφάν με βαμβακερή επένδυση και κοιμάμαι τη νύχτα με πάπλωμα και κουβέρτα, οπότε δεν πρόκειται να κρυώσω». Κατάλαβε τι εννοούσα; Με βάση αυτήν την απάντηση, είναι ξεκάθαρο πως δεν κατάλαβε. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι μουδιασμένος; (Ναι.) Αν είχα πει: «Απόψε, θα έχει μείον πέντε βαθμούς. Αν τα λουλούδια μείνουν στην αυλή, θα μαραθούν από το κρύο. Τα ζώα που είναι ευαίσθητα στο κρύο και εκείνα που είναι αδύναμα θα πρέπει να μείνουν στους στάβλους. Θα πρέπει να κρεμάσεις μια επιπλέον κουρτίνα στην πόρτα και να σφραγίσεις τυχόν σημεία από τα οποία μπαίνει αέρας στους στάβλους», αφού το άκουγε αυτό, θα είχε συλλογιστεί για μια στιγμή και θα είχε σκεφτεί: «Α, μιλούσες για τα ζώα και τα φυτά. Τότε, δεν θα ήταν μια καλή λύση απλώς να μεταφερθούν τα λουλούδια σε εσωτερικό χώρο; Υπάρχουν πάρα πολλά ζώα και δεν είπες ποια είναι ευαίσθητα στο κρύο και ποια όχι, ποια θα πρέπει να μεταφερθούν μέσα και ποια όχι». Όντως, δεν το διευκρίνισα αυτό· δεν μπορείς, όμως, να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές; Δεν συνειδητοποιείς καν ότι τα λουλούδια που μένουν έξω τον χειμώνα μπορούν να μαραθούν από το κρύο, κι αν δεν σου αναθέσω να κάνεις αυτά τα πράγματα, δεν πρόκειται να τα κάνεις· τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Δεν δείχνει αυτό ότι είναι μουδιασμένος; (Ναι.) Αυτό δείχνει ότι είναι μουδιασμένος. Για παράδειγμα, είναι μια ηλιόλουστη μέρα και έξω στην αυλή είναι κρεμασμένα ρούχα για να στεγνώσουν, και κάποιος λέει: «Φαίνεται ότι μπορεί να βρέξει το απόγευμα. Μήπως βραχούν τα ρούχα που στεγνώνουν έξω;»· αυτά τα λόγια εμπεριέχουν μια νύξη υπενθύμισης. Ένας άνθρωπος με κανονικό ανθρώπινο σκεπτικό θα το άκουγε αυτό και θα συλλογιζόταν: «Πρέπει να προσέξω· όταν συννεφιάσει ο ουρανός, θα φέρω γρήγορα τα ρούχα μέσα». Όμως, εκείνοι που δεν διαθέτουν το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης, δεν πρόκειται να το συνειδητοποιήσουν αυτό. Όταν λες ότι πρόκειται να βρέξει το απόγευμα, εκείνοι το ακούνε αυτό και σκέφτονται: «Για ποιο λόγο το λέει αυτό; Δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα. Εγώ θα είμαι μέσα, οπότε δεν πρόκειται να βραχώ αν βρέξει. Και άλλωστε, τι μπορώ να κάνω εγώ για το αν θα βρέξει; Δεν έχει κανένα όφελος να μου το λέει αυτό!» Πολύ απλά, δεν συνειδητοποιούν γιατί τους το είπες αυτό ή γιατί αναφέρεται αυτό το ζήτημα. Πώς, λοιπόν, θα πρέπει να τους μιλήσεις για να καταλάβουν πραγματικά; Θα πρέπει να τους πεις: «Θα βρέξει το απόγευμα την τάδε ώρα. Πριν βρέξει, όταν δεις τον ουρανό να συννεφιάζει, φέρε γρήγορα μέσα τα ρούχα. Αν δεν το κάνεις, θα βραχούν και θα πρέπει να ξαναπλυθούν. Επίσης, όταν μαζέψεις τα ρούχα, έλεγξε αν υπάρχει οτιδήποτε άλλο στην αυλή που δεν πρέπει να βραχεί ή να εκτεθεί στη βροχή, και φέρε το κι αυτό μέσα». Πρέπει να τους δώσεις τέτοιες οδηγίες. Αν δεν τους δώσεις τέτοιες οδηγίες, δεν πρόκειται να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να φέρουν μέσα τα ρούχα ούτε πρόκειται να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να συγκεντρώσουν οποιαδήποτε άλλα αντικείμενα που δεν κάνει να βραχούν. Δεν πρόκειται να κάνουν αυτά τα πράγματα. Γιατί; Επειδή είναι πολύ μουδιασμένοι, δεν διαθέτουν το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης και δεν πληρούν τα πρότυπα της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Με άλλα λόγια, η νοημοσύνη τους και το επίπεδό τους δεν ανταπεξέρχονται στο πρότυπο της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Έτσι είναι οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Όταν ζητάω από έναν τέτοιο άνθρωπο να κάνει κάτι, παρόλο που του έχω ήδη δώσει οδηγίες πολλές φορές και το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, πρέπει και πάλι να του δώσω οδηγίες. Αν δεν του δώσω οδηγίες, δεν πρόκειται να συνειδητοποιήσει τι πρέπει να γίνει ούτε θα είναι σε θέση να το κάνει. Επομένως, κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με μια τέτοια εργασία, πρέπει να του λες ακριβώς τι πρέπει να γίνει και πώς να το κάνει, καθοδηγώντας τον σε κάθε βήμα της διαδικασίας. Αν παραλείψεις έστω κι ένα πράγμα, δεν πρόκειται να το κάνει ή είναι πιθανό ακόμα και να τα κάνει όλα θάλασσα. Κι αν έπειτα του επισημάνεις τα προβλήματά του, θ’ απαντήσει με ένα σωρό στρεβλά επιχειρήματα και θ’ αρχίσει να είναι και πάλι ηθελημένα παράλογος. Αυτό είναι μια εκδήλωση που δείχνει ότι είναι μουδιασμένος.

Αυτό το χαρακτηριστικό των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, δηλαδή το μούδιασμά τους, είναι πολύ εμφανές. Για παράδειγμα, από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, κατανοούν ως προς το δόγμα πώς να διακρίνουν αν ένας επικεφαλής εκκλησίας κάνει πραγματικό έργο, κατά πόσο είναι ένας επικεφαλής που ανταποκρίνεται στα πρότυπα ή κατά πόσο είναι ένας ψευδοεπικεφαλής ή αντίχριστος. Ωστόσο, όταν πρόκειται να διακρίνουν σε ποια κατηγορία εμπίπτει ο επικεφαλής της δικής τους εκκλησίας, ακόμη και αν γίνουν μάρτυρες ορισμένων εκδηλώσεων που εμφανίζει ο επικεφαλής της εκκλησίας, δεν ξέρουν πώς να τις διακρίνουν. Αν τους ρωτήσεις: «Κάνει πραγματικό έργο ο επικεφαλής της εκκλησίας σας;», εκείνοι λένε: «Τον βλέπω απασχολημένο καθημερινά με τις συναθροίσεις και να τρέχει από ’δω κι από ’κει για να οργανώσει πράγματα, διένειμε βιβλία στους αδελφούς και στις αδελφές, και παρακολούθησε το ευαγγελικό έργο». Τότε, ρωτάς: «Πόσο καλά κάνει, λοιπόν, το έργο του; Είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια;» Εκείνοι απαντούν: «Έχει απαρνηθεί την καριέρα του και την οικογένειά του. Ακόμη κι όταν ήρθαν να τον επισκεφθούν οι γονείς του, ήταν πολύ απασχολημένος με το καθήκον του για να μπορέσει να τους δει. Πρέπει να είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια, έτσι δεν είναι;» Εξετάζουν μόνο αυτές τις εκδηλώσεις του επικεφαλής της εκκλησίας προς τα έξω· όμως, όσα κακά κι αν διαπράττει κρυφά ο επικεφαλής, ακόμη κι αν το δουν αυτό, δεν το αναγνωρίζουν ως πρόβλημα, δεν ξέρουν ότι είναι πρόβλημα. Όσα τέτοια πράγματα κι αν συμβούν μπροστά τους, είναι σαν να μην είδαν ποτέ τίποτα, σαν να μη ζουν ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά σε έναν εντελώς άλλο κόσμο. Δεν είναι εξαιρετικά μουδιασμένοι αυτοί οι άνθρωποι; (Ναι.) Αυτό σημαίνει ότι είναι μουδιασμένοι. Όταν συναντούν κάποιον στον οποίο εργάζονται κακά πνεύματα, κάποιον που δίνει πάντα προσοχή σε υπερφυσικά ζητήματα και μιλάει μονίμως για πράγματα που διαισθάνεται, λέγοντας διαρκώς πράγματα όπως: «Άκουσα μια φωνή, ο Θεός με διαφώτισε, ο Θεός με φώτισε, ο Θεός με καθοδήγησε, ο Θεός αποκάλυψε ξανά κάτι μέσα μου», οι μουδιασμένοι άνθρωποι σκέφτονται: «Αγαπά αληθινά τον Θεό. Έχει λάβει αποκαλύψεις· εγώ γιατί δεν έχω λάβει;» Πολύ απλά, δεν συνειδητοποιούν ότι αυτό είναι το έργο κακών πνευμάτων. Μόνο όταν μια μέρα ο συγκεκριμένος άνθρωπος τρελαίνεται ξαφνικά, κάνει τεράστια σκηνή μπροστά σε όλους, κυλιέται στο έδαφος και τρέχει γυμνός στους δρόμους, βλέπουν επιτέλους ότι πρόκειται για ένα κακό πνεύμα. Στην πραγματικότητα, προτού τρελαθεί ο συγκεκριμένος άνθρωπος, υπήρχαν ήδη πολλές ενδείξεις, κι αυτές οι εκδηλώσεις θα ήταν αρκετές για να τον χαρακτηρίσει κανείς ως άνθρωπο στον οποίο εργάζονται κακά πνεύματα και για να τον χειριστεί κανείς εγκαίρως, αποπέμποντάς τον. Όμως, εκείνοι είναι μουδιασμένοι, δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν αυτά τα πράγματα και δεν συνειδητοποιούν ποιες συνέπειες μπορεί να αποφέρει η παραμονή ενός τέτοιου ανθρώπου στην εκκλησία· δεν είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει αυτό συμφορές; Κάποια κακά πνεύματα και κάποιοι κακοί δαίμονες φτάνουν ακόμα και στο σημείο να βλάπτουν τους ανθρώπους, κι ωστόσο οι μουδιασμένοι άνθρωποι και πάλι δεν μπορούν να τους αντιληφθούν γι’ αυτό που είναι. Μάλιστα, πιστεύουν ακόμα κι ότι τέτοιοι άνθρωποι αγαπούν πραγματικά τον Θεό κι ότι είναι γεμάτοι ζήλο, αφού συχνά μένουν ξύπνιοι έως αργά τη νύχτα διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και μαθαίνοντας ύμνους, χωρίς να φάνε ή να κοιμηθούν για μέρες, κι ωστόσο δεν νιώθουν κουρασμένοι. Παρόλο που είναι εμφανές ότι αυτό δεν είναι κανονικό, εκείνοι ισχυρίζονται ότι είναι αγάπη για τον Θεό. Δεν είναι υπερβολικά μουδιασμένοι; Κατ’ αρχάς, οι μουδιασμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να βλέπουν καθαρά τα ζητήματα· δεν είναι σε θέση να εξετάζουν πέρα από τα επιφανειακά φαινόμενα, ώστε να βλέπουν καθαρά την ουσία των ζητημάτων. Επομένως, τους είναι πολύ δύσκολο να χαρακτηρίζουν με ακρίβεια οποιαδήποτε ζητήματα. Επιπλέον, οι μουδιασμένοι άνθρωποι δεν έχουν κανονικούς τρόπους σκέψης ούτε την ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων, οπότε παραμένουν εντελώς ανίδεοι για πολλά πράγματα που συμβαίνουν γύρω τους. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να ζουν σ’ ένα μέρος για αρκετά χρόνια, κι ωστόσο όταν τους ρωτάει κάποιος: «Πώς είναι το κλίμα εκεί; Πώς είναι τα χαρακτηριστικά των εποχών; Είναι άνετο μέρος διαβίωσης;», εκείνοι δεν είναι σε θέση ν’ απαντήσουν. Λένε: «Τι θες να μάθεις για το κλίμα; Δεν ξέρω. Όπως και να’ χει, τα λουλούδια ανθίζουν τον Απρίλιο, τα φύλλα κιτρινίζουν κι αρχίζουν να πέφτουν γύρω στον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, κι όταν έρχεται ο χειμώνας, χιονίζει». Αν τους ρωτήσει κάποιος: «Πώς είναι τα τοπικά έθιμα; Πώς είναι το κοινωνικό σύστημα; Υπάρχουν φυλετικές διακρίσεις; Πώς είναι οι κυβερνητικές πολιτικές; Πώς αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι που είναι από άλλα μέρη;», εκείνοι είναι εντελώς ανίδεοι, κοιτάζουν εμβρόντητοι και δεν μπορούν να πουν τίποτα. Ακόμη και σε σχέση με το πιο σημαντικό ζήτημα —τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στη θρησκευτική πίστη— δεν μπορούν να πουν τίποτα, κι απλώς απαντούν: «Κοίτα να δεις· ζούμε εκεί και η κυβέρνηση δεν μας δημιουργεί ποτέ προβλήματα». Είναι σαν ξύλινα ανδρείκελα, απολύτως ανίδεοι για τα πάντα· αυτό είναι ακραίο μούδιασμα. Υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που λένε ότι είναι πολύ απασχολημένοι με το καθήκον τους και δεν έχουν χρόνο να συνοψίσουν αυτά τα πράγματα· δεν είναι αυτό απλώς μια δικαιολογία; (Ναι.) Είναι εμφανές ότι πρόκειται για δικαιολογία. Τέτοια απλά πράγματα απαιτούν εσκεμμένη προσοχή και καταγραφή; Όχι. Αν διαθέτεις το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης, αφού ζήσεις σ’ ένα μέρος για περισσότερα από τρία χρόνια, θα πρέπει ουσιαστικά να έχεις αντιληφθεί πώς είναι το τοπικό κλίμα, τα έθιμα, οι συνήθειες του τρόπου ζωής, η κατάσταση σε σχέση με τη θρησκευτική πίστη και οι πολιτικές και οι στάσεις της κυβέρνησης απέναντι στους ανθρώπους που είναι από άλλα μέρη. Δεν θα χρειαζόταν να μάθεις συγκεκριμένα, να βρεις ή να συγκεντρώσεις αυτές τις πληροφορίες· απλώς θα τις ήξερες. Όποιος έχει το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης θα μπορούσε ν’ αντιληφθεί αυτά τα πράγματα πολύ φυσικά. Αν δεν είσαι σε θέση ούτε καν ν’ αντιληφθείς τα ζητήματα που μπορούν ν’ αντιληφθούν και να δουν καθαρά οι κανονικοί άνθρωποι, τι υποδηλώνει αυτό; Υποδηλώνει ότι δεν διαθέτεις το σκεπτικό ούτε τον ορθολογισμό της κανονικής ανθρώπινης φύσης και δεν πληροίς τα πρότυπα της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Ο κύριος λόγος που τέτοιοι άνθρωποι αδυνατούν ν’ ανταποκριθούν στα πρότυπα της κανονικής ανθρώπινης φύσης είναι ότι δεν έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους, αλλά από ζώα. Καταλάβατε; (Ναι.) Αν το χαρακτηριστικό του μουδιάσματος σ’ έναν άνθρωπο είναι πολύ εμφανές, αυτό τα λέει όλα για το πρόβλημα.

Τι μπορέσατε να καταλάβετε από τη συναναστροφή που κάναμε μόλις τώρα σχετικά με τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα; Παρατηρήσατε ένα γεγονός, ότι τόσο η στρεβλή αντίληψη όσο και το μούδιασμα, αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, είναι πολύ εμφανή σ’ αυτήν την κατηγορία ανθρώπων; (Ναι.) Γιατί έχουν αυτοί οι άνθρωποι αυτές τις δύο εκδηλώσεις; Τι λείπει από την ανθρώπινη φύση τους; (Το κανονικό σκεπτικό.) Αυτό είναι αρκετά εύστοχο· δεν διαθέτουν ανθρώπινη νοημοσύνη. Επιφανειακά, φαίνεται σαν αυτοί οι άνθρωποι να έχουν χαμηλό επίπεδο· πόσο χαμηλό είναι ακριβώς; Είναι επιρρεπείς στις στρεβλώσεις και παράλληλα είναι μουδιασμένοι· σε ό,τι έχει να κάνει με κάποια ζητήματα τα οποία αντιμετωπίζουν τακτικά όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση και τα οποία μπορούν να χειριστούν και να λύσουν μόνοι τους, εκείνοι υστερούν και δεν μπορούν να τα λύσουν, ενώ φαίνονται πολύ παιδαριώδεις, γελοίοι και ανώριμοι. Το πιο σοβαρό είναι ότι κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχουν την ικανότητα να επιβιώνουν μόνοι τους· δεν μπορούν να συντηρήσουν τον εαυτό τους και, είτε πηγαίνουν έξω να εργαστούν είτε ασχολούνται με οποιαδήποτε εργασία, είναι ανίκανοι. Όπου κι αν πάνε, οι εργοδότες είτε δεν τους θέλουν είτε τους απολύουν. Επιπλέον, το κύριο πρόβλημα είναι ότι όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορα ζητήματα στο πλαίσιο της ζωής τους, όπως συνηθισμένα ζητήματα της ζωής ή ακόμα και κάποια ασήμαντα ζητήματα, δεν μπορούν να τα χειριστούν καλά. Μάλιστα, μπορούν να τα κάνουν θάλασσα ακόμα και μ’ ένα πολύ απλό ζήτημα· απλώς εφαρμόζουν πάντα κανονισμούς στα τυφλά. Οι μέθοδοι και οι προσεγγίσεις που χρησιμοποιούν για να χειριστούν πράγματα είναι εξαιρετικά ηλίθιες και αδέξιες· δεν διαθέτουν τις μεθόδους και τα μέσα που θα χρησιμοποιούσε ένας ενήλικος για να αντιμετωπίσει πράγματα στον κόσμο. Λόγω αυτού, είναι πολύ εμφανές ότι δεν διαθέτουν ανθρώπινη νοημοσύνη. Για παράδειγμα, ένας τέτοιος άνθρωπος εμφανίζει μια ασθένεια και δεν αισθάνεται ποτέ καλά. Ψάχνει κάποιες πληροφορίες και διαβάζει ότι θα μπορούσε να είναι μια σοβαρή νόσος ή σημαντική ασθένεια· τρομοκρατείται και σπεύδει στο νοσοκομείο για εξετάσεις. Ο γιατρός λέει: «Αυτή η ασθένεια είναι πολύ σοβαρή. Έχει εξαιρετικά υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. Αν δεν αντιμετωπιστεί, θα επιδεινωθεί και θα οδηγήσει σε θάνατο. Η χειρουργική επέμβαση είναι ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης. Αν δεν κάνεις τη χειρουργική επέμβαση, σου μένουν το πολύ τρεις μήνες ζωής». Όταν το ακούει αυτό, φοβάται πάρα πολύ και δεν ξέρει τι να κάνει. Χωρίς να υποβληθεί σε περαιτέρω εξετάσεις για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, απλώς ακούει τον γιατρό και αποφασίζει να κάνει τη χειρουργική επέμβαση. Πριν από την επέμβαση, δεν ρωτάει καν τι προφυλάξεις πρέπει να ληφθούν, κατά πόσο θα υπάρξουν επακόλουθα μόλις ολοκληρωθεί η επέμβαση· δεν ξέρει καν ότι πρέπει να κάνει αυτές τις ερωτήσεις, κι απλώς τον εκφοβίζει ο γιατρός ώστε να καταλήξει υπάκουα στο χειρουργικό τραπέζι. Στο τέλος, μετά τη χειρουργική επέμβαση, νιώθει δυσφορία σε διάφορα σημεία, κι ακόμη και τα φάρμακα δεν βοηθούν. Αργότερα, ακούει από άλλους ότι αυτή η ασθένεια δεν απαιτεί χειρουργική επέμβαση, ότι δεν πρόκειται πραγματικά για σοβαρή νόσο, κι ότι με σωματική άσκηση και λήψη κάποιων συνηθισμένων φαρμάκων θα βελτιωθεί σταδιακά και δεν θα εξελιχθεί ούτε θα επιδεινωθεί. Οι γιατροί, για να βγάλουν χρήματα, μερικές φορές κάνουν ανησυχητικές δηλώσεις για να φοβίσουν τους ανθρώπους, κι αυτός ο μουδιασμένος άνθρωπος δεν έχει δικές του ιδέες και δεν μπορεί να κρίνει· ακούγοντας αυτά που λέει ο γιατρός, του κόβονται τα ήπατα, κι όταν ο γιατρός τού λέει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, προχωράει σ’ αυτό το βήμα. Όταν του συμβαίνουν τέτοια ζητήματα, αν υπάρχει κάποιος γύρω που έχει τις δικές του ιδέες και είναι αμετακίνητος στις απόψεις του και έχει τη νοημοσύνη για να τον βοηθήσει να ελέγξει τα πράγματα, θα είναι σε θέση ν’ αποφύγει τις παρακάμψεις και θα υποφέρει λίγο λιγότερο. Αν, όμως, αφεθεί να χειριστεί τέτοια ζητήματα μόνος του, ιδίως τα σημαντικά ζητήματα, θα παρεκκλίνει είτε προς τη μία οδό είτε προς την άλλη, είτε θα τον κοροϊδέψει είτε θα τον βλάψει κάποιος· λαμβάνει πάντα ακραία μέτρα. Πολύ απλά, δεν είναι σε θέση ν’ αξιολογεί σφαιρικά τα πράγματα με βάση τις αρχές ή τους τρόπους και τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται συνήθως για τον χειρισμό τέτοιων ζητημάτων, κι έπειτα να βρει τον πιο εύλογο και ορθολογικό τρόπο για να τα αντιμετωπίσει. Οποιοσδήποτε μπορεί να τον ξεγελάσει, να παίξει μαζί του, να τον παρασύρει και να τον παραπλανήσει. Κάποιοι άνθρωποι ρωτάνε: «Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν δικές τους σκέψεις ή απόψεις;» Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι δεν έχουν δικές τους σκέψεις ή απόψεις· όπως βλέπεις, όταν διαπράττουν παραπτώματα και ξεστομίζουν παράλογα επιχειρήματα, σίγουρα έχουν άποψη. Όποιος κι αν λέει σωστά πράγματα, εκείνοι δεν τον ακούν, και ακόμη κι αν κάποιος λέει πράγματα που είναι σωστά, εκείνοι δείχνουν απείθεια και απλώς επιμένουν στα παράλογα, στρεβλά τους επιχειρήματα. Κι ωστόσο, όταν χρειάζεται πραγματικά να χρησιμοποιήσουν κανονική λογική και κανονικό σκεπτικό για ν’ αντιμετωπίσουν, να προσεγγίσουν σωστά και να χειριστούν ζητήματα τα οποία προκύπτουν στην καθημερινότητα, δεν ξέρουν ποια μέθοδο ή διαδικασία να χρησιμοποιήσουν για να τα χειριστούν, δεν ξέρουν πώς να τα προσεγγίσουν, δεν έχουν τρόπους ούτε μεθόδους, και δεν έχουν δικές τους σκέψεις ή απόψεις. Στο τέλος, μπορούν μόνο να χειραγωγηθούν από τους άλλους· κάνουν ό,τι τους λένε οι άλλοι να κάνουν. Το γεγονός ότι δεν έχουν τη νοημοσύνη της κανονικής ανθρώπινης φύσης είναι ένα χαρακτηριστικό των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Επομένως, γιατί μπορούν να επιμένουν στα παράλογα, στρεβλά τους επιχειρήματα, και μάλιστα να τα λένε μεγαλόφωνα και να τα διαδίδουν παντού; Αυτό αποδεικνύει ότι ως προς τη νοημοσύνη τους είναι ανίκανοι να διακρίνουν ποια είναι η αλήθεια και ποια είναι παράλογη λογική, τι συνάδει με τον κανονικό ορθολογισμό και τι όχι· δεν μπορούν να ξεχωρίσουν αυτά τα πράγματα. Επομένως, όταν τους μιλάς με σωστή λογική, δεν μπορούν να την αποδεχθούν και δεν την κατανοούν. Απλώς επιμένουν στη δική τους στρεβλή, διαστρεβλωμένη λογική και πιστεύουν ότι είναι σωστή. Όποια μέθοδο κι αν χρησιμοποιήσει οποιοσδήποτε άλλος για να τους μιλήσει, όσο καλός ή γεμάτος σοφία κι αν είναι ο τρόπος με τον οποίο μιλάει, όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν μπορούν να το δεχθούν και δεν το κατανοούν· είναι τελειωμένοι. Αυτό δείχνει ότι δεν έχουν τη νοημοσύνη της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Ακόμα και για το πιο κανονικό ζήτημα της καθημερινότητας, όταν προσπαθείς να τους λογικέψεις, δεν τα καταφέρνεις· επιμένουν και πάλι στη δική τους στρεβλή λογική. Όταν οι άλλοι το βλέπουν αυτό, σκέφτονται: «Γιατί είναι τόσο παράξενος αυτός ο άνθρωπος; Γιατί είναι τόσο αδιαπέραστος στη λογική; Είναι σαν κάποιον που έχει μια ψυχική ασθένεια και παράλληλα σαν κάποιον που δεν έχει ενηλικιωθεί· γιατί μιλάει πάντα τόσο παιδιάστικα;» Όμως, δεν είναι νέος· όταν γίνει πενήντα ή εξήντα ετών είναι έτσι, κι όταν φτάσει στα ογδόντα είναι ακόμα έτσι. Σε όλη του τη ζωή, είναι άνθρωπος με ανεπαρκή νοημοσύνη· σε όλη του τη ζωή, δεν διαθέτει κανονικό ανθρώπινο σκεπτικό ούτε κανονική ανθρώπινη νοημοσύνη. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Είναι εμφανές αυτό το χαρακτηριστικό; (Ναι.) Για παράδειγμα, έστω ότι είναι μια ανόητη γυναίκα με κάπως ωραία εμφάνιση, η οποία, αφού την ξελογιάζει ένα γλοιώδες κάθαρμα, μετακομίζει μαζί του. Αυτό το γλοιώδες κάθαρμα φλερτάρει από ’δω κι από ‘κει όλη την ώρα, αλλά όταν εκείνη το ανακαλύπτει, δεν θυμώνει· σε κάθε περίπτωση, δεν έχει πρόβλημα εφόσον εκείνος της φέρεται καλά. Αργότερα, το γλοιώδες κάθαρμα τα φτιάχνει με κάποια άλλη, αλλά όταν εκείνη το ανακαλύπτει, δεν τη νοιάζει και εξακολουθεί να μένει με το γλοιώδες κάθαρμα με ακλόνητη αφοσίωση. Μάλιστα, λέει: «Όσο δεν με εγκαταλείπει, δεν έχω πρόβλημα». Κάποιος τη συμβουλεύει, λέγοντας: «Έχει ήδη πέσει τόσο χαμηλά· θα πρέπει να πάψεις να είσαι μαζί του». Εκείνη λέει: «Όχι, δεν μπορώ χωρίς αυτόν. Με αγαπάει και μου αρέσει!» Σε μια τέτοια γυναίκα, αξίζει να μείνει με αυτό το γλοιώδες κάθαρμα και να υποφέρει μια ζωή· πολύ απλά, δεν μπορεί να διακρίνει τι σημαίνει καλός άνθρωπος ή τι σημαίνει αξιοπρεπής άνθρωπος. Μπλέκει μ’ ένα γλοιώδες κάθαρμα, και μάλιστα νομίζει ότι την αγαπάει αληθινά. Το γλοιώδες κάθαρμα της λέει λίγα γλυκόλογα και της αγοράζει λίγο ωραίο φαγητό, και μ’ αυτόν τον τρόπο τη ρίχνει στην αγκαλιά του. Παίζει μαζί της σαν να είναι πλαστελίνη. Όταν φλερτάρει από ’δω κι από ‘κει πίσω από την πλάτη της κι εκείνη το ανακαλύπτει, με λίγα μόνο λόγια εξομαλύνει τα πράγματα, εξαπατώντας την, κι εκείνη πολύ απλά δεν μπορεί να το δει καθαρά. Στο τέλος, το γλοιώδες κάθαρμα αρπάζει όλη της την περιουσία και το σπίτι κι έπειτα την παρατάει. Τον καταριέται ότι δεν έχει καθόλου συνείδηση, αλλά δεν λέει ότι εξαπατήθηκε επειδή δεν μπορεί να δει καθαρά τους ανθρώπους. Γιατί αυτό το γλοιώδες κάθαρμα δεν εξαπάτησε άλλους, αλλά μπόρεσε να εξαπατήσει εκείνη; Δεν μπόρεσε να το κάνει επειδή εκείνη είναι ανόητη; Τα κύρια χαρακτηριστικά τέτοιων ανθρώπων είναι ότι είναι αδιάλλακτοι και γελοίοι στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται και αντιμετωπίζουν τα πάντα, καθώς κι ότι δεν διαθέτουν τη νοημοσύνη της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Γι’ αυτό λέμε ότι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Επειδή είναι ζώα, δεν διαθέτουν ανθρώπινη νοημοσύνη. Το γεγονός ότι δεν διαθέτουν ανθρώπινη νοημοσύνη αρκεί για να αποδείξει ότι η ουσία μέσα τους δεν είναι η ουσία των ανθρώπων. Επομένως, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα ανθρώπινα ζητήματα ούτε να χειριστούν και να λύσουν ζητήματα που θα πρέπει να μπορούν να χειρίζονται και να λύνουν οι κανονικοί άνθρωποι. Ακόμη και σε ό,τι έχει να κάνει με την προσέγγισή τους απέναντι στα πράγματα στην καθημερινότητά τους· τα καθημερινά τους γεύματα, τις βασικές τους ανάγκες, καθώς και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις και το περιβάλλον γύρω τους, είναι επίσης πολύ μουδιασμένοι. Επιπλέον, όταν έρχονται αντιμέτωποι με ορισμένα ζητήματα τα οποία πρέπει να λύσουν και να χειριστούν, δεν έχουν τη νοημοσύνη των κανονικών ανθρώπων, πόσο μάλλον, βέβαια, σοφία. Όταν έρχονται αντιμέτωποι μ’ αυτά τα ζητήματα, τα χειρίζονται με μεγάλη δυσκολία, μεγάλο κόπο και εξαιρετική αδεξιότητα. Έχουν φτάσει σε τέτοια ηλικία κι έχουν ζήσει για τόσο καιρό: Πώς γίνεται να χειρίζονται τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο; Γιατί τα πράγματα που λένε ακούγονται τόσο αηδιαστικά και τόσο αλλόκοτα; Γιατί δεν μιλάνε όπως οι κανονικοί άνθρωποι; Έχουν ζήσει για τόσα χρόνια κι έχουν βιώσει αρκετά πράγματα, κι ωστόσο πώς γίνεται να συμπεριφέρονται έτσι, όταν χειρίζονται ένα τόσο απλό ζήτημα; Δεν έχουν καν τα στοιχειώδη όρια της ανθρώπινης φύσης ούτε τις πιο θεμελιώδεις αρχές που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι.

Πέρα από τα δύο αυτά χαρακτηριστικά, δηλαδή το γεγονός ότι έχουν στρεβλή κατανόηση και το γεγονός ότι είναι μουδιασμένοι, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα έχουν κι ένα άλλο χαρακτηριστικό: είναι ιδιαίτερα μπερδεμένοι. Παλαιότερα, όταν συναναστραφήκαμε πάνω στην αλήθεια, μιλήσαμε μόνο για το γενικότερο περίγραμμα και την ευρύτερη κατεύθυνση· η συναναστροφή ήταν σχετικά γενική. Όσο για τις διάφορες λεπτομέρειες της αλήθειας, δεν συναναστραφήκαμε συγκεκριμένα πάνω σ’ αυτές, αλλά συζητήσαμε μόνο για κάποιες δηλώσεις και κάποιο περιεχόμενο εννοιολογικής φύσεως. Όλα αυτά τα χρόνια συναναστροφής, έχουμε συναναστραφεί συγκεκριμένα και λεπτομερώς πάνω σε διάφορες πτυχές της αλήθειας. Ωστόσο, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, όταν ακούνε τα λόγια που διατυπώνονται τώρα στη συναναστροφή, νομίζουν ότι είναι πάνω κάτω τα ίδια μ’ εκείνα που έχουν διατυπωθεί παλαιότερα κατά τη συναναστροφή, κι ότι απλώς έχουν αλλάξει κάπως οι τρόποι με τους οποίους τίθενται κάποια πράγματα, ότι το περιεχόμενο έχει γίνει λίγο πιο άφθονο κι ότι το μέγεθος της συναναστροφής έχει αυξηθεί σημαντικά σε σύγκριση με το παρελθόν. Κι έτσι, όλο αυτό το μεγάλο διάστημα κατά το οποίο ακούνε, αναρωτιούνται γιατί συνέβη αυτό, κι απλώς μπερδεύονται όλο και περισσότερο. Έχουν ακούσει κηρύγματα εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δεν έχουν αποκομίσει τίποτε από αυτά. Ευθύς εξαρχής δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν πράγματα όπως πώς να φέρονται, πώς να αντιμετωπίζουν τους άλλους, πώς να αποκτήσουν αυτογνωσία, πώς να βιώνουν το έργο του Θεού για να γνωρίσουν τον Θεό, και ιδίως πώς να αντιμετωπίζουν τον Θεό και τα λόγια Του, και ακόμη και τώρα εξακολουθούν να μην μπορούν να τα κατανοήσουν. Αυτό δεν είναι ελαφριάς μορφής σύγχυση, αλλά πρόκειται για σοβαρής μορφής σύγχυση. Όσο συγκεκριμένα κι αν τους εξηγεί κανείς τις διάφορες πτυχές της αλήθειας, εκείνοι τις συγχέουν όλες μεταξύ τους. Αυτό που αντιλαμβάνονται είναι απλώς μερικά συνθήματα και δόγματα, όπως: «Πρέπει να δαπανούμε τον εαυτό μας για τον Θεό, να είμαστε αφοσιωμένοι στον Θεό και να κάνουμε καλά τα καθήκοντά μας!» Παραμένουν προσκολλημένοι σε μερικούς κανονισμούς, κάποια συνθήματα και κάποιες θεωρίες, και νομίζουν ότι κάνουν πράξη την αλήθεια. Όσο πιο συγκεκριμένα συναναστρέφεσαι, τόσο περισσότερο σαστίζουν και τόσο περισσότερο νιώθουν ότι οι ικανότητές τους δεν επαρκούν, ότι ήταν καλύτερα παλαιότερα, όταν η συναναστροφή ήταν απλή. Επιπλέον, όσο πιο λεπτομερής είναι η επεξήγηση, τόσες περισσότερες δυσκολίες έχουν: «Πώς μπορώ να θυμάμαι κάτι που έχει τόσες λεπτομέρειες; Παλαιότερα, η άσκηση ήταν αρκετά απλή. Γιατί πλέον όσο περισσότερο συναναστρεφόμαστε τόσο περισσότερες γίνονται και οι δηλώσεις; Γιατί όσο αυξάνονται τα λόγια που διατυπώνονται τόσο λιγότερο ξέρω πώς να ασκούμαι; Παλαιότερα, ήταν αρκετά απλό να κάνει κανείς ένα καθήκον: απαιτούνταν απλώς να απαρνηθεί κάποια πράγματα, να δαπανήσει τον εαυτό του, να τρέχει από ’δω κι από ‘κει, να κηρύττει πολύ το ευαγγέλιο και να καταθέτει πολλή μαρτυρία για τον Θεό. Πλέον, έχουν εξηγηθεί λεπτομερώς οι αλήθειες σε σχέση με την εκτέλεση ενός καθήκοντος, καθώς και όλες οι άλλες πτυχές της αλήθειας, αλλά όσο περισσότερο εξηγούνται αυτά τα πράγματα τόσο λιγότερο τα κατανοώ και τόσο περισσότερο υπερβαίνουν τις ικανότητές μου». Όσο πιο λεπτομερής είναι η επεξήγηση τόσο περισσότερο υπερβαίνουν τις ικανότητές τους αυτές οι αλήθειες· δεν δείχνει αυτό ότι είναι μπερδεμένοι; Είναι εξαιρετικά μπερδεμένοι, έτσι δεν είναι; Παρόλο που έχουν εξηγηθεί λεπτομερώς οι διάφορες πτυχές της αλήθειας, εκείνοι εξακολουθούν να βρίσκονται σε σύγχυση και να είναι διαρκώς μπερδεμένοι σε σχέση με κάποιους εννοιολογικούς όρους και ορισμούς. Για παράδειγμα, δεν ξέρουν και δεν μπορούν να δουν καθαρά τι είναι οι κακοί άνθρωποι ή τι είναι οι ψευδοεπικεφαλής· επίσης, δεν ξέρουν τι είναι καλή και τι είναι κακή ανθρώπινη φύση ούτε ξέρουν τη διαφορά ανάμεσα στην άσκηση των αλήθεια-αρχών και στην τήρηση κανονισμών. Όλα αυτά τα συγκεκριμένα ζητήματα τους προκαλούν μπέρδεμα. Δεν κατανοούν καν αυτά τα εννοιολογικά πράγματα· επικρατεί αταξία στο σκεπτικό τους. Επιπλέον, ό,τι κι αν κάνουν, δεν μπορούν να βρουν τις αρχές, δεν έχουν βήματα ν’ ακολουθήσουν, δεν έχουν συγκεκριμένα σχέδια και δεν ξέρουν ποιες μεθόδους θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν ή ποια αποτελέσματα θα πρέπει να πετύχουν· επίσης, δεν μπορούν να δουν καθαρά ποιες θα είναι οι συνέπειες αν ενεργήσουν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο. Στο μυαλό τους, σκέφτονται: «Γιατί να μπω στον κόπο ν’ ασχοληθώ με αυτά τα πράγματα; Αν δεν ξέρω πώς να κάνω κάτι, απλώς θα το κάνω στα τυφλά· σε κάθε περίπτωση, εφόσον η καρδιά μου είναι ειλικρινής απέναντι στον Θεό, αυτό αρκεί». Όπως βλέπεις, τέτοιοι άνθρωποι είναι απίστευτα μπερδεμένοι, έτσι δεν είναι; Πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, κι ωστόσο δεν ξέρουν ποιες πτυχές της αλήθειας έχουν καταφέρει να κατανοήσουν ούτε ξέρουν κατά πόσο έχουν κάνει πράξη την αλήθεια. Όταν τους ρωτάει κάποιος αν έχουν ζωή-είσοδο, εκείνοι λένε: «Πιστεύω στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια κι έχω απαρνηθεί την οικογένειά μου». Όλα αυτά τα πράγματα δεν τους είναι ξεκάθαρα· αυτό δείχνει ότι είναι εξαιρετικά μπερδεμένοι. Στο τραγούδι και στον χορό κατά τις συναθροίσεις, είναι γεμάτοι ενέργεια, αλλά όταν έρχεται η στιγμή για τα κηρύγματα και τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, τους πιάνει υπνηλία, τους επισκέπτεται ο Μορφέας, και μάλιστα μπορεί ακόμη και να αποκοιμηθούν. Σε ό,τι έχει να κάνει με την εκτέλεση έργου, είναι πρόθυμοι να καταβάλλουν προσπάθεια και λένε: «Ας κάνουμε καλά τα καθήκοντά μας κι ας προσφέρουμε την αφοσίωσή μας στον Θεό!» Όταν, όμως, πρόκειται για τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, αν τους ρωτήσει κάποιος: «Έχεις θερίσει καρπούς πρόσφατα; Έχεις αναγνωρίσει τι διεφθαρμένες διαθέσεις έχεις αποκαλύψει; Αφού τις αναγνώρισες, έχεις βρει ένα μονοπάτι για να τις λύσεις;», εκείνοι απαντούν: «Δεν έχω ιδέα. Τις έχω αναγνωρίσει λίγο, αλλά δεν ξέρω αν αυτό που έχω αναγνωρίσει είναι σωστό ή λάθος. Όπως και να ’χει, απλώς έσπευσα να ασκηθώ μ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά δεν ξέρω αν είναι ακριβής ή όχι». Δεν μπορούν να δουν καθαρά τίποτα και το μυαλό τους είναι μπερδεμένο και θολό. Δεν ξέρουν σε τι είναι επιδέξιοι ούτε ξέρουν σε τι είναι ανεπαρκείς. Όταν γίνεται συναναστροφή πάνω στην αναγνώριση των διεφθαρμένων διαθέσεων, παραδέχονται ότι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, ότι λένε κι εκείνοι ψέματα κι ότι μερικές φορές ενεργούν ύπουλα και λουφάρουν. Όταν, όμως, έρχονται αντιμέτωποι με αληθινά περιστατικά, αν τους ρωτήσεις: «Γιατί ενήργησες ύπουλα και λούφαρες; Γιατί χρησιμοποίησες τεχνάσματα;», εκείνοι λένε: «Δεν το έκανα αυτό! Δεν το έκανα επίτηδες· νόμιζα ότι αυτός ήταν ο κατάλληλος τρόπος να το κάνω, οπότε το έκανα έτσι». Έστω ότι κάποιος τους εκθέτει, λέγοντας: «Νόμιζες ότι αυτός ήταν ο κατάλληλος τρόπος να το κάνεις· είχες όμως προσωπικές προθέσεις ή δικά σου σχέδια; Ξέρεις πώς να κάνεις αυτοκριτική; Ξέρεις τι συνέπειες θα αποφέρει το γεγονός ότι το έκανες μ’ αυτόν τον τρόπο;» Εκείνοι απαντούν: «Εφόσον δεν είχα κακές προθέσεις, δεν πειράζει». «Είναι το ίδιο να μην έχεις κακές προθέσεις και να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές;» «Δεν ξέρω». Δεν ξέρουν τίποτα. Έχουν ακούσει τόσες αλήθειες και τόση συναναστροφή και στην καθημερινότητά τους έχουν συναντήσει κάθε λογής ζητήματα που σχετίζονται με την αλήθεια, αλλά οποιαδήποτε αλήθεια παραμένει ασαφής και συγκεχυμένη γι’ αυτούς. Δεν μπορούν να καταλάβουν ποια πράγματα είναι αλήθειες και ποια όχι ούτε κατανοούν πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες συνθήκες. Δεν τους είναι ξεκάθαρο κατά πόσο οι πράξεις και οι συμπεριφορές τους συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές, κι απλώς ενεργούν με όποιον τρόπο θεωρούν καλό. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι μπερδεμένοι; (Ναι.) Δεν έχουν καθόλου αρχές σε τίποτε από όσα κάνουν ούτε έχουν αρχές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οποιονδήποτε άνθρωπο. Για παράδειγμα, σε ό,τι έχει να κάνει με την αντιμετώπιση των κακών ανθρώπων, κάποιοι κακοί άνθρωποι έχουν ορισμένα προτερήματα ή ορισμένες επαγγελματικές δεξιότητες και μπορούν και πάλι να παρέχουν προς το παρόν υπηρεσία· τότε, μπορεί να επιτραπεί σε τέτοιους ανθρώπους να παρέχουν υπηρεσία. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να χωρέσει στο μυαλό κάποιων ανθρώπων: «Δεν αντιπαθεί ο Θεός τους κακούς ανθρώπους; Γιατί, λοιπόν, χρησιμοποιούνται και πάλι;» Όταν συναναστρέφεσαι μαζί τους ότι αυτό δείχνει σοφία και είναι παράλληλα μία από τις αρχές, το συλλογίζονται και σκέφτονται: «Τι αρχές; Δεν είναι αυτό απλώς εξαπάτηση των ανθρώπων; Δεν είναι αυτό εκμετάλλευση των ανθρώπων;» Έτσι το αντιλαμβάνονται. Πείτε Μου, έχουν το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Δεν ξέρουν πώς να αναγνωρίζουν τις αρχές με τις οποίες θα πρέπει να ενεργούν ανάλογα με τις πραγματικές περιστάσεις· μπορούν να φτάσουν στο επίπεδο της κανονικής ανθρώπινης νοημοσύνης; (Όχι.) Όλοι όσοι έχουν το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης και κανονική νοημοσύνη μπορούν να κατανοήσουν και να συλλάβουν αυτό το ζήτημα, αλλά οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν μπορούν να συλλάβουν ούτε αυτό το απλό ζήτημα. Πώς, λοιπόν, θα ήταν δυνατόν να κατανοήσουν την αλήθεια; Ένα πράγμα που λένε συχνά είναι το εξής: «Την προηγούμενη φορά, είπες αυτό σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα. Γιατί σήμερα λες κάτι διαφορετικό; Τα λόγια σου είναι αναξιόπιστα· πώς μπορείς να τα αλλάζεις έτσι απλά κάθε φορά;» Δεν ξέρουν ότι η κατάσταση του συγκεκριμένου ζητήματος είναι πλέον διαφορετική κι επομένως θα πρέπει ν’ αλλάξει και η προσέγγιση χειρισμού του. Ωστόσο, οι αρχές και οι στόχοι παραμένουν τα ίδια. Απλώς έχει αλλάξει η μέθοδος χειρισμού του ζητήματος· έχει τροποποιηθεί ανάλογα με τις συγκεκριμένες περιστάσεις, κάνοντας κάποιες προσαρμογές, όποτε είναι απαραίτητο, ώστε να ανταποκρίνεται στην κατάσταση του ζητήματος κι έτσι να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα. Οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, όταν έρχονται αντιμέτωποι με τέτοια ζητήματα, δεν μπορούν να τα δουν καθαρά. Πιστεύουν ότι οι αλήθεια-αρχές είναι κανονισμοί κι ότι θα πρέπει να τηρούνται ανά πάσα στιγμή χωρίς καμία αλλαγή. Όταν, λοιπόν, εσύ τροποποιείς, με βάση τις αλήθεια-αρχές, τη μέθοδο για να κάνεις κάτι, εκείνοι δεν το αντιλαμβάνονται ούτε το κατανοούν και δεν μπορούν να το αποδεχθούν. Μάλιστα, κάποιοι από αυτούς μπορεί ακόμα και να σε καταδικάσουν και να βρουν έναν μοχλό πίεσης για να τον χρησιμοποιήσουν εναντίον σου. Μέσα τους, δεν μπορούν να δουν καθαρά ούτε την ουσία ούτε τη φύση κανενός πράγματος. Οι σκέψεις τους είναι μπερδεμένες. Όταν βλέπουν οτιδήποτε, απλώς εφαρμόζουν κανονισμούς γι’ αυτό· δεν ξέρουν ποτέ πώς να το αξιολογήσουν με βάση τις αλήθεια-αρχές ούτε ξέρουν πώς να υιοθετούν διαφορετικές μεθόδους για να το λύσουν και να ανταποκριθούν σ’ αυτό με βάση τους νόμους εξέλιξής του. Στους ανθρώπους που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, δεν είναι πολύ εμφανές αυτό το χαρακτηριστικό, δηλαδή το γεγονός ότι είναι μπερδεμένοι; (Ναι.)

Οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τους άλλους. Όταν βλέπουν κάποιον που μιλάει αρκετά ειλικρινά κι ωστόσο ενεργεί με κάπως πανούργο τρόπο, δεν μπορούν να δουν καθαρά τι είδους άνθρωπος είναι στην πραγματικότητα και κατά πόσο είναι όντως ένας άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με σύνθετες περιστάσεις που απαιτούν διαλεκτική σκέψη, σαστίζουν, δεν μπορούν να βγάλουν άκρη και δεν ξέρουν πώς να τις αξιολογήσουν. Είναι μπερδεμένοι ως προς το σκεπτικό τους· το σκεπτικό τους είναι σαν ένα ανάκατο κουβάρι και δεν μπορούν ποτέ να ξεδιαλύνουν τις σκέψεις τους. Όσες φορές κι αν τους πεις τις αρχές, δεν ξέρουν πώς να εφαρμόζουν τις αλήθεια-αρχές για να διακρίνουν τα διαφορετικά είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων. Για παράδειγμα, σε ό,τι έχει να κάνει με την αναφορά προβλημάτων, δεν μπορούν να αναφέρουν τα πράγματα με ακρίβεια με βάση τις πραγματικές συνθήκες. Κάποιοι επικεφαλής είναι ικανοί να κάνουν κάποιο αληθινό έργο, αλλά σε ορισμένες περιστάσεις, μπορεί να υπάρχουν κάποιες αποκλίσεις στην εκτέλεση του έργου τους και μπορεί να εμφανίζουν κάποιες αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων· ωστόσο, ως προς την ανθρώπινη φύση τους και την εργασιακή τους ικανότητα, κατά βάση ανταπεξέρχονται στα πρότυπα. Παρόλα αυτά, κάποιοι μπερδεμένοι άνθρωποι δεν εξετάζουν το γεγονός ότι αυτοί οι επικεφαλής μπορούν να κάνουν αληθινό έργο ούτε εξετάζουν τις αξίες της ανθρώπινης φύσης τους· αντ’ αυτού, ξεχωρίζουν αποκλειστικά και μόνο τις ατέλειές τους, τα ελαττώματά τους και κάποια ασήμαντα, δευτερεύοντα ζητήματα για να αναφέρουν. Αντιθέτως, εκείνοι που είναι πραγματικοί αντίχριστοι και κακοί άνθρωποι, εκείνοι που διαπράττουν μεγάλα κακά, είναι ανίκανοι να κάνουν αληθινό έργο και αναφέρουν μόνο λόγια και δόγματα για να παραπλανήσουν τους άλλους, ενεργούν προς τα έξω με πολλές φανφάρες, αλλά στην πραγματικότητα η ανθρώπινη φύση τους δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα, το μονοπάτι που έχουν επιλέξει είναι λανθασμένο, έχουν την ανθρώπινη φύση των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων και το μονοπάτι πάνω στο οποίο βαδίζουν είναι εκείνο των αντίχριστων, εκείνο της μη επιδίωξης της αλήθειας, κι ωστόσο αυτοί οι μπερδεμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν καθαρά αυτά τα πράγματα. Βλέπουν ότι αυτοί οι άνθρωποι δίνουν μια εντυπωσιακή παράσταση όταν κάνουν το έργο τους, και υποθέτουν ότι έχουν ταλέντο για ηγεσία και οργανωτικές ικανότητες, ότι μπορούν να κάνουν καλά το έργο. Όσο για το τι αποτελέσματα παράγει πραγματικά το έργο τους, το κατά πόσο έχουν μετανοήσει ή αλλάξει ή το κατά πόσο η ανθρώπινη φύση τους ανταποκρίνεται στα πρότυπα, δεν ξέρουν τίποτε από αυτά τα πράγματα. Ακόμη κι αν οι αντίχριστοι τους παραπλανήσουν και τους θέσουν υπό τον έλεγχό τους, εκείνοι δεν θα έχουν καμία επίγνωση· θ’ ακολουθούν τους αντίχριστους και θα υπακούν σ’ αυτούς, αλλά θα νομίζουν και πάλι ότι ακολουθούν τον Θεό, ότι κηρύττουν το ευαγγέλιο κι ότι καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό. Στην πραγματικότητα, οι αντίχριστοι θα τους έχουν προ πολλού θέσει υπό τον έλεγχό τους· δεν θα πιστεύουν στον Θεό, αλλά θ’ ακολουθούν ανθρώπους, θ’ ακολουθούν διαβόλους και σατανάδες, κι ωστόσο δεν θα το γνωρίζουν αυτό. Μέσα τους, θα έχει προ πολλού επικρατήσει το σκοτάδι, θα έχει χαθεί προ πολλού η παρουσία του Θεού και θα έχει χαθεί προ πολλού το έργο του Αγίου Πνεύματος. Επειδή είναι πολύ μουδιασμένοι, επειδή η αντίληψή τους είναι στρεβλή κι επειδή δεν κατανοούν καμία από τις αλήθεια-αρχές, δεν μπορούν να δουν καθαρά τα πράγματα και είναι ανίκανοι να διακρίνουν τους ανθρώπους. Όχι μόνο δεν αναφέρουν προβλήματα και δεν απομακρύνουν τους αντίχριστους, αλλά τους υπερασπίζονται κιόλας. Αντιθέτως, όταν πρόκειται για επικεφαλής και εργάτες που είναι πραγματικά ικανοί να κάνουν κάποιο αληθινό έργο, αν παρατηρήσουν ασήμαντα ελαττώματα ή δευτερεύοντα ζητήματα, επιμένουν να τα αναφέρουν και να θέτουν αυτά τα ζητήματα, ακόμη κι αν δεν είναι ζητήματα αρχής. Είναι εξαιρετικά μπερδεμένοι! Δεν μπορούν να δουν καθαρά κανένα ζήτημα αρχής· δεν μπορούν να διακρίνουν ή να δουν καθαρά ούτε καν με ποιον θα πρέπει να αλληλεπιδρούν στην καθημερινότητά τους, από ποιον μπορούν να λάβουν βοήθεια και οφέλη ή από ποιον θα πρέπει να μένουν μακριά. Κάποιοι από αυτούς έχουν πάρα πολύ καλές σχέσεις με δύσπιστους και άπιστους, θεωρώντας ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολλές γνώσεις, έχουν επίπεδο, κι επομένως μπορούν να τους βοηθήσουν, καθώς κι ότι αξίζει πραγματικά τον κόπο να έχουν κοινωνικές επαφές μαζί τους. Μάλιστα, επαινούν τακτικά εκείνους που θεοποιούν, λέγοντας πόσο ικανοί είναι και πόσο κύρος έχουν. Λατρεύουν τους διαβόλους σαν είδωλα· δεν δείχνει αυτό ότι είναι μπερδεμένοι; (Ναι.)

Τι σημαίνει συγκεκριμένα το γεγονός ότι είναι μπερδεμένοι; (Ότι έχουν χαμηλό επίπεδο.) Αυτό είναι γενικό· συγκεκριμένα, όταν κάποιος είναι μπερδεμένος, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει ακριβείς σκέψεις και απόψεις για να διακρίνει τίποτα, κι ότι βλέπει τα πάντα χωρίς να έχει καθόλου αρχές και καμία βάση, και επομένως τα βλέπει με μπερδεμένο τρόπο. Αυτή είναι μία πτυχή. Επιπλέον, οι άνθρωποι αυτού του είδους δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το σωστό από το λάθος και το άσπρο από το μαύρο· συχνά συγχέουν τα αρνητικά πράγματα με τα θετικά και αποκαλούν τα θετικά πράγματα αρνητικά. Δεν μπορούν να διακρίνουν ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά. Για παράδειγμα, κάποιοι λένε: «Ο θεός στον οποίο πιστεύετε είναι απλώς ένας άνθρωπος». Εκείνοι το συλλογίζονται αυτό και λένε: «Όχι, δεν είναι σωστό αυτό. Αυτός στον οποίο πιστεύω είναι θεός. Αν ήταν απλώς ένας άνθρωπος, πώς θα μπορούσε να εκφράζει την αλήθεια; Αυτός στον οποίο πιστεύω είναι θεός· είμαι σίγουρος γι’ αυτό». Ως προς αυτό το επιχείρημα, δεν είναι μπερδεμένοι. Όταν, όμως λέει κάποιος: «Ο θεός στον οποίο πιστεύετε διέφυγε μ’ ένα κάρο λεφτά, δραπέτευσε στις ΗΠΑ για να κάνει εκεί μεγάλη ζωή», εκείνοι σαστίζουν και παραπλανιούνται. Αν ένας άνθρωπος με νοημοσύνη άκουγε αυτά τα λόγια, θα διέκρινε ότι αυτή είναι μια κατασκευασμένη φήμη. Πώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτό «διαφυγή μ’ ένα κάρο λεφτά;» Όλοι υποβάλλονται σε αυστηρό έλεγχό όταν περνάνε από το τελωνείο, και η ποσότητα των μετρητών που μπορεί να μεταφέρει ο κάθε άνθρωπος ελέγχεται. Θα μπορούσε να θεωρηθεί η μεταφορά αυτού του μικρού χρηματικού ποσού ως «διαφυγή μ’ ένα κάρο λεφτά;» Επιπλέον, τίνος χρήματα είναι; Αν κάποιος είχε υπεξαιρέσει ή αρπάξει χρήματα άλλων ανθρώπων, αυτό θα ήταν «διαφυγή μ’ ένα κάρο λεφτά»· αν, όμως, είναι δικά του τα χρήματα, μπορεί αυτό να χαρακτηριστεί «διαφυγή μ’ ένα κάρο λεφτά;» Αυτό δεν είναι «διαφυγή με λεφτά», αλλά κανονική μεταφορά χρημάτων. Αυτή είναι μία πτυχή. Επιπλέον, τι σημαίνει «διαφυγή»; Όταν ένας φυγάς δραπετεύει αφού έχει διαπράξει ένα έγκλημα, αυτό αποκαλείται «διαφυγή». Διέπραξε κανένα έγκλημα ο ενσαρκωμένος Χριστός; Απλώς εξέφρασε πολλές αλήθειες κι εκτέλεσε το έργο της κρίσης στην ηπειρωτική Κίνα, κερδίζοντας μια ομάδα ανθρώπων που Τον ακολούθησαν, και γι’ αυτό υπέστη τη βάναυση καταπίεση και τις μανιώδεις συλλήψεις από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας. Στο τέλος, δεν είχε καμία άλλη επιλογή παρά να οδηγήσει κάποιους ανθρώπους έξω από τη χώρα για να συνεχίσουν το έργο του Θεού στο εξωτερικό. Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό «διαφυγή μ’ ένα κάρο λεφτά;» Ήταν ένα κανονικό ταξίδι, περνώντας από το τελωνείο και παίρνοντας ένα αεροπλάνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες με απόλυτα κανονικό τρόπο. Εγκατέλειψε τη χώρα επειδή Τον καταδίωκε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας και δεν είχε πού να αναπαυθεί και κανένα μέρος να μείνει. Υπό τη δικτατορική διακυβέρνηση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, όχι μόνο δεν υπάρχει καμία θρησκευτική ελευθερία, αλλά η πίστη στον Θεό οδηγεί και σε σύλληψη και δίωξη· όσο για τον Χριστό, ο οποίος εκφράζει την αλήθεια για να σώσει την ανθρωπότητα, αν Τον έπιαναν, θ’ αντιμετώπιζε θανατική ποινή και σταύρωση. Μόνο λόγω των αναγκών του έργου επέλεξε ο Χριστός να πάει σε μια δημοκρατική και ελεύθερη χώρα, και απέκτησε διαβατήριο και βίζα μέσω των κανονικών διαύλων προτού φτάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις ΗΠΑ, δεν έχει καθόλου φίλους ούτε συγγενείς, το μέρος τού είναι άγνωστο και ζει μια συνηθισμένη ζωή, τρώγοντας απλά σπιτικά γεύματα· σε καμία περίπτωση δεν «κάνει μεγάλη ζωή». Το ότι «κάνει μεγάλη ζωή» δεν είναι απλώς και μόνο μια διατύπωση όσων έχουν απώτερα κίνητρα; Δεν είναι ψέμα; Ο Χριστός ζει τη ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου στις ΗΠΑ, τρώγοντας σπιτικά γεύματα, δεν έχει δειπνήσει ούτε μία φορά σε κάποιο πολυτελές εστιατόριο για να απολαύσει ένα πλούσιο γεύμα, πόσο μάλλον έχει μείνει ποτέ σε κάποιο πολυτελές ξενοδοχείο, και πολύ σπάνια φεύγει για κάποιο μακρινό ταξίδι· το ότι πηγαίνει στις γύρω κοντινές περιοχές είναι αρκετό. Κανένα από αυτά τα πράγματα δεν Τον προσελκύει ιδιαίτερα. Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει το φαγητό και θέλουν να δοκιμάζουν ό,τι δεν έχουν φάει στο παρελθόν, μάλιστα φτάνοντας και στο σημείο να παραγγέλνουν να τους σταλεί φαγητό αεροπορικώς μόνο και μόνο για να το δοκιμάσουν. Το έχω κάνει Εγώ ποτέ αυτό; Ποτέ. Παρ’ όλα αυτά, κάποιοι άνθρωποι με απώτερα κίνητρα έχουν επινοήσει κάτι από το τίποτα σε σχέση μ’ αυτό το ζήτημα! Αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι. Γεννήθηκαν ως εχθροί του Θεού και συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο επειδή αυτή είναι η φύση τους· βασίζονται κυρίως στα ψέματα για να εξαπατούν τους ανθρώπους και να αμαυρώνουν τον Θεό. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι είναι διάβολοι. Τι είδους άνθρωπος είναι, λοιπόν, κάποιος που μπορεί να πιστεύει τα ψέματα αυτών των διαβόλων; Ασφαλώς, θα πρέπει να είναι και εκείνος διάβολος· μόνο οι διάβολοι πιστεύουν τα λόγια των διαβόλων. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ο χριστός στον οποίο πιστεύεις διέφυγε μ’ ένα κάρο λεφτά», κι εκείνοι αμέσως το πιστεύουν και το αποδέχονται πλήρως. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ο χριστός στον οποίο πιστεύεις διέφυγε στις ΗΠΑ και κάνει εκεί μεγάλη ζωή, τρώγοντας τόσα εδέσματα που έχει μπουχτίσει, μένοντας σε πολυτελή ξενοδοχεία, κυκλοφορώντας με πολυτελή αυτοκίνητα, με προσωπικό σεφ και συνοδούς, και πηγαίνοντας στο εξωτερικό για περιήγηση σε διάσημα αξιοθέατα· περνάει όλο του τον χρόνο κάνοντας μεγάλη ζωή». Αυτοί οι άνθρωποι, μόλις τους κάνει πλύση εγκεφάλου ο Σατανάς, αμέσως τον πιστεύουν. Εγώ λέω ότι τέτοιοι άνθρωποι θα πρέπει να παραδοθούν στον Σατανά· δεν είναι άξιοι να πιστεύουν στον Θεό. Όσα κηρύγματα κι αν έχουν ακούσει, απλώς δεν καταλαβαίνουν, και μπορούν και πάλι να πιστεύουν αυτές τις φήμες. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι άνθρωποι. Αν δεν είναι άνθρωποι, τότε τι είναι; Είναι ζώα. Ενώ δεν είναι κακοί άνθρωποι, είναι εξαιρετικά μπερδεμένοι, ανίκανοι να ξεχωρίσουν το καλό από το κακό, το θετικό από το αρνητικό, το σωστό από το λάθος, την αλήθεια από τη μοχθηρία και τη διαστρεβλωμένη λογική. Τέτοιοι άνθρωποι θα πρέπει να απομακρύνονται· αν δεν φεύγουν από μόνοι τους, θα πρέπει να απομακρύνονται από την εκκλησία. Θα πρέπει να παίρνουν αμέσως πόδι και θα είναι χαρά μας να τους ξαποστείλουμε. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας έχει τον δικό του τρόπο να περιγράφει την αποπομπή ανθρώπων από την εκκλησία, λέγοντας ότι η αποπομπή και η αποβολή ανθρώπων είναι μια επίδειξη δύναμης. Όπως βλέπεις, οι διάβολοι και οι σατανάδες κατανοούν κάθε ζήτημα με τέτοιο γελοίο τρόπο. Αυτό απλώς φανερώνει ότι πολλές από τις ενέργειες του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας γίνονται με στόχο την επίδειξη δύναμης· επομένως, ερμηνεύει την απομάκρυνση ανθρώπων από την εκκλησία ως επίδειξη δύναμης. Υποθέτει ότι και οι άλλοι σκέφτονται με τον δικό του τρόπο. Δεν πρόκειται ποτέ να κατανοήσει ότι η εκκλησία το κάνει αυτό εξολοκλήρου με βάση την αλήθεια και τα λόγια του Θεού· ότι η εκκαθάριση της εκκλησίας είναι μέρος των διοικητικών διαταγμάτων της εκκλησίας. Δεν είναι μοχθηροί οι διάβολοι; (Ναι.) Είναι πραγματικά μοχθηροί! Και υπάρχουν πολλοί μπερδεμένοι άνθρωποι· όσο μοχθηροί κι αν είναι οι διάβολοι, οι μπερδεμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν ότι είναι μοχθηροί. Όταν οι διάβολοι κατασκευάζουν φήμες για τον Θεό, προσβάλλουν τον Θεό και βλασφημούν τον Θεό, εκείνοι πιστεύουν κάθε λέξη. Όμως, όσο αληθινά και θετικά κι αν είναι τα λόγια του Θεού, δεν τα πιστεύουν. Όσο όφελος κι αν αποφέρουν τα λόγια του Θεού στους ανθρώπους, εκείνοι δεν μπορούν να το δουν. Κι ωστόσο, μόλις ο Σατανάς πει έστω και μία λέξη, τους παραπλανά και τον πιστεύουν χωρίς αμφιβολία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ανήκουν στο σινάφι του Σατανά, αλλά στην πραγματικότητα ο Σατανάς δεν τους θέλει. Γιατί; Επειδή οι ανόητοι όπως αυτοί, τέτοιοι εντελώς ηλίθιοι άνθρωποι, είναι υπερβολικά ανόητοι ακόμα και για τον Σατανά. Είσαι ανίκανος να κάνεις το οτιδήποτε, επομένως το μόνο που κάνει ο Σατανάς είναι να σε παραπλανά για να μην πιστεύεις στον Θεό και να προδώσεις τον Θεό· ο Σατανάς δεν θέλει κάποιον σαν εσένα. Άραγε, τι θα μπορούσες να κάνεις; Έχεις τις δεξιότητες για να κάνεις κατασκοπεία; Δεν έχεις καν ανθρώπινη νοημοσύνη. Θα φανέρωνες την ταυτότητά σου πριν καν ολοκληρώσεις δυο προτάσεις. Ακόμη κι αν ήθελες να γίνεις κατάσκοπος για το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, το Κόμμα δεν θα σε ήθελε. Επειδή είσαι ανόητος, μπερδεμένος, εύκολο θύμα εξαπάτησης και δεν διαθέτεις ανθρώπινη νοημοσύνη, ακόμη κι ο Σατανάς σε περιφρονεί και δεν σε θέλει. Επομένως, όταν ο οίκος του Θεού σού ζητά να κάνεις το καθήκον σου, ο Θεός σε εξυψώνει· να μη νιώθεις αδικημένος. Πιστεύεις όλα όσα λέει ο Σατανάς, κι ωστόσο όσο έργο κι αν έχει κάνει ο Θεός ή όσα λόγια κι αν έχει πει, δεν πιστεύεις σε αυτά. Δεν έχεις αληθινή πίστη στον Θεό και παραμένεις γεμάτος αμφιβολία. Ο Σατανάς λέει μία λέξη και σε κάνει αιχμάλωτό του. Τι είδους ρεμάλι είσαι; Τι αξιοπρέπεια έχεις; Ποια είναι η αξία σου; Είσαι μόνο ένας μπερδεμένος άνθρωπος, κι ωστόσο νομίζεις ότι είσαι αρκετά καλός και πιστεύεις ότι είσαι ευγενής. Δεν μπορείς να διακρίνεις ούτε τέτοια εμφανή ψέματα του Σατανά και δεν μπορείς να αναγνωρίσεις τον σκοπό του Σατανά που κρύβεται πίσω από αυτά· δεν δείχνει αυτό ότι είσαι εξαιρετικά μπερδεμένος; Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας λέει: «Ο χριστός στον οποίο πιστεύετε διέφυγε μ’ ένα κάρο λεφτά και κάνει μεγάλη ζωή στις ΗΠΑ». Όταν αυτοί οι μπερδεμένοι άνθρωποι το ακούνε αυτό, αιφνιδιάζονται: «Αλήθεια; Πώς και δεν το ήξερα αυτό; Διέφυγε με όλα τα χρήματα που πρόσφερα; Δεν χρησιμοποιήθηκαν για εκκλησιαστικό έργο; Δαπανήθηκαν για την προσωπική του απόλαυση; Χρησιμοποιήθηκαν για ν’ αγοράσει καλό φαγητό, ακριβά ρούχα και πολύτιμα κοσμήματα για τον εαυτό του; Δεν κατάφερα καν να τα απολαύσω· τα πρόσφερα σ’ εκείνον κι εκείνος τα χρησιμοποίησε για τη δική του απόλαυση. Αρνούμαι κατηγορηματικά να το αποδεχθώ αυτό. Δεν πιστεύω πια! Πρέπει να πάρω πίσω τα χρήματά μου!» Αν μετανιώσεις που πρόσφερες χρήματα, ο Οίκος του Θεού μπορεί να σου τα επιστρέψει, αλλά, από εκείνη τη στιγμή και μετά θα αποκοπείς εντελώς από τον οίκο του Θεού. Έχεις ακούσει κηρύγματα εδώ και τόσα χρόνια· πόση αλήθεια απέκτησες δωρεάν; Έχεις απολαύσει τη χάρη, τις ευλογίες, την προστασία και τη φροντίδα του Θεού για τόσα χρόνια· έχεις ξοδέψει έστω κι ένα σεντ; Σου ζήτησε ποτέ ο Θεός χρήματα; Η χάρη, οι ευλογίες, η φροντίδα και η προστασία του Θεού —όπως και η ίδια σου η ζωή— σου δόθηκαν όλα από τον Θεό. Μπορείς ν’ αγοράσεις με χρήματα αυτά που σου δίνει ο Θεός; Με τι θα μπορούσες να τα ανταλλάξεις; Μπορείς να δώσεις τα λίγα βρομερά νομίσματα που έχεις για να τα αποκτήσεις; Αυτά τα πράγματα είναι ανεκτίμητοι θησαυροί· δεν μπορείς να τα ανταλλάξεις με τίποτα. Κανείς δεν μπορεί! Σου έχουν δοθεί επειδή ο Θεός είναι πρόθυμος να το κάνει, επειδή ο Θεός σού δείχνει χάρη και σε αντιμετωπίζει ως δημιουργημένο ον. Δεν είναι πράγματα που αγόρασες με χρήματα ούτε πράγματα που απέκτησες επειδή πλήρωσες ένα τίμημα. Οι μπερδεμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν καθαρά αυτά τα πράγματα. Μέσα τους, βρίσκονται μονίμως σε σύγχυση· σκέφτονται διαρκώς: «Μήπως ο θεός έχει κάποιο σκοτεινό μυστικό; Πέρα από τα κηρύγματα, δεν υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που θα πρέπει να μας ξεκαθαρίσει και να μας εξηγήσει; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει κάποια εξήγηση, κάποιος απολογισμός; Δεν θα έπρεπε η ιδιωτική του ζωή και τα λόγια και οι πράξεις του που παραμένουν κρυφά να αποκαλυφθούν σε όλους;» Πολλοί μπερδεμένοι άνθρωποι έχουν αυτήν τη νοοτροπία· μπορεί να μη λένε τέτοια πράγματα φωναχτά, αλλά αυτό σκέφτονται μέσα τους. Πρέπει ο Θεός να αποκαλύψει στο διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος όλα όσα κάνει; Ο Θεός έχει ήδη εκφράσει πάρα πολλές αλήθειες, κι αυτό είναι το μεγαλύτερο είδος αποκάλυψης· αποκαλύπτει όλους τους ανθρώπους. Αν δεν πιστεύεις ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια, τότε δεν ξέρεις καθόλου τον Θεό. Αν κάνεις αυθαίρετα σχόλια για τον Θεό, επιτίθεσαι στον Θεό και Του αντιστέκεσαι. Ο Θεός έχει ήδη δημοσιοποιήσει όλη την αλήθεια, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια για να βλέπουν πράγματα. Πώς θα πρέπει να βλέπει κανείς τους ανθρώπους, πώς θα πρέπει να βλέπει τα πράγματα και τι απόψεις και αρχές θα πρέπει να έχει όταν φέρεται και ενεργεί· όλα αυτά εμπεριέχονται στα λόγια του Θεού. Αν και πάλι δεν ξέρεις και δεν το έχεις ξεκαθαρίσει αυτό, φταίει το γεγονός ότι είσαι μπερδεμένος· είσαι ένας μπερδεμένος άνθρωπος. Οι μπερδεμένοι άνθρωποι δεν είναι άξιοι να γνωρίζουν για τις υποθέσεις του Θεού και του οίκου του Θεού —πόσο μάλλον οι διάβολοι— επειδή οι μπερδεμένοι άνθρωποι και οι διάβολοι δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια· έχουν την τάση να εφαρμόζουν κανονισμούς γι’ αυτές τις υποθέσεις και να τις κρίνουν και να τις καταδικάζουν τυφλά. Δεν έχουν καθόλου διάκριση και αρχές. Θα μπορούσε να πει κανείς με βεβαιότητα το εξής: Οι μπερδεμένοι άνθρωποι και οι διάβολοι δεν είναι άξιοι να παραμείνουν στον οίκο του Θεού· θα πρέπει να ξεκουμπιστούν! Οι μπερδεμένοι άνθρωποι και οι παράλογοι άνθρωποι δεν διαθέτουν τις βασικές προϋποθέσεις για να κατανοήσουν την αλήθεια ούτε διαθέτουν τις βασικές προϋποθέσεις για να φτάσουν στη σωτηρία· ο Σατανάς μπορεί να τους αιχμαλωτίσει ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε. Πείτε Μου, πότε έχει κάνει ο Θεός κηρύγματα ή έχει εξηγήσει την αλήθεια σε ζώα; Επομένως, το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι σε θέση να ακούνε τόσα κηρύγματα, είτε μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια είτε όχι, οφείλεται εξολοκλήρου στη χάρη του Θεού και στην εξύψωση από τον Θεό. Αν αμφισβητείς διαρκώς τον Θεό και σκέφτεσαι: «Αυτός στον οποίο πιστεύω είναι όντως ο αληθινός Θεός; Υπάρχει πράγματι Θεός; Είναι όντως ο Θεός κυρίαρχος σε όλα τα πράγματα; Είναι πράγματι ο Θεός καλός με τους ανθρώπους ή απλώς προσποιείται; Είναι όντως ο Θεός η αλήθεια και μπορεί πράγματι να σώσει τους ανθρώπους;», αν σκέφτεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο και αντιμετωπίζεις τον Θεό με τέτοια στάση, τότε σου αξίζει ο θάνατος. Αργά ή γρήγορα, ο Θεός θα διαμορφώσει ένα συγκεκριμένο περιβάλλον μέσω του οποίου θα σε παραδώσει στον Σατανά και η σχέση σου με τον Θεό θα διακοπεί εντελώς. Η σχέση ανάμεσα σ’ εσένα και στον Θεό δεν θα είναι πλέον μια σχέση ανάμεσα σ’ ένα δημιουργημένο ον και στον Δημιουργό και, από εκείνη τη στιγμή και μετά, δεν θα έχεις καμία σχέση με τον Θεό.

Αυτό πάνω στο οποίο συναναστραφήκαμε πριν από λίγο ήταν η τρίτη εκδήλωση των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα: το γεγονός ότι είναι μπερδεμένοι. Υπάρχει άλλη μία εκδήλωση: το γεγονός ότι είναι ανόητοι. Η ανοησία σχετίζεται και με τη νοημοσύνη· πόσο ανόητοι είναι, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι; Ποιες εκδηλώσεις δείχνουν ανοησία; Κάποιοι άνθρωποι, όταν κηρύττουν το ευαγγέλιο, λένε: «Να λαμβάνετε υπόψη τις προθέσεις του Θεού! Ο Θεός δεν έχει πού την κεφαλή κλίναι. Οι προθέσεις του Θεού είναι φιλόπονες! Το έργο του Θεού δεν είναι εύκολο· είναι κοπιαστικό!» Οι άπιστοι, όταν το ακούνε αυτό, λένε: «Τι ασυναρτησίες είναι αυτές που λες;» Αυτά τα λόγια είναι ακατανόητα στους άπιστους. Δεν πιστεύουν στον Θεό, οπότε δεν ξέρουν σε τι αναφέρονται αυτά τα λόγια ή ποιο είναι το υπόβαθρό τους. Δεν είναι, λοιπόν, ανόητο να λες αυτά τα πράγματα; (Ναι.) Για ποιον λόγο είναι ανόητο; Απευθύνονται στο λάθος ακροατήριο, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Κάποιοι μπερδεμένοι άνθρωποι, αφού συλληφθούν, ανακρίνονται από τη μοχθηρή αστυνομία, η οποία ρωτάει: «Πιστεύετε στον θεό· τι σας λέει ο θεός να κάνετε; Δεν ξέρετε ότι είναι παράνομο να πιστεύετε στον θεό; Έχετε παραβιάσει τον νόμο. Το κράτος δεν επιτρέπει μια τέτοια πίστη!» Στην πραγματικότητα, αυτοί οι μοχθηροί αστυνομικοί απλώς προσπαθούν να βγάλουν λαβράκι, μαθαίνοντας κάτι που μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για να καταδικάσουν τους πιστούς στον Θεό, αλλά ένας τέτοιος ανόητος άνθρωπος αδυνατεί να το δει καθαρά αυτό. Λέει: «Η πίστη μας στον Θεό δεν είναι παράνομη. Ο Θεός μάς λέει να είμαστε ειλικρινείς, να βαδίζουμε στο σωστό μονοπάτι και να είμαστε καλοί άνθρωποι». Οι διάβολοι, όταν το ακούνε αυτό, λένε: «Εφόσον ο θεός σάς λέει να είστε ειλικρινείς, τότε πείτε μας, ποιοι είναι οι επικεφαλής της εκκλησίας σας; Πού φυλάσσονται τα χρήματα της εκκλησίας σας; Μίλα με ειλικρίνεια! Αν δεν μιλήσεις με ειλικρίνεια, ο θεός σου θα σε καταδικάσει!» Όταν το ακούει αυτό ένας τέτοιος ανόητος άνθρωπος, μένει εμβρόντητος. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι ανόητος; Πώς μπορεί κανείς να μιλήσει με ειλικρίνεια στους διαβόλους; Πώς μπορεί κανείς να πει την αλήθεια του Θεού στους διαβόλους; Δεν πρέπει να τους την πει σε καμία περίπτωση. Υπάρχουν και ανόητοι άνθρωποι που ρωτάνε τους αστυνομικούς: «Γιατί μας συλλαμβάνετε διαρκώς; Γιατί κάνετε μονίμως τη ζωή δύσκολη σ’ εμάς, τους πιστούς στον Θεό; Γιατί κατασκευάζετε συνεχώς φήμες για εμάς;» Πράγματι δεν ξέρουν γιατί; Περιμένουν να πάρουν μια απάντηση από αυτούς; Θα πάρουν κάποια απάντηση; Δεν είναι παράλογο, δεν είναι ανόητο να τους ρωτάνε το γιατί; Όμως, αυτοί οι ανόητοι άνθρωποι μπορούν όντως να ρωτάνε τέτοια ανόητα πράγματα. Πολύ απλά, δεν κατανοούν και συνεχίζουν να ρωτάνε: «Γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας μάς διώκει συνεχώς; Γιατί συλλαμβάνει μονίμως τους πιστούς στον Θεό και μάλιστα κατασκευάζει και φήμες για εμάς; Είναι ξεκάθαρο ότι μας διώκει και δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στο σπίτι μας, κι ωστόσο λέει ότι έχουμε εγκαταλείψει τις οικογένειές μας. Αυτοί οι διάβολοι δεν βασίζουν τα λόγια τους σε γεγονότα! Δεν είναι αυτό εντελώς κατασκευασμένο; Απλώς δημιουργούμε κάποια βίντεο με καλλιτεχνικά δρώμενα για να καταθέσουμε μαρτυρία για τον Θεό και να διακηρύξουμε τα λόγια του Θεού· γιατί οι διάβολοι και οι σατανάδες το μισούν τόσο πολύ αυτό; Πηγαίνουν διαρκώς στο σπίτι μου για να απειλήσουν και να εκφοβίσουν την οικογένεια και τους συγγενείς μου, τοποθετώντας μάλιστα και κάμερες παρακολούθησης· γιατί;» Υπάρχει καν λόγος να τα ρωτήσει κανείς αυτά; Δεν είναι ανόητο να το πει κανείς αυτό; Αν άρχισες μόλις τώρα να πιστεύεις στον Θεό, τότε θα ήταν λογικό να μην καταλαβαίνεις τι γίνεται. Πιστεύεις, όμως, στον Θεό εδώ και τόσα χρόνια· πώς γίνεται και πάλι να μην ξέρεις; Κι αν ξέρεις, τότε γιατί ρωτάς; Κάποιοι άνθρωποι και πάλι δεν μπορούν να βγάλουν άκρη: «Δεν έχουμε εναντιωθεί ποτέ ούτε στο Κόμμα ούτε στο κράτος, δεν έχουμε εμπλακεί ποτέ σε πολιτικές δραστηριότητες, δεν έχουμε προσπαθήσει ποτέ να ανατρέψουμε την κυβέρνηση ή το καθεστώς της, δεν έχουμε απειλήσει ποτέ το καθεστώς της· γιατί, λοιπόν, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας μάς συλλαμβάνει και μας διώκει διαρκώς; Κρυβόμαστε συνεχώς, δεν μπορούμε να πάμε στο σπίτι μας ούτε να τηλεφωνήσουμε στις οικογένειές μας, παρόλο που το θέλουμε. Απλώς δεν το καταλαβαίνω· γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας μάς δυσκολεύει διαρκώς τη ζωή;» Αν πραγματικά δεν μπορείς να το δεις καθαρά αυτό, τότε είσαι πάρα πολύ ανίδεος· είσαι πραγματικά ανόητος. Έστω ότι είναι μια γυναίκα που παντρεύεται έναν άπιστο. Όσο είχαν σχέση, εκείνος έλεγε: «Θα πιστέψω κι εγώ μαζί σου· θα μπούμε μαζί στο βασίλειο των ουρανών». Μιλούσε τόσο όμορφα, αλλά στην πραγματικότητα, είναι ένας άπιστος, ένας διάβολος· απλώς την κορόιδευε. Όταν, όμως, εκείνη απαρνιέται τα πάντα προκειμένου να δαπανήσει τον εαυτό της για τον Θεό, εκείνος γίνεται πυρ και μανία. Δεν την αφήνει να παρευρίσκεται στις συναθροίσεις, δεν την αφήνει να κάνει το καθήκον της, και δεν την αφήνει να διαβάζει τα λόγια του Θεού. Η ανόητη γυναίκα εξακολουθεί να αναρωτιέται: «Δεν ήταν έτσι παλιά. Με αγαπούσε πάρα πολύ, νοιαζόταν πάρα πολύ για μένα, με καταλάβαινε πολύ καλά και υποστήριζε απόλυτα την πίστη μου στον Θεό. Γιατί μοιάζει τώρα μ’ έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο; Παλιά, πίστευε κι εκείνος· γιατί έχει γίνει έτσι;» Όλα τα χρόνια που λείπει από το σπίτι κάνοντας το καθήκον της, συλλογίζεται διαρκώς αυτό το ζήτημα: «Δεν υπάρχει περίπτωση να κοίταζε ο σύζυγός μου μια άλλη γυναίκα. Με αγαπάει όσο τίποτε άλλο. Είμαι το μοναδικό του ταίρι, είμαι η πρώτη του αγάπη. Δεν θα αγαπούσε ποτέ μια άλλη γυναίκα. Εξάλλου, ο σύζυγός μου είναι ένας άδολος άνδρας και δεν έχει μεγάλες ικανότητες ή δεξιότητες· ποια θα ήθελε να είναι μαζί του;» Στην πραγματικότητα, παρόλο που τα σκέφτεται αυτά, νιώθει αβεβαιότητα μέσα της. Ελπίζει ότι ο σύζυγός της θα την περιμένει ακόμα. Όμως, στην πραγματικότητα, ακόμη και παλαιότερα, όταν εκείνη βρισκόταν ακόμα στο σπίτι, επειδή δαπανούσε καθημερινά τον χρόνο της για την πίστη της στον Θεό και για να κάνει το καθήκον της, εκείνος είχε ήδη βρει μια άλλη γυναίκα. Κι ωστόσο, εκείνη πιστεύει ότι αυτό είναι αδύνατο: «Οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να κοιτάξει μια άλλη γυναίκα, αλλά όχι αυτός. Δεν είναι τέτοιος άνθρωπος! Όταν ήμουν ακόμα στο σπίτι, έλεγε ακόμα κι ότι ήθελε να πιστέψει στον Θεό!» Πείτε Μου, δεν είναι εξαιρετικά ανόητη; (Ναι.) Όλα αυτά τα χρόνια που δεν είναι στο σπίτι, όχι μόνο ο σύζυγός της έχει βρει κάποια άλλη, αλλά ακόμη και τα παιδιά της και οι γονείς της την έχουν απαρνηθεί. Έπαψε προ πολλού να θεωρείται μέλος αυτής της οικογένειας. Ποιος ξέρει πώς να την προσβάλλουν πίσω από την πλάτη της ή πόσο βαθιά να τη μισούν. Κι ωστόσο, εκείνη δεν μπορεί να το δει καθαρά αυτό· πείτε Μου, δεν είναι ανόητο αυτό; (Ναι.) Σε ποιον βαθμό είναι ανόητη; Σε βαθμό που της λείπει εντελώς η κανονική ανθρώπινη νοημοσύνη· επομένως, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το κανονικό ανθρώπινο σκεπτικό για να βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα. Χρησιμοποιεί μονίμως τις παιδιάστικες, στρεβλές, ηλίθιες σκέψεις και απόψεις της για να βλέπει και να αξιολογεί τα πράγματα. Στο τέλος, εγκλωβίζεται συχνά σε δύσκολες συνθήκες, γίνεται πολύ παθητική και ενεργεί με πολύ ανίδεο τρόπο. Δεν είναι ανόητο αυτό; (Ναι.) Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι έτσι ανόητοι. Το γεγονός ότι είναι ανόητοι σημαίνει ότι δεν έχουν τη νοημοσύνη της κανονικής ανθρώπινης φύσης και, επομένως, όταν βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα ή όταν χειρίζονται ζητήματα, δεν έχουν τις βασικές αρχές ως στήριγμα για να μπορούν να πετύχουν καλά αποτελέσματα· έτσι δεν είναι; (Ναι.)

Με λίγα λόγια, αν οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα αξιολογηθούν χρησιμοποιώντας ως πρότυπο την αλήθεια, τότε το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι ουσιαστικά υστερούν σ’ αυτό· είναι πολύ υψηλό αυτό το πρότυπο. Αν αξιολογηθούν με βάση τη νοημοσύνη της κανονικής ανθρώπινης φύσης, είναι ανίκανοι ακόμη και να βλέπουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα, τα πράγματα ή τις συνθήκες που εμφανίζονται στην καθημερινότητά τους χρησιμοποιώντας το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Με τη στενή έννοια, στην καθημερινότητα, τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν καν να διαχειριστούν αυτόνομα τη διατροφή τους, την ένδυσή τους, τη στέγασή τους ή τις μετακινήσεις τους ούτε μπορούν να ανταποκριθούν σ’ αυτά τα ζητήματα και να τα χειριστούν αυτόνομα. Ακόμη κι αν τα καταφέρνουν μόλις και μετά βίας να επιβιώσουν χωρίς να πεθάνουν από την πείνα, από τις εκδηλώσεις τους σε σχέση με τη διαχείριση διαφόρων ζητημάτων, τέτοιοι άνθρωποι φαίνονται πολύ ηλίθιοι και αδέξιοι κι απέχουν πολύ από το να έχουν πραγματικά κανονική ανθρώπινη φύση. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, κάποια ζώα: δεν ξέρουν καν από μόνα τους πόσο φαγητό πρέπει να φάνε. Μόνο αν οι άνθρωποι τα ταΐζουν σε καθορισμένες ώρες και με μετρημένες ποσότητες μπορούν να τρώνε υγιεινά. Πάρτε για παράδειγμα τα σκυλιά: αν αφεθούν ελεύθερα να φάνε, χωρίς κανέναν περιορισμό ως προς την ποσότητα, θα φάνε πάρα πολύ. Θα συνεχίσουν να τρώνε μέχρι να σκάσουν και να είναι βιολογικά αδύνατον να φάνε περισσότερο. Επομένως, ένα πολύ εμφανές χαρακτηριστικό των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα είναι ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν πολλές πτυχές της ζωής τους αυτόνομα. Γιατί δεν μπορούν να το κάνουν αυτόνομα; Επειδή δεν ξέρουν ποτέ ποιες είναι οι αρχές για τέτοια πράγματα, ποιες είναι οι βασικές προϋποθέσεις ή ποια είναι τα όρια που δεν πρέπει να υπερβαίνουν. Είναι όπως ακριβώς κάποια ζώα όταν τρώνε: δεν ξέρουν πόσο φαγητό είναι κατάλληλο. Αν δεν τους διαχειριστούν οι άλλοι, θα φάνε μέχρι να σκάσουν και να πεθάνουν. Αν υπάρχει κάποιος να τους διαχειρίζεται και να τους ταΐζει, ίσως διατηρήσουν καλή υγεία. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι αρκετά εμφανές και στους ανθρώπους που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Ακριβώς όπως λένε κάποιοι άνθρωποι: «Τρώνε χωρίς να ξέρουν αν πεινάνε ή αν έχουν χορτάσει και κοιμούνται χωρίς να ξέρουν αν είναι μέρα ή νύχτα». Διαθέτουν, λοιπόν, τέτοιοι άνθρωποι τη νοημοσύνη της ανθρώπινης φύσης; Είναι πολύ εμφανές ότι δεν τη διαθέτουν. Ζητήματα όπως πώς θα πρέπει να τρώει κανείς για να ρυθμίζει την υγεία του τις τέσσερις εποχές του χρόνου, δεδομένου ότι το σώμα του βιώνει διαφορετικές συνθήκες, ποια τρόφιμα είναι υγιεινά και ποια είναι ανθυγιεινά σε κάθε εποχή, ποιοι τρόποι ζωής είναι υγιεινοί και ποιοι ανθυγιεινοί, είναι πράγματα που μπορεί να μην τα γνωρίζει ένας κανονικός άνθρωπος στην ηλικία των είκοσι, αλλά στα τριάντα θα γνωρίζει κάποια από αυτά και στα σαράντα θα γνωρίζει ακόμη περισσότερα. Στα πενήντα, με βάση την πραγματική φυσική του κατάσταση, θα έχει συνοψίσει μια σειρά κανόνων που του ταιριάζουν ώστε να τους εφαρμόζει, και ουσιαστικά αυτοί οι κανόνες θα παραμείνουν παγιωμένοι και σταθεροί, χωρίς περαιτέρω σημαντικές αλλαγές. Όμως, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, ακόμη κι αν φτάσουν στην ηλικία των ογδόντα, και πάλι δεν μπορούν να συνοψίσουν μια σειρά κανόνων που θα ακολουθούν στη ζωή τους. Τρώνε είτε πάρα πολύ είτε πολύ λίγο και, σε κάθε περίπτωση, αποκτούν στομαχικές διαταραχές ή δυσπεψία. Δεν έχουν την παραμικρή ιδέα ποια προβλήματα προκαλούνται στην υγεία από ποιες συνήθειες του τρόπου ζωής ή από ποιες τροφές· απλώς τρώνε ό,τι να ’ναι. Αν τους ζητήσεις να συνοψίσουν ένα πρόγραμμα διατροφής ή μια διατροφική προσέγγιση που τους ταιριάζει με βάση τις τροφές που είναι κατάλληλες ή ακατάλληλες για την κράση τους και με βάση διάφορες πληροφορίες, δεν μπορούν να το κάνουν. Για παράδειγμα, κάποιος λέει στο διαδίκτυο ότι τα τσόφλια αυγών έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο κι ότι αν τα τρώει κανείς μπορεί να συμπληρώσει την πρόσληψη ασβεστίου, οπότε το σκέφτονται: «Δεν είμαι πολύ ψηλός, επειδή μου λείπει ασβέστιο· θα τρώω τσόφλια αυγών για να συμπληρώσω την πρόσληψη ασβεστίου». Όπως αποδεικνύεται, όμως, αφού τα τρώνε για ένα διάστημα, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία βελτίωση στα επίπεδα ασβεστίου τους. Πείτε Μου, δεν είναι στρεβλό αυτό; Όταν συναντάς κατά τύχη πληροφορίες στο διαδίκτυο που λένε ότι τα τσόφλια αυγών έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συμπλήρωμα ασβεστίου, πώς θα πρέπει να το αντιληφθείς αυτό; Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι οι άνθρωποι που τρώνε τσόφλια αυγών είναι επιρρεπείς στις στρεβλώσεις. Η αντίληψή τους είναι εσφαλμένη, οπότε και η άσκησή τους είναι στρεβλή, ακραία και ηλίθια. Ποιος είναι, λοιπόν, ο σωστός τρόπος να το αντιληφθεί κανείς αυτό; Ενώ τα τσόφλια αυγών μπορεί να έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, δεν είναι κάτι που μπορούμε να τρώμε. Παραμένει άγνωστο το κατά πόσο μπορούν όντως να έχουν τη δράση ενός συμπληρώματος ασβεστίου, και ακόμη κι αν μπορούν να συμπληρώσουν τα επίπεδα ασβεστίου σου, το κατά πόσο μπορεί να το απορροφήσει ο οργανισμός σου είναι επίσης αβέβαιο. Επιπλέον, υπάρχουν όντως αποδείξεις ότι τα τσόφλια αυγών μπορούν να αποτελέσουν συμπλήρωμα ασβεστίου; Έχει επαληθευτεί αυτός ο ισχυρισμός; Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να συμπληρώσουν την πρόσληψη ασβεστίου και είναι όλα ιατρικά αποδεδειγμένα. Αν αρνείσαι να αποδεχθείς αυτές τις αποδεδειγμένες μεθόδους, τότε είσαι παράλογος. Δεν μπορείς να παίρνεις απλώς δισκία για να συμπληρώσεις την πρόσληψη ασβεστίου σου; Αυτή είναι η απλούστερη μέθοδος. Δεν βλάπτουν το στομάχι ούτε τα δόντια, έχουν ωραία γεύση και μπορείς να νιώσεις το αποτέλεσμα. Αυτή δεν είναι η σωστή αντίληψη; (Ναι.) Όμως, εκείνοι που έχουν στρεβλή αντίληψη δεν το κατανοούν μ’ αυτόν τον τρόπο· πηγαίνουν τα πράγματα στα άκρα. Πιστεύουν το εξής: «Αν κάποιος λέει ότι τα τσόφλια αυγών μπορούν να συμπληρώσουν την πρόσληψη ασβεστίου, τότε θα πρέπει να μην υπάρχει πρόβλημα να τρώμε τσόφλια αυγών. Αν χρειάζεται να συμπληρώσεις την πρόσληψη ασβεστίου σου, θα πρέπει να τα τρως». Δεν σκέφτονται καν κατά πόσο ο οργανισμός τους μπορεί να τα απορροφήσει αφού τα φάνε. Αυτό αντικατοπτρίζει στρεβλή αντίληψη, αυτό δείχνει ότι είναι ακραίοι. Αν κάποιος έλεγε: «Η μπανανόφλουδα έχει πολλές βιταμίνες, κι αν την τρως θα γίνεις πιο όμορφος», θα την τρώγατε; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή κάποιες τροφές που δημιούργησε ο Θεός θα πρέπει να τρώγονται αφού αφαιρεθεί η φλούδα τους, σύμφωνα με τη φυσική τάξη των πραγμάτων. Όταν επιμένει κανείς να φάει τη φλούδα, πηγαίνει τα πράγματα στα άκρα. Αν κάποιος θέλει να συμπληρώσει την πρόσληψη βιταμινών του για να γίνει πιο όμορφος, θα πρέπει να τρώει τροφές που είναι κανονικά βρώσιμες και που ομορφαίνουν.) Αυτή είναι η σωστή αντίληψη. Δείτε, όμως, αυτούς τους ακραίους ανόητους· δεν το αντιλαμβάνονται μ’ αυτόν τον τρόπο. Επιμένουν να πιέζουν τον εαυτό τους να φάει τη φλούδα, και μάλιστα λένε: «Πρέπει να επαναστατήσω ενάντια στη σάρκα μου. Πρέπει να τρώω τη μπανανόφλουδα για να συμπληρώσω τα επίπεδά μου σ’ ένα συγκεκριμένο θρεπτικό συστατικό». Δεν σκέφτονται όμως: «Η μπανανόφλουδα δεν έχει ωραία γεύση. Δεν είναι τροφή. Δεν θα τη φάω. Γιατί να μη φάω απλώς κάτι άλλο που περιέχει αυτήν τη θρεπτική ουσία;» Αυτή δεν είναι η σωστή αντίληψη; (Ναι.) Αν μπορείς να ξεχωρίζεις έτσι τα πράγματα, αν μπορείς ν’ αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα μ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό αποδεικνύει ότι διαθέτεις ανθρώπινη νοημοσύνη. Αν, όμως, δεν μπορείς να ξεχωρίζεις έτσι τα πράγματα, και μόλις ακούς ότι η μπανανόφλουδα περιέχει ένα συγκεκριμένο θρεπτικό συστατικό, επιμένεις να τη φας ακόμη κι αν έχει άσχημη γεύση, τότε είσαι ανόητος, είσαι ένας άνθρωπος που έχει μετενσαρκωθεί από ζώο και δεν διαθέτεις το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Οποιαδήποτε αίρεση ή πλάνη μπορεί να παραπλανήσει τέτοιους ανθρώπους, και πολύ απλά είναι ανίκανοι να διακρίνουν κατά πόσο οι διάφορες πληροφορίες είναι σωστές ή στέκουν· πάντα την πατάνε. Όλα αυτά συνιστούν μια εκδήλωση του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα αντιμετωπίζουν τα διάφορα συγκεκριμένα ζητήματα· είναι εξαιρετικά ανόητοι, η αντίληψή τους είναι στρεβλή και παράλογη και πηγαίνουν τα πάντα στα άκρα. Όταν οι άνθρωποι λένε πως η έρευνα υποστηρίζει ότι κάτι είναι βρώσιμο, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το φας ούτε σημαίνει ότι τίποτε άλλο δεν μπορεί να το αντικαταστήσει. Αν πεις ότι η αλήθεια δεν μπορεί να αντικατασταθεί από καμία θεωρία, αυτό είναι αντικειμενικό και ακριβές. Όμως, αυτά τα θρεπτικά συστατικά είναι υλικές ουσίες· είναι αδύνατον να μην υπάρχουν υποκατάστατα. Ο Θεός δημιούργησε πλούσια ποικιλία τροφών και υπάρχουν πολλές τροφές που περιέχουν διαφορετικά θρεπτικά συστατικά. Οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ακριβείς επιλογές με βάση τη δική τους κράση, την ηλικιακή τους ομάδα και την τρέχουσα κατάσταση της υγείας τους· δεν είναι απαραίτητο να παραμένουν προσκολλημένοι σε κανονισμούς. Οι άνθρωποι που πηγαίνουν στα άκρα, αφού ακούσουν κάποιες πληροφορίες, δεν μπορούν να τις αντιμετωπίσουν σωστά ούτε μπορούν να τις διακρίνουν. Τους παραπλανούν μονίμως αυτά τα πράγματα και, στο τέλος, λένε: «Τα πάντα στο διαδίκτυο είναι ένα ψέμα· ούτε μία λέξη δεν είναι αλήθεια!» Όπως βλέπεις, τώρα πηγαίνουν στο άλλο άκρο. Μπορείς να ψάξεις πληροφορίες στο διαδίκτυο, αλλά θα πρέπει να ξέρεις πώς να χρησιμοποιείς την ανθρώπινη νοημοσύνη και το σωστό ανθρώπινο σκεπτικό για να τις διακρίνεις, ώστε να κάνεις μια σωστή επιλογή για το τι θα χρησιμοποιήσεις και τι θα πετάξεις. Αν κάτι είναι ωφέλιμο για σένα, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις· αν δεν είναι ωφέλιμο ή κατάλληλο για σένα, μπορείς να το αντιμετωπίσεις ως αναφορά ή ως ένα είδος πρακτικής γνώσης. Οι άνθρωποι που έχουν ανθρώπινο σκεπτικό ασκούνται μ’ αυτόν τον τρόπο. Όσοι δεν διαθέτουν ανθρώπινο σκεπτικό ασκούνται με τρόπο που αποκλίνει είτε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά· είτε εξαπατώνται είτε δεν πιστεύουν απολύτως τίποτα. Είναι ανίκανοι να διακρίνουν τέτοια ζητήματα με προσοχή. Τέτοιοι άνθρωποι φαίνονται ιδιαίτερα αδιάλλακτοι, γελοίοι, μπερδεμένοι και ηλίθιοι στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις διαφόρων ειδών πληροφορίες ή με τον οποίο χειρίζονται ζητήματα της αληθινής ζωής. Οι άνθρωποι που είναι τόσο ηλίθιοι, που δεν μπορούν να διακρίνουν το κατάλληλο από το ακατάλληλο ή το σωστό από το λάθος, πώς τα βγάζουν πέρα στη ζωή τους; Ανησυχείς και μόνο που βλέπεις πώς συμπεριφέρονται· μπορείς να εξακολουθείς να ελπίζεις ότι θα είναι σε θέση να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα;

Μια γυναίκα παντρεύτηκε ένα γλοιώδες κάθαρμα και σκέφτεται: «Ο σύζυγός μου με αγαπάει πάρα πολύ. Έχω βρει την αληθινή αγάπη κι έχω ερωτευτεί», και νιώθει πολύ ευτυχισμένη. Οι άλλοι, όμως, κοιτάζουν τον σύζυγό της και βλέπουν ότι δεν είναι καν άνθρωπος —ότι είναι διάβολος— και αναρωτιούνται πώς μπορεί να είναι ακόμη τόσο μαγεμένη και να περνάει τόσο καλά. Ακόμη κι εκείνοι ανησυχούν και προβληματίζονται γι’ αυτήν. Στο τέλος, αφού κάνει παιδιά μαζί του, την κάνει στην άκρη και δεν της παρέχει καμία υποστήριξη· η ζωή της γίνεται ανυπόφορα δύσκολη! Από τα ανόητα πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, είναι ξεκάθαρο πως το γεγονός ότι καταφέρνουν να ζουν και να επιβιώνουν οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη χάρη του Θεού. Ο Θεός τούς δίνει πνοή ώστε να μπορούν να παραμένουν ζωντανοί και τους δίνει τροφή ώστε να μπορούν να επιβιώνουν. Τα πουλιά στον ουρανό, τα μικρόσωμα ζώα και ακόμη και τα μυρμήγκια στο χώμα έχουν όλα φαγητό για να φάνε· πόσο πιο αληθές είναι αυτό για τους ανθρώπους; Εφόσον μετενσαρκώθηκες με τη μορφή ανθρώπου, ο Θεός σού δίνει τα μέσα για να επιβιώσεις. Είτε κάποιος σε συντηρεί είτε έχεις ένα συγκεκριμένο προτέρημα που σου επιτρέπει να εξασφαλίζεις τα προς το ζην. Αυτή είναι η χάρη του Θεού. Ο Θεός δεν σε αφήνει να πεθάνεις από την πείνα, αλλά σου δίνει έναν τρόπο να επιβιώσεις, οπότε μπορείς να ζήσεις ως τα βαθιά γεράματα, να ζήσεις ως το τέλος. Επομένως, χωρίς τη χάρη του Θεού, με το επίπεδο με το οποίο γεννήθηκαν όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, δεδομένου ότι δεν έχουν κανονικό σκεπτικό και την παραμικρή ικανότητα να χειρίζονται προβλήματα, δεν θα κατάφερναν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην από μόνοι τους. Από μια άλλη οπτική, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα στην πραγματικότητα είναι αρκετά ευλογημένοι. Λαμβάνοντας υπόψη τις ικανότητές τους σε όλες τις πτυχές και τη νοημοσύνη τους, θα ήταν κυριολεκτικά αδύνατον να εξασφαλίσουν τα προς το ζην σ’ αυτόν τον σύνθετο και κακό κόσμο. Επειδή, όμως, ο Θεός δείχνει χάρη και έλεος σε όλα τα δημιουργημένα όντα, είτε έχεις μετενσαρκωθεί από ένα ζώο είτε από έναν άνθρωπο, στα μάτια του Θεού, αν είσαι ένα δημιουργημένο ον και σου έχει δώσει πνοή, τότε σου παρέχει κανονικά αυτά που χρειάζεσαι για να ζήσεις και να επιβιώσεις, επιτρέποντάς σου να συντηρείς τη ζωή σου και να συνεχίσεις να ζεις. Αν, λοιπόν, λες: «Έχω βγει έξω κι έχω προσπαθήσει να βγάλω χρήματα, συντηρώντας τον εαυτό μου ώστε να τρέφομαι σωστά και να είμαι υγιής· δεν τα καταφέρνω καλά; Δεν με προσβάλεις αποκαλώντας με ανόητο;», τότε κάνεις λάθος. Το γεγονός ότι μπορείς να βγάλεις χρήματα και να συντηρείσαι δεν οφείλεται απαραίτητα στην ικανότητά σου· κατά ένα ενενήντα εννιά τοις εκατό οφείλεται στη χάρη του Θεού. Ο Θεός σού δίνει κάποιο σθένος κι έτσι σου επιτρέπει να κοπιάσεις για να βγάλεις χρήματα για το φαγητό σου· σου δίνει ένα ορισμένο προτέρημα, καθώς κι ένα υγιές σώμα, κι έτσι σου επιτρέπει να κάνεις μια δουλειά, να βγάζεις χρήματα, να συντηρείς μια οικογένεια και να επιβιώνεις. Σε τι βασίζεται το γεγονός ότι μπορείς να κάνεις αυτά τα πράγματα; Όλα βασίζονται στο γεγονός ότι ο Θεός σού δίνει την πιο θεμελιώδη έμφυτη κατάσταση που σου δίνει τη δυνατότητα να ασχολείσαι με μια κανονική ανθρώπινη εργασία, επιτρέποντάς σου τελικά να συντηρείσαι και να εξασφαλίζεις τα προς το ζην. Με λίγα λόγια, σε κάθε περίπτωση, είτε είσαι ανόητος είτε μπερδεμένος, αυτήν τη στιγμή, ως δημιουργημένο ον με την εξωτερική εμφάνιση ενός ανθρώπου, θα πρέπει να ξέρεις ποια είναι η ταυτότητά σου και η αξία σου. Επιπλέον, θα πρέπει ν’ αντιλαμβάνεσαι σωστά τι σου έχει δώσει ο Θεός, τι σου έχει προσφέρει, και ποια είναι η χάρη και το έλεος του Θεού. Αν ταιριάζεις με τα διάφορα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα και θεωρείς ότι ανήκεις σίγουρα σ’ αυτήν την κατηγορία ανθρώπων, τι πρέπει να κάνεις; Είναι εύκολο να το χειριστείς αυτό: Όποια κι αν είναι η προέλευσή σου, είτε διαθέτεις από τη φύση σου ανθρώπινη νοημοσύνη και ανθρώπινο σκεπτικό είτε όχι, παραμένει γεγονός ότι τώρα έχεις ανθρώπινη ταυτότητα. Εφόσον έχεις ανθρώπινη ταυτότητα, θα πρέπει να εκπληρώνεις το καθήκον ενός ανθρώπου· να κάνεις όσα μπορείς, όσο καλύτερα μπορείς, και, στον μέγιστο βαθμό, να πετυχαίνεις και να κάνεις καλά όσα οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Είπες ότι οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα χαρακτηρίζονται από στρεβλή αντίληψη, είναι μουδιασμένοι, μπερδεμένοι και ανόητοι· αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν ανθρώπινη νοημοσύνη. Αυτοί οι άνθρωποι, στη συντριπτική τους πλειονότητα, δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια· πώς μπορούν να κάνουν καλά και κατάλληλα το καθήκον τους;» Αν δεν συγκριθείς με αυστηρά πρότυπα, μπορείς να καταφέρεις να το κάνεις καλά και κατάλληλα, επειδή, όπως και να’ χει, πλέον έχεις ανθρώπινη ταυτότητα· εφόσον είσαι υπάκουος και δεν ξεστομίζεις στρεβλά επιχειρήματα, μπορείς να το καταφέρεις αυτό. Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς ούτε αυτά τα δύο σημεία, τότε λέω ότι διατρέχεις πραγματικά κίνδυνο και θα πρέπει ν’ απομακρυνθείς από την εκκλησία. Αν πεις: «Μπορώ να διαχειριστώ αυτά τα δύο σημεία. Δεν θα ξεστομίζω στρεβλά επιχειρήματα και αποδέχομαι τις σωστές δηλώσεις. Θα κάνω ό,τι μου λένε να κάνω και θα το κάνω όπως μου λένε να το κάνω»· αν μπορείς πραγματικά ν’ ασκηθείς μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε θα είσαι σε θέση να καταφέρεις να κάνεις καλά και κατάλληλα το καθήκον σου. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχω κάνει καλά και κατάλληλα το καθήκον μου, αλλά θέλω να το κάνω και σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές». Αν έχεις πραγματικά την πρόθεση να προσπαθήσεις για τις αλήθεια-αρχές με βάση το γεγονός ότι είσαι σε θέση να κάνεις καλά και κατάλληλα το καθήκον σου, τότε σε όποιο επίπεδο μπορείς να φτάσεις θα είναι αρκετό· δεν υπάρχουν απαιτήσεις. Εφόσον δεν είσαι ξεροκέφαλος, δεν ξεστομίζεις στρεβλά επιχειρήματα, δεν τονίζεις διαρκώς τους δικούς σου λόγους, δεν ενεργείς με μπερδεμένο τρόπο και δεν αρνείσαι να το παραδεχτείς όταν έχεις κάνει κάτι ανόητο, αυτό αρκεί. Ως προς την επιθυμία σου να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, μπορείς να κάνεις όσα είσαι ικανός να κάνεις· κάνε απλώς ό,τι νομίζεις πως μπορείς να κάνεις. Οι απαιτήσεις από τους ανθρώπους αυτού του είδους δεν είναι υψηλές, επειδή τους είναι κάπως δύσκολο να φτάσουν στις αλήθεια-αρχές. Επομένως, με βάση τις έμφυτες καταστάσεις τους, δεν απαιτείται από αυτούς αυστηρά να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Γιατί δεν απαιτείται αυτό; Επειδή είναι ανίκανοι να το κάνουν. Αν επιμείνεις να απαιτείς να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, θα είναι σαν να αναγκάζεις ένα ψάρι να ζήσει στη στεριά. Πάρτε για παράδειγμα κάποια ζώα· αν απαιτείς από αυτά να τρώνε την κατάλληλη ποσότητα σε κάθε γεύμα και να μην τρώνε υπερβολικά και τεντώνουν το στομάχι τους, μπορούν να το κάνουν; Δεν μπορούν. Τρώνε μεμιάς όσο μπορούν μέχρι να μην μπορούν να φάνε άλλο. Οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα είναι το ίδιο. Αν απαιτήσεις από αυτούς να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, δεν μπορούν να το κάνουν. Σημαίνει, λοιπόν, αυτό ότι τέτοιοι άνθρωποι εγκαταλείπονται; Όχι, δεν εγκαταλείπονται. Όμως, το γεγονός ότι δεν εγκαταλείπονται δεν σημαίνει ότι απαιτούμε από αυτούς να κατανοούν τις αλήθειες αρχές ή να εισέλθουν στις αλήθεια-αρχές. Πολύ απλά, σημαίνει ότι τους αντιμετωπίζουμε σωστά, αφήνοντάς τους να κάνουν ό,τι είναι ικανοί να κάνουν. Δεν ακυρώνουμε τα προσόντα τους να κάνουν το καθήκον τους ούτε ακυρώνουμε τα προσόντα τους να επιδιώκουν την αλήθεια, πόσο μάλλον τα προσόντα τους να φτάσουν στη σωτηρία. Σημαίνει απλώς και μόνο ότι δεν απαιτείται αυστηρά από αυτούς να ασκούνται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές ούτε απαιτείται αυστηρά από αυτούς να φτάνουν στις αλήθεια-αρχές σε όλα τα πράγματα. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να κάνουν όσα είναι ικανοί να κάνουν. Εφόσον δεν προσπαθούν σκοπίμως να προκαλέσουν αναστάτωση, δεν ξεστομίζουν στρεβλά επιχειρήματα ή δεν διαπράττουν παραπτώματα από απερισκεψία σε ό,τι έχει να κάνει με κρίσιμα ζητήματα αρχής, αυτό αρκεί. Οι απαιτήσεις από αυτούς τους ανθρώπους δεν είναι υψηλές. Καταλάβατε; (Ναι.)

Έχουμε συναναστραφεί πάνω σε κάποιες από τις εκδηλώσεις της ουσίας των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Ασφαλώς, υπάρχουν κάποιες εκδηλώσεις για τις οποίες δεν έχουμε μιλήσει με πολλές λεπτομέρειες. Αν μιλούσαμε πιο συγκεκριμένα γι’ αυτές, κάποιοι άνθρωποι ίσως να μην μπορούσαν να το αντέξουν, οπότε μιλήσαμε πιο γενικά, αφήνοντας κάποια πράγματα κατά μέρος. Από ό,τι κι αν έχεις μετενσαρκωθεί, σε τελική ανάλυση έχεις πλέον ανθρώπινη ταυτότητα. Εφόσον έχεις ανθρώπινη ταυτότητα, νοιάζεσαι για την εικόνα σου και την αξιοπρέπειά σου, επομένως θα σου γλιτώσουμε λίγη αξιοπρέπεια και δεν θα μιλήσουμε με πάρα πολλές λεπτομέρειες γι’ αυτήν την πτυχή. Όσα συζητήσαμε ήδη είναι ουσιαστικά το πώς έχουν τα πράγματα· αντιστοίχισε τον εαυτό σου με αυτά. Ας πούμε ότι οι εκδηλώσεις σου ταιριάζουν με εκείνες των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα κι ότι νιώθεις αρκετά προβληματισμένος μέσα σου· αισθάνεσαι ότι εφόσον έχεις τέτοιου είδους ταυτότητα, αφενός έχει μειωθεί η αξία σου και αφετέρου έχει θιχτεί η ακεραιότητά σου και έχει αμφισβητηθεί η αξιοπρέπειά σου. Δεν ξέρεις πώς να χειριστείς τη σχέση σου με τον Θεό και ξαφνικά νιώθεις ότι η θέση σου έχει καταποντιστεί, ότι είσαι κατώτερος από τους άλλους, θεωρείς ότι δεν έχεις πλέον τίποτε αξιοσέβαστο, ότι ο χαρακτήρας σου δεν είναι ευγενής κι ότι δεν έχεις μεγάλη αξία, και ξαφνικά νιώθεις μέσα σου ότι δεν έχεις καμία ελπίδα ούτε υποστήριξη κι ότι ο μελλοντικός προορισμός σου είναι στον αέρα. Θα ήταν καλές εκδηλώσεις αυτές; (Όχι.) Τότε, δεν θα έπρεπε να κάνεις μια στροφή; (Ναι.) Εφόσον αυτές οι εκδηλώσεις κι αυτή η αντίληψη δεν είναι καλές, τι πρέπει να γίνει; Πρέπει να βρούμε μια διέξοδο για τέτοιους ανθρώπους, ώστε να τους κάνουμε να νιώσουν λίγο καλύτερα. Ο στόχος δεν είναι να τους καθησυχάσουμε ούτε να τους ξεγελάσουμε· είναι να τους δώσουμε τη δυνατότητα ν’ αντιμετωπίζουν σωστά αυτό το ζήτημα και να πασχίζουν να ασκούνται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Τι πρέπει να κάνουν, λοιπόν; Πώς θα πρέπει ν’ αντιλαμβάνονται αυτό το ζήτημα οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα; Κατ’ αρχάς, από την οπτική του Θεού, από ό,τι κι αν έχει μετενσαρκωθεί ένας άνθρωπος, αυτό το έχει ορίσει ο Θεός· οι άνθρωποι δεν έχουν κανέναν λόγο σ’ αυτό. Ας πούμε ότι είσαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Αν σου ζητούσε κάποιος να επιλέξεις, θα επέλεγες να μετενσαρκωθείς με τη μορφή ζώου ή με τη μορφή ανθρώπου; (Με τη μορφή ανθρώπου.) Γιατί θα το επέλεγες αυτό; (Επειδή μόνο αν μετενσαρκωνόμασταν με τη μορφή ανθρώπου θα μπορούσαμε να έχουμε την ευκαιρία ν’ ακούσουμε τι λέει ο Θεός και να κατανοήσουμε τα λόγια Του.) Κι αν μετενσαρκωνόσασταν με τη μορφή ζώου; (Δεν θα είχαμε καμία ευκαιρία ν’ ακούσουμε τα λόγια του Θεού.) Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είχατε ποτέ την ευκαιρία ν’ ακούσετε τη φωνή του Θεού. Επομένως, αφού το ξέρεις αυτό, είναι καλό πράγμα που από ζώο μετενσαρκώθηκες σε άνθρωπο· θα πρέπει να ευχαριστείς ακόμη περισσότερο τον Θεό, δεν θα πρέπει να έχεις παράπονα από Εκείνον. Θα πρέπει να ευχαριστείς τον Θεό που σου έδωσε μια ευκαιρία να είσαι ένα ανθρώπινο ον, κάτι που, εκτός αυτού, είναι μία ευκαιρία που δίνεται κάθε χίλια χρόνια. Εξάλλου, ο Θεός ενσαρκώθηκε για να σώσει τους ανθρώπους, κι ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν αποκτήσει αυτήν τη χάρη της σωτηρίας, εσύ την έχεις αποκτήσει· είχες την καλή τύχη ν’ ακούσεις τη φωνή του Θεού και ν’ ακούσεις τον Θεό να εκφράζει την αλήθεια. Αυτό είναι ευλογία για σένα. Είναι κάτι το οποίο, ως δημιουργημένη μορφή ζωής, δεν θα μπορούσες να είχες αποκτήσει ακόμα και μετά από πολλές ζωές ή πολλές εποχές, ακόμη κι αν είχες ικετεύσει γι’ αυτό. Ο Θεός σε επέλεξε συγκεκριμένα σ’ αυτήν την εποχή, επιτρέποντάς σου να μετενσαρκωθείς με τη μορφή ανθρώπου, να ζήσεις στον οίκο του Θεού και, μαζί με το ανθρώπινο γένος, να κάνεις το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος, μετατρέποντας την ταυτότητά σου από εκείνη ενός ζώου σ’ εκείνη ενός μέλους του ανθρώπινου γένους και επιτρέποντάς σου να κάνεις το καθήκον ενός ανθρώπινου όντος. Τι μεγάλη τιμή και τι σπουδαίο προνόμιο είναι αυτό! Αυτό είναι κάτι που πολλές δημιουργημένες μορφές ζωής θα μπορούσαν μόνο να το ευχηθούν αλλά να μην το αποκτήσουν ποτέ· κι ωστόσο, εσύ το έχεις αποκτήσει και το απολαμβάνεις σήμερα. Αυτή η ευκαιρία είναι εξαιρετικά σπάνια· για οποιαδήποτε δημιουργημένη μορφή ζωής, είναι μία ευκαιρία κάθε χίλια χρόνια. Επομένως, όχι μόνο δεν θα πρέπει να βυθίζεσαι σε απελπισία, να παραπονιέσαι και να νιώθεις ταραγμένος ή να σκέφτεσαι ότι η θέση σου είναι κατώτερη από των άλλων, αλλά, αντιθέτως, θα πρέπει στην πραγματικότητα να νιώθεις τυχερός. Θα πρέπει να ευχαριστείς τον Θεό· να ευχαριστείς τον Θεό για την ευκαιρία που σου έχει δώσει, να Τον ευχαριστείς για το γεγονός ότι σε εξύψωσε, αφού αυτό που έχει κάνει είναι πολύ σπουδαίο: Αυτό που έχει κάνει δείχνει αληθινή χάρη και έλεος απέναντι στα δημιουργημένα όντα. Αφού αποδέχθηκες αυτήν τη χάρη από τον Θεό, θα πρέπει να είσαι ευγνώμων που έχει αλλάξει την ταυτότητά σου και την κατηγορία σου. Όμως, δεν μπορείς απλώς να Τον ευχαριστείς και τίποτε παραπάνω· πέρα από το να Τον ευχαριστείς, θα πρέπει να σκεφτείς και πώς θα αξιοποιήσεις αυτήν την ευκαιρία. Όποια κι αν ήταν η αρχική σου ταυτότητα, τώρα που μπορείς να κάνεις το καθήκον σου ως ανθρώπινο ον, αυτή είναι μια καλή ευκαιρία ν’ αλλάξεις την ταυτότητά σου και ν’ αλλάξεις την κατηγορία σου ως δημιουργημένο ον. Πώς μπορείς, λοιπόν, να κάνεις αυτήν την αλλαγή; Το πρώτο κύριο σημείο είναι να κάνεις καλά το καθήκον σου. Αν, λόγω των διαφόρων περιορισμών των έμφυτων καταστάσεών σου, είσαι ικανός μόνο να κοπιάζεις και να κάνεις σωματική εργασία, να κάνεις βρόμικη και κουραστική εργασία και, με βάση την ταυτότητά σου και την αξία σου, το καθήκον που κάνεις μπορεί να παραμείνει για πάντα μόνο σ’ αυτό το πλαίσιο, χωρίς καμία δυνατότητα ανακούφισης ή βελτίωσης, τότε τι θα πρέπει να κάνεις; Ποια αρχή θα πρέπει ν’ ακολουθείς; Αν, όποιες εκδηλώσεις κι αν εξετάζουμε, είτε πρόκειται για τη νοημοσύνη σου, είτε για τον χαρακτήρα σου, είτε για τις έμφυτες καταστάσεις σου, η αξία σου ανάμεσα στους ανθρώπους θα είναι πάντα τέτοια —θα είσαι, δηλαδή, πάντα ένας ανάξιος, ανόητος, μπερδεμένος, μουδιασμένος, αργόστροφος άνθρωπος με στρεβλή αντίληψη και η αξία σου δεν πρόκειται ποτέ ν’ αυξηθεί— τότε πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεις το καθήκον σου; Αυτό είναι ύψιστης σημασίας. Έστω ότι η αξία σου δεν πρόκειται ν’ αυξηθεί ποτέ και δεν πρόκειται να έχεις ποτέ καμία αξιοπρέπεια ανάμεσα στους ανθρώπους. Στα μάτια του Θεού, είσαι αιωνίως κολλημένος σ’ ένα σημείο· πολύ απλά, αυτό είσαι. Η κατηγορία σου μπορεί να έχει εμφανή χαρακτηριστικά που είναι ορατά προς τα έξω και δεν πρόκειται ν’ αλλάξεις ποτέ από ζώο σε αληθινό άνθρωπο. Δεν έχεις καμία ελπίδα να φτάσεις στη σωτηρία, επειδή δεν μπορείς να κατανοήσεις την αλήθεια και δεν διαθέτεις καν ανθρώπινη νοημοσύνη. Δεν κατανοείς τις αλήθειες των οραμάτων και, στον οίκο του Θεού, δεν ξέρεις πώς να κηρύττεις το ευαγγέλιο, υστερείς και δεν ανταποκρίνεσαι σε κανενός είδους καθήκον που έχει να κάνει με επαγγελματικές δεξιότητες· θα παραμείνεις για πάντα κολλημένος σε βρόμικες και κουραστικές εργασίες και δεν έχεις κανέναν τρόπο ν’ ανατρέψεις τις συνθήκες σου. Έστω ότι είσαι έτσι· τι θα έκανες; Θα έπαυες να πιστεύεις στον Θεό; Θα εγκατέλειπες τον εαυτό σου; Κάποιοι άνθρωποι θα έφταναν ακόμη και στο σημείο ν’ αφαιρέσουν τη ζωή τους; Θα έλεγαν: «Δεν θέλω να ζω πια. Ούτως ή άλλως δεν έχω καμία διέξοδο· σε τι ωφελεί να ζω έτσι;» Αν όση προσπάθεια κι αν καταβάλλεις, όσο επιμελής κι αν είσαι, όσο κι αν πασχίζεις ή όσο μεγάλο τίμημα κι αν πληρώνεις, η αξία σου δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ποτέ και στον οίκο του Θεού θα είσαι για πάντα μόνο κάποιος που κοπιάζει και εργάζεται με τον ιδρώτα του, ένας κατώτερος άνθρωπος χωρίς αξιοπρέπεια, τον οποίο περιφρονούν όλοι, τότε, σε ό,τι έχει να κάνει με το πώς ν’ αντιμετωπίζεις το καθήκον σου, την ανάθεση από τον Θεό, ποιον τρόπο άσκησης θα πρέπει να επιλέξεις; Αυτό είναι το πιο καίριο. Κατ’ αρχήν, αλλά και θεωρητικά, η αξία σου και η ταυτότητά σου είναι καθορισμένες, αλλά στην πραγματικότητα, τη δεδομένη στιγμή, ανάμεσα στους ανθρώπους και στα μάτια του Θεού, η αληθινή σου ταυτότητα είναι εκείνη ενός ανθρώπου. Γιατί λέω ότι είναι εκείνη ενός ανθρώπου; Επειδή το καθήκον που μπορείς να κάνεις, οι καθημερινές σου αποκαλύψεις και οι διάφορες ενστικτώδεις ικανότητες των έμφυτων καταστάσεών σου εμπίπτουν στο βασικό εύρος αυτού που είναι κανονικό για ένα ανθρώπινο ον· διαθέτεις αυτές τις βασικές προϋποθέσεις για να είσαι άνθρωπος. Απλώς και μόνο με βάση αυτό το σημείο, πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεις το καθήκον σου; Τα ζώα δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές, δεν ξέρουν πώς να κάνουν καλά το καθήκον τους, πώς να παραμένουν προσηλωμένα στο καθήκον τους ούτε πώς να κάνουν το καθήκον τους με αφοσίωση και να επιμένουν στην παροχή υπηρεσίας μέχρι το τέλος· τα ζώα δεν κατανοούν αυτά τα πράγματα. Τώρα, όμως, ως άνθρωπος, εσύ κατανοείς, ξέρεις, οπότε θα πρέπει να πετύχεις αυτά τα πράγματα. Εφόσον είσαι ικανός να πετύχεις αυτά τα πράγματα, ο Θεός θα έχει απαιτήσεις από σένα με βάση αυτήν την αρχή. Ωστόσο, επειδή δεν είσαι ικανοποιημένος με την ταυτότητά σου και νιώθεις ότι ο Θεός είναι άδικος, αν αποθαρρυνθείς κι έχεις παράπονα από Εκείνον, θεωρείς ότι η ζωή σου είναι ταπεινωτική και αναξιοπρεπής, κι έπειτα εγκαταλείψεις το καθήκον σου και αρνηθείς να κάνεις ακόμα κι αυτό για το οποίο είσαι ικανός, τότε είσαι εντελώς επαναστατικός. Στα μάτια του Θεού, δεν ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα ως δημιουργημένο ον· είσαι μια εκτροπή. Τι πρέπει να κάνεις, λοιπόν; Είτε η αξία σου είναι σημαντική είτε χαμηλή, και ανεξάρτητα από τι προήλθες ή ποια προβλήματα υπάρχουν με τις έμφυτες καταστάσεις σου, με λίγα λόγια, βάλε τα δυνατά σου για να κάνεις ό,τι είσαι ικανός να κάνεις και βάλε τα δυνατά σου να το κάνεις καλά. Αν, ακόμη κι αφού βάλεις τα δυνατά σου, εξακολουθείς να υστερείς ως προς τις αλήθεια-αρχές, ο Θεός έχει ένα ελάχιστο πρότυπο που απαιτείται από τους κάθε λογής ανθρώπους: Εφόσον δίνεις όλο σου το είναι, δείχνεις την ειλικρίνειά σου και προσφέρεις την αφοσίωσή σου, θα ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα. Ο Θεός δεν απαιτεί από κάθε άνθρωπο να πετυχαίνει στο εκατό τοις εκατό· το εξήντα τοις εκατό είναι αρκετό. Τι θέλει ο Θεός; Αυτό που θέλει ο Θεός είναι μια στάση· αν η στάση σου είναι να επιθυμείς να κάνεις το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος, να κάνεις καλά ό,τι πρέπει να κάνεις και ό,τι πρέπει να πετύχεις, χωρίς να μετανιώνεις μετά για κάτι, τότε ο Θεός αποδέχεται αυτήν τη στάση. Ο Θεός θα εγκρίνει αυτήν τη στάση και θα σε προστατεύει, ώστε να φτάσεις στο τέλος του μονοπατιού. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Τι θα γίνει όταν φτάσω στο τέλος του μονοπατιού;» Δεν θα σου πω τώρα· θα σου πω αργότερα. Όταν φτάσεις στο τέλος του μονοπατιού, θα ξέρεις. Με λίγα λόγια, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία τώρα είναι το πώς αντιμετωπίζεις αυτό το ζήτημα, πώς αντιμετωπίζεις το καθήκον που σου έχει δώσει ο Θεός και πώς εκπληρώνεις το καθήκον που σου έχει δώσει ο Θεός. Όποιο κι αν είναι αυτό το καθήκον, εφόσον είναι κάτι που σου ανέθεσε ο οίκος του Θεού, θα πρέπει να δώσεις όλο σου το είναι για να το κάνεις. Όταν αναγνωρίζεις τα προβλήματα που έχεις, θα πρέπει να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για να μην ξεστομίζεις στρεβλά επιχειρήματα, να μην κάνεις πράγματα που προσβάλλουν τον Θεό και να μη λες πράγματα που προσβάλλουν τον Θεό· αντ’ αυτού, θα πρέπει να κάνεις πράγματα που ωφελούν τους ανθρώπους και τον οίκο του Θεού και να λες πράγματα που ωφελούν τους ανθρώπους και τον οίκο του Θεού. Κάποιοι από εσάς λένε: «Εξακολουθώ να μην είμαι ικανός γι’ αυτό τη δεδομένη στιγμή». Τότε, πάρε τον χρόνο σου· μην είσαι ανυπόμονος. Αν δεν μπορείς να το κάνεις σήμερα, τότε κάν’ το αύριο. Αν δεν μπορείς να το κάνεις φέτος, προσπάθησε να το κάνεις του χρόνου. Απλώς πάρε τον χρόνο σου. Αν, όμως, μέχρι τη στιγμή που θα αναγγελθούν οι εκβάσεις των ανθρώπων δεν το έχεις πετύχει ακόμα, τότε απλώς θα πρέπει να υποστείς εσύ ο ίδιος τις συνέπειες. Κανένας δεν θα πληρώσει τα σπασμένα για τη δική σου συμπεριφορά. Κατανοητό; (Ναι.) Αυτό το ζήτημα θα πρέπει να είναι εύκολο να λυθεί· όλα εξαρτώνται από τον ορθολογισμό ενός ανθρώπου και από το κατά πόσο μπορεί να κατανοήσει αυτά τα λόγια. Αν μπορείς να τα κατανοήσεις, τότε αυτά τα πράγματα θα είναι αρκετά εύκολο να λυθούν. Ακόμη κι αν κάποιοι άνθρωποι λένε ότι είναι λίγο δύσκολο, εφόσον προσπαθούν προς αυτήν την κατεύθυνση, στο τέλος θα έχουν κάποια αποτελέσματα. Αν δεν βαδίσεις σ’ αυτό το μονοπάτι, ίσως να μπορέσεις και πάλι να επιβιώσεις, αλλά είναι δύσκολο να πει κανείς ποια θα είναι η έκβαση που θα σε περιμένει στο τέλος· κανένας δεν μπορεί να την εγγυηθεί και κανένας δεν θα σου δώσει καμία διασφάλιση γι’ αυτήν.

Πώς νιώθετε τώρα που ακούσατε το σημερινό θέμα; Πιθανότατα να νιώθετε αρκετά ταραγμένοι συναισθηματικά, έτσι δεν είναι; Αυτό είναι ένα από τα θέματα που είναι λιγότερο πρόθυμοι ν’ αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι από τη στιγμή που αρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, έτσι δεν είναι; Δεν είναι ακόμη πιο δυσάρεστο και δύσκολο να το αποδεχθούν από το θέμα του να είναι πάροχοι υπηρεσιών; Είναι δύσκολο να το αποδεχθείτε; Στην πραγματικότητα, είστε σε θέση να το αποδεχθείτε, έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Αν οι άνθρωποι είναι σίγουροι για την ταυτότητα του Θεού κι έχουν βρει τη θέση που τους αναλογεί, τότε αυτά τα λόγια και τα ζητήματα αυτού του είδους δεν θα πρέπει να τους είναι πολύ δύσκολα· μόνο λίγοι άνθρωποι ίσως δυσκολεύονται κάπως μ’ αυτά. Οι περισσότεροι άνθρωποι, όμως, αφού το ακούσουν αυτό, είναι απίθανο να συνεχίσουν να ψάχνουν ποια είναι πραγματικά η αξία και η ταυτότητά τους. Ακόμη κι αν πραγματικά ταιριάζουν με κάποιες από τις εκδηλώσεις των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, θα είναι σε θέση να το αντιμετωπίσουν αυτό σωστά και μετά από λίγο θα νιώθουν μια χαρά, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Θα σταματήσουμε, λοιπόν, τη σημερινή μας συναναστροφή σ’ αυτό το σημείο. Γεια σας!

20 Ιανουαρίου 2024