Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α΄ Πέτρου 4:17).

«Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:47-48).

«Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Κατά Ιωάννην 16:12-13).

«Δεν παρακαλώ να σηκώσης αυτούς εκ του κόσμου, αλλά να φυλάξης αυτούς εκ του πονηρού. […] Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου· ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια. […] Και υπέρ αυτών εγώ αγιάζω εμαυτόν, διά να ήναι και αυτοί ηγιασμένοι εν τη αληθεία» (Κατά Ιωάννην 17:15-19).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Θα πρέπει να είστε σε θέση να διακρίνετε το θέλημα του Θεού και θα πρέπει να βλέπετε ότι το έργο του Θεού δεν είναι τόσο απλό όσο η δημιουργία των ουρανών, της γης και όλων των πραγμάτων. Κι αυτό γιατί το σημερινό έργο είναι η μεταμόρφωση όσων έχουν διαφθαρεί, όσων είναι αναίσθητοι σε υπέρτατο βαθμό, έχει στόχο να εξαγνίσει όσους δημιουργήθηκαν αλλά έχουν τύχει της επεξεργασίας του Σατανά. Δεν πρόκειται για τη δημιουργία του Αδάμ και της Εύας, πόσο δε μάλλον για τη δημιουργία του φωτός, ή τη δημιουργία κάθε φυτού και ζώου. Ο Θεός εξαγνίζει τα πράγματα που έχει διαφθείρει ο Σατανάς και στη συνέχεια τα κερδίζει εκ νέου· τα πράγματα καθίστανται κτήση Του και αποτελούν τη δόξα Του. Αυτό δεν είναι όπως το φαντάζεται ο άνθρωπος, δεν είναι τόσο απλό όσο η δημιουργία των ουρανών και της γης και όλων των πραγμάτων μέσα τους, ή το έργο της καταδίκης του Σατανά στο πηγάδι της αβύσσου· αντίθετα, είναι το έργο της μεταμόρφωσης του ανθρώπου, της μετατροπής των πραγμάτων που είναι αρνητικά, και δεν Του ανήκουν, σε πράγματα που είναι θετικά και όντως Του ανήκουν. Αυτά είναι τα πραγματικά γεγονότα πίσω από αυτό το στάδιο του έργου του Θεού. Πρέπει να το κατανοήσετε αυτό και να μην υπεραπλουστεύετε τα ζητήματα. Το έργο του Θεού διαφέρει από κάθε συνηθισμένο έργο. Το θαύμα και η σοφία του υπερβαίνουν τον ανθρώπινο νου. Ο Θεός δεν δημιουργεί τα πάντα κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου του έργου, αλλά ούτε και τα καταστρέφει. Αντιθέτως, μεταμορφώνει όλα τα πράγματα που δημιούργησε και εξαγνίζει όλα τα πράγματα που έχει μολύνει ο Σατανάς. Επομένως, ο Θεός ξεκινάει ένα μεγάλο εγχείρημα, το οποίο περικλείει ολόκληρη τη σημασία του έργου Του. Βλέπεις από αυτά τα λόγια πως το έργο του Θεού είναι πράγματι τόσο απλό;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Είναι το έργο του Θεού τόσο απλό όσο φαντάζεται ο άνθρωπος;

Το πρώιμο ανθρώπινο είδος βρισκόταν στα χέρια του Θεού, αλλά εξαιτίας του πειρασμού και της διαφθοράς από τον Σατανά, ο άνθρωπος έγινε σκλάβος του και περιέπεσε στα δικά του χέρια. Έτσι, στο έργο της διαχείρισης του Θεού, ο Σατανάς κατέστη αντικείμενο προς συντριβή. Επειδή ο Σατανάς κατέλαβε τον άνθρωπο και επειδή ο άνθρωπος αποτελεί το κεφάλαιο το οποίο χρησιμοποιεί ο Θεός για να εκτελέσει όλη τη διαχείρισή Του, αν πρόκειται να σωθεί ο άνθρωπος, τότε πρέπει να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ανακτηθεί μετά την αιχμαλωσία του από αυτόν. Συνεπώς, ο Σατανάς πρέπει να ηττηθεί διά των αλλαγών στην παλιά διάθεση του ανθρώπου, των αλλαγών που αποκαθιστούν το πρωταρχικό αίσθημα λογικής του ανθρώπου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος που κρατείται αιχμάλωτος, είναι δυνατόν να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά. Αν ο άνθρωπος απελευθερωθεί από την επιρροή και τα δεσμά του Σατανά, τότε ο Σατανάς θα ντροπιαστεί, θα επέλθει η ανάκτηση του ανθρώπου και ο Σατανάς θα συντριβεί. Και επειδή ο άνθρωπος ελευθερώθηκε από τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά, θα καταστεί το λάφυρο ολόκληρης της μάχης, ενώ ο Σατανάς θα γίνει το αντικείμενο που θα τιμωρηθεί μετά το πέρας της μάχης, έπειτα από την οποία, το έργο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας θα έχει ολοκληρωθεί εν τω συνόλω του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό

Ο Θεός επιτελεί το έργο Του σε ολόκληρο το σύμπαν. Όλοι όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν πρέπει να δεχτούν τον λόγο Του και να τρώνε και να πίνουν τον λόγο Του· κανένας δεν μπορεί να κερδηθεί από τον Θεό βλέποντας τα σημεία και τέρατα που δείχνει ο Θεός. Ανά τους αιώνες, ο Θεός χρησιμοποιούσε ανέκαθεν τον λόγο για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Επομένως, δεν θα πρέπει να αφιερώνετε όλη την προσοχή σας στα σημεία και τέρατα, αλλά θα πρέπει να επιδιώκετε να οδηγηθείτε στην τελείωση από τον Θεό. Στην Εποχή του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, ο Θεός εξέφερε μερικά λόγια, και στην Εποχή της Χάριτος και ο Ιησούς εξέφερε πολλά λόγια. Αφού ο Ιησούς είχε εκφέρει πολλά λόγια, οι μεταγενέστεροι απόστολοι και μαθητές καθοδήγησαν τους ανθρώπους να ασκούνται σύμφωνα με τις εντολές που εξέδωσε ο Ιησούς και βίωναν πράγματα σύμφωνα με τα λόγια και τις αρχές που εξέφερε ο Ιησούς. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός χρησιμοποιεί κυρίως τον λόγο για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Δεν χρησιμοποιεί σημεία και τέρατα για να καταπιέσει τον άνθρωπο ή να πείσει τον άνθρωπο. Αυτό δεν μπορεί να καταστήσει σαφή τη δύναμη του Θεού. Αν ο Θεός αποκάλυπτε μόνο σημεία και τέρατα, τότε θα ήταν αδύνατο να γίνει σαφής η πραγματικότητα του Θεού, κι έτσι θα ήταν αδύνατο να οδηγηθεί ο άνθρωπος στην τελείωση. Ο Θεός δεν οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση μέσω σημείων και τεράτων, αλλά χρησιμοποιεί τον λόγο για να ποτίσει και να ποιμάνει τον άνθρωπο, κατόπιν του οποίου επιτυγχάνεται η απόλυτη υπακοή του ανθρώπου και η γνώση του ανθρώπου για τον Θεό. Αυτός είναι ο στόχος του έργου που κάνει και των λόγων που εκφέρει. Ο Θεός δεν χρησιμοποιεί τη μέθοδο της επίδειξης σημείων και τεράτων για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση —χρησιμοποιεί λόγια και χρησιμοποιεί πολλές διαφορετικές μεθόδους εργασίας για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Είτε πρόκειται για τον εξευγενισμό, την αντιμετώπιση, το κλάδεμα ή την παροχή λόγων, ο Θεός μιλά από πολλές διαφορετικές οπτικές γωνίες για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση και να δώσει στον άνθρωπο μεγαλύτερη γνώση του έργου, της σοφίας και της θαυμασιότητας του Θεού. Όταν ολοκληρωθεί ο άνθρωπος κατά τη στιγμή που περατώσει ο Θεός την εποχή των έσχατων ημερών, τότε θα έχει τα προσόντα να δει σημεία και τέρατα. Όταν καταφέρεις να γνωρίσεις τον Θεό και είσαι σε θέση να υπακούς τον Θεό ό,τι κι αν κάνει, δεν θα έχεις πια αντιλήψεις γι’ Αυτόν όταν βλέπεις σημεία και τέρατα. Προς το παρόν, είσαι διεφθαρμένος και ανίκανος να υπακούσεις πλήρως τον Θεό —νομίζεις ότι έχεις τα προσόντα να δεις σημεία και τέρατα σε αυτήν την κατάσταση; Όταν ο Θεός δείχνει σημεία και τέρατα, τότε τιμωρεί, επίσης, τον άνθρωπο, τότε αλλάζει η εποχή και, επιπλέον, τότε ολοκληρώνεται η εποχή. Όταν το έργο του Θεού εκτελείται κανονικά, Εκείνος δεν δείχνει σημεία και τέρατα. Η εμφάνιση σημείων και τεράτων είναι εξαιρετικά εύκολη γι’ Αυτόν, αλλά αυτό δεν αποτελεί τη βασική αρχή του έργου του Θεού, ούτε τον στόχο της διαχείρισης του ανθρώπου από τον Θεό. Αν ο άνθρωπος έβλεπε σημεία και τέρατα, και εμφανιζόταν το πνευματικό σώμα του Θεού στον άνθρωπο, τότε δεν θα πίστευαν όλοι οι άνθρωποι στον Θεό; Έχω πει προηγουμένως ότι μια ομάδα νικητών αποκτάται από την Ανατολή —νικητές που προέρχονται μέσα από τα μεγάλα δεινά. Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια; Σημαίνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν αποκτηθεί, υπάκουσαν αληθινά μόνο αφότου υποβλήθηκαν σε κρίση και παίδευση, σε αντιμετώπιση και κλάδεμα, και σε κάθε είδους εξευγενισμό. Η πίστη αυτών των ανθρώπων δεν είναι αόριστη και αφηρημένη, αλλά πραγματική. Δεν έχουν δει σημεία και τέρατα, ούτε θαύματα· δεν μιλάνε για δυσνόητα γράμματα και δόγματα, ούτε για βαθιά γνώση· αντιθέτως, έχουν την πραγματικότητα, έχουν τα λόγια του Θεού, καθώς και αληθινή γνώση της πραγματικότητας του Θεού. Μια τέτοια ομάδα δεν είναι πιο ικανή να καταστήσει σαφή τη δύναμη του Θεού; Το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες είναι πραγματικό έργο. Κατά τη διάρκεια της εποχής του Ιησού, Αυτός δεν ήρθε για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση, αλλά για να λυτρώσει τον άνθρωπο· έτσι, πραγματοποίησε κάποια θαύματα για να κάνει τους ανθρώπους να Τον ακολουθήσουν. Διότι ήρθε, κατά κύριο λόγο, για να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης, και η επίδειξη σημείων δεν ήταν μέρος του έργου της διακονίας Του. Αυτά τα σημεία και τέρατα ήταν έργο που έγινε για να καταστεί αποτελεσματικό το έργο Του. Ήταν επιπλέον έργο και δεν αντιπροσώπευαν το έργο ολόκληρης της εποχής. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, και ο Θεός έδειξε κάποια σημεία και τέρατα —αλλά το έργο που κάνει σήμερα ο Θεός είναι αληθινό έργο και σε καμία περίπτωση δεν θα εμφάνιζε σημεία και τέρατα τώρα. Εάν παρουσίαζε σημεία και τέρατα, τότε θα διαταρασσόταν το πραγματικό Του έργο κι Εκείνος δεν θα μπορούσε να κάνει περαιτέρω έργο. Αν ο Θεός έλεγε να χρησιμοποιηθεί ο λόγος προκειμένου να οδηγηθεί ο άνθρωπος στην τελείωση, αλλά εκδήλωνε, επίσης, σημεία και τέρατα, τότε θα μπορούσε να καταστεί σαφές αν ο άνθρωπος πιστεύει πραγματικά σ’ Αυτόν ή όχι; Συνεπώς, ο Θεός δεν κάνει τέτοια πράγματα. Υπάρχει υπερβολικά μεγάλο ποσοστό θρησκείας μέσα στον άνθρωπο. Ο Θεός έχει έρθει κατά τις έσχατες ημέρες για να αποβάλει από τον άνθρωπο όλες τις θρησκευτικές αντιλήψεις και τα υπερφυσικά πράγματα, και να κάνει τον άνθρωπο να γνωρίσει την πραγματικότητα του Θεού. Έχει έρθει για να αφαιρέσει την εικόνα ενός Θεού αφηρημένου και φανταστικού —την εικόνα ενός Θεού που, με άλλα λόγια, δεν υφίσταται καν. Κι έτσι, το μόνο που είναι πολύτιμο τώρα είναι να γνωρίζεις την πραγματικότητα! Η αλήθεια υπερισχύει των πάντων. Πόση αλήθεια διαθέτεις σήμερα; Είναι Θεός όλοι όσοι εκδηλώνουν σημεία και τέρατα; Τα κακά πνεύματα μπορούν κι αυτά να εκδηλώσουν σημεία και τέρατα· είναι όλα τους Θεός; Κατά την πίστη του στον Θεό, αυτό που αναζητά ο άνθρωπος είναι η αλήθεια και αυτό που επιδιώκει είναι η ζωή· όχι τα σημεία και τέρατα. Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος όλων όσοι πιστεύουν στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλα επιτυγχάνονται δια του λόγου του Θεού

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Το έργο του Θεού κατά τη διάρκεια τούτης της εποχής είναι κυρίως η παροχή των λόγων σχετικά με τη ζωή του ανθρώπου, η έκθεση της φύσης, της ουσίας του ανθρώπου και της διεφθαρμένης διάθεσής του, και η εξάλειψη των θρησκευτικών αντιλήψεων, του φεουδαρχικού και ξεπερασμένου τρόπου σκέψης· η γνώση και ο πολιτισμός του ανθρώπου πρέπει να καθαρθούν μέσω της έκθεσης των λόγων του Θεού. Κατά τις έσχατες μέρες, ο Θεός χρησιμοποιεί λόγια, και όχι σημεία και θαύματα, για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Χρησιμοποιεί τα λόγια Του για να εκθέσει τον άνθρωπο, να τον κρίνει, να τον παιδεύσει και να τον οδηγήσει στην τελείωση, έτσι ώστε μέσα στα λόγια του Θεού, ο άνθρωπος να καταφέρει να διακρίνει τη σοφία και την ομορφιά Του και να κατανοήσει τη διάθεσή Του, και έτσι ώστε, μέσω των λόγων Του, ο άνθρωπος να δει τις πράξεις του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνωρίζοντας το έργο του Θεού σήμερα

Στο έργο των εσχάτων ημερών, ο λόγος είναι ισχυρότερος από την εκδήλωση σημείων και τεράτων, και η εξουσία του λόγου υπερβαίνει εκείνη των σημείων και των τεράτων. Ο λόγος εκθέτει όλες τις διεφθαρμένες διαθέσεις που κρύβονται βαθιά μες στην καρδιά του ανθρώπου. Δεν είσαι σε θέση να τις αναγνωρίσεις μόνος σου. Όταν σου αποκαλυφθούν μέσω του λόγου, θα φτάσεις φυσικά στο σημείο να τις ανακαλύψεις· δεν θα μπορείς να τις αρνηθείς και θα πειστείς απόλυτα. Αυτή δεν είναι η εξουσία του λόγου; Αυτό είναι το αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται από το έργο του λόγου σήμερα. Επομένως, ο άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί πλήρως από τις αμαρτίες του μέσω της θεραπείας ασθενειών και της εκβολής των δαιμονίων, ούτε μπορεί να ολοκληρωθεί πλήρως μέσω της εκδήλωσης σημείων και τεράτων. Η εξουσία της θεραπείας των ασθενειών και της εκβολής των δαιμονίων δίνει μονάχα χάρη στον άνθρωπο, αλλά η σάρκα του ανθρώπου εξακολουθεί να ανήκει στον Σατανά και η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παραμένει ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, ό,τι δεν έχει καθαριστεί, εξακολουθεί να ανήκει στην αμαρτία και την ακαθαρσία. Μόνο αφότου ο άνθρωπος γίνει καθαρός μέσω του λόγου, μπορεί να κερδηθεί από τον Θεό και να καθαγιαστεί. Όταν τα δαιμόνια εκβλήθηκαν από τον άνθρωπο και αυτός λυτρώθηκε, αυτό σήμαινε μόνο ότι αποσπάστηκε από τα χέρια του Σατανά και επέστρεψε στον Θεό. Ωστόσο, χωρίς να έχει γίνει καθαρός και χωρίς να έχει αλλαχθεί από τον Θεό, παραμένει διεφθαρμένος άνθρωπος. Μέσα στον άνθρωπο εξακολουθούν να υπάρχουν η ακαθαρσία, η εναντίωση και η ανυπακοή· ο άνθρωπος έχει επιστρέψει στον Θεό μόνο μέσω της λύτρωσης από Εκείνον, αλλά δεν έχει την παραμικρή γνώση του Θεού και εξακολουθεί να είναι ικανός να Του αντιστέκεται και να Τον προδίδει. Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός. Αντί να θεωρηθεί πως αυτό το στάδιο του έργου είναι εκείνο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης, καθώς και το δεύτερο στάδιο του έργου της σωτηρίας. Ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο να κερδηθεί από τον Θεό μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και όλες οι ακαθαρσίες, οι αντιλήψεις, τα κίνητρα και οι προσωπικές φιλοδοξίες μέσα στην καρδιά του ανθρώπου αποκαλύπτονται πλήρως μέσω της χρήσης του λόγου ο οποίος εξευγενίζει, κρίνει και αποκαλύπτει. Αν και ο άνθρωπος μπορεί να έχει λυτρωθεί και να έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, αυτό μπορεί να οφείλεται μόνο στο ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν φέρεται στον άνθρωπο σύμφωνα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος, ο οποίος ζει σε ένα σώμα από σάρκα, δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, αποκαλύπτοντας ασταμάτητα τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος —ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειονότητα των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα, κι απλώς εξομολογείται το βράδυ. Έτσι, παρόλο που η προσφορά περί αμαρτίας είναι αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορέσει να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Έχει ολοκληρωθεί μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση. […] Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του· δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη βαθιά ριζωμένη φύση του και πρέπει να στηριχθεί στην κρίση του λόγου για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο κι έπειτα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

Το έργο των εσχάτων ημερών είναι η εκφορά λόγων. Στον άνθρωπο μπορούν να λάβουν χώρα μεγάλες αλλαγές μέσω των λόγων. Οι αλλαγές που συμβαίνουν τώρα στους ανθρώπους που αποδέχθηκαν αυτά τα λόγια είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που έλαβαν χώρα στους ανθρώπους που αποδέχθηκαν τα σημεία και τέρατα της Εποχής της Χάριτος. Διότι, την Εποχή της Χάριτος, τα δαιμόνια εκβάλλονταν από τον άνθρωπο μέσω της χειροθεσίας και της προσευχής, αλλά οι διεφθαρμένες διαθέσεις παρέμεναν ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θεραπευόταν από την ασθένειά του και οι αμαρτίες του συγχωρούνταν, αλλά όσο για το πώς θα αποβάλλονταν οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μέσα από τον άνθρωπο, αυτό το έργο δεν είχε επιτελεστεί ακόμα. Ο άνθρωπος σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μόνο λόγω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος δεν είχε πλέον την αμαρτία μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά όσο για το πώς ακριβώς μπορεί να μην αμαρτάνει πλέον ο άνθρωπος και πώς μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά και να μεταμορφωθεί η αμαρτωλή του φύση, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να κατανοεί το μονοπάτι της ανάπτυξης στη ζωή, να κατανοεί την οδό της ζωής, καθώς και τον τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του. Επιπλέον, θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεσή του να μπορεί σταδιακά να αλλάξει κι εκείνος να μπορεί να ζήσει υπό τη λάμψη του φωτός, ώστε όλα όσα κάνει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και ώστε να απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους του Σατανά, κι έτσι να αναδυθεί τελείως από την αμαρτία. Τότε μόνο θα λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης και της παίδευσης, ώστε ο άνθρωπος να αποκτήσει γνώση γι’ Αυτόν, και για χάρη της μαρτυρίας Του. Χωρίς την κρίση Του για τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε με τίποτα να γνωρίσει τη δίκαιη διάθεσή Του, που δεν ανέχεται κανένα παράπτωμα, και ούτε θα μπορούσε ο άνθρωπος να μετατρέψει την παλαιά γνώση του Θεού σε νέα. Για χάρη της μαρτυρίας Του και για χάρη της διαχείρισής Του, δημοσιοποιεί την ολότητά Του, μέσω της δημόσιας εμφάνισής Του, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να φτάσει στη γνώση του Θεού, να μεταμορφωθεί όσον αφορά τη διάθεσή του και να καταθέσει ηχηρή μαρτυρία στον Θεό. Η μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου επιτυγχάνεται μέσω πολλών διάφορων ειδών του έργου του Θεού· χωρίς αυτές τις αλλαγές στη διάθεσή του, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να καταθέτει μαρτυρία στον Θεό και να επιδιώκει την καρδιά του Θεού. Η μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου σηματοδοτεί ότι ο άνθρωπος έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά και από την επιρροή του σκότους και έχει μετατραπεί αληθινά σε ένα πρότυπο και δείγμα του έργου του Θεού, σε μάρτυρα του Θεού και σε κάποιον που επιδιώκει την καρδιά του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό