Σχετικά λόγια του Θεού:

Στο τελικό έργο Του που αφορά την ολοκλήρωση της εποχής, η διάθεση του Θεού χαρακτηρίζεται από παίδευση και κρίση, κατά την οποία αποκαλύπτει όλα όσα είναι άδικα προκειμένου να κρίνει δημοσίως όλους τους λαούς και να οδηγήσει στην τελείωση όσους Τον αγαπούν με ειλικρινή καρδιά. Μόνο μια τέτοια διάθεση μπορεί να φέρει την εποχή στο τέλος της. Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη καταφτάσει. Τα πάντα στην κτίση θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους και θα χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τη φύση τους. Αυτή είναι η στιγμή που ο Θεός αποκαλύπτει την έκβαση και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε παίδευση και κρίση, τότε δεν θα υπάρχει τρόπος να εκτεθεί η ανυπακοή και η αδικία τους. Μόνο μέσω παίδευσης και κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης. Ο άνθρωπος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μόνο όταν παιδεύεται και κρίνεται. Το κακό θα ταξινομηθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους. Μέσω της παίδευσης και της κρίσης θα αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης, έτσι ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί και να ανταμειφθούν οι καλοί, και όλοι οι άνθρωποι να υπαχθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω της δίκαιης παίδευσης και κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η ανυπακοή του γίνεται όλο και πιο έντονη, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού —μια διάθεση η οποία συνίσταται κυρίως από παίδευση και κρίση και αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών— μπορεί να μεταμορφώσει και να ολοκληρώσει πλήρως τον άνθρωπο. Μόνο αυτή η διάθεση μπορεί να εκθέσει το κακό και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να τιμωρήσει αυστηρά όλους τους άδικους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)

Ο σκοπός του έργου της παίδευσης και της κρίσης του Θεού έχει ουσιαστικά πρόθεση να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, χάριν της τελικής ανάπαυσής της· χωρίς έναν τέτοιον εξαγνισμό, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ταξινομηθεί σε διαφορετική κατηγορία ανάλογα με το είδος του ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει τους ανθρώπους από την αδικία τους, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα ανυπάκουα στοιχεία της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει αυτό το έργο, όλοι εκείνοι στους οποίους επιτραπεί να παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα εισέλθουν σε μια υψηλότερη κατάσταση της ανθρωπότητας, στην οποία θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη· με άλλα λόγια, θα ξεκινήσουν την ανθρώπινη ημέρα ανάπαυσής τους και θα συνυπάρξουν μαζί με τον Θεό. Αφού θα έχουν παιδευτεί και κριθεί όσοι δεν επιτρέπεται να παραμείνουν, θα εκτεθούν πλήρως τα αληθινά τους πρόσωπα και μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι. Όπως και ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιλαμβάνει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να λάβουν μέρος στην ημέρα ανάπαυσης που θα μοιραστούν ο Θεός και η ανθρωπότητα, γιατί είναι οι στόχοι της τιμωρίας και είναι μοχθηροί, άδικοι άνθρωποι. Είχαν λυτρωθεί κάποτε και είχαν, επίσης, κριθεί και παιδευτεί· είχαν, επίσης, παράσχει κάποτε υπηρεσίες στον Θεό. Εντούτοις, όταν έρθει η τελική μέρα, θα αποκλειστούν και θα καταστραφούν και πάλι εξαιτίας της κακίας τους και ως αποτέλεσμα της ανυπακοής και της αδυναμίας τους να λυτρωθούν· δεν θα ξαναδημιουργηθούν ποτέ στον κόσμο του μέλλοντος και δεν θα ζουν πλέον ανάμεσα στην ανθρώπινη φυλή του μέλλοντος. Είτε είναι πνεύματα νεκρών είτε άνθρωποι που ζουν εν σαρκί, όλοι όσοι διαπράττουν το κακό κι όλοι όσοι δεν έχουν σωθεί θα καταστραφούν μόλις οι άγιοι ανάμεσα στην ανθρωπότητα εισέλθουν στην ανάπαυση. Όσον αφορά αυτά τα κακοποιά πνεύματα και τους κακούς ανθρώπους, ή τα πνεύματα των δίκαιων ανθρώπων και εκείνων που εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη, ανεξαρτήτως σε ποια εποχή ζουν, όλοι όσοι διαπράττουν το κακό θα καταστραφούν τελικά κι όλοι όσοι είναι δίκαιοι θα επιβιώσουν. Το αν ένα άτομο ή πνεύμα θα λάβει σωτηρία δεν αποφασίζεται εξ ολοκλήρου βάσει του έργου της τελικής εποχής· αντιθέτως, καθορίζεται από το αν έχει αντισταθεί ή ήταν ανυπάκουο απέναντι τον Θεό ή όχι. Οι άνθρωποι της προηγούμενης εποχής που έπρατταν το κακό και δεν μπορούσαν να επιτύχουν τη σωτηρία, θα είναι αναμφισβήτητα στόχοι τιμωρίας, και εκείνοι που την παρούσα εποχή διαπράττουν το κακό και δεν μπορούν να σωθούν θα είναι κι αυτοί σίγουρα στόχοι τιμωρίας. Οι άνθρωποι κατηγοριοποιούνται με βάση το καλό και το κακό, όχι με βάση την εποχή στην οποία ζουν. Μόλις κατηγοριοποιηθούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα τιμωρηθούν ούτε θα ανταμειφθούν αμέσως· αντίθετα, ο Θεός θα πραγματοποιήσει το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού, μόνο αφού έχει περατώσει το έργο Του της κατάκτησης τις έσχατες ημέρες. Στην πραγματικότητα, έχει διαχωρίσει τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς από τότε που ξεκίνησε να επιτελεί το έργο Του όσον αφορά τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Απλώς θα επιβραβεύσει τους δίκαιους και θα τιμωρήσει τους πονηρούς μόνο αφού έρθει εις πέρας το έργο Του· δεν θα τους διαχωρίσει σε κατηγορίες μόλις ολοκληρωθεί το έργο Του και αμέσως μετά θα ξεκινήσει το έργο της τιμωρίας του κακού και της επιβράβευσης του καλού. Αντιθέτως, αυτό θα επιτελεστεί μόνο όταν το έργο Του θα ολοκληρωθεί πλήρως. Ο μοναδικός σκοπός πίσω από το τελικό έργο του Θεού για την τιμωρία του κακού και την ανταμοιβή του καλού είναι να εξαγνίσει τελείως όλους τους ανθρώπους, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια αμιγώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο· είναι το τελικό στάδιο ολόκληρου του έργου διαχείρισής Του. Εάν ο Θεός δεν κατέστρεφε τους μοχθηρούς, αλλά αντίθετα τους επέτρεπε να παραμένουν, τότε κάθε άνθρωπος θα εξακολουθούσε να μην μπορεί να εισέλθει στην ανάπαυση και ο Θεός δεν θα ήταν σε θέση να φέρει όλη την ανθρωπότητα σε ένα καλύτερο βασίλειο. Ένα τέτοιο έργο δεν θα ήταν ολοκληρωμένο. Όταν τελειώσει το έργο Του, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα είναι εντελώς αγία· μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί ο Θεός να ζήσει σε ανάπαυση ειρηνικά.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Τώρα είναι η στιγμή που καθορίζω το τέλος του κάθε ανθρώπου, όχι το στάδιο στο οποίο ξεκίνησα να κατεργάζομαι τον άνθρωπο. Καταγράφω στο αρχείο Μου, ένα-ένα, τα λόγια και τις πράξεις κάθε ανθρώπου, το μονοπάτι σύμφωνα με το οποίο Με ακολουθεί, τα έμφυτα χαρακτηριστικά του και το πώς συμπεριφέρθηκε τελικά. Με αυτόν τον τρόπο, ό,τι είδος ανθρώπου κι αν είναι, κανείς δεν θα ξεφύγει από το χέρι Μου και όλοι θα είναι με το δικό τους είδος, όπως θα καθορίζω Εγώ. Αποφασίζω τον προορισμό του κάθε ανθρώπου όχι με βάση την ηλικία, την ιεραρχία ή τον βαθμό στον οποίο υπέφερε, και λιγότερο απ’ όλα, τον βαθμό στον οποίο προκαλεί τον οίκτο, αλλά σύμφωνα με το αν κατέχει την αλήθεια. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, μόνο αυτή. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι όλοι όσοι δεν ακολουθούν το θέλημα του Θεού θα τιμωρηθούν κι αυτοί. Αυτό είναι ένα αμετάβλητο γεγονός. Για τον λόγο αυτό, όλοι όσοι τιμωρούνται, τιμωρούνται έτσι για τη δικαιοσύνη του Θεού και ως αντίποινα για τις πολυάριθμες κακές πράξεις τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου

Πριν η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, το εάν κάθε είδος ατόμου θα τιμωρηθεί ή θα ανταμειφθεί θα καθορίζεται ανάλογα με το αν έχει αναζητήσει την αλήθεια, αν γνωρίζει τον Θεό και αν μπορεί να υποταχθεί στον ορατό Θεό. Όσοι έχουν παράσχει υπηρεσίες στον ορατό Θεό, κι όμως ούτε Τον γνωρίζουν ούτε υποτάσσονται σ’ Αυτόν, στερούνται αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοί και αναμφισβήτητα οι κακοί θα αποτελέσουν αντικείμενο τιμωρίας. Επιπλέον, θα τιμωρηθούν σύμφωνα με την κακή συμπεριφορά τους. Ο Θεός είναι για να πιστεύουν σ’ Αυτόν οι άνθρωποι και αξίζει, επίσης, την υπακοή τους. Εκείνοι που πιστεύουν μόνο στον ασαφή και αόρατο Θεό είναι άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Θεό και δεν είναι σε θέση να υποταχθούν στον Θεό. Αν αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην καταφέρνουν να πιστέψουν στον ορατό Θεό από τη στιγμή που θα τελειώσει το έργο Του της κατάκτησης, και εξακολουθούν να είναι ανυπάκουοι και αντιστέκονται στον ορατό ενσαρκωμένο Θεό, τότε αυτοί, οι «ασαφιστές», θα αποτελέσουν αντικείμενο καταστροφής χωρίς αμφιβολία. Έτσι κάνουν και κάποιοι ανάμεσά σας —όποιος αναγνωρίζει προφορικά τον ενσαρκωμένο Θεό, κι όμως δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια της υποταγής στον ενσαρκωμένο Θεό, πρόκειται τελικά να αποκλειστεί και να καταστραφεί. Επιπλέον, όποιος αναγνωρίζει προφορικά τον ορατό Θεό, τρώει και πίνει από την αλήθεια που εκφράζεται από Αυτόν, ενώ επίσης αναζητά τον ασαφή και αόρατο Θεό, σίγουρα θα αποτελέσει αντικείμενο καταστροφής. Κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν θα είναι σε θέση να παραμείνει μέχρι την ώρα της ανάπαυσης που θα έρθει αφού τελειώσει το έργο του Θεού, ούτε μπορεί ένα άτομο που μοιάζει σ’ αυτούς τους ανθρώπους να παραμείνει εκείνη την ώρα της ανάπαυσης. Οι δαιμονικοί άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Η ουσία τους είναι η αντίσταση και η ανυπακοή στον Θεό, και δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να υποταχθούν σ’ Αυτόν. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Το κατά πόσο κατέχεις την αλήθεια και το κατά πόσο αντιστέκεσαι στον Θεό εξαρτάται από την ουσία σου, όχι από την εμφάνισή σου ή από το πώς μπορεί να μιλάς ή να συμπεριφέρεσαι κάποιες φορές. Το αν θα καταστραφεί ή όχι κάποιο άτομο καθορίζεται από την ουσία του· αποφασίζεται σύμφωνα με την ουσία που αποκαλύπτει η συμπεριφορά κάποιου και η επιδίωξη της αλήθειας από τον ίδιο. Μεταξύ των ανθρώπων που μοιάζουν επειδή επιτελούν έργο και παράγουν τον ίδιο όγκο έργου, εκείνοι οι οποίοι έχουν καλή ανθρώπινη ουσία και κατέχουν την αλήθεια είναι οι άνθρωποι που θα έχουν την άδεια να παραμείνουν, ενώ εκείνοι που έχουν κακή ουσία και παρακούν τον ορατό Θεό, είναι αυτοί που θα αποτελέσουν αντικείμενο καταστροφής.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Το πρότυπο με το οποίο οι άνθρωποι κρίνουν τους άλλους ανθρώπους βασίζεται στη συμπεριφορά τους. Όσοι έχουν καλή συμπεριφορά είναι δίκαιοι, ενώ όσοι έχουν αποτρόπαια συμπεριφορά είναι κακοί. Το πρότυπο, με το οποίο ο Θεός κρίνει τους ανθρώπους βασίζεται στο κατά πόσο η ουσία τους υποτάσσεται σε Αυτόν ή όχι· όποιος υποτάσσεται στον Θεό είναι δίκαιος άνθρωπος, ενώ κάποιος που δεν υποτάσσεται είναι εχθρός και κακός, ανεξάρτητα από το αν η συμπεριφορά αυτού του ατόμου είναι καλή ή κακή, κι ανεξάρτητα από το αν όσα λέει είναι ορθά ή εσφαλμένα. Κάποιοι άνθρωποι επιθυμούν να κάνουν καλές πράξεις, ώστε να αποκτήσουν έναν καλό προορισμό στο μέλλον, και κάποιοι άνθρωποι επιθυμούν να χρησιμοποιούν ωραία λόγια για να αποκτήσουν καλό προορισμό. Όλοι πιστεύουν εσφαλμένα ότι ο Θεός καθορίζει την έκβαση των ανθρώπων αφού παρακολουθήσει τη συμπεριφορά τους ή αφού ακούσει όσα λένε· γι’ αυτό, πολλοί άνθρωποι επιθυμούν να το εκμεταλλευτούν αυτό για να εξαπατήσουν τον Θεό ώστε να τους κάνει μια στιγμιαία χάρη. Στο μέλλον, οι άνθρωποι που θα επιβιώσουν σε κατάσταση ανάπαυσης, θα έχουν όλοι υπομείνει την ημέρα των δεινών και θα έχουν επίσης καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό· θα είναι όλοι τους άνθρωποι που έχουν εκπληρώσει τα καθήκοντά τους και έχουν υποταχθεί αυτοβούλως στον Θεό. Όσοι απλώς επιθυμούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να παρέχουν υπηρεσίες με την πρόθεση να αποφύγουν να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν θα τους επιτραπεί να παραμείνουν. Ο Θεός έχει τα κατάλληλα πρότυπα για τη διευθέτηση της έκβασης κάθε ατόμου. Δεν παίρνει απλώς αυτές τις αποφάσεις σύμφωνα με τα λόγια και τη συμπεριφορά κάποιου, ούτε βάσει του πώς ενεργεί κάποιος κατά τη διάρκεια μιας μόνο χρονικής περιόδου. Δεν θα είναι καθόλου επιεικής όσον αφορά την κακή συμπεριφορά κάποιου λόγω της παρελθούσης υπηρεσίας του για Αυτόν, ούτε θα γλιτώσει κάποιον από τον θάνατο επειδή έχει τυχόν δαπανήσει τον εαυτό του για τον Θεό μία και μοναδική φορά. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει την τιμωρία για την κακία του και κανείς δεν μπορεί να καλύψει την κακή συμπεριφορά του, ώστε να αποφύγει το μαρτύριο της καταστροφής. Εάν οι άνθρωποι μπορούν πραγματικά να εκπληρώσουν το δικό τους καθήκον, αυτό σημαίνει ότι είναι αιώνια πιστοί στον Θεό και δεν αναζητούν ανταμοιβές, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνουν ευλογίες ή υποφέρουν από κακοτυχία. Εάν οι άνθρωποι είναι πιστοί στον Θεό όταν βλέπουν ευλογίες, αλλά χάνουν την πίστη τους όταν δεν μπορούν να δουν ευλογίες, και αν, τελικά, εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό ή να εκπληρώσουν τα καθήκοντα που τους ανατίθενται, τότε θα εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο καταστροφής παρότι κάποτε στο παρελθόν παρείχαν πιστές υπηρεσίες στον Θεό. Εν ολίγοις, οι πονηροί άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν στην αιωνιότητα, ούτε μπορούν να εισέλθουν στην ανάπαυση· μόνο οι δίκαιοι είναι οι κύριοι της ανάπαυσης.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Το αν κάποιος λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία του ατόμου, όχι σύμφωνα με οποιαδήποτε κοινή ουσία που ίσως μοιράζεται με άλλους. Αυτού του είδους η ρήση ή ο κανόνας δεν έχει απολύτως καμία θέση στη βασιλεία. Εάν ένα άτομο είναι τελικά σε θέση να επιβιώσει, είναι επειδή πληροί τις απαιτήσεις του Θεού, κι αν δεν είναι τελικά σε θέση να παραμείνει μέχρι τον καιρό της ανάπαυσης, είναι επειδή υπήρξε ανυπάκουος απέναντι στον Θεό και δεν έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Θεού. Ο καθένας έχει έναν κατάλληλο προορισμό. Αυτοί οι προορισμοί καθορίζονται σύμφωνα με την ουσία κάθε ατόμου και δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τους άλλους ανθρώπους. Η κακή συμπεριφορά ενός παιδιού δεν μπορεί να μεταφέρεται στους γονείς του ούτε η δικαιοσύνη ενός παιδιού μπορεί να μοιράζεται με τους γονείς του. Η κακή συμπεριφορά ενός γονέα δεν μπορεί να μεταφέρεται στα παιδιά του ούτε η δικαιοσύνη ενός γονέα μπορεί να μοιράζεται με τα παιδιά του. Ο καθένας φέρει τις δικές του αμαρτίες και ο καθένας απολαμβάνει τις δικές του αντίστοιχα ευλογίες. Κανείς δεν μπορεί να υποκαταστήσει κάποιον άλλον· αυτή είναι δικαιοσύνη. Από την οπτική του ανθρώπου, αν οι γονείς λάβουν ευλογίες, τότε το ίδιο θα συμβεί λογικά και με τα παιδιά τους, κι αν τα παιδιά διαπράττουν το κακό, τότε οι γονείς τους πρέπει να εξιλεωθούν για αυτές τις αμαρτίες. Αυτή είναι η ανθρώπινη οπτική και ο ανθρώπινος τρόπος δράσης· δεν είναι η οπτική του Θεού. Η έκβαση καθενός καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που προέρχεται από τη συμπεριφορά του και καθορίζεται πάντοτε κατάλληλα. Κανείς δεν μπορεί να φέρει τις αμαρτίες του άλλου, πόσο μάλλον να λάβει τιμωρία στη θέση κάποιου άλλου. Αυτό είναι απόλυτο. Η στοργική φροντίδα ενός γονέα για τα παιδιά του δεν υποδεικνύει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους των παιδιών του, ούτε η στοργική αγάπη ενός παιδιού προς τους γονείς του σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους των γονιών του. Αυτό είναι το αληθινό νόημα της φράσης: «Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται· δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται». Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάρουν στην ανάπαυση τα κακά παιδιά τους λόγω της βαθιάς αγάπης τους γι’ αυτά, ούτε μπορεί κανείς να πάρει στην ανάπαυση τη σύζυγό του (ή τον σύζυγό της) βάσει της δικής του δίκαιης συμπεριφοράς. Αυτός είναι διοικητικός κανόνας· δεν μπορεί να υπάρξουν εξαιρέσεις για κανέναν. Στο τέλος, όσοι πράττουν τη δικαιοσύνη είναι δίκαιοι, και όσοι πράττουν το κακό είναι κακοί. Θα επιτραπεί τελικά στους δικαίους να επιβιώσουν, ενώ οι κακοί θα καταστραφούν. Οι άγιοι είναι άγιοι· δεν είναι ακάθαρτοι. Οι ακάθαρτοι είναι ακάθαρτοι, και δεν έχουν τίποτα άγιο. Οι άνθρωποι που θα καταστραφούν θα είναι όλοι τους πονηροί κι αυτοί που θα επιβιώσουν θα είναι όλοι τους δίκαιοι —έστω κι αν τα παιδιά των πονηρών εκτελούν δίκαιες πράξεις και ακόμη κι αν οι γονείς των δικαίων διαπράττουν κακές πράξεις. Δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ ενός συζύγου που πιστεύει και μιας συζύγου που δεν πιστεύει, και δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των παιδιών που πιστεύουν και των γονέων που δεν πιστεύουν· αυτοί οι δύο τύποι ανθρώπων είναι παντελώς ασύμβατοι. Προτού εισέλθει στην ανάπαυση, κάποιος έχει σαρκικούς συγγενείς, αλλά όταν κάποιος έχει εισέλθει στην ανάπαυση, δεν θα έχει πλέον σαρκικούς συγγενείς. Όσοι κάνουν το καθήκον τους είναι εχθροί όσων δεν το κάνουν· όσοι αγαπούν τον Θεό και όσοι Τον μισούν αντιτίθενται ο ένας στον άλλο. Εκείνοι που θα εισέλθουν στην ανάπαυση και εκείνοι που θα έχουν καταστραφεί είναι δύο ασύμβατα είδη δημιουργημάτων. Τα δημιουργήματα που εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους θα είναι σε θέση να επιβιώσουν, ενώ τα δημιουργήματα που δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους θα αποτελέσουν αντικείμενο καταστροφής. Επιπλέον, αυτό θα διαρκέσει ως την αιωνιότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Αντιλαμβάνεσαι τώρα τι είναι κρίση και τι είναι αλήθεια; Εάν ναι, τότε σε προτρέπω να υποταχθείς υπάκουα στην κρίση, αλλιώς δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να λάβεις την επιδοκιμασία του Θεού ή να σε οδηγήσει στη βασιλεία Του. Εκείνους που μόνο αποδέχονται την κρίση, μα δεν μπορούν να εξαγνιστούν ποτέ, δηλαδή, εκείνους που διαφεύγουν εν μέσω του έργου της κρίσης ο Θεός θα τους απεχθάνεται και θα τους απορρίπτει για πάντα. Οι αμαρτίες τους είναι πιο πολλές και πιο μεγάλες από εκείνες των Φαρισαίων, διότι έχουν προδώσει τον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Τέτοιοι άνθρωποι που δεν είναι άξιοι ούτε καν να παρέχουν υπηρεσίες θα λάβουν ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία, μια τιμωρία που θα είναι, επιπλέον, αιώνια. Ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν προδότη που κάποτε επέδειξε αφοσίωση σ’ Εκείνον μονάχα στα λόγια και στη συνέχεια Τον πρόδωσε. Τέτοιοι άνθρωποι θα υποστούν αντίποινα μέσω τιμωρίας του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Δεν είναι αυτή ακριβώς μια αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού; Δεν είναι αυτός ο σκοπός του Θεού όταν κρίνει και αποκαλύπτει τον άνθρωπο; Ο Θεός ξαποστέλνει όλους όσοι κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις κατά τη διάρκεια της κρίσης σε ένα μέρος μολυσμένο από μοχθηρά πνεύματα και επιτρέπει σε αυτά τα κακά πνεύματα να καταστρέψουν τη σάρκα αυτών των ανθρώπων κατά βούληση, ενώ τα σώματά αυτών των ανθρώπων αναδίδουν τη δυσωδία πτωμάτων. Τέτοια τιμωρία τούς αρμόζει. Ο Θεός καταγράφει στο αρχείο τους όλες τις αμαρτίες αυτών των άπιστων ψευδακόλουθων, των ψευδαποστόλων, και των ψευδεργατών· έπειτα, όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, τους πετά ανάμεσα στα ακάθαρτα πνεύματα, επιτρέποντας σε τούτα τα πνεύματα να βεβηλώσουν κατά βούληση τα σώματά τους, ώστε να μην μπορέσουν ποτέ ξανά να ενσαρκωθούν και να μη δουν ποτέ ξανά το φως. Αυτούς τους υποκριτές που παρέχουν υπηρεσία για κάποια περίοδο, μα είναι ανίκανοι να παραμείνουν πιστοί μέχρι τέλους, ο Θεός τους προσμετρά ανάμεσα στους αχρείους, έτσι ώστε να συνωμοτούν με τους αχρείους και να γίνουν κομμάτι του απείθαρχου αυτού όχλου· στο τέλος, ο Θεός θα τους αφανίσει. Ο Θεός απορρίπτει και δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς που ποτέ δεν υπήρξαν πιστοί στον Χριστό ή που ποτέ δεν συνεισέφεραν τίποτα από τις δυνάμεις τους, και θα τους αφανίσει όλους όταν αλλάξει η εποχή. Δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη, πόσο μάλλον θα αποκτήσουν πρόσβαση στη βασιλεία του Θεού. Εκείνοι που ποτέ δεν υπήρξαν ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αλλά αναγκάστηκαν από τις περιστάσεις να ασχοληθούν επιπόλαια μ’ Αυτόν, προσμετρούνται ανάμεσα σε όσους παρέχουν υπηρεσίες στον λαό Του. Μονάχα ένας μικρός αριθμός τέτοιων ανθρώπων θα επιβιώσει, ενώ η πλειοψηφία θα χαθεί μαζί μ’ εκείνους που παρέχουν ανεπαρκείς υπηρεσίες. Τελικά, ο Θεός θα φέρει στη βασιλεία Του όλους όσοι σκέφτονται όπως ο ίδιος, τον λαό και τους υιούς του Θεού, κι εκείνους που προορίζονται από τον Θεό να γίνουν ιερείς. Αυτοί θα είναι το απόσταγμα του έργου του Θεού. Όσο για εκείνους που δεν μπορούν να ταξινομηθούν σε καμία από τις κατηγορίες που έχει ορίσει ο Θεός, θα προσμετρηθούν μαζί με τους άπιστους —και σίγουρα μπορείτε να φανταστείτε ποια θα είναι η κατάληξή τους. Ήδη σας έχω πει όλα όσα έπρεπε να πω· η επιλογή του δρόμου που θα ακολουθήσετε είναι αποκλειστικά δική σας. Αυτό που θα πρέπει να καταλάβετε είναι το εξής: Το έργο του Θεού δεν περιμένει ποτέ όσους δεν μπορούν να συμβαδίσουν μαζί Του και η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν δείχνει έλεος σε κανέναν άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια