Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Και εισήλθεν ο Ιησούς εις το ιερόν του Θεού και εξέβαλε πάντας τους πωλούντας και αγοράζοντας εν τω ιερώ, και τας τραπέζας των αργυραμοιβών ανέτρεψε και τα καθίσματα των πωλούντων τας περιστεράς, και λέγει προς αυτούς· Είναι γεγραμμένον, Ο οίκός μου οίκος προσευχής θέλει ονομάζεσθαι, σεις δε εκάμετε αυτόν σπήλαιον ληστών» (Κατά Ματθαίον 21:12-13).

«Και προς τον άγγελον της εκκλησίας των Λαοδικέων γράψον· Ταύτα λέγει ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού. Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός· ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου. Διότι λέγεις ότι πλούσιος είμαι και επλούτησα και δεν έχω χρείαν ουδενός, και δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός» (Αποκάλυψη 3:14-17).

«Και έκραξε δυνατά μετά φωνής μεγάλης, λέγων· Έπεσεν, έπεσε Βαβυλών η μεγάλη, και έγεινε κατοικητήριον δαιμόνων και φυλακή παντός πνεύματος ακαθάρτου και φυλακή παντός ορνέου ακαθάρτου και μισητού· διότι εκ του οίνου του θυμού της πορνείας αυτής έπιον πάντα τα έθνη, και οι βασιλείς της γης επόρνευσαν μετ’ αυτής και οι έμποροι της γης επλούτησαν εκ της υπερβολής της εντρυφήσεως αυτής» (Αποκάλυψη 18:2-3).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Μια κανονική πνευματική ζωή δεν περιορίζεται σε ασκήσεις όπως το να προσεύχεται κανείς, να τραγουδά ύμνους, να συμμετέχει στην εκκλησιαστική ζωή και να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού. Αντίθετα, αφορά το να βιώνει κανείς μια νέα και ζωντανή πνευματική ζωή. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι το πώς ασκείσαι, μα το τι καρπούς φέρνει η άσκησή σου. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι μια κανονική πνευματική ζωή εμπεριέχει απαραίτητα το να προσεύχεται κανείς, να τραγουδά ύμνους και να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού ή να στοχάζεται τα λόγια Του, ανεξάρτητα από το αν τέτοιες ασκήσεις έχουν στ’ αλήθεια κάποιο αποτέλεσμα ή αν οδηγούν σε πραγματική κατανόηση. Αυτοί οι άνθρωποι εστιάζουν στο να ακολουθούν επιφανειακές διαδικασίες χωρίς να σκέφτονται καθόλου τα αποτελέσματά τους· είναι άνθρωποι που ζουν σε θρησκευτικές τελετές, όχι άνθρωποι που ζουν εντός της εκκλησίας, πόσο μάλλον δε, είναι ο λαός της βασιλείας. Οι προσευχές τους, το ότι τραγουδούν ύμνους και τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού είναι απλώς τήρηση κανόνων· τα κάνουν αυτά από υποχρέωση και για να ανταποκριθούν στις τάσεις, όχι από προθυμία, όχι μέσα από την καρδιά τους. Όσο κι αν προσεύχονται κι αν τραγουδούν αυτοί οι άνθρωποι, οι προσπάθειές τους θα είναι άκαρπες, γιατί αυτά που κάνουν πράξη είναι απλώς οι κανόνες και οι τελετουργίες της θρησκείας. Δεν κάνουν στ’ αλήθεια πράξη τα λόγια του Θεού. Επικεντρώνονται μόνο στο να κάνουν θέμα το πώς ασκούνται, και μεταχειρίζονται τα λόγια του Θεού ως κανόνες που πρέπει να ακολουθούν. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Απλώς ικανοποιούν τη σάρκα και δίνουν μια παράσταση για να τη δουν οι άλλοι. Αυτοί οι θρησκευτικοί κανόνες και τα θρησκευτικά τελετουργικά είναι όλα ανθρώπινης προέλευσης· δεν προέρχονται από τον Θεό. Ο Θεός δεν ακολουθεί κανόνες, ούτε υπόκειται σε κανέναν νόμο. Αντίθετα, κάνει νέα πράγματα κάθε μέρα, επιτυγχάνοντας πρακτικό έργο. Όπως οι άνθρωποι στην Εκκλησία της Τριπλής Αυτενέργειας, που περιορίζονται σε ασκήσεις όπως η καθημερινή παρακολούθηση πρωινών λειτουργιών, η απογευματινή προσευχή και η προσευχή έκφρασης ευγνωμοσύνης πριν από τα γεύματα, αλλά και η απόδοση ευχαριστιών σε όλες τις περιστάσεις —όσα κι αν κάνουν και για όσο καιρό κι αν τα κάνουν, δεν θα έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν οι άνθρωποι ζουν εν μέσω κανόνων και έχουν την καρδιά τους αμετακίνητη στις μεθόδους άσκησης, το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να εργαστεί, καθώς οι καρδιές τους κυριεύονται από κανόνες και ανθρώπινες αντιλήψεις. Έτσι, ο Θεός δεν μπορεί να παρέμβει και να εργαστεί σ’ αυτούς, κι εκείνοι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να συνεχίσουν να ζουν υπό τον έλεγχο των νόμων. Αυτοί οι άνθρωποι είναι δια παντός ανήμποροι να λάβουν τον αίνο του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με μια κανονική πνευματική ζωή

Σε κάθε στάδιο του έργου του Θεού, υπάρχουν και οι αντίστοιχες απαιτήσεις από τον άνθρωπο. Όλοι όσοι βρίσκονται μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, διακατέχονται από την παρουσία και την πειθαρχία του Αγίου Πνεύματος, και όσοι δεν βρίσκονται μέσα στο ρεύμα αυτό βρίσκονται υπό τη διοίκηση του Σατανά και χωρίς καθόλου από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος είναι εκείνοι που δέχονται το νέο έργο του Θεού και που συνεργάζονται μέσα στο νέο έργο του Θεού. Αν αυτοί που βρίσκονται μέσα σε αυτό το ρεύμα είναι ανίκανοι να συνεργαστούν και δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια που απαιτεί ο Θεός κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τότε θα πειθαρχηθούν και, στη χειρότερη περίπτωση, θα εγκαταλειφθούν από το Άγιο Πνεύμα. Όσοι αποδέχονται το καινούριο έργο του Αγίου Πνεύματος, θα ζουν μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, και θα λάβουν τη φροντίδα και την προστασία του Αγίου Πνεύματος. Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια είναι διαφωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα, και εκείνοι που δεν θέλουν να κάνουν πράξη την αλήθεια πειθαρχούνται από το Άγιο Πνεύμα και μπορεί ακόμη και να τιμωρηθούν. Ανεξάρτητα από το τι είδους άτομο είναι κάποιος, υπό την προϋπόθεση ότι βρίσκεται μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, ο Θεός θα αναλάβει την ευθύνη για όλους εκείνους που δέχονται το νέο έργο Του για χάρη του ονόματός Του. Εκείνοι που δοξάζουν το όνομά Του και είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη τα λόγια Του, θα λάβουν τις ευλογίες Του. Όσοι δεν Τον υπακούουν και δεν κάνουν τα λόγια Του πράξη, θα λάβουν την τιμωρία Του. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, είναι αυτοί που αποδέχονται το νέο έργο και αφού έχουν αποδεχθεί το νέο έργο, θα πρέπει να συνεργάζονται κατάλληλα με τον Θεό και δεν θα πρέπει να ενεργούν ως αποστάτες που δεν εκτελούν το καθήκον τους. Αυτή είναι η μόνη απαίτηση του Θεού από τον άνθρωπο. Δεν συμβαίνει αυτό για τους ανθρώπους που δεν αποδέχονται το νέο έργο: Είναι έξω από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος και η πειθαρχία και η αποδοκιμασία του Αγίου Πνεύματος δεν ισχύουν γι’ αυτούς. Όλη την ημέρα, αυτοί οι άνθρωποι ζουν μέσα στη σάρκα, ζουν μέσα στο μυαλό τους και το μόνο που κάνουν είναι να ζουν σύμφωνα με το δόγμα που παράγεται από την ανάλυση και την έρευνα των δικών τους εγκεφάλων. Δεν είναι αυτό που απαιτεί το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, και ούτε είναι η συνεργασία με τον Θεό. Όσοι δεν αποδέχονται το νέο έργο του Θεού στερούνται της παρουσίας του Θεού και, επιπλέον, στερούνται των ευλογιών και της προστασίας του Θεού. Τα περισσότερα από τα λόγια και τις ενέργειές τους συμβαδίζουν με τις προηγούμενες απαιτήσεις του έργου του Αγίου Πνεύματος. Είναι δόγμα, όχι η αλήθεια. Ένα τέτοιο δόγμα και τέτοιοι κανόνες αρκούν για να αποδείξουν ότι η συνάθροιση αυτών των ανθρώπων δεν είναι τίποτα άλλο παρά θρησκεία· δεν είναι οι εκλεκτοί ή τα αντικείμενα του έργου του Θεού. Η συνάθροιση όλων αυτών μεταξύ τους μπορεί μόνο να ονομαστεί ως ένα μεγάλο συνέδριο της θρησκείας και δεν μπορεί να ονομαστεί εκκλησία. Αυτό είναι ένα αμετάβλητο γεγονός. Δεν έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος· αυτό που κάνουν θυμίζει θρησκεία, αυτό που βιώνουν φαίνεται να είναι γεμάτο από θρησκεία· δεν έχουν την παρουσία και το έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν είναι κατάλληλοι να λάβουν την πειθαρχία ή τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άψυχα πτώματα, τα σκουλήκια που στερούνται πνευματικότητας. Δεν έχουν καμία γνώση για την επαναστατικότητα και την αντίθεση του ανθρώπου, δεν έχουν γνώση όλου του κακού που κάνει ο άνθρωπος, πολύ λιγότερο δε, γνωρίζουν όλο το έργο του Θεού και τη σημερινή βούληση του Θεού. Όλοι τους είναι αδαείς και χαμηλού επιπέδου άνθρωποι, και είναι αποβράσματα ακατάλληλα να τους ονομάζουμε πιστούς! Τίποτα από όσα κάνουν δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη διαχείριση του Θεού, κι ούτε μπορεί να επηρεάσει τα σχέδια του Θεού. Τα λόγια και οι πράξεις τους είναι υπερβολικά αηδιαστικά, πάρα πολύ αξιολύπητα και απλώς ανάξια λόγου. Οτιδήποτε γίνεται από εκείνους που δεν βρίσκονται μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος δεν σχετίζεται με το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος. Εξαιτίας αυτού, ανεξάρτητα από το τι κάνουν, είναι εκτός της πειθαρχίας του Αγίου Πνεύματος και, επιπλέον, χωρίς τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Διότι είναι όλοι άνθρωποι που δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια και που είναι μισητοί και έχουν απορριφθεί από το Άγιο Πνεύμα. Ονομάζονται κακοποιοί επειδή ζουν μέσα στη σάρκα και κάνουν ό,τι τους ευχαριστεί κάτω από την πινακίδα του Θεού. Ενώ ο Θεός εργάζεται, είναι εσκεμμένα εχθρικοί απέναντί Του και τρέχουν προς την αντίθετη κατεύθυνση με Αυτόν. Η αποτυχία του ανθρώπου να συνεργαστεί με τον Θεό είναι εξαιρετικά επαναστατική από μόνη της, επομένως, ιδίως εκείνοι οι άνθρωποι που σκοπίμως έρχονται σε αντίθεση με τον Θεό, δεν θα λάβουν τη δίκαιη ανταπόδοση τους;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και οι πράξεις του ανθρώπου

Υπηρεσία που είναι σε διάσταση από τις παρούσες ομιλίες του Αγίου Πνεύματος, είναι υπηρεσία που προέρχεται από τη σάρκα και τις αντιλήψεις, και είναι αδύνατο να βρίσκεται σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού. Εάν οι άνθρωποι ζουν μέσα σε θρησκευτικές αντιλήψεις, τότε δεν μπορούν να κάνουν τίποτα ταιριαστό στο θέλημα του Θεού και, παρ’ όλο που Τον υπηρετούν, η υπηρεσία τους γίνεται μέσα από τις φαντασιοπληξίες και τις αντιλήψεις τους και είναι εντελώς ανίκανοι να υπηρετούν σύμφωνα με τη θέληση του Θεού. Όσοι είναι ανίκανοι να ακολουθήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν κατανοούν το θέλημα του Θεού, και όσοι δεν κατανοούν το θέλημα του Θεού, δεν μπορούν να Τον υπηρετήσουν. Ο Θεός επιθυμεί υπηρεσία σύμφωνη με την καρδιά Του· δεν επιθυμεί υπηρεσία που προέρχεται από τις αντιλήψεις και τη σάρκα. Εάν οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να ακολουθήσουν τα βήματα του έργου του Αγίου Πνεύματος, τότε ζουν μέσα σε αντιλήψεις. Η υπηρεσία τέτοιων ανθρώπων διακόπτει και διαταράσσει, και μια τέτοια υπηρεσία είναι αντίθετη προς τον Θεό. Έτσι, όσοι είναι ανίκανοι να ακολουθήσουν τα βήματα του Θεού, είναι ανίκανοι και να Τον υπηρετήσουν. Όσοι είναι ανίκανοι να ακολουθήσουν τα βήματα του Θεού, οπωσδήποτε Του εναντιώνονται, και είναι ανίκανοι να είναι σε σύμπνοια με τον Θεό. «Ακολουθώ το έργο του Αγίου Πνεύματος» σημαίνει ότι κατανοώ το θέλημα του Θεού σήμερα, είμαι ικανός να ενεργώ σύμφωνα με τις παρούσες απαιτήσεις του Θεού, είναι ικανός να υπακούει και να ακολουθεί τον Θεό του σήμερα και εισέρχεται σε συμφωνία με τις νεότερες ομιλίες του Θεού. Μόνο αυτός είναι κάποιος που ακολουθεί το έργο του Αγίου Πνεύματος και βρίσκεται στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι μόνο ικανοί να δέχονται τον έπαινο του Θεού και να Τον βλέπουν, αλλά μπορούν επίσης να γνωρίζουν τη διάθεση του Θεού μέσα από το τελευταίο έργο Του. Μέσα από το τελευταίο έργο Του, μπορούν ακόμα να γνωρίζουν τις αντιλήψεις και την ανυπακοή του ανθρώπου, καθώς και τη φύση και την ουσία του ανθρώπου. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους, είναι ικανοί να επιτύχουν σταδιακές αλλαγές στη διάθεσή τους. Μονάχα τέτοιοι άνθρωποι είναι ικανοί να αποκτήσουν τον Θεό και έχουν βρει πραγματικά την αληθινή οδό. Όσοι αποκλείονται από το έργο του Αγίου Πνεύματος, είναι άνθρωποι ανίκανοι να ακολουθήσουν το τελευταίο έργο του Θεού, και που επαναστατούν εναντίον Του. Το ότι τέτοιοι άνθρωποι εναντιώνονται ανοιχτά στον Θεό, οφείλεται στο ότι ο Θεός έχει επιτελέσει νέο έργο, και στο ότι η εικόνα του Θεού δεν είναι η ίδια με αυτή των αντιλήψεών τους —ως αποτέλεσμα αυτού, εκείνοι εναντιώνονται ανοιχτά στον Θεό και Τον κρίνουν, πράγμα που οδηγεί στην απέχθεια και την απόρριψή τους από τον Θεό. Η κατοχή της γνώσης του τελευταίου έργου του Θεού δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά εάν οι άνθρωποι έχουν στον νου τους να υπακούν στο έργο του Θεού και να το αναζητούν, τότε θα έχουν την ευκαιρία να δουν τον Θεό, και θα έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν τη νεότερη καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Όσοι εναντιώνονται εκούσια στο έργο του Θεού, δεν μπορούν να λάβουν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος ή την καθοδήγηση του Θεού. Έτσι, το αν οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν το τελευταίο έργο του Θεού, εξαρτάται από τη χάρη του Θεού, αλλά και από τη δική τους επιδίωξη και τις προθέσεις τους.

Όλοι όσοι είναι ικανοί να υπακούν στις παρούσες ομιλίες του Αγίου Πνεύματος, είναι ευλογημένοι. Δεν έχει σημασία πώς ήταν κάποτε ή με τι τρόπο εργαζόταν μέσα τους το Άγιο Πνεύμα —όσοι έχουν κερδίσει το πιο πρόσφατο έργο του Θεού είναι οι πιο ευλογημένοι, και όσοι είναι ανίκανοι να ακολουθήσουν το τελευταίο έργο σήμερα αποκλείονται. Ο Θεός επιθυμεί όσους είναι ικανοί να δεχτούν το νέο φως και όσους δέχονται και γνωρίζουν το τελευταίο έργο Του. Γιατί λέγεται ότι πρέπει να είσαι μια αγνή παρθένος; Μια αγνή παρθένος είναι ικανή να αναζητήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος και να κατανοήσει τα νέα πράγματα και, επιπλέον, είναι ικανή να παραμερίσει παλιές αντιλήψεις και να υπακούσει στο έργο του Θεού σήμερα. Αυτή η ομάδα ανθρώπων, που αποδέχονται το νεότερο έργο τού σήμερα, είχε προκαθοριστεί από τον Θεό προαιώνια, και αποτελούν τους πλέον ευλογημένους από τους ανθρώπους. Ακούτε άμεσα τη φωνή του Θεού και παρακολουθείτε την εμφάνιση του Θεού και έτσι, σε όλο τον ουρανό και τη γη και μέσα στους αιώνες, κανείς δεν υπήρξε πιο ευλογημένος από εσάς, από αυτήν την ομάδα των ανθρώπων. Όλα τούτα οφείλονται στο έργο του Θεού, στον προκαθορισμό και την επιλογή Του, στη χάρη Του. Αν ο Θεός δεν μιλούσε και δεν πρόφερε τον λόγο Του, θα μπορούσαν οι συνθήκες ζωής σας να είναι όπως είναι σήμερα; Έτσι, όλη η δόξα και τα εγκώμια ανήκουν στον Θεό, διότι όλα τούτα οφείλονται στο ότι ο Θεός σε εξυψώνει.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνώρισε το νεότερο έργο του Θεού και ακολούθησε τα βήματά Του

Κατά την πορεία της εισόδου του ανθρώπου, η ζωή είναι πάντοτε βαρετή, γεμάτη από μονότονα στοιχεία της πνευματικής ζωής, όπως η προσευχή, η βρώση και η πόση των λόγων του Θεού ή η οργάνωση συγκεντρώσεων, κι έτσι οι άνθρωποι νιώθουν συνεχώς ότι η πίστη στον Θεό δεν αποφέρει κάποια σπουδαία απόλαυση. Αυτού του είδους οι πνευματικές δραστηριότητες εκτελούνται πάντοτε βάσει της αρχικής διάθεσης της ανθρώπινη φύσης, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Παρόλο που οι άνθρωποι μπορούν να λαμβάνουν, ορισμένες φορές, τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, ο αρχικός τρόπος σκέψης, η διάθεση, ο τρόπος ζωής τους και οι συνήθειές τους είναι ακόμα ριζωμένα μέσα τους, οπότε η φύση τους παραμένει αμετάβλητη. Οι δεισιδαιμονικές δραστηριότητες στις οποίες επιδίδονται οι άνθρωποι είναι αυτό που μισεί ο Θεός πάνω απ’ όλα, όμως πολλοί άνθρωποι είναι ακόμα ανίκανοι να απαλλαχτούν απ’ αυτές, καθώς πιστεύουν ότι αυτές οι δεισιδαιμονικές δραστηριότητες έχουν θεσπιστεί από τον Θεό, και μέχρι σήμερα δεν έχουν ακόμα καταφέρει να τις αποβάλλουν πλήρως. Τέτοιου είδους στοιχεία είναι οι διευθετήσεις που κάνουν οι νέοι για τις γαμήλιες δεξιώσεις και τα προικιά· τα χρηματικά δώρα, τα γεύματα και άλλοι παρόμοιοι τρόποι με τους οποίους γιορτάζονται χαρμόσυνες περιστάσεις· τα αρχαία τελετουργικά που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά· όλες οι ανούσιες δεισιδαιμονικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται για τους νεκρούς και την κηδεία τους: αυτά τα απεχθάνεται ακόμα περισσότερο ο Θεός. Ακόμα και η ημέρα λατρείας (συμπεριλαμβανομένου του Σαββάτου, όπως το τηρεί ο θρησκευτικός κόσμος) είναι απεχθής σ’ Εκείνον. Ο Θεός, επίσης, περιφρονεί και απορρίπτει, ακόμα περισσότερο, τις κοινωνικές σχέσεις και τις εγκόσμιες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ακόμα και η Γιορτή της Άνοιξης και τα Χριστούγεννα, τα οποία τα γνωρίζουν όλοι, δεν έχουν θεσπιστεί από τον Θεό, πόσο μάλλον τα παιχνίδια και οι στολισμοί (δίστιχα, κροτίδες, φαναράκια, Θεία Κοινωνία, χριστουγεννιάτικα δώρα και χριστουγεννιάτικοι εορτασμοί) αφού όλα τα προαναφερθέντα δεν αποτελούν είδωλα στο μυαλό των ανθρώπων; Η Θεία Ευχαριστία την Κυριακή, το κρασί και το καθαρό λινό είναι ακόμα πιο εμφατικά. Όλες οι παραδοσιακές γιορτές που είναι δημοφιλείς στην Κίνα, όπως η ημέρα Ανύψωσης του Κεφαλιού του Δράκου, η Γιορτή της Βάρκας του Δράκου, η Γιορτή του Μεσοφθινοπώρου, η Γιορτή του Χυλού Λάμπα και η Πρωτοχρονιά, καθώς και οι γιορτές στον θρησκευόμενο κόσμο, όπως το Πάσχα, τα Θεοφάνεια και τα Χριστούγεννα, όλες αυτές οι αβάσιμες γιορτές έχουν θεσπιστεί και περάσει από γενιά σε γενιά, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, μέσω πολλών ανθρώπων. Είναι η αχαλίνωτη φαντασία και οι εφευρετικές αντιλήψεις των ανθρώπων που έχουν δώσει τη δυνατότητα σ’ αυτές τις παραδόσεις να επιβιώσουν μέχρι σήμερα. Δείχνουν να μην έχουν ψεγάδια, αλλά είναι στην ουσία παιχνίδια που παίζει ο Σατανάς στους ανθρώπους. Όσο μεγαλύτερος συνωστισμός από Σατανάδες επικρατεί σ’ ένα μέρος και όσο πιο παρωχημένο και οπισθοδρομικό είναι αυτό το μέρος, τόσο πιο παγιωμένα είναι τα φεουδαρχικά του έθιμα. Αυτά τα στοιχεία κρατούν σφιχτά δεμένους τους ανθρώπους, και δεν αφήνουν κανένα απολύτως περιθώριο για κίνηση. Πολλές από τις γιορτές στον θρησκευόμενο κόσμο δείχνουν ότι έχουν μεγάλη αυθεντικότητα και ότι λειτουργούν ως γέφυρα για το έργο του Θεού, αλλά στην πραγματικότητα είναι τα αόρατα δεσμά με τα οποία ο Σατανάς δεσμεύει τους ανθρώπους και τους αποτρέπει από το να γνωρίσουν τον Θεό· είναι όλα πονηρά τεχνάσματα του Σατανά. Στην πραγματικότητα, όταν ολοκληρώνεται ένα στάδιο από το έργο του Θεού, Εκείνος έχει ήδη καταστρέψει τα εργαλεία και το ύφος εκείνου του χρονικού διαστήματος, χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος. Οι «ευσεβείς πιστοί», ωστόσο, εξακολουθούν να λατρεύουν αυτά τα απτά υλικά αντικείμενα· ταυτόχρονα, εμπιστεύονται με το πίσω μέρος του μυαλού τους τα όσα έχει ο Θεός, χωρίς να τα μελετάνε περαιτέρω, δείχνοντας ότι είναι γεμάτοι από αγάπη για τον Θεό, ενώ στην πραγματικότητα Τον έχουν εδώ και πολύ καιρό πετάξει έξω από τον οίκο και έχουν βάλει επάνω στο τραπέζι τον Σατανά για να τον λατρεύουν. Εικονίσματα με τον Ιησού, τη σταύρωση, την Παναγία, τη Βάφτιση του Ιησού και τον Μυστικό δείπνο· οι άνθρωποι τα λατρεύουν σαν τον Κύριο των Ουρανών, ενώ επανειλημμένως αναφωνούν «ο Κύριος, ο Ουράνιος Πατέρας». Δεν είναι όλα αυτά αστεία; Μέχρι σήμερα, πολλά παρόμοια ρητά και πρακτικές που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά είναι μισητά στον Θεό. Αποτελούν ένα σοβαρό εμπόδιο στο μονοπάτι του Θεού και, επιπλέον, επιφέρουν τρομερές αναποδιές κατά την είσοδο των ανθρώπων. […]

Ο καλύτερος τρόπος για να αλλάξει η ανθρώπινη διάθεση είναι να θεραπευτούν εκείνα τα τμήματα στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων που έχουν δηλητηριαστεί βαθιά, ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι να ξεκινήσουν να αλλάζουν τον τρόπο σκέψης και το ήθος τους. Πρώτα απ’ όλα, οι άνθρωποι πρέπει να δουν ξεκάθαρα ότι όλες αυτές οι θρησκευτικές ιεροτελεστίες, οι θρησκευτικές δραστηριότητες, τα έτη, οι μήνες και οι γιορτές είναι όλα μισητά για τον Θεό. Πρέπει να σπάσουν τα δεσμά του φεουδαρχικού τρόπου σκέψης και να εξαλείψουν κάθε ίχνος της βαθιά ριζωμένης κλίσης τους προς τη δεισιδαιμονία. Όλα αυτά περιλαμβάνονται στην είσοδο της ανθρωπότητας. Πρέπει να κατανοήσετε γιατί ο Θεός οδηγεί την ανθρωπότητα έξω από τα εγκόσμια, καθώς και γιατί οδηγεί την ανθρωπότητα μακριά από κανόνες και κανονισμούς. Αυτή είναι η πύλη μέσα από την οποία θα εισέλθετε, και παρόλο που αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με την πνευματική εμπειρία σας, είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια που σας αποκλείουν από την είσοδο, που σας αποκλείουν από το να γνωρίσετε τον Θεό. Σχηματίζουν ένα δίχτυ που εγκλωβίζει τους ανθρώπους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (3)