Απαντήση:

Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου είναι διαφορετικά. Αν ερευνήσουμε προσεχτικά, θα το καταλάβουμε. Για παράδειγμα, αν συγκρίνουμε την ομιλία και το έργο του Κυρίου Ιησού με την ομιλία και το έργο των Αποστόλων, η διαφορά είναι εμφανής. Κάθε λέξη του Κυρίου Ιησού είναι η αλήθεια. Έχει εξουσία και αποκαλύπτει πολλά μυστήρια. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να τα επιτύχει αυτά. Γι’ αυτό τόσοι άνθρωποι ακολουθούν τον Κύριο Ιησού. Το έργο των Αποστόλων μεταδίδει το ευαγγέλιο, γίνεται μάρτυρας του Θεού και θρέφει την εκκλησία. Έχει περιορισμένα αποτελέσματα. Είναι προφανής η διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του ανθρώπου. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορούμε να τη διακρίνουμε; Ποιος είναι ο λόγος; Είναι ότι η διεφθαρμένη ανθρωπότητα δεν γνωρίζει τον Θεό και δεν κατέχει καμιά αλήθεια. Έτσι, έχει ως αποτέλεσμα να μη γνωρίζουμε τη διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου του ανθρώπου, και το καθιστά εύκολο να αντιμετωπίζουμε το έργο του ενσαρκωμένου Θεού ως το έργο του ανθρώπου, όπως και το καθιστά εύκολο να αντιμετωπίζουμε το έργο του ανθρώπου, που θαυμάζουμε, το έργο κακών πνευμάτων, ψευδόχριστων και ψευδοπροφητών ως έργο του Θεού, που πρέπει να αποδεχόμαστε και να ακολουθούμε. Έτσι, απομακρύνεται από την αληθινή οδό κι αντιστέκεται στον Θεό. Λατρεύει τον άνθρωπο και τον Σατανά, και αυτόν ακολουθεί. Υβρίζει τη διάθεση του Θεού και θα λάβει την κατάρα Του. Τέτοιοι άνθρωποι θα χάσουν την ευκαιρία να σωθούν. Για αυτό η ερώτησή σας είναι κρίσιμη για τη διερεύνηση της αληθινής οδού και για να γνωρίσουμε το έργο του Θεού των εσχάτων ημερών. Φαινομενικά, το έργο του ενσαρκωμένου Θεού και το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιεί ο Θεός μοιάζουν με έργα και λόγια ανθρώπων. Μα δεν συγκρίνονται όσον αφορά την ουσία και τη φύση του έργου τους. Σήμερα ο Παντοδύναμος Θεός έχει έρθει, αποκάλυψε όλες τις αλήθειες, τα μυστήρια, και τις διαφορές μεταξύ του έργου του Θεού και του ανθρώπου. Τώρα κατανοούμε και διακρίνουμε το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου. Ας δούμε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Το έργο του ίδιου του Θεού περιλαμβάνει το έργο ολόκληρης της ανθρωπότητας και αντιπροσωπεύει επίσης το έργο ολόκληρης της εποχής. Δηλαδή, το έργο του Θεού αντιπροσωπεύει την κίνηση και την τάση όλου του έργου του Αγίου Πνεύματος, ενώ το έργο των αποστόλων ακολουθεί το έργο του ίδιου του Θεού και δεν καθοδηγεί την εποχή ούτε αντιπροσωπεύει τις τάσεις του έργου του Αγίου Πνεύματος σε μια ολόκληρη την εποχή. Κάνουν μόνο το έργο που οφείλει να κάνει ο άνθρωπος, το οποίο δεν περιλαμβάνει καθόλου το έργο διαχείρισης. Το έργο του ίδιου του Θεού είναι το έργο που εκτελείται στο πλαίσιο του έργου διαχείρισης. Το έργο του ανθρώπου είναι μόνο το καθήκον των ανθρώπων που χρησιμοποιούνται και δεν έχει καμία σχέση με το έργο διαχείρισης» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου).

«Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού ξεκινά μια νέα εποχή κι εκείνοι που συνεχίζουν το έργο Του είναι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται απ’ Αυτόν. Το έργο που επιτελείται από τον άνθρωπο είναι μέσα στη διακονία του ενσαρκωμένου Θεού και δεν είναι σε θέση να υπερβεί αυτό το πεδίο. Αν ο ενσαρκωμένος Θεός δεν έρθει να κάνει το έργο Του, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να φέρει το τέλος της παλιάς εποχής και δεν είναι σε θέση να προχωρήσει σε μια νέα εποχή. Το έργο που κάνει ο άνθρωπος είναι απλώς εντός του φάσματος του καθήκοντός του που είναι ανθρωπίνως εφικτό και δεν αντιπροσωπεύει το έργο του Θεού. Μόνο ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να έρθει και να ολοκληρώσει το έργο που θα πρέπει να κάνει και, εκτός απ’ Αυτόν, κανείς δεν μπορεί να επιτελέσει αυτό το έργο για λογαριασμό Του. Φυσικά, αυτό για το οποίο μιλώ αφορά το έργο της ενσάρκωσης» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού).

«Αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα φέρνει το έργο που πρέπει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του εμφυσήσει τη ζωή και να του δείξει την οδό. Η σάρκα που δεν περιέχει την ουσία του Θεού ασφαλώς δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. […]

«[…] Τα λόγια του ενσαρκωμένου Θεού εισάγουν μια νέα εποχή, καθοδηγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα, αποκαλύπτουν μυστήρια και δείχνουν στον άνθρωπο την κατεύθυνση προς μια νέα εποχή. Η διαφώτιση που αποκτά ο άνθρωπος δεν είναι παρά μια απλή άσκηση ή γνώση. Δεν μπορεί να καθοδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα προς μια νέα εποχή ούτε να αποκαλύψει το μυστήριο του ίδιου του Θεού. Ο Θεός, εν τέλει, είναι Θεός, ενώ ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Ο Θεός έχει την ουσία του Θεού, ενώ ο άνθρωπος έχει την ουσία του ανθρώπου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος).

«Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ουσιαστικά διαφορετικός από τους ανθρώπους που χρησιμοποιεί ο Θεός. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι σε θέση να κάνει το έργο της θεϊκής φύσης, ενώ οι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται από τον Θεό δεν είναι. Στην αρχή κάθε εποχής, το Πνεύμα του Θεού μιλά προσωπικά για να ξεκινήσει τη νέα εποχή και να φέρει τον άνθρωπο σε μια νέα αρχή. Όταν τελειώσει την ομιλία, αυτό σημαίνει ότι το έργο του Θεού μέσα στη θεϊκή φύση Του ολοκληρώνεται. Στη συνέχεια, όλοι ακολουθούν την καθοδήγηση εκείνων που χρησιμοποιεί ο Θεός για να εισέλθουν στην εμπειρία της ζωής τους» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η βασική διαφορά μεταξύ του ενσαρκωμένου Θεού και των ανθρώπων που χρησιμοποιεί ο Θεός).

«Αυτό που εκφράζει ο Θεός είναι αυτό που ο ίδιος ο Θεός είναι, και αυτό είναι πέρα από το τι μπορεί να σκεφτεί ο άνθρωπος, δηλαδή πέρα από την ίδια την ανθρώπινη σκέψη. Εκφράζει το έργο Του της καθοδήγησης όλης της ανθρωπότητας, και αυτό δεν σχετίζεται με τις λεπτομέρειες της ανθρώπινης εμπειρίας, αλλά αφορά τη δική Του διαχείριση. Ο άνθρωπος εκφράζει την εμπειρία του, ενώ ο Θεός εκφράζει το Είναι Του —αυτό το Είναι είναι η έμφυτή Του διάθεση και είναι πέρα από όσα ο άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει. Η εμπειρία του ανθρώπου είναι η θεώρηση και η γνώση του που αποκτήθηκαν με βάση την έκφραση του Θεού ως προς το Είναι Του. Αυτή η θεώρηση και η γνώση ονομάζονται ανθρώπινη υπόσταση. Εκφράζονται με βάση την έμφυτη διάθεση του ανθρώπου και το πραγματικό του επίπεδο. Ως εκ τούτου, ονομάζονται επίσης ανθρώπινη υπόσταση. […] Τα λόγια που ομιλούνται από τoν ενσαρκωμένο Θεό είναι η άμεση έκφραση του Πνεύματος και εκφράζουν το έργο που έχει γίνει από το Πνεύμα. Η σάρκα δεν τo έχει βιώσει ούτε τo έχει δει, αλλά εξακολουθεί να εκφράζει το Είναι Του, επειδή η ουσία της σάρκας είναι το Πνεύμα και Εκείνος εκφράζει το έργο του Πνεύματος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου).

«Το έργο που κάνει ο Θεός δεν αντιπροσωπεύει την εμπειρία της σάρκας Του· το έργο που κάνει ο άνθρωπος αντιπροσωπεύει την εμπειρία του ανθρώπου. Ο καθένας μιλάει για την προσωπική του εμπειρία. Ο Θεός μπορεί να εκφράσει άμεσα την αλήθεια, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να εκφράσει μόνο την αντίστοιχη εμπειρία αφού έχει βιώσει την αλήθεια. Το έργο του Θεού δεν έχει κανόνες και δεν υπόκειται σε χρονικούς ή γεωγραφικούς περιορισμούς. Μπορεί να εκφράσει αυτό που είναι οποτεδήποτε, οπουδήποτε. Εργάζεται όπως θέλει. Το έργο του ανθρώπου έχει όρους και συνθήκες· διαφορετικά, δεν μπορεί να εργαστεί και δεν μπορεί να εκφράσει τη γνώση του για τον Θεό ή την εμπειρία του για την αλήθεια. Απλώς πρέπει να συγκρίνεις τις διαφορές μεταξύ τους για να πεις αν είναι το έργο του Θεού ή το έργο του ανθρώπου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου).

«Εάν ο άνθρωπος ήταν εκείνος που έπρεπε να πραγματώσει το εν λόγω έργο, τότε αυτό θα ήταν πολύ περιορισμένο: Θα μπορούσε να φθάσει τον άνθρωπο μέχρις ενός σημείου, αλλά δεν θα μπορούσε να τον φέρει στον αιώνιο προορισμό. Ο άνθρωπος δεν είναι ικανός να αποφασίζει για τη μοίρα του και, ακόμα λιγότερο, να εξασφαλίζει τις προοπτικές και τον μελλοντικό προορισμό του. Ωστόσο, το έργο που επιτελείται από τον Θεό, είναι διαφορετικό. Αφού Εκείνος ήταν που έπλασε τον άνθρωπο, Εκείνος και τον καθοδηγεί· αφού Εκείνος είναι που σώζει τον άνθρωπο, τότε θα τον σώσει τελείως και θα τον κερδίσει απόλυτα· αφού Εκείνος καθοδηγεί τον άνθρωπο, τότε θα τον φέρει και στον σωστό προορισμό· και, αφού Εκείνος έπλασε και διαχειρίζεται τον άνθρωπο, Εκείνος πρέπει να αναλάβει και την ευθύνη για τη μοίρα και τις προοπτικές του. Τούτο είναι το έργο που επιτελείται από τον Δημιουργό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό).

Χάρη στα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, ξεκαθάρισε η διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του ανθρώπου. Η ουσία του ενσαρκωμένου Θεού και η ουσία των ανθρώπων που χρησιμοποιεί ο Θεός είναι διαφορετικές, άρα και το έργο τους διαφέρει. Εξωτερικά, ο ενσαρκωμένος Θεός μοιάζει ένας συνηθισμένος, κανονικός άνθρωπος, αλλά είναι το Πνεύμα του Θεού που ενσαρκώθηκε. Άρα έχει θεϊκή ουσία και κατέχει την εξουσία, τη δύναμη, την παντοδυναμία και τη σοφία του Θεού. Ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να εκφράζει άμεσα αλήθειες στο έργο Του, να εκφράζει τη δίκαιη διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι Αυτός. Μπορεί να εγκαινιάζει μια νέα εποχή και να λήγει την παλιά, να αποκαλύπτει τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισης του Θεού, να εκφράζει τις προθέσεις του Θεού και τις απαιτήσεις Του από τον άνθρωπο. Όλα τα λόγια που εκφράζει ο ενσαρκωμένος Θεός είναι η αλήθεια, μπορεί να γίνει η ζωή του ανθρώπου και να αλλάξει τη διάθεση της ζωής του. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού κατακτά και καθαίρει τον άνθρωπο, τον σώζει από την επιρροή του Σατανά και οδηγεί την ανθρωπότητα σε έναν υπέροχο προορισμό. Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να επιτύχει κάτι τέτοιο. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι το έργο του ίδιου του Θεού, και κανείς δεν μπορεί να το υποκαταστήσει. Η ουσία των ανθρώπων που χρησιμοποιεί ο Θεός είναι ανθρώπινη. Έχουν μόνο ανθρώπινη φύση, δεν διαθέτουν τη θεία ουσία του Χριστού, και δεν μπορούν να εκφράσουν αλήθειες ούτε τη διάθεση του Θεού και όσα έχει και είναι Αυτός. Μπορούν μόνο να επικοινωνούν αυτά που γνωρίζουν για τα λόγια του Θεού από τις ομιλίες και το έργο Του, ή να μιλούν για προσωπικές εμπειρίες και μαρτυρίες. Η γνώση και οι μαρτυρίες τους αποτελούν την προσωπική τους ερμηνεία και άποψη για τα λόγια του Θεού. Όσο βαθιά κι αν είναι η γνώση τους, όσο ακριβή κι αν είναι τα λόγια τους, δεν μπορούν να είναι η αλήθεια, ούτε τα λόγια του Θεού. Άρα, δεν μπορούν να γίνουν η ζωή του ανθρώπου, παρά μόνο να τον βοηθήσουν, να τον θρέψουν, να τον στηρίξουν και να τον καλλιεργήσουν. Δεν καθαίρουν και δεν σώζουν τον άνθρωπο, ούτε τον οδηγούν στην τελείωση. Επομένως, εκείνοι που ο Θεός χρησιμοποιεί δεν μπορούν να τελέσουν το έργο Αυτού, παρά μόνο να συντονιστούν μαζί Του για να εκπληρώσουν το καθήκον τους.

Η διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του ανθρώπου θα γίνει ξεκάθαρη σε όλους με το ακόλουθο παράδειγμα. Ο Κύριος Ιησούς κήρυξε την οδό της μετάνοιας: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών», αποκαλύπτοντας τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών. Τελώντας το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας, σταυρώθηκε για να εξιλεωθεί ο άνθρωπος. Τον έκανε να εξομολογείται, να μετανοεί, συγχώρεσε τις αμαρτίες του, τον απάλλαξε από την καταδίκη και την κατάρα του νόμου, για να μπορεί να παραστεί ενώπιον του Θεού, να προσευχηθεί και να κοινωνήσει μαζί Του, να απολαύσει την πλούσια χάρη και τις αλήθειες Του, να δει τη συμπονετική και σπλαχνική διάθεσή Του. Το έργο του Κυρίου Ιησού ξεκίνησε την Εποχή της Χάριτος και έκλεισε την Εποχή του Νόμου. Αυτό είναι μέρος του έργου του Θεού την Εποχή της Χάριτος. Όταν ο Κύριος Ιησούς ολοκλήρωσε το έργο Του, οι απόστολοι οδήγησαν τον εκλεκτό λαό του Θεού να βιώνει και να κάνει πράξη τα λόγια του Κυρίου Ιησού, βασιζόμενοι στις ομιλίες και το έργο Του, διαδίδοντας σε όλη τη γη μαρτυρίες της σωτηρίας Του και το ευαγγέλιό Του για την λύτρωση της ανθρωπότητας. Αυτό είναι το έργο των Αποστόλων κατά την Εποχή της Χάριτος, και των ανθρώπων τους οποίους χρησιμοποίησε ο Θεός. Έτσι, βλέπουμε πως υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ του έργου του Κυρίου Ιησού και εκείνου των Αποστόλων. Ο ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός των εσχάτων ημερών εξέφρασε αλήθειες για να καθάρει και να σώσει την ανθρωπότητα, αποκαλύπτοντας τα μυστήρια του θείου σχεδίου διαχείρισης έξι χιλιάδων ετών, τελώντας το έργο της κρίσεως που ξεκινά από τον οίκο του Θεού, σώζοντας την ανθρωπότητα από τη διαφθορά και την επιρροή του Σατανά, δείχνοντάς μας τη δίκαιη, μεγαλοπρεπή, οργισμένη, απρόσβλητη διάθεση του Θεού, για να μπορέσει να απελευθερωθεί η διεφθαρμένη ανθρωπότητα από την αμαρτία, να επιτύχει εξαγνισμό και να κερδηθεί από τον Θεό. Το έργο του Παντοδύναμου Θεού έφερε την Εποχή της Βασιλείας και έληξε την Εποχή της Χάριτος. Αυτό είναι το έργο του Θεού για την Εποχή της Βασιλείας. Το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιεί ο Θεός βασίζεται στο έργο και τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού, ποτίζει και καθοδηγεί τον εκλεκτό λαό του Θεού, οδηγώντας τον στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού και στον σωστό δρόμο διαδίδοντας και μαρτυρώντας για το ευαγγέλιο του Παντοδύναμου Θεού της καθόδου της βασιλείας. Αυτό είναι το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιεί ο Θεός την Εποχή της Βασιλείας. Έτσι, βλέπουμε πως το έργο του Θεού και τις δύο φορές που ενσαρκώθηκε ήταν η έναρξη και η λήξη μιας εποχής. Απευθύνεται σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και είναι ένα στάδιο προς την ολοκλήρωση του σχεδίου διαχείρισης του Θεού. Είναι το έργο της λύτρωσης και της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Το έργο του Θεού και τις δύο φορές που ενσαρκώθηκε επιβεβαιώνει ότι μόνο ο Θεός εκφράζει την αλήθεια για να καθάρει και να σώσει την ανθρωπότητα. Κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να τελέσει το έργο του Θεού. Μόνο ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να κάνει το έργο του Θεού. Και τις δυο φορές που ο Θεός ενσαρκώθηκε, έδωσε μαρτυρία ότι μόνο ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Μόνο ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να τελέσει το έργο του Θεού. Κανείς άλλος δεν φέρνει νέες εποχές, δεν λήγει παλιές και δεν σώζει την ανθρωπότητα. Το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιεί ο Θεός μπορεί μόνο να συντονιστεί με του Θεού, για να καθοδηγεί τον εκλεκτό λαό Του και να εκπληρώνει το καθήκον του ανθρώπου. Όσα χρόνια κι αν έχει εργαστεί ο άνθρωπος, όσα λόγια κι αν έχουν ειπωθεί, όσο σπουδαίο κι αν μοιάζει το έργο του, στην ουσία του είναι έργο ανθρώπινο. Αυτό είναι γεγονός. Να η κύρια διαφορά μεταξύ του έργου του ενσαρκωμένου Θεού και των ανθρώπων που ο Θεός χρησιμοποιεί.

Χάρη στα λόγια του Παντοδύναμου Θεού καταλάβαμε την ουσιαστική διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου του ανθρώπου. Τώρα ξέρουμε ότι, καθώς εργάζεται, ο ενσαρκωμένος Θεός εκφράζει αλήθειες, τη διάθεσή Του και όσα έχει και είναι Αυτός. Αν αποδεχτούμε και βιώσουμε το έργο του Θεού, θα κατανοήσουμε την αλήθεια την άγια και δίκαιη διάθεση του Θεού, την ουσία Του, τις προθέσεις και τις μεθόδους Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας και την αγάπη Του για αυτή. Ταυτόχρονα, θα αντιληφθούμε την ουσία, τη φύση και την αλήθεια της διαφθοράς μας από τον Σατανά. Έτσι, η διεφθαρμένη διάθεσή μας θα εξαγνιστεί και θα αλλάξει, θα επιδεικνύουμε αληθινή υπακοή και σεβασμό προς τον Θεό και θα επιτύχουμε τη σωτηρία. Όμως, το ανθρώπινο και το θείο έργο είναι εντελώς ανόμοια. Διότι ο άνθρωπος δεν εκφράζει την αλήθεια, μόνο την προσωπική του εμπειρία και γνώση των λόγων του Θεού. Ακόμα και αν συμβαδίζουν με την αλήθεια, μπορούν μόνο να καθοδηγούν, να στηρίζουν και να βοηθούν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Αν κάποιος έχει την έγκριση του Θεού, το έργο του είναι να συντονίζεται με το έργο του Θεού και να εκπληρώνει το καθήκον του ανθρώπου. Αν δεν χρησιμοποιείται από τον Θεό, δεν κατέχει το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε εξυμνεί τα ανθρώπινα χαρίσματα, ταλέντα και κατορθώματα. Όταν εξηγούν τη Βίβλο, εξυμνούν τα λόγια ανθρώπων σε αυτή, παραβλέποντας και αντικαθιστώντας τα λόγια του Θεού. Το έργο τέτοιων ανθρώπων είναι έργο των Φαρισαίων και αντιστέκεται στον Θεό. Το ανθρώπινο έργο χωρίζεται σε αυτές τις δύο κατηγορίες. Σε κάθε περίπτωση, η βασικότερη διαφορά μεταξύ του ανθρώπινου και του θείου έργου είναι η εξής: Αν είναι έργο ανθρώπου, δεν καθαίρει και δεν σώζει τον άνθρωπο. Αντίθετα, το έργο του Θεού μπορεί να εκφράσει την αλήθεια, να εξαγνίσει και να σώσει τον άνθρωπο. Αυτή είναι η αλήθεια. Συζητάμε για τη διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου των ανθρώπων που χρησιμοποιεί ο Θεός. Το έργο των θρησκευτικών ηγετών που δεν χρησιμοποιούνται από τον Θεό είναι άλλο ζήτημα.

Το έργο του Θεού και εκείνο του ανθρώπου έχουν προφανείς διαφορές. Πώς, λοιπόν, εξακολουθούμε να λατρεύουμε και να ακολουθούμε ανθρώπους, ενώ πιστεύουμε στον Θεό; Γιατί τόσοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το έργο φημισμένων πνευματικών και θρησκευτικών ηγετών ως έργο του Θεού; Γιατί κάποιοι θεωρούν έργο του Θεού την εξαπάτηση ψευδόχριστων και κακών πνευμάτων; Επειδή δεν κατέχουν την αλήθεια και δεν διακρίνουν το έργο του Θεού από το έργο του ανθρώπου. Δεν γνωρίζουμε την ουσία του ενσαρκωμένου Θεού και την ουσία του ανθρώπου, ούτε πώς να διακρίνουμε την αλήθεια και τι είναι συμβατό με αυτή. Δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τη φωνή του Θεού από τις ομιλίες του ανθρώπου, έχουμε διαφθαρεί από τον Σατανά και λατρεύουμε τη γνώση και τα δώρα. Συνεπώς, αντιμετωπίζουμε βιβλικές γνώσεις, θρησκευτικά δόγματα και θεολογικές θεωρίες του ανθρώπου, ως την αλήθεια. Αποδεχόμενοι πράγματα που δεν ανήκουν στην αλήθεια και προέρχονται από τον άνθρωπο, η γνώση μας αυξάνεται, μα η ζωή μας δεν θρέφεται, ούτε αποκτούμε γνώση και σεβασμό προς τον Θεό. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Συνεπώς, όσο έργο κι αν παράξει ο άνθρωπος, όσο και να μιλήσει, όσο καιρό κι αν εργαστεί, ή όσο σπουδαίο κι αν είναι το έργο του, αυτό δεν μπορεί ποτέ να καθάρει και να σώσει τον άνθρωπο. Η ζωή του ανθρώπου δεν θα αλλάξει. Άρα, το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έργο του Θεού. Μόνο το έργο του Θεού σώζει τον άνθρωπο. Όσο λίγο κι αν διαρκεί, όσο περιορισμένες κι αν είναι οι ομιλίες Του, μπορεί να εγκαινιάζει και να λήγει εποχές, να λυτρώνει και να σώζει την ανθρωπότητα. Να η προφανής διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου του ανθρώπου. Μόνο αν κατανοήσουμε αυτήν τη διαφορά, θα πάψουμε να λατρεύουμε τυφλά και να ακολουθούμε ανθρώπους. Θα αντιλαμβανόμαστε και θα απορρίπτουμε την απάτη και τον έλεγχο ψευδόχριστων και αντίχριστων. Έτσι, θα είμαστε σε θέση να αποδεχτούμε και να υπακούσουμε το έργο του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών, να κερδίσουμε την κρίση και τον εξαγνισμό Του και να επιτύχουμε τη σωτηρία. Αν δεν διακρίνουμε μεταξύ του έργου του Θεού και του ανθρώπου, δεν θα λυτρωθούμε από την εξαπάτηση και τον έλεγχο ψευδόχριστων και αντίχριστων. Κατ’ αυτό τον τρόπο, θα πιστεύουμε στον Θεό φαινομενικά, μα στην ουσία θα πιστεύουμε, θα ακολουθούμε και θα λατρεύουμε ανθρώπους και είδωλα. Αυτό είναι αντίσταση προς τον Θεό και προδοσία Αυτού. Αν δεν καταλάβουμε τα λάθη μας, ο Θεός θα μας εγκαταλείψει και θα μας καταραστεί επειδή υβρίσαμε τη διάθεση Του.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ουσιώδεις Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Αν δεν μπορούμε διαχωρίσουμε το έργο του Θεού απ’ αυτό των ανθρώπων ούτε τους ανθρώπους που χρησιμοποιεί ο Θεός από εκείνους τους υποκριτές Φαρισαίους, θα είμαστε επιρρεπείς στο να λατρεύουμε και να ακολουθούμε ανθρώπους και εύκολα θα παρεκκλίνουμε από την αληθινή οδό! Θα είναι ακριβώς όπως όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να επιτελέσει το έργο Του και οι εκλεκτοί του Θεού από τον Ιουδαϊσμό Τον απαρνήθηκαν και ακολούθησαν όλοι τους υποκριτές Φαρισαίους. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός επιτελεί το έργο της κρίσεως. Στον κόσμο της θρησκείας, οι πάστορες και οι ηγέτες, οι σύγχρονοι Φαρισαίοι, εξαπατούν, περιορίζουν και δεσμεύουν τόσους ανθρώπους, οδηγώντας τους να απαρνηθούν τον Χριστό των εσχάτων ημερών. Αυτό είναι ένα σοβαρό μάθημα που πρέπει να μάθουμε. Για να ακολουθούμε τον Θεό, πρέπει να μπορούμε να διακρίνουμε την ουσία των θρησκευτικών ηγετών. Δηλαδή, δεν είναι τίποτα άλλο παρά υποκριτές Φαρισαίοι. Εργάζονται βάσει των χαρισμάτων και των ταλέντων τους, ερμηνεύουν τη Βίβλο σύμφωνα με τις δικές τους έννοιες, φαντασίες και λογικούς συλλογισμούς. Αυτό που κηρύττουν στην πραγματικότητα είναι θεωρίες θεολογίας και βιβλικές σπουδές. Νοιάζονται μόνο να ερμηνεύουν και να κηρύττουν τα λόγια των ανθρώπων στη Βίβλο, αντί να εξυψώνουν και να γίνονται μάρτυρες για τα λόγια του Θεού. Χρησιμοποιούν λόγια ανθρώπων, για να υποκαταστήσουν τα λόγια του Κυρίου Ιησού, μετατρέποντας τον Κύριο σε ένα απλό ανδρείκελο. Αυτό το έργο πηγαίνει εντελώς αντίθετα στο θέλημα του Θεού. Εδώ εντοπίζεται το κεντρικό σημείο της αντίθεσης των Φαρισαίων στον Θεό. Όλοι οι θρησκευόμενοι την «πατάνε» με την ηγεσία των Φαρισαίων και ακολουθούν τυφλά. Πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια, αλλά δεν λαμβάνουν ποτέ καμία θρέψη αλήθειας ή ζωής. Στην καλύτερη περίπτωση μπορούν μόνο να ελπίζουν ότι θα κερδίσουν κάποια γνώση της Βίβλου και των θεολογικών θεωριών. Γίνονται ολοένα πιο αλαζόνες, αυτάρεσκοι και περιφρονητικοί στη διάθεση και δεν έχουν τον παραμικρό φόβο Θεού. Σταδιακά, ο Θεός χάνει τη θέση Του στην καρδιά τους και, χωρίς να το συνειδητοποιούν, βαδίζουν το μονοπάτι των Φαρισαίων, που αντιτίθεται στον Θεό. Συγκεκριμένα, υπάρχουν πολλοί θρησκευτικοί ηγέτες και προσωπικότητες που παρερμηνεύουν τη Βίβλο εκτός πλαισίου, διαδίδοντας αιρέσεις και πλάνες που συμφωνούν με έννοιες και φαντασίες των ανθρώπων και ικανοποιούν τις φιλοδοξίες και επιθυμίες τους, προκειμένου να τους εξαπατήσουν, φυλακίσουν και χειραγωγήσουν. Υπάρχουν πολλοί που βλέπουν αυτές τις αιρέσεις και πλάνες σαν να ήταν τα λόγια του Θεού, η αλήθεια. Οδηγούνται στο λανθασμένο μονοπάτι. Αυτοί οι θρησκευτικοί ηγέτες και αποκαλούμενοι διάσημοι είναι ακριβώς οι αντίχριστοι που έχει εκθέσει ο Θεός μέσω του έργου Του της κρίσεως των εσχάτων ημερών. Αυτά τα γεγονότα αρκούν, για να αποδείξουν ότι το έργο αυτών των αποκαλούμενων θρησκευτικών ηγετών και πνευματικών προσώπων δεν προέρχεται από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αντιθέτως, είναι μόνο Φαρισαίοι και αντίχριστοι, που μας εξαπατούν και μας βλάπτουν. Όλοι τους εναντιώνονται στον Θεό και Τον προδίδουν. Είναι αυτοί που για άλλη μια φορά σταυρώνουν τον Θεό, και ο Θεός τους καταριέται!

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ουσιώδεις Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Υπάρχουν τρεις βασικές διαφορές μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου του ανθρώπου. Η πρώτη διαφορά είναι ότι το έργο του Θεού αφορά την αρχή και το τέλος των εποχών. Έτσι, το έργο Του απευθύνεται σε ολόκληρη την ανθρώπινη φυλή. Δεν έχει στόχο μία και μόνο χώρα, μία και μόνο φυλή ανθρώπων ή μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. Είναι για ολόκληρη την ανθρώπινη φυλή. Το συνολικό έργο του Θεού επηρεάζει αναπόφευκτα ολόκληρη την ανθρώπινη φυλή. Εδώ έγκειται η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου του ανθρώπου. Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Θεός ενσαρκώθηκε ως Κύριος Ιησούς και εκτέλεσε ένα στάδιο του έργου της λύτρωσης της ανθρωπότητας. Αφού ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε, εκπληρώνοντας το έργο της λύτρωσης, το Άγιο Πνεύμα άρχισε να καθοδηγεί τον εκλεκτό λαό του Θεού ώστε να γίνει μάρτυρας του Κυρίου Ιησού και, τελικά, να διαδώσει το έργο Του σε όλη την ανθρώπινη φυλή. Το ευαγγέλιο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού διαδόθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο ως τα πέρατα της γης —έτσι αποδεικνύεται ότι αυτό ήταν έργο Θεού. Εάν αυτό ήταν έργο ανθρώπου, αποκλείεται να είχε διαδοθεί ως τα πέρατα της γης. Δύο χιλιάδες έτη χώριζαν την Εποχή της Χάριτος από την Εποχή της Βασιλείας. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο χιλιάδων ετών, δεν βρέθηκε κανείς που να ήταν σε θέση να επιτελέσει το έργο της έναρξης μιας νέας εποχής. Επιπλέον, δεν υπήρξε κανείς που να ήταν σε θέση να επιτελέσει οποιοδήποτε είδος ειδικού έργου που θα διαδιδόταν σε όλα τα έθνη του κόσμου. Δεν υπήρξαν τέτοια παραδείγματα, μέχρι που ενσαρκώθηκε ο Θεός τις έσχατες ημέρες για να επιτελέσει το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Το πιλοτικό στάδιο του έργου του Θεού έχει ήδη σημειώσει επιτυχία στην Κίνα. Το μεγάλο σχέδιο του Θεού έχει ήδη ολοκληρωθεί, και το έργο Του έχει αρχίσει να επεκτείνεται σε όλες τις γωνιές της υφηλίου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε περαιτέρω ότι το συνολικό έργο του Θεού απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα. Ο Θεός ξεκινάει το δοκιμαστικό Του έργο σε μια χώρα, και αφού ολοκληρώνεται με επιτυχία, το έργο του Θεού αρχίζει να επεκτείνεται και να φτάνει σε όλη την ανθρωπότητα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου του ανθρώπου. […]

Η δεύτερη διαφορά μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου του ανθρώπου είναι ότι το έργο του Θεού εκφράζει αυτό που είναι ο Θεός. Είναι πλήρως αντιπροσωπευτικό της διάθεσης του Θεού. Όλα όσα εκφράζει ο Θεός είναι απολύτως η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Όλοι όσοι βιώνουν το έργο του Θεού αναγνωρίζουν τη δικαιοσύνη, την αγιοσύνη, την παντοδυναμία, τη σοφία, τη θαυμασιότητα και την ακαταληπτότητα του Θεού. Αυτό που εκφράζει το έργο του ανθρώπου είναι η εμπειρία και η κατανόηση του ανθρώπου, αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη φύση του ανθρώπου. Ανεξάρτητα από το πόσο έργο κάνει ο άνθρωπος ή πόσο σπουδαίο είναι, τίποτα από αυτά δεν μπορεί να είναι επουδενί η αλήθεια. Μπορεί να είναι μόνο η ανθρώπινη κατανόηση ή εμπειρία της αλήθειας, δεν μπορεί να ειπωθεί σε καμία περίπτωση ότι είναι η συνολική αλήθεια ή ότι αντιπροσωπεύει την αλήθεια. […]

Η τρίτη πτυχή των διαφορών μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου του ανθρώπου είναι ότι το έργο του Θεού έχει τη δύναμη να κατακτήσει τους ανθρώπους, να αλλάξει τους ανθρώπους, να μεταμορφώσει τις διαθέσεις τους και να τους απελευθερώσει από την επιρροή του Σατανά. Ανεξάρτητα από το πόση εμπειρία και κατανόηση έχει ένας άνθρωπος όσον αφορά τον λόγο του Θεού, το έργο του δεν μπορεί να σώσει ανθρώπους. Επιπλέον, δεν είναι σε θέση να αλλάξει τη διάθεση ενός άλλου ανθρώπου. Αυτό συμβαίνει επειδή ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια μπορεί να είναι η ζωή ενός ανθρώπου. Ο λόγος του ανθρώπου είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μια κατανόηση που είναι σύμφωνη με την αλήθεια. Μπορεί μόνο προσωρινά να βοηθήσει και να διαπαιδαγωγήσει άλλους, αλλά δεν μπορεί να είναι η ζωή κάποιου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον το έργο του Θεού είναι σε θέση να σώσει τον άνθρωπο και το έργο του ανθρώπου είναι ανίκανο να προσφέρει σωτηρία σε οποιονδήποτε άλλον. Το έργο του Θεού μπορεί να μεταμορφώσει τις διαθέσεις των ανθρώπων, ενώ το έργο του ανθρώπου είναι ανίκανο να αλλάξει τη διάθεση οποιουδήποτε. Όλοι όσοι έχουν εμπειρία μπορούν να το δουν αυτό καθαρά. Βασικά, ανεξάρτητα από το πόσο έργο του Άγιου Πνεύματος έχει κανείς, έστω και αν εργάζεται μεταξύ ανθρώπων για πολλά έτη, το έργο του δεν μπορεί να επιτύχει μεταμόρφωση στις διαθέσεις τους. Είναι ανίκανο να τους βοηθήσει να επιτύχουν πλήρη και γνήσια σωτηρία. Αυτό είναι απόλυτο. Μόνο το έργο του Θεού μπορεί να το κάνει αυτό. Εάν ο άνθρωπος τα πάει καλά στην εμπειρία του και την επιδίωξη της αλήθειας, θα είναι σε θέση να λάβει το έργο του Αγίου Πνεύματος και θα επιτύχει μια μεταμόρφωση στη διάθεσή της ζωής του. Θα επιτύχει μια γνήσια κατανόηση της δικής του διεφθαρμένης ουσίας. Στο τέλος, θα είναι σε θέση να απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και να κερδίσει τη σωτηρία από τον Θεό. Αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ του έργου του ανθρώπου και του έργου του Θεού.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή»

Η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στο έργο του Θεού και στο έργο του ανθρώπου έγκειται στο γεγονός ότι ο Θεός μπορεί να ξεκινήσει και να τελειώσει εποχές. Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να κάνει αυτό το έργο, οι άνθρωποι δεν μπορούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι οι άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια και δεν είναι η αλήθεια· μόνον ο Θεός είναι. Όσο κι αν τα λόγια των ανθρώπων συνάδουν με την αλήθεια, όσο μεγαλόπνοο κι αν είναι το κήρυγμά τους ή ανεξάρτητα του πόσα καταλαβαίνουν, αυτά δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μικρή εμπειρία και γνώση των λόγων του Θεού και της αλήθειας, και είναι μόνο κάτι περιορισμένο που έχουν πετύχει κατά την υποβολή τους στο έργο του Θεού. Δεν είναι η ακριβής αλήθεια. Συνεπώς, ανεξάρτητα πόση από την αλήθεια κατανοεί ένας άνθρωπος, δεν μπορεί να κάνει το έργο της εκκίνησης και της λήξης εποχών. Αυτό καθορίζεται από την ουσία των ανθρώπινων όντων. […]

Όλα όσα έχει και είναι ο άνθρωπος, και η ανθρώπινη φύση του, όσο μεγαλόπνοα ή καλά κι αν είναι, είναι πράγματα περιορισμένα που οφείλουν να εμπεριέχονται στην κανονική ανθρώπινη φύση και απλώς δεν μπορούν να συγκριθούν με αυτό που έχει και είναι ο Θεός, ούτε και με την πραγματικότητα της αλήθειας που εκφράζει ο Θεός. Είναι η διαφορά ανάμεσα στον ουρανό και τη γη. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει το έργο του Θεού. […] Ασχέτως του πόσο μεγάλο είναι το έργο που κάνετε, πόσα χρόνια εργάζεστε, πόσο πιο πολλά χρόνια εργάζεστε σε σχέση με τον ενσαρκωμένο Θεό ή πόσο πιο πολλά λόγια έχετε εκφέρει σε σχέση μ’ Αυτόν, όσα εκφράζετε δεν είναι τίποτα περισσότερο απ’ αυτό που έχει και είναι ο άνθρωπος. Είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι από την εμπειρία και τη γνώση του ανθρώπου όσον αφορά τα λόγια και την αλήθεια του Θεού. Δεν μπορεί να είναι η ίδια η ζωή ενός ανθρώπου. Επομένως, ασχέτως πόσα κηρύγματα κάνει κάποιος, πόσο βαθυστόχαστα πιστεύουν οι άλλοι ότι είναι τα κηρύγματά του και πόσο έργο κάνει, τίποτα από τα όσα εκφράζει δεν κατέχει την αλήθεια και δεν αποτελεί την πιο ακριβή έκφραση της αλήθειας, πόσο μάλλον μπορεί να οδηγήσει όλη την ανθρωπότητα προς τα εμπρός. Ακόμα κι αν τα λόγια ενός ανθρώπου περιέχουν τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος, δεν μπορούν να προσφέρουν στους ανθρώπους παρά ελάχιστη διαπαιδαγώγηση και θρέψη. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να βοηθήσουν λίγο τους ανθρώπους για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, και τίποτα περισσότερο. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από το έργο του ανθρώπου. Γιατί, λοιπόν, το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να πετύχει τα ίδια αποτελέσματα με το έργο του Θεού; Διότι η ουσία του ανθρώπου δεν είναι η αλήθεια. Η ουσία του ανθρώπου κατέχει απλώς κάποια πράγματα που έχει και είναι η ανθρώπινη φύση. Απέχει παρασάγγας από αυτό που έχει και είναι ο Θεός, απέχει παρασάγγας από την αλήθεια που εκφράζει ο Θεός. Με άλλα λόγια, αν ο άνθρωπος αποχωρήσει από το έργο του Θεού και το Άγιο Πνεύμα πάψει να εργάζεται, το έργο του ανθρώπου θα είναι όλο και λιγότερο επωφελές για τους άλλους και σταδιακά οι άνθρωποι δεν θα έχουν μονοπάτι. Υπάρχουν μερικά προφανή αποτελέσματα που μόνο το έργο του Θεού μπορεί να πετύχει και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να πετύχει το έργο του ανθρώπου: Ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, δεν μπορεί να μεταμορφώσει τη διάθεση της ζωής των ανθρώπων· ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, δεν μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν πραγματικά τον Θεό ή να εξαγνιστούν. Αυτό είναι απόλυτο. Κάποιοι λένε: «Αυτό συμβαίνει επειδή το χρονικό διάστημα που έχουν για να εργαστούν δεν είναι τόσο μεγάλο». Αυτό απλώς δεν αληθεύει. Ακόμα και ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν θα αρκούσε. Μπορεί το έργο του ανθρώπου να δώσει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να πετύχει τη γνώση για τον Θεό; Όσα χρόνια κι αν καθοδηγείτε τους άλλους, δεν μπορείτε να τους καθοδηγήσετε στη γνώση του Θεού. Ας λάβουμε υπόψη μας μερικά παραδείγματα. Μπορεί το έργο του Παύλου να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν τον Θεό; Μπορούν όλες οι επιστολές των αποστόλων στην Καινή Διαθήκη να δώσουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν τον Θεό; Είναι το έργο των τόσων προφητών και των υπηρετών του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη ικανό να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν τον Θεό; Κανένα από αυτά δεν μπορεί να το κάνει. Τα αποτελέσματα που μπορεί να πετύχει το έργο του ανθρώπου είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να στηρίξει μια περίοδο του έργου του Θεού. […] Το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να γνωρίσει τον Θεό, το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να αλλάξει τη διάθεση του ανθρώπου και το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να τον βοηθήσει να φτάσει στον εξαγνισμό. Αυτή είναι η απόδειξη. Τι ισχύει για το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες; Υπάρχουν ολοένα πιο πολλές μαρτυρίες από τον εκλεκτό λαό του Θεού που υποβάλλεται στο έργο του Θεού. Τόσο πολλοί άνθρωποι έχουν κατακτηθεί και έχουν αφήσει κατά μέρος τα πάντα για να ακολουθήσουν τον Θεό, τόσο πολλοί άνθρωποι έχουν γίνει ηχηροί μάρτυρες και τόσο πολλοί άνθρωποι έχουν γράψει άρθρα που καταθέτουν μαρτυρία για τις προσωπικές τους εμπειρίες —υπάρχουν κάθε είδους μαρτυρίες. Κάποιοι άνθρωποι που έχουν βιώσει το έργο του Θεού για οκτώ ή δέκα χρόνια έχουν τόσο υπέροχες μαρτυρίες· κάποιοι έχουν υπέροχες μαρτυρίες μετά από μόλις τρία έως πέντε χρόνια. Αν αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν κερδίσει κάποιες μαρτυρίες, είχαν δέκα ή είκοσι επιπλέον χρόνια εμπειρίας, τι είδους μαρτυρία θα κατέθεταν; Δεν θα ήταν ακόμα πιο ηχηρή και πιο ένδοξη; Αυτό δεν είναι που επιτυγχάνεται μέσα από το έργο του Θεού; Είναι το αποτέλεσμα που φέρνει το έργο του Θεού διάρκειας μίας και μόνο δεκαετίας, το οποίο υπερτερεί των αποτελεσμάτων που φέρνει το έργο του ανθρώπου μέσα σε έναν αιώνα ή σε μία χιλιετία. Τι δείχνει αυτό; Δείχνει ότι μόνο το έργο του Θεού μπορεί να πετύχει τη σωτηρία, τη μεταμόρφωση και την τελείωση του ανθρώπου, ενώ, όσο κι αν διαρκεί το έργο του ανθρώπου, δεν μπορεί να φέρει τέτοια αποτελέσματα. Σε τι μπορεί να οδηγήσει τελικά το έργο ενός ανθρώπου; Μόνο στο να θαυμάζουν, να επιδοκιμάζουν και να μιμούνται οι άλλοι αυτόν τον άνθρωπο. Στην καλύτερη περίπτωση, οι άνθρωποι μπορεί να συμπεριφέρονται κάπως καλύτερα, και τίποτα περισσότερο. Δεν μπορούν να καταφέρουν αλλαγή στη διάθεση της ζωής τους, ούτε μπορούν να καταφέρουν να υποτάσσονται στον Θεό και να έχουν γνώση του Θεού, ούτε μπορούν να καταφέρουν να έχουν φόβο Θεού και να αποφεύγουν το κακό, ούτε μπορούν να καταφέρουν να βλέπουν τον Θεό μέσω πραγματικού εξαγνισμού. Δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν αποτελέσματα σε καμία από αυτές τις κύριες πτυχές.

Μια πτυχή του έργου του Θεού είναι ότι μέσω αυτού του έργου μπορούμε να ανακαλύψουμε αυτό που έχει και είναι ο Θεός, να δούμε τη διάθεση του Θεού και να γνωρίσουμε τη σοφία και την παντοδυναμία Του. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί απευθείας μέσα από τα λόγια του Θεού. Μια άλλη πτυχή είναι ότι ο λόγος του Θεού μπορεί να είναι η ζωή του ανθρώπου. Όταν έχουμε πραγματική εμπειρία και κατανόηση του λόγου του Θεού, θα αναπτυχθεί μέσα μας μια θεοσεβούμενη καρδιά και τότε θα μπορούμε να ρουφάμε ακατάπαυστα το θρεπτικό ζωντανό νερό του λόγου Του και, καθώς αυτό θα ριζώνει μέσα μας, θα καταστούμε ικανοί να βιώσουμε τη μαρτυρία που απαιτεί ο Θεός από εμάς ανά πάσα στιγμή. Δηλαδή, ο λόγος Του θα γίνει η ίδια μας η ζωή. Ο λόγος του Θεού είναι η ανεξάντλητη και απεριόριστη πηγή ζωής μας. Και τι ισχύει για το έργο του ανθρώπου; Όσο σωστά κι αν είναι τα λόγια ενός ανθρώπου ή όσο κι αν συνάδουν με την αλήθεια, δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως την ίδια τη ζωή για τους άλλους· μπορούν να παρέχουν μόνο προσωρινή βοήθεια και διαπαιδαγώγηση. Μπορείτε τώρα να το δείτε αυτό, σωστά; Δεν είναι αυτή η διάκριση ανάμεσα στο έργο του ανθρώπου και στο έργο του Θεού; Με άλλα λόγια, όσα εκφράζει ο άνθρωπος είναι απλώς αυτά που εκείνος είναι, ενώ όσα εκφράζει ο Θεός είναι όλα αυτά που Αυτός είναι. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος είναι να προσφέρει κάποια οφέλη και κάποια διαπαιδαγώγηση στους άλλους, ενώ αυτό που ο Θεός προσφέρει στον άνθρωπο είναι αιώνια θρέψη για ζωή —τόσο έντονες είναι οι διαφορές. Αν αποχωρήσουμε από τον άνθρωπο, μπορούμε ακόμα να συνεχίσουμε την πορεία μας· χωρίς τον λόγο του Θεού, θα χάναμε την πηγή της ζωής. Γι’ αυτό ο Θεός είπε: «Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή». Τα λόγια του Θεού είναι ο θησαυρός μας, η ζωογόνος δύναμή μας και είναι απαραίτητα σε όλους. Με τα λόγια του Θεού έχουμε κατεύθυνση στη ζωή μας, έχουμε έναν στόχο στη ζωή μας, έχουμε αυτό που θρέφει τη ζωή μας και αρχές για το πώς να ζούμε.

Απόσπασμα από τη Συναναστροφή εκ του Άνωθεν