Ο Σωτήρας Παντοδύναμος Θεός έχει εμφανιστεί και εργάζεται τις έσχατες ημέρες, και έχει εκφράσει εκατομμύρια λόγια. Κάνει το έργο της κρίσης ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού για να εξαγνίσει και να σώσει πλήρως την ανθρωπότητα. Το «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται», μια συλλογή του λόγου Του, διατίθεται στο διαδίκτυο. Έχει συνταράξει όχι μόνο τον θρησκευτικό αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Κάποιοι από αυτούς που αγαπούν την αλήθεια και λαχταρούν την εμφάνιση του Θεού από κάθε χώρα και δόγμα έχουν διαβάσει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, κι έχουν δει πως είναι η αλήθεια και οι ομιλίες του Αγίου Πνεύματος. Έχουν ακούσει τη φωνή του Θεού, έχουν αναγνωρίσει τον Παντοδύναμο Θεό ως τον επιστρέψαντα Κύριο Ιησού, και έχουν παρουσιαστεί ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Κατά Ιωάννην 10:27). Μα ενώ πολλοί στον θρησκευτικό κόσμο αναγνωρίζουν ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η αλήθεια, ότι έχουν δύναμη και εξουσία, εφόσον τα λόγια Του δεν έχουν καταγραφεί στη Βίβλο, αρνούνται να τα αποδεχτούν. Πιστεύουν πως το σύνολο του έργου και του λόγου του Θεού εμπεριέχεται στη Βίβλο, και δεν υπάρχει τίποτα εκτός αυτής. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η αλήθεια, εφόσον, όμως, δεν εμπεριέχονται στη Βίβλο, πώς γίνεται να είναι το έργο και τα λόγια του Θεού; Και κάποιοι, βλέποντας πως μέλη της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού διαβάζουν το «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» αντί για τη Βίβλο, το καταδικάζουν, λέγοντας πως η απομάκρυνση από τη Βίβλο είναι προδοσία προς τον Κύριο, είναι αίρεση. Αυτό μου θυμίζει τους Εβραίους Φαρισαίους, που έκριναν και καταδίκαζαν τον Κύριο Ιησού και μάχονταν εναντίον Του μόνο και μόνο επειδή το έργο και τα λόγια Του υπερέβαιναν τις Γραφές τους κι Εκείνος δεν αποκαλούνταν Μεσσίας. Μάλιστα, Τον σταύρωσαν και κατέληξαν να τιμωρούνται και να αναθεματίζονται από τον Θεό, καταδικάζοντας το έθνος του Ισραήλ. Είναι ένα μάθημα που αποτελεί τροφή για σκέψη! Σήμερα, πολλοί θρήσκοι άνθρωποι επιμένουν πως το έργο και τα λόγια του Θεού είναι όλα στη Βίβλο, και τίποτα δεν υπάρχει εκτός αυτής. Αρνούνται και καταδικάζουν το έργο και τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, εμμένοντας σε αυτήν τη λανθασμένη ιδέα. Κάποιοι μάλιστα παραδέχονται ευθέως πως τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η αλήθεια, αλλά εξακολουθούν να μην τα ερευνούν, και συνακόλουθα χάνουν την ευκαιρία τους να καλωσορίσουν τον Κύριο πριν από τις συμφορές. Δυστυχώς, έχουν πέσει στις συμφορές. «Το σύνολο του έργου και του λόγου του Θεού εμπεριέχεται στη Βίβλο, και τίποτα δεν υπάρχει εκτός αυτής». Αυτή η ιδέα έχει κάνει αναρίθμητους ανθρώπους να χάσουν την ευκαιρία τους να καλωσορίσουν τον Κύριο, προκαλώντας ανείπωτο κακό. Ποιο είναι ακριβώς το κακό με τη συγκεκριμένη ιδέα; Θα μοιραστώ μαζί σας ό,τι γνωρίζω για αυτό.

Προτού εμβαθύνουμε στο θέμα, ας αποσαφηνίσουμε από πού προήλθε η Βίβλος. Συστήνεται από δύο μέρη: την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Οι Εβραίοι πιστεύουν στον Ιεχωβά και χρησιμοποιούν τις Γραφές της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ οι χριστιανοί που πιστεύουν στον Κύριο Ιησού χρησιμοποιούν την Καινή Διαθήκη. Και η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη έχουν συνταχθεί από ανθρώπους, αιώνες αφότου ο Θεός ολοκλήρωσε το έργο Του. Η Βίβλος δεν έπεσε από τον ουρανό, και φυσικά ούτε την έγραψε ούτε μας τη μοίρασε προσωπικά ο Θεός. Δημιουργήθηκε μέσα από τη συνεργασία των θρησκευτικών αρχηγών της εποχής. Φυσικά κι είχαν τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος — δεν υπάρχει αμφιβολία. Καθώς η Βίβλος συντάχθηκε από ανθρώπους, αποκλείεται στην Παλαιά Διαθήκη να μπορούσε να συμπεριληφθεί το περιεχόμενο της Καινής Διαθήκης, κι αποκλείεται στην Καινή Διαθήκη να μπορούσε να συμπεριληφθεί το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Κι αυτό επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν το μέλλον. Τα εδάφια και τα βιβλία που μπήκαν στη Βίβλο επιλέχθηκαν, και δεν συμπεριλήφθηκαν στη Βίβλο όλα τα γραπτά των προφητών και των αποστόλων. Ουκ ολίγα παραλείφθηκαν κι αφαιρέθηκαν. Αυτό, όμως, δεν είναι προβληματικό. Καθώς συντάχθηκε από ανθρώπους, είναι φυσιολογικό να υπάρχουν επιλογές, αφαιρέσεις και παραλείψεις. Εκεί που κάνουν λάθος οι άνθρωποι είναι που επιμένουν πως το σύνολο του έργου και του λόγου του Θεού εμπεριέχεται στη Βίβλο, λες κι αυτά μόνο είπε κι έκανε ο Θεός όλα εκείνα τα χρόνια. Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Τα βιβλία κάποιων προφητών δεν καταγράφθηκαν στην Παλαιά Διαθήκη, και κάποια βιβλία που γνωρίζουμε, όπως του Ενώχ και του Έσδρα, δεν εμπεριέχονται στη Βίβλο. Και είμαστε σίγουροι πως θα υπάρχουν κι άλλα βιβλία αποστόλων που δεν συμπεριλήφθηκαν στην Καινή Διαθήκη, χώρια που ο Κύριος Ιησούς κήρυττε για πάνω από τρία χρόνια και πρέπει να είπε πάρα πολλά, αλλά ελάχιστα από αυτά υπάρχουν στη Βίβλο. Όπως είπε ο απόστολος Ιωάννης: «Είναι δε και άλλα πολλά όσα έκαμεν ο Ιησούς, τα οποία εάν γραφθώσι καθ’ εν, ουδ’ αυτός ο κόσμος νομίζω θέλει χωρήσει τα γραφόμενα βιβλία» (Κατά Ιωάννην 21:25). Σαφώς, η καταγραφή του έργου και των λόγων του Θεού στη Βίβλο είναι πολύ περιορισμένη! Γνωρίζουμε χωρίς καμία αμφιβολία πως ούτε η Παλαιά ούτε η Καινή Διαθήκη περιλαμβάνει το πλήρες σώμα του έργου και του λόγου του Θεού για εκείνη την εποχή. Είναι ένα γεγονός που όλοι θα παραδέχονταν. Υπάρχουν πολλοί στον θρησκευτικό κόσμο που δεν κατανοούν τη Βίβλο ή το πώς δημιουργήθηκε. Πιστεύουν πως το σύνολο του έργου και του λόγου του Θεού εμπεριέχεται στη Βίβλο, κι αρνούνται και καταδικάζουν ό,τι υπάρχει εκτός Βίβλου. Συνάδει αυτό με τα ιστορικά γεγονότα; Αυτός ο ισχυρισμός δεν κρίνει το έργο του Θεού; Δεν αντιστέκεται στον Θεό; Η Βίβλος συντάχθηκε εκ των υστέρων και δημιουργήθηκε από ανθρώπους, οπότε πώς θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνεται προκαταβολικά στη Βίβλο το επόμενο στάδιο του έργου Του; Αυτό θα ήταν αδύνατον, επειδή οι άνθρωποι στερούνται τη δύναμη της πρόβλεψης. Όσοι συνέταξαν την Παλαιά Διαθήκη δεν ήταν ζωντανοί την εποχή του Κυρίου Ιησού και δεν βίωσαν το έργο του Κυρίου Ιησού. Πώς θα μπορούσαν να έχουν συμπεριλάβει το έργο και τα λόγια Του, καθώς και τα βιβλία των αποστόλων στην Παλαιά Διαθήκη εκ των προτέρων; Επίσης, αποκλείεται όσοι συνέταξαν την Καινή Διαθήκη να μπορούσαν να συμπεριλάβουν εκ των προτέρων στις Γραφές το έργο και τον λόγο του Θεού για τις έσχατες ημέρες, που συνέβησαν 2.000 έτη αργότερα. Σήμερα, όλος ο θρησκευτικός κόσμος έχει γίνει μάρτυρας του έργου και του λόγου του Παντοδύναμου Θεού. Κάποιοι τα έχουν διερευνήσει κι έχουν αναγνωρίσει πως τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η αλήθεια κι έχουν εξουσία. Μα εφόσον η Βίβλος δεν περιλαμβάνει τα λόγια και το όνομα του Παντοδύναμου Θεού και δεν μπορείς να τα βρεις εκεί, αρνούνται πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι η εμφάνιση του ίδιου του Θεού. Δεν κάνουν το ίδιο λάθος με τους Φαρισαίους που αντιστάθηκαν και καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού; Οι Φαρισαίοι θεώρησαν πως καθώς το όνομα του Κυρίου Ιησού δεν ήταν Μεσσίας, και το έργο και τα λόγια Του δεν ταίριαζαν με τις Γραφές τους, μπορούσαν να αρνηθούν ότι ήταν ο Μεσσίας. Σήμερα, οι θρήσκοι βλέπουν πως το όνομα του Παντοδύναμου Θεού δεν προφητεύθηκε στη Βίβλο ούτε τα λόγια Του υπάρχουν μέσα σε αυτήν, οπότε αρνούνται και καταδικάζουν το έργο και τα λόγια Του. Διαπράττουν την αμαρτία της σταύρωσης του Θεού για άλλη μια φορά. Στην πραγματικότητα, αν και η Βίβλος δεν περιλαμβάνει το έργο και τα λόγια του Θεού τις έσχατες ημέρες, υπάρχουν προφητείες για το νέο όνομα του Θεού τις έσχατες ημέρες, όπως αυτή στο βιβλίο του Ησαΐα: «Και θέλουσιν ιδεί τα έθνη την δικαιοσύνην σου και πάντες οι βασιλείς την δόξαν σου· και θέλεις ονομασθή με νέον όνομα, το οποίον του Ιεχωβά το στόμα θέλει ονομάσει» (Ησαΐας 62:2). Και βλέπουμε στην Αποκάλυψη: «Όστις νικά, θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω, και θέλω γράψει επ’ αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, ήτις καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου, και το όνομά μου το νέον» (Αποκάλυψη 3:12). «Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ» (Αποκάλυψη 1:8). «Αλληλούϊα· διότι εβασίλευσε Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ» (Αποκάλυψη 19:6). Η Βίβλος, επίσης, προφητεύει πως ο Θεός θα μιλάει περισσότερο και θα κάνει πιο πολύ έργο τις έσχατες ημέρες, όπως ο Κύριος Ιησούς είπε: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). Υπάρχει, επίσης, μια προειδοποίηση που εμφανίζεται στην Αποκάλυψη επτά φορές: «Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Αποκάλυψη Κεφάλαια 2, 3). Η Αποκάλυψη επίσης προφητεύει πως ο Θεός θα ανοίξει το σφραγισμένο βιβλίο τις έσχατες ημέρες. Ξεκάθαρα, έχει προφητευτεί πως ο Θεός θα μιλήσει στις εκκλησίες τις έσχατες ημέρες και θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε όλες τις αλήθειες. Πώς θα μπορούσαν το έργο κι ο λόγος του Θεού για τις έσχατες ημέρες να εμφανιστούν προκαταβολικά στη Βίβλο; Είναι αδύνατον! Με τόσες προφητείες και ξεκάθαρα γεγονότα, γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι είναι τυφλοί, με τα μάτια τους ορθάνοιχτα, κρίνοντας κι επιμένοντας πως το σύνολο του έργου και του λόγου του Θεού εμπεριέχεται στη Βίβλο, και τίποτα δεν υπάρχει εκτός αυτής; Αφού έχουν το θράσος να κρίνουν τον Θεό και να Του αντιστέκονται τώρα που έχει εμφανιστεί και κάνει το έργο Του, δεν καταλαβαίνουν το έργο του Θεού ούτε κατανοούν στο ελάχιστο την αλήθεια. Έχουν καταδικαστεί και εξαλειφθεί από τον Θεό, και έχουν ήδη πέσει στις συμφορές. Αυτό επαληθεύει τα βιβλικά εδάφια: «Οι […] άφρονες αποθνήσκουσι δι’ έλλειψιν φρενών» (Παροιμίες 10:21). «Ο λαός μου ηφανίσθη δι’ έλλειψιν γνώσεως» (Ωσηέ 4:6).

Ας δούμε κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Τα πράγματα που καταγράφονται στη Βίβλο είναι περιορισμένα· δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν το συνολικό έργο του Θεού. Τα τέσσερα Ευαγγέλια έχουν συνολικά λιγότερα από εκατό κεφάλαια, στα οποία καταγράφεται ένας πεπερασμένος αριθμός συμβάντων, όπως η κατάρα του Ιησού στη συκιά, οι τρεις φορές που αρνήθηκε ο Πέτρος τον Κύριο, η εμφάνιση του Ιησού στους μαθητές μετά από τη σταύρωση και την ανάστασή Του, η διδασκαλία για τη νηστεία, η διδασκαλία για την προσευχή, η διδασκαλία για το διαζύγιο, η γέννηση και η γενεαλογία του Ιησού, ο ορισμός των μαθητών από τον Ιησού και ούτω καθεξής. Ωστόσο, οι άνθρωποι τα εκτιμούν σαν θησαυρό και τα συγκρίνουν, μάλιστα, με το σημερινό έργο. Πιστεύουν, μάλιστα, ότι όλο το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια της ζωής Του ήταν περιορισμένο, θαρρείς και ο Θεός ήταν ικανός να πράξει μόνο τόσα και τίποτα περαιτέρω. Δεν είναι παράλογο αυτό;» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (1)].

«Στο κάτω κάτω, τι είναι μεγαλύτερο: ο Θεός ή η Βίβλος; Γιατί πρέπει ο Θεός να εργάζεται σύμφωνα με τη Βίβλο; Μήπως ο Θεός δεν έχει το δικαίωμα να υπερβεί τη Βίβλο; Δεν μπορεί ο Θεός να απομακρυνθεί από τη Βίβλο και να επιτελέσει άλλο έργο; Γιατί ο Ιησούς και οι μαθητές Του δεν τηρούσαν το Σάββατο; Αν έπρεπε να ασκείται σύμφωνα με το Σάββατο και σύμφωνα με τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, τότε γιατί ο Ιησούς δεν τήρησε το Σάββατο μετά την έλευσή Του, αλλά, αντ’ αυτού, έπλυνε πόδια, κάλυψε το κεφάλι, έκοψε τον άρτο κι ήπιε κρασί; Δεν απουσιάζουν όλα αυτά από τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης; Αν ο Ιησούς τιμούσε την Παλαιά Διαθήκη, τότε γιατί δεν ακολούθησε αυτά τα δόγματα; Θα πρέπει να γνωρίζεις ποιος προηγήθηκε μεταξύ Θεού και Βίβλου! Εφόσον ήταν ο Κύριος του Σαββάτου, δεν θα μπορούσε να είναι και ο Κύριος της Βίβλου;» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)].

«Κανείς δεν γνωρίζει την πραγματικότητα της Βίβλου: ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ιστορικό αρχείο του έργου του Θεού και μια απόδειξη των δύο προηγούμενων σταδίων του έργου του Θεού και ότι δεν σε βοηθά να κατανοήσεις καθόλου τους στόχους του έργου του Θεού. Όλοι όσοι έχουν διαβάσει τη Βίβλο γνωρίζουν ότι καταγράφει τα δύο στάδια του έργου του Θεού κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος. Η Παλαιά Διαθήκη εξιστορεί την ιστορία του Ισραήλ και το έργο του Ιεχωβά από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι το πέρας της Εποχής του Νόμου. Η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού επί γης, το οποίο εμπεριέχεται στα Τέσσερα Ευαγγέλια, καθώς και το έργο του Παύλου. Δεν αποτελούν αυτά ιστορικά αρχεία; Η αναφορά των γεγονότων του παρελθόντος σήμερα τα καθιστά ιστορία και ανεξάρτητα από το πόσο αληθινά ή πραγματικά είναι, εξακολουθούν να αποτελούν ιστορία —και η ιστορία δεν μπορεί να αφορά το παρόν, διότι ο Θεός δεν αναπολεί την ιστορία! Συνεπώς, αν κατανοείς μόνο τη Βίβλο χωρίς να κατανοείς τίποτα από το έργο που ο Θεός προτίθεται να επιτελέσει τη σήμερον ημέρα, και αν πιστεύεις στον Θεό αλλά δεν αναζητάς το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε δεν κατανοείς τι σημαίνει να αναζητάς τον Θεό. Εάν διαβάζεις τη Βίβλο για να μελετήσεις την ιστορία του Ισραήλ, ώστε να διερευνήσεις την ιστορία της δημιουργίας του Θεού όλων των ουρανών και της γης, τότε δεν πιστεύεις στον Θεό. Αλλά σήμερα, από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό και επιδιώκεις τη ζωή, αφού επιδιώκεις τη γνώση του Θεού και δεν επιδιώκεις νεκρά γράμματα και δόγματα ή την κατανόηση της ιστορίας, πρέπει να αναζητήσεις το σημερινό θέλημα του Θεού και να αναζητήσεις την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Εάν ήσουν αρχαιολόγος, θα μπορούσες να διαβάσεις τη Βίβλο —αλλά δεν είσαι, είσαι ένας από εκείνους που πιστεύουν στον Θεό και καλά θα κάνεις να αναζητήσεις το σημερινό θέλημα του Θεού» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (4)].

«Εάν επιθυμείς να δεις το έργο της Εποχής του Νόμου και να δεις πώς ακολουθούσαν οι Ισραηλίτες την οδό του Ιεχωβά, τότε πρέπει να διαβάσεις την Παλαιά Διαθήκη· αν επιθυμείς να κατανοήσεις το έργο της Εποχής της Χάριτος, τότε πρέπει να διαβάσεις την Καινή Διαθήκη. Πώς, όμως, βλέπεις το έργο των εσχάτων ημερών; Πρέπει να αποδεχτείς την ηγεσία του Θεού του σήμερα και να εισέλθεις στο σημερινό έργο, διότι αυτό είναι το νέο έργο και κανείς δεν το έχει καταγράψει προηγουμένως στη Βίβλο. Τη σήμερον ημέρα, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί και έχει επιλέξει άλλους εκλεκτούς στην Κίνα. Ο Θεός εργάζεται μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους, συνεχίζει το έργο Του επί γης και συνεχίζει το έργο της Εποχής της Χάριτος. Το έργο του σήμερα είναι ένα μονοπάτι στο οποίο ο άνθρωπος δεν έχει πορευτεί ποτέ, καθώς και μία οδός την οποία κανείς δεν έχει δει ποτέ. Είναι έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ πριν —είναι το πιο πρόσφατο έργο του Θεού επί γης. Ως εκ τούτου, έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ πριν δεν αποτελεί ιστορία, επειδή το τώρα είναι τώρα και δεν έχει γίνει ακόμα παρελθόν. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι ο Θεός έχει κάνει μεγαλύτερο και νεότερο έργο επί γης και εκτός του Ισραήλ, ότι αυτό έχει ήδη υπερβεί το πεδίο του Ισραήλ και τις προβλέψεις των προφητών, ότι είναι νέο και θαυμάσιο έργο πέραν των προφητειών και νεότερο έργο πέραν του Ισραήλ, καθώς και έργο το οποίο οι άνθρωποι δεν μπορούν μήτε να αντιληφθούν μήτε να φανταστούν. Πώς θα μπορούσε η Βίβλος να περιέχει σαφείς καταγραφές τέτοιου έργου; Ποιος θα μπορούσε να έχει καταγράψει εκ των προτέρων κάθε παραμικρό μέρος του σημερινού έργου, χωρίς καμία παράλειψη; Ποιος θα μπορούσε να έχει καταγράψει αυτό το ισχυρότερο, σοφότερο έργο, που αψηφά τις συμβάσεις, σε εκείνο το μουχλιασμένο παλιό βιβλίο; Το σημερινό έργο δεν αποτελεί ιστορία και, ως εκ τούτου, αν θέλεις να πορευτείς στο νέο μονοπάτι του σήμερα, τότε πρέπει να απομακρυνθείς από τη Βίβλο, πρέπει να υπερβείς τα βιβλία προφητείας ή ιστορίας στη Βίβλο. Τότε μόνο θα μπορέσεις να πορευτείς σωστά στο νέο μονοπάτι και τότε μόνο θα μπορέσεις να εισέλθεις στη νέα σφαίρα και στο νέο έργο. […] Εφόσον υπάρχει μια ανώτερη οδός, γιατί να μελετάς εκείνη την κατώτερη, απαρχαιωμένη οδό; Εφόσον υπάρχουν νεότερες ομιλίες και νεότερο έργο, γιατί να ζεις εν μέσω παλαιών ιστορικών καταγραφών; Οι νέες ομιλίες μπορούν να παράσχουν τα απαραίτητα για σένα, πράγμα που αποδεικνύει ότι αυτό είναι το νέο έργο. Οι παλιές καταγραφές δεν μπορούν να σε κάνουν να χορτάσεις ούτε μπορούν να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες σου, γεγονός που αποδεικνύει ότι αποτελούν ιστορία και όχι το έργο του εδώ και τώρα. Η υψηλότερη οδός είναι το νεότερο έργο και, με το νέο έργο, όσο υψηλή κι αν είναι η οδός του παρελθόντος, είναι απλώς η ιστορία που θυμούνται οι άνθρωποι και, ανεξάρτητα από την αξία της ως αναφορά, εξακολουθεί να παραμένει η παλαιά οδός. Παρόλο που καταγράφεται στο “ιερό βιβλίο”, η παλαιά οδός αποτελεί ιστορία. Παρόλο που δεν υπάρχει καμία καταγραφή της στο “ιερό βιβλίο”, η νέα οδός είναι η οδός του εδώ και τώρα. Αυτή η οδός μπορεί να σε σώσει και αυτή η οδός μπορεί να σε αλλάξει, διότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)].

«Το γεγονός που θέλω να εξηγήσω σε αυτό το σημείο είναι το εξής: Αυτό που είναι και αυτό που έχει ο Θεός είναι αιώνια ανεξάντλητο και άπειρο. Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής και όλων των πραγμάτων· κανένα δημιουργημένο πλάσμα δεν μπορεί να Τον αντιληφθεί. Τέλος, πρέπει να συνεχίσω και να υπενθυμίσω σε όλους: Μην περιορίσετε τον Θεό σε βιβλία, σε λόγια ή στις παλιότερες ομιλίες Του ποτέ ξανά. Υπάρχει μόνο μια λέξη για να περιγράψει το έργο του Θεού: νέο. Δεν Του αρέσει να ακολουθεί παλιά μονοπάτια ή να επαναλαμβάνει το έργο Του· επιπροσθέτως, δεν θέλει να Τον λατρεύουν οι άνθρωποι περιορίζοντάς Τον εντός ενός συγκεκριμένου πεδίου. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Επίλογος).

Ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού τα ξεκαθαρίζει όλα, έτσι δεν είναι; Η Βίβλος καταγράφει απλώς τα δύο στάδια του έργου του Θεού την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάριτος. Είναι ένα ιστορικό βιβλίο, και σίγουρα δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει το σύνολο του έργου και του λόγου του Θεού. Ο Θεός είναι ο Δημιουργός, η πηγή της ανθρώπινης ζωής. Ομιλεί και εργάζεται επί χιλιετίες, και είναι μια ανεξάντλητη πηγή θρέψης για την ανθρωπότητα, που πάντα μας οδηγεί προς τα εμπρός. Τα λόγια του είναι η πηγή των ζώντων υδάτων, ρέουν διαρκώς. Το έργο και ο λόγος του Θεού δεν μπορούν να περιοριστούν από τίποτα και κανέναν, πόσο μάλλον από τη Βίβλο. Εκείνος δεν έχει σταματήσει ποτέ να ομιλεί περισσότερο και να εκτελεί νέο έργο σύμφωνα με το δικό Του σχέδιο διαχείρισης και τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Ο Ιεχωβά Θεός εξέδωσε τον νόμο για να ορίζει τη ζωή της ανθρωπότητας την Εποχή του Νόμου, όταν δεν υπήρχε καθόλου η Βίβλος. Ο Κύριος Ιησούς κήρυξε την οδό της μετάνοιας την Εποχή της Χάριτος και έκανε το έργο της λύτρωσης, υπερβαίνοντας την Παλαιά Διαθήκη. Ο Παντοδύναμος Θεός έχει έρθει τις έσχατες ημέρες και κάνει το έργο της κρίσης, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Έχει ανοίξει τις επτά σφραγίδες και το βιβλίο, εκφράζοντας όλες τις αλήθειες που μας καθαίρουν και μας σώζουν πλήρως. Είναι ένα νέο, πιο εξυψωμένο στάδιο έργου που ερείδεται στο έργο της λύτρωσης της Εποχής της Χάριτος. Είναι νεότερο και πρακτικότερο έργο, και δεν θα μπορούσε με τίποτα να έχει εμφανιστεί στη Βίβλο προκαταβολικά. Από αυτό βλέπουμε πως το έργο του Θεού είναι πάντα νέο και ποτέ παλαιό, πάντα προοδεύει, ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Το νέο έργο Του υπερβαίνει ό,τι εμπεριέχεται στη Βίβλο, προσφέροντάς μας ένα νέο μονοπάτι και υψηλότερες αλήθειες. Επομένως, η πίστη μας δεν μπορεί να βασίζεται μόνο στη Βίβλο, και σίγουρα δεν μπορούμε να λέμε πως το σύνολο του έργου και του λόγου του Θεού εμπεριέχεται στη Βίβλο. Πρέπει να αναζητάμε το έργο του Αγίου Πνεύματος και να συμβαδίζουμε με τα βήματα του έργου του Θεού, ώστε να λαμβάνουμε τη θρέψη και την ποίμανση του τωρινού λόγου του Θεού. Όπως λέει η Αποκάλυψη: «Ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη» (Αποκάλυψη 14:4). Είναι οι συνετές παρθένες που θα παρευρεθούν στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου και θα κερδίσουν τη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες.

Ο Παντοδύναμος Θεός κάνει το έργο της κρίσης των εσχάτων ημερών επί 30 χρόνια και έχει εκφράσει εκατομμύρια λόγια. Οι ομιλίες Του είναι πλείστες και δεν στερούνται τίποτα. Αποκαλύπτουν τα μυστήρια της Βίβλου μαζί με όλα τα μυστήρια του 6.000 ετών σχεδίου διαχείρισης του Θεού, όπως τους στόχους Του στη διαχείριση της ανθρωπότητας, πώς ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους, πώς ο Θεός σώζει βαθμηδόν την ανθρωπότητα από τις δυνάμεις του Σατανά, πώς ο Θεός εξαγνίζει τον άνθρωπο και τον κάνει άγιο μέσω δοκιμασιών κι εξευγενισμού, τη σημασία του έργου της κρίσης τις έσχατες ημέρες, τα μυστήρια των ενσαρκώσεων και τα ονόματά Του, την αληθινή ιστορία της Βίβλου, την έκβαση κάθε λογής ανθρώπων, τον τελικό προορισμό της ανθρωπότητας, και πώς η βασιλεία του Χριστού έχει εκπληρωθεί στη Γη. Επίσης, o Παντοδύναμος Θεός κρίνει και εκθέτει την αλήθεια της διαφθοράς μας και την αντίθεη, σατανική φύση μας. Μας δείχνει πώς να ξεφύγουμε από την αμαρτία και να σωθούμε πλήρως από τον Θεό, όπως πώς να μετανοήσουμε αληθινά, πώς να απαρνηθούμε τη σάρκα και να κάνουμε πράξη την αλήθεια, πώς να είμαστε ειλικρινείς, πώς να κάνουμε το θέλημά Του, να Τον σεβόμαστε και να αποφεύγουμε το κακό, πώς να αποκτήσουμε γνώση του Θεού και υποταγή στον Θεό, αγάπη προς τον Θεό και πολλά άλλα. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι πιο άφθονα και εξυψωμένα από τα λόγια του Θεού τις Εποχές του Νόμου και της Χάριτος, κι είναι όλα αλήθειες που πρέπει να κατέχουμε για να επιτύχουμε τη σωτηρία του Θεού. Είναι εξαιρετικά διαφωτιστικά και ικανοποιητικά και μας προσφέρουν μια οδό άσκησης στα πάντα. Στον λόγο του Παντοδύναμου Θεού, βρίσκουμε κάθε απάντηση και λύση για όλες τις δυσκολίες και τις ερωτήσεις στην πίστη μας. Το «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» από τον Παντοδύναμο Θεό είναι η Βίβλος της Εποχής της Βασιλείας, και η οδός της αιώνιας ζωής που προσέφερε ο Θεός στον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες. Τρώγοντας, πίνοντας και κάνοντας πράξη τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, αποδεχόμενοι την κρίση και την παίδευση του λόγου Του και κατανοώντας κάποιες αλήθειες, οι εκλεκτοί του Θεού κατανοούν πραγματικά τον Θεό. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους καθαίρονται και αλλάζουν σε διαφορετικό βαθμό, και τελικά εκείνοι ξεφεύγουν από τα δεσμά της αμαρτίας και μαρτυρούν περί της ήττας του Σατανά. Είναι οι νικητές που έχει καταστήσει ολοκληρωμένους ο Θεός πριν από τα δεινά. Το όνομα, το έργο και ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού μπορεί να μην καταγράφθηκαν στη Βίβλο, μα οι καρποί που γεννήθηκαν, τα αληθινά αποτελέσματα του έργου και του λόγου Του εκπληρώνουν απόλυτα τις προφητείες της Βίβλου. Υπάρχουν στο διαδίκτυο βίντεο και ταινίες με μαρτυρίες των εκλεκτών του Θεού, που μαρτυρούν στον κόσμο περί της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι σαν ένα μεγάλο φως, που λάμπει από την Ανατολή έως τη Δύση, καταυγάζοντας ολόκληρο τον κόσμο. Όλο και πιο πολλοί άνθρωποι από κάθε γωνιά της Γης που αγαπούν την αλήθεια ερευνούν την αληθινή οδό, και στρέφονται προς τον Παντοδύναμο Θεό. Είναι ένα μεγάλο κύμα που σαρώνει τον κόσμο και καμιά δύναμη δεν το σταματάει. Όπως λέει ο Παντοδύναμος Θεός: «Κάποια μέρα, όταν ολόκληρο το σύμπαν θα επιστρέψει στον Θεό, το κέντρο του έργου Του σ’ όλο τον κόσμο θ’ ακολουθήσει τις ομιλίες Του· κάπου αλλού, κάποιοι άνθρωποι θα χρησιμοποιήσουν το τηλέφωνο, κάποιοι θα πάρουν το αεροπλάνο, κάποιοι θα πάρουν το πλοίο στη θάλασσα, και κάποιοι θα χρησιμοποιήσουν λέιζερ για να λάβουν τα λεγόμενα του Θεού. Όλοι θα λατρεύουν και θα ποθούν τον Θεό, θα έρθουν όλοι κοντά στον Θεό, θα συναθροίζονται ενώπιον του Θεού, κι όλοι θα προσκυνούν τον Θεό. Κι όλα αυτά θα είναι οι πράξεις του Θεού. Να το θυμάστε! Ο Θεός σίγουρα δεν θα ξεκινήσει ποτέ ξανά κάπου αλλού. Ο Θεός θα εκπληρώσει το εξής γεγονός: θα κάνει τους ανθρώπους σε ολόκληρο το σύμπαν να έρθουν ενώπιόν Του και να προσκυνήσουν τον Θεό στη γη, και το έργο Του σε άλλα μέρη θα σταματήσει. Κι έτσι, οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να αναζητήσουν την αληθινή οδό. Θα είναι σαν τον Ιωσήφ: Όλοι έρχονταν σ’ αυτόν για τροφή, υποκλίνονταν σ’ αυτόν, διότι αυτός είχε αγαθά να φάνε. Προκειμένου να αποφύγουν τον λιμό, οι άνθρωποι θα αναγκαστούν ν’ αναζητήσουν την αληθινή οδό. Ολόκληρη η θρησκευτική κοινότητα θα υποφέρει από βαρύ λιμό, και μόνον ο Θεός του σήμερα είναι η πηγή του νερού που δίνει ζωή, που έχει στην κατοχή του την πηγή που ρέει συνεχώς και που παρέχεται για την απόλαυση του ανθρώπου, κι έτσι οι άνθρωποι θα έρθουν και θα εξαρτώνται απ’ Αυτόν. Αυτή θα είναι η στιγμή που οι πράξεις του Θεού θα αποκαλυφθούν και που ο Θεός θα κερδίσει δόξα· όλοι οι άνθρωποι σ’ ολόκληρο το σύμπαν θα προσκυνήσουν αυτό το συνηθισμένο “ανθρώπινο ον”. Μήπως δεν θα ’ναι αυτή η μέρα της δόξας του Θεού; […] Όταν ολόκληρη η βασιλεία χαρεί, αυτή θα είναι η μέρα της δόξας του Θεού. Κι όποιος έρχεται σ’ εσάς και λαμβάνει τα καλά νέα του Θεού, θα είναι ευλογημένος απ’ τον Θεό. Και οι χώρες και οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό θα είναι ευλογημένοι και θα έχουν τη φροντίδα του Θεού. Η μελλοντική κατεύθυνση θα είναι η εξής: Αυτοί που αποκτούν τα λεγόμενα από το στόμα του Θεού, θα έχουν ένα μονοπάτι να βαδίσουν στη γη και, είτε πρόκειται για επιχειρηματίες είτε για επιστήμονες είτε για εκπαιδευτικούς είτε για βιομηχάνους, αυτοί που βρίσκονται χωρίς τον λόγο του Θεού, θα έχουν δυσκολία να κάνουν το παραμικρό βήμα και θα αναγκαστούν να αναζητήσουν την αληθινή οδό. Αυτό σημαίνει το ρητό: “Με την αλήθεια, θα περπατήσεις ολόκληρο τον κόσμο. Χωρίς την αλήθεια, δεν θα πας πουθενά”» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η Χιλιετής Βασιλεία έχει φτάσει). Η Εποχή της Βασιλείας είναι η Εποχή του Λόγου. Ο Θεός με τα λόγια Του μας κατακτά, μας εξαγνίζει και μας σώζει, και έχει ολοκληρώσει μια ομάδα νικητών. Αυτό δείχνει πλήρως την εξουσία και την ισχύ του λόγου του Θεού. Μα ο θρησκευτικός κόσμος εμμένει στη Βίβλο, αρνούμενος να αποδεχτεί την κρίση και την κάθαρση του Παντοδύναμου Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να αμαρτάνουν, να εξομολογούνται και να αμαρτάνουν ξανά όπως παλιά, και έχουν ήδη εξαλειφθεί μέσω του έργου του Θεού, πέφτοντας στα δεινά, κλαίγοντας και τρίζοντας τα δόντια. Αναμένουν ακόμη ο Κύριος να έρθει σε ένα σύννεφο και να τους αρπάξει στη βασιλεία των ουρανών για την αιώνια ζωή. Δεν πρόκειται για ευσεβή πόθο; Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον· και εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού· πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν» (Κατά Ιωάννην 5:39-40). Αυτοί που εμμένουν στη Βίβλο δεν θα κερδίσουν την αλήθεια ή τη ζωή. Μόνο όσοι πιστεύουν στον Χριστό, όσοι Τον ακολουθούν κι υποτάσσονται σε Εκείνον θα κερδίσουν την αλήθεια και τη ζωή. Ο Χριστός των εσχάτων ημερών, ο Παντοδύναμος Θεός, εκφράζει αλήθειες για να μας εξαγνίσει και να μας σώσει πλήρως. Εάν επιθυμούμε την αλήθεια και τη ζωή, πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τη Βίβλο και να συμβαδίσουμε με τα βήματα του Θεού, να αποδεχτούμε την κρίση και την κάθαρση του Παντοδύναμου Θεού και να υποταχθούμε σε αυτές. Μόνο έτσι θα ξεφύγουμε από την αμαρτία και θα σωθούμε πλήρως από τον Θεό, θα έχουμε την προστασία του Θεού μέσα στις συμφορές και θα εισέλθουμε στη βασιλεία Του. Όσοι εμμένουν στη Βίβλο και στο παρελθοντικό έργο και τα παρελθοντικά λόγια του Θεού, όσοι αρνούνται να αποδεχθούν την οδό της αλήθειας που μας προσφέρει ο Θεός τις έσχατες ημέρες, θα στερηθούν εντελώς το έργο του Θεού που σώζει πλήρως την ανθρωπότητα, θα πέσουν στις συμφορές και θα τιμωρηθούν. Όπως λέει ο Παντοδύναμος Θεός: «Το έργο του Θεού δεν περιμένει ποτέ όσους δεν μπορούν να συμβαδίσουν μαζί Του και η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν δείχνει έλεος σε κανέναν άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

Ας κλείσουμε με άλλο ένα απόσπασμα του λόγου του Παντοδύναμου Θεού: «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει τη ζωή και φέρνει τη διαρκή και αέναη οδό για την αλήθεια. Αυτή η αλήθεια είναι το μονοπάτι με το οποίο ο άνθρωπος κερδίζει τη ζωή και είναι το μοναδικό μονοπάτι για να γνωρίσει τον Θεό και να λάβει την έγκρισή Του. Εάν δεν αναζητήσεις την οδό της ζωής που προσφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε δεν θα κερδίσεις ποτέ την έγκριση του Ιησού και δεν θα έχεις ποτέ τα προσόντα για να διαβείς την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, γιατί είσαι μαριονέτα και δεσμώτης της ιστορίας. Εκείνοι που εξουσιάζονται από κανονισμούς, από γράμματα, και είναι εγκλωβισμένοι στην ιστορία, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή ούτε να κερδίσουν την αέναη οδό της ζωής. Κι αυτό γιατί το μόνο που έχουν είναι θολό νερό στο οποίο προσκολλώνται για χιλιάδες χρόνια, κι όχι το νερό της ζωής που αναβλύζει από τον θρόνο. Αυτοί που δεν είναι εφοδιασμένοι με το νερό της ζωής, θα παραμείνουν για πάντα πτώματα, παιχνιδάκια του Σατανά και υιοί της κόλασης. Πώς, λοιπόν, θα μπορέσουν να δουν τον Θεό; Εάν απλώς προσπαθείς να παραμείνεις προσκολλημένος στο παρελθόν, εάν απλώς προσπαθείς να διατηρήσεις τα πράγματα ως έχουν παραμένοντας ακίνητος, και δεν προσπαθείς να αλλάξεις την καθεστηκυία τάξη και να απορρίψεις την ιστορία, μήπως τότε δεν θα είσαι πάντα ενάντια στον Θεό; Τα στάδια του έργου του Θεού είναι τεράστια και πανίσχυρα, σαν φουσκωμένα κύματα και βροντεροί κεραυνοί —κι εσύ, παρ’ όλα αυτά, κάθεσαι περιμένοντας παθητικά την καταστροφή, προσκολλημένος στον παραλογισμό σου, και δεν κάνεις τίποτα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πώς είναι δυνατόν να θεωρηθείς σαν κάποιος που ακολουθεί τα βήματα του Αμνού; Πώς μπορείς να τεκμηριώσεις ότι ο Θεός στον οποίον είσαι προσκολλημένος είναι ένας Θεός πάντα νέος και ποτέ παλιός; Και πώς μπορούν οι λέξεις από τα κιτρινισμένα σου βιβλία να σε περάσουν σε μια νέα εποχή; Πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στην αναζήτηση των σταδίων του έργου του Θεού; Και πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στον ουρανό; Αυτό που κρατάς στα χέρια σου είναι γράμματα που μπορούν να παράσχουν μόνο παροδική παρηγοριά, κι όχι αλήθειες που μπορούν να δώσουν ζωή. Οι γραφές που διάβασες μπορούν μόνο να σου εμπλουτίζουν τη γλώσσα και δεν είναι λόγια φιλοσοφίας που θα σε βοηθήσουν να γνωρίσεις την ανθρώπινη ζωή, πόσο μάλλον τα μονοπάτια που μπορούν να σε οδηγήσουν στην τελείωση. Αυτή η διαφορά, δεν νομίζεις ότι είναι λόγος για περίσκεψη; Μήπως δεν σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τα μυστήρια που εμπεριέχονται; Έχεις την ικανότητα να οδηγήσεις μόνος σου τον εαυτό σου να συναντήσει τον Θεό στον ουρανό; Χωρίς την έλευση του Θεού, μπορείς να πας μόνος σου στον ουρανό και να απολαύσεις την οικογενειακή ευτυχία μαζί με τον Θεό; Εξακολουθείς ακόμα να ονειρεύεσαι; Σου προτείνω, λοιπόν, να πάψεις να ονειρεύεσαι και να δεις ποιος είναι αυτός που εργάζεται τώρα —να κοιτάξεις για να δεις ποιος είναι τώρα αυτός που επιτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών. Εάν δεν το κάνεις, δεν θα κερδίσεις ποτέ την αλήθεια και δεν θα κερδίσεις ποτέ τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή).