Απαντήση:

Από τότε που ο Κύριος Ιησούς έφερε εις πέρας το έργο της λύτρωσης κατά την Εποχή της Χάριτος, είδαμε ότι είναι γεμάτος ανεκτικότητα και υπομονή, γεμάτος αγάπη και έλεος. Οπότε, εφόσον πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού, θα έχουμε άφεση αμαρτιών και τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε τη χάρη του Θεού. Ως εκ τούτου, έχουμε προσδιορίσει ότι ο Θεός είναι Θεός της αγάπης και του ελέους, συγχωρεί αιωνίως τον άνθρωπο και του δίνει άφεση για κάθε αμαρτία του, καθώς και ότι ο Θεός μάς φέρεται όπως μια μητέρα φέρεται στα παιδιά της, με την πιο μεγάλη φροντίδα, χωρίς ποτέ να δείχνει θυμό. Συνεπώς, πολλοί άνθρωποι τα χάνουν όταν βλέπουν τον Παντοδύναμο Θεό τις έσχατες ημέρες να εκφράζει αλήθειες και να κρίνει τον άνθρωπο με σκληρή γλώσσα, εκθέτοντας τόσο ξεκάθαρα και ανελέητα τη διαφθορά του ανθρώπου. Δεν το καταλαβαίνουν όταν καταδικάζει και καταριέται τους κακούς ανθρώπους, τους αντίχριστους και τους Φαρισαίους. Νιώθουν ότι ο Θεός δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιεί τόσο σκληρή γλώσσα για να κρίνει τον άνθρωπο. Το γεγονός ότι είμαστε ικανοί να τρέφουμε τέτοιου είδους αντιλήψεις είναι εξ ολοκλήρου αποτέλεσμα της έλλειψης γνώσης για την έμφυτη διάθεση του Θεού. Όποια κι αν είναι η διάθεση που αποκαλύπτει ο Θεός σε κάθε εποχή, βασίζεται στις ανάγκες του έργου Του για τη σωτηρία της ανθρώπινης φυλής και έχει επίσης προσδιοριστεί από τις ανάγκες της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Όλα γίνονται για χάρη της λύτρωσης και της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Αν θέλουμε να κατανοήσουμε αυτή την πτυχή της αλήθειας και να αποκτήσουμε πραγματική γνώση για τη διάθεση του Θεού, ας διαβάσουμε μερικά αποσπάσματα από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Το έργο που έκανε ο Ιησούς ανταποκρινόταν στις ανάγκες του ανθρώπου την εποχή εκείνη. Το έργο Του ήταν να λυτρώσει τους ανθρώπους, να συγχωρήσει τις αμαρτίες τους, οπότε η διάθεσή Του ήταν εξολοκλήρου μια διάθεση ταπεινοφροσύνης, υπομονής, αγάπης, ευσέβειας, μακροθυμίας, ελέους και στοργικότητας. Έφερε στην ανθρωπότητα άφθονη χάρι και ευλογίες, και όλα όσα θα μπορούσαν ποτέ οι άνθρωποι να απολαύσουν, τους τα έδωσε προς τέρψη τους: ειρήνη και ευτυχία, την ανεκτικότητα και την αγάπη Του, το έλεος και τη στοργικότητά Του. Την εποχή εκείνη, η αφθονία των πραγμάτων προς τέρψη με την οποία ήρθαν αντιμέτωποι οι άνθρωποι —η αίσθηση γαλήνης και ασφάλειας μέσα στην καρδιά τους, το αίσθημα του καθησυχασμού μέσα στο πνεύμα τους και το ότι στηρίζονταν στον Σωτήρα Ιησού— οφειλόταν στην εποχή στην οποία ζούσαν» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο της Εποχής της Λύτρωσης).

«Στο παρελθόν, τα μέσα της σωτηρίας Του περιλάμβαναν την επίδειξη υπέρτατης αγάπης και συμπόνιας, σε βαθμό που Εκείνος έδωσε όλο Του το Είναι στον Σατανά σε αντάλλαγμα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το παρόν δεν μοιάζει καθόλου με το παρελθόν: Η σωτηρία που σας παραχωρείται σήμερα λαμβάνει χώρα κατά τις έσχατες ημέρες, κατά τη διάρκεια της ταξινόμησης του καθενός ανά είδος· τα μέσα της σωτηρίας σας δεν είναι η αγάπη ή η συμπόνια, αλλά η παίδευση και η κρίση, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να σωθεί πιο επισταμένως» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να αφήσετε κατά μέρος τις ευλογίες του κύρους και να κατανοήσετε το θέλημα του Θεού, το οποίο είναι να φέρει σωτηρία στον άνθρωπο).

«Στο τελικό έργο Του που αφορά την ολοκλήρωση της εποχής, η διάθεση του Θεού χαρακτηρίζεται από παίδευση και κρίση, κατά την οποία αποκαλύπτει όλα όσα είναι άδικα προκειμένου να κρίνει δημοσίως όλους τους λαούς και να οδηγήσει στην τελείωση όσους Τον αγαπούν με ειλικρινή καρδιά. Μόνο μια τέτοια διάθεση μπορεί να φέρει την εποχή στο τέλος της. Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη καταφτάσει. Τα πάντα στην κτίση θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους και θα χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τη φύση τους. Αυτή είναι η στιγμή που ο Θεός αποκαλύπτει την έκβαση και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε παίδευση και κρίση, τότε δεν θα υπάρχει τρόπος να εκτεθεί η ανυπακοή και η αδικία τους. Μόνο μέσω παίδευσης και κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης. Ο άνθρωπος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μόνο όταν παιδεύεται και κρίνεται. Το κακό θα ταξινομηθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους. Μέσω της παίδευσης και της κρίσης θα αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης, έτσι ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί και να ανταμειφθούν οι καλοί, και όλοι οι άνθρωποι να υπαχθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω της δίκαιης παίδευσης και κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η ανυπακοή του γίνεται όλο και πιο έντονη, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού —μια διάθεση η οποία συνίσταται κυρίως από παίδευση και κρίση και αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών— μπορεί να μεταμορφώσει και να ολοκληρώσει πλήρως τον άνθρωπο. Μόνο αυτή η διάθεση μπορεί να εκθέσει το κακό και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να τιμωρήσει αυστηρά όλους τους άδικους. Επομένως, μια τέτοια διάθεση έχει εποχική σημασία, και η αποκάλυψη και η έκθεση της διάθεσής Του εκδηλώνονται χάριν του έργου κάθε νέας εποχής. Δεν ισχύει ότι ο Θεός αποκαλύπτει τη διάθεσή Του αυθαίρετα και άνευ σημασίας. Αν υποτεθεί ότι, αποκαλύπτοντας την έκβαση του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, ο Θεός παραχωρούσε και πάλι στον άνθρωπο απεριόριστη ευσπλαχνία και αγάπη και συνέχιζε να είναι στοργικός απέναντί του, χωρίς να υποβάλλει τον άνθρωπο σε δίκαιη κρίση, αλλά, αντιθέτως, δείχνοντάς του ανοχή, υπομονή και συγχώρεση, και δίνοντάς του άφεση αμαρτιών όσο σοβαρές κι αν ήταν οι αμαρτίες του, χωρίς ίχνος δίκαιης κρίσης, τότε πότε θα ολοκληρωνόταν όλη η διαχείριση του Θεού; Πότε θα μπορούσε μια τέτοια διάθεση να οδηγήσει τους ανθρώπους στον κατάλληλο προορισμό της ανθρωπότητας; Πάρε για παράδειγμα έναν δικαστή που είναι μονίμως στοργικός, έναν δικαστή με καλοσυνάτο πρόσωπο και τρυφερή καρδιά. Αγαπά τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τα εγκλήματα που μπορεί να έχουν διαπράξει και είναι στοργικός και επιεικής μαζί τους, όποιοι κι αν είναι. Σε αυτήν την περίπτωση, πότε θα μπορέσει να καταλήξει σε μια δίκαιη ετυμηγορία; Κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, μόνο η δίκαιη κρίση μπορεί να διαχωρίσει τους ανθρώπους σύμφωνα με το είδος τους και να φέρει τον άνθρωπο σε μια νέα σφαίρα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η εποχή φτάνει στο τέλος της μέσω της δίκαιης διάθεσης της κρίσης και της παίδευσης του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)).

Αφού διαβάσαμε αυτά τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, τι μπορούμε να δούμε, όσον αφορά τη διάθεση που αποκάλυψε ο Θεός κατά την Εποχή της Χάριτος; Ποια είναι η διάθεση που αποκαλύπτει ο Θεός στην Εποχή της Βασιλείας; Είναι ίδιες οι διαθέσεις του Θεού, όπως αυτές αποκαλύφθηκαν στην Εποχή της Χάριτος και στην Εποχή της Βασιλείας; Kατά την Εποχή της Χάριτος ο Θεός πραγματοποίησε το έργο της λύτρωσης, αποκάλυψε το έλεος και την αγάπη Του, την ανεκτικότητα και την υπομονή Του, καθώς και τη συγχώρεση και την άφεση αμαρτιών. Μόνο μέσα απ’ αυτό κατέστη ικανή η ανθρωπότητα να έρθει ενώπιον του Θεού και να προσευχηθεί, να εξομολογηθεί της αμαρτίες της και να ικετεύσει τον Θεό. Με την άφεση αμαρτιών από τον Θεό, μπόρεσαν οι άνθρωποι να απολαύσουν τη χάρη και τις ευλογίες του Θεού. Κατά την ύστερη περίοδο της Εποχής του Νόμου, παρότι οι άνθρωποι γνώριζαν τι ήταν η αμαρτία και γνώριζαν ότι οι νόμοι του Ιεχωβά Θεού δεν θα ανέχονταν οποιαδήποτε ύβρη από τους ανθρώπους, εκείνοι συχνά παράβαιναν τους νόμους και ύβριζαν τον Θεό. Σύμφωνα με τα όσα απαιτούσαν από τους ανθρώπους ο νόμος και οι εντολές, όλοι τους θα έπρεπε να είχαν θανατωθεί βάσει νόμου. Γι’ αυτό ο Θεός ενσαρκώθηκε και σταυρώθηκε για τους ανθρώπους την Εποχή της Χάριτος. Επωμίστηκε ο ίδιος τις αμαρτίες της ανθρωπότητας, δίνοντας άφεση αμαρτιών και συγχωρώντας τα ανθρώπινα όντα για τις αμαρτίες τους. Ο Κύριος Ιησούς φερόταν στους ακόλουθούς Του όπως μια μητέρα και ένας πατέρας θα φέρονταν στους ίδιους τους γιους και τις κόρες τους: με τρομερή φροντίδα και με απροθυμία να αφήσει κατά μέρος οποιονδήποτε πίστευε σ’ Εκείνον ή Τον ακολουθούσε. Το ότι ο Κύριος Ιησούς αποκάλυψε το έλεός Του, την αγάπη, τη συγχώρεση και την άφεση αμαρτιών έγινε ώστε να μπορέσουμε να δούμε πόσο αληθινή είναι η αγάπη του Θεού για εμάς, πόσο φιλεύσπλαχνη και καλοσυνάτη είναι η καρδιά του Θεού και πόσο Εκείνος νοιάζεται για τις αδυναμίες μας. Η αγάπη Του αναμόρφωσε τις καρδιές μας. Μόνο μέσα απ’ αυτό γίναμε πρόθυμοι να δεχθούμε τον Θεό, να έρθουμε ενώπιον Του για να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας και να αποκτήσουμε τη λύτρωση του Θεού. Δεν έχουμε νιώσει όλοι μας αυτό το έλεος και την αγάπη από τον Θεό; Τώρα που οι έσχατες ημέρες έχουν καταφτάσει, η ανθρωπότητα γνωρίζει ήδη για την ύπαρξη του Θεού και έχει απολαύσει σε μεγάλο βαθμό τη χάρη του Θεού. Όλοι μπορούν να είναι σίγουροι ότι ο Θεός λυτρώνει και σώζει την ανθρωπότητα. Αυτή τη στιγμή οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να δεχθούν κάποιες αλήθειες. Έχει έρθει η ώρα να πραγματοποιήσει ο Θεός το έργο της κρίσεώς Του για την πλήρη κάθαρση και σωτηρία του ανθρώπου. Oι άνθρωποι των εσχάτων ημερών είναι υπερβολικά αλαζόνες και μοχθηροί, εγωιστές και απεχθείς, και τόσο κακοί και άπληστοι, καθότι έχουν σπιλωθεί εκτενώς από τη διαφθορά του Σατανά. Τίποτα δεν τους σταματά όταν ενεργούν για χάρη της φήμης, του κύρους και του πλούτου. Έχουν απωλέσει όλη τη συνείδηση και τη λογική τους, στερούνται κάθε ίχνους ανθρώπινης φύσης και, παρόλο που πιστεύουν στον Κύριο και τους έχουν συγχωρεθεί οι αμαρτίες, η αμαρτωλή φύση τους και η σατανική διάθεσή τους εξακολουθούν να υφίστανται. Γι’ αυτό, όλη η ανθρωπότητα δεν μπορεί να απαγκιστρωθεί από μια ζωή μέσα στην αμαρτία. Προκειμένου να σώσει πλήρως τους ανθρώπους από τα κακά της αμαρτίας, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί ως Υιός του ανθρώπου κατά τις έσχατες ημέρες, σύμφωνα με τις ανάγκες της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες για να καθαίρει και να σώσει την ανθρωπότητα. Ο Θεός έχει πραγματοποιήσει ένα στάδιο από το έργο της κρίσης και της παίδευσης, και όταν προτάσσει την αλήθεια για να κρίνει τον άνθρωπο, τα λόγια Του θα είναι κάπως σκληρά και θα πληγώνουν, όπως ένα δίκοπο μαχαίρι, αποκαλύπτοντας πλήρως τη δίκαιη, μεγαλοπρεπή και οργισμένη διάθεσή Του. Ακριβώς χάρη στην κρίση και την παίδευση του Θεού μπορούμε να δούμε ότι η δικαιοσύνη και η αγιοσύνη Του δεν θα ανεχθούν τις ύβρεις των ανθρώπων, και μόνο τότε θα πέσουμε καταγής για να προσκυνήσουμε και δεν θα έχουμε πού να κρυφτούμε. Τότε συνειδητοποιούμε ότι είμαστε ολότελα διεφθαρμένοι και βρίθουμε από τη διάθεση του Σατανά, ότι έχουμε πλήρη έλλειψη ευλάβειας και υπακοής απέναντι στον Θεό, ότι το μόνο που κάνουμε είναι να επαναστατούμε και να πηγαίνουμε ενάντια σ’ Εκείνον, καθώς και ότι δεν μας αξίζει να είμαστε υπό την παρουσία του Θεού. Μόνο έτσι επιτυγχάνουμε αληθινή μετάνοια και καταφέρνουμε να γνωρίσουμε πώς είναι η αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα και πώς θα πρέπει να ζει κάποιος μια ζωή με νόημα. Μέσα από την εμπειρία της κρίσης και της παίδευσης του Θεού μάς δίνεται η δυνατότητα να καταλάβουμε πολλές αλήθειες, να αναπτύξουμε μια ευλαβική και υποτακτική καρδιά σχετικά με τον Θεό, να γνωρίσουμε τη σημασία που έχει η επιδίωξη της αλήθειας, καθώς και την υπέρτατη σημασία της γνώσης και της αγάπης για τον Θεό. Αυτή δεν είναι αληθινή μετάνοια; Αυτή δεν είναι μια πραγματική αλλαγή; Χωρίς την κρίση και την παίδευση του Θεού, τα τόσο βαθιά διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα δεν θα μπορούσαν με κανέναν τρόπο να καθαρθούν και να φτάσουν στη λύτρωση.

Βλέπουμε τώρα ότι το αποτέλεσμα της σωτηρίας και της τελείωσης του ανθρώπου από τον Θεό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την κρίση και την παίδευσή Του. Αυτά είναι τα γεγονότα. Αν τα πράγματα εξελίσσονταν όπως φανταζόμαστε εμείς, ο Θεός στις έσχατες ημέρες θα αποκάλυπτε την ίδια στοργική και φιλεύσπλαχνη διάθεση όπως ο Κύριος Ιησούς; Θα μπορούσε αυτό να έχει το αποτέλεσμα της κάθαρσης και της σωτηρίας της ανθρωπότητας; Αν ο Θεός δεν πραγματοποιούσε το έργο της κρίσεώς Του κατά τις έσχατες ημέρες, εμείς δεν θα μπορούσαμε ποτέ να καταλάβουμε αληθινά την έμφυτη διάθεση του Θεού, η οποία βασίζεται κυρίως στη δικαιοσύνη Του. Συνεπώς, δεν θα μπορούσαμε να λάβουμε την αλήθεια, να φτάσουμε στον εξαγνισμό, τη σωτηρία ή την τελείωση. Επιπλέον, δεν θα υπήρχε κανένας τρόπος να εκτεθούν και να εξαλειφθούν εκείνοι οι άπιστοι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια, ή εκείνοι οι αντίχριστοι που μισούν την αλήθεια και είναι εχθροί του Θεού. Μόνο η δίκαιη κρίση του Θεού μπορεί να εκθέσει ενδελεχώς τον άνθρωπο και να ταξινομήσει τον καθένα σύμφωνα με το είδος του. Μόνο αυτό μπορεί να ολοκληρώσει πλήρως το έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Μέσα από την ανάγνωση του λόγου του Παντοδύναμου Θεού, καταφέρνουμε να γνωρίσουμε ότι η διάθεση που εκφράζει ο Θεός σε κάθε εποχή καθορίζεται με βάση τις ανάγκες του έργου για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Οπότε, δεν μπορούμε να οριοθετούμε τη διάθεση του Θεού και την ολότητά Του με βάση τη διάθεση που αποκαλύπτει μόνο σε μία εποχή. Ο λόγος που οι Φαρισαίοι αντιστάθηκαν στον Κύριο Ιησού και Τον καταδίκασαν, με συνέπεια ο Θεός να τους τιμωρήσει και να τους καταραστεί, ήταν επειδή οριοθέτησαν το όνομα του Θεού και παρέμειναν άκαμπτοι και προσκολλημένοι σε ένα σύνολο κανόνων. Πρέπει να γνωρίσουμε τη διάθεση του Θεού μέσα από την κατανόηση των τριών σταδίων του έργου Του. Αυτός είναι ο μόνος ακριβής τρόπος για να το κάνουμε και συνάδει με το θέλημα του Θεού. Αν συμπεράνουμε ότι ο Θεός είναι καλός και ελεήμων μόνο βάσει της διάθεσης που αποκάλυψε ο Κύριος Ιησούς κατά την Εποχή της Χάριτος, πώς θα μπορούσε αυτό να αποτελεί αληθινή γνώση του Θεού; Αυτός θα ήταν ένας πολύ ανόητος και αδαής τρόπος γνώσης του Θεού. Οι Φαρισαίοι καταλάβαιναν όλοι τους τη Βίβλο, όμως γιατί δεν γνώριζαν τον Θεό; Ήταν επειδή όριζαν τον Θεό μόνο με βάση το ένα στάδιο του έργου Του. Έτσι, όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να επιτελέσει το έργο Του, Τον σταύρωσαν. Αυτό δείχνει πόσο εύκολο είναι να οριοθετήσουμε τον Θεό και να Του αντιταχθούμε, αν δεν Τον γνωρίζουμε.

Απόσπασμα από το Απαντήσεις σε Ερωτήσεις για το σενάριο