Σχετικά λόγια του Θεού:
Όπως έχω πει, ο Σατανάς έχει στείλει αυτούς που Μου παρέχουν υπηρεσία για να διακόψουν τη διαχείρισή Μου. Αυτοί οι πάροχοι υπηρεσιών είναι ήρα, όμως το σιτάρι δεν αναφέρεται στους πρωτότοκους υιούς, παρά σε όλους τους υιούς και τους ανθρώπους που δεν είναι οι πρωτότοκοι υιοί. «Το σιτάρι θα είναι πάντοτε σιτάρι, η ήρα θα είναι πάντοτε ήρα»· αυτό σημαίνει ότι η φύση εκείνων του Σατανά δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει. Οπότε, εν συντομία, παραμένουν όπως ο Σατανάς. Σιτάρι σημαίνει υιοί και άνθρωποι, επειδή πριν από τη δημιουργία του κόσμου, πρόσδωσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους την ποιότητά Μου. Καθότι έχω πει πριν ότι η φύση του ανθρώπου δεν αλλάζει, το σιτάρι θα είναι πάντοτε σιτάρι.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 113
Ανεξάρτητα από το πώς δοκιμάζονται, η υποταγή εκείνων που έχουν τον Θεό στην καρδιά τους παραμένει αμετάβλητη, αλλά για εκείνους που δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους, αφού το έργο του Θεού δεν είναι επωφελές για τη σάρκα τους, αλλάζουν την άποψή τους για τον Θεό, αλλά και απομακρύνονται από τον Θεό. Τέτοιοι είναι όσοι δεν παραμείνουν ακλόνητοι στο τέλος, οι οποίοι αναζητούν μόνο τις ευλογίες του Θεού και δεν έχουν καμία επιθυμία να δαπανηθούν για τον Θεό και να αφιερωθούν σ’ Αυτόν. Τέτοιου είδους χαμηλού επιπέδου άνθρωποι θα εκδιωχθούν όταν τελειώσει το έργο του Θεού και δεν είναι άξιοι οποιασδήποτε συμπάθειας. Εκείνοι που δεν έχουν ανθρώπινη φύση, είναι ανίκανοι να αγαπήσουν πραγματικά τον Θεό. Όταν το περιβάλλον είναι ασφαλές ή σταθερό, ή μπορούν να αποκομίσουν οφέλη, υπακούουν πλήρως στον Θεό, αλλά μόλις αυτό που επιθυμούν υπονομεύεται ή τελικά αντικρούεται, αμέσως επαναστατούν. Ακόμη και μέσα σε μία μόνο νύχτα, μπορούν να μεταμορφωθούν από ένα χαμογελαστό, «καλοκάγαθο» άτομο σε έναν άσχημο και άγριο δολοφόνο, αντιμετωπίζοντας ξαφνικά τον μέχρι πρότινος ευεργέτη τους ως θανάσιμο εχθρό τους, χωρίς λόγο και αιτία. Εάν δεν εκδιωχθούν αυτοί οι δαίμονες, αυτοί οι δαίμονες που θα σκότωναν χωρίς δεύτερη σκέψη, δεν θα γίνουν κρυφός κίνδυνος; […] Αυτοί που ακολουθούν αληθινά τον Θεό, είναι σε θέση να αντέξουν τη δοκιμασία του έργου τους, ενώ εκείνοι που δεν ακολουθούν αληθινά τον Θεό, είναι ανίκανοι να αντέξουν οποιαδήποτε από τις δοκιμασίες του Θεού. Αργά ή γρήγορα, θα εκδιωχθούν, ενώ οι νικητές θα παραμείνουν στη βασιλεία. Το αν ο άνθρωπος πραγματικά αναζητά τον Θεό καθορίζεται από τη δοκιμασία του έργου του, δηλαδή από τις δοκιμασίες του Θεού, και δεν έχει καμία σχέση με την απόφαση του ίδιου του ανθρώπου. Ο Θεός δεν απορρίπτει κανένα άτομο χωρίς λόγο. Ό,τι κάνει μπορεί να πείσει απόλυτα τον άνθρωπο. Δεν κάνει τίποτα που είναι αόρατο για τον άνθρωπο, ή οποιαδήποτε εργασία που δεν μπορεί να πείσει τον άνθρωπο. Το αν η πίστη του ανθρώπου είναι αληθινή ή όχι αποδεικνύεται από τα γεγονότα και δεν μπορεί να αποφασιστεί από τον άνθρωπο. Για το ότι το «σιτάρι που δεν μπορεί να γίνει καλαμπόκι, και το καλαμπόκι δεν μπορεί να γίνει σιτάρι» δεν υπάρχει αμφιβολία. Όλοι όσοι αγαπούν πραγματικά τον Θεό, τελικά θα παραμείνουν στη βασιλεία και ο Θεός δεν θα κακομεταχειριστεί κανέναν που πραγματικά Τον αγαπάει.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και οι πράξεις του ανθρώπου
Όποιος αναγνωρίζει προφορικά τον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια της υπακοής στον ενσαρκωμένο Θεό, τελικά θα εξαλειφθεί και θα καταστραφεί, και ο καθένας που αναγνωρίζει προφορικά τον ορατό Θεό και επίσης τρώει και πίνει από την αλήθεια που εκφράζεται από τον ορατό Θεό, αλλά ακόμη επιζητά τον ασαφή και αόρατο Θεό, θα καταστραφεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορεί να παραμείνει μέχρι την ώρα της ανάπαυσης, αφού τελειώσει το έργο του Θεού· Κανείς απ’ αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούν να παραμείνουν μέχρι την ώρα της ανάπαυσης. Οι δαιμονικοί άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Η ουσία τους είναι η αντίσταση και η ανυπακοή στον Θεό και δεν έχουν τις παραμικρές προθέσεις να υπακούν τον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Είτε έχεις αλήθεια, είτε αντιστέκεσαι στον Θεό, αυτό καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία σου, όχι σύμφωνα με την εμφάνιση σου ή την περιστασιακή ομιλία και συμπεριφορά σου. Η ουσία κάθε ατόμου αποφασίζει αν θα καταστραφεί· αυτό καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που αποκαλύπτεται από τη συμπεριφορά του και την επιδίωξη της αλήθειας. Μεταξύ των ανθρώπων που δουλεύουν όμοια και κάνουν παρόμοια εργασία, εκείνοι οι οποίοι έχουν καλή ανθρώπινη ουσία και αλήθεια είναι οι άνθρωποι που μπορούν να παραμείνουν, αλλά εκείνοι των οποίων η ουσία είναι κακή και παρακούν τον ορατό Θεό, είναι αυτοί που θα καταστραφούν. Όλο το έργο ή όλα τα λόγια του Θεού που αφορούν τον προορισμό της ανθρωπότητας θα αντιμετωπίσουν καταλλήλως τους ανθρώπους σύμφωνα με την ουσία του καθενός· δεν θα λάβει χώρα ούτε το παραμικρό σφάλμα και δεν θα γίνει ούτε ένα λάθος. Μόνο όταν κάνουν έργο οι άνθρωποι, μπαίνει στην εξίσωση το ανθρώπινο συναίσθημα ή νόημα. Το έργο που κάνει ο Θεός είναι το καταλληλότερο. Δεν θα φέρει, σε καμία περίπτωση, ψευδείς ισχυρισμούς εναντίον οποιουδήποτε πλάσματος. Υπάρχουν τώρα πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να αντιληφθούν τον μελλοντικό προορισμό της ανθρωπότητας και οι οποίοι επίσης δεν πιστεύουν τα λόγια που τους απευθύνω· όλοι όσοι δεν πιστεύουν, μαζί με εκείνους που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι δαίμονες!
Αυτοί που αναζητούν κι αυτοί που δεν αναζητούν είναι τώρα δύο διαφορετικοί τύποι ανθρώπων και είναι δύο τύποι ανθρώπων με δύο διαφορετικούς προορισμούς. Εκείνοι που επιδιώκουν τη γνώση της αλήθειας και κάνουν πράξη την αλήθεια είναι οι άνθρωποι που ο Θεός θα σώσει. Εκείνοι που δεν γνωρίζουν την αληθινή οδό είναι οι δαίμονες και οι εχθροί· είναι οι απόγονοι του αρχαγγέλου και θα καταστραφούν.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί
Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:
Οι κύριες εκδηλώσεις που αποκαλύπτουν όσοι φτάνουν στη σωτηρία είναι οι εξής: Είναι ικανοί να υποτάσσονται στο έργο του Θεού, ασχέτως των προσωπικών προτιμήσεών τους, ακολουθούν τον Θεό όπου κι αν Αυτός τους οδηγεί, είτε σε δοκιμασίες παρόχων υπηρεσιών, είτε στον θάνατο, είτε σε καιρούς παίδευσης ή σε μεγάλα βάσανα. Σε κανένα από αυτά δεν υπεκφεύγουν ούτε προσποιούνται. Παρά τις δυσκολίες και την απόγνωση που βιώνουν, δεν έχουν εγκαταλείψει την αληθινή οδό και, μέχρι σήμερα, εξακολουθούν να υποτάσσονται στις διευθετήσεις του Θεού και να εκτελούν το καθήκον που οφείλουν να εκτελέσουν· αυτός είναι ένας υπάκουος άνθρωπος που υποτάσσεται και σίγουρα θα σωθεί από τον Θεό στο τέλος. Έτσι είναι ένας άνθρωπος που θέλει ειλικρινά τον Θεό· θα Τον ακολουθήσει μέχρι τέλους, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του. «Ό,τι και να γίνει, εγώ δεν θα εγκαταλείψω τον Θεό. Μπορώ να παρατήσω την οικογενειακή ευτυχία, μπορώ να παραμερίσω τη σύζυγο, τα παιδιά ή τον σύζυγό μου. Δεν πειράζει, εφόσον μπορώ να δαπανώ τον εαυτό μου για τον Θεό.» Αυτή είναι η ξεκάθαρη διάκριση ανάμεσα σ’ εκείνους που θα σωθούν και σ’ εκείνους που θα απορριφθούν. Μέσα από την εμπειρία τους από το έργο του Θεού, εκείνοι που θα σωθούν επιδιώκουν την αλήθεια και επικεντρώνονται στη ζωή, και είναι εκείνοι που φέρνουν πραγματικά ευχάριστα αποτελέσματα και επιτυγχάνουν αλλαγή στη διάθεση της ζωής τους, σε διάφορους βαθμούς. Κατέχουν ολοένα λιγότερες αντιλήψεις και επιδεικνύουν ολοένα λιγότερη ανυπακοή, και έχουν καταφέρει σταδιακά να βιώνουν την ομοιότητα ενός ανθρώπινου όντος. Η αλληλεπίδρασή τους με τους άλλους έχει γίνει όλο και πιο κανονική και επιδεικνύουν λιγότερη διαφθορά. Έχουν κάνει πρόοδο στην αλήθεια και επιδιώκουν συνεχώς να πετύχουν μεγαλύτερη διαύγεια, όσον αφορά την αλήθεια. Λατρεύουν τον λόγο του Θεού και διψούν γι’ αυτόν. Διαβάζουν τον λόγο του Θεού και συναναστρέφονται όπως πρέπει σχετικά με την αλήθεια, δίνουν έμφαση στην αυτογνωσία και σε μια πιο εις βάθος αλλαγή της διάθεσής τους. Όποιο κι αν είναι το καθήκον που εκτελούν, δεν χαλαρώνουν ποτέ κατά την είσοδό τους στη ζωή. Μπορεί να λεχθεί ότι βρίσκονται στον σωστό δρόμο της πίστης και ο Θεός δεν χρειάζεται να ανησυχεί πολύ γι’ αυτούς. Είναι άνθρωποι με τους οποίους ο Θεός είναι σχετικά ικανοποιημένος. Αυτή είναι μια άλλη διάκριση ανάμεσα σ’ εκείνους που θα σωθούν και σ’ εκείνους που θα απορριφθούν. Εκείνοι που θα σωθούν δαπανούν όλοι τον εαυτό τους για τον Θεό, όσο καλύτερα μπορούν, και κάνουν οτιδήποτε για το οποίο είναι κατάλληλοι. Με ενθουσιασμό αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και ούτε χαλαρώνουν ούτε φυγοπονούν, και κανένα από τα έργα τους δεν έχει γίνει πρόχειρα ή επιπόλαια. Βάζουν όλη τους την καρδιά και όλη τους τη δύναμη σε οποιαδήποτε εργασία τούς παρουσιάζεται, την αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα και, συνεργαζόμενοι με άλλους, μπορούν να λαμβάνουν υπόψη τους τι ωφελεί τον οίκο του Θεού. Επικεντρώνονται στην επίδραση του έργου, νοιάζονται για το θέλημα του Θεού και προσπαθούν να εκπληρώσουν τις απαιτήσεις του Θεού. Δεν έχουν εγωιστικά κίνητρα κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεν μηχανορραφούν υπέρ των ιδίων ούτε ασχολούνται με το προσωπικό κέρδος ή τις απώλειες, μπορούν να αφήσουν κατά μέρος τις σαρκικές απολαύσεις και οποιοδήποτε όφελος για την οικογένειά τους, και είναι πρόθυμοι να υποστούν σωματικές κακουχίες, αν χρειαστεί. Γι’ αυτούς, η εκπλήρωση του καθήκοντός τους είναι με διαφορά πάνω απ’ όλα, όπως και η διάδοση του ευαγγελίου για τη σωτηρία ανθρώπων καθώς και η επέκταση του ευαγγελικού έργου του Θεού. Αυτό είναι το σύνθημά τους. Το να μπορεί κάποιος να εκτελεί πιστά το καθήκον του αποτελεί απόδειξη της συνείδησης και της λογικής του. Ακόμα πιο αξιέπαινη είναι η ικανότητά τους να νοιάζονται για το θέλημα του Θεού και η προθυμία τους να υπόκεινται σε κακουχίες για να παρηγορούν την καρδιά του Θεού. Επειδή αυτοί οι άνθρωποι αγαπούν την αλήθεια και αναζητούν τη ζωή, έχουν πάντοτε το Άγιο Πνεύμα που εργάζεται μέσα τους. Έχουν τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος, όταν συναναστρέφονται σχετικά με τον λόγο του Θεού, και μπορούν να δεχθούν την αλήθεια. Ως εκ τούτου, η καρδιά τους είναι ακόμα πιο πεφωτισμένη, εκπληρώνουν το καθήκον τους με όλο και πιο μεγάλο σθένος, η κατάστασή τους βελτιώνεται συνεχώς και η σχέση τους με τους άλλους αδελφούς και αδελφές γίνεται όλο και πιο κανονική. Μπορούν να αγαπούν ο ένας τον άλλον, αλλά μπορούν, επίσης, να θέτουν σαφή όρια ανάμεσα στους ίδιους και σ’ εκείνους που αποκαλύπτεται ότι δεν αγαπούν τον Θεό και δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους, και γνωρίζουν πώς να αντιμετωπίζουν με σύνεση τέτοιου είδους ανθρώπους. Συγκεκριμένα, βλέπουν τον κόσμο και τους άπιστους με απόλυτη διαύγεια. Τους μισούν σφόδρα και αγανακτούν εντελώς όταν έρχονται σε επαφή μαζί τους. Το μόνο που θέλουν είναι να αλληλεπιδρούν με άλλους αδελφούς και αδελφές. Στα μάτια τους, μόνο οι αδελφοί και οι αδελφές τους είναι οικογένειά τους, και νιώθουν ότι δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν να ζουν αν αποχωρίζονταν την οικογένεια του Θεού, ότι θα ήταν καλύτερο να πεθάνουν, παρά να μη ζουν για τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι έντιμοι και ακέραιοι μέσα τους, οπότε, αν ο Θεός μισεί κάτι, αυτοί θα το παρατήσουν και θα κάνουν αυτό που απαιτεί ο Θεός, αρκεί να είναι Εκείνος ευχαριστημένος. Έχουν αυτοσεβασμό και μέσα τους λαχταρούν να αριστεύουν και να έχουν αποφασιστικότητα. Είναι πρόθυμοι να παρέχουν υπηρεσίες στον Θεό και θεωρούν ότι είναι τιμή τους να είναι πάροχοι υπηρεσιών. Πασχίζουν για να ικανοποιήσουν τον Θεό, και αν αυτό σημαίνει απλώς να παρέχουν υπηρεσίες, θα το κάνουν μέχρι τέλους, μέχρι την τελευταία τους ανάσα. Πιστεύουν ότι το να κυνηγά κανείς ευλογίες είναι εξαιρετικά αξιοκαταφρόνητο, το να έχει προσωπικές επιθυμίες είναι ποταπό και δεσμεύονται από το καθήκον τους για να είναι σωστοί και ακέραιοι πάροχοι υπηρεσιών. Ο Θεός δοξάζεται μέσα από αυτούς τους ανθρώπους. Παρόλο που έχουν μέσα τους κάποια στοιχεία ανυπακοής και διαφθοράς, αγαπούν την αλήθεια και αναζητούν τη δικαιοσύνη. Δεν φοβούνται τις δυσκολίες, επιμένουν πάντοτε στην εκπλήρωση του καθήκοντός τους και, τελικά, κερδίζουν την ευλογία του Θεού. Βλέπουμε ότι τα αποτελέσματα του έργου του Θεού σ’ αυτούς είναι ιδιαιτέρως ξεκάθαρα. Η διάθεση της ζωής τους έχει αλλάξει σε διάφορους βαθμούς, ο τρόπος που βλέπουν τη ζωή, οι σκέψεις τους, ο τρόπος ζωής τους και οι απόψεις τους για τα πράγματα υπόκεινται σε σημαντική αλλαγή και, ως έναν βαθμό, γίνονται καινούργιοι άνθρωποι. Οι άνθρωποι που θα σωθούν έχουν περάσει από την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου και έχουν δει το πρώτο φως της αυγής, σαν να έχουν αναστηθεί από τους νεκρούς. Καθώς το τέλος πλησιάζει, η ζωτικότητά τους αυξάνεται και ακτινοβολούν τη φρεσκάδα της νιότης. Ακολουθώντας τον Θεό, μένουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους. Αυτή ακριβώς είναι η ομάδα των ανθρώπων που έχει ορίσει ο Θεός για να λάβει τη μεγάλη σωτηρία Του σήμερα.
Ας δούμε, τώρα, τις συμπεριφορές εκείνων των μοχθηρών ανθρώπων που έχουν εκτεθεί. Απογοητεύουν πικρά τους ανθρώπους και τους κάνουν να φοβούνται, και αποτελούν την επιτομή του ρητού: «είναι πιο εύκολο να αλλάξεις τα βουνά και τα ποτάμια, παρά να αλλάξεις τη φύση κάποιου». Παρόλο που στο παρελθόν εργάζονταν ή παρείχαν υπηρεσίες στην οικογένεια του Θεού, ο Θεός τελικά τους εξέθεσε, υποτροπίασαν και έδειξαν την πραγματική τους όψη. Μπήκαν στα κρυφά ελπίζοντας να κερδίσουν ευλογίες, αλλά τελικά βρήκαν το τέλος τους, με συντριβή και ντροπιαστική ήττα. Δεν αγαπούν καθόλου την αλήθεια και δεν ενδιαφέρονται για το έργο του Θεού. Δεν έχουν πάρει ποτέ στα σοβαρά την ανάγνωση του λόγου του Θεού. Τους είναι πιο δύσκολο να διαβάσουν τον λόγο του Θεού από το να πάρουν φάρμακα και ακόμα λιγότερο επιθυμούν να συναναστραφούν σχετικά με την αλήθεια. Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους. Αποκλείουν κάθε ενδεχόμενο να κατανοήσουν και να αναζητήσουν την αλήθεια, πόσο μάλλον να αποκτήσουν αυτογνωσία. Δεν είναι άπιστοι, είναι ζιζάνια που έχει σπείρει ο Σατανάς. Δεν έχουν ουσιαστικά καμία ζωή για την οποία να μιλάνε. Όταν εισήλθαν στην εκκλησία, δεν είχαν καλές προθέσεις. Οι κύριες εκδηλώσεις αυτών των ανθρώπων είναι: Δεν θέλουν ποτέ να αφιερώνουν οτιδήποτε, και θέλουν πάντοτε να αποκτούν πλεονέκτημα και όφελος. Εκμεταλλεύονται διάφορες ευκαιρίες για να επωφελούνται. Δεν θα σηκωθούν νωρίς, αν δεν έχουν κάτι να κερδίσουν. Είναι άνθρωποι που επιζητούν μόνο το κέρδος και δεν εκτελούν το καθήκον τους με ευχαρίστηση ή προθυμία. Η διάθεσή τους είναι δαιμονική και δεν νιώθουν μέσα τους οίκτο ή συμπόνοια για τους άλλους. Είναι αηδιαστικά άπληστοι και αχόρταγοι. Αρπάζουν όποιον θα τους αποφέρει όφελος και θα τους δώσει κάποιο πλεονέκτημα, και τον βάζουν να τους παρέχει υπηρεσίες. Λένε πάντοτε ψέματα. Οτιδήποτε λένε περιέχει ψέματα ή βρομιές. Τίποτα απ’ όσα λένε δεν είναι ακριβές, οπότε δεν γνωρίζεις ποτέ ποια από τα λόγια που λένε είναι αλήθεια και ποια είναι ψέματα. Κάνουν τα πάντα στα κρυφά και δεν κάνουν τίποτα που να είναι δίκαιο και τίμιο. Δεν θα ανοίξουν ποτέ την καρδιά τους και δεν θα πουν κάτι ειλικρινές στους άλλους, εκτός αν πρόκειται να πεθάνουν και δακρύζουν στην όψη του φέρετρου. Αυτά που εκστομίζουν είναι κυρίως κακοήθειες για τους άλλους, κουτσομπολιά και κριτική, λόγια που σπέρνουν τη διχόνοια και λόγια που εξαπολύουν κατηγορίες, καθώς και λόγια που προσβάλουν τους άλλους. Αυτό που τους αρέσει περισσότερο είναι να τους κολακεύουν και να τους λατρεύουν οι άλλοι, και τους αρέσει όταν οι άλλοι περιστρέφονται γύρω απ’ αυτούς. Ο πιο διακαής πόθος τους είναι να γίνουν η βασίλισσα ή η ύψιστη εξουσία που όλοι θα υπηρετούν. Όταν τα πηγαίνουν καλά και η τύχη είναι με το μέρος τους, μπορούν για λίγο να βάζουν την ουρά τους κάτω από τα σκέλια και να κάνουν ότι είναι καλοί άνθρωποι. Όταν υπόκεινται ήττα και εγκαταλείπονται από τον Θεό, ωστόσο, δείχνουν αμέσως την πραγματική τους όψη, βάζουν αμέσως τις φωνές, παραπονιούνται ασύστολα και γίνονται δαίμονες. Είναι ικανοί για τα πάντα. Όπως μια επιδημία που εξαπλώνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, διαχέουν δηλητήριο παντού και αναπαράγουν φήμες για να εξαπατήσουν τον κόσμο. Όλοι οι μοχθηροί άνθρωποι αυτού του είδους, οι οποίοι κάνουν κάθε είδους κακό, έχουν την ίδια φύση, παρότι η συμπεριφορά τους μπορεί να διαφέρει. Είναι όλοι στην ίδια ψυχολογική κατάσταση· στο μόνο που διαφέρουν είναι η σοβαρότητα της κακίας που επιδεικνύουν. Αυτό το είδος ανθρώπου μπορεί να βρεθεί παντού και είναι εύκολο να αναγνωριστεί. Μπορεί να εξηγηθεί ως εξής: Όλοι όσοι επιδιώκουν προσωπικό πλεονέκτημα, αντί να βασίζουν τις ενέργειές τους στην αλήθεια, είναι κακοί άνθρωποι· όλοι εκείνοι που δεν επιδιώκουν τη ζωή και δεν έχουν την παραμικρή αυτογνωσία, είναι κακοί άνθρωποι· όλοι εκείνοι που δεν συνεισφέρουν καθόλου, παρόλο που έχουν λεφτά, και που είναι απρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους, είναι κακοί άνθρωποι· όλοι εκείνοι που είναι ανεύθυνοι κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους, φτάνοντας σε σημείο να ενεργούν εσκεμμένα, είναι κακοί άνθρωποι· όλοι εκείνοι που ανταγωνίζονται για μια θέση, που διαταράσσουν την εκκλησιαστική ζωή και δεν υπακούν σε κανέναν, είναι κακοί άνθρωποι· όλοι εκείνοι που ενεργούν κατά το δοκούν, που ενεργούν ακόλαστα, που δεν ακούν κανέναν άλλον, είναι κακοί άνθρωποι· όλοι εκείνοι που ακούν τη φωνή του Θεού και δεν έχουν φόβο Θεού, αλλά και ούτε καν μετανοούν, είναι κακοί άνθρωποι· όλοι εκείνοι που έχουν άγρια και βάρβαρη διάθεση, που φέρονται βάναυσα στους ανθρώπους, που εξαπολύουν επιθέσεις αριστερά και δεξιά στους ανθρώπους με ύβρεις, που δεν αλλάζουν με τίποτα τις απόψεις τους, είναι ακόμα πιο ένοχοι διαπράττοντας τις πιο ειδεχθείς αμαρτίες. Όλοι εκείνοι που υποτροπιάζουν, που επιστρέφουν στην αρχική, πραγματική τους όψη, είναι ακριβώς όπως οι άπιστοι και είναι όλοι τους δαίμονες που δείχνουν ποιοι είναι πραγματικά. Το έργο του Αγίου Πνεύματος έχει από καιρό εγκαταλείψει αυτούς τους ανθρώπους. Ο Θεός τούς έχει ήδη παραδώσει στον Σατανά και δεν ανήκουν στην οικογένεια του Θεού.
Απόσπασμα από τη Συναναστροφή εκ του Άνωθεν
