Απαντήση:

Πολλοί πιστεύουν ότι η Βίβλος εκπροσωπεί τον Κύριο και τον Θεό, και η πίστη στο ένα σημαίνει πίστη στο άλλο. Οι άνθρωποι θέτουν το ίδιο κύρος στη Βίβλο αλλά όχι στον Θεό. Υπάρχουν και αυτοί που αναγνωρίζουν τη Βίβλο, αλλά όχι τον Θεό. Θεωρούν τη Βίβλο υπέρτατη και τη χρησιμοποιούν για να αντικαταστήσουν τον Θεό. Είναι και κάποιοι θρησκευόμενοι ηγέτες που αναγνωρίζουν τη Βίβλο, αλλά όχι τον Χριστό, και ισχυρίζονται ότι εκείνοι που κηρύττουν τη δεύτερη παρουσία του Κυρίου είναι αιρετικοί. Ποιο είναι το θέμα εδώ; Ο θρησκευόμενος κόσμος έχει βυθιστεί στο σημείο όπου αναγνωρίζει μόνο τη Βίβλο και όχι την επιστροφή του Κυρίου και έτσι είναι καταδικασμένοι. Είναι σαφές ότι ο θρησκευόμενος κόσμος έχει γίνει μια ομάδα αντίχριστων που θεωρούν τον Θεό εχθρό τους. Είναι αναμφισβήτητο ότι πολλοί θρησκευόμενοι ηγέτες είναι ακριβώς όπως οι υποκριτές Φαρισαίοι. Ιδίως εκείνοι που ισχυρίζονται ότι «όσοι κηρύττουν την επιστροφή του Κυρίου είναι αιρετικοί» είναι όλοι αντίχριστοι και άπιστοι. Φαίνεται ότι πολλοί δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι η πίστη στον Κύριο. Όλοι αποκαλούν την πίστη τους σε αυτόν τον αόριστο Θεό «ορθόδοξη πίστη», αλλά αντικαθιστούν τον Θεό με τη Βίβλο. Καταδικάζουν ακόμη και τον ενσαρκωμένο Χριστό των εσχάτων ημερών επειδή αγνοούν κάθε αλήθεια που εκφράζει ο Χριστός. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Είναι ουσιαστική ερώτηση! Στο παρελθόν, τις ημέρες που ο Κύριος Ιησούς επιτελούσε το έργο Του, οι Εβραίοι δεν έκαναν ακριβώς το ίδιο; Πριν επιτελέσει ο Χριστός το έργο Του, πριν εμφανιστεί ο Χριστός για να επιτελέσει το έργο Του, όλοι βάσιζαν στη Βίβλο την πίστη τους στον Θεό. Κανείς δεν μπορούσε να πει ποιανού η πίστη ήταν αληθινή και ποιανού ψευδής και σίγουρα κανένας δεν θα μπορούσε να πει, ποιος υπάκουε τον Θεό και ποιος Τον αντέκρουε. Γιατί όταν ο Κύριος Ιησούς ενσαρκώθηκε και επιτέλεσε το έργο Του, κάθε είδος ανθρώπου αποκαλύφθηκε; Εκεί βρίσκεται η σοφία του Θεού. Όταν ο Παντοδύναμος Θεός, ο Χριστός των εσχάτων ημερών, εμφανίζεται και επιτελεί το έργο Του, οι σοφές παρθένες ακούνε τη φωνή του Θεού και βλέπουν τα ίχνη Του, και πολύ φυσικά, γίνονται αυτές που οδηγούνται ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όσο για εκείνες τις μωρές παρθένες επειδή δε βλέπουν τον Παντοδύναμο Θεό, τον Χριστό των εσχάτων ημερών αποκαλύπτονται και αποβάλλονται. Παρότι τώρα συνεχίζουν να μένουν σταθερά προσκολλημένοι στην αποκαλούμενη πίστη τους, όταν έρθουν οι καταστροφές, θα καταλήξουν να θρηνούν και θα τρίζουν τα δόντια τους. Από αυτό είναι ξεκάθαρο, εκείνοι που προσκολλώνται στη Βίβλο και δεν δέχονται την αλήθεια, εκείνοι που πιστεύουν στον ουράνιο Θεό αλλά δεν δέχονται τον ενσαρκωμένο Χριστό, είναι όλοι άπιστοι και θα απορριφθούν από τον Θεό. Αυτή είναι η αλήθεια! Ας δούμε τι λέει ο Παντοδύναμος Θεός.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Από τότε που υπάρχει η Βίβλος, η πίστη των ανθρώπων στον Κύριο είναι η πίστη στη Βίβλο. Αντί να λέγεται ότι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Κύριο, είναι καλύτερο να λέγεται ότι πιστεύουν στη Βίβλο· αντί να λέγεται ότι έχουν αρχίσει να διαβάζουν τη Βίβλο, είναι καλύτερο να λέγεται ότι έχουν αρχίσει να πιστεύουν στη Βίβλο· και αντί να λέγεται ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον του Κυρίου, θα ήταν καλύτερο να λέγεται ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον της Βίβλου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι λατρεύουν τη Βίβλο σαν να είναι Θεός, σαν να είναι η πηγή της ζωής τους, και το να τη χάσουν θα ισοδυναμούσε με το να χάσουν τη ζωή τους. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι η Βίβλος είναι τόσο υψηλή όσο ο Θεός, ενώ υπάρχουν ακόμη κι εκείνοι που τη θεωρούν ανώτερη από τον Θεό. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν να νιώσουν τον Θεό, μπορούν να συνεχίσουν να ζουν —αλλά μόλις χάσουν τη Βίβλο ή χάσουν τα περίφημα κεφάλαια και ρητά της Βίβλου, τότε είναι θαρρείς και έχουν χάσει τη ζωή τους» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)).

«Πιστεύουν στην ύπαρξή Μου μόνο μέσα στο πλαίσιο της Βίβλου. Γι’ αυτούς, είμαι το ίδιο με τη Βίβλο. Χωρίς τη Βίβλο δεν υπάρχω Εγώ και χωρίς Εμένα δεν υπάρχει η Βίβλος. Δεν δίνουν βάση στην ύπαρξη ή τις πράξεις Μου, αλλά αντιθέτως, αφιερώνουν υπερβολική και ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε λέξη της Γραφής και πολλοί από αυτούς πιστεύουν ακόμη ότι δεν πρέπει να κάνω τίποτα απ’ όσα θέλω να κάνω, εκτός αν προφητεύεται από τη Γραφή. Δίνουν μεγάλη σημασία στη Γραφή. Μπορεί να πει κανείς ότι αντιλαμβάνονται ως πολύ σημαντικές λέξεις και εκφράσεις, στον βαθμό που χρησιμοποιούν στίχους από τη Βίβλο για να μετρήσουν κάθε λέξη που λέω και να Με καταδικάσουν. Αυτό που αναζητούν δεν είναι η οδός της σύμπνοιας μ’ Εμένα ή η οδός να συμβαδίζουν με την αλήθεια, αλλά η οδός της σύμπνοιας με τα λόγια της Βίβλου και πιστεύουν ότι οτιδήποτε δεν συμμορφώνεται με τη Βίβλο, χωρίς εξαίρεση, δεν ανήκει στο έργο Μου. Δεν είναι, άραγε, οι άνθρωποι αυτοί οι ευσεβείς απόγονοι των Φαρισαίων; Οι Ιουδαίοι Φαρισαίοι χρησιμοποίησαν τον νόμο του Μωυσή για να καταδικάσουν τον Ιησού. Δεν αναζητούσαν τη σύμπνοια με τον Ιησού εκείνης της εποχής, αλλά ακολούθησαν επιμελώς το γράμμα του νόμου, στον βαθμό που τελικά κάρφωσαν τον αθώο Ιησού στον σταυρό, αφού Τον είχαν κατηγορήσει ότι δεν ακολουθούσε τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και δεν ήταν ο Μεσσίας. Ποια ήταν η ουσία τους; Δεν ήταν, άραγε, ότι δεν αναζητούσαν την οδό της σύμπνοιας με την αλήθεια; Είχαν εμμονή με κάθε μία λέξη της Γραφής, χωρίς να δίνουν βάση στο θέλημά Μου και τα βήματα και τις μεθόδους του έργου Μου. Δεν ήταν άνθρωποι που αναζητούσαν την αλήθεια, αλλά άνθρωποι που προσκολλούνταν αυστηρά σε λόγια· δεν ήταν άνθρωποι που πίστευαν στον Θεό, αλλά άνθρωποι που πίστευαν στη Βίβλο. Ουσιαστικά, ήταν φύλακες της Βίβλου. Προκειμένου να διαφυλάξουν τα συμφέροντα της Βίβλου και να υποστηρίξουν την ακεραιότητα της Βίβλου και να προστατεύσουν τη φήμη της Βίβλου, έφτασαν στο σημείο να καρφώσουν τον ελεήμονα Ιησού στον σταυρό. Αυτό το έκαναν κυρίως για χάρη της υπεράσπισης της Βίβλου και για χάρη της διατήρησης του κύρους κάθε μίας λέξης της Βίβλου στις καρδιές των ανθρώπων. Έτσι, προτιμούσαν να απαρνηθούν το μέλλον τους και την προσφορά περί αμαρτίας, με το να καταδικάσουν τον Ιησού, ο οποίος δεν συμμορφώθηκε με το δόγμα της Γραφής, σε θάνατο. Δεν ήταν λακέδες της κάθε μίας λέξης της Γραφής;

«Και τι συμβαίνει με τους ανθρώπους σήμερα; Ο Χριστός έχει έρθει για να απελευθερώσει την αλήθεια, αλλά θα Τον απομάκρυναν μάλλον οι άνθρωποι από ανάμεσά τους, για να κερδίσουν την είσοδό τους στον ουρανό και να λάβουν χάρη. Θα προτιμούσαν να απαρνηθούν εντελώς την έλευση της αλήθειας για να διαφυλάξουν τα συμφέροντα της Βίβλου, και θα προτιμούσαν να καρφώσουν ξανά τον Χριστό, που επέστρεψε στη σάρκα, στον σταυρό, ώστε να εξασφαλίσουν την αιώνια ύπαρξη της Βίβλου. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να λάβει τη σωτηρία Μου, όταν η καρδιά του είναι τόσο μοχθηρή κι η φύση του τόσο ανταγωνιστική απέναντί Μου;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να αναζητήσεις την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό).

Τι είναι η πίστη στον Κύριο; Τι σημαίνει να πιστεύεις στη Βίβλο; Πώς συνδέεται ο Κύριος με τη Βίβλο; Ποιος προηγήθηκε, η Βίβλος ή ο Κύριος; Τότε, ποιος επιτελεί το έργο της σωτηρίας; Μπορεί η Βίβλος να επιτελέσει το έργο του Κυρίου; Μπορεί η Βίβλος να εκπροσωπεί τον Κύριο; Αν οι άνθρωποι πιστεύουν τυφλά στη Βίβλο, αυτό σημαίνει ότι λατρεύουν τον Θεό; Η πίστη στη Βίβλο σημαίνει κάνω πράξη τον λόγο του Θεού; Η πίστη στη Βίβλο σημαίνει απαραίτητα ότι κάποιος ακολουθεί την οδό του Κυρίου; Αν οι άνθρωποι θεωρούν τη Βίβλο υπέρτατη, αυτό σημαίνει ότι εξυψώνουν τον Κύριο, ότι είναι ευσεβείς και υπακούν τον Κύριο; Κανείς δεν βλέπει την αλήθεια αυτών των ζητημάτων. Χιλιάδες χρόνια τώρα οι άνθρωποι λατρεύουν τη Βίβλο σαν να ήταν ο Κύριος. Ορισμένοι αντικαθιστούν με τη Βίβλο τον Κύριο και το έργο Του. Όμως, κανείς δεν ξέρει πραγματικά τον Κύριο και δεν υπακούει σε Αυτόν. Οι Φαρισαίοι πίστευαν στη Βίβλο, και όμως, κάρφωσαν τον Κύριο Ιησού στον σταυρό. Ποιο ήταν το θέμα; Το ότι κατανοούμε τη Βίβλο σημαίνει ότι ξέρουμε τον Θεό; Το ότι πιστεύουμε στη Βίβλο σημαίνει ότι ακολουθούμε την οδό του Κυρίου; Οι Φαρισαίοι ήταν ειδικοί στην ερμηνεία της Βίβλου, αλλά δεν γνώριζαν τον Θεό. Κάρφωσαν τον Κύριο Ιησού που επιτελούσε λυτρωτικό έργο και εξέφρασε την αλήθεια στον σταυρό. Το ξεχάσαμε αυτό; Τι σημαίνει να ξέρεις πραγματικά τον Θεό; Το ότι μπορούμε να ερμηνεύουμε τη Βίβλο και ότι την κατανοούμε σημαίνει ότι γνωρίζουμε τον Θεό; Αν σημαίνει αυτό, τότε γιατί οι Φαρισαίοι καταδίκασαν και εναντιώθηκαν στον Κύριο Ιησού παρότι ερμήνευαν τη Βίβλο; Το κατά πόσο κάποιος είναι σε θέση να γνωρίζει πραγματικά και να υπακούει τον Θεό εξαρτάται από το αν γνωρίζει και υπακούει τον ενσαρκωμένο Χριστό. Ο ενσαρκωμένος Θεός αποκαλύπτει σε όλη την ανθρωπότητα αυτό που οι περισσότεροι δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν. Η κατάρα του Κυρίου Ιησού προς τους Φαρισαίους είναι μαρτυρία για το γεγονός ότι ο Θεός τους αντιμετωπίζει όλους με δικαιοσύνη. Όπως είναι σαφές, αν κάποιος δεν υπακούει και δεν λατρεύει τον Κύριο, αλλά πιστεύει τυφλά και λατρεύει τη Βίβλο, δεν θα λάβει την έγκριση του Θεού. Αν η πίστη του ανθρώπου συνίσταται αποκλειστικά στην τήρηση της Βίβλου και η καρδιά του δεν έχει θέση για τον Κύριο, αν δεν μπορεί να προσκυνήσει τον Κύριο και να κάνει πράξη τον λόγο Του, αν δεν μπορεί να δεχτεί και να υπακούσει στο έργο και στην καθοδήγηση του Θεού, τότε, όλοι δε θα λέγατε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι υποκριτής Φαρισαίος; Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν είναι αντίχριστος, δεν έχει κάνει τον Θεό εχθρό του; Συνεπώς, αν ο άνθρωπος προσκολλάται στη Βίβλο, αυτό δε σημαίνει ότι έχει κατακτήσει την αλήθεια και τη ζωή. Είναι λάθος να λατρεύετε και να ακολουθείτε τυφλά τη Βίβλο, γιατί έτσι δεν θα λάβετε την έγκριση του Κυρίου. Ο Θεός έγινε σάρκα και εξέφρασε την αλήθεια για να εξαγνίσει και να σώσει τον άνθρωπο, να τον γλυτώσει από την επιρροή του Σατανά, έτσι ο άνθρωπος θα μπορεί να λατρεύει, να υπακούει και να επωφελείται από τον Θεό. Αυτός είναι ο σκοπός και το νόημα του ενσαρκωμένου Θεού: να επιτελεί το έργο Του. Το κλειδί στην πίστη μας είναι η αναζήτηση και η άσκηση της αλήθειας και του λόγου του Κυρίου. Έτσι θα κερδίσουμε από το έργο του Αγίου Πνεύματος και θα γνωρίσουμε τον Θεό. Έτσι θα λατρέψουμε και θα δούμε το μεγαλείο του Θεού. Θα έχουμε αληθινή υπακοή και πίστη. Αυτό είναι το αληθινό νόημα της πίστης μας. Έτσι θα έχουμε την έγκριση του Κυρίου. Έτσι ξέρουμε ότι η πίστη στη Βίβλο δεν είναι το ίδιο με την πίστη στον Κύριο. Τότε, ποια είναι η σχέση τους; Γι’ αυτό το θέμα ο Κύριος Ιησούς μίλησε πολύ καθαρά στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, κεφάλαιο πέντε, στίχοι 39-40. «Ερευνάτε τας γραφάς· διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον· και εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού· πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν». Τα λόγια του Κυρίου Ιησού είναι πολύ ξεκάθαρα. Βλέπουμε ότι η Βίβλος είναι μόνο μια μαρτυρία, μια καταγραφή του έργου του Θεού στο παρελθόν. Δεν εκπροσωπεί τον Θεό, επειδή περιέχει ένα μικρό τμήμα του λόγου και του έργου του Θεού. Πώς μπορεί αυτό το περιορισμένο τμήμα να εκπροσωπεί τον Θεό; Ο Θεός είναι ο Δημιουργός. Είναι ο Κύριος όλων. Η ζωή του Θεού είναι απεριόριστη και ανεξάντλητη. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε το μεγαλείο του Θεού. Και αυτή η περιορισμένη καταγραφή του λόγου και του έργου του Θεού στη Βίβλο είναι μόνο μια σταγόνα στην απέραντη θάλασσα της ζωής του Θεού. Πώς θα μπορούσε η Βίβλος να εκπροσωπήσει τον Θεό; Πώς θα μπορούσε η Βίβλος να εξισωθεί με τον Θεό; Ο Θεός μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. Μπορεί η Βίβλος να κάνει το ίδιο; Ο Θεός μπορεί να εκφράσει την αλήθεια. Μπορεί η Βίβλος να το κάνει; Ο Θεός μπορεί να διαφωτίσει και να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα ανά πάσα στιγμή. Μπορεί η Βίβλος να το κάνει αυτό; Φυσικά όχι. Άρα, η Βίβλος δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τον Θεό. Ο άνθρωπος εξισώνει τη Βίβλο με τον Θεό, πιστεύοντας ότι μπορεί να Τον εκπροσωπήσει. Δεν είναι αυτό ταπείνωση και βλασφημία; Η χρήση της Βίβλου στη θέση του έργου του Θεού είναι άρνηση και προδοσία του Θεού. Ο Θεός είναι ο Θεός και η Βίβλος είναι η Βίβλος. Η Βίβλος δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τον Θεό, ούτε μπορεί να αντικαταστήσει το έργο Του. Η Βίβλος είναι απλώς ένα αρχείο του έργου Του. Ο λόγος του Θεού στη Βίβλο είναι αλήθεια. Είναι μια παρουσίαση της ζωής Του και δείχνει τη θέλησή Του. Κάθε στάδιο του έργου Του μπορεί να αντιπροσωπεύσει μόνο τη θέλησή Του εκείνη την Εποχή για την ανθρωπότητα. Όμως, δεν αντιπροσωπεύει τον λόγο και το έργο του Θεού σε άλλες εποχές. Είναι τώρα λίγο πιο ξεκάθαρο για όλους;

Όταν πρόκειται για τη γνώση της ιστορίας της Βίβλου, πρέπει να διαβάζουμε τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού: «Κανείς δεν γνωρίζει την πραγματικότητα της Βίβλου: ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ιστορικό αρχείο του έργου του Θεού και μια απόδειξη των δύο προηγούμενων σταδίων του έργου του Θεού και ότι δεν σε βοηθά να κατανοήσεις καθόλου τους στόχους του έργου του Θεού. Όλοι όσοι έχουν διαβάσει τη Βίβλο γνωρίζουν ότι καταγράφει τα δύο στάδια του έργου του Θεού κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος. Η Παλαιά Διαθήκη εξιστορεί την ιστορία του Ισραήλ και το έργο του Ιεχωβά από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι το πέρας της Εποχής του Νόμου. Η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού επί γης, το οποίο εμπεριέχεται στα Τέσσερα Ευαγγέλια, καθώς και το έργο του Παύλου. Δεν αποτελούν αυτά ιστορικά αρχεία;» («Σχετικά με τη Βίβλο (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»).

«Πριν, ο λαός του Ισραήλ διάβαζε μόνο την Παλαιά Διαθήκη. Με άλλα λόγια, στην αρχή της Εποχής της Χάριτος οι άνθρωποι διάβαζαν την Παλαιά Διαθήκη. Η Καινή Διαθήκη εμφανίστηκε μόλις κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος. Η Καινή Διαθήκη δεν υπήρχε όσο εργαζόταν ο Ιησούς· οι άνθρωποι κατέγραψαν το έργο Του μετά την ανάστασή Του και την ανάληψή Του στον ουρανό. Τότε μόνο δημιουργήθηκαν τα τέσσερα Ευαγγέλια […] Μπορεί να ειπωθεί πως ό,τι κατέγραψαν ήταν σύμφωνα με το επίπεδο εκπαίδευσής τους και το ανθρώπινο επίπεδό τους. Ό,τι κατέγραψαν ήταν οι εμπειρίες των ανθρώπων, και ο καθένας είχε τα δικά του μέσα καταγραφής και γνώσης, και κάθε καταγραφή ήταν διαφορετική. Έτσι, αν λατρεύεις τη Βίβλο ως Θεό, είσαι εξαιρετικά αδαής και ανόητος! Γιατί δεν αναζητάς το έργο του Θεού του σήμερα; Μόνο το έργο του Θεού μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. Η Βίβλος δεν μπορεί να σώσει τον άνθρωπο· ακόμη κι αν οι άνθρωποι τη διάβαζαν για αρκετές χιλιάδες χρόνια, και πάλι δεν θα υπήρχε η παραμικρή αλλαγή μέσα τους, και αν λατρεύεις τη Βίβλο δεν θα κερδίσεις ποτέ το έργο του Αγίου Πνεύματος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (3)).

«Οι άνθρωποι προσεγγίζουν τη Βίβλο με εμμονή και πίστη, και κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα ξεκάθαρος σχετικά με την πραγματική ιστορία ή την ουσία της Βίβλου. Συνεπώς, τη σήμερον ημέρα, οι άνθρωποι εξακολουθούν να διακατέχονται από μια απερίγραπτη αίσθηση θαυμασμού όσον αφορά τη Βίβλο, και έχουν ακόμη μεγαλύτερη εμμονή με αυτήν και ακόμη μεγαλύτερη πίστη σε αυτήν. Τη σήμερον ημέρα, όλοι θέλουν να βρουν τις προφητείες του έργου των εσχάτων ημερών στη Βίβλο, θέλουν να ανακαλύψουν ποιο έργο επιτελεί ο Θεός κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών και ποια είναι τα σημεία των εσχάτων ημερών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η λατρεία τους στη Βίβλο γίνεται πιο ένθερμη, και όσο πιο πολύ πλησιάζουν οι έσχατες ημέρες, τόσο πιο τυφλή αξιοπιστία προσδίδουν στις προφητείες της Βίβλου, ιδιαίτερα σε εκείνες που αφορούν τις έσχατες ημέρες. Με τέτοια τυφλή πίστη στη Βίβλο, με τέτοια εμπιστοσύνη στη Βίβλο, δεν έχουν καμία επιθυμία να αναζητήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μόνο η Βίβλος μπορεί να φέρει το έργο του Αγίου Πνεύματος, μόνο στη Βίβλο μπορούν να βρουν τα βήματα του Θεού, μόνο στη Βίβλο βρίσκονται κρυμμένα τα μυστήρια του έργου του Θεού, μόνο η Βίβλος —όχι άλλα βιβλία ή άνθρωποι— μπορεί να διασαφηνίσει τα πάντα για τον Θεό και το συνολικό έργο Του· η Βίβλος μπορεί να φέρει το έργο του ουρανού στη γη, και η Βίβλος μπορεί και να εκκινήσει και να ολοκληρώσει τις εποχές. Με αυτές τις αντιλήψεις, οι άνθρωποι δεν έχουν καμία διάθεση να αναζητήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο βοήθησε η Βίβλος τους ανθρώπους στο παρελθόν, έχει καταστεί εμπόδιο στο πιο πρόσφατο έργο του Θεού. Χωρίς τη Βίβλο, οι άνθρωποι μπορούν να αναζητήσουν τα βήματα του Θεού αλλού· εντούτοις, τη σήμερον ημέρα, τα βήματά Του έχουν περιοριστεί από τη Βίβλο, και η επέκταση του πιο πρόσφατου έργου Του έχει γίνει δύο φορές πιο δύσκολη, έχει μετατραπεί σε επίπονο αγώνα. Όλα αυτά οφείλονται στα περίφημα κεφάλαια και ρητά της Βίβλου, καθώς και στις διάφορες προφητείες της Βίβλου. Η Βίβλος έχει γίνει είδωλο στον νου των ανθρώπων, έχει γίνει γρίφος στο μυαλό τους, κι εκείνοι απλώς δεν είναι ικανοί να πιστέψουν ότι ο Θεός μπορεί να εργαστεί εκτός της Βίβλου, είναι ανίκανοι να πιστέψουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν τον Θεό εκτός της Βίβλου, πολύ λιγότερο δε, είναι σε θέση να πιστέψουν ότι ο Θεός θα μπορούσε να απομακρυνθεί από τη Βίβλο κατά τη διάρκεια του τελικού έργου και να ξεκινήσει εκ νέου. Αυτό είναι αδιανόητο για τους ανθρώπους· δεν μπορούν ούτε να το πιστέψουν ούτε να το φανταστούν. Η Βίβλος έχει μετατραπεί σε μεγάλο εμπόδιο όσον αφορά την αποδοχή του νέου έργου του Θεού από τους ανθρώπους και έχει προκαλέσει δυσχέρεια στη διεύρυνση αυτού του νέου έργου από τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)).

«Στο κάτω κάτω, τι είναι μεγαλύτερο: ο Θεός ή η Βίβλος; Γιατί πρέπει ο Θεός να εργάζεται σύμφωνα με τη Βίβλο; Μήπως ο Θεός δεν έχει το δικαίωμα να υπερβεί τη Βίβλο; Δεν μπορεί ο Θεός να απομακρυνθεί από τη Βίβλο και να επιτελέσει άλλο έργο; Γιατί ο Ιησούς και οι μαθητές Του δεν τηρούσαν το Σάββατο; Αν έπρεπε να τηρεί το Σάββατο και να ασκείται σύμφωνα με τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, τότε γιατί ο Ιησούς δεν τήρησε το Σάββατο μετά την έλευσή Του, αλλά, αντ’ αυτού, έπλυνε πόδια, κάλυψε το κεφάλι, έκοψε τον άρτο κι ήπιε κρασί; Δεν απουσιάζουν όλα αυτά από τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης; Αν ο Ιησούς τιμούσε την Παλαιά Διαθήκη, τότε γιατί δεν ακολούθησε αυτά τα δόγματα; Θα πρέπει να γνωρίζεις ποιος ήλθε πρώτος μεταξύ Θεού και Βίβλου! Εφόσον ήταν ο Κύριος του Σαββάτου, δεν θα μπορούσε να είναι και ο Κύριος της Βίβλου;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)).

Όλοι αναζητούν την αλήθεια σε αυτό το θέμα, αν η Βίβλος μπορεί να εκπροσωπήσει τον Θεό και αν η σχέση μεταξύ τους είναι υψίστης σημασίας. Και πρώτα, πρέπει να γνωρίσουμε τον Θεό. Τι είδους Θεός είναι; Ο Θεός είναι ο Δημιουργός των πάντων! Ο Θεός είναι παντοδύναμος και σοφός! Μόνο ο Θεός μπορεί να σώσει και να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα. Μόνο ο Θεός μπορεί να καθορίσει τη μοίρα της ανθρωπότητας. Αυτό αναγνωρίζεται ευρέως. Πώς γράφτηκε η Βίβλος; Αφού ο Θεός τελείωσε το έργο Του, οι άνθρωποι που χρησιμοποιούσε έγραψαν τις μαρτυρίες και τις εμπειρίες τους, και όλα αυτά συλλέχθηκαν και έκαναν τη Βίβλο. Επομένως, ξέρουμε με βεβαιότητα ότι η Βίβλος είναι απλώς μια καταγραφή του έργου του Θεού στο παρελθόν, είναι απλώς μια μαρτυρία για το έργο του Θεού. Η Βίβλος δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τον Θεό ή να σταθεί στη θέση του Θεού και να σώσει τον άνθρωπο. Αν η πίστη του ανθρώπου εστιάζεται μόνο στην ανάγνωση της Βίβλου, αντί για το έργο του Θεού, δεν θα κερδίσει το έργο του Αγίου Πνεύματος ούτε θα σωθεί. Διότι το έργο της σωτηρίας του Θεού είναι μια συνεχής διαδικασία. Δεν μπορούμε απλώς να εστιάσουμε σε ένα ή δύο στάδια του έργου του Θεού. Πρέπει να ακολουθήσουμε τα στάδια του έργου του Θεού, μέχρις ότου ο Θεός ολοκληρώσει το έργο Του για τη σωτηρία του ανθρώπου. Έτσι μπορούμε πραγματικά να λάβουμε την πλήρη σωτηρία του Θεού. Το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία μας, έχει τρία στάδια: Το έργο της Εποχής του Νόμου, της Εποχής της Χάριτος και της Εποχής της Βασιλείας. Όλοι γνωρίζουμε ότι η Εποχή του Νόμου ήταν η Εποχή που ο Θεός χρησιμοποίησε νόμους για να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα. Στην Εποχή της Χάριτος, ο Θεός επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης. Ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την κυριαρχία του Σατανά, για να συγχωρεθούν όλες οι αμαρτίες του για να οδηγηθεί ενώπιον του Θεού και να προσευχηθεί σε Αυτόν. Όσο για την κρίση στην Εποχή της Βασιλείας αυτό είναι το έργο που θα εξαγνίσει, θα τελειοποιήσει και θα σώσει την ανθρωπότητα. Αν η ανθρωπότητα περάσει μόνο από την Εποχή του Νόμου, την Εποχή της Χάριτος, αλλά αποτύχει να δεχτεί την κρίση του Θεού των εσχάτων ημερών δεν θα σωθεί και δεν θα επωφεληθεί από τον Θεό. Όλοι βλέπουμε ότι στην Εποχή της Χάριτος ο σκοπός του Κυρίου Ιησού ήταν να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Σε εκείνη την εποχή η πίστη στον Κύριο μας επέτρεψε να συγχωρεθούμε για τις αμαρτίες και να προσευχηθούμε για να λάβουμε χάρη. Όμως, δεν εξαγνιστήκαμε αυτή την εποχή. Επειδή η φύση μας είναι αμαρτωλή και συχνά επαναστατούμε και εναντιωνόμαστε στον Θεό. Ο Κύριος Ιησούς υποσχέθηκε ότι θα έρθει πάλι, και θα εκφράσει όλη την αλήθεια που θα σώσει την ανθρωπότητα των εσχάτων ημερών, θα εξαγνίσει όσους ακούνε τη φωνή του Θεού και θα οδηγηθούν ενώπιον του θρόνου Του. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάν. 16:12-13). Ο λόγος και το έργο του Παντοδύναμου Θεού είναι εκπλήρωση αυτού του εδαφίου από το Κατά Ιωάννην: «Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν». Οπότε ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε. Ο Παντοδύναμος Θεός κρίνει, εξαγνίζει και τελειοποιεί όσους έχουν έρθει ενώπιον του θρόνου Του, όλες εκείνες οι σοφές παρθένες που επέστρεψαν σε Αυτόν, αφού άκουσαν τη φωνή Του και οδηγήθηκαν στη βασιλεία του Θεού. Ο Θεός επιτελεί το έργο του σε τρία στάδια και μας επιτρέπει να δούμε ότι ο Θεός πάντα φροντίζει να καθοδηγήσει και να σώσει τον άνθρωπο. Κάθε στάδιο του έργου του Θεού είναι βαθύτερο από το προηγούμενο. Όσο για τη Βίβλο, δεν είναι παρά ένα σημαντικό βιβλίο για τους πιστούς του Θεού. Όμως, η Βίβλος δεν μπορεί να κάνει το έργο του Θεού, όπως να σώσει την ανθρωπότητα, ή να μας καθοδηγήσει.

Πράγματι, η Βίβλος είναι απλώς ένα αρχείο. Όταν ο Θεός ολοκλήρωσε το έργο Του, καταγράφηκε στη Βίβλο από τους πιστούς Του. Παρότι η Βίβλος είναι απαραίτητη, ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίσει το έργο του Αγίου Πνεύματος, να το κατανοήσει, να γνωρίσει την αλήθεια. Αυτό είναι γεγονός. Συνεπώς, πρέπει να ακολουθήσουμε τα βήματα του Αμνού, να δεχτούμε και να υπακούσουμε στο έργο της κρίσεως του Θεού. Έτσι, θα λάβουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος και τη σωτηρία και την τελείωση του Θεού. Αν διαβάζουμε μόνο τη Βίβλο, αλλά δεν δεχόμαστε τον λόγο και το έργο του Θεού των εσχάτων ημερών, δεν μπορούμε να εξαγνιστούμε και να σωθούμε. Στην ουσία, ακόμα κι αν κάθε λέξη που είπε ο Θεός ήταν στη Βίβλο, χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να την καταλάβουμε. Για να καταλάβουμε την αλήθεια, πρέπει να εφαρμόσουμε τον λόγο του Θεού, να λάβουμε τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Και μόνο έτσι μπορούμε να καταλάβουμε τον λόγο του Θεού, να βιώσουμε την πραγματικότητα της αλήθειας και να τελειοποιηθούμε. Ποιο είναι το κλειδί για τη σωτηρία μας, ως πιστοί; Το κλειδί είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και η τελείωσή Του. Ποιος είναι το Άγιο Πνεύμα; Δεν είναι το Άγιο Πνεύμα ο ίδιος ο Θεός; Η Βίβλος είναι ένα αρχείο του έργου του Θεού στο παρελθόν. Πώς θα μπορούσε να πάρει τη θέση Του; Όπως είπα, μόνο ο Θεός, μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. Η Βίβλος δεν μπορεί. Αν ακολουθούμε μόνο τη Βίβλο στην πίστη μας και δεν δεχόμαστε το έργο του Θεού των εσχάτων ημερών ή δεν ακολουθούμε τα στάδια του έργου του Θεού, τότε θα μείνουμε εγκαταλειμμένοι. Πολλοί στην Εποχή του Νόμου δεν δέχτηκαν το έργο του Κυρίου Ιησού και απομακρύνθηκαν. Εκείνοι που πιστεύουν στον Κύριο Ιησού αλλά δεν δέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού, θα εγκαταλειφθούν και θα απορριφθούν. Βλέπουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι τυφλοί και δεν γνωρίζουν τον Θεό. Θα υποστούν το πλήγμα των καταστροφών και θα υποφέρουν.

Η κρίση που επιτελέστηκε από τον Παντοδύναμο Θεό εκφράζοντας την αλήθεια, είναι ο πυρήνας, το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για να σώσει την ανθρωπότητα. Είναι επίσης το τελευταίο στάδιο του έργου του Θεού για να εξαγνίσει, να σώσει και να τελειοποιήσει την ανθρωπότητα. Έτσι, αν οι πιστοί δέχονται μόνο τα δύο πρώτα στάδια της Βίβλου, αλλά δεν δέχονται το έργο του εξαγνισμού που επιτέλεσε ο Χριστός των εσχάτων ημερών, δεν θα μπορέσουν ποτέ να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού. Δεν έχει σημασία πόσο καιρό πιστεύουν στον Κύριο. Δεν μετράει καθόλου. Διότι όσοι απορρίπτουν τη σωτηρία του Παντοδύναμου Θεού είναι εχθροί του Θεού. Είναι όλοι υποκριτές Φαρισαίοι. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Παρότι οι Φαρισαίοι, με βάση τη Βίβλο, απέρριψαν τον Κύριο Ιησού, και οι ιερείς και οι γέροντες στις έσχατες ημέρες απορρίπτουν το έργο του Παντοδύναμου Θεού χρησιμοποιώντας τη Βίβλο. Δεν είναι λογικό αυτό. Βάσισαν τα επιχειρήματά τους στις λέξεις της Βίβλου και όχι στον λόγο του Θεού. Όσα επιχειρήματα κι αν έχει, όποιος απορρίπτει το έργο του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών, είναι προδότης. Για τον Θεό όλοι κάνουν κακό. Δεν θα τους αναγνωρίσει ποτέ. Αυτοί οι άπιστοι και οι αντίχριστοι που εκτέθηκαν τις έσχατες ημέρες, θα τιμωρηθούν και θα υποφέρουν από τις καταστροφές. Ο Θεός θα τους αποβάλλει, θα τους απορρίψει και δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να δουν τον Θεό. Ξέρουμε ότι είναι αλήθεια: Η Βίβλος δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τον Θεό ούτε να αντικαταστήσει το έργο του Θεού. Ο Θεός είναι ο Θεός. Η Βίβλος είναι η Βίβλος. Αφού πιστεύουμε στον Θεό, πρέπει να βιώσουμε το έργο του Θεού, να ακολουθήσουμε τα στάδια του έργου του Θεού, πρέπει να τρώμε και να πίνουμε τον λόγο του Θεού των εσχάτων ημερών, και πρέπει να δεχτούμε την αλήθεια του Θεού. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα της πίστης. Κάθε φορά που ο Θεός ενσαρκώνεται για να επιτελέσει το έργο Του πρέπει να αποβάλει όσους εμμένουν μόνο στη Βίβλο και αρνούνται να υπακούσουν τον Θεό. Έτσι, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι «η πίστη στον Θεό πρέπει να είναι σύμφωνη με τη Βίβλο, η τήρηση της Βίβλου είναι αληθινή πίστη στον Θεό, η Βίβλος αντιπροσωπεύει τον Θεό» αυτές οι ιδέες είναι πλάνες. Όποιος μιλάει τόσο τυφλά, δεν γνωρίζει τον Θεό. Όταν κάποιος βάζει τη Βίβλο πάνω από όλα, ακόμα και στη θέση του Θεού, δεν βαδίζει στο δρόμο των Φαρισαίων; Οι Φαρισαίοι προσκολλήθηκαν στη Βίβλο, αντιτάχθηκαν στον Θεό, και έτσι ήταν καταραμένοι. Δεν είναι γεγονός αυτό;

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ουσιώδεις Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Το αν οι άνθρωποι κερδίζουν τη ζωή μέσω της πίστης τους στον Θεό εξαρτάται από το αν αποκτούν την αλήθεια. Αν το κάνουν, τότε έχουν γνωρίσει πραγματικά τον Θεό· μόνο όσοι έχουν κάνει κάτι τέτοιο έχουν πραγματικά κερδίσει ζωή. Όσοι δεν γνωρίζουν αληθινά τον Θεό, δεν έχουν αποκτήσει την αλήθεια· αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, δεν έχουν αποκτήσει ζωή. Αυτό είναι βέβαιο, πέραν πάσης αμφιβολίας. Τι ακριβώς σημαίνει, λοιπόν, η απόκτηση της αλήθειας; Είναι κάτι που απαιτεί γνώση του Χριστού, επειδή Αυτός είναι ο ενσαρκωμένος Θεός μεταξύ των ανθρώπων, Εκείνος που εκφράζει όλη την αλήθεια. Η αλήθεια προέρχεται από τη ζωή του Θεού και είναι εξ ολοκλήρου έκφραση του Χριστού, Tου οποίου η ουσία είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Μόνο ο Χριστός κατέχει την ουσία της αλήθειας και της ζωής, οπότε όταν Τον γνωρίζεις και Τον κερδίζεις, έχεις αποκτήσει πραγματικά την αλήθεια. Από αυτό είναι φανερό ότι ανάμεσα στους πιστούς στον Θεό, μόνο εκείνοι που γνωρίζουν τον Χριστό και Τον έχουν κερδίσει, έχουν πραγματικά αποκτήσει ζωή, έχουν γνωρίσει τον Θεό και έχουν αποκομίσει αιώνια ζωή. Αυτό εκπληρώνει επακριβώς αυτό που είναι γραμμένο στη Βίβλο: «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού» (Ιωάν. 3:36). Η πίστη στον Υιό αναφέρεται αναμφίβολα στο να πιστεύει κανείς στον ενσαρκωμένο Χριστό. Από τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό, μόνο όσοι αναγνωρίζουν τον Χριστό ως την αλήθεια, την οδό και τη ζωή, μπορούν πραγματικά να γνωρίσουν τον Θεό, να σωθούν και να οδηγηθούν στην τελείωση· μόνο αυτοί θα λάβουν την επιδοκιμασία του Θεού. Όποιος πιστεύει στον Θεό, αλλά μπορεί και πάλι να αρνηθεί, να αντισταθεί ή να απαρνηθεί τον Χριστό, είναι άνθρωπος που κάνει μεν πράξη την πίστη, μα, συνάμα, αντιστέκεται στον Θεό και Τον προδίδει. Ως εκ τούτου, δεν θα είναι σε θέση να επιτύχει σωτηρία, ούτε τελείωση. Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό, μα μονάχα λατρεύει τυφλά και καταθέτει μαρτυρία στη Βίβλο, ενώ αντιστέκεται στον Χριστό ή νιώθει μίσος γι’ Αυτόν, τότε αυτός ο άνθρωπος έχει ήδη πάρει το μονοπάτι του αντίχριστου κι έχει γίνει εχθρός του Θεού. Ως αντίχριστος, αυτός ο άνθρωπος θα τιμωρηθεί από τον Θεό και θα λάβει την κατάρα Του, και θα καταλήξει στην αιώνια καταδίκη και στον όλεθρο. Για όσους πιστεύουν στον Θεό, αυτή είναι η πιο σοβαρή αποτυχία και οδύνη.

Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν σ’ έναν ασαφή Θεό στον ουρανό σύμφωνα με τη Βίβλο, μα δεν πιστεύουν πως ο Θεός μπορεί να ενσαρκωθεί και, πολύ περισσότερο, δεν αποδέχονται τον Χριστό ως τον ενσαρκωμένο Θεό, ως Σωτήρα της διεφθαρμένης ανθρωπότητας ή ως τον πρακτικό Θεό που σώζει τους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πως ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή· επιπλέον, δεν μπορούν να είναι συμβατοί με τον Χριστό. Είναι σίγουρα το είδος των ανθρώπων που βαριούνται την αλήθεια και αισθάνονται μίσος προς αυτήν. Μπορούμε όλοι να διαβάσουμε στη Βίβλο ότι οι Ιουδαίοι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι πίστευαν στον Θεό για όλη τους τη ζωή, αρνούμενοι όμως να αποδεχτούν τον ενσαρκωμένο Κύριο Ιησού, σε σημείο που σταύρωσαν και σκότωσαν, μάλιστα, τον Ιησού Χριστό. Ως αποτέλεσμα, έγιναν άνθρωποι που αντιστάθηκαν και πρόδωσαν τον Θεό και, ως εκ τούτου, ο Θεός τούς τιμώρησε και τους καταράστηκε. Παρά τη δια βίου πίστη τους, δεν κατάφεραν να αποκτήσουν τις ευλογίες και την υπόσχεση του Θεού. Πόσο θλιβερό και λυπηρό τέλος! Συνεπώς, το αν οι άνθρωποι επιτυγχάνουν στην πίστη τους εξαρτάται από το αν γνωρίζουν και έχουν κερδίσει τον Χριστό. Η ουσία του θέματος είναι το αν έχουν αποδεχθεί όλες τις αλήθειες που εξέφρασε ο Χριστός και αν έχουν βιώσει με υπακοή όλο το έργο του Θεού, το αν μπορούν να εξυμνήσουν τον Χριστό και να καταθέσουν μαρτυρία σ’ Αυτόν μέχρι να γίνουν συμβατοί μαζί Του. Αυτό είναι που καθορίζει την επιτυχία ή την αποτυχία της πίστης τους στον Θεό. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν συμφωνούν· θεωρούν πως η Βίβλος βρίσκεται πάνω απ’ όλα και την έχουν χρησιμοποιήσει ακόμη και για να αντικαταστήσουν τον Θεό στην καρδιά τους. Όταν ο ενσαρκωμένος Θεός έρχεται για να εργαστεί, αυτοί οι άνθρωποι μπορούν πράγματι να αρνηθούν, να απορρίψουν και να εναντιωθούν στον Χριστό. Αν τα λόγια και οι πράξεις του Χριστού δεν συμβαδίζουν με ορισμένους κανόνες της Βίβλου, αυτοί οι άνθρωποι φτάνουν σε σημείο να Τον καταδικάσουν, να Τον απορρίψουν και να Τον απαρνηθούν. Αντί να πιστεύουν στον Θεό, θα ήταν πιο ακριβές να πούμε πως πιστεύουν στη Βίβλο. Στα δικά τους μάτια, η Βίβλος είναι ο Κύριός τους, ο Θεός τους. Φαίνεται πως γι’ αυτούς, ο Θεός, ο Κύριος, βρίσκεται στη Βίβλο και η Βίβλος Τον εκπροσωπεί, συνεπώς, πιστεύουν πως αλήθεια είναι όλα όσα συμφωνούν απόλυτα με τη Βίβλο, ενώ οτιδήποτε διαφέρει από τη Βίβλο δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Μόνο η Βίβλος είναι η αλήθεια. Θεωρούν τη Βίβλο ως ανώτερη από κάθε αλήθεια· το να παρεκκλίνει κανείς από τη Βίβλο θα ήταν σαν να παρεκκλίνει από την αλήθεια. Πιστεύουν πως το έργο και οι ομιλίες του Θεού είναι μόνο όσα είναι καταγεγραμμένα μέσα σ’ αυτές τις σελίδες· αρνούνται να αναγνωρίσουν όσα μπορεί να έχει κάνει ή πει Εκείνος πέρα από τη Βίβλο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι σαν τους Ιουδαίους αρχιερείς, γραμματείς και Φαρισαίους, οι οποίοι αναγνώριζαν μόνο τη Βίβλο, όμως δεν γνώριζαν καθόλου τον Θεό· κι ήταν ακόμα λιγότερο πρόθυμοι να παραδεχθούν την ύπαρξη του ενσαρκωμένου Χριστού. Μέχρι και που αντιπαρέβαλαν τον Χριστό με τη Βίβλο, χωρίς να έχουν την παραμικρή γνώση σχετικά με το ότι Αυτός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή· εξύμνησαν τη Βίβλο, κατέθεσαν μαρτυρία σ’ αυτήν και κάρφωσαν τον Χριστό στον σταυρό, διαπράττοντας, έτσι, την τερατώδη αμαρτία της αντίστασης στον Θεό. Έτσι, μπορεί να πίστευαν στον Θεό, μα δεν σώθηκαν· αντιθέτως, έγιναν εχθροί του Θεού και αντίχριστοι, και έμελλε να τους τιμωρήσει και να τους καταραστεί ο Θεός. Αυτή είναι η άμεση συνέπεια για τους ανθρώπους που πίστεψαν στον Θεό κατά τη θρησκεία, που εξαπατήθηκαν και έπεσαν στον έλεγχο των αρχιερέων, των γραμματέων και των Φαρισαίων, και εισήλθαν στο μονοπάτι του αντίχριστου. Αυτό δείχνει πως αυτό που είπε ο Κύριος Ιησούς είναι αλήθεια: «τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει» (Ματθ. 15:14). Τέτοιου είδους άνθρωποι σίγουρα δεν μπορούν να σωθούν ή να οδηγηθούν στην τελείωση.

Η Βίβλος περιλαμβάνει μια πρόταση που αντιπροσωπεύει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ουσία του Χριστού. Είναι αυτό που είπε ο Κύριος Ιησούς: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού» (Ιωάν. 14:6). Με τα λόγια αυτά, ο Κύριος Ιησούς άγγιξε την ουσία του ζητήματος και αποκάλυψε το σπουδαιότερο μυστήριο της πίστης στον Θεό —το γεγονός ότι μόνο γνωρίζοντας τον Χριστό και κερδίζοντας τον Χριστό μπορούν οι άνθρωποι να επιτύχουν σωτηρία. Κι αυτό γιατί μόνο όταν ο Θεός ενσαρκώνεται ως Χριστός μπορεί να σώσει εξ ολοκλήρου την ανθρωπότητα. Ο Χριστός αποτελεί τη μοναδική πύλη ώστε τα πρόβατά Του να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών και μόνο ο ενσαρκωμένος Χριστός είναι ο πρακτικός Θεός που μπορεί να φέρει σωτηρία στους ανθρώπους. Όταν πιστεύουν στον Θεό, μόνο αποδεχόμενοι τον Χριστό και ακολουθώντας Τον μπορούν να εισέλθουν στο μονοπάτι προς τη σωτηρία και την τελείωση. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να γίνουν άνθρωποι που πράττουν το θέλημα του ουράνιου Πατέρα και, ακολούθως, να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Από αυτό γνωρίζουμε πως οι πιστοί στον Θεό πρέπει να αποδέχονται και να υπακούν στον ενσαρκωμένο Χριστό προτού να μπορέσουν να σωθούν, να οδηγηθούν στην τελείωση και να λάβουν την επιδοκιμασία του Θεού. Αυτός είναι ο δρόμος που ο Θεός έχει ορίσει για να πιστέψουν σ’ Αυτόν οι άνθρωποι και να επιτύχουν τη σωτηρία. Συνεπώς, το ερώτημα του αν οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό γνωρίζουν τον Χριστό κι έχουν κερδίσει τον Χριστό είναι υψίστης σημασίας κι έχει άμεση επίδραση στον προορισμό και την έκβασή τους.

Όταν ανακαλούμε το έργο που έκανε ο Κύριος Ιησούς όταν ήρθε στη γη για να ξεκινήσει την Εποχή της Χάριτος, μπορούμε να δούμε ότι κανένας από τους πιστούς στη θρησκεία δεν Τον γνώριζε, ούτε Τον ακολουθούσε. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα για τους αρχιερείς, τους γραμματείς και τους Φαρισαίους του Ιουδαϊσμού, όλοι εκ των οποίων αρνούνταν να αναγνωρίσουν ή να δεχτούν τον Χριστό. Επιπλέον, αυτοί οι άνθρωποι αρνήθηκαν, έκριναν και καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού σύμφωνα με ό,τι γράφτηκε στη Βίβλο. Μάλιστα Τον σταύρωσαν, διαπράττοντας έτσι την τερατώδη αμαρτία της αντίστασης στον Θεό και γινόμενοι, για τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια, τα αρχέτυπα ανθρώπων που πιστεύουν στον Θεό, κι όμως αντιστέκονται σ’ Αυτόν και Τον προδίδουν και που, συνεπώς, έπρεπε να υποστούν την τιμωρία και τις κατάρες του Θεού. Στην ουσία, από νωρίς, ενώ κήρυττε, ο Κύριος Ιησούς είχε ήδη αντιληφθεί το γεγονός ότι η ουσία του θρησκευτικού κόσμου ήταν ουσία που αντιστεκόταν στον Θεό, και με μεγάλη ακρίβεια αποκάλυψε ευθέως τη ρίζα και την ουσία της αντίστασης των Φαρισαίων στον Θεό: «Και τον λόγον αυτού δεν έχετε μένοντα εν εαυτοίς, διότι σεις δεν πιστεύετε εις τούτον, τον οποίον εκείνος απέστειλεν. Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον· και εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού· πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν» (Ιωάν. 5:38-40). Τα λόγια του Κυρίου Ιησού αποκάλυψαν την αλήθεια και την ουσία του πώς η θρησκευτική κοινότητα πίστευε στον Θεό, κι όμως αντιστεκόταν σ’ Αυτόν. Ταυτόχρονα, αποσαφήνισαν την ουσία της σχέσης μεταξύ της Βίβλου και του Χριστού. Αποτελεί αναμφίβολα τεράστια σωτηρία για τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό. Ωστόσο, στη σημερινή θρησκευτική κοινότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν στη Βίβλο, να τη λατρεύουν και να καταθέτουν μαρτυρία σ’ αυτή στα τυφλά, τοποθετώντας τη σε ένα βάθρο πάνω από τον Χριστό και τις μαρτυρίες για τον Χριστό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους θρησκευτικούς επικεφαλής και τους πάστορες, οι οποίοι, όπως και οι Φαρισαίοι, συνεχίζουν να κρίνουν, να καταδικάζουν και να βλασφημούν τον ενσαρκωμένο Χριστό κατά τις έσχατες ημέρες σύμφωνα με τη Βίβλο, παρά την αλήθεια που Αυτός εκφράζει. Οι πράξεις τους έχουν οδηγήσει στην τελική τραγωδία της σταύρωσης του Χριστού για δεύτερη φορά και από καιρό έχουν προκαλέσει την οργή του Θεού. Η συνέπεια είναι καταστροφική, γιατί ο Παντοδύναμος Θεός προειδοποίησε ήδη από νωρίς: «Αλίμονο σε όσους σταυρώνουν τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα). Είναι, συνεπώς, απολύτως απαραίτητο να συναναστρεφόμαστε ξεκάθαρα σχετικά με τη σχέση μεταξύ της Βίβλου και του Χριστού, ώστε ο καθένας να μπορέσει να αντιμετωπίσει σωστά τη Βίβλο, να αποδεχθεί τον Χριστό και να υπακούσει στο έργο Του ώστε να αποκτήσει την έγκριση του Θεού.

[…]

Αναφορικά με τις γραφές, ο Κύριος Ιησούς είπε κάποτε: «εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού». Εδώ, ο λόγος του Θεού διατυπώθηκε με μεγάλη σαφήνεια· η Βίβλος αποτελεί απλώς μια συλλογή μαρτυριών για Εκείνον. Όλοι κατανοούμε πως η Βίβλος αποτελεί μια αυθεντική καταγραφή των δύο πρώτων σταδίων του έργου του Θεού. Με άλλα λόγια, αποτελεί τη μαρτυρία των δύο πρώτων σταδίων του έργου του Θεού, τα οποία ολοκληρώνουν την καθοδήγηση και τη λύτρωση της ανθρωπότητας μετά τη δημιουργία των ουρανών και της γης και όλων των πραγμάτων, καθώς επίσης και της ανθρωπότητας. Διαβάζοντας τη Βίβλο, όλοι μπορούν να δουν πώς ο Θεός οδήγησε τους ανθρώπους στην Εποχή του Νόμου και τους δίδαξε να ζουν ενώπιόν Του και να Τον λατρεύουν. Μπορούμε επίσης να δούμε πώς ο Θεός λύτρωσε την ανθρωπότητα κατά την Εποχή της Χάριτος και συγχώρεσε τους ανθρώπους για όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος τους, ενώ τους χάρισε ειρήνη, ευτυχία και κάθε είδους χάρη. Οι άνθρωποι, όχι μόνο μπορούν να αντιληφθούν πως ο Θεός δημιούργησε την ανθρωπότητα και την καθοδηγεί διαρκώς, αλλά και πως, στη συνέχεια, τη λύτρωσε. Στο μεταξύ, ο Θεός έχει επίσης φροντίσει για τους ανθρώπους και τους έχει προστατεύσει. Επιπλέον, μπορούμε να διαβάσουμε από τις βιβλικές προφητείες πως, κατά τις έσχατες ημέρες, ο λόγος του Θεού θα καίει σαν τη φωτιά ώστε να κρίνει και να εξαγνίσει τον λαό Του. Θα σώσει τους ανθρώπους από όλες τις αμαρτίες και θα μας βοηθήσει να γλιτώσουμε από τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά, ώστε να μπορέσουμε να επιστρέψουμε ολοκληρωτικά στον Θεό και να κληρονομήσουμε, στο τέλος, τις ευλογίες και την υπόσχεσή Του. Αυτό εννοούσε ο Θεός όταν είπε: «εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού». Συνεπώς, οποιοσδήποτε έχει επιμελώς διαβάσει τη Βίβλο μπορεί να δει ορισμένες από τις πράξεις του Θεού και να αναγνωρίσει την ύπαρξή Του και την παντοδυναμία και τη σοφία με την οποία δημιούργησε, κυριαρχεί και κυβερνά στα πάντα στον ουρανό και τη γη. Συνεπώς, η Βίβλος έχει βαθύτατη σημασία για τους ανθρώπους προκειμένου να πιστέψουν στον Θεό, να γνωρίσουν τον Θεό και να βαδίσουν στο σωστό μονοπάτι της πίστης. Οποιοσδήποτε πιστεύει ειλικρινά στον Θεό και αγαπά την αλήθεια μπορεί να βρει έναν στόχο και μια κατεύθυνση στη ζωή διαβάζοντας τη Βίβλο, όπως και να μάθει να πιστεύει σ’ Αυτόν, να στηρίζεται σ’ Αυτόν, να Τον υπακούει και να Τον λατρεύει. Αυτές είναι όλες οι επιδράσεις της μαρτυρίας της Βίβλου για τον Θεό· πρόκειται γα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Ωστόσο, ο Κύριος Ιησούς εξέφρασε ένα ακόμη πιο σημαντικό επιχείρημα όταν είπε: «Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον» και «πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν». Αυτά τα λόγια είναι τόσο σημαντικά! Αν οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό επιθυμούν να αποκτήσουν την αλήθεια και τη ζωή, το να βασίζονται απλώς στη μαρτυρία της Βίβλου δεν είναι αρκετό· πρέπει να έρθουν επίσης στον Χριστό ώστε να κερδίσουν την αλήθεια και τη ζωή. Κι αυτό γιατί μόνο ο Χριστός μπορεί να εκφράσει την αλήθεια, να λυτρώσει την ανθρωπότητα και να τη σώσει. Ο Θεός είναι Εκείνος που μας δίνει ζωή. Η Βίβλος δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δύναμή Του, πόσο μάλλον το έργο του Αγίου Πνεύματος, και δεν μπορεί να δώσει ζωή στους ανθρώπους εκ μέρους του Θεού. Μόνο αν αποδεχτούμε τον Χριστό και υπακούσουμε σ’ Αυτόν μπορούμε να αποκτήσουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος και να κερδίσουμε την αλήθεια και τη ζωή. Αν οι άνθρωποι πιστεύουν μόνο στη Βίβλο, χωρίς να αποδέχονται τον πρακτικό ενσαρκωμένο Θεό, τότε δεν θα είναι σε θέση να κερδίσουν ζωή, καθώς η Βίβλος δεν είναι Θεός· αποτελεί απλώς μαρτυρία του έργου του Θεού. Πιστεύοντας στον Θεό, θα πρέπει να κατανοήσουμε πως υπάρχουν στάδια στο έργο Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας· τρία στάδια έργου είναι απαραίτητα ώστε να σωθεί ολοκληρωτικά η ανθρωπότητα από την επιρροή του Σατανά, ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι να επιστρέψουν πραγματικά στον Θεό και να κερδηθούν από Αυτόν. Συνεπώς, κάθε στάδιο του έργου του Θεού που βιώνουν οι άνθρωποι, τους φέρνει μέρος της σωτηρίας Του. Μόνο ακολουθώντας στενά τον ρυθμό του έργου του Αγίου Πνεύματος και βιώνοντας την κρίση και την παίδευση του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες μπορούμε να λάβουμε την άφθονη και πλήρη σωτηρία του Θεού. Για παράδειγμα, στην πίστη τους στον Ιεχωβά Θεό, οι Ισραηλίτες μπορούσαν να απολαύσουν μόνο την υπόσχεση του Θεού κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου. Αν δεν αποδέχονταν τη σωτηρία του Ιησού Χριστού, δεν θα μπορούσαν να συγχωρεθούν για τις αμαρτίες τους, πόσο μάλλον να απολαύσουν την ειρήνη, την ευτυχία και την άφθονη χάρη που χαρίζεται από τον Κύριο· αυτό αποτελεί γεγονός. Αν οι άνθρωποι αποδέχονται απλώς τη λύτρωση του Κυρίου Ιησού ώστε να συγχωρεθούν για τις αμαρτίες τους, καθώς και για να απολαύσουν τις πολλές χάρες που δίνονται από τον Θεό, όμως δεν αποδέχονται το έργο της κρίσεως και της παίδευσής Του κατά τις έσχατες ημέρες, τότε δεν μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια ή τη ζωή, ούτε θα μπορέσουν να επιτύχουν αλλαγή στη διάθεση της ζωής τους. Έτσι, δεν θα έχουν τα απαραίτητα προσόντα ώστε να κληρονομήσουν τις υποσχέσεις του Θεού και να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Κάθε στάδιο του έργου του Θεού αποφέρει τους δικούς του καρπούς και είναι πιο εξυψωμένο από το προηγούμενο. Όλα αυτά τα στάδια συμπληρώνουν το ένα το άλλο· ούτε ένα απ’ αυτά δεν μπορεί να παραληφθεί. Σταδιακά οδηγούν στην τελείωση. Αν κάποιος δεν αποδεχόταν κάποιο από τα στάδια του έργου του Θεού, αυτό το άτομο θα μπορούσε να αποκτήσει μόνο ένα μερίδιο της σωτηρίας Του, όχι ολόκληρη. Και αυτό είναι γεγονός. Αν οι άνθρωποι πιστεύουν μόνο στη Βίβλο, χωρίς να αποδέχονται τον Χριστό κατά τις έσχατες ημέρες, θα γίνουν άνθρωποι που αντιστέκονται και προδίδουν τον Θεό. Ως εκ τούτου, θα έχουν χάσει την τελική και πλήρη σωτηρία του Θεού. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που πιστεύουν μόνο στον Κύριο Ιησού και δεν αποδέχονται τη σωτηρία που έρχεται μέσω της επιστροφής Του —Τον Παντοδύναμο Θεό— κατά τις έσχατες ημέρες, η πίστη τους θα αλλοιωθεί στη μέση της διαδρομής και όλοι θα καταλήξουν στο μηδέν. Πόσο κρίμα θα ήταν! Πόσο λυπηρό! Συνεπώς, το να μην αποδέχεται κανείς τον ενσαρκωμένο Χριστό οδηγεί στο να μην είναι σε θέση να αποκτήσει ζωή. Πιστεύοντας μόνο στη Βίβλο, οι άνθρωποι δεν μπορούν να σωθούν, ούτε να αποκτήσουν ζωή, και δεν θα μπορέσουν ποτέ να γνωρίσουν τον Θεό, επειδή η Βίβλος δεν είναι ο Θεός· αποτελεί απλώς μαρτυρία γι’ Αυτόν. Συνεπώς, αν οι άνθρωποι πιστεύουν μόνο στη Βίβλο χωρίς να αποδέχονται τον Χριστό, δεν μπορούν να λάβουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ως αποτέλεσμα, δεν μπορούν να σωθούν από τον Θεό· μπορούν μονάχα να εξαλειφθούν απ’ Αυτόν. Αυτό είναι βέβαιο και πέραν πάσης αμφιβολίας. Είναι γεγονός που μπορεί να γίνει αντιληπτό διαβάζοντας τη Βίβλο. Επιπλέον, αυτή είναι και η πρωταρχική αιτία πίσω από το γιατί οι θρησκευτικοί επικεφαλής και οι πάστορες πιστεύουν στον Θεό, μα αντιστέκονται και πάλι στον Θεό, πράγμα που οδηγεί σε αποτυχία της πίστης τους.

Απόσπασμα από τη Συναναστροφή εκ του Άνωθεν