Σχετικά λόγια του Θεού:

Τώρα είναι η στιγμή που καθορίζω το τέλος του κάθε ανθρώπου, όχι το στάδιο στο οποίο ξεκίνησα να κατεργάζομαι τον άνθρωπο. Καταγράφω στο αρχείο Μου, ένα-ένα, τα λόγια και τις πράξεις κάθε ανθρώπου, όπως επίσης και την πορεία του καθώς Με ακολουθεί, τα έμφυτα χαρακτηριστικά του και τις τελικές του επιδόσεις. Με αυτόν τον τρόπο, κανένα είδος ανθρώπου δεν θα ξεφύγει από το χέρι Μου και όλοι θα είναι με το δικό τους είδος, όπως θα καθορίζω Εγώ. Εγώ αποφασίζω τον προορισμό του κάθε ανθρώπου όχι με βάση την ηλικία, την ιεραρχία, τον βαθμό στον οποίο κάποιος υπέφερε και λιγότερο απ’ όλα, τον βαθμό στον οποίο προκαλούν τον οίκτο, αλλά σύμφωνα με το αν κατέχουν την αλήθεια. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, μόνο αυτή. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι όλοι όσοι δεν ακολουθούν το θέλημα του Θεού θα τιμωρηθούν. Αυτό είναι σίγουρο. Για τον λόγο αυτό, όλοι όσοι τιμωρούνται, τιμωρούνται έτσι για τη δικαιοσύνη του Θεού και ως αντίποινα για τις πολυάριθμες κακές πράξεις τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου

Πριν η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, το εάν κάθε άτομο θα τιμωρηθεί ή θα ανταμειφθεί θα καθορίζεται ανάλογα με το αν αναζητά την αλήθεια, αν γνωρίζει τον Θεό, αν μπορεί να υπακούσει στον ορατό Θεό. Όσοι έχουν υπηρετήσει τον ορατό Θεό, αλλά ακόμα δεν Τον γνωρίζουν ή δεν Τον υπακούουν, στερούνται αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοποιοί και αναμφισβήτητα οι κακοποιοί θα τιμωρηθούν. Επιπλέον, θα τιμωρηθούν σύμφωνα με την κακή συμπεριφορά τους. Ο Θεός είναι για να πιστεύει σ’ Αυτόν ο άνθρωπος και είναι επίσης άξιος της υπακοής του ανθρώπου. Εκείνοι που πιστεύουν μόνο στον ασαφή και αόρατο Θεό είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν στον Θεό. Επιπλέον, δεν μπορούν να υπακούν στον Θεό. Αν αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην μπορούν να πιστέψουν στον ορατό Θεό, από τη στιγμή που θα τελειώσει το έργο Του της κατάκτησης και επίσης παραμένουν ανυπάκουοι και αντιστέκονται στον ορατό ενσαρκωμένο Θεό, αυτοί, οι ασαφιστές, θα καταστραφούν χωρίς αμφιβολία. Είναι το ίδιο που συμβαίνει με όσους βρίσκονται μεταξύ σας —όποιος αναγνωρίζει προφορικά τον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια της υπακοής στον ενσαρκωμένο Θεό, τελικά θα εξαλειφθεί και θα καταστραφεί, και ο καθένας που αναγνωρίζει προφορικά τον ορατό Θεό και επίσης τρώει και πίνει από την αλήθεια που εκφράζεται από τον ορατό Θεό, αλλά ακόμη επιζητά τον ασαφή και αόρατο Θεό, θα καταστραφεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορεί να παραμείνει μέχρι την ώρα της ανάπαυσης, αφού τελειώσει το έργο του Θεού· Κανείς απ’ αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούν να παραμείνουν μέχρι την ώρα της ανάπαυσης. Οι δαιμονικοί άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Η ουσία τους είναι η αντίσταση και η ανυπακοή στον Θεό και δεν έχουν τις παραμικρές προθέσεις να υπακούν τον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Είτε έχεις αλήθεια, είτε αντιστέκεσαι στον Θεό, αυτό καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία σου, όχι σύμφωνα με την εμφάνιση σου ή την περιστασιακή ομιλία και συμπεριφορά σου. Η ουσία κάθε ατόμου αποφασίζει αν θα καταστραφεί· αυτό καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που αποκαλύπτεται από τη συμπεριφορά του και την επιδίωξη της αλήθειας. Μεταξύ των ανθρώπων που δουλεύουν όμοια και κάνουν παρόμοια εργασία, εκείνοι οι οποίοι έχουν καλή ανθρώπινη ουσία και αλήθεια είναι οι άνθρωποι που μπορούν να παραμείνουν, αλλά εκείνοι των οποίων η ουσία είναι κακή και παρακούν τον ορατό Θεό, είναι αυτοί που θα καταστραφούν. Όλο το έργο ή όλα τα λόγια του Θεού που αφορούν τον προορισμό της ανθρωπότητας θα αντιμετωπίσουν καταλλήλως τους ανθρώπους σύμφωνα με την ουσία του καθενός· δεν θα λάβει χώρα ούτε το παραμικρό σφάλμα και δεν θα γίνει ούτε ένα λάθος. Μόνο όταν κάνουν έργο οι άνθρωποι, μπαίνει στην εξίσωση το ανθρώπινο συναίσθημα ή νόημα. Το έργο που κάνει ο Θεός είναι το καταλληλότερο. Δεν θα φέρει, σε καμία περίπτωση, ψευδείς ισχυρισμούς εναντίον οποιουδήποτε πλάσματος. Υπάρχουν τώρα πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να αντιληφθούν τον μελλοντικό προορισμό της ανθρωπότητας και οι οποίοι επίσης δεν πιστεύουν τα λόγια που τους απευθύνω· όλοι όσοι δεν πιστεύουν, μαζί με εκείνους που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι δαίμονες!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Το πρότυπο με το οποίο ο άνθρωπος κρίνει τον άνθρωπο βασίζεται στη συμπεριφορά του. Αυτός του οποίου η συμπεριφορά είναι καλή είναι ένας δίκαιος άνθρωπος και αυτός, του οποίου η συμπεριφορά είναι αποτρόπαια είναι κακός. Το πρότυπο, με το οποίο ο Θεός κρίνει τον άνθρωπο βασίζεται στο αν η ουσία του υπακούει σε Αυτόν· κάποιος που υπακούει στον Θεό είναι ένας δίκαιος άνθρωπος, και κάποιος που δεν υπακούει στον Θεό είναι εχθρός και κακός, ανεξάρτητα από το αν η συμπεριφορά του ατόμου είναι καλή ή κακή, κι ανεξάρτητα από το αν ο λόγος αυτού του ατόμου είναι σωστός ή λανθασμένος. Μερικοί άνθρωποι επιθυμούν να κάνουν καλές πράξεις, ώστε να αποκτήσουν έναν καλό προορισμό στο μέλλον, και μερικοί άνθρωποι επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τον καλό λόγο για να αγοράσουν έναν καλό προορισμό. Οι άνθρωποι πιστεύουν ψευδώς ότι ο Θεός καθορίζει την έκβαση του ανθρώπου σύμφωνα με τη συμπεριφορά ή την ομιλία του και, γι’ αυτό, πολλοί άνθρωποι θα επιδιώξουν να το χρησιμοποιήσουν για να κερδίσουν προσωρινή χάρη μέσω της εξαπάτησης. Οι άνθρωποι που αργότερα θα επιβιώσουν ώς την ανάπαυση, θα έχουν όλοι υπομείνει την ημέρα της δοκιμασίας και θα έχουν επίσης γίνει μάρτυρες του Θεού· όλοι θα είναι άνθρωποι που έχουν κάνει το καθήκον τους και σκοπεύουν να υπακούσουν στον Θεό. Όσοι απλώς επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία να υπηρετήσουν για να αποφύγουν να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν. Ο Θεός έχει τα κατάλληλα πρότυπα για την κατάταξη των αποτελεσμάτων όλων των ανθρώπων. Δεν παίρνει απλώς αυτές τις αποφάσεις σύμφωνα με τα λόγια και τη συμπεριφορά κάποιου, ούτε σύμφωνα με τη συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια μιας μόνο χρονικής περιόδου. Δεν θα είναι επιεικής προς όλη την κακή συμπεριφορά ενός ατόμου εξαιτίας της παρελθούσης υπηρεσίας του για τον Θεό, ούτε θα του χαριστεί στον θάνατο εξαιτίας μιας μοναδικής δαπάνης για τον Θεό. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει την τιμωρία για την κακία του και κανείς δεν μπορεί να καλύψει την κακή συμπεριφορά του, ώστε να αποφύγει το μαρτύριο της καταστροφής. Εάν κάποιος μπορεί πραγματικά να κάνει το δικό του καθήκον, τότε αυτό σημαίνει ότι είναι αιώνια πιστός στον Θεό και δεν αναζητά ανταμοιβές, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία. Εάν οι άνθρωποι είναι πιστοί στον Θεό όταν βλέπουν τις ευλογίες, αλλά χάνουν την πίστη τους όταν δεν μπορούν να τις δουν, και τελικά ακόμα δεν μπορούν να γίνουν μάρτυρες του Θεού και ακόμα αδυνατούν να κάνουν το καθήκον τους όπως έπρεπε, αυτοί οι άνθρωποι που κάποτε πιστά παρείχαν υπηρεσία στον Θεό θα καταστραφούν. Εν ολίγοις, οι κακοί άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν στην αιωνιότητα, ούτε μπορούν να εισέλθουν στην ανάπαυση· μόνο οι δίκαιοι είναι οι κύριοι της ανάπαυσης.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Υπάρχει ένα ρητό που πρέπει να το σημειώσετε. Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο ρητό είναι πολύ σημαντικό, διότι έρχεται στο μυαλό Μου αμέτρητες φορές κάθε μέρα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή κάθε φορά που έχω κάποιον απέναντί Μου, κάθε φορά που ακούω την ιστορία κάποιου, κάθε φορά που ακούω την εμπειρία του ή τη μαρτυρία της πίστης του στον Θεό, χρησιμοποιώ πάντα αυτό το ρητό, για να ζυγίσω αν το άτομο αυτό είναι ή όχι ο τύπος του ανθρώπου που θέλει ο Θεός, το είδος του ανθρώπου που συμπαθεί. Ποιο είναι, λοιπόν, το ρητό; Τώρα όλοι περιμένετε να ακούσετε με ανυπομονησία. Όταν αποκαλύψω το ρητό, ίσως νοιώσετε απογοητευμένοι, καθώς υπάρχουν εκείνοι που υποκρίνονται ότι το πιστεύουν, εδώ και πολλά χρόνια. Όσο για Μένα, η πίστη Μου σε αυτό ήταν πάντα ειλικρινής. Το ρητό αυτό κατοικεί μέσα στην καρδιά Μου. Ποιο είναι, λοιπόν; Το εξής: «βαδίζετε στον δρόμο του Θεού: να σέβεστε τον Θεό και να αποφεύγετε το κακό». Δεν είναι μια υπερβολικά απλή φράση; Κι όμως, μπορεί το ρητό να είναι απλό, αλλά κάποιος που το κατανοεί πραγματικά εις βάθος, θα νοιώσει ότι έχει μεγάλη βαρύτητα· ότι έχει μεγάλη αξία για την πράξη· ότι είναι η γλώσσα της ζωής με την πραγματικότητα της αλήθειας· ότι, για όσους προσπαθούν να ικανοποιήσουν τον Θεό, είναι ένας διά βίου προς επίτευξη στόχος· και ότι αποτελεί ισόβια οδό, για οποιονδήποτε λαμβάνει υπ’ όψιν του τις προθέσεις του Θεού. Λοιπόν, τώρα σκέφτεστε τα εξής: Δεν είναι αλήθεια αυτό το ρητό; Αυτή είναι η σημασία του; Ίσως υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που συλλογίζονται το ρητό, προσπαθώντας να καταλάβουν τι σημαίνει, αλλά και κάποιοι που είναι καχύποπτοι απέναντί του: Πόσο σημαντικό είναι, άραγε, αυτό το ρητό; Πολύ; Είναι τόσο απαραίτητο και άξιο έμφασης; Ίσως υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που δεν πολυσυμπαθούν το ρητό αυτό, επειδή νομίζουν ότι το να αποστάξουν τον δρόμο του Θεού σε αυτό το ένα και μοναδικό ρητό, αποτελεί υπερβολική υπεραπλούστευση. Το να συμπυκνώσεις όλα όσα είπε ο Θεός σε ένα μόνο ρητό —τούτο δεν κάνει τον Θεό να μοιάζει κάπως υπερβολικά ασήμαντος; Αυτό συμβαίνει, όμως; Θα μπορούσαν, οι περισσότεροι από εσάς να μην κατανοούν πλήρως το βαθύ νόημα πίσω από αυτές τις λέξεις. Αν και το σημειώσατε, δεν σκοπεύετε να βάλετε το ρητό αυτό μέσα στην καρδιά σας· απλώς το γράφετε στο σημειωματάριό σας, και θα το ξανακοιτάξετε και θα το ξανασυλλογιστείτε άμα έχετε ελεύθερο χρόνο. Υπάρχουν και κάποιοι που ούτε καν πρόκειται να ενοχληθούν να απομνημονεύσουν το ρητό, πόσο μάλλον να προσπαθήσουν να το χρησιμοποιήσουν σωστά. Γιατί, όμως, συζητώ για το συγκεκριμένο ρητό; Ανεξάρτητα από την οπτική σας γωνία ή το τι θα σκεφτείτε, Εγώ πρέπει να το συζητήσω, επειδή είναι εξαιρετικά σχετικό με το πώς ο Θεός καθορίζει τα αποτελέσματα του ανθρώπου. Ανεξάρτητα από την παρούσα κατανόησή σας για το ρητό ή από το πώς το αντιμετωπίζετε, Εγώ και πάλι θα σας πω το εξής: Εάν οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πράξη και να βιώσουν τα λόγια αυτού του ρητού και να επιτύχουν το πρότυπο του φόβου Θεού και της αποφυγής του κακού, τότε είναι εξασφαλισμένο πως θα είναι επιζώντες και σίγουρα θα έχουν καλό αποτέλεσμα. Εάν δεν μπορείς να επιτύχεις το πρότυπο που ορίζει το ρητό, τότε μπορεί να λεχθεί ότι το αποτέλεσμά σου θα είναι άγνωστο. Σας μιλώ έτσι για το συγκεκριμένο ρητό, για τη δική σας διανοητική προετοιμασία, και για να ξέρετε τι πρότυπο χρησιμοποιεί ο Θεός για να σας κρίνει.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Ο Θεός χρησιμοποιεί δοκιμασίες, προκειμένου να καθορίσει το αποτέλεσμα του ανθρώπου. Υπάρχουν δύο πρότυπα για τη χρήση δοκιμασιών για τον προσδιορισμό του αποτελέσματος του ανθρώπου: Το πρώτο είναι ο αριθμός των δοκιμασιών στις οποίες υποβάλλονται οι άνθρωποι, και το δεύτερο είναι το αποτέλεσμα των ανθρώπων στις εν λόγω δοκιμασίες. Οι δύο αυτοί δείκτες καθορίζουν το αποτέλεσμα του ανθρώπου. Τώρα θα επεξεργαστούμε τα δύο αυτά πρότυπα.

Πρώτα απ’ όλα, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με μια δοκιμασία από τον Θεό (σημείωση: Είναι πιθανό ότι στα μάτια σου η δοκιμασία αυτή να φαίνεται μικρή και ανάξια λόγου), ο Θεός θα σου δώσει να καταλάβεις ξεκάθαρα ότι τούτο είναι το χέρι του Θεού πάνω σου, και ότι ο Θεός έχει οργανώσει την περίσταση αυτή για εσένα. Όταν το ανάστημά σου είναι ανώριμο, ο Θεός θα οργανώσει δοκιμασίες, προκειμένου να σε δοκιμάσει. Οι δοκιμασίες αυτές θα αντιστοιχούν στο ανάστημα σου, σε αυτό που είσαι ικανός να κατανοήσεις, και σε αυτό που είσαι ικανός να αντέξεις. Ποιο μέρος σου να δοκιμάσεις; Δοκίμασε τη στάση σου απέναντι στον Θεό. Είναι τόσο σημαντική η στάση αυτή; Φυσικά και είναι! Ιδιαιτέρως σημαντική, μάλιστα! Επειδή η συγκεκριμένη στάση του ανθρώπου είναι το αποτέλεσμα που θέλει ο Θεός, είναι και το πιο σημαντικό πράγμα σε ό,τι Τον αφορά. Διαφορετικά, ο Θεός δεν θα σπαταλούσε τις προσπάθειές Του στους ανθρώπους, ασχολούμενος με τέτοια έργα. Μέσω των δοκιμασιών αυτών, ο Θεός επιθυμεί να δει τη στάση σου απέναντί Του· θέλει να δει αν και κατά πόσο βρίσκεσαι στον σωστό μονοπάτι· και επιθυμεί να δει αν και κατά πόσο σέβεσαι τον Θεό και αποφεύγεις το κακό. Επομένως, ανεξάρτητα από το αν καταλαβαίνεις πολύ ή λίγο την αλήθεια τη δεδομένη χρονική στιγμή, θα έρθεις και πάλι αντιμέτωπος με τη δοκιμασία του Θεού, και ανάλογα με οποιαδήποτε αύξηση του ποσοστού της αλήθειας που κατανοείς, ο Θεός θα συνεχίσει να οργανώνει αντίστοιχες δοκιμασίες για εσένα. Όταν βρίσκεσαι εκ νέου αντιμέτωπος με μια δοκιμασία, ο Θεός θέλει να δει αν και κατά πόσο η άποψη, οι ιδέες και η στάση σου προς τον Θεό υπέστησαν, εν τω μεταξύ, κάποια εξέλιξη. Κάποιοι λένε: «Γιατί ο Θεός θέλει πάντα να βλέπει τη στάση των ανθρώπων; Δεν έχει δει ο Θεός πώς κάνουν την αλήθεια πράξη; Γιατί εξακολουθεί να θέλει να δει τη στάση των ανθρώπων;» Τούτο αποτελεί μέγιστη ανοησία! Από τη στιγμή που ο Θεός προχωρά κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε και οι προθέσεις Του πρέπει να βρίσκονται εκεί. Ο Θεός πάντα παρατηρεί τους ανθρώπους από κοντά, παρακολουθώντας κάθε λέξη και πράξη τους, κάθε ενέργεια και κίνησή τους, ακόμα και κάθε σκέψη και ιδέα τους. Όλα όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους: οι καλές τους πράξεις, τα λάθη, οι παραβάσεις τους, ακόμα και οι εξεγέρσεις και οι προδοσίες τους —ο Θεός τα καταγράφει όλα ως αποδεικτικά στοιχεία για τον καθορισμό του αποτελέσματός τους. Καθώς το έργο του Θεού χτίζεται βήμα-βήμα, εσύ ακούς ολοένα και περισσότερη αλήθεια, λαμβάνεις ολοένα και περισσότερα θετικά πράγματα και θετικές πληροφορίες, καθώς και την πραγματικότητα της αλήθειας. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, οι απαιτήσεις του Θεού από εσένα θα αυξηθούν και εκείνες. Την ίδια στιγμή, ο Θεός θα οργανώσει σκληρότερες δοκιμασίες για εσένα. Στόχος του είναι να εξετάσει εάν και κατά πόσο η στάση σου προς τον Θεό έχει, εν τω μεταξύ, καταστεί ωριμότερη. Φυσικά, κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, η άποψη που ο Θεός απαιτεί από εσένα, συμβαδίζει με την κατανόησή σου για την πραγματικότητα της αλήθειας.

Καθώς το ανάστημά σου βαθμιαία θα καθίσταται υψηλότερο, το πρότυπο που ο Θεός απαιτεί από εσένα, θα αυξηθεί και αυτό σταδιακά. Όταν είσαι ανώριμος, ο Θεός σου δίνει πολύ χαμηλό πρότυπο· όταν το ανάστημά σου καταστεί λίγο υψηλότερο, το πρότυπο που θα σου δώσει ο Θεός, θα είναι και αυτό λίγο πιο υψηλό. Τι θα κάνει όμως ο Θεός αφού έχεις κατανοήσει ολόκληρη την αλήθεια; Ο Θεός θα σου δώσει να αντιμετωπίσεις ακόμη πιο σοβαρές δοκιμασίες. Μεταξύ των δοκιμασιών αυτών, εκείνο που ο Θεός θέλει να αποκτήσει, αυτό που θέλει να δει, είναι η βαθύτερη γνώση σου για τον Θεό και ο αληθινός σεβασμός σου. Τη δεδομένη στιγμή, οι απαιτήσεις του Θεού από εσένα θα είναι υψηλότερες και «στριφνότερες» από ό,τι όταν το ανάστημά σου ήταν πιο ανώριμο (σημείωση: Οι άνθρωποι το θεωρούν σκληρό, στην πραγματικότητα, όμως, ο Θεός το θεωρεί λογικό). Όταν ο Θεός δίνει στους ανθρώπους δοκιμασίες, τι είδους πραγματικότητα θέλει ο Θεός να δημιουργήσει; Ο Θεός ζητά συνεχώς από τους ανθρώπους να Του δώσουν την καρδιά τους. Μερικοί άνθρωποι θα πουν: «Πώς γίνεται να δώσει κάποιος την καρδιά του; Εκτελώ το καθήκον μου, εγκατέλειψα το σπίτι και τον βιοπορισμό μου, δαπάνησα για τον Θεό. Δεν είναι αυτά όλα παραδείγματα του ότι δίνω την καρδιά μου στον Θεό; Πώς αλλιώς θα μπορούσα να δώσω την καρδιά μου στον Θεό; Θα μπορούσε να είναι ότι αυτά δεν είναι παραδείγματα για να δώσω την καρδιά μου στον Θεό; Τι ακριβώς απαιτεί ο Θεός;» Η απαίτησή Του είναι πολύ απλή. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που έχουν ήδη δώσει την καρδιά τους στον Θεό, σε διάφορους βαθμούς και σε διάφορα στάδια των δοκιμασιών τους. Αλλά η μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων δεν δίνει ποτέ την καρδιά της στον Θεό. Όταν ο Θεός σου δίνει μια δοκιμασία, βλέπει κατά πόσο η καρδιά σου είναι με τον Θεό, με τη σάρκα ή με τον Σατανά. Όταν ο Θεός σού δίνει μια δοκιμασία, βλέπει εάν και κατά πόσο βρίσκεσαι απέναντί Του ή εάν καταλαμβάνεις μια θέση συμβατή με Αυτόν, και βλέπει αν η καρδιά σου βρίσκεται στην ίδια πλευρά με Εκείνον. Όταν είσαι ανώριμος και αντιμετωπίζεις δοκιμασίες, η αυτοπεποίθησή σου είναι πολύ χαμηλή, και δεν γνωρίζεις τι ακριβώς πρέπει να κάνεις, για να ικανοποιήσεις τις προθέσεις του Θεού, επειδή διαθέτεις περιορισμένη κατανόηση της αλήθειας. Παρ’ όλα αυτά, εσύ μπορείς ακόμα να προσεύχεσαι πραγματικά και ειλικρινά στον Θεό, να είσαι πρόθυμος να Του δώσεις την καρδιά σου, να Τον καταστήσεις ηγεμόνα σου και να είσαι πρόθυμος να Του προσφέρεις τα πράγματα, που πιστεύεις ότι είναι τα πλέον πολύτιμα για εσένα. Αυτό σημαίνει να έχεις δώσει κιόλας την καρδιά σου στον Θεό. Καθώς θα ακούς ολοένα και περισσότερα κηρύγματα, και θα κατανοείς ολοένα και περισσότερη αλήθεια, το ανάστημά σου θα ωριμάζει και αυτό σταδιακά. Το πρότυπο που ο Θεός απαιτεί από εσένα τη δεδομένη στιγμή, δεν είναι το ίδιο με αυτό, τον καιρό που ήσουν ανώριμος· απαιτεί υψηλότερο πρότυπο από εκείνο. Όταν η καρδιά του ανθρώπου δίνεται σταδιακά στον Θεό, πλησιάζει όλο και πιο κοντά στον Θεό· όταν ο άνθρωπος μπορεί πραγματικά να πλησιάσει τον Θεό, η καρδιά του Τον σέβεται ολοένα και περισσότερο. Ο Θεός θέλει το είδος αυτό της καρδιάς.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Το αν κάποιος λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία, καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία του ατόμου, και όχι σύμφωνα με την κοινή ουσία που μοιράζεται με άλλους. Το βασίλειο απλώς δεν έχει τέτοιου είδους υπόδειξη ή τέτοιου είδους κανόνα. Εάν κάποιος τελικά μπορεί να επιβιώσει, είναι επειδή έχει επιτύχει τις απαιτήσεις του Θεού, κι αν τελικά αδυνατεί κανείς να παραμείνει τον καιρό της ανάπαυσης, είναι επειδή αυτός ο άνθρωπος είναι ανυπάκουος στον Θεό και δεν έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Θεού. Ο καθένας έχει έναν κατάλληλο προορισμό. Αυτοί οι προορισμοί καθορίζονται σύμφωνα με την ουσία κάθε ατόμου και δεν έχουν καμία σχέση με τους άλλους. Η κακή συμπεριφορά ενός παιδιού δεν μπορεί να μεταφερθεί στους γονείς του και η δικαιοσύνη του παιδιού δεν μπορεί να μοιραστεί με τους γονείς του. Η κακή συμπεριφορά ενός γονέα δεν μπορεί να μεταφερθεί στα παιδιά του και η δικαιοσύνη ενός γονέα δεν μπορεί να μοιραστεί με τα παιδιά του. Ο καθένας φέρει τις δικές του αμαρτίες και ο καθένας απολαμβάνει τη δική του ανάλογη τύχη. Κανείς δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον άλλο. Αυτή είναι η δικαιοσύνη. Κατά την άποψη του ανθρώπου, αν οι γονείς αποκτήσουν καλή τύχη, το ίδιο θα συμβεί και με τα παιδιά τους, κι αν τα παιδιά διαπράττουν το κακό, οι γονείς τους πρέπει να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους. Αυτή είναι η προοπτική του ανθρώπου και ο τρόπος του ανθρώπου να κάνει πράγματα. Δεν είναι η προοπτική του Θεού. Η έκβαση του καθενός καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που προέρχεται από τη συμπεριφορά του και καθορίζεται πάντοτε κατάλληλα. Κανείς δεν μπορεί να φέρει τις αμαρτίες του άλλου, πόσο μάλλον να λάβει τιμωρία στη θέση κάποιου άλλου. Αυτό είναι απόλυτο. Η γονική μέριμνα ενός γονέα για τα παιδιά του δεν σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους του παιδιού του, ούτε η στοργική αγάπη ενός παιδιού προς τους γονείς του σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους των γονιών του. Αυτό είναι το αληθινό νόημα πίσω από τα λόγια «Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται· δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται». Κανείς δεν μπορεί να πάρει στην ανάπαυση τα κακόβουλα παιδιά του λόγω της βαθιάς αγάπης του γι’ αυτά, ούτε μπορεί να πάρει στην ανάπαυση τη σύζυγό του (ή τον σύζυγό της) βάσει της δικής του δίκαιης συμπεριφοράς. Αυτός είναι ένας διοικητικός κανόνας· δεν μπορεί να υπάρξουν εξαιρέσεις για κανέναν. Οι πράκτορες της δικαιοσύνης είναι πράκτορες της δικαιοσύνης, και οι κακοποιοί είναι κακοποιοί. Οι πράκτορες της δικαιοσύνης θα μπορέσουν να επιβιώσουν, και οι κακοποιοί θα καταστραφούν. Οι άγιοι είναι άγιοι· δεν είναι βρόμικοι. Οι βρόμικοι είναι βρόμικοι, και δεν περιέχουν ίχνος αγιότητας. Όλοι οι πονηροί άνθρωποι θα καταστραφούν κι όλοι οι δίκαιοι θα επιβιώσουν, έστω κι αν τα παιδιά ενός κακοποιού εκτελούν δίκαιες πράξεις και ακόμη κι αν οι γονείς ενός δίκαιου προσώπου διαπράττουν κακές πράξεις. Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ ενός συζύγου που πιστεύει και μιας συζύγου που δεν πιστεύει, και δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των παιδιών που πιστεύουν και των γονέων που δεν πιστεύουν. Είναι δύο ασυμβίβαστα είδη. Πριν από την είσοδο στην ανάπαυση, κάποιος έχει φυσικούς συγγενείς, αλλά όταν κάποιος έχει μπει στην ανάπαυση, κανείς δεν μπορεί να μιλά πλέον για φυσικούς συγγενείς. Όσοι κάνουν το καθήκον τους είναι εχθροί με όσους δεν το κάνουν· όσοι αγαπούν τον Θεό και εκείνοι που μισούν τον Θεό αντιτίθενται ο ένας στον άλλο. Εκείνοι που εισέρχονται στην ανάπαυση και εκείνοι που έχουν καταστραφεί είναι δύο ασύμβατα είδη δημιουργημάτων. Τα δημιουργήματα που εκπληρώνουν το καθήκον τους θα είναι σε θέση να επιβιώσουν και τα δημιουργήματα που δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους θα καταστραφούν. Επιπλέον, αυτό θα διαρκέσει στην αιωνιότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Αντιλαμβάνεσαι τώρα τι είναι κρίση και τι είναι αλήθεια; Εάν έχεις καταλάβει, τότε σε προτρέπω να υποταχθείς υπάκουα στην κρίση, αλλιώς δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να λάβεις την επιδοκιμασία του Θεού ή να σε οδηγήσει στη βασιλεία Του. Εκείνοι που απλώς αποδέχονται την κρίση, μα δεν μπορούν να εξαγνιστούν ποτέ, δηλαδή, εκείνοι που διαφεύγουν εν μέσω του έργου της κρίσης, ο Θεός θα τους απεχθάνεται και θα τους απορρίπτει για πάντα. Οι αμαρτίες τους είναι πιο πολλές και πιο βαριές από εκείνες των Φαρισαίων, διότι έχουν προδώσει τον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Τέτοιοι άνθρωποι που δεν είναι άξιοι ούτε καν να υπηρετούν, θα λάβουν ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία, μια τιμωρία που θα είναι επιπλέον αιώνια. Ο Θεός δεν θα δείξει έλεος σε κανέναν προδότη που κάποτε επέδειξε αφοσίωση σ’ Εκείνον μονάχα στα λόγια και στη συνέχεια Τον πρόδωσε. Τέτοιοι άνθρωποι θα υποστούν αντίποινα μέσω τιμωρίας του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Δεν είναι αυτή μια ακριβής αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού; Δεν είναι αυτός ο σκοπός του Θεού για την κρίση και την αποκάλυψη του ανθρώπου; Ο Θεός ξαποστέλνει όλους εκείνους που κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις κατά τη διάρκεια της κρίσης, σε ένα μέρος μολυσμένο από μοχθηρά πνεύματα, επιτρέποντας σε αυτά τα κακά πνεύματα να καταστρέψουν τη σάρκα αυτών των ανθρώπων κατά βούληση. Τα σώματα τους αναδίδουν δυσωδία πτωμάτων και τέτοια είναι η τιμωρία που τους αρμόζει. Ο Θεός καταγράφει στο αρχείο τους όλες τις αμαρτίες αυτών των άπιστων ψευδών ακολούθων, των ψευδών αποστόλων, και των ψευδών εργατών· έπειτα, όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, τους πετά ανάμεσα στα ακάθαρτα πνεύματα, επιτρέποντας σε τούτα τα πνεύματα να βεβηλώσουν κατά βούληση τα σώματα τους, ώστε να μη μπορέσουν ποτέ ξανά να ενσαρκωθούν και να μη δουν ποτέ ξανά το φως. Αυτοί οι υποκριτές που υπηρετούσαν μέχρι κάποια στιγμή, μα τώρα δεν είναι ικανοί να παραμείνουν πιστοί μέχρι το τέλος, ο Θεός τους προσμετρά ανάμεσα στους αχρείους, έτσι ώστε να περάσουν στο συμβούλιο των αχρείων και να γίνουν κομμάτι του απείθαρχου αυτού όχλου· στο τέλος, ο Θεός θα τους αφανίσει. Ο Θεός απορρίπτει και δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς που ποτέ δεν υπήρξαν πιστοί στον Χριστό ή που δεν αφιέρωσαν καμία προσπάθεια, και θα τους εξολοθρεύσει όλους με την αλλαγή των εποχών. Δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη, πόσο μάλλον θα αποκτήσουν πρόσβαση στη βασιλεία του Θεού. Εκείνοι που ποτέ δεν υπήρξαν ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αλλά αναγκάστηκαν από τις περιστάσεις να ασχοληθούν επιπόλαια μ’ Αυτόν, προσμετρούνται ανάμεσα σε αυτούς που υπηρετούν τον λαό Του. Μονάχα ένας μικρός αριθμός αυτών των ανθρώπων μπορεί να επιβιώσει, ενώ η πλειοψηφία θα χαθεί μαζί μ’ εκείνους που δεν είναι ικανοί ούτε καν να υπηρετήσουν. Τελικά, ο Θεός θα φέρει στη βασιλεία Του όλους εκείνους που σκέφτονται όπως ο ίδιος, τον λαό και τους υιούς του Θεού, όπως επίσης κι εκείνους που προορίζονται από τον Θεό να γίνουν ιερείς. Αυτό είναι το απόσταγμα που λαμβάνει ο Θεός από το έργο Του. Όσο για εκείνους που δεν εμπίπτουν σε καμία από τις κατηγορίες που έχει ορίσει ο Θεός, θα προσμετρηθούν μαζί με τους άπιστους. Και σίγουρα μπορείτε να φανταστείτε ποια θα είναι η κατάληξή τους. Ήδη σας έχω πει όλα όσα έπρεπε να πω· εσείς θα αποφασίσετε ποιον δρόμο θα επιλέξετε. Αυτό που πρέπει να καταλάβετε είναι το εξής: Το έργο του Θεού δεν περιμένει ποτέ κάποιον που δεν μπορεί να συμβαδίσει μαζί Του, και η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν δείχνει έλεος σε κανέναν άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια