Γέν. 9:1-6 Και ευλόγησεν ο Θεός τον Νώε και τους υιούς αυτού· και είπε προς αυτούς, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και γεμίσατε την γήν· και ο φόβος σας και ο τρόμος σας θέλει είσθαι επί πάντα τα ζώα της γης, και επί πάντα τα πτηνά του ουρανού, επί παν ό,τι έρπει επί της γης, και επί πάντας τους ιχθύας της θαλάσσης· εις τας χείρας σας εδόθησαν· παν κινούμενον, το οποίον ζη, θέλει είσθαι εις σας προς τροφήν· ως τον χλωρόν χόρτον έδωκα τα πάντα εις εσάς· κρέας όμως με την ζωήν αυτού, με το αίμα αυτού, δεν θέλετε φάγει· και εξάπαντος το αίμα σας, το αίμα της ζωής σας, θέλω εκζητήσει εκ της χειρός παντός ζώου θέλω εκζητήσει αυτό, και εκ της χειρός του ανθρώπου· εκ της χειρός παντός αδελφού αυτού θέλω εκζητήσει την ζωήν του ανθρώπου· όστις χύση αίμα ανθρώπου, υπό ανθρώπου θέλει χυθή το αίμα αυτού· διότι κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον.

Τι καταλάβατε από το συγκεκριμένο χωρίο; Γιατί διάλεξα αυτούς τους στίχους; Γιατί δεν πήρα κάποια περικοπή από τη ζωή του Νώε και της οικογένειάς του στην κιβωτό; Διότι οι πληροφορίες αυτές δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με το θέμα που επικοινωνούμε σήμερα. Αυτό στο οποίο δίνουμε προσοχή, είναι η διάθεση του Θεού. Εάν θέλετε να μάθετε για αυτές τις λεπτομέρειες, τότε πάρτε την Αγία Γραφή και διαβάστε από μόνοι σας. Δεν θα μιλήσουμε για αυτό εδώ. Το κύριο θέμα μας σήμερα είναι το να γνωρίσουμε τις πράξεις του Θεού.

Αφού ο Νώε αποδέχτηκε τις οδηγίες του Θεού και κατασκεύασε την κιβωτό και έζησε κατά τη διάρκεια των ημερών που ο Θεός χρησιμοποίησε κατακλυσμό για να καταστρέψει τον κόσμο, ολόκληρη η οκταμελής οικογένειά του επέζησε. Εκτός από την οκταμελή οικογένεια του Νώε, ολόκληρη η ανθρωπότητα καταστράφηκε, όπως και όλα τα έμβια όντα πάνω στη γη. Στον Νώε, ο Θεός έδωσε ευλογίες και είπε κάποια πράγματα στον ίδιο και τους γιους του. Τα εν λόγω πράγματα ήταν όσα του έδωσε ο Θεός, και η ευλογία του Θεού σε αυτόν. Τούτη είναι η ευλογία και υπόσχεση που δίνει ο Θεός σε κάποιον που μπορεί να τον ακούσει και να δεχθεί τις οδηγίες Του, καθώς και ο τρόπος, με τον οποίο ο Θεός επιβραβεύει τους ανθρώπους. Δηλαδή, ανεξάρτητα από το αν ο Νώε υπήρξε τέλειος ή δίκαιος άνθρωπος στα μάτια του Θεού, και ανεξάρτητα από το πόσα γνώριζε για τον Θεό, εν συντομία, ο Νώε και οι τρεις γιοι του άκουγαν όλοι τους τα λόγια του Θεού, συντονίζονταν με το έργο του Θεού, και έπρατταν ό,τι έπρεπε να πράξουν σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού. Ως αποτέλεσμα, βοήθησαν τον Θεό να διατηρήσει τους ανθρώπους και διάφορα είδη έμβιων όντων μετά την καταστροφή του κόσμου από τον κατακλυσμό, συμβάλλοντας σημαντικά στο επόμενο βήμα του σχεδίου διαχείρισης του Θεού. Για όλα όσα έπραξε, ο Θεός τον ευλόγησε. Ίσως για τους ανθρώπους του σήμερα, αυτό που έκανε ο Νώε να μην άξιζε καν να αναφερθεί. Κάποιοι μπορεί ακόμη να σκεφτούν: Ο Νώε δεν έκανε τίποτα· ο Θεός είχε αποφασίσει να τον κρατήσει, οπότε σίγουρα θα παρέμενε ζωντανός. Όμως, δεν ανήκουν σε εκείνον τα εύσημα για την επιβίωσή του. Ήταν αποκλειστικά θέλημα του Θεού, επειδή ο άνθρωπος είναι παθητικός. Αλλά δεν είχε αυτό ο Θεός στο μυαλό Του. Για τον Θεό, ανεξάρτητα από το αν κάποιος είναι σπουδαίος ή ασήμαντος, όσο Τον ακούει, υπακούει στις εντολές Του και σε αυτό που εμπιστεύεται, και όσο μπορεί να συνεργάζεται με το έργο Του, το θέλημα και το σχέδιό Του, ώστε το σχέδιό Του να δύνανται να ολοκληρωθούν ομαλά, τότε η συμπεριφορά αυτή αξίζει την ενθύμησή Του και αξίζει να λάβει την ευλογία Του. Ο Θεός θεωρεί πολύτιμους τέτοιους ανθρώπους, και προασπίζει τις πράξεις και την αγάπη και τη στοργή τους για Εκείνον. Τούτη είναι η στάση του Θεού. Γιατί, λοιπόν, ευλόγησε ο Θεός τον Νώε; Διότι έτσι αντιμετωπίζει ο Θεός τέτοιες ενέργειες και την υπακοή του ανθρώπου.

Όσον αφορά στην ευλογία του Θεού προς τον Νώε, μερικοί άνθρωποι θα πουν: «Αν ο άνθρωπος ακούει και ικανοποιεί τον Θεό, τότε ο Θεός πρέπει να τον ευλογήσει. Δεν είναι αυτονόητο;» Μπορούμε να το πούμε αυτό; Κάποιοι λένε: «Όχι». Αλλά γιατί όχι; Ορισμένοι λένε: «Ο άνθρωπος δεν είναι άξιος να απολαμβάνει την ευλογία του Θεού». Τούτο δεν είναι απόλυτα σωστό. Επειδή όταν ένα άτομο αποδεχτεί αυτό που εμπιστεύεται ο Θεός, ο Θεός έχει ένα μέτρο κρίσεως για το κατά πόσο οι πράξεις του ατόμου είναι καλές ή κακές και για το εάν ο άνθρωπος υπάκουσε, και εάν το άτομο έχει ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού και εάν αυτό που πράττει είναι ορθό. Εκείνο που ενδιαφέρει τον Θεό είναι η καρδιά του ατόμου, και όχι οι επιφανειακές του πράξεις. Ο Θεός δεν ευλογεί κάποιον για τις πράξεις του, ανεξαρτήτως του πώς τις πράττει. Τούτο έχουν παρεξηγήσει οι άνθρωποι ως προς τον Θεό. Ο Θεός δεν κοιτά μόνο το τελικό αποτέλεσμα των πραγμάτων, αλλά δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην καρδιά και τη στάση του ανθρώπου κατά την εξέλιξη των πραγμάτων, και εξετάζει αν, μέσα στην καρδιά του, υπάρχει υπακοή, σεβασμός και η επιθυμία να ικανοποιηθεί ο Θεός. Πόσα γνώριζε ο Νώε για τον Θεό τον καιρό εκείνο; Τόσα, όσα και τα δόγματα που γνωρίζετε τώρα; Όσον αφορά σε πτυχές της αλήθειας, όπως αντιλήψεις και γνώση του Θεού, έλαβε τόσο πότισμα και επιμέλεια όσο εσείς; Όχι! Υπάρχει, όμως, ένα γεγονός που είναι αδιαμφισβήτητο: Στη συνείδηση, το μυαλό, ακόμη και στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων του σήμερα, οι αντιλήψεις τους για τον Θεό και η στάση τους απέναντί Του είναι θολή και διφορούμενη. Θα μπορούσατε ακόμη και να πείτε ότι μια μερίδα ανθρώπων κρατά αρνητική στάση απέναντι στην ύπαρξη του Θεού. Αλλά στην καρδιά και τη συνείδηση του Νώε, η ύπαρξη του Θεού ήταν απόλυτη και αναμφισβήτητη, και έτσι η υπακοή του απέναντι στον Θεό ήταν ανόθευτη και μπορούσε να αντέξει τη δοκιμασία. Η καρδιά του ήταν αγνή και ανοιχτή προς τον Θεό. Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη γνώση δογμάτων για να πείσει τον εαυτό του να ακολουθήσει κάθε λόγο του Θεού, ούτε και χρειαζόταν γεγονότα ως απόδειξη για την ύπαρξη του Θεού, προκειμένου να μπορέσει να δεχθεί αυτό που εμπιστεύθηκε ο Θεός και να είναι ικανός να πράξει ό,τι του επέτρεψε ο Θεός να πράξει. Τούτη είναι η ουσιαστική διαφορά μεταξύ του Νώε και των σημερινών ανθρώπων, και είναι, επίσης, ο ακριβής ορισμός του τέλειου ανθρώπου στα μάτια του Θεού. Αυτό που θέλει ο Θεός, είναι άνθρωποι σαν τον Νώε. Αυτός είναι ο τύπος του ανθρώπου που επαινεί ο Θεός, και, επίσης, ακριβώς το είδος του ανθρώπου που ο Θεός ευλογεί. Σας διαφώτισε καθόλου αυτό; Οι άνθρωποι κοιτούν τους ανθρώπους εξωτερικά, ενώ αυτό που βλέπει ο Θεός, είναι οι καρδιές και η ουσία των ανθρώπων. Ο Θεός δεν δέχεται από κανέναν να αισθάνεται απροθυμία ή αμφιβολίες απέναντί Του, ούτε επιτρέπει στους ανθρώπους να Τον υποψιάζονται ή να Τον δοκιμάζουν με οποιονδήποτε τρόπο. Ως εκ τούτου, παρόλο που οι άνθρωποι του σήμερα βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο με τον λόγο του Θεού ή, θα μπορούσατε ακόμη και να πείτε, πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό, εξαιτίας κάποιου πράγματος βαθιά μέσα στην καρδιά τους, της ύπαρξης της διεφθαρμένης τους ουσίας, και της εχθρικής στάσης τους απέναντί Του, έχουν εμποδιστεί από την αληθινή πίστη τους στον Θεό, και έχουν αποκλειστεί από την υπακοή τους προς Αυτόν. Εξαιτίας τούτου, τους είναι πολύ δύσκολο να επιτύχουν την ίδια ευλογία που ο Θεός χάρισε στον Νώε.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Α΄