Σχετικά λόγια του Θεού:

Σε κάθε στάδιο του έργου του Θεού, υπάρχουν και οι αντίστοιχες απαιτήσεις από τον άνθρωπο. Όλοι όσοι βρίσκονται μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, διακατέχονται από την παρουσία και την πειθαρχία του Αγίου Πνεύματος, και όσοι δεν βρίσκονται μέσα στο ρεύμα αυτό βρίσκονται υπό τη διοίκηση του Σατανά και χωρίς καθόλου από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος είναι εκείνοι που δέχονται το νέο έργο του Θεού, αυτοί που συνεργάζονται μέσα στο νέο έργο του Θεού. Αν αυτοί που βρίσκονται μέσα σε αυτό το ρεύμα είναι ανίκανοι να συνεργαστούν και δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια που απαιτεί ο Θεός κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τότε θα πειθαρχηθούν και, στη χειρότερη περίπτωση, θα εγκαταλειφθούν από το Άγιο Πνεύμα. Όσοι αποδέχονται το καινούριο έργο του Αγίου Πνεύματος, θα ζουν μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, θα λάβουν τη φροντίδα και την προστασία του Αγίου Πνεύματος. Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια είναι διαφωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα, και εκείνοι που δεν θέλουν να κάνουν πράξη την αλήθεια πειθαρχούνται από το Άγιο Πνεύμα και μπορεί ακόμη και να τιμωρηθούν. Ανεξάρτητα από το τι είδους άτομο είναι κάποιος, υπό την προϋπόθεση ότι βρίσκεται μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, ο Θεός θα αναλάβει την ευθύνη για όλους εκείνους που δέχονται το νέο έργο Του για χάρη του ονόματός Του. Εκείνοι που δοξάζουν το όνομά Του και είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη τα λόγια Του, θα λάβουν τις ευλογίες Του. Όσοι δεν Τον υπακούουν και δεν κάνουν τα λόγια Του πράξη, θα λάβουν την τιμωρία Του. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, είναι αυτοί που αποδέχονται το νέο έργο και αφού έχουν αποδεχθεί το νέο έργο, πρέπει να έχουν και την κατάλληλη συνεργασία με τον Θεό και δεν θα πρέπει να ενεργούν ως αποστάτες που δεν εκτελούν το καθήκον τους. Αυτή είναι η μόνη απαίτηση του Θεού από τον άνθρωπο. Δεν συμβαίνει αυτό για τους ανθρώπους που δεν αποδέχονται το νέο έργο: Είναι έξω από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος και η πειθαρχία και η αποδοκιμασία του Αγίου Πνεύματος δεν ισχύουν γι’ αυτούς. Όλη την ημέρα, αυτοί οι άνθρωποι ζουν μέσα στη σάρκα, ζουν μέσα στο μυαλό τους και το μόνο που κάνουν είναι να ζουν σύμφωνα με το δόγμα που παράγεται από την ανάλυση και την έρευνα των δικών τους εγκεφάλων. Αυτές δεν είναι οι απαιτήσεις του νέου έργου του Αγίου Πνεύματος, και ούτε είναι η συνεργασία με τον Θεό. Όσοι δεν αποδέχονται το νέο έργο του Θεού στερούνται της παρουσίας του Θεού και, επιπλέον, στερούνται των ευλογιών και της προστασίας του Θεού. Τα περισσότερα από τα λόγια και τις ενέργειές τους συμβαδίζουν με τις προηγούμενες απαιτήσεις του έργου του Αγίου Πνεύματος. Είναι δόγμα, όχι η αλήθεια. Ένα τέτοιο δόγμα και τέτοιοι κανόνες αρκούν για να αποδείξουν ότι η συνάθροιση αυτών των ανθρώπων δεν είναι τίποτα άλλο παρά θρησκεία· δεν είναι οι εκλεκτοί ή τα αντικείμενα του έργου του Θεού. Η συνάθροιση όλων αυτών μεταξύ τους μπορεί μόνο να ονομαστεί ως ένα μεγάλο συνέδριο της θρησκείας και δεν μπορεί να ονομαστεί εκκλησία. Αυτό είναι ένα αμετάβλητο γεγονός. Δεν έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος· αυτό που κάνουν θυμίζει θρησκεία, αυτό που βιώνουν φαίνεται να είναι γεμάτο από θρησκεία· δεν έχουν την παρουσία και το έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν είναι κατάλληλοι να λάβουν την πειθαρχία ή τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άψυχα πτώματα, τα σκουλήκια που στερούνται πνευματικότητας. Δεν έχουν καμία γνώση για την επαναστατικότητα και την αντίθεση του ανθρώπου, δεν έχουν γνώση όλου του κακού που κάνει ο άνθρωπος, πολύ λιγότερο δε, γνωρίζουν όλο το έργο του Θεού και τη σημερινή βούληση του Θεού. Όλοι τους είναι αδαείς και χαμηλού επιπέδου άνθρωποι, είναι αποβράσματα ακατάλληλα να τους ονομάζουμε πιστούς! Τίποτα από όσα κάνουν δεν έχει σχέση με τη διαχείριση του Θεού, κι ούτε μπορεί να επηρεάσει τα σχέδια του Θεού. Τα λόγια και οι πράξεις τους είναι υπερβολικά αηδιαστικά, πάρα πολύ αξιολύπητα και απλώς ανάξια λόγου. Οτιδήποτε γίνεται από εκείνους που δεν βρίσκονται μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος δεν σχετίζεται με το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος. Εξαιτίας αυτού, ανεξάρτητα από το τι κάνουν, είναι εκτός της πειθαρχίας του Αγίου Πνεύματος και, επιπλέον, χωρίς τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Διότι είναι όλοι άνθρωποι που δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια και είναι μισητοί και έχουν απορριφθεί από το Άγιο Πνεύμα. Ονομάζονται κακοποιοί επειδή ζουν μέσα στη σάρκα και κάνουν ό,τι τους ευχαριστεί κάτω από την πινακίδα του Θεού. Ενώ ο Θεός εργάζεται, είναι εσκεμμένα εχθρικοί απέναντί Του και τρέχουν προς την αντίθετη κατεύθυνση με Αυτόν. Η αποτυχία του ανθρώπου να συνεργαστεί με τον Θεό είναι εξαιρετικά επαναστατική από μόνη της, επομένως, ιδίως εκείνοι οι άνθρωποι που σκοπίμως έρχονται σε αντίθεση με τον Θεό, δεν θα λάβουν τη δίκαιη ανταπόδοση τους;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και οι πράξεις του ανθρώπου

«Σας λέγω δε ότι εδώ είναι κάποιος μεγαλήτερος του ιερού. Εάν όμως εγνωρίζετε τι είναι Έλεον θέλω και ουχί θυσίαν, δεν ηθέλετε καταδικάσει τους αθώους. Διότι ο Υιός του ανθρώπου είναι κύριος και του σαββάτου» (Ματθ. 12:6-8). Σε τι αναφέρεται το «ιερό» εδώ; Για να το θέσουμε απλά, το «ιερό» αναφέρεται σε ένα μεγαλοπρεπές, ψηλό κτίριο και, κατά την Εποχή του Νόμου, το ιερό ήταν μέρος για να λατρεύουν οι ιερείς τον Θεό. Όταν ο Κύριος Ιησούς είπε «εδώ είναι κάποιος μεγαλήτερος του ιερού», σε ποιον αναφερόταν το «κάποιος»; Προφανώς, το «κάποιος» είναι ο Κύριος Ιησούς στη σάρκα, γιατί μόνο Αυτός ήταν μεγαλύτερος του ιερού. Τι έλεγαν τα λόγια αυτά στους ανθρώπους; Έλεγαν στους ανθρώπους να βγουν από το ιερό —ο Θεός είχε ήδη βγει και δεν εργαζόταν πια μέσα σ’ αυτό, επομένως οι άνθρωποι έπρεπε να αναζητήσουν τ’ αχνάρια του Θεού έξω από το ιερό και να ακολουθήσουν τα βήματά Του στο νέο Του έργο. Το υπόβαθρο αυτού που είπε ο Κύριος Ιησούς ήταν πως, υπό τον νόμο, οι άνθρωποι είχαν καταλήξει να βλέπουν το ιερό σαν κάτι μεγαλύτερο από τον Θεό τον ίδιο. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι λάτρευαν το ιερό αντί να λατρεύουν τον Θεό, έτσι, ο Κύριος Ιησούς τους προειδοποίησε να μη λατρεύουν είδωλα, αλλά να λατρεύουν τον Θεό γιατί είναι υπέρτατος. Έτσι, είπε: «Έλεον θέλω και ουχί θυσίαν». Είναι εμφανές πως, στα μάτια του Κυρίου Ιησού, οι περισσότεροι άνθρωποι υπό τον νόμο δε λάτρευαν πια τον Ιεχωβά, απλώς εκτελούσαν τη διαδικασία της θυσίας, και ο Κύριος Ιησούς προσδιόρισε πως η διαδικασία αυτή ήταν ειδωλολατρία. Οι ειδωλολάτρες αυτοί, έβλεπαν το ιερό σαν κάτι μεγαλύτερο και ανώτερο από τον Θεό. Στις καρδιές τους υπήρχε μόνο το ιερό, όχι ο Θεός, επομένως, αν έχαναν το ιερό, θα έχαναν τον τόπο της κατοίκησής τους. Χωρίς το ιερό, δεν είχαν πού να λατρεύουν και δεν μπορούσαν να προσφέρουν τις θυσίες τους. Ο υποτιθέμενος τόπος της κατοίκησής τους ήταν ο τόπος όπου δραστηριοποιούνταν υπό το πρόσχημα της λατρείας του Ιεχωβά Θεού που τους επέτρεπε να παραμένουν στο ιερό και να διεκπεραιώνουν τις δικές τους υποθέσεις. Η υποτιθέμενη προσφορά θυσιών γινόταν απλώς για να πραγματοποιούν τις προσωπικές τους επαίσχυντες δοσοληψίες υπό το πρόσχημα της εκτέλεσης της υπηρεσίας τους στο ιερό. Αυτός ήταν ο λόγος που οι άνθρωποι της εποχής έβλεπαν το ιερό σαν κάτι μεγαλύτερο από τον Θεό. Επειδή χρησιμοποιούσαν το ιερό σαν κάλυψη και τις θυσίες σαν πρόσχημα για να εξαπατούν τους ανθρώπους και τον Θεό, ο Κύριος Ιησούς το είπε αυτό για να προειδοποιήσει τους ανθρώπους. Αν εφαρμόσετε τα λόγια αυτά στο παρόν, παραμένουν εξίσου έγκυρα και εξίσου σχετικά. Παρόλο που οι άνθρωποι σήμερα έχουν βιώσει διαφορετικό έργο του Θεού από αυτό που βίωσαν οι άνθρωποι στην Εποχή του Νόμου, η ουσία της φύσης τους είναι η ίδια.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Γ΄

Αν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την αλήθεια ως δόγμα στο οποίο πρέπει να είναι προσκολλημένοι κατά την πίστη τους, δεν είναι επιρρεπείς να υποπέσουν σε μια θρησκευτική τελετουργία; Και ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην προσκόλληση σ’ αυτού του είδους τη θρησκευτική τελετουργία και στην πίστη του Χριστιανισμού; Μπορεί να υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στις παλιές και τις νέες διδαχές, και αυτό που λέγεται μπορεί να είναι πιο βαθυστόχαστο και πιο προοδευτικό, αλλά αν οι διδαχές δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα είδος θεωρίας, και αν έχει γίνει απλώς μια μορφή τελετουργίας, ένα δόγμα για τους ανθρώπους, και, παρομοίως, αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια μέσα απ’ αυτήν ή να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας, τότε η πίστη τους δεν είναι ακριβώς η ίδια με τον Χριστιανισμό; Στην ουσία, αυτό δεν είναι Χριστιανισμός; Οπότε, στη συμπεριφορά σας και κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σας, σε ποια πράγματα διατηρείτε ίδιες ή παρόμοιες απόψεις με τους πιστούς του Χριστιανισμού; Η επιδίωξη μιας επιφανειακά καλής συμπεριφοράς, το να κάνεις ό,τι μπορείς για να δημιουργήσεις ένα προσωπείο για τον εαυτό σας χρησιμοποιώντας την εμφάνιση της πνευματικότητας, το να υποδύεσαι ένα πνευματικό πρόσωπο, το να δίνεις την εντύπωση της πνευματικότητας σε οτιδήποτε λες, κάνεις και αποκαλύπτεις, το να κάνεις μερικά πράγματα τα οποία, σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιώσεις των ανθρώπων, είναι αξιέπαινα –όλα αυτά είναι η επιδίωξη μια κίβδηλης πνευματικότητας και είναι υποκρισία. Στέκεις ψηλά και εκφέρεις λόγια και θεωρίες, λες στους ανθρώπους να κάνουν καλές πράξεις, να είναι καλοί άνθρωποι και να εστιάζουν στην επιδίωξη της αλήθειας, όμως με τη δική σου συμπεριφορά και κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, δεν έχεις αναζητήσει ποτέ την αλήθεια, δεν έχεις ενεργήσει ποτέ σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, δεν έχεις καταλάβει ποτέ για ποιο πράγμα μιλάει η αλήθεια, ποιο είναι το θέλημα του Θεού, ποια είναι τα πρότυπα που Εκείνος απαιτεί να πληρούν οι άνθρωποι· δεν έχει πάρει ποτέ τίποτα απ’ όλα αυτά στα σοβαρά. Όταν αντιμετωπίζεις κάποια προβλήματα, ενεργείς εντελώς σύμφωνα με το δικό σου θέλημα και παραμερίζεις τον Θεό. Είναι αυτές οι εξωτερικές ενέργειες και οι εσωτερικές καταστάσεις από φόβο για τον Θεό και προς αποφυγή του κακού; Αν δεν υπάρχει καμία σύνδεση ανάμεσα στην πίστη των ανθρώπων και στην επιδίωξη της αλήθειας, όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, θα είναι ανίκανοι να σεβαστούν ειλικρινά τον Θεό και να αποφύγουν το κακό. Οπότε, σε τι είδος μονοπάτι μπορούν να βαδίσουν τέτοιοι άνθρωποι; Περνούν τις μέρες τους για να εξοπλιστούν με τι; Δεν είναι με λόγια και θεωρίες; Δεν περνούν τις μέρες τους οπλιζόμενοι, ενδυόμενοι με λόγια και θεωρίες, για να γίνουν περισσότερο σαν τους Φαρισαίους, περισσότερο σαν άνθρωποι που δήθεν υπηρετούν τον Θεό; Τι είναι όλες αυτές οι ενέργειες; Απλώς προσποιούνται ότι κάνουν κάτι, κυματίζουν το λάβαρο της πίστης και τελούν θρησκευτικές ιεροτελεστίες, προσπαθώντας να εξαπατήσουν τον Θεό για να πετύχουν τον στόχο τους να λάβουν ευλογίες. Δεν λατρεύουν καθόλου τον Θεό. Στο τέλος, μια τέτοια ομάδα ανθρώπων δεν θα καταλήξει ακριβώς σαν εκείνους εντός της εκκλησίας που δήθεν υπηρετούν τον Θεό και που δήθεν πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο αν ζεις διαρκώς ενώπιον του Θεού μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι της σωτηρίας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Πώς ονομάζει ο Θεός εκείνους που πίστευαν στον Ιεχωβά; Ιουδαϊσμό. Έγιναν κάποιο είδος θρησκευτικής ομάδας. Και πώς ορίζει ο Θεός αυτούς που πιστεύουν στον Ιησού; (Χριστιανισμό.) Στα μάτια του Θεού, ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανισμός είναι θρησκευτικές ομάδες. Γιατί ο Θεός τις ορίζει ως τέτοιες; Απ’ όλους εκείνους που είναι μέλη αυτών των θρησκευτικών φορέων, τους οποίους ορίζει ο Θεός, υπάρχουν κάποιοι που να φοβούνται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, που να κάνουν το θέλημα του Θεού και να ακολουθούν την οδό του Θεού; (Όχι.) Άρα μπορείς να διακρίνεις εάν, στα μάτια του Θεού, εκείνοι που κατ’ όνομα ακολουθούν τον Θεό είναι όλοι άνθρωποι που ο Θεός αναγνωρίζει ως πιστούς Του; Στα μάτια του Θεού έχουν όλοι τους σχέση με τον Θεό; Θα μπορούσαν να είναι όλοι στόχοι της σωτηρίας του Θεού; (Όχι.) Άρα θα έρθει μια μέρα που θα περιοριστείτε σ’ αυτό που ο Θεός βλέπει ως θρησκευτική ομάδα; (Είναι πιθανό.) Το να περιοριστείτε σε μια θρησκευτική ομάδα, αυτό φαίνεται ασύλληπτο. Αν στα μάτια του Θεού οι άνθρωποι γίνουν μέλη μιας θρησκευτικής ομάδας, θα τους σώσει; Ανήκουν στον οίκο του Θεού; (Όχι, δεν ανήκουν.) Άρα ας στοχαστούμε και ας προσπαθήσουμε να συνοψίσουμε: Εκείνοι που δεν ανήκουν στον οίκο του Θεού, που πιστεύουν κατ’ όνομα στον αληθινό Θεό, αλλά για τους οποίους ο Θεός πιστεύει ότι ανήκουν σε μια θρησκευτική ομάδα, σε ποιο μονοπάτι βαδίζουν; Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι βαδίζουν στο μονοπάτι όπου κυματίζουν το λάβαρο της πίστης χωρίς να ακολουθούν ποτέ την οδό Του, πιστεύουν στον Θεό αλλά ποτέ δεν Τον λατρεύουν, ενώ αντιθέτως Τον απαρνούνται; Δηλαδή, βαδίζουν στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό, αλλά δεν ακολουθούν την οδό του Θεού και Τον απαρνούνται· ακολουθούν την οδό όπου πιστεύουν στον Θεό αλλά λατρεύουν τον Σατανά, λατρεύουν τον διάβολο, προσπαθούν να πραγματοποιήσουν τη δική τους διαχείριση και προσπαθούν να εδραιώσουν το δικό τους βασίλειο. Αυτή είναι η ουσία του πράγματος; Έχουν οι άνθρωποι σαν κι αυτούς οποιαδήποτε σχέση με το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου; (Όχι.) Ασχέτως πόσοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, από τη στιγμή που ο Θεός ορίζει ότι η πίστη τους συνιστά θρησκεία ή ομάδα, καθορίζει και ότι αυτοί δεν μπορούν να σωθούν. Γιατί το λέω αυτό; Μια συμμορία ή ένα πλήθος ανθρώπων που είναι χωρίς το έργο και την καθοδήγηση του Θεού, και που δεν Τον λατρεύουν καθόλου, ποιον λατρεύουν; Ποιον ακολουθούν; Τύποις και κατ’ όνομα ακολουθούν ένα άτομο, αλλά ποιον ακολουθούν στην πραγματικότητα; Στην καρδιά τους αναγνωρίζουν τον Θεό, όμως, στην πραγματικότητα, είναι υποκείμενα της ανθρώπινης χειραγώγησης, ανθρώπινων διευθετήσεων και ελέγχου. Ακολουθούν τον Σατανά, τον διάβολο· ακολουθούν εκείνες τις δυνάμεις που είναι εχθρικές προς τον Θεό, που είναι εχθροί του Θεού. Θα μπορούσε ο Θεός να σώσει μια τέτοια αγέλη ανθρώπων; (Όχι.) Γιατί; Είναι ικανοί να μετανοήσουν; Όχι. Κυματίζουν το λάβαρο της πίστης, διενεργώντας ανθρώπινα εγχειρήματα, έχοντας τη δική τους διαχείριση, και πηγαίνουν ενάντια στο σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Η κατάληξή τους είναι να τους απεχθάνεται και να τους απορρίπτει ο Θεός. Δεν θα ήταν δυνατόν ο Θεός να σώσει αυτούς τους ανθρώπους, δεν υπάρχει περίπτωση να μετανοήσουν και έχουν ήδη αιχμαλωτιστεί από τον Σατανά· βρίσκονται ολότελα στα χέρια του Σατανά.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο αν ζεις διαρκώς ενώπιον του Θεού μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι της σωτηρίας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»