Σχετικά λόγια του Θεού:

Τη σήμερον ημέρα, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η Βίβλος είναι ο Θεός και ότι ο Θεός είναι η Βίβλος. Επίσης, πιστεύουν ότι όλα τα λόγια της Βίβλου αποτελούν τα μόνα λόγια που εξέφερε ο Θεός και ότι όλα ειπώθηκαν από τον Θεό. Όσοι πιστεύουν στον Θεό νομίζουν, μάλιστα, ότι παρόλο που και τα εξήντα έξι βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν από ανθρώπους, όλα ήταν θεόπνευστα και αποτελούν καταγραφή των ομιλιών του Αγίου Πνεύματος. Αυτό αποτελεί τη λανθασμένη κατανόηση του ανθρώπου και δεν συνάδει απόλυτα με τα γεγονότα. Στην πραγματικότητα, πέρα από τα βιβλία των προφητειών, το μεγαλύτερο μέρος της Παλαιάς Διαθήκης αποτελεί ιστορικό αρχείο. Ορισμένες από τις επιστολές της Καινής Διαθήκης προέρχονται από τις εμπειρίες των ανθρώπων και ορισμένες προέρχονται από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Οι επιστολές του Παύλου, παραδείγματος χάριν, προέκυψαν από το έργο ενός ανθρώπου, ήταν όλες το αποτέλεσμα της διαφώτισης του Αγίου Πνεύματος, γράφτηκαν για τις εκκλησίες και ήταν λόγια προτροπής και ενθάρρυνσης για τους αδελφούς και τις αδελφές των εκκλησιών. Δεν ήταν λόγια που εξέφερε το Άγιο Πνεύμα —ο Παύλος δεν μπορούσε να μιλήσει εξ ονόματος του Αγίου Πνεύματος, ούτε ήταν προφήτης, πολύ λιγότερο δε, είδε τα οράματα που είδε ο Ιωάννης. Οι επιστολές του γράφτηκαν για τις εκκλησίες της Εφέσου, της Φιλαδέλφειας, της Γαλατίας και για άλλες εκκλησίες. Έτσι, οι επιστολές του Παύλου στην Καινή Διαθήκη είναι επιστολές τις οποίες έγραψε ο Παύλος για τις εκκλησίες, και όχι έμπνευση από το Άγιο Πνεύμα, ούτε άμεσες ομιλίες του Αγίου Πνεύματος. Είναι απλώς λόγια προτροπής, παρηγοριάς και ενθάρρυνσης που έγραψε για τις εκκλησίες κατά τη διάρκεια του έργου του. Είναι, επίσης, μια καταγραφή μεγάλου μέρους του έργου του Παύλου εκείνον τον καιρό. Γράφτηκαν για όλους τους εν Κυρίω αδελφούς και τις εν Κυρίω αδελφές, ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές των εκκλησιών εκείνη την εποχή να ακολουθούσαν τις συμβουλές του και να συμμορφώνονταν με την οδό της μετάνοιας του Κυρίου Ιησού. Ο Παύλος επ’ ουδενί δεν είπε, είτε πρόκειται για τις εκκλησίες εκείνης της εποχής είτε για αυτές του μέλλοντος, ότι όλοι πρέπει να τρώνε και να πίνουν όσα εκείνος έγραψε, ούτε είπε ότι όλα τα λόγια του προέρχονταν από τον Θεό. Σύμφωνα με τις συνθήκες της εκκλησίας εκείνη την εποχή, απλώς επικοινωνούσε με τους αδελφούς και τις αδελφές, τους παρότρυνε και τους ενέπνεε πίστη, και απλώς κήρυττε στους ανθρώπους ή τους έδινε υπενθυμίσεις και τους παρότρυνε. Τα λόγια του βασίζονταν στο δικό του φορτίο και υποστήριζε τους ανθρώπους μέσω αυτών των λόγων. Επιτέλεσε το έργο ενός αποστόλου των εκκλησιών εκείνης της εποχής, ήταν ένας εργάτης που χρησιμοποιήθηκε από τον Κύριο Ιησού, και έτσι έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη για τις εκκλησίες και έπρεπε να αναλάβει το έργο των εκκλησιών, έπρεπε να μάθει για τις καταστάσεις των αδελφών —και, λόγω αυτού, έγραψε επιστολές για όλους τους εν Κυρίω αδελφούς και τις εν Κυρίω αδελφές. Όλα τα εποικοδομητικά και θετικά πράγματα που είπε στους ανθρώπους ήταν σωστά, αλλά δεν εκπροσωπούσαν τις ομιλίες του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούσαν να εκπροσωπήσουν τον Θεό. Αποτελεί εξωφρενική κατανόηση και τεράστια βλασφημία να αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τις καταγραφές των εμπειριών ενός ανθρώπου και τις επιστολές ενός ανθρώπου ως τα λόγια που εξέφερε το Άγιο Πνεύμα στις εκκλησίες! Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όσον αφορά τις επιστολές που έγραψε ο Παύλος για τις εκκλησίες, διότι οι επιστολές του γράφτηκαν για τους αδελφούς και τις αδελφές βάσει των συνθηκών και της κατάστασης κάθε εκκλησίας εκείνον τον καιρό, και είχαν σκοπό να προτρέψουν τους εν Κυρίω αδελφούς και τις εν Κυρίω αδελφές ώστε να μπορέσουν να λάβουν τη χάρη του Κυρίου Ιησού. Οι επιστολές του είχαν σκοπό να αφυπνίσουν τους αδελφούς και τις αδελφές εκείνης της εποχής. Μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό ήταν το δικό του φορτίο και ήταν, επίσης, το φορτίο που του έδωσε το Άγιο Πνεύμα. Στο κάτω κάτω, ήταν ένας απόστολος που καθοδήγησε τις εκκλησίες του καιρού εκείνου, που έγραψε επιστολές για τις εκκλησίες και τις παρότρυνε —αυτή ήταν η ευθύνη του. Η ταυτότητά του ήταν απλώς εκείνη ενός εργαζόμενου αποστόλου, κι εκείνος ήταν απλώς ένας απόστολος που εστάλη από τον Θεό. Δεν ήταν ούτε προφήτης ούτε μάντης. Για εκείνον, το έργο του και η ζωή των αδελφών ήταν υψίστης σημασίας. Συνεπώς, δεν μπορούσε να μιλά εξ ονόματος του Αγίου Πνεύματος. Τα λόγια του δεν ήταν τα λόγια του Αγίου Πνεύματος, πολύ λιγότερο δε, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ήταν τα λόγια του Θεού, διότι ο Παύλος δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα πλάσμα του Θεού και σίγουρα δεν ήταν η ενσάρκωση του Θεού. Η ταυτότητά του δεν ήταν ίδια με αυτή του Ιησού. Τα λόγια του Ιησού ήταν τα λόγια του Αγίου Πνεύματος, ήταν τα λόγια του Θεού, διότι η ταυτότητά Του ήταν εκείνη του Χριστού —του Υιού του Θεού. Πώς θα μπορούσε ο Παύλος να είναι ισότιμος με Εκείνον; Εάν οι άνθρωποι βλέπουν τις επιστολές ή τα λόγια του Παύλου ως τις ομιλίες του Αγίου Πνεύματος και τα λατρεύουν ως Θεό, τότε μπορεί να ειπωθεί μονάχα ότι δεν έχουν καμία ικανότητα διάκρισης. Για να μιλήσουμε πιο σκληρά, αυτό δεν αποτελεί απλώς βλασφημία; Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος να μιλά εξ ονόματος του Θεού; Και πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι να προσκυνούν ενώπιον των καταγραφών των επιστολών του και των λόγων που εξέφερε σαν να ήταν ένα ιερό βιβλίο ή ένα θεϊκό βιβλίο; Θα μπορούσαν τα λόγια του Θεού να ειπωθούν τυχαία από έναν άνθρωπο; Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος να μιλά εξ ονόματος του Θεού; Οπότε, τι λες εσύ —θα μπορούσαν οι επιστολές που έγραψε για τις εκκλησίες να μην είναι νοθευμένες με τις δικές του ιδέες; Πώς θα μπορούσαν να μην είναι νοθευμένες με ανθρώπινες ιδέες; Έγραψε επιστολές για τις εκκλησίες με βάση τις προσωπικές του εμπειρίες και τη δική του γνώση. Παραδείγματος χάριν, ο Παύλος έγραψε μια επιστολή στις εκκλησίες της Γαλατίας, η οποία περιείχε μια συγκεκριμένη άποψη, και ο Πέτρος έγραψε μια άλλη, η οποία περιείχε μια άλλη άποψη. Ποια από τις δύο προήλθε από το Άγιο Πνεύμα; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Ως εκ τούτου, μπορεί μονάχα να ειπωθεί ότι και οι δύο έφεραν ένα φορτίο για τις εκκλησίες, όμως οι επιστολές τους εκπροσωπούν το ανάστημά τους, εκπροσωπούν την προμήθεια και την υποστήριξή τους προς τους αδελφούς και τις αδελφές, και το φορτίο τους προς τις εκκλησίες, και εκπροσωπούν μόνο ανθρώπινο έργο —δεν προήλθαν εξ ολοκλήρου από το Άγιο Πνεύμα. Αν λες ότι οι επιστολές του είναι τα λόγια του Αγίου Πνεύματος, τότε είσαι παράλογος και διαπράττεις βλασφημία! Οι επιστολές του Παύλου και οι λοιπές επιστολές της Καινής Διαθήκης ισοδυναμούν με τα απομνημονεύματα των πιο πρόσφατων πνευματικών μορφών: Είναι εφάμιλλες με τα βιβλία του Γουότσμαν Νι ή τις εμπειρίες του Λόρενς και ούτω καθεξής. Απλώς τα βιβλία των πρόσφατων πνευματικών μορφών δεν συμπεριλαμβάνονται στην Καινή Διαθήκη, αλλά η ουσία αυτών των ανθρώπων ήταν ίδια: Ήταν άνθρωποι που χρησιμοποιήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου και δεν μπορούσαν να εκπροσωπήσουν άμεσα τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (3)

Δεν αποτελούν όλα όσα περιέχονται στη Βίβλο καταγραφή των λόγων που έχει εκφέρει ο ίδιος ο Θεός. Η Βίβλος καταγράφει απλώς τα δύο προηγούμενα στάδια του έργου του Θεού, ένα μέρος εκ των οποίων είναι η καταγραφή των προβλέψεων των προφητών και το άλλο μέρος είναι οι εμπειρίες και η γνώση που αποτυπώθηκαν από ανθρώπους που χρησιμοποίησε ο Θεός διαμέσου των αιώνων. Οι ανθρώπινες εμπειρίες είναι νοθευμένες με ανθρώπινες απόψεις και γνώσεις, κάτι που είναι αναπόφευκτο. Σε πολλά από τα βιβλία της Βίβλου υπάρχουν ανθρώπινες αντιλήψεις, ανθρώπινες προκαταλήψεις και η παράλογη κατανόηση των ανθρώπων. Φυσικά, τα περισσότερα λόγια είναι το αποτέλεσμα της διαφώτισης και της φώτισης του Αγίου Πνεύματος και αποτελούν σωστή κατανόηση —εντούτοις, και πάλι δεν μπορεί να ειπωθεί ότι αποτελούν ολότελα ακριβείς εκφράσεις της αλήθειας. Οι απόψεις τους για ορισμένα θέματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η γνώση που αποκομίζεται από την προσωπική εμπειρία ή η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Οι προβλέψεις των προφητών προέρχονταν από τις προσωπικές οδηγίες του Θεού: Οι προφητείες ατόμων όπως ο Ησαΐας, ο Δανιήλ, ο Έσδρας, ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ προήλθαν από την άμεση οδηγία του Αγίου Πνεύματος· αυτοί οι άνθρωποι ήταν μάντεις, είχαν λάβει το Πνεύμα της προφητείας και ήταν όλοι τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι είχαν λάβει την έμπνευση του Ιεχωβά, εξέφρασαν πολλές προφητείες, οι οποίες προέκυψαν με την άμεση οδηγία του Ιεχωβά.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (3)

Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, οι πολυάριθμοι προφήτες που εξυψώθηκαν από τον Ιεχωβά εξέφρασαν προφητείες για Εκείνον, έδωσαν οδηγίες σε διάφορες φυλές και έθνη και προέβλεψαν το έργο που θα επιτελούσε ο Ιεχωβά. Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι είχαν εξυψωθεί, είχε δοθεί το Πνεύμα της προφητείας από τον Ιεχωβά: Ήταν σε θέση να βλέπουν τα οράματα από τον Ιεχωβά και να ακούν τη φωνή Του, κι έτσι εμπνέονταν από Αυτόν και έγραφαν προφητείες. Το έργο που επιτέλεσαν αποτελούσε την έκφραση της φωνής του Ιεχωβά, την έκφραση της προφητείας του Ιεχωβά, και το έργο του Ιεχωβά εκείνη την εποχή ήταν απλώς να καθοδηγεί τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας το Πνεύμα. Δεν ενσαρκώθηκε και οι άνθρωποι δεν είδαν διόλου το πρόσωπό Του. Έτσι, εξύψωσε πολλούς προφήτες για να επιτελέσουν το έργο Του και τους έδωσε χρησμούς, τους οποίους εκείνοι κληροδότησαν σε κάθε φυλή και φατρία του Ισραήλ. Το έργο τους ήταν να εκφράζουν προφητείες, και κάποιοι από αυτούς κατέγραψαν τις οδηγίες του Ιεχωβά προς αυτούς, προκειμένου να τις δείξουν σε άλλους. Ο Ιεχωβά εξύψωσε αυτούς τους ανθρώπους για να εκφράσουν προφητείες, να προβλέψουν το έργο του μέλλοντος ή το έργο που εναπόμενε να επιτελεστεί κατά το διάστημα εκείνο, έτσι ώστε να μπορούσαν οι άνθρωποι να δουν τη θαυμασιότητα και τη σοφία του Ιεχωβά. Αυτά τα βιβλία προφητείας διέφεραν αρκετά από τα υπόλοιπα βιβλία της Βίβλου· αποτελούσαν λόγια που ειπώθηκαν ή γράφτηκαν από εκείνους στους οποίους είχε δοθεί το Πνεύμα της προφητείας —από εκείνους που είχαν κερδίσει τα οράματα ή τη φωνή από τον Ιεχωβά. Πέρα από τα βιβλία προφητείας, οτιδήποτε άλλο στην Παλαιά Διαθήκη αποτελείται από καταγραφές που δημιουργήθηκαν από ανθρώπους αφότου ο Ιεχωβά είχε τελειώσει το έργο Του. Αυτά τα βιβλία δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις προβλέψεις που εκφράστηκαν από τους προφήτες που εξυψώθηκαν από τον Ιεχωβά, όπως ακριβώς η Γένεση και η Έξοδος δεν μπορούν να συγκριθούν με το Βιβλίο του Ησαΐα και το Βιβλίο του Δανιήλ. Οι προφητείες ειπώθηκαν προτού επιτελεστεί το έργο· τα άλλα βιβλία, εν τω μεταξύ, γράφτηκαν αφότου τελείωσε το έργο —γι’ αυτό ήταν ικανοί οι άνθρωποι. Οι προφήτες εκείνης της εποχής εμπνεύστηκαν από τον Ιεχωβά και εξέφρασαν κάποιες προφητείες, είπαν πολλά λόγια και προφήτευσαν τα γεγονότα της Εποχής της Χάριτος, καθώς και την καταστροφή του κόσμου τις έσχατες ημέρες —το έργο που σχεδίαζε να επιτελέσει ο Ιεχωβά. Όλα τα υπόλοιπα βιβλία καταγράφουν το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ. Έτσι, όταν διαβάζεις τη Βίβλο, διαβάζεις κυρίως για τα πράγματα που έκανε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ. Η Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου καταγράφει κυρίως το έργο της καθοδήγησης του Ισραήλ από τον Ιεχωβά, τη χρήση του Μωυσή από Εκείνον για να οδηγήσει τους Ισραηλίτες έξω από την Αίγυπτο, ο οποίος τους απάλλαξε από τα δεσμά του Φαραώ και τους οδήγησε στην έρημο, κατόπιν του οποίου εισήλθαν στη Χαναάν, και ό,τι ακολούθησε μετά αφορούσε τη ζωή τους στη Χαναάν. Όλα τα υπόλοιπα πέραν τούτου αποτελούνται από τις καταγραφές του έργου του Ιεχωβά σε ολόκληρο το Ισραήλ. Όλα όσα καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά στο Ισραήλ, είναι το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά στον τόπο όπου δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα. Από τότε που ο Θεός άρχισε επίσημα να οδηγεί τους ανθρώπους στη γη μετά τον Νώε, ό,τι καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο στο Ισραήλ. Και γιατί δεν καταγράφεται κανένα έργο πέραν του Ισραήλ; Επειδή η γη του Ισραήλ είναι το λίκνο της ανθρωπότητας. Στην αρχή, δεν υπήρχαν άλλες χώρες εκτός του Ισραήλ και ο Ιεχωβά δεν εργαζόταν σε άλλους τόπους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ό,τι καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου είναι αποκλειστικά το έργο του Θεού στο Ισραήλ εκείνον τον καιρό. Τα λόγια που ειπώθηκαν από τους προφήτες, από τον Ησαΐα, τον Δανιήλ, τον Ιερεμία και τον Ιεζεκιήλ… τα λόγια τους προλέγουν το άλλο έργο Του στη γη, προλέγουν το έργο του ίδιου του Ιεχωβά Θεού. Όλα αυτά προήλθαν από τον Θεό, ήταν το έργο του Αγίου Πνεύματος και, πέρα από αυτά τα βιβλία των προφητών, όλα τα υπόλοιπα αποτελούν καταγραφή των εμπειριών που αποκόμισαν οι άνθρωποι από το έργο του Ιεχωβά εκείνον τον καιρό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)

Σήμερα, ποιος από εσάς τολμάει να λέει ότι όλα όσα εξέφρασαν εκείνοι που χρησιμοποιήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα προήλθαν από το Άγιο Πνεύμα; Ποιος τολμάει να τα ξεστομίζει αυτά; Εάν όντως τα λες αυτά, τότε γιατί το βιβλίο προφητείας του Έσδρα απορρίφθηκε και γιατί έγινε το ίδιο με τα βιβλία εκείνων των αρχαίων αγίων και προφητών; Αν όλα προέρχονταν από το Άγιο Πνεύμα, τότε γιατί εσείς τολμάτε να κάνετε τέτοιες παρορμητικές επιλογές; Είσαι ικανός να επιλέξεις το έργο του Αγίου Πνεύματος; Πολλές ιστορίες από το Ισραήλ απορρίφθηκαν επίσης. Κι αν πιστεύεις ότι όλες αυτές οι γραφές του παρελθόντος προέρχονταν από το Άγιο Πνεύμα, τότε γιατί κάποια βιβλία απορρίφθηκαν; Αν όλα προέρχονταν από το Άγιο Πνεύμα, τότε θα έπρεπε όλα να φυλάσσονται και να αποστέλλονται στους αδελφούς και τις αδελφές των εκκλησιών για μελέτη. Δεν θα πρέπει να επιλέγονται ή να απορρίπτονται από την ανθρώπινη βούληση. Αυτό είναι λάθος. Λέγοντας ότι οι εμπειρίες του Παύλου και του Ιωάννη αναμίχθηκαν με τις προσωπικές τους αντιλήψεις δεν σημαίνει ότι οι εμπειρίες και η γνώση τους προέρχονταν από τον Σατανά, αλλά απλώς ότι είχαν στοιχεία που προέρχονταν από τις προσωπικές εμπειρίες και αντιλήψεις τους. Η γνώση τους βασιζόταν στο πλαίσιο των πραγματικών εμπειριών εκείνης της εποχής, ενώ ποιος μπορούσε να πει με βεβαιότητα ότι όλα αυτά προέρχονταν από το Άγιο Πνεύμα; Εάν και τα Τέσσερα Ευαγγέλια προέρχονταν από το Άγιο Πνεύμα, τότε γιατί ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης είπαν ο καθένας κάτι διαφορετικό για το έργο του Ιησού; Αν δεν το πιστεύετε αυτό, τότε ανατρέξτε στις ιστορίες της Βίβλου για το πώς ο Πέτρος απαρνήθηκε τον Κύριο τρεις φορές: Είναι όλες διαφορετικές, ενώ η καθεμία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Πολλοί αδαείς λένε ότι «εφόσον ο ενσαρκωμένος Θεός είναι και άνθρωπος, μπορούν τα λόγια Του να προέρχονται αποκλειστικά από το Άγιο Πνεύμα; Αν τα λόγια του Παύλου και του Ιωάννη είχαν αναμιχθεί με την ανθρώπινη βούληση, τότε τα λόγια που εκφέρει Εκείνος όντως δεν έχουν αναμιχθεί με την ανθρώπινη βούληση;» Οι άνθρωποι που λένε τέτοια πράγματα είναι τυφλοί και αδαείς! Διάβασε προσεκτικά τα Τέσσερα Ευαγγέλια. Διάβασε τι έχουν καταγράψει για τις πράξεις και για τα λόγια του Ιησού. Κάθε ιστορία ήταν πολύ απλά διαφορετική, και καθεμία είχε τη δική της οπτική. Αν όλα όσα γράφτηκαν από τους συγγραφείς αυτών των βιβλίων προέρχονταν από το Άγιο Πνεύμα, τότε όλα θα έπρεπε να είναι τα ίδια και να χαρακτηρίζονται από συνέπεια. Γιατί λοιπόν υπάρχουν αποκλίσεις; Είναι ο άνθρωπος άραγε τόσο ανόητος που να μην μπορεί να το διακρίνει αυτό;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί ονομασιών και ταυτότητας

Το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης καταγράφει τη γενεαλογία του Ιησού. Στην αρχή λέει ότι ο Ιησούς ήταν απόγονος του Αβραάμ και του Δαβίδ, και υιός του Ιωσήφ· στη συνέχεια λέει ότι η σύλληψη του Ιησού έγινε δια του Αγίου Πνεύματος και ότι Εκείνος γεννήθηκε εκ παρθένου, κάτι που θα σήμαινε ότι δεν ήταν υιός του Ιωσήφ ούτε απόγονος του Αβραάμ και του Δαβίδ. Η γενεαλογία, ωστόσο, επιμένει να σχετίζει τον Ιησού με τον Ιωσήφ. Στη συνέχεια, η γενεαλογία αρχίζει να καταγράφει τη διαδικασία δια της οποίας γεννήθηκε ο Ιησούς. Λέει ότι η σύλληψη του Ιησού έγινε δια του Αγίου Πνεύματος, ότι Εκείνος γεννήθηκε εκ παρθένου και ότι δεν ήταν υιός του Ιωσήφ. Εντούτοις, στη γενεαλογία καταγράφεται σαφώς ότι ο Ιησούς ήταν υιός του Ιωσήφ και, επειδή η γενεαλογία γράφτηκε για τον Ιησού, καταγράφει σαράντα δύο γενεές. Όταν φτάνει στη γενιά του Ιωσήφ, αναφέρει εν τάχει ότι ο Ιωσήφ ήταν ο σύζυγος της Μαρίας —λόγια τα οποία παρέχονται για να αποδείξουν ότι ο Ιησούς ήταν απόγονος του Αβραάμ. Δεν αποτελεί αυτό αντίφαση; Η γενεαλογία καταγράφει ξεκάθαρα την καταγωγή του Ιωσήφ, είναι προφανώς η γενεαλογία του Ιωσήφ, αλλά ο Ματθαίος επιμένει ότι είναι η γενεαλογία του Ιησού. Τούτο δεν αρνείται το γεγονός της σύλληψης του Ιησού δια του Αγίου Πνεύματος; Συνεπώς, η γενεαλογία από τον Ματθαίο δεν αποτελεί ανθρώπινη ιδέα; Είναι γελοίο! Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορείς να γνωρίζεις ότι το συγκεκριμένο βιβλίο δεν προήλθε εξ ολοκλήρου από το Άγιο Πνεύμα. Υπάρχουν, ίσως, κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο Θεός πρέπει να έχει μια γενεαλογία στη γη, με αποτέλεσμα να ορίζουν τον Ιησού ως την τεσσαρακοστή δεύτερη γενιά του Αβραάμ. Αυτό κι αν είναι γελοίο! Μετά την έλευσή Του στη γη, πώς θα μπορούσε να έχει γενεαλογία ο Θεός; Αν λες ότι ο Θεός έχει γενεαλογία, δεν Τον κατατάσσεις μεταξύ των πλασμάτων του Θεού; Διότι ο Θεός δεν είναι από αυτόν τον κόσμο, είναι ο Κύριος της δημιουργίας και, παρόλο που ενσαρκώθηκε, δεν έχει την ίδια ουσία με τον άνθρωπο. Πώς θα μπορούσες να κατατάξεις τον Θεό στο ίδιο είδος με ένα πλάσμα του Θεού; Ο Αβραάμ δεν μπορεί να εκπροσωπεί τον Θεό· ήταν το αντικείμενο του έργου του Ιεχωβά τον καιρό εκείνον, ήταν απλώς ένας πιστός υπηρέτης που ενέκρινε ο Ιεχωβά και ανήκε στον λαό του Ισραήλ. Πώς θα μπορούσε να είναι πρόγονος του Ιησού;

Ποιος έγραψε τη γενεαλογία του Ιησού; Την έγραψε ο ίδιος ο Ιησούς; Μήπως τους είπε προσωπικά ο Ιησούς: «Γράψτε τη γενεαλογία Μου»; Καταγράφηκε από τον Ματθαίο, αφότου σταυρώθηκε ο Ιησούς. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς είχε επιτελέσει πολύ έργο που ήταν ακατανόητο στους μαθητές Του και δεν είχε παράσχει καμία εξήγηση. Αφού έφυγε, οι μαθητές άρχισαν να κηρύττουν και να εργάζονται παντού και, χάριν εκείνου του σταδίου του έργου, άρχισαν να γράφουν τις επιστολές και τα ευαγγέλια. Τα ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης καταγράφηκαν είκοσι με τριάντα χρόνια μετά τη σταύρωση του Ιησού. Πριν, ο λαός του Ισραήλ διάβαζε μόνο την Παλαιά Διαθήκη. Με άλλα λόγια, στην αρχή της Εποχής της Χάριτος οι άνθρωποι διάβαζαν την Παλαιά Διαθήκη. Η Καινή Διαθήκη εμφανίστηκε μόλις κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος. Η Καινή Διαθήκη δεν υπήρχε όσο εργαζόταν ο Ιησούς· οι άνθρωποι κατέγραψαν το έργο Του μετά την ανάστασή Του και την ανάληψή Του στον ουρανό. Τότε μόνο δημιουργήθηκαν τα τέσσερα Ευαγγέλια, πέραν των οποίων υπήρχαν και οι επιστολές του Παύλου και του Πέτρου, καθώς και το Βιβλίο της Αποκάλυψης. Πάνω από τριακόσια έτη αφότου ο Ιησούς ανήλθε στον ουρανό, οι επόμενες γενεές συνέλεξαν επιλεκτικά αυτά τα έγγραφα, και τότε μόνο προέκυψε η Καινή Διαθήκη της Βίβλου. Μόνο μετά από την ολοκλήρωση αυτού του έργου δημιουργήθηκε η Καινή Διαθήκη. Δεν υπήρχε προηγουμένως. Ο Θεός είχε επιτελέσει όλο αυτό το έργο και ο Παύλος και οι άλλοι απόστολοι είχαν γράψει τόσο πολλές επιστολές στις εκκλησίες σε διάφορες τοποθεσίες. Οι άνθρωποι μετά από αυτούς συνδύασαν τις επιστολές τους και προσέθεσαν το μεγαλύτερο όραμα που κατέγραψε ο Ιωάννης στο νησί της Πάτμου, στο οποίο προφητεύτηκε το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Αυτή η αλληλουχία δημιουργήθηκε από ανθρώπους και διαφέρει από τις ομιλίες του σήμερα. Αυτό που καταγράφεται σήμερα είναι σε συμφωνία με τα στάδια του έργου του Θεού· αυτό με το οποίο ασχολούνται οι άνθρωποι σήμερα είναι το έργο που επιτέλεσε προσωπικά ο Θεός και τα λόγια που εξέφερε ο ίδιος προσωπικά. Εσύ —η ανθρωπότητα— δεν χρειάζεται να παρέμβεις· τα λόγια, τα οποία προέρχονται απευθείας από το Πνεύμα, έχουν ταξινομηθεί βήμα προς βήμα και διαφέρουν από τη διάταξη των καταγραφών του ανθρώπου. Μπορεί να ειπωθεί πως ό,τι κατέγραψαν ήταν σύμφωνα με το επίπεδο εκπαίδευσής τους και το ανθρώπινο επίπεδό τους. Ό,τι κατέγραψαν ήταν οι εμπειρίες των ανθρώπων, και ο καθένας είχε τα δικά του μέσα καταγραφής και γνώσης, και κάθε καταγραφή ήταν διαφορετική. Έτσι, αν λατρεύεις τη Βίβλο ως Θεό, είσαι εξαιρετικά αδαής και ανόητος! Γιατί δεν αναζητάς το έργο του Θεού του σήμερα; Μόνο το έργο του Θεού μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. Η Βίβλος δεν μπορεί να σώσει τον άνθρωπο· ακόμη κι αν οι άνθρωποι τη διάβαζαν για αρκετές χιλιάδες χρόνια, και πάλι δεν θα υπήρχε η παραμικρή αλλαγή μέσα τους, και αν λατρεύεις τη Βίβλο δεν θα κερδίσεις ποτέ το έργο του Αγίου Πνεύματος.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (3)