Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Ξέρετε τι είναι στην πραγματικότητα ένας Φαρισαίος; Υπάρχουν Φαρισαίοι γύρω σας; Γιατί ονομάζονται «Φαρισαίοι» αυτοί οι άνθρωποι; Πώς περιγράφονται οι Φαρισαίοι; Είναι άνθρωποι υποκριτές, τελείως ψεύτικοι, άνθρωποι που ό,τι κι αν κάνουν, παίζουν θέατρο. Τι θέατρο παίζουν; Παριστάνουν ότι είναι καλοί, ευγενικοί και θετικοί. Έτσι είναι στην πραγματικότητα; Φυσικά και όχι. Αφού είναι υποκριτές, όλα όσα εκδηλώνουν και αποκαλύπτουν σ’ αυτούς είναι ψευδή· όλα είναι θέατρο, δεν είναι αυτό το πραγματικό τους πρόσωπο. Και πού βρίσκεται κρυμμένο το πραγματικό τους πρόσωπο; Είναι κρυμμένο βαθιά μέσα στην καρδιά τους, για να μην το δουν ποτέ οι άλλοι. Παρόλο που τα πάντα εξωτερικά είναι ένα θέατρο, είναι όλα ψέματα, μόνο τους ανθρώπους μπορούν να ξεγελάσουν· τον Θεό δεν μπορούν να Τον ξεγελάσουν. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αν δεν κάνουν πράξη και δεν βιώνουν τα λόγια του Θεού, τότε δεν μπορούν να κατανοήσουν πραγματικά την αλήθεια, κι έτσι, όσο ωραία κι αν ακούγονται τα λόγια τους, αυτά τα λόγια δεν είναι η αλήθεια-πραγματικότητα· είναι λόγια και δόγματα. Κάποιοι άνθρωποι επικεντρώνονται μόνο στο να παπαγαλίσουν λόγια και δόγματα, να αντιγράψουν σαν πίθηκοι όποιον εκφωνεί τα υψηλότερα κηρύγματα, με αποτέλεσμα μέσα σε μόνο λίγα χρόνια να αναπτύξουν την ικανότητα τα απαγγέλλουν λόγια και δόγματα, και να τους θαυμάζουν και να τους τιμούν πολλοί άνθρωποι· μετά απ’ αυτό, αρχίζουν να καμουφλάρονται και να δίνουν μεγάλη προσοχή σ’ αυτά που λένε και κάνουν, κι έτσι δείχνουν ότι είναι πάρα πολύ ευσεβείς και πνευματικοί. Χρησιμοποιούν αυτές τις δήθεν πνευματικές θεωρίες για να καμουφλαριστούν. Μόνο γι’ αυτά μιλάνε όπου κι αν πάνε, για πράγματα αληθοφανή που ταιριάζουν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, αλλά που δεν έχουν το παραμικρό ίχνος της αλήθεια-πραγματικότητας. Και κηρύττοντας αυτά τα πράγματα, τα οποία είναι σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τα γούστα των ανθρώπων, παραπλανούν πολλούς. Σε άλλους, τέτοιοι άνθρωποι φαίνονται πολύ ευσεβείς και ταπεινοί, αλλά στην πραγματικότητα αυτό είναι ψευδές. Φαίνονται ανεκτικοί, διαλλακτικοί και στοργικοί, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια προσποίηση· λένε ότι αγαπούν τον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για θέατρο. Άλλοι τέτοιους ανθρώπους τους περνάνε για άγιους, αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει. Πού μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος που είναι πραγματικά άγιος; Όλη ανθρώπινη αγιοσύνη είναι κάτι ψεύτικο, ένα θέατρο, μια προσποίηση. Εξωτερικά, φαίνονται πιστοί στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα απλώς δίνουν παράσταση για να τη δουν οι άλλοι. Όταν δεν κοιτάζει κανένας, δεν είναι πιστοί ούτε στο ελάχιστο και ό,τι κάνουν είναι επιπόλαιο. Επιφανειακά, δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό και έχουν εγκαταλείψει την οικογένεια και τη σταδιοδρομία τους. Αλλά στα κρυφά τι κάνουν; Κάνουν τη δική τους δουλειά και διευθύνουν τη δική τους επιχείρηση στην εκκλησία, επωφελούνται από την εκκλησία και κλέβουν κρυφά τις προσφορές, με το πρόσχημα ότι εργάζονται για τον Θεό…. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι σύγχρονοι υποκριτές Φαρισαίοι. Από πού προέρχονται οι Φαρισαίοι; Μήπως προέρχονται μέσα από τους απίστους; Όχι, όλοι τους προέρχονται μέσα από τους πιστούς. Γιατί γίνονται Φαρισαίοι αυτοί οι άνθρωποι; Τους έκανε κάποιος έτσι; Προφανώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ποιος είναι ο λόγος; Είναι ότι τέτοια φύση-ουσία έχουν, και γι’ αυτό φταίει το μονοπάτι που έχουν ακολουθήσει. Χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού μόνο ως εργαλείο για να κηρύξουν και να επωφεληθούν από την εκκλησία. Οπλίζουν το μυαλό και το στόμα τους με τα λόγια του Θεού, κηρύττουν ψεύτικες πνευματικές θεωρίες και παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως άγιο, και στη συνέχεια με αυτό ως κεφάλαιο θέλουν να πετύχουν τον σκοπό του να επωφεληθούν από την εκκλησία. Κηρύττουν απλώς δόγματα, όμως δεν έχουν κάνει ποτέ πράξη την αλήθεια. Τι άνθρωποι είναι αυτοί που συνεχίζουν να κηρύττουν λόγια και δόγματα, παρόλο που δεν έχουν ποτέ ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού; Αυτοί είναι οι υποκριτές Φαρισαίοι. Οι πενιχρές, δήθεν καλές συμπεριφορές και καλή διαγωγή τους, καθώς και τα λίγα που έχουν εγκαταλείψει και δαπανήσει, οφείλονται εξ ολοκλήρου στο ότι περιόρισαν και συγκάλυψαν το θέλημά τους. Αυτές οι πράξεις είναι εντελώς ψευδείς, είναι όλες προσποίηση. Στην καρδιά αυτών των ανθρώπων δεν υπάρχει ο παραμικρός φόβος Θεού ούτε και έχουν αληθινή πίστη στον Θεό. Ακόμη περισσότερο, είναι δύσπιστοι. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, τότε θα βαδίσουν σε το ένα τέτοιο μονοπάτι και θα γίνουν Φαρισαίοι. Δεν είναι τρομακτικό αυτό; Ο θρησκευτικός τόπος στον οποίο συναθροίζονται οι Φαρισαίοι γίνεται αγορά. Στα μάτια του Θεού, αυτό αποτελεί θρησκεία· δεν είναι η εκκλησία του Θεού ούτε ένας τόπος στον οποίο λατρεύεται Αυτός. Έτσι, αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, τότε με όσα κυριολεκτικά λόγια και επιφανειακά δόγματα σχετικά με τις ομιλίες του Θεού κι αν εξοπλιστούν, θα είναι μάταιο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Έξι ενδείξεις ανάπτυξης στη ζωή

Ο λόγος που οι Φαρισαίοι είναι υποκριτές και μοχθηροί είναι ότι αποστρέφονται την αλήθεια αλλά αγαπούν τις γνώσεις, οπότε απλώς μελετούν τη Γραφή και επιδιώκουν τις γνώσεις των Γραφών χωρίς να αποδέχονται ποτέ την αλήθεια ούτε τα λόγια του Θεού. Δεν προσεύχονται στον Θεό όταν διαβάζουν τα λόγια Του ούτε αναζητούν την αλήθεια ή συναναστρέφονται πάνω σ’ αυτήν. Αντιθέτως, μελετούν τα λόγια του Θεού, τι έχει πει και κάνει ο Θεός, κι έτσι μετατρέπουν τα λόγια Του σε μια θεωρία, ένα δόγμα το οποίο διδάσκουν σε άλλους, και αυτό λέγεται ακαδημαϊκή μελέτη. Γιατί ασχολούνται με την ακαδημαϊκή μελέτη; Τι μελετούν; Στα δικά τους μάτια, αυτά δεν είναι τα λόγια ή η έκφραση του Θεού, πόσο μάλλον η αλήθεια. Αντιθέτως, είναι ένα είδος λογιότητας ή, θα μπορούσε να πει κανείς, θεολογικές γνώσεις. Κατά την άποψή τους, η μετάδοση αυτής της γνώσης, αυτής της λογιότητας, ισοδυναμεί με τη διάδοση της οδού του Θεού, τη διάδοση του ευαγγελίου· αυτό αποκαλούν κήρυγμα, αλλά κηρύττουν μόνο θεολογικές γνώσεις.

[…] Οι Φαρισαίοι χρησιμοποιούσαν τις θεολογικές θεωρίες που κατανοούσαν ως γνώση και ως εργαλείο για να αξιολογούν και να καταδικάζουν τους ανθρώπους, και χρησιμοποίησαν αυτό το εργαλείο ακόμα και στον Κύριο Ιησού. Έτσι καταδικάστηκε ο Κύριος Ιησούς. Ποτέ δεν αξιολογούσαν ούτε αντιμετώπιζαν κάποιον με βάση την ουσία του ή το κατά πόσο ο συγκεκριμένος άνθρωπος κήρυττε την αλήθεια, πόσο μάλλον με βάση την πηγή των λόγων του. Οι Φαρισαίοι αξιολογούσαν ή καταδίκαζαν κάποιον μόνο με βάση τους κανονισμούς, τα λόγια και το δόγμα που είχαν συλλάβει από την Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου. Παρόλο που οι Φαρισαίοι ήξεραν βαθιά μέσα τους ότι αυτά που έλεγε και έκανε ο Κύριος Ιησούς δεν ήταν ούτε αμαρτία ούτε παράβαση του νόμου, Τον καταδίκασαν επειδή οι αλήθειες που εξέφραζε και τα σημεία και τα θαύματα που έκανε είχαν ως αποτέλεσμα να Τον ακολουθούν και να Τον εξυμνούν πολλοί άνθρωποι. Οι Φαρισαίοι Τον μισούσαν ολοένα και περισσότερο, και μάλιστα ήθελαν να Τον βγάλουν από τη μέση. Δεν αναγνώρισαν ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Μεσσίας που περίμεναν να έρθει, ούτε αναγνώρισαν ότι τα λόγια Του εμπεριείχαν την αλήθεια, πόσο μάλλον ότι το έργο Του ακολουθούσε την αλήθεια. Έκριναν ότι τα λόγια του Κύριου Ιησού ήταν αλαζονικά και ότι εξέβαλλε τους δαίμονες μέσω του Βελζεβούλ, του πρίγκιπα των δαιμόνων. Το γεγονός ότι μπόρεσαν να φορτώσουν αυτές τις αμαρτίες στον Κύριο Ιησού δείχνει πόσο μίσος έτρεφαν γι’ Αυτόν. Έτσι, προσπάθησαν με ζήλο να διαψεύσουν ότι ο Κύριος Ιησούς είχε σταλεί από τον Θεό, ότι ήταν ο Υιός του Θεού, ότι ήταν ο Μεσσίας. Αυτό που εννοούσαν ήταν το εξής: «Θα τα έκανε έτσι τα πράγματα ο θεός; Αν ενσαρκωνόταν ο θεός, θα γεννιόταν σε μια οικογένεια με αξιοθαύμαστη θέση. Και θα αποδεχόταν τη διδασκαλία των γραμματέων και των Φαρισαίων. Θα μελετούσε συστηματικά τη Γραφή, θα είχε κατανοήσει τη Γραφή και θα είχε εξοπλιστεί πλήρως με τις γνώσεις της Γραφής προτού καταστεί ικανός να φέρει το όνομα “ενσαρκωμένος θεός”». Όμως, ο Κύριος Ιησούς δεν διέθετε αυτές τις γνώσεις, οπότε Τον καταδίκασαν λέγοντας: «Πρώτον, δεν έχεις τα προσόντα, οπότε δεν μπορείς να είσαι ο θεός· δεύτερον, αν δεν γνωρίζεις τη Γραφή δεν μπορείς να κάνεις το έργο του θεού, πόσο μάλλον να είσαι ο θεός· τρίτον, δεν πρέπει να εργάζεσαι έξω από τον ναό —δεν εργάζεσαι επί του παρόντος στον ναό, αλλά βρίσκεσαι μονίμως ανάμεσα σε αμαρτωλούς, οπότε το έργο που κάνεις υπερβαίνει το αντικείμενο της Γραφής και έτσι είναι ακόμα λιγότερο πιθανό να είσαι ο θεός». Πού βασίστηκαν για να Τον καταδικάσουν; Βασίστηκαν στη Γραφή, στον ανθρώπινο νου και στη θεολογική εκπαίδευση που είχαν λάβει. Επειδή οι Φαρισαίοι ξεχείλιζαν από αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και γνώσεις, πίστευαν ότι αυτές οι γνώσεις ήταν σωστές, ότι ήταν η αλήθεια, μια έγκυρη βάση, και ότι σε καμία περίπτωση δεν θα ήταν δυνατόν ο Θεός να αντικρούσει αυτά τα πράγματα. Αναζητούσαν, μήπως, την αλήθεια; Όχι. Τι αναζητούσαν; Έναν υπερφυσικό θεό που θα εμφανιζόταν με τη μορφή ενός πνευματικού σώματος. Έτσι, καθόρισαν τις παραμέτρους του έργου του Θεού, απαρνήθηκαν το έργο Του και έκριναν αν ο Θεός ήταν σωστός ή λάθος σύμφωνα με τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες και τις γνώσεις των ανθρώπων. Και ποιο ήταν το τελικό αποτέλεσμα; Όχι μόνο καταδίκασαν το έργο του Θεού, αλλά σταύρωσαν τον ενσαρκωμένο Θεό. Το γεγονός ότι χρησιμοποίησαν τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες και τις γνώσεις τους για να αξιολογήσουν τον Θεό είχε αυτό το αποτέλεσμα, και αυτό αποτελεί μια πτυχή της μοχθηρίας τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο έβδομο: Είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι (Μέρος τρίτο)

Οι Φαρισαίοι ήταν οι καλύτεροι στο να διδάσκουν δόγματα και να ψέλνουν συνθήματα. Πολλές φορές στέκονταν στη γωνιά του δρόμου και αναφωνούσαν: «Ω, μεγαλοδύναμε θεέ!» ή «Αξιολάτρευτε θεέ!» Στα μάτια των άλλων έδειχναν ιδιαίτερα ευσεβείς και φαινόταν ότι δεν έκαναν τίποτα εναντίον του νόμου· ο Θεός όμως τους ενέκρινε; Δεν το έκανε. Πώς τους καταδίκασε Εκείνος; Τους έδωσε έναν χαρακτηρισμό: οι υποκριτές Φαρισαίοι. Σε παλιότερες εποχές, οι Φαρισαίοι ήταν μια αξιοσέβαστη τάξη στο Ισραήλ. Γιατί λοιπόν το όνομα αυτό έχει μετατραπεί σε χαρακτηρισμό; Γιατί οι Φαρισαίοι έγιναν αντιπροσωπευτικό δείγμα κάποιου είδους ανθρώπου. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτού του είδους ανθρώπου; Έχουν ταλέντο στα ψέματα, στη φιγούρα, στην προσποίηση. Παριστάνουν ότι έχουν μεγάλη ευγένεια, αγιότητα, ακεραιότητα και διαφανή αξιοπρέπεια, ενώ τα συνθήματα που φωνάζουν μοιάζουν καλά, αλλά, όπως αποδεικνύεται, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια ούτε στο ελάχιστο. Ποια είναι η καλή τους συμπεριφορά; Διαβάζουν τις Γραφές και κηρύττουν. Διδάσκουν στους άλλους να τηρούν τον νόμο και τους κανονισμούς, και να μην αντιστέκονται στον Θεό. Όλα αυτά είναι καλή συμπεριφορά. Όλα όσα λένε ακούγονται μια χαρά, όμως, κλέβουν κρυφά τις προσφορές όταν οι άλλοι δεν προσέχουν. Ο Κύριος Ιησούς είπε «διυλίζετε τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνετε» (Κατά Ματθαίον 23:24). Αυτό σημαίνει ότι ολόκληρη η συμπεριφορά τους φαίνεται καλή επιφανειακά —ψέλνουν επιδεικτικά συνθήματα, εκφράζουν μεγαλόπνοες θεωρίες και τα λόγια τους ακούγονται ευχάριστα, ενώ οι πράξεις τους είναι ένα μαύρο χάλι και αντιστέκονται απόλυτα στον Θεό. Όλες τους οι εξωτερικές συμπεριφορές είναι μια προσποίηση, είναι όλες δόλιες. Δεν αγαπούν ούτε λίγο την αλήθεια ή τα θετικά πράγματα. Αποστρέφονται την αλήθεια, τα θετικά πράγματα και οτιδήποτε προέρχεται από τον Θεό. Και τι αγαπούν; Αγαπούν την αμεροληψία και τη δικαιοσύνη; (Όχι.) Πώς μπορείς να καταλάβεις ότι δεν αγαπούν αυτά τα πράγματα; (Ο Κύριος Ιησούς διέδωσε το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών που αυτοί, όχι μόνο αρνήθηκαν να το δεχτούν, αλλά το καταδίκασαν κιόλας.) Αν δεν το είχαν καταδικάσει θα καταλάβαινες; Όχι. Η εμφάνιση και το έργο του Κυρίου Ιησού αποκάλυψε όλους τους Φαρισαίους· μόνο απ’ το ότι καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού και Του αντιστάθηκαν κατάλαβαν οι υπόλοιποι την υποκρισία τους. Χωρίς την εμφάνιση και το έργο του Κυρίου Ιησού, κανείς δεν θα διέκρινε τους Φαρισαίους, κι αν οι άνθρωποι έβλεπαν μόνο την εξωτερική συμπεριφορά τους, μπορεί ακόμη και να ζήλευαν. Δεν ήταν ανειλικρινές και δόλιο από τη μεριά των Φαρισαίων να προσπαθήσουν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων μέσω της ψεύτικης καλής συμπεριφοράς; Μπορεί τέτοιοι δόλιοι άνθρωποι να αγαπούν την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Τι σκοπός είχαν όταν παρουσίαζαν τέτοια καλή συμπεριφορά; Κατ’ αρχάς να παραπλανήσουν τον κόσμο. Ύστερα, να παραπλανήσουν τον κόσμο και να τον πείσουν, έτσι ώστε να τους έχει σε μεγάλη υπόληψη και να τους σέβεται. Και τέλος, ήθελαν να ανταμειφθούν. Τι απάτη ήταν αυτή! Ήταν επιδέξια αυτά τα τεχνάσματα; Αγαπούσαν τέτοιοι άνθρωποι την αμεροληψία και τη δικαιοσύνη; Ασφαλώς και όχι. Αυτό που αγαπούσαν ήταν η θέση, η φήμη και το κέρδος, κι αυτό που ήθελαν ήταν μια ανταμοιβή και ένα στέμμα. Ποτέ δεν έκαναν πράξη τα λόγια που δίδαξε ο Θεός στους ανθρώπους και ποτέ δεν βίωσαν στο παραμικρό τις αλήθεια-πραγματικότητες. Τους ενδιέφερε μόνο να μεταμφιεστούν πίσω απ’ την καλή συμπεριφορά, καθώς και να παραπλανήσουν και να πείσουν τον κόσμο με την υποκρισία τους για να εξασφαλίσουν τη θέση και τη φήμη τους, τα οποία χρησιμοποιούσαν αργότερα για να ψαρεύουν κεφάλαια και να βιοποριστούν. Δεν είναι ελεεινό αυτό; Από όλη αυτήν τη συμπεριφορά τους καταλαβαίνεις ότι, στην ουσία, δεν αγαπούσαν την αλήθεια, αφού ποτέ δεν την έκαναν πράξη. Υπάρχει κάτι που δείχνει ότι δεν έκαναν πράξη την αλήθεια; Το σπουδαιότερο απ’ όλα: ότι ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να κάνει το έργο της λύτρωσης και ότι όλα τα λόγια που είπε Εκείνος είναι η αλήθεια και έχουν εξουσία. Ποια ήταν η αντίδραση των Φαρισαίων σ’ αυτό; Αν και αναγνώρισαν ότι τα λόγια του Κυρίου Ιησού είχαν εξουσία και δύναμη, όχι μόνο δεν τα αποδέχτηκαν, αλλά τα καταδίκασαν και τα βλασφήμησαν. Γιατί έγινε αυτό; Γιατί δεν αγαπούσαν την αλήθεια, και μέσα τους την αποστρέφονταν και τη μισούσαν. Αναγνώρισαν ότι ο Κύριος Ιησούς είχε δίκιο σε όλα όσα είπε, ότι τα λόγια Του είχαν εξουσία και δύναμη, ότι δεν έκανε λάθος σε τίποτα και ότι δεν είχαν κανέναν μοχλό πίεσης εναντίον Του. Εκείνοι, όμως, ήθελαν να Τον καταδικάσουν, οπότε συζητούσαν και συνωμοτούσαν, λέγοντας: «Σταύρωσον αυτόν. Ή αυτός ή εμείς». Έτσι αψήφησαν οι Φαρισαίοι τον Κύριο Ιησού. Εκείνη τη στιγμή, κανείς δεν καταλάβαινε την αλήθεια και κανείς δεν μπορούσε να αναγνωρίσει τον Κύριο Ιησού ως ενσάρκωση του Θεού. Από την ανθρώπινη οπτική, βέβαια, ο Κύριος Ιησούς εξέφρασε πολλές αλήθειες, εξεδίωξε δαίμονες και θεράπευσε τους αρρώστους. Έκανε πολλά θαύματα, τάισε 5000 ανθρώπους με πέντε καρβέλια και δύο ψάρια, έκανε αναρίθμητες καλές πράξεις και απέδωσε τόση χάρη στους ανθρώπους. Εφόσον υπάρχουν τόσο λίγοι καλοί και δίκαιοι τέτοιοι άνθρωποι, γιατί οι Φαρισαίοι θέλησαν να καταδικάσουν τον Κύριο Ιησού; Γιατί ήταν τόσο αποφασισμένοι να Τον σταυρώσουν; Το ότι οι Φαρισαίοι του θρησκευτικού κόσμου προτίμησαν να απελευθερώσουν έναν εγκληματία και όχι τον Κύριο Ιησού δείχνει πόσο κακοί και μοχθηροί ήταν. Ήταν τόσο διαβολικοί! Η διαφορά μεταξύ των κακών εκφράσεων που αποκάλυψαν οι Φαρισαίοι και της ψεύτικης, φαινομενικής καλοσύνης τους ήταν τόσο μεγάλη, που πολλοί άνθρωποι δεν μπορούσαν να διακρίνουν ποια είναι πραγματική και ποια ψεύτικη. Η εμφάνιση και το έργο, όμως, του Κυρίου Ιησού τους αποκάλυψε όλους. Οι Φαρισαίοι συνήθως μεταμφιέζονταν τόσο καλά και φαινομενικά παρουσιάζονταν τόσο θεοσεβούμενοι, που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα μπορούσαν τόσο σκληρά να αντισταθούν στον Κύριο Ιησού και να Τον κατατρέξουν. Αν δεν είχαν αποκαλυφθεί τα γεγονότα, κανείς δεν θα μπορούσε να δει τι έκρυβαν. Η έκφραση της αλήθειας του ενσαρκωμένου Θεού είναι τόσο αποκαλυπτική για τον άνθρωπο!

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Υπάρχουν, επίσης, και μερικοί που είναι ικανοί να αποδεχτούν το νέο φως, μα οι μέθοδοι άσκησής τους δεν αλλάζουν. Φέρνουν μαζί τους τις παλιές θρησκευτικές αντιλήψεις τους καθώς επιζητούν να κατανοήσουν τα σημερινά λόγια του Θεού, κι έτσι αυτό που κατανοούν εξακολουθεί να είναι δόγμα με προκαταλήψεις από θρησκευτικές αντιλήψεις· δεν αποδέχονται απλά το φως του σήμερα. Ως αποτέλεσμα, οι ασκήσεις τους είναι μολυσμένες· είναι οι ίδιες και οι ίδιες παλιές ασκήσεις σε νέα συσκευασία. Όσο καλά κι αν ασκούνται, είναι υποκριτές. Ο Θεός οδηγεί τους ανθρώπους στο να κάνουν νέα πράγματα κάθε μέρα, απαιτώντας κάθε μέρα να κερδίζουν νέα γνώση και κατανόηση, καθώς επίσης και να μην είναι παλιομοδίτες και να μην επαναλαμβάνονται. Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, μα οι μέθοδοι άσκησής σου δεν έχουν αλλάξει καθόλου, αν εξακολουθείς να αντιμετωπίζεις τα εξωτερικά ζητήματα με ζήλο και πολύ δραστήρια, μα δεν έχεις μια γαλήνια καρδιά για να φέρεις ενώπιον του Θεού ώστε να απολαύσεις τα λόγια Του, τότε δεν θα αποκτήσεις τίποτε. Όταν πρόκειται για την αποδοχή του νέου έργου του Θεού, αν δεν κάνεις διαφορετικά σχέδια, δεν συνεχίσεις την άσκησή σου με νέο τρόπο και δεν επιδιώξεις μια νέα κατανόηση, μα αντ’ αυτού προσκολληθείς στα παλιά και αποδεχτείς μόνο λίγο περιορισμένο νέο φως, χωρίς να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο ασκείσαι, τότε οι άνθρωποι σαν κι εσένα βρίσκονται σ’ αυτό το ρεύμα μόνο κατ’ επίφαση. Στην πραγματικότητα, είναι θρησκευόμενοι Φαρισαίοι έξω από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με μια κανονική πνευματική ζωή

Κάποιοι άνθρωποι αρέσκονται στο να τραβούν την προσοχή πάνω τους. Παρουσία των αδελφών τους, μπορεί να λένε ότι είναι υπόχρεοι στον Θεό, αλλά πίσω από την πλάτη τους, δεν πράττουν την αλήθεια και ενεργούν εντελώς διαφορετικά. Δεν είναι αυτοί θρησκόληπτοι Φαρισαίοι; Ο άνθρωπος που αγαπά πραγματικά τον Θεό και κατέχει την αλήθεια είναι εκείνος που είναι πιστός στον Θεό, αλλά δεν το επιδεικνύει εξωτερικά με αυτόν τον τρόπο. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια όταν προκύπτουν κάποιες καταστάσεις και δεν μιλά ούτε πράττει με τρόπο που πηγαίνει ενάντια στην συνείδησή του. Αυτού του είδους ο άνθρωπος επιδεικνύει σοφία όταν προκύπτουν ζητήματα και είναι ηθικός στις πράξεις του, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις. Αυτού του είδους ο άνθρωπος μπορεί να προσφέρει αληθινή υπηρεσία. Υπάρχουν κάποιοι που συχνά ανειλικρινώς μιλούν για την υποχρέωσή τους στον Θεό· περνούν τις ημέρες τους με τα μέτωπά τους σφραγισμένα με ανησυχία, φερόμενοι προσποιητά και προσποιούμενοι τους αξιολύπητους. Πόσο άθλιο! Αν τους ρωτούσες: «Μπορείς να μου πεις πώς είσαι υποχρεωμένος στον Θεό;» τότε θα έμεναν άφωνοι. Αν είσαι αφοσιωμένος στον Θεό, τότε μη μιλάς ανοιχτά περί αυτού· αντ’ αυτού, επίδειξε την αγάπη σου για τον Θεό μέσω πραγματικής άσκησης, και προσευχήσου σ’ Αυτόν με αληθινή καρδιά. Εκείνοι που αντιμετωπίζουν τον Θεό μόνο λεκτικά και μηχανικά είναι όλοι υποκριτές! Μερικοί μιλούν για υποχρέωση στον Θεό κάθε φορά που προσεύχονται και ξεκινούν να κλαίνε κάθε φορά που προσεύχονται, ακόμη και χωρίς να αγγιχθούν από το Άγιο Πνεύμα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι κυριευμένοι από θρησκευτικά τελετουργικά και αντιλήψεις. Ζουν με αυτά τα τελετουργικά και τις αντιλήψεις, πιστεύοντας πάντοτε ότι αυτές οι πράξεις ευχαριστούν τον Θεό και ότι ο Θεός προτιμά την επιφανειακή ευσέβεια ή τα λυπημένα δάκρυα. Τι καλό μπορεί να βγει από τέτοιους παράλογους ανθρώπους; Για να επιδείξουν ταπεινοφροσύνη, κάποιοι προσποιούνται ευγένεια όταν μιλούν παρουσία άλλων. Κάποιοι είναι ηθελημένα δουλοπρεπείς κατά την παρουσία άλλων ανθρώπων, συμπεριφερόμενοι σαν πρόβατα χωρίς ίχνος δύναμης. Αρμόζει ένας τέτοιος τρόπος στους ανθρώπους της βασιλείας; Ο λαός της βασιλείας θα πρέπει να είναι ζωντανός και ελεύθερος, αθώος και ανοιχτός, ειλικρινής και αξιαγάπητος, και να ζει σε κατάσταση ελευθερίας. Θα πρέπει να έχει ακεραιότητα και αξιοπρέπεια και να είναι σε θέση να καταθέτει μαρτυρία όπου κι αν πάει· τέτοιοι άνθρωποι είναι αγαπητοί και από τον Θεό και από τον άνθρωπο. Όσοι είναι αρχάριοι στην πίστη έχουν πάρα πολλές εξωτερικές πρακτικές· πρέπει πρώτα να περάσουν από μία περίοδο κατά την οποία κλαδεύονται και σπάνε. Οι άνθρωποι που έχουν πίστη στον Θεό βαθιά μέσα τους δεν είναι εξωτερικά διακριτοί από άλλους, αλλά οι πράξεις και οι ενέργειές τους είναι αξιέπαινες. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να θεωρηθούν ότι βιώνουν τον λόγο του Θεού. Αν κηρύττεις το ευαγγέλιο κάθε μέρα σε διάφορους ανθρώπους προσπαθώντας να τους οδηγήσεις στη σωτηρία, ωστόσο, τελικά, ζεις ακόμη σύμφωνα με κανόνες και δόγματα, τότε δεν μπορείς να φέρεις δόξα στον Θεό. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι θρησκόληπτα πρόσωπα, καθώς και υποκριτές. Όταν αυτοί οι θρησκόληπτοι άνθρωποι συναθροίζονται, μπορεί να ρωτήσουν: «Αδελφή, πώς ήσουν αυτές τις ημέρες;» Εκείνη ίσως απαντήσει: «Νιώθω ότι οφείλω ένα χρέος στον Θεό και ότι δεν είμαι ικανή να ικανοποιήσω τις προθέσεις Του». Κάποιος άλλος μπορεί να πει: «Κι εγώ νιώθω υπόχρεος στον Θεό και πως δεν είμαι ικανός να Τον ικανοποιήσω». Και μόνο αυτές οι λίγες προτάσεις και τα λόγια εκφράζουν τα ελεεινά πράγματα που είναι βαθιά μέσα τους· τέτοια λόγια είναι υπερβολικά σιχαμερά και υπέρμετρα αποκρουστικά. Η φύση τέτοιων ανθρώπων έρχεται σε αντίθεση με τον Θεό. Όσοι επικεντρώνονται στην πραγματικότητα, μεταφέρουν οτιδήποτε είναι στο μυαλό τους και ανοίγουν τις καρδιές τους για συναναστροφή. Δεν επιδίδονται στην παραμικρή λάθος εφαρμογή και δεν επιδεικνύουν ούτε ευγένειες ούτε κούφιες φιλοφρονήσεις. Είναι πάντοτε ευθείς και δεν τηρούν κοσμικούς κανόνες. Κάποιοι άνθρωποι αρέσκονται σε εξωτερικές εκδηλώσεις, ακόμη και σε σημείο που στερούνται παντελώς σύνεσης. Όταν κάποιος τραγουδά, αυτοί ξεκινούν να χορεύουν, χωρίς καν να συνειδητοποιούν ότι το ρύζι στην κατσαρόλα τους έχει ήδη καεί. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι θεοσεβούμενοι ή αξιοσέβαστοι και είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό επιπόλαιοι. Όλα αυτά αποτελούν εκδηλώσεις έλλειψης της πραγματικότητας! Όταν μερικοί συναναστρέφονται σχετικά με τα ζητήματα της πνευματικής ζωής, παρόλο που δεν μιλούν για την οποιαδήποτε οφειλή τους στον Θεό, διατηρούν μια πραγματική αγάπη γι’ Αυτόν βαθιά μέσα τους. Το αίσθημα χρέους σου στον Θεό δεν έχει καμία σχέση με τους άλλους ανθρώπους. Είσαι υποχρεωμένος στον Θεό, όχι στην ανθρωπότητα. Ποια η χρησιμότητα να μιλάς γι’ αυτό συνεχώς στους άλλους; Πρέπει να είναι πιο σημαντική για σένα η είσοδος στην πραγματικότητα, όχι ο εξωτερικός ζήλος ή η επίδειξη. Τι αντιπροσωπεύουν οι επιφανειακές καλές πράξεις των ανθρώπων; Αντιπροσωπεύουν τη σάρκα και, ακόμη και οι καλύτερες εξωτερικές πρακτικές δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωή· μπορούν να δείξουν μόνο τη δική σου ατομική διάθεση. Οι εξωτερικές πρακτικές της ανθρωπότητας δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού. Συνεχώς μιλάς για την υποχρέωσή σου στον Θεό, ωστόσο δεν μπορείς να παρέχεις τη ζωή στους άλλους ή να τους καλλιεργήσεις μια καρδιά που αγαπά τον Θεό. Το πιστεύεις ότι αυτές σου οι πράξεις θα ικανοποιήσουν τον Θεό; Νιώθεις πως πρόθεση του Θεού είναι να ενεργείς έτσι και πως οι πράξεις σου είναι πνευματικές, αλλά στην πραγματικότητα είναι όλες παράλογες! Πιστεύεις πως εκείνο που σε ευχαριστεί και εκείνα που είσαι πρόθυμος να κάνεις είναι ακριβώς εκείνα με το οποία ευφραίνεται ο Θεός. Μπορεί τα δικά σου θέλω να αντανακλούν τον Θεό; Μπορεί ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου να αντανακλά τον Θεό; Εκείνο που σε ευχαριστεί είναι ακριβώς εκείνο που ο Θεός απεχθάνεται και οι συνήθειές σου είναι εκείνες που ο Θεός αποστρέφεται και απορρίπτει. Αν νιώθεις υποχρεωμένος, τότε πήγαινε και προσευχήσου μπροστά στον Θεό· δεν είναι ανάγκη να μιλάς γι’ αυτό στους άλλους. Αν δεν προσεύχεσαι μπροστά στον Θεό και, αντίθετα, τραβάς συνεχώς την προσοχή πάνω σου παρουσία άλλων, μπορεί αυτό να ικανοποιήσει τις προθέσεις του Θεού; Αν οι πράξεις σου υπάρχουν πάντοτε μόνο στην εμφάνιση, τότε αυτό σημαίνει ότι είσαι άκρως ματαιόδοξος. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που εκτελούν μόνο επιφανειακές καλές πράξεις, και στερούνται της πραγματικότητας; Τέτοιοι άνθρωποι είναι απλώς υποκριτές Φαρισαίοι και θρησκόληπτα πρόσωπα! Αν εσείς δεν απαλλαχθείτε από τις εξωτερικές πρακτικές σας και δεν είστε σε θέση να αλλάξετε, τότε τα στοιχεία της υποκρισίας μέσα σας θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο. Όσο πιο πολλά τα στοιχεία της υποκρισίας σας, τόσο περισσότερη αντίσταση υπάρχει προς τον Θεό. Στο τέλος, τέτοιου είδους άνθρωποι σίγουρα θα αποκλειστούν!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Στην πίστη του, πρέπει κανείς να επικεντρώνεται στην πραγματικότητα — το να επιδίδεται σε θρησκευτικά τελετουργικά δεν είναι πίστη

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που εξοπλίζονται με αλήθειες μόνο για να εργαστούν και να κηρύξουν, να εφοδιάσουν τους άλλους, όχι για να λύσουν τα δικά τους προβλήματα, πόσο μάλλον για να τις κάνουν πράξη. Η συναναστροφή τους μπορεί να έχει αγνή κατανόηση και να είναι σύμφωνη με την αλήθεια, αλλά δεν ανταποκρίνονται σ’ αυτήν, δεν την κάνουν πράξη ούτε τη βιώνουν. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Έχουν πραγματικά αποδεχθεί την αλήθεια ως τη ζωή τους; Όχι, δεν την έχουν αποδεχθεί. Όσο αγνό κι αν είναι το δόγμα που κηρύττει κάποιος, δεν σημαίνει ότι εκείνος κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Για να εξοπλιστεί κανείς με την αλήθεια, πρέπει πρώτα να έχει εισέλθει ο ίδιος σε αυτήν και να την κάνει πράξη όταν την κατανοήσει. Αν κάποιος δεν επικεντρώνεται στη δική του είσοδο, αλλά θέλει να κάνει επίδειξη κηρύσσοντας την αλήθεια στους άλλους, η πρόθεσή του είναι λανθασμένη. Υπάρχουν πολλοί ψευδοεπικεφαλής που εργάζονται έτσι, συναναστρεφόμενοι ακατάπαυστα με τους άλλους σχετικά με τις αλήθειες που κατανοούν, παρέχοντας στους νέους πιστούς, διδάσκοντας τους ανθρώπους να κάνουν πράξη την αλήθεια, να εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους και να μην είναι αρνητικοί. Όλα αυτά τα λόγια είναι ωραία και καλά —ακόμα και γεμάτα αγάπη— αλλά γιατί οι εκφραστές τους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια; Γιατί δεν έχουν ζωή-είσοδο; Τι συμβαίνει εδώ, πραγματικά; Ένα τέτοιο άτομο αγαπάει πραγματικά την αλήθεια; Δύσκολα μπορεί να απαντήσει κανείς. Με αυτόν τον τρόπο εξηγούσαν στους άλλους τη Βίβλο οι Φαρισαίοι του Ισραήλ, αλλά οι ίδιοι δεν μπορούσαν να τηρήσουν τις εντολές του Θεού. Όταν ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε και εργάστηκε, άκουσαν τη φωνή του Θεού, αλλά αντιστάθηκαν στον Κύριο. Σταύρωσαν τον Κύριο Ιησού και ο Θεός τούς καταράστηκε. Επομένως, όλοι οι άνθρωποι που δεν αποδέχονται ή δεν κάνουν πράξη την αλήθεια θα καταδικαστούν από τον Θεό. Πόσο άθλιοι είναι! Αν τα λόγια και τα δόγματα που κηρύττουν μπορούν να βοηθήσουν τους άλλους, γιατί δεν μπορούν να βοηθήσουν τους ίδιους; Σωστά θα αποκαλούσαμε ένα τέτοιο άτομο υποκριτή που δεν έχει καμία πραγματικότητα. Παρέχει στους άλλους την κυριολεκτική έννοια της αλήθειας, βάζει τους άλλους να την κάνουν πράξη, αλλά ο ίδιος δεν την κάνει πράξη ούτε στο ελάχιστο. Δεν είναι ένα τέτοιο άτομο ξεδιάντροπο; Δεν κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα, ωστόσο, κηρύττοντας τα λόγια και τα δόγματα στους άλλους, προσποιείται ότι την κατέχει. Έτσι δεν παραπλανά και δεν βλάπτει σκόπιμα τους ανθρώπους; Αν ένας τέτοιος άνθρωπος αποκαλυφθεί και αποκλειστεί, θα φταίει μονάχα ο ίδιος. Θα είναι ανάξιος συμπόνιας.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Σχετικά αποσπάσματα ταινιών

Γιατί συμφορά έπληξε τους υποκριτές Φαρισαίους;