Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η κατανόηση και η ικανότητα ερμηνείας της Βίβλου ισοδυναμεί με την ανακάλυψη της αληθινής οδού —στην πραγματικότητα, όμως, είναι όντως τόσο απλό; Κανείς δεν γνωρίζει την πραγματικότητα της Βίβλου: ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ιστορικό αρχείο του έργου του Θεού και μια απόδειξη των δύο προηγούμενων σταδίων του έργου του Θεού και ότι δεν σε βοηθά να κατανοήσεις καθόλου τους στόχους του έργου του Θεού. Όλοι όσοι έχουν διαβάσει τη Βίβλο γνωρίζουν ότι καταγράφει τα δύο στάδια του έργου του Θεού κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος. Η Παλαιά Διαθήκη εξιστορεί την ιστορία του Ισραήλ και το έργο του Ιεχωβά από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι το πέρας της Εποχής του Νόμου. Η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού επί γης, το οποίο εμπεριέχεται στα Τέσσερα Ευαγγέλια, καθώς και το έργο του Παύλου. Δεν αποτελούν αυτά ιστορικά αρχεία; Η αναφορά των γεγονότων του παρελθόντος σήμερα τα καθιστά ιστορία και ανεξάρτητα από το πόσο αληθινά ή πραγματικά είναι, εξακολουθούν να αποτελούν ιστορία —και η ιστορία δεν μπορεί να αφορά το παρόν, διότι ο Θεός δεν αναπολεί την ιστορία! Συνεπώς, αν κατανοείς μόνο τη Βίβλο χωρίς να κατανοείς τίποτα από το έργο που ο Θεός προτίθεται να επιτελέσει τη σήμερον ημέρα, και αν πιστεύεις στον Θεό αλλά δεν αναζητάς το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε δεν κατανοείς τι σημαίνει να αναζητάς τον Θεό. Εάν διαβάζεις τη Βίβλο για να μελετήσεις την ιστορία του Ισραήλ, ώστε να διερευνήσεις την ιστορία της δημιουργίας του Θεού όλων των ουρανών και της γης, τότε δεν πιστεύεις στον Θεό. Αλλά σήμερα, από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό και επιδιώκεις τη ζωή, αφού επιδιώκεις τη γνώση του Θεού και δεν επιδιώκεις νεκρά λόγια και δόγματα ή την κατανόηση της ιστορίας, πρέπει να αναζητήσεις το σημερινό θέλημα του Θεού και να αναζητήσεις την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Εάν ήσουν αρχαιολόγος, θα μπορούσες να διαβάσεις τη Βίβλο —αλλά δεν είσαι, είσαι ένας από εκείνους που πιστεύουν στον Θεό και καλά θα κάνεις να αναζητήσεις το σημερινό θέλημα του Θεού. Με την ανάγνωση της Βίβλου, το πολύ-πολύ να κατανοήσεις λίγη από την ιστορία του Ισραήλ, να μάθεις για τη ζωή του Αβραάμ, του Δαβίδ και του Μωυσή, να μάθεις πώς εκείνοι είχαν φόβο του Ιεχωβά, πώς ο Ιεχωβά έκαιγε όσους αντιτάσσονταν σε Αυτόν και πώς μιλούσε στους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Θα ανακαλύψεις μόνο το έργο του Θεού στο παρελθόν. Τα αρχεία της Βίβλου αναφέρονται στον τρόπο με τον οποίο οι πρώτοι άνθρωποι του Ισραήλ είχαν φόβο Θεού και ζούσαν υπό την καθοδήγηση του Ιεχωβά. Επειδή οι Ισραηλίτες ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού, στην Παλαιά Διαθήκη μπορείς να δεις την αφοσίωση όλου του λαού του Ισραήλ στον Ιεχωβά, πώς όλοι όσοι υποτάσσονταν στον Ιεχωβά απολάμβαναν τη φροντίδα και την ευλογία Του, μπορείς να μάθεις ότι όταν ο Θεός εργάστηκε στο Ισραήλ ήταν γεμάτος έλεος και αγάπη, καθώς επίσης ότι διέθετε πύρινες φλόγες και ότι όλοι οι Ισραηλίτες, από τους πιο ταπεινούς μέχρι τους πιο ισχυρούς, είχαν φόβο του Ιεχωβά και έτσι όλη η χώρα ήταν ευλογημένη από τον Θεό. Αυτή είναι η ιστορία του Ισραήλ που καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη.

Η Βίβλος είναι η ιστορική καταγραφή του έργου του Θεού στο Ισραήλ και καταγράφει πολλές από τις προφητείες των αρχαίων προφητών, καθώς και κάποιες από τις ομιλίες του Ιεχωβά στο έργο Του εκείνον τον καιρό. Συνεπώς, όλοι θεωρούν το βιβλίο αυτό ως άγιο (διότι ο Θεός είναι άγιος και μεγάλος). Φυσικά, αυτό όλο απέρρεε από τον φόβο τους προς τον Ιεχωβά και την καρδιά τους που λάτρευε στον Θεό. Οι άνθρωποι αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο κατ’ αυτόν τον τρόπο μόνο και μόνο γιατί τα δημιουργήματα έχουν τόσο φόβο του Δημιουργού τους και Τον λατρεύουν τόσο πολύ, ενώ υπάρχουν ακόμη και εκείνοι που το αποκαλούν θεϊκό βιβλίο. Στην πραγματικότητα, είναι απλώς μια ανθρώπινη καταγραφή. Δεν ονομάστηκε προσωπικά από τον Ιεχωβά, ούτε ο Ιεχωβά καθοδήγησε προσωπικά τη δημιουργία του. Με άλλα λόγια, ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου δεν είναι ο Θεός, αλλά άνθρωποι. Η Αγία Γραφή είναι απλώς ο τίτλος που δόθηκε από τον άνθρωπο λόγω σεβασμού. Τον συγκεκριμένο τίτλο δεν τον αποφάσισε ο Ιεχωβά και ο Ιησούς κατόπιν συζήτησης μεταξύ Τους. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ανθρώπινη ιδέα. Διότι το βιβλίο αυτό δεν γράφτηκε από τον Ιεχωβά, πολύ λιγότερο δε, από τον Ιησού. Αντιθέτως, αποτελεί αρχείο πλήθους αρχαίων προφητών, απόστολων και μαντών, το οποίο καταρτίστηκε από τις επόμενες γενεές σε βιβλίο αρχαίων γραφών και οι άνθρωποι το θεωρούν ιδιαίτερα ιερό, ένα βιβλίο που πιστεύουν ότι περιέχει πολλά ασύλληπτα και βαθιά μυστήρια που περιμένουν να αποκαλυφθούν από τις μελλοντικές γενιές. Λόγω αυτού, οι άνθρωποι είναι ακόμη πιο διατεθειμένοι να πιστεύουν ότι αυτό το βιβλίο είναι θεϊκό. Με την προσθήκη των Τεσσάρων Ευαγγελίων και του Βιβλίου της Αποκάλυψης, η στάση των ανθρώπων απέναντι σ’ αυτό διαφέρει ιδιαίτερα σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο βιβλίο και επομένως κανείς δεν τολμά να αναλύσει αυτό το «θεϊκό βιβλίο» —επειδή είναι πάρα πολύ «ιερό».

Γιατί οι άνθρωποι, από τη στιγμή που διαβάζουν τη Βίβλο, είναι σε θέση να βρουν ένα σωστό μονοπάτι για να κάνουν πράξη; Γιατί είναι σε θέση να κερδίσουν πολλά που ήταν ακατανόητα σε αυτούς; Σήμερα, αναλύω τη Βίβλο κατ’ αυτόν τον τρόπο και αυτό δεν σημαίνει ότι τη μισώ ή αρνούμαι την αξία της ως σημείο αναφοράς. Εξηγώ και διευκρινίζω την έμφυτη αξία και προέλευση της Βίβλου σ’ εσένα για να σταματήσεις να μένεις στο σκοτάδι. Διότι οι άνθρωποι έχουν τόσο πολλές απόψεις για τη Βίβλο και οι περισσότερες από αυτές είναι εσφαλμένες. Η ανάγνωση της Βίβλου κατ’ αυτόν τον τρόπο όχι μόνο τους εμποδίζει να κερδίσουν ό,τι πρέπει, αλλά, το πιο σημαντικό, εμποδίζει το έργο που σκοπεύω να επιτελέσω. Διαταράσσει τρομερά το έργο του μέλλοντος και προσφέρει μόνο μειονεκτήματα, όχι πλεονεκτήματα. Συνεπώς, αυτό που σε διδάσκω είναι απλώς η ουσία και η πραγματική ιστορία της Βίβλου. Δεν ζητώ να μη διαβάσεις τη Βίβλο ή να τριγυρνάς δηλώνοντας ότι στερείται ουσίας, ζητώ μόνο να έχεις τη σωστή γνώση και άποψη για τη Βίβλο. Μην είσαι υπερβολικά μονόπλευρος! Μολονότι η Βίβλος αποτελεί ένα βιβλίο ιστορίας που γράφτηκε από ανθρώπους, καταγράφει, επίσης, πολλές από τις αρχές βάσει των οποίων υπηρετούσαν τον Θεό οι αρχαίοι άγιοι και προφήτες, καθώς και τις εμπειρίες των πρόσφατων αποστόλων καθώς υπηρετούσαν τον Θεό —το σύνολο των οποίων το είδαν και το γνώρισαν όντως αυτοί οι άνθρωποι και μπορεί να χρησιμεύσει ως αναφορά για τους ανθρώπους αυτής της εποχής στην επιδίωξη της αληθινής οδού. Έτσι, αναγιγνώσκοντας τη Βίβλο, οι άνθρωποι μπορούν, επίσης, να κερδίσουν πολλές οδούς ζωής που δεν μπορούν να βρουν σε άλλα βιβλία. Αυτές οι οδοί είναι οι οδοί ζωής του έργου του Αγίου Πνεύματος που βίωσαν οι προφήτες και οι απόστολοι στα παλιά χρόνια, και πολλά από τα λόγια είναι πολύτιμα και μπορούν να παράσχουν ό,τι χρειάζονται οι άνθρωποι. Έτσι, όλοι αρέσκονται στο να διαβάζουν τη Βίβλο. Επειδή υπάρχουν τόσο πολλά στοιχεία κρυμμένα στη Βίβλο, οι απόψεις των ανθρώπων απέναντί της διαφέρουν από τις απόψεις προς τα γραπτά μεγάλων πνευματικών μορφών. Η Βίβλος είναι μια καταγραφή και συλλογή των εμπειριών και των γνώσεων των ανθρώπων που υπηρετούσαν τον Ιεχωβά και τον Ιησού στην παλαιά και τη νέα εποχή, κι έτσι οι μεταγενέστερες γενιές έχουν καταφέρει να κερδίσουν μέσω αυτής μεγάλη διαφώτιση, φώτιση και μονοπάτια για να κάνουν πράξη. Ο λόγος για τον οποίο η Βίβλος είναι υψηλότερη από τα γραπτά οποιασδήποτε μεγάλης πνευματικής μορφής είναι ότι όλα τα γραπτά τους προέρχονται από τη Βίβλο, όλες οι εμπειρίες τους προέρχονται από τη Βίβλο και όλοι εξηγούν τη Βίβλο. Ως εκ τούτου, παρόλο που οι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν εφόδια από τα βιβλία οποιασδήποτε μεγάλης πνευματικής μορφής, εξακολουθούν να λατρεύουν τη Βίβλο, γιατί τους φαίνεται τόσο υψηλή και βαθιά! Παρόλο που η Βίβλος συγκεντρώνει κάποια από τα βιβλία του λόγου της ζωής, όπως οι επιστολές του Παύλου και οι επιστολές του Πέτρου, και παρόλο που οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν παροχή και να βοηθηθούν από αυτά τα βιβλία, τα συγκεκριμένα βιβλία εξακολουθούν να είναι παρωχημένα, εξακολουθούν να ανήκουν στην παλαιά εποχή και ανεξάρτητα από το πόσο καλά είναι, είναι κατάλληλα μόνο για μια περίοδο και δεν είναι αιώνια. Διότι το έργο του Θεού αναπτύσσεται συνεχώς και δεν μπορεί απλά να σταματήσει στην εποχή του Παύλου και του Πέτρου ή να παραμείνει για πάντα στην Εποχή της Χάριτος, κατά την οποία σταυρώθηκε ο Ιησούς. Έτσι, λοιπόν, τα βιβλία αυτά είναι κατάλληλα μόνο για την Εποχή της Χάριτος, όχι για την Εποχή της Βασιλείας των εσχάτων ημερών. Μπορούν να παρέχουν μόνο στους πιστούς της Εποχής της Χάριτος, όχι στους αγίους της Εποχής της Βασιλείας, και ανεξάρτητα από το πόσο καλά είναι, παραμένουν παρωχημένα. Το ίδιο συμβαίνει με το έργο της δημιουργίας του Ιεχωβά ή με το έργο Του στο Ισραήλ: Όσο σπουδαίο κι αν ήταν αυτό το έργο, θα παρέμενε απαρχαιωμένο και θα ερχόταν ο καιρός που θα έσβηνε. Το ίδιο συμβαίνει και με το έργο του Θεού: Είναι σπουδαίο, αλλά θα έρθει μια εποχή που θα τελειώσει. Δεν μπορεί να παραμείνει για πάντα εν μέσω του έργου της δημιουργίας, ούτε εν μέσω του έργου της σταύρωσης. Ανεξάρτητα από το πόσο πειστικό είναι το έργο της σταύρωσης, ανεξάρτητα από το πόσο αποτελεσματικό ήταν στη νίκη κατά του Σατανά, το έργο εξακολουθεί, εν τέλει, να είναι έργο και οι εποχές εξακολουθούν να είναι, εν τέλει, εποχές. Το έργο δεν μπορεί να στηρίζεται πάντα στην ίδια βάση, ούτε μπορούν ποτέ οι εποχές να παραμένουν αμετάβλητες, γιατί η δημιουργία υπήρξε και πρέπει να υπάρξουν και οι έσχατες ημέρες. Αυτό είναι αναπόφευκτο! Έτσι, ο λόγος της ζωής στην Καινή Διαθήκη σήμερα —οι επιστολές των Αποστόλων και τα Τέσσερα Ευαγγέλια— έχουν μετατραπεί σε ιστορικά βιβλία, έχουν μετατραπεί σε παλιά ημερολόγια· και πώς θα μπορούσαν τα παλιά ημερολόγια να μεταφέρουν τους ανθρώπους στη νέα εποχή; Ανεξάρτητα από το πόσο ικανά είναι αυτά τα ημερολόγια να παρέχουν στους ανθρώπους τη ζωή, ανεξάρτητα από το πόσο ικανά είναι να οδηγήσουν τους ανθρώπους στον σταυρό, δεν είναι απαρχαιωμένα; Δεν στερούνται αξίας; Συνεπώς, λέω ότι δεν θα πρέπει να πιστεύεις τυφλά σε αυτά τα ημερολόγια. Είναι πάρα πολύ παλιά, δεν μπορούν να σε φέρουν στο νέο έργο, μα μπορούν μόνο να σε επιβαρύνουν. Όχι μόνο δεν μπορούν να σε φέρουν στο νέο έργο και στη νέα είσοδο, αλλά θα σε οδηγήσουν σε παλιές θρησκευτικές εκκλησίες —και αν συνέβαινε αυτό, δεν θα υποχωρούσες κατά την πίστη σου στον Θεό;

Αυτό που καταγράφει η Βίβλος είναι το έργο του Θεού στο Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένου και μέρους των όσων έπραξε ο εκλεκτός λαός του Ισραήλ. Παρά το γεγονός ότι υπήρξε κάποια επιλογή μερών που θα συμπεριλαμβάνονταν ή θα παραλείπονταν, μολονότι το μολονότι το Άγιο Πνεύμα δεν το ενέκρινε, και πάλι δεν προσήψε καμιά ευθύνη. Η Βίβλος είναι απλώς ιστορία του Ισραήλ, που είναι, επίσης, και ιστορία του έργου του Θεού. Οι άνθρωποι, τα ζητήματα και τα πράγματα που καταγράφει ήταν όλα πραγματικά και τίποτα σχετικά μ’ αυτά δεν είχε συμβολική σημασία —εκτός, φυσικά, από τις προφητείες του Ησαΐα, του Δανιήλ και άλλων προφητών ή του βιβλίου των οραμάτων του Ιωάννη. Οι πρώτοι άνθρωποι του Ισραήλ διέθεταν μόρφωση και καλλιέργεια, και η αρχαία γνώση και ο πολιτισμός τους ήταν αρκετά αναπτυγμένα· συνεπώς, ό,τι έγραψαν ήταν σε υψηλότερο επίπεδο από αυτά που γράφουν οι άνθρωποι του σήμερα. Ως αποτέλεσμα αυτού, το γεγονός ότι μπορούσαν να γράψουν αυτά τα βιβλία δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη, γιατί ο Ιεχωβά είχε επιτελέσει τόσο μεγάλο έργο ανάμεσά τους και είχαν δει τόσα πολλά. Ο Δαβίδ είδε τις πράξεις του Ιεχωβά ιδίοις όμμασι, τις βίωσε προσωπικά και είδε πολλά από τα σημεία και τέρατα, και έτσι έγραψε όλους αυτούς τους ψαλμούς για να δοξάσει τις πράξεις του Ιεχωβά. Ήταν σε θέση να γράψουν αυτά τα βιβλία κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, όχι επειδή είχαν ιδιαίτερες δεξιότητες. Δόξαζαν τον Ιεχωβά επειδή Τον είχαν δει. Αν δεν είχατε δει τίποτε από τον Ιεχωβά και δεν γνωρίζατε την ύπαρξή Του, πώς θα μπορούσατε να Τον δοξάζετε; Αν δεν έχετε δει τον Ιεχωβά, τότε δεν θα ξέρετε να Τον δοξάζετε ούτε να Τον λατρεύετε, πολύ λιγότερο δε, θα είστε σε θέση να γράψετε ύμνους που θα τον εξυμνούν και, ακόμα και αν σας ζητηθεί να εφεύρετε κάποιες πράξεις του Ιεχωβά, δεν θα είσαστε σε θέση να το πράξετε. Το ότι, σήμερα, μπορείτε να δοξάζετε τον Θεό και να αγαπάτε τον Θεό οφείλεται, επίσης, στο ότι Τον έχετε δει και στο ότι έχετε, επίσης, βιώσει το έργο Του —και αν βελτιωθεί το επίπεδό σας, δεν θα είστε σε θέση κι εσείς να γράψετε ποιήματα δοξάζοντας τον Θεό, όπως ο Δαβίδ;

Το να κατανοείς τη Βίβλο, το να κατανοείς την ιστορία, αλλά να μην κατανοείς τι κάνει σήμερα το Άγιο Πνεύμα, είναι σφάλμα! Έχεις αριστεύσει στη μελέτη της ιστορίας, έχεις κάνει καταπληκτική δουλειά, αλλά δεν κατανοείς τίποτα από το έργο που επιτελεί το Άγιο Πνεύμα τη σήμερον ημέρα. Δεν είναι, άραγε, αυτό ανόητο; Άλλοι σε ρωτούν: «Τι πράττει ο Θεός σήμερα; Σε τι πρέπει να εισέλθεις σήμερα; Πώς πηγαίνει η επιδίωξη της ζωής από μέρους σου; Κατανοείς το θέλημα του Θεού;» Δεν θα έχεις καμία απάντηση για ό,τι σε ρωτούν —άρα, τι γνωρίζεις; Θα πεις: «Γνωρίζω μόνο ότι πρέπει να επαναστατήσω ενάντια στη σάρκα και να γνωρίσω τον εαυτό μου». Και αν στη συνέχεια ρωτήσουν: «Τι άλλο γνωρίζεις;» θα πεις ότι γνωρίζεις, επίσης, να υποτάσσεσαι σε όλα τα σχέδια του Θεού και ότι κατανοείς κάτι από την ιστορία της Βίβλου, και αυτό είναι όλο. Αυτά είναι όλα όσα έχεις κερδίσει από την πίστη στον Θεό όλα αυτά τα χρόνια; Αν κατανοείς μόνο αυτά, τότε σου λείπουν πάρα πολλά. Έτσι, το τωρινό σας ανάστημα ουσιαστικά αδυνατεί να επιτύχει αυτό που απαιτώ και οι αλήθειες που κατανοείτε είναι υπερβολικά αδύναμες, μαζί με τις δυνάμεις διαφοροποίησής σας —με άλλα λόγια, η πίστη σας είναι υπερβολικά επιφανειακή! Πρέπει να είστε εφοδιασμένοι με περισσότερες αλήθειες, χρειάζεστε περισσότερες γνώσεις, πρέπει να δείτε περισσότερα, και τότε μόνο θα είστε σε θέση να διαδώσετε το ευαγγέλιο, γιατί αυτό οφείλετε να επιτύχετε!