Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 166

Κατανοείτε το κύριο σημείο του να γνωρίζετε τη δίκαιη διάθεση του Θεού; Πολλά μπορούν να λεχθούν εκ πείρας πάνω σε αυτό το θέμα, πρώτα, όμως, υπάρχουν μερικά κύρια σημεία τα οποία πρέπει να σας πω. Για να κατανοήσει κανείς τη δίκαιη διάθεση του Θεού, πρέπει πρώτα να κατανοήσει τα συναισθήματα του Θεού: τι μισεί, τι απεχθάνεται, τι αγαπά, σε ποιον δείχνει ανοχή και έλεος και σε τι είδους άνθρωπο δίνει αυτό το έλεος. Αυτό είναι σημαντικό σημείο για να γνωρίζετε. Επιπλέον, πρέπει κανείς να κατανοήσει πως όσο στοργικός κι αν είναι ο Θεός, όσο έλεος και αγάπη κι αν έχει για τους ανθρώπους, ο Θεός δεν ανέχεται από κανέναν να υβρίζει το κύρος και τη θέση Του, ούτε ανέχεται από κανέναν να υβρίζει την αξιοπρέπειά Του. Παρόλο που ο Θεός αγαπά τους ανθρώπους, δεν τους παραχαϊδεύει. Δίνει στους ανθρώπους την αγάπη Του, το έλεός Του και τη μακροθυμία Του, αλλά ποτέ δεν τους έχει κάνει τα χατίρια· έχει τις αρχές Του και τα όριά Του. Ανεξάρτητα από τον βαθμό στον οποίο έχεις νιώσει την αγάπη του Θεού μέσα σου, ανεξάρτητα από το πόσο βαθιά είναι αυτή η αγάπη, ποτέ δεν πρέπει να φέρεσαι στον Θεό όπως θα φερόσουν σε κάποιον άλλο άνθρωπο. Ενώ αληθεύει πως ο Θεός φέρεται στους ανθρώπους σαν να είναι κοντά Του, αν ένας άνθρωπος βλέπει τον Θεό σαν έναν άλλο άνθρωπο, σαν να είναι απλώς ένα ακόμα ον της κτίσης, σαν έναν φίλο ή ένα αντικείμενο λατρείας, ο Θεός θα κρύψει το πρόσωπό Του απ’ αυτόν και θα τον απαρνηθεί. Αυτή είναι η διάθεσή Του, και οι άνθρωποι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν αυτό το θέμα απερίσκεπτα. Επομένως, υπάρχει συχνή αναφορά στη διάθεση του Θεού στον λόγο Του: Δεν έχει σημασία σε πόσους δρόμους έχεις ταξιδέψει, πόσο έργο έχεις εκτελέσει ή πόσα έχεις υπομείνει, τη στιγμή που θα υβρίσεις τη διάθεση του Θεού, θα το ανταποδώσει στον καθένα σας βάσει του τι έχετε κάνει. Αυτό σημαίνει πως ο Θεός θεωρεί τους ανθρώπους κοντά Του, αλλά οι άνθρωποι δεν πρέπει να φέρονται στον Θεό σαν κάποιο φίλο ή συγγενή. Μη βλέπεις τον Θεό σαν το φιλαράκι σου. Όση αγάπη κι αν έχεις δεχθεί απ’ Αυτόν, όση μακροθυμία κι αν σου έχει δώσει, ποτέ δεν πρέπει να φέρεσαι στον Θεό μόνο σαν φίλο. Αυτή είναι η δίκαιη διάθεση του Θεού. Καταλαβαίνεις, σωστά; Χρειάζεται να πω περισσότερα επί τούτου; Έχετε καμία πρότερη κατανόηση πάνω σ’ αυτό το θέμα; Σε γενικές γραμμές, αυτό είναι το λάθος που κάνουν πιο εύκολα οι άνθρωποι, είτε κατανοούν τα δόγματα, είτε δεν το έχουν σκεφτεί καθόλου προηγουμένως. Όταν οι άνθρωποι υβρίζουν τον Θεό, μπορεί να μην οφείλεται σε μια μεμονωμένη περίσταση ή σε κάτι που είπαν, αντιθέτως, οφείλεται σε μια στάση που διατηρούν και σε μια κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Αυτό είναι κάτι ιδιαίτερα τρομακτικό. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πως έχουν κατανόηση του Θεού, πως Τον γνωρίζουν, και μπορεί ακόμα και να κάνουν μερικά πράγματα που θα ευχαριστούσαν τον Θεό. Ξεκινούν να νιώθουν ίσοι με τον Θεό, όπως και να νιώθουν πως έχουν γίνει, με επιδέξιο τρόπο, φίλοι με τον Θεό. Τέτοιου είδους συναισθήματα είναι τρομερά λαθεμένα. Αν δεν έχεις βαθιά κατανόηση αυτού, αν δεν το κατανοείς ξεκάθαρα, τότε είναι πολύ εύκολο να υβρίσεις τον Θεό και να υβρίσεις τη δίκαιη διάθεσή Του. Το κατανοείς τώρα, έτσι; Δεν είναι μοναδική η δίκαιη διάθεση του Θεού; Θα μπορούσε ποτέ να ισοδυναμεί με τον χαρακτήρα ή την ηθική υπόσταση του ανθρώπου; Δεν θα μπορούσε ποτέ. Επομένως, δεν πρέπει να ξεχνάς πως, όπως κι αν φέρεται ο Θεός στους ανθρώπους, όποια γνώμη κι αν έχει για τους ανθρώπους, η θέση, η εξουσία και το κύρος του Θεού δεν αλλάζουν ποτέ. Για την ανθρωπότητα, ο Θεός είναι πάντοτε ο Κύριος των πάντων και ο Δημιουργός.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ζ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 167

1^η ιστορία. Ένας σπόρος, η γη, ένα δέντρο, το φως του ήλιου, τα ωδικά πτηνά και ο άνθρωπος

Ένας μικρός σπόρος έπεσε στη γη. Μετά το πέρασμα μιας μεγάλης βροχής, ο σπόρος έβγαλε ένα τρυφερό βλαστάρι και οι ρίζες του απλώθηκαν σιγά-σιγά στο έδαφος από κάτω. Με τον καιρό, το βλαστάρι πήρε ύψος, αντιμετωπίζοντας γενναία τους σκληρούς ανέμους και τις έντονες βροχές, βλέποντας την εναλλαγή των εποχών καθώς το φεγγάρι γέμιζε και άδειαζε. Το καλοκαίρι, η γη παρήγαγε δώρα νερού, ώστε το βλαστάρι να μπορέσει να αντέξει τον καύσωνα. Και χάρη στη γη, το βλαστάρι δεν ένιωσε τη ζέστη, κι έτσι επιβίωσε από την κάψα του καλοκαιριού. Όταν ήλθε ο χειμώνας, η γη περιέκλεισε το βλαστάρι στη ζεστή αγκαλιά της και κράτησαν σφιχτά το ένα το άλλο. Και χάρη στη θερμότητα της γης, το βλαστάρι επέζησε από το τσουχτερό κρύο, βγαίνοντας αλώβητο από τις χειμερινές θύελλες και τις χιονοπτώσεις της εποχής. Με την προστασία της γης, το βλαστάρι έγινε γενναίο και ήταν ευτυχισμένο. Η ανιδιοτελής φροντίδα που του παρείχε η γη, το έκανε ψηλό και υπερήφανο. Το βλαστάρι μεγάλωνε ευτυχισμένα. Τραγουδούσε καθώς έπεφτε η βροχή, και χόρευε και λικνιζόταν καθώς φυσούσε ο άνεμος. Κι έτσι, το βλαστάρι και η γη αλληλοεξαρτώνται…

Τα χρόνια πέρασαν και το βλαστάρι ήταν τώρα ένα πανύψηλο δέντρο. Είχε βγάλει γερά κλαδιά, στις άκρες των οποίων υπήρχαν αναρίθμητα φύλλα, και ορθωνόταν γερό πάνω στη γη. Οι ρίζες του δέντρου εισχωρούσαν στη γη όπως και πριν, αλλά τώρα βυθίζονταν βαθιά στο έδαφος από κάτω. Αυτό που είχε κάποτε προστατεύσει το βλαστάρι, ήταν τώρα η βάση για το επιβλητικό δέντρο.

Μια αχτίδα φωτός έλαμψε πάνω στο δέντρο και ο κορμός σείστηκε. Το δέντρο έτεινε διάπλατα τα κλαδιά του και απορρόφησε βαθιά το φως. Η γη από κάτω ανέπνεε στον ίδιο ρυθμό με το δέντρο, και η γη ένιωθε ανανεωμένη. Εκείνη τη στιγμή, ένα δροσερό αεράκι φύσηξε ανάμεσα στα κλαδιά και το δέντρο ρίγησε από ευχαρίστηση, ξεχειλίζοντας από ενέργεια. Κι έτσι, το δέντρο και το φως του ήλιου αλληλοεξαρτώνται…

Οι άνθρωποι κάθονταν στη δροσερή σκιά του δέντρου και απολάμβαναν τον καθαρό, ευωδιαστό αέρα. Ο αέρας καθάριζε την καρδιά και τους πνεύμονές τους, και καθάριζε το αίμα μέσα τους. Οι άνθρωποι δεν αισθάνονταν πια κούραση ή βάρος. Κι έτσι, οι άνθρωποι και το δέντρο αλληλοεξαρτώνται…

Ένα σμήνος οδικών πτηνών τιτίβισε καθώς προσγειώθηκε στα κλαδιά του δέντρου. Ίσως να διέφευγαν από κάποιον εχθρό ή να αναπαράγονταν και να μεγάλωναν τα μικρά τους ή ίσως να έκαναν απλώς ένα σύντομο διάλειμμα. Κι έτσι, τα πουλιά και το δέντρο αλληλοεξαρτώνται…

Οι ρίζες του δέντρου, μπλεγμένες και μπερδεμένες, έφταναν βαθιά μέσα στη γη. Ο κορμός του προφύλασσε τη γη από τον άνεμο και τη βροχή, κι αυτό άπλωνε τα μεγάλα κλαδιά του και προστάτευε τη γη από κάτω του, και το δέντρο το έκανε αυτό γιατί η γη είναι η μητέρα του. Ενδυναμώνουν το ένα το άλλο και βασίζονται το ένα στο άλλο, και δεν θα χωριστούν ποτέ…

[…]

Όλα αυτά για τα οποία μόλις μίλησα, είναι πράγματα που έχετε ξαναδεί, όπως οι σπόροι· τους γνωρίζετε, σωστά; Ο σπόρος που γίνεται δέντρο, μπορεί να μην είναι μια διαδικασία που βλέπεις με κάθε λεπτομέρεια, αλλά γνωρίζεις πως είναι γεγονός, σωστά; Γνωρίζεις για τη γη και το φως του ήλιου. Η εικόνα των οδικών πτηνών που κουρνιάζουν σ’ ένα δέντρο είναι κάτι που έχουν δει όλοι οι άνθρωποι, σωστά; Και όλοι σας έχετε δει ανθρώπους να δροσίζονται στη σκιά ενός δέντρου, σωστά; (Το έχουμε δει.) Επομένως, τι συναίσθημα αποκτάτε όταν βλέπετε όλα αυτά τα παραδείγματα σε μια εικόνα; (Αρμονία.) Όλα τα παραδείγματα που υπάρχουν σ’ αυτήν την εικόνα, προέρχονται από τον Θεό; (Ναι.) Καθώς προέρχονται από τον Θεό, ο Θεός γνωρίζει την αξία και τη σημασία αυτών των διαφόρων παραδειγμάτων που συνυπάρχουν στη γη. Όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, όταν σχεδίασε και δημιούργησε το καθετί, το έκανε εκ προθέσεως· και όταν δημιούργησε εκείνα τα πράγματα, το καθένα τους εμποτίστηκε με ζωή. Δημιούργησε το περιβάλλον διαβίωσης για την ανθρωπότητα, κάτι που συζητείται στην ιστορία που μόλις ακούσαμε. Συζήτησε την αλληλεξάρτηση μεταξύ του σπόρου και της γης· η γη τρέφει τον σπόρο και ο σπόρος είναι δεμένος με τη γη. Η σχέση μεταξύ αυτών των δύο προκαθορίστηκε από τον Θεό εξαρχής. Το δέντρο, το φως του ήλιου, τα ωδικά πτηνά και ο άνθρωπος σ’ αυτήν την εικόνα είναι ένα παράδειγμα του περιβάλλοντος διαβίωσης που δημιούργησε ο Θεός για την ανθρωπότητα. Καταρχάς, το δέντρο δε μπορεί να αφήσει τη γη κι ούτε μπορεί να κάνει χωρίς το φως του ήλιου. Επομένως, για ποιον σκοπό δημιούργησε ο Θεός το δέντρο; Μπορούμε να πούμε πως ήταν μόνο για τη γη; Μπορούμε να πούμε πως ήταν μόνο για τα ωδικά πτηνά; Μπορούμε να πούμε πως ήταν μόνο για τους ανθρώπους; (Όχι.) Ποια είναι η σχέση ανάμεσά τους; Ανάμεσά τους υπάρχει μια σχέση αμοιβαίας ενδυνάμωσης, αλληλεξάρτησης και αδιαιρετότητας. Με άλλα λόγια, η γη, το δέντρο, το φως του ήλιου, τα ωδικά πτηνά και οι άνθρωποι, βασίζονται το ένα στο άλλο για την ύπαρξή τους και φροντίζουν το ένα το άλλο. Το δέντρο προστατεύει τη γη, καθώς η γη φροντίζει το δέντρο· το φως του ήλιου μεριμνά για το δέντρο, ενώ το δέντρο αποκτά καθαρό αέρα από το φως του ήλιου και μειώνει την αφόρητη ζέστη που φτάνει στη γη από τον ήλιο. Ποιος επωφελείται απ’ αυτό στο τέλος; Η ανθρωπότητα επωφελείται απ’ αυτό, σωστά; Και αυτό είναι μια από τις αρχές πίσω από τον λόγο για τον οποίο ο Θεός δημιούργησε το περιβάλλον διαβίωσης για την ανθρωπότητα και ένας από τους πρωταρχικούς σκοπούς γι’ αυτό. Παρόλο που αυτή είναι μια απλή εικόνα, μπορούμε να δούμε τη σοφία του Θεού και τις προθέσεις Του. Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τη γη ή χωρίς δέντρα ή χωρίς τα ωδικά πτηνά και το φως του ήλιου, σωστά; Παρόλο που αυτή είναι απλώς μια ιστορία, αυτό που απεικονίζει είναι ένας μικρόκοσμος της δημιουργίας των ουρανών και της γης και των πάντων από τον Θεό, καθώς και του δώρου, από μέρους Του, ενός περιβάλλοντος στο οποίο μπορεί να ζήσει η ανθρωπότητα.

Ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και τα πάντα για την ανθρωπότητα και δημιούργησε, επίσης, το περιβάλλον διαβίωσης. Καταρχάς, το κύριο σημείο που έθιξε η ιστορία μας είναι η αμοιβαία ενδυνάμωση, η αλληλεξάρτηση και η συνύπαρξη των πάντων. Υπό αυτήν την αρχή, το περιβάλλον διαβίωσης για την ανθρωπότητα είναι προστατευμένο, επιβιώνει και συνεχίζει· λόγω της ύπαρξης αυτού του περιβάλλοντος διαβίωσης, η ανθρωπότητα μπορεί να ευδοκιμήσει και να αναπαραχθεί. Στη σκηνή, είδαμε το δέντρο, τη γη, το φως του ήλιου, ωδικά πτηνά και ανθρώπους. Ήταν και ο Θεός εκεί; Οι άνθρωποι μπορεί να μην το βλέπουν, σωστά; Ωστόσο, οι άνθρωποι μπορούν να δουν τον κανόνα της αμοιβαίας ενδυνάμωσης και της αλληλεξάρτησης μεταξύ των πραγμάτων σ’ αυτήν τη σκηνή· είναι μέσω αυτών των κανόνων που οι άνθρωποι μπορούν να δουν πως ο Θεός υπάρχει και πως Αυτός είναι ο Άρχοντας. Ο Θεός χρησιμοποιεί αυτές τις αρχές και τους κανόνες για να διαφυλάξει τη ζωή και την ύπαρξη των πάντων. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μεριμνά για τα πάντα και μεριμνά για την ανθρωπότητα. Αυτή η ιστορία έχει καμία σύνδεση με το θέμα που μόλις συζητήσαμε; Εκ πρώτης όψεως, δεν φαίνεται να υπάρχει σύνδεση, αλλά, στην πραγματικότητα, οι κανόνες που έφτιαξε ο Θεός ως Δημιουργός και το κράτος που έχει πάνω στα πάντα, σχετίζονται στενά με το γεγονός πως Αυτός είναι η πηγή της ζωής για τα πάντα και είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Κάτι μάθατε, σωστά;

Ο Θεός διοικεί τους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία των πάντων· διοικεί τους κανόνες που διέπουν την επιβίωση των πάντων· ελέγχει τα πάντα, και τα ορίζει ώστε να ενδυναμώνουν και να βασίζονται το ένα στο άλλο, έτσι ώστε να μη χαθούν ούτε να εξαφανιστούν. Μόνο έτσι μπορεί η ανθρωπότητα να συνεχίσει να ζει· μόνο έτσι μπορεί να ζήσει υπό την καθοδήγηση του Θεού σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον. Ο Θεός έχει υπό το κράτος Του αυτούς τους κανόνες που διέπουν τα πάντα και η ανθρωπότητα δεν μπορεί να επέμβει και δεν μπορεί να τους αλλάξει· μόνο ο Θεός ο ίδιος γνωρίζει αυτούς τους κανόνες και μόνο Αυτός ο ίδιος τους διαχειρίζεται. Πότε θα βλαστήσουν τα δέντρα· πότε θα βρέξει· πόσο νερό και πόσες θρεπτικές ουσίες θα δώσει η γη στα φυτά· ποια εποχή θα πέσουν τα φύλλα· ποια εποχή θα βγάλουν καρπούς τα δέντρα· πόσες θρεπτικές ουσίες θα δώσει το φως του ήλιου στα δέντρα· τι θα απελευθερώσουν τα δέντρα αφότου τραφούν με το φως του ήλιου —όλα αυτά είναι πράγματα που προκαθορίστηκαν από τον Θεό όταν δημιούργησε τα πάντα, ως κανόνες που κανείς δεν δύναται να παραβιάσει. Τα πράγματα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό, είτε είναι έμβια, είτε φαίνονται άβια στους ανθρώπους, βρίσκονται όλα στα χέρια του Θεού και υπό το κράτος Του. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει ή να παραβιάσει αυτόν τον κανόνα. Με άλλα λόγια, όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, διατύπωσε πώς πρέπει να είναι. Το δέντρο δεν θα μπορούσε να ριζώσει, να βλαστήσει και να μεγαλώσει δίχως τη γη. Αν η γη δεν είχε δέντρα, θα ξεραινόταν. Επίσης, το δέντρο είναι το σπίτι των ωδικών πτηνών, είναι ένα μέρος στο οποίο μπορούν να βρουν καταφύγιο από τον άνεμο. Θα ήταν εντάξει αν το δέντρο δεν είχε το φως του ήλιου; (Δεν θα ήταν εντάξει.) Αν το δέντρο είχε μόνο τη γη, αυτό δεν θα πετύχαινε. Όλα αυτά είναι για την ανθρωπότητα και για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος παίρνει καθαρό αέρα από το δέντρο και ζει πάνω στη γη που αυτό προστατεύει. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει δίχως το φως του ήλιου, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει δίχως όλα τα διάφορα ζωντανά όντα. Παρόλο που οι σχέσεις ανάμεσα σ’ αυτά τα πράγματα είναι περίπλοκες, πρέπει να θυμάσαι πως ο Θεός δημιούργησε τους κανόνες που διέπουν τα πάντα, ώστε να μπορούν να αλληλοενισχύονται, να αλληλοεξαρτώνται και να συνυπάρχουν. Με άλλα λόγια, καθετί που Αυτός δημιούργησε έχει αξία και σημασία. Αν ο Θεός δημιουργούσε κάτι άνευ σημασίας, ο Θεός θα το άφηνε να εξαφανιστεί. Αυτή είναι μια από τις μεθόδους που χρησιμοποίησε στην παροχή των πάντων. Σε τι αναφέρεται το «μεριμνώ» σ’ αυτήν την ιστορία; Βγαίνει έξω ο Θεός για να ποτίσει το δέντρο κάθε μέρα; Το δέντρο χρειάζεται τη βοήθεια του Θεού για να αναπνεύσει; (Όχι.) Το «μεριμνώ», σ’ αυτήν την περίπτωση, αναφέρεται στη διαχείριση των πάντων από τον Θεό μετά τη δημιουργία· το μόνο που χρειαζόταν Αυτός ήταν κανόνες, ώστε να συνεχίσουν να κυλούν ομαλά τα πράγματα. Το δέντρο μεγάλωσε από μόνο του, αφού φυτεύτηκε στη γη. Οι συνθήκες για την ανάπτυξή του δημιουργήθηκαν όλες από τον Θεό. Αυτός έφτιαξε το φως του ήλιου, το νερό, το χώμα, τον αέρα και το γύρω περιβάλλον, τον άνεμο, τον παγετό, το χιόνι και τη βροχή, και τις τέσσερις εποχές· αυτές είναι οι συνθήκες που χρειάζεται το δέντρο για να μεγαλώσει· αυτά είναι πράγματα που προετοίμασε ο Θεός. Επομένως, είναι ο Θεός η πηγή αυτού του περιβάλλοντος διαβίωσης; (Ναι.) Χρειάζεται να βγαίνει ο Θεός έξω κάθε μέρα και να μετράει κάθε φύλλο στα δέντρα; Δεν υπάρχει λόγος, σωστά; Επίσης, ο Θεός δεν χρειάζεται να βοηθήσει το δέντρο να αναπνεύσει. Επίσης, ο Θεός δεν χρειάζεται να ξυπνάει το φως του ήλιου κάθε μέρα, λέγοντας «ήρθε η ώρα να ρίξεις το φως σου πάνω στα δέντρα». Δεν χρειάζεται να το κάνει αυτό. Το φως του ήλιου φωτίζει από μόνο του όταν είναι η ώρα να φωτίσει, σύμφωνα με τους κανόνες· εμφανίζεται και φωτίζει το δέντρο, και το δέντρο απορροφά το φως του ήλιου όταν το χρειάζεται, ενώ όταν δεν το χρειάζεται, το δέντρο και πάλι ζει εντός του πλαισίου των κανόνων. Μπορεί να αδυνατείτε να εξηγήσετε αυτό το φαινόμενο με σαφήνεια, αλλά είναι γεγονός που όλοι μπορούν να δουν και να αναγνωρίσουν. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να αναγνωρίσεις πως οι κανόνες που διέπουν την ύπαρξη των πάντων προέρχονται από τον Θεό, και να ξέρεις πως ο Θεός κυριαρχεί επί της ανάπτυξης και της επιβίωσης των πάντων.

Σ’ αυτήν την ιστορία, γίνεται χρήση μεταφοράς, όπως θα την αποκαλούσαν οι άνθρωποι; Είναι ανθρωπομορφική; (Όχι.) Αυτό για το οποίο μίλησα είναι η αλήθεια. Ο Θεός έχει υπό το κράτος Του καθετί ζωντανό, καθετί που έχει ζωή. Η ζωή δόθηκε στα πάντα αφού τα δημιούργησε ο Θεός· είναι ζωή που δίνεται από τον Θεό και ακολουθεί τους νόμους και το μονοπάτι που Αυτός δημιούργησε γι’ αυτήν. Αυτό δεν χρειάζεται να μεταβάλλεται από τον άνθρωπο και δεν χρειάζεται τη βοήθεια του ανθρώπου· αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός μεριμνά για τα πάντα. Καταλαβαίνετε, σωστά; Πιστεύετε πως είναι απαραίτητο να το αναγνωρίζουν αυτό οι άνθρωποι; (Ναι.) Επομένως, αυτή η ιστορία έχει καμία σχέση με τη βιολογία; Σχετίζεται με κάποιον τρόπο με κάποιον τομέα γνώσης ή κάποιον κλάδο μόρφωσης; Εδώ δεν συζητάμε περί βιολογίας και σίγουρα δεν κάνουμε κάποια βιολογική έρευνα. Ποιο είναι το κύριο σημείο για το οποίο μιλάμε εδώ; (Πως ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για τα πάντα.) Τι βλέπετε μέσα σ’ όλα τα πράγματα της κτίσης; Έχετε δει δέντρα; Έχετε δει τη γη; (Ναι.) Έχετε δει το φως του ήλιου, σωστά; Έχετε δει πουλιά να κουρνιάζουν στα δέντρα; (Έχουμε δει.) Η ανθρωπότητα είναι ευτυχής που ζει σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον; (Είναι ευτυχής.) Με άλλα λόγια, ο Θεός χρησιμοποιεί τα πάντα —τα πράγματα που δημιούργησε— για να διατηρήσει το σπίτι της ανθρωπότητας για επιβίωση και να προστατεύσει το σπίτι της ανθρωπότητας, και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μεριμνά για τον άνθρωπο και μεριμνά για τα πάντα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ζ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 168

2^η ιστορία. Ένα μεγάλο βουνό, ένα μικρό ρυάκι, ένας σφοδρός άνεμος κι ένα γιγάντιο κύμα

Ήταν ένα μικρό ρυάκι που κυλούσε από μέρος σε μέρος σχηματίζοντας μαιάνδρους, φτάνοντας, τελικά, στους πρόποδες ενός μεγάλου βουνού. Το βουνό έφρασσε την πορεία του μικρού ρυακιού, έτσι το ρυάκι είπε στο βουνό, με την αδύναμη, σιγανή φωνή του: «Σε παρακαλώ, άφησέ με να περάσω· στέκεσαι μπροστά μου και μου κλείνεις τον δρόμο προς τα εμπρός». «Πού πηγαίνεις;» ρώτησε τότε το βουνό. «Ψάχνω το σπίτι μου» αποκρίθηκε το μικρό ρυάκι. «Εντάξει, εμπρός, κύλησε από πάνω μου!» είπε το βουνό. Επειδή, όμως, το μικρό ρυάκι ήταν πολύ αδύναμο και πολύ νέο, δεν υπήρχε τρόπος να κυλήσει πάνω από ένα τόσο μεγάλο βουνό, έτσι, δεν είχε άλλη επιλογή παρά να συνεχίσει να κυλάει στους πρόποδες του βουνού…

Φύσηξε ένας σφοδρός άνεμος, μεταφέροντας άμμο και οργανικά θρύμματα στο σημείο που ορθωνόταν το βουνό. «Άφησέ με να περάσω!» μούγκρισε ο άνεμος στο βουνό. «Πού πηγαίνεις;» ρώτησε το βουνό. «Θέλω να περάσω σ’ εκείνη την πλευρά του βουνού» ούρλιαξε ο άνεμος. «Εντάξει, αν μπορέσεις να διαπεράσεις το κέντρο μου, μπορείς να περάσεις!» είπε το βουνό. Ο σφοδρός άνεμος βάλθηκε να λυσσομανά προς πάσα κατεύθυνση, αλλά όσο μανιασμένα κι αν φυσούσε, δεν μπορούσε να διαπεράσει το κέντρο του βουνού. Ο άνεμος κουράστηκε και σταμάτησε για να αναπαυθεί. Έτσι, σ’ εκείνη την πλευρά του βουνού, φυσούσε μόνο ένας σποραδικός, ασθενής άνεμος, ο οποίος ήταν ευχάριστος για τους ανθρώπους που βρίσκονταν εκεί. Αυτό ήταν το καλωσόρισμα του βουνού στους ανθρώπους…

Στην ακτή, τα σταγονίδια της θάλασσας κυλούσαν ελαφρά πάνω στον ύφαλο. Ξαφνικά, σηκώθηκε ένα γιγάντιο κύμα και πλησίασε στο βουνό μ’ ένα δυνατό βουητό. «Κάνε στην άκρη!» φώναξε το γιγάντιο κύμα. «Πού πηγαίνεις;» ρώτησε το βουνό. Το μεγάλο κύμα δεν σταμάτησε και συνέχισε να φουσκώνει καθώς αποκρινόταν: «Επεκτείνω τα εδάφη μου και θέλω να τεντώσω λίγο τα χέρια μου». «Εντάξει, αν μπορέσεις να περάσεις πάνω απ’ την κορφή μου, θα σου ανοίξω τον δρόμο» είπε το βουνό. Το μεγάλο κύμα τραβήχτηκε λίγο πίσω και μετά όρμησε και πάλι μεμιάς προς το βουνό. Όσο σκληρά κι αν προσπαθούσε, ωστόσο, δεν μπορούσε να περάσει πάνω από το βουνό. Δεν είχε άλλη επιλογή παρά να υποχωρήσει σιγά-σιγά και να γυρίσει πίσω από κει που ήρθε…

Στο διάβα των αιώνων, το μικρό ρυάκι κυλούσε ελαφρά γύρω από τους πρόποδες του βουνού. Ακολουθώντας τη διαδρομή που είχε δημιουργήσει το βουνό, το μικρό ρυάκι κατάφερε να επιστρέψει στο σπίτι του· ενώθηκε με τον ποταμό και κατέληξε στη θάλασσα. Υπό τη φροντίδα του βουνού, το μικρό ρυάκι δεν χάθηκε ποτέ. Το ρυάκι και το βουνό ενίσχυαν το ένα το άλλο και αλληλοεξαρτιόνταν· ενδυνάμωναν το ένα το άλλο, αλληλοσυγκρούονταν και συνυπήρχαν.

Στο διάβα των αιώνων, ο σφοδρός άνεμος δεν άλλαξε τη συνήθειά του να λυσσομανάει στο βουνό. Ο σφοδρός άνεμος μετέφερε μεγάλες δίνες άμμου όταν «επισκεπτόταν» το βουνό, όπως ακριβώς έκανε και πριν. Απειλούσε το βουνό, αλλά ποτέ δεν διαπέρασε το κέντρο του βουνού. Ο άνεμος και το βουνό ενίσχυαν το ένα το άλλο και αλληλοεξαρτιόνταν· ενδυνάμωναν το ένα το άλλο, αλληλοσυγκρούονταν και συνυπήρχαν.

Στο διάβα των αιώνων, δεν ησύχασε ούτε το γιγάντιο κύμα και ποτέ δεν σταμάτησε να επεκτείνεται. Ορμούσε προς το βουνό ξανά και ξανά με δυνατό βουητό, όμως το βουνό δεν κουνήθηκε ποτέ ούτε ένα εκατοστό. Το βουνό πρόσεχε τη θάλασσα, κι έτσι τα πλάσματα στη θάλασσα πολλαπλασιάζονταν και ευημερούσαν. Το κύμα και το βουνό ενίσχυαν το ένα το άλλο και αλληλοεξαρτιόνταν· ενδυνάμωναν το ένα το άλλο, αλληλοσυγκρούονταν και συνυπήρχαν.

Η ιστορία έχει τελειώσει. Αρχικά, τι μπορείτε να μου πείτε γι’ αυτήν την ιστορία, για το κύριο περιεχόμενό της; Στην αρχή υπήρχε ένα βουνό, ένα μικρό ρυάκι, ένας σφοδρός άνεμος κι ένα γιγάντιο κύμα. Τι συνέβη στο πρώτο μέρος με το μικρό ρυάκι και το μεγάλο βουνό; Για ποιον λόγο θα μιλούσαμε για το μεγάλο βουνό και το μικρό ρυάκι; (Λόγω του ότι το βουνό προστάτευε το ρυάκι, το ρυάκι δεν χάθηκε ποτέ. Βασίζονταν το ένα στο άλλο.) Θα λέγατε ότι το βουνό προστάτευε ή παρεμπόδιζε το μικρό ρυάκι; (Το προστάτευε.) Μήπως το παρεμπόδιζε; Το βουνό και το μικρό ρυάκι ήταν μαζί· προστάτευε το ρυάκι και ήταν επίσης εμπόδιο. Το βουνό προστάτευε το ρυάκι για να μπορέσει να εκβάλει στον ποταμό, αλλά το απέτρεπε επίσης από το να χυθεί σ’ όλον τον τόπο, όπου θα μπορούσε να πλημμυρίσει και να αποβεί καταστροφικό για τους ανθρώπους. Αυτό είναι το κύριο σημείο αυτού του τμήματος; Το γεγονός πως το βουνό προστάτευε το ρυάκι και λειτουργούσε ως φράγμα, προφύλαξε τα σπίτια των ανθρώπων. Στη συνέχεια, βλέπουμε το μικρό ρυάκι να ενώνεται με τον ποταμό στους πρόποδες του βουνού και στη συνέχεια να εκβάλλουν στη θάλασσα· αυτό δεν είναι το καθήκον του μικρού ρυακιού; Όταν το ρυάκι χύθηκε στον ποταμό και μετά στη θάλασσα, σε τι βασιζόταν; Δεν βασιζόταν στο βουνό; Βασιζόταν στην προστασία του βουνού και στο γεγονός ότι το βουνό λειτουργούσε ως φράγμα· αυτό είναι το κύριο σημείο; Βλέπεις πόσο σημαντικά είναι τα βουνά για το νερό σ’ αυτήν την περίπτωση; Έχει ο Θεός τον σκοπό Του όταν φτιάχνει ψηλά και χαμηλά βουνά; (Ναι.) Αυτό είναι ένα μικρό μέρος της ιστορίας και, από ένα μικρό ρυάκι κι ένα μεγάλο βουνό, μπορούμε να δούμε την αξία και τη σπουδαιότητα αυτών των δύο πραγμάτων στη δημιουργία τους από τον Θεό. Μπορούμε επίσης να δούμε τη σοφία και τον σκοπό Του στον τρόπο με τον οποίο κυβερνά αυτά τα δύο πράγματα. Έτσι δεν είναι;

Τι πραγματεύεται το δεύτερο μέρος της ιστορίας; (Έναν σφοδρό άνεμο και το μεγάλο βουνό.) Ο άνεμος είναι κάτι το καλό; (Ναι.) Όχι απαραιτήτως, καθώς, μερικές φορές, αν ο άνεμος είναι πολύ ισχυρός μπορεί να αποδειχτεί καταστροφικός. Πώς θα ένιωθες αν έπρεπε να μείνεις έξω στον σφοδρό άνεμο; Εξαρτάται από την έντασή του, σωστά; Αν είχε ένταση τρία με τέσσερα μποφόρ, θα ήταν υποφερτός. Στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί κάποιος να δυσκολευόταν να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά. Ωστόσο, θα μπορούσες να το χειριστείς αν ο άνεμος φυσούσε τόσο δυνατά ώστε να γίνει ανεμοστρόβιλος; Δεν θα μπορούσες να αντέξεις. Επομένως είναι λάθος να λένε οι άνθρωποι πως ο άνεμος είναι πάντοτε κάτι το καλό ή πως είναι πάντοτε κάτι το κακό, γιατί εξαρτάται από το πόσο ισχυρός είναι ο άνεμος. Οπότε, ποια είναι η χρησιμότητα του βουνού εδώ; Δεν είναι κάτι σαν φίλτρο για τον άνεμο; Το βουνό παίρνει τον σφοδρό άνεμο και τον μετατρέπει σε τι; (Σ’ ένα ελαφρύ αεράκι.) Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούσαν να τ’ αγγίξουν και να το νιώσουν στο περιβάλλον στο οποίο ζούσαν· αυτό που ένιωθαν ήταν ένας σφοδρός άνεμος ή ένα ελαφρύ αεράκι; (Ένα ελαφρύ αεράκι.) Αυτός δεν είναι ένας από τους σκοπούς πίσω από τη δημιουργία των βουνών από τον Θεό; Αυτή δεν είναι η πρόθεσή Του; Πώς θα ήταν αν οι άνθρωποι ζούσαν σ’ ένα περιβάλλον στο οποίο ο σφοδρός άνεμος παράσερνε κόκκους άμμου χωρίς να υπάρχει τίποτα να τον εμποδίζει ή να τον φιλτράρει; Μήπως κάποιος τόπος που ταλανιζόταν από άμμο και πέτρες που παρασύρονταν από τον άνεμο θα ήταν μη κατοικήσιμος; Οι πέτρες θα μπορούσαν να χτυπήσουν τους ανθρώπους και η άμμος θα μπορούσε να τους τυφλώσει. Ο άνεμος θα μπορούσε να παρασύρει τους ανθρώπους ή να τους σηκώσει στον αέρα. Σπίτια θα καταστρέφονταν και θα λάμβαναν χώρα κάθε λογής συμφορές. Έχει αξία ο σφοδρός άνεμος; Όταν είπα πως ήταν κάτι το κακό, οι άνθρωποι μπορεί να νόμιζαν πως είναι άνευ αξίας, μα είναι αυτό σωστό; Δεν έχει αξία η μετατροπή του σε αεράκι; Τι χρειάζονται περισσότερο οι άνθρωποι όταν έχει υγρασία ή είναι αποπνικτικά; Αυτό που χρειάζονται είναι να τους φυσήξει απαλά ένα ελαφρύ αεράκι, να αναζωογονήσει και να καθαρίσει το μυαλό τους, να οξύνει τις σκέψεις τους, και να επιδιορθώσει και να βελτιώσει την ψυχική κατάστασή τους. Για παράδειγμα, έστω ότι κάθεστε όλοι σε ένα δωμάτιο με πολλούς ανθρώπους και η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική· τι είναι αυτό που χρειάζεστε περισσότερο; (Ένα ελαφρύ αεράκι.) Σε μέρη όπου ο αέρας είναι θολός και γεμάτος σκόνη, αυτό μπορεί να επιβραδύνει την ταχύτητα σκέψης ενός ανθρώπου, να μειώσει τη ροή του αίματός του και να τον κάνει να μη σκέφτεται τόσο καθαρά. Ωστόσο, ο αέρας θα καθαρίσει αν βρει την ευκαιρία να κινηθεί και να κυκλοφορήσει, και οι άνθρωποι θα νιώσουν πολύ καλύτερα. Παρόλο που το μικρό ρυάκι και ο σφοδρός άνεμος θα μπορούσαν να γίνουν καταστροφικοί, όσο βρίσκεται εκεί το βουνό, θα τα μετατρέπει σε πράγματα πραγματικά ωφέλιμα για τους ανθρώπους· έτσι δεν είναι;

Για τι πράγμα μιλάει το τρίτο μέρος της ιστορίας; (Για το μεγάλο βουνό και το πελώριο κύμα.) Για το μεγάλο βουνό και το πελώριο κύμα. Το σκηνικό εδώ είναι ένα βουνό δίπλα στη θάλασσα, όπου μπορούμε να δούμε το βουνό, τα σταγονίδια του ωκεανού κι ένα πελώριο κύμα. Τι είναι το βουνό για το κύμα σ’ αυτήν την περίπτωση; (Προστάτης και ασπίδα.) Είναι και προστάτης και ασπίδα. Ο στόχος της προστασίας του είναι να αποτρέψει αυτό το κομμάτι της θάλασσας από το να εξαφανιστεί, ώστε τα πλάσματα που ζουν σ’ αυτό να μπορέσουν να πολλαπλασιαστούν και να ευδοκιμήσουν. Ως ασπίδα, το βουνό αποτρέπει το νερό της θάλασσας —αυτήν την υδάτινη μάζα— από το να υπερχειλίσει και να προκαλέσει καταστροφή, η οποία θα έβλαπτε και θα κατέστρεφε τα σπίτια των ανθρώπων. Επομένως, μπορούμε να πούμε πως το βουνό είναι και ασπίδα και προστάτης.

Αυτή είναι η σημασία της διασύνδεσης ανάμεσα στο μεγάλο βουνό και το μικρό ρυάκι, στο μεγάλο βουνό και τον σφοδρό άνεμο, και στο μεγάλο βουνό και το γιγαντιαίο κύμα· αυτή είναι η σημασία της ενδυνάμωσης που παρέχουν το ένα στο άλλο και της σύγκρουσης στην οποία έρχονται, καθώς και της συνύπαρξής τους. Η ύπαρξη αυτών των πραγμάτων, τα οποία δημιούργησε ο Θεός, διέπονται από έναν κανόνα κι έναν νόμο. Απ’ αυτά που συνέβησαν στην ιστορία, μπορείς να δεις τι έκανε ο Θεός; Ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν και αγνόησε τι συνέβη μετέπειτα; Έδωσε σ’ αυτά κανόνες και σχεδίασε τους τρόπους με τους οποίους λειτουργούν, και μετά τα αγνόησε; Αυτό συνέβη; (Όχι.) Τότε, τι είναι αυτό; Ο Θεός εξακολουθεί να έχει υπό τον έλεγχό Του το νερό, τον άνεμο και τα κύματα. Δεν τα αφήνει ανεξέλεγκτα και δεν τα αφήνει να βλάψουν ή να καταστρέψουν τα σπίτια των ανθρώπων. Λόγω αυτού, οι άνθρωποι μπορούν να συνεχίσουν να ζουν και να πολλαπλασιάζονται και να ευημερούν στη γη. Αυτό σημαίνει πως ο Θεός είχε ήδη σχεδιάσει τους κανόνες της ύπαρξης όταν δημιούργησε το σύμπαν. Όταν ο Θεός έφτιαξε αυτά τα πράγματα, διασφάλισε πως θα ωφελούσαν την ανθρωπότητα, και επίσης τα κρατούσε υπό τον έλεγχό Του για να μη δημιουργήσουν μπελάδες ή γίνουν καταστροφικά για την ανθρωπότητα. Αν δεν τα διαχειριζόταν ο Θεός, τα νερά δεν θα κυλούσαν παντού; Ο άνεμος δεν θα φυσούσε σ’ όλον τον τόπο; Ακολουθούν κανόνες; Αν δεν τα διαχειριζόταν ο Θεός, δεν θα διέπονταν από κανέναν κανόνα, ο άνεμος θα λυσσομανούσε, η στάθμη του νερού θα ανέβαινε και τα νερά θα κυλούσαν παντού. Αν το πελώριο κύμα ήταν ψηλότερο από το βουνό, εκείνη η θαλάσσια έκταση θα μπορούσε να εξακολουθεί να υπάρχει; Η θάλασσα δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Αν το βουνό δεν ήταν τόσο ψηλό όσο το κύμα, εκείνη η θαλάσσια έκταση δεν θα υπήρχε και το βουνό θα έχανε την αξία και τη σημασία του.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ζ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 169

Ο Θεός δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν και είναι ο κυρίαρχος όλων όσων υπάρχουν· διαχειρίζεται τα πάντα και μεριμνά για τα πάντα και, μέσα στα πάντα, βλέπει και εξετάζει εξονυχιστικά την κάθε λέξη και πράξη όλων των πραγμάτων που υπάρχουν. Έτσι βλέπει, επίσης, και εξετάζει εξονυχιστικά την κάθε γωνιά της ανθρώπινης ζωής. Συνεπώς, ο Θεός γνωρίζει πολύ καλά την κάθε λεπτομέρεια του κάθε πράγματος που υπάρχει μέσα στην κτίση Του, από τη λειτουργία του κάθε πράγματος, τη φύση του και τους κανόνες για την επιβίωσή του, μέχρι τη σημασία της ζωής του και την αξία της ύπαρξής του· ο Θεός τα γνωρίζει όλα αυτά εξ ολοκλήρου. Ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν· πιστεύετε πως πρέπει να κάνει έρευνα πάνω σ’ αυτούς τους κανόνες που διέπουν το σύμπαν; Χρειάζεται ο Θεός να μελετήσει την ανθρώπινη γνώση ή την επιστήμη για να κάνει έρευνα και να την κατανοήσει; (Όχι.) Υπάρχει κάποιος στην ανθρωπότητα που να έχει τη μόρφωση και την ευρυμάθεια να κατανοήσει τα πάντα όπως ο Θεός; Δεν υπάρχει. Σωστά; Υπάρχουν αστρονόμοι ή βιολόγοι που κατανοούν πραγματικά τους κανόνες βάσει των οποίων ζουν και αναπτύσσονται τα πάντα; Μπορούν να κατανοήσουν πραγματικά την αξία της ύπαρξης κάθε πράγματος; (Δεν μπορούν.) Αυτό συμβαίνει γιατί τα πάντα δημιουργήθηκαν από τον Θεό και, όσο σκληρά και εις βάθος κι αν μελετάει αυτή τη γνώση η ανθρωπότητα ή όσο καιρό κι αν πασχίζει να τη μάθει, ποτέ δεν θα μπορέσει να συλλάβει το μυστήριο και τον σκοπό της δημιουργίας των πάντων από τον Θεό· έτσι δεν είναι; Τώρα, από τη μέχρι τώρα συζήτησή μας, νιώθετε πως έχετε αποκτήσει μερική κατανόηση του πραγματικού νοήματος της φράσης: «Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για τα πάντα»; (Ναι.) Ήξερα πως όταν συζητούσα αυτό το θέμα, πολλοί άνθρωποι θα σκέφτονταν κατευθείαν: «ο Θεός είναι η αλήθεια και ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο Του για να μεριμνήσει για μας», αλλά θα το σκέφτονταν μόνο σ’ αυτό το επίπεδο. Κάποιοι θα ένιωθαν ακόμα πως το ότι «ο Θεός μεριμνά για την ανθρώπινη ζωή, παρέχοντας καθημερινά τροφή και νερό και όλες τις καθημερινές ανάγκες, δεν μετράει σαν να μεριμνά για τον άνθρωπο». Έτσι δεν νιώθουν κάποιοι άνθρωποι; Δεν είναι ξεκάθαρη η πρόθεση του Θεού στο ότι δημιούργησε τα πάντα ώστε η ανθρωπότητα να υπάρχει και να ζει φυσιολογικά; Ο Θεός διατηρεί το περιβάλλον στο οποίο ζουν οι άνθρωποι και παρέχει όλα τα πράγματα που χρειάζεται αυτή η ανθρωπότητα. Επιπλέον, διαχειρίζεται και έχει υπό το κράτος Του τα πάντα. Όλα αυτά επιτρέπουν στην ανθρωπότητα να ζει και να ευημερεί και να πολλαπλασιάζεται κανονικά· μ’ αυτόν τον τρόπο ο Θεός μεριμνά για τα πάντα και για την ανθρωπότητα. Δεν πρέπει οι άνθρωποι να αναγνωρίζουν και να κατανοούν αυτά τα πράγματα; Μερικοί ίσως πουν: «Αυτό το θέμα απέχει πολύ από τη γνώση μας για τον αληθινό Θεό τον ίδιο και δεν θέλουμε να το γνωρίσουμε, γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μόνο με ψωμί, αλλά, αντιθέτως, ζει με τον λόγο του Θεού». Είναι αυτό σωστό; (Όχι.) Ποιο είναι το λάθος εδώ; Μπορείς να έχεις πλήρη κατανόηση του Θεού αν γνωρίζεις μόνο τα πράγματα που έχει πει ο Θεός; Αν δεχθείς μόνο το έργο Του και την κρίση και την παίδευσή Του, θα έχεις ολοκληρωμένη κατανόηση του Θεού; Αν γνωρίζεις μόνο ένα μικρό μέρος της διάθεσης του Θεού, ένα μικρό μέρος της εξουσίας του Θεού, επαρκούν για να αποκτήσεις μια κατανόηση του Θεού, σωστά; (Όχι.) Οι ενέργειες του Θεού ξεκινούν με τη δημιουργία του σύμπαντος απ’ Αυτόν και συνεχίζουν σήμερα, όπου οι ενέργειές Του είναι εμφανείς ανά πάσα ώρα και στιγμή. Αν οι άνθρωποι πιστεύουν πως ο Θεός υπάρχει απλώς επειδή έχει επιλέξει μερικούς ανθρώπους πάνω στους οποίους εκτελεί το έργο Του για να τους σώσει, και αν πιστεύουν πως τα άλλα πράγματα δεν περιλαμβάνουν τον Θεό, την εξουσία Του, το κύρος Του και τις ενέργειές Του, μπορεί αυτό να θεωρηθεί αληθινή γνώση του Θεού; Οι άνθρωποι που έχουν τέτοια υποτιθέμενη γνώση του Θεού —η οποία βασίζεται σε μια μονόπλευρη άποψη— περιορίζουν την ενέργεια του Θεού σε μία μόνο ομάδα ανθρώπων. Είναι αυτή αληθινή γνώση του Θεού; Οι άνθρωποι με τέτοιου είδους γνώση για τον Θεό, δεν αρνούνται τη δημιουργία των πάντων απ’ Αυτόν και το γεγονός πως Αυτός έχει υπό το κράτος Του τα πάντα; Μερικοί άνθρωποι δεν θέλουν να δώσουν προσοχή σ’ αυτό και μπορεί να σκεφτούν: «Δεν βλέπω πως ο Θεός έχει υπό το κράτος Του τα πάντα· είναι κάτι που απέχει υπερβολικά από μένα και δεν θέλω να το κατανοήσω. Ο Θεός κάνει ό,τι θέλει κι αυτό δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα. Δέχομαι την ηγεσία του Θεού και τον λόγο Του μόνο και μόνο ώστε να μπορέσω να σωθώ και να οδηγηθώ στην τελείωση από τον Θεό. Θα δώσω προσοχή μόνο σ’ αυτά τα πράγματα, αλλά δεν θα προσπαθήσω να κατανοήσω τίποτε άλλο ή να το σκεφτώ καθόλου. Όποιους κανόνες κι αν θέσπισε ο Θεός όταν δημιούργησε τα πάντα ή ό,τι κι αν κάνει ο Θεός για να μεριμνά γι’ αυτά και για την ανθρωπότητα, δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα». Τι κουβέντες είναι αυτές; Δεν είναι πράξη ανυπακοής; Υπάρχει κανείς ανάμεσά σας που έχει τέτοιες «γνώσεις»; Ξέρω πως η μεγάλη πλειονότητα σκέφτεται έτσι, ακόμη κι αν δεν το λέτε. Αυτό το είδος ανθρώπου που πηγαίνει με το γράμμα του νόμου, μπορεί να χρησιμοποιεί τη δική του υποτιθέμενη πνευματική άποψη στον τρόπο με τον οποίο βλέπει τα πάντα. Θέλει να περιορίσει τον Θεό στη Βίβλο, να περιορίσει τον Θεό βάσει του λόγου που έχει εκφέρει και να περιορίσει τον Θεό μόνο στον γραπτό, επί λέξει λόγο. Δεν επιθυμεί να μάθει περισσότερα για τον Θεό και δεν θέλει να δίνει ο Θεός περισσότερη προσοχή στο να κάνει άλλα πράγματα. Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι παιδαριώδης και πολύ θρησκευτικός. Μπορούν οι άνθρωποι που έχουν τέτοιες απόψεις να γνωρίσουν τον Θεό; Θα δυσκολεύονταν να γνωρίσουν τον Θεό. Σήμερα έχω διηγηθεί δύο ιστορίες, η καθεμία εκ των οποίων εξετάζει μια διαφορετική πτυχή. Έχοντας μόλις έλθει σε επαφή μαζί τους, μπορεί να νιώθετε πως είναι βαθυστόχαστες ή λίγο ασαφείς, δυσνόητες και δυσκατάληπτες. Μπορεί να είναι δύσκολο να τις συνδέσετε με τις ενέργειες του Θεού και με τον Θεό τον ίδιο. Ωστόσο, όλες οι ενέργειες του Θεού και όλα όσα έχει κάνει μέσα στα πάντα και μέσα σ’ όλη την ανθρωπότητα, πρέπει να είναι γνωστά με σαφή και ακριβή τρόπο σε κάθε άνθρωπο και σε καθέναν που αναζητά να γνωρίσει τον Θεό. Αυτή η γνώση θα σου δώσει επιβεβαίωση της αληθινής ύπαρξης του Θεού και πίστη σ’ αυτήν. Θα σου δώσει, επίσης, ακριβή γνώση της σοφίας του Θεού, της δύναμής Του και του τρόπου με τον οποίο μεριμνά για τα πάντα. Θα σου επιτρέψει να συλλάβεις ξεκάθαρα την αληθινή ύπαρξη του Θεού και να δεις πως δεν είναι κάτι το πλασματικό και δεν είναι κάποιος μύθος. Αυτό σου επιτρέπει να δεις πως δεν είναι ασαφής, πως δεν είναι μόνο μια θεωρία και πως ο Θεός σίγουρα δεν είναι μόνο πνευματική τροφή, αλλά υπάρχει πραγματικά. Επιπλέον, θα επιτρέψει στους ανθρώπους να μάθουν πως ο Θεός πάντα μεριμνούσε για όλη την κτίση και για την ανθρωπότητα· αυτό το κάνει με τον δικό Του τρόπο και σύμφωνα με τον δικό Του ρυθμό. Επομένως, μπορεί κανείς να πει ότι είναι επειδή ο Θεός δημιούργησε τα πάντα και έδωσε κανόνες σ’ αυτά που, με εντολή Του, το καθένα εκτελεί το καθήκον που του ανατέθηκε, εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του και παίζει τον ρόλο που του απονεμήθηκε. Τα πάντα εκπληρώνουν τον δικό τους ρόλο για την ανθρωπότητα και το κάνουν στον χώρο, στο περιβάλλον στο οποίο ζουν οι άνθρωποι. Αν ο Θεός δεν έκανε πράγματα κατ’ αυτόν τον τρόπο, και το περιβάλλον της ανθρωπότητας δεν ήταν όπως είναι, η πίστη των ανθρώπων στον Θεό ή το γεγονός πως Τον ακολουθούν —τίποτε απ’ αυτά δεν θα ήταν δυνατά· θα ήταν μόνο κούφια λόγια, έτσι δεν είναι;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ζ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 170

Έχουμε συζητήσει πολλά θέματα και περιεχόμενα σχετικά με τη φράση «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για τα πάντα», αλλά γνωρίζετε μέσα στην καρδιά σας τι πράγματα ο Θεός παραχωρεί στην ανθρωπότητα, πέρα από την παροχή σε εσάς του λόγου Του και την εκτέλεση του έργου του παιδέματος και της κρίσης Του πάνω σας; Μερικοί άνθρωποι μπορεί να πουν: «Ο Θεός μού παραχωρεί χάρη και ευλογίες· μου δίνει πειθαρχία και παρηγοριά, όπως και μου δίνει φροντίδα και προστασία με κάθε δυνατό τρόπο». Άλλοι θα πουν: «Ο Θεός μου παραχωρεί καθημερινά φαγητό και ποτό», ενώ κάποιοι θα πουν ακόμη: «Ο Θεός μού έχει δώσει τα πάντα». Μπορεί να ανταποκριθείτε σε εκείνα τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους με τρόπο που σχετίζεται με το πεδίο της δικής σας σαρκικής εμπειρίας ζωής. Ο Θεός δίνει πολλά πράγματα στον κάθε άνθρωπο, αν και αυτό που συζητάμε εδώ δεν περιορίζεται μόνο στο πεδίο των καθημερινών αναγκών των ανθρώπων, αλλά αποσκοπεί να επεκτείνει το οπτικό πεδίο κάθε ανθρώπου και να σας δώσει τη δυνατότητα να δείτε τα πράγματα από μια μακρο-οπτική. Εφόσον ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα, πώς διατηρεί τη ζωή όλων των πραγμάτων; Με άλλα λόγια, τι δίνει ο Θεός σε όλα τα πράγματα της δημιουργίας Του προκειμένου να διατηρήσει την ύπαρξή τους και τους νόμους στους οποίους στηρίζεται αυτή, ώστε να συνεχίσουν εκείνα να υπάρχουν; Τούτο είναι το κύριο σημείο αυτού που συζητάμε σήμερα. […] Ελπίζω να μπορέσετε να συνδέσετε το θέμα και τα πράγματα, για τα οποία πρόκειται να μιλήσω, με τις πράξεις του Θεού, και να μην τα συσχετίσετε με κάποια γνώση ούτε να τα εντάξετε σε κάποια ανθρώπινη κουλτούρα ή έρευνα. Μιλώ μόνο και αποκλειστικά για τον Θεό. Τούτη είναι η πρότασή Μου προς εσάς. Καταλαβαίνετε, έτσι δεν είναι;

Ο Θεός έχει δώσει πολλά πράγματα στην ανθρωπότητα. Θα αρχίσω μιλώντας για όσα οι άνθρωποι μπορούν να δουν, δηλαδή, αυτά που μπορούν να αισθανθούν. Πρόκειται για πράγματα που οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν μέσα τους και να τα αποδεχτούν. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, πρώτα με τον υλικό κόσμο, για να συζητήσουμε το τι έχει παράσχει ο Θεός στην ανθρωπότητα.

1. Ο αέρας

Πρώτον, ο Θεός δημιούργησε τον αέρα, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί αναπνέει. Ο αέρας είναι μια ουσία με την οποία οι άνθρωποι μπορούν να έρχονται σε καθημερινή επαφή και κάτι στο οποίο οι άνθρωποι βασίζονται την κάθε στιγμή, ακόμα και στον ύπνο τους. Ο αέρας που δημιούργησε ο Θεός, είναι μνημειωδώς σημαντικός για την ανθρωπότητα: Είναι το ουσιώδες συστατικό της κάθε ανάσας τους και της ίδιας της ζωής. Αυτή η ουσία, η οποία μπορεί να γίνει μόνο αισθητή αλλά όχι ορατή, υπήρξε το πρώτο δώρο του Θεού σε όλα τα πράγματα. Μήπως, μετά τη δημιουργία του αέρα, ο Θεός τα παράτησε; Έχοντας δημιουργήσει τον αέρα, ο Θεός σκέφτηκε καθόλου την πυκνότητά του; Μήπως σκέφτηκε το περιεχόμενό του; (Ναι.) Τι είχε ο Θεός στο μυαλό Του, όταν έφτιαχνε τον αέρα; Γιατί ο Θεός έφτιαξε τον αέρα και ποια ήταν η συλλογιστική Του; Οι άνθρωποι χρειάζονται τον αέρα και έχουν ανάγκη να αναπνέουν. Πρώτα απ’ όλα, η πυκνότητα του αέρα έπρεπε να είναι κατάλληλη για τους ανθρώπινους πνεύμονες. Ξέρει κανείς ποια είναι η πυκνότητα του αέρα; Δεν είναι κάτι που χρειάζεται να γνωρίζουν οι άνθρωποι η γνώση αυτή δεν είναι αναγκαία. Δεν χρειαζόμαστε έναν ακριβή αριθμό σε σχέση με την πυκνότητα του αέρα, μια γενική ιδέα είναι αρκετή. Ο Θεός έφτιαξε τον αέρα με την απολύτως κατάλληλη πυκνότητα για την αναπνοή των ανθρώπινων πνευμόνων. Δηλαδή, οι άνθρωποι νοιώθουν άνετα και η αναπνοή τους δεν πρόκειται να βλάψει το σώμα. Τούτο είναι το σκεπτικό πίσω από την πυκνότητα του αέρα. Στη συνέχεια, θα μιλήσουμε για το περιεχόμενο του αέρα. Πρώτον, το περιεχόμενο του αέρα δεν είναι δηλητηριώδες για τον άνθρωπο, οπότε δεν πρόκειται να βλάψει τους πνεύμονες και το σώμα. Ο Θεός έπρεπε να τα μελετήσει όλα αυτά. Ο Θεός ήταν υποχρεωμένος να σκεφτεί ότι ο αέρας που αναπνέει ο άνθρωπος πρέπει να εισέρχεται και να εξέρχεται ομαλά, και ότι, μετά την εισπνοή, το περιεχόμενο και η ποσότητα του αέρα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε το αίμα, καθώς και ο άχρηστος αέρας στους πνεύμονες και το σώμα να μεταβολίζονται σωστά και, επίσης, ότι ο αέρας δεν πρέπει να περιέχει κανένα δηλητηριώδες συστατικό. Όσον αφορά σε αυτά τα δύο πρότυπα, δεν θέλω να σας κατακλίσω με όγκο γνώσεων, αλλά, μάλλον, να σας ενημερώσω απλώς ότι ο Θεός, όταν δημιουργούσε το κάθε ένα πράγμα, είχε μια συγκεκριμένη διαδικασία σκέψης —την καλύτερη. Επιπλέον, όσο για την ποσότητα σκόνης στον αέρα, την ποσότητα σκόνης, άμμου και ρύπων στη γη, καθώς και για την ποσότητα σκόνης που πέφτει από τον ουρανό στη γη —ο Θεός έχει τους τρόπους Του να διαχειρίζεται και αυτά πράγματα, τρόπους να τα απομακρύνει ή να τα κάνει να αποσυντίθενται. Παρά την ύπαρξη σκόνης, ο Θεός το κανόνισε έτσι, ώστε να μη βλάπτει το σώμα και την αναπνοή του ανθρώπου, και τα θραύσματα σκόνης να έχουν μέγεθος αβλαβές για το σώμα. Δεν ήταν μυστηριώδης η δημιουργία του αέρα από τον Θεό; Ήταν τόσο απλή, όσο μια απλή πνοή από το στόμα Του; (Όχι.) Το μυστήριο του Θεού, το μυαλό Του, οι σκέψεις και η σοφία Του είναι όλα εμφανή ακόμη και στη δημιουργία των απλούστερων πραγμάτων. Δεν είναι πρακτικός ο Θεός; (Ναι, είναι.) Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και κατά τη δημιουργία απλών πραγμάτων, ο Θεός σκεπτόταν την ανθρωπότητα. Πρώτον, ο αέρας που αναπνέουν οι άνθρωποι είναι καθαρός, το περιεχόμενο είναι κατάλληλο για την ανθρώπινη αναπνοή, δεν είναι τοξικό ούτε προκαλεί βλάβη στους ανθρώπους, και η πυκνότητα είναι βαθμονομημένη για την ανθρώπινη αναπνοή. Ο αέρας που εισπνέουν και εκπνέουν οι άνθρωποι είναι ουσιώδης για το σώμα τους, τη σάρκα τους. Άρα, οι άνθρωποι μπορούν να αναπνέουν ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς ή ανησυχίες. Μπορούν να αναπνέουν κανονικά. Ο αέρας είναι αυτό που δημιούργησε ο Θεός στην αρχή και που είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη αναπνοή.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Η'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 171

2. Η θερμοκρασία

Το δεύτερο είναι η θερμοκρασία. Όλοι γνωρίζουν τι σημαίνει θερμοκρασία. Θερμοκρασία είναι κάτι με το οποίο πρέπει να εξοπλισμένο ένα περιβάλλον κατάλληλο για την ανθρώπινη επιβίωση. Αν η θερμοκρασία είναι υπερβολικά υψηλή, ας πούμε, υψηλότερη των 40 βαθμών Κελσίου, τότε δεν θα ήταν πολύ εξαντλητική για τους ανθρώπους; Δεν θα ήταν εξουθενωτική για τη ζωή τους; Και τι συμβαίνει αν η θερμοκρασία είναι υπερβολικά χαμηλή, και φθάνει τους μείον 40 βαθμούς Κελσίου; Ούτε αυτό θα είναι ικανοί να το αντέξουν οι άνθρωποι. Ως εκ τούτου, ο Θεός ήταν εξαιρετικά προσεκτικός στον καθορισμό της συγκεκριμένης διακύμανσης της θερμοκρασίας. Το εύρος της θερμοκρασίας στο οποίο μπορεί να προσαρμοστεί το ανθρώπινο σώμα κυμαίνεται κατά βάση από τους μείον 30 μέχρι τους 40 βαθμούς Κελσίου. Αυτή είναι η βασική διακύμανση της θερμοκρασίας, από τον Βορρά προς τον Νότο. Στις κρύες περιοχές, οι θερμοκρασίες πιθανόν να πέφτουν στους μείον 50 έως τους μείον 60 βαθμούς Κελσίου. Μια τέτοια περιοχή δεν είναι ένας τόπος όπου ο Θεός επιτρέπει στον άνθρωπο να ζήσει. Γιατί, όμως, υπάρχουν τέτοιες κρύες περιοχές; Σ’ αυτό έγκειται η σοφία και οι προθέσεις του Θεού. Δεν σου επιτρέπει να πλησιάσεις στα συγκεκριμένα μέρη. Ο Θεός προστατεύει μέρη που είναι υπερβολικά ζεστά και υπερβολικά κρύα, που σημαίνει ότι δεν είναι έτοιμος να επιτρέψει στον άνθρωπο να ζήσει εκεί. Δεν είναι κατάλληλα για την ανθρωπότητα. Γιατί, όμως, επιτρέπει την ύπαρξη τέτοιων τόπων πάνω στη γη; Αφού ο Θεός δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να ζει ή να υπάρχει εκεί, τότε γιατί τους δημιούργησε; Σ’ αυτό έγκειται η σοφία του Θεού. Που σημαίνει ότι η βασική θερμοκρασία του περιβάλλοντος για την ανθρώπινη επιβίωση έχει, και αυτή, ρυθμιστεί έλλογα από τον Θεό. Στο σημείο αυτό «κρύβεται», επίσης, και ένας νόμος. Ο Θεός δημιούργησε κάποια πράγματα για να βοηθήσει στη διατήρηση μιας τέτοιας θερμοκρασίας, για να την ελέγχει. Ποια πράγματα χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση της συγκεκριμένης θερμοκρασίας; Πρώτα απ’ όλα, ο ήλιος μπορεί να δώσει στους ανθρώπους ζεστασιά. Θα μπορούν, όμως, να το αντέξουν αν κάνει υπερβολική ζέστη; Υπάρχει κάποιος που τολμά να πλησιάσει στον ήλιο; Υπάρχει κάποιο εργαλείο στη γη που μπορεί να πλησιάσει στον ήλιο; (Όχι.) Γιατί όχι; Είναι υπερβολικά καυτός. Θα λιώσει όταν πλησιάσει τον ήλιο. Ως εκ τούτου, ο Θεός έχει κάνει συγκεκριμένη μέτρηση ως προς την απόσταση του ήλιου από την ανθρωπότητα· πραγματοποίησε ειδική εργασία. Ο Θεός έχει ένα πρότυπο για αυτήν την απόσταση. Υπάρχουν επίσης ο Βόρειος και ο Νότιος Πόλος της γης. Εκεί υπάρχουν μόνο παγετώνες. Μπορεί η ανθρωπότητα να ζήσει πάνω σε παγετώνες; Είναι κατάλληλοι για την ανθρώπινη ζωή; (Όχι.) Όχι, οπότε οι άνθρωποι δεν πρόκειται να πάνε εκεί. Αφού, λοιπόν, οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν στον Βόρειο και τον Νότιο Πόλο, οι παγετώνες θα διατηρηθούν, και θα είναι ικανοί να παίξουν τον ρόλο τους, που είναι ο έλεγχος της θερμοκρασίας. Το ’πιασες; Αν δεν υπάρχει Βόρειος και Νότιος Πόλος και ο ήλιος λάμπει συνέχεια πάνω στη γη, όλοι οι άνθρωποι στη γη θα πεθάνουν από τη ζέστη. Ο Θεός χρησιμοποιεί μονάχα αυτά τα δύο πράγματα προκειμένου να ελέγξει μια θερμοκρασία κατάλληλη για την ανθρώπινη επιβίωση; Όχι, υπάρχουν επίσης κάθε είδους έμβια πράγματα, όπως το γρασίδι στους αγρούς, τα διάφορα είδη δέντρων και όλων των ειδών τα φυτά στα δάση, τα οποία απορροφούν τη θερμότητα του ήλιου και, ενεργώντας έτσι, εξουδετερώνουν τη θερμική ενέργεια του ήλιου με τρόπο που ρυθμίζει τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος στο οποίο ζει η ανθρώπινη φυλή. Υπάρχουν επίσης πηγές νερού, όπως τα ποτάμια και οι λίμνες. Η έκταση της επιφάνειας των ποταμών και των λιμνών είναι κάτι που δεν μπορεί να αποφασιστεί από κανέναν. Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει πόσο νερό υπάρχει στη γη, πού ρέει το νερό, την κατεύθυνσή του, τον όγκο του ή την ταχύτητα ροής του. Μόνο ο Θεός γνωρίζει. Αυτές οι διάφορες πηγές νερού, συμπεριλαμβανομένων των υπόγειων υδάτων και των ποταμών και των λιμνών πάνω από το έδαφος που μπορούν να δουν οι άνθρωποι, μπορούν, και αυτές επίσης, να ρυθμίσουν τη θερμοκρασία στην οποία ζουν οι άνθρωποι. Επιπλέον, υπάρχουν και κάθε είδους γεωγραφικοί σχηματισμοί όπως βουνά, πεδιάδες, φαράγγια και υγρότοποι̇ αυτοί οι διάφοροι γεωγραφικοί σχηματισμοί και η έκταση της επιφάνειάς τους και τα μεγέθη τους παίζουν όλα ρόλο στη ρύθμιση της θερμοκρασίας. Για παράδειγμα, αν ένα βουνό έχει περίμετρο 100 χιλιομέτρων, τότε αυτά τα 100 χιλιόμετρα θα συνεισφέρουν χρησιμότητα αξίας 100 χιλιομέτρων. Όσο για το πόσα τέτοια φαράγγια και οροσειρές έχει δημιουργήσει ο Θεός πάνω στη γη, αυτό είναι κάτι που ο Θεός έχει σκεφτεί διεξοδικά. Με άλλα λόγια, πίσω από την ύπαρξη του κάθε πράγματος που δημιουργήθηκε από τον Θεό, υπάρχει και ένας λόγος, και περιέχει επίσης τη σοφία και τα σχέδιά Του. Έστω, για παράδειγμα, τα δάση και όλα τα διάφορα είδη βλάστησης —η έκταση και το εύρος της περιοχής στην οποία υπάρχουν και αναπτύσσονται είναι πέραν του ελέγχου κάθε ανθρώπου, και κανείς δεν έχει λόγο αναφορικά με αυτά τα πράγματα. Αλλά ούτε η ποσότητα του νερού, ούτε και η ποσότητα της θερμικής ενέργειας που απορροφούν από τον ήλιο, είναι δυνατόν να ελεγχθούν από τον άνθρωπο. Όλα τούτα είναι πράγματα εντός του πλαισίου όσων σχεδίασε ο Θεός, όταν δημιούργησε όλα τα πράγματα.

Το γεγονός ότι ο άνθρωπος μπορεί να ζει σε ένα περιβάλλον με τόσο κατάλληλη θερμοκρασία, οφείλεται αποκλειστικά στον προσεκτικό σχεδιασμό, τη μελέτη και τις διευθετήσεις του Θεού ως προς όλες τις πτυχές. Επομένως, το κάθε τι που ο άνθρωπος βλέπει με τα μάτια του, όπως ο ήλιος, ο Βόρειος και ο Νότιος Πόλος, για τους οποίους ακούει συχνά, καθώς και τα διάφορα έμβια όντα πάνω και κάτω από το έδαφος και μέσα στο νερό, καθώς και οι δασικές περιοχές και άλλα είδη βλάστησης, και οι πηγές νερού, διάφορα υδάτινα συστήματα, το πόσο θαλασσινό και γλυκό νερό υπάρχει, καθώς και τα διαφορετικά γεωγραφικά περιβάλλοντα —ο Θεός χρησιμοποιεί αυτά τα πράγματα για να διατηρεί κανονικές θερμοκρασίες για την επιβίωση του ανθρώπου. Αυτό είναι απόλυτο. Ο άνθρωπος είναι ικανός να ζει σε ένα περιβάλλον με τέτοιες κατάλληλες θερμοκρασίες, αποκλειστικά επειδή ο Θεός κάνει τέτοιες σκέψεις. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ούτε πολύ κρύο ούτε πολλή ζέστη: Τοποθεσίες που είναι υπερβολικά ζεστές και όπου οι θερμοκρασίες υπερβαίνουν αυτές στις οποίες δύναται να προσαρμοστεί το ανθρώπινο σώμα, σίγουρα ο Θεός δεν τις έχει ετοιμάσει για εσένα. Μέρη που είναι υπερβολικά κρύα και όπου οι θερμοκρασίες είναι υπέρμετρα χαμηλές, μέρη όπου, μόλις φτάσει ο άνθρωπος, θα τον κάνουν να παγώσει τόσο πολύ μέσα σε λίγα λεπτά, ώστε θα αδυνατεί να μιλήσει, ο εγκέφαλός του θα παγώσει, θα είναι ανίκανος να σκεφτεί και δεν θα αργήσει να πάθει ασφυξία, ούτε αυτά τα έχει ετοιμάσει ο Θεός για την ανθρωπότητα. Ανεξάρτητα από το τι έρευνα θέλουν να διεξάγουν οι άνθρωποι ή αν θέλουν να καινοτομήσουν ή να ξεπεράσουν τέτοιους περιορισμούς, ανεξάρτητα από το τι σκέφτονται οι άνθρωποι, ποτέ δεν θα είναι ικανοί να ξεπεράσουν τα όρια προσαρμογής του ανθρώπινου σώματος. Δεν θα είναι ποτέ ικανοί να απαλλαγούν από τους περιορισμούς που ο Θεός δημιούργησε για τον άνθρωπο. Τούτο οφείλεται στο ότι ο Θεός δημιούργησε τα ανθρώπινα όντα και ξέρει καλύτερα σε ποιες θερμοκρασίες μπορεί να προσαρμοστεί το ανθρώπινο σώμα. Όμως, οι ίδιοι οι άνθρωποι δεν το ξέρουν. Γιατί λέω ότι οι άνθρωποι δεν ξέρουν; Τι είδους ανόητα πράγματα έχουν κάνει οι άνθρωποι; Δεν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που θέλουν μονίμως να προκαλούν τον Βόρειο και τον Νότιο Πόλο; Τέτοιοι άνθρωποι ήθελαν ανέκαθεν να πάνε σε εκείνα τα μέρη για να καταλάβουν τη γη, ώστε να μπορέσουν να ριζώσουν εκεί. Αυτό θα αποτελούσε παράλογη πράξη. Ακόμη κι αν εξερευνήσεις διεξοδικά τους πόλους, μετά τι γίνεται; Ακόμα κι αν καταφέρεις να προσαρμοστείς στις θερμοκρασίες και μπορέσεις να ζήσεις εκεί, αν «βελτίωνες» το τωρινό περιβάλλον ζωής στον Νότιο και τον Βόρειο Πόλο, θα ωφελούσε αυτό με οποιονδήποτε τρόπο την ανθρωπότητα; Η ανθρωπότητα έχει ένα περιβάλλον στο οποίο μπορεί να επιβιώσει, κι όμως οι άνθρωποι δεν παραμένουν εκεί ήσυχα και πειθήνια, μα αντ’ αυτού επιμένουν να τολμούν να πηγαίνουν σε μέρη όπου δεν μπορούν να επιβιώσουν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Βαρέθηκαν να ζουν στην κατάλληλη θερμοκρασία. Έχουν απολαύσει υπερβολικά πολλές ευλογίες. Εκτός αυτού, το κανονικό περιβάλλον διαβίωσης έχει σχεδόν καταστραφεί από την ανθρωπότητα, οπότε μπορούν κάλλιστα να πάνε στον Βόρειο και τον Νότιο Πόλο για να προξενήσουν περισσότερη ζημιά ή να ασχοληθούν με κάποιον «σκοπό», ώστε να αποτελέσουν ένα είδος «πρωτοπόρων». Δεν είναι ανόητο; Δηλαδή, υπό την ηγεσία του προγόνου τους, του Σατανά, αυτή η ανθρωπότητα συνεχίζει να κάνει τον ένα παραλογισμό μετά τον άλλο, καταστρέφοντας απερίσκεπτα και ασύστολα το όμορφο σπίτι που ο Θεός δημιούργησε για εκείνη. Τούτο είναι το κατόρθωμα του Σατανά. Περαιτέρω, βλέποντας ότι η επιβίωση της ανθρωπότητας πάνω στη γη διατρέχει κάποιον κίνδυνο, πολλοί άνθρωποι θέλουν να βρουν τρόπους να πάνε να μείνουν στο φεγγάρι, να αναζητήσουν έναν δρόμο διαφυγής, βλέποντας αν μπορούν να ζήσουν εκεί. Στο κάτω-κάτω της γραφής, δεν υπάρχει οξυγόνο στο φεγγάρι. Μπορούν τα ανθρώπινα όντα να επιβιώσουν χωρίς οξυγόνο; Δεδομένου ότι στο φεγγάρι δεν υπάρχει οξυγόνο, δεν είναι τόπος όπου μπορεί να παραμείνει ο άνθρωπος, κι όμως, αυτός συνεχίζει να θέλει να πάει εκεί. Τι σημαίνει αυτό; Πρόκειται για αυτοκαταστροφή, έτσι δεν είναι; Είναι ένας τόπος χωρίς αέρα και η θερμοκρασία δεν είναι κατάλληλη για ανθρώπινη επιβίωση, οπότε ο Θεός δεν το έχει ετοιμάσει για τον άνθρωπο.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Η'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 172

3. Ο ήχος

Ποιο είναι το τρίτο πράγμα; Είναι κι αυτό κάτι με το οποίο πρέπει να είναι εξοπλισμένο ένα κανονικό περιβάλλον διαβίωσης για ανθρώπινα όντα. Επίσης, είναι κάτι που έπρεπε να αντιμετωπίσει ο Θεός, όταν δημιούργησε τα πάντα. Είναι κάτι πολύ σημαντικό για τον Θεό, αλλά και για όλους. Αν ο Θεός δεν το είχε χειριστεί, θα αποτελούσε τεράστιο εμπόδιο στην επιβίωση της ανθρωπότητας. Αυτό σημαίνει ότι θα είχε πολύ σημαντικό αντίκτυπο στο σώμα και τη ζωή του ανθρώπου, στον βαθμό που η ανθρωπότητα θα ήταν ανίκανη να επιβιώσει σε τέτοιο περιβάλλον. Μπορεί επίσης να λεχθεί ότι κανένα έμβιο ον δεν μπορεί να επιβιώσει σε τέτοιο περιβάλλον. Ποιο είναι, λοιπόν, αυτό το πράγμα; Είναι ο ήχος. Ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, και όλα ζουν στα χέρια του Θεού. Στα μάτια του Θεού, τα πάντα κινούνται και ζουν. Με άλλα λόγια, η ύπαρξη καθενός από τα πράγματα που δημιούργησε ο Θεός, έχει αξία και νόημα. Δηλαδή, όλα έχουν μια αναγκαιότητα πίσω από την ύπαρξή τους. Κάθε πράγμα έχει ζωή στα μάτια του Θεού̇ αφού, λοιπόν, όλα είναι ζωντανά, παράγουν και ήχους. Για παράδειγμα, η γη και ο ήλιος περιστρέφονται συνεχώς, και η σελήνη το ίδιο. Οι ήχοι παράγονται συνεχώς μέσα από τη διάδοση, την ανάπτυξη και τις κινήσεις όλων των πραγμάτων. Τα πράγματα στη γη διαδίδονται, αναπτύσσονται και κινούνται διαρκώς. Για παράδειγμα, οι πρόποδες των βουνών κινούνται και μετατοπίζονται, και όλα τα έμβια όντα στα βάθη των θαλασσών κολυμπούν και κινούνται. Τούτο σημαίνει ότι τα εν λόγω έμβια όντα, όλα τα πράγματα στα μάτια του Θεού, βρίσκονται σε μια μόνιμη, τακτική κίνηση, σύμφωνα με τα καθιερωμένα μοτίβα. Οπότε, τι επιφέρει η κρυφή διάδοση, ανάπτυξη και κίνηση αυτών των πραγμάτων; Ισχυρούς ήχους. Εκτός από τη γη, και όλοι οι πλανήτες βρίσκονται επίσης σε συνεχή κίνηση, και τα έμβια όντα και οι οργανισμοί σε αυτούς τους πλανήτες βρίσκονται και αυτοί σε συνεχή διάδοση, ανάπτυξη και κίνηση. Δηλαδή, όλα τα έμβια και τα άβια κινούνται συνεχώς προς τα εμπρός στα μάτια του Θεού, ενώ, ταυτόχρονα, παράγουν και ήχους. Ο Θεός έχει αντιμετωπίσει και αυτούς τους ήχους. Πρέπει, όμως, να μάθετε τον λόγο για τον οποίον αντιμετωπίζονται αυτοί οι ήχοι, σωστά; Όταν πλησιάζεις σε ένα αεροπλάνο, τι σου προκαλεί ο θόρυβος που κάνει; Όσο περνά η ώρα, τα αυτιά σου κουφαίνονται. Οι καρδιές σας θα είναι ικανές να τον αντέξουν; Κάποιοι με πιο ασθενικές καρδιές δεν θα είναι ικανοί να τον αντέξουν. Φυσικά, ούτε εκείνοι με τις ισχυρές καρδιές θα είναι ικανοί να τον αντέξουν, αν συνεχιστεί για πολύ. Που σημαίνει ότι οι επιπτώσεις του ήχου στο ανθρώπινο σώμα, είτε πρόκειται για τα αυτιά είτε για την καρδιά, είναι εξαιρετικά σημαντικές για κάθε άνθρωπο, και ότι οι υπερβολικά δυνατοί ήχοι βλάπτουν τους ανθρώπους. Επομένως, όταν ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα, και αφού αυτά άρχισαν να λειτουργούν κανονικά, ο Θεός υπέβαλε αυτούς τους ήχους —τους ήχους όλων των εν κινήσει πραγμάτων— στη δέουσα κατεργασία. Είναι, και αυτή, μία από τις απαραίτητες σκέψεις που έκανε ο Θεός, όταν δημιουργούσε ένα περιβάλλον για την ανθρωπότητα.

Πρώτα απ’ όλα, η απόσταση της ατμόσφαιρας από την επιφάνεια της γης επηρεάζει τους ήχους. Επίσης, το μέγεθος των κενών στο έδαφος χειραγωγεί, και αυτό, και επηρεάζει τον ήχο. Στη συνέχεια, υπάρχει η συμβολή διαφόρων γεωγραφικών περιβαλλόντων, τα οποία επηρεάζουν, με τη σειρά τους, τον ήχο. Δηλαδή, ο Θεός χρησιμοποιεί κάποιες μεθόδους για να απαλλαγεί από ορισμένους ήχους, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον, το οποίο τα αυτιά και οι καρδιές τους δύνανται να αντέχουν. Ειδάλλως, οι ήχοι θα δημιουργήσουν τεράστιο εμπόδιο στην επιβίωση των ανθρώπων, επιφέροντας μείζον πρόβλημα στη ζωή τους. Θα είναι μεγάλο πρόβλημα γι’ αυτούς. Που σημαίνει ότι ο Θεός υπήρξε πολύ προσεκτικός κατά τη δημιουργία του εδάφους, της ατμόσφαιρας και των διαφόρων γεωγραφικών περιβαλλόντων. Όλα αυτά περιέχουν, μέσα τους, τη σοφία του Θεού. Η ανθρωπότητα δε χρειάζεται να έχει πολύ λεπτομερή κατανόηση αυτού. Το μόνο που χρειάζεται να ξέρει είναι ότι, σ’ αυτό, περιέχεται η ενέργεια του Θεού. Για πείτε Μου τώρα, ήταν απαραίτητο αυτό το έργο που έκανε ο Θεός; Δηλαδή, η διεξαγωγή πολύ ακριβούς χειρισμού του ήχου, προκειμένου να διατηρήσει το περιβάλλον διαβίωσης των ανθρώπων και την κανονική τους ζωή; (Ναι.) Αν αυτό το έργο ήταν απαραίτητο, τότε από αυτήν την οπτική, μπορεί να λεχθεί ότι ο Θεός χρησιμοποίησε μια τέτοια μέθοδο για να παράσχει όλα τα πράγματα; Ο Θεός παρείχε και δημιούργησε ένα τέτοιο ήσυχο περιβάλλον για την ανθρωπότητα, έτσι ώστε το ανθρώπινο σώμα να μπορεί να ζει απολύτως κανονικά μέσα εκεί χωρίς καθόλου παρεμβολές, και ώστε η ανθρωπότητα να είναι ικανή να υπάρχει και να ζει κανονικά. Μήπως πρόκειται για έναν από τους τρόπους, με τους οποίους ο Θεός παρέχει στην ανθρωπότητα; Ήταν πολύ σημαντικό αυτό που έπραξε ο Θεός; (Ναι.) Ήταν απολύτως απαραίτητο. Πώς φαίνεται, λοιπόν, σε εσάς; Αν και αδυνατείτε να αισθανθείτε ότι αυτή ήταν πράξη του Θεού, ούτε γνωρίζετε πώς το έπραξε τότε, μπορείτε, παρ’ όλα αυτά, να νοιώσετε την αναγκαιότητα της συγκεκριμένης πράξης; Μπορείτε να νοιώσετε τη σοφία του Θεού ή τη φροντίδα και τη σκέψη που έβαλε μέσα σε αυτήν την πράξη; (Ναι.) Η απλή συναίσθηση αυτού φτάνει. Είναι αρκετή. Ανάμεσα σε όλα τα πράγματα που επιτέλεσε ο Θεός, υπάρχουν πολλά που οι άνθρωποι αδυνατούν να αισθανθούν και να δουν. Η αναφορά που κάνω εδώ σε αυτό έχει στόχο απλά να σας παράσχει κάποιες πληροφορίες για τις ενέργειες του Θεού, έτσι ώστε να μπορέσετε να Τον γνωρίσετε. Αυτά τα στοιχεία μπορούν να σας επιτρέψουν να γνωρίσετε και να κατανοήσετε καλύτερα τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Η'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 173

4. Το φως

Το τέταρτο πράγμα έχει σχέση με τα μάτια των ανθρώπων, δηλαδή, το φως. Και αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό. Όταν κοιτάς ένα λαμπρό φως, με τη φωτεινότητά του να φτάνει σε συγκεκριμένο επίπεδο, τα μάτια σου τυφλώνονται. Όπως και να το κάνουμε, τα ανθρώπινα μάτια είναι τα μάτια της σάρκας. Δεν αντέχουν τον ερεθισμό. Τολμά κανείς να κοιτάξει απευθείας τον ήλιο; Μερικοί άνθρωποι το έχουν επιχειρήσει, και αν φορούν γυαλιά ηλίου, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα —μα αυτό απαιτεί τη χρήση ενός εργαλείου. Χωρίς εργαλεία, τα ανθρώπινα μάτια είναι ανίκανα να κοιτάξουν απευθείας τον ήλιο. Ωστόσο, ο Θεός δημιούργησε τον ήλιο για να φέρει φως στην ανθρωπότητα, και το φως αυτό είναι, επίσης, κάτι για το οποίο φρόντισε Εκείνος. Ο Θεός δεν ολοκλήρωσε απλώς τη δημιουργία του ήλιου, τον τοποθέτησε κάπου κι έπειτα τον αγνόησε· δεν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Θεός. Είναι πολύ προσεκτικός στις ενέργειές Του και τις σκέφτεται διεξοδικά. Ο Θεός δημιούργησε μάτια για την ανθρωπότητα, προκειμένου οι άνθρωποι να μπορούν να βλέπουν, κι επίσης καθόρισε εκ των προτέρων τις παραμέτρους του φωτός με τις οποίες ο άνθρωπος βλέπει τα πράγματα. Αν δεν υπάρχει αρκετό φως, δεν γίνεται τίποτε. Αν είναι τόσο σκοτεινά, ώστε οι άνθρωποι να μην μπορούν να δουν ούτε το χέρι τους, τα μάτια τους θα χάσουν τη λειτουργία τους και δεν θα έχουν καμία χρησιμότητα. Ένας υπερβολικά φωτεινός τόπος θα είναι αφόρητος για τα ανθρώπινα μάτια, τα οποία δεν θα είναι ικανά να δουν τίποτε. Έτσι, στο περιβάλλον όπου ζουν οι άνθρωποι, ο Θεός τούς έδωσε την ποσότητα φωτός που είναι κατάλληλη για τα ανθρώπινα μάτια. Το φως αυτό δεν πρόκειται να βλάψει ούτε να τραυματίσει τα μάτια των ανθρώπων. Επιπλέον, δεν θα κάνει τα μάτια των ανθρώπων να χάσουν τη λειτουργία τους. Γι’ αυτό ο Θεός πρόσθεσε σύννεφα γύρω από τον ήλιο και τη γη, ενώ η πυκνότητα του αέρα είναι επίσης ικανή να φιλτράρει κανονικά το φως που μπορεί να βλάψει τα μάτια ή το δέρμα των ανθρώπων. Αυτά είναι αλληλένδετα. Επιπροσθέτως, το χρώμα της γης που δημιούργησε ο Θεός, αντανακλά, κι αυτό, το φως του ήλιου και όλα τα είδη φωτός, και αφαιρεί εκείνο το τμήμα της λαμπρότητάς του που κάνει τα ανθρώπινα μάτια να υποφέρουν. Έτσι, οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να φορούν συνεχώς πολύ σκοτεινά γυαλιά ηλίου, προκειμένου να είναι ικανοί να περπατούν έξω και να διάγουν τον βίο τους. Υπό κανονικές συνθήκες, τα ανθρώπινα μάτια μπορούν να βλέπουν τα πράγματα μέσα στο πεδίο της όρασής τους, χωρίς να επηρεάζονται από το φως. Δηλαδή, το φως δεν μπορεί να είναι ούτε υπερβολικά διαπεραστικό ούτε υπερβολικά αμυδρό: Αν είναι πολύ αμυδρό, τα ανθρώπινα μάτια θα υποστούν βλάβη και οι άνθρωποι δεν θα τα χρησιμοποιήσουν για πολύ, προτού, τελικά, πάψουν να λειτουργούν· αν είναι πολύ λαμπερό, τα μάτια των ανθρώπων δεν θα είναι ικανά να το αντέξουν. Το φως αυτό που έχουν οι άνθρωποι πρέπει να είναι κατάλληλο για να το βλέπουν τα ανθρώπινα μάτια, και η ζημιά που τους επιφέρει, έχει ελαχιστοποιηθεί από τον Θεό με διάφορες μεθόδους. Ασχέτως από το αν το φως φέρνει οφέλη ή μειονεκτήματα στα ανθρώπινα μάτια, είναι επαρκές για να τους επιτρέψει να λειτουργούν μέχρι το τέλος της ζωής των ανθρώπων. Δεν ήταν διεξοδικότατη η σκέψη του Θεού επ’ αυτού; Αλλά όταν ο Σατανάς, ο διάβολος, ενεργεί, ποτέ δεν σκέφτεται τίποτε από αυτά. Το φως είναι είτε πολύ λαμπερό είτε πολύ αμυδρό. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Σατανάς.

Ο Θεός επιτέλεσε αυτά τα πράγματα σε όλες τις πτυχές του ανθρώπινου σώματος, όραση, ακοή, γεύση, αναπνοή, αισθήματα… για να μεγιστοποιήσει την προσαρμοστικότητα επιβίωσης της ανθρωπότητας, έτσι ώστε να μπορούν να ζήσουν κανονικά και να συνεχίσουν να το πράττουν. Που σημαίνει ότι ένα τέτοιο υπαρκτό περιβάλλον διαβίωσης, που δημιουργήθηκε από τον Θεό, είναι το πλέον κατάλληλο και επωφελές περιβάλλον διαβίωσης για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι σπουδαίο, ότι είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. Οι ήχοι, το φως και ο αέρας είναι πράγματα που οι άνθρωποι αισθάνονται ότι έχουν γεννηθεί μαζί τους, πράγματα που μπορούν να απολαμβάνουν από τη στιγμή που γεννιούνται. Αλλά αυτό που επιτέλεσε ο Θεός, πίσω από την απόλαυση αυτών των πραγμάτων, είναι κάτι που πρέπει να μάθουν και να κατανοήσουν. Ασχέτως του αν εσύ νοιώθεις ότι δεν χρειάζεται να καταλάβεις ή να μάθεις τα πράγματα αυτά, εν συντομία, όταν ο Θεός τα δημιουργούσε, είχε δαπανήσει σκέψη, είχε σχέδιο και συγκεκριμένες ιδέες. Δεν τοποθέτησε την ανθρωπότητα σε ένα τέτοιο περιβάλλον διαβίωσης απλά, αδιάφορα ή χωρίς καμία σκέψη. Εσείς μπορεί να σκέπτεστε ότι έχω μιλήσει με πολύ στόμφο για το κάθε ένα από αυτά τα μικροπράγματα, αλλά κατά τη δική Μου άποψη, κάθε πράγμα που ο Θεός παρέσχε στην ανθρωπότητα, είναι απαραίτητο για την επιβίωσή της. Μέσα του ενέχεται η ενέργεια του Θεού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Η'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 174

5. Η ροή του αέρα

Ποιο είναι το πέμπτο πράγμα; Πρόκειται για κάτι άμεσα σχετιζόμενο με την κάθε μέρα του κάθε ανθρώπινου όντος, και η σχέση αυτή είναι ισχυρή. Πρόκειται για κάτι δίχως το οποίο δεν μπορεί να ζήσει το ανθρώπινο σώμα σε τούτον τον υλικό κόσμο. Αυτό το κάτι είναι η ροή του αέρα. Η «ροή του αέρα» είναι μια έκφραση που πιθανώς όλοι οι άνθρωποι κατανοούν. Τι είναι, λοιπόν η ροή του αέρα; Θα μπορούσατε να πείτε ότι η αέρια ροή ονομάζεται «ροή του αέρα». Η ροή του αέρα είναι άνεμος που το ανθρώπινο μάτι αδυνατεί να δει. Είναι επίσης ένας τρόπος με τον οποίο κινείται το αέριο. Αλλά τι είναι η ροή του αέρα, για την οποία μιλάμε κυρίως εδώ; Θα καταλάβετε αμέσως μόλις σας το πω. Η γη φέρει πάνω της τα βουνά, τις θάλασσες, και όλα τα πράγματα καθώς περιστρέφεται και, όταν περιστρέφεται, δημιουργείται ταχύτητα. Ακόμα κι αν εσύ δεν μπορείς να νοιώσεις την περιστροφή, αυτή υπάρχει. Τι φέρνει η περιστροφή της; Ακούς τον άνεμο στα αυτιά σου ενώ τρέχεις; Αν μπορεί να δημιουργείται άνεμος την ώρα που τρέχεις, πώς μπορεί να μην υπάρχει αιολική ενέργεια, όταν περιστρέφεται η γη; Όταν η Γη περιστρέφεται, τα πάντα βρίσκονται σε κίνηση. Η Γη είναι εν κινήσει και περιστρέφεται με συγκεκριμένη ταχύτητα, ενώ όλα τα πράγματα πάνω της επίσης διαδίδονται και αναπτύσσονται συνεχώς. Επομένως, η κίνηση με συγκεκριμένη ταχύτητα φυσικά επιφέρει ροή αέρα. Τούτη είναι η ροή του αέρα. Η ροή αυτή του αέρα επηρεάζει σε κάποιο βαθμό το ανθρώπινο σώμα; Βλέπεις, οι συνηθισμένοι τυφώνες δεν είναι τόσο ισχυροί, αλλά όποτε χτυπούν, οι άνθρωποι αδυνατούν να σταθούν ακίνητοι και δυσκολεύονται να περπατήσουν ενώ φυσά. Είναι δύσκολο ακόμα και να κάνεις ένα βήμα. Ο άνεμος είναι τόσο δυνατός, που άνθρωποι σπρώχνονται πάνω σε διάφορα πράγματα και αδυνατούν να κινηθούν. Αυτός είναι ένας από τους τρόπους, με τους οποίους η ροή του αέρα μπορεί να επηρεάσει την ανθρωπότητα. Αν ολόκληρη η γη ήταν γεμάτη πεδιάδες, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο για το ανθρώπινο σώμα να αντισταθεί στη ροή αέρα που θα δημιουργούσε η περιστροφή της γης και η κίνηση με ορισμένη ταχύτητα όλων των πραγμάτων. Θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να τη διαχειριστεί. Αν συνέβαινε αυτό, η ροή του αέρα δεν θα έβλαπτε απλώς την ανθρωπότητα, θα την κατέστρεφε. Κανείς δεν θα ήταν ικανός να επιβιώσει σε τέτοιο περιβάλλον. Γι’ αυτό και ο Θεός χρησιμοποιεί διαφορετικά γεωγραφικά περιβάλλοντα για να επιλύσει τέτοιες ροές αέρα —σε διαφορετικά περιβάλλοντα, οι ροές αέρα αποδυναμώνονται, αλλάζουν κατεύθυνση, αλλάζουν ταχύτητα και δύναμη. Γι’ αυτό οι άνθρωποι βλέπουν διαφορετικά γεωγραφικά περιβάλλοντα, όπως βουνά, οροσειρές, πεδιάδες, λόφους, λεκανοπέδια, κοιλάδες, οροπέδια και ποτάμια. Ο Θεός τοποθετεί τα διαφορετικά αυτά γεωγραφικά περιβάλλοντα, για να αλλάξει την ταχύτητα, την κατεύθυνση και τη δύναμη της ροής του αέρα. Χρησιμοποιεί τη μέθοδο αυτή προκειμένου να τη μειώσει ή να τη χειραγωγήσει σε μια κατάλληλη ταχύτητα, κατεύθυνση και δύναμη ανέμου, ώστε οι άνθρωποι να έχουν ένα κανονικό περιβάλλον διαβίωσης. Είναι απαραίτητο να πράξει κάτι τέτοιο; (Ναι.) Μια τέτοια ενέργεια φαίνεται δύσκολη για τους ανθρώπους, αλλά είναι εύκολη για τον Θεό, επειδή Εκείνος παρατηρεί τα πάντα. Για Εκείνον, η δημιουργία ενός περιβάλλοντος με την κατάλληλη ροή αέρα για την ανθρωπότητα είναι υπερβολικά απλή και εύκολη. Επομένως, σε ένα τέτοιο περιβάλλον, δημιουργημένο από τον Θεό, το κάθε πράγμα μεταξύ όλων των πραγμάτων είναι απαραίτητο. Υπάρχει αξία και αναγκαιότητα σε όλη τους την ύπαρξη. Παρ’ όλα αυτά, την αρχή αυτή δεν την κατανοεί μήτε ο Σατανάς μήτε και η ανθρωπότητα, η οποία έχει διαφθαρεί. Συνεχίζουν να καταστρέφουν και να εξελίσσονται, να ονειρεύονται μάταια πως ισοπεδώνουν τα βουνά, προσχώνουν τα φαράγγια και χτίζουν ουρανοξύστες πάνω σε ισιώματα, για να δημιουργήσουν ζούγκλες από τσιμέντο. Ο Θεός ελπίζει ότι η ανθρωπότητα μπορεί να ζει, να αναπτύσσεται και να περνά την κάθε μέρα ευτυχισμένα, στο πλέον κατάλληλο περιβάλλον που Εκείνος ετοίμασε για αυτήν. Γι’ αυτό και ο Θεός δεν υπήρξε ποτέ απρόσεκτος σχετικά με το περιβάλλον διαβίωσης της ανθρωπότητας. Από τη θερμοκρασία έως τον αέρα, από τον ήχο έως το φως, ο Θεός έχει καταστρώσει πολύπλοκα σχέδια και διευθετήσεις, ώστε τα ανθρώπινα σώματα και το περιβάλλον διαβίωσής τους να μην υπόκεινται σε παρεμβολές από φυσικές συνθήκες και, αντίθετα, η ανθρωπότητα να μπορεί να ζει και να πολλαπλασιάζεται κανονικά, και να ζει μαζί με όλα τα πράγματα σε αρμονική συνύπαρξη. Όλα αυτά παρέχονται από τον Θεό σε όλα τα πράγματα και την ανθρωπότητα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Η'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 175

Αισθάνεστε, τώρα, τη μέγιστη διαφορά μεταξύ του Θεού και του ανθρώπινου γένους; Ποιος είναι ο κύριος όλων των πραγμάτων; Ο άνθρωπος; (Όχι.) Τότε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζουν ο Θεός και οι άνθρωποι τα πράγματα; (Ο Θεός εξουσιάζει και διευθετεί όλα τα πράγματα, ενώ ο άνθρωπος τα απολαμβάνει.) Εσείς συμφωνείτε με αυτά τα λόγια; Η μέγιστη διαφορά μεταξύ του Θεού και της ανθρωπότητας είναι ότι ο Θεός εξουσιάζει και παρέχει όλα τα πράγματα. Ο Θεός είναι η πηγή των πάντων, και η ανθρωπότητα απολαμβάνει όλα τα πράγματα ενώ ο Θεός τα παρέχει. Δηλαδή, ο άνθρωπος απολαμβάνει όλα τα πράγματα, όταν δέχεται τη ζωή που ο Θεός παραχωρεί σε όλα τα πράγματα. Η ανθρωπότητα απολαμβάνει τα αποτελέσματα της δημιουργίας όλων των πραγμάτων από τον Θεό, ενώ ο Θεός είναι ο Κύριος. Από τη σκοπιά, λοιπόν, όλων των πραγμάτων, ποια είναι η διαφορά μεταξύ του Θεού και της ανθρωπότητας; Ο Θεός μπορεί να βλέπει ξεκάθαρα τα μοτίβα ανάπτυξης όλων των πραγμάτων, και ελέγχει τα μοτίβα ανάπτυξης όλων των πραγμάτων, πάνω στα οποία κυριαρχεί. Δηλαδή, όλα τα πράγματα βρίσκονται μπροστά στα μάτια του Θεού και μέσα στο πεδίο ελέγχου Του. Μπορεί η ανθρωπότητα να δει όλα τα πράγματα; Αυτά που βλέπει η ανθρωπότητα είναι περιορισμένα —είναι απλώς αυτό που βλέπουν μπροστά τους. Αν αναρριχάσαι στο τάδε βουνό, αυτό που βλέπεις είναι το εν λόγω βουνό. Δεν μπορείς να δεις τι βρίσκεται στην άλλη πλευρά του βουνού. Αν πας στην παραλία, μπορείς να δεις μόνο την πλευρά του ωκεανού όπου βρίσκεσαι εσύ, αλλά δεν ξέρεις πώς είναι η άλλη πλευρά του. Αν πας στο τάδε δάσος, μπορείς να δεις τα φυτά μπροστά και γύρω σου, αλλά δεν μπορείς να δεις τι βρίσκεται πιο πέρα. Οι άνθρωποι αδυνατούν να δουν μέρη που βρίσκονται πιο ψηλά, πιο μακριά και πιο βαθιά. Το μόνο που μπορούν να δουν είναι ό,τι βρίσκεται ακριβώς μπροστά τους, εντός του οπτικού πεδίου τους. Ακόμη και αν οι άνθρωποι γνωρίζουν το μοτίβο των τεσσάρων εποχών σε ένα χρόνο, καθώς και τα μοτίβα ανάπτυξης όλων των πραγμάτων, είναι ανίκανοι να τα διαχειριστούν ή να κυριαρχήσουν επάνω τους. Από την άλλη πλευρά, ο τρόπος με τον οποίον ο Θεός βλέπει όλα τα πράγματα, είναι ο τρόπος με τον οποίον θα κοίταζε ένα μηχάνημα που κατασκεύασε ο Ίδιος προσωπικά. Θα γνώριζε εξαιρετικά καλά το κάθε εξάρτημα. Τις αρχές, τα μοτίβα και τον σκοπό του —ο Θεός ξέρει όλα αυτά τα πράγματα καθαρά και ξάστερα. Ως εκ τούτου, ο Θεός είναι Θεός και ο άνθρωπος, άνθρωπος! Ακόμη και αν ο άνθρωπος συνεχίζει να ερευνά την επιστήμη και τους νόμους όλων των πραγμάτων, τούτο συμβαίνει μόνο σε περιορισμένη έκταση, ενώ ο Θεός ελέγχει τα πάντα. Για τον άνθρωπο, αυτό είναι άπειρο. Αν ο άνθρωπος ερευνά κάτι ελάχιστο που έφτιαξε ο Θεός, μπορεί να περάσει και ολόκληρη τη ζωή του ερευνώντας, χωρίς να επιτύχει πραγματικά αποτελέσματα. Γι’ αυτό, αν χρησιμοποιείς τη γνώση και όσα έχεις μάθει προκειμένου να μελετήσεις τον Θεό, δεν θα είσαι ποτέ ικανός να Τον γνωρίσεις ή να Τον κατανοήσεις. Αλλά αν χρησιμοποιείς τον τρόπο της αναζήτησης της αλήθειας και του Θεού, και κοιτάς τον Θεό με την προοπτική να Τον γνωρίσεις, τότε, κάποια ημέρα, θα παραδεχτείς ότι οι ενέργειες και η σοφία Του βρίσκονται παντού και θα μάθεις, επίσης, γιατί ακριβώς ο Θεός αποκαλείται Κύριος όλων των πραγμάτων και πηγή της ζωής τους. Όσο περισσότερο τα γνωρίζεις αυτά, τόσο θα κατανοείς γιατί ο Θεός αποκαλείται Κύριος όλων των πραγμάτων. Όλα τα πράγματα και τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού σου, λαμβάνουν συνεχώς τη σταθερή ροή παροχής του Θεού. Θα είσαι επίσης ικανός να νοιώσεις ξεκάθαρα ότι, σε τούτον τον κόσμο και σε αυτήν την ανθρωπότητα, δεν υπάρχει κανείς πέραν του Θεού που να μπορεί να έχει τέτοια δύναμη και τέτοια ουσία για να εξουσιάζει, να διαχειρίζεται και να συντηρεί την ύπαρξη όλων των πραγμάτων. Όταν επιτύχεις μια τέτοια κατανόηση, θα παραδεχτείς αληθινά ότι ο Θεός είναι ο Θεός σου. Όταν φτάσεις στο συγκεκριμένο σημείο, έχεις πραγματικά αποδεχτεί τον Θεό και Του έχεις επιτρέψει να είναι ο Θεός και Κύριός σου. Όταν διαθέτεις μια τέτοια κατανόηση και η ζωή σου φτάσει σε τέτοιο σημείο, ο Θεός παύει να σε δοκιμάζει και να σε κρίνει, ούτε απαιτεί πράγματα από εσένα, επειδή εσύ Τον κατανοείς, γνωρίζεις την καρδιά Του και Τον έχεις πραγματικά δεχτεί μέσα στην καρδιά σου. Αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος για να επικοινωνούμε τα θέματα σχετικά με την κυριαρχία και τη διαχείριση όλων των πραγμάτων από τον Θεό. Γίνεται για να δοθεί στους ανθρώπους περισσότερη γνώση και κατανόηση̇ όχι μόνο για να αναγκαστείς να παραδεχτείς, αλλά για να σου δοθούν περισσότερες πρακτικές γνώσεις και κατανόηση των ενεργειών του Θεού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Η'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 176

Τα σιτηρά, τα φρούτα και τα λαχανικά, και όλα τα είδη των κελυφωδών καρπών είναι όλα τους χορτοφαγικές τροφές. Παρόλο που είναι χορτοφαγικές τροφές, έχουν επαρκείς θρεπτικές ουσίες για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του ανθρώπινου σώματος. Ωστόσο, ο Θεός δεν είπε: «Η παροχή αυτών στην ανθρωπότητα είναι αρκετή. Η ανθρωπότητα μπορεί να φάει μόνον αυτά». Ο Θεός δεν σταμάτησε εκεί. Αντίθετα, προνόησε τροφές ακόμα πιο νόστιμες για την ανθρωπότητα. Ποιες είναι αυτές; Είναι τα διάφορα είδη κρέατος και ψαριών, που οι περισσότεροι από εσάς μπορούν να βλέπουν και να τρώνε. Είναι τόσο πολλά τα είδη κρέατος και ψαριών που ο Θεός προνόησε για τον άνθρωπο. Όλα τα ψάρια ζουν στο νερό̇ η υφή του κρέατός τους είναι διαφορετική από εκείνη του κρέατος της στεριάς και παρέχουν διαφορετικές θρεπτικές ουσίες στην ανθρωπότητα. Επίσης, οι ιδιότητες των ψαριών μπορούν να ρυθμίσουν το κρύο και τη θερμότητα στα ανθρώπινα σώματα, έτσι είναι εξαιρετικά ευεργετικά για την ανθρωπότητα. Αλλά το νόστιμο δεν κάνει καλό σε υπερβολικές ποσότητες. Πρόκειται ακόμα για το ίδιο ρητό: Ο Θεός παραχωρεί στην ανθρωπότητα τη σωστή ποσότητα την κατάλληλη στιγμή, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν κανονικά και σωστά να απολαμβάνουν αυτά τα πράγματα σύμφωνα με την εποχή και τον χρόνο. Ποια είδη περιλαμβάνονται στα πουλερικά; Το κοτόπουλο, το ορτύκι, τα περιστέρια κλπ. Πολλοί τρώνε επίσης πάπιες και χήνες. Παρ’ όλο που ο Θεός έχει παράσχει όλα αυτά τα είδη κρέατος, διατύπωσε ορισμένες απαιτήσεις από τους εκλεκτούς Του και έθεσε συγκεκριμένους περιορισμούς στη διατροφή τους κατά την Εποχή του Νόμου. Τώρα, το εύρος αυτό στηρίζεται στο προσωπικό γούστο και την προσωπική κατανόηση. Τα διάφορα είδη κρέατος εφοδιάζουν το ανθρώπινο σώμα με διαφορετικές θρεπτικές ουσίες, οι οποίες αναπληρώνουν πρωτεΐνες και σίδηρο, εμπλουτίζουν το αίμα, ενισχύουν τους μυς και τα οστά και παρέχουν περισσότερη ενέργεια. Εν ολίγοις, όποιες μεθόδους κι αν χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να τα μαγειρεύουν και να τα τρώνε, αυτά τα πράγματα μπορούν αφενός να βοηθήσουν τους ανθρώπους να βελτιώσουν γεύση και όρεξη και, αφετέρου, να ικανοποιήσουν το στομάχι τους. Το πιο σημαντικό είναι ότι μπορούν να παρέχουν στο ανθρώπινο σώμα τις καθημερινές διατροφικές του ανάγκες. Αυτές ήταν οι σκέψεις του Θεού, όταν προνοούσε τροφή για την ανθρωπότητα. Υπάρχουν χορτοφαγικές τροφές, όπως και κρέατα· αυτό δε φανερώνει πλούτο και αφθονία; Αλλά οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν τις αρχικές προθέσεις του Θεού, όταν Εκείνος προνοούσε όλες τις τροφές για την ανθρωπότητα. Ήταν, μέσα σε αυτές, το να αφήσει την ανθρωπότητα να απολαμβάνει άπληστα τις υλικές αυτές τροφές; Τι θα γίνει, αν οι άνθρωποι επιδοθούν στην υλική αυτή ικανοποίηση; Δεν θα καταντήσουν υπερτροφικοί; Η υπερτροφία δεν επιφέρει ένα σωρό ασθένειες στο ανθρώπινο σώμα; (Ναι.) Γι’ αυτό και ο Θεός κατανέμει τη σωστή ποσότητα στη σωστή στιγμή και επιτρέπει στους ανθρώπους να απολαμβάνουν διαφορετικές τροφές σύμφωνα με τις διαφορετικές χρονικές περιόδους και εποχές. Για παράδειγμα, μετά από ένα πάρα πολύ ζεστό καλοκαίρι, οι άνθρωποι έχουν συγκεντρώσει πολλή θερμότητα, παθογενή ξηρότητα και υγρασία μέσα στα σώματά τους. Πολλά φρούτα ωριμάζουν με την άφιξη του φθινοπώρου και, όταν οι άνθρωποι τρώνε κάποιο, η υγρασία τους απομακρύνεται. Ταυτόχρονα, τα βοοειδή και τα πρόβατα θα έχουν παχύνει, κι έτσι οι άνθρωποι πρέπει να φάνε κρέας για να διατραφούν. Μετά την κατανάλωση διαφόρων ειδών κρέατος, τα σώματα των ανθρώπων θα έχουν την ενέργεια και τη θερμότητα που θα τους βοηθήσουν να αντέξουν το κρύο του χειμώνα και, ως εκ τούτου, να περάσουν τον χειμώνα με ηρεμία. Η στιγμή της προοικονομίας των διαφόρων πραγμάτων για την ανθρωπότητα και η εποχή της ανάπτυξης των πραγμάτων, της καρποφορίας και της ωρίμανσης όλα ελέγχονται και εξουσιάζονται από τον Θεό έπειτα από πολλούς υπολογισμούς. Το υπό συζήτηση θέμα είναι το «πώς ο Θεός προνόησε τις απαραίτητες τροφές για την καθημερινή ζωή του ανθρώπου». Εκτός από όλα τα είδη των τροφών, ο Θεός παρέχει επίσης στην ανθρωπότητα νερό μέσω των πηγών νερού. Οι άνθρωποι πρέπει να πίνουν λίγο νερό μετά το φαγητό. Είναι αρκετό το να τρώει κανείς μόνο φρούτα; Τρώγοντας μόνο φρούτα, οι άνθρωποι δεν θα είναι ικανοί να σταθούν όρθιοι και, επιπλέον, κάποιες εποχές δεν υπάρχουν φρούτα. Πώς, λοιπόν, μπορεί να επιλυθεί το πρόβλημα του νερού της ανθρωπότητας; Μέσα από την προοικονομία του Θεού για πολλές πηγές πάνω στο έδαφος, αλλά και κάτω από αυτό, συμπεριλαμβανομένων λιμνών, ποταμών και πηγών. Αυτές οι πηγές έχουν πόσιμο νερό, υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει κάποια μόλυνση ή ανθρώπινη επεξεργασία ή ζημία. Δηλαδή, όσον αφορά στις πηγές τροφής για τη ζωή των υλικών σωμάτων της ανθρωπότητας, ο Θεός έχει πραγματοποιήσει πάρα πολύ ακριβείς και απολύτως κατάλληλες προετοιμασίες, ώστε οι ζωές των ανθρώπων να είναι πλούσιες και εν αφθονία και να μην τους λείπει τίποτα. Αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν και να δουν.

Επιπροσθέτως, ο Θεός, μεταξύ όλων των πραγμάτων, δημιούργησε κάποια φυτά, ζώα και διάφορα βότανα τα οποία προορίζονται συγκεκριμένα για την επούλωση τραυμάτων ή τη θεραπεία ασθενειών στο ανθρώπινο σώμα. Για παράδειγμα, τι κάνεις αν κατά λάθος καείς ή ζεματιστείς με καυτό νερό; Μπορείς να ξεπλύνεις το έγκαυμα με νερό; Γίνεται να το τυλίξεις με ένα κομμάτι πανί; Μπορεί, έτσι, να γεμίσει πύον ή να μολυνθεί. Αν, για παράδειγμα, ανεβάσεις πυρετό, κρυολογήσεις, τραυματιστείς από κάποια σωματική εργασία, σε πιάσει το στομάχι σου επειδή έφαγες κάτι που δεν έπρεπε ή αναπτύξεις ασθένειες που οφείλονται στις συνήθειες διαβίωσης ή σε συναισθηματικά ζητήματα, όπως αγγειακές παθήσεις, ψυχολογικά νοσήματα ή ασθένειες των εσωτερικών οργάνων, υπάρχουν αντίστοιχα φυτά που θεραπεύουν όλα αυτά. Υπάρχουν φυτά που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος για να απομακρύνουν τη στασιμότητα, να ανακουφίσουν τον πόνο, να σταματήσουν την αιμορραγία, να προκαλέσουν αναισθησία, να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ανακτήσουν κανονικό δέρμα, να εξαλείψουν την αιμόσταση στο σώμα και να αφαιρέσουν τοξίνες από το σώμα. Εν ολίγοις, μπορούν όλα να χρησιμοποιηθούν στην καθημερινή ζωή. Είναι χρήσιμα στους ανθρώπους και ο Θεός τα έχει προβλέψει για το ανθρώπινο σώμα σε περιπτώσεις ανάγκης. Ο Θεός επέτρεψε στον άνθρωπο να ανακαλύψει κάποια από αυτά κατά τύχη, ενώ άλλα ανακαλύφθηκαν από ανθρώπους οι οποίοι επιλέχτηκαν από τον Θεό να το κάνουν ή ως αποτέλεσμα εξαιρετικών φαινομένων τα οποία Εκείνος ενορχήστρωσε. Μετά την ανακάλυψή τους, η ανθρωπότητα τα μεταλαμπάδευσε από τη μια γενιά στην άλλη, και έγιναν γνωστά σε πολλούς ανθρώπους. Έτσι, η δημιουργία αυτών των φυτών από τον Θεό έχει αξία και νόημα. Εν ολίγοις, αυτά τα πράγματα προέρχονται όλα από τον Θεό και προοικονομήθηκαν και φυτεύτηκαν, όταν Εκείνος δημιούργησε ένα περιβάλλον διαβίωσης για την ανθρωπότητα. Όλα αυτά είναι απολύτως αναγκαία. Οι σκέψεις του Θεού ήταν καλύτερα μελετημένες από εκείνες της ανθρωπότητας; Όταν βλέπεις όλα όσα έχει κάνει ο Θεός, είσαι ικανός να νοιώσεις την πρακτική Του πλευρά; Ο Θεός δούλεψε μυστικά. Όταν ο άνθρωπος δεν είχε έρθει ακόμα σε αυτόν τον κόσμο, και προτού έρθει σε επαφή με αυτήν την ανθρωπότητα, ο Θεός είχε ήδη δημιουργήσει όλα αυτά. Όλα όσα έκανε ήταν προς χάριν της ανθρωπότητας, προς χάριν της επιβίωσής της και με γνώμονα την ύπαρξη της ανθρωπότητας, ώστε να μπορεί να ζήσει ευτυχής σε τούτον τον πλούσιο και άφθονο υλικό κόσμο που ο Θεός προνόησε για αυτήν, χωρίς να ανησυχεί για την τροφή ή τα ρούχα, και χωρίς να της λείπει τίποτα. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η ανθρωπότητα συνεχίζει να αναπαράγεται και να επιβιώνει.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Η'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 177

Αρχικά, είπαμε για το περιβάλλον διαβίωσης της ανθρωπότητας και για το τι έπραξε, προνόησε και αντιμετώπισε ο Θεός γι’ αυτό το περιβάλλον, καθώς και για τις σχέσεις ανάμεσα σε όλα τα πράγματα που ο Θεός προοικονόμησε για την ανθρωπότητα και για το πώς ο Θεός χειρίστηκε αυτές τις σχέσεις, προκειμένου να αποτρέψει όλα τα πράγματα από το να προκαλέσουν βλάβη στην ανθρωπότητα. Ο Θεός επέλυσε επίσης τις αρνητικές επιπτώσεις στο ανθρώπινο περιβάλλον που προξενούν τα διάφορα στοιχεία τα οποία επιφέρουν όλα τα πράγματα, επέτρεψε σε όλα τα πράγματα να μεγιστοποιήσουν τις λειτουργίες τους, και έδωσε στην ανθρωπότητα ένα ευνοϊκό περιβάλλον και όλα τα ευεργετικά στοιχεία, επιτρέποντάς της να προσαρμοστεί σε ένα τέτοιο περιβάλλον και να συνεχίσει κανονικά τον κύκλο της αναπαραγωγής και της ζωής. Στη συνέχεια, μιλήσαμε για την τροφή που χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα —καθημερινή βρώση και πόση. Είναι εξίσου απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Που σημαίνει ότι το ανθρώπινο σώμα δεν ζει μόνο με την αναπνοή, με το φως του ήλιου ή τον άνεμο, ή μόνο με τις κατάλληλες θερμοκρασίες. Οι άνθρωποι πρέπει επίσης να γεμίσουν το στομάχι τους. Τα πράγματα για την πλήρωση του στομαχιού τους έχουν, και αυτά, προνοηθεί εξ ολοκλήρου από τον Θεό για την ανθρωπότητα —αυτή είναι η πηγή τροφής της. Έχοντας δει αυτά τα πλούσια και άφθονα προϊόντα —τις πηγές βρώσης και πόσης της ανθρωπότητας— μπορείτε να πείτε ότι ο Θεός είναι η πηγή παροχής για την ανθρωπότητα και όλα τα πράγματα; Αν ο Θεός, όταν δημιούργησε όλα τα πράγματα, είχε δημιουργήσει μόνο δέντρα και γρασίδι ή απλώς διάφορα ζωντανά πράγματα, αν αυτά τα διάφορα έμβια όντα και τα φυτά ήταν όλα για τη βρώση των βοοειδών και των προβάτων ή των ζέβρων, των ελαφιών και διαφόρων άλλων ζώων, για παράδειγμα, τα λιοντάρια τρώνε ζέβρες και ελάφια, οι τίγρεις τρώνε αρνιά και χοίρους —αλλά δεν υπήρχε ούτε ένα πράγμα κατάλληλο για να φάνε οι άνθρωποι, θα λειτουργούσε κάτι τέτοιο; Όχι βέβαια. Η ανθρωπότητα δεν θα ήταν ικανή να συνεχίσει να επιβιώνει. Τι θα γινόταν, αν οι άνθρωποι έτρωγαν μόνο φύλλα δέντρων; Θα λειτουργούσε αυτό; Θα μπορούσαν οι άνθρωποι να φάνε το γρασίδι που προνοήθηκε για τα πρόβατα; Ίσως και να μην πάθαιναν τίποτε αν δοκίμαζαν λίγο, αλλά αν συνέχιζαν να το τρώνε για καιρό, τα ανθρώπινα στομάχια δεν θα άντεχαν και δεν θα επιβίωναν για πολύ. Και υπάρχουν ακόμη και κάποια πράγματα που μπορούν να καταναλωθούν από τα ζώα, αλλά αν τα φάνε οι άνθρωποι, θα δηλητηριαστούν. Υπάρχουν κάποια δηλητηριώδη πράγματα που τα ζώα μπορούν να τα φάνε χωρίς να επηρεαστούν, αλλά οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο. Με άλλα λόγια, ο Θεός δημιούργησε τα ανθρώπινα όντα, οπότε γνωρίζει καλύτερα τις αρχές και τη δομή του ανθρώπινου σώματος και το τι χρειάζονται οι άνθρωποι. Ο Θεός είναι απολύτως ξεκάθαρος ως προς τη σύνθεση και το περιεχόμενό του, τις ανάγκες του, καθώς και ως προς το πώς λειτουργούν, απορροφούν, εξαλείφουν και μεταβολίζουν τα εσωτερικά όργανα του ανθρώπινου σώματος. Οι άνθρωποι δεν είναι ξεκάθαροι ως προς αυτό και, μερικές φορές, τρώνε και συμπληρώνουν στα τυφλά. Συμπληρώνουν υπέρ το δέον, καταλήγοντας να προκαλούν ανισορροπία. Αν τρως και απολαμβάνεις κανονικά τα πράγματα που ο Θεός προνόησε για εσένα, δεν πρόκειται να πάθεις τίποτε. Ακόμα κι αν μερικές φορές είσαι κακοδιάθετος και έχεις αιμόσταση, δεν πειράζει. Απλώς πρέπει να φας ένα συγκεκριμένο είδος φυτού και η στάση θα εξαλειφθεί. Ο Θεός έχει προνοήσει για όλα αυτά. Έτσι, στα μάτια του Θεού, η ανθρωπότητα είναι πολύ ανώτερη από κάθε άλλο έμβιο ον. Ο Θεός προνόησε περιβάλλον διαβίωσης για όλα τα είδη των φυτών, καθώς και τροφή και συνθήκες διαβίωσης για όλα τα είδη των ζώων, αλλά μόνο οι απαιτήσεις της ανθρωπότητας απέναντι στο δικό της περιβάλλον διαβίωσης είναι αυστηρότερες και απολύτως μη ανεκτικές στην παραμέληση. Διαφορετικά, η ανθρωπότητα δεν θα είναι ικανή να συνεχίσει να αναπτύσσεται και να αναπαράγεται και να ζει κανονικά. Ο Θεός το γνωρίζει αυτό καλά στην καρδιά Του. Όταν ο Θεός το έπραξε, έδωσε περισσότερη σημασία σε αυτό από ό,τι σε οτιδήποτε άλλο. Ίσως εσύ δεν είσαι σε θέση να αντιληφθείς τη σημασία κάποιου συνηθισμένου πράγματος που μπορείς να δεις και να απολαύσεις στη ζωή σου ή κάποιου πράγματος που βλέπεις και απολαμβάνεις, και το οποίο είχες από γεννησιμιού σου, αλλά ο Θεός έχει ήδη κάνει προετοιμασίες για σένα προ πολλού ή στα κρυφά. Ο Θεός έχει απομακρύνει και μετριάσει, στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, όλα τα αρνητικά στοιχεία που είναι δυσμενή για την ανθρωπότητα και μπορεί να βλάψουν το ανθρώπινο σώμα. Τι καθιστά σαφές αυτό; Μήπως καθιστά σαφή τη στάση του Θεού απέναντι στην ανθρωπότητα, όταν Εκείνος τη δημιούργησε τούτη τη φορά; Ποια ήταν αυτή η στάση; Η στάση του Θεού ήταν αυστηρή και σοβαρή, μη ανεχόμενος την παρέμβαση οποιωνδήποτε παραγόντων ή συνθηκών ή οποιωνδήποτε εχθρικών δυνάμεων, πλην του Ιδίου. Από αυτό, μπορεί να γίνει αντιληπτή η στάση του Θεού, όταν Εκείνος δημιούργησε την ανθρωπότητα, και στη διαχείρισή Του για την ανθρωπότητα τούτη τη φορά. Ποια είναι η στάση του Θεού; Μέσα από το περιβάλλον διαβίωσης και επιβίωσης που απολαμβάνει ο άνθρωπος, καθώς και από την καθημερινή του βρώση και πόση και τις καθημερινές του ανάγκες, μπορούμε να δούμε τη στάση ευθύνης του Θεού απέναντι στην ανθρωπότητα, που είχε από τότε που τη δημιούργησε, καθώς και την αποφασιστικότητά Του να σώσει αυτή τη φορά το ανθρώπινο γένος. Μπορούμε να δούμε την αυθεντικότητα του Θεού μέσα από αυτά τα πράγματα; Μπορούμε να δούμε τη θαυμασιότητα του Θεού; Μπορούμε να δούμε την ασυλληπτότητα του Θεού; Μπορούμε να δούμε την παντοδυναμία του Θεού; Ο Θεός χρησιμοποιεί απλώς τους παντοδύναμους και σοφούς τρόπους Του για να παράσχει σε όλη την ανθρωπότητα, καθώς και για να παράσχει σε όλα τα πράγματα. Και μια που το ανέφερα, και έπειτα από όλα αυτά που είπα, είστε ικανοί να πείτε ότι ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα; (Ναι.) Πράγματι. Μήπως έχετε κάποιες αμφιβολίες; (Όχι.) Η παροχή των πάντων από τον Θεό αρκεί για να δείξει ότι ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα, επειδή είναι η πηγή παροχής που έχει επιτρέψει σε όλα τα πράγματα να υπάρχουν, να ζουν, να αναπαράγονται και να συνεχίζουν, και δεν υπάρχει καμία άλλη πηγή πέραν του ίδιου του Θεού. Ο Θεός μεριμνά για όλες τις ανάγκες όλων των πραγμάτων και για όλες τις ανάγκες της ανθρωπότητας, είτε πρόκειται για τις πλέον βασικές περιβαλλοντικές ανάγκες των ανθρώπων, τις ανάγκες της καθημερινότητάς τους ή την ανάγκη για την αλήθεια την οποία παρέχει στο πνεύμα των ανθρώπων. Από όλες τις οπτικές, όταν πρόκειται για την ταυτότητα του Θεού και τη θέση Του για την ανθρωπότητα, μόνο ο Ίδιος ο Θεός αποτελεί την πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα. Είναι σωστό αυτό; (Ναι.) Το οποίο σημαίνει ότι ο Θεός είναι ο Εξουσιαστής, ο Κύριος και ο Χορηγός του υλικού αυτού κόσμου, που οι άνθρωποι μπορούν να δουν με τα μάτια τους και να αισθανθούν. Αυτή δεν είναι η ταυτότητα του Θεού για την ανθρωπότητα; Αυτό είναι απολύτως αληθές. Όταν, λοιπόν, βλέπεις πουλιά που πετούν στον ουρανό, πρέπει να γνωρίζεις ότι ο Θεός δημιούργησε όντα που μπορούν να πετάξουν. Αλλά υπάρχουν έμβια όντα που κολυμπούν στο νερό, και επιβιώνουν, και αυτά, με διαφορετικούς τρόπους. Τα δέντρα και τα φυτά που ζουν στο έδαφος, βλασταίνουν την άνοιξη και φέρουν φρούτα και χάνουν τα φύλλα τους το φθινόπωρο και, μέχρι να έρθει ο χειμώνας, όλα τα φύλλα έχουν πέσει και διανύουν τον χειμώνα. Αυτός είναι ο δικός τους τρόπος επιβίωσης. Ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα, καθένα από τα οποία ζει μέσα από διαφορετικές μορφές και διαφορετικούς τρόπους και χρησιμοποιεί διαφορετικές μεθόδους για να επιδείξει τη δύναμη και τη μορφή ζωής του. Όποια και αν είναι η μέθοδος, βρίσκεται υπό την κυριαρχία του Θεού. Ποιος είναι ο σκοπός του Θεού, μέσα από την εξουσία επί όλων των διαφορετικών μορφών ζωής και των έμβιων όντων; Είναι προς χάριν της επιβίωσης της ανθρωπότητας; (Ναι.) Εξουσιάζει όλους τους νόμους της ζωής, προς χάριν της επιβίωσης της ανθρωπότητας. Τούτο δείχνει πόσο σημαντική είναι η επιβίωση της ανθρωπότητας για τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Η'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 178

Ο Θεός δεν είναι μόνο ο Θεός των εκλεκτών Του. Εσύ σήμερα ακολουθείς τον Θεό και είναι ο Θεός σου, αλλά για εκείνους εκτός των ακολούθων Του, είναι δικός τους Θεός; Ο Θεός είναι o Θεός όλων των ανθρώπων εκτός αυτών που Τον ακολουθούν; Ο Θεός είναι ο Θεός όλων των πραγμάτων; (Ναι.) Ο Θεός, λοιπόν, επιτελεί το έργο και τις ενέργειές Του μόνο πάνω σε εκείνους που Τον ακολουθούν; (Όχι.) Ποιο είναι το πεδίο του; Από κοντινή σκοπιά, το πεδίο του είναι όλη η ανθρωπότητα και όλα τα πράγματα. Στο μεγαλύτερο επίπεδο, περιλαμβάνει ολόκληρο το σύμπαν, το οποίο δεν μπορούν να δουν οι άνθρωποι. Οπότε, μπορούμε να πούμε ότι ο Θεός επιτελεί το έργο και τις ενέργειές Του μεταξύ όλων των ανθρώπων. Τούτο αρκεί για να επιτραπεί στους ανθρώπους να μάθουν τα πάντα για τον Ίδιο τον Θεό. Αν θέλεις να γνωρίσεις τον Θεό και, πραγματικά, να τον μάθεις και να τον καταλάβεις, μην περιορίζεσαι μόνο στα τρία στάδια του έργου Του, ούτε στις ιστορίες για το έργο που είχε επιτελέσει κάποτε. Αν προσπαθείς να τον γνωρίσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε εγκλείεις τον Θεό μέσα σε συγκεκριμένα όρια. Βλέπεις τον Θεό ως κάτι πολύ μικρό. Πώς θα επηρέαζε αυτό τους ανθρώπους; Δεν θα ήσουν ποτέ ικανός να γνωρίσεις πόσο θαυμάσιος είναι ο Θεός και την υπεροχή Του, ούτε και θα ήσουν ποτέ ικανός να γνωρίσεις τη δύναμη και την παντοδυναμία Του και την έκταση της εξουσίας Του. Μια τέτοια κατανόηση θα επηρέαζε την ικανότητά σου να αποδεχτείς την αλήθεια ότι ο Θεός είναι ο Εξουσιαστής όλων των πραγμάτων, καθώς και τη γνώση σου σχετικά με την πραγματική ταυτότητα και τη θέση Του. Με άλλα λόγια, αν η κατανόησή σου για τον Θεό είναι περιορισμένου πεδίου, αυτό που μπορείς να λάβεις είναι, κι αυτό, περιορισμένο. Γι’ αυτό και πρέπει να επεκτείνεις το πεδίο σου και να ανοίξεις τους ορίζοντές σου. Είτε πρόκειται για το πεδίο του έργου του Θεού, της διαχείρισης και της κυριαρχίας Του, είτε για όλα τα πράγματα που εξουσιάζει και διαχειρίζεται Εκείνος, εσύ πρέπει να τα γνωρίσεις όλα και να γνωρίσεις τις ενέργειες του Θεού μέσα τους. Μέσω αυτού του τρόπου κατανόησης, θα γίνει ασυνείδητα αισθητό ότι ο Θεός εξουσιάζει, διαχειρίζεται και παρέχει σε όλα τα πράγματα ανάμεσά τους. Ταυτόχρονα, και εσύ θα νοιώσεις ότι πραγματικά αποτελείς μέρος και μέλος όλων των πραγμάτων. Καθώς ο Θεός παρέχει σε όλα τα πράγματα, αποδέχεσαι και εσύ την εξουσία και την παροχή Του. Είναι γεγονός που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί. Όλα τα πράγματα υπόκεινται στους δικούς τους νόμους, που βρίσκονται υπό την εξουσία του Θεού, και όλα τα πράγματα έχουν τον δικό τους κανόνα επιβίωσης, ο οποίος βρίσκεται, και αυτός, υπό την εξουσία του Θεού, ενώ η μοίρα της ανθρωπότητας και οι ανάγκες της είναι επίσης στενά συνδεδεμένες με την εξουσία του Θεού και την παροχή Του. Γι’ αυτό και στο κράτος και την εξουσία του Θεού, η ανθρωπότητα και όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα, αλληλεξαρτώμενα και συνυφασμένα. Τούτος είναι ο σκοπός και η αξία της δημιουργίας όλων των πραγμάτων από τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Η'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 179

Αφού τα δημιούργησε ο Θεός, βάσει των νόμων που Αυτός καθόρισε, όλα τα πράγματα λειτουργούν και συνεχίζουν να εξελίσσονται κανονικά. Κάτω από το βλέμμα Του, κάτω από τους νόμους Του, τα πάντα εξελίσσονται κανονικά, παράλληλα με την επιβίωση των ανθρώπων. Ούτε ένα πράγμα δεν είναι σε θέση να αλλάξει αυτούς τους νόμους, κι ούτε ένα πράγμα δεν μπορεί να καταστρέψει αυτούς τους νόμους. Χάρη στη διακυβέρνηση του Θεού μπορούν όλα τα πλάσματα να πολλαπλασιάζονται, και χάρη στη διακυβέρνησή Του και τη διαχείρισή Του όλα τα όντα μπορούν να επιβιώνουν. Αυτό σημαίνει ότι κάτω από τη διακυβέρνηση του Θεού, τα πάντα γεννιούνται, ακμάζουν, εξαφανίζονται και ξαναγεννιούνται με τάξη. Όταν έρχεται η άνοιξη, το ψιλόβροχο φέρνει αυτή την αίσθηση της άνοιξης και υγραίνει τη γη. Το έδαφος αρχίζει να μαλακώνει και το γρασίδι βγαίνει προς τα πάνω από το χώμα και αρχίζει να βλασταίνει, ενώ τα δένδρα πρασινίζουν σιγά-σιγά. Όλα αυτά τα ζωντανά πλάσματα φέρνουν μια φρέσκια ζωτικότητα στη γη. Αυτή είναι η εικόνα όλων όσα γεννιούνται και ακμάζουν. Επίσης, κάθε είδους ζώα βγαίνουν από τα λαγούμια τους για να νιώσουν τη ζεστασιά της άνοιξης και ξεκινούν μια νέα χρονιά. Όλα τα πλάσματα χαίρονται τη λιακάδα στη διάρκεια του καλοκαιριού και απολαμβάνουν τη ζεστασιά που φέρνει η εποχή. Μεγαλώνουν ταχύτατα· τα δένδρα, το γρασίδι και κάθε είδους φυτό μεγαλώνουν πολύ γρήγορα, έπειτα ανθίζουν και βγάζουν καρπούς. Όλα τα πλάσματα είναι πολύ απασχολημένα το καλοκαίρι, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Το φθινόπωρο, οι βροχές φέρνουν την ψύχρα της εποχής, και όλων των ειδών τα ζωντανά πλάσματα αρχίζουν να διαισθάνονται την άφιξη της εποχής της συγκομιδής. Όλα τα πλάσματα καρποφορούν, και οι άνθρωποι αρχίζουν τη συγκομιδή των διαφόρων ειδών καρπών προκειμένου να έχουν τροφή ενόψει του χειμώνα. Τον χειμώνα, όλα τα πλάσματα αρχίζουν σταδιακά να ξεκουράζονται μέσα στην παγωνιά, να ησυχάζουν, κι οι άνθρωποι ακόμα κάνουν διάλειμμα κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής. Αυτές οι μεταβάσεις από την άνοιξη στο καλοκαίρι, στο φθινόπωρο και στον χειμώνα —αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν όλες σύμφωνα με τους νόμους που θέσπισε ο Θεός. Καθοδηγεί όλα τα πράγματα και τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας αυτούς τους νόμους και έχει θεσπίσει έναν πλούσιο και πολύχρωμο τρόπο ζωής για το ανθρώπινο γένος, προετοιμάζοντας ένα περιβάλλον για επιβίωση που έχει διαφορετικές θερμοκρασίες και διαφορετικές εποχές. Υπό αυτά τα μεθοδικά περιβάλλοντα επιβίωσης, οι άνθρωποι μπορούν επίσης να επιβιώσουν και να πολλαπλασιαστούν με οργανωμένο τρόπο. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αλλάξουν αυτούς τους νόμους και ούτε ένα άτομο ή πλάσμα δεν μπορεί να τους παραβεί. Παρόλο που έχουν λάβει χώρα αναρίθμητες αλλαγές —θάλασσες έχουν μετατραπεί σε αγρούς, ενώ αγροί έχουν μετατραπεί σε θάλασσες— αυτοί οι νόμοι συνεχίζουν να υπάρχουν και υπάρχουν επειδή υπάρχει ο Θεός. Αυτό συμβαίνει χάρη στη διακυβέρνηση και τη διαχείριση του Θεού. Με αυτού του είδους το οργανωμένο, ευρύτερο περιβάλλον, η ζωή των ανθρώπων προχωρά μέσα στα πλαίσια αυτών των νόμων και κανονισμών. Αυτοί οι νόμοι καλλιέργησαν τη μια ανθρώπινη γενιά μετά την άλλη και ολόκληρες γενιές ανθρώπων έχουν επιβιώσει μέσα στα πλαίσια αυτών των νόμων. Οι άνθρωποι απολαμβάνουν αυτό το εύτακτο περιβάλλον για επιβίωση, καθώς και όλα τα πολυάριθμα πράγματα που δημιούργησε ο Θεός, για ολόκληρες γενιές. Παρόλο που οι άνθρωποι αισθάνονται ότι αυτοί οι τύποι νόμων είναι έμφυτοι, παρόλο που τους απορρίπτουν πλήρως και παρόλο που δεν μπορούν να νιώσουν ότι ο Θεός ενορχηστρώνει αυτούς τους νόμους, ότι ο Θεός κυβερνά πάνω από αυτούς τους νόμους, ό,τι και να γίνει, ο Θεός είναι πάντα απασχολημένος με αυτό το αμετάβλητο έργο. Ο σκοπός Του σε αυτό το αμετάβλητο έργο είναι η επιβίωση του ανθρώπινου γένους, έτσι ώστε να συνεχίσουν να ζουν οι άνθρωποι.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 180

Πρώτον, όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, έθεσε όρια για τα βουνά, τις πεδιάδες, τις ερήμους, τους λόφους, τα ποτάμια και τις λίμνες. Στη γη υπάρχουν βουνά, πεδιάδες, έρημοι, λόφοι, καθώς επίσης και διάφοροι υδάτινοι όγκοι. Δεν είναι διαφορετικά εδάφη αυτά; Ο Θεός έθεσε όρια ανάμεσα σε όλα αυτά τα διαφορετικά είδη εδάφους. Όταν μιλάμε για οριοθέτηση, αυτό σημαίνει ότι τα βουνά έχουν τα όριά τους, οι πεδιάδες έχουν τη δική τους οριοθέτηση, οι έρημοι έχουν ένα συγκεκριμένο πεδίο και οι λόφοι έχουν μια συγκεκριμένη έκταση. Υπάρχει επίσης μια συγκεκριμένη ποσότητα υδάτινων όγκων, όπως είναι τα ποτάμια και οι λίμνες. Αυτό σημαίνει ότι όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, διαίρεσε τα πάντα ξεκάθαρα. Ο Θεός έχει ήδη καθορίσει πόσα χιλιόμετρα είναι η ακτίνα ενός βουνού και ποιο το πεδίο της. Έχει επίσης καθορίσει πόσα χιλιόμετρα είναι η ακτίνα μιας πεδιάδας και ποιο το πεδίο της. Όταν δημιούργησε τα πάντα, Αυτός επίσης καθόρισε το πεδίο της ερήμου, καθώς και το πεδίο των λόφων και τις διαστάσεις τους, και με τι συνορεύουν. Αυτός τα καθόρισε όλα αυτά. Καθόρισε το πεδίο των ποταμών και των λιμνών όταν τα δημιουργούσε. Όλα έχουν τα όριά τους. Οπότε, τι σημαίνει όταν λέμε «όρια»; Μόλις μιλήσαμε για τον τρόπο που με τη διακυβέρνηση των πάντων από τον Θεό, θεσπίζονται νόμοι για όλα τα πράγματα. Αυτό σημαίνει ότι το πεδίο και τα όρια των βουνών δεν θα επεκταθούν ούτε θα μειωθούν λόγω της περιστροφής της γης ή με το πέρασμα του χρόνου. Αυτό είναι καθορισμένο. Αυτή η έννοια του «καθορισμένου» είναι η διακυβέρνηση του Θεού. Όσον αφορά την έκταση των πεδιάδων, το πεδίο τους, την οριοθέτησή τους, αυτό έχει καθοριστεί από τον Θεό. Έχουν ένα όριο, και δεν θα προκύψει αυθαίρετα ένα ύψωμα μες στη μέση μιας πεδιάδας. Μια πεδιάδα δεν θα γίνει ξαφνικά βουνό. Δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο. Οι νόμοι και τα όρια για τα οποία μιλήσαμε, αναφέρονται σ’ αυτό. Όσο αφορά την έρημο, δεν θα αναφέρουμε τους ρόλους της ερήμου ούτε κάποιου άλλου εδάφους ή γεωγραφικού τόπου εδώ, μόνο τα όριά τους. Υπό τη διακυβέρνηση του Θεού, ούτε και το πεδίο της ερήμου θα επεκταθεί. Αυτό γίνεται επειδή ο Θεός της έδωσε τον νόμο της, το πεδίο της. Η έκτασή της και ο ρόλος της, η οριοθέτησή της και η τοποθεσία της, όλα αυτά έχουν ήδη οριστεί από τον Θεό. Δεν θα υπερβεί το πεδίο της, δεν θα μετατοπιστεί η θέση της και δεν θα επεκταθεί αυθαίρετα. Αν και η ροή των υδάτων, όπως τα ποτάμια και οι λίμνες, είναι όλα τους τακτικά και συνεχή, ποτέ δεν έχουν βγει εκτός του πεδίου τους ούτε έχουν περάσει τα όριά τους. Όλα τους ρέουν προς μια κατεύθυνση με τακτικό τρόπο, ρέοντας προς την κατεύθυνση που πρέπει. Έτσι, υπό τους νόμους του Θεού, κανένα ποτάμι και καμία λίμνη δεν θα στερέψει αυθαίρετα, ούτε και θα αλλάξει αυθαίρετα κατεύθυνση ή την ποσότητα της ροής του εξαιτίας της περιστροφής της γης ή του περάσματος του χρόνου. Όλα αυτά βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι όλα τα πράγματα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό εν μέσω του ανθρώπινου γένους, έχουν συγκεκριμένες θέσεις, εκτάσεις και πεδία. Δηλαδή, όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, τα όριά τους θεσπίστηκαν και αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν αυθαίρετα, να ανανεωθούν ή να τροποποιηθούν. Σε τι αναφέρεται ο όρος «αυθαίρετα»; Σημαίνει ότι δεν θα μετατοπιστούν, θα επεκταθούν ή θα αλλάξουν την αρχική τους μορφή τυχαία, λόγω του καιρού, της θερμοκρασίας ή της ταχύτητας περιστροφής της γης. Για παράδειγμα, ένα βουνό έχει ένα συγκεκριμένο ύψος, η βάση του έχει συγκεκριμένη έκταση, έχει ένα συγκεκριμένο υψόμετρο και έχει μια συγκεκριμένη ποσότητα βλάστησης. Όλα αυτά είναι σχεδιασμένα και υπολογισμένα από τον Θεό και δεν θα αλλάξουν αυθαίρετα. Όσο για τις πεδιάδες, η πλειονότητα των ανθρώπων κατοικεί στις πεδιάδες και καμία αλλαγή στο κλίμα δεν θα επηρεάσει την έκτασή τους ή την αξία της ύπαρξής τους. Ούτε ακόμη όλα όσα περιέχονται σε αυτά τα διαφορετικά εδάφη και γεωγραφικά περιβάλλοντα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό θα αλλάξουν αυθαίρετα. Για παράδειγμα, τα συστατικά στοιχεία της ερήμου, τα ορυκτά αποθέματα στο υπέδαφός της, η ποσότητα της άμμου και το χρώμα της άμμου κι η πυκνότητά της, όλα αυτά δεν θα αλλάξουν αυθαίρετα. Γιατί δεν θα αλλάξουν αυθαίρετα; Λόγω της διακυβέρνησης και της διαχείρισης του Θεού. Μέσα σε όλα αυτά τα διαφορετικά εδάφη και γεωγραφικά περιβάλλοντα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό, Αυτός διαχειρίζεται τα πάντα με σχέδιο και τάξη. Έτσι, όλα αυτά τα γεωγραφικά περιβάλλοντα υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια, δεκάδες χιλιάδες χρόνια αφού δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Εξακολουθούν να παίζουν το καθένα τον ρόλο του. Αν και στη διάρκεια συγκεκριμένων περιόδων έχουμε εκρήξεις ηφαιστείων, στη διάρκεια συγκεκριμένων περιόδων έχουμε σεισμούς και γίνονται μεγάλες μετατοπίσεις τμημάτων γης, ο Θεός δεν θα επιτρέψει σε καμία περίπτωση οποιοσδήποτε τύπος εδάφους να χάσει την αρχική του λειτουργία. Χάρη στη διαχείριση του Θεού και μόνο, χάρη στη διακυβέρνηση Του και στον έλεγχο αυτών των νόμων, όλα αυτά —όλα όσα απολαμβάνει και βλέπει το ανθρώπινο γένος— μπορούν να επιβιώσουν στη γη με τάξη. Γιατί, λοιπόν, ο Θεός διαχειρίζεται όλα αυτά τα διάφορα εδάφη που υπάρχουν στη γη με αυτόν τον τρόπο; Ο λόγος είναι ώστε τα ζωντανά όντα που επιβιώνουν στα διάφορα γεωγραφικά περιβάλλοντα να έχουν ένα σταθερό περιβάλλον, έτσι ώστε να είναι σε θέση να συνεχίσουν να ζουν και να πολλαπλασιάζονται σε ένα σταθερό περιβάλλον. Όλα αυτά τα πράγματα —αυτά που κινούνται και αυτά που είναι σταθερά, αυτά που είτε αναπνέουν από τα ρουθούνια τους και είτε όχι— αποτελούν ένα μοναδικό περιβάλλον για την επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Μόνο αυτού του είδους το περιβάλλον μπορεί να θρέψει γενιές και γενιές ανθρώπων, και μόνο αυτού του είδους το περιβάλλον μπορεί να επιτρέψει στους ανθρώπους να συνεχίσουν να επιβιώνουν ειρηνικά, η μια γενιά μετά την άλλη.

Αυτό για το οποίο έχω μόλις μιλήσει είναι ένα σχετικά μεγάλο θέμα, κι έτσι ίσως να σας φαίνεται κάπως απομακρυσμένο από τη ζωή σας, αλλά πιστεύω πως όλοι μπορείτε να το καταλάβετε, έτσι; Δηλαδή, οι νόμοι του Θεού στο κράτος Του επί των πάντων είναι πολύ σημαντικοί —πολύ σημαντικοί! Ποια είναι η προϋπόθεση για να μεγαλώνουν όλα τα όντα σύμφωνα με αυτούς τους νόμους; Είναι η διακυβέρνηση του Θεού. Χάρη στη διακυβέρνηση του Θεού όλα τα πράγματα εκτελούν τις λειτουργίες τους μέσα στα πλαίσια της διακυβέρνησής Του. Για παράδειγμα, τα βουνά φροντίζουν τα δάση, έπειτα τα δάση με τη σειρά τους φροντίζουν και προστατεύουν τα διάφορα πουλιά και ζώα που ζουν σε αυτά. Οι πεδιάδες είναι ένα στάδιο που προετοιμάστηκε για να φυτεύουν τις σοδειές οι άνθρωποι, καθώς επίσης και για τα διάφορα πουλιά και ζώα. Επιτρέπουν στην πλειονότητα των ανθρώπων να ζουν σε επίπεδη γη και παρέχουν άνεση στη ζωή των ανθρώπων. Επίσης, οι πεδιάδες περιλαμβάνουν βοσκοτόπια, τεράστια κομμάτια γης με βοσκοτόπια. Τα βοσκοτόπια είναι η βλάστηση της γης. Προστατεύουν το χώμα και τρέφουν τα βοοειδή, τα πρόβατα και τα άλογα που ζουν στα βοσκοτόπια. Η έρημος, επίσης, εκτελεί τη δική της λειτουργία. Δεν είναι κατάλληλο μέρος για να ζήσουν οι άνθρωποι. Ο ρόλος της είναι να κάνει το υγρό κλίμα πιο ξηρό. Η ροή των ποταμών και των λιμνών είναι βολική για το πόσιμο νερό των ανθρώπων. Όπου κι αν ρέουν, οι άνθρωποι θα έχουν νερό να πίνουν, και οι ανάγκες όλων των πραγμάτων για νερό θα καλύπτονται με βολικό τρόπο. Αυτά είναι τα όρια που έθεσε ο Θεός για τα διάφορα εδάφη.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 181

Εξαιτίας αυτών των ορίων που έχει θέσει ο Θεός, τα διάφορα εδάφη έχουν δημιουργήσει διαφορετικά περιβάλλοντα για επιβίωση, και αυτά τα περιβάλλοντα για επιβίωση είναι βολικά για τα διάφορα είδη πουλιών και ζώων, καθώς δίνουν επίσης χώρο για επιβίωση. Τα όρια για τα περιβάλλοντα επιβίωσης των διαφόρων όντων έχουν αναπτυχθεί από αυτά. Αυτό είναι το δεύτερο σημείο, για το οποίο θα μιλήσουμε στη συνέχεια. Πρώτον, πού ζουν τα πουλιά και τα ζώα και τα έντομα; Ζουν στα δάση και στα σύδενδρα; Αυτός είναι ο τόπος τους. Έτσι, εκτός από τη δημιουργία ορίων για τα διάφορα γεωγραφικά περιβάλλοντα, ο Θεός έθεσε ακόμα όρια για τα διάφορα πουλιά και ζώα, ψάρια, έντομα, καθώς και όλα τα φυτά. Επίσης, θέσπισε νόμους. Εξαιτίας των διαφορών ανάμεσα στα διάφορα γεωγραφικά περιβάλλοντα, και εξαιτίας της ύπαρξής τους, τα διάφορα είδη πουλιών και ζώων, ψαριών, εντόμων και φυτών έχουν διαφορετικά περιβάλλοντα επιβίωσης. Τα πουλιά, τα ζώα και τα έντομα ζουν ανάμεσα σε διάφορα φυτά, τα ψάρια ζουν στο νερό και τα φυτά φυτρώνουν στη γη. Η ξηρά περιλαμβάνει διάφορες περιοχές όπως βουνά, πεδιάδες και λόφους. Μόλις τα πουλιά και τα ζώα αποκτήσουν τον δικό τους σταθερό τόπο διαβίωσης, δεν θα περιπλανώνται και δεν θα πηγαίνουν όπου να ’ναι. Ο χώρος τους είναι τα δάση και τα βουνά. Εάν, μια μέρα, καταστρεφόταν ο χώρος τους, θα επικρατούσε χάος. Αμέσως μόλις θα δημιουργείτο το χάος, ποιες θα ήταν οι συνέπειες; Ποιοι είναι οι πρώτοι που θα πληγούν; (Το ανθρώπινο γένος.) Θα είναι το ανθρώπινο γένος. Μέσα στα όρια αυτών των νόμων και των ορίων που θέσπισε ο Θεός, έχετε δει κάποια περίεργα φαινόμενα; Για παράδειγμα, ελέφαντες να περπατούν στην έρημο. Έχετε δει κάτι τέτοιο; Αν συνέβαινε αυτό, θα ήταν ένα πολύ περίεργο φαινόμενο, επειδή οι ελέφαντες ζουν στο δάσος κι αυτό είναι το περιβάλλον επιβίωσης που ο Θεός προετοίμασε γι’ αυτούς. Έχουν το δικό τους περιβάλλον επιβίωσης και τον δικό τους συγκεκριμένο χώρο, επομένως γιατί να αρχίσουν να περιπλανώνται; Έχει δει κανείς λιοντάρια ή τίγρεις να περπατάνε στην ακροθαλασσιά; Όχι, δεν έχει δει. Ο τόπος διαβίωσης των λιονταριών και των τίγρεων είναι το δάσος και τα βουνά. Έχει δει κανείς τις φάλαινες ή τους καρχαρίες του ωκεανού να κολυμπούν στην έρημο; Όχι, δεν έχει δει. Οι φάλαινες κι οι καρχαρίες φτιάχνουν το σπίτι τους στον ωκεανό. Στον χώρο διαβίωσης των ανθρώπων, υπάρχουν άνθρωποι που ζουν παρέα με καφέ αρκούδες; Υπάρχουν άνθρωποι που είναι διαρκώς περιτριγυρισμένοι από παγώνια ή άλλα πουλιά, μέσα κι έξω από τα σπίτια τους; Έχει δει ποτέ κανείς αετούς ή αγριόχηνες να παίζουν με μαϊμούδες; (Όχι.) Όλα αυτά θα ήταν περίεργα φαινόμενα. Ο λόγος που μιλάω γι’ αυτά τα πράγματα που είναι περίεργα φαινόμενα στα μάτια σας, είναι για να σας κάνω να καταλάβετε ότι όλα τα πράγματα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό —ασχέτως αν είναι σταθερά σε ένα μέρος ή αν μπορούν να αναπνέουν από τα ρουθούνια τους— όλα επιβιώνουν βάσει των δικών τους νόμων. Πολύ πριν ο Θεός δημιουργήσει αυτά τα όντα, είχε προετοιμάσει γι’ αυτά τον δικό τους χώρο, το δικό τους περιβάλλον επιβίωσης. Αυτά τα ζωντανά είχαν το δικό τους συγκεκριμένο περιβάλλον επιβίωσης, τη δική τους τροφή, τον δικό τους συγκεκριμένο χώρο διαβίωσης, το δικό τους συγκεκριμένο μέρος που ήταν κατάλληλο για την επιβίωσή τους, μέρη με θερμοκρασίες κατάλληλες για την επιβίωσή τους. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα περιπλανιόνταν ούτε και θα υπονόμευαν την επιβίωση της ανθρωπότητας, αλλά και δεν θα επιδρούσαν στη ζωή τους. Έτσι διαχειρίζεται ο Θεός όλα τα πράγματα. Παρέχει στο ανθρώπινο γένος το καλύτερο περιβάλλον για επιβίωση. Τα ζωντανά πλάσματα ανάμεσα σε όλα τα πράγματα έχουν το καθένα τη δική του τροφή που συντηρεί τη ζωή τους μέσα στα όρια του δικού τους περιβάλλοντος επιβίωσης. Με αυτήν την τροφή, είναι καθορισμένα μέσα στα όρια του γηγενούς περιβάλλοντος επιβίωσής τους. Σε αυτού του είδους το περιβάλλον, εξακολουθούν να επιβιώνουν, να πολλαπλασιάζονται και να συνεχίζουν σύμφωνα με τους νόμους που θέσπισε ο Θεός γι’ αυτά. Χάρη στους νόμους αυτού του τύπου, χάρη στον προκαθορισμό του Θεού, όλα τα πράγματα ζουν αρμονικά με το ανθρώπινο γένος, και το ανθρώπινο γένος συνυπάρχει με όλα τα πράγματα με αλληλοεξαρτώμενο τρόπο.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 182

Ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα και θέσπισε όρια γι’ αυτά· ανάμεσά τους Αυτός φρόντισε όλων των ειδών τα ζωντανά πλάσματα. Εν τω μεταξύ, Αυτός επίσης προετοίμασε διαφορετικές μεθόδους επιβίωσης για τους ανθρώπους, έτσι βλέπεις ότι τα ανθρώπινα πλάσματα δεν έχουν μόνο ένα τρόπο για να επιβιώσουν. Επίσης, δεν έχουν μόνο έναν τύπο περιβάλλοντος επιβίωσης. Μιλήσαμε πιο πριν για το ότι ο Θεός προετοίμασε διάφορους τύπους τροφής και πηγών νερού για τους ανθρώπους, πράγμα το οποίο είναι κρίσιμο για να επιτρέψει τη συνέχιση της ζωής του ανθρώπινου γένους στη σάρκα. Ωστόσο, ανάμεσα σ’ αυτό το ανθρώπινο γένος, δεν στηρίζονται όλοι οι άνθρωποι στα σιτηρά για τη συντήρησή τους. Οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές μεθόδους επιβίωσης λόγω των διαφορών στα γεωγραφικά περιβάλλοντα και τα εδάφη. Οι μέθοδοι επιβίωσής τους έχουν προετοιμαστεί όλες από τον Θεό. Έτσι, δεν ασχολούνται όλοι οι άνθρωποι με τη γεωργία. Δηλαδή, δεν παίρνουν όλοι οι άνθρωποι την τροφή τους καλλιεργώντας τη γη. Αυτό είναι το τρίτο σημείο που θα συζητήσουμε: Έχουν δημιουργηθεί όρια για τους διάφορους τρόπους ζωής των ανθρώπων. Επομένως, ποιους άλλους τρόπους ζωής έχουν οι άνθρωποι; Όσον αφορά τις διαφορετικές πηγές τροφής, ποια άλλα είδη ανθρώπων υπάρχουν; Υπάρχουν αρκετά βασικά είδη:

Το πρώτο είναι ο τρόπος ζωής του κυνηγού. Όλοι γνωρίζουν ποιος είναι αυτός. Τι τρώνε οι άνθρωποι που ζουν κυνηγώντας; (Κυνήγι.) Τρώνε τα πουλιά και τα ζώα του δάσους. «Κυνήγι» είναι μοντέρνα λέξη. Οι κυνηγοί δεν το θεωρούν κυνήγι. Το θεωρούν τροφή, το καθημερινό τους μέσο συντήρησης. Για παράδειγμα, πιάνουν ένα ελάφι. Όταν πιάνουν αυτό το ελάφι, είναι ακριβώς όπως ο γεωργός που παίρνει τη σοδειά από το έδαφος. Ο γεωργός παίρνει τη σοδειά από το έδαφος, και όταν δει τη σοδειά του είναι χαρούμενος και χαλαρώνει. Η οικογένεια δεν θα πεινάσει με τη σοδειά που θα φάει. Η καρδιά του χαλαρώνει και νιώθει ικανοποιημένος. Κι ο κυνηγός με τη σειρά του νιώθει χαλαρός και ικανοποιημένος όταν βλέπει τι έπιασε, επειδή δεν χρειάζεται να ανησυχεί πλέον για τροφή. Υπάρχει κάτι να φάει στο επόμενο γεύμα, δεν χρειάζεται να πεινάσει. Αυτός είναι ένας άνθρωπος που κυνηγάει για να ζήσει. Η πλειονότητα αυτών που συντηρούνται κυνηγώντας ζουν στα δάση των βουνών. Δεν καλλιεργούν τη γη. Δεν είναι εύκολο να βρεις αρόσιμη γη εκεί, έτσι αυτοί επιβιώνουν με διάφορα ζωντανά, διάφορα είδη λείας. Αυτός είναι ο πρώτος τρόπος ζωής που είναι διαφορετικός από τους συνηθισμένους ανθρώπους.

Το δεύτερο είδος είναι ο τρόπος ζωής του βοσκού. Οι άνθρωποι που έχουν κοπάδια ζώων για να βγάζουν τα προς το ζην, ασχολούνται και με την καλλιέργεια της γης; (Όχι.) Επομένως, τι κάνουν; Πώς ζουν; (Κατά κύριο λόγο, έχουν βοοειδή και πρόβατα για να βγάζουν τα προς το ζην, και τον χειμώνα σφάζουν και τρώνε τα ζώα τους. Η βασική τους τροφή είναι το βοδινό και το πρόβειο κρέας, και πίνουν τσάι με γάλα. Αν και οι βοσκοί έχουν δουλειά και τις τέσσερεις εποχές, τρώνε καλά. Έχουν γάλα, γαλακτοκομικά προϊόντα και κρέας σε αφθονία.) Οι άνθρωποι που έχουν κοπάδια ζώων για να βγάζουν τα προς το ζην τρώνε κυρίως βοδινό και πρόβειο κρέας, πίνουν πρόβειο και αγελαδινό γάλα, ιππεύουν ταύρους και άλογα για να μαζέψουν τα ζώα τους στα χωράφια με τον άνεμο στα μαλλιά τους, τον ήλιο στο πρόσωπό τους. Δεν έχουν το άγχος της σύγχρονης ζωής. Όλη μέρα, το μόνο που βλέπουν είναι απέραντες εκτάσεις γαλάζιου ουρανού και χλοερές πεδιάδες. Η πλειονότητα των ανθρώπων που έχουν κοπάδια για να ζήσουν ζουν στα βοσκοτόπια και μπορούν να συνεχίσουν τον νομαδικό τρόπο ζωής τους για πολλές γενιές. Αν κι η ζωή στα βοσκοτόπια είναι κάπως μοναχική, είναι επίσης πολύ χαρούμενη. Δεν είναι άσχημος τρόπος ζωής!

Ο τρίτος τρόπος είναι η ζωή του ψαρά. Υπάρχει μικρό ποσοστό ανθρώπων που ζουν από τον ωκεανό ή σε μικρά νησιά. Περιτριγυρίζονται από νερό, έχοντας απέναντί τους τον ωκεανό. Αυτοί οι άνθρωποι ψαρεύουν για να ζήσουν. Ποια είναι η πηγή τροφής γι’ αυτούς που ψαρεύουν για να ζήσουν; Οι πηγές τροφής τους περιλαμβάνουν κάθε είδους ψάρια, θαλασσινά και άλλα προϊόντα της θάλασσας. Οι άνθρωποι που ψαρεύουν για να βγάζουν τα προς το ζην δεν καλλιεργούν τη γη, μα αντιθέτως περνούν την κάθε μέρα ψαρεύοντας. Η βασική τροφή τους αποτελείται από διάφορα είδη ψαριών και προϊόντων της θάλασσας. Περιστασιακά τα ανταλλάσσουν αυτά με ρύζι, αλεύρι και είδη καθημερινής ανάγκης. Αυτός είναι ένας διαφορετικός τρόπος ζωής για τους ανθρώπους που ζουν κοντά στο νερό. Αυτοί που ζουν κοντά στο νερό βασίζονται σ’ αυτό για την τροφή τους, και το ψάρεμα είναι ο βιοπορισμός τους. Είναι η πηγή του βιοπορισμού τους, καθώς και η πηγή της τροφής τους.

Εκτός από αυτούς που είναι γεωργοί για να ζήσουν, υπάρχουν κυρίως οι τρεις τρόποι ζωής που προαναφέρθηκαν. Εκτός από αυτούς που συντηρούνται με την κτηνοτροφία, το ψάρεμα και το κυνήγι, η πλειονότητα των ανθρώπων είναι γεωργοί. Και τι χρειάζονται οι γεωργοί; Χρειάζονται έδαφος. Συντηρούνται καλλιεργώντας τη γη για γενιές. Είτε φυτεύουν λαχανικά, φρούτα ή σιτηρά, παίρνουν το φαγητό τους και τα απαραίτητα για την καθημερινή ζωή από τη γη.

Ποιες είναι οι βασικές συνθήκες γι’ αυτούς τους διαφορετικούς τρόπους ζωής των ανθρώπων; Δεν είναι απολύτως απαραίτητο να διαφυλαχθούν σε βασικό επίπεδο τα περιβάλλοντα στα οποία μπορούν να επιζήσουν; Δηλαδή, εάν εκείνοι που συντηρούνται από το κυνήγι έχαναν τα ορεινά δάση ή τα πουλιά και τα ζώα, θα έχαναν την πηγή του βιοπορισμού τους. Η κατεύθυνση προς την οποία θα έπρεπε να πορευτεί αυτή η εθνότητα κι αυτό το είδος ανθρώπων θα καθίστατο αβέβαιο, και μπορεί μάλιστα να εξαφανίζονταν. Και τι γίνεται με εκείνους που έχουν ζώα βοσκής προκειμένου να βγάζουν τα προς το ζην; Σε τι στηρίζονται; Αυτό στο οποίο πραγματικά στηρίζονται δεν είναι τα ζώα τους, αλλά το περιβάλλον στο οποίο ζουν τα ζώα τους, τα βοσκοτόπια. Αν δεν υπήρχαν βοσκοτόπια, πού θα βοσκούσαν τα ζώα τους; Τι θα έτρωγαν τα βοοειδή και τα πρόβατα; Χωρίς τα ζώα, δεν θα είχαν μέσα επιβίωσης οι νομάδες. Χωρίς πηγή βιοπορισμού, πού θα πήγαιναν αυτοί οι λαοί; Η συνέχιση της επιβίωσης θα ήταν πολύ δύσκολη. Δεν θα είχαν μέλλον. Χωρίς πηγές νερού, τα ποτάμια και οι λίμνες θα στέρευαν. Όλα αυτά τα ψάρια που στηρίζονται στο νερό για να ζήσουν, θα ζούσαν; Αυτά τα ψάρια δεν θα ζούσαν. Αυτοί οι άνθρωποι που στηρίζονται στο νερό και τα ψάρια για να ζήσουν θα συνέχιζαν να επιβιώνουν; Αν δεν είχαν τροφή, αν δεν είχαν πηγές για να συντηρηθούν, αυτοί οι λαοί δεν θα ήταν σε θέση να συνεχίσουν να επιβιώνουν. Αυτό σημαίνει, αν υπάρχει πρόβλημα με τον τρόπο ζωής ή την επιβίωσή τους, αυτές οι φυλές δεν θα συνέχιζαν πλέον, και θα μπορούσαν να εξαφανιστούν, να εξαλειφθούν από τη γη. Κι αν οι αγρότες έχαναν το έδαφος, αν δεν μπορούσαν να φυτέψουν και να πάρουν την τροφή τους από τα διάφορα φυτά, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Χωρίς τροφή, αυτοί οι άνθρωποι δεν θα πέθαιναν της πείνας; Κι αν πέθαιναν της πείνας, δεν θα εξαφανιζόταν αυτό το είδος ανθρώπων; Επομένως, αυτός είναι ο σκοπός που ο Θεός συντηρεί τα διάφορα περιβάλλοντα. Ο Θεός έχει μόνο έναν σκοπό διατηρώντας διάφορα περιβάλλοντα και οικοσυστήματα, διατηρώντας τα διάφορα όντα μέσα σε κάθε περιβάλλον. Ο σκοπός είναι να φροντίσει όλα τα είδη των ανθρώπων, να φροντίσει ανθρώπους με ζωές σε διαφορετικά γεωγραφικά περιβάλλοντα.

Αν όλα τα πράγματα της κτίσης έχαναν τους νόμους τους, δεν θα υπήρχαν πλέον. Αν χάνονταν οι νόμοι όλων των πραγμάτων, τότε τα ζωντανά όντα ανάμεσα σε όλα τα πράγματα δεν θα ήταν σε θέση να συνεχίσουν. Οι άνθρωποι, επίσης, θα έχαναν το περιβάλλον επιβίωσής τους στο οποίο στηρίζουν την επιβίωσή τους. Αν οι άνθρωποι τα έχαναν όλα αυτά, δεν θα κατάφερναν να συνεχίσουν να ζουν και να πολλαπλασιάζονται για γενιές. Ο λόγος για τον οποίο τα ανθρώπινα όντα έχουν επιβιώσει μέχρι τώρα είναι επειδή ο Θεός τα έχει εφοδιάσει με όλα τα πράγματα της κτίσης για να τα φροντίσει, για να φροντίσει το ανθρώπινο γένος με διαφορετικούς τρόπους. Μόνο και μόνο επειδή ο Θεός φροντίζει τους ανθρώπους με διάφορους τρόπους, αυτοί έχουν καταφέρει να επιβιώνουν μέχρι τώρα. Επιβιώνουν μέχρι και σήμερα με αυτό το είδος καθορισμένου περιβάλλοντος επιβίωσης που είναι ευνοϊκό και τακτικό, όλων των ειδών οι άνθρωποι στη γη, όλων των ειδών οι φυλές μπορούν να επιβιώσουν μέσα στα όρια του προβλεπόμενου πεδίου τους. Κανένας δεν μπορεί να πάει πέρα από αυτά τα πεδία ή αυτά τα όρια, επειδή ο Θεός τα έχει οριοθετήσει. Γιατί να τα οριοθετήσει ο Θεός μ’ αυτόν τον τρόπο; Αυτό είναι πραγματικά σημαντικό για όλο το ανθρώπινο γένος, πραγματικά σημαντικό!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 183

Τέταρτον, ο Θεός δημιούργησε όρια ανάμεσα στις διαφορετικές φυλές. Πάνω στη γη υπάρχουν οι λευκοί, οι μαύροι, οι μελαμψοί και οι κίτρινοι. Αυτοί είναι οι διαφορετικοί τύποι ανθρώπων. Επίσης, ο Θεός καθόρισε το πεδίο για τις ζωές των διαφορετικών τύπων ανθρώπων, και χωρίς να το γνωρίζουν, οι άνθρωποι ζουν στο κατάλληλο γι’ αυτούς περιβάλλον για την επιβίωσή τους υπό τη διαχείριση του Θεού. Κανένας δεν μπορεί να βγει εκτός. Για παράδειγμα, οι λευκοί, σε ποιες περιοχές ζουν κυρίως; Ζουν κυρίως στην Ευρώπη και την Αμερική. Το γεωγραφικό φάσμα στο οποίο ζουν ως επί το πλείστον οι μαύροι είναι η Αφρική. Οι μελαμψοί ζουν ως επί το πλείστον στη Νότια και τη Νοτιοανατολική Ασία, σε χώρες όπως η Ταϋλάνδη, η Ινδία, η Μιανμάρ, το Βιετνάμ και το Λάος. Οι κίτρινοι ζουν κυρίως στην Ασία, δηλαδή, στην Κίνα, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και άλλες παρόμοιες χώρες. Ο Θεός έχει κατανείμει καταλλήλως όλους τους διαφορετικούς τύπους των φυλών, έτσι ώστε αυτές οι διαφορετικές φυλές να κατανέμονται σε διάφορα μέρη του κόσμου. Σε αυτά τα διαφορετικά μέρη του κόσμου, ο Θεός από καιρό προετοίμασε ένα περιβάλλον επιβίωσης κατάλληλο για κάθε διαφορετική φυλή ανθρώπου. Σε αυτούς τους διαφορετικούς τύπους περιβάλλοντος για επιβίωση, ο Θεός έχει προετοιμάσει γι’ αυτούς το χρώμα και τα συστατικά του εδάφους. Με άλλα λόγια, τα συστατικά στο σώμα των λευκών δεν είναι τα ίδια με αυτά στο σώμα των μαύρων κι επίσης διαφέρουν από τα συστατικά στο σώμα των ανθρώπων άλλων φυλών. Όταν ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα, είχε ήδη προετοιμάσει ένα τέτοιο περιβάλλον για την επιβίωση της αντίστοιχης φυλής. Ο σκοπός Του ήταν να μπορούν να ενταχθούν μέσα σ’ αυτό το πεδίο, όταν αυτός ο τύπος ανθρώπων θα άρχιζε να πολλαπλασιάζεται, όταν θα άρχιζαν να αυξάνονται αριθμητικά. Ο Θεός το είχε σκεφτεί αυτό διεξοδικά, πριν δημιουργήσει τους ανθρώπους —έδωσε την Ευρώπη και την Αμερική στους λευκούς για να τους επιτρέψει να αναπτυχθούν και να επιβιώσουν. Έτσι, όταν ο Θεός δημιουργούσε τη γη είχε ήδη ένα σχέδιο, είχε πρόθεση και σκοπό γι’ αυτό που έβαζε μέσα σ’ αυτό το κομμάτι γης και γι’ αυτό που θα ανατρεφόταν σ’ αυτό το κομμάτι γης. Για παράδειγμα, ο Θεός είχε από καιρό προετοιμάσει τι βουνά, πόσες πεδιάδες, πόσες πηγές νερού, τι είδους πουλιά και θηρία, τι ψάρια και τι φυτά θα υπήρχαν σ’ αυτή τη γη. Όταν προετοίμαζε ένα περιβάλλον για την επιβίωση ενός τύπου ανθρώπου, μιας φυλής, ο Θεός έλαβε υπόψη Του πολλές πλευρές θεμάτων: το γεωγραφικό περιβάλλον, τα συστατικά του εδάφους, τα είδη των πουλιών και των θηρίων, το μέγεθος των διαφόρων τύπων ψαριών, τα συστατικά στα ψάρια, τις διάφορες ιδιότητες του νερού, καθώς επίσης και τα διαφορετικά είδη φυτών… Ο Θεός τα είχε προετοιμάσει όλα αυτά από καιρό. Αυτό το είδος περιβάλλοντος είναι ένα περιβάλλον για επιβίωση που δημιούργησε και προετοίμασε ο Θεός για τους λευκούς και το οποίο ανήκει εγγενώς σε αυτούς. Έχετε δει που όταν ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα, το σκέφτηκε πολύ και ενήργησε βάσει σχεδίου; (Ναι. Ο Θεός νοιάστηκε πολύ για τους διαφορετικούς τύπους ανθρώπων. Για το περιβάλλον όπου θα επιβίωναν διαφορετικοί τύποι ανθρώπων, προετοίμασε τα είδη των πουλιών και θηρίων και τα είδη των ψαριών, πόσα βουνά και πόσες πεδιάδες θα υπήρχαν. Και όλα αυτά έγιναν με πολλή σκέψη και ακρίβεια.) Για παράδειγμα, τι τροφές τρώνε κυρίως οι λευκοί; Οι τροφές που τρώνε οι λευκοί είναι πολύ διαφορετικές από τις τροφές των Ασιατών. Τα βασικά τρόφιμα που τρώνε κυρίως οι λευκοί είναι κρέας, αυγά, γάλα και πουλερικά. Δημητριακά όπως το ψωμί και το ρύζι γενικά είναι μη βασικές τροφές, οι οποίες μπαίνουν ως συνοδευτικά. Ακόμα κι όταν τρώνε κάποια σαλάτα λαχανικών, βάζουν μέσα ψητό μοσχάρι ή κοτόπουλο. Ακόμα κι αν τρώνε κάποιες τροφές με βάση το σιτάρι, προσθέτουν τυρί, αυγά ή κρέας σ’ αυτές. Δηλαδή, οι βασικές τροφές τους δεν φτιάχνονται κυρίως από τροφές με βάση το σιτάρι ή το ρύζι. Τρώνε αρκετό κρέας και τυρί. Συχνά πίνουν παγωμένο νερό επειδή τρώνε τροφές υψηλής θερμιδικής αξίας. Έτσι, οι λευκοί είναι πραγματικά ρωμαλέοι. Αυτές είναι οι πηγές για τη ζωή τους, το περιβάλλον διαβίωσης που προετοίμασε γι’ αυτούς ο Θεός, επιτρέποντάς τους να έχουν αυτόν τον τρόπο ζωής. Αυτός ο τρόπος ζωής είναι διαφορετικός από τον τρόπο ζωής των ανθρώπων άλλων φυλών. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτόν τον τρόπο ζωής —είναι έμφυτος, προκαθορισμένος από τον Θεό και οφείλεται στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού. Αυτός ο τύπος φυλής έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και συγκεκριμένες πηγές βιοπορισμού λόγω της φυλής, καθώς και του περιβάλλοντος επιβίωσης που προετοίμασε γι’ αυτούς ο Θεός. Μπορούμε να πούμε ότι το περιβάλλον για επιβίωση που προετοίμασε ο Θεός για τους λευκούς και η καθημερινή τροφή που αποκτούν από αυτό το περιβάλλον είναι πλούσια και σε αφθονία.

Ο Θεός επίσης προετοίμασε το απαραίτητο περιβάλλον επιβίωσης και για τις άλλες φυλές. Υπάρχουν επίσης οι μαύροι —πού εντοπίζονται οι μαύροι; Εντοπίζονται κυρίως στην κεντρική και νότια Αφρική. Τι προετοίμασε ο Θεός γι’ αυτούς ώστε να ζήσουν σε αυτόν τον τύπο περιβάλλοντος; Τροπικά δάση, κάθε είδους πουλιά και θηρία, επίσης ερήμους και κάθε είδους φυτά που ταιριάζουν με αυτά. Έχουν πηγές νερού, τα μέσα βιοπορισμού τους και τροφή. Ο Θεός δεν μεροληπτούσε εναντίον τους. Ό,τι κι αν έχουν κάνει, η επιβίωσή τους δεν ήταν ποτέ θέμα. Επίσης καταλαμβάνουν έναν συγκεκριμένο τόπο και μια συγκεκριμένη περιοχή σ’ ένα μέρος του κόσμου.

Τώρα ας μιλήσουμε λίγο για τους κίτρινους. Οι κίτρινοι εντοπίζονται κυρίως στην Ανατολή. Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στο περιβάλλον και τις γεωγραφικές θέσεις της Ανατολής και της Δύσης; Στην Ανατολή, η πλειονότητα της γης είναι γόνιμη, και είναι πλούσια σε πρώτες ύλες και αποθέματα ορυκτών. Δηλαδή, όλων των ειδών οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, τόσο οι υπέργειες όσο και οι υπόγειες, είναι άφθονες. Και γι’ αυτήν την ομάδα ανθρώπων, γι’ αυτήν τη φυλή, ο Θεός επίσης προετοίμασε το αντίστοιχο έδαφος, κλίμα και τα διάφορα γεωγραφικά περιβάλλοντα που είναι κατάλληλα γι’ αυτούς. Αν και υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ αυτού του γεωγραφικού περιβάλλοντος και του περιβάλλοντος στη Δύση, ο Θεός προετοίμασε την απαραίτητη τροφή, τα μέσα επιβίωσης και τις πηγές για την επιβίωση αυτών των ανθρώπων. Είναι απλώς ένα διαφορετικό περιβάλλον διαβίωσης από αυτό των λευκών στη Δύση. Ποιο είναι όμως το πράγμα που πρέπει να σας πω; Ο πληθυσμός της φυλής της Ανατολής είναι σχετικά μεγάλος, έτσι ο Θεός πρόσθεσε πολλά στοιχεία σε αυτό το κομμάτι γης που είναι διαφορετικά από τη Δύση. Σε αυτό το μέρος του κόσμου, πρόσθεσε πολλά διαφορετικά τοπία και κάθε είδους πρώτες ύλες σε αφθονία. Οι φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές είναι άφθονες, το έδαφος είναι κι αυτό ποικίλο και ετερόκλητο, επαρκές για να θρέψει έναν τεράστιο πληθυσμό της φυλής της Ανατολής. Κάτι που είναι διαφορετικό από τη Δύση είναι ότι στην Ανατολή —από τον Βορρά μέχρι τον Νότο, από την Ανατολή μέχρι τη Δύση— το κλίμα είναι καλύτερο από τη Δύση. Οι τέσσερις εποχές είναι ξεκάθαρα οριοθετημένες, οι θερμοκρασίες είναι ευχάριστες, οι φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές αφθονούν και το φυσικό τοπίο και οι τύποι εδάφους είναι πολύ καλύτεροι από αυτούς της Δύσης. Γιατί το έκανε αυτό ο Θεός; Ο Θεός δημιούργησε μια πολύ λογική ισορροπία μεταξύ των λευκών και των κίτρινων. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι κάθε πτυχή της τροφής τους, τα πράγματα που χρησιμοποιούν, αυτό που έχουν οι λευκοί για διασκέδαση είναι πολύ καλύτερα από αυτά που καταφέρνουν να απολαύσουν οι κίτρινοι. Ωστόσο, ο Θεός δεν μεροληπτεί έναντι οποιασδήποτε φυλής. Ο Θεός έδωσε στους κίτρινους ένα πιο όμορφο και καλύτερο περιβάλλον για επιβίωση. Αυτή είναι η ισορροπία.

Ο Θεός έχει προκαθορίσει ποιοι τύποι ανθρώπων θα πρέπει να ζουν σε κάθε μέρος του κόσμου· μπορούν οι άνθρωποι να υπερβούν αυτά τα όρια; (Όχι, δεν μπορούν.) Τι θαυμάσιο πράγμα! Ακόμα κι αν υπάρχουν πόλεμοι ή καταπατήσεις στη διάρκεια των διαφόρων εποχών ή σε συγκεκριμένους καιρούς, αυτοί οι πόλεμοι, αυτές οι καταπατήσεις σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καταστρέψουν το περιβάλλον επιβίωσης που έχει προκαθορίσει ο Θεός για κάθε φυλή. Δηλαδή, ο Θεός έχει καθορίσει έναν συγκεκριμένο τύπο ανθρώπων σε ένα συγκεκριμένο μέρος του κόσμου και αυτοί δεν μπορούν να βγουν εκτός αυτού του πεδίου. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι έχουν κάποιου είδους φιλοδοξία να αλλάξουν ή να επεκτείνουν την επικράτειά τους, χωρίς την άδεια του Θεού, αυτό πολύ δύσκολα θα μπορεί να επιτευχθεί. Θα τους είναι πολύ δύσκολο να το επιτύχουν. Για παράδειγμα, οι λευκοί ήθελαν να επεκτείνουν την επικράτειά τους και αποίκησαν μερικές χώρες. Οι Γερμανοί εισέβαλαν σε μερικές χώρες, η Αγγλία κατέλαβε την Ινδία. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Στο τέλος απέτυχαν. Τι βλέπουμε από αυτήν την αποτυχία; Δεν επιτρέπεται να καταστραφεί αυτό που έχει προκαθορίσει ο Θεός. Επομένως, δεν έχει σημασία πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η δυναμική που βλέπεις στην επέκταση της Βρετανίας, εν τέλει και πάλι αναγκάστηκαν να οπισθοχωρήσουν, αφήνοντας τη γη και πάλι στην κατοχή της Ινδίας. Αυτοί που ζουν σ’ αυτήν τη γη εξακολουθούν να είναι Ινδοί, όχι Άγγλοι. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν το επιτρέπει ο Θεός. Κάποιοι ερευνητές της ιστορίας ή της πολιτικής έχουν γράψει εργασίες πάνω σ’ αυτό. Αιτιολογούν την αποτυχία της Αγγλίας, λέγοντας ότι κάποια συγκεκριμένη εθνότητα δεν μπορούσε να κατακτηθεί, ή ότι οφείλεται σε κάποιον ανθρώπινο παράγοντα… Αυτά δεν είναι αληθινά αίτια. Η αληθινή αιτία είναι ο Θεός —Αυτός δεν το επιτρέπει! Ο Θεός έχει βάλει μια εθνότητα να ζει σε μια συγκεκριμένη γη και τους εγκατέστησε εκεί, κι αν δεν επιτρέψει ο Θεός να μετακινηθούν, δεν θα μπορέσουν ποτέ να μετακινηθούν. Εάν ο Θεός ορίσει ένα πεδίο γι’ αυτούς, θα ζήσουν εντός των ορίων αυτού του πεδίου. Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να απελευθερωθεί ή να ξεφύγει από αυτά τα πεδία. Αυτό είναι σίγουρο. Δεν έχει σημασία πόσο ισχυρές είναι οι δυνάμεις των καταπατητών ή πόσο αδύναμοι είναι αυτοί που καταπατώνται, η επιτυχία τους τελικά εξαρτάται από τον Θεό. Αυτός το έχει ήδη προκαθορίσει αυτό και κανένας δεν μπορεί να το αλλάξει.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 184

Κοιτώντας από την προοπτική των νόμων που καθορίστηκαν από τον Θεό για την ανάπτυξη όλων των πραγμάτων, δεν ζει όλο το ανθρώπινο γένος, ασχέτως του τύπου, σύμφωνα με τις παροχές του Θεού, δεν ζουν όλοι σύμφωνα με τη φροντίδα Του; Εάν αυτοί οι νόμοι καταστρέφονταν ή εάν ο Θεός δεν είχε θεσπίσει αυτού του είδους τους νόμους για το ανθρώπινο γένος, τι προοπτικές θα είχαν οι άνθρωποι; Αφού θα έχαναν το βασικό περιβάλλον για την επιβίωσή τους, θα είχαν οι άνθρωποι κάποια πηγή τροφής; Είναι πιθανόν οι πηγές τροφής να αποτελούσαν πρόβλημα. Εάν οι άνθρωποι έχαναν τις πηγές τροφής, δηλαδή, εάν δεν μπορούσαν να βρουν κάτι για να φάνε, πόσες μέρες θα κατάφερναν να αντέξουν; Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα άντεχαν ούτε για έναν μήνα, και η επιβίωσή τους θα γινόταν προβληματική. Επομένως, κάθε τι που κάνει ο Θεός για την επιβίωση του ανθρώπου, για τη διαρκή ύπαρξή του, την αναπαραγωγή του και τη συντήρηση της ύπαρξής του είναι πολύ σημαντικό. Κάθε τι που κάνει ο Θεός ανάμεσα σ’ όλα τα πράγματα έχει άμεση σχέση και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την επιβίωση του ανθρώπου. Εάν η επιβίωση του ανθρώπου γινόταν προβληματική, θα μπορούσε να συνεχιστεί η διαχείριση του Θεού; Θα εξακολουθούσε να υπάρχει η διαχείριση του Θεού; Η διαχείριση του Θεού συνυπάρχει με την επιβίωση ολόκληρου του ανθρώπινου γένους, το οποίο Αυτός τρέφει, άρα ό,τι και να προετοιμάζει ο Θεός για όλα τα πράγματα και ό,τι κάνει για τους ανθρώπους είναι όλα απαραίτητα γι’ Αυτόν και είναι αποφασιστικής σημασίας για την επιβίωση των ανθρώπων. Εάν απομακρυνόμασταν από τους νόμους που καθόρισε ο Θεός για όλα τα πράγματα, εάν οι νόμοι παραβιάζονταν ή διαταράσσονταν, τίποτα δεν θα μπορούσε να συνεχίζει να υπάρχει, το περιβάλλον επιβίωσης του ανθρώπινου γένους θα έπαυε να υπάρχει, καθώς και η καθημερινή θρέψη τους αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι. Γι’ αυτόν τον λόγο, ούτε και η διαχείριση του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους θα υπήρχε πλέον.

Όλα όσα συζητήσαμε, κάθε ένα πράγμα, κάθε αντικείμενο είναι στενά συνδεδεμένα με την επιβίωση καθενός ανθρώπου ξεχωριστά. Ίσως πείτε: «Αυτό που περιγράφεις είναι πάρα πολύ μεγάλο, δεν μπορούμε να το δούμε» και ίσως υπάρχουν άνθρωποι που θα έλεγαν: «Aυτό για το οποίο μιλάς δεν έχει σχέση μ’ εμένα». Ωστόσο, μην ξεχνάς ότι ζεις απλώς ως ένα μέρος του συνόλου των πραγμάτων. Είσαι μέλος όλων των πραγμάτων μέσα από την κυριαρχία του Θεού. Κανένα πράγμα δεν μπορεί να διαχωριστεί από την κυριαρχία του Θεού, και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να διαχωριστεί από την κυριαρχία Του. Η απώλεια της κυριαρχίας Του και η απώλεια των παροχών Του θα σήμαινε ότι η ζωή των ανθρώπων, η ζωή των ανθρώπων στη σάρκα θα εξαφανιζόταν. Αυτή είναι η σημασία του καθορισμού του περιβάλλοντος επιβίωσης του ανθρώπινου γένους από τον Θεό. Δεν έχει σημασία σε ποια φυλή ανήκεις ή σε ποιο κομμάτι γης ζεις, είτε είναι στη Δύση είτε στην Ανατολή —δεν μπορείς να διαχωριστείς από το περιβάλλον επιβίωσης, το οποίο ο Θεός καθόρισε για τους ανθρώπους, και δεν μπορείς να διαχωριστείς από τη φροντίδα και τις παροχές του περιβάλλοντος επιβίωσης που ο Θεός έχει δημιουργήσει για τους ανθρώπους. Ασχέτως ποια είναι τα μέσα βιοπορισμού σου, σε τι στηρίζεσαι για να ζήσεις και σε τι στηρίζεσαι για να συντηρήσεις τη ζωή σου στη σάρκα, δεν μπορείς να διαχωριστείς από την κυριαρχία και τη διαχείριση του Θεού. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν είμαι αγρότης, δεν καλλιεργώ σοδειές για να ζήσω. Δεν στηρίζομαι στους ουρανούς για την τροφή μου, επομένως δεν επιβιώνω στο περιβάλλον επιβίωσης που καθόρισε ο Θεός. Αυτού του είδους το περιβάλλον δεν μου έχει δώσει τίποτα». Είναι όντως έτσι; Λες ότι δεν καλλιεργείς σοδειές για να ζήσεις, αλλά δεν τρως σιτηρά; Δεν τρως κρέας και αυγά; Δεν τρως λαχανικά και φρούτα; Ό,τι κι αν τρως, όλα όσα χρειάζεσαι, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το περιβάλλον επιβίωσης που καθόρισε ο Θεός για το ανθρώπινο γένος. Και η πηγή όλων όσων χρειάζεται το ανθρώπινο γένος δεν μπορεί να διαχωριστεί από όλα τα πράγματα που δημιούργησε ο Θεός, αυτά τα είδη περιβάλλοντος επιβίωσης. Το νερό που πίνεις, τα ρούχα που φοράς και όλα τα πράγματα που χρησιμοποιείς —ποιο απ’ αυτά δεν προέρχεται από όλα αυτά τα πράγματα; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Κάποια αντικείμενα δεν προέρχονται από όλα τα πράγματα. Βλέπεις, το πλαστικό δεν προέρχεται από όλα τα πράγματα. Είναι χημικό προϊόν, φτιαγμένο από τον άνθρωπο». Είναι όντως έτσι; Το πλαστικό φτιάχτηκε από τον άνθρωπο, είναι χημικό προϊόν, μα από πού προέρχονται τα αρχικά συστατικά του πλαστικού; Τα αρχικά συστατικά προέρχονται από υλικά που δημιούργησε ο Θεός. Τα πράγματα που απολαμβάνεις, που βλέπεις, κάθε πράγμα που χρησιμοποιείς, όλα προέρχονται από όλα τα πράγματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Δηλαδή, ασχέτως της φυλής, των μέσων βιοπορισμού ή του τύπου περιβάλλοντος επιβίωσης που ζουν οι άνθρωποι, δεν μπορούν να διαχωριστούν από τις παροχές του Θεού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 185

Το πόση κατανόηση του Θεού υπάρχει στις καρδιές των ανθρώπων καθορίζει πόσο χώρο Αυτός κατέχει στις καρδιές τους. Το πόσο μεγάλος είναι ο βαθμός της γνώσης του Θεού στις καρδιές τους δείχνει πόσο μεγάλος είναι ο Θεός στις καρδιές τους. Εάν ο Θεός που γνωρίζεις είναι κενός και ασαφής, τότε ο Θεός στον οποίο πιστεύεις είναι επίσης κενός και ασαφής. Ο Θεός που γνωρίζεις περιορίζεται στο πεδίο της δικής σου προσωπικής ζωής και δεν έχει καμία σχέση με τον ίδιο τον αληθινό Θεό. Συνεπώς, η γνώση των πρακτικών ενεργειών του Θεού, η γνώση της πραγματικότητας του Θεού και της παντοδυναμίας Του, η γνώση της αληθινής ταυτότητας του ίδιου του Θεού, η γνώση αυτού που έχει και αυτού που είναι ο Θεός, η γνώση αυτού που έχει επιδείξει ανάμεσα σε όλα τα πράγματα· αυτά είναι πολύ σημαντικά για κάθε άνθρωπο που επιδιώκει τη γνώση του Θεού. Αυτά έχουν άμεση σχέση με το κατά πόσο οι άνθρωποι μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αν περιορίσεις την κατανόησή σου για τον Θεό μόνο σε λέξεις, αν την περιορίσεις στις δικές σου ασήμαντες εμπειρίες, στη χάρη του Θεού που εσύ υπολογίζεις ή στις δικές σου ασήμαντες μαρτυρίες προς τον Θεό, τότε λέω ότι ο Θεός στον οποίο πιστεύεις σε καμία περίπτωση δεν είναι ο ίδιος ο αληθινός Θεός, και μπορεί επίσης να ειπωθεί ότι ο Θεός στον οποίο πιστεύεις είναι ένας πλασματικός Θεός, όχι ο αληθινός Θεός. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο αληθινός Θεός είναι Αυτός που κυριαρχεί επί των πάντων, που περπατά ανάμεσα σε όλα, που τα διαχειρίζεται όλα. Είναι Αυτός που κρατά τη Μοίρα όλων των ανθρώπων —Αυτός που κρατά τη Μοίρα των πάντων. Το έργο και οι πράξεις του Θεού για τον οποίο μιλάω δεν περιορίζονται μόνο σε μια μικρή μερίδα ανθρώπων. Θέλω να πω, δεν περιορίζονται μόνο σε ανθρώπους που Τον ακολουθούν τώρα. Οι πράξεις Του φανερώνονται ανάμεσα σε όλα τα πράγματα, στην επιβίωση όλων των πραγμάτων και στους νόμους της αλλαγής όλων των πραγμάτων.

Αν δεν μπορείς να δεις ή να αναγνωρίσεις οποιαδήποτε πράξη του Θεού ανάμεσα σε όλα τα πράγματα, τότε δεν μπορείς να γίνεις μάρτυρας οποιασδήποτε πράξης Του. Αν δεν μπορείς να γίνεις μάρτυρας του Θεού σε καμία περίπτωση, αν συνεχίσεις να μιλάς για τον μικρό αποκαλούμενο Θεό που γνωρίζεις, τον Θεό που περιορίζεται στις δικές σου ιδέες και υπάρχει στο στενό μυαλό σου, αν συνεχίσεις να μιλάς γι’ αυτό το είδος Θεού, τότε ο Θεός ποτέ δεν θα επαινέσει την πίστη σου. Όταν γίνεσαι μάρτυρας για τον Θεό, αν εσύ χρησιμοποιείς μόνο τον τρόπο που απολαμβάνεις τη χάρη του Θεού, δέχεσαι την πειθαρχία του Θεού και τη συμμόρφωσή Του, και απολαμβάνεις τις ευλογίες Του στη μαρτυρία σου γι’ Αυτόν, αυτό είναι εντελώς ανεπαρκές και πόρρω απέχει από την ικανοποίησή Του. Αν θέλεις να γίνεις μάρτυρας για τον Θεό μ’ έναν τρόπο που συμβαδίζει με το θέλημά Του, να γίνεις μάρτυρας για τον ίδιο τον αληθινό Θεό, τότε πρέπει να δεις τι είναι αυτό που έχει και είναι ο Θεός από τις πράξεις Του. Πρέπει να δεις την εξουσία του Θεού από τον έλεγχο που έχει στα πάντα και να δεις την αλήθεια του τρόπου που Αυτός παρέχει για όλη την ανθρωπότητα. Αν απλώς αναγνωρίζεις ότι η καθημερινή βρώση και πόση σου και τα απαραίτητα για τη ζωή προέρχονται από τον Θεό, αλλά δεν βλέπεις την αλήθεια ότι ο Θεός παρέχει για όλους τους ανθρώπους μέσω των πάντων, ότι Αυτός ηγείται όλης της ανθρωπότητας μέσω της κυριαρχίας Του επί των πάντων, τότε ποτέ δεν θα καταφέρεις να γίνεις μάρτυρας του Θεού. Ποιος ο λόγος που τα λέω όλα αυτά; Ο λόγος είναι για να μην το αντιμετωπίσετε ελαφρά τη καρδία, να μην πιστέψετε ότι αυτά τα θέματα για τα οποία μίλησα είναι άσχετα με τη δική σας προσωπική είσοδο στη ζωή, και να μη θεωρήσετε ότι αυτά τα θέματα είναι απλώς κάποιο είδος γνώσης ή δόγματος. Αν έχετε τέτοια στάση όταν τ’ ακούτε αυτά, δεν θα κερδίσετε τίποτα. Θα χάσετε αυτήν τη μεγάλη ευκαιρία να γνωρίσετε τον Θεό.

Ποιος είναι ο στόχος Μου μιλώντας για όλα αυτά τα πράγματα; Ο στόχος Μου είναι να κάνω τους ανθρώπους να γνωρίσουν τον Θεό, να κάνω τους ανθρώπους να καταλάβουν τις πρακτικές πράξεις του Θεού. Από τη στιγμή που θα καταλάβεις τον Θεό και θα γνωρίσεις τις πράξεις Του, μόνο τότε θα έχεις την ευκαιρία ή τη δυνατότητα να Τον γνωρίσεις. Αν, για παράδειγμα, θέλεις να καταλάβεις ένα άτομο, πώς θα το καταλάβεις; Μήπως απλώς κοιτάζοντας την εξωτερική εμφάνισή του; Μήπως κοιτάζοντας τι φοράει, πώς ντύνεται; Μήπως κοιτάζοντας τον τρόπο που περπατάει; Μήπως κοιτάζοντας το πεδίο των γνώσεών του; (Όχι.) Άρα, πώς καταλαβαίνεις ένα άτομο; Κρίνεις μέσω της ομιλίας και της συμπεριφοράς του, μέσω των σκέψεών του, μέσω αυτού που εκφράζει και αυτού που αποκαλύπτει. Έτσι γνωρίζεις ένα άτομο, έτσι καταλαβαίνεις ένα άτομο. Με τον ίδιο τρόπο, αν θέλεις να γνωρίσεις τον Θεό, αν θέλεις να καταλάβεις την πρακτική πλευρά Του, την αληθινή πλευρά Του, πρέπει να Τον γνωρίσετε μέσω των πράξεών Του και μέσω κάθε πρακτικού πράγματος που κάνει. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος, και είναι ο μοναδικός τρόπος.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 186

Όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, χρησιμοποίησε κάθε είδους μέθοδο και τρόπο για να τα ισορροπήσει, για να ισορροπήσει τις συνθήκες διαβίωσης για τα βουνά και τις λίμνες, για να ισορροπήσει τις συνθήκες διαβίωσης για τα φυτά και όλων των ειδών τα ζώα, τα πουλιά, τα έντομα —ο στόχος Του ήταν να επιτρέψει σε όλα τα είδη των έμβιων όντων να ζήσουν και να πολλαπλασιαστούν στο πλαίσιο των νόμων που είχε θεσπίσει. Κανένα από τα πράγματα της κτίσης δεν μπορεί να βγει εκτός του πλαισίου αυτών των νόμων, και οι νόμοι δεν μπορούν να παραβιαστούν. Οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν και να πολλαπλασιαστούν με ασφάλεια μόνο μέσα σε αυτού του τύπου το βασικό περιβάλλον, η μια γενιά μετά την άλλη. Αν οποιοδήποτε ον ξεπεράσει τον αριθμό ή το πεδίο που έχει ορίσει ο Θεός, ή αν ξεπεράσει τους ρυθμούς ανάπτυξης, τη συχνότητα ή τους αριθμούς κάτω από τον νόμο Του, το περιβάλλον επιβίωσης του ανθρώπου θα μπορούσε να πληγεί από διάφορες βαθμίδες συμφορών. Ταυτόχρονα, θα απειλείτο η επιβίωση των ανθρώπων. Αν ένας τύπος έμβιου όντος είναι πολύ μεγάλος αριθμητικά, θα κλέψει την τροφή των ανθρώπων, θα καταστρέψει τις πηγές νερού των ανθρώπων και θα ρημάξει τις πατρίδες τους. Με αυτόν τον τρόπο, η αναπαραγωγή των ανθρώπων ή η κατάσταση επιβίωσης θα δεχόταν άμεσα επιδράσεις. Για παράδειγμα, το νερό είναι πολύ σημαντικό για τα πάντα. Αν υπάρχουν πάρα πολλά ποντίκια, μυρμήγκια, ακρίδες, βάτραχοι ή κάθε είδους ζώα, θα πίνουν περισσότερο νερό. Καθώς θα αυξάνεται η ποσότητα νερού που θα πίνουν, μέσα στα όρια αυτού του καθορισμένου πεδίου πηγών πόσιμου νερού και υδατικών περιοχών, το πόσιμο νερό και οι πηγές νερού των ανθρώπων θα μειωθούν και θα έχουν έλλειψη νερού. Αν καταστραφεί, μολυνθεί ή κοπεί το πόσιμο νερό των ανθρώπων, επειδή όλων των ειδών τα ζώα έχουν αυξηθεί αριθμητικά, σε ένα τέτοιου είδους αντίξοο περιβάλλον επιβίωσης, η επιβίωση του ανθρώπου θα απειληθεί σοβαρά. Αν υπάρχει ένας τύπος ή αρκετοί τύποι έμβιων όντων που υπερβαίνουν τους κανονικούς αριθμούς τους, ο αέρας, η θερμοκρασία, η υγρασία, ακόμα και η περιεκτικότητα του αέρα στον χώρο επιβίωσης του ανθρώπου θα δηλητηριαστεί και θα καταστραφεί σε διάφορους βαθμούς. Ομοίως, κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, η επιβίωση των ανθρώπων και η μοίρα τους θα υπόκεινται στην απειλή αυτού του είδους περιβάλλοντος. Έτσι, αν οι άνθρωποι χάσουν αυτές τις ισορροπίες, ο αέρας που αναπνέουν θα καταστραφεί, το νερό που πίνουν θα μολυνθεί και οι θερμοκρασίες που χρειάζονται επίσης θα αλλάξουν, θα δεχθούν διαφόρων βαθμίδων επιδράσεις. Αν συμβεί αυτό, τα περιβάλλοντα επιβίωσης τα οποία ανήκουν εγγενώς στην ανθρωπότητα θα υποστούν τεράστιες επιδράσεις και προκλήσεις. Κάτω από τέτοιου είδους συνθήκες όπου τα βασικά περιβάλλοντα επιβίωσης των ανθρώπων έχουν καταστραφεί, ποια θα είναι η μοίρα κι η προοπτική των ανθρώπων; Είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα! Επειδή ο Θεός γνωρίζει για ποιον λόγο υπάρχει καθένα από τα πράγματα της κτίσης για χάρη της ανθρωπότητας, τον ρόλο που έχει το κάθε είδος πράγματος που Αυτός δημιούργησε, το είδος της επίδρασης που έχει το κάθε πράγμα στην ανθρωπότητα και τον βαθμό στον οποίο ωφελεί την ανθρωπότητα, επειδή υπάρχει ένα σχέδιο για όλα αυτά στην καρδιά του Θεού και Αυτός διαχειρίζεται κάθε πτυχή όλων των πραγμάτων που δημιούργησε, έτσι για τους ανθρώπους, κάθε πράγμα που κάνει είναι πολύ σημαντικό —όλα είναι απαραίτητα. Έτσι όταν βλέπεις κάποιο οικολογικό φαινόμενο ανάμεσα σε όλα τα πράγματα, ή κάποιον φυσικό νόμο ανάμεσα σε όλα τα πράγματα, δεν θα αμφιβάλλεις πλέον για την αναγκαιότητα κάθε πράγματος που δημιούργησε ο Θεός. Δεν θα χρησιμοποιείς πλέον αδαή λόγια για να κάνεις αυθαίρετες κρίσεις για τις διευθετήσεις του Θεού για όλα τα πράγματα και τους διάφορους τρόπους παροχών Του για τους ανθρώπους. Επίσης δεν θα βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα για τους νόμους του Θεού για όλα τα πράγματα που δημιούργησε.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 187

Όσον αφορά τον υλικό κόσμο, αν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ορισμένα πράγματα ή φαινόμενα, μπορούν να αναζητήσουν τις σχετικές πληροφορίες, ειδάλλως μπορούν να χρησιμοποιήσουν διάφορους δίαυλους για να μάθουν τις καταβολές τους και την ιστορία πίσω από αυτές. Αλλά όταν πρόκειται για τον άλλο κόσμο για τον οποίο μιλάμε σήμερα —τον πνευματικό κόσμο που υπάρχει έξω από τον υλικό κόσμο— οι άνθρωποι δεν έχουν απολύτως κανένα μέσο ή δίαυλο να μάθουν κάτι γι’ αυτόν. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή, στον κόσμο των ανθρώπων, όλα όσα ανήκουν στον υλικό κόσμο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την υλική ύπαρξη του ανθρώπου και επειδή οι άνθρωποι νιώθουν ότι τα πάντα στον υλικό κόσμο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον υλικό τρόπο ζωής και την υλική ζωή τους, οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν μόνο ή βλέπουν τα υλικά πράγματα μπροστά στα μάτια τους, τα πράγματα που είναι ορατά σ’ αυτούς. Ωστόσο, όσον αφορά τον πνευματικό κόσμο —δηλαδή όλα όσα ανήκουν σ’ αυτόν τον άλλο κόσμο— δικαίως θα λέγαμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πιστεύουν. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι δεν τον βλέπουν και πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να τον κατανοήσουν ή να μάθουν οτιδήποτε γι’ αυτόν, για να μην πούμε για το πώς ο πνευματικός κόσμος είναι ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος από τον υλικό κόσμο και, από την οπτική του Θεού, είναι ανοιχτός —παρόλο που, για τους ανθρώπους, είναι μυστικός και κλειστός— επομένως, οι άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να βρουν ένα μονοπάτι για να κατανοήσουν τις διάφορες πτυχές αυτού του κόσμου. Οι διάφορες πτυχές για τις οποίες θα μιλήσω σχετικά με τον πνευματικό κόσμο αφορούν μόνο τη διοίκηση και την κυριαρχία του Θεού. Δεν αποκαλύπτω μυστήρια ούτε σας λέω τα μυστικά που επιθυμείτε να ανακαλύψετε, διότι αυτό αφορά την κυριαρχία του Θεού, τη διοίκηση του Θεού και την παροχή του Θεού, και γι’ αυτό θα μιλήσω μόνο για όσα είναι ανάγκη να γνωρίζετε.

Πρώτον, επιτρέψτε Μου να σας κάνω μια ερώτηση: Στο μυαλό σας, τι είναι ο πνευματικός κόσμος; Σε γενικές γραμμές, είναι ένας κόσμος έξω από τον υλικό κόσμο, ο οποίος είναι αόρατος και απροσπέλαστος στους ανθρώπους. Εντούτοις, στη φαντασία σας, τι είδους κόσμος θα έπρεπε να είναι ο πνευματικός κόσμος; Ίσως, επειδή δεν είστε σε θέση να τον δείτε, είστε ανίκανοι να τον φανταστείτε. Όταν όμως ακούτε θρύλους γι’ αυτόν, θα εξακολουθείτε να σκέφτεστε, δεν θα είστε σε θέση να σταματήσετε. Και γιατί το λέω αυτό; Υπάρχει κάτι που συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους όταν είναι νέοι: Όταν κάποιος τους λέει μια τρομακτική ιστορία —για φαντάσματα, ψυχές— κατατρομάζουν. Και γιατί φοβούνται; Γιατί φαντάζονται αυτά τα πράγματα. Παρόλο που δεν μπορούν να τα δουν, αισθάνονται ότι είναι παντού μέσα στο δωμάτιό τους, ότι κρύβονται κάπου ή στα σκοτεινά, και φοβούνται τόσο πολύ που δεν τολμούν να κοιμηθούν. Ειδικά τη νύχτα, δεν τολμούν να μείνουν μόνοι τους στο δωμάτιο ούτε μόνοι στην αυλή. Αυτός είναι ο πνευματικός κόσμος της φαντασίας σας και είναι ένας κόσμος, τον οποίον οι άνθρωποι θεωρούν τρομακτικό. Στην πραγματικότητα, ο καθένας διαθέτει φαντασία, και ο καθένας μπορεί να νιώσει κάτι.

Τι είναι ο πνευματικός κόσμος; Επιτρέψτε Μου να σας δώσω μια σύντομη και απλή εξήγηση. Ο πνευματικός κόσμος είναι ένας σημαντικός τόπος, ο οποίος διαφέρει από τον υλικό κόσμο. Και γιατί λέω ότι αυτό είναι σημαντικό; Θα μιλήσουμε διεξοδικά γι’ αυτό. Η ύπαρξη του πνευματικού κόσμου συνδέεται άρρηκτα με τον υλικό κόσμο της ανθρωπότητας. Παίζει σημαντικό ρόλο στον κύκλο της ανθρώπινης ζωής και θανάτου στο κράτος του Θεού επί των πάντων. Αυτός είναι ο ρόλος του και ένας από τους λόγους για τους οποίους η ύπαρξή του είναι σημαντική. Επειδή είναι ένας τόπος που δεν είναι αισθητός στις πέντε αισθήσεις, κανείς δεν μπορεί να κρίνει με ακρίβεια το κατά πόσο ο πνευματικός κόσμος υπάρχει ή όχι. Οι διάφορες δυναμικές του συνδέονται στενά με την ανθρώπινη ύπαρξη, με αποτέλεσμα η τάξη ζωής της ανθρωπότητας να επηρεάζεται επίσης έντονα από τον πνευματικό κόσμο. Σχετίζεται αυτό με την κυριαρχία του Θεού; Ναι. Όταν το λέω αυτό, καταλαβαίνετε γιατί συζητώ αυτό το θέμα: Επειδή αφορά την κυριαρχία του Θεού και τη διοίκησή Του. Σε έναν τέτοιον κόσμο —που είναι αόρατος στους ανθρώπους— κάθε ουράνιο διάταγμα, διάταξη και διοικητικό σύστημα βρίσκεται πολύ ψηλότερα από τους νόμους και τα συστήματα κάθε χώρας του υλικού κόσμου και κανένα ον που ζει σ’ αυτόν τον κόσμο δεν θα τολμούσε να τα παραβιάσει ή να τα σφετεριστεί. Σχετίζεται αυτό με την κυριαρχία και τη διοίκηση του Θεού; Σ’ αυτόν τον κόσμο, υπάρχουν σαφή διοικητικά διατάγματα, σαφή ουράνια διατάγματα και σαφείς νόμοι. Σε διαφορετικά επίπεδα και σε διαφορετικές περιοχές, οι δικαστικοί επιμελητές επιτελούν το καθήκον τους και τηρούν τους κανόνες και τους κανονισμούς αυστηρά, διότι γνωρίζουν ποιες είναι οι συνέπειες της παραβίασης ενός ουράνιου διατάγματος, γνωρίζουν σαφώς τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός τιμωρεί το κακό και ανταμείβει το καλό, και πώς Αυτός διοικεί τα πάντα, πώς κυβερνά τα πάντα και, επιπλέον, βλέπουν με σαφήνεια πώς ο Θεός εκτελεί τα ουράνια διατάγματα και τους νόμους Του. Διαφέρουν αυτά από τον υλικό κόσμο στον οποίο κατοικεί η ανθρωπότητα; Διαφέρουν κατά πολύ. Πρόκειται για έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό από τον υλικό κόσμο. Εφόσον υπάρχουν ουράνια διατάγματα και νόμοι, αφορούν την κυριαρχία, τη διοίκηση και, επιπλέον, τη διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι Αυτός. Εφόσον τα έχετε ακούσει αυτά, δεν νομίζετε ότι είναι άκρως αναγκαίο να μιλήσω γι’ αυτό το θέμα; Δεν θέλετε να μάθετε τα κρυμμένα μυστικά; (Ναι, θέλουμε.) Αυτή είναι η έννοια του πνευματικού κόσμου. Αν και συνυπάρχει με τον υλικό κόσμο και ταυτόχρονα υπόκειται στη διοίκηση και την κυριαρχία του Θεού, η διοίκηση και η κυριαρχία του Θεού επί αυτού του κόσμου είναι πολύ αυστηρότερη από εκείνη του υλικού κόσμου.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 188

Στην ανθρωπότητα, κατηγοριοποιώ όλους τους ανθρώπους σε τρεις τύπους. Ο πρώτος τύπος είναι οι άπιστοι, οι οποίοι είναι όσοι δεν έχουν θρησκευτικές πεποιθήσεις. Αποκαλούνται άπιστοι. Η συντριπτική πλειονότητα των απίστων πιστεύει μόνο στο χρήμα. Οι άπιστοι επιδιώκουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα, είναι υλιστές και πιστεύουν μόνο στον υλικό κόσμο, όχι στον κύκλο ζωής και θανάτου, ή σε οποιεσδήποτε ιστορίες σχετικά με θεότητες και φαντάσματα. Τους κατατάσσω ως άπιστους, και αυτοί αποτελούν τον πρώτο τύπο. Ο δεύτερος τύπος είναι οι διάφοροι άνθρωποι της πίστης εκτός από τους άπιστους. Μεταξύ των ανθρώπων, διαχωρίζω αυτούς τους ανθρώπους της πίστης σε διάφορους σημαντικούς τύπους: Ο πρώτος είναι οι εβραίοι, ο δεύτερος είναι οι Καθολικοί, ο τρίτος είναι οι χριστιανοί, ο τέταρτος είναι οι μουσουλμάνοι και ο πέμπτος είναι οι βουδιστές —υπάρχουν πέντε τύποι. Αυτοί είναι οι διάφοροι τύποι ανθρώπων της πίστης. Ο τρίτος τύπος είναι όσοι πιστεύουν στον Θεό, ο οποίος σχετίζεται μ’ εσάς. Αυτοί οι πιστοί είναι όσοι ακολουθούν τον Θεό σήμερα. Αυτοί οι άνθρωποι διακρίνονται σε δύο τύπους: στον εκλεκτό λαό του Θεού και στους παρόχους υπηρεσιών. Η διάκριση μεταξύ αυτών των κύριων τύπων είναι σαφής. Έτσι τώρα, στο μυαλό σας είστε σε θέση να διακρίνετε σαφώς τους τύπους και την κατάταξη των ανθρώπων, σωστά; Ο πρώτος είναι οι άπιστοι —έχω πει τι είναι οι άπιστοι. Λογίζονται όσοι πιστεύουν στον Γέροντα στον Ουρανό ως άπιστοι; Πολλοί άπιστοι πιστεύουν μόνο στον Γέροντα στον Ουρανό. Πιστεύουν ότι ο άνεμος, η βροχή, η βροντή και ούτω καθεξής ελέγχονται όλα από αυτήν την οντότητα στην οποία βασίζονται για τη σπορά των καλλιεργειών και τη συγκομιδή —εντούτοις, μόλις αναφέρεται η πίστη στον Θεό, είναι απρόθυμοι να πιστέψουν σε Αυτόν. Μπορεί αυτό να ονομαστεί πίστη στον Θεό; Αυτοί οι άνθρωποι συμπεριλαμβάνονται στους άπιστους. Το καταλαβαίνετε αυτό, έτσι; Μη συγχέετε αυτές τις κατηγορίες. Ο δεύτερος τύπος είναι οι άνθρωποι της πίστης. Ο τρίτος τύπος είναι όσοι ακολουθούν τον Θεό σήμερα. Και γιατί έχω χωρίσει όλους τους ανθρώπους σε αυτούς τους τύπους; (Επειδή διάφορα είδη ανθρώπων έχουν διαφορετικό τέλος και προορισμό.) Αυτή είναι η μία πτυχή. Επειδή, όταν αυτές οι διαφορετικές φυλές και τύποι ανθρώπων επιστρέψουν στον πνευματικό κόσμο, θα καταλάβουν διαφορετική θέση, θα υπόκεινται σε διαφορετικούς νόμους του κύκλου ζωής και θανάτου, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ταξινόμησα τους ανθρώπους σε αυτούς τους κύριους τύπους.

Ο κύκλος ζωής και θανάτου των άπιστων

Ας αρχίσουμε με τον κύκλο ζωής και θανάτου των άπιστων. Αφού πεθάνει κάποιος, τον παίρνει ένας δικαστικός επιμελητής από τον πνευματικό κόσμο. Και ποιο μέρος του παίρνει; Δεν παίρνει τη σάρκα του, αλλά την ψυχή του. Όταν φύγει η ψυχή του, φτάνει σε έναν τόπο που είναι πρακτορείο του πνευματικού κόσμου, το οποίο λαμβάνει ειδικά τις ψυχές των ανθρώπων που έχουν μόλις πεθάνει. (Σημείωση: Ο πρώτος τόπος στον οποίον πηγαίνει αφού πεθάνει κάποιος είναι άγνωστος στην ψυχή.) Όταν μεταφέρεται σ’ αυτόν τον τόπο, ένας αξιωματούχος πραγματοποιεί τους πρώτους ελέγχους, επιβεβαιώνοντας το όνομα, τη διεύθυνση, την ηλικία του και όλες τις εμπειρίες του. Όλα όσα έκανε ενώ βρισκόταν εν ζωή καταγράφονται σε ένα βιβλίο και επαληθεύονται ως προς την ακρίβεια των στοιχείων. Αφού ελεγχθούν όλα, η συμπεριφορά και οι πράξεις του ατόμου καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του καθορίζουν εάν θα τιμωρηθεί ή θα συνεχίσει να μετενσαρκώνεται ως άνθρωπος, το οποίο είναι το πρώτο στάδιο. Είναι το πρώτο στάδιο αυτό τρομακτικό; Δεν είναι υπερβολικά τρομακτικό, επειδή το μόνο πράγμα που έχει συμβεί είναι ότι το άτομο έφτασε σε ένα σκοτεινό και άγνωστο μέρος.

Στο δεύτερο στάδιο, αν το άτομο αυτό έχει κάνει πολλά κακά πράγματα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, αν έχει διαπράξει πολλές κακές πράξεις, τότε θα μεταφερθεί σε έναν τόπο τιμωρίας για να τιμωρηθεί. Αυτός θα είναι ο τόπος ειδικά για την τιμωρία των ανθρώπων. Οι λεπτομέρειες για το πώς τιμωρείται εξαρτώνται από τις αμαρτίες που διέπραξε και από το πόσες κακές πράξεις έκανε πριν πεθάνει —αυτή είναι η πρώτη κατάσταση που λαμβάνει χώρα στο δεύτερο στάδιο. Λόγω των μοχθηρών πράξεων που έκαναν και του κακού που διέπραξαν πριν πεθάνουν, όταν μετενσαρκώνονται μετά την τιμωρία τους —όταν γεννιούνται και πάλι στον υλικό κόσμο— ορισμένοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να είναι άνθρωποι και κάποιοι θα γίνουν ζώα. Τουτέστιν, μετά την επιστροφή ενός ατόμου στον πνευματικό κόσμο, τιμωρείται λόγω του κακού που έχει διαπράξει. Επιπλέον, λόγω των κακών πράξεων που έχει κάνει, στην επόμενη μετενσάρκωσή του πιθανώς δεν γίνεται άνθρωπος, αλλά ζώο. Το εύρος των ζώων που μπορεί να γίνει περιλαμβάνει αγελάδες, άλογα, χοίρους και σκύλους. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να γίνουν πτηνά στον ουρανό, πάπιες ή χήνες… Αφού μετενσαρκωθούν ως ζώα, όταν πεθάνουν, επιστρέφουν στον πνευματικό κόσμο και, όπως και πριν, με βάση τη συμπεριφορά τους πριν πεθάνουν ο πνευματικός κόσμος θα αποφασίσει εάν θα μετενσαρκωθούν ή όχι ως άνθρωποι. Οι περισσότεροι άνθρωποι διαπράττουν πάρα πολύ κακό, οι αμαρτίες τους είναι πάρα πολύ σοβαρές, και έτσι όταν μετενσαρκωθούν γίνονται ζώα επτά έως δώδεκα φορές. Επτά έως δώδεκα φορές —είναι τρομακτικό αυτό; (Είναι τρομακτικό.) Τι σας τρομάζει; Το ότι ένα άτομο γίνεται ζώο, αυτό είναι τρομακτικό. Και για ένα άτομο, τι είναι πιο οδυνηρό όταν γίνει ζώο; Δεν διαθέτει γλωσσική ικανότητα, κάνει μόνο απλές σκέψεις, είναι μόνο σε θέση να κάνει τα πράγματα που κάνουν τα ζώα και να τρώει τα πράγματα που τρώνε τα ζώα, διαθέτει τον απλό τρόπο σκέψης και τη γλώσσα του σώματος ενός ζώου, δεν μπορεί να περπατάει σε όρθια στάση, δεν μπορεί να επικοινωνεί με τους ανθρώπους, και καμία συμπεριφορά και δραστηριότητα των ανθρώπων δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τα ζώα. Τουτέστιν, μεταξύ των πάντων, το να είναι κανείς ζώο τον καθιστά υποδεέστερο όλων των έμβιων όντων και είναι πολύ πιο επίπονο από το να είναι κανείς άνθρωπος. Αυτή είναι μια πτυχή της τιμωρίας του πνευματικού κόσμου για όσους έχουν κάνει πολύ κακό και έχουν διαπράξει μεγάλες αμαρτίες. Όσον αφορά την αυστηρότητα της τιμωρίας, αυτή καθορίζεται από το είδος του ζώου που γίνονται. Για παράδειγμα, είναι καλύτερο το να είναι κανείς χοίρος από το να είναι σκύλος; Μήπως ένας χοίρος ζει καλύτερα ή χειρότερα από έναν σκύλο; Χειρότερα, σωστά; Αν οι άνθρωποι γίνουν αγελάδες ή άλογα, θα ζουν καλύτερα ή χειρότερα από έναν χοίρο; (Καλύτερα.) Θα ζήσει κανείς πιο άνετα αν ξαναγεννηθεί ως γάτα; Πάλι ζώο θα ήταν, και το να είναι γάτα θα ήταν πολύ ευκολότερο από το να είναι αγελάδα ή άλογο, επειδή οι γάτες μπορούν να τεμπελιάζουν και να κοιμούνται τον περισσότερο χρόνο τους. Το να γίνει κανείς αγελάδα ή άλογο είναι πιο επίπονο και έτσι, αν οι άνθρωποι μετενσαρκώνονται ως αγελάδες ή άλογα, πρέπει να δουλέψουν σκληρά —κάτι που φαίνεται ως σκληρή τιμωρία. Το να γίνει κανείς σκύλος είναι λίγο καλύτερο από αγελάδα ή άλογο, γιατί ο σκύλος έχει στενότερη σχέση με τον κύριό του. Κάποιοι σκύλοι, αφότου είναι κατοικίδια επί πολλά χρόνια, μπορούν να καταλάβουν πολλά από αυτά που λένε οι κύριοί τους. Μερικές φορές, ένας σκύλος μπορεί να προσαρμοστεί στη διάθεση και τις απαιτήσεις του κυρίου του, και ο κύριος συμπεριφέρεται καλύτερα στον σκύλο και ο σκύλος τρώει και πίνει καλύτερα. Όταν δε, πονάει, τυγχάνει μεγαλύτερης φροντίδας —άρα δεν απολαμβάνει ο σκύλος μια ευτυχισμένη ζωή; Έτσι, το να είναι κανείς σκύλος είναι καλύτερο από αγελάδα ή άλογο. Όσον αφορά αυτό, η αυστηρότητα της τιμωρίας ενός ατόμου καθορίζει πόσες φορές μετενσαρκώνεται κάποιος ως ζώο, καθώς και σε ποιο είδος μετενσαρκώνεται.

Επειδή διέπραξαν τόσες πολλές αμαρτίες κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ορισμένοι άνθρωποι θα τιμωρηθούν μέσω της μετενσάρκωσής τους ως ζώα επτά έως δώδεκα φορές. Έχοντας τιμωρηθεί αρκετές φορές, όταν επιστρέφουν στον πνευματικό κόσμο μεταφέρονται κάπου αλλού. Οι διάφορες ψυχές σ’ αυτόν τον τόπο έχουν ήδη τιμωρηθεί και ανήκουν στον τύπο που ετοιμάζονται να μετενσαρκωθούν ως άνθρωποι. Αυτός ο τόπος κατηγοριοποιεί κάθε ψυχή σε έναν τύπο ανάλογα με το είδος της οικογένειας στην οποία θα γεννηθεί, το είδος του ρόλου που θα παίξει αφού έχει μετενσαρκωθεί και ούτω καθεξής. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι θα γίνουν τραγουδιστές όταν έρχονται σ’ αυτόν τον κόσμο, και έτσι τοποθετούνται ανάμεσα στους τραγουδιστές. Κάποιοι θα γίνουν επιχειρηματίες όταν έρχονται σ’ αυτόν τον κόσμο, και έτσι τοποθετούνται ανάμεσα στους επιχειρηματίες. Και αν κάποιος πρόκειται να γίνει επιστημονικός ερευνητής όταν γίνει άνθρωπος, τότε τοποθετείται μεταξύ των επιστημονικών ερευνητών. Αφού ταξινομηθούν, ο καθένας αποστέλλεται σύμφωνα με διαφορετικό χρόνο και καθορισμένη ημερομηνία, όπως ακριβώς οι άνθρωποι στέλνουν ηλεκτρονικά μηνύματα σήμερα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα ολοκληρωθεί ένας κύκλος ζωής και θανάτου. Από την ημέρα που ένας άνθρωπος φτάνει στον πνευματικό κόσμο μέχρι το τέλος της τιμωρίας του ή έως ότου έχει μετενσαρκωθεί ως ζώο πολλές φορές και προετοιμάζεται να μετενσαρκωθεί ως άνθρωπος, αυτή η διαδικασία είναι ολοκληρωμένη.

Και όσοι έχουν ολοκληρώσει την τιμωρία τους, και δεν έχουν μετενσαρκωθεί ως ζώα, θα αποσταλούν γρήγορα στον υλικό κόσμο για να γίνουν άνθρωποι; Ή σε πόσον καιρό θα έρθουν μεταξύ των ανθρώπων; Ποια είναι η συχνότητα με την οποία μπορεί να συμβεί αυτό; Υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί όσον αφορά αυτό. Όλα όσα συμβαίνουν στον πνευματικό κόσμο υπόκεινται στους κατάλληλους χρονικούς περιορισμούς και κανόνες —τα οποία, αν τα εξηγήσω με αριθμούς, θα καταλάβετε. Για όσους μετενσαρκώνονται σε σύντομο χρονικό διάστημα, όταν πεθαίνουν, προετοιμάζεται η αναγέννησή τους ως άνθρωποι. Το συντομότερο χρονικό διάστημα είναι τρεις ημέρες. Για κάποιους ανθρώπους είναι τρεις μήνες, για κάποιους είναι τρία χρόνια, για κάποιους είναι τριάντα χρόνια, για κάποιους είναι τριακόσια χρόνια και ούτω καθεξής. Τι μπορούμε να πούμε γι’ αυτούς τους χρονικούς κανόνες, και ποιες είναι οι ιδιαιτερότητές τους; Βασίζονται σ’ αυτό που χρειάζεται από μια ψυχή ο υλικός κόσμος, ο κόσμος του ανθρώπου, και στον ρόλο που η συγκεκριμένη ψυχή πρέπει να παίξει σ’ αυτόν τον κόσμο. Όταν οι άνθρωποι μετενσαρκώνονται ως συνηθισμένα άτομα, οι περισσότεροι από αυτούς μετενσαρκώνονται πολύ σύντομα, επειδή ο κόσμος του ανθρώπου έχει μεγάλη ανάγκη για αυτούς τους συνηθισμένους ανθρώπους, οπότε τρεις ημέρες αργότερα στέλνονται ξανά σε μια οικογένεια που είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που ήταν πριν πεθάνουν. Εντούτοις, υπάρχουν κάποιοι που παίζουν έναν ιδιαίτερο ρόλο σ’ αυτόν τον κόσμο. «Ιδιαίτερο» σημαίνει ότι δεν υπάρχει μεγάλη ζήτηση γι’ αυτούς τους ανθρώπους στον κόσμο του ανθρώπου. Δεν χρειάζονται πολλοί άνθρωποι για να παίξουν έναν τέτοιο ρόλο, έτσι μπορεί να χρειαστούν τριακόσια χρόνια. Τουτέστιν, αυτή η ψυχή θα έρθει μόνο μια φορά κάθε τριακόσια χρόνια ή ακόμα και κάθε τρεις χιλιάδες χρόνια. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή για τριακόσια χρόνια ή τρεις χιλιάδες χρόνια, ένας τέτοιος ρόλος δεν απαιτείται στον κόσμο του ανθρώπου και έτσι αυτός ο άνθρωπος κρατείται κάπου στον πνευματικό κόσμο. Πάρτε τον Κομφούκιο για παράδειγμα. Επηρέασε τον παραδοσιακό κινεζικό πολιτισμό σε βάθος. Η άφιξή του επηρέασε σε βάθος τον πολιτισμό, τη γνώση, την παράδοση και τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Εντούτοις, ένα τέτοιο άτομο δεν χρειάζεται σε κάθε εποχή, κι έτσι έπρεπε να παραμείνει στον πνευματικό κόσμο, περιμένοντας εκεί για τριακόσια ή τρεις χιλιάδες χρόνια πριν μετενσαρκωθεί. Επειδή ο κόσμος του ανθρώπου δεν είχε ανάγκη από κάποιον σαν αυτόν, έπρεπε να περιμένει αδρανής, διότι υπήρχαν πολύ λίγοι ρόλοι σαν αυτόν, δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα που θα μπορούσε να κάνει και έτσι έπρεπε να παραμείνει κάπου στον πνευματικό κόσμο τον περισσότερο καιρό, σε αδράνεια, και να σταλεί όταν ο κόσμος του ανθρώπου τον είχε ανάγκη. Αυτοί είναι οι χρονικοί κανόνες του πνευματικού βασιλείου όσον αφορά τη συχνότητα με την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι μετενσαρκώνονται. Είτε πρόκειται για κάποιον συνηθισμένο ή ιδιαίτερο άνθρωπο, ο πνευματικός κόσμος έχει κατάλληλους κανόνες και ορθές πρακτικές για την επεξεργασία της μετενσάρκωσης των ανθρώπων, και αυτοί οι κανόνες και πρακτικές αποστέλλονται από τον Θεό και δεν καθορίζονται ούτε ελέγχονται από οποιονδήποτε δικαστικό επιμελητή ή ον στον πνευματικό κόσμο.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 189

Για κάθε ψυχή, η μετενσάρκωσή της, ο ρόλος της σε αυτή τη ζωή, σε ποια οικογένεια γεννιέται και πώς είναι η ζωή της, είναι στενά συνδεδεμένα με την προηγούμενη ζωή της. Όλα τα είδη των ανθρώπων μπαίνουν στον κόσμο του ανθρώπου και οι ρόλοι που παίζουν είναι διαφορετικοί, όπως και τα καθήκοντα που εκτελούν. Και ποια είναι τα καθήκοντα αυτά; Κάποιοι άνθρωποι έρχονται για να αποπληρώσουν ένα χρέος: Αν χρωστούσαν σ’ άλλους πάρα πολλά χρήματα στην προηγούμενη ζωή τους, έρχονται για να αποπληρώσουν ένα χρέος σ’ αυτή τη ζωή. Κάποιοι άνθρωποι, στο μεταξύ, έρχονται για να εισπράξουν ένα χρέος: Είχαν εξαπατηθεί και είχαν χάσει πάρα πολλά πράγματα και πάρα πολλά χρήματα στην προηγούμενη ζωή τους, οπότε όταν φτάνουν στον πνευματικό κόσμο, ο πνευματικός κόσμος θα τους δικαιώσει και θα τους επιτρέψει να εισπράξουν το χρέος τους σ’ αυτή τη ζωή. Κάποιοι άνθρωποι έχουν έρθει για να ξεπληρώσουν ένα χρέος ευγνωμοσύνης: Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης ζωής τους —πριν πεθάνουν— κάποιος τους φέρθηκε με καλοσύνη και σ’ αυτή τη ζωή τους δίνεται μια μεγάλη ευκαιρία να μετενσαρκωθούν και γι’ αυτό ξαναγεννιούνται για να ξεπληρώσουν αυτή την ευγνωμοσύνη. Άλλοι, εντωμεταξύ, έχουν ξαναγεννηθεί σ’ αυτή τη ζωή για να πάρουν μια ζωή. Και τη ζωή ποιου παίρνουν; Του ατόμου που τους σκότωσε στην προηγούμενη ζωή τους. Συνοψίζοντας, η σημερινή ζωή κάθε ατόμου έχει μεγάλη σχέση με την προηγούμενη ζωή του, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη μ’ αυτή. Τουτέστιν, η σημερινή ζωή κάθε ατόμου επηρεάζεται έντονα από την προηγούμενη ζωή του. Παραδείγματος χάριν, πριν πεθάνει, ο Ζανγκ εξαπάτησε τον Λι και του πήρε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Άρα ο Ζανγκ χρωστάει στον Λι; Εφόσον χρωστάει, είναι φυσικό ο Λι να εισπράξει το χρέος του από τον Ζανγκ; Οπότε, αφού πεθάνουν, υπάρχει ένα χρέος που πρέπει να διευθετηθεί μεταξύ τους. Όταν μετενσαρκωθούν και ο Ζανγκ γίνει άνθρωπος, πώς θα εισπράξει ο Λι το χρέος του από αυτόν; Ένας τρόπος είναι ο Λι να εισπράξει το χρέος του αν ξαναγεννηθεί ως γιος του Ζανγκ, ο Ζανγκ κερδίζει πολλά χρήματα, τα οποία κατασπαταλά ο Λι. Ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα κερδίζει ο Ζανγκ, ο γιος του, ο Λι, τα κατασπαταλάει. Ανεξάρτητα από το πόσα κερδίζει ο Ζανγκ, δεν είναι ποτέ αρκετά, και ο γιος του, εντωμεταξύ, για κάποιον λόγο καταλήγει πάντα να ξοδεύει τα χρήματα του πατέρα του με διαφορετικούς τρόπους και μέσα. Ο Ζανγκ έχει μείνει άναυδος: «Γιατί ο γιος μου είναι τόσο αγύρτης; Γιατί να είναι τόσο καλοί οι γιοι των άλλων ανθρώπων; Γιατί δεν έχει φιλοδοξίες ο γιος μου, γιατί είναι τόσο άχρηστος και ανίκανος να βγάλει χρήματα, γιατί πρέπει πάντα να τον στηρίζω οικονομικά; Εφόσον πρέπει να τον υποστηρίξω, θα το κάνω, αλλά γιατί ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα του δίνω, χρειάζεται πάντα περισσότερα; Γιατί δεν μπορεί να εργαστεί τίμια έστω για μια ημέρα, αλλά είναι χαραμοφάης, τρώει, πίνει, ξοδεύει τα λεφτά σε οίκους ανοχής και στον τζόγο; Τι στο καλό συμβαίνει;» Τότε ο Ζανγκ σκέφτεται λίγο: «Ίσως του χρωστούσα στην προηγούμενη ζωή. Θα τον εξοφλήσω, λοιπόν! Αυτό δεν θα τελειώσει μέχρι να τον εξοφλήσω στο ακέραιο!» Ίσως έρθει η ημέρα που ο Λι έχει όντως εξοφλήσει το χρέος του και όταν είναι σαράντα ή πενήντα, θα έρθει μια ημέρα που ξαφνικά θα έρθει στα λογικά του: «Δεν έκανα ούτε ένα καλό πράγμα κατά το πρώτο ήμισυ της ζωής μου! Έχω κατασπαταλήσει όλα τα χρήματα που κέρδισε ο πατέρας μου —θα έπρεπε να είμαι καλός άνθρωπος! Θα προετοιμαστώ: Θα είμαι κάποιος που είναι έντιμος και ζει σωστά και ποτέ δεν θα ξαναστενοχωρήσω τον πατέρα μου!» Γιατί τα σκέφτεται αυτά; Γιατί ξαφνικά αλλάζει προς το καλύτερο; Υπάρχει κάποιος λόγος; Ποιος είναι ο λόγος; (Επειδή ο Λι έχει εισπράξει το χρέος του και ο Ζανγκ έχει εξοφλήσει το χρέος του.) Σ’ αυτή την περίπτωση υπάρχει αιτία και αποτέλεσμα. Η ιστορία ξεκίνησε πάρα πολύ παλιά, πριν γεννηθούν οι δυο τους, και αυτή η ιστορία από την προηγούμενη ζωή τους ήρθε στη σημερινή τους ζωή και κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει τον άλλο. Ανεξάρτητα από το τι δίδαξε ο Ζανγκ στον γιο του, ο γιος του ποτέ δεν τον άκουσε και ποτέ δεν εργάστηκε τίμια ούτε μια ημέρα —αλλά την ημέρα που το χρέος εξοφλήθηκε, δεν χρειαζόταν να τον διδάξει. Ο γιος του κατάλαβε με φυσικό τρόπο. Αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα. Υπάρχουν πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα; (Ναι.) Και τι λέει στους ανθρώπους; (Να είναι καλοί και να μην κάνουν κακό.) Ότι δεν θα πρέπει να κάνουν κακό, και ότι θα υπάρξουν αντίποινα για τις κακές πράξεις τους! Οι περισσότεροι άπιστοι διαπράττουν πολύ κακό και οι κακές πράξεις τους έχουν δεχτεί αντίποινα, σωστά; Ωστόσο, είναι αυθαίρετα αυτά τα αντίποινα; Όλα όσα δέχονται αντίποινα έχουν λόγο και αιτία. Πιστεύεις ότι δεν θα σου συμβεί τίποτα όταν έχεις εξαπατήσει κάποιον και του έχεις πάρει χρήματα; Πιστεύεις ότι, αφού τον εξαπάτησες, δεν θα υπάρξουν συνέπειες για σένα, εφόσον έχεις πάρει τα χρήματά του; Αυτό θα ήταν αδύνατο, και θα υπάρξουν συνέπειες! Ανεξάρτητα από το ποιος είναι, ή ανεξάρτητα από το αν πιστεύει ότι υπάρχει Θεός ή όχι, κάθε άτομο πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τη συμπεριφορά του και να αναλάβει τις συνέπειες των πράξεών του. Όσον αφορά αυτό το απλό παράδειγμα —όπου ο Ζανγκ τιμωρείται και ο Λι εξοφλείται— δεν είναι δίκαιο; Όταν οι άνθρωποι κάνουν τέτοια πράγματα, αυτό είναι το αποτέλεσμα. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη διοίκηση του πνευματικού κόσμου. Παρά το ότι είναι άπιστοι, η ύπαρξη όσων δεν πιστεύουν στον Θεό υπόκειται σε τέτοια ουράνια διατάγματα και διατάξεις που κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει και κανείς δεν μπορεί να αποφύγει αυτή την πραγματικότητα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 190

Όσοι δεν έχουν πίστη συχνά πιστεύουν ότι όσα μπορεί να δει κανείς υπάρχουν, ενώ όλα όσα δεν μπορεί να δει κανείς ή είναι πολύ μακριά από τους ανθρώπους, δεν υπάρχουν. Προτιμούν να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει «κύκλος ζωής και θανάτου» και δεν υπάρχει «τιμωρία», οπότε αμαρτάνουν και διαπράττουν το κακό χωρίς ενοχές —κατόπιν τιμωρούνται ή μετενσαρκώνονται ως ζώα. Οι περισσότεροι από τους διάφορους ανθρώπους μεταξύ των άπιστων πέφτουν σε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν γνωρίζουν ότι ο πνευματικός κόσμος είναι αυστηρός στη διοίκησή του επί όλων των έμβιων όντων. Είτε πιστεύεις είτε όχι, αυτό είναι γεγονός, διότι κανένας άνθρωπος ή αντικείμενο δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεδίο παρατήρησης των οφθαλμών του Θεού και κανένα άτομο ή αντικείμενο δεν μπορεί να ξεφύγει από τους κανόνες και τους περιορισμούς των ουράνιων διαταγμάτων και διατάξεων του Θεού. Επομένως, αυτό το απλό παράδειγμα λέει σε όλους ότι ανεξάρτητα από το αν πιστεύεις στον Θεό ή όχι, είναι απαράδεκτο να αμαρτάνεις και να διαπράττεις κακό, και υπάρχουν συνέπειες. Όταν κάποιος που πήρε χρήματα από κάποιον άλλο με απάτη τιμωρείται κατ’ αυτόν τον τρόπο, η τιμωρία αυτή είναι δίκαιη. Αυτή η συνηθισμένη συμπεριφορά τιμωρείται από τον πνευματικό κόσμο, τιμωρείται από τις διατάξεις και τα ουράνια διατάγματα του Θεού, και η πολύ σοβαρή εγκληματική και κακή συμπεριφορά —βιασμοί και λεηλασίες, απάτη και εξαπάτηση, κλοπή και ληστεία, δολοφονίες και εμπρησμοί, και ούτω καθεξής— υπόκειται ακόμη περισσότερο σε μια σειρά τιμωριών κλιμακούμενης αυστηρότητας. Και τι περιλαμβάνουν αυτές οι τιμωρίες κλιμακούμενης αυστηρότητας; Κάποιες χρειάζονται χρόνο για να καθορίσουν το επίπεδο αυστηρότητας, κάποιες το κάνουν με διαφορετική μεθοδολογία, ενώ άλλες το κάνουν μέσω του τόπου όπου οι άνθρωποι πηγαίνουν όταν μετενσαρκώνονται. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι είναι αθυρόστομοι. Τι σημαίνει «αθυρόστομος»; Σημαίνει ότι κάποιος ξεστομίζει συχνά βωμολοχίες προς τους άλλους και εκφράζεται κακόβουλα, καταριέται τους ανθρώπους. Τι δηλώνουν οι κακόβουλες εκφράσεις; Δηλώνουν ότι κάποιος είναι κακόκαρδος. Οι κακόβουλες εκφράσεις που περιέχουν κατάρες για τους ανθρώπους συχνά προέρχονται από το στόμα τέτοιων ανθρώπων και μια τέτοια κακόβουλη έκφραση συνοδεύεται από σοβαρές συνέπειες. Αφού αυτοί οι άνθρωποι πεθάνουν και λάβουν την κατάλληλη τιμωρία, μπορεί να ξαναγεννηθούν ως μουγγοί. Κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ ραδιούργοι κατά τη διάρκεια της ζωής τους, συχνά εκμεταλλεύονται τους άλλους, οι μικρές τους μηχανορραφίες είναι ιδιαίτερα καλά σχεδιασμένες και κάνουν πολλά που βλάπτουν τους άλλους. Όταν ξαναγεννιούνται, θα μπορούσαν να είναι μισότρελοι ή κάποιοι που είναι διανοητικά ανάπηροι. Κάποιοι άνθρωποι συχνά κρυφοκοιτάζουν την ιδιωτική ζωή των άλλων. Τα μάτια τους βλέπουν πολλά, τα οποία δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν, και γνωρίζουν πολλά που δεν όφειλαν να γνωρίζουν, οπότε όταν ξαναγεννιούνται, μπορεί να είναι τυφλοί. Κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ επιδέξιοι κατά τη διάρκεια της ζωής τους, συχνά πολεμούν και κάνουν πολύ κακό, συνεπώς όταν ξαναγεννιούνται, μπορεί να είναι άτομα με αναπηρία, κουτσοί ή χωρίς χέρι, ή μπορεί να είναι καμπούρηδες ή να υποφέρουν από αυχενική δυστονία, μπορεί να κουτσαίνουν, ή να έχουν ένα πόδι κοντύτερο από το άλλο και ούτω καθεξής. Όσον αφορά αυτό, υποβάλλονται σε διαφορετικές τιμωρίες με βάση το επίπεδο του κακού που διέπραξαν όσο ήταν ζωντανοί. Και τι λέτε εσείς, γιατί οι άνθρωποι είναι αλλήθωροι; Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι γύρω μας σήμερα. Κάποιοι άνθρωποι είναι αλλήθωροι επειδή στην προηγούμενη ζωή τους χρησιμοποίησαν τα μάτια τους σε υπερβολικό βαθμό, έκαναν πάρα πολλά κακά πράγματα και έτσι όταν γεννιούνται σ’ αυτή τη ζωή, είναι αλλήθωροι και σε σοβαρές περιπτώσεις είναι ακόμη και τυφλοί. Αυτά είναι τα αντίποινα! Κάποιοι άνθρωποι τα πάνε καλά με τους άλλους πριν πεθάνουν, κάνουν πολλά καλά πράγματα για τους αγαπημένους τους, τους φίλους, τους συναδέλφους τους ή τους ανθρώπους με τους οποίους έχουν σχέση. Κάνουν φιλανθρωπίες και παρέχουν φροντίδα σ’ άλλους, ή τους βοηθούν οικονομικά, οι άλλοι τους έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση, και όταν επιστρέψουν στον πνευματικό κόσμο δεν τιμωρούνται. Αν δεν τιμωρηθεί κάποιος άπιστος με οποιονδήποτε τρόπο σημαίνει ότι ήταν πολύ καλός άνθρωπος. Αντί να πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού, πιστεύει μόνο στον Γέροντα στον Ουρανό. Πιστεύει μόνο ότι υπάρχει ένα πνεύμα από πάνω του που βλέπει ό,τι κάνει —μόνο αυτό πιστεύουν. Και ως εκ τούτου έχουν πολύ καλύτερη συμπεριφορά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι καλοσυνάτοι και φιλάνθρωποι, και όταν τελικά επιστρέψουν στον πνευματικό κόσμο, ο πνευματικός κόσμος θα τους φερθεί πολύ καλά και σύντομα θα μετενσαρκωθούν. Όταν ξαναγεννηθούν, σε τι είδους οικογένεια θα καταλήξουν; Παρόλο που αυτή η οικογένεια δεν θα είναι πλούσια, θα είναι ήρεμη, θα υπάρχει αρμονία μεταξύ των μελών της, θα περνούν γαλήνιες, ευτυχισμένες ημέρες, όλοι θα χαίρονται και θα έχουν μια καλή ζωή. Όταν το άτομο φτάσει στην ενηλικίωση, θα έχει μια μεγάλη εκτεταμένη οικογένεια, τα παιδιά του θα είναι ταλαντούχα και θα έχουν επιτυχίες και η οικογένειά του θα χαίρει καλής τύχης —και ένα τέτοιο αποτέλεσμα συνδέεται στενά με την προηγούμενη ζωή του ατόμου. Τουτέστιν, όταν ένα άτομο μετενσαρκωθεί αφού πεθάνει, είτε είναι άνδρας ή γυναίκα, ποια είναι η αποστολή του, τι θα περάσει στη ζωή, τα εμπόδιά του, ποιες ευλογίες θα απολαύσει, ποιον θα συναντήσει, τι θα του συμβεί —κανείς δεν μπορεί να τα προβλέψει αυτά, να τα αποφύγει ή να κρυφτεί από αυτά. Με άλλα λόγια, αφότου καθοριστεί η ζωή σου, όσον αφορά ό,τι σου συμβαίνει, όσο κι αν προσπαθείς να το αποφύγεις, με οποιονδήποτε τρόπο κι αν προσπαθείς να το αποφύγεις, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να παραβιάσεις την πορεία της ζωής που καθορίστηκε για σένα από τον Θεό στον πνευματικό κόσμο. Διότι όταν μετενσαρκώνεσαι, η μοίρα της ζωής σου έχει ήδη καθοριστεί. Είτε είναι καλή είτε κακή, ο καθένας πρέπει να έρθει αντιμέτωπος μ’ αυτό το ζήτημα και θα πρέπει να συνεχίσει προς τα μπρος. Αυτό είναι ένα ζήτημα που κανείς από όσους ζουν σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί να αποφύγει, και κανένα ζήτημα δεν είναι πιο πραγματικό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 191

Βλέπετε ότι ο Θεός έχει πολύ απαιτητικούς και αυστηρούς ελέγχους και διοίκηση για τον κύκλο ζωής και θανάτου των άπιστων; Πρώτον, ο Θεός έχει θεσπίσει διάφορα ουράνια διατάγματα, διατάξεις και συστήματα στο πνευματικό βασίλειο, τα οποία μετά τη διακήρυξή τους εφαρμόζονται αυστηρά, όπως ορίζονται από τον Θεό, από όντα σε διάφορες επίσημες θέσεις στον πνευματικό κόσμο, και κανείς δεν τολμά να τα παραβιάσει. Συνεπώς, στον κύκλο ζωής και θανάτου της ανθρωπότητας στον κόσμο του ανθρώπου, εάν κάποιος μετενσαρκωθεί ως ζώο ή άνθρωπος, υπάρχουν νόμοι και για τα δύο. Επειδή αυτοί οι νόμοι προέρχονται από τον Θεό, κανείς δεν τολμά ούτε μπορεί να τους παραβιάσει. Μόνο λόγω αυτής της κυριαρχίας του Θεού και επειδή υπάρχουν αυτοί οι νόμοι, ο υλικός κόσμος που βλέπουν οι άνθρωποι έχει αρμονία και τάξη. Μόνο εξαιτίας αυτής της κυριαρχίας του Θεού, η ανθρωπότητα είναι σε θέση να συνυπάρχει ειρηνικά με τον άλλο κόσμο που είναι εντελώς αόρατος για την ανθρωπότητα και είναι σε θέση να ζει σε αρμονία μ’ αυτόν —όλα αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την κυριαρχία του Θεού. Αφού πεθάνει η σαρκική ζωή ενός ατόμου, η ψυχή εξακολουθεί να ζει, οπότε τι θα συνέβαινε αν υπήρχε χωρίς τη διοίκηση του Θεού; Η ψυχή θα περιπλανιόταν παντού, θα εισέβαλε παντού και θα έβλαπτε ακόμη και τα έμβια όντα στον κόσμο των ανθρώπων. Δεν θα βλάπτονταν μόνο οι άνθρωποι, αλλά ίσως και τα φυτά και τα ζώα —αλλά οι πρώτοι που θα βλάπτονταν θα ήταν οι άνθρωποι. Εάν συνέβαινε αυτό —αν μια τέτοια ψυχή υπήρχε χωρίς διοίκηση και όντως έβλαπτε τους ανθρώπους και όντως έκανε κακά πράγματα— τότε θα υπήρχε και ο σωστός χειρισμός αυτής της ψυχής στον πνευματικό κόσμο: Αν τα πράγματα ήταν σοβαρά, η ψυχή σύντομα θα έπαυε να υπάρχει, θα καταστρεφόταν. Αν ήταν δυνατόν, θα τοποθετούνταν κάπου και στη συνέχεια θα μετενσαρκωνόταν. Τουτέστιν, η διοίκηση των διαφόρων ψυχών από τον πνευματικό κόσμο διατάσσεται και εκτελείται σύμφωνα με στάδια και κανόνες. Μόνο λόγω αυτής της διοίκησης ο υλικός κόσμος του ανθρώπου δεν έχει καταλήξει στο χάος, η ανθρωπότητα του υλικού κόσμου διαθέτει κανονική νοοτροπία, κανονικό ορθολογισμό και καθορισμένη σαρκική ζωή. Μόνο αφότου η ανθρωπότητα έχει μια τέτοια κανονική ζωή, όσοι ζουν στη σάρκα θα είναι σε θέση να συνεχίσουν να αναπτύσσονται και να αναπαράγονται από γενιά σε γενιά.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 192

Όταν πρόκειται για τους άπιστους, η βασική αρχή πίσω από τις πράξεις του Θεού είναι η επιβράβευση των καλών και η τιμωρία των κακών; Υπάρχουν άραγε εξαιρέσεις; (Όχι.) Βλέπετε ότι υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή στις πράξεις του Θεού; Οι άπιστοι δεν πιστεύουν ουσιαστικά στον Θεό, δεν υπακούν στις ενορχηστρώσεις του Θεού και αγνοούν την κυριαρχία του Θεού, πολύ λιγότερο δε, αναγνωρίζουν τον Θεό. Το πιο σοβαρό είναι ότι βλασφημούν εναντίον του Θεού και Τον καταριούνται και είναι εχθρικοί απέναντι σε όσους πιστεύουν στον Θεό. Παρόλο που αυτοί οι άνθρωποι έχουν αυτή τη στάση απέναντι στον Θεό, η διοίκηση του Θεού επί αυτών εξακολουθεί να μην αποκλίνει από τις θεμελιώδεις αρχές Του. Τους χειρίζεται κατά τρόπο ομαλό, σύμφωνα με τις αρχές και τη διάθεσή Του. Πώς βλέπει ο Θεός την εχθρικότητά τους; Ως άγνοια! Κι έτσι, έχει κάνει αυτούς τους ανθρώπους —την πλειονότητα των άπιστων— να μετενσαρκωθούν για άλλη μια φορά ως ζώα. Τι είναι λοιπόν οι άπιστοι στα μάτια του Θεού; Είναι ζώα. Ο Θεός διοικεί τα ζώα και την ανθρωπότητα και έχει τις ίδιες θεμελιώδεις αρχές για αυτό το είδος ανθρώπου. Ακόμα και στη διαχείριση αυτών των ανθρώπων από Εκείνον, εξακολουθεί να φαίνεται η διάθεσή Του, καθώς και οι νόμοι πίσω από την κυριαρχία Του επί των πάντων. Επομένως, βλέπετε την κυριαρχία του Θεού στις αρχές με τις οποίες διοικεί τους άπιστους, για τις οποίες μόλις μίλησα; Βλέπετε τη δίκαιη διάθεση του Θεού; (Τη βλέπουμε.) Τουτέστιν, ανεξάρτητα από όλα όσα αντιμετωπίζει, ο Θεός ενεργεί σύμφωνα με τις δικές Του θεμελιώδεις αρχές και διάθεση. Αυτή είναι η ουσία του Θεού. Δεν θα παραβίαζε απερίσκεπτα τις διατάξεις ή τα ουράνια διατάγματα που Αυτός καθόρισε επειδή θεωρεί αυτό το είδος ανθρώπου ζώο. Ο Θεός ενεργεί σύμφωνα με θεμελιώδεις αρχές, χωρίς την παραμικρή ασυμφωνία, οι πράξεις Του δεν επηρεάζονται καθόλου από οποιονδήποτε παράγοντα και ανεξάρτητα από το τι κάνει, όλα γίνονται σύμφωνα με τις δικές Του αρχές. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός έχει την ουσία του ίδιου του Θεού, η οποία είναι μια πτυχή της ουσίας Του, την οποία δεν κατέχει κανένα δημιουργημένο ον. Ο Θεός είναι ευσυνείδητος και υπεύθυνος κατά τον χειρισμό, την προσέγγιση, τη διαχείριση, τη διοίκηση και την κυριαρχία του επί κάθε αντικειμένου, προσώπου και έμβιου όντος ανάμεσα σε όλα όσα δημιούργησε και ποτέ δεν ήταν απρόσεκτος όσον αφορά αυτό. Σε όσους είναι καλοί, είναι γεμάτος χάρη και καλοσύνη. Σε όσους είναι κακοί, επιβάλλει αμείλικτη τιμωρία. Και όσον αφορά τα διάφορα έμβια όντα, κάνει κατάλληλες ρυθμίσεις έγκαιρα και τακτικά σύμφωνα με τις διαφορετικές απαιτήσεις του κόσμου των ανθρώπων σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, έτσι ώστε αυτά τα διάφορα έμβια όντα να μετενσαρκώνονται σύμφωνα με τους ρόλους που παίζουν με τάξη, και να κινούνται μεταξύ του υλικού κόσμου και του πνευματικού κόσμου με τάξη.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 193

Ο θάνατος ενός έμβιου όντος —ο τερματισμός μιας υλικής ζωής— δηλώνει ότι το έμβιο ον έχει περάσει από τον υλικό στον πνευματικό κόσμο, ενώ η γέννηση μιας νέας υλικής ζωής δηλώνει ότι ένα έμβιο ον έχει έλθει από τον πνευματικό κόσμο στον υλικό κόσμο και άρχισε να αναλαμβάνει τον ρόλο του, να παίζει τον ρόλο του. Είτε πρόκειται για την αναχώρηση ή την άφιξη ενός όντος, και οι δύο είναι αναπόσπαστες με το έργο του πνευματικού κόσμου. Όταν κάποιος έρχεται στον υλικό κόσμο, έχουν ήδη ρυθμιστεί και καθοριστεί κατάλληλα τα πάντα στον πνευματικό κόσμο από τον Θεό όσον αφορά την οικογένεια στην οποία πηγαίνει, την εποχή που φθάνει, την ώρα κατά την οποία φθάνει και τον ρόλο που παίζει. Συνεπώς, ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου —τα πράγματα που κάνει και τα μονοπάτια που ακολουθεί— βαίνει σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του πνευματικού κόσμου, χωρίς το παραμικρό λάθος. Ο χρόνος κατά τον οποίο τερματίζεται μια υλική ζωή, εντωμεταξύ, και ο τρόπος και ο τόπος στον οποίο τερματίζεται, είναι ξεκάθαροι και διακριτοί στον πνευματικό κόσμο. Ο Θεός κυβερνά τον υλικό και τον πνευματικό κόσμο και δεν θα καθυστερήσει τον κανονικό κύκλο ζωής και θανάτου μιας ψυχής, ούτε θα μπορούσε να διαπράξει λάθη στις ρυθμίσεις του κύκλου ζωής και θανάτου μιας ψυχής. Κάθε δικαστικός επιμελητής στις επίσημες θέσεις του πνευματικού κόσμου εκτελεί τα καθήκοντά του και κάνει αυτό που οφείλει, σύμφωνα με τις οδηγίες και τους κανόνες του Θεού. Επομένως, στον κόσμο της ανθρωπότητας, κάθε υλικό φαινόμενο που βλέπει ο άνθρωπος είναι σε τάξη και δεν περιέχει χάος. Όλα αυτά οφείλονται στην ομαλή κυριαρχία του Θεού επί των πάντων, αλλά και επειδή η εξουσία του Θεού κυβερνά τα πάντα, και στα όσα κυβερνά περιλαμβάνεται ο υλικός κόσμος στον οποίο ζει ο άνθρωπος και, επιπλέον, ο αόρατος πνευματικός κόσμος πίσω από την ανθρωπότητα. Συνεπώς, εάν η ανθρωπότητα επιθυμεί να έχει μια καλή ζωή και επιθυμεί να ζήσει σε ένα ωραίο περιβάλλον, πέρα από ολόκληρο τον ορατό υλικό κόσμο, ο άνθρωπος πρέπει επίσης να έχει και τον πνευματικό κόσμο στη διάθεσή του, τον οποίο κανείς δεν μπορεί να δει, ο οποίος κυβερνά κάθε έμβιο ον για λογαριασμό της ανθρωπότητας, και ο οποίος χαρακτηρίζεται από τάξη.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 194

Ο κύκλος ζωής και θανάτου των διαφόρων ανθρώπων της πίστης

Μόλις συζητήσαμε τον κύκλο ζωής και θανάτου των ανθρώπων που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, των άπιστων. Τώρα, ας συζητήσουμε αυτόν της δεύτερης κατηγορίας, των διαφόρων ανθρώπων της πίστης. «Ο κύκλος ζωής και θανάτου των διαφόρων ανθρώπων της πίστης» είναι επίσης ένα πολύ σημαντικό θέμα και είναι εξαιρετικά αναγκαίο να το κατανοείτε σε κάποιον βαθμό. Πρώτον, ας πούμε σε ποια είδη πίστης αναφέρεται η «πίστη» των «ανθρώπων της πίστης»: στις πέντε μεγάλες θρησκείες του ιουδαϊσμού, του χριστιανισμού, του καθολικισμού, του ισλαμισμού και του βουδισμού. Εκτός από τους άπιστους, οι άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτές τις πέντε θρησκείες καταλαμβάνουν ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού. Μεταξύ αυτών των πέντε θρησκειών, όσοι έχουν σταδιοδρομήσει μέσω της πίστης τους είναι λίγοι, όμως πολλοί ακολουθούν αυτές τις θρησκείες. Όσοι τις ακολουθούν πηγαίνουν σε διαφορετικό μέρος όταν πεθαίνουν. «Διαφορετικό» από ποιους; Από τους άπιστους —τους ανθρώπους χωρίς πίστη— για τους οποίους μόλις μιλήσαμε. Αφού πεθάνουν, οι πιστοί αυτών των πέντε θρησκειών πηγαίνουν κάπου αλλού, κάπου διαφορετικά από τους άπιστους. Εντούτοις, η διαδικασία είναι η ίδια. Ο πνευματικός κόσμος θα τους κρίνει και αυτούς με βάση όλα όσα έκαναν πριν πεθάνουν, και στη συνέχεια θα υποστούν την ανάλογη επεξεργασία. Γιατί, όμως, οι άνθρωποι αυτοί στέλνονται κάπου αλλού για να υποστούν επεξεργασία; Υπάρχει ένας σημαντικός λόγος που συμβαίνει αυτό. Ποιος είναι; Θα σας τον εξηγήσω χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα. Εντούτοις, προτού να το κάνω, ίσως σκεφτείτε από μέσα σας: «Ίσως επειδή έχουν λίγη πίστη στον Θεό! Δεν είναι εξ ολοκλήρου άπιστοι». Ωστόσο, δεν είναι αυτός ο λόγος. Υπάρχει ένας πολύ σημαντικός λόγος για τον οποίο τοποθετούνται χωριστά από τους άλλους.

Πάρτε για παράδειγμα τον βουδισμό. Θα σας αναφέρω ένα γεγονός. Ένας βουδιστής είναι, κατά πρώτον, κάποιος που έχει ασπαστεί τον βουδισμό, και είναι κάποιος που ξέρει ποια είναι η πίστη του. Όταν ένας βουδιστής κόβει τα μαλλιά του και γίνεται μοναχός ή μοναχή, αυτό σημαίνει ότι έχει διαχωριστεί από τα εγκόσμια, αφήνοντας πίσω του την οχλαγωγία του ανθρώπινου κόσμου. Κάθε μέρα, απαγγέλει τις σούτρες και ψάλλει τα ονόματα των Βούδων, τρώει μόνο χορτοφαγική τροφή, ζει ασκητική ζωή και περνά τις μέρες του συντροφιά με το κρύο, χαμηλό φως του λύχνου. Περνά ολόκληρη τη ζωή του κατ’ αυτόν τον τρόπο. Όταν τελειώσει η φυσική του ζωή, συνοψίζει τη ζωή του, αλλά μέσα στην καρδιά του δεν ξέρει πού θα πάει μετά τον θάνατό του, ποιον θα συναντήσει ή ποιο τέλος θα έχει: Βαθιά μέσα του δεν έχει σαφή εικόνα αυτών των πραγμάτων. Δεν έχει κάνει τίποτα περισσότερο από το να κουβαλά στα τυφλά ένα είδος πίστης κατά τη διάρκεια όλης της ζωής του, και στη συνέχεια αναχωρεί από τον ανθρώπινο κόσμο μαζί με τις τυφλές επιθυμίες και τα τυφλά ιδανικά του. Αυτό είναι το τέλος της υλικής ζωής ενός βουδιστή όταν φεύγει από τον κόσμο των ζωντανών· κατόπιν, επιστρέφει στην αρχική του θέση στον πνευματικό κόσμο. Το αν αυτό το άτομο μετενσαρκώνεται ή όχι για να επιστρέψει στη γη και να συνεχίσει την αυτοκαλλιέργειά του εξαρτάται από τη συμπεριφορά και την άσκησή του πριν από τον θάνατό του. Εάν δεν έκανε τίποτα λάθος κατά τη διάρκεια της ζωής του, θα μετενσαρκωθεί γρήγορα και θα σταλεί ξανά στη γη, όπου και πάλι θα γίνει μοναχός ή μοναχή. Με άλλα λόγια, κάνει πράξη την αυτοκαλλιέργεια κατά τη διάρκεια της φυσικής του ζωής σύμφωνα με τον τρόπο που το έκανε την πρώτη φορά, και στη συνέχεια επιστρέφει στο πνευματικό βασίλειο, όταν ολοκληρωθεί η φυσική ζωή του, όπου εξετάζεται. Κατόπιν, εάν δεν προκύψουν προβλήματα, μπορεί να επιστρέψει και πάλι στον κόσμο του ανθρώπου και να ασπαστεί για μια ακόμη φορά τον βουδισμό, συνεχίζοντας έτσι την άσκησή του. Αφού μετενσαρκωθεί τρεις έως επτά φορές, θα επιστρέψει για άλλη μια φορά στον πνευματικό κόσμο, εκεί όπου πηγαίνει κάθε φορά που τελειώνει η υλική του ζωή. Αν τα διάφορα προσόντα και η συμπεριφορά του στον ανθρώπινο κόσμο συνάδουν με τα ουράνια διατάγματα του πνευματικού κόσμου, τότε στο εξής θα παραμείνει εκεί· δεν θα μετενσαρκώνεται πλέον ως άνθρωπος, ούτε θα υπάρχει κίνδυνος να τιμωρηθεί για κακές πράξεις στη γη. Δεν θα πρέπει να υποβληθεί ποτέ ξανά σε αυτήν τη διαδικασία. Αντ’ αυτού, σύμφωνα με τις περιστάσεις, θα πάρει μια θέση στο πνευματικό βασίλειο. Αυτό το χαρακτηρίζουν οι βουδιστές ως «επίτευξη της φώτισης». Η επίτευξη της φώτισης σημαίνει, κυρίως, το να επιτύχει κανείς την πραγμάτωση ως αξιωματούχος του πνευματικού κόσμου και, από εκεί και έπειτα, να μη μετενσαρκώνεται πια ούτε να διατρέχει τον κίνδυνο να τιμωρηθεί. Πολύ περισσότερο δε, σημαίνει ότι δεν υποφέρει κανείς πλέον από τα βάσανα της ανθρώπινης ύπαρξης μετά από τη μετενσάρκωση. Εξακολουθεί να υπάρχει, λοιπόν, πιθανότητα να μετενσαρκωθεί ως ζώο; (Όχι.) Αυτό σημαίνει ότι παραμένει για να αναλάβει κάποιον ρόλο στον πνευματικό κόσμο και ότι δεν θα μετενσαρκωθεί πλέον. Αυτό είναι ένα παράδειγμα επίτευξης της πραγμάτωσης της φώτισης στον βουδισμό. Όσο για εκείνους που δεν επιτυγχάνουν την πραγμάτωση, όταν επιστρέφουν στον πνευματικό κόσμο, υπόκεινται στην εξέταση και την επαλήθευση από τον σχετικό αξιωματούχο, ο οποίος ανακαλύπτει πως, ενώ ήταν ακόμα εν ζωή, δεν έκαναν επιμελώς πράξη την αυτοκαλλιέργεια, ή δεν απάγγελλαν επιμελώς τις σούτρες ούτε έψαλλαν τα ονόματα των Βούδων, όπως ορίζει ο βουδισμός και, αντ’ αυτού, είχαν διαπράξει πολλές κακές πράξεις και είχαν επιδοθεί σε πολλές μοχθηρές συμπεριφορές. Τότε, διενεργείται μια κρίση στον πνευματικό κόσμο όσον αφορά τις κακές πράξεις τους, κατόπιν της οποίας είναι σίγουρο ότι θα τιμωρηθούν. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Ως εκ τούτου, πότε μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να επιτύχει την πραγμάτωση; Στη ζωή, όταν δεν κάνει κακό —όταν, μετά την επιστροφή του στον πνευματικό κόσμο, διαπιστώνεται ότι δεν έκανε τίποτα λάθος πριν πεθάνει. Εξακολουθεί, τότε, να μετενσαρκώνεται, συνεχίζοντας να απαγγέλει τις σούτρες και να ψάλλει τα ονόματα των Βούδων, περνώντας τις μέρες του με το κρύο, χαμηλό φως του λύχνου, αποφεύγοντας να σκοτώσει οποιοδήποτε έμβιο ον ή να φάει κρέας. Δεν συμμετέχει στον κόσμο του ανθρώπου, αφήνει τα προβλήματά του πίσω του και δεν έχει διαμάχες με άλλους. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, αν δεν κάνει κανένα κακό, στη συνέχεια επιστρέφει στον πνευματικό κόσμο και αφού όλες οι πράξεις του και η συμπεριφορά του εξεταστούν, αποστέλλεται για άλλη μια φορά στον κόσμο του ανθρώπου, σε έναν κύκλο που συνεχίζεται για τρεις έως επτά φορές. Αν δεν διαπραχθεί καμία παράβαση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τότε η επίτευξη της φώτισής του θα παραμείνει ανεπηρέαστη και δεν θα καθυστερήσει. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του κύκλου ζωής και θανάτου όλων των ανθρώπων της πίστης: Είναι σε θέση να «επιτύχουν την πραγμάτωση» και να καταλάβουν μια θέση στον πνευματικό κόσμο· αυτή είναι η διαφορά τους από τους άπιστους. Πρώτον, ενόσω ζουν ακόμα στη γη, ποια είναι η συμπεριφορά εκείνων που είναι σε θέση να λάβουν μια θέση στον πνευματικό κόσμο; Ασφαλώς, δεν πρέπει να διαπράξουν κανένα απολύτως κακό: Δεν πρέπει να διαπράξουν δολοφονία, εμπρησμό, βιασμό ή λεηλασία. Αν διαπράξουν απάτη, εξαπάτηση, κλοπή ή ληστεία, τότε δεν μπορούν να επιτύχουν την πραγμάτωση. Τουτέστιν, αν σχετίζονται ή συνδέονται με κακές πράξεις με οποιονδήποτε τρόπο, δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την τιμωρία του πνευματικού κόσμου. Ο πνευματικός κόσμος προβαίνει στις κατάλληλες διευθετήσεις για τους βουδιστές που επιτυγχάνουν τη φώτιση: Μπορεί να τους ανατεθεί να διοικούν όσους φαίνεται να πιστεύουν στον βουδισμό και στον Γέροντα στον Ουρανό —μπορεί να τους ανατεθεί μια αρμοδιότητα. Μπορεί, επίσης, να διοικούν μόνο τους άπιστους, ή να καταλάβουν θέσεις με ασήμαντα καθήκοντα. Η κατανομή αυτή εξαρτάται από τη φύση της ψυχής τους. Αυτό είναι ένα παράδειγμα από τον βουδισμό.

Μεταξύ των πέντε θρησκειών που έχουμε αναφέρει, ο χριστιανισμός είναι πιο ιδιαίτερος. Και τι το ιδιαίτερο έχει ο χριστιανισμός; Οι χριστιανοί είναι άνθρωποι που πιστεύουν στον αληθινό Θεό. Πώς μπορούν να συμπεριληφθούν εδώ όσοι πιστεύουν στον αληθινό Θεό; Λέγοντας ότι ο χριστιανισμός είναι ένα είδος πίστης, τότε, χωρίς αμφιβολία, θα σχετιζόταν μόνο με την πίστη· θα ήταν μόνο ένα είδος τελετής, ένα είδος θρησκείας και θα διέφερε τελείως από την πίστη εκείνων που πραγματικά ακολουθούν τον Θεό. Ο λόγος για τον οποίο έχω συμπεριλάβει τον χριστιανισμό μεταξύ των πέντε μεγάλων «θρησκειών» είναι επειδή έχει περιέλθει στο ίδιο επίπεδο με τον ιουδαϊσμό, τον βουδισμό και τον ισλαμισμό. Οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός ή ότι Αυτός κυβερνάει επί των πάντων, πολύ λιγότερο δε, πιστεύουν στην ύπαρξή Του. Αντ’ αυτού, απλώς χρησιμοποιούν τις Γραφές για να μιλήσουν για θεολογία και χρησιμοποιούν τη θεολογία για να διδάξουν στους ανθρώπους να είναι καλοσυνάτοι, να υπομένουν τα δεινά και να κάνουν καλές πράξεις. Αυτό το είδος της θρησκείας έχει γίνει ο χριστιανισμός: Επικεντρώνεται μόνο στις θεολογικές θεωρίες, δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το έργο του Θεού που αφορά τη διαχείριση και τη σωτηρία του ανθρώπου. Έχει γίνει μια θρησκεία ανθρώπων που ακολουθούν τον Θεό αλλά δεν αναγνωρίζονται, στην ουσία, από τον Θεό. Εντούτοις, κι ο Θεός έχει μια θεμελιώδη αρχή όσον αφορά το πώς προσεγγίζει τέτοιους ανθρώπους. Δεν τους χειρίζεται απερίσκεπτα ούτε τους αντιμετωπίζει κατά βούληση, όπως κάνει με τους άπιστους. Τους μεταχειρίζεται με τον ίδιο τρόπο που μεταχειρίζεται τους βουδιστές: Εάν, ενόσω ζει, ένας χριστιανός διαθέτει αυτοπειθαρχία, μπορεί να τηρεί αυστηρά τις Δέκα Εντολές και να έχει απαιτήσεις από τη δική του συμπεριφορά σύμφωνα με τους νόμους και τις εντολές, και τις τηρεί καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, τότε θα πρέπει και να διάγει τον ίδιο χρόνο περνώντας από τους κύκλους ζωής και θανάτου πριν μπορέσει πραγματικά να επιτύχει τη λεγόμενη «αρπαγή». Μετά την επίτευξη της αρπαγής, παραμένει στον πνευματικό κόσμο, όπου καταλαμβάνει μια θέση και γίνεται ένας από τους αξιωματούχους του. Ομοίως, εάν διαπράττει κακό στη γη, αν είναι υπερβολικά αμαρτωλός και διαπράττει πάρα πολλές αμαρτίες, τότε αναπόφευκτα θα τιμωρηθεί και θα πειθαρχηθεί με αντίστοιχο βαθμό αυστηρότητας. Στον βουδισμό, η επίτευξη της πραγμάτωσης σημαίνει το πέρασμα στην Αγνή Γη της Υπέρτατης Ευδαιμονίας, αλλά πώς αποκαλείται αυτό στον χριστιανισμό; Αποκαλείται «είσοδος στον ουρανό» και συνιστά «αρπαγή». Όσοι έχουν πραγματικά αρπαγεί περνούν, επίσης, από τον κύκλο ζωής και θανάτου τρεις έως επτά φορές, και στη συνέχεια, αφού έχουν πεθάνει, έρχονται στον πνευματικό κόσμο, σαν να είχαν κοιμηθεί. Εάν πληρούν τις προδιαγραφές, μπορούν να παραμείνουν για να καταλάβουν κάποια θέση και, αντίθετα από τους ανθρώπους στη γη, δεν θα μετενσαρκωθούν με έναν απλό τρόπο ή σύμφωνα με τις συμβάσεις.

Μεταξύ όλων αυτών των θρησκειών, το τέλος για το οποίο μιλούν και για το οποίο αγωνίζονται είναι το ίδιο με την επίτευξη της πραγμάτωσης στον βουδισμό· απλώς αυτή η «πραγμάτωση» επιτυγχάνεται με διαφορετικά μέσα. Είναι όλες τους όψεις του ίδιου νομίσματος. Όσον αφορά τη μερίδα των ανθρώπων που ακολουθούν τις θρησκείες αυτές, που είναι σε θέση να τηρούν αυστηρά τις θρησκευτικές αρχές στη συμπεριφορά τους, ο Θεός τούς δίνει έναν κατάλληλο προορισμό, έναν κατάλληλο τόπο για να πάνε, και τους χειρίζεται κατάλληλα. Όλα αυτά είναι λογικά, αλλά δεν είναι όπως τα φαντάζονται οι άνθρωποι, σωστά; Τώρα, έχοντας ακούσει τι συμβαίνει στους χριστιανούς, πώς νιώθετε; Θεωρείτε ότι αδίκως υποφέρουν; Συμπάσχετε μαζί τους; (Λίγο.) Δεν μπορεί να γίνει τίποτα· αυτοί οι ίδιοι φταίνε. Γιατί το λέω αυτό; Το έργο του Θεού είναι αληθινό· ο Θεός είναι ζωντανός και πραγματικός, και το έργο Του απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα και σε κάθε άνθρωπο. Γιατί, τότε, δεν το αποδέχονται; Γιατί αντιτίθενται και διώκουν τον Θεό τόσο μανιωδώς; Θα έπρεπε μάλιστα να θεωρούν τον εαυτό τους τυχερό που έχουν τέτοιο τέλος, άρα γιατί τους λυπάστε; Το ότι τυγχάνουν αυτού του είδους τη μεταχείριση δείχνει μεγάλη ανοχή. Βάσει του βαθμού στον οποίο αντιτίθενται στον Θεό, θα έπρεπε να καταστραφούν, κι όμως, ο Θεός δεν το κάνει· αντ’ αυτού απλώς μεταχειρίζεται τον χριστιανισμό το ίδιο όπως μια συνηθισμένη θρησκεία. Χρειάζεται, λοιπόν, να μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες για τις άλλες θρησκείες; Η φιλοσοφία όλων αυτών των θρησκειών είναι οι άνθρωποι να υποφέρουν περισσότερα δεινά, να μην κάνουν κακό, να κάνουν καλές πράξεις, να μην εξυβρίζουν τους άλλους, να μην κρίνουν τους άλλους, να αποστασιοποιούνται από διαμάχες, και να είναι καλοί άνθρωποι —οι περισσότερες θρησκευτικές διδασκαλίες έτσι είναι. Συνεπώς, εάν αυτοί οι άνθρωποι της πίστης —αυτοί οι άνθρωποι που ακολουθούν διάφορες θρησκείες και δόγματα— είναι σε θέση να τηρούν αυστηρά τις θρησκευτικές τους αρχές, τότε δεν θα διαπράξουν μεγάλα σφάλματα ή αμαρτίες κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη γη, και αφού μετενσαρκωθούν τρεις έως επτά φορές, αυτοί οι άνθρωποι —οι άνθρωποι που είναι σε θέση να τηρούν αυστηρά τις θρησκευτικές αρχές— θα παραμείνουν, σε γενικές γραμμές, για να καταλάβουν μια θέση στον πνευματικό κόσμο. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; (Όχι, δεν υπάρχουν.) Πώς αιτιολογείτε την απάντησή σας; Δεν είναι εύκολο να κάνει κάποιος καλό και να τηρεί τους θρησκευτικούς κανόνες και νόμους. Ο βουδισμός δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να τρώνε κρέας —θα μπορούσες να το κάνεις αυτό; Εάν έπρεπε να φοράς γκρίζο μανδύα και να απαγγέλεις σούτρες και να ψέλνεις τα ονόματα των Βούδων σε έναν βουδιστικό ναό όλη τη μέρα, θα μπορούσες να το κάνεις; Δεν θα ήταν εύκολο. Ο χριστιανισμός έχει τις Δέκα Εντολές, τις εντολές και τους νόμους· είναι εύκολη η τήρησή τους; Δεν είναι! Πάρτε ως παράδειγμα τον κανόνα του να μην εξυβρίζει κανείς τους άλλους: Οι άνθρωποι είναι απλούστατα ανίκανοι να τηρήσουν αυτόν τον κανόνα. Δεν μπορούν να συγκρατηθούν, βωμολοχούν —και αφού ξεστομίσουν βωμολοχίες, δεν μπορούν να τις πάρουν πίσω, οπότε τι κάνουν; Τη νύχτα εξομολογούνται τις αμαρτίες τους. Μερικές φορές, αφού εξυβρίσουν τους άλλους, εξακολουθούν να τρέφουν μίσος στην καρδιά τους, και μάλιστα φτάνουν μέχρι το σημείο να προγραμματίζουν το πότε θα τους βλάψουν περισσότερο. Εν ολίγοις, δεν είναι εύκολο για όσους ζουν σ’ αυτό το νεκρό δόγμα να μην αμαρτάνουν ή να μη διαπράττουν κακό. Συνεπώς, σε κάθε θρησκεία, μόνο μια χούφτα άνθρωποι είναι πραγματικά σε θέση να επιτύχουν την πραγμάτωση. Υποθέτεις ότι επειδή τόσοι πολλοί άνθρωποι ακολουθούν αυτές τις θρησκείες, αρκετοί θα είναι σε θέση να παραμείνουν για να αναλάβουν κάποιον ρόλο στο πνευματικό βασίλειο. Ωστόσο, δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί· μόνο μερικοί είναι πραγματικά σε θέση να το επιτύχουν αυτό. Αυτά αφορούν, γενικά, τον κύκλο ζωής και θανάτου των ανθρώπων της πίστης. Αυτό που τους ξεχωρίζει είναι ότι μπορούν να επιτύχουν την πραγμάτωση, κι αυτό είναι που τους διαφοροποιεί από τους άπιστους.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 195

Ο κύκλος της ζωής και θανάτου των ανθρώπων που ακολουθούν τον Θεό

Στη συνέχεια, ας μιλήσουμε για τον κύκλο ζωής και θανάτου όσων ακολουθούν τον Θεό. Αυτό σας αφορά, οπότε δώστε προσοχή. Πρώτον, σκεφτείτε σε ποιες κατηγορίες μπορούν να διακριθούν οι άνθρωποι που ακολουθούν τον Θεό. (Ο εκλεκτός λαός του Θεού και οι πάροχοι υπηρεσιών.) Υπάρχουν δύο: Ο εκλεκτός λαός του Θεού και οι πάροχοι υπηρεσιών. Πρώτα θα μιλήσουμε για τον εκλεκτό λαό του Θεού, στον οποίο ανήκουν μόνο λίγοι. Τι σημαίνει «εκλεκτός λαός του Θεού»; Αφότου ο Θεός δημιούργησε τα πάντα και δημιουργήθηκε η ανθρωπότητα, ο Θεός επέλεξε μια ομάδα ανθρώπων που Τον ακολούθησαν και ονομάστηκαν απλά «ο εκλεκτός λαός του Θεού». Υπάρχει ένα ειδικό πεδίο και σημασία όσον αφορά την επιλογή των ανθρώπων αυτών από τον Θεό. Το πεδίο είναι ειδικό διότι περιορίστηκε σε λίγους εκλεκτούς, οι οποίοι πρέπει να έρχονται όταν Εκείνος επιτελεί σημαντικό έργο. Και ποια είναι η σημασία; Εφόσον ήταν μια ομάδα που επέλεξε ο Θεός, η σημασία είναι τεράστια. Δηλαδή, ο Θεός επιθυμεί να ολοκληρώσει αυτούς τους ανθρώπους και να τους οδηγήσει στην τελείωση, και μόλις περατωθεί το έργο διαχείρισής Του, θα κερδίσει αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι πολύ σημαντικό αυτό; Επομένως, αυτός ο εκλεκτός λαός είναι πολύ σημαντικός για τον Θεό, διότι είναι εκείνοι που σκοπεύει να κερδίσει ο Θεός. Ενώ οι πάροχοι υπηρεσιών —ας φύγουμε, λοιπόν, από το πεπρωμένο που όρισε ο Θεός, και ας μιλήσουμε καταρχάς για τις καταβολές τους. Η κυριολεκτική έννοια του «παρόχου υπηρεσιών» είναι κάποιος που παρέχει υπηρεσίες. Όσοι παρέχουν υπηρεσίες είναι περαστικοί. Δεν το κάνουν μακροπρόθεσμα ή για πάντα, αλλά προσλαμβάνονται ή απασχολούνται προσωρινά. Οι περισσότεροι από αυτούς επιλέγονται μεταξύ των άπιστων. Έρχονται στη γη όταν αποφασιστεί ότι θα αναλάβουν τον ρόλο των παρόχων υπηρεσιών στο έργο του Θεού. Μπορεί να ήταν ζώα στην προηγούμενη ζωή τους, αλλά μπορεί επίσης να ήταν άπιστοι. Αυτές είναι οι καταβολές των παρόχων υπηρεσιών.

Ας επιστρέψουμε στον εκλεκτό λαό του Θεού. Όταν πεθαίνουν, όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού πάνε κάπου εντελώς διαφορετικά από τους άπιστους και τους διάφορους ανθρώπους της πίστης. Είναι ένας τόπος όπου συνοδεύονται από αγγέλους και αγγελιοφόρους του Θεού, και τον οποίο διοικεί προσωπικά ο Θεός. Παρόλο που, στον τόπο αυτό, ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν είναι σε θέση να βλέπει τον Θεό ιδίοις όμμασι, δεν μοιάζει με οποιονδήποτε άλλον τόπο στο πνευματικό βασίλειο. Είναι ένας τόπος όπου πηγαίνει αυτή η μερίδα ανθρώπων μετά θάνατον. Όταν πεθαίνουν, και αυτοί υπόκεινται σε αυστηρή εξέταση από τους αγγελιοφόρους του Θεού. Και τι εξετάζεται; Οι αγγελιοφόροι του Θεού εξετάζουν τα μονοπάτια που έχουν πάρει αυτοί οι άνθρωποι καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους όσον αφορά την πίστη τους στον Θεό, κατά πόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αντιτάχθηκαν ποτέ στον Θεό ή τον καταράστηκαν, και κατά πόσο διέπραξαν σοβαρές αμαρτίες ή κακό. Αυτή η εξέταση επιλύει το θέμα αν το άτομο αποχωρεί ή παραμένει. Τι σημαίνει «αποχωρεί»; Και τι σημαίνει «παραμένει»; Το «αποχωρεί» αναφέρεται στο εάν, με βάση τη συμπεριφορά του, παραμένει ανάμεσα στις τάξεις των εκλεκτών του Θεού. Το «παραμένει» αναφέρεται στο ότι μπορεί να παραμείνει ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν ολοκληρωθεί από τον Θεό κατά τις έσχατες ημέρες. Για όσους παραμένουν, ο Θεός έχει κάνει ειδικές ρυθμίσεις. Κατά τη διάρκεια κάθε περιόδου του έργου Του, ο Θεός θα στέλνει τέτοιους ανθρώπους να ενεργούν ως απόστολοι ή να επιτελούν το έργο της αναβίωσης των εκκλησιών ή της φροντίδας αυτών. Εντούτοις, οι άνθρωποι που είναι ικανοί για ένα τέτοιο έργο δεν μετενσαρκώνονται τόσο συχνά όσο οι άπιστοι, που έρχονται στη ζωή ξανά και ξανά. Αντίθετα, επιστρέφουν στη γη σύμφωνα με τις ανάγκες και τα στάδια του έργου του Θεού, και δεν είναι αυτοί που μετενσαρκώνονται συχνά. Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι κανόνες σχετικά με το πότε θα μετενσαρκωθούν; Έρχονται μία φορά κάθε λίγα χρόνια; Έρχονται με τέτοια συχνότητα; Όχι. Αυτό βασίζεται στο έργο του Θεού, στα στάδια του έργου Του και στις ανάγκες Του, και δεν υπάρχουν κανόνες. Ο μόνος κανόνας είναι ότι όταν ο Θεός επιτελεί το τελικό στάδιο του έργου Του κατά τις έσχατες ημέρες, θα έρθουν όλοι αυτοί οι εκλεκτοί άνθρωποι. Όταν θα έρθουν όλοι, αυτή θα είναι η τελευταία φορά που θα μετενσαρκωθούν. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό βασίζεται στο αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί κατά τη διάρκεια του τελευταίου σταδίου του έργου του Θεού —διότι κατά τη διάρκεια αυτού του τελευταίου σταδίου του έργου, ο Θεός θα ολοκληρώσει εντελώς αυτούς τους εκλεκτούς ανθρώπους. Τι σημαίνει αυτό; Εάν, κατά τη διάρκεια αυτής της τελικής φάσης, αυτοί οι άνθρωποι ολοκληρωθούν και τελειωθούν, τότε δεν θα μετενσαρκωθούν όπως πριν. Η διαδικασία της ενανθρώπισης θα ολοκληρωθεί πλήρως, όπως και η διαδικασία της μετενσάρκωσης. Αυτό αφορά όσους θα παραμείνουν. Έτσι, πού πάνε όσοι δεν μπορούν να παραμείνουν; Όσοι δεν μπορούν να παραμείνουν πάνε κάπου κατάλληλα. Πρώτον, ως αποτέλεσμα των κακών τους πράξεων, των σφαλμάτων που έχουν κάνει και των αμαρτιών που έχουν διαπράξει, και αυτοί τιμωρούνται. Αφού τιμωρηθούν, ο Θεός θα φροντίσει να βρίσκονται ανάμεσα στους άπιστους, ή αλλιώς ανάμεσα στους διάφορους ανθρώπους της πίστης, ανάλογα με τις περιστάσεις. Τουτέστιν, υπάρχουν δύο πιθανές περιπτώσεις γι’ αυτούς: Η μία είναι, αφού τιμωρηθούν, ίσως να ζήσουν μεταξύ των ανθρώπων μιας συγκεκριμένης θρησκείας όταν μετενσαρκωθούν, και η άλλη είναι να γίνουν άπιστοι. Εάν γίνουν άπιστοι, τότε θα χάσουν κάθε δυνατότητα. Ενώ, αν γίνουν άνθρωποι της πίστης —αν, για παράδειγμα, γίνουν χριστιανοί— έχουν ακόμα τη δυνατότητα να επιστρέψουν ανάμεσα στις τάξεις του εκλεκτού λαού του Θεού. Υπάρχουν πολύ σύνθετες σχέσεις εδώ. Εν ολίγοις, αν κάποιος από τον εκλεκτό λαό του Θεού κάνει κάτι που υβρίζει τον Θεό, θα τιμωρηθεί όπως όλοι οι άλλοι. Πάρτε τον Παύλο, για παράδειγμα, για τον οποίο συζητήσαμε προηγουμένως. Ο Παύλος είναι ένα παράδειγμα όσων τιμωρούνται. Έχετε πάρει μια ιδέα για το τι λέω; Είναι καθορισμένο το πεδίο του εκλεκτού λαού του Θεού; (Ναι, σε γενικές γραμμές.) Το μεγαλύτερο μέρος του είναι καθορισμένο, αλλά ένα μικρό μέρος του δεν έχει καθοριστεί. Γιατί άραγε; Εδώ, ανέφερα τον πιο προφανή λόγο: τη διάπραξη κακού. Όταν διαπράττουν κακό, ο Θεός δεν τους θέλει και όταν ο Θεός δεν τους θέλει, τους ρίχνει ανάμεσα σε διάφορες φυλές και τύπους ανθρώπων, δεν έχουν καμία ελπίδα και είναι δύσκολο να επιστρέψουν. Όλα αυτά σχετίζονται με τον κύκλο ζωής και θανάτου του εκλεκτού λαού του Θεού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 196

Ακολουθεί ο κύκλος ζωής και θανάτου των παρόχων υπηρεσιών. Μόλις μιλήσαμε για τις καταβολές των παρόχων υπηρεσιών, οι οποίοι μετενσαρκώθηκαν από τους άπιστους και τα ζώα στις προηγούμενες ζωές τους. Με την άφιξη του τελευταίου σταδίου του έργου, ο Θεός επέλεξε από τους άπιστους μια ομάδα τέτοιων ανθρώπων, και είναι μια ειδική ομάδα. Ο Θεός επιλέγει αυτούς τους ανθρώπους για να υπηρετήσουν το έργο Του. Η λέξη «υπηρεσία» δεν είναι πολύ κομψή, ούτε είναι κάτι που είναι οποιοσδήποτε διατεθειμένος να κάνει, αλλά θα πρέπει να δούμε σε ποιον απευθύνεται. Η ύπαρξη των παρόχων υπηρεσιών του Θεού έχουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα. Κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο τους διότι αυτοί επιλέχθηκαν από τον Θεό. Και ποιος είναι ο ρόλος αυτών των παρόχων υπηρεσιών; Να υπηρετούν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Κατά κύριο λόγο, ο ρόλος τους είναι να υπηρετούν το έργο του Θεού, να συνεργάζονται με το έργο του Θεού και να συνεργάζονται ως προς την ολοκλήρωση του εκλεκτού λαού του Θεού. Ανεξάρτητα από το αν μοχθούν, εκτελούν κάποιο έργο ή αναλαμβάνουν ορισμένα καθήκοντα, ποια είναι η απαίτηση του Θεού από αυτούς τους ανθρώπους; Έχει ο Θεός πολλές απαιτήσεις από αυτούς; (Όχι, ο Θεός ζητάει να είναι πιστοί.) Και οι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι πιστοί. Ανεξάρτητα από τις καταβολές σου ή γιατί ο Θεός σε επέλεξε, εσύ πρέπει να είσαι πιστός στον Θεό, σε όποια αποστολή ο Θεός σου αναθέτει, καθώς και στο έργο για το οποίο είσαι υπεύθυνος και για το καθήκον που εκτελείς. Αν οι πάροχοι υπηρεσιών είναι ικανοί να είναι πιστοί και να ικανοποιούν τον Θεό, τότε ποιο θα είναι το τέλος τους; Θα μπορούν να παραμείνουν. Είναι ευλογία να είναι κανείς πάροχος υπηρεσιών που παραμένει; Τι σημαίνει να παραμένει κανείς; Τι σημαίνει αυτή η ευλογία; Όσον αφορά την κατάστασή τους, δεν μοιάζουν με όσους ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού, φαίνονται διαφορετικοί. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν απολαμβάνουν σ’ αυτή τη ζωή τα ίδια με τον εκλεκτό λαό του Θεού; Τουλάχιστον, σ’ αυτή τη ζωή είναι το ίδιο. Δεν το αρνείστε αυτό, σωστά; Οι ομιλίες του Θεού, η χάρη του Θεού, οι παροχές του Θεού, οι ευλογίες του Θεού —ποιος δεν τα απολαμβάνει αυτά; Όλοι απολαμβάνουν αυτή την αφθονία. Η ταυτότητα ενός παρόχου υπηρεσιών είναι πάροχος υπηρεσιών, αλλά για τον Θεό, είναι ένα από όλα όσα δημιούργησε —απλώς ο ρόλος του είναι εκείνος του παρόχου υπηρεσιών. Ως ένα από τα πλάσματα του Θεού, υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε έναν πάροχο υπηρεσιών και στον εκλεκτό λαό του Θεού; Στην ουσία, δεν υπάρχει. Θεωρητικά μιλώντας, υπάρχει διαφορά, στην ουσία υπάρχει διαφορά, όσον αφορά τον ρόλο που παίζουν υπάρχει διαφορά, αλλά ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις εις βάρος αυτών των ανθρώπων. Γιατί λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι ορίζονται ως πάροχοι υπηρεσιών; Θα πρέπει να το κατανοήσετε αυτό. Οι πάροχοι υπηρεσιών προέρχονται από τους άπιστους. Όταν γίνεται αναφορά στους άπιστους καταλαβαίνουμε ότι το παρελθόν τους είναι κακό: Όλοι είναι αθεϊστές, στο παρελθόν τους υπήρξαν αθεϊστές, δεν πίστευαν στον Θεό και ήταν εχθρικοί προς τον Θεό, την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Δεν πίστευαν στον Θεό και δεν πίστευαν ότι υπάρχει Θεός, άραγε είναι ικανοί να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού; Δικαίως θα λέγαμε ότι, σε μεγάλο βαθμό, δεν είναι. Ακριβώς όπως τα ζώα είναι ανίκανα να κατανοήσουν τις ανθρώπινες λέξεις, οι πάροχοι υπηρεσιών δεν καταλαβαίνουν τι λέει ο Θεός, τι απαιτεί, γιατί θέτει αυτές τις απαιτήσεις —δεν καταλαβαίνουν, αυτά τα πράγματα είναι ακατανόητα γι’ αυτούς, παραμένουν χωρίς διαφώτιση. Και για τον λόγο αυτόν, αυτοί οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη ζωή για την οποία μιλήσαμε. Χωρίς ζωή, μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια; Κατέχουν την αλήθεια; Διαθέτουν την εμπειρία και τη γνώση των λόγων του Θεού; (Όχι.) Αυτές είναι οι καταβολές των παρόχων υπηρεσιών. Εντούτοις, από τη στιγμή που ο Θεός κάνει αυτούς τους ανθρώπους παρόχους υπηρεσιών, εξακολουθούν να υπάρχουν προδιαγραφές στις απαιτήσεις Του από αυτούς. Δεν τους υποτιμά, και δεν είναι διεκπεραιωτικός απέναντί τους. Παρόλο που δεν κατανοούν τα λόγια Του και δεν έχουν ζωή, ο Θεός εξακολουθεί να τους φέρεται με καλοσύνη, και εξακολουθούν να υπάρχουν προδιαγραφές στις απαιτήσεις Του από αυτούς. Μόλις μιλήσατε γι’ αυτές τις προδιαγραφές: να είστε πιστοί στον Θεό και να κάνετε αυτό που λέει. Στη δική σου υπηρεσία πρέπει να υπηρετείς όπου χρειάζεται και πρέπει να υπηρετείς μέχρι τέλους. Εάν μπορείς να είσαι πιστός πάροχος υπηρεσιών, αν είσαι σε θέση να υπηρετήσεις μέχρι τέλους και μπορείς να εκπληρώσεις την αποστολή που σου εμπιστεύτηκε ο Θεός, τότε θα ζήσεις μια ζωή με αξία. Αν μπορέσεις να το κάνεις αυτό, θα είσαι σε θέση να παραμείνεις. Αν προσπαθήσεις λίγο περισσότερο, αν προσπαθήσεις πιο σκληρά, αν είσαι σε θέση να διπλασιάσεις τις προσπάθειές σου για να γνωρίσεις τον Θεό, αν μπορείς να μιλήσεις λίγο για τη γνώση περί του Θεού, αν μπορείς να γίνεις μάρτυρας του Θεού και, επιπλέον, αν μπορείς να καταλάβεις σε κάποιον βαθμό το θέλημα του Θεού, αν μπορείς να συνεργαστείς στο έργο του Θεού και να έχεις σε κάποιον βαθμό επίγνωση του θελήματος του Θεού, τότε εσύ, ο πάροχος υπηρεσιών, θα δεις αλλαγή στην τύχη σου. Και ποια θα είναι αυτή η αλλαγή στην τύχη; Δεν θα είσαι πλέον σε θέση απλώς να παραμείνεις. Με βάση τη συμπεριφορά σου και τις προσωπικές σου προσδοκίες και επιδιώξεις, ο Θεός θα σε καταστήσει έναν από τους εκλεκτούς. Αυτή θα είναι η αλλαγή στην τύχη σου. Για τους παρόχους υπηρεσιών, ποιο είναι το καλύτερο πράγμα σχετικά μ’ αυτό; Ότι μπορούν να συμπεριληφθούν στον εκλεκτό λαό του Θεού. Αν συμπεριληφθούν στον εκλεκτό λαό του Θεού, σημαίνει ότι δεν θα μετενσαρκώνονται πλέον ως ζώα όπως οι άπιστοι. Είναι καλό αυτό; Είναι, και είναι καλά νέα. Τουτέστιν, οι πάροχοι υπηρεσιών μπορούν να διαμορφωθούν. Δε σημαίνει όμως για έναν πάροχο υπηρεσιών, όταν ο Θεός τον προορίζει να υπηρετήσει, ότι θα το κάνει για πάντα. Δεν είναι απαραιτήτως έτσι. Με βάση τη δική του συμπεριφορά, ο Θεός θα τον χειριστεί αλλιώς και θα του απαντήσει αλλιώς.

Ωστόσο, υπάρχουν πάροχοι υπηρεσιών που δεν είναι σε θέση να υπηρετήσουν μέχρι τέλους. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους, υπάρχουν εκείνοι που εγκαταλείπουν στη μέση και απαρνούνται τον Θεό, υπάρχουν εκείνοι που κάνουν πολλά κακά πράγματα, και ακόμη και εκείνοι που βλάπτουν τρομερά και κάνουν τρομερή ζημιά στο έργο του Θεού, υπάρχουν ακόμη και πάροχοι υπηρεσιών που καταριούνται τον Θεό και ούτω καθεξής —και τι σημαίνουν αυτές οι ανεπανόρθωτες συνέπειες; Οποιεσδήποτε τέτοιες κακές πράξεις θα σημαίνουν τον τερματισμό της υπηρεσίας τους. Επειδή η συμπεριφορά σου κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας σου ήταν πάρα πολύ κακή, επειδή το έχεις παρακάνει, όταν ο Θεός βλέπει ότι η υπηρεσία σου δεν είναι ικανοποιητική, θα σου αφαιρέσει το δικαίωμα να υπηρετείς, δεν θα σε αφήσει να υπηρετείς, θα σε διώξει από μπροστά από τα μάτια Του και από τον οίκο του Θεού. Δεν είναι αλήθεια ότι δεν θες να υπηρετήσεις; Δεν επιθυμείς συνεχώς να κάνεις κακό; Δεν είσαι συνεχώς άπιστος; Η λύση, λοιπόν, είναι απλή: Θα σου αφαιρέσει το δικαίωμά σου να υπηρετείς. Για τον Θεό, το να αφαιρεί το δικαίωμα ενός παρόχου υπηρεσιών να υπηρετεί σημαίνει ότι το τέλος αυτού του παρόχου υπηρεσιών έχει διακηρυχθεί και δεν θα έχει πλέον το δικαίωμα να υπηρετεί τον Θεό, ο Θεός δεν χρειάζεται περαιτέρω τις υπηρεσίες του, και ανεξάρτητα από το πόσο ωραία πράγματα λένε, αυτά τα λόγια θα είναι μάταια. Όταν τα πράγματα φτάσουν σ’ αυτό το σημείο, αυτή η κατάσταση θα έχει γίνει μη αναστρέψιμη. Οι πάροχοι υπηρεσιών αυτού του είδους δεν θα μπορούν να επιστρέψουν. Και πώς αντιμετωπίζει ο Θεός αυτούς τους παρόχους υπηρεσιών; Απλώς παύει τις υπηρεσίες τους; Όχι. Απλώς τους εμποδίζει να παραμείνουν; Ή τους βάζει κατά μέρος και περιμένει να επιστρέψουν; Δεν το κάνει. Ο Θεός δεν αγαπά τους παρόχους υπηρεσιών τόσο πολύ, στην πραγματικότητα. Εάν κάποιος έχει τέτοια στάση στην υπηρεσία του προς τον Θεό, ο Θεός, ως αποτέλεσμα αυτής της στάσης, θα του αφαιρέσει το δικαίωμα να υπηρετεί και θα τον ρίξει ξανά πίσω στους άπιστους. Και ποια είναι η μοίρα ενός παρόχου υπηρεσιών που έχει ριχτεί πίσω ανάμεσα στους άπιστους; Είναι η ίδια με αυτή των άπιστων: θα μετενσαρκωθεί ως ζώο και θα λάβει την τιμωρία των άπιστων στον πνευματικό κόσμο. Και ο Θεός δεν θα ενδιαφερθεί προσωπικά για την τιμωρία του, γιατί δεν θα έχει πλέον καμία σχέση με το έργο του Θεού. Αυτό δεν είναι μόνο το τέλος της ζωής της πίστης του στον Θεό, αλλά και το τέλος της δικής του μοίρας, η διακήρυξη της μοίρας του. Έτσι, αν οι πάροχοι υπηρεσιών παρέχουν κακές υπηρεσίες, θα πρέπει να υποστούν οι ίδιοι τις συνέπειες. Αν κάποιος πάροχος υπηρεσιών δεν είναι ικανός να υπηρετήσει μέχρι τέλους, ή στην πορεία τού έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα να υπηρετεί, τότε θα ριχτεί ανάμεσα στους άπιστους —και αν ριχτεί ανάμεσα στους άπιστους, θα αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο ως ζώο, όπως και οι άνθρωποι χωρίς νοημοσύνη ή ορθολογισμό. Όταν το εκφράζω κατ’ αυτόν τον τρόπο, καταλαβαίνετε, σωστά;

Το παραπάνω είναι ο χειρισμός του Θεού του κύκλου ζωής και θανάτου του εκλεκτού λαού Του και των παρόχων υπηρεσιών. Και ποια είναι η άποψή σας αφού τα έχετε ακούσει αυτά; Έχω μιλήσει ποτέ για το θέμα για το οποίο μόλις μίλησα, το θέμα του εκλεκτού λαού του Θεού και των παρόχων υπηρεσιών; Όντως έχω μιλήσει, αλλά δεν θυμάστε. Ο Θεός είναι δίκαιος απέναντι στον εκλεκτό Του λαό και τους παρόχους υπηρεσιών. Από κάθε άποψη είναι δίκαιος, σωστά; Μπορείτε να κατακρίνετε κάτι από αυτά; Υπάρχουν άνθρωποι που θα πουν: «Γιατί ο Θεός είναι τόσο ανεκτικός προς τους εκλεκτούς; Και γιατί έχει τόσο λίγη υπομονή προς τους παρόχους υπηρεσιών;» Θέλει κάποιος να υπερασπιστεί τους παρόχους υπηρεσιών; «Μπορεί ο Θεός να δώσει περισσότερο χρόνο στους παρόχους υπηρεσιών και να είναι πιο υπομονετικός και ανεκτικός προς αυτούς;» Είναι σωστά αυτά τα λόγια; (Όχι, δεν είναι.) Και γιατί δεν είναι σωστά; (Επειδή έχουμε όντως δεχτεί εύνοια μόνο και μόνο επειδή γίναμε πάροχοι υπηρεσιών.) Οι πάροχοι υπηρεσιών έχουν όντως δεχτεί εύνοια μόνο και μόνο γιατί τους επιτράπηκε να υπηρετήσουν! Χωρίς τον όρο «πάροχοι υπηρεσιών» και χωρίς το έργο των παρόχων υπηρεσιών, πού θα ήταν αυτοί οι πάροχοι υπηρεσιών; Μεταξύ των άπιστων που ζουν και πεθαίνουν με τα ζώα. Τι μεγάλες χάρες απολαμβάνουν σήμερα που τους επιτρέπεται να έρθουν ενώπιον του Θεού και να έρθουν στον οίκο του Θεού! Πρόκειται για τεράστια θεία χάρη! Αν ο Θεός δεν σου έδινε τη δυνατότητα να υπηρετήσεις, δεν θα είχες ποτέ την ευκαιρία να έρθεις ενώπιον του Θεού. Τουλάχιστον, ακόμα και αν είσαι βουδιστής και έχεις επιτύχει την πραγμάτωση, το πολύ-πολύ να είσαι παιδί για όλες τις δουλειές στον πνευματικό κόσμο. Ποτέ δεν θα συναντήσεις τον Θεό, ούτε θα ακούσεις τη φωνή Του, ούτε θα ακούσεις τα λόγια Του, ούτε θα νιώσεις την αγάπη και τις ευλογίες Του για σένα, και δεν θα μπορούσες ποτέ να Τον αντικρίσεις κατά πρόσωπο. Το μόνο πράγμα που έχουν οι βουδιστές είναι απλά καθήκοντα. Δεν μπορούν ποτέ να γνωρίσουν τον Θεό, και απλώς συμμορφώνονται και υπακούν τυφλά, ενώ οι πάροχοι υπηρεσιών κερδίζουν τόσα πολλά σ’ αυτό το στάδιο του έργου! Πρώτον, είναι σε θέση να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό, να ακούσουν τη φωνή Του, να ακούσουν τα λόγια Του και να δοκιμάσουν τις χάρες και τις ευλογίες που δίνει στους ανθρώπους. Επιπλέον, είναι σε θέση να απολαμβάνουν τα λόγια και τις αλήθειες που παραχωρούνται από τον Θεό. Οι πάροχοι υπηρεσιών κερδίζουν στ’ αλήθεια πάρα πολλά! Αν, λοιπόν, ως πάροχος υπηρεσιών, δεν μπορείς να καταβάλεις καν τη σωστή προσπάθεια, θα εξακολουθούσε να σε κρατάει ο Θεός; Δεν μπορεί να σε κρατήσει. Δεν ζητά πολλά από εσένα, αλλά εσύ δεν κάνεις τίποτα σωστό από όσα ζητάει, δεν έχεις συμμορφωθεί με το καθήκον σου —επομένως, αναμφίβολα, ο Θεός δεν μπορεί να σε κρατήσει. Αυτή είναι η δίκαιη διάθεση του Θεού. Ο Θεός δεν σε κανακεύει, ούτε και κάνει διακρίσεις εναντίον σου. Αυτές είναι οι θεμελιώδεις αρχές με τις οποίες ενεργεί ο Θεός. Ο Θεός ενεργεί έτσι απέναντι σε όλους τους ανθρώπους και τα πλάσματα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 197

Εάν τα διάφορα όντα στον πνευματικό κόσμο κάνουν κάτι λάθος, ή δεν κάνουν τη δουλειά τους σωστά, ο Θεός έχει αντίστοιχα ουράνια διατάγματα και διατάξεις για να τα αντιμετωπίσει —αυτό είναι απόλυτο. Έτσι, κατά τη διάρκεια αρκετών χιλιάδων ετών του έργου διαχείρισης του Θεού, ορισμένοι δικαστικοί επιμελητές που έκαναν λάθος έχουν εξολοθρευτεί, ορισμένοι, σήμερα, εξακολουθούν να είναι υπό κράτηση και να τιμωρούνται. Με αυτό πρέπει να έρθει αντιμέτωπο κάθε ον στον πνευματικό κόσμο. Αν κάνουν κάτι λανθασμένο ή διαπράξουν κακό, τιμωρούνται —κάτι το οποίο είναι ίδιο με την προσέγγιση του Θεού προς τον εκλεκτό λαό Του και τους παρόχους υπηρεσιών. Συνεπώς, είτε είναι στον πνευματικό είτε στον υλικό κόσμο, οι θεμελιώδεις αρχές με τις οποίες ο Θεός ενεργεί δεν αλλάζουν. Ανεξάρτητα από το αν μπορείς να δεις τις πράξεις του Θεού είτε όχι, οι θεμελιώδεις αρχές τους δεν αλλάζουν. Ανέκαθεν, ο Θεός είχε τις ίδιες αρχές στην προσέγγισή Του προς τα πάντα και στον χειρισμό Του όσον αφορά τα πάντα. Αυτό είναι αμετάβλητο. Ο Θεός θα είναι καλός προς όσους μεταξύ των άπιστων ζουν σχετικά σωστά και θα δώσει ευκαιρίες σε όσους σε κάθε θρησκεία συμπεριφέρονται καλά και δεν κάνουν κακό, επιτρέποντάς τους να παίξουν τον ρόλο τους σε όλα όσα διαχειρίζεται ο Θεός και να κάνουν αυτό που οφείλουν. Ομοίως, μεταξύ όσων ακολουθούν τον Θεό, ανάμεσα στον εκλεκτό Του λαό, ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις εναντίον οποιουδήποτε σύμφωνα μ’ αυτές τις αρχές Του. Είναι καλός προς όλους όσοι είναι σε θέση να Τον ακολουθήσουν ειλικρινά και αγαπά όλους όσοι Τον ακολουθούν ειλικρινά. Απλώς όσον αφορά αυτούς τους διάφορους τύπους ανθρώπων —τους άπιστους, τους διαφορετικούς ανθρώπους της πίστης και τον εκλεκτό λαό του Θεού— αυτό που τους απονέμει είναι διαφορετικό. Πάρτε για παράδειγμα τους άπιστους: Παρόλο που δεν πιστεύουν στον Θεό, και ο Θεός τους βλέπει ως ζώα, μεταξύ όλων των πραγμάτων καθένας από αυτούς έχει φαγητό να φάει, δικό του χώρο και έναν φυσιολογικό κύκλο ζωής και θανάτου. Όσοι κάνουν κακό τιμωρούνται, και όσοι κάνουν καλό ευλογούνται και λαμβάνουν την καλοσύνη του Θεού. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; Για τους ανθρώπους της πίστης, αν είναι σε θέση να τηρήσουν αυστηρά τις θρησκευτικές αρχές μετά την αναγέννηση, τότε μετά από όλες αυτές τις αναγεννήσεις ο Θεός θα κάνει τελικά τη διακήρυξή Του προς αυτούς. Ομοίως, εσάς σήμερα, είτε ανήκετε στον εκλεκτό λαό του Θεού είτε είστε πάροχοι υπηρεσιών, ο Θεός θα σας συμμορφώσει και θα καθορίσει το τέλος σας σύμφωνα με τους κανονισμούς και τα διοικητικά διατάγματα που έχει ορίσει. Μεταξύ όλων αυτών των διαφόρων τύπων ανθρώπων —των διαφόρων τύπων ανθρώπων της πίστης, που ανήκουν σε διάφορες θρησκείες— τους έχει δώσει ο Θεός ζωτικό χώρο; Πού είναι ο Ιουδαϊσμός; Έχει παρέμβει ο Θεός στην πίστη τους; Δεν έχει παρέμβει, σωστά; Και τι γίνεται με τους χριστιανούς; Ούτε σ’ αυτούς έχει παρέμβει. Τους επιτρέπει να τηρούν τις δικές τους διαδικασίες και δεν τους μιλάει, ούτε τους δίνει καμία διαφώτιση και, επιπλέον, δεν τους αποκαλύπτει τίποτα: «Αν νομίζεις ότι είναι σωστό, τότε πίστευε κατ’ αυτόν τον τρόπο». Οι καθολικοί πιστεύουν στη Μαρία και ότι μέσω της Μαρίας η είδηση πέρασε στον Ιησού. Τέτοια μορφή έχει η πίστη τους. Και έχει διορθώσει ποτέ ο Θεός την πίστη τους; Ο Θεός τούς δίνει απόλυτη ελευθερία, δεν τους δίνει προσοχή, και τους δίνει έναν συγκεκριμένο χώρο για να ζήσουν. Και προς τους μουσουλμάνους και τους βουδιστές, φέρεται το ίδιο; Έχει θέσει όρια και γι’ αυτούς, και τους επιτρέπει να έχουν τον δικό τους ζωτικό χώρο, χωρίς να παρεμβαίνει στην αντίστοιχη πίστη τους. Όλα είναι καλά οργανωμένα. Και τι διακρίνετε σε όλα αυτά; Ότι ο Θεός κατέχει εξουσία, αλλά δεν κάνει κατάχρηση της εξουσίας Του. Ο Θεός ρυθμίζει τα πάντα σε άριστη τάξη και είναι μεθοδικός και εκεί βρίσκεται η σοφία και η παντοδυναμία Του.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 198

Η ταυτότητα και η κατάσταση του ίδιου του Θεού

Ο Θεός είναι Αυτός που κυβερνάει επί των πάντων και Αυτός που διοικεί τα πάντα. Αυτός δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν, διοικεί όλα όσα υπάρχουν, και κυβερνά επίσης όλα όσα υπάρχουν και παρέχει σε όλα όσα υπάρχουν. Αυτή είναι η κατάσταση του Θεού και η ταυτότητα του Θεού. Για τα πάντα και για όλα όσα υπάρχουν, η αληθινή ταυτότητα του Θεού είναι ο Δημιουργός και ο Κυβερνήτης των πάντων. Αυτή είναι η ταυτότητα που κατέχει ο Θεός, και είναι μοναδικός μεταξύ των πάντων. Κανένα από τα πλάσματα του Θεού —είτε βρίσκονται μεταξύ των ανθρώπων είτε στον πνευματικό κόσμο— δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο ή δικαιολογία για να μιμηθεί ή να αντικαταστήσει την ταυτότητα και την κατάσταση του Θεού, διότι υπάρχει μόνο ένας μεταξύ των πάντων που κατέχει αυτή την ταυτότητα, τη δύναμη, την εξουσία, και την ικανότητα να κυριαρχεί επί των πάντων: ο μοναδικός μας ο Θεός ο ίδιος. Ζει και κινείται μεταξύ των πάντων. Μπορεί να φτάσει στο ψηλότερο μέρος, πάνω από τα πάντα. Μπορεί να ταπεινωθεί μέσω της ενανθρώπισής Του, να γίνει ένας από εκείνους που είναι από σάρκα και αίμα, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τους ανθρώπους και να μοιραστεί τα καλά και τα άσχημα μαζί τους. Ταυτόχρονα, ορίζει όλα όσα υπάρχουν και αποφασίζει τη μοίρα όλων όσων υπάρχουν και σε ποια κατεύθυνση κινούνται. Επιπλέον, καθοδηγεί τη μοίρα ολόκληρης της ανθρωπότητας και την κατεύθυνση της ανθρωπότητας. Ένας τέτοιος Θεός θα πρέπει να τυγχάνει λατρείας, υπακοής και αναγνώρισης από όλα τα έμβια όντα. Συνεπώς, ανεξαρτήτως σε ποια ομάδα και τύπο μεταξύ των ανθρώπων ανήκεις, το να πιστεύεις στον Θεό, να ακολουθείς τον Θεό, να σέβεσαι τον Θεό, να αποδέχεσαι την κυριαρχία του Θεού και να αποδέχεσαι τις ρυθμίσεις του Θεού για τη μοίρα σου είναι η μόνη επιλογή και η απαραίτητη επιλογή, για οποιοδήποτε άτομο, για οποιοδήποτε έμβιο ον. Στη μοναδικότητα του Θεού, οι άνθρωποι βλέπουν ότι η εξουσία Του, η δίκαιη διάθεσή Του, η ουσία Του και τα μέσα με τα οποία παρέχει στα πάντα είναι όλα μοναδικά. Η μοναδικότητά Του καθορίζει την πραγματική ταυτότητα του ίδιου του Θεού και καθορίζει την κατάστασή Του. Επομένως, ανάμεσα σε όλα τα πλάσματα, εάν ένα έμβιο ον στον πνευματικό κόσμο ή μεταξύ των ανθρώπων επιθυμούσε να πάρει τη θέση του Θεού, θα ήταν αδύνατο, όπως και αν προσπαθούσε να μιμηθεί τον Θεό. Αυτό είναι γεγονός. Ποιες είναι οι απαιτήσεις της ανθρωπότητας από έναν τέτοιον Δημιουργό και Κυβερνήτη, ο οποίος κατέχει την ταυτότητα, την εξουσία και την κατάσταση του ίδιου του Θεού; Αυτό πρέπει να είναι σαφές σε όλους, και θα πρέπει να το θυμούνται και είναι πολύ σημαντικό και για τον Θεό και για τον άνθρωπο!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 199

Διάφορες στάσεις της ανθρωπότητας προς τον Θεό

Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται προς τον Θεό κρίνει τη μοίρα τους και αποφασίζει πώς ο Θεός τους συμπεριφέρεται και τους αντιμετωπίζει. Σε αυτό το σημείο θα δώσω μερικά παραδείγματα για το πώς οι άνθρωποι συμπεριφέρονται προς τον Θεό. Ας ακούσουμε αν οι τρόποι και οι στάσεις με τις οποίες συμπεριφέρονται στον Θεό είναι σωστές ή όχι. Ας εξετάσουμε τη συμπεριφορά των ακόλουθων επτά τύπων ανθρώπων:

1) Υπάρχει ένας τύπος ανθρώπων, των οποίων η στάση απέναντι στον Θεό είναι ιδιαίτερα παράλογη. Θεωρούν ότι ο Θεός είναι σαν ένας μποντισάτβα ή ιερό ον ανθρώπινων θρύλων, και πρέπει οι άνθρωποι να υποκλίνονται τρεις φορές όταν συναντιούνται και να ανάβουν θυμίαμα αφού φάνε. Συνεπώς, όταν ενδόμυχα ευχαριστούν τον Θεό για τη χάρη Του και είναι ευγνώμονες στον Θεό, συχνά έχουν μια τέτοια παρόρμηση. Η επιθυμία τους είναι ο Θεός που πιστεύουν σήμερα να μπορεί, όπως και το άγιο ον που επιθυμούν στις καρδιές τους, να δεχτεί τη συμπεριφορά απέναντί Του, σύμφωνα με την οποία υποκλίνονται τρεις φορές όταν συναντιούνται και ανάβουν θυμίαμα αφού φάνε.

2) Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν τον Θεό ως ζωντανό Βούδα ικανό να απομακρύνει όλους τους ανθρώπους από τον πόνο και να τους σώσει. Βλέπουν τον Θεό ως ζωντανό Βούδα ικανό να τους πάρει μακριά από τη θάλασσα των δεινών. Η πίστη αυτών των ανθρώπων στον Θεό είναι η λατρεία του Θεού ως Βούδα. Παρόλο που δεν ανάβουν θυμίαμα, ούτε προσκυνούν ούτε κάνουν προσφορές, στις καρδιές τους ο Θεός τους είναι απλά ένας τέτοιος Βούδας και ζητάει μόνο να είναι καλοί και φιλάνθρωποι, να μη σκοτώνουν κανένα έμβιο ον, να μην εξυβρίζουν τους άλλους, να διάγουν μια ζωή που φαίνεται τίμια και να μην κάνουν τίποτα κακό —μόνο αυτά τα πράγματα. Αυτός είναι ο Θεός στις καρδιές τους.

3) Κάποιοι άνθρωποι λατρεύουν τον Θεό ως κάποιον σπουδαίο ή διάσημο. Για παράδειγμα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που θέλει να μιλάει αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος, τον επιτονισμό με τον οποίο μιλάει, τις λέξεις και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί, τον τόνο του, τις χειρονομίες του, τις απόψεις και τις πράξεις του, τη συμπεριφορά του —τα αντιγράφουν όλα αυτά, και αυτά είναι πράγματα που πρέπει να αναπαράγουν πλήρως κατά την πορεία της πίστης τους στον Θεό.

4) Κάποιοι βλέπουν τον Θεό ως μονάρχη, αισθάνονται ότι είναι υπεράνω όλων και κανένας δεν τολμά να Τον υβρίσει —και αν το κάνει, θα τιμωρηθεί. Λατρεύουν έναν τέτοιο μονάρχη επειδή οι μονάρχες κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στις καρδιές τους. Οι σκέψεις, οι τρόποι, η εξουσία και η φύση των μοναρχών —ακόμα και τα ενδιαφέροντα και η προσωπική τους ζωή— όλα αυτά γίνονται κάτι που οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν, ζητήματα και θέματα που τους απασχολούν και γι’ αυτό λατρεύουν τον Θεό ως μονάρχη. Αυτή η μορφή πίστης είναι γελοία.

5) Κάποιοι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερη πίστη στην ύπαρξη του Θεού, η οποία είναι βαθιά και ακλόνητη. Επειδή η γνώση τους για τον Θεό είναι τόσο επιφανειακή και δεν έχουν μεγάλη εμπειρία όσον αφορά τα λόγια του Θεού, Τον λατρεύουν ως είδωλο. Αυτό το είδωλο είναι ο Θεός στις καρδιές τους, είναι κάτι το οποίο πρέπει να σέβονται, να προσκυνούν, να ακολουθούν και να το μιμούνται. Βλέπουν τον Θεό ως είδωλο, το οποίο πρέπει να ακολουθούν σε ολόκληρη τη ζωή τους. Αντιγράφουν τον τόνο με τον οποίο ο Θεός μιλάει και εξωτερικά αντιγράφουν όσους αρέσουν στον Θεό. Κάνουν συχνά πράγματα που φαίνονται αφελή, αγνά και έντιμα, και ακολουθούν αυτό το είδωλο σαν σύντροφο ή συνοδοιπόρο, τον οποίο δεν μπορούν ποτέ να αποχωριστούν. Αυτή είναι η μορφή της πίστης τους.

6) Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που, παρόλο που έχουν διαβάσει πολλά από τα λόγια του Θεού και έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα, αισθάνονται στις καρδιές τους ότι η μόνη θεμελιώδης αρχή της συμπεριφοράς τους απέναντι στον Θεό είναι ότι θα πρέπει να είναι πάντοτε δουλοπρεπείς και υποτακτικοί, ειδάλλως θα πρέπει να δοξολογούν τον Θεό και να Τον αινούν με τρόπο μη ρεαλιστικό. Πιστεύουν ότι ο Θεός είναι Θεός που απαιτεί από αυτούς να συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο και πιστεύουν ότι αν δεν το κάνουν, τότε ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκαλέσουν τον θυμό Του ή να αμαρτήσουν εναντίον Του και ότι ως αποτέλεσμα της αμαρτίας ο Θεός θα τους τιμωρήσει. Έτσι είναι ο Θεός στις καρδιές τους.

7) Και μετά υπάρχει η πλειονότητα των ανθρώπων που βρίσκουν πνευματική τροφή στον Θεό. Επειδή ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο, δεν έχουν γαλήνη ή ευτυχία, και πουθενά δεν βρίσκουν παρηγοριά. Αφού βρουν τον Θεό, όταν δουν και ακούσουν τα λόγια Του, ενδόμυχα είναι χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι. Αυτό συμβαίνει επειδή πιστεύουν ότι τελικά βρήκαν κάτι που θα τους φέρει ευτυχία, ότι βρήκαν τελικά έναν Θεό που θα τους δώσει πνευματική τροφή. Αφού αποδέχτηκαν τον Θεό και άρχισαν να Τον ακολουθούν, γίνονται ευτυχισμένοι, εκπληρώνεται η ζωή τους, δεν είναι πλέον σαν τους άπιστους, οι οποίοι ζουν σαν υπνωτισμένοι και σαν ζώα, και αισθάνονται ότι έχουν κάτι να προσβλέπουν στη ζωή. Έτσι, πιστεύουν ότι αυτός ο Θεός μπορεί να ικανοποιήσει τις πνευματικές τους ανάγκες και να φέρει μεγάλη ευτυχία τόσο στο μυαλό όσο και στο πνεύμα τους. Χωρίς να το συνειδητοποιούν, δεν μπορούν να εγκαταλείψουν αυτόν τον Θεό που τους δίνει πνευματική τροφή, που φέρνει την ευτυχία στο πνεύμα και σε όλη την οικογένειά τους. Πιστεύουν ότι η πίστη στον Θεό δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα περισσότερο από το να τους φέρει πνευματική τροφή.

Οι στάσεις προς τον Θεό αυτών των διάφορων τύπων ανθρώπων που αναφέρθηκαν παραπάνω υπάρχουν μεταξύ σας; (Υπάρχουν.) Αν στην πίστη του στον Θεό, η καρδιά κάποιου περιέχει κάποια από αυτές τις στάσεις, είναι σε θέση να έρθει αληθινά ενώπιον του Θεού; Αν κάποιος έχει κάποια από αυτές τις στάσεις στην καρδιά του, πιστεύει στον Θεό; Πιστεύει στον μοναδικό Θεό τον ίδιο; (Όχι.) Εφόσον δεν πιστεύεις στον μοναδικό Θεό τον ίδιο, σε ποιον πιστεύεις; Αν αυτό που πιστεύεις δεν είναι ο μοναδικός Θεός ο ίδιος, μάλλον πιστεύεις σ’ ένα είδωλο ή σ’ έναν σπουδαίο άνθρωπο ή σ’ έναν μποντισάτβα, λατρεύεις τον Βούδα στην καρδιά σου. Επιπλέον, μάλλον πιστεύεις σ’ ένα συνηθισμένο άτομο. Συνοψίζοντας, λόγω των διαφορετικών μορφών πίστης και στάσης των ανθρώπων απέναντι στον Θεό, οι άνθρωποι τοποθετούν τον Θεό της δικής τους γνώσης στις καρδιές τους, επιβάλλουν τη φαντασία τους στον Θεό, τοποθετούν τη στάση και τις φαντασιώσεις τους για τον Θεό δίπλα-δίπλα με τον μοναδικό Θεό τον ίδιο, και, στη συνέχεια, τους κρατούν επάνω για να τους καθαγιάσουν. Τι σημαίνει όταν οι άνθρωποι έχουν τέτοια ανάρμοστη στάση απέναντι στον Θεό; Σημαίνει ότι έχουν απορρίψει τον αληθινό Θεό τον ίδιο και ότι λατρεύουν έναν ψεύτικο θεό, και αυτό σημαίνει ότι ταυτόχρονα με την πίστη στον Θεό απορρίπτουν τον Θεό και Του αντιτίθενται και αρνούνται την ύπαρξη του αληθινού Θεού. Εάν οι άνθρωποι μένουν προσκολλημένοι σε τέτοιες μορφές πίστης, ποιες θα είναι οι συνέπειες γι’ αυτούς; Με αυτές τις μορφές πίστης, είναι σε θέση να πλησιάσουν όλο και περισσότερο στην εκπλήρωση των απαιτήσεων του Θεού; (Όχι, δεν είναι.) Αντιθέτως, λόγω των αντιλήψεων και των φαντασιώσεών τους, οι άνθρωποι θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τον δρόμο του Θεού, διότι η κατεύθυνση που αναζητούν είναι αντίθετα από την κατεύθυνση που ο Θεός απαιτεί από αυτούς. Έχετε ακούσει ποτέ την ιστορία που λέει «πηγαίνει νότια οδηγώντας το άρμα προς τα βόρεια»; Αυτή μπορεί να είναι μια περίπτωση όπου κάποιος πηγαίνει νότια οδηγώντας το άρμα προς τα βόρεια. Εάν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό με τέτοιον γελοίο τρόπο, τότε όσο περισσότερο προσπαθείς, τόσο περισσότερο θα είσαι μακριά από τον Θεό. Και γι’ αυτό σας προειδοποιώ: Πριν ξεκινήσετε, πρέπει πρώτα να διακρίνεις αν πηγαίνεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Να έχετε ξεκάθαρο στόχο στις προσπάθειές σας και φροντίστε να αναρωτηθείτε: «Είναι ο Θεός που πιστεύω ο Κυβερνήτης των πάντων; Είναι αυτός ο Θεός που πιστεύω απλώς κάποιος που μου δίνει πνευματική τροφή; Είναι Αυτός το είδωλό μου; Τι ζητάει από μένα αυτός ο Θεός στον οποίο πιστεύω; Ο Θεός εγκρίνει όλα όσα κάνω; Όλα όσα κάνω και επιδιώκω έχουν στόχο να γνωρίσω τον Θεό; Συμφωνούν με τις απαιτήσεις του Θεού από μένα; Έχει το μονοπάτι που διαβαίνω την αναγνώριση και την έγκριση του Θεού; Είναι ο Θεός ικανοποιημένος με την πίστη μου;» Θα πρέπει συχνά και επανειλημμένα να αναλογίζεσαι αυτά τα ερωτήματα. Εάν επιθυμείς να επιδιώξεις τη γνώση για τον Θεό, τότε πρέπει να έχεις μια ξεκάθαρη συνείδηση και σαφείς στόχους προτού μπορέσεις να ικανοποιήσεις τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 200

Η στάση που απαιτεί ο Θεός να έχουν οι άνθρωποι προς Αυτόν

Στην πραγματικότητα, ο Θεός δεν είναι πολύ απαιτητικός από τους ανθρώπους —ή τουλάχιστον, δεν είναι τόσο απαιτητικός όσο οι άνθρωποι φαντάζονται. Αν ο Θεός δεν είχε εκφέρει καθόλου λόγια, αν δεν είχε εκφράσει τη διάθεσή Του ή καμία πράξη, τότε η γνώση για τον Θεό θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη για εσάς, διότι οι άνθρωποι θα έπρεπε να συμπεράνουν την πρόθεση του Θεού και το θέλημά Του, το οποίο είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτούς. Όμως, στην τελική φάση του έργου Του, ο Θεός έχει εκφράσει πολλά λόγια, έχει επιτελέσει μεγάλο έργο και έθεσε πολλές απαιτήσεις στον άνθρωπο. Με τα λόγια Του και το μεγάλο έργο Του, έχει ενημερώσει τους ανθρώπους για το τι Του αρέσει, τι μισεί και τι είδους άνθρωποι θα πρέπει να είναι. Αφού κατανοήσουν αυτά τα πράγματα, στην καρδιά τους οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν έναν ακριβή ορισμό των απαιτήσεων του Θεού, διότι δεν πιστεύουν στον Θεό εν μέσω ασαφειών και αοριστιών, ούτε πιστεύουν πλέον στον ασαφή Θεό, ούτε ακολουθούν τον Θεό εν μέσω ασάφειας, αοριστίας και κενού. Αντίθετα, οι άνθρωποι είναι σε θέση να ακούσουν τις ομιλίες του Θεού, είναι σε θέση να κατανοήσουν τις προδιαγραφές των απαιτήσεών Του και να τις επιτύχουν, και ο Θεός χρησιμοποιεί τη γλώσσα της ανθρωπότητας για να πει στους ανθρώπους όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζουν και να κατανοούν. Σήμερα, αν οι άνθρωποι εξακολουθούν να μη γνωρίζουν τι είναι ο Θεός και τι απαιτεί από εκείνους, αν δεν γνωρίζουν ούτε γιατί θα πρέπει κανείς να πιστεύει στον Θεό ούτε πώς θα πρέπει να πιστεύει κανείς σε Εκείνον και πώς να Του συμπεριφέρεται, τότε υπάρχει πρόβλημα σε αυτό. […] Οι σωστές απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους και όσους Τον ακολουθούν είναι οι εξής. Ο Θεός απαιτεί πέντε πράγματα από όσους Τον ακολουθούν: αληθινή πίστη, πιστή τήρηση των κανόνων, απόλυτη υπακοή, αληθινή γνώση και ειλικρινή σεβασμό.

Σε αυτά τα πέντε πράγματα, ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να μην Τον αμφισβητούν πλέον ούτε να Τον ακολουθούν χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους ή ασαφείς και αόριστες απόψεις. Δεν πρέπει να ακολουθούν τον Θεό έχοντας οποιεσδήποτε φαντασιώσεις ή αντιλήψεις. Ο Θεός απαιτεί από όσους Τον ακολουθούν να το κάνουν πιστά, όχι με μισή καρδιά ή επιφυλακτικά. Όταν ο Θεός θέτει οποιεσδήποτε απαιτήσεις σ’ εσένα ή σε δοκιμάζει, σε κρίνει, σε αντιμετωπίζει ή σε «κλαδεύει» ή σε πειθαρχεί και σε πατάσσει, εσύ θα πρέπει να είσαι απολύτως υπάκουος σ’ Αυτόν. Δεν πρέπει να ζητάς την αιτία ή να θέτεις όρους, πολύ λιγότερο δε, θα πρέπει να αναφέρεις τον λόγο. Η υπακοή σου πρέπει να είναι απόλυτη. Η γνώση για τον Θεό είναι ο τομέας στον οποίο οι άνθρωποι έχουν τις περισσότερες ελλείψεις. Συχνά επιβάλλουν στον Θεό εκφράσεις, ομιλίες και λόγια που δεν σχετίζονται μ’ Αυτόν, με την πεποίθηση ότι αυτά τα λόγια είναι ο πιο ακριβής ορισμός της γνώσης για τον Θεό. Δεν γνωρίζουν ότι αυτές οι εκφράσεις, οι οποίες προέρχονται από τη φαντασία των ανθρώπων, τη δική τους λογική και τη δική τους διάνοια, δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την ουσία του Θεού. Και έτσι θέλω να σας πω ότι, με τη γνώση που θέλει ο Θεός για τους ανθρώπους, ο Θεός δεν ζητά απλώς να αναγνωρίσεις τον Θεό και τα λόγια Του, αλλά να είναι σωστή η γνώση σου για τον Θεό. Ακόμα κι αν μπορείς να πεις μόνο μία πρόταση ή γνωρίζεις μόνο λίγα, αυτό το μικρό κομμάτι της γνώσης είναι σωστό και αληθές και συμβατό με την ουσία του ίδιου του Θεού. Διότι ο Θεός απεχθάνεται τη δοξολογία και τον αίνο του ανθρώπου γι’ Αυτόν όταν είναι μη ρεαλιστικός και απερίσκεπτος. Επιπλέον, δεν Του αρέσει όταν οι άνθρωποι Τον αντιμετωπίζουν σαν τον αέρα. Δεν Του αρέσει όταν, κατά τη συζήτηση θεμάτων για τον Θεό, οι άνθρωποι μιλάνε επιπόλαια, κατά βούληση και χωρίς δισταγμό, μιλώντας όπως νομίζουν. Επιπλέον, μισεί όσους πιστεύουν ότι γνωρίζουν τον Θεό και κομπάζουν ότι γνωρίζουν τον Θεό, συζητώντας θέματα σχετικά με τον Θεό ασυγκράτητα ή ανεπιφύλακτα. Η τελευταία από τις πέντε αυτές απαιτήσεις ήταν ο ειλικρινής σεβασμός. Αυτή είναι η απώτερη απαίτηση του Θεού από όλους όσους Τον ακολουθούν. Όταν κάποιος έχει τη σωστή και αληθινή γνώση για τον Θεό, είναι σε θέση να έχει πραγματικά φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό. Αυτός ο φόβος προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς του και είναι γεμάτος προθυμία και όχι επειδή ο Θεός τον έχει πιέσει. Ο Θεός δεν ζητάει να Του κάνεις δώρο οποιαδήποτε καλή στάση, φέρσιμο ή εξωτερική συμπεριφορά προς Αυτόν. Αντίθετα, ζητάει να έχεις φόβο Θεού και να Τον σέβεσαι από τα βάθη της καρδιάς σου. Αυτός ο φόβος επιτυγχάνεται ως αποτέλεσμα των αλλαγών στη διάθεση της ζωής σου, επειδή γνωρίζεις τον Θεό, επειδή έχεις κατανοήσει τα έργα του Θεού, επειδή έχεις κατανοήσει την ουσία του Θεού, και επειδή έχεις αναγνωρίσει το γεγονός ότι είσαι ένα από τα πλάσματα του Θεού. Συνεπώς, όταν χρησιμοποιώ τη λέξη «ειλικρινής» για να ορίσω τον φόβο εδώ, ο στόχος Μου είναι να κατανοήσει η ανθρωπότητα ότι ο φόβος των ανθρώπων για τον Θεό θα πρέπει να προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς τους.

Τώρα εξετάστε αυτές τις πέντε απαιτήσεις: Υπάρχει κάποιος από εσάς ικανός να επιτύχει τις τρεις πρώτες; Τουτέστιν, εννοώ την αληθινή πίστη, την πιστή τήρηση των κανόνων και την απόλυτη υπακοή. Υπάρχει κάποιος ικανός μεταξύ σας για αυτά τα πράγματα; Ξέρω ότι αν έλεγα και τις πέντε, τότε αναμφισβήτητα δεν θα υπήρχε κανένας μεταξύ σας που να είναι ικανός —αλλά τις έχω μειώσει στις τρεις. Σκεφτείτε εάν τις έχετε επιτύχει ή όχι. Είναι «η αληθινή πίστη» εύκολο να επιτευχθεί; (Όχι, δεν είναι.) Δεν είναι εύκολο, διότι οι άνθρωποι συχνά αμφισβητούν τον Θεό. Και τι γίνεται με την «πιστή τήρηση των κανόνων»; Τι σημαίνει η λέξη «πιστή»; (Να μην το κάνει κάποιος με μισή καρδιά αλλά ολόψυχα.) Να μην το κάνει κάποιος με μισή καρδιά αλλά ολόψυχα. Βρήκατε τη σωστή απάντηση! Άρα είστε ικανοί να επιτύχετε αυτή την απαίτηση; Πρέπει να προσπαθήσετε περισσότερο, σωστά; Προς το παρόν δεν έχετε ακόμη επιτύχει αυτή την απαίτηση. Τι γίνεται με την «απόλυτη υπακοή» —την έχετε επιτύχει; (Όχι.) Δεν την έχετε επιτύχει ούτε αυτή. Συχνά είστε ανυπάκουοι και επαναστατικοί, συχνά δεν ακούτε, ούτε θέλετε να υπακούσετε ούτε θέλετε να ακούσετε. Αυτές είναι οι τρεις πιο θεμελιώδεις απαιτήσεις που επιτεύχθηκαν από τους ανθρώπους μετά την είσοδό τους στη ζωή, και εσείς δεν τις έχετε επιτύχει ακόμη. Συνεπώς, επί του παρόντος, έχετε μεγάλες δυνατότητες; Σήμερα, έχοντας ακούσει να λέω αυτά τα λόγια, αισθάνεστε άγχος; (Ναι.) Δεν πειράζει που αισθάνεστε άγχος. Μην έχετε άγχος. Αισθάνομαι άγχος για λογαριασμό σας. Δεν θα υπεισέλθω στις άλλες δύο απαιτήσεις. Αναμφίβολα, κανείς δεν είναι ικανός να τις επιτύχει. Έχετε άγχος. Άρα έχετε καθορίσει τους στόχους σας; Ποιους στόχους, προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να επιδιώξετε, και να αφιερώσετε τις προσπάθειές σας; Έχετε κάποιον στόχο; Επιτρέψτε Μου να μιλήσω απλά: Όταν επιτύχετε αυτές τις πέντε απαιτήσεις, θα έχετε ικανοποιήσει τον Θεό. Κάθε μία από αυτές είναι ένας δείκτης, ένας δείκτης ότι η είσοδος των ανθρώπων στη ζωή έχει φτάσει στην ωριμότητα και στον τελικό στόχο της. Ακόμα κι αν είχα επιλέξει μόνο μία από αυτές τις απαιτήσεις για να μιλήσω λεπτομερώς σχετικά και να τη θέσω σε εσάς, δεν θα ήταν εύκολο να επιτευχθεί. Πρέπει να υπομείνετε έναν βαθμό κακουχίας και να κάνετε σε κάποιον βαθμό προσπάθεια. Και τι είδους νοοτροπία θα πρέπει να έχετε; Θα πρέπει να είναι η ίδια με έναν ασθενή που υποφέρει από καρκίνο και περιμένει να ανέβει στο χειρουργικό τραπέζι. Και γιατί το λέω αυτό; Εάν επιθυμείς να πιστεύεις στον Θεό και επιθυμείς να κερδίσεις τον Θεό και να κερδίσεις την ικανοποίησή Του, τότε αν δεν υπομείνεις κάποιον βαθμό πόνου ούτε κάνεις κάποια προσπάθεια, δεν θα είσαι σε θέση να τα επιτύχεις αυτά. Έχετε ακούσει πολλά κηρύγματα, αλλά επειδή τα έχεις ακούσει δεν σημαίνει ότι αυτά τα κηρύγματα είναι δικά σου. Πρέπει να τα απορροφήσεις και να τα μετατρέψεις σε κάτι που σου ανήκει, πρέπει να τα ενσωματώσεις στη ζωή σου και να τα βάλεις στην ύπαρξή σου, επιτρέποντας σ’ αυτά τα λόγια και τα κηρύγματα να καθοδηγήσουν τον τρόπο που ζεις και να φέρουν υπαρξιακή αξία και νόημα στη ζωή σου —και τότε θα έχει αξία το ότι έχεις ακούσει αυτά τα λόγια. Αν τα λόγια που εκφράζω δεν φέρουν βελτίωση στη ζωή σου ή οποιαδήποτε αξία στην ύπαρξή σου, τότε δεν έχει νόημα να τα ακούς. Το καταλαβαίνετε αυτό, έτσι; Αφού το έχετε καταλάβει αυτό, τότε αυτό που μένει εξαρτάται από εσάς. Πρέπει να ξεκινήσετε δουλειά! Πρέπει να είστε σοβαροί με τα πάντα! Μην είστε σε σύγχυση —ο χρόνος κυλάει γρήγορα! Οι περισσότεροι μεταξύ σας πιστεύουν ήδη στον Θεό πάνω από μια δεκαετία. Αναλογιστείτε αυτά τα δέκα χρόνια: Πόσα έχετε κερδίσει; Και πόσες δεκαετίες αυτής της ζωής σάς έχουν μείνει; Δεν υπάρχει πολύς χρόνος. Ξεχάστε το αν το έργο του Θεού σάς περιμένει, αν σας έδωσε μια ευκαιρία, αν Αυτός θα επιτελέσει ξανά το ίδιο έργο. Μη μιλάτε γι’ αυτό. Μπορείς να αντιστρέψεις τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής σου; Με κάθε μέρα που περνάει και με κάθε βήμα που κάνεις, οι ημέρες που έχεις μειώνονται κατά μία ημέρα. Ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν! Θα κερδίζεις μόνο από την πίστη στον Θεό αν την προσεγγίζεις ως το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή σου, πιο σημαντικό από την τροφή, τα ρούχα ή οτιδήποτε άλλο! Εάν πιστεύεις μόνο όταν έχεις χρόνο και είσαι ανίκανος να αφιερώσεις ολόκληρη την προσοχή σου στην πίστη σου, εάν είσαι πάντα σε σύγχυση, τότε δεν θα κερδίσεις τίποτα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»