Καλωσορίζουμε όλους όσοι αναζητούν με λαχτάρα την εμφάνιση του Θεού!

Είσοδος στη ζωή 6

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 556

Μόνο μέσω της επιδίωξης της αλήθειας μπορεί κανείς να επιτύχει αλλαγή στη διάθεση: Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι και να το κατανοήσουν απόλυτα. Εάν δεν κατανοείς επαρκώς την αλήθεια, θα είναι εύκολο να κάνεις λάθη και να λοξοδρομήσεις. Εάν θέλεις να αναπτυχθείς στη ζωή, πρέπει να αναζητάς την αλήθεια στα πάντα. Ό,τι κι αν κάνεις, θα πρέπει να αναζητάς πώς να συμπεριφέρεσαι ώστε να συμμορφώνεσαι με την αλήθεια και να ανακαλύπτεις ποιες κηλίδες υπάρχουν μέσα σου που την παραβιάζουν. Πρέπει να τα κατανοείς ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα. Ό,τι κι αν κάνεις, θα πρέπει να εξετάζεις αν αυτό έχει αξία ή όχι. Μπορείς να κάνεις τα πράγματα που έχουν νόημα, αλλά δεν πρέπει να κάνεις τα πράγματα που δεν έχουν κανένα νόημα. Όσον αφορά τα πράγματα που θα μπορούσες είτε να τα κάνεις είτε όχι, εάν γίνεται να τα αφήσεις πίσω, τότε θα πρέπει να τα αφήσεις πίσω. Διαφορετικά, εάν κάνεις αυτά τα πράγματα για κάποιο χρονικό διάστημα και αργότερα διαπιστώσεις πως θα πρέπει να τα αφήσεις πίσω, τότε πάρε μια άμεση απόφαση και άφησέ τα γρήγορα πίσω. Αυτή είναι η αρχή που θα πρέπει να ακολουθείς σε καθετί που κάνεις. Ορισμένοι άνθρωποι θέτουν την εξής ερώτηση: Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αναζητά κανείς την αλήθεια και να την κάνει πράξη —θαρρείς και κάνεις κουπί κόντρα στο ρεύμα, και θα παρασυρόσουν προς τα πίσω αν σταματούσες να κωπηλατείς; Γιατί είναι πολύ ευκολότερο να κάνει κανείς κακά ή ανούσια πράγματα —τόσο εύκολο σαν να επιβαίνει σε βάρκα που πάει με το ρεύμα; Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή η φύση της ανθρωπότητας είναι να προδίδει τον Θεό. Η φύση του Σατανά έχει αναλάβει κυρίαρχο ρόλο μέσα στους ανθρώπους, κι αυτή είναι μια αντιδραστική δύναμη. Οι άνθρωποι που έχουν φύση που προδίδει τον Θεό είναι, βεβαίως, πολύ πιθανόν να κάνουν πράγματα που Τον προδίδουν, ενώ τους είναι εκ φύσεως δύσκολο να εκτελέσουν θετικές ενέργειες. Αυτό αποφασίζεται εξ ολοκλήρου από τη φύση και την ουσία της ανθρωπότητας. Μόλις κατανοήσεις πραγματικά την αλήθεια και αρχίσεις να την αγαπάς από μέσα σου, θα έχεις τη δύναμη να κάνεις πράγματα που συνάδουν με την αλήθεια. Αυτό καθίσταται τότε κανονικό, ακόμη και εύκολο και ευχάριστο, και νιώθεις πως το να κάνεις οτιδήποτε αρνητικό θα απαιτούσε τεράστια προσπάθεια. Αυτό συμβαίνει επειδή η αλήθεια έχει αναλάβει κυρίαρχο ρόλο μέσα στην καρδιά σου. Αν κατανοείς πραγματικά την αλήθεια σχετικά με την ανθρώπινη ζωή και με το τι είδους άνθρωπος να είσαι —πώς να είσαι ένας τίμιος και ευθύς άνθρωπος, ένας έντιμος άνθρωπος, κάποιος που γίνεται μάρτυρας για τον Θεό και Τον υπηρετεί— τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ ξανά να διαπράξεις κακές πράξεις που Τον αψηφούν, ούτε και θα διαδραματίσεις ποτέ τον ρόλο ενός ψευδούς επικεφαλής, ενός ψευδούς εργάτη ή ενός αντίχριστου. Ακόμη κι αν σε εξαπατήσει ο Σατανάς ή σε υποκινήσει κάποιος μοχθηρός, εσύ δεν θα το κάνεις· όποιος κι αν προσπαθήσει να σε εξαναγκάσει, εσύ και πάλι δεν θα ενεργήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο. Αν οι άνθρωποι αποκτήσουν την αλήθεια και η αλήθεια γίνει η ζωή τους, καθίστανται ικανοί να αποστρέφονται το κακό και να νιώθουν μέσα τους απέχθεια προς τα αρνητικά πράγματα. Θα τους ήταν δύσκολο να διαπράξουν κάτι κακό, επειδή η διάθεση της ζωής τους έχει αλλάξει κι εκείνοι έχουν τελειωθεί από τον Θεό.

Εάν κατέχεις πραγματικά την αλήθεια μέσα σου, το μονοπάτι που βαδίζεις θα είναι εκ φύσεως το σωστό μονοπάτι. Χωρίς την αλήθεια, είναι εύκολο να πράξεις το κακό, και θα το κάνεις άθελά σου. Για παράδειγμα, αν υπήρχαν μέσα σου η αλαζονεία και η έπαρση, θα σου ήταν αδύνατον να αποφύγεις να αψηφήσεις τον Θεό· θα ένιωθες αναγκασμένος να Τον αψηφήσεις. Δεν θα το έκανες σκόπιμα, θα το έκανες υπό την κυριαρχία της αλαζονικής και υπεροπτικής φύσης σου. Η αλαζονεία και η έπαρσή σου θα σε ανάγκαζαν να κοιτάζεις τον Θεό αφ’ υψηλού και να Τον βλέπεις ως ανάξιο· θα σε έκαναν να εξυμνείς τον εαυτό σου, να επιδεικνύεσαι μονίμως και, εν τέλει, να καθίσεις στη θέση του Θεού και να γίνεις μάρτυρας για τον εαυτό σου. Στο τέλος, θα μετέτρεπες τις δικές σου ιδέες, το σκεπτικό και τις αντιλήψεις σου σε αλήθειες που θα έπρεπε να λατρεύονται. Δες πόσο κακό γίνεται από τους ανθρώπους όταν αυτοί κυριαρχούνται από την αλαζονική και υπεροπτική τους φύση! Για να επιλύσουν τις κακές τους πράξεις, πρέπει πρώτα να επιλύσουν το πρόβλημα της φύσης τους. Χωρίς αλλαγή στη διάθεσή τους, δεν θα ήταν δυνατόν να βρεθεί ουσιαστική λύση σε αυτό το πρόβλημα. Όταν έχεις κάποια κατανόηση σχετικά με τον Θεό, όταν μπορέσεις να δεις την ίδια τη διαφθορά σου και να αναγνωρίσεις την ποταπότητα και την ασχήμια της αλαζονείας και της έπαρσης, τότε θα νιώσεις απέχθεια, αηδία και δυστυχία. Θα είσαι σε θέση να κάνεις συνειδητά κάποια πράγματα προς ικανοποίηση του Θεού και, μ’ αυτόν τον τρόπο, θα νιώσεις ήρεμος. Θα είσαι σε θέση να γίνεις συνειδητά μάρτυρας για τον Θεό και, μ’ αυτόν τον τρόπο, θα νιώσεις ευχαρίστηση. Θα αποκαλύψεις συνειδητά τον εαυτό σου, εκθέτοντας την ίδια την ασχήμια σου και, μ’ αυτόν τον τρόπο, θα νιώσεις καλά μέσα σου και θα αισθανθείς πως η ψυχική σου κατάσταση έχει βελτιωθεί. Επομένως, το πρώτο βήμα στην αναζήτηση μιας αλλαγής στη διάθεσή σου είναι να επιζητήσεις να κατανοήσεις τα λόγια του Θεού και να εισέλθεις στην αλήθεια. Μόνο με την κατανόηση της αλήθειας μπορείς να αποκτήσεις ικανότητα διάκρισης· μόνο με ικανότητα διάκρισης μπορείς να κατανοήσεις διεξοδικά τα πράγματα· μόνο κατανοώντας διεξοδικά τα πράγματα μπορείς να απαρνηθείς τη σάρκα και, βήμα προς βήμα, να βρεθεί η πίστη σου στον Θεό στον σωστό δρόμο. Αυτό σχετίζεται με το πόσο αποφασισμένοι είναι οι άνθρωποι όταν επιδιώκουν την αλήθεια. Αν κάποιος είναι πραγματικά αποφασισμένος, τότε μετά από έξι μήνες ή έναν χρόνο θα αρχίσει να πορεύεται στον σωστό δρόμο. Μέσα σε τρία ή πέντε χρόνια, θα δει αποτελέσματα και θα νιώσει πως σημειώνει πρόοδο στη ζωή. Αν πιστεύεις στον Θεό αλλά δεν επιδιώκεις την αλήθεια, τότε θα μπορούσες να πιστεύεις επί δέκα χρόνια χωρίς να βιώσεις καμία αλλαγή. Στο τέλος, θα νομίζεις πως αυτή ακριβώς είναι η σημασία του να πιστεύεις στον Θεό. Θα νομίζεις πως είναι πάνω-κάτω το ίδιο με το πώς ζούσες προηγουμένως στον κόσμο και πως το να είσαι ζωντανός είναι κάτι το ανούσιο. Αυτό δείχνει πραγματικά πως χωρίς την αλήθεια, η ζωή είναι κενή. Μπορεί να είσαι σε θέση να εκφέρεις κάποια λόγια δόγματος, αλλά θα εξακολουθείς να νιώθεις απαρηγόρητος και ανήσυχος. Αν οι άνθρωποι έχουν κάποια γνώση για τον Θεό, γνωρίζουν πώς να ζουν μια ζωή με νόημα και μπορούν να κάνουν κάποια πράγματα που ικανοποιούν τον Θεό, τότε θα νιώσουν πως αυτή είναι η πραγματική ζωή, πως μόνο αν ζουν κατ’ αυτόν τον τρόπο θα έχει η ζωή τους νόημα και πως πρέπει να ζουν κατ’ αυτόν τον τρόπο προκειμένου να ικανοποιήσουν λίγο τον Θεό και να νιώσουν ευχαρίστηση. Αν μπορούν να ικανοποιήσουν συνειδητά τον Θεό, να κάνουν πράξη την αλήθεια, να απαρνηθούν τον εαυτό τους, να εγκαταλείψουν τις ιδέες τους, να υπακούν στο θέλημα του Θεού και να το υπολογίζουν —αν μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά συνειδητά— τότε αυτό σημαίνει να κάνει κανείς πράξη την αλήθεια με ακρίβεια και να κάνει ειλικρινά πράξη την αλήθεια, και αυτό διαφέρει πολύ από την πρότερη εξάρτησή τους από τις φαντασιοκοπίες τους και την τήρηση δογμάτων και κανόνων. Στην πραγματικότητα, είναι εξουθενωτικό να κάνουν το οτιδήποτε όταν δεν κατανοούν την αλήθεια, είναι εξουθενωτικό να τηρούν δόγματα και κανόνες, και εξουθενωτικό να μην έχουν στόχους και να ενεργούν στα τυφλά. Μόνο με την αλήθεια μπορούν να είναι ελεύθεροι —αυτό δεν είναι ψέμα— και με αυτήν, μπορούν να ενεργούν εύκολα και χαρούμενα. Εκείνοι που βρίσκονται σε αυτού του είδους την κατάσταση είναι άνθρωποι που κατέχουν την αλήθεια· είναι αυτοί των οποίων η διάθεση έχει μεταμορφωθεί.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο αναζητώντας την αλήθεια, μπορεί να επιτύχει κανείς αλλαγή στη διάθεσή του» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 557

Κατά την αναζήτηση της εισόδου πρέπει να διερευνάται κάθε ζήτημα. Πρέπει να σκέφτεσαι διεξοδικά κάθε ζήτημα σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και την αλήθεια, έτσι ώστε να γνωρίζεις πώς να το χειρίζεσαι με τρόπο που να συνάδει πλήρως με το θέλημα του Θεού. Τα πράγματα που απορρέουν από την ισχυρογνωμοσύνη σου μπορούν τότε να εγκαταλειφθούν. Θα γνωρίζεις πώς να κάνεις πράγματα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και, στη συνέχεια, θα πηγαίνεις να τα κάνεις· θα υπάρχει η αίσθηση πως όλα ακολουθούν τη φυσική τους πορεία και θα φαίνονται ιδιαίτερα εύκολα. Έτσι ενεργούν οι άνθρωποι που κατέχουν την αλήθεια. Μπορείς τότε να δείξεις πραγματικά στους άλλους ότι η διάθεσή σου έχει αλλάξει, κι εκείνοι θα δουν πως οπωσδήποτε έχεις κάνει κάποιες καλές πράξεις, πως ενεργείς βάσει αρχών και πως τα κάνεις όλα σωστά. Αυτός είναι κάποιος που κατανοεί την αλήθεια κι έχει πράγματι κάποια ανθρώπινη ομοιότητα. Είναι βέβαιο ότι ο λόγος του Θεού έχει αποφέρει καρπούς στους ανθρώπους. Μόλις οι άνθρωποι κατανοήσουν πραγματικά την αλήθεια, θα μπορέσουν να διακρίνουν τις καταστάσεις της υπόστασής τους, να φτάσουν ως τον πυρήνα πολύπλοκων ζητημάτων και να μάθουν πώς να ασκούνται σωστά. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια, δεν θα είσαι σε θέση να διακρίνεις την κατάσταση της υπόστασής σου. Θα θέλεις να επαναστατήσεις ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό αλλά δεν θα έχεις ιδέα πώς να το κάνεις ή ενάντια σε τι επαναστατείς. Θα θέλεις να εγκαταλείψεις την ισχυρογνωμοσύνη σου, αλλά αν θεωρείς ότι η ισχυρογνωμοσύνη σου συνάδει με την αλήθεια, τότε πώς θα μπορέσεις να την εγκαταλείψεις; Ίσως, μάλιστα, να νομίζεις ότι διαφωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα, και γι’ αυτό θα αρνείσαι να την εγκαταλείψεις ό,τι κι αν γίνει. Συνεπώς, όταν οι άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια, είναι πολύ πιθανόν να νομίζουν ότι οτιδήποτε προκύπτει από την ισχυρογνωμοσύνη τους, τις ανθρώπινες ακαθαρσίες και τις καλές προθέσεις τους, την ανθρώπινη συγκεχυμένη αγάπη και τις ανθρώπινες πρακτικές τους είναι σωστά, και ότι συνάδουν με την αλήθεια. Πώς θα μπορέσεις, λοιπόν, να επαναστατήσεις ενάντια σ’ αυτά τα πράγματα; Αν δεν κατανοείς την αλήθεια ούτε γνωρίζεις τι σημαίνει να κάνεις την αλήθεια πράξη, και αν η όρασή σου είναι θολή και δεν έχεις ιδέα πού να στραφείς και μπορείς, ως εκ τούτου, να ενεργείς μόνο βάσει αυτού που νομίζεις ότι είναι σωστό, τότε θα διαπράξεις κάποιες ενέργειες που θα είναι παρεκκλίνουσες και εσφαλμένες. Κάποιες από αυτές τις πράξεις θα είναι σύμφωνες με τους κανόνες, κάποιες θα προκύπτουν από ενθουσιασμό και κάποιες θα έχουν προέλθει από τον Σατανά και θα προκαλούν αναστατώσεις. Οι άνθρωποι που δεν κατέχουν την αλήθεια, ενεργούν ως εξής: πάνε λίγο προς τα αριστερά, και μετά λίγο προς τα δεξιά. Τη μια είναι σωστοί, και την άλλη παρεκκλίνουν· δεν τους χαρακτηρίζει καμία απολύτως συνέπεια. Όσοι δεν κατέχουν την αλήθεια έχουν παράλογη άποψη για τα πράγματα. Ως εκ τούτου, πώς να μπορέσουν να χειριστούν σωστά τα διάφορα ζητήματα; Πώς να μπορέσουν να επιλύσουν οποιαδήποτε προβλήματα; Η κατανόηση της αλήθειας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το κατά πόσο είναι κανείς σε θέση να κατανοήσει τα λόγια του Θεού εξαρτάται από το αν κατανοεί την αλήθεια, και η αλήθεια την οποία οι άνθρωποι είναι ικανοί να κατανοήσουν έχει όρια. Ακόμα κι αν πιστεύουν στον Θεό όλη τους τη ζωή, και πάλι θα κατανοούν τα λόγια Του σε περιορισμένο βαθμό. Ακόμα και όσοι είναι σχετικά έμπειροι μπορούν, στην καλύτερη περίπτωση, να φτάσουν στο σημείο όπου μπορούν να πάψουν να κάνουν πράγματα που εναντιώνονται φανερά στον Θεό, να πάψουν να κάνουν πράγματα που είναι καταφανώς μοχθηρά και να πάψουν να κάνουν πράγματα που δεν ωφελούν κανέναν. Δεν δύνανται να επιτύχουν μια κατάσταση στην οποία δεν αναμειγνύεται καθόλου η ισχυρογνωμοσύνη τους. Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι κάνουν κανονικές σκέψεις, και μέρος των σκέψεών τους συνάδει με τα λόγια του Θεού και ανήκει σε μια πτυχή της κατανόησης που δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως ισχυρογνωμοσύνη. Εντούτοις, το βασικό είναι να διακρίνει κανείς ποια από τα στοιχεία της ισχυρογνωμοσύνης αντιβαίνουν στα λόγια του Θεού, στην αλήθεια και στον διαφωτισμό από το Άγιο Πνεύμα. Συνεπώς, πρέπει να καταβάλεις προσπάθεια να γνωρίσεις τα λόγια του Θεού, και μόνο μέσω της κατανόησης της αλήθειας μπορείς να αναπτύξεις διακριτική ικανότητα.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 558

Για να γνωρίσεις τον εαυτό σου, πρέπει να μάθεις τις δικές σου εκφράσεις διαφθοράς, τις δικές σου ζωτικές αδυναμίες, τη διάθεσή σου, καθώς και τη φύση και την ουσία σου. Πρέπει, επίσης, να γνωρίζεις, μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας, εκείνα τα πράγματα που αποκαλύπτονται στην καθημερινή σου ζωή —τα κίνητρά σου, οι προοπτικές σου και η στάση σου για το καθετί— είτε είσαι στο σπίτι είτε έξω, όταν βρίσκεσαι σε συναθροίσεις, όταν τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού ή σε κάθε θέμα που αντιμετωπίζεις. Μέσα από αυτά τα πράγματα πρέπει να καταφέρεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Για να γνωρίσεις τον εαυτό σου σε βαθύτερο επίπεδο, πρέπει να ενσωματώσεις τα λόγια του Θεού· μόνο όταν γνωρίσεις τον εαυτό σου με βάση τα λόγια Του μπορείς να επιτύχεις αποτελέσματα. Όταν δεχόμαστε την κρίση των λόγων του Θεού, δεν πρέπει να φοβόμαστε να υποφέρουμε ούτε πρέπει να φοβόμαστε τον πόνο, και σε ακόμη μικρότερο βαθμό πρέπει να φοβόμαστε ότι τα λόγια του Θεού θα τρυπήσουν την καρδιά μας. Θα πρέπει να διαβάζουμε περισσότερες από τις ομιλίες Του σχετικά με το πώς μας κρίνει και μας παιδεύει και πώς αποκαλύπτει τη διεφθαρμένη ουσία μας. Πρέπει να τα διαβάζουμε και να αντιπαραβάλλουμε τον εαυτό μας με αυτά πιο συχνά. Μη συγκρίνετε άλλους με αυτά —πρέπει να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με αυτά. Δεν υστερούμε σε κανένα από αυτά τα πράγματα· μπορούμε όλοι να συμβαδίζουμε με αυτά. Αν δεν το πιστεύετε, πηγαίνετε να το βιώσετε προσωπικά. Αφού διαβάσουν τα λόγια του Θεού, κάποιοι άνθρωποι είναι ανίκανοι να τα εφαρμόσουν στον εαυτό τους. Νομίζουν πως μέρος των λόγων αυτών δεν τους αφορά, και αφορά αντιθέτως άλλους ανθρώπους. Για παράδειγμα, όταν ο Θεός εκθέτει τους ανθρώπους ως ακόλαστες και πόρνες, κάποιες αδελφές πιστεύουν πως επειδή είναι απόλυτα πιστές στους συζύγους τους, τέτοια λόγια δεν πρέπει να έχουν σχέση με αυτές. Κάποιες αδελφές πιστεύουν πως εφόσον είναι ανύπαντρες και δεν έχουν έρθει ποτέ σε συνουσία, τέτοια λόγια δεν πρέπει να έχουν σχέση ούτε με αυτές. Κάποιοι αδελφοί πιστεύουν πως τα λόγια αυτά στοχεύουν μόνο στις γυναίκες και δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως τέτοια λόγια του Θεού είναι πολύ δυσάρεστα στο άκουσμα και αρνούνται να τα αποδεχθούν. Υπάρχουν, μάλιστα, άνθρωποι που λένε πως σε κάποιες περιπτώσεις τα λόγια του Θεού είναι εσφαλμένα. Είναι αυτή η σωστή στάση να διατηρεί κανείς απέναντι στα λόγια του Θεού; Οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να κάνουν ενδοσκόπηση με βάση τα λόγια του Θεού. Εδώ, οι «ακόλαστες» και οι «πόρνες» αναφέρονται στη διαφθορά της ανηθικότητας των ανθρώπων. Είτε κάποιος είναι άνδρας είτε είναι γυναίκα, είτε είναι παντρεμένος είτε είναι ανύπαντρος, όλοι κατέχουν τη διαφθορά της ανηθικότητας —επομένως, πώς θα μπορούσε να μην έχει καμία σχέση μ’ εσένα; Τα λόγια του Θεού εκθέτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων· είτε κάποιος είναι άνδρας είτε είναι γυναίκα, το επίπεδο της διαφθοράς του είναι το ίδιο. Δεν πρόκειται για γεγονός; Προτού κάνουμε οτιδήποτε άλλο, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να αποδεχθούμε κάθε ένα από τα λόγια που εκφέρει ο Θεός, ανεξάρτητα από το αν αυτές οι ομιλίες είναι ευχάριστες στο άκουσμα ή όχι και από το αν μας προσφέρουν μια πικρή αίσθηση ή μια γλυκιά. Αυτή είναι η στάση που θα πρέπει να διατηρούμε απέναντι στα λόγια του Θεού. Τι είδους στάση είναι αυτή; Είναι μια ευσεβής στάση, μια υπομονετική στάση ή μια στάση αποδοχής των δεινών; Σας λέω ότι δεν είναι καμία απ’ αυτές. Στην πίστη μας, πρέπει να υποστηρίζουμε σθεναρά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Εφόσον είναι πράγματι η αλήθεια, θα πρέπει να τα αποδεχόμαστε με τρόπο ορθολογικό. Είτε μπορούμε είτε δεν μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε ή να τα παραδεχτούμε, η πρώτη μας στάση προς τα λόγια του Θεού θα πρέπει να είναι αυτή της απόλυτης αποδοχής. Κάθε στίχος του λόγου του Θεού σχετίζεται με μια συγκεκριμένη κατάσταση. Δηλαδή, κανένας από τους στίχους των ομιλιών Του δεν αφορά εξωτερικές εμφανίσεις, πόσω μάλλον εξωτερικούς κανόνες ή μια απλή μορφή συμπεριφοράς στους ανθρώπους. Δεν είναι έτσι. Εάν θεωρείς πως κάθε στίχος που εκφέρεται από τον Θεό αφορά ένα απλό είδος ανθρώπινης συμπεριφοράς ή εξωτερικής εμφάνισης, τότε δεν διαθέτεις πνευματική κατανόηση και δεν κατανοείς τι είναι η αλήθεια. Τα λόγια του Θεού είναι βαρυσήμαντα. Με ποιον τρόπο είναι βαρυσήμαντα; Όλα όσα λέει ο Θεός, όλα όσα αποκαλύπτει, αφορούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και τα σημαντικά και βαθιά ριζωμένα πράγματα μέσα στη ζωή τους. Είναι ουσιώδη πράγματα, δεν είναι εξωτερικές εμφανίσεις και κυρίως δεν είναι εξωτερικές συμπεριφορές. Αν δει κανείς τους ανθρώπους από την εξωτερική τους εμφάνιση, μπορεί όλοι να φαίνονται μια χαρά. Γιατί, λοιπόν, λέει ο Θεός ότι κάποιοι άνθρωποι είναι κακά πνεύματα και κάποιοι είναι ακάθαρτα πνεύματα; Αυτό είναι ένα θέμα που δεν είναι ορατό σ’ εσένα. Συνεπώς, δεν μπορείς να βασιστείς στα φαινόμενα ή στην εξωτερική όψη για να ανταποκριθείς στα λόγια του Θεού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η σημασία της επιδίωξης της αλήθειας και το μονοπάτι επιδίωξής της» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 559

Πώς κατανοείς την ανθρώπινη φύση; Η κατανόηση της φύσης σου, στην πραγματικότητα, σημαίνει διεξοδική ανάλυση των ενδόμυχων της ψυχής σου· αφορά αυτό που υπάρχει στη ζωή σου. Είναι η λογική του Σατανά και οι οπτικές του Σατανά σύμφωνα με τις οποίες έχεις ζήσει· δηλαδή, η ζωή του Σατανά είναι αυτή σύμφωνα με την οποία ζεις. Μόνο ξεθάβοντας τα σημεία βαθιά μες στην ψυχή σου μπορείς να κατανοήσεις τη φύση σου. Πώς μπορούν να ξεθαφτούν αυτά τα πράγματα; Δεν μπορούν να ξεθαφτούν ή να αναλυθούν διεξοδικά με ένα ή δύο μόνο γεγονότα· πολλές φορές, αφότου ολοκληρώσεις κάτι, και πάλι δεν θα έχεις καταφέρει να το κατανοήσεις. Μπορεί να χρειαστούν τρία ή πέντε χρόνια έως ότου είσαι σε θέση να αποκτήσεις έστω και την παραμικρή συνειδητοποίηση και κατανόηση. Σε πολλές περιπτώσεις, πρέπει να αυτοστοχαστείς και να καταφέρεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου, και μόνο όταν ασκηθείς σκάβοντας βαθιά, θα δεις αποτελέσματα. Καθώς κατανοείς την αλήθεια όλο και πιο βαθιά, σταδιακά θα καταφέρεις να γνωρίσεις τη δική σου φύση και ουσία μέσω του αυτοστοχασμού και της αυτογνωσίας. Προκειμένου να γνωρίσεις τη φύση σου, πρέπει να κατορθώσεις κάποια πράγματα. Πρώτον, πρέπει να έχεις σαφή κατανόηση του τι σου αρέσει. Αυτό δεν αναφέρεται σε αυτά που σου αρέσει να τρως ή να φοράς· αντίθετα, αναφέρεται στα πράγματα που απολαμβάνεις, που φθονείς, που λατρεύεις, που αναζητάς και στα οποία δίνεις προσοχή μες στην καρδιά σου, τα είδη των ανθρώπων με τα οποία χαίρεσαι να έρχεσαι σε επαφή, το είδος των πραγμάτων που σου αρέσει να κάνεις, και τα είδη των ανθρώπων που έχεις στην καρδιά σου ως είδωλα. Για παράδειγμα, στους περισσότερους ανθρώπους αρέσουν οι άνθρωποι με μεγάλη υπόληψη, οι άνθρωποι που είναι εκλεπτυσμένοι στον λόγο και τη διαγωγή τους ή τους αρέσουν εκείνοι που χρησιμοποιούν εύγλωττη κολακεία ή εκείνοι που προσποιούνται. Τα παραπάνω αφορούν τους ανθρώπους με τους οποίους τους αρέσει να έρχονται σε επαφή. Όσον αφορά τα πράγματα που απολαμβάνουν οι άνθρωποι, αυτά περιλαμβάνουν το να είναι πρόθυμοι να κάνουν ορισμένα πράγματα που είναι εύκολα, το να απολαμβάνουν να κάνουν πράγματα που οι άλλοι θεωρούν καλά και που θα έκαναν τους ανθρώπους να τους εγκωμιάζουν και να τους κάνουν φιλοφρονήσεις. Στη φύση των ανθρώπων υπάρχει ένα κοινό χαρακτηριστικό των πραγμάτων που τους αρέσουν. Τουτέστιν, τους αρέσουν άνθρωποι, γεγονότα και πράγματα τα οποία οι άλλοι φθονούν λόγω της εξωτερικής εμφάνισης, τους αρέσουν άνθρωποι, γεγονότα και πράγματα που φαίνονται όμορφα και πολυτελή, και τους αρέσουν άνθρωποι, γεγονότα και πράγματα που κάνουν τους άλλους να τα λατρεύουν λόγω εμφάνισης. Αυτά τα πράγματα που αρέσουν στους ανθρώπους είναι σπουδαία, εκθαμβωτικά, πανέμορφα και μεγαλοπρεπή. Όλοι οι άνθρωποι λατρεύουν αυτά τα πράγματα. Μπορεί να δει κανείς πως οι άνθρωποι δεν έχουν κατέχουν καθόλου αλήθεια ούτε και έχουν την ομοιότητα αληθινών ανθρώπινων όντων. Δεν υπάρχει ο παραμικρός βαθμός αξίας στη λατρεία αυτών των πραγμάτων, κι όμως εξακολουθούν να αρέσουν στους ανθρώπους. […] αυτά που σου αρέσουν, αυτά στα οποία επικεντρώνεσαι, αυτά που λατρεύεις, αυτά που φθονείς κι αυτά που σκέφτεσαι στην καρδιά σου κάθε μέρα είναι όλα αντιπροσωπευτικά της φύσης σου. Αρκούν για να αποδειχθεί πως στη φύση σου αρέσει η αδικία και σε σοβαρές περιπτώσεις η φύση σου είναι κακή και αθεράπευτη. Πρέπει να αναλύσεις τη φύση σου κατ’ αυτόν τον τρόπο· δηλαδή, να εξετάσεις τι σου αρέσει και τι εγκαταλείπεις στη ζωή σου. Ίσως να είσαι καλός απέναντι σε κάποιον για κάποιο χρονικό διάστημα, μα αυτό δεν αποδεικνύει πως τον συμπαθείς. Αυτό που πραγματικά σου αρέσει είναι ακριβώς αυτό που είναι στη φύση σου· ακόμη κι αν τα κόκαλά σου είχαν σπάσει, και πάλι θα το απολάμβανες και δεν θα μπορούσες ποτέ να το εγκαταλείψεις. Αυτό δεν είναι εύκολο να αλλάξει. Πάρε ως παράδειγμα την εύρεση συντρόφου. Αν μια γυναίκα πραγματικά ερωτευόταν κάποιον, τότε κανείς δεν θα μπορούσε να τη σταματήσει. Ακόμη κι αν έσπαζε τα πόδια της, και πάλι θα πήγαινε να τον βρει· θα ήθελε να τον παντρευτεί ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να πεθάνει. Πώς γίνεται αυτό; Είναι επειδή κανείς δεν μπορεί να αλλάξει αυτό που έχουν οι άνθρωποι βαθιά μέσα τους. Ακόμη κι αν κάποιος πέθαινε, στην ψυχή του θα άρεσαν και πάλι τα ίδια πράγματα· αυτά είναι τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης, και αντιπροσωπεύουν την ουσία κάποιου. Τα πράγματα που αρέσουν στους ανθρώπους περιέχουν κάποια αδικία. Σε ορισμένους είναι εμφανές πως τους αρέσουν αυτά τα πράγματα, ενώ σε άλλους δεν είναι· σε ορισμένους αρέσουν πολύ έντονα, ενώ σε άλλους όχι· ορισμένοι άνθρωποι έχουν αυτοέλεγχο, ενώ άλλοι δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους. Ορισμένοι άνθρωποι είναι πολύ πιθανόν να βυθιστούν στα σκοτεινά πράγματα, γεγονός που αποδεικνύει πως δεν κατέχουν ούτε ίχνος ζωής. Αν οι άνθρωποι είναι σε θέση να μην κυριεύονται, ούτε να περιορίζονται από αυτά τα πράγματα, αυτό αποδεικνύει πως η διάθεσή τους έχει μεταμορφωθεί λιγάκι και πως έχουν λίγο ανάστημα. Ορισμένοι άνθρωποι κατανοούν κάποιες αλήθειες και νιώθουν πως έχουν ζωή και πως αγαπούν τον Θεό. Στην πραγματικότητα είναι πολύ νωρίς, και το να υποβληθεί σε μεταμόρφωση η διάθεση κάποιου δεν είναι απλό ζήτημα. Μπορεί η φύση κάποιου να κατανοηθεί εύκολα; Ακόμη κι αν την κατανοούσες λιγάκι, δεν θα ήταν εύκολο να την αλλάξεις. Πρόκειται για δύσκολη περιοχή για τους ανθρώπους. Ανεξάρτητα από το πώς ενδέχεται να αλλάξουν οι άνθρωποι, τα ζητήματα ή τα πράγματα γύρω σου και ανεξάρτητα από το πώς μπορούν να έρθουν τα πάνω κάτω στον κόσμο, αν η αλήθεια σε καθοδηγεί εκ των έσω, αν έχει ριζώσει μέσα σου, και τα λόγια του Θεού καθοδηγούν τη ζωή σου, τις προτιμήσεις σου, τις εμπειρίες και την ύπαρξή σου, σε εκείνο το σημείο θα έχεις μεταμορφωθεί πραγματικά. Τώρα, αυτή η υποτιθέμενη μεταμόρφωση απορρέει απλώς από τον μικρό βαθμό συνεργασίας των ανθρώπων και από το γεγονός ότι έχουν λίγο ενθουσιασμό και λίγη πίστη, μα αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί μεταμόρφωση και δεν αποδεικνύει πως οι άνθρωποι έχουν ζωή· είναι μονάχα οι προτιμήσεις των ανθρώπων —τίποτα περισσότερο.

Πέρα από τη φανέρωση των πραγμάτων που αρέσουν στους ανθρώπους στη φύση τους, πρέπει να έρθουν στο φως και άλλες πτυχές που σχετίζονται με τη φύση τους. Για παράδειγμα, οι απόψεις των ανθρώπων για κάποια πράγματα, οι μέθοδοι και οι στόχοι των ανθρώπων στη ζωή, οι αξίες της ζωής τους και οι απόψεις τους για τη ζωή, καθώς επίσης και οι απόψεις τους για όλα τα πράγματα που σχετίζονται με την αλήθεια. Αυτά είναι όλα πράγματα που υπάρχουν βαθιά μέσα στις ψυχές των ανθρώπων κι έχουν άμεση σχέση με τη μεταμόρφωση της διάθεσης. Ποια είναι, λοιπόν, η άποψη ζωής της διεφθαρμένης ανθρωπότητας; Μπορεί να ειπωθεί πως είναι η εξής: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Όλοι οι άνθρωποι ζουν για τον εαυτό τους· για να το θέσουμε πιο ξεκάθαρα, ζουν για τη σάρκα. Ζουν μονάχα για να ταΐσουν τον εαυτό τους. Σε τι διαφέρει αυτή η ύπαρξη από εκείνη των ζώων; Το να ζει κανείς έτσι δεν έχει καμία απολύτως αξία, πόσο μάλλον δε, έχει κάποιο νόημα. Η άποψη ζωής έχει να κάνει με αυτό στο οποίο στηρίζεσαι για να ζήσεις στον κόσμο, αυτό για το οποίο ζεις και το πώς ζεις —και όλα αυτά τα πράγματα έχουν να κάνουν με την ουσία της ανθρώπινης φύσης. Μέσω της διεξοδικής ανάλυσης της φύσης των ανθρώπων, θα δεις πως όλοι οι άνθρωποι αντιστέκονται στον Θεό. Είναι όλοι δαίμονες και δεν υπάρχει κανένας αληθινά καλός άνθρωπος. Μόνο μέσω της διεξοδικής ανάλυσης της φύσης των ανθρώπων μπορείς να γνωρίζεις πραγματικά την ουσία και τη διαφθορά του ανθρώπου και να κατανοείς σε τι πραγματικά ανήκουν οι άνθρωποι, τι πραγματικά στερούνται οι άνθρωποι, με τι πρέπει να εφοδιαστούν και πώς πρέπει να βιώνουν μια ανθρώπινη ομοιότητα. Η διεξοδική ανάλυση της φύσης των ανθρώπων δεν είναι κάτι εύκολο και δεν μπορεί να γίνει χωρίς να βιώσει κανείς τα λόγια του Θεού ή χωρίς να έχει αληθινές εμπειρίες.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Τι θα πρέπει να γνωρίζει κανείς για τη μεταμόρφωση της διάθεσής του» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 560

Ποια πράγματα συνιστούν τη φύση ενός ανθρώπου; Εσύ γνωρίζεις μόνο τη διαφθορά, την ανυπακοή, τις ελλείψεις, τις ατέλειες, τις αντιλήψεις και τις προθέσεις του ανθρώπου, και δεν είσαι σε θέση να ανακαλύψεις αυτά που βρίσκονται εντός της φύσης του. Γνωρίζεις μόνο το εξωτερικό στρώμα, χωρίς να είσαι σε θέση να ανακαλύψεις την προέλευσή της, και αυτό δεν αποτελεί γνώση της φύσης του ανθρώπου. Κάποιοι μάλιστα θεωρούν αυτά τα επιφανειακά πράγματα ως φύση του ανθρώπου, λέγοντας: «Κοίτα, εγώ κατανοώ τη φύση του ανθρώπου· αναγνωρίζω την αλαζονεία μου. Αυτή δεν είναι η φύση του ανθρώπου;» Η αλαζονεία αποτελεί μέρος της φύσης του ανθρώπου, κι αυτό είναι γεγονός. Εντούτοις, δεν αρκεί να το αναγνωρίζει κανείς από δογματική άποψη. Τι σημαίνει να γνωρίζει κάποιος τη φύση του; Πώς μπορεί να καταστεί γνωστή; Μέσα από ποιες πλευρές μπορεί να καταστεί γνωστή; Επιπλέον, πώς ακριβώς θα πρέπει να εξεταστεί η φύση κάποιου μέσα από τα πράγματα που αποκαλύπτει κανείς; Πρώτα απ’ όλα, μπορείς να δεις τη φύση του ανθρώπου μέσα από τα ενδιαφέροντά του. Για παράδειγμα, σε μερικούς αρέσει ιδιαίτερα ο χορός, σε ορισμένους αρέσουν ιδιαίτερα οι τραγουδιστές ή οι κινηματογραφικοί αστέρες, και κάποιοι ειδωλοποιούν ιδιαιτέρως ορισμένους διάσημους. Από αυτά τα ενδιαφέροντα μπορούμε να δούμε ποια είναι η φύση των ανθρώπων αυτών. Για παράδειγμα: Μερικοί μπορεί πραγματικά να έχουν ως είδωλό τους κάποιον τραγουδιστή, ακόμη και σε σημείο να έχουν εμμονή με την κάθε κίνηση, το κάθε χαμόγελο και την κάθε λέξη του τραγουδιστή. Εστιάζουν στον τραγουδιστή, και φωτογραφίζουν μάλιστα ό,τι φορά ο τραγουδιστής και το μιμούνται. Τι δείχνει το συγκεκριμένο επίπεδο ειδωλοποίησης για τη φύση αυτού του ανθρώπου; Δείχνει ότι ένας τέτοιος άνθρωπος έχει μόνο αυτά τα πράγματα στην καρδιά του, και όχι τον Θεό. Όλα τα πράγματα που σκέφτεται, αγαπά και αναζητά αυτός ο άνθρωπος προέρχονται από τον Σατανά· καταλαμβάνουν την καρδιά του ατόμου αυτού, η οποία παραδίνεται σε αυτά τα πράγματα. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Αν κάτι αγαπιέται ακραία, τότε μπορεί να καταστεί όλη η ζωή κάποιου και να καταλάβει την καρδιά του, αποδεικνύοντας πλήρως ότι το άτομο είναι λάτρης ειδώλων που δεν επιθυμεί τον Θεό, μα, αντιθέτως, αγαπά τον διάβολο. Συνεπώς, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η φύση ενός τέτοιου ατόμου αγαπά και λατρεύει τον διάβολο, δεν αγαπά την αλήθεια και δεν επιθυμεί τον Θεό. Αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος να βλέπει κανείς τη φύση κάποιου; Είναι απόλυτα σωστός. Έτσι αναλύεται διεξοδικά η φύση του ανθρώπου. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι εξιδανικεύουν ιδιαιτέρως τον Παύλο. Τους αρέσει να βγαίνουν έξω και να δίνουν ομιλίες και να κάνουν έργο· τους αρέσει να παρευρίσκονται σε συγκεντρώσεις και να κηρύττουν, τους αρέσει να τους ακούν οι άνθρωποι, να τους λατρεύουν και να περιστρέφονται γύρω τους. Τους αρέσει να έχουν κύρος στο μυαλό των άλλων και το εκτιμούν όταν οι άλλοι τιμούν την εικόνα που παρουσιάζουν. Ας αναλύσουμε τη φύση τους μέσα από αυτές τις συμπεριφορές: Ποια είναι η φύση τους; Αν πράγματι συμπεριφέρονται έτσι, τότε αρκεί να δείξουν ότι είναι αλαζόνες και επηρμένοι. Δεν λατρεύουν καθόλου τον Θεό· επιδιώκουν υψηλότερη θέση και επιθυμούν να έχουν εξουσία πάνω στους άλλους, να τους καταλαμβάνουν και να έχουν κύρος στο μυαλό τους. Αυτή είναι η κλασική εικόνα του Σατανά. Οι πτυχές της φύσης τους που ξεχωρίζουν είναι η αλαζονεία και η έπαρση, μια απροθυμία να λατρεύουν τον Θεό και μια επιθυμία να λατρεύονται από τους άλλους. Τέτοιες συμπεριφορές μπορούν να σας προσφέρουν μια πολύ ξεκάθαρη εικόνα της φύσης τους.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 561

Ολόκληρη η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, και είναι στη φύση του ανθρώπου να προδίδει τον Θεό. Ωστόσο, μεταξύ όλων των ανθρώπων που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά, υπάρχουν ορισμένοι που μπορούν να υποτάσσονται στο έργο του Θεού και να δέχονται την αλήθεια· είναι εκείνοι που μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια και να επιτύχουν μεταμόρφωση της διάθεσης. Υπάρχουν, επίσης, κι εκείνοι που δεν επικεντρώνονται στην αναζήτηση της αλήθειας. Είναι ικανοποιημένοι απλώς με το να κατανοούν δόγματα· ακούν κάποιο καλό δόγμα και το κρατούν και, αφού το κατανοήσουν, μπορούν να εκτελούν —ως ένα σημείο— τα καθήκοντά τους. Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν ό,τι τους λένε και έχουν μέτρια ανθρώπινη φύση. Είναι πρόθυμοι, έως έναν βαθμό, να δαπανήσουν, να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια και να υπομείνουν δεινά. Ωστόσο, δεν είναι σοβαροί όσον αφορά την αλήθεια. Πιστεύουν πως το γεγονός ότι δεν διαπράττουν αμαρτίες είναι αρκετό, και δεν είναι ποτέ σε θέση να κατανοήσουν την ουσία της αλήθειας. Αν μπορέσουν τέτοιοι άνθρωποι να μείνουν ακλόνητοι στο τέλος, τότε μπορούν κι αυτοί να γλυτώσουν, αλλά η διάθεσή τους δεν μπορεί να μεταμορφωθεί. Αν επιθυμείς να εξαγνιστείς από τη διαφθορά και να υποστείς μια αλλαγή στη διάθεση της ζωής σου, τότε πρέπει να αγαπάς την αλήθεια και να μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια. Τι σημαίνει να αποδεχτεί κανείς την αλήθεια; Η αποδοχή της αλήθειας υποδεικνύει ότι, ανεξάρτητα από το είδος της διεφθαρμένης διάθεσης που έχεις, ή από το ποια δηλητήρια του μεγάλου κόκκινου δράκοντα υπάρχουν στη φύση σου, εσύ την αναγνωρίζεις όταν αποκαλύπτεται από τα λόγια του Θεού, και υποτάσσεσαι σ’ αυτά τα λόγια· τα αποδέχεσαι άνευ όρων, δίχως να προβάλεις οποιεσδήποτε δικαιολογίες ή να προσπαθείς να τα ξεχωρίσεις επιλεκτικά, και καταφέρνεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου βάσει όσων λέει Αυτός. Τούτο σημαίνει να αποδέχεσαι τα λόγια του Θεού. Ανεξάρτητα από το τι λέει Αυτός, ανεξάρτητα από το πόσο ενδέχεται οι ομιλίες Του να διαπεράσουν την καρδιά σου, και ανεξάρτητα από το τι λόγια χρησιμοποιεί, μπορείς να τα αποδεχτείς, εφόσον όσα λέει είναι η αλήθεια, και μπορείς να τα αναγνωρίσεις, εφόσον συμμορφώνονται με την πραγματικότητα. Μπορείτε να υποταχθείτε στα λόγια του Θεού ανεξάρτητα από το πόσο βαθιά τα κατανοείτε, και αποδέχεστε και υποτάσσεστε στο φως το οποίο αποκαλύπτει το Άγιο Πνεύμα και το οποίο συναναστρέφονται οι αδελφοί και οι αδελφές σου. Όταν ένας τέτοιος άνθρωπος έχει επιδιώξει την αλήθεια ως ένα ορισμένο σημείο, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια και να επιτύχει μια μεταβολή της διάθεσής του. Παρόλο που εκείνοι που δεν αγαπούν την αλήθεια μπορεί να έχουν ικανοποιητική ανθρώπινη φύση, σε ό,τι αφορά την αλήθεια είναι μπερδεμένοι και δεν την παίρνουν στα σοβαρά. Αν και μπορεί να είναι ικανοί να κάνουν λίγες καλές πράξεις, μπορούν να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό και είναι ικανοί για απάρνηση, δεν μπορούν να επιτύχουν μια αλλαγή στη διάθεση. Συγκριτικά, η ανθρώπινη φύση του Πέτρου ήταν περίπου όμοια με των άλλων αποστόλων και των αδελφών του, αλλά ο ίδιος ξεχώριζε μέσα από την ένθερμη επιδίωξή του για την αλήθεια· αναλογιζόταν με σοβαρότητα όσα έλεγε ο Ιησούς. Ο Ιησούς ρώτησε: «Σίμων Βαριωνά, με αγαπάς;» Ο Πέτρος απάντησε με ειλικρίνεια: «Αγαπώ μόνο τον Πατέρα που είναι στον ουρανό, όμως δεν έχω αγαπήσει τον Κύριο στη γη». Αργότερα, κατάλαβε και σκέφτηκε: «Αυτό δεν είναι σωστό· ο Θεός στη γη είναι ο Θεός στον ουρανό. Δεν είναι ο ίδιος Θεός τόσο στον ουρανό όσο και στη γη; Αν αγαπώ μόνο τον Θεό στον ουρανό, τότε η αγάπη μου δεν είναι αληθινή· πρέπει να αγαπώ τον Θεό που βρίσκεται στη γη, γιατί μόνο τότε θα είναι αληθινή η αγάπη μου». Έτσι, ο Πέτρος έφτασε στο σημείο να κατανοήσει το αληθινό νόημα αυτού που είχε πει ο Ιησούς, συλλογιζόμενος τα λόγια Του. Για να αγαπά κανείς τον Θεό και για να είναι αληθινή αυτή η αγάπη, πρέπει να αγαπά τον ενσαρκωμένο Θεό στη γη. Η αγάπη για έναν ασαφή και αόρατο Θεό δεν είναι ούτε ρεαλιστική ούτε πρακτική, ενώ η αγάπη για τον πρακτικό, ορατό Θεό είναι η αλήθεια. Μέσα από τα λόγια του Ιησού, ο Πέτρος κέρδισε την αλήθεια και κατανόησε το θέλημα του Θεού. Είναι εμφανές πως η πίστη του Πέτρου στον Θεό ήταν επικεντρωμένη μόνο στην επιδίωξη της αλήθειας· εν τέλει, κατόρθωσε να αγαπήσει τον πρακτικό Θεό —τον Θεό στη γη. Ο Πέτρος ήταν ιδιαιτέρως ένθερμος στην επιδίωξή του για την αλήθεια. Κάθε φορά που τον συμβούλευε ο Ιησούς, αναλογιζόταν τα λόγια του Ιησού με σοβαρότητα. Ίσως να τα αναλογιζόταν επί μήνες, επί ένα έτος ή ακόμα και επί πολλά έτη προτού τον διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα και κατανοήσει το νόημα των λόγων του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, ο Πέτρος εισήλθε στην αλήθεια και, στη συνέχεια, η διάθεση της ζωής του μεταμορφώθηκε και ανανεώθηκε. Αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, δεν θα την καταλάβει ποτέ. Μπορείς να εκφέρεις τα γράμματα και τα δόγματα δέκα χιλιάδες φορές, μα θα παραμείνουν απλώς γράμματα και δόγματα. Ορισμένοι άνθρωποι λένε μόνο: «Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή». Ακόμη κι αν επαναλάβεις αυτά τα λόγια δέκα χιλιάδες φορές, θα είναι και πάλι ανώφελο· δεν κατανοείς το νόημά τους. Γιατί λέγεται ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή; Μπορείς να αρθρώσεις τη γνώση που έχεις αποκομίσει γι’ αυτό μέσω της εμπειρίας; Έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας, της οδού και της ζωής; Ο Θεός έχει εκφέρει τα λόγια Του για να τα βιώσετε και να αποκτήσετε γνώση· το να εκφράζετε απλώς γράμματα και δόγματα είναι ανώφελο. Μόνο όταν έχεις κατανοήσει τα λόγια του Θεού και έχεις εισέλθει σε αυτά, μπορείς να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Αν δεν κατανοείς τα λόγια του Θεού, δεν μπορείς να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Μόνο όταν έχεις την αλήθεια μπορείς να διακρίνεις πράγματα· χωρίς την αλήθεια, δεν μπορείς. Μόνο όταν έχεις την αλήθεια μπορείς να κατανοήσεις πλήρως κάποιο ζήτημα· χωρίς την αλήθεια, δεν μπορείς. Μόνο όταν έχεις την αλήθεια μπορείς να γνωρίσεις τον εαυτό σου· χωρίς την αλήθεια, δεν μπορείς. Μόνο όταν έχεις την αλήθεια μπορεί να αλλάξει η διάθεσή σου· χωρίς την αλήθεια, δεν μπορεί. Μόνο αφότου αποκτήσεις την αλήθεια μπορείς να υπηρετείς σύμφωνα με το θέλημα του Θεού· χωρίς την αλήθεια, δεν μπορείς. Μόνο αφότου αποκτήσεις την αλήθεια μπορείς να λατρεύεις τον Θεό· χωρίς την αλήθεια, η λατρεία σου δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά η εκτέλεση θρησκευτικών τελετουργιών. Όλα αυτά τα πράγματα εξαρτώνται από την απόκτηση της αλήθειας μέσα από τα λόγια του Θεού.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 562

Δεν είναι απλή υπόθεση να φτάσει κανείς στη γνήσια κατανόηση του πραγματικού νοήματος των λόγων του Θεού. Μη σκέφτεσαι ως εξής: «Μπορώ να ερμηνεύσω το κυριολεκτικό νόημα των λόγων του Θεού, και όλοι λένε ότι η ερμηνεία μου είναι καλή και την εγκρίνουν, άρα αυτό σημαίνει ότι κατανοώ τα λόγια του Θεού». Δεν είναι το ίδιο με το να κατανοεί κανείς τα λόγια του Θεού. Αν έχεις κερδίσει κάποιο φως μέσα από τις ομιλίες του Θεού, και έχεις αποκτήσει κάποια αίσθηση της πραγματικής σημασίας των λόγων Του, και αν μπορείς να εκφράσεις την πρόθεση πίσω από τα λόγια Του και τι αποτέλεσμα θα επιτύχουν τελικά, μόλις κατανοήσεις όλα αυτά τα πράγματα ξεκάθαρα, τότε μπορεί να θεωρηθεί ότι η κατανόησή σου όσον αφορά τα λόγια του Θεού έχει φτάσει σε κάποιο επίπεδο. Συνεπώς, η κατανόηση των λόγων του Θεού δεν είναι καθόλου απλή. Μόνο και μόνο επειδή μπορείς να παρέχεις μια γλαφυρή εξήγηση για την κυριολεκτική σημασία των λόγων του Θεού, δεν σημαίνει και ότι τα καταλαβαίνεις. Όσο κι αν εξηγείς την κυριολεκτική τους σημασία, η εξήγησή σου εξακολουθεί να βασίζεται στην ανθρώπινη φαντασία και στον ανθρώπινο τρόπο σκέψης. Είναι ανώφελο! Πώς θα μπορέσεις να κατανοήσεις τα λόγια του Θεού; Το βασικό είναι να αναζητάς την αλήθεια μέσα τους· μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσεις πραγματικά να κατανοήσεις τι λέει Αυτός. Όποτε μιλά ο Θεός, σίγουρα δεν μιλά με απλές γενικότητες. Κάθε πρόταση που εκφέρει περιέχει λεπτομέρειες που είναι βέβαιο ότι θα αποκαλυφθούν περαιτέρω στα λόγια του Θεού και μπορεί να εκφραστούν διαφορετικά. Ο άνθρωπος αδυνατεί να κατανοήσει εις βάθος τους τρόπους με τους οποίους ο Θεός εκφράζει την αλήθεια. Οι ομιλίες του Θεού είναι πολύ βαθιές και είναι αδύνατον να κατανοηθούν εις βάθος με τον ανθρώπινο τρόπο σκέψης. Εφόσον προσπαθήσουν, οι άνθρωποι μπορούν να ανακαλύψουν ολόκληρο το νόημα κάθε πτυχής της αλήθειας· αν το κάνεις αυτό, τότε, καθώς τις βιώνεις, ό,τι λεπτομέρειες μένουν θα συμπληρωθούν πλήρως, καθώς το Άγιο Πνεύμα σε διαφωτίζει, και έτσι σου παρέχει κατανόηση για αυτές τις συγκεκριμένες καταστάσεις. Ένα μέρος είναι η κατανόηση των λόγων του Θεού και η αναζήτηση του συγκεκριμένου περιεχομένου τους μέσω της ανάγνωσής τους. Άλλο ένα μέρος είναι η κατανόηση των υπαινιγμών των λόγων του Θεού μέσα από τη βίωσή τους και η απόκτηση διαφώτισης από το Άγιο Πνεύμα. Η αληθινή κατανόηση των λόγων του Θεού επιτυγχάνεται πρωτίστως με τα δύο αυτά μέσα. Αν ερμηνεύεις κυριολεκτικά τα λόγια Του ή από τη σκοπιά του δικού σου σκεπτικού και της δικής σου φαντασίας, τότε η κατανόησή σου όσον αφορά τα λόγια του Θεού δεν είναι αληθινή, όσο εύγλωττα κι αν μπορείς να τα ερμηνεύεις. Ίσως να βγεις ακόμη και εκτός θέματος και να τα παρερμηνεύσεις, και αν το κάνεις αυτό θα δημιουργήσεις ακόμα περισσότερα προβλήματα. Συνεπώς, η αλήθεια αποκτάται κυρίως με τη λήψη διαφώτισης από το Άγιο Πνεύμα μέσω της απόκτησης της γνώσης των λόγων του Θεού. Η κατανόηση της κυριολεκτικής σημασίας των λόγων Του ή η ικανότητα επεξήγησής τους δεν μετρά ως απόκτηση της αλήθειας. Αν το μόνο που χρειαζόταν ήταν να ερμηνεύεις το κυριολεκτικό νόημα των λόγων Του, τότε θα είχε νόημα η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος; Σε αυτήν την περίπτωση, θα χρειαζόταν μόνο να έχεις ένα ορισμένο επίπεδο μόρφωσης, και οι αμόρφωτοι θα βρίσκονταν όλοι τους σε πολύ δύσκολη θέση. Το έργο του Θεού δεν είναι κάτι που μπορεί να κατανοηθεί από τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Η πραγματική κατανόηση των λόγων του Θεού εξαρτάται κυρίως από το αν έχει κανείς διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα· τούτη είναι η διαδικασία απόκτησης της αλήθειας.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 563

Όταν πρόκειται για τη γνώση της φύσης του ανθρώπου, το πιο σημαντικό είναι να τη βλέπει κανείς μέσα από την οπτική της άποψης του ανθρώπου για τον κόσμο, της άποψής του για τη ζωή και τις αξίες του. Όλοι όσοι ανήκουν στον διάβολο ζουν για τον εαυτό τους. Η άποψή τους για τη ζωή και τα αποφθέγματά τους προέρχονται κυρίως από ρητά του Σατανά, όπως «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Τα λόγια που εκφέρονται από αυτούς τους βασιλιάδες διαβόλους, τους σπουδαίους ανθρώπους και φιλόσοφους της γης έχουν γίνει η ίδια η ζωή του ανθρώπου. Πιο συγκεκριμένα, τα περισσότερα από τα λόγια του Κομφούκιου, τον οποίο ο κινεζικός λαός εκθειάζει ως «σοφό», έχουν γίνει η ζωή του ανθρώπου. Υπάρχουν επίσης τα περίφημα γνωμικά του Βουδισμού και του Ταοϊσμού και τα κλασικά ρητά διάφορων διασήμων, τα οποία αναφέρονται συχνά· όλα τούτα αποτελούν σκιαγραφήσεις των φιλοσοφιών και της φύσης του Σατανά. Αποτελούν, επίσης, τις καλύτερες απεικονίσεις και επεξηγήσεις της φύσης του Σατανά. Όλα αυτά τα δηλητήρια, που έχουν ενσταλαχθεί στην καρδιά του ανθρώπου, προέρχονται από τον Σατανά· ούτε το ελάχιστο δεν προέρχεται από τον Θεό. Τέτοια ψέματα και ανοησίες βρίσκονται επίσης σε άμεση αντίθεση με τον λόγο του Θεού. Είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι οι πραγματικότητες όλων των θετικών πραγμάτων προέρχονται από τον Θεό, και όλα εκείνα τα αρνητικά πράγματα που δηλητηριάζουν τον άνθρωπο προέρχονται από τον Σατανά. Επομένως, μπορείς να διακρίνεις τη φύση ενός ατόμου και το σε ποιον ανήκει εκείνος από την άποψη και τις αξίες του για τη ζωή. Ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους μέσα από την εκπαίδευση και την επιρροή των εθνικών κυβερνήσεων και των διασήμων και σπουδαίων. Τα ψέματα και οι ανοησίες τους έχουν γίνει η ζωή και η φύση του ανθρώπου. Το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» είναι ένα γνωστό σατανικό ρητό που έχει ενσταλαχθεί σε όλους, και το οποίο έχει γίνει η ζωή του ανθρώπου. Υπάρχουν και άλλα λόγια φιλοσοφιών για τη ζωή που είναι έτσι. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τον περίτεχνο παραδοσιακό πολιτισμό κάθε έθνους για να εκπαιδεύσει τους ανθρώπους, σπρώχνοντας την ανθρωπότητα να πέσει και να βυθιστεί μέσα σε μια απέραντη άβυσσο καταστροφής, και τελικά, ο Θεός καταστρέφει τους ανθρώπους, επειδή υπηρετούν τον Σατανά και αντιστέκονται στον Θεό. Φανταστείτε ότι κάνετε την ακόλουθη ερώτηση σε κάποιον που δραστηριοποιείται στην κοινωνία για δεκαετίες: «Δεδομένου ότι έχεις ζήσει στον κόσμο για τόσο πολύν καιρό και έχεις επιτύχει τόσο πολλά, ποια είναι τα κύρια διάσημα αποφθέγματα βάσει των οποίων ζεις;» Ενδεχομένως πει: «Το πιο σημαντικό είναι: “Οι αξιωματούχοι δεν χτυπούν όσους δίνουν δώρα, και όσοι δεν χρησιμοποιούν την κολακεία, δεν καταφέρνουν ποτέ τίποτα”». Αυτά τα λόγια δεν είναι αντιπροσωπευτικά της φύσης εκείνου του ατόμου; Η αθέμιτη χρήση κάθε δυνατού μέσου για την απόκτηση θέσης έχει γίνει η φύση του, και το να είναι αξιωματούχος τού δίνει ζωή. Υπάρχουν πολλά ακόμα σατανικά δηλητήρια στη ζωή των ανθρώπων, στη διαγωγή και στη συμπεριφορά τους· δεν κατέχουν σχεδόν την παραμικρή αλήθεια. Για παράδειγμα, οι φιλοσοφίες τους για τη ζωή, ο τρόπος με τον οποίο ενεργούν και τα αξιώματά τους είναι όλα γεμάτα με τα δηλητήρια του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, και όλα αυτά προέρχονται από τον Σατανά. Συνεπώς, όλα τα πράγματα που ρέουν μέσα στα οστά και στο αίμα των ανθρώπων είναι όλα τους πράγματα του Σατανά. Όλοι αυτοί οι αξιωματούχοι, όσοι κατέχουν εξουσία και όσοι είναι επιτυχημένοι, ακολουθούν τα δικά τους μονοπάτια και έχουν τα δικά τους μυστικά επιτυχίας. Τέτοια μυστικά δεν αντιπροσωπεύουν τέλεια τη φύση τους; Έχουν επιτελέσει τόσο μεγάλα πράγματα στον κόσμο, και κανείς δεν μπορεί να διακρίνει τις μηχανορραφίες και τις ίντριγκες που κρύβονται πίσω τους. Αυτό δείχνει πόσο ύπουλη και δηλητηριώδης είναι η φύση τους. Η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί πολύ βαθιά από τον Σατανά. Το δηλητήριο του Σατανά κυλά μέσα στο αίμα κάθε ανθρώπου, και είναι εμφανές ότι η φύση του ανθρώπου είναι διεφθαρμένη, κακή και αντιδραστική, γεμάτη από τις φιλοσοφίες του Σατανά και βουτηγμένη σε αυτές, είναι, στο σύνολό της, μια φύση που προδίδει τον Θεό. Αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι αντιστέκονται και εναντιώνονται στον Θεό. Η φύση του ανθρώπου μπορεί να καταστεί γνωστή σε όλους, αν αναλυθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 564

Το βασικότερο για τον αυτοστοχασμό και τη γνώση του εαυτού σου είναι το εξής: Όσο περισσότερο αισθάνεσαι ότι τα έχεις πάει καλά ή ότι έχεις πράξει το σωστό, και όσο περισσότερο νομίζεις ότι μπορείς να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού ή ότι είσαι σε θέση να καυχιέσαι για συγκεκριμένους τομείς, τόσο περισσότερο αξίζει τον κόπο να γνωρίσεις τον εαυτό σου σε εκείνους τους τομείς και τόσο περισσότερο αξίζει τον κόπο να σκάψεις βαθιά μέσα τους για να δεις τι ανηθικότητες υπάρχουν μέσα σου, καθώς και ποια πράγματα μέσα σου δεν μπορούν να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού. Ας πάρουμε τον Παύλο ως παράδειγμα. Ο Παύλος ήταν πολύ μορφωμένος και υπέφερε πολύ κατά το έργο του κηρύγματος. Πολλοί άνθρωποι τον λάτρεψαν ιδιαιτέρως. Ως εκ τούτου, αφού ολοκλήρωσε πολύ έργο, υπέθεσε ότι θα υπήρχε γι’ αυτόν ένας στέφανος. Αυτό τον έκανε να προχωράει όλο και πιο μακριά στο λανθασμένο μονοπάτι, μέχρι που τελικά τιμωρήθηκε από τον Θεό. Αν, εκείνον τον καιρό, είχε αναλογιστεί τον εαυτό του και τον είχε αναλύσει, δεν θα είχε σκεφτεί κάτι τέτοιο. Με άλλα λόγια, ο Παύλος δεν είχε επικεντρωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας μέσα από τα λόγια του Κυρίου Ιησού· είχε πιστέψει μόνο στις δικές του αντιλήψεις και φαντασιώσεις. Είχε σκεφτεί ότι εφόσον έκανε μερικά καλά πράγματα και έδειχνε καλή συμπεριφορά, ο Θεός θα τον επαινούσε και θα τον αντάμειβε. Τελικά, οι δικές του αντιλήψεις και φαντασιώσεις τύφλωσαν το πνεύμα του και κάλυψαν το αληθινό του πρόσωπο. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν το γνώριζαν αυτό, και επειδή ο Θεός δεν το αποκάλυψε, συνέχιζαν να παρουσιάζουν τον Παύλο ως πρότυπο, ως παράδειγμα προς μίμηση, και τον έβλεπαν ως κάποιον στον οποίο λαχταρούσαν να μοιάσουν, ως το αντικείμενο της επιδίωξής τους και ως κάποιον που πρέπει να μιμούνται. Αυτή η ιστορία σχετικά με τον Παύλο χρησιμεύει ως προειδοποίηση για τον καθένα που πιστεύει στον Θεό, ότι δηλαδή όποτε αισθανόμαστε πως έχουμε κάνει κάτι ιδιαίτερα καλά ή πιστεύουμε πως είμαστε ιδιαίτερα χαρισματικοί σε κάποια πτυχή, ή νομίζουμε πως δεν χρειάζεται να αλλάξουμε ή να δεχθούμε αντιμετώπιση σε κάποια πτυχή, θα πρέπει να αγωνιστούμε να αναλογιστούμε και να γνωρίσουμε περισσότερο τον εαυτό μας σε αυτήν την πτυχή· αυτό έχει κρίσιμη σημασία. Αυτό συμβαίνει επειδή σίγουρα δεν έχεις φέρει στην επιφάνεια, δεν έχεις δώσει προσοχή ούτε και αναλύσει διεξοδικά τις πτυχές του εαυτού σου στις οποίες πιστεύεις ότι είσαι καλός, ώστε να δεις αν πράγματι περιέχουν οτιδήποτε που αντιστέκεται στον Θεό. Για παράδειγμα, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως είναι εξαιρετικά καλόκαρδοι. Δεν μισούν ποτέ τους άλλους, ούτε τους κάνουν κακό, και τείνουν πάντα μια χείρα βοηθείας στους αδελφούς ή τις αδελφές, οι οικογένειες των οποίων έχουν ανάγκη, μήπως μείνει ανεπίλυτο το πρόβλημά τους· διαθέτουν μεγάλο βαθμό καλής θέλησης και κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να βοηθήσουν όποιον μπορούν. Ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτής της εξυπηρετικότητας; Βάζουν τη ζωή τους σε αναμονή, κι όμως είναι πολύ ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους και τρομερά ικανοποιημένοι με όλα όσα έχουν κάνει. Επιπλέον, νιώθουν πολύ υπερήφανοι γι’ αυτά, καθώς πιστεύουν πως όλα όσα έχουν κάνει είναι οπωσδήποτε αρκετά για να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού, και πως έχουν αληθινή πίστη στον Θεό. Βλέπουν τη φυσική καλοσύνη τους ως κάτι προς αξιοποίηση και, μόλις την εκλάβουν έτσι, καταλήγουν αναπόφευκτα να την αντιλαμβάνονται ως την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, ό,τι κάνουν είναι ανθρωπίνως καλό. Δεν έχουν αναζητήσει την αλήθεια καθόλου και όλες οι πράξεις τους είναι μάταιες, διότι τις κάνουν ενώπιον του ανθρώπου, όχι ενώπιον του Θεού, ενώ πολύ λιγότερο δε, ασκούνται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και την αλήθεια. Τίποτε απ’ όσα κάνουν δεν αποτελεί άσκηση της αλήθειας και τίποτα δεν αποτελεί άσκηση των λόγων του Θεού, πόσο μάλλον δε, ακολουθούν εκείνοι το θέλημά Του. Αντίθετα, χρησιμοποιούν την ανθρώπινη καλοσύνη και την καλή συμπεριφορά για να βοηθήσουν τους άλλους. Συνοψίζοντας, δεν αναζητούν το θέλημα του Θεού σε αυτά που κάνουν, ούτε ενεργούν σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του. Επομένως, από τη σκοπιά του Θεού, η καλή συμπεριφορά του ανθρώπου είναι καταδικαστέα και δεν αξίζει να τη θυμάται Εκείνος.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο αναγνωρίζοντας τις πλανεμένες απόψεις σου, μπορείς να γνωρίσεις τον εαυτό σου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 565

Βασικό για την επίτευξη αλλαγής στη διάθεση είναι να γνωρίζει κανείς τη δική του φύση, και αυτό πρέπει να συμβεί σύμφωνα με τις αποκαλύψεις που προέρχονται από τον Θεό. Μόνο στον λόγο του Θεού μπορεί κάποιος να γνωρίσει την αποτρόπαια φύση του, να αναγνωρίσει τα διάφορα δηλητήρια του Σατανά στη δική του φύση, να συνειδητοποιήσει ότι είναι ανόητος και αδαής και να αναγνωρίσει τα αδύναμα και αρνητικά στοιχεία στη φύση του. Αφού τα γνωρίσεις αυτά πλήρως και είσαι πραγματικά σε θέση να μισήσεις τον εαυτό σου και να απαρνηθείς τη σάρκα, να εφαρμόσεις με συνέπεια τον λόγο του Θεού και να έχεις τη βούληση να υποταχθείς απόλυτα στο Άγιο Πνεύμα και στον λόγο του Θεού, τότε θα έχεις μπει στο μονοπάτι του Πέτρου. Χωρίς τη χάρη του Θεού και χωρίς τη διαφώτιση και την καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα, θα ήταν δύσκολο να βαδίσεις σε αυτό το μονοπάτι, καθώς οι άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια και δεν μπορούν να προδώσουν τον εαυτό τους. Το να βαδίσει κανείς στο μονοπάτι της τελείωσης στο οποίο πορευόταν ο Πέτρος βασίζεται κυρίως στο να έχει αποφασιστικότητα, να έχει πίστη και να στηρίζεται στον Θεό. Επιπλέον, πρέπει κανείς να υποτάσσεται στο έργο του Αγίου Πνεύματος· σε όλα τα πράγματα, δεν μπορεί να κάνει δίχως τα λόγια του Θεού. Αυτές είναι οι βασικές πτυχές, καμιά εκ των οποίων δεν μπορεί να παραβιαστεί. Το να καταφέρει κανείς να γνωρίσει τον εαυτό του μέσω της εμπειρίας είναι κάτι πολύ δύσκολο· δίχως το έργο του Αγίου Πνεύματος, είναι πολύ δύσκολο να εισέλθει σε αυτό. Για να βαδίσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου πρέπει να επικεντρωθεί στο να γνωρίσει τον εαυτό του και να μεταμορφώσει τη διάθεσή του. Το μονοπάτι του Παύλου δεν ήταν ένα μονοπάτι αναζήτησης της ζωής ή επικέντρωσης στην αυτογνωσία· εκείνος επικεντρώθηκε κυρίως στην επιτέλεση έργου και στην επιρροή και τη δυναμική του. Το κίνητρό του ήταν η απόκτηση των ευλογιών του Θεού σε αντάλλαγμα για το έργο και τα δεινά του, καθώς και η απόκτηση ανταμοιβών από τον Θεό. Το κίνητρο αυτό ήταν λανθασμένο. Ο Παύλος δεν επικεντρώθηκε στη ζωή, ούτε έδωσε καμία σημασία στην επίτευξη αλλαγής στη διάθεση· επικεντρώθηκε μόνο στις ανταμοιβές. Επειδή είχε λανθασμένους στόχους, το μονοπάτι στο οποίο βάδιζε ήταν, φυσικά, κι αυτό λανθασμένο. Αυτό αποτελούσε απόρροια της αλαζονικής και επηρμένης φύσης του. Είναι ξεκάθαρο πως ο Παύλος δεν κατείχε την αλήθεια, ούτε είχε συνείδηση ή λογική. Με τη σωτηρία και την αλλαγή των ανθρώπων, ο Θεός αλλάζει, κατά κύριο λόγο, τη διάθεσή τους. Ο σκοπός των λόγων Του είναι να επιτευχθεί μέσα στους ανθρώπους το αποτέλεσμα του να έχουν μεταμορφωμένες διαθέσεις, όπως και να έχουν την ικανότητα να γνωρίζουν τον Θεό, να υποτάσσονται σ’ Αυτόν και να Τον λατρεύουν με κανονικό τρόπο. Αυτός είναι ο σκοπός των λόγων και του έργου του Θεού. Ο τρόπος αναζήτησης του Παύλου αποτελούσε κατάφωρη παραβίαση του θελήματος του Θεού και ερχόταν σε σύγκρουση με αυτό· βρισκόταν σε πλήρη αντίθεση με αυτό. Ωστόσο, ο τρόπος αναζήτησης του Πέτρου ήταν σε απόλυτη σύμπνοια με το θέλημα του Θεού, κι αυτό είναι επακριβώς το αποτέλεσμα που επιθυμεί να επιτύχει ο Θεός μέσα στα ανθρώπινα όντα. Το μονοπάτι του Πέτρου είναι, επομένως, ευλογημένο και λαμβάνει τον έπαινο του Θεού. Επειδή το μονοπάτι του Παύλου παραβιάζει το θέλημα του Θεού, ο Θεός το αποστρέφεται και το καταριέται. Για να βαδίσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου πρέπει να γνωρίζει το θέλημα του Θεού. Αν κάποιος είναι πραγματικά σε θέση να κατανοήσει απόλυτα το θέλημά Του μέσα από τα λόγια Του —να κατανοήσει, δηλαδή, τι θέλει να κάνει ο Θεός με τον άνθρωπο και, εν τέλει, ποιο αποτέλεσμα επιθυμεί Εκείνος να επιτύχει— τότε μόνο μπορεί να κατανοήσει επακριβώς ποιο μονοπάτι να ακολουθήσει. Αν δεν κατανοείς απόλυτα το μονοπάτι του Πέτρου, και έχεις απλώς μια επιθυμία να το ακολουθήσεις, τότε δεν θα μπορέσεις να πορευτείς σε αυτό. Με άλλα λόγια, μπορεί να γνωρίσεις πολλά δόγματα, αλλά δεν θα μπορέσεις τελικά να εισέλθεις στην πραγματικότητα. Παρόλο που μπορεί να εισέλθεις επιφανειακά, δεν θα είσαι σε θέση να επιτύχεις κάποιο πραγματικό αποτέλεσμα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το να γνωρίζει κανείς τον εαυτό του σημαίνει προπάντων να γνωρίζει την ανθρώπινη φύση» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 566

Τη σήμερον ημέρα, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πολύ επιφανειακή κατανόηση του εαυτού τους. Δεν έχουν καταφέρει σε καμία περίπτωση να αποκτήσουν σαφή γνώση των πραγμάτων που αποτελούν μέρος της φύσης τους. Το μόνο που γνωρίζουν είναι λίγες από τις διεφθαρμένες καταστάσεις τους, τα πράγματα που είναι πιθανόν να κάνουν ή λίγα από τα ελαττώματά τους, κι αυτό τους κάνει να πιστεύουν πως γνωρίζουν τον εαυτό τους. Εάν, επιπλέον, συμμορφώνονται με λίγους κανόνες, φροντίζουν να μην κάνουν λάθη σε ορισμένους τομείς και κατορθώνουν να μη διαπράττουν ορισμένες παραβάσεις, τότε θεωρούν πως κατέχουν πραγματικότητα στην πίστη τους στον Θεό και θεωρούν πως θα σωθούν. Αυτό είναι πέρα για πέρα ανθρώπινη φαντασία. Εάν συμμορφώνεσαι με αυτά τα πράγματα, θα κατορθώσεις στ’ αλήθεια να αποφύγεις τη διάπραξη οποιαδήποτε παράβασης; Θα έχεις επιτύχει πραγματική αλλαγή διάθεσης; Θα βιώνεις στ’ αλήθεια την ομοιότητα ενός ανθρώπινου όντος; Μπορείς, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να ικανοποιήσεις αληθινά τον Θεό; Σε καμία περίπτωση· αυτό είναι βέβαιο. Η πίστη στον Θεό έχει αποτέλεσμα μόνο όταν έχει κανείς υψηλά πρότυπα κι έχει αποκτήσει την αλήθεια και κάποια μεταμόρφωση στη διάθεση της ζωής του. Επομένως, εάν η γνώση των ανθρώπων για τον ίδιο τον εαυτό τους είναι υπερβολικά ρηχή, θα τους είναι αδύνατο να λύσουν τα προβλήματα, και η διάθεση της ζωής τους απλώς δεν θα αλλάξει. Είναι απαραίτητο να γνωρίζει κανείς τον εαυτό του σε βαθύ επίπεδο, δηλαδή να γνωρίζει κανείς τη δική του φύση: ποια στοιχεία περιλαμβάνει αυτή η φύση, πώς δημιουργήθηκαν αυτά τα πράγματα και από πού προήλθαν. Επιπλέον, είσαι όντως σε θέση να μισήσεις αυτά τα πράγματα; Έχεις δει τη δική σου άσχημη ψυχή και τη μοχθηρή σου φύση; Εάν είσαι πραγματικά σε θέση να δεις την αλήθεια για τον εαυτό σου, τότε θα αρχίσεις να απεχθάνεσαι τον εαυτό σου. Όταν σιχαθείς τον εαυτό σου και στη συνέχεια κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, θα είσαι σε θέση να απαρνηθείς τη σάρκα και να έχεις τη δύναμη να εφαρμόσεις την αλήθεια χωρίς δυσκολία. Γιατί πολλοί άνθρωποι ακολουθούν τις σαρκικές προτιμήσεις τους; Επειδή θεωρούν τον εαυτό τους πολύ καλό και νιώθουν ότι οι πράξεις τους είναι σωστές και δικαιολογημένες, ότι δεν έχουν κανένα ελάττωμα και ότι, μάλιστα, έχουν απόλυτο δίκιο, είναι, συνεπώς, ικανοί να ενεργούν με την παραδοχή ότι η δικαιοσύνη είναι με το μέρος τους. Όταν κάποιος αναγνωρίζει ποια είναι η πραγματική φύση του —πόσο άσχημη, απεχθής και αξιολύπητη είναι— τότε δεν είναι ιδιαίτερα περήφανος για τον εαυτό του, δεν είναι τόσο αχαλίνωτα αλαζόνας και ούτε τόσο ευχαριστημένος με τον εαυτό του όπως πριν. Ένας τέτοιος άνθρωπος πιστεύει: «Πρέπει να είμαι ειλικρινής και προσγειωμένος, και να κάνω πράξη κάποιο μέρος από τον λόγο του Θεού. Αν δεν το κάνω, τότε δεν θα ανταποκρίνομαι στο πρότυπο του να είμαι άνθρωπος και θα ντρέπομαι να ζω υπό την παρουσία του Θεού». Τότε θεωρεί πραγματικά τον εαυτό του ως ευτελή, ως πραγματικά ασήμαντο. Εκείνη τη στιγμή καθίσταται εύκολο για αυτόν να υλοποιήσει την αλήθεια και εκείνος θα έχει κάπως την όψη που θα έπρεπε να έχει ο άνθρωπος. Μόνο όταν οι άνθρωποι απεχθάνονται πραγματικά τον εαυτό τους είναι σε θέση να απαρνηθούν τη σάρκα. Εάν δεν σιχαθούν τον εαυτό τους, δεν θα είναι σε θέση να απαρνηθούν τη σάρκα. Το να μισήσει κανείς πραγματικά τον εαυτό του περιλαμβάνει ορισμένα πράγματα: Πρώτον, να γνωρίζει τη δική του φύση· και δεύτερον, να βλέπει τον εαυτό του ως ενδεή και ελεεινό, να βλέπει τον εαυτό του ως εξαιρετικά μικρό και ασήμαντο, και να βλέπει τη δική του ελεεινή και ακάθαρτη ψυχή. Όταν κάποιος βλέπει πλήρως αυτό που πραγματικά είναι και επιτυγχάνεται αυτό το αποτέλεσμα, τότε αποκτά πραγματικά γνώση του εαυτού του και μπορεί να ειπωθεί ότι έχει καταφέρει να γνωρίσει τον εαυτό του πλήρως. Μόνο τότε μπορεί κάποιος πραγματικά να μισήσει τον εαυτό του, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να καταραστεί τον εαυτό του, και να αισθανθεί πραγματικά ότι έχει διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά, σε σημείο ώστε να μη μοιάζει καν με ανθρώπινο ον. Τότε, μια μέρα, όταν εμφανιστεί η απειλή του θανάτου, ένα τέτοιο άτομο θα σκεφτεί: «Αυτή είναι η δίκαιη τιμωρία του Θεού. Ο Θεός είναι όντως δίκαιος· θα έπρεπε στ’ αλήθεια να πεθάνω!» Σ’ αυτό το σημείο, δεν θα παραπονεθεί, πόσω δε μάλλον θα κατηγορήσει τον Θεό, νιώθοντας απλώς ότι ο ίδιος είναι τόσο οικτρός και αξιοθρήνητος, τόσο ακάθαρτος και διεφθαρμένος που θα έπρεπε να εξαλειφθεί από τον Θεό, και μια ψυχή σαν τη δική του δεν είναι κατάλληλη να ζει στη γη. Σε αυτό το σημείο, το συγκεκριμένο άτομο δεν θα αντισταθεί στον Θεό, πολύ λιγότερο δε, θα προδώσει τον Θεό. Εάν κάποιος δεν γνωρίζει τον εαυτό του και εξακολουθεί να θεωρεί τον εαυτό του πολύ καλό, τότε, όταν ο θάνατος χτυπήσει την πόρτα, το άτομο αυτό θα σκεφτεί: «Τα έχω καταφέρει τόσο καλά στην πίστη μου. Πόσο σκληρά έχω αναζητήσει! Έχω δώσει τόσο πολλά, έχω υποφέρει τόσο πολύ, αλλά, τελικά, ο Θεός μού ζητάει τώρα να πεθάνω. Δεν ξέρω πού έγκειται η δικαιοσύνη του Θεού. Γιατί μου ζητάει να πεθάνω; Εάν πρέπει να πεθάνει ακόμη κι ένα άτομο σαν κι εμένα, τότε ποιος θα σωθεί; Δεν θα έρθει το τέλος της ανθρώπινης φυλής;» Πρώτον, αυτό το άτομο τρέφει αντιλήψεις για τον Θεό. Δεύτερον, αυτό το άτομο διαμαρτύρεται και δεν δείχνει καμία απολύτως υποταγή. Αυτό έκανε ακριβώς και ο Παύλος: Όταν ήρθε η ώρα να πεθάνει, δεν γνώριζε τον εαυτό του, και όταν η τιμωρία του Θεού πλησίαζε, ήταν πολύ αργά για να μετανοήσει.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 567

Εν περιλήψει, το να παίρνει κανείς το μονοπάτι του Πέτρου κατά την πίστη του σημαίνει να βαδίζει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, το οποίο είναι επίσης το μονοπάτι για να γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του και να αλλάξει τη διάθεσή του. Μόνο βαδίζοντας στο μονοπάτι του Πέτρου θα βρίσκεται κανείς στο μονοπάτι της τελείωσης από τον Θεό. Πρέπει κανείς να είναι βέβαιος για το πώς να βαδίσει επακριβώς στο μονοπάτι του Πέτρου, καθώς και για το πώς να το κάνει πράξη. Πρώτον, πρέπει κανείς να βάλει στην άκρη τις δικές του προθέσεις, τις απρεπείς επιδιώξεις, και ακόμα και την οικογένειά του και όλα τα της σάρκας του. Πρέπει να είναι ολόψυχα αφοσιωμένος· δηλαδή, πρέπει κανείς να αφοσιωθεί πλήρως στον λόγο του Θεού, να εστιάσει στο να τρώει και να πίνει από τον λόγο του Θεού, να επικεντρωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας και στην αναζήτηση των προθέσεων του Θεού μέσα από τον λόγο Του, και να προσπαθήσει να κατανοήσει το θέλημα του Θεού στο καθετί. Αυτή είναι η πιο θεμελιώδης και η πιο ζωτικής σημασίας μέθοδος πράξης. Αυτό έκανε ο Πέτρος αφού είδε τον Ιησού, και μόνο αν κάποιος ασκείται κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να επιτύχει άριστα αποτελέσματα. Η ολόψυχη αφοσίωση στον λόγο του Θεού περιλαμβάνει ως επί το πλείστον να αναζητά κανείς την αλήθεια, να αναζητά τις προθέσεις του Θεού μέσα από τον λόγο Του, να εστιάζει στην κατανόηση του θελήματος του Θεού και να κατανοεί και να αποκτά περισσότερη αλήθεια από τον λόγο του Θεού. Όταν διάβαζε τον λόγο Του, ο Πέτρος δεν επικεντρωνόταν στην κατανόηση των δογμάτων, πόσο μάλλον εστίαζε την προσοχή του στην απόκτηση θεολογικής γνώσης. Αντίθετα, επικεντρώθηκε στην κατανόηση της αλήθειας και του θελήματος του Θεού, καθώς και στην κατανόηση της διάθεσής Του και του κάλλους Του. Ο Πέτρος επιχείρησε επίσης να καταλάβει τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις του ανθρώπου μέσα από τον λόγο του Θεού, καθώς και τη διεφθαρμένη φύση και το πραγματικό ελάττωμα του ανθρώπου, πληρώντας, έτσι, όλες τις πτυχές των απαιτήσεων που έχει ο Θεός από τον άνθρωπο προκειμένου Αυτός να ικανοποιηθεί. Ο Πέτρος είχε τόσο πολλές σωστές πρακτικές που συμμορφώνονταν με τον λόγο του Θεού. Αυτό ήταν το πλέον συμβατό με το θέλημα του Θεού και ήταν ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο μπορούσε να συνεργαστεί ένας άνθρωπος ενόσω βίωνε το έργο του Θεού. Όταν περνούσε από τις εκατοντάδες δοκιμασίες του Θεού, ο Πέτρος εξέταζε αυστηρά τον εαυτό του σε σχέση με κάθε λόγο που εξέφρασε ο Θεός για να κρίνει τον άνθρωπο, με κάθε λόγο που εξέφρασε ο Θεός για να αποκαλύψει τον άνθρωπο και με κάθε λόγο του Θεού που αποτελούσε απαίτηση για τον άνθρωπο, και αγωνιζόταν να συλλάβει το νόημα εκείνων των λόγων. Προσπαθούσε ειλικρινά να αναλογιστεί και να απομνημονεύσει κάθε λέξη που του είχε πει ο Ιησούς, και πέτυχε πολύ καλά αποτελέσματα. Μέσα από αυτόν τον τρόπο πράξης, μπόρεσε να κατανοήσει τον εαυτό του μέσα από τα λόγια του Θεού και, όχι μόνο κατάφερε να κατανοήσει τις διαφορετικές διεφθαρμένες καταστάσεις του ανθρώπου, αλλά επίσης κατάφερε να κατανοήσει την ουσία, τη φύση και τις διάφορες ελλείψεις του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει να κατανοεί κανείς πραγματικά τον εαυτό του. Από τα λόγια του Θεού, ο Πέτρος όχι μόνο πέτυχε αληθινή κατανόηση του εαυτού του, μα από αυτά που εκφράστηκαν στα λόγια του Θεού —τη δίκαιη διάθεση του Θεού, αυτό που έχει και είναι ο Θεός, το θέλημά Του για το έργο Του, τις απαιτήσεις Του από την ανθρωπότητα— από αυτά τα λόγια κατάφερε να γνωρίσει ολοκληρωτικά και τον Θεό. Κατάφερε να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού και την ουσία Του. Κατάφερε να γνωρίσει και να κατανοήσει αυτό που έχει και είναι ο Θεός, καθώς και το κάλλος Του και τις απαιτήσεις Του από τον άνθρωπο. Παρόλο που εκείνον τον καιρό ο Θεός δεν μιλούσε τόσο πολύ όσο σήμερα, στον Πέτρο, μολαταύτα, επετεύχθησαν αποτελέσματα σε αυτές τις πτυχές. Αυτό ήταν κάτι το σπάνιο και το πολύτιμο. Ο Πέτρος πέρασε από εκατοντάδες δοκιμασίες, αλλά δεν υπέφερε μάταια. Όχι μόνο κατάφερε να γνωρίσει τον εαυτό του μέσα από τα λόγια και το έργο του Θεού, αλλά κατάφερε να γνωρίσει και τον Θεό. Επιπλέον, επικεντρώθηκε ιδιαίτερα στις απαιτήσεις που είχε ο Θεός από την ανθρωπότητα μέσα στα λόγια Του. Σε όποιες πτυχές θα πρέπει ο άνθρωπος να ικανοποιεί τον Θεό προκειμένου να συνάδει με το θέλημα του Θεού, ο Πέτρος ήταν σε θέση να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια σ’ αυτές τις πτυχές και να αποκτήσει πλήρη διαύγεια· αυτό ήταν εξαιρετικά ευεργετικό όσον αφορά την είσοδό του. Για οτιδήποτε κι αν μιλούσε ο Θεός, εφόσον εκείνα τα λόγια μπορούσαν να γίνουν η ζωή του και ανήκαν στην αλήθεια, ο Πέτρος ήταν ικανός να τα χαράξει στην καρδιά του, ώστε να τα αναλογίζεται και να τα εκτιμά συχνά. Αφότου άκουσε τα λόγια του Ιησού, μπόρεσε να τα βάλει στην καρδιά του, γεγονός που δείχνει ότι ήταν ιδιαιτέρως επικεντρωμένος στα λόγια του Θεού και, στο τέλος, πέτυχε πραγματικά αποτελέσματα. Δηλαδή, ήταν ικανός να κάνει ελεύθερα πράξη τα λόγια του Θεού, να κάνει πράξη την αλήθεια με ακρίβεια και να συνάδει με το θέλημα του Θεού, να ενεργεί εξ ολοκλήρου σύμφωνα με την πρόθεση του Θεού και να εγκαταλείψει την προσωπική του άποψη και τα αποκυήματα της φαντασίας του. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Πέτρος εισήλθε στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Η υπηρεσία του Πέτρου εναρμονίστηκε με το θέλημα του Θεού κυρίως επειδή είχε κάνει αυτά τα πράγματα.

Αν μπορεί κανείς να ικανοποιήσει τον Θεό ενώ εκπληρώνει το καθήκον του, αν τα λόγια και οι πράξεις του βασίζονται σε αρχές κι εκείνος μπορεί να εισέλθει στην πραγματικότητα όλων των πτυχών της αλήθειας, τότε είναι άνθρωπος που οδηγείται στην τελείωση από τον Θεό. Μπορεί να ειπωθεί ότι το έργο και τα λόγια του Θεού έχουν υπάρξει πλήρως αποτελεσματικά γι’ αυτούς τους ανθρώπους, ότι τα λόγια του Θεού έχουν γίνει η ζωή τους, ότι έχουν αποκτήσει την αλήθεια και ότι είναι σε θέση να ζουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Κατόπιν τούτου, η φύση της σάρκας τους, δηλαδή το ίδιο το θεμέλιο της αρχικής τους ύπαρξης, θα σειστεί συθέμελα και θα καταρρεύσει. Όταν οι άνθρωποι κατέχουν τα λόγια του Θεού ως τη ζωή τους, γίνονται νέοι άνθρωποι. Αν τα λόγια του Θεού γίνουν η ζωή τους, αν το όραμα του έργου του Θεού, οι απαιτήσεις Του από την ανθρωπότητα, οι αποκαλύψεις Του στους ανθρώπους και τα πρότυπα για μια αληθινή ζωή, τα οποία ο Θεός απαιτεί από εκείνους να πληρούν, γίνουν η ζωή τους, αν ζουν σύμφωνα με αυτά τα λόγια και τις αλήθειες, τότε οδηγούνται στην τελείωση από τα λόγια του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι αναγεννιούνται κι έχουν γίνει νέοι άνθρωποι μέσα από τα λόγια του Θεού. Αυτό είναι το μονοπάτι μέσα από το οποίο επεδίωκε την αλήθεια ο Πέτρος· ήταν το μονοπάτι της τελείωσης, της τελείωσης μέσα από τα λόγια του Θεού και της απόκτησης ζωής μέσα από τα λόγια του Θεού. Η αλήθεια που εξέφρασε ο Θεός έγινε η ζωή του, και μόνο τότε έγινε ένας άνθρωπος που απέκτησε την αλήθεια.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 568

Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να αποκτήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί είναι τόσο ισχυρά τα συναισθήματά σου; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα απεχθή πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι περιέχουν το δηλητήριο του Σατανά. Όσο για το ποιο είναι το δηλητήριο του Σατανά, αυτό μπορεί να εκφραστεί πλήρως με λέξεις. Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις κάποιους που πράττουν κακό γιατί ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτοί θα απαντήσουν: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η λογική του Σατανά έχει γίνει η ζωή των ανθρώπων. Μπορεί να ενεργούν για τον έναν ή τον άλλο σκοπό, μα το κάνουν μόνο για τον εαυτό τους. Όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι εφόσον καθένας ενεργεί βάσει της ρήσης «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», θα πρέπει να ζουν μόνο για λογαριασμό τους, κάνοντας ό,τι μπορούν προκειμένου να εξασφαλίσουν μια καλή θέση και όση τροφή και ρουχισμό χρειάζονται. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» —αυτή είναι η ζωή και η φιλοσοφία του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτή ακριβώς η δήλωση αποτελεί το δηλητήριο του Σατανά, και όταν οι άνθρωποι τη δεχτούν μέσα τους, τότε αυτή γίνεται η φύση τους. Η φύση του Σατανά αποκαλύπτεται μέσα απ’ αυτά τα λόγια και αντιπροσωπεύεται πλήρως απ’ αυτά. Αυτό το δηλητήριο γίνεται η ζωή των ανθρώπων και το θεμέλιο της ύπαρξής τους, και η διεφθαρμένη ανθρωπότητα κυριαρχείται μονίμως απ’ αυτό το δηλητήριο εδώ και χιλιάδες χρόνια. Καθετί που κάνει ο Σατανάς το κάνει για τον εαυτό του. Επιθυμεί να ξεπεράσει τον Θεό, να απελευθερωθεί από Αυτόν και να αδράξει την εξουσία ο ίδιος, και να πάρει στην κατοχή του όλα τα πράγματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Επομένως, η φύση του ανθρώπου είναι η φύση του Σατανά. Στην ουσία, τα συνθήματα πολλών ανθρώπων είναι δυνατόν να αντιπροσωπεύουν και να αντικατοπτρίζουν τη φύση τους. Ανεξάρτητα από το πώς οι άνθρωποι προσπαθούν να συγκαλυφθούν, δεν μπορούν να κρύψουν τη φύση τους σε ό,τι κάνουν και σε ό,τι λένε. Υπάρχουν κάποιοι που δεν λένε ποτέ την αλήθεια και είναι καλοί στο να προσποιούνται, αλλά μόλις οι άλλοι αλληλεπιδρούν μαζί τους για λίγο, η δόλια φύση τους και η πλήρης ανειλικρίνειά τους θα αποκαλυφθεί. Τελικά, οι άλλοι θα καταλήξουν στο εξής βέβαιο συμπέρασμα: Αυτοί οι άνθρωποι δεν λένε ποτέ την παραμικρή αλήθεια και είναι δόλιοι άνθρωποι. Αυτή η δήλωση αφορά τη φύση τους· αποτελεί την καλύτερη δυνατή απεικόνιση και απόδειξη της φύσης και της ουσίας τους. Η φιλοσοφία τους για τη ζωή είναι να μη λένε σε κανέναν την αλήθεια, αλλά και να μην πιστεύουν κανέναν. Η σατανική φύση του ανθρώπου περιέχει πολλή φιλοσοφία. Μερικές φορές, εσύ ο ίδιος δεν το αντιλαμβάνεσαι καν και δεν το καταλαβαίνεις, όμως κάθε στιγμή της ζωής σου στηρίζεται σ’ αυτήν. Επιπλέον, νομίζεις ότι η φιλοσοφία αυτή είναι απολύτως σωστή, λογική και αλάνθαστη. Αυτό αρκεί για να δείξει ότι η φιλοσοφία του Σατανά έχει γίνει η φύση των ανθρώπων, κι εκείνοι ζουν σε πλήρη συμφωνία με τη φιλοσοφία του Σατανά, και δεν επαναστατούν εναντίον της ούτε στο ελάχιστο. Επομένως, μονίμως αποκαλύπτουν μια σατανική φύση και, από κάθε άποψη, ζουν διαρκώς σύμφωνα με τη σατανική φιλοσοφία. Η φύση του Σατανά είναι η ζωή του ανθρώπου.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 569

Οι άνθρωποι διαθέτουν μια άκρως ρηχή κατανόηση της δικής τους φύσης, και υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σ’ αυτήν και στα λόγια του Θεού που αφορούν την κρίση και την αποκάλυψη. Αυτό δεν αποτελεί λάθος σε αυτά που αποκαλύπτει ο Θεός, μα αντίθετα πρόκειται για έλλειψη βαθιάς κατανόησης της φύσης των ανθρώπων από τους ίδιους. Οι άνθρωποι δεν διαθέτουν θεμελιώδη ή ουσιώδη κατανόηση του εαυτού τους· αντίθετα επικεντρώνονται και αφιερώνουν την ενέργειά τους στις πράξεις τους και σε εξωτερικές εκφράσεις. Ακόμη κι αν κάποιος περιστασιακά είχε πει κάτι σχετικά με την κατανόηση του εαυτού του, αυτό δεν θα ήταν και πολύ βαθυστόχαστο. Κανείς δεν πίστεψε ποτέ πως είναι αυτού του είδους άνθρωπος ή διαθέτει αυτού του είδους τη φύση επειδή έκανε αυτού του είδους το πράγμα ή αποκάλυψε κάτι. Ο Θεός έχει αποκαλύψει τη φύση και την ουσία της ανθρωπότητας, αλλά οι άνθρωποι κατανοούν ότι ο τρόπος που ενεργούν και ο τρόπος που μιλούν είναι προβληματικοί και ελαττωματικοί· συνεπώς, αποτελεί επίπονο καθήκον για τους ανθρώπους το να κάνουν πράξη την αλήθεια. Οι άνθρωποι σκέφτονται πως τα λάθη τους είναι απλώς στιγμιαίες εκδηλώσεις που αποκαλύπτονται απερίσκεπτα, παρά αποκαλύψεις της δικής τους φύσης. Οι άνθρωποι που σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια, επειδή δεν είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια ως αλήθεια και δεν διψούν για την αλήθεια· επομένως, όταν κάνουν πράξη την αλήθεια, ακολουθούν τους κανόνες μόνο διαδικαστικά. Οι άνθρωποι δεν βλέπουν τη δική τους φύση ως υπερβολικά διεφθαρμένη, και πιστεύουν ότι δεν είναι τόσο κακοί ώστε να πρέπει να καταστραφούν ή να τιμωρηθούν. Θεωρούν ότι δεν είναι μεγάλη υπόθεση να λένε πού και πού ψέματα και θεωρούν ότι έχουν βελτιωθεί πολύ σε σχέση με το παρελθόν· στην πραγματικότητα, ωστόσο, δεν πληρούν ούτε κατά διάνοια τις απαιτήσεις, καθώς οι άνθρωποι κάνουν μόνο ορισμένες ενέργειες που δεν παραβιάζουν φαινομενικά την αλήθεια, ενώ δεν κάνουν πράγματι πράξη την αλήθεια.

Οι αλλαγές στη συμπεριφορά ή τη διαγωγή ενός ανθρώπου δεν υποδηλώνουν αλλαγή στη φύση του. Ο λόγος γι’ αυτό είναι πως η διαγωγή κάποιου δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά την αρχική του εμφάνιση, ούτε μπορεί να αλλάξει τη φύση του. Μόνο αφότου καταφέρει κανείς να γνωρίσει τη φύση του μπορεί η άσκησή του να αποκτήσει βάθος και να καταστεί κάτι πέραν της τήρησης ενός συνόλου κανόνων. Η τωρινή άσκηση της αλήθειας από τον άνθρωπο εξακολουθεί να μην είναι ικανοποιητική και δεν μπορεί να επιτύχει πλήρως όλα όσα απαιτεί η αλήθεια. Οι άνθρωποι κάνουν πράξη μονάχα ένα μέρος της αλήθειας, και μόνο όταν βρίσκονται σε συγκεκριμένες καταστάσεις και υπό συγκεκριμένες συνθήκες· δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και σε οποιεσδήποτε καταστάσεις. Όταν, περιστασιακά, ένας άνθρωπος είναι ευτυχισμένος και η κατάστασή του είναι καλή, ή όταν συναναστρέφεται την ομάδα και νιώθει πιο απελευθερωμένος απ’ ό,τι συνήθως, ενδέχεται να είναι προσωρινά σε θέση να κάνει κάποια πράγματα που συμβαδίζουν με την αλήθεια. Ωστόσο, όταν βρίσκεται με αρνητικούς ανθρώπους και με εκείνους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια, η άσκησή του είναι πιο φτωχή και οι ενέργειές του κάπως ανάρμοστες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι κάνουν πράξη την αλήθεια χωρίς να διατηρούν μια στάση επιμονής· αντ’ αυτού, την κάνουν πράξη καθοδηγούμενοι από την εφήμερη επιρροή των συναισθημάτων ή της περίστασης. Οφείλεται, επίσης, στο γεγονός ότι δεν έχεις κατανοήσει την κατάστασή σου, ούτε έχεις κατανοήσει τη φύση σου, επομένως, κατά καιρούς, εξακολουθείς να είσαι ικανός να κάνεις πράγματα που δεν φαντάζεσαι τον εαυτό σου να κάνει. Γνωρίζεις μόνο μερικές από τις καταστάσεις σου, αλλά, εφόσον δεν έχεις κατανοήσει τη φύση σου, δεν μπορείς να ελέγξεις το τι ενδέχεται να κάνεις στο μέλλον· με άλλα λόγια, δεν είσαι καθόλου βέβαιος για το αν θα παραμείνεις ακλόνητος. Ενίοτε, βρίσκεσαι σε μια κατάσταση, μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και φαίνεται να παρουσιάζεις κάποια αλλαγή, ωστόσο, σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, είσαι ανίκανος να την κάνεις πράξη. Αυτό είναι πέρα από τον έλεγχό σου. Μερικές φορές μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και άλλες φορές δεν μπορείς. Τη μια στιγμή καταλαβαίνεις, την άλλη είσαι μπερδεμένος. Επί του παρόντος, δεν κάνεις κάτι κακό, αλλά ίσως σε λίγο καιρό να κάνεις. Αυτό αποδεικνύει πως μέσα σου εξακολουθούν να υφίστανται διεφθαρμένα πράγματα και, αν αδυνατείς να έχεις πραγματική αυτογνωσία, αυτά δεν θα είναι εύκολο να διορθωθούν. Αν δεν μπορείς να αποκτήσεις εμπεριστατωμένη κατανόηση της διεφθαρμένης διάθεσής σου και είσαι τελικά ικανός για πράγματα που αντιστέκονται στον Θεό, τότε βρίσκεσαι σε κίνδυνο. Αν μπορείς να αποκτήσεις βαθιά γνώση της φύσης σου και τη μισήσεις, τότε θα μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου, να τον απαρνηθείς και να κάνεις πράξη την αλήθεια.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Κατανοώντας τη φύση κάποιου και κάνοντας πράξη την αλήθεια» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 570

Ο σκοπός της καθαρής συναναστροφής για την αλήθεια είναι να δοθεί η δυνατότητα στους ανθρώπους να κάνουν πράξη την αλήθεια και να αλλάξουν τις διαθέσεις τους· δεν αποσκοπεί απλώς στο να την κατανοήσουν. Αν κατανοείς την αλήθεια μα δεν την κάνεις πράξη, τότε η συναναστροφή για την αλήθεια και η κατανόησή της δεν θα έχουν πια νόημα. Αν κατανοείς την αλήθεια μα δεν την κάνεις πράξη, θα χάσεις την ευκαιρία να την κερδίσεις, καθώς και κάθε ευκαιρία να σωθείς. Αν έχεις κάνει πράξη την αλήθεια που κατανοείς, τότε θα κερδίσεις ακόμη περισσότερες, βαθύτερες αλήθειες· θα επιτύχεις τη σωτηρία του Θεού, καθώς και τη διαφώτιση, τη φώτιση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Πολλοί μπορούν μόνο να παραπονιούνται ότι το Άγιο Πνεύμα δεν τους διαφωτίζει ποτέ, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι, στην ουσία, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Επομένως, η κατάστασή τους δεν θα φτάσει ποτέ στην κανονικότητα και οι ίδιοι δεν θα κατανοήσουν ποτέ το θέλημα του Θεού.

Κάποιοι λένε ότι τα προβλήματά τους δεν μπορούν να λυθούν με το να κάνουν πράξη την αλήθεια. Άλλοι πιστεύουν ότι η αλήθεια δεν μπορεί να διορθώσει εντελώς τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα προβλήματα των ανθρώπων μπορούν να λυθούν· το βασικό είναι το κατά πόσο μπορούν οι άνθρωποι να ενεργούν σύμφωνα με την αλήθεια. Τα ελαττώματα που σας ταλαιπωρούν επί του παρόντος δεν είναι καρκίνος ή ανίατες ασθένειες. Αν μπορέσετε να κάνετε πράξη την αλήθεια, τότε όλα αυτά τα ελαττώματα μπορούν να αλλάξουν, ανάλογα με το αν μπορείς να ενεργήσεις σύμφωνα με την αλήθεια. Αν βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, τότε είναι βέβαιο ότι θα επιτύχεις· αν, ωστόσο, βαδίζεις στο λανθασμένο μονοπάτι, τότε είσαι ξοφλημένος. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι κάνουν το έργο τους χωρίς να σκέφτονται ποτέ το πώς θα μπορούσαν να κάνουν τα πράγματα με τρόπο ωφέλιμο προς το έργο του οίκου του Θεού, ή το αν οι μέθοδοι των ενεργειών τους είναι σύμφωνες με το θέλημα του Θεού. Ως εκ τούτου, κάνουν πολλά πράγματα που Εκείνος σιχαίνεται. Αν ενεργούσαν σύμφωνα με την αλήθεια σε καθετί που έκαναν, δεν θα ήταν άνθρωποι που επιθυμεί η καρδιά του Θεού; Κάποιοι άνθρωποι γνωρίζουν την αλήθεια, μα δεν την κάνουν πράξη, πιστεύοντας πως η αλήθεια είναι απλώς αυτό και τίποτα άλλο. Πιστεύουν ότι δεν μπορεί να καθαρίσει τη θέλησή τους και να διορθώσει τη διαφθορά τους. Δεν είναι γελοίος ένας τέτοιος άνθρωπος; Δεν είναι παράλογοι τέτοιου είδους άνθρωποι; Δεν θεωρούν τον εαυτό τους έξυπνο; Αν οι άνθρωποι ενεργούν σύμφωνα με την αλήθεια, οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους θα μεταμορφωθούν· αν, ωστόσο, στηρίζουν την πίστη και την υπηρεσία τους στον Θεό στη φυσική προσωπικότητά τους, τότε κανένας τους δεν θα καταφέρει να μεταμορφώσει τις διαθέσεις του. Κάποιοι είναι απασχολημένοι ολημερίς με τις δικές τους ανησυχίες και δεν καταφέρνουν να διερευνήσουν ή να κάνουν πράξη την αλήθεια που είναι άμεσα διαθέσιμη. Αυτός ο τρόπος άσκησης είναι πολύ παράλογος. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εγγενώς πάσχοντες, δεδομένου πως έχουν ευλογίες αλλά δεν τις απολαμβάνουν! Το μονοπάτι προς τα εμπρός βρίσκεται εκεί· το μόνο που χρειάζεται είναι να το κάνεις πράξη. Αν είσαι αποφασισμένος να κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε οι αδυναμίες και τα μοιραία ελαττώματά σου μπορούν να μεταμορφωθούν. Ωστόσο, θα πρέπει να είσαι πάντα προσεκτικός και συνετός, και να υφίστασαι περισσότερες κακουχίες. Η πίστη στον Θεό απαιτεί σύνεση. Μπορείς να πιστεύεις σωστά στον Θεό αν υιοθετήσεις μια τόσο χαλαρή συμπεριφορά;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια έχουν ένα μονοπάτι προς τα εμπρός» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 571

Εάν δεν κατανοείς το θέλημα του Θεού μέσα από τα λόγια Του, ούτε τις προθέσεις πίσω από τις ομιλίες Του, ούτε τους στόχους και τα αποτελέσματα που σκοπεύουν να επιτύχουν τα λόγια Του, ούτε αυτό το οποίο επιζητούν να πραγματοποιήσουν και να οδηγήσουν στην τελείωση μέσα στον άνθρωπο, εάν δεν κατανοείς αυτά τα πράγματα, τότε αυτό αποδεικνύει πως δεν αντιλαμβάνεσαι ακόμη την αλήθεια. Γιατί λέει ο Θεός όσα λέει; Γιατί μιλά με αυτόν τον τόνο; Γιατί είναι τόσο σοβαρός και ειλικρινής σε κάθε λέξη που λέει; Γιατί επιλέγει να χρησιμοποιήσει ορισμένες λέξεις; Γνωρίζεις; Εάν δεν μπορείς να απαντήσεις με βεβαιότητα, αυτό σημαίνει πως δεν κατανοείς το θέλημα ή τις προθέσεις του Θεού, ούτε το πλαίσιο πίσω από τα λόγια Του. Εάν δεν το αντιλαμβάνεσαι αυτό, τότε πώς μπορείς να κερδίσεις την αλήθεια; Το να κερδίσεις την αλήθεια σημαίνει να κατανοήσεις το νόημα του Θεού μέσα από κάθε λόγο που εκφέρει· σημαίνει ότι είσαι σε θέση να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού μόλις τα έχεις κατανοήσει, έτσι ώστε να μπορέσεις να βιώσεις τα λόγια του Θεού και αυτά να γίνουν η πραγματικότητά σου. Μόνο μόλις αποκτήσεις εις βάθος κατανόηση του λόγου του Θεού, μπορείς να αντιληφθείς πραγματικά την αλήθεια. Αφού καταφέρεις να κατανοήσεις απλώς κάποια γράμματα και δόγματα, θεωρείς πως κατανοείς την αλήθεια και κατέχεις την πραγματικότητα. Λες μάλιστα: «Ο Θεός θέλει να είμαστε ειλικρινείς και το έχουμε κάνει πράξη». Ωστόσο, αδυνατείς να κατανοήσεις τον λόγο για τον οποίο θέλει ο Θεός να είναι οι άνθρωποι ειλικρινείς, καθώς επίσης και να Τον αγαπούν. Στην πραγματικότητα, ο σκοπός του Θεού πίσω από αυτού του είδους τις απαιτήσεις που έχει από τους ανθρώπους είναι να επιφέρει τη σωτηρία και την τελείωσή τους.

Ο Θεός εκφράζει την αλήθεια για ανθρώπους που διψούν γι’ αυτήν, που την αναζητούν και την αγαπούν. Όσοι, τώρα, ασχολούνται με γράμματα και δόγματα και αρέσκονται να εκφωνούν μακροσκελείς, πομπώδεις ομιλίες, δεν θα κερδίσουν ποτέ την αλήθεια· κοροϊδεύουν τον εαυτό τους. Τέτοιου είδους άνθρωποι έχουν εσφαλμένη αντίληψη αναφορικά με την ανάγνωση των λόγων του Θεού· γυρίζουν ανάποδα το κεφάλι τους για να διαβάσουν κάτι που είναι ίσιο —η οπτική τους είναι εντελώς λανθασμένη. Το μόνο που γνωρίζουν ορισμένοι άνθρωποι είναι να ερευνούν τα λόγια του Θεού, μελετώντας αυτά που λέει σχετικά με τις ευλογίες και τον προορισμό του ανθρώπου. Εάν τα λόγια του Θεού δεν ταιριάζουν με τις αντιλήψεις τους, γίνονται αρνητικοί και διακόπτουν την επιδίωξή τους. Αυτό δείχνει πως δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Ως εκ τούτου, δεν παίρνουν την αλήθεια στα σοβαρά. Είναι σε θέση να αποδεχθούν μόνο την αλήθεια των αντιλήψεων και της φαντασίας τους. Παρόλο που τέτοιου είδους άνθρωποι είναι ένθερμοι κατά την πίστη τους στον Θεό και προσπαθούν με κάθε τρόπο να κάνουν κάποιες καλές πράξεις και να δείχνουν καθώς πρέπει στους άλλους, το κάνουν μόνο και μόνο προκειμένου να έχουν έναν καλό προορισμό στο μέλλον. Παρά το γεγονός ότι συμμετέχουν και στην εκκλησιαστική ζωή, τρώγοντας και πίνοντας τα λόγια του Θεού μαζί με όλους τους άλλους, δυσκολεύονται να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας και να κερδίσουν την αλήθεια. Υπάρχουν, ακόμη, άλλοι που τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, οι οποίοι, όμως, λειτουργούν απλώς μηχανικά· θεωρούν ότι έχουν κερδίσει την αλήθεια, έχοντας απλώς κατανοήσει μερικά γράμματα και δόγματα. Πόσο ανόητοι είναι! Ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο ότι θα κατανοήσεις και θα κερδίσεις την αλήθεια αφού διαβάσεις τα λόγια του Θεού. Εάν δεν καταφέρεις να κερδίσεις την αλήθεια τρώγοντας και πίνοντας τα λόγια του Θεού, τότε αυτό που θα κερδίσεις θα είναι γράμματα και δόγματα. Δεν γνωρίζεις τι σημαίνει να κερδίζει κανείς την αλήθεια. Μπορεί να κρατάς στα χέρια σου τα λόγια του Θεού, μα αφού τα διαβάσεις, αδυνατείς ακόμη να κατανοήσεις το θέλημά Του, αποκτάς μόνο ορισμένα γράμματα και δόγματα. Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως ο λόγος του Θεού δεν είναι τόσο ευθύς· ο λόγος του Θεού είναι βαθύτατος. Χωρίς πολυετή εμπειρία, πώς θα μπορούσες να κατανοήσεις ποτέ τον λόγο του Θεού; Θα σου πάρει μια ολόκληρη ζωή το να βιώσεις απόλυτα έστω και μία πρόταση από τα λόγια του Θεού. Διαβάζεις τα λόγια του Θεού, μα δεν κατανοείς το θέλημά Του· δεν κατανοείς τις προθέσεις των λόγων Του, την προέλευσή τους, το αποτέλεσμα που επιδιώκουν να επιτύχουν ή τι επιζητούν να κατορθώσουν. Εάν δεν κατανοείς κανένα από αυτά τα πράγματα, τότε πώς μπορείς να κατανοήσεις την αλήθεια; Μπορεί να έχεις διαβάσει τα λόγια του Θεού πολλές φορές και ίσως να μπορείς να απαγγείλεις ορισμένα αποσπάσματα από μνήμης, μα εξακολουθείς να μην έχεις αλλάξει καθόλου και να μην έχεις σημειώσει καμία πρόοδο. Η σχέση σου με τον Θεό είναι πιο απόμακρη και αποξενωμένη από ποτέ. Υπάρχουν ακόμα εμπόδια ανάμεσα σε σένα και τον Θεό, όπως και πριν, και παραμένεις επιφυλακτικός απέναντί Του. Όχι μόνο δεν Τον κατανοείς, αλλά δικαιολογείσαι στον Θεό και διατηρείς αντιλήψεις για Εκείνον. Του αντιστέκεσαι και μάλιστα Τον βλασφημείς. Πώς θα μπορούσε αυτό να σημαίνει πως έχεις κερδίσει την αλήθεια;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο όσοι κατέχουν την πραγματικότητα της αλήθειας μπορούν ηγηθούν» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 572

Όλα τα πράγματα που προκύπτουν καθημερινά, είτε είναι μεγάλα είτε μικρά, τα οποία μπορούν να κλονίσουν την αποφασιστικότητά σου, να κυριέψουν την καρδιά σου ή να περιορίσουν την ικανότητά σου να εκτελείς το καθήκον σου και την πρόοδό σου, απαιτούν προσεκτική αντιμετώπιση· θα πρέπει να τα εξετάζεις με προσοχή και να αναζητάς την αλήθεια τους. Όλα αυτά τα πράγματα λαμβάνουν χώρα εντός της σφαίρας της εμπειρίας. Ορισμένοι άνθρωποι παραιτούνται από τα καθήκοντά τους όταν τους πλήττει η αρνητικότητα, και είναι ανήμποροι να σταθούν και πάλι στα πόδια τους μετά από κάθε αναποδιά. Όλοι αυτοί είναι ανόητοι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια, και δεν θα την κέρδιζαν ακόμη κι αν είχαν πίστη καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Πώς θα μπορούσαν τέτοιοι ανόητοι να ακολουθήσουν ως το τέλος; Αν σου συμβεί το ίδιο πράγμα δέκα φορές, μα δεν αποκομίσεις τίποτα απ’ αυτό, τότε είσαι ένας μέτριος, άχρηστος άνθρωπος. Οι οξυδερκείς άνθρωποι και εκείνοι που διαθέτουν αληθινό επίπεδο και κατανοούν τα πνευματικά ζητήματα είναι άνθρωποι που αναζητούν την αλήθεια· αν κάτι τους συνέβαινε δέκα φορές, τότε, πιθανώς στις οκτώ από τις περιπτώσεις αυτές, θα ήταν σε θέση να αποκτήσουν κάποια έμπνευση, να αντλήσουν κάποιο δίδαγμα, να επιτύχουν κάποια διαφώτιση και να σημειώσουν κάποια πρόοδο. Όταν κάτι συμβαίνει σε έναν ανόητο δέκα φορές —σε κάποιον που δεν κατανοεί τα πνευματικά ζητήματα— δεν θα ωφελήσει τη ζωή του ούτε μία φορά, δεν θα τον αλλάξει ούτε μία φορά και δεν θα τον κάνει να κατανοήσει τη φύση του ούτε μία φορά, και αυτό θα είναι το τέλος του. Κάθε φορά που του συμβαίνει κάτι, πέφτει κάτω, και κάθε φορά που πέφτει κάτω, χρειάζεται τη στήριξη και το καλόπιασμα κάποιου άλλου· δίχως στήριξη και καλόπιασμα, δεν μπορεί να σηκωθεί. Αν, κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, κινδυνεύει να πέσει, και αν κάθε φορά κινδυνεύει να εκφυλιστεί, αυτό δεν είναι το τέλος του; Συντρέχει άλλος λόγος για να σωθούν τέτοιοι άχρηστοι άνθρωποι; Η σωτηρία της ανθρωπότητας από τον Θεό είναι η σωτηρία εκείνων που αγαπούν την αλήθεια, η σωτηρία του μέρους τους που διαθέτει θέληση και αποφασιστικότητα, και του μέρους τους που λαχταρά την αλήθεια και τη δικαιοσύνη μες στην καρδιά τους. Η αποφασιστικότητα ενός ανθρώπου είναι το μέρος του μες στην καρδιά του που λαχταρά τη δικαιοσύνη, την καλοσύνη και την αλήθεια, και το οποίο έχει συνείδηση. Ο Θεός σώζει αυτό το μέρος των ανθρώπων και, μέσα από αυτό, αλλάζει τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να κατανοήσουν και να κερδίσουν την αλήθεια, έτσι ώστε να μπορέσει να καθαρθεί η διαφθορά τους και να μεταμορφωθεί η διάθεση της ζωής τους. Αν δεν έχεις τα πράγματα αυτά μέσα σου, δεν μπορείς να σωθείς. Αν, μέσα σου, δεν έχεις αγάπη για την αλήθεια, ούτε προσδοκία για τη δικαιοσύνη και το φως, αν, όποτε αντιμετωπίζεις το κακό, δεν έχεις ούτε τη θέληση να αποβάλεις τα κακά πράγματα ούτε την αποφασιστικότητα να υποστείς κακουχίες, αν, επιπλέον, η συνείδησή σου είναι αναίσθητη, αν η ικανότητά σου να λαμβάνεις την αλήθεια έχει επίσης ναρκωθεί κι εσύ δεν είσαι συντονισμένος με την αλήθεια και τα γεγονότα που προκύπτουν, και αν δεν είσαι οξυδερκής σε όλα τα ζητήματα και δεν μπορείς να χειριστείς ή να επιλύσεις τα πράγματα μόνος σου, τότε δεν υπάρχει κανένας τρόπος να σωθείς. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει τίποτα το αξιοσύστατο, τίποτα άξιο κατεργασίας. Η συνείδησή του είναι αναίσθητη, ο νους του θολωμένος, κι εκείνος δεν αγαπά την αλήθεια, ούτε λαχταρά τη δικαιοσύνη βαθιά μες στην καρδιά του· και, όσο ξεκάθαρα κι όσο απερίφραστα κι αν μιλά ο Θεός για την αλήθεια, εκείνος δεν αποκρίνεται, θαρρείς και είναι ήδη νεκρός. Δεν έχει έλθει το τέλος του; Ένας άνθρωπος που έχει μια πνοή μέσα του, μπορεί να σωθεί μέσω τεχνητής αναπνοής, αλλά αν έχει ήδη πεθάνει κι έχει φύγει η ψυχή του, η τεχνητή αναπνοή δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Αν, όποτε αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα, κάνεις πίσω και προσπαθείς να το αποφύγεις, τούτο σημαίνει πως δεν έχεις καταθέσει μαρτυρία· ως εκ τούτου, δεν θα μπορέσεις να σωθείς ποτέ και είσαι τελείως ξοφλημένος. Όταν σε πλήττει κάποιο ζήτημα, πρέπει να διατηρείς την ψυχραιμία σου, να υιοθετείς τη σωστή προσέγγιση, όπως και πρέπει να κάνεις μια επιλογή. Θα πρέπει να μάθεις να χρησιμοποιείς την αλήθεια για να επιλύεις το ζήτημα. Σε κανονικούς καιρούς, σε τι ωφελεί το να κατανοείς κάποιες αλήθειες; Δεν είναι για να γεμίσεις την κοιλιά σου και δεν είναι για να έχεις απλώς κάτι να πεις, ούτε για να επιλύσεις τα προβλήματα των άλλων. Πρωτίστως, ωφελεί στο να επιλύσεις τα δικά σου προβλήματα, τις δικές σου δυσκολίες —μόνο αφότου επιλύσεις τις δικές σου δυσκολίες, μπορείς να επιλύσεις τις δυσκολίες των άλλων. Γιατί λέγεται ότι ο Πέτρος είναι καρπός; Διότι μέσα του υπάρχουν πολύτιμα στοιχεία, στοιχεία που αξίζουν να οδηγηθούν στην τελείωση· ήταν αποφασισμένος να αναζητήσει την αλήθεια και είχε ακλόνητη θέληση. Είχε λογική, ήταν πρόθυμος να υποστεί κακουχίες, αγαπούσε την αλήθεια μες στην καρδιά του και δεν ξεχνούσε τα πράγματα που είχαν συμβεί. Όλα αυτά είναι δυνατά σημεία. Αν δεν διαθέτεις κανένα απ’ αυτά τα δυνατά σημεία, αυτό ισοδυναμεί με μπελάδες. Είσαι ανίκανος να βιώσεις πράγματα και δεν έχεις καμία εμπειρία, και δεν μπορείς να επιλύσεις τις δυσκολίες των άλλων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν γνωρίζεις πώς να εισέλθεις. Είσαι μπερδεμένος όταν σου συμβαίνουν πράγματα· νιώθεις αναστατωμένος, κλαις, γίνεσαι αρνητικός, τρέπεσαι σε φυγή και, ό,τι κι αν κάνεις, δεν μπορείς να τα χειριστείς σωστά.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Οι μπερδεμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να σωθούν» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 573

Ό,τι κι αν κάνεις, θα πρέπει να καταλάβεις πρώτα γιατί το κάνεις, ποια είναι η πρόθεση που σε ωθεί να το κάνεις, ποια είναι η σημασία του να το κάνεις, ποια είναι η φύση του ζητήματος, και αν αυτό που κάνεις είναι θετικό ή αρνητικό. Πρέπει να κατανοείς με σαφήνεια όλα αυτά τα θέματα. Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για να μπορεί κανείς να ενεργεί βάσει αρχών. Εάν κάνεις κάτι προκειμένου να εκπληρώσεις το καθήκον σου, τότε οφείλεις να αναλογιστείς: Πώς θα πρέπει να το κάνω; Πώς θα πρέπει να εκπληρώνω το καθήκον μου καλά, ώστε να μην το επιτελώ μηχανικά; Θα πρέπει να πλησιάσεις τον Θεό σε αυτό το θέμα. Το να πλησιάζει κανείς τον Θεό σημαίνει να αναζητά την αλήθεια επ’ αυτού του θέματος, να αναζητά τον τρόπο να ασκείται, να αναζητά το θέλημα του Θεού και να αναζητά πώς να ικανοποιεί τον Θεό. Έτσι πλησιάζεις τον Θεό σε οτιδήποτε κάνεις. Δεν αφορά τη διεξαγωγή θρησκευτικής τελετής ή εξωτερικής δράσης. Γίνεται με σκοπό να ασκείται κανείς σύμφωνα με την αλήθεια αφού αναζητήσει το θέλημα του Θεού. Αν λες συνεχώς «Ευχαριστώ τον Θεό» όταν εσύ δεν έχεις κάνει τίποτα, και όταν κάνεις κάτι, συνεχίζεις να το κάνεις όπως θέλεις εσύ, τότε αυτό το είδος ευχαριστιών είναι απλώς μια εξωτερική δράση. Όταν εκπληρώνεις το καθήκον σου ή εργάζεσαι πάνω σε κάτι, θα πρέπει να σκέφτεσαι διαρκώς: Πώς θα πρέπει να εκπληρώσω αυτό το καθήκον; Ποιο είναι το θέλημα του Θεού; Είναι να πλησιάσεις τον Θεό μέσω αυτού που κάνεις, και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να αναζητήσεις τις αρχές και την αλήθεια πίσω από τις ενέργειές σου, καθώς και το θέλημα του Θεού, και να μην απομακρυνθείς από τον Θεό οτιδήποτε κι αν κάνεις. Μόνο ένα τέτοιο άτομο πιστεύει αληθινά στον Θεό. Τη σήμερον ημέρα, όποτε οι άνθρωποι συναντούν κάποια πράγματα, όποια κι αν είναι η πραγματική τους κατάσταση, νομίζουν πως μπορούν να κάνουν τούτο ή εκείνο, οπότε δεν έχουν τον Θεό μες στην καρδιά τους και το κάνουν σύμφωνα με το δικό τους θέλημα. Ανεξάρτητα από το αν η σειρά των ενεργειών τους είναι κατάλληλη ή όχι, ή από το αν είναι σύμφωνη με την αλήθεια ή όχι, συνεχίζουν απλώς πεισματικά και δρουν σύμφωνα με τις προσωπικές τους προθέσεις. Μπορεί συνήθως να φαίνεται πως έχουν τον Θεό στην καρδιά τους, αλλά όταν ενεργούν, δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους. Ορισμένοι λένε: «Δεν μπορώ να πλησιάσω τον Θεό στα πράγματα που κάνω. Στο παρελθόν, συνήθιζα να εκτελώ θρησκευτικές τελετές, και προσπαθούσα να πλησιάσω τον Θεό, μα αυτό δεν είχε αποτέλεσμα. Δεν μπορούσα να Τον πλησιάσω». Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους· στην καρδιά τους έχουν μόνο τον εαυτό τους και απλώς δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια σε οτιδήποτε κάνουν. Το να μην ενεργεί κανείς σύμφωνα με την αλήθεια σημαίνει ότι κάνει πράγματα σύμφωνα με τη δική του βούληση, και το να κάνει κανείς πράγματα σύμφωνα με τη δική του βούληση σημαίνει ότι εγκαταλείπει τον Θεό· δηλαδή, οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους. Οι ανθρώπινες ιδέες συνήθως φαίνονται καλές και σωστές στους ανθρώπους και μοιάζουν σαν να μην παραβιάζουν την αλήθεια πολύ· οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ενεργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο κάνουν πράξη την αλήθεια· αισθάνονται ότι ενεργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο υποτάσσονται στον Θεό. Στην πραγματικότητα, δεν αναζητούν στ’ αλήθεια τον Θεό, ούτε προσεύχονται στον Θεό γι’ αυτό, και δεν μοχθούν να το κάνουν καλά σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, για να ικανοποιήσουν το θέλημά Του. Δεν κατέχουν αυτήν την αληθινή κατάσταση, ούτε έχουν τέτοια επιθυμία. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι άνθρωποι στην άσκησή τους. Πιστεύεις στον Θεό, μα δεν έχεις τον Θεό στην καρδιά σου. Πώς να μην αποτελεί αυτό αμαρτία; Δεν εξαπατάς τον εαυτό σου; Τι είδους αποτελέσματα μπορείς να αποκομίσεις αν συνεχίσεις να πιστεύεις κατ’ αυτόν τον τρόπο; Επιπλέον, πώς μπορεί να εκδηλωθεί η σημασία της πίστης;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η αναζήτηση του θελήματος του Θεού είναι για χάρη της εφαρμογής της αλήθειας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 574

Όταν έκανες κάτι συγκεκριμένο, ο Θεός ήταν πολύ δυσαρεστημένος. Όταν ήσουν έτοιμος να το κάνεις αυτό, προσευχήθηκες σ’ Εκείνον; Συλλογίστηκες ποτέ σου: «Πώς θα το εκλάμβανε αυτό ο Θεός αν παρουσιαζόταν ενώπιόν Του; Θα χαιρόταν ή θα εκνευριζόταν αν γνώριζε γι’ αυτό; Θα το απεχθανόταν;» Δεν το αναζήτησες, έτσι δεν είναι; Ακόμη κι αν σου το υπενθύμιζαν οι άλλοι, εσύ και πάλι θα νόμιζες ότι δεν ήταν σημαντικό αυτό το ζήτημα, ότι δεν ερχόταν σε αντίθεση με κάποια αρχή και ότι δεν αποτελούσε αμαρτία. Ως εκ τούτου, αυτό το πράγμα που έκανες προσέβαλε τη διάθεση του Θεού και Του προξένησε μεγάλο θυμό, οδηγώντας Τον, μάλιστα, στο σημείο να σε σιχαθεί. Αν είχες προβεί σε αναζήτηση και εξέταση, αν είχες δει ξεκάθαρα το ζήτημα προτού ενεργήσεις, δεν θα ήσουν σίγουρος για την επιτυχία; Παρόλο που μερικές φορές οι άνθρωποι δεν βρίσκονται σε καλή κατάσταση, αν παρουσιάζουν με σοβαρότητα οτιδήποτε σχεδιάζουν να κάνουν ενώπιον του Θεού προς διερεύνηση και αναζήτηση, δεν θα κάνουν σοβαρά λάθη. Όταν οι άνθρωποι κάνουν πράξη την αλήθεια, τους είναι δύσκολο να αποφύγουν τα λάθη, αλλά αν γνωρίζεις πώς να ενεργείς σύμφωνα με την αλήθεια όταν κάνεις πράγματα, κι όμως δεν τα επιτελείς σύμφωνα με την αλήθεια, τότε το πρόβλημα είναι πως δεν αγαπάς την αλήθεια. Η διάθεση ενός ανθρώπου δίχως αγάπη για την αλήθεια δεν θα αλλάξει. Αν δεν μπορείς να κατανοήσεις επακριβώς το θέλημα του Θεού και δεν γνωρίζεις πώς να ασκείσαι, τότε θα πρέπει να συναναστραφείς άλλους. Αν κανείς δεν πιστεύει πως μπορεί να δει το ζήτημα καθαρά, τότε θα πρέπει να εφαρμόσεις την πιο ικανοποιητική λύση. Ωστόσο, αν ανακαλύψεις τελικά πως κατά την εφαρμογή της με αυτόν τον τρόπο έχεις κάνει κάποιο μικρό λάθος, τότε θα πρέπει να το διορθώσεις γρήγορα, και τότε ο Θεός δεν θα μετρήσει αυτό το λάθος ως αμαρτία. Επειδή οι προθέσεις σου ήταν σωστές όταν έκανες πράξη αυτό το ζήτημα, επειδή ασκούσουν σύμφωνα με την αλήθεια και απλώς δεν το έβλεπες καθαρά, και οι πράξεις σου οδήγησαν σε κάποια λάθη, ήταν ελαφρυντικές οι περιστάσεις. Ωστόσο, τη σήμερον ημέρα, πολλοί άνθρωποι στηρίζονται απλώς στα ίδια τους τα χέρια για να εργαστούν και στον ίδιο τους τον νου για να κάνουν το τάδε και το δείνα, και σπανίως λαμβάνουν υπόψη τα ακόλουθα ερωτήματα: Συνάδει αυτός ο τρόπος άσκησης με το θέλημα του Θεού; Θα ήταν ευτυχής ο Θεός αν το έκανα κατ’ αυτόν τον τρόπο; Θα με εμπιστευόταν ο Θεός αν το έκανα κατ’ αυτόν τον τρόπο; Θα έκανα πράξη την αλήθεια αν το έκανα κατ’ αυτόν τον τρόπο; Αν άκουγε ο Θεός γι’ αυτό το ζήτημα, θα μπορούσε να πει: «Το έκανες ορθά και κατάλληλα. Συνέχισε έτσι»; Είσαι σε θέση να εξετάσεις προσεκτικά το κάθε ζήτημα που αντιμετωπίζεις; Μπορείς να είσαι σοβαρός και σχολαστικός με το καθένα από αυτά; Ή μήπως είσαι σε θέση να συλλογιστείς το κατά πόσο ο Θεός σιχαίνεται τον τρόπο με τον οποίο το κάνεις, τι γνώμη έχουν όλοι οι άλλοι για τις μεθόδους σου, και κατά πόσο το κάνεις με βάση το δικό σου θέλημα ή για να ικανοποιήσεις τις δικές σου επιθυμίες…; Πρέπει να αφιερώσεις περισσότερη σκέψη σε αυτό και να αναζητήσεις περισσότερο, κι έτσι τα λάθη σου θα γίνονται όλο και πιο μικρά. Το να ενεργείς κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αποδείξει πως είσαι άνθρωπος που αναζητά ειλικρινά την αλήθεια και σέβεται τον Θεό, διότι ενεργείς σύμφωνα με την κατεύθυνση που απαιτεί η αλήθεια.

Αν οι ενέργειες ενός πιστού δεν έχουν επαφή με την αλήθεια, τότε εκείνος είναι ίδιος με έναν άπιστο. Πρόκειται για το είδος του ανθρώπου που δεν έχει τον Θεό στην καρδιά του και εγκαταλείπει τον Θεό, και ένας τέτοιος άνθρωπος είναι σαν μισθωτός εργάτης στην οικογένεια του Θεού, ο οποίος κάνει κάποιες αγγαρείες για τον κύριό του, λαμβάνει μια μικρή αμοιβή, κι έπειτα φεύγει. Πολύ απλά δεν πρόκειται για άνθρωπο που πιστεύει στον Θεό. Προηγουμένως, έγινε αναφορά στο τι μπορείς να κάνεις για να κερδίσεις την επιδοκιμασία του Θεού. Η επιδοκιμασία από τον Θεό είναι το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να σκέφτεσαι και το πρώτο για το οποίο θα πρέπει να εργάζεσαι· θα πρέπει να είναι η βασική αρχή και το πεδίο της άσκησής σου. Ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να καθορίσεις το κατά πόσο αυτό που κάνεις συμβαδίζει με την αλήθεια είναι επειδή, αν συμβαδίζει με την αλήθεια, τότε είναι βέβαιο πως θα συνάδει και με το θέλημα του Θεού. Δεν είναι πως θα πρέπει να μετράς κατά πόσο το ζήτημα είναι σωστό ή λανθασμένο, ούτε αν συνάδει με τα γούστα όλων των υπολοίπων, ούτε αν συμβαδίζει με τις δικές σου επιθυμίες· αντίθετα, θα πρέπει να καθορίσεις κατά πόσο βρίσκεται σε συμφωνία με την αλήθεια, και αν ωφελεί το έργο και τα συμφέροντα της εκκλησίας ή όχι. Αν λαμβάνεις υπόψη τα πράγματα αυτά, τότε θα συμβαδίζεις όλο και περισσότερο με το θέλημα του Θεού ενόσω ενεργείς. Αν δεν λαμβάνεις υπόψη αυτές τις πτυχές, και βασίζεσαι απλώς στο δικό σου θέλημα όταν κάνεις πράγματα, τότε είναι βέβαιο πως θα τα κάνεις λανθασμένα, επειδή το θέλημα του ανθρώπου δεν αποτελεί την αλήθεια και είναι, φυσικά, ασύμβατο με τον Θεό. Αν επιθυμείς να σε επιδοκιμάσει ο Θεός, τότε πρέπει να ασκείσαι σύμφωνα με την αλήθεια, κι όχι σύμφωνα με το δικό σου θέλημα. Κάποιοι άνθρωποι, στο όνομα της εκπλήρωσης των καθηκόντων τους, ασχολούνται με ορισμένα προσωπικά ζητήματα. Έπειτα οι αδελφοί και οι αδελφές τους το βρίσκουν ανάρμοστο και τους αποδοκιμάζουν γι’ αυτό, μα οι άνθρωποι αυτοί δεν δέχονται την ευθύνη. Νομίζουν πως επειδή ήταν προσωπικό ζήτημα που δεν αφορούσε το έργο, τα οικονομικά ή τους ανθρώπους της εκκλησίας, δεν μετρά ως παραβίαση του πεδίου της αλήθειας και ο Θεός δεν θα πρέπει να παρέμβει σε αυτό το ζήτημα. Μπορεί να σου φαίνεται πως κάποια πράγματα είναι προσωπικά ζητήματα που δεν περιλαμβάνουν καμία βασική αρχή ή αλήθεια. Ωστόσο, εξετάζοντας την πράξη σου, φέρθηκες πολύ εγωιστικά, δεδομένου πως δεν έλαβες καθόλου υπόψη το έργο της οικογένειας του Θεού, ούτε πώς θα το επηρέαζε η πράξη σου· σκεφτόσουν μόνο το δικό σου όφελος. Αυτό ήδη εμπεριέχει την ευπρέπεια των αγίων, καθώς και ζητήματα που αφορούν την ανθρώπινη φύση ενός ανθρώπου. Παρόλο που αυτό που έκανες δεν αφορούσε ούτε τα συμφέροντα της εκκλησίας ούτε την αλήθεια, το να ασχολείσαι με κάποιο προσωπικό ζήτημα ενώ ισχυρίζεσαι πως εκτελείς το καθήκον σου δεν συνάδει με την αλήθεια. Ανεξάρτητα από το τι κάνεις, όσο μεγάλο ή μικρό κι αν είναι κάποιο ζήτημα, και ανεξάρτητα από το αν το κάνεις για να εκπληρώσεις το καθήκον σου στην οικογένεια του Θεού ή για τους προσωπικούς σου λόγους, πρέπει να αναλογιστείς κατά πόσο αυτό που κάνεις βρίσκεται σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού, καθώς και κατά πόσο αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να κάνει ένας άνθρωπος με ανθρώπινη φύση. Αν αναζητάς την αλήθεια μ’ αυτόν τον τρόπο σε ό,τι κάνεις, τότε είσαι άνθρωπος που πιστεύει πραγματικά στον Θεό. Αν χειρίζεσαι ευλαβικά κάθε ζήτημα και κάθε αλήθεια κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε θα είσαι ικανός να επιτύχεις αλλαγές στη διάθεσή σου. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πως όταν κάνουν κάτι προσωπικό, μπορούν απλώς να αγνοήσουν την αλήθεια, το κάνουν όπως επιθυμούν και το κάνουν με όποιον τρόπο τους κάνει ευτυχισμένους και με όποιον τρόπο είναι επωφελής γι’ αυτούς. Δεν λαμβάνουν ούτε στο ελάχιστο υπόψη το πώς μπορεί να επηρεάζει την οικογένεια του Θεού ούτε λογαριάζουν κατά πόσο αυτό που κάνουν ταιριάζει με την ευπρέπεια των αγίων. Στο τέλος, μόλις τελειώσουν με το ζήτημα, μέσα τους σκοτεινιάζουν και νιώθουν αμήχανοι, αν και δεν γνωρίζουν το γιατί. Δεν τους αξίζει αυτή η τιμωρία; Εάν κάνεις πράγματα που δεν έχει εγκρίνει ο Θεός, τότε έχεις υβρίσει τον Θεό. Εάν κάποιος δεν αγαπά την αλήθεια και κάνει συχνά πράγματα σύμφωνα με τη δική του θέληση, τότε θα υβρίζει συχνά τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι συνήθως δεν λαμβάνουν την έγκριση του Θεού σ’ αυτά που κάνουν και, αν δεν μετανοήσουν, τότε δεν απέχουν πολύ από την τιμωρία.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 575

Όποιο καθήκον κι αν εκπληρώνεις περιλαμβάνει είσοδο στη ζωή. Είτε το καθήκον σου είναι κανονικό είτε απρόβλεπτο, είτε ανιαρό είτε γεμάτο ζωντάνια, πρέπει πάντα να επιτυγχάνεις είσοδο στη ζωή. Τα καθήκοντα τα οποία εκτελούν ορισμένοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα μονότονα· κάνουν το ίδιο πράγμα κάθε μέρα. Ωστόσο, όταν τα εκτελούν, οι καταστάσεις που αποκαλύπτουν αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι καθόλου ομοιογενείς. Μερικές φορές, όταν οι άνθρωποι έχουν καλή διάθεση, είναι λιγάκι πιο επιμελείς και κάνουν καλύτερη δουλειά. Άλλες φορές, εξαιτίας κάποιας άγνωστης επιρροής, η διεφθαρμένη, σατανική διάθεσή τους τους προκαλεί πονηριά, κάνοντάς τους να έχουν ανάρμοστες απόψεις και να βρίσκονται σε κακή κατάσταση και διάθεση· αυτό οδηγεί στο να εκτελούν τα καθήκοντά τους με τρόπο επιπόλαιο. Η εσωτερική κατάσταση των ανθρώπων αλλάζει διαρκώς· μπορεί να αλλάξει οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Ανεξάρτητα από την αλλαγή της κατάστασής σου, είναι πάντοτε λανθασμένο να ενεργείς βάσει της διάθεσής σου. Πες πως τα πηγαίνεις λίγο καλύτερα όταν έχεις καλή διάθεση και λίγο χειρότερα όταν έχεις κακή —βασίζεται αυτός ο τρόπος δράσης σε αρχές; Μπορείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου σε ικανοποιητικό βαθμό με τον τρόπο αυτό; Ανεξάρτητα από τη διάθεσή τους, οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν να προσεύχονται και να προσαρμόζονται ενώπιον του Θεού, καθώς επίσης και να αναζητούν την αλήθεια και να ενεργούν βάσει αρχών. Μόνο τότε μπορούν να πάψουν να ελέγχονται από τη διάθεσή τους και να είναι έρμαια αυτής. Όταν εκπληρώνεις το καθήκον σου, θα πρέπει πάντοτε να εξετάζεις τον εαυτό σου για να βλέπεις αν ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές, αν η εκτέλεση του καθήκοντός σου ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές, αν το κάνεις απλώς με τρόπο επιπόλαιο ή όχι, αν έχεις προσπαθήσει να αποφύγεις τις υποχρεώσεις σου και αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη στάση σου και στον τρόπο με τον οποίο σκέφτεσαι. Μετά από κάποια εσωτερική περισυλλογή και αφού αυτά τα πράγματα γίνουν ξεκάθαρα σ’ εσένα, θα εκπληρώνεις το καθήκον σου με περισσότερη ευκολία. Ανεξάρτητα από το τι συναντάς κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου —είτε αρνητικότητα είτε αδυναμία, είτε έχεις κακή διάθεση μετά την αντιμετώπισή σου— θα πρέπει να το χειρίζεσαι σωστά και πρέπει, επίσης, να αναζητάς την αλήθεια και να κατανοείς το θέλημα του Θεού. Κάνοντας αυτά τα πράγματα, θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης. Αν επιθυμείς να κάνεις καλή δουλειά κατά την εκπλήρωση του καθήκοντός σου, τότε δεν πρέπει να επηρεάζεσαι από τη διάθεσή σου. Όσο αρνητικός ή αδύναμος κι αν νιώθεις, θα πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια σε όλα όσα πράττεις, με απόλυτη αυστηρότητα, τηρώντας τις αρχές. Αν το κάνεις αυτό, δεν θα σε εγκρίνουν απλώς οι άλλοι, μα θα γίνεις αρεστός και στον Θεό. Ως εκ τούτου, θα είσαι ένα άτομο υπεύθυνο που επωμίζεται κάποιο φορτίο· θα είσαι ένας αληθινά καλός άνθρωπος που εκπληρώνει πράγματι τα καθήκοντά του σύμφωνα με τις προδιαγραφές και που βιώνει πλήρως την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου. Τέτοιου είδους άνθρωποι εξαγνίζονται και επιτυγχάνουν πραγματική μεταμόρφωση όταν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους και μπορεί να ειπωθεί πως είναι ειλικρινείς στα μάτια του Θεού. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να επιμείνουν στο να κάνουν πράξη την αλήθεια, καταφέρνουν να ενεργούν βάσει αρχών και μπορούν να εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους σύμφωνα με τις προδιαγραφές. Οι άνθρωποι που ενεργούν βάσει αρχών εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους σχολαστικά όταν έχουν καλή διάθεση. Δεν εργάζονται με επιπόλαιο τρόπο, δεν είναι αλαζονικοί και δεν συμπεριφέρονται επιδεικτικά για να κάνουν τους άλλους να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση. Ωστόσο, όταν έχουν κακή διάθεση, ολοκληρώνουν τις καθημερινές εργασίες τους με την ίδια σοβαρότητα και το ίδιο υπεύθυνα, και ακόμη κι αν αντιμετωπίζουν κάτι που είναι επιζήμιο για την εκπλήρωση των καθηκόντων τους ή κάτι που τους ασκεί λίγη πίεση ή που προκαλεί κάποια διαταραχή στην εκπλήρωση των καθηκόντων τους, εξακολουθούν να είναι σε θέση να γαληνεύουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού και να προσεύχονται, λέγοντας: «Όσο μεγάλο πρόβλημα κι αν αντιμετωπίσω —ακόμη κι αν οι ουρανοί καταρρεύσουν— εφόσον ο Θεός μού επιτρέπει να συνεχίζω να ζω, είμαι αποφασισμένος να κάνω ό,τι μπορώ ώστε να εκπληρώσω το καθήκον μου. Κάθε μέρα που μου επιτρέπεται να ζω είναι μια μέρα κατά την οποία θα εργαστώ σκληρά για την εκτέλεση του καθήκοντός μου, ώστε να είμαι άξιος αυτού του καθήκοντος που εναπόθεσε σ’ εμένα ο Θεός, καθώς και της ανάσας την οποία εμφύσησε στο σώμα μου. Όσο δύσκολη κι αν είναι η κατάσταση την οποία αντιμετωπίζω, θα τα βάλω όλα στην άκρη, καθώς η εκπλήρωση του καθήκοντός μου είναι υψίστης σημασίας!» Αυτοί που δεν επηρεάζονται από κανένα άτομο, γεγονός, πράγμα ή περιβάλλον, που δεν ελέγχονται από καμία διάθεση ή εξωτερική κατάσταση και που βάζουν πάνω απ’ όλα τα καθήκοντα και τις αποστολές που τους έχει εμπιστευθεί ο Θεός —αυτοί είναι οι αφοσιωμένοι στον Θεό άνθρωποι κι εκείνοι που υποτάσσονται πραγματικά σ’ Αυτόν. Τέτοιου είδους άνθρωποι έχουν επιτύχει είσοδο στη ζωή και έχουν εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτή είναι μια από τις πιο πρακτικές και ειλικρινείς εκφράσεις βίωσης της αλήθειας.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η είσοδος στη ζωή πρέπει να ξεκινά με την εμπειρία της εκτέλεσης του καθήκοντος» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 576

Ορισμένοι άνθρωποι, όποιο ζήτημα κι αν αντιμετωπίζουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεν αναζητούν την αλήθεια και ενεργούν πάντοτε σύμφωνα με τις δικές τους σκέψεις, αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και επιθυμίες. Ικανοποιούν διαρκώς τις δικές τους εγωιστικές επιθυμίες, και οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους ελέγχουν πάντοτε τις ενέργειές τους. Παρόλο που μπορεί να ολοκληρώνουν τα καθήκοντα που τους έχουν ανατεθεί, δεν κερδίζουν καμία αλήθεια. Σε τι στηρίζονται, άρα, τέτοιου είδους άνθρωποι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους; Δεν στηρίζονται ούτε στην αλήθεια ούτε στον Θεό. Αυτή η λίγη αλήθεια που όντως κατανοούν δεν έχει κυριαρχήσει στις καρδιές τους. Προκειμένου να ολοκληρώσουν αυτά τα καθήκοντα, στηρίζονται στα δικά τους χαρίσματα και στις δικές τους ικανότητες, σε οποιαδήποτε γνώση έχουν αποκτήσει και στα δικά τους ταλέντα, καθώς επίσης και στη δική τους δύναμη της θέλησης ή στις δικές τους καλές προθέσεις. Πρόκειται για ένα διαφορετικό είδος φύσης, σωστά; Μπορεί μερικές φορές να στηρίζεσαι στη φυσικότητα, στη φαντασία, στις αντιλήψεις, στη γνώση και στη μάθησή σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου, αλλά σε ορισμένα από τα πράγματα που κάνεις δεν προκύπτει κανένα ζήτημα αρχής. Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται πως δεν έχεις ακολουθήσει το λανθασμένο μονοπάτι, μα υπάρχει ένα πράγμα το οποίο δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει: Κατά τη διαδικασία εκτέλεσης του καθήκοντός σου, αν οι αντιλήψεις, οι φαντασιοκοπίες και οι προσωπικές σου επιθυμίες δεν αλλάζουν ποτέ και δεν αντικαθίστανται ποτέ από την αλήθεια, και αν οι ενέργειες και οι πράξεις σου δεν γίνονται ποτέ σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, τότε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Θα γίνεις πάροχος υπηρεσιών. Αυτό ακριβώς γράφτηκε στη Βίβλο: «Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Κατά Ματθαίον 7:22-23). Γιατί αποκαλεί ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους που καταβάλλουν προσπάθεια και παρέχουν υπηρεσία «εργαζόμενους την ανομίαν»; Υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι και αυτό είναι το εξής: Ανεξάρτητα από τα καθήκοντα ή το έργο που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, τα κίνητρα, η ώθηση, οι προθέσεις και οι σκέψεις τους προκύπτουν αποκλειστικά από τις εγωιστικές τους επιθυμίες, βασίζονται εξ ολοκλήρου στις δικές τους ιδέες και στα δικά τους προσωπικά συμφέροντα, ενώ όσα σκέφτονται και σχεδιάζουν περιστρέφονται εξ ολοκλήρου γύρω από την υπόληψη, το κύρος, τη ματαιοδοξία και τις μελλοντικές προοπτικές τους. Βαθιά μέσα τους, δεν κατέχουν καμία αλήθεια ούτε ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας. Συνεπώς, τι είναι καίριας σημασίας να αναζητήσετε τώρα; (Θα πρέπει να αναζητήσουμε την αλήθεια και να εκτελέσουμε τα καθήκοντά μας σύμφωνα με το θέλημα και τις απαιτήσεις του Θεού.) Τι ακριβώς θα πρέπει να κάνεις κατά την εκτέλεση των καθηκόντων σου σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού; Αναφορικά με τις προθέσεις και τις ιδέες σου κατά την εκτέλεση ενός πράγματος, πρέπει να μάθεις πώς να διακρίνεις αν αυτό συμφωνεί ή όχι με την αλήθεια, καθώς επίσης και αν οι προθέσεις και οι ιδέες σου είναι προσανατολισμένες προς την εκπλήρωση των δικών σου εγωιστικών επιθυμιών ή των συμφερόντων του οίκου του Θεού. Αν οι προθέσεις και οι ιδέες σου συμφωνούν με την αλήθεια, τότε μπορείς να κάνεις το καθήκον σου σύμφωνα με τον τρόπο σκέψης σου. Ωστόσο, αν δεν συμφωνούν με την αλήθεια, τότε πρέπει να αλλάξεις γρήγορα κατεύθυνση και να εγκαταλείψεις αυτό το μονοπάτι. Αυτό το μονοπάτι δεν είναι σωστό και δεν μπορείς να ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο· αν συνεχίσεις να βαδίζεις σε αυτό το μονοπάτι, τότε θα καταλήξεις να διαπράξεις κακό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς να βιώνει κανείς τον λόγο του Θεού στα καθήκοντά του» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 577

Υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή για τη συμπεριφορά του Κυρίου της δημιουργίας προς τα δημιουργημένα όντα, η οποία αποτελεί και την ύψιστη αρχή. Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται στα δημιουργημένα όντα βασίζεται πλήρως στο σχέδιο της διαχείρισής Του και στις απαιτήσεις Του. Δεν χρειάζεται να συμβουλευτεί κανέναν άνθρωπο, ούτε χρειάζεται να συμφωνήσει κανένας άνθρωπος μαζί Του. Κάνει ό,τι οφείλει να κάνει και συμπεριφέρεται στους ανθρώπους όπως οφείλει να τους συμπεριφερθεί, και ό,τι κι αν κάνει και όπως κι αν συμπεριφέρεται στους ανθρώπους, όλα συνάδουν με τις αρχές βάσει των οποίων εργάζεται ο Κύριος της δημιουργίας. Ως δημιουργημένο ον, το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να υποταχθείς· δεν θα πρέπει να υπάρχει άλλη επιλογή. Τι δείχνει άραγε αυτό; Δείχνει ότι ο Κύριος της δημιουργίας θα είναι πάντα ο Κύριος της δημιουργίας. Έχει τη δύναμη και τα προσόντα να ενορχηστρώνει και να κυβερνά οποιοδήποτε δημιουργημένο ον όπως επιθυμεί, χωρίς να δίνει οποιονδήποτε λόγο. Αυτή είναι η εξουσία Του. Δεν υπάρχει ούτε ένα ον της κτίσης το οποίο, καθόσον είναι δημιουργημένο ον, έχει τη δύναμη ή τα προσόντα να κρίνει το πώς θα πρέπει να ενεργεί ο Δημιουργός ή αν αυτό που κάνει Αυτός είναι σωστό ή λάθος, ούτε έχει κανένα δημιουργημένο ον τα προσόντα να επιλέξει εάν θα πρέπει να κυβερνιέται, να ενορχηστρώνεται ή να διευθετείται από τον Κύριο της δημιουργίας. Ομοίως, κανένα απολύτως δημιουργημένο ον δεν έχει τα προσόντα να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο κυβερνιέται και διευθετείται από τον Κύριο της δημιουργίας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αλήθεια. Ανεξάρτητα από το τι έχει κάνει ο Κύριος της δημιουργίας στα δημιουργημένα όντα Του και ανεξάρτητα από το πώς το έχει κάνει, οι άνθρωποι που δημιούργησε θα πρέπει να κάνουν μόνο ένα πράγμα: Να επιζητούν, να υποτάσσονται, να γνωρίζουν και να αποδέχονται αυτό το γεγονός που έχει τεθεί σε εφαρμογή από τον Κύριο της δημιουργίας. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ότι ο Κύριος της δημιουργίας θα έχει ολοκληρώσει το σχέδιο διαχείρισής Του και θα έχει περατώσει το έργο Του, έχοντας κάνει το σχέδιο διαχείρισής Του να προχωρήσει ανεμπόδιστα· εν τω μεταξύ, επειδή τα δημιουργημένα όντα έχουν αποδεχθεί την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Δημιουργού και έχουν υποταχθεί στην κυριαρχία και στις διευθετήσεις Του, θα έχουν αποκτήσει την αλήθεια, θα έχουν κατανοήσει το θέλημα του Δημιουργού και θα έχουν καταφέρει να γνωρίσουν τη διάθεσή Του. Υπάρχει ακόμα μία αρχή που πρέπει να σας πω: Ό,τι κι αν κάνει ο Δημιουργός, όπως κι αν εκδηλώνεται, και ανεξάρτητα από το αν κάνει μια μεγάλη ή μια μικρή πράξη, παραμένει ο Δημιουργός· ενώ ό,τι κι αν έχει κάνει το ανθρώπινο γένος, το οποίο Εκείνος δημιούργησε, και όσο ταλαντούχα ή ευνοημένα κι αν είναι τα μέλη του, παραμένουν δημιουργημένα όντα. Όσο για τη δημιουργημένη ανθρωπότητα, όση χάρη και όσες ευλογίες κι αν έχουν λάβει τα μέλη της από τον Δημιουργό, ή όσο έλεος, στοργική καλοσύνη ή αγαθοσύνη, δεν θα πρέπει να πιστεύουν πως ξεχωρίζουν από τη μάζα, ούτε να νομίζουν πως βρίσκονται σε ισότιμη βάση με τον Θεό και πως έχουν αποκτήσει υψηλή θέση ανάμεσα στα δημιουργημένα όντα. Όσα χαρίσματα κι αν σου έχει παραχωρήσει ο Θεός, όση χάρη κι αν σου έχει δώσει ή όσο μεγαλόψυχα κι αν σου έχει συμπεριφερθεί, και ανεξάρτητα από το αν σου έχει δώσει μερικά ειδικά ταλέντα, τίποτε από αυτά δεν αποτελεί κεφάλαιό σου. Είσαι δημιουργημένο ον και, συνεπώς, θα είσαι για πάντα δημιουργημένο ον. Δεν πρέπει ποτέ σου να σκεφτείς: «Είμαι μια γλύκα μες στα χέρια του Θεού. Δεν θα σήκωνε το χέρι Του πάνω μου. Η στάση του Θεού απέναντί μου θα χαρακτηρίζεται πάντα από αγάπη, φροντίδα και απαλά χάδια, καθώς και ζεστούς ψιθύρους παρηγοριάς και ενθάρρυνσης». Τουναντίον, στα μάτια του Δημιουργού, είσαι το ίδιο με όλα τα υπόλοιπα δημιουργημένα όντα· ο Θεός μπορεί να σε χρησιμοποιήσει όπως επιθυμεί, μπορεί να σε ενορχηστρώσει όπως επιθυμεί και μπορεί να κανονίσει, όπως Εκείνος επιθυμεί, να διαδραματίσεις κάθε ρόλο ανάμεσα σε κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Αυτή είναι η γνώση που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι, καθώς και η σύνεση που θα πρέπει να κατέχουν. Αν κάποιος μπορεί να κατανοήσει και να αποδεχθεί αυτά τα λόγια, τότε η σχέση του με τον Θεό θα γίνει πιο κανονική και εκείνος θα δημιουργήσει μια ιδιαίτερα ορθή σχέση μαζί Του. Αν κάποιος μπορεί να κατανοήσει και να αποδεχθεί αυτά τα λόγια, θα προσανατολιστεί σωστά στο πόστο του, θα πάρει την κατάλληλη για εκείνον θέση εκεί και θα στηρίξει το καθήκον του.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο μέσω της αναζήτησης της αλήθειας μπορεί κανείς να γνωρίσει τις πράξεις του Θεού» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 578

Η γνώση του Θεού πρέπει να επιτυγχάνεται διαβάζοντας και κατανοώντας τα λόγια του Θεού. Κάποιοι λένε: «Δεν έχω δει τον ενσαρκωμένο Θεό, οπότε πώς θα μπορούσα να γνωρίζω τον Θεό;» Στην πραγματικότητα, τα λόγια του Θεού αποτελούν έκφραση της διάθεσής Του. Από τα λόγια του Θεού, μπορείτε να δείτε την αγάπη και τη σωτηρία Του για τους ανθρώπους, καθώς και τη μέθοδό Του για να τους σώσει… Κι αυτό διότι τα λόγια Του εκφράζονται από τον ίδιο τον Θεό· δεν έχουν γραφτεί από ανθρώπους. Έχουν εκφραστεί προσωπικά από τον Θεό· ο ίδιος ο Θεός εκφράζει τα δικά Του λόγια και την εσωτερική φωνή Του. Γιατί ονομάζονται λόγια από καρδιάς; Επειδή βγαίνουν από βαθιά και εκφράζουν τη διάθεσή Του, το θέλημά Του, τις σκέψεις Του, την αγάπη Του για την ανθρωπότητα, τη σωτηρία Του για την ανθρωπότητα και τις προσδοκίες Του για την ανθρωπότητα… Οι ομιλίες του Θεού περιλαμβάνουν δριμεία λόγια, ήπια και ευγενικά λόγια, καθώς και μερικά αποκαλυπτικά λόγια που δεν συμβαδίζουν με τις ανθρώπινες επιθυμίες. Αν δεις μόνο τα αποκαλυπτικά λόγια, μπορεί να νιώσεις ότι ο Θεός είναι πολύ αυστηρός. Αν κοιτάξεις μόνο τα ήπια λόγια, μπορεί να νιώσεις ότι ο Θεός δεν έχει πολλή εξουσία. Επομένως, δεν θα πρέπει να τα απομονώνεις από το ευρύτερο πλαίσιο· αντίθετα, θα πρέπει να τα εξετάζεις από κάθε γωνία. Μερικές φορές ο Θεός μιλά από μια ήπια και συμπονετική οπτική, και τότε οι άνθρωποι βλέπουν την αγάπη Του για την ανθρωπότητα· μερικές φορές μιλά από μια πολύ αυστηρή οπτική, και τότε οι άνθρωποι βλέπουν τη διάθεσή Του, η οποία δεν ανέχεται καμία προσβολή. Ο άνθρωπος είναι αξιοθρήνητα ρυπαρός και δεν είναι άξιος να δει το πρόσωπο του Θεού, ούτε να έρθει ενώπιόν Του. Το ότι δίνεται τώρα η δυνατότητα στους ανθρώπους να έρθουν ενώπιόν Του οφείλεται ξεκάθαρα στη χάρη Του. Η σοφία του Θεού μπορεί να φανεί από τον τρόπο που Εκείνος εργάζεται και από τη σημασία του έργου Του. Οι άνθρωποι μπορούν και πάλι να δουν αυτά τα πράγματα μέσα στα λόγια του Θεού, ακόμα και χωρίς να έρχεται Εκείνος σε άμεση επαφή μαζί τους. Όταν κάποιος που γνωρίζει αληθινά τον Θεό έρθει σε επαφή με τον Χριστό, η συνάντησή του με τον Χριστό μπορεί να αντιστοιχεί στην υπάρχουσα γνώση του για τον Θεό· ωστόσο, όταν κάποιος που έχει μόνο θεωρητική κατανόηση συναντά τον Θεό, δεν μπορεί να δει τη συσχέτιση. Αυτή η πτυχή της αλήθειας είναι το βαθύτερο απ’ όλα τα μυστήρια· είναι δύσκολο να το συλλάβει κανείς. Συνοψίστε τα λόγια του Θεού σχετικά με το μυστήριο της ενσάρκωσης, εξετάστε τα από κάθε πλευρά και, στη συνέχεια, προσευχηθείτε μαζί, συλλογιστείτε και συναναστραφείτε περισσότερο επάνω σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορείς να κερδίσεις τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και να καταφέρεις να αποκτήσεις κατανόηση. Επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να έρθουν σε άμεση επαφή με τον Θεό, πρέπει να βασιστούν σ’ αυτού του είδους την εμπειρία για να βρουν το δικό τους πέρασμα και να εισέλθουν λίγο-λίγο κάθε φορά προκειμένου να επιτύχουν πραγματική γνώση του Θεού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς να γνωρίσεις τον ενσαρκωμένο Θεό» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 579

Τι σημαίνει να γνωρίζει κανείς τον Θεό; Σημαίνει να είναι σε θέση να κατανοήσει τη χαρά, τον θυμό, τη θλίψη και την ευτυχία του Θεού· αυτό σημαίνει να γνωρίζει κανείς τον Θεό. Ισχυρίζεσαι ότι Τον έχεις δει, κι όμως δεν καταλαβαίνεις τη χαρά, τον θυμό, τη θλίψη και την ευτυχία Του, και δεν καταλαβαίνεις τη διάθεσή Του. Επιπλέον, δεν καταλαβαίνεις ούτε τη δικαιοσύνη ούτε την ευσπλαχνία Του, ούτε γνωρίζεις τι Του αρέσει ή τι αποστρέφεται. Αυτή δεν είναι γνώση για τον Θεό. Συνεπώς, κάποιοι άνθρωποι μπορούν να ακολουθούν τον Θεό χωρίς να είναι κατ’ ανάγκη ικανοί να πιστεύουν πραγματικά σ’ Αυτόν· εδώ έγκειται η διαφορά. Αν γνωρίζεις τον Θεό, Τον κατανοείς και είσαι ικανός να καταλάβεις κάποιο μέρος από το θέλημά Του, τότε μπορείς να πιστεύεις πραγματικά σ’ Αυτόν, να Του υποτάσσεσαι πραγματικά, να Τον αγαπάς πραγματικά και να Τον λατρεύεις πραγματικά. Αν δεν κατανοείς αυτά τα πράγματα, τότε είσαι απλώς ένας ακόλουθος που τρέχει ξωπίσω από τους άλλους και συμπαρασύρεται από το πλήθος. Αυτό δεν μπορεί να ονομαστεί πραγματική υποταγή ή πραγματική λατρεία. Πώς προκύπτει η πραγματική λατρεία; Όλοι ανεξαιρέτως όσοι γνωρίζουν πραγματικά τον Θεό Τον λατρεύουν και Τον σέβονται όποτε Τον βλέπουν· όλοι τους υποχρεωτικά υποκλίνονται και Τον λατρεύουν. Σήμερα, ενόσω εργάζεται ο ενσαρκωμένος Θεό, όσο καλύτερα καταλαβαίνουν οι άνθρωποι τη διάθεσή Του και αυτό που Αυτός έχει και είναι, τόσο περισσότερο θα εκτιμούν αυτά τα πράγματα και τόσο περισσότερο θα Τον σέβονται. Γενικά, όσο λιγότερη κατανόηση έχουν οι άνθρωποι, τόσο πιο επιπόλαιοι είναι, οπότε φέρονται στον Θεό σαν να είναι άνθρωπος. Αν οι άνθρωποι γνώριζαν πραγματικά και έβλεπαν τον Θεό, θα έτρεμαν από φόβο. «Ο δε οπίσω μου ερχόμενος είναι ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι άξιος να βαστάσω τα υποδήματα» —Γιατί το είπε αυτό ο Ιωάννης; Παρόλο που βαθιά μέσα του δεν κατανοούσε πολλά, ήξερε ότι ο Θεός εμπνέει δέος. Πόσοι άνθρωποι είναι τη σήμερον ημέρα ικανοί να σέβονται τον Θεό; Αν δεν γνωρίζουν τη διάθεσή Του, τότε πώς θα μπορέσουν σέβονται τον Θεό; Οι άνθρωποι ούτε γνωρίζουν την ουσία του Χριστού ούτε καταλαβαίνουν τη διάθεση του Θεού, πολύ λιγότερο δε, είναι σε θέση να λατρεύουν πραγματικά τον Θεό. Αν βλέπουν μόνο τη συνηθισμένη και κανονική εξωτερική εμφάνιση του Χριστού, αλλά δεν γνωρίζουν την ουσία Του, τότε είναι εύκολο γι’ αυτούς να Του φέρονται σαν να ήταν απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ενδεχομένως να υιοθετούν μια ασεβή στάση απέναντί Του και μπορούν να Τον εξαπατούν, να Του αντιστέκονται, να Τον παρακούν και να Τον κρίνουν. Μπορούν να είναι αυτάρεσκοι και να μην παίρνουν στα σοβαρά τα λόγια Του· μπορούν μάλιστα να δημιουργούν αντιλήψεις, να προβαίνουν στην καταδίκη και τη βλασφημία του Θεού. Για να επιλύσει κανείς αυτά τα προβλήματα, πρέπει να γνωρίζει την ουσία και τη θεϊκή φύση του Χριστού. Αυτή είναι η κύρια πτυχή της γνώσης για τον Θεό· είναι αυτό στο οποίο όλοι όσοι πιστεύουν στον πρακτικό Θεό πρέπει να εισέλθουν και το οποίο πρέπει να επιτύχουν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΕΡΧΟΜΟΥ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

Είσοδος στη ζωή 6

Ρυθμίσεις

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση