Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 300

Έπειτα από χιλιάδες χρόνια διαφθοράς, ο άνθρωπος έχει γίνει αναίσθητος και αργόστροφος, ένας δαίμονας που εναντιώνεται στον Θεό, σε σημείο που η επαναστατικότητα του ανθρώπου ενάντια στον Θεό έχει καταγραφεί σε ιστορικά βιβλία, και ακόμα κι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δώσει μια πλήρη εικόνα της αντιδραστικής συμπεριφοράς του —διότι τον άνθρωπο τον έχει διαφθείρει βαθιά ο Σατανάς, τον έχει παρασύρει και ο άνθρωπος δεν ξέρει πού να στραφεί. Ακόμα και σήμερα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να προδίδει τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Θεό Τον προδίδει, και όταν δεν Τον βλέπει κάνει το ίδιο. Ακόμη, υπάρχουν κι εκείνοι που έχοντας γίνει μάρτυρες των καταρών του Θεού και της οργής Του, συνεχίζουν και Τον προδίδουν. Και έτσι λέω πως η σύνεση του ανθρώπου έχει χάσει την αρχική της λειτουργία και πως το ίδιο συνέβη και στη συνείδηση του. Ο άνθρωπος που αντικρίζω είναι ένα κτήνος σε ανθρώπινη μορφή, είναι ένα δηλητηριώδες φίδι και όσο αξιοθρήνητος κι αν προσπαθεί να εμφανίζεται μπροστά στα μάτια Μου, ποτέ δεν θα είμαι ελεήμων προς αυτόν διότι ο άνθρωπος δεν έχει αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ του μαύρου και του άσπρου, την διαφορά μεταξύ αλήθειας και μη αλήθειας. Η λογική του ανθρώπου είναι τόσο μουδιασμένη, κι όμως προσπαθεί ακόμη να κερδίσει ευλογίες· η ανθρώπινη φύση του είναι τόσο ποταπή, κι όμως ακόμα επιθυμεί να αποκτήσει την κυριαρχία ενός βασιλιά. Με τέτοια λογική, ποιανού βασιλιάς θα μπορούσε να είναι; Πώς θα μπορούσε με τέτοια ανθρώπινη φύση να καθίσει σε θρόνο; Ο άνθρωπος πραγματικά δεν έχει καμία ντροπή! Είναι ένας αλαζονικός αχρείος! Σε όσους από εσάς επιθυμείτε να κερδίσετε ευλογίες, προτείνω πρώτα να κοιτάξετε σε έναν καθρέφτη τη δική σας άσχημη αντανάκλαση —εσύ έχεις ό, τι χρειάζεται για να γίνεις βασιλιάς; Έχεις το πρόσωπο κάποιου που μπορεί να κερδίσει ευλογίες; Δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή αλλαγή στη διάθεσή σου και δεν έχεις εφαρμόσει καμία από τις αλήθειες στην πράξη, κι όμως συνεχίζεις να ελπίζεις για ένα υπέροχο αύριο. Πλανάσαι! Έχοντας γεννηθεί σε τόσο βρόμικη γη, ο άνθρωπος έχει σημαδευτεί σοβαρά από την κοινωνία, έχει επηρεαστεί από φεουδαρχική δεοντολογία και έχει διδαχτεί σε «ιδρύματα υψηλής μόρφωσης». Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η μοχθηρή άποψη ζωής, η ελεεινή φιλοσοφία για τη ζωή, η απολύτως ανάξια ύπαρξη κι ο διεφθαρμένος τρόπος ζωής και τα έθιμα, όλα έχουν εισβάλει βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και επιτίθενται άγρια και υπονομεύουν τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. Ημέρα με την ημέρα, η διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο μοχθηρή και δεν υπάρχει ούτε ένας που πρόθυμα θα εγκαταλείψει τα πάντα για τον Θεό, ούτε ένας που πρόθυμα θα υπακούσει Εκείνον και, επιπλέον, ούτε ένας που θα αναζητήσει πρόθυμα την εμφάνιση Του. Αντίθετα, υπό την σφαίρα επιρροής του Σατανά, ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιδιώκει την απόλαυση, παραδίδοντας τον εαυτό του στη διαφθορά της σάρκας στη γη της λάσπης. Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν σκέφτονται να την εφαρμόσουν στην πράξη, και ούτε τείνουν να αναζητήσουν τον Θεό, ακόμη και αν έχουν αντικρίσει την εμφάνιση Του. Πώς θα μπορούσε μια τόσο διεφθαρμένη ανθρωπότητα να έχει οποιαδήποτε ευκαιρία για σωτηρία; Πώς θα μπορούσε μια τόσο παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 301

Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου πηγάζει από το ότι ο Σατανάς έχει ποδοπατήσει και δηλητηριάσει την ύπαρξή του, από την ανήκουστη βλάβη που έχει προξενήσει ο Σατανάς στη σκέψη του, στην ηθική του, στην αντίληψη και τη λογική του. Ακριβώς επειδή αυτά τα βασικά πράγματα του ανθρώπου τα έχει διαφθείρει ο Σατανάς και είναι τελείως διαφορετικά από το πώς ήταν όταν ο Θεός τα δημιούργησε αρχικά, εναντιώνεται ο άνθρωπος στον Θεό και δεν καταλαβαίνει την αλήθεια. Έτσι, οι αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου θα πρέπει να ξεκινήσουν με αλλαγή στη σκέψη, τη λογική και την αντίληψη του, οι οποίες θα αλλάξουν τη γνώση του για τον Θεό και τη γνώση του για την αλήθεια. Εκείνοι που γεννήθηκαν στην πιο βαθιά διεφθαρμένη χώρα από όλες, έχουν ακόμη μεγαλύτερη άγνοια του τί είναι ο Θεός, ή του τί σημαίνει να πιστεύεις σε Εκείνον. Όσο περισσότερο διεφθαρμένοι είναι οι άνθρωποι, τόσο λιγότερο γνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού και τόσο φτωχότερη είναι η λογική κι η αντίληψή τους. Η πηγή της αντίθεσης και της παρακοής ενάντια στον Θεό είναι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά. Επειδή έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, η συνείδηση του ανθρώπου έχει αναισθητοποιηθεί, έχει γίνει ανήθικος, οι σκέψεις του έχουν εκφυλιστεί κι έχει αποκτήσει μια οπισθοδρομική διανοητική στάση. Πριν τον διαφθείρει ο Σατανάς, ο άνθρωπος ακολουθούσε τον Θεό και υπάκουε στα λόγια Του με φυσικό τρόπο, αφού τα είχε ακούσει. Είχε σωστή λογική και συνείδηση και κανονική ανθρώπινη φύση. Αφού τον διέφθειρε ο Σατανάς, η αρχική του λογική, συνείδηση και η ανθρώπινη φύση του θόλωσαν και καταστράφηκαν από τον Σατανά. Επομένως, έχασε την υπακοή του και την αγάπη του προς τον Θεό. Η λογική του ανθρώπου άρχισε να αποκλίνει, η διάθεσή του έγινε σαν αυτή των ζώων και η παρακοή του προς τον Θεό έγινε συχνότερη και πιο σοβαρή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν το ξέρει και ούτε το αναγνωρίζει αυτό, απλώς εναντιώνεται και επαναστατεί τυφλά. Η αποκάλυψη της διάθεσης του ανθρώπου είναι η έκφραση της λογικής, της αντίληψης και της συνείδησής του, και επειδή η σύνεση και η αντίληψή του έχουν ασθενήσει και η συνείδησή του έχει θολώσει υπερβολικά, η διάθεσή του εναντιώνεται στον Θεό. Αν η λογική και η αντίληψη του ανθρώπου δεν μπορούν να αλλάξουν, τότε δεν τίθεται θέμα για αλλαγές στη διάθεσή του, όσο και το αν τον επιθυμεί η καρδιά του Θεού. Εάν η λογική του ανθρώπου είναι αδύναμη, τότε δεν μπορεί να υπηρετήσει τον Θεό και δεν είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Η «κανονική λογική» αναφέρεται στην υπακοή και στην πίστη στον Θεό, στη λαχτάρα για τον Θεό, στο να είσαι απόλυτος προς τον Θεό και στο να έχεις συνείδηση απέναντί Του. Αναφέρεται στο να είσαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος στον Θεό και να μην Του εναντιώνεσαι σκόπιμα. Εκείνοι που η σύνεσή τους αποκλίνει, δεν είναι έτσι. Από τότε που ο άνθρωπος διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει δημιουργήσει αντιλήψεις για τον Θεό και δεν έχει καμία πίστη ή λαχτάρα για Εκείνον, όπως και καθόλου συνείδηση προς τον Θεό. Σκόπιμα εναντιώνεται και κατακρίνει τον Θεό και, επιπλέον, εκτοξεύει ύβρεις κατ’ Αυτού πίσω από την πλάτη Του. Σαφώς γνωρίζει ότι είναι ο Θεός κι όμως εξακολουθεί να Τον κατακρίνει πίσω από την πλάτη Του, δεν έχει καμία πρόθεση να Τον υπακούει και απλώς απαιτεί και ζητά τυφλά. Τέτοιοι άνθρωποι —άνθρωποι που η λογική τους αποκλίνει— δεν είναι ικανοί να γνωρίζουν την ίδια τους την ανήκουστη συμπεριφορά ή να μετανιώνουν για την αντιδραστικότητα τους. Εάν οι άνθρωποι είναι ικανοί να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε έχουν αποκτήσει και πάλι κάποια από τη λογική τους· όσο περισσότερο επαναστατούν ενάντια στον Θεό αλλά δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους, τόσο πιο επιβαρυμένη είναι η λογική τους.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 302

Η πηγή της αποκάλυψης της διεφθαρμένης υπόστασης του ανθρώπου δεν είναι τίποτε παραπάνω από τη θολωμένη του συνείδηση, την κακόβουλη φύση του και την αδύναμη λογική του· εάν η συνείδηση κι η λογική του μπορούν να ξαναγίνουν φυσιολογικές, τότε θα γίνει κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Απλά και μόνο επειδή η συνείδηση του ανθρώπου ήταν πάντοτε αναισθητοποιημένη, η λογική του ποτέ δεν υπήρξε σωστή και θολώνει ολοένα και περισσότερο, ο άνθρωπος επαναστατεί ολοένα και περισσότερο εναντίον του Θεού, σε σημείο που σταύρωσε τον Ιησού, αρνήθηκε στον ενσαρκωμένο Θεό των εσχάτων ημερών την είσοδο στο σπίτι του και καταδικάζει τη σάρκα του Θεού, την οποία θεωρεί ασήμαντη. Εάν ο άνθρωπος είχε έστω και λίγη ανθρωπιά, δεν θα ήταν τόσο σκληρός απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό· εάν είχε έστω και λίγη λογική, δεν θα ήταν τόσο μοχθηρός αντιμετωπίζοντας τη σάρκα του ενσαρκωμένου Θεού· αν είχε λίγη συνείδηση, δεν θα ήταν τόσο «ευγνώμων» προς τον ενσαρκωμένο Θεό με αυτόν τον τρόπο. Ο άνθρωπος ζει στην εποχή που ο Θεός έχει αποκτήσει σάρκα και οστά, ωστόσο είναι ανίκανος να ευχαριστήσει τον Θεό για την τόσο καλή ευκαιρία που του παρέχει, και αντ’ αυτού, καταριέται τον ερχομό Του ή αγνοεί τελείως το γεγονός της ενσάρκωσης του Θεού και φαινομενικά είναι εναντίον του γεγονότος αυτού και το έχει βαρεθεί. Ασχέτως με τον τρόπο που ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τον ερχομό Του, ο Θεός, εν συντομία, συνεχίζει πάντοτε το έργο Του υπομονετικά —παρόλο που ο άνθρωπος δεν Τον καλοδέχθηκε και έχει τυφλές απαιτήσεις από Εκείνον. Η διάθεση του ανθρώπου έχει γίνει εξαιρετικά μοχθηρή, η λογική του έχει αναισθητοποιηθεί φοβερά και η συνείδησή του έχει ποδοπατηθεί από τον Σατανά κι εδώ και πολύ καιρό έπαψε να είναι η αρχική ανθρώπινη συνείδηση. Ο άνθρωπος δεν είναι απλά αγνώμων απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό που πρόσφερε τόση πολλή ζωή και χάρη στην ανθρωπότητα, αλλά έχει γίνει ακόμα και πικρόχολος απέναντι Του επειδή του προσέφερε την αλήθεια· είναι που ο άνθρωπος δεν τρέφει το παραμικρό ενδιαφέρον για την αλήθεια και έτσι είναι πικρόχολος προς τον Θεό. Όχι μόνο ο άνθρωπος είναι ανίκανος να καταθέσει τη ζωή του για τον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά προσπαθεί επίσης να Του αποσπάσει ευλογίες και προσποιείται πως τρέφει ένα ενδιαφέρον πολύ μεγαλύτερο από αυτό που Του έχει προσφέρει. Άνθρωποι με τέτοια λογική και συνείδηση θεωρούν πως αυτό δεν είναι μεγάλο θέμα και εξακολουθούν να πιστεύουν πως έχουν δαπανήσει πάρα πολλά για τον Θεό και πως Εκείνος τους έχει δώσει πολύ λίγα. Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ Μου έδωσαν μια κούπα νερό, απλώνουν το χέρι και απαιτούν να τους πληρώσω για δύο κούπες γάλα, ή που ενώ Μου παρείχαν δωμάτιο για να περάσω μια νύχτα, απατούν να πληρώσω ενοίκιο για πολλές. Με τέτοια ανθρώπινη φύση, με τέτοια συνείδηση, πώς μπορείτε ακόμα να εύχεστε να κερδίσετε ζωή; Πόσο άξιοι περιφρόνησης και αχρείοι είστε! Εξαιτίας αυτής της ανθρώπινης φύσης και της ανθρώπινης συνείδησης περιπλανιέται ο ενσαρκωμένος Θεός σε ολόκληρη τη γη, χωρίς να βρίσκει πουθενά καταφύγιο. Εκείνοι που πραγματικά κατέχουν συνείδηση και ανθρωπιά θα πρέπει να λατρεύουν και να υπηρετούν ολόψυχα τον ενσαρκωμένο Θεό, όχι λόγω του πόσου έργου έχει επιτελέσει, αλλά ακόμα κι αν δεν έχει κάνει κανένα έργο. Αυτό πρέπει να κάνουν όσοι έχουν υγιή λογική και αυτό είναι το καθήκον του ανθρώπου. Μάλιστα, οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν για όρους για να υπηρετούν τον Θεό: Δεν τους νοιάζει αν είναι Θεός ή άνθρωπος, και μιλούν μονάχα για τους δικούς τους όρους, και επιδιώκουν μονάχα να ικανοποιήσουν τις δικές τους επιθυμίες. Όταν μαγειρεύετε για Μένα, απαιτείτε αμοιβή για τις υπηρεσίες σας, όταν τρέχετε για Μένα ζητάτε αντίστοιχη αμοιβή, όταν εργάζεστε για Εμένα απαιτείτε μισθό, όταν πλένετε τα ρούχα Μου απαιτείτε αμοιβή, όταν φροντίζετε για την εκκλησία τα απαιτείτε πίσω, όταν μιλάτε ζητάτε συνδρομή για τον ομιλητή, όταν δίνετε βιβλία ζητάτε τέλη διανομής και όταν γράφετε απαιτείτε τέλη συγγραφής. Αυτοί που έχω αντιμετωπίσει απαιτούν ακόμα και επιβράβευση από Εμένα, ενώ εκείνοι που έχουν σταλεί σπίτι απαιτούν αποζημίωση για τη ζημιά στο όνομά τους· οι ανύπαντροι απαιτούν προίκα ή αποζημίωση για τη χαμένη νιότη τους, αυτοί που σκοτώνουν ένα κοτόπουλο απαιτούν την αμοιβή του χασάπη, εκείνοι που τηγανίζουν φαγητό ζητούν τον τέλη τηγανίσματος και αυτοί που φτιάχνουν σούπα επίσης απαιτούν να πληρωθούν… Αυτή είναι η υψηλή και επιβλητική σας ανθρώπινη φύση και αυτές είναι οι πράξεις που σας υπαγορεύει η ζεστή συνείδησή σας. Πού είναι η λογική σας; Πού είναι η ανθρωπιά σας; Εγώ θα σας πω! Εάν συνεχίσετε έτσι, θα πάψω να εργάζομαι ανάμεσά σας. Δεν θα εργάζομαι ανάμεσα σε μια αγέλη θηρίων με ανθρώπινη μορφή, δεν θα υποφέρω τόσο για μια τέτοια ομάδα ανθρώπων που η ωραία τους όψη κρύβει μια άγρια καρδιά, δεν θα υπομείνω τόσα πολλά για μια τέτοια αγέλη ζώων που δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα σωτηρίας. Η ημέρα που θα σας γυρίσω την πλάτη θα είναι η ημέρα που θα πεθάνετε, είναι η ημέρα που το σκότος θα πέσει πάνω σας και η ημέρα που το φως θα σας εγκαταλείψει. Επιτρέψετε μου να σας πω Εγώ! Ποτέ δεν θα είμαι καλοσυνάτος σε μια ομάδα όπως η δική σας, μια ομάδα κατώτερη και από ζώα! Υπάρχουν όρια στα λόγια και στις πράξεις Μου κι έτσι όπως είναι η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση σας, δεν πρόκειται να εργαστώ περισσότερο, διότι έχετε έλλειψη συνείδησης, Μου έχετε προξενήσει πολύ πόνο και η απαράδεκτη συμπεριφορά σας Με αηδιάζει τόσο πολύ. Άνθρωποι με τόση μεγάλη έλλειψη ανθρωπιάς και συνείδησης δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία της λύτρωσης· δεν πρόκειται ποτέ να σώσω τόσο άκαρδους και αγνώμονες ανθρώπους. Όταν φτάσει η ημέρα Μου, θα ρίχνω τις καυτές φλόγες Μου στους αιώνες των αιώνων πάνω στα τέκνα της ανυπακοής που κάποτε προκάλεσαν την άγρια οργή Μου, θα επιβάλω την αιώνια τιμωρία Μου σε εκείνα τα ζώα που κάποτε εξαπέλυσαν ύβρεις εναντίον Μου και Με εγκατέλειψαν, θα καίω αιώνια με τις φωτιές του θυμού Μου τους γιους της ανυπακοής που κάποτε έζησαν και έφαγαν μαζί Μου μα δεν πίστευαν σε Εμένα και Με προσέβαλαν και Με πρόδωσαν. Θα υποβάλλω στην τιμωρία Μου όλους εκείνους που προκάλεσαν την οργή Μου, θα ρίξω το σύνολο της οργής Μου πάνω σε αυτά τα κτήνη που κάποτε ήθελαν να σταθούν στο πλάι Μου ως όμοιοί Μου, κι όμως δεν Με υπάκουσαν ούτε Με λάτρεψαν, η ράβδος με την οποία χτυπώ τον άνθρωπο θα πέσει πάνω σε αυτά τα ζώα που κάποτε απόλαυσαν την φροντίδα Μου και τα μυστήρια που αποκάλυψα και που προσπάθησαν να κερδίσουν υλικές απολαύσεις από Εμένα. Δεν θα συγχωρήσω κανέναν που θα προσπαθήσει να πάρει την θέση Μου· δεν θα δείξω έλεος σε κανέναν που θα προσπαθήσει να αποσπάσει τροφή και ρουχισμό από Εμένα. Προς το παρόν, παραμένετε ελεύθεροι από το κακό και εξακολουθείτε να υπερβάλλετε εαυτόν στις απαιτήσεις σας προς Εμένα. Όταν φτάσει η ημέρα της οργής, δεν θα απαιτήσετε άλλα από Μένα· εκείνη την ημέρα θα σας αφήσω να «απολαύσετε» με την καρδιά σας, θα σας κάνω να σκύψετε το κεφάλι στο έδαφος και δεν θα μπορέσετε να ξανασηκωθείτε! Αργά η γρήγορα, θα σας «ξεπληρώσω» αυτό το χρέος και ελπίζω πως θα περιμένετε υπομονετικά τον ερχομό αυτής της ημέρας.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 303

Ο άνθρωπος αποτυγχάνει να κερδίσει τον Θεό, όχι γιατί ο Θεός τρέφει αισθήματα ή γιατί ο Θεός είναι απρόθυμος να Τον κερδίσει ο άνθρωπος, αλλά γιατί ο άνθρωπος δεν θέλει να Τον κερδίσει και γιατί δεν Τον αναζητά εντατικά. Πώς θα μπορούσε κάποιος που πραγματικά αναζητά τον Θεό να τον καταραστεί Εκείνος; Πώς θα μπορούσε να καταραστεί ο Θεός κάποιον με υγιή λογική και ευαίσθητη συνείδηση; Πώς θα μπορούσε η φωτιά της οργής του Θεού να καταπιεί κάποιον που λατρεύει αληθινά και υπηρετεί τον Θεό; Πώς θα μπορούσε κάποιος που υπακούει με ευχαρίστηση τον Θεό να εκδιωχθεί από τον οίκο Του; Πώς θα μπορούσε κάποιος που δεν αγαπά αρκετά τον Θεό να ζει υπό την τιμωρία του; Πώς θα μπορούσε κάποιος που με ευχαρίστηση θα εγκατέλειπε τα πάντα για τον Θεό να μην έχει τίποτα; Ο άνθρωπος είναι απρόθυμος να αναζητήσει τον Θεό, απρόθυμος να ξοδέψει τα υπάρχοντά του για Εκείνον και απρόθυμος να αφιερώσει προσπάθειες μια ζωής στον Θεό και, αντιθέτως, λέει πως ο Θεός το έχει παρατραβήξει, πως πάρα πολλά σχετικά με τον Θεό έρχονται σε αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Με μια τέτοια ανθρώπινη φύση, ακόμη κι αν ήσασταν γενναιόδωροι προς τις προσπάθειές σας, θα εξακολουθούσατε να είστε ανίκανοι να κερδίσετε την έγκριση του Θεού, για να μη μιλήσουμε για το γεγονός του ότι δεν αναζητάτε τον Θεό. Δεν γνωρίζετε πώς είστε τα ελαττωματικά αγαθά του ανθρώπινου είδους; Δεν ξέρετε ότι καμιά ανθρώπινη φύση δεν είναι πιο άθλια από τη δική σας; Δεν ξέρετε ποιος είναι ο «τιμητικός σας τίτλος»; Εκείνοι που πραγματικά αγαπούν τον Θεό σάς αποκαλούν τον πατέρα του λύκου, τη μητέρα του λύκου, τον γιο του λύκου και τον εγγονό του λύκου· είστε οι απόγονοι του λύκου, ο λαός του λύκου και θα πρέπει να γνωρίζετε την ταυτότητα σας και να μην τη ξεχάσετε ποτέ. Μην πιστεύετε πως είστε κάποια ανώτερη μορφή. Είστε η μοχθηρότερη ομάδα μη ανθρώπων ανάμεσα στο ανθρώπινο είδος. Δεν ξέρετε τίποτε από αυτά; Γνωρίζετε πόσο έχω ριψοκινδυνεύσει κάνοντας έργο ανάμεσά σας; Αν η σύνεσή σας δεν ξαναγίνει φυσιολογική, και η συνείδησή σας δεν δουλέψει ξανά κανονικά, τότε ποτέ δεν θα είστε ελεύθεροι από την επονομασία «λύκος», δεν θα ξεφύγετε ποτέ από την ημέρα της καταδίκης, από την ημέρα της τιμωρίας σας. Γεννηθήκατε κατώτεροι, χωρίς καθόλου αξία. Είστε εγγενώς μια πεινασμένη αγέλη λύκων, ένας σωρός από συντρίμμια και σκουπίδια, και σε αντίθεση με εσάς, Εγώ δεν εργάζομαι με εσάς ώστε να ωφεληθώ, αλλά λόγω της ανάγκης για έργο. Αν εξακολουθήσετε να αντιδράτε κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε θα σταματήσω το έργο Μου και δεν θα εργαστώ ξανά για εσάς· αντιθέτως, θα μεταφέρω το έργο Μου σε μια ομάδα που θα Με ευχαριστεί κι έτσι θα σας αφήσω για πάντα, διότι δεν προτίθεμαι να φροντίζω αυτούς που Με εχθρεύονται. Έτσι λοιπόν, επιθυμείτε να είστε συμβατοί με Εμένα ή να Μου φέρεστε εχθρικά;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 304

Όλοι οι άνθρωποι εύχονται να δουν την αληθινή όψη του Ιησού και επιθυμούν να είναι μαζί Του. Πιστεύω ότι κανένας από τους αδελφούς ή τις αδελφές δεν θα έλεγε ότι είναι απρόθυμος να δει ή να είναι με τον Ιησού. Πριν δείτε τον Ιησού, δηλαδή πριν δείτε τον ενσαρκωμένο Θεό, θα κάνετε πολλές σκέψεις, για παράδειγμα, σχετικά με την εμφάνιση του Ιησού, τον τρόπο ομιλίας Του, τον τρόπο ζωής Του και ούτω καθεξής. Ωστόσο, όταν πραγματικά Τον δείτε, οι σκέψεις σας θα αλλάξουν γρήγορα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Θέλετε να μάθετε; Ενώ η σκέψη του ανθρώπου πράγματι δεν μπορεί να παραβλεφθεί, είναι πολύ πιο ανυπόφορο για τον άνθρωπο να αλλάξει την ουσία του Χριστού. Θεωρείτε τον Χριστό ως αθάνατο ή έναν σοφό, αλλά κανείς δεν σκέφτεται τον Χριστό σαν κανονικό άνθρωπο που διακατέχεται από θεία ουσία. Επομένως, πολλοί από αυτούς που επιθυμούν διακαώς, μέρα και νύχτα, να δουν τον Θεό, είναι στην πραγματικότητα εχθροί του Θεού και ασύμβατοι με τον Θεό. Δεν είναι λάθος αυτό από την πλευρά του ανθρώπου; Ακόμα και τώρα, εξακολουθείτε να νομίζετε ότι η πίστη και η αφοσίωσή σας είναι αρκετές για να σας καταστήσουν άξιους να δείτε το πρόσωπο του Χριστού, αλλά σας προτρέπω να εξοπλιστείτε με πιο πρακτικά πράγματα! Διότι στο παρελθόν, παρόν και μέλλον, πολλοί από εκείνους που έρχονται σε επαφή με τον Χριστό, έχουν αποτύχει ή θα αποτύχουν· όλοι τους παίζουν τον ρόλο των Φαρισαίων. Ποιος είναι ο λόγος της αποτυχίας σας; Ακριβώς επειδή στις αντιλήψεις σας υπάρχει ένας μεγαλειώδης και θαυμαστός Θεός. Αλλά η αλήθεια δεν είναι όπως την θέλει ο άνθρωπος. Όχι μόνο ο Χριστός δεν είναι μεγαλειώδης, αλλά είναι και ιδιαίτερα μικρός· όχι μόνον είναι άνθρωπος, αλλά είναι κι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Όχι μόνο δεν μπορεί να ανεβαίνει στον ουρανό, αλλά ούτε και μπορεί να κινείται ελεύθερα στη γη. Έτσι, οι άνθρωποι Τον αντιμετωπίζουν σαν έναν συνηθισμένο άνθρωπο, Του συμπεριφέρονται αδιάφορα όταν είναι μαζί Του και μιλάνε απρόσεκτα σ’ Αυτόν, ενώ ακόμα περιμένουν την έλευση του «αληθινού Χριστού». Θεωρείτε τον Χριστό που έχει έρθει ήδη έναν συνηθισμένο άνθρωπο, και τον λόγο Του ως εκείνον ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν έχετε λάβει τίποτα από τον Χριστό και, αντ’ αυτού, έχετε εντελώς εκθέσει την ασχήμια σας στο φως.

Πριν από την επαφή με τον Χριστό, μπορεί να πιστεύεις ότι η διάθεσή σου έχει εντελώς αλλάξει, ότι είσαι ένας πιστός ακόλουθος του Χριστού και ότι είσαι πολύ άξιος να λάβεις τις ευλογίες του Χριστού. Επιπλέον, καθώς έχεις διανύσει πολλούς δρόμους, έχεις κάνει μεγάλο έργο κι έχεις αποφέρει πολλούς καρπούς, πιστεύεις ότι πρέπει να είσαι αυτός που θα λάβει το στεφάνι στο τέλος. Ωστόσο, υπάρχει μια αλήθεια που μπορεί να μη γνωρίζεις: Η διεφθαρμένη διάθεση κι η παρακοή κι η αντίσταση του ανθρώπου εκτίθενται όταν βλέπει τον Χριστό, κι η παρακοή κι η αντίσταση που εκτίθενται εκείνη τη στιγμή, εκτίθενται πιο απόλυτα και πληρέστερα απ’ ό,τι σε κάθε άλλη. Ο Χριστός είναι ο Υιός του ανθρώπου —ο Υιός του ανθρώπου που κατέχει κανονική ανθρώπινη φύση— γι’ αυτό ο άνθρωπος ούτε Τον τιμά ούτε Τον σέβεται. O Θεός ζει στη σάρκα, γι’ αυτό η παρακοή του ανθρώπου έρχεται στο φως λεπτομερώς και έντονα. Λέω, λοιπόν, ότι η έλευση του Χριστού έχει φέρει στο φως όλη την παρακοή της ανθρωπότητας και έχει φανερώσει εντελώς τη φύση του ανθρώπινου γένους. Αυτό ονομάζεται «δελεάζοντας μια τίγρη να κατεβεί απ’ το βουνό» και «δελεάζοντας έναν λύκο να βγει έξω από τη σπηλιά». Τολμάς να πεις ότι είσαι πιστός στον Θεό; Τολμάς να πεις ότι δείχνεις απόλυτη υπακοή στον Θεό; Τολμάς να πεις ότι δεν είσαι επαναστάτης; Κάποιοι θα πουν: Κάθε φορά που ο Θεός δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον για μένα, πάντα υποτάσσομαι χωρίς να παραπονιέμαι. Επιπλέον, δεν κατέχω καμιά αντίληψη για τον Θεό. Κάποιοι θα πουν: Οτιδήποτε μου αναθέτει ο Θεός, το εκτελώ κατά το καλύτερο δυνατό και δεν είμαι ποτέ αμελής. Τότε, σας ρωτώ αυτό: Μπορείτε να είστε συμβατοί με τον Χριστό όταν ζείτε μαζί μ’ Εκείνον; Και για πόσο καιρό θα είστε συμβατοί μαζί Του; Μια μέρα; Δύο ημέρες; Μία ώρα; Δύο ώρες; Η πίστη σας μπορεί να είναι πράγματι αξιέπαινη, αλλά δεν έχετε μεγάλη σταθερότητα. Όταν ζεις αληθινά με τον Χριστό, η αυταρέσκειά σου κι υπεροψία σου θα εκτεθούν σταδιακά μέσα από τα λόγια και τις πράξεις σου, όπως κι οι υπερβολικές σου επιθυμίες, η νοοτροπία ανυπακοής που έχεις και η δυσαρέσκειά σου φυσικά θα αποκαλυφθούν. Τέλος, η αλαζονεία σου θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη, κι όταν γίνεις τόσο ασύμβατος με τον Χριστό όσο το νερό με τη φωτιά, τότε η φύση σου θα αποκαλυφθεί ολοκληρωτικά. Εκείνη την ώρα, οι αντιλήψεις σου δεν μπορούν πλέον να κρύβονται. Επίσης, οι διαμαρτυρίες σου θα εκφραστούν αυθόρμητα κι η ευτελής ανθρώπινη φύση σου θα εκτεθεί πλήρως. Ωστόσο, ακόμα και τότε, συνεχίζεις να αποκηρύσσεις τη δική σου επαναστατικότητα, ενώ πιστεύεις ότι ένας τέτοιος Χριστός δεν είναι εύκολο να γίνει αποδεκτός κι ότι είναι υπερβολικά αυστηρός με τον άνθρωπο κι ότι θα υποτασσόσουν εξ ολοκλήρου αν ήταν ένας ευγενικότερος Χριστός. Πιστεύετε ότι υπάρχει πάντα ένας δίκαιος λόγος για την εξέγερσή σας, και ότι επαναστατείτε εναντίον Του μόνον όταν ο Χριστός σάς έχει οδηγήσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Ποτέ δεν έχετε αναλογιστεί ότι έχετε αποτύχει στο να θεωρείτε τον Χριστό Θεό και στην πρόθεση σας να Τον υπακούσετε. Αντίθετα, πεισματικά επιμένεις ο Χριστός να ενεργεί σύμφωνα με την επιθυμία σου και από τη στιγμή που δεν υπάρχει ούτε ένα πράγμα που να έχει γίνει έτσι, πιστεύεις ότι Εκείνος δεν είναι Θεός, αλλά άνθρωπος. Δεν υπάρχουν πολλοί από εσάς που Τον αντιμετωπίζουν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Σε ποιον πιστεύετε εν τέλει; Και πώς κάνετε την αναζήτηση;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 305

Πάντα επιθυμείτε να δείτε τον Χριστό, αλλά σας προτρέπω να μην έχετε τόση μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σας· ο καθένας μπορεί να δει τον Χριστό, αλλά λέω ότι κανένας δεν είναι κατάλληλος να δει τον Χριστό. Επειδή η φύση του ανθρώπου είναι γεμάτη από το κακό, την αλαζονεία και την επανάσταση, τη στιγμή που θα δεις τον Χριστό, η φύση σου θα σε καταστρέψει και θα σε καταδικάσει σε θάνατο. Η συσχέτισή σου με έναν αδελφό (ή μια αδελφή) μπορεί να μην δείχνει πολλά για σένα, αλλά δεν είναι τόσο απλό όταν συσχετίζεσαι με τον Χριστό. Οποιαδήποτε στιγμή, οι αντιλήψεις σου μπορεί να ριζωθούν, η αλαζονεία σου να αρχίσει να ανθίζει κι η επανάστασή σου να φέρει σύκα. Πώς μπορείς εσύ με τέτοια ανθρώπινη φύση να είσαι κατάλληλος να συσχετιστείς με τον Χριστό; Είσαι πράγματι ικανός να Τον αντιμετωπίζεις ως Θεό κάθε στιγμή της κάθε μέρας; Θα έχεις αληθινά την πραγματικότητα της υποταγής στον Θεό; Λατρεύετε τον μεγαλειώδη Θεό μέσα στις καρδιές σας ως Ιεχωβά, ενώ θεωρείτε τον ορατό Χριστό άνθρωπο. Η λογική σας είναι κατωτάτου επιπέδου κι η ανθρώπινη φύση σας υπερβολικά ευτελής! Είστε ανίκανοι να θεωρείτε για πάντα τον Χριστό Θεό. Απλώς Τον κρατάτε γερά και Τον λατρεύετε ως Θεό περιστασιακά, όταν εσείς θέλετε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω ότι δεν είστε πιστοί του Θεού, αλλά συνεργοί αυτών οι οποίοι πολεμούν τον Χριστό. Ακόμα κι οι άνθρωποι που δείχνουν καλοσύνη σε άλλους ανταμείβονται, όμως ο Χριστός, που έχει επιτελέσει τέτοιο έργο ανάμεσά σας, δεν έχει δεχτεί ούτε την αγάπη ούτε την ανταμοιβή και υποταγή από τον άνθρωπο. Δεν είναι κάτι το λυπηρό;

Μπορεί όλα τα χρόνια της πίστης σου στον Θεό, να μην έχεις καταραστεί κανέναν ούτε και να έχεις διαπράξει κάτι κακό, ωστόσο στη συσχέτισή σου με τον Χριστό δεν μπορείς να λες την αλήθεια, να ενεργείς ειλικρινά ή να υπακούς στον λόγο του Χριστού· τότε λέω ότι είσαι ο πιο μοχθηρός και κακός άνθρωπος στον κόσμο. Μπορεί να είσαι ιδιαίτερα εγκάρδιος και πιστός στους συγγενείς, τους φίλους, τη σύζυγο (ή τον σύζυγό σου), τους γιους και τις κόρες σου και τους γονείς σου και ποτέ δεν επωφελείσαι από τους άλλους, όμως αν δεν μπορείς να είσαι σε σύμπνοια και συμφιλιωμένος με τον Χριστό, τότε ακόμη κι αν δαπανήσεις όλο σου το είναι για να ανακουφίσεις τους γείτονές σου ή έχεις φροντίσει καλά τον πατέρα, τη μητέρα και τα μέλη του νοικοκυριού σου, λέω ότι εξακολουθείς να είσαι κακός και επιπλέον γεμάτος πονηρά κόλπα. Μη νομίζεις ότι είσαι συμβατός με τον Χριστό απλά και μόνο επειδή τα πηγαίνεις καλά με τους άλλους ή κάνεις κάποιες καλές πράξεις. Πιστεύεις ότι η φιλανθρωπική σου πρόθεση μπορεί να υφαρπάξει μια ευλογία από τον Ουρανό; Πιστεύεις ότι κάποιες καλές πράξεις που κάνεις μπορούν να υποκαταστήσουν την υπακοή σου; Κανείς σας δεν μπορεί να δεχτεί την αντιμετώπιση και το κλάδεμα κι όλοι σας δυσκολεύεστε να αποδεχθείτε την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού. Ωστόσο, συνεχώς διατυμπανίζετε την υπακοή σας στον Θεό. Μια τέτοια πίστη σαν τη δική σας θα επιφέρει μια κατάλληλη ανταπόδοση. Σταματήστε να βαυκαλίζεστε με φανταχτερές ψευδαισθήσεις και να επιθυμείτε να δείτε τον Χριστό, γιατί είστε πολύ μικροί στο ανάστημα, τόσο που δεν είστε καν αντάξιοι να Τον δείτε. Όταν αποβάλεις πλήρως την επαναστατικότητά σου και μπορέσεις να είσαι συμφιλιωμένος με τον Χριστό, τότε ο Θεός με φυσικό τρόπο θα σου εμφανιστεί. Αν πας να δεις τον Θεό χωρίς να υποστείς κλάδεμα ή κρίση, τότε σίγουρα θα γίνεις πολέμιος του Θεού προορισμένος για την καταστροφή. Η φύση του ανθρώπου είναι εγγενώς εχθρική προς τον Θεό, επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουν υποβληθεί στην πιο βαθιά διαφθορά από τον Σατανά. Αν ο άνθρωπος προσπαθήσει να συσχετιστεί με τον Θεό ενόσω βρίσκεται στη δική του διαφθορά, είναι σίγουρο ότι τίποτα καλό δεν μπορεί να προέλθει απ’ αυτό. Όλες οι πράξεις και τα λόγια του ανθρώπου σίγουρα θα εκθέτουν συνεχώς τη διαφθορά του και κατά τη συσχέτισή του με τον Θεό, η επαναστατικότητά του θα αποκαλυφθεί από κάθε άποψη. Ο άνθρωπος επομένως, εν αγνοία του, αντιτίθεται στον Χριστό, εξαπατά τον Χριστό και απορρίπτει τον Χριστό· όταν συμβεί αυτό, ο άνθρωπος θα είναι σε ακόμη πιο επισφαλή κατάσταση και αν συνεχιστεί αυτό, θα υποβληθεί σε τιμωρία.

Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι εάν η συσχέτιση με τον Θεό είναι τόσο επικίνδυνη, τότε θα ήταν σοφό να κρατηθούμε σε απόσταση από τον Θεό. Τι μπορούν να λάβουν τέτοιοι άνθρωποι τότε; Μπορούν να είναι πιστοί στον Θεό; Πράγματι, η συσχέτιση με τον Θεό είναι πολύ δύσκολη, αλλά αυτό συμβαίνει εξ ολοκλήρου επειδή ο άνθρωπος είναι διεφθαρμένος, κι όχι επειδή ο Θεός δεν μπορεί να συσχετιστεί με τον άνθρωπο. Θα ήταν καλύτερο για σας να αφιερώσετε περισσότερη προσπάθεια στην αλήθεια του γνώθι σαυτόν. Γιατί δεν κερδίσατε την εύνοια του Θεού; Γιατί η διάθεσή σας είναι απεχθής για Εκείνον; Γιατί τα λόγια σας Του φαίνονται αηδιαστικά; Μόλις δείξετε λίγη πίστη, παινεύετε τους εαυτούς σας και απαιτείτε ανταμοιβή για τη μικρή σας συνεισφορά· περιφρονείτε τους άλλους μόλις δείξετε αφοσίωση και αψηφάτε τον Θεό αφού επιτελέσετε μια μικρή εργασία. Επιθυμείτε πλούτη και δώρα και συγχαρητήρια γιατί δεχθήκατε τον Θεό. Πονάει η καρδιά σας όταν δίνετε ένα-δυο κέρματα. Όταν δίνετε δέκα, επιθυμείτε ευλογίες και να σας ξεχωρίσουν από τους άλλους. Για ανθρώπινη φύση σαν τη δική σας είναι πραγματικά προσβλητικό να μιλά ή να ακούει κανείς. Υπάρχει κάτι αξιέπαινο στα λόγια και τις πράξεις σας; Όσοι εκτελούν το καθήκον τους κι όσοι δεν το εκτελούν· όσοι οδηγούν και όσοι ακολουθούν· όσοι δέχονται τον Θεό κι όσοι δεν το κάνουν· όσοι δίνουν και όσοι δεν δίνουν· όσοι κηρύττουν και όσοι λαμβάνουν το κήρυγμα, και ούτω καθεξής· όλοι αυτοί οι άνθρωποι παινεύονται. Δεν το βρίσκετε αυτό γελοίο; Βεβαίως γνωρίζετε ότι πιστεύετε στον Θεό, ωστόσο δεν μπορείτε να είστε σε σύμπνοια με τον Θεό. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι δεν έχετε καμία απολύτως αξία, ωστόσο συνεχίζετε να καυχιέστε το ίδιο. Δεν αισθάνεστε ότι η λογική σας έχει καταντήσει τέτοια ώστε δεν έχετε πλέον αυτοέλεγχο; Πώς μπορείτε με τέτοια λογική να είστε κατάλληλοι για συσχετιστείτε με τον Θεό; Τώρα δεν φοβάστε για τον εαυτό σας; Η διάθεσή σας έχει ήδη γίνει τέτοια που δεν μπορείτε να είστε σε σύμπνοια με τον Θεό. Έτσι, δεν είναι γελοία η πίστη σας; Δεν είναι παράλογη η πίστη σας; Πώς θα αντιμετωπίσεις το μέλλον σου; Πώς θα επιλέξεις το μονοπάτι που θα ακολουθήσεις;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 306

Έχω εκφράσει τόσα πολλά λόγια κι επίσης, έχω εκφράσει το θέλημά Μου και τη διάθεσή Μου κι ακόμα κι έτσι, οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι ανίκανοι να Με γνωρίσουν και να πιστέψουν σ’ Εμένα. Ή, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι είναι ακόμα ανίκανοι να Με υπακούσουν. Όσοι ζουν στη Βίβλο, όσοι ζουν εν μέσω του νόμου, αυτοί που ζουν στον σταυρό, αυτοί που ζουν σύμφωνα με το δόγμα, αυτοί που ζουν ανάμεσα στο έργο που κάνω σήμερα· ποιοι από αυτούς συμβαδίζουν μαζί Μου; Σκέφτεστε μόνο να λαμβάνετε ευλογίες και ανταμοιβές και ποτέ δεν έχετε σπαταλήσει ούτε μια σκέψη για το πώς να συμβαδίζετε μαζί Μου ή για το πώς να αποφύγετε να είστε εχθρικοί απέναντί Μου. Είμαι τόσο απογοητευμένος από εσάς, γιατί σας έδωσα τόσα πολλά, όμως πήρα τόσα λίγα από σας. Την εξαπάτησή σας, την αλαζονεία σας, την απληστία σας, τις υπερβολικές επιθυμίες σας, την προδοσία σας, την ανυπακοή σας· ποιο από αυτά θα μπορούσε να ξεφύγει της προσοχής Μου; Είστε επιπόλαιοι απέναντί Μου, Με κοροϊδεύετε, Με προσβάλλετε, Με καλοπιάνετε, έχετε απαιτήσεις από Εμένα και Με εκβιάζετε για θυσίες· πώς θα μπορούσε αυτή η κακομεταχείριση να ξεφύγει από την τιμωρία Μου; Η διάπραξη του κακού από εσάς αποτελεί απόδειξη της εχθρότητάς σας εναντίον Μου και αποδεικνύει την ασυμβατότητά σας μ’ Εμένα. Καθένας από εσάς πιστεύει για λογαριασμό του ότι συμβαδίζει απόλυτα μαζί Μου, αλλά αν συμβαίνει αυτό, τότε σε ποιον απευθύνονται τέτοιες αδιάσειστες αποδείξεις; Πιστεύετε για τον εαυτό σας ότι κατέχετε την απόλυτη ειλικρίνεια και αφοσίωση σ’ Εμένα. Νομίζετε ότι είστε τόσο ευγενικοί, τόσο συμπονετικοί κι έχετε αφιερώσει τόσα πολλά σ’ Εμένα. Πιστεύετε ότι έχετε κάνει αρκετά για Εμένα. Αλλά έχετε συγκρίνει ποτέ αυτές τις πεποιθήσεις με τη δική σας συμπεριφορά; Λέω ότι είστε πολύ αλαζονικοί, πολύ άπληστοι, πολύ επιπόλαιοι· τα κόλπα με τα οποία Με ξεγελάτε είναι πολύ έξυπνα και έχετε πολλές αξιοκαταφρόνητες προθέσεις και αξιοκαταφρόνητες μεθόδους. Η αφοσίωσή σας είναι υπερβολικά πενιχρή, η τιμιότητά σας είναι πάρα πολύ ασήμαντη και η συνείδηση σας είναι ακόμη περισσότερο ελλιπής. Υπάρχει πάρα πολύ μοχθηρία στις καρδιές σας και κανείς δεν γλιτώνει από τη μοχθηρία σας, ούτε καν Εγώ. Με κλείνετε έξω για χάρη των παιδιών σας ή του συζύγου σας ή της δικής σας αυτοσυντήρησης. Αντί να φροντίζετε για Εμένα, νοιάζεστε για την οικογένειά σας, τα παιδιά σας, την κοινωνική σας θέση, το μέλλον σας και τη δική σας ικανοποίηση. Πότε σκεφτήκατε για Εμένα όταν μιλούσατε ή ενεργούσατε; Όταν ο καιρός είναι κρύος, οι σκέψεις σας στρέφονται στα παιδιά σας, στον σύζυγό σας, στη σύζυγό σας ή στους γονείς σας. Ούτε όταν ο καιρός είναι ζεστός δεν έχω θέση στις σκέψεις σας. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, σκέφτεσαι τα δικά σου συμφέροντα, την προσωπική σου ασφάλεια, τα μέλη της οικογένειάς σου. Τι έκανες ποτέ που να ήταν για Εμένα; Πότε σκέφτηκες Εμένα; Πότε αφιέρωσες τον εαυτό σου, με όποιο κόστος, σ’ Εμένα και στο έργο Μου; Πού είναι η απόδειξη της συμβατότητάς σου μ’ Εμένα; Πού είναι η πραγματικότητα της πίστης σου σ’ Εμένα; Πού είναι η πραγματικότητα της υπακοής σου σ’ Εμένα; Πότε οι προθέσεις σου δεν έγιναν για χάρη της απόκτησης των ευλογιών Μου; Με κοροϊδεύετε και Με εξαπατάτε, παίζετε με την αλήθεια και αποκρύπτετε την ύπαρξη της αλήθειας και προδίδετε την ουσία της αλήθειας. Βάζετε τον εαυτό σας σε τέτοια έχθρα μ’ Εμένα, έτσι τι σας περιμένει στο μέλλον; Απλώς επιδιώκετε τη συμβατότητα μ’ έναν ασαφή Θεό και απλώς επιδιώκετε μια ασαφή πίστη, όμως δεν συμβαδίζετε με τον Χριστό. Άραγε, μήπως η δική σας μοχθηρία δεν θα λάβει την ίδια ανταπόδοση όπως αυτή που αξίζει στους πονηρούς; Εκείνη την ώρα, θα συνειδητοποιήσετε ότι κανένας απ’ όσους δεν συμβαδίζουν με τον Χριστό δεν μπορεί να ξεφύγει από την ημέρα της οργής και θα ανακαλύψετε τι είδους ανταπόδοση θα επέλθει σε όσους βρίσκονται σε εχθρότητα με τον Χριστό. Όταν φτάσει εκείνη η μέρα, τα όνειρά σας ότι θα είστε ευλογημένοι για την πίστη σας στον Θεό και ότι θα κερδίσουν την είσοδό τους στον ουρανό, όλα θα γίνουν θρύψαλα. Δεν θα είναι, όμως, έτσι για εκείνους που συμβαδίζουν με τον Χριστό. Αν κι έχουν χάσει τόσα πολλά, αν κι έχουν υποστεί πολλές κακουχίες, θα λάβουν όλη την κληρονομιά που θα κληροδοτήσω στην ανθρωπότητα. Τελικά, θα καταλάβετε ότι μόνο Εγώ είμαι ο δίκαιος Θεός και ότι μόνο Εγώ είμαι σε θέση να μεταφέρω την ανθρωπότητα στον όμορφο προορισμό της.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Θα πρέπει να αναζητήσεις την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 307

Ο Θεός έχει εμπιστευτεί πολλά στους ανθρώπους και έχει, επίσης, μιλήσει με αναρίθμητους τρόπους για την είσοδό τους. Όμως, επειδή το επίπεδο των ανθρώπων είναι ιδιαίτερα χαμηλό, πολλά από τα λόγια του Θεού δεν έχουν καταφέρει να ριζώσουν. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους το επίπεδό τους είναι χαμηλό, όπως η διαφθορά της ανθρώπινης σκέψης και ηθικής, καθώς και η έλλειψη κατάλληλης ανατροφής, οι φεουδαρχικές δεισιδαιμονίες που έχουν καταλάβει σοβαρά την καρδιά του ανθρώπου, οι εκμαυλισμένοι και παρακμιακοί τρόποι ζωής που έχουν προκαλέσει πολλά δεινά στις πιο βαθιές πτυχές της ανθρώπινης καρδιάς, καθώς και η επιδερμική αντίληψη που έχουν περί πολιτισμικής γνώσης, αφού σχεδόν το ενενήντα οκτώ τοις εκατό των ανθρώπων δεν έχει λάβει καμία εκπαίδευση σχετικά με την πολιτισμική γνώση και, επιπροσθέτως, πολύ λίγοι λαμβάνουν υψηλότερου επιπέδου πολιτισμική εκπαίδευση. Συνεπώς, οι άνθρωποι δεν έχουν ουσιαστικά καμία ιδέα για το τι εννοεί ο Θεός ή το Πνεύμα, παρά έχουν μόνο μια αόριστη και ασαφή εικόνα για τον Θεό, την οποία απέκτησαν μέσα από τις δεισιδαιμονίες της φεουδαρχίας. Η ολέθρια επιρροή που έχει ασκήσει «το μεγαλόπνοο πνεύμα του εθνικισμού» επί χιλιάδες χρόνια κι έχει ριζώσει για τα καλά στις καρδιές των ανθρώπων, καθώς και ο φεουδαρχικός τρόπος σκέψης, ο οποίος δεσμεύει και αλυσοδένει τους ανθρώπους, αφήνοντάς τους χωρίς την παραμικρή ελευθερία, χωρίς θέληση για αγώνα ή επιμονή, χωρίς επιθυμία για πρόοδο, και κάνοντάς τους, αντιθέτως, να παραμένουν παθητικοί και οπισθοδρομικοί, με μια παγιωμένη νοοτροπία δούλου, και ούτω καθεξής —αυτοί οι αντικειμενικοί παράγοντες έχουν μεταδώσει μια ανεξίτηλα βρωμερή και αποκρουστική χροιά στην ιδεολογική στάση, τα ιδανικά, το ήθος και τη διάθεση των ανθρώπων. Θα έλεγε κανείς ότι οι άνθρωποι είναι σαν να ζουν σε έναν σκοτεινό κόσμο της τρομοκρατίας, τον οποίον κανένας τους δεν επιζητά να υπερβεί, και κανένας τους δεν σκέφτεται να μεταβεί σε έναν ιδανικό κόσμο. Αντιθέτως, είναι ευχαριστημένοι με το ριζικό τους να περνάνε τις ημέρες τους γεννώντας και μεγαλώνοντας παιδιά, πασχίζοντας, ιδρώνοντας, τρέχοντας για τις δουλειές τους, ονειρευόμενοι μια άνετη και ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή και ονειρευόμενοι τη συζυγική στοργή, την ευσέβεια από τα παιδιά και την ευδαιμονία στη δύση της ζωής τους, καθώς θα τη βιώνουν ειρηνικά… Επί δεκάδες, χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι κατασπαταλούν τον χρόνο τους με αυτόν τον τρόπο, χωρίς κανένας να δημιουργεί μια τέλεια ζωή, με μοναδικό σκοπό τους την αλληλοσφαγή σ’ αυτόν τον σκοτεινό κόσμο, τον αγώνα για φήμη και πλούτη και τις δολοπλοκίες του ενός για τον άλλο. Ποιος έχει αναζητήσει το θέλημα του Θεού; Έχει δώσει ποτέ κανείς βάση στο έργο του Θεού; Όλα τα στοιχεία των ανθρώπων που έχουν καταληφθεί από την επιρροή του σκότους έχουν από καιρό γίνει ανθρώπινη φύση, οπότε είναι αρκετά δύσκολο να εκτελεστεί το έργο του Θεού, και οι άνθρωποι έχουν ακόμα λιγότερα αποθέματα καρδιάς για να δίνουν προσοχή σ’ αυτά που τους έχει εμπιστευτεί σήμερα ο Θεός. Όπως και να ’χει, πιστεύω ότι δεν θα πειράξει τους ανθρώπους που εκφέρω αυτά τα λόγια, καθότι αυτά που λέω σχετίζονται με μια ιστορία χιλιάδων χρόνων. Το να μιλάς για την ιστορία σημαίνει να αναφέρεις γεγονότα και, επιπλέον, σκάνδαλα που είναι προφανή σε όλους. Συνεπώς, τι νόημα έχει να λέγεται κάτι αντίθετο προς τα γεγονότα; Επίσης πιστεύω ότι οι λογικοί άνθρωποι, μόλις διαβάσουν αυτά τα λόγια, θα αφυπνιστούν και να αγωνιστούν για την πρόοδο. Ο Θεός ελπίζει ότι οι άνθρωποι μπορούν να ζουν και να εργάζονται ειρηνικά όντας ευχαριστημένοι και, ταυτόχρονα να έχουν την ικανότητα να αγαπούν τον Θεό. Το θέλημα του Θεού για όλη την ανθρωπότητα είναι να εισέλθει στην ανάπαυση. Πέραν αυτού, η μεγαλύτερη επιθυμία του Θεού είναι ολόκληρος ο τόπος να γεμίσει με τη δόξα του Θεού. Είναι απλώς κρίμα που οι άνθρωποι παραμένουν βυθισμένοι στη λήθη και δεν έχουν αφυπνιστεί, τόσο άσχημα διεφθαρμένοι από τον Σατανά, που σήμερα δεν έχουν πλέον την ανθρώπινη ομοιότητα. Συνεπώς, η ανθρώπινη σκέψη, ηθικότητα και μόρφωση απαρτίζουν έναν σημαντικό σύνδεσμο, με την κατάρτιση στην πολιτισμική γνώση να αποτελεί έναν δεύτερο σύνδεσμο, προκειμένου να ανέβει το πολιτισμικό επίπεδο των ανθρώπινων όντων και να αλλάξει η πνευματική τους στάση.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 308

Στις εμπειρίες της ζωής των ανθρώπων, συχνά αναλογίζονται: «Έχω εγκαταλείψει την οικογένεια και την καριέρα μου για τον Θεό, και τι μου έχει δώσει Αυτός; Πρέπει να τα προσθέσω και να τα επιβεβαιώσω —έλαβα πρόσφατα οποιεσδήποτε ευλογίες; Έχω δώσει πολλά όλο αυτό το διάστημα, έχω τρέξει και τρέχω, και έχω υποφέρει πολύ —μου έχει δώσει ο Θεός οποιεσδήποτε υποσχέσεις σε αντάλλαγμα; Θυμάται τις καλές πράξεις μου; Ποιο θα είναι το τέλος μου; Μπορώ να λάβω τις ευλογίες του Θεού;»… Κάθε άνθρωπος κάνει τέτοιους υπολογισμούς μέσα στην καρδιά του συνέχεια, και θέτει απαιτήσεις στον Θεό που περιλαμβάνουν τα κίνητρα, τις φιλοδοξίες και τις συμφωνίες τους. Τουτέστιν, στην καρδιά του ο άνθρωπος θέτει διαρκώς τον Θεό σε δοκιμασία, σκαρφίζεται συνεχώς σχέδια για τον Θεό και συνεχώς επιχειρηματολογεί υπέρ της κατάληξής του με τον Θεό και προσπαθεί να αντλήσει μια δήλωση από τον Θεό, κοιτώντας μήπως ο Θεός μπορεί να του δώσει ό,τι επιθυμεί. Την ίδια στιγμή που ακολουθεί τον Θεό, ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίζει τον Θεό ως Θεό. Ανέκαθεν προσπαθούσε να κάνει συμφωνίες με τον Θεό, θέτοντας διαρκώς απαιτήσεις σ’ Αυτόν, και μάλιστα ασκώντας Του πίεση σε κάθε βήμα, προσπαθώντας να βγάλει από τη μύγα ξύγκι. Ενώ παράλληλα προσπαθεί να κάνει συμφωνίες με τον Θεό, ο άνθρωπος συζητάει επίσης μαζί Του και υπάρχουν ακόμη και άνθρωποι που, όταν υποβάλλονται σε δοκιμασίες ή βρίσκονται σε συγκεκριμένες καταστάσεις, συχνά γίνονται αδύναμοι, παθητικοί και αμελείς στο έργο τους, και έχουν πολλά παράπονα από τον Θεό. Από την πρώτη στιγμή που άρχισε να πιστεύει στον Θεό, ο άνθρωπος θεωρούσε τον Θεό ως το κέρας της Αμάλθειας, έναν ελβετικό σουγιά, και θεωρεί τον εαυτό του ως τον μεγαλύτερο πιστωτή του Θεού, λες και είναι έμφυτο δικαίωμα και υποχρέωσή του να προσπαθεί να πάρει ευλογίες και υποσχέσεις από τον Θεό, ενώ η ευθύνη του Θεού είναι να προστατεύει και να φροντίζει τον άνθρωπο και να τον στηρίζει. Αυτή είναι η βασική κατανόηση της «πίστης στον Θεό» όλων όσοι πιστεύουν στον Θεό, και της βαθύτερης κατανόησης της έννοιας της πίστης στον Θεό. Από το περιεχόμενο της φύσης του ανθρώπου ως την υποκειμενική του επιδίωξη, δεν υπάρχει τίποτα που να σχετίζεται με τον σεβασμό του Θεού. Ο σκοπός που ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό δεν θα μπορούσε να έχει καμία σχέση με τη λατρεία του Θεού. Τουτέστιν, ο άνθρωπος δεν έχει ποτέ θεωρήσει ούτε κατανοήσει ότι η πίστη στον Θεό έχει ως προϋπόθεση τον σεβασμό για τον Θεό και τη λατρεία του Θεού. Υπό το πρίσμα αυτών των συνθηκών, η ουσία του ανθρώπου είναι προφανής. Και ποια είναι αυτή η ουσία; Είναι ότι η καρδιά του ανθρώπου είναι μοχθηρή, κρύβει προδοσία και απάτη, δεν αγαπάει τη δικαιοσύνη και την εντιμότητα, ή ό,τι είναι θετικό, και είναι τιποτένια και άπληστη. Η καρδιά του ανθρώπου δεν θα μπορούσε να είναι πιο κλειστή στον Θεό. Ο άνθρωπος δεν την έχει δώσει επ’ ουδενί στον Θεό. Ο Θεός δεν έχει δει ποτέ την αληθινή καρδιά του ανθρώπου, ούτε έχει γνωρίσει ποτέ την λατρεία του ανθρώπου. Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο τίμημα πληρώνει ο Θεός, ή πόσο έργο κάνει ή το πόσα παρέχει στον άνθρωπο, ο άνθρωπος παραμένει τυφλός σε αυτά και παντελώς αδιάφορος. Ο άνθρωπος δεν έδωσε ποτέ την καρδιά του στον Θεό, θέλει απλώς να την φροντίζει ο ίδιος, να παίρνει τις δικές του αποφάσεις —κάτι που υποδηλώνει ότι ο άνθρωπος δεν θέλει να ακολουθήσει την οδό του σεβασμού για τον Θεό και της αποφυγής του κακού ούτε θέλει να υπακούσει στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού, κι ούτε θέλει να λατρεύει τον Θεό ως Θεό. Αυτή είναι η κατάσταση του ανθρώπου σήμερα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β'» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 309

Δεν είναι πολλοί εκείνοι που αντιτίθενται στον Θεό και εμποδίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος επειδή δεν γνωρίζουν το ποικίλο και διαφορετικό έργο του Θεού και, επιπλέον, επειδή διαθέτουν μόνο ένα ψήγμα γνώσης και δόγματος, με το οποίο συγκρίνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος; Παρόλο που οι εμπειρίες τέτοιων ανθρώπων είναι επιφανειακές, αυτοί είναι αλαζόνες και επιεικείς από τη φύση τους και κοιτούν το έργο του Αγίου Πνεύματος με περιφρόνηση, αγνοούν τις πειθαρχίες του Αγίου Πνεύματος και, επιπλέον, χρησιμοποιούν τα τετριμμένα και παλιά επιχειρήματά τους για να επιβεβαιώσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Επίσης προσποιούνται, όντες απόλυτα πεπεισμένοι για τη σοφία και πολυμάθειά τους, καθώς και για το ότι είναι ικανοί να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι τέτοιοι άνθρωποι περιφρονητέοι και απορριπτέοι από το Άγιο Πνεύμα, και δεν θα εξαλειφθούν από τη νέα εποχή; Αυτοί που έρχονται ενώπιον του Θεού και Του αντιτάσσονται ανοιχτά, δεν είναι αδαή και ανενημέρωτα ανθρωπάκια που απλώς προσπαθούν να δείξουν πόσο λαμπρά είναι; Με μια πενιχρή μόνο γνώση της Βίβλου, προσπαθούν να δρασκελίσουν την «ακαδημαϊκή κοινότητα» του κόσμου με μόνο ένα επιφανειακό δόγμα για να διδάξουν στους ανθρώπους, επιχειρούν να αναστρέψουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και προσπαθούν να το κάνουν να περιστρέφεται γύρω από τη δική τους διαδικασία σκέψης ενώ, ως κοντόφθαλμοι που είναι, προσπαθούν να δουν με μια ματιά το 6.000 χρόνων έργο του Θεού. Αυτά τα άτομα δεν έχουν κανέναν λόγο να μιλούν! Στην πραγματικότητα, όσο μεγαλύτερη γνώση του Θεού έχουν οι άνθρωποι, τόσο πιο αργοί γίνονται στην κρίση για το έργο Του. Επιπλέον, μιλούν ελάχιστα για τη γνώση τους για το έργο του Θεού σήμερα, αλλά δεν είναι βιαστικοί στις κρίσεις τους. Όσο λιγότερα ξέρουν οι άνθρωποι για τον Θεό, τόσο πιο αλαζόνες και υπερβολικά σίγουροι για τον εαυτό τους είναι, και τόσο πιο ανήθικα διακηρύσσουν την ύπαρξη του Θεού —μιλούν, όμως, μόνο θεωρητικά, χωρίς να προσφέρουν πραγματικές αποδείξεις. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία απολύτως αξία. Όσοι βλέπουν το έργο του Αγίου Πνεύματος ως παιχνίδι, είναι επιπόλαιοι! Όσοι δεν είναι προσεκτικοί όταν συναντούν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, που δεν συγκρατούν το στόμα τους, βιάζονται να κρίνουν, που δίνουν το ελεύθερο στο φυσικό τους ένστικτο να αρνείται την ορθότητα του έργου του Αγίου Πνεύματος, προσβάλλοντας και βλασφημώντας το —αυτοί οι τόσο ασεβείς άνθρωποι δεν είναι αδαείς ως προς το έργο του Αγίου Πνεύματος; Οι αλαζόνες δεν είναι, επιπλέον, υπερόπτες από τη φύση τους και ανεξέλεγκτοι; Ακόμη κι αν έρθει μια μέρα κατά την οποία τέτοιοι άνθρωποι θα αποδεχθούν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, ο Θεός και πάλι δεν πρόκειται να τους ανεχθεί. Όχι μόνο κοιτούν απαξιωτικά όσους εργάζονται για τον Θεό, αλλά και βλασφημούν εναντίον του ίδιου του Θεού. Τέτοιοι απερίσκεπτοι άνθρωποι δεν πρόκειται να συγχωρεθούν, ούτε σε τούτην την εποχή ούτε και στην ερχόμενη, και θα χαθούν για πάντα στην κόλαση! Τέτοιοι ασεβείς, επιεικείς άνθρωποι προσποιούνται ότι πιστεύουν στον Θεό και όσο περισσότερο το κάνουν, τόσο πιο πιθανό είναι να προσβάλλουν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Όλοι αυτοί οι αλαζόνες, που είναι έμφυτα αχαλίνωτοι και δεν έχουν υπακούσει ποτέ σε κανέναν, δεν περπατούν όλοι τους σε αυτό το μονοπάτι; Δεν αντιτίθενται καθημερινά στον Θεό, σ’ Εκείνον που είναι πάντα νέος και ποτέ παλαιός;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 310

Η γνώση σχετικά με την αρχαία κουλτούρα και ιστορία, που εκτείνονται σε χρονική περίοδο αρκετών χιλιάδων ετών, έχει σφραγίσει τόσο ερμητικά το σκεπτικό, τις αντιλήψεις και τη διανοητική στάση του ανθρώπου, που τα κατέστησε αδιαπέραστα και μη βιοδιασπώμενα.^[1] Οι άνθρωποι ζουν στον δέκατο όγδοο κύκλο της κόλασης, όπου, σαν να έχουν εξοριστεί στα μπουντρούμια από τον Θεό, το φως δεν είναι ποτέ ορατό. Το φεουδαρχικό σκεπτικό έχει καταπιέσει τους ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό, που μετά βίας μπορούν να αναπνεύσουν και ασφυκτιούν. Δεν έχουν το παραμικρό ίχνος δύναμης για να αντισταθούν· το μόνο που κάνουν είναι να υπομένουν αδιάκοπα μες στη σιωπή… Κανείς δεν έχει τολμήσει ποτέ να αγωνιστεί ή να υπερασπιστεί τη δικαιοσύνη και το δίκαιο· οι άνθρωποι απλώς διάγουν μια ζωή χειρότερη των ζώων, υπό τα πλήγματα και την κακοποίηση της φεουδαρχικής ηθικής, μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο. Δεν έχουν σκεφτεί ποτέ τους να αναζητήσουν τον Θεό ώστε να απολαύσουν την ευτυχία στον κόσμο των ανθρώπων. Είναι θαρρείς και οι άνθρωποι είναι τόσο χτυπημένοι που είναι σαν τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου —μαραμένα, ξερά και καστανοκίτρινα. Πάει καιρός που οι άνθρωποι έχουν χάσει τη μνήμη τους· ζουν αβοήθητοι στην κόλαση που ονομάζεται «κόσμος των ανθρώπων», περιμένοντας την έλευση της έσχατης ημέρας ώστε να μπορέσουν να χαθούν μαζί μ’ αυτήν την κόλαση, θαρρείς και η έσχατη ημέρα την οποία λαχταρούν είναι η μέρα που ο άνθρωπος θα απολαύσει τη γαλήνη της ανάπαυσης. Η φεουδαρχική ηθική έχει οδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου στον «Άδη», εξασθενίζοντας κι άλλο τη δύναμη του ανθρώπου να αντισταθεί. Κάθε λογής καταπίεση ωθεί τον άνθρωπο, βήμα προς βήμα, να πέσει πιο βαθιά στον Άδη, όλο και πιο μακριά από τον Θεό, στο σημείο που σήμερα έχει γίνει παντελώς άγνωστος στον Θεό και σπεύδει να Τον αποφύγει όταν συναντιούνται. Ο άνθρωπος δεν Του δίνει προσοχή και Τον αφήνει να στέκεται μόνος Του παράμερα, θαρρείς κι ο άνθρωπος δεν Τον έχει γνωρίσει ποτέ, δεν Τον έχει ξαναδεί ποτέ. Ο Θεός, ωστόσο, περιμένει τον άνθρωπο καθ’ όλο το μακρύ ταξίδι της ανθρώπινης ζωής, χωρίς να εξαπολύει ποτέ την ασυγκράτητη οργή Του προς αυτόν, περιμένοντας απλώς ήσυχα και δίχως να λέει κουβέντα να μετανοήσει ο άνθρωπος και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Ο Θεός ήλθε στον κόσμο των ανθρώπων πριν από πολύ καιρό για να μοιραστεί τα βάσανα του κόσμου αυτού με τον άνθρωπο. Καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών που ζει με τον άνθρωπο, κανείς δεν έχει ανακαλύψει την ύπαρξή Του. Ο Θεός υπομένει απλώς σιωπηλά τη δυστυχία της αθλιότητας στον κόσμο των ανθρώπων, καθώς επιτελεί το έργο που έφερε αυτοπροσώπως. Συνεχίζει να υπομένει για χάρη του θελήματος του Θεού Πατέρα και για χάρη των αναγκών της ανθρωπότητας, υποβαλλόμενος σε βάσανα που δεν είχε βιώσει ποτέ άλλοτε ο άνθρωπος. Υπηρετεί τον άνθρωπο ήσυχα υπό την παρουσία του και έχει ταπεινώσει τον εαυτό Του υπό την παρουσία του ανθρώπου, για χάρη του θελήματος του Θεού Πατέρα και για χάρη των αναγκών της ανθρωπότητας. Η γνώση περί αρχαίας κουλτούρας έχει κλέψει στα κρυφά τον άνθρωπο από την παρουσία του Θεού και τον έχει παραδώσει στον βασιλιά των διαβόλων και στους απογόνους του. Τα Τέσσερα Βιβλία και τα Πέντε Κλασικά^[α] έχουν μεταφέρει το σκεπτικό και τις αντιλήψεις του ανθρώπου σε μια άλλη εποχή παρακοής, κάνοντάς τον να λατρεύει ακόμη περισσότερο από πριν εκείνους που συνέταξαν το Βιβλίο των Πηγών και επιδεινώνοντας, ως εκ τούτου, περαιτέρω τις αντιλήψεις του για τον Θεό. Εν αγνοία του ανθρώπου, ο βασιλιάς των διαβόλων απέκλεισε άσπλαχνα τον Θεό από την καρδιά του κι έπειτα την κατέλαβε ο ίδιος, με θριαμβευτική χαρά. Από τότε, ο άνθρωπος απέκτησε μια άσχημη και μοχθηρή ψυχή, καθώς και την όψη του βασιλιά των διαβόλων. Μίσος για τον Θεό γέμισε το στήθος του, και η κακεντρέχεια του βασιλιά των διαβόλων εξαπλωνόταν μέρα με τη μέρα μες στον άνθρωπο, έως ότου τον κυρίευσε ολότελα. Ο άνθρωπος δεν είχε πια ούτε την παραμικρή ελευθερία και δεν είχε τον τρόπο να ξεφύγει από τα δίχτυα του βασιλιά των διαβόλων. Δεν είχε άλλη επιλογή παρά να πιαστεί επιτόπου αιχμάλωτος, να παραδοθεί και να πέσει κάτω υποταγμένος ενώπιόν του. Πριν από πολύ καιρό, όταν η καρδιά και η ψυχή του ανθρώπου ήταν ακόμη στο πρώιμο στάδιό τους, ο βασιλιάς των διαβόλων φύτεψε μέσα τους τον σπόρο του καρκινώματος του αθεϊσμού, διδάσκοντάς του πλάνες όπως «μελέτησε τις επιστήμες και την τεχνολογία· υλοποίησε τους Τέσσερις Εκσυγχρονισμούς· στον κόσμο Θεός δεν υπάρχει». Και πέραν τούτων, δεν χάνει ευκαιρία να φωνάξει: «Ας βασιστούμε στον σκληρό μας μόχθο για να χτίσουμε μια όμορφη πατρίδα», ζητώντας από τον καθένα να είναι προετοιμασμένος από την παιδική του ηλικία να υπηρετήσει πιστά την πατρίδα του. Ο άνθρωπος, όντας ανυποψίαστος, ήρθε στην παρουσία του, όπου εκείνος σφετερίστηκε δίχως δισταγμό όλα τα εύσημα (τα εύσημα, δηλαδή, που ανήκουν στον Θεό για το γεγονός πως κρατά όλη την ανθρωπότητα στα χέρια Του). Ποτέ του δεν ένιωσε καμία ντροπή. Επιπλέον, άρπαξε αναίσχυντα τον λαό του Θεού και έσυρε τους ανθρώπους αυτούς στο σπίτι του, όπου πήδησε σαν ποντικός πάνω στο τραπέζι κι έβαλε τον άνθρωπο να τον λατρεύει ως Θεό. Τέτοιος κακοποιός είναι! Αναφωνεί σκανδαλώδη, σοκαριστικά πράγματα, όπως: «Στον κόσμο Θεός δεν υπάρχει. Ο άνεμος προέρχεται από μετασχηματισμούς σύμφωνα με φυσικούς νόμους· η βροχή προκαλείται όταν οι υδρατμοί, αφού έρθουν σε επαφή με κρύες θερμοκρασίες, συμπυκνώνονται σε σταγόνες και πέφτουν στη γη· ο σεισμός είναι η δόνηση της επιφάνειας της γης λόγω γεωλογικών αλλαγών· η ξηρασία οφείλεται στην ξηρότητα του αέρα που προκαλείται από νουκλεονικές διαταραχές στην επιφάνεια του ήλιου. Πρόκειται για φυσικά φαινόμενα. Πού βρίσκεται, σε όλα αυτά, κάποια πράξη του Θεού;» Υπάρχουν, μάλιστα, εκείνοι που φωνάζουν δηλώσεις που δεν θα έπρεπε να εκφράζονται, όπως οι ακόλουθες: «Ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πίθηκο κατά την αρχαιότητα, και ο σημερινός κόσμος προέρχεται από μια διαδοχή πρωτόγονων κοινωνιών που ξεκίνησαν πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Το αν μια χώρα θα ακμάσει ή θα παρακμάσει εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τον λαό της». Στο παρασκήνιο, κάνει τον άνθρωπο να τον κρεμάσει στον τοίχο ή να τον τοποθετήσει πάνω στο τραπέζι προκειμένου να του αποτίνει φόρο τιμής και να του κάνει προσφορές. Ενώ αναφωνεί «δεν υπάρχει Θεός», ταυτόχρονα πλασάρει τον εαυτό του ως Θεό, διώχνοντας τον Θεό από τα όρια της γης με συνοπτική βαναυσότητα, καθώς στέκεται στη θέση του Θεού και αναλαμβάνει τον ρόλο του βασιλιά των διαβόλων. Είναι πέρα για πέρα παράλογος! Κάνει τον άνθρωπο να τον μισεί ως το μεδούλι. Φαίνεται πως ο Θεός κι αυτός είναι ορκισμένοι εχθροί, και οι δυο τους δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Μηχανορραφεί για να ξεφορτωθεί τον Θεό ενώ ο ίδιος κυκλοφορεί ελεύθερος, πέρα από την εμβέλεια του νόμου.^[2] Τέτοιος βασιλιάς διαβόλων είναι! Πώς μπορεί να γίνει ανεκτή η ύπαρξή του; Δεν θα ησυχάσει έως ότου κάνει άνω-κάτω το έργο του Θεού και το ρημάξει τελείως,^[3] θαρρείς και θέλει να εναντιώνεται στον Θεό μέχρις εσχάτων, μέχρις ότου είτε πεθάνει το ψάρι είτε κοπεί το δίχτυ, πηγαίνοντας σκόπιμα κόντρα στον Θεό και ασκώντας όλο και μεγαλύτερη πίεση. Το αποκρουστικό πρόσωπό του, έχοντας αποκαλυφθεί τελείως από καιρό, είναι τώρα μελανιασμένο, δαρμένο^[4] και σε άσχημη κατάσταση, κι όμως το μίσος του για τον Θεό παραμένει ανυποχώρητο, θαρρείς και μόνο αν καταβροχθίσει τον Θεό με μια χαψιά θα μπορέσει να απαλλαγεί από το μίσος που είναι συσσωρευμένο μες στην καρδιά του. Πώς είναι δυνατόν να τον ανεχτούμε, αυτόν τον εχθρό του Θεού! Μονάχα η εξάλειψη και η πλήρης εξόντωσή του θα εκπληρώσουν την επιθυμία της ζωής μας. Πώς είναι δυνατόν να του επιτραπεί να συνεχίσει να δρα ανεξέλεγκτος; Έχει διαφθείρει τον άνθρωπο σε τέτοιο βαθμό, που ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον ουρανοήλιο, έχει νεκρωθεί και δεν νιώθει τίποτα. Ο άνθρωπος έχει χάσει την κανονική ανθρώπινη σύνεσή του. Γιατί να μην προσφέρουμε όλο μας το είναι για να τον καταστρέψουμε και να τον κατακάψουμε, ώστε να εξαλείψουμε κάθε ανησυχία για το μέλλον και να δώσουμε τη δυνατότητα στο έργο του Θεού να φτάσει συντομότερα σε άνευ προηγουμένου μεγαλείο; Αυτή η συμμορία αχρείων έχει έλθει στον κόσμο των ανθρώπων και τον έχει βυθίσει στο χάος. Οι αχρείοι αυτοί έχουν φέρει όλους τους ανθρώπους στην άκρη ενός γκρεμού, σχεδιάζοντας στα κρυφά να τους σπρώξουν απ’ το χείλος για να γίνουν κομμάτια, ώστε τότε να καταβροχθίσουν τα πτώματά τους. Τρέφουν τη μάταιη ελπίδα να καταστρέψουν το σχέδιο του Θεού και να αναμετρηθούν μαζί Του, ποντάροντας τα πάντα σε μια ζαριά^[5]. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο! Ο σταυρός, εξάλλου, έχει ετοιμαστεί για τον βασιλιά των διαβόλων, ο οποίος είναι ένοχος για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα. Ο Θεός δεν ανήκει στον σταυρό. Τον έχει ήδη παραμερίσει για τον διάβολο. Πάει πολύς καιρός που ο Θεός έχει βγει νικητής και δεν νιώθει πια λύπη για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας, μα θα φέρει τη σωτηρία σε όλη την ανθρωπότητα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (7)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

1. Ο όρος «μη βιοδιασπώμενα» νοείται ως σάτιρα σε αυτό το σημείο, και σημαίνει πως οι άνθρωποι είναι άκαμπτοι στη γνώση, την κουλτούρα και την πνευματική στάση τους.

2. Η φράση «κυκλοφορεί ελεύθερος, πέρα από την εμβέλεια του νόμου» υποδεικνύει πως ο διάβολος τρελαίνεται και τον πιάνει αμόκ.

3. Η φράση «ρημάξει τελείως» αναφέρεται στο γεγονός ότι η βίαια συμπεριφορά του διαβόλου είναι αβάσταχτο θέαμα.

4. Η φράση «μελανιασμένο, δαρμένο» αναφέρεται στο άσχημο πρόσωπο του βασιλιά των διαβόλων.

5. Η φράση «ποντάροντας τα πάντα σε μια ζαριά» σημαίνει να ποντάρει κανείς όλα του τα χρήματα σε ένα μόνο στοίχημα, με την ελπίδα στο τέλος να κερδίσει. Αποτελεί μεταφορά για τις δόλιες και ειδεχθείς μηχανορραφίες του διαβόλου. Η έκφραση χρησιμοποιείται ειρωνικά.

α. Τα Τέσσερα Βιβλία και τα Πέντε Κλασικά είναι τα επίσημα βιβλία του κομφουκιανισμού στην Κίνα.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 311

Από πάνω έως κάτω και από την αρχή έως το τέλος, ο Σατανάς διαταράσσει το έργο του Θεού και ενεργεί ενάντια σ’ Εκείνον. Όλη αυτή η κουβέντα περί «αρχαίας πολιτιστικής κληρονομιάς», πολύτιμης «γνώσης για την αρχαία κουλτούρα», «διδασκαλιών του ταοϊσμού και του κομφουκιανισμού» και «κομφουκιανικών κλασικών και φεουδαρχικών τελετών» έχει οδηγήσει τον άνθρωπο στην κόλαση. Η προηγμένη επιστήμη και τεχνολογία της σύγχρονης εποχής, καθώς και οι ιδιαίτερα ανεπτυγμένοι τομείς της βιομηχανίας, της γεωργίας και των επιχειρήσεων είναι άφαντοι. Αντίθετα, το μόνο που κάνει είναι να τονίζει τις φεουδαρχικές τελετές που διαδίδονται από τους «πιθήκους» των αρχαίων χρόνων προκειμένου να διαταράξει και να αποδομήσει σκοπίμως το έργο του Θεού, καθώς και να εναντιωθεί σε αυτό. Δεν έχει συνεχίσει απλώς να πλήττει τον άνθρωπο μέχρι και σήμερα, μα θέλει, μάλιστα, να τον καταπιεί^[1] ολόκληρο. Η μετάδοση των ηθικών και δεοντολογικών διδασκαλιών του φεουδαρχισμού και η μεταλαμπάδευση της γνώσης περί αρχαίας κουλτούρας έχουν μολύνει από καιρό τους ανθρώπους, μετατρέποντάς τους σε μεγάλους και μικρούς διαβόλους. Λίγοι είναι εκείνοι που θα λάμβαναν μετά χαράς τον Θεό· λίγοι θα υποδέχονταν τον ερχομό Του με ευφροσύνη. Στα πρόσωπα όλων των ανθρώπων διαγράφονται δολοφονικές προθέσεις και σε κάθε τόπο διαχέεται στον αέρα η πνοή του θανάτου. Επιζητούν να αποκλείσουν τον Θεό απ’ αυτόν τον τόπο· κραδαίνοντας μαχαίρια και ξίφη, παρατάσσονται σε σχηματισμό μάχης απέναντι στον Θεό για να Τον «εξοντώσουν». Απ’ άκρη σ’ άκρη σε αυτόν τον τόπο του διαβόλου, όπου ο άνθρωπος διδάσκεται συνεχώς πως δεν υπάρχει Θεός, διαδίδονται είδωλα και ο αέρας άνωθεν είναι διαποτισμένος με μια εμετική οσμή χαρτιού και θυμιάματος που καίγονται —τόσο έντονη που γίνεται αποπνικτική. Είναι σαν τη δυσωδία της ιλύος που αναδίδεται καθώς σπαρταρά το δηλητηριώδες ερπετό —τόσο έντονη που προκαλεί εμετό. Πέραν τούτου, ακούγεται αμυδρά ο ήχος κακών δαιμόνων που ψάλλουν τις γραφές —ένας ήχος που μοιάζει να προέρχεται από τη μακρινή κόλαση— σε τέτοιο βαθμό, που προκαλεί ακούσια ρίγος. Απ’ άκρη σ’ άκρη σε αυτόν τον τόπο, τοποθετούνται είδωλα σε κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου, μετατρέποντας τον τόπο σε έναν κόσμο αισθησιακών απολαύσεων, ενώ ο βασιλιάς των διαβόλων γελά συνεχώς πονηρά, θαρρείς και η κακεντρεχής σκευωρία του έχει στεφθεί με επιτυχία. Στο μεταξύ, ο άνθρωπος παραμένει παντελώς ανυποψίαστος, ούτε έχει την παραμικρή ιδέα ότι ο διάβολος τον έχει ήδη διαφθείρει σε σημείο που έχει γίνει ανόητος και σκύβει το κεφάλι ηττημένος. Ελπίζει να εξαλείψει μονομιάς ό,τι αφορά τον Θεό και να Τον ατιμάσει και να Τον δολοφονήσει για άλλη μια φορά· είναι αποφασισμένος να καταστρέψει και να διαταράξει το έργο Του. Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να είναι ισότιμός του; Πώς μπορεί να ανεχτεί τον Θεό να «παρεμβαίνει» στο έργο που κάνει επί γης μεταξύ των ανθρώπων; Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να ξεσκεπάσει το αποκρουστικό του πρόσωπο; Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να αποδιοργανώσει το έργο του; Πώς μπορεί αυτός ο διάβολος, ο οποίος είναι έξω φρενών, να επιτρέψει στον Θεό να έχει υπό τον έλεγχό Του την αυτοκρατορική του αυλή στη γη; Πώς μπορεί να υποκλιθεί με προθυμία μπροστά στην ανώτερη δύναμή Του; Η αποκρουστική του όψη έχει αποκαλυφθεί, ούτως ώστε ο άνθρωπος δεν ξέρει αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει, ενώ είναι πολύ δύσκολο να γίνει λόγος γι’ αυτήν. Αυτή δεν είναι η ουσία του; Η ψυχή του είναι άσχημη, κι όμως αυτός εξακολουθεί να πιστεύει πως είναι απίστευτα όμορφος. Αυτή η συμμορία συνεργών στο έγκλημα!^[2] Κατέρχονται στο θνητό βασίλειο για να ενδώσουν σε απολαύσεις και να προκαλέσουν αναστάτωση, δημιουργώντας τέτοια αναταραχή που ο κόσμος γίνεται ένας άστατος και ασταθής τόπος και η καρδιά του ανθρώπου καταλαμβάνεται από πανικό και ανησυχία, και έχουν παίξει τόσο πολύ με τον άνθρωπο, που μοιάζει με ένα μη ανθρώπινο ζώο του αγρού, υπέρμετρα άσχημος, έχοντας χάσει και το τελευταίο ίχνος του αρχικού άγιου ανθρώπου. Επιπλέον, επιθυμούν, μάλιστα, να είναι η κυρίαρχη δύναμη πάνω στη γη. Παρεμποδίζουν το έργο του Θεού τόσο πολύ που μετά βίας μπορεί να σημειώσει πρόοδο, και περικλείουν τον άνθρωπο πολύ ερμητικά, σαν τοίχοι από χαλκό και ατσάλι. Έχοντας διαπράξει τόσο πολλές σοβαρές αμαρτίες και έχοντας προξενήσει τόσο πολλές καταστροφές, εξακολουθούν να προσμένουν σε κάτι άλλο πέραν της παίδευσης; Οι δαίμονες και τα κακά πνεύματα βρίσκονται εκτός ελέγχου στη γη εδώ και καιρό, και έχουν σφραγίσει το θέλημα και την επίπονη προσπάθεια του Θεού τόσο ερμητικά, που είναι αδιαπέραστα. Πρόκειται, πραγματικά, για θανάσιμο αμάρτημα! Πώς μπορεί ο Θεός να μη νιώθει ανησυχία; Πώς μπορεί ο Θεός να μη νιώθει εξοργισμένος; Έχουν παρακωλύσει σοβαρά το έργο του Θεού, κι έχουν εναντιωθεί σοβαρά σε αυτό: Μα πόσο στασιαστικοί είναι! Ακόμη κι εκείνοι οι δαίμονες, είτε είναι μεγάλοι είτε μικροί, συμπεριφέρονται σαν τσακάλια στα πόδια του λιονταριού, και ακολουθούν το μοχθηρό ρεύμα, σχεδιάζοντας ενοχλήσεις καθ’ οδόν. Ενώ γνωρίζουν την αλήθεια, εναντιώνονται σκοπίμως σε αυτήν, αυτοί οι υιοί της παρακοής! Είναι θαρρείς και, τώρα που ο βασιλιάς της κόλασης έχει ανέβει στον βασιλικό θρόνο, έχουν γίνει υπεροπτικοί και αυτάρεσκοι, και συμπεριφέρονται σε όλους τους άλλους περιφρονητικά. Πόσοι απ’ αυτούς αναζητούν την αλήθεια και ακολουθούν τη δικαιοσύνη; Είναι όλοι τους κτήνη, καθόλου καλύτεροι από τους χοίρους και τους σκύλους, στην κεφαλή μιας συμμορίας βρομερών μυγών, κουνώντας το κεφάλι τους με ψωνισμένη αυταρέσκεια και δημιουργώντας κάθε λογής μπελάδες,^[3] μέσα σε έναν σωρό κοπριάς. Πιστεύουν πως ο βασιλιάς της κόλασης είναι ο μεγαλύτερος βασιλιάς όλων, δίχως να γνωρίζουν πως οι ίδιοι δεν είναι τίποτα περισσότερο από βρομερές μύγες. Κι όμως, εκμεταλλεύονται τη δύναμη των χοίρων και των σκύλων που έχουν ως γονείς ώστε να κακολογήσουν την ύπαρξη του Θεού. Όντας μικροσκοπικές μύγες, πιστεύουν πως οι γονείς τους είναι τόσο μεγάλοι όσο οι οδοντωτές φάλαινες.^[4] Δεν γνωρίζουν, όμως, ότι ενώ οι ίδιοι είναι μικροσκοπικοί, οι γονείς τους είναι ακάθαρτοι χοίροι και σκύλοι, εκατοντάδες εκατομμύρια φορές μεγαλύτεροι από τους ίδιους. Έχοντας άγνοια της ποταπότητάς τους, στηρίζονται στη δυσωδία της σήψης που αναδίδουν εκείνοι οι χοίροι και οι σκύλοι προκειμένου να δρουν ανεξέλεγκτοι, μάταια σκεπτόμενοι να αναπαράξουν μελλοντικές γενιές, δίχως να γνωρίζουν ντροπή! Με πράσινα φτερά στην πλάτη (αυτό αναφέρεται στον ισχυρισμό τους πως πιστεύουν στον Θεό), είναι ψωνισμένοι και καυχιούνται παντού για την ομορφιά και τη γοητεία τους, ενώ ρίχνουν στα κρυφά τις ακαθαρσίες του σώματός τους στον άνθρωπο. Επιπλέον, είναι υπέρμετρα ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, θαρρείς και μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα ζευγάρι φτερά στα χρώματα του ουράνιου τόξου για να κρύψουν τις ακαθαρσίες τους, και με αυτόν τον τρόπο καταπιέζουν την ύπαρξη του αληθινού Θεού (αυτό αναφέρεται σε αυτά που συμβαίνουν στο παρασκήνιο στον θρησκευτικό κόσμο). Πώς θα γνώριζε ο άνθρωπος ότι, όσο μαγευτικά όμορφα κι αν είναι τα φτερά μιας μύγας, η ίδια η μύγα δεν είναι, εν τέλει, τίποτε άλλο παρά ένα μικροσκοπικό πλάσμα, με μια κοιλιά γεμάτη βρομιά κι ένα σώμα γεμάτο μικρόβια; Στηριζόμενοι στους χοίρους και τους σκύλους που έχουν ως γονείς, κυκλοφορούν ανεξέλεγκτοι σε όλον τον τόπο (αυτό αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο οι θρησκευτικοί λειτουργοί που διώκουν τον Θεό στηρίζονται στην ισχυρή στήριξη της κυβέρνησης του έθνους για να επαναστατήσουν ενάντια στον αληθινό Θεό και την αλήθεια), με ασυγκράτητη αγριότητα. Είναι θαρρείς και τα φαντάσματα των ιουδαίων Φαρισαίων έχουν επιστρέψει μαζί με τον Θεό στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, πίσω στην παλιά τους φωλιά. Έχουν εξαπολύσει άλλον ένα γύρο διώξεων, συνεχίζοντας το έργο τους που ξεκίνησε πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια. Είναι βέβαιο πως, στο τέλος, αυτή η ομάδα έκφυλων θα χαθεί στη γη! Απ’ ό,τι φαίνεται, μετά από αρκετές χιλιετίες, τα ακάθαρτα πνεύματα έχουν γίνει ακόμη πιο πανούργα και ύπουλα. Σκέφτονται συνεχώς τρόπους να υπονομεύσουν στα κρυφά το έργο του Θεού. Με πάμπολλα κόλπα και τεχνάσματα, επιθυμούν να αναπαραστήσουν στην πατρίδα τους την τραγωδία που εκτυλίχθηκε πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια, προκαλώντας τον Θεό τόσο πολύ, που φτάνει σχεδόν στο σημείο να φωνάξει. Μετά βίας μπορεί να συγκρατήσει τον εαυτό Του και να μην επιστρέψει στον τρίτο ουρανό για να τους εξοντώσει. Για να αγαπήσει ο άνθρωπος τον Θεό, πρέπει να κατανοήσει το θέλημά Του, να γνωρίσει τις χαρές και τις λύπες Του και να καταλάβει τι αποστρέφεται. Αυτό θα ενθαρρύνει ακόμη περισσότερο την είσοδο του ανθρώπου. Όσο πιο γρήγορα γίνεται η είσοδος του ανθρώπου, τόσο πιο σύντομα ικανοποιείται το θέλημα του Θεού, τόσο πιο καθαρά διακρίνει ο άνθρωπος τον βασιλιά των διαβόλων και τόσο περισσότερο πλησιάζει τον Θεό, έτσι ώστε η επιθυμία Του να μπορέσει να εκπληρωθεί.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (7)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

1. Ο όρος «καταπιεί» αναφέρεται στη μοχθηρή συμπεριφορά του βασιλιά των διαβόλων, ο οποίος ατιμάζει τους ανθρώπους στην ολότητά τους.

2. Οι «συνεργοί στο έγκλημα» ανήκουν στην ίδια φάρα με «μια συμμορία αλητών».

3. Η φράση «δημιουργώντας κάθε λογής μπελάδες» αναφέρεται στο γεγονός ότι οι δαιμονικοί άνθρωποι είναι ανεξέλεγκτοι, παρεμποδίζοντας το έργο του Θεού και αντιβαίνοντας σε αυτό.

4. Η φράση «οδοντωτές φάλαινες» χρησιμοποιείται ειρωνικά. Είναι μεταφορά για το γεγονός ότι οι μύγες είναι τόσο μικρές, που στα μάτια τους οι χοίροι και οι σκύλοι μοιάζουν μεγάλοι σαν φάλαινες.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 312

Επί χιλιάδες έτη, αυτή η χώρα είναι η γη του αίσχους. Είναι αφόρητα βρομερή, η μιζέρια βρίθει παντού, φαντάσματα τρέχουν παντού ανεξέλεγκτα, ξεγελούν και εξαπατούν, εγείρουν ανυπόστατες κατηγορίες^[1], αδίστακτα και μοχθηρά ποδοπατούν αυτόν τον στοιχειωμένο τόπο και τον αφήνουν γεμάτο πτώματα. Η δυσωδία από την αποσύνθεση καλύπτει τη γη και διαποτίζει τον αέρα, και φρουρείται αυστηρά^[2]. Ποιος μπορεί να δει τον κόσμο πέρα από τους ουρανούς; Ο διάβολος κρατά σφιχτά δεμένο ολόκληρο το κορμί του ανθρώπου, του βγάζει και τα δύο μάτια και του σφαλίζει καλά το στόμα. Ο βασιλιάς των δαιμόνων προβαίνει σε βιαιοπραγίες εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, μέχρι σήμερα, καθώς εξακολουθεί να παρακολουθεί στενά την πόλη-φάντασμα, σαν να ήταν ένα απόρθητο παλάτι δαιμόνων. Εν τω μεταξύ, αυτή η αγέλη από μαντρόσκυλα κοιτάει με αγριωπό βλέμμα, καθώς τρέμει μήπως ο Θεός την πιάσει στον ύπνο και την εξαφανίσει παντελώς, στερώντας της κάθε τόπο ειρήνης και ευτυχίας. Πώς θα μπορούσαν οι κάτοικοι μιας πόλης-φαντάσματος σαν κι αυτήν να έχουν δει ποτέ τους τον Θεό; Έχουν απολαύσει ποτέ τη στοργή και την ομορφιά του Θεού; Ποια είναι η εκτίμηση που έχουν για τα ζητήματα του κόσμου των ανθρώπων; Ποιος από αυτούς μπορεί να κατανοήσει το διακαές θέλημα του Θεού; Δεν προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι η ενσάρκωση του Θεού παραμένει εντελώς κρυμμένη: σε μια σκοτεινή κοινωνία σαν κι αυτήν, όπου οι δαίμονες είναι ανελέητοι και απάνθρωποι, πώς θα μπορούσε ο βασιλιάς των δαιμόνων, ο οποίος σκοτώνει ανθρώπους ανενδοίαστα, να ανεχτεί την ύπαρξη ενός Θεού που είναι αξιαγάπητος, ευγενικός, αλλά και άγιος; Πώς θα μπορούσε να χειροκροτεί και να ζητωκραυγάζει για την άφιξη του Θεού; Αυτοί οι λακέδες! Ανταποδίδουν την καλοσύνη με μίσος, εδώ και καιρό έχουν απαξιώσει τον Θεό, Τον κακομεταχειρίζονται, είναι σε ακραίο βαθμό βάναυσοι, δεν έχουν την παραμικρή εκτίμηση για τον Θεό, λεηλατούν και πλιατσικολογούν, έχουν χάσει κάθε ευσυνειδησία και δρουν αντίθετα με τη συνείδηση, ενώ παρασύρουν τους αθώους στην ανοησία. Προπάτορες των αρχαίων; Πολυαγαπημένοι ηγέτες; Όλοι τους αντιτίθενται στον Θεό! Η ανάμειξή τους έχει αφήσει τα πάντα κάτω από τους ουρανούς σε μια κατάσταση σκότους και χάους! Θρησκευτική ελευθερία; Τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα των πολιτών; Όλα είναι κόλπα συγκάλυψης της αμαρτίας! Ποιος έχει αγκαλιάσει το έργο του Θεού; Ποιος έχει δώσει τη ζωή του ή έχει χύσει αίμα για το έργο του Θεού; Από τη μία γενιά στην άλλη, από γονιό σε παιδί, ο υπόδουλος άνθρωπος έχει απότομα υποδουλώσει τον Θεό. Πώς θα μπορούσε αυτό να μην προκαλέσει οργή; Χιλιάδες χρόνια μίσους έχουν συγκεντρωθεί μέσα στην καρδιά, χιλιετίες αμαρτιών έχουν χαραχτεί στην καρδιά. Πώς θα μπορούσε αυτό να μην προκαλεί την απέχθεια; Εκδικηθείτε για τον Θεό, αποτελειώστε τον εχθρό Του, μην τον αφήνετε να δρα πλέον ανεξέλεγκτος και μην του επιτρέπετε να δημιουργεί πλέον τόσα προβλήματα όσα αυτός επιθυμεί! Τώρα είναι η ώρα: ο άνθρωπος έχει από καιρό συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις του, έχει αφιερώσει όλες του τις προσπάθειες και έχει πληρώσει κάθε τίμημα για έναν λόγο, για να ξεσκίσει το φρικτό πρόσωπο αυτού του δαίμονα και να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους, που έχουν τυφλωθεί και έχουν υποστεί κάθε είδους δυστυχία και δυσκολίες, να ξεσηκωθούν από τον πόνο τους και να γυρίσουν την πλάτη σε αυτόν τον σατανικό διάβολο. Γιατί να μπαίνει ένα τόσο αδιαπέραστο εμπόδιο στο έργο του Θεού; Γιατί να επιστρατεύονται διάφορα κόλπα για την παραπλάνηση του λαού του Θεού; Πού είναι η πραγματική ελευθερία και τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα; Πού είναι η αμεροληψία; Πού είναι η παρηγοριά; Πού είναι η θαλπωρή; Γιατί χρησιμοποιούνται απατηλά σχέδια για να ξεγελιέται ο λαός του Θεού; Γιατί χρησιμοποιούνται δυνάμεις για να παρεμποδίζεται ο ερχομός του Θεού; Γιατί να μην επιτρέπεται στον Θεό να περιφέρεται ελεύθερα επάνω στη γη που Αυτός δημιούργησε; Γιατί ο Θεός καταδιώκεται σε βαθμό που να μην έχει πού την κεφαλήν κλίναι; Πού είναι η θαλπωρή ανάμεσα στους ανθρώπους; Πού είναι το καλωσόρισμα ανάμεσα στους ανθρώπους; Γιατί να προκαλείται μια τόσο απεγνωσμένη λαχτάρα στον Θεό; Γιατί να πρέπει ο Θεός να καλεί ξανά και ξανά; Γιατί να αναγκάζεται ο Θεός να ανησυχεί για τον πολυαγαπημένο Υιό Του; Γιατί, σ’ αυτή τη σκοτεινή κοινωνία, τα θλιβερά μαντρόσκυλά της δεν επιτρέπουν στον Θεό να πηγαινοέρχεται ελεύθερα στον κόσμο που Αυτός δημιούργησε; Γιατί δεν καταλαβαίνει ο άνθρωπος, ο οποίος ζει μέσα στον πόνο και τη δυστυχία; Ο Θεός έχει περάσει μεγάλα βάσανα για χάρη σας, με αφόρητο πόνο έστειλε τον πολυαγαπημένο Υιό Του, το ίδιο Του το αίμα, σ’ εσάς. Γιατί, λοιπόν, εσείς εξακολουθείτε να κάνετε τα στραβά μάτια; Μπροστά σε όλους αρνείστε την άφιξη του Θεού και απορρίπτετε τη φιλία Του. Γιατί είστε τόσο ασυνείδητοι; Είστε σίγουροι ότι θέλετε να υπομένετε τις αδικίες σε μια σκοτεινή κοινωνία σαν κι αυτήν; Γιατί, αντί να γεμίζετε τις κοιλιές σας με χιλιετίες εχθρότητας, μπουκώνεστε με τα «σκατά» του βασιλιά των διαβόλων;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (8)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

1. Η φράση «εγείρουν ανυπόστατες κατηγορίες» αναφέρεται στις μεθόδους με τις οποίες ο διάβολος βλάπτει τους ανθρώπους.

2. «Φρουρείται αυστηρά» σημαίνει ότι οι μέθοδοι με τις οποίες ο διάβολος πλήττει τους ανθρώπους είναι εξαιρετικά υποχθόνιες και ελέγχουν τους ανθρώπους σε τέτοιον βαθμό που δεν έχουν χώρο να κινηθούν.

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 313

Αν οι άνθρωποι μπορούσαν πραγματικά να δουν ξεκάθαρα το σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής, καθώς επίσης και τον σκοπό της διαχείρισης της ανθρωπότητας από τον Θεό, δεν θα φυλούσαν το προσωπικό τους μέλλον και τη προσωπική τους μοίρα σαν θησαυρό στην καρδιά τους. Δεν θα ενδιαφέρονταν πλέον να υπηρετούν τους γονείς τους, οι οποίοι είναι χειρότεροι από τους χοίρους και τους σκύλους. Δεν είναι το μέλλον και η μοίρα του ανθρώπου επακριβώς οι σημερινοί λεγόμενοι «γονείς» του Πέτρου; Είναι ακριβώς σαν τη σάρκα και το αίμα του ανθρώπου. Ποιος ακριβώς θα είναι ο προορισμός και ποιο το μέλλον της σάρκας; Θα είναι να δει τον Θεό ενώ είναι ακόμα ζωντανή ή να συναντήσει η ψυχή τον Θεό μετά θάνατον; Θα καταλήξει η σάρκα αύριο σ’ ένα μεγάλο καμίνι δεινών ή στην πυρά; Ερωτήματα όπως αυτά, τα οποία αφορούν το αν η σάρκα του ανθρώπου θα υπομείνει συμφορές ή αν θα υποφέρει, δεν αποτελούν τις σπουδαιότερες ειδήσεις οι οποίες απασχολούν περισσότερο τον καθένα σε αυτό το ρεύμα που έχει μυαλό και βρίσκεται στα λογικά του; (Εδώ, το να υποφέρει κανείς αναφέρεται στο να λαμβάνει ευλογίες· σημαίνει πως οι μελλοντικές δοκιμασίες είναι ωφέλιμες για τον προορισμό του ανθρώπου. Τα βάσανα αναφέρονται στο να είναι κανείς ανήμπορος να παραμείνει σταθερός ή στο να εξαπατάται· ή σημαίνει πως θα αντιμετωπίσει κανείς ατυχείς καταστάσεις και θα χάσει τη ζωή του εν μέσω καταστροφών, και ότι δεν υπάρχει κατάλληλος προορισμός για την ψυχή του.) Παρόλο που οι άνθρωποι έχουν ορθή λογική, ίσως αυτό που σκέφτονται να μην ανταποκρίνεται πλήρως σε αυτό με το οποίο θα έπρεπε να είναι εξοπλισμένη η λογική τους. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι όλοι τους αρκετά μπερδεμένοι και ακολουθούν πράγματα στα τυφλά. Όλοι τους θα πρέπει να έχουν εμπεριστατωμένη κατανόηση αυτού στο οποίο θα πρέπει να εισέλθουν και, πιο συγκεκριμένα, θα πρέπει να διευκρινίσουν σε τι θα πρέπει να γίνεται είσοδος κατά τη διάρκεια των δεινών (δηλαδή, κατά τον εξευγενισμό στο καμίνι), καθώς και αυτό με το οποίο θα πρέπει να είναι εξοπλισμένοι κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών του πυρός. Μην υπηρετείς πάντα τους γονείς σου (δηλαδή τη σάρκα), οι οποίοι είναι σαν χοίροι και σκύλοι, και είναι χειρότεροι ακόμη κι από τα μυρμήγκια και τα έντομα. Ποιο το νόημα να σε ταλανίζει αυτό, να το σκέφτεσαι τόσο πολύ και να σπας το κεφάλι σου; Η σάρκα δεν ανήκει σ’ εσένα, μα βρίσκεται στα χέρια του Θεού, ο οποίος όχι μόνο ελέγχει εσένα, αλλά κυβερνά και τον Σατανά. (Αυτό σημαίνει πως η σάρκα ανήκε αρχικά στον Σατανά. Εφόσον ο Σατανάς βρίσκεται κι αυτός στα χέρια του Θεού, μπορεί να διατυπωθεί μόνο με αυτόν τον τρόπο. Διότι είναι πιο πειστικό να ειπωθεί με αυτόν τον τρόπο· υπονοεί πως οι άνθρωποι δεν βρίσκονται εξ ολοκλήρου υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά, αλλά βρίσκονται στα χέρια του Θεού.) Ζεις υπό το μαρτύριο της σάρκας —ωστόσο, ανήκει η σάρκα σ’ εσένα; Βρίσκεται υπό τον έλεγχό σου; Ποιος ο λόγος να σπας το κεφάλι σου γι’ αυτό; Γιατί να μπαίνεις στον κόπο να ικετεύεις εμμονικά τον Θεό για τη σάπια σάρκα σου, την οποία πάει καιρός που έχουν καταδικάσει, καταραστεί και μολύνει τα ακάθαρτα πνεύματα; Ποιος ο λόγος πάντα να φυλάς τους συνεταίρους του Σατανά τόσο κοντά στην καρδιά σου; Δεν ανησυχείς πως η σάρκα θα μπορούσε να καταστρέψει το πραγματικό σου μέλλον, τις θαυμάσιες ελπίδες σου και τον πραγματικό προορισμό της ζωής σου;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο σκοπός της διαχείρισης της ανθρωπότητας» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 314

Σήμερα, αυτά που έχετε καταφέρει να κατανοήσετε είναι ανώτερα από εκείνα που κατανόησε οποιοδήποτε άτομο στην ιστορία, το οποίο δεν οδηγήθηκε στην τελείωση. Είτε πρόκειται για τη γνώση σας για τις δοκιμασίες είτε για την πίστη στον Θεό, είναι όλα ανώτερα από τα αντίστοιχα κάθε πιστού στον Θεό. Τα πράγματα που κατανοείτε είναι αυτά που καταφέρνετε να γνωρίσετε προτού υποβληθείτε στις δοκιμασίες του περιβάλλοντος, αλλά το πραγματικό σας ανάστημα είναι εντελώς ασύμβατο με αυτά. Αυτό που γνωρίζετε είναι ανώτερο από αυτό που κάνετε πράξη. Παρόλο που λέτε ότι οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να αγαπούν τον Θεό και ότι δεν θα πρέπει να πασχίζουν για ευλογίες, παρά μόνο να ανταποκρίνονται στο θέλημα του Θεού, αυτό που εκδηλώνεται στη ζωή σας απέχει παρασάγγας από αυτό κι έχει κηλιδωθεί σε μεγάλο βαθμό. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για χάρη της γαλήνης και για άλλα οφέλη. Αν δεν είναι προς όφελός σου, τότε δεν πιστεύεις στον Θεό, κι αν δεν μπορείς να λάβεις τις χάρες του Θεού, τότε πέφτεις σε μελαγχολία. Πώς θα μπορούσε αυτό που έχεις πει να είναι το πραγματικό σου ανάστημα; Όσον αφορά τα αναπόφευκτα οικογενειακά περιστατικά, όπως τις αρρώστιες των παιδιών, τη νοσηλεία αγαπημένων προσώπων, τη φτωχή απόδοση των καλλιεργειών και την καταδίωξη από μέλη της οικογένειας, ακόμη κι αυτά τα ζητήματα, που είναι συχνά και καθημερινά, είναι πολλά για να τ’ αντέξεις. Όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, πανικοβάλλεσαι, δεν ξέρεις τι να κάνεις και, συνήθως, διαμαρτύρεσαι για τον Θεό. Διαμαρτύρεσαι ότι τα λόγια του Θεού σε ξεγέλασαν, ότι το έργο του Θεού σε γελοιοποίησε. Δεν κάνετε τέτοιες σκέψεις; Πιστεύεις ότι τέτοια πράγματα συμβαίνουν ανάμεσα σας μόνο σπάνια; Περνάτε την κάθε μέρα ζώντας εν μέσω τέτοιων γεγονότων. Δεν αφιερώνετε την παραμικρή σκέψη στην επιτυχία της πίστης σας στον Θεό και στο πώς θα ανταποκριθείτε στο θέλημα του Θεού. Το πραγματικό σας ανάστημα είναι πάρα πολύ μικρό, μικρότερο ακόμα κι από εκείνο ενός κλωσόπουλου. Όταν η οικογενειακή σας επιχείρηση χάνει χρήματα, παραπονιέστε για τον Θεό· όταν βρίσκεστε σε ένα περιβάλλον χωρίς την προστασία του Θεού, και πάλι παραπονιέστε για τον Θεό, ενώ διαμαρτύρεστε ακόμα και όταν πεθαίνει κάποιος από τους νεοσσούς σας ή αρρωσταίνει μια γέρικη αγελάδα στον στάβλο. Παραπονιέστε όταν είναι ώρα να παντρευτεί ο γιος σας, αλλά η οικογένειά σας δεν έχει αρκετά χρήματα· θέλεις να εκτελέσεις το καθήκον της φιλοξενίας μα δεν το αντέχεις οικονομικά, και τότε παραπονιέσαι και πάλι. Ξεχειλίζεις από παράπονα και, κάποιες φορές, εξαιτίας αυτού, δεν παρευρίσκεσαι σε συναθροίσεις ούτε τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού, ενώ, κάποιες φορές, γίνεσαι αρνητικός για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τίποτα από ό,τι σου συμβαίνει σήμερα δεν έχει σχέση με τις προοπτικές σου ή τη μοίρα σου. Αυτά τα πράγματα θα συνέβαιναν ακόμα κι αν δεν πίστευες στον Θεό, ωστόσο σήμερα μεταβιβάζεις την ευθύνη γι’ αυτά στον Θεό και επιμένεις να λες ότι ο Θεός σ’ έχει εξαλείψει. Τι γίνεται με την πίστη σου στον Θεό; Έχεις προσφέρει πραγματικά τη ζωή σου; Αν υποβαλλόσασταν στις ίδιες δοκιμασίες με τον Ιώβ, κανένας από εσάς που ακολουθείτε σήμερα τον Θεό δεν θα μπορούσε να παραμείνει σταθερός, θα πέφτατε όλοι. Και υπάρχει, πολύ απλά, τεράστια διαφορά ανάμεσα σε εσάς και τον Ιώβ. Σήμερα, αν κατάσχονταν τα μισά σας περιουσιακά στοιχεία, θα τολμούσατε να αρνηθείτε την ύπαρξη του Θεού· αν άρπαζαν τον γιο ή την κόρη σας, θα παίρνατε τους δρόμους διαμαρτυρόμενοι εντόνως· αν ο μοναδικός τρόπος να βγάζεις τα προς το ζην έφτανε σε αδιέξοδο, θα προσπαθούσες να τα βρεις με τον Θεό· θα ρωτούσες γιατί είπα τόσα λόγια στην αρχή για να σε τρομάξω. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν θα τολμούσατε να κάνετε τέτοιες στιγμές. Αυτό δείχνει ότι δεν έχετε αποκτήσει καμία πραγματική γνώση και ότι δεν έχετε πραγματικό ανάστημα. Έτσι, οι δοκιμασίες μέσα σας είναι πάρα πολύ μεγάλες, διότι γνωρίζετε πάρα πολλά, αλλά αυτό που καταλαβαίνετε αληθινά δεν είναι ούτε το ένα χιλιοστό από αυτά που αντιλαμβάνεστε. Μη σταματάτε στην απλή κατανόηση και γνώση· καλά θα κάνατε να δείτε πόσα μπορείτε να κάνετε πραγματικά πράξη, πόση από τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος κερδήθηκε με τον ιδρώτα της σκληρής σας δουλειάς και σε πόσες από τις ασκήσεις σας έχετε υλοποιήσει την αποφασιστικότητά σας. Θα πρέπει να παίρνεις στα σοβαρά το ανάστημα και την άσκησή σου. Στην πίστη σου στον Θεό, δεν θα πρέπει να προσπαθείς απλώς να λειτουργείς μηχανικά για οποιονδήποτε —το κατά πόσο μπορείς, εν τέλει, να κερδίσεις ή όχι την αλήθεια και τη ζωή, εξαρτάται από τη δική σου επιδίωξη.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Άσκηση (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 315

Κάποιοι στολίζονται μεν όμορφα, αλλά επιφανειακά: Οι αδελφές στολίζονται και γίνονται όμορφες σαν λουλούδια, ενώ οι αδελφοί ντύνονται σαν πρίγκιπες ή σαν πλούσιοι νεαροί δανδήδες. Νοιάζονται μόνο για εξωτερικά πράγματα, όπως αυτά που τρώνε και φορούν· μέσα τους είναι φτωχοί και δεν έχουν την παραμικρή γνώση για τον Θεό. Ποιο νόημα μπορεί να έχει αυτό; Άλλοι πάλι είναι ντυμένοι σαν φτωχοί ζητιάνοι —μοιάζουν πραγματικά σαν σκλάβοι από την Ανατολική Ασία! Στ’ αλήθεια δεν καταλαβαίνετε τι ζητώ από εσάς; Επικοινωνήστε μεταξύ σας σχετικά με το εξής: Τι έχετε κερδίσει πραγματικά; Όλα αυτά τα χρόνια πιστεύετε στον Θεό, κι όμως αυτό είναι το μόνο που έχετε αποκομίσει. Δεν νιώθετε αμήχανα; Δεν ντρέπεστε; Όλα αυτά τα χρόνια, η επιδίωξή σας βασίζεται μεν στην αληθινή οδό, κι όμως το σημερινό ανάστημά σας εξακολουθεί να είναι μικρότερο κι από αυτό ενός σπουργιτιού! Κοιτάξτε τις κοπέλες ανάμεσά σας· είστε κούκλες ζωγραφιστές με τα ρουχαλάκια και το μακιγιάζ σας, και συγκρίνεστε η μία με την άλλη —και τι συγκρίνετε; Την ευχαρίστησή σας; Τις απαιτήσεις σας; Νομίζετε ότι έχω έρθει για να βρω μοντέλα; Δεν αισχύνεστε καθόλου! Πού είναι η ζωή σας; Δεν επιδιώκετε μονάχα τη δική σας εξωφρενική επιθυμία; Νομίζεις ότι είσαι εξαιρετικά όμορφη, αλλά παρόλο που μπορεί να είσαι ντυμένη στην τρίχα, δεν είσαι, στην πραγματικότητα, ένα σπαρταριστό σκουλήκι που γεννήθηκε μέσα στην κοπριά; Σήμερα, έχεις την τύχη να απολαμβάνεις αυτές τις ουράνιες ευλογίες, όχι λόγω του όμορφου προσώπου σου, αλλά επειδή ο Θεός κάνει μια εξαίρεση και σε εξυψώνει. Εξακολουθεί να μη σου είναι σαφές από πού προέρχεσαι; Μόλις γίνεται κάποια αναφορά στη ζωή, εσύ το βουλώνεις και δεν λες τίποτα, χαζή σαν το στουρνάρι, κι όμως έχεις ακόμα το θράσος να στολίζεσαι! Εξακολουθεί να σε ενδιαφέρει να βάλεις ρουζ και να πουδράρεις τη μύτη σου! Κοιτάξτε και τους δανδήδες ανάμεσά σας, ξεροκέφαλοι άντρες που περνούν όλη τη μέρα σεργιανίζοντας εδώ κι εκεί, απείθαρχοι και με ανέμελη έκφραση στο πρόσωπό τους. Έτσι θα πρέπει να συμπεριφέρεται ο άνθρωπος; Σε τι αφιερώνει ολημερίς την προσοχή του ο καθένας από εσάς, είτε άντρας είτε γυναίκα; Γνωρίζετε σε ποιον βασίζεστε για να τραφείτε; Κοίταξε τα ρούχα σου, κοίταξε τι έχεις αποκομίσει, τρίψε την κοιλιά σου —τι έχεις κερδίσει από το τίμημα του αίματος και του ιδρώτα που έχεις πληρώσει κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων πίστης; Ακόμα σκέφτεσαι να πας να δεις τα αξιοθέατα, ακόμα σκέφτεσαι να στολίσεις τη σιχαμένη σου σάρκα. Ανώφελες επιδιώξεις! Σου ζητείται να είσαι ένας άνθρωπος με κανονικότητα· σήμερα, όμως, δεν είσαι απλώς μη κανονικός, αλλά είσαι, μάλιστα, αποκλίνων. Πώς μπορεί ένα τέτοιο άτομο να έχει την αυθάδεια να έρχεται ενώπιόν Μου; Με μια τέτοια ανθρώπινη φύση, προβάλλοντας τα κάλλη σου και επιδεικνύοντας τη σάρκα σου, ζώντας πάντοτε μέσα στους σαρκικούς πόθους, δεν είσαι απόγονος βρομερών δαιμόνων και μοχθηρών πνευμάτων; Δεν θα επιτρέψω σ’ έναν τέτοιο βρομερό δαίμονα να συνεχίσει να υπάρχει για πολύ! Και μην υποθέτεις ότι δεν ξέρω τι σκέφτεσαι μέσα στην καρδιά σου. Μπορεί να ελέγχεις στενά τη λαγνεία και τη σάρκα σου, όμως πώς θα μπορούσα να μη γνωρίζω τις σκέψεις που καλλιεργείς μέσα στην καρδιά σου; Πώς θα μπορούσα να μη γνωρίζω όλα αυτά που επιθυμούν τα μάτια σου; Εσείς, οι νεαρές κοπέλες, δεν στολίζεστε τόσο πολύ για να επιδείξετε τη σάρκα σας; Σε τι σας ωφελούν οι άντρες; Μπορούν να σας σώσουν πραγματικά από τον ωκεανό των δεινών; Όσο για τους δανδήδες ανάμεσά σας, όλοι σας ντύνεστε για να περνιέστε για κύριοι και επιφανείς —δεν πρόκειται, όμως, για ένα τέχνασμα που αποσκοπεί να επιστήσει την προσοχή στην εντυπωσιακή εμφάνισή σας; Για ποιον το κάνετε αυτό; Σε τι σας ωφελούν οι γυναίκες; Δεν είναι η πηγή της αμαρτίας σας; Έχω πει πολλά λόγια σ’ εσάς, άντρες και γυναίκες, όμως εσείς δεν έχετε συμμορφωθεί παρά σε λίγα. Έχετε πρόβλημα ακοής, η όρασή σας έχει ατονήσει και η καρδιά σας είναι σκληρή, σε σημείο που δεν υπάρχει τίποτα στο σώμα σας παρά λαγνεία —τόση που παγιδεύεστε μέσα σ’ αυτήν και δεν μπορείτε να ξεφύγετε. Ποιος θέλει να έρθει κοντά σε εσάς, τα σκουλήκια που σέρνονται στη βρομιά και στις ακαθαρσίες; Μην ξεχνάτε ότι δεν είστε τίποτα περισσότερο από εκείνους που έχω ανασύρει από την κοπριά και ότι δεν κατείχατε αρχικά κανονική ανθρώπινη φύση. Αυτό που ζητώ από εσάς είναι η κανονική ανθρώπινη φύση που δεν κατείχατε αρχικά· δεν σας ζητώ να επιδεικνύετε τη λαγνεία σας ούτε να αφήνετε αχαλίνωτη τη σάπια σάρκα σας, η οποία έχει εκπαιδευτεί από τον διάβολο επί τόσο πολλά χρόνια. Όταν ντύνεστε έτσι, δεν φοβάστε ότι θα πέσετε πιο βαθιά στην παγίδα; Δεν γνωρίζετε ότι ήσασταν αρχικά αμαρτωλοί; Δεν γνωρίζετε ότι το σώμα σας είναι γεμάτο λαγνεία, σε τέτοιο βαθμό που τρέχει από τα μπατζάκια σας και αποκαλύπτει τις καταστάσεις σας ως αφόρητα άσχημους, σιχαμένους δαίμονες; Δεν αληθεύει πως το γνωρίζετε αυτό πιο ξεκάθαρα από οποιονδήποτε; Η καρδιά σας, τα μάτια σας, τα χείλη σας, δεν έχουν όλα ατιμαστεί από σιχαμένους δαίμονες; Δεν είναι σιχαμένα όλα αυτά τα σημεία σας; Νομίζεις ότι εφόσον δεν ενεργείς είσαι αγιότατος; Νομίζεις ότι το όμορφο ντύσιμο μπορεί να καλύψει την πρόστυχη ψυχή σας; Δεν πρόκειται να γίνει αυτό! Σας συμβουλεύω να είστε πιο ρεαλιστές: Μην είστε δόλιοι και ψεύτικοι, και μην επιδεικνύετε τον εαυτό σας. Επιδεικνύετε τη λαγνεία σας ο ένας στον άλλον, αλλά το μόνο που θα λάβετε ως αντάλλαγμα είναι αιώνιος πόνος και ανελέητη συμμόρφωση! Τι ανάγκη έχετε να κάνετε τα γλυκά μάτια ο ένας στον άλλον και να μπλέκεστε σε ειδύλλια; Αυτό είναι το μέτρο της ακεραιότητάς σας και η έκταση της εντιμότητάς σας; Απεχθάνομαι όσους από εσάς επιδίδονται σε κακή ιατρική και μαγεία· απεχθάνομαι τους νεαρούς άντρες και τις νεαρές γυναίκες ανάμεσά σας που αγαπούν τη σάρκα τους. Καλά θα κάνατε να συγκρατήσετε τον εαυτό σας, γιατί τώρα απαιτείται να έχετε κανονική ανθρώπινη φύση και δεν επιτρέπεται να επιδεικνύετε τη λαγνεία σας —κι όμως εσείς εκμεταλλεύεστε κάθε ευκαιρία, διότι η σάρκα σας είναι υπερβολικά πλούσια και η λαγνεία σας υπερβολικά μεγάλη!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Άσκηση (7)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 316

Τώρα, το κατά πόσο αποτελεσματική ήταν ή όχι η επιδίωξή σας υπολογίζεται από τα όσα κατέχετε επί του παρόντος. Αυτό χρησιμοποιείται για να προσδιοριστεί η κατάληξή σας· με άλλα λόγια, η κατάληξή σας αποκαλύπτεται από τις θυσίες και τα πράγματα που έχετε κάνει. Η κατάληξή σας θα φανερωθεί από την επιδίωξή σας, από την πίστη σας και από τα όσα έχετε κάνει. Μεταξύ όλων σας, υπάρχουν πολλοί που είναι ήδη πέραν πάσης σωτηρίας, καθότι σήμερα είναι η μέρα της αποκάλυψης των καταλήξεων των ανθρώπων, κι Εγώ δεν θα τελώ υπό σύγχυση στο έργο Μου· δεν θα οδηγήσω στην επόμενη εποχή εκείνους που είναι πέραν πάσης σωτηρίας. Θα έρθει ο καιρός που θα τελειώσει το έργο Μου. Δεν θα εργαστώ σε εκείνα τα σιχαμερά, άψυχα πτώματα, τα οποία είναι τελείως αδύνατον να σωθούν· τώρα διανύουμε τις έσχατες ημέρες της σωτηρίας του ανθρώπου, κι Εγώ δεν θα κάνω ανώφελο έργο. Μην καταφέρεσαι εναντίον του Ουρανού και της γης —το τέλος του κόσμου πλησιάζει. Είναι αναπόφευκτο. Τα πράγματα έχουν φτάσει σ’ αυτό το σημείο και δεν υπάρχει τίποτα που μπορείς να κάνεις εσύ, ως ανθρώπινο ον, προκειμένου να τα σταματήσεις· δεν μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα όπως επιθυμείς. Χθες δεν πλήρωσες κάποιο τίμημα για την επιδίωξη της αλήθειας και δεν υπήρξες αφοσιωμένος· σήμερα, που έχει έρθει η ώρα, είσαι πέραν σωτηρίας· και αύριο, θα εξοντωθείς και δεν θα υπάρχει κανένα περιθώριο σωτηρίας για σένα. Παρόλο που η καρδιά Μου είναι πράα κι Εγώ καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για να σε σώσω, αν δεν αγωνιστείς εσύ ο ίδιος για λογαριασμό σου και δεν σκέφτεσαι από μόνος σου, τότε τι σχέση έχει αυτό με Εμένα; Εκείνοι που σκέφτονται μόνο τη σάρκα τους και απολαμβάνουν τις ανέσεις, εκείνοι που δίνουν την εντύπωση πως πιστεύουν, αλλά δεν πιστεύουν στ’ αλήθεια, εκείνοι που εμπλέκονται σε κακή ιατρική και μαγεία, εκείνοι που είναι έκφυλοι, κουρελήδες και ρακένδυτοι, εκείνοι που κλέβουν τις θυσίες για τον Ιεχωβά και τα υπάρχοντά Του, εκείνοι που αγαπούν τη δωροδοκία, εκείνοι που ονειρεύονται παθητικά να ανέλθουν στον ουρανό, εκείνοι που είναι αλαζονικοί και επηρμένοι, που πασχίζουν μόνο για προσωπική φήμη και πλούτη, εκείνοι που διαδίδουν απρέπειες, εκείνοι που βλασφημούν τον ίδιο τον Θεό, εκείνοι που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επικρίνουν και να συκοφαντούν τον ίδιο τον Θεό, εκείνοι που σχηματίζουν κλίκες και επιζητούν την ανεξαρτησία, εκείνοι που εξυψώνουν τους εαυτούς τους πάνω από τον Θεό, εκείνοι οι επιπόλαιοι άντρες και γυναίκες, νεαρής, μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας, που είναι δέσμιοι της ανηθικότητας, εκείνοι οι άντρες και οι γυναίκες που απολαμβάνουν προσωπική φήμη και πλούτη και επιδιώκουν το προσωπικό κύρος ανάμεσα σε άλλους, εκείνοι οι αμετανόητοι άνθρωποι που είναι παγιδευμένοι στην αμαρτία —δεν είναι όλοι τους πέραν πάσης σωτηρίας; Η ανηθικότητα, η αμαρτία, η κακή ιατρική, η μαγεία, η βωμολοχία και οι απρέπειες είναι όλα ανεξέλεγκτα στις τάξεις σας, ενώ ποδοπατάτε την αλήθεια και τα λόγια της ζωής, και βεβηλώνετε την ιερή γλώσσα. Εσείς, οι Εθνικοί, πρησμένοι από τη βρομιά και την ανυπακοή! Ποια θα είναι η τελική κατάληξή σας; Μα πώς είναι δυνατόν εκείνοι που αγαπούν τη σάρκα, που διαπράττουν μαγεία της σάρκας και είναι παγιδευμένοι μέσα στην έκφυλη αμαρτία να έχουν το θράσος να συνεχίζουν να ζουν! Δεν γνωρίζεις ότι οι άνθρωποι σαν κι εσάς είναι σκουλήκια πέραν σωτηρίας; Τι σας δίνει το δικαίωμα να απαιτείτε το ένα και το άλλο; Μέχρι σήμερα, δεν έχει υπάρξει η παραμικρή αλλαγή σ’ εκείνους που δεν αγαπούν την αλήθεια κι αγαπούν μόνο τη σάρκα. Πώς είναι δυνατόν να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι; Εκείνοι που δεν αγαπούν την οδό της ζωής, που δεν εξυμνούν τον Θεό και δεν γίνονται μάρτυρες για Εκείνον, που μηχανορραφούν για χάρη του κύρους τους, που εκθειάζουν τους εαυτούς τους, δεν εξακολουθούν να είναι ίδιοι, ακόμη και σήμερα; Τι αξία έχει η σωτηρία τους; Το αν μπορείς να σωθείς δεν εξαρτάται από το πόση αρχαιότητα έχεις ή από το πόσα χρόνια εργάζεσαι, πόσο μάλλον δε, από το πόσα διαπιστευτήρια έχεις συγκεντρώσει. Αντίθετα, εξαρτάται από το αν έχει αποδώσει καρπούς η επιδίωξή σου. Οφείλεις να γνωρίζεις ότι εκείνοι που σώζονται είναι τα «δέντρα» που αποδίδουν καρπούς, όχι τα δέντρα που έχουν μεν πλούσιο φύλλωμα και άφθονα άνθη, αλλά δεν αποδίδουν καρπούς. Ακόμα κι αν έχεις περάσει πολλά χρόνια περιπλανώμενος στους δρόμους, τι σημασία έχει; Πού είναι η μαρτυρία σου; Ο σεβασμός σου για τον Θεό είναι πολύ μικρότερος από την αγάπη που νιώθεις για τον εαυτό σου και από τις λάγνες επιθυμίες σου —δεν είναι έκφυλος ένας τέτοιος άνθρωπος; Πώς θα μπορούσε να αποτελέσει δείγμα και πρότυπο για σωτηρία; Η φύση σου είναι αδιόρθωτη, εσύ είσαι εξαιρετικά ανυπότακτος και πέραν πάσης σωτηρίας! Δεν θα εξοντωθούν αυτού του είδους οι άνθρωποι; Η ώρα που θα τελειώσει το έργο Μου δεν θα είναι η ώρα της έλευσης της έσχατης ημέρας σου; Έχω κάνει τόσο πολύ έργο και σας έχω πει τόσο πολλά λόγια —πόσα από αυτά έχετε εμπεδώσει πραγματικά; Σε πόσα από αυτά έχετε υπακούσει ποτέ; Όταν τελειώσει το έργο Μου, θα έρθει ο καιρός που θα σταματήσεις να Μου εναντιώνεσαι και να Μου αντιτάσσεσαι. Ενόσω εργάζομαι, εσείς ενεργείτε συνεχώς εναντίον Μου· δεν συμμορφώνεστε ποτέ με τα λόγια Μου. Εγώ κάνω το έργο Μου κι εσύ κάνεις το δικό σου «έργο», οικοδομώντας το δικό σου μικρό βασίλειο. Δεν είστε τίποτε άλλο παρά μια αγέλη αλεπούδων και σκύλων, που κάνει τα πάντα εναντίον Μου! Προσπαθείτε μονίμως να φέρετε στην αγκάλη σας εκείνους που σας προσφέρουν την αμέριστη αγάπη τους —πού είναι ο σεβασμός σας; Ό,τι κάνετε είναι δόλιο! Δεν δείχνετε καμία υπακοή και κανένα σεβασμό, και ό,τι κάνετε είναι δόλιο και βλάσφημο! Είναι δυνατόν να σωθούν τέτοιου είδους άνθρωποι; Οι σεξουαλικά ανήθικοι και λάγνοι άντρες θέλουν πάντοτε να προσελκύουν εκείνες τις προκλητικές πόρνες προς δική τους ευχαρίστηση. Σε καμία περίπτωση δεν θα σώσω τέτοιου είδους σεξουαλικά ανήθικους δαίμονες. Σιχαμένοι δαίμονες, σας μισώ, και η λαγνεία και η προκλητικότητά σας θα σας ρίξουν στην κόλαση. Τι έχετε να πείτε προς υπεράσπισή σας; Εσείς, οι σιχαμεροί δαίμονες και τα μοχθηρά πνεύματα, είστε τόσο απεχθείς! Είστε αηδιαστικοί! Πώς θα μπορούσαν να σωθούν τέτοια αποβράσματα; Είναι ακόμα δυνατόν να σωθούν εκείνοι που είναι δέσμιοι της αμαρτίας; Σήμερα, αυτή η αλήθεια, αυτή η οδός και αυτή η ζωή δεν σας ελκύουν· αντιθέτως, εσείς ελκύεστε από την αμαρτία, το χρήμα, το κύρος, τη φήμη και το κέρδος, τις απολαύσεις της σάρκας, την ομορφιά των αντρών και τα κάλλη των γυναικών. Με τι προσόντα θα εισέλθετε στη βασιλεία Μου; Η εικόνα σας είναι σπουδαιότερη ακόμη κι από εκείνη του Θεού, το κύρος σας είναι ανώτερο ακόμη κι από του Θεού, για να μην αναφερθώ στην αίγλη σας ανάμεσα στους ανθρώπους —έχετε γίνει ένα είδωλο που λατρεύουν οι υπόλοιποι. Δεν έχεις γίνει ο αρχάγγελος; Όταν αποκαλυφθεί η κατάληξη των ανθρώπων, το οποίο θα σημαίνει πως το έργο της σωτηρίας πλησιάζει στο τέλος του, πολλοί ανάμεσά σας θα είστε πτώματα πέραν πάσης σωτηρίας και θα πρέπει να εξοντωθείτε. Κατά τη διάρκεια του έργου της σωτηρίας, Εγώ είμαι ευγενικός και καλός με όλους τους ανθρώπους. Όταν ολοκληρωθεί το έργο, θα αποκαλυφθεί η κατάληξη που θα έχει ο κάθε διαφορετικός τύπος ανθρώπων, και τότε δεν θα είμαι πλέον ευγενικός και καλός, διότι θα έχει αποκαλυφθεί η κατάληξη των ανθρώπων, ο καθένας θα έχει ταξινομηθεί σύμφωνα με το είδος του και θα είναι πλέον ανώφελο να συνεχιστεί το έργο της σωτηρίας, καθότι θα έχει παρέλθει η εποχή της σωτηρίας και, από τη στιγμή που θα παρέλθει, δεν θα επιστρέψει.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Άσκηση (7)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 317

Ο άνθρωπος ζει κάτω από το πέπλο της επιρροής του σκότους, δέσμιος στην επιρροή του Σατανά χωρίς διαφυγή. Και η διάθεση του ανθρώπου, μετά την μεταποίηση που υπέστη από τον Σατανά, γίνεται ολοένα και πιο διεφθαρμένη. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ο άνθρωπος πάντοτε ζούσε με την διεφθαρμένη, σατανική διάθεσή του, ανίκανος να αγαπήσει πραγματικά τον Θεό. Έτσι, αν ο άνθρωπος επιθυμεί να αγαπήσει τον Θεό, πρέπει να απεκδυθεί την αυταρέσκειά του, την υπεροψία, την αλαζονεία, την έπαρση και τα συναφή, τα οποία ανήκουν όλα στη διάθεση του Σατανά. Αν δεν το κάνει, η αγάπη του είναι μια ακάθαρτη αγάπη, μια σατανική αγάπη, και μια αγάπη που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λάβει την έγκριση του Θεού. Χωρίς να τελειωθεί απευθείας, να αντιμετωπιστεί, να σπάσει, να κλαδευτεί, να πειθαρχηθεί, να παιδευτεί ή να εξευγενιστεί από το Άγιο Πνεύμα, κανείς δεν είναι πραγματικά ικανός να αγαπήσει τον Θεό. Αν λες ότι μέρος της διάθεσής σου αντιπροσωπεύει τον Θεό και γι’ αυτό είσαι πραγματικά ικανός να αγαπάς τον Θεό, τότε είσαι άνθρωπος που μιλά με έπαρση και παράλογος. Και άνθρωποι όπως αυτοί είναι ο αρχάγγελος! Η εγγενής φύση του ανθρώπου είναι ανήμπορη να αντιπροσωπεύσει απευθείας τον Θεό. Ο άνθρωπος πρέπει να απεκδυθεί την εγγενή φύση του μέσω της τελείωσης του Θεού και τότε, ενδιαφερόμενος μόνο για το θέλημα του Θεού, εκπληρώνοντας το θέλημα του Θεού και επιπλέον, έχοντας υποστεί το έργο του Αγίου Πνεύματος, μπορεί η ζωή του να εγκριθεί από τον Θεό. Κανείς που ζει στη σάρκα δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει άμεσα τον Θεό, εκτός κι αν είναι άνθρωπος που χρησιμοποιείται από το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, ακόμη και για έναν άνθρωπο σαν αυτόν, η διάθεσή του και ό,τι βιώνει, δεν μπορεί να ειπωθεί πως αντιπροσωπεύουν εντελώς τον Θεό· μπορεί μόνο να ειπωθεί ότι ο τρόπος που ζει καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα. Η διάθεση ενός τέτοιου ανθρώπου δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει τον Θεό.

Παρόλο που η διάθεση του ανθρώπου ορίζεται από τον Θεό —αυτό είναι αδιαμφισβήτητο και μπορεί να θεωρηθεί θετικό— έχει υποστεί μεταποίηση από τον Σατανά. Γι’ αυτό, όλη η διάθεση του ανθρώπου είναι η διάθεση του Σατανά. Κάποιος μπορεί να πει ότι ο Θεός, εκ διαθέσεως, είναι ευθύς όταν ενεργεί, και ότι και ο ίδιος συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο, έχει κι αυτός τον χαρακτήρα αυτό, κι έτσι, λέει, η διάθεσή του αυτή αντιπροσωπεύει τον Θεό. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Είναι η διεφθαρμένη, σατανική διάθεση ικανή να αντιπροσωπεύσει τον Θεό; Όποιος δηλώνει ότι η διάθεσή του είναι αντιπροσωπευτική του Θεού, ο άνθρωπος αυτός βλασφημεί τον Θεό και προσβάλλει το Άγιο Πνεύμα! Από την πλευρά του τρόπου με τον οποίο εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, το έργο που εκτελεί ο Θεός στην γη είναι μόνο η κατάκτηση. Αυτός είναι ο λόγος που μεγάλο μέρος της διεφθαρμένης, σατανικής διάθεσης του ανθρώπου δεν έχει ακόμη εξαγνιστεί, και ο λόγος που ο άνθρωπος βιώνει ακόμη την εικόνα του Σατανά. Είναι αυτό που θεωρεί καλό ο άνθρωπος και αντιπροσωπεύει τις πράξεις της σάρκας του ανθρώπου ή, για να το θέσουμε ακριβέστερα, αντιπροσωπεύει τον Σατανά και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιπροσωπεύει τον Θεό. Ακόμη κι αν ένας άνθρωπος αγαπά ήδη τον Θεό σε σημείο που μπορεί να απολαύσει μία παραδείσια ζωή επί γης, αν μπορεί να κάνει δηλώσεις όπως: «Ω, Θεέ μου, Δεν μπορώ να Σε αγαπήσω επαρκώς», και έχει φτάσει στο υψηλότερο όριο, δεν μπορείς να πεις ότι βιώνει τον Θεό ή αντιπροσωπεύει τον Θεό, διότι η ουσία του ανθρώπου είναι διαφορετική από εκείνη του Θεού. Ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να βιώσει τον Θεό, πόσο μάλλον να γίνει ο Θεός. Όσα έχει ορίσει το Άγιο Πνεύμα στον άνθρωπο να βιώνει, βρίσκονται μόνο σε συμφωνία με όσα ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο.

Όλες οι πράξεις και οι ενέργειες του Σατανά εκδηλώνονται στον άνθρωπο. Τώρα όλες οι πράξεις και οι ενέργειες του ανθρώπου αποτελούν μία έκφραση του Σατανά κι έτσι, δεν μπορούν να αντιπροσωπεύουν τον Θεό. Ο άνθρωπος είναι η ενσάρκωση του Σατανά και η διάθεση του ανθρώπου είναι ανίκανη να αντιπροσωπεύσει την διάθεση του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι έχουν καλό χαρακτήρα. Ο Θεός ίσως εργαστεί μέσα από το χαρακτήρα τέτοιων ανθρώπων και το έργο που επιτελούν καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, η διάθεσή τους είναι ανίκανη να αντιπροσωπεύσει τον Θεό. Το έργο που κάνει ο Θεός σε αυτούς είναι απλώς να εργάζεται και να επεκτείνει όσα ήδη υπάρχουν εγγενώς. Είτε είναι προφήτες είτε άνθρωποι που χρησιμοποιήθηκαν από τον Θεό τις εποχές που πέρασαν, κανείς δεν μπορεί άμεσα να Τον αντιπροσωπεύσει. Όλοι οι άνθρωποι αγαπούν τον Θεό μόνο υπό την πίεση των καταστάσεων και κανείς δεν προσπαθεί με την δική του θέληση να συνεργαστεί. Ποια είναι τα θετικά πράγματα; Όλα όσα προέρχονται απευθείας απ’ τον Θεό είναι θετικά. Ωστόσο, η διάθεση του ανθρώπου έχει υποστεί μεταποίηση από τον Σατανά και δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει τον Θεό. Μόνο ο ενσαρκωμένος Θεός —η αγάπη Του, η θέλησή Του να υποφέρει, η δικαιοσύνη Του, η υποταγή και η ταπεινοφροσύνη και η απόκρυψη Του— όλα αυτά αντιπροσωπεύουν απευθείας τον Θεό. Αυτό γίνεται διότι όταν ήρθε, δεν είχε αμαρτωλή φύση και ήρθε κατευθείαν απ’ τον Θεό, χωρίς να έχει υποστεί επεξεργασία από τον Σατανά. Ο Ιησούς είναι μόνο όμοιος με την αμαρτωλή σάρκα και δεν αντιπροσωπεύει την αμαρτία. Γι’ αυτό, οι πράξεις, οι ενέργειες και τα λόγια Του, μέχρι την στιγμή πριν επιτύχει το έργο Του μέσω της σταύρωσης (συμπεριλαμβανομένης της στιγμής της σταύρωσης Του) είναι όλα άμεσα αντιπροσωπευτικά του Θεού. Το παράδειγμα του Ιησού είναι επαρκές για να αποδείξει ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος με αμαρτωλή φύση δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει τον Θεό και η αμαρτία του ανθρώπου αντιπροσωπεύει τον Σατανά. Δηλαδή, η αμαρτία δεν αντιπροσωπεύει τον Θεό και ο Θεός είναι αναμάρτητος. Ακόμη και το έργο που γίνεται στον άνθρωπο από το Άγιο Πνεύμα μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει καθοδηγηθεί μόνο απ’ το Άγιο Πνεύμα και δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει γίνει από τον άνθρωπο εκ μέρους του Θεού. Αλλά, όσον αφορά τον άνθρωπο, ούτε η αμαρτία του ούτε η διάθεσή του αντιπροσωπεύουν τον Θεό. Αν κοιτάξει κανείς το έργο που έχει κάνει το Άγιο Πνεύμα πάνω στον άνθρωπο από το παρελθόν μέχρι σήμερα, βλέπει κανείς ότι ο άνθρωπος έχει αυτά τα οποία βιώνει μόνο και μόνο επειδή το Άγιο Πνεύμα έχει κάνει έργο πάνω του. Ελάχιστοι είναι σε θέση να βιώσουν την αλήθεια αφότου έχουν αντιμετωπιστεί και πειθαρχηθεί από το Άγιο Πνεύμα. Δηλαδή, μόνο το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι παρόν και η συνεργασία από την πλευρά του ανθρώπου απουσιάζει. Το βλέπεις τώρα καθαρά; Δεδομένης αυτής της κατάστασης, τι πρέπει να κάνεις προκειμένου να δώσεις το καλύτερο που μπορείς, ώστε να εργάζεσαι σε συνεργασία μαζί Του ενόσω το Άγιο Πνεύμα εργάζεται και μ’ αυτόν τον τρόπο, να εκπληρώνεις το καθήκον σου;

από το κεφάλαιο «Ο διεφθαρμένος άνθρωπος είναι ανίκανος να αντιπροσωπεύει τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 318

Η πίστη σου στον Θεό, η επιδίωξη της αλήθειας και ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεσαι θα πρέπει να βασίζονται στην πραγματικότητα: Ό,τι κάνεις θα πρέπει να είναι πρακτικό και δεν θα πρέπει να επιδιώκεις απατηλά και φανταστικά πράγματα. Δεν έχει αξία να συμπεριφέρεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο και, επιπλέον, μια τέτοια ζωή δεν έχει νόημα. Επειδή η επιδίωξη και η ζωή σου δεν αφιερώνονται σε τίποτα άλλο πέρα από το ψεύδος και τον δόλο, και επειδή δεν επιδιώκεις πράγματα που έχουν αξία και σημασία, τα μόνα που κερδίζεις είναι παράλογος συλλογισμός και παράλογα δόγματα που δεν είναι της αλήθειας. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με τη σημασία και την αξία της ύπαρξής σου, και μπορούν να σε οδηγήσουν μόνο σε ένα κενό βασίλειο. Με αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η ζωή σου δεν θα έχει αξία ή νόημα —κι αν δεν επιδιώκεις μια ζωή με νόημα, τότε ακόμη κι αν ζούσες εκατό χρόνια, θα ήταν όλα μάταια. Πώς θα μπορούσε να ονομάζεται αυτό ανθρώπινη ζωή; Δεν πρόκειται, στην πραγματικότητα, για τη ζωή ενός ζώου; Ομοίως, εάν προσπαθείτε να ακολουθήσετε το μονοπάτι της πίστης στον Θεό, αλλά δεν κάνετε καμία προσπάθεια να επιδιώξετε τον ορατό Θεό και, αντ’ αυτού, λατρεύετε έναν αόρατο και άυλο Θεό, τότε αυτή η επιδίωξη δεν είναι ακόμη πιο μάταιη; Στο τέλος, η επιδίωξή σου θα μετατραπεί σε έναν σωρό ερειπίων. Σε τι σε ωφελεί μια τέτοια επιδίωξη; Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον άνθρωπο είναι ότι αγαπά μόνο πράγματα που δεν μπορεί να δει και να αγγίξει, πράγματα που είναι εξαιρετικά μυστηριώδη και θαυμαστά, και που είναι αδιανόητα στον άνθρωπο και απρόσιτα στους απλούς θνητούς. Όσο πιο ουτοπικά είναι αυτά τα πράγματα, τόσο περισσότερο τα αναλύουν οι άνθρωποι, και τα επιδιώκουν, μάλιστα, αγνοώντας οτιδήποτε άλλο και επιχειρούν να τα αποκτήσουν. Όσο πιο ουτοπικά είναι, τόσο πιο προσεκτικά τα εξετάζουν και τα αναλύουν οι άνθρωποι, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να σχηματίζουν τις δικές τους εξαντλητικές ιδέες γι’ αυτά. Αντίθετα, όσο πιο ρεαλιστικά είναι τα πράγματα, τόσο πιο εύκολα τα απορρίπτουν οι άνθρωποι· απλώς τα κοιτάζουν υποτιμητικά και, μάλιστα, τα περιφρονούν. Αυτή ακριβώς δεν είναι η στάση σας προς το ρεαλιστικό έργο που επιτελώ σήμερα; Όσο πιο ρεαλιστικά είναι αυτά τα πράγματα, τόσο πιο προκατειλημμένοι είστε εναντίον τους. Δεν αφιερώνετε χρόνο στην εξέτασή τους, κι απλώς τα αγνοείτε. Κοιτάζετε υποτιμητικά αυτές τις ρεαλιστικές, χαμηλών προδιαγραφών απαιτήσεις, τρέφετε, μάλιστα, πολυάριθμες αντιλήψεις γι’ αυτόν τον Θεό που είναι ιδιαίτερα πραγματικός, και είστε απλώς ανίκανοι να δεχτείτε την πραγματικότητα και την κανονικότητά Του. Με αυτόν τον τρόπο, δεν εμμένετε σε μια ασαφή πίστη; Έχετε ακλόνητη πίστη στον αόριστο Θεό του παρελθόντος και κανένα ενδιαφέρον για τον πραγματικό Θεό του σήμερα. Αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός του χθες και ο Θεός του σήμερα είναι από δύο διαφορετικές εποχές; Δεν οφείλεται, επίσης, στο γεγονός ότι ο Θεός του χθες είναι ο δοξασμένος Θεός των ουρανών, ενώ ο Θεός του σήμερα είναι ένα μικροσκοπικό ανθρώπινο ον στη γη; Επιπλέον, δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός που λατρεύεται από τον άνθρωπο είναι αυτός που προκύπτει από τις αντιλήψεις του, ενώ ο Θεός του σήμερα είναι μια πραγματική σάρκα που δημιουργήθηκε στη γη; Στο κάτω κάτω, δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός του σήμερα είναι πολύ πραγματικός, σε σημείο που ο άνθρωπος δεν Τον επιδιώκει; Διότι αυτά που ζητάει από τους ανθρώπους ο σημερινός Θεός είναι ακριβώς αυτά που οι άνθρωποι είναι πιο απρόθυμοι να κάνουν και που τους κάνουν να αισθάνονται ντροπή. Αυτό δεν δυσκολεύει τα πράγματα για τους ανθρώπους; Δεν αποκαλύπτει τις ουλές τους; Με αυτόν τον τρόπο, πολλοί από εκείνους που δεν επιδιώκουν την πραγματικότητα γίνονται εχθροί του ενσαρκωμένου Θεού, γίνονται αντίχριστοι. Δεν είναι προφανές γεγονός; Στο παρελθόν, όταν ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί ακόμη, μπορεί να ήσουν μια θρησκευτική προσωπικότητα ή ένας αφοσιωμένος πιστός. Αφότου ενσαρκώθηκε ο Θεός, πολλοί τέτοιοι αφοσιωμένοι πιστοί έγιναν, άθελά τους, οι αντίχριστοι. Ξέρεις τι συμβαίνει εδώ; Κατά την πίστη σου στον Θεό, δεν επικεντρώνεσαι στην πραγματικότητα ούτε επιδιώκεις την αλήθεια, αλλά, αντιθέτως, σου γίνονται εμμονή τα ψεύδη —αυτή δεν είναι η πιο ξεκάθαρη πηγή της εχθρότητάς σου προς τον ενσαρκωμένο Θεό; Ο ενσαρκωμένος Θεός ονομάζεται Χριστός, άρα όλοι εκείνοι που δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό δεν είναι αντίχριστοι; Συνεπώς, είναι πραγματικά ο ενσαρκωμένος Θεός αυτός στον οποίο πιστεύεις και τον οποίο αγαπάς; Είναι πράγματι αυτός ο Θεός ο οποίος ζει και αναπνέει, και ο οποίος είναι ιδιαίτερα αληθινός και εξαιρετικά κανονικός; Ποιος είναι ακριβώς ο στόχος της επιδίωξής σου; Είναι στον ουρανό ή στη γη; Είναι μια αντίληψη ή είναι η αλήθεια; Είναι ο Θεός ή κάποιο υπερφυσικό ον; Στην πραγματικότητα, η αλήθεια είναι ο πιο πραγματικός αφορισμός της ζωής και ο υψηλότερος των αφορισμών όλης της ανθρωπότητας. Ονομάζεται «αφορισμός της ζωής» επειδή είναι η απαίτηση του Θεού από τον άνθρωπο και το έργο που γίνεται προσωπικά από τον Θεό. Δεν είναι ένας αφορισμός που προέκυψε από κάτι, ούτε μια διάσημη ρήση από κάποια μεγάλη προσωπικότητα. Αντίθετα, είναι η ομιλία που απηύθυνε στην ανθρωπότητα ο Κύριος των ουρανών και της γης και όλων των πραγμάτων· δεν πρόκειται για κάποια λόγια που συνόψισε ο άνθρωπος, αλλά για την έμφυτη ζωή του Θεού. Κι έτσι ονομάζεται «ο υψηλότερος από όλους τους αφορισμούς της ζωής». Η επιδίωξη των ανθρώπων να κάνουν πράξη την αλήθεια αποτελεί την εκτέλεση του καθήκοντός τους —πρόκειται, δηλαδή, για την επιδίωξη της ικανοποίησης της απαίτησης του Θεού. Η ουσία αυτής της απαίτησης είναι η πιο πραγματική από όλες τις αλήθειες, και όχι ένα κενό δόγμα που δεν μπορεί να επιτύχει κανένας άνθρωπος. Εάν η επιδίωξή σου δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από δόγμα και δεν περιέχει πραγματικότητα, τότε δεν επαναστατείς ενάντια στην αλήθεια; Δεν είσαι κάποιος που επιτίθεται στην αλήθεια; Πώς θα μπορούσε ένας τέτοιος άνθρωπος να επιδιώκει να αγαπά τον Θεό; Οι άνθρωποι που δεν κατέχουν την πραγματικότητα είναι αυτοί που προδίδουν την αλήθεια και είναι όλοι έμφυτα επαναστατικοί!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ικανοποιήσουν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 319

Όλοι σας χαίρεστε να λαμβάνετε ανταμοιβές ενώπιον του Θεού και να γίνεστε αντικείμενο της εύνοιας Του στα μάτια Του. Αυτό είναι ευχή όλων, αφότου ξεκινούν να έχουν πίστη στον Θεό, διότι όλοι είναι απορροφημένοι από την επιδίωξη σπουδαιότερων πραγμάτων και κανείς δεν θέλει να μένει πίσω από τους άλλους. Πολύ απλά, έτσι είναι οι άνθρωποι. Ακριβώς για τον λόγο αυτό, πολλοί ανάμεσά σας προσπαθούν συνεχώς να κερδίσουν την εύνοια του Θεού στον ουρανό, αλλά στην πραγματικότητα, η πίστη και η ειλικρίνεια σας προς τον Θεό είναι κατά πολύ μικρότερες από την πίστη και την ειλικρίνεια προς τον εαυτό σας. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή δεν αναγνωρίζω καθόλου την πίστη σας στον Θεό, και επιπλέον αρνούμαι την ύπαρξη του Θεού που υπάρχει στις καρδιές σας. Δηλαδή, ο Θεός που λατρεύετε εσείς, ο αόριστος Θεός που εσείς θαυμάζετε, δεν υπάρχει καθόλου. Ο λόγος που μπορώ να θέσω αυτό τόσο απόλυτα είναι ότι βρίσκεστε πολύ μακριά από τον αληθινό Θεό. Ο λόγος που έχετε πίστη οφείλεται στην ύπαρξη ενός ειδώλου μέσα στις καρδιές σας, και όσο για Εμένα, τον Θεό που εμφανίζεται στα μάτια σας ως ούτε μεγάλος ούτε μικρός, το μόνο που κάνετε είναι να Με αναγνωρίζετε με τα λόγια. Όταν μιλώ για τη μεγάλη απόσταση σας από τον Θεό, αναφέρομαι στο πόσο απέχετε από τον αληθινό Θεό, ενώ τον αόριστο Θεό φαίνεται να είναι σε απόσταση αναπνοής. Όταν λέω «δεν είναι μεγάλος», αναφέρομαι στο πώς ο Θεός που εσείς πιστεύετε σήμερα φαίνεται να είναι απλώς ένας άνθρωπος χωρίς μεγάλες ικανότητες· ένας άνθρωπος όχι πολύ υψηλός. Και όταν λέω «δεν είναι μικρός» αυτό σημαίνει ότι, παρόλο που αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να καλέσει τον άνεμο και να διατάζει τη βροχή, είναι εντούτοις σε θέση να καλέσει το Πνεύμα του Θεού για να κάνει έργο που κλονίζει τον ουρανό και τη γη, αφήνοντας τον άνθρωπο τελείως σε σύγχυση. Φαινομενικώς, όλοι σας φαίνεται να είστε πολύ υπάκουοι σε αυτόν τον Χριστό στη γη, όμως στην ουσία κανείς σας δεν έχει πίστη προς Αυτόν, ούτε Τον αγαπάτε. Αυτό που εννοώ είναι ότι αυτός στον οποίο πιστεύετε αληθινά είναι αυτός ο αόριστος Θεός στα συναισθήματά σας, και αυτός που πραγματικά αγαπάτε είναι ο Θεός που λαχταράτε μέρα και νύχτα, όμως δεν τον έχετε δει ποτέ από κοντά. Όσο για αυτόν τον Χριστό, η πίστη σας είναι απλώς μηδαμινή, και η αγάπη σας για Αυτόν δεν είναι τίποτα. Πίστη σημαίνει πεποίθηση και εμπιστοσύνη· αγάπη σημαίνει λατρεία και θαυμασμό στην καρδιά, ποτέ αποχωρισμό. Όμως η πίστη σας και η αγάπη για τον σημερινό Χριστό υπολείπονται κατά πολύ αυτού. Όταν πρόκειται για την πίστη, πώς έχετε πίστη σε Αυτόν; Όταν πρόκειται για την αγάπη, με ποιο τρόπο Τον αγαπάτε; Απλώς δεν κατανοείτε καθόλου τη διάθεσή Του, ακόμα λιγότερο γνωρίζετε την ουσία Του, άρα πώς γίνεται να έχετε πίστη σε Αυτόν; Πού είναι η πραγματικότητα της πίστης σας σε Αυτόν; Πώς τον αγαπάτε; Πού είναι η πραγματικότητα της αγάπης σας για Εκείνον;

Πολλοί Με έχουν ακολουθήσει χωρίς δισταγμό μέχρι σήμερα, και μέσα σε αυτά τα λίγα χρόνια, έχετε όλοι σας υποστεί μεγάλη κόπωση. Έχω αντιληφθεί καλά τον έμφυτο χαρακτήρα και τις συνήθειες του καθενός από εσάς και υπήρξε εξαιρετικά επίπονο να αλληλεπιδρώ με εσάς. Το κρίμα είναι ότι, παρόλο που έχω συγκεντρώσει πολλές πληροφορίες για εσάς, εσείς δεν Με έχετε κατανοήσει ούτε στο ελάχιστο. Δεν είναι να απορεί κανείς που οι άνθρωποι λένε πως εσείς εξαπατηθήκατε από κάποιον άνθρωπο σε μια στιγμή σύγχυσης. Πράγματι, δεν καταλαβαίνετε τίποτα για τη διάθεσή Μου, και πολύ λιγότερο μπορείτε να αντιληφθείτε τι έχω στον νου Μου. Σήμερα, οι παρανοήσεις σας για Μένα συσσωρεύονται και η πίστη σας σε Εμένα παραμένει μπερδεμένη. Σε αντίθεση με το να πει κανείς ότι έχετε πίστη σε Εμένα, θα ήταν πιο εύστοχο να ειπωθεί πως όλοι σας προσπαθείτε να κερδίσετε την εύνοιά Μου και να Με κολακέψετε. Τα κίνητρά σας είναι πολύ απλά —θα ακολουθήσω όποιον με ανταμείψει, και θα πιστέψω όποιον μου επιτρέψει να ξεφύγω από μεγάλες καταστροφές, είτε είναι ο Θεός ή οποιοσδήποτε συγκεκριμένος Θεός. Τίποτα από αυτά δεν με απασχολεί. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι αυτού του είδους ανάμεσα σας, και αυτή η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή. Αν μια μέρα γίνει μια εξέταση για να δω πόσοι από εσάς έχετε πίστη στον Χριστό, λόγω της επίγνωσής σας για την ουσία Του, τότε φοβάμαι πως κανένας από εσάς δεν θα τα πάει όπως θα ήθελα. Συνεπώς, δεν θα έβλαπτε κανέναν από εσάς να αναλογιστείτε αυτό το ερώτημα: ο Θεός στον οποίο έχετε πίστη είναι άπειρα διαφορετικός από Εμένα, και με αυτό δεδομένο, ποια είναι η ουσία της πίστης σας στον Θεό; Όσο περισσότερο πιστεύετε στον αποκαλούμενο Θεό σας, τόσο περισσότερο απομακρύνεστε από Εμένα. Τι, λοιπόν, βρίσκεται στον πυρήνα αυτού του ζητήματος; Είμαι βέβαιος ότι κανένας από εσάς δεν έχει αναλογιστεί ποτέ αυτό το ζήτημα, αλλά σας έχει περάσει από το μυαλό η βαρύτητα αυτού του ζητήματος; Έχετε σκεφτεί τις συνέπειες, αν εξακολουθήσετε αυτήν τη μορφή πίστης;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς να γνωρίσετε τον Θεό στη γη» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 320

Πολύ εκτιμώ όσους δεν τρέφουν υποψίες για τους άλλους, και επίσης συμπαθώ πολύ αυτούς που δέχονται εύκολα την αλήθεια· δείχνω μεγάλη στοργή σε αυτά τα δύο είδη ανθρώπων, διότι στα μάτια Μου είναι έντιμοι άνθρωποι. Εάν είστε πολύ ανειλικρινείς, τότε έχετε μια κλειστή καρδιά και καχύποπτες σκέψεις σχετικά με όλα τα θέματα και όλους τους ανθρώπους. Για τον λόγο αυτό, η πίστη σας προς Εμένα βασίζεται σε θεμέλια καχυποψίας. Αυτόν τον τρόπο πίστης δεν θα τον αναγνωρίσω ποτέ. Αν υπολείπεστε γνήσιας πίστης, θα απομακρυνθείτε ακόμα περισσότερο από την αληθινή αγάπη. Και αν είστε ικανοί να αμφισβητείτε τον Θεό και να κάνετε εικασίες για Αυτόν ηθελημένα, τότε χωρίς αμφιβολία είστε οι πιο δόλιοι άνθρωποι. Κάνεις εικασίες για το αν ο Θεός μπορεί να είναι σαν τον άνθρωπο: ασυγχώρητα αμαρτωλός, μικροπρεπής, στερούμενος αμεροληψίας και λογικής, χωρίς αίσθηση της δικαιοσύνης, παραδομένος σε φαύλες τακτικές, ύπουλος και πονηρός, απολαμβάνοντας το κακό και το σκοτάδι, και ούτω καθεξής. Δεν είναι η αιτία που ο άνθρωπος σκέφτεται έτσι για τον Θεό, επειδή δεν έχει την παραμικρή γνώση για Αυτόν; Αυτός ο τρόπος πίστης δεν είναι τίποτα λιγότερο από αμαρτία! Επιπλέον, υπάρχουν ακόμη κάποιοι που πιστεύουν ότι αυτοί που Με ικανοποιούν δεν είναι παρά κόλακες και συκοφάντες, και ότι όσοι δεν έχουν τέτοιες ιδιότητες δεν θα είναι ευπρόσδεκτοι και θα χάσουν τη θέση τους στον οίκο του Θεού. Αυτή είναι όλη κι όλη η γνώση που αλιεύσατε τόσα χρόνια; Αυτό είναι ό,τι αποκτήσατε; Και η γνώση σας για Εμένα δεν σταματά σε αυτές τις παρανοήσεις· ακόμα χειρότερη είναι η βλασφημία σας ενάντια στο Πνεύμα του Θεού και η εξύβριση των ουρανών. Για αυτό και μπορώ να πω ότι ένας τέτοιος τρόπος πίστης, όπως ο δικός σας, θα σας κάνει μόνο να απομακρυνθείτε περισσότερο από Εμένα και να βρεθείτε σε ακόμα μεγαλύτερη αντίθεση απέναντι σε Εμένα. Μέσα σε πολλά χρόνια έργου, έχετε δει πολλές αλήθειες, αλλά ξέρετε τι έχουν ακούσει τα αφτιά Μου; Πόσοι από εσάς είστε πρόθυμοι να αποδεχτείτε την αλήθεια; Όλοι σας πιστεύετε πως είστε πρόθυμοι να πληρώσετε το τίμημα της αλήθειας, αλλά πόσοι από εσάς έχετε υποφέρει πραγματικά για την αλήθεια; Στην καρδιά σας υπάρχει μόνο η αδικία και, ως εκ τούτου, πιστεύετε πως οποιοσδήποτε, δεν έχει σημασία ποιος μπορεί να είναι, είναι δόλιος και διεφθαρμένος. Πιστεύετε ακόμη ότι ο ενσαρκωμένος Θεός, όπως ακριβώς ένας κανονικός άνθρωπος, θα μπορούσε να υπάρχει χωρίς μια ευγενική καρδιά ή καλοκάγαθη αγάπη. Ακόμη περισσότερο, πιστεύετε πως ένας ευγενής χαρακτήρας και μια φιλεύσπλαχνη, καλοπροαίρετη φύση υπάρχει μόνο εντός του Θεού στους ουρανούς. Και πιστεύετε ότι ένας τέτοιος άγιος δεν υπάρχει, και ότι μόνο το σκοτάδι και το κακό βασιλεύουν στη γη, ενώ ο Θεός είναι κάτι στο οποίο ο άνθρωπος εναποθέτει τη λαχτάρα του για το καλό και το ωραίο, μια θρυλική φιγούρα κατασκευασμένη από τον άνθρωπο. Στο μυαλό σας, ο Θεός στους ουρανούς είναι πολύ αξιόλογος, δίκαιος και μεγάλος, άξιος να Τον λατρεύουν και να Τον θαυμάζουν, αλλά αυτός ο Θεός στη γη είναι απλώς ένα υποκατάστατο και ένα όργανο του Θεού που είναι στον ουρανό. Πιστεύετε ότι αυτός ο Θεός δεν μπορεί να είναι ισοδύναμος με τον Θεό στον ουρανό, πόσο μάλλον να εξισώνεται με Αυτόν. Όταν πρόκειται για το μεγαλείο και την τιμή του Θεού, ανήκουν στη δόξα του Θεού στους ουρανούς, μα όταν πρόκειται για τη φύση και τη διαφθορά του ανθρώπου, είναι χαρακτηριστικά στα οποία ο Θεός στη γη παίζει κάποιο ρόλο. Ο Θεός στους ουρανούς είναι αιώνια ευγενής, ενώ ο Θεός στη γη είναι αιώνια ασήμαντος, αδύναμος και ανίκανος. Ο Θεός στους ουρανούς δεν υποκύπτει στο συναίσθημα, μόνο στη δικαιοσύνη, ενώ ο Θεός στη γη έχει κίνητρα μόνο εγωιστικά και χωρίς δικαιοσύνη ή λογική. Ο Θεός στους ουρανούς δεν έχει την παραμικρή ατιμία και είναι αιώνια πιστός, ενώ ο Θεός στη γη έχει πάντα μια ανέντιμη πλευρά. Ο Θεός στους ουρανούς αγαπά βαθιά τον άνθρωπο, ενώ ο Θεός στη γη του δείχνει ανεπαρκή φροντίδα, μέχρι που τον παραμελεί τελείως. Αυτή η εσφαλμένη γνώση έχει διατηρηθεί πολύ καιρό μέσα στις καρδιές σας και, επίσης, μπορεί να διαιωνιστεί και μελλοντικά. Κοιτάζετε όλες τις πράξεις του Χριστού από τη σκοπιά των αδίκων και αξιολογείτε όλο Του το έργο, όπως και την ταυτότητα και την ουσία Του, από τη σκοπιά των ασεβών. Έχετε κάνει ένα σοβαρό λάθος, κάτι που δεν έκαναν ποτέ όσοι υπήρξαν πριν από σας. Δηλαδή, υπηρετείτε μόνο τον υψηλό Θεό των ουρανών, που έχει μια κορώνα στο κεφάλι Του, και ποτέ δεν δίνετε προσοχή στον Θεό που θεωρείτε τόσο ασήμαντο, ώστε να είναι αόρατος για εσάς. Αυτή δεν είναι η αμαρτία σας; Δεν είναι αυτό ένα κλασικό παράδειγμα της προσβολής σας έναντι της διάθεσης του Θεού; Λατρεύετε τον Θεό των ουρανών. Λατρεύεις ευγενείς εικόνες και εκτιμάς όσους διακρίνονται για την ευφράδεια τους. Δέχεσαι πρόθυμα διαταγές από τον Θεό που γεμίζει τα χέρια σου με πλούτη, και λαχταράς τον Θεό που μπορεί να εκπληρώσει κάθε σου επιθυμία. Ο μόνος που δεν λατρεύεις είναι ο Θεός που δεν είναι μεγαλόπνοος· το μοναδικό πράγμα που μισείς είναι η συσχέτιση με τον Θεό που κανένας άνθρωπος δεν έχει σε εκτίμηση. Το μόνο πράγμα που είσαι απρόθυμος να κάνεις είναι να υπηρετήσεις αυτόν τον Θεό που ποτέ δεν σου έδωσε τίποτα, και ο μόνος που αδυνατεί να σε κάνει να Τον λαχταράς είναι αυτός ο δυσάρεστος Θεός. Αυτό το είδος Θεού δεν μπορεί να σου επιτρέψει να διευρύνεις τους ορίζοντες σου, να νιώσεις σαν να ανακάλυψες έναν θησαυρό, πόσο μάλλον να εκπληρώσει ό,τι εύχεσαι. Γιατί, λοιπόν, Τον ακολουθείς; Σε απασχόλησαν τέτοιου είδους ερωτήματα; Αυτό που κάνεις δεν προσβάλλει απλώς αυτόν τον Χριστό· πάνω απ’ όλα, προσβάλλει τον Θεό στους ουρανούς. Δεν είναι αυτός, νομίζω, ο σκοπός της πίστης σας στον Θεό!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς να γνωρίσετε τον Θεό στη γη» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 321

Επιθυμείτε βαθιά να βρείτε τη χαρά του Θεού, όμως είστε πολύ μακριά Του. Ποιο είναι το ζήτημα εδώ; Δέχεστε μόνο τα λόγια Του, αλλά όχι και τη αντιμετώπιση ή το κλάδεμά Του· ακόμα λιγότερο είστε σε θέση να αποδεχθείτε κάθε Του ρύθμιση, να έχετε απόλυτη πίστη σε Εκείνον. Τότε, ποιο είναι το ζήτημα εδώ; Σε τελική ανάλυση, η πίστη σας είναι ένα άδειο κέλυφος αβγού, από το οποίο δεν θα μπορέσει ποτέ να βγει ένα κλωσσόπουλο. Διότι η πίστη σας δεν σας έφερε την αλήθεια, ούτε σας κέρδισε τη ζωή, αλλά, αντιθέτως, σας έφερε μια απατηλή αίσθηση συντήρησης και ελπίδας. Ο σκοπός της πίστης σας στον Θεό είναι λόγω αυτής της ελπίδας και της αίσθησης υποστήριξης, παρά για την αλήθεια και τη ζωή. Ως εκ τούτου, μπορώ να πω ότι η πορεία της πίστης σας δεν είναι τίποτα άλλο παρά προσπάθεια να κερδίσετε την εύνοια του Θεού μέσω δουλικότητας και ξεδιαντροπιάς, και με κανέναν τρόπο δεν γίνεται να θεωρηθεί αληθινή πίστη. Πώς να γεννηθεί ένα κλωσσόπουλο από μια τέτοια πίστη; Με άλλα λόγια, τι καρπούς μπορεί να αποφέρει αυτός ο τρόπος πίστης; Ο σκοπός της πίστης σας στον Θεό είναι να Τον χρησιμοποιήσετε, προκειμένου να εκπληρώσει τους στόχους σας. Δεν είναι αυτό ένα ακόμη δείγμα της προσβολής που διαπράττετε έναντι της διάθεσης του Θεού; Πιστεύετε στην ύπαρξη του Θεού στους ουρανούς, αλλά αρνείστε την ύπαρξη του Θεού στη γη. Ωστόσο, δεν εγκρίνω τις απόψεις σας. Επιδοκιμάζω μόνο τους ανθρώπους που παραμένουν προσγειωμένοι και υπηρετούν τον Θεό στη γη, αλλά σε καμία περίπτωση αυτούς που ποτέ δεν αναγνώρισαν τον Χριστό που είναι στη γη. Δεν έχει σημασία πόσο πιστοί είναι τέτοιοι άνθρωποι στον Θεό των ουρανών, στο τέλος δεν θα ξεφύγουν από το χέρι Μου που τιμωρεί τους κακούς. Αυτοί οι άνθρωποι είναι το κακό· είναι οι κακοί που αντιτάσσονται στον Θεό και δεν έχουν ποτέ υπακούσει πρόθυμα τον Χριστό. Φυσικά, ο αριθμός τους περιλαμβάνει όλους αυτούς που δεν ξέρουν και, επιπλέον, δεν αναγνωρίζουν τον Χριστό. Πιστεύεις πως μπορείς να φέρεσαι όπως σου αρέσει στον Χριστό, αρκεί να είσαι πιστός στον Θεό που είναι στους ουρανούς; Λάθος! Η αμάθεια σου για τον Χριστό είναι αμάθεια για τον Θεό στους ουρανούς. Δεν έχει σημασία πόσο πιστός είσαι στον Θεό στους ουρανούς, είναι απλά κούφια λόγια και προσποίηση, διότι ο Θεός στη γη δεν παίζει μόνο κύριο ρόλο στο να λαμβάνει ο άνθρωπος την αλήθεια και μια πιο βαθιά γνώση, αλλά έχει ακόμα πιο βασικό ρόλο στην καταδίκη του ανθρώπου και, αργότερα, στην κατανόηση των δεδομένων για την τιμωρία των κακών. Κατάλαβες τα ευεργετικά και τα επιβλαβή αποτελέσματα τώρα; Τα βίωσες; Εύχομαι σύντομα να καταλάβετε αυτήν την αλήθεια: για να γνωρίζετε τον Θεό, πρέπει να γνωρίζετε όχι μόνο τον Θεό στους ουρανούς, αλλά είναι ακόμη σημαντικότερο να γνωρίζετε τον Θεό στη γη. Μην μπερδεύετε τις προτεραιότητες σας και μην επιτρέπετε στα δευτερεύοντα να αντικαθιστούν τα κύρια. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορείς να χτίσεις μια αληθινά καλή σχέση με τον Θεό, να έρθεις πιο κοντά Του και να φέρεις την καρδιά σου κοντύτερα σε Αυτόν. Εάν ήσουν πιστός για πολλά χρόνια και έχει καιρό που συνδέεσαι μαζί Μου, όμως παραμένεις μακριά Μου, τότε πρέπει να πω πως έχεις συχνά προσβάλλει τη διάθεση του Θεού και το τέλος σου θα είναι πολύ δύσκολο να το υποθέσεις. Εάν, παρόλο που συνδέεσαι με Εμένα πολλά χρόνια, όχι μόνο δεν σε έχουν κάνει να έχεις ανθρωπιά και αλήθεια, αλλά, αντιθέτως, πονηροί τρόποι ρίζωσαν στη φύση σου και, όχι μόνο θρέφεις τις διπλές αυταπάτες μεγαλείου όπως πριν, αλλά έχουν πολλαπλασιαστεί και οι παρανοήσεις σου για Εμένα, έτσι που να Με αντιμετωπίζεις σαν έναν μικρό παρατρεχάμενο σου, τότε λέω πως η ασθένειά σου δεν είναι μόνο επιφανειακή, αλλά έχει εισχωρήσει στα κόκαλά σου. Το μόνο που απομένει είναι να περιμένεις να διευθετηθούν οι διαδικασίες για την κηδεία σου. Τότε, δε χρειάζεται να με εκλιπαρείς να γίνω ο Θεός σου, γιατί έχεις διαπράξει μια αμαρτία αντάξια θανάτου, μια ασυγχώρητη αμαρτία. Ακόμη κι αν σου έδειχνα έλεος, ο Θεός στους ουρανούς θα επέμενε να πάρει τη ζωή σου, γιατί η προσβολή σου έναντι της διάθεσης του Θεού δεν είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα, αλλά ένα πρόβλημα πολύ σοβαρής φύσεως. Όταν φτάσει ο καιρός, μη Με κατηγορήσεις για το ότι δεν ενημερώθηκες εκ των προτέρων. Όλα καταλήγουν στο εξής: όταν συσχετίζεσαι με τον Χριστό —τον Θεό στη γη— όπως με έναν συνηθισμένο άνθρωπο, δηλαδή όταν πιστεύεις ότι ο Θεός δεν είναι παρά ένας άνθρωπος, τότε είναι που θα αφανιστείς. Αυτή είναι η μοναδική Μου νουθεσία προς όλους σας.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς να γνωρίσετε τον Θεό στη γη» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 322

Στον άνθρωπο υπάρχει μόνο η αβέβαιη λέξη της πίστης, ωστόσο ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τι συνιστά πίστη, πόσο μάλλον γιατί έχει πίστη. Ο ίδιος ο άνθρωπος κατανοεί ελάχιστα και είναι αρκετά ανεπαρκής. Πιστεύει σ’ Εμένα ασυλλόγιστα και ανεπίγνωστα μονάχα. Ενώ δεν γνωρίζει τι είναι πίστη ούτε γιατί έχει πίστη σ’ Εμένα, συνεχίζει να πιστεύει με εμμονή. Εκείνο που ζητάω απ’ τον άνθρωπο δεν είναι μόνο να Με ζητά έτσι, με εμμονή ή να πιστεύει σ’ Εμένα επιπόλαια. Διότι το έργο που κάνω είναι για να Με δει ο άνθρωπος και να Με γνωρίσει,όχι για να εντυπωσιαστεί και να Με κοιτάξει υπό νέο πρίσμα λόγω του έργου Μου. Παλαιότερα έκανα πολλά σημεία και τέρατα. Τότε, οι Ισραηλίτες θαύμαζαν και φοβούνταν σε μεγάλο βαθμό την εξαιρετική ικανότητά Μου να θεραπεύω τους αρρώστους και να εξορκίζω δαίμονες. Τότε, οι Ιουδαίοι πίστευαν ότι οι θεραπευτικές δυνάμεις Μου ήταν περίτεχνες και εξαιρετικές. Για όλες αυτές τις πράξεις Μου, όλοι Με σέβονταν. Με θαύμαζαν ιδιαίτερα για όλες τις δυνάμεις Μου. Γι’ αυτό, καθένας που Μ’ έβλεπε να κάνω θαύματα, Με ακολουθούσε πιστά, σε τέτοιο σημείο που χιλιάδες Με περιτριγύριζαν για να Με δουν να θεραπεύω τους αρρώστους. Έκανα τόσα πολλά σημεία και τέρατα, ωστόσο οι άνθρωποι Με αντιμετώπιζαν ως έναν επιδέξιο γιατρό. Κήρυξα επίσης πολλούς διδακτικούς λόγους στους ανθρώπους εκείνη την εποχή, ωστόσο Με αντιμετώπιζαν απλώς ως ένα δάσκαλο ανώτερο από τους μαθητές του! Ακόμη και σήμερα, που οι άνθρωποι έχουν δει την ιστορική καταγραφή του έργου Μου, η ερμηνεία τους συνεχίζει να είναι ότι Εγώ είμαι ένας καλός γιατρός που θεραπεύει τους αρρώστους και ένας δάσκαλος για τους αδαείς. Και αποφάσισαν ότι είμαι ο ελεήμων Κύριος Ιησούς Χριστός. Όσοι ερμηνεύουν τις Γραφές, ίσως έχουν ξεπεράσει τις θεραπευτικές Μου ικανότητες ή μπορεί ακόμη να είναι μαθητές που τώρα έχουν ξεπεράσει το δάσκαλό τους. Ωστόσο, αυτοί οι τόσο διάσημοι άνθρωποι, τα ονόματα των οποίων είναι γνωστά παγκοσμίως, έχουν τόσο χαμηλή εκτίμηση για Εμένα, που Με θεωρούν έναν απλό γιατρό! Τα έργα Μου είναι περισσότερα σε αριθμό από τους κόκκους της άμμου στις παραλίες και η σοφία Μου ξεπερνά αυτήν όλων των γιων του Σολομώντα. Ωστόσο, οι άνθρωποι Με θεωρούν απλώς έναν ασήμαντο γιατρό και έναν άγνωστο δάσκαλο των ανθρώπων! Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο και μόνο για να τους θεραπεύσω. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο και μόνο για να χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις Μου και να βγάλω τα ακάθαρτα πνεύματα από το σώμα τους και τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα απλώς και μόνο για να λάβουν ειρήνη και χαρά από Εμένα. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο για να απαιτήσουν από Εμένα μεγαλύτερο υλικό πλούτο. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο και μόνο για να περάσουν τη ζωή αυτή με ειρήνη και να είναι σώοι και αβλαβείς στον κόσμο που έρχεται. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο για να αποφύγουν τα δεινά της κόλασης και να λάβουν τις ευλογίες του ουρανού. Τόσο πολλοί πιστεύουν σ’ Εμένα μόνο για προσωρινή άνεση, αλλά δεν αποζητούν να κερδίσουν τίποτα από τον κόσμο που έρχεται. Όταν έστρεψα το μένος Μου στον άνθρωπο και απομάκρυνα όλη τη χαρά και την ειρήνη που είχε κάποτε, ο άνθρωπος άρχισε να αμφιβάλει. Όταν έδωσα στον άνθρωπο τα δεινά της κόλασης και πήρα πίσω τις ευλογίες του ουρανού, η ντροπή του ανθρώπου μετατράπηκε σε θυμό. Όταν ο άνθρωπος Μού ζήτησε να τον θεραπεύσω, αλλά Εγώ δεν του έδωσα σημασία και, επιπλέον, τον αποστράφηκα, ο άνθρωπος αναχώρησε από Εμένα για να αναζητήσει, αντ' αυτού, την οδό της κακής ιατρικής και της μαγείας. Όταν πήρα όλα όσα ο άνθρωπος είχε απαιτήσει από Εμένα, τότε ο άνθρωπος εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος. Γι’ αυτό λέω ότι ο άνθρωπος πιστεύει σ’ Εμένα, γιατί δίνω μεγάλη χάρη και γιατί έχει πάρα πολλά να κερδίσει. Οι Ιουδαίοι πίστευαν σ’ Εμένα για τη χάρη Μου, και Με ακολουθούσαν όπου κι αν πήγαινα. Οι αδαείς αυτοί άνθρωποι με την περιορισμένη γνώση και εμπειρία ήθελαν μόνο να δουν τα σημεία και τα τέρατα που έκανα. Με θεωρούσαν τον αρχηγό του οίκου των Ιουδαίων που μπορούσε να πραγματοποιήσει τα πιο αξιοσημείωτα θαύματα. Γι’ αυτό, όταν εξόρκιζα δαίμονες απ’ τους ανθρώπους, μιλούσαν μεταξύ τους με μεγάλη σύγχυση, λέγοντας ότι είμαι ο Ηλίας, ότι είμαι ο Μωυσής, ότι είμαι ο αρχαιότερος όλων των προφητών, ότι είμαι ο καλύτερος απ’ όλους τους γιατρούς. Πέρα από Εμένα που δήλωνα ότι είμαι η ζωή, η οδός και η αλήθεια, κανείς δεν μπορούσε να γνωρίζει το είναι Μου ή την ταυτότητά Μου. Εκτός από Εμένα που έλεγα ότι ο ουρανός είναι το μέρος όπου ζει ο Πατέρας Μου, κανείς δεν γνώριζε ότι είμαι ο Υιός του Θεού, και ο Θεός Αυτοπροσώπως. Εκτός από Εμένα που έλεγα ότι θα φέρω τη λύτρωση σε όλη την ανθρωπότητα και θα προσφέρω λύτρα γι’ αυτήν, κανείς δεν ήξερε ότι είμαι ο Λυτρωτής της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι Με γνώριζαν μόνο ως έναν φιλεύσπλαχνο και συμπονετικό άνθρωπο. Και εκτός από Εμένα που μπορούσα να εξηγήσω τα πάντα για Εμένα, κανείς δεν Με γνώριζε, και κανείς δεν πίστευε ότι είμαι ο Υιός του ζώντος Θεού. Ο άνθρωπος έχει μόνο τέτοια πίστη σ’ Εμένα και Με κοροϊδεύει με τον τρόπο αυτό. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να καταθέσει μαρτυρία για Εμένα όταν έχει τέτοια άποψη για Εμένα;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Τι γνωρίζεις περί πίστης;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 323

Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολύ καιρό, αλλά οι περισσότεροι δεν κατανοούν τη λέξη «Θεός». Απλά ακολουθούν με σύγχυση. Δεν έχουν καμία ιδέα γιατί ακριβώς οι άνθρωποι θα πρέπει να πιστεύουν στον Θεό ή τι είναι ο Θεός ακριβώς. Αν οι άνθρωποι ξέρουν μόνο να πιστεύουν και να ακολουθούν τον Θεό, αλλά όχι τι είναι ο Θεός, ούτε κατανοούν τον Θεό, τότε δεν είναι αυτό το μεγαλύτερο αστείο στον κόσμο; Παρόλο που οι άνθρωποι μέχρι τώρα έχουν γίνει μάρτυρες πολλών επουράνιων μυστηρίων και έχουν ακούσει πολλή βαθιά γνώση που δεν είχαν κατανοήσει ποτέ πριν, βρίσκονται στο σκοτάδι όσον αφορά τις περισσότερες στοιχειώδεις αλήθειες, που όμως ακόμα δεν τις έχουν αναλογιστεί. Μερικοί μπορεί να πουν: «Πιστεύουμε στον Θεό πολλά χρόνια. Πώς μπορεί να μην ξέρουμε τι είναι ο Θεός; Δεν μας μειώνει αυτό;» Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αν και οι άνθρωποι Με ακολουθούν σήμερα, δεν γνωρίζουν τίποτα για το σημερινό έργο και δεν καταφέρνουν να κατανοήσουν ούτε τα πιο απλά και εύκολα ζητήματα, πόσο μάλλον τα εξαιρετικά περίπλοκα, όπως αυτά που αφορούν τον Θεό. Θα πρέπει να ξέρεις ότι αυτά τα ζητήματα που αφήνεις στην άκρη και δεν μπορείς να ανακαλύψεις είναι αυτά που θα έπρεπε να κατανοείς πιο πολύ, γιατί ξέρεις μόνο να ακολουθείς το πλήθος, μην προσέχοντας και μη δίνοντας καμία σημασία με το τι θα έπρεπε να εξοπλίζεσαι. Ξέρεις γιατί πραγματικά πρέπει να έχεις πίστη στον Θεό; Ξέρεις πραγματικά τι είναι ο Θεός; Ξέρεις πραγματικά τι είναι ο άνθρωπος; Ως ένας άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, αν δεν κατανοήσεις αυτά τα πράγματα, δεν χάνεις την αξιοπρέπεια ενός πιστού στον Θεό; Το έργο Μου σήμερα είναι αυτό: Να κάνω τους ανθρώπους να καταλάβουν την ουσία τους, να καταλάβουν όλα όσα κάνω, και να γνωρίσουν το αληθινό πρόσωπο του Θεού. Αυτή θα είναι η τελευταία πράξη του σχεδίου διαχείρισής Μου, το τελευταίο στάδιο του έργου Μου. Γι’ αυτό σας λέω για όλα τα μυστήρια της ζωής από πριν, για να μπορείτε όλοι εσείς να τα δεχτείτε από Εμένα. Καθώς αυτό είναι το έργο της εσχάτης εποχής, πρέπει να σας πω όλες τις αλήθειες της ζωής που δεν έχετε κατανοήσει ποτέ πριν, ακόμα κι αν είστε ανίκανοι να τις ενστερνιστείτε και ανίκανοι να τις αντέξετε, γιατί πολύ απλά είστε πολύ ανεπαρκείς και πολύ άσχημα εξοπλισμένοι. Θέλω να ολοκληρώσω το έργο Μου, να τελειώσω όλο το απαιτούμενο έργο Μου και να σας ενημερώσω πλήρως για το τι σας αναθέτω να κάνετε, σε περίπτωση που απομακρυνθείτε ξανά και παρασυρθείτε από τις απάτες του κακού όταν πέσει το σκότος. Υπάρχουν πολλές οδοί που αδυνατείτε να κατανοήσετε, πολλά θέματα που δεν καταλαβαίνετε. Είστε τόσο αδαείς. Γνωρίζω το ανάστημα και τα ελαττώματά σας πολύ καλά. Γι’ αυτό, παρόλο που υπάρχουν πολλά λόγια που δεν θα μπορέσετε να ενστερνιστείτε, θέλω να σας πω όλες αυτές τις αλήθειες που ποτέ πριν δεν καταλάβατε —επειδή συνεχώς ανησυχώ για το αν, με το παρόν ανάστημά σας, θα καταφέρετε να καταθέσετε μαρτυρία για Εμένα. Δεν είναι ότι σας μειώνω. Είσαστε όλοι θηρία που δεν έχουν περάσει την πραγματική εκπαίδευσή Μου, κι είναι πραγματικά αμφισβητήσιμο το πόση δόξα υπάρχει μέσα σας. Παρόλο που έχω δαπανήσει τεράστια ενέργεια να εργάζομαι πάνω σας, φαίνεται ότι τα θετικά στοιχεία μέσα σας σχεδόν δεν υπάρχουν, ενώ τα αρνητικά στοιχεία μετρούνται στα δάχτυλα και χρησιμεύουν μόνο ως μαρτυρίες που φέρνουν ντροπή στον Σατανά. Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα μέσα σας είναι το δηλητήριο του Σατανά. Μου φαίνεστε σαν να μην υπάρχει σωτηρία για σας. Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, κοιτάζω τις διάφορες εκφράσεις και συμπεριφορές σας, και τελικά, γνωρίζω το αληθινό σας ανάστημα. Γι’ αυτό συνεχώς ανησυχώ για σας: Αν ο άνθρωπος αφεθεί να ζήσει τη ζωή του μόνος του, θα είναι πραγματικά καλύτερα ή σε σύγκριση με το πώς είναι σήμερα; Δεν αγχώνεστε με το παιδιάστικο ανάστημά σας; Μπορείτε πραγματικά να είστε σαν τον εκλεκτό λαό του Ισραήλ, πιστοί σ’ Εμένα και μόνο Εμένα σε οποιαδήποτε περίπτωση; Αυτό που αποκαλύπτεται μέσα σας δεν είναι η αταξία των παιδιών που έχουν απομακρυνθεί από τους γονείς τους, αλλά η θηριωδία που ξεχύνεται από τα ζώα τα οποία δεν τα φτάνει το μαστίγιο των αφεντικών τους. Θα πρέπει να γνωρίζετε τη φύση σας, που είναι κι η αδυναμία που μοιράζεστε όλοι σας, η κοινή σας αρρώστια. Έτσι, η μόνη Μου προτροπή σ’ εσάς σήμερα είναι να καταθέσετε μαρτυρία για Εμένα. Μην αφήσετε σε καμία περίπτωση την παλιά αρρώστια να ξαναφουντώσει. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να γίνετε μάρτυρες. Αυτή είναι η ψυχή του έργου Μου. Θα πρέπει να δεχτείτε τα λόγια Μου όπως η Μαρία δέχτηκε την αποκάλυψη του Ιεχωβά που ήρθε στο όνειρό της, πιστεύοντας και μετά υπακούοντας. Μόνο αυτό αναγνωρίζεται ως αγνότητα. Γιατί εσείς είστε αυτοί που ακούτε περισσότερο τα λόγια Μου, αυτοί που είστε πιο ευλογημένοι από Εμένα. Σας δίνω όλα τα πολύτιμα αγαθά Μου, παραδίδοντας τα πάντα σ’ εσάς. Παρόλα αυτά, η δική σας η θέση κι αυτή του λαού του Ισραήλ, είναι τόσο διαφορετικές, με ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσά τους. Ωστόσο, σε σύγκριση μ’ αυτούς, εσείς λαμβάνετε πολλά παραπάνω. Ενώ αυτοί περιμένουν απεγνωσμένα την εμφάνισή Μου, εσείς περνάτε ευχάριστες μέρες μαζί Μου, μοιραζόμενοι τα πλούτη Μου. Αν τα συγκρίνει κανείς, τι σας δίνει το δικαίωμα να στριγκλίζετε και να μαλώνετε μαζί Μου και να απαιτείτε μερίδια των αγαθών Μου; Δεν λαμβάνετε αρκετά; Σας δίνω τόσα πολλά, αλλά αυτό που Μου δίνετε εσείς ως αντάλλαγμα είναι θλίψη που Μου σπαράζει την καρδιά κι αγωνία κι ανεξέλεγκτη πικρία και δυσαρέσκεια. Είστε τόσο αποκρουστικοί, όμως είστε και αξιολύπητοι, γι’ αυτό δεν έχω άλλη επιλογή παρά να καταπιώ όλη την πικρία Μου και να σας εκφράσω τις αντιρρήσεις Μου ξανά και ξανά. Όλα αυτά τα χιλιάδες χρόνια του έργου, δεν είχα φέρει ποτέ ξανά αντιρρήσεις στην ανθρωπότητα γιατί έχω ανακαλύψει ότι στην ιστορία της ανθρώπινης εξέλιξης, μόνο οι δόλιοι ανάμεσά σας είναι οι πιο καταξιωμένοι. Είναι σαν πολύτιμες κληρονομιές που σας άφησε ο διάσημος πρόγονος της αρχαιότητας. Πόσο μισώ αυτά τα υπάνθρωπα γουρούνια και σκυλιά. Είσαστε τόσο ασυνείδητοι! Ο χαρακτήρας σας είναι πολύ μικροπρεπής! Οι καρδιές σας τόσο σκληρές! Αν πήγαινα τα λόγια Μου και το έργο Μου στους Ισραηλίτες, θα είχα δοξαστεί πολύ καιρό πριν. Αλλά όχι από εσάς. Σ’ εσάς υπάρχει μόνο ψυχρή εγκατάλειψη, η αδιαφορία κι οι δικαιολογίες σας. Είσαστε τόσο ψυχροί και τόσο ανάξιοι!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς κατανοείς εσύ τον Θεό;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 324

Θα πρέπει όλοι τώρα να καταλάβετε το αληθινό νόημα της πίστης στον Θεό. Η έννοια της πίστης στον Θεό, για την οποία μίλησα προηγουμένως, σχετίζεται με τη θετική είσοδό σας. Αυτό δεν συμβαίνει σήμερα. Σήμερα, θα ήθελα να αναλύσω την ουσία της πίστης σας στον Θεό. Φυσικά, αυτό σας καθοδηγεί από την αρνητική άποψη· αν δεν το κάνω, τότε δεν θα γνωρίζετε ποτέ την αληθινή σας όψη και θα υπερηφανεύεστε για την αφοσίωση και την πίστη σας για πάντα. Με άλλα λόγια, εάν δεν αποκαλύψω την ασχήμια βαθιά μέσα στις καρδιές σας, τότε ο καθένας σας θα τοποθετήσει ένα στέμμα στο κεφάλι του και θα δώσετε όλη τη δόξα στον εαυτό σας. Η υπεροπτική κι αλαζονική φύση σας σας οδηγεί να προδώσετε την ίδια τη συνείδησή σας, να επαναστατήσετε και να αντισταθείτε στον Χριστό και να αποκαλύψετε την ασχήμια σας, εκθέτοντας έτσι στο φως τις προθέσεις σας, τις αντιλήψεις, τις υπερβολικές επιθυμίες και τα μάτια γεμάτα απληστία. Κι όμως, συνεχίζετε να δηλώνετε ότι θα αφιερώσετε τη ζωή σας στο έργο του Χριστού και επαναλαμβάνετε ξανά και ξανά τις αλήθειες για τις οποίες μίλησε ο Χριστός εδώ και πολύ καιρό. Αυτή είναι η «πίστη» σας. Αυτή είναι η «πίστη σας χωρίς ακαθαρσίες». Ανέκαθεν έθετα στον άνθρωπο πολύ αυστηρά πρότυπα. Εάν η πίστη σου προσφέρεται υπό όρους και με προθέσεις, τότε θα προτιμούσα να μην έχω καθόλου τη φερόμενη πίστη σου, γιατί απεχθάνομαι αυτούς που Με εξαπατούν με τις προθέσεις τους και Με εκβιάζουν με όρους. Επιθυμώ μονάχα ο άνθρωπος να είναι απόλυτα πιστός σ’ Εμένα και να ενεργεί για χάρη —και προκειμένου να αποδείξει— αυτή τη μία λέξη: την πίστη. Απεχθάνομαι τη χρήση των γλυκόλογών σας για να Με κάνουν να χαρώ. Διότι πάντοτε σας αντιμετωπίζω με απόλυτη ειλικρίνεια και γι’ αυτό θα ήθελα να ενεργείτε προς Εμένα με μια επίσης αληθινή πίστη. Όσον αφορά την πίστη, πολλοί μπορεί να πιστεύουν ότι ακολουθούν τον Θεό επειδή έχουν πίστη, αλλιώς δεν θα άντεχαν τέτοιο πόνο. Σε ρωτώ, λοιπόν το εξής: Γιατί, λοιπόν, ποτέ δεν σέβεσαι παρόλο που πιστεύεις στην ύπαρξη Του; Γιατί, λοιπόν, δεν έχεις κανένα φόβο για τον Θεό στην καρδιά σου εάν πιστεύεις στην ύπαρξή Του; Αποδέχεσαι ότι ο Χριστός είναι η ενσάρκωση του Θεού, γιατί λοιπόν τρέφεις τόση περιφρόνηση προς Αυτόν; Γιατί συμπεριφέρεσαι με τόση ασέβεια προς Αυτόν; Γιατί Τον κρίνεις ανοιχτά; Γιατί κατασκοπεύεις πάντα τις κινήσεις Του; Γιατί δεν υποτάσσεσαι στις διευθετήσεις Του; Γιατί δεν ενεργείς σύμφωνα με τον λόγο Του; Γιατί Τον εκβιάζεις και κλέβεις τις προσφορές Του; Γιατί μιλάς εκ μέρους του Χριστού; Γιατί κρίνεις το κατά πόσον το έργο και ο λόγος Του είναι σωστά; Γιατί τολμάς να Τον βλασφημείς πίσω από την πλάτη Του; Αυτά κι άλλα πολλά στοιχειοθετούν την πίστη σας;

Κάθε μέρος της ομιλίας και της συμπεριφοράς σας αποκαλύπτει τα στοιχεία της απιστίας στον Χριστό, που φέρετε μέσα σας. Τα κίνητρα κι οι στόχοι σας σε ό,τι κάνετε διαπνέονται από την απιστία· ακόμη κι εκείνη η αίσθηση που εκπορεύεται από το βλέμμα στα μάτια σας είναι μολυσμένη με αυτά τα στοιχεία. Με άλλα λόγια, καθένας από σας, κάθε λεπτό της ημέρας, φέρνει μαζί του στοιχεία απιστίας. Αυτό σημαίνει ότι, κάθε στιγμή, κινδυνεύετε να προδώσετε τον Χριστό, γιατί το αίμα που κυλά μέσα στο σώμα σας είναι εμποτισμένο με την απιστία προς τον ενσαρκωμένο Θεό. Επομένως, λέω ότι τα ίχνη που αφήνετε στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό δεν είναι σημαντικά. Το ταξίδι σας στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό δεν γίνεται με σταθερά βήματα και, αντ’ αυτού, απλώς κινείστε μηχανικά. Είστε πάντα επιφυλακτικοί προς τον λόγο του Χριστού και δεν μπορείτε να τον κάνετε αμέσως πράξη. Αυτός είναι ο λόγος που δεν πιστεύετε στον Χριστό κι όλες οι αντιλήψεις που διαρκώς έχετε γι’ Αυτόν είναι άλλος ένας λόγος που δεν πιστεύετε στον Χριστό. Ο διαρκής σκεπτικισμός για το έργο του Χριστού, το ότι δεν λαμβάνετε υπόψιν τον λόγο του Χριστού, το ότι έχετε άποψη για οποιοδήποτε έργο γίνεται από τον Χριστό και το ότι δεν είστε σε θέση να το κατανοήσετε σωστά, το ότι δυσκολεύεστε να αφήσετε τις αντιλήψεις ανεξάρτητα από την εξήγηση που λαμβάνετε και ούτω καθεξής, όλα αυτά είναι στοιχεία της απιστίας αναμεμειγμένα στις καρδιές σας. Παρόλο που ακολουθείτε το έργο του Χριστού και ποτέ δεν μένετε πίσω, υπάρχει μεγάλη επαναστατικότητα αναμεμειγμένη στις καρδιές σας. Αυτή η επαναστατικότητα είναι μια ακαθαρσία στην πίστη σας στον Θεό. Ίσως δεν συμφωνείτε, αλλά αν δεν μπορείτε να αναγνωρίσετε τις δικές σας προθέσεις σε αυτό, τότε θα είστε σίγουρα αυτοί που θα χαθούν. Επειδή ο Θεός οδηγεί στην τελείωση μόνο εκείνους που πραγματικά πιστεύουν σε Αυτόν, και όχι εκείνους που είναι επιφυλακτικοί απέναντί Του, πόσο μάλλον όσους Τον ακολουθούν απρόθυμα, παρόλο που ποτέ δεν πίστεψαν ότι είναι Θεός.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 325

Μερικοί άνθρωποι δεν χαίρονται με την αλήθεια, πολύ λιγότερο, με την κρίση. Αντίθετα, χαίρονται με τη δύναμη και τον πλούτο. Αυτά τα άτομα κυνηγούν την εξουσία. Αναζητούν αποκλειστικά εκείνα τα θρησκεύματα στον κόσμο που έχουν επιρροή κι εκείνους τους πάστορες και τους δασκάλους που προέρχονται από τις ιερατικές σχολές. Παρά το γεγονός ότι δέχτηκαν την οδό της αλήθειας, παραμένουν επιφυλακτικοί και δεν είναι σε θέση να αφοσιωθούν πλήρως. Μιλούν για θυσίες προς τον Θεό, αλλά τα μάτια τους επικεντρώνονται σε μεγάλους πάστορες και δασκάλους κι ο Χριστός παραμερίζεται. Οι καρδιές τους είναι γεμάτες με φήμη, πλούτη και δόξα. Δεν πιστεύουν καθόλου ότι ένας τέτοιος ασήμαντος άνθρωπος είναι ικανός να κατακτήσει τόσους πολλούς, ότι ένας τόσο ασήμαντος είναι ικανός να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση. Δεν πιστεύουν καθόλου ότι όλα αυτά τα μηδενικά μέσα στη σκόνη και σωρούς κοπριάς είναι τα άτομα που επιλέγονται από τον Θεό. Πιστεύουν ότι, αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού, τότε ο ουρανός και η γη θα γύριζαν ανάποδα κι όλοι οι άνθρωποι θα ξεκαρδίζονταν στο γέλιο. Πιστεύουν ότι, αν ο Θεός επέλεξε κάποιους τόσο τιποτένιους για να τελειωθούν, τότε αυτοί οι μεγάλοι άντρες θα γίνονταν ο ίδιος ο Θεός. Οι αντιλήψεις τους είναι μολυσμένες με την απιστία. Πράγματι, πιο πολύ κι από την απιστία, είναι εξωφρενικά θηρία. Γιατί εκτιμούν μόνο τη θέση, το κύρος και τη δύναμη· αυτό που έχουν σε μεγάλη εκτίμηση είναι μεγάλες ομάδες και θρησκεύματα. Δεν έχουν κανένα σεβασμό για όλους εκείνους που οδηγούνται από τον Χριστό· είναι απλά προδότες που γύρισαν την πλάτη τους στον Χριστό, στην αλήθεια και στη ζωή.

Αυτό που θαυμάζεις δεν είναι η ταπεινοφροσύνη του Χριστού, αλλά εκείνοι οι ψεύτικοι διακεκριμένοι ποιμένες. Δεν αγαπάς το κάλλος ή τη σοφία του Χριστού, αλλά εκείνους τους φαύλους που συνδέονται με τον άθλιο κόσμο. Γελάς με τον πόνο του Χριστού, που δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι Του, αλλά θαυμάζεις αυτά τα πτώματα που αρπάζουν προσφορές και ζουν στην ακολασία. Δεν είσαι πρόθυμος να υποφέρεις μαζί με τον Χριστό, αλλά ευχαρίστως πέφτεις στην αγκαλιά εκείνων των απερίσκεπτων αντίχριστων, παρόλο που σου παρέχουν μόνο σάρκα, μόνο γράμματα και μόνο έλεγχο. Ακόμα και τώρα, η καρδιά σου εξακολουθεί να στρέφεται προς εκείνους, προς τη φήμη τους, προς το κύρος τους και προς την επιρροή τους. Κι όμως συνεχίζεις να διατηρείς μια στάση, κατά την οποία σου είναι δύσκολο να χωνέψεις το έργο του Χριστού και είσαι απρόθυμος να το αποδεχθείς. Γι’ αυτό λέω ότι δεν έχεις την πίστη που απαιτείται για να αναγνωρίσεις τον Χριστό. Ο λόγος που Τον ακολουθείς ως σήμερα είναι απλώς επειδή δεν είχες άλλη επιλογή. Στην καρδιά σου για πάντα δεσπόζουν υπεροπτικές εικόνες· δεν μπορείς να ξεχάσεις κάθε τους λέξη και πράξη, ούτε τις γεμάτες επιρροή λέξεις και τα χέρια τους. Είναι, στην καρδιά σας, για πάντα υπέρτατοι και για πάντα ήρωες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει για τον σύγχρονο Χριστό. Είναι για πάντα ασήμαντος στην καρδιά σου και για πάντα ανάξιος σεβασμού. Γιατί Αυτός είναι πάρα πολύ συνηθισμένος, έχει πολύ μικρή επιρροή και απέχει πολύ από την υπεροψία.

Σε κάθε περίπτωση, θέλω να πω ότι όλοι όσοι δεν εκτιμούν την αλήθεια είναι άπιστοι και προδότες της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα λάβουν ποτέ την έγκριση του Χριστού. Έχεις διαπιστώσει τώρα πόση απιστία βρίσκεται μέσα σου; Και πόση προδοσία του Χριστού; Σε προτρέπω λοιπόν ώστε: Αφού έχεις επιλέξει την οδό της αλήθειας, τότε θα πρέπει να αφοσιωθείς ολόψυχα, μην αμφιταλαντεύεσαι ούτε να το κάνεις με μισή καρδιά. Θα πρέπει να καταλάβεις ότι ο Θεός δεν ανήκει στον κόσμο ή σε οποιοδήποτε άτομο, αλλά σ’ όλους εκείνους που πραγματικά πιστεύουν σε Αυτόν, σ’ όλους εκείνους που Τον λατρεύουν και σ’ όλους εκείνους που είναι αφοσιωμένοι και πιστοί σ’ Αυτόν.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 326

Κατά την πίστη τους, οι άνθρωποι επιζητούν να κάνουν τον Θεό να τους δώσει έναν κατάλληλο προορισμό και όλη τη χάρη που χρειάζονται, να Τον κάνουν υπηρέτη τους, να Τον κάνουν να διατηρεί μια ειρηνική, φιλική σχέση μαζί τους, έτσι ώστε, ανεξαρτήτως χρόνου, να μην υπάρξει ποτέ σύγκρουση μεταξύ τους. Με άλλα λόγια, η πίστη τους στον Θεό απαιτεί από Εκείνον να υποσχεθεί ότι θα ανταποκρίνεται σε όλες τις απαιτήσεις τους και ότι θα τους παραχωρεί όλα εκείνα για τα οποία προσεύχονται, σύμφωνα με τα λόγια που έχουν διαβάσει στη Βίβλο: «Θα εισακούσω όλες τις προσευχές σας». Αναμένουν ότι ο Θεός δεν θα κρίνει ούτε θα αντιμετωπίσει κανέναν, διότι ήταν ανέκαθεν ο ελεήμων Σωτήρας Ιησούς, ο οποίος διατηρεί καλές σχέσεις με τους ανθρώπους πάντα και παντού. Ιδού πώς πιστεύουν οι άνθρωποι στον Θεό: Απλώς θέτουν απαιτήσεις από τον Θεό χωρίς ντροπή, πιστεύοντας πως, είτε είναι επαναστατικοί είτε είναι υπάκουοι, Εκείνος απλώς θα τους παραχωρήσει τα πάντα αβλεπί. Απλώς «εισπράττουν» συνεχώς «οφειλές» από τον Θεό, πιστεύοντας πως Εκείνος πρέπει να τους «αποπληρώσει» αδιαμαρτύρητα και, επιπλέον, να πληρώσει τα διπλάσια· πιστεύουν πως, είτε ο Θεός έχει πάρει κάτι από αυτούς είτε όχι, μπορεί μόνο να χειραγωγείται από εκείνους και δεν μπορεί να ενορχηστρώνει αυθαίρετα τους ανθρώπους, πόσο μάλλον δε, να αποκαλύπτει στους ανθρώπους τη σοφία και τη δίκαιη διάθεσή Του, οι οποίες έχουν μείνει κρυφές για πολλά χρόνια, όποτε θέλει Εκείνος και χωρίς την άδειά τους. Απλώς εξομολογούνται τις αμαρτίες τους στον Θεό, πιστεύοντας πως ο Θεός θα τους δώσει απλώς άφεση αμαρτιών, πως δεν θα απηυδήσει να το κάνει και πως αυτό θα συνεχίζεται αενάως. Απλώς διατάζουν τον Θεό, πιστεύοντας πως Αυτός απλώς θα τους υπακούσει, επειδή καταγράφεται στη Βίβλο ότι ο Θεός δεν ήλθε για να Τον υπηρετούν οι άνθρωποι, αλλά για να τους υπηρετεί Εκείνος, και ότι βρίσκεται εδώ για να είναι ο υπηρέτης τους. Έτσι δεν πιστεύατε ανέκαθεν; Όποτε αδυνατείτε να κερδίσετε κάτι από τον Θεό, θέλετε να το βάλετε στα πόδια· όταν δεν καταλαβαίνετε κάτι, γίνεστε πολύ πικρόχολοι και φτάνετε, μάλιστα, στο σημείο να εξαπολύετε κάθε είδους προσβολές εναντίον Του. Απλώς δεν πρόκειται να επιτρέψετε στον ίδιο τον Θεό να εκφράσει πλήρως τη σοφία και το θαύμα Του· αντ’ αυτού, θέλετε μονάχα να απολαύσετε προσωρινή ευκολία και άνεση. Μέχρι στιγμής, η στάση σας κατά την πίστη σας στον Θεό απαρτίζεται μονάχα από τις ίδιες παλιές απόψεις. Αν ο Θεός σάς δείξει έστω και ελάχιστη μεγαλοπρέπεια, νιώθετε δυστυχισμένοι. Βλέπετε τώρα ακριβώς πόσο μεγάλο είναι το ανάστημά σας; Μην υποθέτετε ότι είστε όλοι πιστοί στον Θεό, όταν στην πραγματικότητα οι παλιές σας απόψεις δεν έχουν αλλάξει. Όταν δεν σου συμβαίνει τίποτα, πιστεύεις ότι όλα κυλούν ομαλά και η αγάπη σου για τον Θεό φτάνει σε νέα ύψη. Όταν σου συμβαίνει κάτι μικρό, πέφτεις στον Άδη. Έτσι δείχνεις την αφοσίωσή σου στον Θεό;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Θα πρέπει να αφήσετε κατά μέρος τις ευλογίες του κύρους και να κατανοήσετε το θέλημα του Θεού, το οποίο είναι να φέρει σωτηρία στον άνθρωπο» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 327

Κατά την αναζήτησή σας, έχετε πάρα πολλές προσωπικές αντιλήψεις και ελπίδες και πάρα πολλά μέλλοντα. Το παρόν έργο γίνεται για να αντιμετωπίσει την επιθυμία σας για κύρος και τις εξωφρενικές επιθυμίες σας. Οι ελπίδες, το κύρος και οι αντιλήψεις αποτελούν όλα κλασικές αναπαραστάσεις σατανικής διάθεσης. Ο λόγος που υπάρχουν τέτοια πράγματα στις καρδιές των ανθρώπων είναι εξ ολοκλήρου επειδή το δηλητήριο του Σατανά πάντοτε διαβρώνει τις σκέψεις των ανθρώπων, και οι άνθρωποι είναι πάντοτε ανίκανοι να αποτινάξουν αυτούς τους πειρασμούς του Σατανά. Ζουν μέσα στην αμαρτία, ωστόσο δεν πιστεύουν ότι πρόκειται για αμαρτία και εξακολουθούν να σκέφτονται: «Πιστεύουμε στον Θεό, επομένως πρέπει να μας δώσει ευλογίες και να κανονίσει καταλλήλως τα πάντα για εμάς. Πιστεύουμε στον Θεό, οπότε πρέπει να είμαστε ανώτεροι από τους άλλους και πρέπει να έχουμε περισσότερο κύρος και καλύτερο μέλλον από οποιονδήποτε άλλο. Εφόσον πιστεύουμε στον Θεό, Εκείνος πρέπει να μας δίνει απεριόριστες ευλογίες. Διαφορετικά, δεν θα αποκαλείτο πίστη στον Θεό». Για πολλά χρόνια, οι σκέψεις στις οποίες βασίζονται οι άνθρωποι για την επιβίωσή τους, διαβρώνουν τις καρδιές τους σε τέτοιον βαθμό που έχουν γίνει ύπουλοι, δειλοί και ποταποί. Όχι μόνο τους λείπει η δύναμη της θέλησης και η αποφασιστικότητα, αλλά έχουν γίνει και άπληστοι, αλαζόνες και ισχυρογνώμονες. Τους λείπει παντελώς κάθε αποφασιστικότητα που υπερβαίνει εαυτόν και, ακόμη περισσότερο, δεν έχουν το παραμικρό θάρρος να αποτινάξουν τους περιορισμούς αυτών των σκοτεινών επιρροών. Οι σκέψεις και η ζωή των ανθρώπων είναι τόσο σάπιες, που οι αντιλήψεις τους σχετικά με την πίστη στον Θεό παραμένουν αφόρητα φρικτές, και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι μιλούν για τις απόψεις τους περί πίστης στον Θεό, είναι απλώς αφόρητο να το ακούει κανείς. Όλοι οι άνθρωποι είναι δειλοί, ανίκανοι, ποταποί και ευάλωτοι. Δεν νιώθουν απέχθεια για τις δυνάμεις του σκότους και δεν νιώθουν αγάπη για το φως και την αλήθεια. Αντίθετα, κάνουν ό,τι μπορούν για να τα αποβάλουν. Οι σκέψεις και οι αντιλήψεις που έχετε τώρα δεν είναι ακριβώς έτσι; «Εφόσον πιστεύω στον Θεό, θα πρέπει να κατακλύζομαι με ευλογίες και θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι το κύρος μου δεν θα υποβαθμιστεί ποτέ και ότι θα παραμείνει υψηλότερο από εκείνο των μη πιστών». Δεν τρέφετε αυτού του είδους την αντίληψη μέσα σας για μόνο ένα ή δύο χρόνια, αλλά για πολλά χρόνια. Το συναλλακτικό σκεπτικό σας είναι υπερβολικά αναπτυγμένο. Παρόλο που έχετε φτάσει σε αυτό το στάδιο σήμερα, ακόμη δεν έχετε εγκαταλείψει το κύρος, απεναντίας πασχίζετε μονίμως να ρωτάτε σχετικά με αυτό, και το παρατηρείτε καθημερινά, τρομοκρατημένοι ότι μια μέρα το κύρος σας θα χαθεί και το όνομά σας θα καταστραφεί. Οι άνθρωποι δεν έχουν παραμερίσει ποτέ την επιθυμία τους για άνεση. Επομένως, καθώς σας κρίνω κατ’ αυτόν τον τρόπο σήμερα, τι επίπεδο κατανόησης θα έχετε στο τέλος; Θα πείτε ότι παρόλο που το κύρος σας δεν είναι υψηλό, έχετε εντούτοις απολαύσει την εξύψωση του Θεού. Επειδή έχετε ασήμαντη καταγωγή, δεν έχετε κύρος, αλλά κερδίζετε κύρος επειδή σας εξυψώνει ο Θεός —αυτό είναι κάτι που σας έχει δώσει. Σήμερα είστε σε θέση να λάβετε προσωπικά την εκπαίδευση, την παίδευση και την κρίση του Θεού. Αυτά αποτελούν σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό την εξύψωσή Του. Μπορείτε να λάβετε προσωπικά τον εξαγνισμό και το κάψιμό Του. Αυτή είναι η μεγάλη αγάπη του Θεού. Ανά τους αιώνες, δεν έχει υπάρξει ούτε ένας άνθρωπος που να έχει λάβει τον εξαγνισμό και το κάψιμό Του, και ούτε ένας άνθρωπος δεν μπόρεσε να οδηγηθεί στην τελείωση μέσα από τα λόγια Του. Ο Θεός μιλά τώρα μαζί σας πρόσωπο με πρόσωπο, σας εξαγνίζει, αποκαλύπτει την έμφυτη παρακοή σας —αυτή είναι πραγματικά η εξύψωσή Του. Τι ικανότητες έχουν οι άνθρωποι; Είτε είναι οι υιοί του Δαβίδ είτε οι απόγονοι του Μωάβ, οι άνθρωποι είναι, με δυο λόγια, δημιουργημένα όντα που δεν έχουν τίποτα για το οποίο αξίζει να καυχιούνται. Εφόσον είστε πλάσματα του Θεού, πρέπει να εκτελείτε τα καθήκοντα ενός πλάσματος. Δεν υπάρχουν άλλες απαιτήσεις από εσάς. Θα πρέπει να προσεύχεστε ως εξής: «Ω, Θεέ μου! Είτε έχω κύρος είτε όχι, τώρα κατανοώ τον εαυτό μου. Αν το κύρος μου είναι υψηλό, οφείλεται στην εξύψωσή Σου και αν είναι χαμηλό, είναι εξαιτίας του προκαθορισμού Σου. Τα πάντα είναι στα χέρια Σου. Δεν έχω μήτε επιλογές μήτε παράπονα. Όρισες ότι θα γεννηθώ σε αυτήν τη χώρα, σε αυτόν τον λαό, και το μόνο που θα πρέπει να κάνω είναι να είμαι εντελώς υπάκουος υπό το κράτος Σου, γιατί τα πάντα είναι εντός των όσων Εσύ έχεις ορίσει. Δεν σκέφτομαι το κύρος· στο κάτω-κάτω, δεν είμαι παρά ένα πλάσμα. Αν με βάλεις στο πηγάδι της αβύσσου, στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού, δεν είμαι παρά ένα πλάσμα. Αν με χρησιμοποιήσεις, είμαι ένα πλάσμα. Αν με οδηγήσεις στην τελείωση, είμαι και πάλι ένα πλάσμα. Αν δεν με οδηγήσεις στην τελείωση, εγώ και πάλι θα Σε αγαπώ γιατί δεν είμαι τίποτα περισσότερο από ένα πλάσμα. Δεν είμαι τίποτα περισσότερο από ένα μικροσκοπικό πλάσμα που δημιουργήθηκε από τον Κύριο της δημιουργίας, μόνο ένας μεταξύ όλων των δημιουργημένων ανθρώπων. Εσύ με δημιούργησες, και τώρα με έχεις βάλει ξανά στα χέρια Σου για να με κάνεις ό,τι θέλεις. Είμαι πρόθυμος να είμαι το εργαλείο Σου και το αντιθετικό στοιχείο Σου γιατί τα πάντα είναι αυτά που Εσύ έχεις ορίσει. Κανείς δεν μπορεί να τα αλλάξει. Όλα τα πράγματα και όλα τα γεγονότα είναι στα χέρια Σου». Όταν έρθει η στιγμή που δεν θα σκέφτεσαι πια το κύρος, τότε θα απελευθερωθείς από αυτό. Τότε μόνο θα μπορείς να αναζητάς με αυτοπεποίθηση και τόλμη, και τότε μόνο θα μπορέσει η καρδιά σου να απελευθερωθεί από κάθε περιορισμό. Μόλις οι άνθρωποι απελευθερωθούν από αυτά τα πράγματα, δεν θα έχουν πλέον ανησυχίες. Ποιες είναι οι ανησυχίες των περισσοτέρων από εσάς επί του παρόντος; Περιορίζεστε συνεχώς από το κύρος και ανησυχείτε μονίμως για τις δικές σας προοπτικές. Πάντα γυρνάτε τις σελίδες των ομιλιών του Θεού, ευχόμενοι να διαβάσετε ρητά που αφορούν τον προορισμό της ανθρωπότητας και θέλοντας να μάθετε ποιες είναι οι προοπτικές σας και ποιος θα είναι ο προορισμός σας. Αναρωτιέστε: «Έχω στ’ αλήθεια προοπτικές; Μήπως τις έχει αφαιρέσει ο Θεός; Ο Θεός λέει απλώς ότι είμαι αντιθετικό στοιχείο· ποιες είναι, λοιπόν, οι προοπτικές μου;» Σας είναι δύσκολο να παραμερίσετε τις προοπτικές και τη μοίρα σας. Τώρα είστε ακόλουθοι και έχετε αποκτήσει κάποια κατανόηση γι’ αυτό το στάδιο του έργου. Ωστόσο, δεν έχετε παραμερίσει ακόμη την επιθυμία σας για κύρος. Όταν το κύρος σας είναι υψηλό, αναζητάτε σωστά, αλλά όταν το κύρος σας είναι χαμηλό, δεν αναζητάτε πλέον. Σκέφτεστε συνέχεια τις ευλογίες του κύρους. Γιατί η πλειονότητα των ανθρώπων δεν μπορεί να απομακρυνθεί από την αρνητικότητα; Η απάντηση δεν είναι, χωρίς εξαίρεση, λόγω των ζοφερών προοπτικών; Μόλις ακουστούν τα λόγια του Θεού, σπεύδετε να δείτε ποιο είναι πραγματικά το κύρος και η ταυτότητά σας. Βάζετε σε προτεραιότητα το κύρος και την ταυτότητα, και υποβαθμίζετε το όραμα σε δεύτερη θέση. Στην τρίτη θέση βρίσκεται κάτι στο οποίο θα πρέπει να εισέλθετε και στην τέταρτη θέση βρίσκεται το τωρινό θέλημα του Θεού. Πρώτα κοιτάτε αν έχει αλλάξει ή όχι ο τίτλος των «αντιθετικών στοιχείων» που σας έχει δώσει ο Θεός. Διαβάζετε και ξαναδιαβάζετε, και όταν βλέπετε ότι ο τίτλος του «αντιθετικού στοιχείου» έχει αφαιρεθεί, χαίρεστε, ευχαριστείτε θερμά τον Θεό και δοξολογείτε τη μεγάλη δύναμή Του. Αλλά αν δείτε ότι παραμένετε αντιθετικά στοιχεία, αναστατώνεστε, και η θέληση μες στην καρδιά σας εξαφανίζεται μονομιάς. Όσο περισσότερο αναζητάς κατ’ αυτόν τον τρόπο, τόσο λιγότερα θα θερίσεις. Όσο μεγαλύτερη είναι η επιθυμία ενός ανθρώπου για κύρος, τόσο πιο σοβαρά θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και τόσο περισσότερο θα πρέπει να υποβληθεί σε μεγάλο εξευγενισμό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ανάξιοι! Πρέπει να αντιμετωπιστούν και να κριθούν επαρκώς για να μπορέσουν να εγκαταλείψουν εντελώς αυτά τα πράγματα. Αν επιδιώκετε αυτήν την οδό ως το τέλος, δεν θα θερίσετε τίποτα. Όσοι δεν επιδιώκουν τη ζωή, δεν μπορούν να μεταμορφωθούν και όσοι δεν διψούν για την αλήθεια, δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Δεν επικεντρώνεσαι στην επιδίωξη της προσωπικής μεταμόρφωσης και της εισόδου, αντιθέτως επικεντρώνεσαι σε εξωφρενικές επιθυμίες και σε πράγματα που περιορίζουν την αγάπη σου για τον Θεό και σε εμποδίζουν να Τον πλησιάσεις. Μπορούν τα πράγματα αυτά να σε μεταμορφώσουν; Μπορούν να σε φέρουν στη βασιλεία; Αν το αντικείμενο της επιδίωξής σου δεν είναι η αναζήτηση της αλήθειας, τότε μπορείς κάλλιστα να εκμεταλλευτείς αυτήν την ευκαιρία και να επιστρέψεις στον κόσμο για να επιτύχεις. Πραγματικά δεν αξίζει να χάνεις τον χρόνο σου με αυτόν τον τρόπο —γιατί να τυραννιέσαι; Δεν αληθεύει ότι θα μπορούσες να απολαμβάνεις κάθε λογής πράγματα έξω στον όμορφο κόσμο; Χρήματα, όμορφες γυναίκες, κύρος, ματαιοδοξία, οικογένεια, παιδιά και ούτω καθεξής —δεν είναι αυτά τα προϊόντα του κόσμου τα καλύτερα πράγματα που θα μπορούσες να απολαύσεις; Τι ωφελεί να τριγυρνάς εδώ γύρω αναζητώντας ένα μέρος όπου μπορείς να είσαι ευτυχισμένος; Ο Υιός του ανθρώπου δεν έχει πού την κεφαλήν κλίναι, οπότε πώς θα μπορούσες να έχεις εσύ έναν τόπο άνεσης; Πώς θα μπορούσε να δημιουργήσει Εκείνος για εσένα έναν όμορφο τόπο άνεσης; Είναι δυνατόν; Πέρα από την κρίση Μου, σήμερα μπορείς να λάβεις μόνο διδασκαλίες για την αλήθεια. Δεν μπορείς να λάβεις άνεση από Εμένα και δεν μπορείς να κερδίσεις την ευκολία που λαχταράς μέρα-νύχτα. Δεν θα σου δώσω τα πλούτη του κόσμου. Αν επιδιώκεις αληθινά, είμαι πρόθυμος να σου δώσω την οδό της ζωής στην ολότητά της, να είσαι ξανά σαν ψάρι μέσα στο νερό. Αν δεν επιδιώκεις αληθινά, θα τα πάρω όλα πίσω. Δεν είμαι πρόθυμος να δώσω τα λόγια από το στόμα Μου σε εκείνους που είναι άπληστοι για άνεση, που είναι ακριβώς όπως τα γουρούνια και τα σκυλιά!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Γιατί είσαι απρόθυμος να είσαι αντιθετικό στοιχείο;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 328

Το να εξετάζεις αν κάνεις πράξη τη δικαιοσύνη σε όλα όσα κάνεις κι αν όλες οι πράξεις σου παρατηρούνται από τον Θεό αποτελεί τη συμπεριφορική αρχή όσων πιστεύουν στον Θεό. Εσείς θα αποκαλεστείτε δίκαιοι διότι μπορείτε να ικανοποιήσετε τον Θεό και διότι αποδέχεστε την φροντίδα και προστασία του Θεού. Στα μάτια του Θεού, όλοι όσοι αποδέχονται την φροντίδα, την προστασία και την τελειοποίηση του Θεού και έχουν αποκτηθεί από Αυτόν, είναι δίκαιοι και ο Θεός τους κοιτάζει με λατρεία. Όσο περισσότερο αποδέχεστε τα λόγια του Θεού εδώ και τώρα, τόσο περισσότερο δέχεστε και κατανοείτε το θέλημα του Θεού, και έτσι βιώνετε τα λόγια του Θεού περισσότερο και ικανοποιείτε τις απαιτήσεις Του. Αυτή είναι η αποστολή του Θεού για εσάς και εκείνο που θα έπρεπε να επιτύχετε. Αν χρησιμοποιείτε έννοιες για να μετρήσετε και να σκιαγραφήσετε τον Θεό, σαν ο Θεός να ήταν ένα άγαλμα από πηλό που δεν μεταβάλλεται, κι αν οριοθετείτε τον Θεό μέσα στη Γραφή και Τον περιορίζετε με περιορισμένο εύρος έργου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι έχετε καταδικάσει τον Θεό. Διότι, στις καρδιές τους, οι Ιουδαίοι την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης μετατρέπουν τον Θεό σε μια μορφή ειδώλου, σαν ο Θεός να μπορούσε να αποκληθεί μόνο Μεσσίας και μόνο Εκείνος που αποκαλούνταν Μεσσίας ήταν ο Θεός· και επειδή υπηρετούσαν και λάτρευαν τον Θεό σαν να ήταν ένα άγαλμα από πηλό, χωρίς πνοή, κάρφωσαν τον Ιησού εκείνης της εποχής στον σταυρό, καταδικάζοντάς Τον σε θάνατο —καταδικάζοντας τον αθώο Ιησού σε θάνατο. Ο Θεός δεν είχε διαπράξει κανένα έγκλημα, ωστόσο ο άνθρωπος δεν χάρισε τη ζωή στον Θεό και ανένδοτα Τον καταδίκασε σε θάνατο. Έτσι, ο Ιησούς σταυρώθηκε. Ο άνθρωπος πάντοτε πιστεύει ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος και Τον ορίζει σύμφωνα με την Γραφή, σαν να έχει δει ο άνθρωπος μέσα από τη διαχείριση του Θεού, σαν όλα όσα κάνει ο Θεός να είναι στα χέρια του ανθρώπου. Οι άνθρωποι είναι γελοίοι στο έπακρο, είναι κυριευμένοι από μέγιστη έπαρση και έχουν όλοι ταλέντο για πομπώδη ευγλωττία. Ασχέτως πόσο καλή είναι η γνώση σου για τον Θεό, και πάλι σου λέω ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό, ότι δεν υπάρχει κανείς που να αντιστέκεται περισσότερο στον Θεό και ότι καταδικάζεις τον Θεό γιατί είσαι εντελώς ανίκανος να υπακούς στο έργο του Θεού και να περπατάς στον δρόμο της τελειοποίησης από τον Θεό. Γιατί ο Θεός δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος από τις πράξεις του ανθρώπου; Γιατί ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Θεό, γιατί έχει τόσο πολλές αντιλήψεις και γιατί κανένα ψήγμα της γνώσης του για τον Θεό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά, αντιθέτως, επαναλαμβάνει μονότονα το ίδιο μοτίβο δίχως διακύμανση και χρησιμοποιεί την ίδια προσέγγιση για κάθε κατάσταση. Κι έτσι, έχοντας έρθει στη γη σήμερα, ο Θεός καρφώθηκε για ακόμη μία φορά στον σταυρό. Σκληρή, βάναυση ανθρωπότητα! Η πονηριά και η μηχανορραφία, το σπρωξίδι μεταξύ των ανθρώπων, το κυνήγι για φήμη και περιουσία, η κοινή σφαγή —πότε επιτέλους θα σταματήσουν όλα αυτά; Ο Θεός έχει πει εκατοντάδες χιλιάδες λόγια, ωστόσο κανείς δεν λογικεύτηκε. Δρουν για χάρη των οικογενειών τους, για τους γιους και τις κόρες τους, για την καριέρα τους, τις προοπτικές τους, το κύρος τους, τη ματαιοδοξία, τα χρήματα, για χάρη των ρούχων, του φαγητού και της σάρκας —ποιανού οι πράξεις είναι για χάρη του Θεού; Ακόμη και μεταξύ αυτών που οι πράξεις τους είναι για χάρη του Θεού, υπάρχουν μόνο λίγοι που γνωρίζουν τον Θεό. Πόσοι δεν δρουν για χάρη των δικών τους συμφερόντων; Πόσοι δεν καταπιέζουν και δεν κάνουν διακρίσεις κατά άλλων για να διατηρήσουν το κύρος τους; Έτσι, ο Θεός έχει καταδικαστεί βίαια σε θάνατο αμέτρητες φορές, αναρίθμητοι βάρβαροι κριτές καταδίκασαν τον Θεό και Tον σταύρωσαν για μία ακόμη φορά. Πόσοι μπορούν να αποκαλεστούν δίκαιοι διότι δρουν πραγματικά για χάρη του Θεού;

Μπροστά στον Θεό, είναι τόσο εύκολο να οδηγηθεί κανείς στην τελείωση ως άγιος ή δίκαιος άνθρωπος; Είναι αληθινή δήλωση ότι «δεν υπάρχει δίκαιος άνθρωπος σ’ αυτή τη γη, οι δίκαιοι δεν είναι σ’ αυτόν τον κόσμο». Όταν εσείς έρχεστε μπροστά στον Θεό, σκεφτείτε τι φοράτε, σκεφτείτε τον κάθε λόγο και την κάθε πράξη σας, όλες τις σκέψεις και τις ιδέες σας και, ακόμη, τα όνειρα που βλέπετε κάθε μέρα —όλα αυτά είναι για χάρη δική σας. Δεν είναι πράγματι έτσι τα πράγματα; «Δικαιοσύνη» δεν σημαίνει να δίνει κανείς τον οβολό του, δεν σημαίνει να αγαπά τον πλησίον του όπως τον εαυτό του και δεν σημαίνει να μη μαλώνει, να μη φιλονικεί, να μη ληστεύει ή να μην κλέβει. Δικαιοσύνη σημαίνει να παίρνει κανείς την αποστολή του Θεού ως καθήκον του και να υπακούει στην ενορχήστρωση και τα σχέδια του Θεού ως κλίση προερχόμενη απ’ τον ουρανό, ανεξαρτήτως χρόνου ή τόπου, όπως όλα όσα έκανε ο Κύριος Ιησούς. Αυτή είναι η δικαιοσύνη για την οποία έχει μιλήσει ο Θεός. Το ότι ο Λωτ μπορούσε να αποκαλεστεί δίκαιος άνθρωπος είναι διότι έσωσε δύο αγγέλους που στάλθηκαν από τον Θεό, χωρίς να υπολογίζει το δικό του κέρδος και τις δικές του απώλειες· μπορεί να ειπωθεί μόνο ότι αυτό που έκανε τότε ενδεχομένως να αποκαλεστεί δίκαιο, αλλά εκείνος δεν μπορεί να αποκαλεστεί δίκαιος άνθρωπος. Έγινε μονάχα διότι ο Λωτ είχε δει τον Θεό και γι’ αυτό έδωσε τις δύο κόρες του σε αντάλλαγμα για τους αγγέλους. Αλλά δεν αποτελεί απόδειξη δικαιοσύνης όλη η συμπεριφορά του στο παρελθόν και γι’ αυτό λέω ότι «δεν υπάρχουν δίκαιοι σ’ αυτήν την γη». Ακόμη και μεταξύ αυτών που βρίσκονται στο ρεύμα της ανάκτησης, κανείς δεν μπορεί να αποκαλεστεί δίκαιος. Όσο καλός κι αν είσαι στις πράξεις σου, όσο κι αν φαίνεται ότι δοξάζεις το όνομα του Θεού, δεν χτυπάς ή βρίζεις άλλους, δεν τους ληστεύεις ή τους κλέβεις, ακόμη και τότε δεν μπορείς να αποκαλεστείς δίκαιος, γιατί τέτοιου είδους πράγματα μπορούν να αποκτηθούν από τον κάθε κανονικό άνθρωπο. Σήμερα, το σημαντικό είναι ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό. Μπορεί να ειπωθεί μόνο ότι επί του παρόντος έχεις ελάχιστη κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά δεν διαθέτεις τα στοιχεία της δικαιοσύνης για τα οποία μιλά ο Θεός, οπότε τίποτα απ’ όσα κάνεις δεν είναι ικανό να αποδείξει ότι γνωρίζεις τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 329

Πριν, όταν ο Θεός ήταν στον ουρανό, ο άνθρωπος προσπαθούσε να κοροϊδέψει τον Θεό με τις πράξεις του. Σήμερα, ο Θεός έχει έρθει στον άνθρωπο —κανείς δεν ξέρει για πόσο καιρό— ωστόσο και πάλι ο άνθρωπος δεν είναι αφοσιωμένος στον Θεό και προσπαθεί να Τον κοροϊδέψει. Δεν είναι εξαιρετικά οπισθοδρομικός ο άνθρωπος όσον αφορά το σκεπτικό του; Το ίδιο ήταν με τον Ιούδα: Πριν έρθει ο Ιησούς, ο Ιούδας έλεγε ψέματα στους αδερφούς και τις αδερφές του, και που ήρθε ο Ιησούς, πάλι δεν άλλαξε. Δεν είχε την παραμικρή γνώση για τον Ιησού και, στο τέλος, Τον πρόδωσε. Ήταν επειδή δεν γνώριζε τον Θεό; Αν, σήμερα, εσείς ακόμη δεν γνωρίζετε τον Θεό, τότε είναι πιθανό να γίνετε ένας άλλος Ιούδας και ως αποτέλεσμα αυτού, η τραγωδία της σταύρωσης του Ιησού κατά την Εποχή της Χάριτος, δύο χιλιάδες χρόνια πριν, θα διαδραματιζόταν ξανά. Δεν το πιστεύετε; Είναι γεγονός! Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση —ίσως το λέω αυτό κάπως πρόωρα— και τέτοιοι άνθρωποι παίζουν τον ρόλο του Ιούδα. Δεν μιλώ με τρόπο ανέμελο, αλλά σύμφωνα με τα γεγονότα —και πρέπει να πιστέψεις. Παρόλο που πολλοί άνθρωποι προσποιούνται ότι είναι ταπεινοί, στις καρδιές τους υπάρχει μόνο στάσιμο, βρώμικο νερό. Αυτήν τη στιγμή, υπάρχουν πάρα πολλοί τέτοιοι μέσα στην εκκλησία, και νομίζετε ότι δεν το γνωρίζω καθόλου. Σήμερα, το Πνεύμα Μου αποφασίζει για Μένα και γίνεται μάρτυρας για Μένα. Πιστεύεις ότι δεν γνωρίζω τίποτα; Νομίζεις ότι δεν καταλαβαίνω τίποτα από τις ύπουλες σκέψεις στις καρδιές σας και όσα έχετε κρυμμένα στις καρδιές σας; Εξαπατάται τόσο εύκολα ο Θεός; Νομίζεις ότι μπορείς να Του συμπεριφέρεσαι όπως σου αρέσει; Στο παρελθόν, ανησυχούσα ότι είχατε δεσμά κι έτσι συνέχισα να σας δίνω απόλυτη ελευθερία, αλλά κανείς δεν συνειδητοποίησε ότι ήμουν καλός προς εκείνους. Τους έδωσα λίγα και απαίτησαν πολλά. Ρωτήστε ο ένας τον άλλον: Δεν έχω αντιμετωπίσει σχεδόν κανέναν από εσάς και δεν βιάστηκα να επιπλήξω κανέναν, ωστόσο είμαι εντελώς ξεκάθαρος σχετικά με τα κίνητρα και τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Πιστεύεις ότι ο ίδιος ο Θεός, για τον οποίο ο Θεός γίνεται μάρτυρας, είναι ανόητος; Τότε λέω ότι είσαι υπερβολικά τυφλός! Δεν θα σε εκθέσω, αλλά ας δούμε πόσο διεφθαρμένος μπορείς να γίνεις. Ας δούμε αν τα έξυπνα κολπάκια σου ή το να καταβάλεις κάθε προσπάθεια να αγαπήσεις τον Θεό μπορούν να σε σώσουν. Σήμερα δεν θα σε καταδικάσω. Ας περιμένουμε έως την ώρα του Θεού, για να δούμε πώς θα επιφέρει την τιμωρία επάνω σου. Δεν έχω χρόνο για ανούσια κουβεντούλα μαζί σου τώρα, και δεν είμαι διατεθειμένος να καθυστερήσω το πιο σημαντικό Μου έργο μόνο και μόνο για λογαριασμό σου. Ένα σκουλήκι όπως εσύ δεν αξίζει τον χρόνο που θα ξόδευε ο Θεός για να σε αντιμετωπίσει —άρα, ας δούμε ακριβώς πόσο έκλυτος μπορείς να γίνεις. Τέτοιοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την παραμικρή γνώση για τον Θεό ούτε διαθέτουν την παραμικρή αγάπη γι’ Αυτόν, κι όμως επιθυμούν ο Θεός να τους αποκαλεί δίκαιους —δεν είναι αστείο αυτό; Επειδή υπάρχει πράγματι ένας μικρός αριθμός ανθρώπων που είναι ειλικρινείς, ασχολούμαι με το να παρέχω ζωή στον άνθρωπο. Θα ολοκληρώσω μόνο όσα πρέπει να γίνουν σήμερα και αργότερα, η τιμωρία θα επέλθει στον καθένα ανάλογα με τη συμπεριφορά του. Έχω πει όλα όσα πρέπει να πω, διότι αυτό είναι το έργο που κάνω. Κάνω όσα πρέπει να κάνω, και δεν κάνω αυτά που δεν πρέπει· ωστόσο, ακόμη ελπίζω ότι θα αφιερώσετε χρόνο για να στοχαστείτε: Πόση ακριβώς από τη γνώση που κατέχεις για τον Θεό είναι αληθινή; Είσαι ένας από αυτούς που σταύρωσαν τον Θεό ακόμη μια φορά; Τέλος, σας λέω το εξής: Αλίμονο σε όσους σταυρώνουν τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 330

Ποιο είναι το πιο κατάλληλο είδος επιδίωξης, καθώς βαδίζεις στο σημερινό μονοπάτι; Στην επιδίωξή σου, ως τι είδους άνθρωπο θα πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου; Θα πρέπει να γνωρίζεις πώς να προσεγγίζεις το καθετί που σου συμβαίνει σήμερα, είτε πρόκειται για δοκιμασίες και κακουχίες είτε για ανηλεή παίδευση και κατάρες. Θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να το σκέφτεσαι προσεκτικά. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή αυτά που σου συμβαίνουν σήμερα είναι, εν τέλει, σύντομες δοκιμασίες που λαμβάνουν χώρα κατ’ επανάληψιν· ίσως να μην τις θεωρείς ιδιαίτερα απαιτητικές από ψυχική άποψη, κι έτσι να αφήνεις τα πράγματα να κυλούν, δίχως να τις θεωρείς ως πολύτιμο απόκτημα στην επιδίωξη της προόδου. Μα πόσο απερίσκεπτος είσαι! Τόσο μάλιστα που βλέπεις αυτό το πολύτιμο απόκτημα λες και είναι ένα σύννεφο που κυλάει μπρος στα μάτια σου, και δεν εκτιμάς σαν θησαυρό αυτά τα σκληρά πλήγματα που πέφτουν επανειλημμένα σαν βροχή —πλήγματα που είναι μικρής διάρκειας και τα οποία σου φαίνονται ασήμαντα— αλλά, αντιθέτως, τα κοιτάζεις με ψυχρή αδιαφορία, δίχως να τα παίρνεις στα σοβαρά, και τα αντιμετωπίζεις απλώς ως τυχαίο πλήγμα. Είσαι τόσο αλαζονικός! Το μόνο που επιδεικνύεις απέναντι σε αυτές τις σφοδρές επιθέσεις, επιθέσεις που μοιάζουν με καταιγίδες, οι οποίες σημειώνονται ξανά και ξανά, είναι επιπόλαιη αδιαφορία· ενίοτε, μάλιστα, φτάνεις και μέχρι το σημείο να χαμογελάς ψυχρά, αποκαλύπτοντας μια έκφραση παντελούς αδιαφορίας —διότι ποτέ σου δεν αναρωτήθηκες ούτε μία φορά τον λόγο για τον οποίο βιώνεις συνεχώς τέτοιες «ατυχίες». Είμαι πολύ άδικος με τον άνθρωπο; Σε κατακρίνω; Παρόλο που τα προβλήματα που αφορούν τη νοοτροπία σου μπορεί να μην είναι τόσο σοβαρά όσο τα έχω περιγράψει, πάει καιρός που, μέσω της ψυχραιμίας που εκδηλώνεις προς τα έξω, έχεις δημιουργήσει μια τέλεια εικόνα του εσωτερικού σου κόσμου. Δεν χρειάζεται να σου πω Εγώ πως το μόνο που κρύβεται στα βάθη της καρδιάς σου είναι χοντροκομμένες προσβολές και αμυδρά ίχνη θλίψης που μόλις και μετά βίας τα διακρίνουν οι άλλοι. Βρίζεις επειδή θεωρείς εξαιρετικά άδικο το γεγονός ότι βίωσες τέτοιες δοκιμασίες· οι δοκιμασίες σε κάνουν να νιώσεις την απόγνωση του κόσμου και, γι’ αυτόν τον λόγο, είσαι μες στη μελαγχολία. Αντί να θεωρείς αυτά τα επαναλαμβανόμενα πλήγματα και την πειθαρχία ως την καλύτερη δυνατή προστασία, εσύ τα βλέπεις ως τους ανούσιους μπελάδες που προκαλεί ο Ουρανός ή, διαφορετικά, ως την κατάλληλη τιμωρία για σένα. Είσαι τόσο αδαής! Περιορίζεις ανηλεώς τις καλές στιγμές στο σκότος· θεωρείς, ξανά και ξανά, τις υπέροχες δοκιμασίες και την πειθαρχία ως επιθέσεις από τους εχθρούς σου. Είσαι ανίκανος να προσαρμοστείς στο περιβάλλον σου, πόσο μάλλον δε, είσαι πρόθυμος να το κάνεις, διότι είσαι απρόθυμος να κερδίσεις οτιδήποτε από αυτήν την επαναλαμβανόμενη —και, κατά τη γνώμη σου, σκληρή— παίδευση. Δεν κάνεις καμία προσπάθεια είτε να ψάξεις είτε να εξερευνήσεις, και αφήνεσαι απλώς στη μοίρα σου, πηγαίνοντας όπου σε πάει. Αυτά που στα μάτια σου φαντάζουν σαν βάναυσες συμμορφώσεις, δεν έχουν αλλάξει την καρδιά σου, ούτε την έχουν κυριεύσει· αντιθέτως, σε μαχαιρώνουν στην καρδιά. Θεωρείς αυτήν την «άσπλαχνη παίδευση» ως τίποτα περισσότερο από τον εχθρό σου σε αυτήν τη ζωή, και δεν έχεις κερδίσει τίποτε. Είσαι τόσο αυτάρεσκος! Σπάνια πιστεύεις πως βιώνεις τέτοιες δοκιμασίες επειδή είσαι πολύ αξιοκαταφρόνητος· απεναντίας, θεωρείς πως είσαι πολύ άτυχος και λες πως σε κατακρίνω συνεχώς. Επί του παρόντος, πόση γνώση έχεις πραγματικά σχετικά με τα όσα λέω και κάνω; Μη νομίζεις πως είσαι κάποιο φυσικό ταλέντο —ελάχιστα κατώτερος από τους ουρανούς αλλά εξαιρετικά ανώτερος από τη γη. Δεν είσαι εξυπνότερος από κανέναν άλλον· και θα μπορούσε, μάλιστα, να ειπωθεί πως είσαι αξιολάτρευτα πιο ανόητος από κάθε λογικό άνθρωπο στη γη, διότι έχεις πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και δεν ένιωσες ποτέ σου ένα αίσθημα κατωτερότητας· απ’ ό,τι φαίνεται, αντιλαμβάνεσαι τις ενέργειές Μου μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Στην πραγματικότητα, είσαι κάποιος που στερείται πάσας λογικής, διότι δεν έχεις ιδέα τι θα κάνω, πόσο μάλλον δε, γνωρίζεις τι κάνω επί του παρόντος. Γι’ αυτό και λέω πως δεν είσαι ισάξιος ούτε καν με έναν γερo-αγρότη που δουλεύει σκληρά τη γη, έναν αγρότη που δεν έχει ούτε την παραμικρή αντίληψη περί ανθρώπινης ζωής, κι όμως βασίζεται στις ευλογίες από τον Ουρανό καθώς καλλιεργεί τη γη. Δεν αφιερώνεις ούτε ένα δευτερόλεπτο για να σκεφτείς τη ζωή σου, δεν γνωρίζεις τίποτα το δοξασμένο, πόσο μάλλον δε, έχεις αυτογνωσία. Είσαι τόσο «ανώτερος»!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Δεν είναι θηρία όσοι δεν μαθαίνουν και παραμένουν αδαείς;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 331

Πάει καιρός που έχετε βάλει σε δεύτερη μοίρα τις επαναλαμβανόμενες διδαχές Μου. Τις αντιμετωπίζετε, μάλιστα, σαν παιχνιδάκια για τον ελεύθερό σας χρόνο, και πάντα τις θεωρείτε ως το προσωπικό σας «φυλακτό». Όταν σας κατηγορεί ο Σατανάς, προσεύχεστε· όταν είστε αρνητικοί, κοιμάστε· όταν είστε ευτυχισμένοι, τρέχετε τριγύρω· όταν σας επιπλήττω, υποκλίνεστε και κάνετε τεμενάδες· και όταν Με αφήνετε, γελάτε υστερικά. Μέσα σε ένα πλήθος, δεν υπάρχει κανείς πιο ανώτερος από εσένα, ωστόσο εσύ δεν θεωρείς ποτέ ότι είσαι ο αλαζονικότερος όλων. Είσαι τόσο υψηλόφρων, αυτάρεσκος και υπεροπτικός, που δεν περιγράφεται με λόγια. Πώς θα μπορούσαν τέτοιοι «νεαροί κύριοι», «νεαρές δεσποινίδες», «άρχοντες» και «αρχόντισσες», οι οποίοι δεν μαθαίνουν τίποτα και παραμένουν αδαείς, να θεωρήσουν τα λόγια Μου πολύτιμο θησαυρό; Τώρα θα συνεχίσω να σου κάνω ερωτήσεις: Τι έχεις μάθει ακριβώς από τα λόγια και το έργο Μου καθ’ όλη τη μακρά αυτή χρονική περίοδο; Δεν έχεις γίνει πιο επιδέξιος στην εξαπάτηση; Πιο εκλεπτυσμένος στη σάρκα σου; Πιο χαλαρός στη στάση σου απέναντί Μου; Σου το λέω ευθέως: Όλο αυτό το έργο που έχω επιτελέσει σε έχει κάνει πιο τολμηρό, εσένα που κάποτε είχες το θάρρος ενός ποντικού. Το δέος που νιώθεις για Μένα μειώνεται κάθε μέρα που περνά, διότι είμαι υπερβολικά ελεήμων, και δεν έχω επιβάλει ποτέ κυρώσεις στη σάρκα σου με τη βία. Ίσως, όπως νομίζεις εσύ, να λέω απλώς σκληρά λόγια —μα πολύ πιο συχνά σου δείχνω τη χαμογελαστή όψη Μου, ενώ σχεδόν ποτέ δεν σε επιπλήττω κατά πρόσωπο. Επιπλέον, πάντοτε συγχωρώ τις αδυναμίες σου, και μόνο και μόνο λόγω αυτού Μου φέρεσαι όπως φέρθηκε το φίδι στον καλόκαρδο αγρότη. Πόσο θαυμάζω τον υπέρτατο βαθμό ικανότητας και οξυδέρκειας της παρατηρητικότητας της ανθρώπινης φυλής! Επίτρεψέ Μου να σου πω μία αλήθεια: Τη σήμερον ημέρα δεν έχει καθόλου σχεδόν σημασία εάν διαθέτεις ή όχι σεβασμό στην καρδιά σου· αυτό ούτε Με αγχώνει ούτε Με ανησυχεί. Μα πρέπει να σου πω και το εξής: Εσύ, ο «ταλαντούχος», που δεν μαθαίνεις τίποτα και παραμένεις αδαής, θα καταστραφείς, εν τέλει, εξαιτίας της αυτάρεσκης, μηδαμινής ευφυΐας σου —εσύ θα είσαι αυτός που θα υποφέρει και θα παιδευτεί. Δεν θα ήμουν τόσο ανόητος ώστε να σε συντροφεύσω καθώς συνεχίζεις να υποφέρεις στην κόλαση, διότι δεν ανήκω στο ίδιο είδος με εσένα. Μην ξεχνάς πως είσαι δημιουργημένο ον, το οποίο καταριέμαι Εγώ και το οποίο, όμως, διδάσκω και σώζω Εγώ. Δεν διαθέτεις τίποτα για Μένα, το οποίο θα ήμουν απρόθυμος να αποχωριστώ. Όποτε και αν κάνω το έργο Μου, δεν περιορίζομαι ποτέ από κανέναν άνθρωπο, κανένα συμβάν και κανένα αντικείμενο. Η στάση Μου και η άποψή Μου απέναντι στην ανθρωπότητα έχουν παραμείνει ανέκαθεν οι ίδιες. Δεν είμαι ιδιαίτερα θετικά διακείμενος απέναντί σου, διότι αποτελείς παράρτημα στη διαχείρισή Μου, και δεν είσαι σε καμία περίπτωση πιο ιδιαίτερος από οποιοδήποτε άλλο ον. Ορίστε η συμβουλή Μου για σένα: Να θυμάσαι συνεχώς πως δεν είσαι τίποτα περισσότερο από ένα πλάσμα του Θεού! Μπορεί να ζεις μαζί Μου, μα θα πρέπει να γνωρίζεις την ταυτότητά σου· μην έχεις πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου. Ακόμη κι αν δεν σε επιπλήττω ούτε σε αντιμετωπίζω, και σε αντικρίζω με χαμόγελο, αυτό δεν καταδεικνύει πως ανήκεις στο ίδιο είδος με Εμένα· θα πρέπει να γνωρίζεις πως είσαι ένας από εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια, όχι η ίδια η αλήθεια! Δεν θα πρέπει να σταματήσεις ποτέ να αλλάζεις παράλληλα με τα λόγια Μου. Δεν μπορείς να το αποφύγεις αυτό. Σε συμβουλεύω να προσπαθήσεις να μάθεις κάτι κατά τη διάρκεια αυτής της σπουδαίας περιόδου, όταν έλθει αυτή η σπάνια ευκαιρία. Μη Με κοροϊδέψεις· δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις κολακεία για να προσπαθήσεις να Με εξαπατήσεις. Όταν Με αναζητάς, δεν το κάνεις εξ ολοκλήρου για δική Μου χάρη, αλλά για δική σου!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Δεν είναι θηρία όσοι δεν μαθαίνουν και παραμένουν αδαείς;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 332

Κάθε ημέρα που ζείτε σήμερα, είναι κρίσιμη και πολύ σημαντική για τον προορισμό και την μοίρα σας, επομένως πρέπει να εκτιμάτε όλα όσα έχετε και κάθε λεπτό που περνά. Πρέπει να αξιοποιήσετε σωστά τον χρόνο σας, για να δώσετε στον εαυτό σας τα μεγαλύτερα κέρδη, ούτως ώστε να μην έχετε ζήσει την ζωή σας μάταια. Ίσως σας μπερδεύει ο λόγος που λέω αυτά τα λόγια. Ειλικρινά, δεν είμαι ευχαριστημένος από τις πράξεις κανενός από εσάς. Διότι οι ελπίδες που είχα για εσάς, απλώς δεν είναι αυτό που είστε σήμερα. Έτσι, μπορώ να το εκφράσω ως εξής: Βρίσκεστε σε πολύ μεγάλο κίνδυνο. Οι προηγούμενες κραυγές σας για σωτηρία και οι προηγούμενες προσδοκίες να επιδιώξετε την αλήθεια και να αναζητήσετε το φως, φτάνουν στο τέλος. Αυτή είναι η τελική σας επίδειξη αποζημίωσης και είναι κάτι που ποτέ δεν περίμενα. Δεν θέλω να μιλήσω για πράγματα που δεν ισχύουν, διότι Με έχετε πραγματικά απογοητεύσει. Ίσως δεν θέλετε να αφήσετε το ζήτημα ως έχει και δεν θέλετε να δείτε την πραγματικότητα, ωστόσο πρέπει να σας κάνω σοβαρά αυτή την ερώτηση: Όλα αυτά τα χρόνια, με τι ήταν γεμάτη η καρδιά σας; Σε ποιον είναι πιστές οι καρδιές σας; Μην πείτε ότι η ερώτηση Μου ήρθε αιφνιδιαστικά, και μην Με ρωτήσετε γιατί σας κάνω αυτή την ερώτηση. Πρέπει να ξέρετε το εξής: Επειδή σας ξέρω πολύ καλά, νοιάζομαι υπερβολικά για εσάς και αφιερώνω μεγάλο μέρος της καρδιάς Μου σε όσα κάνετε, σας ρωτώ επανειλημμένα και υπομένω ανείπωτη δυσκολία. Ωστόσο, Με ξεπληρώνετε με περιφρόνηση και αβάσταχτη παραίτηση. Τόσο αμελείς είστε απέναντί Μου. Πώς γίνεται να μην ξέρω τίποτα γι’ αυτό; Αν πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατόν, αποδεικνύει περαιτέρω ότι πράγματι δεν Μού συμπεριφέρεστε με ευγένεια. Κι έτσι λοιπόν σας λέω ότι στρουθοκαμηλίζετε. Είστε όλοι τόσο έξυπνοι, που δεν ξέρετε τι κάνετε. Τότε τι θα χρησιμοποιήσετε για να Μού δώσετε λογαριασμό;

Η ερώτηση που Με ανησυχεί περισσότερο, είναι σε ποιον είναι πιστές οι καρδιές σας. Θα ήθελα επίσης ο καθένας από εσάς να οργανώσει τις σκέψεις του και να ρωτήσει τον εαυτό του σε ποιον είναι πιστός και για ποιον ζει. Ίσως δεν λάβατε ποτέ προσεκτικά υπόψη σας αυτή την ερώτηση, οπότε επιτρέψτε Μου να σας αποκαλύψω την απάντηση.

Όλοι όσοι θυμούνται, θα ομολογήσουν το εξής γεγονός: Ο άνθρωπος ζει για τον εαυτό του και είναι πιστός στον εαυτό του. Δεν πιστεύω ότι η απάντησή σας είναι εντελώς σωστή, διότι ο καθένας από εσάς υπάρχει στην αντίστοιχη ζωή του, καθένας από εσάς παλεύει με τα δικά του προβλήματα. Γι’ αυτό, αυτό στο οποίο είστε πιστοί, είναι οι άνθρωποι που αγαπάτε και τα πράγματα που σας ευχαριστούν, και δεν είστε εντελώς πιστοί στον εαυτό σας. Επειδή ο καθένας σας είναι επηρεασμένος από ανθρώπους, από γεγονότα και πράγματα γύρω σας, δεν είστε αληθινά πιστοί στον εαυτό σας. Λέω αυτά τα λόγια όχι για να υποστηρίξω το να είστε πιστοί στον εαυτό σας, αλλά για να εκθέσω την πίστη σας προς οτιδήποτε άλλο. Διότι εδώ και τόσα χρόνια, δεν έχω λάβει ποτέ πιστότητα από κανέναν από εσάς. Με ακολουθούσατε όλα αυτά τα χρόνια, ωστόσο δεν Μου δώσατε ποτέ την παραμικρή πιστότητα. Αντίθετα, περιστρεφόσασταν γύρω από τα άτομα που αγαπάτε και τα πράγματα που σας ευχαριστούν, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να τα κρατάτε κοντά στην καρδιά σας και να μην τα απαρνείστε ποτέ και πουθενά. Όταν είστε ανυπόμονοι ή παθιασμένοι με κάτι που αγαπάτε, είναι πάντοτε κατά τη διάρκεια εκείνης της στιγμής που Με ακολουθείτε ή ακόμη, όταν ακούτε τα λόγια Μου. Επομένως λέω ότι χρησιμοποιείτε την πιστότητα που σας ζητάω, για να είστε πιστοί και να εκτιμάτε τα «κατοικίδιά» σας. Παρόλο που μπορεί να θυσιάσετε ένα ή δύο πράγματα για Εμένα, αυτό δεν αντιπροσωπεύει τον καλύτερό σας εαυτό, και δεν Μου δείχνει ότι είμαι Εγώ εκείνος, στον οποίο είστε πραγματικά πιστοί. Παίρνετε μέρος σε εγχειρήματα που σας ενθουσιάζουν: Κάποιοι είναι πιστοί στους γιους και τις κόρες τους, άλλοι στους συζύγους και στις συζύγους τους, σε πλούτη, εργασία, ανωτέρους, σε κύρος ή στις γυναίκες. Για εκείνο στο οποίο είστε πιστοί, δεν νιώσατε ποτέ κουρασμένοι ή ενοχλημένοι. Αντίθετα, θέλετε να κατέχετε ολοένα και μεγαλύτερη ποσότητα και ποιότητα από τα πράγματα στα οποία είστε πιστοί, και δεν χάνετε ποτέ την ελπίδα σας. Εγώ και τα λόγια Μου είναι πάντοτε στριμωγμένα στην τελευταία θέση όσον αφορά τα πράγματα με τα οποία ενθουσιάζεστε. Και δεν έχετε άλλη επιλογή, από το να τα βάλετε στην τελευταία θέση. Κάποιοι, μάλιστα, αφήνουν την τελευταία θέση για κάτι στο οποίο θα είναι πιστοί, κάτι το οποίο δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη. Δεν κράτησαν ποτέ τίποτα από Εμένα στις καρδιές τους. Ίσως σκεφτείτε ότι ζητώ πολλά από εσάς ή σας κατηγορώ άδικα, αλλά σκεφτήκατε ποτέ το γεγονός ότι, ενώ περνάτε χαρούμενα χρόνο με την οικογένειά σας, δεν έχετε υπάρξει ποτέ πιστοί σ’ Εμένα; Σε στιγμές όπως αυτές, δεν σας πονάει; Όταν οι καρδιές σας είναι γεμάτες με χαρά που ανταμείβεστε για τους κόπους σας, δεν νιώθετε αποκαρδιωμένοι που δεν έχετε εξοπλιστεί με επαρκή αλήθεια; Πότε κλάψατε επειδή δεν λάβατε την έγκρισή Μου; Ταλαιπωρείτε το μυαλό σας και μοχθείτε για τους γιους και τις κόρες σας, ωστόσο και πάλι δεν είστε ικανοποιημένοι, πάλι πιστεύετε ότι δεν υπήρξατε φιλόπονοι προς αυτούς, ότι δεν αφιερώσατε όλη σας την προσπάθεια. Αλλά σ’ Εμένα, ήσασταν πάντοτε αμελείς και ανεύθυνοι, κρατώντας Με μόνο στις αναμνήσεις σας και όχι μακροχρόνια στις καρδιές σας. Ποτέ δεν νιώθετε την αφοσίωση και τις προσπάθειές Μου, και δεν προσπαθήσατε ποτέ να καταλάβετε. Στοχάζεστε μόνο για λίγο και πιστεύετε ότι αυτό είναι αρκετό. Αυτός ο τρόπος «αφοσίωσης» δεν είναι αυτό που Εγώ από καιρό επιθυμώ, αλλά αυτό που για ’Μένα καιρό τώρα αποτελεί βδέλυγμα. Ωστόσο, παρά τα όσα λέω, θα συνεχίσετε να παραδέχεστε μόνο ένα ή δύο πράγματα, και δεν θα μπορείτε να τα αποδεχτείτε πλήρως, γιατί είστε όλοι σας πολύ «σίγουροι», και πάντοτε διαλέγετε τι θα αποδεχτείτε από τα λόγια που έχω πει. Αν είστε ακόμη έτσι, έχω φυλαγμένες μεθόδους για να αντιμετωπίσω την σιγουριά σας, και θα σας τις παρουσιάσω, ώστε να αναγνωρίσετε ότι όλα Μου τα λόγια είναι αληθινά και όχι διαστρέβλωση των γεγονότων.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Σε ποιον είσαι αφοσιωμένος;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 333

Αν έβαζα πλούτη μπροστά σας και σας ζητούσα να διαλέξετε ελεύθερα, γνωρίζοντας ότι^[α] δεν θα σας καταδικάσω, τότε οι περισσότεροι θα διάλεγαν τα πλούτη και θα απαρνούνταν την αλήθεια. Οι καλύτεροι από εσάς θα παρατούσαν τα πλούτη και διστακτικά θα διάλεγαν την αλήθεια, ενώ εκείνοι που βρίσκονται στο μεταίχμιο, θα άρπαζαν τα πλούτη στο ένα χέρι και την αλήθεια στο άλλο. Μ’ αυτό τον τρόπο, δεν θα φαινόταν ο πραγματικός σας εαυτός; Όταν πρόκειται για την επιλογή μεταξύ της αλήθειας και εκείνου στο οποίο είστε πιστοί, τότε όλοι θα πάρετε μια τέτοια απόφαση, και η στάση σας θα παραμείνει ίδια. Δεν είναι έτσι; Δεν είναι πολλοί ανάμεσά σας που κυμαίνονται μεταξύ σωστού και λάθους; Στις αναμετρήσεις μεταξύ θετικού και αρνητικού, μαύρου και άσπρου, σίγουρα γνωρίζετε τις επιλογές που κάνατε μεταξύ της οικογένειας και του Θεού, των παιδιών και του Θεού, της ειρήνης και της διάρρηξης, του πλούτου και της φτώχειας, του κύρους και του κοινότοπου, της υποστήριξης και του παραγκωνισμού, και τα συναφή. Μεταξύ μιας ειρηνικής οικογένειας και μιας διασπασμένης, διαλέγετε την πρώτη και χωρίς δισταγμό. Μεταξύ του πλούτου και του καθήκοντος, διαλέγετε επίσης το πρώτο, μην έχοντας καν την θέληση να επιστρέψετε στην ακτή^[β]. Μεταξύ πολυτέλειας και φτώχειας, διαλέγετε το πρώτο. Μεταξύ των γιων, κορών, συζύγων κι Εμένα, διαλέγετε τα πρώτα. Και μεταξύ της σύλληψης και της αλήθειας, διαλέγετε πάλι το πρώτο. Ερχόμενος αντιμέτωπος με κάθε είδους σατανικές πράξεις σας, έχω χάσει κυριολεκτικά την πίστη Μου σ’ εσάς. Εκπλήσσομαι εντελώς που οι καρδιές σας αντιστέκονται τόσο στο να μαλακώσουν. Τόσα χρόνια αφοσίωσης και προσπάθειας επέφεραν προφανώς μόνο παραίτηση και απελπισία σ’ Εμένα. Ωστόσο, οι ελπίδες Μου για εσάς αυξάνονται κάθε ημέρα που περνάει, διότι η μέρα Μου έχει ήδη ξεδιπλωθεί πλήρως ενώπιον όλων. Παρόλα αυτά, συνεχίζετε να αναζητάτε εκείνα που ανήκουν στο σκότος και στο κακό, και αρνείστε να απελευθερωθείτε. Έτσι, ποια θα είναι η κατάληξή σας; Το σκεφτήκατε ποτέ αυτό προσεκτικά; Αν σας ζητούταν να διαλέξετε ξανά, ποια θα ήταν η θέση σας τότε; Θα ήταν ακόμη όπως η προηγούμενη; Εκείνο που θα Μου δίνατε θα ήταν και πάλι απογοήτευση και άθλια θλίψη; Οι καρδιές σας θα εξακολουθούσαν να έχουν ελάχιστη ζεστασιά; Ακόμη δεν θα γνωρίζατε τι να κάνετε για να καθησυχάσετε την καρδιά Μου; Την στιγμή αυτή, ποια είναι η επιλογή σας; Θα υποταχθείτε στα λόγια Μου ή θα κουραστείτε από αυτά; Η ημέρα Μου έχει ξεδιπλωθεί μπροστά στα μάτια σας, κι αυτό που βλέπετε είναι μια νέα ζωή και ένα νέο σημείο εκκίνησης. Ωστόσο, πρέπει να σας πω ότι αυτό το σημείο εκκίνησης δεν είναι η αρχή του προηγούμενου νέου έργου, αλλά το κλείσιμο του παλαιού. Πρόκειται, δηλαδή, για την τελευταία πράξη. Πιστεύω ότι όλοι θα καταλάβετε ποιο είναι το ασυνήθιστο σχετικά μ’ αυτό το σημείο εκκίνησης. Αλλά σύντομα, θα καταλάβετε την πραγματική σημασία του σημείου εκκίνησης, οπότε ας πορευθούμε μαζί αφήνοντάς το πίσω, κι ας προχωρήσουμε στον επόμενο επίλογο! Ωστόσο, αυτό που συνεχίζει να Με ανησυχεί, είναι ότι όταν έρχεστε αντιμέτωποι με την αδικία και την δικαιοσύνη, πάντοτε διαλέγετε την πρώτη. Αλλά όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν σας. Ελπίζω επίσης να βγάλω απ’ το μυαλό Μου όσα έγιναν στο παρελθόν σας, το ένα μετά το άλλο, ωστόσο αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει. Έχω, όμως, πολύ καλά μέσα για να το κατορθώσω. Ας αντικαταστήσει το παρελθόν το μέλλον και ας επιτρέψει στις σκιές του παρελθόντος σας να διαλυθούν σε αντάλλαγμα του πραγματικού εαυτού σας σήμερα. Επομένως, πρέπει να σας βάλω στον κόπο να κάνετε ξανά την επιλογή: Σε ποιον ακριβώς είστε πιστοί;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Σε ποιον είσαι αφοσιωμένος;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

α. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «γνωρίζοντας ότι».

β. Επιστρέφω στην ακτή: κινεζικός ιδιωματισμός που σημαίνει «αποστρέφομαι τους σατανικούς μου τρόπους».

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 334

Όποτε αναφέρεται ο προορισμός, τον αντιμετωπίζετε με ιδιαίτερη σοβαρότητα· όλοι είστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι ως προς αυτό το θέμα. Μερικοί άνθρωποι ανυπομονούν να υποταχθούν στον Θεό προκειμένου να καταλήξουν σε έναν καλό προορισμό. Μπορώ να συμμεριστώ την προθυμία σας, η οποία δε χρειάζεται να εκφραστεί με λόγια. Με τίποτε δεν επιθυμείτε να περιπέσει η σάρκα σας σε καταστροφή και, ακόμα περισσότερο, δεν επιθυμείτε να καταλήξετε σε μακροχρόνια τιμωρία στο μέλλον. Ελπίζετε μόνο να δώσετε στον εαυτό σας τη δυνατότητα να ζήσει λίγο πιο ελεύθερα, λίγο πιο εύκολα. Κι έτσι, αισθάνεστε ιδιαίτερα ταραγμένοι όποτε αναφέρεται ο προορισμός, καθώς τρέμετε ότι, αν δεν είστε επαρκώς προσεκτικοί, μπορεί να προσβάλετε τον Θεό και συνεπώς να υποστείτε την τιμωρία που σας αξίζει. Προς χάριν του προορισμού σας, δεν διστάσατε να κάνετε συμβιβασμούς και, μάλιστα, πολλοί από εσάς, οι οποίοι ήταν κάποτε κακοί και επιπόλαιοι, έγιναν ξαφνικά ιδιαιτέρως ευγενείς και ειλικρινείς· η ειλικρίνειά σας φθάνει μέχρι και την ψυχρότητα. Ανεξαρτήτως αυτού, οι καρδιές όλων σας είναι «ειλικρινείς», ενώ από την αρχή ως και το τέλος ανοιχτήκατε σε Μένα χωρίς να κρύψετε κανένα από τα μυστικά της καρδιάς σας, είτε πρόκειται για ενοχή, εξαπάτηση ή αφοσίωση. Γενικά, έχετε «ομολογήσει» σε Μένα με μεγάλη ειλικρίνεια τα ουσιαστικά πράγματα που βρίσκονται στα μύχια της ύπαρξής σας. Φυσικά, ποτέ δεν απέφυγα τέτοιου είδους πράγματα, καθώς έχουν καταστεί σύνηθες φαινόμενο σε Μένα. Θα προτιμούσατε να εισέλθετε στην πύρινη θάλασσα για τον τελικό προορισμό σας, παρά να χάσετε έστω και μια τούφα από τα μαλλιά σας, προκειμένου να κερδίσετε την επιδοκιμασία του Θεού. Όχι, δε γίνομαι υπερβολικά δογματικός μαζί σας· απλώς, η καρδιά της αφοσίωσής σας είναι εξαιρετικά ανεπαρκής για να αντιμετωπίσει όσα Εγώ πράττω. Μπορεί να μην καταλαβαίνετε τι εννοώ, οπότε επιτρέψτε Μου να σας παράσχω μια απλή εξήγηση: Αυτό που χρειάζεστε, δεν είναι η αλήθεια και η ζωή· δεν είναι οι αρχές σχετικά με τη συμπεριφορά σας, ακόμα δε λιγότερο, το επίπονο έργο Μου. Αυτό που χρειάζεστε είναι ό,τι κατέχετε στην υλική σας υπόσταση —πλούτο, κοινωνική θέση, οικογένεια, γάμο, κλπ. Απορρίπτετε τόσο απόλυτα τα λόγια και το έργο Μου, ώστε μπορώ να συνοψίσω την πίστη σας σε μία λέξη: χλιαρή. Θα κάνετε τα πάντα προκειμένου να επιτύχετε τα πράγματα στα οποία είστε απολύτως αφοσιωμένοι, ωστόσο, ανακάλυψα ότι δεν είστε διατεθειμένοι να αγνοήσετε τα πάντα προς χάριν των ζητημάτων που αφορούν στην πίστη σας στον Θεό. Αντίθετα, είστε σχετικά αφοσιωμένοι και σχετικά σοβαροί. Αυτός είναι και ο λόγος που λέγω ότι εκείνοι που δεν διαθέτουν απόλυτα ειλικρινή καρδιά, είναι αποτυχημένοι στην πίστη τους στον Θεό. Σκεφτείτε προσεκτικά —υπάρχουν πολλοί αποτυχημένοι ανάμεσά σας;

Οφείλετε να γνωρίζετε ότι η επιτυχία της πίστης στον Θεό πραγματώνεται χάρη στις ίδιες τις πράξεις των ανθρώπων· όταν οι άνθρωποι, αντί να επιτύχουν, αποτυγχάνουν, τούτο οφείλεται και πάλι στις δικές τους ενέργειες, και όχι στην επίδραση άλλων παραγόντων. Πιστεύω ότι θα κάνατε τα πάντα, προκειμένου να φέρετε εις πέρας κάτι που είναι πιο δύσκολο και συνεπάγεται μεγαλύτερη ταλαιπωρία από το να πιστέψετε στον Θεό, και ότι θα το αντιμετωπίζατε πολύ σοβαρά. Θα ήσαστε απρόθυμοι να κάνετε έστω και το παραμικρό λάθος· τούτα είναι τα είδη των αδιάκοπων προσπαθειών που έχετε βάλει στις ίδιες σας τις ζωές. Είστε ικανοί ακόμη και να εξαπατήσετε Εμένα Τον ίδιο κάτω από συνθήκες, κατά τις οποίες δεν θα εξαπατούσατε κανέναν από τη δική σας οικογένεια. Τούτη είναι η σταθερή συμπεριφορά σας και η αρχή που εφαρμόζετε στη ζωή σας. Μήπως δεν συνεχίζετε να καλλιεργείτε μια ψευδή εικόνα για να εξαπατήσετε Εμένα, προς χάριν του προορισμού σας, αλλά και για να έχετε έναν ωραίο και ευτυχή προορισμό; Γνωρίζω ότι η αφοσίωση και η ειλικρίνειά σας είναι μονάχα προσωρινές· δεν είναι οι φιλοδοξίες σας και το τίμημα που πληρώνετε μόνο για το σήμερα και όχι και για το αύριο; Το μόνο που θέλετε, είναι να καταβάλετε μια τελική προσπάθεια, προκειμένου να εξασφαλίσετε έναν ωραίο προορισμό. Μοναδικός σας σκοπός είναι να κάνετε μια ανταλλαγή· δεν το κάνετε προκειμένου να μην είστε υποχρεωμένοι στην αλήθεια, και ούτε φυσικά για να ξεπληρώσετε Εμένα για το τίμημα που πλήρωσα. Εν ολίγοις, η προθυμία σας έγκειται μονάχα στο να χρησιμοποιείτε την ευφυΐα σας, αλλά όχι και στο να αγωνίζεστε γι’ αυτήν. Αυτή δεν είναι η ειλικρινής σας επιθυμία; Δεν πρέπει να συγκαλύπτετε τους εαυτούς σας και, ακόμα περισσότερο, δεν πρέπει ο προορισμός σας να σας γίνει εμμονή, σε σημείο που να καθίσταστε ανίκανοι να φάτε ή να κοιμηθείτε. Δεν αληθεύει ότι η έκβασή σας θα έχει ήδη καθοριστεί στο τέλος; Ο καθένας σας θα πρέπει να επιτελεί το καθήκον του στο μέγιστο των δυνατοτήτων του, με ανοιχτή και τίμια καρδιά, και να είναι πρόθυμος να πληρώσει όποιο τίμημα χρειαστεί. Όπως έχετε πει, όταν έρθει εκείνη η ημέρα, ο Θεός δεν θα είναι αμελής απέναντι σε κανέναν από εκείνους που υπέφεραν ή πλήρωσαν κάποιο τίμημα γι’ Αυτόν. Αυτό το είδος της πεποίθησης αξίζει να διατηρηθεί, και δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάτε. Μόνο με αυτόν τον τρόπο δύναμαι να νοιώσω ήσυχος για λογαριασμό σας. Ειδάλλως, ποτέ δεν θα καταφέρω να είμαι ήσυχος με σας, και θα αποτελείτε πάντα το αντικείμενο της αποστροφής Μου. Εάν όλοι μπορείτε να ακολουθείτε τη συνείδησή σας και να δίνετε ολόκληρο το είναι σας για Μένα, χωρίς να λυπάστε καμία προσπάθεια για το έργο Μου, και αφιερώνετε μια ολόκληρη ζωή κόπων στο έργο του ευαγγελίου Μου, τότε δεν θα σπαρταρά η καρδιά μου συχνά από χαρά για σας; Δεν θα μπορώ να αισθάνομαι απολύτως ήσυχος σχετικά με εσάς; Είναι κρίμα το ότι αυτό που μπορείτε να κάνετε, αποτελεί μονάχα ένα θλιβερό και μικροσκοπικό μέρος αυτού που αναμένω· σε αυτήν την περίπτωση, πώς μπορείτε να έχετε το θράσος να ζητάτε από Εμένα εκείνο για το οποίο ελπίζετε;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Προς τον προορισμό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 335

Ο προορισμός και η μοίρα σας είναι πολύ σημαντικοί για σας —αποτελούν ζητήματα σοβαροτάτης ανησυχίας. Πιστεύετε ότι αν δεν πράττετε με μεγάλη προσοχή, τούτο θα ισοδυναμεί με την έλλειψη προορισμού και τη συντριβή της μοίρας σας. Αλλά έχετε ποτέ σκεφθεί ότι εάν οι προσπάθειες που αναλώνει κάποιος γίνονται αποκλειστικά προς χάριν του προορισμού του, τότε αποτελούν απλώς άκαρπο μόχθο; Τέτοιες προσπάθειες δεν είναι γνήσιες —είναι κίβδηλες και απατηλές. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, όσοι εργάζονται για τον προορισμό τους θα λάβουν την τελική τους ήττα, επειδή οι αποτυχίες στην πίστη των ανθρώπων προς τον Θεό συμβαίνουν εξαιτίας της εξαπάτησης. Έχω πει στο παρελθόν ότι δεν αρέσκομαι στην κολακεία, τη δουλοπρέπεια ή στην ενθουσιώδη μεταχείρισή Μου από τους ανθρώπους. Μου αρέσει έντιμοι άνθρωποι να αντιμετωπίζουν την αλήθεια και τις προσδοκίες Μου. Πολύ δε περισσότερο, μου αρέσει όταν οι άνθρωποι είναι ικανοί να δείχνουν τη μέγιστη προσοχή και φροντίδα για την καρδιά Μου, και όταν μπορούν ακόμα και να παραιτηθούν από τα πάντα προς χάριν δική Μου. Μονάχα έτσι μπορεί η καρδιά Μου να νοιώσει παρηγοριά. Πόσα πράγματα σ’ εσάς δεν Μου αρέσουν τούτην τη στιγμή; Και πόσα Μου αρέσουν; Κανείς από εσάς δεν έχει συνειδητοποιήσει όλη την ασχήμια που επιδείξατε προς χάριν του προορισμού σας;

Μέσα Μου, δεν επιθυμώ να βλάψω τις καρδιές που είναι θετικές και πρόθυμες και, ιδιαιτέρως, δεν επιθυμώ να μειώσω την ενέργεια όσων κάνουν πιστά το καθήκον τους· εντούτοις, πρέπει να θυμίσω στον καθέναν από εσάς τις ανεπάρκειές σας και τη βρόμικη ψυχή βαθιά μέσα στις καρδιές σας. Ο σκοπός της πράξης αυτής είναι η ελπίδα ότι θα είστε ικανοί να προσφέρετε την αληθινή καρδιά σας όταν έρχεστε αντιμέτωποι με τα λόγια Μου, επειδή αυτό που μισώ περισσότερο είναι η εξαπάτηση των ανθρώπων απέναντί Μου. Ελπίζω μόνο ότι, στο τελευταίο στάδιο του έργου Μου, θα είστε ικανοί να ενεργήσετε με εξαιρετικό τρόπο, πλήρως αφοσιωμένοι, και όχι πια απρόθυμοι. Φυσικά, ελπίζω επίσης ότι όλοι σας θα έχετε έναν καλό προορισμό. Ωστόσο, εξακολουθώ να έχω τη δική Μου απαίτηση, η οποία είναι να λάβετε την καλύτερη απόφαση, προσφέροντας σε Εμένα την αποκλειστική και τελική σας αφοσίωση. Αν κάποιος δεν διαθέτει αυτήν την αποκλειστική αφοσίωση, τότε το άτομο αυτό θα αποτελέσει σίγουρα θησαυρό του Σατανά και Εγώ δεν θα συνεχίσω να κάνω χρήση αυτού. Θα τον στείλω στο σπίτι του, προκειμένου να λάβει τη φροντίδα των γονέων του. Το έργο Μου υπήρξε μεγάλη βοήθεια για εσάς· εκείνο που ελπίζω να πάρω από σας είναι μια καρδιά έντιμη που στοχεύει ανοδικά αλλά, μέχρι τώρα, τα χέρια Μου εξακολουθούν να είναι άδεια. Σκεφτείτε το: Αν μια μέρα εξακολουθώ να είμαι τόσο θιγμένος, σε βαθμό που δεν περιγράφεται με λόγια, τότε ποια θα είναι η στάση Μου απέναντί σας; Θα είμαι τόσο φιλικός; Θα είναι η καρδιά Μου τόσο ειρηνική; Μπορείτε να κατανοήσετε τα αισθήματα κάποιου που έχει καλλιεργήσει κοπιωδώς το χωράφι του, αλλά δεν έχει συλλέξει ούτε έναν σπόρο; Καταλαβαίνετε πόσο μεγάλο είναι το τραύμα κάποιου που έχει υποστεί ένα σημαντικού μεγέθους χτύπημα; Δύνασθε να γευθείτε την πικρία ενός γεμάτου ελπίδα ατόμου, που υποχρεούται να αποχωριστεί κάποιον με άσχημο τρόπο; Έχετε δει τον θυμό ενός ατόμου που το έχουν προκαλέσει; Δύνασθε να κατανοήσετε το αίσθημα της επιτακτικής ανάγκης για εκδίκηση ενός ατόμου που το αντιμετώπισαν με εχθρότητα και εξαπάτηση; Αν κατανοείτε τη νοοτροπία αυτών των ανθρώπων, πιστεύω ότι δεν θα σας είναι δύσκολο να φανταστείτε τη στάση του Θεού, όταν έλθει η στιγμή να τιμωρήσει. Τέλος, ελπίζω ότι όλοι σας καταβάλλετε σοβαρές προσπάθειες προς χάριν του προορισμού σας· εντούτοις, καλό θα ήταν να μη χρησιμοποιείτε δόλια μέσα στις προσπάθειές σας, διαφορετικά θα εξακολουθώ να νοιώθω μέσα Μου απογοητευμένος από εσάς. Πού οδηγεί μια τέτοια απογοήτευση; Μήπως κοροϊδεύετε τον εαυτόν σας; Εκείνοι που αφιερώνουν σκέψη στον προορισμό τους και παρόλα αυτά τον καταστρέφουν, είναι οι άνθρωποι με τις μικρότερες δυνατότητες να σωθούν. Ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι εξοργιστούν, ποιος θα τους συμμεριστεί; Εν γένει, είμαι ακόμα πρόθυμος να σας εύχομαι να έχετε έναν καλό και ταιριαστό προορισμό. Ακόμα δε περισσότερο, ελπίζω ότι κανένας από εσάς δεν θα περιπέσει στην καταστροφή.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Προς τον προορισμό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»