β. Πώς κάνει ο Θεός το έργο της κρίσης και τι αποτελέσματα μπορεί να πετύχει το έργο αυτό
Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών
Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υποτάσσεται στον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από τις προθέσεις του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια
Στην Εποχή της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί λόγια για να φέρει τη νέα εποχή, να αλλάξει τα μέσα με τα οποία εργάζεται και να επιτελέσει το έργο ολόκληρης της εποχής. Αυτή είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία εργάζεται ο Θεός την Εποχή του Λόγου. Εκείνος ενσαρκώθηκε και μιλάει από διαφορετικές σκοπιές, δίνοντας στον άνθρωπο τη δυνατότητα να δει αληθινά τον Θεό, ο οποίος είναι ο Λόγος που ενσαρκώνεται, καθώς και να αντικρίσει τη σοφία και τη θαυμασιότητά Του. Ο Θεός εργάζεται με αυτόν τον τρόπο για να επιτύχει καλύτερα τους στόχους της κατάκτησης των ανθρώπων, της τελείωσης των ανθρώπων και του αποκλεισμού των ανθρώπων, το οποίο και αποτελεί το αληθινό νόημα της χρήσης των λόγων για το έργο στην Εποχή του Λόγου. Μέσω των λόγων, οι άνθρωποι καταφέρνουν να γνωρίσουν το έργο του Θεού, τη διάθεση του Θεού, την υπόσταση του ανθρώπου και σε τι οφείλει να εισέλθει ο άνθρωπος. Μέσω των λόγων, πραγματοποιείται όλο το έργο που επιθυμεί να επιτελέσει ο Θεός κατά την Εποχή του Λόγου. Μέσω των λόγων, οι άνθρωποι αποκαλύπτονται, αποκλείονται και δοκιμάζονται. Οι άνθρωποι έχουν δει αυτά τα λόγια, έχουν ακούσει αυτά τα λόγια και έχουν αναγνωρίσει την ύπαρξη αυτών των λόγων. Ως αποτέλεσμα, έχουν φτάσει στο σημείο να πιστέψουν στην ύπαρξη του Θεού, στην παντοδυναμία και τη σοφία του Θεού, καθώς και στην καρδιά του Θεού που αγαπάει και σώζει τον άνθρωπο. Ο όρος «λόγια» μπορεί να είναι συνηθισμένος και απλός, αλλά τα λόγια που εκφέρει το στόμα του ενσαρκωμένου Θεού σείουν το σύμπαν, μεταμορφώνουν την καρδιά των ανθρώπων, μεταμορφώνουν τις αντιλήψεις και τις παλιές διαθέσεις τους, όπως και μεταμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο εμφανιζόταν ολόκληρος ο κόσμος στο παρελθόν. Ανά τους αιώνες, μόνο ο Θεός του σήμερα εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο και μόνο Αυτός μιλά κατ’ αυτόν τον τρόπο και έρχεται να σώσει τον άνθρωπο κατ’ αυτόν τον τρόπο. Από τη στιγμή εκείνη, ο άνθρωπος ζει υπό την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, μέσα στην ποίμανση και την παροχή των λόγων Του· οι άνθρωποι ζουν στον κόσμο των λόγων του Θεού, μέσα στις κατάρες και τις ευλογίες των λόγων του Θεού, ενώ ζουν περισσότεροι άνθρωποι υπό την κρίση και την παίδευση των λόγων Του. Αυτά τα λόγια και αυτό το έργο είναι όλα για χάρη της σωτηρίας του ανθρώπου, για χάρη της εκπλήρωσης του θελήματος του Θεού και για χάρη της αλλαγής της αρχικής εμφάνισης του κόσμου της παλιάς δημιουργίας. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο χρησιμοποιώντας λόγια, οδηγεί όλους τους ανθρώπους στο σύμπαν χρησιμοποιώντας λόγια, τους κατακτά και τους σώζει χρησιμοποιώντας λόγια και, εν τέλει, θα χρησιμοποιήσει λόγια για να θέσει τέλος σε ολόκληρο τον παλιό κόσμο, ολοκληρώνοντας έτσι στο σύνολό του το σχέδιο της διαχείρισής Του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της Εποχής της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί λόγια για να επιτελέσει το έργο Του και να επιτύχει τα αποτελέσματα του έργου Του. Δεν κάνει τερατουργίες ούτε θαύματα, μα απλώς επιτελεί το έργο Του μέσω των λόγων. Εξαιτίας αυτών των λόγων, ο άνθρωπος τρέφεται και εφοδιάζεται και κερδίζει γνώση και αληθινή εμπειρία. Κατά την Εποχή του Λόγου, ο άνθρωπος έχει λάβει εξαιρετικές ευλογίες. Δεν υποφέρει από σωματικούς πόνους και απλώς απολαμβάνει την πλούσια παροχή των λόγων του Θεού· χωρίς να χρειάζεται να πάει να αναζητήσει στα τυφλά ή να ταξιδέψει στα τυφλά, από τη βολή του, βλέπει την εμφάνιση του Θεού, Τον ακούει να μιλάει με το ίδιο Του το στόμα, λαμβάνει ό,τι Αυτός παρέχει, και Τον παρακολουθεί προσωπικά να κάνει το έργο Του. Αυτά αποτελούν πράγματα τα οποία οι άνθρωποι στο παρελθόν δεν ήταν σε θέση να τα απολαύσουν, και ευλογίες τις οποίες δεν θα μπορούσαν ποτέ να λάβουν.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η Εποχή της Βασιλείας είναι η εποχή του λόγου
Κατά τις έσχατες μέρες, ο Θεός έρχεται κυρίως για να κηρύξει τον λόγο Του. Μιλά από την οπτική γωνία του Πνεύματος, την οπτική γωνία του ανθρώπου και την οπτική γωνία του τρίτου προσώπου· μιλά με διαφορετικούς τρόπους, χρησιμοποιώντας έναν τρόπο για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, και χρησιμοποιεί τη μέθοδο έκφρασης, προκειμένου να αλλάξει τις αντιλήψεις του ανθρώπου και να απομακρύνει την εικόνα του ασαφή Θεού από την καρδιά του ανθρώπου. Αυτό είναι το κύριο έργο του Θεού. Επειδή ο άνθρωπος πιστεύει ότι ο Θεός ήρθε για να θεραπεύσει τους αρρώστους, να εκβάλλει δαίμονες, να εκτελέσει θαύματα και να δώσει υλικές ευλογίες στον άνθρωπο, ο Θεός επιτελεί αυτό το στάδιο του έργου —του έργου της παίδευσης και της κρίσης— προκειμένου να απομακρύνει αυτά τα πράγματα από τις αντιλήψεις του ανθρώπου, ώστε ο άνθρωπος να γνωρίσει την πρακτικότητα και την κανονικότητα του Θεού, και ώστε η εικόνα του Ιησού να απομακρυνθεί από την καρδιά του και να αντικατασταθεί από μια νέα εικόνα του Θεού. Μόλις η εικόνα του Θεού παλιώσει μέσα στον άνθρωπο, τότε γίνεται είδωλο. Όταν ο Ιησούς ήρθε και υλοποίησε εκείνο το στάδιο του έργου, δεν εκπροσωπούσε την ολότητα του Θεού. Εκτέλεσε κάποια σημεία και θαύματα, κήρυξε εν μέρει τον λόγο και, τέλος, σταυρώθηκε. Εκπροσωπούσε μονάχα ένα μέρος του Θεού. Δεν ήταν δυνατόν να εκπροσωπεί όλα όσα είναι ο Θεός, αλλά αντίθετα εκπροσωπούσε τον Θεό, υλοποιώντας ένα μέρος του έργου του Θεού. Και τούτο, επειδή ο Θεός είναι τόσο μέγας, τόσο θαυμαστός, και είναι ανεξιχνίαστος, αλλά και επειδή επιτελεί μόνο ένα μέρος του έργου Του σε κάθε εποχή. Το έργο του Θεού κατά τη διάρκεια τούτης της εποχής είναι κυρίως η παροχή των λόγων ζωής για τον άνθρωπο· η έκθεση της φύσης-ουσίας του ανθρώπου και της διεφθαρμένης διάθεσής του· η εξάλειψη των θρησκευτικών αντιλήψεων, του φεουδαρχικού και ξεπερασμένου τρόπου σκέψης, καθώς και της γνώσης και του πολιτισμού του ανθρώπου. Όλα αυτά τα πράγματα πρέπει να καθαρθούν μέσω της έκθεσης των λόγων του Θεού. Κατά τις έσχατες μέρες, ο Θεός χρησιμοποιεί λόγια, και όχι σημεία και θαύματα, για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Χρησιμοποιεί τα λόγια Του για να εκθέσει τον άνθρωπο, να τον κρίνει, να τον παιδεύσει και να τον οδηγήσει στην τελείωση, έτσι ώστε μέσα στα λόγια του Θεού, ο άνθρωπος να καταφέρει να διακρίνει τη σοφία και την ομορφιά Του και να κατανοήσει τη διάθεσή Του, και έτσι ώστε, μέσω των λόγων Του, ο άνθρωπος να δει τις πράξεις του Θεού.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνωρίζοντας το έργο του Θεού σήμερα
Στην πραγματικότητα, το έργο που γίνεται τώρα αποσκοπεί στο να αναγκάσει τους ανθρώπους να επαναστατήσουν ενάντια στον Σατανά, τον παλιό τους πρόγονο. Όλες οι κρίσεις από τον λόγο στοχεύουν στο να εκθέσουν τη διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας και να επιτρέψουν στους ανθρώπους να κατανοήσουν την ουσία της ζωής. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις διαπερνούν τις καρδιές των ανθρώπων. Κάθε κρίση σχετίζεται άμεσα με τη μοίρα τους και έχει σκοπό να πληγώσει τις καρδιές τους, ώστε να μπορούν να εγκαταλείψουν όλα αυτά τα πράγματα και, μ’ αυτόν τον τρόπο, να γνωρίσουν τη ζωή, να γνωρίσουν αυτόν τον αισχρό κόσμο, να γνωρίσουν τη σοφία του Θεού και την παντοδυναμία Του και, επίσης, να γνωρίσουν το ανθρώπινο γένος, το οποίο έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Όσο περισσότερο είναι έτσι η παίδευση και η κρίση, τόσο περισσότερο η καρδιά του ανθρώπου μπορεί να πληγωθεί και τόσο περισσότερο το πνεύμα του μπορεί να αφυπνιστεί. Η αφύπνιση του πνεύματος αυτών των εξαιρετικά διεφθαρμένων και βαθύτατα εξαπατημένων ανθρώπων είναι ο στόχος αυτού του είδους κρίσης. Ο άνθρωπος δεν έχει πνεύμα, δηλαδή, το πνεύμα του έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό και δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Ουρανός, δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός, και σίγουρα δεν γνωρίζει ότι παλεύει μέσα στην άβυσσο του θανάτου· πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι ζει σ’ αυτήν τη φρικτή επίγεια κόλαση; Πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι αυτό το σαθρό πτώμα του, μέσω της διαφθοράς του Σατανά, έχει πέσει στον Άδη του θανάτου; Πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι τα πάντα στη γη έχουν από καιρό καταστραφεί ανεπανόρθωτα από το ανθρώπινο γένος; Και πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι ο Δημιουργός έχει έρθει σήμερα στη γη και ψάχνει για μια ομάδα από διεφθαρμένους ανθρώπους, τους οποίους Εκείνος μπορεί να σώσει; Ακόμα κι αφότου ο άνθρωπος βιώσει κάθε δυνατό εξευγενισμό και κρίση, η αμβλυμμένη συνείδησή του εξακολουθεί να διεγείρεται με δυσκολία και πράγματι, δεν ανταποκρίνεται σχεδόν καθόλου. Πόσο έκφυλη είναι η ανθρωπότητα! Και παρόλο που αυτού του είδους η κρίση είναι όπως το άγριο χαλάζι που πέφτει απ’ τον ουρανό, ωφελεί σημαντικά τον άνθρωπο. Αν οι άνθρωποι δεν κρίνονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπήρχε κανένα αποτέλεσμα και θα ήταν απολύτως αδύνατο να σωθούν οι άνθρωποι από την άβυσσο της δυστυχίας. Αν δεν ήταν αυτό το έργο, θα ήταν πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να εξέλθουν από τον Άδη, επειδή η καρδιά τους πέθανε πολύ καιρό πριν και το πνεύμα τους ποδοπατήθηκε πολύ καιρό πριν από τον Σατανά. Για να σωθείτε εσείς που έχετε βυθιστεί στα τρίσβαθα του εκφυλισμού, χρειάζεται να καλείστε εντατικά, να κρίνεστε δριμύτατα· μόνο τότε θα είναι δυνατόν να αφυπνιστούν οι παγωμένες καρδιές σας.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι οδηγηθούν στην τελείωση μπορούν να ζήσουν μια ουσιαστική ζωή
Σήμερα, ο Θεός σάς κρίνει, σας παιδεύει και σας καταδικάζει, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι ο σκοπός της καταδίκης σου είναι να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Σε καταδικάζει, σε καταριέται, σε κρίνει και σε παιδεύει ώστε να μπορέσεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ώστε να μπορέσει να αλλάξει η διάθεσή σου και, επιπλέον, ώστε να μπορέσεις να μάθεις την αξία σου και να δεις ότι όλες οι ενέργειες του Θεού είναι δίκαιες και γίνονται σύμφωνα με τη διάθεσή Του και τις απαιτήσεις του έργου Του, ότι εργάζεται σύμφωνα με το σχέδιό Του για τη σωτηρία του ανθρώπου και ότι είναι ο δίκαιος Θεός που αγαπά, σώζει, κρίνει και παιδεύει τον άνθρωπο. Εάν γνωρίζεις μόνο ότι έχεις χαμηλό κύρος και ότι είσαι διεφθαρμένος και επαναστατικός, αλλά δεν γνωρίζεις ότι ο Θεός επιθυμεί να διασαφηνίσει τη σωτηρία Του μέσω της κρίσης και της παίδευσης που επιτελεί μέσα σου σήμερα, τότε δεν έχεις κανέναν τρόπο να βιώνεις πράγματα, πόσο μάλλον δε, είσαι ικανός να συνεχίσεις προς τα εμπρός. Ο Θεός δεν έχει έλθει για να σκοτώσει ή να καταστρέψει, αλλά για να κρίνει, να καταραστεί, να παιδέψει και να σώσει. Έως ότου φτάσει στο τέλος του το σχέδιο διαχείρισής Του που αριθμεί 6.000 έτη —προτού Εκείνος αποκαλύψει την έκβαση κάθε κατηγορίας ανθρώπου— το έργο του Θεού επί γης θα γίνεται για χάρη της σωτηρίας· ο αποκλειστικός σκοπός του είναι να ολοκληρωθούν —διεξοδικά— όσοι Τον αγαπούν και να παραδοθούν υπό το κράτος Του. Όπως κι αν σώζει ο Θεός τους ανθρώπους, όλα γίνονται κάνοντάς τους να απελευθερωθούν από την παλιά σατανική τους φύση· δηλαδή, τους σώζει κάνοντάς τους να αναζητήσουν τη ζωή. Αν δεν το κάνουν, τότε δεν θα έχουν τρόπο να δεχτούν τη σωτηρία του Θεού. Η σωτηρία είναι το έργο του ίδιου του Θεού και η αναζήτηση της ζωής είναι κάτι που πρέπει να αναλάβει ο άνθρωπος προκειμένου να αποδεχτεί τη σωτηρία. Στα μάτια του ανθρώπου, η σωτηρία είναι η αγάπη του Θεού, και η αγάπη του Θεού δεν μπορεί να είναι παίδευση, κρίση και κατάρες· η σωτηρία πρέπει να περιέχει έλεος, τρυφερότητα και, επιπλέον, λόγια παρηγοριάς και απεριόριστες ευλογίες που παραχωρεί ο Θεός. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν ο Θεός σώζει τον άνθρωπο, το κάνει συγκινώντας τον με τις ευλογίες και τη χάρη Του, έτσι ώστε να μπορέσει να δώσει την καρδιά του στον Θεό. Τουτέστιν, το γεγονός ότι συγκινεί τον άνθρωπο αποτελεί τη σωτηρία του από Εκείνον. Αυτού του είδους η σωτηρία επιτελείται μέσω του κλεισίματος μιας συμφωνίας. Μόνο όταν ο Θεός τούς προσφέρει τα εκατονταπλάσια, θα παραδοθούν οι άνθρωποι ενώπιον του ονόματος του Θεού και θα προσπαθούν να τα πηγαίνουν καλά για χάρη Του και να Του φέρνουν δόξα. Αυτή δεν είναι η πρόθεση του Θεού για την ανθρωπότητα. Ο Θεός έχει έλθει να εργαστεί στη γη για να σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα· δεν υπάρχει αναλήθεια σε αυτό. Αν υπήρχε, τότε σίγουρα δεν θα είχε έλθει να επιτελέσει το έργο Του αυτοπροσώπως. Στο παρελθόν, τα μέσα της σωτηρίας Του περιλάμβαναν την επίδειξη υπέρτατης ελέους και τρυφερότητας, σε βαθμό που Εκείνος έδωσε όλο Του το Είναι στον Σατανά σε αντάλλαγμα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το παρόν δεν μοιάζει καθόλου με το παρελθόν: Η σωτηρία που σας παραχωρείται σήμερα λαμβάνει χώρα κατά τις έσχατες ημέρες, κατά τη διάρκεια της ταξινόμησης του καθενός ανά είδος· τα μέσα της σωτηρίας σας δεν είναι το έλεος ή η τρυφερότητα, αλλά η παίδευση και η κρίση, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να σωθεί πιο επισταμένως. Έτσι, όλα όσα λαμβάνετε είναι παίδευση, κρίση και ανηλεή πάταξη, αλλά να γνωρίζετε το εξής: Σε αυτήν την άσπλαχνη πάταξη δεν υπάρχει η παραμικρή τιμωρία. Όσο σκληρά κι αν είναι τα λόγια Μου, αυτά που σας πλήττουν δεν είναι παρά μερικά λόγια που ίσως σας φαίνονται εντελώς άσπλαχνα και, όσο οργισμένος κι αν είμαι, αυτά που πέφτουν πάνω σας σαν βροχή είναι και πάλι λόγια αποδοκιμασίας, και δεν θέλω να σας βλάψω ούτε να σας θανατώσω. Δεν αποτελούν όλα αυτά γεγονός; Να ξέρετε ότι, τη σήμερον ημέρα, είτε πρόκειται για δίκαιη κρίση είτε για αναίσθητο εξευγενισμό και παίδεμα, όλα γίνονται για χάρη της σωτηρίας. Σήμερα, είτε ταξινομηθεί ο καθένας ανά είδος είτε αποκαλυφθούν κάθε είδους κατηγορίες ανθρώπων, ο σκοπός όλων των λόγων και όλου του έργου του Θεού είναι η σωτηρία εκείνων που αγαπούν αληθινά τον Θεό. Η δίκαιη κρίση γίνεται για τον εξαγνισμό του ανθρώπου και ο άσπλαχνος εξευγενισμός γίνεται για την κάθαρσή του· τα σκληρά λόγια ή η σκληρή συμμόρφωση γίνονται αμφότερα με σκοπό τον εξαγνισμό και για χάρη της σωτηρίας.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να αφήσετε κατά μέρος τις ευλογίες του κύρους και να κατανοήσετε την πρόθεση του Θεού, το οποίο είναι να φέρει σωτηρία στον άνθρωπο
Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης και της παίδευσης, ώστε ο άνθρωπος να αποκτήσει γνώση γι’ Αυτόν, και για χάρη της μαρτυρίας Του. Χωρίς την κρίση Του για τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε με τίποτα να γνωρίσει τη δίκαιη διάθεσή Του, που δεν ανέχεται κανένα παράπτωμα, και ούτε θα μπορούσε ο άνθρωπος να μετατρέψει την παλαιά γνώση του Θεού σε νέα. Για χάρη της μαρτυρίας Του και για χάρη της διαχείρισής Του, δημοσιοποιεί την ολότητά Του, μέσω της δημόσιας εμφάνισής Του, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να φτάσει στη γνώση του Θεού, να μεταμορφωθεί όσον αφορά τη διάθεσή του και να καταθέσει ηχηρή μαρτυρία στον Θεό. Η μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου επιτυγχάνεται μέσω πολλών διάφορων ειδών του έργου του Θεού· χωρίς αυτές τις αλλαγές στη διάθεσή του, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να καταθέτει μαρτυρία στον Θεό και να συμβαδίζει με τις προθέσεις Του. Η μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου σηματοδοτεί ότι ο άνθρωπος έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά και από την επιρροή του σκότους και έχει μετατραπεί αληθινά σε ένα πρότυπο και δείγμα του έργου του Θεού, σε μάρτυρα του Θεού και σε κάποιον που συμβαδίζει με τις προθέσεις Του. Τη σήμερον ημέρα, ο ενσαρκωμένος Θεός έχει έλθει να επιτελέσει το έργο Του στη γη και απαιτεί από τον άνθρωπο να Τον γνωρίσει, να υποτάσσεται σε Αυτόν και να φέρει τη μαρτυρία Του —πρέπει να γνωρίζει το πρακτικό και κανονικό Του έργο, να υποτάσσεται στο σύνολο του λόγου και του έργου Του που αντίκειται τις αντιλήψεις του ανθρώπου και να καταθέτει μαρτυρία για το σύνολο του έργου που κάνει για να σώσει τον άνθρωπο, όπως επίσης και για τις πράξεις που επιτυγχάνει για να κατακτήσει τον άνθρωπο. Όσοι καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό πρέπει να έχουν γνώση του Θεού. Μόνο αυτού του είδους η μαρτυρία είναι ακριβής και πρακτική, και μόνο αυτό το είδος μαρτυρίας μπορεί να ταπεινώσει τον Σατανά. Ο Θεός χρησιμοποιεί εκείνους που κατάφεραν να Τον γνωρίσουν μέσω της κρίσης, της παίδευσης και του κλαδέματός Του, για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Χρησιμοποιεί εκείνους που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν, και χρησιμοποιεί επίσης εκείνους των οποίων η διάθεση έχει αλλάξει, και οι οποίοι έχουν αποκτήσει τις ευλογίες Του κατ’ αυτόν τον τρόπο, για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Ο Θεός δεν θέλει ο άνθρωπος να Τον εξυμνεί μόνο με το στόμα, ούτε χρειάζεται τη δοξολογία και τη μαρτυρία των ανθρώπων του Σατανά που δεν έχουν σωθεί από Αυτόν. Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό είναι ικανοί να καταθέσουν μαρτυρία σ’ Αυτόν, και μόνο εκείνοι που έχουν μεταμορφωθεί όσον αφορά τη διάθεσή τους είναι ικανοί να καταθέσουν μαρτυρία σ’ Αυτόν, και ο Θεός δεν θα επιτρέψει στον άνθρωπο να ατιμάσει σκόπιμα το όνομά Του.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό
Στο τελικό έργο Του που αφορά την ολοκλήρωση της εποχής, η διάθεση του Θεού χαρακτηρίζεται από παίδευση και κρίση, κατά την οποία αποκαλύπτει όλα όσα είναι άδικα, προκειμένου να κρίνει δημοσίως όλους τους λαούς και να οδηγήσει στην τελείωση όσους Τον αγαπούν ειλικρινά. Μόνο μια τέτοια διάθεση μπορεί να φέρει την εποχή στο τέλος της. Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη καταφτάσει. Τα πάντα διαχωρίζονται σύμφωνα με το είδος τους και χωρίζονται σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τις διαφορετικές ιδιότητές τους. Αυτή ακριβώς είναι η ώρα που ο Θεός αποκαλύπτει την έκβαση και τον προορισμό των ανθρώπων. Εάν οι άνθρωποι δεν βιώσουν παίδευση και κρίση, δεν θα υπάρχει τρόπος να εκτεθεί η επαναστατικότητα και η αδικία τους. Μόνο μέσω παίδευσης και κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί η έκβαση των πάντων. Οι άνθρωποι δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο μόνο όταν παιδεύονται και κρίνονται. Το κακό θα ταξινομηθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους. Μέσω της παίδευσης και της κρίσης θα αποκαλυφθεί η έκβαση των πάντων, ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί, να ανταμειφθούν οι καλοί και όλοι οι άνθρωποι να παραδοθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω της δίκαιης παίδευσης και κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η επαναστατικότητά του γίνεται όλο και πιο έντονη, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού —η οποία αποτελείται κυρίως από παίδευση και κρίση και αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών— μπορεί να μεταμορφώσει πλήρως τους ανθρώπους, να τους ολοκληρώσει και να αποκαλύψει το κακό· έτσι, όλοι όσοι είναι άδικοι θα τιμωρηθούν αυστηρά. Επομένως, μια τέτοια διάθεση διαπνέεται από τη σημασία της εποχής. Η διάθεση του Θεού αποκαλύπτεται και φανερώνεται για χάρη του έργου κάθε νέας εποχής. Δεν ισχύει ότι ο Θεός αποκαλύπτει τη διάθεσή Του με τρόπο αυθαίρετο που δεν έχει σημασία. Ας υποθέσουμε πως, κατά τις έσχατες ημέρες της αποκάλυψης της έκβασης των ανθρώπων, ο Θεός αγαπούσε ακόμα τους ανθρώπους με απεριόριστο έλεος και στοργική καλοσύνη και συνέχιζε να τους δείχνει αγάπη, χωρίς να τους υποβάλλει σε δίκαιη κρίση, αλλά δείχνοντάς τους ανοχή, υπομονή και συγχώρεση και δίνοντάς τους άφεση αμαρτιών όσο σοβαρές κι αν ήταν οι αμαρτίες τους, χωρίς ίχνος δίκαιης κρίσης. Τότε πότε θα ολοκληρωνόταν όλη η διαχείριση του Θεού; Πότε θα μπορούσε μια τέτοια διάθεση να οδηγήσει τους ανθρώπους στον κατάλληλο προορισμό της ανθρωπότητας; Πάρτε για παράδειγμα έναν δικαστή που είναι διαρκώς στοργικός προς τους ανθρώπους, έναν στοργικό δικαστή με καλοσυνάτο πρόσωπο και τρυφερή καρδιά. Αγαπά τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει και είναι στοργικός και επιεικής με τους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Σε αυτήν την περίπτωση, πότε θα μπορέσει να καταλήξει σε μια δίκαιη ετυμηγορία; Κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, μόνο η δίκαιη κρίση μπορεί να διαχωρίσει τους ανθρώπους σύμφωνα με το είδος τους και να τους φέρει σε μια νέα σφαίρα. Με αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η εποχή φτάνει στο τέλος της μέσω της δίκαιης διάθεσης της κρίσης και της παίδευσης του Θεού.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)
Όσοι είναι σε θέση να παραμείνουν σταθεροί κατά τη διάρκεια του έργου της κρίσης και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες —δηλαδή, κατά τη διάρκεια του τελικού έργου του εξαγνισμού— θα είναι εκείνοι που θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση στο πλευρό του Θεού· έτσι, όλοι όσοι θα εισέλθουν στην ανάπαυση, θα έχουν απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και θα έχουν αποκτηθεί από τον Θεό αφότου έχουν υποβληθεί στο τελικό έργο Του, αυτό του εξαγνισμού. Αυτοί οι άνθρωποι που θα έχουν τελικά αποκτηθεί από τον Θεό, θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση. Ο σκοπός του έργου της παίδευσης και της κρίσης του Θεού έχει ουσιαστικά πρόθεση να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, χάριν της τελικής ανάπαυσής της· αλλιώς, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ταξινομηθεί σε διαφορετική κατηγορία ανάλογα με το είδος του ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει τους ανθρώπους από την αδικία τους, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα επαναστατικά στοιχεία της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει αυτό το έργο, όλοι εκείνοι στους οποίους επιτραπεί να παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα εισέλθουν σε μια υψηλότερη κατάσταση της ανθρωπότητας, στην οποία θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη· με άλλα λόγια, θα ξεκινήσουν την ανθρώπινη ημέρα ανάπαυσής τους και θα συνυπάρξουν μαζί με τον Θεό. Αφού θα έχουν παιδευτεί και κριθεί όσοι δεν επιτρέπεται να παραμείνουν, θα εκτεθούν πλήρως τα αληθινά τους πρόσωπα και μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι. Όπως και ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιλαμβάνει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να λάβουν μέρος στην ημέρα ανάπαυσης που θα μοιραστούν ο Θεός και η ανθρωπότητα, γιατί είναι οι στόχοι της τιμωρίας και είναι κακοί, άδικοι άνθρωποι. Είχαν λυτρωθεί κάποτε και είχαν, επίσης, κριθεί και παιδευτεί· ήταν, επίσης, κάποτε στη δούλεψη του Θεού. Εντούτοις, όταν έρθει η τελική μέρα, θα αποκλειστούν και θα καταστραφούν και πάλι εξαιτίας της κακίας τους και ως αποτέλεσμα της επαναστατικότητας και της αδυναμίας τους να λυτρωθούν· δεν θα ξαναδημιουργηθούν ποτέ στον κόσμο του μέλλοντος και δεν θα ζουν πλέον ανάμεσα στην ανθρώπινη φυλή του μέλλοντος. Είτε είναι πνεύματα νεκρών είτε άνθρωποι που ζουν εν σαρκί, όλοι όσοι διαπράττουν το κακό κι όλοι όσοι δεν έχουν σωθεί θα καταστραφούν μόλις οι άγιοι ανάμεσα στην ανθρωπότητα εισέλθουν στην ανάπαυση. Όσον αφορά αυτά τα κακοποιά πνεύματα και τους κακούς ανθρώπους, ή τα πνεύματα των δίκαιων ανθρώπων και εκείνων που εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη, ανεξαρτήτως σε ποια εποχή ζουν, όλοι όσοι είναι κακοί θα καταστραφούν τελικά κι όλοι όσοι είναι δίκαιοι θα επιβιώσουν. Το αν ένα άτομο ή πνεύμα θα λάβει σωτηρία δεν αποφασίζεται εξ ολοκλήρου βάσει του έργου της τελικής εποχής· αντιθέτως, καθορίζεται από το αν έχει αντισταθεί ή επαναστατήσει ενάντια στον Θεό ή όχι. Οι άνθρωποι της προηγούμενης εποχής που έπρατταν το κακό και δεν μπορούσαν να επιτύχουν τη σωτηρία, θα είναι αναμφισβήτητα στόχοι τιμωρίας, και εκείνοι που την παρούσα εποχή διαπράττουν το κακό και δεν μπορούν να σωθούν θα είναι κι αυτοί σίγουρα στόχοι τιμωρίας. Οι άνθρωποι κατηγοριοποιούνται με βάση το καλό και το κακό, όχι με βάση την εποχή στην οποία ζουν. Μόλις κατηγοριοποιηθούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα τιμωρηθούν ούτε θα ανταμειφθούν αμέσως· αντίθετα, ο Θεός θα πραγματοποιήσει το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού, μόνο αφού έχει περατώσει το έργο Του της κατάκτησης τις έσχατες ημέρες. Στην πραγματικότητα, έχει διαχωρίσει τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς από τότε που ξεκίνησε να επιτελεί το έργο Του όσον αφορά τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Απλώς θα επιβραβεύσει τους δίκαιους και θα τιμωρήσει τους πονηρούς μόνο αφού έρθει εις πέρας το έργο Του· δεν θα τους διαχωρίσει σε κατηγορίες μόλις ολοκληρωθεί το έργο Του και αμέσως μετά θα ξεκινήσει το έργο της τιμωρίας των κακών και της επιβράβευσης των δικαίων. Αντιθέτως, αυτό θα επιτελεστεί μόνο όταν το έργο Του θα ολοκληρωθεί πλήρως. Ο μοναδικός σκοπός πίσω από το τελικό έργο του Θεού για την τιμωρία του κακού και την ανταμοιβή του καλού είναι να εξαγνίσει τελείως όλους τους ανθρώπους, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια αμιγώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο· είναι το τελικό στάδιο ολόκληρου του έργου διαχείρισής Του.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί
Σχετικά αποσπάσματα ταινιών
Πώς κάνει ο Θεός το έργο της κρίσεως για την κάθαρση και τη σωτηρία του ανθρώπου τις έσχατες ημέρες;
Σχετικές βιωματικές εμπειρίες
Ξέρω πώς να διαλύσω τη διεφθαρμένη διάθεση
Σχετικά κηρύγματα
Πώς το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες εξαγνίζει και σώζει την ανθρωπότητα;
Σχετικοί ύμνοι
Η σημασία του έργου της κρίσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες
Η κρίση και η παίδευση αποκαλύπτουν τη σωτηρία του Θεού
Ο μόνο δρόμος της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση