Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Πώς χαρακτηρίζει ο Θεός τους αντίχριστους; Ως ανθρώπους που μισούν την αλήθεια και εναντιώνονται στον Θεό. Είναι εχθροί του Θεού! Εναντιώνονται στην αλήθεια και μισούν τον Θεό και όλα τα θετικά πράγματα, αλλά αυτό δεν οφείλεται στη στιγμιαία αδυναμία ή ανοησία που συναντάμε στους συνηθισμένους ανθρώπους, ούτε αποκαλύπτει λανθασμένες σκέψεις και απόψεις που προκύπτουν από μια στρεβλή κατανόηση τη δεδομένη στιγμή. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι είναι αντίχριστοι, οι εχθροί του Θεού, που μισούν όλα τα θετικά πράγματα και όλη την αλήθεια. Είναι χαρακτήρες που μισούν τον Θεό και εναντιώνονται σε Αυτόν. Πώς βλέπει ο Θεός τέτοιους χαρακτήρες; Ο Θεός δεν τους σώζει! Αυτοί οι άνθρωποι απεχθάνονται και μισούν την αλήθεια, έχουν τη φύση-ουσία των αντίχριστων. Το καταλαβαίνετε αυτό; Αυτό που εκτίθεται εδώ είναι η μοχθηρία, η κακία και το μίσος για την αλήθεια. Είναι οι πιο σοβαρές σατανικές διαθέσεις μεταξύ των διεφθαρμένων διαθέσεων, αντιπροσωπεύουν τα πιο τυπικά και ουσιώδη χαρακτηριστικά του Σατανά, όχι τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτονται από το συνηθισμένο διεφθαρμένο ανθρώπινο είδος. Οι αντίχριστοι είναι εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Μπορούν να αναστατώνουν και να ελέγχουν την εκκλησία, κι έχουν την ικανότητα να αποδομούν και να διαταράσσουν το έργο διαχείρισης του Θεού. Αυτό δεν μπορούν να το κάνουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι με διεφθαρμένες διαθέσεις. Μόνο οι αντίχριστοι είναι ικανοί για τέτοιες πράξεις. Μην υποτιμάτε αυτό το ζήτημα.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο έκτο

Την εποχή που ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί ακόμα, το κριτήριο για το αν ο άνθρωπος αντιστεκόταν στον Θεό βασιζόταν στο κατά πόσο ο άνθρωπος λάτρευε και θαύμαζε τον αόρατο Θεό στον ουρανό. Ο ορισμός της αντίστασης προς στον Θεό την εποχή εκείνη δεν ήταν καθόλου πρακτικός, διότι ο άνθρωπος δεν μπορούσε ούτε να δει τον Θεό ούτε να γνωρίζει ακριβώς πώς ήταν η εικόνα του Θεού ή το πώς ακριβώς Εκείνος εργαζόταν και μιλούσε. Ο άνθρωπος δεν είχε καμία αντίληψη περί Θεού και πίστευε στον Θεό αόριστα, γιατί ο Θεός δεν είχε παρουσιαστεί ακόμα στον άνθρωπο. Έτσι λοιπόν, όσο και να πίστευε ο άνθρωπος στον Θεό με τη φαντασία του, ο Θεός δεν καταδίκασε τον άνθρωπο ούτε του έθεσε υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις, γιατί ο άνθρωπος δεν ήταν επ’ ουδενί σε θέση να δει τον Θεό. Όταν ο Θεός ενσαρκωθεί και έρθει στη γη να εργαστεί ανάμεσα στους ανθρώπους, όλοι θα Τον αντικρίσουν και θα ακούσουν τα λόγια Του, και όλοι θα δουν τις πράξεις του Θεού στη σάρκα. Εκείνη τη στιγμή, όλες οι αντιλήψεις του ανθρώπου θα γίνουν καπνός. Όσο για εκείνους που έχουν δει την ενσάρκωση του Θεού, αυτοί δεν θα καταδικαστούν αν υποταχθούν πρόθυμα σ’ Αυτόν, ενώ όσοι Του αντιστέκονται σκόπιμα θα θεωρηθούν ότι αντιστέκονται στον Θεό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αντίχριστοι, εχθροί που συνειδητά αντιστέκονται στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό

Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι δαιμονικός και επιπλέον θα καταστραφεί. Εκείνοι που έχουν πίστη, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αυτοί που δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό κι εκείνοι που δεν πιστεύουν καθόλου στην ύπαρξη του Θεού, θα γίνουν κι αυτοί αντικείμενα καταστροφής. Όλοι όσοι επιτραπεί να παραμείνουν, είναι άνθρωποι που έχουν υποστεί την οδύνη του ραφιναρίσματος και παρέμειναν σταθεροί· είναι άνθρωποι που έχουν πραγματικά υπομείνει δοκιμασίες. Όποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό είναι εχθρός· δηλαδή, οποιοσδήποτε δεν αναγνωρίζει τον ενσαρκωμένο Θεό —είτε είναι μέσα είτε έξω από αυτό το ρεύμα— είναι ένας αντίχριστος!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια και, παρόλα αυτά, ποτέ δεν έχεις υποταχθεί σ’ Αυτόν ούτε αποδέχεσαι τα λόγια Του καθ’ ολοκληρίαν, και αντ’ αυτού, ζητάς ο Θεός να υποταχθεί σε εσένα και να ενεργήσει σύμφωνα με τις δικές σου αντιλήψεις, τότε είσαι ο πλέον επαναστατικός απ’ όλους και είσαι δύσπιστος. Πώς θα μπορούσαν τέτοιοι άνθρωποι να υποταχθούν στο έργο και τα λόγια του Θεού που δεν συμμορφώνονται με τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Οι πιο επαναστατικοί απ’ όλους είναι εκείνοι που σκοπίμως αψηφούν τον Θεό και Του αντιστέκονται. Είναι οι εχθροί του Θεού και οι αντίχριστοι. Διατηρούν μονίμως εχθρική στάση απέναντι στο νέο έργο του Θεού· δεν έχουν ποτέ την παραμικρή τάση να υποταχθούν, ούτε έχουν ποτέ υποταχθεί ούτε έχουν δείξει ταπεινότητα ευχαρίστως. Θεωρούν τον εαυτό τους ανώτατο ενώπιον των άλλων και ποτέ δεν υποτάσσονται σε κανέναν. Ενώπιον του Θεού, θεωρούν τους εαυτούς τους ως τους καλύτερους στην κήρυξη του λόγου, καθώς και τους πλέον επιδέξιους στο να εργάζονται πάνω σε άλλους. Ποτέ δεν απορρίπτουν τους «θησαυρούς» που έχουν στην κατοχή τους, αλλά τους αντιμετωπίζουν ως οικογενειακά κειμήλια για λατρεία και κήρυγμα προς άλλους, ενώ τους χρησιμοποιούν για να κατηχούν στους ανόητους εκείνους που τους θαυμάζουν. Πράγματι, υπάρχουν ορισμένοι τέτοιοι άνθρωποι στους κόλπους της εκκλησίας. Δύναται να λεχθεί ότι πρόκειται για «ακατάβλητους ήρωες» που, γενιά τη γενιά, παραμένουν στον οίκο του Θεού. Εκλαμβάνουν την κήρυξη του λόγου (δόγμα) ως το υψηλότερο καθήκον τους. Χρόνο με τον χρόνο, γενιά με τη γενιά, τριγυρνούν εδώ κι εκεί, υποστηρίζοντας σθεναρά το «ιερό και απαραβίαστο» καθήκον τους. Κανείς δεν τολμά να τους αγγίξει· ούτε ένας δεν τολμά να τους κατηγορήσει ανοιχτά. Με την πάροδο των ετών, γίνονται «βασιλείς» μέσα στον οίκο του Θεού, επιβάλλοντας ανεξέλεγκτα την τυραννία τους σε άλλους κάθε εποχή. Η συμμορία αυτή των δαιμόνων επιδιώκει να ενωθεί μαζί και να γκρεμίσει το έργο Μου· πώς μπορώ να επιτρέψω σε αυτούς τους ζωντανούς διαβόλους να υπάρχουν ενώπιόν Μου; Ακόμη και εκείνοι που υποτάσσονται κατά το ήμισυ αδυνατούν να συνεχίσουν μέχρι το τέλος, πόσο μάλλον αυτοί οι τύραννοι, που δεν έχουν την παραμικρή υποταγή στις καρδιές τους! Το έργο του Θεού δεν κερδίζεται εύκολα από τον άνθρωπο. Ακόμη κι αν χρησιμοποιήσουν όλη τη δύναμη που διαθέτουν, οι άνθρωποι μπορούν μόνο να κερδίσουν ένα απλό μερίδιο από αυτό, κάτι που τους επιτρέπει τελικά να τελειωθούν. Τι γίνεται, λοιπόν, με τα παιδιά του αρχαγγέλου, που επιδιώκουν να καταστρέψουν το έργο του Θεού; Δεν έχουν ακόμα λιγότερες ελπίδες να κερδηθούν από τον Θεό;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Εκείνοι που υποτάσσονται στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό

Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό και φυσικά κανένας τους δεν συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον «Θεό». Είναι άνθρωποι που κουβαλούν το λάβαρο του Θεού, αλλά σκόπιμα αντιστέκονται στον Θεό· που κουβαλούν την ταμπέλα της πίστης στον Θεό, αλλά τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που αναστατώνουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν «γερή κράση», μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να αντισταθούν στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό

Για ρίξε μια ματιά στους επικεφαλής κάθε θρησκείας και δόγματος: είναι όλοι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, και ερμηνεύουν τη Βίβλο χωρίς να δίνουν βάση στα συμφραζόμενα, ενώ καθοδηγούνται από τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοπληξίες. Για να κάνουν το έργο τους, στηρίζονται όλοι στα χαρίσματα και τις γνώσεις που διαθέτουν. Αν δεν μπορούσαν να κηρύξουν καθόλου, θα τους ακολουθούσαν οι άνθρωποι; Στο κάτω-κάτω, διαθέτουν πράγματι κάποιες γνώσεις και μπορούν να κηρύξουν κάποια δόγματα ή ξέρουν πώς να κερδίζουν τους άλλους και να κάνουν κάποια κόλπα. Χρησιμοποιούν αυτά τα πράγματα για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και να τους φέρουν ενώπιον των ίδιων. Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν θεωρητικά στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα ακολουθούν αυτούς τους επικεφαλής. Όταν συναντούν κάποιον που κηρύττει την αληθινή οδό, κάποιοι από αυτούς λένε: «Πρέπει να συμβουλευόμαστε τον επικεφαλής μας σχετικά με θέματα πίστης». Βλέπετε πως οι άνθρωποι χρειάζονται τη συμφωνία και την έγκριση των άλλων σε ό,τι αφορά την πίστη τους στον Θεό και την αποδοχή της αληθινής οδού; Αυτό δεν είναι πρόβλημα; Σε τι έχουν μετατραπεί, λοιπόν, εκείνοι οι επικεφαλής; Δεν έχουν γίνει Φαρισαίοι, ψευδοποιμένες, αντίχριστοι που βάζουν εμπόδια σε όσους θέλουν να αποδεχθούν την αληθινή οδό; Τέτοιοι άνθρωποι ανήκουν στο ίδιο σινάφι με τον Παύλο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Έχουμε κηρύξει επανειλημμένως το ευαγγέλιο σε πολλούς επικεφαλής μέσα στους θρησκευτικούς κύκλους, όμως, όπως κι αν συναναστραφούμε μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, εκείνοι δεν λένε να τη δεχτούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει διότι η αλαζονεία έχει γίνει δεύτερη φύση τους και ο Θεός δεν έχει πλέον θέση στην καρδιά τους! Κάποιοι μπορεί να πουν: «Όσοι βρίσκονται υπό την ηγεσία ορισμένων παστόρων του θρησκευτικού κόσμου είναι πραγματικά πολύ δυναμικοί, λες κι έχουν τον Θεό ανάμεσά τους». Εκλαμβάνεις τον ενθουσιασμό για δυναμισμό; Όσο μεγαλόπνοες κι αν ακούγονται οι θεωρίες αυτών των παστόρων, άραγε αυτοί γνωρίζουν τον Θεό; Αν πραγματικά είχαν μέσα τους φόβο Θεού, τότε άραγε θα έκαναν τους ανθρώπους να τους ακολουθούν και να τους εξυμνούν; Θα μπορούσαν να ελέγχουν τους άλλους; Θα τολμούσαν να μην αφήνουν τους άλλους να αναζητήσουν την αλήθεια και να διερευνήσουν την αληθινή οδό; Αν πιστεύουν ότι το ποίμνιο του Θεού είναι στην πραγματικότητα δικό τους, και ότι όλοι θα πρέπει να τους ακούνε, τότε δεν δείχνει αυτό ότι θεωρούν τον εαυτό τους Θεό; Οι άνθρωποι αυτοί είναι χειρότεροι ακόμα και από τους Φαρισαίους. Δεν είναι γνήσιοι αντίχριστοι;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό

Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι στον θρησκευτικό κόσμο είναι όλοι άνθρωποι που μελετούν βιβλικές γνώσεις και θεολογία· είναι υποκριτές Φαρισαίοι που αντιστέκονται στον Θεό. […] Είναι αληθινοί πιστοί εκείνοι στον χριστιανισμό και στον καθολικισμό που μελετούν τη Βίβλο, θεολογία ή ακόμη και την ιστορία του έργου του Θεού; Διαφέρουν από τους πιστούς και τους ακόλουθους του Θεού για τους οποίους μιλάει Εκείνος; Είναι πιστοί στα μάτια του Θεού; Όχι. Μελετούν θεολογία, μελετούν τον Θεό, αλλά δεν Τον ακολουθούν ούτε καταθέτουν μαρτυρία σε Αυτόν. Μελετούν τον Θεό όπως κάποιοι άλλοι μελετούν ιστορία, φιλοσοφία, δίκαιο, βιολογία ή αστρονομία. Απλώς δεν τους αρέσει η επιστήμη ή άλλα αντικείμενα· θέλουν συγκεκριμένα να μελετήσουν θεολογία. Αναζητούν σκόρπια κομμάτια του έργου του Θεού για να Τον μελετήσουν. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μπορούν, άραγε, ν’ ανακαλύψουν την ύπαρξη του Θεού; Όχι, ποτέ. Μπορούν, άραγε, να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού; (Όχι.) Γιατί; Επειδή ζουν με τα λόγια, τις γνώσεις, τη φιλοσοφία, τον ανθρώπινο νου και τις ανθρώπινες σκέψεις· δεν θα δουν ποτέ τον Θεό ούτε θα τους διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα. Πώς τους χαρακτηρίζει ο Θεός; Τους χαρακτηρίζει δύσπιστους, άπιστους. Αυτοί οι άπιστοι και οι δύσπιστοι εισχωρούν στην αποκαλούμενη χριστιανική κοινότητα και ενεργούν σαν πιστοί στον Θεό, σαν χριστιανοί. Λατρεύουν, όμως, πραγματικά τον Θεό; Υποτάσσονται πραγματικά στον Θεό; (Όχι.) Γιατί; Ένα πράγμα είναι βέβαιο: Πολλοί από αυτούς δεν πιστεύουν μέσα τους στην ύπαρξη του Θεού· δεν πιστεύουν ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και ότι είναι κυρίαρχος σε όλα τα πράγματα, και πιστεύουν ακόμα λιγότερο ότι ο Θεός μπορεί να ενσαρκωθεί. Τι δείχνει αυτή η έλλειψη πίστης; Δείχνει αμφισβήτηση και άρνηση. Μάλιστα, ελπίζουν ότι δεν θα εκπληρωθούν ούτε θα πραγματοποιηθούν οι προφητείες που έχει πει ο Θεός, και ιδιαίτερα εκείνες που σχετίζονται με καταστροφές. Αυτήν τη στάση υιοθετούν. Αυτή είναι η στάση που έχουν απέναντι στην πίστη στον Θεό και αυτή είναι η ουσία και το αληθινό πρόσωπο της δήθεν πίστης τους. Αυτοί οι άνθρωποι μελετούν τον Θεό επειδή τους ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το αντικείμενο και οι γνώσεις της θεολογίας, καθώς και τα ιστορικά γεγονότα του έργου του Θεού· είναι ξεκάθαρα μια ομάδα διανοούμενων που μελετούν θεολογία. Αυτοί οι διανοούμενοι δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού. Πώς αντιδρούν, λοιπόν, όταν έρχεται να εργαστεί ο Θεός, όταν εκπληρώνονται τα λόγια Του; Ποια είναι η πρώτη τους αντίδραση όταν ακούνε ότι ο Θεός έχει ενσαρκωθεί και ξεκίνησε νέο έργο; «Αδύνατον!» Κατακρίνουν όποιον κηρύττει το νέο όνομα και το νέο έργο του Θεού, και θέλουν ακόμη και να τον σκοτώσουν ή να τον αποκλείσουν. Τι είδους εκδήλωση είναι αυτή; Δεν είναι η εκδήλωση ενός κλασικού αντίχριστου; Σε τι διαφέρουν αυτοί από τους Φαρισαίους, τους αρχιερείς και τους γραμματείς του παρελθόντος; Είναι εχθρικοί απέναντι στο έργο του Θεού, απέναντι στην κρίση Του τις έσχατες ημέρες, απέναντι στην ενσάρκωσή Του, και ακόμη περισσότερο, είναι εχθρικοί απέναντι στην εκπλήρωση των προφητειών Του. Πιστεύουν το εξής: «Αν δεν ενσαρκωθείς, αν παραμείνεις στη μορφή ενός πνευματικού σώματος, τότε είσαι θεός· αν ενσαρκωθείς και γίνεις άνθρωπος, τότε δεν είσαι θεός και δεν σε αναγνωρίζουμε». Τι υποδηλώνει αυτό; Ότι όσο είναι εκείνοι εδώ, δεν θα επιτρέψουν στον Θεό να ενσαρκωθεί. Δεν είναι αυτό χαρακτηριστικό ενός κλασικού αντίχριστου; Είναι χαρακτηριστικό ενός πραγματικού αντίχριστου.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο έβδομο: Είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι (Μέρος τρίτο)

Οι αντίχριστοι εκδηλώνουν και κάτι ακόμα όπως αντιμετωπίζουν τον ενσαρκωμένο Θεό. Λένε: «Μόλις είδα ότι ο χριστός ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος, γεννήθηκαν αντιλήψεις στο μυαλό μου. Το “Ο Λόγος Ενσαρκώνεται” είναι μια έκφραση του θεού· είναι η αλήθεια και το παραδέχομαι. Έχω ένα αντίτυπο του Ο Λόγος Ενσαρκώνεται κι αυτό αρκεί. Δεν μου χρειάζεται να έρθω σε επαφή με τον χριστό. Αν έχω αντιλήψεις, αρνητικότητα ή είμαι αδύναμος, μπορώ να απαλλαγώ απ’ αυτά διαβάζοντας τον λόγο του θεού. Είναι εύκολο να σχηματίσω αντιλήψεις αν έρθω σε επαφή με τον ενσαρκωμένο θεό, και κάτι τέτοιο θα αποδείξει ότι είμαι πολύ βαθιά διεφθαρμένος. Αν τυχόν με καταδικάσει ο θεός, δεν θα έχω καμία ελπίδα σωτηρίας. Καλύτερα, λοιπόν, απλώς να διαβάζω μόνος μου τον λόγο του θεού. Ο θεός ο εν τοις ουρανοίς είναι αυτός που σώζει τους ανθρώπους». Τα τωρινά λόγια και η τωρινή συναναστροφή του Θεού, ειδικά τα λόγια που εκθέτουν τη διάθεση και την ουσία των αντίχριστων, είναι εκείνα που πληγώνουν περισσότερο την καρδιά των αντίχριστων και τους πονάνε πιο πολύ. Αυτά τα λόγια δεν είναι καθόλου διατεθειμένοι να τα διαβάσουν οι αντίχριστοι. Γι’ αυτό και εύχονται μέσα τους ο Θεός να φύγει σύντομα απ’ τη γη, έτσι ώστε εκείνοι να χρησιμοποιήσουν την εξουσία τους για να κυβερνήσουν στη γη. Πιστεύουν πως αυτός ο συνηθισμένος άνθρωπος, δηλαδή η σάρκα στην οποία είναι ενσαρκωμένος ο Θεός, τους είναι εντελώς περιττή. Αναλογίζονται συνεχώς τα εξής: «Πριν ακούσω τα κηρύγματα του χριστού, θεωρούσα πως κατανοούσα τα πάντα, κι ήμουν καλά από κάθε άποψη· αφού άκουσα, όμως, τα κηρύγματα του χριστού, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τώρα νιώθω σαν να μην έχω τίποτα, νιώθω πως είμαι πάρα πολύ ασήμαντος κι αξιοθρήνητος». Έτσι, καταλήγουν στο ότι τα λόγια του Χριστού δεν εκθέτουν τους ίδιους, αλλά τους άλλους, και νομίζουν πως δεν χρειάζεται να ακούνε τα κηρύγματα του Χριστού, πως αρκεί να διαβάζουν το Ο Λόγος Ενσαρκώνεται. Η κύρια πρόθεση που έχουν στην καρδιά τους οι αντίχριστοι είναι να αρνηθούν το γεγονός της ενσάρκωσης του Θεού, να αρνηθούν το γεγονός ότι ο Χριστός εκφράζει την αλήθεια, γιατί θεωρούν πως μ’ αυτόν τον τρόπο έχουν ελπίδα να σωθούν μέσω της πίστης τους στον Θεό, και πως μπορούν να κυβερνήσουν στην εκκλησία ως βασιλιάδες, κι έτσι να ικανοποιήσουν την αρχική τους πρόθεση κατά την πίστη τους στον Θεό. Η εγγενής φύση των αντίχριστων είναι η αντίσταση στον Θεό· είναι τόσο ασύμβατοι με τον ενσαρκωμένο Θεό όσο και η φωτιά με το νερό, βρίσκονται σε αιώνια διαμάχη. Θεωρούν πως κάθε μέρα ύπαρξης του Χριστού είναι μια μέρα που εκείνοι δυσκολεύονται να διαπρέψουν, και κινδυνεύουν να καταδικαστούν, να αποκλειστούν, να καταστραφούν και να τιμωρηθούν. Όσο ο Χριστός δεν μιλάει και δεν εργάζεται, και όσο ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν θαυμάζει τον Χριστό, οι αντίχριστοι έχουν την ευκαιρία τους. Τους δίνεται η ευκαιρία να κάνουν επίδειξη των ικανοτήτων τους. Με μια κίνηση του χεριού τους, πλήθος κόσμου θα αυτομολήσει στις τάξεις τους, και οι αντίχριστοι θα κυβερνήσουν ως βασιλιάδες. Η φύση-ουσία των αντίχριστων είναι να αποστρέφονται την αλήθεια και να μισούν τον Χριστό. Ανταγωνίζονται τον Χριστό για να δουν ποιος έχει μεγαλύτερο ταλέντο και ποιος είναι πιο ικανός· ανταγωνίζονται τον Χριστό για να δουν ποιανού τα λόγια έχουν μεγαλύτερη ισχύ και ποιος έχει περισσότερες ικανότητες. Όσο κάνουν τα ίδια πράγματα με τον Χριστό, ο στόχος τους είναι να δείξουν στους άλλους ότι, παρότι και αυτοί και Εκείνος είναι άνθρωποι, οι ικανότητες και οι γνώσεις του Χριστού δεν ξεπερνούν αυτές ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Οι αντίχριστοι ανταγωνίζονται τον Χριστό με κάθε τρόπο, διεκδικούν τα πρωτεία και προσπαθούν να αρνηθούν από κάθε άποψη το γεγονός ότι ο Χριστός είναι ο Θεός, ότι Αυτός είναι η προσωποποίηση του Πνεύματος του Θεού, και ότι Αυτός είναι η προσωποποίηση της αλήθειας. Σκαρφίζονται, επίσης, διάφορα μέσα και τρόπους, σε κάθε τομέα, για να εμποδίσουν τον Χριστό να αποκτήσει εξουσία εντός του εκλεκτού λαού του Θεού, για να μην αφήσουν τα λόγια του Χριστού να διαδοθούν και να εφαρμοστούν στον εκλεκτό λαό του Θεού, ακόμα και για να εμποδίσουν την υλοποίηση, μέσα στον εκλεκτό λαό του Θεού, όσων κάνει ο Χριστός, των απαιτήσεών Του απ’ τους ανθρώπους και των ελπίδων που έχει γι’ αυτούς. Είναι λες και όταν είναι παρών ο Χριστός, εκείνοι υφίστανται την περιφρόνηση και η εκκλησία τούς καταδικάζει και τους απορρίπτει· μια ομάδα ανθρώπων που την παρατάνε σε μια σκοτεινή γωνιά. Βλέπουμε στις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων ότι όσον αφορά την ουσία και τη διάθεσή τους είναι ασυμβίβαστοι με τον Χριστό· δεν μπορούν να μοιραστούν τον κόσμο μαζί Του! Οι αντίχριστοι είναι εκ γενετής εχθρικοί απέναντι στον Θεό· έχουν βάλει συγκεκριμένα στόχο να αντισταθούν στον Χριστό, και θέλουν να νικήσουν και να κατατροπώσουν τον Χριστό. Θέλουν όλο το έργο που κάνει ο Χριστός να είναι μάταιο και ανώφελο, έτσι ώστε, στο τέλος, ο Χριστός να μην κερδίσει πολλούς ανθρώπους, κι έτσι ώστε, όπου κι αν εργαστεί, και πάλι να μην πετύχει κανένα αποτέλεσμα. Μόνο τότε θα χαρούν οι αντίχριστοι. Όταν ο Χριστός εκφράζει αλήθειες και οι άνθρωποι διψούν γι’ αυτές, τις αναζητούν, τις αποδέχονται με χαρά, είναι διατεθειμένοι να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Χριστό, να απαρνηθούν τα πάντα και να διαδώσουν το ευαγγέλιό Του, τότε οι αντίχριστοι αποκαρδιώνονται και νιώθουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα για το αύριο, ότι δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να διαπρέψουν, λες και τους έχουν ρίξει στην κόλαση. Κρίνοντας από αυτές τις εκδηλώσεις των αντίχριστων, άραγε αυτήν την ουσία που έχουν, δηλαδή να πολεμούν τον Θεό και να τον αντιμετωπίζουν εχθρικά, τους την έχει εμφυσήσει κάποιος άλλος; Σε καμία περίπτωση· έτσι γεννήθηκαν. Συνεπώς, οι αντίχριστοι είναι ένας τύπος ανθρώπου ο οποίος εκ γενετής είναι η μετενσάρκωση του διαβόλου, ο διάβολος επί της γης. Δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να αποδεχθούν την αλήθεια ούτε πρόκειται ποτέ να αποδεχθούν τον Χριστό, να εξυψώσουν τον Χριστό ή να καταθέσουν μαρτυρία για τον Χριστό. Εξωτερικά, μπορεί να μη δεις ποτέ τους αντίχριστους να κρίνουν ή να καταδικάζουν δημόσια τον Χριστό, και μπορεί να συμμορφώνονται και να καταβάλλουν κάποια προσπάθεια και να πληρώνουν κάποιο τίμημα· μόλις, όμως, τους δοθεί η ευκαιρία, την κατάλληλη στιγμή, η ασυμβατότητά τους με τον Θεό θα κάνει την εμφάνισή της. Το γεγονός ότι οι αντίχριστοι πολεμούν τον Θεό και εγκαθιδρύουν ένα ανεξάρτητο βασίλειο θα δημοσιοποιηθεί. Όλα αυτά έχουν ξανασυμβεί σε μέρη όπου υπάρχουν αντίχριστοι, και είναι πολύ συχνό φαινόμενο στα χρόνια που ο Θεός εκτελεί το έργο Του για την κρίση των έσχατων ημερών· πολλοί άνθρωποι τα έχουν βιώσει και τα έχουν παρατηρήσει.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δέκατο: Περιφρονούν την αλήθεια, παραβιάζουν απροκάλυπτα τις αρχές και αψηφούν τις διευθετήσεις του οίκου του Θεού (Μέρος τέταρτο)

Η ουσία της συμπεριφοράς των αντίχριστων είναι να χρησιμοποιούν διαρκώς διάφορα μέσα και μεθόδους ώστε να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, να παραπλανήσουν και να παγιδεύουν τους ανθρώπους, καθώς και να αποκτήσουν υψηλή θέση, κι έτσι οι άλλοι να τους ακολουθούν και να τους λατρεύουν. Είναι πιθανό στα βάθη της καρδιάς τους να μην ανταγωνίζονται σκόπιμα με τον Θεό για την ανθρωπότητα, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: Ακόμη και όταν δεν ανταγωνίζονται με τον Θεό για τους ανθρώπους, επιθυμούν και πάλι να έχουν κύρος και δύναμη επάνω τους. Ακόμη και όταν έρχεται η ημέρα κατά την οποία αντιλαμβάνονται πως ανταγωνίζονται με τον Θεό για κύρος και χαλιναγωγούν λίγο τον εαυτό τους, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους, προκειμένου να επιδιώξουν το κύρος και το γόητρο· είναι ξεκάθαρο στην καρδιά τους ότι θα εξασφαλίσουν πραγματικό κύρος, κερδίζοντας την έγκριση και τον θαυμασμό των άλλων. Εν ολίγοις, μολονότι ό,τι κάνουν οι αντίχριστοι φαίνεται να περιλαμβάνει κάποια εκτέλεση των καθηκόντων τους, η συνέπεια αυτού είναι να εξαπατούν τους ανθρώπους, να τους κάνουν να τους λατρεύουν και να τους ακολουθούν —οπότε, η εκτέλεση του καθήκοντός τους με αυτόν τον τρόπο αποτελεί εξύψωση και μαρτυρία περί του εαυτού τους. Η φιλοδοξία τους να ελέγχουν τους ανθρώπους —και να κερδίσουν κύρος και δύναμη στην εκκλησία— δεν θα αλλάξει ποτέ. Πρόκειται για έναν ξεκάθαρο αντίχριστο. Ανεξάρτητα από το τι λέει ή κάνει ο Θεός, και ανεξάρτητα από το τι ζητά από τους ανθρώπους, οι αντίχριστοι δεν κάνουν αυτό που θα πρέπει να κάνουν, δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους με τρόπο που αρμόζει στα λόγια και τις απαιτήσεις Του, ούτε εγκαταλείπουν την επιδίωξή τους για δύναμη και θέση επειδή έχουν κατανοήσει στον παραμικρό βαθμό την αλήθεια. Ανά πάσα στιγμή, η φιλοδοξία τους και οι επιθυμίες τους εξακολουθούν να υπάρχουν, εξακολουθούν να κυριεύουν την καρδιά τους και να ελέγχουν όλο τους το είναι, κατευθύνοντας τη συμπεριφορά και τις σκέψεις τους και καθορίζοντας το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν. Πρόκειται για έναν πραγματικό αντίχριστο. Τι φαίνεται περισσότερο απ’ όλα σ’ έναν αντίχριστο; Ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Οι αντίχριστοι ανταγωνίζονται με τον Θεό για να κερδίσουν ανθρώπους, δεν αναγνωρίζουν τον Θεό». Δεν είναι ότι δεν αναγνωρίζουν τον Θεό· Τον αναγνωρίζουν και πιστεύουν ειλικρινά στην ύπαρξή Του, καθώς και είναι πρόθυμοι να Τον ακολουθήσουν και θέλουν να επιδιώξουν την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να συγκρατήσουν τον εαυτό τους, κι έτσι μπορούν και κάνουν κακό. Παρότι λένε πολλά πράγματα που ακούγονται καλά, ένα πράγμα δεν θα αλλάξει ποτέ: Η φιλοδοξία και η επιθυμία τους για δύναμη και θέση δεν θα αλλάξει ποτέ. Ποτέ δεν θα εγκαταλείψουν την επιδίωξή τους για δύναμη και θέση λόγω κάποιας αποτυχίας ή αναποδιάς, ή επειδή ο Θεός τούς έχει παραμερίσει ή τους έχει εγκαταλείψει. Τέτοια είναι η φύση των αντίχριστων. Τι λες, λοιπόν; Έχει υπάρξει ποτέ αντίχριστος που άλλαξε στάση κι άρχισε να επιδιώκει την αλήθεια επειδή ταλαιπωρήθηκε ή κατανόησε λίγο την αλήθεια κι απέκτησε λίγη γνώση για τον Θεό; Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Δεν έχουμε δει ποτέ κάτι τέτοιο. Η φιλοδοξία και η επιδίωξη ενός αντίχριστου για θέση και δύναμη δεν αλλάζει ποτέ. Μόλις αποκτήσει δύναμη, δεν την αφήνει ποτέ. Αυτό καθορίζει ακριβώς τη φύση-ουσία του. Όταν ο Θεός ορίζει τέτοιου είδους ανθρώπους ως αντίχριστους, δεν υπάρχει σ’ αυτό η παραμικρή ανακρίβεια· έχει καθοριστεί από την ίδια τους τη φύση-ουσία. Ορισμένοι άνθρωποι ενδέχεται να πίστευαν ότι αντίχριστος είναι οποιοσδήποτε προσπαθεί να ανταγωνιστεί με τον Θεό για την ανθρωπότητα. Ωστόσο, μερικές φορές οι αντίχριστοι δεν χρειάζεται απαραίτητα να ανταγωνίζονται με Αυτόν. Χρειάζεται απλώς η γνώση, η κατανόηση και η ανάγκη τους για κύρος και δύναμη να μην ομοιάζουν με εκείνες των κανονικών ανθρώπων. Οι κανονικοί άνθρωποι μπορεί κάποιες φορές να είναι ματαιόδοξοι· μπορεί να προσπαθούν να κερδίσουν τον έπαινο των άλλων και να τους κάνουν καλή εντύπωση, καθώς και να ανταγωνίζονται για μια καλή θέση στην ιεραρχία. Αυτή είναι η φιλοδοξία των κανονικών ανθρώπων. Όταν αντικαθίστανται ως επικεφαλής, χάνοντας τη θέση τους, αυτό τους είναι πολύ δύσκολο. Με μια αλλαγή στο περιβάλλον τους, κάποια ανάπτυξη στο ανάστημά τους, κάποια επίτευξη εισόδου στην αλήθεια ή με την απόκτηση μιας βαθύτερης κατανόησης της αλήθειας, η φιλοδοξία τους σταδιακά υποχωρεί. Όταν πραγματοποιείται κάποια αλλαγή στο μονοπάτι το οποίο ακολουθούν και στην κατεύθυνση προς την οποία ταξιδεύουν, η επιδίωξή τους για κύρος και δύναμη εξασθενεί. Οι επιθυμίες τους, επίσης, μειώνονται σταδιακά. Οι αντίχριστοι, ωστόσο, διαφέρουν: Ποτέ δεν θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν την επιδίωξή τους για κύρος και δύναμη. Ανά πάσα στιγμή, σε οποιοδήποτε περιβάλλον και ανεξάρτητα από τους ανθρώπους που έχουν γύρω τους ή την ηλικία τους, η φιλοδοξία και η επιθυμία τους δεν θα αλλάξει ποτέ. Τι δείχνει ότι δεν θα αλλάξει ποτέ η φιλοδοξία τους; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι είναι επικεφαλής εκκλησίας. Βαθιά μέσα τους, σκέφτονται διαρκώς πώς θα μπορέσουν να ελέγξουν τους πάντες μέσα στην εκκλησία. Όταν μετατίθενται σε άλλη εκκλησία και δεν είναι πια επικεφαλής, είναι πρόθυμοι να γίνουν κανονικοί ακόλουθοι; Σε καμία περίπτωση. Εξακολουθούν να σκέφτονται πώς θα αποκτήσουν μια θέση και πώς θα ελέγχουν τους πάντες. Όπου κι αν πάνε, θέλουν να κυβερνούν σαν βασιλιάδες. Ακόμα κι αν βρεθούν σε ένα μέρος χωρίς ανθρώπους, μέσα σε ένα κοπάδι με πρόβατα, θέλουν να ηγηθούν του κοπαδιού. Αν βρεθούν με γάτες και σκύλους, θέλουν να γίνουν βασιλιάδες τους και να εξουσιάσουν τα ζώα. Τους τυφλώνει η φιλοδοξία. Έτσι δεν είναι; Δεν είναι δαιμονικές οι διαθέσεις αυτών των ανθρώπων; Δεν είναι οι διαθέσεις του Σατανά; Αυτό ακριβώς είναι ο Σατανάς. Στον ουρανό, ο Σατανάς θέλησε να γίνει ίσος με τον Θεό. Αφού εξοβελίστηκε στη γη, προσπαθούσε διαρκώς να ελέγξει τον άνθρωπο ώστε να τον λατρέψει και να τον αντιμετωπίσει ως Θεό. Οι αντίχριστοι θέλουν πάντα να ελέγχουν τους ανθρώπους επειδή έχουν σατανική φύση. Ζουν σύμφωνα με τη σατανική τους διάθεση, η οποία έχει ήδη ξεπεράσει τα όρια της λογικής των κανονικών ανθρώπων. Αυτό δεν είναι λίγο αφύσικο; Από ποια άποψη είναι αφύσικο; Η συμπεριφορά τους δεν είναι κάτι που απαντάται στην κανονική ανθρώπινη φύση. Τι είναι, λοιπόν, αυτή η συμπεριφορά; Τι τη διέπει; Τη διέπει η φύση τους. Έχουν την ουσία ενός κακού πνεύματος και δεν έχουν καμία σχέση με την κανονική διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Αυτή είναι η διαφορά. Τίποτα δεν σταματά τους αντίχριστους στην επιδίωξή τους για δύναμη και θέση. Αυτό όχι μόνο ξεσκεπάζει τη φύση-ουσία τους, αλλά δείχνει κιόλας στους ανθρώπους ότι το αποκρουστικό παρουσιαστικό τους είναι το πρόσωπο του Σατανά και των δαιμόνων. Δεν ανταγωνίζονται μόνο τους ανθρώπους για τη θέση, αλλά τολμάνε να ανταγωνιστούν γι’ αυτήν ακόμη και τον Θεό. Ικανοποιούνται μόνο όταν προσεταιριστούν τους εκλεκτούς του Θεού και τους έχουν υπό τον πλήρη έλεγχό τους. Σε όποια εκκλησία ή ομάδα κι αν ανήκουν, θέλουν να αποκτήσουν θέση και δύναμη και όλοι να τους ακούνε. Ανεξάρτητα απ’ το αν οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι ή αν συμφωνούν, οι αντίχριστοι θέλουν να έχουν τον τελευταίο λόγο και όλοι να τους υπακούν και να τους αποδέχονται. Αυτή δεν είναι η φύση ενός αντίχριστου; Είναι πρόθυμοι να τους ακούσουν οι άνθρωποι; Τους εκλέγουν και τους προτείνουν; Όχι. Παρ’ όλα αυτά, οι αντίχριστοι θέλουν και πάλι να έχουν τον τελευταίο λόγο. Είτε οι άνθρωποι συμφωνούν είτε όχι, οι αντίχριστοι θέλουν να μιλάνε και να ενεργούν για λογαριασμό τους και να τραβάνε την προσοχή. Προσπαθούν μάλιστα να επιβάλουν τις ιδέες τους στους άλλους. Όταν οι άνθρωποι δεν τις αποδέχονται, οι αντίχριστοι στύβουν το μυαλό τους και προσπαθούν να τους κάνουν να τις αποδεχτούν. Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Είναι ξεδιαντροπιά και θράσος. Αυτοί οι άνθρωποι είναι αληθινοί αντίχριστοι. Είτε είναι επικεφαλής είτε όχι, είναι αντίχριστοι. Έχουν τη φύση-ουσία ενός αντίχριστου.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο πέμπτο: Εξαπατούν, προσελκύουν, απειλούν και ελέγχουν τους ανθρώπους

Οι αντίχριστοι ενδιαφέρονται πάνω απ’ όλα για τα υλικά πράγματα, τα χρήματα και τη θέση. Ασφαλώς δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που λένε επιφανειακά: «Πιστεύω στον θεό. Δεν επιδιώκω τα εγκόσμια, και δεν εποφθαλμιώ τα χρήματα». Σε καμία περίπτωση δεν είναι όπως λένε. Γιατί επιδιώκουν και διατηρούν τη θέση μ’ όλη τους τη δύναμη; Επειδή θέλουν να κατέχουν ή να ελέγχουν και ν’ αρπάζουν οτιδήποτε είναι στη δικαιοδοσία τους, ιδιαίτερα τα χρήματα και τα υλικά πράγματα. Απολαμβάνουν αυτά τα χρήματα και τα υλικά πράγματα λες και είναι τα οφέλη της θέσης τους. Είναι αυθεντικοί απόγονοι του αρχάγγελου, με τη φύση-ουσία του Σατανά και κατ’ όνομα και στην πράξη. Όλοι εκείνοι που επιδιώκουν τη θέση και δίνουν αξία στα χρήματα έχουν σίγουρα πρόβλημα με τη διάθεση-ουσία τους. Δεν είναι τόσο απλό όσο το να είχαν απλώς τη διάθεση ενός αντίχριστου: Είναι πολύ φιλόδοξοι. Θέλουν να ελέγχουν τα χρήματα του οίκου του Θεού. Αν τους ανατεθεί η ευθύνη για ένα αντικείμενο εργασίας, τότε, πρώτα απ’ όλα, δεν θα αφήνουν άλλους να παρεμβαίνουν, ούτε θ’ αποδέχονται ερωτήσεις ή επίβλεψη από τον Άνωθεν. Πέρα απ’ αυτό, όταν είναι εκείνοι οι επόπτες οποιουδήποτε αντικειμένου εργασίας, θα βρίσκουν τρόπους να επιδειχθούν, να προστατεύσουν και ν’ ανυψώσουν τον εαυτό τους. Θέλουν πάντα να είναι στην κορυφή, να γίνουν εκείνοι που θα κυβερνούν και θα ελέγχουν τους άλλους. Θέλουν επίσης να κατέχουν και να διεκδικούν υψηλότερη θέση, κι ακόμη και να ελέγχουν κάθε κομμάτι του οίκου του Θεού —ιδιαίτερα τα χρήματά του. Οι αντίχριστοι αγαπούν ιδιαίτερα τα χρήματα. Όταν τα βλέπουν, λάμπουν τα μάτια τους. Στο μυαλό τους έχουν πάντοτε τα χρήματα και κάνουν διαρκώς προσπάθειες για να τ’ αποκτήσουν. Όλα αυτά είναι ενδείξεις και σημάδια των αντίχριστων. Αν συναναστραφείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια ή προσπαθήσεις να μάθεις για τις καταστάσεις των αδελφών, κάνοντας ερωτήσεις όπως πόσοι απ’ αυτούς είναι αδύναμοι κι αρνητικοί, τι αποτελέσματα επιτυγχάνει ο καθένας απ’ αυτούς στο καθήκον του, και ποιοι απ’ αυτούς δεν είναι κατάλληλοι για το καθήκον τους, οι αντίχριστοι δεν θα ενδιαφερθούν. Όταν, όμως, γίνεται αναφορά στις προσφορές του Θεού —το χρηματικό ποσό, ποιος το φυλάει, πού φυλάσσεται, τους κωδικούς πρόσβασης και ούτω καθεξής— όλα αυτά είναι τα πράγματα που τους ενδιαφέρουν περισσότερο. Ένας αντίχριστος έχει εξαιρετική γνώση αυτών των πραγμάτων. Τα γνωρίζει σαν την παλάμη του χεριού του. Είναι και αυτό σημάδι ενός αντίχριστου. Οι αντίχριστοι είναι πολύ καλοί στο να λένε ευχάριστα λόγια, αλλά δεν κάνουν πραγματικό έργο. Αντιθέτως, είναι μονίμως απασχολημένοι με το να σκέφτονται πώς θ’ απολαύσουν τις προσφορές του Θεού. Πείτε Μου, δεν είναι ανήθικοι οι αντίχριστοι; Δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση· είναι διάβολοι ως το κόκκαλο.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο: Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος δεύτερο)

Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζει τους αντίχριστους ο εκλεκτός λαός του Θεού; Θα πρέπει να τους διακρίνει, να τους εκθέτει, να τους αναφέρει, να τους αποστρέφεται και να τους απορρίπτει. Τότε μόνο μπορεί να διασφαλιστεί πως θα ακολουθήσει τον Θεό μέχρι τέλους και θα εισέλθει στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό. Ανεξάρτητα από το πώς παραπλάνησαν τους άλλους ώστε να τους επιλέξουν ως επικεφαλής, οι αντίχριστοι δεν είναι οι επικεφαλής σου. Μην τους αναγνωρίζεις και μην τους δέχεσαι ως επικεφαλής. Πρέπει να τους διακρίνεις, να τους αποστρέφεσαι και να τους απορρίπτεις, επειδή δεν μπορούν να σε βοηθήσουν να κατανοήσεις την αλήθεια ούτε να σε στηρίξουν και να σε εφοδιάσουν. Αυτά είναι τα γεγονότα. Αν δεν μπορούν να σε καθοδηγήσουν στην αλήθεια-πραγματικότητα, τότε δεν είναι κατάλληλοι για επικεφαλής ή εργάτες. Αν δεν μπορούν να σε καθοδηγήσουν να κατανοήσεις την αλήθεια και να βιώσεις το έργο του Θεού, τότε εναντιώνονται στον Θεό και θα πρέπει να τους διακρίνεις, να τους εκθέσεις, να τους αποστραφείς και να τους απορρίψεις. Κάθε τους πράξη έχει ως στόχο να σε παραπλανήσει ώστε να τους ακολουθήσεις, να σε κάνει να ταχθείς με το μέρος τους για να υπονομεύσετε και να αναστατώσετε το έργο της εκκλησίας, και να σε πείσει να ακολουθήσεις το μονοπάτι των αντίχριστων, όπως κάνουν εκείνοι. Θέλουν να σε σύρουν στην κόλαση! Αν δεν μπορείς να διακρίνεις το αληθινό τους πρόσωπο και θεωρείς πως, από τη στιγμή που είναι επικεφαλής σου, θα πρέπει να τους υπακούς και να κάνεις παραχωρήσεις σ’ αυτούς, τότε είσαι άνθρωπος που προδίδει τόσο την αλήθεια όσο και τον Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να σωθούν. Εάν επιθυμείς να σωθείς, πρέπει όχι μόνο να υπερβείς το εμπόδιο του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, όχι μόνο να μπορείς να διακρίνεις τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, να μην εξαπατηθείς από την απαίσια όψη του και να επαναστατήσεις ολότελα εναντίον του —υπάρχει και το εμπόδιο των αντίχριστων που πρέπει να υπερβείς. Στην εκκλησία, ένας αντίχριστος δεν είναι μόνο εχθρός του Θεού, αλλά και εχθρός του εκλεκτού λαού του Θεού. Αν δεν μπορείς να διακρίνεις έναν αντίχριστο, είναι πιθανό να σε παραπλανήσει και να σε πάρει με το μέρος του, να βαδίσεις στο μονοπάτι ενός αντίχριστου, και να σε καταραστεί και να σε τιμωρήσει ο Θεός. Αν συμβεί αυτό, η πίστη σου στον Θεό έχει αποτύχει εντελώς. Τι πρέπει να διαθέτουν οι άνθρωποι για να τους δοθεί σωτηρία; Πρώτον, πρέπει να κατανοούν πολλές αλήθειες και να είναι σε θέση να διακρίνουν την ουσία, τη διάθεση και το μονοπάτι ενός αντίχριστου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσουν ότι δεν θα λατρεύουν ούτε θα ακολουθούν ανθρώπους ενώ πιστεύουν στον Θεό, και μόνο έτσι θα ακολουθήσουν τον Θεό μέχρι τέλους. Μόνο οι άνθρωποι που είναι σε θέση να διακρίνουν έναν αντίχριστο μπορούν να πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, να Τον ακολουθούν και να καταθέτουν μαρτυρία για Αυτόν. Κάποιοι θα πουν τότε: «Τι να κάνω αν δεν έχω αυτήν τη στιγμή την αλήθεια για κάτι τέτοιο;» Πρέπει να εξοπλιστείς με την αλήθεια το συντομότερο δυνατό, όπως και πρέπει να μάθεις να διακρίνεις ανθρώπους και πράγματα. Το να διακρίνει κανείς έναν αντίχριστο δεν είναι απλή υπόθεση και απαιτεί την ικανότητα να βλέπει ξεκάθαρα την ουσία του και να διακρίνει τις συνωμοσίες, τα τεχνάσματα, τις προθέσεις και τους στόχους πίσω από ό,τι κάνει. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα παραπλανιέσαι ούτε θα ελέγχεσαι απ’ αυτόν και θα μπορείς να παραμένεις σταθερός, να επιδιώκεις με ασφάλεια και σιγουριά την αλήθεια, και να είσαι ακλόνητος στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της επίτευξης της σωτηρίας. Αν δεν μπορείς να ξεπεράσεις το εμπόδιο του αντίχριστου, τότε μπορεί να πει κανείς ότι βρίσκεσαι σε μεγάλο κίνδυνο, και είναι πιθανό να σε παραπλανήσει και να σε αιχμαλωτίσει κάποιος αντίχριστος και να καταλήξεις να ζεις υπό την επιρροή του Σατανά. Είναι πιθανό κάποιοι άνθρωποι ανάμεσά σας να εμποδίζουν και να βάζουν τρικλοποδιές σε όσους επιδιώκουν την αλήθεια και να είναι εχθροί τους. Το αποδέχεστε αυτό; Ορισμένοι δεν τολμούν να το αντιμετωπίσουν αυτό ούτε και να το αποδεχτούν ως γεγονός. Στην πραγματικότητα, όμως, οι αντίχριστοι όντως παραπλανούν ανθρώπους στην εκκλησία και κάτι τέτοιο συμβαίνει συχνά· απλώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να το διακρίνουν. Αν δεν μπορείς να περάσεις αυτήν τη δοκιμασία, τη δοκιμασία των αντίχριστων, αυτό συμβαίνει είτε επειδή σε παραπλανούν και σε ελέγχουν οι αντίχριστοι είτε επειδή σε κάνουν να υποφέρεις, σε βασανίζουν, σε αποκλείουν, σε καταπιέζουν και σε κακομεταχειρίζονται. Τελικά, η τιποτένια σου ζωή δεν θ’ αντέξει για πολύ και θα μαραζώσεις· δεν θα έχεις πλέον πίστη στον Θεό και θα λες: «Ο θεός δεν είναι καν δίκαιος! Πού είναι ο θεός; Δεν υπάρχει δικαιοσύνη και φως σ’ αυτόν τον κόσμο ούτε σωτηρία της ανθρωπότητας από τον θεό υπάρχει. Καλύτερα να περάσουμε τη ζωή μας δουλεύοντας και βγάζοντας χρήματα!» Απαρνείσαι τον Θεό, απομακρύνεσαι από Εκείνον και δεν πιστεύεις πια στην ύπαρξή Του· έχει χαθεί ολοκληρωτικά κάθε σου ελπίδα να σωθείς. Έτσι, αν θέλεις να πας εκεί που θα σου δοθεί σωτηρία, η πρώτη δοκιμασία που πρέπει να περάσεις είναι να μπορείς να αντιληφθείς και να διακρίνεις τον Σατανά, ενώ πρέπει και να έχεις το θάρρος να ορθώσεις το ανάστημά σου για να εκθέσεις και να απαρνηθείς τον Σατανά. Πού είναι, λοιπόν, ο Σατανάς; Ο Σατανάς είναι δίπλα σου και ολόγυρά σου· μπορεί και να ζει μες στην καρδιά σου. Αν ζεις μέσα στη διάθεση του Σατανά, μπορεί να πει κανείς ότι ανήκεις στον Σατανά. Δεν μπορείς να δεις ή να αγγίξεις τον Σατανά και τα μοχθηρά πνεύματα του πνευματικού βασιλείου, μα οι σατανάδες και οι ζωντανοί διάβολοι που υπάρχουν στην αληθινή ζωή είναι παντού. Κάθε άνθρωπος που αποστρέφεται την αλήθεια είναι κακός και κάθε επικεφαλής ή εργάτης που δεν αποδέχεται την αλήθεια είναι αντίχριστος ή ψευδής επικεφαλής. Δεν είναι τέτοιου είδους άνθρωποι Σατανάδες και ζωντανοί διάβολοι; Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι οι ίδιοι που λατρεύεις και θαυμάζεις· θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι που σε καθοδηγούν ή οι άνθρωποι τους οποίους θαυμάζεις, εμπιστεύεσαι, στους οποίους βασίζεσαι και για τους οποίους ελπίζεις για πολύ καιρό στην καρδιά σου. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, υπάρχουν οδοφράγματα μπροστά σου τα οποία σε εμποδίζουν να επιδιώξεις την αλήθεια και να αποκτήσεις σωτηρία· αυτά είναι οι ψευδείς επικεφαλής και οι αντίχριστοι. Μπορούν να πάρουν τον έλεγχο της ζωής σου και του μονοπατιού στο οποίο βαδίζεις και μπορούν να καταστρέψουν την ευκαιρία σου να σου δοθεί σωτηρία. Αν αποτύχεις να τους διακρίνεις και να τους δεις το αληθινό τους πρόσωπο, τότε ανά πάσα στιγμή θα μπορούσαν να σε παραπλανήσουν και να σε αιχμαλωτίσουν. Έτσι, κινδυνεύεις πολύ. Αν δεν καταφέρεις να διαφύγεις από αυτόν τον κίνδυνο, είσαι θύμα θυσίας για τον Σατανά. Ούτως ή άλλως, οι άνθρωποι τους οποίους παραπλανά και ελέγχει ένας αντίχριστος, και γίνονται οπαδοί του, δεν μπορούν ποτέ, μα ποτέ να επιτύχουν τη σωτηρία. Επειδή δεν αγαπούν ούτε επιδιώκουν την αλήθεια, το αναπόφευκτο αποτέλεσμα είναι πως θα παραπλανηθούν και θα ακολουθήσουν έναν αντίχριστο.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο τρίτο: Αποκλείουν και επιτίθενται σε όσους επιδιώκουν την αλήθεια

Σχετικά αποσπάσματα ταινιών

Γιατί οι θρησκευτικοί πάστορες εμποδίζουν τους ανθρώπους να εξετάσουν την αληθινή οδό;

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Κρεμόμουν από μια κλωστή

Σχετικοί ύμνοι

Τα κριτήρια με τα οποία ο Θεός καταδικάζει τους ανθρώπους

Εκείνοι που δεν γνωρίζουν τον Θεό, Τον αντιμάχονται