Αρχικά, ας μιλήσουμε για το τι ακριβώς είναι τα διοικητικά διατάγματα και ας τα ορίσουμε. Πρέπει να το καταλάβουν όλοι αυτό. Κάποιοι άνθρωποι, όταν ακούνε για «διοικητικά διατάγματα», αναρωτιούνται: «Τι σημαίνει ο όρος διοικητικά διατάγματα; Είναι μήπως νομοθετήματα; Μήπως είναι κανόνες; Μήπως είναι κάποιο σύστημα; Κάποιο σύνολο διώξεων κάποιας πατριάς; Μήπως εντολές; Τι στο καλό είναι;» Οι άνθρωποι δεν έχουν κατανόηση. Δεν καταλαβαίνει κανένας ούτε τι ακριβώς είναι τα διοικητικά διατάγματα ούτε πώς λειτουργούν. Οι άνθρωποι λένε συχνά: «Ο Θεός έχει τα διοικητικά διατάγματά Του. Αν είσαι ανυπάκουος, τότε μέσω αυτών των διαταγμάτων θα σε έχει υπό τον έλεγχό Του και θα σε τιμωρεί». Ξεστομίζουν τις λέξεις «διοικητικά διατάγματα», αλλά δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνουν στην ουσία. Τελικά τι ακριβώς είναι τα διοικητικά διατάγματα; Μια κατηγορία λόγων τα οποία εκφράζει ο Θεός και αφορούν τη φύση και τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, με σκοπό να τους κρατά υπό έλεγχο. Δεν είναι νόμοι ή νομοθετήματα, πόσο μάλλον κάτι που μοιάζει με τα συντάγματα του ανθρώπινου κόσμου. Είναι ένα σύνολο παραμέτρων που ορίζει ο Θεός και έχουν ως στόχο να κρατούν υπό έλεγχο τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Με περισσότερες λεπτομέρειες, τα διοικητικά διατάγματα αφορούν το πώς να έχουν οι άνθρωποι φόβο Θεού, πώς να Τον λατρεύουν, πώς να υποτάσσονται σ’ Αυτόν, πώς να ενεργούν ως δημιουργήματα, πώς να ενεργούν ως άνθρωποι, πώς να μαρτυρούν για τον Θεό και πώς να μην ντροπιάζουν το όνομά Του. Οι λεπτομέρειες των διοικητικών διαταγμάτων του Θεού αφορούν πολλά πράγματα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Το Πνεύμα του Θεού μπορεί να ενεργήσει. Μπορεί να τιμωρήσει τους ανθρώπους και να ανταποδώσει δίκαια στον καθένα ό,τι του αξίζει. Μα, ο Θεός έχει εκφράσει και την αλήθεια για να καθοδηγήσει όλους τους ανθρώπους. Ποιος ο λόγος να υπάρχουν διοικητικά διατάγματα;» Η αλήθεια αφορά τη ζωή-είσοδο των ανθρώπων και την κατανόησή τους για τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Τα διοικητικά διατάγματα είναι κάποιες διατάξεις που έχουν καθοριστεί με σαφήνεια. Όποια κι αν είναι η κατάστασή σου, ό,τι άνθρωπος κι αν είσαι, αν πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να εκτελείς όλα όσα προβλέπουν τα διοικητικά διατάγματα μέσα στον οίκο Του. Αν δεν μπορείς, τότε το όνομά σου θα σβηστεί, και ο Θεός θα σε αποστρέφεται και θα σε απορρίψει. Η αλήθεια είναι πως τα διοικητικά διατάγματα είναι οι ελάχιστες ενέργειες που απαιτούνται από τους πιστούς στον Θεό, όπως ακριβώς οι Ισραηλίτες λάτρευαν τον Ιεχωβά με τις θυσίες και την τήρηση του Σαββάτου. Στην Εποχή του Νόμου, ο Ιεχωβά έκανε ορισμένο έργο, είπε πολλά λόγια και θέσπισε πολυάριθμους νόμους. Φυσικά, σ’ αυτούς τους νόμους περιλαμβάνονταν πολλά πράγματα που θα έπρεπε να κάνει ο άνθρωπος: πώς να λατρεύει τον Ιεχωβά, για παράδειγμα, ή πώς να κάνει θυσίες σ’ Αυτόν, να πληρώνει τη δεκάτη, να καταθέτει προσφορές και ούτω καθεξής. Εκείνη την εποχή, αυτά ονομάζονταν νόμοι, ενώ στην Εποχή της Χάριτος, οι διατάξεις αυτού του είδους ονομάζονταν εντολές και όλοι οι άνθρωποι έπρεπε να τις υπακούν. Τώρα, στην Εποχή της Βασιλείας, σ’ αυτό το στάδιο του έργου κατά τις έσχατες ημέρες, έχουν εκφραστεί οι εντολές μιας νέας εποχής, που τώρα ονομάζονται διοικητικά διατάγματα. Στην Εποχή της Βασιλείας, αυτές οι εντολές αποτελούν μέρος των διοικητικών διαταγμάτων. Ωστόσο, οι εντολές της Εποχής της Χάριτος δεν μπορούν να χρησιμεύσουν ως διοικητικά διατάγματα σήμερα, διότι σε κάθε εποχή ο Θεός απαιτεί από τον άνθρωπο κάτι διαφορετικό.

Κάθε εποχή έχει τις εντολές της, όπως και τις απαιτήσεις και τα κριτήρια του Θεού για τον άνθρωπο, τα οποία αλλάζουν ανάλογα με τις αλλαγές της εποχής και των απαιτήσεων του έργου του Θεού. Θα ήταν άστοχο να γίνει σήμερα χρήση κάποιων από τους νόμους της Εποχής του Νόμου, αλλά κάποιοι φυσικά, παραμένουν κατάλληλοι. Όσον αφορά τις εντολές για τις οποίες μίλησε ο Ιησούς στην Εποχή της Χάριτος, οι περισσότερες απ’ αυτές είναι κατάλληλες για τη σημερινή εποχή, άλλες όμως όχι. Κάποιοι λένε: «Πώς είναι δυνατόν να μην είναι κατάλληλες οι εντολές όπως το να τιμάς τον πατέρα και τη μητέρα σου, να μην αμαρτάνεις, να μη μοιχεύεις, να μη λατρεύεις τα είδωλα;» Αναφέρομαι μόνο σε κάποιες απ’ αυτές. Για κάποιες, όπως το «Να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου», εξαρτάται από τις περιστάσεις, οπότε μην το παρεξηγήσετε. Κάποιοι παράλογοι άνθρωποι λένε: «Ο Θεός είπε ότι όλοι οι νόμοι και οι εντολές του παρελθόντος έχουν καταργηθεί, και πολύ λίγα παραμένουν κατάλληλα για χρήση». Δεν πρέπει να μεταδίδεις τέτοιου είδους κατανόηση. Είναι λάθος και προκαλεί διατάραξη να διαδίδεις ένα τέτοιο μήνυμα. Πρόκειται για παρερμηνεία των λόγων του Θεού. Όσοι παρερμηνεύουν τα λόγια του Θεού προσβάλλουν τη διάθεσή Του, και όσοι προσβάλλουν τη διάθεσή Του είναι δαίμονες. Άσχετα με την εποχή, πρέπει να τηρείς την ελάχιστη προϋπόθεση της ευπρέπειας ενός αγίου. Αυτό είναι το ελάχιστο που απαιτείται για να έχεις έστω και λίγη ανθρώπινη ομοιότητα. Όλοι αυτοί οι νόμοι και οι εντολές δημιουργήθηκαν σύμφωνα με τη σύγχρονη εποχή τους και το σύγχρονο πλαίσιο, και σύμφωνα με το σύγχρονο έργο και τις σύγχρονες ανάγκες του ανθρώπου. Στη σημερινή εποχή, ο Θεός είπε κάποια επιπλέον λόγια και έδωσε στους ανθρώπους κάποιους ακόμη κανόνες για να τους κρατά υπό έλεγχο. Αυτό σημαίνει ότι τους έχει δώσει κάποια κριτήρια, όπως πώς να πιστεύουν στον Θεό, τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν στο πλαίσιο της πίστης τους σ’ Αυτόν και ούτω καθεξής. Στην Εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς είπε: «Δεν ήρθα για να καταργήσω τον νόμο, αλλά για να τον εκπληρώσω». Στη συνέχεια, όμως, κατήργησε πολλούς νόμους, οι οποίοι δεν ήταν κατάλληλοι για εκείνη την εποχή, για το έργο και για το περιβάλλον εκείνης της εποχής. Γι’ αυτό τους κατήργησε. Σήμερα, βέβαια, είναι ακόμα πιο απαραίτητο να καταργηθούν. Κατά τον ίδιο τρόπο, στη νέα εποχή, κάποιες εντολές της Καινής Διαθήκης πρέπει να καταργηθούν και κάποιες άλλες πρέπει να συνεχίσουν να ισχύουν, επειδή το περιβάλλον του σημερινού έργου είναι διαφορετικό, ενώ διαφορετικές είναι και οι ανάγκες των ανθρώπων. Κάθε στάδιο του έργου είναι υψηλότερο από το προηγούμενο. Κάποιοι παράλογοι άνθρωποι λένε: «Αφού ο Κύριος Ιησούς είπε ότι ήρθε για να εκπληρώσει τον νόμο, γιατί κατήργησε και εξάλειψε τόσο μεγάλο μέρος του; Γιατί οι πράξεις Του παραβίαζαν τον νόμο;» Η κατάργηση του νόμου ήταν στην πραγματικότητα εκπλήρωση, γιατί το έργο Του πέτυχε ένα τέτοιο αποτέλεσμα, οπότε δεν χρειαζόταν πια να τηρούνται αυτοί οι νόμοι. Όπως ακριβώς μετά την προσφορά του Ιησού περί αμαρτίας που δεν χρειαζόταν πια να γίνονται θυσίες περί αμαρτίας όπως έλεγε ο τότε νόμος, επειδή το έργο του Θεού δεν ακολουθεί κανονισμούς. Ορισμένοι νόμοι και εντολές μπορούν να καταργηθούν, και στη θέση τους μπορεί να γίνει νέο έργο. Θα ήταν παράλογο να διαδώσετε το μήνυμα: «Όλες οι προηγούμενες εντολές έχουν καταργηθεί. Δεν είναι πλέον χρήσιμες». Σήμερα, ο Θεός έχει εκδώσει διοικητικά διατάγματα ανάλογα με τις καταστάσεις και τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Κάποιοι ρωτούν: «Γιατί να εκδίδει ο Θεός διοικητικά διατάγματα σε κάθε εποχή; Αφού το έχει κάνει ήδη μια φορά, οι άνθρωποι τα ξέρουν και κάνουμε ό,τι μας ζητείται. Εδώ θα πρέπει να λήξει το θέμα. Γιατί να εκδίδει συνεχώς καινούργια;» Πείτε Μου, είναι δυνατόν να μην εκδοθούν διοικητικά διατάγματα τόση διαφθορά που έχουν τώρα οι άνθρωποι; Όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Μπορούν οι άνθρωποι να υποταχθούν στον Θεό ενώ τους ελέγχουν οι διεφθαρμένες τους διαθέσεις; Δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι μόλις πιστέψουν στον Θεό και μπορέσουν να εκτελούν και να υπακούν στις εντολές, γίνονται αμέσως άγιοι και δίκαιοι. Δεν λειτουργεί έτσι. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και ζουν πάντοτε εν μέσω αυτών των διεφθαρμένων διαθέσεων· πάντοτε, λοιπόν, χρειάζονται αντίστοιχα διοικητικά διατάγματα για να είναι υπό έλεγχο η συμπεριφορά τους. Αν όντως παραβιάσουν αυτά τα διοικητικά διατάγματα, μπορεί να πειθαρχηθούν, να τους επιβληθούν περιορισμοί ή να αποκλειστούν και να αποβληθούν. Ένα σωρό συνέπειες υπάρχουν. Στην Εποχή του Νόμου και στην Εποχή της Χάριτος, υπήρχαν νόμοι και εντολές. Τώρα, στην Εποχή της Βασιλείας, πρέπει εκτός από τις εντολές να υπάρχουν και διοικητικά διατάγματα. Ποια είναι, λοιπόν, τα κύρια διοικητικά διατάγματα της Εποχής της Βασιλείας; Πρόκειται να εκδοθούν δέκα τώρα.

1. Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να μεγεθύνει εαυτόν, ούτε να δοξάζει εαυτόν. Θα πρέπει να λατρεύει και να δοξάζει τον Θεό.

«Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να μεγεθύνει εαυτόν, ούτε να δοξάζει εαυτόν. Θα πρέπει να λατρεύει και να δοξάζει τον Θεό». Αυτά τα τέσσερα πράγματα στην πραγματικότητα μιλάνε για ένα θέμα: Οι άνθρωποι, όταν μιλάνε, πρέπει να καταλαμβάνουν τη θέση που αναλογεί στον άνθρωπο και όχι να καυχιούνται για τον εαυτό τους. Μην περηφανεύεσαι για το πόσο καλός επικεφαλής ήσουν σε μια συγκεκριμένη εκκλησία, μην περηφανεύεσαι ότι ανήκει σ’ εσένα ούτε ότι ο Θεός σε χρησιμοποιεί και σου φέρεται πολύ καλά. Μη λες κουβέντες όπως: «Ο Θεός έφαγε και συνομίλησε μαζί μας». Αυτά τα πράγματα που λες δεν συνάδουν με την πραγματικότητα. Ο Θεός φέρεται με τον ίδιο τρόπο σε όλους όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό Του. Αν κάποιος δεν έχει αποκαλυφθεί και δεν έχει αποκλειστεί, ο Θεός την ίδια στάση έχει απέναντι σε όλους. Αν έχει συναναστραφεί μαζί σου πάνω στην αλήθεια, αυτό δεν σε καθιστά καλύτερο από τους άλλους, αλλά αποδεικνύει ότι βρέθηκες τυχαία μπροστά σ’ αυτήν την περίσταση. Και τι θα ήταν λογικό να πουν οι άνθρωποι; Αν δεν μπορείς να συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια, κι αν δεν μπορείς να προσφέρεις ζωή στους αδελφούς και τις αδελφές σου, τότε πρέπει να κάνεις πράξη την αυτοκριτική και την αυτογνωσία, να αναλύσεις τον εαυτό σου, να μπορέσεις να πεις ό,τι έχεις μέσα στην καρδιά σου, να μιλήσεις ανοιχτά και να ξεγυμνωθείς μπροστά σε όλους. Αν το κάνεις πράξη αυτό, θα έχεις αποτελέσματα. Το να μιλάς ανοικτά δεν σημαίνει να δικαιολογείς τον εαυτό σου. Σημαίνει να παρουσιάζεις τα λανθασμένα κίνητρα και σκέψεις που έχεις μέσα σου για να αναλυθούν, για να τα μάθουν όλοι μαζί, έτσι ώστε απ’ αυτό να επωφεληθούν κι οι άλλοι. Αν το κάνεις αυτό, δεν τιμάς τον εαυτό σου ως μέγα. Αν συμπεριφέρεσαι σωστά στον εαυτό σου και καταλαμβάνεις τη θέση που σου αρμόζει, δηλαδή αν μπορείς να παραμερίσεις και να αναλύσεις τα κίνητρά σου, να ξεγυμνώσεις τα βρόμικα πράγματα που έχεις μέσα σου και έτσι να εκθέσεις τον εαυτό σου, αυτό δείχνει ότι είσαι στη σωστή θέση. Έχω διαπιστώσει ότι το μόνο που μπορούν να κάνουν πολλοί επικεφαλής είναι διαλέξεις στους ανθρώπους και κηρύγματα αφ’ υψηλού, και ότι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τους άλλους ως ίσοι προς ίσους. Δεν μπορούν να έχουν κανονικές επαφές με τους ανθρώπους. Κάποιοι άνθρωποι, όταν μιλάνε, είναι λες και βγάζουν συνέχεια λόγο ή κάνουν αναφορά. Μιλάνε μόνο για τις καταστάσεις των άλλων, ενώ ποτέ δεν μιλούν ανοιχτά για ό,τι αφορά τον εαυτό τους. Ποτέ δεν αναλύουν τις δικές τους διεφθαρμένες διαθέσεις, αλλά αντ’ αυτού αναλύουν μόνο τα προβλήματα των άλλων, και εκείνα δίνουν για παραδείγματα ώστε να δώσουν γνώση σε όλους. Γιατί το κάνουν αυτό; Γιατί κάνουν τέτοια κηρύγματα και λένε τέτοια πράγματα; Κάτι τέτοιο αποδεικνύει πως δεν έχουν καμία απολύτως αυτογνωσία, ότι δεν έχουν καμία λογική, ότι έχουν υπερβολική αλαζονεία και αυταρέσκεια. Νομίζουν ότι επειδή μπορούν να αναγνωρίσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των άλλων, είναι ανώτεροι απ’ αυτούς, καλύτεροι στο να διακρίνουν ανθρώπους και πράγματα, και λιγότερο διεφθαρμένοι από τους άλλους. Τους άλλους μπορούν να τους αναλύσουν και να τους κάνουν διαλέξεις, αλλά τον εαυτό τους δεν τον φανερώνουν, τις δικές τους διεφθαρμένες διαθέσεις δεν τις εκθέτουν ούτε τις αναλύουν, δεν δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο, δεν λένε κουβέντα για τα κίνητρά τους. Το μόνο που κάνουν είναι διαλέξεις στους άλλους για το ότι εκείνοι δεν συμπεριφέρονται σωστά. Έτσι μεγαλοποιούν και εξυψώνουν τον εαυτό τους. Πώς μπορείς να είσαι επικεφαλής και ταυτόχρονα να είσαι τόσο εξωφρενικά προβληματικός; Γιατί, από τότε που έγινες επικεφαλής εκκλησίας, επιπλήττεις τόσο εύκολα τους άλλους, συμπεριφέρεσαι αυθαίρετα και κάνεις ό,τι θέλεις; Γιατί δεν σκέφτεσαι ποτέ τις συνέπειες των λόγων σου, δεν σκέφτεσαι ποτέ την ίδια σου την ταυτότητα; Γιατί ενεργείς μ’ αυτόν τον τρόπο; Φταίει ότι, παρόλο που είσαι επικεφαλής, δεν ξέρεις τη θέση σου ούτε την ταυτότητά σου. Το ότι ορίστηκες επικεφαλής απλώς σε εξυψώνει και σου δίνει την ευκαιρία να ασκηθείς, όχι επειδή διαθέτεις περισσότερη πραγματικότητα από τους άλλους ή επειδή είσαι καλύτερός τους. Η αλήθεια είναι ότι είσαι το ίδιο με όλους τους υπόλοιπους. Κανείς σας δεν κατέχει την πραγματικότητα, και κατά κάποιον τρόπο, ίσως να είσαι ακόμη και πιο διεφθαρμένος από τους υπόλοιπους. Γιατί, λοιπόν, να προκαλείς αδικαιολόγητα προβλήματα και αυθαίρετα να κάνεις διαλέξεις, να κατσαδιάζεις και να περιορίζεις τους άλλους; Γιατί να τους αναγκάζεις να σε ακούνε, ακόμα κι όταν κάνεις λάθος; Τι αποδεικνύει αυτό; Αποδεικνύει ότι βρίσκεσαι σε λάθος θέση. Δεν εργάζεσαι από τη θέση του ανθρώπου, κάνεις το έργο σου από τη θέση του Θεού, από μια θέση πάνω από τους άλλους. Αν αυτό που λες είναι σωστό και συμφωνεί με την αλήθεια, τότε οι άλλοι μπορούν να σε ακούσουν. Στην περίπτωση αυτήν, είναι αποδεκτό. Όταν, όμως, κάνεις λάθος, γιατί τους αναγκάζεις να σε ακούσουν; Έχεις εξουσία; Είσαι ανώτερος; Είσαι η αλήθεια; Κάποιοι άνθρωποι, όταν πηγαίνουν κάπου για να κηρύξουν το ευαγγέλιο και βλέπουν ότι οι άνθρωποι στο μέρος αυτό και οι συνθήκες διαβίωσης δεν είναι του γούστου τους, καταλήγουν να μην τους αρέσει το μέρος και θέλουν να φύγουν και να πάνε κάπου αλλού. Κάποιος άλλος μπορεί να τους πει: «Εδώ χρειάζεται κάποιος για να κηρύξει το ευαγγέλιο. Αν φύγεις, θα καθυστερήσεις το έργο». Εκείνοι, όμως, δεν ακούνε και επιμένουν να φύγουν. Λένε: «Τότε, γιατί δεν μένεις εσύ; Εγώ πρέπει να φύγω! Να με ακούτε και να μάθετε να υπακούτε». Προτιμούν να καθυστερήσουν το εκκλησιαστικό έργο για να γίνει το δικό τους και να διαλέξουν ένα μέρος που να τους αρέσει. Κάνουν ό,τι θέλουν και απαιτούν να κάνουν οι άλλοι ό,τι τους λένε οι ίδιοι. Δεν μεγαλοποιούν τον εαυτό τους μ’ αυτόν τον τρόπο; Δεν εξυψώνουν τον εαυτό τους; Δεν είναι αλαζόνες και επηρμένοι; Στο καθήκον τους, κάνουν όσο το δυνατόν περισσότερο ό,τι προτιμούν οι ίδιοι και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια ούτε στο ελάχιστο. Έτσι, όταν είναι επικεφαλής, δεν ζητούν από τους ανθρώπους να κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά απαιτούν να ακούνε όσα λένε οι ίδιοι και να ακολουθούν όσα κάνουν. Δεν είναι σαν να ζητούν από τους ανθρώπους να τους αντιμετωπίζουν και να τους υπακούν ως Θεό; Κατέχουν την αλήθεια; Δεν έχουν την αλήθεια, είναι γεμάτοι με τη διάθεση του Σατανά και είναι δαιμονικοί. Ποιος ο λόγος, λοιπόν, που ζητούν από τους ανθρώπους να τους υπακούσουν; Δεν μεγαλοποιεί τον εαυτό του ένας τέτοιος άνθρωπος; Δεν εξυψώνει τον εαυτό του; Μπορούν τέτοια άτομα να φέρουν τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού; Μπορούν να τους κάνουν να Τον λατρεύουν; Θέλουν οι άνθρωποι να υπακούν τους ίδιους. Όταν εργάζονται έτσι, άραγε οδηγούν πραγματικά τους ανθρώπους να εισέλθουν στις αλήθεια-πραγματικότητες; Κάνουν πραγματικά το έργο που τους έχει εμπιστευτεί ο Θεός; Όχι, προσπαθούν να ιδρύσουν το δικό τους βασίλειο. Θέλουν να γίνουν Θεός, και θέλουν οι άνθρωποι να τους φέρονται και να τους υπακούν σαν Θεό. Δεν είναι αντίχριστοι; Αυτό έκαναν πάντα οι αντίχριστοι: όσο κι αν καθυστερεί το έργο της εκκλησίας, όσο κι αν παρεμποδίζεται ή βλάπτεται η ζωή-είσοδος των εκλεκτών του Θεού, αυτούς πρέπει να τους υπακούνε και να τους ακούνε όλοι. Αυτή δεν είναι άραγε η φύση των δαιμόνων; Δεν είναι η διάθεση του Σατανά; Άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι ζωντανοί δαίμονες με ανθρώπινη όψη. Μπορεί να έχουν ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά καθετί μέσα τους είναι δαιμονικό. Όλα όσα λένε και κάνουν είναι δαιμονικά. Τίποτα απ’ όσα κάνουν δεν συμφωνεί με την αλήθεια, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν το κάνουν οι άνθρωποι που έχουν λογική· δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, λοιπόν, ότι αυτές είναι οι πράξεις των δαιμόνων, του Σατανά και των αντίχριστων. Πρέπει να μπορέσετε να το διακρίνετε αυτό. Όταν, λοιπόν, ενεργείτε, μιλάτε και αλληλεπιδράτε με τους άλλους —ό,τι κι αν κάνετε στη ζωή σας— πρέπει να έχετε στην καρδιά σας το εξής διάταγμα: «Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να μεγεθύνει εαυτόν, ούτε να δοξάζει εαυτόν. Θα πρέπει να λατρεύει και να δοξάζει τον Θεό». Με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι συγκρατούνται κι έτσι δεν θα φτάσουν στο σημείο να προσβάλουν τη διάθεση του Θεού. Αυτό το διοικητικό διάταγμα είναι καθοριστικής σημασίας, και πρέπει όλοι σας να σκεφτείτε καλά τι σημαίνει, γιατί το απαιτεί ο Θεός από την ανθρωπότητα και τι επιδιώκει να πετύχει. Σκεφτείτε το προσεκτικά. Μην το αφήσετε απλώς να μπει στο ένα αυτί και να βγει από το άλλο. Αυτό θα σας ωφελήσει πολύ.

2. Να πράττεις όλα όσα είναι προς όφελος του έργου του Θεού και να απέχεις από οτιδήποτε βλάπτει τα συμφέροντα του έργου Του. Να υπερασπίζεσαι το όνομα του Θεού, τη μαρτυρία Του και το έργο Του.

Πρέπει να υποστηρίζεις και να αναλαμβάνεις την ευθύνη για οτιδήποτε έχει σχέση με τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ή με το έργο του οίκου Του και το όνομά Του. Ο καθένας σας έχει αυτήν την ευθύνη και υποχρέωση, κι αυτό πρέπει να κάνετε.

3. Τα χρήματα, τα υλικά αντικείμενα και κάθε περιουσιακό στοιχείο στον οίκο του Θεού συνιστούν τις προσφορές που θα πρέπει να δίδουν οι άνθρωποι. Τις προσφορές αυτές δεν δύναται να τις απολαμβάνει κανείς πέραν του ιερέα και του Θεού, καθώς οι προσφορές του ανθρώπου είναι προς τέρψη του Θεού. Ο Θεός μοιράζεται αυτές τις προσφορές μόνο με τον ιερέα και κανείς άλλος δεν έχει τα προσόντα ούτε το δικαίωμα να απολαμβάνει οποιοδήποτε τμήμα αυτών. Όλες οι προσφορές του ανθρώπου (συμπεριλαμβανομένων των χρημάτων και των υλικών αντικειμένων που είναι προς απόλαυση) δίδονται στον Θεό, όχι στον άνθρωπο. Οπότε, ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να απολαμβάνει αυτά τα υλικά αγαθά. Αν το έπραττε αυτό, τότε αυτό θα συνιστούσε κλοπή των προσφορών. Όποιος το πράττει αυτό είναι Ιούδας, γιατί, εκτός του ότι ήταν προδότης, ο Ιούδας εκμεταλλεύτηκε τα χρήματα που υπήρχαν στο πουγκί.

Πρέπει να τα εξηγήσω αυτά τα λόγια. Αν δεν τα εξηγήσω, είναι κάποιοι άνθρωποι τόσο ξεδιάντροποι και χοντρόπετσοι, που θα κλέψουν προσφορές. Προς το παρόν, οι επικεφαλής και οι εργάτες όλων των επιπέδων της εκκλησίας βρίσκονται σε προσωρινή δοκιμαστική περίοδο. Όσοι είναι κατάλληλοι θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται, αλλά όσοι είναι ακατάλληλοι θα απομακρυνθούν ή θα αποκλειστούν. Οι θέσεις αυτές δεν είναι σταθερές. Μη νομίζετε ότι αν είστε επικεφαλής ή εργάτες, τότε η θέση σας είναι σταθερή και δεν πρόκειται απομακρυνθείτε ούτε να αποκλειστείτε ποτέ. Μην πέφτετε σε τέτοια αυταπάτη. Είναι μια εξωφρενική επιθυμία. Ο ιερέας δεν είναι ένας συνηθισμένος επικεφαλής. Έχει το δικαίωμα και τα προσόντα να υπηρετεί απευθείας τον Θεό. Βεβαίως, αυτό το δικαίωμα και τα προσόντα τού τα έχει δώσει ο Θεός. Έτσι ακριβώς έκαναν οι ιερείς στην Εποχή του Νόμου. Αυτοί μπορούσαν να εισέλθουν στον ναό, αλλά κανένας άλλος δεν μπορούσε· εκείνοι μπορούσαν να φάνε τα θυσιάσματα, αλλά κανένας άλλος δεν μπορούσε. Σήμερα, στην Εποχή της Βασιλείας, τι είδους άνθρωπος είναι ένας ιερέας; Κάποιος που στο παρελθόν αποκαλούνταν ιερέας τώρα λέγεται ότι χρησιμοποιείται από το Άγιο Πνεύμα. Άραγε, αντιστοιχεί σ’ εσάς, λοιπόν, αυτή η περιγραφή; Δεν είστε ούτε κατά διάνοια ιερείς! Ιερέας είναι κάποιος τον οποίο χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα· εκτός απ’ αυτόν, κανένας άλλος δεν μπορεί να απολαύσει τις προσφορές. Κανένας άλλος δεν είναι άξιος. Αν λες ότι είσαι άξιος, από μόνος σου το λες. Δεν πρόκειται να σου επιτραπεί να απολαύσεις τις προσφορές. Δεν προορίζονται για σένα.

Θα μιλήσω περισσότερο για την κατάστασή σας. Για ανθρώπους σαν εσάς, επικεφαλής και εργάτες που κάνουν συγκεκριμένο έργο στις εκκλησίες, η εκκλησία μπορεί να σου καλύψει τα έξοδα μετακίνησης, αλλά δεν υποχρεούται να καλύψει τις καθημερινές σας ανάγκες. Πιστεύεις στον Θεό, και δαπανάς γι’ Αυτόν επειδή το θέλεις. Αν πεις: «Δεν το κάνω επειδή το θέλω, το έχει ορίσει ο οίκος του Θεού», τότε μπορείς να φύγεις. Κάποιοι λένε: «Αφού ο Θεός με κάλεσε και ήθελε να με χρησιμοποιήσει, ήρθα. Δεν ήρθα με τη θέλησή μου». Αν είναι έτσι, τότε δεν σε χρειάζομαι πια. Μπορείς να φύγεις. Ποτέ δεν αναγκάζω κανέναν. Ακόμα και αν είσαι εδώ με τη θέλησή σου, από τα προσόντα σου εξαρτάται το αν θα παραμείνεις. Αν δεν έχεις τα προσόντα που χρειάζονται, τότε δεν πρόκειται να σε χρησιμοποιήσω. Κάποιος άλλος μπορεί να βρεθεί στη θέση σου. Με βάση αυτήν την αρχή χρησιμοποιεί ο οίκος του Θεού τους ανθρώπους. Δεν γίνονται ειδικές εξαιρέσεις. Τα χρήματα του οίκου του Θεού ξοδεύονται για το έργο του, δεν προορίζονται για τον βιοπορισμό μεμονωμένων ανθρώπων ούτε για τις προσωπικές τους απολαύσεις.

4. Ο άνθρωπος έχει διεφθαρμένη διάθεση και επιπλέον διακατέχεται από συναισθήματα. Ως εκ τούτου, απαγορεύεται ρητά σε δύο μέλη του αντίθετου φύλου να εργάζονται μαζί ασυνόδευτοι όταν υπηρετούν τον Θεό. Οποιοσδήποτε αποκαλύπτεται ότι δρα κατά αυτόν τον τρόπο, θα αποβάλλεται, χωρίς εξαίρεση.

Κάποιοι αδελφοί επιμένουν να συναναστρέφονται μόνο με αδελφές, και μάλιστα μόνοι τους. Όταν συναναστρέφονται με τις αδελφές, τους μιλούν ανοικτά, αλλά δεν κάνουν το ίδιο με κανέναν άλλον. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κάκιστοι! Κάποιες αδελφές δεν συναναστρέφονται με άλλες αδελφές και δεν μιλούν ποτέ ανοικτά σ’ αυτές· θέλουν μόνο να συναναστρέφονται με αδελφούς. Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Δεν υπάρχει ούτε μία αδελφή που να μπορεί να σε υποστηρίξει; Ούτε μία δεν υπάρχει να συναναστραφεί μαζί σου; Όλες σε σιχαίνονται; Καμία δεν είναι κατάλληλη για σένα; Μόνο με τους αδελφούς τα πας καλά; Νομίζω ότι έχεις άλλα κίνητρα! Υπάρχουν κάποιοι που φλερτάρουν συνέχεια με το αντίθετο φύλο. Κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνο. Συγκρατηθείτε, αναπτύξτε διορατικότητα και δείξτε λίγο ορθολογισμό. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Γι’ αυτό, μην επιδίδεστε σε έκλυτο βίο. Πρέπει να συγκρατείστε, και αν το κάνετε, θα βελτιωθεί η συμπεριφορά σας. Χωρίς αυτοσυγκράτηση και χωρίς θεοφοβούμενη καρδιά, οι άνθρωποι γίνονται τελείως ακόλαστοι. Μόλις παραβιάσουν τα διοικητικά διατάγματα, οι συνέπειες είναι σοβαρές. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να θυμούνται πάντοτε αυτό το διοικητικό διάταγμα.

5. Μην κρίνεις τον Θεό, ούτε να συζητάς με απερίσκεπτο τρόπο θέματα που Τον αφορούν. Να πράττεις όπως οφείλει να πράττει ο άνθρωπος και να μιλάς όπως οφείλει να μιλά ο άνθρωπος και να μην υπερβαίνεις τα εσκαμμένα, ούτε να παραβιάζεις τα όρια. Έλεγχε τη γλώσσα σου και πρόσεχε τα βήματά σου ώστε να μην πράξεις οτιδήποτε προσβάλλει τη διάθεση του Θεού.

6. Να κάνεις ό,τι οφείλει να κάνει ο άνθρωπος, να εκπληρώνεις τις υποχρεώσεις σου, να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου και να τηρείς το καθήκον σου. Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, θα πρέπει να έχεις τη συμβολή που σου αναλογεί στο έργο Του. Αν δεν το πράττεις, τότε είσαι ακατάλληλος να τρως και να πίνεις τον λόγο του Θεού και να ζεις στον οίκο Του.

Το Έκτο Διάταγμα αφορά τα καθήκοντα των ανθρώπων. Άσχετα με τη ζωή-είσοδό σου μέχρι τώρα ή με το πώς πήγε η προσωπική σου επιδίωξη, και όποιο κι αν είναι το επίπεδο ή η ανθρώπινη φύση σου, εφόσον το έργο της εκκλησίας απαιτεί να κάνεις κάτι, όσο επίπονο και δύσκολο κι αν είναι, πρέπει να το κάνεις. Αν δεν το κάνεις, τότε είσαι ακατάλληλος να παραμείνεις στον οίκο του Θεού. Ο οίκος του Θεού δεν προσφέρει δωρεάν σίτιση και δεν φιλοξενεί άχρηστα κορμιά! Αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, πρέπει τουλάχιστον να μπορεί απλώς να εκτελεί κάποια δουλειά. Εάν δεν θέλει να απλώς να δουλεύει έστω και λίγο ή αν καταβάλλει μόνο την ελάχιστη προσπάθεια για ένα πιάτο φαγητό, τότε πρέπει να αποπεμφθεί πάραυτα, πρέπει να του πάρουν πίσω τα βιβλία που έχει με τα λόγια του Θεού και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως δύσπιστος. Για να είναι άξιοι οι άνθρωποι να παραμείνουν στον οίκο του Θεού, πρέπει τουλάχιστον να πιστεύουν ειλικρινά σ’ Αυτόν, να έχουν κάπως θεοφοβούμενη καρδιά και να έχουν και κάποιες εκδηλώσεις λατρείας Του. Ο οίκος του Θεού δεν ζητάει πολλά από τους ανθρώπους. Αρκεί κάποιος να έχει συνείδηση και λογική, να μπορεί να καταλάβει και να αποδεχτεί την αλήθεια, και να είναι υπεύθυνος στο καθήκον του. Τουλάχιστον, πρέπει να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς με τρόπο αποδεκτό. Πρέπει να έχεις κάπως θεοφοβούμενη καρδιά και πρέπει να δείχνεις κάποια υποταγή σ’ Αυτόν. Αν δεν μπορείς να κάνεις ούτε αυτό, τότε πρέπει να γυρίσεις σπίτι σου όσο πιο γρήγορα γίνεται και να πάψεις να βολοδέρνεις στον οίκο του Θεού. Αν αρνείσαι ακόμη και το παραμικρό καθήκον, και θέλεις απλώς να τρως τζάμπα στον οίκο του Θεού, τότε άραγε πιστεύεις ειλικρινά σ’ Αυτόν; Έναν τέτοιον άνθρωπο τον βλέπω ως δύσπιστο, για Μένα δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν άπιστο. Με αηδιάζει που τον βλέπω! Αν θέλεις να πιστέψεις στον Θεό, τότε πίστεψε σωστά ή μην πιστέψεις καθόλου. Η πίστη στον Θεό είναι εθελοντική. Κανείς δεν σε αναγκάζει. Αν δεν μπορείς να καταλάβεις αυτό το ζητηματάκι, τότε τι άλλο να πούμε για την πίστη στον Θεό; Ο οίκος του Θεού δεν θέλει σκουπίδια. Η εκκλησία δεν είναι κέντρο ανακύκλωσης. Όσοι δεν αποδέχονται ούτε ελάχιστα την αλήθεια θα αποκλειστούν και θα αποπεμφθούν! Η αλήθεια κυριαρχεί στον οίκο του Θεού. Αν κάποιος επιχειρήσει οποιαδήποτε ανοησία ή προκαλέσει οποιαδήποτε διατάραξη ή αναστάτωση, πρέπει να αποπεμφθεί και να αποκλειστεί μια και καλή.

7. Όσον αφορά το έργο και τα θέματα της εκκλησίας, πέραν της υποταγής στον Θεό, να ακολουθείς σε όλα τις οδηγίες του ανθρώπου που χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα. Ακόμη και η παραμικρή παράβαση θεωρείται απαράδεκτη. Να συμμορφώνεσαι απόλυτα και να μην αναλύεις τι είναι σωστό και τι λάθος. Το τι είναι σωστό και τι λάθος δεν σε αφορά. Η μόνη σου έγνοια πρέπει να είναι η πλήρης υποταγή.

Πρέπει να ακούς εκείνον τον οποίο χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα και να υποτάσσεσαι σ’ αυτόν, ό,τι κι αν λέει και ό,τι κι αν κάνει. Να κάνεις ό,τι σου λέει, όπως κι αν σου το λέει. Μη λες: «Ο Θεός το ξέρει; Πρέπει να ρωτήσω τον Θεό». Δεν υπάρχει λόγος να ρωτήσεις, απλώς κάνε ό,τι σου είπε εκείνος τον οποίο χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα. Καταλαβαίνεις τι εννοώ; Δεν υπάρχει λόγος να πούμε τίποτα άλλο γι’ αυτό το ζήτημα. Θα πρέπει να το έχετε ήδη καταλάβει πολύ καλά.

8. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να υποτάσσονται στον Θεό και να Τον λατρεύουν. Να μην εξυμνείς ή εξαίρεις κανένα άτομο. Μη βάζεις πρώτο τον Θεό, δεύτερους τους ανθρώπους που εξαίρεις και τρίτο τον εαυτό σου. Κανένας άνθρωπος δεν θα πρέπει να κατέχει θέση στην καρδιά σου και δεν θα πρέπει να θεωρείς τους ανθρώπους —ιδίως εκείνους που λατρεύεις— ισότιμους με τον Θεό, ίσους με Αυτόν. Αυτό είναι ανυπόφορο για τον Θεό.

Κάποιοι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερη ικανότητα να πηγαίνουν με το ρεύμα και να «γλείφουν» τους άλλους. Όταν Με βλέπουν να σχολιάζω θετικά, να φέρομαι καλά ή να συναναστρέφομαι με κάποιον συχνά, φροντίζουν να τον «γλείψουν». Στο μυαλό τους έχει διαμορφωθεί μια αντίληψη: Μετά τον Θεό είναι αυτός ο συγκεκριμένος αδελφός, και μετά από αυτόν είναι η συγκεκριμένη αδελφή. Μην ιεραρχείς τους ανθρώπους στο μυαλό σου: Ο Θεός είναι πρώτος, κάποιος είναι δεύτερος, τρίτος ή τέταρτος… Εξυπηρετεί κάποιον σκοπό αυτή η ιεραρχία; Δεν είναι άραγε το ίδιο με την αυλή ενός αυτοκράτορα, όπου πρώτος είναι ο ίδιος ο αυτοκράτορας, δεύτερος ο πρωθυπουργός και τρίτος ένας άλλος αξιωματούχος; Ο οίκος του Θεού δεν έχει τέτοια ιεραρχία, υπάρχει μόνο ο Θεός και ο εκλεκτός λαός Του· και ο εκλεκτός λαός του Θεού οφείλει απλώς να υποτάσσεται και να λατρεύει τον Θεό! Στην πραγματικότητα, είστε όλοι ίσοι. Είτε αποδεχτήκατε τον Θεό πρώτοι είτε αργότερα, και άσχετα με το φύλο, την ηλικία ή το επίπεδό σας, όλοι είστε ίσοι ενώπιον του Θεού. Μη λατρεύετε τους ανθρώπους και μην έχετε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σας. Μη δημιουργείτε τάξεις ή ιεραρχία. Αν το κάνετε, αυτό αποδεικνύει πως όσα βρίσκονται στην καρδιά σας έχουν μολυνθεί με πολλές ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, κι έτσι είναι πιθανό να παραβιάσετε τα διοικητικά διατάγματα.

9. Οι σκέψεις σου θα πρέπει να αφορούν το έργο της εκκλησίας. Άφησε κατά μέρος τις προσδοκίες της δικής σου σάρκας, να είσαι αποφασιστικός για τα οικογενειακά θέματα, να αφιερώνεσαι ολόψυχα στο έργο του Θεού και να το θέτεις σε πρώτη μοίρα και τη δική σου ζωή σε δεύτερη. Αυτή είναι η ευπρέπεια ενός αγίου.

10. Οι συγγενείς που δεν είναι πιστοί (τα τέκνα σου, ο σύζυγος ή η σύζυγός σου, οι αδελφές σου ή οι γονείς σου κλπ.) δεν θα πρέπει να εξαναγκάζονται προκειμένου να συμμετέχουν στην εκκλησία. Του οίκου του Θεού δεν του λείπουν μέλη και δεν είναι ανάγκη να αυξηθεί ο αριθμός τους με ανθρώπους που δεν έχουν καμία χρησιμότητα. Όσοι δεν πιστεύουν πρόθυμα, δεν πρέπει να οδηγούνται στην εκκλησία. Το διάταγμα αυτό απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους. Ως προς αυτό, θα πρέπει να ελέγχετε, να παρακολουθείτε και να υπενθυμίζετε ο ένας στον άλλο το παρόν διάταγμα, και κανείς δεν επιτρέπεται να το παραβιάζει. Ακόμη και όταν συγγενείς που δεν είναι πιστοί εισέρχονται διστακτικά στην εκκλησία, δεν πρέπει να λαμβάνουν βιβλία ή νέο όνομα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ανήκουν στον οίκο του Θεού και η είσοδός τους στην εκκλησία πρέπει να εμποδίζεται με κάθε αναγκαίο μέσο. Αν η εκκλησία αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω της εισβολής δαιμόνων, τότε εσύ ο ίδιος θα αποβληθείς ή θα σου επιβληθούν περιορισμοί. Εν ολίγοις, όλοι έχουν ευθύνη όσον αφορά αυτό το ζήτημα, δεν θα πρέπει όμως να ενεργείτε απερίσκεπτα, ούτε να το χρησιμοποιείτε με σκοπό να διευθετήσετε προσωπικά ζητήματα.

Αυτά είναι τα δέκα διοικητικά διατάγματα του Θεού που πρέπει να ακολουθούν οι εκλεκτοί Του την Εποχή της Βασιλείας. Να τα θυμάστε όλα.

Τέλη 1995