Ⅰ

Αφού ο Θεός ενσαρκώνεται,

με σάρκας ταυτότητα εργάζεται.

Έτσι, τελειώνει το έργο που πρέπει να κάνει.

Ο ίδιος ο Θεός ενσαρκώνεται!

Είτε είν’ ο Χριστός είτε το Πνεύμα του Θεού,

και τα δύο είναι στ’ αλήθεια ο Θεός.

Αυτός κάνει το έργο που πρέπει να κάνει και ασκεί τη διακονία που πρέπει.

Όπως και να εργάζεται ο Χριστός,

δεν παρακούει ποτέ τον Θεό.

Όσο κανονική κι αν είναι του Χριστού η ανθρώπινη φύση,

κανείς δεν μπορεί ν’ αρνηθεί πως είν’ ο ίδιος ο Θεός.

Απ’ όποια οπτική κι αν μιλά Αυτός,

όπως κι αν υπακούει έτσι το θέλει ο Θεός,

είν’ ο ίδιος ο Θεός.

Είν’ ο ίδιος ο Θεός.

Ⅱ

Του Χριστού η θεϊκή φύση είν’ υπεράνω όλων.

Είν’ η ανώτερη εξουσία απ’ όλα τα δημιουργήματα,

κι η εξουσία αυτή είναι η θεϊκή Του φύση—

είναι κι η διάθεση του ίδιου του Θεού,

κάτι που καθορίζει την ταυτότητά Του.

Καμία απαίτησή Του

δεν είναι πέρα απ’ τις δυνάμεις του ανθρώπου.

Όλα όσα κάν' είν’ το θέλημα του Θεού

για χάρη της διαχείρισής Του.

Όσο κανονική κι αν είναι του Χριστού η ανθρώπινη φύση,

κανείς δεν μπορεί ν’ αρνηθεί πως είν’ ο ίδιος ο Θεός.

Απ’ όποια οπτική κι αν μιλά Αυτός,

όπως κι αν υπακούει έτσι το θέλει ο Θεός,

είν’ ο ίδιος ο Θεός.

Είν’ ο ίδιος ο Θεός.

Όσο κανονική κι αν είναι του Χριστού η ανθρώπινη φύση,

κανείς δεν μπορεί ν’ αρνηθεί πως είν’ ο ίδιος ο Θεός.

Απ’ όποια οπτική κι αν μιλά Αυτός,

όπως κι αν υπακούει έτσι το θέλει ο Θεός,

είν’ ο ίδιος ο Θεός.

Είν’ ο ίδιος ο Θεός.

Είν’ ο ίδιος ο Θεός.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η ουσία του Χριστού είναι η υποταγή στο θέλημα του Επουράνιου Πατέρα