Πολλοί άνθρωποι ακούνε κηρύγματα πολλά χρόνια, δεν κατανοούν όμως τι είναι η αλήθεια, ούτε σε ποια πτυχή της αλήθειας θα πρέπει να επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους. Απλώς ακούνε, κι αυτό είναι όλο, πάντα απρόσεκτοι, σαν αλόγιστοι άνθρωποι χωρίς καρδιά. Δεν είναι περίεργο το ότι ενώ πιστεύουν στον Θεό αρκετά χρόνια, παραμένουν χωρίς εμπειρία και μαρτυρία. Όποιος επιδιώκει πραγματικά την αλήθεια, πρέπει να κάνει αυτοκριτική: συνάδουν με την αλήθεια τα όσα λέτε και κάνετε; Τι σας λείπει; Ποιες ελλείψεις θα πρέπει να αναπληρώσετε; Πόσο καλά εκτελείτε το καθήκον σας; Είστε σε θέση να ενεργείτε σύμφωνα με τις αρχές; Εάν δεν είστε σαφείς ως προς αυτά τα θέματα, τότε δεν είστε άτομα που επιδιώκουν την αλήθεια. Εάν θέλετε να επιδιώξετε και να κερδίσετε την αλήθεια, πρέπει να διαβάζετε και να συλλογίζεστε συχνά τα λόγια του Θεού. Ανεξάρτητα από το καθήκον που εκτελείτε, πρέπει να συλλογίζεστε και να ανακαλύπτετε τις αλήθειες που χρειάζεται να κατανοείτε, πρέπει να είστε σε θέση να κάνετε πράξη και να βιώνετε όσες αλήθειες κατανοείτε, όσο πολλές κι αν είναι αυτές. Πρέπει πάντα να σκέφτεστε ως εξής: «Έκανα πράξη και εισήλθα σε αυτήν την αλήθεια; Ποιες πτυχές της ζωής αφορά; Ποια περιβάλλοντα; Ποιες συνθήκες;» Αυτές οι ερωτήσεις πρέπει να βρίσκονται σταθερά στην καρδιά σας και να προσπαθείτε να βρείτε λύση στον ελεύθερο χρόνο σας. Εάν τα σκέφτεστε αυτά αλλά δεν τα κατανοείτε, τότε πρέπει να προσευχηθείτε-διαβάσετε, να έλθετε ενώπιον του Θεού και να Του ανοίξετε την καρδιά σας. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν την καρδιά τους στραμμένη στην αλήθεια στην πίστη τους στον Θεό. Πού είναι η καρδιά τους; Η καρδιά τους είναι πάντοτε στραμμένη σε εξωτερικά ζητήματα, πάντοτε μπλεγμένη σε θέματα ματαιοδοξίας και υπερηφάνειας, για το τι είναι σωστό και τι λάθος. Δεν γνωρίζουν ποια πράγματα σχετίζονται με την αλήθεια και ποια όχι, και σκέφτονται: «Όσο κάνω πράγματα στον οίκο του Θεού, όσο τρέχω και υπομένω κακουχίες για να εκτελέσω το καθήκον μου, τότε κάνω πράξη την αλήθεια». Αυτό είναι λάθος. Ασκεί κανείς την αλήθεια κάνοντας πράγματα για τον οίκο του Θεού, τρέχοντας και υπομένοντας κακουχίες; Έχει βάση να το λέμε αυτό; Το να υπομένεις κακουχίες ενώ κάνεις πράγματα και το να ασκείς την αλήθεια είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Εάν δεν γνωρίζεις τι είναι η αλήθεια, πώς θα μπορούσες να την κάνεις πράξη; Δεν είναι παράλογο αυτό; Ενεργείς σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, είσαι σε σύγχυση και μπερδεμένος, πράττοντας σύμφωνα με τις δικές σου ιδέες. Η καρδιά σου είναι σε σύγχυση, χωρίς στόχους, κατεύθυνση ή αρχές. Απλώς κάνεις πράγματα και υπομένεις κακουχίες ενώ τα κάνεις —πώς σχετίζεται αυτό με την άσκηση της αλήθειας; Εάν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, ό,τι κι αν κάνουν, και όποιες κακουχίες κι αν υπομείνουν, απέχουν πολύ από το να κάνουν πράξη την αλήθεια. Οι άνθρωποι πράττουν διαρκώς σύμφωνα με τη θέλησή τους, μόνο και μόνο για να κάνουν κάτι. Δεν εξετάζουν καθόλου αν οι πράξεις τους συνάδουν με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας ή όχι. Εάν δεν γνωρίζεις αν αυτό που κάνεις συνάδει με την αλήθεια, τότε σίγουρα δεν κάνεις πράξη την αλήθεια. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Κάνω πράγματα για την εκκλησία. Δεν κάνω έτσι πράξη την αλήθεια;» Αυτό είναι τελείως λάθος. Το να κάνεις πράγματα για την εκκλησία σημαίνει ότι κάνεις πράξη την αλήθεια; Όχι απαραίτητα —αυτό μπορεί να προσδιοριστεί μόνον εξετάζοντας αν υπάρχουν αρχές στις ενέργειες αυτού του ατόμου ή όχι. Εάν δεν υπάρχουν αρχές στα όσα πράττει κάποιος, τότε, για όποιον κι αν το κάνει, δεν ασκεί την αλήθεια. Ακόμη κι αν κάνει κάτι καλό, αυτό πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας ώστε να μπορεί να χαρακτηριστεί άσκηση της αλήθειας. Εάν παραβιάζει τις αρχές, τότε, ό,τι καλό κάνει, είναι απλώς καλή συμπεριφορά και υπολείπεται της άσκησης της αλήθειας. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σήμερα που δεν μοχθούν ποτέ για τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, κάτι που σημαίνει ότι απλώς παρέχουν υπηρεσία. Εάν κάποιος δεν μοχθεί ποτέ για την αλήθεια, δεν μπορεί να εκτελέσει το καθήκον του επαρκώς. Αυτού του είδους το άτομο σίγουρα δεν συγκαταλέγεται στον λαό του Θεού, μόνο πάροχος υπηρεσιών θα μπορούσε να ονομαστεί. Εάν καταφέρει να παρέχει υπηρεσίες μέχρι τέλους, ενδέχεται να θεωρηθεί πιστός πάροχος υπηρεσιών και να του επιτραπεί να παραμείνει. Εάν όμως έχει κάνει κάποια κακά πράγματα κατά τη διάρκεια της παροχής υπηρεσίας, κάπου στην πορεία θα εξαλειφθεί, σαν εποχιακός εργάτης που δεν χρειάζεται πλέον. Έτσι εξαλείφονται οι περισσότεροι πάροχοι υπηρεσιών. Εάν η υπηρεσία που παρέχουν δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα, τότε σίγουρα δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν σταθεροί.

Τι σημαίνει να κάνεις πράξη την αλήθεια; Τι σημαίνει να κάνεις πράξη την αλήθεια όταν ολοκληρώνεις μια εργασία ή εκτελείς ένα καθήκον, ή το να μην την κάνεις πράξη; Το να μην κάνεις πράξη την αλήθεια σημαίνει ότι αυτό που κάνεις δεν έχει σχέση με την αλήθεια. Μπορεί κάποιος να εκτελεί ένα καθήκον, αυτό όμως να έχει μικρή σχέση με την αλήθεια. Είναι απλώς ένα είδος καλής συμπεριφοράς, και μπορεί να θεωρηθεί καλή πράξη, όμως απέχει ακόμη πολύ από την άσκηση της αλήθειας —υπάρχει διάκριση μεταξύ αυτών των πραγμάτων. Ποια είναι η διάκριση; Απλώς ακολουθείς έναν μπούσουλα ή τηρείς κανόνες όταν κάνεις κάτι. Φροντίζεις να μη ζημιωθούν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τρέχεις λίγο περισσότερο και υπομένεις λίγο περισσότερες κακουχίες, τα έχεις επιτύχει αυτά τα πράγματα και, αν οι απαιτήσεις από σένα δεν είναι ιδιαίτερα υψηλές, μπορεί να εκτελείς το καθήκον σου επαρκώς. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που πρέπει να εξετάσεις: έβγαλες στην επιφάνεια και αποκάλυψες ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις, σκέψεις και πράγματα που δυσαρεστούν τον Θεό υπάρχουν μέσα σου όταν πράττεις έτσι; Έφτασες σε αληθινή αυτογνωσία κάνοντάς το αυτό και εκτελώντας το καθήκον σου; Βρήκες την αλήθεια που πρέπει να κάνεις πράξη και στην οποία οφείλεις να εισέλθεις; (Σπάνια —μερικές φορές απλώς ανταποκρίνομαι στα λόγια του Θεού, γνωρίζω λίγο τον εαυτό μου κι αυτό είναι όλο.) Τότε, τις περισσότερες φορές έχεις μόνο μια θεωρητική, τυποποιημένη γνώση του εαυτού σου, όχι πρακτική γνώση. Εάν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, εάν δεν την κάνεις πράξη ούτε την έχεις κερδίσει, τότε ακόμη κι αν δεν έχεις κάνει μεγάλα λάθη και δεν έχεις παραβιάσει καμία βασική αρχή, ακόμη κι αν δεν έχεις διαπράξει ενεργά το κακό και φαίνεσαι καλός άνθρωπος με κάποια ανθρώπινη φύση, το ότι δεν έχεις κάνει λάθη και η φαινομενικά ανθρώπινη φύση σου δεν είναι το ίδιο με το να συνάδεις με την αλήθεια ή να την κάνεις πράξη. Αυτά τα πράγματα απέχουν και διαφέρουν το ένα από το άλλο. Ενώ πιστεύουν στον Θεό αρκετά χρόνια, πολλοί άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι είναι τυπικοί πάροχοι υπηρεσιών. Αναρωτιούνται πώς κι έγιναν πάροχοι υπηρεσιών, όμως η απάντηση δεν τους έρχεται, όσο κι αν το σκέφτονται ξανά και ξανά. Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν μόλις να πιστεύουν στον Θεό, δεν σκοπεύουν να γίνουν πάροχοι υπηρεσιών. Σχεδιάζουν να είναι καλοί πιστοί, να επιτύχουν κατανόηση της αλήθειας και τελικά να σωθούν και να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών —ή τουλάχιστον να μπορέσουν να επιβιώσουν. Σκέφτονται επίσης ότι, ως πιστοί, πρέπει να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό και να υποτάσσονται σε Εκείνον. Πώς γίνεται να καταλήγουν πάροχοι υπηρεσιών χωρίς να το συνειδητοποιούν; Αυτό συμβαίνει επειδή δεν είσαι ποτέ σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια ή να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας στο καθήκον σου και στα περιβάλλοντα που ρυθμίζει ο Θεός για σένα —διαρκώς κοπιάζεις αντί να εκτελείς το καθήκον σου. Αυτός είναι ο λόγος. Έτσι, αφού έχεις εκτελέσει το καθήκον σου για κάποιο χρονικό διάστημα, και αφού ηρεμήσεις και σκεφτείς: «Τι κέρδισα αυτόν τον καιρό; Όταν βγήκα μία φορά έξω, παρά λίγο να αντιμετωπίσω κίνδυνο, όμως ο Θεός με προστάτευσε», το ότι διαπιστώνεις πως ο Θεός σε προστάτευσε, μετράει σαν να Τον γνωρίζεις; Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να σε εμπνεύσουν να αυξήσεις την πίστη σου στον Θεό, ούτε σου δίνουν την ευκαιρία μιας αληθινής κατανόησης της διεφθαρμένης διάθεσης, φύσης και ουσίας σου. Εάν αναλογιστείς τον τρόπο με τον οποίο εκτέλεσες το καθήκον σου εκείνη την περίοδο, έχεις σημειώσει κάποια πρόοδο ως προς την είσοδό σου στη ζωή; Εάν έκανες πράξη την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου και ενήργησες σύμφωνα με τις αρχές, τότε σίγουρα θα σημειώσεις πρόοδο. Εάν λες: «Όσον αφορά τη θετική πλευρά των πραγμάτων, η αλήθεια της γνώσης του Θεού είναι βαθιά. Δεν την απέκτησα αληθινά, ούτε έμαθα ακόμη πολλά από αυτή. Όσον αφορά την αρνητική πλευρά των πραγμάτων, όμως, ξέρω ότι οι διεφθαρμένες διαθέσεις που είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν, είναι η διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας που αποκαλύπτεται από τον Θεό, είναι η ουσία της ανθρώπινης φύσης που είναι εχθρική προς τον Θεό και Του αντιστέκεται, είναι η κακή φύση και η δολιότητα της ανθρωπότητας, καθώς και η διεφθαρμένη διάθεση η πιο βαθιά κρυμμένη στις καρδιές των ανθρώπων που αποκαλύπτει ο Θεός. Δεν μπορούσα να το δω προηγουμένως, τώρα όμως το συνειδητοποιώ και το βλέπω κι η καρδιά μου κάπως το αισθάνεται», αυτό είναι πρόοδος. Έχεις αυτά τα συναισθήματα και, όταν ηρεμείς και προσπαθείς να το σκεφτείς προσεκτικά, διαπιστώνεις ότι η εμπειρία σου κατά την πίστη στον Θεό επί αρκετά χρόνια είναι πάρα πολύ ρηχή και βλέπεις ότι σου λείπουν πάρα πολλά πράγματα. Έχεις κάποια κατανόηση της αλήθειας της διαφθοράς σου, όμως μόλις άρχισες να μετανοείς. Αμαρτάνεις λιγότερο και δείχνεις κάποιες μικρές αλλαγές στη συμπεριφορά, όμως αυτό απέχει πολύ από μια αλλαγή στη διάθεση της ζωής. Περίμενε έως ότου αποκτήσεις μερικά ακόμη χρόνια εμπειρίας, περίμενε να κατανοείς βαθύτερα τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και να επέλθουν κάποιες αλλαγές στη διάθεση της ζωής σου —και τότε θα νιώσεις επιτέλους ότι έλαβες μεγάλη σωτηρία από τον Θεό και θα πεις: «Τα λόγια του Θεού που αποκαλύπτουν τον άνθρωπο είναι αληθινά, κι εγώ λέω Αμήν στα λόγια Του. Τα λόγια Του είναι η αλήθεια, πόσο αληθινά είναι!» Όταν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους, λένε όλοι: «Οι άλλοι μπορεί να προδώσουν τον Θεό, όμως εγώ δεν θα το κάνω ποτέ. Οι άλλοι μπορεί να απαρνηθούν τον Θεό, όμως εγώ δεν θα το κάνω ποτέ». Δεν είναι κενά λόγια αυτά; Όταν εκτίθενται από τα γεγονότα, οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν ότι κι οι ίδιοι είναι πολύ αναξιόπιστοι, ότι χρειάζονται τον Θεό να τους φροντίζει και να τους προστατεύει, ότι πραγματικά δεν μπορούν να αφήσουν τη φροντίδα του Θεού, ότι μόνο μέσω της χάρης και του ελέους Του τα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα κι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα να καυχηθούν. Εάν έχεις αυτό το συναίσθημα, προέρχεται από την εμπειρία σου, όχι επειδή σου το ενστάλαξαν άλλοι. Προέρχεται από τα όσα έχεις περάσει και βιώσει προσωπικά. Αυτά τα πράγματα είναι πολύ πρακτικά και βαθιά, πολύ πιο πρακτικά από τα μεγάλα κενά λόγια που λέγονται τόσο συχνά από τους ανθρώπους. Όταν έχεις αυτού του είδους την εμπειρία και η καρδιά σου έχει αυτό το συναίσθημα, τότε θα διψάει για τον Θεό, για τα λόγια Του και για την αλήθεια. Θα εμπνευστείς ώστε να δίνεις αξία στα λόγια του Θεού, θα εμπνευστείς ώστε να κάνεις πράξη και να βιώνεις τα λόγια Του και θα έλθεις ένα βήμα εγγύτερα στον Θεό στη σχέση σου μαζί Του. Αυτό είναι απόδειξη ότι είσαι ήδη στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και έχεις αρχίσει να εισέρχεσαι στην πραγματικότητα της αλήθειας. Όσοι κηρύττουν διαρκώς μόνο λόγια δόγματος και κενές θεωρίες, εκδιώκονται όλο και πιο μακριά, απομονώνονται και ντροπιάζονται όλο και περισσότερο στον οίκο του Θεού. Πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους, είναι καιρός να αφυπνιστούν.

Ποια είναι τα κριτήρια για να μετρήσουμε εάν κάποιος κατέχει την πραγματικότητα της αλήθειας; Ή για να δούμε αν κάνει πράξη την αλήθεια; Όταν του συμβαίνει κάτι, πρέπει να εξετάζετε τι στάση έχει απέναντι στον Θεό, εάν μπορεί να αναζητήσει την αλήθεια, αν γνωρίζει αληθινά τον εαυτό του και αν μπορεί να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό. Έχοντας μια ξεκάθαρη άποψη για αυτά τα πράγματα, μπορείτε να προσδιορίσετε εάν κάνει πράξη την αλήθεια ή εάν κατέχει την πραγματικότητά της. Εάν κάποιος κηρύττει διαρκώς λέξεις και φράσεις δόγματος και ξεστομίζει βαρύγδουπα λόγια όταν του συμβαίνουν διάφορα, είναι σαφές ότι δεν κατέχει την πραγματικότητα της αλήθειας. Όταν συμβαίνουν διάφορα σε κάποιον που δεν κατέχει την πραγματικότητα της αλήθειας, μπορεί να την κάνει πράξη; Επ’ ουδενί. Μπορεί να πει: «Συνέβη αυτό, υποτάσσομαι στον Θεό!» Γιατί θέλεις να υποταχθείς στον Θεό; Η αρχή είναι ορθή, ενδέχεται όμως να ενεργείς με βάση τα συναισθήματά σου, με μια μέθοδο που έχεις σταθμίσει και αποφασίσει ο ίδιος. Μιλάς μεν για υποταγή στον Θεό, αλλά, κατά βάθος, αμφιβάλλεις πάντα για όλα όσα πράττει ο Θεός. Δεν κατανοείς γιατί ο Θεός ενεργεί με τον τρόπο που ενεργεί, ωστόσο συνεχίζεις να λες στον εαυτό σου ότι πρέπει να υποταχθείς σε Εκείνον, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχεις καμία τέτοια πρόθεση. Φαίνεται απ’ έξω μόνο ότι δεν αντιστέκεσαι, δεν παραπονιέσαι και κάνεις αυτό που σου λένε. Μοιάζει να έχεις υποταχθεί, όμως αυτό το είδος υποταγής είναι απλώς προσποίηση, μια απλή τήρηση κανόνων. Δεν κάνεις πράξη την υποταγή. Πρέπει να ανασύρεις στην επιφάνεια και να αναλύσεις τη διεφθαρμένη διάθεση που σε εμποδίζει να υποταχθείς και να προσφεύγεις στα λόγια του Θεού για σύγκριση. Εάν γνωρίσεις αληθινά τη διεφθαρμένη σου διάθεση, εάν μπορέσεις να κατανοήσεις αληθινά τον Θεό και γνωρίσεις γιατί ενεργεί με τον τρόπο που ενεργεί, εάν μπορέσεις να το κατανοήσεις αυτό πλήρως, τότε μπορείς να υποταχθείς στον Θεό. Θα πεις: «Όσο μεγάλες κι αν είναι οι δυσκολίες, όσο αδύναμος ή λυπημένος κι αν νιώθω, δεν θα είμαι αρνητικός και θα υποταχτώ στον Θεό, γιατί ξέρω ότι αυτό που πράττει ο Θεός είναι καλό, ότι όλα όσα κάνει είναι ορθά. Δεν θα έκανε τίποτα κακό». Όταν το πετύχετε αυτό, το πρόβλημά σας θα έχει λυθεί πλήρως. Μερικοί δεν αναζητούν την αλήθεια, ούτε επιλύουν τα προβλήματα κατ’ αυτόν τον τρόπο. Απλώς κηρύττουν λέξεις και φράσεις δόγματος και φαίνεται σαν να κατανοούν τα πάντα, όταν όμως τους τυχαίνει κάποια πραγματική δυσκολία, δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια, αν και θα το ήθελαν. Τα παράπονα και οι παρανοήσεις εξακολουθούν επίμονα στην καρδιά τους —ωστόσο, δεν αναζητούν την αλήθεια για να λύσουν το πρόβλημα. Αυτά τα παράπονα και οι παρανοήσεις κρύβονται μέσα στους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, είναι ένας καρκίνος και θα ξεσπάσουν στο κατάλληλο περιβάλλον. Προτού συμβεί αυτό, οι άνθρωποι δεν μπορούν να τα νιώσουν και νομίζουν ότι κατανοούν όλη την αλήθεια και ότι δεν έχουν δυσκολίες. Όταν όμως αργότερα τους συμβεί κάτι, αδυνατούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχεις αληθινή πίστη στον Θεό και ότι δεν κατανοείς πραγματικά την αλήθεια. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι μπορείς να κηρύττεις μερικές λέξεις και φράσεις δόγματος και απλώς να τηρείς κάποιους κανόνες. Αν και ενδεχομένως μπορείς να υποτάσσεσαι κατά καιρούς, πρόκειται για υποταγή συμμόρφωσης με κανόνες, μια πολύ περιορισμένη υποταγή. Εάν σου συμβεί κάτι που δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις σου, δεν μπορείς να υποταχθείς. Αυτό δείχνει ότι δεν είσαι άτομο που μπορεί πραγματικά να υποταχθεί στον Θεό και ότι η διεφθαρμένη διάθεσή σου δεν έχει διορθωθεί, παραμένει αμετάβλητη. Πρέπει να γνωρίσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου υπό το πρίσμα των όσων σου συμβαίνουν, πρέπει να γνωρίσεις, να κατανοήσεις και να νοιάζεσαι για όλα όσα πράττει ο Θεός. Μετά από αυτό, πρέπει να επιτύχεις αληθινή και πρόθυμη υποταγή και, ό,τι κι αν σου συμβαίνει ή όσο κι αν δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις σου, πρέπει να είσαι σε θέση να υποτάσσεσαι. Αυτό είναι το επίπεδο που πρέπει να φτάσει κάποιος ώστε να είναι άτομο που υποτάσσεται πραγματικά στον Θεό, άτομο που έχει πραγματικά αλλάξει.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό χρόνια δεν ξέρουν τι είναι να υποτάσσεσαι σε Εκείνον. Γνωρίζουν μόνο πώς να λένε λέξεις και φράσεις δόγματος, όχι τι είναι να κάνεις πράξη την αλήθεια ή πώς να ασκείσαι ώστε να υποτάσσεσαι στον Θεό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Μερικοί άνθρωποι υποτάσσονται πάντοτε στον Θεό σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και όταν αυτά που λέει ο Θεός δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις τους, δεν τα καταφέρνουν να υποταχθούν. Ανακύπτουν τότε αντιλήψεις και παρανοήσεις για τον Θεό μέσα τους και δεν αναζητούν την αλήθεια. Αν ήταν πραγματικά άνθρωποι που υποτάσσονται στον Θεό, θα μπορούσαν να το πράξουν ανεξάρτητα από το αν τα λόγια του Θεού συμφωνούν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις ή όχι, διότι η υποταγή του ανθρώπου στον Θεό έχει οριστεί από τον Ουρανό και αναγνωριστεί από τη γη. Εάν κάποιος ασκείται κατ’ αυτόν τον τρόπο, υποτάσσεται στον Θεό, και αν τελικά κατανοήσει την αλήθεια μέσω αυτής της άσκησης, τότε κατέχει την πραγματικότητα της υποταγής στον Θεό. Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν πράξη την αλήθεια, κάνουν πράξη μόνο το κυριολεκτικό δόγμα των λόγων του Θεού και νομίζουν ότι κάνουν πράξη την αλήθεια. Γεγονός είναι ότι κάτι τέτοιο υπολείπεται της άσκησης της αλήθειας. Πρέπει να υπάρχουν αρχές για την άσκηση της αλήθειας. Εάν δεν μπορεί κάποιος να βρει τις αρχές της άσκησης, τότε απλώς ακολουθεί κανόνες και η άσκηση αυτή δεν έχει τα απαραίτητα στοιχεία τού να ενεργεί κανείς σύμφωνα με τις αρχές. Πολλοί υποστηρίζουν μόνο τους κανόνες των λέξεων και φράσεων του δόγματος και δεν έχουν αρχές στην άσκησή τους. Αυτό υπολείπεται των προτύπων για την άσκηση της αλήθειας. Ο καθένας στη θρησκεία ενεργεί σύμφωνα με τις δικές του αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες και πιστεύει ότι έτσι κάνει πράξη την αλήθεια. Μπορεί να κηρύττει για την αγάπη, για παράδειγμα, ή για την ταπεινότητα, όμως το μόνο που κάνει είναι να παπαγαλίζει ωραία λόγια. Η άσκησή του δεν έχει αρχές και δεν μπορεί να κατανοήσει τα πιο θεμελιώδη ζητήματα. Πώς μπορεί κανείς να εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας εάν ασκείται κατ’ αυτόν τον τρόπο; Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Η πραγματικότητα βιώνεται από τον άνθρωπο. Μόνον όταν κάποιος μπορέσει να κάνει πράξη την αλήθεια και να βιώσει τα λόγια του Θεού, κατέχει την πραγματικότητα της αλήθειας. Μέσω της άσκησης και της εμπειρίας των λόγων του Θεού, οι άνθρωποι αποκτούν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και την αληθινή γνώση των λόγων του Θεού. Μόνο τότε κατανοούν την αλήθεια. Όσοι κατανοούν πραγματικά την αλήθεια, είναι σε θέση να καθορίσουν τις αρχές της άσκησης. Όταν έχεις κατανοήσει τις αρχές της άσκησης, ο λόγος και οι πράξεις σου θα έχουν αρχές και η εκτέλεση του καθήκοντός σου θα συνάδει με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας. Αυτό είναι να κάνεις πράξη την αλήθεια, να κατέχεις την πραγματικότητα της αλήθειας. Μόνον αφού βιώσεις την πραγματικότητα της αλήθειας, κάνεις πράξη την αλήθεια, αν δεν τη βιώσεις, τότε δεν κάνεις πράξη την αλήθεια. Η άσκηση της αλήθειας δεν είναι απλώς θέμα τήρησης κανόνων, όπως φαντάζονται οι άνθρωποι, ούτε πρέπει να ασκείται κανείς όπως του αρέσει. Ο Θεός εξετάζει αν κατανοείς πραγματικά την αλήθεια κατά την άσκηση και βίωση των λόγων Του, αλλά και κατά πόσον ο λόγος και οι πράξεις σου διαθέτουν τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας. Εάν κατανοείς την αλήθεια και μπορείς να την κάνεις πράξη, θα έχεις είσοδο στη ζωή. Οι όποιες εμπειρίες και γνώσεις έχεις για τα λόγια του Θεού, η όποια εκτίμηση έχεις κάνει, όλα αυτά τα ζητήματα σχετίζονται άμεσα με την είσοδό σου στη ζωή. Εάν έχεις βιώσει πολλά πράγματα, εάν έχεις αποτύχει πολλές φορές, εάν έχεις αντλήσει γνήσια διδάγματα και είχες πρακτικές εμπειρίες, τότε μπορεί να νιώθεις ότι κατέχεις την πραγματικότητα της αλήθειας. Είναι ακριβές αυτό; Δεν είναι. Είναι αξιόπιστο ένα τέτοιο συναίσθημα; Ούτε αυτό είναι αξιόπιστο. Οι άνθρωποι που κατέχουν την πραγματικότητα της αλήθειας μπορούν να υποταχθούν στον Θεό και να καταθέσουν μαρτυρία για Εκείνον, και είναι πολύ εποικοδομητικό για τους άλλους να ακούσουν τη μαρτυρία τους. Μόνον αυτοί μπορούμε να πούμε ότι κατέχουν την πραγματικότητα της αλήθειας. Μόνον εκείνος που μπορεί να αποσπάσει την αναγνώριση και την επιδοκιμασία όσων κατανοούν την αλήθεια, κατέχει την πραγματικότητα της αλήθειας. Το εάν κατέχεις την πραγματικότητα της αλήθειας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το εάν μπορείς να κατανοήσεις την αλήθεια και να γνωρίσεις τον Θεό κατά την άσκησή σου και την εμπειρία των λόγων Του. Εάν η άσκηση και η εμπειρία σου δεν σχετίζονται με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, τότε δεν έχεις αληθινή εμπειρία ζωής. Αυτό αποδεικνύει επίσης ότι η σχέση σου με τον Θεό δεν είναι φυσιολογική. Γιατί λέω ότι η σχέση σου με τον Θεό δεν είναι φυσιολογική; Επειδή δεν έχεις άσκηση ή εμπειρία των λόγων Του και δεν έχεις επιτύχει κατανόηση της αλήθειας. Αυτό δείχνει ότι δεν είσαι άτομο που βιώνει το έργο του Θεού, πόσο μάλλον άτομο που υποτάσσεται στον Θεό. Θα δείχνεις ότι έχεις αληθινή πίστη στον Θεό μόνον εάν πιστεύεις πολλά χρόνια σε Εκείνον, εάν έχεις υποστεί πολλές δοκιμασίες και βάσανα και η πίστη και η αγάπη σου για τον Θεό έχουν μεγαλώσει, και έχεις παραμείνει ακλόνητος στη μαρτυρία σου. Αυτή η αληθινή πίστη πρέπει να αποδεικνύεται με το να παραμένεις αμετακίνητος στη μαρτυρία σου. Είναι κρίσιμης σημασίας αν μπορείς να το κάνεις ή όχι. Είναι η δοκιμή για το εάν κάνεις πράξη την αλήθεια και αποκαλύπτει εάν έχεις αληθινή πίστη ή όχι. Για παράδειγμα, ποια θα ήταν η στάση σου εάν ο Θεός ρυθμίσει μια κατάσταση και διαπιστώσεις ότι σκοπεύει να σου αφαιρέσει το άτομο που αγαπάς και νοιάζεσαι περισσότερο ή τα πράγματα που λατρεύεις περισσότερο; Δεν είναι ότι λες απλά: «Θεέ μου, ό,τι κάνεις είναι καλό. Σε ευχαριστώ και Σε αινώ», και αυτό σημαίνει ότι το περνάς το τεστ. Όταν βλέπεις το άτομο που αγαπάς περισσότερο να αφήνει την τελευταία του πνοή, η καρδιά σου αγωνιά και συνταράσσεται και λες: «Δεν μπορώ να ζήσω εάν πεθάνει. Θα πεθάνω μαζί του, δεν μπορώ χωρίς αυτόν! Εάν πεθάνει, δεν θα πιστεύω πια στον Θεό». Σε αυτήν την περίπτωση, δεν κατέχεις την πραγματικότητα της αλήθειας και έχεις εκτεθεί πλήρως. Έχεις γνήσια πίστη; Πέθανε το αγαπημένο σου πρόσωπο κι εσύ δεν μπορείς να ζήσεις, δεν θέλεις καν τον Θεό. Πέθανε το αγαπημένο σου πρόσωπο κι εσύ δεν υπακούς καν τον Θεό. Αυτό αποδεικνύει ότι εκείνο που αγαπάς και υπακούς είναι ο άνθρωπος. Δεν έχεις εκτεθεί από αυτό; Δεν είσαι, βασικά, άτομο που υπακούει τον Θεό, πόσο μάλλον να Τον αγαπά. Η κανονική σου συναναστροφή με τους άλλους πρέπει να είναι γεμάτη κενές κουβέντες και δόγματα, όχι πρακτικά λόγια από καρδιάς. Το αν τα δόγματα που λες και τα συνθήματα που φωνάζεις πηγάζουν από την πίστη σου και είναι η αληθινή κατανόησή σου, θα αποκαλυφθεί όταν δοκιμαστείς. Αποδεικνύεται ότι είσαι ψευδής πιστός, απατεώνας και μη πιστός. Προσποιείσαι μόνο στην πίστη σου στον Θεό και τα λόγια Του δεν έχουν ριζώσει στην καρδιά σου. Η πιο τρομακτική μορφή πίστης στον Θεό είναι όταν κάποιος κατανοεί όλα τα δόγματα, αλλά δεν έχει την παραμικρή γνήσια πίστη στον Θεό. Πώς μπορεί να επαληθευτεί η γνήσια πίστη; Βλέποντας, κυρίως, αν κάποιος μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια και να την κάνει πράξη όταν του συμβαίνουν διάφορα. Εάν δεν έχει αποδεχτεί ποτέ την αλήθεια, ούτε την έχει κάνει πράξη, τότε ουσιαστικά έχει ήδη εκτεθεί και δεν χρειάζεται να περιμένει κάποια δοκιμή να τον εκθέσει. Όταν συμβαίνουν διάφορα σε κάποιον στην καθημερινή ζωή, μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα εάν κατέχει την πραγματικότητα της αλήθειας. Υπάρχουν πολλοί που συνήθως δεν επιδιώκουν την αλήθεια και δεν την κάνουν πράξη όταν τους συμβαίνουν διάφορα. Χρειάζεται οι άνθρωποι αυτοί να περιμένουν κάποια δοκιμή να τους εκθέσει; Καθόλου. Μετά από λίγο, αν δεν αλλάξει τίποτα, αυτό σημαίνει ότι έχουν ήδη εκτεθεί. Εάν κλαδευτούν και αντιμετωπιστούν, αλλά παρά ταύτα δεν αποδεχθούν την αλήθεια και παραμείνουν σταθερά αμετανόητοι, τότε έχουν εκτεθεί ακόμη περισσότερο και θα πρέπει να αποπεμφθούν και να εξαλειφθούν. Όσοι δεν επικεντρώνονται συνήθως στην αποδοχή της αλήθειας ή στην άσκησή της είναι όλοι μη πιστοί και δεν πρέπει να τους ανατίθεται καμία εργασία, ούτε να αναλαμβάνουν κάποια ευθύνη. Μπορεί κάποιος χωρίς την αλήθεια να παραμείνει σταθερός; Είναι σημαντικό να κάνουμε πράξη την αλήθεια; Απλά κοιτάξτε όσους δεν έχουν κάνει ποτέ πράξη την αλήθεια —δεν θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να εκτεθούν όλοι. Δεν έχουν καθόλου εμπειρία ή μαρτυρία. Πόσο φτωχοί και αξιολύπητοι είναι, πόσο αμήχανοι πρέπει να αισθάνονται!

Πώς προκύπτει σε κάποιον η αληθινή πίστη στον Θεό; Προέρχεται από την εμπειρία. Πώς προκύπτει από την εμπειρία; Εάν είστε σε θέση να αναζητήσετε και να σταθμίσετε το θέλημα του Θεού σε κάθε άτομο, γεγονός και αντικείμενο που συναντάτε, και μέσω αυτού να Τον κατανοήσετε, τότε, μετά από πολλή εμπειρία, θα καταλήξετε σταδιακά σε μια αληθινή κατανόηση του Θεού —όχι κατανόηση στα λόγια, αλλά εκείνη που νιώθεις στην καρδιά σου. Ο Θεός στον οποίο πιστεύει η καρδιά σου και τον οποίο αναγνωρίζει το στόμα σου ζει στην καρδιά σου, και κανείς δεν μπορεί να σου το στερήσει αυτό. Ακριβώς όπως ο Ιώβ, όταν δοκιμάστηκε και οι φίλοι του είπαν: «Αμάρτησες και προσέβαλες τον Θεό. Γρήγορα, παρακάλεσε τον Ιεχωβά Θεό να σε συγχωρήσει!», ο Ιώβ δεν ένιωσε ότι είχε αμαρτήσει ή είχε προσβάλει τον Θεό, γιατί όμως; Επειδή μετά από δεκαετίες που ζούσε, η κατανόησή του για τον Θεό δεν βασιζόταν στη δική του εμπειρία. Δεν είπε: «Ο Θεός ευλογεί και ελεεί τους ανθρώπους και δεν τους στερεί ποτέ». Η εμπειρία του ήταν ότι ο Θεός δίνει στον άνθρωπο, αλλά και του παίρνει. Όταν δίνει πράγματα στον άνθρωπο, μερικές φορές επίσης συμμορφώνει, πειθαρχεί και τιμωρεί ταυτόχρονα. Το τι κάνει ο Θεός στους ανθρώπους δεν υπαγορεύεται από τον νου, τη σκέψη ή τη φαντασία των ανθρώπων. Άρα, οι εμπειρίες ζωής δεκαετιών του Ιώβ τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι «ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον» (Ιώβ 1:21). Δηλαδή, ό,τι κάνει ο Θεός, ανεξάρτητα από το αν θεωρείται καλό ή κακό στα μάτια του ανθρώπου, αποτελεί μέρος των ενορχηστρώσεών Του. Ακόμη κι όταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα, ο Σατανάς δεν τολμά να ενεργήσει εναντίον του ανθρώπου χωρίς την άδεια του Θεού. Οι άνθρωποι βρίσκονται στα χέρια του Θεού, και υπό την κυριαρχία Του δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Ακόμη κι αν πέσεις στα χέρια του Σατανά, το υπαγόρευσε ο Θεός και ο Σατανάς δεν θα τολμούσε να σε αγγίξει χωρίς την άδεια Εκείνου. Ο Ιώβ είχε αυτό το επίπεδο κατανόησης, οπότε δεν βαρυγκωμούσε ό,τι κι αν έκανε ο Θεός. Έβλεπε ξεκάθαρα ότι μόνον ο Ιεχωβά Θεός είναι ο αληθινός Θεός που κυβερνά τα πάντα και ότι όλοι αυτοί οι άγγελοι, τα κακά πνεύματα και οι δαίμονες δεν είναι Θεός. Ποιος κυβερνά τα πάντα; Ποιος κυβερνά την ανθρωπότητα και έχει κυριαρχία επί των πάντων; Ο Θεός. Για να χρησιμοποιήσουμε μια κοινή έκφραση, ο Θεός είναι ο παμμέγιστος. Η οικογένεια κάποιου, το επίπεδο του πλούτου του, είτε περνάει τις μέρες του με άνεση είτε μες στον πόνο, αλλά και η διάρκεια της ζωής του —όλα αυτά βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Ο Ιώβ είχε βαθιά εμπειρία από αυτήν την άποψη, και όχι μόνο μία ή δύο φορές στη ζωή του. Κάθε φορά που συνέβαινε κάτι, εάν μπορούσε να κατανοήσει ότι συνέβαινε εντός της κυριαρχίας του Θεού, αυτό χαραζόταν βαθιά στη μνήμη του. Του έδινε τη βαθιά αίσθηση και το αίσθημα ότι τα πράγματα αυτά δεν γίνονταν τυχαία, ή από τη θέληση του ανθρώπου ή του Σατανά, αλλά ότι ήταν έργο Θεού και δεν μπορούσε να παραπονιέται. Τι συνειδητοποίησε ο Ιώβ όταν περνούσε τόσο μεγάλες δοκιμασίες; Ότι ο Θεός είναι υπέρτατος, ότι ο Θεός είναι σοφός. Μπορούσε να δοξάζει διαρκώς τον Θεό, ό,τι κι αν έκανε Εκείνος. Εάν συμβαίνουν και σε σένα τέτοια πράγματα αλλά δεν μπορείς να τα κατανοήσεις, μην κρίνεις και μην επιβάλλεις τα δικά σου συμπεράσματα. Εάν δεν γνωρίζεις ποιο είναι το αγαθό θέλημα του Θεού, τότε αναζήτησέ το, περίμενε και κατόπιν υπάκουσε. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να ασκηθείς, το καλύτερο μονοπάτι άσκησης, διαφορετικά θα ταπεινωθείς και θα ντροπιαστείς. Ο Ιώβ τα ήξερε πολύ καλά όλα αυτά. Εάν παρανοείς διαρκώς τον Θεό, δεν θα κερδίσεις ποτέ την αλήθεια και θα χάσεις τις ευλογίες Του. Ακόμη κι αν υποφέρεις πολλές δυσκολίες, δεν θα κερδίσεις τίποτα επειδή η σχέση σου με τον Θεό δεν είναι φυσιολογική, δεν Τον αντιμετωπίζεις σαν Θεό, δεν κατανοείς το έργο Του και δεν Τον υπακούς αληθινά. Εξαιτίας αυτού, δεν θα αποκτήσεις ποτέ αληθινή γνώση του Θεού. Ο Θεός μιλά και εργάζεται, όσο επίπονες όμως κι αν είναι οι προσπάθειές Του για σένα, και ό,τι είδους περιβάλλον κι αν δημιουργεί για σένα, όλα τελικά γίνονται για να μπορέσεις να Τον γνωρίσεις. Μόλις γνωρίσεις τον Θεό, η σχέση σου μαζί Του θα γίνει πιο στενή και πιο φυσιολογική. Ο Θεός δεν ενεργεί χωρίς λόγο, πόσο μάλλον δεν παίζει με κάποιον από πλήξη, και είναι φυσιολογικό οι άνθρωποι να μην κατανοούν το πώς εργάζεται. Όμως θα πρέπει να αναζητούν την αλήθεια και, τουλάχιστον, να μην οριοθετούν τον Θεό —αυτό σημαίνει να είσαι λογικός άνθρωπος. Όπως είπε ο Πέτρος, το να αντιμετωπίζει ο Θεός τους ανθρώπους ως αθύρματα, ή όπως κι αν τους αντιμετωπίζει, έχει πάντα δίκιο. «Αν ο Θεός με αντιμετώπισε σαν άθυρμα, πώς θα μπορούσα να μην είμαι έτοιμος και πρόθυμος;» Τι οδήγησε τον Πέτρο να πει αυτά τα λόγια; (Η εμπειρία του Πέτρου οδήγησε σε αυτά τα λόγια. Συνειδητοποίησε πως, ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, οι προθέσεις Του είναι πάντα αγαθές.) Μερικές φορές δεν θα κατανοείτε το θέλημα του Θεού, οπότε τι θα πρέπει να κάνετε; Πρέπει να περιμένεις, να το αναζητήσεις και να προσπαθήσεις να το αναγνωρίσεις. Μολονότι ο Ιώβ και ο Πέτρος έζησαν σε διαφορετικές εποχές, είχαν διαφορετικό υπόβαθρο, βίωσαν διαφορετικά πράγματα και μιλούσαν διαφορετικά, το μονοπάτι και ο τρόπος άσκησής τους ήταν τα ίδια, και ίδια η στάση τους απέναντι στον Θεό όταν συνέβαιναν διάφορα. Απλώς χρησιμοποιούσαν διαφορετική γλώσσα για να εκφράσουν αυτήν την ιδέα. Τι καταλαβαίνει όμως ο κόσμος από αυτό; Ότι πρέπει να κάνεις πράξη την υποταγή, ενώ παράλληλα αναζητάς και αναμένεις το θέλημα του Θεού. Μην αγχώνεσαι. Είναι σωστό να έχεις αρχικά αυτήν τη στάση. Εάν αγχώνεσαι υπερβολικά όταν συμβαίνουν διάφορα και δεν γνωρίζεις να αναζητήσεις την αλήθεια, αλλά συνεχώς παραπονιέσαι για τον Θεό, τότε θα υπάρξει πρόβλημα. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν το καταλαβαίνω αυτό! Γιατί ο Θεός μάς συμπεριφέρεται έτσι; Δεν μπορώ να υποταχτώ αν μας συμπεριφέρεται σαν τον διάβολο, τον Σατανά. Είναι παράλογο και αδικαιολόγητο!» Εξακολουθείς να αξίζεις την καθοδήγηση του Θεού όταν αφήνεις έτσι ανεξέλεγκτο τον ανθρώπινο νου σου, τις αντιλήψεις, τη φαντασία, την παρακοή και την απείθειά σου; Η υποταγή δεν είναι τόσο απλή όσο το να λες απλώς ότι υποτάσσεσαι ή να κηρύττεις το δόγμα ή να εκφράζεις κάποια αποφασιστικότητα και να έχεις λίγη αυτοσυγκράτηση. Δεν είναι τόσο απλό το θέμα. Εάν υπακούς στον Θεό, η τελική ανταμοιβή σου είναι να Τον γνωρίσεις, να κατανοείς τα περιβάλλοντα που δημιουργεί για σένα και να έχεις πραγματική εμπειρία. Θα κατανοήσεις, δηλαδή, την καρδιά του Θεού και την επίπονη προσπάθεια που καταβάλλει, αλλά και ότι απογοητεύεται όταν δεν καρποφορεί. Ο Θεός δεν θέλει να σε βλέπει να ζεις με διεφθαρμένη διάθεση, θέλει να ξεφύγεις. Πρέπει επομένως να χρησιμοποιήσει μεθόδους όπως το να σε κρίνει και να σε παιδεύσει, να σε κλαδέψει και να σε αντιμετωπίσει, να σε κατηγορήσει και να σε πειθαρχήσει, και μάλιστα τόσο πολύ ώστε να μοιάζει σαν να ενεργεί παράλογα, σαν να σε καταδικάζει και να σε τιμωρεί ή σαν να παίζει μαζί σου. Τι κάνεις τότε; Εάν μπορείς να αντιληφθείς την επίπονη προσπάθεια του Θεού, ακόμη κι όταν ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε αυτό αρκεί —θα είσαι πραγματικά υπάκουος. Ενώ δοκιμαζόταν, ο Ιώβ είπε: «Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον». Πώς αντιλαμβανόταν αυτά τα λόγια; «Ό,τι έχω μου το έδωσε ο Ιεχωβά Θεός και μπορεί να το αφαιρέσει αν το επιθυμεί, επειδή είναι Θεός και έχει αυτήν τη δύναμη. Δεν έχω δικαίωμα να αρνηθώ, επειδή όλα όσα έχω προέρχονται από Αυτόν». Αυτό κατανόησε και βίωσε ο Ιώβ. Ποια ήταν η απόφασή του εκείνη την εποχή; «Πρέπει να κατανοώ τον Θεό, να ενεργώ με συνετό τρόπο και να είμαι λογικός άνθρωπος. Όλα αυτά μου τα έδωσε ο Θεός και μπορεί να τα πάρει πίσω ανά πάσα στιγμή. Δεν γίνεται να προσπαθώ να επιχειρηματολογώ με τον Θεό ως προς αυτό. Θα ήταν σαν να Τον παρακούω έτσι. Εάν απορρίψω τις πράξεις Του, θα πληγώσω την καρδιά Του και δεν θα είμαι γνήσια καλός άνθρωπος ή γνήσιο δημιουργημένο ον εάν το κάνω». Έτσι ασκείτο τότε, και τι αποτελέσματα του απέφερε αυτή η άσκηση; Ουσιαστικά, το πραγματικό αποτέλεσμα δεν ήταν ότι έγινε πλουσιότερος ή ότι είχε περισσότερα ζωντανά από προηγουμένως ή ότι είχε ομορφότερα παιδιά από πριν. Αυτά είναι απλώς πράγματα που δίνονται από τη χάρη του Θεού. Μέσω αυτής της εμπειρίας, εκείνο που του χάρισε στην ουσία ο Θεός ήταν η καλύτερη κατανόηση Εκείνου, η υπακοή, η στενότερη σχέση μαζί Του και η μεγαλύτερη εγγύτητα προς την καρδιά Του. Ο Ιώβ μπορούσε να κατανοήσει ό,τι έκανε ο Θεός και δεν έλεγε πλέον παράλογα ή βλάσφημα λόγια, ούτε λόγια που πλήγωναν την καρδιά του Θεού. Έτσι δεν απελευθερώνεσαι από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου; Ο Σατανάς δεν μπορεί πλέον να σε ελέγξει, δεν είσαι πια υπό τον έλεγχό του, αλλά υπό τον έλεγχο του Θεού. Μπορείς να υποταχθείς ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, και Του ανήκεις. Σε αυτήν την κατάσταση βρισκόταν ο Ιώβ εκείνη την εποχή, κι αυτήν τη στάση είχε. Επιπλέον, επειδή ενεργούσε κατ’ αυτόν τον τρόπο και εισήλθε σε αυτήν την πραγματικότητα, τελικά ο Θεός εμφανίστηκε μπροστά του. Μήπως η εμφάνιση του Θεού, ανεξάρτητα από τη μορφή που πήρε, βάθυνε την κατανόησή του για τον Θεό; (Τη βάθυνε.) Ναι, σίγουρα βάθυνε την κατανόησή του. Ενώ άκουγε αρχικά για τον Θεό σε θρύλους, επιβεβαίωσε την ύπαρξή Του και τελικά Τον είδε —ποιο από αυτά θα λέγατε ότι είναι η μεγαλύτερη ευλογία για την ανθρωπότητα, σε σύγκριση με τη χάρη που δίνει ο Θεός; (Να δεις τον Θεό είναι η μεγαλύτερη ευλογία.) Σίγουρα. Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό αλλά δεν κατανοούν την αλήθεια, ζητούν διαρκώς από Εκείνον να τους προστατεύει, να τους δίνει χάρη, να τους εξυψώνει πάνω από τους άλλους και να ευλογεί ολόκληρη την οικογένειά τους με ασφάλεια και ευτυχία. Θέλουν να κηρύττουν όπου κι αν πηγαίνουν και οι άλλοι να τους ζηλεύουν και να τους θαυμάζουν. Αυτό θέλουν οι άνθρωποι, δεν έχουν όμως επίγνωση της μεγαλύτερης ευλογίας που θέλει να δώσει ο Θεός. Αναζητούν μόνο την εξωτερική υλική χάρη, όλη τους όμως η αναζήτηση απλώς τους απομακρύνει περισσότερο από την καρδιά του Θεού. Χάνουν το μεγαλύτερο από όλα τα θεία δώρα, χάνουν την ευλογία του Θεού. Εάν δεν μπορείς να αποκτήσεις γνώση του Θεού, εάν δεν μπορείς να κερδίσεις την αλήθεια, είσαι σε θέση να ζήσεις παρουσία Του; Μπορείς να υποταχθείς πραγματικά σε όλα τα σχέδια του Θεού; Αυτό είναι απολύτως αδύνατο.

Η διαδικασία άσκησης της αλήθειας και εισόδου στην πραγματικότητα της αλήθειας είναι στην ουσία μια διαδικασία κατανόησης του εαυτού σας και απόρριψης της διεφθαρμένης σας διάθεσης. Είναι επίσης μια διαδικασία αλληλεπίδρασης με τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο και εν τέλει γνώσης Του. Λες ότι κάνεις πράξη την αλήθεια, πώς γίνεται όμως να μην γνωρίζεις τον Θεό; Πώς γίνεται η σχέση σου μαζί Του να μην έχει γίνει στενότερη; Λες ότι προσεύχεσαι και Του ανοίγεις την καρδιά σου κάθε μέρα, άρα νιώθεις πιο κοντά Του σε αυτό το χρονικό σημείο; Νιώθεις ότι η πίστη σου στον Θεό έχει αυξηθεί; Αυτήν την περίοδο, αισθάνεσαι ότι κατανοείς καλύτερα τον Θεό, έχεις λιγότερα παράπονα μαζί Του και παρανοείς και επαναστατείς λιγότερο εναντίον Του; Εάν δεν βλέπεις τίποτα από αυτά σε σένα και είσαι ακριβώς όπως πριν, τότε δεν έχεις κάνει πράξη την αλήθεια και έχασες τον χρόνο σου, προσπαθώντας άσκοπα. Κανείς δεν σε εξαναγκάζει να παρέχεις υπηρεσία ή να εργάζεσαι σκληρά, όπως και κανείς δεν σε εμποδίζει να κάνεις πράξη την αλήθεια. Δική σου η επιλογή, εσύ βαδίζεις στο μονοπάτι της παροχής υπηρεσίας. Εάν οι άνθρωποι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια ή δεν την επιδιώκουν, δεν μπορούν παρά να γίνουν πάροχοι υπηρεσιών. Είναι πολύ δύσκολο να κάνουν πράξη την αλήθεια. Δεν ξέρουν πώς να υπακούουν στον Θεό και είναι διαρκώς ικανοποιημένοι με το να κοπιάζουν απλώς και να παρέχουν υπηρεσίες. Όταν τελικά καταφέρνουν να κατανοήσουν μερικές από τις θεωρίες, δεν ξέρουν πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια. Αντίθετα, και πάλι απλώς εκτελούν υπηρεσίες, όμως δεν το συνειδητοποιούν καν. Επομένως, πρέπει κάθε τόσο να αφιερώνετε λίγο χρόνο για να στοχάζεστε, να εξετάζετε τον εαυτό σας και να συναναστρέφεστε με τους αδελφούς και τις αδελφές σας σχετικά με τα όσα έχετε κερδίσει αυτήν την περίοδο. Λες εσύ: «Εξακολουθώ να έχω πολλές παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό, τις οποίες δεν έχω διορθώσει ακόμη». Κάποιος άλλος λέει: «Αισθάνομαι ότι έχω κατανοήσει κάπως την καρδιά του Θεού αυτές τις μέρες. Είναι καλό που ο Θεός αφήνει τους ανθρώπους να υποφέρουν. Παλιά φοβόμουν τα βάσανα και ήθελα να κρυφτώ ή να φύγω μακριά όταν συναντούσα δεινά. Τώρα αισθάνομαι ότι μόνον οι άνθρωποι που έχουν υποφέρει λίγο μπορούν να ηρεμήσουν ενώπιον του Θεού και να μην παρασύρεται η εστίασή τους σε εξωτερικά ζητήματα. Η ταλαιπωρία είναι καλή, επομένως ο Θεός δημιουργεί διαρκώς απαιτητικά περιβάλλοντα για να δοκιμάσει και να εξευγενίσει τους ανθρώπους. Νιώθω ότι κατανοώ και αισθάνομαι ένα μέρος του σκοπού του Θεού και την επίπονη προσπάθεια που καταβάλλει. Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι καλά!» Έτσι πρέπει να συναναστρέφεστε. Θα αποκομίσετε οφέλη από τη συναναστροφή. Εάν μερικοί άνθρωποι συγκεντρωθούν στον ελεύθερο χρόνο τους για να κουτσομπολέψουν, να κρίνουν ή να πουν άλλα πράγματα που ενδεχομένως να προκαλέσουν λογομαχίες, μπορεί να φαίνεται ότι μιλούν για την πίστη τους στον Θεό ή τις εμπειρίες ζωής τους, όμως, αν η καρδιά τους δεν είναι γαλήνια, τότε οφείλουν να ασκούνται ως προς το πώς να αναζητούν και να αγωνίζονται για την αλήθεια, και να προσπαθούν να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Θεού. Εάν επιδιώκετε διαρκώς την αλήθεια κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε το Άγιο Πνεύμα θα εργαστεί και θα σας διαφωτίσει. Να θεωρείς την έλλειψη αλήθειας που σε χαρακτηρίζει ένα φορτίο που πρέπει να επιδιώκεις, να ασκείσαι και να βιώνεις και να προσπαθείς για την αλήθεια. Πώς θα πρέπει να το κάνεις αυτό πράξη; Θα πρέπει να αναζητάς και να ζητάς καθοδήγηση από κάποιον που κατανοεί την αλήθεια σε θέματα που εσύ δεν κατανοείς ή δεν μπορείς να αντιληφθείς. Εάν ασκείσαι έτσι όλη την ώρα, θα μπορέσεις να κατανοήσεις μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας και να κερδίσεις πολλά. Τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζετε πώς να συναναστραφείτε την αλήθεια: απλώς να εστιάζετε στη συζήτηση για την εργασία, ή να μιλάτε πάντα για μεθόδους και όχι για αρχές. Είναι απόκλιση αυτό, όταν στην πραγματικότητα θα πρέπει να συναναστρέφεστε για θέματα που αφορούν τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας όταν μιλάτε για εργασία. Θα ωφελήσει την είσοδό σας στη ζωή. Αφού συναναστραφείτε ξεκάθαρα για θέματα που αφορούν τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, τότε θα έχετε ένα μονοπάτι για την είσοδο στη ζωή. Αυτό είναι ωφέλιμο για την εργασία που κάνετε και την εκτέλεση του καθήκοντός σας, καθώς και για την είσοδό σας στη ζωή. Δεν είναι αυτό το καλύτερο και των δύο κόσμων; Πρέπει να συναναστρέφεστε με καθαρό και ανοιχτό τρόπο σχετικά με την εμπειρία σας από την πίστη στον Θεό, προκειμένου να έχετε αποτελέσματα και να επιτύχετε είσοδο στη ζωή. Το να κουτσομπολεύετε διαρκώς ή να κρίνετε δεν έχει κανένα όφελος για την είσοδο στη ζωή και θα σας κάνει να χάσετε την ευκαιρία για σωτηρία μέσω της πίστης στον Θεό. Η πίστη στον Θεό συνεπάγεται να εστιάζετε διαρκώς στην άσκηση της αλήθειας. Όσο περισσότερο την κάνετε πράξη, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες σωτηρίας σας. Εάν κατανοείτε ένα πολύ μικρό μέρος της αλήθειας, πρέπει να την αναζητήσετε ακόμη περισσότερο. Μόνο κατανοώντας την αλήθεια και κάνοντάς την πράξη, μπορείτε να βιώσετε πραγματική αλλαγή και να επιτύχετε μια μεγαλύτερη και πιο βέβαιη ελπίδα σωτηρίας.

16 Ιουλίου 2017