Πρώτα, θα ακούσουμε έναν ύμνο με τα λόγια του Θεού: «Αν ακολουθείς τα λόγια του Θεού, δεν μπορείς να χαθείς».

1 Ο Θεός ελπίζει να μπορείτε να τρώτε και να πίνετε ανεξάρτητα, πάντα να ζείτε στο φως της παρουσίας του Θεού και, στον τρόπο που ζείτε, να μην αφήνετε ποτέ τα λόγια του Θεού· μόνο τότε μπορείτε να διαποτιστείτε με τα λόγια του Θεού. Σε κάθε λέξη και πράξη σου, τα λόγια του Θεού σίγουρα θα σε οδηγούν προς τα εμπρός. Εάν πλησιάσεις ειλικρινά τον Θεό σε αυτόν τον βαθμό, θα είσαι πάντα ικανός να επικοινωνείς συνεχώς με τον Θεό, ενώ τίποτε από αυτά που κάνεις δεν θα καταλήγει σε σύγχυση ούτε θα σε κάνει να νιώθεις ανίδεος. Θα είσαι σίγουρα ικανός να έχεις τον Θεό στο πλευρό σου, θα είσαι πάντα σε θέση να ενεργείς σύμφωνα με τον λόγο του Θεού.

2 Με κάθε άτομο, ζήτημα και πράγμα που συναντάς, ο λόγος του Θεού θα σου εμφανίζεται ανά πάσα στιγμή, οδηγώντας σε να ενεργείς σύμφωνα με το θέλημά Του. Να πράττεις τα πάντα σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, και ο Θεός θα σε οδηγήσει προς τα εμπρός σε καθεμία από τις πράξεις σου· δεν θα λοξοδρομήσεις ποτέ και θα μπορείς να ζεις σε ένα νέο φως, με ακόμη περισσότερες και νεότερες διαφωτίσεις. Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς ανθρώπινες αντιλήψεις για να συλλογίζεσαι τι θα κάνεις· θα πρέπει να υποτάσσεσαι στην καθοδήγηση του λόγου του Θεού, να έχεις καθαρή καρδιά, να είσαι ήρεμος ενώπιον του Θεού και να στοχάζεσαι περισσότερο. Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς· να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά.

3 Να πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου. Πρέπει να έχεις τρομερή προσδοκία για τον Θεό, αναζητώντας λαίμαργα ενόσω αρνείσαι τις δικαιολογίες, τις προθέσεις και τα τεχνάσματα του Σατανά. Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος. Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου. Να συνεργάζεσαι ενεργά με τον Θεό και να απαλλαχθείς από τα εσωτερικά εμπόδιά σου.

Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια  

Μόλις παίξατε τον ύμνο «Αν ακολουθείς τα λόγια του Θεού, δεν μπορείς να χαθείς». Αφού ακούσατε αυτόν τον ύμνο, κερδίσατε κάποιο φως ή κάποια μονοπάτια άσκησης; Από ποια λόγια λάβατε έμπνευση και φως; «Αν ακολουθείς τα λόγια του Θεού, δεν μπορείς να χαθείς» —είναι σωστά αυτά τα λόγια; Είναι η αλήθεια; (Ναι.) Ποιους στίχους από αυτόν τον ύμνο θεωρείς ιδιαίτερα χρήσιμους για την εμπειρία σου στην πραγματική ζωή; Ξεκίνα να διαβάζεις από τον στίχο: «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς». («Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς· να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά. Να πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου. Πρέπει να έχεις τρομερή προσδοκία για τον Θεό, αναζητώντας λαίμαργα ενόσω αρνείσαι τις δικαιολογίες, τις προθέσεις και τα τεχνάσματα του Σατανά. Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος. Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου. Να συνεργάζεσαι ενεργά με τον Θεό και να απαλλαχθείς από τα εσωτερικά εμπόδιά σου».) Ποιοι στίχοι σε αυτό το απόσπασμα προσφέρουν κάποιο μονοπάτι άσκησης; Ποιοι από αυτούς αποτελούν αρχές άσκησης για την αντιμετώπιση καταστάσεων της πραγματικής ζωής που έχει μεταφέρει στον άνθρωπο ο Θεός; Μπορείτε να τους βρείτε; Οι εφημερίδες, τα περιοδικά και τα διάφορα βιβλία που διαβάζουν οι άνθρωποι έχουν όλα μέρη που θεωρούν άξια αναφοράς. Ποια είναι αυτά τα μέρη; Τα μέρη που ενδιαφέρουν τους ανθρώπους, τα μέρη που οι άνθρωποι θεωρούν τα πιο σημαντικά και τα μέρη που παρέχουν σημαντικές πληροφορίες που οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν στην καθημερινή τους ζωή. Ποια μέρη λοιπόν αυτού του χωρίου των λόγων του Θεού είναι άξια αναφοράς; Ποια μέρη του θέτουν τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός για τους ανθρώπους; Ποια περιέχουν τις αρχές που έχει καθορίσει ο Θεός για να τις κάνουν πράξη και να τις τηρούν οι άνθρωποι όταν αντιμετωπίζουν καταστάσεις στην καθημερινή τους ζωή; Βλέπετε ποια είναι αυτά; (Όχι πολύ καλά.) Διαβάστε το ξανά. («Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς· να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά. Να πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου. Πρέπει να έχεις τρομερή προσδοκία για τον Θεό, αναζητώντας λαίμαργα ενόσω αρνείσαι τις δικαιολογίες, τις προθέσεις και τα τεχνάσματα του Σατανά. Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος. Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου. Να συνεργάζεσαι ενεργά με τον Θεό και να απαλλαχθείς από τα εσωτερικά εμπόδιά σου».) Καταλαβαίνετε το νόημα κάθε στίχου σ’ αυτό το χωρίο; (Ναι.) Το χωρίο αυτό είναι γραμμένο με απλά λόγια που είναι εύκολα κατανοητά. Δεν είναι αφηρημένο. Είναι εύκολο να κατανοήσουμε την κυριολεκτική σημασία αυτών των λόγων, οπότε ποια είναι η αρχή που περιέχουν; Μπορείτε να τη βρείτε όταν διαβάζετε αυτά τα λόγια; Τι σημαίνει αρχή; Για να μιλήσουμε ευρύτερα, τα λόγια και οι αλήθειες του Θεού είναι αρχές. Ωστόσο, η διατύπωση αυτή ακούγεται αρκετά κενή και μάλιστα λίγο αφηρημένη. Για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα, μια αρχή είναι το μονοπάτι και το κριτήριο άσκησης που θα πρέπει να έχει ένα άτομο όταν ενεργεί. Αυτό είναι που ονομάζουμε αρχή. Τώρα, λοιπόν, ποια είναι η αρχή σε αυτό το χωρίο; Για να είμαστε ακριβείς, αυτό το χωρίο εμπεριέχει ένα μονοπάτι άσκησης. Ο Θεός έχει ήδη πει στους ανθρώπους πώς να ασκούνται και πώς να ενεργούν όταν τους συμβαίνουν πράγματα. Διαβάστε ξανά αυτό το χωρίο και ακούστε προσεκτικά τα λόγια. («Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς· να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά. Να πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου! Πρέπει να έχεις τρομερή προσδοκία για τον Θεό, αναζητώντας λαίμαργα ενόσω αρνείσαι τις δικαιολογίες, τις προθέσεις και τα τεχνάσματα του Σατανά. Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος. Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου. Να συνεργάζεσαι ενεργά με τον Θεό και να απαλλαχθείς από τα εσωτερικά εμπόδιά σου».) Όλοι έχετε διαβάσει αυτό το χωρίο τρεις φορές. Σας έχει κάνει κάποια εντύπωση; Αφού το διαβάσατε τρεις φορές, αισθάνεστε κάτι διαφορετικό από ό,τι όταν ακούγατε αυτό το τραγούδι χωρίς να δίνετε ιδιαίτερη προσοχή, όπως κάνετε συνήθως; (Ναι.) Σε αυτό το χωρίο, ποιες αρχές άσκησης μπορείτε να βρείτε και να κατανοήσετε; Ποια πτυχή της αλήθειας προβάλλει εδώ ο Θεός; Αυτή η πτυχή της αλήθειας σχετίζεται με μια αρχή άσκησης, αλλά ποια ακριβώς είναι η αρχή εδώ; Τι είδους πραγματικά ζητήματα θίγει; Ο πρώτος στίχος άπτεται ενός αληθινού ζητήματος —μιλάει για πράγματα που δεν καταλαβαίνετε. Αυτά τα πράγματα που δεν καταλαβαίνετε περιλαμβάνουν ζητήματα που σχετίζονται με την αλήθεια, την άσκησή σας, την αλλαγή διάθεσης, προβλήματα που σχετίζονται με τον τομέα της εργασίας σας και τις προσωπικές καταστάσεις που βιώνετε κατά την εκπλήρωση του καθήκοντός σας, καθώς και το ζήτημα του πώς να διακρίνετε την ουσία των ανθρώπων και ούτω καθεξής. Τέτοια πράγματα συμβαίνουν πράγματι γύρω σου, και τα έχεις δει και ακούσει. Ωστόσο, δεν καταλαβαίνεις την ουσία αυτών των ζητημάτων ή τις αλήθειες τις οποίες θίγουν, πόσο μάλλον γνωρίζεις το μονοπάτι άσκησης και τις αρχές που εμπεριέχονται σ’ αυτά. Φυσικά, δεν γνωρίζεις ούτε το θέλημα του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα, καθώς και άλλα τέτοια πράγματα. Όταν ένα άτομο δεν καταλαβαίνει, δεν γνωρίζει ή δεν διακρίνει αυτά τα πράγματα, αυτά μετατρέπονται στις μεγαλύτερες δυσκολίες του και θα πρέπει να επιλύονται με βάση τα λόγια του Θεού: «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς· να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά». Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν κατανοείς, τόσο πράγματα του εξωτερικού κόσμου όσο και πράγματα μέσα στον οίκο του Θεού. Εφόσον δεν καταλαβαίνεις αυτά τα πράγματα, τι θα πρέπει να κάνεις; Πρώτον, πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και να δεις τι λέγεται στον λόγο του Θεού και ποιες αρχές της αλήθειας μπορούν να βρεθούν εκεί. Πρέπει να συλλογιστείς προσεκτικά, διαβάζοντας τα λόγια του Θεού αρκετές φορές. Πρώτα, βρες την πραγματικότητα της αλήθειας, στη συνέχεια, κατάλαβε τι απαιτεί ο Θεός από σένα, και έπειτα, προσδιόρισε τις αρχές για την άσκηση της αλήθειας —έτσι, θα σου είναι εύκολο να κατανοήσεις την αλήθεια. Αυτή είναι η διαδικασία της ανάγνωσης των λόγων του Θεού προκειμένου να αναζητήσεις την αλήθεια. Καταλαβαίνεις τι είπα; (Ναι.) Ο Θεός έχει ρυθμίσει το περιβάλλον σου και τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω σου. Ποια είναι λοιπόν η στάση του Θεού απέναντι σ’ αυτό; Αυτό φαίνεται στον λόγο του Θεού. Ο Θεός σού λέει να μην αγωνιάς για λύσεις, να μη βιάζεσαι να ορίσεις τα πράγματα, να βγάλεις ετυμηγορίες ή να προβείς σε οποιεσδήποτε κρίσεις. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή δεν καταλαβαίνεις ακόμη αυτό το γεγονός που έχει ρυθμίσει για σένα ο Θεός. Όταν ο Θεός σού λέει να μη βιάζεσαι, τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αυτό το γεγονός έχει συμβεί, ότι ο Θεός το έχει θέσει ενώπιόν σου και σε έχει τοποθετήσει σ’ αυτό το περιβάλλον, και η στάση του Θεού είναι πολύ ξεκάθαρη. Ο Θεός σού λέει: «Δεν βιάζομαι να καταλάβεις πλήρως τι συμβαίνει σε αυτήν την κατάσταση. Δεν βιάζομαι να σε βάλω να βγάλεις αμέσως μια ετυμηγορία, να διατυπώσεις το συμπέρασμά σου ή να προτείνεις κάποιου είδους λύση γι’ αυτήν». Αυτό το θέμα σού είναι άγνωστο και δεν το καταλαβαίνεις, είναι κάτι που δεν έχεις αντιμετωπίσει ποτέ πριν, και ένα μάθημα που δεν έχεις ακόμα πάρει, και επιπλέον, δεν έχεις καμία βιωματική γνώση ή διδασκαλία σχετικά μ’ αυτό, και δεν το έχεις βιώσει καθόλου στο παρελθόν, οπότε ο Θεός δεν βιάζεται να βρεις απάντηση σ’ αυτό. Μερικοί άνθρωποι ρωτούν: «Αφού ο Θεός έχει ρυθμίσει αυτό το περιβάλλον, γιατί δεν βιάζεται να δει τα αποτελέσματά του;» Εδώ έγκειται επίσης το θέλημα του Θεού. Ο στόχος του Θεού όταν ρυθμίζει περιβάλλοντα δεν είναι να διατυπώσεις γρήγορα μια θεωρητική κρίση ή ένα συμπέρασμα σχετικά μ’ αυτό. Ο Θεός θέλει να βιώσεις ένα τέτοιο περιβάλλον και γεγονός, και θέλει να κατανοήσεις τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που περιλαμβάνει, ώστε να πάρεις το μάθημα της υποταγής στον Θεό. Μόλις αποκτήσεις μια τέτοια κατανόηση και προσωπική εμπειρία, το γεγονός αυτό θα έχει νόημα για σένα και θα έχει μεγάλη σημασία και αξία για σένα. Στο τέλος, αφού βιώσεις αυτό το πράγμα, αυτό που θα κερδίσεις δεν θα είναι ούτε θεωρία, ούτε αντίληψη, ούτε φαντασιοκοπία, ούτε κρίση, ούτε καν βιωματική γνώση ή μάθημα που συνοψίζει ο άνθρωπος, αλλά μια προσωπική, ιδίοις όμμασι εμπειρία και αληθινή γνώση. Αυτή η γνώση θα είναι κοντά στην αλήθεια ή θα συμφωνεί με την αλήθεια. Μέσα από την εμπειρία τέτοιων πραγμάτων, θα μπορέσεις να καταλάβεις ότι η στάση του Θεού απέναντι στον άνθρωπο είναι πολύ ξεκάθαρη και εκφράζεται με ευκολονόητο τρόπο. Σύμφωνα με την οπτική του Θεού, δεν βιάζεται καθόλου να απαντήσεις ή να ανταποκριθείς γρήγορα. Ο Θεός θέλει να βιώσεις αυτό το περιβάλλον. Αυτή είναι η στάση Του. Και εφόσον αυτή είναι η στάση του Θεού, Εκείνος έχει μια απαίτηση και ένα πρότυπο για τον άνθρωπο. Αυτό το πρότυπο είναι μια αρχή που οι άνθρωποι θα πρέπει να κάνουν πράξη. Τι είναι μια αρχή άσκησης; Είναι η προσέγγιση, η μέθοδος και τα μέσα που χρησιμοποιείς όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα συγκεκριμένο γεγονός. Όταν κατανοείς το θέλημα και τη στάση του Θεού σχετικά με ένα γεγονός, θα πρέπει να κάνεις πράξη τις απαιτήσεις του Θεού. Και τι απαιτεί ο Θεός από σένα; Ο Θεός είπε: «Μην αγωνιάς για λύσεις». Αυτό το «Μην αγωνιάς για λύσεις» έχει ένα υπόβαθρο. Γιατί λοιπόν θέτει ο Θεός μια τέτοια απαίτηση και ένα τέτοιο πρότυπο για τον άνθρωπο; Έχετε κατανοήσει αυτό το σημείο; Επειδή είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Δεν είσαι υπεράνθρωπος, η σκέψη σου είναι αυτή ενός κανονικού ανθρώπου. Είσαι ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους. Είτε ζήσεις σαράντα, πενήντα ή ακόμη και ογδόντα χρόνια, θα συνεχίσεις πάντα να αναπτύσσεσαι. Δεν παραμένεις για πάντα έτσι όπως γεννήθηκες. Οι τρέχουσες εμπειρίες σου, η βιωματική γνώση, η κατανόηση, τα πράγματα που βλέπεις και ακούς, οι εμπειρίες της ζωής σου και ούτω καθεξής —όλα αυτά— μαζί με όλα όσα γνωρίζεις και καταλαβαίνεις μέσα στην καρδιά και το μυαλό σου, όλα αυτά είναι τα αθροιστικά αποτελέσματα χρόνων καλλιέργειας. Αυτό ονομάζεται κανονική ανθρώπινη φύση. Είναι η διαδικασία της κανονικής ανθρώπινης ανάπτυξης που ορίστηκε για τον άνθρωπο από τον Θεό και αποτελεί έκφραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Έτσι, όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με κάτι που δεν καταλαβαίνεις, κάτι που σου είναι άγνωστο, ο Θεός δεν απαιτεί από σένα να δώσεις γρήγορα μια απάντηση σε αυτό και να ανταποκριθείς πολύ γρήγορα, σαν να ήσουν ρομπότ. Καθώς ένα ρομπότ εισάγει όλες τις πληροφορίες στη μνήμη του με τη μία, όταν του ζητάς μια απάντηση, απαντάει μετά από μια απλή αναζήτηση —εφόσον η απάντηση μπορεί να βρεθεί στη μνήμη του. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τους κανονικούς ανθρώπους. Ακόμη και όταν έχουν βιώσει κάτι στο παρελθόν, αυτό δεν είναι απαραίτητα αποθηκευμένο στη μνήμη τους. Στην περίπτωση των ανθρώπων, μόνο τα πράγματα που σχετίζονται με την κανονική ανθρώπινη φύση, όπως η βιωματική γνώση, οι εμπειρίες, η εμπειρία ζωής και η πραγματική γνώση από πρώτο χέρι, τους διαχωρίζουν από τους υπεράνθρωπους, τα ρομπότ και τους ανθρώπους με ξεχωριστές δυνάμεις.

Ο Θεός έχει θέσει απαιτήσεις και πρότυπα για τους ανθρώπους με βάση το τι χρειάζονται και τι πρέπει να κατέχουν όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, και έχει υποδείξει ένα μονοπάτι άσκησης. Ποιο είναι αυτό το μονοπάτι άσκησης; Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς. Αυτό σου λέει ότι είναι ανώφελο να βιάζεσαι να βρεις λύσεις. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είσαι απλώς ένα συνηθισμένο άτομο. Αν και μπορεί να έχεις λίγη βιωματική γνώση και κατανόηση από τις προηγούμενες εμπειρίες σου, αν το ίδιο πράγμα συνέβαινε ξανά στο μέλλον, μπορεί να μην ήσουν απαραίτητα σε θέση να κατανοήσεις πλήρως το θέλημα του Θεού, να ασκηθείς απολύτως σύμφωνα με την αλήθεια ή να πάρεις άριστα. Αυτό είναι ακόμη λιγότερο πιθανό όταν πρόκειται για πράγματα που δεν κατανοείς, οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να βιάζεσαι ακόμη λιγότερο να βρεις μια λύση. Τι υποδηλώνει στους ανθρώπους η οδηγία να μην αγωνιούν για λύσεις; Ο σκοπός της είναι να κάνει τους ανθρώπους να καταλάβουν την κανονική ανθρώπινη φύση. Η κανονική ανθρώπινη φύση δεν είναι ξεχωριστή, εξαιρετική ή ιδιαίτερη. Η κατανόηση, η βιωματική γνώση, η αναγνώριση και η αντίληψη των διάφορων πραγμάτων από τους ανθρώπους, καθώς και οι απόψεις τους για την ουσία των διάφορων τύπων ανθρώπων, επιτυγχάνονται όλα μέσω της εμπειρίας τους από διάφορα περιβάλλοντα, ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Αυτή είναι η κανονική ανθρώπινη φύση. Δεν υπάρχει τίποτα υπερβατικό σ’ αυτό, και είναι ένα εμπόδιο που κανένα άτομο δεν μπορεί να υπερπηδήσει. Αν επιθυμούσες να υπερβείς αυτούς τους νόμους που έχει φτιάξει ο Θεός για τον άνθρωπο, αυτό δεν θα ήταν φυσιολογικό. Από μια άποψη, θα έδειχνε μόνο ότι δεν ξέρεις τι είναι η κανονική ανθρώπινη φύση. Από μια άλλη άποψη, θα αποκάλυπτε την υπερβολική σου αλαζονεία και την έλλειψη πρακτικότητας. Ο Θεός έχει πει στους ανθρώπους να μην αγωνιούν για λύσεις σε ό,τι δεν καταλαβαίνουν. Καθώς είσαι κανονικός άνθρωπος, χρειάζεσαι ο Θεός να οργανώσει περισσότερα περιβάλλοντα για σένα, έτσι ώστε να βιώσεις, να καταλάβεις και να αναγνωρίσεις τη διαφθορά του ανθρώπου που φαίνεται σ’ αυτά, αλλά και να καταλάβεις το θέλημα του Θεού μέσα από αυτούς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα. Αυτό πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση. Τώρα, λοιπόν, ποιο μονοπάτι άσκησης μπορεί να βρεθεί στο «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς»; (Μην αγωνιάς για λύσεις.) Όταν ένα άτομο βρίσκεται αντιμέτωπο με μια κατάσταση και δεν μπορεί να τη διακρίνει ή να την κατανοήσει, όταν δεν την έχει αντιμετωπίσει ή διανοηθεί ποτέ προηγουμένως, και όταν του είναι αδύνατο ακόμη και να φανταστεί πώς μπορεί να λύσει αυτό το θέμα βασιζόμενο στις ανθρώπινες αντιλήψεις, τι θα πρέπει να κάνει; Ποια είναι η αρχή που απαιτεί ο Θεός; (Μην αγωνιάς για λύσεις.) Ο Θεός το απαίτησε αυτό από σένα, οπότε πώς θα πρέπει να ασκείσαι; Με ποια στάση θα πρέπει να προσεγγίζεις αυτά τα πράγματα; Όταν οι άνθρωποι που διαθέτουν κανονική ανθρώπινη φύση έρχονται αντιμέτωποι με πράγματα τα οποία δεν μπορούν να διακρίνουν, δεν μπορούν να κατανοήσουν και σχετικά με τα οποία δεν έχουν καμία εμπειρία, ή ακόμη και με καταστάσεις στις οποίες δεν έχουν καμία ελπίδα, θα πρέπει πρώτα να υιοθετήσουν μια σωστή στάση και να πουν: «Δεν καταλαβαίνω, δεν μπορώ να διακρίνω και δεν έχω καμία εμπειρία από τέτοιου είδους πράγματα ούτε ξέρω τι να κάνω. Είμαι απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος, οπότε υπάρχουν όρια στο τι μπορώ να πετύχω. Δεν είναι ντροπή να μη μπορείς να διακρίνεις ή να καταλάβεις κάποια πράγματα, και σίγουρα δεν είναι ντροπή να μην έχεις εμπειρία πάνω σ’ αυτά». Όταν καταλήξεις στη συνειδητοποίηση ότι αυτό δεν είναι ντροπιαστικό, τελειώνει εκεί το θέμα; Θα έχει επιλυθεί το πρόβλημα; Το να μην ανησυχεί κανείς ότι θα ντροπιάσει τον εαυτό του είναι απλώς μια κατανόηση και μια στάση που μπορούν να υιοθετήσουν οι άνθρωποι απέναντι σε τέτοια πράγματα. Δεν είναι το ίδιο με την άσκηση σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Πώς λοιπόν μπορεί κανείς να ασκείται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού; Ας πούμε ότι σκέφτεσαι μέσα σου: «Δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο στο παρελθόν και δεν μπορώ να το διακρίνω. Δεν ξέρω τι σημαίνει το ότι ο Θεός έχει οργανώσει ένα τέτοιο περιβάλλον ούτε τι αποτέλεσμα έχει σκοπό να επιτύχει. Δεν γνωρίζω ούτε τη στάση του Θεού. Ως εκ τούτου, δεν το θεωρώ απαραίτητο να ασχοληθώ με αυτό. Απλώς θα το αφήσω να πάρει τον δρόμο του και θα το αγνοήσω». Τι γνώμη έχετε για μια τέτοια στάση; Είναι αυτή η στάση της αναζήτησης της αλήθειας; Είναι αυτή η στάση της άσκησης σύμφωνα με το θέλημα του Θεού; Είναι αυτή η στάση του να ακολουθείς τον λόγο του Θεού; (Όχι.) Άλλοι άνθρωποι, όταν αντιμετωπίζουν μια τέτοια κατάσταση, σκέφτονται: «Δεν μπορώ να διακρίνω ή να κατανοήσω αυτό το θέμα, και δεν το έχω ξαναζήσει ποτέ. Δεν το καλύψαμε ποτέ αυτό στα μαθήματα που έκανα στο πανεπιστήμιο. Έχω μεταπτυχιακό δίπλωμα, διδακτορικό δίπλωμα και έχω εργαστεί ακόμη και ως καθηγητής πανεπιστημίου· αν δεν μπορώ εγώ να το καταλάβω αυτό, ποιος θα μπορούσε να το καταλάβει; Δεν θα ήταν πολύ ντροπιαστικό να γνωστοποιήσω σε όλους ότι δεν μπορώ να το καταλάβω και δεν έχω καμία εμπειρία από αυτό; Δεν θα με περιφρονούσαν όλοι; Όχι, δεν γίνεται να πω ότι αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να το διακρίνω. Πρέπει να πω: “Όσον αφορά θέματα αυτού του είδους, ανατρέξτε στον λόγο του Θεού, αναζητήστε, και θα βρείτε την απάντηση”. Προτιμώ να πεθάνω, παρά να παραδεχτώ ότι δεν μπορώ να διακρίνω ή να κατανοήσω αυτό το ζήτημα». Πώς σας φαίνεται αυτή η στάση; (Δεν είναι καλή.) Ποιος νομίζει ότι είναι αυτός ο άνθρωπος; Νομίζει ότι είναι άγιος, ότι είναι ένα τέλειο άτομο. Πιστεύει το εξής: «Μπορούν πράγματι να υπάρχουν πράγματα που εγώ, ένας αξιοσέβαστος φοιτητής πανεπιστημίου, ένας διάσημος μελετητής, κάτοχος μεταπτυχιακού και διδακτορικού διπλώματος, μια μεγάλη και διάσημη προσωπικότητα, δεν μπορώ να καταλάβω ή να διακρίνω; Αδύνατον! Και ακόμη και αν υπήρχαν, θα ήταν κάτι που κανένας από εσάς δεν θα μπορούσε να καταλάβει, οπότε αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Ακόμα και αν δεν μπορούσα να το διακρίνω, σίγουρα δεν θα σας το γνωστοποιούσα. “Δεν μπορώ να το διακρίνω”, “δεν καταλαβαίνω”, “δεν μπορώ”, τέτοια λόγια δεν πρέπει να τα ξεστομίσω ποτέ!» Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; (Αλαζόνας.) Πρόκειται για έναν αλαζόνα και επηρμένο άνθρωπο που στερείται σύνεσης. Αν αυτό το είδος ατόμου διαβάσει τα λόγια «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς», θα κερδίσει κάποιο μονοπάτι άσκησης; Θα λάμβανε έστω και μια σπιθαμή έμπνευσης; Αν όχι, η ανάγνωση αυτών των λόγων θα ήταν μάταιη. Αυτά τα λόγια είναι γραμμένα απλά και ευκολονόητα, οπότε γιατί δεν μπορεί να τα καταλάβει; Όλα εκείνα τα χρόνια που αφιέρωσες στη μελέτη και την εκμάθηση λόγων ήταν ανώφελα. Αν δεν μπορείς καν να καταλάβεις αυτά τα απλά και ξεκάθαρα λόγια, τότε είσαι πραγματικά άχρηστος!

Τώρα, ας ρίξουμε άλλη μια ματιά στο τι μονοπάτι άσκησης εμπεριέχεται στη φράση «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς». Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να υιοθετήσεις μια στάση κατά την οποία δεν θα αγωνιάς για λύσεις και, αντιθέτως, θα πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις τι μπορούν να επιτύχουν οι έμφυτες ικανότητές σου, να αναγνωρίσεις τι είναι η κανονική ανθρώπινη φύση και να καταλάβεις τι εννοεί ο Θεός όταν μιλάει για την κανονική ανθρώπινη φύση. Θα πρέπει να κατανοήσεις τι εννοεί πραγματικά ο Θεός όταν λέει ότι δεν θέλει οι άνθρωποι να είναι υπεράνθρωποι ή υπερβατικά, εξαιρετικά άτομα και ότι τους θέλει απλώς κανονικούς ανθρώπους. Πρέπει πρώτα να κατανοήσεις αυτά τα πράγματα. Είναι ανώφελο να προσποιείσαι ότι γνωρίζεις πράγματα που δεν καταλαβαίνεις. Όσο κι αν προσποιείσαι το αντίθετο, και πάλι δεν θα τα γνωρίζεις. Ακόμα κι αν μπορέσεις να ξεγελάσεις όλους τους άλλους, δεν θα μπορέσεις να εξαπατήσεις τον Θεό. Όταν σου συμβαίνουν τέτοια πράγματα, αν δεν τα καταλαβαίνεις, τότε απλώς πες ότι δεν τα καταλαβαίνεις. Πρέπει να έχεις μια ειλικρινή στάση και μια ευσεβή καρδιά, και να επιτρέψεις στους γύρω σου να δουν ότι υπάρχουν πράγματα που δεν ξέρεις και που δεν μπορείς να διακρίνεις, πράγματα που δεν έχεις ξαναζήσει, και ότι είσαι απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος, που δεν διαφέρει από κανέναν άλλον. Δεν υπάρχει τίποτα το ντροπιαστικό σ’ αυτό. Είναι μια εκδήλωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, και πρέπει να αποδεχτείς αυτό το γεγονός. Αφού αποδεχτείς αυτό το γεγονός, μετά τι; Να το πεις σε όλους, λέγοντας: «Δεν το έχω ξαναβιώσει αυτό το πράγμα, δεν μπορώ να το διακρίνω και δεν ξέρω τι να κάνω. Είμαι ακριβώς σαν κι εσάς, αν και είναι πιθανό να σας ξεπερνώ σε έναν τομέα: Έχω δει το φως και έχω βρει το μονοπάτι άσκησης στα λόγια του Θεού, έχω ελπίδα και ξέρω πώς να ασκηθώ». Πού έγκειται αυτή η ελπίδα; Στα λόγια του Θεού: «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς· να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά». Αυτό σημαίνει να παίρνεις το ζήτημα σοβαρά υπόψη σου και να το φέρνεις κατά διαστήματα ενώπιον του Θεού για να αναζητήσεις επ’ αυτού. Πρέπει να φέρεις το ζήτημα στην καρδιά σου, να το μετατρέψεις σε ένα είδος υποχρέωσής σου να κατανοήσεις την αλήθεια και το θέλημα του Θεού που βρίσκεται σ’ αυτό, και να το μετατρέψεις σε δική σου ευθύνη, και σε κατεύθυνση και στόχο της αναζήτησής σου. Αν ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο, θα προσέλθεις ενώπιον του Θεού, θα μπορέσεις να επιλύσεις το πρόβλημά σου και θα έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα αυτών των λόγων. Πώς συγκεκριμένα θα πρέπει να το κάνεις αυτό πράξη; Θα πρέπει να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού για να προσεύχεσαι και να αναζητάς, και θα πρέπει επίσης να βρίσκεις ευκαιρίες για να μοιράζεσαι αυτό το θέμα, ενώ συναναστρέφεσαι στις συναθροίσεις, και να επικοινωνείς και να στοχάζεσαι επ’ αυτού με όλους. «Να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά». Η καρδιά σου πρέπει να είναι ειλικρινής και αληθινή. Δεν πρέπει να κάνεις απλώς τα τυπικά ή να ενεργείς επιπόλαια, και πρέπει να εννοείς αυτά που λες. Πρέπει να επωμιστείς φορτίο σχετικά με αυτό το θέμα και να κουβαλάς μια καρδιά που πεινάει και διψάει για δικαιοσύνη, θέλοντας να καταλάβεις το θέλημα του Θεού ως προς αυτό το θέμα και να διακρίνεις την ουσία αυτού του ζητήματος, επιθυμώντας ταυτόχρονα να επιλύσεις τα προβλήματα και τη σύγχυση που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι όταν έρχονται αντιμέτωποι με αυτό το ζήτημα, καθώς και προβλήματα όπως η δική σου διεφθαρμένη διάθεση ή διάφορες αντικανονικές καταστάσεις. «Να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά». Αυτό είναι ένα πλήρες μονοπάτι άσκησης για το οποίο έχει πει ο Θεός στον άνθρωπο. Τι βλέπεις σε αυτόν τον στίχο; Ότι ο στόχος του Θεού όταν διαμορφώνει περιβάλλοντα για τον άνθρωπο είναι, από μια άποψη, να επιτρέψει στους ανθρώπους να βιώσουν διάφορα πράγματα με πολλούς τρόπους, να πάρουν μαθήματα από αυτά, να εισέλθουν στις διάφορες πραγματικότητες της αλήθειας που εμπεριέχονται στον λόγο του Θεού, να εμπλουτίσουν τις εμπειρίες των ανθρώπων και να τους βοηθήσουν να αποκτήσουν μια πιο ολοκληρωμένη και πολύπλευρη κατανόηση του Θεού, του εαυτού τους, του περιβάλλοντός τους και της ανθρωπότητας. Από μια άλλη άποψη, ο Θεός θέλει οι άνθρωποι να διατηρούν μια κανονική σχέση μαζί Του ενορχηστρώνοντας κάποια ειδικά περιβάλλοντα και οργανώνοντας κάποια ειδικά μαθήματα γι’ αυτούς. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι προσέρχονται πιο συχνά ενώπιόν Του, αντί να ζουν σε μια κατάσταση αθεΐας, λέγοντας ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά ενεργώντας με τρόπο που δεν έχει καμία σχέση με τον Θεό ή την αλήθεια, γεγονός που θα οδηγήσει σε προβλήματα. Επομένως, στα περιβάλλοντα που έχει διαμορφώσει ο Θεός, οι άνθρωποι στην πραγματικότητα οδηγούνται διστακτικά και παθητικά ενώπιον του Θεού από τον ίδιο τον Θεό. Αυτό δείχνει τις καλές προθέσεις του Θεού. Όσο περισσότερο σου λείπει η κατανόηση σε ένα συγκεκριμένο θέμα, τόσο περισσότερο πρέπει να έχεις ευσεβή και θεοφοβούμενη καρδιά, και να προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού για να αναζητάς το θέλημα του Θεού και την αλήθεια. Όταν δεν κατανοείς τα πράγματα, χρειάζεσαι τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με πράγματα που δεν καταλαβαίνεις, χρειάζεται να ζητήσεις από τον Θεό να εργαστεί περισσότερο πάνω σου. Αυτές είναι οι καλές προθέσεις του Θεού. Όσο περισσότερο προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού, τόσο πιο κοντά θα βρίσκεται η καρδιά σου στον Θεό. Και δεν είναι αλήθεια ότι όσο πιο κοντά είναι η καρδιά σου στον Θεό, τόσο περισσότερο ο Θεός θα κατοικεί εντός της; Όσο περισσότερο βρίσκεται ο Θεός στην καρδιά ενός ατόμου, τόσο καλύτερη θα γίνεται η επιδίωξή του, το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει και η κατάσταση της καρδιάς του. Όσο πιο στενή είναι η σχέση σου με τον Θεό, τόσο πιο εύκολο θα είναι να προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού για να προσφέρεις την ειλικρινή καρδιά σου και τόσο πιο αληθινή θα γίνει η πίστη σου στον Θεό. Ταυτόχρονα, η ζωή, οι πράξεις και η συμπεριφορά σου θα είναι συγκρατημένες. Πώς προκύπτει αυτή η συγκράτηση; Προκύπτει όταν οι άνθρωποι προσεύχονται συχνά στον Θεό, αναζητούν την αλήθεια και δέχονται την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Επομένως, σε ποιο πλαίσιο και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί ένα άτομο να δεχτεί την εξονυχιστική εξέταση του Θεού; (Όταν έχει μια κανονική σχέση με τον Θεό.) Σωστά, όταν έχει μια κανονική σχέση με τον Θεό. Αν έχεις μια κανονική σχέση με τον Θεό, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός βρίσκεται στην καρδιά σου και ότι είσαι πολύ κοντά Του; Σημαίνει ότι ο Θεός έχει πάντα μια θέση στην καρδιά σου και ότι ο Θεός κατέχει πολύ εξέχουσα θέση στην καρδιά σου. Κατά συνέπεια, θα σκέφτεσαι πάντα τον Θεό, θα σκέφτεσαι τον λόγο του Θεού, θα σκέφτεσαι την ταυτότητα και την ουσία του Θεού, θα σκέφτεσαι την κυριαρχία του Θεού και θα σκέφτεσαι όλα όσα είναι του Θεού. Για να χρησιμοποιήσουμε μια λαϊκή έκφραση, η καρδιά σου θα είναι ασφυκτικά γεμάτη με τον Θεό και ο Θεός θα έχει πολύ υψηλή θέση στην καρδιά σου. Αν η καρδιά σου είναι γεμάτη με Θεό, τότε θα έχεις μια κανονική σχέση με τον Θεό, θα είσαι σε θέση να δεχτείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού και, ταυτόχρονα, θα έχεις επίσης μια καρδιά με φόβο Θεού. Μόνο τότε θα είσαι σε θέση να ενεργείς συγκρατημένα. Το «να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά» είναι μια απλή πρόταση, αλλά εμπεριέχει πολλά επίπεδα νοήματος. Εμπεριέχει τις προθέσεις του Θεού για την ανθρωπότητα και τη στάση με την οποία απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους να ενεργούν, ενώ παράλληλα εκφέρει τις απαιτήσεις που θέτει ο Θεός στην ανθρωπότητα. Και ποιες είναι, λοιπόν, οι απαιτήσεις του Θεού για την ανθρωπότητα; Να μην εγκαταλείπετε, να μην το βάζετε στα πόδια ούτε να υιοθετείτε αδιάφορη στάση απέναντι στα πράγματα που σας συμβαίνουν. Τι θα πρέπει να κάνεις αν βρεθείς αντιμέτωπος με κάτι που δεν καταλαβαίνεις και δεν μπορείς να διακρίνεις, ή που δεν μπορείς να ξεπεράσεις, ή ακόμη και κάτι που σε κάνει αδύναμο; Μην αγωνιάς για λύσεις. Ο Θεός δεν ωθεί τους ανθρώπους πέρα από τις δυνατότητές τους. Ο Θεός δεν απαιτεί ποτέ από τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που ξεπερνούν τις ανθρώπινες ικανότητες. Αυτό που θα ήθελε ο Θεός να κάνεις και αυτά που απαιτεί από σένα είναι όλα πράγματα που είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν, να επιτευχθούν και να υλοποιηθούν από ανθρώπους με κανονική ανθρώπινη φύση. Ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις και τα πρότυπα του Θεού για τον άνθρωπο δεν είναι καθόλου κενά ή αόριστα. Οι απαιτήσεις του Θεού για τον άνθρωπο δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα πρότυπο που καλύπτει το εύρος όσων μπορούν να επιτύχουν οι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση. Αν ακολουθείς πάντα τις φαντασιοκοπίες σου και θέλεις να είσαι καλύτερος, ανώτερος και ικανότερος από τους άλλους, αν θέλεις πάντα να ξεπερνάς τους άλλους, τότε έχεις παρανοήσει το νόημα του Θεού. Οι αλαζόνες και οι αυτάρεσκοι άνθρωποι είναι συχνά έτσι. Ο Θεός λέει να μην αγωνιάς για λύσεις, λέει να αναζητάς την αλήθεια και να ενεργείς με αρχές, αλλά οι αλαζόνες και αυτάρεσκοι άνθρωποι δεν εξετάζουν προσεκτικά αυτές τις απαιτήσεις του Θεού. Αντ’ αυτού, επιμένουν να προσπαθούν να πετύχουν πράγματα με ένα ξέσπασμα δύναμης και ενέργειας, να κάνουν τα πράγματα με τακτοποιημένο και όμορφο τρόπο, και να ξεπεράσουν όλους τους άλλους εν ριπή οφθαλμού. Θέλουν να είναι υπεράνθρωποι και αρνούνται να είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Αυτό δεν αντιβαίνει στους νόμους της φύσης που έχει θέσει ο Θεός για τον άνθρωπο; (Ναι.) Προφανώς, δεν είναι κανονικοί άνθρωποι. Στερούνται κανονικής ανθρώπινης φύσης και είναι πολύ αλαζόνες. Αγνοούν τις απαιτήσεις που είναι μέσα στο πλαίσιο της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τις οποίες έχει θέσει ο Θεός για την ανθρωπότητα. Αγνοούν τα πρότυπα που μπορούν να επιτευχθούν από ανθρώπους με κανονική ανθρώπινη φύση, τα οποία έχει θέσει ο Θεός για την ανθρωπότητα. Ως εκ τούτου, περιφρονούν τις απαιτήσεις του Θεού και πιστεύουν το εξής: «Οι απαιτήσεις του Θεού είναι πολύ χαμηλές. Πώς μπορούν οι πιστοί στον Θεό να είναι κανονικοί άνθρωποι; Πρέπει να είναι εξαιρετικοί άνθρωποι, άτομα που υπερβαίνουν και ξεπερνούν τους κανονικούς ανθρώπους. Πρέπει να είναι μεγάλες και διάσημες προσωπικότητες». Αγνοούν τα λόγια του Θεού, θεωρώντας ότι, παρόλο που τα λόγια του Θεού είναι σωστά και αληθινά, είναι απλώς πολύ κοινά και συνηθισμένα, γι’ αυτό αγνοούν τα λόγια Του και τα περιφρονούν. Αλλά ακριβώς σε αυτά τα κανονικά και συνηθισμένα λόγια, που τόσο περιφρονούν αυτοί οι λεγόμενοι υπεράνθρωποι και οι μεγάλες προσωπικότητες, ο Θεός υποδεικνύει τις αρχές και τα μονοπάτια που θα πρέπει να τηρούν και να κάνουν πράξη οι άνθρωποι. Τα λόγια του Θεού είναι τόσο ειλικρινή, αντικειμενικά και πρακτικά. Δεν θέτουν καθόλου υψηλές απαιτήσεις από τους ανθρώπους. Όλα αποτελούν πράγματα που οι άνθρωποι μπορούν και πρέπει να επιτύχουν. Εφόσον οι άνθρωποι έχουν λίγη κανονική λογική, δεν θα πρέπει να προσπαθούν να πλανιούνται στον αέρα, και αντίθετα θα πρέπει να αποδέχονται τα λόγια του Θεού και την αλήθεια πατώντας γερά στη γη, να εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους, να ζουν ενώπιον του Θεού και να μεταχειρίζονται την αλήθεια ως αρχή της συμπεριφοράς και των πράξεών τους. Δεν πρέπει να είναι υπερβολικά φιλόδοξοι. Στη φράση «να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά», οι άνθρωποι θα πρέπει να κατανοήσουν ακόμη περισσότερο ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, και ότι οι αλήθειες είναι οι αρχές που οι άνθρωποι θα πρέπει να κάνουν πράξη. Σε ποιον αναφέρεται εδώ ο όρος «άνθρωποι»; Αναφέρεται στους κανονικούς ανθρώπους που έχουν κανονικό ορθολογισμό και κανονική κρίση, που αγαπούν τα θετικά πράγματα και που καταλαβαίνουν τι είναι αντικειμενικό, τι είναι πρακτικό, τι είναι κοινότοπο και τι είναι συνηθισμένο. Αφιερώστε χρόνο για να εκτιμήσετε τα λόγια «να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά». Αν και πρόκειται για απλά, συνηθισμένα λόγια, περιγράφουν κάτι που θα πρέπει να είναι σε θέση να κάνουν οι άνθρωποι που διαθέτουν τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης και αποτελούν επίσης την αρχή της αλήθειας που οφείλει κυρίως να κάνει πράξη ένα άτομο με κανονική ανθρώπινη φύση όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες στην πραγματική του ζωή. Είναι η αλήθεια που χρειάζονται περισσότερο οι άνθρωποι που διαθέτουν τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Δεν είναι καθόλου κενά λόγια. Έχετε τραγουδήσει και ακούσει αυτά τα συνηθισμένα λόγια πολλές φορές, αλλά κανείς σας δεν έχει αντιμετωπίσει αυτά τα λόγια ως αλήθειες που πρέπει να αναλογιστείτε προσεκτικά και να συναναστραφείτε πάνω τους με προσοχή. Έτσι, αφήσατε αυτά τα πολύτιμα λόγια να σας γλιστρήσουν μέσα από τα χέρια. Στην πραγματικότητα, αυτά τα λόγια περιλαμβάνουν το θέλημα του Θεού, τις υπενθυμίσεις και τις παραινέσεις του Θεού προς τους ανθρώπους, και τις απαιτήσεις του Θεού για τους ανθρώπους. Περιέχουν τόσα και τόσα. Οι άνθρωποι είναι άκαρδοι και παράλογοι, και αντιμετωπίζουν αυτά τα λόγια ως συνηθισμένα λόγια· δεν τα εκτιμούν, δεν τα συλλογίζονται και δεν τα κάνουν πράξη, και ποιοι θα είναι αυτοί που θα υποφέρουν και θα βγουν ζημιωμένοι στο τέλος εξαιτίας αυτού; Οι ίδιοι οι άνθρωποι. Δεν είναι αυτό ένα μάθημα;

Είναι πολύ εύκολο για τους κανονικούς ανθρώπους να κάνουν πράξη τις απαιτήσεις που θέτει ο Θεός σ’ αυτό το χωρίο. Δεν υπάρχει τίποτα δύσκολο ή εξαντλητικό σ’ αυτήν την άσκηση, και είναι αποτελεσματική. Εν τέλει, μπορεί να σου δώσει τη δυνατότητα να αναπτυχθείς και να προοδεύσεις σταδιακά. Φυσικά, αφότου κάνεις πράξη την αρχή «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς· να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά», θα σημειώσεις πρόοδο όσον αφορά την αλήθεια, την αλλαγή διάθεσης, την κατανόηση που αποκτάς από την εμπειρία διάφορων περιβαλλόντων και ούτω καθεξής. Τι υπέροχα που είναι αυτά τα λόγια! Αν οι άνθρωποι έχουν σύνεση και κάνουν πράξη αυτά τα λόγια, τότε υπό την καθοδήγηση και την κατεύθυνση των λόγων του Θεού, θα μάθουν ποιο είναι το θέλημα του Θεού όταν Αυτός διαμορφώνει διάφορα περιβάλλοντα. Μετά από ένα χρονικό διάστημα, θα μπορέσουν τελικά να καρπωθούν ανταμοιβές, να αποκτήσουν εμπειρία και να κατανοήσουν την αλήθεια σε αυτά τα περιβάλλοντα. Όταν καρπωθείς τέτοιες ανταμοιβές, θα γνωρίσεις γιατί ο Θεός έχει διαμορφώσει αυτά τα περιβάλλοντα, ποιο είναι το θέλημα του Θεού και τι επιθυμεί ο Θεός να κερδίσουν οι άνθρωποι από αυτά. Επιπλέον, οι παρακάμψεις που κάνουν οι άνθρωποι, οι αναποδιές που βιώνουν, οι στρεβλές αντιλήψεις που υποθάλπουν, οι μη ρεαλιστικές ιδέες που έχουν, οι αντιλήψεις και η αντίσταση προς τον Θεό που έχει δημιουργηθεί μέσα τους κ.ο.κ., όλα αυτά θα εκτεθούν και θα αποκαλυφθούν σταδιακά, καθώς βιώνουν αυτά τα περιβάλλοντα. Ανεξάρτητα από το αν αυτά τα πράγματα είναι θετικά ή αρνητικά, χρειάζεται μια περίοδος εμπειρίας για να δουν και να κατανοήσουν με σαφήνεια αυτά που εκτίθενται και αποκαλύπτονται μέσω αυτών των περιβαλλόντων. Με αυτόν τον τρόπο, εκπληρώνεται το αληθινό νόημα των λόγων του Θεού «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς». Δηλαδή, όταν ο Θεός οργανώνει κάτι το οποίο δεν μπορείς να διακρίνεις ή να καταλάβεις και δεν έχεις βιώσει στο παρελθόν, αυτά που θέλει ο Θεός να καταλάβεις, να κερδίσεις και να βιώσεις προσωπικά από αυτήν την κατάσταση δεν μπορούν να επιτευχθούν μέσα σε λίγες μόνο ημέρες. Μόνο μετά από κάποιο χρονικό διάστημα και με την κατεύθυνση, τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού σε κάθε βήμα, θα αποκτήσεις σταδιακά κατανόηση και θα επιτύχεις αποτελέσματα. Δεν είναι όπως φαντάζονται οι άνθρωποι, δεν καταλαβαίνεις ξαφνικά τα πάντα με μια έκρηξη διαφώτισης ούτε γνωρίζεις τι εννοεί ο Θεός σε μια έκλαμψη έμπνευσης. Ο Θεός δεν κάνει τέτοια πράγματα με υπερφυσικά μέσα, ο Θεός δεν ενεργεί μ’ αυτόν τον τρόπο. Έτσι λειτουργεί ο Θεός. Ο Θεός σού επιτρέπει να βιώσεις τις αιτίες και τις συνέπειες μιας κατάστασης, και σταδιακά συνειδητοποιείς το εξής: «Άρα, η ουσία του εν λόγω είδους ανθρώπου είναι κάπως έτσι, και η πραγματικότητα και η ουσία του εν λόγω είδους πράγματος είναι κάπως έτσι, και αυτό εκπληρώνει τον τάδε στίχο του λόγου του Θεού. Επιτέλους καταλαβαίνω τι εννοούσε ο Θεός όταν το είπε αυτό. Καταλαβαίνω επιτέλους γιατί είπε ο Θεός τέτοια πράγματα για τέτοιου είδους ζητήματα και για τέτοιους ανθρώπους». Ο Θεός σού επιτρέπει να φτάσεις σε τέτοιες συνειδητοποιήσεις μέσα από τις εμπειρίες σου. Δεν απαιτείται κάποιος χρόνος για να συνειδητοποιήσεις αυτά τα πράγματα; (Ναι.) Η γνώση που αποκτάς και οι αλήθειες που καταλαβαίνεις μέσα από μια περίοδο εμπειριών δεν είναι δόγματα ή θεωρητικά πράγματα, αλλά οι προσωπικές σου εμπειρίες και η αληθινή γνώση. Αυτή είναι η πραγματικότητα της αλήθειας στην οποία εισέρχεσαι. Εδώ έγκειται η αιτία και η πηγή των λόγων του Θεού «Μην αγωνιάς για λύσεις». Όταν ο Θεός σού επιτρέπει να αποκομίσεις οφέλη από τα γεγονότα που βιώνεις, δεν θέλει να περάσεις απλώς από μια διαδικασία ή να μάθεις μια θεωρία, αλλά θέλει να αποκτήσεις κατανόηση, κάποιες γνώσεις, μια θετική άποψη και μια σωστή μέθοδο άσκησης. Παρόλο που αυτό το χωρίο περιέχει μόνο μερικούς στίχους και δεν καλύπτει μεγάλο περιεχόμενο, οι απαιτήσεις που θέτει ο Θεός σε αυτό το χωρίο και οι αρχές άσκησης που δίνει στους ανθρώπους μέσω αυτού είναι πολύ σημαντικές. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού με την ίδια στάση που υιοθετούν απέναντι στη γνώση και τα δόγματα των ανθρώπων. Για να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, πρέπει να έχεις αρχές. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχεις μια αρχή, μια μέθοδο, για να την κάνεις πράξη όταν αντιμετωπίζεις ένα συγκεκριμένο είδος κατάστασης. Αυτό σημαίνει να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αυτό είναι που ονομάζουμε αρχή. Επομένως, δεν πρόκειται απλώς για μερικά απλά λόγια. Παρόλο που ο τρόπος με τον οποίο εκφράζονται και παρουσιάζονται είναι απλός και προσιτός, και τα λόγια φαίνονται πολύ απλά, και δεν κοσμούνται με όμορφη, γλαφυρή γλώσσα, ή κομψούς όρους, ή εκλεπτυσμένες διατυπώσεις, και σίγουρα δεν λέγονται με τόνο συγκατάβασης, και μάλλον είναι απλώς ειλικρινείς νουθεσίες και απαιτήσεις που λέγονται πρόσωπο με πρόσωπο και από καρδιάς, στην πραγματικότητα λένε στους ανθρώπους τις πιο σημαντικές αρχές και μονοπάτια άσκησης.

Πολλοί άνθρωποι δεν παίρνουν ποτέ στα σοβαρά τα πιο συνηθισμένα λόγια που λέει ο Θεός. Λαμβάνουν υπόψη τους μόνο τα βαθιά και μυστηριώδη λόγια που λέει ο Θεός ως λόγια Του. Δεν είναι αυτό μια εκδήλωση στρεβλής κατανόησης; Κάθε πρόταση των λόγων του Θεού είναι η αλήθεια. Είτε πρόκειται για συνηθισμένα λόγια είτε για βαθιά λόγια, όλα τα λόγια του Θεού περιέχουν αλήθειες και μυστήρια, και απαιτούνται χρόνια εμπειρίας και ένα ορισμένο ανάστημα για να τα κατανοήσει και να τα γνωρίσει κανείς. Ακριβώς όπως τα καλά και σημαντικά λόγια του Θεού που περιέχονται στον ύμνο που μόλις τραγουδήσατε —κανείς δεν παίρνει αυτά τα λόγια στα σοβαρά. Παρόλο που είναι μελοποιημένα και όλοι τα τραγουδούν εδώ και χρόνια, κανείς δεν έχει βρει ποτέ αυτήν την πιο σημαντική αρχή άσκησης που εμπεριέχουν. Ακόμα κι αν κάποιοι άνθρωποι έχουν στη συνείδησή τους την αίσθηση ότι τα λόγια του Θεού φαίνεται να τους λένε: «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς· να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά», και θεωρούν ότι αυτές είναι οι απαιτήσεις που έχει ο Θεός για τους ανθρώπους, ποιος έχει κάνει ποτέ πραγματικά πράξη, έχει εφαρμόσει αυτά τα λόγια του Θεού και έχει εισέλθει στην πραγματικότητά τους στην πραγματική του ζωή; Το έχει κάνει κανείς αυτό; (Όχι.) Κανείς δεν το έχει κάνει αυτό. Αυτά τα λόγια του Θεού είναι τόσο απλά, αλλά κανείς δεν μπορεί να τα ακολουθήσει. Δεν υπάρχει ένα ουσιαστικό πρόβλημα εδώ; (Ναι, δείχνει ότι οι άνθρωποι έχουν κουραστεί από την αλήθεια.) Τίποτα άλλο; (Αυτά τα λόγια που μας έχει πει ο Θεός είναι πολύ πρακτικά. Είναι όλα λόγια αρχής. Αλλά δεν έχουμε πάρει τα λόγια του Θεού στα σοβαρά, δεν τους έχουμε δώσει προσοχή και δεν τα έχουμε κάνει πράξη). Πώς διαβάζετε λοιπόν συνήθως τα λόγια του Θεού; (Όταν διαβάζουμε τα λόγια του Θεού, συνήθως απλώς τα ξεφυλλίζουμε. Αφού κατανοήσουμε το κυριολεκτικό νόημα των λόγων, προχωράμε παρακάτω. Δεν καταλαβαίνουμε ποιο θέλημα του Θεού υπάρχει μέσα σ’ αυτά τα λόγια ή ποιες αρχές της αλήθειας πρέπει να κάνουμε πράξη. Δεν τα έχουμε μελετήσει προσεκτικά με αυτόν τον τρόπο). Απαντήσατε με κάποιες θεωρητικές ιδέες και αυτά που λέτε ακούγονται σωστά, αλλά δεν έχετε καταλάβει τη βαθύτερη αιτία, η οποία είναι ότι οι άνθρωποι δεν διαφυλάττουν τον λόγο του Θεού. Αν διαφυλάξεις τα λόγια του Θεού, θα μπορέσεις να ανακαλύψεις τους θησαυρούς, το χρυσάφι και τα διαμάντια που περιέχουν, και θα τα απολαμβάνεις αυτά τα πράγματα για μια ολόκληρη ζωή. Αν δεν διαφυλάξεις τα λόγια του Θεού, δεν θα μπορέσεις να αποκτήσεις αυτούς τους θησαυρούς. Τι σημαίνει να μη διαφυλάττεις τα λόγια του Θεού; Σημαίνει ότι δεν αγαπάς τα λόγια του Θεού. Θεωρείς ότι υπάρχουν πάρα πολλά λόγια του Θεού και ότι όλα τους είναι η αλήθεια, και δεν ξέρεις ποια από αυτά να διαφυλάξεις. Νιώθεις ότι όλα είναι συνηθισμένα, και αυτό συνεπάγεται πρόβλημα. Τι σημαίνει να διαφυλάττεις τα λόγια του Θεού; Σημαίνει να γνωρίζεις ότι τα λόγια του Θεού είναι όλα αλήθειες και ότι αυτές οι αλήθειες είναι οι πιο χρήσιμοι και ανεκτίμητοι θησαυροί για τη ζωή και τη διαβίωση των ανθρώπων. Σημαίνει να αντιμετωπίζεις τα λόγια του Θεού ως θησαυρούς που αγαπάς τόσο πολύ, που δεν μπορείς να τους αποχωριστείς. Αυτή η στάση απέναντι στα λόγια του Θεού ονομάζεται διαφύλαξη. Το να διαφυλάττεις τα λόγια του Θεού σημαίνει να έχεις ανακαλύψει ότι όλα τα λόγια του Θεού είναι θησαυροί ύψιστης αξίας, ότι είναι εκατό, χίλιες φορές πιο πολύτιμα από τα συνθήματα ζωής οποιασδήποτε διάσημης ή μεγάλης προσωπικότητας. Σημαίνει ότι έχεις αποκτήσει την αλήθεια των λόγων του Θεού και ότι έχεις ανακαλύψει τους μεγαλύτερους και πολυτιμότερους θησαυρούς της ζωής. Η απόκτηση αυτών των θησαυρών μπορεί να σε βοηθήσει να αυξήσεις την αξία σου και να επιτύχεις την έγκριση του Θεού. Για τον λόγο αυτό, διαφυλάττεις ιδιαίτερα αυτές τις αλήθειες. Θα παραθέσω ένα παράδειγμα από την πραγματική ζωή. Ας πούμε ότι μια γυναίκα αγοράζει ένα όμορφο φόρεμα, και όταν επιστρέφει στο σπίτι, το δοκιμάζει στον καθρέφτη. Κοιτάζοντας αριστερά και δεξιά, σκέφτεται: «Αυτό το φόρεμα είναι τόσο όμορφο, το ύφασμά του είναι εξαιρετικό, η ποιότητα κατασκευής του είναι εξαίσια, και είναι άνετο και μαλακό στη χρήση. Πόσο ευλογημένη είμαι που μπορώ να αγοράζω τόσο ωραία ρούχα. Αυτό είναι το αγαπημένο μου ρούχο, αλλά δεν μπορώ να το φοράω συνέχεια. Θα το φοράω όταν παρευρίσκομαι στις πιο υψηλού επιπέδου εκδηλώσεις και όταν συναντώ τους πιο διακεκριμένους ανθρώπους». Όταν έχει λίγο ελεύθερο χρόνο, συχνά βγάζει το φόρεμα για να το θαυμάσει και να το δοκιμάσει. Έξι μήνες αργότερα, εξακολουθεί να είναι εξίσου ενθουσιασμένη με το φόρεμα και δεν αντέχει να το αποχωριστεί. Αυτό σημαίνει να διαφυλάττεις κάτι. Έχει φθάσει σ’ αυτό το επίπεδο η δική σας στάση απέναντι στα λόγια του Θεού; (Όχι.) Πόσο θλιβερό είναι το γεγονός ότι δεν διαφυλάττετε ακόμη τα λόγια του Θεού όσο μια γυναίκα το αγαπημένο της φόρεμα! Δεν είναι περίεργο που έχετε διαβάσει πολλά από τα λόγια του Θεού, αλλά δεν έχετε καταφέρει να ανακαλύψετε τόσες αλήθειες και δεν έχετε καταφέρει ποτέ να εισέλθετε στην πραγματικότητα. Λέτε πάντα ότι όλα τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, αλλά αυτά δεν είναι παρά θεωρητικοί και προφορικοί ισχυρισμοί. Αν έβγαινε ένα από τα πιο απλά και πρώτα χωρία των λόγων του Θεού και σας ρωτούσαν ποιες αλήθειες εμπεριέχονται σ’ αυτά τα λόγια, ποιο είναι το θέλημα του Θεού ή ποιες απαιτήσεις και πρότυπα δίνει ο Θεός στον άνθρωπο, θα μένατε άλαλοι και δεν θα μπορούσατε να πείτε ούτε μια λέξη ως απάντηση. Έχετε διαβάσει και ακούσει τα λόγια του Θεού πάρα πολύ, οπότε γιατί δεν έχετε αληθινή κατανόησή τους; Πού έγκειται η αιτία του προβλήματος; Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι δεν διαφυλάττουν αρκετά τα λόγια του Θεού. Σύμφωνα με τον σημερινό βαθμό στον οποίο διαφυλάττετε τα λόγια του Θεού, απέχετε πολύ από το να ανακαλύψετε την αλήθεια στα λόγια του Θεού και από το να ανακαλύψετε τις απαιτήσεις, τις αρχές και τα μονοπάτια άσκησης που προσφέρει ο Θεός στον άνθρωπο μέσω αυτών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είστε πάντα σε σύγχυση όταν σας συμβαίνουν πράγματα και ποτέ δεν μπορείτε να βρείτε τις αρχές. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βιώνετε πολλά πράγματα, αλλά ποτέ δεν γνωρίζετε το θέλημα του Θεού ούτε αναπτύσσεστε ή αλλάζετε πολύ, ούτε αποκομίζετε κάτι περισσότερο από μικρές ανταμοιβές. Δεν είναι πολύ αξιολύπητοι τέτοιοι άνθρωποι;

Διαβάστε ξανά αυτό το χωρίο. («Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς· να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά. Να πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου. Πρέπει να έχεις τρομερή προσδοκία για τον Θεό, αναζητώντας λαίμαργα ενόσω αρνείσαι τις δικαιολογίες, τις προθέσεις και τα τεχνάσματα του Σατανά. Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος. Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου. Να συνεργάζεσαι ενεργά με τον Θεό και να απαλλαχθείς από τα εσωτερικά εμπόδιά σου».) Ας σας επιστήσω την προσοχή στα σημαντικά σημεία και ας σας εξηγήσω τις αρχές για την ανάγνωση των λόγων του Θεού και το πώς να βρείτε σ’ αυτά ένα μονοπάτι άσκησης. Διαβάστε ξανά το χωρίο, στίχο-στίχο. («Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς».) Αυτός ο στίχος εμπεριέχει μια αρχή που πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι. Είναι η εξής: Μην βιάζεσαι, μην πανικοβάλλεσαι, μη σπεύδεις να δεις αποτελέσματα. Πρόκειται για μια στάση ζωής. Αυτός ο πρώτος στίχος περιλαμβάνει τη σωστή στάση που πρέπει να υιοθετήσουν οι άνθρωποι απέναντι στα πράγματα. Αυτή η σωστή στάση βρίσκεται στο πλαίσιο της λογικής της κανονικής ανθρώπινης φύσης· εμπίπτει στο πλαίσιο της λογικής και των ικανοτήτων των ανθρώπων που διαθέτουν κανονική ανθρώπινη φύση. Τώρα, διαβάστε τον δεύτερο στίχο. («Να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά».) Τι σημαίνει αυτό; (Αυτό είναι το μονοπάτι άσκησης που δίνει ο Θεός στον άνθρωπο.) Σωστά, είναι τόσο απλό. Αυτό είναι το μονοπάτι της άσκησης. Εδώ, το «πιο συχνά» σημαίνει ότι αυτό δεν πρέπει να γίνεται όποτε έχεις όρεξη, και σίγουρα όχι μόνο μια στο τόσο· σημαίνει ότι μόλις περάσουν αυτά τα ζητήματα από το μυαλό σου, θα πρέπει να τα φέρνεις ενώπιον του Θεού για προσευχή και αναζήτηση. Αν φέρεις φορτίο ως προς αυτά τα θέματα, αν έχεις καρδιά που πεινάει και διψάει για δικαιοσύνη, αν είσαι πρόθυμος να κατανοήσεις το θέλημα του Θεού και τις απαιτήσεις του Θεού σ’ αυτά τα θέματα, καθώς και την ουσία των προβλημάτων που θέλεις να δεις να λύνονται, τότε θα πρέπει να προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού, δηλαδή με πολύ μεγάλη συχνότητα. Ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι, όταν είσαι απασχολημένος, βρες μια στιγμή ελεύθερου χρόνου για να σκεφτείς αυτά τα θέματα, σαν να τα σκεφτόσουν ή σαν να προσευχόσουν στον Θεό και να αναζητούσες πάνω σ’ αυτά. Αυτός ο τρόπος άσκησης δεν είναι πολύ σαφής; (Είναι.) Για παράδειγμα, όταν κάνεις ένα διάλειμμα αφού τελειώσεις ένα γεύμα, αναλογίσου και προσευχήσου, λέγοντας: «Θεέ μου, έχω βιώσει το τάδε περιβάλλον. Δεν καταλαβαίνω το θέλημά Σου και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μου συνέβη αυτό. Ποια ακριβώς είναι η πρόθεση αυτού του ατόμου; Πώς θα πρέπει να λύσω αυτού του είδους το πρόβλημα; Τι θέλεις να καταλάβω από αυτό το ζήτημα;» Με αυτά τα λίγα και απλά λόγια, προσεύχεσαι στον Θεό και αναζητάς από αυτόν σχετικά με τα ζητήματα για τα οποία θέλεις να αναζητήσεις και τα προβλήματα των οποίων την ουσία θέλεις να κατανοήσεις. Ποιος είναι ο σκοπός της προσευχής κατ’ αυτόν τον τρόπο; Δεν θέτεις απλώς το πρόβλημα ενώπιον του Θεού, αλλά αναζητάς την αλήθεια από τον Θεό, προσπαθείς να κάνεις τον Θεό να σου ανοίξει μια διέξοδο και να σου πει τι να κάνεις για το θέμα αυτό, και ζητάς από τον Θεό να σε διαφωτίσει και να σε καθοδηγήσει. Ποιες είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να μπορέσεις να το κάνεις αυτό; (Δεν πρέπει να αγωνιώ για λύσεις.) Το να μην αγωνιάς για λύσεις είναι απλώς μια στάση —δεν είναι ότι δεν αγωνιάς για λύσεις, αλλά ότι υπό τη μεγάλη προϋπόθεση ότι δεν αγωνιάς για λύσεις, έχεις μια καρδιά που πεινάει και διψάει για δικαιοσύνη, και φέρεις φορτίο ως προς αυτό το θέμα. Για να το θέσω αλλιώς, το ζήτημα αυτό λειτουργεί ως ένα είδος πίεσης για σένα, και αυτή η πίεση θέτει ένα φορτίο στους ώμους σου, έτσι ώστε να έχεις ένα πρόβλημα που θέλεις να κατανοήσεις και να λύσεις. Αυτό είναι το μονοπάτι άσκησής σου. Στον ελεύθερο χρόνο σου, κατά τη διάρκεια μιας πνευματικής άσκησης ή όταν συνομιλείς με τους αδελφούς και τις αδελφές σου, μπορείς να αναφέρεις τις πρακτικές δυσκολίες και προβλήματά σου, και να συναναστρέφεσαι και να αναζητάς με τους αδελφούς και τις αδελφές σου. Αν και πάλι δεν μπορείς να λύσεις τα προβλήματα, τότε να τα φέρνεις ενώπιον του Θεού για προσευχή και αναζήτηση της αλήθειας. Όταν το κάνεις αυτό, να λες: «Θεέ μου, εξακολουθώ να μην ξέρω πώς θα πρέπει να βιώσω το περιβάλλον που Εσύ έχεις διαμορφώσει για μένα. Ακόμα δεν έχω καμία κατανόηση γι’ αυτό, και δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω ή πώς να ασκηθώ. Είμαι μικρός στο ανάστημα και δεν καταλαβαίνω πολλές αλήθειες. Σε παρακαλώ, διαφώτισέ με και καθοδήγησέ με. Δεν ξέρω τι θέλεις να κερδίσω ή να κατανοήσω από αυτό το περιβάλλον ή τι θέλεις να αποκαλύψεις για μένα μέσω αυτού του περιβάλλοντος. Σε παρακαλώ, διαφώτισέ με και επίτρεψέ μου να κατανοήσω το θέλημά Σου». Αυτό είναι το μονοπάτι άσκησης που βρίσκεται στον στίχο: «να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά». Να ασκείσαι έτσι, άλλοτε σκεπτόμενος στην καρδιά σου, άλλοτε προσευχόμενος στον Θεό σιωπηλά και άλλοτε δυνατά, και άλλοτε συναναστρεφόμενος με τους αδελφούς και τις αδελφές σου. Αν έχεις αυτές τις εκδηλώσεις, αυτό αποδεικνύει ότι ήδη ζεις ενώπιον του Θεού. Αν επικοινωνείς συχνά μέσα σου με τον Θεό με αυτόν τον τρόπο, τότε έχεις μια κανονική σχέση με τον Θεό. Μετά από αρκετά χρόνια τέτοιας εμπειρίας, θα εισέλθεις φυσικά στην πραγματικότητα της αλήθειας. Υπάρχουν δυσκολίες σχετικά με αυτήν την άσκηση; (Όχι.) Αυτό είναι καλό. Για παράδειγμα, μερικές φορές, όταν διαβάζεις τα λόγια του Θεού, όσο περισσότερο διαβάζεις, τόσο πιο φωτεινή θα είναι η καρδιά σου —αυτό σημαίνει ότι έχεις διαβάσει λόγια για τα οποία έχεις εμπειρία, και οι προηγούμενες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες σου θα διαλυθούν με τη μία. Εκείνη τη στιγμή, θα πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να πεις: «Θεέ μου, η ανάγνωση αυτού του αποσπάσματος φώτισε την καρδιά μου. Τώρα ξαφνικά μου είναι ξεκάθαρα τα προβλήματα που είχα προηγουμένως. Ξέρω ότι αυτό είναι η διαφώτισή Σου, και Σ’ ευχαριστώ που μου επέτρεψες να κατανοήσω αυτό το χωρίο των λόγων Σου». Δεν είναι αυτό προσευχή και δεν προσέρχεσαι έτσι ξανά ενώπιον του Θεού; (Ναι.) Είναι δύσκολο να το κάνει κανείς αυτό; Μπορείς να βρεις χρόνο γι’ αυτό; (Ναι.) Από την αρχή της αναζήτησής σου μέχρι αυτήν την προσευχή, δεν θα έχεις κάνει συνεχώς πράξη την αρχή που βρίσκεται στα λόγια του Θεού: «να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά»; Όταν ζεις συνεχώς ασκώντας αυτά τα λόγια και πάντα προσκολλάσαι στην αρχή της άσκησης που εμπεριέχουν, και πάντα ζεις σε αυτού του είδους την πραγματικότητα, αυτό ονομάζεται τήρηση μιας αρχής της άσκησης. Είναι δύσκολο; (Δεν είναι δύσκολο.) Το μόνο που απαιτεί είναι να χρησιμοποιείς την καρδιά σου, να κινείς το στόμα σου, να διαθέτεις λίγο χρόνο και λίγη σκέψη, βρίσκοντας πού και πού μια στιγμή για να συνομιλήσεις με τον Θεό και να εκμυστηρευτείς και να μοιραστείς τα λόγια που βρίσκονται στην καρδιά σου. Αυτό σημαίνει να προσέρχεσαι πιο συχνά ενώπιον του Θεού. Είναι τόσο απλό, τόσο ξεκούραστο και τόσο εύκολο. Δεν έχει τίποτα το δύσκολο. Κουβαλάς κάτι που θεωρείς πολύ σημαντικό στην καρδιά σου, και το αντιμετωπίζεις ως φορτίο, και δεν το ξεχνάς ποτέ ούτε το αφήνεις —έχεις ένα τέτοιο πράγμα στην καρδιά σου, και προσέρχεσαι κατά διαστήματα ενώπιον του Θεού για να προσευχηθείς σ’ Αυτόν και να μιλήσεις και να συνομιλήσεις μαζί Του γι’ αυτό. Με τι είδους καρδιά θα πρέπει να μιλάς με τον Θεό; (Με ειλικρινή καρδιά.) Ακριβώς, θα πρέπει να έχεις ειλικρινή καρδιά. Αν φέρεις φορτίο, τότε η καρδιά σου θα είναι ειλικρινής. Όταν οι άλλοι αναλώνονται σε φλυαρία, εσύ θα προσεύχεσαι και θα συναναστρέφεσαι με τον Θεό μέσα στην καρδιά σου. Μερικές φορές, όταν είσαι κουρασμένος από τη δουλειά και κάνεις ένα διάλειμμα, θα θυμάσαι το ζήτημα και θα λες: «Αυτό δεν είναι καλό, εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω αυτό το ζήτημα. Πρέπει ακόµη να συζητήσω γι’ αυτό µε τον Θεό». Γιατί θα θυμάσαι αυτό το ζήτημα όποτε έχεις χρόνο; Επειδή το παίρνεις πολύ σοβαρά στην καρδιά σου, το θεωρείς ως δικό σου φορτίο και ένα είδος ευθύνης, και θέλεις να το κατανοήσεις και να το επιλύσεις. Όταν προσέλθεις ενώπιον του Θεού και μιλήσεις και συνομιλήσεις μαζί Του εκ βαθέων, η καρδιά σου θα γίνει φυσικά ειλικρινής. Όταν συναναστραφείς με τον Θεό σ’ αυτό το πλαίσιο και με αυτήν τη νοοτροπία, θα αισθανθείς ότι η σχέση σου με τον Θεό δεν είναι πλέον τόσο ψυχρή και απόμακρη όσο ήταν πριν, και αντίθετα θα αισθανθείς ότι έρχεσαι πιο κοντά Του. Τόσο αποτελεσματικά για τους ανθρώπους είναι τα μονοπάτια άσκησης που δίνει ο Θεός στον άνθρωπο. Τι πιστεύεις, είναι δύσκολο να συνάψεις μια τέτοια σχέση με τον Θεό; Λαμβάνεις ένα ζήτημα υπόψη σου, μιλάς περιστασιακά στον Θεό γι’ αυτό, προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού και Τον χαιρετίζεις κατά καιρούς, μιλάς στον Θεό για ό,τι έχεις στην καρδιά σου και για τις δυσκολίες σου, μιλάς για αυτά που θέλεις να καταλάβεις, για αυτά που σκέφτεσαι, για τις αμφιβολίες σου, τις δυσκολίες σου και τις ευθύνες σου —αν μιλάς στον Θεό για όλα αυτά τα πράγματα, δεν ζεις ενώπιον του Θεού ασκούμενος με αυτόν τον τρόπο; Αυτό σημαίνει να ασκείται κανείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Αν ασκηθείς έτσι για ένα χρονικό διάστημα, δεν θα μπορέσεις να δεις αποτελέσματα και να καρπωθείς τις ανταμοιβές πολύ γρήγορα; (Ναι.) Αλλά δεν είναι τόσο απλό, παίρνει χρόνο. Αν ασκηθείς με αυτόν τον τρόπο για κάποιο χρονικό διάστημα, η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο στενή, η νοοτροπία σου θα βελτιώνεται, η κατάστασή σου θα γίνεται όλο και πιο κανονική και το ενδιαφέρον σου για τα λόγια του Θεού και την αλήθεια θα αυξάνεται όλο και περισσότερο. Αυτό σημαίνει να έχεις κανονική σχέση με τον Θεό. Εάν μπορείς να κατανοήσεις κάποιες αλήθειες και να τις κάνεις πράξη, θα έχεις αρχίσει να εισέρχεσαι στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Μπορεί να χρειαστούν έξι μήνες, ένας χρόνος ή ακόμη και δύο ή τρία χρόνια μέχρι να δεις εμφανή αποτελέσματα. Θα απαλλαγούν οι άνθρωποι από τη διαφθορά και την παρακοή κατά την περίοδο αυτή; Όχι. Ακόμη και αν έχεις προσευχηθεί στον Θεό αμέτρητες φορές και έχεις ασκηθεί με αυτόν τον τρόπο, αυτό σημαίνει ότι θα έχεις σίγουρα αποτελέσματα; Πρέπει ο Θεός να σου δείξει ένα αποτέλεσμα; Πρέπει να σου δώσει μια απάντηση; Όχι απαραίτητα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν είναι αβέβαιο αν θα έχω αποτελέσματα και αν τα αποτελέσματα δεν είναι εγγυημένα, γιατί ο Θεός εξακολουθεί να ενεργεί έτσι; Γιατί βάζει τους ανθρώπους να ασκούνται με αυτόν τον τρόπο;» Μην ανησυχείς, σίγουρα δεν θα είναι ανώφελο να ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο. Ακόμα κι αν ασκηθείς με αυτόν τον τρόπο για ένα ή δύο χρόνια και δεν νομίζεις ότι έχεις άμεσα ή βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, μπορεί, πέντε ή δέκα χρόνια αργότερα, όταν ο Θεός οργανώσει ξανά ένα παρόμοιο περιβάλλον για σένα, να συνειδητοποιήσεις γρήγορα μια πτυχή της αλήθειας που δεν ήσουν σε θέση να συνειδητοποιήσεις πριν. Ωστόσο, αυτή η αλήθεια που θα συνειδητοποιήσεις και θα κατανοήσεις μετά από πέντε ή δέκα χρόνια απαιτεί τα θεμέλια που χτίστηκαν από τις τρέχουσες εμπειρίες, γνώσεις και κατανόησή σου. Αυτή η μεταγενέστερη συνειδητοποίηση πρέπει να βασιστεί σ’ αυτό το θεμέλιο. Πιστεύεις ότι είναι εύκολο να κατανοήσουν οι άνθρωποι μια πτυχή της αλήθειας; (Δεν είναι εύκολο.) Αυτή είναι η σημασία και η αξία του να πληρώνεις ένα τίμημα προκειμένου να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αυτή είναι η αρχή άσκησης που περιέχεται στον δεύτερο στίχο. «Να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά» —αυτός ο στίχος είναι γραμμένος σε απλή και προσιτή γλώσσα, και είναι πολύ εύκολο να τον καταλάβεις. Σημαίνει ότι πρέπει να προσεύχεσαι περισσότερο και να διαθέτεις ειλικρινή καρδιά, καθώς μια ειλικρινής καρδιά φέρνει τα πράγματα σε πέρας. Είναι τόσο απλό. Ωστόσο, αυτά τα λόγια είναι όντως μια πραγματικότητα της αλήθειας στην οποία πρέπει να εισέλθει κάθε άνθρωπος, και η μόνη οδός μέσω της οποίας μπορεί να προσέλθει ενώπιον του Θεού και τελικά να επιτύχει τη σωτηρία. Παρόλο που αυτός ο στίχος διατυπώνεται με απλά και κατανοητά λόγια, όλοι πρέπει να βιώσουν και να εισέλθουν με αυτόν τον τρόπο. Είναι το ίδιο με την κατασκευή ενός κτιρίου. Είτε έχει 30 ορόφους, είτε 50 ορόφους, είτε ακόμη και περίπου εκατό ορόφους, πρέπει να έχει θεμέλια. Αν τα θεμέλια του κτιρίου δεν είναι σταθερά, τότε, όσο ψηλό κι αν είναι το κτίριο, δεν θα σταθεί για πολύ καιρό, θα καταρρεύσει μέσα σε λίγα χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι καθώς ζουν σε αυτόν τον κόσμο, οι άνθρωποι πρέπει να έχουν ως θεμέλιο την αλήθεια. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να παραμείνουν σταθεροί και να κερδίσουν την έγκριση του Θεού. Αν οι άνθρωποι θέλουν να φτάσουν στην κατανόηση βαθύτερων και ανώτερων αληθειών, πρέπει να έχουν τα πιο θεμελιώδη πράγματα —δηλαδή, αυτά που συνθέτουν ένα θεμέλιο. Το πιο επικίνδυνο πράγμα είναι να έχεις ασταθή θεμέλια. Μην υποτιμάτε αυτές τις πλέον θεμελιώδεις αλήθειες, αυτές τις πλέον θεμελιώδεις αρχές και μονοπάτια άσκησης. Εφόσον είναι αλήθειες, είναι πράγματα που οι άνθρωποι πρέπει να κατέχουν και να κάνουν πράξη. Είτε είναι μεγάλες είτε μικρές, είτε υψηλές είτε χαμηλές, δεν έχει σημασία. Πρέπει να ξεκινήσετε από τα βασικά. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να τεθούν στέρεα θεμέλια.

Τώρα, διαβάστε τον τρίτο στίχο. («Να πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου».) Σε τι αναφέρεται το «Να πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου»; Αναφέρεται στην πίστη και στο όραμα. Όταν σε υποστηρίζει και σε καθοδηγεί αυτό το όραμα, θα έχεις μπροστά σου ένα μονοπάτι. Θα έχει αποτέλεσμα η άσκηση με αυτόν τον τρόπο; Μερικοί άνθρωποι λένε: «Έχω βαρεθεί όλη αυτήν την άσκηση, και ο Θεός ακόμα δεν με έχει διαφωτίσει ούτε μου έχει πει τίποτα. Δεν μπορώ να αισθανθώ την παρουσία του Θεού. Υπάρχει πραγματικά Θεός;» Δεν μπορείς να σκέφτεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο. Ο Θεός είναι παντοδύναμος είτε σου μιλάει είτε όχι. Όταν ο Θεός θέλει να σου μιλήσει και σου μιλάει, είναι παντοδύναμος. Όταν ο Θεός δεν θέλει να σου μιλήσει και δεν σου μιλάει, είναι και πάλι παντοδύναμος. Ο Θεός είναι παντοδύναμος είτε σου επιτρέπει να καταλάβεις τα πράγματα είτε όχι. Η ουσία και η ταυτότητα του Θεού είναι αναλλοίωτες. Αυτό είναι το όραμα που πρέπει να κατανοήσουν οι άνθρωποι. Αυτός είναι ο τρίτος στίχος, είναι πολύ απλός. Παρόλο που είναι κάτι απλό, οι άνθρωποι πρέπει να το βιώσουν πραγματικά. Όταν το πράξουν, αυτό θα τους επιβεβαιώσει ότι αυτά τα λόγια είναι πραγματικά η αλήθεια και δεν θα τολμήσουν πλέον να τα αμφισβητήσουν με οποιονδήποτε τρόπο.

Προχωρήστε στον τέταρτο στίχο. («Πρέπει να έχεις τρομερή προσδοκία για τον Θεό».) «Πρέπει να έχεις τρομερή προσδοκία για τον Θεό», αυτό απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν τι σημαίνει «τρομερή». Το να καμαρώνεις και να επιδεικνύεσαι, το να έχεις μια καρδιά γεμάτη προσδοκία, το να είσαι αλαζόνας και αυτάρεσκος, το να είσαι αυταρχικός και δικτατορικός και το να μην υποτάσσεσαι σε κανέναν είναι «τρομερό»; Πώς θα πρέπει να γίνει κατανοητή η φράση «τρομερή προσδοκία για τον Θεό»; Πώς μπορείς να έχεις «προσδοκία για τον Θεό»; Είναι όπως αναφέρεται στον προηγούμενο στίχο, πρέπει «να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά» —πρέπει να έχεις την επιθυμία και την προσδοκία να επιδιώξεις την κατανόηση της αλήθειας και να επιδιώξεις τη σωτηρία, και πρέπει επίσης να έχεις την επιθυμία να αποδεχτείς την κυριαρχία του Θεού και τις ενορχηστρώσεις του Θεού, να επιτύχεις την κατανόηση του θελήματος του Θεού και την υποταγή στην κυριαρχία του Θεού. Αυτό λέγεται τρομερή προσδοκία για τον Θεό. Παρόλο που ο Θεός χρησιμοποιεί ανθρώπινη γλώσσα για να περιγράψει γλαφυρά αυτό το θέμα, οι άνθρωποι θα πρέπει να κατανοήσουν το νόημά του με αγνό τρόπο και να μην το ερμηνεύσουν με ακραίο τρόπο. Η λέξη «τρομερή» εδώ δεν αναφέρεται στην τεχνητή χρήση υπερβολικής ποσότητας ωμής δύναμης για να γίνουν τα πράγματα με παράτολμο τρόπο. Δεν περιλαμβάνει βία, πόσο μάλλον άγνοια ή απερισκεψία. Το «τρομερή» αναφέρεται κυρίως στην προσδοκία κάποιου. Είναι όπως όταν ένα άτομο εκτιμά κάτι σε τέτοιο βαθμό που απλώς πρέπει να το αποκτήσει, και όταν είναι αποφασισμένο να το αποκτήσει και δεν πρόκειται να τα παρατήσει μέχρι να το καταφέρει. Αυτή η «τρομερή προσδοκία για τον Θεό» είναι κάτι εντελώς θετικό και μπορεί να επιφέρει μόνο θετικά αποτελέσματα. Ποια είναι λοιπόν η ακριβής έννοια της «τρομερής προσδοκίας για τον Θεό»; (Σημαίνει να προσέρχεται κανείς πιο συχνά ενώπιον του Θεού και να έχει την επιθυμία και την προσδοκία να κατανοήσει την αλήθεια και να κατανοήσει το θέλημα του Θεού σε όσα συναντά). Σωστά, είναι τόσο απλό. Σημαίνει απλώς να εγκαταλείψεις τα συμφέροντα και τις απολαύσεις της σάρκας σου, και να εγκαταλείψεις επίσης τον προσωπικό σου ελεύθερο χρόνο και να χρησιμοποιήσεις αυτόν τον χρόνο για θετικά πράγματα, όπως να αναζητάς από τον Θεό, να προσεύχεσαι στον Θεό, να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού και να προσπαθείς να κατανοήσεις την κυριαρχία του Θεού. Αφορά το να προσεύχεσαι λογικά για κάτι και να αναζητάς, να δαπανάς τον χρόνο και την ενέργειά σου, και να πληρώνεις ένα ορισμένο τίμημα, προκειμένου να κατανοήσεις μια πτυχή της αλήθειας. Αυτό λέγεται τρομερή προσδοκία για τον Θεό. Είναι αυτός ακριβής τρόπος για να το περιγράψουμε; Συμφωνεί με τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Είναι αυτά τα λόγια εύκολα κατανοητά; (Ναι.) Επομένως, αυτές οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν το να δείχνει κανείς τα δόντια και τα νύχια του, και να αρπάζει βίαια αυτό που θέλει; Εκδηλώνεται με αγένεια, απερισκεψία και έλλειψη σοφίας; (Όχι.) Τότε τι εννοείται με τον όρο «τρομερή»; Επαναλάβετε αυτό που μόλις σας είπα. (Σημαίνει να είσαι σε θέση να προσέρχεσαι πιο συχνά ενώπιον του Θεού, να έχεις την προσδοκία να κατανοήσεις την αλήθεια, να είσαι σε θέση να εγκαταλείψεις κάποιες από τις απολαύσεις της σάρκας, να δαπανάς περισσότερο χρόνο και ενέργεια για την αναζήτηση της αλήθειας και να είσαι σε θέση να δαπανήσεις ενέργεια και να πληρώσεις ένα τίμημα γι’ αυτό). Πώς, λοιπόν, γίνεται αυτό πράξη συγκεκριμένα; Θα δώσω ένα παράδειγμα. Κάποιες φορές θα συνειδητοποιήσεις ξαφνικά ότι έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που είδες τον αγαπημένο σου ηθοποιό και αναρωτιέσαι σε ποιες ταινίες παίζει. Θα θελήσεις να πας να ψάξεις στον υπολογιστή ειδήσεις σχετικά με αυτόν, αλλά μετά θα συλλογιστείς και θα σκεφτείς: «Αυτό δεν είναι σωστό, τι σχέση έχουν μ’ εμένα οι ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστεί; Το να βλέπεις ταινίες όλη την ώρα ονομάζεται παραμέληση του σωστού σου έργου. Πρέπει να προσέλθω ενώπιον του Θεού και να προσευχηθώ». Τότε, θα ηρεμήσεις και θα θυμηθείς το πρόβλημα για το οποίο αναζητούσες προηγουμένως απάντηση ενώπιον του Θεού. Εξακολουθείς να μην έχεις καμία αντίληψη για το θέμα αυτό και δεν το καταλαβαίνεις καθόλου, οπότε απλώς θα γαληνέψεις την καρδιά σου ενώπιον του Θεού και θα προσευχηθείς σ’ Αυτόν. «Θεέ μου, είμαι πρόθυμος να ξεσκεπάσω την καρδιά μου ενώπιον Σου. Το περιβάλλον που βιώνω πρόσφατα με έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό. Ακόμα κι έτσι, δεν μπορώ ακόμα να υπακούσω, και δεν μπορώ ακόμα να δω καθαρά ότι πρόκειται για τη δική Σου κυριαρχία. Σε παρακαλώ, διαφώτισέ με, καθοδήγησέ με και αποκάλυψε τη διαφθορά και την παρακοή μου στα περιβάλλοντα που διαμορφώνεις για μένα, ώστε να κατανοήσω το θέλημά Σου και να υπακούσω». Μετά την προσευχή, θα αναλογιστείς και θα σκεφτείς: «Όχι, το πρόβλημά μου δεν έχει επιλυθεί ακόμα. Πρέπει να διαβάσω περισσότερα από τα λόγια του Θεού για να βρω λύση». Στη συνέχεια, θα συνεχίσεις αμέσως να διαβάζεις για λίγο τα λόγια του Θεού. Κοιτάζοντας την ώρα, θα πεις: «Αχ, έχει περάσει ήδη μισή ώρα! Τα λόγια του Θεού είναι πολύ καλά, αλλά το χωρίο που διάβασα δεν σχετίζεται καθόλου με το πρόβλημά μου, οπότε το πρόβλημά μου δεν έχει επιλυθεί ακόμα. Δεν ξέρω τι θέλει ο Θεός να καταλάβω, διαμορφώνοντας αυτό το περιβάλλον για μένα, και δεν γνωρίζω το θέλημά Του. Πρέπει να πιάσω γρήγορα δουλειά εκπληρώνοντας το καθήκον μου και δεν πρέπει να αναβάλω σημαντικά ζητήματα. Ίσως μια μέρα διαβάσω τα κατάλληλα λόγια του Θεού και λύσω το πρόβλημά μου». Είναι αυτό δαπάνη χρόνου και ενέργειας; (Ναι.) Είναι τόσο απλό. Ενώ απαρνείσαι τις δικές σου προτιμήσεις και παραιτείσαι από την ψυχαγωγία και τον ελεύθερο χρόνο σου, θα αποκτήσεις μια μικρή σταλιά ειλικρίνειας και θα κάνεις πράξη λίγη τρομερή προσδοκία για τον Θεό. Στην καρδιά σου, θα νιώθεις απίστευτα άνετα και γαλήνια. Για πρώτη φορά στη ζωή σου, θα βιώσεις προσωπικά τη μεγάλη γαλήνη και τη θρέψη της απάρνησης της σάρκας, και της εγκατάλειψης της απόλαυσης της δικής σου σάρκας. Θα γευτείς επίσης αυτοπροσώπως ότι το να γαληνεύεις ενώπιον του Θεού, να διαβάζεις τα λόγια Του, να ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό και να Του απευθύνεις τα λόγια της καρδιάς σου σου φέρνει γαλήνη και ικανοποίηση —κάτι που δεν μπορεί να σου φέρει το να ενδιαφέρεσαι για τις μόδες και τις κοινωνικές υποθέσεις— και ότι μπορείς επίσης να κερδίσεις κάτι απ’ αυτό, και να κατανοήσεις την αλήθεια και να διακρίνεις πολλά πράγματα. Ως αποτέλεσμα, θα νιώσεις ότι τα λόγια του Θεού είναι πράγματι καλά, ότι ο Θεός είναι στ’ αλήθεια καλός και ότι η επίτευξη της αλήθειας είναι πράγματι η απόκτηση ενός θησαυρού. Όχι μόνο θα είσαι σε θέση να διακρίνεις πολλά πράγματα χωρίς σύγχυση, αλλά θα είσαι επίσης σε θέση να ζεις ενώπιον του Θεού και να ζεις με τα λόγια του Θεού. Αυτά είναι τα αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρει μια τρομερή προσδοκία για τον Θεό. Το να ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο, να αφιερώνεις τον χρόνο και την ενέργειά σου και να παραιτείσαι από την απόλαυση της σάρκας σου —αυτή είναι μία από τις εκδηλώσεις μιας τρομερής προσδοκίας για τον Θεό. Λοιπόν, τι λέτε; Είναι κενή αυτή η εκδήλωση; (Δεν είναι κενή.) Είναι εύκολο να επιτευχθεί; (Ναι.) Είναι πολύ εύκολο να επιτευχθεί. Είναι κάτι που μπορούν να επιτύχουν άνθρωποι που διαθέτουν κανονική ανθρώπινη φύση.

Όταν οι άνθρωποι έχουν σκέψεις, έχουν επιλογές. Αν τους συμβεί κάτι και κάνουν τη λάθος επιλογή, θα πρέπει να μεταστραφούν και να κάνουν τη σωστή επιλογή· δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιμείνουν στο λάθος τους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι έξυπνοι. Αν όμως γνωρίζουν ότι έκαναν λάθος επιλογή και δεν μεταστρέφονται, τότε δεν αγαπάνε την αλήθεια, και ένα τέτοιο άτομο δεν θέλει πραγματικά τον Θεό. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι θέλεις να είσαι απρόσεκτος και πρόχειρος κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Προσπαθείς να τεμπελιάσεις και προσπαθείς να αποφύγεις τον εξονυχιστικό έλεγχο του Θεού. Σε τέτοιες στιγμές, σπεύσε ενώπιον του Θεού να προσευχηθείς και να σκεφτείς αν αυτός ήταν ο σωστός τρόπος να ενεργήσεις. Στη συνέχεια, σκέψου: «Γιατί πιστεύω στον Θεό; Μια τέτοια προχειρότητα μπορεί να την προσπεράσουν οι άνθρωποι, αλλά θα την προσπεράσει ο Θεός; Επιπλέον, η πίστη μου στον Θεό δεν είναι για να χαλαρώσω —είναι για να σωθώ. Η συμπεριφορά μου αυτή δεν αποτελεί έκφραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης ούτε την αγαπάει ο Θεός. Όχι, μπορούσα να χαλαρώνω και να κάνω ό,τι θέλω στον έξω κόσμο, αλλά τώρα βρίσκομαι στον οίκο του Θεού, είμαι υπό την κυριαρχία του Θεού, υπό τον εξονυχιστικό έλεγχο των ματιών του Θεού. Είμαι άνθρωπος, πρέπει να ενεργώ σύμφωνα με τη συνείδησή μου, δεν μπορώ να κάνω ό,τι μου αρέσει. Πρέπει να ενεργώ σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, δεν πρέπει να είμαι απρόσεκτος και επιπόλαιος, δεν γίνεται να τεμπελιάζω. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να ενεργώ για να μην χαλαρώνω, να μην είμαι απρόσεκτος και επιπόλαιος; Πρέπει να καταβάλλω κάποια προσπάθεια. Μόλις τώρα ένιωθα ότι ήταν πολύ μεγάλος κόπος να ενεργήσω έτσι, ήθελα να αποφύγω τις δυσκολίες, μα τώρα καταλαβαίνω: Μπορεί να είναι μεγάλη ταλαιπωρία να ενεργώ έτσι, αλλά είναι αποτελεσματικό, και έτσι θα πρέπει να γίνεται». Όταν εργάζεσαι και εξακολουθείς να φοβάσαι τις δυσκολίες, σε τέτοιες στιγμές πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό: «Θεέ μου! Είμαι τεμπέλης και δόλιος, Σε ικετεύω να με πειθαρχήσεις, να με επιπλήξεις, ώστε η συνείδησή μου να νιώσει κάτι και να έχω αίσθημα ντροπής. Δεν θέλω να είμαι απρόσεκτος και επιπόλαιος. Σε ικετεύω να με καθοδηγήσεις και να με διαφωτίσεις, να μου δείξεις την παρακοή μου και την ασχήμια μου». Όταν προσεύχεσαι έτσι, κάνεις αυτοκριτική και προσπαθείς να γνωρίσεις τον εαυτό σου, αυτό θα προκαλέσει ένα αίσθημα μεταμέλειας, και θα είσαι σε θέση να μισήσεις την ασχήμια σου, οπότε θα αρχίζει να αλλάζει η λανθασμένη κατάστασή σου και θα είσαι σε θέση να το συλλογιστείς αυτό και να πεις μέσα σου: «Γιατί είμαι απρόσεκτος και επιπόλαιος; Γιατί προσπαθώ πάντα να είμαι χαλαρός; Ενεργώντας έτσι στερούμαι κάθε συνείδησης ή σύνεσης —είμαι ακόμα κάποιος που πιστεύει στον Θεό; Γιατί δεν παίρνω τα πράγματα στα σοβαρά; Δεν χρειάζεται απλώς να αφιερώνω λίγο περισσότερο χρόνο και προσπάθεια; Δεν είναι μεγάλο φορτίο. Αυτό οφείλω να κάνω· αν δεν μπορώ να κάνω ούτε αυτό, είμαι άξιος να ονομάζομαι άνθρωπος;» Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να πάρεις μια απόφαση και να ορκιστείς: «Ω Θεέ μου! Σε απογοήτευσα, είμαι πραγματικά πολύ βαθιά διεφθαρμένος, δεν έχω συνείδηση ή σύνεση, δεν έχω ανθρώπινη φύση, επιθυμώ να μετανοήσω. Σε ικετεύω να με συγχωρέσεις, θα αλλάξω σίγουρα. Αν δεν μετανοήσω, θα ήθελα να με τιμωρήσεις». Στη συνέχεια, η νοοτροπία σου θα μεταστραφεί και θα αρχίσεις να αλλάζεις. Θα ενεργείς και θα εκτελείς τα καθήκοντά σου με ευσυνειδησία, με λιγότερη απροσεξία και επιπολαιότητα, και θα είσαι πλέον σε θέση να υποφέρεις και να πληρώσεις το τίμημα. Θα αισθάνεσαι ότι το να εκτελείς το καθήκον σου με αυτόν τον τρόπο είναι υπέροχο, και θα έχεις γαλήνη και χαρά στην καρδιά σου. Όταν μπορούν να δεχτούν την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, όταν μπορούν να προσευχηθούν σ’ Αυτόν και να βασιστούν σ’ Αυτόν, οι καταστάσεις τους σύντομα θα αλλάξουν. Όταν έχει αντιστραφεί η αρνητική κατάσταση της καρδιάς σου και έχεις απαρνηθεί τις δικές σου προθέσεις και έχεις απαρνηθεί τις εγωιστικές επιθυμίες της σάρκας, όταν είσαι σε θέση να εγκαταλείψεις την άνεση και την απόλαυση της σάρκας, και ενεργείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και δεν δρας πλέον αυθαίρετα ή απερίσκεπτα, θα έχεις γαλήνη στην καρδιά σου και η συνείδησή σου δεν θα σε μέμφεται. Είναι εύκολο να απαρνηθείς τη σάρκα και να ενεργείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού με αυτόν τον τρόπο; Εφόσον οι άνθρωποι έχουν τρομερή προσδοκία για τον Θεό, μπορούν να απαρνηθούν τη σάρκα και να κάνουν πράξη την αλήθεια. Και εφ’ όσον είσαι σε θέση να ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο, τότε, πολύ σύντομα, θα εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Δεν θα είναι καθόλου δύσκολο. Φυσικά, όταν κάνεις πράξη την αλήθεια, πρέπει να περάσεις από τη διαδικασία του αγώνα και τη διαδικασία της αλλαγής του σκεπτικού σου, και αυτά πρέπει να επιλυθούν με την αναζήτηση της αλήθειας. Αν είσαι άτομο που δεν αγαπά την αλήθεια, θα είναι δύσκολο να διορθώσεις την αρνητική σου κατάσταση και δεν θα μπορέσεις να κατανοήσεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια. Το πόσες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένα άτομο στη διαδικασία αλλαγής του σκεπτικού του εξαρτάται από το αν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια. Αν δεν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια, τότε θα είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του. Όσοι μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, από την άλλη πλευρά, δεν θα δυσκολευτούν καθόλου. Θα μπορούν φυσικά να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτήν. Οι άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά την αλήθεια μπορούν να βασιστούν στον Θεό για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες οποιουδήποτε βαθμού. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχουν βιωματική μαρτυρία, και αυτό αποτελεί μια καρδιά που έχει τεράστια επιθυμία για τον Θεό. Εφόσον η καρδιά σου έχει τεράστια επιθυμία για τον Θεό, αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται να έχεις διαφθορά και παρακοή; Όχι. Σημαίνει ότι, εφόσον έχεις μια καρδιά που έχει τεράστια επιθυμία για τον Θεό, μπορείς τουλάχιστον να ενεργείς σύμφωνα με τη συνείδηση και τη λογική σου, και μπορείς να αναζητάς την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να κάνεις τη σωστή επιλογή σε οποιαδήποτε κατάσταση, και να ασκείσαι και να εισέρχεσαι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αυτό ονομάζεται καρδιά με τεράστια επιθυμία για τον Θεό. Είναι κούφιες αυτές οι εκδηλώσεις; (Δεν είναι κούφιες.) Δεν είναι κούφιες ή αόριστες, είναι πολύ πρακτικές και συγκεκριμένες, και καθόλου αφηρημένες. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αχ, πιστεύω στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, αλλά πάντα συναντώ δυσκολίες κάθε φορά που έρχεται η ώρα να κάνω πράξη την αλήθεια. Αγχώνομαι τόσο πολύ, που στάζει ο ιδρώτας μου, αλλά ακόμα δεν έχω μονοπάτι. Θέλω πάντα να κάνω πράξη την αλήθεια χωρίς να αντιμετωπίζω καμία σωματική δυσκολία ή να υφίστανται απώλειες τα συμφέροντά μου, και, ως αποτέλεσμα, δεν μπορώ να βρω μονοπάτι. Μόνο τώρα συνειδητοποιώ ότι δεν είναι τόσο απλό να έχεις μια καρδιά με τρομερή επιθυμία για τον Θεό. Μακάρι να το γνώριζα αυτό νωρίτερα και να είχα κάνει νωρίτερα πράξη αυτά τα λόγια!» Ποιον πρέπει να κατηγορήσεις που δεν κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού; Ποιος σε ανάγκασε να μη διαφυλάττεις τα λόγια του Θεού όλα αυτά τα χρόνια και αντ’ αυτού να παραπαίεις στα τυφλά; Τώρα, μπορούμε να συνοψίσουμε μια πρόταση: Όταν πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να κάνεις πράξη και να βιώσεις τα λόγια του Θεού για να κατανοήσεις την αλήθεια· μόνο αν φτάσεις στο σημείο να διαχειρίζεσαι τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, μπορείς να κερδίσεις την έγκριση του Θεού. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ενεργείς σύμφωνα με το δικό σου θέλημα ή να επιδιώκεις τη φήμη και την περιουσία, και δεν πρέπει να σχηματίζεις κλίκες ή να αναζητάς υποστηρικτές στην εκκλησία. Κανένα καλό τέλος δεν θα έχουν όσοι το κάνουν. Όσοι δεν επικεντρώνονται στο να κάνουν καλά τα καθήκοντά τους, όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, όσοι θαυμάζουν πάντοτε άλλους ανθρώπους και βασίζονται σ’ αυτούς, και όσοι αρέσκονται στο να ακολουθούν ψευδείς επικεφαλής και αντίχριστους στο να δημιουργούν παράλογες αναταραχές, όλοι οδηγούνται στην καταστροφή παραπαίοντας, χάνοντας την ευκαιρία τους για σωτηρία. Αυτό θα τους αφήσει άναυδους. Αν θέλεις να αποφύγεις να ακολουθήσεις τον δικό σου δρόμο, πρέπει να προσέρχεσαι περισσότερο ενώπιον του Θεού, να προσεύχεσαι σ’ Αυτόν και να αναζητάς την αλήθεια σε όλα τα πράγματα. Έτσι μπορείς να επιτύχεις το αποτέλεσμα της κατανόησης της αλήθειας, να εισέλθεις στο μονοπάτι της άσκησης της αλήθειας και να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Το βασικό σημείο εδώ είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να ακολουθείς ή να πηγαίνεις μαζί με άλλους ανθρώπους, ακολουθώντας το ένα άτομο τη μια μέρα επειδή νομίζεις ότι είναι σπουδαίο, και μετά ακολουθώντας κάποιον άλλον την επόμενη μέρα επειδή νομίζεις ότι έχει δίκιο, δαπανώντας τόσο πολύ χρόνο περιφερόμενος, χωρίς να κερδίζεις την αλήθεια. Όποια προβλήματα κι αν αντιμετωπίζεις, θα πρέπει να αναζητάς την αλήθεια και να τα επιλύεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Αν ακολουθείς τυφλά άλλους ανθρώπους, ακολουθώντας όποιον μιλάει καλά και χρησιμοποιεί ηχηρά λόγια, είναι πιθανό να εξαπατηθείς. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να πιστεύουν μόνο ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, θα πρέπει να ακούν μόνο τα λόγια του Θεού και να ασκούνται σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Με τον τρόπο αυτόν, θα αποφύγεις να ακολουθήσεις άλλους ανθρώπους και να ακολουθήσεις μαζί τους το λάθος μονοπάτι.

Προχωρήστε στον επόμενο στίχο. («Αναζητώντας λαίμαργα ενόσω αρνείσαι τις δικαιολογίες, τις προθέσεις και τα τεχνάσματα του Σατανά».) Και αυτό αφορά την άσκηση. Το «αναζητώντας λαίμαργα» αναφέρεται στο να θέλεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, αλλά να μην έχεις ένα μονοπάτι, και στο να θέλεις να ικανοποιήσεις τον Θεό, αλλά να μην ξέρεις πώς να ασκηθείς —όταν είσαι λαίμαργος με αυτόν τον τρόπο, θα αναζητάς και θα προσεύχεσαι. Νιώθεις συνεχώς ότι είναι πάρα πολλά αυτά στα οποία υπολείπεσαι· συγκεκριμένα, ανακαλύπτεις ότι σου λείπει ένα μονοπάτι όταν σου συμβαίνουν πράγματα, δεν ξέρεις τι να κάνεις για να ικανοποιήσεις τον Θεό, πάντα επαναστατείς και ενεργείς με τον τρόπο που θέλεις, με μια ανήσυχη καρδιά, θέλεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, αλλά δεν ξέρεις πώς να το κάνεις αυτό —αυτό είναι το αίσθημα του να είσαι λαίμαργος. Αν είσαι λαίμαργος, πρέπει να αναζητάς. Αν δεν αναζητάς, δεν θα έχεις μονοπάτι. Αν δεν αναζητάς, θα πέσεις στο σκοτάδι. Αν δεν αναζητάς ποτέ, θα τελειώσεις. Θα είσαι μη πιστός. Τι σημαίνει «αρνείσαι τις δικαιολογίες, τις προθέσεις και τα τεχνάσματα του Σατανά»; Σημαίνει ότι όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με καταστάσεις, έχουν πάντα το δικό τους θέλημα, σκέφτονται πάντα τα συμφέροντα της σάρκας τους και αναζητούν πάντα μια διέξοδο για τη σάρκα τους. Σε τέτοιες στιγμές, η συνείδησή σου θα σε επιπλήξει, προτρέποντάς σε να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υπακούσεις στον Θεό. Σε τέτοιες καταστάσεις, θα πασχίσεις στην καρδιά σου, και θα πρέπει να αρνηθείς τις δικαιολογίες του Σατανά και να αρνηθείς τους διάφορους λόγους της σάρκας. «Ενόσω αρνείσαι» σημαίνει ότι πρέπει να είσαι σε θέση να εισχωρήσεις και να διακρίνεις τις διάφορες δικαιολογίες και τους λόγους που έχουν οι άνθρωποι για να μην κάνουν πράξη την αλήθεια, οι οποίοι είναι προθέσεις και τεχνάσματα του Σατανά, και στη συνέχεια να τα απαρνηθείς. Αυτή είναι η διαδικασία της άρνησης. Μερικές φορές, στους ανθρώπους αναδύονται ορισμένες διεφθαρμένες ιδέες, προθέσεις και στόχοι, καθώς και ορισμένες ανθρώπινες γνώσεις, φιλοσοφίες, θεωρίες και τρόποι, μέσα, τεχνάσματα και σχέδια για τη συμπεριφορά τους κ.ο.κ. Όταν συμβαίνει αυτό, οι άνθρωποι θα πρέπει να συνειδητοποιούν αμέσως ότι αυτά είναι διεφθαρμένα πράγματα που εκδηλώνονται από μέσα τους, και θα πρέπει να τα καταλάβουν, να αναζητήσουν την αλήθεια, να τα αναλύσουν διεξοδικά, να δουν καθαρά την πραγματικότητά τους, και να τα αρνηθούν και να τα εγκαταλείψουν ολοκληρωτικά, καταπνίγοντάς τα εν τη γενέσει τους. Όποτε κι αν συμβεί αυτό, εφόσον έχουν αναδυθεί διεφθαρμένες ιδέες, σκέψεις, προθέσεις ή αντιλήψεις σε ένα άτομο, θα πρέπει αμέσως να καταλάβει αυτά τα πράγματα, να εισχωρήσει σ’ αυτά και να τα διακρίνει, να τα απαρνηθεί, και στη συνέχεια να καταφέρει να αλλάξει. Έτσι είναι η διαδικασία. Έτσι γίνεται πράξη η άρνηση του Σατανά και η απάρνηση της σάρκας. Δεν είναι πολύ απλό; Στην πραγματικότητα, για αυτήν τη διαδικασία έγινε ήδη λόγος στα δύο παραδείγματα που δόθηκαν μόλις τώρα. Αυτή είναι μια αρχή άσκησης για την προσέγγιση των ακατάλληλων καταστάσεων που προκύπτουν στους ανθρώπους όταν τους συμβαίνουν πράγματα.

Συνεχίστε να διαβάζετε. («Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος. Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου».) Αυτό σημαίνει να αναζητάς και να περιμένεις με όλη σου την καρδιά και το μυαλό. Αυτές οι τέσσερις απλές φράσεις: «Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος. Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου» έχουν δύο σημασίες. Ποιες είναι αυτές οι δύο σημασίες; (Η πρώτη είναι να μην απελπίζεσαι και να μην είσαι αδύναμος. Δηλαδή, μη χάνεις το κουράγιο σου και μην αποθαρρύνεσαι όταν συναντάς δυσκολίες ή δεν μπορείς να καταλάβεις τα πράγματα στιγμιαία κατά τη διαδικασία της αναζήτησής σου. Η δεύτερη είναι ότι πρέπει να αναζητάς και να περιμένεις με όλη σου την καρδιά. Δηλαδή, πρέπει να έχεις επιμονή στη διαδικασία της αναζήτησής σου, πρέπει να συνεχίσεις να αναζητάς και να προσεύχεσαι όταν δεν καταλαβαίνεις και να περιμένεις να αποκαλυφθεί το θέλημα του Θεού. Αυτή είναι η δεύτερη σημασία.) «Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος» σημαίνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να διατηρούν αληθινή πίστη στον Θεό, να πιστεύουν ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος και ότι ο Θεός μπορεί να τους διαφωτίσει και να τους δώσει τη δυνατότητα να κατανοήσουν την αλήθεια. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορείς να κατανοήσεις την αλήθεια τώρα; Γιατί ο Θεός δεν σε διαφωτίζει τώρα; Πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος γι’ αυτό. Ποιος είναι ένας από τους βασικούς λόγους; Είναι απλώς ότι δεν έχει φτάσει η ώρα του Θεού. Ο Θεός δοκιμάζει την πίστη σου και, ταυτόχρονα, θέλει να χρησιμοποιήσει αυτήν τη μέθοδο για να ενισχύσει την πίστη σου. Αυτό είναι το βασικό πράγμα που πρέπει να καταλάβουν και να γνωρίσουν οι άνθρωποι. Ας υποθέσουμε ότι έχεις ενεργήσει σύμφωνα με τις αρχές που απαιτούνται από τον Θεό, έχεις προσευχηθεί, έχεις αναζητήσει, έχεις μια καρδιά με τεράστια επιθυμία για τον Θεό, έχεις αρχίσει να διαφυλάττεις τα λόγια του Θεού, ενδιαφέρεσαι για τα λόγια του Θεού και υπενθυμίζεις συχνά στον εαυτό σου να κάνεις πράξη και να βιώνεις τα λόγια του Θεού, να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού, να μην απομακρύνεσαι από Αυτόν και να αναζητάς όταν ενεργείς. Ωστόσο, σκέφτεσαι μέσα σου: «Δεν νομίζω ότι έχω νιώσει ξεκάθαρα ότι ο Θεός μού έχει δώσει κάποια ιδιαίτερη διαφώτιση, φώτιση ή καθοδήγηση, και δεν έχω καν την προφανή αίσθηση ότι ο Θεός μού έχει δώσει κάποια ιδιαίτερα χαρίσματα, ταλέντα ή ειδικές ικανότητες για το καθήκον που εκτελώ. Αντιθέτως, νιώθω ότι οι άνθρωποι που δεν φτάνουν το επίπεδό μου καταλαβαίνουν περισσότερα από εμένα, είναι καλύτεροι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους και είναι πιο εύγλωττοι κατά τη διάδοση του ευαγγελίου. Γιατί δεν είμαι τόσο καλός όσο οι άλλοι; Γιατί εξακολουθώ να βρίσκομαι στην ίδια θέση και να σημειώνω μικρή πρόοδο;» Υπάρχουν δύο λόγοι γι’ αυτό: Ο ένας είναι ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν πολλά προβλήματα, όπως οι ατομικές τους μέθοδοι, προθέσεις και στόχοι στην αναζήτηση, καθώς και οι προθέσεις και τα κίνητρά τους όταν προσεύχονται στον Θεό και υποβάλλουν αιτήματα στον Θεό, και ούτω καθεξής. Σε όλα αυτά τα πράγματα, πρέπει να προβληματιστείς, να αποκτήσεις γνώση, να ανακαλύψεις τα προβλήματα μέσα σου και να αντιστρέψεις αμέσως την πορεία σου. Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες σχετικά μ’ αυτό. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι, σχετικά με το πόσα δίνει ο Θεός στους διάφορους ανθρώπους και πώς τους τα προσφέρει, ο Θεός έχει τη δική Του μέθοδο. Ο Θεός έχει πει τα λόγια: «Θέλω ελεήσει όντινα ελεώ και θέλω οικτειρήσει όντινα οικτείρω» (Έξοδος 33:19). Ίσως να είσαι το αντικείμενο της ευσπλαχνίας του Θεού, ίσως να είσαι το αντικείμενο του ελέους Του, ή ίσως να μην είσαι κανένα από αυτά τα δύο είδη ανθρώπων για τα οποία μίλησε ο Θεός. Ίσως ο Θεός πιστεύει ότι είσαι πιο δυνατός από τους άλλους ανθρώπους ή ότι χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο από άλλους για να δοκιμαστείς και να μετριαστείς. Υπάρχουν πολλοί λόγοι, αλλά όποιος κι αν είναι ο λόγος, οτιδήποτε κάνει ο Θεός είναι σωστό. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από τον Θεό. Το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να αναζητάς με όλη σου την καρδιά και να περιμένεις με όλη σου την καρδιά. Προτού ο Θεός σού επιτρέψει να κατανοήσεις και σου δώσει απαντήσεις, το μόνο που θα πρέπει να κάνεις είναι να αναζητάς, ενώ ταυτόχρονα να περιμένεις τη στιγμή που ο Θεός θα σου δώσει κάτι, τη στιγμή που ο Θεός θα σε ελεήσει και τη στιγμή που ο Θεός θα σε διαφωτίσει και θα σε καθοδηγήσει. Σε αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, ο Θεός δεν διανέμει ισόποσα τα πράγματα στους ανθρώπους, επομένως δεν μπορείς να χρησιμοποιείς τη λέξη «ίσος» για να έχεις απαιτήσεις από τον Θεό. Όταν ο Θεός σού δίνει κάτι, αυτή είναι η στιγμή κατά την οποία πρέπει να το λάβεις. Όταν ο Θεός δεν σου δίνει κάτι, προφανώς ο χρόνος δεν είναι κατάλληλος ή σωστός στα μάτια του Θεού, και έτσι δεν θα έπρεπε να το λάβεις εκείνη τη στιγμή. Όταν ο Θεός λέει ότι δεν πρέπει να λάβεις κάτι και ο Θεός δεν θέλει να σου το δώσει, τι πρέπει να κάνεις; Ένα άτομο με σύνεση θα έλεγε: «Αν δεν μου το δώσει ο Θεός, τότε θα υποταχθώ και θα περιμένω. Προς το παρόν δεν είμαι άξιος να το λάβω, ίσως επειδή το ανάστημά μου δεν μπορεί να το αντέξει, αλλά η καρδιά μου μπορεί να υπακούσει στον Θεό χωρίς παράπονα ή υποψίες και σίγουρα χωρίς αμφιβολίες». Αυτήν τη στιγμή, οι άνθρωποι δεν πρέπει να χάσουν τη σύνεσή τους. Όπως κι αν σε μεταχειρίζεται ο Θεός, θα πρέπει να επιλέξεις, με σύνεση, να υπακούς τον Θεό. Υπάρχει μόνο μία στάση που πρέπει να έχουν τα δημιουργημένα όντα απέναντι στον Θεό —να ακούν και να υπακούν, δεν υπάρχουν άλλες επιλογές. Ωστόσο, ο Θεός μπορεί να έχει διαφορετικές στάσεις απέναντί σου. Υπάρχει μια βάση γι’ αυτό. Ο Θεός έχει το δικό Του θέλημα. Κάνει τις δικές Του επιλογές και έχει τις δικές Του μεθόδους όταν πρόκειται να κάνει αυτά τα πράγματα και τη στάση που υιοθετεί απέναντι σε κάθε άτομο. Φυσικά, πίσω από αυτές τις επιλογές και τις μεθόδους κρύβονται οι προθέσεις του Θεού. Προτού οι άνθρωποι κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού, το μόνο πράγμα που θα πρέπει και μπορούν να κάνουν είναι να αναζητούν και να περιμένουν, αποφεύγοντας παράλληλα να κάνουν οτιδήποτε επαναστατικό ενάντια στον Θεό. Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι σε αυτές τις στιγμές —δηλαδή, όταν δεν νιώθουν τη διαφώτιση, την καθοδήγηση, τη χάρη και το έλεος του Θεού— είναι να απομακρυνθούν από τον Θεό και να πουν ότι δεν είναι δίκαιος, ή να φωνασκήσουν στον Θεό ή ακόμη και να αρνηθούν τον Θεό όταν δεν μπορούν να νιώσουν τη διαφώτιση και την καθοδήγησή Του. Αυτό είναι εκείνο που ο Θεός επιθυμεί λιγότερο να δει. Φυσικά, αν πραγματικά φτάσεις στο σημείο να αρνηθείς τον Θεό, να αρνηθείς τη δικαιοσύνη Του, να αρνηθείς την ταυτότητά Του και την ουσία Του, και να φωνασκήσεις στον Θεό, θα επιβεβαιωθεί ότι ο Θεός είχε δίκιο εξαρχής να υιοθετήσει μια στάση αδιαφορίας απέναντί σου. Αν δεν μπορείς να αντέξεις ούτε αυτήν τη μικρή δοκιμασία και δοκιμή, τότε δεν έχεις την παραμικρή πίστη στον Θεό και η πίστη σου είναι πολύ κούφια. Όταν ένα άτομο δεν αισθάνεται τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού, το πιο σημαντικό που πρέπει να κάνει είναι να αναζητήσει και να περιμένει με όλη του την καρδιά. Η αναζήτηση και η αναμονή είναι οι υποχρεώσεις του ανθρώπου και είναι επίσης η σύνεση, η στάση και η αρχή άσκησης που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι απέναντι στον Θεό. Κατά την αναζήτηση και την αναμονή, μην ενστερνίζεσαι μια νοοτροπία που βασίζεται στην τύχη. Μην σκέφτεσαι πάντα: «Ίσως αν περιμένω, ο Θεός να μου χαρίσει σαφή λόγια. Απλώς πρέπει να είμαι λίγο πιο ειλικρινής και να δω αν ο Θεός θα με διαφωτίσει ή όχι. Ίσως με διαφωτίσει. Αν δεν το κάνει, θα σκεφτώ κάποιον άλλο τρόπο». Μην ενστερνίζεσαι μια τέτοια νοοτροπία που βασίζεται στην τύχη. Ο Θεός απεχθάνεται αυτού του είδους τη στάση στους ανθρώπους. Τι είδους στάση είναι αυτή; Είναι μια στάση που βασίζεται στην τύχη και φέρει μέσα της τον πειρασμό. Αυτό είναι που ο Θεός μισεί περισσότερο. Αν είναι να περιμένεις, να το κάνεις με ειλικρίνεια. Να κουβαλάς μαζί σου μια νοοτροπία πείνας και δίψας για δικαιοσύνη, ενώ προσεύχεσαι στον Θεό και αναζητάς την αλήθεια, ενώ λύνεις τα πρακτικά σου προβλήματα και ενώ παρακαλείς τον Θεό για διαφώτιση και καθοδήγηση. Ανεξάρτητα από το πώς σου φέρεται ο Θεός ή το αν τελικά σου επιτρέπει να αποκτήσεις πλήρη κατανόηση, θα πρέπει να τηρείς την αρχή της υπακοής χωρίς καμία παρέκκλιση. Με αυτόν τον τρόπο, θα διατηρείς σταθερά τη θέση και το καθήκον που θα έπρεπε να έχει ένα δημιουργημένο ον. Ανεξάρτητα από το εάν τελικά ο Θεός κρύψει το πρόσωπό Του από σένα, εάν σου δείξει μόνο την πλάτη Του ή εάν εμφανιστεί σ’ εσένα, εφ’ όσον παραμείνεις σταθερός στο καθήκον σου και στην αρχική σου θέση ως δημιουργημένο ον, τότε θα έχεις καταθέσει μαρτυρία και θα είσαι νικητής. «Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος. Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου». Αυτές οι τέσσερις σύντομες προτάσεις είναι πολύ σημαντικές. Περιλαμβάνουν τη λογική που θα πρέπει να διαθέτει ο άνθρωπος, την αρχική θέση στην οποία θα πρέπει να βρίσκεται ο άνθρωπος και το μονοπάτι άσκησης που θα πρέπει να ακολουθεί ο άνθρωπος. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Όλοι αναζητούμε και περιμένουμε με όλη μας την καρδιά και το μυαλό, οπότε γιατί δεν μας διαφωτίζει ο Θεός; Γιατί δεν μου δίνει καμία έμπνευση;» Ο Θεός έχει το δικό Του θέλημα. Μην διατυπώνεις απαιτήσεις από τον Θεό. Αυτή είναι η σύνεση της κανονικής ανθρώπινης φύσης· αυτή είναι η σύνεση που τα δημιουργημένα όντα οφείλουν περισσότερο να διαθέτουν. Σύμφωνα με τον ανθρώπινο νου, τις ανθρώπινες σκέψεις και τις ανθρώπινες αντιλήψεις, υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν, και ο Θεός πρέπει να τα πει στους ανθρώπους αυτά τα πράγματα. Ωστόσο, ο Θεός λέει: «Δεν είναι δική μου ευθύνη ή υποχρέωση να σου πω αυτά τα πράγματα. Αν θέλω να γνωρίσεις κάτι, θα μάθεις λίγα πράγματα, και αυτό σημαίνει ότι σου δείχνω την εύνοιά Μου. Όταν δεν θέλω να γνωρίσεις κάτι, δεν θα πω ούτε μια λέξη γι’ αυτό, και μη φανταστείς ότι τότε θα μπορέσεις να το καταλάβεις!» Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Γιατί στρέφεσαι εναντίον μας σε αυτό;» Ο Θεός δεν στρέφεται εναντίον σας. Ο Δημιουργός θα είναι πάντα ο Δημιουργός, και έχει τους δικούς Του τρόπους και τις δικές Του μεθόδους για να ενεργήσει. Ακόμα κι αν οι τρόποι και οι μέθοδοί Του δεν συνάδουν με τα γούστα ή τις ιδέες και τις αντιλήψεις του ανθρώπου, και βεβαίως ούτε με την παραδοσιακή κουλτούρα του ανθρώπου, όποιες κι αν είναι οι πτυχές του ανθρώπου με τις οποίες δεν συνάδουν, με απλά λόγια, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν συνάδουν με τις απαιτήσεις και τα πρότυπα του ανθρώπου —ό,τι κι αν κάνει ο Δημιουργός, και είτε μπορούν οι άνθρωποι να το καταλάβουν είτε όχι, η ταυτότητα και η ουσία του Δημιουργού δεν θα αλλάξει ποτέ. Οι άνθρωποι δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούν ανθρώπινη γλώσσα, ανθρώπινες αντιλήψεις ή οποιαδήποτε ανθρώπινη μέθοδο για να προσδιορίσουν τον Δημιουργό. Αυτή είναι η λογική που οφείλουν να διαθέτουν οι άνθρωποι. Αν εσύ στερείσαι έστω και αυτήν την ελάχιστη σύνεση, τότε θα είμαι ειλικρινής μαζί σου —δεν είσαι σε θέση να ενεργείς σαν δημιουργημένο ον. Μια μέρα, αργά ή γρήγορα, κάτι κακό θα σου συμβεί. Αν στερείσαι έστω και αυτό το ίχνος σύνεσης, μια μέρα, αργά ή γρήγορα, θα εκδηλωθεί η σατανική σου διάθεση. Εκείνη τη στιγμή, θα αμφιβάλλεις για τον Θεό, θα τον υβρίσεις λεκτικά, θα αρνηθείς τον Θεό και θα προδώσεις τον Θεό. Τότε, θα έχεις τελειώσει οριστικά, και θα πρέπει να αποκλειστείς. Επομένως, είναι πολύ σημαντική η σύνεση που οφείλουν να διαθέτουν τα δημιουργημένα όντα. «Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος. Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου». Αυτές οι τέσσερις προτάσεις είναι η σύνεση και οι αρχές που οφείλουν να έχουν τα δημιουργημένα όντα όταν προσεγγίζουν τα διάφορα περιβάλλοντα που συχνά συναντούν οι άνθρωποι στην πραγματική τους ζωή, καθώς και για να βελτιώσουν τη σχέση τους με τον Θεό.

Το πρώτο μέρος αυτού του χωρίου λέει: «Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς» και ο προτελευταίος στίχος λέει: «Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου». Μερικοί άνθρωποι λένε: «Μήπως το άδηλο νόημα των λέξεων “Μην αγωνιάς για λύσεις” είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτο; Εάν αναζητούμε και περιμένουμε με όλη μας την καρδιά, αν έχουμε μια καρδιά με τεράστια επιθυμία για τον Θεό και αν λαχταρούμε τα λόγια του Θεού, είναι απαραίτητο ο Θεός να μας δώσει την απάντηση και να μας επιτρέψει να κατανοήσουμε την αλήθεια του ζητήματος;» Αυτή είναι η απάντησή Μου σ’ εσένα: Είναι αβέβαιο και δεν ισχύει απαραίτητα. Κάθε λέξη σ’ αυτό το χωρίο είναι μια απαίτηση που προτείνει ο Θεός για τον άνθρωπο, μια αρχή άσκησης που πρέπει να τηρούν τα δημιουργημένα όντα. Ο Θεός δίνει στον άνθρωπο ένα μονοπάτι άσκησης, αρχές που οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν πράξη και να τηρούν στις καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται στην καθημερινή ζωή. Ωστόσο, ο Θεός δεν είπε στους ανθρώπους: «Όσο κι αν καταλαβαίνετε αυτά τα λόγια, εφόσον τηρείτε αυτές τις αρχές, στο τέλος πρέπει να σας πω τα γεγονότα, πρέπει να σας δώσω την απάντηση και πρέπει να σας δώσω μια εξήγηση». Ο Θεός δεν έχει αυτήν την ευθύνη. Δεν έχει κανένα τέτοιο «πρέπει». Οι άνθρωποι δεν πρέπει να έχουν τέτοιες παράλογες απαιτήσεις από τον Θεό. Αυτό είναι κάτι που όλοι σας πρέπει να καταλάβετε. Αυτό το «δεν ισχύει απαραίτητα» δηλώνει στους ανθρώπους ένα γεγονός: Ο Θεός ποτέ δεν θα συμμορφωθεί με τους κανόνες του παιχνιδιού που θέτουν οι άνθρωποι σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις τους, τις ανθρώπινες φιλοσοφίες και τις ανθρώπινες εμπειρίες και διδάγματα, ούτε καν θα συμμορφωθεί με τους ανθρώπινους νόμους. Αντίθετα, οι άνθρωποι πρέπει να συμμορφώνονται με τις αρχές των απαιτήσεων του Θεού και να εισέρχονται στην πραγματικότητα κάθε αλήθειας που έχει αναδείξει ο Θεός. Το έχετε κατανοήσει αυτό; (Ναι.) Οι αρχές που πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι εξηγούνται με σαφήνεια σ’ αυτό το χωρίο. Ξεκινήστε με τον πρώτο στίχο. («Μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς».) Αυτή είναι μια αρχή που είναι εύκολο να την κάνεις πράξη και να την κατανοήσεις. Η άσκησή της δεν δημιουργεί κανένα βάρος ούτε σου ασκεί καμία πίεση. Είναι εξαιρετικά εύκολη. Και ο δεύτερος στίχος; («Να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά».) Είσαι ένας κανονικός άνθρωπος που ζει στον κόσμο. Αυτό είναι το μόνο που χρειάζεσαι για να πετύχεις το «να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά». Εφόσον δεν είσαι χωρίς καρδιά, μπορείς να το κάνεις. Έχεις είκοσι τέσσερις ώρες μέσα στην ημέρα. Εκτός από το κανονικό σου έργο, τον χρόνο ανάπαυσης, τα γεύματα και την προσωπική πνευματική άσκηση, είναι εύκολο να «φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά»; (Είναι εύκολο να γίνει.) Μπορεί να γίνει ενώ περπατάς, κουβεντιάζεις ή ξεκουράζεσαι, δεν θα επηρεάσει την κανονική σου δουλειά, την εκτέλεση του καθήκοντός σου ή το τρέχον έργο σου. Είναι κάτι πολύ απλό! Ανεξάρτητα από το επίπεδο ενός ατόμου, εφόσον αυτό προσφέρει μια ειλικρινή καρδιά και αγωνίζεται για την αλήθεια, σταδιακά θα κατανοήσει την αλήθεια και θα εισέλθει εύκολα σε αυτήν την πραγματικότητα.

Ποιος είναι ο επόμενος στίχος; («Να πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου».) Τώρα, θα το αντιστρέψω και θα σας ρωτήσω όλους, πιστεύετε ότι «ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου»; Πότε άρχισες να το πιστεύεις αυτό; Σε ποια ζητήματα κατέληξες να το πιστεύεις αυτό; Έχεις καταθέσει μαρτυρία γι’ αυτό; Είχες αυτήν την εμπειρία; Κι αν κάποιος σε ρωτήσει: «Πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμος σου;» Ίσως, θεωρητικά, να έλεγες χωρίς δισταγμό: «Ο Θεός είναι ο παντοδύναμός μου! Πώς θα μπορούσε να μην είναι ο Θεός ο παντοδύναμός μου;» Κι αν σε ρωτούσαν ξανά: «Είναι ο Θεός ο παντοδύναμος σου; Σε ποια ζητήματα έχεις στηριχθεί στον Θεό και έχεις γίνει μάρτυρας των πράξεων του Θεού; Σε ποιον βαθμό σού έχει αποκαλυφθεί η παντοδυναμία του Θεού προσωπικά; Πότε ανακάλυψες ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου; Σε ποια θέματα νιώθεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμος σου; Εάν παραδέχεσαι ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος και γι’ Αυτόν τίποτα δεν είναι αδύνατο, γιατί είσαι τόσο αδύναμος μερικές φορές; Γιατί εξακολουθείς να είσαι αρνητικός; Γιατί δεν μπορείς να εγκαταλείψεις τη σάρκα και να κάνεις πράξη την αλήθεια όταν σου συμβαίνει κάτι; Γιατί ζεις πάντα με σατανική φιλοσοφία στις σχέσεις σου με τους άλλους; Γιατί εξακολουθείς να λες συχνά ψέματα χωρίς να νιώθεις την επίπληξη του Θεού; Είναι πράγματι ο Θεός ο παντοδύναμός σου; Σε τι ακριβώς νομίζεις ότι αναφέρεται η παντοδυναμία του Θεού; Είναι σύμφωνη με την ουσία του Θεού;» Αν σου έκαναν αυτές τις ερωτήσεις, θα τολμούσες και πάλι να απαντήσεις με τέτοια βεβαιότητα; Όταν ρωτώ με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι μένουν άφωνοι. Δεν έχεις τέτοια εμπειρία, δεν έχεις δημιουργήσει σχέση με τον Θεό σε αυτό το επίπεδο. Όλα αυτά τα χρόνια που πιστεύεις στον Θεό, ποτέ δεν έχεις βιώσει το κράτος του Θεού, ποτέ δεν έχεις δει το χέρι του Θεού, ποτέ δεν έχεις δει την κυριαρχία επί των ανθρώπων, των γεγονότων και των πραγμάτων την οποία ασκεί το παντοδύναμο χέρι του Θεού. Αυτό δεν το έχεις δει ποτέ, δεν το έχεις ακούσει ποτέ, πόσο μάλλον το έχεις βιώσει ή το έχεις αισθανθεί προσωπικά. Ως εκ τούτου, στο ερώτημα «Είναι ο Θεός ο παντοδύναμος μου;» δεν ξέρεις και δεν τολμάς να μιλήσεις. Αυτό αποδεικνύει ότι στερείσαι τέτοιας πίστης. Για σένα, αυτός ο στίχος θα πρέπει να γίνει το όραμά σου. Πρέπει να είναι η πιο ισχυρή απόδειξη ότι πιστεύεις στον Θεό και Τον ακολουθείς. Είναι επίσης μια πτυχή του οράματος που σε στηρίζει καθώς συνεχίζεις. Ωστόσο, δεν τολμάς να απαντήσεις με βεβαιότητα. Γιατί; Επειδή η πίστη σου στον Θεό είναι απλώς μια πεποίθηση ότι ο Θεός υπάρχει. Μέχρι στιγμής, δεν έχεις ακολουθήσει πραγματικά τον Θεό, δεν έχεις δημιουργήσει πραγματικά μια σχέση με τον Θεό, δεν έχεις εισέλθει ακόμη στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού, δεν έχεις ακόμη μετάσχει στην εμπειρία της υποταγής στην κυριαρχία του Θεού και δεν έχεις ακόμη συνειδητοποιήσει από πρώτο χέρι το γεγονός της κυριαρχίας του Θεού πάνω σε όλα τα πράγματα. Δεν έχεις δει ούτε έχεις βιώσει αυτά τα πράγματα, πόσο μάλλον τα κατανοείς. Αν σε ρωτούσαν απλώς: «Είναι ο Θεός ο παντοδύναμός σου;» Θα απαντούσες σίγουρα «ναι». Αν στη συνέχεια σε ρωτούσαν πώς το βίωσες αυτό και πώς έφτασες σε αυτήν την κατανόηση, σίγουρα θα κατέβαζες το κεφάλι σου άφωνος, μην τολμώντας να απαντήσεις. Ποιος είναι ο λόγος για αυτό; (Δεν έχουμε καμία εμπειρία από αυτήν την άποψη.) Μιλάς από θεωρητική άποψη. Στην πραγματικότητα, δηλώνεις προφορικά ότι είσαι ακόλουθος του Θεού και δημιουργημένο ον. Ωστόσο, από την ημέρα που άρχισες να ακολουθείς τον Θεό, δεν εκπλήρωσες ποτέ τα καθήκοντα ενός δημιουργημένου όντος. Να αποδεχθείς τον λόγο του Θεού ως θεμέλιο της ύπαρξής σου, να λάβεις τον λόγο του Θεού ως αρχή και μονοπάτι άσκησης για την εκπλήρωση των καθηκόντων σου και να εισέλθεις στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού: Αυτή είναι η ευθύνη σου. Εάν δεν έχεις εισέλθει ακόμη σ’ αυτές τις πραγματικότητες της αλήθειας, τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι, παρόλο που ακολουθείς τον Θεό, παρόλο που εγκατέλειψες την οικογένεια, την εργασία και την καριέρα, και μπόρεσες να ακολουθήσεις τον Θεό μέχρι σήμερα, η καρδιά σου δεν έχει αποδεχτεί την αλήθεια και τη ζωή που χαρίζει ο Θεός στην ανθρωπότητα, αλλά, αντίθετα, επιδιώκεις τα πράγματα που εσύ ο ίδιος αγαπάς και δεν τα έχεις εγκαταλείψει ποτέ. Με βάση αυτό, θεωρείται ότι ακολουθείς τον Θεό και υποτάσσεσαι στο έργο του Θεού; Αν, μέσα στην καρδιά σου, δεν αποδέχεσαι τους στόχους ζωής, τις κατευθύνσεις και τα κριτήρια ζωής και διαβίωσης που έχει θέσει ο Θεός για τον άνθρωπο, αλλά αντιθέτως απλώς παπαγαλίζεις τα λόγια που ακούς και εκστομίζεις κάποια δόγματα, θεωρείται αυτό αποδοχή της αλήθειας; Αν και ακολουθείς τον Θεό και, εξωτερικά, μπορείς να εκτελέσεις το καθήκον σου, η καρδιά σου δεν έχει αποδεχτεί την αλήθεια. Παρόλο που πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, οι αρχές με τις οποίες ζεις, οι μέθοδοί σου και το μονοπάτι που ακολουθεί η ζωή σου εξακολουθούν να είναι του Σατανά. Είσαι ακόμα το ίδιο άτομο που ήσουν πάντα, ζεις ακόμα σύμφωνα με τη σατανική σου διάθεση και τον τρόπο του διεφθαρμένου ανθρώπου, και δεν έχεις αποδεχτεί τις απαιτήσεις και τις αρχές που προέρχονται από τον Θεό. Από αυτήν τη βασική οπτική, αυτό που κάνεις δεν είναι να ακολουθείς αληθινά τον Θεό. Απλώς παραδέχεσαι ότι είσαι ένα δημιουργημένο ον και ότι ο Δημιουργός είναι ο Θεός σου. Σε αυτήν τη θεωρητική βάση, κάνεις κάτι για τον Θεό και Του δίνεις κάποιες μικρές προσφορές. Δεδομένης αυτής της προϋπόθεσης, παραδέχεσαι διστακτικά ότι ο Θεός είναι ο Θεός σου και ότι είσαι ακόλουθός Του, αλλά η καρδιά σου δεν έχει αποδεχτεί ποτέ πραγματικά τον Θεό ως τη ζωή σου, τον Κύριό σου και τον Θεό σου. Αυτό μας φέρνει πίσω στο ερώτημα που μόλις έθεσα: «Είναι ο Θεός ο παντοδύναμός σου;» Για τους παραπάνω λόγους, δεν τολμάς να απαντήσεις με βεβαιότητα. Για όλα τα πράγματα και για ολόκληρο το σύμπαν, ο Θεός είναι παντοδύναμος, αλλά για σένα, μπορείς να παραδεχτείς ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος ως θεωρία, αλλά στην πραγματικότητα δεν το έχεις βιώσει ούτε το έχεις δει. Σχετικά με το ζήτημα της παντοδυναμίας του Θεού, έχεις ένα ερωτηματικό στην καρδιά σου. Πότε θα είναι σε θέση οι άνθρωποι να επιβεβαιώσουν πραγματικά τα λόγια «ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου» και να κάνουν αυτό το όραμα το θεμέλιο της πίστης τους σ’ Αυτόν; Μόνο όταν οι άνθρωποι αποδεχτούν την ταυτότητα του Θεού, την ουσία του Θεού και τη θέση του Θεού στην καρδιά τους, εισέλθουν στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού και μετατρέψουν τα λόγια του Θεού σε θεμέλιο της ύπαρξής τους, μόνο τότε μπορούν να αναγνωρίσουν πραγματικά ότι «ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου». Αυτά τα λόγια είναι στην πραγματικότητα τα πιο δύσκολα να επιτευχθούν, αλλά ο Θεός τα έφερε στο προσκήνιο, δείχνοντας τη σημασία που έχουν για τον άνθρωπο. Κάποιος που θέλει να βιώσει και να συνειδητοποιήσει αυτά τα λόγια πρέπει να αφιερώσει μια ολόκληρη ζωή για να το κάνει. Για να δώσει μια πραγματική και σίγουρη απάντηση στο ερώτημα που θέτουν αυτά τα λόγια από τα βάθη της καρδιάς του, πρέπει να περάσει μια ολόκληρη ζωή εργαζόμενος για να δημιουργήσει μια κανονική σχέση μεταξύ του εαυτού του και του Θεού, δηλαδή τη σχέση ενός δημιουργημένου όντος με τον Δημιουργό του. Όλα αυτά μπορούν να επιτευχθούν στη βάση της άσκησης της αρχής «να φέρνεις τέτοια ζητήματα ενώπιον του Θεού πιο συχνά και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά». Στην πραγματικότητα, είναι αρκετά απλό να το κάνει κανείς πράξη αυτό, αλλά δεν είναι εύκολο να πετύχει πραγματικά τον στόχο που απαιτεί ο Θεός. Πρέπει να δαπανήσει χρόνο και προσπάθεια, και να πληρώσει τίμημα γι’ αυτό.

Ποιος είναι ο επόμενος στίχος; («Πρέπει να έχεις τρομερή προσδοκία για τον Θεό, αναζητώντας λαίμαργα».) Όλες αυτές είναι απαιτήσεις που θέτει ο Θεός στον άνθρωπο. Αν οι άνθρωποι θέλουν να κατανοήσουν την αλήθεια και να σωθούν, η καρδιά τους πρέπει να λαχταρά γι’ αυτό, πρέπει να έχουν τη θέληση να το επιδιώξουν και πρέπει να έχουν πραγματική λαχτάρα. Στη συνέχεια, πρέπει να ασκούνται και να εισέρχονται σύμφωνα με το μονοπάτι άσκησης που ορίζει ο Θεός. Σταδιακά, ο Θεός θα φέρει αυτούς τους ανθρώπους στην πραγματικότητα της αλήθειας, και σε μια ορθή και κανονική κατάσταση. Αυτοί οι άνθρωποι θα κατανοούν όλο και περισσότερες από τις αλήθειες των λόγων του Θεού με όλο και πιο πρακτικό τρόπο. Στο τέλος, οι πολλές αφύσικες καταστάσεις που διαθέτουν αυτοί οι άνθρωποι, η διαφθορά που αποκαλύπτεται σ’ αυτούς και η παρακοή τους θα επιλυθούν σταδιακά με τις διάφορες μεθόδους του έργου του Θεού στα πολλά και διαφορετικά περιβάλλοντα που Εκείνος διαμορφώνει. Έτσι λοιπόν, τι είναι αυτό που θα πρέπει να καταλάβετε; Είναι το εξής: Αυτά που θα πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι, αυτά που θα πρέπει να κάνουν πράξη, πρέπει να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Όταν οι άνθρωποι ασκούνται και ενεργούν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, θα βαδίζουν στο ορθό μονοπάτι που τους έχει υποδείξει ο Θεός. Όταν οι άνθρωποι βαδίζουν σε αυτό το ορθό μονοπάτι, ο Θεός, με τον τρόπο Του και με τις απαιτήσεις και τις αρχές Του, θα τους χαρίσει το κατάλληλο μερίδιο στην κατάλληλη στιγμή. Τι θα πρέπει να κατανοήσουν οι άνθρωποι εδώ; Η συνεργασία των ανθρώπων, το τίμημα που πληρώνουν και οι δαπάνες τους είναι απολύτως απαραίτητα. Οι άνθρωποι πρέπει να ενεργούν και να ασκούνται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Δεν πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με τις ανθρώπινες επιθυμίες ή με βάση τις ανθρώπινες φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις. Ποιο τελικό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται, πόσο μπορεί να αλλάξει κάποιος, πόσα μπορεί να κερδίσει κάποιος: αυτά τα πράγματα καθορίζονται από τις επιθυμίες του κάθε ατόμου; Όχι, αυτό αποτελεί υπόθεση του Θεού, και δεν έχει καμία σχέση μ’ εσένα. Τελικά, το τι και πόσα σου δίνει ο Θεός, το πότε σου τα δίνει, η ηλικία στην οποία θα λάβεις αυτά που σου δίνονται: Αυτά είναι υπόθεση του Θεού και δεν έχουν καμία σχέση μ’ εσένα. Τι εννοώ μ’ αυτό; Ότι το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να επικεντρώνεσαι στην άσκηση της αλήθειας, να εισέρχεσαι σύμφωνα με το μονοπάτι που σου δίνει ο Θεός, να ενεργείς όπως αρμόζει σε ένα δημιουργημένο ον και να προσφέρεις τη συνεργασία που οφείλεις. Όσο για το τι και πόσα θα λάβεις, πότε θα τα λάβεις και πώς θα διευθετήσει ο Θεός αυτά τα ζητήματα, αυτό είναι υπόθεση του Θεού και θα συμβεί στον καιρό του Θεού. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Αν το κάνω αυτό πράξη, θα σωθώ στο τέλος;» Πείτε Μου, πιστεύετε ότι μπορούν να σωθούν; Αυτά τα λόγια και οι αλήθειες που ο Θεός χάρισε και παρείχε στον άνθρωπο αποτελούν το μονοπάτι του ανθρώπου προς τη σωτηρία. Εάν εσύ ασκείσαι σύμφωνα με αυτά τα λόγια και τις αλήθειες του Θεού, και εισέρχεσαι στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού, χρειάζεται ακόμα να ανησυχείς ότι μπορεί να μη σωθείς; Εξακολουθείς να περνάς κάθε μέρα με ανησυχία και άγχος από φόβο ότι ο Θεός θα σε εγκαταλείψει; Αυτό δεν οφείλεται στην πολύ λίγη πίστη και στην αδυναμία να κατανοήσεις το θέλημα του Θεού; Αν έχεις όντως εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας, αν η καρδιά σου έχει γαλήνη και χαρά, αν μπορείς να δώσεις μαρτυρία από πραγματική εμπειρία και να έχεις κανονική σχέση με τον Θεό στην καρδιά σου, θα εξακολουθείς να ανησυχείς ότι δεν θα σωθείς; Μην ανησυχείς, δεν είναι δική σου δουλειά. Εσύ θα πρέπει απλώς να ασκείσαι και να εισέρχεσαι στον λόγο του Θεού. Στον λόγο του Θεού, ούτε ένας στίχος δεν είναι ασήμαντος. Όλος ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, και η αλήθεια είναι η ζωή που θα πρέπει να έχει ο άνθρωπος. Το σύνολο των λόγων του Θεού είναι αυτό που οι άνθρωποι χρειάζονται και θα πρέπει να διαθέτουν για να επιτύχουν τη σωτηρία. Αν ακολουθείς αυτά τα λόγια του Θεού στην πράξη, αλλά εξακολουθείς να ανησυχείς ότι δεν θα σωθείς, είσαι ανόητος και αδαής; Μήπως έχεις υπερευαίσθητα νεύρα; Θα λάμβανες μεγαλύτερη ευχαρίστηση αν, αντί να κάνεις τέτοιες άσκοπες σκέψεις, έδειχνες ενδιαφέρον για το θέλημα του Θεού. Αν βαδίζεις στο ορθό μονοπάτι, ο τελικός προορισμός στον οποίο θα φτάσεις θα είναι σίγουρα ο σωστός —ο προορισμός που έχει ορίσει ο Θεός για σένα. Δεν θα κάνεις λάθος. Επομένως, αν κάνεις πράξη τις απαιτήσεις του Θεού και εισέρχεσαι σ’ αυτές, δεν χρειάζεται να ανησυχείς για το αν μπορείς να σωθείς ή όχι. Απλώς ασκήσου και ακολούθησε το μονοπάτι της σωτηρίας που υπέδειξε ο Θεός, αυτή είναι η ορθή οδός. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ποια είναι η αίσθηση του να επιτυγχάνεις τη σωτηρία; Θα νιώθουμε σαν να αιωρούμαστε στον αέρα; Θα νιώθουμε διαφορετικά από το πώς νιώθουμε τώρα;» Αυτή η ερώτηση είναι λίγο βεβιασμένη. Δεν είναι κάτι που χρειάζεται να γνωρίζεις αυτήν τη στιγμή. Θα το διαπιστώσεις όταν όντως σωθείς. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Όταν σωθώ, θα μου εμφανιστεί ο Θεός όπως έκανε στον Ιώβ;» Είναι αυτό λογικό ερώτημα; Μην το ρωτάς αυτό. Ακόμα δεν ξέρεις αν μπορείς να σωθείς, οπότε τι νόημα έχει να ρωτάς αυτό το πράγμα; Κανένα απολύτως. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι είσαι αυτήν τη στιγμή στο δημοτικό σχολείο. Θα πρέπει να επικεντρώνεσαι στο να τα πηγαίνεις καλά σε όλα τα μαθήματά σου και να ικανοποιείς τις απαιτήσεις του δασκάλου σου. Μην προβληματίζεσαι συνέχεια για το «Σε ποιο πανεπιστήμιο θα πάω στο μέλλον; Τι δουλειά θα κάνω αργότερα στη ζωή μου;» Είναι ανώφελο να σκέφτεσαι αυτά τα πράγματα. Είναι πολύ μακρινά και μη ρεαλιστικά. Εφόσον ασκείσαι και εισέρχεσαι σε ορθές μεθόδους και μονοπάτια, θα είσαι σίγουρα σε θέση να επιτύχεις τον τελικό στόχο. Άλλωστε, με την καθοδήγηση του Θεού, τι φοβάσαι ακόμα; Πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ο παντοδύναμός σου; (Το πιστεύω.) Ο Θεός είναι παντοδύναμος, είναι λοιπόν δύσκολο για τον Θεό να σώσει ένα μικρό άτομο σαν κι εσένα; Για τον Θεό, δεν θα ήταν δύσκολο έργο να πάρει ολόκληρο τον κόσμο και να σου τον δώσει, οπότε πώς θα μπορούσε να είναι δύσκολο να σώσει έναν μικρό διεφθαρμένο άνθρωπο; Άρα, χρειάζεται ακόμα να αγχώνεσαι; Μην ανησυχείς για το αν ο Θεός μπορεί να σε σώσει, μην ανησυχείς για το αν τα λόγια του Θεού μπορούν να σε σώσουν. Αντίθετα, θα πρέπει να ανησυχείς για το αν μπορείς να κατανοήσεις τα λόγια του Θεού και αν μπορείς να βρεις μονοπάτι άσκησης στα λόγια του Θεού. Θα πρέπει να ανησυχείς για το αν έχεις πλέον εισέλθει στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού και αν, στις πράξεις σου, βαδίζεις στο μονοπάτι που έχει υποδείξει ο Θεός. Αυτό είναι πολύ καλύτερο. Το να σκέφτεσαι αυτά τα πράγματα είναι πρακτικό και ρεαλιστικό. Είναι ανώφελο να ανησυχείς για οτιδήποτε άλλο.

Ποιος είναι ο επόμενος στίχος; («Ενόσω αρνείσαι τις δικαιολογίες, τις προθέσεις και τα τεχνάσματα του Σατανά».) Μόλις συζητήσαμε αυτόν τον στίχο, οπότε αυτό το πρόβλημα είναι μάλλον εύκολο να λυθεί. Το μόνο που χρειάζεται είναι να καταλάβει ο άνθρωπος είναι ότι, τις περισσότερες φορές, «οι δικαιολογίες, οι προθέσεις και τα τεχνάσματα του Σατανά» προέρχονται από τους διάφορους λόγους, τις δικαιολογίες, τις προθέσεις και τα τεχνάσματα που παράγει η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, καθώς και από τις μεθόδους που χρησιμοποιούν διάφοροι μοχθηροί άνθρωποι και μη πιστοί με τους οποίους έρχεσαι σε επαφή. Όσο για το πώς μπορείς να διακρίνεις και να απορρίψεις τέτοια πράγματα και τις επιλογές που πρέπει να κάνεις, αυτό είναι δική σου προσωπική επιδίωξη. Διαβάστε τον επόμενο στίχο. («Μην απελπίζεσαι. Μην είσαι αδύναμος. Να αναζητάς με όλη την καρδιά σου· να περιμένεις με όλη την καρδιά σου».) Και αυτόν τον στίχο μόλις τον συζητήσαμε λεπτομερώς. Για τον άνθρωπο, κάθε στίχος αποτελεί προειδοποίηση και υπενθύμιση, και ταυτόχρονα ένα είδος υποστήριξης, βοήθειας και παροχής. Φυσικά, αυτά τα λόγια περιέχουν το θέλημα του Θεού για την ανθρωπότητα και μεταφέρουν την περίσσια ελπίδα Του για την ανθρωπότητα. Όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν αδυναμία και δυσκολίες, ο Θεός δεν θέλει να τους δει να χάνουν την ελπίδα, να χάνουν την πίστη τους, να χάνουν τη φιλοδοξία τους να επιδιώξουν την αλήθεια και τη σωτηρία, και να χάνουν την ευκαιρία να κερδίσουν την αλήθεια και να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό. Ο Θεός δεν θέλει οι άνθρωποι να είναι δειλοί. Αντίθετα, όσες δυσκολίες και αν συναντήσουν, όσο αδύναμοι και αν είναι και όσο και αν αποκαλυφθεί η διαφθορά τους, ο Θεός ελπίζει οι άνθρωποι να μην τα παρατήσουν ποτέ, να αντέξουν όλα αυτά, να συνεχίσουν να επιδιώκουν την αλήθεια, να ακολουθούν τα μονοπάτια άσκησης που ο Θεός έχει υποδείξει γι’ αυτούς στην επιδίωξή τους και να εξακολουθούν να έχουν μια καρδιά με τεράστια επιθυμία για τον Θεό. Η πίστη των ανθρώπων στον Θεό θα πρέπει να αυξάνεται όλο και περισσότερο με την εμπειρία και με την κατανόηση των λόγων του Θεού, και δεν θα πρέπει να υποχωρούν όταν εμφανίζεται αδυναμία, να γίνονται αρνητικοί όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες, να κλαψουρίζουν όταν αποκαλύπτεται λίγη διαφθορά και να υποχωρούν αντί να προχωρούν μπροστά. Ο Θεός δεν θέλει να βλέπει τέτοιες εκδηλώσεις. Ο Θεός ελπίζει οι άνθρωποι να κατευθύνονται στον Θεό με όλη τους την καρδιά, χωρίς ποτέ να το αλλάζουν αυτό για λόγους χρόνου, περιβάλλοντος, φυσικής τοποθεσίας ή οποιωνδήποτε καταστάσεων που μπορεί να προκύψουν. Αν δεν αλλάξει η επιθυμία σου να αναζητήσεις τον Θεό και δεν χαλαρώσει η αποφασιστικότητά σου στην αναζήτηση του Θεού, ο Θεός θα δει και θα γνωρίσει την ειλικρινή καρδιά σου. Στο τέλος, αυτό που θα σου χαρίσει ο Θεός θα ξεπεράσει σίγουρα όλα όσα θα μπορούσες να επιθυμήσεις. Κατά τις δεκαετίες που ο Ιώβ βίωσε την κυριαρχία του Θεού, δεν τόλμησε ποτέ να φανταστεί ότι ο Θεός θα του μιλούσε ή θα του εμφανιζόταν αυτοπροσώπως. Ποτέ δεν τόλμησε να το φανταστεί, αλλά ο Θεός όντως του εμφανίστηκε μετά την τελευταία του δοκιμασία, μιλώντας του αυτοπροσώπως μέσα από έναν ανεμοστρόβιλο. Δεν υπερβαίνει αυτό όλα όσα θα μπορούσε να ζητήσει ο άνθρωπος; (Ναι.) Αυτό είναι πέρα από οτιδήποτε θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος, και κανείς δεν τολμά ούτε καν να διανοηθεί την ιδέα. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, ο άνθρωπος οφείλει να στέκεται στη θέση που του αρμόζει, να κάνει αυτά που πρέπει να κάνει, να βαδίζει στο μονοπάτι που πρέπει να βαδίζει, να εκτελεί τα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί χωρίς να υπερβαίνει αυτά που του ζητούνται, και να αποφεύγει να κάνει πράγματα που ο Θεός μισεί. Κάθε φορά που νιώθεις ότι ζητάς πάρα πολλά από τον Θεό, ότι τα αιτήματά σου είναι προϊόν άγριων επιθυμιών και έλλειψης λογικής, πρέπει να έρχεσαι αμέσως ενώπιον του Θεού, να πέφτεις πρηνής μπροστά Του και να εξομολογείσαι τις αμαρτίες σου. Πρέπει να μετανοείς αληθινά και να αλλάζεις από τα βάθη της καρδιάς σου. Αυτό απαιτεί ο Θεός από την ανθρωπότητα και αυτό ελπίζει για όλους όσοι Τον ακολουθούν και αγαπούν την αλήθεια.

Εδώ τελειώνουμε τη συναναστροφή μας πάνω σ’ αυτό το χωρίο. Μετά από τόση συναναστροφή, σας διέταξα αυτό που θα πρέπει να διαταχθεί και σας έκανα να καταλάβετε αυτό που πρέπει να καταλάβει ο άνθρωπος. Αυτού του είδους η συναναστροφή έχει σκοπό να σας πει πώς να διαβάζετε τα λόγια του Θεού, να σας διδάξει τον τρόπο να διαβάζετε τα λόγια του Θεού και να καταστήσει γνωστό σε όλους ότι κανένα χωρίο του λόγου του Θεού δεν λέγεται μάταια. Όλα τους είναι γεμάτα από το θέλημα του Θεού και φέρουν την ελπίδα του Θεού. Αν τα δει κανείς με αυτόν τον τρόπο, όλα τα λόγια του Θεού είναι πράγματα που, είτε είναι βαθιά είτε απλά, ο άνθρωπος πρέπει να τα διαθέτει και να τα τηρεί. Λίγα μόνο απλά λόγια εμπεριέχουν τις αρχές της άσκησης που θα πρέπει να τηρεί περισσότερο ο άνθρωπος, αλλά κανείς δεν το επιτυγχάνει αυτό. Κανείς δεν δίνει καμία σημασία σ’ αυτά τα λίγα λόγια του Θεού και κανείς δεν τα λαμβάνει υπόψη του. Πείτε Μου, πόσο αναίσθητος είναι ο άνθρωπος; Για την ακρίβεια, το «αναίσθητος» είναι ωραίος τρόπος για να το θέσει κανείς. Στην πραγματικότητα, οφείλεται στην απέραντη αλαζονεία του ανθρώπου το γεγονός ότι όλοι περιφρονούν αυτά τα λόγια και δεν επιθυμούν να τα δουν ή να τα διαβάσουν. Τι θέλουν να διαβάσουν; Θέλουν να διαβάσουν βαθιά, υψηλά, φιλοσοφικά και συστηματικά λόγια. Μη μιλάτε για αυτά τα υψηλά και βαθιά λόγια, αρκεί να μπορούν οι άνθρωποι να καταλάβουν αυτά τα λίγα και απλά. Αυτά τα λόγια μπορεί να φαίνονται απλά και όποιος τα διαβάζει μπορεί να τα καταλάβει, αλλά ποιος τα κάνει όντως πράξη; Ποιος μπορεί πραγματικά να φέρει ενώπιον του Θεού τα πράγματα που του συμβαίνουν και να προσευχηθεί; Ποιος περιμένει τον καιρό του Θεού χωρίς να αγωνιά για λύσεις; Πόσοι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν πράξη αυτό; Μέχρι τώρα, δεν έχω βρει κανέναν που να έχει τηρήσει και να έχει κάνει πράξη αυτά τα λόγια του Θεού ούτε έχω βρει κανέναν που να έχει γοητευτεί από αυτά τα λόγια, που να έχει διαφυλάξει τα λόγια του Θεού αφότου είδε πόσο εγκάρδια, ειλικρινή και πολύτιμα είναι. Ακούγοντάς σας να παίζετε αυτόν τον ύμνο μόλις τώρα, σας ρώτησα πώς φάγατε και ήπιατε αυτό το χωρίο του λόγου του Θεού. Ανακάλυψε κανείς το θέλημα του Θεού από αυτά τα λίγα απλά, ξεκάθαρα και σαφή λόγια, διαβάζοντάς τα με προσευχή; Τα έχει διαβάσει κανείς προσευχόμενος, ώστε να βρει το μονοπάτι άσκησης που ο άνθρωπος θα πρέπει να κατανοήσει και να εισέλθει σ’ αυτό; Έχει κατανοήσει κανείς καμία αλήθεια από αυτά; Αυτό που ρωτώ είναι, έχουν αποδώσει καρπούς σε μεμονωμένα άτομα οι αλήθειες που εμπεριέχουν; Είχαν κάποιο αποτέλεσμα; Η συναναστροφή μας έχει δείξει ότι στην πραγματικότητα δεν είχαν. Το ανάστημά σας είναι πολύ μικρό. Φαίνεται ότι τα περισσότερα από τα λόγια που ειπώθηκαν από τον Θεό όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν ακόμη ριζώσει πραγματικά στην καρδιά σας. Δεν έχετε φτάσει στο επίπεδο στο οποίο τα διαφυλάσσετε ως αλήθειες. Αυτό δεν είναι καλός οιωνός. Δεν είναι καλό σημάδι. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Είμαστε πολύ απασχολημένοι με την εκτέλεση των καθηκόντων μας κάθε μέρα. Δεν έχουμε χρόνο να αναλογιστούμε τα λόγια του Θεού». Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι δεν έχουν χρόνο, αλλά ότι δεν καταβάλλουν προσπάθεια ή δεν δίνουν προσοχή. Όποιο καθήκον κι αν εκτελεί κάποιος, μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο αναλογίζεται τα λόγια του Θεού στην καρδιά του; Δεν μπορεί να συλλογίζεται τα λόγια του Θεού ενώ τρώει και ξεκουράζεται; Όλα εξαρτώνται από το αν έχει την επιθυμία. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι αν είναι κανείς τόσο απασχολημένος, αυτό σημαίνει ότι είναι και ολοκληρωμένος. Στην πραγματικότητα, όταν έχεις ελεύθερο χρόνο να σκεφτείς, θα συνειδητοποιήσεις ότι ποτέ δεν έχεις συλλογιστεί πραγματικά κανένα από τα λόγια του Θεού στην καρδιά σου. Δεν έχεις συγκρατήσει τίποτα, και δεν έχουν γίνει ο οδηγός για τη ζωή σου και το κριτήριο για την άσκησή σου. Όταν το αναλογιστείς αυτό, θα ντραπείς. Η πολυπραγμοσύνη σου δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση που σε εξαπατά. Σε κάνει να αισθάνεσαι ότι, λόγω της πίστης σου στον Θεό, η ζωή σου είναι γεμάτη και όχι άδεια, ότι είσαι διαφορετικός από τους ανθρώπους του κόσμου, ότι δεν κυνηγάς τις τάσεις του κόσμου. Αντίθετα, συγκαταλέγεσαι ανάμεσα στους πιο δίκαιους ανθρώπους, συνεργάζεσαι στο έργο του Θεού, κάνοντας δίκαιες πράξεις. Θεωρείς ότι έχεις ήδη σωθεί ή ότι έχεις ήδη αναχωρήσει στον δρόμο προς τη σωτηρία. Μερικοί άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να πιστεύουν ότι είναι ήδη νικητές. Δεδομένων όλων αυτών, υιοθετείτε ακόμη και αυτού του είδους τη στάση απέναντι σε έναν τόσο απλό ύμνο και σε μερικά απλά λόγια του Θεού, τα πιο πρώιμα που εξέφρασε ο Θεός. Κανείς δεν έχει κερδίσει τίποτα ούτε έχει βρει κάποια διαφώτιση σε αυτά τα λόγια, ούτε τα έχει κάνει πράξη με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν βλέπω κανέναν που να έχει αποκομίσει κάποιο κέρδος ή αποτέλεσμα για τον εαυτό του. Είναι αυτό καλό ή κακό; (Κακό.) Όλα αυτά τα χρόνια, έχετε εκτελέσει επιμελώς τα καθήκοντά σας και κυρίως έχετε ασχοληθεί με το έργο του ευαγγελίου. Έχετε σημειώσει κάποια επιτυχία και όλοι σας αισθάνεστε υπέροχα στην καρδιά σας. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ο λόγος του Θεού και το έργο του ευαγγελίου έχουν εξαπλωθεί. Ο λόγος του Θεού έχει φτάσει στους ανθρώπους που βρίσκονται σε κάθε χώρα και περιοχή, και όλο και περισσότεροι άνθρωποι τρώνε και πίνουν τον λόγο του Θεού. Επιφανειακά, φαίνεται ότι έχετε σημειώσει επιτυχία, αλλά έχετε ιδέα για το σπουδαίο ζήτημα της ζωής, τη σωτηρία σας; Κρίνοντας από τη στάση που κρατούν οι άνθρωποι απέναντι σε αυτό το χωρίο του λόγου του Θεού, δεν έχουν ιδέα. Για να χρησιμοποιήσουμε μια τοπική έκφραση, δεν έχει γίνει η πρώτη κίνηση της πένας. Πείτε Μου, πώς αισθάνομαι βλέποντάς σας όλους έτσι; Είναι μόνο μερικά απλά λόγια, αλλά πρέπει ακόμα να τα αναπτύξω και να τα συζητήσω λεπτομερώς μαζί σας. Τα λόγια μου είναι πολύ διεξοδικά και υπερβολικά λεπτομερή. Είστε πρόθυμοι να με ακούσετε; Θα πείτε ότι γκρινιάζω υπερβολικά; Ούτε εγώ θέλω να γκρινιάζω έτσι. Όλοι σας φαίνεστε σωστοί. Όλοι σας έχετε λίγο μυαλό και γνώσεις, και οι περισσότεροι από εσάς έχετε μια δεξιότητα. Ακόμα κι έτσι, δεν δίνετε καμία σημασία στα λόγια αυτού του ύμνου και δεν τα έχετε βάλει στην καρδιά σας. Μέχρι τώρα, ούτε ένα άτομο δεν έχει εισέλθει στην πραγματικότητα αυτών των λόγων. Αυτό είναι στ’ αλήθεια πονοκέφαλος και ενόχληση! Τότε, λοιπόν, ποιο είναι το νόημα όλου αυτού του έργου που κάνετε στην εκκλησία; Είναι για τον στόχο για τον οποίο μιλούσε ο Παύλος όταν είπε: «Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος»; Αν αυτός είναι πράγματι ο στόχος, τότε είστε όλοι Παύλοι και αυτό που ακολουθεί δεν μπορεί να είναι καλό! Έτσι είναι; (Ναι.) Αν δεν εργαστείτε σκληρά για να φάτε και να πιείτε τα λόγια του Θεού, αργά ή γρήγορα θα αποκλειστείτε, και δεν θα κερδίσετε τίποτα. Την ημέρα που θα αποκλειστείς, θα πεις: «Τι κέρδισα;» Τίποτα δεν έχεις κερδίσει, οπότε είσαι εντελώς ντροπιασμένος και εύχεσαι ακόμη και να ήσουν νεκρός. Είναι πολύ αξιολύπητο. Τα λόγια του Θεού είναι πλούσια και άφθονα, και μιλούν για όλα τα θέματα. Τι κρίμα που δεν τα έχεις αναζητήσει ποτέ με την καρδιά σου, που δεν έχεις διαβάσει ποτέ με σοβαρότητα τα λόγια του Θεού. Από όλα τα πολλά λόγια του Θεού, ούτε μία γραμμή δεν έχει θέση στην καρδιά σου. Αν δεν αποκλειστείς εσύ, ποιος θα μπορούσε να αποκλειστεί; Είναι έτσι τα πράγματα; (Ναι.) Το να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού, το να κάνεις τα λόγια του Θεού πραγματικότητα για σένα: πρόκειται για σημαντικό γεγονός. Είναι πιο σημαντικό από οτιδήποτε άλλο, πιο σημαντικό από τη γέννηση της επόμενης γενιάς, πιο σημαντικό από την εκτέλεση του καθήκοντος, πιο σημαντικό από την εκμάθηση μιας επαγγελματικής δεξιότητας, πιο σημαντικό από το να εργάζεσαι για τη διάδοση του ευαγγελίου, πιο σημαντικό από όλα τα άλλα. Αν δεν έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού, ό,τι καθήκοντα κι αν εκτελείς, όσο μακριά κι αν τρέχεις, όλα αυτά δεν θα έχουν καμία αξία. Στο τέλος, δεν θα πετύχεις κανένα αποτέλεσμα και όλα όσα κάνεις θα αποβούν άχρηστα. Όσο κι αν τρέχεις τώρα, ανεξάρτητα από την τωρινή σου θέση, τη δουλειά που κάνεις ή τα μεγάλα επιτεύγματα που έχεις κάνει, είναι απλώς ένα σύννεφο καπνού που τελικά θα εξαφανιστεί. Μόνο όταν ένα άτομο εισέλθει στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού, αποκτήσει την αλήθεια που εμπεριέχουν και βρει τις αρχές, τα μονοπάτια και τις κατευθύνσεις της άσκησης στα λόγια του Θεού, τότε κανείς δεν μπορεί να του τα πάρει αυτά τα πράγματα. Μόνο όταν έχει εισέλθει σε αυτές τις πραγματικότητες της αλήθειας, θα έχει νόημα και αξία η εκπλήρωση των καθηκόντων του και το τίμημα που έχει πληρώσει για τα πάντα. Μόνο τότε θα είναι ευάρεστος στον Θεό. Αφότου έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού και έχεις κάνει πράξη τις αρχές και τα πρότυπα που απαιτεί ο λόγος του Θεού σε ό,τι κάνεις, τότε το καθήκον σου δεν εκτελείται μάταια και ένα μέρος του θα ευαρεστεί τον Θεό. Καταλαβαίνεις; (Ναι.) Αν βασίζεσαι μόνο στη δική σου αυτοσυγκράτηση, στην ανθρώπινη επιμονή, στα ανθρώπινα μυαλά και χαρίσματα, και στους ανθρώπινους τρόπους και μεθόδους για να υπομείνεις τα βάσανα και να πληρώσεις το τίμημα, τότε όλα όσα κάνεις δεν έχουν καμία σχέση με τα λόγια του Θεού. Θα πρέπει να σου είναι σαφές ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα. Πολλοί άνθρωποι μπορούν να συγκρίνουν τους οικονομικούς λογαριασμούς τους και τους λογαριασμούς κόστους-οφέλους, μα δεν υπάρχει κανείς που να υπολογίζει αυτόν τον λογαριασμό. Φαίνεστε αρκετά έξυπνοι στον χειρισμό των εξωτερικών υποθέσεων, έχετε τα μέσα και τις μεθόδους σας, και είστε αρκετά πονηροί, αλλά έχετε παραμελήσει το θέμα της πίστης σας στον Θεό και της σωτηρίας, και το θέμα του πώς να μεταχειρίζεστε τα λόγια του Θεού, μη δίνοντας ποτέ σημασία σ’ αυτά τα πράγματα. Μήπως νόμιζες ότι με την έλλειψη προσοχής θα μπορούσες να ξεφύγεις από τον νόμο που απαιτεί ο Θεός; Μήπως νόμιζες ότι, με λίγη προσπάθεια, θα ήσουν τυχερός και θα ξέφευγες από τη δίκαιη κρίση του Θεού; Μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου! Οι νόμοι που έχουν φτιαχτεί από τον άνθρωπο είναι όλοι προϊόν της ανθρώπινης γνώσης και αντίληψης. Όλοι αποτελούν ανθρώπινη ευφυΐα. Δεν είναι νόμοι που παράγονται από τη δίκαιη διάθεση του Θεού. Μην υιοθετείς τη νοοτροπία της τύχης όταν πρόκειται για τη σωτηρία σου. Μπορείς να εξαπατήσεις μόνο τον εαυτό σου, δεν μπορείς να εξαπατήσεις τον Θεό.

Ποιο είναι το πρώτο σπουδαίο πράγμα που θα πρέπει να κάνεις στην επιδίωξη της σωτηρίας; Να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού, ώστε να κατανοήσεις την αλήθεια και να εισέλθεις στην πραγματικότητά της. Αυτό είναι το πρώτο σπουδαίο πράγμα. Όσο απασχολημένος κι αν είσαι με την εκτέλεση του καθήκοντός σου, όσο έργο κι αν έχει συσσωρευτεί, πρέπει να βρίσκεις χρόνο για να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού, να βρίσκεις σ’ αυτά τις αρχές και τα μονοπάτια για την άσκηση της αλήθειας σε όλα τα πράγματα, και να εισέρχεσαι στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτός είναι ο μοναδικός στόχος της πίστης στον Θεό. Μόλις εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας και αποκτήσεις αρχές άσκησης, τότε όλα όσα κάνεις θα είναι η ικανοποιητική εκτέλεση του καθήκοντός σου και θα αποκτήσουν αξία και νόημα. Διαφορετικά, το μόνο που κάνεις είναι να παρέχεις υπηρεσίες και δεν εκπληρώνεις το καθήκον σου. Ούτε αυτή η υπηρεσία θα σε βοηθήσει να σωθείς. Εάν δεν τρως και δεν πίνεις τα λόγια του Θεού, δεν κάνεις πράξη και δεν βιώνεις τα λόγια του Θεού, δεν εκλαμβάνεις την είσοδο στην πραγματικότητα της αλήθειας ως κάτι σοβαρό και ικανοποιείσαι με το να καταβάλλεις απλώς προσπάθεια και να κάνεις πράγματα χωρίς να σε ενδιαφέρει να κάνεις πράξη την αλήθεια, δεν θα ήσουν τότε ανόητος; Όλοι νομίζουν ότι είναι έξυπνοι και αξιόπιστοι στο έργο τους. «Τώρα που είμαι εδώ, είναι βέβαιο ότι αυτή η δουλειά θα γίνει καλά. Εφόσον είμαι εδώ για να έχω τον νου μου, τίποτα δεν θα εμποδίζει το έργο της εκκλησίας. Εφόσον δεν αδρανώ, εφόσον συνεχίσω να κάνω το καθήκον μου στον οίκο του Θεού, τότε θα σωθώ». Μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Ο Θεός δεν είπε ποτέ ότι, εφόσον κάποιος κάνει συνεχώς το καθήκον του, θα σωθεί. Αυτό προέρχεται από τη φαντασία και τους ευσεβείς πόθους του ανθρώπου. Αυτοί που το λένε αυτό δεν γνωρίζουν καθόλου τον εαυτό τους και δεν κατανοούν την ουσία και την αλήθεια του πόσο βαθιά έχει διαφθαρεί ο άνθρωπος από τον Σατανά. Γι’ αυτό μπορούν να λένε τόσο ανόητα λόγια. Σε όλους τους αιώνες, δεν έκαναν όλοι οι ακόλουθοι του Θεού τα καθήκοντά τους; Σώθηκαν; Όχι. Πληρούν τις προϋποθέσεις για να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών; Όχι. Το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες αποκάλυψε ξεκάθαρα την αλήθεια της διαφθοράς του ανθρώπου. Αυτό επιτρέπει σε όλους να κατανοήσουν, να αλλάξουν πορεία, να κερδίσουν την αλήθεια και να εισέλθουν στην πραγματικότητά της, υποβαλλόμενοι σε πραγματικές αλλαγές. Αυτό είναι που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Μπορείς να πετύχεις αληθινή αλλαγή αν εστιάζεις μόνο στο να εκτελείς συνεχώς το καθήκον σου; Μπορείς να κερδίσεις την αλήθεια; Μπορείς να επιτύχεις την υπακοή στον Θεό; Με τίποτα. Το κρίσιμο είναι ότι πρέπει να επιδιώξει κανείς την αλήθεια, να υποταχθεί στην κρίση και την παίδευση του Θεού, και να αποκτήσει την αλήθεια, προκειμένου να συμμορφωθεί με το θέλημα του Θεού. Λέγοντας αυτά τα λόγια, ο Θεός πληρώνει το τίμημα του αίματος της καρδιάς Του και προσφέρει τη ζωή Του για τον άνθρωπο. Εάν δεν τα διαφυλάττεις, αλλά τα αγνοείς και τα περιφρονείς πάντοτε μέσα στην καρδιά σου, χωρίς ποτέ να παίρνεις στα σοβαρά τα λόγια του Θεού, μπορείς να σωθείς; Είναι δυνατόν να είναι καλό το τελικό αποτέλεσμα; Δεν χρειάζεται καν να το σκεφτείς. Ποιο είναι το πρώτο σπουδαίο πράγμα κατά την πίστη σου στον Θεό; Είναι να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού για να καταλάβεις την αλήθεια, και με αυτό, να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας χωρίς καθυστέρηση. Ξεκίνα με αυτά που συμβαίνουν γύρω σου, αυτά που μπορείς να δεις και να αισθανθείς. Να χρησιμοποιείς τον λόγο του Θεού για να κάνεις αυτοκριτική, να αναζητάς την αλήθεια και να λύνεις όλα τα προβλήματα, και να επιτυγχάνεις πραγματικές αλλαγές. Αν δεν τρως και δεν πίνεις τον λόγο του Θεού και δεν εισέρχεσαι στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού, οι πιθανότητες να σωθείς είναι μηδενικές. Έχεις χάσει εντελώς κάθε πιθανότητα σωτηρίας. Όταν το έργο του Θεού θα έχει τελειώσει, θα πεις: «Προηγουμένως, κατά τη διάρκεια του έργου της διάδοσης του ευαγγελίου του Θεού, έκανα το μέρος που μου αναλογούσε. Κατά τη διάρκεια του έργου της διάδοσης του ευαγγελίου, πλήρωσα το τίμημα και αφιέρωσα τον χρόνο και την προσπάθειά μου στο τάδε σημαντικό βήμα». Ωστόσο, μέχρι εκείνη την ημέρα, δεν έχεις ακόμη κερδίσει την αλήθεια, δεν είσαι σε θέση να τρως και να πίνεις κανονικά τα λόγια του Θεού και δεν μπορείς να εκτελείς κανονικά το καθήκον σου. Βασικά, δεν είσαι ένα άτομο που υπακούει τον Θεό. Μόνο τότε θα καταλάβεις ότι έχεις ήδη χάσει την ευκαιρία να σωθείς. Είναι ήδη πολύ αργά; Δεν έχεις καμία ευκαιρία, έχεις ήδη εκπέσει στην καταστροφή, και έτσι πλησιάζει ο θάνατός σου. Συνεπώς, αυτή η ευκαιρία σωτηρίας είναι πολύ σπάνια και πρέπει να εκτιμάς την κάθε μέρα και το κάθε λεπτό. Ξεκίνα πρώτα με τα μικροπράγματα γύρω σου και μετά προχώρα σταδιακά σε περισσότερα και μεγαλύτερα πράγματα. Να αναζητάς τα λόγια του Θεού και να αναζητάς την αλήθεια, και να εισέρχεσαι στα λόγια του Θεού και στην πραγματικότητα της αλήθειας. Θα πρέπει να προσεύχεσαι συχνά στον Θεό μέσα σου και να έρχεσαι κοντά Του. Ποτέ μην αφήσεις την καρδιά σου να καταληφθεί από τις επιθυμίες της σάρκας, τις τάσεις του κόσμου και άλλα τέτοια σατανικά πράγματα. Αντ’ αυτού, άφησε τα λόγια του Θεού και την αλήθεια να ασκήσουν δύναμη στην καρδιά σου, και η καρδιά σου θα αρχίσει να εκτιμά τα λόγια του Θεού. Όσο τα λόγια του Θεού και η αλήθεια κατέχουν μια θέση στην καρδιά σου και καθοδηγούν τη ζωή σου, η ζωή σου θα έχει έναν στόχο και ένα φως που θα την καθοδηγεί, και η καρδιά σου θα γνωρίζει την απόλαυση. Αν κατανοήσεις τρία και στη συνέχεια πέντε από τα λόγια του Θεού, και στη συνέχεια δέκα και στη συνέχεια εκατό λόγια, αυτά τα λόγια θα συσσωρευτούν και, σταδιακά, τα λόγια του Θεού θα καταλήγουν, όλο και περισσότερο, να καταλαμβάνουν την καρδιά σου, να καθοδηγούν τις σκέψεις σου, να καθοδηγούν τις πράξεις σου και να καθοδηγούν τη ζωή σου. Ολοένα και περισσότερο θα εισέρχεσαι στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού και θα κατανοείς όλο και περισσότερες αρχές της αλήθειας. Οι ενέργειές σου δεν θα βασίζονται πλέον στη δική σου θέληση και στα ατομικά σου θέλω. Όλο και λιγότερες ακαθαρσίες θα αναμειγνύονται στην εκπλήρωση του καθήκοντός σου, και θα συμπεριφέρεσαι όλο και περισσότερο στον Θεό με ειλικρινή καρδιά. Σιγά-σιγά, τα δόγματα που κατανοείς θα μεταμορφωθούν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Με αυτόν τον τρόπο, θα υπάρξει πραγματική αλλαγή στη διάθεση της ζωής σου. Η ελπίδα της σωτηρίας σου δεν θα είναι πλέον ισχνή ή αόρατη, αλλά θα γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτή και μεγάλη. Όταν θα μπορείς να δεις αυτό το φως, τότε είναι πραγματικά η στιγμή που θα αρχίσεις να αποκτάς ενδιαφέρον για τα λόγια του Θεού και να επενδύεις μεγάλη ελπίδα στο ζήτημα της σωτηρίας. Σε μια τέτοια στιγμή, ο Θεός, όλο και περισσότερο, θα σε αφήσει να κατανοήσεις τα λόγια Του, θα σε αφήσει να εισέλθεις στα λόγια Του, θα σε προστατεύσει από το να υποπέσεις σε πειρασμό, θα σε προστατεύσει από το να πέσεις στις παγίδες και τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά, και θα σε προστατεύσει από μπλεξίματα, συγκρούσεις, ζήλιες και διαμάχες, μεταξύ άλλων. Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός θα σε βάλει να ζεις στο φως και να ζεις υπό την καθοδήγηση των λόγων Του. Αυτό είναι ευτυχία, χαρά και γαλήνη. Η επίτευξη όλων αυτών ξεκινά με τη διαφύλαξη των λόγων του Θεού, και την άσκηση και τη βίωση των λόγων του Θεού για την κατανόηση της αλήθειας. Στην πραγματικότητα, δεν είναι δύσκολο. Αν ακούς συχνά κηρύγματα και μπορείς να ασκείσαι και να βιώνεις τα λόγια του Θεού, σταδιακά θα καταλάβεις την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, κάνοντας σταδιακά τη μετάβαση λίγο-λίγο και προχωρώντας μπροστά σιγά-σιγά, δεν θα το βρεις δύσκολο. Το κλειδί είναι αν κάποιος αγαπάει ή όχι την αλήθεια. Αν αγαπάς την αλήθεια, τότε με την πίστη στον Θεό, θα είσαι σε θέση να ασχολείσαι με τα κατάλληλα ζητήματα, να πασχίζεις για την αλήθεια και να επικεντρώνεσαι στο να διαβάζεις και να μελετάς τα λόγια του Θεού. Μάθε να αναλογίζεσαι τα λόγια του Θεού και μάθε να διαβάζεις προσευχόμενος τα λόγια του Θεού. Τότε θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις το νόημα των λόγων του Θεού, θα είσαι σε θέση να βρεις μονοπάτια άσκησης στα λόγια του Θεού, θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις το θέλημα του Θεού και θα αρχίσεις να κατανοείς την αλήθεια. Στη συνέχεια, κάνε αυτοκριτική για τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση και αναγνώρισέ την με βάση την κατανόηση της αλήθειας, διαχώρισε την ουσία της διεφθαρμένης διάθεσής σου και στη συνέχεια χρησιμοποίησε την αλήθεια για να τη διορθώσεις. Αν ασκηθείς και εισέλθεις με αυτόν τον τρόπο, θα είσαι σε θέση να γνωρίσεις πραγματικά τον εαυτό σου και θα είναι εύκολο να απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Μέσω της σταδιακής απόκτησης γνώσης, της σταδιακής απόκτησης εμπειρίας, της σταδιακής κατανόησης του θελήματος του Θεού και της σταδιακής απαλλαγής από τη διαφθορά τους, οι άνθρωποι θα αρχίσουν να αλλάζουν χωρίς καν να το συνειδητοποιούν. Αυτή είναι η διαδικασία της εμπειρίας της ζωής. Η κατανόηση της αλήθειας είναι το πιο κρίσιμο πράγμα. Μόλις κάποιος κατανοήσει την αλήθεια, θα γνωρίζει τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο να ακολουθήσει. Θα γνωρίζει επίσης γιατί ο Θεός θέλει να πει αυτό και το αποτέλεσμα που επιδιώκει να επιτύχει. Θα γνωρίζει επίσης ότι όλα τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο είναι στην πραγματικότητα εφικτά από τα ανθρώπινα όντα. Είναι όλα πράγματα που μπορούν να επιτύχουν η ανθρώπινη συνείδηση και η λογική. Όλες αυτές οι διαδικασίες είναι θέμα εισόδου στη ζωή. Για να εισέλθεις στη ζωή, πρέπει να εκτελείς επιμελώς τα καθήκοντά σου, να αναζητάς την αλήθεια και να την κάνεις πράξη επιμελώς, και να προσεύχεσαι στον Θεό και να στηρίζεσαι στον Θεό για να εκτελείς καλά τα καθήκοντά σου. Μέσα από μια τέτοια εμπειρία και άσκηση, θα έχεις όλο και καλύτερα αποτελέσματα. Οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια δεν θα δείξουν ενδιαφέρον για τέτοια πράγματα. Δεν αισθάνονται το φορτίο να εισέλθουν στη ζωή και δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον να το κάνουν. Επομένως, παρόλο που πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, δεν μπορούν να μιλήσουν για την εμπειρική τους μαρτυρία. Οι άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια δεν είναι έτσι. Μπορούν να γράψουν μαρτυρίες για όλα όσα έχουν βιώσει και για κάθε περίοδο των εμπειριών τους. Κερδίζουν πραγματικά από όλες τις εμπειρίες τους, με τα κέρδη αυτά να συσσωρεύονται με την πάροδο των ημερών και των μηνών. Μετά από δέκα ή είκοσι χρόνια, θα έχουν υποστεί μεγάλες αλλαγές. Εκείνη τη στιγμή, μπορούν να γράψουν τις μαρτυρίες των εμπειριών τους χωρίς προσπάθεια, και δεν είναι δύσκολο γι’ αυτούς το να συμμετέχουν σε συναναστροφή πάνω στην αλήθεια. Όταν κάνουν το καθήκον τους, τα κάνουν όλα σωστά.

Είστε άνθρωποι που αγαπάτε την αλήθεια; Έχετε καρδιά με τεράστια επιθυμία για τον Θεό; Έχετε ειλικρινή καρδιά; Είναι δύσκολο να απαντήσετε, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα, στην καρδιά σας, όλοι το γνωρίζετε σε αυτό το σημείο. Όταν θέλετε να κάνετε το καθήκον σας με επιπόλαιο και αδιάφορο τρόπο, όταν θέλετε να είστε πονηροί ή χαλαροί, όταν θέλετε να είστε πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι, μπορείτε να το αναγνωρίσετε αυτό; Μπορείτε να εγκαταλείψετε τη σάρκα; Ποια επιλογή κάνεις; Επιλέγεις να κάνεις πράξη την αλήθεια ή επιλέγεις τις επιθυμίες της σάρκας; Επιλέγεις το θετικό ή το αρνητικό; Επιλέγεις να υποφέρεις και να πληρώσεις το τίμημα για να κερδίσεις την αλήθεια ή επιλέγεις να κυνηγήσεις την άνεση της σάρκας; Αυτά είναι τα ερωτήματα που θα χρησιμοποιηθούν για να διαπιστωθεί αν έχεις μια καρδιά που αγαπάει πραγματικά τον Θεό και υπακούει σ’ Αυτόν, και αν δαπανάς ειλικρινά τον εαυτό σου για τον Θεό. Αν δεν έχεις ειλικρινή καρδιά για τον Θεό, και σου αρέσει να κάνεις πράγματα με πείσμα και απερίσκεπτα, και είσαι ευχαριστημένος εφόσον ικανοποιείσαι και θυμώνεις, και ξεσπάς όταν δεν ικανοποιείσαι, και φεύγεις όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλεις, είναι αυτή η σωστή ψυχική κατάσταση; Αυτό σημαίνει να έχεις μια καρδιά που υπακούει στον Θεό; Έτσι κάνεις πιστά το καθήκον σου; Γιατί δεν κάνεις πράξη την αλήθεια; Μήπως αυτό οφείλεται στο ότι δεν καταλαβαίνεις τα λόγια του Θεού; Ή μήπως είναι ότι δεν αγαπάς την αλήθεια; Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν το εξής: «Τα λόγια του Θεού είναι απλά, αλλά είναι δύσκολο να τα κάνουμε πράξη. Ο οίκος του Θεού απαιτεί πάντα από τους ανθρώπους να κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά αυτό είναι δύσκολο για τους ανθρώπους και τους δημιουργεί πολλά προβλήματα. Αν δεν νιώθω άνετα στην καρδιά μου, δεν κάνω πράξη την αλήθεια. Εφόσον η εκκλησία δεν με ξεφορτώνεται ή δεν με αποκλείει, θα επιλέξω να είμαι ελεύθερος και άνετος, και να κάνω ό,τι θέλω». Είναι αυτός κάποιος που πιστεύει πραγματικά στον Θεό; Δεν είναι μη πιστός; Αυτή είναι η στάση που υιοθετούν οι μη πιστοί όταν κάνουν τα καθήκοντά τους. Επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια, αγαπούν την ελευθερία και την ακολασία, και τους αρέσει να είναι επιπόλαιοι και απρόσεκτοι. Όσο κι αν κλαδευτούν και αντιμετωπιστούν, δεν έχει νόημα. Τα αυτιά τους δεν ακούνε τίποτα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο να γίνει παρά να εξαλειφθούν και να αποκλειστούν. Επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια, αλλά αντίθετα είναι άπιστοι που έχουν κουραστεί από την αλήθεια, ο Θεός δεν θα τους σώσει. Όσον αφορά τους ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια, ακόμη και όταν αποκαλύπτεται η διεφθαρμένη τους διάθεση, μπορούν να δεχτούν το κλάδεμα και την αντιμετώπιση, μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια, να κάνουν αυτοκριτική και να γνωρίσουν τον εαυτό τους, και μπορούν να μάθουν να μετανοούν. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που ο Θεός θέλει να σώσει. Όταν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, είναι δύσκολο να αποδεχτεί την αλήθεια. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος από αυτήν την αδυναμία αποδοχής της αλήθειας; Είναι η προδοσία του Θεού. Εκείνοι που δεν αποδέχονται την αλήθεια είναι πιο πιθανό να προδώσουν τον Θεό, και μπορούν να προδώσουν τον Θεό ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος. Μπορούν να προδώσουν τον Θεό όταν ένα ασήμαντο πράγμα δεν πάει όπως θέλουν. Μπορούν να προδώσουν τον Θεό επειδή δεν μπορούν να δεχτούν να κλαδευτούν και να αντιμετωπιστούν μια φορά. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια καταστροφή, είναι ακόμη πιο πιθανό να παραπονεθούν και να προδώσουν τον Θεό. Ό,τι κι αν συμβεί, εκείνοι που δεν αγαπούν ή δεν αποδέχονται την αλήθεια διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Το αν κάποιος μπορεί να σωθεί εξαρτάται από τον βαθμό στον οποίο αγαπάει την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, καθώς και από το αν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια και να την κάνει πράξη. Χρησιμοποίησε τις απαιτήσεις της αλήθειας για να υπολογίσεις το πραγματικό σου ανάστημα, να διακρίνεις τον εαυτό σου, και να γνωρίσεις την αλήθεια της δικής σου διαφθοράς και να αναγνωρίσεις ποια είναι στην πραγματικότητα η φύση σου. Από μια άποψη, μια τέτοια διάκριση σε βοηθά να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να μπορέσεις να φτάσεις στην αληθινή μετάνοια. Από μια άλλη άποψη, σου επιτρέπει να γνωρίσεις τον Θεό και να κατανοήσεις το θέλημά Του. Η ανικανότητα να αποδεχθείς την αλήθεια αποτελεί εκδήλωση ανυπακοής και αντίστασης στον Θεό. Η σαφής κατανόηση αυτού του προβλήματος θα σε βοηθήσει να βαδίσεις στο μονοπάτι της σωτηρίας. Όταν κάποιος αγαπάει πραγματικά την αλήθεια, μπορεί να έχει μια καρδιά με τεράστια επιθυμία για τον Θεό, μια ειλικρινή καρδιά, και το κίνητρο να κάνει πράξη την αλήθεια και να υπακούει στον Θεό. Διαθέτοντας πραγματική δύναμη, είναι σε θέση να πληρώσει το τίμημα, να αφιερώσει την ενέργεια και τον χρόνο του, να εγκαταλείψει τα προσωπικά του οφέλη και να αφήσει όλες τις δεσμεύσεις της σάρκας, ανοίγοντας τον δρόμο για την άσκηση των λόγων του Θεού, την άσκηση της αλήθειας και την είσοδο στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού. Εάν, προκειμένου να εισέλθεις στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού, μπορείς να εγκαταλείψεις τις δικές σου αντιλήψεις, να εγκαταλείψεις τα συμφέροντα της σάρκας σου, τη φήμη, το κύρος, τη δόξα και τις απολαύσεις της σάρκας —εάν μπορείς να εγκαταλείψεις όλα αυτά τα πράγματα, τότε θα εισέρχεσαι όλο και περισσότερο στην πραγματικότητα της αλήθειας. Ό,τι δυσκολίες και προβλήματα κι αν έχεις, δεν θα αποτελούν πλέον προβλήματα —θα επιλύονται εύκολα— και θα εισέρχεσαι εύκολα στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Για να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας, δύο απαραίτητες προϋποθέσεις είναι μια ειλικρινής καρδιά και μια καρδιά με τεράστια επιθυμία για τον Θεό. Αν έχεις μόνο ειλικρινή καρδιά, αλλά είσαι πάντα δειλός, δεν έχεις τεράστια επιθυμία για τον Θεό και υποχωρείς όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες, αυτό δεν αρκεί. Αν έχεις μόνο τεράστια επιθυμία για τον Θεό στην καρδιά σου, και είσαι λίγο παρορμητικός, και έχεις μόνο αυτήν την προσδοκία, αλλά σου λείπει η ειλικρινής καρδιά όταν σου συμβαίνουν πράγματα, και υποχωρείς και επιλέγεις τα δικά σου συμφέροντα, τότε ούτε αυτό αρκεί. Χρειάζεσαι τόσο μια ειλικρινή καρδιά όσο και μια καρδιά με τεράστια επιθυμία για τον Θεό. Το επίπεδο της ειλικρίνειας της καρδιάς σου και η δύναμη της τεράστιας επιθυμίας σου για τον Θεό καθορίζουν τη δύναμη του κίνητρου σου να κάνεις πράξη την αλήθεια. Εάν δεν έχεις ειλικρινή καρδιά και η καρδιά σου δεν έχει τεράστια επιθυμία για τον Θεό, δεν θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις τα λόγια του Θεού και δεν θα έχεις το κίνητρο να κάνεις πράξη την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορείς να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας και θα είναι δύσκολο να επιτύχεις τη σωτηρία.

Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ξεκάθαρα τι σημαίνει το να σωθεί κανείς. Μερικοί πιστεύουν ότι αν πιστεύουν στον Θεό για πολύ καιρό, τότε είναι πιθανό να σωθούν. Μερικοί πιστεύουν ότι αν κατανοούν πολλά πνευματικά δόγματα, είναι πιθανό να σωθούν, ή μερικοί πιστεύουν ότι επικεφαλής και εργάτες θα σωθούν σίγουρα. Όλα αυτά είναι ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Το κλειδί σ’ αυτό το πράγμα είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν τι σημαίνει σωτηρία. Το να σωθεί κανείς σημαίνει πρωτίστως να απαλλαγεί από την αμαρτία, να απαλλαγεί από την επιρροή του Σατανά, και να στραφεί πραγματικά προς τον Θεό και να υπακούσει στον Θεό. Τι πρέπει να κατέχετε για να απαλλαγείτε από την αμαρτία και από την επιρροή του Σατανά; Την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι ελπίζουν να αποκτήσουν την αλήθεια, πρέπει να είναι εξοπλισμένοι με πολλά από τα λόγια του Θεού, πρέπει να είναι σε θέση να τα βιώσουν και να τα κάνουν πράξη, έτσι ώστε να μπορέσουν να κατανοήσουν την αλήθεια και να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Μόνο τότε μπορούν να σωθούν. Το αν κάποιος μπορεί να σωθεί ή όχι δεν έχει καμία σχέση με το για πόσο καιρό έχει πιστέψει στον Θεό, με το πόση γνώση έχει, με το αν διαθέτει χαρίσματα ή προτερήματα, ή με το πόσο υποφέρει. Το μόνο πράγμα που έχει άμεση σχέση με τη σωτηρία είναι το κατά πόσον ένα άτομο μπορεί ή όχι να αποκτήσει την αλήθεια. Σήμερα, λοιπόν, πόσες αλήθειες έχεις κατανοήσει πραγματικά; Και πόσα από τα λόγια του Θεού έχουν γίνει η ζωή σου; Από όλες τις απαιτήσεις του Θεού, σε ποιες έχεις επιτύχει είσοδο; Κατά τη διάρκεια των χρόνων της πίστης σου στον Θεό, πόσο έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού; Αν δεν γνωρίζεις κανένα ή αν δεν έχεις επιτύχει είσοδο στην πραγματικότητα κανενός από τα λόγια του Θεού, τότε ειλικρινά, δεν έχεις καμία ελπίδα σωτηρίας. Δεν είναι δυνατόν να σωθείς. Δεν έχει σημασία αν διαθέτεις υψηλό βαθμό γνώσης ή αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολύ καιρό, αν έχεις καλή εμφάνιση, αν μπορείς να μιλάς καλά και αν είσαι επικεφαλής ή εργάτης εδώ και αρκετά χρόνια. Εάν δεν επιδιώκεις την αλήθεια και δεν κάνεις πράξη ούτε βιώνεις σωστά τα λόγια του Θεού, και στερείσαι αληθινής εμπειρίας και μαρτυρίας, τότε δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας για σένα. Δεν Με ενδιαφέρει η εξωτερική σου εμφάνιση, το πόση επιστημονική γνώση έχεις, το πόσο έχεις υποφέρει ή το πόσο μεγάλο τίμημα έχεις πληρώσει. Σου λέω το εξής: Αν δεν αποδεχτείς την αλήθεια και δεν εισέλθεις ποτέ στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού, δεν μπορείς να σωθείς. Αυτό είναι βέβαιο. Αν Μου πεις πόσο έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού, τότε θα σου πω πόσες ελπίδες έχεις για τη σωτηρία. Τώρα που σας είπα τα κριτήρια για να το υπολογίσετε αυτό, θα πρέπει να είστε σε θέση να το υπολογίσετε μόνοι σας. Ποιο γεγονός σάς δηλώνουν αυτά τα λόγια; Ο Θεός χρησιμοποίησε λόγια για να δημιουργήσει τον κόσμο, χρησιμοποίησε λόγια για να πραγματοποιήσει κάθε λογής γεγονός, για να ολοκληρώσει όλα τα γεγονότα που ο Θεός επιθυμούσε να γίνουν, και ο Θεός χρησιμοποίησε λόγια για να πραγματοποιήσει δύο στάδια του έργου Του. Σήμερα, ο Θεός εκτελεί το τρίτο στάδιο του έργου Του, και σε αυτό το στάδιο του έργου, ο Θεός έχει εκφράσει περισσότερα λόγια από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο στάδιο. Αυτή είναι η εποχή κατά την οποία ο Θεός έχει πει τα περισσότερα λόγια στο έργο Του σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Το γεγονός ότι ο Θεός μπορούσε να χρησιμοποιήσει λόγια για να δημιουργήσει τον κόσμο, να πραγματοποιήσει όλα τα γεγονότα, να οδηγήσει όλα τα γεγονότα από το τίποτα στην ύπαρξη και από την ύπαρξη στο τίποτα —αυτή είναι η εξουσία των λόγων του Θεού, και τελικά, ο Θεός θα χρησιμοποιήσει επίσης λόγια για να πραγματοποιήσει το γεγονός της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Σήμερα, όλοι εσείς βλέπετε αυτό το γεγονός, στις έσχατες ημέρες ο Θεός δεν έχει κάνει κανένα έργο που να μη συνδέεται με τα λόγια Του, μιλάει καθ’ όλη τη διάρκεια, χρησιμοποιεί τα λόγια καθ’ όλη τη διάρκεια για να καθοδηγήσει τον άνθρωπο μέχρι και το σήμερα. Φυσικά, ενώ μιλούσε, ο Θεός έχει επίσης χρησιμοποιήσει λόγια για να διατηρήσει τη σχέση Του με εκείνους που Τον ακολουθούν, έχει χρησιμοποιήσει λόγια για να τους καθοδηγήσει, και αυτά τα λόγια είναι υψίστης σημασίας για όσους επιθυμούν να σωθούν ή για όσους ο Θεός επιθυμεί να σώσει· ο Θεός θα χρησιμοποιήσει αυτά τα λόγια για να επιτύχει το γεγονός της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Προφανώς, είτε εξετάζονται από την άποψη του περιεχομένου τους είτε από την άποψη του αριθμού τους, όποιο κι αν είναι το είδος των λόγων και όποιο τμήμα των λόγων του Θεού κι αν είναι, έχουν ύψιστη σημασία για καθέναν από εκείνους που επιθυμούν να σωθούν. Ο Θεός χρησιμοποιεί αυτά τα λόγια για να επιτύχει το τελικό αποτέλεσμα του έξι χιλιάδων ετών σχεδίου διαχείρισής Του. Για την ανθρωπότητα —είτε για την ανθρωπότητα του σήμερα είτε για την ανθρωπότητα του μέλλοντος— είναι υψίστης σημασίας. Τέτοια είναι η στάση του Θεού, τέτοιος είναι ο στόχος και η σημασία των λόγων Του. Τι θα πρέπει λοιπόν να κάνει η ανθρωπότητα; Η ανθρωπότητα θα πρέπει να συνεργαστεί στα λόγια και το έργο του Θεού, και όχι να τα αγνοήσει. Αλλά για ορισμένους ανθρώπους δεν είναι τέτοιος ο τρόπος πίστης στον Θεό: Ό,τι κι αν λέει ο Θεός, είναι λες και τα λόγια Του δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτούς. Εξακολουθούν να επιδιώκουν ό,τι θέλουν, να κάνουν ό,τι θέλουν και δεν αναζητούν την αλήθεια με βάση τα λόγια του Θεού. Αυτό δεν είναι βίωση του έργου του Θεού. Υπάρχουν άλλοι που δεν δίνουν καμία σημασία σε ό,τι κι αν λέει ο Θεός, οι οποίοι δεν έχουν παρά μόνο μία πεποίθηση στην καρδιά τους: «Θα κάνω ό,τι μου ζητήσει ο Θεός, αν ο Θεός μου πει να πάω δυτικά, θα πάω δυτικά, αν μου πει να πάω ανατολικά, θα πάω ανατολικά, αν μου πει να πεθάνω, θα με δει να πεθαίνω». Αλλά υπάρχει μια ένσταση: Δεν λαμβάνουν υπόψη τους τα λόγια του Θεού. Σκέφτονται μέσα τους: «Υπάρχουν τόσα λόγια του Θεού, θα έπρεπε να είναι λίγο πιο ξεκάθαρα και να μου λένε ακριβώς τι να κάνω. Είμαι σε θέση να υπακούσω τον Θεό μέσα μου». Όσα λόγια κι αν πει ο Θεός, αυτοί οι άνθρωποι παραμένουν τελικά ανίκανοι να κατανοήσουν την αλήθεια, και ούτε μπορούν να μιλήσουν για τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους. Μοιάζουν με έναν απλοϊκό άνθρωπο που δεν καταλαβαίνει από πνευματικά ζητήματα. Πιστεύετε ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι αγαπημένοι του Θεού; Επιθυμεί ο Θεός να είναι φιλεύσπλαχνος απέναντι σε τέτοιους ανθρώπους; (Όχι.) Σίγουρα δεν το επιθυμεί. Ο Θεός δεν αρέσκεται σε τέτοιους ανθρώπους. Ο Θεός λέει: «Έχω πει αμέτρητες χιλιάδες λόγια. Πώς είναι δυνατόν, όπως κάποιος τυφλός ή κουφός, ούτε να τα έχεις δει ούτε να τα έχεις ακούσει; Τι ακριβώς σκέφτεσαι μέσα σου; Σε βλέπω ως κάτι περισσότερο από κάποιον που έχει εμμονή με το κυνήγι των ευλογιών και του όμορφου προορισμού —κυνηγάς τους ίδιους στόχους με τον Παύλο. Αν δεν θέλεις να ακούσεις τα λόγια Μου, αν δεν επιθυμείς να ακολουθήσεις την οδό Μου, τότε γιατί πιστεύεις στον Θεό; Δεν κυνηγάς τη σωτηρία, κυνηγάς τον όμορφο προορισμό και την επιθυμία για ευλογίες. Και αφού αυτό σχεδιάζεις, αυτό που σου ταιριάζει περισσότερο είναι να είσαι πάροχος υπηρεσιών». Στην πραγματικότητα, το να είσαι ένας πιστός πάροχος υπηρεσιών αποτελεί και μια εκδήλωση υπακοής στον Θεό, αλλά αυτό είναι το ελάχιστο πρότυπο. Το να παραμείνεις πιστός πάροχος υπηρεσιών είναι πολύ καλύτερο από το να βυθιστείς στην απώλεια και την καταστροφή, όπως ένας άπιστος. Συγκεκριμένα, ο οίκος του Θεού έχει ανάγκη από παρόχους υπηρεσιών, και επίσης το να μπορείς να παρέχεις υπηρεσίες στον Θεό θεωρείται ευλογία. Αυτό είναι πολύ καλύτερο —ασύγκριτα καλύτερο— από το να είσαι λακές των βασιλιάδων των διαβόλων. Ωστόσο, το να παρέχει κανείς υπηρεσία στον Θεό δεν ικανοποιεί πλήρως τον Θεό, διότι το έργο της κρίσης του Θεού έχει ως σκοπό να σώσει, να καθάρει και να οδηγήσει στην τελείωση τους ανθρώπους. Αν οι άνθρωποι αρκούνται στο να παρέχουν απλώς υπηρεσία στον Θεό, αυτό δεν είναι ο στόχος που ο Θεός επιθυμεί να επιτύχει με το έργο Του στους ανθρώπους ούτε το αποτέλεσμα που ο Θεός επιθυμεί να δει. Αλλά οι άνθρωποι καίγονται από την επιθυμία, είναι ανόητοι και τυφλοί: Γοητεύονται, κυριεύονται από κάποιο ασήμαντο κέρδος και απορρίπτουν τα πολύτιμα λόγια της ζωής που εκφέρει ο Θεός. Δεν μπορούν καν να τα αντιμετωπίσουν σοβαρά, πόσο μάλλον να τα αγαπήσουν. Δεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού ούτε αγαπούν την αλήθεια: αυτό είναι έξυπνο ή ανόητο; Μπορούν οι άνθρωποι να επιτύχουν τη σωτηρία με αυτόν τον τρόπο; Οι άνθρωποι πρέπει να τα καταλάβουν όλα αυτά. Έχουν ελπίδα σωτηρίας μόνο αν παραμερίσουν τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, και επικεντρωθούν στην επιδίωξη της αλήθειας.

Κάποιοι άνθρωποι ρωτούν: «Τα λόγια του Θεού απαιτούν από τον άνθρωπο να αναλάβει τη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να εκπληρώσει το καθήκον του ως δημιουργημένο ον. Δεν απαιτείται να γίνουμε υπεράνθρωποι ή σπουδαίοι άνθρωποι, αλλά πάντα αισθάνομαι τέτοιες φιλοδοξίες και επιθυμίες. Δεν μου αρκεί να είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Τι θα πρέπει να κάνω τότε;» Αυτό το πρόβλημα είναι πολύ απλό. Γιατί δεν είσαι πρόθυμος να είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος; Αν σκαλίσεις πρώτα ως τη ρίζα αυτού του ερωτήματος, το πρόβλημά σου θα λυθεί εύκολα. Ο Θεός απαιτεί από τον άνθρωπο να είναι ειλικρινής. Αυτό είναι το πιο ουσιαστικό πράγμα. Αν κατανοήσεις την αλήθεια του τι σημαίνει να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, θα καταλάβεις ότι το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος σημαίνει να είσαι ένας άνθρωπος που διαθέτει κανονική ανθρώπινη φύση, ένας αληθινός άνθρωπος. Ποια είναι τα εξωτερικά σημάδια ενός ειλικρινούς ανθρώπου; Το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος σημαίνει να είσαι κανονικός άνθρωπος. Ποια είναι τα φυσικά ένστικτα, σκέψεις και λογική των κανονικών ανθρώπων; Πώς εμφανίζονται τα λόγια και οι πράξεις των κανονικών ανθρώπων; Ένας κανονικός άνθρωπος μπορεί να μιλήσει από την καρδιά του. Θα πει ό,τι έχει μέσα στην καρδιά του χωρίς κανένα ψέμα ή δόλο. Αν μπορεί να κατανοήσει ένα ζήτημα με το οποίο έρχεται αντιμέτωπος, θα ενεργήσει σύμφωνα με τη συνείδηση και τη λογική του. Αν δεν μπορεί να το διακρίνει καθαρά, θα κάνει λάθη και θα αποτύχει, θα έχει παρανοήσεις, αντιλήψεις και τις προσωπικές του φαντασιοκοπίες, και θα τυφλωθεί από τις ψευδαισθήσεις μπροστά στα μάτια του. Αυτά είναι τα εξωτερικά σημάδια της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Ικανοποιούν τις απαιτήσεις του Θεού αυτά τα εξωτερικά σημάδια της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Όχι. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του Θεού αν δεν έχουν την αλήθεια. Αυτά τα εξωτερικά σημάδια της κανονικής ανθρώπινης φύσης τα έχει ένας συνηθισμένος, διεφθαρμένος άνθρωπος. Με αυτά τα πράγματα γεννιέται ο άνθρωπος, αυτά είναι εγγενή του χαρακτηριστικά. Πρέπει να επιτρέψεις στον εαυτό σου να δείξει αυτά τα εξωτερικά σημάδια και αποκαλύψεις. Καθώς επιτρέπεις στον εαυτό σου να δείξει αυτά τα εξωτερικά σημάδια και αποκαλύψεις, πρέπει να καταλάβεις ότι αυτά είναι τα φυσικά ένστικτα, το επίπεδο και η έμφυτη φύση του ανθρώπου. Τι πρέπει να κάνεις μόλις το καταλάβεις αυτό; Θα πρέπει να το λάβεις υπόψη σου σωστά. Αλλά πώς μπορείς να κάνεις πράξη αυτήν τη σωστή θεώρηση; Αυτό γίνεται διαβάζοντας περισσότερα από τα λόγια του Θεού, εξοπλίζοντας περαιτέρω τον εαυτό σου με την αλήθεια, φέρνοντας πιο συχνά ενώπιον του Θεού όσα δεν καταλαβαίνεις, πράγματα για τα οποία διατηρείς αντιλήψεις και πράγματα για τα οποία μπορεί να προβαίνεις σε λανθασμένες κρίσεις, ώστε να τα αναλογιστείς και να αναζητήσεις την αλήθεια για να λύσεις όλα τα προβλήματά σου. Αν βιώσεις έτσι για λίγο καιρό, δεν πειράζει αν αποτύχεις και σκοντάψεις μερικές φορές. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα μπορείς να διακρίνεις ξεκάθαρα αυτά τα ζητήματα στα λόγια του Θεού και να ξέρεις πώς να τα κάνεις πράξη σύμφωνα με τις αρχές και το θέλημα του Θεού. Αυτό δείχνει ότι έχεις πάρει ένα μάθημα. Αφού περάσεις αρκετά χρόνια αποτυχιών και τρικλοποδιών, αν καταλάβεις καθαρά την ουσία του διεφθαρμένου ανθρώπου, αν δεις τη ρίζα του σκότους και του κακού στον κόσμο, και αν διακρίνεις τα διάφορα είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων, τότε θα είσαι σε θέση να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας. Καθώς δεν είσαι ούτε υπεράνθρωπος ούτε σπουδαίος άνθρωπος, δεν μπορείς να εντρυφήσεις σε όλα τα πράγματα και να τα κατανοήσεις. Είναι αδύνατο να διακρίνεις τον κόσμο με μια ματιά, να διακρίνεις την ανθρωπότητα με μια ματιά και να διακρίνεις όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου με μια ματιά. Είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Πρέπει να υποστείς πολλές αποτυχίες, πολλές περιόδους σύγχυσης, πολλά λάθη κρίσης και πολλές παρεκκλίσεις. Αυτό μπορεί να εκθέσει πλήρως τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τις αδυναμίες και τις ελλείψεις σου, την άγνοια και την ανοησία σου, δίνοντάς σου τη δυνατότητα να επανεξετάσεις και να γνωρίσεις τον εαυτό σου, και να αποκτήσεις γνώση της παντοδυναμίας του Θεού, της πλήρους σοφίας Του και της διάθεσής Του. Θα αποκτήσεις θετικά πράγματα από Αυτόν, και θα κατανοήσεις την αλήθεια και θα εισέλθεις στην πραγματικότητα. Θα υπάρξουν πολλά μέσα στην εμπειρία σου που δεν θα πάνε όπως επιθυμείς, απέναντι στα οποία θα αισθάνεσαι ανίσχυρος. Σ’ αυτά, πρέπει να αναζητάς και να περιμένεις· πρέπει να αποκτήσεις την απάντηση για κάθε ζήτημα από τον Θεό, και να κατανοήσεις από τα λόγια Του την υποκείμενη ουσία κάθε ζητήματος και την ουσία κάθε είδους ανθρώπου. Έτσι συμπεριφέρεται ένας συνηθισμένος, κανονικός άνθρωπος. Πρέπει να μάθεις να λες: «Δεν μπορώ», «Είναι πάνω από τις δυνάμεις μου», «Δεν μπορώ να το κατανοήσω», «Δεν το έχω βιώσει», «Δεν ξέρω τίποτα απολύτως», «Γιατί είμαι τόσο αδύναμος; Γιατί είμαι άχρηστος;» «Είμαι τόσο χαμηλού επιπέδου», «Είμαι τόσο αναίσθητος και ανόητος», «Είμαι τόσο αδαής, που θα μου πάρει αρκετές μέρες μέχρι να μπορέσω να καταλάβω αυτό το πράγμα και να το φροντίσω» και «Πρέπει να το συζητήσω με κάποιον». Πρέπει να μάθεις να ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο. Αυτό είναι το εξωτερικό σημάδι της παραδοχής σου ότι είσαι κανονικός άνθρωπος και της επιθυμίας σου να γίνεις κανονικός άνθρωπος. Εκείνοι που θεωρούν τους εαυτούς τους ως μεγάλους και τρανούς, που νομίζουν ότι δεν είναι συνηθισμένοι, αλλά ανώτεροι και υπεράνθρωποι, δεν λένε ποτέ «Δεν μπορώ», «Είναι πάνω από τις δυνάμεις μου», «Δεν μπορώ να το κατανοήσω», «Δεν ξέρω, πρέπει να μάθω, πρέπει να το ψάξω, πρέπει να βρω ανθρώπους για να συναναστραφώ, πρέπει να αναζητήσω τον Άνωθεν». Ποτέ δεν λένε τέτοια λόγια. Ένας τέτοιος άνθρωπος, ειδικά όταν έχει αποκτήσει κύρος, δεν θέλει να πιστεύουν οι άλλοι ότι είναι συνηθισμένος άνθρωπος και ότι, όπως όλοι οι άλλοι, υπάρχουν πράγματα που δεν μπορεί να διακρίνει, πράγματα που δεν μπορεί να καταλάβει. Αντίθετα, θέλει πάντα να τον περνάνε για υπεράνθρωπο. Ως εκ τούτου, όταν του συμβαίνουν πράγματα, δεν χρειάζεται να φέρνει τέτοια ζητήματα πιο συχνά ενώπιον του Θεού και να Του προσφέρει ειλικρινή καρδιά. Δεν χρειάζεται να αναζητήσει. Καταλαβαίνει, μαθαίνει και βλέπει μέσα σε λίγα λεπτά όλα όσα του συμβαίνουν. Δεν έχει καθόλου διαφθορά ή αδυναμία. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορεί να διακρίνει, δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει βιώσει. Ακόμη και αν υπήρχε κάτι που δεν είχε ακόμα βιώσει, θα το διέκρινε με μια ματιά. Είναι απλώς ένας τέλειος υπεράνθρωπος. Αυτή είναι η εκδήλωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Όχι.) Τότε, λοιπόν, είναι αυτός κανονικός άνθρωπος; Σίγουρα όχι. Αυτό το είδος ανθρώπου δεν παραδέχεται ότι είναι συνηθισμένος άνθρωπος, ότι έχει αδυναμίες, ελαττώματα και διεφθαρμένη διάθεση. Μπορεί, λοιπόν, να προσέρχεται πιο συχνά ενώπιον του Θεού με ειλικρινή καρδιά για να αναζητήσει και να προσευχηθεί; Σίγουρα όχι. Αυτό δείχνει ότι δεν έχει ακόμα τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης ούτε βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση.

Πείτε μου, πώς μπορείτε να είστε άνθρωποι συνηθισμένοι και κανονικοί; Πώς μπορείς, όπως λέει ο Θεός, να λαμβάνεις την κατάλληλη θέση ενός δημιουργήματος —πώς μπορείς να μην προσπαθείς να είσαι υπεράνθρωπος ή κάποια σπουδαία μορφή; Πώς θα πρέπει να ασκείσαι για να είσαι συνηθισμένος και κανονικός άνθρωπος; Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Ποιος θα απαντήσει; (Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να παραδεχτούμε ότι είμαστε συνηθισμένοι άνθρωποι, πολύ κοινοί άνθρωποι. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν καταλαβαίνουμε, δεν αντιλαμβανόμαστε και δεν μπορούμε να διακρίνουμε. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι είμαστε διεφθαρμένοι και ότι έχουμε ελαττώματα. Μετά απ’ αυτό, πρέπει να έχουμε ειλικρινή καρδιά και να προσερχόμαστε συχνά ενώπιον του Θεού για να αναζητήσουμε.) Καταρχάς, μη δίνεις στον εαυτό σου έναν τίτλο και δεσμεύεσαι από αυτόν, λέγοντας: «Είμαι ο επικεφαλής, είμαι ο αρχηγός της ομάδας, είμαι ο προϊστάμενος, κανείς δεν ξέρει αυτήν τη δουλειά καλύτερα από εμένα, κανείς δεν κατανοεί τις δεξιότητες περισσότερο από εμένα». Μην παρασύρεσαι από τον τίτλο που ο ίδιος έδωσες στον εαυτό σου. Μόλις γίνει αυτό, θα σε δέσει χειροπόδαρα και θα επηρεάζει ό,τι λες και κάνεις. Θα επηρεαστεί, επίσης, η κανονική σου σκέψη και κρίση. Πρέπει να απαλλαγείς από τα δεσμά αυτής της κατάστασης. Κατέβα, καταρχάς, από αυτόν τον επίσημο τίτλο και τη θέση και στάσου στη θέση ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Εάν το κάνεις, η νοοτροπία σου θα γίνει κάπως κανονική. Πρέπει, επίσης, να παραδεχτείς και να πεις: «Δεν ξέρω πώς να το κάνω αυτό, ούτε το καταλαβαίνω —θα πρέπει να κάνω κάποια έρευνα και να το μελετήσω» ή «Δεν το έχω βιώσει ποτέ αυτό, οπότε δεν ξέρω τι να κάνω». Όταν είσαι σε θέση να πεις αυτό που πραγματικά σκέφτεσαι και να μιλήσεις με ειλικρίνεια, έχεις κανονική σύνεση. Οι άλλοι θα γνωρίζουν τον πραγματικό σου εαυτό, κι έτσι θα έχουν μια φυσιολογική άποψη για σένα και δεν θα χρειάζεται να υποκρίνεσαι ούτε θα ασκείται μεγάλη πίεση επάνω σου, κι έτσι θα μπορείς να επικοινωνείς κανονικά με τους ανθρώπους. Το να ζεις έτσι είναι άνετο και εύκολο· όποιος βρίσκει εξαντλητική τη ζωή το έχει προκαλέσει μόνος του. Μην προσποιείσαι, μην βάζεις προσωπείο. Ανοίξου πρώτα ως προς το τι σκέφτεσαι μέσα σου, ως προς τις αληθινές σου σκέψεις, ώστε όλοι να τις γνωρίζουν και να τις κατανοούν. Ως αποτέλεσμα αυτού, όλες οι ανησυχίες σου, και τα εμπόδια και οι υποψίες μεταξύ εσένα και των άλλων θα εξαλειφθούν. Σε περιορίζει και κάτι ακόμη. Πάντα θεωρείς τον εαυτό σου αρχηγό της ομάδας, επικεφαλής, εργάτη ή άτομο με τίτλο, κύρος και ανάστημα: εάν πεις ότι δεν καταλαβαίνεις κάτι ή δεν μπορείς να κάνεις κάτι, δεν υποτιμάς τον εαυτό σου; Όταν παραμερίσεις αυτά τα δεσμά από μέσα σου, όταν σταματήσεις να σκέφτεσαι τον εαυτό σου ως επικεφαλής ή εργάτη και να πιστεύεις ότι είσαι καλύτερος από τους άλλους, και νιώσεις ότι είσαι ένα συνηθισμένο άτομο, ίδιο με όλους τους άλλους, και ότι υπάρχουν μερικοί τομείς στους οποίους είσαι κατώτερος από τους άλλους —όταν συναναστρέφεσαι την αλήθεια και θέματα σχετικά με την εργασία με αυτήν τη στάση, το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό, όπως είναι και η ατμόσφαιρα. Εάν, μέσα σου, έχεις διαρκώς ενδοιασμούς, εάν αισθάνεσαι συνεχώς αγχωμένος και περιορισμένος, και θέλεις να απαλλαγείς από αυτά τα πράγματα, αλλά δεν μπορείς, τότε θα πρέπει να προσεύχεσαι σοβαρά στον Θεό, να κάνεις την αυτοκριτική σου, να βλέπεις τα ελαττώματά σου και να αγωνίζεσαι για την αλήθεια. Αν είσαι σε θέση να κάνεις την αλήθεια πράξη, τότε θα έχεις αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση, μη μιλάς και μην ενεργείς από μια συγκεκριμένη θέση ή χρησιμοποιώντας έναν συγκεκριμένο τίτλο. Πρώτα, άφησε όλα αυτά στην άκρη και βάλε τον εαυτό σου στη θέση ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Όταν κάποιος λέει: «Εσύ δεν είσαι ο επικεφαλής; Εσύ δεν είσαι υπεύθυνος για την ομάδα; Θα έπρεπε να το καταλαβαίνεις αυτό». Εσύ απαντάς, λέγοντας: «Πού λέει ο λόγος του Θεού ότι, αν είσαι επικεφαλής ή επικεφαλής ομάδας, μπορείς να καταλάβεις τα πάντα; Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Μην με κρίνεις με τα μάτια σου. Έχεις υπερβολικές απαιτήσεις. Είναι αλήθεια ότι είμαι επικεφαλής, αλλά η κατανόησή μου για την αλήθεια είναι ακόμα πολύ ρηχή και δεν ξέρω τι απόφαση να πάρω, επειδή δεν έχω βιώσει αυτό το πράγμα και δεν μπορώ ακόμα να το καταλάβω. Πρέπει να προσευχηθώ και να αναζητήσω. Ο Θεός έχει πει, μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς. Εσύ θέλεις πάντα να καταλαβαίνω αμέσως και να παίρνω αμέσως μια απόφαση. Κι αν πάρω τη λάθος απόφαση; Ποιος θα είναι υπεύθυνος γι’ αυτό; Μπορείς να αναλάβεις την ευθύνη; Θέλεις να κάνω λάθος; Κάνοντας αυτό, είσαι υπεύθυνος για μένα; Θα πρέπει να εργαστούμε μαζί, να προσευχηθούμε και να αναζητήσουμε μαζί, και να χειριστούμε καλά το ζήτημα». Μπορείς να το κάνεις αυτό; Είναι εύκολο να το κάνεις αυτό; Αν μπορείς να μιλήσεις στους άλλους με ειλικρινή τρόπο, τότε μπορείς να πεις: «Στην πραγματικότητα, και το δικό μου ανάστημα είναι πολύ μικρό. Αν δεν αναζητήσω και δεν προσευχηθώ, μπορεί να κάνω λάθος ανά πάσα στιγμή. Μερικές φορές δεν γίνεται να μην κάνω λάθη. Πόσο μεγάλο νόμιζες ότι ήταν το ανάστημά μου; Με έχεις σε υπερβολικά μεγάλη εκτίμηση». Όταν το άλλο άτομο ακούσει αυτά που θα πεις, θα νιώσει μέσα του ότι είσαι ένας πολύ ειλικρινής άνθρωπος που μπορεί να μιλήσει μέσα από την καρδιά του. Τότε, δεν θα έχει υπερβολικές απαιτήσεις από σένα, αλλά αντίθετα θα εργαστεί μαζί σου. Αν το κάνεις πράξη αυτό, θα γίνει πιο ορθολογικός απέναντι σ’ αυτά που κάνεις, δεν θα σε περιορίζει και δεν θα σε δεσμεύει η φήμη, το κέρδος και η θέση, και η καρδιά σου θα ελευθερωθεί. Θα είσαι σε θέση να μιλάς και να ενεργείς με ανοιχτή καρδιά, και θα είσαι σε θέση να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους και να συμπεριφέρεσαι σωστά στους αδελφούς και τις αδελφές. Αυτήν τη στιγμή, η κατάστασή σου θα γίνεται όλο και πιο κανονική και οι πράξεις σου θα γίνονται όλο και πιο ορθολογικές. Όλοι θα είναι σε θέση να το δουν αυτό και να πουν: «Αυτός ο επικεφαλής έχει αλλάξει πραγματικά. Διαθέτει στ’ αλήθεια συνείδηση και σύνεση, και έχει βιώσει τη κανονική ανθρώπινη φύση. Με ένα τέτοιο άτομο ως επικεφαλής μας, κερδίζουμε κι εμείς πολλά οφέλη!» Εκείνη τη στιγμή, όταν ασχοληθείς ξανά με το έργο, είτε πρόκειται για αναζήτηση και προσευχή είτε πας σε άλλους για συναναστροφή, αυτό που θα κάνεις θα είναι σωστό και πρέπον, και δεν θα έχεις κανέναν ενδοιασμό. Σε ό,τι κάνεις, προχωράς σταθερά και ακλόνητα. Δεν αγωνιάς για λύσεις, αλλά αφήνεις τα πράγματα να εξελιχθούν. Ό,τι κι αν συναντάς, μπορείς να το φέρεις ενώπιον του Θεού και να προσφέρεις την ειλικρινή σου καρδιά. Αυτή είναι μια αρχή που μπορείς να κάνεις πράξη στα πάντα. Όλοι, είτε είναι επικεφαλής και εργάτες είτε αδελφοί και αδελφές, είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Όλοι θα πρέπει να κάνουν πράξη αυτήν την αρχή. Ο καθένας έχει μερίδιο και ευθύνη για την άσκηση του λόγου του Θεού. Μπορεί να είσαι επικεφαλής, εργάτης, επικεφαλής ομάδας, υπεύθυνος για κάτι ή άτομο που χαίρει μεγάλης εκτίμησης από την ομάδα. Όποιος κι αν είσαι, θα πρέπει να μάθεις να ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο. Βγάλε το φωτοστέφανο και τον τίτλο που φοράς στο κεφάλι σου, βγάλε τα στεφάνια που σου έχουν απονείμει οι άλλοι. Τότε, θα είναι εύκολο να γίνεις κανονικός άνθρωπος και, με ευκολία, θα ενεργείς με βάση τη συνείδηση και τη σύνεση. Φυσικά, μετά από αυτό, δεν αρκεί απλώς να παραδεχτείς ότι δεν καταλαβαίνεις και δεν γνωρίζεις. Δεν είναι αυτή η απόλυτη λύση που λύνει το πρόβλημα. Ποια είναι η απόλυτη λύση; Να φέρνεις τα ζητήματα και τις δυσκολίες ενώπιον του Θεού για προσευχή και αναζήτηση. Δεν αρκεί να προσεύχεται ένα άτομο μόνο του. Αντιθέτως, μαζί με όλους, πρέπει να προσφέρετε προσευχές σχετικά με αυτό το ζήτημα και να επωμιστείτε αυτήν την ευθύνη και την υποχρέωση. Αυτός είναι ένας θαυμάσιος τρόπος να ενεργείς! Θα αποφύγεις να πάρεις τον δρόμο της προσπάθειας να γίνεις μια σπουδαία προσωπικότητα και ένας υπεράνθρωπος. Αν μπορέσεις να το κάνεις αυτό, θα πάρεις ασυνείδητα τη σωστή θέση ενός δημιουργημένου όντος και θα απελευθερωθείς από τα δεσμά της φιλοδοξίας και της επιθυμίας να γίνεις υπεράνθρωπος και μεγάλη προσωπικότητα.

Να στέκεσαι στην κατάλληλη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος: Είναι εύκολο να το κάνεις αυτό; (Δεν είναι εύκολο.) Πού έγκειται η δυσκολία; Σε αυτό: Οι άνθρωποι θεωρούν πάντα ότι στο κεφάλι τους έχουν πολλά φωτοστέφανα και τίτλους. Δίνουν επίσης στον εαυτό τους την ταυτότητα και τη θέση μεγάλων προσωπικοτήτων και υπερανθρώπων, και επιδίδονται σε όλες αυτές τις προσποιητές και ψευδείς πρακτικές και εξωτερικές εκδηλώσεις. Αν δεν αφήσεις αυτά τα πράγματα, αν αυτά τα πράγματα περιορίζουν και ελέγχουν μονίμως τα λόγια και τις πράξεις σου, τότε θα δυσκολευτείς να εισέλθεις στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού. Θα είναι δύσκολο να πάψεις να αγωνιάς για λύσεις για πράγματα που δεν καταλαβαίνεις, και να φέρνεις τέτοια θέματα πιο συχνά ενώπιον του Θεού και να Του προσφέρεις μια ειλικρινή καρδιά. Δεν θα είσαι σε θέση να το κάνεις αυτό. Ακριβώς επειδή η θέση σου, οι τίτλοι σου, η ταυτότητά σου και όλα αυτά τα πράγματα είναι ψευδή και αναληθή, επειδή αντιβαίνουν και εναντιώνονται στα λόγια του Θεού, αυτά τα πράγματα σε δεσμεύουν, με αποτέλεσμα να μη μπορείς να προσέλθεις ενώπιον του Θεού. Τι σου προκαλούν αυτά τα πράγματα; Σε καθιστούν καλό στο να μεταμφιέζεσαι, να προσποιείσαι ότι καταλαβαίνεις, να προσποιείσαι ότι είσαι έξυπνος, να προσποιείσαι ότι είσαι μεγάλη προσωπικότητα, να προσποιείσαι ότι είσαι διάσημος, να προσποιείσαι ότι είσαι ικανός, να προσποιείσαι ότι είσαι σοφός και ακόμη να προσποιείσαι ότι ξέρεις τα πάντα, ότι είσαι ικανός για τα πάντα και ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα. Έτσι οι άλλοι θα σε λατρεύουν και θα σε θαυμάζουν. Θα έρχονται σ’ εσένα με όλα τους τα προβλήματα, θα βασίζονται σ’ εσένα και θα σε θαυμάζουν. Έτσι, είναι σαν να βάζεις τον εαυτό σου στη φωτιά να ψηθεί. Πες Μου, είναι ωραίο να ψήνεσαι στη φωτιά; (Όχι.) Δεν καταλαβαίνεις, αλλά δεν τολμάς να πεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Δεν μπορείς να διακρίνεις, αλλά δεν τολμάς να πεις ότι δεν μπορείς να διακρίνεις. Έχεις κάνει εμφανώς ένα λάθος, αλλά δεν τολμάς να το παραδεχτείς. Η καρδιά σου αγωνιά, αλλά δεν τολμάς να πεις: «Αυτήν τη φορά φταίω στ’ αλήθεια εγώ, οφείλω ένα χρέος στον Θεό και στους αδελφούς και τις αδελφές μου. Προκάλεσα τόσο μεγάλη απώλεια στον οίκο του Θεού, αλλά δεν έχω το θάρρος να σταθώ ενώπιον όλων και να το παραδεχτώ». Γιατί δεν τολμάς να μιλήσεις; Πιστεύεις το εξής: «Πρέπει να ανταποκριθώ στη φήμη και το φωτοστέφανο που μου έχουν αποδώσει οι αδελφοί και οι αδελφές μου, δεν μπορώ να προδώσω την υψηλή εκτίμηση και την εμπιστοσύνη που έχουν για μένα, πόσο μάλλον τις διακαείς προσδοκίες που είχαν για μένα επί τόσα χρόνια. Επομένως, πρέπει να συνεχίσω να προσποιούμαι». Πώς είναι μια τέτοια μεταμφίεση; Έχεις μετατρέψει επιτυχώς τον εαυτό σου σε σπουδαία προσωπικότητα και υπεράνθρωπο. Οι αδελφοί και οι αδελφές θέλουν να έρχονται σ’ εσένα για να ρωτήσουν, να ζητήσουν συμβουλές, ακόμη και να παρακαλέσουν για τη συμβουλή σου σχετικά με τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν. Φαίνεται ότι δεν μπορούν καν να ζήσουν χωρίς εσένα. Αλλά δεν αγωνιά η καρδιά σου; Φυσικά, κάποιοι άνθρωποι δεν νιώθουν αυτήν την αγωνία. Ένας αντίχριστος δεν νιώθει αυτήν την αγωνία. Αντιθέτως, χαίρεται μ’ αυτήν, νομίζοντας ότι η θέση του είναι πάνω από όλους τους άλλους. Ένας μέσος, κανονικός άνθρωπος, ωστόσο, αγωνιά όταν ψήνεται στη φωτιά. Νιώθει ότι είναι ένα τίποτα, ακριβώς όπως ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Δεν πιστεύει ότι είναι ισχυρότερος απ’ τους άλλους. Δεν πιστεύει μόνο ότι δεν μπορεί να πραγματοποιήσει καθόλου πρακτικό έργο, αλλά και ότι θα καθυστερήσει το έργο της εκκλησίας και θα καθυστερήσει τον εκλεκτό λαό του Θεού, οπότε θα αναλάβει την ευθύνη και θα παραιτηθεί. Έτσι είναι κάποιος με σύνεση. Είναι εύκολο να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Είναι εύκολο να λύσουν αυτό το πρόβλημα οι άνθρωποι με σύνεση, αλλά είναι δύσκολο για εκείνους που δεν έχουν σύνεση. Αν, μόλις αποκτήσεις θέση, απολαμβάνεις ξεδιάντροπα τα οφέλη της θέσης, με αποτέλεσμα να εκτεθείς και να αποκλειστείς για την αποτυχία σου να κάνεις αληθινό έργο, το προκάλεσες αυτό στον εαυτό σου και σου αξίζει αυτό που θα πάθεις! Δεν αξίζεις ούτε ίχνος οίκτου ή συμπόνιας. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή επιμένεις να στέκεσαι σε υψηλή θέση. Βάζεις τον εαυτό σου στη φωτιά για να ψηθεί. Η πληγή σου είναι αυτοτραυματισμός. Αν δεν θέλεις να κάθεσαι στη φωτιά και να ψήνεσαι, θα πρέπει να εγκαταλείψεις όλους αυτούς τους τίτλους και τα φωτοστέφανα, και να πεις στους αδελφούς και τις αδελφές σου την πραγματική κατάσταση και τις σκέψεις της καρδιάς σου. Με αυτόν τον τρόπο, οι αδελφοί και οι αδελφές μπορούν να σε μεταχειριστούν σωστά και δεν χρειάζεται να μεταμφιεστείς. Τώρα που ανοίχτηκες και έριξες φως στην αληθινή σου κατάσταση, δεν αισθάνεσαι την καρδιά σου πιο άνετη, πιο χαλαρή; Γιατί να βαδίζεις με ένα τόσο βαρύ φορτίο στην πλάτη σου; Αν αποκαλύψεις την αληθινή σου κατάσταση, οι αδελφοί και οι αδελφές θα σε περιφρονήσουν στ’ αλήθεια; Θα σε εγκαταλείψουν στ’ αλήθεια; Όχι βέβαια. Αντιθέτως, οι αδελφοί και οι αδελφές θα σε επιδοκιμάσουν και θα σε θαυμάσουν που τόλμησες να μιλήσεις από καρδιάς. Θα πουν ότι είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Αυτό δεν θα εμποδίσει το έργο σου στην εκκλησία ούτε θα έχει την παραμικρή αρνητική επίδραση σ’ αυτό. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές δουν πραγματικά ότι έχεις δυσκολίες, θα σε βοηθήσουν και θα εργαστούν μαζί σου με τη θέλησή τους. Τι λέτε; Έτσι δεν θα ήταν; (Ναι.) Το να μεταμφιέζεσαι συνέχεια για να σε θαυμάζουν οι άλλοι είναι ό,τι πιο ανόητο. Η καλύτερη προσέγγιση είναι να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος με κανονική καρδιά, να μπορείς να ανοίγεσαι στον εκλεκτό λαό του Θεού με αγνό και απλό τρόπο, και να συμμετέχεις συχνά σε εκ βαθέων συζητήσεις. Να μην το δέχεσαι ποτέ όταν οι άνθρωποι σε σέβονται, σε θαυμάζουν, σου προσφέρουν υπερβολικούς επαίνους ή λένε κολακευτικά λόγια. Όλα αυτά τα πράγματα πρέπει να τα απορρίπτεις. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Δεν είσαι καθηγητής πανεπιστημίου; Αφού έχεις τόσες γνώσεις, πρέπει να έχεις μεγάλη κατανόηση της αλήθειας». Πες τους: «Τι είδους καθηγητής πανεπιστημίου είμαι; Κανένας όγκος γνώσεων δεν μπορεί να πάρει τη θέση της αλήθειας. Αυτή η γνώση μού έχει προκαλέσει μεγάλο πόνο. Είναι εντελώς άχρηστη. Μη με θεωρείτε σπουδαίο, είμαι απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος». Φυσικά, μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να εγκαταλείψουν τη θέση τους. Θέλουν στ’ αλήθεια να είναι συνηθισμένοι, καθημερινοί άνθρωποι και να σταθούν στη σωστή θέση ενός δημιουργημένου όντος. Δεν θέλουν να υποφέρουν τόσο, αλλά δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Θεωρούν πάντοτε τον εαυτό τους ως ανώτερο και δεν μπορούν να υποβιβαστούν από την υψηλή τους θέση. Αυτό είναι πρόβλημα. Τους αρέσει όταν οι άνθρωποι τους γυροφέρνουν και τους κοιτούν με βλέμμα θαυμασμού. Τους αρέσει που οι άνθρωποι απευθύνονται σ’ αυτούς με όλα τους τα προβλήματα, βασίζονται σ’ αυτούς, τους ακούνε και τους θαυμάζουν. Τους αρέσει να πιστεύουν οι άνθρωποι ότι είναι ανώτεροι και ειδικοί σε όλα τα πράγματα, ότι είναι παντογνώστες, οπότε δεν υπάρχει τίποτα που να μην καταλαβαίνουν, και μάλιστα πιστεύουν ότι θα ήταν πολύ καλό και θαυμάσιο αν οι άνθρωποι τους θεωρούσαν υπερανθρώπους. Αυτό είναι υπεράνω κάθε θεραπείας. Μερικοί άνθρωποι δέχονται τις φιλοφρονήσεις και τα στεφάνια που τους χαρίζουν οι άλλοι, και παίζουν για ένα διάστημα τον ρόλο του υπερανθρώπου και της μεγάλης προσωπικότητας. Όμως αισθάνονται άβολα και αγωνιούν. Τι πρέπει να κάνουν; Όποιος θέλει να σε κολακεύσει, στην πραγματικότητα σε ρίχνει στη φωτιά για να ψηθείς, και πρέπει να μείνεις μακριά του. Ή αλλιώς, βρες μια ευκαιρία να του αποκαλύψεις την αλήθεια της διαφθοράς σου, μίλησέ του για την πραγματική σου κατάσταση και φανέρωσε τα ελαττώματα και τις αδυναμίες σου. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα σε λατρεύει ούτε θα σε θαυμάζει. Είναι εύκολο να το κάνεις αυτό; Στην πραγματικότητα, είναι εύκολο. Αν όντως δεν μπορείς να το κάνεις, αυτό αποδεικνύει ότι είσαι υπερβολικά αλαζόνας και επηρμένος. Θεωρείς στ’ αλήθεια τον εαυτό σου υπεράνθρωπο, μεγάλη προσωπικότητα, και δεν μισείς και δεν αποστρέφεσαι καθόλου αυτό το είδος διάθεσης στην καρδιά σου. Καθώς είναι έτσι, δεν μπορείς παρά να περιμένεις το στραβοπάτημα που θα σε ντροπιάσει στα μάτια των άλλων. Αν είσαι κάποιος που έχει πραγματικά σύνεση, θα νιώθεις αηδία και αναγούλα από τη διεφθαρμένη διάθεση που θέλει πάντα να παριστάνει τον υπεράνθρωπο και τη μεγάλη προσωπικότητα. Τουλάχιστον, πρέπει να έχεις αυτήν την αίσθηση. Μόνο τότε μπορείς να μισήσεις τον εαυτό σου και να εγκαταλείψεις τη σάρκα. Πώς θα πρέπει να ασκείσαι για να είσαι ένας καθημερινός άνθρωπος, ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ένας κανονικός άνθρωπος; Πρώτον, θα πρέπει να αρνηθείς και να εγκαταλείψεις εκείνα τα πράγματα που διατηρείς και τα οποία θεωρείς τόσο καλά και πολύτιμα, καθώς και εκείνα τα επιφανειακά, όμορφα λόγια με τα οποία οι άλλοι σε θαυμάζουν και σε επαινούν. Αν, μέσα σου, έχεις ξεκαθαρίσει τι είδους άνθρωπος είσαι, ποια είναι η ουσία σου, ποιες είναι οι αδυναμίες σου και τι διαφθορά αποκαλύπτεις, θα πρέπει να συναναστραφείς ανοιχτά γι’ αυτό με τους άλλους ανθρώπους, ώστε να δουν ποια είναι η αληθινή σου κατάσταση, ποιες είναι οι σκέψεις και οι απόψεις σου, για να μάθουν τι γνώση έχεις γι’ αυτά τα πράγματα. Όπως και να ‘χει, μην προσποιείσαι και μην υποκρίνεσαι, μην κρύβεις τη δική σου διαφθορά και τις δικές σου αδυναμίες από τους άλλους, ώστε να μην τις γνωρίζει κανείς. Αυτού του είδους η ψευδής συμπεριφορά αποτελεί εμπόδιο στην καρδιά σου, και αποτελεί επίσης διεφθαρμένη διάθεση και μπορεί να εμποδίσει τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να αλλάξουν. Πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό, και να αναλογιστείς και να αναλύσεις τα ψευδή πράγματα, όπως ο έπαινος που σου προσφέρουν οι άλλοι, η δόξα με την οποία σε περιλούζουν και οι δάφνες που σου απονέμουν. Πρέπει να δεις τη ζημιά που σου κάνουν αυτά τα πράγματα. Με αυτόν τον τρόπο, θα γνωρίσεις το μέτρο του εαυτού σου, θα αποκτήσεις αυτογνωσία και δεν θα βλέπεις πλέον τον εαυτό σου ως υπεράνθρωπο ή ως κάποια σπουδαία μορφή. Μόλις αποκτήσεις τέτοια αυτογνωσία, θα σου είναι εύκολο να αποδεχτείς την αλήθεια, να δεχτείς στην καρδιά σου τα λόγια του Θεού και όσα ζητάει ο Θεός από τον άνθρωπο, να δεχτείς τη σωτηρία του Δημιουργού για σένα, να είσαι σταθερά ένας συνηθισμένος άνθρωπος, κάποιος που είναι ειλικρινής και αξιόπιστος, και να δημιουργήσεις μια κανονική σχέση ανάμεσα στον εαυτό σου —ένα δημιουργημένο ον— και τον Θεό —τον Δημιουργό. Αυτό ακριβώς ζητά ο Θεός από τους ανθρώπους, και είναι κάτι απολύτως εφικτό γι’ αυτούς. Ο Θεός επιτρέπει μόνο σε συνηθισμένους, κανονικούς ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιόν Του. Δεν δέχεται λατρεία από εκείνους που μεταμφιέζονται ή από ψευδείς διασημότητες, σπουδαίες προσωπικότητες και υπερανθρώπους. Όταν αφήσεις αυτά τα ψευδή φωτοστέφανα, παραδεχτείς ότι είσαι ένας συνηθισμένος, κανονικός άνθρωπος και προσέλθεις στον Θεό για να αναζητήσεις την αλήθεια και να προσευχηθείς σ’ Αυτόν, η καρδιά που έχεις γι’ Αυτόν θα είναι πολύ πιο αληθινή και θα νιώθεις πολύ πιο άνετα. Σε μια τέτοια στιγμή, θα νιώσεις ότι χρειάζεσαι τον Θεό να σε στηρίζει και να σε βοηθάει, και θα είσαι σε θέση να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού πιο συχνά για να Τον αναζητάς και να προσεύχεσαι σ’ Αυτόν. Πείτε Μου, πιστεύετε ότι είναι ευκολότερο να είσαι μεγάλη προσωπικότητα, υπεράνθρωπος ή συνηθισμένος άνθρωπος; (Συνηθισμένος άνθρωπος.) Θεωρητικά, είναι εύκολο να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος, αλλά δύσκολο να είσαι μεγάλη προσωπικότητα ή υπεράνθρωπος, πράγμα που προκαλεί πάντα αγωνία. Ωστόσο, όταν οι άνθρωποι κάνουν τις δικές τους επιλογές και τις κάνουν πράξη, δεν μπορούν να μη θέλουν να είναι υπεράνθρωποι ή σπουδαίες προσωπικότητες. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Αυτό οφείλεται στη φύση και ουσία τους. Έτσι, ο άνθρωπος χρειάζεται τη σωτηρία του Θεού. Στο μέλλον, όταν κάποιος σας ρωτήσει: «Πώς μπορεί κανείς να πάψει να προσπαθεί να είναι υπεράνθρωπος και μεγάλη προσωπικότητα;» θα είστε σε θέση να απαντήσετε σε αυτό το ερώτημα; Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να ασκήσετε τη μέθοδο που σας παρουσίασα. Να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος, να μη μεταμφιέζεσαι, να προσεύχεσαι στον Θεό, και να μάθεις να ανοίγεσαι με απλό τρόπο και να μιλάς με τους άλλους από καρδιάς. Μια τέτοια άσκηση θα αποδώσει φυσικά καρπούς. Σταδιακά, θα μάθεις να είσαι κανονικό άτομο, δεν θα κουράζεσαι πια από τη ζωή, δεν θα αγωνιάς και δεν θα πονάς. Όλοι οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ τους, εκτός από το ότι τα προσωπικά τους χαρίσματα είναι διαφορετικά και μπορεί να διαφέρουν κάπως στο επίπεδο. Αν δεν υπήρχε η σωτηρία και η προστασία του Θεού, όλοι θα έπρατταν το κακό και θα υπέφεραν την τιμωρία. Αν μπορείς να παραδεχτείς ότι είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, αν μπορείς να βγεις έξω από τις φαντασιοκοπίες και τις κενές ψευδαισθήσεις του ανθρώπου, και να προσπαθήσεις να είσαι ειλικρινής άνθρωπος και να κάνεις ειλικρινείς πράξεις, αν μπορείς να υπακούσεις ευσυνείδητα στον Θεό, τότε δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα και θα βιώσεις πλήρως μια ανθρώπινη ομοιότητα. Είναι τόσο απλό, οπότε γιατί δεν υπάρχει μονοπάτι; Αυτό που είπα τώρα είναι πολύ απλό. Στην πραγματικότητα, έτσι ακριβώς είναι. Όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να το αποδεχτούν πλήρως και επίσης θα πουν: «Στην πραγματικότητα, ο Θεός δεν έχει υπερβολικές απαιτήσεις από τον άνθρωπο. Όλες οι απαιτήσεις Του μπορούν να ικανοποιηθούν με την ανθρώπινη συνείδηση και σύνεση. Δεν είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο να εκτελέσει καλά το καθήκον του. Αν κάποιος ενεργεί με την καρδιά του, και έχει τη θέληση και την επιθυμία να το κάνει πράξη, είναι εύκολο να το πετύχει». Αλλά κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να το επιτύχουν αυτό. Για εκείνους που έχουν πάντα φιλοδοξίες και επιθυμίες, που θέλουν πάντα να είναι υπεράνθρωποι και μεγάλες προσωπικότητες, παρόλο που θέλουν να είναι απλοί άνθρωποι, γι’ αυτούς δεν είναι εύκολο. Νομίζουν πάντα ότι είναι ανώτεροι και καλύτεροι από τους άλλους, οπότε όλη την καρδιά και το μυαλό τους τα καταλαμβάνει η επιθυμία να γίνουν υπεράνθρωποι ή σπουδαίες προσωπικότητες. Όχι μόνο δεν είναι πρόθυμοι να είναι συνηθισμένοι άνθρωποι και να διατηρήσουν τη θέση τους ως δημιουργημένα όντα, αλλά ορκίζονται ότι δεν θα εγκαταλείψουν ποτέ την προσπάθειά τους να γίνουν υπεράνθρωποι και μεγάλες προσωπικότητες. Αυτό είναι πέρα από κάθε θεραπεία.

Μερικοί άνθρωποι δεν αναζητούν την αλήθεια και δεν προσεύχονται στον Θεό ό,τι κι αν συναντήσουν. Ενεργούν μόνο με βάση τις δικές τους επιθυμίες, τα δικά τους χαρίσματα και το δικό τους επίπεδο. Ακόμα και όταν προσεύχονται στον Θεό, το κάνουν απλώς μηχανικά και μέσα τους σκέφτονται: «Το αν ο Θεός θα με διαφωτίσει ή όχι είναι δική Του υπόθεση. Εγώ απλώς θα ενεργήσω με τον τρόπο που θεωρώ καλύτερο». Πιστεύουν ότι είναι απολύτως ικανοί να χειριστούν οι ίδιοι αυτά τα ζητήματα και απολύτως ικανοί για το έργο που επιτελούν. Γι’ αυτούς, η προσευχή προς τον Θεό είναι απλώς ένα θέμα διεκπεραίωσης. Πώς είναι αυτοί οι άνθρωποι; Μπορούν να παραδεχτούν ότι είναι συνηθισμένοι, κανονικοί άνθρωποι; Μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού; (Καθόλου.) Πιστεύουν τέτοιοι άνθρωποι ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα; (Ναι.) Πιστεύουν ότι, ακόμη και αν δεν ενεργούν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, μπορούν να διαχειριστούν τα πάντα και ότι μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς προβλήματα και δυσκολίες, χωρίς να αναζητήσουν τα λόγια του Θεού. Ποιο μονοπάτι βαδίζουν άνθρωποι σαν αυτούς; Το μονοπάτι της επιδίωξης να γίνουν υπεράνθρωποι και μεγάλες προσωπικότητες; (Ναι.) Όσο μεγάλο χάος κι αν προκαλέσουν ή όσες παραβάσεις κι αν διαπράξουν, δεν σημαίνει τίποτα γι’ αυτούς. Εφόσον έχουν κάνει πολλά πράγματα, έχουν συσσωρεύσει ορισμένα επιτεύγματα και έχουν μια ορισμένη αίσθηση ανωτερότητας, θεωρούν ότι διαθέτουν πόρους και ικανότητες. Θεωρούν τους εαυτούς τους ανθρώπους που έχουν εργαστεί σκληρά και έχουν επιτύχει πολλά για τον οίκο του Θεού. Δεν χρειάζονται τα λόγια του Θεού. Δεν χρειάζονται το έργο του Θεού. Οι ίδιοι μπορούν να κάνουν τα πάντα. Τέτοιοι άνθρωποι δεν θα προσέλθουν ποτέ ενώπιον του Θεού. Καυχιούνται ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μη μπορούν να κάνουν. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάτι, δεν προσεύχονται ποτέ στον Θεό ούτε αναζητούν τις αρχές της αλήθειας, πόσο μάλλον τη συναναστροφή με τους αδελφούς και τις αδελφές τους. Ούτε αναζητούν ποτέ τον Άνωθεν, για να μη μιλήσουμε για την αναζήτηση της αλήθειας στα λόγια του Θεού. Νομίζουν ότι στα λόγια του Θεού πολλά πράγματα δεν θίγονται και δεν τους δίνεται συγκεκριμένη εξήγηση, οπότε θεωρούν καλό να λύνουν τέτοια πράγματα μόνοι τους. Εν αγνοία τους, έχουν αφήσει τον Θεό στο περιθώριο. Εν αγνοία τους, περιφρονούν τους άλλους και ποδοπατούν τους πάντες. Ο δρόμος που βαδίζουν είναι ο δρόμος για να γίνουν διασημότητες, μεγάλες προσωπικότητες και υπεράνθρωποι. Στο τέλος, τέτοιου είδους άνθρωποι δεν μπορούν να παραμείνουν ακλόνητοι. Αν τους ζητούσες να μάθουν να παραδέχονται ότι είναι συνηθισμένοι άνθρωποι, ότι είναι ικανοί να κάνουν λάθη, να διαπράττουν παραβάσεις και να αποτυγχάνουν, και ότι έχουν πολλά ελαττώματα και ατέλειες, θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό; (Δεν θα μπορούσαν.) Αν τους έλεγες να βγάλουν αυτά τα φωτοστέφανα και τα στεφάνια, να εγκαταλείψουν την υψηλή εκτίμηση που τους δίνουν οι αδελφοί και οι αδελφές τους, και να εγκαταλείψουν το κύρος και τη θέση τους στην εκκλησία, θα συναινούσαν; (Όχι.) Θα έλεγαν: «Πώς γίνεται να εγκαταλείψω πρόθυμα τη φήμη και τα στεφάνια που κέρδισα με τόσο κόπο; Δεν είμαι τόσο ανόητος!» Θέλουν διακαώς να τους βλέπουν περισσότεροι άνθρωποι ως υπερανθρώπους και σπουδαίες προσωπικότητες. Δεν τους αρέσει να βλέπουν οι άνθρωποι τα ελαττώματα και τις ατέλειές τους, και να τους αντιμετωπίζουν ως κανονικούς ανθρώπους. Ακόμη περισσότερο δεν τους αρέσει όταν οι άνθρωποι εκθέτουν τα λάθη, τις αποτυχίες και τη διαγωγή τους. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να προσέρχονται συχνά ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν και να αναζητήσουν την αλήθεια; (Δεν μπορούν.) Ακόμη και αν προσέλθουν ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν, θα έχουν ειλικρινή καρδιά; Όχι. Όλα όσα λένε και κάνουν είναι για το στεφάνι στο κεφάλι τους και για το κύρος τους. Κάνουν πράγματα για να τα βλέπουν όλοι, αλλά δεν δέχονται τον έλεγχο του Θεού και δεν μπορούν να προσφέρουν στον Θεό μια ειλικρινή καρδιά, την οποία δεν έχουν. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να κατανοήσουν το θέλημα του Θεού στον λόγο του Θεού και να ενεργήσουν σύμφωνα με όσα απαιτεί ο Θεός. Επομένως, ακόμη και αν αυτού του είδους τα άτομα θέλουν να αναζητήσουν την αλήθεια και να απαλλαγούν από την επιθυμία να γίνουν διάσημοι ή μεγάλες προσωπικότητες, δεν είναι ειλικρινείς. Δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη σάρκα ούτε μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Τι είδους άνθρωποι είναι; Είναι μη πιστοί. Είναι αντίχριστοι. Μόλις οι αντίχριστοι αποκτήσουν θέση, εξουσία και λίγο κύρος ανάμεσα στους ανθρώπους, θα αναλωθούν στην ίδρυση ενός ανεξάρτητου βασιλείου, ξεκινώντας ένα μονοπάτι από το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Όσες φορές κι αν συναναστραφείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια ή τους κλαδέψεις και τους αντιμετωπίσεις, δεν θα βγει τίποτα. Στον οίκο του Θεού, η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, η συζήτηση για εμπειρίες και μαρτυρίες, η επιδίωξη να αγαπά κανείς τον Θεό και να καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό και η συμμετοχή σε συναναστροφή πάνω στην αγνή κατανόηση και στις αρχές της αλήθειας —αυτά τα θετικά πράγματα είναι αποτελεσματικά μόνο για όσους αγαπούν την αλήθεια και έχουν τρομερή προσδοκία για τον Θεό. Για εκείνους που δεν αγαπούν την αλήθεια, εκείνους που επιδιώκουν μόνο ευλογίες και εκείνους που τους αρέσει να παίζουν τον ρόλο του υπερανθρώπου και της μεγάλης προσωπικότητας, δεν είναι καθόλου χρήσιμα. Οι οποιεσδήποτε αλήθειες, τα σωστά λόγια και τα θετικά πράγματα είναι όλα για εκείνους που αγαπούν την αλήθεια, αγαπούν τον λόγο του Θεού και έχουν τρομερή προσδοκία για τον Θεό. Αφού ακούσουν την αλήθεια, όσοι δεν διαθέτουν αυτά τα προσόντα, θα πουν κι αυτοί ότι η αλήθεια είναι σωστή και η αλήθεια είναι καλή, αλλά θα το συλλογιστούν και θα σκεφτούν: «Για ποιον λόγο ζω; Ζω για το κύρος, τη θέση, τα στεφάνια, τα φωτοστέφανα και τις ανταμοιβές του Θεού. Χωρίς αυτά, έχω ακόμα αξιοπρέπεια; Ποιο είναι το νόημα της ζωής μου; Δεν είναι η πίστη στον Θεό απλώς ένα μέσο για να κυνηγήσω τις ανταμοιβές και τα στεφάνια; Τώρα που έχω πληρώσει το τίμημα με τόση καρδιά και το αίμα μου, και αφού περίμενα τόσο καιρό, ήρθε επιτέλους η ώρα να ανταμείψει ο Θεός τους καλούς και να τιμωρήσει τους μοχθηρούς. Αυτή είναι η στιγμή που θα πρέπει να στεφανωθώ και να λάβω την ανταμοιβή μου. Πώς μπορώ να το παραχωρήσω αυτό σε κάποιον άλλον; Αν είμαι κανονικός άνθρωπος, συνηθισμένος άνθρωπος, όπως όλοι οι άλλοι απλοί άνθρωποι, ποιος ο λόγος να ζω έτσι; Δεν είμαι τόσο ανόητος!» Δεν είναι ένα τέτοιο άτομο υπεράνω θεραπείας; (Ναι.) Μην προσπαθείς να πείσεις τέτοιους ανθρώπους. Η αλήθεια δεν είναι γι’ αυτούς, και αυτό που θέλουν δεν είναι η αλήθεια. Αυτού του είδους τα άτομα αναζητούν μόνο ευλογίες και στεφάνια. Οι επιθυμίες και οι φιλοδοξίες τους ξεπερνούν τα όρια του αναγκαίου για τους κανονικούς ανθρώπους. Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να φανταστούν γιατί αυτό το είδος ανθρώπου προσκολλάται στη θέση και την εξουσία, και δεν τα εγκαταλείπει. Αυτή είναι η ουσία και η έμφυτη φύση αυτού του είδους ανθρώπου. Δεν μπορείς να το καταλάβεις, επειδή η ουσία σου είναι διαφορετική από τη δική τους, και ούτε εκείνοι μπορούν να σε κατανοήσουν. Δεν καταλαβαίνουν γιατί είσαι τόσο ανόητος. Δεν θέλεις έτοιμα στεφάνια, φωτοστέφανα και κύρος, και αντ’ αυτού θα ήθελες να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος. Το θεωρούν αδιανόητο. Αυτό το είδος ανθρώπου πιστεύει το εξής: «Επιδιώκεις την αλήθεια ευσυνείδητα, κάνεις πράξη ό,τι σου λέει ο Θεός, κάνεις ό,τι σου λέει ο Θεός να κάνεις και υπακούς σε ό,τι σου λέει ο Θεός να κάνεις. Πώς είναι δυνατόν να τόσο ανόητος;» Νομίζουν ότι το να είσαι ειλικρινής και να κάνεις πράξη την αλήθεια είναι ανόητο, δηλώνει άγνοια και βραδύνοια. Πιστεύουν ότι είναι έξυπνοι όταν επιδιώκουν τη γνώση και παίζουν το ρόλο του ανώτερου ατόμου. Νομίζοντας ότι καταλαβαίνουν τα πάντα, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι «η ζωή ενός ατόμου που δεν έχει θέση και κύρος, δεν φοράει στεφάνια στο κεφάλι του και δεν έχει καμία αξία ανάμεσα στους ανθρώπους και καμία εξουσία να μιλάει είναι άχρηστη. Αν κάποιος δεν ζει για τη φήμη, πρέπει να ζει για το κέρδος. Αν όχι για το κέρδος, πρέπει να ζει για τη φήμη». Αυτή δεν είναι η λογική του Σατανά; Ζώντας με τη λογική του Σατανά, δεν μπορούν να θεραπευτούν. Δεν θα μπορούσαν ποτέ να δεχτούν κανένα από τα λόγια του Θεού, τα θετικά πράγματα ή τις σωστές συμβουλές. Αν δεν μπορούν να το δεχτούν αυτό, τι πρέπει να κάνουν; Αυτά τα λόγια που λέμε δεν είναι γι’ αυτούς. Αυτά τα λόγια απευθύνονται μόνο σε ανθρώπους με κανονική ανθρώπινη φύση, μόνο σε ανθρώπους με τρομερή προσδοκία για τον Θεό. Απευθύνονται μόνο σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι μπορούν με σοβαρότητα να ακούσουν και να αναλογιστούν τα λόγια του Θεού, να αποκτήσουν κατανόηση της αλήθειας, να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους όπως απαιτεί ο Θεός, να κάνουν πράξη και να βιώσουν τα λόγια του Θεού στα περιβάλλοντα που έχει διαμορφώσει ο Θεός, και να εισέλθουν σταδιακά στην πραγματικότητα της αλήθειας. Όσον αφορά εκείνους που διατηρούν στην καρδιά τους περιφρόνηση και εχθρότητα για τα θετικά πράγματα και τον λόγο του Θεού, αυτοί δεν μπορούν να συμφιλιωθούν με το να ζουν μια αδιάφορη και διακριτική ζωή, να είναι κοινοί άνθρωποι, να προσέρχονται συνειδητά ενώπιον του Θεού, και να αναζητούν και να περιμένουν με όλη τους την καρδιά σχετικά με θέματα που δεν κατανοούν. Δεν αρκούνται στο να είναι τέτοια άτομα. Έτσι, είναι αδύνατο να σωθεί ένα τέτοιο άτομο. Η βασιλεία των ουρανών δεν έχει ετοιμαστεί για αυτούς τους ανθρώπους. Καταλαβαίνετε; (Καταλαβαίνουμε.) Όποιος είναι σε θέση να είναι το συνηθισμένο, κανονικό δημιουργημένο ον για το οποίο μιλάει ο Θεός και να στέκεται στην κατάλληλη θέση ενός δημιουργημένου όντος, όποιος είναι πρόθυμος να είναι εκείνο το ανόητο άτομο που οι άλλοι περιφρονούν, και είναι σε θέση να δέχεται και να υπακούει τα λόγια του Θεού, ό,τι κι αν Εκείνος πει, προσερχόμενος συχνά ενώπιον του Θεού, αναζητώντας συχνά και διαθέτοντας μια ειλικρινή καρδιά, μπορεί να γίνει ένας από τους νικητές για τους οποίους μιλάει ο Θεός. Όποιος γίνει ένας από τους νικητές για τους οποίους μιλάει ο Θεός, θα λάβει τελικά αυτό που ο Θεός έχει υποσχεθεί στην ανθρωπότητα. Αυτό είναι βέβαιο.

Όταν ο Θεός αξιολογεί αν ένα άτομο είναι καλό ή κακό, αν επιδιώκει την αλήθεια και αν μπορεί να επιτύχει τη σωτηρία του Θεού, εξετάζει το πόσο το άτομο κατανοεί τα λόγια Του και τη στάση του απέναντι στα λόγια Του. Εξετάζει αν μπορεί να κάνει πράξη τις αλήθειες που κατανοεί. Εξετάζει αν μπορεί να δεχτεί την αλήθεια όταν κλαδεύεται και αντιμετωπίζεται, και όταν υποβάλλεται σε δοκιμασίες. Εξετάζει αν επιθυμεί και αποδέχεται τον Θεό με ειλικρινή καρδιά. Ο Θεός δεν κρίνει τη μόρφωσή του, το επίπεδό του, το πόσα χαρίσματα διαθέτει, πόσο μακριά έχει ταξιδέψει ή πόσο έργο έχει κάνει. Ο Θεός δεν τα εξετάζει αυτά τα πράγματα ούτε τα επιθυμεί αυτά τα πράγματα. Ας πούμε ότι θέλεις πάντα να παρουσιάζεις τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες σου στον Θεό, και να τις ανταλλάσσεις με ανταμοιβές και στεφάνια, αλλά πάντα απέρριπτες και αγνοούσες τα λόγια του Θεού. Παρόλο που ο Θεός έχει πει χιλιάδες επί χιλιάδων λόγων, ούτε ένας λόγος από τον Θεό δεν παραμένει στην καρδιά σου. Ούτε μια λέξη από τις προτροπές του Θεού, τις προειδοποιήσεις Του ή τις υπενθυμίσεις Του, ή ακόμη και τις κρίσεις, τις παιδεύσεις ή τις διδασκαλίες Του —δεν έχεις ούτε ένα από αυτά τα λόγια στην καρδιά σου. Δεν έχεις ούτε έναν λόγο που έχει πει ο Θεός ως σύνθημά σου στην καρδιά σου. Η καρδιά σου δεν θυμάται ούτε έναν λόγο από τον Θεό και ταυτόχρονα, δεν πληρώνεις κανένα τίμημα για να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού και να εισέλθεις σ’ αυτά. Αν όλα αυτά είναι αλήθεια, τότε, από την οπτική του Θεού, το τέλος και ο προορισμός σου έχουν ήδη διευθετηθεί. Αν, υπό την παρουσία του Θεού, υπό την παρουσία του Δημιουργού, δεν είσαι συμφιλιωμένος με το να είσαι ένα συνηθισμένο ή κοινό άτομο· αν, υπό την παρουσία του Δημιουργού, τολμάς να φέρεσαι με αυθάδεια· αν θέλεις πάντα να παριστάνεις τη μεγάλη προσωπικότητα, τον υπεράνθρωπο, το εξαιρετικό άτομο, και δεν παραμένεις στη θέση που σου έχει δώσει ο Θεός, τότε τι θέλεις ακόμα να αποκτήσεις από τον Θεό; Θα σου το δώσει ο Θεός; Εάν οι άνθρωποι θέλουν να αποκτήσουν αυτό που ο Θεός έχει υποσχεθεί στον άνθρωπο, πρέπει πρώτα να ακολουθήσουν την οδό του Θεού. Αυτός είναι ο γενικός προσανατολισμός. Για τον ειδικό προσανατολισμό, πρέπει να ακούνε και να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Αυτό το μονοπάτι δεν θα τους οδηγήσει ποτέ σε λάθος δρόμο. Να ακούς και να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, να μετατρέψεις τα λόγια του Θεού στην πραγματικότητα της ζωής σου, στη βάση, στις αρχές, στην κατεύθυνση και στον στόχο όσων λες, στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεσαι, στον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα και στον τρόπο με τον οποίο ενεργείς. Αυτό σημαίνει ότι αυτά που λες και οι κρίσεις που κάνεις πρέπει να έχουν ως βάση τα λόγια του Θεού. Κάθε φορά που επιλέγεις να εμπλακείς με ένα είδος ατόμου και να αποφύγεις ή να απορρίψεις ένα άλλο είδος ατόμου, πρέπει να έχεις ως βάση τα λόγια του Θεού. Ακόμα και αν θυμώνεις και βρίζεις τους άλλους, οι πράξεις σου πρέπει να έχουν αρχές και πλαίσιο, και βασικά να συμφωνούν με την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, θα βιώσεις την πραγματικότητα του λόγου του Θεού και θα λάβεις την έγκριση του Θεού. Η επιδίωξη να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας είναι μια διαδικασία επιδίωξης της αλήθειας και βίωσης της κανονικής ανθρώπινης φύσης, ώστε να γίνεις ένα κατάλληλο δημιουργημένο ον. Είναι επίσης μια διαδικασία απελευθέρωσης του εαυτού σου από την προσπάθεια να γίνεις υπεράνθρωπος, εξαιρετικός άνθρωπος και διασημότητα ή μεγάλη προσωπικότητα. Αν θέλεις να ξεφύγεις από το μονοπάτι της προσπάθειας να γίνεις υπεράνθρωπος, διασημότητα και μεγάλη προσωπικότητα ή από τέτοιου είδους μέθοδο επιδίωξης, τότε πρέπει πρώτα να χαμηλώσεις τη στάση σου, να ταπεινωθείς, να παραδεχτείς ότι είσαι ένας άνθρωπος, ένας ασήμαντος άνθρωπος και ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς την καθοδήγηση του Θεού —απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Πρέπει να παραδεχτείς ότι δεν είσαι τίποτα μακριά από τον Θεό και τα λόγια του Θεού. Είσαι ένα άτομο που είναι πρόθυμο να αποδεχτεί την κυριαρχία και την ενορχήστρωση του Δημιουργού. Χωρίς την αναπνοή που σου έδωσε ο Θεός —χωρίς όλα όσα σου έχει δώσει— είσαι ένα πτώμα και ένας άχρηστος. Φυσικά, ενώ αναγνωρίζεις αυτά τα πράγματα, πρέπει να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να αποδεχτείς όλα τα λόγια ζωής που Εκείνος έχει πει. Το πιο σημαντικό είναι ότι πρέπει να εισέλθεις στην πραγματικότητα αυτών των λόγων που έχει πει ο Θεός, να κάνεις τα λόγια του Θεού μέρος της ζωής σου, να τα κάνεις θεμέλιο και βάση της ζωής και της ύπαρξής σου, και να τα κάνεις πηγή και στήριγμα της επιβίωσής σου σε όλη σου τη ζωή. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού και η ύψιστη απαίτησή Του για τον άνθρωπο.

Σήμερα, το κύριο θέμα της συναναστροφής μας ήταν πώς να αντιμετωπίζει κανείς τα λόγια του Θεού, πώς να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού, πώς θα πρέπει οι άνθρωποι να διαφυλάσσουν τα λόγια του Θεού και πώς θα πρέπει να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού, ώστε να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας και να επιτύχουν τη σωτηρία. Κυρίως, συναναστραφήκαμε πάνω στη σημασία του λόγου του Θεού. Αυτά τα πράγματα είναι ακριβώς εκείνα που σας λείπουν και εκείνα που πρέπει να κατέχει ο άνθρωπος. Αν δεν συναναστρεφόμουν με αυτόν τον τρόπο, δεν θα ήσασταν σε θέση να διακρίνετε αυτά τα πράγματα με σαφήνεια. Φαίνεται ότι έχετε κάποια υποσυνείδητη γνώση, αλλά δεν μπορείτε να εξηγήσετε με σαφήνεια όσα γνωρίζετε. Είναι σαν να γράφεις ένα άρθρο· όταν έχει γίνει το σχεδιάγραμμα, αλλά ακόμα δεν μπορείς να δώσεις μορφή στο περιεχόμενο. Αυτή είναι η πραγματική σας κατάσταση. Η σημερινή συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα πράγματα αποτελεί υπενθύμιση και προειδοποίηση προς εσάς. Για κάθε άτομο, τα λόγια του Θεού είναι το πιο σημαντικό πράγμα, και δεν υπάρχει υποκατάστατο για την αλήθεια. Μόλις κατανοήσετε αυτό το σημείο, θα πρέπει να έχετε ένα μονοπάτι για το πώς να ασκηθείτε. Πρέπει να κάνετε περισσότερα για να τρώτε και να πίνετε από τα λόγια του Θεού και να κάνετε πράξη τα λόγια του Θεού, ώστε να εισέλθετε στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Τι πρέπει να κάνεις αν θεωρείς ότι το ανάστημά σου είναι πολύ μικρό, η ικανότητά σου να κατανοείς είναι ελλιπής, και δεν μπορείς να εντρυφήσεις ή να πλησιάσεις τα βαθιά λόγια του Θεού και δεν μπορείς να τα εφαρμόσεις στον εαυτό σου; Ξεκίνα τρώγοντας και πίνοντας από τα ρηχά. Απομνημόνευσε μέσα σου τα απλά, ευκολονόητα λόγια που μπορείς να εφαρμόσεις ο ίδιος, κάνε τα τις αρχές που ακολουθείς στην πράξη και πράξε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Αν ο Θεός λέει να πας ανατολικά, τότε πήγαινε ανατολικά. Αν ο Θεός λέει να πας δυτικά, τότε πήγαινε δυτικά. Αν ο Θεός λέει να προσεύχεσαι περισσότερο, τότε να προσεύχεσαι περισσότερο. Κάνε ό,τι λέει ο Θεός. Είναι προτιμότερο να σε θεωρούν οι άλλοι ανόητο παρά να είσαι αυτό που ο Σατανάς θα θεωρούσε ευφυές και έξυπνο άτομο. Μόνο εκείνοι που επιλέγουν να κάνουν πράξη την αλήθεια με μοναδικό στόχο να κερδίσουν την έγκριση του Θεού είναι οι πραγματικά έξυπνοι και σοφοί.

25 Σεπτεμβρίου 2021