Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Ανάμεσα στους ανθρώπους, ήμουν το Πνεύμα που δεν μπορούσαν να δουν, το Πνεύμα με το οποίο δεν μπορούσαν ποτέ να έρθουν σε επαφή. Εξαιτίας των τριών σταδίων του έργου Μου στη γη (δημιουργία του κόσμου, λύτρωση, και καταστροφή), εμφανίζομαι ανάμεσά τους σε διαφορετικές στιγμές (ποτέ δημόσια) για να κάνω το έργο Μου ανάμεσά τους. Την πρώτη φορά που ήρθα ανάμεσα στους ανθρώπους ήταν κατά τη διάρκεια της Εποχής της Λύτρωσης. Φυσικά, ήρθα σε μια εβραϊκή οικογένεια· ως εκ τούτου, οι πρώτοι που είδαν τον Θεό να έρχεται στη γη ήταν οι Εβραίοι. Ο λόγος για τον οποίο έκανα αυτό το έργο προσωπικά ήταν ότι ήθελα να χρησιμοποιήσω την ενσάρκωσή Μου ως προσφορά περί αμαρτίας στο έργο Μου της λύτρωσης. Έτσι, οι πρώτοι που Με είδαν ήταν οι Εβραίοι την Εποχή της Χάριτος. Ήταν η πρώτη φορά που εργάστηκα με σάρκα και οστά. Την Εποχή της Βασιλείας, το έργο Μου είναι να κατακτήσω και να οδηγήσω στην τελείωση, έτσι πάλι κάνω το ποιμαντικό έργο Μου με σάρκα και οστά. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που εργάζομαι με σάρκα και οστά. Στα δύο τελικά στάδια του έργου, αυτό με το οποίο έρχονται οι άνθρωποι σε επαφή δεν είναι πια το αόρατο, άυλο Πνεύμα, αλλά ένας άνθρωπος που είναι το Πνεύμα που έχει πάρει σάρκα και οστά. Έτσι, στα μάτια του ανθρώπου, πάλι γίνομαι κάποιος που δεν μοιάζει και δεν φαίνεται σαν τον Θεό. Επίσης, ο Θεός που βλέπουν οι άνθρωποι δεν είναι μόνο αρσενικός αλλά και θηλυκός, που είναι ακόμα περισσότερο απίστευτο και αινιγματικό γι’ αυτούς. Ξανά και ξανά, το εξαιρετικό έργο Μου έχει γκρεμίσει τα παλιά πιστεύω που υπήρχαν για πάρα, πάρα πολλά χρόνια. Οι άνθρωποι μένουν έκθαμβοι! Ο Θεός δεν είναι απλώς το Άγιο Πνεύμα, το Πνεύμα, το εφτάπτυχο ισχυρό Πνεύμα ή το Πνεύμα που τα περιβάλλει όλα, αλλά είναι κι ένας άνθρωπος —ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ένας εξαιρετικά κοινός άνθρωπος. Δεν είναι μόνο αρσενικού αλλά και θηλυκού γένους. Έχουν κοινό ότι γεννιούνται και οι δύο από ανθρώπους, και διαφορετικό στο ότι ο ένας συνελήφθη από το Άγιο Πνεύμα κι ο άλλος γεννήθηκε από άνθρωπο, αν και κατάγεται κατευθείαν από το Πνεύμα. Είναι παρόμοιοι στο ότι κι οι δύο είναι ενσαρκώσεις του Θεού, υλοποιούν το έργο του Θεού Πατέρα, και ανόμοιοι στο ότι ο ένας εκτέλεσε το έργο της λύτρωσης, ενώ ο άλλος κάνει το έργο της κατάκτησης. Και οι δύο εκπροσωπούν τον Θεό και Πατέρα, αλλά ο ένας είναι ο Λυτρωτής, γεμάτος με αγάπη, καλοσύνη κι έλεος, ενώ ο άλλος είναι ο Θεός της δικαιοσύνης, γεμάτος με οργή και κρίση. Ο ένας είναι ο Απόλυτος Κυρίαρχος που άρχισε το έργο της λύτρωσης, ενώ ο άλλος είναι ο δίκαιος Θεός που επιτυγχάνει το έργο της κατάκτησης. Ο ένας είναι η Αρχή, και ο άλλος το Τέλος. Ο ένας είναι αναμάρτητη σάρκα, ενώ ο άλλος είναι σάρκα που ολοκληρώνει τη λύτρωση, συνεχίζει το έργο και δεν είναι ποτέ αμαρτωλός. Και οι δύο είναι το ίδιο Πνεύμα, αλλά κατοικούν σε διαφορετικές σάρκες και γεννήθηκαν σε διαφορετικά μέρη, και τους χωρίζουν αρκετές χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο, όλο το έργο Τους συμπληρώνει το ένα το άλλο, ποτέ δεν συγκρούονται, και μπορούν να εκφραστούν με τα ίδια λόγια. Και οι δύο είναι άνθρωποι, αλλά ο ένας γεννήθηκε αγόρι και ο άλλος κορίτσι. Όλα αυτά τα πολλά χρόνια, αυτό που έχουν δει οι άνθρωποι είναι όχι μόνο το Πνεύμα κι όχι μόνο έναν άνθρωπο, αρσενικού γένους, αλλά και πολλά πράγματα που δεν συνάδουν με ανθρώπινες αντιλήψεις· ως εκ τούτου, οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να Με κατανοήσουν πλήρως. Συνέχεια μισοπιστεύουν σ’ Εμένα και Με μισοαμφισβητούν —λες και υπάρχω στ’ αλήθεια, όμως είμαι κι ένα απατηλό όνειρο— πράγμα που είναι ο λόγος για το οποίο μέχρι και σήμερα, οι άνθρωποι ακόμα δεν ξέρουν τι είναι ο Θεός. Μπορείς αλήθεια να Με περιγράψεις με μια απλή πρόταση; Τολμάς στ’ αλήθεια να πεις ότι «ο Ιησούς δεν είναι άλλος από τον Θεό, κι ότι ο Θεός δεν είναι άλλος από τον Ιησού»; Είσαι στ’ αλήθεια τόσο τολμηρός ώστε να πεις ότι «ο Θεός δεν είναι άλλος από το Πνεύμα, και το Πνεύμα δεν είναι άλλο από τον Θεό»; Μπορείς άνετα να πεις ότι «ο Θεός είναι απλά ένας άνθρωπος που έχει ενδυθεί τη σάρκα»; Έχεις αλήθεια το κουράγιο να δηλώσεις κατηγορηματικά ότι «Η εικόνα του Ιησού είναι η σπουδαία εικόνα του Θεού»; Μπορείς να χρησιμοποιήσεις την ευφράδειά σου για να εξηγήσεις σχολαστικά τη διάθεση και την εικόνα του Θεού; Τολμάς στ’ αλήθεια να πεις ότι «ο Θεός δημιούργησε μόνο τους άνδρες, όχι τις γυναίκες, κατ’ εικόνα Του»; Αν το λες αυτό, τότε καμία γυναίκα δεν θα ήταν ανάμεσά στους εκλεκτούς Μου, πόσο μάλλον θα ήταν οι γυναίκες μια κατηγορία της ανθρωπότητας. Ξέρεις πραγματικά τώρα τι είναι ο Θεός; Είναι ο Θεός άνθρωπος; Είναι ο Θεός Πνεύμα; Είναι ο Θεός στ’ αλήθεια αρσενικού γένους; Μόνο ο Ιησούς μπορεί να ολοκληρώσει το έργο που θα κάνω Εγώ; Αν διαλέξεις μόνο ένα από τα παραπάνω για να περιγράψεις την ουσία Μου, τότε είσαι ένας υπερβολικά αδαής αφοσιωμένος πιστός. Αν εργαζόμουν ως σάρκα και οστά μία και μόνο μία φορά, μήπως θα Με οριοθετούσατε; Μπορείς στ’ αλήθεια και να Με καταλάβεις πλήρως με μια ματιά; Μπορείς στ’ αλήθεια να Με συνοψίσεις πλήρως βασιζόμενος σε αυτά που έχεις εκτεθεί σε όλη σου τη ζωή; Αν έκανα παρόμοιο έργο και στις δύο ενσαρκώσεις Μου, σαν τι θα Με αντιλαμβανόσασταν; Θα Με αφήνατε για πάντα καρφωμένο στον σταυρό; Θα μπορούσε ο Θεός να είναι τόσο απλός όσο ισχυρίζεσαι;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς κατανοείς εσύ τον Θεό;

Ο Ιησούς κι Εγώ προερχόμαστε από ένα Πνεύμα. Παρόλο που οι ενσαρκώσεις Μας δεν σχετίζονται, το Πνεύμα Μας είναι ένα· παρόλο που το περιεχόμενο των όσων κάνουμε και το έργο που αναλαμβάνουμε δεν είναι τα ίδια, Εμείς είμαστε όμοιοι κατ’ ουσίαν· οι ενσαρκώσεις Μας έχουν διαφορετική μορφή, αλλά αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής και στις διαφορετικές ανάγκες του έργου Μας. Οι διακονίες Μας δεν μοιάζουν, οπότε το έργο που επιτελούμε και η διάθεση που αποκαλύπτουμε στον άνθρωπο είναι επίσης διαφορετικά. Αυτός είναι ο λόγος που αυτό που βλέπει και καταλαβαίνει τη σήμερον ημέρα ο άνθρωπος είναι διαφορετικό από το παρελθόν, κι αυτό οφείλεται στην αλλαγή της εποχής. Μολονότι Εκείνοι είναι διαφορετικού φύλου και η μορφή της ενσάρκωσής Τους δεν είναι η ίδια, και παρόλο που δεν γεννήθηκαν μέσα στην ίδια οικογένεια, πόσο μάλλον κατά την ίδια περίοδο, το Πνεύμα Τους εξακολουθεί να είναι ένα. Μολονότι οι ενσαρκώσεις Τους δεν έχουν κοινό αίμα ούτε και οποιουδήποτε είδους συγγένεια, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι Εκείνοι αποτελούν τις ενσαρκώσεις του Θεού σε δύο διαφορετικές περιόδους. Το γεγονός ότι Εκείνοι είναι ενσαρκώσεις του Θεού αποτελεί αδιάψευστη αλήθεια. Ωστόσο, δεν έχουν την ίδια γραμμή αίματος και δεν μιλάνε την ίδια ανθρώπινη γλώσσα (ο ένας ήταν άντρας που μιλούσε τη γλώσσα των Ιουδαίων και η άλλη γυναίκα που μιλάει μόνο κινεζικά). Γι’ αυτούς τους λόγους έχουν ζήσει σε διαφορετικές χώρες για να κάνουν το έργο που επιβάλλεται να κάνει ο καθένας, καθώς και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Παρά το γεγονός ότι είναι το ίδιο Πνεύμα και κατέχονται από την ίδια ουσία, οι ενσαρκώσεις Τους δεν μοιάζουν εξωτερικά. Το μόνο που έχουν ως κοινό είναι η ίδια ανθρώπινη φύση, όμως όσον αφορά στην εξωτερική εμφάνιση των ενσαρκώσεών Τους και τις συνθήκες της γέννησής Τους, δεν μοιάζουν. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν κανέναν αντίκτυπο στο έργο που πραγματοποιούν αντιστοίχως, ούτε στη γνώση που έχει ο άνθρωπος για Εκείνους, επειδή, στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι το ίδιο Πνεύμα και κανείς δεν μπορεί να Τους χωρίσει. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, ολόκληρο το είναι Τους βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Πνεύματός Τους, το οποίο Τους αναθέτει διαφορετικό έργο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, και η σάρκα Τους ανήκει σε διαφορετικές γραμμές αίματος. Το Πνεύμα του Ιεχωβά δεν είναι ο πατέρας του Πνεύματος του Ιησού, και το Πνεύμα του Ιησού δεν είναι ο γιος του Πνεύματος του Ιεχωβά. Είναι ένα και το αυτό Πνεύμα. Παρομοίως, ο ενσαρκωμένος Θεός του σήμερα και ο Ιησούς δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, αλλά είναι ένα επειδή το Πνεύμα Τους είναι ένα. Ο Θεός μπορεί να κάνει το έργο του ελέους και της στοργικότητας, όπως και αυτό της δίκαιης κρίσης και της παίδευσης του ανθρώπου, καθώς και να εξαπολύει κατάρες στον άνθρωπο. Στο τέλος, μπορεί να κάνει το έργο της καταστροφής του κόσμου και της τιμωρίας των πονηρών. Δεν τα κάνει όλα αυτά μόνος Του; Δεν είναι αυτή η παντοδυναμία του Θεού; Εκείνος είχε την ικανότητα να διακηρύξει νόμους για τον άνθρωπο και να του παραδώσει εντολές, ενώ είχε επίσης την ικανότητα να καθοδηγήσει τους πρώτους Ισραηλίτες στο πώς να ζήσουν τη ζωή τους στη γη και να τους καθοδηγήσει στο πώς να οικοδομήσουν ναούς και βωμούς, διατηρώντας όλους τους Ισραηλίτες υπό το κράτος Του. Λόγω της εξουσίας Του, έζησε επάνω στη γη μαζί με τους ανθρώπους του Ισραήλ επί δύο χιλιάδες χρόνια. Οι Ισραηλίτες δεν τολμούσαν να επαναστατήσουν εναντίον Του, όλοι είχαν φόβο του Ιεχωβά και τηρούσαν τις εντολές Του. Τέτοιο ήταν το έργο που γινόταν δυνάμει της εξουσίας και της παντοδυναμίας Του. Τότε, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς ήρθε για να λυτρώσει όλο το έκπτωτο ανθρώπινο γένος (όχι μόνο του Ισραηλίτες). Έδειχνε έλεος και στοργικότητα απέναντι στους ανθρώπους. Ο Ιησούς, τον οποίο αντίκρισε ο άνθρωπος κατά την Εποχή της Χάριτος, ήταν γεμάτος στοργικότητα και φερόταν στον άνθρωπο πάντοτε με αγάπη, καθότι είχε έρθει για να σώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία. Είχε την ικανότητα να συγχωρεί τις αμαρτίες των ανθρώπων, μέχρι τη σταύρωσή Του, με την οποία λύτρωσε πλήρως το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Θεός παρουσιάστηκε στους ανθρώπους δείχνοντας έλεος και στοργικότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος προσφέρθηκε ως θυσία εξιλέωσης των αμαρτιών για τον άνθρωπο και σταυρώθηκε για τις αμαρτίες των ανθρώπων, ώστε εκείνοι να μπορέσουν να συγχωρεθούν για πάντα. Ήταν ελεήμων, συμπονετικός, υπομονετικός και στοργικός. Και όλοι εκείνοι που ακολουθούσαν τον Ιησού κατά την Εποχή της Χάριτος προσπαθούσαν να είναι υπομονετικοί και στοργικοί απέναντι στα πάντα. Υπέφεραν επί μακρόν και ποτέ δεν αντεπιτίθεντο, ακόμα και όταν τους χτυπούσαν, τους καταριόνταν ή τους λιθοβολούσαν. Όμως, κατά το τελικό στάδιο, τα πράγματα δεν μπορούν να είναι πλέον έτσι. Το έργο του Ιησού και το έργο του Ιεχωβά δεν ήταν ακριβώς ίδια, παρόλο που Εκείνοι είχαν το ίδιο Πνεύμα. Το έργο του Ιεχωβά δεν έφερε την εποχή στο τέλος της, μα κατεύθυνε την εποχή, αναγγέλλοντας τη ζωή της ανθρωπότητας στη γη, και το σημερινό έργο είναι η κατάκτηση εκείνων που ανήκουν στα έθνη των Εθνικών, οι οποίοι έχουν διαφθαρεί βαθιά, και η καθοδήγηση όχι μόνο του εκλεκτού λαού του Θεού στην Κίνα, αλλά ολόκληρου του σύμπαντος και όλης της ανθρωπότητας. Μπορεί να σου φαίνεται ότι αυτό το έργο λαμβάνει χώρα μόνο στην Κίνα, όμως στην πραγματικότητα έχει ήδη ξεκινήσει να επεκτείνεται στο εξωτερικό. Γιατί οι άνθρωποι εκτός Κίνας αναζητούν ξανά και ξανά την αληθινή οδό; Επειδή το Πνεύμα κάνει ήδη έργο, και τα λόγια που εκφέρονται σήμερα απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους του σύμπαντος. Έτσι, το μισό έργο είναι ήδη σε εξέλιξη. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, το Πνεύμα του Θεού έχει θέσει σε εφαρμογή αυτό το σπουδαίο έργο, και έχει κάνει, επιπλέον, διαφορετικό έργο σε διαφορετικές εποχές και ανάμεσα σε διαφορετικά έθνη. Οι άνθρωποι της κάθε εποχής βλέπουν μια διαφορετική διάθεση του Θεού, η οποία αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο μέσα από το διαφορετικό έργο που Εκείνος πραγματοποιεί. Είναι Θεός, γεμάτος με έλεος και στοργικότητα, προσφέρθηκε ως θυσία εξιλέωσης για τον άνθρωπο και είναι ο ποιμένας του ανθρώπου, όμως είναι και η κρίση, η παίδευση και η κατάρα του ανθρώπου. Μπορούσε να οδηγήσει τον άνθρωπο να ζήσει στη γη επί δύο χιλιάδες χρόνια και μπορούσε, επίσης, να λυτρώσει το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος από την αμαρτία. Σήμερα, έχει επίσης την ικανότητα να κατακτήσει το ανθρώπινο γένος, το οποίο δεν Τον γνωρίζει, και να τους βάλει όλους σε στάση υποταγής υπό το κράτος Του, ώστε όλοι να παραδοθούν πλήρως σ’ Εκείνον. Στο τέλος, θα ρίξει στην πυρά όλα εκείνα τα ακάθαρτα και άδικα μέσα στους ανθρώπους ανά το σύμπαν, για να τους δείξει ότι δεν είναι μόνο ένας ελεήμων και στοργικός Θεός, όχι μόνο ένας Θεός σοφίας και θαυμάτων, όχι μόνο ένας άγιος Θεός, αλλά, επιπλέον, ένας Θεός που κρίνει τους ανθρώπους. Για τους μοχθηρούς στο ανθρώπινο γένος, αποτελεί πυρά, κρίση και τιμωρία· για εκείνους που πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση, αποτελεί βάσανο, εξευγενισμό και δοκιμασίες, καθώς επίσης παρηγοριά, θρέψη, την παροχή λόγων και κλάδεμα. Και για εκείνους που θα αποκλειστούν, αποτελεί τιμωρία και αντίποινα. […]

Ο Θεός δεν είναι μόνο Πνεύμα, αλλά μπορεί και να ενσαρκωθεί. Είναι, επιπλέον, ένα ένδοξο σώμα. Αν κι εσείς δεν έχετε δει τον Ιησού, Τον είδαν οι Ισραηλίτες —οι Εβραίοι της εποχής. Στην αρχή είχε ένα σώμα από σάρκα και οστά, όμως αφότου σταυρώθηκε, έγινε το σώμα της δόξας. Είναι το Πνεύμα που περικλείει τα πάντα και μπορεί να πραγματοποιήσει έργο οπουδήποτε. Μπορεί να είναι Ιεχωβά, Ιησούς ή Μεσσίας. Στο τέλος, μπορεί να γίνει, επίσης, Παντοδύναμος Θεός. Είναι δικαιοσύνη, κρίση και παίδευση, είναι κατάρα και οργή, αλλά είναι και έλεος και στοργικότητα. Όλο το έργο που έχει πραγματοποιήσει μπορεί να Τον εκπροσωπεί. Τι είδους Θεός λες ότι είναι; Δεν μπορείς να το εξηγήσεις. Αν πραγματικά δεν μπορείς να το εξηγήσεις, δεν θα πρέπει να βγάζεις συμπεράσματα για τον Θεό. Μην καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι ο Θεός είναι πάντοτε ο Θεός του ελέους και της στοργικότητας απλώς επειδή σε κάποιο στάδιο έφερε εις πέρας το έργο της λύτρωσης. Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι είναι μόνο ένας ελεήμων και στοργικός Θεός; Αν είναι απλώς ένας ελεήμων και στοργικός Θεός, γιατί να οδηγήσει την εποχή στο τέλος της, κατά τις έσχατες ημέρες; Γιατί να στείλει τόσες συμφορές; Σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις σκέψεις των ανθρώπων, ο Θεός θα πρέπει να είναι ελεήμων και στοργικός μέχρι τέλους, έτσι ώστε να μπορέσει να σωθεί κάθε μέλος της ανθρωπότητας. Γιατί, όμως, κατά τις έσχατες ημέρες, στέλνει τόσο μεγάλες συμφορές όπως σεισμούς, λοιμούς και πείνα για να καταστρέψει αυτήν την κακή ανθρωπότητα που θεωρεί εχθρό τον Θεό; Γιατί αφήνει τον άνθρωπο να υπομένει αυτές τις συμφορές; Όσον αφορά το τι είδους Θεός είναι, κανένας από εσάς δεν τολμάει να πει και κανένας δεν μπορεί να το εξηγήσει. Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι Εκείνος είναι το Πνεύμα; Τολμάς να λες ότι Εκείνος δεν είναι άλλος από την ενσάρκωση του Ιησού; Και τολμάς να λες ότι είναι ένας θεός που θα σταυρώνεται για πάντα για χάρη του ανθρώπου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης

Γιατί λέω ότι η έννοια της ενσαρκώσεως δεν ολοκληρώθηκε με το έργο του Ιησού; Διότι ο Λόγος δεν ενσαρκώθηκε εντελώς. Αυτό που έκανε ο Ιησούς ήταν μονάχα ένα μέρος του έργου του Θεού στη σάρκα. Εκείνος έκανε μόνο το έργο της λύτρωσης και δεν κέρδισε ολοκληρωτικά τον άνθρωπο. Για τον λόγο αυτόν, ο Θεός ενσαρκώθηκε για μια ακόμη φορά κατά τις έσχατες ημέρες. Αυτό το στάδιο του έργου πραγματοποιείται επίσης μέσα σε μια συνηθισμένη σάρκα· εκτελείται από ένα εντελώς κανονικό ανθρώπινο ον, του οποίου η ανθρώπινη φύση δεν είναι ούτε στο ελάχιστο υπερβατική. Με άλλα λόγια, ο Θεός έχει γίνει ένα ολοκληρωμένο ανθρώπινο ον· είναι ένα άτομο του οποίου η ταυτότητα είναι αυτή του Θεού, ένα ολοκληρωμένο ανθρώπινο ον, μία ολοκληρωμένη σάρκα που εκτελεί το έργο. Τα ανθρώπινα μάτια βλέπουν ένα σαρκικό σώμα που δεν είναι καθόλου υπερβατικό, ένα πολύ συνηθισμένο άτομο που μπορεί να μιλήσει την ουράνια γλώσσα, που δεν επιδεικνύει θαυμαστά σημεία, δεν πραγματοποιεί θαύματα, πόσο μάλλον να εκθέτει την εσωτερική αλήθεια για τη θρησκεία σε μεγάλες συνεδριακές αίθουσες. Στους ανθρώπους, το έργο της δεύτερης ενσάρκωσης φαίνεται εντελώς διαφορετικό σε σχέση με την πρώτη, τόσο που οι δύο μοιάζουν να μην έχουν τίποτα κοινό και τίποτα από της πρώτης δεν μπορεί να φανεί αυτή τη φορά. Αν και το έργο της δεύτερης ενσαρκώσεως διαφέρει από αυτό της πρώτης, αυτό δεν αποδεικνύει ότι η πηγή Τους δεν είναι η ίδια. Αν η πηγή Τους είναι η ίδια εξαρτάται από τη φύση του έργου που γίνεται από τις ενσαρκώσεις, και όχι από τα εξωτερικά Τους κελύφη. Κατά τα τρία στάδια του έργου Του, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί δύο φορές, ενώ και τις δύο φορές το έργο του ενσαρκωμένου Θεού εγκαινιάζει μια νέα εποχή, αναγγέλλει ένα νέο έργο· οι ενσαρκώσεις αλληλοσυμπληρώνονται. Είναι αδύνατο για το ανθρώπινο μάτι να αντιληφθεί ότι οι δύο ενσαρκώσεις προέρχονται στην πραγματικότητα από την ίδια πηγή. Εννοείται ότι είναι πέρα από την ικανότητα του ανθρώπινου οφθαλμού ή του ανθρώπινου νου. Αλλά στην ουσία Τους είναι ίδιες, διότι το έργο Τους προέρχεται από το ίδιο Πνεύμα. Το αν οι δύο ενσαρκώσεις προκύπτουν από την ίδια πηγή δεν μπορεί να κριθεί από την εποχή και τον χώρο όπου γεννήθηκαν ή από άλλους τέτοιους παράγοντες, αλλά από το θεϊκό έργο που εκφράζεται μέσω Αυτών. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν εκτελεί τίποτα από το έργο που έκανε ο Ιησούς, διότι το έργο του Θεού δεν προσκολλάται στην παράδοση, αλλά ανοίγει ένα νέο μονοπάτι κάθε φορά. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν έχει ως στόχο να εμβαθύνει ή να παγιώσει την εντύπωση της πρώτης στον ανθρώπινο νου, αλλά να τη συμπληρώσει και να την τελειοποιήσει, να εμβαθύνει τη γνώση του ανθρώπου για τον Θεό, να σπάσει όλους τους κανόνες που υπάρχουν στις καρδιές των ανθρώπων και να διαγράψει τις απατηλές εικόνες του Θεού που έχουν στις καρδιές τους. Μπορεί να ειπωθεί ότι καμία επιμέρους φάση του έργου του Θεού δεν μπορεί να δώσει στον άνθρωπο μια πλήρη γνώση για Εκείνον· κάθε μία δίνει μόνο ένα μέρος, όχι το σύνολο. Αν και ο Θεός έχει εκφράσει τη διάθεσή Του στο σύνολό της, λόγω της περιορισμένης ικανότητας κατανόησης του ανθρώπου, η γνώση για τον Θεό εξακολουθεί να παραμένει ελλιπής. Είναι αδύνατο, χρησιμοποιώντας ανθρώπινη γλώσσα, να εκφραστεί το σύνολο της διάθεσης του Θεού· επιπλέον, πώς μπορεί ένα μόνο στάδιο του έργου Του να εκφράσει πλήρως τον Θεό. Εργάζεται στη σάρκα υπό την κάλυψη της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του και κάποιος μπορεί να Τον γνωρίσει μόνο μέσω της έκφρασης της θεϊκής φύσης Του, και όχι από το σωματικό κέλυφός Του. Ο Θεός εισέρχεται στη σάρκα για να επιτρέψει στον άνθρωπο να Τον γνωρίσει με τη βοήθεια των διαφόρων έργων Του και δεν υπάρχουν δύο στάδια του έργου Του που να είναι όμοια. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να έχει μια πλήρη γνώση του έργου του Θεού στη σάρκα, κι όχι περιοριζόμενος σε μία μόνο πτυχή. Αν και το έργο των δύο ενσαρκώσεων διαφέρει, η ουσία των σαρκών και η πηγή του έργου Τους είναι ίδιες· υπάρχουν για να εκτελέσουν δύο διαφορετικά στάδια του έργου και παρουσιάζονται σε δύο διαφορετικές εποχές. Ό,τι και να συμβεί, οι ενσαρκώσεις του Θεού μοιράζονται την ίδια ουσία και την ίδια προέλευση —αυτή είναι μία αλήθεια που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η ουσία της σάρκας που κατοικείται από τον Θεό

Ήμουν κάποτε γνωστός ως Ιεχωβά. Ονομάστηκα επίσης Μεσσίας και κάποτε οι άνθρωποι Με ονόμασαν Ιησού τον Σωτήρα με αγάπη και εκτίμηση. Σήμερα, όμως, δεν είμαι ο Ιεχωβά ή ο Ιησούς που οι άνθρωποι γνώριζαν στο παρελθόν· είμαι ο Θεός που επέστρεψε τις έσχατες ημέρες, ο Θεός που θα φέρει την εποχή στο τέλος. Εγώ είμαι ο ίδιος ο Θεός που ανέρχεται από τα πέρατα της γης, γεμάτος με όλη Μου τη διάθεση και γεμάτος εξουσία, τιμή και δόξα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί μαζί Μου, δεν Με έχουν γνωρίσει και πάντα αγνοούσαν τη διάθεσή Μου. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε ένα άτομο δεν Με έχει δει. Αυτός είναι ο Θεός που εμφανίζεται στον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες, αλλά είναι κρυμμένος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους, αληθινός και πραγματικός, όπως ο καυτός ήλιος κι η καυτή φλόγα, γεμάτος με δύναμη κι εξουσία. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα κριθεί από τα λόγια Μου κι ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα εξαγνιστεί από την καύση της φωτιάς. Τελικά, όλα τα έθνη θα ευλογηθούν εξαιτίας των λόγων Μου, αλλά και θα συντριβούν εξαιτίας των λόγων Μου. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι τις έσχατες ημέρες θα δουν ότι είμαι ο Σωτήρας που επέστρεψε, και ότι είμαι ο Παντοδύναμος Θεός που κατακτά όλη την ανθρωπότητα. Και όλοι θα δουν πως ήμουν κάποτε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου, αλλά ότι κατά τις έσχατες ημέρες γίνομαι επίσης οι φλόγες του ήλιου που τα αποτεφρώνουν όλα, όπως κι ο Ήλιος της δικαιοσύνης που τα αποκαλύπτει όλα. Αυτό είναι το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Πήρα αυτό το όνομα και απέκτησα αυτή τη διάθεση, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να δουν ότι είμαι δίκαιος Θεός, ο καυτός ήλιος, η καυτή φλόγα, και ώστε όλοι να λατρεύουν Εμένα, τον έναν αληθινό Θεό, και να δουν το αληθινό Μου πρόσωπο: δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών και δεν είμαι μόνο ο Λυτρωτής· είμαι ο Θεός όλων των πλασμάτων στους ουρανούς, τη γη και τις θάλασσες.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα «λευκό σύννεφο»

Σχετικά κηρύγματα

Είναι η πίστη στον Παντοδύναμο Θεό προδοσία απέναντι στον Κύριο Ιησού;

Σχετικοί ύμνοι

Οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού προήλθαν από μια πηγή

Η σημασία του ονόματος του Θεού