Ⅰ

Για χιλιάδες χρόνια,

αυτή ήταν η γη του αίσχους,

αφόρητα βρώμικη, η μιζέρια βρίθει,

με φαντάσματα ελεύθερα σε κάθε γωνιά.

Αυτά εξαπατούν,

με κατηγορίες ανυπόστατες,

αδίστακτα, την πόλη-

φάντασμα καταπατούν,

μολυσμένη την αφήνουν με πτώματα.

Τώρα είναι η ώρα: Ο άνθρωπος

συγκεντρώνει καιρό τις δυνάμεις του,

αφιερώνει κάθε προσπάθεια,

να ξεσκίσει το χυδαίο πρόσωπο αυτού του δαίμονα.

Αυτό θα επιτρέψει στους τυφλούς

που έχουν υποστεί κάθε δυστυχία, δυσκολία,

απ’ τον πόνο να ξεσηκωθούν,

να γυρίσουν πλάτη στον διάβολο.

Ⅱ

Δυσωδία αποσύνθεσης διαχέεται.

Η γη βαριά φρουρείται.

Ποιος βλέπει τον κόσμο πέραν ​​απ’ τους ουρανούς;

Πώς να δουν τον Θεό όσοι ζουν στη πόλη αυτή;

Απήλαυσαν ποτέ την στοργή Του, την ελκυστικότητα;

Εκτιμούν, άραγε, τα κοσμικά ζητήματα;

Ποιος κατανοεί το διακαές θέλημα του Θεού;

Τώρα είναι η ώρα: Ο άνθρωπος

συγκεντρώνει καιρό τις δυνάμεις του,

αφιερώνει κάθε προσπάθεια,

να ξεσκίσει το χυδαίο πρόσωπο αυτού του δαίμονα.

Αυτό θα επιτρέψει στους τυφλούς

που έχουν υποστεί κάθε δυστυχία, δυσκολία,

απ’ τον πόνο να ξεσηκωθούν,

να γυρίσουν πλάτη στον διάβολο.

Ⅲ

Γιατί να υπάρχει εμπόδιο μπροστά στο έργο του Θεού;

Γιατί να ξεγελιέται ο λαός Του με κόλπα;

Πού είναι η ελευθερία, δικαιώματα, συμφέροντα;

Που είναι η αμεροληψία;

Η παρηγοριά κι η θαλπωρή;

Γιατί να ξεγελιέται με απάτες ο λαός Του;

Γιατί παρεμποδίζει τον ερχομό Του τόση δύναμη;

Τώρα είναι η ώρα: Ο άνθρωπος

συγκεντρώνει καιρό τις δυνάμεις του,

αφιερώνει κάθε προσπάθεια,

να ξεσκίσει το χυδαίο πρόσωπο αυτού του δαίμονα.

Αυτό θα επιτρέψει στους τυφλούς

που έχουν υποστεί κάθε δυστυχία, δυσκολία,

απ’ τον πόνο να ξεσηκωθούν,

να γυρίσουν πλάτη στον διάβολο.

Ⅳ

Γιατί να καταδιώκεται ώσπου να μην έχει πού την κεφαλήν κλίναι;

Πώς να μην προκαλέσει αυτό μανία;

Χιλιάδες χρόνια μίσους συγκεντρώνονται στην καρδιά,

χιλιετίες εγκλημάτων χαράχτηκαν στην καρδιά.

Πώς αυτά να μην προκαλούν απέχθεια;

Εκδικηθείτε γι’ Αυτόν, τον εχθρό Του αποτελειώστε.

Τώρα είναι η ώρα: Ο άνθρωπος

συγκεντρώνει καιρό τις δυνάμεις του,

αφιερώνει κάθε προσπάθεια,

να ξεσκίσει το χυδαίο πρόσωπο αυτού του δαίμονα.

Αυτό θα επιτρέψει στους τυφλούς

που έχουν υποστεί κάθε δυστυχία, δυσκολία,

απ’ τον πόνο να ξεσηκωθούν,

να γυρίσουν πλάτη στον διάβολο.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (8)