Όταν ήμουν μικρή, η μητέρα μου συχνά μου έλεγε: «Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για μια γυναίκα από το να βρει έναν καλό σύζυγο και να έχει μια ενωμένη οικογένεια. Μόνο έτσι μπορεί να βρει την ευτυχία μια γυναίκα». Αυτός ο τρόπος σκέψης ρίζωσε βαθιά μέσα στην ψυχή μου, και λαχταρούσα να βρω έναν καλό σύζυγο όταν μεγάλωνα που θα με φρόντιζε. Μα τα πράγματα δεν ήρθαν έτσι όπως ήθελα. Δυστύχησα πολύ στον πρώτο γάμο μου, κι αυτό με οδήγησε να πιστέψω στον Κύριο Ιησού. Μέσω της χάρης του Κυρίου, η καρδιά μου παρηγορήθηκε κάπως, αλλά ο σύζυγός μου με χτυπούσε συχνά λόγω της πίστης μου, και δεν είχα επιλογή από το να χωρίσω για να συνεχίσω να ασκώ την πίστη μου. Αργότερα, μέσω μιας συνεργάτιδας στην εκκλησία, της Γιανγκ, γνώρισα τον αδελφό Γουάνγκ. Όταν είδα ότι όλη του η οικογένεια πίστευε στον Κύριο κι ήταν καλοί μαζί μου, χάρηκα πραγματικά πολύ. Ο αδελφός Γουάνγκ κι εγώ αποφασίσαμε να εργαστούμε σκληρά για τον Κύριο και να περιμένουμε μαζί την έλευσή Του.

Έναν χρόνο αργότερα, μια αδελφή με κάλεσε σ’ ένα κήρυγμα. Συναναστραφήκαμε κάποιες μέρες και διάβασα πολλά λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός έχει εκφράσει πολλές αλήθειες, αποκάλυψε τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών του Θεού κι έκανε το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες. Ήξερα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε. Ήμουν κατενθουσιασμένη κι όταν γύρισα σπίτι, έτρεξα να πω τα καλά νέα στον σύζυγό μου, που τα δέχτηκε με χαρά. Μοιραζόμασταν το ευαγγέλιο με τους αδελφούς και τις αδελφές στην εκκλησία, οι οποίοι, όταν διάβασαν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, κατέληξαν ότι ήταν η φωνή του Θεού κι αποδέχτηκαν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες.

Προς έκπληξή μου, μόλις το έμαθε η Γιανγκ, έτρεξε στις κοντινές εκκλησίες με κάποιους άλλους συνεργάτες εκείνη τη νύχτα και φόβισαν όσους είχαν μόλις αποδεχτεί το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες για να μην πιστέψουν. Το άλλο πρωί, ήρθε στο σπίτι μου για να κάνει φασαρία και με ρώτησε με αγένεια: «Όχι μόνο αποδέχτηκες την Αστραπή της Ανατολής, αλλά υποκίνησες κι άλλους αδελφούς κι αδελφές να πιστέψουν. Δεν προδίδεις έτσι τον Κύριο;» Απάντησα: «Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε. Με το να δέχομαι τον Παντοδύναμο Θεό καλωσορίζω τον Κύριο. Αν ξέρεις ότι ο Κύριος επέστρεψε και δεν Τον αποδέχεσαι, έτσι προδίδεις τον Κύριο». Μα δεν με άκουσαν καθόλου, αλλά αντίθετα με καταδίκασαν, λέγοντας: «Κλέβεις τα πρόβατα των εκκλησιών μας. Εξομολογήσου τις αμαρτίες σου στον Κύριο, αλλιώς ο Κύριος θα σε καταραστεί και θα σε τιμωρήσει». Στηριζόμενη στη δύναμη της πίστης μου, εγώ απάντησα: «Ο Κύριος Ιησούς είπε: “Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός, και γνωρίζω τα εμά και γνωρίζομαι υπό των εμών” (Κατά Ιωάννην 10:14). Τα πρόβατα ανήκουν στον Θεό, όχι σε άνθρωπο. Όσοι πιστεύουν στον Παντοδύναμο Θεό είναι όσοι ακούνε τη φωνή του Θεού, καλωσορίζουν τον Κύριο και ακολουθούν τα χνάρια του Θεού». Όταν είδαν ότι δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα, είπαν αγανακτισμένοι: «Εμείς ιδρύσαμε αυτές τις εκκλησίες, εμείς τους διδάξαμε να πιστεύουν στον Κύριο. Αυτά τα πρόβατα είναι δικά μας, και τους απαγορεύω να πιστεύουν στον Παντοδύναμο Θεό μαζί σου!» Απείλησαν μάλιστα τον σύζυγο και την πεθερά μου: «Η εκκλησία πάντα βοηθούσε την οικογένειά σας όταν είχατε δυσκολίες, μα αν η Ζενγκ Λαν πιστεύει στην Αστραπή της Ανατολής, θα κόψουμε κάθε επαφή και δεν θα σας ξαναβοηθήσουμε». Η πεθερά μου φοβήθηκε όταν το άκουσε, και έγνεψε καταφατικά λέγοντας: «Μην ανησυχείτε! Δεν πιστεύω στην Αστραπή της Ανατολής, και δεν θα αφήσω ούτε τη Ζενγκ Λαν». Κατόπιν, μου είπε: «Η Γιανγκ με έμαθε να πιστεύω στον Κύριο, και η ίδια μας βοήθησε σε πολλές περιπτώσεις. Πρέπει να την ακούσουμε κι όχι να την απογοητεύσουμε. Όπως και να ‘χει, μην πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό. Σ’ αυτήν την οικογένεια, ό,τι λέω εγώ γίνεται, άρα θα με ακολουθήσετε στην πίστη!» Όταν τις άκουσε, συμφώνησε μαζί τους, λέγοντας: «Δεν μπορώ να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό πια. Η Γιανγκ μάς έχει βοηθήσει πολύ. Αυτή μας γνώρισε και παντρευτήκαμε. Την απογοητεύουμε αν πιστέψουμε στον Παντοδύναμο Θεό, κι εφόσον η μάνα μου είναι κατά, δεν αντέχω να με πρήζει καθημερινά». Θύμωσα πολύ όταν το άκουσα και είπα: «Διάβασες πολλά λόγια του Παντοδύναμου Θεού, και ξέρεις ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε, μα δεν θες να Τον ακολουθήσεις για να προστατεύσεις τη σχέση σου με τη Γιανγκ. Πιστεύεις σε ανθρώπους ή στον Θεό;» Ο άντρας μου δίστασε, και μετά είπε: «Αναγνωρίζω ότι αυτή είναι η αληθινή οδός, αλλά η Γιανγκ λέει ότι αν πιστεύουμε στον Παντοδύναμο Θεό, δεν θα μας ξαναβοηθήσουν. Δεν μπορώ να πιστεύω».

Κατόπιν, η πεθερά μου με εμπόδιζε με κάθε ευκαιρία. Μια φορά, μου είπε: «Η οικογένειά μας θα χαιρόταν αν ασκούσαμε την πίστη στον Κύριο μαζί. Αν επιμένεις να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό, και ο γιος μου κι εγώ πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού, θα μπορέσετε να μείνετε μαζί εφόσον έχετε διαφορετικά ιδανικά και μονοπάτια; Δεν πρέπει μια γυναίκα να κάνει οικογένεια σε κάποια φάση; Ποιος θα σε φροντίσει όταν γεράσεις; Αν έχεις πονοκέφαλο ή πυρετό, ποιος θα σε φροντίσει; Ο γιος μου σ’ αγαπάει πολύ, μα αν επιμένεις να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό, θα καταλήξετε στο διαζύγιο, κι όταν συμβεί αυτό, θα ξεσπιτωθείς. Τα λέω όλα αυτά για το καλό σου. Σκέψου τα καλά!» Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα αβέβαιη. Θα διαλυόταν η οικογένεια αν πίστευα στον Παντοδύναμο Θεό; Η μεγαλύτερη χαρά μιας γυναίκας είναι να βρει έναν καλό σύζυγο και φτιάξει μια γερή οικογένεια. Δεν ήθελα να χάσω την οικογένειά μου, άρα έπρεπε να ακούσω την πεθερά μου και να εγκαταλείψω την πίστη μου στον Παντοδύναμο Θεό; Ένιωσα πολλές ενοχές όταν το σκέφτηκα έτσι. Δεν λαχταρούσα την έλευση του Θεού όσα χρόνια πίστευα στον Κύριο; Ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει, άρα αν δεν Τον ακολουθούσα, λογιζόμουν ως πιστή; Δεν μπορούσα να μην ακολουθώ τον Θεό. Εκείνη την εποχή, είχα ακόμα ελπίδες για τον σύζυγό μου. Εφόσον συνέχιζα να του διαβάζω τα λόγια του Θεού κάθε μέρα, νόμιζα ότι θα άλλαζε άποψη και θα ήταν σε θέση να συνεχίσει να πιστεύει μαζί μου. Κατόπιν, διάβαζα τα λόγια του Θεού στον σύζυγό μου όποτε είχα χρόνο. Μαγείρευα πάντα για την οικογένεια και φρόντιζα το σπίτι να είναι καθαρό και σε τάξη. Ό,τι κι αν έλεγε η πεθερά μου για μένα, της έδειχνα τον ίδιο σεβασμό όπως πάντα, με την ελπίδα ότι θα συγκινούσα τον σύζυγό μου, και θα συνεχίζαμε να πιστεύουμε μαζί στον Παντοδύναμο Θεό. Όσο, όμως, κι αν προσπαθούσα, ο σύζυγός μου ενοχλούταν όταν ανέφερα τον Παντοδύναμο Θεό, και τον έπαιρνε ο ύπνος όποτε του διάβαζα τα λόγια του Θεού. Όταν είδα τον σύζυγό μου να φέρεται έτσι, ψυχράνθηκα. Τότε, συνειδητοποίησα ότι τα πρόβατα του Θεού ακούν τη φωνή Του, και ότι η πίστη του συζύγου μου δεν ήταν αληθινή, ο ίδιος δεν επιδίωκε την αλήθεια, και δεν έπρεπε να τον επηρεάζω συναισθηματικά για να έρθει μαζί μου, διότι αυτό δεν συμφωνούσε με το θέλημα του Θεού. Αν κάποιος δεν ανήκει στα πρόβατα του Θεού και δεν αγαπά την αλήθεια, όσο και να προσπαθείς, είναι μάταιο. Όλη η οικογένεια μπορεί να πιστεύει, αλλά δεν σημαίνει ότι θα αρπαγούν όλοι. Έτσι εκπληρώνεται και η προφητεία του Κυρίου Ιησού: «Εν τη νυκτί εκείνη θέλουσιν είσθαι δύο επί μιας κλίνης, ο εις παραλαμβάνεται και ο άλλος αφίνεται» (Κατά Λουκάν 17:34). «Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται» (Κατά Ματθαίον 24:40).

Μετά από λίγο, ο σύζυγός μου και η πεθερά μου άρχισαν να με διώκουν όλο και πιο σκληρά. Όταν μια αδελφή, η Λι μού έφερε βιβλία με τα λόγια του Θεού, η πεθερά μου άρχισε να της φωνάζει και να τη βρίζει στην αυλή, προσελκύοντας πολλή προσοχή. Ήμουν έτοιμη να διώξω την αδελφή όταν η πεθερά μου φώναξε στον σύζυγό μου: «Δώσε στη Ζενγκ Λαν ένα χέρι ξύλο από μένα!» Τότε ο άντρας μου άρπαξε ένα κοτόπουλο και μου το πέταξε βίαια σαν τρελός. Το απέφυγα, και το κοτόπουλο έσκασε πάνω στη σιδερένια πόρτα δίπλα μου κι έπεσε κάτω νεκρό. Όταν είδε ο άντρας μου ότι δεν με πέτυχε, η πεθερά μου άρχισε να ουρλιάζει: «Χτύπα τη! Χτύπα τη!» Τα μάτια του άντρα μου ήταν κατακόκκινα όπως ερχόταν κατά πάνω μου, φωνάζοντας: «Πας γυρεύοντας να φας ξύλο! Θα το φας, όπως φαίνεται, σήμερα! Αν συνεχίσεις να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό, δίνε του!» Φοβήθηκα τόσο όταν είδα τον άντρα μου που ήταν πάντα τόσο ευγενικός μαζί μου, να γίνεται ξαφνικά τόσο βίαιος και μοχθηρός. Πώς γινόταν να με μισεί σαν να ήμουν εχθρός του; Είχα απογοητευτεί πλήρως που είδα ότι ήθελε να με σκοτώσει, ξεσπώντας με τόσο μίσος. Όταν είδα να σηκώνει χέρι πάνω μου, επικαλέστηκα από μέσα μου τον Θεό να με προστατέψει. Είπα ήρεμα στον άντρα μου: «Ο Κύριος Ιησούς μάς δίδαξε να αγαπάμε τους εχθρούς μας. Δεν είμαι εχθρός σου, και δεν σ’ έχω αδικήσει ποτέ, άρα γιατί με χτυπάς; Έτσι που φέρεσαι, πιστεύεις στον Κύριο;» Σταμάτησε να με χτυπάει όταν τα άκουσε αυτά. Η πεθερά μου, ωστόσο, δεν το έβαλε κάτω, κι είπε: «Θα πεθάνω από θυμό αν η Ζενγκ Λαν συνεχίσει να πιστεύει στον Παντοδύναμο Θεό. Ή αυτή ή εγώ θα μείνουμε στην οικογένεια. Θες τη γυναίκα σου ή εμένα;» Μετά, ο άντρας μου γονάτισε μπρος μου και είπε κλαίγοντας: «Σε ικετεύω, σταμάτα να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό. Δεν έπρεπε να χάσω την ψυχραιμία μου και δεν θα σε ξαναχτυπήσω πότε. Άκουσέ με αυτήν τη φορά μόνο και δώσε πίσω αυτά τα βιβλία. Αν πεθάνει η μάνα μου από θυμό, θα πούνε ότι δεν σεβόμαστε τους γονείς μας, και θα ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας στην ντροπή. Εφόσον δεν εξοργίζεις τη μάνα μου, θα σε πάρω να ζήσουμε στην πόλη μια μέρα, και εκεί θα πιστεύουμε μαζί στον Παντοδύναμο Θεό». Όταν είδα τον άντρα μου τόσο ταραγμένο, δεν ήξερα τι να κάνω. Ο Παντοδύναμος Θεός έχει πει πολλές αλήθειες για να μας σώσει, κι έπρεπε να πιστέψω σ’ Αυτόν. Μα δεν ήθελα να χάσω την οικογένειά μου. Με έπιασαν τα κλάματα. Αν άλλαζε άποψη και πίστευε στον Παντοδύναμο Θεό μαζί μου, θα ήταν υπέροχο. Μα τι θα έκανα αν δεν τον άκουγα, και εκτροχιαζόταν και γινόταν κάτι κακό; Επιπλέον, αν εξόργιζα την πεθερά μου, όχι μόνο θα με χαρακτήριζαν ασεβή, αλλά ο άντρας μου θα με έδιωχνε. Όταν σκέφτηκα αυτές τις συνέπειες, ένιωσα μουδιασμένη και αδύναμη. Ένιωθα ότι με είχαν στριμώξει και δεν μπορούσα να ξεφύγω απ’ αυτήν την κατάσταση. Τότε, πήρα μια απόφαση που μετανιώνω μέχρι σήμερα.

Λίγες μέρες αργότερα, μια αδελφή ήρθε να συναθροιστούμε και της είπα, νιώθοντας ανήμπορη: «Πρέπει να πάρεις πίσω τα βιβλία με τα λόγια του Θεού για να ηρεμήσει η πεθερά μου. Ο άντρας μου κι εγώ θα ασκήσουμε την πίστη μας μόλις μετακομίσουμε». Η αδελφή με παρότρυνε να το ξανασκεφτώ, αλλά για να προστατέψω την οικογένεια, μετά από πολλούς ενδοιασμούς, της είπα να πάρει τα βιβλία με τα λόγια του Θεού. Μόλις έφυγαν τα βιβλία, περνούσα τις μέρες μου ανήσυχη και σκυθρωπή, σαν να μου είχαν ξεριζώσει την καρδιά. Δεν έτρωγα ούτε κοιμόμουν, και η καρδιά μου πονούσε. Η πεθερά μου καταχάρηκε όταν είδε ότι δεν διάβαζα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού ούτε πήγαινα σε συναθροίσεις πια, και στεκόταν στην αυλή τραγουδώντας. Μάλιστα τραγουδούσε πιο δυνατά όποτε με έβλεπε. Ένιωθα σαν να με περιγελούσε ο Σατανάς. Είχα τόσες τύψεις και μισούσα τον εαυτό μου που έδωσα τα βιβλία με τα λόγια του Θεού. Όταν είδε πόσο απαθής ήμουν κάθε μέρα, ο σύζυγός μου με πήγε για ψώνια και μετά επίσκεψη στους συγγενείς μας. Όταν είδα τον άντρα μου ανάμεσα στους άπιστους, να καπνίζει, να πίνει, να παίζει και να μεθοκοπάει, χωρίς να μοιάζει καθόλου με πιστό, ένιωσα μεγάλη απογοήτευση. Επιτέλους ήρθα στα σύγκαλά μου. Ο άντρας μου ήξερε πολύ καλά ότι ο Παντοδύναμος Θεός ήταν ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε, μα επέλεγε να ακούσει τη Γιανγκ και την πεθερά μου. Όχι μόνο δεν πίστευε στον Παντοδύναμο Θεό, μα με καταδίωκε και με εμπόδιζε να πιστέψω. Δεν τηρούσε καν τα λόγια του Κυρίου Ιησού πλέον, δεν προσευχόταν στον Κύριο ούτε διάβαζε τη Βίβλο, αλλά κάπνιζε κι έπινε. Η ομιλία και η συμπεριφορά του ήταν τελείως μη χριστιανική. Ήταν μη πιστός, άρα πώς θα μπορούσε να πιστεύει στον Παντοδύναμο Θεό μαζί μου; Ξαφνικά συνειδητοποιήσα ότι ο άντρας μου μου έλεγε ότι θα πίστευε μια μέρα στον Παντοδύναμο Θεό μαζί μου για να με εξαπατήσει και να επιστρέψω τα βιβλία με τα λόγια του Θεού, να με εμποδίσει να ακολουθήσω τον Παντοδύναμο Θεό, να ευχαριστήσει τη μάνα του και να με κάνει να υπηρετώ την οικογένειά τους. Δεν ήταν κόλπο του Σατανά για να με απομακρύνει από τον Θεό και να με κάνει να Τον προδώσω; Ήμουν τυφλή και αδαής που επέτρεψα να πετύχουν τα κόλπα του Σατανά. Μου έλειψαν τόσο οι συναθροίσεις και η ανάγνωση του λόγου του Θεού με τους αδελφούς και τις αδελφές, και μου έλειψε η χαρά που ένιωθα όταν διάβαζα τα λόγια του Θεού. Πήγα να βρω μια αδελφή με την οποία συναθροιζόμουν, μα είχε ήδη μετακομίσει, και δεν ήξερα πού ζούσαν οι άλλοι αδελφοί κι αδελφές. Κλαίγοντας, προσευχήθηκα στον Θεό και Του ζήτησα καθοδήγηση. Θυμήθηκα ότι είχα ακόμα μια κασέτα με τους ύμνους του λόγου του Θεού στο σπίτι. Είχα κατενθουσιαστεί κι ευχαριστούσα συνεχώς τον Θεό. Ο πρώτος ύμνος ήταν «Πόνος γεμίζει τις μέρες δίχως Θεό». «Όταν κάποιος δεν έχει Θεό, όταν δεν μπορεί να Τον δει, όταν δεν μπορεί να αναγνωρίσει ξεκάθαρα την κυριαρχία του Θεού, τότε κάθε μέρα είναι ανούσια, άνευ αξίας και θλιβερή. Όπου κι αν βρίσκεται κάποιος και όποια κι αν είναι η δουλειά του, τα μέσα διαβίωσής του και η επιδίωξη των στόχων του δεν του φέρνουν τίποτε άλλο παρά ατέρμονη συντριπτική θλίψη και μαρτύριο χωρίς ανακούφιση, σε βαθμό που δεν αντέχει να κοιτάξει πίσω στο παρελθόν του. Μόνο όταν κάποιος αποδεχθεί την κυριαρχία του Δημιουργού, υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, και αναζητήσει την πραγματική ανθρώπινη ζωή, θα ξεκινήσει να απελευθερώνεται σταδιακά, από όλη τη συντριπτική θλίψη και το μαρτύριο, και να απαλλάσσεται από όλη την κενότητα της ζωής» (Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια). Δεν μπορούσα να κρατήσω τα δάκρυά μου καθώς άκουγα. Γονάτισα και προσευχήθηκα: «Θεέ μου! Η ζωή μου χωρίς Εσένα είναι σκοτεινή και οδυνηρή. Έχω χάσει κάθε ελπίδα και νιώθω ότι θα ήταν πολύ καλύτερα αν πέθαινα. Ήσουν γενναιόδωρος απέναντί μου ώστε έρθω ενώπιόν Σου, και παρακίνησες τους αδελφούς και τις αδελφές να συνεχίζουν να με ποτίζουν. Αυτή είναι η αγάπη Σου. Μα δεν την εκτίμησα και Σε πρόδωσα, για να προστατέψω την οικογένειά μου. Δεν είχα καθόλου συνείδηση. Θεέ μου, ήμουν τόσο ανυπότακτη, κι όμως με διαφωτίζεις και συγκινείς την καρδιά μου με τα λόγια Σου. Σου είμαι αληθινά υπόχρεη. Θέλω να διορθώσω τη στάση μου. Όσο κι αν με καταδιώκει η οικογένειά μου, θα Σε ακολουθήσω ολόψυχα». Μετά την προσευχή, ένιωσα γαλήνια κι ήρεμη. Προς έκπληξή μου, είδα μια αδερφή στον δρόμο την επομένη. Καταχάρηκα, σαν να έβλεπα έναν συγγενή που είχα χάσει. Ήξερα ότι αυτή ήταν η αγάπη του Θεού για μένα κι ευχαρίστησα τον Θεό από τα βάθη της καρδιάς μου.

Όταν ο συζυγός μου είδε ότι πήγαινα σε συναθροίσεις πάλι, θέλησε να σπάσει το ποδήλατό μου και απείλησε να με δείρει. Η πεθερά μου άρχισε κι αυτή να με καταδιώκει όπως πριν, αλλά όσο κι αν με καταδίωκαν, εγώ δεν υποχωρούσα. Για να συναθροίζομαι κανονικά, ξυπνούσα νωρίς και κοιμόμουν αργά κάθε μέρα προκειμένου να κάνω τις δουλειές του σπιτιού όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, για να βρίσκω χρόνο να διαβάζω τα λόγια του Θεού και να συναθροίζομαι. Παρόλο που επωμιζόμουν όλες τις δουλειές και μερικές φορές ήμουν εντελώς πτώμα, ο σύζυγος κι η πεθερά μου δεν βελτίωσαν τη στάση τους απέναντί μου ούτε στο ελάχιστο. Μάλιστα με καταδίωκαν χειρότερα. Όταν με έβλεπαν να διαβάζω τον λόγο του Θεού, με χλεύαζαν, λέγοντας: «Θα διαβάζεις το βιβλίο αντί να μαγειρέψεις; Ποιος θα κάνει τις δουλειές αν τεμπελιάζεις;» Μια μέρα που είπα να ξεκουραστώ γιατί είχα στομαχόπονο, ο άντρας μου μου είπε θυμωμένος: «Δεν θα κάνεις αυτά που σου είπα; Αν δεν τα κάνεις εσύ, ποιος θα τα κάνει;» Η πεθερά μου μου έφερε κάνα δύο παυσίπονα, με ανάγκασε να τα πάρω και να κάνω δουλειές. Όταν είδα πώς μου φέρονταν, ράγισε η καρδιά μου. Υπέφερα και δούλευα σαν τον σκύλο γι’ αυτούς, μέρα νύχτα, κι όμως δεν μου έδειχναν την παραμικρή φροντίδα ή ενδιαφέρον. Δεν μπορούσα να διαβάσω τον λόγο του Θεού στο σπίτι και δεν είχα καν το δικαίωμα να ξεκουραστώ όταν αρρώσταινα. Αυτήν την οικογένεια ήθελα; Ήταν αυτό «ευτυχία»; Καταπιέζεσαι και πονάς όταν ζεις έτσι. Διάβασα τον λόγο του Θεού: «Η ολέθρια επιρροή που έχει ασκήσει “το μεγαλόπνοο πνεύμα του εθνικισμού” επί χιλιάδες χρόνια κι έχει ριζώσει για τα καλά στις καρδιές των ανθρώπων, καθώς και ο φεουδαρχικός τρόπος σκέψης, ο οποίος δεσμεύει και αλυσοδένει τους ανθρώπους, αφήνοντάς τους χωρίς την παραμικρή ελευθερία, χωρίς θέληση για αγώνα ή επιμονή, χωρίς επιθυμία για πρόοδο, και κάνοντάς τους, αντιθέτως, να παραμένουν παθητικοί και οπισθοδρομικοί, με μια παγιωμένη νοοτροπία δούλου, και ούτω καθεξής —αυτοί οι αντικειμενικοί παράγοντες έχουν μεταδώσει μια ανεξίτηλα βρωμερή και αποκρουστική χροιά στην ιδεολογική στάση, τα ιδανικά, το ήθος και τη διάθεση των ανθρώπων. Θα έλεγε κανείς ότι οι άνθρωποι είναι σαν να ζουν σε έναν σκοτεινό κόσμο της τρομοκρατίας, τον οποίον κανένας τους δεν επιζητά να υπερβεί, και κανένας τους δεν σκέφτεται να μεταβεί σε έναν ιδανικό κόσμο. Αντιθέτως, είναι ευχαριστημένοι με το ριζικό τους να περνάνε τις ημέρες τους γεννώντας και μεγαλώνοντας παιδιά, πασχίζοντας, ιδρώνοντας, τρέχοντας για τις δουλειές τους, ονειρευόμενοι μια άνετη και ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή και ονειρευόμενοι τη συζυγική στοργή, την ευσέβεια από τα παιδιά και την ευδαιμονία στη δύση της ζωής τους, καθώς θα τη βιώνουν ειρηνικά… Επί δεκάδες, χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι κατασπαταλούν τον χρόνο τους με αυτόν τον τρόπο, χωρίς κανένας να δημιουργεί μια τέλεια ζωή, με μοναδικό σκοπό τους την αλληλοσφαγή σ’ αυτόν τον σκοτεινό κόσμο, τον αγώνα για φήμη και πλούτη και τις δολοπλοκίες του ενός για τον άλλο. Ποιος έχει αναζητήσει το θέλημα του Θεού; Έχει δώσει ποτέ κανείς βάση στο έργο του Θεού;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (3)). Όταν διάβασα τον λόγο του Θεού, τα δάκρυα κυλούσαν στο πρόσωπό μου. Ο λόγος του Θεού αποκάλυπτε την κατάστασή μου. Αυτός ο φεουδαρχικός τρόπος σκέψης με έκανε να νιώθω φυλακισμένη. Από μικρή ηλικία ελεγχόμουν από ιδέες, όπως: «Παντρέψου μικρή για να έχεις παρέα στα γεράματα» και «Ο σύζυγος είναι ο βράχος και η οικογένεια το καταφύγιό σου», γι’ αυτό ονειρευόμουν ένα ευτυχισμένο σπιτικό, συζυγική ευτυχία, ενωμένη οικογένεια και χαρούμενη ζωή. Μα η πραγματικότητα διέφερε εντελώς απ’ όσα ήθελα. Δυστύχησα στον πρώτο μου γάμο, και ο σύζυγός μου με καταπίεζε στην πίστη μου και με έδερνε πολύ. Όταν έφτιαξα νέο σπιτικό με τον επόμενο σύζυγό μου, αγαπούσα αυτήν την οικογένεια, και για να ζήσω ευτυχισμένη δούλευα ασταμάτητα χωρίς παράπονο στο σπίτι και κουραζόμουν τόσο που με πονούσε η πλάτη. Όχι μόνο δεν νοιάζονταν για μένα ο σύζυγος κι η πεθερά μου, αλλά με καταδίωκαν κιόλας και με εμπόδιζαν να διαβάσω τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, και με ανάγκαζαν να δουλεύω ακόμα και άρρρωστη. Ήμουν σαν σκλάβος. Δεν ήταν οικογένεια αυτή! Χωρίς αυτήν την οικογένεια, θα μπορούσα να πιστεύω στον Θεό, να διαβάζω τον λόγο Του και να συναθροίζομαι και να συναναστρέφομαι συχνά αδελφούς κι αδελφές. Αυτή η οικογένεια μού έπινε το αίμα, είχε γίνει η φυλακή και τα δεσμά μου. Δεν ωφελούσε την πίστη ούτε την εκτέλεση του καθήκοντός μου. Αυτή η οικογένεια θα με κατέστρεφε. Τελικά ξύπνησα. Πάντα ήθελα να έχω μια ευτυχισμένη οικογένεια, αλλά όλοι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά κι έχουν γεμίσει διεφθαρμένες διαθέσεις. Οι άνθρωποι είναι αλαζονικοί, επηρμένοι, ύπουλοι κι εγωιστές. Δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρχει ο ευτυχισμένος γάμος που λαχταρούσα σ’ αυτόν τον κόσμο. Ιδέες όπως: «Παντρέψου νωρίς για να έχεις παρέα στα γεράματα» και «Ο σύζυγος είναι ο βράχος και η οικογένεια το καταφύγιό σου», είναι ψέματα του Σατανά για να εξαπατήσει και να κάνει κακό στους ανθρώπους! Μέσω της αποκάλυψης του λόγου του Θεού, απέκτησα λίγη διάκριση για την ουσία της οικογένειάς μου. Ήμουν τόσο τυφλή και αδαής πριν! Πίστευα στον Θεό κι ήμουν στον σωστό δρόμο της ζωής, και δεν με περιόριζαν πια. Συνέχιζα να συναθροίζομαι και να εκτελώ το καθήκον μου. Είπα στον σύζυγό μου: «Ήρθα μαζί σου λόγω της πίστης στον Θεό. Τώρα καλωσορίζω την έλευση του Κυρίου, και παρόλο που δεν πιστεύεις, εγώ θα συνεχίσω. Ακόμα κι αν χωρίσουμε, θα συναθροίζομαι και θα διαδίδω το ευαγγέλιο». Όταν είδε την αποφασιστικότητά μου, είπε ότι δεν θα με εμπόδιζε πια. Μα τα καλά δεν διαρκούν, και σύντομα άρχισε να με καταδιώκει πάλι.

Μια φορά, κάποιοι αδελφοί κι αδελφές ήρθαν στο σπίτι να συναθροιστούμε. Έσκασε το λάστιχο στο ποδήλατο μιας αδελφής, οπότε, πήρα μια τρόμπα να το φουσκώσω. Όταν το είδε αυτό, η πεθερά μου όρμησε και άρπαξε την τρόμπα με μια μοχθηρή έκφραση. Η αδελφή κατατρόμαξε και η πεθερά μου με μάλωσε, τρίζοντας τα δόντια: «Δεν σου επιτρέπω να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό, αλλά εσύ επιμένεις. Θα σου δείξω εγώ. Καλύτερα να φύγεις παρά να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό…». Μόλις το είπε, άρχισε να με δέρνει και να μου φωνάζει παράλληλα. Με έδειρε μέχρι που κουδούνιζαν τα αυτιά μου. Όταν είδαν να με δέρνει, οι αδελφοί κι αδελφές ήρθαν να εμποδίσουν την πεθερά μου, αλλά αυτή τους φώναξε: «Θα σας στείλω όλους στην Υπηρεσία Δημόσιας Ασφάλειας, να δούμε αν θα πιστεύετε στον Παντοδύναμο Θεό!» Σ’ εκείνο το σημείο, είχε μαζευτεί κόσμος στον δρόμο για να δει τη φασαρία. Νόμιζα ότι ο άντρας μου θα με βοηθούσε να την ηρεμήσω, αλλά προς έκπληξή μου, λόγω της οργής της μητέρας του, με χτύπησε πίσω στο κεφάλι, κι έπεσα κάτω αναίσθητη. Το χτύπημα του άντρα μου με ψύχρανε τελείως, κι άρχισα να κάνω αυτοκριτική: Για ποιον λόγο να διατηρώ αυτήν την οικογένεια;

Αργότερα, θυμήθηκα τα λόγια του Θεού: «Γιατί ένας σύζυγος αγαπά τη γυναίκα του; Γιατί μια σύζυγος αγαπά τον άντρα της; Γιατί τα παιδιά έχουν χρέος προς τους γονείς τους; Γιατί οι γονείς λατρεύουν τα παιδιά τους; Τι λογής προθέσεις τρέφουν στην πραγματικότητα οι άνθρωποι; Δεν έχουν πρόθεση να ικανοποιήσουν τα δικά τους σχέδια και τις εγωιστικές τους επιθυμίες; […] Υπάρχουν σωματικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων της σημερινής εποχής, καθώς και σχέσεις αίματος, αλλά στο μέλλον, όλοι αυτοί οι δεσμοί θα σπάσουν. Οι πιστοί και οι άπιστοι δεν είναι συμβατοί· αντίθετα, αντιτίθενται ο ένας στον άλλο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). Από την αποκάλυψη του λόγου του Θεού κατάλαβα ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά και όλοι είναι εγωιστές. Οι σύζυγοι μένουν μαζί για να ικανοποιούν τις εγωιστικές τους επιθυμίες και να εκμεταλλεύονται ο ένας τον άλλον. Τα γλυκόλογα κι η φροντίδα του συζύγου μου είχαν στόχο να με εκμεταλλεύεται για να φροντίζω τα παιδιά και τους ηλικιωμένους και να κάνω τις δουλειές του σπιτιού, κι εγώ τον παντρεύτηκα για να με προστατεύει. Πώς να υπάρξει αληθινή αγάπη σε μια τέτοια σχέση; Αυτή δεν είναι αληθινή αγάπη. Ο άντρας μου ήταν εμπόδιο στον δρόμο της πίστης μου στον Θεό και της ανάγνωσης του λόγου Του, κι είχε εκτεθεί από τον Θεό ως κάποιος που δεν πίστευε αληθινά σ’ Αυτόν. Όπως αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού: «Οι πιστοί και οι άπιστοι δεν είναι συμβατοί· αντίθετα, αντιτίθενται ο ένας στον άλλο». Μα δεν μπορούσα να τον αφήσω, κι ήθελα να διατηρήσω αυτήν την οικογένεια. Ήμουν πραγματικά ανόητη. Διάβασα κι άλλα λόγια του Θεού: «Όποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό είναι εχθρός· δηλαδή, οποιοσδήποτε δεν αναγνωρίζει τον ενσαρκωμένο Θεό —είτε είναι μέσα είτε έξω από αυτό το ρεύμα— είναι ένας αντίχριστος! Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι αυτοί που αντιστέκονται και που δεν πιστεύουν στον Θεό; Δεν είναι αυτοί που είναι ανυπάκουοι στον Θεό; Δεν είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν, κι όμως στερούνται αλήθειας; Δεν είναι εκείνοι που αναζητούν απλώς να αποκτήσουν ευλογίες, ενώ δεν είναι σε θέση να καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). Μόλις διάβασα τον λόγο του Θεού, είδα πιο καθαρά την ουσία του συζύγου μου. Ο σύζυγός μου πίστευε στον Κύριο Ιησού κατ’ όνομα, αλλά στην ουσία, ήθελε μόνο τη χάρη και τις ευλογίες από τον Θεό. Πίστευε αν είχε κάτι να κερδίσει, ειδάλλως, δεν πίστευε. Όταν άκουσε για την επιστροφή του Κυρίου, σκέφτηκε ότι θα εισερχόταν στη βασιλεία του ουρανού, οπότε την αποδέχτηκε με χαρά. Μα όταν τον ενόχλησαν και τον απόρριψαν οι θρησκευόμενοι άνθρωποι, όχι μόνο έπαψε να πιστεύει, αλλά με καταδίωξε μάλιστα και με εμπόδισε. Η ουσία του ήταν του Σατανά του διαβόλου, του εχθρού του Θεού. Η ουσία των ανθρώπων διαφέρει, όπως και ο δρόμος που παίρνουν, και ακόμα κι οικογένειες γίνονται εχθροί. Αυτό επιβεβαιώνει ό,τι είπε ο Κύριος Ιησούς! «Εχθροί του ανθρώπου θέλουσιν είσθαι οι οικιακοί αυτού» (Κατά Ματθαίον 10:36). Διάβασα κι άλλα λόγια του Θεού. «Γιατί είναι τόσο άσπλαχνος απέναντι στην καρδιά του Θεού; Ανέχεται σιωπηρά αυτήν την καταδυνάστευση και τις δυσκολίες; Δεν επιθυμεί να έρθει η μέρα που θα μπορεί να αλλάξει το σκοτάδι σε φως; Δεν επιθυμεί να διορθώσει για άλλη μια φορά τις αδικίες απέναντι στη δικαιοσύνη και την αλήθεια; Είναι πρόθυμος να κάθεται και να κοιτάει, χωρίς να κάνει τίποτα, καθώς οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την αλήθεια και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα; Είναι ευχαριστημένος που εξακολουθεί να υπομένει αυτήν την κακομεταχείριση; Είναι πρόθυμος να είναι σκλάβος; Είναι πρόθυμος να σβήσει και να χαθεί στα χέρια του Θεού, μαζί με τους σκλάβους αυτού του αποτυχημένου κράτους; Πού είναι η αποφασιστικότητά σου; Πού είναι η φιλοδοξία σου; Πού είναι η αξιοπρέπειά σου; Πού είναι η ακεραιότητά σου; Πού είναι η ελευθερία σου; […] Γιατί δεν δίνει τη ζωή του στον Θεό το συντομότερο δυνατό; Γιατί εξακολουθεί να αμφιταλαντεύεται; Πότε μπορεί να τελειώσει το έργο του Θεού; Έτσι, δεχόμενος άσκοπα εκφοβισμό και καταδυνάστευση, ολόκληρη η ζωή του θα πάει τελικά στράφι. Γιατί βιάζεται τόσο να έρθει και μετά βιάζεται τόσο να αναχωρήσει; Γιατί δεν κρατάει κάτι πολύτιμο για να το δώσει στον Θεό; Έχει ξεχάσει τις χιλιετίες του μίσους;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (8)). Ο λόγος του Θεού με βοήθησε να καταλάβω τις επιτακτικές προθέσεις Του. Ο Θεός ανησυχεί για την ανθρωπότητα, και δεν θέλει να ζούμε αιώνια στα δεσμά και τα μαρτύρια του Σατανά. Θέλει να ξεφύγουμε από τους περιορισμούς των δυνάμεων του σκότους, να παραδώσουμε τη ζωή μας σ’ Αυτόν και να ζήσουμε στο φως. Μα ήμουν τόσο δειλή. Ο σύζυγος και η πεθερά μου είναι του διαβόλου και στέκονταν εμπόδιο στην οδό της πίστης μου. Με έδερναν, με μάλωναν και με καταδίωκαν, μα δεν άντεχα να φύγω από αυτήν την οικογένεια. Γι’ αυτό υπέφερα την αδικία και ταπείνωση, και σαν σκλάβος, η ζωή μου περιστρεφόταν γύρω από τον άντρα μου, και επιδίωκα ανούσια πράγματα. Ο Θεός με οδηγούσε να βαδίσω στον σωστό δρόμο, είχε εκφράσει αλήθειες που με βοήθησαν να καταλάβω το νόημα και την αξία της ανθρώπινης ζωής, μα δεν είχα την αποφασιστικότητα να τα επιδιώξω. Ήμουν άχρηστη κι αχρεία. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Όστις αγαπά πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού· και όστις αγαπά υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού» (Κατά Ματθαίον 10:37). Ο Θεός με επέλεξε και με έσωσε. Μου έδωσε αλήθεια και ζωή. Έπρεπε να επιδιώκω και ν’ αγαπώ τον Θεό. Και ο σύζυγος και η πεθερά μου αντιστέκονταν στον Θεό και δεν άξιζαν την αγάπη ή την ενέργειά μου. Παλιά ήμουν πολύ αδαής και τυφλή. Επιδίωκα συζυγική αρμονία και οικογενειακή ευτυχία. Είχα ξοδέψει μάταια τη μισή ζωή μου. Ήθελα να ικανοποιώ τον Θεό για την υπόλοιπη ζωή μου. Ζούμε την κρίσιμη εποχή της διάδοσης του ευαγγελίου της βασιλείας, και πιο πολλοί άνθρωποι πρέπει να καταθέτουν μαρτυρία στο έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, ώστε περισσότεροι να κερδίζουν τη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες. Πρέπει να συνεργαστώ με τον Θεό και να εκτελώ το καθήκον μου όσο καλύτερα μπορώ. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να έχει η ζωή μου νόημα και αξία.

Σύντομα, έφυγα από το σπίτι για να διαδώσω το ευαγγέλιο. Συναναστρεφόμουν τον λόγο του Θεού κι εκτελούσα το καθήκον μου κάθε μέρα, και η καρδιά μου ένιωθε ήρεμη κι ελεύθερη. Τώρα, όταν συναντώ δυσκολίες στο καθήκον μου ή όταν είμαι άρρωστη, οι αδελφές με βοηθούν και με φροντίζουν πάντα. Μου φέρονται σαν οικογένεια. Αυτή είναι η αγάπη του Θεού. Τώρα καταλαβαίνω ότι ο Θεός είναι ο βράχος μου κι ο οίκος του Θεού η οικογένειά μου. Ευχαριστώ τον Θεό από τα βάθη της καρδιάς μου!