Τον Αύγουστο του 2015, εκλέχτηκα ως επικεφαλής εκκλησίας. Η εκκλησία είχε κάποιες επιστολές αναφοράς για διεκπεραίωση, μα εγώ μόλις είχα αρχίσει να εργάζομαι και δεν είχα ασχοληθεί ποτέ πριν με επιστολές αναφοράς. Δεν γνώριζα τις αρχές των επιστολών αναφοράς και δεν ήξερα πώς να τις χειριστώ, έτσι αγχωνόμουν πολύ. Έπειτα, η ανώτερη ηγεσία ανέθεσε στη Γουανγκ Τζινγκ την ευθύνη του έργου των επιστολών αναφοράς. Άκουσα ότι ήταν πιστή για σχεδόν είκοσι χρόνια και είχε υπηρετήσει ως επικεφαλής, και τότε της ανατέθηκε να επιβλέπει το έργο των επιστολών αναφοράς. Σκέφτηκα: «Μάλλον κατανοεί πολλή αλήθεια και κατέχει την πραγματικότητά της. Θα μας βοηθήσει πολύ». Έπειτα, διαπίστωσα ότι η Γουανγκ Τζινγκ ανέλυε τις επιστολές αναφοράς με διαύγεια και λογική. Όχι μόνο μπορούσε να λύσει τα προβλήματα που αναφέρονταν εκεί, μα συναναστρεφόταν την αλήθεια για τη διάκριση με παραδείγματα από την πραγματική ζωή και έβρισκε τα κατάλληλα λόγια του Θεού για τα ζητήματα όλων. Αυτό μου έδωσε πολύ καλή εντύπωση για τη Γουανγκ Τζινγκ και μου φάνηκε ότι κατείχε την πραγματικότητα της αλήθειας και ότι θα έπρεπε να μάθω απ’ αυτήν. Κατόπιν, στις συναθροίσεις, η Γουανγκ Τζινγκ συζητούσε για κάποιες δύσκολες επιστολές αναφοράς, που οι άλλοι είχαν χειριστεί λανθασμένα, για το πώς θα διόρθωνε τα ζητήματα χρησιμοποιώντας τις αρχές και τελικά θα τα έλυνε. Λίγο καιρό μετά, θεωρούσα ότι μπορούσε να λύσει όλα τα προβλήματα και ασυνείδητα ανέπτυξα κάποιον θαυμασμό γι’ αυτήν. Μια άλλη φορά, λάβαμε μια επιστολή αναφοράς που είχε ένα πολύ περίπλοκο ζήτημα, αλλά η Γουανγκ Τζινγκ εντόπισε την ουσία του σε λίγες μόνο λέξεις και το έλυσε γρήγορα. Μια αδελφή τής είπε με θαυμασμό: «Καμία από εμάς δεν μπόρεσε να χειριστεί αυτό το θέμα, και ακόμη και η προϊσταμένη μας αδελφή Λιν Γιουχάν δεν μπόρεσε να το επιλύσει, μα το πρόβλημα λύθηκε με μια συναναστροφή σου. Είσαι αστέρι». Κούνησε ενθουσιασμένη το κεφάλι της, απολαμβάνοντας τον έπαινο, και μάλιστα μας έκανε και κάποια επικριτικά σχόλια για την Λιν Γιουχάν. Είδα κατά κάποιον τρόπο ότι μεγαλοποιούσε τον εαυτό της και υποβάθμιζε τη Λιν Γιουχάν, αλλά εφόσον όλα όσα είχε πει ήταν αλήθεια, δεν το σκέφτηκα περισσότερο. Αντίθετα, θεώρησα ότι αν στο μέλλον μπορούσα να επιλύσω τα προβλήματα όπως η Γουανγκ Τζινγκ, σίγουρα θα έκανα καλά το καθήκον μου. Η Γουανγκ Τζινγκ δεν συζητούσε ποτέ για τα προβλήματα ή τις αποτυχίες στο καθήκον της, ή για τη διαφθορά και την αδυναμία της και για το πώς αναζήτησε την αλήθεια για να τα επιλύσει, έτσι, με τον καιρό, όλοι άρχισαν να τη θαυμάζουν. Θεώρησα ότι στις συγκεντρώσεις με τη Γουανγκ Τζινγκ, κατανόησα περισσότερο την αλήθεια. Επειδή ήθελα να λύνω ζητήματα όπως η Γουανγκ Τζινγκ, πήγαινα σε όλες τις συγκεντρώσεις της για να δω πώς ανέλυε τις επιστολές αναφοράς, ποια λόγια του Θεού αφηγούταν στους αδελφούς και τις αδελφές, και πώς συναναστρεφόταν. Τα κατέγραφα όλα με χαρτί και στυλό. Έπειτα, όταν διοργάνωνα συγκεντρώσεις με συνεργάτες, οι περισσότερες συναναστροφές μου ήταν πράγματα που είχα μάθει από τη Γουανγκ Τζινγκ. Βλέποντας τους συνεργάτες να ακούν τη συναναστροφή μου και να κρατούν ακόμη και σημειώσεις, ένιωσα σαν ταλαντούχα εργάτρια, σαν τη Γουανγκ Τζινγκ· οι άλλοι πρέπει να ήταν ικανοποιημένοι με το έργο μου και ο Θεός θα με επαινούσε.

Έπειτα, στηριζόμουν όλο και περισσότερο στη Γουανγκ Τζινγκ. Όταν ασχολιόμουν με δύσκολες επιστολές αναφοράς ή προβλήματα με εργάτες σ’ αυτές, δεν γαλήνευα προσευχόμενη στον Θεό και αναζητώντας την αλήθεια. Πίστευα ότι μόλις συναναστρεφόταν η Γουανγκ Τζινγκ, όλα τα προβλήματά μου θα λύνονταν. Σταδιακά, δεν είχα πια θέση για τον Θεό στην καρδιά μου και η Γουανγκ Τζινγκ αποκτούσε μεγαλύτερη θέση. Βασιζόμουν περισσότερο σε ένα άτομο παρά στον Θεό. Σιγά-σιγά, άρχισα να δυσκολεύομαι να κατανοήσω τα πιο απλά προβλήματα στο εκκλησιαστικό έργο. Στις συναθροίσεις, δεν μπορούσα να συναναστραφώ τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Μιλούσα μόνο για δογματικές γνώσεις και δεν μπορούσα να επιλύσω τα προβλήματα της εισόδου στη ζωή. Ένιωθα σαν να μου είχε γυρίσει ο Θεός την πλάτη και υπέφερα πολύ. Αλλά τότε, δεν έκανα αυτοκριτική.

Πριν από μια συνάθροιση, οι δρόμοι είχαν κλείσει λόγω χιονιού και δεν περνούσαν αυτοκίνητα. Η Γουανγκ Τζινγκ είπε ότι δεν μπορούσε να έρθει και ζήτησε να φιλοξενήσω τη συνάθροιση με τη συνεργάτιδά μου. Όταν το άκουσα, ήταν λες και μου κόπηκαν τα πόδια. Στη συνάθροιση, δεν μπορούσα να καταλάβω την πηγή του προβλήματος στην επιστολή αναφοράς και πανικοβλήθηκα τελείως. Μα δεν καθοδήγησα τους άλλους να προσευχηθούν και να βασιστούν στον Θεό, να αναζητήσουν τις αρχές της αλήθειας μέσα στα λόγια Του· ευχήθηκα απλώς να εμφανιστεί η Γουανγκ Τζινγκ και να επιλύσει το επείγον ζήτημα. Όταν ολοκληρώθηκε η συνάθροιση, ένιωσα ενοχές γιατί δεν ήταν παραγωγική και δεν είχα εκπληρώσει το καθήκον μου. Μα δεν αναζήτησα την πρόθεση του Θεού, απλώς ήλπισα να έρθει η Γουανγκ Τζινγκ και να επιλύσει το ζήτημα. Μια άλλη φορά, η Γουανγκ Τζινγκ είπε ότι θα φιλοξενούσε μια συνάθροιση, αλλά ήταν άφαντη όλο το πρωί και άρχισα να πανικοβάλλομαι, μήπως δεν ερχόταν, όπως την προηγούμενη φορά. Ανησυχούσα ότι δεν θα μπορούσα να επιλύσω τα ζητήματα όλων. Μετά το μεσημεριανό, άνοιξε ξαφνικά η πόρτα και κατάλαβα ότι είχε φτάσει η Γουανγκ Τζινγκ. Πανευτυχής που έφτασε η σωτήρας μου, βγήκα βιαστικά για να τη χαιρετήσω, αλλά έχασα την ισορροπία μου και στραμπούληξα τον αστράγαλό μου. Πρήστηκε σαν μπαλόνι και πονούσε τόσο πολύ, που δεν μπορούσα να περπατήσω. Μα αφού είχε φτάσει η Γουανγκ Τζινγκ, έπρεπε να ειδοποιήσω τους πάντες να έρθουν γρήγορα για τη συνάθροιση. ώστε να μην χάσει κανείς την επίλυση των προβλημάτων του. Πήρα τον δρόμο για το σπίτι μιας αδελφής, αν και πονούσα, αλλά μόλις ετοιμαζόμουν να χτυπήσω την πόρτα, έχασα την ισορροπία μου και έπεσα στο έδαφος. Αφού πάλεψα να σηκωθώ στα πόδια μου, είδα ότι η δεξιά μου παλάμη ήταν γεμάτη αίμα και κάρβουνο. Όλα αυτά τα περιστατικά μού έφεραν φόβο στην καρδιά και συνειδητοποίησα αμυδρά ότι η λαχτάρα που ένιωθα περιμένοντας τη Γουανγκ Τζινγκ ήταν λίγο παράλογη. Μήπως ο Θεός με τιμωρούσε; Έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό για μια απάντηση. Έπειτα, είδα τα ακόλουθα λόγια του Θεού: «Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να υπακούουν τον Θεό και να Τον προσκυνούν. Να μην εξυμνείς ή εξαίρεις κανένα άτομο. Μην δίδεις την πρώτη θέση στον Θεό, τη δεύτερη θέση στους ανθρώπους που εξαίρεις και την τρίτη θέση στον εαυτό σου. Κανένας άνθρωπος δεν θα πρέπει να κατέχει θέση στην καρδιά σου και δεν θα πρέπει να θεωρείς τους ανθρώπους —ιδίως εκείνους που σέβεσαι— ισότιμους με τον Θεό, ίσους με Αυτόν. Αυτό είναι ανυπόφορο για τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δέκα κανονιστικές διατάξεις που πρέπει να τηρεί ο εκλεκτός λαός του Θεού την Εποχή της Βασιλείας). Σκέφτηκα τα λόγια του Θεού και οι πολλές αλληλεπιδράσεις μου με τη Γουανγκ Τζινγκ έπαιζαν στο μυαλό μου σαν βινιέτες σε ταινία. Από τότε που γνώρισα τη Γουανγκ Τζινγκ, είδα ότι ήταν ταλαντούχα, εύγλωττη, καλή στο κήρυγμα και ιδιαίτερα καλή στην επίλυση ζητημάτων. Έλυνε εύκολα τη μία επιστολή μετά την άλλη μέσω της ανάλυσης και της συναναστροφής της. Ασυνείδητα, είχα αρχίσει να τη λατρεύω, σκεπτόμενη ότι με τη συναναστροφή της, θα κατανοούσα την αλήθεια και θα αποκτούσα διορατικότητα. Αν δεν συγκεντρωνόμουν μαζί της, θα έχανα μια ευκαιρία να κερδίσω την αλήθεια. Προτιμούσα να συγκεντρώνομαι και να συναναστρέφομαι με την Γουανγκ Τζινγκ αντί να προσεύχομαι στον Θεό και να αναζητώ την αλήθεια. Βασιζόμουν πλήρως στη Γουανγκ Τζινγκ και στα προβλήματα, δεν προσευχόμουν στον Θεό και δεν αναζητούσα την αλήθεια· περίμενα τη συναναστροφή της. Όταν οι δρόμοι ήταν αποκλεισμένοι και δεν μπορούσε να έρθει, θεωρούσα ότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε το έργο. Όσο αναλογιζόμουν, τόσο τρομοκρατούμουν. Οι πιστοί στον Θεό πρέπει να Τον σέβονται πάνω απ’ όλους. Θα πρέπει να Τον λατρεύουμε. Κανένα άτομο δεν πρέπει να έχει θέση στην καρδιά μας, αλλά εγώ δεν είχα θέση στην καρδιά μου για τον Θεό. Αντ’ αυτού, εξύψωνα το πρόσωπο που λάτρευα και το έκανα είδωλο. Αν και πίστευα στον Θεό, λάτρευα έναν άνθρωπο και εν αγνοία μου είχα προσβάλει τη διάθεση του Θεού. Αυτή η κατάσταση ήταν υπενθύμιση για μένα και μια μορφή προστασίας. Προσευχήθηκα στον Θεό και ήμουν έτοιμη να μετανοήσω.

Μετά απ’ αυτό, είδα αυτά τα λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ανεξάρτητα από το επίπεδο ενός επικεφαλής ή ενός εργάτη, αν τον λατρεύετε επειδή κατανοεί ένα μέρος της αλήθειας και επειδή έχει μερικά χαρίσματα, και πιστεύετε ότι κατέχει την πραγματικότητα της αλήθειας και μπορεί να σας βοηθήσει, και αν τον τιμάτε και βασίζεστε σε αυτόν στα πάντα, και μέσω αυτού, προσπαθείτε να επιτύχετε τη σωτηρία, τότε αυτό είναι ανοησία και άγνοια εκ μέρους σας. Στο τέλος, όλα θα καταλήξουν στο κενό, επειδή η αφετηρία σας είναι εκ προοιμίου λανθασμένη. Όσες αλήθειες κι αν κατανοήσει κάποιος, κανείς δεν μπορεί να σταθεί στη θέση του Χριστού, και όσο προικισμένος κι αν είναι κάποιος, αυτό δεν σημαίνει ότι κατέχει την αλήθεια —έτσι, όσοι λατρεύουν, τιμούν και ακολουθούν ανθρώπους, τελικά όλοι θα αποκλειστούν και θα καταδικαστούν. Οι πιστοί στον Θεό μπορούν μόνο να τιμούν και να ακολουθούν τον Θεό. Οι επικεφαλής και οι εργάτες, όποιο κι αν είναι το αξίωμά τους, εξακολουθούν να είναι απλοί άνθρωποι. Αν τους βλέπεις ως άμεσους ανώτερούς σου, αν νιώθεις ότι είναι ανώτεροι από σένα, ότι είναι ικανότεροι από σένα και ότι θα πρέπει να σε καθοδηγούν, ότι είναι απ’ όλες τις απόψεις μια κλάση πάνω από τον οποιονδήποτε άλλον, τότε έχεις άδικο —πλανάσαι πλάνην οικτράν. Και ποιες συνέπειες θα σου επιφέρει αυτή η πλάνη; Θα σε οδηγήσει να μετράς ασυναίσθητα τους επικεφαλής σου με προδιαγραφές που δεν συνάδουν με την πραγματικότητα, και να μην είσαι σε θέση να χειρίζεσαι σωστά τα προβλήματα και τις ελλείψεις τους. Ταυτόχρονα, χωρίς να το γνωρίζεις, θα σε ελκύει επίσης τόσο πολύ ο αέρας τους, τα χαρίσματά τους και τα ταλέντα τους, που μέχρι να πεις κύμινο, τους λατρεύεις και είναι ο Θεός σου. Αυτό το μονοπάτι, από όταν αρχίζουν να γίνονται πρότυπό σου, το αντικείμενο λατρείας σου, μέχρι που γίνεσαι ακόλουθός τους, θα σε οδηγήσει ασυναίσθητα μακριά από τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο έκτο). «Μερικοί άνθρωποι θαυμάζουν οποιονδήποτε μπορεί να κάνει ένα εμπνευσμένο κήρυγμα ή είναι καλός ρήτορας και λατρεύουν όσους έχουν επιβλητικό ύφος όταν κηρύττουν. Είναι αυτή η σωστή άποψη; Είναι σωστό να επιδιώκουμε έναν τέτοιο στόχο; (Όχι.) Τι είναι, λοιπόν, σωστό; Τι είδους άτομο θα πρέπει να επιδιώξεις να γίνεις; (Κάποιος που κρατά σκυμμένο το κεφάλι και εκτελεί ταπεινά το καθήκον του, που συμπεριφέρεται και ενεργεί κατά τρόπο προσγειωμένο.) Σωστά. Πρέπει να συμπεριφέρεστε και να ενεργείτε κατά τρόπο προσγειωμένο, σε καμία περίπτωση να μην απομακρύνεστε από την προσευχή, σε καμία περίπτωση να μην απομακρύνεστε από τα λόγια του Θεού. Να έρχεστε συχνά ενώπιον του Θεού και να έχετε αληθινή συναναστροφή μαζί Του. Αυτά είναι τα θεμέλια της πίστης στον Θεό!» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν κερδίσει κανείς την αλήθεια κερδίζει πραγματικά τον Θεό). Μέσα από αυτά, έμαθα ότι ως πιστοί στον Θεό, πρέπει να ερχόμαστε ενώπιόν Του. Πρέπει να προσευχόμαστε, να αναζητούμε την αλήθεια, να κάνουμε το καθήκον μας σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του, να Τον σεβόμαστε πάνω απ’ όλους και να μην λατρεύουμε κανένα άτομο. Όσα ταλέντα, ικανότητες στο έργο ή στην επίλυση προβλημάτων κι αν έχει κανείς, όλα αυτά τα παραχωρεί ο Θεός. Μέσω της διαφώτισης του Θεού δίνουν οι άνθρωποι διορατική συναναστροφή και αν αυτή ορίζει ένα μονοπάτι, είναι επειδή συμφωνεί με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Μπορώ να αναζητήσω μαζί τους όσα δεν καταλαβαίνω και να μάθω από αυτούς, μα όσο καλά κι αν συναναστρέφονται, θα πρέπει να θεωρώ ότι προέρχεται από τον Θεό και να μη λατρεύω ανθρώπους. Έπειτα, ασκήθηκα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και σταμάτησα να εξαρτώμαι τόσο πολύ απ’ τη Γουανγκ Τζινγκ. Στα προβλήματα, προσευχόμουν στον Θεό και αναζητούσα τις σχετικές αρχές στα λόγια Του. Όταν δεν καταλάβαινα κάτι, ρωτούσα τη Γουανγκ Τζινγκ, αλλά συνειδητά γαλήνευα ενώπιον του Θεού και εστίαζα σε όποιες πτυχές της αλήθειας συναναστρεφόταν αντί απλώς να τη θαυμάζω ευθέως. Άρχισα να έχω μια πιο φυσιολογική άποψη για τη Γουανγκ Τζινγκ και μπορούσα να επιλύσω κάποια ζητήματα στις επιστολές αναφοράς. Αργότερα, η Γουανγκ Τζινγκ εξελέγη επικεφαλής μιας άλλης εκκλησίας και σταμάτησα να πανικοβάλλομαι όταν δεν ήταν κοντά μου. Στις συναθροίσεις, όταν προέκυπταν δυσεπίλυτα ζητήματα, προσευχόμουν στον Θεό μαζί με τους άλλους και έβρισκα μονοπάτι άσκησης στα λόγια Του. Μόνο όταν δεν μπορούσα να λύσω το ζήτημα, ρωτούσα έναν επικεφαλής ή κάποιον που κατανοούσε την αλήθεια. Τα προβλήματά μας επιλύονταν σταδιακά και βίωσα κάποια ανάπτυξη.

Σύντομα, ένας ανώτερος επικεφαλής μού έγραψε ότι η Γουανγκ Τζινγκ βασιζόταν στα ταλέντα της και δεν αναζητούσε την αλήθεια. Έκανε επίδειξη και εξύψωνε τον εαυτό της, για να τη θαυμάζουν και να τη λατρεύουν. Δεν δεχόταν την αντιμετώπιση και δεν έκανε αυτοκριτική. Είχε εκτεθεί στο ότι βάδιζε στο μονοπάτι ενός αντίχριστου και είχε απολυθεί ως ψευδοεπικεφαλής. Αυτό με επηρέασε πολύ. Όσο ήμουν με τη Γουανγκ Τζινγκ, είχε ήδη επιδείξει αυτές τις συμπεριφορές: Ποτέ δεν συζητούσε για τη διαφθορά που αποκάλυπτε στο καθήκον της για τις αποτυχίες της. Μιλούσε μόνο για τις επιτυχίες της, λες και δεν μπορούσε να λύσει όλα τα προβλήματα. Ως αποτέλεσμα, όλοι την θαύμαζαν και τη λάτρευαν. Αργότερα, είδα αυτά τα λόγια του Θεού: «Κάποιοι άνθρωποι χρησιμοποιούν τη θέση τους προκειμένου να καταθέτουν επανειλημμένα για τον εαυτό τους, να μεγαλοποιούν εαυτούς ανταγωνιζόμενοι τον Θεό για ανθρώπους και θέση. Χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους και μέτρα για να κάνουν τους ανθρώπους να τους λατρεύουν, προσπαθώντας συνεχώς να κερδίζουν ανθρώπους και να τους ελέγχουν. Μερικοί, ακόμη και εσκεμμένα, παραπλανούν τους ανθρώπους ώστε να σκέφτονται ότι είναι θεοί, προκειμένου να μπορούν να αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι. Ποτέ δεν θα πουν σε κάποιον ότι έχουν διαφθαρεί, ότι είναι κι αυτοί διεφθαρμένοι και αλαζονικοί, δεν θα πουν σε κανέναν να μην τους λατρεύει και ότι, ανεξάρτητα από το πόσο καλά τα καταφέρνουν, όλα οφείλονται στην εξύψωση του Θεού και ότι πράττουν όσα πρέπει να πράττουν ούτως ή άλλως. Γιατί όμως δεν τα λένε αυτά; Διότι τρέμουν από τον φόβο τους μήπως χάσουν τη θέση τους στις καρδιές των ανθρώπων. Τούτος είναι ο λόγος για τον οποίο τέτοιοι άνθρωποι ποτέ δεν εξυμνούν τον Θεό και ποτέ δεν γίνονται μάρτυρες του Θεού […]» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Α΄). Κοιτώντας τη Γουανγκ Τζινγκ υπό το πρίσμα των λόγων του Θεού, απέκτησα κάποια διάκριση γι’ αυτήν. Συχνά μιλούσε για το πώς αναζητούσε την αλήθεια όταν αντιμετώπιζε δυσκολίες, πώς χειριζόταν εύκολα τη μία δύσκολη επιστολή μετά την άλλη και πώς βοηθούσε στην επίλυση προβλημάτων. Μα σπάνια μιλούσε για τις δικές της παρεκκλίσεις και ελλείψεις ή ανοιγόταν για τη διαφθορά και την αδυναμία της. Ποτέ δεν είχε συζητήσει για κανένα πρόβλημα ή επιστολή που είχε εκτιμήσει λανθασμένα ή που δεν είχε κατανοήσει, και για το πώς αυτό είχε αποκαλύψει τις αδυναμίες της. Επίσης, δεν είχε μιλήσει ποτέ για προβλήματα που δεν καταλάβαινε, για το αν την είχαν βοηθήσει άλλοι και ποιες πτυχές της αλήθειας την είχαν οδηγήσει να κατανοήσει. Έδειχνε μόνο αυτήν την τέλεια ψεύτικη βιτρίνα που είχε στήσει. Όταν τη λατρεύαμε και την επαινούσαμε, δεν συναναστρεφόταν μαζί μας για το ότι δεν λατρεύαμε απλούς ανθρώπους, και απλώς φαινόταν να το απολαμβάνει πραγματικά. Βλέποντας τη συμπεριφορά της από τα λόγια του Θεού, είδα ότι βασιζόταν απλώς στο ταλέντο της στο έργο και στο κήρυγμά της, δεν εξύψωνε ούτε έδινε μαρτυρία για τον Θεό· μόνο επιδείκνυε τον εαυτό της, γεγονός που δεν άφηνε φανούν η διαφθορά και οι ελλείψεις της, οπότε όλοι τη λάτρευαν. Ενεργούσε έτσι για να έχει θέση στην καρδιά των ανθρώπων· πόσο δόλια και κακή! Αλλά όχι μόνο δεν διέκρινα τη συμπεριφορά της, μα θαύμαζα την εμπειρία της και την ικανότητά της να επιλύει ζητήματα. Νόμιζα ότι κατανοούσε την αλήθεια, ότι είχε την πραγματικότητά της, και τη λάτρευα. Ήμουν τόσο τυφλή!

Έπειτα, βρήκα αυτά τα χωρία των λόγων του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που συχνά πέφτουν θύματα εξαπάτησης από εκείνους που εξωτερικά φαίνονται πνευματικοί, ευγενείς, μεγαλοπρεπείς και σπουδαίοι. Όσο για τους ανθρώπους που μπορούν να μιλούν με ευφράδεια για γράμματα και δόγματα, και ο λόγος και οι ενέργειές τους φαίνονται αξιοθαύμαστα, εκείνοι που εξαπατώνται από αυτούς δεν έχουν εξετάσει ποτέ την ουσία των πράξεών τους, τις αρχές πίσω από τα έργα τους ή τους στόχους τους. Επιπλέον, δεν εξέτασαν ποτέ αν αυτοί οι άνθρωποι υποτάσσονται πραγματικά στον Θεό ούτε διαπίστωσαν ποτέ αν αυτοί οι άνθρωποι σέβονται στ’ αλήθεια τον Θεό και αποφεύγουν το κακό. Ποτέ δεν διέκριναν την υπόσταση της ανθρώπινης φύσης των συγκεκριμένων ανθρώπων. Αντίθετα, από το πρώτο κιόλας βήμα της γνωριμίας μαζί τους, λίγο-λίγο, έχουν φτάσει να θαυμάζουν και να σέβονται τους ανθρώπους αυτούς, και τελικά αυτοί οι άνθρωποι γίνονται είδωλά τους» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του). «Είτε οι άνθρωποι επικεντρώνονται σε ρηχά είτε σε βαθυστόχαστα ζητήματα, είτε σε γράμματα και δόγματα είτε στην πραγματικότητα, δεν προσκολλώνται σε αυτό που θα έπρεπε να προσκολληθούν περισσότερο ούτε γνωρίζουν αυτό που θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα. Ο λόγος είναι ότι οι άνθρωποι δεν συμπαθούν καθόλου την αλήθεια· ως εκ τούτου, δεν είναι πρόθυμοι να αφιερώσουν χρόνο και προσπάθεια στην εξεύρεση και την εφαρμογή των αρχών της άσκησης που βρίσκονται στις ομιλίες του Θεού. Αντ’ αυτού, προτιμούν να “κόβουν δρόμο”, συνοψίζοντας ότι όσα κατανοούν και γνωρίζουν αποτελούν σωστή πράξη και καλή συμπεριφορά· η σύνοψη αυτή καθίσταται, τότε, ο δικός τους στόχος που πρέπει να ακολουθήσουν, τον οποίο θεωρούν ως την αλήθεια που πρέπει να γίνει πράξη. Η άμεση συνέπεια είναι ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την ανθρώπινη καλή συμπεριφορά ως υποκατάστατο της άσκησης της αλήθειας, πράγμα που ικανοποιεί επίσης την επιθυμία τους να κολακεύουν τον Θεό. Αυτό τους δίνει το κεφάλαιο με το οποίο παλεύουν κατά της αλήθειας και το οποίο χρησιμοποιούν, επίσης, για να λογικεύουν τον Θεό και να Τον ανταγωνίζονται. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι βάζουν, επίσης, αδίστακτα τον Θεό στην άκρη, τοποθετώντας στη θέση Του τα είδωλα που θαυμάζουν» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του). Μέσα από τα λόγια του Θεού είδα ότι στα χρόνια της πίστης μου είχα πάντα αυτή τη λανθασμένη ιδέα: ότι οι έξυπνοι, ταλαντούχοι άνθρωποι που εργάζονταν και κήρυτταν καλά, και έλυναν ζητήματα καταλάβαιναν την αλήθεια και είχαν την πραγματικότητα της αλήθειας. Συνειδητοποίησα ότι δεν είχα ιδέα ποια ήταν η πραγματικότητα της αλήθειας. Ο Θεός εκφράζει τις αλήθειες και κάνει το έργο της κρίσης για να καθάρει τους ανθρώπους από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να τους εισαγάγει στην πραγματικότητα της αλήθειας, ώστε να βιώσουν ανθρώπινη ομοιότητα. Αν κάποιος μπορεί μόνο να επιλύει τα προβλήματα των άλλων και να διακρίνει τους άλλους, μα όχι να δεχτεί την κρίση των λόγων του Θεού, καθώς και να αντιμετωπιστεί, τότε, όσο ταλαντούχος κι αν είναι, όσο καλά κι αν εργάζεται και κηρύττει, δεν έχει την πραγματικότητα της αλήθειας. Η Γουανγκ Τζινγκ δεν μίλησε ποτέ για αυτογνωσία, δεν ανέλυσε τη διεφθαρμένη διάθεσή της και δεν δέχτηκε την αλήθεια ούτε υπάκουσε στο κλάδεμα και την αντιμετώπιση. Πώς γίνεται να είχε την πραγματικότητα της αλήθειας; Μπορούσε χειριστεί επιστολές αναφοράς μόνο επειδή είχε κάποια εργασιακή εμπειρία και λίγη περισσότερη γνώση των αρχών. Μα αυτό δεν σήμαινε ότι είχε την πραγματικότητα της αλήθειας. Δεν καταλάβαινα την αλήθεια και δεν την είχα διακρίνει. Τη λάτρεψα τυφλά και την είχα ως είδωλό μου, προσπαθώντας να τη μιμηθώ και να την αντιγράψω. Πόσο ανόητη ήμουν! Βρισκόμουν σε μεγάλο κίνδυνο με τέτοια πίστη!

Αργότερα, είδα άλλο ένα χωρίο των λόγων του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Αυτό που θαυμάζεις δεν είναι η ταπεινοφροσύνη του Χριστού, αλλά εκείνοι οι ψεύτικοι διακεκριμένοι ποιμένες. Δεν λατρεύεις το κάλλος ή τη σοφία του Χριστού, αλλά εκείνους τους ελευθεριάζοντες που κυλιούνται στη βρομιά του κόσμου. Γελάς με τον πόνο του Χριστού, που δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι Του, αλλά θαυμάζεις αυτά τα πτώματα που κυνηγούν προσφορές και ζουν στην ακολασία. Δεν είσαι πρόθυμος να υποφέρεις μαζί με τον Χριστό, αλλά ρίχνεσαι μετά χαράς στην αγκαλιά εκείνων των απερίσκεπτων αντίχριστων, παρόλο που σου παρέχουν μόνο σάρκα, λόγια και έλεγχο. Ακόμα και τώρα, η καρδιά σου εξακολουθεί να στρέφεται προς εκείνους, προς τη φήμη τους, προς το κύρος τους και προς την επιρροή τους. Κι όμως συνεχίζεις να διατηρείς μια στάση, κατά την οποία σου είναι δύσκολο να χωνέψεις το έργο του Χριστού και είσαι απρόθυμος να το αποδεχθείς. Γι’ αυτό λέω ότι δεν έχεις την πίστη που απαιτείται για να αναγνωρίσεις τον Χριστό. Ο λόγος που Τον ακολουθείς ως σήμερα είναι απλώς επειδή δεν είχες άλλη επιλογή. Στην καρδιά σου δεσπόζει πάντα μια σειρά υπεροπτικών εικόνων· δεν μπορείς να ξεχάσεις κάθε τους λέξη και πράξη, ούτε τις γεμάτες επιρροή λέξεις και τα χέρια τους. Είναι, στην καρδιά σας, για πάντα υπέρτατοι και για πάντα ήρωες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει για τον σύγχρονο Χριστό. Είναι για πάντα ασήμαντος στην καρδιά σου και για πάντα ανάξιος σεβασμού. Γιατί Αυτός είναι πάρα πολύ συνηθισμένος, έχει πολύ μικρή επιρροή και απέχει πολύ από την υπεροψία» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;). Τα λόγια της κρίσης του Θεού πέτυχαν διάνα. Ο Θεός έχει ενσαρκωθεί ταπεινά και δεν μεγαλοποιεί τον εαυτό Του. Απλώς εκφράζει αλήθειες για να σώσει την ανθρωπότητα. Η ταπεινότητα του Θεού είναι έκφραση της τιμιότητας, του μεγαλείου και της αγιοσύνης Του. Είναι άκρως άξια του θαυμασμού μας. Μα εγώ, βλέποντας τη Γουανγκ Τζινγκ ως επικεφαλής, όταν έλυνε προβλήματα και μιλούσε αποφασιστικά και δυναμικά, τη θαύμαζα. Πίστευα στον Θεό χωρίς να Τον λατρεύω και δεν σεβόμουν την ταπεινότητα και το κάλλος του Χριστού. Αντιθέτως, λάτρευα τις μεγάλες και επιβλητικές μορφές, εκτιμούσα όσους είχαν προσωπικότητα, ταλέντο και ικανότητα να εργάζονται και να κηρύττουν. Τους έβλεπα ως είδωλά μου. Αυτό προσέβαλλε τη διάθεση του Θεού. Δεν πρέπει να θαυμάζουμε κανένα απλό άτομο. Μόνο ο Θεός είναι η αλήθεια και πρέπει να ακολουθείται και να λατρεύεται. Τα λόγια του Θεού λένε: «Θέλω να πω ότι όλοι όσοι δεν εκτιμούν την αλήθεια είναι άπιστοι και προδότες της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα λάβουν ποτέ την έγκριση του Χριστού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;). Δεν αναζητούσα την αλήθεια και δεν είχα γνώση του Θεού, παρά τα χρόνια πίστης μου. Θεοποίησα ένα διεφθαρμένο άτομο, λατρεύοντας και ακολουθώντας το, και δεν λάτρευα τον Χριστό ούτε εκτιμούσα την αλήθεια. Αυτό ήταν προδοσία του Θεού και δρούσα σαν μη πιστή και αν δεν μετανοούσα, ο Θεός θα κουραζόταν από μένα και θα με απέκλειε!

Αργότερα, άκουσα ότι η Γουανγκ Τζινγκ είχε γίνει Ιούδας όταν συνελήφθη από το ΚΚΚ. Είχε προδώσει αρκετούς αδελφούς και αδελφές. Όταν απελευθερώθηκε, δεν είχε μετανοήσει και τελικά αποβλήθηκε από την εκκλησία. Είδα ότι αν και η Γουανγκ Τζινγκ είχε εκτελέσει πολλά καθήκοντα, είχε ταλέντο, ικανότητες κηρύγματος και μπορούσε να επιλύσει προβλήματα με τα λόγια του Θεού, επειδή δεν επιδίωκε την αυτογνωσία και δεν αποδεχόταν την αλήθεια, ενώ δεν είχε την πραγματικότητα της αλήθειας παρά τα χρόνια πίστης, όταν ήρθε αντιμέτωπη με αυτή την κατάσταση, εκτέθηκε και αποκλείστηκε. Έπειτα, διάβασα κάποια άλλα λόγια του Θεού. «Πρέπει να ξέρεις τι είδους ανθρώπους επιθυμώ· όσοι δεν είναι αγνοί δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στη βασιλεία, όσοι είναι ακάθαρτοι δεν επιτρέπεται να σπιλώσουν το ιερό έδαφος. Παρόλο που μπορεί να έχεις κάνει πολύ έργο και να έχεις εργαστεί εδώ και πολλά χρόνια, αν τελικά είσαι θλιβερά βρόμικος, τότε θα είναι απαράδεκτο για τον νόμο του Ουρανού να επιθυμείς να εισέλθεις στη βασιλεία Μου! Από την ίδρυση του κόσμου μέχρι σήμερα, δεν έχω προσφέρει ποτέ εύκολη πρόσβαση στη βασιλεία Μου σε όσους προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοιά Μου. Αυτός είναι ένας ουράνιος κανόνας και κανείς δεν μπορεί να τον παραβιάσει! Πρέπει να αναζητήσεις τη ζωή. Σήμερα, αυτοί που θα οδηγηθούν στην τελείωση είναι το ίδιο είδος με τον Πέτρο: Είναι αυτοί που επιδιώκουν τις αλλαγές στη δική τους διάθεση και που είναι πρόθυμοι να γίνουν μάρτυρες για τον Θεό και να εκτελέσουν το καθήκον τους ως πλάσματα του Θεού. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι θα οδηγηθούν στην τελείωση. Εάν αποβλέπεις μόνο στις ανταμοιβές και δεν προσπαθείς να αλλάξεις τη δική σου διάθεση ζωής, τότε όλες οι προσπάθειές σου θα είναι μάταιες —αυτή είναι μια αναλλοίωτη αλήθεια!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος). Τα λόγια του Θεού δηλώνουν ότι δεν σώζεται κανείς με βάση τα ταλέντα του, το πόσο έργο κάνει ή το πόσο κηρύττει, αλλά μάλλον με βάση το αν αναζητά την αλήθεια, αν μπορεί να δεχτεί την κρίση των λόγων του Θεού και να πετύχει αλλαγή της διάθεσης της ζωής του. Με την πίστη του, ο Πέτρος μεγαλοποιούσε τον Θεό και αναζήτησε την αλήθεια. Έβλεπε ότι η επίτευξη της αλήθειας και της ζωής ήταν πάνω απ’ όλα, έτσι, αν και δεν έκανε τόσο έργο όσο ο Παύλος, αφότου βίωσε την κρίση του Θεού, ήταν υπάκουος μέχρι θανάτου, και τελικά έδωσε μεγάλη μαρτυρία για τον Θεό και απέκτησε τον έπαινό Του. Στον δρόμο που βάδισε ο Πέτρος, βρήκα μονοπάτι άσκησης: Δεν θα θαύμαζα πια ταλαντούχους ανθρώπους και δεν θα προσπαθούσα να τους μοιάσω. Αποφάσισα να αναζητώ την αλήθεια, να κάνω πράξη τα λόγια του Θεού, και να κάνω το καθήκον μου ως δημιουργημένο ον. Μόνο αυτό ήταν το ορθό μονοπάτι.

Κατόπιν, κάνοντας το καθήκον μου, βασιζόμουν στον Θεό και αναζητούσα τις αρχές της αλήθειας. Όταν συναντούσα ταλαντούχους ανθρώπους που μπορούσαν να κηρύξουν, προσπαθούσα συνειδητά να τους βλέπω σωστά. Όταν η συναναστροφή τους είχε τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, το θεωρούσα προερχόμενο από τον Θεό. Όταν οι ιδέες τους ήταν σύμφωνες με τις αρχές, τις αποδεχόμουν και υπάκουα σ’ αυτές. Αν δεν ήταν σύμφωνες με τις αρχές, δεν τις άκουγα τυφλά, αλλά αντίθετα αναζητούσα την αλήθεια μαζί τους. Αφού ασκήθηκα έτσι για λίγο καιρό, ένιωθα πιο ελεύθερη και πιο άνετα. Στο καθήκον μου, βρήκα μονοπάτια άσκησης και πέτυχα κάποια αποτελέσματα. Δόξα τω Θεώ!