Ⅰ

Αν κάποιος δεν κατανοεί τη μοίρα

και την κυριαρχία του Θεού,

αν εκουσίως βαδίζει στα τυφλά,

τρεκλίζοντας μέσα στην ομίχλη,

το ταξίδι

είναι δύσκολο πολύ,

το ταξίδι

γεμίζει πόνο την καρδιά.

Γεμάτες πόνο είν' οι μέρες χωρίς Θεό.

Όποιος δεχτεί την κυριαρχία Tου,

στις διευθετήσεις Του υποταχτεί

κι αληθινή ζωή επιζητήσει,

απ’ τον πόνο θα ελευθερωθεί

κι απ’ όλα τα δεινά που υποφέρει,

απ’ την κενότητα της ζωής θα απαλλαγεί,

απ’ την κενότητα της ζωής θα απαλλαγεί.

Ⅱ

Χωρίς Θεό αν ζει κανείς, αν δεν μπορεί να Τον δει,

ν' αναγνωρίσει την κυριαρχία Του,

θλιβερή είν' η κάθε μέρα,

χωρίς αξία και νόημα.

Όπου κι αν ζει κανείς, ό,τι δουλειά κι αν κάνει,

μ' όποιον τρόπο κι αν ζει, ό,τι στόχους κι αν θέτει,

αν δεν έχει Θεό, ζει μέσα

σ’ ατέλειωτη θλίψη κι οδύνη χωρίς διαφυγή.

Γεμάτες πόνο είν' οι μέρες χωρίς Θεό.

Όποιος δεχτεί την κυριαρχία Tου,

στις διευθετήσεις Του υποταχτεί

κι αληθινή ζωή επιζητήσει,

απ’ τον πόνο θα ελευθερωθεί

κι απ’ όλα τα δεινά που υποφέρει,

απ’ την κενότητα της ζωής θα απαλλαγεί,

απ’ την κενότητα της ζωής θα απαλλαγεί.

Του Θεού την κυριαρχία αναγνωρίζοντας

πάνω στη μοίρα τους,

οι σώφρονες επιλέγουν να τη δεχτούν,

κι αφήνουν πίσω τους τις μέρες

που μια καλή ζωή προσπαθούσαν να φτιάξουν

με τα χέρια τους.

Ενάντια στη μοίρα δεν παλεύουν πια,

κυνηγώντας στόχους μάταιους.

Γεμάτες πόνο είν' οι μέρες χωρίς Θεό.

Όποιος δεχτεί την κυριαρχία Tου,

στις διευθετήσεις Του υποταχτεί

κι αληθινή ζωή επιζητήσει,

απ’ τον πόνο θα ελευθερωθεί

κι απ’ όλα τα δεινά που υποφέρει,

απ’ την κενότητα της ζωής θα απαλλαγεί,

απ’ την κενότητα της ζωής θα απαλλαγεί.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄