Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Πολλοί άνθρωποι πίσω από την πλάτη Μου εποφθαλμιούν τα οφέλη του κύρους, παραδίδονται χωρίς όρια στο φαγητό, τους αρέσει ο ύπνος και φροντίζουν με κάθε τρόπο τη σάρκα, και πάντα φοβούνται πως δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής για τη σάρκα. Δεν εκτελούν την ορθή λειτουργία τους στην εκκλησία, αλλά παρασιτούν σε βάρος της εκκλησίας ή αλλιώς επιπλήττουν τους αδελφούς και τις αδελφές τους με τον λόγο Μου, περιορίζοντας τους άλλους από θέσεις εξουσίας. Αυτοί οι άνθρωποι επιμένουν να λένε ότι ακολουθούν το θέλημα του Θεού και πάντα λένε πως είναι οι οικείοι του Θεού —δεν είναι αυτό παράλογο; Αν έχεις το σωστό κίνητρο, αλλά δεν έχεις την ικανότητα να υπηρετήσεις σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού, τότε φέρεσαι ανόητα· αλλά αν το κίνητρό σου δεν είναι σωστό κι επιμένεις να λες πως υπηρετείς τον Θεό, τότε είσαι κάποιος που αντιτίθεται στον Θεό και θα πρέπει να τιμωρηθείς από τον Θεό! Δεν έχω καμία συμπόνια για τέτοιους ανθρώπους! Στον οίκο του Θεού παρασιτούν, εποφθαλμιώντας πάντα τις ανέσεις της σάρκας, και δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τους τα συμφέροντα του Θεού. Επιζητούν πάντοτε το δικό τους καλό και δεν δίνουν καθόλου προσοχή στις προθέσεις του Θεού. Σε οτιδήποτε κάνουν, δεν δέχονται τον εξονυχιστικό έλεγχο του Πνεύματος του Θεού. Συμπεριφέρονται μονίμως διεστραμμένα και δόλια, και εξαπατούν τους αδελφούς και τις αδελφές τους, ενώ είναι διπρόσωποι, όπως μια αλεπού σε αμπελώνα, που πάντα κλέβει τα σταφύλια και ποδοπατεί τον αμπελώνα. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να είναι οικείοι με τον Θεό; Είσαι κατάλληλος για να δεχθείς τις ευλογίες του Θεού; Δεν αναλαμβάνεις κανένα φορτίο για τη ζωή σου και την εκκλησία, είσαι κατάλληλος για να δεχθείς την αποστολή του Θεού; Ποιος θα τολμούσε να εμπιστευτεί κάποιον σαν εσένα; Όταν υπηρετείς μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε ο Θεός να σ’ εμπιστευτεί για ένα μεγαλύτερο καθήκον; Δεν θα καθυστερούσε κάτι τέτοιο το έργο;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς να υπηρετήσεις σε αρμονία με τις προθέσεις του Θεού

Η λέξη «θέση» από μόνη της δεν είναι ούτε δοκιμασία ούτε πειρασμός. Εξαρτάται από το πώς διαχειρίζονται τη θέση οι άνθρωποι. Αν θεωρείς το έργο του επικεφαλής ως καθήκον σου, ως ευθύνη που πρέπει να εκπληρώσεις, δεν πρόκειται να σε περιορίσει η θέση. Αν το δεχτείς ως επίσημο τίτλο ή ως αξίωμα, τότε θα έχεις πρόβλημα και σίγουρα θα γκρεμιστείς στο έδαφος. Με ποια νοοτροπία, λοιπόν, πρέπει να γίνεται κανείς επικεφαλής και εργάτης της εκκλησίας; Πού πρέπει να επικεντρώνεται η επιδίωξή σου; Πρέπει να έχεις ένα μονοπάτι! Αν δεν αναζητάς την αλήθεια και δεν έχεις μονοπάτι άσκησης, αυτή η θέση σου θα μετατραπεί σε παγίδα για σένα και θα καταρρεύσεις. Κάποιοι άνθρωποι μόλις αποκτήσουν θέση αλλάζουν, αλλάζει η νοοτροπία τους. Δεν ξέρουν πώς να ντυθούν, πώς να μιλήσουν στους άλλους, τι ύφος να έχουν, πώς να αλληλεπιδράσουν με τους ανθρώπους ή τι εκφράσεις να έχουν στο πρόσωπό τους, με αποτέλεσμα να αρχίζουν να χτίζουν μια εικόνα για τον εαυτό τους. Δεν είναι διαστροφή αυτό; Κάποιοι κοιτάζουν πώς χτενίζονται οι άπιστοι, τι ρούχα φοράνε, καθώς και πώς μιλάνε και πώς συμπεριφέρονται. Τους μιμούνται και ακολουθούν την κατεύθυνση των απίστων σ’ αυτό το μονοπάτι. Είναι θετικό αυτό; (Δεν είναι.) Τι συμβαίνει εδώ; Αυτοί οι τρόποι άσκησης μπορεί να μοιάζουν επιφανειακοί, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα είδος επιδίωξης. Είναι μίμηση. Αυτή δεν είναι η σωστή οδός. Τώρα μπορείτε να διακρίνετε το σωστό από το λάθος σε αυτές τις προφανείς εικόνες και μεταμφιέσεις· μπορείτε, όμως, να απορρίψετε το λάθος και να επαναστατήσετε ενάντια σ’ αυτό; (Ναι, όταν το συνειδητοποιούμε.) Τέτοιο ανάστημα έχετε σήμερα. Όταν αυτές οι ιδέες μέσα σας είναι νωπές, μπορείτε να τις διακρίνετε και να τις αναγνωρίσετε. Αν έχεις κίνητρο να επιδιώξεις τη θέση, τότε μπορείς να μετριάσεις μόνος σου αυτήν την επιθυμία, ώστε να μη μοιάζεις με τον εμμονικό θαυμαστή που κυνηγάει το είδωλό του σαν άγριο ζώο που έχει χάσει τη λογική του. Υποκειμενικά, μπορείς να αναγνωρίσεις αυτές τις ιδέες. Μπορείς να επαναστατήσεις εναντίον της σάρκας χωρίς κανέναν πειρασμό όταν δεν υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου. Αν, όμως, είχες ανθρώπους να σε ακολουθούν, να γυρίζουν γύρω σου, να σε φροντίζουν σε ό,τι χρειάζεσαι κάθε μέρα, να σε ντύνουν και να σε ταΐζουν και να ικανοποιούν κάθε σου ανάγκη; Τι συναισθήματα θα γεννιούνταν μέσα σου; Δεν θα απολάμβανες τα οφέλη της θέσης; Θα μπορούσες και τότε να επαναστατήσεις εναντίον της σάρκας; Όταν μαζεύονται άνθρωποι γύρω σου, όταν περιστρέφονται γύρω σου λες και είσαι αστέρι, σε μια τέτοια περίπτωση πώς θα χειριζόσουν τη θέση σου; Μπορείς άραγε να εξετάσεις την καρδιά σου για να βρεις εκείνα τα πράγματα που βρίσκονται στη συνείδησή σου, δηλαδή εκείνα που βρίσκονται ανάμεσα στις σκέψεις και τις ιδέες σου, όπως το ότι εκτιμάς και απολαμβάνεις τη θέση, το ότι νιώθεις απληστία για τη θέση ή ακόμα και το ότι η θέση σε ξεμυαλίζει; Μπορείς να τα αναγνωρίσεις; Αν μπορείς να εξετάσεις την καρδιά σου και να αναγνωρίσεις μέσα σ’ αυτήν αυτά τα πράγματα, τότε σε μια τέτοια κατάσταση θα μπορούσες να εγκαταλείψεις τη σάρκα; Αν δεν έχεις τη θέληση να κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε δεν πρόκειται να επαναστατήσεις απέναντι σ’ αυτά τα πράγματα. Θα τα απολαμβάνεις και θα χαίρεσαι μ’ αυτά. Γεμάτος αυταρέσκεια, θα λες: «Είναι στ’ αλήθεια υπέροχο να έχεις θέση ως πιστός στον Θεό. Αφού είμαι επικεφαλής, όλοι κάνουν ό,τι λέω εγώ. Τι υπέροχο συναίσθημα. Εγώ είμαι αυτός που καθοδηγεί και ποτίζει αυτούς τους ανθρώπους. Τώρα με υπακούνε. Όταν λέω να πάνε ανατολικά, κανένας δεν πηγαίνει δυτικά. Όταν λέω να προσευχηθούν, κανένας δεν τολμάει να τραγουδήσει. Αυτό είναι κατόρθωμα». Τότε θα έχεις αρχίσει να απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης. Και τότε τι θα είναι για σένα η θέση; (Δηλητήριο.) Και παρόλο που είναι δηλητήριο, δεν υπάρχει λόγος να το φοβάσαι. Ακριβώς σε αυτήν την κατάσταση είναι που χρειάζεται να έχεις τη σωστή επιδίωξη και τις σωστές μεθόδους άσκησης. Όταν οι άνθρωποι, έχουν θέση, αλλά το έργο τους δεν έχει φέρει ακόμη αποτελέσματα, λένε συχνά: «Δεν απολαμβάνω τη θέση και δεν απολαμβάνω όλα όσα μου φέρνει η θέση». Μόλις, όμως, το έργο τους φέρει κάποια επιτυχία και θεωρήσουν τη θέση τους ασφαλή, χάνουν τη λογική τους και αρχίζουν να απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης. Εσύ πιστεύεις ότι, μόνο και μόνο επειδή μπορείς να αναγνωρίσεις τον πειρασμό, μπορείς και να επαναστατήσεις εναντίον της σάρκας; Έχεις πραγματικά αυτό το ανάστημα; Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχεις. Έχεις τη δυνατότητα να αναγνωρίζεις και να επαναστατείς χάρη απλά στην ανθρώπινη συνείδηση και το στοιχειώδη ορθολογισμό που διαθέτει ο άνθρωπος. Αυτά είναι που σου λένε να μην ενεργείς έτσι. Αυτό που σε βοηθάει ή σε κρατάει μακριά από το λάθος μονοπάτι είναι το πρότυπο της συνείδησης και ο στοιχειώδης ορθολογισμός που αποκτάς όταν έχεις βρει την πίστη στον Θεό. Και σε ποιο πλαίσιο κινείται όλο αυτό; Στο ότι όταν αγαπάς τη θέση, μα δεν την έχεις αποκτήσει ακόμα, τότε μπορεί να διατηρείς το ελάχιστο κομμάτι της συνείδησης και της λογικής σου. Αυτά τα λόγια μπορούν ακόμα να σε συγκρατήσουν και να σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είναι καλό και δεν συμφωνεί με την αλήθεια το να απολαμβάνεις τη θέση, ότι δεν είναι η σωστή οδός, αλλά και ότι αποτελεί αντίσταση ενάντια στον Θεό και Τον δυσαρεστεί. Τότε, μπορείς να επαναστατήσεις συνειδητά εναντίον της σάρκας και να πάψεις να απολαμβάνεις τη θέση. Όταν δεν έχεις επιτεύγματα και αξίες να επιδείξεις, τότε μπορείς να επαναστατείς εναντίον της σάρκας. Όταν, όμως, έχεις κάνει έργο αξίας, άραγε θα σε συγκρατήσει το αίσθημα ντροπής, η συνείδηση, ο ορθολογισμός και οι ηθικές αντιλήψεις σου; Το ελάχιστο πρότυπο συνείδησης που διαθέτεις δεν πλησιάζει καθόλου το να έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, ενώ η λίγη πίστη σου δεν θα σου χρησιμεύσει καθόλου.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να διαλύσει κανείς τους πειρασμούς και τα δεσμά του κύρους

Τι το ιδιαίτερο έχει για σας το να είστε επικεφαλής και εργάτες; (Το ότι αναλαμβάνουμε περισσότερες ευθύνες.) Η ευθύνη είναι μέρος αυτού. Αυτό το έχετε καταλάβει όλοι, αλλά πώς μπορείτε να ανταποκρίνεστε καλά στις ευθύνες σας; Από πού μπορείτε να ξεκινήσετε; Το να ανταποκρίνεται κανείς καλά σ’ αυτήν την ευθύνη είναι, στην πραγματικότητα, το να εκπληρώνει καλά το καθήκον του. Η λέξη «ευθύνη» μπορεί να ακούγεται σαν να έχει κάτι το ιδιαίτερο, αλλά σε τελική ανάλυση είναι το καθήκον που έχει κανείς. Για εσάς, δεν είναι εύκολο να εκτελέσετε καλά το καθήκον σας, επειδή μπροστά σας υπάρχουν πολλά πράγματα που σας εμποδίζουν, όπως το εμπόδιο της θέσης, το οποίο είναι το πιο δύσκολο να ξεπεράσετε. Αν δεν έχεις καθόλου θέση και είσαι απλώς ένας συνηθισμένος πιστός, μπορεί να αντιμετωπίζεις λιγότερους πειρασμούς και μπορείς πιο εύκολα να εκτελείς καλά το καθήκον σου. Μπορείς να ζεις κάθε μέρα μια πνευματική ζωή, όπως κάνουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι, να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού, να συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια και να εκτελείς καλά τα καθήκοντά σου. Αυτό φτάνει. Αν όμως έχεις θέση, πρέπει πρώτα να ξεπεράσεις το εμπόδιο που παρουσιάζει η θέση. Πρέπει πρώτα να περάσεις αυτήν τη δοκιμασία. Και πώς μπορείς να ξεπεράσεις αυτό το εμπόδιο; Για τους συνηθισμένους ανθρώπους δεν είναι εύκολο, αφού οι διεφθαρμένες διαθέσεις είναι βαθιά ριζωμένες στον άνθρωπο. Όλοι οι άνθρωποι ζουν μέσα στις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και αγαπάνε από τη φύση τους την επιδίωξη της φήμης, του κέρδους και της θέσης. Αφού τελικά αποκτήσουν θέση με τόσον κόπο, υπάρχει κανείς που δεν θα απολάμβανε τα οφέλη της στο έπακρο; Αν μέσα στην καρδιά σου αγαπάς την αλήθεια και έχεις κάπως θεοφοβούμενη καρδιά, θα χειρίζεσαι τη θέση σου προσεκτικά και επιφυλακτικά, ενώ παράλληλα θα μπορείς να αναζητάς την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Με αυτόν τον τρόπο, η φήμη, το κέρδος και η θέση δεν θα καταλαμβάνουν χώρο στην καρδιά σου ούτε θα σε εμποδίζουν να εκτελέσεις το καθήκον σου. Αν έχεις πολύ μικρό ανάστημα, πρέπει να προσεύχεσαι συχνά, να ασκείς αυτοσυγκράτηση με τα λόγια του Θεού. Θα χρειαστεί να βρεις τρόπους να κάνεις ορισμένα πράγματα ή να αποφεύγεις συνειδητά κάποια περιβάλλοντα και κάποιους πειρασμούς. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι είσαι επικεφαλής. Όταν βρίσκεσαι παρέα με αρκετούς συνηθισμένους αδελφούς και αδελφές, δεν θα σε θεωρήσουν κάπως ανώτερό τους; Έτσι θα το έβλεπε η διεφθαρμένη ανθρωπότητα, και αυτό αποτελεί ήδη πειρασμό για σένα. Δεν είναι δοκιμασία, είναι πειρασμός! Αν πιστεύεις κι εσύ ότι είσαι ανώτερος απ’ αυτούς, αυτό είναι πολύ επικίνδυνο· αν όμως πιστεύεις ότι είναι ίσοι σου, τότε έχεις κανονική νοοτροπία και δεν θα σε αναστατώσουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις. Αν πιστεύεις ότι ως επικεφαλής έχεις μεγαλύτερη θέση απ’ αυτούς, πώς θα σου φέρονται; (Θα θαυμάζουν τον επικεφαλής.) Μόνο θα σε σέβονται και θα σε θαυμάζουν, τίποτε περισσότερο; Όχι. Θα πρέπει να το εκφράσουν και να το κάνουν πράξη. Για παράδειγμα, αν κρυολογήσεις και κρυολογήσει ταυτόχρονα κι ένας συνηθισμένος αδελφός ή αδελφή, ποιον θα φροντίσουν πρώτα; (Τον επικεφαλής.) Δεν είναι αυτό προνομιακή μεταχείριση; Δεν είναι ένα από τα οφέλη της θέσης; Αν τσακωθείς με έναν αδελφό ή μια αδελφή, θα σου φερθεί δίκαια λόγω της θέσης σου; Θα πάρει το μέρος της αλήθειας; (Όχι.) Όλα αυτά είναι πειρασμοί που αντιμετωπίζεις. Μπορείς να τους αποφύγεις; Πώς πρέπει να τους αντιμετωπίσεις; Αν κάποιος σου φερθεί άσχημα, μπορεί να τον αντιπαθήσεις και να σκεφτείς πώς να του επιτεθείς, να τον αποκλείσεις και να τον εκδικηθείς, ενώ στην πραγματικότητα αυτός ο άνθρωπος είναι μια χαρά. Απ’ την άλλη, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να σε κολακεύουν κι εσύ μπορεί όχι μόνο να μην αντιδράς σ’ αυτό, αλλά στην πραγματικότητα να απολαμβάνεις το συναίσθημα. Δεν είναι ανησυχητικό αυτό; Δεν θα ξεκινούσες αμέσως να προωθείς και να εκπαιδεύεις αυτόν που σε κολακεύει, ώστε να γίνει έμπιστός σου και να κάνει ό,τι του λες; Αν το έκανες αυτό, σε ποιο μονοπάτι θα βρισκόσουν; (Στο μονοπάτι των αντίχριστων.) Αν υποκύψεις σ’ αυτούς τους πειρασμούς, τότε βρίσκεσαι σε κίνδυνο. Είναι καλό να σε περιτριγυρίζουν άνθρωποι όλη μέρα; Έχω ακούσει ότι κάποιοι άνθρωποι, αφού γίνουν επικεφαλής, δεν κάνουν το έργο τους ούτε λύνουν πρακτικά προβλήματα, αλλά σκέφτονται μόνο τις απολαύσεις της σάρκας. Μερικές φορές μάλιστα τρώνε φαγητό που οι άλλοι φτιάχνουν μόνο γι’ αυτούς και βάζουν τους άλλους να τους πλένουν τα ρούχα. Μετά από λίγο καιρό, τελικά αποκαλύπτονται και αποκλείονται. Τι πρέπει να κάνετε όταν βλέπετε κάτι τέτοιο; Αν έχεις θέση, οι άνθρωποι θα σε κολακεύουν και θα σου επιφυλάσσουν προνομιακή μεταχείριση. Αν μπορέσεις να ξεπεράσεις και να αρνηθείς αυτούς τους πειρασμούς και συνεχίσεις να φέρεσαι δίκαια στους ανθρώπους, όπως κι αν σου φέρονται εκείνοι, αυτό αποδεικνύει ότι είσαι το σωστό είδος ανθρώπου. Αν έχεις θέση, κάποιοι άνθρωποι θα σε θαυμάζουν. Θα σε τριγυρίζουν συνέχεια, θα σε καλοπιάνουν και θα σε κολακεύουν. Μπορείς να βάλεις ένα τέλος σ’ αυτό; Πώς διαχειρίζεστε τέτοιες καταστάσεις; Όταν δεν έχετε ανάγκη να σας φροντίζουν, αλλά κάποιος σας τείνει «χείρα βοηθείας» και σας κολακεύει, μπορεί κρυφά να χαίρεστε και να πιστεύετε πως η θέση που έχετε σας κάνει διαφορετικούς και ότι πρέπει να απολαύσετε στο έπακρο αυτήν την ειδική μεταχείριση. Δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα; Δεν είναι αληθινό πρόβλημα αυτό; Όταν σου συμβαίνουν τέτοια πράγματα, νιώθεις κάποια μομφή στην καρδιά σου; Νιώθεις αηδία και αποστροφή; Εάν κάποιος δεν νιώθει αηδία και αποστροφή, δεν τα απορρίπτει και δεν υπάρχουν κατηγορίες και μομφές στην καρδιά του, αλλά αντιθέτως του αρέσει να απολαμβάνει αυτά τα πράγματα και θεωρεί πως είναι καλό πράγμα η θέση, έχει συνείδηση ένας τέτοιος άνθρωπος; Έχει ορθολογισμό; Είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια; (Όχι.) Τι δείχνει αυτό; Ότι λαχταράει τα οφέλη της θέσης. Παρόλο που κάτι τέτοιο δεν σε κάνει αντίχριστο, έχεις ήδη αρχίσει να βαδίζεις στο μονοπάτι των αντίχριστων. Όταν συνηθίσεις να απολαμβάνεις ειδική μεταχείριση, δεν θα θυμώσεις αν μια μέρα δεν μπορείς πια να λαμβάνεις τέτοια ειδική μεταχείριση; Αν κάποιοι αδελφοί και αδελφές είναι φτωχοί και δεν έχουν τα λεφτά να σε φιλοξενήσουν, θα τους φερθείς δίκαια; Αν σου πουν κάτι που ισχύει και σε δυσαρεστεί, άραγε θα χρησιμοποιήσεις τη δύναμή σου εναντίον τους και θα σκεφτείς πώς να τους τιμωρήσεις; Θα νιώθεις δυσαρέσκεια όταν τους βλέπεις και θα θέλεις να τους δώσεις ένα μάθημα; Άπαξ και γεννηθούν στο μυαλό σου αυτές οι σκέψεις, τότε δεν απέχεις πολύ από το να διαπράξεις το κακό, έτσι δεν είναι; Είναι εύκολο να βαδίσουν οι άνθρωποι στο μονοπάτι των αντίχριστων; Είναι εύκολο να γίνει κανείς αντίχριστος; (Ναι.) Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό! Ως επικεφαλής και εργάτες, αν δεν αναζητάτε την αλήθεια σε όλα τα πράγματα, τότε βαδίζετε στο μονοπάτι των αντίχριστων.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να διαλύσει κανείς τους πειρασμούς και τα δεσμά του κύρους

Πολλοί άνθρωποι, από τη στιγμή που άρχισαν να πιστεύουν στον Θεό, επιδιώκουν πάντα τη θέση και την εκτίμησή των άλλων. Στον οίκο του Θεού, θέλουν πάντοτε να ξεχωρίσουν από το πλήθος και να γίνουν αρχηγοί της αγέλης. Για χάρη όλων αυτών, απαρνούνται την οικογένειά τους και παρατάνε την καριέρα τους, υπομένουν κακουχίες και πληρώνουν τίμημα, και τελικά η επιθυμία τους πραγματοποιείται και γίνονται επικεφαλής. Με το που γίνονται επικεφαλής αυτοί οι άνθρωποι, η ζωή τους πραγματικά αλλάζει. Εκδηλώνουν όλες τις πτυχές της εικόνας και του στυλ των ανθρώπων με αξιώματα που είχαν στο μυαλό τους, από τον τρόπο που ντύνονται και βάφονται, μέχρι τον τρόπο που μιλούν και συμπεριφέρονται. Μαθαίνουν πώς να μιλάνε σαν αξιωματούχοι, μαθαίνουν πώς να διατάζουν τους υπόλοιπους και πώς να βάζουν τους άλλους να τακτοποιούν τις προσωπικές τους υποθέσεις για λογαριασμό τους. Με απλά λόγια, μαθαίνουν πώς να είναι αξιωματούχοι. Όταν πηγαίνουν κάπου για να γίνουν επικεφαλής, αυτό σημαίνει ότι πάνε για να γίνουν αξιωματούχοι. Τι σημαίνει να είναι κανείς αξιωματούχος; Να «καταβάλλει κοπιαστικές προσπάθειες για να κερδίσει αξιώματα για χάρη του φαγητού και των ρούχων». Πρόκειται για ζήτημα που αφορά τις σωματικές απολαύσεις. Από τη στιγμή που γίνονται αξιωματούχοι, τι έχει αλλάξει στη ζωή τους σε σχέση με πριν; Αυτά που τρώνε, αυτά που φοράνε και τα αντικείμενα που χρησιμοποιούν είναι διαφορετικά. Όταν τρώνε, δίνουν μεγάλη σημασία στο να είναι το φαγητό θρεπτικό και νόστιμο. Θέλουν να φοράνε συγκεκριμένη μάρκα και στυλ ρούχων. Μόλις παραμείνουν για έναν χρόνο ως επικεφαλής σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος, είναι πια χοντροί και πλαδαροί· είναι ντυμένοι από πάνω μέχρι κάτω με ρούχα γνωστών σχεδιαστών· και το κινητό τους, ο υπολογιστής τους και οι ηλεκτρικές συσκευές που έχουν στο σπίτι τους, όλα είναι κορυφαίας μάρκας. Μήπως ζούσαν σε τέτοιες συνθήκες πριν γίνουν επικεφαλής; (Όχι.) Από τη στιγμή που έγιναν επικεφαλής, δεν προσπάθησαν να βγάλουν λεφτά. Επομένως, πού βρήκαν τα λεφτά για να αγοράσουν όλα αυτά τα πράγματα; Τους τα χάρισαν μήπως οι αδελφοί και οι αδελφές ή τους τα παραχώρησε ο οίκος του Θεού; Έχετε ακούσει ποτέ να διαθέτει ο οίκος του Θεού αυτά τα πράγματα σε κάθε επικεφαλής και εργάτη; (Όχι.) Πώς τα απέκτησαν, λοιπόν; Όπως και να ’χει, δεν πρόκειται για πράγματα που απέκτησαν με τη σκληρή δουλειά τους· αντίθετα, πρόκειται για πράγματα που πήραν μέσω εκβιασμών, απάτης και κατασχέσεων μόλις απέκτησαν θέση και έγιναν «αξιωματούχοι», οπότε και απολάμβαναν τα οφέλη της θέσης. Άραγε, υπάρχουν παντού στις εκκλησίες τέτοιοι άνθρωποι μεταξύ όλων των διαφορετικών τάξεων των επικεφαλής και των εργατών με τους οποίους ήρθατε σε επαφή; Μόλις πρωτογίνουν επικεφαλής, δεν έχουν τίποτε, αλλά μέσα σε λιγότερο από τρεις μήνες έχουν πανάκριβους υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα γνωστής μάρκας. Κάποιοι άνθρωποι, μόλις γίνουν επικεφαλής, πιστεύουν ότι θα πρέπει να απολαμβάνουν υψηλού επιπέδου μεταχείριση· όταν βγαίνουν έξω πρέπει να κυκλοφορούν με αυτοκίνητο· πρέπει να έχουν καλύτερους υπολογιστές και κινητά από τον μέσο άνθρωπο, πρέπει να είναι γνωστής μάρκας, κι όταν παλιώσει το μοντέλο, πρέπει να το αντικαταστήσουν με καινούργιο. Μήπως έχει αυτούς τους κανόνες ο οίκος του Θεού; Ο οίκος του Θεού δεν είχε ποτέ τέτοιους κανόνες και δεν υπάρχει ούτε ένας αδελφός ή αδελφή που να το πιστεύει αυτό. Από πού προέρχονται, λοιπόν, αυτά τα πράγματα που απολαμβάνουν οι συγκεκριμένοι επικεφαλής; Πρώτον, όλα αυτά τα απέσπασαν εκβιάζοντας αδελφούς και αδελφές και βάζοντας πλούσιους ανθρώπους να τους τα αγοράσουν, ανεμίζοντας το λάβαρο της εκτέλεσης του έργου του οίκου του Θεού. Εκτός απ’ αυτό, τα αγόρασαν οι ίδιοι αυτά τα πράγματα υπεξαιρώντας και κλέβοντας προσφορές. Δεν είναι αλήτες που αποκτούν με δόλο φαγητό και ποτό; Έχουν καμιά διαφορά από τους ανθρώπους των προηγούμενων περιπτώσεων που ανέφερα; (Όχι.) Τι κοινό έχουν; Όλοι τους χρησιμοποίησαν το πόστο τους για να καταχραστούν προσφορές και να αποκτήσουν προσφορές εκβιαστικά. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Εφόσον εργάζονται στον οίκο του Θεού και είναι επικεφαλής ή εργάτες, δεν δικαιούνται να απολαύσουν αυτά τα πράγματα; Δεν δικαιούνται να μοιραστούν τις προσφορές του Θεού μαζί Του;» Για πείτε Μου, το δικαιούνται; (Όχι.) Αν είναι ανάγκη να αγοράσουν κάποια πράγματα για να κάνουν το έργο του οίκου του Θεού, τότε για την περίπτωση αυτήν ο οίκος του Θεού έχει κανόνες οι οποίοι λένε πως μπορούν να αγοράσουν αυτά τα πράγματα· άραγε, όμως, αγοράζουν αυτοί οι άνθρωποι πράγματα μέσα στο πλαίσιο των κανόνων; (Όχι.) Τι βλέπετε που σας δείχνει ότι δεν είναι έτσι; (Αν χρειάζονταν κάτι πραγματικά για τις ανάγκες του έργου τους, θα αρκούνταν σε οτιδήποτε ήταν σε λειτουργική κατάσταση, αλλά αυτά που επιδιώκουν οι αντίχριστοι είναι πράγματα από καλές μάρκες, και θέλουν να έχουν το καλύτερο από όλα. Αν κρίνουμε απ’ αυτό, καταλαβαίνουμε ότι χρησιμοποιούν τη θέση τους για να απολαύσουν αυτά τα υλικά πράγματα.) Ακριβώς. Αν κάτι ήταν απαραίτητο για το έργο, αρκεί να δούλευε, και θα ήταν μια χαρά. Για ποιον λόγο πρέπει να χρησιμοποιούν τόσο εξεζητημένα και ακριβά πράγματα; Επίσης, όταν αγόραζαν αυτά τα πράγματα, άραγε συμμετείχαν κι άλλοι άνθρωποι στην απόφαση και συμφώνησαν; Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Εάν είχαν συμμετάσχει κι άλλοι στην απόφαση, υπήρχε περίπτωση να συμφωνούσαν όλοι τους να αγοραστούν αυτά τα πανάκριβα πράγματα; Με τίποτα. Είναι ολοφάνερο ότι απέκτησαν αυτά τα πράγματα κλέβοντας προσφορές. Είναι φως-φανάρι. Επίσης, ο οίκος του Θεού έχει έναν κανόνα· είτε κάθε εκκλησία διαφυλάσσει τις προσφορές είτε συνεργάζεται στο έργο, δεν είναι ποτέ δουλειά ενός μόνο ατόμου. Και τότε, γιατί μπορούσαν αυτοί οι άνθρωποι, ως μεμονωμένα άτομα, να χρησιμοποιήσουν και να ξοδέψουν τις προσφορές όπως ήθελαν; Αυτό δεν συμφωνεί με τις αρχές. Δεν είναι η φύση όσων πράττουν η φύση της κλοπής προσφορών; Αγόρασαν αυτά τα πράγματα και τα απέκτησαν χωρίς να λάβουν τη συγκατάθεση και την έγκριση των άλλων επικεφαλής και εργατών, και φυσικά χωρίς να ειδοποιήσουν άλλους ανθρώπους, και χωρίς να ξέρει κανείς άλλος τι έκαναν. Δεν είναι λίγο σαν κλοπή η φύση αυτού του πράγματος; Αυτό αποκαλείται κλοπή προσφορών. Η κλοπή είναι εξαπάτηση. Γιατί ονομάζεται εξαπάτηση; Επειδή αγόρασαν αυτά τα πολυτελή πράγματα και τα απέκτησαν ανεμίζοντας το λάβαρο της εκτέλεσης του έργου του οίκου του Θεού. Αυτού του είδους η συμπεριφορά ονομάζεται απάτη και εξαπάτηση. Μήπως το παράκανα με αυτόν τον ορισμό; Μήπως μεγαλοποιώ το ζήτημα; (Όχι.) Όχι μόνο αυτό, αλλά αυτοί οι δήθεν επικεφαλής, μόλις μείνουν για λίγο καιρό σε κάποιο μέρος, βολιδοσκοπούν πολύ καλά τι δουλειά κάνουν στον κόσμο οι αδελφοί και οι αδελφές που βρίσκονται εκεί, τι κοινωνικές γνωριμίες έχουν, και τι οφέλη μπορούν να πάρουν και να αποσπάσουν με απάτη από αυτούς τους ανθρώπους, και ποιες γνωριμίες μπορούν να χρησιμοποιήσουν. Για παράδειγμα, βολιδοσκοπούν αν υπάρχουν αδελφοί και αδελφές που εργάζονται σε νοσοκομείο, σε κάποιο κυβερνητικό γραφείο ή σε τράπεζα, ή αν κάποιος είναι επιχειρηματίας, αν η οικογένεια κάποιου έχει κατάστημα, αυτοκίνητο ή μεγάλο σπίτι και ούτω καθεξής· τα βολιδοσκοπούν όλα αυτά πολύ καλά. Ανήκουν όλα αυτά τα πράγματα στο πλαίσιο του έργου αυτών των επικεφαλής; Τι κάνουν όταν βολιδοσκοπούν όλα αυτά τα πράγματα; Θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις γνωριμίες και αυτούς τους αδελφούς και τις αδελφές που κατέχουν ιδιαίτερα πόστα στον κόσμο για να τους παρέχουν υπηρεσίες, να τους εξυπηρετήσουν και να τους εξασφαλίσουν ευκολίες. Πιστεύεις ότι το κάνουν αυτό για να κάνουν το έργο της εκκλησίας, και συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες του εκλεκτού λαού του Θεού; Αυτό κάνουν; Πίσω από όλα αυτά τα πράγματα που κάνουν κρύβεται ένας σκοπός κι ένας στόχος. Οι αληθινοί επικεφαλής και εργάτες, όταν εργάζονται, εστιάζουν στο να λύσουν τα προβλήματα και να κάνουν καλά το έργο της εκκλησίας. Δεν δίνουν σημασία σε πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με το έργο της εκκλησίας. Εστιάζουν απλώς στο να ρωτούν ποιος μέσα στην εκκλησία κάνει το καθήκον του ειλικρινά, ποιος είναι αποτελεσματικός στο καθήκον του, ποιος μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια και να κάνει πράξη την αλήθεια, και ποιος είναι αφοσιωμένος στην εκτέλεση του καθήκοντός του. Στη συνέχεια, δίνουν προαγωγή σ’ αυτούς τους ανθρώπους και ερευνούν εκείνους που προκαλούν διαταράξεις και αναστάτωση, και τους αντιμετωπίζουν σύμφωνα με τις αρχές. Μόνο όσοι ασκούνται κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι αληθινοί επικεφαλής και εργάτες. Οι αντίχριστοι τα κάνουν αυτά τα πράγματα; (Όχι.) Τι κάνουν; Κάνουν διάφορα πράγματα και προετοιμάζονται για να μαζέψουν επιθυμητά πράγματα για τον εαυτό τους και για το δικό τους συμφέρον, αλλά δεν αφοσιώνονται στο έργο της εκκλησίας και δεν του αποδίδουν τη δέουσα σημασία. Έτσι, μόλις βρουν πάτημα σε ένα συγκεκριμένο μέρος, έχουν βολιδοσκοπήσει πάνω-κάτω ποιοι αδελφοί και ποιες αδελφές μπορούν να τους παράσχουν ποιες υπηρεσίες. Για παράδειγμα, όποιος δουλεύει σε εργοστάσιο φαρμάκων μπορεί να τους δώσει δωρεάν φάρμακα όταν αρρωστήσουν και εισαγόμενα φάρμακα εξαιρετικής ποιότητας· όποιος δουλεύει σε τράπεζα μπορεί να τους διευκολύνει να κάνουν καταθέσεις ή αναλήψεις, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα πράγματα τα βολιδοσκοπούν με μεγάλη ακρίβεια. Μαζεύουν αυτούς τους ανθρώπους μπροστά τους χωρίς να υπολογίζουν αν έχουν ή δεν έχουν καλή ανθρώπινη φύση. Εφόσον οι άνθρωποι αυτοί τους ακολουθούν και είναι πρόθυμοι να γίνουν βοηθοί και συνεργάτες τους, οι αντίχριστοι τους δίνουν επιθυμητά πράγματα, τους κρατάνε κοντά τους, τους γαλουχούν και τους προστατεύουν, την ώρα που οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται με σκοπό να εδραιώσουν τη θέση αυτών των αντίχριστων στην εκκλησία και να συντηρήσουν τις δυνάμεις αυτών των αντίχριστων. Όταν, λοιπόν, θέλεις να δεις αν ένας επικεφαλής εκκλησίας κάνει πραγματικό έργο, ρώτα τον για την πραγματική κατάσταση των αδελφών αυτής της εκκλησίας και για το πώς πάει το έργο της εκκλησίας· τότε, θα καταλάβεις ξεκάθαρα εάν πρόκειται πράγματι για κάποιον που κάνει πραγματικό έργο. Κάποιοι άνθρωποι βολιδοσκοπούν με ακρίβεια τα οικογενειακά ζητήματα και τις συνθήκες διαβίωσης των αδελφών στην εκκλησία. Αν τους ρωτήσεις ποιος δουλεύει σε εργοστάσιο φαρμάκων, ποιανού η οικογένεια έχει μαγαζί, ποιανού η οικογένεια έχει αυτοκίνητο, ποιανού η οικογένεια ασχολείται με μεγάλες επιχειρήσεις ή ποιος εργάζεται σε οποιαδήποτε τοπική υπηρεσία και μπορεί να κάνει πράγματα για τους αδελφούς και τις αδελφές, ξέρουν να σου πουν ακριβώς. Αν τους ρωτήσεις ποιος επιδιώκει την αλήθεια, ποιος εκτελεί επιπόλαια το καθήκον του, ποιος είναι αντίχριστος, ποιος προσπαθεί να κερδίσει τους ανθρώπους, ποιος είναι αποτελεσματικός στη διάδοση του ευαγγελίου ή πόσοι δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου υπάρχουν σ’ εκείνο το μέρος, αυτά τα πράγματα δεν τα ξέρουν. Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Θέλουν να χρησιμοποιήσουν όλες τις κοινωνικές γνωριμίες στο μέρος που βρίσκονται και να ενώσουν όλους αυτούς τους ανθρώπους, δημιουργώντας μια μικρή κοινωνική ομάδα. Επομένως, το μέρος στο οποίο βρίσκονται αυτοί οι επικεφαλής δεν μπορεί να αποκαλείται εκκλησία. Μόλις τελειώσουν αυτά που κάνουν, έχει μετατραπεί σε κοινωνική ομάδα. Όταν βρίσκονται μεταξύ τους αυτοί οι άνθρωποι, δεν ανοίγουν την καρδιά τους και δεν συναναστρέφονται σχετικά με τη βιωματική κατανόησή τους· αντιθέτως, εξετάζουν ποιος έχει τις ισχυρότερες γνωριμίες, ποιος έχει υψηλή θέση στην κοινωνία και είναι πολύ καταξιωμένος, ποιος είναι πασίγνωστος στην κοινωνία, ποιος έχει επιρροή στην κοινωνία και ποιος μπορεί να προσφέρει στον επικεφαλής εξαιρετικά βολικές υπηρεσίες και επιθυμητά πράγματα. Όποιοι κι αν είναι αυτοί οι άνθρωποι, ο επικεφαλής τούς εκτιμά μέσα στην καρδιά του. Αυτό δεν κάνουν οι αντίχριστοι; (Ναι.) Τι ακριβώς κάνουν οι αντίχριστοι; Οικοδομούν την εκκλησία; Κατεδαφίζουν την εκκλησία και την καταστρέφουν, και διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του οίκου του Θεού. Φτιάχνουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο, τη δική τους ιδιωτική ομάδα και κλίκα. Αυτό κάνουν οι αντίχριστοι.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος πέμπτο)

Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου θέση και κάνουν συνηθισμένα καθήκοντα, και όταν αποκτήσουν κάποια προσόντα, θέλουν κι αυτοί να κάνουν τους υπόλοιπους να τους υπηρετούν. Κάποιοι άνθρωποι κάνουν κάποια επικίνδυνα καθήκοντα και θέλουν κι εκείνοι να διατάζουν τους υπόλοιπους να τους υπηρετήσουν. Επίσης, είναι και κάποιοι που κάνουν ειδικά καθήκοντα και θεωρούν τα καθήκοντά τους ως βασική προϋπόθεση, ως μοχλό πίεσης και ένα είδος κεφαλαίου με το οποίο μπορούν να βάλουν τους αδελφούς και τις αδελφές να τους υπηρετήσουν. Για παράδειγμα, κάποιοι έχουν συγκεκριμένες ειδικές επαγγελματικές δεξιότητες τις οποίες οι άλλοι δεν τις έχουν μάθει ή δεν τις έχουν καταλάβει. Μόλις αρχίσουν να κάνουν στον οίκο του Θεού κάποιο καθήκον που έχει σχέση με αυτές τις επαγγελματικές δεξιότητες, θεωρούν πως είναι διαφορετικοί από τους άλλους, πως έχουν τοποθετηθεί σε σημαντικό πόστο στον οίκο του Θεού, πως ανήκουν πλέον στα ανώτερα κλιμάκια, και κυρίως θεωρούν πως η αξία τους είναι πια διπλάσια και πως είναι αξιοσέβαστοι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πιστεύουν πως κάποιες εργασίες δεν χρειάζεται να τις κάνουν οι ίδιοι, πως είναι φυσικό να διατάζουν τους άλλους να τους υπηρετούν χωρίς αμοιβή σε ό,τι αφορά καθημερινές εργασίες, όπως το να τους φέρνουν φαγητό ή να τους πλένουν τα ρούχα. Υπάρχουν μάλιστα κάποιοι που, με τη δικαιολογία ότι είναι απασχολημένοι με το καθήκον τους, θέλουν να βάλουν τους αδελφούς και τις αδελφές να κάνουν γι’ αυτούς το ένα και το άλλο. Αν εξαιρέσουμε εκείνα που πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν μόνοι τους, ό,τι άλλο μπορούν να βάλουν τους άλλους να τους εξυπηρετήσουν ή να δώσουν εντολή σε άλλους να το φέρουν εις πέρας, βάζουν άλλους ανθρώπους να το κάνουν. Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό; Σκέφτονται: «Έχω κεφάλαιο, είμαι αξιοσέβαστος, αποτελώ σπάνιο ταλέντο στον οίκο του θεού, κάνω κάποιο ειδικό καθήκον και είμαι ο κύριος αποδέκτης της καλλιέργειας του οίκου του θεού. Κανένας από σας δεν είναι τόσο καλός σαν εμένα, όλοι σας είστε σε χαμηλότερο επίπεδο. Εγώ μπορώ να προσφέρω ως συνεισφορά κάτι το ιδιαίτερο στον οίκο του Θεού, ενώ εσείς όχι. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να με υπηρετείτε». Δεν είναι υπερβολικές και ξεδιάντροπες αυτές οι απαιτήσεις; Όλοι έχουν μέσα τους αυτές τις απαιτήσεις, αλλά είναι φυσικό οι αντίχριστοι να απαιτούν αυτά τα πράγματα ακόμα περισσότερο με αδίστακτο και ξεδιάντροπο τρόπο, και όσο κι αν συναναστραφείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια, δεν πρόκειται να τα εγκαταλείψουν. Οι συνηθισμένοι άνθρωποι έχουν κι αυτοί τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις των αντίχριστων, και σε περίπτωση που έχουν λίγο ταλέντο ή κάνουν μια μικρή συνεισφορά, πιστεύουν ότι δικαιούνται να απολαύσουν κάποια ειδική μεταχείριση. Δεν πλένουν μόνοι τους τα ρούχα και τις κάλτσες τους, αλλά βάζουν άλλους να τους τα πλύνουν, και διατυπώνουν κάποιες παράλογες απαιτήσεις που πάνε κόντρα στην ανθρώπινη φύση· δεν έχουν καθόλου λογική! Αυτές οι ιδέες και οι απαιτήσεις που έχουν οι άνθρωποι δεν εμπίπτουν στο πεδίο του ορθολογισμού· αν εξετάσουμε πρώτα το χαμηλότερο επίπεδο της κλίμακας, δεν συμφωνούν με τα πρότυπα της ανθρώπινης φύσης και της συνείδησης, ενώ στο υψηλότερο επίπεδο της κλίμακας, δεν συμφωνούν με την αλήθεια. Όλες αυτές οι εκδηλώσεις μπορούν να συμπεριληφθούν στην κατηγορία του ότι οι αντίχριστοι πασχίζουν για τα δικά τους οφέλη. Όλοι όσοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις είναι ικανοί να κάνουν αυτά τα πράγματα, και τολμάνε να τα κάνουν. Αν κάποιος διαθέτει λίγο ταλέντο και κάποιο κεφάλαιο, και έχει κάνει κάποια συνεισφορά, τότε θέλει να εκμεταλλευτεί τους άλλους, θέλει να επωφεληθεί από την ευκαιρία να κάνει το καθήκον του για να πασχίσει να αποκτήσει προνόμια για τον εαυτό του, θέλει να τα έχει όλα έτοιμα και να απολαύσει την ευτυχία και τη μεταχείριση που προσφέρει το να δίνει διαταγές στους άλλους να τον υπηρετήσουν. Μάλιστα, κάποιοι εγκαταλείπουν την οικογένειά τους και τη δουλειά τους για να κάνουν το καθήκον τους, και στο διάστημα αυτό αρρωσταίνουν λίγο, οπότε τους πιάνουν τα ζουμιά και παραπονιούνται ότι κανένας δεν νοιάζεται γι’ αυτούς ούτε τους φροντίζει. Το καθήκον σου το κάνεις για τον εαυτό σου, το δικό σου καθήκον κάνεις και τη δική σου ευθύνη εκπληρώνεις. Τι σχέση έχει αυτό με τους άλλους; Όποιο καθήκον κι αν κάνει κάποιος, δεν το κάνει ποτέ για κανέναν άλλον ούτε στην υπηρεσία κάποιου άλλου, οπότε κανένας δεν έχει την παραμικρή υποχρέωση να υπηρετήσει τους άλλους χωρίς ανταμοιβή ή να δέχεται εντολές από τους άλλους. Αυτή δεν είναι η αλήθεια; (Είναι.) Ναι μεν ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να αγαπούν ο ένας τον άλλον και να δείχνουν υπομονή και ανεκτικότητα απέναντι στους άλλους, αλλά κανείς δεν μπορεί να απαιτεί μόνος του από τους άλλους να τα κάνουν αυτά, είναι παράλογο αυτό. Αν κάποιος μπορεί να σε αντιμετωπίσει με ανεκτικότητα και υπομονή, και να σου δείξει αγάπη χωρίς να το απαιτήσεις, τότε κάτι τέτοιο είναι στο χέρι του. Αν, όμως, οι αδελφοί και οι αδελφές σε υπηρετούν επειδή το απαιτείς εσύ, αν τους διατάζεις με το ζόρι και τους εκμεταλλεύεσαι, ή αν σε υπηρετούν επειδή τους έχεις πιάσει κορόιδα, τότε έχεις πρόβλημα. Κάποιοι φτάνουν μέχρι στο σημείο να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να κάνουν το καθήκον τους και πολλές φορές, αυτό το χρησιμοποιούν ως δικαιολογία για να αποσπούν εκβιαστικά κάποια πράγματα από πλούσιους αδελφούς και αδελφές, βάζοντάς τους να αγοράσουν το τάδε ή το δείνα και να τους προσφέρουν υπηρεσίες. Για παράδειγμα, αν έχουν ανάγκη από περισσότερα ρούχα, λένε σε έναν αδελφό ή μια αδελφή: «Εσύ φτιάχνεις ρούχα, σωστά; Πήγαινε να μου φτιάξεις κάτι να φορέσω». Εκείνος ο αδελφός ή η αδελφή λέει: «Τότε, βγάλε το πορτοφόλι σου. Αγόρασε εσύ τα υλικά κι εγώ θα σου φτιάξω κάτι». Δεν βγάζουν τα λεφτά τους, αλλά αντίθετα εξαναγκάζουν τον αδελφό ή την αδελφή να αγοράσει το υλικό για λογαριασμό τους· δεν είναι δόλια η φύση αυτής της πράξης; Εκμεταλλεύονται τη σχέση μεταξύ των αδελφών, εκμεταλλεύονται το κεφάλαιό τους, εκμεταλλεύονται την ευκαιρία που τους δίνεται να κάνουν το καθήκον τους για να απαιτήσουν κάθε λογής υπηρεσίες και μεταχείριση από τους αδελφούς και τις αδελφές, να διατάζουν τους αδελφούς και τις αδελφές να δουλεύουν γι’ αυτούς —όλα αυτά αποτελούν εκδηλώσεις του κατώτερου χαρακτήρα των αντίχριστων.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος τέταρτο)

Οι συνηθισμένοι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν τέτοια δύναμη και κύρος, αλλά και αυτοί επιθυμούν να κάνουν τους άλλους να αποκτήσουν καλή γνώμη για τους ίδιους και να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση, καθώς και να τους προσδώσουν υψηλή θέση μέσα στην καρδιά τους. Αυτή είναι μια διεφθαρμένη διάθεση, και αν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, δεν μπορούν να το αναγνωρίσουν αυτό. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις είναι αυτές που είναι πιο δύσκολο απ’ όλες να αναγνωριστούν. Είναι εύκολο να αναγνωρίσει κανείς τα σφάλματα και τις ελλείψεις του, αλλά δεν είναι εύκολο να αναγνωρίσει τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Οι άνθρωποι που δεν έχουν αυτογνωσία δεν μιλούν ποτέ για τις διεφθαρμένες τους καταστάσεις, νομίζουν πάντα ότι δεν έχουν πρόβλημα. Και χωρίς να το συνειδητοποιούν, αρχίζουν να επιδεικνύονται: «Όλα αυτά τα χρόνια που πιστεύω, έχω υποστεί τόσες διώξεις και τόσες κακουχίες. Ξέρετε πώς τα ξεπέρασα όλα αυτά;» Είναι αλαζονική αυτή η διάθεση; Με βάση ποιο κίνητρο προβάλλουν τον εαυτό τους; (Να κερδίσουν την εκτίμηση των ανθρώπων.) Με βάση ποιο κίνητρο κάνουν τους ανθρώπους να τους εκτιμήσουν; (Να τους προσδώσουν αυτοί οι άνθρωποι υψηλή θέση στο μυαλό τους.) Όταν κάποιος άλλος στο μυαλό του σου προσδίδει θέση, τότε, όταν είναι κοντά σου, σου φέρεται με ευλάβεια και σου μιλάει πολύ ευγενικά. Σε θαυμάζει πάντα, σου παραχωρεί πάντα προτεραιότητα σε όλα, σου κάνει το χατίρι, σε κολακεύει και σε υπακούει. Σε αναζητά και σε αφήνει να παίρνεις αποφάσεις για τα πάντα. Κι εσύ από αυτό εισπράττεις μια αίσθηση ευχαρίστησης· νιώθεις δυνατότερος και καλύτερος απ’ όλους. Σε όλους αρέσει αυτό το συναίσθημα. Αυτό νιώθεις όταν έχεις θέση στην καρδιά κάποιου· οι άνθρωποι επιθυμούν να απολαύσουν αυτό το συναίσθημα, και γι’ αυτό συναγωνίζονται για τη θέση, και όλοι θέλουν να έχουν θέση στην καρδιά των άλλων, να τους εκτιμούν και να τους λατρεύουν οι άλλοι. Αν δεν μπορούσαν να αντλήσουν τέτοια απόλαυση από αυτό, δεν θα επιδίωκαν τη θέση. Για παράδειγμα, αν κάποιος δεν σε θεωρεί άνθρωπο με θέση, τότε θα σε αντιμετωπίσει επί ίσοις όροις, σαν ίσο του. Θα σε πάει κόντρα όταν χρειαστεί, δεν θα σου φερθεί με ευγένεια και σεβασμό, ενώ μπορεί ακόμα και να φύγει πριν τελειώσεις την κουβέντα σου. Θα σε ενοχλούσε αυτό; Δεν σου αρέσει όταν σου φέρονται έτσι· σου αρέσει όταν σε κολακεύουν, σε θαυμάζουν και σε λατρεύουν κάθε στιγμή. Σου αρέσει όταν είσαι το επίκεντρο των πάντων και όλα περιστρέφονται γύρω σου, σου αρέσει όταν όλοι σε ακούνε, σε θαυμάζουν και υποτάσσονται στις οδηγίες σου. Αυτό δεν είναι επιθυμία να ηγεμονεύεις σαν βασιλιάς, να έχεις εξουσία; Τα λόγια και οι πράξεις σου καθοδηγούνται από την επιδίωξη και την απόκτηση της θέσης, και γι’ αυτήν διαγκωνίζεσαι, παλεύεις και ανταγωνίζεσαι με τους άλλους. Έχεις στόχο να κατακτήσεις μια θέση και να φτάσεις στο σημείο που ο εκλεκτός λαός του Θεού θα σε ακούει, θα σε υποστηρίζει και θα σε λατρεύει. Μόλις καταλάβεις αυτήν τη θέση, τότε έχεις αποκτήσει εξουσία και μπορείς να απολαύσεις τα οφέλη της θέσης, τον θαυμασμό των άλλων και όλα τα άλλα πλεονεκτήματα που έρχονται μαζί μ’ αυτήν τη θέση. Οι άνθρωποι συνέχεια κρύβουν τον πραγματικό τους εαυτό, κάνουν επίδειξη στους άλλους, δίνουν παράσταση, φορούν προσωπείο και εξωραΐζουν τον εαυτό τους ώστε οι άλλοι να πιστέψουν ότι είναι τέλειοι. Ο στόχος τους με αυτό που κάνουν είναι να αποκτήσουν θέση, ώστε να απολαμβάνουν τα οφέλη της. Αν δεν το πιστεύεις αυτό, σκέψου το προσεκτικά: Γιατί θέλεις πάντοτε να κάνεις τους άλλους να σε έχουν σε μεγάλη εκτίμηση; Θέλεις να τους κάνεις να σε λατρεύουν και να σε θαυμάζουν, ώστε τελικά να πάρεις την εξουσία και να απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης. Η θέση που τόσο απεγνωσμένα επιζητάς θα σου φέρει πολλά οφέλη, κι αυτά ακριβώς τα οφέλη είναι που ζηλεύουν και επιθυμούν οι άλλοι. Μόλις οι άνθρωποι πάρουν μια γεύση απ’ τα πολλά οφέλη που τους παρέχει η θέση, μεθούν και παραδίνονται σ’ αυτήν την πολυτελή ζωή. Νομίζουν ότι μόνο έτσι δεν πάει χαμένη η ζωή τους. Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα το απολαμβάνει πάρα πολύ όταν παραδίνεται σ’ αυτά τα πράγματα. Συνεπώς, μόλις κάποιος αποκτήσει μια θέση και αρχίσει να απολαμβάνει τα διάφορα οφέλη που αυτή του προσφέρει, θα λαχταράει απεγνωσμένα αυτές τις αμαρτωλές απολαύσεις και μάλιστα δεν πρόκειται να τις εγκαταλείψει ποτέ. Ουσιαστικά, την επιδίωξη της φήμης και της θέσης την καθοδηγεί η επιθυμία κάποιου να απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα που τη συνοδεύουν, να ηγεμονεύει σαν βασιλιάς, να ασκεί έλεγχο στον εκλεκτό λαό του Θεού, να κυριαρχεί σε όλους και να ιδρύσει ένα ανεξάρτητο βασίλειο όπου θα μπορεί να απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης του και να παραδίνεται σε αμαρτωλές απολαύσεις. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί ένα σωρό μεθόδους για να εξαπατήσει τους ανθρώπους, να τους ξεγελάσει και να τους κοροϊδέψει, δίνοντάς τους ψευδείς εντυπώσεις. Χρησιμοποιεί ακόμη και τον εκφοβισμό και τις απειλές για να τους κάνει να τον θαυμάσουν και να τον φοβηθούν, με απώτερο σκοπό να τους οδηγήσει στην υποταγή σ’ αυτόν και στη λατρεία Του. Αυτό ευχαριστεί τον Σατανά και αυτός είναι και ο στόχος του όταν ανταγωνίζεται τον Θεό για να κερδίσει τους ανθρώπους. Όταν, λοιπόν, αγωνίζεστε για τη θέση και τη φήμη ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους, για ποιο πράγμα αγωνίζεστε; Αγωνίζεστε όντως για τη φήμη; Όχι. Στην πραγματικότητα αγωνίζεσαι για τα οφέλη που σου φέρνει η φήμη. Αν θέλεις πάντα να απολαμβάνεις αυτά τα οφέλη, τότε θα πρέπει να αγωνιστείς γι’ αυτά. Αν, όμως, δεν εκτιμάς αυτά τα οφέλη και λες: «Δεν έχει σημασία πώς μου φέρονται οι άνθρωποι. Δεν είμαι παρά ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Δεν είμαι άξιος να λάβω τέτοια καλή μεταχείριση ούτε θέλω να λατρεύω κάποιον άνθρωπο. Ο Θεός είναι ο μόνος που πρέπει πραγματικά να λατρεύω και να έχω τον φόβο Του. Μόνο Αυτός είναι ο Θεός μου και ο Κύριός μου. Όσο καλός κι αν είναι κανείς, όσο μεγάλες ικανότητες κι αν έχει, όσο τεράστιο ταλέντο κι αν έχει ή όσο υπέροχη ή τέλεια εικόνα κι αν έχει, δεν είναι αυτός το αντικείμενο του σεβασμού μου, επειδή δεν είναι αυτός η αλήθεια. Δεν είναι ο Δημιουργός, δεν είναι ο Σωτήρας και δεν μπορεί να ενορχηστρώνει ούτε να κυριαρχεί απόλυτα στο πεπρωμένο του ανθρώπου. Δεν είναι αυτός το αντικείμενο της λατρείας μου. Κανένας άνθρωπος δεν αξίζει τη λατρεία μου», δεν συμφωνεί αυτό με την αλήθεια; Απ’ την άλλη, αν δεν λατρεύεις τους άλλους, πώς πρέπει να τους φερθείς αν αρχίσουν να λατρεύουν εσένα; Πρέπει να βρεις τρόπο να μην τους αφήσεις να το κάνουν αυτό και να τους βοηθήσεις να απελευθερωθούν από μια τέτοια νοοτροπία. Πρέπει να βρεις τρόπο να τους δείξεις το αληθινό σου πρόσωπο και να τους δείξεις την ασχήμια σου και την αληθινή σου φύση. Το πιο σημαντικό είναι να δώσεις στους άλλους να καταλάβουν ότι, όσο καλό και αν είναι το επίπεδό σου, όσο μορφωμένος κι αν είσαι, όσες γνώσεις κι αν έχεις και όσο έξυπνος κι αν είσαι, δεν παύεις να είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Δεν αποτελείς αντικείμενο θαυμασμού ή λατρείας για κανέναν. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να παραμείνεις σταθερός στη θέση σου και να μην αποσύρεσαι όταν κάνεις λάθη ή όταν έρχεσαι σε δύσκολη θέση. Αν, όποτε κάνεις λάθη ή έρχεσαι σε δύσκολη θέση, όχι μόνο δεν το αναγνωρίζεις, αλλά και προσπαθείς να το αποκρύψεις ή να το ωραιοποιήσεις εξαπατώντας τους άλλους, τότε επιδεινώνεις το λάθος σου και κάνεις τον εαυτό σου να φαίνεται ακόμα πιο άσχημος. Η φιλοδοξία σου φανερώνεται ακόμα περισσότερο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σας

Μόλις ένας αντίχριστος αποκτήσει θέση, δεν υπάρχει τίποτα πια που να τον συγκρατεί· τους άλλους ανθρώπους τους θεωρεί πράγματα που μπορεί να ποδοπατά, ενώ σε καθετί που κάνει θέλει να βρεθεί στο επίκεντρο, να επωφεληθεί στο έπακρο. Πασχίζει να έχει το πάνω χέρι σε ό,τι κάνει, καθώς και όταν μιλάει. Θέλει, όπου κι αν κάθεται, η θέση του να είναι ξεχωριστή. Όποια κι αν είναι η μεταχείριση που απολαμβάνει στον οίκο του Θεού, τη θέλει καλύτερη από αυτήν που δέχεται ο οποιοσδήποτε άλλος. Θέλει να τον εκτιμούν όλοι περισσότερο και να τον έχουν σε μεγαλύτερη εκτίμηση απ’ τον καθένα. Όταν δεν έχει θέση, θέλει να την αρπάξει και, όταν αποκτήσει θέση, γίνεται τρομερά αλαζόνας. Όποιος του μιλάει πρέπει να τον κοιτάζει από χαμηλότερα, δεν μπορεί κανένας να περπατήσει δίπλα του, αλλά πρέπει να μένει ένα δυο βήματα πίσω· κανείς δεν επιτρέπεται να του μιλήσει πολύ δυνατά ή πολύ σκληρά, να χρησιμοποιήσει λάθος λόγια ή να τον στραβοκοιτάξει. Τα ψειρίζει όλα κι έχει για όλα κάτι να πει. Δεν μπορεί κανένας να τον προσβάλει ούτε να του ασκήσει κριτική, αλλά πρέπει όλοι να του δείχνουν σεβασμό, να τον καλοπιάνουν και να τον κολακεύουν. Μόλις ένας αντίχριστος αποκτήσει θέση, θα ενεργεί παντού αυθαίρετα και πεισματάρικα και θα κάνει φιγούρα ώστε οι υπόλοιποι να τον εκτιμούν. Όχι μόνο απολαμβάνει τη θέση και θεωρεί εξαιρετικά πολύτιμη την εκτίμηση των άλλων, αλλά και οι υλικές απολαύσεις είναι πολύ σημαντικές για κείνον. Θέλει να φιλοξενείται σε σπίτια που του εξασφαλίζουν την καλύτερη μεταχείριση. Όποιος κι αν είναι αυτός που τον φιλοξενεί, έχει ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά το τι θα φάει, ενώ αν το φαγητό δεν είναι όσο καλό θέλει, θα βρει την ευκαιρία να κλαδέψει τον οικοδεσπότη του. Δεν δέχεται καμία υποδεέστερη απόλαυση· πρέπει το φαγητό, τα ρούχα, η διαμονή και το μεταφορικό του μέσο να είναι όλα τους κορυφαία, δεν γίνεται σε καμία περίπτωση να είναι μέτρια. Δεν μπορεί να δεχτεί πράγματα που είναι όμοια με εκείνα που έχουν οι κανονικοί αδελφοί και αδελφές. Αν οι άλλοι ξυπνάνε στις 5 ή στις 6 το πρωί, αυτός θα ξυπνήσει στις 7 ή στις 8. Πρέπει να του κρατάνε τα καλύτερα φαγητά και πράγματα. Ακόμα και τις προσφορές των ανθρώπων πρέπει να τις περάσει πρώτα ο ίδιος από κόσκινο για να κρατήσει καθετί ωραίο ή πολύτιμο ή οτιδήποτε του τραβήξει το βλέμμα, ενώ για την εκκλησία θα αφήσει τα περισσεύματα. Και υπάρχει και ένα άλλο, εξαιρετικά αηδιαστικό πράγμα που κάνουν οι αντίχριστοι. Τι είναι αυτό; Μόλις αποκτήσουν θέση, ανοίγει η όρεξή τους, διευρύνονται οι ορίζοντές τους και μαθαίνουν να διασκεδάζουν· ύστερα, αρχίζουν να θέλουν να ξοδεύουν λεφτά και να καταναλώνουν προϊόντα, με αποτέλεσμα να θέλουν να κρατούν για τον εαυτό τους όλα τα λεφτά που χρησιμοποιεί η εκκλησία για το έργο της, να τα διαθέτουν όπως θέλουν, να τα ελέγχουν ανάλογα με τις επιθυμίες τους. Οι αντίχριστοι χαίρονται ιδιαίτερα όταν έχουν τέτοιου είδους εξουσία και τέτοιου είδους μεταχείριση και, μόλις αποκτήσουν εξουσία, θέλουν να υπογράφουν οι ίδιοι τα πάντα, όπως για παράδειγμα όλες τις επιταγές και τις διάφορες συμφωνίες. Θέλουν να απολαμβάνουν την αίσθηση του να βάζουν συνέχεια την τζίφρα τους εδώ κι εκεί και να ξοδεύουν χρήματα αλόγιστα. Όταν ένας αντίχριστος δεν έχει θέση, κανένας δεν βλέπει σ’ αυτόν τέτοιες εκδηλώσεις ούτε καταλαβαίνει ότι είναι τέτοιος άνθρωπος, ότι έχει τέτοια διάθεση, ότι θα έκανε τέτοια πράγματα. Μόλις, όμως, αποκτήσει θέση, όλα αυτά αποκαλύπτονται. Αν εκλεγεί το πρωί, μέχρι το απόγευμα έχει γίνει τρομερά αλαζόνας και ψηλομύτης, παίρνουν τα μυαλά του αέρα και δεν υπολογίζει καθόλου τους συνηθισμένους ανθρώπους. Η αλλαγή μοιάζει να έχει γίνει πολύ γρήγορα, στην πραγματικότητα, όμως, δεν άλλαξε· απλώς αποκαλύφθηκε. Είναι όλο ύφος και τουπέ —και τι έχει σκοπό να κάνει; Θέλει να ζει εις βάρος της εκκλησίας, να απολαμβάνει τα προνόμια της θέσης. Όποτε φέρει κάποιος ένα πιάτο με ωραίο φαγητό, αρχίζει να το καταβροχθίζει, ενώ ταυτόχρονα απαιτεί και συμπληρώματα διατροφής για να συντηρήσει τη βρωμερή σάρκα του. Συμβαίνει συχνά να απολαμβάνουν οι αντίχριστοι ιδιαίτερα προνόμια· απλώς υπάρχουν διαφορές ως προς τη σοβαρότητα της κατάστασης. Όποτε κάποιος άνθρωπος που μένει προσκολλημένος στις σαρκικές απολαύσεις γίνεται επικεφαλής, θέλει να απολαμβάνει ειδικά προνόμια. Τέτοια διάθεση έχουν οι αντίχριστοι. Τη στιγμή που θα αποκτήσουν θέση, αλλάζουν τελείως. Βάζουν στόχο, με αποφασιστικότητα και προσήλωση, όλες τις απολαύσεις και την ειδική μεταχείριση που συνεπάγεται η θέση και, μόλις τις αποκτήσουν, δεν εννοούν σε καμία περίπτωση να τις εγκαταλείψουν ή να αφήσουν να τους ξεφύγει έστω και η παραμικρή από αυτές. Ποια απ’ αυτές τις εκδηλώσεις, ποιος από αυτούς τους τρόπους άσκησης των αντίχριστων αποτελεί ενέργεια σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Κανένας απολύτως. Όλοι τους είναι αηδιαστικοί και απεχθείς να τους βλέπεις· οι τρόποι άσκησής τους και οι εκδηλώσεις τους όχι μόνο δεν συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές, αλλά είναι βέβαιο και πως οι ίδιοι δεν διαθέτουν ίχνος συνείδησης, λογικής και τσίπας. Οι αντίχριστοι, όταν έχουν θέση, εκτός του ότι διαπράττουν απερίσκεπτα κακές πράξεις και εργάζονται για την εξουσία και τη θέση τους, όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα που θα ωφελούσε το έργο της εκκλησίας ή τη ζωή-είσοδο των αδελφών, αλλά επιπλέον χαίρονται τα οφέλη της θέσης, τις σαρκικές απολαύσεις και τον θαυμασμό και τη λατρεία των άλλων. Κάποιοι αντίχριστοι, μάλιστα, βρίσκουν ανθρώπους για να τους υπηρετούν, βάζουν άλλους να τους φέρνουν το τσάι τους, άλλους να τους πλένουν τα ρούχα που φοράνε, μέχρι και συγκεκριμένο άτομο για να τους τρίβει την πλάτη όταν κάνουν μπάνιο έχουν, αλλά και κάποιον να τους σερβίρει όταν τρώνε. Ακόμα χειρότερα, κάποιοι έχουν μέχρι και συγκεκριμένο μενού για καθένα από τα τρία γεύματα της ημέρας κι από πάνω θέλουν να παίρνουν συμπληρώματα διατροφής και να τους φτιάχνουν οι άλλοι χίλιες δυο διαφορετικές σούπες. Έχουν καθόλου τσίπα πάνω τους οι αντίχριστοι; Όχι, δεν έχουν! Τι θα λέγατε, μήπως το απλό κλάδεμα είναι κάπως επιεικής μεταχείριση για τέτοιους ανθρώπους; Θα τους κάνει να ντραπούν το κλάδεμα; (Όχι.) Πώς μπορεί, λοιπόν, να διευθετηθεί αυτό το ζήτημα; Είναι πολύ απλό: Μόλις τους κλαδέψετε, εκθέστε τους και πείτε τους ευθέως τι άνθρωποι είναι. Είτε το παραδεχθούν είτε όχι, πρέπει να απαλλαχτούν από τα καθήκοντά τους και να τους απορρίψουν όλοι.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ενδέκατο

Στον διεφθαρμένο άνθρωπο αρέσει πολύ να επιδιώκει τη θέση και να απολαμβάνει τα οφέλη της. Αυτό ισχύει για κάθε άνθρωπο, είτε έχεις θέση αυτήν τη στιγμή είτε δεν έχεις. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να εγκαταλείψεις τη θέση και να ξεφύγεις απ’ τους πειρασμούς της. Για να γίνει κάτι τέτοιο απαιτείται η συνεργασία του ανθρώπου σε πολλές πτυχές. Ποιες είναι αυτές; Κυρίως η αναζήτηση της αλήθειας, η αποδοχή της αλήθειας, η κατανόηση των προθέσεων του Θεού και το να εμβαθύνει κανείς ξεκάθαρα στην ουσία των προβλημάτων. Αν τα κάνει κάποιος όλα αυτά, θα έχει την πίστη που χρειάζεται για να ξεπεράσει τον πειρασμό της θέσης. Επιπλέον, πρέπει να σκεφτείς αποτελεσματικούς τρόπους για να απαλλαγείς απ’ τον πειρασμό και να ικανοποιήσεις τις προθέσεις του Θεού. Πρέπει να διαθέτεις μονοπάτια άσκησης, πράγμα που θα σε κρατήσει στο ορθό μονοπάτι. Αν δεν έχεις μονοπάτια άσκησης, θα υποκύπτεις συχνά στους πειρασμούς. Θα θέλεις να ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι, αλλά τελικά, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσεις, οι προσπάθειές σου θα αποδειχθούν μάταιες. Και ποιοι είναι οι πειρασμοί που αντιμετωπίζεις συχνά; (Όταν σημειώνω κάποια επιτυχία καθώς εκτελώ το καθήκον μου και με εκτιμούν οι αδελφοί και οι αδελφές, νιώθω αυταρέσκεια και απολαμβάνω αυτό το συναίσθημα σε μεγάλο βαθμό. Κάποιες φορές δεν το συνειδητοποιώ· άλλες φορές συνειδητοποιώ ότι αυτή η κατάσταση είναι λανθασμένη, αλλά και πάλι δεν μπορώ να επαναστατήσω ενάντια σ’ αυτήν.) Αυτό είναι πειρασμός. Ποιος άλλος θα μιλήσει; (Επειδή είμαι επικεφαλής, οι αδελφοί και οι αδελφές μας μερικές φορές μου επιφυλάσσουν ειδική μεταχείριση.) Και αυτό πειρασμός είναι. Αν δεν έχεις επίγνωση των πειρασμών που αντιμετωπίζεις, αλλά τους χειρίζεσαι άσχημα και δεν μπορείς να κάνεις τις σωστές επιλογές, τότε αυτοί οι πειρασμοί θα σου φέρουν θλίψη και δυστυχία. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι η ειδική μεταχείριση που σου επιφυλάσσουν οι αδελφοί και οι αδελφές περιλαμβάνει τα υλικά προνόμια του φαγητού, του ντυσίματος, της στέγασης και της εξασφάλισης των καθημερινών σου αναγκών. Αν αυτά που απολαμβάνεις είναι πιο ωραία από όσα σου δίνουν, θα τα περιφρονείς και μπορεί να αποστρέφεσαι και να απορρίπτεις τα δώρα τους. Αν, όμως, συναντούσες έναν πλούσιο και σου έδινε μερικά ωραία ρούχα και σου έλεγε ότι δεν τα φοράει, θα μπορούσες να παραμείνεις σταθερός μπροστά σε έναν τέτοιο πειρασμό; Ίσως να σκεφτόσουν την κατάσταση και να μονολογούσες: «Είναι πλούσιος και αυτά τα ρούχα δεν σημαίνουν τίποτα γι’ αυτόν. Ούτως ή άλλως δεν τα φοράει. Αν δεν τα δώσει σ’ εμένα, απλώς θα τα καταχωνιάσει κάπου. Οπότε, θα τα κρατήσω». Πώς σου φαίνεται αυτή απόφαση; (Αυτός ο άνθρωπος ήδη απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης.) Για ποιον λόγο είναι αυτό απόλαυση των οφελών της θέσης; (Επειδή αποδέχτηκε ωραία πράγματα.) Το να απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης περιλαμβάνει μόνο το να αποδέχεσαι τα ωραία πράγματα που σου προσφέρονται; Αν σου προσφέρουν κάτι συνηθισμένο, αλλά είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι, οπότε το αποδέχεσαι, τότε μετράει κι αυτό ως απόλαυση των οφελών της θέσης; (Ναι. Όποτε κάποιος δέχεται πράγματα από τους άλλους για να ικανοποιήσει τις εγωιστικές του επιθυμίες, μετράει.) Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν το έχεις καταλάβει καλά αυτό το θέμα. Σκέψου το εξής: Αν δεν ήσουν επικεφαλής και δεν είχες καμία θέση, θα σου το έκανε αυτό το δώρο; (Όχι.) Σίγουρα όχι. Το δώρο αυτό σού το κάνει επειδή είσαι επικεφαλής. Έχει αλλάξει η φύση του πράγματος. Αυτό δεν είναι κανονική φιλανθρωπία, κι εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. Αν τον ρωτούσες: «Αν δεν ήμουν επικεφαλής, αλλά απλώς ένας συνηθισμένος αδελφός ή αδελφή, θα μου έκανες ένα τέτοιο δώρο; Αν αυτό το αντικείμενο το χρειαζόταν ένας αδελφός ή μια αδελφή, θα του το έδινες;», εκείνος θα απαντούσε: «Δεν θα μπορούσα. Δεν μπορώ να δίνω πράγματα σε όποιον να ’ναι. Το δίνω σ’ εσένα επειδή είσαι ο επικεφαλής μου. Αν δεν είχες αυτήν την ιδιαίτερη θέση, γιατί να σου δώσω ένα τέτοιο δώρο;» Βλέπεις, λοιπόν, ότι δεν έχεις καταλάβει την κατάσταση. Όταν είπε ότι δεν είχε τι να τα κάνει αυτά τα ωραία ρούχα, εσύ τον πίστεψες, αλλά σε εξαπατούσε. Ο σκοπός του είναι να σε κάνει να δεχτείς το δώρο του ώστε στο μέλλον να του φέρεσαι καλά και να του επιφυλάσσεις ειδική μεταχείριση. Αυτή η πρόθεση κρύβεται πίσω απ’ το δώρο του. Η αλήθεια είναι πως ξέρεις μέσα σου ότι αν δεν είχες καμία θέση, δεν θα σου έδινε ποτέ ένα τέτοιο δώρο, και παρ’ όλα αυτά το αποδέχεσαι. Με τη γλώσσα σου λες: «Δόξα τω Θεώ. Δέχτηκα αυτό το δώρο από τον Θεό, είναι η καλοσύνη Του απέναντί μου». Όχι μόνο απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης, αλλά απολαμβάνεις και τα πράγματα του εκλεκτού λαού του Θεού, λες και σου αναλογούν. Δεν είναι ξεδιάντροπο αυτό; Αν ο άνθρωπος δεν έχει αίσθημα συνείδησης και δεν ντρέπεται καθόλου, τότε αυτό είναι το πρόβλημα. Έχει απλώς να κάνει με τη συμπεριφορά; Είναι άραγε απλώς λάθος να δέχεσαι πράγματα απ’ τους άλλους και σωστό να τα αρνείσαι; Τι πρέπει να κάνετε όταν σας τυχαίνει μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να ρωτήσεις αυτόν που δίνει τα δώρα αν αυτό που κάνει συμφωνεί με τις αρχές. Πες του: «Ας αναζητήσουμε καθοδήγηση απ’ τον λόγο του Θεού ή απ’ τα διοικητικά διατάγματα της εκκλησίας για να δούμε αν αυτό που κάνεις συμφωνεί με τις αρχές. Αν δεν συμφωνεί, δεν μπορώ να δεχτώ ένα τέτοιο δώρο». Εάν οι πηγές αυτές δώσουν σ’ αυτόν που κάνει το δώρο να καταλάβει ότι η πράξη του παραβιάζει τις αρχές, αλλά εκείνος συνεχίζει να θέλει να σου δώσει το δώρο, τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές. Οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να το ξεπεράσουν αυτό. Επιθυμούν διακαώς να τους δίνουν οι άλλοι περισσότερα, ενώ θέλουν και περισσότερη ειδική μεταχείριση. Αν είσαι σωστός άνθρωπος, τότε όταν σου τύχει μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να προσευχηθείς αμέσως στον Θεό και να πεις: «Θεέ μου, σίγουρα αυτό που μου συμβαίνει σήμερα είναι σημάδι της καλής Σου θέλησης. Είναι ένα μάθημα που ετοίμασες για μένα. Είμαι πρόθυμος να αναζητήσω την αλήθεια και να ενεργήσω σύμφωνα με τις αρχές». Όσοι έχουν θέση αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλους πειρασμούς και, όταν παρουσιαστεί ένας πειρασμός, είναι πράγματι δύσκολο να τον ξεπεράσει κανείς. Χρειάζεσαι την προστασία και τη βοήθεια του Θεού· πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και πρέπει επίσης να αναζητάς την αλήθεια και να κάνεις συχνά αυτοκριτική. Αν τα κάνεις αυτά, θα νιώθεις προσγειωμένος και γαλήνιος. Αν, όμως, περιμένεις μέχρι να λάβεις τέτοια δώρα για να προσευχηθείς, θα συνεχίσεις να αισθάνεσαι τόσο προσγειωμένος και γαλήνιος; (Όχι πια.) Τι θα σκεφτεί τότε ο Θεός για σένα; Θα είναι ευχαριστημένος με τις πράξεις σου ή θα τις αποστρέφεται; Θα αποστρέφεται τις πράξεις σου. Το πρόβλημα είναι μόνο το αν δέχεσαι ή όχι κάτι που σου δίνουν; (Όχι.) Επομένως, πού είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα βρίσκεται στις απόψεις και στη στάση που υιοθετείς όταν σου τυχαίνει μια τέτοια κατάσταση. Αποφασίζεις μόνος σου ή αναζητάς την αλήθεια; Έχεις κάποιο πρότυπο συνείδησης; Έχεις καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά; Προσεύχεσαι στον Θεό κάθε φορά που σου τυχαίνει αυτή η κατάσταση; Πρώτα επιδιώκεις να ικανοποιήσεις τις δικές σου επιθυμίες ή πρώτα προσεύχεσαι και αναζητάς τις προθέσεις του Θεού; Σε αυτό το θέμα αποκαλύπτεσαι. Πώς πρέπει να χειρίζεσαι μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να έχεις αρχές άσκησης. Κατ’ αρχάς, εξωτερικά, πρέπει να αρνείσαι αυτές τις ειδικές υλικές ανταμοιβές, αυτούς τους πειρασμούς. Ακόμα κι όταν σου προσφέρουν κάτι που θες πάρα πολύ ή ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι, και τότε πρέπει να το αρνηθείς. Τι σημαίνει υλικά πράγματα; Είναι το φαγητό, τα ρούχα, η στέγαση, αντικείμενα καθημερινής χρήσης —όλα αυτά. Πρέπει να αρνείται κανείς αυτές τις ειδικές υλικές ανταμοιβές. Και γιατί πρέπει να τις αρνείσαι; Μήπως είναι μόνο θέμα του τρόπου που ενεργείς; Όχι· είναι θέμα της συνεργατικής σου στάσης. Αν θέλεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, να ικανοποιείς τον Θεό και να αποφεύγεις τους πειρασμούς, πρέπει πρώτα να έχεις αυτήν τη συνεργατική στάση. Με αυτήν τη στάση, θα μπορείς να αποφεύγεις τους πειρασμούς και θα έχεις ήρεμη τη συνείδησή σου. Αν σου προσφέρουν κάτι που θέλεις και το δεχτείς, η καρδιά σου θα νιώσει κάποιες τύψεις συνειδήσεως. Ωστόσο, καθώς θέλεις να βρίσκεις λόγους και δικαιολογίες για τον εαυτό σου, θα πεις ότι έπρεπε να σου δοθεί αυτό το πράγμα, ότι είναι δικαιωματικά δικό σου. Και τότε οι τύψεις σου θα εξασθενίσουν και θα καταλαγιάσουν. Μερικές φορές, κάποιοι λόγοι ή κάποιες σκέψεις και απόψεις μπορεί να επηρεάσουν τη συνείδησή σου, οπότε οι τύψεις σου δεν θα είναι έντονες. Είναι, λοιπόν, αξιόπιστο πρότυπο η συνείδησή σου; Δεν είναι. Αυτό είναι ένα καμπανάκι που λειτουργεί ως προειδοποίηση. Τι είδους προειδοποίηση δίνει; Ότι δεν είναι ασφαλές να βασίζεται κανείς μόνο στα συναισθήματα της συνείδησης· πρέπει και να αναζητά τις αλήθεια-αρχές. Αυτό είναι κάτι το αξιόπιστο. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια να τους συγκρατεί, μπορούν ακόμα να υποκύψουν στον πειρασμό, προτάσσοντας διάφορους λόγους και δικαιολογίες ώστε να μπορέσουν να ικανοποιήσουν την απληστία τους για τα οφέλη της θέσης. Ως επικεφαλής, λοιπόν, θα πρέπει να τηρείς στην καρδιά σου αυτήν τη μία αρχή: Πάντα θα αρνούμαι, πάντα θα αποφεύγω και θα απορρίπτω πέρα για πέρα οποιαδήποτε ειδική μεταχείριση. Η απόλυτη απόρριψη είναι η προϋπόθεση για να αποφύγεις το κακό. Εάν διαθέτεις την προϋπόθεση που απαιτείται για να αποφεύγεις το κακό, τότε σε κάποιον βαθμό βρίσκεσαι ήδη υπό την προστασία του Θεού. Και αν έχεις τέτοιες αρχές στην άσκησή σου και τις τηρείς σταθερά, τότε κάνεις ήδη πράξη την αλήθεια και ικανοποιείς τον Θεό. Βαδίζεις ήδη στο ορθό μονοπάτι. Όταν βαδίζεις στο ορθό μονοπάτι και ικανοποιείς ήδη τον Θεό, χρειάζεσαι ακόμα τη δοκιμασία της συνείδησής σου; Αν ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές και κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε αυτό είναι ανώτερο απ’ τα πρότυπα της συνείδησης. Αν κάποιος είναι αποφασισμένος να είναι συνεργάσιμος και μπορεί να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές, έχει ήδη ικανοποιήσει τον Θεό. Αυτό είναι το πρότυπο που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να διαλύσει κανείς τους πειρασμούς και τα δεσμά του κύρους