Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Αν οι άνθρωποι επιθυμούν να σωθούν όταν πιστεύουν στον Θεό, το βασικό είναι αν έχουν ή όχι μια καρδιά που έχει φόβο Θεού, αν ο Θεός έχει ή δεν έχει μια θέση στην καρδιά τους, αν είναι ή δεν είναι σε θέση να ζήσουν ενώπιον του Θεού και να διατηρήσουν μια κανονική σχέση με τον Θεό. Το κρίσιμο είναι κατά πόσον οι άνθρωποι είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια και να επιτύχουν υπακοή στον Θεό. Αυτό είναι το μονοπάτι και αυτές οι προϋποθέσεις για τη σωτηρία. Αν η καρδιά σου δεν είναι ικανή να ζει ενώπιον του Θεού, αν δεν προσεύχεσαι συχνά στον Θεό και δεν έχεις συναναστροφή με τον Θεό, και αν χάσεις την κανονική σχέση με τον Θεό, δεν θα σωθείς ποτέ, γιατί έχεις μπλοκάρει το μονοπάτι προς τη σωτηρία. Αν δεν έχεις καμία σχέση με τον Θεό, έχεις φτάσει στο τέλος της γραμμής. Αν ο Θεός δεν είναι στην καρδιά σου, τότε είναι ανώφελο να ισχυρίζεσαι ότι έχεις πίστη, να πιστεύεις μόνο υποτυπωδώς στον Θεό. Δεν έχει σημασία πόσα λόγια δόγματος μπορείς να πεις, πόσο πολύ έχεις υποφέρει για την πίστη σου στον Θεό ή πόσο χαρισματικός είσαι· αν ο Θεός απουσιάζει από την καρδιά σου και δεν έχεις φόβο Θεού, τότε δεν έχει σημασία πώς πιστεύεις στον Θεό. Ο Θεός θα πει: «Φύγε από κοντά Μου, κακούργε». Θα ταξινομηθείς ως κακούργος. Δεν θα είσαι συνδεδεμένος με τον Θεό· δεν θα είναι ο Κύριος ή ο Θεός σου. Παρόλο που αναγνωρίζεις ότι ο Θεός κυβερνά τα πάντα και αναγνωρίζεις ότι είναι ο Δημιουργός, δεν Τον λατρεύεις και δεν υποτάσσεσαι στην κυριαρχία Του. Ακολουθείς τον Σατανά και τους διαβόλους· μόνο ο Σατανάς και οι διάβολοι είναι ο κύριός σου. Αν, σε όλα τα πράγματα, εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου και ακολουθείς τη θέλησή σου, αν θεωρείς ότι η μοίρα σου είναι στα δικά σου χέρια, τότε αυτό στο οποίο πιστεύεις είναι ο εαυτός σου. Παρόλο που ισχυρίζεσαι ότι πιστεύεις και αναγνωρίζεις τον Θεό, ο Θεός δεν σε αναγνωρίζει. Δεν έχεις καμία σχέση με τον Θεό, και έτσι είσαι προορισμένος να σε απεχθάνεται και να σε απορρίψει, να σε τιμωρήσει και να σε αποκλείσει· ο Θεός δεν σώζει ανθρώπους σαν εσένα. Οι άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό είναι εκείνοι που Τον αποδέχονται ως Σωτήρα, που αποδέχονται ότι είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Είναι ικανοί να δαπανήσουν ειλικρινά τον εαυτό τους γι’ Αυτόν και να εκτελέσουν το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος· βιώνουν το έργο του Θεού, κάνουν πράξη τα λόγια Του και την αλήθεια, και βαδίζουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Είναι άνθρωποι που υπακούν στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού, και που ακολουθούν το θέλημά Του. Μόνο όταν οι άνθρωποι έχουν τέτοια πίστη στον Θεό μπορούν να σωθούν· ειδάλλως, θα καταδικαστούν. Είναι αποδεκτό οι άνθρωποι να επιδίδονται σε ευσεβείς πόθους όταν πιστεύουν στον Θεό; Στην πίστη τους στον Θεό, μπορούν οι άνθρωποι να κερδίσουν την αλήθεια όταν προσκολλώνται πάντα στις δικές τους αντιλήψεις και στις ασαφείς, αφηρημένες φαντασιοκοπίες τους; Φυσικά και όχι. Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, πρέπει να αποδέχονται την αλήθεια, πρέπει να πιστεύουν σ’ Αυτόν όπως Εκείνος ζητά, πρέπει να υπακούν στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις Του· μόνο τότε μπορούν να επιτύχουν τη σωτηρία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος εκτός από αυτόν —ό,τι κι αν κάνεις, δεν πρέπει να επιδοθείς σε ευσεβείς πόθους. Η συναναστροφή γι’ αυτό το θέμα είναι πολύ σημαντική για τους ανθρώπους, έτσι δεν είναι; Αυτό αποτελεί αφύπνιση για σας.

Τώρα που έχετε ακούσει αυτά τα μηνύματα, θα πρέπει να καταλάβετε την αλήθεια και να έχετε ξεκαθαρίσει τι συνεπάγεται η σωτηρία. Τι αρέσει στους ανθρώπους, τι επιδιώκουν, τι τους παθιάζει —τίποτα από αυτά δεν είναι σημαντικό. Το πιο σημαντικό είναι η αποδοχή της αλήθειας. Σε τελική ανάλυση, το να είσαι σε θέση να αποκτήσεις την αλήθεια είναι το πιο σημαντικό, και αυτό που μπορεί να σου επιτρέψει να επιτύχεις τον φόβο του Θεού και την αποφυγή του κακού είναι το σωστό μονοπάτι. Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και αρκετά χρόνια και ανέκαθεν εστίαζες στην επιδίωξη πραγμάτων που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, τότε η πίστη σου δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια και καμία σχέση με τον Θεό. Μπορεί να ισχυρίζεσαι ότι πιστεύεις στον Θεό και Τον αναγνωρίζεις, αλλά ο Θεός δεν είναι ο Κύριός σου, δεν είναι ο Θεός σου, δεν αποδέχεσαι ότι ο Θεός ελέγχει τη μοίρα σου, δεν υποτάσσεσαι σε όλα όσα κανονίζει ο Θεός για σένα, δεν αναγνωρίζεις το γεγονός ότι ο Θεός είναι η αλήθεια —οπότε οι ελπίδες σου για σωτηρία έχουν διαλυθεί· αν δεν μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, βαδίζεις στο μονοπάτι της καταστροφής. Αν όλα αυτά που επιδιώκεις, στα οποία εστιάζεις, για τα οποία προσεύχεσαι και για τα οποία απευθύνεις έκκληση βασίζονται στα λόγια του Θεού και σε αυτά που ζητά ο Θεός, και αν έχεις όλο και περισσότερο την αίσθηση ότι υπακούς στον Δημιουργό και λατρεύεις τον Δημιουργό, και νιώθεις ότι ο Θεός είναι ο Κύριός σου, ο Θεός σου, αν χαίρεσαι όλο και περισσότερο να υπακούς σε όλα όσα ενορχηστρώνει και κανονίζει ο Θεός για σένα, και η σχέση σου με τον Θεό γίνεται όλο και πιο στενή και όλο και πιο φυσιολογική, και αν η αγάπη σου για τον Θεό είναι όλο και πιο αγνή και αληθινή, τότε τα παράπονα και οι παρανοήσεις σου για τον Θεό και οι υπερβολικές επιθυμίες σου προς τον Θεό θα γίνονται όλο και λιγότερες, και θα έχεις επιτύχει πλήρως τον φόβο Θεού και την αποφυγή του κακού, πράγμα που σημαίνει ότι θα έχεις ήδη πατήσει το πόδι σου στο μονοπάτι της σωτηρίας. Παρόλο που το βάδισμα στο μονοπάτι της σωτηρίας συνοδεύεται από την πειθαρχία, το κλάδεμα, την αντιμετώπιση, την κρίση και την παίδευση του Θεού, και αυτά σου προκαλούν πολύ πόνο, είναι η αγάπη του Θεού που έρχεται πάνω σου. Αν, όταν πιστεύεις στον Θεό, επιδιώκεις μόνο να είσαι ευλογημένος, και επιδιώκεις μόνο τη θέση, το κύρος και το κέρδος, και ποτέ δεν πειθαρχείσαι, ούτε κλαδεύεσαι και αντιμετωπίζεσαι, ούτε κρίνεσαι και παιδεύεσαι, τότε, παρόλο που μπορεί να έχεις μια εύκολη ζωή, η καρδιά σου θα απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον Θεό, θα χάσεις την κανονική σχέση με τον Θεό και θα είσαι επίσης απρόθυμος να δεχτείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού· θα θέλεις να είσαι αφεντικό του εαυτού σου —και όλα αυτά αποδεικνύουν ότι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις δεν είναι το σωστό μονοπάτι. Αν έχεις βιώσει το έργο του Θεού για λίγο καιρό και έχεις μια αυξανόμενη αίσθηση του πόσο βαθιά διεφθαρμένη είναι η ανθρωπότητα και τόσο επιρρεπής στο να αντιστέκεται στον Θεό, και αν ανησυχείς ότι μπορεί να έρθει η μέρα που θα κάνεις κάτι που αντιστέκεται στον Θεό, και φοβάσαι ότι είναι πιθανό να προσβάλεις τον Θεό και να σε εγκαταλείψει, και έτσι αισθάνεσαι ότι τίποτα δεν είναι πιο τρομακτικό από το να αντιστέκεσαι στον Θεό, τότε θα έχεις μια καρδιά που έχει φόβο Θεού. Θα νιώθεις ότι όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, δεν πρέπει να απομακρύνονται από τον Θεό· αν απομακρυνθούν από τον Θεό, αν απομακρυνθούν από την πειθαρχία του Θεού και από την κρίση και την παίδευση του Θεού, τότε αυτό ισοδυναμεί με το να χάσουν την προστασία και τη φροντίδα του Θεού, με το να χάσουν τις ευλογίες του Θεού, και όλα τελειώνουν για τους ανθρώπους· μπορούν μόνο να εκφυλίζονται όλο και πιο πολύ, θα μοιάζουν με τους ανθρώπους της θρησκείας και θα εξακολουθούν να είναι ικανοί να αντιταχθούν στον Θεό ενώ πιστεύουν στον Θεό —και σ’ αυτό, θα έχουν γίνει αντίχριστοι. Αν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις αυτό, τότε θα προσευχηθείς στον Θεό: «Ω, Θεέ μου! Σε παρακαλώ, κρίνε με και παίδευσέ με. Σε ό,τι κάνω, Σε ικετεύω να με παρακολουθείς. Αν κάνω κάτι που παραβιάζει την αλήθεια και παραβιάζει το θέλημά Σου, ας με κρίνεις αυστηρά και ας με παιδεύσεις —δεν μπορώ χωρίς την κρίση και την παίδευσή Σου». Αυτό είναι το σωστό μονοπάτι στο οποίο πρέπει να βαδίζουν οι άνθρωποι κατά την πίστη τους στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με φόβο Θεού μπορεί κανείς να βαδίσει στο μονοπάτι της σωτηρίας

Υπάρχει ένα ρητό στο οποίο θα πρέπει να δώσετε βάση. Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο ρητό είναι πολύ σημαντικό, διότι προσωπικά έρχεται στο μυαλό Μου αμέτρητες φορές κάθε μέρα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή κάθε φορά που έχω κάποιον απέναντί Μου, κάθε φορά που ακούω την ιστορία κάποιου και κάθε φορά που ακούω την εμπειρία ενός ατόμου ή τη μαρτυρία της πίστης του στον Θεό, χρησιμοποιώ πάντα αυτό το ρητό για να καθορίσω στην καρδιά Μου αν το άτομο αυτό είναι ή όχι ο τύπος ανθρώπου που θέλει ο Θεός και ο τύπος ανθρώπου που συμπαθεί ο Θεός. Άρα, λοιπόν: ποιο είναι αυτό το ρητό; Τώρα σας κρατώ όλους σε αγωνία. Όταν αποκαλύψω το ρητό, ίσως νιώσετε απογοητευμένοι, καθώς υπάρχουν κάποιοι που το πιστεύουν μόνο στα λόγια εδώ και πολλά χρόνια. Εγώ, ωστόσο, δεν το έχω σε καμία περίπτωση πιστέψει μόνο στα λόγια. Το ρητό αυτό κατοικεί μέσα στην καρδιά Μου. Ποιο είναι, λοιπόν, αυτό το ρητό; Είναι το εξής: «Ακολουθήστε την οδό του Θεού: Να έχετε φόβο Θεού και να αποφεύγετε το κακό». Δεν πρόκειται για μια υπερβολικά απλή φράση; Εντούτοις, παρά την απλότητά της, οι άνθρωποι που κατανοούν πραγματικά εις βάθος αυτά τα λόγια θα νιώσουν ότι έχουν μεγάλη βαρύτητα, ότι αυτό το ρητό είναι πολύ πολύτιμο για την άσκηση κάποιου, ότι είναι μια φράση από τη γλώσσα της ζωής που περιλαμβάνει την αλήθεια-πραγματικότητα, ότι, για όσους προσπαθούν να ικανοποιήσουν τον Θεό, αντιπροσωπεύει έναν διά βίου στόχο και ότι αποτελεί ισόβια οδό την οποία θα πρέπει να ακολουθεί οποιοσδήποτε λαμβάνει υπ’ όψιν του τις προθέσεις του Θεού. […] Ανεξάρτητα από την παρούσα κατανόησή σας για το ρητό αυτό ή από το πώς το αντιμετωπίζετε, Εγώ και πάλι θα σας πω το εξής: Εάν οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πράξη και να βιώσουν τα λόγια αυτού του ρητού και να επιτύχουν το πρότυπο του σεβασμού προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού, τότε είναι εξασφαλισμένο πως θα είναι επιζώντες και σίγουρα θα έχουν καλά αποτελέσματα. Εάν, ωστόσο, δεν μπορείς να ανταποκριθείς στο πρότυπο που ορίζει το ρητό αυτό, τότε μπορεί να λεχθεί ότι το αποτέλεσμά σου θα είναι άγνωστο.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Σε κάθε εποχή του έργου του Θεού, Εκείνος χορηγεί στους ανθρώπους κάποια λόγια και τους λέει μερικές αλήθειες. Οι αλήθειες αυτές χρησιμεύουν ως η οδός στην οποία θα πρέπει να εμμείνουν οι άνθρωποι, η οδός την οποία θα πρέπει να ακολουθήσουν, ως η οδός που τους καθιστά ικανούς να έχουν φόβο Θεού και να αποφεύγουν το κακό, και ως η οδός, την οποία οι άνθρωποι θα πρέπει να κάνουν πράξη και στην οποία θα πρέπει να εμμείνουν κατά τη ζωή τους και κατά την πορεία του ταξιδιού της ζωής τους. Για αυτούς τους λόγους, ο Θεός εκφράζει αυτές τις ομιλίες στην ανθρωπότητα. Τα λόγια αυτά που προέρχονται από τον Θεό θα πρέπει να τηρούνται από τους ανθρώπους και η τήρηση αυτών σημαίνει λήψη ζωής. Εάν κάποιος δεν τα τηρεί, δεν τα κάνει πράξη ούτε βιώνει τα λόγια του Θεού στη ζωή του, τότε ο άνθρωπος αυτός δεν κάνει την αλήθεια πράξη. Επιπλέον, αν οι άνθρωποι δεν κάνουν την αλήθεια πράξη, τότε δεν έχουν φόβο Θεού και δεν αποφεύγουν το κακό, ούτε μπορούν να ικανοποιήσουν τον Θεό. Οι άνθρωποι που αδυνατούν να ικανοποιήσουν τον Θεό δεν μπορούν να λάβουν τον έπαινό Του και τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Ό,τι κάνει ο Θεός είναι απαραίτητο, και έχει εξαιρετική σημασία, διότι όλα όσα κάνει μέσα στον άνθρωπο αφορούν τη διαχείρισή Του και τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Φυσικά, το έργο που επιτέλεσε ο Θεός στον Ιώβ δεν διαφέρει, παρόλο που ο Ιώβ ήταν άμεμπτος και ευθύς στα μάτια του Θεού. Με άλλα λόγια, ανεξάρτητα από το τι κάνει ο Θεός ή τα μέσα με τα οποία το κάνει, ανεξάρτητα από το κόστος, ανεξάρτητα από τον στόχο Του, ο σκοπός των πράξεών Του δεν αλλάζει. Ο σκοπός του είναι να προσθέσει στον άνθρωπο τα λόγια του Θεού, όπως και τις απαιτήσεις και τις προθέσεις του Θεού για τον άνθρωπο· με άλλα λόγια, είναι να προσθέσει στον άνθρωπο ό,τι πιστεύει ο Θεός ότι είναι θετικό σύμφωνα με τα στάδιά Του, επιτρέποντας στον άνθρωπο να καταλάβει την καρδιά του Θεού και να κατανοήσει την ουσία του Θεού και να επιτρέψει στον άνθρωπο να υποταχθεί στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να επιτύχει σεβασμό για τον Θεό και αποφυγή του κακού —όλα αυτά είναι μια πτυχή του σκοπού του Θεού σε όλα όσα κάνει. Η άλλη άποψη είναι ότι, επειδή ο Σατανάς είναι το αντιθετικό στοιχείο και το αντικείμενο υπηρεσίας στο έργο του Θεού, ο άνθρωπος συχνά παραδίδεται στον Σατανά· αυτό είναι το μέσο που χρησιμοποιεί ο Θεός για να επιτρέψει στους ανθρώπους να δουν στους πειρασμούς και στις επιθέσεις του Σατανά την κακία, την ασχήμια και την ασέβεια του Σατανά, κάνοντας έτσι τους ανθρώπους να μισούν τον Σατανά και να είναι σε θέση να γνωρίζουν και να αναγνωρίζουν ό,τι είναι αρνητικό. Αυτή η διαδικασία τούς επιτρέπει να απελευθερωθούν σταδιακά από τον έλεγχο του Σατανά και από τις κατηγορίες, τις ενοχλήσεις και τις επιθέσεις του —μέχρι που, χάρη στα λόγια του Θεού, στις γνώσεις τους για τον Θεό, στην υποταγή τους στον Θεό, στην πίστη τους στον Θεό και στον σεβασμό τους για τον Θεό, νικούν θριαμβευτικά τις επιθέσεις και των κατηγοριών του Σατανά. Μόνο τότε θα έχουν σωθεί εντελώς από την εξουσία του Σατανά. Η σωτηρία των ανθρώπων σημαίνει ότι ο Σατανάς έχει ηττηθεί, σημαίνει ότι δεν αποτελούν πια το φαγητό στο στόμα του Σατανά —αντί να τους καταπιεί, ο Σατανάς τούς έχει αφήσει ελεύθερους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ακέραιοι, επειδή διαθέτουν πίστη, υποταγή και σεβασμό για τον Θεό και επειδή διακόπτουν κάθε σχέση με τον Σατανά. Ταπεινώνουν τον Σατανά, κάνουν τον Σατανά να δειλιάσει, και καταφέρνουν να κατατροπώσουν τον Σατανά. Η αποφασιστικότητά τους να ακολουθήσουν τον Θεό, και η υποταγή και ο σεβασμός για τον Θεό νικούν τον Σατανά και κάνουν τον Σατανά να τους εγκαταλείψει οριστικά. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι έχουν πραγματικά κερδηθεί από τον Θεό, και αυτός είναι ο απώτερος στόχος του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου. Εάν θέλουν να σωθούν και επιθυμούν να τους κερδίσει ο Θεός οριστικά, τότε όλοι όσοι ακολουθούν τον Θεό πρέπει να αντιμετωπίσουν πειρασμούς και επιθέσεις μεγάλης ή μικρής έκτασης από τον Σατανά. Όσοι εξέρχονται από αυτούς τους πειρασμούς και τις επιθέσεις και είναι σε θέση να νικήσουν πλήρως τον Σατανά είναι όσοι έχουν σωθεί από τον Θεό. Τουτέστιν, όσοι έχουν σωθεί από τον Θεό είναι όσοι έχουν υποβληθεί στις δοκιμασίες του Θεού και έχουν υποστεί τους πειρασμούς και τις επιθέσεις του Σατανά αμέτρητες φορές. Όσοι έχουν σωθεί από τον Θεό κατανοούν τις προθέσεις και τις απαιτήσεις του Θεού και είναι σε θέση να υποταχθούν στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού και δεν απαρνούνται την οδό του σεβασμού για τον Θεό και της αποφυγής του κακού εν μέσω των πειρασμών του Σατανά. Όσοι σώζονται από τον Θεό διαθέτουν ειλικρίνεια, είναι καλόκαρδοι, διακρίνουν μεταξύ αγάπης και μίσους, έχουν αίσθηση της δικαιοσύνης και είναι λογικοί και σε θέση να νοιάζονται για τον Θεό και να αγαπούν ό,τι ανήκει στον Θεό. Ο Σατανάς δεν κρατά αυτούς τους ανθρώπους δέσμιους, δεν τους κατασκοπεύει, δεν τους κατηγορεί ούτε τους κακοποιεί, είναι εντελώς ελεύθεροι, έχουν αποδεσμευτεί και απελευθερωθεί πλήρως. Ο Ιώβ ήταν ένας τέτοιος απελευθερωμένος άνθρωπος και έτσι ακριβώς εξηγείται το γιατί ο Θεός τον είχε παραδώσει στον Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄

Όταν ο Θεός θέλει να αποκτήσει την καρδιά κάποιου, θα υποβάλει αυτό το άτομο σε πολυάριθμες δοκιμασίες. Κατά τη διάρκεια των εν λόγω δοκιμασιών, αν ο Θεός δεν αποκτήσει την καρδιά αυτού του ατόμου και δεν δει ότι αυτός ο άνθρωπος έχει κάποια στάση —δηλαδή, αν ο Θεός δεν δει αυτό το άτομο να ασκείται ή να συμπεριφέρεται με τρόπο που δείχνει φόβο Θεού, και αν επίσης δεν δει σε αυτό το άτομο κάποια στάση και αποφασιστικότητα προς αποφυγή του κακού— τότε, έπειτα από πολυάριθμες δοκιμασίες, η υπομονή του Θεού προς αυτό το άτομο θα αποσυρθεί και δεν πρόκειται να το ανεχθεί πλέον. Δεν θα δοκιμάσει πλέον αυτό το άτομο και δεν θα εργαστεί πλέον πάνω του. Άρα, τι σημαίνει αυτό για το αποτέλεσμα του εν λόγω ανθρώπου; Σημαίνει ότι δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Ίσως αυτό το άτομο να μην έχει διαπράξει κάποιο κακό· ίσως να μην έχει κάνει τίποτα που να διακόπτει και να μην έχει προκαλέσει καμία ενόχληση. Ίσως να μην έχει αντισταθεί ανοιχτά στον Θεό. Ωστόσο, η καρδιά του ατόμου αυτού παραμένει κρυμμένη από τον Θεό· ποτέ δεν είχε ξεκάθαρη στάση και άποψη προς τον Θεό, και ο Θεός δεν μπορεί να δει ξεκάθαρα αν η καρδιά του έχει δοθεί σε Αυτόν ούτε αν αναζητά τον σεβασμό προς τον Θεό και την αποφυγή του κακού. Ο Θεός χάνει την υπομονή του με τέτοιους ανθρώπους και δεν πρόκειται να πληρώσει πλέον κανένα τίμημα γι’ αυτούς, δεν θα εκτείνει πλέον έλεος σ’ αυτούς ούτε θα εργαστεί πλέον πάνω σε αυτούς. Η ζωή της πίστης ενός τέτοιου ανθρώπου στον Θεό έχει ήδη τελειώσει. Αυτό συμβαίνει, επειδή ο Θεός δεν πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε σε καμία από τις πολλές δοκιμασίες που του έδωσε. Έτσι, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, μέσα στους οποίους δεν είδα ποτέ τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος. Πώς μπορούμε να το δούμε αυτό; Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν εδώ και πολλά χρόνια στον Θεό και, επιφανειακά, έχουν συμπεριφερθεί με σφρίγος· έχουν διαβάσει πολλά βιβλία, έχουν χειριστεί πολλές υποθέσεις, έχουν γεμίσει πάνω από δέκα σημειωματάρια και έχουν γίνει αυθεντίες σε πολλά λόγια και δόγματα. Ωστόσο, ποτέ δεν έχουν ορατή ανάπτυξη μέσα τους, οι απόψεις τους για τον Θεό παραμένουν αόρατες και οι στάσεις τους είναι ακόμα ασαφείς. Με άλλα λόγια, οι καρδιές τους δεν είναι ορατές· είναι πάντοτε τυλιγμένες και σφραγισμένες —είναι σφραγισμένες απέναντι στον Θεό. Ως αποτέλεσμα, Εκείνος δεν έχει δει τις αληθινές καρδιές τους, δεν έχει δει σ’ αυτούς τους ανθρώπους κανέναν αληθινό φόβο Θεού και, επιπλέον, δεν έχει δει πώς αυτοί οι άνθρωποι ακολουθούν την οδό Του. Εάν ο Θεός εξακολουθεί να μην έχει κερδίσει τέτοιους ανθρώπους ως τώρα, μπορεί να τους κερδίσει στο μέλλον; Όχι! Θα συνεχίσει να πιέζει για πράγματα που δεν μπορούν να αποκτηθούν; Όχι! Ποια είναι, λοιπόν, η παρούσα στάση του Θεού προς τέτοιους ανθρώπους; (Τους αποστρέφεται και τους εγκαταλείπει, καθώς και τους αγνοεί.) Τους αγνοεί!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Ο Θεός πρέπει να εμπνέει σεβασμό και υποταγή, διότι το Είναι Του και η διάθεσή Του δεν είναι ίδια με εκείνα ενός δημιουργημένου όντος και είναι πάνω από αυτά. Ο Θεός είναι αυθύπαρκτος και παντοτινός, είναι ένα μη-δημιουργημένο ον, και μόνο ο Θεός αξίζει φόβο και υποταγή· ο άνθρωπος δεν είναι κατάλληλος γι’ αυτό. Έτσι λοιπόν, όλοι όσοι έχουν βιώσει το έργο Του και Τον γνωρίζουν αληθινά, έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Όμως, όσοι δεν εγκαταλείπουν τις αντιλήψεις τους σχετικά με Αυτόν —όσοι απλά δεν Τον θεωρούν Θεό— δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά, και παρόλο που Τον ακολουθούν, δεν κατακτώνται· είναι επαναστατικοί άνθρωποι από τη φύση τους. Αυτό το οποίο σκοπεύει να επιτύχει εργαζόμενος έτσι είναι να μπορούν όλα τα δημιουργημένα όντα να έχουν μια καρδιά γεμάτη φόβο για τον Δημιουργό, να Τον λατρεύουν και να παραδίδονται άνευ όρων στο κράτος Του. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα το οποίο αποσκοπεί να επιτύχει ολόκληρο το έργο Του. Εάν οι άνθρωποι που έχουν βιώσει τέτοιο έργο δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, έστω και λίγο, και αν η προηγούμενη επαναστατικότητά τους δεν έχει αλλάξει καθόλου, τότε αυτοί οι άνθρωποι είναι βέβαιο ότι θα αποκλειστούν. Εάν η στάση ενός ατόμου απέναντι στον Θεό είναι μόνο να Τον θαυμάσει ή να Του δείξει σεβασμό από απόσταση, και όχι να Τον αγαπήσει στο ελάχιστο, τότε σε αυτό το αποτέλεσμα έχει φτάσει ένας άνθρωπος που δεν έχει μια καρδιά που αγαπά τον Θεό, και αυτός ο άνθρωπος στερείται των συνθηκών που του χρειάζονται για να τελειωθεί. Αν τόση δουλειά δεν είναι σε θέση να κερδίσει την αληθινή αγάπη ενός ανθρώπου, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν έχει κερδίσει τον Θεό και δεν επιδιώκει πραγματικά την αλήθεια. Ένα άτομο που δεν αγαπάει τον Θεό δεν αγαπά την αλήθεια και έτσι δεν μπορεί να κερδίσει τον Θεό, πολύ λιγότερο δε, να δεχθεί την έγκριση του Θεού. Τέτοιου είδους άνθρωποι, όπως και να βιώνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και όπως και να βιώνουν την κρίση τους, δεν είναι σε θέση να έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Αυτοί είναι άνθρωποι που η φύση τους είναι αμετάβλητη και που έχουν εξαιρετικά απεχθείς διαθέσεις. Όλοι όσοι δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά πρέπει να αποκλειστούν, να αποτελέσουν αντικείμενα τιμωρίας και να τιμωρηθούν όπως εκείνοι που κάνουν κακό, να υποφέρουν ακόμα περισσότερο από εκείνους που έχουν κάνει άδικες πράξεις.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου

Εάν οι άνθρωποι, στην πίστη τους στον Θεό, δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό, τότε, όχι μόνο δεν θα είναι σε θέση να επιτελέσουν οποιοδήποτε έργο γι’ Αυτόν, αλλά, αντιθέτως, θα καταστούν αυτοί που αναστατώνουν το έργο Του και Τον αψηφούν. Όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό αλλά δεν υποτάσσεται σ’ Αυτόν ούτε έχει τον φόβο Του, και, αντίθετα, Του αντιστέκεται, τούτο είναι το μεγαλύτερο όνειδος για έναν πιστό. Αν η ομιλία και η συμπεριφορά των πιστών είναι το ίδιο χαλαρή και ασυγκράτητη όσο και των άπιστων, τότε αυτοί είναι ακόμη πιο μοχθηροί από τους άπιστους· είναι κλασικοί δαίμονες. Όσοι εκφέρουν τα δηλητηριώδη, κακόβουλα λόγια τους εντός της εκκλησίας, διαδίδουν φήμες, υποδαυλίζουν διχόνοιες και σχηματίζουν κλίκες μεταξύ των αδελφών —αυτοί θα έπρεπε να έχουν αποβληθεί από την εκκλησία. Εντούτοις, επειδή τώρα είναι μια διαφορετική εποχή του έργου του Θεού, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν περιοριστεί, διότι πρόκειται σίγουρα να αποκλειστούν. Όλοι όσοι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Μερικοί δεν έχουν τίποτα παραπάνω από διεφθαρμένες διαθέσεις, ενώ άλλοι διαφέρουν: Όχι μόνο έχουν διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις, αλλά και η φύση τους είναι άκρως κακόβουλη. Τα λόγια και οι ενέργειές τους δεν αποκαλύπτουν μόνο τις διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις τους· αυτοί οι άνθρωποι είναι, επίσης, οι αληθινοί διάβολοι και σατανάδες. Με τη συμπεριφορά τους διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού, αναστατώνουν τη ζωή-είσοδο των αδελφών και καταστρέφουν την κανονική ζωή της εκκλησίας. Αυτοί οι λύκοι με την αμφίεση προβάτων πρέπει αργά ή γρήγορα να απομακρυνθούν· η στάση που θα πρέπει να υιοθετηθεί προς αυτούς τους υπηρέτες του Σατανά θα πρέπει να είναι άτεγκτη, μια στάση απόρριψης. Μονάχα έτσι στέκεται κανείς στο πλευρό του Θεού, και όσοι δεν μπορούν να το κάνουν, κυλιούνται στον βούρκο με τον Σατανά. Οι άνθρωποι που πιστεύουν αληθινά στον Θεό Τον έχουν πάντα στην καρδιά τους, και έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και μια καρδιά που Τον αγαπά. Όσοι πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να ενεργούν με προσοχή και σύνεση, και όλα όσα κάνουν θα πρέπει να συνάδουν με τις απαιτήσεις του Θεού και να μπορούν να ικανοποιήσουν την καρδιά Του. Δεν θα πρέπει να είναι ισχυρογνώμονες, κάνοντας ό,τι θέλουν· τούτο δεν ταιριάζει στο ήθος των αγίων. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να παθαίνουν αμόκ, να ανεμίζουν το λάβαρο του Θεού προς κάθε κατεύθυνση, ενώ παράλληλα παρελαύνουν αλαζονικά παντού και εξαπατούν τους πάντες· αυτό είναι το πλέον επαναστατικό είδος συμπεριφοράς. Οι οικογένειες έχουν τους κανόνες τους και τα έθνη έχουν τους νόμους τους —δεν ισχύει αυτό, και με το παραπάνω, στον οίκο του Θεού; Δεν έχει ακόμη πιο αυστηρά πρότυπα; Δεν έχει ακόμη περισσότερα διοικητικά διατάγματα; Οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να κάνουν αυτό που θέλουν, αλλά τα διοικητικά διατάγματα του Θεού δεν μπορούν να τροποποιούνται κατά βούληση. Ο Θεός είναι ένας Θεός που δεν ανέχεται προσβολές από τους ανθρώπους· είναι ένας Θεός που θανατώνει τους ανθρώπους. Στ’ αλήθεια, δεν το ξέρουν ήδη αυτό οι άνθρωποι;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια

Το αν μπορείς να σωθείς δεν εξαρτάται από το πόση αρχαιότητα έχεις ή από το πόσα χρόνια εργάζεσαι, πόσο μάλλον δε, από το πόσα διαπιστευτήρια έχεις συγκεντρώσει. Αντίθετα, εξαρτάται από το αν έχει αποδώσει καρπούς η επιδίωξή σου. Οφείλεις να γνωρίζεις ότι εκείνοι που σώζονται είναι τα «δέντρα» που αποδίδουν καρπούς, όχι τα δέντρα που έχουν μεν πλούσιο φύλλωμα και άφθονα άνθη, αλλά δεν αποδίδουν καρπούς. Ακόμα κι αν έχεις περάσει πολλά χρόνια περιπλανώμενος στους δρόμους, τι σημασία έχει; Πού είναι η μαρτυρία σου; Έχεις μια καρδιά λιγότερο θεοφοβούμενη από ό,τι μια καρδιά που αγαπά τον εαυτό σου και από τις λάγνες επιθυμίες σου —δεν είναι έκφυλος ένας τέτοιος άνθρωπος; Πώς θα μπορούσε να αποτελέσει δείγμα και πρότυπο για σωτηρία; Η φύση σου είναι αδιόρθωτη, εσύ είσαι εξαιρετικά ανυπότακτος και πέραν πάσης σωτηρίας! Δεν θα αποκλειστούν αυτού του είδους οι άνθρωποι; Η ώρα που θα τελειώσει το έργο Μου δεν θα είναι η ώρα της έλευσης της έσχατης ημέρας σου; Έχω κάνει τόσο πολύ έργο και σας έχω πει τόσο πολλά λόγια —πόσα από αυτά έχετε εμπεδώσει πραγματικά; Σε πόσα από αυτά έχετε υποταχθεί ποτέ; Όταν τελειώσει το έργο Μου, θα έρθει ο καιρός που θα σταματήσεις να Μου εναντιώνεσαι και να Μου αντιτάσσεσαι. Ενόσω εργάζομαι, εσείς ενεργείτε συνεχώς εναντίον Μου· δεν συμμορφώνεστε ποτέ με τα λόγια Μου. Εγώ κάνω το έργο Μου κι εσύ κάνεις το δικό σου «έργο», οικοδομώντας το δικό σου μικρό βασίλειο. Δεν είστε τίποτε άλλο παρά μια αγέλη αλεπούδων και σκύλων, που κάνει τα πάντα εναντίον Μου! Προσπαθείτε μονίμως να φέρετε στην αγκάλη σας εκείνους που σας προσφέρουν την αμέριστη αγάπη τους —πού είναι η καρδιά σας που έχει φόβο; Ό,τι κάνετε είναι δόλιο! Δεν δείχνετε καμία υποταγή και κανέναν φόβο, και ό,τι κάνετε είναι δόλιο και βλάσφημο! Είναι δυνατόν να σωθούν τέτοιου είδους άνθρωποι; Οι σεξουαλικά ανήθικοι και λάγνοι άντρες θέλουν πάντοτε να προσελκύουν εκείνες τις προκλητικές πόρνες προς δική τους ευχαρίστηση. Σε καμία περίπτωση δεν θα σώσω τέτοιου είδους σεξουαλικά ανήθικους δαίμονες. Σιχαμένοι δαίμονες, σας μισώ, και η λαγνεία και η προκλητικότητά σας θα σας ρίξουν στην κόλαση. Τι έχετε να πείτε προς υπεράσπισή σας; Εσείς, οι σιχαμεροί δαίμονες και τα μοχθηρά πνεύματα, είστε τόσο απεχθείς! Είστε αηδιαστικοί! Πώς θα μπορούσαν να σωθούν τέτοια αποβράσματα; Είναι ακόμα δυνατόν να σωθούν εκείνοι που είναι δέσμιοι της αμαρτίας; Σήμερα, αυτή η αλήθεια, αυτή η οδός και αυτή η ζωή δεν σας ελκύουν· αντιθέτως, εσείς ελκύεστε από την αμαρτία, το χρήμα, το κύρος, τη φήμη και το κέρδος, τις απολαύσεις της σάρκας, την ομορφιά των αντρών και τα κάλλη των γυναικών. Με τι προσόντα θα εισέλθετε στη βασιλεία Μου; Η εικόνα σας είναι σπουδαιότερη ακόμη κι από εκείνη του Θεού, το κύρος σας είναι ανώτερο ακόμη κι από του Θεού, για να μην αναφερθώ στην αίγλη σας ανάμεσα στους ανθρώπους —έχετε γίνει ένα είδωλο που λατρεύουν οι υπόλοιποι. Δεν έχεις γίνει ο αρχάγγελος; Όταν αποκαλυφθεί η κατάληξη των ανθρώπων, το οποίο θα σημαίνει πως το έργο της σωτηρίας πλησιάζει στο τέλος του, πολλοί ανάμεσά σας θα είστε πτώματα πέραν πάσης σωτηρίας και θα πρέπει να αποκλειστείτε. Κατά τη διάρκεια του έργου της σωτηρίας, Εγώ είμαι ευγενικός και καλός με όλους τους ανθρώπους. Όταν ολοκληρωθεί το έργο, θα αποκαλυφθεί η κατάληξη που θα έχει ο κάθε διαφορετικός τύπος ανθρώπων, και τότε δεν θα είμαι πλέον ευγενικός και καλός, διότι θα έχει αποκαλυφθεί η κατάληξη των ανθρώπων, ο καθένας θα έχει ταξινομηθεί σύμφωνα με το είδος του και θα είναι πλέον ανώφελο να συνεχιστεί το έργο της σωτηρίας, καθότι θα έχει παρέλθει η εποχή της σωτηρίας και, από τη στιγμή που θα παρέλθει, δεν θα επιστρέψει.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (7)

Σχετικοί ύμνοι

Μόνο με τον σεβασμό προς τον Θεό μπορεί να αποφευχθεί το κακό

Οι άνθρωποι θα πρέπει να πιστεύουν στον Θεό με θεοφοβούμενη καρδιά

Ποιο είδος ανθρώπου είναι πέραν σωτηρίας;

Μόνο όσοι αναζητούν την αλήθεια μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό