Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Η μεταμόρφωση στη διάθεση αναφέρεται κυρίως στη μεταμόρφωση της φύσης ενός ανθρώπου. Αυτά που περιλαμβάνει η φύση ενός ανθρώπου δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από εξωτερικές συμπεριφορές. Σχετίζονται άμεσα με την αξία και τη σημασία της ύπαρξής του, με τη στάση του για τη ζωή και τις αξίες του, αφορούν όσα βρίσκονται στα βάθη της ψυχής του, καθώς και την ουσία του. Αν κάποιος δεν μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, δεν θα υποστεί καμία μεταμόρφωση σε αυτές τις πτυχές. Μόνο με το να βιώσει κάποιος το έργο του Θεού, με το να εισέλθει πλήρως στην αλήθεια, με το να αλλάξει τις αξίες και τη στάση του για την ύπαρξη και τη ζωή, με το να εναρμονίσει τις απόψεις του για τα πράγματα με τον λόγο του Θεού, και με το να γίνει ικανός να υποταχθεί πλήρως και να αφοσιωθεί στον Θεό, μπορεί να ειπωθεί πως έχει μεταμορφωθεί η διάθεσή του. Μπορεί τώρα να φαίνεται πως καταβάλλεις κάποια προσπάθεια και ότι αντέχεις μπροστά στις κακουχίες όταν εκτελείς τα καθήκοντά σου, μπορεί να καταφέρνεις να εκτελείς τις εργασιακές ρυθμίσεις του Άνωθεν ή μπορεί να είσαι ικανός να πηγαίνεις όπου σου λένε να πας. Επιφανειακά, μπορεί να φαίνεται ότι είσαι κάπως υπάκουος, όταν όμως συμβεί κάτι που δεν συνάδει με τις αντιλήψεις σου, έρχεται στο προσκήνιο η επαναστατικότητά σου. Για παράδειγμα, δεν υποτάσσεσαι στο κλάδεμα, υποτάσσεσαι δε ακόμη λιγότερο όταν σε βρίσκουν καταστροφές. Το έχεις μάλιστα μέσα σου να παραπονιέσαι για τον Θεό. Επομένως, αυτή η λίγη εξωτερική υποταγή και αλλαγή δεν είναι παρά μια μικρή αλλαγή στη συμπεριφορά. Υπάρχει μια μικρή αλλαγή, όχι όμως αρκετή ώστε να μετρήσει ως μεταμόρφωση της διάθεσής σου. Μπορεί να είσαι σε θέση να διασχίσεις πολλά μονοπάτια, να υποφέρεις πολλές κακουχίες και να υπομείνεις τεράστια ταπείνωση· μπορεί να νιώθεις πολύ κοντά στον Θεό και μπορεί το Άγιο Πνεύμα να πραγματοποιεί κάποιο έργο πάνω σου. Ωστόσο, όταν ο Θεός σού ζητά να κάνεις κάτι που δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις σου, τότε και πάλι ίσως να μην υποταχθείς· αντιθέτως, ίσως να ψάξεις να βρεις δικαιολογίες, να επαναστατήσεις ενάντια στον Θεό και να Του αντισταθείς και, σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις, ακόμη και να Τον αμφισβητήσεις και να Τον πολεμήσεις. Αυτό θα ήταν σοβαρό πρόβλημα! Θα έδειχνε ότι συνεχίζεις να έχεις μια φύση που αντιστέκεται στον Θεό, ότι δεν κατανοείς πραγματικά την αλήθεια και ότι δεν είχες καμία αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σου. Κάποιοι άνθρωποι, αφού απαλλαγούν απ’ το καθήκον ή αποπεμφθούν, εξακολουθούν να έχουν μέσα τους μια τάση να κρίνουν τον Θεό και να λένε ότι δεν είναι δίκαιος. Λογομαχούν μάλιστα με τον Θεό και Τον αντιμάχονται, διαδίδοντας όπου κι αν πάνε τις αντιλήψεις τους σχετικά μ’ Εκείνον και τη δυσαρέσκειά τους για Εκείνον. Τέτοιοι άνθρωποι είναι διάβολοι που αντιστέκονται στον Θεό. Οι άνθρωποι που έχουν διαβολική φύση δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν ποτέ και θα πρέπει να εγκαταλείπονται. Μόνον όσοι μπορούν ν’ αναζητήσουν και ν’ αποδεχτούν την αλήθεια σε κάθε κατάσταση, και να υποταχθούν στο έργο του Θεού, έχουν ελπίδα να κερδίσουν την αλήθεια και να φτάσουν στην αλλαγή διάθεσης. Στις εμπειρίες σου, πρέπει να μάθεις να διακρίνεις μεταξύ των καταστάσεων που εξωτερικά φαίνονται φυσιολογικές. Μπορεί να κλαις και να πλαντάζεις στο κλάμα κατά τη διάρκεια της προσευχής ή να αισθάνεσαι ότι η καρδιά σου αγαπά πάρα πολύ τον Θεό κι είναι πάρα πολύ κοντά Του, όμως αυτές οι καταστάσεις δεν είναι παρά έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν σημαίνουν ότι είσαι άνθρωπος που αγαπά τον Θεό. Εάν μπορείς ν’ αγαπάς τον Θεό και να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν ακόμα κι όταν δεν εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, ακόμα κι όταν ο Θεός κάνει πράγματα που δεν συνάδουν με τις δικές σου αντιλήψεις, μόνο τότε είσαι κάποιος που αγαπά αληθινά τον Θεό. Μόνο τότε είσαι κάποιος που έχει αλλάξει η ζωή-διάθεσή του. Μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος έχει τις αλήθεια-πραγματικότητες.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Τι θα πρέπει να γνωρίζει κανείς για τη μεταμόρφωση της διάθεσής του

Τι σημαίνει αλλαγή διάθεσης; Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος που αγαπά την αλήθεια, ενώ βιώνει το έργο του Θεού, αποδέχεται την κρίση και την παίδευση των λόγων Του και υφίσταται όλων των ειδών τα βάσανα και τον εξευγενισμό. Το άτομο αυτό εξαγνίζεται μέσα του από τα σατανικά δηλητήρια και απαλλάσσεται πλήρως από τις διεφθαρμένες του διαθέσεις, για να μπορεί να υποταχθεί στα λόγια του Θεού και σε όλες τις ενορχηστρώσεις και ρυθμίσεις Του, χωρίς ποτέ ξανά να επαναστατήσει εναντίον Του ή να Του αντισταθεί. Αυτό είναι η αλλαγή της διάθεσης. […] Η αλλαγή της διάθεσης σημαίνει ότι ο άνθρωπος, επειδή αγαπά και μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, τελικά γνωρίζει τη φύση του, η οποία είναι επαναστατική απέναντι στον Θεό και Του πάει κόντρα. Κατανοεί ότι οι άνθρωποι είναι πολύ βαθιά διεφθαρμένοι, κατανοεί τον παραλογισμό και τη δολιότητα της ανθρωπότητας, αλλά και τη φτωχή και αξιολύπητη κατάστασή της, και τελικά κατανοεί τη φύση-ουσία της. Εφόσον τα ξέρει όλα αυτά, κατορθώνει να αρνηθεί τον εαυτό του και να επαναστατήσει εναντίον του ολοκληρωτικά, να ζει σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και να κάνει πράξη την αλήθεια στα πάντα. Είναι άνθρωπος που γνωρίζει τον Θεό, άνθρωπος που έχει αλλάξει η διάθεσή του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Οι αλλαγές στη διάθεση διαφέρουν στην ουσία από τις αλλαγές στη συμπεριφορά, και διαφέρουν, επίσης, από τις αλλαγές στην πράξη —είναι όλες διαφορετικές στην ουσία. Οι περισσότεροι άνθρωποι δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στη συμπεριφορά κατά την πίστη τους στον Θεό, και ως εκ τούτου προκύπτουν κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Αφού αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, σταματούν να καπνίζουν και να πίνουν και δεν διαπληκτίζονται πια με τους άλλους, προτιμώντας να κάνουν υπομονή όταν υφίστανται κάποια απώλεια. Υφίστανται κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Ορισμένοι άνθρωποι αισθάνονται ότι μόλις πιστέψουν στον Θεό κατανοούν την αλήθεια διαβάζοντας τον λόγο του Θεού· έχουν βιώσει το έργο του Αγίου Πνεύματος και τρέφουν πραγματική απόλαυση στην καρδιά τους, πράγμα που τους καθιστά ιδιαίτερα ένθερμους, και δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορούν να απαρνηθούν ή να υποστούν. Κι όμως, αφού έχουν πιστέψει για οχτώ, δέκα ή ακόμα και είκοσι ή τριάντα χρόνια, επειδή δεν έχει υπάρξει καμία αλλαγή στις ζωή-διαθέσεις τους, καταλήγουν να επιστρέφουν στις παλιές τους συνήθειες· η αλαζονεία και η έπαρσή τους γίνονται πιο έντονες και αρχίζουν να ανταγωνίζονται για εξουσία και κέρδος, εποφθαλμιούν τα χρήματα της εκκλησίας, φθονούν εκείνους που εκμεταλλεύονται τον οίκο του Θεού. Γίνονται παράσιτα και τσιμπούρια εντός του οίκου του Θεού, και ορισμένοι μάλιστα φανερώνονται και αποκλείονται ως ψευδείς επικεφαλής και αντίχριστοι. Και τι αποδεικνύουν αυτά τα γεγονότα; Οι απλές συμπεριφορικές αλλαγές είναι μη βιώσιμες· αν δεν υπάρξει αλλαγή στις ζωή-διαθέσεις των ανθρώπων, τότε αργά ή γρήγορα θα δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό. Αυτό οφείλεται στο ότι οι συμπεριφορικές αλλαγές πηγάζουν από τον ζήλο και, σε συνδυασμό με κάποιο έργο του Αγίου Πνεύματος τη στιγμή εκείνη, είναι υπερβολικά εύκολο γι’ αυτούς να αποκτήσουν ζήλο ή να έχουν καλές προθέσεις για λίγο καιρό. Όπως λένε οι άπιστοι: «Το να κάνεις μια καλή πράξη είναι εύκολο, αυτό που είναι δύσκολο είναι να κάνεις καλές πράξεις για μια ζωή». Γιατί αδυνατούν οι άνθρωποι να κάνουν καλές πράξεις για ολόκληρη τη ζωή τους; Επειδή από τη φύση τους, οι άνθρωποι είναι μοχθηροί, εγωιστές και διεφθαρμένοι. Η συμπεριφορά κάποιου κατευθύνεται από τη φύση του· όπως είναι η φύση του, έτσι είναι και η συμπεριφορά που αποκαλύπτει, και μόνο αυτό που αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο αντιπροσωπεύει τη φύση κάποιου. Τα πράγματα που είναι ψεύτικα δεν μπορούν να διαρκέσουν. Όταν ο Θεός εργάζεται για να σώσει τον άνθρωπο, δεν το κάνει για να στολίσει τον άνθρωπο με καλή συμπεριφορά —ο σκοπός του έργου του Θεού είναι να μεταμορφώσει τη διάθεση των ανθρώπων, να τους κάνει να αναγεννηθούν ως νέοι άνθρωποι. Η κρίση, η παίδευση, οι δοκιμασίες και το ραφινάρισμα του ανθρώπου από τον Θεό γίνονται όλα για να αλλάξουν τη διάθεσή του, έτσι ώστε να μπορέσει να υποταχθεί και να αφοσιωθεί απόλυτα στον Θεό, και να Τον λατρέψει κανονικά. Αυτός είναι ο στόχος του έργου του Θεού. Το να συμπεριφέρεται κανείς καλά δεν είναι το ίδιο με το να υποτάσσεται στον Θεό, πόσο μάλλον με το να είναι σε αρμονία με τον Χριστό. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά βασίζονται σε δόγμα και προέρχονται από τον ζήλο· δεν βασίζονται στην πραγματική γνώση του Θεού ούτε στην αλήθεια, πόσο μάλλον στην καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα. Παρόλο που υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες κάποιες από τις πράξεις των ανθρώπων διαφωτίζονται ή καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, αυτή δεν είναι μια αποκάλυψη της ζωής τους. Δεν έχουν ακόμη εισέλθει στις αλήθεια-πραγματικότητες και η ζωή-διάθεσή τους δεν έχει αλλάξει καθόλου. Ανεξάρτητα από το πόσο καλή είναι η συμπεριφορά ενός ατόμου, αυτό δεν αποδεικνύει πως υποτάσσεται στον Θεό ούτε πως κάνει πράξη την αλήθεια. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά δεν αντιπροσωπεύουν αλλαγές στη ζωή-διάθεση και δεν μπορούν να θεωρηθούν ως αποκαλύψεις της ζωής των ανθρώπων.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Αυτό που ο άνθρωπος θεωρεί αλλαγή διάθεσης δεν είναι παρά μια αλλαγή στη συμπεριφορά, και αυτό διαφέρει από την αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο Θεός και αποτελεί διαφορετικό μονοπάτι. Μπορεί άραγε αυτό που θεωρεί ο άνθρωπος αλλαγή διάθεσης να εξασφαλίσει ότι οι άνθρωποι δεν πρόκειται να επαναστατήσουν εναντίον του Θεού, να Του αντισταθούν ή να Τον προδώσουν; Μπορεί να τους κάνει τελικά να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους και να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού; Η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο Θεός σημαίνει ότι μέσω της άσκησης της αλήθειας, μέσω της βίωσης της κρίσης και της παίδευσής Του, και μέσω του κλαδέματος, των δοκιμασιών και του εξευγενισμού Του, οι άνθρωποι καταφέρνουν να καταλάβουν τις προθέσεις του Θεού και τις αλήθεια-αρχές, και στη συνέχεια ζουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, αποκτούν μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό και έχει φόβο Θεού, χωρίς να Τον παρανοούν καθόλου, και έχοντας αληθινή γνώση και αληθινή λατρεία του Θεού. Αυτό για το οποίο μιλάει ο Θεός είναι μια αλλαγή στη διάθεση ενός ανθρώπου· σε τι αναφέρεται, όμως, η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος; Αναφέρεται στο να βελτιώσει κανείς τη συμπεριφορά του, στο να παρουσιάζεται φρόνιμος και ήρεμος, και να μην είναι αλαζόνας· σημαίνει να μιλάει με εκλεπτυσμένο και πειθαρχημένο τρόπο, να μην είναι άτακτος και ενοχλητικός, και η ομιλία και η συμπεριφορά του να βασίζονται στη συνείδηση, τη λογική και τα ηθικά πρότυπα. Υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στην αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος και στην αλλαγή διάθεσης που απαιτεί ο Θεός; Ποια είναι η διαφορά; Η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος είναι μια αλλαγή στην εξωτερική συμπεριφορά, μια αλλαγή που συμμορφώνεται με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Η αλλαγή διάθεσης που απαιτεί ο Θεός είναι το να απαλλαγεί κανείς απ’ τη διεφθαρμένη διάθεσή του, να αλλάξει τη ζωή-διάθεσή του μέσω της κατανόησης της αλήθειας, να αλλάξει την οπτική του για τα πράγματα, καθώς και τις απόψεις και τις αξίες της ζωής του. Υπάρχει διαφορά. Είτε έχεις να κάνεις με ανθρώπους είτε με πράγματα, τα κίνητρά σου, οι αρχές των πράξεών σου και το κριτήριο αξιολόγησής σου πρέπει να είναι όλα τους σύμφωνα με την αλήθεια, και πρέπει να αναζητάς τις αλήθεια-αρχές· μόνο έτσι μπορείς να πετύχεις αλλαγή διάθεσης. Αν αξιολογείς πάντα τον εαυτό σου με βάση τα πρότυπα συμπεριφοράς, αν εστιάζεις πάντα στις αλλαγές στην εξωτερική σου συμπεριφορά και νομίζεις ότι βιώνεις την ανθρώπινη ομοιότητα και έχεις την έγκριση του Θεού μόνο και μόνο επειδή συμπεριφέρεσαι κάπως καλά, αυτό είναι πέρα για πέρα λάθος. Λόγω του ότι έχεις διεφθαρμένες διαθέσεις και μπορείς να εναντιωθείς στον Θεό και κινδυνεύεις να Τον προδώσεις, αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια για να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τότε, όσο καλή κι αν είναι η εξωτερική σου συμπεριφορά, δεν πρόκειται να φτάσεις στην αληθινή υποταγή στον Θεό ούτε πρόκειται να αποκτήσεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό. Μπορεί η απλή εξωτερική καλή συμπεριφορά να δημιουργήσει μια θεοφοβούμενη καρδιά; Μπορεί να οδηγήσει κάποιον να αναπτύξει φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό; Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν φόβο Θεού και να αποφεύγουν το κακό, τότε καμία καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι έχουν αληθινή υποταγή στον Θεό. Όσο καλή κι αν είναι, λοιπόν, η συμπεριφορά κάποιου, αυτό δεν σηματοδοτεί αλλαγή στη διάθεσή του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι η διάθεση κάποιου έχει αλλάξει

Αν ένα άτομο έχει πολλές καλές συμπεριφορές, αυτό δεν σημαίνει ότι κατέχει τις αλήθεια-πραγματικότητες. Μόνο κάνοντας πράξη την αλήθεια και ενεργώντας σύμφωνα με τις αρχές μπορείτε να κατέχετε τις αλήθεια-πραγματικότητες. Μόνο αν έχετε φόβο Θεού και αποφεύγετε το κακό μπορείτε να κατέχετε τις αλήθεια-πραγματικότητες. Μερικοί άνθρωποι έχουν ενθουσιασμό, μπορούν να μιλούν για το δόγμα, να ακολουθούν τους κανονισμούς και να κάνουν πολλές καλές πράξεις, αλλά το μόνο που μπορεί να ειπωθεί γι’ αυτούς είναι ότι κατέχουν λίγη ανθρώπινη φύση. Εκείνοι που μπορούν να μιλούν για το δόγμα και ακολουθούν πάντοτε τους κανονισμούς δεν μπορούν απαραίτητα να κάνουν πράξη την αλήθεια. Παρόλο που αυτά που λένε είναι σωστά και δίνουν την εντύπωση πως είναι απαλλαγμένα από προβλήματα, δεν έχουν τίποτα να πουν σε θέματα που αφορούν την ουσία της αλήθειας. Επομένως, όσο δόγμα κι αν μπορεί να διατυπώσει κάποιος, αυτό δεν σημαίνει ότι κατανοεί την αλήθεια, και όσο δόγμα κι αν κατανοεί, δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα. Όλοι οι θρησκευτικοί στοχαστές μπορούν να εξηγήσουν τη Βίβλο, αλλά στο τέλος, όλοι οδηγούνται σε πτώση, επειδή δεν αποδέχονται ολόκληρη την αλήθεια που έχει εκφράσει ο Θεός. Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει μια αλλαγή στη διάθεσή τους είναι διαφορετικοί· έχουν κατανοήσει την αλήθεια, μπορούν να διακρίνουν όλα τα θέματα, γνωρίζουν πώς να ενεργούν σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού, πώς να ενεργούν σύμφωνα με την αλήθεια-αρχή και πώς να ενεργούν ώστε να ικανοποιήσουν τον Θεό, και κατανοούν τη φύση της διαφθοράς που φανερώνουν. Όταν οι δικές τους ιδέες και αντιλήψεις αποκαλύπτονται, είναι σε θέση να διακρίνουν και να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα. Έτσι εκδηλώνεται αλλαγή στη διάθεση. Η κυριότερη εκδήλωση των ανθρώπων που έχουν υποστεί αλλαγή στη διάθεση είναι πως καταφέρνουν να κατανοούν ξεκάθαρα την αλήθεια, κι όταν υλοποιούν πράγματα, κάνουν πράξη την αλήθεια με σχετική ακρίβεια και δεν φανερώνουν διαφθορά τόσο συχνά. Γενικά, εκείνοι των οποίων η διάθεση έχει μεταμορφωθεί φαίνονται ιδιαίτερα λογικοί και οξυδερκείς και, λόγω του ότι κατανοούν την αλήθεια, δεν φανερώνουν τόση αυταρέσκεια ή αλαζονεία. Μπορούν να διακρίνουν και να αντιλαμβάνονται πολλή από τη διαφθορά που τους έχει αποκαλυφθεί, κι έτσι δεν γίνονται αλαζονικοί. Είναι σε θέση να κατανοούν με μέτρο ποια θα πρέπει να είναι η θέση τους, και ποια είναι τα λογικά πράγματα που θα πρέπει να κάνουν, πώς να είναι ευσυνείδητοι, τι να λένε και τι όχι, και τι να λένε και να κάνουν ανάλογα με το άτομο στο οποίο απευθύνονται. Συνεπώς, οι άνθρωποι των οποίων οι διαθέσεις έχουν αλλάξει είναι σχετικά λογικοί και μόνο τέτοιοι άνθρωποι βιώνουν πραγματικά ανθρώπινη ομοιότητα. Επειδή κατανοούν την αλήθεια, είναι σε θέση να μιλούν και να βλέπουν τα πράγματα σύμφωνα με την αλήθεια, και έχουν αρχές σε οτιδήποτε κάνουν· δεν υπόκεινται στην επιρροή κανενός ανθρώπου, γεγονότος ή πράγματος, έχουν όλοι τις δικές τους απόψεις και μπορούν να διατηρούν τις αλήθεια-αρχές. Οι διαθέσεις τους είναι σχετικά σταθερές, εκείνοι δεν είναι μία κρύο μία ζέστη και, ανεξάρτητα από τις συνθήκες, κατανοούν πώς να κάνουν τα καθήκοντά τους όπως αρμόζει και πώς να συμπεριφέρονται για να ικανοποιήσουν τον Θεό. Αυτοί των οποίων οι διαθέσεις έχουν αλλάξει δεν επικεντρώνονται στο τι να κάνουν εξωτερικά για να κάνουν τους άλλους να τους εκτιμούν· έχουν κερδίσει εσωτερική διαύγεια στο τι να κάνουν για να ικανοποιήσουν τον Θεό. Συνεπώς, μπορεί εξωτερικά να μη φαίνονται τόσο ενθουσιώδεις ούτε σαν να έχουν κάνει κάτι σημαντικό, μα όλα όσα κάνουν είναι γεμάτα νόημα, είναι πολύτιμα και αποδίδουν πρακτικά αποτελέσματα. Αυτοί των οποίων η διάθεση έχει αλλάξει είναι βέβαιο πως κατέχουν πολλές από τις αλήθεια-πραγματικότητες, και αυτό μπορεί να επιβεβαιωθεί από την οπτική τους για τα πράγματα και τις αρχές που διέπουν τις πράξεις τους. Όσοι δεν έχουν αποκτήσει την αλήθεια δεν έχουν επιτύχει καμία απολύτως αλλαγή στη διάθεση-ζωή. Πώς ακριβώς επιτυγχάνεται μια αλλαγή στη διάθεση; Τα ανθρώπινα όντα έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά, όλα αντιστέκονται στον Θεό και όλα έχουν τη φύση της αντίστασης στον Θεό. Ο Θεός σώζει τους ανθρώπους μετατρέποντας εκείνους που έχουν τη φύση της αντίστασης στον Θεό και που μπορούν να αντισταθούν στον Θεό σε εκείνους που μπορούν να υποταχθούν στον Θεό και να έχουν τον φόβο Του. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς κάποιος του οποίου η διάθεση έχει αλλάξει. Ανεξάρτητα από το πόσο διεφθαρμένος είναι ένας άνθρωπος ή πόσες διεφθαρμένες διαθέσεις έχει, εφόσον μπορεί να δεχτεί την αλήθεια, να δεχτεί την κρίση και την παίδευση του Θεού και να δεχτεί διάφορες δοκιμασίες και εξευγενισμούς, θα έχει μια αληθινή κατανόηση του Θεού και ταυτόχρονα θα είναι σε θέση να δει καθαρά τη δική του φύση-ουσία. Όταν γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του, θα είναι σε θέση να μισήσει τον εαυτό του και τον Σατανά, και θα είναι πρόθυμος να επαναστατήσει ενάντια στον Σατανά και να υποταχθεί πλήρως στον Θεό. Μόλις ένα άτομο έχει αυτήν την αποφασιστικότητα, μπορεί να επιδιώξει την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι έχουν αληθινή γνώση του Θεού, αν η σατανική τους διάθεση έχει εξαγνιστεί και τα λόγια του Θεού ριζώνουν μέσα τους και έχουν γίνει η ζωή τους και η βάση της ύπαρξής τους, αν ζουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και έχουν αλλάξει εντελώς και έχουν γίνει νέοι άνθρωποι, τότε αυτό μετράει ως αλλαγή στη ζωή-διάθεσή τους. Μια αλλαγή στη διάθεση δεν σημαίνει πως έχει κανείς μια ώριμη και έμπειρη ανθρώπινη φύση ούτε σημαίνει πως η εξωτερική διάθεση των ανθρώπων είναι ταπεινότερη από πριν, πως ήταν αλαζόνες αλλά τώρα μπορούν να επικοινωνήσουν λογικά ή πως δεν άκουγαν κανέναν, αλλά τώρα είναι σε θέση να ακούν τους άλλους λιγάκι —τέτοιες εξωτερικές αλλαγές δεν μπορεί να χαρακτηριστούν μεταμορφώσεις της διάθεσης. Φυσικά, οι μεταμορφώσεις στη διάθεση περιλαμβάνουν και τέτοιες εκδηλώσεις, αλλά το βασικότερο συστατικό είναι πως εσωτερικά, η ζωή τους έχει αλλάξει. Αυτό οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι τα λόγια του Θεού και η αλήθεια έχουν ριζώσει μέσα τους, κυριαρχούν μέσα τους και έχουν γίνει η ζωή τους. Οι απόψεις τους για τα πράγματα έχουν επίσης αλλάξει. Μπορούν να δουν ξεκάθαρα τι συμβαίνει στον κόσμο και με την ανθρωπότητα, πώς ο Σατανάς διαφθείρει το ανθρώπινο γένος, πώς ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας αντιστέκεται στον Θεό, καθώς και την ουσία του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Μπορούν να μισήσουν τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα και τον Σατανά μέσα στην καρδιά τους και μπορούν να στραφούν ολοκληρωτικά προς τον Θεό και να Τον ακολουθήσουν. Αυτό σημαίνει ότι η ζωή-διάθεσή τους έχει αλλάξει και ότι έχουν κερδηθεί από τον Θεό. Οι αλλαγές στη ζωή-διάθεση είναι θεμελιώδεις αλλαγές, ενώ οι αλλαγές στη συμπεριφορά είναι επιφανειακές. Μόνο όσοι έχουν επιτύχει αλλαγές στη ζωή-διάθεση είναι εκείνοι που έχουν αποκτήσει την αλήθεια, και μόνο αυτοί έχουν κερδηθεί από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Το μόνο που κάνεις τώρα είναι να αναγνωρίζεις πως τα λόγια του Θεού είναι καλά και σωστά, και κρίνοντας από την εξωτερική σου συμπεριφορά, δεν κάνεις πράγματα που αντιβαίνουν ολοφάνερα στην αλήθεια, πόσο μάλλον πράγματα που κρίνουν το έργο του Θεού. Είσαι, επίσης, ικανός να υποταχθείς στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού. Αυτό δείχνει ότι κάποιος έχει μετατραπεί από άπιστο σε ακόλουθο του Θεού με την ευπρέπεια ενός αγίου. Μετατρέπεσαι από κάποιος που ζει αναμφισβήτητα σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά και σύμφωνα με τις αντιλήψεις, τους νόμους και τη γνώση του Σατανά, σε κάποιον που, εφόσον άκουσε τα λόγια του Θεού, πιστεύει ότι είναι η αλήθεια, τα αποδέχεται και επιδιώκει την αλήθεια, με αποτέλεσμα να γίνεις κάποιος που θέλει ασπαστεί τα λόγια του Θεού ως τη ζωή του. Μια τέτοια διαδικασία είναι —τίποτα περισσότερο. Εκείνη την περίοδο, σίγουρα η συμπεριφορά και ο τρόπος που ενεργείς θα υποστούν κάποιες αλλαγές. Όσο κι αν αλλάξεις, αυτό που εκδηλώνεται μέσα σου δεν είναι για τον Θεό τίποτε περισσότερο από αλλαγές στη συμπεριφορά και στις μεθόδους σου, αλλαγές στις ενδόμυχες επιθυμίες σου και στις φιλοδοξίες σου. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από αλλαγές στις σκέψεις και στις απόψεις σου. Ίσως τώρα να μπορείς να προσφέρεις τη ζωή σου για τον Θεό όταν μαζέψεις τη δύναμή σου και όταν έχεις μια τέτοια παρόρμηση, αλλά σε κάποιο ζήτημα που σου φαίνεται πολύ δυσάρεστο, δεν μπορείς να φτάσεις στην απόλυτη υποταγή στον Θεό. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας αλλαγής στη συμπεριφορά και μιας αλλαγής στη διάθεση. Ίσως η καλή σου καρδιά να σου επιτρέπει να δώσεις αμέσως τη ζωή σου και τα πάντα για τον Θεό, και να πεις: «Είμαι έτοιμος και πρόθυμος να εγκαταλείψω το νήμα της ζωής μου για τον Θεό. Σ’ αυτήν τη ζωή δεν μετανιώνω και δεν παραπονιέμαι για τίποτα! Εγκατέλειψα τον γάμο, τις κοσμικές προοπτικές, όλη τη δόξα και τα πλούτη, και αποδέχομαι αυτές τις συνθήκες που έχει θέσει ο Θεός. Μπορώ να ανεχτώ όλον τον χλευασμό και τη συκοφαντία του κόσμου». Μα τη στιγμή που θα διαμορφώσει ο Θεός μια συνθήκη που δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις σου, εσύ μπορείς να σηκωθείς και να Του φωνάξεις, και Του αντισταθείς. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας αλλαγής στη συμπεριφορά και μιας αλλαγής στη διάθεση. Είναι, επίσης, πιθανό να δώσεις τη ζωή σου για τον Θεό και να εγκαταλείψεις τους ανθρώπους που αγαπάς περισσότερο απ’ όλους ή το πράγμα που αγαπάς περισσότερο και που μέσα σου σου είναι πιο δύσκολο να αποχωριστείς —μα όταν καλείσαι να μιλήσεις από καρδιάς στον Θεό και να είσαι ειλικρινής, το σε δυσκολεύει πολύ και δεν μπορείς να το κάνεις. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας αλλαγής στη συμπεριφορά και μιας αλλαγής στη διάθεση. Απ’ την άλλη, ίσως να μη λαχταράς τις σαρκικές ανέσεις σ’ αυτήν τη ζωή ούτε να τρως καλό φαγητό ούτε να φοράς καλά ρούχα, και να εργάζεσαι καθημερινά στο καθήκον σου μέχρι τελικής πτώσεως. Μπορείς να αντέξεις κάθε πόνο που σου προκαλεί η σάρκα, μα, αν οι διευθετήσεις του Θεού δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις σου, δεν μπορείς να καταλάβεις και προκύπτουν μέσα σου παράπονα εναντίον του Θεού και παρανοήσεις σχετικά με Αυτόν. Η σχέση σου με τον Θεό γίνεται όλο λιγότερο κανονική. Συνέχεια αντιστέκεσαι και επαναστατείς, δεν μπορείς να υποταχθείς πλήρως στον Θεό. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας αλλαγής στη συμπεριφορά και μιας αλλαγής στη διάθεση. Εφόσον είσαι πρόθυμος να εγκαταλείψεις τη ζωή σου για τον Θεό, γιατί δεν μπορείς να Του πεις έναν ειλικρινή λόγο; Εφόσον είσαι πρόθυμος να αφήσεις στην άκρη τα πάντα έξω από τον εαυτό σου, γιατί δεν μπορείς να παραμείνεις πιστός αποκλειστικά στην ανάθεση που σου έχει δώσει ο Θεός; Εφόσον είσαι πρόθυμος να εγκαταλείψεις τη ζωή σου για τον Θεό, τότε, όταν βασίζεσαι στα συναισθήματά σου για να ενεργήσεις και διατηρείς σχέσεις με άλλους, για ποιον λόγο δεν μπορείς κάνεις αυτοκριτική; Για ποιον λόγο δεν μπορείς να υποστηρίξεις το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Έτσι είναι το να ζει κανείς ενώπιον του Θεού; Εφόσον έχεις ήδη πάρει έναν όρκο ενώπιον του Θεού να δαπανάς τον εαυτό σου για Εκείνον για όλη σου τη ζωή και να αποδέχεσαι ό,τι βάσανο εμφανιστεί στον δρόμο σου, γιατί το να απαλλαγείς μια φορά από το καθήκον σου σε βυθίζει τόσο πολύ στην αρνητικότητα, που για πολλές μέρες δεν μπορείς να επανέλθεις; Για ποιον λόγο είναι καρδιά σου γεμάτη αντίσταση, παράπονα, παρανοήσεις και —αρνητικότητα. Τι συμβαίνει; Κάτι τέτοιο δείχνει ότι η καρδιά σου αγαπάει πιο πολύ τη θέση και αυτό σχετίζεται με τη βασική σου αδυναμία. Κατά συνέπεια, όταν απαλλάσσεσαι από το καθήκον σου, καταρρέεις και δεν μπορείς να σταθείς ξανά στα πόδια σου. Αυτό από μόνο του φτάνει για ν’ αποδείξει ότι, αν και έχει αλλάξει η συμπεριφορά σου, δεν έχει αλλάξει η ζωή-διάθεσή σου. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας αλλαγής στη συμπεριφορά και μιας αλλαγής στη διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (3)

Το δυσκολότερο κομμάτι της πίστης στον Θεό είναι να πετύχεις αλλαγή στη διάθεση. Ίσως να μπορείς να μείνεις ανύπαντρος όλη σου τη ζωή ή να μη φας ποτέ καλό φαγητό και να μη φορέσεις ωραία ρούχα· κάποιοι μπορεί ακόμα και να πουν: «Ας υποφέρω όλη μου τη ζωή κι ας νιώθω μοναξιά όλη μου τη ζωή· δεν έχει σημασία, μπορώ να τα αντέξω —με τον Θεό δίπλα μου, αυτά τα πράγματα δεν σημαίνουν τίποτα». Είναι εύκολο να ξεπεράσεις και να εξαλείψεις τέτοιου είδους σωματικό πόνο και κακουχίες. Ποιο είναι αυτό που δεν ξεπερνιέται εύκολα; Οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου. Δεν μπορεί ν’ απαλλαγεί κανείς απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις του μέσα από απλή αυτοσυγκράτηση. Οι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν τον σωματικό πόνο προκειμένου να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντά τους, να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού και στο μέλλον να εισέλθουν στη βασιλεία· άραγε, όμως, το να μπορεί κανείς να υποφέρει και να καταβάλει ένα τίμημα σημαίνει ότι έχουν αλλάξει οι διαθέσεις του; Όχι. Για να αξιολογήσετε εάν κάποιος έχει υποστεί αλλαγή στη διάθεσή του, μην εξετάζετε πόσα βάσανα μπορεί να υπομείνει ούτε πόσο καλή συμπεριφορά έχει επιφανειακά. Ο μόνος τρόπος να αξιολογήσετε αν έχει όντως αλλάξει η διάθεση ενός ανθρώπου είναι να εξετάζετε με τι στόχους, με τι κίνητρα και με τι προθέσεις ενεργεί, με ποιες αρχές συμπεριφέρεται και χειρίζεται τις υποθέσεις, και τι στάση έχει απέναντι στην αλήθεια.

Κάποιοι άνθρωποι, αφού πιστέψουν στον Θεό, παύουν να ακολουθούν τις κοσμικές τάσεις και να δίνουν σημασία στα ρούχα και την εμφάνισή τους. Μπορούν να υποφέρουν και να εργάζονται σκληρά, να καθυποτάσσουν τη σάρκα και να επαναστατούν εναντίον της. Όμως, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, στις επαφές τους με τους άλλους και όταν χειρίζονται τα πράγματα, σπάνια είναι ειλικρινείς. Δεν τους αρέσει να είναι ειλικρινείς, θέλουν συνέχεια να ξεχωρίζουν και να διακρίνονται, και πίσω από όλα όσα λένε και κάνουν κρύβεται κάποια πρόθεση. Κάνουν λεπτομερείς, σχολαστικούς υπολογισμούς προκειμένου να δείξουν στους ανθρώπους πόσο καλοί είναι, να κερδίσουν την καρδιά τους και να τους αναγκάσουν να τους ευνοούν και να τους λατρεύουν· μάλιστα, το κάνουν σε τέτοιον βαθμό, που οι άλλοι έρχονται και αναζητούν πράγματα απ’ αυτούς όποτε τους συμβαίνει κάτι. Με τον τρόπο αυτόν, κάνουν επίδειξη. Τι διάθεση είναι αυτή που αποκαλύπτουν; Είναι μια σατανική διάθεση. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν κι αυτούς; Όλοι έτσι είναι. Φαινομενικά, τηρούν όλους τους κανονισμούς, είναι ικανοί να υποφέρουν λίγο και είναι κάπως πρόθυμοι να δαπανήσουν τον εαυτό τους. Μπορούν να εγκαταλείψουν μερικά κοσμικά πράγματα, έχουν λίγη αποφασιστικότητα και προθυμία να επιδιώξουν την αλήθεια, και έχουν βάλει τα θεμέλια στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Το θέμα είναι ότι η διεφθαρμένη τους διάθεση παραμένει άθικτη. Δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Ακόμα κι αν κατανοούν την αλήθεια, δεν μπορούν να την κάνουν πράξη. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Όσοι ζουν μέσα σε σατανικές διαθέσεις ενεργούν με σκοπιμότητα στα πάντα. Όταν πίσω από τις πράξεις τους κρύβεται μια λάθος πρόθεση, ούτε προσεύχονται στον Θεό ούτε αρνούνται τη θέλησή τους, δεν αναζητούν τις αλήθεια-αρχές, δεν αναζητούν πράγματα από τους άλλους ούτε συναναστρέφονται μαζί τους. Κάνουν ό,τι θέλουν, ό,τι τυχαίνει να επιθυμούν· ενεργούν απερίσκεπτα και χωρίς αυτοσυγκράτηση. Μπορεί να μην κάνουν φανερά το κακό, αλλά ούτε και κάνουν πράξη την αλήθεια. Ακολουθούν σε ό,τι κάνουν το δικό τους θέλημα και ζουν μέσα σε μια σατανική διάθεση. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια ούτε θεοφοβούμενη καρδιά, και δεν ζουν ενώπιον του Θεού. Κάποιοι από αυτούς μπορεί μέχρι και να καταλαβαίνουν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να τα κάνουν πράξη, επειδή δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες τους. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά που κάνουν είναι λάθος, ότι προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, και ότι ο Θεός τα απεχθάνεται, όμως τα κάνουν ξανά και ξανά, καθώς πιστεύουν το εξής: «Η πίστη στον Θεό δεν έχει να κάνει με το να αποκτήσεις ευλογίες; Τι το κακό έχει να επιδιώκω ευλογίες; Έχω υποφέρει πολύ τόσα χρόνια που πιστεύω στον Θεό· εγκατέλειψα τη δουλειά μου και παράτησα τις προοπτικές μου στον κόσμο για να κερδίσω την έγκριση και τις ευλογίες του Θεού. Με τόσα βάσανα που έχω υποστεί, ο Θεός πρέπει να με μνημονεύσει. Πρέπει να με ευλογήσει και να με προικίσει με καλή τύχη». Αυτά τα λόγια αρέσουν στους ανθρώπους. Όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό έχουν αυτό το σκεπτικό· νομίζουν ότι δεν είναι δα και τόσο μεγάλο πρόβλημα το να είναι κανείς λίγο μολυσμένος από την πρόθεση να κερδίσει ευλογίες. Όμως, αν εξετάσεις προσεκτικά αυτά τα λόγια, είναι άραγε κάποια από αυτά σύμφωνα με την αλήθεια ή μέρος της αλήθεια-πραγματικότητας; Όλη αυτή η απάρνηση και τα βάσανα δεν είναι τίποτε άλλο παρά είδη καλών ανθρώπινων συμπεριφορών. Αυτές τις ενέργειες τις κυβερνάει η πρόθεση της απόκτησης ευλογιών και δεν αποτελούν άσκηση της αλήθειας. Αν κάποιος αξιολογούσε τη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων με βάση τα ανθρώπινα ηθικά πρότυπα, αυτοί θα θεωρούνταν φιλότιμοι και φειδωλοί, εργατικοί και σκληροί. Μερικές φορές, είναι τόσο απορροφημένοι από το έργο τους, που ξεχνούν να φάνε και να κοιμηθούν· κάποιοι απ’ αυτούς είναι πρόθυμοι μέχρι και να επιστρέψουν χαμένα αντικείμενα στους ιδιοκτήτες τους, να είναι εξυπηρετικοί και φιλάνθρωποι, να αντιμετωπίζουν τους άλλους με κατανόηση και γενναιοδωρία, να μην είναι τσιγκούνηδες ούτε ιδιότροποι και ακόμα και να χαρίζουν στους άλλους τα πράγματα που αγαπούν περισσότερο. Οι άλλοι τούς αναγνωρίζουν ως καλούς ανθρώπους και επαινούν όλες αυτές τις συμπεριφορές. Τέτοιοι άνθρωποι μοιάζουν ένδοξοι, αξιοθαύμαστοι και αξιέπαινοι· στις πράξεις τους είναι απόλυτα ηθικοί, δίκαιοι και λογικοί. Ανταποδίδουν την καλοσύνη των άλλων και νοιάζονται για την αδελφοσύνη, σε τέτοιον βαθμό που θα θυσιάζονταν για οποιονδήποτε φίλο τους και θα μπορούσαν να υπομείνουν βάσανα και να φτάσουν μέχρι τα πέρατα της γης για τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους. Ίσως πολλοί άνθρωποι να επαινούν τέτοιους καλούς ανθρώπους, αλλά μπορούν αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά να αποδεχτούν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη; Θα έδιναν πραγματικά τη ζωή τους για να εξυμνήσουν τον Θεό και να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν; Όχι απαραίτητα. Άραγε, λοιπόν, μπορούν να χαρακτηριστούν καλοί άνθρωποι; Αν προσπαθείς να κρίνεις αν κάποιος έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό ή αν έχει την αλήθεια-πραγματικότητα, τότε θα ήταν ακριβές να τον αξιολογείς διαρκώς με βάση τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες, την ηθική και τη δεοντολογία των ανθρώπων; Θα συμφωνούσε αυτό με την αλήθεια; Αν οι αντιλήψεις, οι φαντασιοκοπίες, η ηθική και η δεοντολογία των ανθρώπων ήταν η αλήθεια, τότε δεν θα υπήρχε λόγος να εκφράσει ο Θεός την αλήθεια ούτε θα υπήρχε λόγος να κάνει το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Πρέπει να διακρίνεις ξεκάθαρα ότι ο κόσμος και οι άνθρωποι είναι σκοτεινοί και κακοί, ότι δεν έχουν την αλήθεια ούτε στο ελάχιστο και ότι η διεφθαρμένη ανθρωπότητα έχει ανάγκη τη σωτηρία του Θεού. Πρέπει να δεις καθαρά ότι μόνο ο Θεός είναι η αλήθεια, ότι μόνο τα λόγια Του μπορούν να καθάρουν τον άνθρωπο, ότι μόνο Αυτός μπορεί να σώσει τον άνθρωπο και ότι, όσο καλή συμπεριφορά κι αν έχει κανείς, αυτή δεν είναι η αλήθεια-πραγματικότητα και υπολείπεται ακόμα περισσότερο από την ίδια την αλήθεια. Παρόλο που αυτές οι καλές συμπεριφορές είναι διαδεδομένες και έχουν αναγνωριστεί μεταξύ των ανθρώπων, δεν είναι η αλήθεια· ποτέ τους δεν θα είναι, και δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να αλλάξουν. Θα μπορούσες να κάνεις κάποιον που θα θυσιαζόταν για τους φίλους του και θα έφτανε μέχρι τα πέρατα της γης γι’ αυτούς να αποδεχτεί τον Θεό και την αλήθεια; Με τίποτα, καθώς ο άνθρωπος αυτός είναι άθεος. Θα μπορούσες να πείσεις κάποιον που είναι γεμάτος με αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες για τον Θεό να φτάσει στην αληθινή υποταγή σ’ Αυτόν; Με τίποτα, αφού, όταν κάποιος είναι γεμάτος με αντιλήψεις, δυσκολεύεται πολύ να αποδεχτεί την αλήθεια και να υποταχθεί σ’ αυτήν. Όσο καλή κι αν είναι η συμπεριφορά κάποιου, μπορεί να τον κάνει ικανό να υποταχθεί πραγματικά στον Θεό; Μπορεί αυτός ο άνθρωπος να Τον αγαπήσει αληθινά; Μπορεί να Τον εξυμνήσει και να καταθέσει μαρτυρία γι’ Αυτόν; Σε καμία περίπτωση. Μπορείς να εγγυηθείς ότι όλοι όσοι κηρύττουν και εργάζονται για τον Κύριο θα αγαπήσουν αληθινά τον Θεό; Θα ήταν εντελώς αδύνατο. Επομένως, όσες καλές συμπεριφορές και αν έχει κάποιος, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει μετανοήσει και αλλάξει πραγματικά, πόσο μάλλον ότι έχει αλλάξει η ζωή-διάθεσή του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι η διάθεση κάποιου έχει αλλάξει

Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι ζουν για τον εαυτό τους. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω —αυτό συνοψίζει την ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό προς ίδιον όφελος· όταν απαρνούνται πράγματα και δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό, το κάνουν προκειμένου να ευλογηθούν, και όταν είναι πιστοί σ’ Αυτόν, δεν παύουν να το κάνουν προκειμένου να ανταμειφθούν. Εν συντομία, όλα γίνονται με σκοπό να ευλογηθούν, να ανταμειφθούν και να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Στην κοινωνία, οι άνθρωποι εργάζονται για δικό τους όφελος, και στον οίκο του Θεού, κάνουν κάποιο καθήκον προκειμένου να ευλογηθούν. Ο λόγος που οι άνθρωποι απαρνιούνται τα πάντα και μπορούν να υπομείνουν πολλά βάσανα είναι για να κερδίσουν ευλογίες. Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη της σατανικής φύσης του ανθρώπου. Οι άνθρωποι των οποίων οι διαθέσεις έχουν αλλάξει είναι διαφορετικοί, αισθάνονται ότι το νόημα προέρχεται από το να ζει κανείς σύμφωνα με την αλήθεια, ότι η βάση του να είσαι άνθρωπος είναι η υποταγή στον Θεό, ο φόβος Θεού και η αποφυγή του κακού, ότι η αποδοχή της ανάθεσης από τον Θεό αποτελεί ευθύνη που είναι απολύτως κανονική και δικαιολογημένη, και ότι μόνο οι άνθρωποι που εκπληρώνουν τα καθήκοντα ενός δημιουργήματος είναι ικανοί να αποκαλούνται άνθρωποι —και αν δεν είναι ικανοί να αγαπήσουν τον Θεό και να ανταποδώσουν την αγάπη Του, δεν πρέπει να αποκαλούνται άνθρωποι. Θεωρούν ότι το να ζει κανείς για τον εαυτό του είναι κενό και χωρίς νόημα, ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να ζουν για να ικανοποιούν τον Θεό, να εκτελούν ορθά τα καθήκοντά τους και να ζουν ζωές με νόημα, ώστε, ακόμη κι όταν έρθει η ώρα να πεθάνουν, να νιώθουν ικανοποιημένοι και να μη μετανιώνουν για τίποτα, και ότι δεν έχουν ζήσει μάταια. Συγκρίνοντας κανείς τις δύο αυτές διαφορετικές καταστάσεις, διαπιστώνει ότι η τελευταία είναι αυτή των ανθρώπων των οποίων οι διαθέσεις έχουν μεταμορφωθεί. Αν η ζωή-διάθεση ενός ανθρώπου έχει μεταμορφωθεί, σίγουρα έχει αλλάξει και η οπτική του απέναντι στη ζωή. Έχοντας πλέον διαφορετικές αξίες, δεν θα ζήσει ποτέ ξανά για τον εαυτό του και δεν θα πιστέψει ποτέ ξανά στον Θεό με σκοπό να κερδίσει ευλογίες. Ένας τέτοιος άνθρωπος θα μπορεί να πει τα εξής: «Αξίζει τόσο πολύ τον κόπο να γνωρίζει κανείς τον Θεό. Αν πεθάνω έχοντας πρώτα γνωρίσει τον Θεό, τότε αυτό θα ήταν υπέροχο! Αν μπορέσω να Τον γνωρίσω, να υποταχθώ σ’ Αυτόν και να ζήσω μια ζωή γεμάτη νόημα, τότε δεν θα έχω ζήσει μάταια και θα πεθάνω χωρίς να μετανιώνω για τίποτα· δεν θα έχω κανένα παράπονο». Η οπτική αυτού του ανθρώπου απέναντι στη ζωή έχει μεταμορφωθεί. Η ζωή-διάθεση ενός ανθρώπου αλλάζει κυρίως επειδή κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα, έχει κερδίσει την αλήθεια και έχει γνωρίσει τον Θεό. Συνεπώς, η οπτική του απέναντι στη ζωή έχει αλλάξει και οι αξίες του είναι διαφορετικές απ’ ό,τι ήταν στο παρελθόν. Η μεταμόρφωση ξεκινά μέσα από την καρδιά του ανθρώπου και μέσα από τη ζωή του· δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για εξωγενή αλλαγή. Αφού αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, μερικοί νέοι πιστοί εγκαταλείπουν τον κοσμικό βίο. Όταν αργότερα συναντούν άπιστους, οι πιστοί αυτοί δεν έχουν πολλά να πουν μαζί τους. Επίσης, σπανίως επικοινωνούν με τους άπιστους συγγενείς και φίλους τους. Οι άπιστοι λένε: «Αυτός ο άνθρωπος έχει αλλάξει». Τότε, οι πιστοί σκέφτονται: «Η ζωή-διάθεσή μου έχει μεταμορφωθεί. Αυτοί οι άπιστοι λένε ότι έχω αλλάξει». Έχει πραγματικά μεταμορφωθεί η διάθεση ενός τέτοιου ανθρώπου; Όχι, δεν έχει. Όσα εκδηλώνει αποτελούν μονάχα εξωτερικές αλλαγές. Δεν υπήρξε καμία πραγματική αλλαγή στη ζωή του· η σατανική του φύση παραμένει ριζωμένη στην καρδιά του, εντελώς ανέγγιχτη. Μερικές φορές, οι άνθρωποι κυριεύονται από ζήλο λόγω του έργου του Αγίου Πνεύματος. Τότε, μπορεί να υπάρξουν κάποιες εξωτερικές αλλαγές και να κάνουν μερικές καλές πράξεις. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το ίδιο με το να καταφέρουν να μεταμορφώσουν τη διάθεσή τους. Αν δεν κατέχεις την αλήθεια, αν η άποψή σου για τα πράγματα δεν έχει αλλάξει —σε σημείο μάλιστα που δεν διαφέρει από την άποψη των άπιστων—, αν ούτε η οπτική σου απέναντι στη ζωή και οι αξίες σου έχουν αλλάξει, και αν δεν έχεις καν θεοφοβούμενη καρδιά —που είναι το ελάχιστο που πρέπει να έχεις—, τότε δεν έχεις ούτε κατά διάνοια καταφέρει να αλλάξεις διάθεση. Για να καταφέρει κανείς να αλλάξει διάθεση, το σημαντικότερο είναι να επιδιώξει να καταλάβει τον Θεό και να Τον κατανοήσει αληθινά. Σκέψου τον Πέτρο, για παράδειγμα. Όταν ο Θεός ήθελε να τον παραδώσει στον Σατανά, εκείνος είπε: «Ακόμη κι αν Με δώσεις στον Σατανά, παραμένεις Θεός. Είσαι παντοδύναμος και τα πάντα είναι στα χέρια Σου. Πώς μπορώ να μην Σε αινώ για τα πράγματα που κάνεις; Δεν θα ήταν, όμως, καλύτερα αν μπορούσα να Σε γνωρίσω πριν πεθάνω;» Ένιωθε ότι το σημαντικότερο στη ζωή των ανθρώπων είναι να γνωρίζουν τον Θεό. Αφού Τον γνωρίσουν, δεν έχει σημασία όπως κι αν πεθάνουν, δεν έχει σημασία ό,τι κι αν αποφασίσει ο Θεός. Ένιωθε ότι το να γνωρίζει κανείς τον Θεό είναι το σημαντικότερο όλων. Αν δεν αποκτούσε την αλήθεια, δεν θα ήταν ποτέ ικανοποιημένος, αλλά ούτε θα είχε παράπονα εναντίον του Θεού. Απλώς θα απεχθανόταν το γεγονός ότι δεν επεδίωξε την αλήθεια. Αν λάβουμε υπόψη το πνεύμα του Πέτρου, η ειλικρινής επιδίωξή του να γνωρίσει τον Θεό δείχνει ότι η άποψή του για τη ζωή και οι αξίες του είχαν αλλάξει. Η βαθιά λαχτάρα του να Τον γνωρίσει δείχνει ότι Τον είχε πραγματικά γνωρίσει. Επομένως, η δήλωση αυτή δείχνει ότι η διάθεσή του είχε αλλάξει· ήταν ένας άνθρωπος του οποίου η διάθεση είχε μεταμορφωθεί. Στο τέλος της εμπειρίας του, ο Θεός είπε ότι ήταν ο άνθρωπος που Τον γνώριζε περισσότερο· ήταν ο άνθρωπος που Τον αγαπούσε αληθινά. Χωρίς την αλήθεια, η ζωή-διάθεση ενός ανθρώπου δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει αληθινά. Αν μπορείτε αληθινά να επιδιώξετε την αλήθεια και να εισέλθετε στην αλήθεια-πραγματικότητα, τότε και μόνο μπορείτε να καταφέρετε να αλλάξετε τη ζωή-διάθεσή σας.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο