Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Η μεταμόρφωση στη διάθεση αναφέρεται κυρίως στη μεταμόρφωση της φύσης ενός ανθρώπου. Τα συστατικά της φύσης κάποιου δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από εξωτερικές συμπεριφορές. Σχετίζονται άμεσα με την αξία και τη σημασία της ύπαρξής του, με τη στάση του για τη ζωή και τις αξίες του, αφορούν τα πράγματα στα βάθη της ψυχής του, καθώς και την ουσία του. Αν κάποιος αδυνατεί να αποδεχθεί την αλήθεια, δεν θα υποστεί καμία μεταμόρφωση σε αυτές τις πτυχές. Μόνο με το να βιώσει κάποιος το έργο του Θεού, να εισέλθει πλήρως στην αλήθεια, να αλλάξει τις αξίες και τη στάση του για την ύπαρξη και τη ζωή, να εναρμονίσει τις απόψεις του για τα πράγματα με τον λόγο του Θεού, και να γίνει ικανός να υποταχθεί πλήρως και να αφιερωθεί στον Θεό, μπορεί να ειπωθεί πως έχει μεταμορφωθεί η διάθεση κάποιου. Επί του παρόντος, μπορεί να φαίνεται πως καταβάλλεις κάποια προσπάθεια και αντέχεις εν όψει των κακουχιών κατά την εκτέλεση των καθηκόντων σου, μπορεί να καταφέρνεις να εκτελείς διευθετήσεις του έργου εκ του Άνωθεν ή μπορεί να είσαι ικανός να πηγαίνεις όπου σου ζητείται να πας. Επιφανειακά, μπορεί να φαίνεται ότι είσαι κάπως υπάκουος, όταν όμως συμβεί κάτι που δεν συνάδει με τις αντιλήψεις σου, έρχεται στο προσκήνιο η παρακοή σου. Για παράδειγμα, δεν υποτάσσεσαι στο κλάδεμα και την αντιμετώπιση, υποτάσσεσαι δε ακόμη λιγότερο όταν σε βρίσκουν καταστροφές. Το έχεις μάλιστα μέσα σου να κατηγορείς τον Θεό. Επομένως, αυτή η λίγη υπακοή και αλλαγή εξωτερικά είναι απλώς μια μικρή αλλαγή στη συμπεριφορά. Υπάρχει μια μικρή αλλαγή, όχι όμως αρκετή ώστε να μετρήσει ως μεταμόρφωση της διάθεσής σου. Μπορεί να είσαι σε θέση να διασχίσεις πολλά μονοπάτια, να υποφέρεις πολλές κακουχίες και να υπομείνεις τεράστια ταπείνωση· μπορεί να νιώθεις πολύ κοντά στον Θεό και μπορεί το Άγιο Πνεύμα να πραγματοποιεί κάποιο έργο πάνω σου. Ωστόσο, όταν ο Θεός σού ζητά να κάνεις κάτι που δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις σου, και πάλι ίσως να μην υποταχθείς· αντιθέτως, ίσως να αναζητήσεις δικαιολογίες, να επαναστατήσεις ενάντια στον Θεό και να αντισταθείς στον Θεό και, σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις, ακόμη και να Τον αμφισβητήσεις και να Τον πολεμήσεις. Αυτό θα ήταν σοβαρό πρόβλημα! Θα έδειχνε ότι η φύση σου εξακολουθεί να αντιστέκεται στον Θεό, ότι δεν κατανοείς αληθινά την αλήθεια και ότι δεν είχες καμία αλλαγή στη διάθεση της ζωής σου. Αφού απαλλαγούν απ’ το καθήκον ή αποπεμφθούν, μερικοί άνθρωποι εξακολουθούν να το έχουν μέσα τους να κρίνουν τον Θεό και να λένε ότι δεν είναι δίκαιος. Λογομαχούν μάλιστα με τον Θεό και Τον αντιμάχονται, διαδίδοντας όπου κι αν πάνε τις αντιλήψεις τους σχετικά μ’ Εκείνον και τη δυσαρέσκειά τους για Εκείνον. Τέτοιοι άνθρωποι είναι διάβολοι που αντιστέκονται στον Θεό. Οι άνθρωποι που έχουν διαβολική φύση δεν θ’ αλλάξουν ποτέ και θα πρέπει να εγκαταλειφθούν. Μόνον όσοι μπορούν ν’ αναζητήσουν και ν’ αποδεχτούν την αλήθεια σε κάθε κατάσταση και να υποταχθούν στο έργο του Θεού έχουν ελπίδα να κερδίσουν την αλήθεια και να επιτύχουν αλλαγή στη διάθεση. Στις εμπειρίες σου, πρέπει να μάθεις να διακρίνεις μεταξύ των καταστάσεων που εξωτερικά φαίνονται φυσιολογικές. Μπορεί να κλαις και να πλαντάζεις στο κλάμα κατά τη διάρκεια της προσευχής, ή να αισθάνεσαι ότι η καρδιά σου αγαπά πάρα πολύ τον Θεό κι είναι πάρα πολύ κοντά Του, ωστόσο αυτές οι καταστάσεις είναι μόνο έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν σημαίνουν ότι είσαι άνθρωπος που αγαπά τον Θεό. Εάν μπορείς ν’ αγαπάς και να υπακούς τον Θεό ακόμα κι όταν δεν εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, ακόμα κι όταν ο Θεός κάνει πράγματα που δεν συνάδουν με τις δικές σου αντιλήψεις, μόνο τότε είσαι άτομο που αγαπά αληθινά τον Θεό. Μόνο τότε είσαι άτομο του οποίου η διάθεση της ζωής έχει αλλάξει. Μόνο αυτό είναι άτομο το οποίο κατέχει τις πραγματικότητες της αλήθειας.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Τι θα πρέπει να γνωρίζει κανείς για τη μεταμόρφωση της διάθεσής του

Τι σημαίνει μεταμόρφωση της διάθεσης; Συμβαίνει όταν ένα άτομο που αγαπά την αλήθεια, ενώ βιώνει το έργο του Θεού, αποδέχεται την κρίση και την παίδευση των λόγων Του και υφίσταται κάθε είδους βάσανα και εξευγενισμό. Το άτομο αυτό καθαίρεται μέσα του από τα σατανικά δηλητήρια και απελευθερώνεται πλήρως από τις διεφθαρμένες του διαθέσεις, ώστε να μπορεί να υποτάσσεται στα λόγια του Θεού και σε όλες τις ενορχηστρώσεις και ρυθμίσεις Του, χωρίς ποτέ ξανά να επαναστατήσει εναντίον Του ή να Του αντισταθεί. Αυτό είναι η μεταμόρφωση της διάθεσης. […] Η μεταμόρφωση της διάθεσης σημαίνει ότι ο άνθρωπος, επειδή αγαπά και μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, τελικά γνωρίζει τη φύση του, η οποία είναι ανυπάκουη στον Θεό και έρχεται σε αντίθεση με Εκείνον. Κατανοεί ότι οι άνθρωποι είναι πολύ βαθιά διεφθαρμένοι, κατανοεί τον παραλογισμό και τη δολιότητα της ανθρωπότητας, αλλά και τη φτωχή και αξιολύπητη κατάστασή της, και τελικά κατανοεί τη φύση και την ουσία της ανθρωπότητας. Γνωρίζοντας όλα αυτά, κατορθώνει να αρνηθεί και να απαρνηθεί εντελώς τον εαυτό του, να ζει σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και να κάνει πράξη την αλήθεια σε όλα τα θέματα. Είναι άνθρωπος που γνωρίζει τον Θεό, άνθρωπος του οποίου η διάθεση έχει μεταμορφωθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Η ουσία των αλλαγών στη διάθεση και η ουσία των αλλαγών στη συμπεριφορά είναι διαφορετικές, και οι αλλαγές στην πράξη είναι επίσης διαφορετικές —είναι όλες διαφορετικές στην ουσία. Οι περισσότεροι άνθρωποι δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στη συμπεριφορά κατά την πίστη τους στον Θεό, και ως εκ τούτου προκύπτουν κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Αφού αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, σταματούν να καπνίζουν και να πίνουν και δεν διαπληκτίζονται πια με τους άλλους, προτιμώντας να κάνουν υπομονή όταν υφίστανται κάποια απώλεια. Υφίστανται κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Ορισμένοι άνθρωποι αισθάνονται ότι μόλις πιστέψουν στον Θεό κατανοούν την αλήθεια διαβάζοντας τον λόγο του Θεού, έχουν βιώσει το έργο του Αγίου Πνεύματος και τρέφουν πραγματική απόλαυση στην καρδιά τους, πράγμα που τους καθιστά ιδιαίτερα ένθερμους, και δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορούν να απαρνηθούν ή να υποστούν. Κι όμως, αφού έχουν πιστέψει για οχτώ, δέκα ή ακόμα και είκοσι ή τριάντα χρόνια, επειδή δεν έχει υπάρξει καμία αλλαγή στις διαθέσεις της ζωής τους, καταλήγουν να επιστρέφουν στις παλιές τους μεθόδους· η αλαζονεία και η υπεροψία τους γίνονται πιο έντονες και αρχίζουν να ανταγωνίζονται για εξουσία και κέρδος, εποφθαλμιούν τα χρήματα της εκκλησίας, φθονούν εκείνους που εκμεταλλεύονται τον οίκο του Θεού. Γίνονται παράσιτα και αποβράσματα εντός του οίκου του Θεού, και ορισμένοι μάλιστα εκτίθενται και αποκλείονται ως ψευδείς επικεφαλής και αντίχριστοι. Και τι αποδεικνύουν αυτά τα γεγονότα; Οι απλές συμπεριφορικές αλλαγές είναι μη βιώσιμες· αν δεν υπάρξει αλλαγή στις διαθέσεις της ζωής των ανθρώπων, τότε αργά ή γρήγορα θα δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό. Αυτό οφείλεται στο ότι η πηγή των αλλαγών στη συμπεριφορά τους είναι ο ζήλος και, σε συνδυασμό με κάποιο έργο του Αγίου Πνεύματος τη στιγμή εκείνη, είναι υπερβολικά εύκολο γι’ αυτούς να γίνουν ένθερμοι ή να επιδείξουν προσωρινά καλοσύνη. Όπως λένε οι άπιστοι «Το να κάνεις μια καλή πράξη είναι εύκολο, αυτό που είναι δύσκολο είναι να κάνεις καλές πράξεις για μια ζωή». Γιατί αδυνατούν οι άνθρωποι να κάνουν καλές πράξεις για ολόκληρη τη ζωή τους; Επειδή από τη φύση τους, οι άνθρωποι είναι μοχθηροί, εγωιστές και διεφθαρμένοι. Η συμπεριφορά κάποιου κατευθύνεται από τη φύση του· όπως είναι η φύση του, έτσι είναι και η συμπεριφορά που αποκαλύπτει, και μόνο αυτό που αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο αντιπροσωπεύει τη φύση κάποιου. Τα πράγματα που είναι ψεύτικα δεν μπορούν να διαρκέσουν. Όταν ο Θεός εργάζεται για να σώσει τον άνθρωπο, δεν το κάνει για να στολίσει τον άνθρωπο με καλή συμπεριφορά —ο σκοπός του έργου του Θεού είναι να μεταμορφώσει τη διάθεση των ανθρώπων, να τους κάνει να αναγεννηθούν ως νέοι άνθρωποι. Η κρίση, η παίδευση, οι δοκιμασίες και το ραφινάρισμα του ανθρώπου από τον Θεό γίνονται όλα για να αλλάξουν τη διάθεσή του, έτσι ώστε να μπορέσει να επιτύχει την απόλυτη υποταγή και αφοσίωση στον Θεό, και να Τον λατρέψει κανονικά. Αυτός είναι ο στόχος του έργου του Θεού. Το να συμπεριφέρεται κανείς καλά δεν είναι το ίδιο με το να υποτάσσεται στον Θεό, πόσο μάλλον με το να είναι σε αρμονία με τον Χριστό. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά βασίζονται σε δόγμα και προέρχονται από το ζήλο· δεν βασίζονται στην πραγματική γνώση του Θεού ούτε στην αλήθεια, πόσο μάλλον στην καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα. Παρόλο που υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες κάποιες από τις πράξεις των ανθρώπων διαφωτίζονται ή καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, αυτή δεν είναι μια έκφραση της ζωής τους. Δεν έχουν ακόμη εισέλθει στις πραγματικότητες της αλήθειας και η διάθεση της ζωής τους δεν έχει αλλάξει καθόλου. Ανεξάρτητα από το πόσο καλή είναι η συμπεριφορά ενός ατόμου, αυτό δεν αποδεικνύει πως υπακούει στον Θεό ούτε πως κάνει πράξη την αλήθεια. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά δεν αντιπροσωπεύουν αλλαγή στη διάθεση της ζωής και δεν μπορούν να θεωρηθούν ως εκφράσεις της ζωής των ανθρώπων.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Αυτό που ο άνθρωπος θεωρεί ως αλλαγή διάθεσης είναι μόνο μια αλλαγή στη συμπεριφορά, και αυτό είναι διαφορετικό πράγμα και διαφορετικό μονοπάτι από την αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο Θεός. Μπορεί αυτό που ο άνθρωπος θεωρεί ως αλλαγή διάθεσης να διασφαλίσει ότι οι άνθρωποι δεν θα παρακούσουν τον Θεό, δεν θα Του αντιταχθούν και δεν θα Τον προδώσουν; Μπορεί να τους κάνει τελικά να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους και να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού; Η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο Θεός σημαίνει ότι μέσω της άσκησης της αλήθειας, μέσω της εμπειρίας της κρίσης και της παίδευσής Του, και μέσω της αντιμετώπισης και του κλαδέματος, και της δοκιμασίας και του εξευγενισμού από Αυτόν, οι άνθρωποι επιτυγχάνουν την κατανόηση του θελήματος του Θεού και των αρχών της αλήθειας, και στη συνέχεια ζουν σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, αποκτώντας καρδιές που υπακούν στον Θεό και έχουν φόβο Θεού, χωρίς καμία παρανόηση του Θεού, και διαθέτοντας αληθινή γνώση και αληθινή λατρεία του Θεού. Αυτό για το οποίο μιλάει ο Θεός είναι μια αλλαγή στη διάθεση ενός ανθρώπου, όμως σε τι αναφέρεται η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος; Αναφέρεται στη βελτίωση της συμπεριφοράς, στο να εμφανίζεται κανείς φρόνιμος και ήρεμος, και να μην είναι αλαζόνας· σημαίνει να μιλάει με εκλεπτυσμένο και πειθαρχημένο τρόπο, να μην είναι άτακτος και κακόβουλος, και να διαθέτει συνείδηση, λογική και ηθικά πρότυπα στην ομιλία και τη συμπεριφορά του. Υπάρχει κάποια διαφορά μεταξύ της αλλαγής διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος και της αλλαγής διάθεσης που απαιτεί ο Θεός; Ποια είναι η διαφορά; Η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος είναι μια αλλαγή στην εξωτερική συμπεριφορά, μια αλλαγή που συμμορφώνεται με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Η αλλαγή διάθεσης που απαιτεί ο Θεός είναι η απογύμνωση της διεφθαρμένης διάθεσης του ατόμου, είναι μια αλλαγή στη διάθεση ζωής που επιφέρει η κατανόηση της αλήθειας, μια αλλαγή στην οπτική του ατόμου για τα πράγματα, μια αλλαγή στις απόψεις και τις αξίες της ζωής του. Υπάρχει διαφορά. Είτε έχεις να κάνεις με ανθρώπους είτε με πράγματα, τα κίνητρά σου, οι αρχές των πράξεών σου και το κριτήριο αξιολόγησης πρέπει να είναι όλα σύμφωνα με την αλήθεια, και πρέπει να αναζητάς τις αρχές της αλήθειας· αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να επιτύχεις αλλαγή διάθεσης. Αν αξιολογείς πάντα τον εαυτό σου με βάση τα πρότυπα συμπεριφοράς, αν εστιάζεις πάντα στις αλλαγές στην εξωτερική σου συμπεριφορά και νομίζεις ότι βιώνεις την ανθρώπινη ομοιότητα και έχεις την έγκριση του Θεού, μόνο και μόνο επειδή διαθέτεις λίγη καλή συμπεριφορά, αυτό είναι εντελώς λάθος. Επειδή έχεις διεφθαρμένες διαθέσεις, και μπορείς να εναντιωθείς στον Θεό και κινδυνεύεις να προδώσεις τον Θεό, αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια για να διορθώσεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση, όσο καλή κι αν είναι η εξωτερική σου συμπεριφορά, δεν θα μπορέσεις να επιτύχεις την αληθινή υπακοή στον Θεό και δεν θα μπορέσεις να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Μπορεί η απλή εξωτερική καλή συμπεριφορά να δημιουργήσει μια καρδιά που να έχει φόβο Θεού; Μπορεί να κάνει ένα άτομο να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό; Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, τότε καμία καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι έχουν αληθινή υπακοή στον Θεό. Επομένως, όση καλή συμπεριφορά κι αν επιδεικνύεται, δεν σηματοδοτεί αλλαγή στη διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι η διάθεση κάποιου έχει αλλάξει

Αν ένα άτομο έχει πολλές καλές συμπεριφορές, αυτό δεν σημαίνει ότι κατέχει τις πραγματικότητες της αλήθειας. Μόνο κάνοντας πράξη την αλήθεια και ενεργώντας σύμφωνα με τις αρχές μπορείτε να κατέχετε τις πραγματικότητες της αλήθειας. Μόνο αν σέβεστε τον Θεό και αποφεύγετε το κακό μπορείτε να κατέχετε τις πραγματικότητες της αλήθειας. Μερικοί άνθρωποι έχουν ενθουσιασμό, μπορούν να διατυπώσουν δόγμα, να υπακούσουν στους κανόνες και να κάνουν πολλές καλές πράξεις, αλλά το μόνο που μπορεί να ειπωθεί γι’ αυτούς είναι ότι κατέχουν λίγη ανθρώπινη φύση. Εκείνοι που μπορούν να διατυπώνουν δόγμα και τηρούν πάντοτε τους κανόνες δεν μπορούν απαραίτητα να κάνουν πράξη την αλήθεια. Παρόλο που αυτά που λένε είναι σωστά και δίνουν την εντύπωση πως είναι απαλλαγμένα από προβλήματα, δεν έχουν τίποτα να πουν σε θέματα που αφορούν την ουσία της αλήθειας. Επομένως, όσο δόγμα κι αν μπορεί να διατυπώσει κάποιος, αυτό δεν σημαίνει ότι κατανοεί την αλήθεια, και όσο δόγμα κι αν κατανοεί, δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα. Όλοι οι θρησκευτικοί στοχαστές μπορούν να εξηγήσουν τη Βίβλο, αλλά στο τέλος, όλοι οδηγούνται σε πτώση, επειδή δεν αποδέχονται ολόκληρη την αλήθεια που έχει εκφράσει ο Θεός. Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει μια αλλαγή στη διάθεσή τους είναι διαφορετικοί· έχουν κατανοήσει την αλήθεια, μπορούν να κρίνουν όλα τα θέματα, γνωρίζουν πώς να ενεργούν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, πώς να ενεργούν σύμφωνα με τη θεμελιώδη αρχή της αλήθειας και πώς να ενεργούν ώστε να ικανοποιήσουν τον Θεό και αντιλαμβάνονται τη φύση της διαφθοράς που επιδεικνύουν. Όταν οι δικές τους ιδέες και αντιλήψεις αποκαλύπτονται, είναι σε θέση να κρίνουν και να απαρνηθούν τη σάρκα. Έτσι εκφράζεται μια αλλαγή στη διάθεση. Η κυριότερη εκδήλωση των ανθρώπων που έχουν υποστεί μια αλλαγή στη διάθεση είναι πως φτάνουν στο να κατανοούν ξεκάθαρα την αλήθεια, κι όταν υλοποιούν πράγματα, κάνουν πράξη την αλήθεια με σχετική ακρίβεια και δεν επιδεικνύουν διαφθορά τόσο συχνά. Γενικά, εκείνοι των οποίων η διάθεση έχει μεταμορφωθεί φαίνονται ιδιαίτερα λογικοί και οξυδερκείς και, λόγω του ότι κατανοούν την αλήθεια, δεν επιδεικνύουν τόση αυταρέσκεια ή αλαζονεία. Μπορούν να διακρίνουν και να αντιλαμβάνονται πολλή από τη διαφθορά που έχει αποκαλυφθεί σ’ αυτούς, κι έτσι δεν γίνονται αλαζονικοί. Είναι σε θέση να έχουν μετρημένη κατανόηση του ποια είναι η θέση του ανθρώπου, πώς να συμπεριφέρεται κάποιος λογικά, πώς να είναι ευσυνείδητος, τι να λέει και τι όχι, και τι να λέει και να κάνει ανάλογα με το άτομο στο οποίο απευθύνεται. Συνεπώς, οι άνθρωποι των οποίων οι διαθέσεις έχουν αλλάξει είναι σχετικά λογικοί και μόνο τέτοιοι άνθρωποι βιώνουν πραγματικά ανθρώπινη ομοιότητα. Επειδή κατανοούν την αλήθεια, είναι σε θέση να μιλούν και να βλέπουν τα πράγματα σύμφωνα με την αλήθεια, και έχουν αρχές σε οτιδήποτε κάνουν· δεν υπόκεινται στην επιρροή κανενός ανθρώπου, ζητήματος ή πράγματος, έχουν όλοι τις δικές τους απόψεις και μπορούν να διατηρούν τη θεμελιώδη αρχή της αλήθειας. Οι διαθέσεις τους είναι σχετικά σταθερές, εκείνοι δεν αμφιταλαντεύονται και ανεξάρτητα από τις συνθήκες, κατανοούν πώς να κάνουν τα καθήκοντά τους όπως αρμόζει και πώς να συμπεριφέρονται προς ικανοποίηση του Θεού. Αυτοί των οποίων οι διαθέσεις έχουν πράγματι αλλάξει δεν επικεντρώνονται στο τι να κάνουν ώστε να φαίνονται καλοί σε επιφανειακό επίπεδο· έχουν κερδίσει εσωτερική διαύγεια στο τι να κάνουν για να ικανοποιήσουν τον Θεό. Συνεπώς, μπορεί εξωτερικά να μη φαίνονται τόσο ενθουσιώδεις ούτε σαν να έχουν κάνει κάτι σπουδαίο, μα όλα όσα κάνουν είναι γεμάτα νόημα, είναι πολύτιμα και αποδίδουν πρακτικά αποτελέσματα. Αυτοί των οποίων η διάθεση έχει αλλάξει είναι βέβαιο πως κατέχουν πολλές από τις πραγματικότητες της αλήθειας και αυτό μπορεί να επιβεβαιωθεί από την οπτική τους στα ζητήματα και τις ηθικές πράξεις τους. Όσοι δεν έχουν αποκτήσει την αλήθεια δεν έχουν επιτύχει καμία απολύτως αλλαγή στη διάθεση ζωής. Πώς ακριβώς επιτυγχάνεται μια αλλαγή στη διάθεση; Τα ανθρώπινα όντα έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά, όλα αντιστέκονται στον Θεό και όλα έχουν τη φύση της αντίστασης στον Θεό. Ο Θεός σώζει τους ανθρώπους μετατρέποντας εκείνους που έχουν τη φύση της αντίστασης στον Θεό και που μπορούν να αντισταθούν στον Θεό σε εκείνους που μπορούν να υπακούν στον Θεό και να Τον σέβονται. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς κάποιος του οποίου η διάθεση έχει αλλάξει. Ανεξάρτητα από το πόσο διεφθαρμένος είναι ένας άνθρωπος ή πόσες διεφθαρμένες διαθέσεις έχει, εφόσον μπορεί να δεχτεί την αλήθεια, να δεχτεί την κρίση και την παίδευση του Θεού και να δεχτεί διάφορες δοκιμασίες και εξευγενισμούς, θα έχει μια αληθινή κατανόηση του Θεού και ταυτόχρονα θα είναι σε θέση να δει καθαρά τη δική του φύση και ουσία. Όταν γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του, θα είναι σε θέση να μισήσει τον εαυτό του και τον Σατανά, θα είναι πρόθυμος να απαρνηθεί τον Σατανά και να υπακούσει πλήρως στον Θεό. Μόλις ένα άτομο έχει αυτήν την αποφασιστικότητα, μπορεί να επιδιώξει την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι έχουν αληθινή γνώση του Θεού, αν η σατανική τους διάθεση έχει εξαγνιστεί και τα λόγια του Θεού ριζώνουν μέσα τους και έχουν γίνει η ζωή τους και η βάση της ύπαρξής τους, αν ζουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και έχουν αλλάξει εντελώς και έχουν γίνει νέοι άνθρωποι, τότε αυτό μετράει ως αλλαγή στη διάθεση της ζωής τους. Μια αλλαγή στη διάθεση δεν σημαίνει πως έχει κανείς μια ώριμη και έμπειρη ανθρώπινη φύση ούτε σημαίνει πως η εξωτερική διάθεση των ανθρώπων είναι ταπεινότερη από πριν, πως ήταν αλαζόνες αλλά τώρα μπορούν να επικοινωνήσουν λογικά ή πως δεν άκουγαν κανέναν αλλά τώρα είναι σε θέση να ακούν τους άλλους —τέτοιες εξωτερικές αλλαγές δεν μπορεί να χαρακτηριστούν μεταμορφώσεις της διάθεσης. Φυσικά, οι μεταμορφώσεις στη διάθεση περιλαμβάνουν και τέτοιες εκφράσεις, αλλά το βασικότερο συστατικό είναι πως εσωτερικά, η ζωή τους έχει αλλάξει. Αυτό οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι τα λόγια του Θεού και η αλήθεια έχουν ριζώσει μέσα τους, κυριαρχούν μέσα τους και έχουν γίνει η ζωή τους. Οι απόψεις τους για τα πράγματα έχουν επίσης αλλάξει. Μπορούν να δουν ξεκάθαρα τι συμβαίνει στον κόσμο και με την ανθρωπότητα, πώς ο Σατανάς διαφθείρει το ανθρώπινο γένος, πώς ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας αντιστέκεται στον Θεό, καθώς και την ουσία του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Μπορούν να μισήσουν τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα και τον Σατανά μέσα στην καρδιά τους και μπορούν να στραφούν ολοκληρωτικά προς τον Θεό και να Τον ακολουθήσουν. Αυτό σημαίνει ότι η διάθεση της ζωής τους έχει αλλάξει και ότι έχουν κερδηθεί από τον Θεό. Οι αλλαγές στη διάθεση ζωής είναι θεμελιώδεις αλλαγές, ενώ οι αλλαγές στη συμπεριφορά είναι επιφανειακές. Μόνο όσοι έχουν επιτύχει αλλαγές στη διάθεση ζωής είναι εκείνοι που έχουν αποκτήσει την αλήθεια, και μόνο αυτοί έχουν κερδηθεί από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Τώρα απλώς αναγνωρίζεις πως τα λόγια του Θεού είναι καλά και σωστά και κρίνοντας από την εξωτερική σου συμπεριφορά, δεν κάνεις πράγματα που αντιβαίνουν στην αλήθεια, πολύ λιγότερο δε κάνεις πράγματα που κρίνουν το έργο του Θεού. Είσαι, επίσης, ικανός να υποταχθείς στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού. Ένα τέτοιο άτομο έχει μετατραπεί από άπιστο σε ακόλουθο του Θεού με την ευπρέπεια ενός αγίου. Μετατρέπεσαι από κάποιος που ζει αναμφισβήτητα σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά για τη ζωή και σύμφωνα με τις αντιλήψεις, τις αρχές και τη γνώση του Σατανά, σε κάποιον που, έχοντας ακούσει τα λόγια του Θεού, αισθάνεται πως αυτά είναι καλά, σωστά και η αλήθεια· σε κάποιον που θέλει να ζήσει σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και αποδέχεται τα λόγια του Θεού και τα θεωρεί ζωή του. Πρόκειται για μια τέτοια διαδικασία —τίποτα περισσότερο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η συμπεριφορά και ο τρόπος δράσης σου θα υποστούν σίγουρα κάποιες αλλαγές και σίγουρα θα διαφέρουν εντελώς σε σχέση με το παρελθόν. Με όποιον τρόπο κι αν διαφέρουν, ωστόσο, και όσα πράγματα κι αν διαφέρουν, αυτό που εκδηλώνεται μέσα σου δεν είναι για τον Θεό τίποτε περισσότερο από αλλαγές στη συμπεριφορά και τις μεθόδους σου, αλλαγές στον τρόπο σκέψης και την οπτική σου, αλλαγές στις ενδόμυχες επιθυμίες σου και τις φιλοδοξίες σου —τίποτα περισσότερο. Μπορεί τώρα να είσαι σε θέση, με κάποια προσπάθεια, να προσφέρεις τη ζωή σου για τον Θεό, αλλά δεν μπορείς να επιτύχεις απόλυτη υπακοή στον Θεό σε κάποιο ζήτημα που θεωρείς ιδιαίτερα δυσάρεστο. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας αλλαγής στη συμπεριφορά και μιας αλλαγής στη διάθεση. Ίσως η καλή σου καρδιά να σου επιτρέπει να συμπεριφέρεσαι με τέτοιον τρόπο ώστε να δώσεις αμέσως τη ζωή σου για τον Θεό, λέγοντας, «Είμαι έτοιμος και πρόθυμος να εγκαταλείψω το νήμα της ζωής μου για τον Θεό. Σ’ αυτήν τη ζωή δεν μετανιώνω και δεν παραπονιέμαι για τίποτα! Εγκατέλειψα τον γάμο, τις κοσμικές προοπτικές, όλη τη δόξα και τα πλούτη, και αποδέχομαι αυτές τις συνθήκες που έχει θέσει ο Θεός. Μπορώ να ανεχτώ και να αντέξω όλον τον χλευασμό και τη συκοφαντία του κόσμου». Ωστόσο, το μόνο που αρκεί να κάνει ο Θεός είναι να θέσει συνθήκες που δεν ταιριάζουν με τις αντιλήψεις σου κι ύστερα Του φωνάζεις και Του αντιστέκεσαι. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας αλλαγής στη συμπεριφορά και μιας αλλαγής στη διάθεση. Είναι, επίσης, πιθανό να δώσεις τη ζωή σου για τον Θεό και να εγκαταλείψεις τους ανθρώπους και τα πράγματα που αγαπάς περισσότερο απ’ όλα ή αυτό το οποίο σου είναι πιο δύσκολο να αποχωριστείς στην καρδιά σου —μα όταν καλείσαι να πεις έναν ειλικρινή λόγο στον Θεό και να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, το βρίσκεις ιδιαίτερα δύσκολο και δεν μπορείς να το κάνεις. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας αλλαγής στη συμπεριφορά και μιας αλλαγής στη διάθεση. Αλλά και πάλι, ίσως να μην λαχταράς σαρκικές ανέσεις σ’ αυτήν τη ζωή, ούτε να τρως καλό φαγητό ούτε να φοράς καλά ρούχα, εργαζόμενος καθημερινά μέχρι τελικής πτώσεως. Μπορείς να αντέξεις κάθε είδος πόνου που σου προκαλείται από τη σάρκα, μα, αν οι διευθετήσεις του Θεού δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις σου, δεν μπορείς να καταλάβεις και προκύπτουν παράπονα εναντίον του Θεού και παρανοήσεις σχετικά με Αυτόν μέσα σου, και τέτοιες στιγμές, η σχέση σου με τον Θεό γίνεται όλο και πιο τεταμένη μέχρι να θελήσεις να Τον αφήσεις και να Τον προδώσεις και δεν είσαι σε θέση να υποταχθείς πλήρως. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας αλλαγής στη συμπεριφορά και μιας αλλαγής στη διάθεση. Μπορείς να εγκαταλείψεις τη ζωή σου για τον Θεό, γιατί, λοιπόν, δεν μπορείς να πεις έναν ειλικρινή λόγο σ’ Αυτόν; Μπορείς να αφήσεις στην άκρη τα πάντα έξω από τον εαυτό σου, γιατί, λοιπόν, δεν μπορείς να είσαι ιδιαίτερα πιστός στην αποστολή και την ανάθεση που σου έχει δώσει ο Θεός; Μπορείς να εγκαταλείψεις τη ζωή σου για τον Θεό, γιατί, λοιπόν, όταν αποκαλύπτεις τα αισθήματά σου και διατηρείς σχέσεις με άλλους, δεν μπορείς να πάρεις θέση και να υποστηρίξεις το έργο και τα συμφέροντα του Θεού; Έχεις πάρει έναν όρκο ενώπιον του Θεού να δαπανάς εαυτόν για Εκείνον για όλη σου τη ζωή και να αποδέχεσαι ό,τι βάσανο εμφανιστεί στον δρόμο σου, γιατί, λοιπόν, το να απαλλαγείς μια φορά από το καθήκον σου σε βυθίζει τόσο πολύ στην αρνητικότητα που δεν μπορείς να επανέλθεις για πολλές ήμερες; Η καρδιά σου είναι γεμάτη αντίσταση προς τον Θεό και παράπονα και παρανοήσεις —είναι καθαρά αρνητική. Τι συμβαίνει; Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας αλλαγής στη συμπεριφορά και μιας αλλαγής στη διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (3)

Το δυσκολότερο πράγμα κατά την πίστη στον Θεό είναι να επιτύχεις αλλαγή στη διάθεση. Ίσως να μπορείς να μείνεις άγαμος όλη σου τη ζωή ή να μη φας ποτέ καλό φαγητό ούτε να φορέσεις ωραία ρούχα· κάποιοι μπορεί ακόμη και να πουν: «Δεν έχει σημασία αν υποφέρω όλη μου τη ζωή ή αν νιώθω μοναξιά όλη μου τη ζωή, μπορώ να τα αντέξω —με τον Θεό δίπλα μου, αυτά τα πράγματα δεν σημαίνουν τίποτα». Είναι εύκολο να ξεπεράσεις και να τα καταφέρεις με τέτοιου είδους σωματικό πόνο και κακουχίες. Τι δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί; Οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις δεν μπορούν να διορθωθούν μέσω απλής αυτοσυγκράτησης. Οι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν τον σωματικό πόνο προκειμένου να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντά τους τους, να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού και να εισέλθουν στη βασιλεία στο μέλλον —όμως το να είναι σε θέση να υποφέρουν και να καταβάλουν ένα τίμημα συνεπάγεται ότι έχουν αλλάξει οι διαθέσεις τους; Όχι. Για να μετρήσετε εάν έχει υπάρξει αλλαγή στη διάθεση κάποιου, μην εξετάζετε πόσα βάσανα μπορεί να υπομείνει ή σε πόσο καλή συμπεριφορά επιδίδεται επιφανειακά. Ο μόνος τρόπος να υπολογιστεί αν έχει όντως αλλάξει η διάθεση ενός ατόμου είναι να εξετάζετε τους στόχους, τα κίνητρα και τις προθέσεις που διέπουν τις ενέργειές του, τις αρχές με τις οποίες συμπεριφέρεται και χειρίζεται τις υποθέσεις, και τη στάση του έναντι της αλήθειας.

Αφότου πιστέψουν στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν ακολουθούν πλέον τις κοσμικές τάσεις ούτε δίνουν σημασία στα ρούχα και την εμφάνισή τους. Είναι σε θέση να υποφέρουν και να εργάζονται σκληρά, και να υποτάσσουν και να εγκαταλείπουν τη σάρκα. Αλλά καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους και αλληλεπιδρούν με τους άλλους και χειρίζονται τα πράγματα, σπάνια είναι ειλικρινείς. Δεν αρέσκονται στο να είναι ειλικρινείς, θέλουν πάντα να ξεχωρίζουν και να διακρίνονται, και πίσω από όλα όσα λένε και κάνουν κρύβεται κάποια πρόθεση. Κάνουν επίπονους, σχολαστικούς υπολογισμούς προκειμένου να δείξουν στους ανθρώπους πόσο καλοί είναι, να κερδίσουν την καρδιά των ανθρώπων και να κάνουν τους ανθρώπους να τους ευνοούν και να τους λατρεύουν, σε βαθμό που οι άνθρωποι, όποτε τους συμβαίνει κάτι, να έρχονται και να αναζητούν από αυτούς. Με τον τρόπο αυτόν, κάνουν επίδειξη. Τι διάθεση είναι αυτή που εκδηλώνουν; Πρόκειται για μια σατανική διάθεση. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν κι αυτούς; Όλοι είναι έτσι. Εξωτερικά, τηρούν όλους τους κανόνες, είναι ικανοί να υποφέρουν λίγο και είναι κάπως πρόθυμοι να δαπανήσουν τον εαυτό τους. Είναι σε θέση να αφήσουν μερικά κοσμικά πράγματα, έχουν λίγη αποφασιστικότητα και προθυμία να επιδιώξουν την αλήθεια, και έχουν θέσει τα θεμέλια στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Απλώς η διεφθαρμένη τους διάθεση παραμένει άθικτη. Δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Ακόμη κι αν κατανοούν την αλήθεια, δεν μπορούν να την κάνουν πράξη. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Όσοι ζουν μέσα σε σατανικές διαθέσεις ενεργούν με σκοπιμότητα στα πάντα. Όταν η πρόθεση που κρύβεται πίσω από τις πράξεις τους είναι λανθασμένη, δεν προσεύχονται στον Θεό ούτε αρνούνται το δικό τους θέλημα, δεν αναζητούν τις αρχές της αλήθειας ούτε αναζητούν από τους άλλους, ούτε συναναστρέφονται μαζί τους. Κάνουν ό,τι θέλουν, ό,τι τυχαίνει να επιθυμούν· ενεργούν απερίσκεπτα και χωρίς περιορισμό. Μπορεί εξωτερικά να μην πράττουν το κακό, αλλά ούτε και κάνουν πράξη την αλήθεια. Ακολουθούν στις πράξεις τους το δικό τους θέλημα και ζουν με μία σατανική διάθεση. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια ή φόβο του Θεού στην καρδιά τους και δεν ζουν ενώπιον του Θεού. Ορισμένοι από αυτούς μπορεί ακόμη και να κατανοούν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να τα κάνουν πράξη. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις δικές τους επιθυμίες και φιλοδοξίες. Γνωρίζουν σαφώς ότι αυτό που κάνουν είναι λάθος, ότι αποτελεί διατάραξη και αναστάτωση, ότι είναι απεχθές για τον Θεό, όμως το κάνουν ξανά και ξανά, πιστεύοντας το εξής: «Η πίστη στον Θεό δεν έχει να κάνει με την απόκτηση ευλογιών; Πού είναι το κακό στο να επιδιώκω ευλογίες; Έχω υποφέρει αρκετά στα χρόνια που πιστεύω στον Θεό· έχω αφήσει τη δουλειά μου και έχω εγκαταλείψει τις προοπτικές μου στον κόσμο, προκειμένου να κερδίσω την έγκριση και τις ευλογίες του Θεού. Με βάση όλα τα βάσανα που έχω υποστεί, ο Θεός θα πρέπει να με μνημονεύσει. Θα πρέπει να με ευλογήσει και να με προικίσει με καλή τύχη». Αυτά τα λόγια ταιριάζουν στα ανθρώπινα γούστα. Όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό σκέφτονται έτσι —θεωρούν ότι δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα να είναι κανείς λίγο μολυσμένος από την πρόθεση να κερδίσει ευλογίες. Όμως, αν εξετάσεις προσεκτικά αυτά τα λόγια, είναι κάποια από αυτά σύμφωνα με την αλήθεια ή μέρος της πραγματικότητάς της; Όλη αυτή η απάρνηση και τα βάσανα είναι απλώς είδη καλών ανθρώπινων συμπεριφορών. Αυτές οι ενέργειες διέπονται από την πρόθεση να κερδίσουν ευλογίες, και δεν αποτελούν άσκηση της αλήθειας. Αν κάποιος χρησιμοποιούσε τα ηθικά πρότυπα του ανθρώπου για να αξιολογήσει τη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων, θα θεωρούνταν φιλότιμοι και φειδωλοί, εργατικοί και σκληροί. Κατά καιρούς, είναι τόσο απορροφημένοι από το έργο τους, που ξεχνούν να φάνε και να κοιμηθούν, και ορισμένοι από αυτούς είναι πρόθυμοι ακόμη και να επιστρέψουν χαμένα αντικείμενα στους ιδιοκτήτες τους, να είναι εξυπηρετικοί και φιλάνθρωποι, να αντιμετωπίζουν τους άλλους με κατανόηση και γενναιοδωρία, να μην είναι τσιγκούνηδες ή ιδιότροποι και ακόμη και να χαρίζουν στους άλλους τα πράγματα που αγαπούν περισσότερο. Όλες αυτές τις συμπεριφορές τις επαινεί ο άνθρωπος και αυτούς τους αναγνωρίζει ως καλούς ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι φαίνονται ένδοξοι, αξιοθαύμαστοι και αξιέπαινοι· στις πράξεις τους είναι απόλυτα ηθικοί, δίκαιοι και λογικοί. Ανταποδίδουν την καλοσύνη των άλλων και νοιάζονται για την αδελφοσύνη, σε τέτοιον βαθμό που θα θυσίαζαν τον εαυτό τους για οποιονδήποτε φίλο τους, και θα υπέμεναν βάσανα και θα έφταναν μέχρι τα πέρατα της γης για τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους. Παρόλο που πολλοί άνθρωποι μπορεί να επαινούν τέτοιου είδους καλούς ανθρώπους, μπορούν αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά να αποδεχτούν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη; Θα έδιναν πραγματικά τη ζωή τους για να εξυψώσουν τον Θεό και να μαρτυρήσουν γι’ Αυτόν; Όχι απαραίτητα. Μπορούν, λοιπόν, να χαρακτηριστούν καλοί άνθρωποι; Αν προσπαθείς να κρίνεις αν κάποιος σέβεται τον Θεό και αποφεύγει το κακό ή αν διαθέτει την πραγματικότητα της αλήθειας, θα ήταν ακριβές να τον αξιολογείς πάντα με βάση τις ανθρώπινες έννοιες, φαντασιοκοπίες, ηθική και δεοντολογία; Θα συμφωνούσε αυτό με την αλήθεια; Αν οι ανθρώπινες αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, ηθική και δεοντολογία ήταν η αλήθεια, τότε δεν θα χρειαζόταν να εκφράσει ο Θεός την αλήθεια ούτε θα χρειαζόταν να κάνει το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Πρέπει να διακρίνεις ξεκάθαρα ότι ο κόσμος και οι άνθρωποι είναι σκοτεινοί και κακοί, ότι στερούνται εντελώς της αλήθειας και ότι η διεφθαρμένη ανθρωπότητα χρειάζεται τη σωτηρία του Θεού. Πρέπει να δεις καθαρά ότι μόνο ο Θεός είναι η αλήθεια, ότι μόνο τα λόγια Του μπορούν να καθάρουν τον άνθρωπο, ότι μόνο Αυτός μπορεί να σώσει τον άνθρωπο και ότι όσο καλή και αν είναι η συμπεριφορά ενός ανθρώπου, δεν αποτελεί την πραγματικότητα της αλήθειας και υπολείπεται ακόμη περισσότερο από την ίδια την αλήθεια. Παρόλο που αυτές οι καλές συμπεριφορές έχουν διαδοθεί και αναγνωριστεί μεταξύ των ανθρώπων, δεν είναι η αλήθεια, και δεν θα είναι ποτέ, και δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα. Θα μπορούσες να κάνεις ένα άτομο που θα θυσιαζόταν για τους φίλους του και θα έφτανε μέχρι τα πέρατα της γης για να αποδεχτεί τον Θεό και την αλήθεια; Με τίποτα, καθώς το άτομο αυτό είναι άθεος. Θα μπορούσες να πείσεις ένα άτομο που είναι γεμάτο με αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες για τον Θεό να επιτύχει την αληθινή υποταγή σ’ Αυτόν; Με τίποτα, καθώς όταν κάποιος είναι γεμάτος με αντιλήψεις, του είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί την αλήθεια και να υποταχθεί σ’ αυτήν. Μπορεί οποιοδήποτε επίπεδο καλής συμπεριφοράς να καταστήσει ένα άτομο ικανό να υποταχθεί πραγματικά στον Θεό; Μπορεί το άτομο να Τον αγαπήσει αληθινά; Μπορεί να Τον εξυψώσει και να μαρτυρήσει γι’ Αυτόν; Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να το κάνει. Μπορείς να εγγυηθείς ότι όλοι όσοι κηρύττουν και εργάζονται για τον Κύριο θα γίνουν αληθινοί λάτρεις του Θεού; Αυτό θα ήταν απολύτως αδύνατο. Επομένως, όσες καλές συμπεριφορές και αν κάνει ένα άτομο, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει μετανοήσει και αλλάξει πραγματικά, πόσο μάλλον ότι έχει αλλάξει η διάθεση της ζωής του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι η διάθεση κάποιου έχει αλλάξει

Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι ζουν για τον εαυτό τους. Κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του και την πληρώνει πάντα ο πιο αδύναμος —αυτό είναι το συμπέρασμα της ανθρώπινης φύσης. Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό προς ίδιον όφελος· όταν απαρνούνται πράγματα και δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό, το κάνουν προκειμένου να ευλογηθούν, και όταν είναι πιστοί σ’ Αυτόν, το κάνουν προκειμένου να ανταμειφθούν. Εν συντομία, όλα γίνονται με σκοπό να ευλογηθούν, να ανταμειφθούν και να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Στην κοινωνία, οι άνθρωποι εργάζονται για δικό τους όφελος, και στον οίκο του Θεού, εκτελούν κάποιο καθήκον προκειμένου να ευλογηθούν. Ο λόγος που οι άνθρωποι απαρνιούνται τα πάντα και μπορούν να υπομείνουν πολλά βάσανα είναι για να κερδίσουν ευλογίες. Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη της σατανικής φύσης του ανθρώπου. Οι άνθρωποι των οποίων οι διαθέσεις έχουν αλλάξει είναι διαφορετικοί, αισθάνονται ότι το νόημα προέρχεται από το να ζει κανείς σύμφωνα με την αλήθεια, ότι η βάση του να είσαι άνθρωπος είναι η υποταγή στον Θεό, ο σεβασμός στον Θεό και η αποφυγή του κακού, ότι η αποδοχή της αποστολής από τον Θεό αποτελεί ευθύνη που έχει οριστεί από τον Ουρανό και αναγνωριστεί από τη γη, ότι μόνο οι άνθρωποι που εκπληρώνουν τα καθήκοντα ενός δημιουργήματος του Θεού είναι ικανοί να αποκαλούνται άνθρωποι —και αν δεν είναι ικανοί να αγαπήσουν τον Θεό και να ανταποδώσουν την αγάπη Του, είναι ακατάλληλοι να αποκαλούνται άνθρωποι— γι’ αυτούς, το να ζει κανείς για τον εαυτό του είναι κενό και χωρίς νόημα. Νιώθουν πως οι άνθρωποι θα πρέπει να ζουν για να ικανοποιούν τον Θεό, να εκτελούν ορθά τα καθήκοντά τους και να ζουν ζωές με νόημα, ώστε, ακόμη κι όταν έρθει η ώρα να πεθάνουν, να νιώθουν ικανοποιημένοι και να μην έχουν την παραμικρή μεταμέλεια —και ώστε να μην έχουν ζήσει μάταια. Συγκρίνοντας τις δύο αυτές καταστάσεις, βλέπουμε πως η τελευταία αφορά ένα άτομο του οποίου η διάθεση έχει αλλάξει, κι εφόσον έχει αλλάξει η διάθεσή του στη ζωή, έχει αλλάξει σίγουρα και η στάση του προς αυτήν. Με διαφορετικές αξίες, δεν θα ζήσει ποτέ ξανά για τον εαυτό του και η πίστη του στον Θεό δεν θα έχει ποτέ ξανά ως στόχο την επίτευξη ευλογιών για τον εαυτό του. Θα είναι σε θέση να λέει «Αφού γνώρισα τον Θεό, τι είναι ο θάνατος για μένα; Το ότι γνώρισα τον Θεό μου επέτρεψε να ζήσω μια ζωή γεμάτη νόημα. Δεν έζησα μάταια και δεν θα πεθάνω με μεταμέλεια —δεν έχω κανένα παράπονο». Δεν είναι αυτή μια αλλαγμένη στάση ζωής; Συνεπώς, η κύρια αιτία αλλαγής στη διάθεση της ζωής κάποιου είναι να έχει μέσα του την αλήθεια και να έχει γνώση του Θεού· όταν αλλάζει η στάση ζωής κάποιου, οι αξίες είναι διαφορετικές από πριν. Η αλλαγή ξεκινά από μέσα και από τη ζωή κάποιου· σίγουρα δεν πρόκειται απλώς για μια εξωτερική αλλαγή. Ορισμένοι νέοι πιστοί, αφού πίστεψαν στον Θεό, άφησαν πίσω τα εγκόσμια· όταν συναντούν απίστους, δεν έχουν πολλά να πουν και σπάνια επικοινωνούν με τους άπιστους συγγενείς και φίλους τους. Οι άπιστοι λένε «Αυτό το άτομο έχει αλλάξει». Έτσι σκέφτονται «Η διάθεσή μου έχει πράγματι αλλάξει —οι άπιστοι λένε πως έχω αλλάξει». Έχει στην πραγματικότητα αλλάξει η διάθεσή τους; Αυτές είναι απλώς εξωτερικές αλλαγές. Δεν έχει υπάρξει καμία αλλαγή στη ζωή τους και η σατανική τους φύση παραμένει ριζωμένη μέσα τους, εντελώς ανέγγιχτη. Ορισμένες φορές ο ζήλος συνεπαίρνει τους ανθρώπους εξαιτίας του έργου του Αγίου Πνεύματος· πραγματοποιούνται ορισμένες εξωτερικές αλλαγές και τελούν μερικές καλές πράξεις. Μα αυτό δεν ισούται με αλλαγές στη διάθεση. Στερείσαι αλήθειας, η άποψή σου για τα πράγματα δεν έχει αλλάξει, δεν διαφέρει καν από αυτή των απίστων, και οι αξίες σου και η στάση ζωής σου δεν έχουν αλλάξει. Δεν έχεις καν καρδιά που να έχει φόβο Θεού, το ελάχιστο που θα έπρεπε να διαθέτεις. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από αλλαγές στη διάθεσή σου. Προκειμένου να επιτύχεις αλλαγή στη διάθεση το πιο σημαντικό είναι να επιδιώξεις κατανόηση του Θεού και να αποκτήσεις πραγματική κατανόηση Αυτού. Πάρε ως παράδειγμα τον Πέτρο. Όταν ο Θεός θέλησε να τον παραδώσει στον Σατανά, εκείνος είπε «Μπορείς να με δώσεις στον Σατανά. Εσύ είσαι ο Θεός, εσύ είναι παντοδύναμος. Όλα βρίσκονται στα χέρια Σου· πώς να μην Σε δοξάσω για τα πράγματα που κάνεις; Μα αν μπορούσα να Σε γνωρίσω πριν πεθάνω θα ήταν καλύτερα». Ένιωσε πως στις ζωές των ανθρώπων το πιο σημαντικό είναι το να γνωρίσουν τον Θεό· μετά από αυτό κάθε είδους θανάτου θα ήταν εντάξει και κάθε τρόπος με τον οποίο το χειρίστηκε ο Θεός θα ήταν εντάξει. Ένιωσε πως το να γνωρίσει τον Θεό ήταν το πιο κρίσιμο πράγμα· αν δεν είχε αποκτήσει την αλήθεια, δεν θα ήταν ποτέ ικανοποιημένος, μα ούτε θα παραπονιόταν στον Θεό. Με αυτό το πνεύμα του Πέτρου, με τέτοια λαχτάρα να επιδιώξει τη γνώση του Θεού, η στάση ζωής του πράγματι άλλαξε. Από αυτή την δήλωση μπορούμε να δούμε πως η διάθεσή του άλλαξε, πως ήταν ένας άνθρωπος του οποίου η διάθεση άλλαξε. Στο τέλος αυτής της εμπειρίας, ο Θεός είπε πως ήταν ο άνθρωπος με τη μεγαλύτερη κατανόηση του Θεού και ήταν αυτός που αγαπούσε ειλικρινά τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο