Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Έπειτα από χιλιάδες χρόνια διαφθοράς, ο άνθρωπος είναι αναίσθητος και αργόστροφος· έχει γίνει ένας δαίμονας που εναντιώνεται στον Θεό, σε σημείο που η επαναστατικότητα του ανθρώπου ενάντια στον Θεό έχει καταγραφεί σε ιστορικά βιβλία, και ακόμα κι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δώσει μια πλήρη εικόνα της αντιδραστικής συμπεριφοράς του —διότι τον άνθρωπο τον έχει διαφθείρει βαθιά ο Σατανάς, τον έχει παρασύρει σε σημείο που ο άνθρωπος δεν ξέρει πού να στραφεί. Ακόμα και σήμερα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να προδίδει τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Θεό Τον προδίδει, και όταν δεν Τον βλέπει κάνει το ίδιο. Ακόμη, υπάρχουν κι εκείνοι που έχοντας γίνει μάρτυρες των καταρών του Θεού και της οργής Του, συνεχίζουν και Τον προδίδουν. Και έτσι λέω πως η σύνεση του ανθρώπου έχει χάσει την αρχική της λειτουργία και πως το ίδιο συνέβη και στη συνείδηση του. […] Έχοντας γεννηθεί σε τόσο βρόμικη γη, ο άνθρωπος έχει σημαδευτεί σοβαρά από την κοινωνία, έχει επηρεαστεί από φεουδαρχική δεοντολογία και έχει διδαχτεί σε «ιδρύματα υψηλής μόρφωσης». Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η μοχθηρή άποψη ζωής, η ελεεινή φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, η απολύτως ανάξια ύπαρξη κι ο διεφθαρμένος τρόπος ζωής και τα έθιμα, όλα έχουν εισβάλει βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και επιτίθενται άγρια και υπονομεύουν τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. Ημέρα με την ημέρα, η διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο μοχθηρή και δεν υπάρχει ούτε ένας που πρόθυμα θα εγκαταλείψει τα πάντα για τον Θεό, ούτε ένας που πρόθυμα θα υποταχθεί σ’ Εκείνον και, επιπλέον, ούτε ένας που θα αναζητήσει πρόθυμα την εμφάνιση Του. Αντίθετα, υπό την εξουσία του Σατανά, ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιδιώκει την απόλαυση, παραδίδοντας τον εαυτό του στη διαφθορά της σάρκας στη γη της λάσπης. Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν σκέφτονται να την εφαρμόσουν στην πράξη, και ούτε τείνουν να αναζητήσουν τον Θεό, ακόμη και αν έχουν αντικρίσει την εμφάνιση Του. Πώς θα μπορούσε μια τόσο διεφθαρμένη ανθρωπότητα να έχει οποιαδήποτε ευκαιρία για σωτηρία; Πώς θα μπορούσε μια τόσο παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;

Η μεταβολή της διάθεσης του ανθρώπου ξεκινά από τη γνώση της ουσίας του και μέσω αλλαγών στη σκέψη, τη φύση και τις διανοητικές του προοπτικές μέσα από θεμελιώδεις αλλαγές. Μονάχα έτσι θα επιτευχθούν πραγματικές αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου. Η βασική αιτία των διεφθαρμένων διαθέσεων που αναδύονται στον άνθρωπο είναι η παραπλάνηση, η διαφθορά και το δηλητήριο του Σατανά. Ο άνθρωπος έχει δεσμευτεί και ελέγχεται από τον Σατανά και υφίσταται την ανήκουστη βλάβη που έχει προξενήσει ο Σατανάς στη σκέψη του, στην ηθική του, στην αντίληψη και τη λογική του. Ακριβώς επειδή τα βασικά πράγματα του ανθρώπου τα έχει διαφθείρει ο Σατανάς και είναι τελείως διαφορετικά από το πώς ήταν όταν ο Θεός τα δημιούργησε αρχικά, εναντιώνεται ο άνθρωπος στον Θεό και δεν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια. Έτσι, οι αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου θα πρέπει να ξεκινήσουν με αλλαγή στη σκέψη, τη λογική και την αντίληψη του, οι οποίες θα αλλάξουν τη γνώση του για τον Θεό και τη γνώση του για την αλήθεια. Εκείνοι που γεννήθηκαν στην πιο βαθιά διεφθαρμένη χώρα από όλες, έχουν ακόμη μεγαλύτερη άγνοια του τί είναι ο Θεός, ή του τί σημαίνει να πιστεύεις σε Εκείνον. Όσο περισσότερο διεφθαρμένοι είναι οι άνθρωποι, τόσο λιγότερο γνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού και τόσο φτωχότερη είναι η λογική κι η αντίληψή τους. Η πηγή της αντίθεσης και της παρακοής ενάντια στον Θεό είναι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά. Λόγω της διαφθοράς του Σατανά, η συνείδηση του ανθρώπου έχει αναισθητοποιηθεί· έχει γίνει ανήθικος, οι σκέψεις του έχουν εκφυλιστεί κι έχει αποκτήσει μια οπισθοδρομική διανοητική στάση. Πριν τον διαφθείρει ο Σατανάς, ο άνθρωπος από τη φύση του υποτασσόταν στον Θεό και υποτασσόταν στα λόγια Του αφού τα είχε ακούσει. Είχε σωστή λογική και συνείδηση και κανονική ανθρώπινη φύση. Αφού τον διέφθειρε ο Σατανάς, η αρχική σύνεση του ανθρώπου, η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση του θόλωσαν και καταστράφηκαν από τον Σατανά. Επομένως, έχασε την υποταγή του και την αγάπη του προς τον Θεό. Η λογική του ανθρώπου άρχισε να αποκλίνει, η διάθεσή του έγινε σαν αυτή των ζώων και η παρακοή του προς τον Θεό έγινε συχνότερη και πιο σοβαρή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν το ξέρει και ούτε το αναγνωρίζει αυτό, απλώς εναντιώνεται και επαναστατεί τυφλά. Η διάθεση του ανθρώπου αποκαλύπτεται στις εκφράσεις της σύνεσης, της αντίληψης και της συνείδησής του· επειδή η σύνεση και η αντίληψή του έχουν ασθενήσει και η συνείδησή του έχει θολώσει υπερβολικά, η διάθεσή του εναντιώνεται στον Θεό. Αν η σύνεση και η αντίληψη του ανθρώπου δεν μπορούν να αλλάξουν, τότε δεν τίθεται θέμα για αλλαγές στη διάθεσή του, όπως φυσικά και θέμα συμμόρφωσης με το θέλημα του Θεού. Εάν η λογική του ανθρώπου είναι αδύναμη, τότε δεν μπορεί να υπηρετήσει τον Θεό και δεν είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Η «κανονική λογική» αναφέρεται στην υποταγή και στην πίστη στον Θεό, στη λαχτάρα για τον Θεό, στο να είσαι απόλυτος προς τον Θεό και στο να έχεις συνείδηση απέναντί Του. Αναφέρεται στο να είσαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος στον Θεό και να μην Του εναντιώνεσαι σκόπιμα. Το να έχει κανείς μια αποκλίνουσα σύνεση δεν είναι έτσι. Από τότε που ο άνθρωπος διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει δημιουργήσει αντιλήψεις για τον Θεό και δεν έχει καμία πίστη στον Θεό ή λαχτάρα για Εκείνον, όπως και καθόλου συνείδηση προς τον Θεό. Ο άνθρωπος σκόπιμα εναντιώνεται και κατακρίνει τον Θεό και, επιπλέον, εκτοξεύει ύβρεις κατ’ Αυτού πίσω από την πλάτη Του. Ο άνθρωπος κατακρίνει τον Θεό πίσω από την πλάτη Του, γνωρίζοντας καλά ότι είναι ο Θεός· ο άνθρωπος δεν έχει καμία πρόθεση να υποτάσσεται στον Θεό και απλώς απαιτεί και ζητά τυφλά από Αυτόν. Τέτοιοι άνθρωποι —άνθρωποι που η λογική τους αποκλίνει— δεν είναι ικανοί να γνωρίζουν την ίδια τους την ανήκουστη συμπεριφορά ή να μετανιώνουν για την αντιδραστικότητα τους. Εάν οι άνθρωποι είναι ικανοί να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε έχουν αποκτήσει και πάλι κάποια από τη λογική τους· όσο περισσότερο επαναστατικοί ενάντια στον Θεό είναι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ακόμα τον εαυτό τους, τόσο λιγότερο σωστή σύνεση έχουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αλλάξουν την ίδια τη διάθεσή τους· πρέπει να υποστούν την κρίση και την παίδευση, τον πόνο και το ραφινάρισμα του λόγου του Θεού, ή να πειθαρχηθούν και να κλαδευτούν από τον λόγο Του. Μόνο τότε μπορούν να πετύχουν υποταγή και πίστη στον Θεό, και δεν θα είναι πλέον επιπόλαιοι απέναντί Του. Υπό το ραφινάρισμα του λόγου του Θεού αλλάζει η διάθεση των ανθρώπων. Μόνον μέσω της έκθεσης, της κρίσης, της πειθαρχίας και του κλαδέματος του λόγου Του δεν θα τολμούν πια να ενεργούν με απερισκεψία, αλλά αντ’ αυτού θα γίνουν σταθεροί και συγκροτημένοι. Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι σε θέση να υποτάσσονται στον τωρινό λόγο του Θεού και στο έργο Του. Ακόμα κι αν δεν συμφωνεί με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, είναι σε θέση να παραμερίσουν αυτές τις αντιλήψεις και να υποταχθούν πρόθυμα. Στο παρελθόν, όταν γινόταν λόγος για αλλαγή στη διάθεση, αφορούσε κυρίως στο να είναι κανείς σε θέση να επαναστατήσει ενάντια στον εαυτό του, να επιτρέψει στη σάρκα να υποφέρει, να πειθαρχήσει το σώμα του και να απαλλαχθεί από τις σαρκικές προτιμήσεις —αυτό συνιστά ένα είδος αλλαγής στη διάθεση. Σήμερα, όλοι γνωρίζουν ότι η πραγματική έκφραση της αλλαγής στη διάθεση είναι να υποταχθεί κανείς στον τωρινό λόγο του Θεού και να γνωρίζει αληθινά το νέο έργο Του. Με αυτόν τον τρόπο, η πρότερη κατανόηση των ανθρώπων για τον Θεό, την οποία είχαν διαμορφώσει οι δικές τους αντιλήψεις, μπορεί να διαγραφεί, και αυτοί μπορούν να κατανοήσουν αληθινά τον Θεό και να υποταχθούν αληθινά σ’ Αυτόν —μόνο αυτή αποτελεί πραγματική έκφραση μιας αλλαγής στη διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι άνθρωποι η διάθεση των οποίων έχει αλλάξει είναι εκείνοι που έχουν εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού

Στη ζωή του, εάν ο άνθρωπος επιθυμεί να καθαρθεί και να επιτύχει αλλαγές στη διάθεσή του, αν θέλει να βιώσει μια ζωή με νόημα και να εκπληρώσει το καθήκον του ως δημιούργημα, τότε πρέπει να δεχτεί την παίδευση και την κρίση του Θεού, και δεν πρέπει να επιτρέψει στην πειθαρχία και στα πλήγματα του Θεού να απομακρυνθούν απ’ αυτόν, ώστε να μπορεί να απελευθερωθεί από τη χειραγώγηση και την επιρροή του Σατανά και να ζήσει υπό το φως του Θεού. Να γνωρίζεις ότι η παίδευση και η κρίση του Θεού είναι το φως, είναι το φως της σωτηρίας του ανθρώπου, και ότι δεν υπάρχει καλύτερη ευλογία, χάρη ή προστασία για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ζει υπό την επιρροή του Σατανά και υπάρχει μέσα στη σάρκα· αν δεν καθαρθεί και δεν λάβει την προστασία του Θεού, τότε ο άνθρωπος θα εξαχρειώνεται όλο και περισσότερο. Αν θέλει να αγαπάει τον Θεό, τότε πρέπει να εξαγνιστεί και να σωθεί. Ο Πέτρος προσευχήθηκε: «Θεέ μου, όταν μου φέρεσαι ευγενικά, χαίρομαι και αισθάνομαι παρηγοριά· όταν με παιδεύεις, αισθάνομαι ακόμα μεγαλύτερη παρηγοριά και χαρά. Αν και είμαι αδύναμος και υπομένω μια ανείπωτη δυστυχία, αν και υπάρχουν δάκρυα και θλίψη, ξέρεις ότι αυτή η θλίψη οφείλεται στην επαναστατικότητά μου και στην αδυναμία μου. Κλαίω γιατί δεν μπορώ να ικανοποιήσω το θέλημά Σου, αισθάνομαι θλίψη και μεταμέλεια, επειδή δεν είμαι επαρκής για τις απαιτήσεις Σου, αλλά είμαι πρόθυμος να επιτύχω αυτό το βασίλειο, είμαι πρόθυμος να κάνω ό,τι μπορώ για να Σε ικανοποιήσω. Η παίδευσή Σου μου έδωσε προστασία και μου έδωσε την καλύτερη σωτηρία. Η κρίση Σου επισκιάζει την ανοχή και την υπομονή Σου. Χωρίς την παίδευση και την κρίση Σου, δεν θα απολάμβανα το έλεος και την τρυφερότητά Σου. Σήμερα, βλέπω ακόμα περισσότερο ότι η αγάπη Σου έχει υπερβεί τους ουρανούς και ξεχωρίζει πάνω απ’ όλα. Η αγάπη Σου δεν είναι μόνο έλεος και τρυφερότητα· είναι κάτι παραπάνω, είναι παίδευση και κρίση. Η παίδευση και η κρίση Σου μου έδωσαν τόσο πολλά. Χωρίς την παίδευση και την κρίση Σου, κανένα άτομο δεν θα εξαγνιζόταν και κανένα άτομο δεν θα μπορούσε να βιώσει την αγάπη του Δημιουργού».

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση

Κατά τη διάρκεια της βίωσης του έργου του Θεού, όσες φορές κι αν έχεις αποτύχει, καταρρεύσει, κλαδευτεί, αντιμετωπιστεί ή εκτεθεί, αυτά δεν είναι κακά πράγματα. Όπως κι αν έχεις κλαδευτεί ή αντιμετωπιστεί, είτε από τους επικεφαλής, είτε από τους εργάτες, είτε από τους αδελφούς ή τις αδελφές σου, όλα αυτά είναι καλά πράγματα. Πρέπει να το θυμάσαι αυτό: Όσο κι αν υποφέρεις, στην πραγματικότητα ωφελείσαι. Οποιοσδήποτε με εμπειρία μπορεί να το επιβεβαιώσει αυτό. Σε κάθε περίπτωση, το να κλαδεύεσαι, να αντιμετωπίζεσαι ή να εκτίθεσαι είναι πάντα καλό πράγμα. Δεν είναι καταδίκη. Είναι η σωτηρία του Θεού και η καλύτερη ευκαιρία για να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Μπορεί να φέρει μεταστροφή στην εμπειρία σου στη ζωή. Χωρίς αυτήν, δεν θα έχεις ούτε την ευκαιρία, ούτε την προϋπόθεση, ούτε το πλαίσιο ώστε να είσαι ικανός να κατορθώσεις να κατανοήσεις κάπως την αλήθεια της διαφθοράς σου. Αν κατανοείς πραγματικά την αλήθεια και είσαι σε θέση να ανασύρεις τα διεφθαρμένα πράγματα που είναι κρυμμένα στα βάθη της καρδιάς σου, αν μπορείς να τα διακρίνεις καθαρά, τότε αυτό είναι καλό, έχει λυθεί ένα σημαντικό πρόβλημα της εισόδου στη ζωή, και ωφελεί πολύ τις αλλαγές στη διάθεση. Το να καταστείς ικανός να γνωρίζεις στ’ αλήθεια τον εαυτό σου είναι η καλύτερη ευκαιρία για να διορθώσεις τους τρόπους σου και να γίνεις ένας καινούργιος άνθρωπος· αυτή είναι η καλύτερη ευκαιρία σου να αποκτήσεις νέα ζωή. Μόλις γνωρίσεις πραγματικά τον εαυτό σου, θα είσαι ικανός να καταλάβεις ότι, όταν η αλήθεια καθίσταται ζωή για κάποιον, είναι πράγματι κάτι πολύτιμο, και θα διψάς για την αλήθεια, θα κάνεις πράξη την αλήθεια και θα εισέλθεις στην πραγματικότητά της. Πρόκειται για κάτι πολύ σπουδαίο! Αν μπορείς να αρπάξεις αυτήν την ευκαιρία και να κάνεις σοβαρά τον απολογισμό σου και να αποκτάς γνήσια γνώση του εαυτού σου κάθε φορά που αποτυγχάνεις ή πέφτεις, τότε, εν μέσω της αρνητικότητας και της αδυναμίας, θα είσαι ικανός να σηκωθείς και πάλι όρθιος. Αφού περάσεις αυτό το κατώφλι, τότε θα είσαι ικανός να κάνεις ένα μεγάλο βήμα μπροστά και να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας.

Αν πιστεύεις στην κυριαρχία του Θεού, τότε πρέπει να πιστέψεις ότι όλα τα καθημερινά συμβάντα, καλά και κακά, δεν συμβαίνουν τυχαία. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος είναι σκόπιμα σκληρός απέναντί σου ή σε έχει βάλει στόχο· όλα, στην πραγματικότητα, έχουν κανονιστεί και ενορχηστρωθεί από τον Θεό. Γιατί τα ενορχηστρώνει όλα αυτά ο Θεός; Δεν είναι για να αποκαλύψει ποιος είσαι στ’ αλήθεια ή να σε εκθέσει και να σε εξαλείψει· ο τελικός στόχος δεν είναι το να σε εκθέσει. Ο τελικός στόχος είναι να σε οδηγήσει στην τελείωση και να σε σώσει. Πώς σε οδηγεί στην τελείωση ο Θεός; Και πώς σε σώζει; Ξεκινά κάνοντάς σε να συνειδητοποιήσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, και γνωρίζοντάς σου την ίδια τη φύση και την ουσία σου, τα ελαττώματά σου και το τι σου λείπει. Μόνο γνωρίζοντας και κατανοώντας ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια και να αποτινάξεις σταδιακά τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Είναι ο Θεός που σου δίνει μια ευκαιρία. Είναι η συμπόνοια του Θεού. Πρέπει να ξέρεις πώς να εκμεταλλευτείς αυτή την ευκαιρία. Δεν θα πρέπει να αντιτίθεσαι στον Θεό, να έρχεσαι σε κόντρα με τον Θεό ή να Τον παρανοείς. Ιδιαίτερα, όταν αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα που ο Θεός κανονίζει γύρω σου, να μην αισθάνεσαι συνεχώς ότι τα πράγματα δεν είναι όπως θα επιθυμούσες να είναι· να μην επιθυμείς διαρκώς να διαφύγεις ούτε διαρκώς να κατηγορείς και να παρεξηγείς τον Θεό. Αν κάνεις συνεχώς αυτά τα πράγματα, τότε δεν βιώνεις το έργο του Θεού και γίνεται πολύ δύσκολο να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Ό,τι κι αν αντιμετωπίσεις που δεν μπορείς να κατανοήσεις πλήρως, όταν προκύπτουν δυσκολίες, πρέπει να μάθεις να υποτάσσεσαι. Πρέπει να ξεκινήσεις ερχόμενος ενώπιον του Θεού και προσευχόμενος περισσότερο. Με τον τρόπο αυτόν, πριν το καταλάβεις, θα προκύψει αλλαγή στην εσωτερική σου κατάσταση και θα είσαι σε θέση να αναζητήσεις την αλήθεια ώστε να επιλύσεις το πρόβλημά σου. Ως εκ τούτου, θα είσαι σε θέση να βιώσεις το έργο του Θεού. Καθώς συμβαίνει αυτό, η πραγματικότητα της αλήθειας θα σφυρηλατείται μέσα σου και με τον τρόπο αυτόν θα προχωρήσεις και θα υποβληθείς σε μια μεταμόρφωση στη ζωή σου. Μόλις υποβληθείς σε αυτήν την αλλαγή και κατέχεις αυτή την πραγματικότητα της αλήθειας, τότε θα κατέχεις και ανάστημα, και το ανάστημα φέρνει ζωή. Αν κάποιος ζει διαρκώς βασισμένος σε διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις, τότε όσο ενθουσιασμό ή ενέργεια κι αν έχει, εξακολουθεί να μην θεωρείται ότι διαθέτει ανάστημα ή ζωή. Ο Θεός εργάζεται σε κάθε άνθρωπο, και όποια κι αν είναι η μέθοδός Του, όποια είδη ανθρώπων, ζητημάτων και πραγμάτων κι αν χρησιμοποιεί στην υπηρεσία Του, ή όποιος κι αν είναι ο τόνος που έχουν τα λόγια Του, έχει έναν και μόνο τελικό στόχο: να σε σώσει. Και πώς σε σώζει; Σε αλλάζει. Άρα, πώς θα μπορούσες να μην υποφέρεις λίγο; Θα πρέπει να υποφέρεις. Αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει πολλά πράγματα. Αρχικά, οι άνθρωποι πρέπει να υποφέρουν όταν δέχονται την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού. Όταν τα λόγια του Θεού είναι πολύ αυστηρά και κατηγορηματικά, και οι άνθρωποι παρερμηνεύουν τον Θεό —και μάλιστα έχουν αντιλήψεις— μπορεί και αυτό να προκαλέσει πόνο. Μερικές φορές, ο Θεός δημιουργεί ένα περιβάλλον γύρω από τους ανθρώπους για να εκθέσει τη διαφθορά τους, να τους κάνει να προβούν σε αυτοκριτική και να φτάσουν στην αυτογνωσία, και τότε θα υποφέρουν και λίγο. Μερικές φορές, όταν κλαδεύονται, αντιμετωπίζονται και εκτίθενται άμεσα, οι άνθρωποι πρέπει να υποφέρουν. Είναι σαν να υποβάλλονται σε εγχείρηση —χωρίς πόνο, δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Αν κάθε φορά που κλαδεύεσαι και αντιμετωπίζεσαι, και κάθε φορά που ένα περιβάλλον σε ξεσκεπάζει, αυτό διεγείρει τα αισθήματά σου και σου δίνει ώθηση, τότε μέσω αυτής της διαδικασίας θα εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας και θα έχεις ανάστημα. Αν κάθε φορά που υποβάλλεσαι σε κλάδεμα και αντιμετώπιση, και εκτίθεσαι από ένα περιβάλλον, δεν αισθάνεσαι καθόλου πόνο ή δυσφορία, δεν αισθάνεσαι τίποτα απολύτως, και αν δεν έρχεσαι ενώπιον του Θεού για να αναζητήσεις το θέλημά Του, ούτε προσεύχεσαι, ούτε αναζητάς την αλήθεια, τότε είσαι τόσο μουδιασμένος! Ο Θεός δεν εργάζεται μέσα σου αν το πνεύμα σου δεν νιώθει τίποτα, αν δεν αντιδρά. Θα πει: «Αυτό το άτομο είναι υπερβολικά μουδιασμένο και έχει διαφθαρεί τόσο βαθιά. Όσο κι αν τον πειθαρχώ, τον αντιμετωπίζω ή προσπαθώ να τον έχω υπό έλεγχο, και πάλι δεν μπορώ να συγκινήσω την καρδιά του ούτε μπορώ να ξυπνήσω το πνεύμα του. Αυτό το άτομο θα έχει πρόβλημα· δεν είναι εύκολο να σωθεί». Αν ο Θεός κανονίσει συγκεκριμένα περιβάλλοντα, ανθρώπους, ζητήματα και πράγματα για σένα, αν σε κλαδέψει και σε αντιμετωπίσει, κι αν πάρεις μαθήματα απ’ αυτό, αν έχεις μάθει να έρχεσαι ενώπιον του Θεού, έχεις μάθει να αναζητείς την αλήθεια και, εν αγνοία σου, διαφωτιστείς και φωτιστείς και αποκτήσεις την αλήθεια, αν έχεις βιώσει αλλαγή σε αυτά τα περιβάλλοντα, αν έχεις λάβει ανταμοιβές και κάνει πρόοδο, αν αρχίσεις να έχεις λίγη κατανόηση του θελήματος του Θεού και πάψεις να παραπονιέσαι, τότε όλα αυτά θα σημαίνουν ότι έμεινες σταθερός εν μέσω των δοκιμασιών αυτών των περιβαλλόντων και έχεις υπομείνει τη δοκιμή. Ως εκ τούτου, θα έχεις ξεπεράσει την ταλαιπωρία αυτή. Τι θα θεωρήσει ο Θεός για όσους δεν υποκύπτουν στη δοκιμασία; Ο Θεός θα πει ότι έχουν αληθινή καρδιά και μπορούν να υπομείνουν αυτού του είδους τα βάσανα και ότι, βαθιά μέσα τους, αγαπούν την αλήθεια και θέλουν να κερδίσουν την αλήθεια. Αν ο Θεός έχει για σένα αυτού του είδους την εκτίμηση, δεν είσαι τότε κάποιος με ανάστημα; Δεν διαθέτεις ζωή; Και πώς επιτυγχάνεται αυτή η ζωή; Παραχωρείται από τον Θεό; Ο Θεός σε προμηθεύει με διάφορους τρόπους και χρησιμοποιεί διάφορους ανθρώπους, πράγματα και αντικείμενα για να σε εκπαιδεύσει. Είναι σαν να σου δίνει ο Θεός προσωπικά να φας και να πιείς, παραδίδοντας προσωπικά διάφορα τρόφιμα μπροστά σου για να χορτάσεις και να τα απολαύσεις· μόνο έτσι μπορείς να αναπτυχθείς και να μείνεις δυνατός. Έτσι πρέπει να βιώνεις και να κατανοείς αυτά τα πράγματα· έτσι πρέπει να υποτάσσεσαι σε ό,τι προέρχεται από τον Θεό. Αυτή είναι η νοοτροπία και η στάση που πρέπει να έχεις, και πρέπει να μάθεις να αναζητάς την αλήθεια. Δεν θα πρέπει να ψάχνεις συνεχώς για εξωτερικές αιτίες ή να κατηγορείς άλλους για τα προβλήματά σου ή να κατακρίνεις τους ανθρώπους· πρέπει να έχεις σαφή κατανόηση του θελήματος του Θεού. Ορισμένοι άνθρωποι, απ’ έξω, μπορεί να φαίνεται πως έχουν κάποιες απόψεις για σένα ή πως είναι προκατειλημμένοι απέναντί σου, μα δεν πρέπει να βλέπεις τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο. Αν βλέπεις τα πράγματα από αυτήν την οπτική, το μόνο πράγμα που θα καταφέρεις θα είναι να βρίσκεις δικαιολογίες και δεν θα καταφέρεις να επιτύχεις τίποτα. Θα πρέπει να βλέπεις τα πράγματα αντικειμενικά και να δέχεσαι τα πάντα από τον Θεό. Όταν δεις τα πράγματα μ’ αυτόν τον τρόπο, θα είναι εύκολο να υπακούσεις στο έργο του Θεού, και θα είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια και να κατανοείς το θέλημα του Θεού. Μόλις η οπτική σου και η ψυχική σου κατάσταση διορθωθούν, θα είσαι σε θέση να αποκτήσεις την αλήθεια. Γιατί, λοιπόν, δεν το κάνεις; Γιατί αντιστέκεσαι; Αν σταματούσες να αντιστέκεσαι, θα αποκτούσες την αλήθεια. Αν αντιστέκεσαι, δεν θα κερδίσεις τίποτα, και επίσης θα πληγώσεις τα αισθήματα του Θεού και θα Τον απογοητεύσεις. Γιατί θα απογοητευτεί ο Θεός; Επειδή δεν αποδέχεσαι την αλήθεια, δεν έχεις καμία ελπίδα σωτηρίας, και ο Θεός δεν είναι σε θέση να σε κερδίσει, οπότε πώς να μην απογοητευτεί; Όταν δεν αποδέχεσαι την αλήθεια, αυτό ισοδυναμεί με το να διώχνεις μακριά το φαγητό που σου έχει προσφέρει προσωπικά ο Θεός. Λες ότι δεν πεινάς και ότι δεν το χρειάζεσαι· ο Θεός προσπαθεί ξανά και ξανά να σε ενθαρρύνει να φας, αλλά εσύ εξακολουθείς να μην το θέλεις. Προτιμάς να πεινάσεις. Νομίζεις ότι έχεις χορτάσει, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχεις απολύτως τίποτα. Αυτού του είδους οι άνθρωποι έχουν τρομερή έλλειψη λογικής και είναι εξαιρετικά αυτάρεσκοι· πραγματικά, δεν αναγνωρίζουν το καλό πράγμα όταν το βλέπουν, είναι οι πιο φτωχοί και αξιοθρήνητοι άνθρωποι.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για να κερδίσει κανείς την αλήθεια, πρέπει να μάθει από τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα τριγύρω

Αν επιθυμείς να καθαρθείς από τη διαφθορά και να υποστείς μια αλλαγή στη διάθεση της ζωής σου, τότε πρέπει να αγαπάς την αλήθεια και να μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια. Τι σημαίνει να αποδεχτεί κανείς την αλήθεια; Η αποδοχή της αλήθειας σημαίνει ότι, ανεξάρτητα από το είδος της διεφθαρμένης διάθεσης που έχεις ή από το ποια δηλητήρια του μεγάλου κόκκινου δράκοντα —δηλητήρια του Σατανά— υπάρχουν στη φύση σου, όταν τα λόγια του Θεού αποκαλύπτουν αυτά τα πράγματα, θα πρέπει να τα παραδεχθείς και να υποταχθείς, δεν μπορείς να κάνεις διαφορετική επιλογή και θα πρέπει να γνωρίζεις τον εαυτό σου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς σε θέση να αποδεχθεί τα λόγια του Θεού και να αποδεχθεί την αλήθεια. Ανεξάρτητα από το τι λέει ο Θεός, όσο αυστηρές κι αν είναι οι ομιλίες Του, και ανεξάρτητα από το τι λόγια χρησιμοποιεί, μπορείς να τα αποδεχτείς, εφόσον όσα λέει είναι η αλήθεια, και μπορείς να τα αναγνωρίσεις, εφόσον συμμορφώνονται με την πραγματικότητα. Μπορείτε να υποταχθείτε στα λόγια του Θεού ανεξάρτητα από το πόσο βαθιά τα κατανοείτε, και αποδέχεστε και υποτάσσεστε στο φως το οποίο αποκαλύπτει το Άγιο Πνεύμα και το οποίο συναναστρέφονται οι αδελφοί και οι αδελφές σου. Όταν ένας τέτοιος άνθρωπος έχει επιδιώξει την αλήθεια ως ένα ορισμένο σημείο, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια και να επιτύχει μια μεταμόρφωση της διάθεσής του. Ακόμα και αν οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια έχουν λίγη ανθρώπινη φύση, μπορούν να κάνουν κάποιες καλές πράξεις και μπορούν να απαρνηθούν και να δαπανήσουν για τον Θεό, εκείνοι είναι μπερδεμένοι σχετικά με την αλήθεια και δεν την αντιμετωπίζουν σοβαρά, άρα η διάθεση της ζωής τους δεν αλλάζει ποτέ. Βλέπεις ότι ο Πέτρος είχε παρόμοια ανθρώπινη φύση με τους άλλους μαθητές, αλλά ξεχώριζε επειδή επιδίωκε ένθερμα την αλήθεια. Ό,τι κι αν έλεγε ο Ιησούς, εκείνος το αναλογιζόταν με κάθε σοβαρότητα. Ο Ιησούς ρώτησε: «Σίμων Βαριωνά, με αγαπάς;» Ο Πέτρος απάντησε με ειλικρίνεια: «Αγαπώ μόνο τον Πατέρα που είναι στον ουρανό, όμως δεν έχω αγαπήσει τον Κύριο στη γη». Αργότερα, κατάλαβε και σκέφτηκε: «Αυτό δεν είναι σωστό, ο Θεός στη γη είναι ο Θεός στον ουρανό. Δεν είναι ο ίδιος Θεός τόσο στον ουρανό όσο και στη γη; Αν αγαπώ μόνο τον Θεό στον ουρανό, τότε η αγάπη μου δεν είναι αληθινή. Πρέπει να αγαπώ τον Θεό που βρίσκεται στη γη, γιατί μόνο τότε θα είναι αληθινή η αγάπη μου». Έτσι, ο Πέτρος έφτασε στο σημείο να κατανοήσει την αληθινή σημασία του λόγου του Θεού από αυτό που είχε ρωτήσει ο Ιησούς. Για να αγαπά κανείς τον Θεό και για να είναι αληθινή αυτή η αγάπη, πρέπει να αγαπά τον ενσαρκωμένο Θεό στη γη. Η αγάπη για έναν ασαφή και αόρατο Θεό δεν είναι ούτε ρεαλιστική ούτε πρακτική, ενώ η αγάπη για τον πρακτικό, ορατό Θεό είναι η αλήθεια. Μέσα από τα λόγια του Ιησού, ο Πέτρος κέρδισε την αλήθεια και κατανόησε το θέλημα του Θεού. Είναι εμφανές πως η πίστη του Πέτρου στον Θεό ήταν επικεντρωμένη μόνο στην επιδίωξη της αλήθειας. Εν τέλει, κατόρθωσε να αγαπήσει τον πρακτικό Θεό —τον Θεό στη γη. Ο Πέτρος ήταν ιδιαιτέρως ένθερμος στην επιδίωξή του για την αλήθεια. Κάθε φορά που τον συμβούλευε ο Ιησούς, αναλογιζόταν τα λόγια του Ιησού με σοβαρότητα. Ίσως να τα αναλογιζόταν επί μήνες, επί ένα έτος ή ακόμα και επί πολλά έτη προτού τον διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα και κατανοήσει την ουσία των λόγων του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, ο Πέτρος εισήλθε στην αλήθεια και, κάνοντάς το αυτό, η διάθεση της ζωής του μεταμορφώθηκε και ανανεώθηκε.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Για να διορθώσει κανείς μια διεφθαρμένη διάθεση, πρέπει πρώτα να είναι σε θέση να αποδεχτεί την αλήθεια. Αποδοχή της αλήθειας σημαίνει αποδοχή της κρίσης και της παίδευσης του Θεού· σημαίνει αποδοχή των λόγων Του που εκθέτουν την ουσία της διαφθοράς του ανθρώπου. Εάν γνωρίσεις και αναλύσεις τις εκφάνσεις της διαφθοράς σου, τις διεφθαρμένες καταστάσεις σου και τις διεφθαρμένες προθέσεις και συμπεριφορές σου με βάση τα λόγια του Θεού, και είσαι σε θέση να αποκαλύψεις την ουσία των προβλημάτων σου, τότε θα έχεις αποκτήσει γνώση της διεφθαρμένης διάθεσής σου και θα έχεις δρομολογήσει τη διαδικασία της διόρθωσής της. Από την άλλη πλευρά, αν δεν ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο δεν θα είσαι σε θέση να διορθώσεις την αδιάλλακτη διάθεσή σου, αλλά δεν θα έχεις και τρόπο να εξαλείψεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Κάθε άτομο διακατέχεται από πολλαπλές διεφθαρμένες διαθέσεις. Από πού θα πρέπει να ξεκινήσει κανείς τη διόρθωσή τους; Πρώτον, πρέπει να διορθώσει κανείς την αδιαλλαξία του, καθώς η αδιάλλακτη διάθεση εμποδίζει τους ανθρώπους να πλησιάσουν τον Θεό, να αναζητήσουν την αλήθεια και να υποταχθούν στον Θεό. Η αδιαλλαξία είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην προσευχή και τη συναναστροφή του ανθρώπου με τον Θεό· είναι αυτό που παρεμποδίζει περισσότερο την κανονική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Αφού διορθώσεις την αδιάλλακτη διάθεσή σου, οι υπόλοιπες θα είναι εύκολο να διορθωθούν. Η διόρθωση μιας διεφθαρμένης διάθεσης αρχίζει με την αυτοκριτική και την αυτογνωσία. Διόρθωσε όποιες διεφθαρμένες διαθέσεις γνωρίζεις —όσο περισσότερες απ’ αυτές γνωρίζεις, τόσο περισσότερες μπορείς να διορθώσεις· όσο βαθύτερη είναι η γνώση σου γι’ αυτές, τόσο πιο επιμελώς μπορείς να τις διορθώσεις. Αυτή είναι η διαδικασία της διόρθωσης των διεφθαρμένων διαθέσεων· γίνεται με προσευχή στον Θεό, με αυτοκριτική και αυτογνωσία, καθώς και με ανάλυση της ουσίας της διεφθαρμένης διάθεσής σου μέσω των λόγων του Θεού, μέχρι να μπορέσεις να απαρνηθείς τη σάρκα και να κάνεις πράξη την αλήθεια. Η γνώση της ουσίας της διεφθαρμένης διάθεσής σου δεν είναι απλή υπόθεση. Το να έχεις αυτογνωσία δεν σημαίνει να λες σε γενικές γραμμές: «Είμαι ένα διεφθαρμένο άτομο· είμαι διάβολος. Είμαι τέκνο του Σατανά, απόγονος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Αντιστέκομαι στον Θεό και είμαι εχθρικός απέναντί Του· είμαι εχθρός Του». Τέτοιες κουβέντες δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι έχεις αληθινή γνώση της διαφθοράς σου. Μπορεί να έχεις μάθει αυτά τα λόγια από κάποιον άλλον και να μη γνωρίζεις πολλά για τον εαυτό σου. Η αληθινή αυτογνωσία δεν βασίζεται στη μάθηση ή στις κρίσεις του ανθρώπου· βασίζεται στα λόγια του Θεού —είναι το να κατανοήσεις τις συνέπειες των διεφθαρμένων διαθέσεων και τα βάσανα που έχεις βιώσει ως αποτέλεσμα αυτών, καθώς και να καταλάβεις πως μια διεφθαρμένη διάθεση βλάπτει όχι μόνο εσένα, αλλά και άλλους ανθρώπους. Είναι να διακρίνεις το γεγονός ότι οι διεφθαρμένες διαθέσεις προέρχονται από τον Σατανά, ότι είναι δηλητήρια και φιλοσοφίες του Σατανά, και ότι είναι εντελώς εχθρικές προς την αλήθεια και τον Θεό. Όταν θα έχεις διακρίνει αυτό το πρόβλημα, θα έχεις γνωρίσει τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Μερικοί άνθρωποι, αφού αναγνωρίσουν ότι είναι ο διάβολος Σατανάς, εξακολουθούν να μη δέχονται το κλάδεμα και την αντιμετώπιση. Δεν παραδέχονται ότι έχουν σφάλει ή ότι έχουν παραβιάσει την αλήθεια. Ποιο είναι το πρόβλημά τους; Εξακολουθούν να μην έχουν αυτογνωσία. Μερικοί άνθρωποι λένε ότι είναι ο διάβολος Σατανάς, αλλά αν τους ρωτούσες: «Γιατί λες ότι είσαι ο διάβολος Σατανάς;» δεν θα μπορούσαν να απαντήσουν. Αυτό δείχνει ότι δεν γνωρίζουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση ή τη φύση-ουσία τους. Αν έβλεπαν ότι η φύση τους είναι η φύση του διαβόλου, ότι η διεφθαρμένη τους διάθεση είναι η διάθεση του Σατανά, και παραδεχόντουσαν ότι είναι ως εκ τούτου ο διάβολος, ο Σατανάς, τότε θα είχαν καταφέρει να γνωρίσουν τη δική τους φύση-ουσία. Η αληθινή αυτογνωσία επιτυγχάνεται μέσω της έκθεσης, της κρίσης, της άσκησης και της βίωσης των λόγων του Θεού. Επιτυγχάνεται μέσω της κατανόησης της αλήθειας. Εάν κάποιος δεν κατανοεί την αλήθεια, τότε ό,τι κι αν λέει για την αυτογνωσία του, είναι λόγια κούφια και μη πρακτικά, επειδή δεν μπορεί να βρει ή να αντιληφθεί πράγματα που είναι βασικά και ουσιώδη. Για να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του, πρέπει να αναγνωρίσει ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις έχει αποκαλύψει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, ποια ήταν η πρόθεσή του, πώς συμπεριφέρθηκε, με τι νοθεύτηκε και γιατί δεν μπόρεσε να αποδεχτεί την αλήθεια. Πρέπει να είναι σε θέση να δηλώσει αυτά τα πράγματα με σαφήνεια, και μόνο τότε μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό του. Όταν κάποιοι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το κλάδεμα και την αντιμετώπιση, παραδέχονται ότι έχουν κουραστεί από την αλήθεια, ότι έχουν υποψίες και παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό και ότι είναι επιφυλακτικοί απέναντί Του. Αναγνωρίζουν επίσης ότι όλα τα λόγια του Θεού που κρίνουν και εκθέτουν τον άνθρωπο είναι πραγματικά. Αυτό δείχνει ότι έχουν λίγη αυτογνωσία. Αλλά επειδή δεν έχουν γνώση του Θεού ή του έργου Του, επειδή δεν κατανοούν το θέλημά Του, η αυτογνωσία τους είναι αρκετά ρηχή. Αν κάποιος αναγνωρίσει μόνο τη δική του διαφθορά, αλλά δεν έχει εντοπίσει τη ρίζα του προβλήματος, μπορούν να εξαλειφθούν οι υποψίες, οι παρανοήσεις και η επιφυλακτικότητά του για τον Θεό; Όχι, δεν μπορούν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αυτογνωσία είναι κάτι περισσότερο από μια απλή αναγνώριση της διαφθοράς και των προβλημάτων κάποιου —πρέπει επίσης κανείς να κατανοήσει την αλήθεια και να επιλύσει το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής του στη ρίζα του. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διακρίνει κανείς την αλήθεια της διαφθοράς του και να επιτύχει αληθινή μετάνοια. Όταν όσοι αγαπούν την αλήθεια γνωρίσουν τον εαυτό τους, είναι επίσης σε θέση να αναζητήσουν και να κατανοήσουν την αλήθεια για να επιλύσουν τα προβλήματά τους. Μόνο αυτού του είδους η αυτογνωσία φέρνει αποτελέσματα. Κάθε φορά που ένα άτομο που αγαπά την αλήθεια διαβάζει μια φράση από τα λόγια του Θεού που αποκαλύπτει και κρίνει τον άνθρωπο, πρώτα απ’ όλα έχει πίστη ότι τα λόγια του Θεού που αποκαλύπτουν τον άνθρωπο είναι πραγματικά και αληθινά, και ότι τα λόγια του Θεού που κρίνουν τον άνθρωπο είναι η αλήθεια, και ότι αντιπροσωπεύουν τη δικαιοσύνη του Θεού. Όσοι αγαπούν την αλήθεια πρέπει, κατ’ ελάχιστον, να είναι σε θέση να το αναγνωρίσουν αυτό. Αν κάποιος δεν πιστεύει καν τα λόγια του Θεού και δεν πιστεύει ότι τα λόγια του Θεού που εκθέτουν και κρίνουν τον άνθρωπο είναι πραγματικότητα και αλήθεια, μπορεί να αποκτήσει αυτογνωσία μέσα από τα λόγια Του; Σίγουρα όχι —ακόμη κι αν το επιθυμούσε, δεν θα μπορούσε. Αν μπορείς να παραμείνεις ακλόνητος στην πεποίθησή σου ότι όλα τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, και να τα πιστέψεις όλα, ανεξάρτητα από το τι λέει ο Θεός ή απ’ τον τρόπο με τον οποίον μιλάει, αν μπορείς να πιστεύεις και να αποδέχεσαι τα λόγια του Θεού ακόμα κι αν δεν τα καταλαβαίνεις, θα σου είναι εύκολο να κάνεις αυτοκριτική και να γνωρίσεις τον εαυτό σου μέσα απ’ αυτά. Η αυτοκριτική πρέπει να βασίζεται στην αλήθεια. Αυτό είναι πέρα από κάθε αμφιβολία. Μόνο τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια —κανένα από τα λόγια του ανθρώπου και κανένα από τα λόγια του Σατανά δεν είναι η αλήθεια. Ο Σατανάς διαφθείρει την ανθρωπότητα με κάθε είδους γνώση, διδασκαλία και θεωρία εδώ και χιλιάδες χρόνια, και οι άνθρωποι έχουν γίνει τόσο αναίσθητοι και ανόητοι, που όχι μόνο δεν έχουν την παραμικρή αυτογνωσία, αλλά υποστηρίζουν ακόμη και αιρέσεις και πλάνες, και αρνούνται να δεχτούν την αλήθεια. Άνθρωποι σαν αυτούς είναι αδιόρθωτοι. Εκείνοι που έχουν αληθινή πίστη στον Θεό πιστεύουν ότι μόνο τα λόγια Του είναι η αλήθεια, είναι σε θέση να γνωρίσουν τον εαυτό τους με βάση τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, και έτσι να επιτύχουν την αληθινή μετάνοια. Κάποιοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια· βασίζουν την αυτοκριτική τους μόνο στη γνώση του ανθρώπου, παραδέχονται μόνο την αμαρτωλή συμπεριφορά τους και, στο μεταξύ, δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τη δική τους διεφθαρμένη ουσία. Μια τέτοια αυτογνωσία αποτελεί μάταιη προσπάθεια και δεν αποδίδει κανένα αποτέλεσμα. Πρέπει κανείς να βασίσει την αυτοκριτική του στα λόγια του Θεού, και αφού κάνει την αυτοκριτική του, να γνωρίσει σταδιακά τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτει. Πρέπει κανείς να είναι σε θέση να υπολογίζει και να γνωρίζει τις ελλείψεις του, την ανθρώπινη φύση-ουσία του, τις απόψεις του για τα πράγματα, την οπτική και τις αξίες της ζωής του, με βάση την αλήθεια, και στη συνέχεια να καταλήγει σε ακριβή αξιολόγηση και ετυμηγορία για όλα αυτά τα πράγματα. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί σταδιακά να αποκτήσει αυτογνωσία. Όμως, η αυτογνωσία γίνεται όλο και πιο βαθιά όσο κανείς βιώνει περισσότερα στη ζωή, και πριν αποκτήσει την αλήθεια, θα είναι αδύνατον να διακρίνει εντελώς τη φύση-ουσία του. Αν κάποιος γνωρίζει πραγματικά τον εαυτό του, μπορεί να δει ότι τα διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα είναι πράγματι απόγονοι και ενσαρκώσεις του Σατανά. Θα θεωρήσει ότι δεν αξίζει να ζει ενώπιον του Θεού, ότι είναι ανάξιος της αγάπης και της σωτηρίας Του, και θα είναι σε θέση να προσκυνήσει τελείως μπροστά Του. Μόνο όσοι είναι ικανοί για έναν τέτοιο βαθμό γνώσης γνωρίζουν πραγματικά τον εαυτό τους. Η αυτογνωσία αποτελεί προϋπόθεση για την είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αν κάποιος θέλει να κάνει πράξη την αλήθεια και να εισέλθει στην πραγματικότητα, πρέπει να γνωρίσει τον εαυτό του. Όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και, παρά τη θέλησή τους, αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις πάντα τους δεσμεύουν και τους ελέγχουν. Δεν είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια ή να υπακούσουν στον Θεό. Έτσι, αν επιθυμούν να κάνουν αυτά τα πράγματα, πρέπει πρώτα να αποκτήσουν αυτογνωσία και να διορθώσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Μόνο μέσα απ’ τη διαδικασία της διόρθωσης μιας διεφθαρμένης διάθεσης μπορεί κανείς να κατανοήσει την αλήθεια και να αποκτήσει γνώση για τον Θεό· μόνο τότε μπορεί να υποταχθεί στον Θεό και να καταθέσει μαρτυρία γι’ Αυτόν. Έτσι κερδίζει κανείς την αλήθεια. Η διαδικασία εισόδου στην αλήθεια-πραγματικότητα είναι αυτή της διόρθωσης της διεφθαρμένης διάθεσης του ατόμου. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει κανείς για να διορθώσει τη διεφθαρμένη του διάθεση; Πρώτον, πρέπει να γνωρίσει τη διεφθαρμένη ουσία του. Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γνωρίσει πώς προέκυψε η διεφθαρμένη διάθεσή του και ποια απ’ τα ψέματα και τις πλάνες του Σατανά που αποδέχτηκε την προκάλεσαν. Μόλις κατανοήσει πλήρως αυτές τις βαθύτερες αιτίες με βάση τα λόγια του Θεού και τις διακρίνει, δεν θα είναι πλέον πρόθυμος να ζει με βάση τη διεφθαρμένη του διάθεση, θα θέλει μόνο να υποταχθεί στον Θεό και να ζει σύμφωνα με τα λόγια Του. Κάθε φορά που θα αποκαλύπτει μια διεφθαρμένη διάθεση, θα είναι σε θέση να την αναγνωρίσει, να την απορρίψει και να απαρνηθεί τη σάρκα του. Με την άσκηση και την εμπειρία κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα αποβάλει σιγά σιγά όλες τις διεφθαρμένες διαθέσεις του.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (1)

Θα πρέπει να διακρίνεις τα πιο εξέχοντα και προφανή πράγματα που υπάρχουν στις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, όπως είναι η αλαζονεία ή η δολιότητα ή η κακία. Ξεκινώντας από αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, κάνε αυτοκριτική, ανάλυσε τον εαυτό σου και απόκτησε αυτογνωσία. Αν καταφέρεις να επιτύχεις αληθινή αυτογνωσία και να μισήσεις αληθινά τον εαυτό σου, θα σου είναι εύκολο να αποβάλεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και θα σου είναι εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια. Πώς πρέπει λοιπόν αυτό να γίνεται πράξη, συγκεκριμένα; Ας συναναστραφούμε απλά σχετικά μ’ αυτό, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα μιας αλαζονικής διάθεσης. Στην καθημερινή σου ζωή, όταν μιλάς, όταν συμπεριφέρεσαι και χειρίζεσαι θέματα, όταν εκτελείς το καθήκον σου, όταν συναναστρέφεσαι με τους άλλους και ούτω καθεξής, όποιο κι αν είναι το θέμα που σε απασχολεί ή όπου κι αν βρίσκεσαι ή όποιες κι αν είναι οι περιστάσεις, πρέπει να εστιάζεις ανά πάσα στιγμή στην εξέταση του είδους της αλαζονικής διάθεσης που έχεις εκδηλώσει. Πρέπει να ανασύρεις όλες τις εκφάνσεις, τις σκέψεις και τις ιδέες που προέρχονται από την αλαζονική σου διάθεση, τις οποίες γνωρίζεις και μπορείς να αντιληφθείς, καθώς και τις προθέσεις και τους στόχους σου —ειδικότερα, το να θέλεις πάντα να κάνεις κήρυγμα στους άλλους αφ’ υψηλού· το να μην υπακούς κανέναν· το να θεωρείς τον εαυτό σου καλύτερο από τους άλλους· το να μην αποδέχεσαι αυτά που λένε οι άλλοι, όσο δίκιο κι αν έχουν· το να κάνεις τους άλλους να αποδέχονται αυτά που λες εσύ και να υποτάσσονται σ’ αυτά, ακόμα κι όταν κάνεις λάθος· το να έχεις μια συνεχή τάση να καθοδηγείς τους άλλους· το να είσαι ανυπότακτος και να προβάλλεις δικαιολογίες όταν σε κλαδεύουν και σε αντιμετωπίζουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, καταδικάζοντάς τους ως ψευδείς· το να καταδικάζεις πάντα τους άλλους και να εξυψώνεις τον εαυτό σου· το να νομίζεις πάντα ότι είσαι καλύτερος από όλους τους άλλους· το να επιθυμείς πάντα να είσαι ένα διάσημο, επιφανές πρόσωπο· το να λατρεύεις πάντα να επιδεικνύεσαι, ώστε οι άλλοι να σε εκτιμούν ιδιαίτερα και να σε λατρεύουν… Μέσω της άσκησης του προβληματισμού και της ανάλυσης αυτών των εκφάνσεων διαφθοράς, μπορείς να γνωρίσεις πόσο άσχημη είναι η αλαζονική σου διάθεση, μπορείς να φτάσεις στο σημείο να αποστρέφεσαι και να σιχαίνεσαι τον εαυτό σου, καθώς και να μισήσεις ακόμα περισσότερο την αλαζονική σου διάθεση. Έτσι, θα είσαι πρόθυμος να προβληματιστείς σχετικά με το αν έχεις εκδηλώσει ή όχι αλαζονική διάθεση σε όλα τα ζητήματα. Ένα μέρος αυτού είναι ο προβληματισμός σχετικά με το ποιες αλαζονικές και αυτάρεσκες διαθέσεις ξεχύνονται στον λόγο σου· τι υπεροπτικά, αλαζονικά, παράλογα πράγματα λες. Το άλλο μέρος είναι ο προβληματισμός σχετικά με το τι παράλογα, ανόητα πράγματα κάνεις ενώ ενεργείς σύμφωνα με τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες σου. Μόνο αυτού του είδους η αυτοκριτική μπορεί να αποφέρει αυτογνωσία. Μόλις αποκτήσεις αληθινή γνώση του εαυτού σου, θα πρέπει να αναζητήσεις στα λόγια του Θεού τα μονοπάτια και τις αρχές της άσκησης του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, και στη συνέχεια να ασκείσαι, να εκτελείς το καθήκον σου και να προσεγγίζεις τους άλλους και να αλληλεπιδράς μαζί τους σύμφωνα με τα μονοπάτια και τις αρχές που υποδεικνύονται στα λόγια του Θεού. Όταν θα έχεις ασκηθεί μ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο καιρό, ίσως για έναν ή δύο μήνες, θα νιώσεις μια λαμπρότητα στην καρδιά σου γι’ αυτό, θα έχεις κερδίσει κάτι από αυτό και θα έχεις πάρει μια γεύση της επιτυχίας. Θα νιώσεις ότι έχεις ένα μονοπάτι για να γίνεις ειλικρινής, λογικός άνθρωπος, και θα αισθανθείς πολύ πιο προσγειωμένος. Αν και δεν θα μπορείς ακόμη να μιλάς για ιδιαίτερα βαθιά γνώση της αλήθειας, θα έχεις αποκτήσει κάποια αντιληπτική γνώση της, καθώς και ένα μονοπάτι άσκησης. Αν και δεν θα είσαι σε θέση να το εκφράσεις ξεκάθαρα με λόγια, θα έχεις κάποια αντίληψη της ζημιάς που κάνει στους ανθρώπους η αλαζονική διάθεση και για το γεγονός ότι διαστρεβλώνει την ανθρώπινη φύση τους. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που είναι αλαζόνες και επηρμένοι λένε συχνά υπεροπτικά, τρελά πράγματα και ψεύδονται για να ξεγελάσουν τους άλλους· λένε μεγάλα λόγια, αναφωνούν συνθήματα και εκστομίζουν υψηλούς λόγους. Δεν είναι αυτές διάφορες εκδηλώσεις αλαζονικής διάθεσης; Δεν είναι τελείως παράλογο να εκδηλώνει κανείς αυτές τις αλαζονικές διαθέσεις; Αν είσαι σε θέση να καταλάβεις πραγματικά ότι πρέπει να έχεις χάσει την κανονική ανθρώπινη λογική σου για να εκδηλώνεις τέτοιες αλαζονικές διαθέσεις, και ότι το να ζεις μέσα σε μια αλαζονική διάθεση σημαίνει ότι βιώνεις τη διαβολική φύση και όχι την ανθρώπινη φύση, τότε θα έχεις αναγνωρίσει πραγματικά ότι μια διεφθαρμένη διάθεση είναι μια σατανική διάθεση, και θα είσαι σε θέση να μισήσεις τον Σατανά και τις διεφθαρμένες διαθέσεις μέσα από την καρδιά σου. Με έξι μήνες ή έναν χρόνο τέτοιας εμπειρίας, θα είσαι ικανός να αποκτήσεις αληθινή αυτογνωσία, και αν εκδηλώσεις ξανά μια αλαζονική διάθεση, θα έχεις αμέσως επίγνωση αυτής, και θα είσαι σε θέση να την απαρνηθείς και να την αποκηρύξεις. Θα έχεις αρχίσει να αλλάζεις, και θα είσαι σε θέση να αποβάλεις σιγά-σιγά την αλαζονική σου διάθεση και να τα πηγαίνεις καλά με τους άλλους. Θα είσαι σε θέση να μιλάς ειλικρινά και από καρδιάς· δεν θα λες πλέον ψέματα ούτε θα λες αλαζονικά πράγματα. Δεν θα διαθέτεις τότε λίγη λογική και κάποια ομοιότητα ενός ειλικρινούς ανθρώπου; Δεν θα έχεις κερδίσει αυτήν την είσοδο; Τότε είναι που θα αρχίσεις να κερδίζεις κάτι. Όταν ασκηθείς στο να είσαι ειλικρινής με αυτόν τον τρόπο, θα είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια και να κάνεις αυτοκριτική, ανεξάρτητα από το είδος της αλαζονικής διάθεσης που εκδηλώνεις, και αφού βιώσεις για κάποιο χρονικό διάστημα το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος μ’ αυτόν τον τρόπο, θα κατανοήσεις ασυναίσθητα και σταδιακά τις αλήθειες και τα σχετικά λόγια του Θεού που αφορούν το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Και όταν χρησιμοποιήσεις αυτές τις αλήθειες για να αναλύσεις την αλαζονική σου διάθεση, στα βάθη της καρδιάς σου θα υπάρξει η διαφώτιση και η φώτιση των λόγων του Θεού, και η καρδιά σου θα αρχίσει να φωτίζεται. Θα δεις καθαρά τη διαφθορά που φέρνει στους ανθρώπους μια αλαζονική διάθεση και την ασχήμια που τους κάνει να βιώνουν, και θα είσαι σε θέση να διακρίνεις κάθε μία από τις διεφθαρμένες καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται οι άνθρωποι όταν εκδηλώνουν μια αλαζονική διάθεση. Με περισσότερη ανάλυση, θα δεις την ασχήμια του Σατανά ακόμα πιο καθαρά, και θα μισήσεις τον Σατανά ακόμα περισσότερο. Έτσι, θα σου είναι εύκολο να αποβάλεις την αλαζονική σου διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (2)

Για να επιτύχει κανείς αληθινή μετάνοια, πρέπει να διορθώσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Πώς, λοιπόν, συγκεκριμένα, θα πρέπει να ασκείται κανείς και να εισέρχεται προκειμένου να διορθώσει τις διεφθαρμένες του διαθέσεις; Ορίστε ένα παράδειγμα. Οι άνθρωποι έχουν δόλιες διαθέσεις, λένε πάντα ψέματα και εξαπατούν. Αν το συνειδητοποιήσεις αυτό, τότε η απλούστερη και πιο άμεση αρχή της άσκησης για να διορθώσεις τη δολιότητά σου είναι να είσαι ειλικρινής, να λες την αλήθεια και να κάνεις ειλικρινή πράγματα. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού·» Για να είναι κανείς ειλικρινής, θα πρέπει να ακολουθεί τις αρχές των λόγων του Θεού. Αυτή η απλή άσκηση είναι η πιο αποτελεσματική, είναι εύκολο να την κατανοήσει κανείς και να την κάνει πράξη. Ωστόσο, επειδή οι άνθρωποι είναι τόσο βαθιά διεφθαρμένοι, επειδή όλοι έχουν σατανική φύση και ζουν με βάση σατανικές διαθέσεις, τους είναι αρκετά δύσκολο να κάνουν πράξη την αλήθεια. Θα ήθελαν να είναι ειλικρινείς, αλλά δεν μπορούν. Δεν μπορούν παρά να λένε ψέματα και να επιδίδονται σε τεχνάσματα, και παρόλο που μπορεί να νιώθουν τύψεις μόλις το αναγνωρίσουν αυτό, θα εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να αποβάλουν τους περιορισμούς της διεφθαρμένης τους διάθεσης, και θα συνεχίζουν να λένε ψέματα και να εξαπατούν, όπως έκαναν και πριν. Πώς θα πρέπει να διορθωθεί αυτό το πρόβλημα; Μέρος της διόρθωσης είναι να ξέρει κανείς ότι η ουσία της διεφθαρμένης διάθεσής του είναι άσχημη και ποταπή, και να είναι σε θέση να τη μισήσει μέσα απ’ την καρδιά του· ένα άλλο μέρος είναι να εκπαιδεύσει τον εαυτό του να ασκείται σύμφωνα με την αλήθεια-αρχή: «Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού·» Όταν κάνεις πράξη αυτήν την αρχή, βρίσκεσαι στη διαδικασία διόρθωσης της δόλιας διάθεσής σου. Φυσικά, αν είσαι σε θέση να ασκείσαι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές ενώ επιλύεις την απατηλή σου διάθεση, αυτό αποτελεί αφενός εκδήλωση της μεταστροφής σου και αφετέρου την έναρξη της αληθινής σου μετάνοιας, και ο Θεός το εγκρίνει. Αυτό σημαίνει ότι όταν αλλάξεις, ο Θεός θα αλλάξει γνώμη για σένα. Στην πραγματικότητα, το ότι ο Θεός το κάνει αυτό αποτελεί ένα είδος συγχώρεσης για τις διεφθαρμένες διαθέσεις και την επαναστατικότητα του ανθρώπου. Ο Θεός συγχωρεί τους ανθρώπους και δεν μνημονεύει τις αμαρτίες ή τις παραβάσεις τους. Είναι αυτό αρκετά συγκεκριμένο; Το έχετε κατανοήσει αυτό; Ορίστε ακόμη ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι έχεις αλαζονική διάθεση και, ό,τι κι αν σου συμβεί, είσαι πολύ ισχυρογνώμων —θέλεις πάντα να κάνεις κουμάντο, οι άλλοι να σε υπακούουν και να κάνουν ό,τι θέλεις εσύ να κάνουν. Έρχεται μετά η μέρα που συνειδητοποιείς ότι αυτό προκαλείται από μια αλαζονική διάθεση. Η παραδοχή ότι πρόκειται για αλαζονική διάθεση είναι το πρώτο βήμα προς την αυτογνωσία. Από κει, θα πρέπει ν’ αναζητήσεις κάποια χωρία των λόγων του Θεού που εκθέτουν την αλαζονική διάθεση, να συγκρίνεις τον εαυτό σου με αυτά, να κάνεις αυτοκριτική και να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Εάν διαπιστώσεις ότι η σύγκριση είναι απολύτως εύστοχη και παραδεχτείς ότι υπάρχει μέσα σου η αλαζονική διάθεση που εκθέτει ο Θεός, και στη συνέχεια διακρίνεις και αποκαλύψεις από πού προέρχεται η αλαζονική σου διάθεση και γιατί προκύπτει, καθώς και ποια από τα δηλητήρια, τις αιρέσεις και τις πλάνες του Σατανά τη διέπουν, τότε, έχοντας δει την ουσία όλων αυτών των ζητημάτων, θα έχεις φτάσει στη ρίζα της αλαζονείας σου. Αυτή είναι η αληθινή αυτογνωσία. Όταν αποκτήσεις έναν πιο ακριβή ορισμό του τρόπου με τον οποίο αποκαλύπτεις αυτήν τη διεφθαρμένη διάθεση, αυτός θα διευκολύνει τη βαθύτερη και πιο πρακτική γνώση του εαυτού σου. Τι θα πρέπει να κάνεις στη συνέχεια; Θα πρέπει ν’ αναζητήσεις τις αλήθεια-αρχές στα λόγια του Θεού και να καταλάβεις ποιο είδος ανθρώπινης συμπεριφοράς και ομιλίας αποτελεί εκδήλωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αφού βρεις το μονοπάτι της άσκησης, πρέπει να ασκείσαι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, κι όταν η καρδιά σου μεταστραφεί, θα έχεις μετανοήσει αληθινά. Όχι μόνο θα έχεις αρχές στην ομιλία και τις πράξεις σου, αλλά θα βιώσεις και την ανθρώπινη ομοιότητα και θα αποβάλεις σταδιακά τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Οι άλλοι θα σε δουν ως ένα νέο άτομο: Δεν θα είσαι πλέον το παλιό, διεφθαρμένο άτομο που ήσουν κάποτε, αλλά ένα άτομο που αναγεννήθηκε με τα λόγια του Θεού. Ένα τέτοιο άτομο είναι άτομο του οποίου η ζωή-διάθεση έχει αλλάξει.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (1)

Για να επιδιώξει κανείς την αλλαγή της διάθεσης, πρέπει πρώτα να μπορεί να αναγνωρίσει τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να αποκτήσει αληθινή αυτογνωσία, όμως, πρέπει να δει καθαρά και να ερευνήσει σε βάθος και με λεπτομέρεια την ουσία της διαφθοράς του. Παράλληλα, πρέπει να αναγνωρίσει τις διάφορες καταστάσεις που ξεκινούν από μια διεφθαρμένη διάθεση. Μόνο όταν κατανοήσει ξεκάθαρα τις διεφθαρμένες καταστάσεις και τη διεφθαρμένη διάθεσή του, θα μισήσει τη σάρκα του και τον Σατανά. Έτσι μόνο θα αλλάξει η διάθεσή του. Αν δεν μπορεί να αναγνωρίσει αυτές τις καταστάσεις, να κάνει τη σύνδεση και να τις αντιπαραβάλει με τον εαυτό του, μπορεί άραγε να αλλάξει η διάθεσή του; Όχι. Για να αλλάξει κανείς διάθεση, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσει τις διάφορες καταστάσεις που δημιουργεί η διεφθαρμένη διάθεσή του· να φτάσει σε ένα σημείο όπου δεν θα περιορίζεται από αυτήν, αλλά θα κάνει πράξη την αλήθεια. Μόνο τότε θα αρχίσει να αλλάζει η διάθεσή του. Αν δεν μπορεί να αναγνωρίσει από πού προέρχονται οι διεφθαρμένες καταστάσεις του και απλώς αυτοσυγκρατείται με βάση τα λόγια και δόγματα που κατανοεί, τότε, ακόμα κι αν δείχνει κάποια καλή συμπεριφορά και αλλάζει κάπως εξωτερικά, κάτι τέτοιο δεν θεωρείται μεταμόρφωση της διάθεσής του. Αφού, λοιπόν, τα πράγματα είναι έτσι, τότε τι ρόλο παίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι ενόσω εκτελούν το καθήκον τους; Μα, τον ρόλο του απλού δουλευτή· απλώς καταβάλλουν προσπάθεια και φροντίζουν να απασχολούνται με εργασίες. Παρότι εκτελούν παράλληλα και το καθήκον τους, τον περισσότερο καιρό επικεντρώνονται μόνο στο να ολοκληρώνουν εργασίες. Καταβάλλουν απλώς προσπάθεια χωρίς να αναζητούν την αλήθεια. Κάποιες φορές, όταν έχουν όρεξη, προσπαθούν παραπάνω, κι όταν δεν έχουν όρεξη, προσπαθούν λιγότερο. Όταν, όμως, εξετάζουν τη στάση τους, νιώθουν μεταμέλεια, κι έτσι καταβάλλουν ξανά μεγαλύτερη προσπάθεια, γιατί πιστεύουν ότι έτσι μετανοούν. Στην πραγματικότητα, όμως, κάτι τέτοιο δεν είναι ούτε αληθινή αλλαγή ούτε αληθινή μεταμέλεια. Η αληθινή μεταμέλεια αρχίζει με την αυτογνωσία και με την αλλαγή της συμπεριφοράς. Αν αλλάξει κάποιος συμπεριφορά και μπορέσει να επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα, να κάνει πράξη την αλήθεια και να συμπεριφερθεί σύμφωνα με τις αρχές, σημαίνει ότι έχει προηγουμένως μετανοήσει αληθινά. Έπειτα, φτάνει σιγά σιγά στο σημείο να μπορεί να μιλάει και να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές, και να συμμορφώνεται πλήρως με την αλήθεια. Τότε αρχίζει να αλλάζει η διάθεση της ζωής του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η αυτογνωσία βοηθά στην επιδίωξη της αλήθειας

Αν αποκαλύπτεις διαφθορά σε ένα θέμα, μπορείς να κάνεις αμέσως πράξη την αλήθεια μόλις το συνειδητοποιήσεις; Δεν μπορείς. Σε αυτό το στάδιο κατανόησης, οι άλλοι σε κλαδεύουν και σε αντιμετωπίζουν, και στη συνέχεια το περιβάλλον σου σε υποχρεώνει και σε αναγκάζει να ενεργείς σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας. Μερικές φορές, δεν έχεις συμφιλιωθεί ακόμα με το να το κάνεις αυτό και λες στον εαυτό σου: «Πρέπει να το κάνω κατ’ αυτόν τον τρόπο; Γιατί δεν μπορώ να το κάνω όπως θέλω; Γιατί μου ζητείται πάντα να κάνω πράξη την αλήθεια; Δεν θέλω να το κάνω αυτό, το έχω βαρεθεί!» Για να βιώσει κανείς το έργο του Θεού απαιτείται να υποβληθεί στην ακόλουθη διαδικασία: από το να είναι απρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια στο να κάνει πράξη την αλήθεια με τη θέλησή του· από την αρνητικότητα και την αδυναμία στη δύναμη και την ικανότητα να απαρνηθεί τη σάρκα. Όταν οι άνθρωποι φτάσουν σ’ ένα ορισμένο σημείο εμπειρίας κι έπειτα υποβληθούν σε κάποιες δοκιμασίες, σε εξευγενισμό κι έχουν καταφέρει τελικά να κατανοήσουν το θέλημα του Θεού και ορισμένες αλήθειες, τότε θα είναι κατά κάποιον τρόπο χαρούμενοι και πρόθυμοι να ενεργούν σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας. Στην αρχή οι άνθρωποι είναι διστακτικοί να κάνουν πράξη την αλήθεια. Πάρε ως παράδειγμα την εκπλήρωση καθηκόντων με αφοσίωση. Έχεις κάποια κατανόηση της εκπλήρωσης των καθηκόντων σου και του να είσαι αφοσιωμένος στον Θεό, κι επίσης έχεις κάποια κατανόηση της αλήθειας, μα πότε θα είσαι σε θέση να αφοσιωθείς εντελώς στον Θεό; Πότε θα είσαι σε θέση να εκπληρώσεις τα καθήκοντά σου και στα λόγια και στην πράξη; Αυτό θα απαιτήσει κάποια διαδικασία. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, είναι πιθανό να υποφέρεις πολλές κακουχίες. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να σε αντιμετωπίσουν και άλλοι να σου ασκήσουν κριτική. Τα μάτια όλων θα είναι πάνω σου, ελέγχοντάς σε εξονυχιστικά, και μόνο τότε θα αρχίσεις να συνειδητοποιείς ότι εσύ είσαι που κάνεις λάθος και εσύ είσαι που έχεις σφάλει, ότι το να στερείσαι αφοσίωσης όταν εκπληρώνεις τα καθήκοντά σου είναι απαράδεκτο και ότι δεν πρέπει να είσαι απρόσεκτος ή επιπόλαιος. Το Άγιο Πνεύμα θα σε διαφωτίσει από μέσα, και θα σε αποδοκιμάσει όταν κάνεις κάποιο λάθος. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, θα κατανοήσεις τελικά κάποια πράγματα για τον εαυτό σου και θα μάθεις πως είσαι υπερβολικά ανήθικος, πως τρέφεις υπερβολικά πολλά προσωπικά κίνητρα και έχεις πάρα πολλές υπέρμετρες επιθυμίες όταν εκπληρώνεις τα καθήκοντά σου. Μόλις κατανοήσεις την ουσία αυτών των πραγμάτων, αν μπορέσεις να έλθεις ενώπιον του Θεού προσευχόμενος και να έχεις αληθινή μετάνοια, θα μπορείς να καθαρθείς από εκείνα τα διεφθαρμένα πράγματα. Αν αναζητάς τακτικά την αλήθεια για να επιλύσεις τα πρακτικά προβλήματά σου κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα πατήσεις σταδιακά το πόδι σου στο σωστό μονοπάτι της πίστης· θα αρχίσεις να έχεις αληθινές εμπειρίες ζωής και η διεφθαρμένη σου διάθεση θα αρχίσει σταδιακά να εξαγνίζεται. Όσο περισσότερο εξαγνίζεται η διεφθαρμένη διάθεσή σου, τόσο περισσότερο θα μεταμορφώνεται η διάθεση της ζωής σου.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Τι θα πρέπει να γνωρίζει κανείς για τη μεταμόρφωση της διάθεσής του

Αν δεν επιλυθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, αυτοί δεν μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Εάν δεν γνωρίζουν ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις έχουν ή ποια είναι η δική τους σατανική φύση και ουσία, τότε είναι σε θέση να παραδεχτούν πραγματικά ότι οι ίδιοι είναι διεφθαρμένοι άνθρωποι; (Όχι.) Αν οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να παραδεχτούν πραγματικά ότι είναι σατανικοί, ότι είναι μέλη του διεφθαρμένου ανθρώπινου γένους, τότε μπορούν να μετανοήσουν πραγματικά; (Όχι.) Αν δεν μπορούν να μετανοήσουν πραγματικά, τότε δεν θα μπορούσαν να πιστεύουν συχνά ότι δεν είναι και τόσο κακοί, ότι είναι αξιοπρεπείς, ότι έχουν υψηλή θέση, ότι έχουν κύρος και τιμή; Δεν θα μπορούσαν να έχουν συχνά τέτοιες σκέψεις και καταστάσεις; (Ναι.) Γιατί λοιπόν εμφανίζονται αυτές οι καταστάσεις; Όλα καταλήγουν σε μια πρόταση: Εάν δεν επιλυθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, τότε η καρδιά τους είναι πάντα διαταραγμένη και είναι δύσκολο να έχουν μια κανονική κατάσταση. Δηλαδή, αν η διεφθαρμένη διάθεσή σου δεν έχει διορθωθεί σε κάποια πτυχή, είναι πολύ δύσκολο να απαλλαγείς από την επιρροή μιας αρνητικής κατάστασης και πολύ δύσκολο να βγεις από αυτήν την αρνητική κατάσταση, με αποτέλεσμα να νομίζεις ότι αυτή η κατάστασή σου είναι σωστή, ορθή και σύμφωνη με την αλήθεια. Θα επιμένεις και θα εμμένεις σ’ αυτήν, και φυσικά θα παγιδευτείς σ’ αυτήν, οπότε θα είναι πολύ δύσκολο να βγεις απ’ αυτήν. Στη συνέχεια, μια μέρα, μόλις κατανοήσεις την αλήθεια, θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτού του είδους η κατάσταση σε οδηγεί να παρανοήσεις τον Θεό και να Του αντισταθείς, και σε οδηγεί σε σύγκρουση με τον Θεό και σε κρίση του Θεού, σε σημείο που να αμφιβάλλεις ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, να αμφιβάλλεις για το έργο του Θεού, να αμφιβάλλεις ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος επί των πάντων και να αμφιβάλλεις ότι ο Θεός είναι η πραγματικότητα και η προέλευση όλων των θετικών πραγμάτων. Θα δεις ότι η κατάστασή σου είναι πολύ επικίνδυνη. Αυτή η σοβαρή συνέπεια επήλθε επειδή δεν είχες πραγματικά γνώση αυτών των σατανικών φιλοσοφιών, ιδεών και θεωριών. Μόνο εκείνη τη στιγμή θα μπορέσεις να δεις πόσο μοχθηρός και κακόβουλος είναι ο Σατανάς· ο Σατανάς είναι αρκετά ικανός να εξαπατά και να διαφθείρει τους ανθρώπους, κάνοντάς τους να ακολουθήσουν το μονοπάτι της αντίστασης στον Θεό και της προδοσίας Του. Εάν δεν διορθωθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις, οι συνέπειες είναι σοβαρές. Αν είσαι ικανός να έχεις αυτήν τη γνώση, αυτήν τη συνειδητοποίηση, αυτό είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα της κατανόησης της αλήθειας, και της διαφώτισης και της φώτισης των λόγων του Θεού. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια δεν μπορούν να διακρίνουν τον τρόπο με τον οποίο διαφθείρει ο Σατανάς τους ανθρώπους, με τον οποίο εξαπατά τους ανθρώπους και τους κάνει να αντιστέκονται στον Θεό· αυτή η συνέπεια είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη. Καθώς οι άνθρωποι βιώνουν το έργο του Θεού, αν δεν ξέρουν πώς να κάνουν αυτοκριτική, να διακρίνουν τα αρνητικά πράγματα ή να διακρίνουν τις σατανικές φιλοσοφίες, τότε δεν έχουν τρόπο να απαλλαγούν από την εξαπάτηση και τη διαφθορά του Σατανά. Γιατί ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να διαβάζουν περισσότερα από τα λόγια Του; Για να κατανοήσουν οι άνθρωποι την αλήθεια, να γνωρίσουν τον εαυτό τους, να δουν ξεκάθαρα τι γεννά τις διεφθαρμένες καταστάσεις τους και να δουν από πού προέρχονται οι ιδέες, οι απόψεις και οι μέθοδοι ομιλίας, συμπεριφοράς τους, καθώς και οι τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίζουν τα πράγματα. Όταν συνειδητοποιήσεις ότι αυτές οι απόψεις τις οποίες υποστηρίζεις δεν συμφωνούν με την αλήθεια, ότι έρχονται σε σύγκρουση με όλα όσα έχει πει ο Θεός και ότι δεν είναι αυτό που Εκείνος θέλει, όταν ο Θεός έχει απαιτήσεις από εσένα, όταν τα λόγια Του φτάνουν σ’ εσένα, και όταν η κατάσταση και η νοοτροπία σου δεν σου επιτρέπουν να υποταχτείς στον Θεό ούτε να υποταχθείς στις συνθήκες που Εκείνος έχει διευθετήσει, ούτε να σε κάνουν να ζήσεις ελεύθερος και απελευθερωμένος ενώπιον του Θεού και να Τον ικανοποιήσεις —όλα αυτά αποδεικνύουν ότι η κατάσταση την οποία διατηρείς είναι λανθασμένη. Έχεις βρεθεί ξανά σε τέτοιου είδους καταστάσεις: Ζεις με βάση τα πράγματα που θεωρείς θετικά, που νομίζεις ότι είναι τα πιο χρήσιμα για σένα· αλλά απροσδόκητα, όταν σου συμβαίνουν πράγματα, αυτά που θεωρείς πιο σωστά συχνά δεν έχουν κανένα θετικό αποτέλεσμα —αντίθετα, σου προκαλούν αμφιβολίες για τον Θεό, σε αφήνουν χωρίς μονοπάτι, σου δημιουργούν παρανοήσεις για τον Θεό και δίνουν αφορμή για σύγκρουση με τον Θεό— έχεις βιώσει τέτοιες στιγμές; (Ναι.) Φυσικά, σίγουρα δεν θα επέμενες σ’ αυτά τα πράγματα που θεωρείς λανθασμένα· θα επέμενες και θα ενέμενες μόνο σ’ αυτά που θεωρείς σωστά, ζώντας πάντα σε μια τέτοια κατάσταση. Όταν μια μέρα κατανοήσεις την αλήθεια, μόνο τότε συνειδητοποιείς ότι τα πράγματα στα οποία επιμένεις δεν είναι θετικά —είναι εντελώς λανθασμένα, πράγματα που οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι καλά, αλλά δεν είναι η αλήθεια. Σε πόσες περιπτώσεις συνειδητοποιείτε και αντιλαμβάνεστε ότι τα πράγματα που υποστηρίζετε είναι λανθασμένα; Αν έχετε επίγνωση ότι είναι λανθασμένα τον περισσότερο καιρό, αλλά δεν προβληματίζεστε, και έχετε αντίσταση μέσα στην καρδιά σας, δεν είστε σε θέση να αποδεχτείτε την αλήθεια, δεν είστε σε θέση να την αντιμετωπίσετε σωστά και να επιχειρηματολογήσετε για λογαριασμό σας —αν δεν αλλάξει αυτού του είδους η λανθασμένη κατάσταση, είναι πολύ επικίνδυνη. Το να επιμένετε πάντα σε τέτοια πράγματα καθιστά πολύ εύκολο να καταλήξετε στη θλίψη, εύκολο να σκοντάψετε και να αποτύχετε, και επιπλέον, δεν θα εισέλθετε στην πραγματικότητα της αλήθειας. Όταν οι άνθρωποι επιχειρηματολογούν πάντα για λογαριασμό τους, αυτό αποτελεί επαναστατικότητα· σημαίνει ότι δεν έχουν λογική. Ακόμα κι αν δεν λένε τίποτα φωναχτά, αν τα κρατούν στην καρδιά τους, τότε και πάλι δεν έχει επιλυθεί το πρόβλημα στη ρίζα του. Σε ποιες στιγμές, λοιπόν, είσαι ικανός να μην αντισταθείς στον Θεό; Πρέπει να αντιστρέψεις την κατάστασή σου και να επιλύσεις τις αιτίες των προβλημάτων σου από αυτήν την άποψη· πρέπει να ξεκαθαρίσεις πού ακριβώς έγκειται το λάθος στην άποψη που υποστηρίζεις· πρέπει να το διερευνήσεις και να αναζητήσεις την αλήθεια για να το επιλύσεις. Μόνο τότε μπορείς να ζήσεις στη σωστή κατάσταση. Όταν ζεις στη σωστή κατάσταση, δεν θα έχεις παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό και δεν θα έχεις καμία σύγκρουση μαζί Του, πόσο μάλλον θα δημιουργούνται αντιλήψεις μέσα σου. Εκείνη τη στιγμή, η παρακοή σου από αυτήν την άποψη θα επιλυθεί. Όταν επιλυθεί, και ξέρεις πώς να ενεργείς σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, οι πράξεις σου εκείνη τη στιγμή δεν θα είναι συμβατές με τον Θεό; Εάν είσαι συμβατός με τον Θεό σ’ αυτό το θέμα, τότε όλα όσα πράττεις δεν θα είναι σύμφωνα με το θέλημά Του; Οι πορείες δράσης και οι πρακτικές που είναι σύμφωνες με το θέλημα του Θεού δεν είναι σύμφωνες με την αλήθεια; Καθώς παραμένεις σταθερός σ’ αυτό το θέμα, ζεις στη σωστή κατάσταση. Όταν ζεις στη σωστή κατάσταση, αυτό που εκδηλώνεται από σένα και το οποίο βιώνεις δεν είναι πλέον μια διεφθαρμένη διάθεση· είσαι σε θέση να βιώσεις την κανονική ανθρώπινη φύση, είναι εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια, και είσαι πραγματικά υποταγμένος.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η διάλυση της διεφθαρμένης διάθεσης μπορεί να επιφέρει αληθινή μεταμόρφωση

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Ξέρω πώς να διαλύσω τη διεφθαρμένη διάθεση

Σχετικοί ύμνοι

Πώς να αποδέχεσαι την αλήθεια