Η πίστη στον Θεό απαιτεί μια κανονική πνευματική ζωή, που είναι το θεμέλιο για να βιώσει κανείς τα λόγια του Θεού και να εισέλθει στην πραγματικότητα. Γνωρίζετε αν η τωρινή σας άσκηση αναφορικά με τις προσευχές, την προσέγγιση στον Θεό, το ψάλσιμο ύμνων, τους αίνους, τον διαλογισμό και τον στοχασμό των λόγων του Θεού πληροί το πρότυπο της «κανονικής πνευματικής ζωής»; Κανένας από σας δεν φαίνεται να γνωρίζει. Μια κανονική πνευματική ζωή δεν περιορίζεται σε ασκήσεις όπως το να προσεύχεται κανείς, να τραγουδά ύμνους, να συμμετέχει στην εκκλησιαστική ζωή και να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού. Αντίθετα, αφορά το να βιώνει κανείς μια νέα και ζωντανή πνευματική ζωή. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι το πώς ασκείσαι, μα το τι καρπούς φέρνει η άσκησή σου. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι μια κανονική πνευματική ζωή εμπεριέχει απαραίτητα το να προσεύχεται κανείς, να τραγουδά ύμνους και να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού ή να στοχάζεται τα λόγια Του, ανεξάρτητα από το αν τέτοιες ασκήσεις έχουν στ’ αλήθεια κάποιο αποτέλεσμα ή αν οδηγούν σε πραγματική κατανόηση. Αυτοί οι άνθρωποι εστιάζουν στο να ακολουθούν επιφανειακές διαδικασίες χωρίς να σκέφτονται καθόλου τα αποτελέσματά τους· είναι άνθρωποι που ζουν σε θρησκευτικές τελετές, όχι άνθρωποι που ζουν εντός της εκκλησίας, πόσο μάλλον δε, είναι ο λαός της βασιλείας. Οι προσευχές τους, το ότι τραγουδούν ύμνους και τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού είναι απλώς τήρηση κανόνων· τα κάνουν αυτά από υποχρέωση και για να ανταποκριθούν στις τάσεις, όχι από προθυμία, όχι μέσα από την καρδιά τους. Όσο κι αν προσεύχονται κι αν τραγουδούν αυτοί οι άνθρωποι, οι προσπάθειές τους θα είναι άκαρπες, γιατί αυτά που κάνουν πράξη είναι απλώς οι κανόνες και οι τελετουργίες της θρησκείας. Δεν κάνουν στ’ αλήθεια πράξη τα λόγια του Θεού. Επικεντρώνονται μόνο στο να κάνουν θέμα το πώς ασκούνται, και μεταχειρίζονται τα λόγια του Θεού ως κανόνες που πρέπει να ακολουθούν. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Απλώς ικανοποιούν τη σάρκα και δίνουν μια παράσταση για να τη δουν οι άλλοι. Αυτοί οι θρησκευτικοί κανόνες και τα θρησκευτικά τελετουργικά είναι όλα ανθρώπινης προέλευσης· δεν προέρχονται από τον Θεό. Ο Θεός δεν ακολουθεί κανόνες, ούτε υπόκειται σε κανέναν νόμο. Αντίθετα, κάνει νέα πράγματα κάθε μέρα, επιτυγχάνοντας πρακτικό έργο. Όπως οι άνθρωποι στην Εκκλησία της Τριπλής Αυτενέργειας, που περιορίζονται σε ασκήσεις όπως η καθημερινή παρακολούθηση πρωινών λειτουργιών, η απογευματινή προσευχή και η προσευχή έκφρασης ευγνωμοσύνης πριν από τα γεύματα, αλλά και η απόδοση ευχαριστιών σε όλες τις περιστάσεις —όσα κι αν κάνουν και για όσο καιρό κι αν τα κάνουν, δεν θα έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν οι άνθρωποι ζουν εν μέσω κανόνων και έχουν την καρδιά τους αμετακίνητη στις μεθόδους άσκησης, το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να εργαστεί, καθώς οι καρδιές τους κυριεύονται από κανόνες και ανθρώπινες αντιλήψεις. Έτσι, ο Θεός δεν μπορεί να παρέμβει και να εργαστεί σ’ αυτούς, κι εκείνοι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να συνεχίσουν να ζουν υπό τον έλεγχο των νόμων. Αυτοί οι άνθρωποι είναι δια παντός ανήμποροι να λάβουν τον αίνο του Θεού.

Μια κανονική πνευματική ζωή είναι μια ζωή που ζει κανείς ενώπιον του Θεού. Όταν προσεύχεται κανείς, μπορεί να γαληνέψει την καρδιά του ενώπιον του Θεού και, μέσω της προσευχής, μπορεί να αναζητήσει τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, να γνωρίσει τα λόγια του Θεού και να καταλάβει το θέλημα του Θεού. Τρώγοντας και πίνοντας τα λόγια Του, οι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν μια πιο σαφή και λεπτομερή κατανόηση του τωρινού έργου του Θεού. Μπορούν, επίσης, να κερδίσουν ένα νέο μονοπάτι άσκησης, και δεν θα προσκολλώνται στο παλιό· όλα όσα κάνουν πράξη θα έχουν σκοπό το να επιτύχουν ανάπτυξη στη ζωή τους. Όσο για την προσευχή, ο σκοπός της δεν είναι το να λέει κανείς κάποια εύηχα λόγια ή να ξεσπά σε κλάματα ενώπιον του Θεού για να δείξει πόσο υπόχρεος Του είναι. Αντίθετα, ο σκοπός της είναι το να εκπαιδεύεται κανείς στη χρήση του πνεύματος, κάτι που του επιτρέπει να γαληνέψει την καρδιά του ενώπιον του Θεού, να εκπαιδεύεται στο να αναζητά καθοδήγηση από τα λόγια του Θεού σε όλα τα θέματα, ώστε η καρδιά του να μπορεί να προσελκύεται σε ένα νέο φως κάθε μέρα και ώστε να μην είναι αρνητικός ή τεμπέλης, και να μπορέσει να βαδίσει στο ορθό μονοπάτι του να κάνει πράξη τα λόγια του Θεού. Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα εστιάζουν στις μεθόδους άσκησης, μα δεν το κάνουν για να επιδιώξουν την αλήθεια και να επιτύχουν ανάπτυξη στη ζωή τους. Εκεί έγκειται το παραστράτημά τους. Υπάρχουν, επίσης, και μερικοί που είναι ικανοί να κατανοήσουν το νέο φως, μα οι μέθοδοι άσκησής τους δεν αλλάζουν. Φέρνουν μαζί τους τις παλιές θρησκευτικές αντιλήψεις τους καθώς επιζητούν να κατανοήσουν τα σημερινά λόγια του Θεού, κι έτσι αυτό που κατανοούν εξακολουθεί να είναι δόγμα με προκαταλήψεις από θρησκευτικές αντιλήψεις· δεν κατανοούν απλά το φως του σήμερα. Ως αποτέλεσμα, οι ασκήσεις τους είναι μολυσμένες· είναι οι ίδιες και οι ίδιες παλιές ασκήσεις σε νέα συσκευασία. Όσο καλά κι αν ασκούνται, είναι υποκριτές. Ο Θεός οδηγεί τους ανθρώπους στο να κάνουν νέα πράγματα κάθε μέρα, απαιτώντας κάθε μέρα να κερδίζουν νέα γνώση και κατανόηση, καθώς επίσης και να μην είναι παλιομοδίτες και να μην επαναλαμβάνονται. Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, μα οι μέθοδοι άσκησής σου δεν έχουν αλλάξει καθόλου, αν εξακολουθείς να αντιμετωπίζεις τα εξωτερικά ζητήματα με ζήλο και πολύ δραστήρια, μα δεν έχεις μια γαλήνια καρδιά για να φέρεις ενώπιον του Θεού ώστε να απολαύσεις τα λόγια Του, τότε δεν θα αποκτήσεις τίποτε. Όταν πρόκειται για την αποδοχή του νέου έργου του Θεού, αν δεν κάνεις διαφορετικά σχέδια, δεν συνεχίσεις την άσκησή σου με νέο τρόπο και δεν επιδιώξεις μια νέα κατανόηση, μα αντ’ αυτού προσκολληθείς στα παλιά και κατανοήσεις μόνο λίγο περιορισμένο νέο φως, χωρίς να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο ασκείσαι, τότε οι άνθρωποι σαν κι εσένα βρίσκονται σ’ αυτό το ρεύμα μόνο κατ’ επίφαση. Στην πραγματικότητα, είναι θρησκευόμενοι Φαρισαίοι έξω από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος.

Για να ζήσει κανείς μια κανονική πνευματική ζωή, πρέπει να μπορεί να κατανοεί καθημερινά νέο φως και να επιδιώκει την αληθινή κατανόηση των λόγων του Θεού. Πρέπει κανείς να δει την αλήθεια ξεκάθαρα, να βρει ένα μονοπάτι άσκησης για όλα τα θέματα, να ανακαλύψει νέα ερωτήματα μέσω της καθημερινής ανάγνωσης των λόγων του Θεού και να συνειδητοποιήσει τις δικές του ελλείψεις, ώστε να έχει μια καρδιά που αναζητά και λαχταρά, μια καρδιά που συγκινεί όλο του το είναι, και ώστε να είναι γαλήνιος ενώπιον του Θεού σε όλες τις στιγμές, φοβούμενος πολύ μήπως μείνει πίσω. Ένα άτομο με μια τέτοια καρδιά που λαχταρά και αναζητά, που είναι πρόθυμο να επιτυγχάνει την είσοδο συνεχώς, βρίσκεται στον σωστό δρόμο της πνευματικής ζωής. Εκείνοι που συγκινούνται από το άγιο Πνεύμα, που επιθυμούν να βελτιωθούν, που είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν την τελείωση από τον Θεό, που λαχταρούν μια πιο βαθιά κατανόηση των λόγων του Θεού, που δεν επιδιώκουν το υπερφυσικό, μα, αντίθετα, πληρώνουν αληθινό τίμημα, που νοιάζονται αληθινά για το θέλημα του Θεού, που επιτυγχάνουν πραγματικά την είσοδο ώστε οι εμπειρίες τους να είναι πιο αυθεντικές και πραγματικές, που δεν επιδιώκουν κενά λόγια και δόγματα ούτε επιδιώκουν να νιώσουν το υπερφυσικό, που δεν λατρεύουν καμία σπουδαία προσωπικότητα, αυτοί είναι που έχουν εισέλθει σε κανονική πνευματική ζωή. Όλα όσα κάνουν γίνονται με σκοπό την επίτευξη περαιτέρω ανάπτυξης στη ζωή και το να γίνουν νέοι και ζωντανοί στο πνεύμα. Πάντα καταφέρνουν να επιτύχουν την είσοδο ενεργά. Χωρίς να το συνειδητοποιούν, φτάνουν στην κατανόηση της αλήθειας και στην είσοδο στην πραγματικότητα. Αυτοί που έχουν κανονική πνευματική ζωή βρίσκουν κάθε μέρα την απελευθέρωση και την ελευθερία του πνεύματος, και μπορούν να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού με ελεύθερο τρόπο, προς ικανοποίησή Του. Για τους ανθρώπους αυτούς, η προσευχή δεν είναι μια τυπική διαδικασία· κάθε μέρα καταφέρνουν να συμβαδίσουν με το νέο φως. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι εκπαιδεύουν τους εαυτούς τους να γαληνεύουν τις καρδιές τους ενώπιον του Θεού, και οι καρδιές τους γαληνεύουν πραγματικά ενώπιον του Θεού και κανείς δεν μπορεί να τους ενοχλήσει. Κανένας άνθρωπος, κανένα γεγονός ή πράγμα δεν μπορεί να περιορίσει την κανονική πνευματική ζωή τους. Μια τέτοια εκπαίδευση προορίζεται να αποφέρει αποτελέσματα. Δεν γίνεται με σκοπό να κάνει τους ανθρώπους να ακολουθούν κανόνες. Αυτή η άσκηση δεν αφορά την τήρηση κανόνων, μα, αντίθετα, αφορά την προώθηση της ανάπτυξης της ζωής των ανθρώπων. Αν βλέπεις αυτήν την άσκηση μόνο και μόνο ως κανόνες που πρέπει να ακολουθήσεις, η ζωή σου δεν θ’ αλλάξει ποτέ. Μπορεί να ασκείσαι όπως και οι άλλοι, μα ενώ εκείνοι καταφέρνουν τελικά να συμβαδίσουν με το έργο του Αγίου Πνεύματος, εσύ αποκλείεσαι από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος. Δεν κοροϊδεύεις έτσι τον εαυτό σου; Ο σκοπός αυτών των λόγων είναι να επιτραπεί στους ανθρώπους να γαληνέψουν τις καρδιές τους ενώπιον του Θεού, να στρέψουν τις καρδιές τους στον Θεό, ώστε το έργο του Θεού μέσα τους να γίνει χωρίς εμπόδια και να καρποφορήσει. Μόνο τότε μπορούν οι άνθρωποι να είναι σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού.