Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, Τον αγαπούν και Τον ικανοποιούν, αγγίζουν τότε το Πνεύμα του Θεού με την καρδιά τους και επιτυγχάνουν έτσι την ικανοποίησή Του, χρησιμοποιούν την καρδιά τους για να έρχονται σε επαφή με τα λόγια του Θεού, κι έτσι συγκινούνται από το Πνεύμα Του. Εάν επιθυμείς να διάγεις μια κανονική πνευματική ζωή και να δημιουργήσεις μια κανονική σχέση με τον Θεό, πρέπει πρώτα να δώσεις την καρδιά σου σε Αυτόν. Μόνο αφότου έχεις γαληνέψει την καρδιά σου ενώπιόν Του και έχεις δώσει ολόκληρη την καρδιά σου σε Αυτόν, θα είσαι σε θέση να αναπτύξεις σταδιακά μια κανονική πνευματική ζωή. Εάν οι άνθρωποι, ενόσω πιστεύουν στον Θεό, δεν Του δίνουν την καρδιά τους, αν η καρδιά τους δεν είναι μαζί Του και δεν αντιμετωπίζουν το φορτίο Του ως δικό τους, τότε το μόνο που κάνουν είναι να εξαπατούν τον Θεό, κάτι που συνιστά κλασικό τρόπο συμπεριφοράς των θρησκευόμενων ανθρώπων, και κάτι τέτοιο δεν θα λάβει τον έπαινο του Θεού. Ο Θεός δεν μπορεί να κερδίσει τίποτα από ένα τέτοιο άτομο, το οποίο μπορεί να χρησιμεύσει μόνο ως αντιθετικό στοιχείο στο έργο Του. Αυτοί οι άνθρωποι είναι σαν διακοσμητικά στον οίκο του Θεού —είναι απλώς περίσσιοι και σκουπίδια και ο Θεός δεν τους χρησιμοποιεί. Όχι μόνο δεν υπάρχει πιθανότητα να εργαστεί μέσα τους το Άγιο Πνεύμα, αλλά ούτε αξίζει καθόλου να οδηγηθούν στην τελείωση. Αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι πραγματικά ένας «ζωντανός-νεκρός». Κανένα μέρος του δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Άγιο Πνεύμα —έχει κυριευθεί εξ ολοκλήρου και διαφθαρεί β Σααθιά από τοντανά. Ο Θεός θα αποκλείσει αυτούς τους ανθρώπους. Όταν το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιεί ανθρώπους σήμερα, δεν αξιοποιεί μόνο τα επιθυμητά μέρη τους προκειμένου να επιτύχει πράγματα —οδηγεί, επίσης, στην τελείωση και αλλάζει τα μέρη τους που είναι ανεπιθύμητα. Εάν είσαι σε θέση να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό και να την γαληνέψεις ενώπιόν Του, τότε θα έχεις την ευκαιρία και τα προσόντα να χρησιμοποιηθείς από το Άγιο Πνεύμα και να λάβεις τη διαφώτιση και τη φώτισή Του. Ακόμη περισσότερο, θα έχεις την ευκαιρία το Άγιο Πνεύμα να διορθώσει τις ατέλειές σου. Όταν δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, από τη θετική πλευρά, θα είσαι σε θέση να κερδίσεις βαθύτερη είσοδο και να επιτύχεις ένα υψηλότερο επίπεδο διορατικότητας. Από την αρνητική πλευρά, θα αποκτήσεις περισσότερη γνώση για τις ανεπάρκειες και τις ατέλειές σου, και θα λαχταράς περισσότερο και θα επιζητάς περισσότερο να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού. Επιπλέον, δεν θα είσαι αρνητικός, θα είσαι σε θέση να εισέλθεις ενεργά. Αυτό δείχνει ότι είσαι σωστός άνθρωπος. Με την προϋπόθεση ότι η καρδιά σου είναι σε θέση να παραμείνει γαλήνια ενώπιον του Θεού, τότε το αν θα λάβεις ή όχι τον έπαινο του Αγίου Πνεύματος και το αν θα ευαρεστήσεις ή όχι τον Θεό, εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό από το κατά πόσο μπορείς να εισέλθεις ενεργά. Όταν το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει και χρησιμοποιεί ανθρώπους, ποτέ δεν τους κάνει αρνητικούς, πάντα τους κάνει να προοδεύουν ενεργά. Κι όταν το κάνει αυτό, οι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν τις αδυναμίες τους, μα δεν ζουν βάσει αυτών. Δεν αναβάλλουν την πρόοδο στη ζωή τους και συνεχίζουν να επιζητούν την ικανοποίηση του θελήματος του Θεού. Αυτό αποτελεί προδιαγραφή. Εάν μπορείς να το επιτύχεις αυτό, αποδεικνύεται ότι έχεις αποκτήσει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Εάν ένα άτομο είναι πάντα αρνητικό και αν, αφότου μάλιστα λάβει διαφώτιση και γνωρίσει τελικά τον εαυτό του, παραμένει αρνητικό και παθητικό, και είναι ανίκανο να ορθώσει ανάστημα και να συνεργαστεί με τον Θεό, τότε έχει λάβει μόνο τη χάρη του Θεού, και το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μαζί του. Η αρνητικότητά του σημαίνει ότι η καρδιά του δεν έχει στραφεί στον Θεό και ότι το πνεύμα του δεν έχει συγκινηθεί από το Πνεύμα του Θεού. Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους.

Μέσω εμπειρίας, μπορεί να διαπιστωθεί ότι το να γαληνεύει κανείς την καρδιά του ενώπιον του Θεού είναι υψίστης σημασίας. Σχετίζεται με θέματα που αφορούν την πνευματική ζωή των ανθρώπων και την πρόοδό τους στη ζωή. Η επιδίωξη της αλήθειας και της αλλαγής διάθεσης από μέρους σου θα αποδώσει καρπούς μόνο αν η καρδιά σου γαληνέψει ενώπιον του Θεού. Αυτό οφείλεται στο ότι έχεις προσέλθει ενώπιόν Του κουβαλώντας ένα φορτίο, στο ότι διαρκώς αισθάνεσαι ότι έχεις πάρα πολλές ελλείψεις, ότι υπάρχουν πολλές αλήθειες που πρέπει να γνωρίσεις, ότι υπάρχει πολλή πραγματικότητα που πρέπει να ζήσεις, και ότι θα πρέπει να δείχνεις ενδιαφέρον για το θέλημα του Θεού. Αυτά τα πράγματα είναι πάντα στο μυαλό σου, νιώθεις σαν να σε πιέζουν με τέτοια δύναμη, ώστε να μην μπορείς να αναπνεύσεις, κι έτσι αισθάνεσαι βαριά την καρδιά σου (παρόλο που δεν είσαι σε αρνητική κατάσταση). Μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος πληροί τις προϋποθέσεις να δεχθεί τη διαφώτιση των λόγων του Θεού και να συγκινηθεί από το Πνεύμα του Θεού. Λόγω του φορτίου του, επειδή είναι βαριά η καρδιά του και, μπορεί να ειπωθεί, λόγω του τιμήματος που έχει πληρώσει και του πόνου που έχει υπομείνει ενώπιον του Θεού είναι που λαμβάνει τη διαφώτιση και τη φώτισή Του. Διότι ο Θεός δεν επιφυλάσσει σε κανέναν ειδική μεταχείριση. Είναι πάντα δίκαιος στο πώς μεταχειρίζεται τους ανθρώπους, και δεν και προσφέρει τίποτα στους ανθρώπους αυθαίρετα ή άνευ όρων. Αυτή είναι μία πτυχή της δίκαιης διάθεσής Του. Στην πραγματική ζωή, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη φτάσει σ’ αυτήν τη σφαίρα. Αν μη τι άλλο, η καρδιά τους δεν έχει ακόμη στραφεί εξ ολοκλήρου προς τον Θεό, οπότε δεν έχει υπάρξει ακόμα μεγάλη αλλαγή στη διάθεση της ζωής τους. Αυτό συμβαίνει επειδή ζουν μόνο μέσα στη χάρη του Θεού και δεν έχουν ακόμη αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Τα κριτήρια τα οποία πρέπει να πληρούν οι άνθρωποι ούτως ώστε να αξιοποιηθούν από τον Θεό είναι τα εξής: Η καρδιά τους πρέπει να στρέφεται προς τον Θεό, πρέπει να επωμίζονται το φορτίο των λόγων Του, η καρδιά τους πρέπει να είναι γεμάτη λαχτάρα και οι ίδιοι πρέπει να είναι αποφασισμένοι να αναζητήσουν την αλήθεια. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και συχνά αποκτούν τη διαφώτιση και τη φώτισή Του. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιεί ο Θεός φαίνεται εξωτερικά ότι δεν έχουν λογική και κανονικές σχέσεις με τους άλλους, μα μιλούν προσεκτικά, με ευπρέπεια, και είναι πάντα σε θέση να διατηρούν την καρδιά τους γαλήνια ενώπιον του Θεού. Ακριβώς αυτό το είδος ανθρώπου είναι που αξίζει να χρησιμοποιηθεί από το Άγιο Πνεύμα. Αυτοί οι άνθρωποι «χωρίς λογική» για τους οποίους μιλάει ο Θεός μοιάζουν να μην έχουν κανονικές σχέσεις με τους άλλους και δεν νοιάζονται για την εξωτερική έκφραση της αγάπης ή της άσκησης, αλλά όταν συναναστρέφονται πάνω σε πνευματικά θέματα, είναι σε θέση να ανοίγουν την καρδιά τους και να παρέχουν ανιδιοτελώς στους άλλους τη φώτιση και τη διαφώτιση που έχουν αποκτήσει από τις πραγματικές εμπειρίες τους ενώπιον του Θεού. Έτσι εκφράζουν την αγάπη τους για τον Θεό και ικανοποιούν το θέλημά Του. Όταν όλοι οι άλλοι τους συκοφαντούν και τους γελοιοποιούν, αποφεύγουν να επηρεάζονται από έξωθεν ανθρώπους, ζητήματα ή πράγματα, και παραμένουν γαλήνιοι ενώπιον του Θεού. Φαίνεται σαν να έχουν τη δική τους μοναδική διορατικότητα. Ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι άλλοι, η καρδιά τους δεν εγκαταλείπει ποτέ τον Θεό. Όταν οι άλλοι κουβεντιάζουν και γελούν, η καρδιά τους παραμένει ενώπιον του Θεού, αναλογίζονται τον λόγο Του ή προσεύχονται σιωπηλά στον Θεό μέσα στην καρδιά τους, αναζητώντας τις προθέσεις Του. Αυτοί οι άνθρωποι δεν δίνουν σημασία στη διατήρηση κανονικών διαπροσωπικών σχέσεων και φαίνεται να μην έχουν φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Φαίνονται γεμάτοι ζωή, αξιολάτρευτοι και αθώοι, αλλά κατέχουν και μια ορισμένη ηρεμία. Αυτή είναι η ομοιότητα του είδους του ανθρώπου που χρησιμοποιεί ο Θεός. Πράγματα όπως οι φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις ή η «κοινή λογική» απλώς δεν λειτουργούν σ’ αυτόν τον τύπο ανθρώπου. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν αφιερώσει ολόκληρη την καρδιά τους στον λόγο του Θεού, και φαίνεται να έχουν μόνο τον Θεό στην καρδιά τους. Αυτός είναι το είδος του ανθρώπου «χωρίς λογική» στο οποίο αναφέρεται ο Θεός, και είναι ακριβώς το είδος ανθρώπου που χρησιμοποιεί ο Θεός. Το χαρακτηριστικό ενός ατόμου που χρησιμοποιεί ο Θεός είναι το εξής: Ανεξαρτήτως χρόνου και τόπου, η καρδιά του είναι πάντα ενώπιον του Θεού και, ανεξάρτητα από το πόσο ανήθικοι είναι οι άλλοι ή από το πόσο παραδίδονται οι άλλοι άνθρωποι στη λαγνεία και στη σάρκα τους, η καρδιά του δεν εγκαταλείπει ποτέ τον Θεό και ο ίδιος δεν ακολουθεί το πλήθος. Μόνο αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό και μόνο αυτός ο τύπος ανθρώπου οδηγείται στην τελείωση από το Άγιο Πνεύμα. Εάν δεν είσαι σε θέση να το πετύχεις αυτό, τότε δεν πληροίς τις προϋποθέσεις να κερδηθείς από τον Θεό ή να τελειωθείς από το Άγιο Πνεύμα.

Εάν θέλεις να δημιουργήσεις μια κανονική σχέση με τον Θεό, τότε η καρδιά σου πρέπει να στραφεί προς Αυτόν· έχοντας αυτό ως βάση, θα έχεις τότε κανονικές σχέσεις και με τους άλλους ανθρώπους. Αν δεν έχεις κανονική σχέση με τον Θεό, τότε ό,τι κι αν κάνεις για να διατηρήσεις τις σχέσεις σου με τους άλλους ανθρώπους, όσο σκληρά κι αν εργάζεσαι ή όση ενέργεια κι αν αφιερώνεις σ’ αυτό, όλα θα ανήκουν σε μια ανθρώπινη φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Θα προστατεύεις τη θέση σου μεταξύ των ανθρώπων και θα κερδίζεις τον έπαινό τους μέσω ανθρώπινων οπτικών και ανθρώπινων φιλοσοφιών, αντί να δημιουργείς κανονικές διαπροσωπικές σχέσεις σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Εάν δεν εστιάζεις στις σχέσεις σου με τους ανθρώπους, και αντ’ αυτού διατηρείς μια κανονική σχέση με τον Θεό, αν είσαι πρόθυμος να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό και να μάθεις να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν, τότε, οι διαπροσωπικές σου σχέσεις θα γίνουν με φυσικό τρόπο κανονικές. Οι σχέσεις αυτές τότε δεν θα οικοδομούνται πάνω στη σάρκα, αλλά πάνω στα θεμέλια της αγάπης του Θεού. Δεν θα έχεις σχεδόν καθόλου σαρκικές αλληλεπιδράσεις με άλλους ανθρώπους, αλλά σε πνευματικό επίπεδο, θα υπάρχει συναναστροφή και αμοιβαία αγάπη, παρηγοριά και παροχή μεταξύ σας. Όλα αυτά γίνονται βάσει μιας επιθυμίας να ικανοποιήσεις τον Θεό —αυτές οι σχέσεις δεν διατηρούνται μέσω ανθρώπινων φιλοσοφιών για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, αλλά διαμορφώνονται φυσικά όταν κουβαλά κανείς ένα φορτίο για τον Θεό. Δεν απαιτούν επίπλαστη, ανθρώπινη προσπάθεια από σένα, πρέπει μόνο να ασκείσαι σύμφωνα με τις αρχές του λόγου του Θεού. Είσαι πρόθυμος να λαμβάνεις υπόψη το θέλημα του Θεού; Είσαι πρόθυμος να είσαι άνθρωπος «χωρίς λογική» ενώπιόν Του; Είσαι πρόθυμος να δώσεις εξ ολοκλήρου την καρδιά σου στον Θεό και να ξεχάσεις τη θέση σου ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους; Από όλους τους ανθρώπους με τους οποίους αλληλεπιδράς, με ποιους έχεις τις καλύτερες σχέσεις; Με ποιους έχεις τις χειρότερες σχέσεις; Είναι κανονικές οι σχέσεις σου με τους ανθρώπους; Συμπεριφέρεσαι σε όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο; Οι σχέσεις σου με τους άλλους διατηρούνται σύμφωνα με τη φιλοσοφία σου για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις ή οικοδομούνται πάνω στα θεμέλια της αγάπης του Θεού; Όταν οι άνθρωποι δεν δίνουν την καρδιά τους στον Θεό, τότε το πνεύμα τους γίνεται νωθρό, απαθές και ασυνείδητο. Τέτοιοι άνθρωποι δεν θα καταλάβουν ποτέ τα λόγια του Θεού, δεν θα έχουν ποτέ κανονική σχέση με τον Θεό και δεν θα πετύχουν ποτέ αλλαγή στη διάθεσή τους. Η αλλαγή της διάθεσης είναι η διαδικασία του να δώσει κανείς την καρδιά του εξ ολοκλήρου στον Θεό και του να λάβει διαφώτιση και φώτιση από τα λόγια Του. Το έργο του Θεού επιτρέπει στους ανθρώπους να εισέλθουν ενεργά και τους δίνει τη δυνατότητα να απαλλαγούν από τα αρνητικά στοιχεία τους αφού αποκτήσουν γνώσεις σχετικά με αυτά. Όταν έχεις δώσει την καρδιά σου στον Θεό, θα είσαι σε θέση να νιώθεις την κάθε φορά που το πνεύμα σου συγκινείται ελαφρώς, και θα γνωρίζεις κάθε μέρος της διαφώτισης και της φώτισης του Θεού. Αν επιμείνεις σ’ αυτό, θα εισέλθεις σταδιακά στο μονοπάτι που οδηγεί στην τελείωση από το Άγιο Πνεύμα. Όσο πιο γαλήνια είναι η καρδιά σου ενώπιον του Θεού, τόσο πιο ευαίσθητο και ευγενές θα είναι το πνεύμα σου, τόσο περισσότερο θα είναι σε θέση να αντιληφθεί πώς συγκινείται από το Άγιο Πνεύμα, και τόσο πιο κανονική θα γίνεται η σχέση σου με τον Θεό. Οι κανονικές διαπροσωπικές σχέσεις δημιουργούνται στα θεμέλια του να στρέφει κανείς την καρδιά του στον Θεό, όχι μέσω ανθρώπινης προσπάθειας. Αν ο Θεός απουσιάζει από την καρδιά ενός ανθρώπου, τότε οι σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους είναι απλώς σχέσεις της σάρκας. Δεν είναι κανονικές, είναι λάγνες απολαύσεις, και ο Θεός τις μισεί και τις αποστρέφεται. Εάν λες ότι το πνεύμα σου έχει συγκινηθεί, αλλά είσαι πρόθυμος να συναναστρέφεσαι μόνο με ανθρώπους τους οποίους συμπαθείς και σέβεσαι, και είσαι προκατειλημμένος και αρνείσαι να μιλήσεις με ανθρώπους που αντιπαθείς όταν έρχονται να αναζητήσουν από σένα, αυτό είναι επιπλέον απόδειξη ότι σε κυβερνούν τα συναισθήματά σου και δεν έχεις σε καμία περίπτωση κανονική σχέση με τον Θεό. Δείχνει ότι προσπαθείς να κοροϊδέψεις τον Θεό και να συγκαλύψεις τη δική σου ασχήμια. Μπορεί να είσαι σε θέση να μοιραστείς ορισμένες από τις γνώσεις σου, αλλά αν έχεις λανθασμένες προθέσεις, τότε ό,τι κάνεις είναι καλό μόνο σύμφωνα με τα ανθρώπινα πρότυπα και ο Θεός δεν θα σε επαινέσει. Οι ενέργειές σου θα υποκινούνται από τη σάρκα σου, όχι από το φορτίο του Θεού. Είσαι κατάλληλος προς χρήση από τον Θεό μόνο αν είσαι σε θέση να γαληνέψεις την καρδιά σου ενώπιόν Του και να έχεις κανονικές αλληλεπιδράσεις με όλους όσοι Τον αγαπούν. Αν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε ανεξάρτητα από το πώς αλληλεπιδράς με τους άλλους, δεν θα ενεργείς σύμφωνα με μια φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, αλλά θα λαμβάνεις υπόψη το φορτίο του Θεού και θα ζεις ενώπιόν Του. Πόσοι τέτοιοι άνθρωποι βρίσκονται ανάμεσά σας; Είναι οι σχέσεις σου με τους άλλους πραγματικά κανονικές; Σε τι βάση οικοδομούνται; Πόσες φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις υπάρχουν μέσα σου; Τις έχεις αποβάλει; Εάν η καρδιά σου δεν μπορεί να στραφεί εξ ολοκλήρου προς τον Θεό, τότε δεν είσαι του Θεού —έχεις προέλθει από τον Σατανά, θα επιστρέψεις τελικά στον Σατανά και δεν αξίζεις να ανήκεις στον λαό του Θεού. Πρέπει να εξετάσεις αυτά τα πράγματα προσεκτικά.