1

Αφού έγινα πιστός του Θεού, υπήρξε μια εποχή που άρχισα να αναζητώ χρήματα και πλούτη, που γύρισα την πλάτη μου στον Θεό κι επέστρεψα στον έξω κόσμο.

Περνούσα τις μέρες μου γυρίζοντας παντού για τη σάρκα, εξαντλώντας τόσο τον νου όσο και το σώμα.

Εκείνες οι ημέρες χωρίς Θεό ήταν ημέρες πόνου.

Είχα πέσει στο σκοτάδι και η καρδιά μου ήταν γεμάτη τρόμο.

Μόνο μετά την αυστηρή συμμόρφωση και πειθαρχία του Θεού άρχισα να διαλογίζομαι.

Ποτέ δεν είχα ακολουθήσει τον Θεό ειλικρινά και ποτέ δεν είχα εκτιμήσει τον λόγο Του.

Ράγισε η καρδιά του Θεού όταν γύρισα την πλάτη μου στην πίστη μου και παραιτήθηκα από τη δικαιοσύνη. Αναρωτήθηκα: πού είναι η συνείδησή μου;

Δεν φοβόμουν τον Θεό, είχα παραβιάσει τη διάθεσή Του και παρά ταύτα παρέμενα ανυποψίαστος.

2

Μόνον όταν η κρίση και η παίδευση του Θεού με έσωσαν συνειδητοποίησα τη φύση μου – μια φύση πουπροδίδει τον Θεό.

Υποκλίθηκα ενώπιον του Θεού, νικημένος από τύψεις, με ενοχή και συναίσθηση του λάθους στην καρδιά μου.

Η σκληρότητα και η παρακοή μου είχαν ραγίσει την καρδιά του Θεού:πώς θα μπορούσα να διαγράψω τα επαίσχυντα πράγματα που είχα κάνει;

Το έλεος και η γεμάτη αγάπη καλοσύνη του Θεού ήταν που μου έδωσαν την ευκαιρία να μετανοήσω,

επιτρέποντάς μου να επιστρέψω στον οίκο του Θεού και να εκτελέσω το καθήκον μου για άλλη μια φορά.

Ένιωσα την αληθινή αγάπη του Θεού, και στην καρδιά μου υπήρχε μια μεγαλύτερη αίσθηση τού πόσα Του χρωστάω.

Ένιωσα ότι υπάρχει δικαιοσύνη και μεγαλοπρέπεια στη διάθεσή Του, καθώς και έλεος και γεμάτη αγάπη καλοσύνη.

Έδωσα στον εαυτό μου έναν νέο στόχο: να ξεκινήσω εκ νέου, να ξεπληρώσω την αγάπη του Θεού και να γίνω μάρτυράς Του.