Ⅰ

Όταν δεν ήταν ο Θεός ενσαρκωμένος, ο άνθρωπος δεν καταλάβαινε

πολλά απ’ όσα έλεγε, αφού ήταν απ’ τη θεία φύση Του.

Η οπτική τους και το συγκείμενο, στον άνθρωπο ασαφή.

Ήταν απ’ το πνευματικό βασίλειο,

που ο άνθρωπος δεν μπορούσε να δει ή να διέλθει.

Μόλις ο Θεός ενσαρκώθηκε, μίλησε ως άνθρωπος,

δείχνοντας το θείο θέλημα και διάθεσή Του,

μέσω πραγμάτων που o άνθρωπος έβλεπε ή φανταζόταν,

με μεθόδους και σε γλώσσες που καταλάβαιναν.

Έτσι, Τον γνώρισαν και έμαθαν τα πρότυπα, την πρόθεσή Του.

Η μέθοδος και η αρχή του έργου Του στην ανθρώπινη φύση.

Ⅱ

Όταν Αυτός στην ανθρώπινη φύση εργάστηκε, εξέφρασε πολλές αλήθειες,

μεθόδους του έργου Του με τρόπο ανθρώπινο.

Τη διάθεση, το θέλημά Του, αυτό που έχει, αυτό που είναι,

τα εξέφρασε κι αυτά για να τα μάθουν οι άνθρωποι.

Την ουσία Του κατάλαβαν, αυτό που έχει, αυτό που είναι,

που δείχνουν τη θέση, την ταυτότητά Του ως ο Θεός ο ίδιος.

Μόλις ο Θεός ενσαρκώθηκε, μίλησε ως άνθρωπος,

δείχνοντας το θείο θέλημα και διάθεσή Του,

μέσω πραγμάτων που o άνθρωπος έβλεπε ή φανταζόταν,

με μεθόδους και σε γλώσσες που καταλάβαιναν.

Έτσι, Τον γνώρισαν και έμαθαν τα πρότυπα, την πρόθεσή Του.

Η μέθοδος και η αρχή του έργου Του στην ανθρώπινη φύση.

Ο Υιός του ανθρώπου εν σαρκί εξέφρασε του Θεού τη διάθεση

και την ουσία Του ξεκάθαρα.

Η ανθρώπινη φύση Του δεν ήταν εμπόδιο για να μιλήσει ο άνθρωπος με τον Θεό,

μα μόνος τρόπος για να συνδεθεί με τον Δημιουργό.

Μόλις ο Θεός ενσαρκώθηκε, μίλησε ως άνθρωπος,

δείχνοντας το θείο θέλημα και διάθεσή Του,

μέσω πραγμάτων που o άνθρωπος έβλεπε ή φανταζόταν,

με μεθόδους και σε γλώσσες που καταλάβαιναν.

Έτσι, Τον γνώρισαν και έμαθαν τα πρότυπα, την πρόθεσή Του.

Η μέθοδος και η αρχή του έργου Του στην ανθρώπινη φύση.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Γ΄