Ⅰ

Καθένα απ' όλα τα πλάσματα τα ζωντανά φεύγει κι επιστρέφει κι ύστερα ξαναφεύγει,

εκατομμύρια αλλαγές συμβαίνουν εν ριπή οφθαλμού -

μα αυτά που δεν αλλάζουν είναι τα ένστικτά τους και της επιβίωσης οι νόμοι.

Ζουν υπό την πρόνοια και την τροφοδοσία του Θεού,

και κανείς τα ένστικτά τους δεν μπορεί ν' αλλάξει,

ούτε της επιβίωσης τους κανόνες να πειράξει.

Ο άνθρωπος ακόμη βασίζεται στα μάτια του για να δει, στ' αυτιά του για ν’ ακούσει,

στο μυαλό του για να σκεφτεί, στην καρδιά για να κατανοήσει,

στα πόδια του για να περπατήσει, στα χέρια του για να εργαστεί, και ούτω καθεξής·

όλα τα ένστικτα που ο Θεός χάρισε στον άνθρωπο για να κερδίζει τη φροντίδα Του παραμένουν αμετάβλητα.

Η ανθρωπότητα, που ζει μεταξύ όλων των πραγμάτων, εξαπατήθηκε και διεφθάρη απ' τον Σατανά,

μα δεν μπορεί να παραιτηθεί απ’ το νερό που 'φτιαξε ο Θεός,

απ’ τον αέρα κι όλα τα πράγματα που 'φτιαξε ο Θεός.

Η ανθρωπότητα ακόμη ζει και πολλαπλασιάζεται σ’ αυτόν τον χώρο που 'φτιαξε ο Θεός.

Τα ένστικτά της δεν έχουν αλλάξει καθόλου.

Ο άνθρωπος ακόμη βασίζεται στα μάτια του για να δει, στ' αυτιά του για ν’ ακούσει,

στο μυαλό του για να σκεφτεί, στην καρδιά για να κατανοήσει,

στα πόδια του για να περπατήσει, στα χέρια του για να εργαστεί, και ούτω καθεξής·

όλα τα ένστικτα που ο Θεός χάρισε στον άνθρωπο για να κερδίζει τη φροντίδα Του παραμένουν αμετάβλητα.

Ⅱ

Οι ικανότητες της ανθρωπότητας δεν έχουν αλλάξει, μέσω αυτών συνεργάζεται με τον Θεό

και εκπληρώνει το καθήκον ενός δημιουργηθέντος όντος.

Οι ανάγκες του οι πνευματικές δεν έχουν αλλάξει·

η επιθυμία του να βρει την προέλευσή του δεν έχει αλλάξει.

Η λαχτάρα της ανθρωπότητας να τη σώσει ο Δημιουργός δεν έχει αλλάξει.

Αυτή είναι η κατάσταση της ανθρωπότητας, που ζει υπό την εξουσία του Θεού,

που έχει υπομείνει την αιματηρή καταστροφή που έφερε ο Σατανάς.

Τα ένστικτά της δεν έχουν αλλάξει καθόλου.

Ο άνθρωπος ακόμη βασίζεται στα μάτια του για να δει, στα αυτιά του για ν’ ακούσει,

στο μυαλό του για να σκεφτεί, στην καρδιά για να κατανοήσει,

στα πόδια του για να περπατήσει, στα χέρια του για να εργαστεί, και ούτω καθεξής·

όλα τα ένστικτα που ο Θεός χάρισε στον άνθρωπο για να κερδίζει τη φροντίδα Του παραμένουν αμετάβλητα.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄