Ⅰ

Στον Κύριο πίστευα για χρόνια πολλά,

μα ήξερα μόνο πώς τη χάρη Του ν’ απολαμβάνω.

δεν Τον αγάπησα αληθινά, δούλευα κι υπέφερα,

έναντι ευλογιών της βασιλείας Του.

Τώρα, μέσα απ’ την κρίση του λόγου του Χριστού,

την αλήθεια συνειδητοποίησα:

Μόνο με την κρίση ο διεφθαρμένος άνθρωπος εξαγνίζεται·

είναι για να τον σώσει απ’ του Σατανά τις δυνάμεις.

Μα απ’ τον Σατανά ήμουν τόσο διεφθαρμένος,

λογική και συνείδηση έχασα,

τη χάρη του Θεού λαχταρώντας, δίχως να νοιάζομαι τον λόγο Του να κάνω πράξη,

επιθυμώντας τα βάσανά μου ν’ ανταλλάξω για αιώνια ζωή.

Ποτέ δεν σκέφτηκα το θέλημά Του,

ούτε βίωσα τον λόγο Του.

Παζαρεύοντάς μαζί Του στην πίστη μου,

Τον αψηφούσα, Τον εξαπατούσα.

Η κρίση Του μ’ έκανε να μάθω ότι ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος.

Τη σωτηρία Του έχω επιτύχει,

ζητώ μόνο να Τον αγαπώ για όλη μου τη ζωή.

Ⅱ

Μόνο η κρίση κι η αποκάλυψη

του λόγου Του με βοήθησαν να δω την αλήθεια:

είμ’ αλαζόνας, εγωιστής, δόλιος, διεστραμμένος,

κατάπτυστος, όχι άνθρωπος σωστός.

Αν απ’ την κρίση δεν περνούσα, όντας διεφθαρμένος,

πώς θα Τον γνώριζα ή θα Τον υπάκουα;

Δίχως να Τον γνωρίζω και να Τον σέβομαι,

πώς θα ήμουν άξιος να ζήσω ενώπιόν Του;

Η κρίση Του μ’ έκανε να μάθω ότι ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος.

Τη σωτηρία Του έχω επιτύχει,

ζητώ μόνο να Τον αγαπώ για όλη μου τη ζωή.

Με την κρίση Του, τον εξευγενισμό, τις δοκιμασίες,

ξέρω, τώρα, πως η αγάπη Του είν’ αληθινή.

Αν και έχω υποφέρει, η διαφθορά μου, τελικά, μπορεί να εξαγνιστεί, να εξαγνιστεί.

Την δικαιοσύνη κι αγιοσύνη Του γνωρίζοντας,

μια θεοσεβούμενη καρδιά αναδύεται μέσα μου.

Το καθήκον μου εκτελώ, την αλήθεια κάνω πράξη,

κι έτσι, τώρα, βιώνω την ανθρώπινη ομοιότητα!

Η κρίση Του μ’ έκανε να μάθω ότι ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος.

Τη σωτηρία Του έχω επιτύχει,

ζητώ μόνο να Τον αγαπώ για όλη μου τη ζωή.

Η κρίση Του μ’ έκανε να μάθω ότι ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος.

Τη σωτηρία Του έχω επιτύχει,

ζητώ μόνο να Τον αγαπώ για όλη μου τη ζωή.