Το κοινό πρόβλημα που ενυπάρχει σε όλους τους ανθρώπους είναι ότι κατανοούν μεν την αλήθεια, αλλά δεν καταφέρνουν να την κάνουν πράξη. Αυτό συμβαίνει επειδή, αφενός, είναι απρόθυμοι να πληρώσουν το τίμημα, αφετέρου διότι η οξυδέρκειά τους είναι πολύ ανεπαρκής· είναι ανίκανοι να αναγνωρίσουν τις δυσκολίες της καθημερινής ζωής και δεν γνωρίζουν πώς να ασκούνται καταλλήλως. Εφόσον οι εμπειρίες των ανθρώπων είναι πολύ ρηχές, το επίπεδό τους πολύ χαμηλό και ο βαθμός στον οποίο κατανοούν την αλήθεια πολύ περιορισμένος, δεν έχουν τρόπο να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους ζωή. Πιστεύουν στον Θεό μόνο στα λόγια, και δεν είναι σε θέση να φέρνουν τον Θεό στην καθημερινή τους ζωή. Δηλαδή, ο Θεός είναι Θεός, η ζωή είναι ζωή, και είναι λες και δεν έχουν οι άνθρωποι καμία σχέση με τον Θεό στη ζωή τους. Αυτό πιστεύουν όλοι. Πιστεύοντας έτσι στον Θεό, οι άνθρωποι στην πραγματικότητα δεν θα κερδηθούν και δεν θα οδηγηθούν στην τελείωση από Αυτόν. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι ο λόγος του Θεού δεν έχει εκφραστεί πλήρως, αλλά, αντίθετα, ότι η ικανότητα κατανόησης του λόγου Του που έχουν οι άνθρωποι είναι απλώς υπερβολικά ανεπαρκής. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι σχεδόν κανένας δεν πράττει σύμφωνα με τις αρχικές προθέσεις του Θεού· αντιθέτως, η πίστη τους στον Θεό είναι σύμφωνα με τις δικές τους προθέσεις, τις καθιερωμένες θρησκευτικές αντιλήψεις που είχαν στο παρελθόν και τον δικό τους τρόπο δράσης. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που μεταμορφώνονται έπειτα από την αποδοχή των λόγων του Θεού και αρχίζουν να πράττουν σε συμφωνία με το θέλημά Του. Αντ’ αυτού, οι περισσότεροι επιμένουν στις λανθασμένες πεποιθήσεις τους. Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, το κάνουν βάσει των συμβατικών κανόνων της θρησκείας, και ζουν και αλληλεπιδρούν με τους άλλους εξ ολοκλήρου βάσει της δικής τους φιλοσοφίας για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα παραπάνω ισχύουν για εννέα στους δέκα ανθρώπους. Ελάχιστοι υπάρχουν που οργανώνουν ένα άλλο πλάνο και κάνουν μια νέα αρχή αφότου αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό. Η ανθρωπότητα έχει αποτύχει να θεωρεί τον λόγο του Θεού ως την αλήθεια ή να τον παίρνει ως την αλήθεια ή να τον κάνει πράξη.

Πάρτε για παράδειγμα την πίστη στον Ιησού. Είτε κάποιος είχε μόλις αρχίσει να πιστεύει είτε ήταν πιστός για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, όλοι απλώς χρησιμοποίησαν ό,τι είδους ταλέντα είχαν και επέδειξαν ό,τι είδους δεξιότητες κατείχαν. Οι άνθρωποι απλώς πρόσθεσαν τη φράση «πίστη στον Θεό», αυτές τις τρεις λέξεις, στην καθημερινή ζωή τους, χωρίς όμως να αλλάξουν τη διάθεσή τους, και η πίστη τους στον Θεό δεν μεγάλωσε ούτε στο ελάχιστο. Η επιδίωξή τους δεν ήταν ούτε ζεστή ούτε κρύα. Δεν είπαν ότι θα εγκατέλειπαν την πίστη τους, ούτε, όμως, αφιέρωσαν τα πάντα στον Θεό. Ποτέ δεν είχαν αγαπήσει πραγματικά τον Θεό ούτε είχαν υποταχθεί πραγματικά σ’ Αυτόν. Η πίστη τους στον Θεό ήταν ένα μείγμα αληθινού και πλαστού, την προσέγγιζαν με το ένα μάτι ανοιχτό και το άλλο κλειστό και δεν ήταν ειλικρινείς στην άσκηση της πίστης τους. Συνέχισαν σε μια τέτοια κατάσταση σύγχυσης και τελικά βρήκαν έναν σαστισμένο θάνατο. Τι νόημα έχει όλο αυτό; Σήμερα, για να πιστέψεις στον πρακτικό Θεό, πρέπει να ακολουθήσεις το σωστό μονοπάτι. Αν πιστεύεις στον Θεό, δεν θα πρέπει να αναζητάς μόνο ευλογίες, αλλά θα πρέπει ν’ αγαπάς τον Θεό και να γνωρίσεις τον Θεό. Μέσω της διαφώτισης από Αυτόν και μέσω της δικής σου επιδίωξης, μπορείς να φας και να πιεις τον λόγο Του, να αναπτύξεις μια πραγματική κατανόηση του Θεού και να έχεις πραγματική αγάπη για τον Θεό που πηγάζει από τα βάθη της καρδιάς σου. Με άλλα λόγια, όταν η αγάπη σου για τον Θεό είναι η πιο γνήσια και κανένας δεν μπορεί να καταστρέψει ή να σταθεί εμπόδιο στην αγάπη σου γι’ Αυτόν, εκείνη τη στιγμή είσαι στον σωστό δρόμο της πίστης σου στον Θεό. Αυτό αποδεικνύει ότι ανήκεις στον Θεό, διότι η καρδιά σου είναι ήδη στην κατοχή του Θεού και τίποτε άλλο δεν μπορεί να σε πάρει στην κατοχή του. Μέσω της εμπειρίας σου, μέσω του τιμήματος που έχεις πληρώσει και μέσω του έργου του Θεού, είσαι σε θέση να αναπτύξεις αυτόκλητη αγάπη για τον Θεό, και όταν το κάνεις, τότε θα ελευθερωθείς από την επιρροή του Σατανά και θα φτάσεις να ζεις στο φως του λόγου του Θεού. Μόνο όταν έχεις απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους μπορεί να ειπωθεί ότι έχεις κερδίσει τον Θεό. Στην πίστη σου στον Θεό, πρέπει να προσπαθείς να επιζητείς αυτόν τον στόχο. Αυτό αποτελεί καθήκον καθενός από εσάς. Κανείς από εσάς δεν θα πρέπει να είναι ικανοποιημένος με την τωρινή κατάσταση. Δεν μπορείτε να είστε δίγνωμοι ως προς το έργο του Θεού ούτε μπορείτε να το εκλαμβάνετε ελαφρά τη καρδία. Θα πρέπει να σκέφτεστε τον Θεό από όλες τις απόψεις και ανά πάσα στιγμή, και να πράττετε τα πάντα για χάρη Του. Και όποτε μιλάτε ή ενεργείτε, θα πρέπει να βάζετε πρώτα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Μόνο έτσι μπορείτε να συμβαδίζετε με το θέλημα του Θεού.

Στην πίστη τους στο Θεό, το μεγαλύτερο λάθος των ανθρώπων είναι ότι πιστεύουν μόνο με τα λόγια, και ο Θεός απουσιάζει εντελώς από την καθημερινή ζωή τους. Όλοι οι άνθρωποι όντως πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού, όμως ο Θεός δεν είναι μέρος της καθημερινής ζωής τους. Τα στόματα των ανθρώπων λένε πολλές προσευχές προς τον Θεό, αλλά ο Θεός έχει πολύ μικρή θέση στην καρδιά τους και, κατά συνέπεια, ο Θεός τούς δοκιμάζει ξανά και ξανά. Επειδή οι άνθρωποι είναι ακάθαρτοι είναι που ο Θεός δεν έχει εναλλακτική παρά να τους δοκιμάσει, έτσι ώστε να νιώσουν ντροπή και να φτάσουν στο σημείο να γνωρίσουν τον εαυτό τους μέσα σ’ αυτές τις δοκιμασίες. Διαφορετικά, οι άνθρωποι θα γίνονταν απόγονοι του αρχαγγέλου και θα γίνονταν ολοένα και πιο διεφθαρμένοι. Κατά τη διάρκεια της πιστης του στον Θεό, κάθε άνθρωπος αποτινάσσει πολλά από τα κίνητρα και στόχους του υπό την αδιάλειπτη κάθαρση από τον Θεό. Σε άλλη περίπτωση, ο Θεός δεν θα είχε τρόπο να χρησιμοποιήσει κανέναν, και ο Θεός δεν θα είχε τρόπο να πράξει στους ανθρώπους το έργο που Εκείνος οφείλει. Ο Θεός πρώτα καθαίρει τους ανθρώπους, και κατά τη διαδικασία αυτή, εκείνοι μπορούν να γνωρίσουν τον εαυτό τους και ο Θεός μπορεί να τους αλλάξει. Μόνο τότε ενσταλάζει ο Θεός τη ζωή Του σ’ αυτούς, και μόνο έτσι μπορούν οι καρδιές τους να στραφούν πλήρως στον Θεό. Κι έτσι, λέω ότι η πίστη στον Θεό δεν είναι τόσο απλή όσο λένε οι άνθρωποι. Όπως το βλέπει ο Θεός, αν έχεις μόνο γνώση, αλλά δεν έχεις τον λόγο Του ως ζωή, και αν περιορίζεσαι μόνο στη δική σου γνώση, αλλά δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια ούτε να βιώσεις τον λόγο του Θεού, τότε αυτό αποτελεί απόδειξη ότι ακόμα δεν διαθέτεις μια καρδιά που αγαπά τον Θεό, και δείχνει ότι η καρδιά σου δεν ανήκει στον Θεό. Μπορεί κανείς να αποκτήσει γνώση για τον Θεό μέσω της πίστης σε Αυτόν: Αυτός είναι ο τελικός στόχος, ο στόχος της επιδίωξης του ανθρώπου. Πρέπει να αφιερώσεις προσπάθεια στη βίωση των λόγων του Θεού, έτσι ώστε να μπορούν να φέρουν καρπούς στην άσκησή σου. Αν έχεις μόνο δογματική γνώση, τότε η πίστη σου στον Θεό θα καταλήξει στο κενό. Μόνο αν στη συνέχεια κάνεις, επίσης, πράξη και βιώσεις τον λόγο Του, μπορεί η πίστη σου να θεωρηθεί ολοκληρωμένη και σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού. Σε αυτόν τον δρόμο, πολλοί άνθρωποι μπορούν να μιλάνε για πολλή γνώση, αλλά τη στιγμή του θανάτου τους, τα μάτια τους βουρκώνουν και μισούν τον εαυτό τους που ξόδεψαν μια ολόκληρη ζωή κι έζησαν ως τα βαθιά γεράματα για το τίποτα. Απλώς κατανοούν δόγματα, αλλά δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να γίνουν μάρτυρες για τον Θεό· αντ’ αυτού, απλώς τρέχουν πέρα δώθε, πολυάσχολοι σαν μέλισσες, και μόνο μόλις βρεθούν στο χείλος του θανάτου, κατανοούν τελικά ότι τους λείπει η πραγματική μαρτυρία, ότι δεν γνωρίζουν καθόλου τον Θεό. Και δεν είναι, τότε, πολύ αργά; Γιατί να μην αδράξεις τη μέρα και να επιδιώξεις την αλήθεια που αγαπάς; Γιατί να περιμένεις μέχρι αύριο; Αν, στη ζωή σου, δεν υποφέρεις για την αλήθεια ούτε επιζητείς να την κερδίσεις, μήπως αυτό σημαίνει ότι επιθυμείς να νιώσεις μεταμέλεια την ώρα του θανάτου σου; Αν ισχύει αυτό, τότε γιατί να πιστεύεις στον Θεό; Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά θέματα στα οποία, αν οι άνθρωποι αφιερώσουν έστω και την ελάχιστη προσπάθεια, μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και, συνεπώς, να ικανοποιήσουν τον Θεό. Μόνο επειδή οι καρδιές των ανθρώπων καταλαμβάνονται συνεχώς από δαίμονες, δεν μπορούν εκείνοι να πράττουν για χάρη του Θεού και συνεχώς τρέχουν για χάρη της σάρκας, χωρίς να καταφέρνουν τίποτα στο τέλος. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι άνθρωποι πλήττονται συνεχώς από προβλήματα και δυσκολίες. Αυτά δεν αποτελούν τα βασανιστήρια του Σατανά; Αυτή δεν είναι η διαφθορά της σάρκας; Δεν θα πρέπει να προσπαθείς να ξεγελάς τον Θεό υπηρετώντας μόνο στα λόγια. Αντίθετα, πρέπει να προβαίνεις σε απτές πράξεις. Μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου —τι νόημα θα είχε αυτό; Τι μπορείς να κερδίσεις αν ζεις για χάρη της σάρκας σου και μοχθείς για το κέρδος και τη φήμη;