Το 2012, όταν ήμουν επικεφαλής εκκλησίας, ο Ζενγκ Σιν προσέλκυσε και παραπλάνησε μερικούς αδελφούς και αδελφές με σκοπό να διεκδικήσει τη θέση του επικεφαλής. Με κατηγόρησε ότι είμαι ψευδοεπικεφαλής, ζήτησε την απομάκρυνσή μου, κι αυτό επέφερε χάος στην εκκλησία. Τότε, ο Γουάνγκ Τσεν παρατήρησε τι συνέβαινε και μου το ανέφερε αμέσως. Μαζί, συναναστραφήκαμε με τους αδελφούς και τις αδελφές για να διακρίνουμε και να αναλύσουμε τη φύση των ενεργειών του Ζενγκ Σιν. Οι αδελφοί και οι αδελφές διέκριναν τον Ζενγκ Σιν, και το χάος μέσα στην εκκλησία τελικά υποχώρησε. Από τότε, ήμουν ευγνώμων στον Γουάνγκ Τσεν. Αν δεν βοηθούσε εκείνος να τερματιστεί το χάος, μπορεί να καταπιεζόμουν και να βασανιζόμουν, να απαλλασσόμουν από τον ρόλο μου και να έχανα το καθήκον μου. Το 2019, η αστυνομία καταδίωξε τη γυναίκα μου κι εμένα και δεν μπορούσαμε να αλληλεπιδράσουμε με τους αδελφούς και τις αδελφές. Έτσι, χάσαμε την επαφή με την εκκλησία. Μόλις το 2021 ήρθαν σε επαφή μαζί μου οι αδελφοί και οι αδελφές και με μετέφεραν σε άλλη εκκλησία. Ο επικεφαλής εκκλησίας που ήρθε να μας πάρει τότε δεν ήταν άλλος από τον Γουάνγκ Τσεν, που κανόνισε να παρευρεθούμε σε συναθροίσεις και να αναλάβουμε καθήκοντα. Έτσι, ήμουν ακόμα περισσότερο ευγνώμων στον Γουάνγκ Τσεν κι ένιωσα ότι με είχε ευνοήσει. Τον θεωρούσα οικογένεια, και σκεφτόμουν μέσα μου: «Δεν ξέρω πώς να τον ευχαριστήσω. Όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα πρέπει να του το ξεπληρώσω».

Αργότερα, επιλέχθηκα επικεφαλής εκκλησίας και συνεργάστηκα με τον Γουάνγκ Τσεν και τον Τσεν Μο. Μετά από λίγο, παρατήρησα ότι ο Γουάνγκ Τσεν υπερανέλυε τους ανθρώπους και τα πράγματα και του άρεσε να προκαλεί προβλήματα. Συγκρουόταν με τον Τσεν Μο και δεν έκανε αυτοκριτική ούτε και προσπαθούσε να γνωρίσει τον εαυτό του. Στις συναθροίσεις διέδιδε προκαταλήψεις και έλεγε ότι ήταν απογοητευμένος από τον Τσεν Μο, κι έτσι ανάγκαζε τους αδελφούς και τις αδελφές να εμπλακούν στη διαμάχη, να πάρουν το μέρος του και να κρίνουν τον Τσεν Μο. Επιπλέον, δεν έκανε ποτέ πράξη την αλήθεια κι αλληλεπιδρούσε με άλλους με βάση φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές αντιμετώπιζαν δυσκολίες στα καθήκοντά τους, δεν συναναστρεφόταν την αλήθεια για να επιλύσει τα προβλήματα, αλλά λάμβανε υπόψη τη σάρκα τους και τους έλεγε να μην είναι σκληροί με τον εαυτό τους, πράγμα που τους έκανε να ενδίδουν και να αποδέχονται τις αδυναμίες τους. Παρατήρησα, επίσης, ότι ο Γουάνγκ Τσεν σπάνια ρωτούσε ή έλεγχε το έργο και δεν επέλυε τα προβλήματα που ανακάλυπτε. Όταν οι νέοι πιστοί δεν πήγαιναν στις συναθροίσεις, δεν έδινε σημασία. Δεν όριζε σωστά τους κήρυκες του ευαγγελίου και για να αντιμετωπίσει τους ανώτερους επικεφαλής, κατέφευγε σε τεχνάσματα κι έλεγε ψέματα, ενώ έκρυβε και πράγματα από τους υφισταμένους του. Όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές τού ανέφεραν τα ζητήματά του, δεν αποδεχόταν τίποτα. Έβρισκε διάφορες δικαιολογίες και προσπαθούσε να δικαιολογηθεί. Διέδιδε αρνητικότητα στους αδελφούς και τις αδελφές, κι έλεγε ότι είχε υποφέρει πολύ στο καθήκον του όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να κερδίσει τίποτα, και ότι ίσως θα ήταν καλύτερα αν δεν πιστεύαμε στον Θεό και αντ’ αυτού απολαμβάναμε την κοσμική ζωή της σάρκας. Εκείνο τον καιρό, κάποιοι νέοι πιστοί δεν μπορούσαν να τον διακρίνουν, παραπλανήθηκαν και δεν ήθελαν πλέον να κάνουν τα καθήκοντά τους. Εκείνη την περίοδο, ο Γουάνγκ Τσεν αναστάτωνε συνεχώς την εκκλησιαστική ζωή κι επηρέαζε τα καθήκοντα όλων των αδελφών. Κάποια στιγμή, οι ανώτεροι επικεφαλής συνειδητοποίησαν ότι ο Γουάνγκ Τσεν ήταν ψευδοεπικεφαλής που δεν έκανε πραγματικό έργο κι ήταν έτοιμοι να τον απαλλάξουν. Μέσα, όμως, από την επικοινωνία μου με τον Γουάνγκ Τσεν, συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν απλώς ψευδοεπικεφαλής, αλλά και δύσπιστος. Τα ζητήματά του ήταν σοβαρά και έπρεπε γρήγορα να απαλλαχθεί και να αποπεμφθεί, αλλιώς θα συνέχιζε να αναστατώνει την εκκλησιαστική ζωή. Σκέφτηκα να αναφέρω τις δύσπιστες συμπεριφορές του στους ανώτερους επικεφαλής. Μα τότε θυμήθηκα ότι ο Γουάνγκ Τσεν με είχε βοηθήσει να βάλω σε τάξη το χάος στην εκκλησία και είχε κανονίσει να αναλάβω καθήκοντα. Όλα αυτά πλημμύρισαν τον νου μου και με έκαναν να διστάσω και να σκεφτώ: «Αν αναφέρω τα προβλήματά του, δεν θα με πει ασυνείδητο και αχάριστο;» Η καρδιά μου έκανε καιρό να ηρεμήσει από αυτήν τη σκέψη. Αν όντως τον απέπεμπαν, η διαδρομή της πίστης του θα έφτανε στο τέλος της, και σίγουρα θα με απεχθανόταν! Ήμουν πραγματικά διχασμένος και δεν μπορούσα να γράψω την αναφορά. Σκέφτηκα: «Μήπως να τον βοηθήσω ξανά; Αν μπορέσει να αλλάξει και σταματήσει να προκαλεί διαταράξεις και να μας αναστατώνει, ίσως να μη χρειαστεί να αποπεμφθεί». Αυτό σκέφτηκα κι απέφυγα να αναφέρω τα ζητήματα του Γουάνγκ Τσεν. Όταν είδα ξανά τον Γουάνγκ Τσεν, συναναστράφηκα μαζί του σχετικά με τον λόγο του Θεού, και τον προέτρεψα να κάνει αυτοκριτική και να προσπαθεί να γνωρίσει τον εαυτό του καλύτερα κάθε φορά που του συμβαίνει κάτι. Όσο, όμως, κι αν συναναστρεφόμουν μαζί του, εκείνος δεν με έπαιρνε στα σοβαρά και συνέχιζε να αναστατώνει την εκκλησία όπως και πριν. Εμπόδιζε την κανονική ζωή των αδελφών στην εκκλησία κι επηρέαζε τη ζωή-είσοδό τους. Ένιωσα απαίσια και κατηγόρησα τον εαυτό μου. Σκέφτηκα: «Πώς είναι δυνατόν να είμαι τόσο μπερδεμένος; Γιατί δεν στέκομαι στο πλευρό του Θεού και δεν προστατεύω το έργο της εκκλησίας;» Τότε άρχισα να αναζητώ την αλήθεια και να κάνω αυτοκριτική.

Μια μέρα, διάβασα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Από τι χαρακτηρίζονται τα συναισθήματα; Σίγουρα όχι από κάτι θετικό. Τα συναισθήματα δείχνουν ότι επικεντρώνεσαι στις σωματικές σχέσεις και ικανοποιείς τις τάσεις της σάρκας. Στην κατηγορία των συναισθημάτων εντάσσεται και το να μεροληπτείς, να υπερασπίζεσαι τα ελαττώματα των άλλων, να λατρεύεις κάποιον υπερβολικά και να κακομαθαίνεις τον εαυτό σου ή τους άλλους. Κάποιοι δίνουν μεγάλη αξία στα συναισθήματα και αντιδρούν με βάση αυτά σε ό,τι τους συμβεί· μέσα τους, ξέρουν πολύ καλά ότι αυτό είναι λάθος, όμως και πάλι δεν μπορούν να είναι αντικειμενικοί, πόσο μάλλον να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές. Όταν οι άνθρωποι περιορίζονται συνέχεια απ’ τα συναισθήματα, μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια; Είναι αφάνταστα δύσκολο! Η ανικανότητα πολλών ανθρώπων να κάνουν πράξη την αλήθεια οφείλεται, κατά βάθος, στα συναισθήματα· τα θεωρούν ιδιαίτερα σημαντικά και τα βάζουν πιο ψηλά από κάθε τι. Αυτοί οι άνθρωποι αγαπούν την αλήθεια; Φυσικά και όχι. Τι είναι, στην ουσία, τα συναισθήματα; Είναι ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης. Μπορεί κανείς να περιγράψει τις εκδηλώσεις τους με πολλές λέξεις: μεροληψία, προστασία των άλλων χωρίς να τηρούνται αρχές, διατήρηση σωματικών σχέσεων, προτίμηση· να τι είναι τα συναισθήματα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Ποια είναι η πραγματικότητα της αλήθειας;). Τα λόγια του Θεού με αφύπνισαν. Εκείνη την περίοδο, βασιζόμουν στα αισθήματά μου και ενεργούσα χωρίς αρχές. Είχα συνειδητοποιήσει πια ότι ο Γουάνγκ Τσεν δεν ήταν μόνο ψευδοεπικεφαλής που δεν έκανε πραγματικό έργο, αλλά ήταν και δύσπιστος. Έπρεπε να είχα εκθέσει τις συμπεριφορές του στους ανώτερους επικεφαλής. Ωστόσο, εγώ σκεφτόμουν την εύνοια που μου είχε δειξει και νοιαζόμουν για τη φιλία μας, και δεν ανέφερα τα ζητήματά του. Έτσι, του επέτρεψα να συνεχίσει να κάνει κακό και να αναστατώνει την εκκλησιαστική ζωή. Ενήργησα με βάση τα αισθήματά μου. Έγινα η ασπίδα του και τον προστάτευα. Με το να θέλω να κρατήσω έναν δύσπιστο στην εκκλησία, συνωμότησα με τον Σατανά κι έγινα συνεργός του. Έκανα κακό! Την ώρα που ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας συλλαμβάνει, διώκει και αναστατώνει το έργο της εκκλησίας, εγώ προστάτευα έναν δύσπιστο μέσα στην εκκλησία, και τον άφηνα να κάνει αυτό που δεν μπορούσε ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Δεν επαναστατούσα ενάντια στον Θεό; Δεν Του εναντιωνόμουν; Ενεργούσα ως ασπίδα του Σατανά! Από αυτά που μου αποκάλυψαν τα γεγονότα, είδα τελικά πως ζούσα με βάση τα αισθήματά μου, ότι ήμουν ανίκανος να ξεχωρίσω το σωστό από το λάθος ή το καλό από το κακό, και ότι στερούμουν το αίσθημα του δικαίου. Γι’ αυτό άφησα έναν δύσπιστο να αναστατώσει τη ζωή στην εκκλησία. Είχα επαναστατήσει ενάντια στον Θεό! Θυμήθηκα ότι ο Θεός είπε: «Τα συναισθήματα είναι εχθρός του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 28). Ένιωσα βαθιά μεταμέλεια και αυτομεμψία, και αποφάσισα να αναφέρω τα ζητήματα του Γουάνγκ Τσεν στους ανώτερους επικεφαλής.

Λίγες μέρες αργότερα, όταν οι ανώτεροι επικεφαλής ήρθαν να απαλλάξουν τον Γουάνγκ Τσεν, ανέφερα την κατάστασή του. Αφού εξακρίβωσαν ότι ο Γουάνγκ Τσεν ήταν πράγματι δύσπιστος, μου ζήτησαν να καταγράψω τις συμπεριφορές του, ώστε να συμπληρωθεί το υλικό για την αποπομπή του. Όσο σκεφτόμουν την αποπομπή του Γουάνγκ Τσεν, θυμόμουν όλες τις φορές που με βοήθησε στο παρελθόν κι έλεγα: «Εκείνος με ευνόησε, και τώρα εγώ ετοιμάζομαι να γράψω μια αξιολόγηση για να αποπεμφθεί. Αν το ακούσει αυτό, δεν θα με κατηγορήσει ότι του ξεπληρώνω την καλοσύνη με κακία κι ότι είμαι ασυνείδητος; Πώς θα τον αντικρίσω ξανά;» Μα όποτε σκεφτόμουν τι εκδηλώσεις δύσπιστου εμφάνιζε, η συνείδησή μου μου έλεγε να ακολουθήσω τις αρχές και να καταγράψω τις συμπεριφορές του. Ωστόσο, δεν μπορούσα να ξεπεράσω αυτήν την εσωτερική μου πάλη και ένιωθα ότι βρίσκομαι σε δίλημμα. Όσο περισσότερο το σκεφτόμουν, τόσο περισσότερο πονούσα, και ένιωθα σκοτάδι και θλίψη μέσα μου. Έτσι, αφού χρονοτρίβησα πάνω από δέκα ημέρες, δεν είχα γράψει ακόμα για τις συμπεριφορές του Γουάνγκ Τσεν. Εκείνες τις ημέρες, υπέφερα από έναν έντονο πονόδοντο, και μερικές φορές πονούσα τόσο που ίδρωνα. Δεν τολμούσα καν να φάω ούτε και μπορούσα να κοιμηθώ. Συνειδητοποίησα ότι μπορεί έτσι ο Θεός να με πειθαρχούσε. Προσευχήθηκα, λοιπόν, στον Θεό: «Θεέ μου, ο Γουάνγκ Τσεν είναι δύσπιστος, και πρέπει να καταγράψω τις συμπεριφορές του και να τον αποπέμψω σύμφωνα με τις αρχές. Σκέφτομαι, όμως, την εύνοια που μου έδειξε και δεν θέλω να γράψω τίποτα. Η καρδιά μου είναι αδιάλλακτη και επαναστατεί! Θεέ μου, θέλω να επιστρέψω σε Σένα. Σε παρακαλώ, διαφώτισέ με και καθοδήγησέ με ώστε να γνωρίσω τον εαυτό μου, να τηρήσω τις αρχές και να προστατεύσω τα συμφέροντα της εκκλησίας».

Μετά, έκανα συνεχώς αυτοκριτική και σκεφτόμουν: «Τι είναι αυτό που με εμποδίζει να τηρήσω τις αρχές και να προστατεύσω τα συμφέροντα της εκκλησίας;» Σε μια συνάθροιση, βρήκα την απάντηση στα λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Οι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν βαθιά μέσα τους πολλές αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, διάφορες σκέψεις, απόψεις και δηλητήρια της παραδοσιακής κουλτούρας, και πολλά πράγματα που είναι εχθρικά απέναντι στον Θεό. Αυτά βρίσκονται κρυμμένα μέσα τους και δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμη. Είναι η πηγή των αποκαλύψεων των διεφθαρμένων διαθέσεων και προέρχονται από το εσωτερικό της φύση-ουσίας του ανθρώπου. Γι’ αυτό αντιστέκεσαι και εναντιώνεσαι στον Θεό όταν κάνει κάτι που δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου. Δεν καταλαβαίνεις τον λόγο για τον οποίο έπραξε έτσι ο Θεός. Γνωρίζεις πως ό,τι κάνει ο Θεός περιέχει αλήθεια, και θες να υποταχθείς, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις. Γιατί δεν μπορείς να υποταχθείς; Για ποιον λόγο αντιτίθεσαι και αντιστέκεσαι; Ο λόγος είναι ότι μέσα στις σκέψεις και τις απόψεις του ανθρώπου υπάρχουν πολλά πράγματα εχθρικά απέναντι στον Θεό, απέναντι στις αρχές με τις οποίες ενεργεί ο Θεός και απέναντι στην ουσία Του. Δεν είναι εύκολο για τον άνθρωπο να τα γνωρίσει αυτά τα πράγματα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναγνωρίζοντας τις πλανεμένες απόψεις του μπορεί κανείς να αλλάξει πραγματικά). «Όλα αυτά τα λέω για να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι η αιτία και η ουσία της επαναστατικής φύσης τους είναι κυρίως οι σκέψεις και οι απόψεις τους, τις οποίες διαμορφώνει η εκπαίδευση που λαμβάνουν από την οικογένεια και την κοινωνία, καθώς και την παραδοσιακή κουλτούρα. Μόλις ριζώσουν σιγά-σιγά βαθιά στην καρδιά τους αυτά τα πράγματα που έλαβαν από την οικογένεια ή την επιρροή της κοινωνίας και της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης, τότε αρχίζουν να ζουν σύμφωνα μ’ αυτά. Θα αρχίσουν χωρίς να το καταλάβουν να πιστεύουν ότι είναι σωστή η παραδοσιακή κουλτούρα, ότι είναι άμεμπτη και δεν έχει τίποτα αρνητικό. Θα πιστεύουν, επίσης, ότι μόνο αν ενεργούν με βάση τις απαιτήσεις της παραδοσιακής κουλτούρας, μπορούν να γίνουν αληθινοί άνθρωποι. Αλλιώς θα νομίζουν ότι δεν έχουν συνείδηση, ότι πάνε αντίθετα στην ανθρώπινη φύση και ότι μάλιστα δεν έχουν καν ανθρώπινη φύση, οπότε δεν θα μπορέσουν να το αποδεχτούν αυτό μέσα τους. Δεν απέχουν πολύ αυτές οι σκέψεις και απόψεις των ανθρώπων από την αλήθεια; Όλα όσα υπάρχουν στις σκέψεις και τις απόψεις τους, αλλά και οι στόχοι που επιδιώκουν, απευθύνονται στον κόσμο, στον Σατανά. Ο Θεός απαιτεί από τον άνθρωπο να επιδιώκει την αλήθεια, κι αυτή η απαίτηση απευθύνεται στον Θεό, στο φως. Πρόκειται για δύο διαφορετικές κατευθύνσεις, δύο διαφορετικούς στόχους. Αν ενεργείς με βάση τους στόχους που έχει θέσει στον άνθρωπο ο Θεός και τις απαιτήσεις που έχει από τον άνθρωπο, θα αποκτήσεις πιο κανονική ανθρώπινη φύση και περισσότερη ανθρώπινη ομοιότητα, ενώ θα έρθεις πιο κοντά στον Θεό. Αν ενεργείς με βάση τις σκέψεις και τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, τότε θα χάνεις όλο και περισσότερο τη συνείδηση και τη λογική σου, θα γίνεσαι ακόμα πιο ψευδής και υποκριτικός, θα ακολουθείς ακόμα περισσότερο τις κοσμικές τάσεις και θα συνταχθείς με τις δυνάμεις του κακού. Τότε, θα ζεις εντελώς στο σκοτάδι, υπό τη δύναμη του Σατανά. Θα έχεις παραβεί πλήρως την αλήθεια και θα έχεις προδώσει τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναγνωρίζοντας τις πλανεμένες απόψεις του μπορεί κανείς να αλλάξει πραγματικά). Τα λόγια του Θεού μού πρόσφεραν διαύγεια. Συνειδητοποίησα ότι είχα ενεργήσει με βάση τα συναισθήματά μου και δεν ήθελα να καταγράψω τις συμπεριφορές του Γουάνγκ Τσεν από φόβο μήπως και αποπεμφθεί, επειδή ήμουν δέσμιος και με περιόριζαν ιδέες και απόψεις που είχε ενσταλάξει μέσα μου ο Σατανάς, όπως «Πρέπει να είμαστε πιστοί», «Δεν πρέπει να είμαστε αναίσθητοι και αχάριστοι», «Η καλοσύνη που λαμβάνεις θα πρέπει να ανταποδίδεται με ευγνωμοσύνη» και ούτω καθεξής. Χάρη σ’ αυτές τις ιδέες και απόψεις, έδινα προτεραιότητα στην καλοσύνη των άλλων. Τη θεωρούσα πιο σημαντική ακόμα κι από το να κάνει πράξη κανείς την αλήθεια κι από τα συμφέροντα της εκκλησίας. Όταν σκεφτόμουν να αναφέρω όσα εκδήλωνε ο Γουάνγκ Τσεν ως δύσπιστος, δεν μπορούσα να ξεχάσω ότι με βοήθησε στο παρελθόν. Σκεφτόμουν ότι θα ήμουν σκληρός και αχάριστος αν ανέφερα τις συμπεριφορές του κι ότι οι άλλοι θα με απεχθάνονταν. Αυτές οι ιδέες κι οι απόψεις με περιόριζαν και δεν μπορούσα να κάνω πράξη την αλήθεια ή να ακολουθήσω τις αρχές. Ακόμα κι όταν οι επικεφαλής μού ζήτησαν να γράψω τις συμπεριφορές του Γουάνγκ Τσεν, εγώ σκέφτηκα ότι με είχε ευνοήσει και δίστασα και του επέτρεψα να συνεχίσει να κάνει κακό και να αναστατώνει τους αδελφούς και τις αδελφές. Η εκκλησία είναι ένα μέρος όπου οι αδελφοί και οι αδελφές κάνουν τα καθήκοντά τους και επιδιώκουν την αλήθεια. Μόνο με την άμεση αποπομπή των δύσπιστων, μπορεί να διαφυλαχθεί η εκκλησιαστική ζωή των αδελφών. Με το να καταγράψω τις εκδηλώσεις του Γουάνγκ Τσεν ως δύσπιστου, θα έκανα πράξη την αλήθεια κι αυτό θα ήταν κάτι το θετικό. Εγώ, όμως, θεωρούσα ότι θα ήμουν ασυνείδητος κι ότι θα τον πρόδιδα. Δεν μπορούσα να ξεχωρίσω το καλό από το κακό ούτε και κατανοούσα τι έπρεπε να αγαπώ και τι να μισώ. Δεν είχα αρχές ούτε σωστή στάση. Αν είχα αναφέρει αμέσως τα προβλήματα του Γουάνγκ Τσεν, ίσως να είχε αποπεμφθεί από την εκκλησία νωρίτερα. Επειδή, όμως, εγώ δεν έκανα πράξη την αλήθεια και τον προστάτευσα, συνέχισε να διαταράσσει και να αναστατώνει την εκκλησία κι αυτό επέφερε απώλειες στη ζωή-είσοδο των αδελφών και καθυστέρησε το έργο της εκκλησίας. Ως επικεφαλής, όχι μόνο απέτυχα να εξετάσω τις ζωές των αδελφών ή να προστατεύσω τα συμφέροντα της εκκλησίας, αλλά βασίστηκα και στα αισθήματά μου και κάλυψα τον Γουάνγκ Τσεν. Έδειξα αφοσίωση και συνείδηση σε έναν δύσπιστο. Δάγκωσα το χέρι που με τάιζε και πρόσφερα βοήθεια σε έναν ξένο. Έπαιξα τον ρόλο ενός λακέ του Σατανά. Ζούσα με τις ιδέες και τις απόψεις που είχε ενσταλάξει μέσα μου ο Σατανάς, και νόμιζα ότι είμαι ευγενής και αφοσιωμένος. Τώρα συνειδητοποιούσα ότι αυτές οι ιδέες και απόψεις είναι αντίθετες με τον Θεό. Δεν με άφηναν να κάνω πράξη την αλήθεια, μου κόστιζαν τη συνείδηση και τη λογική και μου στερούσαν την ανθρώπινη φύση μου. Όσο θα ζούσα μ’ αυτές τις ιδέες και απόψεις, θα έκανα μόνο κακό, θα αντιστεκόμουν στον Θεό κι ο Θεός θα με απέρριπτε και θα με αποστρεφόταν και θα με απέκλειε. Αν δεν με είχε πειθαρχήσει ο Θεός μέσω της ασθένειάς μου, δεν θα είχα κάνει ποτέ αυτοκριτική. Δεν έπρεπε να συνεχίσω να επαναστατώ· έπρεπε άμεσα να επιστρέψω στον Θεό.

Διάβασα άλλο ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού που με βοήθησε να αλλάξω κάπως τις παράλογες απόψεις μου. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Μερικές φορές, ο Θεός χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες του Σατανά για να βοηθήσει τους ανθρώπους, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να φροντίζουμε να ευχαριστούμε τον Θεό, όχι να ανταποδίδουμε καλοσύνη στον Σατανά. Αυτό είναι ζήτημα αρχής. Όταν ο πειρασμός εμφανιστεί με τη μορφή ενός κακού ανθρώπου που σου δείχνει καλοσύνη, πρέπει πρώτα να βεβαιωθείς ποιος ακριβώς σε βοηθάει και σου παρέχει συνδρομή, ποια είναι η δική σου κατάσταση και κατά πόσον μπορείς να πάρεις άλλα μονοπάτια. Πρέπει να αντιμετωπίζεις ευέλικτα τέτοιες περιπτώσεις. Εάν ο Θεός θέλει να σε σώσει, όποιου τις υπηρεσίες κι αν χρησιμοποιεί για να το επιτύχει, εσύ θα πρέπει πρώτα να ευχαριστήσεις τον Θεό και να το αποδεχθείς από Εκείνον. Δεν θα πρέπει να απευθύνεις την ευγνωμοσύνη σου αποκλειστικά προς τους ανθρώπους, πόσο μάλλον να προσφέρεις τη ζωή σου σε κάποιον σε ένδειξη ευγνωμοσύνης. Είναι σοβαρό λάθος αυτό. Το κρίσιμο ζήτημα είναι η καρδιά σου να ευγνωμονεί τον Θεό και να το αποδέχεσαι από Εκείνον» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (7)]. Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι θεωρούσα τη βοήθεια του Γουάνγκ Τσεν ανθρώπινη καλοσύνη. Δεν την είχα αποδεχτεί από τον Θεό, δεν είχα αναγνωρίσει την κυριαρχία Του ούτε και σκέφτηκα πώς θα ξεπληρώσω την αγάπη του Θεού. Ήμουν πραγματικά μπερδεμένος! Όσο επικρατούσε χάος στην εκκλησία, ο Γουάνγκ Τσεν με βοήθησε να ηρεμήσω την κατάσταση κι αργότερα κανόνισε να αναλάβω ένα καθήκον που μου ταίριαζε. Αυτό ήταν το καθήκον και η ευθύνη που όφειλε να εκπληρώσει· δεν έκανε κάτι από καλοσύνη. Επιπλέον, όλα αυτά ενορχηστρώθηκαν και διευθετήθηκαν από τον Θεό. Έπρεπε να αποδεχτώ τη βούληση του Θεού, να Τον ευχαριστήσω και να ξεπληρώσω την αγάπη Του. Εγώ, όμως, μπέρδεψα την ανθρώπινη καλοσύνη με την αγάπη και την προστασία του Θεού. Ήμουν τυφλός. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, ένιωσα τύψεις, και προσευχήθηκα στον Θεό, πρόθυμος να μετανοήσω και να κάνω πράξη την αλήθεια για να Τον ευχαριστήσω.

Αργότερα, βρήκα αρχές άσκησης στα λόγια του Θεού και κατάφερα να καταλάβω πώς είναι ένα άτομο με πραγματικά καλή ανθρώπινη φύση. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Πρέπει να υπάρχει κάποιο πρότυπο που να ορίζει πότε έχει κανείς καλή ανθρώπινη φύση. Αν είσαι μετριοπαθής, αν δεν εμμένεις στις αρχές, αν προσπαθείς να μην προσβάλεις τους άλλους, αν καλοπιάνεις τους πάντες όπου πας, αν είσαι γλυκομίλητος και επιδέξιος με τον καθένα που συναντάς, και κάνεις τους πάντες να μιλούν με καλά λόγια για σένα, δεν θα καταφέρεις τίποτα. Αυτό δεν είναι το πρότυπο. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρότυπο; Να μπορεί κανείς να υποτάσσεται στον Θεό και στην αλήθεια. Να προσεγγίζει το καθήκον του και όλων των ειδών τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα με αρχές και αίσθημα ευθύνης. Αυτό είναι πασιφανές· όλοι το αντιλαμβάνονται ξεκάθαρα μέσα τους. Επιπλέον, ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά την καρδιά των ανθρώπων και γνωρίζει την κατάσταση του καθενός ξεχωριστά· κανείς δεν μπορεί να κοροϊδέψει τον Θεό, όποιος κι αν είναι. Ορισμένοι άνθρωποι καυχιούνται μονίμως ότι διαθέτουν καλή ανθρώπινη φύση, ότι ποτέ δεν μιλούν άσχημα για τους άλλους, ποτέ δεν βλάπτουν τα συμφέροντα άλλων, και ισχυρίζονται ότι ποτέ δεν έχουν επιθυμήσει την περιουσία των άλλων. Όταν υπάρχει διαμάχη για τα συμφέροντα, προτιμούν ακόμη και να υποστούν απώλειες παρά να εκμεταλλευτούν τους άλλους, και όλοι τους θεωρούν καλούς ανθρώπους. Ωστόσο, όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους στον οίκο του Θεού, είναι ύπουλοι, ξέρουν να ελίσσονται και μηχανορραφούν διαρκώς για το συμφέρον τους. Ποτέ δεν σκέφτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, ποτέ δεν αντιμετωπίζουν ως επείγοντα αυτά που ο Θεός θεωρεί επείγοντα ούτε σκέφτονται όπως σκέφτεται Εκείνος, και ποτέ δεν μπορούν να παραμερίσουν τα συμφέροντά τους, ώστε να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Ποτέ δεν απαρνούνται τα συμφέροντά τους. Ακόμα κι όταν βλέπουν κακούς ανθρώπους να κάνουν κακό, δεν τους εκθέτουν· δεν έχουν καθόλου αρχές. Τι ανθρώπινη φύση είναι αυτή; Δεν είναι καλή ανθρώπινη φύση. Μη δίνεις σημασία σ’ αυτά που λέει ένα τέτοιο άτομο· πρέπει να βλέπεις τι βιώνει, τι αποκαλύπτει και ποια στάση διατηρεί καθώς εκτελεί τα καθήκοντά του, αλλά και ποια είναι η εσωτερική του κατάσταση και τι αγαπά. Έχει κάποιος ανθρώπινη φύση αν η αγάπη του για τη φήμη και το κέρδος ξεπερνά την αφοσίωσή του στον Θεό, τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ή το ενδιαφέρον που δείχνει για Αυτόν; Δεν έχει ανθρώπινη φύση. Τη συμπεριφορά του τη βλέπουν τόσο οι άλλοι, όσο και ο Θεός. Είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει ένας τέτοιος άνθρωπος την αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια). Προηγουμένως, πίστευα ότι όσοι ανταποδίδουν την καλοσύνη και εκτιμούν την αφοσίωση είναι άνθρωποι με καλή ανθρώπινη φύση. Μόνο αφού διάβασα τα λόγια του Θεού συνειδητοποίησα ότι η άποψή μου ήταν εντελώς παράλογη. Ένα άτομο με πραγματικά καλή ανθρώπινη φύση είναι κάποιος που μοιράζεται τις σκέψεις και τις ανησυχίες του Θεού, έχει ειλικρινή καρδιά, είναι έντιμος άνθρωπος, αγαπά τα θετικά πράγματα, έχει αίσθημα δικαιοσύνης, υποστηρίζει τις αλήθεια-αρχές και κατανοεί τι πρέπει να αγαπά και τι να μισεί. Εγώ, όμως, για να διατηρήσω την καλή μου εικόνα ως πιστό άτομο, δεν δίστασα να βλάψω τα συμφέροντα της εκκλησίας. Είχα προτιμήσει να βλέπω τον Γουάνγκ Τσεν να αναστατώνει την εκκλησιαστική ζωή και να εμποδίζει τους αδελφούς και τις αδελφές να κάνουν το καθήκον τους, αντί να τον αποπέμψω. Πώς μπορούσα να θεωρούμαι άνθρωπος με καλή ανθρώπινη φύση; Ήμουν απλώς κάποιος χωρίς ανθρώπινη φύση, ήμουν εγωιστής και ποταπός. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, έπαψα να πιστεύω ότι είχα καλή ανθρώπινη φύση. Στη συνέχεια, διάβασα ένα άλλο χωρίο από τα λόγια του Θεού και βρήκα κάποια μονοπάτια άσκησης. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Βάσει ποιας αρχής ζητούν τα λόγια του Θεού να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι στους άλλους; Να αγαπούν αυτό που αγαπά ο Θεός και να μισούν αυτό που μισεί: αυτή είναι η αρχή που θα πρέπει να τηρείται. Ο Θεός αγαπά όσους επιδιώκουν την αλήθεια και είναι σε θέση να ακολουθήσουν το θέλημά Του· αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα πρέπει να αγαπάμε κι εμείς. Όσοι δεν είναι σε θέση να ακολουθήσουν το θέλημα του Θεού, Τον μισούν και επαναστατούν ενάντιά Του —αυτούς τους απεχθάνεται ο Θεός και θα πρέπει να τους απεχθανόμαστε κι εμείς. Αυτό ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναγνωρίζοντας τις πλανεμένες απόψεις του μπορεί κανείς να αλλάξει πραγματικά). Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, κατανόησα κάπως την πρόθεσή Του. Ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να αγαπούν ό,τι αγαπά Εκείνος και να μισούν ό,τι μισεί Εκείνος. Θέλει οι άνθρωποι να παίρνουν το μέρος Του όταν συμβαίνει κάτι και να υποστηρίζουν τις αλήθεια-αρχές. Όσον αφορά τους αδελφούς και τις αδελφές που πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια, όταν κάποιος βλέπει προβλήματα στα καθήκοντά τους, θα πρέπει να συναναστρέφεται μαζί τους πάνω στην αλήθεια, να τους στηρίζει με αγάπη και να τους κλαδεύει όταν είναι απαραίτητο. Όσο για τους κακούς ανθρώπους, τους δύσπιστους και τους αντίχριστους, πρέπει να τους εκθέτουμε και να τους αναφέρουμε, να τους αποφεύγουμε και να τους απορρίπτουμε. Μόνο αυτή η άσκηση είναι σύμφωνη με την πρόθεση του Θεού. Αφού ο Γουάνγκ Τσεν αποκαλύφθηκε ως δύσπιστος και όμοιος του Σατανά, η παραμονή του θα αναστάτωνε το έργο της εκκλησίας. Δεν μπορούσα πλέον να ενεργώ με βάση τα αισθήματά μου. Έπρεπε να καταγράψω τις συμπεριφορές του ως δύσπιστου και να τον αποπέμψω άμεσα από την εκκλησία. Στη συνέχεια, προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, με ευνόησες και μου έδωσες την ευκαιρία να γίνω επικεφαλής, αλλά εγώ δεν έχω προστατεύσει τα συμφέροντα της εκκλησίας. Είμαι πρόθυμος να μετανοήσω απέναντί Σου, να κάνω πράξη την αλήθεια και να προστατεύσω το έργο της εκκλησίας». Αφού προσευχήθηκα, κατέγραψα τις συμπεριφορές του Γουάνγκ Τσεν. Μετά από έρευνα, οι ανώτεροι επικεφαλής συμπέραναν ότι ο Γουάνγκ Τσεν ήταν πράγματι δύσπιστος και τον απέπεμψαν από την εκκλησία. Βλέποντας αυτήν την έκβαση, η καρδιά μου ηρέμησε και χάρηκα, επειδή μπορεσα τελικά να κάνω πράξη την αλήθεια και να κατανοήσω την πρόθεση του Θεού.

Αργότερα, όταν οι ανώτεροι επικεφαλής ανέλυσαν τους λόγους που το έργο μας είχε φτωχά αποτελέσματα, θυμήθηκα ξανά όλες τις φορές που δεν προστάτευσα το έργο της εκκλησίας. Ως επικεφαλής εκκλησίας, ενήργησα με βάση τα αισθήματά μου και επέτρεψα σε έναν δύσπιστο να παραμείνει στην εκκλησία, και να αναστατώσει την εκκλησιαστική ζωή. Είχα κάνει παράβαση ενώπιον του Θεού κι είχα κηλιδωθεί. Ως επικεφαλής εκκλησίας, δεν εκπλήρωσα το καθήκον και την ευθύνη που είχα αναλάβει. Όταν το σκέφτηκα αυτό, ένιωσα ενοχές και κατηγόρησα τον εαυτό μου. Θεώρησα τον εαυτό μου ανάξιο για επικεφαλής εκκλησίας και είπα στους ανώτερους επικεφαλής ότι επρόκειτο να παραιτηθώ. Αφού το άκουσε αυτό, ο ανώτερος επικεφαλής συναναστράφηκε μαζί μου και μου είπε: «Ο Θεός κρίνει και εκθέτει τους ανθρώπους για να τους καθάρει από τη σατανική τους διάθεση που αντιστέκεται στον Θεό, ώστε να μπορέσουν να μετανοήσουν πραγματικά. Αυτή είναι η ειλικρινής πρόθεση του Θεού· μην Τον παρερμηνεύεις». Ένιωσα πραγματικά ευγνώμων στον Θεό. Όταν ήμουν αδιάλλακτος και επαναστατικός, ο Θεός με είχε πειθαρχήσει μέσω της ασθένειας έτσι ώστε να μπορέσω να κάνω αυτοκριτική. Και τώρα που έδειξα την επιθυμία να μετανοήσω, ο Θεός μού έδειξε έλεος, και μου έδωσε την ευκαιρία να συνεχίσω να κάνω το καθήκον μου. Συγκινήθηκα βαθιά.

Μέσα από αυτήν την εμπειρία, διαπίστωσα ότι πολλές από τις απόψεις μου δεν είναι σύμφωνες με την αλήθεια, και ότι έχω απόλυτη ανάγκη την κρίση και τον εξαγνισμό του Θεού. Επιθυμώ να κάνω περισσότερο πράξη την αλήθεια στις μελλοντικές μου εμπειρίες, να επιδιώκω να είμαι ένα άτομο που υποτάσσεται στον Θεό και να κάνω το καθήκον μου καλά.