Αποδέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες πριν από δύο χρόνια. Για να είμαι ειλικρινής, έχω κερδίσει περισσότερα από ό,τι στα δέκα περίπου χρόνια που πέρασα ως πιστός μέσα στη θρησκευτική κοινότητα.

Με λένε Ματιέ κι είμαι από οικογένεια καθολικών απ’ τη Λυών στη Γαλλία. Η ανατροφή μου ήταν παραδοσιακή καθολική. Βαφτίστηκα, πήγαινα στη Θεία Λειτουργία, δεχόμουν τη χειροθεσία και πήγαινα σε προσκυνήματα. Αφού μεγάλωσα, συνειδητοποίησα ότι οι καθολικοί ιερείς κήρυτταν συνέχεια τα ίδια και τα ίδια δόγματα, ποτέ τίποτα καινούργιο. Η ατμόσφαιρα ήταν ψυχρή και η πίστη πολλών ανθρώπων είχε φθίνει. Ένιωθα ότι το μέρος αυτό είχε χάσει το έργο του Αγίου Πνεύματος κι ότι δεν θα κέρδιζα ζωή εκεί. Ένιωθα απογοητευμένος. Ήθελα να βρω μια εκκλησία με το έργο του Αγίου Πνεύματος όπου θα αισθανόμουν την παρουσία του Κυρίου. Αποφάσισα να αφήσω τον καθολικισμό για να βρω μια τέτοια εκκλησία. Μετά απ’ αυτό, κατέληξα στη Γενεύη, όπου πήγα πανεπιστήμιο κι εντάχθηκα σε μια τοπική χριστιανική ευαγγελική εκκλησία. Είδα, όμως, ότι ο πάστορας απλώς κήρυττε κάποια βιβλικά λόγια και δόγματα, φώναζε κάποια συνθήματα, και μιλούσε για πνευματικά χαρίσματα και θεολογικές θεωρίες που δεν είχαν σχέση με πραγματικότητα. Τίποτα δεν με συγκινούσε ούτε με βοηθούσε να γνωρίσω τον Κύριο. Κάτι άλλο που παρατήρησα και με σόκαρε ακόμα περισσότερο ήταν η λατρεία των ειδώλων. Το πορτρέτο του αρχιπάστορα ήταν δίπλα στον άμβωνα και, κάθε φορά που ένας νέος πιστός γινόταν μέλος της εκκλησίας, ο τοπικός πάστορας του ζητούσε να χαιρετήσει το πορτρέτο του αρχιπάστορα. Ο πάστορας έστελνε καθημερινά στους πιστούς τις δικές του ερμηνείες της Αγίας Γραφής, και οι αδελφοί και οι αδελφές τις θεωρούσαν ως τον άρτο τον επιούσιο, σαν να διάβαζαν τα λόγια του Θεού. Τις ασκούσαν κιόλας λες και ήταν τα ίδια τα λόγια του Θεού. Αυτό μου δημιουργούσε αμηχανία. Δεν μου φαινόταν σωστό. Έβλεπα ότι ο Κύριος δεν ήταν σ’ αυτήν την εκκλησία κι έφυγα κι από εκεί. Αναρωτήθηκα: «Μα πού είναι ο Κύριος;» Ένιωθα εντελώς κενός πνευματικά και αναρωτιόμουν αν ο Κύριος με είχε παραμερίσει. Μετά, διάβαζα τη Βίβλο μόνος στο σπίτι. Διάβαζα πολύ το τρίτο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, και μου έκανε βαθιά εντύπωση το σημείο για την εκκλησία στη Φιλαδέλφεια. «Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης. Ιδού, έρχομαι ταχέως· κράτει εκείνο το οποίον έχεις, διά να μη λάβη μηδείς τον στέφανόν σου. Όστις νικά, θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω» (Αποκάλυψη 3:10-12). Οι στίχοι αυτοί μου έδιναν πραγματική χαρά αφού ξεχείλιζαν από μυστήριο και υποσχέσεις. Είδα ότι ο Κύριος λέει ξεκάθαρα πως θα υπάρξει μία εκκλησία που ο Κύριος θα εγκρίνει, κι αυτή θα είναι η εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Ένιωσα ότι ο Κύριος έλεγε: «Είμαι σε αυτήν την εκκλησία». Κι έτσι προέκυψε ένα ερώτημα: Πού είναι αυτή η εκκλησία; Συνέχισα την ανάγνωση και είδα αυτό: «Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκάλυψη 3:20). Ενθουσιάστηκα που διάβασα ότι ο Κύριος δήλωνε ξεκάθαρα πως θα χτυπούσε την πόρτα. Αναρωτιόμουν πώς ακριβώς θα χτυπούσε και αν αυτό σήμαινε ότι πλησιάζει η επιστροφή Του. Όσα διάβασα με διαφώτισαν και θέλησα να συνεχίσω την αναζήτηση.

Το βράδυ της 1ης Μαΐου 2018, προσευχήθηκα ξανά στον Θεό με όλη μου την καρδιά και την ψυχή: «Θεέ μου, Σε παρακαλώ, διαφώτισέ με. Ξέρω ότι θα έρθεις σύντομα. Σε παρακαλώ, άσε με να κατανοήσω την πρόθεσή Σου». Την επόμενη μέρα, πήγα στη δουλειά όπως πάντα. Πήγα στις όχθες της λίμνης της Γενεύης για το μεσημεριανό μου διάλειμμα και κάθισα σε ένα παγκάκι. Παρατήρησα κάποιον λίγο πιο πέρα και τον πλησίασα ώστε να μοιραστώ το ευαγγέλιο μαζί του. Προς έκπληξή μου, μου είπε: «Αδελφέ, το ξέρεις; Ο Κύριος έχει επιστρέψει και έχει εκφράσει εκατομμύρια λόγια». Έπαθα σοκ όταν το άκουσα αυτό και αναρωτήθηκα: «Τι είναι αυτά που λέει ο αδελφός; Επέστρεψε όντως ο Κύριος;» Καθώς συνεχίζαμε τη συναναστροφή μας, μέσα μου ανέκυπταν συνεχώς ερωτήματα: «Επέστρεψε ο Κύριος; Πώς επέστρεψε ο Κύριος;» Μου έδωσε τη διεύθυνση της ιστοσελίδας της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού και είπε: «Μπορείς να μάθεις περισσότερα εδώ».

Μόλις επέστρεψα στο γραφείο, άνοιξα την ιστοσελίδα της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού. Το πρώτο πράγμα που είδα ήταν το εξής: «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών εμφανίστηκε στην Κίνα». Αυτή η είδηση με σόκαρε, και το πιο εκπληκτικό ήταν τα διάφορα βιβλία που εμφανίζονταν στην ιστοσελίδα, δύο από τα οποία πραγματικά μου έκαναν εντύπωση: «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» και «Ομιλίες του Χριστού των εσχάτων ημερών». Ήθελα πραγματικά να καταλάβω τι έγραφαν, έτσι έκανα κλικ στο πρώτο βιβλίο Ο Λόγος Ενσαρκώνεται και διάβασα ένα χωρίο: «Όλοι οι άνθρωποί Μου, οι οποίοι Με υπηρετούν, θα πρέπει να αναλογιστούν το παρελθόν: Ήταν η αγάπη σας για Εμένα σπιλωμένη από την ανηθικότητα; Ήταν η αφοσίωσή σας σ’ Εμένα αγνή και ολόψυχη; Ήταν η γνώση σας για Εμένα αληθινή; Πόσο χώρο καταλάμβανα στην καρδιά σας; Γέμισα την καρδιά σας εξ ολοκλήρου; Πόσα κατάφεραν τα λόγια Μου μέσα σας; Μην προσπαθείτε να Με ξεγελάσετε! Αυτά τα πράγματα Μού είναι απολύτως ξεκάθαρα! Σήμερα, καθώς εκφέρεται ο λόγος της σωτηρίας Μου, έχει αυξηθεί κάπως η αγάπη σας για Εμένα; Έχει εξαγνιστεί κάποιο μέρος της αφοσίωσής σας σ’ Εμένα; Έχει γίνει η γνώση σας για Εμένα πιο βαθιά; Οι αίνοι που προσφέρθηκαν στο παρελθόν έχουν αποτελέσει ένα συμπαγές θεμέλιο για τη σημερινή σας γνώση; Ποιο μέρος από εσάς καταλαμβάνεται από το Πνεύμα Μου; Πόσο χώρο πιάνει η εικόνα Μου μέσα σας; Έχουν βρει τον στόχο τους μέσα σας οι ομιλίες Μου; Νιώθετε πραγματικά ότι δεν έχετε πού να κρύψετε την ντροπή σας; Πιστεύετε πραγματικά ότι δεν έχετε τα προσόντα να είστε ο λαός Μου; Αν έχετε πλήρη άγνοια για τα παραπάνω ερωτήματα, τότε αυτό δείχνει ότι ψαρεύεις σε θολά νερά, ότι είσαι παρών απλώς και μόνο για να είστε αρκετοί σε αριθμό, και στον χρόνο που έχω Εγώ προκαθορίσει, είναι σίγουρο ότι θα αποκλειστείς και θα ριχτείς στο πηγάδι της αβύσσου για δεύτερη φορά. Αυτή είναι η προειδοποίηση που σας δίνω, κι οποίος την πάρει αψήφιστα θα γίνει αποδέκτης της κρίσεώς Μου και, στον καθορισμένο χρόνο, θα έρθει αντιμέτωπος με συμφορά. Δεν είναι έτσι;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 4). Τα λόγια αυτά μου φάνηκαν γεμάτα εξουσία λες και μου μιλούσε ο ίδιος ο Θεός και με ρωτούσε: «Με αγαπάς πραγματικά; Υποτάσσεσαι αληθινά σ’ Εμένα;» Ένιωσα λίγο αμήχανα, επειδή υπηρετούσα τον Θεό από ανάγκη να ολοκληρώσω μια εργασία, όχι από αγάπη. Στις προσευχές μου, απαιτούσα συνεχώς πράγματα από τον Κύριο κι έλεγα: «Θεέ μου, τέτοιο αυτοκίνητο θέλω, τέτοιο σπίτι θέλω, τέτοια δουλειά θέλω, τέτοια σύζυγο θέλω…» Συνειδητοποίησα ότι όλα αυτά ήταν παράλογα. Ακόμα χειρότερα, όταν ο Κύριος δεν ικανοποιούσε τις εξωφρενικές επιθυμίες μου, Τον κατηγορούσα. Εκτέθηκα κι ένιωσα μεγάλη ντροπή, τόσο που ήθελα να βρω ένα μέρος να κρυφτώ, σαν παιδί που κρύβεται επειδή έκανε σκανταλιά και δεν θέλει να το μαλώσουν οι γονείς του. Ταυτόχρονα, όμως, χάρηκα πολύ, επειδή ένιωσα τον Θεό να μου μιλάει κατά πρόσωπο. Ένιωσα ότι αυτή ήταν η φωνή του Θεού, επειδή μόνο ο Θεός μπορεί να δει στις καρδιές των ανθρώπων. Τα λόγια αυτά εξέθεσαν τον πραγματικό μου εαυτό και με άφησαν άναυδο. Δεν μπορούσα να σταματήσω να διαβάζω. Διάβασα αρκετά χωρία από τα λόγια του Θεού. Θυμάμαι ένα χωρίο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Κοιτάζω από ψηλά όλα τα πράγματα και ασκώ το κράτος Μου επάνω σε όλα τα πράγματα από ψηλά. Με τον ίδιο τρόπο έχω θέσει σε ισχύ τη σωτηρία Μου επάνω στη γη. Δεν υπάρχει καμία στιγμή που να μην παρακολουθώ, από το μυστικό μέρος στο οποίο βρίσκομαι, την κάθε κίνηση των ανθρώπων και όλα όσα λένε και πράττουν. Οι άνθρωποι είναι ανοιχτό βιβλίο για Μένα: τους βλέπω και τους γνωρίζω όλους. Το μυστικό μέρος είναι η κατοικία Μου και ολόκληρο το ουράνιο στερέωμα είναι το κρεβάτι στο οποίο ξαπλώνω. Οι δυνάμεις του Σατανά δεν μπορούν να Με φθάσουν διότι ξεχειλίζω από μεγαλοπρέπεια, δικαιοσύνη και κρίση» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 5). Ένιωσα πως αυτά τα λόγια ήταν γεμάτα με την εξουσία του Θεού. Ποιος άλλος πέρα από τον Θεό μπορεί να δει στις καρδιές μας; Ποιος άλλος πέρα από τον Θεό μπορεί να μας μιλήσει με τόση δύναμη και εξουσία; Ο Θεός δημιούργησε την ανθρωπότητα και μόνο ο Θεός μπορεί να δει όσα θάβουμε βαθιά στις καρδιές μας. Ήμουν σίγουρος ότι αυτά ήταν λόγια του Θεού και ενθουσιάστηκα. Δεν είχα ξανανιώσει αυτό το συναίσθημα. Διάβασα πολύ εκείνη τη μέρα και γύρισα σπίτι τρεις ώρες αργότερα από ό,τι συνήθως. Τα λόγια αυτά μου φάνηκαν πραγματικά ιδιαίτερα. Στον δρόμο για το σπίτι, έλεγα ξανά και ξανά: «Θεέ μου, Σε ευχαριστώ, πραγματικά! Αναγνώρισα τη φωνή Σου και τώρα ξέρω ότι επέστρεψες. Έγινα μάρτυρας της εξουσίας Σου. Δόξα Σοι!» Ήμουν κατενθουσιασμένος. Σκέφτηκα όσα προσευχήθηκα στον Θεό την προηγούμενη νύχτα, που Του ζήτησα να με βοηθήσει να κατανοήσω την πρόθεσή Του σχετικά με την επιστροφή Του. Συνειδητοποίησα ότι ο Θεός με είχε ακούσει και είχε απαντήσει στην προσευχή μου. Αυτό ήταν πραγματικά απίστευτο! Ταυτόχρονα, όμως, γέμισα απορίες όπως: Πώς ήρθε ο Κύριος; Τι έργο κάνει; Για να βρω τις απαντήσεις, ήρθα σε επαφή με αδελφούς και αδελφές από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού.

Εκείνοι μου είπαν ότι ο Κύριος είχε ενσαρκωθεί ως ο Υιός του ανθρώπου κι ότι είχε έρθει κρυφά. Μου είπαν ότι έχει εκφράσει αλήθειες και κάνει νέο έργο, δηλαδή, την κρίση των εσχάτων ημερών, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού που προφητεύεται στη Βίβλο, ώστε να καθάρει και να σώσει την ανθρωπότητα. Μου έκαναν, επίσης, πολύ διαφωτιστική συναναστροφή πάνω σε μερικούς στίχους της Βίβλου όπως τον 16:15 της Αποκάλυψης: «Ιδού, έρχομαι ως κλέπτης» Ή και τον στίχο 24:44 του Κατά Ματθαίον: «Και σεις γίνεσθε έτοιμοι, διότι καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου». Η φράση «Υιός του ανθρώπου» σαφώς δεν αναφέρεται στο Πνεύμα του Θεού ή στο πνευματικό Του σώμα, αλλά σε ένα ον που γεννήθηκε από τον άνθρωπο, και έχει την κανονική ανθρώπινη φύση και την ουσία του Θεού. Όπως και ο Κύριος Ιησούς πριν από δύο χιλιάδες χρόνια. Φαινόταν κανονικός άνθρωπος, αλλά στην ουσία ήταν Θεός. Στη συνέχεια, συναναστραφήκαμε πάνω στον στίχο 3:20 της Αποκάλυψης που αναφέρει ότι ο Κύριος χτυπάει την πόρτα. Έμαθα ότι το «χτύπημα» αναφέρεται στα νέα λόγια του Κυρίου κατά τις έσχατες ημέρες με τα οποία θα χτυπήσει την πόρτα της καρδιάς του κάθε ανθρώπου. Όταν οι αληθινοί πιστοί ακούν τα λόγια του Κυρίου, αναγνωρίζουν τη φωνή του Θεού, κι είναι οι φρόνιμες παρθένες που ανέρχονται ενώπιον του Θεού και υποδέχονται την επιστροφή του Κυρίου. Έτσι εκπληρώνεται και η προφητεία του Κυρίου Ιησού: «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Κατά Ιωάννην 10:27).

Εντυπωσιάστηκα. Σκέφτηκα ότι αυτή είναι η δεύτερη φορά που ο Θεός έρχεται ενσαρκωμένος στη γη να κάνει έργο κι έτυχε να ζω κι εγώ, να αναπνέουμε τον ίδιο αέρα. Και μοιάζει σαν ένας απλός άνθρωπος. Έμεινα έκπληκτος! Ήταν απίστευτο! Πάντα πίστευα ότι ο Θεός ήταν στον ουρανό και ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός θα ενσαρκωνόταν για να μιλήσει και να κάνει έργο. Τότε οι αδελφοί και οι αδελφές μού διάβασαν μερικά χωρία από τα λόγια του Θεού για την ενσάρκωση του Θεού: «Η “ενσάρκωση” είναι η εμφάνιση του Θεού εν σαρκί· ο Θεός εργάζεται μεταξύ της δημιουργημένης ανθρωπότητας με την εικόνα της σάρκας. Αφού, λοιπόν, είναι η ενσάρκωση του Θεού, πρέπει πρώτα να αποκτήσει σάρκα, σάρκα με κανονική ανθρώπινη φύση· αυτή είναι η πιο βασική προϋπόθεση. Στην πραγματικότητα, η σημασία της ενσάρκωσης του Θεού είναι πως ο Θεός ζει και εργάζεται στη σάρκα, ότι ο Θεός στην ίδια Του την ουσία ενσαρκώνεται, γίνεται άνθρωπος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η ουσία της σάρκας που κατοικείται από τον Θεό). «Ο ενσαρκωμένος Θεός ονομάζεται Χριστός και ο Χριστός είναι η σάρκα ντυμένη με το Πνεύμα του Θεού. Η σάρκα αυτή διαφέρει από κάθε άνθρωπο που είναι από σάρκα. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο ότι ο Χριστός είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος, δεν είναι από σάρκα. Διαθέτει και κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά και ολοκληρωμένη θεϊκή φύση. Κανένας άνθρωπος δεν έχει τη θεϊκή Του φύση. Η κανονική ανθρώπινη φύση Του υποστηρίζει όλες τις κανονικές δραστηριότητές Του στη σάρκα, ενώ η θεϊκή Του φύση εκτελεί το έργο του Θεού του ίδιου. Και η ανθρώπινη αλλά και η θεϊκή Του φύση υποτάσσονται στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Η ουσία του Χριστού είναι το Πνεύμα, δηλαδή η θεϊκή φύση. Επομένως, η υπόστασή Του είναι αυτή του Θεού του ίδιου. Η ουσία αυτή δεν διαταράσσει το ίδιο Του το έργο, ενώ ο ίδιος δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει κάτι που θα κατέστρεφε το ίδιο Του το έργο, ούτε και θα ξεστόμιζε ποτέ λόγια που αντιτίθενται στο ίδιο Του το θέλημα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η ουσία του Χριστού είναι η υποταγή στο θέλημα του Επουράνιου Πατέρα). Από αυτά τα χωρία των λόγων του Θεού, είδα ότι ο ενσαρκωμένος Θεός είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού κι ο ερχομός Του στη γη με σκοπό να μιλήσει και να κάνει έργο για να σώσει την ανθρωπότητα. Ο Χριστός μοιάζει με απλό άνθρωπο. Τρώει, ντύνεται, ζει και κοιμάται όπως όλοι, αλλά έχει θεϊκή ουσία. Μπορεί να μιλήσει σε όλη την ανθρωπότητα για την ταυτότητα και τη θέση του Θεού, και μπορεί να εκφράσει αλήθειες που κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε. Μπορεί να κάνει το έργο του ίδιου του Θεού και να πετύχει το θέλημά Του. Εμφανισιακά δεν φαίνεται ότι είναι ο Θεός, αλλά όταν ακούμε τη φωνή Του, ανακαλύπτουμε ότι τα λόγια Του δεν είναι από αυτόν τον κόσμο. Μπορεί να εξηγεί αλήθειες και μυστήρια που κανείς δεν έχει δει ή ακούσει ποτέ. Μπορεί να αποκαλύψει την πιο ενδόμυχη διαφθορά της ανθρωπότητας. Όσα εκφράζει είναι αυτά που εκφράζει ο ίδιος ο Θεός. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι είναι ο Θεός. Ακριβώς όπως όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε παλιότερα να κάνει έργο: Έμοιαζε εξωτερικά με κανονικό άνθρωπο, αλλά μπόρεσε να γίνει η προσφορά περί αμαρτίας ώστε να αφεθούν οι αμαρτίες όλης της ανθρωπότητας. Μπορούσε να μας φέρει ειρήνη κι ευτυχία και άφθονη χάρη. Μόνο Εκείνος θα μπορούσε να κάνει αυτό το έργο, επειδή οι άνθρωποι είναι απλώς άνθρωποι και δεν έχουν την ουσία του Θεού.

Οι αδελφοί και οι αδελφές συναναστράφηκαν ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ακριβώς όπως ο Κύριος Ιησούς. Μοιάζει εξωτερικά με συνηθισμένο άνθρωπο, αλλά έχει την ουσία του Θεού. Κάνει το έργο της κρίσεως ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού, εκφράζει τις αλήθειες που θα καθάρουν και θα σώσουν την ανθρωπότητα, και εξηγεί μυστήρια που κανείς άνθρωπος δεν μπόρεσε να εξηγήσει. Ειδικότερα, μυστήρια όπως το σχέδιο διαχείρισης έξι χιλιετιών του Θεού, τα μυστήρια των τριών σταδίων του έργου του Θεού, το πώς ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους, το πώς ο Θεός σώζει την ανθρωπότητα βήμα προς βήμα, το ποιος θα σωθεί και θα εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών, το ποιος θα αποκλειστεί και θα τιμωρηθεί, και το πώς εκθέτει τη σατανική φύση των ανθρώπων —μόνο ο Θεός θα μπορούσε να εκφράσει αυτές τις αλήθειες. Κανείς άνθρωπος δεν θα μπορούσε. Έτσι, αποδεικνύεται ότι ο Παντοδύναμος Θεός έχει θεϊκή ουσία και ότι είναι ο Χριστός των εσχάτων ημερών. Όταν τα άκουσα όλα αυτά, κατάλαβα κάποιες αλήθειες για την ενσάρκωση και είδα ότι ο Χριστός έχει και κανονική ανθρώπινη φύση και θεϊκή ουσία. Ξεκαθάρισαν κάποιες θολές φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις μου για τον Θεό. Μπορούμε να δούμε και να αγγίξουμε τον ενσαρκωμένο Θεό κι Εκείνος μπορεί να μας μιλήσει αυτοπροσώπως. Το ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε τις έσχατες ημέρες κι ήρθε στη γη να εκφράσει λόγια για να σώσει όλη την ανθρωπότητα ήταν κάτι που με ενθουσίασε και με συγκίνησε. Αλλά όταν άκουσα ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε για δεύτερη φορά για να κάνει το έργο της κρίσεως, ένιωσα λίγη αμηχανία και φόβο. Ζούσα ακόμα στην αμαρτία, κι αναρωτήθηκα αν ο Κύριος θα με καταδίκαζε και θα με τιμωρούσε όταν θα επέστρεφε για να κρίνει την ανθρωπότητα. Ωστόσο, μετά τη συναναστροφή μου με τους αδελφούς και τις αδελφές, έμαθα ότι το έργο της κρίσεως δεν είναι να μας καταδικάσει και να μας τιμωρήσει ο Θεός, αλλά να μας καθάρει και να μας σώσει. Στην πραγματικότητα, ο Κύριος Ιησούς έκανε μόνο ένα μέρος του έργου της σωτηρίας. Μας συγχώρεσε απλώς τις αμαρτίες μας. Υπάρχει, όμως, ακόμα η αμαρτωλή φύση μας. Μπορεί να δαπανούμε τον εαυτό μας για τον Θεό και να κάνουμε φαινομενικά καλές πράξεις, αλλά η φύση μας είναι γεμάτη σατανικές διαθέσεις όπως αλαζονεία, δολιότητα και αδιαλλαξία. Ζηλεύουμε συχνά τους άλλους κι ό,τι κάνουμε είναι για τον εαυτό μας. Είμαστε απίστευτα εγωιστές. Μας ελέγχουν και μας δεσμεύουν απόλυτα οι σατανικές μας διαθέσεις, και δεν έχουμε ιδέα πώς να ξεφύγουμε από τα δεσμά της αμαρτίας. Το γεγονός αυτό το βλέπουμε κάθε μέρα. Ο Θεός είπε: «Άγιοι θέλετε είσθαι· διότι άγιος είμαι εγώ Ιεχωβά ο Θεός σας» (Λευιτικόν 11:45). Αυτός ο στίχος δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν είμαστε άξιοι να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών. Γι’ αυτό ο Θεός κάνει το έργο της κρίσεως. Για να μας καθάρει και να μας σώσει τις έσχατες ημέρες, ώστε να απελευθερωθούμε πλήρως από τα δεσμά της αμαρτίας και να γίνουμε άνθρωποι που έχουν φόβο Θεού και υποτάσσονται σ’ Αυτόν, που δεν αμαρτάνουν και δεν Του αντιστέκονται. Αυτός είναι ο στόχος του έργου της κρίσεως του Θεού, να εκπληρωθούν οι προφητείες του Κυρίου Ιησού: «Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου· ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια» (Κατά Ιωάννην 17:17). «Και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει» (Κατά Ιωάννην 8:32).

Στη συνέχεια, διαβάσαμε μερικά ακόμα χωρία. Τα λόγια του Θεού λένε: «Παρόλο που ο Ιησούς ήρθε ανάμεσα στους ανθρώπους κι έκανε πολύ έργο, ολοκλήρωσε μόνο το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας και λειτούργησε ως προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας και να κουβαλήσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή, και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υποτάσσεται στον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από τις προθέσεις του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια). Στη συνέχεια, ένας αδελφός συναναστράφηκε: «Τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει αλήθειες για να κρίνει και να καθάρει την ανθρωπότητα. Ο Θεός, με τα λόγια Του, εκθέτει τη σατανική μας φύση και την αλήθεια της διαφθοράς μας, διορθώνει τις διεφθαρμένες διαθέσεις και την αμαρτωλή φύση μας μέσα από δοκιμασίες και εξευγενισμούς, ώστε να δούμε καθαρά πόσο βαθιά έχει διαφθείρει ο Σατανάς την ανθρωπότητα και να διακρίνουμε την αλαζονεία, την ατιμία και τη δολιότητα στη φύση μας. Το πιο λυπηρό είναι ότι, αν και πιστεύουμε στον Θεό και δαπανάμε τον εαυτό μας γι’ Αυτόν και φαινομενικά κάνουμε καλές πράξεις, δεν κάνουμε τίποτα επειδή αγαπάμε τον Θεό ή υποτασσόμαστε σ’ Αυτόν. Τα κάνουμε όλα για να ευλογηθούμε και να ανταμειφθούμε. Απλώς συναλλασσόμαστε με τον Θεό. Όταν το έργο του Θεού δεν συμφωνεί με τις σκέψεις και τις αντιλήψεις μας, αρνούμαστε και απορρίπτουμε τον Θεό σαν τους Φαρισαίους. Κατηγορούμε τον Θεό για όσες δοκιμασίες και δυσκολίες συναντάμε. Όλα αυτά δείχνουν ότι ζούμε με διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις και ότι ανήκουμε στον Σατανά. Πώς θα μπορούσε ένας τέτοιος άνθρωπος να μπει στη βασιλεία των ουρανών; Η κρίση και η έκθεση στα λόγια του Θεού μάς κάνουν να δούμε την αλήθεια της διαφθοράς μας. Είμαστε ανίκανοι να ακολουθήσουμε το θέλημά Του και καμιά πράξη ή ενέργειά μας δεν Τον ικανοποιεί. Τότε γεμίζουμε τύψεις, μετανοούμε απέναντι στον Θεό, συμμορφωνόμαστε και λειτουργούμε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Όταν υποστούμε την κρίση και την παίδευση του Θεού, βλέπουμε ότι η διάθεσή Του δεν έχει μόνο αγάπη και έλεος. Έχει δικαιοσύνη, μεγαλοπρέπεια, οργή και καταδίκη. Αρχίζουμε να έχουμε θεοφοβούμενη καρδιά, και συνειδητά επαναστατούμε ενάντια στη σάρκα και κάνουμε πράξη τα λόγια του Θεού. Υποτασσόμαστε κάπως στον Θεό και αρχίζει να αλλάζει η ζωή-διάθεσή μας. Τότε βιώνουμε πραγματικά ότι η κρίση, η παίδευση, οι δοκιμασίες και ο εξευγενισμός του Θεού μάς σώζουν και μας δείχνουν πόσο πολύ μας αγαπά».

Όταν το άκουσα αυτό, ένιωσα πόσο βαθιά σημαντικό είναι το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες. Χωρίς να βιώσουμε την κρίση του Θεού τις έσχατες ημέρες, δεν θα κατανοήσουμε ποτέ την αλήθεια της διαφθοράς μας ούτε θα μετανοήσουμε πραγματικά. Όπως εγώ προσευχόμουν και εξομολογούμουν καθημερινά στον Κύριο, και συνέχιζα να κάνω τις ίδιες αμαρτίες ξανά και ξανά. Με έλεγχε απόλυτα η διεφθαρμένη μου φύση. Πώς θα μπορούσα να μπω στη βασιλεία των ουρανών και να κερδίσω την έγκριση του Θεού σ’ αυτήν την κατάσταση; Πριν, πίστευα ότι όσο έδειχνα να συμπεριφέρομαι καλά, ο Θεός θα με ενέκρινε. Τώρα, όμως, συνειδητοποίησα ότι ο Θεός θέλει να αλλάξουν τα σατανικά πράγματα μέσα μας. Τότε συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό είναι για εμάς το έργο της κρίσεως κι ότι χωρίς αυτό το στάδιο του έργου, κανείς δεν θα μπορούσε να σωθεί. Ο Θεός εκφράζει την αλήθεια και κάνει το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες για να καθάρει τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας, ώστε να είμαστε σε αρμονία με τον Θεό και να εισέλθουμε στη βασιλεία Του. Η αγάπη του Θεού είναι γνήσια και πραγματική!

Διαβάζοντας τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, βεβαιώθηκα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε. Είναι ο Χριστός των εσχάτων ημερών. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Στο εξής, συμμετείχα στην εκκλησιαστική ζωή, συναναστρεφόμουν καθημερινά με αδελφούς και αδελφές κι έμαθα να γνωρίζω τον Θεό. Δεν πίστευα σε έναν αόριστο Θεό της φαντασίας μου όπως παλιά, αλλά σε έναν πρακτικό ενσαρκωμένο Θεό, που περπατά και εργάζεται ανάμεσα στους ανθρώπους, που εκφράζει την αλήθεια παντού και πάντα. Άκουσα τη φωνή του Θεού, απόλαυσα το άφθονο πότισμα και τη θρέψη των λόγων Του, και γεύτηκα το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ήρθα πραγματικά στο πλευρό του Κυρίου. Ευχαριστώ τον Παντοδύναμο Θεό για τη σωτηρία Του!