Σάββατο, 3 Δεκεμβρίου 2022, Ψιλόβροχο

Σήμερα, καθώς οργάνωνα το φύλλο εργασίας, βρήκα τυχαία ένα βίντεο που είχε ανατεθεί εσφαλμένα, κι η εργασία της παραγωγής του είχε ξαναγίνει. Μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη. Μετά από προσεκτικό έλεγχο, κατάλαβα ότι έφταιγε που είχα ξεχάσει να ελέγξω τα αρχεία πριν από την παραγωγή. Θυμήθηκα ότι είχα κάνει αυτό το λάθος άλλες δύο φορές παλιότερα επειδή δεν είχα ελέγξει τα αρχεία. Εκείνη τη φορά, η επικεφαλής μού άσκησε κριτική επειδή δεν ήμουν επιμελής και συνόψισε τις αιτίες των λαθών, λέγοντάς μου να μην ξανακάνω το ίδιο λάθος. Δεν περίμενα να ξανακάνω το ίδιο λάθος αυτήν τη φορά. Ένιωσα εντελώς αδύναμη. «Είμαι επόπτρια εδώ και λίγες μέρες μόνο, και έκανα πάλι ένα λάθος τόσο στοιχειώδες. Αν το μάθει η επικεφαλής, πόσο θα απογοητευτεί μαζί μου! Αν με κλαδέψει και μου κάνει κριτική ξανά, πώς θα μπορέσω να κρατήσω το κεφάλι μου ψηλά;» Θυμήθηκα ακόμα ότι πριν από λίγες ημέρες, είχε αποδεσμευθεί η αδελφή Νάντια από την ομάδα μας, επειδή ήταν πάντα επιπόλαιη στα καθήκοντά της. Σε εκείνη την περίπτωση, συναναστράφηκα μαζί της, και εξέθεσα τη φύση και τις συνέπειες της επιπολαιότητάς της στο καθήκον. Τώρα όμως έκανα και εγώ ένα τόσο στοιχειώδες λάθος εξαιτίας της επιπολαιότητάς μου. Αν το μάθαιναν οι αδελφοί και οι αδελφές, σίγουρα θα έλεγαν ότι κηρύττω καλά τα λόγια και τα δόγματα, αλλά κάνω τα καθήκοντά μου επιπόλαια και δεν έχω αλήθεια-πραγματικότητα, πράγμα που με καθιστά ακατάλληλη για επόπτρια. Όσο το σκεφτόμουν, τόσο πιο άβολα ένιωθα, και το μετάνιωνα που δεν είχα φροντίσει να το ελέγξω προσεκτικά. Ντρεπόμουν πολύ να παραδεχτώ το λάθος μου σε όλους, και έτσι διέγραψα το προηγούμενο αρχείο παραγωγής. Εκείνη τη στιγμή, μου πέρασαν από το μυαλό κάποια λόγια του Θεού: «Τα λόγια και οι πράξεις του ανθρώπου, που είναι κρυφά, παραμένουν πάντα μπροστά στο βήμα της κρίσης Μου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου είναι επίσης το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου). Ένιωσα ένα αίσθημα φόβου και τρόμου στην καρδιά μου: Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά την ενδόμυχη ύπαρξη του ανθρώπου. Αν και μπορώ να το κρύψω από τους ανθρώπους, δεν μπορώ να εξαπατήσω τον Θεό. Αν καταφύγω στην εξαπάτηση, ο Θεός το βλέπει καθαρά και θα με καταδικάσει. Φοβήθηκα πολύ και έσπευσα να αποκαταστήσω το αρχείο που είχα διαγράψει. Όταν κοίταζα αυτό το αρχείο, ήταν σαν να έβλεπα έναν ανεξίτηλο λεκέ. Όμως, δεν είχα το θάρρος να παραδεχτώ το λάθος μου στην επικεφαλής. Νόμιζα ότι αν δεν έλεγα τίποτα, κανείς δεν θα το μάθαινε, γι ‘αυτό έκλεισα γρήγορα το φύλλο εργασίας.

Τη νύχτα, στριφογύριζα στο κρεβάτι, ξαγρυπνώντας μέσα στην ανησυχία. Ήταν σαφές ότι είχα κάνει ένα λάθος που ζημίωσε το έργο, αλλά έκανα πώς δεν το γνώριζα και δεν σκόπευα να αναφέρω το θέμα αυτό στην επικεφαλής. Ήμουν δόλια, δεν ντρεπόμουν καθόλου! Αργότερα, διάβασα τους παρακάτω λόγους του Θεού: «Ο Θεός δεν οδηγεί στην τελείωση όσους είναι δόλιοι. Αν η καρδιά σου δεν είναι ειλικρινής, αν δεν είσαι ένας άνθρωπος ειλικρινής, τότε δεν πρόκειται να κερδηθείς από τον Θεό. Ομοίως, δεν πρόκειται να κερδίσεις την αλήθεια και ούτε θα μπορέσεις να κερδίσεις τον Θεό. Τι θα σημαίνει το να μην κερδίσεις τον Θεό; Αν δεν κερδίσεις τον Θεό και δεν έχεις κατανοήσει την αλήθεια, τότε δεν θα Τον γνωρίσεις, κι έτσι αποκλείεται να είσαι συμβατός μ’ Αυτόν, οπότε είσαι εχθρός Του. Εάν δεν είσαι συμβατός με τον Θεό, τότε ο Θεός δεν είναι ο Θεός σου· και εάν ο Θεός δεν είναι ο Θεός σου, δεν μπορείς να σωθείς. Εάν δεν επιδιώκεις να στάσεις στη σωτηρία, τότε γιατί πιστεύεις στον Θεό; Αν δεν μπορείς να φτάσεις στη σωτηρία, θα είσαι για πάντα ένας άσπονδος εχθρός του Θεού και θα καθοριστεί η έκβασή σου. Αν, λοιπόν, οι άνθρωποι επιθυμούν να σωθούν, πρέπει να αρχίσουν με το να είναι ειλικρινείς. Τελικά, εκείνοι που κερδίζει ο Θεός χαρακτηρίζονται από ένα σημάδι. Ξέρετε ποιο είναι αυτό; Είναι γραμμένο στην Αποκάλυψη, στη Βίβλο: “Και εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος, διότι είναι άμωμοι” (Αποκάλυψη 14:5). Σε ποιους αναφέρεται ο όρος “αυτών”; Σε εκείνους που ο Θεός σώζει, οδηγεί στην τελείωση και αποκτά. Πώς περιγράφει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά και οι εκφράσεις της συμπεριφοράς τους; Είναι άμωμοι. Δεν λένε ψέματα. Πιθανότατα όλοι σας να καταλαβαίνετε κατανοείτε και να αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει να μη λέμε ψέματα: Σημαίνει να είμαστε ειλικρινείς» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Έξι ενδείξεις ανάπτυξης στη ζωή). «Όλοι έχουν δόλια διάθεση· η μόνη διαφορά έγκειται στο πόσο σοβαρή είναι αυτή η διάθεση. Ακόμη κι αν στις συναθροίσεις είσαι σε θέση να ανοίγεις την καρδιά σου και να συναναστρέφεσαι σχετικά με τα προβλήματά σου, πάει να πει αυτό ότι δεν έχεις δόλια διάθεση; Όχι· κι εσύ έχεις τέτοια διάθεση. Γιατί το λέω αυτό; Θα δώσω ένα παράδειγμα: Μπορεί να είσαι σε θέση να συναναστραφείς ανοιχτά για πράγματα που δεν θίγουν την υπερηφάνεια ή τη ματαιοδοξία σου, που δεν είναι ντροπιαστικά και για τα οποία δεν πρόκειται να κλαδευτείς. Αν, όμως, είχες κάνει κάτι που παραβιάζει τις αλήθεια-αρχές, κάτι που θα το αποστρέφονταν και θα το σιχαίνονταν όλοι, θα ήσουν σε θέση να συναναστραφείς ανοιχτά γι’ αυτό σε μια συνάθροιση; Ειδικά αν είχες κάνει μια αποτρόπαιη πράξη, θα δυσκολευόσουν ακόμη περισσότερο να ανοιχτείς και να αποκαλύψεις την αλήθεια γι’ αυτήν. Αν κάποιος το διερευνούσε ή προσπαθούσε να αποδώσει ευθύνες, θα προσπαθούσες να το κρατήσεις κρυφό με κάθε διαθέσιμο μέσο, και θα έτρεμες μην τυχόν και εκτεθεί το συγκεκριμένο θέμα. Θα προσπαθούσες μονίμως να το συγκαλύψεις και να τη γλιτώσεις. Δεν είναι αυτό δόλια διάθεση; Ίσως και να πιστεύεις πως όσο δεν το λες φωναχτά, δεν θα το μάθει κανείς, πως ούτε καν ο Θεός θα έχει τρόπο να το μάθει. Κάνεις λάθος! Ο Θεός εξετάζει σχολαστικά τα ενδόμυχα της καρδιάς των ανθρώπων. Αν αδυνατείς να το αντιληφθείς αυτό, δεν γνωρίζεις καθόλου τον Θεό. Οι δόλιοι άνθρωποι όχι μόνο ξεγελούν τους άλλους, αλλά τολμούν μάλιστα να προσπαθούν να ξεγελάσουν τον Θεό και να Του αντισταθούν με δόλια μέσα. Μπορούν αυτού του είδους οι άνθρωποι να σωθούν από τον Θεό; Η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη και άγια, κι Εκείνος δεν αποστρέφεται τίποτα περισσότερο από τους δόλιους ανθρώπους. Οι δόλιοι άνθρωποι, επομένως, είναι πιο δύσκολο να σωθούν απ’ όλους. Οι άνθρωποι που έχουν δόλια φύση λένε τα περισσότερα ψέματα. Μέχρι και στον Θεό λένε ψέματα και προσπαθούν να Τον ξεγελάσουν· παραμένουν αμετανόητοι μέχρι τέλους. Με άλλα λόγια, είναι αδύνατο να αποκτήσουν τη σωτηρία του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία). Συγκρίνοντας τα λόγια του Θεού με τις σκέψεις και τις ενέργειές μου μετά το λάθος μου, συνειδητοποίησα ότι αποκάλυπτα δόλια διάθεση. Ήταν γεγονός ότι έκανα τα καθήκοντά μου επιπόλαια, με αποτέλεσμα να ξαναγίνει το ίδιο έργο και να σπαταληθούν ανθρώπινοι και υλικοί πόροι. Έπρεπε να δείξω εντιμότητα, και να παραδεχτώ ειλικρινά το λάθος μου στην επικεφαλής και να αναλάβω την ευθύνη. Αλλά φοβόμουν ότι η επικεφαλής και οι αδελφοί και οι αδελφές θα με περιφρονούσαν, οπότε προτίμησα να συγκαλύψω το λάθος μου διαγράφοντας το προηγούμενο αρχείο, πιστεύοντας ότι έτσι κανείς δεν θα ανακάλυπτε το πρόβλημα. Αν και αποκατέστησα το αρχείο αργότερα, ακόμα δεν ήθελα να παραδεχτώ το λάθος μου και ήλπιζα να το αφήσω να περάσει απαρατήρητο· αν δεν το ανακάλυπτε κανείς αργότερα, το θέμα θα έμενε σε εκκρεμότητα. Αν κάποιος το μάθαινε αργότερα, θα μπορούσα να πω ότι το είχα προσέξει, αλλά μετά ξέχασα να το αναφέρω, και όχι ότι το έκρυβα επί τούτου. Έτσι, θα μπορούσα να καλύψω το λάθος μου χωρίς να φανώ παραπλανητική. Πόσο δόλια ήμουν! Η ουσία του Θεού είναι αγία, κι Εκείνος συμπαθεί τους έντιμους, αλλά απεχθάνεται τους δόλιους ανθρώπους. Παρόλο που γνώριζα ότι ο Θεός ελέγχει εξονυχιστικά τα πάντα, και πάλι ενήργησα με δόλο και εξαπάτηση. Οι πράξεις μου αηδίαζαν τον Θεό. Αν δεν μετανοούσα και δεν γινόμουν έντιμος άνθρωπος, όσες θυσίες και αν έκανα εξωτερικά, στο τέλος δεν θα γνώριζα τη σωτηρία. Ωστόσο, ήταν πολύ ταπεινωτικό να παραδεχτώ το λάθος μου στην επικεφαλής. Φοβόμουν ότι η επικεφαλής θα απογοητευόταν και θα με κλάδευε, και δεν έβρισκα το κουράγιο να ομολογήσω. Ήμουν αναποφάσιστη και πονούσε η καρδιά μου.

Δευτέρα, 5 Δεκεμβρίου 2022, Συννεφιά

Πέρασαν δύο μέρες και ακόμα δεν έχω το κουράγιο να μιλήσω στην επικεφαλής. Τις τελευταίες δύο ημέρες, ήθελα απεγνωσμένα να σβήσω αυτό το περιστατικό από τη μνήμη μου. Αν γινόταν αυτό, δεν θα χρειαζόταν να παραδεχτώ το λάθος μου και να ντροπιαστώ. Έχω πέσει με τα μούτρα στο έργο μου και αυτό με βοηθά προσωρινά να ξεχάσω αυτό το περιστατικό. Ωστόσο, όταν κόβει για λίγο η δουλειά, η σκέψη μου γυρίζει ξανά σε αυτό το θέμα. Αυτό το λάθος με ταλανίζει σαν εφιάλτης. Είτε τρώω, είτε καθαρίζω είτε περπατάω, όταν το σκέφτομαι, η καρδιά μου πονά λες και κάποιος μου τη σφίγγει. Είναι λες και μια φωνή μέσα στο κεφάλι μου με κατηγορεί διαρκώς: «Δεν είσαι έντιμος άνθρωπος, δεν μπορείς να σωθείς». Ούτε τη νύχτα μπορώ να κοιμηθώ ήσυχα και η καρδιά μου βασανίζεται. Σκέφτομαι τα λόγια του Θεού: «Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο. Αυτό που λέω είναι πολύ απλό, αλλά για εσάς είναι διπλά κουραστικό. Πολλοί άνθρωποι θα προτιμούσαν να καταδικαστούν στην κόλαση από το να μιλήσουν και να πράξουν με ειλικρίνεια. Δεν προκαλεί απορία ότι έχω άλλη μεταχείριση φυλαγμένη για όσους είναι ανειλικρινείς» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες). Παλιότερα που είχα διαβάσει αυτά τα λόγια του Θεού, δεν τα είχα καταλάβει πολύ καλά. Νόμιζα τα εξής: «Είναι όντως τόσο δύσκολο να είναι κανείς έντιμος; Ο Θεός λέει ξεκάθαρα ότι αν δεν γίνουμε έντιμοι άνθρωποι, δεν μπορούμε να σωθούμε. Εφόσον γνωρίζω τις συνέπειες, προκειμένου να σωθώ και να εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών, θα έπρεπε να μιλάω και να ενεργώ με ειλικρίνεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, ό,τι βάσανα και αν υπομένω. Λογικά δεν είναι δύσκολο αυτό! Εξάλλου, από τη φύση μου είμαι ευθύς χαρακτήρας. Δεν διστάζω να πω τη γνώμη μου, οπότε λογικά δεν θα δυσκολευτώ να είμαι έντιμη και να λέω την αλήθεια». Ωστόσο, με την αποκάλυψη των γεγονότων, είδα ότι η εντιμότητα δεν είναι κάτι τόσο απλό όσο νόμιζα. Δεν έχω καν το κουράγιο να παραδεχτώ το ίδιο μου το λάθος. Για να περισώσω την υπερηφάνεια και τη θέση μου, έφτασα να κάνω κόλπα για να συγκαλύψω το γεγονός. Το γνωρίζω καλά ότι δεν μπορώ να σωθώ χωρίς να είμαι έντιμη, αλλά και πάλι δεν παραδέχομαι το λάθος μου. Δεν είμαι σαν εκείνους που περιγράφει ο Θεός ότι θα προτιμούσαν να καταδικαστούν στην κόλαση παρά να μιλήσουν με ειλικρίνεια; Σκέφτομαι ότι πιστεύω στον Θεό εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, αλλά και πάλι δεν μπορώ ούτε σε αυτό το μικρό θέμα να φανώ ειλικρινής, ούτε να παραδεχτώ ειλικρινά το λάθος μου. Δεν έχω ίχνος αλήθειας-πραγματικότητας! Νιώθω πολύ αποθαρρυμένη και απογοητευμένη με τον εαυτό μου. Διακηρύσσω διαρκώς ότι θέλω να κάνω πράξη την αλήθεια, αλλά όταν προκύπτει κάτι που αφορά την υπερηφάνεια και τη θέση μου, εν γνώσει μου δεν την κάνω πράξη. Έχω κακή διάθεση, και δεν θέλω να μιλήσω με τους αδελφούς και τις αδελφές. Πάντα νιώθω ότι δεν κάνω πράξη την αλήθεια και δεν είμαι έντιμος άνθρωπος, οπότε δεν έχω μούτρα να τους κοιτάξω. Τη νύχτα, πριν κοιμηθώ, με δάκρυα στα μάτια, προσεύχομαι στον Θεό, και αφήνω τον πόνο να ξεχυθεί από την καρδιά μου: «Θεέ μου, βλέπω πόσο αξιολύπητη είμαι. Δεν μπορώ να κάνω πράξη την αλήθεια ούτε σε ένα τόσο δα μικρό θέμα. Δεν μπορώ καν να πω μια ειλικρινή δήλωση ή να παραδεχτώ ένα σφάλμα. Ο Σατανάς με έχει διαφθείρει βαθιά! Θεέ μου, νιώθω τόσο αποθαρρυμένη. Δεν θέλω να ζω έτσι, σε παρακαλώ σώσε με».

Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου 2022, Συννεφιά και βαθμιαία αίθριος

Αρχικά, ήθελα να παραδεχτώ το σφάλμα μου στην επικεφαλής, αλλά όταν ήρθε η ώρα να μιλήσω, συνέχιζα να είμαι αγχωμένη. Αναπόφευκτα αναρωτήθηκα: Γιατί μου είναι τόσο δύσκολο να παραδεχτώ το λάθος μου και να πω την αλήθεια; Τι με εμποδίζει πραγματικά να είμαι ειλικρινής; Μίλησα στην αδελφή Τρέισι για την κατάστασή μου κι εκείνη μου έστειλε ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού, το οποίο τελικά μου έδωσε κάποια κατανόηση για το θέμα. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Αν, όταν κάνεις κάτι, έχεις τη θέληση, μπορείς να το κάνεις καλά με μία μόνο προσπάθεια· αλλά το να πεις την αλήθεια χωρίς ψέματα μία και μόνο φορά δεν σε καθιστά ειλικρινή μια για πάντα. Για να είσαι ειλικρινής, πρέπει να αλλάξει η διάθεσή σου, και αυτό απαιτεί δέκα ή είκοσι χρόνια εμπειρίας. Πρέπει να αποβάλεις τη δόλια διάθεση του ψεύδους και της διπροσωπίας πριν μπορέσεις να ανταποκριθείς στα βασικά πρότυπα ενός ειλικρινούς ατόμου. Δεν είναι δύσκολο για όλους αυτό; Είναι τεράστια πρόκληση. Ο Θεός θέλει τώρα να οδηγήσει στην τελείωση και να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων, και όλοι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια πρέπει να αποδεχτούν την κρίση και την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό, σκοπός των οποίων είναι να διορθώσουν τις δόλιες διαθέσεις τους και να τους μετατρέψουν σε ειλικρινείς ανθρώπους, σε ανθρώπους που υποτάσσονται στον Θεό. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με μία μόνο προσπάθεια· απαιτεί αληθινή πίστη, και κάποιος πρέπει να υποστεί πολλές δοκιμασίες και πολύ εξευγενισμό προτού το επιτύχει. Αν ο Θεός σού ζητούσε τώρα να είσαι ειλικρινής και να πεις την αλήθεια, να πεις κάτι που έχει σχέση με τα γεγονότα, το μέλλον και τη μοίρα σου, που μπορεί να έχει κάποιες συνέπειες όχι ωφέλιμες για σένα, όπως να χάσεις την εκτίμηση των άλλων, και να νιώσεις ότι η φήμη σου καταστράφηκε —σε τέτοιες συνθήκες, θα μπορούσες να δείξεις ειλικρίνεια και να πεις την αλήθεια; Θα μπορούσες παρ’ όλα αυτά να παραμείνεις ειλικρινής; Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα, πολύ πιο δύσκολο από το να παραδώσεις τη ζωή σου. Μπορεί να πεις: “Δεν γίνεται να με βάλεις να πω την αλήθεια. Προτιμώ να πεθάνω για τον Θεό παρά να πω την αλήθεια. Δεν θέλω με τίποτα να είμαι ειλικρινής. Προτιμώ να πεθάνω παρά να με υποτιμούν όλοι και να με θεωρούν συνηθισμένο”. Τι φαίνεται μέσα απ’ αυτό να αγαπούν περισσότερο οι άνθρωποι; Οι άνθρωποι αγαπούν περισσότερο απ’ όλα τη θέση και τη φήμη τους· και αυτά τα ελέγχουν οι σατανικές τους διαθέσεις. Η ζωή είναι δευτερεύουσας σημασίας. Αν αναγκάζονταν από τις περιστάσεις, τη ζωή τους θα έβρισκαν τη δύναμη να τη δώσουν, αλλά τη θέση και τη φήμη δεν μπορούν να την εγκαταλείψουν εύκολα. Όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν θεωρούν ζωτικής σημασίας το να δώσουν τη ζωή τους· ο Θεός απαιτεί να αποδεχτούν την αλήθεια, να είναι πραγματικά ειλικρινείς και να λένε ό,τι έχουν στην καρδιά τους, να εκφράζονται ανοικτά και να ξεγυμνώνονται σε όλους. Είναι εύκολο αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Η αλήθεια είναι πως ο Θεός δεν ζητάει να παραδώσεις τη ζωή σου. Εκείνος δεν σου έδωσε τη ζωή σου; Πού θα Του χρησιμεύσει η ζωή σου του Θεού; Δεν τη θέλει. Θέλει να μιλάς με ειλικρίνεια, να λες ποιος είσαι και τι σκέφτεσαι μέσα σου. Μπορείς να τα πεις αυτά τα πράγματα; Εδώ, τα πράγματα δυσκολεύουν και μπορεί να πεις: “Αν με βάλεις να δουλέψω σκληρά, θα βρω τη δύναμη να το κάνω. Αν με βάλεις να θυσιάσω όλη μου την περιουσία, θα μπορούσα να το κάνω. Δεν θα δυσκολευόμουν να εγκαταλείψω τους γονείς και τα παιδιά μου, τον γάμο μου και την καριέρα μου. Αλλά το μόνο που δεν μπορώ να κάνω είναι να πω αυτά που έχω στην καρδιά μου, να μιλήσω με ειλικρίνεια”. Για ποιον λόγο δεν μπορείς να το κάνεις; Γιατί μόλις το κάνεις, όποιος σε γνωρίζει ή σε έχει ακουστά θα σε δει διαφορετικά. Θα πάψουν όλοι να σε θαυμάζουν. Θα έχεις χάσει την υπόληψή σου και θα έχεις ταπεινωθεί εντελώς, και θα έχει χαθεί πια η ακεραιότητα και η αξιοπρέπειά σου. Για τους άλλους, δεν θα έχεις πια την υψηλή θέση και το κύρος που είχες μέσα στην καρδιά τους. Γι’ αυτό και σε τέτοιες περιστάσεις, ό,τι κι αν συμβεί, δεν πρόκειται να πεις την αλήθεια. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο στους ανθρώπους, συντελείται μέσα τους μια μάχη. Όταν τελειώσει αυτή η μάχη, κάποιοι τελικά ξεπερνούν τις δυσκολίες τους κι άλλοι όχι· εκείνους συνεχίζουν να τους ελέγχουν οι διεφθαρμένες σατανικές τους διαθέσεις και η θέση τους, η φήμη τους και η δήθεν αξιοπρέπειά τους. Αυτό αποτελεί δυσκολία, σωστά; Το να μιλάς απλώς με ειλικρίνεια και να λες την αλήθεια δεν είναι και κανένα μεγάλο κατόρθωμα, όμως τόσοι γενναίοι ήρωες, τόσοι άνθρωποι που έχουν ορκιστεί να αφοσιωθούν στον Θεό, να δαπανήσουν τον εαυτό τους και να ξοδέψουν τη ζωή τους γι’ Αυτόν, και τόσοι άνθρωποι που Του έχουν πει μεγαλεπήβολα πράγματα το βρίσκουν αδύνατο» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η σωστή εκπλήρωση του καθήκοντος απαιτεί αρμονική συνεργασία). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, είδα ότι δεν τολμώ να παραδεχτώ το λάθος μου στην επικεφαλής, επειδή εκτιμώ υπερβολικά την υπερηφάνεια και τη θέση μου, και ανησυχώ υπερβολικά για την εικόνα που έχουν οι άλλοι για μένα. Θυμάμαι, από μικρή θεωρούσα ότι τα δηλητήρια του Σατανά όπως το «Ο άνθρωπος έχει ανάγκη την υπόληψή του, όπως το δέντρο τον φλοιό του» και το «Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του οπουδήποτε μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει» ήταν σοφές ρήσεις. Πάντα έδινα μεγάλη σημασία στην υπερηφάνεια και τη θέση μου. Ό,τι και αν κάνω, θέλω οι άλλοι να σχηματίζουν καλή εντύπωση για μένα και να με επαινούν. Όταν δεν τα πάω καλά και θίγεται η υπόληψή μου, στενοχωριέμαι πολύ. Θυμάμαι όταν πήγαινα σχολείο, η δασκάλα ζητούσε από τους μαθητές που έκαναν λάθη να σηκώσουν το χέρι τους. Όταν έκανα λάθη συχνά, νόμιζα ότι η δασκάλα και οι συμμαθητές μου θα με περνούσαν για ηλίθια και θα με κορόιδευαν, και δεν τολμούσα να σηκώσω το χέρι μου. Όταν η δασκάλα περνούσε από δίπλα μου, σκέπαζα τα λάθη μου έτσι για να μην τα δει η δασκάλα. Για να σώσω την υπερηφάνειά μου, έμαθα από νεαρή ηλικία να κάνω κόλπα και να παραπλανώ. Αφότου πίστεψα στον Θεό, εργαζόμουν στην παραγωγή βίντεο στην εκκλησία. Ήξερα ότι αυτό το έργο απαιτούσε πολλή προσοχή στις λεπτομέρειες, αφού το παραμικρό λάθος θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλες απώλειες. Ως εκ τούτου, προσπάθησα να είμαι όσο πιο σχολαστική μπορούσα, ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές να πιστεύουν ότι ήμουν επιμελής και υπεύθυνη, και να τους κάνω καλή εντύπωση. Ήλπιζα επίσης ότι η επικεφαλής θα με εκτιμούσε. Ειδικά εφόσον μόλις είχα γίνει υπεύθυνη του έργου βίντεο, νόμιζα ότι ο λόγος ήταν ότι όλοι με ενέκριναν, και με θεωρούσαν σοβαρό, υπεύθυνο και αξιόπιστο άτομο. Έτσι, όταν έκανα λάθη, το πρώτο μου μέλημα ήταν η υπερηφάνεια και η θέση μου. Ανησυχούσα ότι αν η επικεφαλής μάθαινε πως έκανα ένα τόσο βασικό λάθος, σίγουρα δεν θα με εμπιστευόταν ούτε θα με εκτιμούσε πια, και οι αδελφοί και οι αδελφές θα με περιφρονούσαν, πιστεύοντας ότι ήμουν ανεύθυνη και άθλια, πράγμα που θα χάλαγε την καλή εικόνα που είχα χτίσει όλα αυτά τα χρόνια. Για να προστατεύσω την υπερηφάνειά μου και την καλή μου εικόνα στα μάτια όλων, ξέπεσα στον δόλο και την απάτη, και προσπάθησα να καλύψω το λάθος μου. Μέχρι που σκέφτηκα να αγνοήσω το θέμα και να μην το αναφέρω σε κανέναν, ελπίζοντας να μη δοθεί καμία σημασία σε αυτό και να τη γλιτώσω. Πόσο απατηλή ήμουν! Ήξερα πολύ καλά ότι ο Θεός εξετάζει σχολαστικά τα πάντα, και όμως προσπαθούσα να καλύψω το λάθος μου, δείχνοντας ότι δεν είμαι μόνο δόλια, αλλά και πολύ ισχυρογνώμων. Συνειδητοποίησα ότι η υπερηφάνεια και η θέση μου είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια για να είμαι ειλικρινής. Αν δεν μπορέσω να ελευθερωθώ από τα δεσμά και τον περιορισμό της υπερηφάνειας και της θέσης μου, δεν θα μπορώ να κάνω πράξη την αλήθεια, και στο τέλος, θα αποκλειστώ.

Διάβασα και τα εξής λόγια του Θεού: «Πολλά πρακτικά προβλήματα προκύπτουν καθώς οι άνθρωποι βιώνουν την ειλικρίνεια. Κάποιες φορές μιλάνε χωρίς να το σκεφτούν και τους ξεφεύγει κάτι ή λένε κάποιο ψέμα επειδή τους καθοδηγεί ένα λάθος κίνητρο ή ένας λάθος στόχος, ή η ματαιοδοξία και η περηφάνια, κι έτσι για να το καλύψουν, αναγκάζονται να λένε όλο και περισσότερα ψέματα. Στο τέλος, δεν νιώθουν καθόλου άνετα μέσα τους. Δεν μπορούν, όμως, να πάρουν πίσω αυτά τα ψέματα, δεν έχουν το θάρρος να διορθώσουν τα λάθη τους, να παραδεχτούν ότι είπαν ψέματα, και με αυτόν τον τρόπο, τα λάθη τους συνεχίζονται. Μετά από αυτό, νιώθουν διαρκώς σαν λες και έχουν ένα τεράστιο βάρος στην καρδιά· θέλουν να βρουν την ευκαιρία να ομολογήσουν, να παραδεχτούν το λάθος τους και να μετανοήσουν, αλλά ποτέ δεν το κάνουν πράξη. Τελικά, το σκέφτονται και λένε μέσα τους: “Θα επανορθώσω στο μέλλον, όταν εκτελέσω το καθήκον μου”. Λένε συνέχεια ότι θα επανορθώσουν, αλλά ποτέ δεν το κάνουν. Δεν είναι τόσο απλό όσο το να ζητάς μια απλή συγγνώμη μόλις πεις ένα ψέμα. Μπορείς να επανορθώσεις για τη ζημιά και τις συνέπειες του ψέματος και της απάτης; Εάν, για την ώρα που μισείς τον εαυτό σου, μπορέσεις να μετανοήσεις και να μην ξανακάνεις ποτέ κάτι τέτοιο, τότε μπορεί να λάβεις την ανοχή και το έλεος του Θεού. Αν αρχίσεις να λες κολακευτικά λόγια και πεις ότι στο μέλλον θα επανορθώσεις, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχεις μετανοήσει, και αργότερα συνεχίζεις να λες ψέματα και να εξαπατάς, τότε αν έχει τόσο πείσμα η άρνησή σου να μετανοήσεις και είναι βέβαιο ότι θα αποκλειστείς. […] Ότι το να εξαπατάς τους ανθρώπους είναι αποκάλυψη μιας διεφθαρμένης διάθεσης, είναι επανάσταση και εναντίωση στον Θεό, και έτσι θα σου προκαλέσει πόνο. Όταν λες ψέματα και εξαπατάς, μπορεί να νομίζεις ότι τα λόγια σου ήταν πολύ έξυπνα και διακριτικά, κι ότι δεν άφησες τους άλλους να καταλάβουν τα τεχνάσματά σου, αλλά αργότερα, θα νιώσεις ένα όνειδος και ένα αίσθημα κατηγορίας που μπορεί να σε ακολουθούν όλη σου τη ζωή. Αν λες ψέματα κι εξαπατάς σκόπιμα, κι έρθει μία μέρα που θα καταλάβεις πόσο σοβαρά ήταν όλα αυτά, η συνειδητοποίηση θα σου καρφώσει την καρδιά σαν μαχαίρι, και θα ψάχνεις συνεχώς να βρεις την ευκαιρία να επανορθώσεις. Κι αυτό πρέπει να κάνεις, εκτός αν δεν έχεις ίχνος συνείδησης και δεν έζησες ποτέ μ’ αυτήν, αν δεν έχεις την παραμικρή ανθρώπινη φύση, το παραμικρό ήθος ή την παραμικρή αξιοπρέπεια. Αν έχεις λίγο ήθος και αξιοπρέπεια, και λίγη αντίληψη της συνείδησης, τότε όταν καταλάβεις ότι λες ψέματα κι εξαπατάς, θα καταλάβεις ότι αυτή σου η συμπεριφορά, είναι αισχρή, ντροπιαστική και ποταπή· θα σιχαθείς τον εαυτό σου και θα εγκαταλείψεις τον δρόμο του ψέματος και της εξαπάτησης» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα). Αφότου διάβασα τα λόγια του Θεού, συγκινήθηκα βαθιά. Τις τελευταίες ημέρες, δεν είπα σε κανέναν για το λάθος που έκανα στα καθήκοντά μου. Αν και δεν έχει θιγεί η υπερηφάνειά μου, νιώθω ένα διαρκές τσίμπημα στην καρδιά κάθε φορά που είμαι αδρανής. Αυτό με ταράζει και μου προκαλεί ανησυχία κάθε μέρα. Δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά τη νύχτα και η καρδιά μου υποφέρει από ενοχές. Πιστεύω ακράδαντα ότι χωρίς εντιμότητα, ο άνθρωπος δεν βρίσκει γαλήνη ούτε χαρά. Με εξαπάτηση και προσποίηση, έσωσα προσωρινά την περηφάνια μου, αλλά έχασα την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητά μου, και ο πόνος από την ενοχή είναι αβάσταχτος. Τώρα που τα ξαναθυμάμαι, βλέπω ότι έκανα τα ίδια λάθη αρκετές φορές επειδή δεν έλεγχα τα προηγούμενα αρχεία πριν να φτιάξω τα βίντεο. Αν είχα ακολουθήσει τις διαδικασίες του έργου και είχα ελέγξει τα πάντα σωστά, αυτά τα λάθη θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εντελώς. Παρόλο που η επικεφαλής, μετά τα δύο πρώτα μου λάθη, μου είχε επισημάνει να συμπληρώνω και να ελέγχω τις φόρμες, εγώ έβρισκα τη διαδικασία πολύ περίπλοκη και προτιμούσα να το αφήνω στην τύχη, πιστεύοντας ότι, αν δεν έκανα έλεγχο, δεν θα παρουσιαζόταν κάποιο πρόβλημα. Μερικές φορές, όταν ήμουν απασχολημένη, παρέλειπα αυτό το βήμα. Βλέπω ότι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων μου, δεν ήμουν μόνο επιπόλαιη, αλλά και αλαζονική και αυτάρεσκη, και υπερβολικά άθλια. Όταν προέκυπταν λάθη, προσπάθησα ακόμη και να τα καλύψω. Μεταμφιεζόμουν, υποκρινόμουν και εξαπατούσα τους άλλους με μια ψεύτικη εικόνα. Αυτό είναι πραγματικά κατάπτυστο και ξεδιάντροπο! Όταν συνειδητοποίησα πόσο σοβαρό ήταν αυτό το ζήτημα, προσευχήθηκα στον Θεό και μετανόησα.

Διάβασα επίσης ένα άλλο εδάφιο των λόγων του Θεού και βρήκα το μονοπάτι για την άσκηση. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Μόνο οι ειλικρινείς μπορούν να έχουν μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών. Αν δεν προσπαθήσεις να είσαι ειλικρινής, αν τα βιώματα και η άσκησή σου δεν προσανατολίζονται προς την επιδίωξη της αλήθειας, αν δεν εκθέτεις την ασχήμια σου και δεν ξεσκεπάζεις τον εαυτό σου, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να λάβεις το έργο του Αγίου Πνεύματος και να κερδίσεις την έγκριση του Θεού. Ό,τι τι αν κάνεις ή όποιο καθήκον κι αν εκτελείς, πρέπει να έχεις ειλικρινή στάση. Χωρίς ειλικρινή στάση, δεν μπορείς να εκτελείς καλά το καθήκον σου. Αν πάντα εκτελείς το καθήκον σου επιπόλαια και δεν καταφέρεις να κάνεις κάτι καλά, τότε θα πρέπει να κάνεις αυτοκριτική, να αποκτήσεις αυτογνωσία και να ανοιχτείς για να αναλύσεις τον εαυτό σου. Στη συνέχεια, θα πρέπει να αναζητήσεις τις αλήθεια-αρχές και, αντί να είσαι επιπόλαιος, να πασχίσεις να τα καταφέρεις καλύτερα την επόμενη φορά» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής). Αφού διάβασα τους λόγους του Θεού, αίφνης καθάρισε η καρδιά μου. Όταν κάνω λάθη στα καθήκοντα, πρέπει να κάνω αυτοκριτική, να συνοψίζω τις αποκλίσεις, να ανοίγομαι, να ξεσκεπάζω και να αναλύω τον εαυτό μου μπροστά σε όλους, αποδεχόμενη τον έλεγχό τους. Έτσι μπορεί να αποτραπούν μελλοντικά λάθη κι έτσι ασκείται κανείς στην εντιμότητα. Ο ρόλος μου ως επόπτριας είναι μια ευκαιρία που μου έδωσε ο Θεός για να ασκηθώ. Επιπλέον, ο οίκος του Θεού δεν απαίτησε ποτέ από τους ανθρώπους να μην κάνουν καθόλου λάθη στα καθήκοντά τους, πόσο μάλλον να χαρακτηρίσει τους ανθρώπους επειδή κάνουν λάθη. Η ουσία είναι κατά πόσο κάποιος που κάνει λάθος μπορεί μετά να συνοψίσει αμέσως τους λόγους, να κάνει αυτοκριτική, να αναζητήσει τις αλήθεια-αρχές και να αποφύγει τα ίδια λάθη. Εφόσον κάποιος δεν δείχνει διαρκώς επιπολαιότητα στο καθήκον του και διορθώνεται, ο οίκος του Θεού θα του συμπεριφέρεται σωστά και θα του δίνει ευκαιρίες. Επειδή με καθοδηγούσαν διεφθαρμένες διαθέσεις, η επιπολαιότητα μου στην εκτέλεση των καθηκόντων μου οδήγησε σε λάθη και προκάλεσε απώλειες στα συμφέροντα της εκκλησίας. Αυτό είναι γεγονός. Θα έπρεπε να είμαι έντιμος άνθρωπος, να ξεσκεπάζω και να αναλύω τον εαυτό μου, να εστιάζω στην αναζήτηση της αλήθειας για να διορθώσω τις διεφθαρμένες μου διαθέσεις και να κάνω επιμελώς τα καθήκοντά μου. Αυτή είναι η στάση της αποδοχής της αλήθειας. Αν κρύβομαι και εξαπατώ όταν κάνω λάθη, και κουκουλώνω τα λάθη μου με ψεύτικη εικόνα, ενώ προφανώς κάνω συνεχώς επιπόλαια τα καθήκοντά μου, προκειμένου να εξαπατήσω τους άλλους, αν και προσωρινά μπορεί να διατηρήσω την υπερηφάνεια και τη θέση μου, το πρόβλημα της επιπολαιότητας θα παραμένει άλυτο και δεν θα μπορώ να εκπληρώνω τα καθήκοντά μου αποδεκτά. Έτσι στην ουσία βλάπτω τον εαυτό μου. Δεν μπορώ πλέον να υποκρίνομαι για να προστατεύσω την περηφάνια μου. Πρέπει να κάνω πράξη την αλήθεια και να είμαι έντιμος άνθρωπος. Σκέφτηκα άλλους αδελφούς και αδελφές που είχαν επίσης προβλήματα με το να ξανακάνουν την ίδια παραγωγή. Ως επόπτρια, θα έπρεπε να δώσω το παράδειγμα φέρνοντας στο φως τα δικά μου προβλήματα, συνοψίζοντάς τα με όλους, αναζητώντας μονοπάτι, και αποτρέποντας οποιονδήποτε άλλο να κάνει τα ίδια λάθη που θα μπορούσαν να βλάψουν το έργο. Η σκέψη αυτή μου έδωσε το κίνητρο να κάνω πράξη την αλήθεια και το θάρρος να παραδεχτώ το λάθος μου.

Τετάρτη, 14 Δεκεμβρίου 2022, Λιακάδα

Κατά τη διάρκεια της συνάθροισης, μίλησα ανοιχτά για την κατάστασή μου με όλους, εκθέτοντας τη διαφθορά και το λάθος μου, και υπενθύμισα σε όλους να διδαχθούν από αυτά τα μαθήματα. Μετά τη συνάθροιση, ένιωσα σαν να έφυγε επιτέλους από μέσα μου ένα μεγάλο βάρος. Η καρδιά μου γέμισε ανακούφιση, και βίωσα τη γλύκα και την ηρεμία που νιώθει κανείς όταν ανοίγεται και λέει την αλήθεια. Παρά τις προσδοκίες μου, η επικεφαλής δεν με περιφρόνησε· τουναντίον, συναναστράφηκε μαζί μου πάνω στα λόγια του Θεού για να με βοηθήσει, και αυτό ήταν πολύ εποικοδομητικό. Το πήρα απόφαση να φροντίσω να απαλλαγώ από την επιπολαιότητα στα καθήκοντα μου, έτσι ώστε με αυτά να επιτυγχάνω καλά αποτελέσματα.

Μέσα από αυτήν την εμπειρία, είδα ότι το να είσαι έντιμος άνθρωπος δεν είναι τόσο απλό όσο φανταζόμουν. Εντιμότητα δεν θα πει να έχεις ειλικρινή χαρακτήρα και να μιλάς ωμά. Αυτή ήταν η στρεβλή αντίληψη μου. Ο Σατανάς με έχει διαφθείρει βαθιά, είμαι γεμάτη διεφθαρμένες διαθέσεις όπως δολιότητα, αλαζονεία και εγωισμό. Για να προστατεύσω την υπερηφάνεια και τη θέση μου, μπορώ να λέω ψέματα και να εξαπατώ. Πρέπει να δεχτώ την κρίση, την παίδευση και το κλάδεμα των λόγων του Θεού, για να καταφέρω να αλλάξω. Θυμήθηκα κάποια λόγια του Θεού που είχα διαβάσει παλιότερα: «Όπως το βλέπει ο Θεός, το να μπορείς να είσαι ειλικρινής είναι κάτι παραπάνω από μια απλή αλλαγή διαγωγής και συμπεριφοράς· χρειάζεται και ουσιαστικές αλλαγές στη νοοτροπία και τις απόψεις για τα πράγματα. Πρέπει κανείς να μην έχει πια την πρόθεση να πει ψέματα ή να εξαπατήσει, και να μην υπάρχει στα λεγόμενά του και τις πράξεις του κανένα απολύτως ψέμα και καμία εξαπάτηση· τα λόγια και οι πράξεις του να γίνονται όλο και πιο αληθινά, με ολοένα και πιο ειλικρινή λόγια. Όταν, για παράδειγμα, σε ρωτήσουν αν έχεις κάνει κάτι, εσύ είσαι σε θέση να πεις την αλήθεια, ακόμα κι αν, σε περίπτωση που το παραδεχτείς, θα φας χαστούκια ή θα τιμωρηθείς. Ακόμα κι αν, σε περίπτωση που το παραδεχτείς, πάρεις σημαντική ευθύνη, βρεθείς αντιμέτωπος με τον θάνατο ή την καταστροφή, εσύ είσαι σε θέση να πεις την αλήθεια και είσαι πρόθυμος να κάνεις πράξη την αλήθεια για να ευχαριστήσεις τον Θεό. Αυτό φανερώνει ότι η στάση σου απέναντι στα λόγια του Θεού έχει σταθεροποιηθεί αρκετά. Πλέον δεν σε δυσκολεύει σχεδόν καθόλου να επιλέξεις οποιοδήποτε από τα πρότυπα άσκησης που απαιτεί ο Θεός, όποτε κι αν χρειαστεί· μπορείς να το πετύχεις και να το κάνεις πράξη ως κάτι το φυσικό, χωρίς να σε συγκρατούν οι εξωτερικές συνθήκες, η καθοδήγηση των επικεφαλής και των εργατών ή η αίσθηση ότι ο Θεός σε εξετάζει εξονυχιστικά δίπλα σου. Μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά μόνος σου, αβίαστα. Χωρίς να σε συγκρατούν οι εξωτερικές συνθήκες, και όχι επειδή φοβάσαι την πειθαρχία του Θεού ή φοβάσαι τη μομφή της συνείδησής σου, και σίγουρα όχι επειδή φοβάσαι την κοροϊδία ή την επίβλεψη των άλλων —για κανέναν απ’ αυτούς τους λόγους— είσαι σε θέση να εξετάσεις ενεργά τη συμπεριφορά σου, να μετρήσεις πόσο σωστή είναι και να αξιολογήσεις κατά πόσο συμφωνεί με την αλήθεια και ικανοποιεί τον Θεό. Σ’ αυτό το σημείο, κατά βάση ανταποκρίνεσαι στο πρότυπο του να είσαι ειλικρινής στα μάτια του Θεού» [«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (3)]. Αν συγκρίνω τον εαυτό μου με το πρότυπο εντιμότητας που ορίζει ο Θεός, το ξέρω ότι υπολείπομαι κατά πολύ. Ωστόσο, είμαι διατεθειμένη να αγωνιστώ για να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του Θεού, να κάνω πράξη τα λόγια του Θεού σε κάθε ενδεχόμενη περίσταση, να εστιάσω στο να μιλάω με ειλικρίνεια και να κάνω πράξη την αλήθεια για να γίνω ένας έντιμος άνθρωπος.