Τον Ιούνιο του 2015, πήγα σε μια εκκλησία να υπηρετήσω ως διάκονος του ευαγγελίου. Την εποχή εκείνη, υπεύθυνη για το πότισμα των νεοφώτιστων ήταν η Λι Τζι και, λόγω των αναγκών των καθηκόντων μας, δουλεύαμε μαζί αρκετά συχνά. Εκτός τού ότι ήμασταν περίπου συνομήλικες, περνούσαμε παρόμοια τη ζωή μας κι είχαμε παρόμοιες προσωπικότητες. Το σημαντικότερο ήταν ότι οι σύζυγοι και των δυο μας αντιτάσσονταν στην πίστη μας εξαιτίας της καταπίεσης των πιστών από το ΚΚΚ. Είχαμε παρόμοιες εμπειρίες και πολλά κοινά στην ομιλία μας, οπότε τα πηγαίναμε ιδιαίτερα καλά. Εκείνη την εποχή, μόλις είχα φτάσει στην εν λόγω εκκλησία και δεν γνώριζα τους άλλους αδελφούς και αδελφές, ενώ αντιμετώπιζα και πολλές προκλήσεις κάνοντας το καθήκον μου. Η Λι Τζι ήταν πολύ ενθουσιώδης στο να συναναστρέφεται μαζί μου και να με βοηθά, ενώ εγώ τη βοηθούσα συχνά στα τυχόν προβλήματα στη ζωή της. Σταδιακά, αρχίσαμε να μοιραζόμαστε τις βαθύτερες σκέψεις και τα συναισθήματά μας και χτίσαμε μια αληθινή σχέση.

Αργότερα, εκλέχτηκα επικεφαλής της εκκλησίας και δεν ήμασταν σε επαφή τόσο συχνά όσο πριν. Λίγους μήνες αργότερα, αρκετοί αδελφοί και αδελφές μού μίλησαν για τη Λι Τζι. Είπαν ότι ήταν πραγματικά αλαζόνας και, όταν οι άλλοι είχαν προβλήματα, όχι μόνο δεν τους βοηθούσε υπομονετικά, αλλά και τους επέπληττε και τους μείωνε. Εξαιτίας αυτού, όλοι ένιωθαν να τους περιορίζει. Ο επιβλέπων τής το υπέδειξε αυτό, εκείνη όμως αρνήθηκε να το αποδεχτεί και ανταπάντησε αγενώς. Προκαλούσε τόση διαταραχή που στις συναθροίσεις δεν μπορούσε να σημειωθεί καμία πρόοδος. Όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές συναναστράφηκαν μαζί της, παρέμεινε ανένδοτη και επέρριψε την ευθύνη στους άλλους. Η συναναστροφή της για την αλήθεια ήταν ασαφής κι οι νεοφώτιστοι δεν την καταλάβαιναν, ενώ μερικές φορές μιλούσε αρνητικά. Τους δύο αυτούς μήνες, δεν τα πήγαινε καλά στο πότισμα των νεοφώτιστων. Όταν άκουσα τα σχετικά με την κατάσταση, συνειδητοποίησα ότι η Λι Τζι δεν ήταν πλέον κατάλληλη για το έργο του ποτίσματος. Οι συνάδελφοί μου πρότειναν να την αποπέμψουμε, λέγοντας ότι εάν παρέμενε θα καθυστερούσε το έργο της εκκλησίας. Ένιωσα άσχημα όταν το άκουσα αυτό, καθώς με είχε βοηθήσει πάρα πολύ κι ήμασταν τόσο καλές φίλες. Τι θα σκεφτόταν για μένα, αναλογίστηκα, αν συμφωνούσα στην αποπομπή της; Μήπως έλεγε ότι ήμουν άκαρδη; Επιπλέον, είχε έντονο αίσθημα αυτοσεβασμού και θα ένιωθε συντετριμμένη αν την απέπεμπαν. Όταν τα σκέφτηκα όλ’ αυτά, δεν μου πήγαινε η καρδιά να την αποπέμψω. Βρήκα, λοιπόν, τη δικαιολογία ότι η Λι Τζι δεν τα πήγαινε μεν καλά στο καθήκον της πρόσφατα, αλλά δεν έφταιγε αποκλειστικά εκείνη. Οι νεοφώτιστοι που πότιζε είχαν πολλές θρησκευτικές αντιλήψεις και μάθαιναν αργά, επομένως ήταν δικαιολογημένα τα κακά της αποτελέσματα. Επίσης, δούλευε σκληρά κι αφιέρωνε πολλές ώρες. Θα χρειαζόταν χρόνος για να βρούμε τον κατάλληλο αντικαταστάτη εάν την αποπέμπαμε, οπότε ήταν καλύτερο να την κρατήσουμε προς το παρόν. Οι συνεργάτες δίστασαν όταν άκουσαν αυτά που είπα, στη συνέχεια όμως όλοι συμφώνησαν απρόθυμα να την αφήσουμε να συνεχίσει να κάνει το καθήκον της προς το παρόν, ενώ ταυτόχρονα θα ψάχναμε για αντικαταστάτη το συντομότερο δυνατό. Ήταν μια ανακούφιση αυτό, όμως εξακολουθούσα να αισθάνομαι κάπως άβολα, σκεπτόμενη ότι, μολονότι δεν είχε αποπεμφθεί προς το παρόν, θα έπρεπε να γίνει αυτό όταν θα βρισκόταν ο κατάλληλος αντικαταστάτης. Ίσως, αν έδινα κάποια επιπλέον βοήθεια, η απόδοσή της θα μπορούσε να βελτιωθεί και δεν θα χρειαζόταν ν’ αποπεμφθεί. Έτσι, εκείνο το βράδυ πήγα κατευθείαν στο σπίτι της Λι Τζι μετά τη βραδινή μου συνάθροιση, της μίλησα για τους λόγους για τους οποίους χώλαινε η απόδοσή της κι ανέφερα κάποια προβλήματα στα καθήκοντά της. Όμως, δεν είχε καμία αυτογνωσία και συνεχώς διαφωνούσε. Στενοχωρήθηκα πολύ βλέποντάς την να συμπεριφέρεται έτσι. Συναναστράφηκα ξανά μαζί της πολλές φορές μετά απ’ αυτό για να τη βοηθήσω να βελτιώσει τα αποτελέσματα στο καθήκον της, όμως η απόδοσή της δεν βελτιώθηκε ποτέ, κάτι που με ανησύχησε πολύ. Λίγο αργότερα, επικοινώνησε μαζί μου αρκετές φορές μια ανώτερη επικεφαλής για να ελέγξει το θέμα της αποπομπής της Λι Τζι, και την ξεγέλασα λέγοντας ότι δεν είχα βρει κατάλληλο αντικαταστάτη. Αργότερα, η Λι Τζι ήλθε ιδιωτικά σε επαφή —πολύ πιθανόν υπό την παρακολούθηση της αστυνομίας— με μια αδελφή με την οποία την είχαν συμβουλεύσει να μην επικοινωνήσει λόγω ανησυχιών για θέματα ασφάλειας, οπότε εν συνεχεία δεν είχα άλλη επιλογή από το να την παύσω από τα καθήκοντά της.

Η εκκλησία με όρισε αργότερα υπεύθυνη του έργου του Ευαγγελίου, κι εγώ σκέφτηκα αμέσως τη Λι Τζι. Καθόταν σπίτι, αξιολύπητη και χωρίς καθήκον. Της άρεσε πολύ να κηρύττει το ευαγγέλιο, οπότε φαινόταν μεγάλη ευκαιρία. Έθεσα την ιδέα σε μια συνάντηση συνεργατών. Είπα: «Η Λι Τζι κήρυττε το ευαγγέλιο για πολύ καιρό. Είναι το φόρτε της. Ξέρει ότι έκανε λάθη και μετανιώνει πολύ γι’ αυτά. Ας της δώσουμε την ευκαιρία να κηρύξει το ευαγγέλιο». Όταν το άκουσαν αυτό, αρκετοί συνάδελφοι συμφώνησαν. Προς έκπληξή μου, σύντομα οι αδελφοί κι οι αδελφές μού είπαν ότι η Λι Τζι ήταν προκατειλημμένη ενάντια στη διάκονο του ευαγγελίου και στις συναθροίσεις διέδιδε τη φήμη ότι η διάκονος την είχε υπονομεύσει στο παρελθόν. Το έκανε αυτό συνέχεια, με αποτέλεσμα οι αδελφοί κι οι αδελφές να έχουν προκαταλήψεις και να εξοστρακίσουν τη διάκονο του ευαγγελίου. Η Λι Τζι αντέκρουε επίσης και φιλονικούσε με τη διάκονο όταν εκτελούσε το έργο της, και μερικές από τις αδελφές πήραν το μέρος της Λι Τζι. Αυτό σήμαινε ότι η διάκονος του ευαγγελίου δεν μπορούσε να κάνει τη δουλειά της, γεγονός το οποίο διατάρασσε σοβαρά το έργο του ευαγγελίου. Έμεινα έκπληκτη όταν το άκουσα. Η διάκονος είχε ζητήσει από καιρό συγγνώμη στη Λι Τζι για όσα συνέβησαν στο παρελθόν. Επιπλέον, είχα συναναστραφεί μαζί της, λέγοντάς της να γνωρίσει τον εαυτό της και να μάθει από την εμπειρία, αντί να την επικρίνει. Ποτέ δεν περίμενα, όμως, ότι θα κρατούσε ακόμα κακία. Ήδη η συμπεριφορά της προκαλούσε μεγάλη διαταραχή μέσα στην εκκλησία. Αν δεν μετανοούσε και τα πράγματα συνεχίζονταν έτσι, θα έπρεπε ν’ απομονωθεί και να κάνει την αυτοκριτική της. Όσο περισσότερο το σκεφτόμουν, τόσο περισσότερο ανησυχούσα για κείνη. Αργότερα, συναναστράφηκα μαζί της αρκετές φορές. Μπροστά μου έλεγε τα σωστά, στις συναθροίσεις όμως συνέχιζε να συμπεριφέρεται όπως πριν. Μαζί της συναναστράφηκαν και κάποιοι άλλοι διάκονοι και τη βοήθησαν, αλλά δεν είχε αυτογνωσία και δεν ήταν διατεθειμένη ν’ αλλάξει.

Μετά από λίγο, η ανώτερη επικεφαλής έμαθε για τη συμπεριφορά της Λι Τζι. Είπε ότι η Λι Τζι διατάρασσε το έργο της εκκλησίας, δεν μετανοούσε παρά τις επανειλημμένες συναναστροφές κι ήταν κακή επιρροή. Σύμφωνα με τις αρχές, έπρεπε ν’ αποπεμφθεί από το καθήκον της και στη συνέχεια ν’ απομακρυνθεί από την εκκλησία, αν και πάλι δεν μετανοούσε. Η καρδιά μου ράγισε όταν το άκουσα αυτό. Σκέφτηκα πως η Λι Τζι είχε φύγει από το σπίτι της, είχε παρατήσει τη δουλειά της κι είχε υποφέρει πάρα πολύ. Θα ήταν πραγματικά κρίμα εάν έπρεπε ν’ απομακρυνθεί. Με είχε βοηθήσει πάρα πολύ όταν είχα αντιμετωπίσει προβλήματα στο παρελθόν, κι εγώ ήμουν το άτομο με το οποίο ήταν εγγύτερα στην εκκλησία. Ένιωθα ότι θα ήταν εντελώς άκαρδο εκ μέρους μου αν δεν ύψωνα το ανάστημα μου τώρα και δεν μιλούσα εκ μέρους της. Πώς θα μπορούσα να την αντικρύσω ξανά αν όντως απομακρυνόταν; Σίγουρα θα μου κρατούσε κακία και θα ένιωθε πραγματικά πληγωμένη. Όταν το σκέφτηκα αυτό, είπα στους συνεργάτες μου: «Η Λι Τζι έχει κάποια προβλήματα, όμως εκτελεί όλη την ώρα τα καθήκοντά της στην εκκλησία κι ήταν αποτελεσματική στο κήρυγμα του ευαγγελίου, οπότε ίσως είναι πολύ σκληρή η αντιμετώπισή της κατ’ αυτόν τον τρόπο. Μήπως να της δώσουμε άλλη μια ευκαιρία και να τη βοηθήσουμε περισσότερο, οπότε ίσως καταλάβει κι αλλάξει;» Τότε μια συνεργάτης μου είπε πολύ σοβαρά: «Αδελφή, ενεργείς χωρίς αρχές και παγιδεύεσαι από τα συναισθήματά σου. Η Λι Τζι ήταν αρκετά αποτελεσματική στο κήρυγμα του ευαγγελίου στο παρελθόν, κι έχει εργαστεί σκληρά κι έχει υποφέρει πολύ, όμως δεν αποδέχεται την αλήθεια. Μισεί την αλήθεια και δεν διαδραματίζει θετικό ρόλο στην εκκλησία. Έχει ήδη διαταράξει σοβαρά το εκκλησιαστικό έργο. Δεν μπορείς διαρκώς να την προστατεύεις με βάση τα συναισθήματά σου. Για κοίτα τι κάνεις. Δεν είναι έτσι;» Όταν το είπε αυτό, συνειδητοποίησα ότι πραγματικά δεν ακολουθούσα τις αρχές με τη Λι Τζι, εξακολουθούσα όμως να είμαι σε δίλημμα. Ήθελα και πάλι να της δώσω άλλη μια ευκαιρία. Γυρίζοντας σπίτι, ένιωσα ξαφνικά ζάλη, λες κι ο κόσμος στριφογύριζε, και φοβόμουν ν’ ανοίξω τα μάτια μου. Δεν μπορούσα καν να περπατήσω. Συνειδητοποίησα ότι μάλλον ο Θεός με πειθαρχούσε. Προσευχήθηκα σιωπηλά στον Θεό. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ήλθαν καθαρά στο μυαλό μου μερικά από τα λόγια του Θεού. Ο Θεός λέει: «Όταν οι άνθρωποι υβρίζουν τον Θεό, μπορεί να μην οφείλεται σε ένα μεμονωμένο περιστατικό ή σε κάτι που είπαν, αλλά αντιθέτως, εξαιτίας μιας στάσης που διατηρούν και μιας κατάστασης στην οποία βρίσκονται. Αυτό είναι κάτι πολύ τρομακτικό» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ζ΄). Αναλογιζόμενη τα λόγια αυτά του Θεού, η καρδιά μου γέμισε φόβο. Ήξερα ότι μπορεί να είχα προσβάλει τον Θεό με κάποιον τρόπο. Άρχισα να κάνω αυτοκριτική και συνειδητοποίησα ότι είχα συνεχίσει πεισματικά να υποστηρίζω τη Λι Τζι. Ήξερα ότι δεν διαδραμάτιζε κανέναν καλό ρόλο στην εκκλησία, εντούτοις όμως εγώ ανεχόμουν τη διαταραχή της. Όταν η ανώτερη επικεφαλής κι οι συνεργάτες μου πρότειναν να παυθεί από το καθήκον της, εγώ μίλησα για λογαριασμό της ξανά και ξανά και δεν έκανα τίποτα για να προστατεύσω το έργο της εκκλησίας. Μου άξιζε πραγματικά να πειθαρχηθώ από τον Θεό. Όταν το σκέφτηκα αυτό, προσευχήθηκα χωρίς καθυστέρηση σ’ Εκείνον, λέγοντας ότι είμαι πρόθυμη να κάνω την αυτοκριτική μου ως προς το θέμα. Αφού προσευχήθηκα, γύρισα τρεκλίζοντας στο σπίτι, καταφέρνοντας μετά βίας να σταθώ όρθια.

Όταν γύρισα σπίτι, διάβασα ένα χωρίο των λόγων του Θεού. Ο Θεός λέει: «Μερικοί άνθρωποι είναι ακραία συναισθηματικοί. Καθημερινά, σε όλα όσα λένε, και με όλους τους τρόπους με τους οποίους συμπεριφέρονται στους άλλους, ζουν με τα συναισθήματά τους. Νοιώθουν στοργή για τον τάδε ή τον δείνα και καθημερινά αισθάνονται υποχρεωμένοι να ξεπληρώνουν χάρες και να ανταποδίδουν καλά αισθήματα· σε ό,τι κάνουν, ζουν μέσα στο βασίλειο των συναισθημάτων. […] Θα μπορούσατε να πείτε ότι τα συναισθήματα είναι το μοιραίο ελάττωμα αυτού του ατόμου. Ό,τι κάνει διέπεται από τα συναισθήματά του, είναι ανίκανος να κάνει πράξη την αλήθεια ή να ενεργήσει σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές, συχνά δε είναι επιρρεπής στο να επαναστατεί εναντίον του Θεού. Τα συναισθήματα είναι η μεγαλύτερη αδυναμία του, το μοιραίο του ελάττωμα κι είναι απολύτως ικανά να τον οδηγήσουν στην καταστροφή. Όσοι είναι υπερβολικά συναισθηματικοί, είναι ανίκανοι να κάνουν πράξη την αλήθεια ή να υπακούσουν στον Θεό. Τους απασχολεί η σάρκα, είναι ανόητοι και με μπερδεμένη σκέψη. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ιδιαίτερα συναισθηματικοί εκ φύσεως, ζουν με βάση τα συναισθήματά τους» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου). Συγκινήθηκα πολύ όταν το διάβασα αυτό και τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι. Μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι όντως με καθοδηγούσαν τα συναισθήματα σ’ αυτό το θέμα. Όταν ασχολούμουν με την υπόθεση της Λι Τζι, μιλούσα με βάση τα συναισθήματά μου, ανησυχώντας διαρκώς για τα αισθήματά της και παίρνοντας το μέρος της απλά και μόνο επειδή με είχε βοηθήσει κι είχαμε μια καλή σχέση. Δεν μπορούσα να χειριστώ τα πράγματα δίκαια και ορθά σύμφωνα με τις αρχές. Στην πραγματικότητα, ήξερα ότι δεν τα πήγαινε καλά στο καθήκον της, ότι προκαλούσε διαταραχές, ότι το να την αφήνω να συνεχίζει ήταν περισσότερο παρακώλυση παρά βοήθεια κι ότι θα έπρεπε να έχει αντικατασταθεί αμέσως. Όμως λόγω της καλής μας σχέσης, μιλούσα με βάση τα συναισθήματά μου, βρίσκοντας κάθε είδους λόγους και δικαιολογίες για να πείσω τους συνεργάτες μου να μην την αντικαταστήσουν. Ήθελα μάλιστα να τη βοηθήσω να βελτιώσει την απόδοσή της, ώστε να μπορέσει να κρατήσει το καθήκον της. Χωρίς την καλή μας σχέση, δεν θα είχα κάνει ό, τι μπορούσα για να την υποστηρίξω. Αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος αδελφός ή αδελφή, θα είχα χειριστεί το θέμα σύμφωνα με τις αρχές. Διαπίστωσα τελικά ότι τα συναισθήματα ήταν η αχίλλειος πτέρνα μου, ότι ακολουθούσα τα συναισθήματά μου με λόγια και πράξεις, υπερασπιζόμενη τη Λι Τζι σε κάθε βήμα χωρίς να λαμβάνω υπόψη τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας. Ουσιαστικά δεν νοιαζόμουν για το έργο ή τα συμφέροντα της εκκλησίας. Ήμουν πολύ εγωίστρια και απεχθής!

Διάβασα μερικά ακόμη χωρία των λόγων του Θεού που μου έδωσαν μια καλύτερη εικόνα τού τι σημαίνει να ενεργείς με βάση τα συναισθήματα. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Με ποια ζητήματα σχετίζονται τα αισθήματα; Πρώτον, σχετίζονται με το πώς αξιολογείς τους ίδιους τους συγγενείς σου και πώς προσεγγίζεις τα πράγματα που κάνουν. “Τα πράγματα που κάνουν”, φυσικά, εδώ αναφέρονται στην περίπτωση που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, όταν εκφέρουν κρίση για τους άλλους πίσω απ’ την πλάτη τους, όταν εμπλέκονται σε κάποιες από τις πρακτικές των απίστων, και ούτω καθεξής. Μπορείς να προσεγγίσεις αυτά τα πράγματα αμερόληπτα; Όταν χρειαστεί αναγκαστικά να γράψεις μια αξιολόγηση για τους συγγενείς σου, μπορείς να το κάνεις αυτό αντικειμενικά και αμερόληπτα, παραμερίζοντας τα αισθήματά σου; Αυτό σχετίζεται με το πώς προσεγγίζεις τους συγγενείς σου. Επίσης, τρέφεις αισθήματα για εκείνους με τους οποίους τα πηγαίνεις καλά ή για όσους σε βοήθησαν στο παρελθόν; Είσαι σε θέση να δεις τις πράξεις και τη διαγωγή τους αντικειμενικά, αμερόληπτα και με ακρίβεια; Αν διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, θα είσαι σε θέση να τους αναφέρεις αμέσως ή να τους ξεσκεπάσεις μόλις ανακαλύψεις ότι το κάνουν αυτό; Επίσης, τρέφεις αισθήματα για εκείνους που βρίσκονται σχετικά κοντά σου ή για όσους έχουν παρόμοια ενδιαφέροντα μ’ εσένα; Μπορείς να αξιολογήσεις, να ορίσεις και να αντιμετωπίσεις με αμερόληπτο και αντικειμενικό τρόπο τις πράξεις και τη συμπεριφορά τους; Ας υποθέσουμε ότι η εκκλησία μεταχειρίζεται τους ανθρώπους αυτούς, με τους οποίους συνδέεσαι συναισθηματικά, σύμφωνα με τις αρχές, και η έκβαση αυτής της διαδικασίας δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου· πώς θα το προσέγγιζες αυτό; Θα ήσουν σε θέση να υπακούσεις; Μήπως θα συνέχιζες να εμπλέκεσαι μαζί τους μυστικά, θα σε παραπλανούσαν και θα σε παρακινούσαν να τους δικαιολογήσεις, να τους δώσεις δίκιο και να τους υπερασπιστείς; Θα έτρεχες να βοηθήσεις εκείνους που σε βοήθησαν και θα γινόσουν ασπίδα γι’ αυτούς, αψηφώντας τις αλήθεια-αρχές και αγνοώντας τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Δεν σχετίζονται αυτά τα διάφορα ζητήματα με τα αισθήματα; Μερικοί άνθρωποι αναρωτιούνται: “Δεν σχετίζονται τα αισθήματα μόνο με τους συγγενείς και τα μέλη της οικογένειας; Δεν αφορούν τα αισθήματα μόνο τους γονείς, τα αδέλφια και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας;” Όχι, τα αισθήματα αφορούν πολλούς ανθρώπους. Μερικοί άνθρωποι όχι απλώς δεν μπορούν να αξιολογήσουν αμερόληπτα τους συγγενείς τους, αλλά δεν είναι ικανοί να αξιολογήσουν αμερόληπτα ούτε τους καλούς τους φίλους και τους κολλητούς τους, και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα όταν μιλούν για αυτούς τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, αν το φιλαράκι τους δεν ασχολείται με το ανειλημμένο έργο του και πάντα επιδίδεται σε διεστραμμένους και μοχθηρούς τρόπους άσκησης εν ώρα καθήκοντος, τότε θα τον χαρακτηρίσουν αρκετά παιχνιδιάρη, και θα πουν ότι η ανθρώπινη φύση του είναι ανώριμη και δεν έχει σταθεροποιηθεί ακόμη αρκετά. Άραγε, δεν κρύβονται αισθήματα πίσω από αυτές τις λέξεις; Αυτά τα λόγια είναι γεμάτα αισθήματα. Εάν κάποιος με τον οποίο δεν συνδέονται δεν ασχολείται με το ανειλημμένο έργο του και επιδίδεται σε διεστραμμένους και μοχθηρούς τρόπους άσκησης, για αυτόν θα επιφυλάσσουν ακόμα πιο σκληρή κριτική· ίσως ακόμα και να τον καταδικάσουν. Άραγε, δεν αποτελεί αυτό εκδήλωση κάποιου που μιλάει και πράττει με βάση τα αισθήματά του; Είναι αμερόληπτοι οι άνθρωποι που ζουν τη ζωή τους σύμφωνα με τα αισθήματά τους; Είναι έντιμοι; (Όχι.) Ποιο είναι το πρόβλημα των ανθρώπων που μιλούν σύμφωνα με τα αισθήματά τους; Γιατί δεν μπορούν να μεταχειριστούν δίκαια τους άλλους; Γιατί δεν μπορούν να μιλήσουν με βάση τις αλήθεια-αρχές; Οι άνθρωποι που είναι διπρόσωποι και δεν βασίζουν ποτέ τα λόγια τους σε γεγονότα είναι μοχθηροί. Ο χαρακτήρας ενός αντίχριστου είναι ως εξής: Δεν είναι αμερόληπτος όταν μιλάει, μιλάει πάντοτε σύμφωνα με τα αισθήματά του και προς το συμφέρον του, και όχι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, δεν σκέφτεται το έργο του οίκου του Θεού, ενώ προστατεύει μονάχα τα προσωπικά του αισθήματα, τη φήμη, το κέρδος και τη θέση του. Έτσι μιλάνε οι αντίχριστοι: Όλα όσα λένε είναι μοχθηρά, προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση. Οι άνθρωποι που ζουν μέσα στις προτιμήσεις και τα συμφέροντα της σάρκας ζουν μέσα στα αισθήματά τους. Οι άνθρωποι που ζουν σύμφωνα με τα αισθήματά τους είναι εκείνοι που δεν αποδέχονται και δεν κάνουν καθόλου πράξη την αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών»). «Δεν δίνω την ευκαιρία στους ανθρώπους να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, διότι Εγώ δεν έχω συναισθήματα και κατέληξα να απεχθάνομαι τα συναισθήματα των ανθρώπων σε ακραίο βαθμό. Τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με έχουν παραπετάξει, και έτσι έχω γίνει κάποιος “άλλος” στα μάτια τους· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με έχουν ξεχάσει· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που οι άνθρωποι δράττονται της ευκαιρίας να ανορθώσουν τη “συνείδησή” τους· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που αντιμετωπίζουν πάντοτε τόσο βαριεστημένα την παίδευσή Μου· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με αποκαλούν αθέμιτο και άδικο, και λένε ότι δεν υπολογίζω τα αισθήματα του ανθρώπου στο πώς χειρίζομαι τα πράγματα. Μήπως έχω και συγγενείς επί γης; Ποιος έχει εργαστεί ποτέ σαν Εμένα νυχθημερόν, χωρίς καμία σκέψη για φαγητό ή ύπνο, για χάρη ολόκληρου του σχεδίου διαχείρισής Μου; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να συγκριθεί με τον Θεό; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι συμβατός με τον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 28). Η ανάγνωση του λόγου του Θεού αποσαφήνισε περισσότερο το τι σημαίνει να ενεργείς με βάση τα συναισθήματα και διαπίστωσα ότι ο Θεός μισεί τα συναισθήματα των ανθρώπων. Η δράση με βάση τα συναισθήματα μπορεί να μας οδηγήσει να παραβιάσουμε τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, να κάνουμε κακό και ν’ αντισταθούμε στον Θεό. Ως επικεφαλής της εκκλησίας, δεν έκανα πράξη την αλήθεια, ούτε συμπεριφερόμουν στους ανθρώπους δίκαια και σύμφωνα με τις αρχές. Αντίθετα, διαφύλασσα μια προσωπική σχέση βασισμένη στα συναισθήματά μου, μην αντικαθιστώντας κάποια που θα έπρεπε να έχει αντικατασταθεί, χρησιμοποιώντας το έργο της εκκλησίας για να κάνω χάρες και προστατεύοντας τη δική μου εικόνα εις βάρος των συμφερόντων της εκκλησίας. Αυτό έβλαπτε τις ζωές των αδελφών και δεν απέφερε τίποτε άλλο παρά μόνο διαταραχή στο έργο της εκκλησίας. Δάγκωνα το χέρι που με ταΐζει —ήμουν προδότρια. Δεν ταπείνωνα έτσι τον Θεό και δεν Του αντιστεκόμουν; Με πλημμύρισαν τύψεις όταν συνειδητοποίησα αυτά τα πράγματα και προσευχήθηκα χωρίς καθυστέρηση στον Θεό και μετανόησα. Αργότερα, σε μια συνάθροιση, ανοίχθηκα και συναναστράφηκα σχετικά με το πώς είχα ενεργήσει με βάση τα συναισθήματα στο θέμα της Λι Τζι. Επίσης, με βάση τη συμπεριφορά της, την απομάκρυνα από το καθήκον της και της ζήτησα να κάνει αυτοκριτική.

Πέρασαν περίπου έξι μήνες, κι η Λι Τζι, αντί να κάνει αυτοκριτική και να συνειδητοποιήσει την κακή της συμπεριφορά, εξακολουθούσε να επιμένει ότι είχε αδικηθεί κι ότι οι επικεφαλής κι οι διάκονοι δεν ήταν δίκαιοι. Πίσω από την πλάτη τους, τους κατηγορούσε ότι έκαναν κάθε δυνατή προσπάθεια για να την τιμωρήσουν. Μια αδελφή με την οποία συνεργαζόμουν συναναστράφηκε μαζί της την αλήθεια κι ανέλυσε τη συμπεριφορά της, όμως εκείνη παρέμεινε προκλητική κι ήταν γεμάτη δικαιολογίες. Η Λι Τζι σταμάτησε μάλιστα να μιλάει με την αδελφή, γυρνώντας της απροκάλυπτα την πλάτη σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Σκορπούσε αρνητικότητα στους άλλους, μιλώντας για το πόσα είχε υποφέρει χωρίς καμία ευλογία σε αντάλλαγμα, ενώ ευλογούνταν εκείνοι που δεν άξιζαν. Μερικοί από αυτούς με τους οποίους ήταν σ’ επαφή παραπλανήθηκαν, πήραν το μέρος της και την υπερασπίζονταν. Όλ’ αυτά μ’ έκαναν να σκεφτώ ένα χωρίο των λόγων του Θεού: «Όσοι εκφέρουν τα δηλητηριώδη, κακόβουλα λόγια τους εντός της εκκλησίας, διαδίδουν φήμες, υποδαυλίζουν διχόνοιες και σχηματίζουν κλίκες μεταξύ των αδελφών —αυτοί θα έπρεπε να έχουν αποβληθεί από την εκκλησία. Εντούτοις, επειδή τώρα είναι μια διαφορετική εποχή του έργου του Θεού, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν περιοριστεί, διότι πρόκειται σίγουρα να αποκλειστούν. Όλοι όσοι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Μερικοί δεν έχουν τίποτα παραπάνω από διεφθαρμένες διαθέσεις, ενώ άλλοι διαφέρουν: Όχι μόνο έχουν διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις, αλλά και η φύση τους είναι άκρως κακόβουλη. Τα λόγια και οι ενέργειές τους δεν αποκαλύπτουν μόνο τις διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις τους· αυτοί οι άνθρωποι είναι, επίσης, ο αληθινός Σατανάς ο διάβολος. Με τη συμπεριφορά τους διακόπτουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού, βλάπτουν την είσοδο των αδελφών στη ζωή και καταστρέφουν την κανονική ζωή της εκκλησίας. Αυτοί οι λύκοι με την αμφίεση προβάτων πρέπει αργά ή γρήγορα να απομακρυνθούν· η στάση που θα πρέπει να υιοθετηθεί προς αυτούς τους υπηρέτες του Σατανά θα πρέπει να είναι άτεγκτη, μια στάση απόρριψης. Μονάχα έτσι στέκεται κανείς στο πλευρό του Θεού, και όσοι δεν μπορούν να το κάνουν, κυλιούνται στον βούρκο με τον Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια). Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, διέκρινα καλυτέρα τη Λι Τζι. Δεν αποδεχόταν επ’ ουδενί την αλήθεια, συχνά σκορπούσε αρνητικότητα μέσα στην εκκλησία, επέφερε διαταραχή στην εκκλησιαστική ζωή και δεν διαδραμάτιζε θετικό ρόλο. Ήταν κακή παρέα και δημιουργούσε δυσάρεστη ατμόσφαιρα στην εκκλησία. Αφού την κλάδεψαν και την αντιμετώπισαν και την απομάκρυναν από τα καθήκοντά της, παρέμεινε προκλητική, προσπάθησε να επικρίνει τους επικεφαλής και τους εργάτες, τους έκρινε και τους επιτέθηκε. Αυτού του είδους ο εκδικητικός, επιθετικός και κακός άνθρωπος που μισεί την αλήθεια δεν μπορεί ποτέ να σωθεί, ακόμη κι αν παραμείνει στην εκκλησία. Μόνο το κακό κάνει και διαταράσσει το έργο της εκκλησίας, όπως η αλεπού στο αμπέλι, που κλέβει σταφύλια και ποδοπατά τον αμπελώνα. Μόνο με την απομάκρυνση των κακών ανθρώπων μπορεί το έργο της εκκλησίας να προχωρήσει ανενόχλητο και να συνεχιστεί κανονικά η εκκλησιαστική ζωή των αδελφών. Ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος. Όλοι όσοι σώζονται από τον Θεό έχουν καλή ανθρώπινη φύση κι αγαπούν την αλήθεια. Ο Θεός δεν σώζει τους κακούς. Φύση των κακών είναι να βαριούνται την αλήθεια και να τη μισούν και δεν θα μετανοήσουν πραγματικά, όσες ευκαιρίες κι αν τους δοθούν, ενώ, όσοι αγαπούν την αλήθεια, μπορεί μεν ν’ αποκαλύπτουν διεφθαρμένες διαθέσεις, να προκαλούν κάποια διαταραχή και να είναι κάπως επικριτικοί, έχουν όμως τη δυνατότητα να κάνουν την αυτοκριτική τους μετά, να μετανοήσουν και ν’ αλλάξουν. Η εκκλησία έδωσε στη Λι Τζι πολλές ευκαιρίες στο παρελθόν, όμως εκείνη δεν μετανόησε ποτέ. Μάλιστα, ενέτεινε τις επιθέσεις της κατά των επικεφαλής και των διακόνων, αλλά και τη διατάραξη της εκκλησιαστικής ζωής. Ήταν από τη φύση της άνθρωπος που διαπράττει το κακό. Έπρεπε ν’ αποπεμφθεί με βάση τις αρχές της εκκλησίας. Ως επικεφαλής της εκκλησίας, ήξερα ότι θα έπρεπε να συναναστραφώ με τους αδελφούς και τις αδελφές για να εκθέσω τις κακές της πράξεις και να υπογράψω τα χαρτιά για την αποπομπή της. Εγώ, ωστόσο, όταν τα σκεφτόμουν αυτά, εξακολουθούσα να διστάζω. Ανησυχούσα ότι θα ήταν το τέλος για κείνη αν όντως την απομακρύναμε από την εκκλησία. Προσευχήθηκα στον Θεό αμέσως μόλις μου ήλθαν οι σκέψεις αυτές και Του ζήτησα να με καθοδηγήσει ώστε να υπερνικήσω τους περιορισμούς των συναισθημάτων μου.

Ενόσω αναζητούσα, διάβασα το εξής χωρίο των λόγων του Θεού: «Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι οι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι αυτοί που αντιστέκονται και που δεν πιστεύουν στον Θεό; Δεν είναι αυτοί που είναι ανυπάκουοι στον Θεό; Δεν είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν, κι όμως στερούνται αλήθειας; Δεν είναι εκείνοι που αναζητούν απλώς να αποκτήσουν ευλογίες, ενώ δεν είναι σε θέση να καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό; Εξακολουθείς να συναναστρέφεσαι με αυτούς τους δαίμονες σήμερα και να τρέφεις συνείδηση και αγάπη προς αυτούς, μα, σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν έχεις καλές προθέσεις προς τον Σατανά; Δεν έχεις γίνει ένα με τους δαίμονες; Αν οι άνθρωποι αυτές τις μέρες εξακολουθούν να αδυνατούν να διακρίνουν το καλό από το κακό, και συνεχίζουν να είναι στοργικοί και ελεήμονες στα τυφλά, χωρίς καμία πρόθεση να αναζητήσουν το θέλημα του Θεού ή να είναι σε θέση να τρέφουν, με οποιοδήποτε τρόπο, τις προθέσεις του Θεού ως δικές τους, τότε η κατάληξή τους θα είναι ακόμα πιο καταστροφική. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι εχθρός του Θεού. Αν τρέφεις συνείδηση και αγάπη προς έναν εχθρό, δεν στερείσαι του αισθήματος της δικαιοσύνης; Εάν είσαι σε σύμπνοια με εκείνους τους οποίους απεχθάνομαι και με τους οποίους διαφωνώ, και όμως τρέφεις αγάπη ή προσωπικά συναισθήματα προς αυτούς, τότε δεν είσαι ανυπάκουος; Δεν αντιστέκεσαι σκόπιμα στον Θεό; Μήπως ένα τέτοιο άτομο κατέχει την αλήθεια; Εάν οι άνθρωποι τρέφουν συνείδηση προς τους εχθρούς, αγάπη για τους δαίμονες και έλεος για τον Σατανά, τότε δεν διαταράσσουν σκόπιμα το έργο του Θεού;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). Ένιωσα πολύ ένοχη όταν διάβασα τα λόγια του Θεού. Γνώριζα καλά ότι η Λι Τζι ήταν ταραχοποιό στοιχείο που διατάρασσε το έργο της εκκλησίας και δεν θα μετανοούσε ποτέ, ότι ήταν άτομο που διαπράττει το κακό και βαριέται την αλήθεια και τη μισεί εκ φύσεως, παρά ταύτα, όμως, εγώ και πάλι την υπερασπιζόμουν και την προστάτευα, θέλοντας διαρκώς να την κρατήσω μέσα στην εκκλησία. Αυτό σήμαινε ότι επέτρεπα σ’ ένα κακό άτομο να διαταράσσει το έργο της εκκλησίας, στεκόμουν στο πλευρό του Σατανά και γινόμουν εχθρός του Θεού. Ζούσα με βάση τη σατανική φιλοσοφία: «Ο άνθρωπος δεν είναι άψυχος· πώς μπορεί να ελευθερωθεί από τα συναισθήματα;». Πάντοτε πίστευα ότι οι προσωπικές σχέσεις προηγούνται κι ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να είσαι ανθρώπινος, να είσαι καλός άνθρωπος. Νόμιζα πως οτιδήποτε άλλο ήταν άκαρδο και θα με απέρριπταν οι άλλοι. Αυτό όμως ήταν γελοίο! Οι εγκόσμιες φιλοσοφίες αυτού του είδους φαίνεται να είναι ορθές και ταιριάζουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, όμως αντιβαίνουν στην αλήθεια και τις θεμελιώδεις αρχές. Το να είσαι συναισθηματικά δεμένος και στοργικός προς όλους τους άλλους είναι ανόητο και άστοχο, είναι εντελώς χωρίς αρχές. Ο Θεός μάς ζητά να συμπεριφερόμαστε στους άλλους με βάση τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, να είμαστε στοργικοί με τους αδελφούς και τις αδελφές κι ευσυνείδητοι απέναντι σ’ Εκείνον. Ζητά ν’ απορρίπτουμε όσους πράττουν το κακό, τους μη πιστούς, τους δαίμονες και τον Σατανά. Δεν είναι ανόητο και άστοχο να είσαι συναισθηματικά δεμένος με τέτοιου είδους ανθρώπους; Το δέσιμο αυτού του είδους στερείται διάκρισης και αρχής —πηγάζει από την ανοησία. Δεν μας παρασύρει απλώς, μπορεί και να μας οδηγήσει ν’ ακολουθήσουμε κάποιον που διαπράττει το κακό και να βλάψουμε το έργο της εκκλησίας. Δεν μπορούμε να χανόμαστε μέσα στα συναισθήματά μας. Πρέπει να έχουμε διάκριση όσον αφορά το άτομο προς το οποίο δείχνουμε αγάπη κι εκείνο το οποίο πρέπει ν’ απορρίψουμε. Πρέπει να έχουμε αρχές στο συναισθηματικό μας δέσιμο. Διαπίστωσα ότι ζούσα με βάση σατανικές φιλοσοφίες, κι ότι αυτό ήταν ανόητο κι αναξιοπρεπές. Ήξερα σαφώς ότι η Λι Τζι δεν θ’ αποδεχόταν την αλήθεια, ότι μισούσε την αλήθεια κι έπραττε το κακό διαταράσσοντας το έργο της εκκλησίας, κι ότι έπρεπε ν’ απομακρυνθεί. Όμως, εμένα, με κυβερνούσε το συναίσθημα. Την υπερασπίστηκα ξανά και ξανά. Ήταν οδυνηρό και εξαντλητικό για μένα, χωρίς ανάπαυλα, όμως το σημαντικότερο ήταν ότι δεν έκανα πράξη τις αλήθειες που ήξερα σαφώς. Αγνοούσα τη συνείδησή μου, ενεργούσα ενάντια στις αρχές κι ανεχόμουν τη διατάραξη του έργου της εκκλησίας από κάποια που διέπραττε το κακό. Αγωνιζόμουν ενάντια στον Θεό και Τον πρόδιδα! Απολάμβανα τη χάρη και τη σωτηρία Του, όμως Τον πρόδιδα, προστατεύοντας τον Σατανά και υπερασπιζόμενη κάποια που διέπραττε το κακό. Πραγματικά δεν είχα συνείδηση, ούτε ανθρώπινη φύση! Ήταν τελικά ξεκάθαρο ότι όταν σε κυβερνά το συναίσθημα, αυτό σημαίνει ότι γυρίζεις την πλάτη σου στον Θεό και στην αλήθεια. Έπειτα, σκέφτηκα το πώς τόσα χρόνια ο Θεός είχε κάνει μεγάλο έργο μέσα μου κι είχε πληρώσει πολύ μεγάλο τίμημα. Εγώ δεν Του είχα δώσει τίποτα σε αντάλλαγμα, αντίθετα, στεκόμουν στο πλευρό του Σατανά εναντίον Του. Με πλημμύρισαν τύψεις κι ενοχές όταν το σκέφτηκα έτσι.

Μετά απ’ αυτό, διάβασα το εξής χωρίο των λόγων του Θεού στην πνευματική μου άσκηση: «Βάσει ποιας αρχής ζητούν τα λόγια του Θεού να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι στους άλλους; Να αγαπούν αυτό που αγαπά ο Θεός και να μισούν αυτό που μισεί: αυτή είναι η αρχή που θα πρέπει να τηρείται. Ο Θεός αγαπά όσους επιδιώκουν την αλήθεια και είναι σε θέση να ακολουθήσουν το θέλημά Του. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα πρέπει να αγαπάμε κι εμείς. Όσοι δεν είναι σε θέση να ακολουθήσουν το θέλημα του Θεού, Τον μισούν και επαναστατούν ενάντιά Του —αυτούς τους σιχαίνεται ο Θεός και θα πρέπει να τους σιχαινόμαστε κι εμείς. Αυτό ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο. […] Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς είπε: “Τις είναι η μήτηρ μου και τίνες είναι οι αδελφοί μου;” (Κατά Ματθαίον 12:48), καθώς και “Διότι όστις κάμη το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου είναι αδελφός και αδελφή και μήτηρ” (Κατά Ματθαίον 12:50). Αυτά τα λόγια υπήρχαν ήδη από την Εποχή της Χάριτος, και τώρα τα λόγια του Θεού είναι ακόμη πιο ξεκάθαρα: “Να αγαπάς όσα αγαπά ο Θεός και να μισείς όσα μισεί ο Θεός”. Αυτά τα λόγια μάς βάζουν κατευθείαν στο θέμα, κι όμως οι άνθρωποι συχνά δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν την πραγματική τους σημασία» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναγνωρίζοντας τις πλανεμένες απόψεις του μπορεί κανείς να αλλάξει πραγματικά). Ο λόγος του Θεού με βοήθησε ν’ αποσαφηνίσω την αρχή της άσκησης: «Να αγαπάς όσα αγαπά ο Θεός και να μισείς όσα μισεί ο Θεός». Μόνον όσοι πιστεύουν αληθινά στον Θεό, επιδιώκουν την αλήθεια κι είναι αφοσιωμένοι στο καθήκον τους, είναι αδελφοί και αδελφές, και σ’ αυτούς θα πρέπει να δείχνουμε στοργή. Όσοι δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και διαταράσσουν συνεχώς το έργο της εκκλησίας, εκ φύσεως μισούν την αλήθεια και τον Θεό, κι είναι όλοι κακοί άνθρωποι, μη πιστοί, δαίμονες, ο Σατανάς. Πρέπει να τους μισούμε και να τους απορρίπτουμε. Μόνον αυτή η συμπεριφορά προς τους ανθρώπους διέπεται από αρχές και συνάδει με το θέλημα του Θεού. Αργότερα, στις συναθροίσεις, συναναστράφηκα με τους αδελφούς και τις αδελφές ως προς το τι είναι ο κακός άνθρωπος και πώς να τον διακρίνεις, κι αποκάλυψα όλες τις κακές συμπεριφορές της Λι Τζι. Συναναστράφηκα επίσης όσον αφορά τις σχετικές αρχές για την αποπομπή και την αποβολή κάποιου από την εκκλησία και, μόλις οι αδελφοί κι οι αδελφές κατανόησαν την αλήθεια, εξέθεσαν κι εκείνοι τις κακές πράξεις της Λι Τζι. Τελικά, αποπέμφθηκε από την εκκλησία.

Χωρίς τα όσα εξέθεσε ο Θεός και την κρίση κι αποκάλυψη των λόγων Του, θα είχα συνεχίσει να ζω σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Θα ήμουν τυφλά στοργική και συμπονετική προς τους άλλους, ανίκανη να ξεχωρίσω το καλό από το κακό ή το σωστό από το λάθος, και θα στεκόμουν στο πλευρό του Σατανά και θ’ αντιστεκόμουν στον Θεό χωρίς να το καταλαβαίνω. Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν τη δυνατότητα να δω καθαρά τον κίνδυνο και τις συνέπειες του να βασίζομαι στην προσωπική στοργή στις πράξεις μου, και με βοήθησαν να μη με κυβερνούν τα συναισθήματα και να συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας. Είμαι ευγνώμων στον Θεό από τα βάθη της καρδιάς μου για την αγάπη και τη σωτηρία Του.