Τον Ιούνιο του 2021, άρχισα να εκπαιδεύομαι στο πότισμα των νεοφώτιστων. Ήξερα ότι είχα πολλές ανεπάρκειες, γι’ αυτό συχνά προσευχόμουν στον Θεό και περνούσα χρόνο τρώγοντας και πίνοντας τα λόγια του Θεού. Μετά από λίγο καιρό, κατάλαβα κάποιες από τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας και μπόρεσα να ρίξω λίγο φως σε κάποια ζητήματα στη συναναστροφή μου. Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές μού έλεγαν ότι συναναστρεφόμουν πολύ καλά και ότι η σκέψη μου ήταν αρκετά διαυγής. Παρόλο που έλεγα: «Δόξα τω Θεώ! Όλα προέρχονται από τη διαφώτιση του Θεού», ένιωθα κατά βάθος πολύ ευχαριστημένος με τον εαυτό μου. Ήμουν πάντα το πιο προβεβλημένο μέλος σε κάθε συνάθροιση και όλοι οι άλλοι με θαύμαζαν —αυτό μου έδινε ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο να επιδιώκω την αλήθεια. Αργότερα, μου όρισαν ως συνεργάτη τον αδελφό Σιανγκ Μινγκ. Ήταν νέος στην πίστη και είχε ακόμη ελλείψεις όσον αφορά τη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, οπότε όταν άρχισε να εκπαιδεύεται για πρώτη φορά στο πότισμα νεοφώτιστων, δυσκολευόταν αρκετά, αλλά ήταν αποφασιστικός στην επιδίωξη της αλήθειας και προόδευσε γρήγορα. Ήταν επίσης πολύ ευθύς τύπος και αποκάλυπτε τον εαυτό του όταν έδειχνε σημάδια διαφθοράς, ενώ όταν αντιμετώπιζε προβλήματα, επικεντρωνόταν στην αναζήτηση της αλήθειας και στην αυτοκριτική. Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές τον έκριναν ως κάποιον που κυνηγούσε την αλήθεια. Όταν το παρατήρησα αυτό, αισθάνθηκα μια μικρή απειλή: «Ο Σιανγκ Μινγκ είναι πολύ φιλόδοξος — αν συνεχίσει έτσι, θα με φτάσει σε χρόνο μηδέν. Τότε ποιος θα με θαυμάζει; Δεν γίνεται αυτό, πρέπει να εξοπλιστώ γρήγορα με την αλήθεια. Δεν μπορώ να τον αφήσω να με ξεπεράσει». Κατόπιν αυτού, εργαζόμουν ακόμα πιο σκληρά από πριν.

Μια φορά, ο Σιανγκ Μινγκ μού είπε: «Έχω καταλάβει πολλές αλήθειες εκτελώντας το καθήκον μου δίπλα στους αδελφούς και τις αδελφές, και αισθάνομαι πολύ ευτυχισμένος και απελευθερωμένος. Θα ήθελα πραγματικά να παραιτηθώ από τη δουλειά μου και να αρχίσω να εκτελώ το καθήκον μου με πλήρη απασχόληση, αλλά υπάρχουν μερικά εμπόδια που στέκονται στον δρόμο μου και δεν είμαι σίγουρος πώς να προχωρήσω». Όταν το άκουσα αυτό, σκέφτηκα αμέσως: «Αν αρχίσει να εκτελεί το καθήκον του με πλήρη απασχόληση, θα προοδεύσει ακόμη πιο γρήγορα και θα με φτάσει σε χρόνο μηδέν. Τι θα κάνω αν οι άλλοι αρχίσουν να τον θαυμάζουν και εγώ μείνω πίσω; Θα ήταν καλύτερα να περίμενε λίγο περισσότερο πριν παραιτηθεί από τη δουλειά του». Έτσι, του είπα: «Πρέπει να ασκηθούμε στην υποταγή και στην υπομονή. Προσευχήσου στον Θεό και Εκείνος θα σου ετοιμάσει την κατάλληλη στιγμή». Ωστόσο, μόλις το είπα αυτό, ένιωσα κάποιες ενοχές. Σκέφτηκα: «Δεν εμποδίζω τον Σιανγκ Μινγκ να αναζητήσει την αλήθεια;» Αλλά εξακολουθούσα να ανησυχώ ότι ίσως απειλούσε τη θέση μου, οπότε δεν είπα τίποτε άλλο. Μετά από αυτό, ο Σιανγκ Μινγκ κατάφερε να λύσει τα προβλήματά του βασιζόμενος στον Θεό και παραιτήθηκε από τη δουλειά του μόλις μια εβδομάδα αργότερα. Όταν το άκουσα αυτό, όχι μόνο δεν χάρηκα για τον Σιανγκ Μινγκ, αλλά αισθάνθηκα και λίγη απογοήτευση. Επειδή ανησυχούσα ότι ο Σιανγκ Μινγκ θα μου έκλεβε τη δόξα, όταν συνεργαζόμουν μαζί του, συγκρατούσα ορισμένα πράγματα. Όταν έβλεπα ορισμένα αποσπάσματα των λόγων του Θεού που αφορούσαν την κατάστασή του στις πνευματικές ασκήσεις, δεν τα μοιραζόμουν μαζί του όπως στο παρελθόν. Όταν με προσέγγιζε με ερωτήσεις σχετικά με προβλήματα που αντιμετώπιζε, δεν μοιραζόμουν μαζί του όλες μου τις γνώσεις, σκεπτόμενος το εξής: «Μου πήρε δύο χρόνια για να αποκτήσω αυτές τις λίγες γνώσεις. Αν του τα πω όλα, θα προοδεύσει πολύ γρήγορα και όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές θα τον θαυμάζουν. Τι θα κάνω αν συμβεί αυτό;» Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, οι σχέσεις μου με τον Σιανγκ Μινγκ απομακρύνθηκαν. Σταματήσαμε να μιλάμε τόσο ελεύθερα μεταξύ μας και δεν βοηθούσαμε πλέον ο ένας τον άλλον. Εκτός από όταν έπρεπε να αλληλεπιδράσουμε στα καθήκοντά μας, σπάνια είχαμε άλλη επαφή. Η κατάστασή μου χειροτέρευσε λίγο και δεν είχα ξεκάθαρη αίσθηση διαφώτισης όταν έτρωγα και έπινα τα λόγια του Θεού. Εκείνη την εποχή, ωστόσο, δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι συνέβαινε κάτι με την κατάστασή μου και δεν ήρθα ενώπιον του Θεού για να αναζητήσω και να προβληματιστώ.

Αργότερα, λόγω των απαιτήσεων του έργου, έπρεπε να χωριστούμε με τον Σιανγκ Μινγκ και να ποτίσουμε τους νεοφώτιστους ξεχωριστά. Όταν άκουσα ότι θα χωριζόμασταν, κατά βάθος χάρηκα: «Στο εξής, δεν θα χρειάζεται πλέον να προετοιμάζω περιεχόμενο για τις συναθροίσεις μαζί του. Φυσιολογικά, χωρίς τη βοήθειά μου, δεν θα προοδεύσει τόσο γρήγορα. Απλώς πρέπει να συνεχίσω, να βελτιώσω τα αποτελέσματά μου και να μην τον αφήσω να με προλάβει. Όλοι θα δουν ότι είναι ανίκανος και όλη η προσπάθεια που καταβάλλει για την αναζήτηση της αλήθειας θα είναι απλώς μάταιη». Μια φορά, μετά από μια συνάθροιση, ο Σιανγκ Μινγκ κι εγώ συζητούσαμε καθώς γυρνούσαμε στο σπίτι για το πώς πήγαιναν οι συναθροίσεις μας με τους νεοφώτιστους. Είπε ότι αισθανόταν πολύ πεσμένος, επειδή μερικοί από τους νεοφώτιστους για τους οποίους ήταν υπεύθυνος δεν συμμετείχαν στις συναθροίσεις και δεν είχε καταφέρει να τους ποτίσει αποτελεσματικά. Όταν το άκουσα αυτό, σκέφτηκα: «Έχει κάποια προβλήματα και γίνεται αρνητικός, πρέπει να τον βοηθήσω αμέσως». Ταυτόχρονα, όμως, χάρηκα πολύ κατά βάθος, σκεπτόμενος: «Η συνάθροισή μου πήγε αρκετά καλά σήμερα, και ο επικεφαλής είπε ότι συναναστράφηκα πολύ καλά». Ο Σιανγκ Μινγκ με ρώτησε τότε πώς πήγε η συνάθροισή μου. Συνειδητοποίησα ότι αν του έλεγα ότι πήγε καλά, θα γινόταν απλώς πιο αρνητικός, αλλά δεν μπορούσα να μην κάνω λίγη επίδειξη. Ήθελα να του δείξω πόσο πιο μπροστά ήμουν από αυτόν και να του ρίξω το ηθικό. Έτσι, με αυτάρεσκο τόνο, του είπα: «Η συνάθροισή μου πήγε πολύ καλά, βασικά». Όταν το άκουσε αυτό, ο Σιανγκ Μινγκ, φάνηκε ακόμα πιο μελαγχολικός και δεν είπε τίποτε άλλο. Όταν είδα την απογοητευμένη έκφρασή του, ένιωσα λίγες ενοχές και σκέφτηκα: «Γιατί δεν μπορούσα να κρατήσω το στόμα μου κλειστό; Δεν θα επηρεάσει αυτό τον ενθουσιασμό του Σιανγκ Μινγκ για το έργο του; Ήταν απαίσιο εκ μέρους μου!» Όταν φτάσαμε στο σπίτι, συναναστραφήκαμε λίγο περισσότερο, αλλά η κατάσταση του Σιανγκ Μινγκ εξακολουθούσε να μη βελτιώνεται. Σκέφτηκα: «Συναναστράφηκα μαζί του όσο καλύτερα μπορούσα, οπότε δεν είναι δικό μου πρόβλημα αν η κατάστασή του εξακολουθεί να είναι κακή».

Λίγες μέρες αργότερα, καθώς περπατούσαμε προς το σπίτι μετά τις συναθροίσεις μας, ρώτησα τον Σιανγκ Μινγκ πώς πήγε η συνάθροισή του. Είπε ότι είχε συναναστραφεί σχετικά με τα λόγια του Θεού για το θέμα των νεοφώτιστων που δεν ήθελαν να παρευρίσκονται στις συναθροίσεις και είχε πάει καλά. Θεώρησα ότι αυτό σήμαινε πως δεν μπορούσα να αντιπαραβάλω τη δική μου επιτυχημένη συνάθροιση με τη δική του που ήταν λιγότερο αποτελεσματική. Και έτσι, απλώς επεσήμανα ευθέως τα ζητήματα στη συνάθροισή του. Ως αποτέλεσμα, η κατάστασή του βυθίστηκε ξανά στην αρνητικότητα, αφού επιτέλους είχε σημειώσει κάποια βελτίωση. Ο Σιανγκ Μινγκ απάντησε: «Αυτό είναι το μόνο που ξέρω αυτή τη στιγμή, και μπορώ να συναναστρέφομαι με τους νεοφώτιστους μόνο με βάση αυτά που ξέρω». Όταν το είπε αυτό, αισθάνθηκα λίγες ενοχές, σκεπτόμενος: «Πάλι μειώνω τον ενθουσιασμό του Σιανγκ Μινγκ! Δεδομένου ότι είναι αρκετά νέος στην πίστη, το να μπορεί να έχει κάποια αποτελέσματα από τις συναθροίσεις είναι σημάδι προόδου. Θα έπρεπε να τον ενθαρρύνω». Ήθελα πραγματικά να του ζητήσω συγγνώμη, αλλά ένιωσα λίγο αμήχανα και φοβήθηκα τι μπορεί να σκεφτεί για μένα. Θα με θεωρούσε κακόβουλο άτομο αν του το έλεγα; Αφού το σκέφτηκα αρκετά, αποφάσισα τελικά να μην του πω τίποτα. Καθώς περπατούσαμε προς το σπίτι, αναρωτιόμουν: «Γιατί να χαλάσω έτσι τον ενθουσιασμό κάποιου;» Συνειδητοποίησα ότι δεν άντεχα να βλέπω κανέναν άλλον να τα πηγαίνει καλά και είχα αρχίσει να ζηλεύω τον Σιανγκ Μινγκ. Ανησυχούσα ότι αν άλλαζε την κατάστασή του και άρχιζε να έχει καλά αποτελέσματα, οι αδελφοί και οι αδελφές θα άρχιζαν να τον θαυμάζουν και να τον επαινούν, και θα ξεχνούσαν εμένα. Για να βεβαιωθώ ότι δεν θα ξεχώριζε, του επιτέθηκα και τον κατέστησα αρνητικό. Συνειδητοποιώντας αυτό, ένιωσα απαίσια, ένιωσα ενοχές. Μόλις έφτασα στο σπίτι, προσευχήθηκα στον Θεό, λέγοντάς Του ότι ήμουν έτοιμος να μετανοήσω και να αλλάξω, και ζητώντας Του να με καθοδηγήσει ώστε να αναγνωρίσω τη διεφθαρμένη μου διάθεση.

Κατά τη διάρκεια της αναζήτησής μου, βρήκα μερικά λόγια του Θεού: «Υπάρχουν κάποιοι που μονίμως ανησυχούν ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι απ’ αυτούς και υψηλότεροι απ’ αυτούς, ότι οι άλλοι θα τύχουν σεβασμού, ενώ αυτοί παραμελούνται. Αυτό τους ωθεί να επιτίθενται και να αποκλείουν τους άλλους. Τούτο δεν σημαίνει ότι ζηλεύουν ανθρώπους πιο ικανούς από τους ίδιους; Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι εγωιστική και άξια περιφρόνησης; Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι κακόβουλη! Το να σκέφτεται κανείς μόνο τα δικά του συμφέροντα, ικανοποιώντας μόνο τις δικές του επιθυμίες, χωρίς να δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τους άλλους ή για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού —τέτοιοι άνθρωποι έχουν κακή διάθεση και ο Θεός δεν αισθάνεται αγάπη για αυτούς» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). «Εάν κάποιος λέει ότι αγαπά την αλήθεια και την επιδιώκει, αλλά στην ουσία ο στόχος που επιδιώκει είναι να διακρίνεται, να επιδεικνύεται, να κάνει τους ανθρώπους να τον εκτιμούν και να επιτυγχάνει τα δικά του συμφέροντα, η δε εκπλήρωση του καθήκοντός του δεν αφορά το να υπακούει ή να ικανοποιεί τον Θεό αλλά, αντιθέτως, είναι να αποκτά κύρος και κοινωνική θέση, τότε η επιδίωξή του είναι παράνομη. Σε αυτήν την περίπτωση, όσον αφορά το έργο της εκκλησίας, οι ενέργειές του αποτελούν εμπόδιο ή βοηθούν στην προώθηση του; Σαφώς αποτελούν εμπόδιο, δεν το προωθούν. Κάποιοι άνθρωποι διατείνονται μεγαλόστομα ότι κάνουν το έργο της εκκλησίας, αλλά επιδιώκουν το προσωπικό τους κύρος και την κοινωνική τους θέση, διοικούν τη δική τους επιχείρηση, δημιουργούν τη δική τους ομαδούλα, το δικό τους μικρό βασίλειο —τέτοιου είδους άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους; Όλο το έργο που κάνουν ουσιαστικά διακόπτει, διαταράσσει και παραβλάπτει το έργο της εκκλησίας. Ποια είναι η συνέπεια του να επιδιώκουν την κοινωνική θέση και το κύρος; Καταρχάς, αυτό επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι εκλεκτοί του Θεού τρώνε και πίνουν τον λόγο του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, παρεμποδίζει την είσοδό τους στη ζωή, τους εμποδίζει να εισέλθουν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και τους οδηγεί σε λάθος μονοπάτι —γεγονός το οποίο βλάπτει τους εκλεκτούς και τους φέρνει στην καταστροφή. Και τι προκαλεί τελικά στο έργο της εκκλησίας; Διάλυση, διακοπή και προβλήματα. Αυτή είναι η συνέπεια που επιφέρει η επιδίωξη της φήμης και της κοινωνικής θέσης από τους ανθρώπους. Όταν εκτελούν το καθήκον τους κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι βαδίζουν στον δρόμο ενός αντίχριστου; […] Αυτή είναι η φύση της επιδίωξης της κοινωνικής θέσης και του κύρους. Το πρόβλημα με τους ανθρώπους που επιδιώκουν τα δικά τους συμφέροντα είναι ότι οι στόχοι που επιδιώκουν είναι στόχοι του Σατανά —είναι στόχοι πονηροί και άδικοι. Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν προσωπικά συμφέροντα όπως το κύρος και η κοινωνική θέση, γίνονται άθελά τους εργαλείο του Σατανά, γίνονται δίαυλος για τον Σατανά και, επιπλέον, ενσάρκωσή του. Διαδραματίζουν αρνητικό ρόλο στην εκκλησία, ενώ έναντι του έργου της εκκλησίας και της κανονικής εκκλησιαστικής ζωής, καθώς και της κανονικής επιδίωξης του εκλεκτού λαού του Θεού, το αποτέλεσμα που έχουν είναι να ενοχλούν και να παραβλάπτουν· έχουν δυσμενή και αρνητική επίδραση» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος πρώτο)). Τα λόγια του Θεού ήταν μια τέλεια έκθεση της τρέχουσας κατάστασής μου. Όταν παρατήρησα ότι ο Σιανγκ Μινγκ σημείωνε γρήγορη πρόοδο στη ζωή του και ότι όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές τον θαύμαζαν, φοβήθηκα μη μου κλέψει τη δόξα και μου στερήσει τον θαυμασμό των άλλων· γι’ αυτό, απομακρύνθηκα σκόπιμα από αυτόν. Όταν λάμβανα διαφώτιση μέσω της βρώσης και της πόσης των λόγων του Θεού, δεν ήθελα να τη μοιραστώ μαζί του. Όταν εξέφρασε την επιθυμία να ασχοληθεί με τα καθήκοντά του με πλήρη απασχόληση, είπα σκόπιμα κάποια πράγματα για να προσπαθήσω να τον συγκρατήσω. Όταν αντιμετώπιζε κάποιες δυσκολίες στο καθήκον του, δεν είχε καλά αποτελέσματα και γινόταν αρνητικός, καυχήθηκα κιόλας μπροστά του για το πόσο καλά πήγαινε το έργο μου, απογοητεύοντάς τον περισσότερο. Στη συνέχεια, όταν τελικά άρχισε να αλλάζει την κατάστασή του και να σημειώνει πρόοδο, του επιτέθηκα επίτηδες, εντοπίζοντας τα ελαττώματα της συναναστροφής του. Δεν ζήλευα κάποιον ταλαντούχο, όπως ακριβώς είχαν αποκαλύψει τα λόγια του Θεού; Επειδή σκεφτόμουν μόνο τη δική μου φήμη και θέση, δεν συνειδητοποίησα πως το ότι ο Σιανγκ Μινγκ ζούσε μέσα στην αρνητικότητα θα επηρέαζε το έργο του ποτίσματος και θα εμπόδιζε τους νεοφώτιστους να σημειώσουν πρόοδο στη ζωή τους. Είχα πλήρη επίγνωση του πόσο σημαντικό είναι το έργο του ποτίσματος, αλλά παρ’ όλα αυτά επιτέθηκα στον Σιανγκ Μινγκ. Δεν ενεργούσα απλώς ως ένα από τα τσιράκια του Σατανά; Δεν ενοχλούσα και δεν κατέστρεφα το έργο της εκκλησίας; Πόσο εγωιστής, ποταπός και μοχθηρός ήμουν! Η εκκλησία με είχε τοποθετήσει σε ζευγάρι με τον Σιανγκ Μινγκ, ώστε να συμπληρώνουμε ο ένας τα προτερήματα και τις αδυναμίες του άλλου, και να ποτίζουμε καλά τους νεοφώτιστους. Αλλά όχι μόνο δεν είχα καταφέρει να μάθω από τα προτερήματα του Σιανγκ Μινγκ και δεν μας επέτρεπα να βοηθάμε ο ένας τον άλλον και να εισέλθουμε μαζί, αλλά ήμουν και γεμάτος ζήλια και μνησικακία απέναντί του, και δεν ήθελα να μοιραστώ μαζί του όση αλήθεια ήξερα από φόβο μήπως με ξεπεράσει. Είχα κολλήσει σε μια ζηλόφθονη, εγωιστική και ποταπή κατάσταση. Δεν ήταν περίεργο που η καρδιά μου είχε γίνει σκοτεινή και καταθλιπτική, και δεν μπορούσα να αντλήσω σαφή διαφώτιση από τη βρώση και την πόση των λόγων του Θεού. Ο Θεός μού είχε γυρίσει την πλάτη. Βρισκόμουν σε μια πραγματικά επικίνδυνη κατάσταση και έπρεπε να μετανοήσω ενώπιον του Θεού το συντομότερο δυνατό.

Αργότερα, βρήκα κάποια λόγια του Θεού: «Η δημόσια καταπίεση των ανθρώπων, ο αποκλεισμός τους, οι επιθέσεις εναντίον τους και η έκθεση των προβλημάτων τους από τους αντίχριστους είναι όλα στοχευμένα. Χωρίς αμφιβολία, οι αντίχριστοι με αυτά τα μέσα θέλουν να στοχοποιήσουν όσους επιδιώκουν την αλήθεια και μπορούν να διακρίνουν τους ίδιους. Διαλύοντας αυτούς τους ανθρώπους, καταφέρνουν να ενισχύσουν τη δική τους θέση. Η φύση της επίθεσης απέναντι στους ανθρώπους και του αποκλεισμού τους με αυτόν τον τρόπο είναι κακόβουλη. Υπάρχει επιθετικότητα στη γλώσσα και στον τρόπο ομιλίας τους: έκθεση, καταδίκη, συκοφαντία και μοχθηρή λασπολογία. Μέχρι και που διαστρεβλώνουν τα γεγονότα: μιλάνε για θετικά πράγματα σαν να ήταν αρνητικά και για αρνητικά σαν να ήταν θετικά. Έτσι όπως κάνουν το άσπρο μαύρο και μπερδεύουν το σωστό με το λάθος, οι αντίχριστοι πετυχαίνουν τον στόχο τους να νικήσουν τους ανθρώπους και να καταστρέψουν το όνομά τους. Ποια νοοτροπία οδηγεί σ’ αυτήν την επίθεση και τον αποκλεισμό των διαφωνούντων; Τις περισσότερες φορές, αυτό το προκαλεί μια νοοτροπία ζήλειας. Σε μια φαύλη διάθεση, η ζήλια συνοδεύεται από μεγάλο μίσος· και ως αποτέλεσμα της ζήλιας τους, οι αντίχριστοι επιτίθενται στους ανθρώπους και τους αποκλείουν. Σε μια κατάσταση όπως αυτή, αν οι αντίχριστοι εκτεθούν, αν γίνει αναφορά εναντίον τους, αν χάσουν τη θέση τους και δεχτούν επίθεση, τότε, στο μυαλό τους, δεν πρόκειται να υποταχθούν ούτε να χαρούν γι’ αυτό, ενώ θα αναπτύξουν πιο εύκολα μια ισχυρή νοοτροπία εκδίκησης. Η εκδίκηση είναι ένα είδος νοοτροπίας και είναι επίσης ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης. Όταν οι αντίχριστοι διαπιστώνουν ότι κάποιος έκανε κάτι επιζήμιο γι’ αυτούς, ότι άλλοι είναι πιο ικανοί απ’ αυτούς ή ότι κάποιος κάνει καλύτερες ή πιο σοφές δηλώσεις και προτάσεις απ’ τις δικές τους, και ότι όλοι συμφωνούν μ’ αυτές, τότε νομίζουν ότι απειλείται η θέση τους, αναπτύσσεται στην καρδιά τους ζήλια και μίσος, και επιτίθενται και εκδικούνται. Οι αντίχριστοι, όταν παίρνουν εκδίκηση, γενικά χτυπάνε προληπτικά τον στόχο τους. Επιτίθενται προληπτικά στους ανθρώπους και τους τσακίζουν, έως ότου η άλλη πλευρά υποταχθεί. Μόνο τότε θεωρούν ότι έχουν εκτονωθεί. Ποιες άλλες εκδηλώσεις υπάρχουν για την επίθεση εναντίον των ανθρώπων και τον αποκλεισμό τους; (Η υποτίμηση των άλλων.) Η υποτίμηση των άλλων είναι ένας απ’ τους τρόπους εκδήλωσης· όσο καλή δουλειά κι αν κάνεις, οι αντίχριστοι και πάλι θα σε υποτιμήσουν ή θα σε καταδικάσουν, μέχρι που εσύ θα πέσεις στην αρνητικότητα και στην αδυναμία, και δεν θα μπορείς να σταθείς. Τότε θα είναι ικανοποιημένοι, γιατί θα έχουν πετύχει τον στόχο τους» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δεύτερο: Επιτίθενται και αποκλείουν τους διαφωνούντες). «Όλα όσα κάνουν οι αντίχριστοι τα κάνουν προκειμένου να πάρουν με το μέρος τους τις καρδιές των ανθρώπων, να επιτεθούν στους διαφωνούντες και να τους αποκλείσουν, να παγιώσουν τη θέση τους, ν’ αποκτήσουν δύναμη και να ελέγχουν τους ανθρώπους. Ποια είναι η φύση αυτών των πράξεων; Μήπως κάνουν πράξη την αλήθεια; Μήπως οδηγούν τον εκλεκτό λαό του Θεού να εισέλθει στα λόγια του Θεού και να προσέλθει ενώπιόν Του; (Όχι.) Άρα, τι κάνουν; Ανταγωνίζονται με τον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του, ανταγωνίζονται για τις καρδιές των ανθρώπων και προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο. Ποιος θα πρέπει να έχει μια θέση στις καρδιές των ανθρώπων; Ο Θεός. Όλα όσα κάνουν οι αντίχριστοι, όμως, είναι το ακριβώς αντίθετο. Δεν επιτρέπουν στον Θεό και στην αλήθεια να έχουν μια θέση στις καρδιές των ανθρώπων· αντιθέτως, θέλουν ο άνθρωπος, ο επικεφαλής —δηλαδή εκείνοι— και ο Σατανάς να έχουν μια θέση στις καρδιές των ανθρώπων» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο πρώτο: Προσπαθούν να πάρουν τους ανθρώπους με το μέρος τους). Μέσα από τα λόγια του Θεού έμαθα ότι οι αντίχριστοι ζηλεύουν όσους είναι πιο ταλαντούχοι από εκείνους. Για να διαφυλάξουν και να ενισχύσουν τη θέση τους, επιτίθενται στους άλλους και τους αποκλείουν. Στην ουσία, θέλουν μια θέση στην καρδιά όλων και συναγωνίζονται με τον Θεό για τους ανθρώπους. Έτσι δεν συμπεριφερόμουν κι εγώ απέναντι στον Σιανγκ Μινγκ; Ακριβώς τη στιγμή που άρχισε να έχει κάποια αποτελέσματα στο καθήκον του και γινόταν λιγότερο αρνητικός, ξεχώρισα σκόπιμα τα ελαττώματά του στη δουλειά του και του ζήτησα να ανταποκριθεί σε ένα πρότυπο που δεν μπορούσε ακόμη να φτάσει. Κάνοντάς τον να πιστεύει ότι το έργο του ποτίσματος ήταν δύσκολο και ότι μπορεί να μην ήταν ικανός να ανταποκριθεί σ’ αυτό, τον οδήγησα ξανά στην αρνητικότητα. Αναλογιζόμενος γιατί είχα επιτεθεί στον Σιανγκ Μινγκ, συνειδητοποίησα ότι ήθελα όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές να με θαυμάζουν και να με λατρεύουν. Ήθελα να σκέφτονται εμένα κάθε φορά που κάποιος ρωτούσε ποιος ήταν πολύ αποτελεσματικός στο έργο του και πολύ επιμελής στην επιδίωξη της αλήθειας. Λαχταρούσα να έχω μια θέση στην καρδιά κάθε αδελφού και κάθε αδελφής. Στα διοικητικά διατάγματα που εξέδωσε ο Θεός κατά την Εποχή της Βασιλείας, όρισε ότι ο άνθρωπος μπορεί να εξυψώνει μόνο τον Θεό, όμως εγώ συνέχιζα να προσπαθώ να κάνω τους πάντες να εκτιμούν και να λατρεύουν εμένα. Δεν αντιστεκόμουν στον Θεό; Ο Σιανγκ Μινγκ ήταν και ο ίδιος νεοφώτιστος και δεν είχε βάλει βαθιά θεμέλια —αν βυθιζόταν σε μια παρατεταμένη περίοδο αρνητικότητας εξαιτίας των επιθέσεών μου, αυτό θα επηρέαζε την πίστη του στον Θεό και το καθήκον του. Μπορεί ακόμη και να σκεφτόταν να εγκαταλείψει την εκκλησία. Ακόμη και αν ήταν ακλόνητος στην πίστη του, οι επιθέσεις μου θα καθυστερούσαν την είσοδό του στη ζωή και θα επηρέαζαν την πρόοδο της ζωής των νεοφώτιστων. Το έργο του Θεού πλησιάζει στο τέλος του και δεν έχει απομείνει πολύς χρόνος για να επιδιώξουν οι άνθρωποι την αλήθεια. Αν δεν βοηθήσω τους αδελφούς και τις αδελφές μου να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, και μάλιστα μετριάζω τον ενθουσιασμό τους γι’ αυτό, αυτό δεν θα καθυστερήσει και δεν θα επηρεάσει την είσοδό τους στη ζωή; Ο Σατανάς έχει τα μάτια του πάνω μας και θέλει να πέσουμε όλοι μας στην αρνητικότητα και την αδυναμία, να απομακρυνθούμε από τον Θεό και να Τον προδώσουμε. Και όμως, εγώ έπαιζα τον ρόλο του Σατανά και υπηρετούσα ως τσιράκι του —ήμουν τόσο απαίσιος! Οι πράξεις μου είχαν αποκαλύψει ξεκάθαρα τη διάθεση αντίχριστου που διέθετα. Περπατούσα στο μονοπάτι του αντίχριστου και αν δεν μετανοούσα σύντομα, ο Θεός θα με απεχθανόταν και θα με απέρριπτε. Συνειδητοποιώντας αυτό, φοβήθηκα λίγο και έτσι προσευχήθηκα βιαστικά στον Θεό: «Θεέ μου! Υπήρξα εγωιστής και ποταπός, και μου έχει γίνει υπερβολική εμμονή η φήμη και το κύρος. Είμαι έτοιμος να απαρνηθώ τον εαυτό μου και να ζήσω σύμφωνα με τα λόγια Σου. Σε παρακαλώ, δώσε μου καθοδήγηση».

Μετά από προσευχή, βρήκα τα ακόλουθα αποσπάσματα των λόγων του Θεού: «Όταν εμφανίζονται μέσα σου εγωισμός και τυχοδιωκτισμός, και το συνειδητοποιείς, πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και να επιζητάς την αλήθεια για να το αντιμετωπίσεις. Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να γνωρίζεις είναι ότι στην ουσία, το να ενεργείς με αυτόν τον τρόπο αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών αρχών της αλήθειας, είναι επιζήμιο για το έργο της εκκλησίας, είναι εγωιστική και κατάπτυστη συμπεριφορά, δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να κάνουν οι φυσιολογικοί άνθρωποι. Θα πρέπει να παραμερίσεις τα συμφέροντά σου και τον εγωισμό σου, και να σκεφτείς το έργο της εκκλησίας —αυτό θέλει ο Θεός. Αφού κάνεις αυτοκριτική μέσα από την προσευχή, αν πραγματικά συνειδητοποιήσεις ότι το να ενεργείς έτσι είναι εγωιστικό και ποταπό, θα είναι εύκολο να παραμερίσεις τον εγωισμό σου. Όταν παραμερίσεις τον εγωισμό και τον τυχοδιωκτισμό σου, θα νιώσεις προσγειωμένος, θα είσαι γαλήνιος, χαρούμενος, και θα νιώσεις ότι θα πρέπει να υπάρχει συνείδηση και λογική στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεσαι, ότι θα πρέπει να σκέφτεσαι το έργο της εκκλησίας, ότι δεν θα πρέπει να εμμένεις στα συμφέροντά σου, πράγμα που είναι τόσο εγωιστικό, ποταπό και στερείται συνείδησης ή λογικής. Το να ενεργείς ανιδιοτελώς, να σκέφτεσαι το έργο της εκκλησίας και να κάνεις μόνο ό,τι ικανοποιεί τον Θεό είναι δίκαιο και έντιμο, και θα προσδώσει αξία στην ύπαρξή σου. Ζώντας με αυτόν τον τρόπο στη γη, είσαι ανοιχτός και ειλικρινής, βιώνεις την κανονική ανθρώπινη φύση και την αληθινή εικόνα του ανθρώπου, και όχι μόνο έχεις καθαρή συνείδηση, αλλά είσαι, επίσης, άξιος όλων των πραγμάτων που σου χαρίζει ο Θεός. Όσο περισσότερο ζεις έτσι, τόσο πιο προσγειωμένος θα νιώθεις, τόσο πιο γαλήνιος και χαρούμενος θα είσαι, και τόσο πιο πολύ φως θα νιώθεις ότι έχεις. Ως εκ τούτου, δεν θα έχεις πατήσει το πόδι σου στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια). «Αν πραγματικά μπορείτε να υπολογίζετε το θέλημα του Θεού, τότε είστε και ικανοί να αντιμετωπίζετε δίκαια τους άλλους ανθρώπους. Αν προτείνεις έναν καλό άνθρωπο και τον αφήσεις να υποβληθεί σε εκπαίδευση και να εκτελέσει ένα καθήκον, προσθέτοντας έτσι ένα ταλαντούχο άτομο στον οίκο του Θεού, δεν θα γίνει, τότε, ευκολότερο το έργο σου; Δεν θα έχεις επιβεβαιώσει την αφοσίωσή σου στο καθήκον αυτό; Αυτή είναι μια καλή πράξη ενώπιον του Θεού· είναι η ελάχιστη συνείδηση και σύνεση από την οποία οφείλει να διακατέχεται ένας επικεφαλής» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν μονοπάτι άσκησης: Θα πρέπει να εγκαταλείψω την επιδίωξη του ατομικού μου συμφέροντος, να προσέξω το θέλημα του Θεού και να διαφυλάξω το έργο της εκκλησίας. Ο Σιανγκ Μινγκ έχει ταλέντο, οπότε θα πρέπει να τον βοηθήσω περισσότερο, ώστε να μπορέσει να επωμιστεί το έργο του ποτίσματος των νεοφώτιστων το συντομότερο δυνατό. Αυτό θα πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος με ανθρώπινη φύση. Σκέφτηκα τα λόγια του Θεού που λένε: «Οι ρόλοι δεν είναι ίδιοι. Υπάρχει ένα σώμα. Ο καθένας κάνει το καθήκον του, ο καθένας είναι στη θέση του κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορεί —για κάθε σπίθα υπάρχει μία λάμψη φωτός— και επιζητώντας την ωριμότητα στη ζωή. Έτσι θα είμαι ικανοποιημένος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 21). Ο Θεός δίνει στον καθένα μας διαφορετικά ταλέντα και δεξιότητες, ώστε να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να εκτελέσουμε καλά κάθε καθήκον μας στην εκκλησία. Αυτό οφείλουμε να κάνουμε ως δημιουργημένα όντα. Ο Σιανγκ Μινγκ κι εγώ είχαμε συγκεκριμένους ρόλους να διαδραματίσουμε στην εκκλησία, οπότε δεν έπρεπε να τον ζηλέψω και να τον αποκλείσω. Θα έπρεπε να συνεργαστώ αρμονικά μαζί του και να δουλέψουμε μαζί για να εκπληρώσουμε τα καθήκοντά μας και να δώσουμε μαρτυρία στον Θεό —μόνο έτσι αξίζει να εργαζόμαστε.

Αργότερα, σε μια συναναστροφή, μίλησα με τον Σιανγκ Μινγκ για την κατάστασή μου εκείνη την περίοδο και για το τι κατάφερα να καταλάβω για τον εαυτό μου. Μετά τη συναναστροφή μας, ένιωσα πολύ πιο γαλήνιος και προσγειωμένος. Ένιωσα σαν να ζούσα και πάλι στο φως, σαν να μπορούσα επιτέλους να πάρω μια βαθιά ανάσα καθαρού αέρα μετά από μια μακρά περίοδο λαχανιάσματος και ασφυξίας. Ένιωσα επιτέλους άνετα και, επίσης, με τον Σιανγκ Μινγκ ήρθαμε πολύ πιο κοντά. Μετά από αυτό, δώσαμε αμοιβαίο όρκο να συνεργαστούμε αρμονικά για να ποτίσουμε τους νεοφώτιστους. Από τότε, μιλούσαμε συχνά ο ένας στον άλλον για την τρέχουσα κατάστασή μας και μοιραζόμασταν διάφορα μονοπάτια άσκησης που είχαμε βρει για το πότισμα των νεοφώτιστων. Κάθε φορά που ο Σιανγκ Μινγκ αντιμετώπιζε δυσκολίες, έκανα ό,τι μπορούσα για να συναναστραφώ σχετικά με την αλήθεια και να τον βοηθήσω. Επωφελήθηκα επίσης από τα προτερήματα του Σιανγκ Μινγκ. Για παράδειγμα, κέρδισα πολλά από ορισμένες ιδέες που μοιραζόταν κατά τη διάρκεια της συναναστροφής, τις οποίες δεν είχα σκεφτεί ποτέ ο ίδιος. Μέσω αυτού, συνειδητοποίησα ότι το να ανοίγεσαι και να συναναστρέφεσαι με άλλους για τις εμπειρίες σου και τα πράγματα που έχεις αποκτήσει δεν είναι απλώς θέμα προμήθειας προς τους άλλους. Με την άσκηση της αλήθειας, η συναναστροφή μπορεί επίσης να σε βοηθήσει να βελτιώσεις κάποιες από τις αδυναμίες σου και να επιτύχεις περισσότερο το έργο του Αγίου Πνεύματος. Στην πραγματικότητα, αν έχουμε τις σωστές προθέσεις, αν μαθαίνουμε από τις δυνάμεις των άλλων για να αντισταθμίσουμε τις αδυναμίες μας και αν ασκούμαστε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, όλοι ωφελούμαστε και σημειώνουμε πρόοδο στη ζωή μας.