Από τον Ζάο Γιανγκ, Κίνα

Εκλέχθηκα για να υπηρετήσω ως εκκλησιαστικός επικεφαλής το 2016. Όταν ανέλαβα για πρώτη φορά αυτό το καθήκον, αισθάνθηκα μεγάλη πίεση, επειδή δεν καταλάβαινα την αλήθεια και δεν είχα διορατικότητα για τα πράγματα, οπότε όταν οι αδελφοί και οι αδελφές αντιμετώπιζαν προβλήματα, δεν ήμουν σίγουρος πώς να συναναστραφώ πάνω στην αλήθεια για να τα επιλύσω. Δεν γνώριζα, επίσης, πώς να εφαρμόσω τις αλήθεια-αρχές όταν διόριζα ή επέλεγα ανθρώπους για ορισμένα καθήκοντα, οπότε προσευχόμουν στον Θεό καθώς αναζητούσα αυτές τις αρχές. Αναζητούσα, επίσης, συνεργάτες όταν δεν καταλάβαινα κάτι καλά. Με την πάροδο του χρόνου, σημείωσα κάποια πρόοδο στην ικανότητά μου να αξιολογώ τους ανθρώπους και τις καταστάσεις, και ήμουν σε θέση να αναθέτω σε αδελφούς και αδελφές καθήκοντα που τους ταίριαζαν με βάση τα προσωπικά τους δυνατά σημεία. Μια φορά, ένας αδελφός με τον οποίο συνεργαζόμουν προσπάθησε να μου μιλήσει για την αδελφή Σια Τζινγκ, μια επικεφαλής ομάδας, η οποία αντιμετώπιζε τυπικά την εκτέλεση του καθήκοντός της και ήταν πραγματικά παθητική. Είπε ότι καθυστερούσε το έργο της ομάδας και πρότεινε να την αντικαταστήσω. Σκέφτηκα: «Η Σια Τζινγκ έχει σπουδαίο επίπεδο και είναι πραγματικά ικανή στο έργο της, οπότε, παρόλο που έχει διεφθαρμένη διάθεση, αν είχε λίγη περισσότερη βοήθεια και μπορούσε να μεταστραφεί και να κάνει κάποιες αλλαγές, τότε δεν θα είχε κανένα πρόβλημα στο καθήκον της». Έτσι, εξέθεσα και ανέλυσα διεξοδικά την κατάσταση της Σια Τζινγκ, ενώ την κλάδεψα και την αντιμετώπισα. Μετά από μερικές συνεδρίες συναναστροφής, διαπίστωσα ότι η στάση της απέναντι στο καθήκον της είχε αλλάξει λίγο. Έπαιρνε περισσότερες πρωτοβουλίες και ήταν πιο ευσυνείδητη. Μετά από λίγο καιρό προήχθη σε ένα πιο σημαντικό καθήκον. Μετά από αυτό, πραγματικά καμάρωνα για τον εαυτό μου και σκεφτόμουν: «Εγώ είχα τη σωστή ιδέα. Είναι καλό που δεν την απαλλάξαμε από τα καθήκοντά της, καταφέραμε να αναδείξουμε ένα ταλαντούχο άτομο στην εκκλησία. Φαίνεται ότι έχω κάποιο αίσθημα διάκρισης». Από τότε, σταμάτησα να συζητάω για διορισμούς και απαλλαγές με αυτόν τον αδελφό, θεωρώντας ότι ήμουν πιο έμπειρος, οπότε μπορούσα να χειριστώ τα όποια ζητήματα μόνος μου. Πέρασαν γρήγορα δύο χρόνια και έγινα όλο και πιο επιδέξιος στο να κάνω ρυθμίσεις για το έργο της εκκλησίας. Νομίζοντας ότι είχα διάκριση και κάποια διορατικότητα για τους ανθρώπους και τα πράγματα, γινόμουν όλο και πιο αλαζονικός.

Μια μέρα ήρθε ένα γράμμα από έναν επικεφαλής που έλεγε ότι η αδελφή Ζανγκ Τζιαγί της εκκλησίας μας είχε επιστρέψει αφού είχε απαλλαγεί από το καθήκον της σε μια άλλη εκκλησία. Έπρεπε να κανονίσω την παρουσία της στις συναθροίσεις. Σκέφτηκα: «Στις προηγούμενες επαφές που είχα με την Τζιαγί, είδα ότι ήταν αλαζονική, είχε την τάση να επιπλήττει τους ανθρώπους και να τους περιφρονεί και ήταν δύσκολο να τα πάει κανείς καλά μαζί της. Φαίνεται ότι δεν έχει αλλάξει πραγματικά». Ύστερα, λίγο αργότερα, εντάσσονταν στην εκκλησία μας τόσο πολλοί νεοφώτιστοι που χρειαζόμασταν επειγόντως ανθρώπους να αναλάβουν το έργο του ποτίσματος. Ο αδελφός Λιου Ζενγκ, ο οποίος εργαζόταν μαζί μου, είπε ότι είχε συμμετάσχει σε μια συνάθροιση με την Τζιαγί και διαπίστωσε ότι είχε αποκτήσει κάποια πραγματική αυτογνωσία και ότι είχε μετανοήσει κάπως από τότε που απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά της, καθώς και ότι είχε ποτίσει νέα μέλη στο παρελθόν και ήταν αρκετά αποτελεσματική. Πρότεινε να τη βάλουμε να κάνει κάποιο πότισμα, καθώς συνέχιζε την αυτοκριτική της, ώστε να μην καθυστερήσει το έργο μας. Τη στιγμή που τον άκουσα να προτείνει την Τζιαγί, σκέφτηκα: «Πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτό; Δεν την ξέρεις πραγματικά, δεν είναι κάποια που επιδιώκει την αλήθεια. Απλώς την άκουσες να λέει ότι έχει κάποια κατανόηση και νομίζεις ότι έχει μετανοήσει. Δεν είσαι ικανός να αξιολογείς ανθρώπους και καταστάσεις και δεν έχεις την παραμικρή διάκριση». Του είπα αποφασιστικά: «Γνωρίζω την Τζιαγί. Έχει αλαζονική διάθεση και τείνει να επιπλήττει τους ανθρώπους και να τους περιφρονεί. Είναι, επίσης, δύσκολο να συνεργαστεί κανείς μαζί της. Ανέκαθεν ήταν έτσι, και δεν υπάρχει περίπτωση να έχει αλλάξει, αλλιώς δεν θα είχε απαλλαγεί από τα καθήκοντά της. Δεν νομίζω ότι είναι κατάλληλη. Δεν μπορούμε να την αφήσουμε να αναλάβει αυτό το καθήκον». Ο Λιου Ζενγκ συνέχισε λέγοντας: «Δεν μπορούμε να είμαστε υπερβολικά απαιτητικοί. Είναι λίγο αλαζόνας, αλλά πραγματικά γνώρισε τον εαυτό της μέσα από αυτήν την εμπειρία της απαλλαγής της και μπόρεσε να μετανοήσει για τα πράγματα που έκανε. Τώρα είναι χαμηλών τόνων στον τρόπο που μιλάει και τα πάει μια χαρά με τους άλλους. Έχει υπάρξει κάποια αλλαγή στην αλαζονική της διάθεση. Πρέπει να συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους όπως αρμόζει». Ένιωσα κάπως ενοχλημένος όταν τον άκουσα να το λέει αυτό. Σκέφτηκα ότι ήταν νέος σε αυτό το καθήκον, οπότε τι ήξερε; Θα έπρεπε απλώς να συμφωνήσει μαζί μου. Έτσι απάντησα, πιο εμφατικά: «Δεν καθορίζω τυχαία τη φύση των ανθρώπων, αλλά βλέπω ότι δεν είναι κατάλληλη γι’ αυτό το καθήκον και δεν θα πρέπει να τη βάλουμε να κάνει πότισμα». Ο Λιου Ζενγκ δεν είπε τίποτε άλλο, αφού είδε ότι ήμουν απόλυτα προσηλωμένος στη γνώμη μου.

Πέρασε λίγος καιρός και λόγω της έλλειψης ανθρώπων που έκαναν πότισμα, μερικοί από τους νεοφώτιστους ήταν αδύναμοι και αρνητικοί, επειδή δεν είχαν λάβει έγκαιρα πότισμα, και δεν έρχονταν στις συναθροίσεις. Όταν μια επικεφαλής ανακάλυψε τι συνέβαινε, πήγε μαζί με τον Λιου Ζενγκ να μιλήσει στην Τζιαγί. Όταν επέστρεψαν, ο Λιου Ζενγκ μού είπε: «Αν και η Τζιαγί έχει απαλλαγεί από τα καθήκοντά της, είναι απλώς αλαζόνας και δεν έχει κάνει κανένα μεγάλο κακό. Τώρα έχει κάποια αυτογνωσία και είναι πρόθυμη να μετανοήσει και να αλλάξει. Μπορεί ακόμα να καλλιεργηθεί. Δεν μπορούμε να ορίζουμε κάποιον για πάντα βάσει αυτών που κάνει για ένα διάστημα, αλλά πρέπει να του δώσουμε την ευκαιρία να μετανοήσει. Το συζητήσαμε και η Τζιαγί πρέπει να αναλάβει το έργο του ποτίσματος». Ακούγοντάς τους να προτείνουν ξανά την Τζιαγί γι’ αυτήν την προαγωγή, σκέφτηκα: «Έγινα απόλυτα σαφής την τελευταία φορά, και πώς θα μπορούσε να έχει αλλάξει μετά από τόσο λίγο καιρό; Υπηρετώ ως επικεφαλής για μεγάλο χρονικό διάστημα και ξέρω πώς να αξιολογώ τους ανθρώπους, οπότε γιατί δεν με πιστεύετε; Με αυτόν τον τρόπο δεν θα πέσουμε έξω!» Έτσι, εξήγησα ξανά τη θέση μου, με πολλή έμφαση. Βλέποντας πόσο πεισματικά είχα προσκολληθεί στη δική μου ιδέα, η επικεφαλής μού είπε αυστηρά: «Καταλάβαμε την Τζιαγί. Ακούσαμε τη συναναστροφή της, ήρθαμε σε πραγματική επαφή μαζί της και διαπιστώσαμε ότι έχει κάνει κάποια αυτοκριτική και έχει αποκτήσει κάποια αυτογνωσία. Θα πρέπει να δίνουμε στους ανθρώπους μια ευκαιρία να μετανοήσουν. Δεν μπορούμε να ορίζουμε τους ανθρώπους βάσει των προηγούμενων συμπεριφορών τους. Λες ότι είναι αλαζόνας, αλλά από πότε οι αλαζονικοί άνθρωποι δεν επιτρέπεται να καλλιεργούνται στον οίκο του Θεού; Η Τζιαγί είναι κατάλληλη για το έργο του ποτίσματος και υπάρχει επείγουσα ανάγκη γι’ αυτό επί του παρόντος. Εμμένεις στην άποψή σου και επιμένεις να μη χρησιμοποιηθεί. Δεν είσαι άραγε ισχυρογνώμων και αυταρχικός; Ο διορισμός ανθρώπων μέσα στην εκκλησία πρέπει να περνάει από εσένα. Δεν μπορούν να εκτελέσουν ένα καθήκον χωρίς την έγκρισή σου. Είσαι πολύ αλαζόνας και αυτάρεσκος. Με το να κάνεις ό,τι σου αρέσει, δεν βλέπεις ότι παρακωλύεις άμεσα το έργο της εκκλησίας και την καλλιέργεια ταλαντούχων ανθρώπων;» Το να ακούω την επικεφαλής να με αντιμετωπίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο με αναστάτωσε, αλλά εξακολουθούσα να αντιστέκομαι κάπως σε αυτό. Σκέφτηκα: «Έχω καλή αίσθηση των ανθρώπων, οπότε αποκλείεται να κάνω λάθος για την Τζιαγί». Εκείνη τη στιγμή, δεν μπορούσα να συνεχίσω να διαφωνώ. Έτσι, είπα απρόθυμα: «Αφού και οι δύο έχετε δει κάποια αλλαγή σ’ αυτήν, ας της δώσουμε μια ευκαιρία στο πότισμα. Θα την αντικαταστήσουμε αν δεν έχει αποτέλεσμα».

Πίσω στο σπίτι, σκεφτόμουν την επικεφαλής που με αντιμετώπιζε και ένιωθα μεγάλη αναστάτωση. Βάσει αυτών που είπε, δεν έκανα κακό και δεν αντιστεκόμουν στον Θεό; Αυτό ήταν πολύ σοβαρό στην ουσία του! Αλλά στη συνέχεια σκέφτηκα ότι είχα αναλογιστεί την απόφασή μου να μη διορίσω την Τζιαγί σε αυτήν τη θέση, οπότε γιατί το είπαν αυτό για μένα; Πού στο καλό είχα κάνει λάθος; Έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό σε αναζήτηση: «Θεέ μου, δυσκολεύομαι να δεχτώ το κλάδεμα και την αντιμετώπιση. Δεν ξέρω πώς να κατανοήσω τον εαυτό μου σε αυτό ή σε ποια πτυχή της αλήθειας να εισέλθω. Σε παρακαλώ, δείξε μου τον δρόμο». Διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού μετά την προσευχή μου: «Τι σημαίνει “αυθαίρετος και απερίσκεπτος”; Σημαίνει να ενεργείς όπως κρίνεις εσύ σωστό όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα ζήτημα χωρίς καμία διαδικασία σκέψης ή αναζήτησης. Τίποτα από όσα λέει κάποιος άλλος δεν μπορεί να αγγίξει την καρδιά σου ή να σου αλλάξει γνώμη. Δεν μπορείς καν να το δεχτείς όταν σου γίνεται συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, επιμένεις στις δικές σου απόψεις, δεν ακούς τους άλλους όταν λένε κάτι σωστό, πιστεύοντας ότι εσύ έχεις δίκιο και εμμένοντας στις δικές σου ιδέες. Ακόμη και αν το σκεπτικό σου είναι σωστό, θα πρέπει να λαμβάνεις υπόψη και τις απόψεις των άλλων; Και αν δεν το κάνεις καθόλου, αυτό δεν είναι εξαιρετικά αυτάρεσκη συμπεριφορά; Δεν είναι εύκολο για τους ανθρώπους που είναι εξαιρετικά αυτάρεσκοι και πεισματάρηδες για να αποδεχτούν την αλήθεια. Εάν κάνεις κάτι λάθος και οι άλλοι σε επικρίνουν λέγοντας “Δεν το κάνεις σύμφωνα με την αλήθεια!”, εσύ απαντάς “Κι έτσι να είναι, εγώ και πάλι με τον ίδιο τρόπο θα το κάνω”, και μετά βρίσκεις κάποιον λόγο να τους κάνεις να πιστέψουν ότι είναι σωστό. Εάν σε επιπλήξουν, λέγοντας: “Ενεργώντας έτσι, προκαλείς διατάραξη και αυτό θα βλάψει το έργο της εκκλησίας”, εσύ όχι μόνο δεν ακούς, αλλά συνεχίζεις να προβάλλεις δικαιολογίες όπως: “Νομίζω ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος, οπότε έτσι θα το κάνω”, τι διάθεση είναι αυτή; (Αλαζονεία.) Είναι αλαζονεία. Μια αλαζονική φύση σε κάνει ισχυρογνώμονα. Αν έχεις αλαζονική φύση, θα συμπεριφέρεσαι αυθαίρετα και πρόχειρα, χωρίς να προσέχεις τι λέει ο καθένας» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). «Ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να μεταχειρίζεσαι τους άλλους φαίνεται ξεκάθαρα ή υποδεικνύεται στα λόγια του Θεού· οι άνθρωποι πρέπει να μεταχειρίζονται ο ένας τον άλλον με τη στάση με την οποία μεταχειρίζεται την ανθρωπότητα ο Θεός. Πώς μεταχειρίζεται ο Θεός τον κάθε άνθρωπο; Ορισμένοι άνθρωποι έχουν ανώριμο ανάστημα, άλλοι είναι νέοι ή πιστεύουν στον Θεό για πολύ λίγο καιρό, άλλοι δεν είναι κακοί σύμφωνα με τη φύση-ουσία τους, δεν είναι κακόβουλοι, απλώς είναι σχετικά ανίδεοι ή έχουν χαμηλό επίπεδο. Ή ίσως να τους περιορίζουν πολλά πράγματα και να μην έχουν κατανοήσει ακόμα την αλήθεια, να μην έχουν ακόμα ζωή-είσοδο, και γι’ αυτό να δυσκολεύονται να αποφύγουν να κάνουν ανοησίες ή να διαπράξουν ενέργειες που δείχνουν άγνοια. Μα ο Θεός δεν κολλάει στην περαστική ανοησία των ανθρώπων· εξετάζει μόνο την καρδιά τους. Αν είναι αποφασισμένοι να επιδιώξουν την αλήθεια, τότε είναι σωστοί, και όταν ο στόχος τους είναι αυτός, τότε ο Θεός τούς παρακολουθεί, τους περιμένει και τους δίνει χρόνο και ευκαιρίες που τους επιτρέπουν να εισέλθουν. Δεν πρόκειται να τους ξεγράψει ο Θεός μόνο και μόνο για μια παράβαση. Αυτό είναι κάτι που κάνουν συχνά οι άνθρωποι· ο Θεός ποτέ δεν φέρεται έτσι στους ανθρώπους. Αν ο Θεός δεν φέρεται έτσι στους ανθρώπους, τότε γιατί εκείνοι φέρονται έτσι στους άλλους; Αυτό δεν δείχνει τη διεφθαρμένη τους διάθεση; Αυτό ακριβώς δείχνει. Πρέπει να δεις πώς αντιμετωπίζει ο Θεός όσους είναι ανίδεοι και ανόητοι, πώς αντιμετωπίζει όσους έχουν ανώριμο ανάστημα, πώς αντιμετωπίζει τις κανονικές αποκαλύψεις της διεφθαρμένης διάθεσης της ανθρωπότητας και πώς χειρίζεται τους κακόβουλους. Ο Θεός μεταχειρίζεται διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικό τρόπο, αλλά έχει και ποικίλους τρόπους να διαχειριστεί τις μυριάδες καταστάσεις των διαφορετικών ανθρώπων. Πρέπει να κατανοήσεις αυτές τις αλήθειες. Μόλις τις καταλάβεις, τότε θα μπορείς να μάθεις πώς να βιώνεις τα ζητήματα και να μεταχειρίζεσαι τους ανθρώπους σύμφωνα με τις αρχές» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για να κερδίσει κανείς την αλήθεια, πρέπει να μάθει από τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα τριγύρω). Άρχισα να κάνω αυτοκριτική βάσει αυτών που αποκάλυψαν τα λόγια του Θεού. Πίστευα ότι είχα κάποια συνολική εμπειρία με την επιλογή και τον διορισμό ανθρώπων και ότι είχα κατανοήσει κάποιες αρχές. Ειδικά όταν κάποιος που είχα επιλέξει ήταν επιτυχής στο καθήκον του, ένιωθα πραγματικά ότι είχα διάκριση και μπορούσα να αξιολογήσω ανθρώπους και καταστάσεις. Θεωρούσα ότι αυτό ήταν το προσόν μου, ένιωθα μεγάλη αυταρέσκεια και δεν άκουγα τις υποδείξεις κανενός άλλου. Όταν ο Λιου Ζενγκ με παρότρυνε να φερθώ δίκαια στην Τζιαγί, εγώ απλά αρνήθηκα να τον ακούσω. Απλώς της έβαλα μια ταμπέλα βασισμένος στο πώς την είχα δει στο παρελθόν, σκεπτόμενος ότι ήταν αλαζόνας και δεν θα μπορούσε πιθανότατα να αλλάξει, οπότε δεν θα μπορούσε να αναλάβει το έργο του ποτίσματος. Στην πραγματικότητα, οι απαιτήσεις του οίκου του Θεού είναι σαφείς: Εφόσον κάποιος μπορεί να κατανοήσει τις αλήθειες του οράματος και να έχει υπευθυνότητα στο καθήκον του, μπορεί να καλλιεργηθεί και να εκπαιδευτεί. Ακόμη και για εκείνους τους ανθρώπους που διαπράττουν πραγματικά σοβαρές παραβάσεις, αν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, αν μπορούν να μετανοήσουν και να αλλάξουν, θα τους δοθεί και πάλι η ευκαιρία να συνεχίσουν να εκτελούν ένα καθήκον. Ο οίκος του Θεού πάντα μεταχειριζόταν τους ανθρώπους δίκαια και αμερόληπτα. Ανεξάρτητα από το τι είδους διεφθαρμένη διάθεση παρουσιάζει κάποιος ή τι έχει κάνει για να διαταράξει το έργο της εκκλησίας, εφόσον δεν είναι κακό άτομο ή αντίχριστος, ο Θεός θα τον σώσει όσο μπορεί και η εκκλησία θα του δώσει ευκαιρίες να κάνει ένα καθήκον και θα τον αφήσει να ασκηθεί. Αυτή είναι η αγάπη και η σωτηρία του Θεού. Δεν καταλάβαινα τη διάθεση του Θεού ή την πρόθεση του Θεού να σώσει τον άνθρωπο, ούτε καταλάβαινα τις αρχές για τη μεταχείριση της οποίας τυγχάνουν οι άνθρωποι στον οίκο του Θεού. Δεν εξέταζα τα δυνατά σημεία της Τζιαγί, αλλά αρνιόμουν απλώς να αφήσω πίσω μου τη διαφθορά που είχε εκθέσει στο παρελθόν, ορίζοντάς την αυθαίρετα και αρνούμενος να της αναθέσω το πότισμα των νεοφώτιστων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι νέοι πιστοί να μην ποτίζονται εγκαίρως και αυτό διατάραζε το έργο της εκκλησίας. Δεν διέπραττα έτσι κακό; Γεμάτος τύψεις, προσήλθα ενώπιον του Θεού και προσευχήθηκα: «Θεέ μου, είμαι τόσο αλαζονικός και αυτάρεσκος. Δεν θέλω πια να είμαι ισχυρογνώμων στο καθήκον μου. Είμαι έτοιμος να μετανοήσω και να αλλάξω».

Ύστερα, την επόμενη φορά που ήμουν σε μια συνάθροιση με την Τζιαγί και άκουσα τη συναναστροφή της, εκείνη είχε ειλικρινά κάποια αυτογνωσία και κάποια μεταμέλεια, κι εγώ ένιωσα ακόμη περισσότερη ντροπή και ενοχή. Αφού η Τζιαγί ανέλαβε το έργο του ποτίσματος, ήταν σοβαρή και ανέλαβε την ευθύνη γι’ αυτό, και οι αδελφοί και οι αδελφές που πότιζε έκαναν κάποια πρόοδο. Αργότερα προήχθη για να αναλάβει το έργο του ποτίσματος για αρκετές εκκλησίες. Βλέποντας πόσο καλά εκτελούσε το καθήκον της, ένιωθα ακόμα πιο αμήχανα. Μισούσα το πόσο αλαζόνας είχα υπάρξει, το πόσο αυθαίρετα την είχα ορίσει, αρνούμενος να της αναθέσω ένα καθήκον και παρακωλύοντας το έργο της εκκλησίας. Συνειδητοποίησα ότι δεν κατείχα την αλήθεια και δεν μπορούσα να αξιολογήσω ανθρώπους και καταστάσεις. Είχα κατανοήσει κάποια δόγματα και κάποιους κανόνες από όλη μου την εμπειρία, αλλά το έργο της εκκλησίας δεν μπορεί να γίνει σωστά μόνο με το να στηρίζεται κανείς σε αυτά. Μετά από εκείνο το περιστατικό, προσέγγιζα την επιλογή των ανθρώπων με μεγαλύτερη προσοχή και, όταν η ισχυρογνωμοσύνη μου ερχόταν στο προσκήνιο και ήθελα να έχω τον τελευταίο λόγο, φρόντιζα να προσεύχομαι και να απαρνούμαι τον εαυτό μου και να ακούω περισσότερο τι είχαν να πουν όλοι οι άλλοι. Νόμιζα ότι είχα κάνει κάποιες αλλαγές, αλλά προς έκπληξή μου, κάτι συνέβη αργότερα που με εξέθεσε ξανά.

Έξι μήνες αργότερα, η εκκλησία χρειαζόταν επειγόντως δύο άτομα για το έργο των γενικών υποθέσεων. Το διερεύνησα και βρήκα δύο αδελφές που ήταν υπεύθυνες και μπορούσαν να ανταπεξέλθουν σε διάφορες καταστάσεις, αλλά υπήρχαν κάποια θέματα ασφαλείας αναφορικά με αυτές. Στη συνέχεια, όμως, σκέφτηκα ότι εφόσον δεν επρόκειτο να κάνουν κάποιο καθήκον στην περιοχή τους, δεν θα υπήρχε λογικά κανένα πρόβλημα με το να το αναλάβουν αυτές. Χρειαζόμασταν επειγόντως κάποιον για το έργο, και προς το παρόν δεν υπήρχαν καλύτεροι υποψήφιοι, οπότε αποφάσισα να τις χρησιμοποιήσω προς το παρόν και να τις αντικαταστήσω όταν έβρισκα κάποιον καλύτερο. Έτσι, είπα στον Λιου Ζενγκ ότι ήθελα να αναθέσω στην αδελφή Ζάο Άιζεν τη φροντίδα των γενικών υποθέσεων της εκκλησίας. Η απάντησή του ήταν: «Πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθούμε τις αρχές κατά την επιλογή ανθρώπων. Δεν μπορούν να εργαστούν για την εκκλησία αν υπάρχει θέμα ασφάλειας. Η Άιζεν αποτελεί κίνδυνο για την ασφάλεια και δεν είναι κατάλληλη για αυτό το έργο. Πρέπει να ακολουθήσουμε τις αρχές». Βλέποντας ότι δεν συμφωνούσε, διαφώνησα μαζί του, λέγοντας: «Δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε υπερβολικά γι’ αυτό. Δεν νομίζεις ότι φοβάσαι υπερβολικά; Είναι αλήθεια ότι είναι γνωστή ως πιστή στη γενέτειρά της, αλλά έχουν περάσει χρόνια από τότε που την είχε ελέγξει η αστυνομία. Εξάλλου, έχει θάρρος και σοφία. Τη γνωρίζω. Δεν νομίζω ότι έχουμε καλύτερο υποψήφιο αυτήν τη στιγμή. Οι γενικές μας υποθέσεις χρειάζονται προσωπικό. Δεν μπορούμε να ακολουθούμε τυφλά τους κανόνες». Με άκουσε και στη συνέχεια επέμεινε: «Ο διορισμός σε αυτό το έργο κάποιου που αποτελεί κίνδυνο παραβιάζει τις αρχές. Πρέπει να βάλουμε την ασφάλεια πάνω απ’ όλα». Αγνόησα εντελώς αυτά που έλεγε και επέμεινα να χρησιμοποιήσω την Άιζεν. Μετά από αυτό, κανόνισα να εργαστεί στις γενικές υποθέσεις μια άλλη αδελφή Λιου, η οποία επίσης αποτελούσε κίνδυνο για την ασφάλεια. Σύντομα η Άιζεν, επειδή ήταν γνωστή για την πίστη της στον Θεό, θεωρήθηκε ύποπτη και τέθηκε υπό παρακολούθηση από την αστυνομία του ΚΚΚ. Καθώς επισκεπτόταν συχνά τα σπίτια ορισμένων αδελφών, αυτοί οι αδελφοί και οι αδελφές τέθηκαν επίσης υπό παρακολούθηση και δεν μπορούσαν να εκτελέσουν κανονικά τα καθήκοντά τους. Το έργο της εκκλησίας παρεμποδίστηκε σε μεγάλο βαθμό.

Όταν η επικεφαλής έμαθε γι’ αυτό και ανακάλυψε ότι είχε προκληθεί από την επιμονή μου να διορίσω κάποιον που αποτελούσε κίνδυνο για την ασφάλεια, με αντιμετώπισε πολύ αυστηρά: «Είσαι υπερβολικά αλαζόνας και ισχυρογνώμων. Ενεργείς πάντα αυθαίρετα στο καθήκον σου και εναντιώνεσαι στις αρχές. Αυτήν τη φορά προκλήθηκε σοβαρή ζημιά στο έργο της εκκλησίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπηρετείς ως υποχείριο του Σατανά και διαταράσσεις το έργο της εκκλησίας; Βάσει της συστηματικής σου συμπεριφοράς, αποφασίσαμε να σε απαλλάξουμε από τα καθήκοντά σου». Μόλις το άκουσα αυτό ήταν πραγματικά σαν να με χαστούκιζαν στο πρόσωπο, και με άφησε εντελώς άναυδο. Σκέφτηκα: «Τελείωσε. Έκανα ένα μεγάλο κακό. Τι θα γίνει αν συλληφθούν οι αδελφοί και οι αδελφές που έχουν αναμιχθεί; Αν συμβεί αυτό, τότε πραγματικά έχω κάνει κάτι φρικτό». Όσο περισσότερο το σκεφτόμουν, τόσο περισσότερο φοβόμουν. Με βασάνιζαν οι ενοχές. Το ένιωθα σαν μια μαχαιριά στην καρδιά και δεν είχα κίνητρο να κάνω τίποτα απολύτως. Ζούσα καθημερινά μέσα σε αυτήν τη μιζέρια, προσευχόμενος στον Θεό και ομολογώντας ξανά και ξανά τα σφάλματά μου: «Θεέ μου, είμαι πολύ αλαζόνας, πολύ επηρμένος. Η ισχυρογνωμοσύνη μου έχει κάνει απίστευτη ζημιά στο έργο της εκκλησίας. Είμαι έτοιμος να δεχτώ οποιαδήποτε τιμωρία θέλεις να μου δώσεις, απλώς Σε παρακαλώ, προστάτεψε αυτούς τους αδελφούς και τις αδελφές από τη σύλληψη». Έμαθα αργότερα ότι τα εν λόγω μέλη της εκκλησίας είχαν μεταφερθεί εγκαίρως και διέφυγαν τη σύλληψη. Μπορούσα επιτέλους να ανασάνω με ανακούφιση.

Μετά το γεγονός αυτό, έκανα αυτοκριτική. Γιατί ήμουν πάντα τόσο ισχυρογνώμων στο καθήκον μου; Από πού πήγαζε πραγματικά αυτό; Διάβασα στον λόγο του Θεού: «Αν, μέσα στην καρδιά σου, κατανοείς πραγματικά την αλήθεια, τότε θα γνωρίζεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υπακούς στον Θεό, και θα εισέλθεις φυσικά στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Αν το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις είναι το σωστό και συμφωνεί με το θέλημα του Θεού, τότε το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν θα σε εγκαταλείψει —και σε μια τέτοια περίπτωση θα υπάρχουν όλο και λιγότερες πιθανότητες να προδώσεις τον Θεό. Χωρίς την αλήθεια, είναι εύκολο να πράξεις το κακό, και θα το κάνεις άθελά σου. Για παράδειγμα, αν έχεις αλαζονική και επηρμένη διάθεση, τότε το να σου λένε να μην εναντιώνεσαι στον Θεό δεν έχει καμία σημασία, δεν μπορείς να συγκρατηθείς, είναι πέρα από τον έλεγχό σου. Δεν θα το έκανες σκόπιμα, θα το έκανες υπό την κυριαρχία της αλαζονικής και επηρμένης φύσης σου. Η αλαζονεία και η έπαρσή σου θα σε ανάγκαζαν να κοιτάζεις τον Θεό αφ’ υψηλού και να Τον βλέπεις ως ανάξιο· θα σε έκαναν να εξυμνείς τον εαυτό σου, να επιδεικνύεσαι μονίμως· θα σε έκαναν να περιφρονείς τους άλλους, δεν θα άφηναν κανέναν στην καρδιά σου παρά μόνο τον εαυτό σου· θα σου στερούσαν τη θέση του Θεού στην καρδιά σου και τελικά θα σε έκαναν να καθίσεις στη θέση του Θεού και να απαιτείς από τους ανθρώπους να υποταχθούν σ’ εσένα, θα σε έκαναν να τιμάς τις δικές σου σκέψεις, ιδέες και αντιλήψεις ως την αλήθεια. Τόσο κακό γίνεται από τους ανθρώπους όταν αυτοί κυριαρχούνται από την αλαζονική και υπεροπτική τους φύση!» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναζητώντας την αλήθεια, μπορεί να επιτύχει κανείς αλλαγή στη διάθεσή του). Είδα από τα λόγια του Θεού ότι συμπεριφερόμουν αυθαίρετα στο καθήκον μου ξανά και ξανά επειδή με έλεγχε μια αλαζονική, επηρμένη φύση. Με αυτήν την αλαζονική και επηρμένη φύση, είχα πάντα πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου και ένιωθα ότι ήμουν καλύτερος από όλους τους άλλους, ότι είχα περισσότερο δίκιο από οποιονδήποτε άλλον, οπότε θα έπρεπε να έχω τον τελευταίο λόγο για τα θέματα στην εκκλησία. Μόλις έβαζα κάτι στο μυαλό μου, αρνιόμουν να το δω διαφορετικά και δεν άκουγα κανέναν. Ήθελα μάλιστα οι άνθρωποι να υπακούν τις ιδέες μου σαν να ήταν οι αλήθεια-αρχές. Ήξερα ότι αυτές οι δύο αδελφές αποτελούσαν κίνδυνο για την ασφάλεια και δεν ήταν κατάλληλες για το έργο των γενικών υποθέσεων, και εγώ ο ίδιος είχα ενδοιασμούς γι’ αυτό, αλλά εξακολουθούσα να μην μπορώ να παραμερίσω τον εαυτό μου και να αναζητήσω το θέλημα του Θεού. Αγνόησα τις επιπλήξεις και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και δεν άκουσα τον Λιου Ζενγκ που με απέτρεπε. Έπρεπε να κάνω το δικό μου και στο τέλος προκάλεσα πραγματικά σοβαρή ζημιά στο έργο της εκκλησίας. Αν είχα την παραμικρή επιθυμία να αναζητήσω την αλήθεια και να υποταχθώ, αν είχα ακούσει τις υποδείξεις του Λιου Ζενγκ, δεν θα υπήρχαν τόσο τρομερές συνέπειες. Ένιωσα τόσες τύψεις και αυτομομφή όταν τα συνειδητοποίησα όλα αυτά και μίσησα την αλαζονεία και την ισχυρογνωμοσύνη μου. Το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν σταματά ποτέ να προσπαθεί να υπονομεύσει το έργο του Θεού, χρησιμοποιώντας κάθε είδους τακτικές για να καταπιέσει και να συλλάβει τον εκλεκτό λαό Του. Και εγώ είχα παραβιάσει αυθαίρετα τις αρχές, αποφασίζοντας να διορίσω επισφαλείς ανθρώπους για να αναλάβουν καθήκοντα, με αποτέλεσμα να τεθούν υπό παρακολούθηση άλλοι αδελφοί και αδελφές. Δεν ήμουν έτσι συνεργός του Σατανά; Αν αυτοί οι αδελφοί και οι αδελφές είχαν συλληφθεί και φυλακιστεί, οι συνέπειες θα ήταν τρομερές! Αυτή η σκέψη με τρόμαζε όλο και περισσότερο. Είδα ότι οι συνέπειες του να ενεργεί κανείς με αλαζονική διάθεση ήταν πολύ σοβαρές. Είχα κάνει κάποιο έργο και πίστευα ότι ήμουν σπουδαίος, οπότε δεν σκεφτόμουν πολύ τους άλλους ανθρώπους και δεν είχα τον Θεό στην καρδιά μου. Δεν έπαιρνα καν στα σοβαρά τις αλήθεια-αρχές και χρησιμοποιούσα το όποιο έργο είχα κάνει ως άσο στο μανίκι μου. Απλώς έκανα ό,τι ήθελα. Ήμουν αλαζόνας σε σημείο που είχα χάσει κάθε λογική. Σκεφτόμουν όλους εκείνους τους αντίχριστους που είχαν αποβληθεί από την εκκλησία. Ήταν απίστευτα αλαζονικοί, δικτατορικοί και αυθαίρετοι στα καθήκοντά τους και διατάραζαν σοβαρά το έργο της εκκλησίας. Στο τέλος, έκαναν τόσο πολύ κακό που απομακρύνθηκαν από την εκκλησία. Αν η αλαζονική μου διάθεση δεν διορθωνόταν, δεν θα μπορούσα παρά να κάνω κακό και να αντισταθώ στον Θεό, και στο τέλος ο Θεός θα με απέκλειε. Ένιωσα στην καρδιά μου πόσο τρομερό ήταν να ζει κανείς με αλαζονική διάθεση. Παρόλο που είχα διαπράξει ένα τόσο μεγάλο κακό, η εκκλησία και πάλι δεν με είχε αποβάλει, αλλά απλώς με είχε απαλλάξει από τα καθήκοντά μου. Ο Θεός μάλιστα με είχε διαφωτίσει και με είχε καθοδηγήσει με τα λόγια Του, δίνοντάς μου την ευκαιρία να κάνω αυτοκριτική και να γνωρίσω τον εαυτό μου, να μετανοήσω και να αλλάξω. Μπορούσα πραγματικά να νιώσω την αγάπη του Θεού και είχα πολλές τύψεις. Ήμουν έτοιμος να μετανοήσω και ν’ αλλάξω.

Μετά από αυτό, άρχισα να αναζητώ συνειδητά πώς να λύσω το πρόβλημα της αλαζονικής διάθεσης, της αυθαιρεσίας και της ισχυρογνωμοσύνης στο καθήκον μου. Διάβασα αυτό το απόσπασμα των λόγων του Θεού: «Πώς, λοιπόν, διορθώνεις την αυθαιρεσία και την προχειρότητά σου; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι σου συμβαίνει κάτι και έχεις τις δικές σου ιδέες και τα δικά σου σχέδια. Πριν καταλήξεις στο τι πρέπει να κάνεις, πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και πρέπει, τουλάχιστον, να συναναστραφείς με όλους σχετικά με το τι σκέφτεσαι και το τι πιστεύεις γι’ αυτό το ζήτημα, ζητώντας από όλους να σου πουν αν οι σκέψεις σου είναι σωστές και σύμφωνες με την αλήθεια, και να εκτελέσουν τις τελικές επαληθεύσεις για σένα. Αυτή είναι η καλύτερη μέθοδος για να διορθωθεί η αυθαιρεσία και η προχειρότητα. Καταρχάς, μπορείς να ρίξεις φως στις απόψεις σου και να αναζητήσεις την αλήθεια —αυτό είναι το πρώτο βήμα άσκησης για να διορθώσεις την αυθαιρεσία και την προχειρότητα. Το δεύτερο βήμα έρχεται όταν άλλοι άνθρωποι εκφράζουν αντίθετες απόψεις —πώς μπορείς να ασκηθείς ώστε να μην είσαι αυθαίρετος κι απερίσκεπτος; Πρέπει, καταρχάς, να τηρήσεις στάση ταπεινοφροσύνης, να αφήσεις κατά μέρος αυτό που πιστεύεις ότι είναι σωστό και να τους αφήσεις όλους να συναναστραφούν. Ακόμα κι αν πιστεύεις ότι ο δικός σου τρόπος είναι ο σωστός, δεν θα πρέπει να επιμένεις σ’ αυτόν. Αυτό αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ένα βήμα προς τα εμπρός· δείχνει μια στάση αναζήτησης της αλήθειας, απάρνησης του εαυτού σου και ικανοποίησης των προθέσεων του Θεού. Μόλις αποκτήσεις αυτήν τη στάση, την ίδια στιγμή που δεν επιμένεις στις γνώμες σου, θα πρέπει να προσεύχεσαι, να αναζητάς την αλήθεια από τον Θεό, και στη συνέχεια να αναζητάς μια βάση στα λόγια του Θεού —να αποφασίζεις πώς να ενεργείς βασισμένος στα λόγια του Θεού. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη και ακριβής άσκηση. Όταν αναζητάς την αλήθεια και θέτεις ένα πρόβλημα για να συναναστραφείτε και να αναζητήσετε μια απάντηση όλοι μαζί, τότε είναι που το Άγιο Πνεύμα παρέχει διαφώτιση. Ο Θεός διαφωτίζει τους ανθρώπους σύμφωνα με τις αρχές κι αξιολογεί τη στάση τους. Αν προσκολλάσαι πεισματικά στις θέσεις σου, ανεξάρτητα από το εάν η άποψή σου είναι σωστή ή λάθος, ο Θεός θα κρύψει το πρόσωπό Του από σένα και θα σε αγνοήσει· θα σε κάνει να καταλήξεις σε αδιέξοδο για να σε αποκαλύψει και να εκθέσει την άσχημη κατάστασή σου. Αν, από την άλλη πλευρά, η στάση σου είναι σωστή, αν δεν είναι στάση επιμονής να γίνει το δικό σου ούτε στάση αυταρέσκειας, ούτε αυθαίρετη και απερίσκεπτη, μα στάση αναζήτησης και αποδοχής της αλήθειας, τότε, αν συναναστρέφεσαι με όλους, το Άγιο Πνεύμα θα ξεκινήσει να εργάζεται ανάμεσά σας και ίσως Αυτό να σε καθοδηγήσει στην κατανόηση μέσω των λόγων κάποιου. Μερικές φορές, όταν το Άγιο Πνεύμα σε διαφωτίζει, σε οδηγεί να κατανοήσεις την ουσία ενός θέματος με λίγες μόνο λέξεις ή φράσεις, ή δίνοντάς σου μια ιδέα. Αντιλαμβάνεσαι, εκείνη τη στιγμή, πως οτιδήποτε κι αν είναι αυτό στο οποίο έχεις προσκολληθεί, είναι λανθασμένο, και, την ίδια στιγμή, κατανοείς τον καταλληλότερο τρόπο δράσης. Έχοντας φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο, δεν απέφυγες με επιτυχία να διαπράξεις το κακό και ταυτόχρονα δεν απέφυγες να υποστείς τις συνέπειες ενός λάθους; Δεν δείχνει αυτό ότι σε προστατεύει ο Θεός; (Ναι.) Πώς επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο; Επιτυγχάνεται μόνο όταν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά κι όταν αναζητάς την αλήθεια με καρδιά γεμάτη υποταγή. Μόλις λάβεις τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και καθορίσεις τις αρχές της άσκησης, η άσκησή σου θα συνάδει με την αλήθεια και θα είσαι σε θέση να ικανοποιείς τις προθέσεις του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Αφού το διάβασα αυτό, κατάλαβα ότι για να διορθωθεί η αλαζονεία και η ισχυρογνωμοσύνη, το πιο σημαντικό είναι να έχει κανείς θεοφοβούμενη καρδιά και με τη στάση του να αναζητάει την αλήθεια. Δεν μπορώ να επιμένω στη δική μου οπτική γωνία όταν προκύπτουν κάποια πράγματα, αλλά πρέπει να τα συζητώ με τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Αν συνεργαστούμε αρμονικά, θα αποκτήσουμε την καθοδήγηση του Θεού. Αν κάποιος έχει διαφορετική γνώμη, θα πρέπει πρώτα να την αποδέχομαι, μετά να προσεύχομαι στον Θεό, να αναζητώ την αλήθεια και να κάνω πράξη τις αρχές. Αν εμμένω πεισματικά στο δικό μου σκεπτικό, δεν υπάρχει τρόπος να κερδίσω το έργο του Αγίου Πνεύματος. Δεν θα έχω διορατικότητα σε τίποτα και θα προκαλώ διαταραχή στο καθήκον μου. Σκέφτηκα ξανά πώς είχα κάνει ένα τόσο μεγάλο κακό επειδή ήμουν πολύ αλαζόνας και επειδή δεν είχα τον Θεό μέσα στην καρδιά μου. Αυτό πήγαζε από το ότι ήθελα να είμαι κύριος και αφέντης των πάντων, από το ότι δεν συνεργαζόμουν καλά με τους άλλους. Όταν το συνειδητοποίησα, αποφάσισα σιωπηλά να πάψω να είμαι τόσο πεισματάρης όταν προέκυπταν πράγματα, αλλά να αναζητώ τις αλήθεια-αρχές και να επικοινωνώ περισσότερο με τους άλλους. Θα άκουγα την ιδέα οποιουδήποτε, αρκεί να ήταν σύμφωνη με τις αλήθεια-αρχές.

Μετά από αυτό, εκλέχθηκα ως επικεφαλής ομάδας, υπεύθυνος για το έργο του ποτίσματος. Ήμουν πραγματικά ευγνώμων και λάτρευα αυτό το καθήκον. Προειδοποιούσα συνεχώς τον εαυτό μου ότι έπρεπε οπωσδήποτε να πάρω ένα μάθημα από την αποτυχία μου και ότι δεν μπορούσα να αφήσω την αλαζονική μου φύση να με κάνει πια ισχυρογνώμονα. Όταν προέκυπταν προβλήματα, έπαιρνα την πρωτοβουλία να αναζητήσω αδελφούς και αδελφές για να συζητήσω τα πράγματα μαζί τους. Μια φορά έλαβα ένα γράμμα από έναν επικεφαλής που έλεγε ότι έπρεπε να βρούμε κάποιους ανθρώπους κατάλληλους να κάνουν έργο ποτίσματος. Διερευνώντας το θέμα, ένιωσα ότι η αδελφή Σου Σινγκ ήταν μια καλή επιλογή, αλλά σύμφωνα με τις προηγούμενες εκτιμήσεις των άλλων, είχε αλαζονική φύση και δεν δεχόταν υποδείξεις και βοήθεια από τους αδελφούς και τις αδελφές. Συνεπώς, κατάλαβα ότι δεν θα δεχόταν την αλήθεια, οπότε δεν θα έπρεπε να καλλιεργηθεί. Καθώς το σκεφτόμουν αυτό, συνειδητοποίησα ότι όριζα πάλι αυθαίρετα κάποιον και θυμήθηκα κάτι που είπε ο Θεός: «Το να μη βγάζει κάποιος δική του ετυμηγορία δείχνει ότι δεν είναι αυτάρεσκος· το να μην επιμένει στις δικές του ιδέες δείχνει ότι έχει λογική. Αν μπορεί κιόλας να υποταχθεί, τότε έχει καταφέρει να κάνει πράξη την αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η υποταγή στον Θεό αποτελεί βασικό μάθημα για την απόκτηση της αλήθειας). Ήξερα ότι δεν μπορούσα να επιμένω να έχω και πάλι τον τελευταίο λόγο, αλλά έπρεπε να το συζητήσω με τον αδελφό που εργαζόταν μαζί μου και να ακούσω τις προτάσεις του. Όταν του εξήγησα τη θέση μου, απάντησε: «Βάσει αυτών των εκτιμήσεων, φαίνεται ότι η Σου Σινγκ είναι πραγματικά αλαζόνας, αλλά όλα αυτά βασίζονται στη διαφθορά που αποκάλυψε στο παρελθόν. Δεν ξέρουμε αν έχει αποκτήσει κάποια αυτογνωσία. Δεν θα πρέπει να περιορίσουμε ένα ταλαντούχο άτομο, γι’ αυτό ας την βάλουμε να γράψει μια αυτοκριτική και στη συνέχεια ας ζητήσουμε τις απόψεις των αδελφών που βρίσκονται σε στενή επαφή μαζί της. Μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά σε όλα αυτά και να δούμε αν είναι καλή υποψήφια για αυτό το καθήκον. Αυτή η προσέγγιση είναι πιο σίγουρη». Η πρότασή του μου φάνηκε ότι συμφωνούσε με τις αλήθεια-αρχές. Αν την όριζα ως κάποια ακατάλληλη για ανάδειξη βάσει μόνο των προηγούμενων απόψεων μερικών αδελφών, αυτό θα ήταν πολύ αυθαίρετο. Θα έπρεπε να ρίξουμε μια ματιά στο τι είδους αλαζονεία είχε. Αν επρόκειτο για παράλογη, τυφλή αλαζονεία και απόλυτη άρνηση να δεχτεί την αλήθεια, τότε πραγματικά δεν θα έπρεπε να προαχθεί. Αν ήταν αλαζόνας, αλλά είχε καλή ανθρώπινη φύση και μπορούσε να δεχτεί την αλήθεια, και μπορούσε επίσης να αποκτήσει αυτογνωσία και να αλλάξει μετά το κλάδεμα και την αντιμετώπιση, τότε θα επρόκειτο για κανονική αποκάλυψη διαφθοράς. Δεν μπορούμε να μεταχειριζόμαστε διαφορετικά πράγματα ως ίδια. Όταν λάβαμε την αυτοκριτική της ίδιας της Σου Σινγκ και τις εκτιμήσεις άλλων αδελφών, είδαμε ότι είχε κάνει κάποιες αλλαγές και είχε κάποια είσοδο, και ότι μπορούσε να δεχτεί την αλήθεια. Τη συστήσαμε για αυτό το έργο ποτίσματος. Έκτοτε, δεν εκτελώ τα καθήκοντά μου τόσο αλαζονικά και πεισματικά όσο πριν, δεν παίρνω αποφάσεις μόνος μου, αλλά ακούω συνειδητά τις προτάσεις των άλλων και αναζητώ τις αλήθεια-αρχές. Με αυτού του είδους την άσκηση, αισθάνομαι ήρεμος και απαλλαγμένος από ενδοιασμούς. Κατάφερα να κάνω αυτήν την αλλαγή εξ ολοκλήρου χάρη στην ανάγνωση των λόγων του Θεού.