Από τη Ζάο Φαν, Κίνα

Τον Ιούνιο του 2020 ανέλαβα το έργο ποτίσματος της εκκλησίας. Επειδή το έργο μας το επηρέαζε η έλλειψη ποτιστών, αγχωνόμουν πολύ. Πίστευα ότι αν δεν αναπλήρωνα την έλλειψη, οι επικεφαλής θα θεωρούσαν ίσως ότι δεν έκανα πρακτικό έργο. Καθώς ανησυχούσα, μια επικεφαλής μού έδωσε μια υποψήφια, την αδελφή Σιαοντάν, η οποία μόλις είχε μετατεθεί, λέγοντας ότι θα μπορούσε να κάνει το πότισμα. Ενθουσιάστηκα μ’ αυτό και πραγματικά ηρέμησα. Όρισα αμέσως συνάντηση με τη Σιαοντάν για να κανονίσω να ποτίσει νεοφώτιστους.

Για να εκπαιδεύσω την αδελφή και να βελτιωθεί γρήγορα το έργο του ποτίσματός μας, βρήκα κάποιους ανθρώπους που θα τη βοηθούσαν να εξοικειωθεί με την κατάσταση των νεοφώτιστων. Λίγο αργότερα, η επικεφαλής έστειλε μήνυμα ότι η αδελφή Ζου Νούο, η οποία ήταν υπεύθυνη για το έργο των βίντεο, χρειαζόταν τη Σιαοντάν για να τη βοηθήσει στη δημιουργία βίντεο, και η Σιαοντάν συμφωνούσε να πάει. Έμεινα άναυδη όταν το αντιλήφθηκα αυτό: Είχα φροντίσει για τα πάντα, από το να επικοινωνήσω μαζί της μέχρι να κανονίσω τα καθήκοντά της, και ήθελα να την εντάξω αμέσως για να βελτιώσουμε το έργο μας, αλλά η Ζου Νούο μπήκε στη μέση. Θεωρούσα πως αν η Σιαοντάν έφευγε, θα έπρεπε να βρω κάποιον άλλον για να βοηθήσει, και αν δεν κατάφερνα να βρω έναν κατάλληλο άνθρωπο, τότε οι νεοφώτιστοι δεν θα ποτίζονταν. Τι θα σκέφτονταν οι επικεφαλής για μένα αν συνέβαινε αυτό; Δεν θα πήγαινε χαμένη η προηγούμενη εκπαίδευση που έλαβε η Σιαοντάν από μένα; Δεν έπρεπε να γίνει αυτό. Ήθελα να βρω τρόπο να την κρατήσω. Έτσι απάντησα στην επικεφαλής αμέσως, λέγοντας ότι χρειαζόμασταν επειγόντως ποτιστές και ότι θα έπρεπε να ζυγίζουμε τις αναθέσεις των ανθρώπων βάσει των αναγκών του έργου και των προτερημάτων των ανθρώπων. Επιπλέον, επισήμανα πως η Σιαοντάν είχε ξανακάνει έργο ποτίσματος, έτσι ήθελα η επικεφαλής να μιλήσει με τη Ζου Νούο για να αφήσει τη Σιαοντάν να συνεχίσει να κάνει έργο ποτίσματος. Απάντησε δύο ημέρες αργότερα ότι η Σιαοντάν είχε βάσεις στην παραγωγή βίντεο. Επίσης, ενδιαφερόταν γι’ αυτό, κι έτσι γενικά ήταν πιο κατάλληλη για την παραγωγή βίντεο. Απογοητεύτηκα πολύ και σκέφτηκα ότι η Σιαοντάν δεν θα σκεφτόταν ποτέ να το κάνει αν δεν της το είχε ζητήσει η Ζου Νούο. Αλλά είχε κανονιστεί, οπότε έπρεπε να βρω κάποιον άλλον και μάλιστα γρήγορα, αλλιώς θα πληττόταν το έργο μας και η επικεφαλής θα έλεγε σίγουρα ότι δεν έκανα πρακτικό έργο. Εξέτασα τα άλλα μέλη της εκκλησίας και βρήκα μερικές αδελφές με καλό επίπεδο που ήταν καλές στην αναζήτηση και θα ήταν κατάλληλες για το έργο. Ανάμεσά τους ήταν η αδελφή Γιανγκ Μινγκγί, η οποία ήταν ζεστή και καλή συνομιλήτρια, και στους νεοφώτιστους άρεσε να συναθροίζονται μαζί της. Ήταν κατάλληλη για τη θέση. Χάρηκα πολύ και άρχισα να εκπαιδεύω αυτές τις αδελφές, με ιδιαίτερη έμφαση στη Μινγκγί. Πίστευα ότι έπρεπε να την έχω από κοντά και να την καλλιεργήσω το συντομότερο δυνατό, έτσι ώστε όλοι να με θεωρήσουν ικανή.

Παρόλο που είχα ήδη βρει μερικές ακόμη αδελφές που εκτελούσαν το έργο του ποτίσματος, εξακολουθούσα να θέλω πίσω τη Σιαοντάν. Μια μέρα, σε μια συνάθροιση, μια άλλη επικεφαλής ρώτησε για τη Σιαοντάν και μέσα μου θίχτηκα και σκέφτηκα: «Πρέπει να της πω για τη Ζου Νούο που κανόνισε η Σιαοντάν να φτιάχνει βίντεο. Έτσι, θα αντιμετωπίσει τη Ζου Νούο και θα με βοηθήσει να πάρω πίσω τη Σιαοντάν. Τότε, θα έχω άλλα δύο χέρια για το πότισμα και θα τα πάμε καλύτερα». Έτσι, είπα στην επικεφαλής τα πάντα για τη Ζου Νούο που ανέθεσε στη Σιαοντάν τη δημιουργία βίντεο και τόνισα ότι εγώ την εκπαίδευα πρώτη, αλλά η Ζου Νούο μού την άρπαξε. Δεν το περίμενα, μα εκείνη είπε: «Η εκκλησία είναι μια ενιαία μονάδα, δεν διαιρείται. Όπου κι αν σταλεί, αυτό είναι για χάρη του έργου μας, και για την παραγωγή βίντεο χρειάζονται περισσότερα άτομα, οπότε ας μη μαλώνουμε. Από τη στιγμή που αυτό έχει ανατεθεί στη Σιαοντάν, πρέπει να υποταχθούμε». Απογοητεύτηκα που είδα πως η επικεφαλής δεν πήρε το μέρος μου.

Αργότερα, κάποιες από τις αδελφές που είχαν πρόσφατα καλλιεργηθεί ανέλαβαν πράγματι ανεξάρτητο πότισμα των νεοφώτιστων, κι έτσι ήμουν χαρούμενη κι ένιωσα ότι η προσπάθειά μου δεν είχε πάει χαμένη και ότι όταν οι επικεφαλής μάθαιναν για το έργο, θα είχαν καλή εικόνα για μένα. Μα προς έκπληξή μου, μια μέρα η συνεργάτιδά μου, η αδελφή Λι Σιανγκζέν, μου είπε ότι η Ζου Νούο ήθελε τη Μινγκγί για την παραγωγή βίντεο. Ενοχλήθηκα κάπως μέσα μου και είπα το εξής: «Έχω ήδη εκπαιδεύσει τη Μινγκγί, οπότε γιατί την παίρνει η Ζου Νούο για να φτιάχνει βίντεο; Πρώτα πήρε τη Σιαοντάν και τώρα τη Μινγκγί. Παίρνει όλα αυτά για τα οποία έχω εργαστεί και δεν μου αφήνει κανέναν. Δεν είναι μάταιη η προσπάθειά μου;» Απολύτως ταραγμένη, απάντησα απότομα στη Σιανγκζέν: «Δεν μπορείς να πεις στη Ζου Νούο πως η Μινγκγί ήδη ποτίζει και πως θα πρέπει να βρει κάποια άλλη;» Όντας σε αμηχανία, η Σιανγκζέν είπε: «Και η παραγωγή βίντεο και το πότισμα είναι πολύ σημαντικά, μα είναι πιο δύσκολο να βρεθούν άτομα για την παραγωγή βίντεο. Ας συζητήσουμε περαιτέρω πως θα πρέπει να οργανωθεί το επικείμενο έργο». Σκέφτηκα: «Τι να συζητήσουμε περαιτέρω; Η Ζου Νούο παίρνει όσους ήθελα. Δεν μπορώ να κρατήσω ούτε καν αυτούς που έχω εκπαιδεύσει, οπότε τι θα σκεφτούν όλοι για μένα; Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Σε κάθε περίπτωση, αυτήν τη φορά πρέπει να μιλήσω στους επικεφαλής γι’ αυτό και να τους πείσω να πάρουν θέση, αλλιώς θα ταπεινωθώ πολύ».

Θα τους έγραφα μια επιστολή μόλις γύριζα σπίτι, αλλά δεν ήξερα καθόλου τι να γράψω. Σκέφτηκα: «Ξέχνα το. Θα πρέπει να κανονίσω μια ώρα για να συνομιλήσω απευθείας με τη Μινγκγί και να της ζητήσω να συνεχίσει να ποτίζει, ώστε να την κρατήσω». Καθώς ετοιμαζόμουν να γράψω στη Μινγκγί, κόλλησα εντελώς και δεν ήξερα τι να πω. Ένιωσα πολύ άβολα και ξανασκέφτηκα όλα όσα είχαν συμβεί. Γιατί θύμωσα τόσο όταν οι εκπαιδευόμενές μου μεταφέρθηκαν στη Ζου Νούο και μάλιστα ήθελα να παραπονεθώ στους επικεφαλής; Γιατί ήμουν τόσο αποφασισμένη να πάρω πίσω τη Μινγκγί; Έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό και άρχισα να ηρεμώ, και έπειτα διάβασα αυτό το χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Στον οίκο του Θεού, όλοι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια είναι ενωμένοι ενώπιον του Θεού, όχι διχασμένοι. Όλοι εργάζονται προς έναν κοινό στόχο: να εκπληρώνουν το καθήκον τους, να κάνουν το έργο που τους αναλογεί, να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, να πράττουν όπως απαιτεί ο Θεός και να ικανοποιούν τις προθέσεις Του. Αν ο σκοπός σου δεν είναι για χάρη αυτού, αλλά για χάρη του εαυτού σου, για χάρη της ικανοποίησης των εγωιστικών σου επιθυμιών, τότε αυτό αποκαλύπτει μια διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Στον οίκο του Θεού, τα καθήκοντα γίνονται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, ενώ οι πράξεις των άπιστων διέπονται από τις σατανικές τους διαθέσεις. Πρόκειται για δύο πολύ διαφορετικά μονοπάτια. Οι άπιστοι διατηρούν τη δική τους στρατηγική, ο καθένας με τους δικούς του στόχους και τα δικά του σχέδια, με τον καθένα να ζει για τα δικά του συμφέροντα. Γι’ αυτό όλοι παλεύουν για το δικό τους όφελος και είναι απρόθυμοι να εγκαταλείψουν έστω και το ελάχιστο από όσα κερδίζουν. Είναι διχασμένοι, όχι ενωμένοι, επειδή δεν επιδιώκουν έναν κοινό στόχο. Η πρόθεση και η φύση που διέπουν τις πράξεις τους είναι οι ίδιες. Όλοι ενεργούν για τον εαυτό τους. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν βασιλεύει η αλήθεια, αυτό που βασιλεύει και κρατά τα ηνία είναι μια διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Ελέγχονται από τη διεφθαρμένη σατανική τους διάθεση και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, και έτσι βυθίζονται όλο και πιο βαθιά στην αμαρτία. Στον οίκο του Θεού, αν οι αρχές, οι μέθοδοι, το κίνητρο και η αφετηρία των πράξεών σας δεν διέφεραν από εκείνες των άπιστων, αν και οι δικές σας πράξεις υπόκειντο στα παιχνιδάκια, τον έλεγχο και τη χειραγώγηση μιας διεφθαρμένης σατανικής διάθεσης, και αν η αφετηρία των πράξεών σας ήταν τα συμφέροντα, η φήμη, η υπερηφάνεια και το κύρος σας, τότε η εκτέλεση του καθήκοντός σας δεν θα διέφερε από τον τρόπο που πράττουν οι άπιστοι» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Έπειτα, αναλογίστηκα την πρόσφατη συμπεριφορά μου. Δεν ήμουν σε μια κατάσταση κατά την οποία πάλευα με τους άλλους για τη δική μου υπόληψη και κύρος; Μόλις έμαθα πως η Σιαοντάν ερχόταν στην εκκλησία μας, η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι αφού την εκπαιδεύσω, τα αποτελέσματα της ομάδας θα βελτιώνονταν κι έτσι θα αποδείκνυα τις δεξιότητές μου, κερδίζοντας την έγκριση των επικεφαλής. Έτσι, έσπευσα να την εκπαιδεύσω καλά με κάθε τρόπο. Όταν έμαθα ότι η Ζου Νούο είχα κανονίσει να μετατεθεί στην παραγωγή βίντεο, φοβήθηκα ότι αν δεν έβρισκα άλλον καλό υποψήφιο, θα πληττόταν το έργο μας, κι ύστερα θα φαινόμουν κακή μπροστά στους επικεφαλής και θα έχανα τη θέση μου. Απέκτησα προκατάληψη για τη Ζου Νούο και προσπάθησα να πείσω τους επικεφαλής να επιστρέψουν τη Σιαοντάν σ’ εμένα. Μετά ξέσπασα όταν άκουσα ότι θα μετατεθεί η Μινγκγί, και μάλιστα ήθελα να παραπονεθώ στους επικεφαλής και να την πάρω πίσω· όλα αυτά για να διατηρήσω το όνομα και το κύρος μου. Συμπεριφερόμουν όπως ακριβώς ένας άπιστος, παλεύοντας για το όνομα και το κύρος μου, βιώνοντας μια φρικτή σατανική ομοιότητα. Ο οίκος του Θεού καλλιεργεί ανθρώπους ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές να εκμεταλλευτούν τα προτερήματά τους και να συμβάλουν στη διάδοση του ευαγγελίου. Αλλά εγώ αντιμετώπιζα την καλλιέργεια ανθρώπων ως διέξοδο για το όνομα και το κύρος μου, ανταγωνιζόμουν τους άλλους για να προστατεύσω την υπόληψη και το κύρος μου. Αυτό δεν είναι κανονική ανθρώπινη φύση! Αναρωτήθηκα γιατί πάλευα πάντα με τους άλλους για την υπόληψη και το κύρος μου. Κατά την αναζήτησή μου, διάβασα το εξής στα λόγια του Θεού: «Όταν οι αντίχριστοι ανταγωνίζονται για τις θέσεις των επικεφαλής στην εκκλησία και για το κύρος ανάμεσα στον εκλεκτό λαό του Θεού, καταφεύγουν σε κάθε μέσο που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να επιτεθούν στους άλλους και για να εξυψωθούν οι ίδιοι. Δεν λαμβάνουν υπόψη τους το πόσο σοβαρά μπορεί να βλάψουν το έργο του οίκου του Θεού και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Το μόνο που σκέφτονται είναι αν μπορούν να ικανοποιηθούν οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους και αν θα μπορέσουν να διασφαλιστούν η θέση και η φήμη τους. Στις εκκλησίες και ανάμεσα στον εκλεκτό λαό του Θεού παίζουν τον ρόλο των δαιμόνων, του κακού, είναι τσιράκια του Σατανά. Δεν είναι σε καμία περίπτωση άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό ούτε ακολουθούν τον Θεό, πόσο μάλλον άνθρωποι που αγαπούν και αποδέχονται την αλήθεια. Όταν δεν έχουν ακόμα πετύχει τις προθέσεις και τους στόχους τους, δεν κάνουν ποτέ αυτοκριτική ούτε φτάνουν σε αυτογνωσία, δεν στοχάζονται ποτέ αν οι προθέσεις και οι στόχοι τους συμφωνούν με την αλήθεια, δεν ψάχνουν ποτέ πώς να βαδίσουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας για να φτάσουν στη σωτηρία. Δεν πιστεύουν στον Θεό ούτε επιλέγουν το μονοπάτι στο οποίο οφείλουν να βαδίσουν με υποτακτική νοοτροπία. Αντιθέτως, στύβουν το μυαλό τους και σκέφτονται: “Πώς μπορώ να μπω στη θέση του επικεφαλής ή του εργάτη; Πώς μπορώ να ανταγωνιστώ τους επικεφαλής και τους εργάτες της εκκλησίας; Πώς μπορώ να παραπλανήσω και να θέσω υπό τον έλεγχό μου τον εκλεκτό λαό του θεού, και να μετατρέψω τον χριστό σε απλή διακοσμητική φιγούρα; Πώς μπορώ να διασφαλίσω μια θέση για τον εαυτό μου στην εκκλησία; Πώς μπορώ να βεβαιωθώ ότι θα έχω ένα γερό πάτημα στην εκκλησία και ότι θα αποκτήσω θέση, να εξασφαλίσω ότι θα τα καταφέρω και δεν θα αποτύχω, και τελικά να φτάσω στον στόχο μου, που είναι να θέσω υπό τον έλεγχό μου τον εκλεκτό λαό του θεού και να εγκαθιδρύσω το δικό μου βασίλειο;” Αυτά σκέφτονται όλη μέρα και όλη νύχτα οι αντίχριστοι» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος τρίτο)]. «Οι αντίχριστοι σκέφτονται σοβαρά πώς να αντιμετωπίσουν τις αλήθεια-αρχές, τις αποστολές από τον Θεό και το έργο του οίκου του Θεού ή πώς να αντιμετωπίσουν τα πράγματα που βρίσκονται απέναντί τους. Δεν σκέφτονται πώς να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού, πώς να μη βλάψουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, πώς να ικανοποιήσουν τον Θεό ή πώς να ωφελήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές· αυτά δεν είναι τα πράγματα που λαμβάνουν υπόψη τους. Τι λαμβάνουν υπόψη τους οι αντίχριστοι; Αν θα επηρεαστεί η θέση και η φήμη τους, και αν θα μειωθεί το κύρος τους. Αν το να κάνουν κάτι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές είναι επωφελές για το έργο της εκκλησίας και για τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά θα προκαλούσε πλήγμα στη δική τους φήμη και θα έκανε πολλούς ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν το πραγματικό τους ανάστημα και να μάθουν τι είδους φύση-ουσία έχουν, τότε σίγουρα δεν θα ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Εάν το να κάνουν λίγο αληθινό πρόκειται να κάνει περισσότερους ανθρώπους να τους εκτιμούν, να τους σέβονται και να τους θαυμάζουν, αν τους επιτρέπει να κερδίσουν ακόμα περισσότερο κύρος, ή να δώσει στα λόγια τους κύρος και κάνει περισσότερους ανθρώπους να τους υποταχθούν, τότε θα επιλέξουν να ενεργήσουν με αυτόν τον τρόπο· διαφορετικά, δεν θα επιλέξουν ποτέ να αγνοήσουν τα δικά τους συμφέροντα από ενδιαφέρον για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ή των αδελφών. Αυτή είναι η φύση-ουσία των αντίχριστων. Δεν είναι αυτό εγωιστικό και ποταπό; Σε κάθε περίπτωση, οι αντίχριστοι θεωρούν το κύρος και τη φήμη τους ζητήματα υψίστης σημασίας. Κανείς δεν μπορεί να τους ανταγωνιστεί» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος τρίτο)]. Ο λόγος του Θεού εκθέτει τους αντίχριστους ως απίστευτα εγωιστές, που βάζουν πάνω απ’ όλα τα συμφέροντά τους. Αν κάποιος επηρεάσει το όνομα και το κύρος τους, θα σπάσουν το κεφάλι τους για να τον πολεμήσουν, χωρίς να σκεφτούν καθόλου το όφελος της εκκλησίας και των αδελφών. Έκανα αυτοκριτική και συνειδητοποίησα ότι ενεργούσα σαν αντίχριστη. Ήθελα να κανονίσω η Σιαοντάν και η η Μινγκγί να ποτίζουν νεοφώτιστους, να τις χρησιμοποιήσω για να βελτιώσω τις επιδόσεις του έργου μου και να κερδίσω την έγκριση των επικεφαλής. Όταν τις μετέφερε η Ζου Νούο, ανησύχησα μήπως επηρεαστούν τα αποτελέσματα του έργου μου, θέτοντας με τη σειρά τους σε κίνδυνο το όνομα και το κύρος μου, κι έτσι ήθελα να την αντιμετωπίσω ευθέως ώστε να πάρω πίσω τις δύο αδελφές, χωρίς να σκέφτομαι αν η συμπεριφορά μου θα έβλαπτε τα συμφέροντα της εκκλησίας. Σκεφτόμουν μόνο το όνομα και το κύρος μου. Ήμουν πολύ εγωίστρια, χωρίς καμία απολύτως ανθρώπινη φύση και λογική. Οι αδελφοί και οι αδελφές δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Το επίπεδο και τα προτερήματά τους καθορίστηκαν όλα απ’ τον Θεό, και τους δόθηκαν για το δικό Του έργο. Δεν υπάρχει «Αυτός είναι δικός μου, αυτός είναι δικός σου» ούτε «τηρείται σειρά προτεραιότητας». Οι άνθρωποι θα πρέπει να πηγαίνουν όπου τους χρειάζεται η εκκλησία. Σαφέστατα. Ήταν λογικό και σωστό που η Ζου Νόου ακολουθούσε τις αρχές και εκπαίδευε ανθρώπους για την εκκλησία με βάση τα προτερήματά τους. Μα εγώ θεωρούσα πως επειδή είχα επιλέξει να εκπαιδεύσω αυτές τις δύο αδελφές πρώτη, κανείς δεν θα έπρεπε να τις αγγίξει. Μάλιστα ύψωνα το λάβαρο της εκπαίδευσης ανθρώπων για την εκκλησία, χρησιμοποιώντας τους αδελφούς και τις αδελφές ως προσωπικούς μου βοηθούς, για να εκπληρώσω τις δικές μου φιλοδοξίες και επιθυμίες, ώστε να με θαυμάζουν οι άλλοι. Όταν οι ενέργειες της Ζου Νούο επηρέασαν το όνομα και το κύρος μου, επιστράτευσα διάφορες τακτικές ώστε να της σταθώ εμπόδιο και ξέσπασα την απογοήτευσή μου. Δεν ενεργούσα όπως ακριβώς οι κληρικοί της εκκλησίας που ισχυρίζονται: «Αυτά είναι τα πρόβατά μου και κανείς δεν μπορεί να τα κλέψει;» Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι κάνουν ό,τι μπορούν για να αντισταθούν και να καταδικάσουν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες ώστε να προστατεύσουν το κύρος τους και για τον βιοπορισμό τους, εμποδίζοντας τους πιστούς να ερευνήσουν την αληθινή οδό, κρατώντας τα μέλη του εκκλησιάσματος υπό τον αυστηρό έλεγχό τους. Ήθελα να κρατήσω στα χέρια μου εκείνες που είχα εκπαιδεύσει για να κερδίσω την έγκριση των επικεφαλής και την εκτίμηση των μελών της εκκλησίας, φερόμενη σε αυτές ως προσωπική μου ιδιοκτησία, μην αφήνοντάς τες να μεταφερθούν. Σε τι διέφερα από αυτά τα μέλη του κλήρου; Δεν βρισκόμουν στο μονοπάτι του αντίχριστου ενάντια στον Θεό; Όταν το συνειδητοποίησα, με έλουσε κρύος ιδρώτας. Αντιλήφθηκα πόσο εγωίστρια και ποταπή ήμουν, ότι δεν υποστήριζα καθόλου τα συμφέροντα της εκκλησίας, μόνο το δικό μου κύρος. Είχα τυφλωθεί από την επιθυμία μου για όνομα και κύρος —πόσο επικίνδυνο. Σκέφτηκα τους αντίχριστους που αποβλήθηκαν επειδή επιδίωκαν αμετανόητα το όνομα και το κύρος, και κατέληξαν να κάνουν πολύ κακό. Αν συνέχιζα σ’ αυτό το μονοπάτι, ήξερα ότι θα είχα την ίδια κατάληξη.

Διάβασα αυτό το χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Όταν έχεις μια μόνιμη σκέψη και επιθυμία να ανταγωνίζεσαι για τη θέση, τότε πρέπει να συνειδητοποιήσεις σε τι άσχημα πράγματα θα οδηγήσει μια τέτοια κατάσταση αν δεν απαλλαγείς απ’ αυτή. Μη χάνεις, λοιπόν, χρόνο και ψάξε την αλήθεια, υπερνίκησε την επιθυμία σου να ανταγωνίζεσαι για τη θέση, όσο αυτή βρίσκεται στο στάδιο του σπόρου, και στη θέση της κάνε πράξη την αλήθεια. Όταν κάνεις πράξη την αλήθεια, θα ελαττωθεί η επιθυμία και η φιλοδοξία σου να ανταγωνίζεσαι για τη θέση, και δεν θα αναστατώνεις το έργο της εκκλησίας. Έτσι, ο Θεός θα μνημονεύει και θα εγκρίνει τις πράξεις σου» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος τρίτο)]. Ο λόγος του Θεού μού έδωσε ένα μονοπάτι άσκησης. Όταν αγωνιζόμουν για τα προσωπικά μου συμφέροντα, έπρεπε να προσευχηθώ αμέσως στον Θεό και να απαρνηθώ εαυτόν, να αφήσω τις επιθυμίες μου, ν’ αναζητήσω και ν’ ακολουθήσω τις αλήθεια-αρχές. Στην πραγματικότητα, όπου κι αν είχαν τοποθετηθεί η Σιαοντάν και η Μινγκγί, ήταν για χάρη της καλλιέργειας ανθρώπων για την εκκλησία, με τελικό στόχο να αναδειχθούν τα προτερήματα του καθενός ώστε να εκτελούν καθήκοντα όσο το δυνατόν καλύτερα και να δίνουν μαρτυρία στον Θεό. Θα έπρεπε να χαίρομαι, όχι να παλεύω για το όνομα και το κύρος μου. Και η καλλιέργεια στην εκκλησία έχει αρχές. Γίνεται με βάση τις ανάγκες του έργου της εκκλησίας και σύμφωνα με τα ατομικά προτερήματα του καθενός. Η καταλληλότητα για κάθε καθήκον θα πρέπει να σταθμίζεται με βάση τα προτερήματα των ανθρώπων. Αν κάποιος είναι πολυτάλαντος, τότε θα πρέπει να αναλαμβάνει καθήκοντα ανάλογα με το πού τον χρειάζονται περισσότερο, ποιο καθήκον χρειάζεται περισσότερους ανθρώπους, ποια δουλειά χρειάζεται επειγόντως συνεργασία και, επίσης, ποιο καθήκον είναι πρόθυμος να εκπληρώσει ο ίδιος. Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με ικανότητες για παραγωγή βίντεο. Όσο για το πότισμα, άνθρωποι με αγνή κατανόηση που κατανοούν ξεκάθαρα τις αλήθειες που σχετίζονται με τα οράματα του έργου του Θεού, που είναι στοργικοί και υπομονετικοί, μπορούν να τα καταφέρουν καλά. Έχουμε πιο πολλούς υποψήφιους για έργο ποτίσματος από ό,τι για παραγωγή βίντεο. Η Σιαοντάν είχε εμπειρία στην επεξεργασία εικόνων, άρα είχε κάποιες δεξιότητες για την παραγωγή βίντεο. Επίσης, της άρεσε να φτιάχνει βίντεο, οπότε ήταν λογικό να τοποθετηθεί σ’ αυτό το καθήκον. Αν και έχασα τη Σιαοντάν και τη Μινγκγί, θα μπορούσα και πάλι να βρω άλλους αδελφούς και αδελφές για καλλιέργεια εντός της εκκλησίας. Απλώς χρειάζονταν λίγος ακόμα χρόνος και προσπάθεια. Μόλις τα κατάλαβα όλα αυτά, προσευχήθηκα στον Θεό. Ήμουν έτοιμη να διορθώσω τα κίνητρά μου και να ακολουθήσω αρχές στο καθήκον μου και να πάψω να πολεμώ με τη Ζου Νούο για την υπόληψη και το κύρος μου.

Λίγες ημέρες αργότερα, έστειλε μήνυμα η Ζου Νούο λέγοντας ότι μια άλλη εκκλησία τής είχε στείλει κάποια άτομα, οπότε μπορούσε να αφήσει τη Σιαοντάν και τη Μινγκγί να επιστρέψουν. Είπε ότι θα μπορούσαν να επανατοποθετηθούν σε άλλα καθήκοντα σύμφωνα με τα προτερήματά τους. Ακούγοντας αυτά τα νέα, ένιωσα μεγάλη ντροπή. Έπειτα, κανόνισα αυτές οι δύο αδελφές να επιστρέψουν στο πότισμα των νεοφώτιστων. Λίγο καιρό μετά, άκουσα ότι η επικεφαλής εκκλησίας θα κανόνιζε η Μινγκγί να ζωγραφίζει εικόνες. Σκέφτηκα: «Η Μινγκγί είναι τόσο καλή στο πότισμα, οπότε γιατί να τη στείλουν γι’ αυτό το καθήκον; Αν μεταφερθεί, δεν θα πάει χαμένη η προσπάθειά μου να την εκπαιδεύσω; Πρέπει να της μιλήσω και να της ζητήσω να παραμείνει στο πότισμα». Όταν αναδύθηκαν αυτές οι σκέψεις, συνειδητοποίησα ότι αγωνιζόμουν ξανά για το όνομα και το κύρος μου, έτσι προσευχήθηκα γρήγορα ενώπιον του Θεού, ζητώντας Του να με καθοδηγήσει ώστε να απαρνηθώ εαυτόν και να βάλω πρώτα τα συμφέροντα της εκκλησίας. Όπου κι αν έστελναν τη Μινγκγί, θα ήταν σίγουρα εκεί που την χρειαζόταν η εκκλησία. Δεν έπρεπε να εργάζομαι για όνομα και κύρος, μα θα έπρεπε να υποταχθώ. Ένιωσα πολύ πιο ήρεμη όταν το σκέφτηκα έτσι. Αργότερα, είδα αυτήν την επικεφαλής και μου είπε πως η Μινγκγί ήταν καλή στο να ζωγραφίζει εικόνες, έτσι με βάση τις αρχές ήταν πιο κατάλληλη γι’ αυτό το καθήκον. Δεν θύμωσα ούτε απογοητεύτηκα όταν το άκουσα αυτό, αλλά χαμογέλασα και είπα, «Δόξα τω Θεώ! Παλαιότερα, ξέρω πως θα πάλευα για το όνομα και το κύρος μου, μα μέσα απ’ αυτό που αποκαλύπτεται στα λόγια του Θεού, συνειδητοποίησα πόσο εγωίστρια ήμουν, πόσο αηδιάζει αυτό τον Θεό, και ξέρω πως ό,τι ρυθμίσεις κι αν γίνονται από την εκκλησία, αυτό βασίζεται στις αρχές. Η Μινγκγί είναι καλή στο να ζωγραφίζει εικόνες, άρα η τοποθέτησή της σ’ αυτό το καθήκον συμφωνεί με τις αρχές, και δεν με πειράζει». Όταν με άκουσε να το λέω αυτό η επικεφαλής, χαμογέλασε.

Αυτή η εμπειρία μού έδειξε στ’ αλήθεια ότι το να σκέφτομαι τα συμφέροντα της εκκλησίας και των αδελφών αντί να αγωνίζομαι για το όνομα και το κύρος μου με κάνει να αισθάνομαι άνετα και γαλήνια στην καρδιά μου. Δόξα τω Θεώ!